18.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/1

18.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/3

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 619/2008 z dnia 27 czerwca 2008 r. otwierające stały przetarg na refundacje wywozowe dotyczące niektórych przetworów mlecznych (2) przewiduje procedurę stałego zaproszenia do składania ofert przetargowych.

(2)

Zgodnie z art. 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1454/2007 z dnia 10 grudnia 2007 r. ustanawiającego wspólne zasady określania procedury przetargowej w odniesieniu do ustalania refundacji wywozowych na niektóre produkty rolne (3) oraz po dokonaniu analizy ofert przedstawionych w odpowiedzi na to zaproszenie do składania ofert, nie przyznaje się żadnych refundacji w okresie składania ofert kończącym się dnia 15 czerwca 2010 r.

(3)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

18.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/4

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 619/2008 z dnia 27 czerwca 2008 r. otwierające stały przetarg na refundacje wywozowe dotyczące niektórych przetworów mlecznych (2) przewiduje procedurę stałego zaproszenia do składania ofert przetargowych.

(2)

Zgodnie z art. 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1454/2007 z dnia 10 grudnia 2007 r. ustanawiającego wspólne zasady określania procedury przetargowej w odniesieniu do ustalania refundacji wywozowych na niektóre produkty rolne (3) oraz po dokonaniu analizy ofert przedstawionych w odpowiedzi na to zaproszenie do składania ofert, nie przyznaje się żadnych refundacji w okresie składania ofert kończącym się dnia 15 czerwca 2010 r.

(3)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

18.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/5

(1)

Artykuł 162 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że różnica między cenami na rynku światowym produktów wymienionych w części XX załącznika I do tego rozporządzenia a cenami tych produktów w Unii może zostać pokryta przez refundację wywozową.

(2)

Biorąc pod uwagę aktualną sytuację na rynku mięsa drobiowego, refundacje wywozowe powinny zostać ustalone zgodnie z zasadami i kryteriami przewidzianymi w art. 162–164, art. 167, 169 i 170 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(3)

Artykuł 164 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że refundacje mogą się różnić w zależności od miejsca przeznaczenia, zwłaszcza jeżeli jest to konieczne ze względu na sytuację na rynku światowym, szczególne wymogi niektórych rynków lub zobowiązania wynikające z umów zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu.

(4)

Refundacje powinny być przyznawane wyłącznie w odniesieniu do produktów dopuszczonych do swobodnego obrotu w Unii i posiadających znak identyfikacyjny przewidziany w art. 5 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (2). Produkty te muszą również spełniać wymogi rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (3).

(5)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

18.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/7

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 620/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające administrowanie kontyngentem taryfowym na przywóz wołowiny wysokiej jakości (3) ustanawia szczegółowe przepisy dotyczące składania wniosków i wydawania pozwoleń na przywóz.

(2)

W art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 przewidziano, iż w przypadku gdy ilości objęte wnioskami o pozwolenie przekraczają ilości dostępne na dany okres obowiązywania kontyngentu, należy ustalić współczynnik przydziału ilości objętych każdym wnioskiem o pozwolenie. Wnioski o pozwolenie na przywóz, złożone na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 620/2009 w okresie od dnia 1 czerwca do dnia 7 czerwca 2010 r., przekraczają dostępne ilości. Należy zatem określić przedział, w granicach którego można wystawiać pozwolenia na przywóz, oraz współczynnik przydziału,

18.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/8

(1)

Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 446/2010 (2) uruchomiono sprzedaż masła w drodze procedury przetargowej zgodnie z warunkami przewidzianymi w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1272/2009 z dnia 11 grudnia 2009 r. ustanawiającym wspólne szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (UE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zakupu i sprzedaży produktów rolnych w ramach interwencji publicznej (3).

(2)

Zgodnie z art. 46 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 na podstawie ofert otrzymanych w ramach indywidualnych zaproszeń do składania ofert przetargowych Komisja powinna ustalić minimalną cenę sprzedaży lub podjąć decyzję o nieustalaniu minimalnej ceny sprzedaży.

(3)

Na podstawie ofert otrzymanych w ramach drugiego indywidualnego zaproszenia do składania ofert należy ustalić minimalną cenę sprzedaży.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

18.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/9

(1)

Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 447/2010 (2) uruchomiono sprzedaż odtłuszczonego mleka w proszku w drodze procedury przetargowej zgodnie z warunkami przewidzianymi w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1272/2009 z dnia 11 grudnia 2009 r. ustanawiającym wspólne szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zakupu i sprzedaży produktów rolnych w ramach interwencji publicznej (3).

(2)

Zgodnie z art. 46 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1272/2009 na podstawie ofert otrzymanych w ramach indywidualnych zaproszeń do składania ofert przetargowych Komisja powinna ustalić minimalną cenę sprzedaży lub podjąć decyzję o nieustalaniu minimalnej ceny sprzedaży.

(3)

Na podstawie ofert otrzymanych w ramach drugiego indywidualnego zaproszenia do składania ofert nie ustala się minimalnej ceny sprzedaży.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

18.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/10

(1)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1484/95 (3) ustanowiono szczegółowe zasady stosowania systemu dodatkowych należności celnych przywozowych oraz ustalono ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj.

(2)

Z regularnych kontroli danych, na podstawie których są określane ceny reprezentatywne dla produktów w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj wynika, że należy zmienić ceny reprezentatywne w przywozie niektórych produktów uwzględniając wahania cen w zależności od pochodzenia tych produktów. Należy zatem opublikować ceny reprezentatywne.

(3)

Ze względu na sytuację na rynku zmianę tę należy jak najszybciej zastosować.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

18.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/12

(1)

Dyrektywa Komisji 2008/60/WE (2) ustanawiająca szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących określa kryteria czystości dla substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych wymienionych w dyrektywie 94/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie substancji słodzących używanych w środkach spożywczych (3).

(2)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) ocenił informacje o bezpieczeństwie stosowania neotamu jako substancji słodzącej i wzmacniającej smak i zapach oraz przedstawił swoją opinię w dniu 27 września 2007 r. (4). Na podstawie proponowanych zastosowań uznano, że można zezwolić na stosowanie tego dodatku do żywności. Niezbędne jest zatem przyjęcie specyfikacji tego dodatku do żywności, któremu przypisano numer E 961.

(3)

Należy uwzględnić specyfikacje i techniki analityczne dotyczące dodatków wymienionych w Codex Alimentarius opracowanym przez Wspólny Komitet Ekspertów ds. Dodatków do Żywności (JECFA). W szczególności, w stosownych przypadkach, należy dostosować szczególne kryteria czystości, aby uwzględnić dopuszczalne poziomy dla poszczególnych metali ciężkich.

(4)

W związku z tym należy odpowiednio zmienić dyrektywę 2008/60/WE.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

18.6.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 152/14

(1)

W dniu 12 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła europejską strategię bezpieczeństwa, wzywającą do wprowadzenia porządku międzynarodowego opartego na efektywnym multilateralizmie. W strategii tej za zasadniczy dokument, na którym opierają się stosunki międzynarodowe, uznano Kartę Narodów Zjednoczonych (ONZ). Priorytetem Unii Europejskiej jest wzmocnienie ONZ oraz dostarczenie jej instrumentów, które umożliwią jej spełnianie obowiązków i skuteczne działanie.

(2)

W dniu 6 grudnia 2006 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło rezolucję 61/89 zatytułowaną „Ku traktatowi o handlu bronią: ustanowienie wspólnych międzynarodowych standardów przywozu, wywozu i transferu broni konwencjonalnej”.

(3)

W swoich konkluzjach z dnia 11 grudnia 2006 r. Rada z zadowoleniem przyjęła oficjalne rozpoczęcie procesu zmierzającego do opracowania prawnie wiążącego traktatu o handlu bronią (Arms Trade Treaty, dalej zwanego „ATT”) i z uznaniem odnotowała, że zdecydowana większość państw członkowskich ONZ – wśród nich wszystkie państwa członkowskie Unii – poparła rezolucję Zgromadzenia Ogólnego ONZ 61/89. Rada potwierdziła, że Unia i jej państwa członkowskie będą aktywnie uczestniczyć w tym procesie i podkreśliła, jak ważna jest w nim współpraca z innymi państwami oraz organizacjami regionalnymi.

(4)

Sekretarz Generalny ONZ powołał grupę ekspertów rządowych (Group of Governmental Experts, dalej zwaną „GGE”), składającą się z 28 członków, której zadaniem jest dalsza praca nad planowanym ATT. GGE spotykała się w roku 2008 i stwierdziła, że potrzebne są dalsze analizy i że należy w sposób otwarty i przejrzysty stopniowo podejmować wysiłki w ramach ONZ. GGE zachęciła państwa, które mogą udzielić pomocy, do świadczenia jej państwom potrzebującym na ich prośbę.

(5)

W swoich konkluzjach z dnia 10 grudnia 2007 r. Rada z aprobatą odniosła się do powołania GGE ONZ i wyraziła głębokie przekonanie, że ogólny, prawnie wiążący akt, zgodny z obecnymi zobowiązaniami państw podjętymi w ramach stosownych aktów międzynarodowych oraz ustanawiający wspólne międzynarodowe standardy przywozu, wywozu i transferu broni konwencjonalnej, znacznie przyczyni się do zwalczania niepożądanego i nieodpowiedzialnego rozprzestrzeniania broni konwencjonalnej.

(6)

Instytut Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Badań nad Rozbrojeniem (UNIDIR) poparł ten proces, podejmując dwuczęściowe badania polegające na przeprowadzeniu dwóch dogłębnych analiz opinii państw członkowskich ONZ w sprawie możliwości wykonania, zakresu zastosowania i planowanych założeń traktatu o handlu bronią. Analizy, przygotowane w grudniu 2007 roku i w styczniu 2008 roku, posłużyły GGE jako przydatny wkład.

(7)

W dniu 24 grudnia 2008 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło rezolucję 63/240 zatytułowaną „Ku traktatowi o handlu bronią: ustanowienie wspólnych międzynarodowych standardów przywozu, wywozu i transferu broni konwencjonalnej” w sprawie powołania otwartej grupy roboczej (Open Ended Working Group, zwanej dalej „OEWG”), aby głębiej przeanalizować te elementy sprawozdania GGE, co do których można osiągnąć konsensus, jeśli chodzi o ich włączenie do ostatecznego prawnie wiążącego traktatu o przywozie, wywozie i transferze broni konwencjonalnej. OEWG spotkała się dwukrotnie w 2009 roku i przedstawiła sprawozdanie Zgromadzeniu Ogólnemu ONZ, zauważając, że problem nieuregulowanego handlu bronią konwencjonalną i jej wyciek na rynek nielegalny należy rozwiązać poprzez podjęcie działań w skali międzynarodowej.

(8)

Opierając się na powyższych konkluzjach Rady, Unia postanowiła wesprzeć proces opracowywania ATT, rozpoczynając debatę mającą na celu zaangażowanie państw niebędących członkami GGE, a także innych podmiotów, takich jak przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego i przemysłu, upowszechnienie wiedzy o tym zagadnieniu oraz włączenie się do prac OEWG. W tym celu w dniu 19 stycznia 2009 r. Rada przyjęła decyzję Rady 2009/42/WPZiB (1) w sprawie wspierania, w ramach europejskiej strategii bezpieczeństwa, działań UE mających na celu promowanie w krajach trzecich procesu prowadzącego do zawarcia traktatu o handlu bronią.

(9)

W ramach wdrażania decyzji 2009/42/WPZiB, w okresie od lutego 2009 roku do lutego 2010 roku, UNIDIR – jako agencja wdrażająca decyzję – zorganizował sześć seminariów regionalnych, posiedzenie dodatkowe oraz posiedzenia inauguracyjne i końcowe. Działania te umożliwiły właściwym podmiotom, w tym przedstawicielom społeczeństwa obywatelskiego, przemysłu oraz państw nieuczestniczących w GGE, wzięcie udziału w otwartych nieformalnych dyskusjach dotyczących ATT. Wdrażanie decyzji 2009/42/WPZiB dało również możliwość wpisania działań krajowych i regionalnych w toczący się proces międzynarodowy oraz włączenia się w określenie zakresu i skutków traktatu o handlu bronią konwencjonalną.

(10)

W dniu 2 grudnia 2009 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ przyjęło rezolucję 64/48 zatytułowaną „Traktat o handlu bronią”, na mocy której postanowiono zwołać w 2012 r. konferencję ONZ poświęconą ATT, aby opracować prawnie wiążący instrument dotyczący najwyższych możliwych wspólnych standardów międzynarodowych w zakresie transferu broni konwencjonalnej. W rezolucji postanowiono również, że pozostałe sesje OEWG traktowane są jak posiedzenia komitetu przygotowawczego do konferencji ONZ.

(11)

Uwzględniając działania w ramach decyzji 2009/42/WPZiB, która wygasa w maju 2010 roku, potrzebę przygotowania do konferencji ONZ poświęconej ATT w 2012 roku – tak by zakończyła się sukcesem – jak również zalecenie zawarte w rezolucji 64/48, aby zapewnić najszersze z możliwych i skuteczne uczestnictwo w konferencji, Unia powinna wspierać proces przygotowawczy prowadzący do konferencji ONZ, aby zapewnić udział jak największej liczby podmiotów i umożliwić przedstawienie konkretnych zaleceń dotyczących elementów przyszłego ATT. Wsparcie przez Unię procesu opracowywania ATT powinno obejmować środki wspierające krajowe systemy kontroli przywozu i wywozu w państwach trzecich, które miałyby być zgodne z przyszłym ATT,

—

wspieranie procesu przygotowawczego, prowadzącego do konferencji ONZ poświęconej ATT, aby zapewnić udział jak największej liczby podmiotów i umożliwić przedstawienie konkretnych zaleceń dotyczących elementów przyszłego ATT,

—

wspieranie państw członkowskich ONZ w poszerzaniu wiedzy fachowej na szczeblu krajowym i regionalnym, aby wdrożyć skuteczne kontrole transferu broni w celu zapewnienia, by przyszły ATT miał po wejściu w życie jak największą skuteczność.

—

zorganizowanie siedmiu seminariów regionalnych, posiedzenie inauguracyjne i końcowe, do trzech posiedzeń dodatkowych, jak również rozpowszechnienie wyników.