		ISSN 1725-5139 doi:10.3000/17255139.L_2010.104.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 104

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 53 24 kwietnia 2010

Spis treści		II Akty o charakterze nieustawodawczym	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 346/2010 z dnia 15 kwietnia 2010 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1251/2008 w zakresie wymagań dotyczących wprowadzania do obrotu oraz przywozu, w odniesieniu do przesyłek zwierząt akwakultury przeznaczonych dla państw członkowskich lub ich części posiadających środki krajowe zatwierdzone decyzją 2010/221/UE ( 1 )	1
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 347/2010 z dnia 21 kwietnia 2010 r. zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 245/2009 w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla lamp fluorescencyjnych bez wbudowanego statecznika, lamp wyładowczych dużej intensywności oraz stateczników i opraw oświetleniowych służących do zasilania takich lamp ( 1 )	20
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 348/2010 z dnia 23 kwietnia 2010 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie L-izoleucyny jako dodatku paszowego w żywieniu zwierząt wszystkich gatunków ( 1 )	29
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 349/2010 z dnia 23 kwietnia 2010 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie chelatu miedzi z hydroksyanalogiem metioniny jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt ( 1 )	31
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 350/2010 z dnia 23 kwietnia 2010 r. dotyczące zezwolenia na stosowanie chelatu manganu z hydroksyanalogiem metioniny jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt ( 1 )	34
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 351/2010 z dnia 23 kwietnia 2010 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 862/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej w odniesieniu do definicji kategorii grup kraju urodzenia, grup kraju poprzedniego miejsca zamieszkania, grup kraju kolejnego miejsca zamieszkania oraz grup obywatelstwa ( 1 )	37
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 352/2010 z dnia 23 kwietnia 2010 r. zatwierdzające nieznaczne zmiany specyfikacji zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwy [Pomme de terre de l’île de Ré (CHNP)]	40
	*	Rozporządzenie Komisji (UE) nr 353/2010 z dnia 23 kwietnia 2010 r. zatwierdzające nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Mirabelles de Lorraine (CHOG)]	45
		Rozporządzenie Komisji (UE) nr 354/2010 z dnia 23 kwietnia 2010 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	50
		Rozporządzenie Komisji (UE) nr 355/2010 z dnia 23 kwietnia 2010 r. dotyczące wydawania pozwoleń na przywóz ryżu w ramach kontyngentu taryfowego otwartego rozporządzeniem (WE) nr 327/98 dla podokresu kwiecień 2010 r.	52
		DYREKTYWY
	*	Dyrektywa Komisji 2010/27/UE z dnia 23 kwietnia 2010 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej triflumizolu jako substancji czynnej ( 1 )	54
	*	Dyrektywa Komisji 2010/28/UE z dnia 23 kwietnia 2010 r. zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej metalaksylu jako substancji czynnej ( 1 )	57
		DECYZJE
		2010/230/UE
	*	Decyzja Komisji z dnia 23 kwietnia 2010 r. w sprawie finansowania programu prac na rok 2010 dotyczącego szkoleń w zakresie bezpieczeństwa żywności i pasz oraz zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt w ramach programu Lepsze szkolenia na rzecz bezpieczniejszej żywności	60


	(1) Tekst mający znaczenie dla EOG

PL	Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.

II Akty o charakterze nieustawodawczym

ROZPORZĄDZENIA

24.4.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/1

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 346/2010

z dnia 15 kwietnia 2010 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1251/2008 w zakresie wymagań dotyczących wprowadzania do obrotu oraz przywozu, w odniesieniu do przesyłek zwierząt akwakultury przeznaczonych dla państw członkowskich lub ich części posiadających środki krajowe zatwierdzone decyzją 2010/221/UE

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2006/88/WE z dnia 24 października 2006 r. w sprawie wymogów w zakresie zdrowia zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz zapobiegania niektórym chorobom zwierząt wodnych i zwalczania tych chorób (1), w szczególności jej art. 25 i art. 61 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzja Komisji 2010/221/UE zatwierdzająca krajowe środki ograniczające oddziaływanie niektórych chorób zwierząt akwakultury i dzikich zwierząt wodnych zgodnie z art. 43 dyrektywy Rady 2006/88/WE (2) zezwala niektórym państwom członkowskim na nakładanie wymogów dotyczących wprowadzania na ich terytoria lub ich części przesyłek niektórych zwierząt akwakultury w celu zapobiegania wprowadzeniu lub zwalczania wiosennej wiremii karpi (SVC), bakteryjnej choroby nerek (BKD), zakaźnej martwicy trzustki (IPN) oraz gyrodaktylozy (Gyrodactylus salaris) (GS). Decyzja ta zastępuje decyzję Komisji 2004/453/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. wykonującą dyrektywę Rady 91/67/EWG w odniesieniu do środków zwalczania niektórych chorób zwierząt akwakultury (3).

(2)

Mając na celu zapobieganie wprowadzeniu tych chorób lub kontrolę nad ich rozprzestrzenianiem się, przesyłki zwierząt akwakultury przeznaczonych do celów hodowlanych, do obszarów umieszczenia, łowisk typu „wpuść i złów”, otwartych obiektów, w których utrzymuje się zwierzęta ozdobne, lub do odnowy populacji, wprowadzanych do państwa członkowskiego lub jego części, wymienionych w załącznikach I i II do decyzji 2010/221/UE, należących do gatunków podatnych na choroby, od których dane państwo członkowskie lub jego część uznano za wolne, lub w odniesieniu do których posiadają one program eliminowania, powinny pochodzić z obszaru o równoważnym statusie zdrowotnym.

(3)	Aby zapewnić spełnienie wspomnianych wymogów, przesyłkom tego rodzaju powinno towarzyszyć świadectwo zdrowia zwierząt zawierające niezbędne poświadczenia.

(4)

W przypadku przemieszczania zwierząt akwakultury na terytorium Unii Europejskiej (wprowadzanie do obrotu), odrębne świadectwa zdrowia zwierząt zostały określone w decyzji 2004/453/WE. W celu uproszczenia prawodawstwa Unii niezbędne warunki dotyczące zdrowia zwierząt w odniesieniu do chorób objętych zatwierdzonymi środkami krajowymi powinny obecnie zostać włączone do świadectw zdrowia zwierząt dla wprowadzania do obrotu, ustanowionych w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1251/2008 z dnia 12 grudnia 2008 r. wdrażającym dyrektywę Rady 2006/88/WE w zakresie warunków oraz wymagań certyfikacji w odniesieniu do wprowadzania do obrotu i przywożenia do Unii zwierząt akwakultury i produktów akwakultury oraz ustanawiającym wykaz gatunków-wektorów (4). Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do tego rozporządzenia.

(5)

Odpowiednie wzory świadectw zdrowia zwierząt do celów przywozu zwierząt akwakultury do Unii, ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 1251/2008, zawierają już poświadczenia w odniesieniu tych chorób. Poświadczenia te należy jednak zmienić tak, by uwzględnić zasady przywozu zwierząt akwakultury, określone w dyrektywie 2006/88/WE oraz w Międzynarodowym Kodeksie Zdrowia Zwierząt Wodnych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE). Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik IV do tego rozporządzenia.

(6)

Wymagania dotyczące wprowadzania do obrotu oraz przywozu w odniesieniu do przesyłek zwierząt akwakultury przeznaczonych dla państw członkowskich i ich części posiadających środki krajowe zatwierdzone decyzją 2010/221/UE powinny mieć zastosowanie wyłącznie do gatunków podatnych na odnośne choroby. W związku z powyższym, w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1251/2008 należy zamieścić wykaz gatunków podatnych na te choroby.

(7)

Uwzględniając jednak fakt, że ryby należące do jakiegokolwiek gatunku, występujące w wodach, w których występują też gatunki ryb zakażonych GS, mogą rozprzestrzeniać tę chorobę, wymagania dotyczące wprowadzania do obrotu oraz przywozu odnoszące się do GS powinny mieć również zastosowanie do przesyłek ryb należących do jakichkolwiek gatunków wprowadzanych do państw członkowskich lub ich części, wymienionych w decyzji 2010/221/UE jako wolne od tej choroby.

(8)

Z racji, że wzory świadectw zdrowia zwierząt ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 1251/2008 zmienionym niniejszym rozporządzeniem obejmują wszelkie środki krajowe zatwierdzone zgodnie z art. 43 dyrektywy 2006/88/WE, a decyzja 2004/453/WE zostaje uchylona decyzją 2010/221/UE, należy skreślić art. 18 rozporządzenia (WE) nr 1251/2008.

(9)	Należy zapewnić środki przejściowe umożliwiające państwom członkowskim i odnośnej branży podjęcie koniecznych środków w celu spełnienia wymogów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

(10)

W celu zapewnienia, że świadectwa zdrowia zwierząt są wydawane w sposób prawidłowy w przypadkach, gdy niektóre stwierdzenia zawarte we wzorach świadectw zdrowia zwierząt ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 1251/2008 są nieistotne, a także w tych przypadkach, gdy składają się one z więcej niż jednego arkusza papieru, w uwagach wyjaśniających należy zamieścić dalsze objaśnienia. Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik V do tego rozporządzenia.

(11)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1251/2008.

(12)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1251/2008 wprowadza się następujące zmiany:

W art. 1 lit. b) otrzymuje następujące brzmienie:

„b)

warunki dotyczące zdrowia zwierząt do celu wprowadzenia do obrotu:

(i)	ozdobnych zwierząt wodnych pochodzących z zamkniętych obiektów, w których utrzymuje się zwierzęta ozdobne, lub przeznaczonych do takich obiektów, oraz

(ii)

zwierząt akwakultury przeznaczonych do celów hodowlanych, do obszarów umieszczenia, łowisk typu „wpuść i złów”, otwartych obiektów, w których utrzymuje się zwierzęta ozdobne, i do odnowy populacji, w państwach członkowskich i ich częściach posiadających środki krajowe zatwierdzone decyzją 2010/221/UE (5);

Dodaje się art. 8a w brzmieniu:

„Artykuł 8a

Zwierzęta akwakultury przeznaczone do celów hodowlanych, do obszarów umieszczenia, łowisk typu „wpuść i złów”, otwartych obiektów, w których utrzymuje się zwierzęta ozdobne, i do odnowy populacji, w państwach członkowskich i ich częściach posiadających środki krajowe zatwierdzone decyzją 2010/221/UE

1. Przesyłkom zwierząt akwakultury przeznaczonych do celów hodowlanych, do obszarów umieszczenia, łowisk typu „wpuść i złów”, otwartych obiektów, w których utrzymuje się zwierzęta ozdobne, lub do odnowy populacji musi towarzyszyć świadectwo zdrowia zwierząt wypełnione zgodnie ze wzorem znajdującym się w części A załącznika II i uwagami wyjaśniającymi zawartymi w załączniku V, w przypadku gdy te zwierzęta:

są wprowadzane do państw członkowskich lub ich części wymienionych w drugiej i czwartej kolumnie tabeli zamieszczonej w:

(i)	załączniku I do decyzji 2010/221/UE jako wolne od co najmniej jednej z chorób wymienionych w pierwszej kolumnie tej tabeli; lub

(ii)	załączniku II do decyzji 2010/221/UE jako objęte programem eliminowania co najmniej jednej z chorób wymienionych w pierwszej kolumnie tej tabeli;

b)	należą do gatunków wyszczególnionych w części C załącznika II jako gatunki podatne na choroby, od których dane państwo członkowskie lub jego część uznano za wolne, lub w odniesieniu do których stosuje się program eliminowania zgodnie z decyzją 2010/221/UE, jak określono w lit. a).

2. Przesyłki zwierząt, o których mowa w ust. 1, spełniają wymagania dotyczące zdrowia zwierząt określone we wzorze świadectwa zdrowia zwierząt oraz w uwagach wyjaśniających, o których mowa w ust. 1.

3. Ustępy 1 i 2 mają zastosowanie do przesyłek ryb należących do jakiegokolwiek gatunku i pochodzących z wód, w których występują zwierzęta należące do gatunków wymienionych w części C załącznika II jako gatunki podatne na zakażenie Gyrodactylus salaris, w przypadku gdy przesyłki te są przeznaczone dla państwa członkowskiego lub jego części wymienionych w załączniku I do decyzji 2010/221/UE jako wolne od Gyrodactylus salaris (GS).”

3)	Skreśla się art. 18.

4)	W załącznikach II, IV i V wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Przepisy przejściowe

1. W okresie przejściowym do dnia 31 lipca 2010 r. przesyłki zwierząt akwakultury, którym towarzyszą świadectwa zdrowia zwierząt wydane zgodnie z częściami A lub B załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1251/2008 przed zmianami wprowadzonymi niniejszym rozporządzeniem, można nadal przywozić do Unii lub przewozić tranzytem przez jej terytorium.

2. W okresie przejściowym do dnia 31 lipca 2011 r. przesyłki zwierząt akwakultury, którym towarzyszą świadectwa zdrowia zwierząt wydane zgodnie z częściami A lub B załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 1251/2008 przed zmianami wprowadzonymi niniejszym rozporządzeniem, można nadal przywozić do Unii lub przewozić tranzytem przez jej terytorium, pod warunkiem że nie mają zastosowania poświadczenia zdrowia zwierząt w odniesieniu do wiosennej wiremii karpi (SVC), bakteryjnej choroby nerek (BKD), zakaźnej martwicy trzustki (IPN) oraz zakażenia Gyrodactylus salaris (GS), określone w części II tych świadectw.

Artykuł 3

Wejście w życie i zakres stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 15 maja 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 15 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 328 z 24.11.2006, s. 14.

(2) Dz.U. L 98 z 20.4.2010, s. 7.

(3) Dz.U. L 202 z 7.6.2004, s. 4.

(4) Dz.U. L 337 z 16.12.2008, s. 41.

(5) Dz.U. L 98 z 20.4.2010, p. 7.”

ZAŁĄCZNIK

W załącznikach II, IV i V wprowadza się następujące zmiany:

W załączniku II wprowadza się następujące zmiany:

a)	część A otrzymuje brzmienie: „CZĘŚĆ A Wzór świadectwa zdrowia zwierząt dla wprowadzania do obrotu zwierząt akwakultury przeznaczonych do celów hodowlanych, do obszarów umieszczenia, łowisk typu »wpuść i złów«, otwartych obiektów, w których utrzymuje się zwierzęta ozdobne, i do odnowy populacji

dodaje się część C w brzmieniu:

„CZĘŚĆ C

Wykaz gatunków podatnych na choroby, w odniesieniu do których zostały zatwierdzone krajowe środki na mocy decyzji 2010/221/UE

Choroba	Gatunki podatne
Wiosenna wiremia karpi (SVC)	Tołpyga pstra (Aristichthys nobilis), karaś złocisty (Carassius auratus), karaś pospolity (Carassius carassius), amur biały (Ctenopharyngodon idellus), karp i karp koi (Cyprinus carpio), tołpyga biała (Hypophtalmichthys molitrix), sum pospolity (Silurus glanis), lin (Tinca tinca), jaź (Leuciscus idus)
Bakteryjna choroba nerek (BKD)	Rodzina: Łososiowate
Zakaźna martwica trzustki (IPN)	Pstrąg tęczowy (Oncorhynchus mykiss), pstrąg źródlany (Salvelinus fontinalis), troć wędrowna (Salmo trutta), łosoś atlantycki (Salmo salar), łosoś pacyficzny (Oncorhynchus spp.), sieja (Coregonus lavaretus)
Zakażenie Gyrodactylus salaris	Łosoś atlantycki (Salmo salar), pstrąg tęczowy (Oncorhynchus mykiss), golec zwyczajny (Salvelinus alpinus), północnoamerykański pstrąg źródlany (Salvelinus fontinalis), lipień (Thymallus thymallus), północnoamerykański pstrąg jeziorowy (Salvelinus namaycush), troć wędrowna (Salmo trutta).”

W załączniku IV wprowadza się następujące zmiany:

a)	część A otrzymuje brzmienie: „CZĘŚĆ A Wzór świadectwa zdrowia zwierząt dla przywozu na terytorium Unii Europejskiej zwierząt akwakultury przeznaczonych do celów hodowlanych, do obszarów umieszczenia, łowisk typu »wpuść i złów« oraz otwartych obiektów, w których utrzymuje się zwierzęta ozdobne

b)	część B otrzymuje brzmienie: „CZĘŚĆ B Wzór świadectwa zdrowia zwierząt dla przywozu na terytorium Unii Europejskiej ozdobnych zwierząt wodnych przeznaczonych do zamkniętych obiektów, w których utrzymuje się zwierzęta ozdobne

Załącznik V otrzymuje brzmienie:

„ZAŁĄCZNIK V

Uwagi wyjaśniające

a)	Świadectwa są wydawane przez właściwe organy kraju pochodzenia w oparciu o odpowiedni wzór określony w załącznikach II i IV do niniejszego rozporządzenia, z uwzględnieniem miejsca przeznaczenia oraz sposobu wykorzystania przesyłki po jej przybyciu do miejsca przeznaczenia.

W celu uwzględnienia statusu miejsca przeznaczenia w zakresie chorób nieegzotycznych, o których mowa w części II załącznika IV do dyrektywy 2006/88/WE, w państwie członkowskim UE, lub chorób, w przypadku których dane miejsce przeznaczenia posiada środki zatwierdzone decyzją 2010/221/UE zatwierdzającą środki krajowe zgodnie z art. 43 dyrektywy Rady 2006/88/WE, w świadectwie należy ująć i podać stosowne wymagania szczegółowe.

»Miejsce pochodzenia« oznacza położenie gospodarstwa lub obszaru hodowli mięczaków, w którym zwierzęta akwakultury były hodowane do czasu osiągnięcia wielkości handlowej odpowiedniej dla przesyłki objętej tym świadectwem. W przypadku dzikich zwierząt wodnych »miejsce pochodzenia« oznacza miejsce odłowu.

d)	Jeżeli wzór świadectwa wymaga skreślenia niektórych nieistotnych stwierdzeń, te nieistotne stwierdzenia mogą zostać przekreślone, parafowane i opatrzone pieczęcią przez urzędnika wystawiającego świadectwo, albo całkowicie wykreślone ze świadectwa.

e)	Oryginał każdego świadectwa składa się z pojedynczego arkusza papieru lub, w przypadku obszerniejszego tekstu, musi mieć taką formę, aby wszystkie wymagane arkusze papieru stanowiły integralną, niepodzielną całość.

W przywozie z krajów trzecich na terytorium Unii, oryginał świadectwa i etykiety, o których mowa we wzorze świadectwa, należy sporządzić przynajmniej w jednym języku urzędowym państwa członkowskiego, w którym znajduje się punkt kontroli granicznej, przez który przesyłka wprowadzana jest na terytorium Unii, oraz w języku urzędowym państwa członkowskiego przeznaczenia. Państwa członkowskie mogą jednak zezwolić na sporządzenie świadectwa w języku urzędowym innego państwa członkowskiego, w razie potrzeby wraz z jego urzędowym tłumaczeniem.

W razie dołączenia do świadectwa dodatkowych arkuszy w celu określenia elementów składających się na przesyłkę, takie dodatkowe arkusze uznaje się również za część oryginału świadectwa pod warunkiem, że każda strona opatrzona jest podpisem i pieczęcią urzędowego inspektora wystawiającego świadectwo.

W przypadku gdy świadectwo, łącznie z dodatkowymi arkuszami, o których mowa w lit. g), składa się z więcej niż jednej strony, każda ze stron musi zostać opatrzona w dolnej części numerem »–x (numer strony) z y (całkowita liczba stron)–«, oraz w górnej części numerem referencyjnym świadectwa nadanym przez właściwy organ.

Oryginał świadectwa musi być wypełniony i podpisany przez urzędowego inspektora nie później niż na 72 godziny przez załadunkiem przesyłki lub nie później niż na 24 godziny w tych przypadkach, gdy zwierzęta akwakultury muszą być poddane badaniu w ciągu 24 godzin przed załadunkiem. Właściwe organy kraju pochodzenia zapewniają przestrzeganie zasad certyfikacji równoważnych z zasadami ustanowionymi w dyrektywie 96/93/WE.

j)	Kolor podpisu musi różnić się od koloru druku. Ten sam wymóg dotyczy także pieczęci innych niż pieczęci tłoczone lub znaki wodne.

k)	W przywozie z krajów trzecich na terytorium Unii, oryginał świadectwa musi towarzyszyć przesyłce do punktu kontroli granicznej UE. W przypadku przesyłek wprowadzanych do obrotu na terytorium Unii oryginał świadectwa musi towarzyszyć przesyłce do ostatecznego miejsca przeznaczenia.

Świadectwo wystawione dla żywych zwierząt akwakultury zachowuje ważność przez 10 dni od daty wystawienia. W przypadku transportu statkiem czas ten przedłuża się o czas trwania podróży morskiej. W tym celu do świadectwa zdrowia zwierząt należy dołączyć oświadczenie kapitana statku, w formie dodatku sporządzonego zgodnie ze wzorem przedstawionym w części D załącznika IV.

Należy pamiętać, że ogólne warunki transportu zwierząt ustanowione w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1/2005 w sprawie ochrony zwierząt podczas transportu i związanych z tym działań oraz zmieniającym dyrektywy 64/432/EWG i 93/119/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1255/97 mogą wymagać, w stosownych przypadkach, przyjęcia środków po wprowadzeniu przesyłki na terytorium Unii, jeżeli nie są spełnione wymagania wynikające z tego rozporządzenia.”

24.4.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/20

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 347/2010

z dnia 21 kwietnia 2010 r.

zmieniające rozporządzenie Komisji (WE) nr 245/2009 w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla lamp fluorescencyjnych bez wbudowanego statecznika, lamp wyładowczych dużej intensywności oraz stateczników i opraw oświetleniowych służących do zasilania takich lamp

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE z dnia 21 października 2009 r. ustanawiającą ogólne zasady ustalania wymogów dotyczących ekoprojektu dla produktów związanych z energią (1), w szczególności jej art. 15 ust. 1,

po konsultacji z Forum Konsultacyjnym ds. Ekoprojektu,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Po przyjęciu rozporządzenia Komisji (WE) nr 245/2009 z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla lamp fluorescencyjnych bez wbudowanego statecznika, dla lamp wyładowczych dużej intensywności, a także dla stateczników i opraw oświetleniowych służących do zasilania takich lamp, oraz uchylającym dyrektywę 2000/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2) okazało się, że należy zmienić niektóre z jego przepisów, aby uniknąć niepożądanych skutków w zakresie dostępności i działania produktów objętych tym rozporządzeniem.

(2)

Poza tym niezbędne jest uspójnienie wymogów dotyczących informacji o produkcie ustanowionych, z jednej strony, w rozporządzeniu (WE) nr 245/2009, a z drugiej strony, w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 244/2009 z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2005/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla bezkierunkowych lamp do użytku domowego (3).

(3)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu powołanego na mocy art. 19 ust. 1 dyrektywy 2009/125/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 245/2009

Załączniki I, II, III i IV do rozporządzenia (WE) nr 245/2009 zmienia się zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 13 kwietnia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 21 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 285 z 31.10.2009, s. 10.

(2) Dz.U. L 76 z 24.3.2009, s. 17.

(3) Dz.U. L 76 z 24.3.2009, s. 3.

ZAŁĄCZNIK

Zmiany w załącznikach I, II, III i IV do rozporządzenia (WE) nr 245/2009

W załącznikach I, II, III i IV do rozporządzenia (WE) nr 245/2009 wprowadza się następujące zmiany:

w załączniku I wprowadza się następujące zmiany:

a)	tytuł otrzymuje brzmienie:

zdanie wprowadzające w pkt 1 otrzymuje brzmienie:

„Przepisy załącznika III nie mają zastosowania do następujących lamp, pod warunkiem że w dokumentacji technicznej sporządzonej na potrzeby oceny zgodności zgodnie z art. 8 dyrektywy 2009/125/WE określono, które z poniższych parametrów stanowią podstawę do ich wyłączenia:”;

w pkt 1 lit. c) i d) otrzymują brzmienie:

„c)

lampy wyładowcze dużej intensywności o świetle mieszanym, w których:

—	co najmniej 6 % łącznego promieniowania w zakresie 250–780 nm przypada na zakres 250–400 nm, oraz

—	co najmniej 11 % łącznego promieniowania w zakresie 250–780 nm przypada na zakres 630–780 nm, oraz

—	co najmniej 5 % łącznego promieniowania w zakresie 250–780 nm przypada na zakres 640–700 nm;

lampy wyładowcze dużej intensywności o świetle mieszanym, w których:

—	szczytowa wartość promieniowania przypada w zakresie 315–400 nm (UVA) lub 280–315 nm (UVB);”;

pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2.

Przepisy załącznika III nie mają zastosowania do następujących produktów, pod warunkiem że w informacjach o produkcie, niezależnie od ich postaci, określono, że nie są one przeznaczone na potrzeby oświetlenia ogólnego w rozumieniu niniejszego rozporządzenia lub że nie są przeznaczone do zastosowań wymienionych w lit. b)–e):

a)	produkty przeznaczone do zastosowań innych niż oświetlenie ogólne oraz produkty wbudowane w produkty niepełniące funkcji oświetlenia ogólnego;

b)	lampy objęte wymogami określonymi w dyrektywie 94/9/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (1) lub dyrektywie 1999/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2);

c)	oprawy oświetlenia awaryjnego i oprawy oznakowania awaryjnego w rozumieniu dyrektywy 2006/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3);

d)	stateczniki przeznaczone do wykorzystania w oprawach wymienionych w lit. c) i przeznaczone do zasilania lamp w warunkach awaryjnych;

e)	oprawy oświetleniowe, których dotyczą wymogi określone w dyrektywie 94/9/WE, dyrektywie 1999/92/WE, dyrektywie 2006/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (4), dyrektywie Rady 93/42/EWG (5) i dyrektywie Rady 88/378/EWG (6) oraz oprawy oświetleniowe wbudowane w urządzenia, których dotyczą te wymogi.

W informacji o produkcie określa się przeznaczenie każdego produktu, natomiast w dokumentacji technicznej sporządzonej na potrzeby oceny zgodności zgodnie z art. 8 dyrektywy 2009/125/WE podaje się parametry techniczne potwierdzające, że projekt produktu odpowiada jego określonemu przeznaczeniu.

w załączniku II wprowadza się następujące zmiany:

a)	skreśla się zdanie pierwsze;

b)	w pkt 1 lit. c) dodaje się zdanie w brzmieniu: „Na potrzeby tabeli 6 w załączniku III współczynnik trwałości lampy mierzy się w trybie pracy przy wysokiej częstotliwości i cyklu przełączania 11h/1h.”;

w pkt 3 dodaje się lit. o) w brzmieniu:

„o)	»Lampa o świetle mieszanym« oznacza lampę zawierającą w tej samej bańce lampę z parami rtęci oraz żarnik połączone szeregowo.”;

w załączniku III wprowadza się następujące zmiany:

a)	przed tabelą 1 dodaje się następujący akapit: „Dwutrzonkowe spiralne lampy fluorescencyjne o średnicy wynoszącej co najmniej 16 mm (T5) muszą spełniać wymogi określone w tabeli 5 dla lamp kolistych T9.”;

tabela 2 otrzymuje brzmienie:

„Tabela 2

Minimalne wartości skuteczności znamionowej dla jednotrzonkowych lamp fluorescencyjnych zasilanych przez stateczniki elektromagnetyczne i elektroniczne

Mała pojedyncza rurka równoległa, trzonek G23 (dwubiegunowy) lub 2G7 (czterobiegunowy)		Podwójna rurka równoległa, trzonek G24d (dwubiegunowy) lub G24q (czterobiegunowy)		Potrójna rurka równoległa, trzonek GX24d (dwubiegunowy) lub GX24q (czterobiegunowy)
Moc nominalna (W)	Znamionowa skuteczność świetlna (lm/W), wartość początkowa 100 h	Moc nominalna (W)	Znamionowa skuteczność świetlna (lm/W), wartość początkowa 100 h	Moc nominalna (W)	Znamionowa skuteczność świetlna (lm/W), wartość początkowa 100 h
5	48	10	60	13	62
7	57	13	69	18	67
9	67	18	67	26	66
11	76	26	66
Cztery odnogi na jednej płaszczyźnie, trzonek 2G10 (czterobiegunowy)		Długa pojedyncza rurka równoległa, trzonek 2G11 (czterobiegunowy)
Moc nominalna (W)	Znamionowa skuteczność świetlna (lm/W), wartość początkowa 100 h	Moc nominalna (W)	Znamionowa skuteczność świetlna (lm/W), wartość początkowa 100 h
18	61	18	67
24	71	24	75
36	78	34	82
		36	81”

tabela 3 otrzymuje brzmienie:

„Tabela 3

Minimalne wartości skuteczności znamionowej dla jednotrzonkowych lamp fluorescencyjnych zasilanych tylko przez stateczniki elektroniczne

Potrójna rurka równoległa, trzonek GX24q (czterobiegunowy)		Poczwórna rurka równoległa, trzonek GX24q (czterobiegunowy)		Długa pojedyncza rurka równoległa, trzonek 2G11 (czterobiegunowy)
Moc nominalna (W)	Znamionowa skuteczność świetlna (lm/W), wartość początkowa 100 h	Moc nominalna (W)	Znamionowa skuteczność świetlna (lm/W), wartość początkowa 100 h	Moc nominalna (W)	Znamionowa skuteczność świetlna (lm/W), wartość początkowa 100 h
32	75	57	75	40	83
42	74	70	74	55	82
57	75			80	75
70	74”

tabela 6 otrzymuje brzmienie:

„Tabela 6

Procentowe wartości pomniejszenia minimalnej skuteczności znamionowej dla lamp fluorescencyjnych o wysokiej temperaturze barwowej lub wysokim wskaźniku oddawania barw, lub posiadających drugą bańkę, lub o długim okresie eksploatacji

Parametr lampy	Pomniejszenie skuteczności świetlnej przy 25 °C
Tc ≥ 5 000 K	–10 %
95 ≥ Ra > 90	–20 %
Ra > 95	–30 %
Druga bańka lampy	–10 %
Współczynnik trwałości lampy ≥ 0,50 po 40 000 godzin pracy	–5 %”

w załączniku III pkt 1.1 lit. B zdanie:

„Nadal obowiązywać będą współczynniki korekcji określone dla etapu pierwszego (tabela 6).”

zastępuje się zdaniem:

„Nadal obowiązywać będą współczynniki korekcji (tabela 6) i wymogi szczególne dla dwutrzonkowych spiralnych lamp fluorescencyjnych określone dla etapu pierwszego.”;

f)	tytuł tabeli 7 otrzymuje brzmienie:

g)	tytuł tabeli 8 otrzymuje brzmienie:

w ppkt 1.1. lit. C. załącznika III akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Lampy fluorescencyjne bez wbudowanego statecznika muszą współpracować ze statecznikami o klasie sprawności energetycznej co najmniej A2 zgodnie z pkt 2.2 załącznika III. Oprócz tego mogą one również współpracować ze statecznikami o klasach skuteczności energetycznej niższych niż A2.”;

tabela 11 otrzymuje brzmienie:

„Tabela 11

Współczynnik zachowania strumienia świetlnego dla jedno- i dwutrzonkowych lamp fluorescencyjnych – etap 2

Współczynnik zachowania strumienia świetlnego	Liczba godzin pracy
Rodzaj lampy	2 000	4 000	8 000	16 000
Dwutrzonkowe lampy fluorescencyjne zasilane statecznikiem innym niż statecznik wysokiej częstotliwości	0,95	0,92	0,90	—
Dwutrzonkowe lampy fluorescencyjne T8 zasilane statecznikiem wysokiej częstotliwości z zapłonem na ciepło	0,96	0,92	0,91	0,90
Inne dwutrzonkowe lampy fluorescencyjne zasilane statecznikiem wysokiej częstotliwości z zapłonem na ciepło	0,95	0,92	0,90	0,90
Jednotrzonkowe koliste lampy fluorescencyjne zasilane statecznikiem innym niż statecznik wysokiej częstotliwości, dwutrzonkowe lampy fluorescencyjne o kształcie litery U T8 i dwutrzonkowe spiralne lampy fluorescencyjne o średnicy co najmniej 16 mm (T5)	0,80	0,74	—	—
	0,72 po 5 000 godzin pracy
Jednotrzonkowe koliste lampy fluorescencyjne zasilane statecznikiem wysokiej częstotliwości	0,85	0,83	0,80	—
	0,75 po 12 000 godzin pracy
Inne jednotrzonkowe lampy fluorescencyjne zasilane statecznikiem innym niż statecznik wysokiej częstotliwości	0,85	0,78	0,75	—
Inne jednotrzonkowe lampy fluorescencyjne zasilane statecznikiem wysokiej częstotliwości z zapłonem na ciepło	0,90	0,84	0,81	0,78”

po tabeli 11 dodaje się zdanie wprowadzające i tabelę 11a w brzmieniu:

„Do wartości w tabeli 11 mają zastosowanie następujące pomniejszenia o charakterze kumulatywnym:

Tabela 11a

Wartości procentowe pomniejszeń dotyczących wymogów w zakresie zachowania strumienia świetlnego dla lamp fluorescencyjnych

Parametr lampy	Pomniejszenie wymogów w zakresie zachowania strumienia świetlnego dla lamp fluorescencyjnych
Lampy o 95 ≥ Ra > 90	Przy liczbie godzin pracy ≤ 8 000 h: – 5 % Przy liczbie godzin pracy > 8 000 h: – 10 %
Lampy o Ra > 95	Przy liczbie godzin pracy ≤ 4 000 h: – 10 % Przy liczbie godzin pracy > 4 000 h: – 15 %
Lampy o temperaturze barwowej ≥ 5 000 K	–10 %”

tabela 12 otrzymuje brzmienie:

„Tabela 12

Współczynnik trwałości lampy dla jedno- i dwutrzonkowych lamp fluorescencyjnych – etap 2

Współczynnik trwałości lampy	Liczba godzin pracy
Rodzaj lampy	2 000	4 000	8 000	16 000
Dwutrzonkowe lampy fluorescencyjne zasilane statecznikiem innym niż statecznik wysokiej częstotliwości	0,99	0,97	0,90	—
Dwutrzonkowe lampy fluorescencyjne zasilane statecznikiem wysokiej częstotliwości z zapłonem na ciepło	0,99	0,97	0,92	0,90
Jednotrzonkowe koliste lampy fluorescencyjne zasilane statecznikiem innym niż statecznik wysokiej częstotliwości, dwutrzonkowe lampy fluorescencyjne o kształcie litery U T8 oraz dwutrzonkowe spiralne lampy fluorescencyjne o średnicy co najmniej 16 mm (T5)	0,98	0,77	—	—
	0,50 po 5 000 godzin pracy
Jednotrzonkowe koliste lampy fluorescencyjne zasilane statecznikiem wysokiej częstotliwości	0,99	0,97	0,85	—
	0,50 po 12 000 godzin pracy
Inne jednotrzonkowe lampy fluorescencyjne zasilane statecznikiem innym niż statecznik wysokiej częstotliwości	0,98	0,90	0,50	—
Inne jednotrzonkowe lampy fluorescencyjne zasilane statecznikiem wysokiej częstotliwości z zapłonem na ciepło	0,99	0,98	0,88	—”

tabela 13 otrzymuje brzmienie:

„Tabela 13

Współczynnik zachowania strumienia świetlnego i współczynnik trwałości lampy dla wysokoprężnych lamp sodowych – etap 2

Kategoria wysokoprężnych lamp sodowych oraz liczba godzin pracy do celów pomiarów		Współczynnik zachowania strumienia świetlnego	Współczynnik trwałości lampy
P ≤ 75 W Współczynniki LLMF i LSF mierzone po 12 000 godzin pracy	Ra ≤ 60	> 0,80	> 0,90
	Ra > 60	> 0,75	> 0,75
	wszystkie lampy montowane w ramach wymiany przystosowane do współpracy ze statecznikami lamp wysokoprężnych z parami rtęci	> 0,75	> 0,80
P > 75 W Współczynniki LLMF i LSF mierzone po 16 000 godzin pracy	Ra ≤ 60	> 0,85	> 0,90
	Ra > 60	> 0,70	> 0,65
	wszystkie lampy montowane w ramach wymiany przystosowane do współpracy ze statecznikami lamp wysokoprężnych z parami rtęci	> 0,75	> 0,55

Określone w tabeli 13 wymogi dotyczące instalowanych w ramach wymiany lamp przystosowanych do współpracy ze statecznikami lamp wysokoprężnych z parami rtęci stosuje się do chwili upływu sześciu lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.”;

w załączniku III ppkt 1.3 lit. i) otrzymuje brzmienie:

„i)

temperatura otoczenia wewnątrz oprawy, przy której lampa osiąga konstrukcyjnie maksymalny strumień świetlny. Jeśli temperatura ta jest równa lub niższa od 0 °C, lub równa lub wyższa od 50 °C, należy podać, że lampa nie jest przeznaczona do zastosowań w pomieszczeniach w normalnej temperaturze pokojowej.”;

w pkt 1.3 załącznika III dodaje się lit. j) w brzmieniu:

„j)	w przypadku lamp fluorescencyjnych nieposiadających wbudowanego statecznika – określone w tabeli 17 wskaźniki sprawności energetycznej, przy których lampa może funkcjonować.”;

tabela 17 otrzymuje brzmienie:

„Tabela 17

Wymogi dotyczące wskaźnika sprawności energetycznej stateczników bez funkcji ściemniania do lamp fluorescencyjnych

DANE LAMPY					SPRAWNOŚĆ STATECZNIKA (Plamp/Pinput)
DANE LAMPY					bez funkcji ściemniania
Rodzaj lampy	Moc nominalna	KOD ILCOS	Moc znamionowa/typowa		A2 BAT	A2	A3	B1	B2
	Moc nominalna		50 Hz	HF	A2 BAT	A2	A3	B1	B2
	W		W	W
T8	15	FD-15-E-G13-26/450	15	13,5	87,8 %	84,4 %	75,0 %	67,9 %	62,0 %
T8	18	FD-18-E-G13-26/600	18	16	87,7 %	84,2 %	76,2 %	71,3 %	65,8 %
T8	30	FD-30-E-G13-26/900	30	24	82,1 %	77,4 %	72,7 %	79,2 %	75,0 %
T8	36	FD-36-E-G13-26/1200	36	32	91,4 %	88,9 %	84,2 %	83,4 %	79,5 %
T8	38	FD-38-E-G13-26/1050	38,5	32	87,7 %	84,2 %	80,0 %	84,1 %	80,4 %
T8	58	FD-58-E-G13-26/1500	58	50	93,0 %	90,9 %	84,7 %	86,1 %	82,2 %
T8	70	FD-70-E-G13-26/1800	69,5	60	90,9 %	88,2 %	83,3 %	86,3 %	83,1 %
TC-L	18	FSD-18-E-2G11	18	16	87,7 %	84,2 %	76,2 %	71,3 %	65,8 %
TC-L	24	FSD-24-E-2G11	24	22	90,7 %	88,0 %	81,5 %	76,0 %	71,3 %
TC-L	36	FSD-36-E-2G11	36	32	91,4 %	88,9 %	84,2 %	83,4 %	79,5 %
TCF	18	FSS-18-E-2G10	18	16	87,7 %	84,2 %	76,2 %	71,3 %	65,8 %
TCF	24	FSS-24-E-2G10	24	22	90,7 %	88,0 %	81,5 %	76,0 %	71,3 %
TCF	36	FSS-36-E-2G10	36	32	91,4 %	88,9 %	84,2 %	83,4 %	79,5 %
TC-D / DE	10	FSQ-10-E-G24q=1 FSQ-10-I-G24d=1	10	9,5	89,4 %	86,4 %	73,1 %	67,9 %	59,4 %
TC-D / DE	13	FSQ-13-E-G24q=1 FSQ-13-I-G24d=1	13	12,5	91,7 %	89,3 %	78,1 %	72,6 %	65,0 %
TC-D / DE	18	FSQ-18-E-G24q=2 FSQ-18-I-G24d=2	18	16,5	89,8 %	86,8 %	78,6 %	71,3 %	65,8 %
TC-D / DE	26	FSQ-26-E-G24q=3 FSQ-26-I-G24d=3	26	24	91,4 %	88,9 %	82,8 %	77,2 %	72,6 %
TC-T / TE	13	FSM-13-E-GX24q=1 FSM-13-I-GX24d=1	13	12,5	91,7 %	89,3 %	78,1 %	72,6 %	65,0 %
TC-T / TE	18	FSM-18-E-GX24q=2 FSM-18-I-GX24d=2	18	16,5	89,8 %	86,8 %	78,6 %	71,3 %	65,8 %
TC-T / TC-TE	26	FSM-26-E-GX24q=3 FSM-26-I-GX24d=3	26,5	24	91,4 %	88,9 %	82,8 %	77,5 %	73,0 %
TC-DD / DDE	10	FSS-10-E-GR10q FSS-10-L/P/H-GR10q	10,5	9,5	86,4 %	82,6 %	70,4 %	68,8 %	60,5 %
TC-DD / DDE	16	FSS-16-E-GR10q FSS-16-I-GR8 FSS-16-L/P/H-GR10q	16	15	87,0 %	83,3 %	75,0 %	72,4 %	66,1 %
TC-DD / DDE	21	FSS-21-E-GR10q FSS-21-L/P/H-GR10q	21	19,5	89,7 %	86,7 %	78,0 %	73,9 %	68,8 %
TC-DD / DDE	28	FSS-28-E-GR10q FSS-28-I-GR8 FSS-28-L/P/H-GR10q	28	24,5	89,1 %	86,0 %	80,3 %	78,2 %	73,9 %
TC-DD / DDE	38	FSS-38-E-GR10q FSS-38-L/P/H-GR10q	38,5	34,5	92,0 %	89,6 %	85,2 %	84,1 %	80,4 %
TC	5	FSD-5-I-G23 FSD-5-E-2G7	5,4	5	72,7 %	66,7 %	58,8 %	49,3 %	41,4 %
TC	7	FSD-7-I-G23 FSD-7-E-2G7	7,1	6,5	77,6 %	72,2 %	65,0 %	55,7 %	47,8 %
TC	9	FSD-9-I-G23 FSD-9-E-2G7	8,7	8	78,0 %	72,7 %	66,7 %	60,3 %	52,6 %
TC	11	FSD-11-I-G23 FSD-11-E-2G7	11,8	11	83,0 %	78,6 %	73,3 %	66,7 %	59,6 %
T5	4	FD-4-E-G5-16/150	4,5	3,6	64,9 %	58,1 %	50,0 %	45,0 %	37,2 %
T5	6	FD-6-E-G5-16/225	6	5,4	71,3 %	65,1 %	58,1 %	51,8 %	43,8 %
T5	8	FD-8-E-G5-16/300	7,1	7,5	69,9 %	63,6 %	58,6 %	48,9 %	42,7 %
T5	13	FD-13-E-G5-16/525	13	12,8	84,2 %	80,0 %	75,3 %	72,6 %	65,0 %
T9-C	22	FSC-22-E-G10q-29/200	22	19	89,4 %	86,4 %	79,2 %	74,6 %	69,7 %
T9-C	32	FSC-32-E-G10q-29/300	32	30	88,9 %	85,7 %	81,1 %	80,0 %	76,0 %
T9-C	40	FSC-40-E-G10q-29/400	40	32	89,5 %	86,5 %	82,1 %	82,6 %	79,2 %
T2	6	FDH-6-L/P-W4,3x8,5d-7/220		5	72,7 %	66,7 %	58,8 %
T2	8	FDH-8-L/P-W4,3x8,5d-7/320		7,8	76,5 %	70,9 %	65,0 %
T2	11	FDH-11-L/P-W4,3x8,5d-7/420		10,8	81,8 %	77,1 %	72,0 %
T2	13	FDH-13-L/P-W4,3x8,5d-7/520		13,3	84,7 %	80,6 %	76,0 %
T2	21	FDH-21-L/P-W4,3x8,5d-7/		21	88,9 %	85,7 %	79,2 %
T2	23	FDH-23-L/P-W4,3x8,5d-7/		23	89,8 %	86,8 %	80,7 %
T5-E	14	FDH-14-G5-L/P-16/550		13,7	84,7 %	80,6 %	72,1 %
T5-E	21	FDH-21-G5-L/P-16/850		20,7	89,3 %	86,3 %	79,6 %
T5-E	24	FDH-24-G5-L/P-16/550		22,5	89,6 %	86,5 %	80,4 %
T5-E	28	FDH-28-G5-L/P-16/1150		27,8	89,8 %	86,9 %	81,8 %
T5-E	35	FDH-35-G5-L/P-16/1450		34,7	91,5 %	89,0 %	82,6 %
T5-E	39	FDH-39-G5-L/P-16/850		38	91,0 %	88,4 %	82,6 %
T5-E	49	FDH-49-G5-L/P-16/1450		49,3	91,6 %	89,2 %	84,6 %
T5-E	54	FDH-54-G5-L/P-16/1150		53,8	92,0 %	89,7 %	85,4 %
T5-E	80	FDH-80-G5-L/P-16/1150		80	93,0 %	90,9 %	87,0 %
T5-E	95	FDH-95-G5-L/P-16/1150		95	92,7 %	90,5 %	84,1 %
T5-E	120	FDH-120-G5-L/P-16/1450		120	92,5 %	90,2 %	84,5 %
T5-C	22	FSCH-22-L/P-2GX13-16/225		22,3	88,1 %	84,8 %	78,8 %
T5-C	40	FSCH-40-L/P-2GX13-16/300		39,9	91,4 %	88,9 %	83,3 %
T5-C	55	FSCH-55-L/P-2GX13-16/300		55	92,4 %	90,2 %	84,6 %
T5-C	60	FSCH-60-L/P-2GX13-16/375		60	93,0 %	90,9 %	85,7 %
TC-LE	40	FSDH-40-L/P-2G11		40	91,4 %	88,9 %	83,3 %
TC-LE	55	FSDH-55-L/P-2G11		55	92,4 %	90,2 %	84,6 %
TC-LE	80	FSDH-80-L/P-2G11		80	93,0 %	90,9 %	87,0 %
TC-TE	32	FSMH-32-L/P-2GX24q=3		32	91,4 %	88,9 %	82,1 %
TC-TE	42	FSMH-42-L/P-2GX24q=4		43	93,5 %	91,5 %	86,0 %
TC-TE	57	FSM6H-57-L/P-2GX24q=5 FSM8H-57-L/P-2GX24q=5		56	91,4 %	88,9 %	83,6 %
TC-TE	70	FSM6H-70-L/P-2GX24q=6 FSM8H-70-L/P-2GX24q=6		70	93,0 %	90,9 %	85,4 %
TC-TE	60	FSM6H-60-L/P-2G8=1		63	92,3 %	90,0 %	84,0 %
TC-TE	62	FSM8H-62-L/P-2G8=2		62	92,2 %	89,9 %	83,8 %
TC-TE	82	FSM8H-82-L/P-2G8=2		82	92,4 %	90,1 %	83,7 %
TC-TE	85	FSM6H-85-L/P-2G8=1		87	92,8 %	90,6 %	84,5 %
TC-TE	120	FSM6H-120-L/P-2G8=1 FSM8H-120-L/P-2G8=1		122	92,6 %	90,4 %	84,7 %
TC-DD	55	FSSH-55-L/P-GRY10q3		55	92,4 %	90,2 %	84,6 %”

w załączniku IV po akapicie pierwszym dodaje się akapit w brzmieniu:

„Organy państw członkowskich stosują wiarygodne, dokładne i powtarzalne procedury pomiarowe uwzględniające powszechnie uznane najnowocześniejsze metody pomiarowe, w tym metody określone w dokumentach, których numery referencyjne zostały opublikowane w tym celu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.”.

(1) Dz.U. L 100 z 19.4.1994, s. 1.

(2) Dz.U. L 23 z 28.1.2000, s. 57.

(3) Dz.U. L 374 z 27.12.2006, s. 10.

(4) Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 24.

(5) Dz.U. L 169 z 12.7.1993, s. 1.

(6) Dz.U. L 187 z 16.7.1988, s. 1.”.

24.4.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/29

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 348/2010

z dnia 23 kwietnia 2010 r.

dotyczące zezwolenia na stosowanie L-izoleucyny jako dodatku paszowego w żywieniu zwierząt wszystkich gatunków

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)	Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie preparatu określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)	Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie L-izoleucyny wytwarzanej przez Escherichia coli (FERM ABP-10641) jako dodatku paszowego w żywieniu wszystkich gatunków zwierząt, celem sklasyfikowania jej w kategorii „dodatki dietetyczne”.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w swojej opinii z dnia 9 grudnia 2009 r. (2), że L-izoleucyna nie ma negatywnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko naturalne, a preparat ten można uznać za źródło dostępnej izoleucyny dla wszystkich gatunków zwierząt. Urząd zaleca stosowanie odpowiednich środków zapewniających bezpieczeństwo użytkownika. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczególnych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu preparatu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez wspólnotowe laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)	Ocena L-izoleucyny dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie dodatku, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Preparat wyszczególniony w załączniku, należący do kategorii „dodatki dietetyczne” i do grupy funkcjonalnej „aminokwasy, ich sole i produkty podobne”, zostaje dopuszczony jako dodatek stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2) Dziennik EFSA (2010); 8(1):1425.

ZAŁĄCZNIK

Numer identyfikacyjny dodatku

Nazwa posiadacza zezwolenia

Dodatek

Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksymalny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Inne przepisy

Data ważności zezwolenia

mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 %

Kategoria dodatków dietetycznych. Grupa funkcjonalna: aminokwasy, ich sole i produkty podobne

3c3.8.1

—

L-izoleucyna

Skład dodatku:

L-izoleucyna o czystości co najmniej 93,4 % (w suchej masie), wytwarzana przez Escherichia coli (FERM ABP-10641)

≤ 1 % niezidentyfikowanych zanieczyszczeń (w suchej masie)

Charakterystyka substancji czynnej:

L-izoleucyna (C6H13NO2)

Metoda analityczna:

Metoda oznaczania aminokwasów zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 152/2009 (1)

Wszystkie gatunki zwierząt

—

1.	Należy wskazać wilgotność.

2.	Ze względów bezpieczeństwa: podczas kontaktu z preparatem należy stosować ochronę dróg oddechowych

14 maja 2020

(1) Dz.U. L 54 z 26.2.2009, s. 1.

24.4.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/31

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 349/2010

z dnia 23 kwietnia 2010 r.

dotyczące zezwolenia na stosowanie chelatu miedzi z hydroksyanalogiem metioniny jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)	Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie preparatu określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)	Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie chelatu miedzi z hydroksyanalogiem metioniny jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki dietetyczne”.

(4)

Z opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) przyjętej w dniu 12 listopada 2009 r. (2) w powiązaniu z opinią z dnia 16 kwietnia 2008 r. (3) wynika, że chelat miedzi z hydroksyanalogiem metioniny nie ma negatywnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko. Zgodnie z opinią z dnia 16 kwietnia 2008 r. wskazany preparat może być uważany za źródło przyswajalnej miedzi i spełnia kryteria dodatku dietetycznego dla wszystkich gatunków zwierząt. Urząd zaleca stosowanie odpowiednich środków zapewniających bezpieczeństwo użytkownika. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczególnych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu preparatu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez wspólnotowe laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)	Ocena preparatu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1253/2008 z dnia 15 grudnia 2008 r. dotyczącym zezwolenia na stosowanie chelatu miedzi z hydroksyanalogiem metioniny jako dodatku paszowego (4) zezwolono już na stosowanie tego preparatu jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych. Rozporządzenie to powinno zostać uchylone.

(7)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Preparat wyszczególniony w załączniku, należący do kategorii „dodatki dietetyczne” i do grupy funkcjonalnej „mieszanki pierwiastków śladowych”, zostaje dopuszczony jako dodatek stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.

Artykuł 2

Rozporządzenie (WE) nr 1253/2008 traci moc.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2) Dziennik EFSA (2009) 7(11), s. 1382.

(3) Dziennik EFSA (2008) 693, s. 1.

(4) Dz.U. L 337 z 16.12.2008, s. 78.

ZAŁĄCZNIK

Numer identyfikacyjny dodatku

Nazwa posiadacza zezwolenia

Dodatek

Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksymalny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Inne przepisy

Data ważności zezwolenia

Zawartość pierwiastka (Cu) w mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 %

Kategoria dodatków dietetycznych. Grupa funkcjonalna: mieszanki pierwiastków śladowych

3b4.10

—

Chelat miedzi z hydroksyanalogiem metioniny

Charakterystyka dodatku:

Chelat miedzi z hydroksyanalogiem metioniny zawierający 18 % miedzi i 79,5 % – 81 % kwasu 2-hydroksy-4-(metylotio)masłowego Olej mineralny: ≤ 1 %

CAS: 292140-30-8

Metoda analityczna (1):

Metoda absorpcyjnej spektrometrii atomowej (AAS)

Wszystkie gatunki

—

Bydło

—	Bydło przed rozpoczęciem okresu przeżuwania, w tym uzupełniające preparaty mleko zastępcze: 15 (łącznie)

—	Pozostałe bydło: 35 (łącznie).

Owce: 15 (łącznie)

Prosięta do 12 tygodni: 170 (łącznie)

Skorupiaki: 50 (łącznie)

Pozostałe zwierzęta: 25 (łącznie)

1.	Dodatek jest włączany do pasz w postaci premiksu.

2.	Dla bezpieczeństwa użytkownika: podczas kontaktu z produktem chronić usta i nos oraz używać okularów i rękawic ochronnych.

Na etykiecie znajduje się następujący tekst:

—	W przypadku paszy dla owiec, jeśli zawartość miedzi w paszy przekracza 10 mg/kg: „Zawartość miedzi w paszy może spowodować zatrucie u niektórych ras owiec”.

—	W przypadku paszy dla bydła po rozpoczęciu okresu przeżuwania, jeśli zawartość miedzi w paszy jest mniejsza niż 20 mg/kg: „Zawartość miedzi w paszy może powodować niedobór miedzi u bydła wypasanego na pastwiskach z wysoką zawartością molibdenu lub siarki”.

14 maja 2020

(1) Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem wspólnotowego laboratorium referencyjnego: http://www.irmm.jrc.be/crl_feed_additives

24.4.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/34

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 350/2010

z dnia 23 kwietnia 2010 r.

dotyczące zezwolenia na stosowanie chelatu manganu z hydroksyanalogiem metioniny jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1831/2003 z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)	Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie preparatu określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)	Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie chelatu manganu z hydroksyanalogiem metioniny jako dodatku paszowego dla wszystkich gatunków zwierząt, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki dietetyczne”.

(4)

Z opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) przyjętej w dniu 9 grudnia 2009 r. (2) w powiązaniu z opiniami z dnia 15 września 2009 r. (3) i 15 kwietnia 2008 r. (4) wynika, że chelat manganu z hydroksyanalogiem metioniny nie ma negatywnego wpływu na zdrowie zwierząt i ludzi ani na środowisko. Zgodnie z opinią z dnia 15 kwietnia 2008 r. wskazany preparat może być uważany za źródło przyswajalnego manganu i spełnia kryteria dodatku dietetycznego dla wszystkich gatunków zwierząt. Urząd zaleca stosowanie odpowiednich środków zapewniających bezpieczeństwo użytkownika. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczególnych wymogów dotyczących monitorowania po wprowadzeniu preparatu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez wspólnotowe laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)	Ocena preparatu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)

Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 103/2010 z dnia 5 lutego 2010 r. dotyczącym zezwolenia na stosowanie chelatu manganu z hydroksyanalogiem metioniny jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych (5) preparat ten został już dopuszczony jako dodatek paszowy dla kurcząt rzeźnych. Rozporządzenie to należy uchylić.

(7)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Artykuł 2

Rozporządzenie (UE) nr 103/2010 traci moc.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2) The EFSA Journal (2010) 8(1), s. 1424.

(3) The EFSA Journal (2009) 7(9), s. 1316.

(4) The EFSA Journal (2008) 692, s. 1.

(5) Dz.U. L 35 z 6.2.2010, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Numer identyfikacyjny dodatku

Nazwa posiadacza zezwolenia

Dodatek

Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksymalny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Inne przepisy

Data ważności zezwolenia

Zawartość pierwiastka (Mn) w mg/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 %

Kategoria dodatków dietetycznych. Grupa funkcjonalna: mieszanki pierwiastków śladowych

3b5.10

—

Chelat manganu z hydroksyanalogiem metioniny

Charakterystyka dodatku:

Chelat manganu z hydroksyanalogiem metioniny zawierający 15,5 %–17 % manganu i 77 %–78 % kwasu 2-hydroksy-4-(metylotio)masłowego

Olej mineralny: ≤ 1 %

Metoda analityczna (1):

Atomowa spektrometria emisyjna z indukcyjnie sprzężoną plazmą (ICP-AES) zgodnie z EN 15510:2007

Wszystkie gatunki

—

Ryby: 100 (łącznie)

Pozostałe gatunki: 150 (łącznie)

1.	Dodatek jest włączany do pasz w postaci premiksu.

2.	Dla bezpieczeństwa użytkownika: podczas kontaktu z produktem chronić usta i nos oraz używać okularów i rękawic ochronnych.

14 maja 2020 r.

(1) Szczegóły dotyczące metod analizy można uzyskać pod następującym adresem wspólnotowego laboratorium referencyjnego: http://irmm.jrc.ec.europa.eu/crl-feed-additives

24.4.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/37

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 351/2010

z dnia 23 kwietnia 2010 r.

w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 862/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej w odniesieniu do definicji kategorii grup kraju urodzenia, grup kraju poprzedniego miejsca zamieszkania, grup kraju kolejnego miejsca zamieszkania oraz grup obywatelstwa

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 862/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 311/76 w sprawie zestawienia statystyk dotyczących pracowników cudzoziemców (1), w szczególności jego art. 10 ust. 2 lit. b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W celu zapewnienia porównywalności danych z różnych źródeł statystycznych i administracyjnych w państwach członkowskich i umożliwienia dokonywania ogólnowspólnotowych przeglądów, konieczne jest zdefiniowanie kategorii grup kraju urodzenia, grup kraju poprzedniego miejsca zamieszkania, grup kraju kolejnego miejsca zamieszkania oraz grup obywatelstwa. Rozporządzenie (WE) nr 862/2007 zobowiązuje zatem Komisję do zdefiniowania wyżej określonych kategorii.

(2)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie określa kategorie grup kraju urodzenia, grup kraju poprzedniego miejsca zamieszkania, grup kraju kolejnego miejsca zamieszkania oraz grup obywatelstwa zgodnie z wymogami rozporządzenia (WE) nr 862/2007.

Artykuł 2

W odniesieniu do wyżej wymienionych kategorii stosuje się następujące definicje:

a)	„kraj poprzedniego miejsce zamieszkania” oznacza kraj, w którym dana osoba posiadała miejsce zamieszkania bezpośrednio przed imigracją, niezależnie od jej obywatelstwa i kraju urodzenia;

b)	„kraj kolejnego miejsca zamieszkania” oznacza kraj, w którym dana osoba posiada miejsce zamieszkania bezpośrednio po emigracji, niezależnie od jej obywatelstwa i kraju urodzenia;

c)	„poziom rozwoju” oznacza względny poziom rozwoju kraju określony miernikami statystycznymi dotyczącymi średniego trwania życia, umiejętności czytania i pisania, poziomu wykształcenia oraz produktu krajowego brutto (PKB) na mieszkańca;

d)	„rodowity mieszkaniec” oznacza osobę, która urodziła się w kraju, w którym obecnie posiada miejsce zamieszkania, niezależnie od jej obywatelstwa;

e)	„osoba urodzona za granicą” oznacza osobę, która urodziła się poza krajem, w którym obecnie posiada miejsce zamieszkania, niezależnie od jej obywatelstwa.

Artykuł 3

Grupy kraju urodzenia, grupy kraju poprzedniego miejsca zamieszkania, grupy kraju kolejnego miejsca zamieszkania oraz grupy obywatelstwa, zgodnie z którymi państwa członkowskie są zobowiązane przekazywać dane do Komisji, są wymienione w załączniku.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 199 z 31.7.2007, s. 23.

ZAŁĄCZNIK

Grupy krajów i obywatelstwa są następujące:

—	grupy podstawowe,

—	dodatkowe grupy innych krajów i obywatelstwa spoza Unii Europejskiej.

1. PODSTAWOWE GRUPY KRAJÓW

1.1. Grupy obywatelstwa

„Obywatelstwo” definiuje się zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 862/2007.

Osobie posiadającej obywatelstwo dwóch lub więcej krajów przydziela się obywatelstwo jednego kraju, określane według następującej hierarchii ważności:

1)	kraj zgłaszający; lub, jeżeli dana osoba nie posiada obywatelstwa kraju zgłaszającego:

2)	inne państwo członkowskie UE; lub, jeżeli dana osoba nie posiada obywatelstwa innego państwa członkowskiego UE:

3)	inny kraj spoza Unii Europejskiej.

Jeżeli dana osoba posiada obywatelstwo dwóch lub trzech państw członkowskich UE, ale żadne z nich nie jest krajem zgłaszającym, jej obywatelstwo określają państwa członkowskie.

Jeżeli dana osoba posiada obywatelstwo dwóch lub trzech krajów spoza Unii Europejskiej, jej obywatelstwo określają państwa członkowskie.

Dane określone w art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (i) i lit. c) ppkt (i) rozporządzenia (WE) nr 862/2007 są zdezagregowane według następujących grup obywatelstwa:

—	obywatelstwo kraju zgłaszającego (obywatele danego kraju),

—	obywatelstwo innego państwa członkowskiego UE (inni obywatele UE),

—

obywatelstwo krajów spoza Unii Europejskiej (obywatele krajów nienależących do UE), w tym

—	obywatelstwo krajów EFTA,

—	obywatelstwo krajów kandydujących,

—	obywatelstwo pozostałych krajów spoza Unii Europejskiej,

—	obywatelstwo nieznane.

Dane określone w art. 3 ust. 1 lit. b) ppkt (i) rozporządzenia (WE) nr 862/2007 są zdezagregowane według następujących grup obywatelstwa:

—	obywatelstwo kraju zgłaszającego (obywatele danego kraju),

—	obywatelstwo innego państwa członkowskiego UE (inni obywatele UE),

—	obywatelstwo krajów spoza Unii Europejskiej (obywatele krajów nienależących do UE),

—	obywatelstwo nieznane.

1.2. Grupy kraju urodzenia

„Kraj urodzenia” definiuje się zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 862/2007.

Dane określone w art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) i lit. c) ppkt (ii) rozporządzenia (WE) nr 862/2007 są zdezagregowane według następujących grup kraju urodzenia:

—	kraj zgłaszający (rodowity mieszkaniec),

—	inne państwa członkowskie UE (osoba urodzona za granicą w UE),

—

poza UE (osoba urodzona za granicą poza UE), w tym

—	kraje EFTA,

—	kraje kandydujące,

—	pozostałe kraje spoza Unii Europejskiej,

—	kraj urodzenia nieznany.

1.3. Grupy kraju poprzedniego miejsca zamieszkania

Dane określone w art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (iii) rozporządzenia (WE) nr 862/2007 są zdezagregowane według następujących grup kraju poprzedniego miejsca zamieszkania:

—	inne państwa członkowskie UE,

—

poza UE, w tym

—	kraje EFTA,

—	kraje kandydujące,

—	pozostałe kraje spoza Unii Europejskiej,

—	kraj poprzedniego miejsca zamieszkania nieznany.

1.4. Grupy kraju kolejnego miejsca zamieszkania

Dane określone w art. 3 ust. 1 lit. b) ppkt (iv) rozporządzenia (WE) nr 862/2007 są zdezagregowane według następujących grup kraju kolejnego miejsca zamieszkania:

—	inne państwa członkowskie UE,

—

poza UE,

—	kraj kolejnego miejsca zamieszkania nieznany.

2. DODATKOWE GRUPY INNYCH KRAJÓW I OBYWATELSTWA SPOZA UNII EUROPEJSKIEJ WEDŁUG POZIOMU ROZWOJU

W przypadku danych określonych w art. 3 ust. 1 lit. a) ppkt (i), (ii) i (iii) oraz lit. c) ppkt (i) i (ii) rozporządzenia (WE) nr 862/2007 dane dotyczące pozostałych krajów spoza Unii Europejskiej i obywatelstwa pozostałych krajów spoza Unii Europejskiej są również zdezagregowane według następujących grup poziomu rozwoju:

—	kraje wysoko rozwinięte,

—	kraje średnio rozwinięte,

—	kraje słabiej rozwinięte.

3. WYKAZ KRAJÓW I OBYWATELSTW W GRUPACH

Kraj urodzenia, kraj poprzedniego miejsca zamieszkania i kraj kolejnego miejsca zamieszkania odnoszą się do krajów w ich granicach z dnia 1 stycznia roku referencyjnego.

Przyjmuje się skład UE, EFTA i krajów kandydujących w dniu 1 stycznia roku referencyjnego.

Komisja dostarczy państwom członkowskim wykazy krajów i obywatelstw, które należy włączyć do każdej z podstawowych grup. Te podstawowe wykazy grup są w miarę potrzeb aktualizowane.

Komisja dostarczy państwom członkowskim wykazy krajów i obywatelstw, które należy włączyć do każdej z dodatkowych grup poziomu rozwoju. Takie dodatkowe wykazy grup podlegają aktualizacji stosownie do potrzeb.

24.4.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/40

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 352/2010

z dnia 23 kwietnia 2010 r.

zatwierdzające nieznaczne zmiany specyfikacji zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwy [Pomme de terre de l’île de Ré (CHNP)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2 zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Komisja przeanalizowała wniosek Francji w sprawie zatwierdzenia zmian elementów specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Pomme de terre de l’île de Ré”, zarejestrowanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 2400/96 (2) zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1187/2000 (3).

(2)

Wniosek ma na celu zmianę w specyfikacji polegającą na uzupełnieniu listy odmian ziemniaka dopuszczalnych do celów produkcji ziemniaka o chronionej nazwie pochodzenia „Pomme de terre de l’île de Ré” przez dodanie nowej odmiany Carrera należącej do kategorii „odmiany jadalne”. Praktyki te gwarantują zachowanie istotnych właściwości produktu o tej nazwie.

(3)	Komisja przeanalizowała przedmiotowe zmiany i stwierdziła, że są uzasadnione. W związku z tym, że jest to zmiana nieznaczna w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, Komisja może ją zatwierdzić bez odwoływania się do procedury określonej w art. 5, 6 i 7 wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Pomme de terre de l’île de Ré” wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Zmieniony jednolity dokument znajduje się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2) Dz.U. L 133 z 6.6.2000, s. 19.

(3) Dz.U. L 327 z 18.12.1996, s. 11.

ZAŁĄCZNIK I

W specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Pomme de terre de l’île de Ré” zatwierdza się następujące zmiany:

Metoda produkcji

W drugim akapicie pozycji specyfikacji zatytułowanej Metoda produkcji wprowadza się następujące zmiany:

tekst	:	„Ziemniaki objęte chronioną nazwą pochodzenia »Pomme de terre de l’île de Ré« muszą należeć do odmian ziemniaka jadalnego (Alcmaria, Goulvena, Pénélope, Starlette) albo do jadalnych odmian ziemniaka o twardym miąższu (Amandine, BF15, Charlotte lub Roseval).”
otrzymuje brzmienie	:	„Ziemniaki objęte chronioną nazwą pochodzenia »Pomme de terre de l’île de Ré« muszą należeć do odmian ziemniaka jadalnego (Alcmaria, Goulvena, Pénélope, Starlette lub Carrera) albo do jadalnych odmian ziemniaka o twardym miąższu (Amandine, BF15, Charlotte lub Roseval).”

W drugim akapicie pozycji specyfikacji zatytułowanej Metoda produkcji wprowadza się następujące zmiany:

tekst	:	„Nawadnianie jest dopuszczalne do 25 maja w odniesieniu do odmian Alcamaria, Goulvena, Pénélope i Starlette, a do 15 czerwca – w odniesieniu do odmian Amandine, BF 15, Charlotte i Roseval.”
otrzymuje brzmienie	:	„Nawadnianie jest dopuszczalne do dnia 25 maja w odniesieniu do odmian Alcmaria, Goulvena, Pénélope, Starlette i Carrera, a do dnia 15 czerwca – w odniesieniu do odmian Amandine, BF 15, Charlotte i Roseval.”

W dziesiątym akapicie pozycji specyfikacji zatytułowanej Metoda produkcji wprowadza się następujące zmiany:

tekst	:	„Zawartość suchej masy ziemniaka w przypadku odmian Alcmaria, Goulvena, Pénélope i Starlette musi mieścić się w przedziale od 15 do 19% , a w przypadku odmian Amandine, BF15, Charlotte et Roseval – w przedziale od 16 do 19,5%.”
otrzymuje brzmienie	:	„Zawartość suchej masy ziemniaka w przypadku odmian Alcmaria, Goulvena, Pénélope Starlette i Carrera musi mieścić się w przedziale od 15 do 19% , a w przypadku odmian Amandine, BF15, Charlotte et Roseval – w przedziale od 16 do 19,5%.”

Wymogi krajowe

tekst	:	„dekret z dnia 5 lutego 1998 r.”
otrzymuje brzmienie	:	„dekret w sprawie chronionej nazwy pochodzenia »Pomme de terre de l’île de Ré«.”

ZAŁĄCZNIK II

JEDNOLITY DOKUMENT

Rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

„POMME DE TERRE DE L’ILE DE RE”

Nr WE: FR-PDO-0105-0065-14.03.2008

 CHOG CHNP

1. Nazwa CHNP

„Pomme de terre de l’île de Ré (CHNP)”

2. Państwo członkowskie lub kraj trzeci

Francja

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Rodzaj produktu

Klasa 1.6.

Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

Ziemniak z wyspy Ré (pomme de terre de l’île de Ré) jest ziemniakiem wczesnym małego kalibru (poniżej 70mm).

Ziemniaki objęte chronioną nazwą pochodzenia „Pomme de terre de l’île de Ré” muszą należeć do odmian ziemniaka jadalnego (Alcmaria, Goulvena, Pénélope, Starlette lub Carrera) albo do jadalnych odmian ziemniaka o twardym miąższu (Amandine, BF15, Charlotte lub Roseval).

Charakteryzują się miąższem o twardej konsystencji, a także szczególnym aromatem o nucie roślinnej. Zawartość suchej masy ziemniaka w przypadku odmian Alcmaria, Goulvena, Pénélope Starlette i Carrera musi mieścić się w przedziale od 15 do 19 %, a w przypadku odmian Amandine, BF15, Charlotte et Roseval – w przedziale od 16 do 19,5 %.

Zbierane przed osiągnięciem pełnej dojrzałości ziemniaki mają delikatną, łatwo schodzącą podczas pocierania skórkę (obłuszczające się bulwy).

Produkt ma charakter sezonowy, trafia do sprzedaży jedynie do dnia 31 lipca roku zbiorów włącznie. Nie nadaje się do długotrwałego przechowywania.

Pomme de terre de l’île de Ré, czyli ziemniak z île de Ré, jest świeżym warzywem, które musi trafić na rynek bezpośrednio po zbiorach.

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

Kategoria nie ma zastosowania

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

Kategoria nie ma zastosowania

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

Ziemniaki uprawiane, sortowane, kalibrowane i pakowane na określonym obszarze geograficznym.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

Pakowanie w obszarze pochodzenia ziemniaka z île de Ré jest uzasadnione następującymi względami:

Ochrona autentyczności produktu:

W obszarze pochodzenia ziemniaka z île de Ré produkt jest pakowany w opakowania detaliczne nieprzekraczające 25 kg. Sposób pakowania gwarantuje możliwość zidentyfikowania każdej partii i jej dokładnego miejsca pochodzenia, przyczyniając się do zagwarantowania identyfikowalności ziemniaków.

Ochrona charakterystycznych cech ziemniaka :

Ziemniak z île de Ré jest produktem, którego obrót handlowy odbywa się wyłącznie w warunkach chłodniczych: konieczne jest zatem błyskawiczne przeprowadzenie pakowania po dokonaniu zbioru.

Co więcej, ziemniak z île de Ré jest zbierany przed osiągnięciem pełnej dojrzałości, toteż należy do produktów szczególnie wrażliwych. Z tego względu należy unikać wstrząsów, które prowadziłyby do uszkodzenia jego skórki, a co za tym idzie: skaleczeń i zbrązowień powierzchni ziemniaków. Dlatego też wytwórcy ziemniaka dokładają szczególnych starań nie tylko na etapie zbiorów, ale także w trakcie sortowania i pakowania, w celu zachowania cech charakterystycznych ziemniaka.

3.7. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

Etykietowanie ziemniaków objętych chronioną nazwą pochodzenia „Pomme de terre de l’île de Ré” polega na umieszczeniu w tym samym polu widzenia nazwy produktu oraz wzmianki o chronionej nazwie pochodzenia („appellation d’origine contrôlée” albo w skrócie: AOC), znajdującej się bezpośrednio pod nazwą pochodzenia.

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Określony obszar produkcji ziemniaków objętych chronioną nazwą pochodzenia „Pomme de terre de l’île de Ré ” znajduje się na francuskiej wyspie île de Ré i obejmuje kilka działek położonych na terytorium następujących gmin: w kantonie Ars-en-Ré: Ars-en-Ré, La Couarde-sur-Mer, Loix, Les Portes-en-Ré oraz Saint-Clément-des-Baleines; w kantonie Saint-Martin de Ré: Le Bois-Plage en Ré, La Flotte, Rivedoux-Plage, Sainte-Marie-de-Ré oraz Saint-Martin de Ré.

5. Związek z obszarem geograficznym

5.1. Specyfika obszaru geograficznego

Île de Ré, francuska wyspa położona przy wybrzeżu atlantyckim, jest zakątkiem szczególnie uprzywilejowanym pod względem klimatologicznym, który charakteryzują:

—	znaczne nasłonecznienie i ekspozycja na światło;

—	niewielkie, ale stałe opady od lutego do maja;

—	gwałtowne, gorące wiatry.

Wymienione czynniki klimatyczne, charakterystyczne dla klimatu śródziemnomorskiego, sprzyjają uprawie ziemniaka wczesnego, dzięki warunkom (światło, ciepło, woda) umożliwiającym wczesne dojrzewanie roślin.

Połączenie efektów niższych od średniej kontynentalnej opadów oraz ewapotranspiracji kompensują dostateczne rezerwy hydrogeologiczne, umożliwiające nawodnienie upraw z chwilą zawiązania, a zwłaszcza w trakcie formowania bulw.

Na wyspie Ré uprawy ziemniaka znajdują się na terenach o glebach typowych dla nadbrzeży typu wapiennego (Calcisols) o budowie piaszczystej na bazie wapiennej. Są to gleby lekkie i suche, przesiąkliwe i podatne na szybkie ogrzanie, co sprzyja uprawie wczesnego ziemniaka. Producenci ziemniaka z île de Ré potrafią wyzyskać klimatyczne i pedologiczne zalety tych ziem, z korzyścia dla uprawy bulw ziemniaczanych, zgodnie z praktyką silnie zakorzenioną w lokalnych obyczajach. Oryginalne cechy tradycyjnych praktyk uprawowych to w szczególności:

—

metody nawożenia: dodawanie nawozów organicznych na jesieni, w szczególności w postaci varech (to jest organicznego nawozu z alg morskich zbieranych z plaż całej wyspy). Ten organiczny nawóz, będący prawdziwym skarbem dziedzictwa wyspiarskiego, był przez długie lata jedynym źródłem uzupełniania gleby w składniki organiczne. Varech cechuje się szybszym procesem rozkładu i mniejszym ryzykiem roznoszenia chorób aniżeli nawóz bydlęcy.

—	sadzenie w ciasnych rzędach, na niewielkiej głębokości, okrycie bardzo cienką warstwą gleby, co ma jednocześnie chronić przed wiatrem i sprzyjać wschodzeniu.

5.2. Specyfika produktu

Ziemniak pochodzący z île de Ré zawdzięcza swoją sławę wczesnemu pojawianiu się na rynku – nawet w porównaniu z wczesnymi ziemniakami pochodzącymi z kontynentu.

Cechuje się również szczególnie małym kalibrem – 70% zbiorów mieści się w przedziale od 30 do 60 mm średnicy.

Charakteryzuje go poza tym miąższ o twardej konsystencji, a także szczególny aromat o nucie roślinnej.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący pomiędzy obszarem geograficznym a jakością lub cechami charakterystycznymi produktu (w przypadku CHNP) lub określoną jakością, renomą lub inną cechą charakterystyczną produktu (w przypadku CHOG).

Wczesne zbiory ziemniaka z île de Ré wynikają nie tylko ze szczególnego klimatu wyspy Ré, ale również z doboru szczególnie odpowiednich gleb.

Ziemniak z île de Ré jest jeszcze wcześniejszy niż ziemniak kontynentalny, nie wymagając przy tym korzystania z upraw pod szkłem ani pod okryciem, ponieważ klimat wyspy, a zwłaszcza panująca na niej łagodna temperatura, pozwalają na tak wczesne uprawy, których szybkiemu wzrostowi sprzyja następnie dobre nasłonecznienie oraz łagodny klimat.

Do tak wczesnego dojrzewania ziemniaka przyczynia się również wybierany przez rolników rodzaj gleby. Lekkie, przesiąkliwe gleby ulegają bardzo szybkiemu rozgrzaniu, odprowadzając jednocześnie nadmiar wilgoci szkodliwej dla rozrostu korzeni ziemniaka oraz dla rozwoju bulw.

Celem wykorzystania sprzyjających warunków ziemniaki z île de Ré sadzi się płytko.

Lekka gleba sprzyja ponadto jakości bulw, które zbiera się zanim w pełni dojrzeją, kiedy są jeszcze bardzo delikatne i wrażliwe na najmniejsze urazy, w tym także w trakcie zbiorów; dlatego odpowiednie są pola piaszczyste, bez kamieni.

Sadzenie jest bardzo gęste, w postaci ciasnych rzędów bardzo lekko obredlanych w celu osłonięcia przed nieraz bardzo silnymi wiatrami, jakie nawiedzają wyspę.

Takie warunki sadzenia, w szczególności ich zagęszczenie, mają wpływ na niewielki kaliber charakterystyczny dla ziemniaka z île de Ré.

Na własności organoleptyczne ziemniaka z île de Ré składa się zarówno dobór odmian, jak i wczesny zbiór ziemniaka, co w połączeniu z regionalnym chrakterem wyspy sprawiają, że ziemniak ten utrzymuje twardą konsystencję po ugotowaniu, wydzielając charakterystyczną, wiosenną woń nasyconą rozpoznawalnymi nutami roślinnymi.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

http://www.inao.gouv.fr/repository/editeur/pdf/CDC-AOP/CDCPommeDeTerreDeLIleDeRe.pdf

24.4.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/45

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 353/2010

z dnia 23 kwietnia 2010 r.

zatwierdzające nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych [Mirabelles de Lorraine (CHOG)]

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2 zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Komisja rozpatrzyła wniosek Francji o zatwierdzenie zmian specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Mirabelles de Lorraine” zarejestrowanego na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/1996 (2).

(2)	Wniosek ma na celu zmianę specyfikacji poprzez dodanie do niej mirabelek mrożonych. Dokonano również kliku innych zmian, w szczególności w odniesieniu do dowodu pochodzenia i etykietowania.

(3)	Komisja przeanalizowała przedmiotową zmianę i stwierdziła, że jest ona uzasadniona. W związku z tym, że jest to zmiana nieznaczna w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, Komisja może ją zatwierdzić bez odwoływania się do procedury określonej w art. 5, 6 i 7 wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Mirabelles de Lorraine” wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Jednolity dokument zawierający główne elementy specyfikacji znajduje się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2) Dz.U. L 148 z 21.6.1996, s. 1.

ZAŁĄCZNIK I

W specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Mirabelles de Lorraine” zatwierdza się następujące zmiany:

Opis produktu

(1)

Dodaje się ustęp: „»Mirabelles de Lorraine« mogą być pakowane i oferowane konsumentom w postaci świeżej lub mrożonej. Świeże mirabelki są przeznaczone do bezpośredniego spożycia lub przetwórstwa przemysłowego. Mirabelki mrożone są przeznaczone do przetwórstwa przemysłowego lub sprzedaży detalicznej i mogą być oferowane pod różnymi postaciami:

(a)	całe z pestką;

(b)	całe, drylowane;

(c)	drylowane podzielone na cząstki.”

(2)	Opis produktu jest bardziej dokładny dzięki opisowi różnych zastosowań i możliwości prezentacji owoców.

(3)	Dodaje się ustęp w brzmieniu: „Cechy produktu dla każdej z kategorii powinny być zgodne z obowiązującymi przepisami.”

(4)

Dodano tabelę określającą cechy fizyko-chemiczne produktu:

„Mirabelles de Lorraine”

Cechy

Średnica owoców ≥ 22 mm

Owoce kategorii I przeznaczone do bezpośredniego spożycia

Przepisy dla owoców przeznaczonych do przetwórstwa przemysłowego

Kolor ≥ 4 (skala kolorów AREFE w załączniku nr 5)

Średnia zawartość cukru ≥ 16 w skali Brixa dla owoców przeznaczonych do bezpośredniego spożycia i ≥ 15 w skali Brixa dla owoców przeznaczonych do przetwórstwa przemysłowego (metoda rozdrabniania)

Dowód pochodzenia

(1)

Zdanie „Dla każdej przesyłki, przedsiębiorstwa zrzeszone wpisują do rejestru gospodarstwo pochodzenia, wysłane ilości, typ opakowania i przeznaczenie”, zastępuje się zdaniem „Dla każdej przesyłki, przedsiębiorstwa zrzeszone zapewniają identyfikowalność w obie strony łańcucha produkcji umożliwiającą identyfikację pochodzenia, wysłanej ilości, rodzaju opakowania i przeznaczenia.”

(2)

Skreśla się następujące punkty:

(a)	„deklaracje wydrukowania i wykorzystania skrzyń aerex, tablice informacyjne, etykiety lub naklejki informujące o oznaczeniu

(b)	kopie ewidencji stanu zapasów etykiet, tablic informacyjnych i naklejek identyfikacyjnych znajdujących się w posiadaniu członków”.

(3)

Dodaje się następujące ustępy:

(a)

„Po zapakowaniu, każde opakowanie jednostkowe w przypadku owoców przeznaczonych do bezpośredniego spożycia lub każda paleta w przypadku owoców przeznaczonych do przetworzenia, są oznaczane przy pomocy kodu pozwalającego na odnalezienie informacji dotyczących poprzednich etapów (kod ten może odpowiadać numerowi na karcie produkcji lub na formularzu dołączonym do palety).

(b)	Przy wysyłce do kart produkcji wpisywana jest data wysyłki i nazwa/nazwisko klienta.”

Metoda produkcji

(1)	Szczegółowe informacje na temat rodzajów gleb z dodatkiem „45 % stanowią elementy mniejsze niż 20 mikronów (glina oraz drobne muły)”.

(2)	Skreślenie części pkt 4.4.2: „jest prawdopodobne, że klimat ma wpływ na jakość produktu; ten związek klimatu i gleby z jakością jest obecnie przedmiotem badań AREFE: przez 6 lat 20 sadów było przedmiotem badań, a ostateczne wyniki tego eksperymentu zostaną opublikowane za trzy lata”.

(3)	Skreślenie odesłań do przepisów regionalnej specyfikacji dotyczącej odnawiania sadów.

(4)	Skreślenie odniesienia do analizy liści jesienią.

(5)	Skreślenie odniesienia do minimalnej gęstości sadzenia 150 drzew na 1 ha.

(6)	Zmiana kryteriów analizy stopnia dojrzałości.

(7)	Przejście ze skali A Huntera na skalę AREFE.

(8)	Odniesienie do stosunku zawartości cukru do kwaśności, wyższego lub równego 4 zastępuje się średnią zawartością cukru 15 w skali Brixa.

(9)

Dodanie wyjaśnień na temat sumy temperatur: „Suma temperatur na etapie F2 w wysokości minimum 1 750 °C (załącznik 6: wytyczne dotyczące dojrzałości): od etapu otwarcia się 50 % kwiatów sumuje się średnie temperatury z każdego dnia. Stwierdzono, że odmiana Mirabelle 1510 osiąga dojrzałość przy sumie około 1 850 °C Wczesne odmiany osiągają dojrzałość około 1 750 °C.”

(10)

Dodanie ustępu na temat głębokiego zamrażania: „Technologia głębokiego zamrażania polega na wytworzeniu intensywnej wymiany ciepła pozwalającej na bardzo szybkie obniżenie temperatury do maksymalnie –18 °C, co odróżnia tę technikę od zamrażania. Im szybsza jest ta wymiana, tym lepsze będą właściwości organoleptyczne produktu. Dzięki tej metodzie konserwacji zachowywane są jakość i właściwości organoleptyczne »Mirabelles de Lorraine«. Głębokie zamrażanie posiada niewątpliwe zalety, takie jak:

(a)	korzyści organoleptyczne (wygląd, konsystencja, smak). Ze wszystkich procesów konserwacji jedynie ten sposób konserwacji na zimno pozwala na zachowanie wszystkich właściwości organoleptycznych produktów poddanych zamrażaniu w stanie swojej pierwotnej świeżości.

(b)	korzyści odżywcze. Sam proces zamrażania nie ma jakiegokolwiek wpływu na wartość odżywczą. Niska temperatura stabilizuje stan produktu.

(a)	korzyści mikrobiologiczne. Poniżej –18 °C, mikroorganizmy przestają się rozwijać. Całkowity brak wody (która szybko i całkowicie zamarza) stanowi również barierę dla ich rozprzestrzeniania się.”

(11)

Wyrażenie „ten obszar odpowiada etapom produkcji, przechowywania przed pakowaniem i pakowania owoców” zastępuje się wyrażeniem „W przypadku świeżych owoców, wszystkie czynności (produkcja, sortowanie, klasyfikacja, pakowanie) odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym. W przypadku owoców mrożonych jedynie następujące czynności odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym: produkcja, sortowanie, klasyfikacja, drylowanie i zamrażanie.”

Etykietowanie

Etykietowanie odbywa się zgodnie ze zmianami przepisów.

Inne

W odniesieniu do nazwy i składu grupy:

AIAL to obecnie AMDL.

Usunięcie nazwiska przewodniczącego.

Usunięcie nazw przedsiębiorstw.

Dodanie informacji na temat celu i funkcjonowania stowarzyszenia.

Dodanie szczegółowych informacji na temat statutu stowarzyszenia w odniesieniu do jego funkcjonowania i jego roli w promowaniu jakości.

Aktualizacja klasy zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1898/2006.

ZAŁĄCZNIK II

JEDNOLITY DOKUMENT

Rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

„MIRABELLES DE LORRAINE”

NR WE: FR-PGI-0117-0194-10.12.2007

CHOG (X) CHNP ( )

1. Nazwa

„Mirabelles de Lorraine”

2. Państwo członkowskie lub kraj trzeci

Francja

3. Opis produktu rolnego lub środka spożywczego

3.1. Rodzaj produktu

Klasa 1.6:

Owoce, warzywa

3.2. Opis produktu noszącego nazwę podaną w pkt 1

Owoce okrągłe, żółte lub złote gdy dojrzeją, o pestce odchodzącej, małego rozmiaru (średnica>22 mm), o średniej zawartości cukru 16 w skali Brixa dla owoców przeznaczonych do bezpośredniego spożycia i 15 w skali Brixa dla owoców przeznaczonych do przetwórstwa przemysłowego, o kolorze 4 na skali kolorów AREFE, pochodzące z klonów odmian „Mirabelles de Nancy” i „Mirabelles de Metz”, które zostały zarejestrowane w 1961 r. pod nr 91 291 i 91 290 w oficjalnym katalogu gatunków (rodzina rosaceus, gatunek Prunus Insistitia).

„Mirabelles de Lorraine ” są dostępne w postaci świeżej lub mrożonej (całe z pestką, drylowane całe lub podzielone na cząstki).

3.3. Surowce (wyłącznie w odniesieniu do produktów przetworzonych)

—

3.4. Pasza (wyłącznie w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego)

—

3.5. Poszczególne etapy produkcji, które muszą odbywać się na wyznaczonym obszarze geograficznym

W przypadku świeżych owoców wszystkie etapy produkcji, sortowanie, klasyfikacja i pakowanie odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

W przypadku owoców mrożonych jedynie produkcja, sortowanie, klasyfikacja, usuwanie pestek i zamrażanie odbywają się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

Szczegółowe zasady dotyczące krojenia, tarcia, pakowania itd.

Ze względu na delikatność owoców i ryzyko ich zgniecenia podczas transportu, pakowanie świeżych owoców odbywa się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

Przez pakowanie rozumiane jest umieszczanie w opakowaniach jednostkowych, umieszczanie na paletach i zamrażanie.

3.6. Szczegółowe zasady dotyczące etykietowania

„Mirabelles de Lorraine”

Nazwa i adres jednostki certyfikującej

Oznaczenie CHOG i/lub logo wspólnotowe

4. Zwięzłe określenie obszaru geograficznego

Obszar geograficzny „Mirabelles de Lorraine” obejmuje wszystkie gminy w departamentach Meuse Meurthe-et-Moselle, Moselle i Vosges.

Chronione oznaczenie geograficzne „Mirabelles de Lorraine” posiadają jedynie owoce z sadów znajdujących się na wyznaczonym obszarze geograficznym.

5. Związek z obszarem geograficznym

5.1. Specyfika obszaru geograficznego

Region Lotaryngii znakomicie nadaje się do uprawy mirabelek. Charakterystyczne dla tego regionu są gleby gliniasto-wapienne (magnezowo-potasowe). Sady, w których rosną mirabelki w Lotaryngii, sadzone są na glebach, których skład w 45 % stanowią elementy mniejsze niż 20 mikronów (glina oraz drobne muły).

5.2. Specyfika produktu

„Mirabelles de Lorraine” pochodzą od dwóch lokalnych odmian: „Mirabelles de Nancy” i „Mirabelles de Metz”.

Specyfika „Mirabelles de Lorraine” związana jest ze sposobem ich uprawy: aby owoce rozwijały się w sposób optymalny, gęstość sadów nie powinna przekraczać 400 drzew/ha, a zbiory owoców odbywają się w okresie ich optymalnej dojrzałości i trwają przez krótki czas (około 6 tygodni od początku sierpnia do połowy września). Celem jest wyprodukowanie słodkich żółtych owoców, a nie kwaśnych zielonych mirabelek, które można znaleźć w innych regionach.

5.3. Związek przyczynowy zachodzący pomiędzy charakterystyką obszaru geograficznego a jakością lub właściwościami produktu (w przypadku CHNP) lub szczególne cechy jakościowe, renoma lub inne właściwości produktu (w przypadku CHOG).

Związek z obszarem geograficznym opiera się na renomie produktu. A tę renomę „Mirabelles de Lorraine” zawdzięczają kuchni lokalnej oraz częstym wzmiankom w literaturze, zwłaszcza wzmiankom historycznym pochodzącym z XVI wieku.

Ponadto do dziś dnia obchodzone tradycyjne święta odzwierciedlają uznanie konsumentów dla tego produktu. Co więcej Lotaryngia odpowiada za 70 do 80 % całkowitej produkcji świeżych mirabelek we Francji.

Tradycyjne metody przetwarzania: konfitury, wypieki, owoce w puszkach stanowią ważną część działalności sektora „Mirabelles de Lorraine”. Rozliczne lokalne przepisy kulinarne z wykorzystaniem mirabelek potwierdzają tradycyjne sposoby ich wykorzystania, oprócz spożycia w postaci świeżej.

Odesłanie do publikacji specyfikacji

http://www.inao.gouv.fr/repository/editeur/pdf/CDC-IGP/CDC-mirabelle-de-Lorraine.pdf

24.4.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/50

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 354/2010

z dnia 23 kwietnia 2010 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 24 kwietnia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa stawka celna w przywozie
0702 00 00	JO	94,2
	MA	85,7
	TN	113,3
	TR	93,1
	ZZ	96,6
0707 00 05	MA	41,9
	TR	113,1
	ZZ	77,5
0709 90 70	MA	86,8
	TR	89,7
	ZZ	88,3
0805 10 20	EG	46,5
	IL	55,6
	MA	51,7
	TN	50,4
	TR	55,8
	ZZ	52,0
0805 50 10	EG	65,6
	IL	58,2
	TR	61,6
	ZA	64,6
	ZZ	62,5
0808 10 80	AR	96,8
	BR	82,0
	CA	113,4
	CL	84,3
	CN	77,8
	MK	26,2
	NZ	120,0
	US	132,2
	UY	78,3
	ZA	83,0
	ZZ	89,4
0808 20 50	AR	94,2
	CL	95,9
	CN	76,1
	NZ	167,4
	ZA	88,0
	ZZ	104,3

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

24.4.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/52

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 355/2010

z dnia 23 kwietnia 2010 r.

dotyczące wydawania pozwoleń na przywóz ryżu w ramach kontyngentu taryfowego otwartego rozporządzeniem (WE) nr 327/98 dla podokresu kwiecień 2010 r.

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (2), w szczególności jego art. 7 ust. 2,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 327/98 z dnia 10 lutego 1998 r. otwierające niektóre kontyngenty celne na przywóz ryżu i ryżu łamanego oraz stanowiące o administrowaniu nimi (3), w szczególności jego art. 5 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 327/98 otworzyło niektóre kontyngenty taryfowe na przywóz ryżu i ryżu łamanego i ustanowiło zarządzanie nimi według krajów pochodzenia i w podziale na podokresy zgodnie z załącznikiem IX do wymienionego rozporządzenia.

(2)	W odniesieniu do kontyngentów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 327/98, drugim podokresem jest kwiecień.

(3)

Z komunikatu sporządzonego zgodnie z art. 8 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 327/98 wynika, że w odniesieniu do kontyngentu o numerze porządkowym 09.4130 wnioski złożone w ciągu pierwszych dziesięciu dni roboczych kwietnia 2010 r., zgodnie z art. 4 ust. 1 wymienionego rozporządzenia, odnoszą się do ilości większej niż ilość dostępna. Należy zatem określić, na jakie ilości pozwolenia mogą być wydawane, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski dla danego kontyngentu.

(4)

Ponadto z wymienionego wyżej komunikatu wynika, że w odniesieniu do kontyngentów o numerach porządkowych 09.4127, 09.4128, 09.4129 wnioski złożone w ciągu pierwszych dziesięciu dni roboczych kwietnia 2010 r., zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 327/98, odnoszą się do ilości mniejszej niż ilość dostępna.

(5)	W odniesieniu do kontyngentów o numerach porządkowych 09.4127, 09.4128, 09.4129, 09.4130 należy zatem ustalić całkowite ilości dostępne w następnym podokresie obowiązywania kontyngentu zgodnie z art. 5 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 327/98.

(6)	W celu zapewnienia efektywnego zarządzania procedurą wydawania pozwoleń na przywóz niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie niezwłocznie po jego opublikowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Wnioski o pozwolenia na przywóz ryżu objętego kontyngentem o numerze porządkowym 09.4130, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 327/98, złożone w ciągu pierwszych dziesięciu dni roboczych kwietnia 2010 r., stanowią podstawę do wydania pozwoleń na ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski, pomnożone przez współczynnik przydziału ustalony w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

2. Całkowite ilości dostępne w ramach kontyngentów o numerach porządkowych 09.4127, 09.4128, 09.4129, 09.4130, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 327/98, w następnym podokresie obowiązywania kontyngentu ustala się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13.

(3) Dz.U. L 37 z 11.2.1998, s. 5.

ZAŁĄCZNIK

Ilości, które mają zostać przydzielone w podokresie obowiązywania kontyngentu kwiecień 2010 r. oraz ilości dostępne w następnym podokresie obowiązywania kontyngentu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 327/98

Kontyngent na ryż bielony lub półbielony objęty kodem CN 1006 30, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 327/98:

Pochodzenie	Numer porządkowy	Współczynnik przydziału na podokres kwiecień 2010 r.	Całkowite ilości dostępne w podokresie lipiec 2010 r. (w kg)
Stany Zjednoczone Ameryki	09.4127	— (1)	16 870 000
Tajlandia	09.4128	— (1)	8 520 395
Australia	09.4129	— (1)	876 000
Inne pochodzenie	09.4130	1,077721 %	0

(1) Ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski, są mniejsze lub równe ilościom dostępnym: wszystkie wnioski mogą więc zostać przyjęte.

DYREKTYWY

24.4.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/54

DYREKTYWA KOMISJI 2010/27/UE

z dnia 23 kwietnia 2010 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej triflumizolu jako substancji czynnej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (1), w szczególności jej art. 6 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenia Komisji (WE) nr 451/2000 (2) i (WE) nr 1490/2002 (3) określają szczegółowe zasady realizacji trzeciego etapu programu prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, oraz wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Wykaz ten obejmuje triflumizol. Decyzją Komisji 2008/748/WE (4) nie włączono triflumizolu do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(2)

Zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG pierwotny powiadamiający złożył nowy wniosek o procedurę przyspieszoną przewidzianą w art. 14–19 rozporządzenia Komisji (WE) nr 33/2008 z dnia 17 stycznia 2008 r. ustanawiającej szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 91/414/EWG w odniesieniu do zwykłej i przyspieszonej procedury oceny substancji czynnych objętych programem prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej dyrektywy, ale niewłączonych do załącznika I do tej dyrektywy (5).

(3)

Wniosek ten przedłożono Niderlandom, które zostały wyznaczone jako państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy rozporządzeniem (WE) nr 451/2000. Termin dotyczący przyspieszonej procedury został dotrzymany. Specyfikacja substancji czynnej jest taka sama jak w przedmiocie decyzji 2007/748/WE. Wniosek spełnia również pozostałe wymogi merytoryczne i proceduralne określone w art. 15 rozporządzenia (WE) nr 33/2008.

(4)	Niderlandy dokonały oceny nowych informacji i danych przedłożonych przez powiadamiającego i przygotowały dodatkowe sprawozdanie w dniu 6 marca 2009 r.

(5)

Dodatkowe sprawozdanie zostało zweryfikowane przez państwa członkowskie i EFSA i przedstawione Komisji w dniu 14 grudnia 2009 r. w formie sprawozdania naukowego EFSA poświęconego triflumizolowi (6). Sprawozdanie to zostało zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowane w dniu 12 marca 2010 r. w formie sprawozdania z przeglądu dotyczącego triflumizolu, opracowanego przez Komisję.

(6)	Nowa ocena przeprowadzona przez państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy oraz przegląd EFSA dotyczyły przede wszystkim tych wątpliwości, które doprowadziły do niewłączenia. Wątpliwości te odnosiły się niemożliwej do przyjęcia oceny ryzyka dla użytkowników i pracowników.

(7)	Z nowych danych przedłożonych przez powiadamiającego wynika, że narażenie użytkowników i pracowników można uznać za dopuszczalne pod warunkiem, że będą oni nosili dodatkowe wyposażenie ochronne.

(8)

Jak wykazały różnorodne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające triflumizol zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem włączyć triflumizol do załącznika I w celu zapewnienia we wszystkich państwach członkowskich możliwości udzielania zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję czynną zgodnie z przepisami wymienionej dyrektywy.

(9)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.

(10)	Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 30 listopada 2010 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2010 r.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1.

(2) Dz.U. L 55 z 29.2.2000, s. 25.

(3) Dz.U. L 224 z 21.8.2002, s. 23.

(4) Dz.U. L 252 z 20.9.2008, s. 37.

(5) Dz.U. L 15 z 18.1.2008, s. 5.

(6) Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności; Conclusion on the peer review of the pesticide risk assessment of the active substance triflumizole. EFSA Journal 2009; 7(12):1415. [s. 49]. doi:10.2903/j.efsa.2009.1415. Dostępny na stronie: www.efsa.europa.eu

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG na końcu tabeli dodaje się pozycję w brzmieniu:

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data wejścia w życie

Data wygaśnięcia włączenia

Przepisy szczególne

„311

Triflumizol

Nr CAS: 99387-89-0

Nr CIPAC: 730

(E)-4-chloro-α,α,α-trifluoro-N-(1-imidazol-1-ilo-2-propoksyetylideno)-o-toluidyna

≥ 980 g/kg

Zanieczyszczenie:

Toluenem: nie więcej niż 1 g/kg

1 lipca 2010 r.

30 czerwca 2020 r.

CZĘŚĆ A

Zezwala się wyłącznie na stosowanie w charakterze fungicydu w szklarniach na podłożu sztucznym.

CZĘŚĆ B

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad zawartych w załączniku VI należy uwzględnić wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego triflumizolu, w szczególności jego dodatki I i II, w wersji sfinalizowanej przez Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt w dniu 12 marca 2010 r.

W ramach ogólnej oceny państwa członkowskie muszą zwrócić szczególną uwagę na:

—	bezpieczeństwo operatorów i pracowników: w warunkach użytkowania zalecają stosowanie odpowiedniego wyposażenia ochrony osobistej,

—	potencjalny wpływ na organizmy wodne oraz muszą zapewnić, że warunki użytkowania obejmują, w stosownych przypadkach, środki zmniejszające ryzyko.”

(1) Dalsze dane szczegółowe dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu kontrolnym.

24.4.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/57

DYREKTYWA KOMISJI 2010/28/UE

z dnia 23 kwietnia 2010 r.

zmieniająca dyrektywę Rady 91/414/EWG w celu włączenia do niej metalaksylu jako substancji czynnej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (1), w szczególności jej art. 6 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Metalaksyl jest jedną z substancji wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3600/92 z dnia 11 grudnia 1992 r. ustanawiającego szczegółowe zasady realizacji pierwszego etapu programu prac określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (2).

(2)

W związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości z dnia 18 lipca 2007 r. w sprawie C-326/05 Industrias Químicas del Vallés przeciwko Komisji (3), stwierdzającym nieważność decyzji Komisji 2003/308/WE (4) dotyczącej niewłączania metalaksylu do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG, Komisja przyjęła rozporządzenie (WE) nr 1313/2007 z dnia 8 listopada 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2076/2002 w zakresie przedłużenia okresu, o którym mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG, w odniesieniu do metalaksylu, oraz rozporządzenie (WE) nr 2024/2006 w zakresie zniesienia odstępstwa w odniesieniu do metalaksylu (5), a także rozporządzenie (WE) nr 416/2008 z dnia 8 maja 2008 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 3600/92 w zakresie oceny substancji czynnej metalaksylu w ramach art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG dotyczącej wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (6).

(3)

Zgodnie z art. 266 TFUE w przypadku orzeczenia o nieważności aktu przyjętego przez daną instytucję jest ona zobowiązana do podjęcia środków, które zapewnią wykonanie wyroku Trybunału Sprawiedliwości. Dlatego też konieczne jest przeprowadzenie nowej oceny metalaksylu z uwzględnieniem dodatkowych informacji, jakie zostały przedłożone.

(4)

Dodatkowe sprawozdanie z oceny zostało przedłożone przez Portugalię – państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy, zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję, a następnie sfinalizowane w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt w dniu 12 marca 2010 r. w formie sprawozdania z przeglądu dotyczącego metalaksylu opracowanego przez Komisję.

(5)	Przegląd dotyczący metalaksylu nie dał podstaw do żadnych wątpliwości wymagających konsultacji z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności, który przejął rolę Komitetu Naukowego ds. Roślin.

(6)

Jak wykazały różnorodne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające metalaksyl zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem włączyć metalaksyl do załącznika I w celu zapewnienia we wszystkich państwach członkowskich możliwości udzielania zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające metalaksyl zgodnie z przepisami wymienionej dyrektywy.

(7)	Należy przewidzieć rozsądnie długi termin na włączenie substancji czynnej do załącznika I w celu umożliwienia państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowania się do spełnienia nowych wymogów wynikających z tego faktu.

(8)

Nie naruszając określonych w dyrektywie 91/414/EWG zobowiązań wynikających z włączenia substancji czynnej do załącznika I, państwom członkowskim należy dać sześć miesięcy, licząc od daty włączenia, na dokonanie przeglądu istniejących zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających metalaksyl w celu spełnienia wymogów ustanowionych w dyrektywie 91/414/EWG, w szczególności jej art. 13, oraz stosownych warunków określonych w załączniku I. Zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG państwa członkowskie w miarę potrzeby odpowiednio zmieniają lub wycofują istniejące zezwolenia dla środków ochrony roślin. W drodze odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania zgodnie z jednolitymi zasadami ustanowionymi w dyrektywie 91/414/EWG.

(9)

Doświadczenie zdobyte przy okazji wcześniejszych przypadków włączania substancji czynnych, ocenionych w ramach rozporządzenia (EWG) nr 3600/92, do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG pokazuje, że mogą pojawić się trudności z interpretacją spoczywających na posiadaczach dotychczasowych zezwoleń obowiązków w zakresie dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, a w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnie z wymogami określonymi w załączniku II do wymienionej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z tymi, które nakłada się w przyjętych dotąd dyrektywach zmieniających załącznik I.

(10)	Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.

(11)	Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2010 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 stycznia 2011 r.

Artykuł 3

1. Zgodnie z dyrektywą 91/414/EWG państwa członkowskie w miarę potrzeby odpowiednio zmieniają lub wycofują istniejące zezwolenia dla środków ochrony roślin zawierających metalaksyl jako substancję czynną w terminie do dnia 31 grudnia 2010 r.

Przed upływem tego terminu państwa członkowskie w szczególności weryfikują, czy spełnione są warunki wymienione w załączniku I do wspomnianej dyrektywy odnośnie do metalaksylu, z wyjątkiem warunków wskazanych w części B pozycji odnoszącej się do tej substancji czynnej, oraz czy posiadacz zezwolenia zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 13 tej dyrektywy posiada dokumentację spełniającą wymogi załącznika II do wspomnianej dyrektywy lub dostęp do takiej dokumentacji.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 państwa członkowskie dokonują ponownej oceny każdego dopuszczonego środka ochrony roślin zawierającego metalaksyl jako jedyną substancję czynną lub jako jedną z kilku substancji czynnych wyszczególnionych w załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG najpóźniej do dnia 30 czerwca 2010 r. zgodnie z jednolitymi zasadami określonymi w załączniku VI do dyrektywy 91/414/EWG, na podstawie dokumentacji zgodnej z wymogami określonymi w załączniku III do wymienionej dyrektywy i z uwzględnieniem części B pozycji dotyczącej metalaksylu w załączniku I do tej dyrektywy. Na podstawie powyższej oceny państwa członkowskie określają, czy środek spełnia warunki ustanowione w art. 4 ust. 1 lit. b), c), d) i e) dyrektywy 91/414/EWG.

Po dokonaniu tych ustaleń państwa członkowskie:

a)	w przypadku środka zawierającego metalaksyl jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie najpóźniej do dnia 30 czerwca 2014 r.; lub

w przypadku środka zawierającego metalaksyl jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie do dnia 30 czerwca 2014 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub wycofania we właściwej dyrektywie lub dyrektywach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, w zależności od tego, która z tych dwóch dat jest późniejsza.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2010 r.

Artykuł 5

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1.

(2) Dz.U. L 366 z 15.12.1992, s. 10.

(3) [2007] ECR IA -6557.

(4) Dz.U. L 113 z 7.5.2003, s. 8.

(5) Dz.U. L 291 z 9.11.2007, s. 11.

(6) Dz.U. L 125 z 9.5.2008, s. 25.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG na końcu tabeli dodaje się pozycję:

Nazwa zwyczajowa, numery identyfikacyjne

Nazwa IUPAC

Czystość (1)

Data wejścia w życie

Data wygaśnięcia włączenia

Przepisy szczególne

„309

Metalaksyl

Nr CAS 57837-19-1

Nr CIPAC 365

N-(2-metoksyacetylo)-N-(2,6-ksylilo)-DL-alaninian metylu

950 g/kg

Zanieczyszczenie 2,6-dimetylaniliny budzi obawy toksykologiczne i ustala się maksymalne dopuszczalne stężenie na poziomie 1 g/kg.

1 lipca 2010 r.

30 czerwca 2020 r.

CZĘŚĆ A

Zezwala się wyłącznie na stosowanie w charakterze fungicydu.

CZĘŚĆ B

W celu wprowadzenia w życie jednolitych zasad zawartych w załączniku VI należy uwzględnić wnioski ze sprawozdania z przeglądu dotyczącego metalaksylu, w szczególności jego dodatki I i II, w wersji sfinalizowanej przez Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt w dniu 12 marca 2010 r.

Państwa członkowskie muszą zwrócić szczególną uwagę na potencjalne ryzyko skażenia wód gruntowych przez substancję czynną lub produkty jej rozkładu CGA 62826 i CGA 108906, gdy substancja czynna stosowana jest w regionach o wrażliwych warunkach glebowych lub klimatycznych. Warunki zezwolenia powinny w razie potrzeby uwzględniać środki zmniejszające ryzyko.”

(1) Dalsze dane szczegółowe dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu kontrolnym.

DECYZJE

24.4.2010

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/60

DECYZJA KOMISJI

z dnia 23 kwietnia 2010 r.

w sprawie finansowania programu prac na rok 2010 dotyczącego szkoleń w zakresie bezpieczeństwa żywności i pasz oraz zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt w ramach programu „Lepsze szkolenia na rzecz bezpieczniejszej żywności”

(2010/230/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (1) (zwane dalej „rozporządzeniem finansowym”), w szczególności jego art. 75,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (2) (zwane dalej „przepisami wykonawczymi”), w szczególności jego art. 90,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie statusu agencji wykonawczych, którym zostaną powierzone niektóre zadania w zakresie zarządzania programami wspólnotowymi (3), w szczególności jego art. 12 ust. 3,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (4), w szczególności jego art. 66 ust. 1 lit. b) i c),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 882/2004 ustanawia ogólne zasady wykonywania kontroli urzędowych mających na celu sprawdzenie zgodności z przepisami skierowanymi w szczególności na zapobieganie zagrożeniu ludzi i zwierząt, eliminowanie go lub ograniczanie do dopuszczalnych poziomów oraz gwarantowanie uczciwych praktyk w handlu paszami i żywnością oraz na ochronę interesów konsumenta. W art. 51 tego rozporządzenia przewidziano, że Komisja może organizować kursy szkoleniowe dla personelu właściwych organów państw członkowskich odpowiedzialnych za urzędowe kontrole określone w tym rozporządzeniu; w kursach tych mogą uczestniczyć osoby z państw trzecich, w szczególności z krajów rozwijających się. W szczególności kursy te mogą obejmować szkolenia w zakresie unijnego prawa paszowego i żywnościowego oraz przepisów dotyczących zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt.

(2)	Program „Lepsze szkolenia na rzecz bezpieczniejszej żywności” został ustanowiony przez Komisję w celu osiągnięcia celów określonych w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004. W komunikacie Komisji COM(2006) 519 wersja ostateczna (5) przeanalizowano możliwości przyszłej organizacji szkoleń.

(3)	Należy zatem przyjąć program prac na rok 2010 w celu wdrożenia programu „Lepsze szkolenia na rzecz bezpieczniejszej żywności”.

(4)

Decyzją Komisji 2004/858/WE z dnia 15 grudnia 2004 r. ustanawiającą agencję wykonawczą o nazwie „Agencja Wykonawcza Programu Zdrowia Publicznego” do zarządzania działaniem wspólnotowym w dziedzinie zdrowia publicznego, w zastosowaniu rozporządzenia Rady (WE) nr 58/2003 (6), ustanowiono Agencję Wykonawczą ds. Zdrowia i Konsumentów („Agencja”).

(5)

Ponadto decyzją Komisji C(2008) 4943 z dnia 9 września 2008 r. przekazano Agencji zadania w zakresie zarządzania i realizacji programu dotyczące środków szkoleniowych w zakresie bezpieczeństwa żywności przyjmowanych na podstawie rozporządzenia (WE) nr 882/2004. Należy zatem przyznać Agencji na rok 2010 r. dotację operacyjną na finansowanie działań związanych z programem „Lepsze szkolenia na rzecz bezpieczniejszej żywności”.

(6)	Ponieważ program prac na rok 2010 zapewnia wystarczająco szczegółowe ramy, niniejsza decyzja stanowi decyzję w sprawie finansowania w rozumieniu art. 90 przepisów wykonawczych.

(7)	Do celów stosowania niniejszej decyzji należy zdefiniować termin „istotna zmiana” w rozumieniu art. 90 ust. 4 przepisów wykonawczych.

(8)

Zgodnie z art. 83 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 czynności w zakresie rozliczenia, zatwierdzenia i realizacji wydatków należy zakończyć w terminie ustanowionym w przepisach wykonawczych. Przepisy te określają również warunki, na jakich wierzyciele, wobec których dokonano płatności ze zwłoką, są uprawnieni do otrzymania odsetek za zwłokę, którymi obciążana jest pozycja, z której dokonano płatności kwoty głównej.

(9)	W niniejszej decyzji należy więc określić zasady płacenia należnych odsetek z tytułu opóźnienia płatności związanych z czynnościami objętymi programem prac na 2010 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym przyjmuje się określony w załączniku program prac dotyczący realizacji w 2010 r. programu „Lepsze szkolenia na rzecz bezpieczniejszej żywności”. Stanowi on decyzję w sprawie finansowania w rozumieniu art. 75 rozporządzenia finansowego.

Artykuł 2

1. Całkowita kwota wkładu finansowego Komisji na rzecz realizacji programu prac wynosi 15 370 000 EUR i będzie finansowana z następujących pozycji budżetowych budżetu ogólnego Unii Europejskiej na 2010 r.:

a)	:	pozycja budżetowa nr 17 04 07 01	:	14 000 000 EUR;
b)	:	pozycja budżetowa nr 17 01 04 05	:	260 000 EUR;
c)	:	pozycja budżetowa nr 17 01 04 31	:	1 110 000 EUR.

2. Kwota określona w ust. 1 lit. c) zostaje wypłacona Agencji Wykonawczej ds. Zdrowia i Konsumentów i stanowi dotację operacyjną.

3. Odsetki należne z tytułu opóźnienia płatności mogą także zostać zapłacone z tych samych pozycji budżetowych, zgodnie z art. 83 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002.

Artykuł 3

Zmian dotyczących przydziału środków finansowych na określone działania w ramach programu prac, które łącznie nie przekraczają 20 % maksymalnego wkładu przewidzianego w art. 2 ust. 1, nie uznaje się za zmiany istotne w rozumieniu art. 90 ust. 4 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002, jeżeli nie mają one znaczącego wpływu na naturę i cel programu prac.

Urzędnik zatwierdzający może przyjąć takie zmiany zgodnie z zasadami należytego zarządzania finansami i proporcjonalności.

Sporządzono w Brukseli dnia 23 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

(2) Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 1.

(3) Dz.U. L 11 z 16.1.2003, s. 1.

(4) Dz.U. L 165 z 30.4.2004, s. 1.

(5) SEC(2006) 1163 i SEC(2006) 1164 z 20.9.2006.

(6) Dz.U. L 369 z 16.12.2004, s. 73.

ZAŁĄCZNIK

Program prac na rok 2010 w zakresie szkoleń dotyczących bezpieczeństwa żywności i pasz oraz zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt w ramach programu „Lepsze szkolenia na rzecz bezpieczniejszej żywności”

1.1. Wprowadzenie

Niniejszy program prac obejmuje trzy środki wykonawcze na 2010 r. W oparciu o cele określone w rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 przyznaje się następujące środki budżetowe na główne działania:

1.2.	Udzielanie zamówień (przeprowadzane w formie bezpośredniego zarządzania scentralizowanego):

1.2.1.

Szkolenia: umowy z wykonawcami zewnętrznymi o wykonanie programu szkoleniowego

14 000 000 EUR

1.2.2.

Szkolenia: sprawozdanie roczne, sprzęt i narzędzia informatyczne, materiały promocyjne, zaplecze informacyjne i komunikacyjne

260 000 EUR

1.3.	Inne działania: dotacja operacyjna dla Agencji Wykonawczej ds. Zdrowia i Konsumentów

1 110 000 EUR

RAZEM

15 370 000 EUR

1.2. Udzielanie zamówień

Całkowity budżet przeznaczony w 2010 r. na zamówienia publiczne wynosi 14 000 000 EUR.

1.2.1. Szkolenia: Umowy z wykonawcami zewnętrznymi o wykonanie programu szkoleniowego

PODSTAWA PRAWNA

Rozporządzenie (WE) nr 882/2004, art. 51 i art. 66 ust. 1 lit. b)

POZYCJA W BUDŻECIE

Pozycja w budżecie: 17 04 07 01

ORIENTACYJNA LICZBA I RODZAJ PRZEWIDYWANYCH ZAMÓWIEŃ

Dla każdej z kwestii technicznych wymienionych poniżej podpisana zostanie co najmniej jedna umowa o świadczenie usług. Przewiduje się podpisanie około 17 umów o świadczenie usług. Wykonawcy zewnętrzni zostaną włączeni głównie w część organizacyjną i logistyczną działań szkoleniowych.

PRZEDMIOT PRZEWIDYWANYCH ZAMÓWIEŃ (JEŻELI JEST TO MOŻLIWE)

W roku 2010 działania szkoleniowe dotyczyć będą następujących tematów:

—	kontrole weterynaryjne i bezpieczeństwa żywności i pasz w punktach kontroli granicznej (lotniska, porty morskie i drogi/koleje),

—	choroby odzwierzęce i kryteria mikrobiologiczne w odniesieniu do środków spożywczych,

—	dobrostan zwierząt,

—	środki ochrony roślin,

—	prawo paszowe: przepisy dotyczące higieny pasz,

—	zapobieganie pasażowalnym encefalopatiom gąbczastym, ich kontrola i zwalczanie,

—	kontrole produktów pochodzenia niezwierzęcego przy przywozie,

—	systemy jakości UE (rolnictwo ekologiczne i oznaczenia geograficzne),

—	audyt wewnętrzny i system kontroli urzędowych,

—	wsparcie dla kontroli unijnych w państwach członkowskich i krajach trzecich,

—	RASFF/TRACES w krajach trzecich,

—	analiza pod kątem obecności organizmów zmodyfikowanych genetycznie,

—	przepisy UE dotyczące żywności i przywozu żywności,

—	diagnozowanie i kontrola wysoce zjadliwej grypy ptaków i innych chorób zwierzęcych,

—	inne kwestie związane ze zdrowiem i dobrostanem zwierząt, bezpieczeństwem żywności i pasz, współpraca z innym organizacjami międzynarodowymi w zakresie szkoleń w dziedzinie bezpieczeństwa żywności, konferencje i oceny.

REALIZACJA

Kwotą 13 320 000 EUR (finansowanie środków bezpieczeństwa żywności na podstawie rozporządzenia (WE) nr 882/2004) będzie rozporządzać Agencja Wykonawcza ds. Zdrowia i Konsumentów (decyzja Komisji 2008/544/WE (1)). Pozostałe 680 000 EUR zostanie przeznaczone przez Komisję na finansowanie programu dotyczącego organizmów zmodyfikowanych genetycznie oraz badań, konferencji i ocen.

ORIENTACYJNY HARMONOGRAM PROCEDURY UDZIELENIA ZAMÓWIENIA

W przybliżeniu między kwietniem a czerwcem, tak aby zamówienia zostały podpisane w 2010 r.

ORIENTACYJNA KWOTA OBJĘTA ZAPROSZENIAMI DO SKŁADANIA OFERT

14 000 000 EUR

1.2.2. Szkolenia: sprawozdanie roczne, sprzęt i narzędzia IT, materiały promocyjne, zaplecze informacyjne i komunikacyjne

PODSTAWA PRAWNA

Rozporządzenie (WE) nr 882/2004, art. 66 ust. 1 lit. c)

POZYCJA W BUDŻECIE

Pozycja w budżecie: 17 01 04 05

ORIENTACYJNA LICZBA I RODZAJ PRZEWIDYWANYCH ZAMÓWIEŃ

Przewiduje się podpisanie około 3 umów o świadczenie usług.

PRZEDMIOT PRZEWIDYWANYCH ZAMÓWIEŃ (JEŻELI JEST TO MOŻLIWE)

Działania, które mają zostać sfinansowane w ramach tego budżetu, mają na celu zorganizowanie programów szkoleń, sprzętu i narzędzi informatycznych oraz w zakresie e-learningu, jak również materiałów promocyjnych, zaplecza informacyjnego i komunikacyjnego.

REALIZACJA

Działanie będzie realizowane bezpośrednio przez DG SANCO.

ORIENTACYJNY HARMONOGRAM PROCEDURY UDZIELENIA ZAMÓWIEŃ

W przybliżeniu między kwietniem a czerwcem.

ORIENTACYJNA KWOTA OBJĘTA ZAPROSZENIAMI DO SKŁADANIA OFERT

260 000 EUR

1.3. Inne działania: dotacja operacyjna dla Agencji Wykonawczej ds. Zdrowia i Konsumentów

PODSTAWA PRAWNA

Rozporządzenie (WE) nr 58/2003, w szczególności jego art. 12 ust. 3.

POZYCJA W BUDŻECIE

Pozycja w budżecie: 17 01 04 31

KWOTA

1 110 000 EUR

OPIS I CELE ŚRODKA WYKONAWCZEGO

W ramach tego budżetu finansowana dotacja operacyjna Agencji na rok 2010 jest związana z programami wymienionymi w dziale 2 perspektywy finansowej. Z pozycji w budżecie 17 01 04 31 finansuje się część dotacji operacyjnej Agencji na rok 2010, związaną z programem „Lepsze szkolenia na rzecz bezpieczniejszej żywności”. Zgodnie z art. 12 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 58/2003 dotacja operacyjna pochodzi z przydziału finansowego dla programów unijnych zarządzanych przez Agencję. W celu wypłacenia dotacji Agencji utworzone zostały dwie pozycje w budżecie na rok 2010: jedna dla programów ujętych w dziale 2, a druga dla programów ujętych w dziale 3b perspektywy finansowej.

(1) Dz.U. L 173 z 3.7.2008, s. 27.