6.7.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 170/1

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 588/2010

z dnia 5 lipca 2010 r.

zatwierdzające nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Soprèssa Vicentina (ChNP)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2 zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 i na mocy art. 17 ust. 2 tego rozporządzenia Komisja przeanalizowała wniosek Włoch w sprawie zatwierdzenia zmiany elementów specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Soprèssa Vicentina” zarejestrowanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2400/96 (2) zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 492/2003 (3).

(2)	Wniosek ma na celu zmianę specyfikacji poprzez uściślenie warunków znakowania trzody chlewnej, której mięso jest wykorzystywane jako surowiec.

(3)	Komisja przeanalizowała przedmiotową zmianę i stwierdziła, że jest ona uzasadniona. W związku z tym, że jest to zmiana nieznaczna w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, Komisja może ją zatwierdzić bez odwoływania się do procedury określonej w art. 5, 6 i 7 wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Soprèssa Vicentina” wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Zmieniony jednolity dokument znajduje się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 lipca 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2) Dz.U. L 327 z 18.12.1996, s. 11.

(3) Dz.U. L 73 z 19.3.2003, s. 3.

ZAŁĄCZNIK I

W specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Soprèssa Vicentina” zatwierdza się następujące zmiany:

W pkt 2 „Opis produktu” ppkt 2.1.3 „Wiek ubojowy” dodaje się słowa „lub na uchu”, a zdanie:

„Minimalny wiek ubojowy wynosi dziewięć miesięcy. Można go zweryfikować na podstawie danych wskazanych w tatuażu na udźcu świni w ciągu 30 dni od jej urodzenia.”

otrzymuje brzmienie:

„Minimalny wiek ubojowy wynosi dziewięć miesięcy. Można go zweryfikować na podstawie danych wskazanych w tatuażu na udźcu lub na uchu świni w ciągu 30 dni od jej urodzenia.”.

ZAŁĄCZNIK II

JEDNOLITY DOKUMENT

Rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

„SOPRÈSSA VICENTINA”

NR WE: IT-PDO-0105-0145-10.8.2009

ChOG ( ) ChNP (X)

1. Nazwa

„Soprèssa Vicentina”

2. Państwo członkowskie lub kraj trzeci

Włochy

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Rodzaj produktu

Klasa 1.2.

Produkty wytworzone na bazie mięsa

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

Opis produktu: „Soprèssa Vicentina” jest produktem wędliniarskim umieszczonym w osłonce, dojrzewającym, surowym, średnich lub dużych rozmiarów, otrzymywanym w wyniku przetwarzania wszystkich szlachetnych kawałków mięsa wieprzowego.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Surowcem stosowanym do produkcji Soprèssa Vicentina jest mięso wieprzowe, które musi pochodzić od zwierząt urodzonych i wyhodowanych w gospodarstwach znajdujących się na terytorium prowincji Vicenza.

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

W żywieniu zwierząt zabrania się stosowania mączek mięsnych od urodzenia do końca tuczu oraz paszy pochodzenia zwierzęcego niemlecznego w trakcie tuczu.

Zaleca się stosowanie paszy w postaci płynnej lub masy ciastowatej mieszanej z wodą i, jeżeli to możliwe, z serwatką. W celu otrzymania słoniny wysokiej jakości wskazana jest maksymalna zawartość kwasu linolowego równa 2 % suchej masy podawanej paszy. Całkowita zawartość serwatki i maślanki w paszy nie może przekraczać 15 litrów na sztukę dziennie.

Maślanka stanowi produkt uboczny produkcji masła, a serwatka – produkt uboczny produkcji sera.

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Hodowla świń: surowcem stosowanym do produkcji Soprèssa Vicentina jest mięso wieprzowe, które musi pochodzić od zwierząt urodzonych i wyhodowanych w gospodarstwach znajdujących się na terytorium prowincji Vicenza.

Pod względem genetycznym dopuszcza się zwierzęta, które posiadają cechy czystości lub krzyżówki – ale bez modyfikacji genetycznych – tradycyjnych ras, takich jak Large White, Landrace i Duroc, wpisanych do Włoskiej księgi genealogicznej lub do zagranicznych ksiąg genealogicznych uznanych przez Włoską księgę genealogiczną i których przeznaczenie jest zgodne z Włoską księgą genealogiczną dla produkcji wieprzowiny tłustej.

Świnie muszą osiągnąć znaczną masę ubojową (130 kg masy poubojowej).

Minimalny wiek ubojowy wynosi dziewięć miesięcy. Można go zweryfikować na podstawie danych wskazanych w tatuażu na udźcu [lub na uchu] świni w ciągu 30 dni od jej urodzenia. Instalacje i wyposażenie do hodowli należy odpowiednio wydzielić i wietrzyć w celu zapewnienia właściwej temperatury, optymalnej wymiany powietrza i usuwania szkodliwych gazów. Podłoga powinna być wykonana z materiałów wodoszczelnych, termicznych i przeciwpoślizgowych.

Ze względu na rodzaj paszy całość instalacji i wyposażenia powinna posiadać wymagane właściwości odporności na korozję.

Możliwe jest również wykorzystanie trzody hodowanej w ramach wypasu ekstensywnego lub umiarkowanego.

Ubój trzody chlewnej: ubój trzody chlewnej musi odbywać się w zakładach, które posiadają zezwolenie służb ds. zdrowia i higieny przewidziane w przepisach włoskich i wspólnotowych i które znajdują się na uznanym terytorium ChNP.

Masa ubojowa świń nie może być mniejsza niż 130 kg masy poubojowej.

Zabrania się stosowania – do dalszego przetwarzania – mięsa świń dotkniętych zgłoszonymi chorobami mięśni (wadami PSE, DFD, widocznymi skutkami procesów zapalnych i uprzednich urazów) stwierdzonymi przez lekarza weterynarii w momencie uboju.

Przetwarzanie mięsa: przetwarzanie mięsa i dojrzewanie produktów musi odbywać się w zakładach znajdujących się na wyżej określonym terytorium. Zakłady przetwórcze muszą posiadać zezwolenie służb ds. zdrowia i higieny przewidziane w przepisach włoskich i wspólnotowych.

Receptura i składniki: do wyprodukowania „Soprèssa Vicentina” z wybranej półtuszy wykorzystuje się wszystkie szlachetne kawałki mięsa, takie jak szynka, kark, łopatka, boczek, słonina z podgardla, schab.

Dozwolone jest dodanie następujących przypraw w maksymalnej ilości:

—	soli: 2 700 g na 100 kg masy,

—	częściowo zmielonego pieprzu: 300 g na 100 kg masy,

—	mieszanki mielonych przypraw (cynamonu, goździków i rozmarynu): 50 g na 100 kg masy,

—	czosnku: 100 g na 100 kg masy,

—	cukru: 150 g na 100 kg masy,

—	saletry potasowej w dozwolonych ilościach.

Metoda produkcji. Metoda produkcji jest następująca:

Półtusze wieprzowe poddaje się rozbiorowi, poszczególne elementy schładza się do temperatury 0–3 °C przez co najmniej 24 godziny, a następnie pozbawia się je kości i żyłek oraz oczyszcza.

Następnie wybrane kawałki mięsa rozdrabnia się w rozdrabniaczach mięsa wyposażonych w kratki z otworami o średnicy 6–7 mm. Wcześniej wymieszane składniki dodaje się do mielonego mięsa, schłodzonego uprzednio do temperatury 3–6 °C. Można również dodać preparaty rodzimych kultur bakteryjnych w celu zapoczątkowania fermentacji. Następnie całość jest dokładnie mieszana w celu zmieszania składników tłustych i chudych do momentu ich połączenia. Otrzymaną w ten sposób masą wypełnia się naturalne osłonki z jelita o minimalnej średnicy 8 cm.

Powstałe kawałki mają różne rozmiary w zależności od ich masy przy opakowaniu w osłonki: 1–1,5 kg, 1,5–2,5 kg, 2,5–3,5 kg i 3,5–8 kg.

Suszenie. Suszenie obejmuje następujące etapy: a) odsączanie przez 12 godzin w temperaturze 20–24 °C; b) suszenie przez 4–5 dni w temperaturze obniżanej z 22–24 °C do 12–14 °C.

Dojrzewanie: czas dojrzewania „Soprèssa Vicentina”, w tym odsączania i suszenia, waha się w zależności od masy w osłonce i wynosi co najmniej:

60 dni w przypadku kawałka o masie 1–1,5 kg;

80 dni w przypadku kawałka o masie 1,5–2,5 kg;

90 dni w przypadku kawałka o masie 2,5–3,5 kg;

120 dni w przypadku kawałka o masie 3,5–8 kg.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

—

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

Nazwy „Soprèssa Vicentina DOP” nie tłumaczy się i należy ją umieścić na etykiecie wyraźną i nieusuwalną czcionką.

Znak „Soprèssa Vicentina DOP” należy umieścić na etykiecie zgodnie ze wskazaniami znajdującymi się w podręczniku grafiki: załącznik A specyfikacji.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar produkcji „Soprèssa Vicentina” obejmuje całość terytorium prowincji Vicenza.

5. Związek z obszarem geograficznym

5.1. Specyfika obszaru geograficznego

Etapy dojrzewania są określane przez warunki wilgotności powietrza, które wynikają ze zmian temperatury i rozpoczynają proces pierwszej i drugiej fermentacji, której poddawany jest produkt w osłonce.

5.2. Specyfika produktu

W momencie wprowadzenia do obrotu „Soprèssa Vicentina” posiada następujące właściwości:

Właściwości fizyczne

Wygląd zewnętrzny: cylindryczny kształt, wiązanie wykonane jest z bezbarwnego sznurka – który może być elastyczny – umieszczonego pionowo (paska) i szeregu pętelek z tego samego materiału zawiązanych poziomo wokół paska na całej długości Soprèssa Vicentina. Zabrania się stosowania do wiązania siatek. W przypadku produktu z dodatkiem czosnku dopuszcza się stosowanie kolorowego sznurka, ale wyłącznie na końcówce (ogonku). Pętelki oddzielone od siebie o 2–4 cm muszą być co najmniej trzy. Powierzchnia zewnętrzna pokryta jest jasną powłoką, która powstaje w naturalny sposób podczas dojrzewania.

Wygląd po przekrojeniu: masa jest zwarta i jednocześnie miękka. Plaster charakteryzuje się masą zawierającą kawałki tłuszczu rozmieszczone w taki sposób, że otaczają one kawałki mięsa i umożliwiają zachowanie przez produkt miękkości, nawet po wydłużonym czasie dojrzewania. Plaster charakteryzują nieznacznie matowe kolory, tłuszcz i mięso o niezbyt wyraźnych konturach oraz średnio duże grudki.

Właściwości chemiczne

Całkowita zawartość białek powyżej 15 %, zawartość tłuszczów w przedziale 30–43 %, soli mineralnych (popiołów) w przedziale 3,5–5 %, wilgotność poniżej 55 %, pH w przedziale 5,4–6,2.

Właściwości mikrobiologiczne

Kolonie bakterii mezofilnych: przewaga bakterii mlekowych i mikrokoków.

Właściwości organoleptyczne

Zapach	:	wyrazisty z ewentualnym zapachem ziół aromatycznych z zapachem czosnku lub bez.
Smak	:	delikatny, lekko słodki i pieprzny lub czosnkowy.
Barwa	:	różowa do czerwonej.
Konsystencja	:	średnio duże grudki, łatwe do pogryzienia.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący pomiędzy charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku ChNP) lub szczególnymi cechami jakościowym, renomą lub innymi właściwościami produktu (w przypadku ChOG)

Na wszystkich etapach produkcji produkt „Soprèssa Vicentina” jest ściśle związany z obszarem geograficznym.

Pod względem czynnika ludzkiego związek produktu z otoczeniem wynika z tradycyjnej obecności na obszarze produkcji – na terytorium Vicenzy – licznych rolników lub rzemieślników, którzy stworzyli Soprèssa Vicentina, produkt całkowicie wyjątkowy, którego metoda produkcji pozostaje praktycznie niezmienna dzięki szczególnym metodom hodowli trzody chlewnej, przetwarzania mięsa i dojrzewania.

Związek z otoczeniem wynika w szczególności z charakterystyki surowca oraz z tradycyjnego składu paszy stosowanej w tuczu trzody chlewnej i prawie wyłącznego stosowania szlachetnych zbóż produkowanych w regionie.

Związek między surowcem a terytorium powstał ponadto dzięki zastosowaniu serwatki – produktu ubocznego pochodzącego z przemysłu serowarskiego – w żywieniu zwierząt, najczęściej w postaci masy ciastowatej. Jest to dawna praktyka, o czym świadczy produkcja dwóch znaczących serów ChNP (Asiago i Grana Padano) na terytorium prowincji Vicenza.

Przetwarzanie mleka w celu wyprodukowania tych dwóch serów ChNP prowadzi do powstania produktu ubocznego: serwatki.

Ten produkt uboczny przetwórstwa mleka jest silnie naznaczony właściwościami mleka, w szczególności właściwościami procesu rozdzielania substancji, dzięki którym powstaje ser oraz elementy niewykorzystane, które składają się na serwatkę.

W gospodarstwach hodowlanych znajdujących się na terytorium Vicenzy stosuje się ten rodzaj serwatki ze względu na jej szczególne właściwości, które przechodzą na mięso wieprzowe, a następnie na powstały z niego produkt przetworzony.

Aspekty ekonomiczne związane ze stosowaniem serwatki, paszy o bardzo niskiej zawartości substancji odżywczych – ze względu na znaczną zawartość wody – zawsze sprzyjały całkowicie lokalnemu stosowaniu serwatki z tych serów, co doprowadziło do powstania tradycji wykorzystywania tego produktu w żywieniu trzody chlewnej przeznaczonej do produkcji „Soprèssa Vicentina”.

Ponadto związek „Soprèssa Vicentina” z otoczeniem wynika z obecności przetwórców posiadających małe rzeźnie i jednostki produkcyjne w prowincji Vicenza, które wykorzystują trzodę chlewną pochodzącą z miejscowych gospodarstw rolnych i z biegiem lat zachowują tradycyjną metodę produkcji „Soprèssa Vicentina” typową dla obszaru Vicenzy.

Ten naturalny i ludzki związek z otoczeniem geograficznym doprowadził do powstania oryginalnego produktu, którego szczególne właściwości wyróżniały i nadal wyróżniają Soprèssa Vicentina produkowaną na obszarze Vicenzy spośród podobnych kiełbas z innych regionów, o czym świadczy bibliografia historyczna.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

Właściwe władze administracyjne wszczęły krajową procedurę sprzeciwu, publikując wniosek o uznanie chronionej nazwy pochodzenia „Soprèssa Vicentina” w Dzienniku Urzędowym Republiki Włoskiej nr 73 z dnia 28 marca 2009 r.

Skonsolidowany tekst specyfikacji produkcji jest dostępny w na stronie internetowej: www.politicheagricole.it/DocumentiPubblicazioni/Search_Documenti_Elenco.htm?txtTipoDocumento=Disciplinare%20in%20esame%20UE&txtDocArgomento=Prodotti%20di%20Qualit%E0>Prodotti%20Dop,%20Igp%20e%20Stg

lub bezpośrednio na stronie głównej ministerstwa polityki rolnej, żywnościowej i leśnej ((www.politicheagricole.it): po kliknięciu zakładki „Prodotti di Qualità” (z lewej strony ekranu), a następnie „Disciplinari di Produzione all’esame dell’UE (Reg CE 510/2006)”.

6.7.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 170/7

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 589/2010

z dnia 5 lipca 2010 r.

zmieniające rozporządzenie Rady (UE) nr 53/2010 w odniesieniu do limitów połowowych dla połowów dobijaków w wodach UE obszaru IIIa oraz wodach UE obszarów IIa i IV

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (UE) nr 53/2010 z dnia 14 stycznia 2010 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2010 rok dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach UE oraz w odniesieniu do statków UE na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (1), w szczególności jego art. 5 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Limity połowowe dla połowów dobijaków w obszarach ICES IIa oraz IV określono w załączniku IA do rozporządzenia (UE) nr 53/2010.

(2)

Zgodnie z pkt 6 załącznika IID do rozporządzenia (UE) nr 53/2010 całkowite dopuszczalne połowy (TAC) oraz kwoty dotyczące dobijaków w przedmiotowych obszarach na 2010 r. są weryfikowane przez Komisję w oparciu o opinie Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) i Komitetu Naukowo-Technicznego i Gospodarczego ds. Rybołówstwa (STECF).

(3)	STECF stwierdził, że wzór określony w pkt 6 załącznika IID do rozporządzenia (UE) nr 53/2010 wskazuje, iż TAC wynosi 400 000 ton.

(4)

Stada dobijaków w Morzu Północnym są eksploatowane wspólnie z Norwegią, lecz w chwili obecnej nie są objęte wspólnym zarządzaniem. Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z konsultacjami przeprowadzonymi z Norwegią zgodnie z postanowieniami zawartymi w uzgodnionym protokole z dnia 26 stycznia 2010 r. na temat wniosków z konsultacji dotyczących połowów, przeprowadzonych przez Komisję Europejską i Norwegię. W związku z tym udział Unii Europejskiej w TAC w wodach UE obszarów ICES IIa i IV należy ustalić na poziomie 90 % z 400 000 ton.

(5)	W wyniku negocjacji z Norwegią ilość przyznaną Norwegii w ramach unijnego udziału w TAC należy zwiększyć z 20 000 ton do 27 500 ton w zamian za uprawnienia do połowów innych gatunków w wodach Norwegii.

(6)	Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa zaleca zwiększenie TAC o 4,23 % w celu uwzględnienia wód UE obszaru ICES IIIa.

(7)	Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik IA do rozporządzenia (UE) nr 53/2010,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku IA do rozporządzenia (UE) nr 53/2010 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 lipca 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 21 z 26.1.2010, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku IA do rozporządzenia (UE) nr 53/2010 wprowadza się następujące zmiany:

pozycja dotycząca gatunku dobijaki w wodach UE obszaru IIIa oraz w wodach UE obszarów IIa i IV otrzymuje brzmienie:

Gatunek

Dobijaki

Ammodytidae

Obszar

Wody UE obszarów IIIa, wody UE obszarów IIa oraz IV (1)

SAN/2A3A4.

Dania

327 250 (2)

Zjednoczone Królestwo

7 153 (3)

Niemcy

500 (4)

Szwecja

12 017 (5)

346 920 (6)

TAC analityczny.

Nie stosuje się art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Nie stosuje się art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Stosuje się art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

Norwegia

27 500 (7)

Wyspy Owcze

2 500

TAC

376 920

(1) Z wyjątkiem wód w odległości 6 mil od linii podstawowych Zjednoczonego Królestwa na Szetlandach, Fair Isle i Foula.

(2) Z czego maksymalnie 311 289 ton można poławiać w wodach UE obszarów IIa i IV. Pozostałą ilość można poławiać jedynie w wodach UE obszaru ICES IIIa. (SAN/*03 A.).

(3) Z czego maksymalnie 6 804 ton można poławiać w wodach UE obszarów IIa i IV. Pozostałą ilość można poławiać jedynie w wodach UE obszaru ICES IIIa. (SAN/*03 A.).

(4) Z czego maksymalnie 476 ton można poławiać w wodach UE obszarów IIa i IV. Pozostałą ilość można poławiać jedynie w wodach UE obszaru ICES IIIa. (SAN/*03 A.).

(5) Z czego maksymalnie 11 431 ton można poławiać w wodach UE obszarów IIa i IV. Pozostałą ilość można poławiać jedynie w wodach UE obszaru ICES IIIa. (SAN/*03 A.).

(6) Z czego maksymalnie 330 000 ton można poławiać w wodach UE obszarów IIa i IV. Pozostałą ilość można poławiać jedynie w wodach UE obszaru ICES IIIa. (SAN/*03 A.).

(7) Do wykorzystania w obszarze ICES IV.

6.7.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 170/9

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 590/2010

z dnia 5 lipca 2010 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 474/2006 ustanawiające wspólnotowy wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2111/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii Europejskiej i informowania pasażerów korzystających z transportu lotniczego o tożsamości przewoźnika lotniczego wykonującego przewóz oraz uchylające art. 9 dyrektywy 2004/36/WE (1), w szczególności jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 474/2006 z dnia 22 marca 2006 r. ustanowiono wspólnotowy wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Unii Europejskiej określonemu w rozdziale II rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 (2).

(2)	Zgodnie z art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 niektóre państwa członkowskie przekazały Komisji Europejskiej informacje istotne w kontekście uaktualnienia wspólnotowego wykazu. Istotne informacje przekazały także państwa trzecie. Na tej podstawie należy uaktualnić wspólnotowy wykaz.

(3)

Komisja poinformowała wszystkich zainteresowanych przewoźników lotniczych bezpośrednio lub, gdy było to niemożliwe, poprzez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny nad nimi, podając istotne fakty i względy, które stanowiłyby podstawę decyzji o nałożeniu zakazu wykonywania przewozów w ramach Unii Europejskiej lub o zmianie warunków zakazu wykonywania przewozów nałożonego na przewoźnika lotniczego ujętego we wspólnotowym wykazie.

(4)

Komisja umożliwiła zainteresowanym przewoźnikom lotniczym zapoznanie się z dokumentacją przekazaną przez państwa członkowskie, zgłoszenie Komisji swoich uwag na piśmie oraz w formie ustnego wystąpienia, w terminie 10 dni roboczych, a także zgłoszenie uwag Komitetowi ds. Bezpieczeństwa Lotniczego ustanowionemu na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 3922/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie harmonizacji wymagań technicznych i procedur administracyjnych w dziedzinie lotnictwa cywilnego (3).

(5)	Komisja, a w określonych przypadkach także niektóre państwa członkowskie, przeprowadziły konsultacje z organami odpowiedzialnymi za nadzór regulacyjny nad zainteresowanymi przewoźnikami lotniczymi.

(6)

Komitet ds. Bezpieczeństwa Lotniczego wysłuchał wystąpień przedstawicieli Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) i Komisji na temat projektów pomocy technicznej zrealizowanych w krajach, których dotyczy rozporządzenie (WE) nr 2111/2005. Został on poinformowany o wnioskach o kontynuowanie pomocy technicznej i współpracy w celu zwiększenia potencjału administracyjno-technicznego urzędów lotnictwa cywilnego z myślą o wyeliminowaniu wszelkich niezgodności z obowiązującymi normami międzynarodowymi.

(7)

Komitet ds. Bezpieczeństwa Lotniczego został także poinformowany o czynnościach egzekucyjnych podjętych przez EASA i państwa członkowskie w celu zapewnienia ciągłej zdatności do lotu i obsługi technicznej statków powietrznych zarejestrowanych w Unii Europejskiej i eksploatowanych przez przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane przez urzędy lotnictwa cywilnego państw trzecich.

(8)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 474/2006.

Przewoźnicy z Unii Europejskiej

(9)

W związku z informacjami wynikającymi z kontroli na ziemi SAFA, przeprowadzonych w statkach powietrznych należących do kilku unijnych przewoźników lotniczych, a także z inspekcji i kontroli przeprowadzonych w określonych obszarach przez ich krajowe urzędy lotnictwa cywilnego, niektóre państwa członkowskie podjęły środki egzekucyjne. Państwa te poinformowały Komisję i Komitet ds. Bezpieczeństwa Lotniczego o tych środkach: właściwe organy Zjednoczonego Królestwa dnia 6 kwietnia 2010 r. unieważniły certyfikat przewoźnika lotniczego (AOC) dla Trans Euro Air Limited, natomiast dnia 12 kwietnia 2010 r. zawiesiły AOC dla MK Airlines; dnia 9 czerwca 2010 r. właściwe organy Hiszpanii zawiesiły AOC i koncesję przewoźnika lotniczego Baleares Link Express; właściwe organy Słowacji dnia 11 grudnia 2009 r. unieważniły koncesję przewoźnika lotniczego Seagle Air, natomiast dnia 3 maja 2010 r. unieważniły koncesję przewoźnika lotniczego Air Slovakia.

Air Algérie

(10)

Na podstawie analizy wyników kontroli SAFA w statkach powietrznych, eksploatowanych przez Air Algérie na trasach do UE od stycznia 2009 r., Komisja skonsultowała się z właściwymi organami Algierii w dniach 7 grudnia 2009 r. i 5 lutego 2010 r. w celu usunięcia nieprawidłowości w zakresie bezpieczeństwa ładunku na pokładzie, zdatności do lotu i eksploatacji statków powietrznych, a także licencji załóg lotniczych.

(11)	W odpowiedzi z dnia 15 marca 2010 r. właściwe organy Algierii przekazały informacje dotyczące działań podjętych w następstwie kontroli na ziemi w celu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.

(12)

Dnia 6 maja 2010 r. Komisja ponownie wystąpiła o udzielenie informacji. Właściwe organy przekazały dodatkowe informacje dnia 27 maja 2010 r. W następstwie spotkania właściwych organów Algierii, przewoźnika lotniczego oraz właściwych organów Francji i EASA, które odbyło się dnia 9 czerwca 2010 r., właściwe organy Algierii zobowiązały się przedłożyć informacje uzupełniające przed posiedzeniem Komitetu ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, w tym dotyczące działalności nadzorczej sprawowanej przez te organy w odniesieniu do Air Algérie. Informacje te przesłano dnia 18 czerwca 2010 r. Organy te zobowiązały się także przedstawić wkrótce szczegółowy plan działań naprawczych obejmujący harmonogram jego weryfikacji i wykonania. Równocześnie, na wniosek przewoźnika, właściwe organy Francji opracowały inicjatywę mającą na celu podniesienie wiedzy i przewidującą szkolenia w ramach unijnego programu SAFA.

(13)

W celu ustanowienia stałego monitorowania kwestii bezpieczeństwa przewoźnika Komisja wystąpiła do właściwych organów Algierii o przesyłanie także miesięcznych raportów z nadzoru nad przewoźnikiem Air Algérie w zakresie ciągłej zdatności do lotu, obsługi technicznej i operacji lotniczych, obejmujących także weryfikację wykonania przedłożonego planu działań naprawczych. Komisja zachęca właściwe organy Algierii do kontynuowania wysiłków na rzecz poprawy poziomu zgodności z obowiązującymi normami bezpieczeństwa.

(14)

Równocześnie państwa członkowskie będą kontrolować faktyczne przestrzeganie odpowiednich norm bezpieczeństwa, traktując jako priorytetowe przeprowadzanie kontroli na ziemi w statkach powietrznych tego przewoźnika zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 351/2008, aby zapewnić intensyfikację liczby kontroli Air Algérie w celu dostarczenia podstaw dla ponownej oceny tego przypadku w trakcie kolejnego posiedzenia Komitetu ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, które odbędzie się w listopadzie 2010 r.

Air Bangladesh

(15)

Komisja poinformowała Komitet ds. Bezpieczeństwa Lotniczego o wynikach delegacji z pomocą techniczną ze strony Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego w Ludowej Republice Bangladeszu w następstwie kontroli USOAP przeprowadzonej przez ICAO w maju 2009 r. W wyniku kontroli USOAP, przeprowadzonej przez ICAO, stwierdzono poważne nieprawidłowości dotyczące bezpieczeństwa w zakresie eksploatacji statków powietrznych, certyfikacji i nadzoru sprawowanego przez urząd lotnictwa cywilnego Bangladeszu (CAAB). W trakcie inspekcji stwierdzono, że CAAB podjęło na każdym szczeblu istotne działania na rzecz wdrożenia planu działań naprawczych i wykazało poważne zaangażowanie, jeśli chodzi o usunięcie nieprawidłowości w zakresie bezpieczeństwa stwierdzonych w trakcie kontroli ICAO. Komisja z zadowoleniem przyjmuje do wiadomości te wysiłki, jednak nadal będzie ściśle monitorować postępy CAAB w zakresie wdrażania planu działań naprawczych w celu zapewnienia niezwłocznego usunięcia istniejących uchybień w zakresie bezpieczeństwa.

(16)	W trakcie inspekcji CAAB poinformował inspektorów, że statek powietrzny typu B747-269B o znaku rejestracyjnym S2-ADT został wykreślony z rejestru Bangladeszu, a przewoźnik Air Bangladesh zaprzestał działalności. CAAB oficjalnie poinformował Komisję o tym fakcie dnia 16 maja 2010 r.

(17)	W związku z powyższym, w oparciu o wspólne kryteria, ocenia się, że wyżej wymieniony przewoźnik lotniczy powinien zostać wykreślony z załącznika B.

Blue Wing Airlines

(18)	Istnieją potwierdzone dowody poważnych uchybień ze strony przewoźnika lotniczego Blue Wing Airlines posiadającego certyfikat wydany przez Surinam, co wykazała seria ostatnich wypadków i uchybień stwierdzonych w trakcie kontroli na ziemi przeprowadzonych przez państwa członkowskie.

(19)

Dnia 3 kwietnia 2008 r. statek powietrzny Blue Wing Airlines uległ wypadkowi, w wyniku którego zginęło 19 osób. Kolejny wypadek miał miejsce dnia 15 października 2009 r., w którym pasażerowie doznali obrażeń ciała, a dnia 15 maja 2010 r. w wypadku zginęło 8 osób. Ogólna liczba wypadków, którym uległy w ostatnich dwóch latach statki powietrzne tego przewoźnika budzi poważne zastrzeżenia co do bezpieczeństwa, a ponadto nie było możliwe wyciągnięcie wniosków z poprzednich wypadków, gdyż nie powstał żaden oficjalny raport z dochodzenia ich przyczyn.

(20)	Istnieją także potwierdzone dowody poważnych niezgodności z określonymi normami bezpieczeństwa ustanowionymi Konwencją chicagowską, na co wskazują uchybienia stwierdzone przez właściwe organy Francji w trakcie ostatniej kontroli na ziemi (4) przeprowadzonej w ramach programu SAFA.

(21)

Właściwe organy Francji (DGAC) wystąpiły do właściwych organów Surinamu i przewoźnika Blue Wing Airlines o przedstawienie stosownych gwarancji dotyczących bezpieczeństwa wykonywanych przez tego przewoźnika przewozów. Ponieważ odpowiedzi udzielone przez właściwe organy Surinamu i przez przewoźnika Blue Wing Airlines nie pozwoliły na określenie przyczyn wypadków i uchybień w zakresie bezpieczeństwa stwierdzonych w trakcie kontroli na ziemi, ani też na zapobieżenie ich ponownemu wystąpieniu w przyszłości, DGAC podjęło decyzję o nałożeniu wyjątkowych środków zakazujących wszelkiej działalności Blue Wing Airlines na terytorium Francji począwszy od dnia 1 czerwca 2010 r. i niezwłocznie poinformowało o tym fakcie Komisję, zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 473/2006.

(22)

Komisja natychmiast rozpoczęła konsultacje z właściwymi organami Surinamu i z przewoźnikiem Blue Wing Airlines w celu podjęcia w trakcie posiedzenia Komitetu ds. Bezpieczeństwa Lotniczego pilnej decyzji w sprawie rozszerzenia na Unię Europejską zakazu nałożonego przez Francję. Przewoźnik Blue Wing Airlines w asyście przedstawicieli właściwego organu spotkał się z Komisją i państwami członkowskimi w dniu 25 czerwca 2010 r., udzielając ustnych wyjaśnień. Odpowiedzi udzielone przez właściwe organy Surinamu i przez przewoźnika Blue Wing Airlines nie pozwoliły na określenie przyczyn wypadków i uchybień w zakresie bezpieczeństwa stwierdzonych w trakcie kontroli na ziemi, ani też na zapobieżenie ich ponownemu wystąpieniu w przyszłości.

(23)

Biorąc pod uwagę dotychczasową działalność tego przewoźnika, który już podlegał zakazowi wykonywania przewozów w ramach UE (5), (6), liczba i rozmiar jego wypadków, stwierdzonych uchybień w zakresie bezpieczeństwa oraz ich powtarzalność, ocenia się, w oparciu o wspólne kryteria, że dalsza działalność tego przewoźnika na terytorium UE stanowiłaby poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa, którego nie można wyeliminować w sposób satysfakcjonujący środkami podejmowanymi przez państwo członkowskie zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 i w związku z tym powinien zostać wpisany do załącznika A.

Przewoźnicy lotniczy z Albanii

(24)

Po przedstawieniu wyjaśnień przez właściwe organy Albanii podczas posiedzenia Komitetu ds. Bezpieczeństwa Lotniczego w marcu 2010 r. Komisja, działając zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 273/2010 (7) i przy wsparciu Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA), aktywnie kontynuowała konsultacje z właściwymi organami Albanii, będące następstwem wyników kompleksowej inspekcji standaryzacyjnej przeprowadzonej w Albanii w styczniu 2010 r. W sprawozdaniu końcowym z tej inspekcji, udostępnionym dnia 7 marca 2010 r., wskazano na wymagające natychmiastowego wyeliminowania poważne uchybienia we wszystkich kontrolowanych obszarach.

(25)

EASA poinformowała o przedstawieniu przez DGCA kompleksowego planu działań, który uznano za satysfakcjonujący i przyjęto go dnia 29 kwietnia 2010 r. Plan ten przewiduje szereg działań naprawczych, które będą wprowadzane stopniowo do końca 2011 r., a także natychmiastowe działania dotyczące uchybień w zakresie bezpieczeństwa.

(26)	Ponadto właściwe organy Włoch rozpoczęły kompleksowy projekt twinningowy z właściwymi organami Albanii, który powinien rozpocząć się we wrześniu 2010 r., a którego celem jest wsparcie tych organów w rozwijaniu potencjału technicznego i administracyjnego.

(27)

Konsultacje przeprowadzone w dniu 28 maja 2010 r. z właściwymi organami Albanii oraz EASA przy udziale właściwych organów Włoch potwierdziły, że wspomniany plan działań jest w trakcie realizacji, która postępuje zgodnie z harmonogramem. Zakończono pierwszą serię działań, która wprowadziła znaczącą zmianę w stosunku do poprzedniego systemu: powołany został niezależny Albański Urząd Lotnictwa Cywilnego (ACAA), który rozpoczął działalność w maju 2010 r. Nowo powołany ACAA odwołał wszystkie odstępstwa przyznane uprzednio w branży lotniczej i poinformował przedsiębiorstwa, że jeśli nie zastosują się do stosownych przepisów do dnia 1 czerwca 2010 r., zostaną wobec nich podjęte czynności egzekucyjne takie jak zawieszenie, ograniczenie lub unieważnienie posiadanych zezwoleń. Komitet ds. Bezpieczeństwa Lotniczego zwrócił się do ACAA o przedstawienie sprawozdania z ponownej certyfikacji przewoźników lotniczych.

(28)

ACAA przedstawił swoje sprawozdanie Komitetowi ds. Bezpieczeństwa Lotniczego w dniu 21 czerwca 2010 r. i potwierdził, że w czerwcu 2010 r. należycie przeprowadzono ponowną certyfikację Belle Air i Albanian Airlines, z uwzględnieniem stosownych norm bezpieczeństwa. Poinformował także o zawieszeniu certyfikatu przewoźnika lotniczego Star Airways. ACAA zobowiązał się także do niewydawania nowych certyfikatów przewoźnika lotniczego do odwołania.

(29)

Wzywa się ACAA do podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu dalszej skutecznej i terminowej realizacji planu działań uzgodnionego z EASA, przy czym priorytetowo powinno zostać potraktowane usunięcie tych uchybień, które w przypadku niepodjęcia szybkich działań naprawczych mogą rodzić obawy co do bezpieczeństwa. ACAA poproszono w szczególności o szybsze rozwijanie potencjału i zapewnienie nadzoru w zakresie bezpieczeństwa nad wszystkimi przewoźnikami lotniczymi posiadającymi certyfikaty wydane przez Albanię, zgodnie ze stosownymi przepisami bezpieczeństwa, oraz o podejmowanie tam, gdzie to konieczne, czynności egzekucyjnych.

(30)

ACAA zobowiązał się do przedstawiania okresowych sprawozdań z postępów w realizacji planu działań naprawczych. Komisja, wspomagana przez EASA, będzie przy wsparciu państw członkowskich w dalszym ciągu monitorować skuteczność działań podjętych przez ACAA oraz bezpieczeństwo przewoźników lotniczych posiadających koncesje wydane przez Albanię.

Przewoźnicy lotniczy z Królestwa Kambodży

(31)	Właściwe organy Kambodży (SSCA) poinformowały o dalszych postępach w realizacji planu działań naprawczych przyjętego w celu usunięcia uchybień stwierdzonych przez ICAO podczas kontroli przeprowadzonej w 2007 r. w ramach globalnego programu kontroli nadzoru nad bezpieczeństwem.

(32)

W wyniku skoordynowanej inspekcji przeprowadzonej przez ICAO w celu potwierdzenia uzyskanych informacji (ICVM), która miała miejsce w dniach od 26 do 29 października 2009 r., stwierdzono pewne postępy - wskaźnik braku skutecznego wdrożenia norm ICAO spadł z poziomu 71 % w 2007 r. do poziomu 58 % (stan z października 2009 r.). W wyniku inspekcji stwierdzono jednak również, że konieczne jest kontynuowanie skutecznej realizacji wszystkich działań naprawczych, zwłaszcza dotyczących organizacji SSCA i rozbudowy jego potencjału.

(33)

SSCA poinformował, że zawieszono lub cofnięto certyfikaty przewoźnika lotniczego (AOC) pozostałym przewoźnikom posiadającym koncesje wydane przez Kambodżę. W szczególności z dniem 15 października 2009 r. wygasł i nie został odnowiony AOC przewoźnika Helicopter Cambodia; w dniu 27 października 2009 r. unieważniono AOC przewoźnika Sokha Airlines; a w dniu 21 kwietnia 2010 r. - AOC przewoźników Angkor Airways i PMT Air. W związku z tym ICAO usunęła informację o poważnych uchybieniach w zakresie bezpieczeństwa dotyczącą przewoźników lotniczych posiadających koncesje wydane przez Królestwo Kambodży (8).

(34)

SSCA poinformował także, że przewoźnik Siem Reap International Airways, którego AOC jest zawieszony, od stycznia 2009 r. przechodzi procedurę ponownej certyfikacji. SSCA poinformował, że przewoźnikowi temu przyznano dodatkowe 4 miesiące na zakończenie tej procedury, i że jeśli nie zostanie ona zakończona w tym terminie, certyfikat przewoźnika lotniczego zostanie unieważniony. W związku z brakiem pewności co do sytuacji Siem Reap International Airways, w oparciu o wspólne kryteria, ocenia się, że przewoźnik ten powinien w dalszym ciągu figurować w załączniku A.

(35)

Komisja przyjmuje do wiadomości czynności egzekucyjne podjęte przez SSCA oraz postępy w realizacji planu działań naprawczych zmierzającego do usunięcia uchybień stwierdzonych przez ICAO, jak również jest gotowa wesprzeć właściwe organy Kambodży w rozbudowie potencjału poprzez udzielenie ukierunkowanej pomocy technicznej.

Przewoźnicy lotniczy z Demokratycznej Republiki Konga

(36)

Wszyscy przewoźnicy posiadający certyfikaty wydane przez Demokratyczną Republikę Konga są objęci zakazem wykonywania przewozów w ramach UE i figurują w załączniku A. Komisja otrzymała informację, że właściwe organy Demokratycznej Republiki Konga wystawiły certyfikat przewoźnika lotniczego przewoźnikowi Congo Express. Komisja zainicjowała konsultacje z właściwymi organami Demokratycznej Republiki Konga w celu potwierdzenia tej informacji. Właściwe organy nie udzieliły odpowiedzi.

(37)

Z uwagi na fakt, że nic nie wskazuje na zmianę zdolności właściwych organów Demokratycznej Republiki Konga do zapewnienia, zgodnie ze stosownymi normami bezpieczeństwa, nadzoru nad przewoźnikami lotniczymi posiadającymi koncesje wydane przez ten kraj, na podstawie wspólnych kryteriów ocenia się, że Congo Express powinien zostać wpisany do załącznika A.

Przewoźnicy lotniczy z Republiki Gabońskiej

(38)

Działając na wniosek Komisji, Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) w dniach od 11 do 15 stycznia 2010 r. wysłała do Republiki Gabońskiej delegację z pomocą techniczną. Z udostępnionego w dniu 6 kwietnia 2010 r. sprawozdania z tej delegacji wynika, że właściwe organy Gabonu (ANAC) pracują nad usunięciem uchybień stwierdzonych przez ICAO podczas kontroli przeprowadzonej w maju 2007 r. w ramach globalnego programu kontroli nadzoru nad bezpieczeństwem. W sprawozdaniu podkreśla się jednak również potrzebę dalszej rozbudowy potencjału ANAC poprzez odpowiedni budżet oraz dalszą rekrutację i szkolenie wykwalifikowanych inspektorów, a także potrzebę zapewnienia sprawnego i stałego nadzoru nad przewoźnikami lotniczymi posiadającymi koncesje wydane przez Republikę Gabońską. Sprawozdanie zawiera także plan działań opracowany wspólnie z ANAC, wyszczególniający działania naprawcze niezbędne lub użyteczne do rozwiązania problemów stwierdzonych przez ICAO. Zgodnie z tym planem niezbędne działania zostaną ukończone nie wcześniej niż na początku 2011 r.

(39)

Właściwe organy Gabonu (ANAC) wystąpiły z wnioskiem o umożliwienie im złożenia przed Komitetem ds. Bezpieczeństwa Lotniczego ustnych wyjaśnień nt. dotychczasowych postępów, po czym złożyły takie wyjaśnienia w dniu 21 czerwca 2010 r. ANAC poinformował, że obecnie trwa przegląd ram legislacyjnych, tj. wprowadzana jest reforma kodeksu lotnictwa cywilnego, którego nowa wersja ma zostać przyjęta do dnia 31 grudnia 2010 r., oraz że trwa wdrażanie kompleksowych regulacji lotniczych Gabonu (RAG), które będą sukcesywnie wchodzić w życie do 2011 r. ANAC poinformował także o postępach w rozbudowie potencjału, a mianowicie o zatrudnieniu kolejnych inspektorów, z których siedmiu przechodzi obecnie procedurę kwalifikacji. Oprócz tego ANAC poinformował o postępach w dziedzinie nadzoru nad przewoźnikami lotniczymi oraz egzekwowania obowiązujących regulacji w zakresie bezpieczeństwa (RACAM), czego dowodem jest zawieszenie certyfikatu przewoźnika lotniczego SCD Aviation w dniu 16 października 2009 r., a także ostrzeżenia przekazane przewoźnikom Air Service, Gabon Airlines, National Regional Transport i SN2AG oraz grzywny nałożone na przewoźników Allegiance i Sky Gabon. Liczba i charakter niektórych z wykrytych uchybień wskazują, że – o ile przewoźnicy nie wdrożą stosownych norm bezpieczeństwa – konieczne mogą być dalsze czynności egzekucyjne.

(40)

Przewoźnik Afrijet Business Services, posiadający koncesję wydaną przez Gabon, wystąpił z wnioskiem o umożliwienie mu złożenia ustnych wyjaśnień przed Komitetem ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, na podstawie których Komitet miałby uchylić obowiązujące obecnie ograniczenia nałożone na statek powietrzny typu Falcon 900B o znaku rejestracyjnym TR-AFR, i złożył w tej sprawie stosowne pismo. Przewoźnik zapewnił Komitet, że eksploatacja i obsługa techniczna tego statku powietrznego jest prowadzona zgodnie ze stosownymi normami bezpieczeństwa, co potwierdził ANAC. W związku z tym, w oparciu o wspólne kryteria, stwierdzono, że nie ma powodu utrzymywać ograniczeń dotyczących przewozów wykonywanych przez Afrijet Business Services przy użyciu statku powietrznego typu Falcon 900B o znaku rejestracyjnym TR-AFR, i że wymieniony statek powietrzny powinien zostać dopisany do wykazu statków powietrznych, którymi przewoźnikowi wolno wykonywać przewozy w UE zgodnie z załącznikiem B.

(41)

Do chwili obecnej Komisja nie uzyskała dowodów pełnego wdrożenia odpowiednich działań naprawczych przez przewoźników ujętych we wspólnotowym wykazie oraz przez organy sprawujące nadzór regulacyjny nad tymi przewoźnikami. W związku z powyższym, w oparciu o wspólne kryteria, ocenia się, że przewoźnicy ci powinni w dalszym ciągu podlegać, stosownie do przypadku, zakazowi wykonywania przewozów (załącznik A) lub ograniczeniom w wykonywaniu przewozów (załącznik B).

(42)

Komisja z zadowoleniem przyjmuje do wiadomości postępy w realizacji planu działań naprawczych, którego celem jest usunięcie uchybień stwierdzonych przez ICAO, a także postępy w rozbudowie potencjału właściwych organów Gabonu, i jest gotowa udzielić temu państwu pomocy po wprowadzeniu nowych ram legislacyjnych w Gabonie, w tym również pomocy polegającej na wysłaniu na miejsce delegacji w celu potwierdzenia osiągniętych postępów.

Przewoźnicy lotniczy z Republiki Indonezji

(43)

Właściwe organy Indonezji (DGCA) zgłosiły poważne postępy w eliminowaniu wszystkich nieprawidłowości stwierdzonych przez ICAO w trakcie kontroli przeprowadzonej w lutym 2007 r. w ramach globalnego programu kontroli nadzoru nad bezpieczeństwem (USOAP). ICAO przeprowadziło w sierpniu 2009 r. inspekcję koordynacyjną w celu zweryfikowania uzyskanych informacji, która potwierdziła zasadniczy postęp, gdyż wskaźnik braku skutecznego wdrożenia norm ICAO norm spadł do 20 %. Dnia 19 marca 2010 r. DGCA zgłosiło ICAO zakończenie pozostałych działań naprawczych.

(44)

DGCA poinformowało o wzroście potencjału nadzoru w zakresie bezpieczeństwa poprzez poważne zwiększenie jego budżetu w 2009 i 2010 r., zatrudnienie 25 dodatkowych inspektorów ds. operacji lotniczych i 8 inspektorów ds. bezpieczeństwa w kabinie, wraz z kompleksową pomocą techniczną ICAO oraz organów lotnictwa cywilnego Australii i Niderlandów, co pozwoliło uaktualnić uregulowania prawne w dziedzinie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego (CASR) oraz udoskonalić nadzór nad dodatkowymi przewoźnikami lotniczymi.

(45)

Właściwe organy Indonezji (DGCA) wystąpiły z wnioskiem o umożliwienie im złożenia ustnych wyjaśnień na spotkaniu z Komitetem ds. Bezpieczeństwa Lotniczego w celu uchylenia obecnych ograniczeń nałożonych na następujących trzech przewoźników lotniczych: Indonesia Air Asia, Metro Batavia i Lion Air. Złożyli oni wyjaśnienia w formie pisemnej, a także ustnej dnia 22 czerwca 2010 r.

(46)

Wyjaśnienia Indonesia Air Asia oraz DGCA potwierdziły, że przewoźnik ten został poddany ponownej certyfikacji dnia 30 września 2009 r. zgodnie z CASR i podlega on odpowiedniemu nadzorowi ze strony DGCA. DGCA potwierdziło, że przewoźnik ten w pełni spełnia obowiązujące normy bezpieczeństwa. W związku z powyższym, w oparciu o wspólne kryteria, ocenia się, że przewoźnik Indonesia Air Asia powinien zostać wykreślony z załącznika A.

(47)

Wyjaśnienia Metro Batavia oraz DGCA potwierdziły, że przewoźnik ten także został poddany ponownej certyfikacji dnia 30 września 2009 r. zgodnie z CASR i podlega on odpowiedniemu nadzorowi ze strony DGCA. DGCA potwierdziło, że przewoźnik ten w pełni spełnia obowiązujące normy bezpieczeństwa. W związku z powyższym, w oparciu o wspólne kryteria, ocenia się, że Metro Batavia powinien zostać wykreślony z załącznika A.

(48)

Wyjaśnienia Lion Air wykazały, że przewoźnik ten, eksploatujący obecnie flotę 50 statków powietrznych, zanotował 2 wypadki i 2 poważne incydenty od 2004 r. Przewoźnik nie dostarczył jednak stosownych informacji na temat tych wypadków i incydentów oraz ich przyczyn, ani nie wykazał podjęcia odpowiednich działań dla zapobieżenia takim zdarzeniom w przyszłości, w szczególności w kontekście znacznej rozbudowy floty planowanej na najbliższe lata. Ponadto nie było możliwe stwierdzenie, czy DGCA sprawuje odpowiedni nadzór w dziedzinie operacji lotniczych, gdyż nie zaprezentowano żadnych zaprotokołowanych ustaleń z ponad 100 inspekcji lotów przeprowadzonych w 2009 i 2010 r. W związku z tym, w oparciu o wspólne kryteria, ocenia się, że Lion Air powinien w dalszym ciągu figurować w załączniku A.

(49)

Do chwili obecnej nie przekazano Komisji żadnych dowodów potwierdzających wdrożenie odpowiednich działań naprawczych przez pozostałych przewoźników lotniczych wpisanych do wykazu wspólnotowego. W związku z powyższym, w oparciu o wspólne kryteria, ocenia się, że przewoźnicy ci powinni w dalszym ciągu podlegać zakazowi wykonywania przewozów (załącznik A).

(50)	Komisja zachęca właściwe organy Indonezji do wysiłku i działań na rzecz trwałego wyeliminowania uchybień w zakresie bezpieczeństwa.

Przewoźnicy lotniczy z Filipin

(51)	Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 273/2010 (9) Komisja aktywnie kontynuowała konsultacje z właściwymi organami Filipin (CAAP) w sprawie działań przez nie podejmowanych w celu poprawy bezpieczeństwa lotniczego na Filipinach i dostosowania do obowiązujących norm bezpieczeństwa.

(52)

Właściwe organy Filipin (CAAP) poinformowały o podjęciu szeregu działań mających na celu w szczególności: przeredagowanie obecnie obowiązujących norm i przepisów (przewidywany termin do końca 2010 r.); dalsze zwiększanie potencjału CAAP poprzez przeniesienie wykwalifikowanych inspektorów obecnie pracujących dla ICAO w ramach projektu obsługi technicznej (przewidywany termin do końca 2010 r.) oraz zatrudnienie nowych pracowników; ponowną kontrolę i ponowną certyfikację wszystkich przewoźników lotniczych, w tym przewoźników, którym CAAP wydał certyfikaty przed marcem 2010 r.; ustanowienie planów stałego nadzoru obejmujące wszystkich przewoźników lotniczych; nasilenie działań egzekucyjnych w przypadku stwierdzenia uchybień w zakresie bezpieczeństwa.

(53)	CAAP poinformował o zawieszeniu dnia 19 marca 2010 r. certyfikatu przewoźnika lotniczego (AOC) dla Pacific East Asia Cargo Airlines (PEAC), przewoźnika, który kontynuował działalność bez odpowiedniego certyfikatu wydanego przez właściwe organy Filipin.

(54)

Przewoźnik Interisland Airlines Inc., któremu certyfikat wydało CAAP dnia 16 marca 2010 r., zanotował dnia 21 kwietnia 2010 r. wypadek śmiertelny z udziałem wpisanego do jego AOC statku powietrznego typu Antonov 12BP o znaku rejestracyjnym UP-AN216. CAAP badający sprawę wypadku podjął w dniu 23 kwietnia 2010 r. decyzję o unieważnieniu AOC dla przewoźnika Interisland Airlines Inc., który w konsekwencji całkowicie zaprzestał działalności. W związku z powyższym, w oparciu o wspólne kryteria, ocenia się, że Interisland Airlines Inc. powinien zostać wykreślony z załącznika A.

(55)

Philippines Airlines wystąpił z wnioskiem o umożliwienie mu złożenia ustnych wyjaśnień na spotkaniu z Komitetem ds. Bezpieczeństwa Lotniczego w celu poinformowania o poczynionych postępach i spotkanie takie odbyło się w dniu 22 czerwca 2010 r. Przewoźnik potwierdził poddanie się kompleksowej kontroli w celu jego ponownej certyfikacji ze strony CAAP, a także prawidłowe zakończenie działań naprawczych oraz wydanie nowego AOC w dniu 17 czerwca 2010 r. Jednak niedawne zakończenie procesu ponownej certyfikacji oraz przedłożone z opóźnieniem odpowiednie dowody nie pozwoliły na zweryfikowanie sytuacji na miejscu, jak wcześniej planowano.

(56)

Cebu Pacific Airlines wystąpiły z wnioskiem o umożliwienie złożenia ustnych wyjaśnień na spotkaniu z Komitetem ds. Bezpieczeństwa Lotniczego w celu poinformowania o poczynionych postępach i spotkanie takie odbyło się w dniu 22 czerwca 2010 r. Przewoźnik potwierdził poddanie się kompleksowej kontroli w celu jego ponownej certyfikacji ze strony CAAP oraz bieżącą realizację działań naprawczych, z których kilka nadal nie zostało zakończonych, chociaż nowe AOC zostało wydane już dnia 7 czerwca 2010 r. z ograniczoną specyfikacją operacyjną wyłączającą przewóz towarów niebezpiecznych i podejścia precyzyjne w kategorii II dla floty ATR-72. Przedłożone jednak z opóźnieniem odpowiednie dowody oraz nadal nieusunięte nieprawidłowości nie pozwoliły na zweryfikowanie sytuacji na miejscu, jak wcześniej planowano.

(57)

Poważne nieprawidłowości w zakresie bezpieczeństwa, o których ICAO poinformowało wszystkie państwa będące stronami Konwencji chicagowskiej po kontroli USOAP na Filipinach, przeprowadzonej w październiku 2009 r., mające wpływ na nadzór w zakresie bezpieczeństwa nad przewoźnikami posiadającymi koncesje wydane przez Filipiny (10), nadal pozostają nierozwiązane. CAAP poinformowało o przedłożeniu ICAO kompleksowego planu działań w celu wyeliminowania stwierdzonych przez tę organizację uchybień w zakresie bezpieczeństwa. CAAP nie przekazał jednak tego planu działań naprawczych ani jego oceny przez ICAO. Ponadto CAAP poinformował, że Filipiny nie będą w stanie wystąpić o weryfikację obecnej klasyfikacji przez Federalną Administrację Lotnictwa Cywilnego Stanów Zjednoczonych (FAA) przed czwartym kwartałem 2010 r.

(58)

Komisja przyznaje, że właściwe organy podjęły pewne wysiłki na rzecz reformy systemu lotnictwa cywilnego na Filipinach. Tym niemniej, w oczekiwaniu na skuteczne wdrożenie stosownych działań naprawczych mających na celu wyeliminowanie stwierdzonych przez FAA i ICAO uchybień w zakresie bezpieczeństwa, ocenia się, że właściwe organy Filipin nie są obecnie w stanie wdrożyć ani wyegzekwować rzeczywistego przestrzegania odpowiednich norm bezpieczeństwa przez wszystkich przewoźników lotniczych podlegających sprawowanej przez nie kontroli regulacyjnej. W związku z powyższym, w oparciu o wspólne kryteria, ocenia się, że wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez Filipiny, z wyjątkiem przewoźnika Interisland Airlines Inc, powinni w dalszym ciągu figurować w załączniku A.

(59)

Komisja jest gotowa wspomóc wysiłki Filipin przeprowadzając kontrolę w ścisłej współpracy z ICAO, z udziałem państw członkowskich i Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego, w miarę możliwości przed kolejnym posiedzeniem Komitetu ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, w celu sprawdzenia postępów poczynionych przez CAAP, w tym oceny poziomu bezpieczeństwa przewoźników.

Iran Air

(60)

Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 273/2010 (11) Komisja, wspomagana przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego i państwa członkowskie, przeprowadziła inspekcję służącą ocenie bezpieczeństwa w Islamskiej Republice Iranu, w dniach od 29 maja do 3 czerwca 2010 r., w celu sprawdzenia prawidłowej realizacji działań zapowiedzianych przez właściwe organy (CAO-IRI) oraz przewoźnika Iran Air.

(61)

W trakcie inspekcji CAO-IRI było w stanie wykazać skuteczne działanie systemu nadzoru w dziedzinie operacji lotniczych, który spełnia warunki dokumentu ICAO nr 8335 – Podręcznik procedur w zakresie inspekcji operacji lotniczych, certyfikacji i stałego nadzoru. Ponadto właściwe organy poprawiły wskazane uprzednio słabe punkty ich procedur pokontrolnych przyjmując trzystopniowy system klasyfikacji ustaleń, co pozwoli na szybkie usunięcie pilnych nieprawidłowości w zakresie bezpieczeństwa. CAO-IRI wykazało także, że podjęło działania mające na celu rozwiązanie kwestii bezpieczeństwa dotyczących irańskich przewoźników, a Iran Air w szczególności.

(62)

Jednak system nadzoru sprawowanego przez CAO-IRI nad Iran Air wykazuje słabe punkty w dziedzinie zdatności do lotu i obsługi technicznej, w tym brak szczegółowej weryfikacji programów obsługi technicznej i wykazów wyposażenia minimalnego, co prowadzi do braku możliwości wychwycenia błędów popełnianych przez przewoźnika lotniczego.

(63)

Ponadto CAO-IRI nie było w stanie dostarczyć skonsolidowanego wykazu incydentów z udziałem statków powietrznych Iran Air, a tym samym nie mogło ustalić ogólnego poziomu bezpieczeństwa tego przewoźnika. CAO-IRI było jednak w stanie wykazać, że przeprowadziło szczegółowe dochodzenie w sprawie wszystkich znaczących incydentów i wydało zalecenia.

(64)

W trakcie inspekcji stwierdzono silne zaangażowanie CAO-IRI w przyjmowanie nowoczesnych technik zarządzania bezpieczeństwem oraz istotne postępy poczynione w okresie ostatnich sześciu miesięcy. Zespół zwrócił także uwagę na otwarte na współpracę i konstruktywne podejście CAO-IRI do kwestii usuwania braków stwierdzonych w ich procedurach.

(65)

W przypadku Iran Air, w raporcie wskazuje się na poważne uchybienia w zakresie zarządzania zdatnością do lotu i obsługą techniczną. W szczególności podstawowe błędy popełnione w programach obsługi technicznej doprowadziły do poważnych przypadków pominięcia w programach wyposażenia związanego z bezpieczeństwem w statkach powietrznych typu Airbus A320 i transportowcach typu Boeing 747-200. Ponadto system obsługi technicznej dla floty Airbusów A320 nie zapewnia rozwiązania w określonym terminie odroczonych kwestii. Ponadto nie monitoruje się danych lotu dla floty Airbusów A320, a wskaźnik zebranych danych dla innych typów statków powietrznych także jest bardzo niski. W raporcie stwierdza się także, że przewoźnik nie rozwiązuje podstawowych problemów związanych z ciągłą zdatnością do lotu jego statków powietrznych. Dotyczy to w szczególności zarządzania statkami powietrznymi typu Airbus A320 oraz Boeing 727 i 747.

(66)

Jednak raport zwraca również uwagę na wyraźną poprawę w zakresie systemu zarządzania jakością i procesami zarządzania bezpieczeństwem Iran Air, w szczególności w odniesieniu do kontroli bezpieczeństwa z zastosowanie metody LOSA (Line Oriented Safety Audit) oraz utworzenia „Wysokiej Rady ds. Bezpieczeństwa”(High Safety Council), której przewodniczy dyrektor zarządzający, odpowiedzialnej za koordynację i nadzór nad działalnością związaną z wdrożeniem solidnych norm bezpieczeństwa w działach operacyjnych przewoźnika. Ponadto raport zwraca uwagę na otwarte na współpracę podejście do kwestii usunięcia nieprawidłowości w zakresie bezpieczeństwa oraz na wolę przewoźnika do korzystania z nowoczesnych technik zarządzania bezpieczeństwem.

(67)	Iran Air złożył wyjaśnienia przed Komitetem ds. Bezpieczeństwa Lotniczego i przekazał szczegóły planu działań naprawczych dla usunięcia nieprawidłowości stwierdzonych w trakcie kontroli na miejscu.

(68)	Wyniki kontroli na ziemi przeprowadzonych przez państwa członkowskie w ramach programu SAFA w ostatnich 14 miesiącach pokazują stałą poprawę poziomu bezpieczeństwa. Jednak wyniki dotyczące statków powietrznych Airbus A320 są zdecydowanie gorsze niż dla pozostałych statków powietrznych przewoźnika.

(69)

W związku z potwierdzonymi nieprawidłowościami w zakresie ciągłej zdatności do lotu i obsługi technicznej oraz biorąc pod uwagę wyniki kontroli SAFA, w oparciu o wspólne kryteria, ocenia się, że wszystkie statki powietrzne typ Airbus A320, Boeing B-727, B-747 serii 100, Boeing B-747 serii 200 i Boeing B-747-SP, wpisane do AOC przewoźnika, nie powinny być dopuszczone do eksploatacji w połączeniach do Unii Europejskiej i dlatego statki te powinny zostać wpisane do załącznika B. Przewoźnikowi powinno zezwolić się na loty do Unii Europejskiej, pod warunkiem bezwzględnego utrzymania obecnego poziomu działalności (częstotliwości i kierunki) z wykorzystaniem statków powietrznych dopuszczonych na podstawie załącznika B.

(70)

Komisja będzie nadal uważnie monitorować działalność przewoźnika Iran Air. Biorąc pod uwagę jednak obecną sytuację w zakresie nadzoru sprawowanego przez właściwe organy nad Iran Air, Komitet ds. Bezpieczeństwa Lotniczego wzywa Komisję do zintensyfikowania konsultacji z tymi organami w celu określenia bardziej trwałych rozwiązań dla stwierdzonych nieprawidłowości w zakresie bezpieczeństwa. Komisja wzywa CAO-IRI do przesyłania comiesięcznych raportów z weryfikacji stopnia wykonania planu działań naprawczych i przekazywania informacji na temat wszystkich czynności nadzorczych w dziedzinie ciągłej zdatności do lotu, obsługi technicznej i operacji lotniczych realizowanych przez CAO-IRI w odniesieniu do Iran Air.

(71)	Państwa członkowskie będą nadal sprawdzać rzeczywiste przestrzeganie właściwych norm bezpieczeństwa przez Iran Air, przeprowadzając w trybie priorytetowym kontrole na ziemi statków powietrznych tego przewoźnika zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 351/2008.

Przewoźnicy lotniczy z Federacji Rosyjskiej

(72)

Właściwe organy Federacji Rosyjskiej poinformowały Komitet ds. Bezpieczeństwa Lotniczego w trakcie jego posiedzenia w dniu 22 czerwca 2010 r., że podjęły szereg działań na rzecz poprawy nadzoru nad pewnymi przewoźnikami lotniczymi, w związku z informacjami otrzymanymi od Komisji w dniu 6 maja na temat wzrostu liczby nieprawidłowości mających wpływ na bezpieczeństwo, stwierdzonych w trakcie kontroli na ziemi.

(73)

W szczególności poinformowały, że, na podstawie ich decyzji, z dniem 18 maja 2010 r. przewoźnikowi lotniczemu YAK Service zakazano działalności w przestrzeni powietrznej państw ECAC. Gdyby jednak decyzja ta nie została wykonana, Komisja zastrzega sobie prawo podjęcia stosownych działań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2111/2005 w odniesieniu do tego przewoźnika.

(74)

Podobnie jak przy okazji poprzednich aktualizacji rozporządzenia (WE) nr 474/2006, właściwe organy Federacji Rosyjskiej poinformowały także Komitet ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, że w ramach procesu stałego nadzoru nad zdatnością do lotu statków powietrznych znajdujących się w ich rejestrze, zmieniły one swoją decyzję z dnia 25 kwietnia 2008 r., w której wykluczyły z przewozów do Unii Europejskiej statki powietrzne wpisane do certyfikatów AOC 13 rosyjskich przewoźników lotniczych. Statki te nie były wyposażone odpowiednio do wykonywania lotów międzynarodowych zgodnie z normami ICAO (brak TAWS/E-GPWS na wyposażeniu) lub a ich świadectwa zdatności do lotu wygasły, lub nie zostały przedłużone. Komitetowi ds. Bezpieczeństwa Lotniczego przekazano wykaz wszystkich statków powietrznych wpisanych do certyfikatów AOC w Rosji wraz z ich wyposażeniem. Na podstawie tych informacji z przewozów do, w ramach i z Unii Europejskiej wyklucza się następujące statki powietrzne, gdyż nie są one odpowiednio wyposażone zgodnie z normami załącznik 6 ICAO:

a)	Aircompany Yakutia: Antonov AN-140: RA-41250; AN-24RV: RA-46496, RA-46665, RA-47304, RA-47352, RA-47353, RA-47360; AN-26: RA-26660; AN-24-RB: RA-46470, RA-46496, RA-46510, RA-46665, RA-47304, RA-47352, RA-47353, RA-47360, RA-47363;

b)	Atlant Soyuz: Tupolev TU-154M: RA-85672 oraz RA-85682, obydwa statki powietrzne są obecnie eksploatowane przez innych przewoźników lotniczych posiadających certyfikaty wydane przez Federację Rosyjską;

Gazpromavia: Tupolev TU-154M: RA-85625 i RA-85774; Yakovlev Yak-40: RA-87511 i RA-88186; Yak-40K: RA-21505, RA-98109 i RA-88300; Yak-42D: RA-42437; wszystkie (22) helikoptery Kamov Ka-26 (znaki rejestracyjne nieznane); wszystkie (49) helikoptery Mi-8 (znaki rejestracyjne nieznane); wszystkie (11) helikoptery Mi-171 (znaki rejestracyjne nieznane); wszystkie (8) helikoptery Mi-2 (znaki rejestracyjne nieznane); wszystkie (1) helikoptery EC-120B: RA-04116;

d)	Kavminvodyavia: Tupolev TU-154B: RA-85494 i RA-85457;

e)	Krasnoyarsky Airlines: statek powietrzny typu TU-154M o znaku rejestracyjnym RA-85682, poprzednio objęty certyfikatem AOC przewoźnika Krasnoyarsky Airlines wycofanym w 2009 r., eksploatowany obecnie przez innego przewoźnika lotniczego posiadającego certyfikat wydany przez Federacje Rosyjską;

f)	Kuban Airlines: Yakovlev Yak-42: RA-42331, RA-42336, RA-42350, RA-42538, i RA-42541;

Orenburg Airlines: Tupolev TU-154B: RA-85602; wszystkie statki typu TU-134 (znaki rejestracyjne nieznane); wszystkie statki powietrzne typu Antonov An-24 (znaki rejestracyjne nieznane); wszystkie statki powietrzne typu An-2 (znaki rejestracyjne nieznane); wszystkie helikoptery Mi-2 (znaki rejestracyjne nieznane); wszystkie helikoptery Mi-8 (znaki rejestracyjne nieznane);

h)	Siberia Airlines: Tupolev – brak statków powietrznych;

Tatarstan Airlines: Yakovlev Yak-42D: RA-42374, RA-42433; wszystkie statki typu Tupolev TU-134A w tym: RA-65065 i RA-65102,; wszystkie statki typu Antonov AN-24RV, w tym: RA-46625 i RA-47818; statki powietrzne typu AN24RV o znakach rejestracyjnych RA-46625 i RA-47818 są aktualnie eksploatowane przez innego rosyjskiego przewoźnika;

j)	Ural Airlines: Tupolev TU-154B: RA-85508 (statki powietrzne o znakach rejestracyjnych RA-85319, RA-85337, RA-85357, RA-85375, RA-85374 i RA-85432 nie są obecnie eksploatowane z przyczyn finansowych);

UTAir: Tupolev TU-154M: RA-85733, RA-85755, RA-85806, RA-85820; wszystkie (25) statki powietrzne typu (25) TU-134: RA-65024, RA-65033, RA-65127, RA-65148, RA-65560, RA-65572, RA-65575, RA-65607, RA-65608, RA-65609, RA-65611, RA-65613, RA-65616, RA-65620, RA-65622, RA-65728, RA-65755, RA-65777, RA-65780, RA-65793, RA-65901, RA-65902, i RA-65977; statki powietrzne typu RA-65143 i RA-65916 eksploatowane są przez innego rosyjskiego przewoźnika; wszystkie (1) statki powietrzne typu TU-134B: RA-65726; wszystkie (10) statki powietrzne typu Yakovlev Yak-40: RA-87348 (obecnie nieeksploatowany z przyczyn finansowych), RA-87907, RA-87941, RA-87997, RA-88209, RA-88227 i RA-88280; wszystkie helikoptery Mil-26: (znaki rejestracyjne nieznane); wszystkie helikoptery Mil-10: (znaki rejestracyjne nieznane); wszystkie helikoptery Mil-8 (znaki rejestracyjne nieznane); wszystkie helikoptery AS-355 (znaki rejestracyjne nieznane); wszystkie helikoptery BO-105 (znaki rejestracyjne nieznane); statek powietrzny typu AN-24B: RA-46388, statki powietrzne RA-46267 i RA-47289 oraz statki powietrzne typu AN-24RV: RA-46509, RA-46519 i RA-47800 są obecnie eksploatowane przez innego rosyjskiego przewoźnika;

Rossija (STC Russia): Tupolev TU-134: RA-65979, statki powietrzne RA-65904, RA-65905, RA-65911, RA-65921 i RA-65555 są eksploatowane przez innego rosyjskiego przewoźnika; Ilyushin IL-18: RA-75454 eksploatowany jest przez innego rosyjskiego przewoźnika; Yakovlev Yak-40: RA-87203, RA-87968, RA-87971, RA-87972 i RA-88200 eksploataowane są przez innego przewoźnika rosyjskiego.

(75)

W celu poprawy współpracy z Komisją i państwami członkowskimi Komitet ds. Bezpieczeństwa Lotniczego wystąpił do właściwych organów Federacji Rosyjskiej o wyznaczenie punktu koordynującego wszelką korespondencję z państwami wchodzącymi w skład Komitetu ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, dotyczącą wyników kontroli na ziemi przeprowadzanych w statkach powietrznych rosyjskich przewoźników w portach lotniczych UE oraz w statkach powietrznych unijnych przewoźników lotniczych w portach lotniczych Federacji Rosyjskiej, a także prac na rzecz większej przejrzystości w drodze wymiany danych dotyczących bezpieczeństwa.

(76)

Ponadto, w ramach zacieśniania współpracy i w celu zagwarantowania pewności prawnej oraz prawidłowego egzekwowania działań mających na celu wykluczenie przewoźników i statków powietrznych niespełniających odpowiednich norm bezpieczeństwa, uzgodniono, że właściwe organy Federacji Rosyjskiej dokonają wraz z Komisją i państwami członkowskimi, przed kolejnym posiedzeniem Komitetu ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, wspólnego przeglądu decyzji Komisji Europejskich i tych organów z dnia 24 kwietnia 2008 r. Komitet ds. Bezpieczeństwa Lotniczego wyraził zgodę na dokonanie oceny poczynionych postępów podczas kolejnego posiedzenia oraz, w razie konieczności, na wystąpienie do Komisji o przedstawienie niezbędnych działań w ramach rozporządzenia (WE) nr 2111/2005.

(77)

Równocześnie państwa członkowskie będą nadal kontrolować faktyczne przestrzeganie odpowiednich norm bezpieczeństwa poprzez priorytetowe traktowanie kontroli na ziemi przeprowadzanych w statkach powietrznych tego przewoźnika zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 351/2008, aby zapewnić intensyfikację liczby kontroli rosyjskich przewoźników lotniczych w celu dostarczenia podstaw dla ponownej oceny ich działalności w trakcie kolejnego posiedzenia Komitetu ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, które odbędzie się w listopadzie 2010 r.

Ogólne uwagi dotyczące pozostałych przewoźników ujętych w załącznikach A i B

(78)

Do chwili obecnej Komisja nie uzyskała dowodów pełnego wdrożenia odpowiednich działań naprawczych przez pozostałych przewoźników ujętych w unijnym wykazie uaktualnionym w dniu 30 marca 2010 r. oraz przez organy sprawujące nadzór regulacyjny nad tymi przewoźnikami, pomimo skierowania do nich konkretnych wniosków. W związku z powyższym, w oparciu o wspólne kryteria, ocenia się, że ci przewoźnicy lotniczy powinni w dalszym ciągu podlegać, w stosownych przypadkach, zakazowi wykonywania przewozów (załącznik A) lub ograniczeniom w wykonywaniu przewozów (załącznik B).

(79)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpieczeństwa Lotniczego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 474/2006 wprowadza się następujące zmiany:

1.	Załącznik A zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku A do niniejszego rozporządzenia.

2.	Załącznik B zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku B do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 lipca 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOŞ

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 344 z 27.12.2005, s. 15.

(2) Dz.U. L 84 z 23.3.2006, s. 14.

(3) Dz.U. L 373 z 31.12.1991, s. 4.

(4) Zob. DGAC/F-2010-818.

(5) Motywy 20 do 22 rozporządzenia (WE) nr 910/2006 z dnia 20 czerwca 2006 r., Dz.U. L 168 z 21.6.2006, s. 17.

(6) Motywy 7 do 8 rozporządzenia (WE) nr 1400/2007 z dnia 28 listopada 2007 r., Dz.U. L 311 z 29.11.2007, s. 12.

(7) Motywy 55 do 58 rozporządzenia (UE) nr 273/2010 z dnia 30 marca 2010 r., Dz.U. L 84 z 31.3.2010, s. 30.

(8) Motyw 12 rozporządzenia (WE) nr 1131/2008 z dnia 14 listopada 2008 r., Dz.U. L 306 z 15.11.2009, s. 48.

(9) Motywy 74 do 87 rozporządzenia (UE) nr 273/2010 z dnia 30 marca 2010 r., Dz.U. L 84 z 31.3.2010, s. 33.

(10) Ustalenia ICAO OPS/01.

(11) Motyw 49 rozporządzenia (UE) nr 273/2010 z dnia 30 marca 2010 r., Dz.U. L 84 z 31.3.2010, s. 29.

ZAŁĄCZNIK A

WYKAZ PRZEWOŹNIKÓW LOTNICZYCH PODLEGAJĄCYCH PEŁNEMU ZAKAZOWI WYKONYWANIA PRZEWOZÓW W RAMACH UE (1)

Nazwa osoby prawnej przewoźnika lotniczego wskazana w certyfikacie przewoźnika lotniczego (AOC) (oraz nazwa handlowa, w przypadku różnic)	Numer certyfikatu przewoźnika lotniczego (AOC) lub numer koncesji przewoźnika lotniczego	Kod ICAO linii lotniczej	Państwo przewoźnika
ARIANA AFGHAN AIRLINES	AOC 009	AFG	Afganistan
BLUE WING AIRLINES	SRBWA-01/2002	BWI	Surinam
SIEM REAP AIRWAYS INTERNATIONAL	AOC/013/00	SRH	Królestwo Kambodży
SILVERBACK CARGO FREIGHTERS	nieznany	VRB	Republika Rwandy
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Angoli z wyjątkiem przewoźnika TAAG Angola Airlines ujętego w załączniku B, w tym:			Republika Angoli
AEROJET	015	nieznany	Republika Angoli
AIR26	004	DCD	Republika Angoli
AIR GEMINI	002	GLL	Republika Angoli
AIR GICANGO	009	nieznany	Republika Angoli
AIR JET	003	MBC	Republika Angoli
AIR NAVE	017	nieznany	Republika Angoli
ALADA	005	RAD	Republika Angoli
ANGOLA AIR SERVICES	006	nieznany	Republika Angoli
DIEXIM	007	nieznany	Republika Angoli
GIRA GLOBO	008	GGL	Republika Angoli
HELIANG	010	nieznany	Republika Angoli
HELIMALONGO	011	nieznany	Republika Angoli
MAVEWA	016	nieznany	Republika Angoli
PHA	019	nieznany	Republika Angoli
RUI & CONCEICAO	012	nieznany	Republika Angoli
SAL	013	nieznany	Republika Angoli
SERVISAIR	018	nieznany	Republika Angoli
SONAIR	014	SOR	Republika Angoli
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Beninie, w tym:		—	Republika Beninu
AERO BENIN	PEA No 014/MDCTTTATP-PR/ANAC/DEA/SCS	nieznany	Republika Beninu
AFRICA AIRWAYS	nieznany	AFF	Republika Beninu
ALAFIA JET	PEA No 014/ANAC/MDCTTTATP-PR/DEA/SCS	niedostępny	Republika Beninu
BENIN GOLF AIR	PEA No 012/MDCTTP-PR/ANAC/DEA/SCS.	nieznany	Republika Beninu
BENIN LITTORAL AIRWAYS	PEA No 013/MDCTTTATP-PR/ANAC/DEA/SCS.	LTL	Republika Beninu
COTAIR	PEA No 015/MDCTTTATP-PR/ANAC/DEA/SCS.	COB	Republika Beninu
ROYAL AIR	PEA No 11/ANAC/MDCTTP-PR/DEA/SCS	BNR	Republika Beninu
TRANS AIR BENIN	PEA No 016/MDCTTTATP-PR/ANAC/DEA/SCS	TNB	Republika Beninu
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Republice Konga, w tym:			Republika Konga
AERO SERVICE	RAC06-002	RSR	Republika Konga
EQUAFLIGHT SERVICES	RAC 06-003	EKA	Republika Konga
SOCIETE NOUVELLE AIR CONGO	RAC 06-004	nieznany	Republika Konga
TRANS AIR CONGO	RAC 06-001	nieznany	Republika Konga
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Demokratycznej Republice Konga, w tym:		—	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
AFRICAN AIR SERVICES COMMUTER	409/CAB/MIN/TVC/051/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
AIR KASAI	409/CAB/MIN/TVC/036/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
AIR KATANGA	409/CAB/MIN/TVC/031/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
AIR TROPIQUES	409/CAB/MIN/TVC/029/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
BLUE AIRLINES	409/CAB/MIN/TVC/028/08	BUL	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
BRAVO AIR CONGO	409/CAB/MIN/TC/0090/2006	BRV	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
BUSINESS AVIATION	409/CAB/MIN/TVC/048/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
BUSY BEE CONGO	409/CAB/MIN/TVC/052/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
CETRACA AVIATION SERVICE	409/CAB/MIN/TVC/026/08	CER	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
CHC STELLAVIA	409/CAB/MIN/TC/0050/2006	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
CONGO EXPRESS	409/CAB/MIN/TVC/083/2009	EXY	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
COMPAGNIE AFRICAINE D’AVIATION (CAA)	409/CAB/MIN/TVC/035/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
DOREN AIR CONGO	409/CAB/MIN/TVC/0032/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
ENTREPRISE WORLD AIRWAYS (EWA)	409/CAB/MIN/TVC/003/08	EWS	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
FILAIR	409/CAB/MIN/TVC/037/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
GALAXY KAVATSI	409/CAB/MIN/TVC/027/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
GILEMBE AIR SOUTENANCE (GISAIR)	409/CAB/MIN/TVC/053/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
GOMA EXPRESS	409/CAB/MIN/TC/0051/2006	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
GOMAIR	409/CAB/MIN/TVC/045/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
HEWA BORA AIRWAYS (HBA)	409/CAB/MIN/TVC/038/08	ALX	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
INTERNATIONAL TRANS AIR BUSINESS (ITAB)	409/CAB/MIN/TVC/033/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
KIN AVIA	409/CAB/MIN/TVC/042/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
LIGNES AÉRIENNES CONGOLAISES (LAC)	koncesja udzielona przez ministra (dekret nr 78/205)	LCG	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
MALU AVIATION	409/CAB/MIN/TVC/04008	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
MANGO AVIATION	409/CAB/MIN/TVC/034/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
SAFE AIR COMPANY	409/CAB/MIN/TVC/025/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
SERVICES AIR	409/CAB/MIN/TVC/030/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
SWALA AVIATION	409/CAB/MIN/TVC/050/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
TMK AIR COMMUTER	409/CAB/MIN/TVC/044/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
TRACEP CONGO AVIATION	409/CAB/MIN/TVC/046/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
TRANS AIR CARGO SERVICES	409/CAB/MIN/TVC/024/08	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
WIMBI DIRA AIRWAYS	409/CAB/MIN/TVC/039/08	WDA	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
ZAABU INTERNATIONAL	409/CAB/MIN/TVC/049/09	nieznany	Demokratyczna Republika Konga (DRK)
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Dżibuti, w tym:			Dżibuti
DAALLO AIRLINES	nieznany	DAO	Dżibuti
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Gwinei Równikowej, w tym:			Gwinea Równikowa
CRONOS AIRLINES	nieznany	nieznany	Gwinea Równikowa
CEIBA INTERCONTINENTAL	nieznany	CEL	Gwinea Równikowa
EGAMS	nieznany	EGM	Gwinea Równikowa
EUROGUINEANA DE AVIACION Y TRANSPORTES	2006/001/MTTCT/DGAC/SOPS	EUG	Gwinea Równikowa
GENERAL WORK AVIACION	002/ANAC	niedostępny	Gwinea Równikowa
GETRA - GUINEA ECUATORIAL DE TRANSPORTES AEREOS	739	GET	Gwinea Równikowa
GUINEA AIRWAYS	738	niedostępny	Gwinea Równikowa
STAR EQUATORIAL AIRLINES	nieznany	nieznany	Gwinea Równikowa
UTAGE – UNION DE TRANSPORT AEREO DE GUINEA ECUATORIAL	737	UTG	Gwinea Równikowa
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Indonezji z wyjątkiem Garuda Indonesia, Airfast Indonesia, Mandala Airlines, Ekspres Transportasi Antarbenua, Indonesia Air Asia and Metro Batavia, w tym:			Republika Indonezji
AIR PACIFIC UTAMA	135-020	nieznany	Republika Indonezji
ALFA TRANS DIRGANTATA	135-012	nieznany	Republika Indonezji
ASCO NUSA AIR	135-022	nieznany	Republika Indonezji
ASI PUDJIASTUTI	135-028	nieznany	Republika Indonezji
AVIASTAR MANDIRI	135-029	nieznany	Republika Indonezji
CARDIG AIR	121-013	nieznany	Republika Indonezji
DABI AIR NUSANTARA	135-030	nieznany	Republika Indonezji
DERAYA AIR TAXI	135-013	DRY	Republika Indonezji
DERAZONA AIR SERVICE	135-010	DRZ	Republika Indonezji
DIRGANTARA AIR SERVICE	135-014	DIR	Republika Indonezji
EASTINDO	135-038	nieznany	Republika Indonezji
GATARI AIR SERVICE	135-018	GHS	Republika Indonezji
INDONESIA AIR TRANSPORT	135-034	IDA	Republika Indonezji
INTAN ANGKASA AIR SERVICE	135-019	nieznany	Republika Indonezji
JOHNLIN AIR TRANSPORT	135-043	nieznany	Republika Indonezji
KAL STAR	121-037	KLS	Republika Indonezji
KARTIKA AIRLINES	121-003	KAE	Republika Indonezji
KURA-KURA AVIATION	135-016	KUR	Republika Indonezji
LION MENTARI AIRLINES	121-010	LNI	Republika Indonezji
MANUNGGAL AIR SERVICE	121-020	nieznany	Republika Indonezji
MEGANTARA	121-025	MKE	Republika Indonezji
MERPATI NUSANTARA AIRLINES	121-002	MNA	Republika Indonezji
MIMIKA AIR	135-007	nieznany	Republika Indonezji
NATIONAL UTILITY HELICOPTER	135-011	nieznany	Republika Indonezji
NUSANTARA AIR CHARTER	121-022	nieznany	Republika Indonezji
NUSANTARA BUANA AIR	135-041	nieznany	Republika Indonezji
NYAMAN AIR	135-042	nieznany	Republika Indonezji
PELITA AIR SERVICE	121-008	PAS	Republika Indonezji
PENERBANGAN ANGKASA SEMESTA	135-026	nieznany	Republika Indonezji
PURA WISATA BARUNA	135-025	nieznany	Republika Indonezji
REPUBLIC EXPRESS AIRLINES	121-040	RPH	Republika Indonezji
RIAU AIRLINES	121-016	RIU	Republika Indonezji
SAMPOERNA AIR NUSANTARA	135-036	SAE	Republika Indonezji
SAYAP GARUDA INDAH	135-004	nieznany	Republika Indonezji
SKY AVIATION	135-044	nieznany	Republika Indonezji
SMAC	135-015	SMC	Republika Indonezji
SRIWIJAYA AIR	121-035	SJY	Republika Indonezji
SURVEI UDARA PENAS	135-006	nieznany	Republika Indonezji
TRANSWISATA PRIMA AVIATION	135-021	nieznany	Republika Indonezji
TRAVEL EXPRESS AVIATION SERVICE	121-038	XAR	Republika Indonezji
TRAVIRA UTAMA	135-009	nieznany	Republika Indonezji
TRI MG INTRA ASIA AIRLINES	121-018	TMG	Republika Indonezji
TRIGANA AIR SERVICE	121-006	TGN	Republika Indonezji
UNINDO	135-040	nieznany	Republika Indonezji
WING ABADI AIRLINES	121-012	WON	Republika Indonezji
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Kazachstanie z wyjątkiem przewoźnika Air Astana ujętego w załączniku B, w tym:			Republika Kazachstanu
AERO AIR COMPANY	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
AEROPRAKT KZ	nieznany	APK	Republika Kazachstanu
AIR ALMATY	AK-0331-07	LMY	Republika Kazachstanu
AIR COMPANY KOKSHETAU	AK-0357-08	KRT	Republika Kazachstanu
AIR DIVISION OF EKA	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
AIR FLAMINGO	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
AIR TRUST AIRCOMPANY	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
AK SUNKAR AIRCOMPANY	nieznany	AKS	Republika Kazachstanu
ALMATY AVIATION	nieznany	LMT	Republika Kazachstanu
ARKHABAY	nieznany	KEK	Republika Kazachstanu
ASIA CONTINENTAL AIRLINES	AK-0345-08	CID	Republika Kazachstanu
ASIA CONTINENTAL AVIALINES	AK-0371-08	RRK	Republika Kazachstanu
ASIA WINGS	AK-0390-09	AWA	Republika Kazachstanu
ASSOCIATION OF AMATEUR PILOTS OF KAZAKHSTAN	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
ATMA AIRLINES	AK-0372-08	AMA	Republika Kazachstanu
ATYRAU AYE JOLY	AK-0321-07	JOL	Republika Kazachstanu
AVIA-JAYNAR	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
BEYBARS AIRCOMPANY	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
BERKUT AIR/BEK AIR	AK-0311-07	BKT/BEK	Republika Kazachstanu
BERKUT KZ	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
BURUNDAYAVIA AIRLINES	AK-0374-08	BRY	Republika Kazachstanu
COMLUX	AK-0352-08	KAZ	Republika Kazachstanu
DETA AIR	AK-0344-08	DET	Republika Kazachstanu
EAST WING	AK-0332-07	EWZ	Republika Kazachstanu
EASTERN EXPRESS	AK-0358-08	LIS	Republika Kazachstanu
EURO-ASIA AIR	AK-0384-09	EAK	Republika Kazachstanu
EURO-ASIA AIR INTERNATIONAL	nieznany	KZE	Republika Kazachstanu
FENIX	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
FLY JET KZ	AK-0391-09	FJK	Republika Kazachstanu
IJT AVIATION	AK-0335-08	DVB	Republika Kazachstanu
INVESTAVIA	AK-0342-08	TLG	Republika Kazachstanu
IRTYSH AIR	AK-0381-09	MZA	Republika Kazachstanu
JET AIRLINES	AK-0349-09	SOZ	Republika Kazachstanu
JET ONE	AK-0367-08	JKZ	Republika Kazachstanu
KAZAIR JET	AK-0387-09	KEJ	Republika Kazachstanu
KAZAIRTRANS AIRLINE	AK-0347-08	KUY	Republika Kazachstanu
KAZAIRWEST	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
KAZAVIA	nieznany	KKA	Republika Kazachstanu
KAZAVIASPAS	nieznany	KZS	Republika Kazachstanu
KOKSHETAU	AK-0357-08	KRT	Republika Kazachstanu
MEGA AIRLINES	AK-0356-08	MGK	Republika Kazachstanu
MIRAS	AK-0315-07	MIF	Republika Kazachstanu
NAVIGATOR	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
ORLAN 2000 AIRCOMPANY	nieznany	KOV	Republika Kazachstanu
PANKH CENTER KAZAKHSTAN	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
PRIME AVIATION	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
SALEM AIRCOMPANY	nieznany	KKS	Republika Kazachstanu
SAMAL AIR	nieznany	SAV	Republika Kazachstanu
SAYAKHAT AIRLINES	AK-0359-08	SAH	Republika Kazachstanu
SEMEYAVIA	nieznany	SMK	Republika Kazachstanu
SCAT	AK-0350-08	VSV	Republika Kazachstanu
SKYBUS	AK-0364-08	BYK	Republika Kazachstanu
SKYJET	AK-0307-09	SEK	Republika Kazachstanu
SKYSERVICE	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
TYAN SHAN	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
UST-KAMENOGORSK	AK-0385-09	UCK	Republika Kazachstanu
ZHETYSU AIRCOMPANY	nieznany	JTU	Republika Kazachstanu
ZHERSU AVIA	nieznany	RZU	Republika Kazachstanu
ZHEZKAZGANAIR	nieznany	nieznany	Republika Kazachstanu
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Republice Kirgiskiej, w tym:			Republika Kirgiska
AIR MANAS	17	MBB	Republika Kirgiska
ASIAN AIR	nieznany	AAZ	Republika Kirgiska
AVIA TRAFFIC COMPANY	23	AVJ	Republika Kirgiska
AEROSTAN (EX BISTAIR-FEZ BISHKEK)	08	BSC	Republika Kirgiska
CLICK AIRWAYS	11	CGK	Republika Kirgiska
DAMES	20	DAM	Republika Kirgiska
EASTOK AVIA	15	EEA	Republika Kirgiska
GOLDEN RULE AIRLINES	22	GRS	Republika Kirgiska
ITEK AIR	04	IKA	Republika Kirgiska
KYRGYZ TRANS AVIA	31	KTC	Republika Kirgiska
KYRGYZSTAN	03	LYN	Republika Kirgiska
KYRGYZSTAN AIRLINE	nieznany	KGA	Republika Kirgiska
MAX AVIA	33	MAI	Republika Kirgiska
S GROUP AVIATION	6	SGL	Republika Kirgiska
SKY GATE INTERNATIONAL AVIATION	14	SGD	Republika Kirgiska
SKY WAY AIR	21	SAB	Republika Kirgiska
TENIR AIRLINES	26	TEB	Republika Kirgiska
TRAST AERO	05	TSJ	Republika Kirgiska
VALOR AIR	07	VAC	Republika Kirgiska
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Liberii		—	Liberia
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Republice Gabońskiej, z wyjątkiem przewoźników Gabon Airlines, Afrijet i SN2AG ujętych w załączniku B, w tym:			Republika Gabońska
AIR SERVICES SA	004/MTAC/ANAC-G/DSA	RVS	Republika Gabońska
AIR TOURIST (ALLEGIANCE)	007/MTAC/ANAC-G/DSA	LGE	Republika Gabońska
NATIONALE ET REGIONALE TRANSPORT (NATIONALE)	008/MTAC/ANAC-G/DSA	NRG	Republika Gabońska
SCD AVIATION	005/MTAC/ANAC-G/DSA	SCY	Republika Gabońska
SKY GABON	009/MTAC/ANAC-G/DSA	SKG	Republika Gabońska
SOLENTA AVIATION GABON	006/MTAC/ANAC-G/DSA	nieznany	Republika Gabońska
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny na Filipinach, w tym:			Republika Filipin
AEROWURKS AERIAL SPRAYING SERVICES	4AN2008003	nieznany	Republika Filipin
AIR PHILIPPINES CORPORATION	2009006	nieznany	Republika Filipin
AIR WOLF AVIATION INC.	200911	nieznany	Republika Filipin
AIRTRACK AGRICULTURAL CORPORATION	4AN2005003	nieznany	Republika Filipin
ASIA AIRCRAFT OVERSEAS PHILIPPINES INC.	4AN9800036	nieznany	Republika Filipin
AVIATION TECHNOLOGY INNOVATORS, INC.	4AN2007005	nieznany	Republika Filipin
AVIATOUR’S FLY’N INC.	200910	nieznany	Republika Filipin
AYALA AVIATION CORP.	4AN9900003	nieznany	Republika Filipin
BEACON	nieznany	nieznany	Republika Filipin
BENDICE TRANSPORT MANAGEMENT INC.	4AN2008006	nieznany	Republika Filipin
CANADIAN HELICOPTERS PHILIPPINES INC.	4AN9800025	nieznany	Republika Filipin
CEBU PACIFIC AIR	2009002	nieznany	Republika Filipin
CHEMTRAD AVIATION CORPORATION	2009018	nieznany	Republika Filipin
CM AERO	4AN2000001	nieznany	Republika Filipin
CORPORATE AIR	nieznany	nieznany	Republika Filipin
CYCLONE AIRWAYS	4AN9900008	nieznany	Republika Filipin
FAR EAST AVIATION SERVICES	2009013	nieznany	Republika Filipin
F.F. CRUZ AND COMPANY, INC.	2009017	nieznany	Republika Filipin
HUMA CORPORATION	2009014	nieznany	Republika Filipin
INAEC AVIATION CORP.	4AN2002004	nieznany	Republika Filipin
ISLAND AVIATION	2009009	nieznany	Republika Filipin
ISLAND TRANSVOYAGER	2010022	nieznany	Republika Filipin
LION AIR, INCORPORATED	2009019	nieznany	Republika Filipin
MACRO ASIA AIR TAXI SERVICES	4AN9800035	nieznany	Republika Filipin
MINDANAO RAINBOW AGRICULTURAL DEVELOPMENT SERVICES	2009016	nieznany	Republika Filipin
MISIBIS AVIATION & DEVELOPMENT CORP	2010020	nieznany	Republika Filipin
OMNI AVIATION CORP.	4AN2002002	nieznany	Republika Filipin
PACIFIC EAST ASIA CARGO AIRLINES, INC.	4AS9800006	nieznany	Republika Filipin
PACIFIC AIRWAYS CORPORATION	nieznany	nieznany	Republika Filipin
PACIFIC ALLIANCE CORPORATION	nieznany	nieznany	Republika Filipin
PHILIPPINE AIRLINES	2009001	nieznany	Republika Filipin
PHILIPPINE AGRICULTURAL AVIATION CORP.	4AN9800015	nieznany	Republika Filipin
ROYAL AIR CHARTER SERVICES INC.	4AN2003003	nieznany	Republika Filipin
ROYAL STAR AVIATION, INC.	4AN9800029	nieznany	Republika Filipin
SOUTH EAST ASIA INC.	2009004	nieznany	Republika Filipin
SOUTHSTAR AVIATION COMPANY, INC.	4AN9800037	nieznany	Republika Filipin
SPIRIT OF MANILA AIRLINES CORPORATION	2009008	nieznany	Republika Filipin
SUBIC INTERNATIONAL AIR CHARTER	4AN9900010	nieznany	Republika Filipin
SUBIC SEAPLANE, INC.	4AN2000002	nieznany	Republika Filipin
TOPFLITE AIRWAYS, INC.	nieznany	nieznany	Republika Filipin
TRANSGLOBAL AIRWAYS CORPORATION	2009007	nieznany	Republika Filipin
WORLD AVIATION, CORP.	nieznany	nieznany	Republika Filipin
WCC AVIATION COMPANY	2009015	nieznany	Republika Filipin
YOKOTA AVIATION, INC.	nieznany	nieznany	Republika Filipin
ZENITH AIR, INC.	2009012	nieznany	Republika Filipin
ZEST AIRWAYS INCORPORATED	2009003	nieznany	Republika Filipin
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej, w tym:	—	—	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
AFRICA CONNECTION	10/AOC/2008	nieznany	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
BRITISH GULF INTERNATIONAL COMPANY LTD	01/AOC/2007	BGI	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
EXECUTIVE JET SERVICES	03/AOC/2006	EJZ	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
GLOBAL AVIATION OPERATION	04/AOC/2006	nieznany	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
GOLIAF AIR	05/AOC/2001	GLE	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
ISLAND OIL EXPLORATION	01/AOC/2008	nieznany	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
STP AIRWAYS	03/AOC/2006	STP	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
TRANSAFRIK INTERNATIONAL LTD	02/AOC/2002	TFK	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
TRANSCARG	01/AOC/2009	nieznany	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
TRANSLIZ AVIATION (TMS)	02/AOC/2007	TMS	Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Sierra Leone, w tym:	—	—	Sierra Leone
AIR RUM, LTD	nieznany	RUM	Sierra Leone
DESTINY AIR SERVICES, LTD	nieznany	DTY	Sierra Leone
HEAVYLIFT CARGO	nieznany	nieznany	Sierra Leone
ORANGE AIR SIERRA LEONE LTD	nieznany	ORJ	Sierra Leone
PARAMOUNT AIRLINES, LTD	nieznany	PRR	Sierra Leone
SEVEN FOUR EIGHT AIR SERVICES LTD	nieznany	SVT	Sierra Leone
TEEBAH AIRWAYS	nieznany	nieznany	Sierra Leone
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Sudanie			Republika Sudanu
SUDAN AIRWAYS	nieznany		Republika Sudanu
SUN AIR COMPANY	nieznany		Republika Sudanu
MARSLAND COMPANY	nieznany		Republika Sudanu
ATTICO AIRLINES	nieznany		Republika Sudanu
FOURTY EIGHT AVIATION	nieznany		Republika Sudanu
SUDANESE STATES AVIATION COMPANY	nieznany		Republika Sudanu
ALMAJARA AVIATION	nieznany		Republika Sudanu
BADER AIRLINES	nieznany		Republika Sudanu
ALFA AIRLINES	nieznany		Republika Sudanu
AZZA TRANSPORT COMPANY	nieznany		Republika Sudanu
GREEN FLAG AVIATION	nieznany		Republika Sudanu
ALMAJAL AVIATION SERVICE	nieznany		Republika Sudanu
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Suazi, w tym:	—	—	Suazi
SWAZILAND AIRLINK	nieznany	SZL	Suazi
Wszyscy przewoźnicy lotniczy posiadający certyfikaty wydane przez organy odpowiedzialne za nadzór regulacyjny w Zambii, w tym:			Zambia
ZAMBEZI AIRLINES	Z/AOC/001/2009	ZMA	Zambia

(1) Przewoźnikom lotniczym wymienionym w załączniku A można zezwolić na korzystanie z praw przewozowych poprzez dzierżawę statków powietrznych z załogą (tzw. leasing mokry) przewoźnika lotniczego niepodlegającego zakazowi wykonywania przewozów, pod warunkiem spełnienia odpowiednich norm bezpieczeństwa.

ZAŁĄCZNIK B

WYKAZ PRZEWOŹNIKÓW LOTNICZYCH PODLEGAJĄCYCH OGRANICZENIOM W WYKONYWANIU PRZEWOZÓW W RAMACH UE (1)

Nazwa osoby prawnej przewoźnika lotniczego wskazana w certyfikacie przewoźnika lotniczego (AOC) (oraz nazwa handlowa, w przypadku różnic)	Numer certyfikatu przewoźnika lotniczego (AOC)	Kod ICAO linii lotniczej	Państwo przewoźnika	Typ statku powietrznego objętego ograniczeniem	Znak rejestracyjny oraz numer seryjny, o ile jest dostępny	Państwo rejestracji
AIR KORYO	GAC-AOC/KOR-01		DRK	cała flota z wyjątkiem 2 statków powietrznych typu Tu 204	cała flota z wyjątkiem P-632, P-633	DRK
AFRIJET (2)	002/MTAC/ANAC-G/DSA		Republika Gabońska	cała flota z wyjątkiem 2 statków powietrznych typu Falcon 50; 2 statków powietrznego typu Falcon 900	cała flota z wyjątkiem TR-LGV; TR-LGY; TR-AFJ; TR-AFR	Republika Gabońska
AIR ASTANA (3)	AK-0388-09	KZR	Kazachstan	cała flota z wyjątkiem 2 statków powietrznych typu B767; 4 statków powietrznych typu B757; 10 statków powietrznych typu A319/320/321; 5 statków powietrznych typu Fokker 50	cała flota z wyjątkiem P4-KCA, P4-KCB; P4-EAS, P4-FAS, P4-GAS, P4-MAS; P4-NAS, P4-OAS, P4-PAS, P4-SAS, P4-TAS, P4-UAS, P4-VAS, P4-WAS, P4-YAS, P4-XAS; P4-HAS, P4-IAS, P4-JAS, P4-KAS, P4-LAS	Aruba (autonomiczne terytorium Królestwa Niderlandów)
AIR SERVICE COMORES	06-819/TA-15/DGACM	KMD	Komory	cała flota z wyjątkiem LET 410 UVP	cała flota z wyjątkiem D6-CAM (851336)	Komory
GABON AIRLINES (4)	001/MTAC/ANAC	GBK	Republika Gabońska	cała flota z wyjątkiem 1 statku powietrznego typu Boeing B-767-200	cała flota z wyjątkiem TR-LHP	Republika Gabońska
IRAN AIR (5)	FS100	IRA	Islamska Republika Iranu	cała flota z wyjątkiem 14 statków powietrznych typu A300, 8 statków powietrznych typu A310, 1 statku powietrznego typu B737	cała flota z wyjątkiem EP-IBA EP-IBB EP-IBC EP-IBD EP-IBG EP-IBH EP-IBI EP-IBJ EP-IBM EP-IBN EP-IBO EP-IBS EP-IBT EP-IBV EP-IBX EP-IBZ EP-ICE EP-ICF EP-IBK EP-IBL EP-IBP EP-IBQ EP-AGA	Islamska Republika Iranu
NOUVELLE AIR AFFAIRES GABON (SN2AG)	003/MTAC/ANAC-G/DSA	NVS	Republika Gabońska	cała flota z wyjątkiem 1 statku powietrznego typu Challenger CL601; 1 statku powietrznego typu HS-125-800	cała flota z wyjątkiem TR-AAG, ZS-AFG	Republika Gabońska; Republika Południowej Afryki
TAAG ANGOLA AIRLINES	001	DTA	Republika Angoli	cała flota z wyjątkiem 3 statków powietrznych typu Boeing B-777 i 4 statków powietrznych typu Boeing B-737-700	cała flota z wyjątkiem D2-TED, D2-TEE, D2-TEF, D2-TBF, D2, TBG, D2-TBH, D2-TBJ	Republika Angoli
UKRAINIAN MEDITERRANEAN	164	UKM	Ukraina	cała flota z wyjątkiem 1 statku powietrznego typu MD 83	cała flota z wyjątkiem UR-CFF	Ukraina

(1) Przewoźnikom lotniczym wymienionym w załączniku B można zezwolić na korzystanie z praw przewozowych poprzez dzierżawę statków powietrznych z załogą (tzw. leasing mokry) od przewoźnika lotniczego niepodlegającego zakazowi wykonywania przewozów, pod warunkiem spełnienia odpowiednich norm bezpieczeństwa.

(2) Afrijet może w swojej działalności na terytorium Unii Europejskiej eksploatować wyłącznie określone statki powietrzne.

(3) Air Astana może w swojej bieżącej działalności na terytorium Unii Europejskiej eksploatować wyłącznie określone statki powietrzne.

(4) Gabon Airlines mogą w swojej bieżącej działalności na terytorium Unii Europejskiej eksploatować wyłącznie określone statki powietrzne.

(5) Iran Air może obsługiwać przewozy do Unii Europejskiej przy użyciu określonych statków powietrznych, zgodnie z warunkami ustalonymi w motywie 69 niniejszego rozporządzenia.

6.7.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 170/31

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 591/2010

z dnia 5 lipca 2010 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 6 lipca 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 lipca 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa stawka celna w przywozie
0702 00 00	MA	56,2
	MK	45,6
	TR	50,2
	ZZ	50,7
0707 00 05	MK	45,6
	TR	123,6
	ZZ	84,6
0709 90 70	TR	102,6
0709 90 70	ZZ	102,6
0805 50 10	AR	111,7
	TR	97,3
	UY	91,0
	ZA	104,6
	ZZ	101,2
0808 10 80	AR	105,4
	BR	78,7
	CA	83,2
	CL	96,2
	CN	69,1
	NZ	107,8
	US	84,5
	ZA	103,9
	ZZ	91,1
0808 20 50	AR	102,2
	CL	113,9
	CN	98,4
	NZ	159,1
	ZA	121,4
	ZZ	119,0
0809 10 00	TR	232,0
0809 10 00	ZZ	232,0
0809 20 95	TR	287,5
0809 20 95	ZZ	287,5
0809 30	AR	137,1
	TR	152,0
	ZZ	144,6
0809 40 05	IL	133,1
	US	110,3
	ZZ	121,7

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ ZZ ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

6.7.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 170/33

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 592/2010

z dnia 5 lipca 2010 r.

zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 877/2009 na rok gospodarczy 2009/10

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36 ust. 2 akapit drugi zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2009/10 rozporządzeniem Komisji (WE) nr 877/2009 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 577/2010 (4).

(2)	Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności celne mające zastosowanie w ramach przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone na rok gospodarczy 2009/10 rozporządzeniem (WE) nr 877/2009, zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 6 lipca 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 5 lipca 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24.

(3) Dz.U. L 253 z 25.9.2009, s. 3.

(4) Dz.U. L 166 z 1.7.2010, s. 14.

ZAŁĄCZNIK

Zmienione kwoty cen reprezentatywnych i dodatkowych należności celnych przywozowych dla cukru białego, cukru surowego oraz produktów objętych kodem CN 1702 90 95 , obowiązujące od dnia 6 lipca 2010 r.

(EUR)
Kod CN	Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto produktu	Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto produktu
1701 11 10 (1)	41,21	0,00
1701 11 90 (1)	41,21	2,54
1701 12 10 (1)	41,21	0,00
1701 12 90 (1)	41,21	2,24
1701 91 00 (2)	44,93	3,99
1701 99 10 (2)	44,93	0,86
1701 99 90 (2)	44,93	0,86
1702 90 95 (3)	0,45	0,24

(1) Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt III załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(2) Stawka dla jakości standardowej określonej w pkt II załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3) Stawka dla zawartości sacharozy wynoszącej 1 %.

6.7.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 170/35

DECYZJA KOMISJI

z dnia 18 czerwca 2010 r.

w sprawie przyznania ilości substancji kontrolowanych innych niż wodorochlorofluorowęglowodory dopuszczonych do niezbędnych lub krytycznych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych w Unii w 2010 r. zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową

(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 3850)

(Jedynie teksty w językach angielskim, estońskim, francuskim, hiszpańskim, niderlandzkim, niemieckim i włoskim są autentyczne)

(2010/375/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009(WE) z dnia 16 września 2009 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (1), w szczególności jego art. 10 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Unia wycofała się już z produkcji i konsumpcji chlorofluorowęglowodorów, innych całkowicie fluorowcowanych chlorofluorowęglowodorów, halonów, tetrachlorku węgla, 1,1,1-trichloroetanu, wodorobromofluorowęglowodorów oraz bromochlorometanu do większości zastosowań. Komisja jest zobowiązana określić niezbędne zastosowania laboratoryjne i analityczne dla tych substancji kontrolowanych, ilości, jakie mogą być stosowane, jak również przedsiębiorstwa, które mogą je stosować.

(2)

Decyzja XIX/18 stron protokołu montrealskiego zezwala na produkcję i konsumpcję niezbędną dla zaspokojenia potrzeb wynikających z niezbędnych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych substancji kontrolowanych wymienionych w załącznikach A, B i C (substancje z grup II i III) do protokołu montrealskiego zgodnie z załącznikiem IV do sprawozdania z siódmego spotkania stron, z zastrzeżeniem warunków określonych w załączniku II do sprawozdania z szóstego spotkania stron oraz decyzji VI/9, VII/11, XI/15, XV/5, XVI/16 i XXI/16 stron protokołu montrealskiego.

(3)	Decyzja XVII/10 stron protokołu montrealskiego zezwala na produkcję i konsumpcję bromku metylu, wymienionego w załączniku E do protokołu montrealskiego, niezbędną dla zaspokojenia potrzeb wynikających z krytycznych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych bromku metylu.

(4)	W ramach protokołu montrealskiego ogólne wyłączenie do zastosowań laboratoryjnych i analitycznych podlega okresowemu przeglądowi i zostało przedłużone decyzją XXI/6 do dnia 31 grudnia 2014 r.

(5)

Decyzja VI/25 stanowi, że zastosowanie można traktować jako niezbędne tylko w przypadku braku odpowiednich, z technicznego lub gospodarczego punktu widzenia, rozwiązań zastępczych lub substytutów możliwych do przyjęcia z punktu widzenia ochrony środowiska lub zdrowia. Należy sporządzić załącznik zawierający wykaz zastosowań, dla których strony protokołu montrealskiego uznają, że istnieją rozwiązania zastępcze. Załącznik ten powinien także zawierać wykaz dozwolonych niezbędnych zastosowań bromku metylu, zgodnie z ustaleniami stron protokołu montrealskiego zawartymi w decyzji XVIII/15.

(6)

Komisja opublikowała zawiadomienie dla przedsiębiorstw zamierzających w 2010 r. przywozić do lub wywozić z Unii Europejskiej substancje kontrolowane zubożające warstwę ozonową oraz dla przedsiębiorstw zamierzających złożyć wniosek o kontyngent na takie substancje przeznaczone do niezbędnych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych (2) na 2010 r. i otrzymała deklaracje dotyczące planowanych niezbędnych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych substancji kontrolowanych w 2009 r.

(7)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ustanowionego na mocy art. 25 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2009,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zezwala się na produkcję i przywóz substancji kontrolowanych innych niż wodorochlorofluorowęglowodory do wszelkich niezbędnych celów laboratoryjnych i analitycznych określonych w załączniku I.

Artykuł 2

Ilość substancji kontrolowanych innych niż wodorochlorofluorowęglowodory podlegających rozporządzeniu (WE) nr 1005/2009, którą można wyprodukować lub przywieźć do niezbędnych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych w Unii w 2010 r., wynosi 63 843,371 kilogramów ODP.

Artykuł 3

Kontyngenty na substancje kontrolowane inne niż wodorochlorofluorowęglowodory do niezbędnych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych na 2010 r. przydziela się przedsiębiorstwom wymienionym w załączniku II. Maksymalne ilości, jakie te przedsiębiorstwa mogą wyprodukować lub przywieźć w 2010 r. do niezbędnych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych, określa się w załączniku III.

Artykuł 4

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2010 r.; niniejsza decyzja wygasa z dniem 31 grudnia 2010 r.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do następujących przedsiębiorstw:

Acros Organics bvba Janssen

Pharmaceuticalaan 3a

2440 Geel

BELGIA

Estonian Environmental Research Centre

Marja 4D

10617 Tallinn

ESTONIA

Honeywell Specialty Chemicals GmbH

Wunstorfer Strasse 40

Postfach 100262

30918 Seelze

NIEMCY

LGC Standards GmbH

Mercatorstr. 51

46485 Wesel

NIEMCY

Ministry of Defence

Defence Fuel Lubricants and Chemicals

P.O. Box 10 000

1780 CA Den Helder

NIDERLANDY

Sicor Spa

Via Terazzano 77

20017 Rho (MI)

WŁOCHY

Sigma Aldrich Company Ltd

The Old Brickyard, New Road

Gillingham SP8 4XT

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Sigma Aldrich Logistik GmbH

Riedstrasse 2

89555 Steinheim

NIEMCY

VWR International S.A.S.

201 rue Carnot

94126 Fontenay-sous-bois

FRANCJA

Airbus S.A.S.

Route de Bayonne 316

31300 Toulouse

FRANCJA

Harp International Ltd

Gellihirion Industrial Estate, Rhondda, Cynon Taff,

Pontypridd CF37 5SX

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Ineos Fluor Ltd

PO Box 13, The Heath

Runcorn Cheshire WA7 4QF

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

Merck KGaA

Frankfurter Strasse 250

64271 Darmstadt

NIEMCY

Panreac Quimica SA

Pol. Ind. Pla de la Bruguera, C/Garraf 2

08211 Castellar del Vallès-Barcelona

HISZPANIA

Sigma Aldrich Chimie SARL

80, rue de Luzais

L’isle d’abeau Chesnes

38297 St Quentin Fallavier

FRANCJA

Sigma Aldrich Laborchemikalien GmbH

Wunstorfer Strasse 40

Postfach 100262

30918 Seelze

NIEMCY

Tazzetti Fluids S.r.l.

Corso Europa n. 600/a

Volpiano (TO)

WŁOCHY

Sporządzono w Brukseli dnia 18 czerwca 2010 r.

W imieniu Komisji

Connie HEDEGAARD

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 286 z 31.10.2009, s. 1.

(2) Dz.U. C 132 z 11.6.2009, s. 19.

ZAŁĄCZNIK I

Niezbędne zastosowania laboratoryjne i analityczne substancji kontrolowanych innych niż wodorochlorofluorowęglowodory

Substancje kontrolowane z grupy I (chlorofluorowęglowodory 11, 12, 113, 114 i 115), z grupy II (pozostałe w pełni fluorowcowane chlorofluorowęglowodory), z grupy III (halony), z grupy IV (tetrachlorek węgla), z grupy V (1,1,1-trichloroetan), z grupy VII (wodorobromofluorowęglowodory) i z grupy IX (bromochlorometan) są dopuszczone do wszystkich zastosowań laboratoryjnych i analitycznych z wyjątkiem następujących:

a)	badań na obecność ropy naftowej, smarów i zawartości całkowitej węglowodorów ropopochodnych w wodzie;

b)	badań smoły w materiałach do budowy nawierzchni drogowych;

c)	pobierania odcisków palców w kryminalistyce;

d)	badań na obecność substancji organicznych w węglu;

e)	wszelkich zastosowań dla których istnieją odpowiednie, z technicznego lub gospodarczego punktu widzenia, rozwiązania zastępcze.

Bromek metylu (grupa VI) jest dozwolony do następujących niezbędnych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych:

a)	do kalibracji sprzętu, w którym używany jest bromek metylu, do monitorowania poziomów emisji bromku metylu, do oznaczania poziomu pozostałości bromku metylu w wyrobach, roślinach i towarach;

b)	w laboratoryjnych badaniach toksykologicznych;

c)	do porównywania efektywności bromku metylu i jego zamienników w laboratorium;

d)	jako odczynnika laboratoryjnego, będącego substratem w reakcji chemicznej, gdzie ulega rozkładowi.

Następujących zastosowań nie uznaje się jako niezbędnych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych:

a)	sprzęt chłodniczy i klimatyzacyjny używany w laboratoriach, w tym chłodzony sprzęt laboratoryjny, taki jak ultrawirówki;

b)	czyszczenie, odnawianie, naprawa lub odbudowa elementów lub zespołów elektronicznych;

c)	zabezpieczanie publikacji i archiwów;

d)	sterylizacja materiałów w laboratoriach.

ZAŁĄCZNIK II

Przedsiębiorstwa posiadające zezwolenie na produkcję lub przywóz do niezbędnych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych

Kontyngenty zezwalające na produkcję lub przywóz substancji kontrolowanych innych niż wodorochlorofluorowęglowodory do niezbędnych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych przydziela się:

Przedsiębiorstwo

Acros Organics (BE)

Airbus France (FR)

Estonian Environmental Research Centre (EE)

Harp International (UK)

Honeywell Specialty Chemicals (FR)

Ineos Fluor (UK)

LGC Standars (DE)

Merck KGaA (DE)

Ministry of Defense (NL)

Panreac Quimica (ES)

Sicor (IT)

Sigma Aldrich Chimie (FR)

Sigma Aldrich Company (UK)

Sigma Aldrich Laborchemikalien (DE)

Sigma Aldrich Logistik (DE)

Tazzetti Fluids (IT)

VWR I S A S (FR)

ZAŁĄCZNIK III

[Załącznik ten nie jest publikowany, ponieważ zawiera poufne informacje handlowe.]

6.7.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 170/39

DECYZJA KOMISJI

z dnia 2 lipca 2010 r.

w sprawie wymogów bezpieczeństwa, jakie muszą spełniać europejskie normy dotyczące niektórych produktów w przestrzeni sypialnej dzieci zgodnie z dyrektywą 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

(2010/376/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów (1), w szczególności jej art. 4 ust. 1 lit. a),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dyrektywie 2001/95/WE wskazano, że normy europejskie są ustanawiane przez europejskie organy normalizacyjne. Normy te powinny gwarantować, że produkty spełniają ogólne wymogi bezpieczeństwa przewidziane w dyrektywie.

(2)	Zgodnie z dyrektywą 2001/95/WE produkt jest uważany za bezpieczny, w odniesieniu do zagrożeń i kategorii zagrożeń objętych normami krajowymi, jeżeli spełnia dobrowolne normy krajowe będące transpozycją norm europejskich.

(3)

W 2006 r. Komisja Europejska zleciła przeprowadzenie badania (2) w celu oceny bezpieczeństwa niektórych powszechnie stosowanych artykułów pielęgnacyjnych dla niemowląt i małych dzieci od 0 do 5 lat. Badanie to zostało przeprowadzone we współpracy z władzami krajowymi, krajowymi organami normalizacyjnymi, zrzeszeniami konsumentów, organizacjami ds. bezpieczeństwa produktów, podmiotami gospodarczymi oraz laboratoriami badawczymi.

(4)	W ramach badania, w odniesieniu do tych produktów, zebrano statystyki wypadków i obrażeń ciała w Unii i na całym świecie oraz dokonano pełnej oceny ryzyka w oparciu o identyfikację podstawowych zagrożeń i ocenę scenariuszy narażenia.

(5)	Do dalszego badania wytypowano pięć rodzajów ocenianych produktów, powszechnie spotykanych w przestrzeni sypialnej niemowląt i małych dzieci. Były to: materace łóżeczkowe, osłony na łóżeczko, łóżeczka podwieszane, pościel dziecięca oraz śpiworki dziecięce.

(6)

Niemowlęta śpią codziennie średnio przynajmniej 16 godzin, a dzieci w wieku 3–5 lat nadal sypiają 11–13 godzin dziennie. Nawet kiedy nie śpią, niemowlęta i małe dzieci przez pierwsze pięć lat życia spędzają co najmniej połowę doby w przestrzeni sypialnej. Produkty stosowane w przestrzeni sypialnej dziecka muszą być bezpieczne, ponieważ to tam niemowlęta i małe dzieci są zwykle pozostawiane na dłuższy czas bez nadzoru, w dzień i w nocy.

(7)

Zgodnie z danymi Europejskiej Bazy Danych o Urazach (IDB), pomiędzy 2005 a 2007 r. w Unii Europejskiej doszło do 17 tys. wypadków z udziałem przebywających w łóżeczku dzieci w wieku od 0 do 4 lat (3). Zgodnie z danymi amerykańskiej Komisji ds. Bezpieczeństwa Produktów Konsumenckich (CPSC), co roku więcej niemowląt umiera w wyniku wypadków związanych z łóżeczkami i innymi produktami w przestrzeni sypialnej niż z innymi produktami do pielęgnacji dzieci (4).

(8)

Niektóre modele osłon na łóżeczko oraz śpiworków dziecięcych zostały zgłoszone przez wspólnotowy system szybkiego informowania RAPEX jako stwarzające ryzyko uduszenia i udławienia, a w rezultacie wycofane lub odzyskane z rynku. W 1992 r. francuska komisja ds. bezpieczeństwa konsumentów zaleciła działania mające na celu informowanie konsumentów i poprawę bezpieczeństwa pościeli dziecięcej, ze względu na ryzyko związane z łatwopalnością, ryzyko przegrzania i uduszenia (5). W 2002, 2007 oraz 2008 r. CPSC nakazała wycofanie niektórych modeli materacy łóżeczkowych ze względu na ryzyko uwięzienia i przedstawianie nieprawdziwość oświadczeń (6).

(9)	Jeżeli osłony na łóżeczko, materace oraz pościel dziecięca nie są bezpieczne lub są dostarczane bez niezbędnych ostrzeżeń dotyczących bezpieczeństwa, mogą zwiększyć częstość występowania zespołu nagłej śmierci niemowląt (SIDS) ze względu na ryzyko przegrzania i asfiksji (7).

(10)

W tym samym czasie badania wykazały, że śpiworki dziecięce mogą chronić przed SIDS (8), ponieważ zmniejszają częstość przewracania się dziecka na brzuch i zapobiegają zakrywaniu twarzy i głowy przez pościel podczas snu. Jeżeli miałyby być propagowane z tego powodu, konieczne jest zapewnienie bezpieczeństwa ich stosowania, aby nie stwarzały ryzyka innego rodzaju, jak udławienie się małymi częściami lub uwięzienie.

(11)

Żaden z wymienionych pięciu rodzajów produktów nie jest objęty stosownymi normami europejskimi. Konieczne jest zatem określenie szczegółowych wymagań na mocy art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2001/95/WE, aby organy normalizacyjne mogły opracować normy zmniejszające ryzyko związane ze stosowaniem tych produktów.

(12)

Normy takie powinny być opracowane zgodnie z procedurą określoną w dyrektywie 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz reguł dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (9). Zgodnie z art. 4 ust. 2 dyrektywy 2001/95/WE odniesienie do przyjętej normy powinno zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(13)

Po udostępnieniu stosownych norm i pod warunkiem że Komisja Europejska postanowi opublikować odniesienie do nich w Dzienniku Urzędowym, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 4 ust. 2 dyrektywy 2001/95/WE, należy przyjąć, że materace łóżeczkowe, osłony na łóżeczko, łóżeczka podwieszane, pościel dziecięca oraz śpiworki dziecięce produkowane zgodnie z takimi normami spełniają, w odniesieniu do wymogów bezpieczeństwa objętych tymi normami, ogólne wymogi bezpieczeństwa określone w dyrektywie 2001/95/WE.

(14)	Niniejsza decyzja jest zgodna z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 15 dyrektywy 2001/95/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Definicje

Dla celów niniejszej decyzji:

—	„materac łóżeczkowy” oznacza stosowane w łóżeczku podłoże do spania dla niemowląt i dzieci. Jego wymiary wynoszą zwykle 60 × 120 cm lub 70 × 140 cm, przy grubości od 6 do 15 cm. Można go również zwijać;

—	„osłona na łóżeczko” oznacza produkt tapicerowany, przymocowywany do wewnętrznej części łóżeczka, zwykle stosowany do poprawy wygody dziecka. Zakrywa co najmniej jeden bok łóżeczka;

—	„podwieszane łóżeczko dziecięce” oznacza łóżeczko lub kołyskę, zwykle z nietwardą lub inną płaską powierzchnią, zawieszane na sznurkach, linkach lub taśmach w przynajmniej jednym punkcie zaczepienia. Przeznaczone jest dla małych dzieci, które nie potrafią jeszcze siadać ani klękać bez pomocy;

—	„pościel dziecięca” oznacza poszwę z materiału zawierającą miękkie wypełnienie, stosowaną do poprawy wygody podczas snu i zapobiegania hipotermii;

—	„śpiworek dziecięcy” oznacza ocieplany worek dostosowany do wzrostu dziecka, służący zapobieganiu hipotermii i uduszeniu, kiedy dziecko śpi lub leży w łóżeczku.

Artykuł 2

Wymogi

Szczegółowe wymogi dotyczące bezpieczeństwa produktów, o których mowa w art. 1, jakie spełniać muszą normy europejskie zgodnie z art. 4 dyrektywy 2001/95/WE, określone są w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 lipca 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 11 z 15.1.2002, s. 4.

(2) http://ec.europa.eu/consumers/safety/projects/ongoing-projects_en.htm#project_results

(3) IDB Wszystkie dane o urazach, 2005–2007 r.

(4) „Nursery product-related injuries and deaths among children under the age of five” (Wypadki związane z produktami dla dzieci i zgony wśród dzieci poniżej pięciu lat), CPSC, luty 2009 r.

(5) http://www.securiteconso.org/article195.html

(6) http://www.cpsc.gov/cgi-bin/prod.aspx

(7) „Environment of infants during sleep and risk of sudden infant death”, British Medical Journal, 1996 r.,

„Changing concepts of SIDS: implications for infant sleeping environment and sleep position”, American Academy of Paediatrics, marzec 2000 r.,

„Sleep Environment and the risk of sudden Infant death in an urban population”, American Academy of Paediatrics, maj 2003 r.

http://www.hc-sc.gc.ca/cps-spc/legislation/pol/bumper-bordure-eng.php

(8) „Risk and preventive factors for cot death in The Netherlands, a low-incidence country”, European Journal of Paediatrics, lipiec 1998 r.

(9) Dz.U. L 204 z 21.7.1998, s. 37.

ZAŁĄCZNIK

SZCZEGÓŁOWE WYMOGI BEZPIECZEŃSTWA DOTYCZĄCE MATERACÓW ŁÓŻECZKOWYCH

RYZYKO: Podstawowe ryzyko związane z produktem to uwięzienie i ryzyko związane z łatwopalnością.

Wymogi bezpieczeństwa

1. Ogólne wymogi bezpieczeństwa

Wyroby nie mogą stanowić zagrożenia dla bezpieczeństwa lub zdrowia dzieci i opiekunów, jeżeli są używane zgodnie z przeznaczeniem lub w sposób możliwy do przewidzenia, mając na uwadze zachowanie dzieci. Należy uwzględnić sprawność użytkowników oraz ich opiekunów, szczególnie w przypadku artykułów, które ze względu na swoje funkcje, rozmiary i cechy szczególne są przeznaczone dla dzieci w wieku poniżej pięciu lat. Etykiety na wyrobach lub ich opakowaniach oraz instrukcje użytkowania, które są do nich dołączone, muszą zwracać uwagę opiekunów na zagrożenia i ryzyko związane z użytkowaniem tych wyrobów oraz na sposoby ich unikania.

2. Szczegółowe wymogi bezpieczeństwa

Wymogi chemiczne

Materace łóżeczkowe muszą spełniać wymogi prawodawstwa UE.

Właściwości palne i cieplne

Materace łóżeczkowe nie mogą stwarzać ryzyka związanego z łatwopalnością w otoczeniu dziecka. Dlatego muszą być wykonane z materiałów, które spełniają co najmniej jeden z następujących warunków:

—	nie palą się, o ile nie są wystawione na działanie płomienia lub iskry,

—	jeżeli się zapalą, palą się powoli, a ogień rozprzestrzenia się wolno.

Palne materiały nie mogą ponadto uwalniać toksycznych oparów podczas spalania.

Stosowanie środków chemicznych zmniejszających palność powinno być ograniczone do minimum. Jeżeli stosowane są środki chemiczne zmniejszające palność, ich toksyczność podczas używania oraz utylizacja po zakończeniu okresu użytkowania nie mogą zagrażać zdrowiu ich użytkowników i opiekunów ani otoczeniu.

Właściwości fizyczne i mechaniczne

Ryzyko uwięzienia w szczelinach i otworach

Aby zapobiec uwięzieniu tułowia, głowy i szyi w podstawie łóżeczka, materace łóżeczkowe muszą zajmować całą powierzchnię łóżeczka oraz być odporne na obciążenia spowodowane przez dziecko stojące na materacu lub chodzące w łóżeczku.

Dziecko nie może być w stanie podnieść części zwijanego materaca, co mogłoby dać mu dostęp do podstawy łóżeczka, a tym samym zwiększyć ryzyko uwięzienia.

Wyroby muszą być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby zapobiec uwięzieniu kończyn, stóp i dłoni w przestrzeniach między materacem a brzegami łóżeczka.

Aby zapobiec asfiksji dziecka, którego głowa lub tułów zostały uwięzione między materacem a brzegami łóżeczka, przestrzeń pomiędzy materacem a brzegami łóżeczka musi być ograniczona, uwzględniając najbardziej obciążoną pozycję materaca na podstawie łóżeczka.

Ryzyko zaplątania się

Długość linek, taśm i części stosowanych do wiązania oraz wielkość pętli musi być ograniczona, aby zapobiec ryzyku zaplątania się.

Ryzyko uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych od zewnątrz

Materace łóżeczkowe nie mogą zawierać naklejek z tworzyw sztucznych, które dziecko może oderwać, ani innych nieprzepuszczalnych warstw, które mogłyby zakryć usta i nos.

Opakowanie, w którym znajdują się wyroby, nie może stwarzać ryzyka uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych.

Aby zapobiec ryzyku uduszenia, materac nie może zawierać miękkiego wypełnienia, które mogłoby przywrzeć do twarzy dziecka lub stworzyć fałdy mogące zablokować drogi oddechowe.

Ryzyko udławienia i uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych od wewnątrz

Materace łóżeczkowe nie mogą zawierać luźnych lub małych części, które dziecko mogłoby odczepić, włożyć do ust i połknąć.

Materace łóżeczkowe nie mogą zawierać małych części, które dziecko mogłoby odczepić i które mogłyby utkwić w gardle lub krtani dziecka. Wypełnienie nie może być dostępne, także przez odgryzienie, i musi wytrzymać nacisk wynikający z możliwego do przewidzenia użytkowania przez dziecko, biorąc pod uwagę możliwość przechodzenia włókien przez szwy oraz wytrzymałość szwów.

Niebezpieczne krawędzie

Materace łóżeczkowe nie mogą posiadać ostrych krawędzi ani kantów. Sprężyny nie mogą posiadać niebezpiecznych zakończeń ani nie mogą wystawać poza powierzchnię materaca.

Wytrzymałość konstrukcji

Materiał, z którego wykonany jest materac, powinien posiadać takie właściwości fizyczne, aby materac nie stwarzał ryzyka uwięzienia. Nie mogą występować trwałe odkształcenia wypełnienia, powodujące pofałdowanie poszwy.

Szczegółowe ostrzeżenia dotyczące artykułu

Ostrzeżenia i instrukcja użytkowania muszą zawierać informacje o grubości materaca, aby zapobiec wypadnięciu materaca z łóżeczka, oraz o odpowiednich rozmiarach (długości i szerokości), aby materac zmieścił się w łóżeczku i nie stwarzał ryzyka uwięzienia.

Aby zapobiec uduszeniu, instrukcja użytkowania musi zwracać uwagę opiekunów na ryzyko stwarzane przez ułożenie dwóch lub więcej materacy jeden na drugim, aby poprawić wygodę dziecka.

Należy podać ostrzeżenia przed sytuacjami, które mogłyby wywołać pożar (np. palenie w pobliżu łóżeczka).

Higiena

Materace łóżeczkowe muszą być zaprojektowane w taki sposób, aby spełniać wymogi higieny i czystości i w ten sposób zapobiegać ryzyku infekcji lub zakażenia.

SZCZEGÓŁOWE WYMOGI BEZPIECZEŃSTWA DOTYCZĄCE OSŁON NA ŁÓŻECZKO

RYZYKO: Podstawowe ryzyko związane z produktem to uduszenie, w tym uduszenie w wyniku zablokowania dróg oddechowych od wewnątrz i od zewnątrz, oraz udławienie.

Wymogi bezpieczeństwa

1. Ogólne wymogi bezpieczeństwa

Wyroby nie mogą stanowić zagrożenia dla bezpieczeństwa lub zdrowia dzieci, jeżeli są używane zgodnie z przeznaczeniem lub w sposób możliwy do przewidzenia, mając na uwadze zachowanie dzieci.

Należy uwzględnić sprawność użytkowników oraz ich opiekunów, zwłaszcza w przypadku wyrobów, które ze względu na swoje funkcje, rozmiary i cechy szczególne są przeznaczone dla dzieci w wieku od 6 do 18 miesięcy.

Etykiety na artykułach lub ich opakowaniach oraz instrukcje użytkowania, które są do nich dołączone, muszą zwracać uwagę opiekunów na zagrożenia i ryzyko związane z użytkowaniem tych wyrobów oraz na sposoby ich unikania.

2. Szczegółowe wymogi bezpieczeństwa

Wymogi chemiczne

Osłony na łóżeczko muszą spełniać wymogi prawodawstwa UE.

Właściwości palne i cieplne

Osłony na łóżeczko nie mogą stwarzać ryzyka związanego z łatwopalnością w otoczeniu dziecka. Muszą być wykonane z materiałów, które spełniają co najmniej jeden z następujących warunków:

—	nie palą się, o ile nie są wystawione na działanie płomienia lub iskry,

—	jeżeli się zapalą, palą się powoli, a ogień rozprzestrzenia się wolno.

Palne materiały nie mogą ponadto uwalniać toksycznych oparów podczas spalania.

Właściwości fizyczne i mechaniczne

Ryzyko mikrobiologiczne

Osłony na łóżeczko nie mogą stwarzać ryzyka mikrobiologicznego wynikającego z niewystarczającej higieny materiału pochodzenia zwierzęcego.

Ryzyko uwięzienia w szczelinach i otworach

Osłony łóżeczkowe nie mogą stwarzać ryzyka uwięzienia głowy ani szyi dziecka w pętlach lub linkach, ani innych urządzeniach mocujących. Szwy ani elementy dekoracyjne osłony na łóżeczko nie mogą poluzować się pod wpływem nacisku mechanicznego w wyniku możliwego do przewidzenia użytkowania przez dziecko, aby w konsekwencji nie stwarzać dodatkowego ryzyka uwięzienia kończyn, głowy lub palców, albo umożliwiać dostęp do wypełnienia (zob. ryzyko udławienia).

Ryzyko zaplątania się

Na osłonie na łóżeczko nie mogą znajdować się linki ani pętle, w które mogłaby zaplątać się szyja dziecka. Nie powinno tam być także pętli, w których mogłyby zostać uwięzione palce rąk i nóg dziecka.

Ryzyko udławienia i uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych od wewnątrz

Osłony na łóżeczko nie mogą zawierać luźnych lub małych części, które dziecko mogłoby odczepić, włożyć do ust i połknąć.

Osłony na łóżeczko nie mogą zawierać małych części, które dziecko mogłoby odczepić i które mogłyby utkwić w gardle lub krtani dziecka. Wypełnienie nie może być dostępne, także przez odgryzienie, i musi wytrzymać nacisk wynikający z możliwego do przewidzenia użytkowania przez dziecko, biorąc pod uwagę możliwość przechodzenia włókien przez szwy oraz wytrzymałość szwów. Wypełnienie nie może zwierać żadnych twardych ani ostrych zanieczyszczeń, takich jak kawałki metalu, gwoździe, igły albo odłamki.

Ryzyko uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych od zewnątrz

Osłony na łóżeczko nie mogą zawierać naklejek z tworzyw sztucznych, które dziecko mogłoby oderwać, ani innych nieprzepuszczalnych pokryć, które mogłyby zakryć usta i nos.

Opakowanie, w którym znajdują się wyroby, nie może stwarzać ryzyka uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych od zewnątrz.

Aby zapobiec ryzyku uduszenia, produkt nie może zawierać miękkich materiałów, które mogłyby przywrzeć do twarzy dziecka lub stworzyć fałdy mogące zablokować drogi oddechowe.

Niebezpieczne krawędzie

Osłony na łóżeczko nie mogą posiadać ostrych krawędzi ani kantów. Nie mogą posiadać zakończeń ani wystających powierzchni, które mogłyby stwarzać ryzyko przedziurawienia.

Funkcja ochronna

Osłony na łóżeczko muszą być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby nie obejmowały elementów, które mogłyby zostać wykorzystane jako stopnie, umożliwiając dziecku wspięcie się po produkcie.

Ryzyko związane z połączeniem dwóch oddzielnych elementów

Osłony na łóżeczko nie mogą stwarzać dodatkowego ryzyka uwięzienia lub asfiksji, jeżeli dziecko włoży głowę między osłonę a brzeg łóżeczka.

Szczegółowe ostrzeżenia dotyczące artykułu

Należy podać dodatkowe informacje dotyczące prawidłowego przymocowania osłony do brzegów łóżeczka. Ostrzeżenie musi zawierać informację, że osłona na łóżeczko musi zostać prawidłowo przymocowana, tak aby urządzenie mocujące nie zawierało linek ani pętli, w które mogłaby zaplątać się głowa albo szyja dziecka. Ostrzeżenia muszą zwracać uwagę opiekunów na ryzyko stwarzane przez osłony na łóżeczko, które nie są dopasowane (ze względu na swój rozmiar lub model) do łóżeczka oraz przez nieprawidłowo przymocowane osłony.

Higiena

Osłony na łóżeczko muszą być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby umożliwić ich łatwe i dokładne czyszczenie oraz aby uniknąć ryzyka infekcji lub zakażenia. Produkt musi spełniać ten warunek również po jego umyciu zgodnie z instrukcjami producenta i nie może farbować w kontakcie ze skórą dziecka.

SZCZEGÓŁOWE WYMOGI BEZPIECZEŃSTWA DOTYCZĄCE ŁÓŻECZEK PODWIESZANYCH

RYZYKO: Podstawowe ryzyko związane z produktem to uwięzienie, uduszenie oraz urazy spowodowane błędami konstrukcyjnymi i niestabilnością.

Wymogi bezpieczeństwa

1. Ogólne wymogi bezpieczeństwa

Należy uwzględnić sprawność użytkowników oraz ich opiekunów, szczególnie w przypadku wyrobów, które ze względu na swoje funkcje, rozmiary i cechy szczególne są przeznaczone dla dzieci w wieku poniżej 12 miesięcy.

2. Szczegółowe wymogi bezpieczeństwa

Wymogi chemiczne

Łóżeczka podwieszane muszą spełniać wymogi prawodawstwa UE.

Właściwości palne i cieplne

Łóżeczka podwieszane nie mogą stwarzać ryzyka związanego z łatwopalnością w otoczeniu dziecka. Muszą być wykonane z materiałów, które spełniają co najmniej jeden z następujących warunków:

—	nie palą się, o ile nie są wystawione na działanie płomienia lub iskry,

—	jeżeli się zapalą, palą się powoli, a ogień rozprzestrzenia się wolno,

—	jeżeli się zapalą, palą się powoli i nie tworzą palnych resztek ani topniejących kropli.

Palne materiały nie mogą ponadto uwalniać toksycznych oparów podczas spalania.

Właściwości fizyczne i mechaniczne

Ryzyko uwięzienia w szczelinach i otworach

Łóżeczka podwieszane muszą być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby uniemożliwiać uwięzienie głowy, palców, kończyn, dłoni i stóp dziecka w jakimkolwiek otworze.

Ryzyko stwarzane przez części ruchome

Łóżeczka podwieszane muszą być zaprojektowane w taki sposób, aby dziecko podczas kołysania nie uderzało o ramę łóżeczka ani o inne meble w pomieszczeniu.

Łóżeczka podwieszane muszą być zaprojektowane w taki sposób, aby ograniczyć ruch obrotowy łóżeczka, na przykład podczas jego kołysania.

Łóżeczka podwieszane nie mogą stwarzać ryzyka (np. uwięzienia) dla innych dzieci (np. rodzeństwa), które mogą znajdować się w pobliżu łóżeczka.

Ryzyko przewrócenia się

Stojak oraz łóżeczko muszą być wystarczająco stabilne, aby uniemożliwić przypadkowe przewrócenie się łóżeczka, co mogłoby spowodować wypadnięcie dziecka. Łóżeczka dziecięce muszą zachować stabilność, kiedy dziecko porusza się w łóżeczku lub kiedy łóżeczko kołysze się w ramach, na jakie pozwala urządzenie zawieszające.

Urządzenie mocujące nie może odłączyć się od pałąka podtrzymującego lub urządzenia o podobnej funkcji.

Urządzenie zawieszające oraz jego części składowe muszą być odporne na obciążenia spowodowane ruchem dziecka podczas użytkowania.

Ryzyko zaplątania się

W łóżeczku podwieszanym nie mogą znajdować się linki ani kokardy, w które mogłaby zaplątać się szyja dziecka. Dziecko w łóżeczku podwieszanym nie może być narażone na ryzyko zaplątania się w linki lub paski urządzenia zawieszającego i urządzenia regulującego.

Ryzyko udławienia i uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych od wewnątrz

Łóżeczka podwieszane nie mogą zawierać luźnych lub małych części, które dziecko mogłoby odczepić, włożyć do ust i połknąć.

Łóżeczka podwieszane nie mogą zawierać małych części, które dziecko mogłoby odczepić i które mogłyby utkwić w gardle lub krtani dziecka. Wypełnienie nie może być dostępne i musi być odporne na obciążenia spowodowane możliwym do przewidzenia użytkowaniem przez dziecko (w tym gryzienie).

Ryzyko uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych od zewnątrz

Produkt nie może zawierać naklejek z tworzyw sztucznych, które dziecko mogłoby oderwać, ani innych nieprzepuszczalnych pokryć, które mogłyby zakryć usta i nos.

Opakowanie, w którym znajdują się wyroby, nie może stwarzać ryzyka uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych od zewnątrz. Aby zapobiec ryzyku uduszenia, produkt nie może zawierać miękkich materiałów, które mogłyby przywrzeć do twarzy dziecka lub stworzyć fałdy mogące zablokować drogi oddechowe.

Niebezpieczne krawędzie

Łóżeczka podwieszane nie mogą posiadać ostrych krawędzi ani kantów. Dostępne krawędzie i rogi muszą być zaokrąglone i ścięte.

Produkt nie może zawierać części wystających, na które dziecko mogłoby upaść i zranić się.

Produkt nie może posiadać zakończeń ani wystających powierzchni, które mogłyby stwarzać ryzyko przedziurawienia.

Wytrzymałość konstrukcji

Odkształcenia urządzenia zawieszającego i urządzenia regulującego muszą być ograniczone, aby zapobiec wypadnięciu dziecka z łóżeczka lub uderzeniu się o nie.

Szwy ani elementy dekoracyjne łóżeczka podwieszanego nie mogą poluzować się pod wpływem nacisku mechanicznego w wyniku możliwego do przewidzenia użytkowania przez dziecko, aby w konsekwencji nie stwarzać dodatkowego ryzyka uwięzienia kończyn, głowy lub palców.

Ruchy dziecka nie mogą być przyczyną powstawania szczelin ani modyfikacji istniejących szczelin i prowadzić do uwięzienia palców, dłoni i stóp.

Aby zapobiec przewróceniu się łóżeczka podwieszanego i złamaniu części składowych (stojaka, urządzenia mocującego, urządzenia zawieszającego), co mogłoby spowodować zranienie, łóżeczka podwieszane muszą być odporne na obciążenia, którym są poddawane w ciągu całego okresu użytkowania produktu.

Szczegółowe ostrzeżenia dotyczące artykułu

Ostrzeżenia i instrukcja użytkowania muszą zwracać uwagę opiekunów na fakt, że bezpieczny montaż i regulacja łóżeczka wymagają pewnych umiejętności. Ostrzeżenia muszą również zawierać następujące informacje:

—	dziecko może ulec zranieniu, jeżeli wychylenie łóżeczka podczas kołysania jest zbyt duże (np. dziecko może uderzyć o ramę łóżeczka, albo łóżeczko może uderzyć w inny mebel),

—	łóżeczka podwieszane mogą stwarzać ryzyko dla innych dzieci,

—	inne dzieci mogą stwarzać dodatkowe ryzyko (np. próbując pochylić się nad łóżeczkiem),

—	łóżeczka podwieszane muszą być zawieszane na płaskich powierzchniach,

—	odradza się wykorzystywanie łóżeczek podwieszanych jako miejsca do spania dziecka w nocy,

—	łóżeczka podwieszane nie mogą być używane, jeżeli dziecko potrafi już klękać lub siadać bez pomocy. Należy wyraźnie wskazać, dla której grupy wiekowej (poniżej 12 miesięcy) nadaje się ten produkt.

Higiena

Łóżeczka podwieszane muszą być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby umożliwić ich łatwe i dokładne czyszczenie oraz,aby uniknąć ryzyka infekcji lub zakażenia.

SZCZEGÓŁOWE WYMOGI BEZPIECZEŃSTWA DOTYCZĄCE POŚCIELI DZIECIĘCEJ

RYZYKO: Podstawowe ryzyko związane z produktem to uduszenie i przegrzanie, często kojarzone z zespołem nagłej śmierci niemowląt.

Wymogi bezpieczeństwa

1. Ogólne wymogi bezpieczeństwa

2. Szczegółowe wymogi bezpieczeństwa

Wymogi chemiczne

Pościel dziecięca musi spełniać wymogi prawodawstwa UE.

Właściwości palne i cieplne

Pościel dziecięca nie może stwarzać ryzyka związanego z łatwopalnością w otoczeniu dziecka.

Muszą być wykonane z materiałów, które spełniają co najmniej jeden z następujących warunków:

—	nie palą się, o ile nie są wystawione na działanie płomienia lub iskry,

—	jeżeli się zapalą, palą się powoli, a ogień rozprzestrzenia się wolno.

Palne materiały nie mogą ponadto uwalniać toksycznych oparów podczas spalania.

Ryzyko przegrzania

Ostrzeżenia i instrukcja muszą zwracać uwagę opiekunów na temperaturę w pomieszczeniu, w którym produkt jest używany, aby zapobiec przegrzaniu.

Właściwości fizyczne i mechaniczne

Ryzyko mikrobiologiczne

Pościel dziecięca nie może stwarzać ryzyka mikrobiologicznego wynikającego z niewystarczającej higieny materiału pochodzenia zwierzęcego.

Ryzyko uwięzienia w szczelinach i otworach

Szwy ani elementy dekoracyjne pościeli nie mogą poluzować się pod wpływem nacisku mechanicznego w wyniku możliwego do przewidzenia użytkowania, aby w konsekwencji nie stwarzać ryzyka uwięzienia (szczególnie palców).

Ryzyko zaplątania się

Pościel dziecięca nie może zawierać linek ani pętli, w które mogłaby zaplątać się szyja dziecka.

Ryzyko udławienia i uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych od wewnątrz

Pościel dziecięca nie może zawierać luźnych lub małych części, które dziecko mogłoby odczepić, włożyć do ust i połknąć. Pościel dziecięca nie może zawierać małych części, które dziecko mogłoby odczepić i które mogłyby utkwić w gardle lub krtani dziecka. Wypełnienie nie może być dostępne i nie może zwierać żadnych twardych ani ostrych zanieczyszczeń, takich jak kawałki metalu, gwoździe, igły albo odłamki. Wypełnienie musi także wytrzymać nacisk wynikający z możliwego do przewidzenia użytkowania przez dziecko (w tym gryzienie), biorąc pod uwagę możliwość przechodzenia włókien przez szwy oraz wytrzymałość szwów.

Ryzyko uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych od zewnątrz

Pościel dziecięca nie może zawierać naklejek z tworzyw sztucznych, które dziecko mogłoby oderwać, ani innych nieprzepuszczalnych pokryć, które mogłyby zakryć usta i nos.

Opakowanie, w którym znajduje się produkt, nie może stwarzać ryzyka uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych od zewnątrz.

Dziecko musi być w stanie oddychać i mieć wystarczający dopływ powietrza, kiedy pościel zakryje mu twarz podczas snu.

Szczegółowe ostrzeżenia dotyczące artykułu

Ostrzeżenia i instrukcja użytkowania musi zwracać uwagę opiekuna na poważne ryzyko uduszenia, jeżeli pościel jest stosowana u dzieci poniżej czterech miesięcy.

Minimalny zalecany wiek to dziewięć miesięcy.

Należy również podać informacje dotyczące wielkości łóżeczka, w którym pościel ma być używana.

Należy również podać ostrzeżenia dotyczące temperatury pomieszczenia (zob. ryzyko przegrzania).

Higiena

Pościel dziecięca musi być zaprojektowana i wykonana w taki sposób, aby umożliwić jej łatwe i dokładne czyszczenie oraz aby uniknąć ryzyka infekcji lub zakażenia. Produkt musi spełniać ten warunek również po jego umyciu zgodnie z instrukcjami producenta i nie może farbować w kontakcie ze skórą dziecka.

SZCZEGÓŁOWE WYMOGI BEZPIECZEŃSTWA DOTYCZĄCE ŚPIWORKÓW DZIECIĘCYCH

RYZYKO: Podstawowe ryzyko związane z produktem to ryzyko udławienia się małymi częściami oraz uwięzienia wewnątrz śpiworka.

Wymogi bezpieczeństwa

1. Ogólne wymogi bezpieczeństwa

Etykiety na wyrobach lub ich opakowaniach oraz instrukcje użytkowania, które są do nich dołączone, muszą zwracać uwagę opiekunów na zagrożenia i ryzyko związane z użytkowaniem tych wyrobów oraz na sposoby ich unikania.

2. Szczegółowe wymogi bezpieczeństwa

Wymogi chemiczne

Śpiworki dziecięce muszą spełniać wymogi prawodawstwa UE.

Właściwości palne i cieplne

Śpiworki dziecięce nie mogą stwarzać ryzyka związanego z łatwopalnością w otoczeniu dziecka.

Muszą być wykonane z materiałów, które spełniają co najmniej jeden z następujących warunków:

—	nie palą się, o ile nie są wystawione na działanie płomienia lub iskry,

—	jeżeli się zapalą, palą się powoli, a ogień rozprzestrzenia się wolno.

Palne materiały nie mogą ponadto uwalniać toksycznych oparów podczas spalania.

Ryzyko przegrzania

Ostrzeżenia i instrukcja muszą zwracać uwagę opiekunów na temperaturę w pomieszczeniu, w którym produkt jest używany, aby zapobiec przegrzaniu.

Właściwości fizyczne i mechaniczne

Ryzyko uwięzienia w szczelinach i otworach

Szwy ani elementy dekoracyjne śpiworków dziecięcych nie mogą poluzować się pod wpływem nacisku mechanicznego w wyniku możliwego do przewidzenia użytkowania, aby w konsekwencji nie stwarzać ryzyka uwięzienia (szczególnie palców). Ponadto rozmiar otworów na szyję i ręce powinien zapobiegać ześlizgiwaniu się dziecka do śpiworka.

Wytrzymałość konstrukcji

Zapięcia powinny być na tyle mocne, aby zapobiegać ześlizgiwaniu się dziecka do śpiworka. Szwy i zapięcia nie mogą poluzować się podczas prania zgodnie z instrukcjami producenta.

Ryzyko zaplątania się

Na śpiworku nie mogą znajdować się linki ani pętle, w które mogłaby zaplątać się szyja dziecka.

Ryzyko udławienia i uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych od wewnątrz

Śpiworki dziecięce nie mogą zawierać luźnych lub małych części, które dziecko mogłoby odczepić, włożyć do ust i połknąć. Śpiworki dziecięce nie mogą zawierać małych części, które dziecko mogłoby odczepić i które mogłyby utkwić w gardle lub krtani dziecka. Wypełnienie nie może być dostępne i musi wytrzymać nacisk wynikający z możliwego do przewidzenia użytkowania przez dziecko (w tym gryzienie), biorąc pod uwagę możliwość przechodzenia włókien przez szwy oraz wytrzymałość szwów.

Ryzyko uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych od zewnątrz

Śpiworki dziecięce nie mogą zawierać naklejek z tworzyw sztucznych, które dziecko mogłoby oderwać, ani innych nieprzepuszczalnych pokryć lub materiałów, które mogłyby zakryć usta i nos.

Opakowanie, w którym znajduje się produkt, nie może stwarzać ryzyka uduszenia w wyniku zablokowania dróg oddechowych od zewnątrz.

Dziecko musi być w stanie oddychać, kiedy śpiworek przykryje mu twarz podczas snu.

Niebezpieczne krawędzie

Śpiworki dziecięce nie mogą posiadać ostrych krawędzi ani kantów.

Szczegółowe ostrzeżenia dotyczące wyrobu

Ostrzeżenia i instrukcja muszą zawierać zalecenie dla opiekunów dotyczące wyboru śpiworka odpowiednio do wieku i wzrostu dziecka.

Należy również podać ostrzeżenia dotyczące temperatury pomieszczenia (zob. ryzyko przegrzania).

Higiena

Śpiworki dziecięce muszą być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby umożliwić ich łatwe i dokładne czyszczenie oraz aby uniknąć ryzyka infekcji lub zakażenia. Produkt musi spełniać ten warunek również po jego umyciu zgodnie z instrukcjami producenta i nie może farbować w kontakcie ze skórą dziecka.

6.7.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 170/49

ZMIANY DO PRAKTYCZNYCH INSTRUKCJI DLA STRON

SĄD,

uwzględniając art. 150 swojego regulaminu postępowania;

uwzględniając praktyczne instrukcje dla stron przyjęte w dniu 5 lipca 2007 r., zmienione w dniu 16 czerwca 2009 r.;

PRZYJMUJE NASTĘPUJĄCE ZMIANY DO PRAKTYCZNYCH INSTRUKCJI DLA STRON:

Artykuł 1

1. W tekście niniejszych instrukcji wszystkie formy gramatyczne wyrażeń „Sąd Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich” i „Sąd Pierwszej Instancji” zastępuje się odpowiednią formą gramatyczną wyrazu „Sąd”, [a wszystkie formy gramatyczne wyrazu „regulamin” zastępuje się odpowiednią formą gramatyczną wyrażenia „regulamin postępowania”].

2. W motywie trzecim wyrażenie „(Dz.U. L 232 z 4.9.2007, s. 1) (zwanymi dalej »instrukcjami dla sekretarza«) sekretarz czuwa nad zgodnością dokumentów dołączanych do akt sprawy z postanowieniami statutu Trybunału Sprawiedliwości” zastępuje się wyrażeniem „(Dz.U. L 232, s. 1), zmienionymi w dniu 17 maja 2010 r. (zob. s. 53 niniejszego Dziennika Urzędowego, zwanymi dalej »instrukcjami dla sekretarza«) sekretarz czuwa nad zgodnością dokumentów dołączanych do akt sprawy z postanowieniami Protokołu w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwanego dalej »statutem«)”, a po wyrazie „statutu” skreśla się wyraz „Trybunału”.

3. W pkt 1 tiret drugie adres „CFI.Registry@curia.europa.eu” zastępuje się adresem: „GeneralCourt.Registry@curia.europa.eu”.

4. W pkt 8 wprowadza się następujące zmiany:

—	wyrażenie „W celu umożliwienia korzystania z takiej technologii należy dostosować się do następujących wymogów” zastępuje się wyrażeniem „Następujące wymogi muszą zostać spełnione”;

—	w lit. a) wyrażenie „papier biały, bez linii, formatu A4, z tekstem” zastępuje się wyrażeniem „tekst formatu A4 czytelny i naniesiony tylko”;

—	w lit. b) wyrażenie „kartki pism procesowych oraz, w stosownym przypadku, załączników połączone” zastępuje się wyrażeniem „składane dokumenty połączone”;

—

lit. c) wyrażenie „(taką jak np. Times New Roman, Courier lub Arial), o rozmiarze co najmniej 12 punktów w odniesieniu do głównej części tekstu i co najmniej 10 punktów w odniesieniu do przypisów, z odstępem półtora wiersza oraz z marginesami górnym, dolnym, lewym i prawym wynoszącymi co najmniej 2,5 cm” zastępuje się wyrażeniem „ , z odstępami oraz marginesami wystarczającymi do zapewnienia czytelności wersji zeskanowanej”.

5. W tytule części D.1.1. „Skarga i odpowiedź na skargę” dodaje się wyrażenie „(w sprawach innych niż z zakresu własności intelektualnej)”.

6. W pkt 19 wprowadza się następujące zmiany:

—	w zdaniu pierwszym skreśla się wyrażenie „ , który zostanie przygotowany przez sekretariat”;

—

zdanie drugie otrzymuje następujące brzmienie:

„Ponieważ komunikat podlega opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej we wszystkich językach urzędowych, streszczenie to nie powinno przekraczać dwóch stron i należy je opracować zgodnie z modelem udostępnionym na stronie internetowej Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej”;

—	w zdaniu trzecim adres „CFI.Registry@curia.europa.eu” zastępuje się adresem: „GeneralCourt.Registry@curia.europa.eu”.

7. W pkt 41 wprowadza się następujące zmiany:

—	w zdaniu pierwszym skreśla się wyrażenie „do Dziennika Urzędowego”;

—

zdanie drugie otrzymuje następujące brzmienie:

—	w zdaniu trzecim adres „CFI.Registry@curia.europa.eu” zastępuje się adresem: „GeneralCourt.Registry@curia.europa.eu”.

8. W pkt 42 wyraz „Wspólnoty” zastępuje się wyrazem „Unii”.

9. W pkt 49 wyraz „Wspólnoty” zastępuje się wyrazem „Unii”.

10. W pkt 55 lit. e) skreśla się wyraz „Trybunału”.

11. W pkt 56 lit. a) wyrażenie „oraz adresów wszystkich uczestników postępowania przed izbą odwoławczą” zastępuje się wyrażeniem „wszystkich uczestników postępowania przed izbą odwoławczą oraz adresów, które wskazali oni do celów doręczeń w ramach tego postępowania”.

12. W pkt 57 wprowadza się następujące zmiany:

—	w lit. a) skreśla się wyraz „Trybunału”;

—	w lit. h) po wyrazie „ze” dodaje się wyrażenie „zwięzłym ich opisem [pkt 51 lit. b) praktycznych instrukcji] oraz”.

13. W pkt 58 lit. c) na początku zdania dodaje się wyrażenie „w sprawach innych niż z zakresu własności intelektualnej – ”.

14. Punkty od 73 akapit drugi do 79, w tym tytuły otrzymują następujące brzmienie:

„74.	Wniosek o zachowanie poufności powinien być złożony w odrębnym piśmie. Nie może on zostać złożony w wersji poufnej.

75.

Wniosek o zachowanie poufności powinien wskazywać stronę, w stosunku do której wnosi się o poufność. Wniosek ten należy ograniczyć do kwestii rzeczywiście niezbędnych i nie może on w żadnym wypadku obejmować całości pisma procesowego, a jedynie wyjątkowo całość załącznika do pisma procesowego. Co do zasady możliwe jest przekazanie wersji jawnej dokumentu, z której usunięto określone fragmenty, wyrazy lub liczby, bez szkody dla interesu, który ma być chroniony.

76.	Wniosek o zachowanie poufności powinien dokładnie określać elementy lub fragmenty, które mają być wyłączone, a także określać bardzo zwięźle powody, dla których te elementy lub fragmenty mają charakter tajny lub poufny. Brak takich informacji może uzasadnić odrzucenie wniosku przez Sąd.

77.	Do wniosku o zachowanie poufności należy załączyć wersję jawną każdego pisma procesowego lub dokumentu, z której objęte wnioskiem elementy lub fragmenty zostaną usunięte.

Wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze interwenienta

78.

W razie złożenia wniosku o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze interwenienta wzywa się strony do wskazania, w terminie wyznaczonym przez sekretarza, czy wnoszą o zachowanie poufności w odniesieniu do określonych danych zawartych w dokumentach już dołączonych do akt.

Co się tyczy wszystkich dokumentów składanych przez strony w terminie późniejszym, strony powinny wskazać, w sposób określony w pkt 74 – 77, dane, w odniesieniu do których wnoszą o zachowanie poufności, i dostarczyć wraz z kompletną wersją złożonych dokumentów wersję, w której te dane zostały pominięte. W braku takiego wskazania złożone dokumenty zostaną przekazane interwenientowi.

Połączenie spraw

79.

Jeżeli brane jest pod uwagę połączenie spraw, wzywa się strony do wskazania, w terminie wyznaczonym przez sekretarza, czy wnoszą o zachowanie poufności w odniesieniu do określonych danych zawartych w dokumentach już dołączonych do akt.

15. W pkt 88 wprowadza się następujące zmiany:

—	w akapicie pierwszym po wyrażeniu „Trybunału Sprawiedliwości” dodaje się wyrażenie „Unii Europejskiej”;

—	w akapicie drugim adres „CFI.Registry@curia.europa.eu” zastępuje się adresem: „GeneralCourt.Registry@curia.europa.eu”, a w adresie po wyrażeniu „Sekretariat Sądu” dodaje się wyrażenie „Unii Europejskiej”.

16. Punkt 106 akapit drugi zostaje przekształcony w pkt 107.

17. Po pkt 107, który zostaje przekształcony w pkt 108, dodaje się nowy punkt w następującym brzmieniu:

„109.

Sprawozdanie na rozprawę jest udostępniane publiczności przed salą rozpraw w dniu rozprawy”.

18. Obecne punkty od 108 do 112 otrzymują odpowiednio numery od 110 do 114.

19. W pkt 108, przekształconym w pkt 110, po wyrazie „Trybunału” dodaje się wyraz „Sprawiedliwości”.

20. [nie dotyczy wersji polskiej].

Artykuł 2

Niniejsze zmiany do praktycznych instrukcji dla stron zostają opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Zmiany wchodzą w życie następnego dnia po ich opublikowaniu.

Sporządzono w Luksemburgu, w dniu 17 maja 2010 r.

Sekretarz

E. COULON

Prezes

M. JAEGER

6.7.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 170/53

ZMIANY DO INSTRUKCJI DLA SEKRETARZA SĄDU

SĄD,

uwzględniając art. 23 swojego regulaminu postępowania;

uwzględniając instrukcje dla sekretarza przyjęte w dniu 5 lipca 2007 r.;

PRZYJMUJE NASTĘPUJĄCE ZMIANY DO INSTRUKCJI DLA SEKRETARZA:

Artykuł 1

1. W tytule i tekście niniejszych instrukcji wszystkie formy gramatyczne wyrażenia „Sąd Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich” zastępuje się odpowiednią formą gramatyczną wyrazu „Sąd” [, a wszystkie formy gramatyczne wyrazu „regulamin” zastępuje się odpowiednią formą gramatyczną wyrażenia „regulamin postępowania”].

2. [W art. 1 ust. 1 zmiana nie dotyczy wersji polskiej].

3. W art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

—	[w ust. 1 zmiana nie dotyczy wersji polskiej];

—	do ust. 1 akapit pierwszy włącza się akapit drugi tego ustępu;

—	[w ust. 1 akapit trzeci zostaje przekształcony w ust. 2, a wyrażenie „akapitów poprzedzających” zastępuje się wyrażeniem „ustępu poprzedzającego”];

—

ustęp 2, który zostaje przekształcony w ust. 3, otrzymuje następujące brzmienie:

„Godziny otwarcia sekretariatu są następujące:

—	przed południem: od poniedziałku do piątku od 9.30 do 12.00,

—	po południu: od poniedziałku do czwartku od 14.30 do 17.30, a w piątki od 14.30 do 16.30.

W trakcie wakacji sądowych przewidzianych w art. 34 § 1 regulaminu postępowania sekretariat jest nieczynny w piątki po południu.

Na pół godziny przed rozpoczęciem rozprawy sekretariat jest otwarty dla przedstawicieli stron wezwanych na rozprawę.”;

—

po ust. 2, przekształconym w ust. 3, dodaje się nowy ustęp w następującym brzmieniu:

„4. Sekretariat jest otwarty wyłącznie dla adwokatów, radców prawnych i pełnomocników państw członkowskich i instytucji Unii lub osób należycie przez nich upoważnionych oraz osób składających wniosek na podstawie art. 95 regulaminu postępowania.”;

—	[ust. 3 zostaje przekształcony w ust. 5].

4. W art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

—	[w ust. 2 wyrażenie „datę wpisu” zastępuje się wyrażeniem „datę jego złożenia i wpisu”];

—

w ust. 6 wyrażenie „ust. 3” zastępuje się wyrażeniem „ust. 5”, wyrażenie „statutu Trybunału Sprawiedliwości” zastępuje się wyrażeniem „Protokołu w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (zwanego dalej »statutem«)”, a wyraz „Trybunału” zastępuje się wyrażeniem „Trybunału Sprawiedliwości”.

5. W art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

—	w ust. 1 akapit pierwszy dodaje się następujące zdanie: „W odniesieniu do odwołania od orzeczenia Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej po numerze tym umieszcza się odpowiednią wzmiankę.”;

—

w ust. 1 akapit drugi zostaje przekształcony w ust. 2, który otrzymuje następujące brzmienie:

„Wnioski o zastosowanie środków tymczasowych, wnioski o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w charakterze interwenienta, wnioski o sprostowanie lub wykładnię wyroków, skargi o wznowienie postępowania, sprzeciwy, powództwa osoby trzeciej przeciwko prawomocnemu orzeczeniu, wnioski o ustalenie kosztów oraz wnioski o przyznanie pomocy w zakresie kosztów postępowania w toczących się sprawach otrzymują ten sam numer porządkowy co sprawa główna, ze wzmianką wskazującą, że chodzi o odrębne postępowania szczególne.

Wniosek o przyznanie pomocy w zakresie kosztów postępowania złożony z zamiarem wniesienia skargi otrzymuje numer porządkowy poprzedzony oznaczeniem »T-«, po którym wskazuje się rok i umieszcza odpowiednią wzmiankę.

Skarga, której wniesienie było poprzedzone wnioskiem o przyznanie pomocy w zakresie kosztów postępowania, otrzymuje ten sam numer sprawy co ten wniosek.

Sprawa przekazana Sądowi przez Trybunał Sprawiedliwości do ponownego rozpoznania w wyniku uchylenia orzeczenia Sądu lub poddania orzeczenia Sądu wyjątkowej procedurze ponownego rozpoznania otrzymuje numer, który został jej uprzednio przydzielony w postępowaniu przed Sądem i po którym umieszcza się odpowiednią wzmiankę.”;

—	ustęp 2 zostaje przekształcony w ust. 3.

6. W art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

—	[w ust. 1 zdanie pierwsze skreśla się wyrażenie „i pism”];

—	w ust. 1 akapit drugi zostaje przekształcony w ust. 2;

—	ust. 2 zostaje przekształcony w ust. 3;

—

w ust. 3, który zostaje przekształcony w ust. 4:

—	w akapicie pierwszym wyrażenie „Adwokaci, radcowie prawni lub pełnomocnicy stron” zastępuje się wyrażeniem „Przedstawiciele głównych stron”;

—

akapit drugi otrzymuje następujące brzmienie:

„Przedstawiciele osób dopuszczonych zgodnie z art. 116 § 2 regulaminu postępowania do udziału w postępowaniu w charakterze interwenientów mają takie samo prawo dostępu do akt, z zastrzeżeniem przepisów art. 6 ust. 2, odnoszącego się do zachowania poufności niektórych dokumentów lub fragmentów akt.”;

—

dodaje się akapit trzeci w następującym brzmieniu:

„W sprawach połączonych przedstawiciele głównych stron oraz osób dopuszczonych zgodnie z art. 116 § 2 regulaminu postępowania do udziału w postępowaniu w charakterze interwenientów również mają prawo dostępu do akt, z zastrzeżeniem przepisów art. 6 ust. 2, odnoszącego się do zachowania poufności niektórych dokumentów lub fragmentów akt.”;

—	ustępy 4, 5, 6, 7 otrzymują odpowiednio numery 5, 6, 7, 8;

—

ustęp 6, przekształcony w ust. 7, otrzymuje następujące brzmienie:

„Po zakończeniu postępowania sekretarz zamyka i archiwizuje akta sprawy. Zamknięte akta zawierają kartę przeglądową obejmującą spis zawartych w nich dokumentów ze wskazaniem ich numerów oraz kartę tytułową z oznaczeniem numeru porządkowego sprawy, stron i daty zamknięcia sprawy.”.

7. W art. 6 wprowadza się następujące zmiany:

—	w ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze po wyrazie „interwenienta” dodaje się wyrażenie „lub, w przypadku połączenia spraw, na podstawie art. 50 § 2 regulaminu postępowania względem innych stron spraw połączonych.”;

—	w ust. 2 akapit drugi część zdania rozpoczynającą się wyrażeniem „wszystkie dokumenty procesowe” zastępuje się wyrażeniem „wszystkie dokumenty procesowe zostaną przekazane interwenientowi w całości lub, w przypadku połączenia spraw, całość akt zostanie udostępniona stronie w sprawie połączonej.”;

—	ustęp 3 otrzymuje następujące brzmienie: „Zgodnie z zasadami określonymi w art. 18 ust. 4 niniejszych instrukcji strona może wnieść o pominięcie pewnych informacji poufnych zawartych w publicznie dostępnych dokumentach sprawy.”.

8. W art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

—	w ust. 1 akapit pierwszy skreśla się wyraz „Trybunału”;

—

w ust. 3 akapit pierwszy po wyrażeniu „Z zastrzeżeniem” dodaje się wyrażenie „, po pierwsze,”, a między wyrazami „komunikacji” i „sekretarz” dodaje się wyrażenie „oraz, po drugie, decyzji określającej warunki, w których dokument procesowy przekazany do sekretariatu drogą elektroniczną jest uznawany za oryginał tego dokumentu, o której mowa w art. 43 § 7 tego regulaminu,”.

9. [W art. 10 ust. 4 akapit drugi skreśla się wyrażenie „wyroki i postanowienia Sądu, jak również”].

10. W art. 13 wprowadza się następujące zmiany:

—	w ust. 1 akapit pierwszy wyraz „wskazanie” zastępuje się wyrazem „numery”;

—	w ust. 1 akapit drugi zostaje przekształcony w ust. 2;

—

w ust. 2, który zostaje przekształcony w ust. 3, wyrażenie „nazwiska obecnych sędziów, rzecznika generalnego i sekretarza, nazwiska i zawód lub stanowiska obecnych pełnomocników, adwokatów, radców prawnych i doradców stron, nazwiska, imiona, zawód lub stanowiska i miejsce zamieszkania” zastępuje się wyrażeniem „nazwiska obecnych sędziów i sekretarza, nazwiska i zawód lub stanowiska obecnych przedstawicieli stron, nazwiska, imiona, zawód lub stanowiska i miejsce zamieszkania, w stosownym przypadku,”;

—	ust. 3 zostaje przekształcony w ust. 4.

11. W art. 15 wprowadza się następujące zmiany:

—	w ust. 1 akapity drugi i trzeci zostają przekształcone odpowiednio w ust. 2 i 3;

—	w ust. 2, który zostaje przekształcony w ust. 4, po wyrażeniu „w postępowaniu odwoławczym” dodaje się wyrażenie „lub w ramach wyjątkowej procedury ponownego rozpoznania”.

12. W art. 17 ust. 1 skreśla się przypis.

13. W art. 18 wprowadza się następujące zmiany:

—	tytuł „Publikacje” zastępuje się tytułem „Publikacje i ogłaszanie dokumentów w Internecie”;

—	po tytule dodaje się ustęp w następującym brzmieniu: „1. Sekretarz jest odpowiedzialny za publikacje Sądu i ogłaszanie w Internecie dokumentów dotyczących Sądu.”;

—	ustępy 1, 2, i 3 otrzymują odpowiednio numery 2, 3 i 4;

—

ustęp 3, przekształcony w ust. 4, otrzymuje następujące brzmienie:

„Do zadań sekretarza należy udostępnianie orzecznictwa Sądu w sposób określony przez Sąd.

Na uzasadniony wniosek strony złożony w odrębnym piśmie lub z urzędu Sąd może zdecydować o pominięciu nazwiska i nazwy strony sporu lub nazwiska i nazwy innych podmiotów wymienionych w toku postępowania lub określonych danych zawartych w publicznie dostępnych dokumentach dotyczących sprawy, o ile istnieje interes prawny w zachowaniu poufności tych nazwisk, nazw lub danych.”;

—	skreśla się ust. 4.

Artykuł 2

Niniejsze zmiany instrukcji dla sekretarza zostają opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Zmiany wchodzą w życie następnego dnia po ich opublikowaniu.

Sporządzono w Luksemburgu w dniu 17 maja 2010 r.

Sekretarz

E. COULON

Prezes

M. JAEGER

		ISSN 1725-5139 doi:10.3000/17255139.L_2010.170.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 170

Wydanie polskie	Legislacja	Rocznik 53 6 lipca 2010

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 588/2010 z dnia 5 lipca 2010 r. zatwierdzające nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Soprèssa Vicentina (ChNP)]	1
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 589/2010 z dnia 5 lipca 2010 r. zmieniające rozporządzenie Rady (UE) nr 53/2010 w odniesieniu do limitów połowowych dla połowów dobijaków w wodach UE obszaru IIIa oraz wodach UE obszarów IIa i IV	7
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 590/2010 z dnia 5 lipca 2010 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 474/2006 ustanawiające wspólnotowy wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty ( 1 )	9
		Rozporządzenie Komisji (UE) nr 591/2010 z dnia 5 lipca 2010 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	31
		Rozporządzenie Komisji (UE) nr 592/2010 z dnia 5 lipca 2010 r. zmieniające ceny reprezentatywne oraz kwoty dodatkowych należności przywozowych w odniesieniu do niektórych produktów w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 877/2009 na rok gospodarczy 2009/10	33
		DECYZJE
		2010/375/UE
	*	Decyzja Komisji z dnia 18 czerwca 2010 r. w sprawie przyznania ilości substancji kontrolowanych innych niż wodorochlorofluorowęglowodory dopuszczonych do niezbędnych lub krytycznych zastosowań laboratoryjnych i analitycznych w Unii w 2010 r. zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1005/2009 w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (notyfikowana jako dokument nr C(2010) 3850)	35
		2010/376/UE
	*	Decyzja Komisji z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie wymogów bezpieczeństwa, jakie muszą spełniać europejskie normy dotyczące niektórych produktów w przestrzeni sypialnej dzieci zgodnie z dyrektywą 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady	39
		REGULAMINY WEWNĘTRZNE
	*	Zmiany do praktycznych instrukcji dla stron	49
	*	Zmiany do instrukcji dla sekretarza sądu	53