13.11.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/1

13.11.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/3

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 676/2009 (2) otwiera zaproszenie do składania ofert przetargowych na maksymalne obniżenie należności celnych przywozowych na przywóz kukurydzy pochodzącej z krajów trzecich do Hiszpanii.

(2)

Zgodnie z art. 8 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1296/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania kontyngentów taryfowych w zakresie przywozu kukurydzy i sorgo do Hiszpanii oraz przywozu kukurydzy do Portugalii (3), Komisja może, zgodnie z procedurą określoną w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, postanowić o ustaleniu maksymalnego obniżenia należności celnych przywozowych. W ramach tych ustaleń należy w szczególności wziąć pod uwagę kryteria określone w art. 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1296/2008.

(3)

Przetarg wygrywa ten (ci) oferent(ci), którego(ych) oferta odpowiada poziomowi maksymalnego obniżenia należności celnych przywozowych lub jest od niego niższa.

(4)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

13.11.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/4

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie preparatu określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Wniosek dotyczy zezwolenia na stosowanie preparatu enzymatycznego endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Trichoderma reesei (ATCC PTA 5588), subtylizyny wytwarzanej przez Bacillus subtilis (ATCC 2107) i alfa-amylazy wytwarzanej przez Bacillus amyloliquefaciens (ATCC 3978) jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych, indyków rzeźnych i kaczek, celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”.

(4)

W swojej opinii z dnia 17 czerwca 2009 r. (2) Urząd stwierdził, że preparat endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Trichoderma reesei (ATCC PTA 5588), subtylizyny wytwarzanej przez Bacillus subtilis (ATCC 2107) i alfa-amylazy wytwarzanej przez Bacillus amyloliquefaciens (ATCC 3978) nie wywiera szkodliwego wpływu na zdrowie zwierząt, ludzi ani na środowisko naturalne oraz że stosowanie tego preparatu poprawia produkcyjność zwierząt. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczególnych wymogów dotyczących monitorowania rynku po wprowadzeniu preparatu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez wspólnotowe laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(5)

Ocena preparatu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

13.11.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/6

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa sposób uzasadniania i procedury przyznawania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożony został wniosek o zezwolenie na stosowanie preparatu określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Wniosek dotyczy zezwolenia na nowe zastosowanie preparatu enzymatycznego 6-fitazy wytwarzanej przez Aspergillus oryzae (DSM 17594) jako dodatku paszowego dla prosiąt odsadzonych od maciory, tuczników, drobiu rzeźnego i nieśnego celem sklasyfikowania go w kategorii „dodatki zootechniczne”.

(4)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 270/2009 (2) zezwolono na stosowanie tego preparatu przez okres dziesięciu lat w odniesieniu do kurcząt rzeźnych.

(5)

Przedstawiono nowe dane na poparcie wniosku o wydanie zezwolenia w przypadku prosiąt odsadzonych od maciory, tuczników, drobiu rzeźnego i nieśnego. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”) stwierdził w opinii z dnia 14 maja 2009 r. (3), że preparat enzymatyczny 6-fitazy wytwarzanej przez Aspergillus oryzae (DSM 17594) nie ma negatywnego wpływu na zdrowie zwierząt, ludzi ani na środowisko naturalne oraz iż stosowanie tego preparatu poprawia strawność fosforu spożywczego. Zdaniem Urzędu nie ma potrzeby wprowadzania szczególnych wymogów dotyczących monitorowania rynku po wprowadzeniu preparatu do obrotu. Urząd poddał również weryfikacji sprawozdanie z metody analizy dodatku paszowego w paszy, przedłożone przez wspólnotowe laboratorium referencyjne ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(6)

Ocena preparatu dowodzi, że warunki udzielenia zezwolenia przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione. W związku z tym należy zezwolić na stosowanie preparatu, jak określono w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(7)

W następstwie udzielenia nowego zezwolenia zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003 należy uchylić rozporządzenie (WE) nr 270/2009.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

13.11.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/9

(1)

Na podstawie decyzji Rady 2002/167/WE z dnia 18 lutego 2002 r. (2) Portugalia uzyskała zezwolenie na stosowanie obniżonej stawki akcyzy w autonomicznym regionie Madery na lokalnie produkowane i spożywane likiery i rum oraz w autonomicznym regionie Azorów na lokalnie produkowane i spożywane likiery i okowity. Stosowanie obniżonej stawki akcyzy na wymienione produkty uznano za niezbędne do zapewnienia przetrwania lokalnego przemysłu produkującego i wprowadzającego do obrotu te produkty. Ze względu na wysokie koszty tej działalności, wynikające głównie z czynników charakteryzujących sytuację Madery i Azorów jako regionów najbardziej oddalonych (oddalenie, charakter wyspiarski, niewielkie terytorium, trudna topografia i klimat), uznano, że jedynie obniżenie stawki akcyzy na wspomniane lokalnie produkowane i spożywane produkty umożliwi im konkurowanie na równych warunkach z podobnymi produktami przywożonymi lub dostarczanymi z innych części Wspólnoty, zapewniając w ten sposób przetrwanie tego przemysłu. W związku z tym, zgodnie z wymienioną wyżej decyzją, Portugalia mogła stosować na te produkty stawkę akcyzy niższą od pełnej stawki na alkohol określonej w art. 3 dyrektywy Rady 92/84/EWG (3) i niższą od minimalnej stawki akcyzy na alkohol określonej w tej dyrektywie, ale nie niższą od podstawowej krajowej stawki akcyzy na alkohol o więcej niż 75 %. Środek ten obowiązywał od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.

(2)

Wnioskami z dnia 16 czerwca i dnia 20 czerwca 2008 r. Portugalia zwróciła się o zezwolenie na tych samych warunkach na okres od dnia 1 stycznia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

(3)

Przyznanie nowego wnioskowanego zezwolenia jest uzasadnione w celu uniknięcia zagrożenia dla rozwoju tych najbardziej oddalonych regionów. Lokalny przemysł zatrudnia na Maderze około 130 pracowników, a na Azorach około 90 pracowników. Uprawa i przetwarzanie trzciny cukrowej i owoców na Maderze dostarcza pracy około 1 000 rodzinnych gospodarstw rolnych. W obliczu trudności związanych z wywozem poza regiony, rynki regionalne stanowią jedyne możliwe miejsca zbytu tych produktów.

(4)

Zezwolenie na obniżenie stawki akcyzy powinno nadal być stosowane na wnioskowanym poziomie w celu wyrównania niekorzystnych czynników konkurencyjnych, jakim podlegają destylowane napoje alkoholowe produkowane na Maderze i Azorach wskutek wyższych kosztów produkcji i wprowadzania do obrotu.

(5)

Surowce pochodzenia rolniczego są faktycznie droższe niż w normalnych warunkach produkcji, co wynika z niewielkiego rozmiaru, rozdrobnienia i niskiego poziomu mechanizacji gospodarstw rolnych. Dodatkowo w przypadku Madery produkcja w przetwórstwie trzciny cukrowej jest niższa niż w innych najbardziej oddalonych regionach ze względu na topografię, klimat, glebę i rzemieślniczy charakter produkcji. Transport na wyspy niektórych surowców i opakowań, które nie są produkowane lokalnie, powoduje dodatkowe koszty w porównaniu z transportem samych produktów gotowych. W przypadku Azorów charakter wyspiarski jest podwójny, ponieważ wyspy są rozrzucone na dużej przestrzeni. Transport i instalacja urządzeń w tych oddalonych, wyspiarskich regionach jeszcze bardziej zwiększa dodatkowe koszty. To samo dotyczy niektórych niezbędnych podróży i wysyłek na kontynent. Konieczne jest również ponoszenie dodatkowych kosztów przechowywania produktów gotowych, gdyż nie są one spożywane lokalnie tylko zaraz po wytworzeniu, lecz w ciągu całego roku. Niewielki rozmiar rynku regionalnego na różne sposoby zwiększa koszty jednostkowe, zwłaszcza przez niekorzystną relację między kosztami stałymi a wielkością produkcji, zarówno w odniesieniu do urządzeń, jak i kosztów niezbędnych do spełnienia norm ochrony środowiska. Ponadto producenci rumu na Maderze muszą ponosić koszty utylizacji odpadów z przetwarzania trzciny cukrowej, podczas gdy producenci z innych regionów mogą poddawać te produkty uboczne recyklingowi. Wspomniani producenci muszą także ponosić dodatkowe koszty ogólne wynikające z charakteru lokalnej gospodarki, w szczególności zwiększone koszty pracy i energii.

(6)

Obniżenie akcyzy o 75 % nie wykracza poza to, co jest konieczne do wyrównania poziomów dodatkowych kosztów ponoszonych przez podmioty gospodarcze w wyniku przytoczonej wyżej charakterystyki Madery i Azorów jako regionów najbardziej oddalonych.

(7)

Dogłębna analiza sytuacji pokazuje zatem, że niezbędne jest przychylenie się do wniosku Portugalii w celu podtrzymania przemysłu alkoholowego w przedmiotowych najbardziej oddalonych regionach.

(8)

Ponieważ korzyść podatkowa ogranicza się do tego, co jest konieczne do wyrównania dodatkowych kosztów, przedmiotowe ilości pozostają niewielkie i korzyść podatkowa ogranicza się do spożycia w odnośnych regionach, środek nie podważa integralności i spójności wspólnotowego porządku prawnego.

(9)

Uwzględniając z jednej strony konieczność ustalenia ram czasowych dla odstępstw od obowiązującej stawki podatku, a z drugiej konieczność uzyskania przez podmioty gospodarcze wymaganego bezpieczeństwa w kontekście rozwoju działalności gospodarczej, uzasadnione jest przyznanie odstępstwa na okres pięciu lat.

(10)

Należy zapewnić możliwość stosowania przez Portugalię przedmiotowych obniżek od daty wygaśnięcia analogicznego zezwolenia, przyznanego decyzją 2002/167/WE na poprzedni okres. Nowe wnioskowane zezwolenie należy zatem przyznać ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2009 r.

(11)

Należy wprowadzić wymóg przedstawienia sprawozdania śródokresowego umożliwiającego Komisji dokonanie oceny, czy warunki uzasadniające przyznanie odstępstwa są nadal spełnione.

(12)

Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla ewentualnego zastosowania art. 87 i 88 Traktatu,

1)

na Maderze

2)

na Azorach

13.11.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/12

(1)

Załącznik V do Umowy o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony, podpisanej w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. (1) („umowa o partnerstwie AKP–WE”) oraz protokoły do niego, w tym protokół 1 dotyczący definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej, przestały obowiązywać dnia 31 grudnia 2007 r. zgodnie z art. 37 ust. 1 przedmiotowej umowy.

(2)

Zgodnie z art. 37 ust. 1 umowy o partnerstwie AKP–WE, umowy o partnerstwie gospodarczym negocjowano z grupami regionalnymi członków grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku („państwa AKP”). Przedmiotowe umowy o partnerstwie gospodarczym są stopniowo podpisywane od dnia 1 stycznia 2008 r.

(3)

Artykuł 39 protokołu I dotyczącego definicji pojęcia „produkty pochodzące” oraz metod współpracy administracyjnej („protokół w sprawie pochodzenia”) Umowy o partnerstwie gospodarczym między państwami CARIFORUM, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z drugiej strony (2) – pierwszej umowy o partnerstwie gospodarczym podpisanej z państwami AKP – przewiduje procedurę przyznawania odstępstw od reguł pochodzenia na wniosek państwa AKP będącego sygnatariuszem umowy o partnerstwie gospodarczym. Odstępstwa powinny być przyznawane przez właściwy komitet. Należy ustanowić procedurę uchwalania stanowiska Wspólnoty w ramach takiego komitetu, którą można będzie również stosować w przypadku podobnych postanowień protokołów w sprawie pochodzenia do innych umów o partnerstwie gospodarczym, które zostaną podpisane z państwami AKP w przyszłości.

(4)

Artykuł 39 ust. 8 protokołu w sprawie pochodzenia przewiduje, że decyzję należy podjąć jak najszybciej, a w każdym przypadku nie później niż w ciągu 75 dni roboczych od dnia otrzymania wniosku przez Wspólnotę. Jeśli Wspólnota nie poinformuje państwa AKP będącego wnioskodawcą o swoim stanowisku w tym terminie, wniosek zostanie uznany za przyjęty.

(5)

Konieczne jest zatem przyjęcie procedury zapewniającej możliwość przyjęcia i zakomunikowania stanowiska Wspólnoty państwom AKP będącym sygnatariuszami umów o partnerstwie gospodarczym odpowiednio wcześnie, celem uzyskania pewności, że podjęcie stosownej decyzji jest możliwe przed upływem wspomnianego terminu.

(6)

W decyzji Rady 2000/399/WE z dnia 16 czerwca 2000 r. w sprawie procedury dotyczącej odstępstw od reguł pochodzenia wymienionych w protokole nr 1 do Umowy o partnerstwie AKP–WE (3) przewidziano przekazanie Komisji uprawnień w odniesieniu do przyjęcia wspólnego stanowiska Wspólnoty w następstwie wniosku państw AKP o odstępstwo od reguł pochodzenia ustanowionych w protokole 1 do załącznika V do umowy o partnerstwie AKP–WE.

(7)

Podobne przekazanie uprawnień Komisji należy obecnie zapewnić w odniesieniu do wniosków o odstępstwa od reguł pochodzenia ustanowionych w protokołach w sprawie pochodzenia do umów o partnerstwie gospodarczym.

(8)

Należy zatem uchylić decyzję 2000/399/WE,

13.11.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/14

(1)

W rozporządzeniu Rady (WE) nr 613/2009 (2) ustalono, zgodnie z art. 13 akapit pierwszy załącznika X do regulaminu pracowniczego, współczynniki korygujące, którym podlegają od dnia 1 lipca 2008 r. wypłacane w walucie krajów zatrudnienia wynagrodzenia urzędników, pracowników zatrudnionych na czas określony i pracowników kontraktowych Wspólnot Europejskich pełniących służbę w krajach trzecich.

(2)

Zgodnie z art. 13 akapit drugi załącznika X do regulaminu pracowniczego należy dostosować niektóre współczynniki korygujące stosowane od dnia 1 sierpnia 2008 r., 1 września 2008 r., 1 października 2008 r., 1 listopada 2008 r., 1 grudnia 2008 r. i 1 stycznia 2009 r., zważywszy, że w świetle danych statystycznych, jakimi dysponuje Komisja, zmiana kosztów utrzymania, mierzonych na podstawie współczynnika korygującego oraz odpowiedniego kursu walutowego, przekroczyła w niektórych krajach trzecich 5 % od momentu ich ostatniego ustalenia,

13.11.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/18

(1)

W dniu 20 lipca 2001 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2001/555/WPZiB w sprawie ustanowienia Centrum Satelitarnego Unii Europejskiej (1).

(2)

W dniu 3 września 2009 r. Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) uzgodnił, że wszyscy członkowie Organizacji Paktu Północnoatlantyckiego powinni być upoważnieni do uczestniczenia w działalności Centrum i że na mocy decyzji KPiB można by udostępniać państwom trzecim efekty prac Centrum wynikające z wniosków złożonych przez Radę.

(3)

Wspólne działanie 2001/555/WPZiB powinno zostać odpowiednio zmienione,

1)

w art. 5 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„4.   Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa może polecić sekretarzowi generalnemu/wysokiemu przedstawicielowi udostępnianie w indywidualnie rozpatrywanych przypadkach wyznaczonym państwom trzecim efektów prac Centrum wynikających z wniosków złożonych zgodnie z art. 2 ust. 1.”;

2)

art. 21 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 21

Stowarzyszanie państw trzecich

Niezależnie od przepisów art. 5 członkowie NATO niebędący członkami UE i inne państwa, które kandydują do przystąpienia do UE, są upoważnieni do uczestniczenia w działalności Centrum zgodnie z przepisami wymienionymi w załączniku.”.