13.5.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 120/1

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

Załącznik 1 –

Załącznik 2 –

Załącznik 3 –

Załącznik 4 –

Załącznik 5 –

Załącznik 6 –

2.1.

„Homologacja pojazdu” oznacza homologację typu pojazdu w odniesieniu do zamków drzwi i elementów mocowania drzwi.

2.2.

„Typ pojazdu” oznacza kategorię pojazdów silnikowych nieróżniących się między sobą w sposób zasadniczy, w odniesieniu do:

2.3.

„Zamek pomocniczy” oznacza zamek umożliwiający ustawienie w położeniu pełnego zamknięcia wraz z drugim położeniu zamknięcia lub tylko w położeniu pełnego zamknięcia oraz zamontowany w drzwiach lub zespole drzwi wyposażonych w system zamka podstawowego.

2.4.

„System zamka pomocniczego” składa się co najmniej z zamka pomocniczego i zaczepu.

2.5.

„Drzwi tylne” oznaczają drzwi lub zespół drzwi na tylnym końcu pojazdu silnikowego, przez które pasażerowie mogą wsiadać do pojazdu lub z niego wysiadać, a przewożone przedmioty mogą być ładowane lub wyładowywane. Pozycja ta nie obejmuje:

2.6.

„Część zawiasu stanowiąca element nadwozia” oznacza część zawiasu, która zazwyczaj jest przymocowana do konstrukcji nadwozia.

2.7.

„System blokady drzwi od środka” oznacza urządzenie blokujące, które można włączyć i wyłączyć niezależnie od innych urządzeń blokujących i które po włączeniu uniemożliwia działanie wewnętrznej klamki drzwi lub innego urządzenia wyłączającego blokadę. Urządzenie wyłączania/włączania blokady może być ręczne lub elektryczne i może znajdować się w dowolnym miejscu na pojeździe lub w jego wnętrzu.

2.8.

„Drzwi” oznaczają drzwi osadzone na zawiasach lub przesuwne, umożliwiające bezpośredni dostęp do przedziału mieszczącego jedno lub kilka miejsc siedzących, z wyłączeniem drzwi składanych, drzwi podnoszonych oraz drzwi przeznaczonych do łatwego montażu i demontażu w pojazdach samochodowych przystosowanych do użytkowania bez drzwi.

2.9.

„System ostrzegawczy zamknięcia drzwi” oznacza system, który uruchamia wizualny sygnał umieszczony w miejscu widocznym dla kierowcy w momencie, gdy system zamka nie znajduje się w położeniu pełnego zamknięcia, a zapłon pojazdu jest włączony.

2.10.

„System zawiasów drzwi” oznacza jeden lub więcej zawiasów służących do podtrzymywania drzwi.

2.11.

„System zamka” składa się co najmniej z zamka i zaczepu.

2.12.

„Drzwiowa część zawiasu” oznacza część zawiasu, która zazwyczaj jest przymocowana do konstrukcji drzwi i stanowi element wahadłowy.

2.13.

„Zespół drzwi” oznacza drzwi, zamek, zaczep, zawiasy, zespoły prowadnic i stopek oraz inne elementy mocowania drzwi na drzwiach lub otaczającej je ramie drzwiowej. Zespół drzwi podwójnych obejmuje dwoje drzwi.

2.14.

„Drzwi podwójne” oznaczają zespół dwojga drzwi, w którym przednie drzwi lub skrzydło drzwiowe otwierają się jako pierwsze i są one połączone z tylnymi drzwiami lub drzwiami na zasuwę, które otwierają się jako drugie.

2.15.

„Śruba ze sworzniem rozwidlonym” to element zamka, który zahacza i utrzymuje zaczep, kiedy zamek jest w położeniu zamknięcia.

2.16.

„Kierunek otwierania bolca widłowego” oznacza kierunek przeciwny do kierunku, przy którym zaczep wchodzi w zamek w celu zahaczenia bolca widłowego.

2.17.

„Położenie pełnego zamknięcia” oznacza pozycję zamka, która utrzymuje drzwi w położeniu pełnego zamknięcia.

2.18.

„Zawias” oznacza urządzenie służące do zmiany położenia drzwi względem konstrukcji nadwozia oraz do kontrolowania ścieżki ruchu wahadłowego drzwi, umożliwiając pasażerom wsiadanie i wysiadanie.

2.19.

„Sworzeń zawiasu” oznacza część zawiasu, która zazwyczaj łączy drzwiową część zawiasu z częścią zawiasu stanowiącą element nadwozia, tworząc oś ruchu wahadłowego.

2.20.

„Zamek” oznacza urządzenie służące do utrzymywania drzwi w położeniu zamknięcia w stosunku do nadwozia pojazdu, przewidujące możliwość celowego wyłączenia blokady (lub działania).

2.21.

„Zamek podstawowy” oznacza zamek umożliwiający ustawienie zarówno w położeniu pełnego zamknięcia, jak i w drugim położeniu zamknięcia i zaprojektowany przez producenta jako „zamek podstawowy”. Producent nie może później zmienić takiego przeznaczenia. Producent musi na żądanie przedstawić informacje dotyczące tego, które zamki są „zamkami podstawowymi” dla określonego pojazdu lub marki/modelu.

2.22.

„System zamka podstawowego” składa się co najmniej z zamka podstawowego i zaczepu.

2.23.

„Drugie położenie zamknięcia” oznacza pozycję zamka, która utrzymuje drzwi w położeniu pośredniego zamknięcia.

2.24.

„Przednie drzwi boczne” oznaczają drzwi, które w widoku bocznym mają przynajmniej 50 % powierzchni otwarcia do przodu w stosunku do najbardziej z tyłu położonego punktu oparcia siedzenia kierowcy, kiedy oparcie jest ustawione w pozycji najbardziej pionowej i maksymalnie odsunięte do tyłu, zapewniając pasażerom bezpośredni dostęp umożliwiający im wejście do pojazdu lub wyjście z niego.

2.25.

„Tylne drzwi boczne” oznaczają drzwi, które w widoku bocznym mają przynajmniej 50 % powierzchni otwarcia do tyłu w stosunku do najbardziej z tyłu położonego punktu oparcia siedzenia kierowcy, kiedy oparcie jest ustawione w pozycji najbardziej pionowej i maksymalnie odsunięte do tyłu, zapewniając pasażerom bezpośredni dostęp umożliwiający im wejście do pojazdu lub wyjście z niego.

2.26.

„Zaczep” oznacza urządzenie, za pomocą którego zamek przechodzi w pozycję utrzymującą drzwi w położeniu pełnego zamknięcia lub w drugim położeniu (pośredniego zamknięcia).

2.27.

„Pokrywa bagażnika” oznacza ruchomą ścianę nadwozia, która zapewnia dostęp z zewnątrz do przestrzeni całkowicie wydzielonej od przedziału pasażerskiego elementem dzielącym zamocowanym na stałe, siedzeniem stałym lub siedzeniem składanym.

3.1.

Wniosek o udzielenie homologacji typu pojazdu w zakresie zamków i elementów mocowania drzwi składa producent pojazdu lub jego należycie umocowany przedstawiciel.

3.2.

Do wniosku należy dołączyć dokumenty wymienione poniżej, w trzech egzemplarzach, oraz następujące dane szczegółowe:

3.3.

Do wniosku należy również dołączyć:

3.4.

Pojazd reprezentatywny dla homologowanego typu należy dostarczyć placówce technicznej upoważnionej do przeprowadzania badań homologacyjnych.

4.1.

Homologacji typu udziela się, jeżeli typ pojazdu, który przedstawiono do homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem, spełnia wymagania pkt 5, 6 i 7 poniżej.

4.2.

Każdy typ, któremu udzielono homologacji, otrzymuje numer homologacji. Dwie pierwsze cyfry (03) takiego numeru oznaczają numer serii poprawek uwzględniających najważniejsze zmiany techniczne wprowadzone do niniejszego regulaminu w czasie wydawania homologacji. Ta sama Strona Porozumienia nie może nadawać tego samego numeru temu samemu typowi pojazdu, jeżeli drzwi są wyposażone w zamki lub elementy mocowania drzwi innego typu niż w pojeździe homologowanym, lub zamki i elementy mocowania drzwi są przymocowane w inny sposób niż w pojeździe homologowanym. Jednak, ten sam numer homologacji można przyznać innemu typowi pojazdu, którego drzwi są wyposażone w takie same zamki i elementy mocowania drzwi i zamocowane w taki sam sposób, jak w pojeździe homologowanym.

4.3.

Zawiadomienie o udzieleniu, rozszerzeniu lub odmowie homologacji typu pojazdu zgodnie z niniejszym regulaminem zostaje przekazane Stronom Porozumienia stosującym niniejszy regulamin w postaci formularza zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu.

4.4.

Na każdym pojeździe zgodnym z typem pojazdu homologowanym na mocy niniejszego regulaminu, w widocznym i łatwo dostępnym miejscu określonym w formularzu homologacji, umieszcza się międzynarodowy znak homologacji składający się z:

4.5.

Jeżeli pojazd jest zgodny z typem pojazdu homologowanym na mocy innego lub kilku innych regulaminów będących załącznikami do porozumienia, w kraju, który udzielił homologacji na podstawie niniejszego regulaminu, to znaku określonego w pkt 4.4.1 nie trzeba powtarzać. W takim przypadku numery regulaminów i numery homologacji oraz dodatkowe symbole wszystkich innych regulaminów, na mocy których udzielono homologacji w kraju, który udzielił homologacji na mocy niniejszego regulaminu, umieszcza się w pionowych kolumnach na prawo od znaku określonego w pkt 4.4.1.

4.6.

Znak homologacji musi być czytelny i nieusuwalny.

4.7.

Znak homologacji umieszcza się na tabliczce znamionowej pojazdu zamontowanej przez producenta lub w jej pobliżu.

4.8.

Przykłady rozmieszczenia znaków homologacji przedstawiono w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.

5.2.1.

Każdy zespół drzwi na zawiasach musi być wyposażony przynajmniej w jeden system zamka podstawowego.

5.2.2.

Każde drzwi przesuwne muszą być wyposażone w jeden z poniższych elementów:

6.1.1.1.

System zamka podstawowego i system zamka pomocniczego w położeniu pełnego zamknięcia nie mogą otworzyć się przy obciążeniu 11 000 N przyłożonym w kierunku prostopadłym do czoła zamka, w taki sposób, aby zamek i kotwica zaczepu nie uległy wzajemnemu zgnieceniu, podczas badania przeprowadzonego zgodnie z pkt 7.1.1.1.

6.1.1.2.

System zamka podstawowego znajdujący się w położeniu pośredniego zamknięcia nie może otworzyć się przy obciążeniu 4 500 N przyłożonym w takim samym kierunku, jak w pkt 6.1.1.1, podczas badania przeprowadzonego zgodnie z pkt 7.1.1.1.

6.1.2.1.

System zamka podstawowego i system zamka pomocniczego w położeniu pełnego zamknięcia nie mogą otworzyć się przy obciążeniu 9 000 N przyłożonym w kierunku otwierania bolca widłowego i równolegle do czoła zamka, podczas badania przeprowadzonego zgodnie z pkt 7.1.1.1.

6.1.2.2.

System zamka podstawowego znajdujący się w położeniu pośredniego zamknięcia nie może otworzyć się przy obciążeniu 4 500 N przyłożonym w takim samym kierunku, jak w pkt 6.1.2.1, podczas badania przeprowadzonego zgodnie z pkt 7.1.1.1.

6.1.3.1.

System zamka podstawowego nie może ulec zwolnieniu z położenia pełnego zamknięcia przy obciążeniu 9 000 N przyłożonym w kierunku osi sworznia zawiasu.

6.1.4.1.

Systemy zamka podstawowego i pomocniczego we wszystkich drzwiach na zawiasach nie mogą ulec zwolnieniu z położenia pełnego zamknięcia przy obciążeniu statycznym 30 g przyłożonym do systemu zamka, w tym zamka i jego mechanizmu uruchamiającego, w kierunkach równoległych do osi wzdłużnej i poprzecznej pojazdu przy wyłączonym mechanizmie blokującym, podczas badania przeprowadzonego zgodnie z pkt 7.1.1.2.

6.1.4.2.

Systemy zamka podstawowego i pomocniczego we wszystkich drzwiach tylnych na zawiasach nie mogą ulec zwolnieniu z położenia pełnego zamknięcia przy obciążeniu statycznym 30 g przyłożonym do systemu zamka, w tym zamka i mechanizmu uruchamiającego, w kierunku równoległym do osi pionowej pojazdu, przy wyłączonym mechanizmie blokującym, podczas badania przeprowadzonego zgodnie z pkt 7.1.1.2.

6.1.4.3.

Dla każdego elementu i podzespołu można obliczyć minimalną wytrzymałość na obciążenie statyczne w danym kierunku. Łączna wytrzymałość na otwarcie musi gwarantować, by system zamka prawidłowo zamontowany w drzwiach pojazdu pozostawał w pozycji zamkniętej przy obciążeniu statycznym 30 g przyłożonym w kierunkach pojazdu określonych odpowiednio w pkt 6.1.4.1 lub 6.1.4.2, podczas badania przeprowadzonego zgodnie z pkt 7.1.1.2.

6.1.5.1.

System zawiasów drzwi musi:

6.1.5.2.

Wszystkie badania wymagane w pkt 6.1.5.1 przeprowadza się zgodnie z pkt 7.1.2.

6.1.5.3.

Jeśli badany jest pojedynczy zawias systemu zawiasów zamiast całego systemu zawiasów, zawias musi wytrzymać obciążenie proporcjonalnie do łącznej liczby zawiasów w systemie zawiasów.

6.1.5.4.

W drzwiach bocznych z zawiasami mocowanymi z tyłu, które można otwierać niezależnie od innych drzwi,

6.2.1.1.

Przynajmniej jeden system zamka, w pozycji pełnego zamknięcia, nie może otworzyć się przy obciążeniu 11 000 N przyłożonym w kierunku prostopadłym do czoła zamka, podczas badania przeprowadzonego zgodnie z pkt 7.2.1.1.

6.2.1.2.

System zamka podstawowego znajdujący się w pozycji pośredniego zamknięcia nie może otworzyć się przy obciążeniu 4 500 N przyłożonym w takim samym kierunku, jak w pkt 6.2.1.1, podczas badania przeprowadzonego zgodnie z pkt 7.2.1.1.

6.2.2.1.

Przynajmniej jeden system zamka, w pozycji pełnego zamknięcia, nie może otworzyć się przy obciążeniu 9 000 N przyłożonym w kierunku otwierania bolca widłowego i równolegle do czoła zamka, podczas badania przeprowadzonego zgodnie z pkt 7.2.1.1.

6.2.2.2.

System zamka podstawowego znajdujący się w pozycji pośredniego zamknięcia nie może otworzyć się przy obciążeniu 4 500 N przyłożonym w takim samym kierunku, jak w pkt 6.2.2.1, podczas badania przeprowadzonego zgodnie z pkt 7.2.1.1.

6.2.3.1.

Systemy zamka nie mogą ulec zwolnieniu z położenia pełnego zamknięcia przy obciążeniu statycznym 30 g przyłożonym do systemu zamka, w tym zamka i jego mechanizmu uruchamiającego, w kierunkach równoległych do osi wzdłużnej i poprzecznej pojazdu przy wyłączonym mechanizmie blokującym, podczas badania przeprowadzonego zgodnie z pkt 7.2.1.2.

6.2.3.2.

Dla każdego elementu i podzespołu można obliczyć minimalną wytrzymałość na obciążenie statyczne. Ich łączna wytrzymałość na otwarcie musi gwarantować, by system zamka prawidłowo zamontowany w drzwiach pojazdu pozostawał w pozycji zamkniętej przy obciążeniu statycznym 30 g przyłożonym w kierunkach pojazdu określonych odpowiednio w pkt 6.2.1 lub 6.2.2, podczas badania przeprowadzonego zgodnie z pkt 7.2.1.2.

6.2.4.1.

Zespół prowadnicy i stopki lub inne elementy wspierające drzwi przesuwne, w pozycji pełnego zamknięcia, nie mogą oddzielić się od ramy drzwi przy łącznej sile 18 000 N przyłożonej do drzwi wzdłuż osi wzdłużnej pojazdu, zgodnie z pkt 7.2.2.

6.2.4.2.

Drzwi przesuwne badane zgodnie z pkt 7.2.2 nie spełniają tego wymagania, jeśli nastąpi jedno z poniższych:

6.3.2.1.

Mechanizmem blokującym może być:

6.3.2.2.

Jeden z systemów opisanych w pkt 6.3.2.1 lit. a) i b) musi być dozwolony jako dodatkowa funkcja blokująca.

8.1.

O każdej zmianie typu pojazdu należy powiadomić organ administracji, który udzielił homologacji danego typu pojazdu. Organ taki może wówczas:

8.2.

O potwierdzeniu lub odmowie udzielenia homologacji, z podaniem zmian, informowane są zgodnie z procedurą określoną powyżej w pkt 4.3 Strony Porozumienia, które stosują niniejszy regulamin.

9.1.

Każdy pojazd opatrzony znakiem homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem musi być zgodny z homologowanym typem pojazdu pod względem cech mogących zmodyfikować właściwości zamków i elementów mocowania drzwi lub sposobu ich montażu.

9.2.

W celu sprawdzenia zgodności z wymaganiami określonymi w pkt 9.1 przeprowadza się wystarczającą liczbę kontroli wyrywkowych na pojazdach produkowanych seryjnie, posiadających znak homologacji wymagany zgodnie z niniejszym regulaminem.

9.3.

Co do zasady wymienione powyżej kontrole są ograniczone do przeprowadzenia pomiarów. Jednak w razie konieczności zamki i elementy mocowania drzwi poddaje się badaniom, o których mowa w pkt 5.2 i 5.3, wybranym przez placówkę techniczną upoważnioną do przeprowadzenia badań homologacyjnych.

10.1.

Homologacja udzielona w odniesieniu do typu pojazdu zgodnie z niniejszym regulaminem może zostać cofnięta w razie niespełnienia wymogów pkt 9.1 lub gdy odnośne zamki i elementy mocowania drzwi nie przeszły z wynikiem pozytywnym badań określonych w pkt 9.2.

10.2.

Jeżeli Strona Porozumienia stosująca niniejszy regulamin cofnie uprzednio udzieloną homologację, musi o tym bezzwłocznie powiadomić pozostałe Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin za pomocą kopii formularza homologacji, na którego końcu umieszczona jest podpisana i opatrzona datą adnotacja pisana wielkimi literami: „COFNIĘTO HOMOLOGACJĘ”.

13.1.

Począwszy od oficjalnej daty wejścia w życie serii poprawek 03, żadna z Umawiających się Stron stosujących niniejszy regulamin nie może odmówić udzielenia homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem, zmienionym serią poprawek 03.

13.2.

Do dnia 12 sierpnia 2012 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin nadal udzielają homologacji dla typów pojazdów, które odpowiadają wymaganiom niniejszego regulaminu zmienionego poprzednią serią poprawek.

13.3.

Od dnia 12 sierpnia 2012 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin udzielają homologacji tylko w przypadku gdy typ homologowanego pojazdu odpowiada wymaganiom niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

13.4.

Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin nie mogą odmówić przyznania krajowej lub regionalnej homologacji typu dla typu pojazdu homologowanego zgodnie z serią poprawek 03 do niniejszego regulaminu.

13.5.

Do dnia 12 sierpnia 2012 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin nie mogą odmówić przyznania krajowej lub regionalnej homologacji typu dla typu pojazdu homologowanego zgodnie z poprzednią serią poprawek do niniejszego regulaminu.

13.6.

Od dnia 12 sierpnia 2012 r. Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin mogą odmówić pierwszej krajowej lub regionalnej rejestracji (pierwsze wprowadzenie do użytkowania) pojazdu, który nie odpowiada wymaganiom serii poprawek 03 do niniejszego regulaminu.

13.7.

Od dnia 12 sierpnia 2012 r. homologacje przyznane na podstawie niniejszego regulaminu tracą ważność, z wyjątkiem typów pojazdów, które odpowiadają wymaganiom niniejszego regulaminu zmienionego serią poprawek 03.

13.5.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 120/29

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

Załącznik 1 –

Załącznik 2 –

Załącznik 3 –

1.1.

Niniejszy regulamin stosuje się do pojazdów samochodowych mających co najmniej trzy koła, z wyjątkiem kategorii M1 i N1  (1), w zakresie ich zabezpieczenia przed nieuprawnionym użyciem.

1.2.

Pojazdy homologowane zgodnie z przepisami części I regulaminu nr 116 uznaje się za zgodne z niniejszym regulaminem.

2.1.

„homologacja pojazdu” oznacza homologację typu pojazdu w zakresie jego zabezpieczenia przed nieuprawnionym użyciem;

2.2.

„typ pojazdu” oznacza pojazdy samochodowe jednej kategorii spośród kategorii M2, M3, N2 i N3, które nie różnią się pod względem następujących istotnych cech:

2.3.

„urządzenie zabezpieczające” oznacza układ mający uniemożliwić nieuprawnione uruchomienie, w normalny sposób, silnika lub innego głównego źródła napędu pojazdu w połączeniu z przynajmniej jednym układem, który:

W przypadku układu blokującego hamulce wyłączenie urządzenia nie może powodować samoczynnego zwolnienia hamulców wbrew woli kierowcy;

2.4.

„układ kierowniczy” oznacza kierownicę, kolumnę kierownicy wraz z jej osłoną, wał kierownicy, przekładnię kierowniczą i wszelkie inne części składowe, które bezpośrednio wpływają na skuteczność urządzenia zabezpieczającego;

2.5.

„kombinacja” oznacza jeden ze specjalnie opracowanych i skonstruowanych wariantów układu blokady, który po prawidłowym uruchomieniu umożliwia działanie układu blokady;

2.6.

„klucz” oznacza dowolne urządzenie skonstruowane i wykonane w celu obsługi układu blokady, który skonstruowano i wykonano w taki sposób, że można go obsługiwać wyłącznie za pomocą takiego urządzenia.

3.1.

Wniosek o udzielenie homologacji typu pojazdu w zakresie urządzenia zabezpieczającego przed jego nieuprawnionym użyciem składa producent pojazdu lub jego upoważniony przedstawiciel.

3.2.

Do wniosku należy dołączyć następujące dokumenty w trzech egzemplarzach oraz następujące dane:

3.3.

Do upoważnionej placówki technicznej odpowiedzialnej za wykonanie badań homologacyjnych należy przekazać:

4.1.

Homologacji typu udziela się, jeżeli typ pojazdu, który przedstawiono do homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem, spełnia wymagania pkt 5 i 6 poniżej.

4.2.

Każdy homologowany typ otrzymuje numer homologacji. Pierwsze dwie cyfry numeru (obecnie 03, odpowiadające serii poprawek 03, które weszły w życie z dniem 23 czerwca 2005 r.) oznaczają serię poprawek obejmującą najnowsze ważniejsze poprawki techniczne wprowadzone w niniejszym regulaminie w okresie udzielania homologacji. Ta sama Umawiająca się Strona nie może przydzielić tego samego numeru ani temu samemu typowi pojazdu, który wyposażono w urządzenie zabezpieczające innego typu lub którego urządzenie zabezpieczające jest zamontowane w inny sposób, ani innemu typowi pojazdu.

4.3.

Zawiadomienie o udzieleniu lub odmowie homologacji typu pojazdu zgodnie z niniejszym regulaminem zostaje przekazane Umawiającym się Stronom Porozumienia stosującym niniejszy regulamin, w postaci formularza zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu oraz rysunków urządzenia zabezpieczającego i jego zamontowania dostarczonych przez wnioskodawcę, w formacie nie większym niż A4 (210 × 297 mm) lub złożonych do tego formatu, w odpowiedniej skali.

4.4.

Na każdym pojeździe zgodnym z typem pojazdu homologowanym zgodnie z niniejszym regulaminem umieszcza się, w widocznym i łatwo dostępnym miejscu, określonym w formularzu homologacji, międzynarodowy znak homologacji składający się z:

4.5.

Jeżeli pojazd jest zgodny z typem pojazdu homologowanym zgodnie z jednym lub kilkoma innymi regulaminami załączonymi do Porozumienia w kraju, który udzielił homologacji na podstawie niniejszego regulaminu, to nie ma potrzeby powtarzania symbolu określonego w pkt 4.4.1. W takim przypadku numery regulaminów i homologacji oraz dodatkowe symbole wszystkich regulaminów, zgodnie z którymi udzielono homologacji w kraju, który udzielił homologacji na podstawie niniejszego regulaminu, umieszcza się w pionowych kolumnach na prawo od symbolu określonego w pkt 4.4.1.

4.6.

Znak homologacji musi być wyraźnie czytelny i nieusuwalny.

4.7.

Znak homologacji umieszcza się w pojeździe na tabliczce znamionowej producenta lub w jej pobliżu.

4.8.

Przykładowe układy znaku homologacji przedstawiono w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.

5.1.

Urządzenie zabezpieczające musi być skonstruowane w taki sposób, by bez uprzedniego wyłączenia tego urządzenia nie było możliwe:

5.2.

Wymagania określone w pkt 5.1 muszą być spełnione poprzez jednokrotne użycie jednego klucza.

5.3.

Wymaga się, z zastrzeżeniem pkt 6.1.5, by układ obsługiwany za pomocą klucza umieszczonego w zamku uniemożliwiał wyjęcie klucza przed zadziałaniem lub uzbrojeniem urządzenia zabezpieczającego, o którym mowa w pkt 5.1.

5.4.

Urządzenie zabezpieczające, o którym mowa w pkt 5.1, oraz części składowe pojazdu, na które oddziałuje, muszą być skonstruowane tak, aby nie dało się ich szybko i nie przykuwając uwagi otworzyć, uniemożliwić ich działanie lub zniszczyć, na przykład przy pomocy niekosztownych, łatwych do ukrycia i powszechnie dostępnych narzędzi, urządzeń i wyrobów.

5.5.

Urządzenie zabezpieczające montuje się w pojeździe jako element oryginalnego wyposażenia (tj. wyposażenia montowanego przez producenta pojazdu przed jego pierwszą sprzedażą detaliczną). Wymaga się zamontowania go w taki sposób, by nawet po zdjęciu obudowy jego demontaż w stanie zablokowanym był możliwy tylko przy zastosowaniu specjalistycznych narzędzi. Jeżeli działanie urządzenia zabezpieczającego może zostać uniemożliwione poprzez wykręcenie śrub, to te śruby, które dają się wykręcić, muszą być osłonięte częściami zablokowanego urządzenia zabezpieczającego.

5.6.

Liczba kombinacji wzoru klucza obsługującego układ blokady musi wynosić co najmniej 1 000 lub, jeżeli jest ona mniejsza niż 1 000, musi być równa łącznej liczbie produkowanych w ciągu roku pojazdów. Wymaga się, by w przypadku pojazdów jednego typu częstotliwość występowania każdej kombinacji wynosiła w przybliżeniu jeden na tysiąc.

5.7.

Kod klucza i zamka nie może być widoczny.

5.8.

Zamek musi być skonstruowany, wykonany i zamontowany w taki sposób, by wkładkę bębenkową zamka w położeniu zablokowanym dało się obrócić przy momencie obrotowym poniżej 2,45 Nm jedynie przy pomocy pasującego klucza, a ponadto:

5.9.

Urządzenie zabezpieczające musi być skonstruowane tak, by wykluczone było ryzyko przypadkowej blokady podczas ruchu pojazdu, w szczególności mogącej zagrozić bezpieczeństwu jazdy.

5.9.1.

Uruchomienie urządzeń zabezpieczających przed nieuprawnionym użyciem nie może być możliwe bez uprzedniego ustawienia sterowania silnika w położenie wyłączenia, a następnie wykonania czynności, która nie stanowi nieprzerwanej kontynuacji zatrzymywania silnika, lub bez uprzedniego ustawienia sterowania silnika w położenie wyłączenia w przypadku gdy pojazd jest nieruchomy i zaciągnięty jest hamulec postojowy lub prędkość, z jaką porusza się pojazd, nie przekracza 4 km/h.

5.9.2.

W przypadku urządzeń oddziałujących na układ kierowniczy, układ przeniesienia napędu, mechanizm zmiany biegów lub hamulce, jeżeli uruchomienie urządzenia następuje w wyniku wyjęcia klucza, do uruchomienia urządzenia konieczne musi być uprzednie przesunięcie o co najmniej 2 mm bądź też musi być dostępna funkcja kasująca zabezpieczająca przed przypadkowym całkowitym lub częściowym wyjęciem klucza.

5.9.3.

Punkty 5.8, 5.8.1 lub 5.8.2 oraz 5.9.2 stosuje się wyłącznie do urządzeń obsługiwanych kluczami mechanicznymi.

5.10.

Elektryczne wspomaganie może być stosowane jedynie do uruchamiania funkcji blokowania lub odblokowywania urządzenia zabezpieczającego. Utrzymanie urządzenia w położeniu roboczym może być realizowane wyłącznie na drodze mechanicznej.

5.11.

Nie może być możliwości załączenia napędu pojazdu w normalny sposób, dopóki urządzenie zabezpieczające nie zostanie wyłączone.

5.12.

Urządzenia zabezpieczające przed nieuprawnionym użyciem poprzez uniemożliwienie zwolnienia hamulców pojazdu dopuszcza się wyłącznie w przypadku, gdy elementy robocze hamulców są zablokowane przy pomocy urządzenia całkowicie mechanicznego. W takim przypadku nie ma zastosowania pkt 5.11.

5.13.

Jeżeli układ zabezpieczający wyposażony jest w mechanizm ostrzegania kierowcy, włącza się on w momencie otwarcia drzwi po stronie kierowcy, chyba że urządzenie zabezpieczające zostało uruchomione, a klucz wyjęty.

6.1.1.

Wymaga się, by urządzenie zabezpieczające oddziałujące na układ kierowniczy powodowało blokowanie tego układu.

6.1.2.

Wymaga się, by po uzbrojeniu urządzenia zabezpieczającego nie było możliwe zakłócenie jego funkcjonowania.

6.1.3.

Urządzenie zabezpieczające musi nadal spełniać wymagania określone w pkt 5.9, 6.1.1, 6.1.2 i 6.1.4 po przejściu 2 500 cykli blokowania w każdym kierunku w ramach badania zużycia określonego w załączniku 3.

6.1.4.

Urządzenie zabezpieczające musi być w stanie wytrzymać w położeniu roboczym, bez uszkodzenia układu kierowniczego, które mogłoby zagrozić bezpieczeństwu, obrót wokół osi wału kierownicy w obydwu kierunkach w warunkach statycznych przy momencie obrotowym wynoszącym 200 Nm.

6.1.5.

Jeżeli urządzenie zabezpieczające umożliwia wyjęcie klucza w położeniu innym niż położenie, w którym układ kierowniczy jest zablokowany, konstrukcja urządzenia musi uniemożliwiać przypadkowe wykonanie manewru niezbędnego do ustawienia w takim położeniu i wyjęcia klucza.

6.2.1.

Wymaga się, by urządzenie zabezpieczające oddziałujące na układ przeniesienia napędu uniemożliwiało obracanie się kół pędnych pojazdu.

6.2.2.

Wymaga się, by urządzenie zabezpieczające przed nieuprawnionym użyciem oddziałujące na hamulce powodowało hamowanie przynajmniej jednego koła po obu stronach na przynajmniej jednej osi.

6.2.3.

Wymaga się, by po uzbrojeniu urządzenia zabezpieczającego nie było możliwe zakłócenie jego funkcjonowania.

6.2.4.

Należy wykluczyć ryzyko przypadkowego zablokowania układu przeniesienia napędu lub hamulców, w przypadku gdy klucz znajduje się w zamku urządzenia zabezpieczającego przed nieuprawnionym użyciem, nawet jeżeli urządzenie uniemożliwiające uruchomienie silnika już działa lub zostało uzbrojone. Przepisu tego nie stosuje się w przypadku, gdy wymagania określone w pkt 6.2 niniejszego regulaminu są spełnione przy pomocy urządzeń o innym dodatkowym przeznaczeniu, a zamek zgodnie z wyżej wymienionymi warunkami jest niezbędny dla realizacji takiej dodatkowej funkcji (np. elektryczny hamulec postojowy).

6.2.5.

Konstrukcja i wykonanie urządzenia zabezpieczającego musi gwarantować pełną skuteczność działania nawet pomimo pewnego stopnia zużycia po 2 500 cyklach blokowania w każdym kierunku. W przypadku urządzenia zabezpieczającego oddziałującego na hamulce wymóg dotyczy wszystkich podzespołów mechanicznych i elektrycznych urządzenia.

6.2.6.

Jeżeli urządzenie zabezpieczające umożliwia wyjęcie klucza w położeniu innym niż położenie, w którym układ przeniesienia napędu lub hamulce są zablokowane, konstrukcja urządzenia musi uniemożliwiać przypadkowe wykonanie manewru niezbędnego do ustawienia w takim położeniu i wyjęcia klucza.

6.2.7.

Urządzenie zabezpieczające układ przeniesienia napędu musi być w stanie wytrzymać, bez uszkodzenia, które mogłoby zagrozić bezpieczeństwu, moment obrotowy w obydwu kierunkach i w warunkach statycznych o 50 % większy niż maksymalny moment obrotowy, który normalnie dopuszczalny jest dla układu przeniesienia napędu. Przy określaniu wartości takiego próbnego momentu obrotowego nie należy brać pod uwagę maksymalnego momentu obrotowego silnika, lecz maksymalny moment obrotowy, jaki może być przenoszony przez sprzęgło lub automatyczną skrzynię biegów.

6.2.8.

W przypadku gdy pojazd wyposażony jest w urządzenie zabezpieczające oddziałujące na hamulce, urządzenie takie musi być w stanie utrzymać załadowany pojazd w bezruchu na zboczu o nachyleniu 18 %, pod górę i w dół.

6.2.9.

W przypadku gdy pojazd wyposażony jest w urządzenie zabezpieczające oddziałujące na hamulce, wymagania określone w niniejszym regulaminie nie mogą być interpretowane jako odejście od wymagań regulaminu nr 13 lub 13-H, nawet w przypadku wystąpienia awarii.

6.3.1.

Wymaga się, by urządzenie zabezpieczające oddziałujące na mechanizm zmiany biegów uniemożliwiało zmianę biegów.

6.3.2.

W przypadku ręcznej skrzyni biegów musi być możliwe wyłącznie zablokowanie dźwigni zmiany biegów w pozycji biegu wstecznego; dodatkowo dozwolone jest blokowanie w pozycji biegu jałowego.

6.3.3.

W przypadku automatycznej skrzyni biegów z pozycją „parking” musi być możliwe wyłącznie zablokowanie mechanizmu w pozycji „parking”; dodatkowo dopuszcza się blokowanie w pozycji biegu jałowego lub wstecznego.

6.3.4.

W przypadku automatycznej skrzyni biegów bez pozycji „parking” musi być możliwe wyłącznie zablokowanie mechanizmu w pozycji biegu jałowego lub wstecznego.

6.3.5.

Konstrukcja i wykonanie urządzenia zabezpieczającego musi gwarantować pełną skuteczność działania nawet pomimo pewnego stopnia zużycia po 2 500 cyklach blokowania w każdym kierunku.

7.1.

O każdej zmianie typu pojazdu powiadamia się organ administracyjny, który udzielił homologacji danego typu pojazdu.

Organ taki może wówczas:

7.2.

Umawiające się Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin zostaną powiadomione o potwierdzeniu lub odmowie homologacji, z podaniem zmiany, w trybie określonym w pkt 4.3 powyżej.

7.3.

Właściwy organ wydający rozszerzenie homologacji przydziela każdemu komunikatowi sporządzonemu w związku z takim rozszerzeniem numer seryjny.

8.1.

pojazdy homologowane zgodnie z niniejszym regulaminem w zakresie zabezpieczenia przed nieuprawnionym użyciem muszą być tak wytwarzane, aby spełniając wymagania określone w pkt 5 i 6 powyżej, odpowiadały homologowanemu typowi.

9.1.

Homologacja udzielona w odniesieniu do typu pojazdu zgodnie z niniejszym regulaminem może zostać cofnięta w razie niespełnienia wymagań pkt 8 powyżej.

9.2.

Jeżeli Umawiająca się Strona Porozumienia stosująca niniejszy regulamin cofnie uprzednio udzieloną homologację, bezzwłocznie powiadamia o tym pozostałe Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin, korzystając z formularza zgodnego z wzorem w załączniku 1 do niniejszego regulaminu.

11.1.

Homologacji zgodnie z niniejszym regulaminem można udzielić w odniesieniu do urządzenia zabezpieczającego wyposażonego dodatkowo w akustyczne lub optyczne urządzenie ostrzegawcze bądź w odniesieniu do montowanych opcjonalnie uzupełniających urządzeń zabezpieczających przed nieuprawnionym użyciem pojazdu, z zastrzeżeniem, że takie urządzenia uzupełniające wymagają oddzielnego mechanizmu uruchamiania. Postanowienia zawarte w art. 3 Porozumienia, do którego załączony jest niniejszy regulamin, nie wykluczają możliwości zabronienia przez Umawiające się Strony, które stosują niniejszy regulamin, stosowania takich dodatkowych urządzeń w rejestrowanych przez nie pojazdach.

11.2.

Jeżeli urządzenie zabezpieczające wyposażone jest dodatkowo w zewnętrzne akustyczne lub optyczne urządzenie ostrzegawcze, to sygnały wysyłane przez takie urządzenie ostrzegawcze muszą być krótkotrwałe i ustawać samoczynnie najpóźniej po 30 sekundach, a ich wznowienie może nastąpić dopiero przy kolejnym uruchomieniu urządzenia. Ponadto

13.5.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 120/40

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

Załącznik 1 –

Załącznik 2 –

Załącznik 3 –

2.1.

„homologacja pojazdu” oznacza homologację danego typu pojazdu w odniesieniu do zespołu prędkościomierza oraz jego montażu;

2.2.

„typ pojazdu ze względu na prędkościomierz” oznacza pojazdy, między którymi nie ma zasadniczych różnic, w szczególności pod takimi względami, jak:

2.3.

„opony montowane standardowo” to typy opon dostarczonych przez producenta dla danego typu pojazdu; opon śniegowych nie uważa się za opony montowane standardowo;

2.4.

„normalne ciśnienie robocze” oznacza ciśnienie mierzone w nienagrzanych oponach, zalecane przez producenta, zwiększone o 0,2 bara;

2.5.

„prędkościomierz” oznacza część zespołu prędkościomierza przeznaczoną do informowania kierowcy o prędkości pojazdu w danej chwili (2);

2.6.

„pojazd nieobciążony” oznacza pojazd gotowy do jazdy, z uzupełnionym paliwem, chłodziwem, materiałami smarnymi, wyposażony w narzędzia i koło zapasowe (jeśli wchodzi w skład wyposażenia standardowego dostarczonego przez producenta pojazdu), z kierowcą ważącym 75 kg, ale bez pasażera, dodatkowego wyposażenia i ładunku.

3.1.

O udzielenie homologacji typu pojazdu w zakresie zespołu prędkościomierza oraz jego montażu występuje producent pojazdu lub jego należycie uprawniony przedstawiciel.

3.2.

Do wniosku należy dołączyć trzy egzemplarze niżej wymienionych dokumentów oraz następujące dane:

3.3.

Placówce technicznej uprawnionej do przeprowadzania badań homologacyjnych należy dostarczyć egzemplarz nieobciążonego pojazdu danego typu, który ma być homologowany.

3.4.

Przed udzieleniem homologacji typu zapewnienie odpowiednich rozwiązań pozwalających na skuteczną kontrolę zgodności produkcji podlega weryfikacji przez właściwy organ.

4.1.

Jeżeli typ pojazdu dostarczony do homologacji na podstawie niniejszego regulaminu spełnia wymogi regulaminu w odniesieniu do zespołu prędkościomierza oraz jego montażu, to należy udzielić homologacji tego typu pojazdu.

4.2.

Każdemu homologowanemu typowi należy nadać numer homologacji. Dwie pierwsze jego cyfry muszą wskazywać najwyższy numer serii poprawek wprowadzonych do niniejszego regulaminu, obowiązujących w chwili udzielania homologacji. Żadna Umawiająca się Strona Porozumienia nie może nadać tego samego numeru innemu typowi pojazdu w rozumieniu pkt 6 niniejszego regulaminu.

4.3.

Zawiadomienie o udzieleniu lub odmowie homologacji typu pojazdu na podstawie niniejszego regulaminu należy przesłać Stronom Porozumienia stosującym niniejszy regulamin na formularzu zgodnym ze wzorem zamieszczonym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu wraz ze schematami przedstawiającymi montaż dostarczonymi przez występującego o homologację, w formacie nie większym niż A4 (210 × 297 mm) lub złożonymi do tego formatu, i w odpowiedniej skali.

4.4.

Na każdym pojeździe zgodnym z typem pojazdu homologowanym zgodnie z niniejszym regulaminem, w widocznym i łatwo dostępnym miejscu, określonym w formularzu homologacji, umieszcza się międzynarodowy znak homologacji zawierający:

4.5.

Jeżeli pojazd jest zgodny z typem pojazdu homologowanym zgodnie z jednym lub większą liczbą regulaminów stanowiących załączniki do Porozumienia w kraju, który udzielił homologacji na podstawie niniejszego regulaminu, symbol podany w pkt 4.4.1 nie musi być powtarzany; w takim przypadku dodatkowe numery i symbole wszystkich regulaminów, zgodnie z którymi udzielono homologacji w danym kraju, należy umieścić w kolumnach po prawej stronie symbolu opisanego w pkt 4.4.1.

4.6.

Znak homologacji musi być czytelny i nieusuwalny.

4.7.

Znak homologacji umieszcza się na tabliczce znamionowej pojazdu zamontowanej przez producenta lub w jej pobliżu.

4.8.

Przykładowe rozmieszczenie znaków homologacji przedstawiono w załączniku 2 do niniejszego regulaminu.

5.1.

Wskaźnik lub wyświetlacz prędkościomierza musi być umieszczony w bezpośrednim polu widzenia kierowcy i dobrze widoczny zarówno w dzień, jak i w nocy. Zakres wskazywanych prędkości musi być wystarczająco szeroki, by obejmował maksymalną prędkość danego typu pojazdu, określoną przez producenta.

5.1.1.

W przypadku prędkościomierzy przeznaczonych dla pojazdów kategorii M, N, L3, L4 i L5 podziałka wskaźnika wynosi 1, 2, 5 lub 10 km/h. Liczbowe wartości prędkości zaznaczone są na tarczy w sposób następujący: jeżeli najwyższa wartość na tarczy nie przekracza 200 km/h, wartości prędkości wskazywane są w przedziałach nie większych niż 20 km/h. Jeżeli najwyższa wartość na tarczy przekracza 200 km/h, wartości prędkości wskazywane są w przedziałach nieprzekraczających 30 km/h. Zaznaczone przedziały liczbowe prędkości nie muszą być jednakowe.

5.1.2.

W przypadku pojazdów produkowanych w celu sprzedaży w kraju, w którym używa się angielskich jednostek miar i wag, na tarczy prędkościomierza należy również umieścić oznaczenia w milach na godzinę (mph); podziałka wskaźnika wynosi 1, 2, 5 lub 10 mph. Wartości prędkości są wskazywane na skali w odstępach nie większych niż 20 mph i rozpoczynają się od 10 lub 20 mph. Zaznaczone przedziały prędkości nie muszą być jednakowe.

5.1.3.

W przypadku prędkościomierzy przeznaczonych dla pojazdów kategorii L1 (motorowery) i L2 odczyt prędkości nie może przekraczać 80 km/h. Podziałka wskaźnika wynosi 1, 2, 5 lub 10 km/h, a wartości liczbowe prędkości zaznaczone są w przedziałach nie większych niż 10 km/h. Wskazywane przedziały liczbowe prędkości nie muszą być jednakowe.

5.1.4.

W przypadku pojazdów kategorii M, N, L3, L4 i L5 produkowanych w celu sprzedaży w kraju, w którym używa się angielskich jednostek miar i wag, na tarczy prędkościomierza należy również umieścić oznaczenia w milach na godzinę (mph); podziałka wynosi 1, 2, 5 lub 10 mph. Wartości liczbowe prędkości są zaznaczone na tarczy w przedziałach nie większych niż 20 mph i rozpoczynają się od 10 lub 20 mph. Wskazywane przedziały liczbowe prędkości nie muszą być jednakowe.

5.2.

Dokładność zespołu prędkościomierza bada się zgodnie z następującą procedurą:

5.3.

Wskazywana prędkość nie może być mniejsza od rzeczywistej prędkości pojazdu. W momencie osiągnięcia prędkości badania określonych w punkcie 5.2.5 powyżej, zależność między prędkością wskazywaną na tarczy prędkościomierza (V1) a prędkością rzeczywistą (V2) jest następująca:

0 ≤ (V1 – V2) ≤ 0,1 V2 + 4 km/h

6.1.

O każdej zmianie typu pojazdu należy powiadomić organ administracji, który udzielił homologacji typu pojazdu. Organ ten może wówczas:

6.2.

Strony Porozumienia stosujące niniejszy regulamin zostają powiadomione o potwierdzeniu lub odmowie udzielenia homologacji, z wyszczególnieniem zmian, zgodnie z procedurą określoną w pkt 4.3 powyżej.

7.1.

Procedury zgodności produkcji muszą być zgodne z procedurami określonymi w aneksie 2 do Porozumienia (E/ECE/324-E/ECE/TRANS/505/Rev.2) i spełniać następujące wymagania:

7.2.

Każdy pojazd homologowany zgodnie z niniejszym regulaminem produkowany jest w sposób zapewniający jego zgodność z typem homologowanym w drodze spełnienia wymogów określonych w odpowiednich częściach niniejszego regulaminu.

7.3.

Dla każdego typu pojazdu przeprowadzane są wystarczające kontrole w zakresie zespołu prędkościomierza oraz jego montażu; w szczególności dla każdego typu pojazdu przeprowadza się przynajmniej badanie określone w załączniku 3 do niniejszego regulaminu.

7.4.

Organ, który udzielił homologacji typu, może w dowolnym czasie zweryfikować metody kontroli zgodności stosowane w poszczególnych zakładach produkcyjnych. Weryfikacji takich dokonuje się zazwyczaj co dwa lata.

7.5.

W przypadku stwierdzenia niezadowalających wyników weryfikacji i kontroli przeprowadzonych zgodnie z pkt 7.4 powyżej, właściwy organ zapewnia podjęcie wszelkich niezbędnych kroków w celu niezwłocznego przywrócenia zgodności produkcji.

8.1.

Homologacja udzielona w odniesieniu do typu pojazdu zgodnie z niniejszym regulaminem może zostać cofnięta w razie niespełnienia wymogów określonych w pkt 7.1 powyżej lub w razie negatywnego wyniku kontroli określonej w pkt 7 powyżej.

8.2.

Jeżeli Strona Porozumienia stosująca niniejszy regulamin postanowi o cofnięciu uprzednio przez siebie udzielonej homologacji, niezwłocznie powiadamia o tym fakcie, za pomocą formularza zawiadomienia zgodnego ze wzorem przedstawionym w załączniku 1 do niniejszego regulaminu, pozostałe Umawiające się Strony stosujące niniejszy regulamin.

13.5.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 120/49

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

Załącznik 1 –

Załącznik 2 –

a)

ciągników naczep;

b)

pojazdów zaprojektowanych i skonstruowanych do celów specjalnych, na których z przyczyn praktycznych niemożliwe jest zamocowanie takich zabezpieczeń bocznych.

3.1.1.

„homologacja pojazdu” oznacza homologację typu pojazdu kompletnego w odniesieniu do jego zabezpieczeń bocznych;

3.1.2.

„typ pojazdu” oznacza kategorię pojazdów, które nie różnią się między sobą pod względem takich podstawowych cech jak szerokość tylnej osi, szerokość całkowita, wymiary, kształt i materiały całej bocznej części pojazdu (w tym kabiny, o ile występuje) oraz właściwości zawieszenia, w zakresie mającym znaczenie dla wymogów określonych w pkt 7 niniejszego regulaminu;

3.1.3.

„masa maksymalna” oznacza technicznie dopuszczalną masę określoną przez producenta pojazdu, która może być większa niż „dopuszczalna masa całkowita” określona przez administrację krajową;

3.1.4.

„masa własna” oznacza masę pojazdu w stanie gotowości do jazdy, bez kierowcy, pasażerów i ładunku, lecz z masą paliwa, chłodziwa, oleju, narzędzi i koła zapasowego, jeśli stanowi ono wyposażenie standardowe dostarczone przez producenta;

3.1.5.

„niechronieni użytkownicy dróg” oznaczają pieszych, rowerzystów i motocyklistów korzystających z dróg w taki sposób, że są narażeni na wpadnięcie pod bok pojazdu i wciągnięcie pod jego koła.

4.2.1.

szczegółowy opis typu pojazdu w zakresie jego budowy, wymiarów, kształtu i materiałów składowych, w zakresie wymaganym do celów niniejszego regulaminu;

4.2.2.

rysunki pojazdu przedstawiające typ pojazdu w widoku z boku i z tyłu oraz szczegóły konstrukcyjne bocznych części konstrukcji;

4.2.3.

szczegółowy opis konkretnego urządzenia stanowiącego zabezpieczenie boczne: jego wymiary, kształt, materiały składowe i umiejscowienie w pojeździe.

4.3.1.

Pojazd, który nie składa się ze wszystkich części właściwych dla danego typu, można dopuścić do homologacji, pod warunkiem że możliwe jest wykazanie, iż brak danych części nie ma negatywnego wpływu na wyniki homologacji w zakresie regulowanym wymogami niniejszego regulaminu.

4.3.2.

Wnioskodawca odpowiada za wykazanie, że dopuszczenie wariantów, o których mowa w pkt 4.3.1, pozwala na zachowanie zgodności z wymogami niniejszego regulaminu.

4.3.3.

Przed udzieleniem homologacji typu właściwy organ sprawdza, czy istnieją zadowalające środki pozwalające zapewnić skuteczną kontrolę produkcji.

5.4.1.

okręgu otaczającego literę „E”, po której następuje numer wyróżniający kraju, który udzielił homologacji (3);

5.4.2.

numeru niniejszego regulaminu, po którym następuje litera „R”, myślnik i numer homologacji, po prawej stronie okręgu opisanego w pkt 5.4.1.

6.1.1.

Pojazdy kategorii N2, N3, O3 i O4 muszą być skonstruowane i wyposażone w taki sposób, by zapewniały na całej swej długości skuteczne zabezpieczenie niechronionych użytkowników dróg przed narażeniem na wpadnięcie pod bok pojazdu i wciągnięcie pod jego koła. Wymóg ten uznaje się za spełniony, jeżeli:

pojazd ustawia się na powierzchni poziomej i płaskiej;

koła kierowane ustawia się w położeniu do jazdy do przodu;

pojazd jest nieobciążony;

naczepy ustawia się na ich podporach, zasadniczo w sposób poziomy.

50 mm wysokości w przypadku pojazdów kategorii N2 i O3;

100 mm wysokości i są zasadniczo płaskie w przypadku pojazdów kategorii N3 i O4.

Połączenia powierzchni i szyn tworzą praktycznie ciągłą osłonę boczną, z zastrzeżeniem jednak przepisów pkt 7.2.

7.4.1.

Jest umieszczona:

7.4.2.

W przypadku gdy przednia krawędź znajduje się w przestrzeni w inny sposób nieograniczonej, krawędź ta składa się z ciągłego elementu pionowego rozciągającego się na całą wysokość osłony; zewnętrzne i przednie powierzchnie tego elementu sięgają co najmniej 50 mm do tyłu i są zagięte o 100 mm do wewnątrz w przypadku pojazdów kategorii N2 i O3 oraz sięgają co najmniej 100 mm do tyłu i są zagięte o 100 mm do wewnątrz w przypadku pojazdów kategorii N3 i O4.

7.4.3.

W pojeździe silnikowym, w którym odcinek 300 mm, o którym mowa w pkt 7.4.1.1, wypada wewnątrz kabiny, osłona jest tak skonstruowana, aby przerwa między jej przednią krawędzią a poszyciem kabiny nie przekraczała 100 mm, i w razie potrzeby jest zagięta do wewnątrz pod kątem nieprzekraczającym 45o. W tym przypadku przepisów pkt 7.4.2 nie stosuje się.

7.4.4.

W pojeździe silnikowym, w którym odcinek 300 mm, o którym mowa w pkt 7.4.1.1, wypada za kabiną, a osłona boczna – instalowana opcjonalnie przez producenta – jest wysunięta do przodu na odległość do 100 mm od kabiny, muszą być spełnione przepisy pkt 7.4.3.

7.7.1.

jeżeli płaszczyzna wymieniona w pkt 7.7 nie przecina konstrukcji pojazdu, to górna krawędź znajduje się na poziomie płaszczyzny platformy ładunkowej lub na wysokości 950 mm od podłoża, w zależności od tego, która z tych wielkości jest mniejsza;

7.7.2.

jeżeli płaszczyzna wymieniona w pkt 7.7 przecina konstrukcję pojazdu na poziomie powyżej 1,3 m od podłoża, to górna krawędź osłony bocznej znajduje się nie niżej niż 950 mm nad podłożem;

7.7.3.

w pojeździe specjalnie zaprojektowanym i skonstruowanym, a nie tylko przystosowanym do przewozu kontenera lub zdejmowanego nadwozia, górna krawędź osłony może być ustalona zgodnie z pkt 7.7.1 i 7.7.2 powyżej, przy czym kontener lub nadwozie uznaje się za część pojazdu.

30 mm na mierzącym 250 mm najbardziej wysuniętym do tyłu odcinku osłony, oraz

150 mm w pozostałej części osłony.

8.1.1.

Przyczepa rozciągana złożona do swej długości minimalnej spełnia wszystkie wymogi określone w pkt 7; jednak gdy przyczepa jest rozciągnięta, osłony boczne spełniają wymogi pkt 7.6, 7.7 i 7.8 oraz wymogi określone w pkt 7.4 albo 7.5, ale niekoniecznie w obu tych punktach; rozciągnięcie przyczepy nie powoduje przerw w długości osłon bocznych.

8.1.2.

Pojazd cysterna, który jest pojazdem zaprojektowanym wyłącznie do przewozu substancji płynnych w zamkniętej cysternie zamocowanej na stałe na pojeździe i zaopatrzonym w złącza węża lub przewodu służące do załadunku lub rozładunku, jest zaopatrzony w osłony boczne, które spełniają w praktycznie możliwym zakresie wszystkie wymogi pkt 7; od ścisłego spełnienia tego wymogu można odstąpić jedynie wtedy, gdy jest to niezbędne ze względów eksploatacyjnych.

8.1.3.

W pojeździe wyposażonym w wysuwane podpory, służące zapewnieniu dodatkowej stateczności podczas załadunku, rozładunku lub podczas innych działań, do których pojazd jest zaprojektowany, w osłonie bocznej mogą znajdować się dodatkowe przerwy, jeśli są one konieczne do wysunięcia podpór.

8.1.4.

W pojeździe wyposażonym w punkty kotwienia przeznaczone do transportu ro-ro dozwolone są przerwy w osłonach bocznych służące do przeprowadzania i naprężania lin mocujących.

9.1.1.

uznać za mało prawdopodobne, aby dokonane modyfikacje miały istotne negatywne skutki, i uznać, że w każdym razie pojazd nadal spełnia wymogi; lub

9.1.2.

zażądać dodatkowego sprawozdania z badania od placówki technicznej upoważnionej do przeprowadzenia badań.