(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 43/2009 (4) ustala uprawnienia do połowów na 2009 r. i związane z nimi warunki dla pewnych stad ryb i grup stad ryb, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe.

(2)

Załącznik IIA do rozporządzenia (WE) nr 43/2009 ustanawia zasady zarządzania nakładami połowowymi w kontekście długoterminowego planu zarządzania zasobami dorsza ustanowionego w rozporządzeniu (WE) nr 1342/2008, a w szczególności ustanawia, w dodatku 1 do tego załącznika, maksymalny dozwolony nakład połowowy dla każdego państwa członkowskiego – wyrażony w kilowatodniach – do wykorzystania w wyznaczonych obszarach i w odniesieniu do określonych grup narzędzi połowowych. Z uwagi na rozporządzenie Rady (WE) nr 754/2009 z dnia … wyłączające niektóre grupy statków ze stosowania systemu nakładu połowowego ustanowionego w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 1342/2008 (5) konieczne jest dostosowanie maksymalnego dopuszczalnego nakładu połowowego ustanowionego w dodatku 1 do załącznika IIa do rozporządzenia (WE) nr 43/2009 poprzez odjęcie w przypadku Hiszpanii 590 583 kilowatodni od grupy nakładu połowowego TR1 w obszarze (d) oraz w przypadku Szwecji odjęcie 148 118 kilowatodni od grupy nakładu połowowego TR2 w obszarze geograficznym (a) i 705 625 kilowatodni od grupy nakładu połowowego TR2 w obszarze geograficznym (b). Ze względu na stosowanie z mocą wsteczną rozporządzenia (WE) nr 754/2009 od dnia 1 lutego 2009 r., niniejsze zmiany powinny obowiązywać od tego samego dnia.

(3)

Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 302/2009 dotyczącego wieloletniego planu odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym Rada ma ustalić i przydzielić państwom członkowskim maksymalną liczbę kliprów tuńczykowych i trolerów upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego w Atlantyku; statków prowadzących aktywne połowy tuńczyka błękitnopłetwego w Adriatyku do celów hodowlanych; oraz kliprów tuńczykowych, taklowców i statków do połowu wędami ręcznymi uprawiających tradycyjne rybołówstwo przybrzeżne i prowadzących aktywne połowy tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Śródziemnym. Ponadto Rada ma zadecydować o przydziale państwom członkowskim wspólnotowej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego. Kwota wspólnotowa niewymiarowego tuńczyka błękitnopłetwego jest oparta na wspólnotowej kwocie przyznanej Wspólnocie Europejskiej na mocy zalecenia ICCAT 08/05 zmieniającego zalecenie, w którym ICCAT ustanowiło wieloletni plan odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

(4)

W celu zebrania dokładniejszych danych naukowych na temat kryla, gatunku o kluczowym znaczeniu dla ekosystemu morskiego Antarktyki, należy wdrożyć szereg aktualnych zaleceń Komitetu Naukowego do spraw Zachowania Żywych Zasobów Morskich Antarktyki, ustanowionego na mocy Konwencji o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki (CCAMLR), przedstawionych ponownie na posiedzeniu Komitetu Naukowego w 2008 r. w celu zagwarantowania w prawodawstwie wspólnotowym 100-procentowej obecności obserwatorów połowów kryla na obszarze objętym konwencją CCAMLR.

(5)

W związku z porozumieniem w sprawie połowów z Norwegią Wspólnota ma prawo do połowu dodatkowych 750 ton dorsza w norweskich wodach obszarów ICES I i II.

(6)

Należy wdrożyć do prawa wspólnotowego wniosek złożony na posiedzeniu w Londynie w dniach 9–11 lutego 2009 r. przez przedstawicieli Wspólnoty Europejskiej, Wysp Owczych, Grenlandii, Islandii, Norwegii i Federacji Rosyjskiej dotyczący zarządzania w 2009 r. zasobami karmazyna w Morzu Irmingera i wodach przylegających w obszarze objętym konwencją NEAFC, a następnie zatwierdzony przez Umawiające się Strony Komisji ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC). Ponieważ umowa ta ma zastosowanie przez cały 2009 r., uprawnienia do połowów należy stosować z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2009 r.

(7)

Należy wdrożyć do prawa wspólnotowego wnioski z posiedzenia wspólnego komitetu UE i Grenlandii z dnia 25 listopada 2008 r. w Kopenhadze dotyczące wspólnotowego udziału w połowach karmazyna w grenlandzkich wodach obszarów ICES V oraz XIV. Ponieważ ustalenia zawarte z Grenlandią są powiązane z umową NEAFC w sprawie zarządzania zasobami karmazyna w Morzu Irmingera i wodach przylegających, środki przyjęte w celu wdrożenia wniosków z posiedzenia wspólnego komitetu UE i Grenlandii należy stosować również z mocą wsteczną od dnia 1 stycznia 2009 r.

(8)

Całkowity dopuszczalny połów (TAC) przyjęty dla halibuta grenlandzkiego w wodach wspólnotowych obszarów zarządzania IIa i IV, wodach wspólnotowych i międzynarodowych obszaru VI, dla makreli w obszarach zarządzania VI, VII, VIIIa, VIIIb, VIIId i VIIIe, wodach wspólnotowych obszaru Vb i wodach międzynarodowych obszarów IIa, XII i XIV oraz dla ostroboka w obszarach zarządzania VI, VII, VIIIa, VIIIb, VIIId i VIIIe, wodach wspólnotowych obszaru Vb, wodach międzynarodowych obszarów XII i XIV powinien obejmować zarówno wody wspólnotowe, jak i wody międzynarodowe obszaru Vb w celu zapobieżenia nieprawidłowościom w raportowaniu. Należy zatem odpowiednio zmienić obszary zarządzania wymienioneh w przypadku TAC.

(9)

Aby chronić młode osobniki dorsza, plamiaka, czarniaka i witlinka, należy ustalić system doraźnych zamknięć w Morzu Północnym i cieśninie Skagerrak, według uzgodnionego zapisu wniosków z konsultacji między Wspólnotą Europejską a Norwegią, które odbyły się w Londynie w dniu 3 lipca 2009 r.

(10)

Należy poprawić przepisy dotyczące ograniczeń w sprawie połowów dorsza, plamiaka i witlinka w obszarze ICES VI, aby zapewnić ten sam geograficzny zasięg odstępstw dotyczących połowów homarców i połowów za pomocą włoków, niewodów dennych lub podobnych narzędzi.

(11)

Należy wdrożyć do prawa wspólnotowego propozycję zgłoszoną na posiedzeniu w Londynie w dniach 24–27 marca 2009 r. przez szefów delegacji Umawiających się Stron Komisji ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) (Danii w odniesieniu do Wysp Owczych i Grenlandii, Wspólnoty Europejskiej, Islandii, Norwegii i Federacji Rosyjskiej) dotyczącą ochrony wrażliwych ekosystemów morskich przed istotnym niekorzystnym wpływem w obszarze podlegającym regulacji NEAFC, która została następnie zatwierdzona przez Umawiające się Strony NEAFC.

(12)

W celu zagwarantowania prawidłowego rozliczania połowów makreli prowadzonych przez statki państw trzecich na wodach wspólnotowych należy wprowadzić zaostrzone przepisy dotyczące kontroli takich statków. Z uwagi na rozmieszczenie stad makreli, które występują głównie w wodach Zjednoczonego Królestwa, statki państw trzecich powinny przekazywać swoje sprawozdania do brytyjskiego ośrodka monitorowania rybołówstwa w Edynburgu.

(13)

Aby zagwarantować rybakom pewność i pozwolić im na jak najwcześniejsze zaplanowanie swojej działalności na najbliższy sezon połowowy, konieczne jest odstąpienie od wymogu sześciu tygodni, o którym mowa w tytule I art. 3 Protokołu w sprawie roli parlamentów państw członkowskich w Unii Europejskiej, dołączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie.

(14)

Rozporządzenie (WE) nr 43/2009 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione,

1)

dodaje się rozdział VIIIa w brzmieniu:

2)

w art. 48 dodaje się ustęp w brzmieniu:

3)

w art. 50 skreśla się ust. 4;

4)

dodaje się artykuły w brzmieniu:

(*1)  Wspólnotowe limity połowowe są oparte na wspólnotowej kwocie przyznanej Wspólnocie Europejskiej na mocy zalecenia ICCAT 08-05 zmieniającego zalecenie, w którym ICCAT ustanowiło wieloletni plan odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym."

(*2)  Na wniosek Francji Komisja może zmienić tę liczbę do wielkości 100 ton zgodnie z zaleceniem ICCAT nr 08-05.” "

(*1)  Wspólnotowe limity połowowe są oparte na wspólnotowej kwocie przyznanej Wspólnocie Europejskiej na mocy zalecenia ICCAT 08-05 zmieniającego zalecenie, w którym ICCAT ustanowiło wieloletni plan odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym."

5)

w załączniku IA wprowadza się następujące zmiany:

6)

w załączniku IB wprowadza się następujące zmiany:

7)

w dodatku I do załącznika IIA wprowadza się następujące zmiany:

8)

w załączniku III wprowadza się następujące zmiany:

f)

dodaje się pkt 19a w brzmieniu: „19a.   Warunki prowadzenia połowów makreli na wodach wspólnotowych przez statki państw trzecich Następujące przepisy mają zastosowanie do statków państw trzecich zamierzających dokonywać połowów makreli na wodach wspólnotowych: a) Statki mogą zacząć rejs połowowy dopiero po otrzymaniu zezwolenia od właściwego organu danego nadbrzeżnego państwa członkowskiego. Statki te wpływają na wody wspólnotowe wyłącznie po przepłynięciu przez jeden z następujących obszarów kontrolnych: — prostokąt ICES 48 E2 w rejonie VIa, — prostokąt ICES 50 F1 w rejonie IVa, — prostokąt ICES 46 F1 w rejonie IVa. Co najmniej cztery godziny przed wpłynięciem na jeden z obszarów kontrolnych po wpłynięciu na wody wspólnotowe kapitan danego statku kontaktuje się z brytyjskim ośrodkiem monitorowania rybołówstwa w Edynburgu za pośrednictwem poczty elektronicznej pod adresem: ukfcc@scotland.gsi.gov.uk lub telefonicznie (+ 44 131 271 9700). Powiadomienie zawiera nazwę, międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy oraz litery i numer portu (PLN) statku, całkowitą ilość według gatunków na pokładzie oraz obszar kontrolny, przez który statek wpłynie na wody wspólnotowe. Statek nie rozpoczyna połowu, dopóki nie otrzyma potwierdzenia odbioru powiadomienia oraz informacji, czy kapitan musi zgłosić statek do inspekcji. Każde potwierdzenie odbioru zawiera indywidualny numer zezwolenia, który kapitan zachowuje do końca rejsu połowowego. b) Statki, które wpływają na wody wspólnotowe bez połowu na pokładzie, są wyłączone z wymogów określonych w lit. a). c) Rejs połowowy jest zakończony w momencie opuszczenia przez statek wód wspólnotowych lub wpłynięcia do portu Wspólnoty, w którym następuje całkowity rozładunek jego połowu. Statki opuszczają wody wspólnotowe wyłącznie po przepłynięciu przez jeden z obszarów kontrolnych. Po opuszczeniu wód wspólnotowych kapitan danego statku z co najmniej dwugodzinnym wyprzedzeniem powiadamia o zamiarze wpłynięcia na jeden z obszarów kontrolnych ośrodek monitorowania rybołówstwa w Edynburgu za pośrednictwem poczty elektronicznej pod adresem lub pod numerem telefonu podanymi w lit. a). Powiadomienie zawiera nazwę, międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy oraz litery i numer portu (PLN) statku, całkowitą ilość według gatunków na pokładzie oraz obszar kontrolny, przez który statek ma zamiar przepłynąć. Statek nie opuści obszaru kontrolnego, dopóki nie otrzyma potwierdzenia odbioru powiadomienia oraz informacji, czy kapitan musi zgłosić statek do inspekcji. Każde potwierdzenie odbioru zawiera indywidualny numer zezwolenia, który kapitan zachowuje do czasu opuszczenia wód wspólnotowych przez statek.”; d) w załączniku III dodaje się dodatki w brzmieniu: „Dodatek 7 do załącznika III Metody pobierania próbek Próbki pobiera się i mierzy zgodnie z następującymi przepisami: — próbki powinny być pobierane i mierzone w ścisłej współpracy z kapitanem statku rybackiego i jego załogą. Powinni oni być zachęcani do uczestnictwa w tych działaniach. Powinni być również zachęcani do dzielenia się wszelkimi informacjami, które mogą mieć znaczenie dla wyznaczania granic obszaru zamkniętego, — szacuje się całkowity połów w zaciągu, — próbka pobierana jest wówczas, gdy szacuje się, że w jednym zaciągu obecnych jest co najmniej 300 kg dorsza, plamiaka, czarniaka i witlinka: — minimalny rozmiar próbki wynosi 200 kg dorsza, plamiaka, czarniaka i witlinka, — próbka musi być pobierana w taki sposób, aby odzwierciedlała skład w odniesieniu do tych czterech gatunków, — w stosownym przypadku w związku z rozmiarem połowu próbka powinna być pobierana na początku, w środku i na końcu połowu, — ilość młodych osobników jest obliczana jako odsetek poszczególnych gatunków i łączna ilość wszystkich czterech gatunków, — sprawozdanie z pobrania próbek jest odpowiednio wypełniane bezpośrednio po zmierzeniu próbki. Sprawozdanie to wysyła się następnie do państwa nadbrzeżnego.” „Dodatek 8 do załącznika III Tekst z obrazka DORAŹNE ZAMKNIĘCIA – SPRAWOZDANIE Z POBRANIA PRÓBEK DLA PAŃSTWA NADBRZEŻNEGO MŁODE OSOBNIKI DORSZA, PLAMIAKA, CZARNIAKA I WITLINKA Dane inspekcji/obserwacji Platforma inspekcji Nazwisko inspektora/obserwatora Nazwisko inspektora/obserwatora Data i godzina (1) inspekcji/obserwacji Pozycja (2) inspekcji/obserwacji Dane statku rybackiego Nazwa Sygnał wywoławczy Numer rejestracyjny Państwo bandery Rodzaj narzędzi Rozmiar oczek sieci w mm Dane statku rybackiego (Tuka) Nazwae Sygnał wywoławczy Numer rejestracyjny Państwo bandery Rodzaj narzędzi Rozmiar oczek sieci w mm Dane operacji połowowej Początek Data i godzina (3) Pozycja (2) Czas trwania operacji połowowej (3) Punkt środkowy operacji połowowej (3) Koniec Data i godzina (3) Pozycja (2) Dane połowu wagowo Szacunkowo łączny połów w zaciągu (kg) Szacunkowo łączny połów w zaciągu (kg) Dorsz Plamiak Czarniak Witlinek Ogółem Ogółem Ogółem Ogółem Osobniki młode Osobniki młode Osobniki młode Osobniki młode % % % % Łącznie wszystkie cztery gatunki Łącznie osobniki młode wszystkich czterech gatunków Łącznie % wszystkich czterech gatunków Uwagi i dodatkowe informacje Uwagi zgłoszone przez inspektora/obserwatora podczas inspekcji, w tym nieobowiązkowe użycie narzędzi sortujących. Dodatkowe informacje z innych źródeł, np. otrzymane od kapitana. W stosownych przypadkach, zalecenie w odniesieniu do wyznaczenia obszaru zamkniętego (min. 4 i maks. 6 punktów łączących). Podpis inspektora Nie jest wymagany, jeżeli formularz wypełniono elektronicznie i przekazano państwu nadbrzeżnemu pocztą elektroniczną. (1) dd/mm/rr hh mm (czasu lokalnego, zapis 24-godzinny). (2) np. 56′24′ N 001′30′ E. (3) hh mm.”

(1)

Rozdział III rozporządzenia (WE) nr 1342/2008 ustanawia system nakładu połowowego, w którym państwom członkowskim przydziela się uprawnienia do połowów w formie nakładu połowowego na zasadzie rocznych kwot. Zgodnie z art. 11 ust. 2 tego rozporządzenia Rada, działając na wniosek Komisji i na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie oraz oceny Komitetu Naukowego, Technicznego oraz Gospodarczego ds. Rybołówstwa (STECF), może wyłączyć pewne grupy statków ze stosowania systemu nakładu połowowego, jeżeli dostępne są stosowne dane dotyczące wielkości połowu i odrzutów dorsza dla odnośnych statków, a odsetek wielkości połowu dorsza nie przekracza 1,5 % całkowitej wielkości połowu dla odnośnej grupy statków oraz włączenie tej grupy statków do systemu nakładu połowowego stanowiłoby obciążenie administracyjne nieproporcjonalne do ich ogólnego wpływu na stada dorsza.

(2)

Szwecja dostarczyła informacji o połowach dorsza dla grupy 156 statków rybackich poławiających homarca w cieśninach Skagerrak i Kattegat przy pomocy kratownicy sortującej zgodnie z definicją w dodatku 2 do załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 43/2009 (2). Na podstawie tych informacji, według szacunku STECF, można stwierdzić, że połowy dorsza, w tym odrzuty dokonywane przez tę grupę statków, w okresie, w którym stosowały one wyłącznie to selektywne narzędzie połowowe, nie przekroczyły 1,5 % całkowitej wielkości połowu dla tej grupy statków w tym samym okresie. Uwzględniając ponadto szwedzki program kontroli stad dorsza na Morzu Północnym, w cieśninach Skagerrak i Kattegat oraz uznając, że włączenie tej grupy statków stanowiłoby obciążenie administracyjne nieproporcjonalne do ich ogólnego wpływu na stada dorsza, należy wyłączyć tę grupę statków ze stosowania systemu nakładu połowowego, ustanowionego w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 1342/2008, w okresie, w którym stosują one wyłącznie odnośne narzędzie połowowe.

(3)

Hiszpania dostarczyła informacji o połowach dorsza przez grupę 88 statków rybackich poławiających przy pomocy włoków dennych głównie morszczuka na zachodnim wybrzeżu Szkocji. Na podstawie tych informacji, według szacunku STECF, można stwierdzić, że połowy dorsza, w tym odrzuty dokonywane przez tę grupę statków, nie przekroczyły 1,5 % całkowitej wielkości połowu dla tej grupy statków w tym samym okresie. Uwzględniając ponadto środki stosowane w celu zapewnienia monitorowania i kontroli działalności połowowej tej grupy statków oraz uznając, że włączenie tej grupy statków stanowiłoby obciążenie administracyjne nieproporcjonalne do ich ogólnego wpływu na stada dorsza, należy wyłączyć tę grupę statków ze stosowania systemu nakładu połowowego ustanowionego w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 1342/2008.

(4)

Uznając, że państwa członkowskie zarządzają nakładem połowowym i nadzorują przestrzeganie ograniczeń nakładu połowowego w ramach sezonu połowowego trwającego od dnia 1 lutego 2009 r. do dnia 31 stycznia 2010 r. oraz uwzględniając fakt, że rozporządzenie (WE) nr 1342/2008 zostało przyjęte na krótko przed rozpoczęciem tego sezonu połowowego, wyłączenia te powinny mieć zastosowanie do całego sezonu połowowego, a zatem obowiązywać od dnia 1 lutego 2009 r.

(5)

Aby zagwarantować zainteresowanym rybakom pewność i pozwolić im na jak najwcześniejsze zaplanowanie swojej działalności w bieżącym sezonie połowowym, konieczne jest odstąpienie od stosowania sześciotygodniowego terminu, o którym mowa w tytule 1 art. 3 Protokołu w sprawie roli parlamentów państw członkowskich w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie,

a)

grupa statków pływających pod banderą Szwecji, wymienionych we wniosku Szwecji z dnia 26 lutego 2009 r. uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2009 r., dokonujących połowów homarca w cieśninach Skagerrak i Kattegat w okresie, w którym stosują one wyłącznie kratownicę sortującą zgodnie z definicją w dodatku 2 do załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 43/2009;

b)

grupa statków pływających pod banderą Hiszpanii, wymienionych we wniosku Hiszpanii z dnia 2 grudnia 2008 r. uzupełnionym pismami z dnia 6 i 14 marca 2009 r., stosujących włoki denne o rozmiarze oczek sieci wynoszącym 100 mm lub więcej, na szelfie kontynentalnym zachodniego wybrzeża Szkocji na głębokości pomiędzy 200 a 1 000 metrów, poławiających głównie gatunki głębinowe i morszczuka.

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1359/2008 z dnia 28 listopada 2008 r. ustalające możliwości połowowe wspólnotowych statków rybackich w odniesieniu do niektórych głębinowych zasobów rybnych na lata 2009 i 2010 (3) ustanawia kwoty na lata 2009 i 2010.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji statki pływające pod banderą państwa członkowskiego określonego w załączniku do niniejszego rozporządzenia lub zarejestrowane w tym państwie członkowskim wyczerpały kwotę na połowy stada w nim określonego przyznaną na 2009 r.

(3)

Należy zatem zakazać połowów, przechowywania na statku, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego stada,

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1189/2008 (2), każdemu z wniosków o pozwolenia na przywóz w ramach kontyngentów taryfowych, o których mowa w jego art. 1, musi towarzyszyć świadectwo autentyczności wydane przez organy kraju lub obszaru celnego wywozu. Wykaz organów krajów i obszarów celnych wywozu upoważnionych do wydawania takich świadectw autentyczności znajduje się w załączniku II do tego rozporządzenia.

(2)

Chorwacja zmieniła nazwę organu wydającego świadectwa autentyczności. Zgodnie z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1189/2008 należy zatem wprowadzić zmiany w załączniku II do tego rozporządzenia.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1189/2008.

(4)

Mając na uwadze zapobieżenie sytuacji, w której nazwa organu widniejąca na niedawno wydanych świadectwach byłaby rozbieżna z nazwą organu wymienioną w wykazie załączonym do rozporządzenia (WE) nr 1189/2008, zmiana wprowadzona do wspomnianego rozporządzenia powinna wejść w życie z dniem 15 czerwca 2009 r., to jest od dnia w którym Chorwacja podała do wiadomości Komisji nową nazwę organu wydającego świadectwa.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

„—

Republika Chorwacji: Croatian Agricultural Agency, Poljana Križevačka 185, 48260 Križevci, Chorwacja”.

(1)

Dyrektywa Rady 74/151/EWG z dnia 4 marca 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do niektórych części i charakterystyk kołowych ciągników rolniczych lub leśnych (3) została kilkakrotnie znacząco zmieniona (4). W celu zapewnienia jasności i zrozumiałości tej dyrektywy należy ją zatem ujednolicić.

(2)

Dyrektywa Rady 74/151/EWG jest jedną ze szczegółowych dyrektyw dotyczących systemu homologacji typu WE, przewidzianego w dyrektywie Rady 74/150/EWG z dnia 4 marca 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do homologacji typu kołowych ciągników rolniczych lub leśnych, zastąpionej przez dyrektywę 2003/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie homologacji typu ciągników rolniczych lub leśnych, ich przyczep i wymiennych holowanych maszyn, łącznie z ich układami, częściami i oddzielnymi zespołami technicznymi (5), i określa normy techniczne dotyczące projektowania i budowy ciągników rolniczych i leśnych między innymi w odniesieniu do maksymalnej dopuszczalnej masy całkowitej, położenia i zamocowania tylnych tablic rejestracyjnych, zbiorników paliwa, obciążenia balastowego, dźwiękowych urządzeń ostrzegawczych, dopuszczalnego poziomu hałasu i układu wydechowego (tłumika). Te normy techniczne dotyczą zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w celu umożliwienia stosowania dla wszystkich typów ciągników procedury homologacji typu WE przewidzianej w dyrektywie 2003/37/WE. W związku z tym przepisy dyrektywy 2003/37/WE odnoszące się do ciągników rolniczych i leśnych, ich przyczep i wymiennych holowanych maszyn, łącznie z ich układami, częściami i oddzielnymi zespołami technicznymi, stosują się do niniejszej dyrektywy.

(3)

Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego i stosowania dyrektyw określonych w załączniku VII część B,

(1)

Zasadnicze elementy umowy z Kotonu, o których mowa w art. 9 umowy, zostały naruszone.

(2)

Zgodnie z art. 96 umowy z Kotonu w dniu 29 kwietnia 2009 r. rozpoczęto konsultacje z Republiką Gwinei, w obecności przedstawicieli grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, w czasie których przedstawiciele junty wojskowej sprawującej władzę oraz rządu tymczasowego przedstawili zadowalające propozycje i zobowiązania,

(1)

Na mocy art. 10 ust. 1 wspólnego działania 2008/736/WPZiB Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) jest upoważniony, zgodnie z art. 25 Traktatu, do podejmowania stosownych decyzji w ramach kontroli politycznej i strategicznego kierownictwa nad misją EUMM Georgia, a zwłaszcza do mianowania szefa misji.

(2)

W dniu 16 września 2008 r. na wniosek Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela KPiB mianował decyzją EUMM/1/2008 (2) Hansjörga HABERA na stanowisko szefa misji EUMM Georgia do dnia 15 września 2009 r.

(3)

W dniu 16 lipca 2009 r. Sekretarz Generalny/Wysoki Przedstawiciel zaproponował KPiB przedłużenie mandatu Hansjörga HABERA o kolejny rok, do dnia 15 września 2010 r.,