12.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/1

12.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/3

(1)

Artykuł 16 rozporządzenia (WE) nr 767/2008 zawiera przepisy dotyczące wykorzystania VIS do przeprowadzania konsultacji i składania wniosków o wydanie dokumentów. W wykonaniu art. 16 rozporządzenia w sprawie VIS należy przyjąć odpowiednie środki w celu określenia zasad wymiany wiadomości przekazywanych za pośrednictwem infrastruktury VIS (specyfikacje VIS Mail). Wiadomości te nie są zapisywane w systemie VIS, a przekazywane dane osobowe są wykorzystywane wyłącznie do konsultacji z centralnymi organami wizowymi oraz do współpracy konsularnej.

(2)

Z zastrzeżeniem dalszych przyjętych w terminie określonym w art. 46 rozporządzenia w sprawie VIS środków dotyczących integracji funkcji technicznych w ramach sieci konsultacji Schengen, specyfikacje dla przekazywania wiadomości VIS powinny określać cztery rodzaje wiadomości, z których będzie można korzystać od momentu uruchomienia VIS do dnia określonego w art. 46 rozporządzenia w sprawie VIS. Wspomniane cztery rodzaje wiadomości powinny obejmować wiadomości dotyczące współpracy konsularnej (art. 16 ust. 3 rozporządzenia w sprawie VIS), wiadomości dotyczące przekazywania do właściwego organu wizowego wniosków o przesłanie kopii dokumentów podróży i innych dokumentów uzupełniających wniosek oraz przekazywania elektronicznych kopii tych dokumentów (art. 16 ust. 3 rozporządzenia w sprawie VIS), wiadomości o tym, że dane przetwarzane w VIS są nieścisłe lub że dane te zostały przetworzone w VIS niezgodnie z rozporządzeniem w sprawie VIS (art. 24 ust. 2 rozporządzenia w sprawie VIS) oraz wiadomości o tym, że osoba ubiegająca się o wizę uzyskała obywatelstwo państwa członkowskiego (art. 25 ust. 2 rozporządzenia w sprawie VIS).

(3)

Zgodnie z art. 5 protokołu w sprawie stanowiska Danii stanowiącego załącznik do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, dnia 13 października 2008 r. Dania postanowiła dokonać transpozycji rozporządzenia (WE) nr 767/2008 do prawa duńskiego. Rozporządzenie (WE) nr 767/2008 jest zatem dla Danii wiążące zgodnie z prawem międzynarodowym. W związku z powyższym w świetle prawa międzynarodowego Dania ma obowiązek transpozycji niniejszej decyzji.

(4)

Zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen (2) Zjednoczone Królestwo nie uczestniczyło w przyjęciu rozporządzenia (WE) nr 767/2008, nie jest nim związane ani nie ma ono do niego zastosowania, ponieważ stanowi ono rozwinięcie przepisów dorobku Schengen. Niniejsza decyzja Komisji nie jest zatem skierowana do Zjednoczonego Królestwa.

(5)

Zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen (3) Irlandia nie uczestniczyła w przyjęciu rozporządzenia (WE) nr 767/2008, nie jest nim związana ani nie ma ono do niej zastosowania, ponieważ stanowi ono rozwinięcie przepisów dorobku Schengen. Niniejsza decyzja Komisji nie jest zatem skierowana do Irlandii.

(6)

Niniejsza decyzja stanowi akt oparty na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r. oraz art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r.

(7)

W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej oraz Republikę Islandii i Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (4), które mieszczą się w obszarze określonym w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej oraz Republikę Islandii i Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (5).

(8)

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy podpisanej przez Unię Europejską, Wspólnotę Europejską i Konfederację Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które mieszczą się w obszarze określonym w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE w sprawie zawarcia tej umowy w imieniu Wspólnoty Europejskiej (6).

(9)

W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które należą do obszaru, o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/261/WE z dnia 28 lutego 2008 r. w sprawie podpisania w imieniu Wspólnoty Europejskiej i tymczasowego stosowania niektórych postanowień Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (7).

(10)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu utworzonego na mocy art. 51 rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (8),

12.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/8

(1)

W załączniku I pkt 2 lit. c) do dyrektywy 2002/56/WE stwierdza się, że liczba roślin wykazujących oznaki ostrej infekcji wirusowej w bezpośrednim potomstwie nie może przekroczyć 10 %. W Szwecji ilość dostępnych sadzeniaków ziemniaków kategorii „kwalifikowane sadzeniaki”, odpowiadających krajowym warunkom środowiskowym i spełniających ww. wymóg, jest niewystarczająca i w związku z tym nie jest w stanie zaspokoić potrzeb tego państwa członkowskiego.

(2)

Zaspokojenie popytu na sadzeniaki ziemniaków poprzez sprowadzanie sadzeniaków ziemniaków spełniających wszystkie wymogi ustanowione w dyrektywie 2002/56/WE z innych państw członkowskich lub krajów trzecich nie jest możliwe.

(3)

W związku z tym Szwecja powinna zostać upoważniona do zezwolenia na obrót sadzeniakami ziemniaków na mniej surowych warunkach w okresie do dnia 30 czerwca 2009 r.

(4)

Ponadto pozostałe państwa członkowskie, które mogą dostarczyć Szwecji sadzeniaki ziemniaków, niezależnie od tego, czy zostały one zebrane w państwie członkowskim czy w kraju trzecim, powinny zostać upoważnione do zezwolenia na wprowadzenie takich sadzeniaków ziemniaków do obrotu.

(5)

Szwecja powinna pełnić rolę państwa koordynującego w celu dopilnowania, by całkowita ilość sadzeniaków ziemniaków dopuszczonych do obrotu zgodnie z niniejszą decyzją nie przekroczyła maksymalnej ilości określonej w niniejszej decyzji.

(6)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

a)

liczba roślin wykazujących objawy ostrej infekcji wirusowej w bezpośrednim potomstwie sadzeniaków ziemniaków kategorii „kwalifikowane sadzeniaki” nie przekracza ilości procentowej określonej w załączniku;

b)

etykieta urzędowa określa ilość procentową roślin wykazujących objawy ostrej infekcji wirusowej w bezpośrednim potomstwie sadzeniaków ziemniaków kategorii „kwalifikowane sadzeniaki” poświadczoną w trakcie urzędowej kontroli zgodnie z art. 2 lit. c) ppkt (iv) dyrektywy 2002/56/WE;

c)

sadzeniaki ziemniaków są wprowadzane do obrotu zgodnie z art. 2 niniejszej decyzji.

a)

istnieją wystarczające dowody podające w wątpliwość to, czy dostawca będzie w stanie wprowadzić do obrotu takie ilości sadzeniaków ziemniaków, o jakie ubiega się we wniosku o zezwolenie; albo

b)

całkowita ilość objęta zezwoleniem na wprowadzenie do obrotu na mocy przedmiotowego odstępstwa przekracza maksymalną ilość określoną w załączniku.

12.5.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 117/10

(1)

Niektóre kwoty udostępnione na lata budżetowe 2007–2013 Europejskiemu Funduszowi Rolnemu na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) zostały określone w załączniku do decyzji Komisji 2006/410/WE z dnia 24 maja 2006 r. ustalającej kwoty, które zgodnie z art. 10 ust. 2, art. 143d i 143e rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003, art. 4 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 378/2007 i art. 23 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 udostępnia się EFRROW, oraz kwoty dostępne na wydatki w ramach EFGR (2).

(2)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników (3) uchylono i zastąpiono rozporządzeniem Rady (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. ustanawiającym wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającym określone systemy wsparcia dla rolników, zmieniającym rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, (WE) nr 247/2006, (WE) nr 378/2007 oraz uchylającym rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 (4) z dniem 1 stycznia 2009 r.

(3)

Artykuł 7 rozporządzenia (WE) nr 73/2009 wprowadził nowe większe wartości procentowe w odniesieniu do obowiązkowej modulacji. Zgodnie z art. 1 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 378/2007 z dnia 27 marca 2007 r. ustanawiającego zasady dobrowolnej modulacji płatności bezpośrednich (5) zwiększenie wartości procentowych obowiązkowej modulacji musi być odliczone od wartości procentowej dobrowolnej modulacji.

(4)

W związku z tym nastąpiła zmiana kwot dobrowolnej i obowiązkowej modulacji dostępnych w ramach EFRROW.

(5)

Dla zachowania jasności decyzję 2006/410/WE należy uchylić i zastąpić nowym tekstem,