ISSN 1725-5139

doi:10.3000/17255139.L_2010.088.pol

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 88
European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 53
8 kwietnia 2010

Spis treści

 

II   Akty o charakterze nieustawodawczym

Strona

 

 

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

 

*

Decyzja Rady 2010/199/WPZiB z dnia 22 marca 2010 r. w sprawie podpisania i zawarcia Umowy między Unią Europejską a Czarnogórą w sprawie udziału Czarnogóry w operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (operacja Atalanta)

1

Umowa między Unią Europejską a Czarnogórą w sprawie udziału Czarnogóry w operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (operacja Atalanta)

3

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

*

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 291/2010 z dnia 31 marca 2010 r. w sprawie sprostowania rozporządzeń (WE) nr 437/2009, (WE) nr 438/2009 oraz (WE) nr 1064/2009 w odniesieniu do procedury końcowego przeznaczenia przewidzianej dla przywozu niektórych produktów rolnych w ramach kontyngentów taryfowych

9

 

 

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 292/2010 z dnia 7 kwietnia 2010 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

11

 

 

DECYZJE

 

 

2010/200/UE

 

*

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2010 r. w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami

13

 

 

2010/201/UE

 

*

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2010 r. w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami

14

 

 

2010/202/UE

 

*

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 2010 r. w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami

15

 

 

2010/203/UE

 

*

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 marca 2010 r. w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami

16

 

 

2010/204/UE

 

*

Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 marca 2010 r. w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami

17

 

 

2010/205/UE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 31 marca 2010 r. dotycząca kwestionariusza sprawozdawczego związanego z rozporządzeniem (WE) nr 166/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń i zmieniającym dyrektywę Rady 91/689/EWG i 96/61/WE (notyfikowana jako dokument nr C(2010) 1955)  ( 1 )

18

 

 

2010/206/UE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 6 kwietnia 2010 r. zezwalająca państwom członkowskim na przedłużenie tymczasowych zezwoleń przyznanych na nową substancję czynną FEN 560 (notyfikowana jako dokument nr C(2010) 1974)  ( 1 )

21

 

 

IV   Akty przyjęte przed dniem 1 grudnia 2009 r. na mocy Traktatu WE, Traktatu UE i Traktatu Euratom

 

 

2010/207/WE

 

*

Decyzja Rady z dnia 16 listopada 2009 r. w sprawie stanowiska Wspólnoty dotyczącego uczestnictwa w Komitecie Konsultacyjnym CARIFORUM-WE przewidzianym w Umowie o partnerstwie gospodarczym między państwami CARIFORUM, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, oraz w sprawie wyboru przedstawicieli organizacji zlokalizowanych na terytorium WE

23

 

 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.

II Akty o charakterze nieustawodawczym

UMOWY MIĘDZYNARODOWE

8.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/1

DECYZJA RADY 2010/199/WPZiB

z dnia 22 marca 2010 r.

w sprawie podpisania i zawarcia Umowy między Unią Europejską a Czarnogórą w sprawie udziału Czarnogóry w operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (operacja „Atalanta”)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 37, oraz Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 218 ust. 5 i 6,

uwzględniając wniosek Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dnia 10 listopada 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/851/WPZiB w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (1) (operacja „Atalanta”).

(2)

Artykuł 10 ust. 3 tego wspólnego działania przewiduje, że szczegółowe warunki dotyczące udziału państw trzecich są przedmiotem umów zawieranych zgodnie z art. 37 Traktatu o Unii Europejskiej.

(3)

W następstwie decyzji Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa z dnia 21 kwietnia 2009 r. w sprawie przyjęcia wkładów państw trzecich w operację Atalanta (ATALANTA/2/2009) (2) i w sprawie ustanowienia komitetu uczestników (ATALANTA/3/2009) (3) wynegocjowano Umowę między Unią Europejską a Czarnogórą w sprawie udziału Czarnogóry w operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (operacja „Atalanta”) (zwaną dalej „Umową”).

(4)

Umowę należy zatwierdzić,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii Europejskiej Umowę między Unią Europejską a Czarnogórą w sprawie udziału Czarnogóry w operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (operacja „Atalanta”).

Tekst Umowy jest dołączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejszym upoważnia się przewodniczącego Rady do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania Umowy ze skutkiem wiążącym dla Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Przewodniczący Rady dokonuje w imieniu Unii notyfikacji przewidzianej w art. 10 ust. 1 Umowy (4).

Artykuł 4

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem przyjęcia.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 22 marca 2010 r.

W imieniu Rady

M. Á. MORATINOS

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 301 z 12.11.2008, s. 33.

(2)  Dz.U. L 109 z 30.4.2009, s. 52.

(3)  Dz.U. L 112 z 6.5.2009, s. 9 oraz addendum w Dz.U. L 119 z 14.5.2009, s. 40.

(4)  Data wejścia w życie Umowy zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.

TŁUMACZENIE

UMOWA

między Unią Europejską a Czarnogórą w sprawie udziału Czarnogóry w operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (operacja „Atalanta”)

UNIA EUROPEJSKA (UE),

z jednej strony, oraz

CZARNOGÓRA,

z drugiej strony,

zwane dalej „stronami”,

UWZGLĘDNIAJĄC:

przyjęcie przez Radę Unii Europejskiej wspólnego działania 2008/851/WPZiB w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (1) (operacja „Atalanta”) zmienionego decyzją Rady 2009/907/WPZiB (2),

zaproszenie Czarnogóry przez UE do udziału w operacji dowodzonej przez UE,

pomyślne zakończenie procesu formowania sił oraz zalecenie dowódcy operacji UE i Komitetu Wojskowego UE dotyczące zgody na udział sił Czarnogóry w operacji dowodzonej przez UE,

decyzję Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa ATALANTA/2/2009 z dnia 21 kwietnia 2009 r. w sprawie przyjęcia wkładów państw trzecich w operację wojskową Unii Europejskiej mającą na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (Atalanta) (3) i decyzję Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa ATALANTA/3/2009 z dnia 21 kwietnia 2009 r. w sprawie ustanowienia komitetu uczestników operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu zapobieganie aktom piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii, odstraszanie od nich oraz ich zwalczanie (Atalanta) (4), które zostały zmienione decyzją Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa ATALANTA/7/2009 (5),

decyzję Czarnogóry z dnia 13 sierpnia 2009 r. o udziale w operacji „Atalanta”,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Udział w operacji

1.   Czarnogóra włącza się do wspólnego działania 2008/851/WPZiB w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej mającej na celu udział w powstrzymywaniu, zapobieganiu i zwalczaniu aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii (operacja „Atalanta”), zmienionego decyzją 2009/907/WPZiB, oraz do wszelkich dalszych decyzji, na mocy których Rada Unii Europejskiej postanowi rozszerzyć tę operację, zgodnie z postanowieniami niniejszej Umowy i wszelkimi wymaganymi ustaleniami wykonawczymi.

2.   Wkład Czarnogóry w siły morskie dowodzone przez Unię Europejską (EUNAVFOR) nie narusza autonomii podejmowania decyzji przez Unię Europejską.

3.   Czarnogóra zapewnia wykonywanie swojej misji przez jej siły i personel uczestniczące w operacji „Atalanta” zgodnie z:

—

wspólnym działaniem 2008/851/WPZiB i ewentualnymi późniejszymi zmianami,

—

planem operacji,

—

wszelkimi środkami wykonawczymi.

4.   Siły i personel oddelegowane przez Czarnogórę do udziału w operacji wykonują swoje obowiązki i postępują, mając na uwadze wyłącznie interes operacji „Atalanta”.

5.   Czarnogóra informuje w odpowiednim czasie dowódcę operacji UE o wszelkich zmianach związanych z udziałem tego państwa w operacji.

Artykuł 2

Status sił

1.   Status sił i personelu oddelegowanych przez Czarnogórę do udziału w operacji „Atalanta” jest określony w umowie dotyczącej statusu sił zawartej przez Unię Europejską z Somalią, Dżibuti lub innym państwem regionu, z którymi taka umowa będzie musiała zostać zawarta na potrzeby prowadzenia operacji, lub w jednostronnym oświadczeniu w sprawie statusu sił wydanym przez Kenię, Seszele lub inne państwo regionu, które wyda takie oświadczenie na potrzeby prowadzenia operacji.

2.   Status sił i personelu oddelegowanych do dowództwa operacji lub grup dowodzenia usytuowanych poza obszarem wspólnych działań podlega ustaleniom między państwem przyjmującym dowództwo operacji i odpowiednie grupy dowodzenia a Czarnogórą.

3.   Bez uszczerbku dla umów i oświadczeń dotyczących statusu sił, o których mowa w ust. 1 i 2, Czarnogóra sprawuje jurysdykcję nad swoimi siłami i personelem uczestniczącym w operacji „Atalanta”.

4.   Czarnogóra jest odpowiedzialna za wszelkie związane z udziałem w operacji „Atalanta” roszczenia członków jej sił oraz personelu lub roszczenia ich dotyczące. Czarnogóra jest odpowiedzialna za podjęcie działań, w szczególności o charakterze prawnym lub dyscyplinarnym, przeciwko członkom swoich sił oraz personelu, zgodnie z własnymi przepisami ustawowymi i wykonawczymi.

5.   Czarnogóra zobowiązuje się do wydania przy podpisaniu niniejszej Umowy oświadczenia dotyczącego zrzeczenia się roszczeń w stosunku do wszystkich państw biorących udział w operacji „Atalanta”.

6.   Państwa członkowskie Unii Europejskiej zobowiązują się do wydania przy podpisaniu niniejszej Umowy oświadczenia dotyczącego zrzeczenia się roszczeń odnoszących się do udziału Czarnogóry w operacji „Atalanta”.

Artykuł 3

Warunki przekazywania osób ujętych i przetrzymywanych w celu przeprowadzenia postępowania karnego

Jeśli Czarnogóra sprawuje jurysdykcję wobec osób, które popełniły lub są podejrzane o popełnienie aktów piractwa lub rozboju na wodach terytorialnych państwa nadbrzeżnego w obszarze objętym operacją, przekazywanie Czarnogórze przez EUNAVFOR osób ujętych w celu przeprowadzenia postępowania karnego i przetrzymywanych przez EUNAVFOR oraz zajętego mienia znajdującego się w posiadaniu EUNAVFOR-u następuje zgodnie z warunkami określonymi w załączniku, stanowiącym integralną część niniejszej Umowy.

Artykuł 4

Informacje niejawne

1.   Czarnogóra przyjmuje środki konieczne do zapewnienia ochrony informacji niejawnych UE zgodnie z przepisami Rady Unii Europejskiej dotyczącymi bezpieczeństwa, zawartymi w decyzji Rady 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. w sprawie przyjęcia przepisów Rady dotyczących bezpieczeństwa (6) i zgodnie z dalszymi wytycznymi wydanymi przez właściwe organy, w tym przez dowódcę operacji UE.

2.   Jeśli UE i Czarnogóra zawrą umowę dotyczącą procedur bezpieczeństwa w przypadku wymiany informacji niejawnych, postanowienia takiej umowy mają zastosowanie w ramach operacji „Atalanta”.

Artykuł 5

Struktura dowodzenia

1.   Wszyscy członkowie sił i personel uczestniczący w operacji „Atalanta” podlegają w pełni swoim organom krajowym.

2.   Organy krajowe przekazują dowódcy operacji UE dowodzenie operacyjne i taktyczne lub kontrolę operacyjną i taktyczną nad swoimi siłami i personelem. Dowódca operacji UE jest upoważniony do delegowania swoich uprawnień.

3.   Czarnogóra ma takie same prawa i obowiązki w kwestii bieżącego zarządzania operacją jak państwa członkowskie Unii Europejskiej, które w niej uczestniczą.

4.   Dowódca operacji UE może w każdej chwili, po przeprowadzeniu konsultacji z Czarnogórą, wnioskować o wycofanie wkładu Czarnogóry.

5.   W celu reprezentowania swojego krajowego kontyngentu w operacji „Atalanta” Czarnogóra mianuje starszego przedstawiciela wojskowego (SMR). SMR konsultuje się z dowódcą sił UE we wszystkich sprawach mających wpływ na operację oraz jest odpowiedzialny za bieżącą dyscyplinę kontyngentu.

Artykuł 6

Aspekty finansowe

1.   Czarnogóra przyjmuje na siebie wszelkie koszty związane ze swoim udziałem w operacji, chyba że koszty te podlegają wspólnemu finansowaniu przewidzianemu w instrumentach prawnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 niniejszej Umowy, jak również w decyzji Rady 2008/975/WPZiB z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiającej mechanizm zarządzania finansowaniem wspólnych kosztów operacji Unii Europejskiej mających wpływ na kwestie wojskowe lub obronne (Athena) (7).

2.   Operacja „Atalanta” udziela czarnogórskiemu kontyngentowi wsparcia logistycznego w zamian za zwrot kosztów na warunkach przewidzianych w ustaleniach wykonawczych, o których mowa w art. 7. Obsługa administracyjna związana z tym wydatkami jest dokonywana poprzez mechanizm Athena.

3.   W przypadku śmierci, uszkodzenia ciała, strat lub szkód poniesionych przez osoby fizyczne lub prawne z państwa lub państw, w których prowadzona jest operacja, Czarnogóra, w przypadku ustalenia jej odpowiedzialności, wypłaca odszkodowanie na warunkach przewidzianych w umowie dotyczącej statusu sił – o ile taka umowa istnieje – o której mowa w art. 2 ust. 1 niniejszej Umowy.

Artykuł 7

Ustalenia wykonawcze do Umowy

Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa lub dowódca operacji UE i odpowiednie organy Czarnogóry dokonują między sobą wszelkich niezbędnych ustaleń technicznych i administracyjnych służących wykonaniu niniejszej Umowy.

Artykuł 8

Niewywiązywanie się ze zobowiązań

Jeżeli jedna ze stron nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań określonych w poprzednich artykułach, druga strona ma prawo do rozwiązania niniejszej Umowy z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia.

Artykuł 9

Rozstrzyganie sporów

Spory dotyczące wykładni lub stosowania niniejszej Umowy są rozstrzygane między stronami na drodze dyplomatycznej.

Artykuł 10

Wejście w życie

1.   Niniejsza Umowa wchodzi w życie pierwszego dnia pierwszego miesiąca następującego po wzajemnej notyfikacji sobie przez strony zakończenia wewnętrznych procedur niezbędnych do tego celu.

2.   Niniejsza Umowa jest tymczasowo stosowana od dnia jej podpisania.

3.   Niniejsza Umowa pozostaje w mocy przez okres, w jakim Czarnogóra wnosi wkład w operację.

4.   Zakończenie stosowania niniejszej Umowy nie wpłynie na żadne uprawnienia ani obowiązki wynikające z jej stosowania przed tym zakończeniem, w tym na uprawnienia osób przekazywanych, dopóki są przetrzymywane przez Czarnogórę lub dopóki prowadzone jest wobec nich postępowanie karne przez Czarnogórę.

Po zakończeniu operacji wszystkie uprawnienia przysługujące EUNAVFOR-owi na mocy załącznika do niniejszej Umowy mogą zostać przejęte przez osobę lub organ wyznaczone przez państwo sprawujące prezydencję Rady UE. Wyznaczoną osobą lub podmiotem może być między innymi pracownik dyplomatyczny lub urzędnik konsularny tego państwa akredytowany w Czarnogórze. Po zakończeniu operacji wszystkie powiadomienia, które zgodnie z niniejszą Umową miał otrzymać EUNAVFOR, będą przekazywane państwu sprawującemu prezydencję Rady UE.

Sporządzono w Brukseli dnia dwudziestego czwartego marca dwa tysiące dziesiątego roku w dwóch egzemplarzach w języku angielskim.

W imieniu Unii Europejskiej

W imieniu Czarnogóry

(1)  Dz.U. L 301 z 12.11.2008, s. 33, sprostowanie w Dz.U. L 253 z 25.9.2009, s. 18.

(2)  Dz.U. L 322 z 9.12.2009, s. 27.

(3)  Dz.U. L 109 z 30.4.2009, s. 52.

(4)  Dz.U. L 112 z 6.5.2009, s. 9 oraz addendum w Dz.U. L 119 z 14.5.2009, s. 40.

(5)  Dz.U. L 270 z 15.10.2009, s. 19.

(6)  Dz.U. L 101 z 11.4.2001, s. 1.

(7)  Dz.U. L 345 z 23.12.2008, s. 96.

ZAŁĄCZNIK

PRZEPISY DOTYCZĄCE WARUNKÓW I TRYBU PRZEKAZYWANIA CZARNOGÓRZE PRZEZ SIŁY MORSKIE DOWODZONE PRZEZ UNIĘ EUROPEJSKĄ (EUNAVFOR) OSÓB PODEJRZANYCH O POPEŁNIENIE AKTÓW PIRACTWA LUB ROZBOJU NA WODACH TERYTORIALNYCH PAŃSTWA NADBRZEŻNEGO NA OBSZARZE PROWADZENIA OPERACJI ORAZ PRZETRZYMYWANYCH PRZEZ EUNAVFOR ORAZ ZAJĘTEGO MIENIA ZNAJDUJĄCEGO SIĘ W POSIADANIU EUNAVFOR-U, A TAKŻE ICH TRAKTOWANIA PO TAKIM PRZEKAZANIU

1.   Definicje

Na użytek niniejszej Umowy:

a)

„piractwo” oznacza piractwo zdefiniowane w art. 101 UNCLOS;

b)

„rozbój” oznacza czyny zdefiniowane zgodnie z lit. a) popełnione na wodach terytorialnych państwa nadbrzeżnego w obszarze objętym operacją;

c)

„przekazana osoba” oznacza każdą osobę podejrzaną o zamiar popełnienia lub popełnienie aktów piractwa lub rozboju przekazaną Czarnogórze przez EUNAVFOR na mocy niniejszej Umowy.

2.   Zasady ogólne

a)

Czarnogóra może zgodzić się, na wniosek EUNAVFOR-u, na przekazanie jej osób przetrzymywanych przez EUNAVFOR w związku z aktami piractwa lub rozboju oraz związanego z tym mienia zajętego przez EUNAVFOR i przekazać takie osoby i mienie swoim właściwym organom w celu przeprowadzenia dochodzenia i osądzenia.

b)

EUNAVFOR, działając na mocy niniejszej Umowy, przekazuje osoby jedynie właściwym organom ścigania Czarnogóry.

c)

Czarnogóra potwierdza, że osoby przekazane na mocy tych postanowień są traktowane, zarówno przed przekazaniem, jak i po nim, w sposób humanitarny i zgodnie ze zobowiązaniami w zakresie międzynarodowych praw człowieka, w tym z zakazem tortur i okrutnego, nieludzkiego i poniżającego traktowania lub karania, zakazem samowolnych zatrzymań oraz zgodnie z wymogami sprawiedliwego procesu.

3.   Traktowanie, ściganie i sądzenie przekazanych osób

a)

Każda przekazana osoba jest traktowana w sposób humanitarny i nie jest poddawana torturom ani okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu lub karaniu, otrzymuje odpowiednie zakwaterowanie i wyżywienie, dostęp do opieki medycznej oraz ma możliwość przestrzegania praktyk religijnych.

b)

Każda przekazana osoba jest w krótkim terminie doprowadzana przed sąd lub inny organ uprawniony ustawowo do sprawowania władzy sądowej, który bezzwłocznie podejmuje decyzję o tym, czy osoba ta została zatrzymana zgodnie z prawem, a jeżeli zatrzymanie jest bezprawne – zarządza jej zwolnienie.

c)

Każda przekazana osoba ma prawo do osądzenia w rozsądnym terminie lub do zwolnienia.

d)

Przy rozstrzyganiu o zasadności skierowanego przeciwko niej oskarżenia każda przekazana osoba ma prawo do sprawiedliwego i publicznego rozpatrzenia jej sprawy przez właściwy, niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony prawem.

e)

Każdą przekazaną osobę oskarżoną o popełnienie przestępstwa uważa się za niewinną do czasu udowodnienia jej winy zgodnie z prawem.

f)

Przy rozstrzyganiu o zasadności skierowanego przeciwko niej oskarżenia każda przekazana osoba ma prawo, na zasadach pełnej równości, co najmniej do następujących gwarancji:

1)

otrzymania niezwłocznie szczegółowej informacji w języku dla niej zrozumiałym o istocie i przyczynie skierowanego przeciwko niej oskarżenia;

2)

dysponowania odpowiednim czasem i możliwościami w celu przygotowania obrony i porozumienia się z ustanowionym przez siebie obrońcą;

3)

osądzenia bez nieuzasadnionej zwłoki;

4)

obecności na rozprawie, bronienia się osobiście lub przez ustanowionego przez siebie obrońcę; otrzymania informacji, jeżeli nie posiada obrońcy, o istnieniu powyższego prawa; oraz posiadania wyznaczonego dla niej obrońcy w każdym przypadku, kiedy interes wymiaru sprawiedliwości tego wymaga, bez ponoszenia kosztów obrony w przypadkach, kiedy oskarżony nie posiada wystarczających środków na ich pokrycie;

5)

zapoznania się ze wszystkimi dowodami przeciwko niej, w tym ze złożonymi pod przysięgą oświadczeniami świadków, którzy dokonali zatrzymania, oraz zapewnienia obecności i przesłuchania świadków obrony na tych samych warunkach, co świadków oskarżenia;

6)

korzystania z bezpłatnej pomocy tłumacza, jeżeli nie rozumie języka używanego w sądzie lub nie posługuje się tym językiem;

7)

nieprzymuszania do zeznawania przeciwko sobie lub do przyznania się do winy.

g)

Każda przekazana osoba skazana za przestępstwo ma prawo do odwołania się do sądu wyższej instancji w celu ponownego rozpatrzenia orzeczenia w odniesieniu do uznania jej winną i wymiaru kary zgodnie z prawem Czarnogóry.

h)

Czarnogóra nie przekazuje żadnej przekazanej osoby innemu państwu w celu przeprowadzenia dochodzenia lub osądzenia bez uprzedniej pisemnej zgody EUNAVFOR-u.

4.   Kara śmierci

Żadna przekazana osoba nie zostaje skazana na karę śmierci ani na żadnej takiej osobie nie wykonuje się kary śmierci; żadna taka osoba nie podlega karze śmierci.

5.   Dokumentacja i powiadomienia

a)

Wszelkie przekazania odbywają się na podstawie odpowiedniego dokumentu podpisanego przez przedstawiciela EUNAVFOR-u i przedstawiciela właściwych organów ścigania Czarnogóry.

b)

EUNAVFOR dostarcza Czarnogórze dokumentację dotyczącą zatrzymania każdej przekazanej osoby. Dokumentacja ta obejmuje, o ile to możliwe, informacje o stanie zdrowia przekazanej osoby podczas przetrzymywania, momencie przekazania jej organom Czarnogóry, przyczynie zatrzymania, czasie i miejscu dokonania zatrzymania oraz wszelkich decyzjach podjętych w związku z jej zatrzymaniem.

c)

Czarnogóra jest odpowiedzialna za prowadzenie dokładnej ewidencji dotyczącej każdej przekazanej osoby, która obejmuje między innymi dokumentację wszelkiego zajętego mienia, stanu zdrowia osoby, miejsca jej przetrzymywania, wszelkich postawionych jej zarzutów i wszelkich istotnych decyzji podjętych podczas ścigania i sądzenia.

d)

Dokumentacja ta jest udostępniana przedstawicielom UE i EUNAVFOR na pisemny wniosek skierowany do Ministerstwa Spraw Zagranicznych Czarnogóry.

e)

Ponadto Czarnogóra powiadamia EUNAVFOR o miejscu przetrzymywania wszelkich osób przekazanych na mocy niniejszej Umowy, pogorszeniu ich stanu zdrowia lub o wszelkich zarzutach niewłaściwego traktowania. Przedstawiciele UE i EUNAVFOR-u mają dostęp do osób przekazanych na mocy niniejszej Umowy, dopóki przebywają one w areszcie, i mogą je przesłuchiwać.

f)

Krajowe i międzynarodowe organizacje humanitarne mogą – na złożony przez siebie wniosek – odwiedzać osoby przekazane na mocy niniejszej Umowy.

g)

W celu zagwarantowania, by EUNAVFOR był w stanie zapewnić Czarnogórze terminową pomoc w zakresie stawiania się świadków z EUNAVFOR-u i dostarczania stosownych dowodów, Czarnogóra powiadamia EUNAVFOR o zamiarze wszczęcia postępowania karnego przeciwko wszelkim przekazanym osobom oraz o harmonogramie przedstawiania dowodów i wysłuchiwania zeznań.

6.   Pomoc EUNAVFOR-u

a)

EUNAVFOR, w miarę posiadanych środków i możliwości, zapewnia Czarnogórze wszelką pomoc w celu prowadzenia dochodzeń w sprawie przekazanych osób i ich osądzenia.

b)

W szczególności EUNAVFOR:

1)

przekazuje dokumentację dotyczącą zatrzymania sporządzoną zgodnie z pkt 5 lit. b) niniejszych postanowień;

2)

przetwarza wszelkie dowody zgodnie z wymogami właściwych organów Czarnogóry zgodnie z ustaleniami wykonawczymi określonymi w pkt 8;

3)

dokłada starań, aby przedstawić zeznania świadków lub złożone pod przysięgą oświadczenia członków personelu EUNAVFOR-u, którzy uczestniczyli we wszelkich incydentach związanych z przekazaniem osób na mocy niniejszych postanowień;

4)

przekazuje wszelkie stosowne zajęte mienie będące w posiadaniu EUNAVFOR-u.

7.   Związek z innymi prawami przekazanych osób

Postanowienia niniejszego załącznika nie mają na celu ustanowienia odstępstwa ani nie mogą być traktowane jako odstępstwo od jakichkolwiek praw przysługujących przekazanej osobie na mocy mającego zastosowanie prawa krajowego lub międzynarodowego.

8.   Ustalenia wykonawcze

a)

Na potrzeby stosowania niniejszych postanowień kwestie operacyjne, administracyjne i techniczne mogą być przedmiotem ustaleń wykonawczych zatwierdzanych przez właściwe organy Czarnogóry, z jednej strony, oraz właściwe organy UE i właściwe organy państw wysyłających kontyngent krajowy do EUNAVFOR-u, z drugiej strony.

b)

Ustalenia wykonawcze mogą dotyczyć między innymi:

1)

wskazania właściwych organów ścigania Czarnogóry, którym EUNAVFOR może przekazywać osoby;

2)

aresztu, w którym będą przebywać przekazane osoby;

3)

sposobu postępowania z dokumentami, w tym dokumentami związanymi z gromadzeniem dowodów, które są przekazywane właściwym organom ścigania Czarnogóry przy przekazywaniu osoby;

4)

punktów kontaktowych do celów powiadomień;

5)

formularzy wykorzystywanych przy przekazywaniu.

ROZPORZĄDZENIA

8.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/9

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 291/2010

z dnia 31 marca 2010 r.

w sprawie sprostowania rozporządzeń (WE) nr 437/2009, (WE) nr 438/2009 oraz (WE) nr 1064/2009 w odniesieniu do procedury końcowego przeznaczenia przewidzianej dla przywozu niektórych produktów rolnych w ramach kontyngentów taryfowych

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1), w szczególności jego art. 144 ust. 1 i art. 148 w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 2 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 437/2009 z dnia 26 maja 2009 r. w sprawie otwarcia kontyngentu taryfowego na przywóz młodych byków opasowych oraz administrowania tym kontyngentem (2), art. 3 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 438/2009 z dnia 26 maja 2009 r. otwierającego i ustalającego zarządzanie kontyngentami taryfowymi na przywóz byków, krów i jałówek niektórych ras alpejskich i górskich, przeznaczonych do celów innych niż ubój (3) oraz art. 4 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1064/2009 z dnia 4 listopada 2009 r. otwierającego i ustalającego sposób administrowania wspólnotowym kontyngentem taryfowym na przywóz jęczmienia browarnego pochodzącego z krajów trzecich (4) przewidują dozór celny w ramach procedury końcowego przeznaczenia, o której mowa w art. 166 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 450/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks celny (zmodernizowany kodeks celny) (5).

(2)

Zgodnie z tabelą korelacji zamieszczoną w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 450/2008 wspomniany art. 166 powinien zastąpić art. 82 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (6), które również przewidywało dozór celny ze względu na końcowe przeznaczenie przywożonego towaru. Niemniej w art. 188 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 450/2008 przewiduje się, że, niezależnie od wejścia w życie przepisów wykonawczych, o których mowa w akapicie pierwszym tego ustępu, art. 166 wspomnianego rozporządzenia stosuje się najpóźniej od dnia 24 czerwca 2013 r. W związku z tym art. 82 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 będzie stosowany do czasu wejścia w życie art. 166 rozporządzenia (WE) nr 450/2008.

(3)

Wydaje się zatem właściwsze zastąpienie, w rozporządzeniach (WE) nr 437/2009, (WE) nr 438/2009 oraz (WE) nr 1064/2009, odesłania do art. 166 rozporządzenia (WE) nr 450/2008 odesłaniem do art. 82 rozporządzenia (EWG) nr 2913/92.

(4)

Należy zatem odpowiednio sprostować rozporządzenia (WE) nr 437/2009, (WE) nr 438/2009 oraz (WE) nr 1064/2009.

(5)

W celu zapewnienia skutecznego administrowania odpowiednimi kontyngentami taryfowymi oraz z uwagi na to, że treść odpowiednich przepisów pozostaje niezmieniona, właściwe jest, aby sprostowanie to stosowało się z dniem stosowania odpowiednich rozporządzeń.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Artykuł 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 437/2009 otrzymuje brzmienie:

„1.   W zastosowaniu art. 82 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (7) przywożone zwierzęta są objęte dozorem celnym mającym zagwarantować, że podlegają opasowi przez okres co najmniej stu dwudziestu dni w zakładach produkcji, które importer musi wyznaczyć w miesiącu następującym po wprowadzeniu zwierząt do swobodnego obrotu.

Artykuł 2

Artykuł 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 438/2009 otrzymuje brzmienie:

„1.   Zgodnie z art. 82 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (8) przywożone zwierzęta podlegają dozorowi celnemu celem zagwarantowania, że nie zostaną one poddane ubojowi w okresie czterech miesięcy od dnia dopuszczenia ich do swobodnego obrotu.

Artykuł 3

Artykuł 4 ust. 1 akapit pierwszy zdanie wprowadzające rozporządzenia (WE) nr 1064/2009 otrzymuje brzmienie:

„Zgodnie z art. 82 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 (9) jęczmień przywożony w ramach niniejszego kontyngentu podlega dozorowi celnemu, który powinien zagwarantować, że:

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po dniu jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuły 1 i 2 stosuje się od dnia 1 lipca 2009 r.

Artykuł 3 stosuje się od dnia 1 stycznia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 marca 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Dacian CIOLOŞ

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 128 z 27.5.2009, s. 54.

(3)  Dz.U. L 128 z 27.5.2009, s. 57.

(4)  Dz.U. L 291 z 7.11.2009, s. 14.

(5)  Dz.U. L 145 z 4.6.2008, s. 1.

(6)  Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.

(7)  Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.”.

(8)  Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.”.

(9)  Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1.”.

8.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/11

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 292/2010

z dnia 7 kwietnia 2010 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 8 kwietnia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji, za Przewodniczącego,

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa stawka celna w przywozie

0702 00 00

IL

160,8

JO

96,4

MA

143,8

TN

131,6

TR

133,9

ZZ

133,3

0707 00 05

JO

92,1

MA

106,5

TR

134,8

ZZ

111,1

0709 90 70

MA

71,9

TR

102,7

ZZ

87,3

0805 10 20

EG

54,6

IL

55,9

MA

45,0

TN

47,0

TR

67,7

ZZ

54,0

0805 50 10

IL

66,0

TR

60,4

ZA

71,7

ZZ

66,0

0808 10 80

AR

94,0

BR

83,8

CA

101,3

CL

90,8

CN

83,9

MK

23,6

US

131,3

UY

74,3

ZA

79,7

ZZ

84,7

0808 20 50

AR

94,6

CL

111,5

CN

52,3

ZA

102,5

ZZ

90,2

(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

DECYZJE

8.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/13

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 9 marca 2010 r.

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami

(2010/200/UE)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (1), w szczególności jego pkt 28,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (2), w szczególności jego art. 12 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia zwolnionym pracownikom ponoszącym konsekwencje istotnych zmian w strukturze światowego handlu oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej powrót na rynek pracy.

(2)

Zakres zastosowania EFG został rozszerzony w odniesieniu do wniosków przedłożonych po dniu 1 maja 2009 r. i obejmuje również pomoc dla pracowników zwolnionych na skutek globalnego kryzysu finansowego i gospodarczego.

(3)

Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pozwala uruchomić EFG w ramach rocznego pułapu 500 mln EUR.

(4)

W dniu 23 września 2009 r. Litwa złożyła wniosek o uruchomienie EFG w odniesieniu do zwolnień w sektorze budowlanym. Wniosek ten spełnia wymogi art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczące określenia wkładu finansowego, a zatem Komisja wnosi o uruchomienie kwoty 1 118 893 EUR.

(5)

Należy zatem uruchomić EFG, aby zapewnić wkład finansowy dla wniosku złożonego przez Litwę,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W ogólnym budżecie Unii Europejskiej na rok budżetowy 2010 uruchamia się środki Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG), aby udostępnić kwotę 1 118 893 EUR w formie środków na zobowiązania i na płatności.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Strasburgu dnia 9 marca 2010 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

J. BUZEK

Przewodniczący

W imieniu Rady

M. Á. MORATINOS

Przewodniczący

(1)  Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.

(2)  Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.

8.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/14

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 9 marca 2010 r.

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami

(2010/201/UE)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (1), w szczególności jego pkt 28,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (2), w szczególności jego art. 12 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia zwolnionym pracownikom ponoszącym konsekwencje istotnych zmian w strukturze światowego handlu oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej powrót na rynek pracy.

(2)

Zakres zastosowania EFG został rozszerzony w odniesieniu do wniosków przedłożonych po dniu 1 maja 2009 r. i obejmuje również pomoc dla pracowników, których zwolnienie było bezpośrednim skutkiem światowego kryzysu finansowego i gospodarczego.

(3)

Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pozwala uruchomić EFG w ramach rocznego pułapu 500 mln EUR.

(4)

W dniu 13 sierpnia 2009 r. Niemcy złożyły wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w sektorze motoryzacyjnym, uzupełniając go o dodatkowe informacje do dnia 23 października 2009 r. Wniosek ten spełnia wymogi art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczące określenia wkładu finansowego, a zatem Komisja wnosi o uruchomienie kwoty 6 199 341 EUR.

(5)

Należy zatem uruchomić EFG, aby zapewnić wkład finansowy dla wniosku złożonego przez Niemcy,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W ramach budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2010 uruchamia się środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG), aby udostępnić kwotę 6 199 341 EUR w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Strasburgu dnia 9 marca 2010 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

J. BUZEK

Przewodniczący

W imieniu Rady

M. Á. MORATINOS

Przewodniczący

(1)  Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.

(2)  Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.

8.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/15

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 9 marca 2010 r.

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami

(2010/202/UE)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (1), w szczególności jego pkt 28,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (2), w szczególności jego art. 12 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia zwolnionym pracownikom ponoszącym konsekwencje istotnych zmian w strukturze światowego handlu oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej powrót na rynek pracy.

(2)

Zakres zastosowania EFG został rozszerzony w odniesieniu do wniosków przedłożonych po dniu 1 maja 2009 r., aby obejmować również pomoc dla pracowników zwolnionych na skutek globalnego kryzysu finansowego i gospodarczego.

(3)

Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pozwala uruchomić EFG w ramach rocznego pułapu 500 mln EUR.

(4)

W dniu 23 lipca 2009 r. Litwa złożyła wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w przedsiębiorstwie „Snaigė” plc i u dwóch jego dostawców. Wniosek ten spełnia wymogi art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczące określenia wkładu finansowego, a zatem Komisja wnosi o uruchomienie kwoty 258 163 EUR.

(5)

Należy zatem uruchomić EFG, aby zapewnić wkład finansowy dla wniosku złożonego przez Litwę,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W ogólnym budżecie Unii Europejskiej na rok budżetowy 2010 należy uruchomić środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, aby udostępnić kwotę 258 163 EUR w formie środków na zobowiązania i na płatności.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Strasburgu dnia 9 marca 2010 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

J. BUZEK

Przewodniczący

W imieniu Rady

M. Á. MORATINOS

Przewodniczący

(1)  Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.

(2)  Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.

8.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/16

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 25 marca 2010 r.

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami

(2010/203/UE)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (1), a w szczególności jego pkt 28,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (2), w szczególności jego art. 12 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia zwolnionym pracownikom ponoszącym konsekwencje istotnych zmian w strukturze światowego handlu oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej powrót na rynek pracy.

(2)

Zakres zastosowania EFG został rozszerzony w odniesieniu do wniosków przedłożonych po dniu 1 maja 2009 r. i obejmuje również pomoc dla pracowników zwolnionych na skutek globalnego kryzysu finansowego i gospodarczego.

(3)

Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. zezwala na uruchomienie środków z funduszu w ramach rocznego pułapu wynoszącego 500 mln EUR.

(4)

W dniu 23 września 2009 r. Litwa złożyła wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w sektorze produkcji mebli, uzupełniając go o dodatkowe informacje w dniu 16 października 2009 r. Wniosek spełnia wymogi ustanowione w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczące określenia wkładu finansowego, a zatem Komisja wnosi o uruchomienie kwoty 662 088 EUR.

(5)

Należy zatem uruchomić środki z EFG, aby zapewnić wkład finansowy w związku z wnioskiem złożonym przez Litwę,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W ramach budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2010 uruchamia się środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG), aby udostępnić kwotę 662 088 EUR w formie środków na zobowiązania i środków na płatności.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 marca 2010 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

J. BUZEK

Przewodniczący

W imieniu Rady

D. LÓPEZ GARRIDO

Przewodniczący

(1)  Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.

(2)  Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.

8.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/17

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 25 marca 2010 r.

w sprawie uruchomienia Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, zgodnie z pkt 28 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami

(2010/204/UE)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (1), w szczególności jego pkt 28,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1927/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. ustanawiające Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (2), w szczególności jego art. 12 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji (EFG) ustanowiono w celu zapewnienia dodatkowego wsparcia zwolnionym pracownikom ponoszącym konsekwencje istotnych zmian w strukturze światowego handlu oraz udzielenia im pomocy umożliwiającej powrót na rynek pracy.

(2)

Zakres zastosowania EFG został rozszerzony w odniesieniu do wniosków przedłożonych po dniu 1 maja 2009 r. i obejmuje również pomoc dla pracowników zwolnionych na skutek globalnego kryzysu finansowego i gospodarczego.

(3)

Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 17 maja 2006 r. pozwala uruchomić EFG w ramach rocznego pułapu 500 mln EUR.

(4)

W dniu 23 września 2009 r. Litwa złożyła wniosek o uruchomienie środków z EFG w związku ze zwolnieniami w sektorze odzieżowym. Wniosek ten spełnia wymogi art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1927/2006 dotyczące określenia wkładu finansowego, a zatem Komisja wnosi o uruchomienie kwoty 523 481 EUR.

(5)

Należy zatem uruchomić EFG, aby zapewnić wkład finansowy dla wniosku złożonego przez Litwę.

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W ogólnym budżecie Unii Europejskiej na rok budżetowy 2010 należy uruchomić środki z Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji, aby udostępnić kwotę 523 481 EUR w formie środków na zobowiązania i płatności.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia 25 marca 2010 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

J. BUZEK

Przewodniczący

W imieniu Rady

D. LÓPEZ GARRIDO

Przewodniczący

(1)  Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.

(2)  Dz.U. L 406 z 30.12.2006, s. 1.

8.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/18

DECYZJA KOMISJI

z dnia 31 marca 2010 r.

dotycząca kwestionariusza sprawozdawczego związanego z rozporządzeniem (WE) nr 166/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń i zmieniającym dyrektywę Rady 91/689/EWG i 96/61/WE

(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 1955)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2010/205/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 166/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2006 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń i zmieniające dyrektywę Rady 91/689/EWG i 96/61/WE (1), w szczególności jego art. 16,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/692/EWG z dnia 23 grudnia 1991 r. normalizującą i racjonalizującą sprawozdania w sprawie wykonywania niektórych dyrektyw odnoszących się do środowiska (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 166/2006 wymaga sporządzenia – zgodnie z procedurą określoną w art. 16 ust. 2 wymienionego rozporządzenia – sprawozdania na temat wdrożenia tego rozporządzenia na podstawie informacji z ostatnich trzech lat sprawozdawczych.

(2)

Artykuł 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 166/2006 wymaga sporządzenia sprawozdania na podstawie kwestionariusza opracowanego przez Komisję przy pomocy komitetu ustanowionego na mocy art. 19 ust. 1 rozporządzenia.

(3)

Pierwsze sprawozdanie obejmuje lata 2007–2009 włącznie.

(4)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią wyrażoną przez komitet ustanowiony na mocy art. 19 rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Państwa członkowskie stosują kwestionariusz sprawozdawczy określony w załączniku do niniejszej decyzji jako podstawę do sporządzenia sprawozdania, które zostanie przedłożone Komisji na mocy art. 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 166/2006.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 31 marca 2010 r.

W imieniu Komisji

Janez POTOČNIK

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 33 z 4.2.2006, s. 1.

(2)  Dz.U. L 377 z 31.12.1991, s. 48.

ZAŁĄCZNIK

KWESTIONARIUSZ SPRAWOZDAWCZY

Dodatkowe informacje, które państwa członkowskie mają przedłożyć zgodnie z art. 16 rozporządzenia (WE) nr 166/2006 w sprawie ustanowienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń i zmieniającego dyrektywę Rady 91/689/EWG i 96/61/WE

Uwagi ogólne:

Niniejszy kwestionariusz zawiera pytania, na które państwa członkowskie mają odpowiedzieć w odniesieniu do wdrażania rozporządzenia w sprawie ustanowienia Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń w ostatnich trzech latach sprawozdawczych.

Państwa członkowskie powinny przekazać odpowiedzi na pytania w formie elektronicznej.

1.   OPIS OGÓLNY

Proszę krótko opisać procedurę, zgodnie z którą niniejsze sprawozdanie zostało przygotowane, wraz z informacjami na temat rodzaju organów publicznych, które się do tego przyczyniły.

2.   ŚRODKI PRAWNE USTANAWIAJĄCE SYSTEM REJESTRU UWALNIANIA I TRANSFERU ZANIECZYSZCZEŃ (ART. 5 I 20)

Proszę wymienić środki prawne, wykonawcze i inne ustanawiające zintegrowany Rejestr Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń.

W szczególności proszę opisać środki przyjęte przez państwa członkowskie zgodnie z przepisami art. 20 w celu zagwarantowania, że zasady dotyczące kar są skutecznie, proporcjonalne i odstraszające, oraz opisać, jakie są doświadczenia związane z ich stosowaniem.

3.   WYMOGI SPRAWOZDAWCZE, WSKAZANIE ZAKŁADÓW, WŁAŚCIWYCH ORGANÓW I DANYCH, JAKIE NALEŻY PRZEDŁOŻYĆ (ART. 5)

Proszę wymienić środki prawne, wykonawcze i inne ustanawiające wymogi sprawozdawcze dla Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń.

W szczególności proszę opisać właściwe organy wyznaczone do wskazania zakładów Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń i zbierania informacji na temat uwolnień zanieczyszczeń ze źródeł punktowych. Proszę opisać wymogi sprawozdawcze i wskazać ścieżkę zbierania danych do Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń w swoim kraju, wymieniając rodzaj instytucji zaangażowanych oraz podając, za jaką część operacji zatwierdzania danych są one odpowiedzialne, w oparciu o poniższą tabelę:

 

Ścieżka instytucyjna zatwierdzania przez poszczególne instytucje

 

Zakład: …

 

Organ lokalny: …

 

Organ regionalny: …

 

Organ krajowy: …

 

Ministerstwo ochrony środowiska: …

4.   PRAKTYKA SPRAWOZDAWCZA W RAMACH REJESTRU I TRANSFERU ZANIECZYSZCZEŃ (ART. 5)

W odniesieniu do każdego kolejnego cyklu sprawozdawczego od ostatniego kwestionariusza sprawozdawczego proszę wskazać:

a)

terminy składania sprawozdań właściwemu organowi;

b)

problemy z dotrzymaniem terminów składania sprawozdań, czy w praktyce dotrzymano różnych terminów składania sprawozdań w podziale na zakłady i terminów publicznego udostępniania danych z rejestru, oraz – jeżeli były spóźnione – jakie były tego powody;

c)

ilość danych przedstawionych w formie elektronicznej w porównaniu z ilością danych dostarczonych przez operatorów w formie papierowej oraz opis sposobu dokonywania sprawozdania oraz narzędzi dostępnych zarówno dla operatorów, jak i właściwych organów;

d)

główne trudności, jakie operatorzy i właściwe organy napotkały w związku ze przedkładaniem danych na temat Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń (proszę udzielić odpowiedzi z punktu widzenia organów).

5.   ZAPEWNIANIE I OCENA JAKOŚCI DANYCH (ART. 9 UST. 1, 2 I 3)

Proszę opisać zasady, procedury i środki mające zapewnić właściwą jakość danych przedkładanych w ramach Europejskiego Rejestru Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń oraz jaka była w związku z tym jakość przedłożonych danych.

W szczególności proszę dostarczyć informacji na temat:

a)

oceny właściwych organów w odniesieniu do kompletności, spójności i wiarygodności danych przedstawionych przez operatorów;

b)

metodyki i procedur przyjętych przez właściwe organy, dzięki którym przedstawiono dane wyższej jakości.

6.   PUBLICZNY DOSTĘP DO DANYCH REJESTRU UWOLNIEŃ I TRANSFERU ZANIECZYSZCZEŃ (ART. 10 UST. 2)

Proszę opisać, w jaki sposób ułatwia się publiczny dostęp do informacji zawartych w rejestrze.

W szczególności proszę dostarczyć informacji na temat:

Przypadków, kiedy informacje zawarte w Europejskim Rejestrze Uwalniania i Transferu Zanieczyszczeń nie są publicznie dostępne w prosty sposób za pomocą bezpośrednich środków elektronicznych, oraz jakie podjęto środki, aby ułatwić dostęp do rejestru w miejscach publicznie dostępnych.

7.   POUFNOŚĆ (ART. 7 UST. 2, ART. 11)

W przypadku wszelkich informacji poufnych proszę podać, jakiego rodzaju są to informacje, a także przyczynę i częstotliwość ich nieujawniania. W szczególności proszę krótko opisać:

a)

jaki rodzaj danych utrzymuje się jako poufne;

b)

główne powody, dla których nadaje się im poufny charakter;

c)

liczbę zakładów w podziale na działania wymienione w załączniku I wraz z poufnymi danymi oraz całkowitą liczbę zakładów podlegających sprawozdawczości w podziale na działania wymienione w załączniku I.

Proszę przedstawić uwagi dotyczące praktycznych doświadczeń i napotkanych wyzwań w odniesieniu do poufnego charakteru niektórych informacji zgodnie z art. 4 dyrektywy 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, w szczególności w odniesieniu do informacji na temat uwalniania i transferu, jak zdefiniowano w załączniku III.

8.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/21

DECYZJA KOMISJI

z dnia 6 kwietnia 2010 r.

zezwalająca państwom członkowskim na przedłużenie tymczasowych zezwoleń przyznanych na nową substancję czynną FEN 560

(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 1974)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2010/206/UE)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (1), w szczególności jej art. 8 ust. 1 akapit czwarty,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, w czerwcu 2003 r. Francja otrzymała od Société occitane de fabrications et de technologies wniosek o włączenie substancji czynnej FEN 560 do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji Komisji 2004/131/WE (2) potwierdzono, że dokumentacja jest kompletna oraz że może zostać uznana za zasadniczo spełniającą wymogi dotyczące danych i informacji określone w załączniku II i III do tej dyrektywy.

(2)

Potwierdzenie kompletności dokumentacji było niezbędne, aby umożliwić szczegółowe zbadanie substancji czynnej, a także aby umożliwić państwom członkowskim przyznawanie tymczasowych zezwoleń na okres do trzech lat na środki ochrony roślin zawierające tę substancję czynną, przy spełnieniu warunków ustanowionych w art. 8 ust. 1 dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności warunku odnoszącego się do szczegółowej oceny substancji czynnej i środka ochrony roślin w świetle wymogów ustanowionych w tej dyrektywie.

(3)

Wpływ tej substancji czynnej na zdrowie człowieka i środowisko naturalne został poddany ocenie zgodnie z przepisami ustanowionymi w art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG w odniesieniu do zakresu zastosowań proponowanych przez wnioskodawcę. Państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło Komisji w dniu 18 lutego 2005 r. projekt sprawozdania z oceny.

(4)

Po przedłożeniu projektu sprawozdania z oceny przez państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy stwierdzono, iż należy zwrócić się do wnioskodawcy o dalsze informacje, a państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy zbada te informacje i przedstawi swoją ocenę. W związku z powyższym dokumentacja jest w dalszym ciągu badana, a zakończenie jej oceny nie będzie możliwe w terminie przewidzianym w dyrektywie 91/414/EWG w związku z decyzją Komisji 2008/353/WE (3).

(5)

Ponieważ dotychczasowa ocena nie dała jak na razie żadnego powodu do zaniepokojenia, należy umożliwić państwom członkowskim przedłużenie na okres 24 miesięcy tymczasowych zezwoleń przyznanych na środki ochrony roślin zawierające wspomnianą substancję czynną zgodnie z przepisami art. 8 dyrektywy 91/414/EWG, aby umożliwić tym samym dalsze prowadzenie badania dokumentacji. Oczekuje się, że ocena i proces decyzyjny w odniesieniu do decyzji w sprawie ewentualnego włączenia FEN 560 do załącznika I do tej dyrektywy zostaną zakończone w ciągu 24 miesięcy.

(6)

W tym samym czasie należy uchylić decyzję 2008/353/WE, ponieważ straciła aktualność.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Państwa członkowskie mogą przedłużyć tymczasowe zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające FEN 560 na okres upływający najpóźniej dnia 6 kwietnia 2012 r.

Artykuł 2

Decyzja 2008/353/WE traci moc.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wygasa dnia 6 kwietnia 2012 r.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 6 kwietnia 2010 r.

W imieniu Komisji

John DALLI

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1.

(2)  Dz.U. L 37 z 10.2.2004, s. 34.

(3)  Dz.U. L 117 z 1.5.2008, s. 45.

IV Akty przyjęte przed dniem 1 grudnia 2009 r. na mocy Traktatu WE, Traktatu UE i Traktatu Euratom

8.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/23

DECYZJA RADY

z dnia 16 listopada 2009 r.

w sprawie stanowiska Wspólnoty dotyczącego uczestnictwa w Komitecie Konsultacyjnym CARIFORUM-WE przewidzianym w Umowie o partnerstwie gospodarczym między państwami CARIFORUM, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, oraz w sprawie wyboru przedstawicieli organizacji zlokalizowanych na terytorium WE

(2010/207/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 300 ust. 2 akapit drugi,

uwzględniając wniosek Komisji,

po konsultacji z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Umowę o partnerstwie gospodarczym między państwami CARIFORUM, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (1) (zwaną dalej „umową”), podpisano dnia 15 października 2008 r. i jest ona stosowana tymczasowo od dnia 29 grudnia 2008 r.

(2)

Zgodnie z art. 232 ust. 2 umowy o uczestnictwie w Komitecie Konsultacyjnym CARIFORUM-WE (zwanym dalej „komitetem”) decyduje Wspólna Rada CARIFORUM-WE (zwana dalej „Wspólną Radą”), której celem jest zapewnienie szerokiej reprezentacji wszystkich zainteresowanych stron.

(3)

Zapewnienie szybkiego utworzenie instytucji przewidzianych w umowie ma zasadnicze znaczenie; w szczególności odnosi się to do komitetu ze względu na rolę, jaką pełni on w zakresie monitorowania wykonania umowy.

(4)

Należy ustalić wewnętrzną wspólnotową procedurę wyboru przedstawicieli organizacji zlokalizowanych na terytorium WE.

(5)

Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny wyraził chęć pomocy przy wskazywaniu i wyborze przedstawicieli europejskich organizacji społeczeństwa obywatelskiego oraz wolę pełnienia roli sekretariatu komitetu w początkowym okresie,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Stanowisko Wspólnoty wobec przyjęcia decyzji Wspólnej Rady prowadzącej do wyboru stałych członków komitetu przewidzianego w umowie opiera się na projekcie decyzji Wspólnej Rady załączonym do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

1.   Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny, zasięgając opinii Komisji i w porozumieniu z nią, przedstawia do zatwierdzenia Komitetowi CARIFORUM-WE ds. Handlu i Rozwoju (zwanemu dalej „Komitetem ds. Handlu i Rozwoju”) kandydatury przedstawicieli organizacji europejskich, które zostały zdefiniowane w art. 1 ust. 1 lit. a) załącznika. Proponowani przedstawiciele to trzech przedstawicieli organizacji związków zawodowych, trzech przedstawicieli organizacji pracodawców, trzech przedstawicieli organizacji reprezentujących różne interesy społeczne i gospodarcze, w tym stowarzyszenia rolników i konsumentów, spełniający wymogi określone w art. 1 załącznika.

2.   Wyznaczyć należy czterech przedstawicieli organizacji europejskich zdefiniowanych w art. 1 ust. 1 lit. c) załącznika i dwóch przedstawicieli organizacji europejskich zdefiniowanych w art. 1 ust. 1 lit. b) załącznika. Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny jest proszony o ustalenie spisów organizacji, które zostały zdefiniowane w art. 1 ust. 1 lit. b) oraz w art. 1 ust. 1 lit. c) załącznika. Dokonuje się tego, podając do publicznej wiadomości zaproszenie do wyrażenia zainteresowania umieszczeniem w takim spisie. Odpowiadając na takie zaproszenie, zainteresowana organizacja opisuje, w jaki sposób spełnia wymogi określone w art. 1 załącznika. Spisy te pozostają otwarte, aby umożliwić umieszczenie w nich każdej organizacji spełniającej wymogi określone w tym przepisie. Komisja sprawdza, czy organizacje zainteresowane umieszczeniem w spisie spełniają wymagania określone w art. 1 załącznika. Jeśli Komisja uzna, że organizacja, która wystąpiła z wnioskiem o umieszczenie w spisie, nie spełnia takich wymagań, informuje o tym daną organizację w terminie dwóch miesięcy od daty złożenia wniosku.

3.   Organizacje umieszczone w spisach informowane są o pracach komitetu; mogą one również – na własny koszt – brać udział w tych pracach jako obserwatorzy.

4.   W zaproszeniu do wyrażenia zainteresowania wzywa się również organizacje do wyrażenia zainteresowania zgłoszeniem jednego ze swoich przedstawicieli do pełnienia funkcji stałego członka komitetu. Organizacje umieszczone w spisach są następnie wzywane do poparcia kandydatur co najwyżej dwóch stałych przedstawicieli w komitecie spośród tych, którzy wyrazili zainteresowanie kandydowaniem i spełniają wymogi określone w art. 1 załącznika. WE przedstawia Komitetowi ds. Handlu i Rozwoju jako stałych członków w kategoriach określonych w art. 1 ust. 1 lit. b) oraz w art. 1 ust. 1 lit. c) tych przedstawicieli, którzy otrzymali najwięcej głosów poparcia, jeśli spełnione zostały wymogi art. 1 załącznika.

5.   Zaproszenie do wyrażenia zainteresowania pełnieniem funkcji stałych członków komitetu ogłasza się na cztery miesiące przed wygaśnięciem mandatu członków zasiadających w komitecie. Ich wyznaczenie odbywa się według tej samej procedury, określonej w ust. 4.

Sporządzono w Brukseli dnia 16 listopada 2009 r.

W imieniu Rady

C. MALMSTRÖM

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 289 z 30.10.2008, s. 3.

ZAŁĄCZNIK

DECYZJA NR …/20.. WSPÓLNEJ Rady CARIFORUM-WE

ustanowionej Umową o partnerstwie gospodarczym między państwami CARIFORUM, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, dotycząca uczestnictwa w Komitecie Konsultacyjnym CARIFORUM-WE

WSPÓLNA RADA CARIFORUM-WE,

uwzględniając Umowę o partnerstwie gospodarczym między państwami CARIFORUM, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (zwaną dalej „umową”), podpisaną w Bridgetown na Barbadosie w dniu 15 października 2008 r., w szczególności jej art. 232 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

w świetle celów określonych w art. 1 umowy oraz mając na względzie przewidziane w jej art. 5 zobowiązanie do jej monitorowania, należy szybko utworzyć Komitet Konsultacyjny CARIFORUM-WE (zwany dalej „komitetem”),

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

1.   W skład komitetu wchodzi 40 stałych członków reprezentujących organizacje społeczeństwa obywatelskiego, 25 reprezentujących organizacje zlokalizowane w państwach CARIFORUM oraz 15 reprezentujących organizacje zlokalizowane na terytorium WE.

W każdej z dwóch powyższych grup znajduje się co najmniej dwóch przedstawicieli organizacji reprezentujących odpowiednio:

a)

partnerów społecznych i gospodarczych;

b)

środowisko naukowe, w tym niezależne instytuty badawcze; oraz

c)

inne organizacje pozarządowe, w tym organizacje zajmujące się sprawami rozwoju i środowiska.

Stali członkowie pełnią swoje funkcje przez dwa lata, a ich kadencja jest odnawialna. Należy zapewnić odpowiednią wiedzę fachową i szeroką reprezentację poszczególnych regionów geograficznych i sektorów.

2.   Do celów niniejszej decyzji organizacje społeczeństwa obywatelskiego oznaczają stowarzyszenia, fundacje i inne instytucje prywatne nienastawione na osiąganie zysku, działające na rzecz celów o charakterze międzynarodowym i mogące zaoferować specjalistyczną wiedzę lub opinie w sprawach objętych umową lub też reprezentujące ważną część opinii publicznej zainteresowanej sprawami objętymi umową. Od wymogu nieosiągania zysku można odstąpić w przypadku instytucji akademickich dysponujących konkretną wiedzą fachową w sprawach objętych umową.

3.   Organizację uważa się za zlokalizowaną na terytorium państw CARIFORUM bądź WE, jeśli jej główne miejsce działania oraz siedziba głównego zarządu i kontroli znajduje się na terytorium państw CARIFORUM lub WE, w zależności od przypadku.

Artykuł 2

Komitet CARIFORUM-WE ds. Handlu i Rozwoju (zwany dalej „Komitetem ds. Handlu i Rozwoju”) niezwłocznie poddaje dyskusji i zatwierdza listę stałych członków przedstawionych odpowiednio przez państwa CARIFORUM i WE, jak również przedłużenie jej ważności.

Artykuł 3

Każda organizacja spełniająca wymogi art. 1 ust. 2 i 3 może brać udział w posiedzeniach komitetu jako obserwator. Komitet ds. Handlu i Rozwoju zatwierdza corocznie spis obserwatorów zaproponowanych odpowiednio przez państwa CARIFORUM i WE. Komitet może zapraszać ekspertów do wzięcia udziału w jego pracach. Warunki udziału ekspertów i obserwatorów są ustanawiane w regulaminie wewnętrznym komitetu.

Artykuł 4

Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny pełni rolę sekretariatu komitetu we wstępnym okresie kończącym się w dniu 31 grudnia 2010 r. Okres ten zostaje automatycznie przedłużony, chyba że Strony lub Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny sprzeciwiają się temu i dostarczają z odpowiednim wyprzedzeniem powiadomienia o tym.

Artykuł 5

Komitet ds. Handlu i Rozwoju ustala zasady finansowania. Pomoc finansową w związku z pełnieniem obowiązków w komitecie mogą otrzymywać jedynie jego stali członkowie.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem …

Sporządzono w …