ISSN 1725-5139

doi:10.3000/17255139.L_2010.106.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 106

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 53
28 kwietnia 2010


Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 360/2010 z dnia 27 kwietnia 2010 r. zmieniające załącznik IV i załącznik VIII do rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej

1

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 361/2010 z dnia 27 kwietnia 2010 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 690/2008 uznające chronione strefy narażone na szczególne ryzyko dla zdrowia roślin we Wspólnocie

5

 

 

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 362/2010 z dnia 27 kwietnia 2010 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

7

 

 

DYREKTYWY

 

*

Dyrektywa Komisji 2010/29/UE z dnia 27 kwietnia 2010 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej flonikamidu (IKI-220) jako substancji czynnej ( 1 )

9

 

 

DECYZJE

 

 

2010/235/UE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 27 kwietnia 2010 r. uchylająca decyzję 2009/780/WE ustalającą kwoty netto wynikające ze stosowania dobrowolnej modulacji w Portugalii dla lat kalendarzowych 2010, 2011 i 2012 (notyfikowana jako dokument nr C(2010) 2516)

12

 

 

2010/236/UE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 27 kwietnia 2010 r. zmieniająca decyzję 2006/636/WE ustalającą podział na poszczególne lata kwoty wsparcia wspólnotowego na rzecz rozwoju obszarów wiejskich według państw członkowskich na okres od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. (notyfikowana jako dokument nr C(2010) 2517)

13

 

 

2010/237/UE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 27 kwietnia 2010 r. zmieniająca decyzję 2009/379/WE określającą kwoty, które na mocy rozporządzeń Rady (WE) nr 1782/2003, (WE) nr 378/2007, (WE) nr 479/2008 i (WE) nr 73/2009 udostępnia się EFRROW oraz kwoty dostępne na wydatki w ramach EFRG

16

 

 

ZALECENIA

 

 

2010/238/UE

 

*

Zalecenie Komisji z dnia 26 kwietnia 2010 r. w sprawie inicjatywy w zakresie wspólnego planowania badań naukowych Dziedzictwo kulturalne a zmiany globalne: nowe wyzwanie dla Europy

18

 

 

AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH

 

 

2010/239/UE

 

*

Decyzja nr 1/2010 Wspólnego Komitetu ds. Transportu Lotniczego Wspólnota/Szwajcaria ustanowionego na mocy Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego z dnia 7 kwietnia 2010 r. zastępująca załącznik do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego

20

 

 

IV   Akty przyjęte przed dniem 1 grudnia 2009 r. na mocy Traktatu WE, Traktatu UE i Traktatu Euratom

 

 

2010/240/WE

 

*

Decyzja Rady z dnia 9 października 2009 r. w sprawie podpisania i zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Arabską Republiką Egiptu dotyczącego wzajemnych środków liberalizacyjnych w odniesieniu do produktów rolnych, przetworzonych produktów rolnych oraz ryb i produktów rybołówstwa, w sprawie zastąpienia protokołów 1 i 2 oraz załącznika do nich, a także zmian do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Arabską Republiką Egiptu, z drugiej strony

39

Porozumienie w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Arabską Republiką Egiptu dotyczące wzajemnych środków liberalizacyjnych w odniesieniu do produktów rolnych, przetworzonych produktów rolnych oraz ryb i produktów rybołówstwa, w sprawie zastąpienia protokołów 1 i 2 oraz załączników do nich, a także zmian do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Arabską Republiką Egiptu, z drugiej strony

41

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

28.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/1


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 360/2010

z dnia 27 kwietnia 2010 r.

zmieniające załącznik IV i załącznik VIII do rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników, zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, (WE) nr 247/2006, (WE) nr 378/2007 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 (1), w szczególności jego art. 8 ust. 2 lit. a) i b), art. 40 oraz art. 67,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W załączniku VIII do rozporządzenia (WE) nr 73/2009 ustanawia się dla każdego państwa członkowskiego maksymalną wartość wszystkich uprawnień do płatności udzielanych w danym roku kalendarzowym. Zgodnie z art. 40 ust. 2 i z art. 67 wymienionego rozporządzenia załącznik VIII należy dostosowywać, tak aby uwzględniał on decyzje państw członkowskich podjęte zgodnie z art. 103o i z art. 188a ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (2) w odniesieniu do wina i do wcześniejszego włączenia wsparcia powiązanego z produkcją do systemu płatności jednolitych.

(2)

Komisja została poinformowana o zamiarze udzielenia nowych uprawnień do płatności plantatorom winorośli zgodnie z art. 103o i z art. 188a ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przez Niemcy, Grecję, Hiszpanię, Francję, Włochy, Luksemburg, Austrię, Portugalię i Słowenię.

(3)

Belgia, Dania, Grecja, Luksemburg, Niderlandy, Austria, Finlandia, Szwecja i Zjednoczone Królestwo poinformowały Komisję o zamiarze wcześniejszego włączenia do systemu płatności jednolitych w 2010 r. lub 2011 r. przynajmniej pomocy z tytułu nasion, o której mowa w sekcji 5 tytułu IV rozporządzenia (WE) nr 73/2009, lub jednego z systemów, o których mowa w ust. 1 załącznika XI do wymienionego rozporządzenia, z wyłączeniem specjalnej premii jakościowej z tytułu pszenicy durum.

(4)

Załącznik IV do rozporządzenia (WE) nr 73/2009 ustanawia dla każdego państwa członkowskiego nieprzekraczalne pułapy dla całkowitych kwot płatności bezpośrednich, pomniejszonych o kwoty wynikające z modulacji, które mogą zostać przyznane na dany rok kalendarzowy w danym państwie członkowskim.

(5)

W związku z podjęciem przez państwa członkowskie decyzji zgodnie z art. 103o i z art. 188a ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 oraz zgodnie z art. 67 rozporządzenia (WE) nr 73/2009 należy podwyższyć całkowite maksymalne kwoty udzielanych płatności bezpośrednich. Należy zatem, zgodnie z art. 8 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 73/2009, dokonać przeglądu załącznika IV do wymienionego rozporządzenia.

(6)

Ze względu na fakt, że trudności wynikające z kryzysu gospodarczego są wciąż odczuwalne i nadal wpływają negatywnie na sytuacje ekonomiczną rolników, Portugalia poinformowała Komisję o swojej decyzji, by nie stosować dobrowolnej modulacji przewidzianej na okres od 2010 r. do 2012 r. Należy zatem, zgodnie z art. 8 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 73/2009, dodać kwotę netto za te lata, wynikającą z zastosowania dobrowolnej modulacji w Portugalii i ustaloną na mocy decyzji Komisji 2009/780/WE (3) do krajowego pułapu dla Portugalii ustanowionego w załączniku IV do rozporządzeniu (WE) nr 73/2009.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić załączniki IV i VIII do rozporządzenia (WE) nr 73/2009.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Płatności Bezpośrednich,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik IV do rozporządzenia (WE) nr 73/2009 zastępuje się tekstem załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Załącznik VIII do rozporządzenia (WE) nr 73/2009 zastępuje się tekstem załącznika II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 30 z 31.1.2009, s. 16.

(2)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(3)  Dz.U. L 278 z 23.10.2009, s. 59.


ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK IV

(w mln EUR)

Rok kalendarzowy

2009

2010

2011

2012

Belgia

583,2

575,4

570,8

569,0

Republika Czeska

 

 

 

825,9

Dania

987,4

974,9

966,5

964,3

Niemcy

5 524,8

5 402,6

5 357,1

5 329,6

Estonia

 

 

 

92,0

Irlandia

1 283,1

1 272,4

1 263,8

1 255,5

Grecja

2 561,4

2 365,4

2 359,2

2 344,1

Hiszpania

5 043,7

5 066,4

5 031,4

5 043,2

Francja

8 064,4

7 946,1

7 878,6

7 849,2

Włochy

4 345,9

4 151,6

4 124,7

4 121,6

Cypr

 

 

 

49,1

Łotwa

 

 

 

133,9

Litwa

 

 

 

346,7

Luksemburg

35,6

35,2

35,1

34,7

Węgry

 

 

 

1 204,5

Malta

 

 

 

5,1

Niderlandy

836,9

829,1

822,5

830,6

Austria

727,6

721,7

718,1

715,6

Polska

 

 

 

2 787,1

Portugalia

590,5

574,3

570,3

566,3

Słowenia

 

 

 

131,5

Słowacja

 

 

 

357,9

Finlandia

550,0

544,5

541,1

539,2

Szwecja

733,1

717,7

712,3

708,5

Zjednoczone Królestwo

3 373,1

3 345,4

3 339,4

3 336,1”


ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK VIII

Pułapy krajowe, o których mowa w art. 40

Tabela 1

(w tysiącach EUR)

Państwo członkowskie

2009

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Rok 2016 i kolejne lata

Belgia

614 179

611 817

611 817

614 855

614 855

614 855

614 855

614 855

Dania

1 030 478

1 031 321

1 031 321

1 049 002

1 049 002

1 049 002

1 049 002

1 049 002

Niemcy

5 770 254

5 771 981

5 771 981

5 852 912

5 852 912

5 852 912

5 852 912

5 852 912

Grecja

2 380 713

2 228 588

2 231 588

2 232 826

2 216 826

2 216 826

2 216 826

2 216 826

Hiszpania

4 858 043

5 119 045

5 119 045

5 292 588

5 149 839

5 149 839

5 149 839

5 149 839

Francja

8 407 555

8 423 196

8 423 196

8 523 610

8 523 610

8 523 610

8 523 610

8 523 610

Irlandia

1 342 268

1 340 521

1 340 521

1 340 869

1 340 869

1 340 869

1 340 869

1 340 869

Włochy

4 143 175

4 210 875

4 230 875

4 373 722

4 373 722

4 373 722

4 373 722

4 373 722

Luksemburg

37 518

37 569

37 679

37 671

37 084

37 084

37 084

37 084

Niderlandy

853 090

853 169

853 169

897 751

897 751

897 751

897 751

897 751

Austria

745 561

747 344

747 356

751 664

751 664

751 664

751 664

751 664

Portugalia

608 751

589 811

589 811

606 274

606 274

606 274

606 274

606 274

Finlandia

566 801

565 520

565 823

570 548

570 548

570 548

570 548

570 548

Szwecja

763 082

765 229

765 229

770 906

770 906

770 906

770 906

770 906

Zjednoczone Królestwo

3 985 895

3 976 425

3 976 482

3 988 042

3 987 922

3 987 922

3 987 922

3 987 922


Tabela 2  (1)

(w tysiącach EUR)

Państwo członkowskie

2009

2010

2011

2012

2013

2014

2015

Rok 2016 i kolejne lata

Bułgaria

287 399

336 041

416 372

499 327

580 087

660 848

741 606

814 295

Republika Czeska

559 622

654 241

739 941

832 144

909 313

909 313

909 313

909 313

Estonia

60 500

71 603

81 703

92 042

101 165

101 165

101 165

101 165

Cypr

31 670

38 928

43 749

49 146

53 499

53 499

53 499

53 499

Łotwa

90 016

105 368

119 268

133 978

146 479

146 479

146 479

146 479

Litwa

230 560

271 029

307 729

346 958

380 109

380 109

380 109

380 109

Węgry

807 366

947 114

1 073 824

1 205 037

1 318 975

1 318 975

1 318 975

1 318 975

Malta

3 752

4 231

4 726

5 137

5 102

5 102

5 102

5 102

Polska

1 877 107

2 192 294

2 477 294

2 788 247

3 044 518

3 044 518

3 044 518

3 044 518

Rumunia

623 399

729 863

907 473

1 086 608

1 264 472

1 442 335

1 620 201

1 780 406

Słowenia

87 942

103 394

117 411

131 542

144 241

144 241

144 241

144 241

Słowacja

240 014

280 364

316 964

355 242

388 176

388 176

388 176

388 176


(1)  Pułapy obliczone z uwzględnieniem harmonogramu przyrostów przewidzianego w art. 121.”


28.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/5


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 361/2010

z dnia 27 kwietnia 2010 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 690/2008 uznające chronione strefy narażone na szczególne ryzyko dla zdrowia roślin we Wspólnocie

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 2 ust. 1 lit. h),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 690/2008 (2) niektóre państwa członkowskie lub niektóre obszary w państwach członkowskich uznano za strefy chronione w odniesieniu do niektórych organizmów szkodliwych. W niektórych przypadkach status strefy chronionej przyznano na czas określony, aby dane państwo członkowskie mogło dostarczyć wszystkie informacje niezbędne do wykazania, że w danym państwie członkowskim lub na danym obszarze nie występuje organizm szkodliwy, lub zakończyć działania zmierzające do zwalczenia tego organizmu.

(2)

Całe terytorium Grecji uznano za strefę chronioną do dnia 31 marca 2010 r. w odniesieniu do następujących organizmów: Dendroctonus micans Kugelan, Gilpinia hercyniae (Hartig), Gonipterus scutellatus Gyll., Ips amitinus Eichhof, Ips cembrae Heer oraz Ips duplicatus Sahlberg.

(3)

W 2009 r. Grecja przeprowadziła badania i powiadomiła Komisję o ich wynikach zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. h) akapity trzeci i piąty dyrektywy 2000/29/WE. Wyniki te były jednak niekompletne. W efekcie wizyty ekspertów Komisji w dniach 2–10 lutego 2010 r. potwierdzono, że Grecja poczyniła znaczące postępy pod względem organizowania i przeprowadzania wspomnianych badań oraz powiadamiania o ich wynikach. Ze względu na to, że przekazane wyniki były niekompletne, eksperci uznali, że konieczny jest dalszy postęp.

(4)

Zgodnie z wynikami badań nie stwierdzono w Grecji obecności danych organizmów szkodliwych. Biorąc pod uwagę te wyniki oraz rezultat wizyty ekspertów Komisji w Grecji, stosowne jest dalsze uznawanie Grecji za strefę chronioną w odniesieniu do danych organizmów przez kolejny rok, tak aby dać jej czas na przedłożenie informacji potwierdzających, że organizmy te nie występują na jej terytorium.

(5)

Irlandia, Litwa oraz niektóre regiony i części regionów na Słowacji, w Słowenii i we Włoszech uznano za strefy chronione w odniesieniu do Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. do dnia 31 marca 2010 r. Na podstawie otrzymanych od tych państw członkowskich informacji o wynikach badań oraz na podstawie sprawozdań ekspertów Komisji z wizyt przeprowadzonych w 2009 r. na Litwie, Słowacji, w Słowenii i we Włoszech można wyciągnąć wniosek, że dane strefy należy uznawać za strefy chronione przez następne dwa lata, tak aby państwa te miały niezbędny czas na przedłożenie informacji świadczących o tym, że Erwinia amylovora (Burr.) Winsl. et al. nie występuje, lub – w razie konieczności – na dokończenie działań zmierzających do zwalczenia tego organizmu.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 690/2008.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 690/2008 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w drugiej kolumnie w pkt 4 i 5 oraz 7–10 nagłówka a) po słowie „Grecja” słowa „(do dnia 31 marca 2010 r.)” zastępuje się słowami „(do dnia 31 marca 2011 r.)”;

2)

tiret drugie w drugiej kolumnie w pkt 2 nagłówka b) słowa „do dnia 31 marca 2010 r.” zastępuje się słowami „do dnia 31 marca 2012 r.”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.

(2)  Dz.U. L 193 z 22.7.2008, s. 1.


28.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/7


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 362/2010

z dnia 27 kwietnia 2010 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 28 kwietnia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa stawka celna w przywozie

0702 00 00

JO

94,2

MA

92,9

TN

122,0

TR

93,9

ZZ

100,8

0707 00 05

MA

46,9

TR

108,0

ZZ

77,5

0709 90 70

MA

86,8

TR

90,0

ZZ

88,4

0805 10 20

EG

45,5

IL

60,3

MA

50,4

TN

48,6

TR

52,3

ZZ

51,4

0805 50 10

IL

58,2

TR

64,0

ZA

70,5

ZZ

64,2

0808 10 80

AR

87,8

BR

79,7

CA

80,5

CL

84,4

CN

82,2

MK

26,2

NZ

100,6

US

119,2

UY

68,9

ZA

82,6

ZZ

81,2

0808 20 50

AR

93,3

CL

105,4

CN

76,1

NZ

167,4

ZA

97,5

ZZ

107,9


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


DYREKTYWY

28.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/9


DYREKTYWA KOMISJI 2010/29/UE

z dnia 27 kwietnia 2010 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej flonikamidu (IKI-220) jako substancji czynnej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (1), w szczególności jej art. 6 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w dniu 23 grudnia 2003 r. Francja otrzymała od ISK Biosciences Europe SA wniosek o włączenie substancji czynnej flonikamid (IKI-220) do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji Komisji 2004/686/WE (2) potwierdzono, że przedłożona dokumentacja jest kompletna, tzn. iż zasadniczo spełnia ona wymogi dotyczące danych i informacji przewidziane w załącznikach II i III do dyrektywy 91/414/EWG.

(2)

Wpływ tej substancji aktywnej na zdrowie człowieka i środowisko naturalne został poddany ocenie zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG w odniesieniu do zastosowań proponowanych przez wnioskodawcę. Wyznaczone państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło projekt sprawozdania z oceny w dniu 24 maja 2005 r.

(3)

Sprawozdanie z oceny zostało zweryfikowane przez państwa członkowskie i EFSA i przedstawione Komisji w dniu 18 grudnia 2009 r. w formie sprawozdania naukowego EFSA poświęconego flonikamidowi (3). Sprawozdanie to zostało zweryfikowane przez państwa członkowskie i Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowane w dniu 12 marca 2010 r. w formie sprawozdania z przeglądu dotyczącego flonikamidu, opracowanego przez Komisję.

(4)

Jak wykazały różnorodne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające flonikamid zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) i art. 5 ust. 3 dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem włączyć flonikamid do załącznika I do wymienionej dyrektywy w celu zapewnienia we wszystkich państwach członkowskich możliwości udzielania zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję czynną zgodnie z przepisami tej dyrektywy.

(5)

Nie naruszając określonych w dyrektywie 91/414/EWG zobowiązań wynikających z włączenia substancji czynnej do załącznika I, państwom członkowskim należy dać sześć miesięcy, licząc od daty włączenia, na dokonanie przeglądu istniejących tymczasowych zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających flonikamid w celu spełnienia wymogów ustanowionych w dyrektywie 91/414/EWG, w szczególności jej art. 13, oraz stosownych warunków określonych w załączniku I. Państwa członkowskie powinny zastąpić istniejące tymczasowe zezwolenia pełnymi zezwoleniami, wprowadzić do nich zmiany lub wycofać je zgodnie z przepisami dyrektywy 91/414/EWG. W drodze odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania, zgodnie z jednolitymi zasadami ustanowionymi w dyrektywie 91/414/EWG.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 28 lutego 2011 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 marca 2011 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

Artykuł 3

1.   Zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG państwa członkowskie w miarę potrzeby odpowiednio zmieniają lub wycofują istniejące zezwolenia dla środków ochrony roślin zawierających flonikamid jako substancję czynną w terminie do dnia 28 lutego 2011 r. Przed upływem tego terminu państwa członkowskie w szczególności weryfikują, czy spełnione są warunki wymienione w załączniku I do wspomnianej dyrektywy odnośnie do flonikamidu, z wyjątkiem warunków wskazanych w części B pozycji odnoszącej się do tej substancji czynnej, oraz czy posiadacz zezwolenia zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 13 ust. 2 tej dyrektywy posiada dokumentację spełniającą wymogi załącznika II do wspomnianej dyrektywy lub dostęp do takiej dokumentacji.

2.   W drodze odstępstwa od ust. 1, państwa członkowskie dokonają ponownej oceny każdego dopuszczonego środka ochrony roślin zawierającego flonikamid jako jedyną substancję czynną lub jako jedną z kilku substancji czynnych wyszczególnionych w załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG najpóźniej do dnia 31 sierpnia 2010 r. zgodnie z jednolitymi zasadami określonymi w załączniku VI do dyrektywy 91/414/EWG, na podstawie dokumentacji zgodnej z wymogami określonymi w załączniku III do wymienionej dyrektywy i z uwzględnieniem części B pozycji dotyczącej flonikamidu w załączniku I do tej dyrektywy. Na podstawie powyższej oceny państwa członkowskie określą, czy środek spełnia warunki ustanowione w art. 4 ust. 1 lit. b), c), d) i e) dyrektywy 91/414/EWG.

Po dokonaniu tych ustaleń państwa członkowskie:

a)

w przypadku środka zawierającego flonikamid jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby zmienią lub wycofają zezwolenie najpóźniej do dnia 29 lutego 2012 r.; lub

b)

w przypadku środka zawierającego flonikamid jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby zmienią lub wycofają zezwolenie do dnia 29 lutego 2012 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub wycofania we właściwej dyrektywie lub dyrektywach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, w zależności od tego, która z tych dwóch dat jest późniejsza.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem 1 września 2010 r.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1.

(2)  Dz.U. L 313 z 12.10.2004, s. 21.

(3)  EFSA Scientific Report (2010) 8(1):1445, Conclusion regarding the peer review of the pesticide risk assessment of the active substance flonicamid (IKI-220), dostępne na stronie internetowej: www.efsa.europa.eu


ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG na końcu tabeli dodaje się następującą pozycję:

Nr

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data wejścia w życie

Data wygaśnięcia włączenia

Przepisy szczególne

„310

Flonikamid (IKI-220)

Nr CAS 158062-67-0

Nr CIPAC 763

N-cyjanometylo-4-trifluorometylonikotynamid

≥ 960 g/kg

Zanieczyszczenie toluenem nie może przekraczać 3 g/kg w materiale technicznym

1 września 2010 r.

31 sierpnia 2020 r.

CZĘŚĆ A

Zezwala się wyłącznie na stosowanie w charakterze insektycydu.

CZĘŚĆ B

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad zawartych w załączniku VI należy uwzględnić wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego flonikamidu, w szczególności jego dodatki I i II, w wersji sfinalizowanej przez Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt w dniu 22 stycznia 2010 r.

W ramach ogólnej oceny państwa członkowskie muszą zwrócić szczególną uwagę na:

ochronę operatorów i pracowników przy ponownym wejściu,

ochronę pszczół.

W stosownych przypadkach warunki użytkowania obejmują środki zmniejszające ryzyko.

Państwo członkowskie powiadamia Komisję zgodnie z art. 13 ust. 5 o specyfikacjach wytwarzanego w celach handlowych materiału technicznego.”


(1)  Dalsze dane szczegółowe dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnych znajdują się w sprawozdaniu kontrolnym.


DECYZJE

28.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/12


DECYZJA KOMISJI

z dnia 27 kwietnia 2010 r.

uchylająca decyzję 2009/780/WE ustalającą kwoty netto wynikające ze stosowania dobrowolnej modulacji w Portugalii dla lat kalendarzowych 2010, 2011 i 2012

(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 2516)

(Jedynie tekst w języku portugalskim jest autentyczny)

(2010/235/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 378/2007 z dnia 27 marca 2007 r. ustanawiające zasady dobrowolnej modulacji płatności bezpośrednich przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1782/2003 ustanawiającym wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającym określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1290/2005 (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzja Komisji 2009/780/WE (2) ustaliła kwoty netto wynikające ze stosowania dobrowolnej modulacji w Portugalii dla lat kalendarzowych 2010, 2011 i 2012.

(2)

Portugalia powiadomiła Komisję, że w związku z trudnościami w sektorze rolnictwa, spowodowanymi przez trwający kryzys gospodarczy i jego negatywny wpływ na sytuację ekonomiczną rolników, postanowiła w ogóle nie stosować dobrowolnej modulacji.

(3)

Należy zatem uchylić decyzję 2009/780/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym uchyla się decyzję 2009/780/WE.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Portugalii.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 95 z 5.4.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 278 z 23.10.2009, s. 59.


28.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/13


DECYZJA KOMISJI

z dnia 27 kwietnia 2010 r.

zmieniająca decyzję 2006/636/WE ustalającą podział na poszczególne lata kwoty wsparcia wspólnotowego na rzecz rozwoju obszarów wiejskich według państw członkowskich na okres od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 2517)

(2010/236/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) (1), w szczególności jego art. 69 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzja Komisji 2009/379/WE z dnia 11 maja 2009 r. określająca kwoty, które na mocy rozporządzeń Rady (WE) nr 1782/2003, (WE) nr 378/2007, (WE) nr 479/2008 i (WE) nr 73/2009 udostępnia się EFRROW, oraz kwoty dostępne na wydatki w ramach EFRG (2) została zmieniona decyzją Komisji 2010/237/UE (3).

(2)

W związku ze zmianą decyzji 2009/379/WE na mocy decyzji 2010/237/UE należy dostosować kwoty udostępnione na rzecz EFRROW i odpowiednio je zapisać na poszczególne lata wsparcia wspólnotowego na rzecz rozwoju obszarów wiejskich.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję Komisji 2006/636/WE (4),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załącznik do decyzji 2006/636/WE zastępuje się tekstem określonym w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

Dacian CIOLOȘ

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 277 z 21.10.2005, s. 1.

(2)  Dz.U. L 117 z 12.5.2009, s. 10.

(3)  Zob. 16 s. niniejszego Dziennika Urzędowego.

(4)  Dz.U. L 261 z 22.9.2006, s. 32.


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

Podział wsparcia wspólnotowego na rzecz rozwoju obszarów wiejskich według państw członkowskich w latach 2007–2013

(ceny bieżące w EUR)

 

2007

2008

2009

2010

2011

2012

2013

Ogółem 2007–2013

z czego minimum dla regionów kwalifikujących się w ramach celu »Konwergencja«, ogółem

Belgia

63 991 299

63 957 784

62 458 083

70 637 509

73 167 519

75 495 480

77 776 632

487 484 306

40 744 223

Bułgaria (1)

244 055 793

337 144 772

456 843 751

412 748 664

398 058 913

397 696 922

395 699 781

2 642 248 596

692 192 783

Republika Czeska

396 623 321

392 638 892

409 036 387

415 632 774

406 640 636

412 672 094

424 262 250

2 857 506 354

1 635 417 906

Dania

62 592 573

66 344 571

67 411 254

85 052 762

91 231 467

98 797 618

106 488 551

577 918 796

0

Niemcy

1 184 995 564

1 186 941 705

1 202 865 574

1 311 256 553

1 365 559 200

1 398 361 509

1 429 714 950

9 079 695 055

3 174 037 771

Estonia

95 608 462

95 569 377

101 036 594

104 667 353

104 639 066

108 913 401

113 302 602

723 736 855

387 221 654

Irlandia

373 683 516

355 014 220

346 851 422

363 518 252

351 698 528

352 271 063

351 503 589

2 494 540 590

0

Grecja

461 376 206

463 470 078

482 113 090

492 922 509

665 568 186

669 030 398

671 747 957

3 906 228 424

1 905 697 195

Hiszpania

286 654 092

1 277 647 305

1 320 830 901

1 400 090 047

1 227 613 000

1 255 978 191

1 284 264 263

8 053 077 799

3 178 127 204

Francja

931 041 833

942 359 146

947 341 939

1 091 752 155

1 169 090 147

1 223 917 557

1 278 994 332

7 584 497 109

568 263 981

Włochy

1 142 143 461

1 135 428 298

1 183 870 921

1 256 577 236

1 403 606 589

1 422 949 382

1 441 205 996

8 985 781 883

3 341 091 825

Cypr

26 704 860

24 772 842

23 949 762

23 911 507

22 402 714

21 783 947

21 037 942

164 563 574

0

Łotwa

152 867 493

147 768 241

150 342 483

153 226 381

148 781 700

150 188 774

151 198 432

1 054 373 504

327 682 815

Litwa

260 974 835

248 836 020

249 948 998

253 855 536

248 002 433

250 278 098

253 898 173

1 765 794 093

679 189 192

Luksemburg

14 421 997

13 661 411

13 255 487

13 838 190

13 287 289

13 281 368

13 212 084

94 957 826

0

Węgry

570 811 818

537 525 661

527 075 432

529 160 494

547 603 625

563 304 619

584 609 743

3 860 091 392

2 496 094 593

Malta

12 434 359

11 527 788

11 256 597

10 964 212

10 347 884

10 459 190

10 663 325

77 653 355

18 077 067

Niderlandy

70 536 869

72 638 338

73 671 337

87 111 293

90 406 648

96 082 449

102 750 233

593 197 167

0

Austria

628 154 610

594 709 669

580 732 057

586 983 505

556 070 574

545 968 629

532 956 948

4 025 575 992

31 938 190

Polska

1 989 717 841

1 932 933 351

1 971 439 817

1 935 872 838

1 860 573 543

1 857 244 519

1 851 146 247

13 398 928 156

6 997 976 121

Portugalia

560 524 173

562 491 944

584 180 154

592 619 895

582 642 601

586 692 105

589 872 156

4 059 023 028

2 180 735 857

Rumunia (2)

0

1 146 687 683

1 502 691 530

1 401 644 651

1 357 854 634

1 359 146 997

1 356 173 250

8 124 198 745

1 995 991 720

Słowenia

149 549 387

139 868 094

136 508 049

134 100 946

124 076 091

118 858 866

113 031 296

915 992 729

287 815 759

Słowacja

303 163 265

286 531 906

282 749 256

266 600 239

263 028 387

275 025 447

319 809 578

1 996 908 078

1 106 011 592

Finlandia

335 121 543

316 143 440

308 265 407

313 973 134

298 490 092

294 408 238

288 617 053

2 155 018 907

0

Szwecja

292 133 703

277 225 207

270 816 031

280 491 463

278 775 513

277 860 755

275 759 282

1 953 061 954

0

Zjednoczone Królestwo

263 996 373

645 001 582

706 122 271

746 326 084

748 994 332

752 455 626

749 224 152

4 612 120 420

188 337 515

Ogółem

10 873 879 246

13 274 839 325

13 973 664 584

14 335 536 182

14 408 211 311

14 589 123 242

14 788 920 797

96 244 174 687

31 232 644 963


(1)  W latach 2007, 2008 i 2009 środki pochodzące z Sekcji Gwarancji EFOGR wynoszą odpowiednio 193 715 561 EUR, 263 453 163 EUR oraz 337 004 104 EUR.

(2)  W latach 2007, 2008 i 2009 środki pochodzące z Sekcji Gwarancji EFOGR wynoszą odpowiednio 610 786 223 EUR, 831 389 081 EUR oraz 1 058 369 098 EUR.”


28.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/16


DECYZJA KOMISJI

z dnia 27 kwietnia 2010 r.

zmieniająca decyzję 2009/379/WE określającą kwoty, które na mocy rozporządzeń Rady (WE) nr 1782/2003, (WE) nr 378/2007, (WE) nr 479/2008 i (WE) nr 73/2009 udostępnia się EFRROW oraz kwoty dostępne na wydatki w ramach EFRG

(2010/237/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (1), w szczególności jego art. 12 ust. 2 i 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzją Komisji 2009/379/WE (2) określono kwoty, które na mocy art. 10 ust. 2 i art. 143d rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003 (3), art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 378/2007 (4), art. 190a rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (5) oraz art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 3, art. 134 i 135 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 (6) udostępnia się Europejskiemu Funduszowi Rolnemu na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) oraz kwoty dostępne na wydatki w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG).

(2)

Decyzję Komisji 2009/780/WE z dnia 22 października 2009 r. ustalającą kwoty netto wynikające ze stosowania dobrowolnej modulacji w Portugalii dla lat kalendarzowych 2010, 2011 i 2012 (7) uchylono decyzją Komisji 2010/235/UE (8) w celu uwzględnienia decyzji Portugalii o niestosowaniu dobrowolnej modulacji.

(3)

Decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/1005/UE z dnia 17 grudnia 2009 r. (9), zgodnie z przepisami zawartymi w art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, w kontekście finansowania europejskiego planu naprawy gospodarczej dokonano dalszej redukcji dostępnych funduszy netto przeznaczonych na wydatki w ramach EFRG.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2009/379/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załącznik do decyzji 2009/379/WE zostaje zmieniony zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 209 z 11.8.2005, s. 1.

(2)  Dz.U. L 117 z 12.5.2009, s. 10.

(3)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, s. 1.

(4)  Dz.U. L 95 z 5.4.2007, s. 1.

(5)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(6)  Dz.U. L 30 z 31.1.2009, s. 16.

(7)  Dz.U. L 278 z 23.10.2009, s. 59.

(8)  Zob. s. 12 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(9)  Dz.U. L 347 z 24.12.2009, s. 26.


ZAŁĄCZNIK

Pozycje załącznika do decyzji 2009/379/WE dotyczące lat 2010, 2011, 2012 oraz 2013 otrzymują brzmienie:

(w mln EUR)

Rok budżetowy

Kwoty udostępnione na rzecz EFRROW

Artykuł 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005

Saldo netto udostępnione na wydatki EFRG

Artykuł 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003

Artykuł 143d rozporządzenia (WE) nr 1782/2003

Artykuł 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 73/2009

Artykuł 134 rozporządzenia (WE) nr 73/2009

Artykuł 135 rozporządzenia (WE) nr 73/2009

Artykuł 136 rozporządzenia (WE) nr 73/2009

Artykuł 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 378/2007

Artykuł 190a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007

„2010

 

 

1 867,1

22

 

 

397

82,11

501,821534

44 275,968466

2011

 

 

2 095,3

22

484

51,6

374,9

122,61

 

44 466,59

2012

 

 

2 355,3

22

484

51,6

347,3

122,61

 

44 710,19

2013

 

 

2 640,9

22

484

51,6

313,9

122,61

 

44 938,99”


ZALECENIA

28.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/18


ZALECENIE KOMISJI

z dnia 26 kwietnia 2010 r.

w sprawie inicjatywy w zakresie wspólnego planowania badań naukowych „Dziedzictwo kulturalne a zmiany globalne: nowe wyzwanie dla Europy”

(2010/238/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 181,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dziedzictwo kulturalne – w rozumieniu konwencji Unesco w sprawie światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego oraz konwencji Unesco w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturalnego (1) – to bardzo kruchy dorobek, któremu zagraża wiele czynników związanych z upływem czasu, niekorzystnymi warunkami środowiskowymi i działalnością człowieka.

(2)

Dla większości obywateli Europy dobra kultury mają unikatową i bezcenną wartość materialną (zabytkowe budynki, zbiory, obiekty i przedmioty) oraz niematerialną (historia, pamięć zbiorowa i tożsamość).

(3)

Połączony wpływ zmiany klimatu, innych zmian zachodzących w środowisku, działalności człowieka i ryzyka związanego z bezpieczeństwem zagraża dziedzictwu kulturalnemu Europy. Zwłaszcza zmiana klimatu może prowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia lub utraty dóbr kultury z powodu ich kruchości i wieku. Ponadto klęski żywiołowe i ryzyko związane z bezpieczeństwem zagrażają dobrom kultury jako symbolom i największym atrakcjom europejskich miast i regionów.

(4)

Aby te powiązane zagrożenia nie spowodowały nieodwracalnych szkód dla dziedzictwa kulturalnego Europy, należy podjąć skoordynowane działania.

(5)

Na posiedzeniu dnia 3 grudnia 2009 r. Rada ds. Konkurencyjności uznała „Dziedzictwo kulturowe, zmianę klimatu i bezpieczeństwo” (nazwę tę zmieniono później na „Dziedzictwo kulturalne a zmiany globalne: nowe wyzwanie dla Europy”) za dziedzinę, w której wspólne planowanie zapewniłoby znaczącą wartość dodaną prowadzonym obecnie przez państwa członkowskie rozdrobnionym działaniom badawczym w tym zakresie. Rada ta przyjęła zatem konkluzje uznające konieczność podjęcia inicjatywy w zakresie wspólnego planowania badań naukowych w tej dziedzinie, w których zwróciła się do Komisji o wniesienie wkładu w jej przygotowanie. Rada podkreśliła również, że wspólne planowanie jest procesem kierowanym przez państwa członkowskie, a Komisja pełni w nim rolę wspomagającą.

(6)

Wspólne planowanie badań naukowych nad dziedzictwem kulturalnym i zmianami globalnymi zapewniłoby koordynację badań w tej dziedzinie, przez co wniosłoby znaczący wkład do stworzenia w pełni operacyjnej europejskiej przestrzeni badawczej w odniesieniu do ochrony dziedzictwa kulturalnego i umocniłoby wiodącą pozycję i konkurencyjność Europy w zakresie badań w tej dziedzinie.

(7)

Aby osiągnąć cele określone w niniejszym zaleceniu, państwa członkowskie powinny współpracować z Komisją przy analizie ewentualnych inicjatyw Komisji zmierzających do wspierania państw członkowskich w opracowaniu i realizacji programu badań strategicznych.

(8)

Aby Komisja mogła składać Radzie i Parlamentowi Europejskiemu odpowiednie sprawozdania, państwa członkowskie powinny systematycznie przedkładać Komisji sprawozdania z postępów dokonanych w ramach przedmiotowej inicjatywy w zakresie wspólnego planowania,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ZALECENIE:

1)

Zachęca się państwa członkowskie, aby opracowały wspólną koncepcję współpracy i koordynacji w zakresie badań na szczeblu unijnym, która pomoże chronić dziedzictwo kulturalne w jego wszystkich formach, zapewniając jego bezpieczeństwo i zrównoważone korzystanie z niego.

2)

Zachęca się państwa członkowskie, aby opracowały wspólny program badań strategicznych określający średnio- i długookresowe potrzeby i cele badawcze w dziedzinie ochrony i korzystania z dziedzictwa kulturalnego w kontekście zmian globalnych. Program badań strategicznych powinien obejmować plan realizacji ustanawiający priorytety i harmonogram oraz określający działania, instrumenty i zasoby niezbędne do jego realizacji.

3)

Zachęca się państwa członkowskie, aby uwzględniły następujące działania jako część programu badań strategicznych i planu realizacji:

a)

określenie i wymiana informacji na temat krajowych programów i badań naukowych;

b)

wzmocnienie wspólnego prognozowania i możliwości oceny technicznej, zwłaszcza w odniesieniu do wpływu zmian globalnych na dobra kultury oraz działań zapobiegawczych i ochronnych;

c)

wymiana informacji, zasobów, najlepszych praktyk, metodyk i wytycznych;

d)

określenie dziedzin lub badań naukowych, w których koordynacja, wspólne zaproszenia do składania wniosków lub łączenie zasobów byłyby korzystne;

e)

określenie warunków wspólnego podejmowania badań w dziedzinach, o których mowa w lit. d);

f)

uwzględnienie zmieniających się potrzeb zwiedzających i konsumentów przy wyznaczaniu celów programów badawczych dotyczących dziedzictwa kulturalnego;

g)

wspólne korzystanie – w odpowiednich przypadkach – z istniejącej infrastruktury badawczej lub tworzenie nowej infrastruktury w takich dziedzinach jak skoordynowane banki danych lub opracowanie modeli wykorzystywanych do badania procesów niszczenia;

h)

wspieranie lepszej współpracy między sektorem publicznym i prywatnym, a także swobodnej innowacji między różnymi działaniami badawczymi i sektorami gospodarki związanymi z dziedzictwem kulturalnym; może to obejmować turystykę, zrównoważoną konserwację, budowę lub przebudowę obiektów, budynków lub krajobrazów oraz powiązane usługi;

i)

eksport i rozpowszechnianie wiedzy, innowacji i międzydyscyplinarnych strategii metodycznych;

j)

tworzenie sieci kontaktów między ośrodkami prowadzącymi badania nad dziedzictwem kulturalnym.

4)

Zachęca się państwa członkowskie, aby ustanowiły wspólną strukturę zarządzania w dziedzinie dziedzictwa kulturalnego i zmian globalnych, uprawnioną do określania wspólnych warunków, zasad oraz procedur współpracy i koordynacji oraz do monitorowania realizacji programu badań strategicznych.

5)

Zachęca się państwa członkowskie, aby wspólnie wdrażały program badań strategicznych, między innymi za pośrednictwem krajowych programów badawczych i innych krajowych działań badawczych.

6)

Zachęca się państwa członkowskie, aby współpracowały z Komisją przy analizie ewentualnych inicjatyw Komisji zmierzających do wspierania państw członkowskich w opracowaniu i realizacji programu badań strategicznych i do koordynacji wspólnych programów z inicjatywami unijnymi w tej dziedzinie.

7)

Zachęca się państwa członkowskie, aby systematycznie przedkładały Komisji sprawozdania z postępów dokonanych w ramach przedmiotowej inicjatywy w zakresie wspólnego planowania.

Sporządzono w Brukseli dnia 26 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

Máire GEOGHEGAN-QUINN

Członek Komisji


(1)  Definicja „materialnego i niematerialnego dziedzictwa kulturalnego”: konwencja Unesco w sprawie światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, Paryż, dnia 16 listopada 1972 r.; konwencja Unesco w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturalnego, Paryż, dnia 17 października 2003 r.


AKTY PRZYJĘTE PRZEZ ORGANY UTWORZONE NA MOCY UMÓW MIĘDZYNARODOWYCH

28.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/20


DECYZJA NR 1/2010 WSPÓLNEGO KOMITETU DS. TRANSPORTU LOTNICZEGO WSPÓLNOTA/SZWAJCARIA USTANOWIONEGO NA MOCY UMOWY MIĘDZY WSPÓLNOTĄ EUROPEJSKĄ A KONFEDERACJĄ SZWAJCARSKĄ W SPRAWIE TRANSPORTU LOTNICZEGO

z dnia 7 kwietnia 2010 r.

zastępująca załącznik do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego

(2010/239/UE)

KOMITET DS. TRANSPORTU LOTNICZEGO WSPÓLNOTA/SZWAJCARIA,

uwzględniając Umowę między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego, zwaną dalej „umową”, w szczególności jej art. 23 ust. 4,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł

Załącznik do niniejszej decyzji zastępuje załącznik do umowy.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 kwietnia 2010 r.

W imieniu Wspólnego Komitetu

Daniel CALLEJA CRESPO

Przewodniczący Delegacji Unii Europejskiej

Peter MÜLLER

Przewodniczący Delegacji Szwajcarii


ZAŁĄCZNIK

Do celów niniejszej Umowy:

na mocy Traktatu z Lizbony, który wszedł w życie dnia 1 grudnia 2009 r., Unia Europejska zastępuje Wspólnotę Europejską i jest jej następcą prawnym;

wszędzie tam, gdzie w aktach prawnych wymienionych w niniejszym załączniku znajdują się odniesienia do państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej, zastąpionej Unią Europejską, lub wymóg nawiązania do nich, odniesienia te rozumiane są do celów Umowy jako stosujące się jednakowo do Szwajcarii lub do wymogu nawiązania do Szwajcarii;

bez uszczerbku dla postanowień art. 15 niniejszej Umowy termin „wspólnotowy przewoźnik lotniczy”, stosowany w podanych poniżej dyrektywach i rozporządzeniach wspólnotowych, oznacza również przewoźnika lotniczego, który uzyskał koncesję i którego główne miejsce prowadzenia działalności oraz siedziba statutowa, jeżeli takowa istnieje, znajduje się w Szwajcarii, zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008. Wszelkie odniesienia do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2407/92 są rozumiane jako odniesienia do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1008/2008;

wszelkie odniesienia do art. 81 i 82 Traktatu są rozumiane jako odniesienia do art. 101 i 102 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

1.   Liberalizacja lotnictwa i inne przepisy dotyczące lotnictwa cywilnego

nr 1008/2008

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty

Odniesienia do rozporządzeń Rady (EWG) nr 2407/92 i nr 2408/92 dokonane w art. 4, 15, 18, 27 i 35 umowy są rozumiane jako odniesienia do rozporządzenia (WE) nr 1008/2008

nr 2000/79

Dyrektywa Rady z dnia 27 listopada 2000 r. dotycząca Europejskiego porozumienia w sprawie organizacji czasu pracy personelu pokładowego w lotnictwie cywilnym, zawartego przez Stowarzyszenie Europejskich Linii Lotniczych (AEA), Europejską Federację Pracowników Transportu (ETF), Europejskie Stowarzyszenie Cockpit (ECA), Stowarzyszenie Linii Lotniczych Regionów Europy (ERA) i Międzynarodowe Stowarzyszenie Przewoźników Lotniczych (IACA)

nr 93/104

Dyrektywa Rady z dnia 23 listopada 1993 r. dotycząca niektórych aspektów organizacji czasu pracy, zmieniona:

dyrektywą 2000/34/WE

nr 437/2003

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 lutego 2003 r. w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do przewozu lotniczego pasażerów, frachtu i poczty

nr 1358/2003

Rozporządzenie Komisji z dnia 31 lipca 2003 r. wykonujące rozporządzenie (WE) nr 437/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do przewozu lotniczego pasażerów, frachtu i poczty oraz zmieniające jego załączniki I i II

nr 785/2004

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wymogów w zakresie ubezpieczenia w odniesieniu do przewoźników lotniczych i operatorów statków powietrznych

nr 95/93

Rozporządzenie Rady z dnia 18 stycznia 1993 r. w sprawie wspólnych zasad przydzielania czasu na start lub lądowanie w portach lotniczych Wspólnoty (art. 1–12), zmienione:

rozporządzeniem (WE) nr 793/2004

nr 96/67

Dyrektywa Rady z dnia 15 października 1996 r. w sprawie dostępu do rynku usług obsługi naziemnej w portach lotniczych Wspólnoty

(artykuły 1–9, 11–23, 25)

nr 80/2009

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie kodeksu postępowania dla komputerowych systemów rezerwacji i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2299/89

2.   Przepisy dotyczące konkurencji

Każde zawarte w poniższych aktach prawnych odesłanie do art. 81 i 82 Traktatu należy rozumieć jako odesłanie do art. 8 i 9 niniejszej umowy.

nr 3975/87

Rozporządzenie Rady z dnia 14 grudnia 1987 r. ustanawiające procedurę stosowania reguł konkurencji do przedsiębiorstw w sektorze transportu lotniczego (art. 6 ust. 3), ostatnio zmienione:

rozporządzeniem Rady (WE) nr 1/2003 (art. 1–13, 15–45)

nr 1/2003

Rozporządzenie Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (art. 1–13, 15–45)

(W zakresie, w jakim to rozporządzenie jest istotne dla stosowania niniejszej umowy. Dodanie tego rozporządzenia nie narusza podziału zadań według niniejszej umowy.)

Rozporządzenie nr 17/62 zostało uchylone rozporządzeniem nr 1/2003 z wyjątkiem art. 8 ust. 3, który nadal ma zastosowanie do decyzji przyjętych na mocy art. 81 ust. 3 Traktatu przed dniem stosowania tego rozporządzenia aż do wygaśnięcia tych decyzji.

nr 773/2004

Rozporządzenie Komisji z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 Traktatu WE, zmienione:

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1792/2006

nr 139/2004

Rozporządzenie Rady z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw)

(artykuły 1–18, art. 19 ust. 1–2, art. 20–23)

W odniesieniu do art. 4 ust. 5 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, w stosunkach między Wspólnotą Europejską a Szwajcarią stosuje się, co następuje:

1)

w przypadku koncentracji określonej w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 139/2004, która nie ma wymiaru wspólnotowego w rozumieniu art. 1 tego rozporządzenia i która może być rozpatrzona w ramach krajowego prawa konkurencji przynajmniej trzech państw członkowskich WE i Konfederacji Szwajcarskiej, osoby lub przedsiębiorstwa określone w art. 4 ust. 2 tego rozporządzenia mogą, przed zawiadomieniem właściwych organów, poinformować Komisję Europejską w drodze uzasadnionego wniosku, że koncentracja powinna zostać zbadana przez Komisję;

2)

Komisja Europejska bezzwłocznie przekazuje Konfederacji Szwajcarskiej wszystkie wnioski złożone zgodnie z art. 4 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 139/2004 oraz zgodnie z poprzednim ustępem;

3)

jeżeli Konfederacja Szwajcarska wyraziła sprzeciw co do wniosku o przekazanie sprawy, właściwe szwajcarskie organy ochrony konkurencji zachowują swoją kompetencję w sprawie i nie zostaje ona przekazana przez Konfederację Szwajcarską zgodnie z niniejszym ustępem.

W odniesieniu do terminów, o których mowa w art. 4 ust. 4 i 5, art. 9 ust. 2 i 6 oraz art. 22 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw:

1)

Komisja Europejska bezzwłocznie przekazuje właściwym szwajcarskim organom ochrony konkurencji wszystkie odnośne dokumenty zgodnie z art. 4 ust. 4 i 5, art. 9 ust. 2 i 6 oraz art. 22 ust. 2;

2)

bieg terminów, o których mowa w art. 4 ust. 4 i 5, art. 9 ust. 2 i 6 oraz art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 139/2004, rozpoczyna się w odniesieniu do Konfederacji Szwajcarskiej wraz z otrzymaniem odnośnych dokumentów przez właściwe szwajcarskie organy ochrony konkurencji.

nr 802/2004

Rozporządzenie Komisji z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (art. 1–24), ostatnio zmienione:

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1792/2006

nr 2006/111

Dyrektywa Komisji z dnia 16 listopada 2006 r. w sprawie przejrzystości stosunków finansowych między państwami członkowskimi a przedsiębiorstwami publicznymi, a także w sprawie przejrzystości finansowej wewnątrz określonych przedsiębiorstw

nr 487/2009

Rozporządzenie Rady z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień i uzgodnionych praktyk w sektorze transportu lotniczego

3.   Bezpieczeństwo lotnicze

nr 91/670

Dyrektywa Rady z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie wzajemnego uznawania licencji personelu pełniącego określone funkcje w lotnictwie cywilnym

(artykuły 1–8)

nr 3922/91

Rozporządzenie Rady z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie harmonizacji wymagań technicznych i procedur administracyjnych w dziedzinie lotnictwa cywilnego (art. 1–3, art. 4 ust. 2, art. 5–11 i 13), ostatnio zmienione:

rozporządzeniem (WE) nr 1899/2006,

rozporządzeniem (WE) nr 1900/2006,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 8/2008,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 859/2008

nr 94/56

Dyrektywa Rady z dnia 21 listopada 1994 r. ustanawiająca podstawowe zasady regulujące postępowanie w dochodzeniu przyczyn wypadków i incydentów w lotnictwie cywilnym

(artykuły 1–13)

nr 2004/36

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie bezpieczeństwa statków powietrznych państwa trzeciego korzystających z portów lotniczych Wspólnoty (art. 1–9 i 11–14), ostatnio zmieniona:

dyrektywą Komisji 2008/49/WE

nr 351/2008

Rozporządzenie Komisji z dnia 16 kwietnia 2008 r. wdrażające dyrektywę 2004/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie priorytetowego traktowania kontroli na ziemi statków powietrznych korzystających z portów lotniczych Wspólnoty

nr 768/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 19 maja 2006 r. wprowadzające w życie dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/36/WE w zakresie zbierania i wymiany informacji na temat bezpieczeństwa statków powietrznych korzystających z portów lotniczych Wspólnoty oraz zarządzania systemem informacyjnym

nr 2003/42

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 czerwca 2003 r. w sprawie zgłaszania zdarzeń w lotnictwie cywilnym (art. 1–12)

nr 1321/2007

Rozporządzenie Komisji z dnia 12 listopada 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze w zakresie włączania do centralnego archiwum informacji o zdarzeniach w lotnictwie cywilnym, których wymiana odbywa się zgodnie z dyrektywą 2003/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

nr 1330/2007

Rozporządzenie Komisji z dnia 24 września 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze w zakresie przekazywania zainteresowanym stronom informacji o zdarzeniach w lotnictwie cywilnym, o których mowa w art. 7 ust. 2 dyrektywy 2003/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

nr 1592/2002

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (zwane dalej „rozporządzeniem”), zmienione:

rozporządzeniem (WE) nr 1643/2003,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1701/2003,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 334/2007,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 103/2007

Agencja korzysta z uprawnień nadanych jej na mocy przepisów rozporządzenia również w Szwajcarii.

Komisja korzysta również w Szwajcarii z nadanych jej uprawnień w zakresie decyzji podejmowanych na podstawie art. 10 ust. 2, 4 i 6, art. 16 ust. 4, art. 29 ust. 3 lit. i), art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 5 i art. 53 ust. 4.

Niezależnie od dostosowania horyzontalnego zawartego w tiret pierwszym załącznika do umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego, odniesień do „państw członkowskich” w art. 54 rozporządzenia lub w przepisach decyzji 1999/468/WE, o której mowa w tym artykule, nie należy rozumieć jako stosujących się do Szwajcarii.

Żadnego z przepisów rozporządzenia nie interpretuje się jako upoważniającego EASA do działania w imieniu Szwajcarii w ramach umów międzynarodowych w celach innych niż wsparcie Szwajcarii w wypełnianiu jej zobowiązań nałożonych takimi umowami.

Do celów umowy przepisy rozporządzenia należy czytać z następującymi dostosowaniami:

a)

w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

(i)

w ust. 1 po słowie „Wspólnotą” dodaje się słowa „lub Szwajcarią”;

(ii)

w ust. 2 lit. a) po słowie „Wspólnotę” dodaje się słowa „lub Szwajcarię”;

(iii)

w ust. 2 skreśla się lit. b) i c);

(iv)

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3.   Prowadząc negocjacje z państwem trzecim w celu zawarcia umowy, zgodnie z którą państwo członkowskie lub Agencja będzie mogła wystawiać certyfikaty na podstawie certyfikatów wystawianych przez władze lotnicze danego państwa trzeciego, Wspólnota podejmuje każdorazowo starania w celu uzyskania dla Szwajcarii oferty zawarcia podobnej umowy z danym państwem trzecim. Z kolei Szwajcaria podejmuje starania w celu zawarcia z państwami trzecimi umów odpowiadających umowom zawartym przez Wspólnotę.”;

b)

w art. 20 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„4.   W drodze odstępstwa od art. 12 ust. 2 lit. a) warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich, obywatele Szwajcarii korzystający z pełni praw obywatelskich mogą zostać zatrudnieni przez Dyrektora Zarządzającego Agencji.”;

c)

w art. 21 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Szwajcaria stosuje w odniesieniu do Agencji Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, stanowiący załącznik A do niniejszego załącznika, zgodnie z dodatkiem do załącznika A.”;

d)

w art. 28 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Szwajcaria w pełni uczestniczy w zarządzie i ma w nim te same prawa i obowiązki co państwa członkowskie Unii Europejskiej, poza prawem głosu.”;

e)

w art. 48 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„8.   Szwajcaria wnosi wkład finansowy, o którym mowa w ust. 1 lit. a), według poniższego wzoru:

S (0,2/100) + S [1 – (a + b) 0,2/100] c/C

gdzie:

S

=

część budżetu Agencji niepokryta z opłat i honorariów wymienionych w ust. 1 lit. b) i c),

a

=

liczba państw stowarzyszonych,

b

=

liczba państw członkowskich UE,

c

=

wkład Szwajcarii do budżetu ICAO,

C

=

łączny wkład państw członkowskich UE i państw stowarzyszonych do budżetu ICAO.”;

f)

w art. 50 dodaje się akapit w brzmieniu:

„Postanowienia dotyczące finansowej kontroli sprawowanej przez Wspólnotę w Szwajcarii w odniesieniu do uczestników działań Agencji są przedstawione w załączniku B do niniejszego załącznika.”;

g)

do załącznika II do rozporządzenia włącza się następujące statki powietrzne jako produkty objęte zakresem art. 2 ust. 3 lit. a) ppkt (ii) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1702/2003 z dnia 24 września 2003 r. ustanawiającego zasady wykonawcze dla certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i wyposażenia w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dla certyfikacji organizacji projektujących i produkujących (1):

 

A/c - [HB IDJ] – typ CL600-2B19

 

A/c - [HB-IGM] – typ Gulfstream G-V-SP

 

A/c - [HB-IIS, HB-IIY, HB-IMJ, HB-IVL, HB-IVZ, HB-JES] – typ Gulfstream G-V

 

A/c - [HB-IBX, HB-IKR, HB-IMY, HB-ITF, HB-IWY] – typ Gulfstream G-IV

 

A/c - [HB-XJF, HB-ZCW, HB-ZDF, HB-ZDO] – typ MD 900.

nr 736/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 16 maja 2006 r. w sprawie metodyki prowadzenia inspekcji standaryzacyjnych przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego

nr 1702/2003

Rozporządzenie Komisji z dnia 24 września 2003 r. ustanawiające zasady wykonawcze dla certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i wyposażenia w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dla certyfikacji organizacji projektujących i produkujących, zmienione:

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 335/2007,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 381/2005,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 375/2007,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 706/2006,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 287/2008,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1057/2008,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1194/2009

Do celów umowy przepisy rozporządzenia należy czytać z następującym dostosowaniem:

w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 3, 4, 6, 8, 10, 11, 13 i 14 dzień „28 września 2003 r.” zastępuje się dniem „wejścia w życie decyzji Komitetu ds. Transportu Lotniczego Wspólnota/Szwajcaria, która włącza rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 do załącznika do rozporządzenia.”.

nr 2042/2003

Rozporządzenie Komisji z dnia 20 listopada 2003 r. w sprawie nieprzerwanej zdatności do lotu statków powietrznych oraz wyrobów lotniczych, części i wyposażenia, a także w sprawie zezwoleń udzielanych instytucjom i personelowi zaangażowanym w takie zadania, zmienione:

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 707/2006,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 376/2007,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1056/2008,

rozporządzeniem Komisji (UE) nr 127/2010

nr 104/2004

Rozporządzenie Komisji z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiające zasady w sprawie organizacji i składu komisji odwoławczej Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego

nr 593/2007

Rozporządzenie Komisji z dnia 31 maja 2007 r. w sprawie opłat i honorariów pobieranych przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego, ostatnio zmienione:

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1356/2008

nr 2111/2005

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty i informowania pasażerów korzystających z transportu lotniczego o tożsamości przewoźnika lotniczego wykonującego przewóz oraz uchylające art. 9 dyrektywy 2004/36/WE

nr 473/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 22 marca 2006 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące wspólnotowego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty określonemu w rozdziale II rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady

nr 474/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 22 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty określonemu w rozdziale II rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady, ostatnio zmienione:

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1144/2009 (2)

4.   Ochrona lotnictwa

nr 2320/2002  (3)

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiające wspólne zasady w dziedzinie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego (art. 1–8, 10–13), zmienione:

rozporządzeniem (WE) nr 849/2004

nr 1217/2003  (4)

Rozporządzenie Komisji z dnia 4 lipca 2003 r. ustanawiające wspólne specyfikacje dla krajowych programów kontroli jakości bezpieczeństwa w lotnictwie cywilnym

nr 1486/2003  (5)

Rozporządzenie Komisji z dnia 22 sierpnia 2003 r. ustanawiające procedury przeprowadzania inspekcji Komisji w dziedzinie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego

(artykuły 1–13, 15–18)

nr 1138/2004  (6)

Rozporządzenie Komisji z dnia 21 czerwca 2004 r. ustanawiające wspólną definicję części krytycznych stref zastrzeżonych w portach lotniczych

nr 300/2008

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002

nr 820/2008  (7)

Rozporządzenie Komisji z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiające środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego, ostatnio zmienione:

rozporządzeniem Komisji (UE) nr 133/2010,

rozporządzeniem Komisji (UE) nr 134/2010,

rozporządzeniem Komisji (UE) nr 293/2010

nr 4333/2008  (8)

Decyzja Komisji z dnia 8 sierpnia 2008 r. ustanawiająca dodatkowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego, mająca zastosowanie od dnia 1 października 2008 r.

nr 272/2009

Rozporządzenie Komisji z dnia 2 kwietnia 2009 r. uzupełniające wspólne podstawowe normy ochrony lotnictwa cywilnego określone w załączniku do rozporządzenia (WE) 300/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady, ostatnio zmienione:

rozporządzeniem Komisji (UE) nr 297/2010

nr 1254/2009

Rozporządzenie Komisji (UE) z dnia 18 grudnia 2009 r. ustanawiające kryteria pozwalające państwom członkowskim na odstępstwo od wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego i przyjęcie alternatywnych środków w zakresie ochrony

nr 18/2010

Rozporządzenie Komisji (UE) z dnia 8 stycznia 2010 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 w zakresie specyfikacji dla krajowych programów kontroli jakości w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego

nr 72/2010

Rozporządzenie Komisji (UE) z dnia 26 stycznia 2010 r. ustanawiające procedury przeprowadzania inspekcji Komisji w zakresie ochrony lotnictwa

nr 185/2010

Rozporządzenie Komisji (UE) z dnia 4 marca 2010 r. ustanawiające szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego

nr C (2010)774

Decyzja Komisji (UE) z dnia 13 kwietnia 2010 r. ustanawiająca szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego, zawierające informacje, o których mowa w art. 18 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 300/2008

5.   Zarządzanie ruchem lotniczym

nr 549/2004

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. ustanawiające ramy tworzenia Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (rozporządzenie ramowe)

Komisji przysługują w Szwajcarii uprawnienia przyznane jej zgodnie z art. 6, art. 8 ust. 1 oraz art. 10, 11 i 12.

Niezależnie od dostosowania horyzontalnego zawartego w tiret pierwszym załącznika do umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego, odniesień do „państw członkowskich” w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 549/2004 lub w przepisach decyzji 1999/468/WE, o której mowa w tym artykule, nie należy rozumieć jako stosujących się do Szwajcarii.

nr 550/2004

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie zapewniania służb żeglugi powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (rozporządzenie w sprawie zapewniania służb)

Komisji przysługują w stosunku do Szwajcarii uprawnienia przyznane jej zgodnie z art. 16, z uwzględnieniem poniższych zmian.

Do celów umowy przepisy rozporządzenia należy czytać z następującymi dostosowaniami:

a)

w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 2, po słowie „Wspólnoty” dodaje się słowa „i Szwajcarii”;

b)

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 1 i 6 po słowie „Wspólnoty”, względnie „Wspólnocie”, dodaje się słowa „i Szwajcarii”;

c)

w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 1 po słowie „Wspólnoty” dodaje się słowa „i Szwajcarii”;

d)

w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 1 po słowie „Wspólnoty” dodaje się słowa „i Szwajcarii”;

e)

art. 16 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.   Komisja kieruje swoją decyzję do państw członkowskich i informuje o niej instytucję zapewniającą służby w zakresie, w jakim jej to prawnie dotyczy.”.

nr 551/2004

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie organizacji i użytkowania przestrzeni powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (rozporządzenie w sprawie przestrzeni powietrznej)

Komisji przysługują w Szwajcarii uprawnienia przyznane jej zgodnie z art. 2, art. 3 ust. 5 i art. 10.

nr 552/2004

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie interoperacyjności Europejskiej Sieci Zarządzania Ruchem Lotniczym (rozporządzenie w sprawie interoperacyjności)

Komisji przysługują w Szwajcarii uprawnienia przyznane jej zgodnie z art. 4, 7 i art. 10 ust. 3.

Do celów umowy przepisy rozporządzenia należy czytać z następującymi dostosowaniami:

a)

w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 2 po słowie „Wspólnocie” dodaje się słowa „lub Szwajcarii”;

b)

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 4 po słowie „Wspólnocie” dodaje się słowa „lub Szwajcarii”;

c)

w załączniku III wprowadza się następujące zmiany:

w sekcji 3 tiret drugie i ostatnie, po słowie „Wspólnocie” dodaje się słowa „lub Szwajcarii”.

nr 2096/2005

Rozporządzenie Komisji z dnia 20 grudnia 2005 r. ustanawiające wspólne wymogi dotyczące zapewniania służb żeglugi powietrznej, zmienione:

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1315/2007,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 482/2008,

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 668/2008

Komisji przysługują w Szwajcarii uprawnienia przyznane jej zgodnie z art. 9

nr 2150/2005

Rozporządzenie Komisji z dnia 23 grudnia 2005 r. ustanawiające wspólne zasady elastycznego użytkowania przestrzeni powietrznej

nr 1033/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 4 lipca 2006 r. ustanawiające wymogi dla procedur w zakresie przetwarzania planów lotu w fazie poprzedzającej lot dla Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej

nr 1032/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 6 lipca 2006 r. ustanawiające wymagania dla automatycznych systemów wymiany danych lotniczych dla celów powiadamiania, koordynacji i przekazywania kontroli nad lotem pomiędzy organami kontroli ruchu lotniczego, ostatnio zmienione:

rozporządzeniem Komisji (WE) nr 30/2009

nr 2006/23

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie wspólnotowej licencji kontrolera ruchu lotniczego

nr 730/2006

Rozporządzenie Komisji z dnia 11 maja 2006 r. w sprawie klasyfikacji przestrzeni powietrznej i możliwości wykonywania lotów z widocznością w przestrzeni powietrznej powyżej poziomu lotu FL 195

nr 219/2007

Rozporządzenie Rady z dnia 27 lutego 2007 r. w sprawie utworzenia wspólnego przedsięwzięcia w celu opracowania europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR), ostatnio zmienione:

rozporządzeniem Rady (WE) nr 1361/2008

nr 633/2007

Rozporządzenie Komisji z dnia 7 czerwca 2007 r. ustanawiające wymagania w zakresie stosowania protokołu przesyłania komunikatów lotniczych do celów powiadamiania, koordynowania i przekazywania lotów pomiędzy organami kontroli ruchu lotniczego

nr 1265/2007

Rozporządzenie Komisji z dnia 26 października 2007 r. ustanawiające wymogi dotyczące separacji międzykanałowej w łączności powietrze–ziemia dla jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej

nr 29/2009

Rozporządzenie Komisji z dnia 16 stycznia 2009 r. ustanawiające wymogi dla usług łącza danych w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej

nr 262/2009

Rozporządzenie Komisji z dnia 30 marca 2009 r. ustanawiające wymogi w zakresie skoordynowanego przydziału i stosowania kodów interrogatorów modu S dla jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej

6.   Środowisko naturalne i poziom hałasu

nr 2002/30

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 marca 2002 r. w sprawie ustanowienia zasad i procedur w odniesieniu do wprowadzenia ograniczeń odnoszących się do poziomu hałasu w portach lotniczych Wspólnoty (art. 1–12, 14–18)

(Stosuje się: zmiany w załączniku I wynikające z załącznika II, rozdział 8 (Polityka transportowa), sekcja G (Transport powietrzny) pkt 2 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej).

nr 89/629

Dyrektywa Rady z dnia 4 grudnia 1989 r. w sprawie ograniczenia emisji hałasu z cywilnych poddźwiękowych samolotów odrzutowych

(artykuły 1–8)

nr 2006/93/WE

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie określenia zasad wykonywania operacji przez samoloty objęte częścią II rozdział 3 tom 1 załącznika 16 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, wydanie 2 (1988 rok)

7.   Ochrona konsumentów

nr 90/314

Dyrektywa Rady z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek

(artykuły 1–10)

nr 93/13

Dyrektywa Rady z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich

(artykuły 1–11)

nr 2027/97

Rozporządzenie Rady z dnia 9 października 1997 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźnika lotniczego z tytułu wypadków lotniczych (art. 1–8), zmienione:

rozporządzeniem (WE) nr 889/2002

nr 261/2004

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91

(artykuły 1–18)

nr 1107/2006

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie praw osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej sprawności ruchowej podróżujących drogą lotniczą

8.   Różne

nr 2003/96

Dyrektywa Rady z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej

(artykuł 14 ust. 1 lit. b) i art. 14 ust. 2)

9.   Załączniki

A

:

Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej

B

:

Postanowienia w sprawie kontroli finansowej dotyczącej szwajcarskich uczestników działań Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego


(1)  Dz.U. L 243 z 27.9.2003, s 6.

(2)  Rozporządzenie to stosuje się w Szwajcarii tak długo, jak długo obowiązuje ono w UE.

(3)  Rozporządzenie to zostanie uchylone dnia 29 kwietnia 2010 r., kiedy to w pełni zacznie obowiązywać rozporządzenie (WE) nr 300/2008.

(4)  Rozporządzenie to zostanie uchylone dnia 29 kwietnia 2010 r., kiedy to w pełni zacznie obowiązywać rozporządzenie (WE) nr 300/2008.

(5)  Rozporządzenie to zostanie uchylone dnia 29 kwietnia 2010 r., kiedy to w pełni zacznie obowiązywać rozporządzenie (WE) nr 300/2008.

(6)  Rozporządzenie to zostanie uchylone dnia 29 kwietnia 2010 r., kiedy to w pełni zacznie obowiązywać rozporządzenie (WE) nr 300/2008.

(7)  Rozporządzenie to zostanie uchylone dnia 29 kwietnia 2010 r., kiedy to w pełni zacznie obowiązywać rozporządzenie (WE) nr 300/2008.

(8)  Rozporządzenie to zostanie uchylone dnia 29 kwietnia 2010 r., kiedy to w pełni zacznie obowiązywać rozporządzenie (WE) nr 300/2008.

ZAŁĄCZNIK A

PROTOKÓŁ W SPRAWIE PRZYWILEJÓW I IMMUNITETÓW UNII EUROPEJSKIEJ

WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,

MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z artykułem 343 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i artykułem 191 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, Unia Europejska i EWEA korzystają na terytoriach państw członkowskich z przywilejów i immunitetów niezbędnych do wykonywania ich zadań,

UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej:

ROZDZIAŁ I

MIENIE, FUNDUSZE, AKTYWA I OPERACJE UNII EUROPEJSKIEJ

Artykuł 1

Lokale i budynki Unii są nietykalne. Nie podlegają rewizjom, rekwizycjom, konfiskacie lub wywłaszczeniu. Mienie i aktywa Unii nie podlegają żadnym środkom przymusu administracyjnego lub sądowego bez upoważnienia Trybunału Sprawiedliwości.

Artykuł 2

Archiwa Unii są nietykalne.

Artykuł 3

Unia, jej aktywa, przychody i inne mienie są zwolnione ze wszelkich podatków bezpośrednich.

Rządy państw członkowskich, wszędzie tam gdzie jest to możliwe, podejmują stosowne środki w celu umorzenia lub zwrotu kwoty podatków pośrednich lub podatków z tytułu sprzedaży wliczonych w cenę mienia ruchomego i nieruchomego, w przypadku gdy Unia dokonuje, do celów użytku służbowego, poważnych zakupów, których cena zawiera tego typu podatki. Jednakże stosowanie tych postanowień nie może spowodować zakłócenia konkurencji w obrębie Unii.

Zwolnień nie udziela się w stosunku do podatków i opłat, których wysokość stanowi jedynie wynagrodzenie za skorzystanie z usługi użyteczności publicznej.

Artykuł 4

Unia jest zwolniona z wszelkich ceł, zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych w stosunku do produktów przeznaczonych do ich użytku służbowego: produkty przywiezione w ten sposób mogą zostać sprzedane, odpłatnie lub nieodpłatnie, na terytorium kraju, do którego zostały przywiezione, wyłącznie na warunkach określonych przez rząd tego kraju.

Unia jest także zwolniona z wszelkich ceł, zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych w odniesieniu do swoich publikacji.

ROZDZIAŁ II

KOMUNIKACJA I LAISSEZ-PASSER

Artykuł 5

W celu komunikacji służbowej i przekazywania wszelkich dokumentów, instytucje Unii korzystają na terytorium każdego państwa członkowskiego z przywilejów przyznawanych przez dane państwo placówkom dyplomatycznym.

Korespondencja służbowa i inne środki komunikacji służbowej instytucji Unii nie podlegają cenzurze.

Artykuł 6

Laissez-passer w postaci, która zostanie określona przez Radę stanowiącą zwykłą większością, a które władze państwa członkowskiego uznają za ważny dokument podróży, mogą być wystawiane członkom i pracownikom instytucji Unii przez szefów tych instytucji. Te laissez-passer wydawane są urzędnikom i innym pracownikom na warunkach określonych w regulaminie pracowniczym urzędników i warunkach zatrudnienia innych pracowników Unii.

Komisja może zawierać umowy umożliwiające uznawanie laissez-passer jako ważnych dokumentów podróży na terytorium państw trzecich.

ROZDZIAŁ III

CZŁONKOWIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

Artykuł 7

Swoboda przepływu członków Parlamentu Europejskiego podróżujących do lub z miejsca obrad Parlamentu Europejskiego nie podlega żadnym ograniczeniom administracyjnym lub innym.

Członkom Parlamentu Europejskiego, w zakresie kontroli celnej i walutowej, przyznaje się:

a)

ze strony własnego rządu – takie same udogodnienia jak przyznawane wyższym urzędnikom wyjeżdżającym za granicę na czasowe pobyty służbowe;

b)

ze strony rządów innych państw członkowskich – takie same udogodnienia jak przyznawane przedstawicielom obcych rządów w związku z czasowym pobytem służbowym.

Artykuł 8

Wobec członków Parlamentu Europejskiego nie można prowadzić dochodzenia, postępowania sądowego, ani też ich zatrzymywać z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych.

Artykuł 9

Podczas sesji Parlamentu Europejskiego jego członkowie korzystają:

a)

na terytorium swojego państwa – z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;

b)

na terytorium innego państwa członkowskiego – z immunitetu chroniącego przed zatrzymaniem oraz immunitetu jurysdykcyjnego.

Immunitet chroni także członków podczas ich podróży do i z miejsca, gdzie odbywa się posiedzenie Parlamentu Europejskiego.

Nie można powoływać się na immunitet w przypadku, gdy członek został schwytany na gorącym uczynku i nie może on stanowić przeszkody w wykonywaniu przez Parlament Europejski prawa uchylenia immunitetu w odniesieniu do któregokolwiek ze swoich członków.

ROZDZIAŁ IV

PRZEDSTAWICIELE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH BIORĄCY UDZIAŁ W PRACACH INSTYTUCJI UNII EUROPEJSKIEJ

Artykuł 10

Przedstawiciele państw członkowskich biorący udział w pracach instytucji Unii, ich doradcy i eksperci techniczni, korzystają w czasie wykonywania swoich funkcji i w czasie podróży do i z miejsca obrad, ze zwyczajowych przywilejów, immunitetów i udogodnień.

Niniejszy artykuł stosuje się również do członków organów doradczych Unii.

ROZDZIAŁ V

URZĘDNICY I INNI PRACOWNICY UNII EUROPEJSKIEJ

Artykuł 11

Na terytorium każdego państwa członkowskiego i bez względu na ich przynależność państwową, urzędnicy i inni pracownicy Unii:

a)

z zastrzeżeniem postanowień Traktatów dotyczących z jednej strony reguł odpowiedzialności urzędników i innych pracowników w stosunku do Unii oraz, z drugiej strony, właściwości Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sporach między Unią a jej urzędnikami i innymi pracownikami, korzystają z immunitetu jurysdykcyjnego co do dokonanych przez nich czynności służbowych, a obejmującego również słowa wypowiedziane lub napisane; korzystają oni z tego immunitetu również po zakończeniu pełnienia funkcji;

b)

wraz ze współmałżonkami oraz członkami rodziny pozostającymi na utrzymaniu, nie podlegają ograniczeniom imigracyjnym i nie są objęci formalnościami dotyczącymi rejestracji cudzoziemców;

c)

w zakresie przepisów walutowych, korzystają z takich samych udogodnień, które są zwyczajowo przyznawane pracownikom organizacji międzynarodowych;

d)

korzystają z prawa przywozu bez opłat z kraju ostatniego miejsca zamieszkania lub z kraju, którego są obywatelami, mebli i przedmiotów osobistego użytku przy podejmowaniu po raz pierwszy pracy w danym kraju, a także prawa ponownego wywozu bez opłat mebli i przedmiotów osobistego użytku, po ustaniu funkcji w tym kraju, w obu przypadkach w stopniu uznanym przez rząd państwa, w którym prawo to jest wykonywane, za niezbędny;

e)

korzystają z prawa przywozu bez opłat samochodu do użytku osobistego, nabytego w kraju ostatniego miejsca zamieszkania lub w kraju, którego są obywatelami na zasadach rządzących rodzimym rynkiem tego kraju, a także z prawa ponownego wywozu bez opłat tego samochodu, w obu przypadkach w stopniu uznanym przez rząd danego państwa za niezbędny.

Artykuł 12

Urzędnicy i inni pracownicy Unii objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Unię, na warunkach i zgodnie z procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami.

Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię.

Artykuł 13

Przy stosowaniu podatku dochodowego, podatku majątkowego oraz podatku od spadku, a także stosując konwencje o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte między państwami członkowskimi Unii, uznaje się, że urzędnicy i inni pracownicy Unii, którzy osiedlają się na terytorium państwa członkowskiego innego niż kraj ich miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, w momencie dołączenia do służb Unii, i wyłącznie z tytułu wykonywania swoich obowiązków na rzecz Unii zarówno w kraju ich faktycznego zamieszkania i kraju zamieszkania dla celów podatkowych, zachowują miejsce zamieszkania w tym ostatnim, pod warunkiem że kraj ten należy do Unii. Niniejsze postanowienie stosuje się także do współmałżonka, w zakresie w jakim nie wykonuje on działalności zawodowej oraz do dzieci pozostających na utrzymaniu i pod opieką osób, o których jest mowa w niniejszym artykule.

Mienie ruchome należące do osób, o których mowa w pierwszym akapicie, znajdujące się na terytorium, w którym osoby te przebywają, jest zwolnione z podatku od spadku w tym państwie; w celu ustalenia takiego podatku, uznaje się za znajdujące się w kraju stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem praw państw trzecich oraz ewentualnego stosowania postanowień międzynarodowych konwencji dotyczących podwójnego opodatkowania.

Miejsce zamieszkania uzyskane wyłącznie w związku z pełnieniem funkcji w innych organizacjach międzynarodowych nie jest brane pod uwagę przy stosowaniu postanowień niniejszego artykułu.

Artykuł 14

Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami, określają system świadczeń socjalnych obejmujący urzędników i innych pracowników Unii.

Artykuł 15

Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z innymi zainteresowanymi instytucjami, określają kategorie urzędników i innych pracowników Unii, do których stosują się postanowienia art. 11, art. 12 akapit drugi i art. 13, częściowo lub w całości.

Nazwiska, stopnie służbowe i adresy urzędników i innych pracowników w poszczególnych kategoriach przekazywane są okresowo rządom państw członkowskich.

ROZDZIAŁ VI

PRZYWILEJE I IMMUNITETY PLACÓWEK DYPLOMATYCZNYCH PAŃSTW TRZECICH AKREDYTOWANYCH PRZY UNII EUROPEJSKIEJ

Artykuł 16

Państwo członkowskie, na którego terytorium znajduje się siedziba Unii, udziela zwyczajowych immunitetów dyplomatycznych i przywilejów placówkom dyplomatycznym państw trzecich akredytowanych przy Unii.

ROZDZIAŁ VII

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 17

Przywileje, immunitety i inne udogodnienia przyznaje się urzędnikom i innym pracownikom Unii wyłącznie w interesie Unii.

Każda instytucja Unii powinna uchylić immunitet udzielony urzędnikowi lub innemu pracownikowi, kiedy uzna, że uchylenie takiego immunitetu nie jest sprzeczne z interesami Unii.

Artykuł 18

W celu stosowania niniejszego protokołu instytucje Unii współpracują z właściwymi władzami danych państw członkowskich.

Artykuł 19

Artykuły 11–14 i 17 mają zastosowanie do członków Komisji.

Artykuł 20

Artykuły 11–14 i 17 stosuje się wobec sędziów, rzeczników generalnych, sekretarzy i sprawozdawców pomocniczych Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla postanowień art. 3 Protokołu w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, dotyczących immunitetu jurysdykcyjnego sędziów i rzeczników generalnych.

Artykuł 21

Niniejszy Protokół stosuje się także do Europejskiego Banku Inwestycyjnego, członków jego organów, jego pracowników i do przedstawicieli państw członkowskich biorących udział w jego działalności, bez uszczerbku dla postanowień Protokołu w sprawie Statutu tego banku.

Ponadto Europejski Bank Inwestycyjny jest zwolniony z jakiegokolwiek opodatkowania i obciążeń o podobnym charakterze związanych z podwyższeniem jego kapitału, jak również z różnych formalności, które mogą być z tym związane w państwie, w którym Bank ma swoją siedzibę. Podobnie też, jego rozwiązanie lub likwidacja nie stanowią podstaw do nałożenia opodatkowania. Ponadto działalność Banku i jego organów, prowadzona zgodnie z jego statutem, nie podlega żadnemu podatkowi obrotowemu.

Artykuł 22

Niniejszy Protokół stosuje się także do Europejskiego Banku Centralnego, do członków jego organów i do jego personelu, bez uszczerbku dla postanowień Protokołu w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego.

Europejski Bank Centralny jest dodatkowo zwolniony z wszelkich form opodatkowania lub obciążeń o podobnym charakterze w związku z podwyższeniem jego kapitału, jak również z wszelkich formalności, które mogą być z tym związane w państwie, w którym Bank ma swoją siedzibę. Działalność Banku i jego organów, podejmowana zgodnie ze Statutem Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, nie podlega żadnemu podatkowi obrotowemu.

DODATEK DO ZAŁĄCZNIKA A

SZCZEGÓŁOWE ZASADY STOSOWANIA W SZWAJCARII PROTOKOŁU W SPRAWIE PRZYWILEJÓW I IMMUNITETÓW UNII EUROPEJSKIEJ

1.   Rozszerzenie stosowania na Szwajcarię

Wszelkie odniesienia do państw członkowskich poczynione w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (zwanym dalej „protokołem”) powinny być rozumiane jako obejmujące również Szwajcarię, chyba że poniższe postanowienia stanowią inaczej.

2.   Zwolnienie Agencji z podatków pośrednich (w tym z VAT-u)

Towary i usługi eksportowane ze Szwajcarii nie podlegają szwajcarskiemu podatkowi od wartości dodanej (VAT). W odniesieniu do towarów i usług dostarczanych Agencji w Szwajcarii do jej użytku służbowego, zwolnienie z VAT-u jest realizowane zgodnie z art. 3 akapit drugi protokołu poprzez zwrot jego kwoty. Zwolnienie z VAT-u dotyczy przypadków, gdy rzeczywista cena towarów i usług podana na fakturze lub innym równoważnym dokumencie wynosi co najmniej 100 franków szwajcarskich (wraz z podatkiem).

Zwrot VAT-u następuje po przedstawieniu odpowiednich szwajcarskich formularzy w Federalnej Administracji Podatkowej, w Dziale Głównym ds. Podatku VAT. Wnioski o zwrot są zasadniczo rozpatrywane w terminie trzech miesięcy od daty ich złożenia wraz z odpowiednimi dowodami zakupu.

3.   Warunki stosowania zasad dotyczących personelu Agencji

W odniesieniu do art. 12 akapit drugi protokołu Szwajcaria, zgodnie z zasadami swoich wewnętrznych przepisów prawnych, zwalnia urzędników i innych pracowników Agencji w rozumieniu art. 2 rozporządzenia (Euratom, EWWiS, EWG) nr 549/69 (1) z podatków federalnych, kantonalnych i gminnych od wynagrodzeń, płac i poborów służbowych wypłacanych przez Unię Europejską i podlegających wewnętrznemu podatkowi na jej rzecz.

Do celów stosowania art. 13 protokołu Szwajcaria nie jest uznawana za państwo członkowskie w rozumieniu punktu 1 niniejszego dodatku.

Urzędnicy oraz inni pracownicy Agencji, a także członkowie ich rodzin, którzy są objęci systemem ubezpieczeń społecznych stosowanym wobec urzędników i innych pracowników Unii Europejskiej, nie podlegają obowiązkowi przystąpienia do szwajcarskiego systemu ubezpieczeń społecznych.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest jedynym organem właściwym do rozstrzygania wszelkich kwestii dotyczących stosunków między Agencją lub Komisją a ich personelem w odniesieniu do zastosowania rozporządzenia Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (2) oraz pozostałych przepisów prawnych Unii Europejskiej ustalających warunki pracy.


(1)  Rozporządzenie Rady (Euratom, EWWiS, EWG) nr 549/69 z dnia 25 marca 1969 r. określające kategorie urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich, do których mają zastosowanie przepisy art. 12, art. 13 ust. drugi i art. 14 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot (Dz.U. L 74 z 27.3.1969, s. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1749/2002 (Dz.U. L 264 z 2.10.2002, s. 13).

(2)  Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiające regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot oraz ustanawiające specjalne środki stosowane tymczasowo wobec urzędników Komisji (warunki zatrudnienia innych pracowników) (Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2104/2005 (Dz.U. L 337 z 22.12.2005, s. 7).

ZAŁĄCZNIK B

KONTROLA FINANSOWA DOTYCZĄCA SZWAJCARSKICH UCZESTNIKÓW DZIAŁAŃ EUROPEJSKIEJ AGENCJI BEZPIECZEŃSTWA LOTNICZEGO

Artykuł 1

Bezpośredni kontakt

Agencja i Komisja bezpośrednio kontaktują się z wszelkimi osobami lub podmiotami, które mają siedzibę w Szwajcarii i uczestniczą w działaniach Agencji jako kontrahenci, uczestnicy programu Agencji, osoby opłacane z budżetu Agencji lub Wspólnoty lub też jako podwykonawcy. Osoby te mogą bezpośrednio przekazywać Komisji lub Agencji wszelkie stosowne informacje i dokumenty, które są zobowiązane przedkładać na podstawie instrumentów prawnych, do których odnosi się niniejsza decyzja, a także na podstawie zawartych kontraktów lub umów oraz podjętych w ich ramach decyzji.

Artykuł 2

Kontrole

1.   Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (1), rozporządzeniem finansowym przyjętym przez zarząd Agencji w dniu 26 marca 2003 r., rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w art. 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (2) oraz z innymi przepisami, które przywołuje niniejsza decyzja, kontrakty lub umowy zawarte z beneficjentami mającymi siedzibę w Szwajcarii oraz decyzje podjęte w odniesieniu do nich mogą przewidywać możliwość przeprowadzenia w dowolnym momencie audytów naukowych, finansowych, technologicznych i innych u beneficjentów lub ich podwykonawców, przeprowadzanych przez urzędników Agencji i Komisji lub przez inne osoby przez nie upoważnione.

2.   Urzędnicy Agencji i Komisji oraz inne upoważnione przez nie osoby mają prawo do odpowiedniego dostępu do miejsc, prac i dokumentów, a także do wszelkich niezbędnych informacji, również w formie elektronicznej, jakie są im niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia audytów. Prawo dostępu jest jasno określane w kontraktach lub umowach zawieranych w celu zastosowania instrumentów, które przywołuje niniejsza decyzja.

3.   Trybunał Obrachunkowy dysponuje tymi samymi prawami co Komisja.

4.   Audyty mogą mieć również miejsce w ciągu pięciu lat od wygaśnięcia niniejszej decyzji lub na warunkach wskazanych w kontraktach lub umowach oraz w podjętych decyzjach.

5.   Szwajcarska Federalna Inspekcja Finansowa jest z wyprzedzeniem zawiadamiana o audytach, które mają być przeprowadzane na terytorium Szwajcarii. Zawiadomienie to nie jest prawnym warunkiem przeprowadzenia przedmiotowych audytów.

Artykuł 3

Kontrole na miejscu

1.   Zgodnie z niniejszą umową Komisja (OLAF) jest uprawniona do przeprowadzania kontroli na miejscu oraz inspekcji na terytorium Szwajcarii, zgodnie z warunkami rozporządzenia Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (3).

2.   Kontrole na miejscu oraz inspekcje są przygotowywane i prowadzone przez Komisję w ścisłej współpracy ze szwajcarską Federalną Inspekcją Finansową lub z innymi właściwymi organami szwajcarskimi wskazanymi przez Federalną Inspekcję Finansową, które w stosownym czasie są informowane o przedmiocie, celu i podstawie prawnej kontroli i inspekcji, w sposób umożliwiający im udzielenie niezbędnej pomocy. W związku z tym urzędnicy właściwych organów szwajcarskich mogą uczestniczyć w kontrolach na miejscu oraz inspekcjach.

3.   Jeżeli właściwe organy szwajcarskie wyrażą taką wolę, kontrole na miejscu oraz inspekcje mogą być przeprowadzane wspólnie przez Komisję i przez te organy.

4.   Jeżeli uczestnicy programu przeciwstawiają się kontroli na miejscu lub inspekcji, organy szwajcarskie, działając zgodnie z przepisami krajowymi, udzielają kontrolerom Komisji wsparcia niezbędnego do przeprowadzenia wyznaczonych zadań kontroli na miejscu lub inspekcji.

5.   Komisja możliwie jak najszybciej zawiadamia szwajcarską Federalną Inspekcję Finansową o wszelkich faktach lub podejrzeniach dotyczących nieprawidłowości, o których uzyska informacje w ramach przeprowadzania kontroli na miejscu lub inspekcji. W każdym przypadku Komisja jest zobowiązana powiadomić wyżej wymieniony organ o wyniku przedmiotowych kontroli i inspekcji.

Artykuł 4

Informowanie i konsultowanie

1.   W celu prawidłowego wykonania postanowień niniejszego załącznika właściwe organy szwajcarskie i wspólnotowe regularnie dokonują wymiany informacji oraz, na wniosek jednej ze stron, przeprowadzają konsultacje.

2.   Właściwe organy szwajcarskie bezzwłocznie powiadamiają Agencję i Komisję o wszelkich znanych im faktach lub powziętych przez nie podejrzeniach, które wskazują na istnienie nieprawidłowości dotyczących zawierania i wykonywania kontraktów lub umów zawartych w ramach stosowania instrumentów, o których mowa w niniejszej decyzji.

Artykuł 5

Poufność

Informacje przekazane lub uzyskane na mocy postanowień niniejszego załącznika, niezależnie od ich postaci, są objęte tajemnicą służbową i ochroną przysługującą analogicznym informacjom zgodnie ze szwajcarskim prawem krajowym oraz odnośnymi przepisami mającymi zastosowanie w odniesieniu do instytucji wspólnotowych. Informacje takie mogą być przekazywane wyłącznie tym osobom, które potrzebują zapoznać się z nimi ze względu na swoje funkcje w instytucjach wspólnotowych, państwach członkowskich lub w Szwajcarii. Ponadto informacje takie nie mogą być wykorzystywane do celów innych niż skuteczna ochrona interesów finansowych umawiających się stron.

Artykuł 6

Środki i kary administracyjne

Bez uszczerbku dla stosowania szwajcarskiego prawa karnego, Agencja lub Komisja mogą nakładać środki i kary administracyjne zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. i rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. oraz rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (4).

Artykuł 7

Odzyskiwanie należności i egzekucja

Decyzje Agencji lub Komisji podjęte w ramach stosowania niniejszej decyzji, nakładające zobowiązania pieniężne na osoby inne niż państwa, stanowią w Szwajcarii tytuł egzekucyjny.

Tytuł wykonawczy musi być wydany, bez przeprowadzania kontroli innych niż weryfikacja autentyczności aktu, przez organ wskazany przez rząd szwajcarski, który zawiadamia o tym Agencję lub Komisję. Egzekucja musi zostać przeprowadzona zgodnie z zasadami procedur szwajcarskich. Legalność decyzji stanowiącej tytuł egzekucyjny podlega kontroli Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmowane na mocy klauzuli arbitrażowej podlegają wykonaniu na tych samych warunkach.


(1)  Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

(2)  Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 72.

(3)  Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2.

(4)  Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1.


IV Akty przyjęte przed dniem 1 grudnia 2009 r. na mocy Traktatu WE, Traktatu UE i Traktatu Euratom

28.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/39


DECYZJA RADY

z dnia 9 października 2009 r.

w sprawie podpisania i zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Arabską Republiką Egiptu dotyczącego wzajemnych środków liberalizacyjnych w odniesieniu do produktów rolnych, przetworzonych produktów rolnych oraz ryb i produktów rybołówstwa, w sprawie zastąpienia protokołów 1 i 2 oraz załącznika do nich, a także zmian do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Arabską Republiką Egiptu, z drugiej strony

(2010/240/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133 w związku z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Art. 13 Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Arabską Republiką Egiptu, z drugiej strony (1) (zwanego dalej „Układem o stowarzyszeniu”), obowiązującego od dnia 1 czerwca 2004 r., którego postanowienia dotyczące handlu i związane z handlem weszły w życie w dniu 1 stycznia 2004 r., przewiduje, że Wspólnota i Egipt dokonują stopniowego zwiększenia liberalizacji wzajemnego handlu produktami rolnymi, przetworzonymi produktami rolnymi oraz rybami i produktami rybołówstwa.

(2)

W dniu 6 marca 2007 r. Rada Stowarzyszenia UE-Egipt przyjęła plan działania w ramach europejskiej polityki sąsiedztwa, zawierający postanowienia dotyczące dalszej liberalizacji handlu produktami rolnymi, przetworzonymi produktami rolnymi oraz rybami i produktami rybołówstwa.

(3)

W dniu 14 listopada 2005 r. Rada upoważniła Komisję do prowadzenia negocjacji z Arabską Republiką Egiptu w ramach Układu o stowarzyszeniu w celu osiągnięcia większej liberalizacji we wzajemnym handlu produktami rolnymi, przetworzonymi produktami rolnymi oraz rybami i produktami rybołówstwa.

(4)

W dniu 19 czerwca 2008 r. Komisja zakończyła negocjacje w imieniu Wspólnoty w sprawie porozumienia w formie wymiany listów w celu zmiany Układu o stowarzyszeniu.

(5)

Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (2).

(6)

Należy zatem zatwierdzić porozumienie w formie wymiany listów,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Wspólnoty Porozumienie w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Arabską Republiką Egiptu dotyczące wzajemnych środków liberalizacyjnych w odniesieniu do produktów rolnych, przetworzonych produktów rolnych oraz ryb i produktów rybołówstwa, które zmienia Układ o stowarzyszeniu oraz, w szczególności, zastępuje protokoły 1 i 2 do tego układu, jak również ich załączniki.

Tekst porozumienia w formie wymiany listów dołączony jest do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

1.   Komisja przyjmuje niezbędne środki wykonawcze do protokołów 1 i 2 zgodnie z decyzją 1999/468/WE.

2.   Komisja wspierana jest przez Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych ustanowiony na mocy art. 195 rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (3), przez Komitet Zarządzający ds. Produktów Rybołówstwa ustanowiony na mocy art. 38 rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (4) albo, w stosownych przypadkach, przez komitety ustanowione na mocy odpowiednich przepisów innych rozporządzeń w sprawie wspólnej organizacji rynków lub przez Komitet Kodeksu Celnego ustanowiony na mocy art. 248a rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (5).

Artykuł 3

W przypadku gdy Wspólnota musi zastosować środek ochronny dotyczący produktów rolnych oraz ryb i produktów rybołówstwa, jak przewidziano w Układzie o stowarzyszeniu, środek ten przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 159 ust. 2 rozporządzenia o jednolitej wspólnej organizacji rynku dla produktów rolnych, lub w art. 30 rozporządzenia (WE) nr 104/2000 dla produktów rybołówstwa. W przypadku przetworzonych produktów rolnych, takie środki ochronne przyjmuje się – pod warunkiem spełnienia warunków określonych w odpowiednich postanowieniach Układu o stowarzyszeniu – zgodnie z odpowiednimi przepisami, odpowiednio, rozporządzenia Rady (EWG) nr 2783/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnego systemu handlu albuminami jaj i mleka (6), rozporządzenia Rady (WE) nr 3448/93 z dnia 6 grudnia 1993 r. ustanawiającego zasady handlu mające zastosowanie do niektórych towarów pochodzących z przetwórstwa produktów rolnych (7) oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 1667/2006 z dnia 7 listopada 2006 r. w sprawie glukozy i laktozy (8).

Artykuł 4

Niniejszym upoważnia się przewodniczącego Rady do wyznaczenia osoby lub osób uprawnionych do podpisania porozumienia, aby stało się wiążące dla Wspólnoty.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Luksemburgu dnia 9 października 2009 r.

W imieniu Rady

Å. TORSTENSSON

Przewodniczący


(1)  Dz.U. L 304 z 30.9.2004, s. 39.

(2)  Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.

(3)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(4)  Dz.U. L 17 z 21.1.2000, s. 22.

(5)  Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

(6)  Dz.U. L 282 z 1.11.1975, s. 104.

(7)  Dz.U. L 318 z 20.12.1993, s. 18.

(8)  Dz.U. L 312 z 11.11.2006, s. 1.


POROZUMIENIE

w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Arabską Republiką Egiptu dotyczące wzajemnych środków liberalizacyjnych w odniesieniu do produktów rolnych, przetworzonych produktów rolnych oraz ryb i produktów rybołówstwa, w sprawie zastąpienia protokołów 1 i 2 oraz załączników do nich, a także zmian do Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Arabską Republiką Egiptu, z drugiej strony

Szanowna Pani/Szanowny Panie!

Mam zaszczyt zwrócić się do Pani/Pana w związku z negocjacjami przeprowadzonymi zgodnie z eurośródziemnomorskim planem działania dla rolnictwa (plan działania uzgodniony w Rabacie), przyjętym przez ministrów spraw zagranicznych państw eurośródziemnomorskich w dniu 28 listopada 2005 r. w celu przyspieszenia liberalizacji handlu produktami rolnymi, przetworzonymi produktami rolnymi oraz rybami i produktami rybołówstwa, oraz na mocy art. 13 i 15 Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Arabską Republiką Egiptu, z drugiej strony (1) („Układ o stowarzyszeniu”), obowiązującego od dnia 1 czerwca 2004 r., którego postanowienia handlowe i związane z handlem weszły w życie w dniu 1 stycznia 2004 r. i który stanowi, że Wspólnota i Arabska Republika Egiptu stopniowo ustanawiają większą liberalizację w handlu produktami rolnymi, przetworzonymi produktami rolnymi oraz rybami i produktami rybołówstwa.

W wyniku zakończonych negocjacji Strony uzgodniły następujące zmiany do Układu o stowarzyszeniu:

1.

Tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie:

2.

Art. 14 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Produkty rolne, przetworzone produkty rolne oraz ryby i produkty rybołówstwa pochodzące z Egiptu i wymienione w protokole 1 przy przywozie do Wspólnoty podlegają uzgodnieniom określonym w tym protokole.”.

3.

Art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Produkty rolne, przetworzone produkty rolne oraz ryby i produkty rybołówstwa pochodzące ze Wspólnoty i wymienione w protokole 2 przy przywozie do Egiptu podlegają uzgodnieniom określonym w tym protokole.”.

4.

Skreśla się art. 14 ust. 3.

5.

Dodaje się art. 15 ust. 3:

„3.   Umawiające się Strony spotykają się dwa lata po dacie wejścia w życie niniejszego porozumienia w formie wymiany listów, podpisanego w Brukseli dnia 28 października 2009 r., aby rozważyć możliwość wzajemnego przyznania sobie innych koncesji w odniesieniu do handlu produktami rolnymi, przetworzonymi produktami rolnymi oraz rybami i produktami rybołówstwa zgodnie z art. 13 niniejszego porozumienia. Następnie takie spotkania odbywają się regularnie co dwa lata.”.

6.

Protokoły 1 i 2 oraz załączniki do nich zastępuje się protokołami oraz załącznikami do nich zawartymi w załącznikach I i II do niniejszego porozumienia w formie wymiany listów.

7.

Skreśla się protokół 3.

8.

Do Układu o stowarzyszeniu dodaje się wspólną deklarację w sprawie barier sanitarnych i fitosanitarnych lub technicznych w handlu, zawartą w załączniku III do niniejszego porozumienia w formie wymiany listów.

Niniejsze porozumienie w formie wymiany listów wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym złożono ostatni dokument zatwierdzający.

Byłbym wdzięczny za potwierdzenie, że rząd reprezentowanego przez Panią/Pana kraju zgadza się na powyższe postanowienia.

Z wyrazami szacunku,

Съставено в Брюксел на

Hecho en Bruselas, el

V Bruselu dne

Udfærdiget i Bruxelles, den

Geschehen zu Brüssel am

Brüssel,

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις

Done at Brussels,

Fait à Bruxelles, le

Fatto a Bruxelles, addì

Briselē,

Priimta Briuselyje

Kelt Brüsszelben,

Magħmula fi Brussell,

Gedaan te Brussel,

Sporządzono w Brukseli dnia

Feito em Bruxelas,

Încheiat la Bruxelles,

V Bruseli

V Bruslju,

Tehty Brysselissä

Utfärdat i Bryssel den

Image

Image

За Европейската общност

Por la Comunidad Europea

Za Evropské společenství

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Euroopa Ühenduse nimel

Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Eiropas Kopienas vārdā

Europos bendrijos vardu

Az Európai Közösség részéről

Għall-Komunità Ewropea

Voor de Europese Gemeenschap

W imieniu Wspólnoty Europejskiej

Pela Comunidade Europeia

Pentru Comunitatea Europeană

Za Európske spoločenstvo

Za Evropsko skupnost

Euroopan yhteisön puolesta

För Europeiska gemenskapen

Image

Image

 

ZAŁĄCZNIK I

PROTOKÓŁ 1

dotyczący uzgodnień mających zastosowanie do przywozu do Wspólnoty Europejskiej produktów rolnych, przetworzonych produktów rolnych oraz ryb i produktów rybołówstwa pochodzących z Arabskiej Republiki Egiptu

1.

Przywóz do Wspólnoty Europejskiej produktów wymienionych w załączniku do niniejszego protokołu, pochodzących z Egiptu, podlega niżej określonym warunkom.

2.

Od daty wejścia w życie niniejszego porozumienia w formie wymiany listów, podpisanego w Brukseli dnia 28 października 2009 r. (zwanego dalej „porozumieniem w formie wymiany listów”), zniesione zostają cła, które mają zastosowanie do przywozu do Wspólnoty Europejskiej produktów rolnych, przetworzonych produktów rolnych oraz ryb i produktów rybołówstwa pochodzących z Egiptu, chyba że postanowienia zawarte w tabeli 1 w załączniku stanowią inaczej.

3.

W odniesieniu do produktów pochodzących z Egiptu, wymienionych w tabeli 2 w załączniku, cła zostają zniesione lub obniżone w granicach kontyngentów taryfowych wymienionych w kolumnie „b”.

Cła stosowane do przywożonych ilości przekraczających kontyngenty zostają obniżone o wartość procentową wymienioną w kolumnie „c”.

W pierwszym roku po wejściu w życie porozumienia w formie wymiany listów wielkości kontyngentów taryfowych są obliczane proporcjonalnie do wielkości bazowych, z uwzględnieniem okresu, jaki minął przed datą wejścia w życie tego porozumienia.

4.

W odniesieniu do produktów objętych kodami CN 0703 20 00 i 0707 00 05 wielkość kontyngentu taryfowego wymieniona w kolumnie „b” zwiększana jest co roku o wielkość odpowiadającą 3 % wielkości z roku poprzedniego, przy czym pierwsze zwiększenie będzie mieć miejsce rok po wejściu w życie porozumienia w formie wymiany listów.

5.

W odniesieniu do produktów objętych kodami CN 0810 10 00, 1006 20, 1006 30 i 1006 40 wielkość kontyngentu taryfowego wymieniona w kolumnie „b” zwiększana jest co roku przez okres pięciu lat o wielkość odpowiadającą 3 % wielkości z roku poprzedniego, przy czym pierwsze zwiększenie będzie mieć miejsce rok po wejściu w życie porozumienia w formie wymiany listów.

6.

W odniesieniu do produktów objętych kodami CN 1806 10 30, 1806 10 90, 1806 20 95, 2101 20 98 i 2106 90 59 wielkość kontyngentu taryfowego wymieniona w kolumnie „b” zwiększana jest co roku przez okres pięciu lat o wielkość odpowiadającą 5 % wielkości z roku poprzedniego, przy czym pierwsze zwiększenie będzie mieć miejsce rok po wejściu w życie porozumienia w formie wymiany listów.

7.

W odniesieniu do produktów objętych kodami CN 1704 90 99, 1901 90 99, 2101 12 98, 2106 90 98 i 3302 10 29 wielkość kontyngentu taryfowego wymieniona w kolumnie „b” zwiększana jest co roku przez okres pięciu lat o wielkość odpowiadającą 10 % wielkości z roku poprzedniego, przy czym pierwsze zwiększenie będzie mieć miejsce rok po wejściu w życie porozumienia w formie wymiany listów.

8.

a)

Niezależnie od warunków określonych w pkt 2 niniejszego protokołu, w odniesieniu do produktów, które podlegają cenie wejścia zgodnie z art. 140a rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (2 4 9) i w odniesieniu do których we Wspólnej Taryfie Celnej przewidziano stosowanie ceł ad valorem oraz ceł specyficznych, zniesienie ma zastosowanie jedynie do części cła ad valorem.

b)

W odniesieniu do świeżych pomarańczy słodkich objętych kodem CN 0805 10 20 (3 5 10), w ramach kontyngentu taryfowego w wysokości 36 300 ton, któremu przysługuje ulga celna od cła ad valorem, uzgodniona między Wspólnotą Europejską a Egiptem cena wejścia, z której cło specyficzne wymienione w wykazie wspólnotowych ulg celnych dla Światowej Organizacji Handlu (WTO) zostało obniżone do zera, wynosi 264 EUR za tonę w każdym okresie od dnia 1 grudnia do dnia 31 maja.

Jeżeli cena wejścia przesyłki jest o 2, 4, 6 lub 8 % niższa od uzgodnionej ceny wejścia, cło specyficzne wynosi odpowiednio 2, 4, 6 lub 8 % tej uzgodnionej ceny wejścia. Jeżeli cena wejścia przesyłki jest niższa niż 92 % uzgodnionej ceny wejścia, stosuje się stawkę cła specyficznego obowiązującą w WTO.

ZAŁĄCZNIK DO PROTOKOŁU 1

dotyczącego uzgodnień mających zastosowanie do przywozu do Wspólnoty Europejskiej produktów rolnych, przetworzonych produktów rolnych oraz ryb i produktów rybołówstwa pochodzących z Arabskiej Republiki Egiptu

Przywóz do Wspólnoty Europejskiej następujących produktów pochodzących z Egiptu podlega określonym poniżej warunkom.

Tabela 1

Produkty niewymienione w poniższej tabeli są bezcłowe. Preferencyjne traktowanie niektórych wymienionych poniżej produktów wskazane jest w tabeli 2.

Kod CN (2 4 9)

Wyszczególnienie (3 5 10)

0702 00 00

Pomidory, świeże lub schłodzone

0703 20 00

Czosnek, świeży lub schłodzony

0707 00 05

Ogórki, świeże lub schłodzone

0709 90 70

Cukinie, świeże lub schłodzone

0709 90 80

Karczochy, świeże lub schłodzone

0806 10 10

Winogrona stołowe, świeże

0810 10 00

Truskawki, świeże

1006

Ryż

1604 13

Przetworzone lub zakonserwowane sardynki, sardynele i brisling lub szproty, całe lub w kawałkach, ale niemielone

1604 14

Przetworzone lub zakonserwowane tuńczyki, latający bonito i pelamida (Sarda spp.), całe lub w kawałkach, ale niemielone

1701

Cukier trzcinowy lub buraczany i chemicznie czysta sacharoza, w postaci stałej

1702 z wyłączeniem 1702 90 10

Pozostałe cukry, włącznie z chemicznie czystymi: laktozą, glukozą i fruktozą, w postaci stałej; syropy cukrowe niezawierające dodatku środków aromatyzujących lub barwiących; miód sztuczny, nawet zmieszany z miodem naturalnym; karmel

1702 50 00

Chemicznie czysta fruktoza, w postaci stałej

ex 1704 90 99

Pozostałe wyroby cukiernicze, niezawierające kakao, zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy

ex 1806 10 30

Słodzony proszek kakaowy zawierający 70 % masy lub więcej, ale mniej niż 80 % masy, sacharozy

1806 10 90

Słodzony proszek kakaowy zawierający 80 % masy lub więcej sacharozy

ex 1806 20 95

Czekolada i pozostałe przetwory spożywcze zawierające kakao, w blokach, tabliczkach lub batonach, o masie większej niż 2 kg, lub w płynie, paście, proszku, granulkach lub w innej postaci, w pojemnikach lub w bezpośrednich opakowaniach, o zawartości przekraczającej 2 kg, zawierające mniej niż 18 % masy masła kakaowego, zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy

ex 1901 90 99

Pozostałe przetwory spożywcze z mąki, kasz, mączki, skrobi lub z ekstraktu słodowego, niezawierające kakao lub zawierające mniej niż 40 % masy kakao, obliczone w stosunku do całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od 0401 do 0404, niezawierające kakao lub zawierające mniej niż 5 % masy kakao, obliczone w stosunku do całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy/izoglukozy

ex 2101 12 98

Przetwory na bazie kawy, zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy/izoglukozy

ex 2101 20 98

Przetwory na bazie herbaty lub maté, zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy/izoglukozy

ex 2106 90 59

Pozostałe aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe (z wyłączeniem izoglukozy, laktozy, glukozy i syropów z maltodekstryny), zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy/izoglukozy

ex 2106 90 98

Pozostałe przetwory spożywcze, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, w rodzaju stosowanych do produkcji napojów, zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy/izoglukozy

ex 3302 10 29

Pozostałe preparaty w rodzaju stosowanych do produkcji napojów, zawierające wszystkie czynniki zapachowe charakterystyczne dla napojów, o rzeczywistym stężeniu objętościowym alkoholu nieprzekraczającym 0,5 % obj., zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy/izoglukozy

Tabela 2

W odniesieniu do następujących produktów przewiduje się preferencyjne traktowanie w postaci kontyngentów taryfowych, obniżonych stawek celnych dla ilości spoza kontyngentów i okresów ważności wymienionych poniżej:

Kod CN (6 11)

Wyszczególnienie (7 12)

a

b

c

Obniżka cła KNU

%

Kontyngent taryfowy (waga netto w tonach)

Obniżka cła poza kontyngentem taryfowym %

0702 00 00

Pomidory, świeże lub schłodzone, od dnia 1 listopada do dnia 30 czerwca

100 %

bez ograniczeń

0703 20 00

Czosnek, świeży lub schłodzony, od dnia 15 stycznia do dnia 30 czerwca

100 %

4 000

50 %

0707 00 05

Ogórki, świeże lub schłodzone, od dnia 15 listopada do dnia 15 maja

100 %

3 000

0709 90 70

Cukinie, świeże lub schłodzone, od dnia 1 października do dnia 30 kwietnia

100 %

bez ograniczeń

0709 90 80

Karczochy, świeże lub schłodzone, od dnia 1 listopada do dnia 31 marca

100 %

bez ograniczeń

0806 10 10

Winogrona stołowe, świeże, od dnia 1 lutego do dnia 31 lipca

100 %

bez ograniczeń

0810 10 00

Truskawki, świeże, od dnia 1 października do dnia 30 kwietnia

100 %

10 000

1006 20

Ryż łuskany (brązowy)

100 %

20 000

1006 30

Ryż częściowo lub całkowicie bielony, nawet polerowany lub glazurowany

100 %

70 000

1006 40 00

Ryż łamany

100 %

80 000

1702 50 00

Chemicznie czysta fruktoza, w postaci stałej

100 %

1 000

100 % w odniesieniu do cła ad valorem + 30 % w odniesieniu do SR (8)

ex 1704 90 99

Pozostałe wyroby cukiernicze, niezawierające kakao, zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy

100 %

1 000

ex 1806 10 30

Słodzony proszek kakaowy zawierający 70 % masy lub więcej, lecz mniej niż 80 % sacharozy (cukru)

100 %

500

1806 10 90

Słodzony proszek kakaowy zawierający 80 % masy lub więcej sacharozy (cukru)

100 %

500

ex 1806 20 95

Czekolada i pozostałe przetwory spożywcze zawierające kakao, w blokach, tabliczkach lub batonach, o masie większej niż 2 kg, lub w płynie, paście, proszku, granulkach lub w innej postaci, w pojemnikach lub w bezpośrednich opakowaniach, o zawartości przekraczającej 2 kg, zawierające mniej niż 18 % masy masła kakaowego, zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy

100 %

500

ex 1901 90 99

Pozostałe przetwory spożywcze z mąki, kasz, mączki, skrobi lub z ekstraktu słodowego, niezawierające kakao lub zawierające mniej niż 40 % masy kakao, obliczone w stosunku do całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od 0401 do 0404, niezawierające kakao lub zawierające mniej niż 5 % masy kakao, obliczone w stosunku do całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające: 70 % masy lub więcej sacharozy/izoglukozy

100 %

1 000

ex 2101 12 98

Przetwory na bazie kawy, zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy/izoglukozy

100 %

1 000

ex 2101 20 98

Przetwory na bazie herbaty lub maté, zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy/izoglukozy

100 %

500

ex 2106 90 59

Pozostałe aromatyzowane lub barwione syropy cukrowe (z wyłączeniem izoglukozy, laktozy, glukozy i syropów z maltodekstryny), zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy/izoglukozy

100 %

500

ex 2106 90 98

Pozostałe przetwory spożywcze, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, w rodzaju stosowanych do produkcji napojów, zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy/izoglukozy

100 %

1 000

ex 3302 10 29

Pozostałe preparaty w rodzaju stosowanych do produkcji napojów, zawierające wszystkie czynniki zapachowe charakterystyczne dla napojów, o rzeczywistym stężeniu objętościowym alkoholu nieprzekraczającym 0,5 % obj., zawierające 70 % masy lub więcej sacharozy/izoglukozy

100 %

1 000

ZAŁĄCZNIK II

PROTOKÓŁ 2

dotyczący uzgodnień mających zastosowanie do przywozu do Arabskiej Republiki Egiptu produktów rolnych, przetworzonych produktów rolnych oraz ryb i produktów rybołówstwa pochodzących ze Wspólnoty Europejskiej

1.

Przywóz do Arabskiej Republiki Egiptu następujących produktów pochodzących ze Wspólnoty Europejskiej podlega niżej określonym warunkom.

2.

Od daty wejścia w życie niniejszego porozumienia w formie wymiany listów, podpisanego w Brukseli dnia 28 października 2009 r. (zwanego dalej „porozumieniem w formie wymiany listów”), zniesione zostają cła stosowane do przywozu do Arabskiej Republiki Egiptu produktów rolnych, przetworzonych produktów rolnych oraz ryb i produktów rybołówstwa pochodzących ze Wspólnoty Europejskiej, z wyjątkiem produktów wymienionych w tabeli 1 w załączniku.

3.

W odniesieniu do produktów pochodzących ze Wspólnoty Europejskiej, wymienionych w tabeli 2 w załączniku, cła zostają zniesione lub obniżone w granicach kontyngentów taryfowych wymienionych w kolumnie „b”.

W pierwszym roku po wejściu w życie porozumienia w formie wymiany listów wielkości kontyngentów taryfowych są obliczane proporcjonalnie do wielkości bazowych, z uwzględnieniem okresu, jaki minął przed datą wejścia w życie tego porozumienia.

ZAŁĄCZNIK DO PROTOKOŁU 2

dotyczącego uzgodnień mających zastosowanie do przywozu do Arabskiej Republiki Egiptu produktów rolnych, przetworzonych produktów rolnych oraz ryb i produktów rybołówstwa pochodzących ze Wspólnoty Europejskiej

Przywóz do Arabskiej Republiki Egiptu następujących produktów pochodzących ze Wspólnoty Europejskiej podlega niżej określonym warunkom.

Tabela 1

Produkty niewymienione w poniższej tabeli są bezcłowe. Preferencyjne traktowanie niektórych wymienionych poniżej produktów wskazane jest w tabeli 2.

Kod HS lub kod egipski (2 4 9)

Wyszczególnienie (3 5 10)

0203

Mięso ze świń, świeże, schłodzone lub zamrożone

ex ex 0206

Jadalne podroby z bydła, świń, owiec, kóz, koni, osłów, mułów lub osłomułów, świeże, schłodzone lub zamrożone:

0206 30

Ze świń, świeże lub schłodzone

0206 41

Z wątrób świń, zamrożone

0206 49

– –

Pozostałe

ex ex 0207

Mięso i podroby jadalne, z drobiu objętego pozycją 0105, świeże, schłodzone lub zamrożone

 

Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus

0207 11

– –

Niecięte na kawałki, świeże lub schłodzone

0207 12

– –

Niecięte na kawałki, zamrożone

0209

Tłuszcz ze świń bez chudego mięsa oraz tłuszcz drobiowy, niewytapiane lub inaczej wyekstrahowane, świeże, schłodzone, zamrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone

ex ex 0210

Mięso i podroby jadalne, solone, w solance, suszone lub wędzone; mączki i mąki, jadalne, z mięsa lub podrobów:

 

Mięso ze świń

0210 11

– –

Szynki, łopatki i ich kawałki, z kośćmi

0210 12

– –

Boczek i jego kawałki

0210 19

– –

Pozostałe

ex ex 0406 10

Ser (niedojrzewający lub niekonserwowany) świeży, włącznie z serem serwatkowym i twaróg (mniej niż 20 kg)

1501

Tłuszcz ze świń (włącznie ze smalcem) i tłuszcz z drobiu, inne niż te objęte pozycją 0209 lub 1503

ex ex 1602

Pozostałe mięso, podroby lub krew, przetworzone lub zakonserwowane:

1602 10

Przetwory homogenizowane

1602 20

Z wątroby (wątróbki) dowolnych zwierząt

 

Ze świń

1602 41

Szynki i ich kawałki

1602 42

Łopatki i ich kawałki

1602 49

Pozostałe, włącznie z mieszankami

 

Pozostałe, włącznie z przetworami z krwi dowolnych zwierząt

1602 90 10

Ze świń

1704

Wyroby cukiernicze (włącznie z białą czekoladą), niezawierające kakao

1806

Czekolada i pozostałe przetwory spożywcze zawierające kakao

1902

Makarony, nawet poddane obróbce cieplnej lub nadziewane (mięsem lub innymi substancjami), lub przygotowane inaczej, takie jak spaghetti, rurki, nitki, lasagne, gnocchi, ravioli, cannelloni; kuskus, nawet przygotowany

1905

Chleb, bułki, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki i pozostałe wyroby piekarnicze, nawet zawierające kakao; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby

2004

Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, zamrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006

ex ex 2106

Przetwory spożywcze, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone:

2106 90 20

– –

Preparaty alkoholowe złożone, inne niż na bazie substancji zapachowych, w rodzaju stosowanych do produkcji napojów

2203

Piwo otrzymywane ze słodu

2204

Wino ze świeżych winogron, włącznie z winami wzmocnionymi; moszcz gronowy, inny niż ten objęty pozycją 2009

2205

Wermut i pozostałe wina ze świeżych winogron aromatyzowane roślinami lub substancjami aromatycznymi

2206

Pozostałe napoje fermentowane (na przykład cydr (cidr), perry i miód pitny); mieszanki napojów fermentowanych oraz mieszanki napojów fermentowanych i napojów bezalkoholowych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

2207

Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80 % obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone

2208

Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80 % obj.; wódki, likiery i pozostałe napoje spirytusowe

2401

Tytoń nieprzetworzony; odpady tytoniowe

2402

Cygara, nawet z obciętymi końcami, cygaretki i papierosy, z tytoniu lub namiastek tytoniu

2403

Pozostały przetworzony tytoń i przetworzone namiastki tytoniu; tytoń „homogenizowany” lub „odtworzony”; ekstrakty i esencje, z tytoniu

ex ex 3302

Mieszaniny substancji zapachowych i mieszaniny (włącznie z roztworami alkoholowymi) oparte na jednej lub na wielu takich substancjach, w rodzaju stosowanych jako surowce w przemyśle; pozostałe preparaty oparte na substancjach zapachowych, w rodzaju stosowanych do produkcji napojów:

W rodzaju stosowanych w przemyśle spożywczym lub do produkcji napojów:

3302 10 10

Preparaty alkoholowe złożone w rodzaju stosowanych do produkcji napojów

Tabela 2

W odniesieniu do następujących produktów przewiduje się preferencyjne traktowanie w postaci kontyngentów taryfowych i obniżonych stawek celnych wymienionych poniżej:

Kod HS lub kod egipski (6 11)

Wyszczególnienie (7 12)

a

b

Obniżka cła KNU

%

Kontyngent taryfowy (waga netto w tonach)

ex ex 0207

Mięso i podroby jadalne, z drobiu objętego pozycją 0105, świeże, schłodzone lub zamrożone

35 %

5 000

Z ptactwa z gatunku Gallus domesticus

0207 11

– –

Niecięte na kawałki, świeże lub schłodzone

0207 12

– –

Niecięte na kawałki, zamrożone

ex ex 0406 10

Ser (niedojrzewający lub niekonserwowany) świeży, włącznie z serem serwatkowym i twaróg (mniej niż 20 kg)

50 %

1 000

1704

Wyroby cukiernicze (włącznie z białą czekoladą), niezawierające kakao

50 %

bez ograniczeń

1806

Czekolada i pozostałe przetwory spożywcze zawierające kakao

50 %

bez ograniczeń

1902

Makarony, nawet poddane obróbce cieplnej lub nadziewane (mięsem lub innymi substancjami), lub przygotowane inaczej, takie jak spaghetti, rurki, nitki, lasagne, gnocchi, ravioli, cannelloni; kuskus, nawet przygotowany

50 %

bez ograniczeń

1905

Chleb, bułki, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki i pozostałe wyroby piekarnicze, nawet zawierające kakao; opłatki sakralne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby

50 %

bez ograniczeń

2004

Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, zamrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006

50 %

bez ograniczeń

ex ex 3302

Mieszaniny substancji zapachowych i mieszaniny (włącznie z roztworami alkoholowymi) oparte na jednej lub na wielu takich substancjach, w rodzaju stosowanych jako surowce w przemyśle; pozostałe preparaty oparte na substancjach zapachowych, w rodzaju stosowanych do produkcji napojów:

35 %

bez ograniczeń

3302 10 10

W rodzaju stosowanych w przemyśle spożywczym lub do produkcji napojów:

– – –

Preparaty alkoholowe złożone w rodzaju stosowanych do produkcji napojów

ZAŁĄCZNIK III

WSPÓLNA DEKLARACJA W SPRAWIE BARIER SANITARNYCH I FITOSANITARNYCH LUB TECHNICZNYCH W HANDLU

Strony rozwiązują wszelkie problemy utrudniające wdrożenie niniejszego porozumienia, zwłaszcza dotyczące barier sanitarnych, fitosanitarnych lub technicznych w handlu, za pomocą istniejących uzgodnień administracyjnych. Wyniki są następnie przekazywane Podkomitetowi ds. Rolnictwa i Rybołówstwa, Podkomitetowi ds. Przemysłu, Handlu, Usług i Inwestycji oraz Komitetowi Stowarzyszenia. Strony zobowiązują się do zbadania i rozwiązania tych problemów w możliwie najkrótszym terminie i w sposób polubowny, zgodnie z mającymi zastosowanie odpowiednimi przepisami.

Szanowna Pani / Szanowny Panie!

Mam zaszczyt potwierdzić odbiór Pani/Pana listu z dzisiejszą datą, sformułowanego w następujący sposób:

„Mam zaszczyt zwrócić się do Pani/Pana w związku z negocjacjami przeprowadzonymi zgodnie z eurośródziemnomorskim planem działania dla rolnictwa (plan działania uzgodniony w Rabacie) przyjętym przez ministrów spraw zagranicznych państw eurośródziemnomorskich w dniu 28 listopada 2005 r. w celu przyspieszenia liberalizacji handlu produktami rolnymi, przetworzonymi produktami rolnymi oraz rybami i produktami rybołówstwa oraz na mocy art. 13 i 15 Układu eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Arabską Republiką Egiptu, z drugiej strony (13) («Układ o stowarzyszeniu»), obowiązującego od dnia 1 czerwca 2004 r., którego postanowienia handlowe i związane z handlem weszły w życie w dniu 1 stycznia 2004 r. i który stanowi, że Wspólnota i Arabska Republika Egiptu stopniowo ustanawiają większą liberalizację w handlu produktami rolnymi, przetworzonymi produktami rolnymi oraz rybami i produktami rybołówstwa.

W wyniku zakończonych negocjacji Strony uzgodniły następujące zmiany do Układu o stowarzyszeniu:

1.

Tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie:

2.

Art. 14 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

»1.   Produkty rolne, przetworzone produkty rolne oraz ryby i produkty rybołówstwa pochodzące z Egiptu i wymienione w protokole 1 przy przywozie do Wspólnoty podlegają uzgodnieniom określonym w tym protokole.«.

3.

Art. 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

»2.   Produkty rolne, przetworzone produkty rolne oraz ryby i produkty rybołówstwa pochodzące ze Wspólnoty i wymienione w protokole 2 przy przywozie do Egiptu podlegają uzgodnieniom określonym w tym protokole.«.

4.

Skreśla się art. 14 ust. 3.

5.

Dodaje się art. 15 ust. 3:

»3.   Umawiające się Strony spotykają się dwa lata po dacie wejścia w życie niniejszego porozumienia w formie wymiany listów, podpisanego w Brukseli dnia 28 października 2009 r., aby rozważyć możliwość wzajemnego przyznania sobie innych koncesji w odniesieniu do handlu produktami rolnymi, przetworzonymi produktami rolnymi oraz rybami i produktami rybołówstwa zgodnie z art. 13 niniejszego porozumienia. Następnie takie spotkania odbywają się regularnie co dwa lata.«.

6.

Protokoły 1 i 2 oraz załączniki do nich zastępuje się protokołami oraz załącznikami do nich zawartymi w załącznikach I i II do niniejszego porozumienia w formie wymiany listów.

7.

Skreśla się protokół 3.

8.

Do Układu o stowarzyszeniu dodaje się wspólną deklarację w sprawie barier sanitarnych i fitosanitarnych lub technicznych w handlu, zawartą w załączniku III do niniejszego porozumienia w formie wymiany listów.

Niniejsze porozumienie w formie wymiany listów wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym złożono ostatni dokument zatwierdzający.”

Arabska Republika Egiptu ma zaszczyt potwierdzić swoją zgodę na treść niniejszego listu.

Z wyrazami szacunku,

Съставено в Брюксел на

Hecho en Bruselas, el

V Bruselu dne

Udfærdiget i Bruxelles, den

Geschehen zu Brüssel am

Brüssel,

Έγινε στις Βρυξέλλες, στις

Done at Brussels,

Fait à Bruxelles, le

Fatto a Bruxelles, addì

Briselē,

Priimta Briuselyje

Kelt Brüsszelben,

Magħmula fi Brussell,

Gedaan te Brussel,

Sporządzono w Brukseli dnia

Feito em Bruxelas,

Încheiat la Bruxelles,

V Bruseli

V Bruslju,

Tehty Brysselissä

Utfärdat i Bryssel den

Image

Image

За Арабска република Египет

Por la República Arabe de Egipto

Za Egyptskou arabskou republiku

For Den Arabiske Republik Egypten

Für die Arabische Republik Ägypten

Egiptuse Araabia Vabariigi nimel

Για την Αραβική Δημοκρατία της Αιγύπτου

For the Arab Republic of Egypt

Pour la République arabe d'Égypte

Per la Repubblica araba d'Egitto

Eğiptes Arābu Republikas vārdā

Egipto Arabų Respublikos vardu

Az Egyiptomi Arab Köztársaság részéről

Għar-Repubblika Għarbija tal-Eġittu

Voor de Arabische Republiek Egypte

W imieniu Arabskiej Republiki Egiptu

Pela República Árabe do Egipto

Pentru Republica Arabă Egipt

Za Egyptskú arabskú republiku

Za Arabsko republiko Egipt

Egyptin arabitasavallan puolesta

På Arabrepubliken Egyptens vägnar

Image

Image

 


(1)  Dz.U. L 304 z 30.9.2004, s. 39.

(2)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(3)  Kody CN zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1214/2007 (Dz.U. L 286 z 31.10.2007, s. 1).

(4)  Kody CN zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1214/2007 (Dz.U. L 286 z 31.10.2007, s. 1).

(5)  Niezależnie od reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, należy uznać, że terminologia stosowana do wyszczególnienia produktów ma jedynie charakter orientacyjny, ponieważ system preferencji, w kontekście niniejszego załącznika, określa się przez objęcie danych produktów kodami CN. W przypadku gdy wskazywane są kody „ex” CN, system preferencji należy ustalić poprzez łączne zastosowanie kodów CN oraz odpowiadającego im wyszczególnienia.

(6)  Kody CN zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1214/2007 (Dz.U. L 286 z 31.10.2007, s. 1).

(7)  Niezależnie od reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, należy uznać, że terminologia stosowana do wyszczególnienia produktów ma jedynie charakter orientacyjny, ponieważ w kontekście niniejszego załącznika system preferencyjny został określony przy wykorzystaniu kodów CN. W przypadku gdy wskazywane są kody „ex” CN, system preferencji należy ustalić poprzez łączne zastosowanie kodów CN oraz odpowiadającego im wyszczególnienia.

(8)  „SR”: składnik rolny, o którym mowa w zmienionym rozporządzeniu (EWG) nr 3448/93.

(9)  Kody egipskie zgodnie z Egipską Taryfą Celną opublikowaną dnia 5 lutego 2007 r.

(10)  Niezależnie od reguł interpretacji zharmonizowanego systemu (HS) lub taryfowej nomenklatury egipskiej, należy uznać, że terminologia stosowana do wyszczególnienia produktów ma jedynie charakter orientacyjny.

(11)  Kody egipskie zgodnie z Egipską Taryfą Celną opublikowaną dnia 5 lutego 2007 r.

(12)  Niezależnie od reguł interpretacji zharmonizowanego systemu (HS) lub taryfowej nomenklatury egipskiej, należy uznać, że terminologia stosowana do wyszczególnienia produktów ma jedynie charakter orientacyjny.

(13)  Dz.U. L 304 z 30.9.2004, s. 39.