15.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 94/1

(1)

2-fenylofenol jest substancją czynną należącą do czwartego etapu programu przeglądu dyrektywy 91/414/EWG (2), w związku z którym dnia 19 grudnia 2008 r. przedstawiono Komisji sprawozdanie z oceny w formie sprawozdania naukowego EFSA dotyczącego 2-fenylofenolu (3). W sprawozdaniu tym zawarto opinię Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, zwanego dalej „Urzędem”, w sprawie konieczności określenia najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości (NDP) dla tej substancji czynnej zgodnie z art. 12 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 396/2005 oraz wniosek o ustanowienie takich NDP.

(2)

Urząd zbadał w szczególności ryzyko dla konsumentów i zwierząt. Ocenił reprezentatywne zastosowanie substancji jako środka grzybobójczego stosowanego po zbiorach na owocach cytrusowych i gruszkach, stwierdzając, w oparciu o dostępne informacje, że dla zgłoszonego zastosowania na owocach cytrusowych, polegającego na opryskiwaniu, należy tymczasowo ustalić najwyższy dopuszczalny poziom na 5 mg/kg. Aby potwierdzić ocenę ryzyka, Urząd porosił o potwierdzenie, że metoda analityczna zastosowana do badań pozostałości pozwala na właściwe określenie ilościowe pozostałości 2-fenylofenolu, 2-fenylohydrochinonu i ich koniugatów. Ponadto Urząd stwierdził, że powiadamiający powinien przedłożyć dwa dodatkowe badania pozostałości na owocach cytrusowych oraz ważne badania trwałości w czasie przechowywania. Jeśli chodzi o zgłoszone zastosowanie na gruszkach, Urząd nie mógł zaproponować NDP, ponieważ przedłożone dane dotyczące pozostałości były niemożliwe do przyjęcia. Wobec braku określonego NDP należy zastosować granicę oznaczalności.

(3)

W ocenie ryzyka Urząd uwzględnił najnowsze informacje na temat toksykologicznych właściwości 2-fenylofenolu. Wynika z nich, że dla owoców cytrusowych NDP równy 5 mg/kg jest do przyjęcia w odniesieniu do bezpieczeństwa konsumenta, co stwierdzono na podstawie oceny narażenia konsumenta dla 27 określonych grup europejskich konsumentów. Ocena długotrwałego narażenia w wyniku konsumpcji wszystkich produktów żywnościowych, które mogą zawierać 2-fenylofenol, wykazała, że nie istnieje ryzyko przekroczenia akceptowanego dziennego pobrania. Jako że ostra dawka referencyjna nie jest w przypadku 2-fenylofenolu konieczna, nie było potrzeby oceniać krótkotrwałego narażenia.

(4)

Komisja poprosiła powiadamiającego o przedstawienie swoich uwag w odniesieniu do sprawozdania naukowego EFSA na temat 2-fenylofenolu, w tym uwag dotyczących proponowanych NDP. Powiadamiający przedstawił uwagi, które zostały dokładnie zbadane.

(5)

Na podstawie sprawozdania naukowego Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że proponowane NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 396/2005.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i nie spotkały się ze sprzeciwem Parlamentu Europejskiego ani Rady,

15.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 94/15

(1)

Z uwagi na fakt, iż Stany Zjednoczone nie zapewniły zgodności Ustawy o odszkodowaniach z tytułu kontynuacji dumpingu lub utrzymywania subsydiów (Continued Dumping and Subsidy Offset Act, dalej CDSOA) ze swoimi zobowiązaniami wynikającymi z porozumień w ramach Światowej Organizacji Handlu (WTO), rozporządzeniem (WE) nr 673/2005 na przywóz niektórych produktów pochodzących ze Stanów Zjednoczonych Ameryki nałożono dodatkowe cło ad valorem w wysokości 15 %, mające zastosowanie od dnia 1 maja 2005 r. Zgodnie z udzielonym przez WTO zezwoleniem na zawieszenie stosowania koncesji w stosunku do niektórych produktów pochodzących ze Stanów Zjednoczonych Komisja co roku dostosowuje poziom zawieszenia koncesji do poziomu zniweczenia lub naruszenia korzyści Unii Europejskiej w danym czasie spowodowanych CDSOA.

(2)

Kwoty wypłacone na mocy CDSOA w ostatnim roku, dla którego były dostępne dane, odnoszą się do wypłacania środków pochodzących z ceł antydumpingowych i wyrównawczych pobranych w ciągu roku podatkowego 2009 (od dnia 1 października 2008 r. do dnia 30 września 2009 r.). Na podstawie danych opublikowanych przez Biuro Celne i Ochrony Granic Stanów Zjednoczonych poziom zniweczenia lub naruszenia korzyści Unii Europejskiej obliczono na 95,83 milionów USD.

(3)

Z uwagi na wzrost poziomu zniweczenia lub naruszenia korzyści Unii Europejskiej, a w konsekwencji odpowiedniego zawieszenia, do wykazu w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 673/2005 należy dodać 19 produktów wymienionych jako pierwsze w wykazie zawartym w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 673/2005.

(4)

Skutek dodatkowego cła przywozowego ad valorem w wysokości 15 % na przywóz ze Stanów Zjednoczonych produktów wymienionych w zmienionym załączniku I odpowiada, w skali roku, wartości handlu nieprzekraczającej 95,83 milionów USD.

(5)

Przepisy art. 6 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 673/2005 przewidują szczegółowe zwolnienia z dodatkowego cła przywozowego. Zważywszy na fakt, iż zastosowanie tych zwolnień jest uzależnione od spełnienia określonych warunków do czasu lub w dniu wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 673/2005, zwolnienia te nie mogą w praktyce mieć zastosowania do przywozu 19 produktów dodawanych na mocy niniejszego rozporządzenia do wykazu w załączniku I. Należy zatem przyjąć przepisy szczegółowe umożliwiające zastosowanie wymienionych zwolnień do przywozu tych produktów.

(6)

W celu uniknięcia obchodzenia dodatkowego cła niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie z dniem jego opublikowania.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Retorsji Handlowych,

15.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 94/19

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy i w zastosowaniu art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Komisja przeanalizowała wniosek Włoch w sprawie zatwierdzenia zmian elementów specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Pecorino Toscano”, zarejestrowanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/96 (2), zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1263/96 (3).

(2)

Ponieważ proponowane zmiany nie są nieznaczne w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy tego rozporządzenia Komisja opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (4) wniosek o wprowadzenie zmian. Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, należy zatwierdzić przedmiotowe zmiany,

15.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 94/21

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy i w zastosowaniu art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Komisja przeanalizowała wniosek Włoch w sprawie zatwierdzenia zmian elementów specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Monti Iblei”, zarejestrowanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/96 (2) zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 2325/97 (3).

(2)

Ponieważ proponowane zmiany nie są nieznaczne w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy tego rozporządzenia Komisja opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (4) wniosek w sprawie zmian. Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, należy zatwierdzić przedmiotowe zmiany,

15.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 94/23

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 Komisja przeanalizowała wniosek Włoch w sprawie zatwierdzenia zmian elementów specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Prosciutto di Carpegna”, zarejestrowanej na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1107/96 (2), zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1263/96 (3).

(2)

Ponieważ proponowane zmiany nie są nieznaczne w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, Komisja opublikowała w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (4) wniosek o wprowadzenie zmian na mocy art. 6 ust. 2 akapit pierwszy wymienionego rozporządzenia. Ponieważ do Komisji nie wpłynęło żadne oświadczenie o sprzeciwie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, należy zatwierdzić przedmiotowe zmiany,

15.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 94/25

(1)

W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej, bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)

Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł, towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2., na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3. tej tabeli.

(4)

Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

15.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 94/27

(1)

W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury Scalonej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towaru określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87 ustanowiono Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, która jest w całości lub w części oparta na Nomenklaturze scalonej, bądź która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która została ustanowiona szczególnymi przepisami unijnymi, w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)

Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł, towar opisany w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w załączniku należy klasyfikować do kodu CN wskazanego w kolumnie 2., na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3. tej tabeli.

(4)

Należy zagwarantować, aby wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, mogła być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

15.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 94/29

15.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 94/31

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2009/10 rozporządzeniem Komisji (WE) nr 877/2009 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 302/2010 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

15.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 94/33

(1)

Przy sporządzaniu europejskich statystyk należy zachować równowagę między potrzebami użytkowników i obciążeniami dla respondentów.

(2)

Na poziomie europejskim dokonano analizy technicznej istniejących danych zgromadzonych na podstawie prawodawstwa europejskiego dotyczącego sprawozdań statystycznych w odniesieniu do przewozu rzeczy i osób drogą morską oraz polityki w zakresie rozpowszechniania tych danych, aby zaproponować możliwe rozwiązania techniczne upraszczające, na ile to możliwe, różne działania niezbędne do sporządzania statystyk przy jednoczesnym utrzymaniu zbieżności rezultatu końcowego z obecnymi i dającymi się przewidzieć przyszłymi potrzebami użytkowników.

(3)

W związku z wynikami tej analizy obecne kwartalne statystyki dotyczące transportu pasażerów w głównych portach europejskich oraz obecne kwartalne statystyki dotyczące ruchu statków w głównych portach europejskich należy przekazywać Komisji (Eurostatowi) i rozpowszechniać raz w roku, podczas gdy zmienna dotycząca wielkości klasyfikacji „przynależność państwowa statku według rejestracji” w obecnych kwartalnych statystykach dotyczących transportu pasażerów w głównych portach europejskich powinna być gromadzona przez państwa członkowskie na zasadzie dobrowolności.

(4)

Należy dostosować do postępu technicznego nomenklaturę morskich obszarów przybrzeżnych oraz nomenklaturę przynależności państwowej statku według rejestracji.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2009/42/WE.

(6)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Systemu Statystycznego, ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 223/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie statystyki europejskiej (2),