I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

21.5.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 126/3

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 397/2009

z dnia 6 maja 2009 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1080/2006 w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w odniesieniu do kwalifikowalności efektywności energetycznej i inwestycji w energię odnawialną w budownictwie mieszkaniowym

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 162,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W celu wzmocnienia potencjału Europy w zakresie długotrwałego i zrównoważonego wzrostu Komisja przyjęła w dniu 26 listopada 2008 r. komunikat w sprawie Europejskiego planu naprawy gospodarczej podkreślający znaczenie podejmowania inwestycji poprawiających efektywność energetyczną budynków, łącznie z sektorem budownictwa mieszkaniowego.

(2)

Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR) wspiera inwestycje w sektorze budownictwa mieszkaniowego, łącznie z efektywnością energetyczną, jedynie na rzecz państw członkowskich, które przystąpiły do Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 r. lub po tej dacie, w przypadku gdy spełnione są warunki określone w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (3). Takie wsparcie dla efektywności energetycznej oraz inwestycji w energię odnawialną w sektorze budownictwa mieszkaniowego powinno być udostępnione dla wszystkich państw członkowskich.

(3)	Należy udzielić wsparcia inwestycjom podejmowanym w ramach systemów publicznych zgodnie z celami dyrektywy 2006/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie efektywności końcowego wykorzystania energii i usług energetycznych (4).

(4)	W celu zapewnienia spełnienia celów polityki spójności określonych w art. 158 Traktatu, interwencje powinny wspierać spójność społeczną.

(5)

Europejski Trybunał Obrachunkowy w swoim sprawozdaniu rocznym za rok 2007 zalecił, aby organy prawodawcze oraz Komisja były gotowe do ponownego rozważenia założeń koncepcyjnych przyszłych programów wydatków, z należytym uwzględnieniem uproszczenia podstawy obliczenia kosztów kwalifikowalnych i szerszego wykorzystania płatności opartych na kwotach i stawkach ryczałtowych, zamiast zwracania „kosztów rzeczywistych”.

(6)

W celu zapewnienia koniecznych uproszczeń w zarządzaniu, administracji i sprawowaniu kontroli w odniesieniu do działań objętych dotacją EFRR, w szczególności w kontekście systemu zwrotów uwarunkowanych wynikami, właściwe jest dodanie trzech kolejnych form kosztów kwalifikowalnych, a mianowicie: kosztów pośrednich, kwot ryczałtowych oraz standardowych taryf zryczałtowanych stawek kosztów jednostkowych.

(7)

W celu zapewnienia pewności prawa w odniesieniu do kwalifikowalności wydatków, takie dodatkowe formy kosztów kwalifikowalnych powinny mieć zastosowanie do wszystkich dotacji z EFRR. Konieczne jest zatem stosowanie z mocą wsteczną od dnia 1 sierpnia 2006 r., to jest od daty wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 1080/2006.

(8)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1080/2006,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 wprowadza się następujące zmiany:

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„1a. W każdym państwie członkowskim wydatki na zwiększanie efektywności energetycznej oraz wykorzystanie energii odnawialnej w istniejącym budownictwie mieszkaniowym są kwalifikowalne do kwoty 4 % całkowitej alokacji z EFRR.

W celu wspierania spójności społecznej państwa członkowskie określają w przepisach krajowych kategorie kwalifikujących się budynków mieszkalnych, zgodnie z art. 56 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1083/2006.”;

zdanie wprowadzające ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Wydatki na mieszkalnictwo, z wyjątkiem efektywności energetycznej i wykorzystania energii odnawialnej, jako określono w ust. 1a, są kwalifikowalne wyłącznie w tych państwach członkowskich, które przystąpiły do Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 r. lub po tej dacie, w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:”;

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„4. W przypadku dotacji i grantów następujące koszty stanowią wydatki kwalifikowalne do wsparcia z EFRR, o ile zostały poniesione zgodnie z przepisami krajowymi, w tym zasadami rachunkowości i z zachowaniem szczególnych warunków przedstawionych poniżej:

(i)	koszty pośrednie, zadeklarowane ryczałtowo, do wysokości 20 % bezpośrednich kosztów operacji;

(ii)	koszty zryczałtowane, wyliczone na podstawie standardowych taryf zryczałtowanych kosztów jednostkowych ustalonych przez dane państwo członkowskie;

(iii)

kwoty ryczałtowe pokrywające w całości lub w części koszty operacji.

Opcje, o których mowa w ppkt (i)–(iii), można łączyć wyłącznie w przypadku, gdy każda z nich dotyczy innej kategorii kosztów kwalifikowalnych lub w przypadku, gdy stosowane są do odrębnych projektów w ramach tej samej operacji.

Koszty, o których mowa w ppkt (i)–(iii) ustala się z wyprzedzeniem na podstawie rzetelnej, sprawiedliwej i weryfikowalnej kalkulacji.

Kwota ryczałtowa, o której mowa w ppkt (iii), nie może przekraczać 50 000 EUR.”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 ust. 3 stosuje się ze skutkiem od dnia 1 sierpnia 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 6 maja 2009 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

H.-G. PÖTTERING

Przewodniczący

W imieniu Rady

J. KOHOUT

Przewodniczący

(1) Opinia z dnia 25 lutego 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 2 kwietnia 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 5 maja 2009 r.

(3) Dz.U. L 210 z 31.7.2006, s. 1.

(4) Dz.U. L 114 z 27.4.2006, s. 64.

21.5.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 126/5

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 398/2009

z dnia 23 kwietnia 2009 r.

zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 338/97 w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi, w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 338/97 (3) stanowi, że należy przyjąć określone środki zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (4).

(2)

Decyzja 1999/468/WE została zmieniona decyzją 2006/512/WE (5), która wprowadziła procedurę regulacyjną połączoną z kontrolą w odniesieniu do przyjmowania środków o zasięgu ogólnym, mających na celu zmianę elementów innych niż istotne elementy aktu podstawowego przyjętego zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu, w tym wykreślenie niektórych takich elementów lub dodanie do aktu nowych elementów innych niż istotne.

(3)

Zgodnie z oświadczeniem Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (6) dotyczącym decyzji 2006/512/WE, aby procedura regulacyjna połączona z kontrolą mogła być stosowana do aktów, które zostały przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu i weszły już w życie, akty te muszą zostać dostosowane zgodnie z odpowiednimi procedurami.

(4)

W szczególności należy przyznać Komisji uprawnienia do przyjmowania niektórych środków regulujących handel gatunkami dzikiej flory lub fauny, do przyjmowania niektórych zmian do załączników do rozporządzenia (WE) nr 338/97 i do przyjmowania dodatkowych środków mających na celu wdrożenie rezolucji Konferencji Stron Konwencji w sprawie międzynarodowego handlu zagrożonymi gatunkami dzikiej fauny i flory (CITES) (zwanej dalej „konwencją”), decyzji lub zaleceń Stałego Komitetu Konwencji i zaleceń Sekretariatu Konwencji. Ponieważ środki te mają zasięg ogólny i mają na celu zmianę elementów innych niż istotne rozporządzenia (WE) nr 338/97 między innymi poprzez jego uzupełnienie nowymi elementami innymi niż istotne, środki te muszą być przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą ustanowioną w art. 5a decyzji 1999/468/WE.

(5)

Ze względu na potrzebę skutecznego działania terminy mające zwykle zastosowanie w ramach procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą powinny zostać skrócone w odniesieniu do przyjęcia środków zmieniających załączniki do rozporządzenia (WE) nr 338/97 w celu zapewnienia zgodności z terminem wejścia w życie zmian do dodatków do konwencji.

(6)	Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 338/97,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zmiany

W rozporządzeniu (WE) nr 338/97 wprowadza się następujące zmiany:

art. 4 otrzymuje brzmienie:

w ust. 6 zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie:

„6. W konsultacji z danymi krajami pochodzenia, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa art. 18 ust. 2, i biorąc pod uwagę wszelkie opinie Grupy ds. Przeglądu Naukowego, Komisja może wprowadzić ogólne ograniczenia lub ograniczenia odnoszące się do niektórych krajów pochodzenia, dotyczące wprowadzania do Wspólnoty:”;

ust. 7 otrzymuje brzmienie:

„7. Jeżeli w następstwie wprowadzania do Wspólnoty wystąpią specjalne przypadki przeładunku, przewozu lotniczego lub kolejowego, Komisja przyzna odstępstwo od przeprowadzania niezbędnych kontroli i przedstawienia dokumentów przywozowych w granicznym urzędzie celnym w miejscu wprowadzenia, które są określone w ust. 1–4, aby umożliwić dokonanie takiej kontroli i przedstawienia w innym urzędzie celnym, wyznaczonym zgodnie z art. 12 ust. 1.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 18 ust. 3.”;

w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Gdy wniosek o świadectwo powrotnego wywozu dotyczy okazów wprowadzanych do Wspólnoty na podstawie zezwolenia na przywóz wydanego przez inne państwo członkowskie, organ administracyjny musi się wcześniej skonsultować z organem administracyjnym, który wydał to zezwolenie. Procedury konsultacyjne i przypadki wymagające konsultacji określane są przez Komisję. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 18 ust. 3.”;

ust. 7 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)

Kiedy tylko organ administracyjny zostanie powiadomiony o środkach określonych w lit. a), poinformuje on o tym Komisję i przekaże jej swoje uwagi, w których, jeśli to stosowne, zaleci wprowadzenie ograniczeń w wywozie danych gatunków, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 18 ust. 2.”;

w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:

ust. 1 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)

Kryteria ustalania, czy okaz urodził się i został wyhodowany w niewoli lub był sztucznie rozmnażany, czy do celów handlowych, oraz specjalne warunki, o których mowa w lit. b), określane są przez Komisję. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 18 ust. 3.”;

ust. 2 lit. c) otrzymuje brzmienie:

„c)

Jeśli dokument, o którym mowa w lit. b), nie został wydany przed wywozem lub powrotnym wywozem, okaz należy zatrzymać oraz, gdy to stosowne, skonfiskować, chyba że dokument zostanie złożony z mocą wsteczną, zgodnie z warunkami określonymi przez Komisję. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 18 ust. 3.”;

ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Dobra prywatne lub stanowiące część gospodarstwa domowego

W drodze odstępstwa od art. 4 i 5, zawarte w nich przepisy nie mają zastosowania do martwych okazów, części i produktów pochodnych okazów gatunków wymienionych w załącznikach A–D, które stanowią dobra prywatne lub części gospodarstwa domowego wprowadzane do Wspólnoty, z niej wywożone lub powrotnie wywożone, zgodnie z przepisami, które określi Komisja. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 18 ust. 3.

4. Instytucje naukowe

Dokumenty, o których mowa w art. 4, 5, 8 i 9, nie są wymagane w przypadku niekomercyjnych pożyczek, darowizn i wymian między naukowcami a instytucjami naukowymi, zarejestrowanymi przez organy administracyjne państw, w których się one znajdują, okazów zielnikowych oraz innych, zakonserwowanych, zasuszonych lub wtopionych okazów muzealnych, a także żywego materiału roślinnego, opatrzonego etykietą, której wzór został określony zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 18 ust. 2, lub podobną etykietą wydaną lub zatwierdzoną przez organ administracyjny kraju trzeciego.”;

art. 8 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. Komisja może określić ogólne odstępstwa od zakazów, o których mowa w ust. 1, oparte na warunkach, o których mowa w ust. 3, a także ogólne odstępstwa w odniesieniu do gatunków wymienionych w załączniku A, zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. b) ppkt (ii). Jakiekolwiek odstępstwa muszą być zgodne z wymaganiami innych aktów prawnych Wspólnoty dotyczących ochrony fauny i flory. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 18 ust. 3. Wszelkie takie odstępstwa muszą być zgodne z wymogami innego prawodawstwa wspólnotowego dotyczącego ochrony dzikiej fauny i flory.”;

art. 9 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Komisja może wprowadzić ograniczenia dotyczące przetrzymywania lub przewożenia żywych okazów gatunków, wobec których zastosowano ograniczenia w zakresie ich wprowadzania do Wspólnoty zgodnie z art. 4 ust. 6. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 18 ust. 3.”;

art. 11 ust. 5 otrzymuje brzmienie:

„5. Komisja ustala terminy wydawania zezwoleń i świadectw. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 18 ust. 3.”;

art. 12 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4. W wyjątkowych przypadkach i zgodnie z kryteriami określonymi przez Komisję, organ administracyjny może zezwolić na wprowadzenie do Wspólnoty lub wywóz albo powrotny wywóz ze Wspólnoty przez urząd celny inny niż wyznaczony zgodnie z ust. 1. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 18 ust. 3.”;

w art. 15 wprowadza się następujące zmiany:

w ust. 4 wprowadza się następujące zmiany:

(i)	lit. a) zdanie ostatnie otrzymuje brzmienie: „Komisja określa informacje, które mają być przekazywane, oraz formę, w jakiej będą one przedstawiane, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 18 ust. 2.”;

(ii)	lit. c) zdanie ostatnie otrzymuje brzmienie: „Komisja określa informacje, które mają być przekazywane, oraz formę, w jakiej będą one przedstawiane, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 18 ust. 2.”;

b)	ust. 5 otrzymuje brzmienie: „5. Mając na względzie opracowanie zmian w załącznikach, właściwe organy państw członkowskich przekazują Komisji wszelkie istotne informacje. Komisja określa wymagane informacje, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 18 ust. 2.”;

w art. 18 wprowadza się następujące zmiany:

a)	ust. 3 otrzymuje brzmienie: „3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji.”;

dodaje się ustęp w brzmieniu:

„4. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4, art. 5 lit. b) oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji.

Terminy określone w art. 5a ust. 3 lit. c), ust. 4 lit. b) oraz ust. 4 lit. e) decyzji 1999/468/WE wynoszą odpowiednio jeden miesiąc, jeden miesiąc i dwa miesiące.”;

10)

art. 19 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 19

1. Zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 18 ust. 2, Komisja przyjmuje środki, o których mowa w art. 4 ust. 6, art. 5 ust. 7 lit. b), art. 7 ust. 4, art. 15 ust. 4 lit. a) i c), art. 15 ust. 5 i art. 21 ust. 3.

Komisja określa wzór dokumentów, o których mowa w art. 4, 5, art. 7 ust. 4 i art. 10 zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 18 ust. 2.

2. Komisja przyjmuje środki, o których mowa w art. 4 ust. 7, art. 5 ust. 5, art. 7 ust. 1 lit. c), art. 7 ust. 2 lit. c), art. 7 ust. 3, art. 8 ust. 4, art. 9 ust. 6 i art. 11 ust. 5 i art. 12 ust. 4. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 18 ust. 3.

3. Komisja ustala jednolite warunki i kryteria dla:

a)	wydawania, ważności i zastosowania dokumentów, o których mowa w art. 4, 5, art. 7 ust. 4 i art. 10;

b)	stosowania świadectw fitosanitarnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 lit. b) ppkt (i);

c)	wprowadzania w razie konieczności procedur oznakowania okazów w celu ułatwienia identyfikacji i zapewnia realizacji przepisów.

4. Komisja przyjmuje w razie konieczności dodatkowe środki mające na celu wprowadzenie w życie rezolucji Konferencji Stron Konwencji, decyzji lub zaleceń Stałego Komitetu Konwencji i zaleceń Sekretariatu Konwencji. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia poprzez jego uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 18 ust. 3.

5. Komisja wprowadza zmiany w załącznikach A–D, z wyjątkiem zmian w załączniku A, które nie wynikają z decyzji podjętych przez Konferencję Stron Konwencji. Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 18 ust. 4.”;

11)	w art. 21 ust. 3 zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie: „3. Na dwa miesiące przed wykonaniem niniejszego rozporządzenia, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 18 ust. 2, i po konsultacjach z Grupą ds. Przeglądu Naukowego, Komisja:”.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 23 kwietnia 2009 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

H.-G. PÖTTERING

Przewodniczący

W imieniu Rady

P. NEČAS

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 211 z 19.8.2008, s. 45.

(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 23 września 2008 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 23 marca 2009 r.

(3) Dz.U. L 61 z 3.3.1997, s. 1.

(4) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.

(5) Dz.U. L 200 z 22.7.2006, s. 11.

(6) Dz.U. C 255 z 21.10.2006, s. 1.

21.5.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 126/13

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 401/2009

z dnia 23 kwietnia 2009 r.

w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska

(wersja ujednolicona)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1210/90 z dnia 7 maja 1990 r. w sprawie ustanowienia Europejskiej Agencji Ochrony Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (3) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (4). W celu zapewnienia jego jasności i zrozumiałości należy sporządzić jego wersję ujednoliconą.

(2)	W Traktacie przewidziano opracowanie i wprowadzenie w życie polityki Wspólnoty w dziedzinie środowiska, a także określono jej cele oraz dotyczące jej zasady.

(3)	Wymagania w zakresie ochrony środowiska mają być częścią składową polityki Wspólnoty w innych dziedzinach.

(4)	Wspólnota, zgodnie z art. 174 Traktatu, przygotowując działania odnoszące się do środowiska, ma brać pod uwagę między innymi dostępne dane naukowe i techniczne.

(5)

Gromadzenie, przetwarzanie i analiza danych na temat środowiska w skali Europy są konieczne do zapewnienia obiektywnych, wiarygodnych i porównywalnych informacji, które umożliwią Wspólnocie i państwom członkowskim podjęcie niezbędnych środków zmierzających do ochrony środowiska, ocenę wyników tych posunięć i zapewnią należyte informowanie opinii publicznej o stanie środowiska.

(6)	Istnieją już we Wspólnocie i w państwach członkowskich podmioty zapewniające te informacje i usługi.

(7)	Podmioty te powinny stanowić podstawę dla Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska, koordynowanej na poziomie wspólnotowym przez Europejską Agencję Środowiska.

(8)

Zasady ogólne oraz ograniczenia regulujące korzystanie z prawa dostępu do dokumentów, przewidziane w art. 255 Traktatu, zostały określone w rozporządzeniu (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (5).

(9)	Agencja powinna współpracować z istniejącymi strukturami na poziomie wspólnotowym, aby zapewnić pełne stosowanie ustawodawstwa wspólnotowego w zakresie środowiska.

(10)	Status i struktura Agencji powinny odpowiadać obiektywnemu charakterowi wyników, które ma dostarczać, i umożliwić jej spełnianie swoich funkcji w ścisłej współpracy z istniejącymi podmiotami krajowymi i międzynarodowymi.

(11)	Agencja powinna uzyskać pełną autonomię, utrzymując jednocześnie bliskie związki z instytucjami Wspólnoty i państwami członkowskimi.

(12)	Pożądane jest, aby Agencja była otwarta dla innych państw, które podzielają troskę Wspólnoty i państw członkowskich o realizację celów Agencji, na mocy umów zawieranych między tymi państwami a Wspólnotą,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia Europejską Agencję Środowiska, zwaną dalej „Agencją”, i zmierza do utworzenia Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska.

2. Aby osiągnąć cele w zakresie ochrony i poprawy środowiska, które zostały określone w Traktacie i w kolejnych programach działania Wspólnoty w dziedzinie środowiska, oraz w zakresie zrównoważonego rozwoju Agencja i Europejska Sieć Informacji i Obserwacji Środowiska zapewniają Wspólnocie i państwom członkowskim:

a)	obiektywne, wiarygodne i porównywalne informacje, które umożliwią Wspólnocie i państwom członkowskim podjęcie niezbędnych środków na rzecz ochrony środowiska, ocenę wyników tych działań i odpowiednie informowanie opinii publicznej o stanie środowiska; oraz

b)	niezbędne w tym celu wsparcie techniczne i naukowe.

Artykuł 2

Aby osiągnąć cel określony w art. 1, Agencja ma następujące zadania:

a)	ustanowienie i koordynowanie sieci określonej w art. 4, we współpracy z państwami członkowskimi; w tym kontekście Agencja jest odpowiedzialna za gromadzenie, przetwarzanie i analizę danych, w szczególności w dziedzinach określonych w art. 3;

zapewnianie Wspólnocie i państwom członkowskim obiektywnych informacji koniecznych do określenia ram oraz wdrożenia trafnej i skutecznej polityki w zakresie środowiska; w tym celu udostępnianie Komisji w szczególności informacji potrzebnych do pomyślnej realizacji jej zadań dotyczących wskazywania, przygotowania i oceny środków oraz aktów prawnych w zakresie środowiska;

pomaganie w zakresie monitorowania środków środowiskowych poprzez właściwe wspieranie spełniania wymagań w zakresie sprawozdawczości (włączając w to udział w opracowywaniu kwestionariuszy, rozpatrywaniu sprawozdań państw członkowskich i rozpowszechnianie wyników) zgodnie z wieloletnim programem prac i w celu skoordynowania sprawozdawczości;

doradzanie poszczególnym państwom członkowskim, na ich prośbę i jeśli jest to zgodne z rocznym planem pracy Agencji w sprawie rozwijania, tworzenia i rozbudowywania ich systemów monitorowania działań w dziedzinie środowiska, pod warunkiem że takie działania nie zagrażają realizacji innych zadań określonych w niniejszym artykule; takie informacje obejmują również specjalistyczne przeglądy dokonywane przez ekspertów na szczególny wniosek państw członkowskich;

rejestrowanie, zestawianie i ocena danych o stanie środowiska, sporządzanie specjalistycznych sprawozdań na temat jakości, wrażliwości i presji na środowisko na terytorium Wspólnoty, zapewnienie jednolitych kryteriów oceny danych o środowisku, które mają być stosowane przez wszystkie państwa członkowskie, dalsze rozwijanie i utrzymanie referencyjnego ośrodka informacji o środowisku; Komisja korzysta z tych informacji przy realizacji swojego zadania polegającego na zapewnieniu wprowadzenia w życie aktów prawnych Wspólnoty w zakresie środowiska;

f)	pomoc w zapewnieniu porównywalności danych uzyskiwanych w skali Europy, a w razie konieczności zachęcanie poprzez właściwe środki do lepszego zharmonizowania metod pomiarowych;

g)	wspieranie włączania europejskich informacji środowiskowych do międzynarodowych programów monitorowania środowiska, takich jak programy ustanowione przez Organizację Narodów Zjednoczonych i jej wyspecjalizowane agencje;

h)	publikowanie co pięć lat sprawozdań o stanie środowiska, tendencjach i perspektywach, uzupełnianych przez wskaźnikowe sprawozdania skupiające się na poszczególnych zagadnieniach;

i)	stymulowanie rozwoju i zastosowania technik prognozowania środowiska, aby umożliwić podejmowanie odpowiednich środków zapobiegawczych we właściwym czasie;

j)	stymulowanie rozwoju metod oceny kosztów szkód w środowisku i kosztów prowadzenia polityki zapobiegania zniszczeniom środowiska, jego ochrony i odnawiania;

k)	stymulowanie wymiany informacji o najlepszych dostępnych technologiach zapobiegania szkodom w środowisku lub zmniejszania tych szkód;

l)	współpraca z organizacjami i programami określonymi w art. 15;

m)	zapewnienie szerokiego upowszechniania w społeczeństwie wiarygodnych i porównywalnych informacji o środowisku, w szczególności o stanie środowiska, by zrealizować to założenie, promowanie wykorzystania nowoczesnych technologii teleinformatycznych do tego celu;

n)	wspieranie Komisji w procesie wymiany informacji o rozwoju metodologii przeglądów ekologicznych i najlepszej praktyki;

o)	pomaganie Komisji w rozpowszechnianiu informacji o wynikach badań środowiskowych, w formie, która może najlepiej pomóc w rozwoju polityki.

Artykuł 3

1. Główne obszary działania Agencji obejmują, na ile to możliwe, wszystkie elementy umożliwiające jej gromadzenie informacji pozwalających, w kontekście zrównoważonego rozwoju, na opisanie aktualnego i przewidywalnego stanu środowiska z następujących punktów widzenia:

a)	jakość środowiska;

b)	presja na środowisko;

c)	wrażliwość środowiska.

2. Agencja dostarcza informacje, które można bezpośrednio wykorzystać przy wprowadzaniu w życie polityki Wspólnoty w zakresie środowiska.

Pierwszeństwo przypada następującym obszarom działania:

a)	jakość powietrza i emisje do atmosfery;

b)	jakość wody, zanieczyszczenia wód i zasoby wodne;

c)	stan gleby, fauny i flory oraz biotopów;

d)	przeznaczenie gruntów i zasobów naturalnych;

e)	zarządzanie odpadami;

f)	emisja hałasu;

g)	substancje chemiczne niebezpieczne dla środowiska;

h)	ochrona wybrzeży i morza.

W szczególności uwzględniane są zjawiska transgraniczne oraz zjawiska dotyczące wielu państw i globalne.

Uwzględniany jest również wymiar społeczno-ekonomiczny.

3. Agencja może współpracować także w dziedzinie wymiany informacji z innymi instytucjami, włączając w to europejską sieć wprowadzania w życie i stosowania prawodawstwa dotyczącego ochrony środowiska(sieć IMPEL).

W swojej działalności Agencja unika powtarzania istniejących działań innych instytucji i organizacji.

Artykuł 4

1. W skład sieci wchodzą:

a)	główne elementy składowe krajowych sieci informacyjnych;

b)	krajowe punkty kontaktowe;

c)	centra tematyczne.

2. Państwa członkowskie informują Agencję o głównych elementach składowych ich krajowych sieci informacji o środowisku, szczególnie w dziedzinach priorytetowych, o których mowa w art. 3 ust. 2, włączając w to każdą instytucję, która według ich oceny mogłaby wnieść wkład w pracę Agencji i uwzględniając potrzebę objęcia geograficznym zasięgiem sieci jak największej części ich terytoriów.

Państwa członkowskie współpracują odpowiednio z Agencją i uczestniczą w pracach Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska zgodnie z programem pracy Agencji poprzez zbieranie, zestawianie i analizowanie danych w całym kraju.

Państwa członkowskie mogą przyłączyć się do takiej współpracy również na szczeblu międzynarodowym.

3. Państwa członkowskie mogą w szczególności wyznaczyć spośród instytucji, o których mowa w ust. 2, lub spośród innych organizacji utworzonych na terytoriach tych państw, „krajowy punkt kontaktowy” w celu koordynacji lub przekazywania informacji, jakie mają być dostarczane na szczeblu ogólnokrajowym, do Agencji i do instytucji lub organizacji wchodzących w skład sieci, włączając w to centra tematyczne, o których mowa w ust. 4.

4. Państwa członkowskie, w terminie do dnia 30 kwietnia 1994 r., mogą także określać instytucje lub inne organizacje utworzone na ich terytoriach, którym można powierzyć konkretne zadanie współpracy z Agencją w zakresie niektórych tematów będących przedmiotem szczególnego zainteresowania.

Wskazana w ten sposób instytucja powinna mieć uprawnienia do zawarcia umowy z Agencją w sprawie działania jako centrum tematyczne sieci w odniesieniu do konkretnych zadań.

Centra te współpracują z innymi instytucjami wchodzącymi w skład sieci.

5. Centra tematyczne są wyznaczane przez zarząd, określony w art. 8 ust. 1, na okres nieprzekraczający czasu trwania każdego wieloletniego programu pracy, o którym mowa w art. 8 ust. 4. Centrum może być jednak wyznaczane ponownie.

6. Rozdzielenie konkretnych zadań centrom tematycznym wykazuje się w wieloletnim programie pracy Agencji, o którym mowa w art. 8 ust. 4.

7. W szczególności w świetle wieloletniego programu pracy Agencja dokonuje okresowych przeglądów elementów składowych sieci, o których mowa w ust. 2, a także dokonuje zmian, o których może zadecydować zarząd, z uwzględnieniem nowych podmiotów wyznaczonych przez państwa członkowskie.

Artykuł 5

Agencja może, w drodze odpowiednich ustaleń, szczególnie w formie umowy, powierzyć realizację zadań instytucjom lub organizacjom wchodzącym w skład sieci, o której mowa w art. 4.

Państwo członkowskie może postanowić, w odniesieniu do krajowych instytucji lub organizacji znajdujących się na jego terytorium, że takie ustalenia z Agencją są dokonywane w porozumieniu z krajowym punktem kontaktowym.

Artykuł 6

1. Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 ma zastosowanie wobec dokumentów znajdujących się w posiadaniu Agencji.

2. Decyzje podejmowane przez Agencję na mocy art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 mogą być przedmiotem skargi do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich lub do Trybunału Sprawiedliwości na warunkach określonych odpowiednio w art. 195 oraz 230 Traktatu.

Artykuł 7

Agencja ma osobowość prawną. Korzysta we wszystkich państwach członkowskich z najszerszej zdolności do czynności prawnych przyznawanej osobom prawnym zgodnie z ich prawem.

Artykuł 8

1. Agencja posiada zarząd składający się z jednego przedstawiciela z każdego państwa członkowskiego i dwóch przedstawicieli Komisji. Ponadto każde inne państwo, które uczestniczy w Agencji, zgodnie z odnośnymi postanowieniami, może mieć jednego przedstawiciela.

Ponadto Parlament Europejski desygnuje na członków zarządu dwóch wybitnych naukowców posiadających szczególne kwalifikacje w dziedzinie ochrony środowiska, którzy są wybierani na podstawie osobistego wkładu, jaki mogą wnieść w pracę Agencji.

Każdy członek zarządu może być reprezentowany przez członka zastępującego.

2. Zarząd wybiera spośród swoich członków przewodniczącego na okres trzech lat i uchwala swój regulamin. Każdy członek zarządu ma jeden głos.

Zarząd wybiera biuro, któremu może powierzyć decyzje wykonawcze, zgodnie z przyjętymi przez siebie zasadami.

3. Przyjęcie decyzji zarządu wymaga większości dwóch trzecich członków zarządu.

4. Zarząd przyjmuje wieloletni program pracy oparty na dziedzinach priorytetowych, określonych w art. 3 ust. 2, którego podstawą jest projekt przedłożony przez dyrektora wykonawczego, o którym mowa w art. 9, po konsultacjach z komitetem naukowym, o którym mowa w art. 10, oraz po otrzymaniu opinii Komisji. Bez uszczerbku dla corocznej procedury budżetowej Wspólnoty, wieloletni program pracy obejmuje preliminarz wieloletniego budżetu.

5. W ramach wieloletniego programu zarząd przyjmuje co roku program pracy Agencji na podstawie projektu przedłożonego przez dyrektora wykonawczego, po konsultacji z komitetem naukowym i po otrzymaniu opinii Komisji. Program może być korygowany w ciągu roku według tej samej procedury.

6. Zarząd przyjmuje roczne sprawozdanie w sprawie działań Agencji oraz przesyła je w terminie do dnia 15 czerwca Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Trybunałowi Obrachunkowemu oraz państwom członkowskim.

7. Agencja przesyła corocznie organom budżetowym wszystkie informacje mające znaczenie dla wyników procedur oceny.

Artykuł 9

1. Na czele Agencji stoi dyrektor wykonawczy, mianowany przez zarząd na wniosek Komisji, na pięcioletni okres, który może być przedłużany.

Dyrektor wykonawczy jest prawnym przedstawicielem Agencji.

Dyrektor wykonawczy jest odpowiedzialny za:

a)	prawidłowe przygotowanie i realizację decyzji oraz programów przyjętych przez zarząd;

b)	bieżące administrowanie Agencją;

c)	wykonywanie zadań określonych w art. 12 i 13;

d)	sporządzanie i publikowanie sprawozdań wymienionych w art. 2 lit. h);

e)	wszystkie sprawy kadrowe, za realizację zadań określonych w art. 8 ust. 4 i 5.

Dokonując naboru pracowników naukowych Agencji, dyrektor zasięga opinii komitetu naukowego, o którym mowa w art. 10.

2. Dyrektor wykonawczy odpowiada przed zarządem za wykonywanie swoich obowiązków.

Artykuł 10

1. Zarząd i dyrektor wykonawczy są wspierani przez komitet naukowy, który przedstawia opinie w przypadkach przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu oraz na temat wszelkich spraw naukowych dotyczących działalności Agencji skierowanych do niego przez zarząd lub przez dyrektora wykonawczego.

Opinie komitetu naukowego są publikowane.

2. Komitet naukowy składa się z członków posiadających szczególne kwalifikacje w dziedzinie środowiska, desygnowanych przez zarząd na czteroletnią kadencję, która może być jeden raz powtórzona, przy uwzględnieniu między innymi dziedzin naukowych, które powinny być reprezentowane w komitecie, dla wspierania Agencji w jej działalności. Komitet funkcjonuje zgodnie z regulaminem przewidzianym w art. 8 ust. 2.

Artykuł 11

1. Kalkulacje wszystkich przychodów i wydatków Agencji są sporządzane na każdy rok obrachunkowy pokrywający się z rokiem kalendarzowym i są wprowadzane do budżetu Agencji.

2. Przychody i wydatki budżetowe są zrównoważone.

3. Na przychody Agencji, bez uszczerbku dla innych źródeł, składa się dotacja Wspólnoty uwzględniona w budżecie ogólnym Wspólnot Europejskich oraz opłaty za świadczone usługi.

4. Wydatki Agencji obejmują między innymi wynagrodzenia dla pracowników, wydatki administracyjne i na infrastrukturę, koszty operacyjne i wydatki odnoszące się do umów zawartych z instytucjami lub organizacjami wchodzącymi w skład sieci i ze stronami trzecimi.

Artykuł 12

1. Każdego roku zarząd, na podstawie projektu sporządzonego przez dyrektora wykonawczego, przygotowuje preliminarz przychodów i wydatków Agencji na następny rok budżetowy. Preliminarz ten zawiera projekt planu zatrudnienia i jest przekazywany Komisji przez zarząd najpóźniej do dnia 31 marca.

2. Preliminarz przekazywany jest przez Komisję Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie (zwanymi dalej władzą budżetową) łącznie ze wstępnym projektem ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich.

3. Na podstawie preliminarza Komisja wprowadza do wstępnego projektu ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich oszacowania, które uważa za niezbędne w odniesieniu do planu zatrudnienia oraz wysokości dotacji, które mają zostać ujęte w ogólnym budżecie przedkładanym władzy budżetowej zgodnie z art. 272 Traktatu.

4. Władza budżetowa zatwierdza środki przeznaczone na dotacje dla Agencji.

Władza budżetowa przyjmuje plan zatrudnienia dla Agencji.

5. Budżet jest przyjmowany przez zarząd. Staje się ostateczny po ostatecznym przyjęciu ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich. W razie potrzeby jest odpowiednio dostosowywany.

6. Zarząd jak najszybciej powiadamia władzę budżetową o swoim zamiarze realizacji jakiegokolwiek projektu, który może mieć znaczące implikacje dla finansowania budżetu, w szczególności o wszelkich projektach dotyczących nieruchomości, takich jak wynajem lub zakup budynków. Zarząd powiadamia o tym Komisję.

W przypadku gdy organ władzy budżetowej powiadomił o swoim zamiarze wydania opinii, przesyła swoją opinię zarządowi w terminie sześciu tygodni po dniu powiadomienia o projekcie.

Artykuł 13

1. Dyrektor wykonawczy wykonuje budżet Agencji.

2. W terminie do dnia 1 marca po zakończeniu każdego roku budżetowego księgowy Agencji przekazuje tymczasowe sprawozdanie finansowe księgowemu Komisji łącznie ze sprawozdaniem w sprawie zarządzania budżetowego oraz finansowego w odniesieniu do tego roku budżetowego. Księgowy Komisji konsoliduje tymczasowe sprawozdania finansowe instytucji oraz jednostek zdecentralizowanych zgodnie z art. 128 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (6).

3. W terminie do dnia 31 marca po zakończeniu każdego roku budżetowego, księgowy Komisji przesyła tymczasowe sprawozdanie finansowe Agencji Trybunałowi Obrachunkowemu, łącznie ze sprawozdaniem w sprawie zarządzania budżetowego oraz finansowego za ten rok budżetowy. Sprawozdanie w sprawie zarządzania budżetowego oraz finansowego za ten rok budżetowy jest również przekazywane Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie.

4. Po otrzymaniu uwag Trybunału Obrachunkowego w sprawie tymczasowego sprawozdania finansowego Agencji, na mocy art. 129 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002, dyrektor wykonawczy opracowuje ostateczne sprawozdanie finansowe Agencji, na własną odpowiedzialność, oraz przedkłada je do zaopiniowania zarządowi.

5. Zarząd wyraża opinię w sprawie ostatecznego sprawozdania finansowego Agencji.

6. Dyrektor wykonawczy, najpóźniej do dnia 1 lipca następnego roku budżetowego, przesyła ostateczne sprawozdanie finansowe Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji oraz Trybunałowi Obrachunkowemu, łącznie z opinią zarządu.

7. Ostateczne sprawozdanie finansowe jest publikowane.

8. Dyrektor wykonawczy przesyła Trybunałowi Obrachunkowemu odpowiedź na jego uwagi najpóźniej do dnia 30 września. Przesyła również tę odpowiedź zarządowi.

9. Dyrektor wykonawczy przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, na wniosek Parlamentu, wszelkie informacje niezbędne do sprawnego stosowania procedury udzielania absolutorium za dany rok budżetowy, jak określono w art. 146 ust. 3 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002.

10. Parlament Europejski, zgodnie z zaleceniem Rady, stanowiąc większością kwalifikowaną, przed dniem 30 kwietnia roku N + 2, udziela absolutorium dyrektorowi wykonawczemu w odniesieniu do realizacji budżetu za rok N.

Artykuł 14

Zasady finansowe mające zastosowanie wobec Agencji przyjmowane są przez zarząd po przeprowadzeniu konsultacji z Komisją. Nie mogą one odbiegać od przepisów rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 19 listopada 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w artykule 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (7), chyba że takie odstępstwo od tych przepisów jest w szczególny sposób wymagane dla funkcjonowania Agencji, a Komisja wyraziła na to uprzednią zgodę.

Artykuł 15

1. Agencja aktywnie dąży do współpracy z innymi organami i programami wspólnotowymi, szczególnie ze Wspólnym Centrum Badawczym, Urzędem Statystycznym Wspólnot Europejskich (Eurostat) oraz z programami badawczo-rozwojowymi w zakresie środowiska. W szczególności:

a)	współpraca ze Wspólnym Centrum Badawczym obejmuje zadania określone w załączniku I pkt A;

b)	współdziałanie z Eurostatem i statystycznym programem Wspólnot Europejskich przebiega zgodnie z wytycznymi określonymi w załączniku I pkt B.

2. Agencja współpracuje także z innymi podmiotami, takimi jak: Europejska Agencja Kosmiczna, Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD), Rada Europy, Międzynarodowa Agencja Energii oraz Organizacja Narodów Zjednoczonych i jej wyspecjalizowane agencje, szczególnie Program Ochrony Środowiska Narodów Zjednoczonych, Światowa Organizacja Meteorologiczna i Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej.

3. Agencja może współpracować w dziedzinach wspólnych interesów z tymi instytucjami w państwach niebędących członkami Wspólnot Europejskich, które mogą dostarczyć dane, informacje i fachową wiedzę, metodologie zbierania danych, analizy i oceny, które są interesujące dla obu stron i konieczne do udanej realizacji zadań Agencji.

4. Współpraca określona w ust. 1, 2 i 3 musi w szczególności uwzględniać potrzebę unikania jakiegokolwiek powielania wysiłków.

Artykuł 16

Wobec Agencji stosuje się Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich.

Artykuł 17

Personel Agencji podlega przepisom i zasadom dotyczącym urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich.

Agencja posiada wobec swojego personelu kompetencje organu powołującego.

Zarząd, w porozumieniu z Komisją, przyjmuje odpowiednie przepisy wykonawcze.

Artykuł 18

1. Odpowiedzialność umowna Agencji regulowana jest prawem właściwym dla danej umowy. Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania na mocy klauzuli arbitrażowej umieszczonej w umowie zawartej przez Agencję.

2. W przypadku odpowiedzialności pozaumownej Agencja, zgodnie z ogólnymi zasadami wspólnymi dla systemów prawnych państw członkowskich, naprawia wszelkie szkody spowodowane przez Agencję lub jej urzędników przy pełnieniu ich obowiązków.

Trybunał Sprawiedliwości posiada jurysdykcję w sporach dotyczących odszkodowania za wszelkie szkody tego rodzaju.

3. Odpowiedzialność osobista urzędników wobec Agencji podlega przepisom mającym zastosowanie do personelu Agencji.

Artykuł 19

Agencja jest otwarta dla państw, które nie należą do Wspólnoty, ale które podzielają troskę Wspólnoty i ich państw członkowskich o realizację celów Agencji, na mocy umów zawartych między nimi a Wspólnotą zgodnie z procedurą art. 300 Traktatu.

Artykuł 20

Rozporządzenie (EWG) nr 1210/90, zmienione rozporządzeniami wymienionymi w załączniku II, zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia uznaje się za odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.

Artykuł 21

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 23 kwietnia 2009 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

H.-G. PÖTTERING

Przewodniczący

W imieniu Rady

P. NEČAS

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 162 z 25.6.2008, s. 86.

(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 19 lutego 2008 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 23 marca 2009 r.

(3) Dz.U. L 120 z 11.5.1990, s. 1.

(4) Zob. załącznik II.

(5) Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.

(6) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

(7) Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 72.

ZAŁĄCZNIK I

Współpraca ze Wspólnym Centrum Badawczym

—	Harmonizowanie metod pomiarowych w ochronie środowiska (1).

—	Interkalibrowanie urządzeń pomiarowych (1).

—	Normalizacja formatów danych.

—	Opracowywanie nowych metod i urządzeń pomiarowych w ochronie środowiska.

—	Inne zadania uzgodnione między dyrektorem wykonawczym Agencji a dyrektorem generalnym Wspólnego Centrum Badawczego.

Współpraca z Eurostatem

Agencja korzysta, w możliwie jak najszerszym zakresie, z informacji zebranych przez oficjalne służby statystyczne Wspólnoty. Są one wynikiem pracy Eurostatu i krajowych służb statystycznych w zakresie zbierania, weryfikacji i rozpowszechniania statystyk gospodarczych i społecznych, włączając w to rachunki narodowe i powiązane informacje.

2.	Program statystyczny w zakresie ochrony środowiska jest uzgadniany między dyrektorem wykonawczym Agencji, a dyrektorem generalnym Eurostatu i przedkładany do zatwierdzenia zarządowi Agencji i Komitetowi ds. programu statystycznego.

3.	Program Statystyczny zostaje przyjęty i wykonany w ramach określonych przez międzynarodowe organy statystyczne, takie jak Komisja Statystyki ONZ, Konferencja Statystyków Europejskich oraz OECD.

(1) Współpraca w tych dziedzinach bierze również pod uwagę prace prowadzone przez Instytut Materiałów Referencyjnych i Pomiarów

ZAŁĄCZNIK II

Uchylone rozporządzenie i lista jego kolejnych zmian

(o których mowa w art. 20)

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1210/90	(Dz.U. L 120 z 11.5.1990, s. 1)
Rozporządzenie Rady (WE) nr 933/1999	(Dz.U. L 117 z 5.5.1999, s. 1)
Rozporządzenie (WE) nr 1641/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady	(Dz.U. L 245 z 29.9.2003, s. 1)

ZAŁĄCZNIK III

TABELA KORELACJI

Rozporządzenie (EWG) nr 1210/90	Niniejsze rozporządzenie
Artykuł 1 ust. 1	Artykuł 1 ust. 1
Artykuł 1 ust. 2 wyrażenie wprowadzające	Artykuł 1 ust. 2 wyrażenie wprowadzające
Artykuł 1 ust. 2 tiret pierwsze	Artykuł 1 ust. 2 lit. a)
Artykuł 1 ust. 2 tiret drugie	Artykuł 1 ust. 2 lit. b)
Artykuł 2 wyrażenie wprowadzające	Artykuł 2 wyrażenie wprowadzające
Artykuł 2 pkt (i)	Artykuł 2 lit. a)
Artykuł 2 pkt (ii) tiret pierwsze	Artykuł 2 lit. b)
Artykuł 2 pkt (ii) tiret drugie	Artykuł 2 lit. c)
Artykuł 2 pkt (ii) tiret trzecie	Artykuł 2 lit. d)
Artykuł 2 pkt (iii)	Artykuł 2 lit. e)
Artykuł 2 pkt (iv)	Artykuł 2 lit. f)
Artykuł 2 pkt (v)	Artykuł 2 lit. g)
Artykuł 2 pkt (vi)	Artykuł 2 lit. h)
Artykuł 2 pkt (vii)	Artykuł 2 lit. i)
Artykuł 2 pkt (viii)	Artykuł 2 lit. j)
Artykuł 2 pkt (ix)	Artykuł 2 lit. k)
Artykuł 2 pkt (x)	Artykuł 2 lit. l)
Artykuł 2 pkt (xi)	Artykuł 2 lit. m)
Artykuł 2 pkt (xii)	Artykuł 2 lit. n)
Artykuł 2 pkt (xiii)	Artykuł 2 lit. o)
Artykuł 3 ust. 1 wyrażenie wprowadzające	Artykuł 3 ust. 1 wyrażenie wprowadzające
Artykuł 3 ust. 1 pkt (i)	Artykuł 3 ust. 1 lit. a)
Artykuł 3 ust. 1 pkt (ii)	Artykuł 3 ust. 1 lit. b)
Artykuł 3 ust. 1 pkt (iii)	Artykuł 3 ust. 1 lit. c)
Artykuł 3 ust. 1 wyrażenie końcowe	Artykuł 3 ust. 1 wyrażenie końcowe
Artykuł 3 ust. 2 akapit pierwszy	Artykuł 3 ust. 2 akapit pierwszy
Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi wyrażenie wprowadzające	Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi wyrażenie wprowadzające
Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi tiret pierwsze	Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi lit. a)
Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi tiret drugie	Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi lit. b)
Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi tiret trzecie	Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi lit. c)
Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi tiret czwarte	Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi lit. d)
Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi tiret piąte	Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi lit. e)
Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi tiret szóste	Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi lit. f)
Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi tiret siódme	Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi lit. g)
Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi tiret ósme	Artykuł 3 ust. 2 akapit drugi lit. h)
Artykuł 3 ust. 2 akapit trzeci	Artykuł 3 ust. 2 akapit trzeci
Artykuł 3 ust. 2 akapit czwarty	Artykuł 3 ust. 2 akapit czwarty
Artykuł 3 ust. 3	Artykuł 3 ust. 3
Artykuł 4 ust. 1 wyrażenie wprowadzające	Artykuł 4 ust. 1 wyrażenie wprowadzające
Artykuł 4 ust. 1 tiret pierwsze	Artykuł 4 ust. 1 lit. a)
Artykuł 4 ust. 1 tiret drugie	Artykuł 4 ust. 1 lit. b)
Artykuł 4 ust. 1 tiret trzecie	Artykuł 4 ust. 1 lit. c)
Artykuł 4 ust. 2 akapit pierwszy, począwszy od wyrażenia „W celu” do wyrażenia „o środowisku”	—
Artykuł 4 ust. 2 akapit pierwszy, począwszy od wyrażenia „szczególnie” do wyrazu „terytoriów”	Artykuł 4 ust. 2 akapit pierwszy koniec pierwszego zdania
Artykuł 4 ust. 2 akapit drugi	Artykuł 4 ust. 2 akapit pierwszy, drugi i trzeci
Artykuł 4 ust. 3	Artykuł 4 ust. 3
Artykuł 4 ust. 4	Artykuł 4 ust. 4 akapit pierwszy, drugi i trzeci
Artykuł 4 ust. 5 akapit pierwszy	—
Artykuł 4 ust. 5 akapit drugi	Artykuł 4 ust. 5
Artykuł 4 ust. 6 i 7	Artykuł 4 ust. 6 i 7
Artykuł 5	Artykuł 5 akapit pierwszy i drugi
Artykuł 6 ust. 1	Artykuł 6 ust. 1
Artykuł 6 ust. 2	—
Artykuł 6 ust. 3	Artykuł 6 ust. 2
Artykuły 7 i 8	Artykuły 7 i 8
Artykuł 9 ust. 1 akapit pierwszy zdanie pierwsze	Artykuł 9 ust. 1 akapit pierwszy
Artykuł 9 ust. 1 akapit pierwszy zdanie drugie	Artykuł 9 ust. 1 akapit drugi
Artykuł 9 ust. 1 akapit pierwszy wyrażenie wprowadzające	Artykuł 9 ust. 1 akapit trzeci wyrażenie wprowadzające
Artykuł 9 ust. 1 akapit pierwszy tiret pierwsze	Artykuł 9 ust. 1 akapit trzeci lit. a)
Artykuł 9 ust. 1 akapit pierwszy tiret drugie	Artykuł 9 ust. 1 akapit trzeci lit. b)
Artykuł 9 ust. 1 akapit pierwszy tiret trzecie	Artykuł 9 ust. 1 akapit trzeci lit. c)
Artykuł 9 ust. 1 akapit pierwszy tiret czwarte	Artykuł 9 ust. 1 akapit trzeci lit. d)
Artykuł 9 ust. 1 akapit pierwszy tiret piąte	Artykuł 9 ust. 1 akapit trzeci lit. e)
Artykuł 9 ust. 1 akapit drugi	Artykuł 9 ust. 1 akapit czwarty
Artykuł 9 ust. 2	Artykuł 9 ust. 2
Artykuł 10	Artykuł 10
Artykuł 11	Artykuł 11
Artykuł 12	Artykuł 12
Artykuł 13	Artykuł 13
Artykuł 14	Artykuł 14
Artykuł 15 ust. 1 wyrażenie wprowadzające	Artykuł 15 ust. 1 wyrażenie wprowadzające
Artykuł 15 ust. 1 tiret pierwsze	Artykuł 15 ust. 1 lit. a)
Artykuł 15 ust. 1 tiret drugie	Artykuł 15 ust. 1 lit. b)
Artykuł 15 ust. 2	Artykuł 15 ust. 2
Artykuł 15 ust. 2 lit. a)	Artykuł 15 ust. 3
Artykuł 15 ust. 3	Artykuł 15 ust. 4
Artykuł 16	Artykuł 16
Artykuł 17	Artykuł 17
Artykuł 18	Artykuł 18
Artykuł 19	Artykuł 19
Artykuł 20	—
—	Artykuł 20
Artykuł 21	Artykuł 21
Załącznik	Załącznik I
—	Załącznik II
—	Załącznik III

		ISSN 1725-5139 doi:10.3000/17255139.L_2009.126.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 126

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 52 21 maja 2009

Spis treści		I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 396/2009 z dnia 6 maja 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1081/2006 w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego w celu rozszerzenia rodzajów kosztów kwalifikujących się do objęcia dofinansowaniem z EFS	1
	*	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 397/2009 z dnia 6 maja 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1080/2006 w sprawie Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w odniesieniu do kwalifikowalności efektywności energetycznej i inwestycji w energię odnawialną w budownictwie mieszkaniowym	3
	*	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 398/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 338/97 w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi, w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji	5
	*	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 399/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/98 w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy, w zakresie uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji	9
	*	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 400/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 2223/96 w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych we Wspólnocie w odniesieniu do uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji	11
	*	Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 401/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie Europejskiej Agencji Środowiska oraz Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (wersja ujednolicona)	13