1.5.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/1

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 358/2009

z dnia 30 kwietnia 2009 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 maja 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 kwietnia 2009 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa stawka celna w przywozie
0702 00 00	JO	88,9
	MA	82,6
	TN	139,0
	TR	120,1
	ZZ	107,7
0707 00 05	JO	155,5
	MA	32,7
	TR	143,3
	ZZ	110,5
0709 90 70	JO	216,7
	TR	96,2
	ZZ	156,5
0805 10 20	EG	45,0
	IL	55,9
	MA	49,7
	TN	53,5
	TR	54,0
	US	51,9
	ZZ	51,7
0805 50 10	TR	55,3
	ZA	56,7
	ZZ	56,0
0808 10 80	AR	83,6
	BR	73,4
	CA	114,7
	CL	86,5
	CN	96,9
	MK	33,9
	NZ	117,2
	US	127,7
	UY	71,7
	ZA	79,5
	ZZ	88,5

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

1.5.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/3

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 359/2009

z dnia 30 kwietnia 2009 r.

zawieszające wprowadzanie do Wspólnoty okazów niektórych gatunków dzikiej fauny i flory

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 338/97 z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (1), w szczególności jego art. 19 ust. 2,

po konsultacji z Grupą ds. Przeglądu Naukowego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 4 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 338/97 stanowi, że Komisja może wprowadzić ograniczenia odnoszące się do wprowadzania do Wspólnoty niektórych gatunków zgodnie z warunkami określonymi w lit. a)–d) rozporządzenia. Ponadto środki wykonawcze dotyczące takich ograniczeń ustanawia rozporządzenie Komisji (WE) nr 865/2006 z dnia 4 maja 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady dotyczące wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 338/97 w sprawie ochrony gatunków dzikiej fauny i flory w drodze regulacji handlu nimi (2).

(2)	Wykaz gatunków, w odniesieniu do których zawieszono wprowadzanie do Wspólnoty, został ustalony w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 811/2008 z dnia 13 sierpnia 2008 r. zawieszającym wprowadzanie do Wspólnoty okazów niektórych gatunków dzikiej fauny i flory (3).

(3)

Na podstawie otrzymanych ostatnio informacji Grupa ds. Przeglądu Naukowego stwierdziła, że status ochronny niektórych gatunków wymienionych w załączniku A i B do rozporządzenia (WE) nr 338/97 zostanie poważnie zagrożony, jeżeli ich wprowadzanie do Wspólnoty z niektórych krajów pochodzenia nie zostanie zawieszone. Należy zatem zawiesić wprowadzanie następujących gatunków:

—	Psittacus erithacus z Gwinei Równikowej,

—	Calumma andringitraensis, Calumma glawi, Calumma guillaumeti, Calumma marojezensis, Calumma vatosoa, Calumma vencesi i Furcifer nicosiai z Madagaskaru,

—	Chamaeleo camerunensis z Kamerunu,

—	Phelsuma berghofi, Phelsuma hielscheri, Phelsuma malamakibo i Phelsuma masohoala z Madagaskaru.

(4)

Grupa ds. Przeglądu Naukowego stwierdziła również, że z najnowszych dostępnych informacji wynika, iż nie jest już konieczne zawieszenie wprowadzania do Wspólnoty następujących gatunków:

—	Lynx lynx z Republiki Mołdowy i Ukrainy,

—	Lama guanicoe (obecnie znana jako Lama glama guanicoe) z Argentyny,

—	Hippopotamus amphibius z Rwandy,

—	Aratinga erythrogenys z Peru,

—	Dendrobates auratus i Dendrobates pumilio z Nikaragui,

—	Dendrobates tinctorius z Surinamu,

—	Plerogyra simplex, Hydnophora rigida i Blastomussa wellsi z Fidżi,

—	Plerogyra sinuosa, Acanthastrea spp. (poza Acanthastrea hemprichii) oraz Cynarina lacrymalis z Tonga.

(5)	Przeprowadzono konsultacje z wszystkimi krajami pochodzenia gatunków, które podlegają nowym ograniczeniom dotyczącym wprowadzania do Wspólnoty zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

(6)	Należy skorygować pewne niespójności pomiędzy załącznikami do Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES) a nazwami naukowymi zwierząt w odesłaniach do nomenklatury przyjętych na czternastym spotkaniu Konferencji Stron konwencji CITES.

(7)	Wykaz gatunków, których wprowadzanie do Wspólnoty zostaje zawieszone, powinien zatem zostać zmieniony, a rozporządzenie (WE) nr 811/2008 powinno zostać zastąpione dla zapewnienia jasności.

(8)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Handlu Dzikimi Gatunkami Fauny i Flory,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Z zastrzeżeniem przepisów art. 71 rozporządzenia (WE) nr 865/2006 niniejszym zawiesza się wprowadzanie do Wspólnoty gatunków dzikiej fauny i flory wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Rozporządzenie (WE) nr 811/2008 traci moc.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia odczytywane są jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 kwietnia 2009 r.

W imieniu Komisji

Stavros DIMAS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 61 z 3.3.1997, s. 1.

(2) Dz.U. L 166 z 19.6.2006, s. 1.

(3) Dz.U. L 219 z 14.8.2008, s. 17.

ZAŁĄCZNIK

Okazy gatunków zawartych w załączniku A do rozporządzenia (WE) nr 338/97, których wprowadzenie do Wspólnoty jest zawieszone

Gatunek	Źródło(-a), którego(-ych) zawieszenie dotyczy	Okaz(-y), którego(-ych) zawieszenie dotyczy	Kraje pochodzenia	Podstawa w art. 4 ust. 6 lit.:
FAUNA
CHORDATA
MAMMALIA
ARTIODACTYLA
Bovidae
Capra falconeri	środowisko naturalne	trofea myśliwskie	Uzbekistan	a
Ovis ammon nigrimontana	środowisko naturalne	trofea myśliwskie	Kazachstan	a
CARNIVORA
Canidae
Canis lupus	środowisko naturalne	trofea myśliwskie	Białoruś, Kirgistan, Turcja	a
Felidae
Lynx lynx	środowisko naturalne	trofea myśliwskie	Azerbejdżan	a
Ursidae
Ursus arctos	środowisko naturalne	trofea myśliwskie	Kanada (Kolumbia Brytyjska)	a
Ursus thibetanus	środowisko naturalne	trofea myśliwskie	Rosja	a
AVES
FALCONIFORMES
Accipitridae
Leucopternis occidentalis	środowisko naturalne	wszystkie	Ekwador, Peru	a
Falconidae
Falco cherrug	środowisko naturalne	wszystkie	Armenia, Bahrajn, Irak, Mauretania, Tadżykistan	a

Okazy gatunków zawartych w załączniku B do rozporządzenia (WE) nr 338/97, których wprowadzanie do Wspólnoty jest zawieszone

Gatunek	Źródło(-a), którego(-ych) zawieszenie dotyczy	Okaz(-y), którego(-ych) zawieszenie dotyczy	Kraje pochodzenia	Podstawa w art. 4 ust. 6 lit.:
FAUNA
CHORDATA
MAMMALIA
ARTIODACTYLA
Bovidae
Ovis vignei bocharensis	środowisko naturalne	wszystkie	Uzbekistan	b
Saiga borealis	środowisko naturalne	wszystkie	Rosja	b
Saiga tatarica	środowisko naturalne	wszystkie	Kazachstan, Rosja	b
Cervidae
Cervus elaphus bactrianus	środowisko naturalne	wszystkie	Uzbekistan	b
Hippopotamidae
Hexaprotodon liberiensis (synonim Choeropsis liberiensis)	środowisko naturalne	wszystkie	Wybrzeże Kości Słoniowej, Gwinea, Gwinea-Bissau, Nigeria, Sierra Leone	b
Hippopotamus amphibius	środowisko naturalne	wszystkie	Demokratyczna Republika Konga, Gambia, Malawi, Niger, Nigeria, Sierra Leone, Togo	b
Moschidae
Moschus anhuiensis	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny	b
Moschus berezovskii	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny	b
Moschus chrysogaster	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny	b
Moschus fuscus	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny	b
Moschus moschiferus	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny, Rosja	b
CARNIVORA
Canidae
Chrysocyon brachyurus	środowisko naturalne	wszystkie	Boliwia, Peru	b
Eupleridae
Cryptoprocta ferox	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Eupleres goudotii	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Fossa fossana	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Felidae
Leopardus colocolo	środowisko naturalne	wszystkie	Chile	b
Leopardus pajeros	środowisko naturalne	wszystkie	Chile	b
Leptailurus serval	środowisko naturalne	wszystkie	Algieria	b
Panthera leo	środowisko naturalne	wszystkie	Etiopia	b
Prionailurus bengalensis	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny (Makau)	b
Profelis aurata	środowisko naturalne	wszystkie	Togo	b
Mustelidae
Hydrictis maculicollis	środowisko naturalne	wszystkie	Tanzania	b
Odobenidae
Odobenus rosmarus	środowisko naturalne	wszystkie	Grenlandia	b
Viverridae
Cynogale bennettii	środowisko naturalne	wszystkie	Brunei, Chiny, Indonezja, Malezja, Tajlandia	b
MONOTREMATA
Tachyglossidae
Zaglossus bartoni	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja, Papua Nowa Gwinea	b
Zaglossus bruijni	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
PERISSODACTYLA
Equidae
Equus zebra hartmannae	środowisko naturalne	wszystkie	Angola	b
PHOLIDOTA
Manidae
Manis temminckii	środowisko naturalne	wszystkie	Demokratyczna Republika Konga	b
PILOSA
Myrmecophagidae
Myrmecophaga tridactyla	środowisko naturalne	wszystkie	Belize, Urugwaj	b
PRIMATES
Atelidae
Alouatta guariba	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Alouatta macconnelli	środowisko naturalne	wszystkie	Trynidad i Tobago	b
Ateles belzebuth	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Ateles fusciceps	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Ateles geoffroyi	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Ateles hybridus	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Ateles paniscus	środowisko naturalne	wszystkie	Peru	b
Lagothrix cana	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Lagothrix lagotricha	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Lagothrix lugens	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Lagothrix poeppigii	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Cebidae
Callithrix geoffroyi (synonim C. jacchus geoffroyi)	środowisko naturalne	wszystkie	Brazylia	b
Cebus capucinus	środowisko naturalne	wszystkie	Belize	b
Cercopithecidae
Cercocebus atys	środowisko naturalne	wszystkie	Ghana	b
Cercopithecus ascanius	środowisko naturalne	wszystkie	Burundi	b
Cercopithecus cephus	środowisko naturalne	wszystkie	Republika Środkowoafrykańska	b
Cercopithecus dryas (łącznie z C. salongo)	środowisko naturalne	wszystkie	Demokratyczna Republika Konga	b
Cercopithecus erythrogaster	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Cercopithecus erythrotis	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Cercopithecus hamlyni	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Cercopithecus mona	środowisko naturalne	wszystkie	Togo	b
Cercopithecus petaurista	środowisko naturalne	wszystkie	Togo	b
Cercopithecus pogonias	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun, Gwinea Równikowa, Nigeria	b
Cercopithecus preussi (synonim C. lhoesti preussi)	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun, Gwinea Równikowa, Nigeria	b
Colobus polykomos	środowisko naturalne	wszystkie	Wybrzeże Kości Słoniowej	b
Colobus vellerosus	środowisko naturalne	wszystkie	Wybrzeże Kości Słoniowej, Ghana, Nigeria, Togo	b
Lophocebus albigena (synonim Cercocebus albigena)	środowisko naturalne	wszystkie	Nigeria	b
Macaca arctoides	środowisko naturalne	wszystkie	Indie, Malezja, Tajlandia	b
Macaca assamensis	środowisko naturalne	wszystkie	Nepal	b
Macaca cyclopis	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Macaca fascicularis	środowisko naturalne	wszystkie	Bangladesz, Indie	b
Macaca leonina	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny	b
Macaca maura	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Macaca nigra	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Macaca nigrescens	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Macaca ochreata	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Macaca pagensis	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Macaca sylvanus	środowisko naturalne	wszystkie	Algieria, Maroko	b
Papio anubis	środowisko naturalne	wszystkie	Libia	b
Papio papio	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea-Bissau	b
Piliocolobus badius (synonim Colobus badius)	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Procolobus verus (synonim Colobus verus)	środowisko naturalne	wszystkie	Benin, Wybrzeże Kości Słoniowej, Ghana, Sierra Leone, Togo	b
Trachypithecus phayrei (synonim Presbytis phayrei)	środowisko naturalne	wszystkie	Kambodża, Chiny, Indie	b
Trachypithecus vetulus (synonim Presbytis senex)	środowisko naturalne	wszystkie	Sri Lanka	b
Galagidae
Euoticus pallidus (synonim Galago elegantulus pallidus)	środowisko naturalne	wszystkie	Nigeria	b
Galago demidoff (synonim Galago demidovii)	środowisko naturalne	wszystkie	Burkina Faso, Republika Środkowoafrykańska	b
Galago granti	środowisko naturalne	wszystkie	Malawi	b
Galago matschiei (synonim G. inustus)	środowisko naturalne	wszystkie	Rwanda	b
Lorisidae
Arctocebus aureus	środowisko naturalne	wszystkie	Republika Środkowoafrykańska, Gabon	b
Arctocebus calabarensis	środowisko naturalne	wszystkie	Nigeria	b
Nycticebus pygmaeus	środowisko naturalne	wszystkie	Kambodża, Laos	b
Perodicticus potto	środowisko naturalne	wszystkie	Togo	b
Pithecidae
Chiropotes chiropotes	środowisko naturalne	wszystkie	Brazylia, Gujana	b
Chiropotes israelita	środowisko naturalne	wszystkie	Brazylia	b
Chiropotes satanas	środowisko naturalne	wszystkie	Brazylia	b
Chiropotes utahickae	środowisko naturalne	wszystkie	Brazylia	b
Pithecia pithecia	środowisko naturalne	wszystkie	Gujana	b
RODENTIA
Sciuridae
Ratufa affinis	środowisko naturalne	wszystkie	Singapur	b
Ratufa bicolor	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny	b
AVES
ANSERIFORMES
Anatidae
Anas bernieri	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Oxyura jamaicensis	wszystkie	żywe	wszystkie	d
APODIFORMES
Trochilidae
Chalcostigma olivaceum	środowisko naturalne	wszystkie	Peru	b
Heliodoxa rubinoides	środowisko naturalne	wszystkie	Peru	b
CICONIIFORMES
Balaenicipitidae
Balaeniceps rex	środowisko naturalne	wszystkie	Tanzania, Zambia	b
COLUMBIFORMES
Columbidae
Goura cristata	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Goura scheepmakeri	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Goura victoria	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
CORACIIFORMES
Bucerotidae
Buceros rhinoceros	środowisko naturalne	wszystkie	Tajlandia	b
CUCULIFORMES
Musophagidae
Tauraco corythaix	środowisko naturalne	wszystkie	Mozambik	b
Tauraco fischeri	środowisko naturalne	wszystkie	Tanzania	b
Tauraco macrorhynchus	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Tauraco porphyreolopha	środowisko naturalne	wszystkie	Uganda	b
FALCONIFORMES
Accipitridae
Accipiter brachyurus	środowisko naturalne	wszystkie	Papua Nowa Gwinea	b
Accipiter erythropus	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Accipiter gundlachi	środowisko naturalne	wszystkie	Kuba	b
Accipiter imitator	środowisko naturalne	wszystkie	Papua Nowa Gwinea, Wyspy Salomona	b
Accipiter melanoleucus	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Accipiter ovampensis	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Aquila rapax	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Aviceda cuculoides	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Buteo albonotatus	środowisko naturalne	wszystkie	Peru	b
Buteo galapagoensis	środowisko naturalne	wszystkie	Ekwador	b
Buteo platypterus	środowisko naturalne	wszystkie	Peru	b
Buteo ridgwayi	środowisko naturalne	wszystkie	Republika Dominikańska, Haiti	b
Erythrotriorchis radiatus	środowisko naturalne	wszystkie	Australia	b
Gyps africanus	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Gyps bengalensis	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Gyps coprotheres	środowisko naturalne	wszystkie	Mozambik, Namibia, Suazi	b
Gyps indicus	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Gyps rueppellii	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Gyps tenuirostris	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Harpyopsis novaeguineae	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja, Papua Nowa Gwinea	b
Hieraaetus ayresii	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun, Gwinea, Togo	b
Hieraaetus spilogaster	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea, Togo	b
Leucopternis lacernulatus	środowisko naturalne	wszystkie	Brazylia	b
Lophaetus occipitalis	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Lophoictinia isura	środowisko naturalne	wszystkie	Australia	b
Macheiramphus alcinus	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Polemaetus bellicosus	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun, Gwinea, Togo	b
Spizaetus africanus	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Spizaetus bartelsi	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Stephanoaetus coronatus	środowisko naturalne	wszystkie	Wybrzeże Kości Słoniowej, Gwinea, Togo	b
Terathopius ecaudatus	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Torgos tracheliotus	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun, Sudan	b
Trigonoceps occipitalis	środowisko naturalne	wszystkie	Wybrzeże Kości Słoniowej, Gwinea	b
Urotriorchis macrourus	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Falconidae
Falco chicquera	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea, Togo	b
Falco deiroleucus	środowisko naturalne	wszystkie	Belize, Gwatemala	b
Falco fasciinucha	środowisko naturalne	wszystkie	Botswana, Etiopia, Kenia, Malawi, Mozambik, RPA, Sudan, Tanzania, Zambia, Zimbabwe	b
Falco hypoleucos	środowisko naturalne	wszystkie	Australia, Papua Nowa Gwinea	b
Micrastur plumbeus	środowisko naturalne	wszystkie	Kolumbia, Ekwador	b
Sagittariidae
Sagittarius serpentarius	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun, Gwinea, Togo	b
GALLIFORMES
Phasianidae
Polyplectron schleiermacheri	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja, Malezja	b
GRUIFORMES
Gruidae
Anthropoides virgo	środowisko naturalne	wszystkie	Sudan	b
Balearica pavonina	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea, Mali	b
Balearica regulorum	środowisko naturalne	wszystkie	Angola, Botswana, Burundi, Demokratyczna Republika Konga, Kenia, Lesoto, Malawi, Mozambik, Namibia, Rwanda, RPA, Suazi, Uganda, Zambia, Zimbabwe	b
Bugeranus carunculatus	środowisko naturalne	wszystkie	RPA, Tanzania	b
PASSERIFORMES
Pittidae
Pitta nympha	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie (oprócz Wietnamu)	b
Pycnonotidae
Pycnonotus zeylanicus	środowisko naturalne	wszystkie	Malezja	b
PSITTACIFORMES
Cacatuidae
Cacatua sanguinea	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Loriidae
Charmosyna aureicincta	środowisko naturalne	wszystkie	Fidżi	b
Charmosyna diadema	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Lorius domicella	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Trichoglossus johnstoniae	środowisko naturalne	wszystkie	Filipiny	b
Psittacidae
Agapornis fischeri	środowisko naturalne	wszystkie	Tanzania	b
	działalności ranczerskie	wszystkie	Mozambik	b
Agapornis lilianae	środowisko naturalne	wszystkie	Tanzania	b
Agapornis nigrigenis	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Agapornis pullarius	środowisko naturalne	wszystkie	Angola, Demokratyczna Republika Konga, Wybrzeże Kości Słoniowej, Gwinea, Kenia, Mali, Togo	b
Alisterus chloropterus chloropterus	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Amazona agilis	środowisko naturalne	wszystkie	Jamajka	b
Amazona autumnalis	środowisko naturalne	wszystkie	Ekwador	b
Amazona collaria	środowisko naturalne	wszystkie	Jamajka	b
Amazona mercenaria	środowisko naturalne	wszystkie	Wenezuela	b
Amazona xanthops	środowisko naturalne	wszystkie	Boliwia, Paragwaj	b
Ara chloropterus	środowisko naturalne	wszystkie	Argentyna, Panama	b
Ara severus	środowisko naturalne	wszystkie	Gujana	b
Aratinga acuticaudata	środowisko naturalne	wszystkie	Urugwaj	b
Aratinga aurea	środowisko naturalne	wszystkie	Argentyna	b
Aratinga auricapillus	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Aratinga euops	środowisko naturalne	wszystkie	Kuba	b
Bolborhynchus ferrugineifrons	środowisko naturalne	wszystkie	Kolumbia	b
Coracopsis vasa	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Cyanoliseus patagonus	środowisko naturalne	wszystkie	Chile, Urugwaj	b
Deroptyus accipitrinus	środowisko naturalne	wszystkie	Peru, Surinam	b
Eclectus roratus	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Forpus xanthops	środowisko naturalne	wszystkie	Peru	b
Hapalopsittaca amazonina	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Hapalopsittaca fuertesi	środowisko naturalne	wszystkie	Kolumbia	b
Hapalopsittaca pyrrhops	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Leptosittaca branickii	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Nannopsittaca panychlora	środowisko naturalne	wszystkie	Brazylia	b
Pionus chalcopterus	środowisko naturalne	wszystkie	Peru	b
Poicephalus cryptoxanthus	środowisko naturalne	wszystkie	Tanzania	b
Poicephalus gulielmi	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun, Wybrzeże Kości Słoniowej, Kongo, Gwinea	b
Poicephalus meyeri	środowisko naturalne	wszystkie	Tanzania	b
Poicephalus robustus	środowisko naturalne	wszystkie	Botswana, Demokratyczna Republika Konga, Wybrzeże Kości Słoniowej, Gambia, Gwinea, Mali, Namibia, Nigeria, Senegal, RPA, Suazi, Togo, Uganda	b
Poicephalus rufiventris	środowisko naturalne	wszystkie	Tanzania	b
Polytelis alexandrae	środowisko naturalne	wszystkie	Australia	b
Prioniturus luconensis	środowisko naturalne	wszystkie	Filipiny	b
Psittacula alexandri	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Psittacula finschii	środowisko naturalne	wszystkie	Bangladesz, Kambodża	b
Psittacula roseata	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny	b
Psittacus erithacus	środowisko naturalne	wszystkie	Benin, Burundi, Gwinea Równikowa, Liberia, Mali, Nigeria, Togo	b
Psittacus erithacus timneh	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea, Gwinea-Bissau	b
Psittrichas fulgidus	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Pyrrhura albipectus	środowisko naturalne	wszystkie	Ekwador	b
Pyrrhura caeruleiceps	środowisko naturalne	wszystkie	Kolumbia	b
Pyrrhura calliptera	środowisko naturalne	wszystkie	Kolumbia	b
Pyrrhura leucotis	środowisko naturalne	wszystkie	Brazylia	b
Pyrrhura orcesi	środowisko naturalne	wszystkie	Ekwador	b
Pyrrhura pfrimeri	środowisko naturalne	wszystkie	Brazylia	b
Pyrrhura subandina	środowisko naturalne	wszystkie	Kolumbia	b
Pyrrhura viridicata	środowisko naturalne	wszystkie	Kolumbia	b
Tanygnathus gramineus	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Touit melanonotus	środowisko naturalne	wszystkie	Brazylia	b
Touit surdus	środowisko naturalne	wszystkie	Brazylia	b
Triclaria malachitacea	środowisko naturalne	wszystkie	Argentyna, Brazylia	b
STRIGIFORMES
Strigidae
Asio capensis	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Bubo blakistoni	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny, Japonia, Rosja	b
Bubo lacteus	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Bubo philippensis	środowisko naturalne	wszystkie	Filipiny	b
Bubo poensis	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Bubo vosseleri	środowisko naturalne	wszystkie	Tanzania	b
Glaucidium capense	środowisko naturalne	wszystkie	Demokratyczna Republika Konga, Rwanda	b
Glaucidium perlatum	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun, Gwinea	b
Ketupa ketupu	środowisko naturalne	wszystkie	Singapur	b
Nesasio solomonensis	środowisko naturalne	wszystkie	Papua Nowa Gwinea, Wyspy Salomona	b
Ninox affinis	środowisko naturalne	wszystkie	Indie	b
Ninox rudolfi	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Otus angelinae	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Otus capnodes	środowisko naturalne	wszystkie	Komory	b
Otus fuliginosus	środowisko naturalne	wszystkie	Filipiny	b
Otus insularis	środowisko naturalne	wszystkie	Seszele	b
Otus longicornis	środowisko naturalne	wszystkie	Filipiny	b
Otus mindorensis	środowisko naturalne	wszystkie	Filipiny	b
Otus mirus	środowisko naturalne	wszystkie	Filipiny	b
Otus pauliani	środowisko naturalne	wszystkie	Komory	b
Otus roboratus	środowisko naturalne	wszystkie	Peru	b
Pseudoscops clamator	środowisko naturalne	wszystkie	Peru	b
Ptilopsis leucotis	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Pulsatrix melanota	środowisko naturalne	wszystkie	Peru	b
Scotopelia bouvieri	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun	b
Scotopelia peli	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Scotopelia ussheri	środowisko naturalne	wszystkie	Wybrzeże Kości Słoniowej, Ghana, Gwinea, Liberia, Sierra Leone	b
Strix uralensis davidi	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny	b
Strix woodfordii	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea	b
Tytonidae
Phodilus prigoginei	środowisko naturalne	wszystkie	Demokratyczna Republika Konga	b
Tyto aurantia	środowisko naturalne	wszystkie	Papua Nowa Gwinea	b
Tyto inexspectata	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Tyto manusi	środowisko naturalne	wszystkie	Papua Nowa Gwinea	b
Tyto nigrobrunnea	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Tyto sororcula	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
REPTILIA
CROCODYLIA
Alligatoridae
Caiman crocodilus	środowisko naturalne	wszystkie	El Salvador, Gwatemala, Meksyk	b
Palaeosuchus trigonatus	środowisko naturalne	wszystkie	Gujana	b
Crocodylidae
Crocodylus niloticus	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
SAURIA
Agamidae
Uromastyx aegyptia	źródło „F” (1)	wszystkie	Egipt	b
Uromastyx dispar	środowisko naturalne	wszystkie	Algieria, Mali, Sudan	b
Uromastyx geyri	środowisko naturalne	wszystkie	Mali, Niger	b
Chamaeleonidae
Brookesia decaryi	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma andringitraensis	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma boettgeri	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma brevicornis	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma capuroni	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma cucullata	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma fallax	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma furcifer	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma gallus	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma gastrotaenia	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma glawi	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma globifer	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma guibei	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma guillaumeti	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma hilleniusi	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma linota	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma malthe	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma marojezensis	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma nasuta	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma oshaughnessyi	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma parsonii	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma peyrierasi	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma tsaratananensis	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma vatosoa	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Calumma vencesi	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Chamaeleo camerunensis	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun	b
Chamaeleo deremensis	środowisko naturalne	wszystkie	Tanzania	b
Chamaeleo eisentrauti	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun	b
Chamaeleo ellioti	środowisko naturalne	wszystkie	Burundi	b
Chamaeleo feae	środowisko naturalne	wszystkie	Gwinea Równikowa	b
Chamaeleo fuelleborni	środowisko naturalne	wszystkie	Tanzania	b
Chamaeleo gracilis	środowisko naturalne	wszystkie	Benin	b
	działalności ranczerskie	wszystkie	Benin	b
	działalności ranczerskie	długość ciała od końca pyska do odbytu powyżej 8 cm	Togo	b
Chamaeleo montium	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun	b
Chamaeleo pfefferi	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun	b
Chamaeleo senegalensis	działalności ranczerskie	długość ciała od końca pyska do odbytu powyżej 6 cm	Togo	b
Chamaeleo werneri	środowisko naturalne	wszystkie	Tanzania	b
Chamaeleo wiedersheimi	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun	b
Furcifer angeli	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Furcifer antimena	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Furcifer balteatus	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Furcifer belalandaensis	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Furcifer bifidus	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Furcifer campani	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Furcifer labordi	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Furcifer minor	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Furcifer monoceras	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Furcifer nicosiai	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Furcifer petteri	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Furcifer rhinoceratus	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Furcifer tuzetae	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Furcifer willsii	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Cordylidae
Cordylus mossambicus	środowisko naturalne	wszystkie	Mozambik	b
Cordylus tropidosternum	środowisko naturalne	wszystkie	Mozambik	b
Cordylus vittifer	środowisko naturalne	wszystkie	Mozambik	b
Gekkonidae
Phelsuma abbotti	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma antanosy	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma barbouri	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma berghofi	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma breviceps	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma comorensis	środowisko naturalne	wszystkie	Komory	b
Phelsuma dubia	środowisko naturalne	wszystkie	Komory, Madagaskar	b
Phelsuma flavigularis	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma guttata	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma hielscheri	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma klemmeri	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma laticauda	środowisko naturalne	wszystkie	Komory	b
Phelsuma malamakibo	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma masohoala	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma modesta	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma mutabilis	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma pronki	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma pusilla	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma seippi	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma serraticauda	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma standingi	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Phelsuma v-nigra	środowisko naturalne	wszystkie	Komory	b
Uroplatus ebenaui	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Uroplatus fimbriatus	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Uroplatus guentheri	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Uroplatus henkeli	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Uroplatus lineatus	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Uroplatus malama	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Uroplatus phantasticus	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Uroplatus pietschmanni	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Uroplatus sikorae	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Helodermatidae
Heloderma horridum	środowisko naturalne	wszystkie	Gwatemala, Meksyk	b
Heloderma suspectum	środowisko naturalne	wszystkie	Meksyk, Stany Zjednoczone	b
Iguanidae
Conolophus pallidus	środowisko naturalne	wszystkie	Ekwador	b
Conolophus subcristatus	środowisko naturalne	wszystkie	Ekwador	b
Iguana iguana	środowisko naturalne	wszystkie	El Salvador	b
Scincidae
Corucia zebrata	środowisko naturalne	wszystkie	Wyspy Salomona	b
Varanidae
Varanus bogerti	środowisko naturalne	wszystkie	Papua Nowa Gwinea	b
Varanus dumerilii	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Varanus exanthematicus	środowisko naturalne	wszystkie	Benin, Togo	b
	działalności ranczerskie	wszystkie	Benin	b
	działalności ranczerskie	powyżej 35 cm długości	Togo	b
Varanus jobiensis (synonim V. karlschmidti)	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Varanus keithhornei	środowisko naturalne	wszystkie	Australia	b
Varanus niloticus	środowisko naturalne	wszystkie	Benin, Burundi, Mozambik, Togo	b
	działalności ranczerskie	wszystkie	Benin, Togo	b
Varanus ornatus	środowisko naturalne	wszystkie	Togo	b
	działalności ranczerskie	wszystkie	Togo	b
Varanus prasinus beccarii	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Varanus salvadorii	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Varanus salvator	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny, Indie, Singapur	b
Varanus telenesetes	środowisko naturalne	wszystkie	Papua Nowa Gwinea	b
Varanus yemenensis	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
SERPENTES
Boidae
Boa constrictor	środowisko naturalne	wszystkie	El Salvador, Honduras	b
Calabaria reinhardtii	środowisko naturalne	wszystkie	Togo	b
	działalności ranczerskie	wszystkie	Benin, Togo	b
Eunectes deschauenseei	środowisko naturalne	wszystkie	Brazylia	b
Eunectes murinus	środowisko naturalne	wszystkie	Paragwaj	b
Gongylophis colubrinus	środowisko naturalne	wszystkie	Tanzania	b
Elapidae
Naja atra	środowisko naturalne	wszystkie	Laos	b
Naja kaouthia	środowisko naturalne	wszystkie	Laos	b
Naja siamensis	środowisko naturalne	wszystkie	Laos	b
Pythonidae
Liasis fuscus	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Morelia boeleni	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Python molurus	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny	b
Python regius	środowisko naturalne	wszystkie	Benin, Gwinea	b
Python reticulatus	środowisko naturalne	wszystkie	Indie, Malezja (Półwysep), Singapur	b
Python sebae	środowisko naturalne	wszystkie	Mauretania, Mozambik	b
	działalności ranczerskie	wszystkie	Mozambik	b
TESTUDINES
Emydidae
Chrysemys picta	wszystkie	żywe	wszystkie	d
Trachemys scripta elegans	wszystkie	żywe	wszystkie	d
Geoemydidae
Callagur borneoensis	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Cuora amboinensis	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja, Malezja	b
Cuora galbinifrons	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny	b
Heosemys spinosa	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Leucocephalon yuwonoi	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Malayemys subtrijuga	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Notochelys platynota	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Siebenrockiella crassicollis	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Podocnemididae
Erymnochelys madagascariensis	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Peltocephalus dumerilianus	środowisko naturalne	wszystkie	Gujana	b
Podocnemis erythrocephala	środowisko naturalne	wszystkie	Kolumbia, Wenezuela	b
Podocnemis expansa	środowisko naturalne	wszystkie	Kolumbia, Ekwador, Gujana, Peru, Trynidad i Tobago, Wenezuela	b
Podocnemis lewyana	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Podocnemis sextuberculata	środowisko naturalne	wszystkie	Peru	b
Podocnemis unifilis	środowisko naturalne	wszystkie	Surinam	b
Testudinidae
Aldabrachelys gigantea	środowisko naturalne	wszystkie	Seszele	b
Chelonoidis denticulata	środowisko naturalne	wszystkie	Boliwia, Ekwador	b
Geochelone elegans	środowisko naturalne	wszystkie	Pakistan	b
Geochelone platynota	środowisko naturalne	wszystkie	Birma	b
Geochelone sulcata	działalności ranczerskie	wszystkie	Togo, Benin	b
Gopherus agassizii	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Gopherus berlandieri	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Gopherus polyphemus	środowisko naturalne	wszystkie	Stany Zjednoczone	b
Indotestudo elongata	środowisko naturalne	wszystkie	Bangladesz, Chiny, Indie	b
Indotestudo forstenii	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Indotestudo travancorica	środowisko naturalne	wszystkie	wszystkie	b
Kinixys belliana	środowisko naturalne	wszystkie	Mozambik	b
	działalności ranczerskie	wszystkie	Benin	b
Kinixys homeana	środowisko naturalne	wszystkie	Benin, Togo	b
	działalności ranczerskie	wszystkie	Benin	b
Kinixys spekii	środowisko naturalne	wszystkie	Mozambik	b
Manouria emys	środowisko naturalne	wszystkie	Bangladesz, Indie, Indonezja, Birma, Tajlandia	b
Manouria impressa	środowisko naturalne	wszystkie	Wietnam	b
Stigmochelys pardalis	środowisko naturalne	wszystkie	Demokratyczna Republika Konga, Mozambik, Uganda, Tanzania	b
	działalności ranczerskie	wszystkie	Mozambik, Zambia	b
	źródło „F” (1)	wszystkie	Zambia	b
Testudo horsfieldii	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny, Kazachstan, Pakistan	b
Trionychidae
Amyda cartilaginea	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Chitra chitra	środowisko naturalne	wszystkie	Malezja	b
Pelochelys cantorii	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
AMPHIBIA
ANURA
Dendrobatidae
Cryptophyllobates azureiventris	środowisko naturalne	wszystkie	Peru	b
Dendrobates variabilis	środowisko naturalne	wszystkie	Peru	b
Dendrobates ventrimaculatus	środowisko naturalne	wszystkie	Peru	b
Mantellidae
Mantella aurantiaca	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Mantella baroni (syn. Phrynomantis maculatus)	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Mantella aff. baroni	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Mantella bernhardi	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Mantella cowanii	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Mantella crocea	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Mantella expectata	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Mantella haraldmeieri (syn. M. madagascariensis haraldmeieri)	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Mantella laevigata	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Mantella madagascariensis	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Mantella manery	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Mantella milotympanum (syn. M. aurantiaca milotympanum)	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Mantella nigricans (syn. M. cowani nigricans)	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Mantella pulchra	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Mantella viridis	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Microhylidae
Scaphiophryne gottlebei	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Ranidae
Conraua goliath	środowisko naturalne	wszystkie	Kamerun	b
Rana catesbeiana	wszystkie	żywe	wszystkie	d
ACTINOPTERYGII
PERCIFORMES
Labridae
Cheilinus undulatus	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
SYNGNATHIFORMES
Syngnathidae
Hippocampus barbouri	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Hippocampus comes	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Hippocampus histrix	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Hippocampus kelloggi	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Hippocampus kuda	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja, Wietnam	b
Hippocampus spinosissimus	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
ARTHROPODA
ARACHNIDA
ARANEAE
Theraphosidae
Brachypelma albopilosum	środowisko naturalne	wszystkie	Nikaragua	b
SCORPIONES
Scorpionidae
Pandinus imperator	działalności ranczerskie	wszystkie	Benin	b
INSECTA
LEPIDOPTERA
Papilionidae
Ornithoptera croesus	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Ornithoptera tithonus	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Ornithoptera urvillianus	środowisko naturalne	wszystkie	Wyspy Salomona	b
	działalności ranczerskie	wszystkie	Wyspy Salomona	b
Ornithoptera victoriae	środowisko naturalne	wszystkie	Wyspy Salomona	b
	działalności ranczerskie	wszystkie	Wyspy Salomona	b
Troides andromache	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
	działalności ranczerskie	wszystkie	Indonezja	b
MOLLUSCA
BIVALVIA
MESOGASTROPODA
Strombidae
Strombus gigas	środowisko naturalne	wszystkie	Grenada, Haiti	b
VENEROIDA
Tridacnidae
Hippopus hippopus	środowisko naturalne	wszystkie	Nowa Kaledonia, Tonga, Vanuatu, Wietnam	b
Tridacna crocea	środowisko naturalne	wszystkie	Fidżi, Tonga, Vanuatu, Wietnam	b
Tridacna derasa	środowisko naturalne	wszystkie	Fidżi, Nowa Kaledonia, Filipiny, Palau, Tonga, Vanuatu, Wietnam	b
Tridacna gigas	środowisko naturalne	wszystkie	Fidżi, Indonezja, Wyspy Marshalla, Mikronezja, Palau, Papua Nowa Gwinea, Wyspy Salomona, Tonga, Vanuatu, Wietnam	b
Tridacna maxima	środowisko naturalne	wszystkie	Mikronezja, Fidżi, Wyspy Marshalla, Mozambik, Nowa Kaledonia, Tonga, Vanuatu, Wietnam	b
Tridacna rosewateri	środowisko naturalne	wszystkie	Mozambik	b
Tridacna squamosa	środowisko naturalne	wszystkie	Fidżi, Mozambik, Nowa Kaledonia, Tonga, Vanuatu, Wietnam	b
Tridacna tevoroa	środowisko naturalne	wszystkie	Tonga	b
CNIDARIA
HELIOPORACEA
Helioporidae
Heliopora coerulea	środowisko naturalne	wszystkie	Wyspy Salomona	b
SCLERACTINIA
Acroporidae
Montipora caliculata	środowisko naturalne	wszystkie	Tonga	b
Agariciidae
Agaricia agaricites	środowisko naturalne	wszystkie	Haiti	b
Caryophylliidae
Catalaphyllia jardinei	środowisko naturalne	wszystkie z wyjątkiem okazów hodowanych w morzu przytwierdzonych do sztucznego podłoża	Indonezja	b
Catalaphyllia jardinei	środowisko naturalne	wszystkie	Wyspy Salomona	b
Euphyllia cristata	środowisko naturalne	wszystkie z wyjątkiem okazów hodowanych w morzu przytwierdzonych do sztucznego podłoża	Indonezja	b
Euphyllia divisa	środowisko naturalne	wszystkie z wyjątkiem okazów hodowanych w morzu przytwierdzonych do sztucznego podłoża	Indonezja	b
Euphyllia fimbriata	środowisko naturalne	wszystkie z wyjątkiem okazów hodowanych w morzu przytwierdzonych do sztucznego podłoża	Indonezja	b
Plerogyra spp.	środowisko naturalne	wszystkie z wyjątkiem okazów hodowanych w morzu przytwierdzonych do sztucznego podłoża	Indonezja	b
Faviidae
Favites halicora	środowisko naturalne	wszystkie	Tonga	b
Platygyra sinensis	środowisko naturalne	wszystkie	Tonga	b
Merulinidae
Hydnophora microconos	środowisko naturalne	wszystkie z wyjątkiem okazów hodowanych w morzu przytwierdzonych do sztucznego podłoża	Indonezja	b
Mussidae
Acanthastrea hemprichii	środowisko naturalne	wszystkie	Tonga	b
Blastomussa spp.	środowisko naturalne	wszystkie z wyjątkiem okazów hodowanych w morzu przytwierdzonych do sztucznego podłoża	Indonezja	b
Cynarina lacrymalis	środowisko naturalne	wszystkie z wyjątkiem okazów hodowanych w morzu przytwierdzonych do sztucznego podłoża	Indonezja	b
Scolymia vitiensis	środowisko naturalne	wszystkie	Tonga	b
Scolymia vitiensis	środowisko naturalne	wszystkie z wyjątkiem okazów hodowanych w morzu przytwierdzonych do sztucznego podłoża	Indonezja	b
Pocilloporidae
Seriatopora stellata	środowisko naturalne	wszystkie	Indonezja	b
Trachyphylliidae
Trachyphyllia geoffroyi	środowisko naturalne	wszystkie	Fidżi	b
Trachyphyllia geoffroyi	środowisko naturalne	wszystkie z wyjątkiem okazów hodowanych w morzu przytwierdzonych do sztucznego podłoża	Indonezja	b
FLORA
Amaryllidaceae
Galanthus nivalis	środowisko naturalne	wszystkie	Bośnia i Hercegowina, Szwajcaria, Ukraina	b
Apocynaceae
Pachypodium inopinatum	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Pachypodium rosulatum	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Pachypodium rutenbergianum ssp. sofiense	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Cycadaceae
Cycadaceae spp.	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar, Mozambik, Wietnam	b
Euphorbiaceae
Euphorbia ankarensis	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia banae	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia berorohae	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia bongolavensis	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia bulbispina	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia duranii	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia fiananantsoae	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia guillauminiana	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia iharanae	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia kondoi	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia labatii	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia lophogona	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia millotii	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia neohumbertii	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia pachypodoides	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia razafindratsirae	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia suzannae-manieri	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Euphorbia waringiae	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar	b
Orchidaceae
Anacamptis pyramidalis	środowisko naturalne	wszystkie	Szwajcaria, Turcja	b
Barlia robertiana	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Cephalanthera rubra	środowisko naturalne	wszystkie	Norwegia	b
Cypripedium japonicum	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny, Korea Północna, Japonia, Korea Południowa	b
Cypripedium macranthos	środowisko naturalne	wszystkie	Korea Południowa, Rosja	b
Cypripedium margaritaceum	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny	b
Cypripedium micranthum	środowisko naturalne	wszystkie	Chiny	b
Dactylorhiza latifolia	środowisko naturalne	wszystkie	Norwegia	b
Dactylorhiza romana	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Dactylorhiza russowii	środowisko naturalne	wszystkie	Norwegia	b
Dactylorhiza traunsteineri	środowisko naturalne	wszystkie	Liechtenstein	b
Dendrobium bellatulum	środowisko naturalne	wszystkie	Wietnam	b
Dendrobium wardianum	środowisko naturalne	wszystkie	Wietnam	b
Himantoglossum hircinum	środowisko naturalne	wszystkie	Szwajcaria	b
Nigritella nigra	środowisko naturalne	wszystkie	Norwegia	b
Ophrys holoserica	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Ophrys insectifera	środowisko naturalne	wszystkie	Liechtenstein, Norwegia,	b
Ophrys pallida	środowisko naturalne	wszystkie	Algieria	b
Ophrys sphegodes	środowisko naturalne	wszystkie	Szwajcaria	b
Ophrys tenthredinifera	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Ophrys umbilicata	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Orchis coriophora	środowisko naturalne	wszystkie	Rosja, Szwajcaria	b
Orchis italica	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Orchis laxiflora	środowisko naturalne	wszystkie	Szwajcaria	b
Orchis mascula	środowisko naturalne/działalności ranczerskie	wszystkie	Albania	b
Orchis morio	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Orchis pallens	środowisko naturalne	wszystkie	Rosja	b
Orchis provincialis	środowisko naturalne	wszystkie	Szwajcaria	b
Orchis punctulata	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Orchis purpurea	środowisko naturalne	wszystkie	Szwajcaria, Turcja	b
Orchis simia	środowisko naturalne	wszystkie	Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, Szwajcaria, Turcja	b
Orchis tridentata	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Orchis ustulata	środowisko naturalne	wszystkie	Rosja	b
Phalaenopsis parishii	środowisko naturalne	wszystkie	Wietnam	b
Serapias cordigera	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Serapias parviflora	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Serapias vomeracea	środowisko naturalne	wszystkie	Szwajcaria, Turcja	b
Spiranthes spiralis	środowisko naturalne	wszystkie	Liechtenstein, Szwajcaria	b
Primulaceae
Cyclamen intaminatum	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Cyclamen mirabile	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Cyclamen pseudibericum	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Cyclamen trochopteranthum	środowisko naturalne	wszystkie	Turcja	b
Stangeriaceae
Stangeriaceae spp.	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar, Mozambik, Wietnam	b
Zamiaceae
Zamiaceae spp.	środowisko naturalne	wszystkie	Madagaskar, Mozambik, Wietnam	b

(1) Zwierzęta urodzone w niewoli, w przypadku których nie zostały spełnione kryteria rozdziału XIII rozporządzenia (WE) nr 865/2006, jak również ich części i pochodne.

1.5.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/27

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 360/2009

z dnia 30 kwietnia 2009 r.

ustalające należności celne przywozowe w sektorze zbóż mające zastosowanie od dnia 1 maja 2009 r.

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1249/96 z dnia 28 czerwca 1996 r. w sprawie zasad stosowania (należności przywozowe w sektorze zbóż) rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 (2), w szczególności jego art. 2 ust.1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 136 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przewiduje, że należność celna przywozowa na produkty oznaczone kodami CN 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (pszenica zwyczajna wysokiej jakości), 1002, ex 1005 inne niż ziarna hybrydowe oraz ex 1007 inne niż hybrydy do siewu, jest równa cenie interwencyjnej obowiązującej na takie produkty w przywozie, powiększonej o 55 %, minus cena importowa cif stosowana wobec danej przesyłki. Należności te nie mogą jednak przekroczyć konwencyjnej stawki celnej określonej na podstawie Nomenklatury Scalonej.

(2)	Artykuł 136 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że do celów obliczenia należności celnych przywozowych, o których mowa w ust. 1 wspomnianego artykułu, reprezentatywne ceny przywozowe cif ustanawiane są regularnie dla produktów określonych w tym ustępie.

(3)

Zgodnie z art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1249/96, ceną do obliczania należności przywozowej produktów oznaczonych kodami CN 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (pszenica zwyczajna wysokiej jakości), 1002 00, 1005 10 90, 1005 90 00 i 1007 00 90 jest dzienna reprezentatywna cena cif w przywozie ustalona w sposób określony w art. 4 wspomnianego rozporządzenia.

(4)	Należy ustalić należności celne przywozowe na okres od dnia 1 maja 2009 r., mające zastosowanie do czasu wejścia w życie nowych ustaleń,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Od dnia 1 maja 2009 r. należności celne przywozowe w sektorze zbóż, o których mowa w art. 136 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, ustala się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia na podstawie czynników określonych w załączniku II.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 maja 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 kwietnia 2009 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 161 z 29.6.1996, s. 125.

ZAŁĄCZNIK I

Należności celne przywozowe na produkty, o których mowa w art. 136 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, mające zastosowanie od dnia 1 maja 2009 r.

Kod CN	Wyszczególnienie towarów	Należność przywozowa (1) (w EUR/t)
1001 10 00	PSZENICA twarda wysokiej jakości	0,00
	średniej jakości	0,00
	niskiej jakości	0,00
1001 90 91	PSZENICA zwyczajna, do siewu	0,00
ex 1001 90 99	PSZENICA zwyczajna wysokiej jakości, inna niż do siewu	0,00
1002 00 00	ŻYTO	37,15
1005 10 90	KUKURYDZA siewna, inna niż hybryda	18,95
1005 90 00	KUKURYDZA, inna niż do siewu (2)	18,95
1007 00 90	Ziarno SORGO, inne niż hybryda do siewu	37,15

(1) W przypadku towarów przywożonych do Wspólnoty przez Ocean Atlantycki lub przez Kanał Sueski, zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1249/96, importer może skorzystać z obniżki należności celnych o:

—	3 EUR/t, jeśli port wyładunkowy znajduje się na Morzu Śródziemnym,

—	2 EUR/t, jeśli port wyładunkowy znajduje się w Danii, Estonii, Irlandii, na Łotwie, Litwie, w Polsce, Finlandii, Szwecji, Wielkiej Brytanii lub na atlantyckim wybrzeżu Półwyspu Iberyjskiego.

(2) Importer może skorzystać z obniżki o stałą stawkę zryczałtowaną w wysokości 24 EUR/t, jeśli spełnione zostały warunki ustanowione w art. 2 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1249/96.

ZAŁĄCZNIK II

Czynniki uwzględnione przy obliczaniu należności ustalonych w załączniku I

16.4.2009-29.4.2009

Średnie z okresu rozliczeniowego określonego w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1249/96:

(EUR/t)
	Pszenica zwyczajna (1)	Kukurydza	Pszenica twarda wysokiej jakości	Pszenica twarda średniej jakości (2)	Pszenica twarda niskiej jakości (3)	Jęczmień
Giełda	Minnéapolis	Chicago	—	—	—	—
Notowanie	197,12	113,72	—	—	—	—
Cena FOB USA	—	—	207,54	197,54	177,54	108,89
Premia za Zatokę	—	14,13	—	—	—	—
Premia za Wielkie Jeziora	12,66	—	—	—	—	—

Średnie z okresu rozliczeniowego określonego w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1249/96:

Koszt frachtu: Zatoka Meksykańska–Rotterdam:	15,22 EUR/t
Koszt frachtu: Wielkie Jeziora–Rotterdam:	15,98 EUR/t

(1) Premia dodatnia w wysokości 14 EUR/t włączona (art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1249/96).

(2) Premia ujemna w wysokości 10 EUR/t (art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1249/96).

(3) Premia ujemna w wysokości 30 EUR/t (art. 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1249/96).

1.5.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/30

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/22/WE

z dnia 23 kwietnia 2009 r.

w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony interesów konsumentów

(Wersja ujednolicona)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa 98/27/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 maja 1998 r. w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony interesów konsumentów (3) została kilkakrotnie znacząco zmieniona (4). W celu zapewnienia jej jasności i zrozumiałości należy sporządzić jej wersję ujednoliconą.

(2)	Niektóre dyrektywy, wymienione w załączniku I do niniejszej dyrektywy, zawierają przepisy dotyczące ochrony interesów konsumentów.

(3)

Obecne mechanizmy zapewnienia zgodności z tymi dyrektywami zarówno na szczeblu krajowym, jak i wspólnotowym, nie zawsze pozwalają na doprowadzenie do szybkiego zaprzestania praktyk szkodliwych dla zbiorowych interesów konsumentów. Zbiorowe interesy oznaczają interesy, które nie stanowią jedynie kumulacji interesów jednostek, które ucierpiały na skutek szkodliwej praktyki. Pozostaje to bez uszczerbku dla indywidualnych spraw wnoszonych przez jednostki, które ucierpiały na skutek szkodliwej praktyki.

(4)

O ile rozważany jest cel doprowadzenia do zaprzestania praktyk, które są niezgodne z mającymi zastosowanie przepisami prawa krajowego, skuteczność krajowych środków transponujących te dyrektywy, łącznie ze środkami ochronnymi wykraczającymi poza wymagania tych dyrektyw, pod warunkiem iż są one zgodne z Traktatem i dozwolone przez te dyrektywy, może napotkać przeszkody, gdy praktyki te wywołują skutki w państwie członkowskim innym niż to, z którego pochodzą.

(5)	Trudności te mogą zakłócać sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego, ich konsekwencją jest to, iż wystarczy przenieść źródło bezprawnej praktyki do innego państwa, by znaleźć się poza zasięgiem wszelkich form egzekwowania przepisów. Powoduje to zakłócenie konkurencji.

(6)

Trudności te mogą prawdopodobnie zmniejszyć zaufanie konsumentów do rynku wewnętrznego i ograniczyć zakres działania organizacji reprezentujących zbiorowe interesy konsumentów lub niezależnych instytucji publicznych odpowiedzialnych za ochronę zbiorowych interesów konsumentów, niekorzystnie dotkniętych szkodliwymi praktykami naruszającymi prawo wspólnotowe.

(7)

Takie praktyki często przekraczają granice między państwami członkowskimi. Istnieje pilna potrzeba pewnego stopnia zbliżenia przepisów krajowych mających na celu doprowadzenie do zaprzestania wyżej wymienionych bezprawnych praktyk, niezależnie od państwa członkowskiego, w którym bezprawna praktyka wywołała skutki. W odniesieniu do jurysdykcji pozostaje to bez uszczerbku dla zasad prawa prywatnego międzynarodowego i konwencji obowiązujących między państwami członkowskimi, przy uwzględnieniu ogólnych zobowiązań państw członkowskich wynikających z Traktatu, w szczególności odnoszących się do sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

(8)	Cel przewidzianego działania może być osiągnięty jedynie przez Wspólnotę. Dlatego na Wspólnocie spoczywa obowiązek działania.

(9)

Artykuł 5 akapit trzeci Traktatu nakłada na Wspólnotę obowiązek nieprzekraczania tego, co niezbędne dla osiągnięcia celów Traktatu. Zgodnie z tym artykułem, w możliwie najszerszym zakresie uwzględniane muszą być specyficzne cechy krajowych systemów prawnych poprzez pozostawienie państwom członkowskim swobody wyboru różnych możliwości o równoważnych skutkach. Sądy i organy administracyjne właściwe w sprawach postępowań określonych w niniejszej dyrektywie powinny być uprawnione do badania skutków poprzednich decyzji.

(10)

Jedna z możliwości polega na zobowiązaniu jednej lub kilku niezależnych instytucji publicznych odpowiedzialnych za ochronę zbiorowych interesów konsumentów do korzystania z uprawnień do działania określonych w niniejszej dyrektywie. Inna możliwość powinna zapewniać korzystanie z tych uprawnień przez organizacje, których celem jest ochrona zbiorowych interesów konsumentów, zgodnie z kryteriami przewidzianymi w prawie krajowym.

(11)	Państwa członkowskie powinny mieć możliwość wyboru jednej z tych możliwości lub połączenia obu tych możliwości przy wyznaczaniu na szczeblu krajowym organów lub organizacji odpowiednich do celów niniejszej dyrektywy.

(12)

Do celów zwalczania wewnątrzwspólnotowych szkodliwych praktyk stosuje się w odniesieniu do tych organów lub organizacji zasadę wzajemnego uznawania. Państwa członkowskie, na żądanie ich krajowych podmiotów, powinny powiadamiać Komisję o nazwie i celu ich podmiotów krajowych, które upoważnione są do występowania z powództwem w ich kraju zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy.

(13)

Zadaniem Komisji jest zapewnienie opublikowania wykazu tych upoważnionych podmiotów w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Do czasu opublikowania oświadczenia, że jest inaczej, zakłada się, że upoważniony podmiot jest uprawniony do podejmowania działań, jeżeli jego nazwa znajduje się w tym wykazie.

(14)

Państwa członkowskie powinny mieć możność żądania podjęcia wcześniejszych konsultacji przez stronę, która ma zamiar wystąpić z powództwem o zaprzestanie szkodliwych praktyk, aby dać pozwanemu możliwość zaprzestania kwestionowanej szkodliwej praktyki. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość zażądania, aby taka wcześniejsza konsultacja przeprowadzona była wspólnie z niezależnym organem publicznym wyznaczonym przez te państwa członkowskie.

(15)

W przypadku gdy państwa członkowskie ustaliły, że mają nastąpić wcześniejsze konsultacje, należy określić nieprzekraczalny dwutygodniowy termin od dnia zażądania konsultacji, po upływie którego, jeżeli nie doprowadzono do zaprzestania szkodliwej praktyki, zgłaszający żądanie będzie uprawniony bez dalszego opóźnienia do wniesienia powództwa do właściwego sądu lub organu administracyjnego.

(16)	Właściwe jest, aby Komisja przedstawiła sprawozdanie dotyczące funkcjonowania niniejszej dyrektywy, w szczególności w odniesieniu do jej zakresu stosowania i wcześniejszych konsultacji.

(17)	Stosowanie niniejszej dyrektywy pozostaje bez uszczerbku dla stosowania wspólnotowych zasad konkurencji.

(18)	Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego i stosowania dyrektyw określonych w załączniku II część B,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Zakres stosowania

1. Celem niniejszej dyrektywy jest zbliżenie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do powództw o zaprzestanie szkodliwych praktyk, określonych w art. 2, mających na celu ochronę zbiorowych interesów konsumentów, objętych dyrektywami wymienionymi w załączniku I, w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego.

2. Na użytek niniejszej dyrektywy, szkodliwa praktyka oznacza każdy czyn niezgodny z dyrektywami wymienionymi w załączniku I, transponowanymi do wewnętrznego porządku prawnego państw członkowskich, który narusza zbiorowe interesy określone w ust. 1.

Artykuł 2

Powództwa o zaprzestanie szkodliwych praktyk

1. Państwa członkowskie wyznaczają sądy lub organy administracyjne właściwe do prowadzenia postępowań wszczętych przez upoważnione podmioty w rozumieniu art. 3, wnoszące o:

a)	nakaz zaprzestania lub zakazu jakiejkolwiek szkodliwej praktyki w trybie pilnym, w odpowiednich przypadkach w drodze procedury doraźnej;

b)	w odpowiednich przypadkach, podjęcie takich środków, jak opublikowanie decyzji, w całości lub w części, w takiej formie, jaka okaże się właściwa, lub opublikowanie oświadczenia korygującego w celu wyeliminowania długotrwałych skutków szkodliwej praktyki;

tak dalece, jak pozwala na to system prawny danego państwa członkowskiego, nakazanie przegrywającemu sprawę pozwanemu uiszczenia na rzecz skarbu państwa lub na rzecz beneficjenta wyznaczonego w ramach ustawodawstwa krajowego, w przypadku niezastosowania się do decyzji w terminie wyznaczonym przez sąd lub organy administracyjne, określonej kwoty ustalonej za każdy dzień opóźnienia lub innej kwoty określonej w ustawodawstwie krajowym w celu zapewnienia przestrzegania decyzji.

2. Niniejsza dyrektywa pozostaje bez uszczerbku dla zasad międzynarodowego prawa prywatnego dotyczących prawa właściwego, to znaczy zazwyczaj albo prawa państwa członkowskiego, z którego pochodzi szkodliwa praktyka, albo prawa państwa członkowskiego, w którym wystąpiły skutki szkodliwej praktyki.

Artykuł 3

Podmioty upoważnione do występowania z powództwem

Do celów niniejszej dyrektywy „upoważniony podmiot” oznacza instytucję lub organizację, która została utworzona zgodnie z prawem państwa członkowskiego i ma uzasadniony interes w zapewnieniu przestrzegania przepisów określonych w art. 1, w szczególności:

a)	jedna lub więcej niezależnych instytucji publicznych, szczególnie odpowiedzialnych za ochronę interesów określonych w art. 1 w państwach członkowskich, w których istnieją; lub

b)	organizacje, których celem jest ochrona interesów określonych w art. 1, zgodnie z kryteriami przewidzianymi w prawie krajowym.

Artykuł 4

Wewnątrzwspólnotowe szkodliwe praktyki

1. Każde państwo członkowskie podejmuje środki niezbędne dla zapewnienia, aby w przypadku szkodliwej praktyki pochodzącej z tego państwa członkowskiego każdy upoważniony podmiot z innego państwa członkowskiego, w którym interesy chronione przez ten upoważniony podmiot doznały uszczerbku wskutek tej szkodliwej praktyki, mógł wystąpić do sądu lub organów administracyjnych określonych w art. 2, przedstawiając wykaz przewidziany w ust. 3 niniejszego artykułu. Sądy lub organy administracyjne przyjmują ten wykaz jako dowód uprawnienia upoważnionego podmiotu do podejmowania działań, bez uszczerbku dla ich prawa do zbadania, czy cele tego upoważnionego podmiotu uzasadniają wystąpienie z powództwem w tym konkretnym przypadku.

2. Do celów zwalczania wewnątrzwspólnotowych szkodliwych praktyk i bez uszczerbku dla uprawnień zagwarantowanych w ustawodawstwie krajowym innym podmiotom, państwa członkowskie, na żądanie ich upoważnionych podmiotów, powiadamiają Komisję, że podmioty te są upoważnione do wnoszenia powództw na mocy art. 2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o nazwie i celach tych upoważnionych podmiotów.

3. Komisja sporządza wykaz upoważnionych podmiotów określonych w ust. 2, wraz z wyszczególnieniem ich celów. Wykaz ten jest publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej; zmiany w tym wykazie publikowane są bezzwłocznie, a co sześć miesięcy publikowany jest uaktualniony wykaz.

Artykuł 5

Wcześniejsze konsultacje

1. Państwa członkowskie mogą wprowadzić w życie lub utrzymać w mocy przepisy, zgodnie z którymi strona zamierzająca wystąpić z powództwem o zaprzestanie szkodliwych praktyk może rozpocząć tę procedurę tylko po podjęciu próby doprowadzenia do zaprzestania szkodliwej praktyki w drodze konsultacji bądź z pozwanym, bądź wspólnie z pozwanym i upoważnionym podmiotem w rozumieniu art. 3 lit. a) z państwa członkowskiego, w którym występuje się z powództwem o zaprzestanie szkodliwych praktyk. Decyzja, czy strona występująca z powództwem o zaprzestanie szkodliwych praktyk musi zasięgnąć opinii upoważnionego podmiotu, należy do państwa członkowskiego. Jeżeli zaprzestanie szkodliwej praktyki nie zostanie osiągnięte w ciągu dwóch tygodni od daty złożenia żądania konsultacji, zainteresowana strona może wnieść powództwo o zaprzestanie szkodliwych praktyk bez dalszego opóźnienia.

2. Zasady, na których oparte są wcześniejsze konsultacje, przyjęte przez państwa członkowskie, przekazywane są Komisji i podlegają opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 6

Sprawozdania

1. Co trzy lata, a po raz pierwszy nie później niż dnia 2 lipca 2003 r., Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszej dyrektywy.

2. W pierwszym sprawozdaniu Komisja bada w szczególności:

a)	zakres stosowania niniejszej dyrektywy w odniesieniu do ochrony zbiorowych interesów osób wykonujących działalność handlową, przemysłową, rzemieślniczą i zawodową;

b)	zakres stosowania niniejszej dyrektywy ustalony dyrektywami wymienionymi w załączniku I;

c)	czy wcześniejsze konsultacje z art. 5 przyczyniły się do skutecznej ochrony konsumentów.

W odpowiednich przypadkach do sprawozdania dołączone są wnioski w sprawie zmian niniejszej dyrektywy.

Artykuł 7

Przepisy dotyczące szerszych uprawnień

Niniejsza dyrektywa nie stanowi przeszkody dla państw członkowskich do przyjęcia lub utrzymania w mocy przepisów przewidujących przyznanie upoważnionym podmiotom lub innym osobom szerszych uprawnień do wnoszenia powództwa na szczeblu krajowym.

Artykuł 8

Wdrożenie

Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 9

Uchylenie

Dyrektywa 98/27/WE, zmieniona dyrektywami wymienionymi w załączniku II część A, traci moc, bez naruszenia zobowiązań państw członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego i rozpoczęcia stosowania dyrektyw określonych w załączniku II część B.

Odesłania do uchylonej dyrektywy traktuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem 29 grudnia 2009 r.

Artykuł 11

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu, dnia 23 kwietnia 2009 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

H.-G. PÖTTERING

Przewodniczący

W imieniu Rady

P. NEČAS

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 161 z 13.7.2007, s. 39.

(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 19 czerwca 2007 r. (Dz.U. C 146 E z 12.6.2008, s. 73) i decyzja Rady z dnia 23 marca 2009 r.

(3) Dz.U. L 166 z 11.6.1998, s. 51.

(4) Zob. załącznik II, część A.

ZAŁĄCZNIK I

WYKAZ DYREKTYW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1 (1)

1.	Dyrektywa Rady 85/577/EWG z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do umów zawartych poza lokalem przedsiębiorstwa (Dz.U. L 372 z 31.12.1985, s. 31).

2.	Dyrektywa Rady 87/102/EWG z dnia 22 grudnia 1986 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących kredytu konsumenckiego (Dz.U. L 42 z 12.2.1987, s. 48) (2).

3.	Dyrektywa Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej: art. 10 do 21 (Dz.U. L 298 z 17.10.1989, s. 23).

4.	Dyrektywa Rady 90/314/EWG z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek (Dz.U. L 158 z 23.6.1990, s. 59).

5.	Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. L 95 z 21.4.1993, s. 29).

6.	Dyrektywa 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie ochrony konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość (Dz.U. L 144 z 4.6.1997, s. 19).

7.	Dyrektywa 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji (Dz.U. L 171 z 7.7.1999, s. 12).

8.	Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1).

9.	Dyrektywa 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi: art. 86-100 (Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 67).

10.	Dyrektywa 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. dotycząca sprzedaży konsumentom usług finansowych na odległość (Dz.U. L 271 z 9.10.2002, s. 16).

11.	Dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 149 z 11.6.2005, s. 22).

12.	Dyrektywa 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotycząca usług na rynku wewnętrznym (Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 36).

13.	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/122/WE z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie ochrony konsumentów w odniesieniu do niektórych aspektów umów timeshare, umów o długoterminowe produkty wakacyjne, umów odsprzedaży oraz wymiany (Dz.U. L 33 z 3.2.2009, s. 10).

(1) Dyrektywy, o których mowa w pkt 5, 6, 9 i 11, zawierają przepisy szczególne w sprawie powództw o zaprzestanie szkodliwych praktyk.

(2) Dyrektywa ta została ze skutkiem od dnia 12 maja 2010 r. uchylona i zastąpiona dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumencki (Dz.U. L 133 z 22.5.2008, s. 66).

ZAŁĄCZNIK II

CZĘŚĆ A

Uchylona dyrektywa i jej kolejne zmiany

(o których mowa w art. 9)

Dyrektywa 98/27/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 166 z 11.6.1998, s. 51)
Dyrektywa 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 171 z 7.7.1999, s. 12)	tylko w odniesieniu do jej art. 10
Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1)	tylko w odniesieniu do jej art. 18 ust. 2
Dyrektywa 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 271 z 9.10.2002, s. 16)	tylko w odniesieniu do jej art. 19
Dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 149 z 11.6.2005, s. 22)	tylko w odniesieniu do jej art. 16 ust. 1
Dyrektywa 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 376 z 27.12.2006, s. 36)	tylko w odniesieniu do jej art. 42

CZĘŚĆ B

Lista terminów transpozycji do prawa krajowego

(o których mowa w art. 9)

Dyrektywa	Termin transpozycji	Data rozpoczęcia stosowania
Dyrektywa 98/27/WE	1 stycznia 2001 r.	-
Dyrektywa 1999/44/WE	1 stycznia 2002 r.	-
Dyrektywa 2000/31/WE	16 stycznia 2002 r.	-
Dyrektywa 2002/65/WE	9 października 2004 r.	-
Dyrektywa 2005/29/WE	12 czerwca 2007 r.	12 grudnia 2007 r.
Dyrektywa 2006/123/WE	28 grudnia 2009 r.	-

ZAŁĄCZNIK III

TABELA KORELACJI

Dyrektywa 98/27/WE	Niniejsza dyrektywa
art. 1–5	art. 1–5
art. 6 ust. 1	art. 6 ust. 1
art. 6 ust. 2 akapit pierwszy tiret pierwsze	art. 6 ust. 2 akapit pierwszy lit. a)
art. 6 ust. 2 akapit pierwszy tiret drugie	art. 6 ust. 2 akapit pierwszy lit. b)
art. 6 ust. 2 akapit pierwszy tiret trzecie	art. 6 ust. 2 akapit pierwszy lit. c)
art. 6 ust. 2 akapit drugi	art. 6 ust. 2 akapit drugi
art. 7	art. 7
art. 8 ust. 1	—
art. 8 ust. 2	art. 8
—	art. 9
art. 9	art. 10
art. 10	art. 11
załącznik	załącznik I
—	załącznik II
—	załącznik III

1.5.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/37

DECYZJA KOMISJI

z dnia 27 kwietnia 2009 r.

zmieniająca decyzję Komisji 2007/134/WE ustanawiającą Europejską Radę ds. Badań Naukowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2009/357/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając decyzję nr 1982/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. dotyczącą siódmego programu ramowego Wspólnoty Europejskiej w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007–2013) (1), w szczególności jej art. 2 i 3,

uwzględniając decyzję Rady 2006/972/WE z dnia 19 grudnia 2006 r. dotyczącą programu szczegółowego „Pomysły”, wdrażającego siódmy program ramowy Wspólnoty Europejskiej w zakresie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007–2013) (2), w szczególności jej art. 4 ust. 2 i 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z siódmym programem ramowym celem programu szczegółowego „Pomysły” jest udzielanie wsparcia dla pionierskich badań inspirowanych przez naukowców we wszystkich dziedzinach nauki i inżynierii w zakresie wybranych przez nich zagadnień.

(2)	Decyzją 2007/134/WE (3) Komisja ustanowiła Europejską Radę ds. Badań Naukowych (zwaną dalej „ERBN”), która służy realizacji programu szczegółowego „Pomysły”.

(3)	Zgodnie z art. 1 decyzji 2007/134/WE, w skład ERBN wchodzi niezależna rada naukowa, której działanie ma wspomagać specjalna jednostka ds. realizacji.

(4)	Rada naukowa składa się z uznanych naukowców, inżynierów i uczonych powoływanych przez Komisję i działających we własnym imieniu, niezależnie od jakichkolwiek zewnętrznych wpływów. Rada działa zgodnie z mandatem określonym w art. 3 decyzji 2007/134/WE.

(5)	Zgodnie z art. 4 ust. 1 decyzji 2007/134/WE w skład rady naukowej wchodzi maksymalnie 22 członków.

(6)	Trzech członków rady naukowej złożyło rezygnację z przyczyn osobistych: prof. Manuel CASTELLS, Otwarty Uniwersytet Katalonii; prof. Paul J. CRUTZEN, Instytut Chemii im. Maksa Plancka, Moguncja; prof. Lord MAY, Uniwersytet Oksfordzki.

(7)	Zgodnie z art. 4 ust. 7 decyzji 2007/134/WE po złożeniu rezygnacji przez członka lub po wygaśnięciu niepodlegającej przedłużeniu kadencji Komisja powołuje nowego członka.

(8)	Zgodnie z art. 4 ust. 6 decyzji 2007/134/WE członkowie powoływani są na czteroletnią kadencję, z możliwością jednokrotnego jej przedłużenia na podstawie systemu rotacyjnego, który zapewni ciągłość prac rady naukowej.

(9)

Zgodnie z art. 4 ust. 4 decyzji 2007/134/WE przyszłych członków mianuje Komisja na podstawie czynników i kryteriów określonych w załączniku I, po przeprowadzeniu niezależnej i przejrzystej procedury ich wyznaczenia uzgodnionej z radą naukową, włączając w to konsultacje ze środowiskiem naukowym oraz sprawozdanie dla Parlamentu i Rady. Przedmiotowa procedura przeprowadzona została z udziałem niezależnego komitetu identyfikacyjnego, którego sprawozdanie zostało przesłane do Parlamentu i Rady. Komitet przedstawił rekomendacje dla trzech nowych członków, które zostały przyjęte.

(10)	Zgodnie z art. 4 ust. 4 decyzji 2007/134/WE mianowania przyszłych członków publikowane są zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (4),

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Osoby wymienione w załączniku do niniejszej decyzji zostają niniejszym mianowane członkami rady naukowej Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych na czteroletnią kadencję.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 kwietnia 2009 r.

W imieniu Komisji

Janez POTOČNIK

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 412 z 30.12.2006, s. 1.

(2) Dz.U. L 400 z 30.12.2006, s. 224; sprostowanie w Dz.U. L 54 z 22.2.2007, s. 81.

(3) Dz.U. L 57 z 24.2.2007, s. 14.

(4) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

NOWI CZŁONKOWIE RADY NAUKOWEJ ERBN

prof. Sierd A.P.L. CLOETINGH, Wolny Uniwersytet Amsterdam

prof. Carlos M. DUARTE, Hiszpańska Rada ds. Badań Naukowych, Majorka

prof. Henrietta L. MOORE, Uniwersytet w Cambridge

1.5.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/39

DECYZJA KOMISJI

z dnia 29 kwietnia 2009 r.

w sprawie harmonizacji, regularnego przekazywania informacji oraz kwestionariusza, o których mowa w art. 22 ust. 1 lit. a) oraz art. 18 dyrektywy 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3011)

(2009/358/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego oraz zmieniającą dyrektywę 2004/35/WE (1), w szczególności jej art. 22 ust. 1 lit. a) i art. 18,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Celem niniejszej decyzji jest ustanowienie minimalnych wymogów w celu zapewnienia zharmonizowanego, terminowego i odpowiedniego zbierania oraz – w razie potrzeby – przekazywania informacji, o których mowa w art. 7 ust. 5, art. 11 ust. 3 i art. 12 ust. 6 dyrektywy 2006/21/WE, a także opracowanie podstaw kwestionariusza, o którym mowa w art. 18 ust. 1 wymienionej dyrektywy.

(2)	Przekazywane co roku informacje, o których mowa w art. 7 ust. 5, art. 11 ust. 3 i art. 12 ust. 6 dyrektywy 2006/21/WE, powinny obejmować okres od dnia 1 maja do dnia 30 kwietnia następnego roku.

(3)	Pierwsze sprawozdanie, o którym mowa w art. 18 ust. 1 dyrektywy 2006/21/WE, powinno obejmować okres od dnia 1 maja 2008 r. do dnia 30 kwietnia 2011 r. i powinno zostać przekazane Komisji do dnia 1 lutego 2012 r.

(4)

W celu ograniczenia obciążenia administracyjnego związanego z wykonaniem niniejszej decyzji, wykaz wymaganych informacji należy ograniczyć do informacji przydatnych do poprawy wdrożenia wymienionej dyrektywy. Podobnie przekazywanie co roku informacji, o których mowa w art. 11 ust. 3 i art. 12 ust. 6 dyrektywy 2006/21/WE, należy ograniczyć do państw członkowskich, w których takie zdarzenie ma miejsce w danym okresie.

(5)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu powołanego zgodnie z art. 23 ust. 2 dyrektywy 2006/21/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Informacje zawarte w zezwoleniach udzielonych na mocy art. 7 dyrektywy 2006/21/WE, które należy udostępnić wspólnotowym organom statystycznym, gdy zwrócą się one o takie informacje do celów statystycznych, określono w załączniku I.

Artykuł 2

W przypadku gdy jedno lub więcej zdarzeń, o których mowa w art. 11 ust. 3 oraz art. 12 ust. 6 dyrektywy 2006/21/WE, ma miejsce w państwie członkowskim, co roku dane państwo członkowskie przekazuje Komisji informacje wyszczególnione w załączniku II na temat każdego zdarzenia. Informacje te obejmują okres od dnia 1 maja do dnia 30 kwietnia następnego roku i przekazywanie są Komisji najpóźniej do dnia 1 lipca tego roku.

Artykuł 3

Kwestionariusz znajdujący się w załączniku III stosowany jest przez państwa członkowskie do przekazywania informacji na temat wykonania dyrektywy, jak określono w art. 18 ust. 1 dyrektywy 2006/21/WE.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 kwietnia 2009 r.

W imieniu Komisji

Stavros DIMAS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 15.

ZAŁĄCZNIK I

Informacje, które należy uwzględnić w wykazie zezwoleń wydanych na mocy dyrektywy 2006/21/WE

1.	Nazwa i adres obiektu unieszkodliwiania odpadów, właściwego organu odpowiedzialnego za wydawanie zezwoleń oraz właściwego organu odpowiedzialnego za przeprowadzanie kontroli.

2.	Podstawowe informacje na temat wydanego zezwolenia, w tym data wydania, okres ważności, kategoria obiektu unieszkodliwiania odpadów zgodnie z art. 9 wymienionej dyrektywy, opis etapu eksploatacji instalacji (faza eksploatacji, zamknięcia lub po zamknięciu).

3.	W stosownych przypadkach – informacje na temat typu odpadów oraz krótki opis instalacji, a także procedur monitorowania i kontroli.

ZAŁĄCZNIK II

Informacje, które należy przekazać Komisji, na temat zdarzeń określonych w art. 11 ust. 3 i art. 12 ust. 6 zgodnie z art. 18 ust. 2 dyrektywy 2006/21/WE

Dla każdego zdarzenia należy przygotować i przekazać następujący wykaz informacji:

1.	Nazwa i adres obiektu unieszkodliwiania odpadów, właściwego organu odpowiedzialnego za wydawanie zezwoleń oraz właściwego organu odpowiedzialnego za przeprowadzanie kontroli.

Informacje na temat wydanego zezwolenia, w tym data wydania, okres ważności, kategoria obiektu unieszkodliwiania odpadów zgodnie z art. 9 wymienionej dyrektywy, typ odpadów oraz krótki opis instalacji, a także procedur monitorowania i kontroli; opis etapu eksploatacji instalacji (faza eksploatacji, zamknięcia lub po zamknięciu).

Opis zdarzenia zawierający następujące informacje:

a)	charakter i opis awarii; opis określający, w jaki sposób uzyskano informacje o zdarzeniu; miejsce i czas zdarzenia;

b)	czas przekazania i opis informacji przekazanych przez operatora właściwym organom oraz informacji przekazanych społeczeństwu, a także, w stosownych przypadkach, przekazanych innym potencjalnie zainteresowanym państwom członkowskim w przypadku potencjalnego oddziaływania transgranicznego;

c)	ocena potencjalnego oddziaływania na środowisko i zdrowie publiczne, a także potencjalnego wpływu na stabilność obiektu unieszkodliwiania odpadów;

d)	analiza potencjalnych przyczyn zdarzenia.

Opis środków naprawczych podjętych w następstwie zdarzenia, w szczególności:

a)	w stosownych przypadkach – opis wykonania planu awaryjnego;

b)	typ instrukcji wydanych przez właściwe organy;

c)	inne środki, które zostaną określone.

Opis środków podjętych w celu zapobieżenia wystąpienia awarii o tym samym charakterze, w szczególności:

a)	nowe warunki zawarte w zezwoleniu;

b)	dostosowanie systemów monitorowania i kontroli;

c)	poprawa przekazywania informacji;

d)	inne środki, które zostaną określone.

6.	Dodatkowe informacje, które mogą okazać się przydatne dla innych państw członkowskich i Komisji w celu lepszego wdrożenia wymienionej dyrektywy.

ZAŁĄCZNIK III

„Kwestionariusz na potrzeby sprawozdania państw członkowskich w sprawie wykonania dyrektywy 2006/21/WE

CZĘŚĆ A. PYTANIA, NA KTÓRE NALEŻY ODPOWIEDZIEĆ TYLKO RAZ W ODNIESIENIU DO PIERWSZEGO OKRESU SPRAWOZDAWCZEGO

1. Ustalenia administracyjne i informacje ogólne

Proszę podać właściwy organ (właściwe organy) odpowiedzialny(-e) za:

a)	weryfikację i zatwierdzanie planów gospodarowania odpadami przedłożonych przez operatorów;

b)	sporządzanie zewnętrznych planów awaryjnych dla instalacji kategorii »A«;

c)	wydawanie i aktualizację zezwoleń oraz ustanawianie i aktualizację gwarancji finansowych; oraz

d)	przeprowadzanie kontroli obiektów unieszkodliwiania odpadów.

2. Plany gospodarowania odpadami oraz informowanie o poważnych wypadkach i zapobieganie im

a)	Proszę krótko opisać: procedury ustanowione w celu zatwierdzania planów gospodarowania odpadami, o których mowa w art. 5 ust. 6 wymienionej dyrektywy.

W przypadku instalacji kategorii »A« niewchodzących w zakres stosowania dyrektywy Rady 96/82/WE z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi (1) proszę opisać środki podjęte w celu:

—	identyfikacji niebezpieczeństwa poważnych wypadków,

—	wprowadzania niezbędnych elementów do projektu, w fazie eksploatacji i zamknięcia instalacji, oraz

—	ograniczenia negatywnych skutków dla zdrowia człowieka i/lub środowiska.

3. Zezwolenie i gwarancja finansowa

a)	Proszę wymienić środki podjęte w celu zagwarantowania, że wszystkie działające obiekty unieszkodliwiania odpadów będą objęte zezwoleniem przed dniem 1 maja 2012 r. zgodnie z wymienioną dyrektywą.

b)	Proszę krótko opisać działania podjęte w celu zapoznania organów odpowiedzialnych za ustanawianie i kontrolę zezwoleń z najlepszymi dostępnymi technikami.

c)	Proszę wskazać, czy skorzystano z możliwości, o której mowa w art. 2 ust. 3 wymienionej dyrektywy, przewidującej zmniejszenie bądź odstąpienie od wymagań w odniesieniu do składowania odpadów innych niż niebezpieczne – obojętnych bądź nie, niezanieczyszczonej gleby lub torfu.

d)	Proszę wyjaśnić środki podjęte w celu zagwarantowania, że zezwolenia podlegają regularnej aktualizacji, jak przewiduje art. 7 ust. 4 wymienionej dyrektywy.

Proszę szczegółowo opisać procedurę, o której mowa w art. 14 ust. 1 wymienionej dyrektywy, oraz ustalenia dotyczące ustanowienia gwarancji finansowej i jej okresowego dostosowywania. Ile instalacji jest już objętych gwarancją zgodnie z przepisami wymienionej dyrektywy? W jaki sposób zostanie zapewnione objęcie wszystkich instalacji gwarancją przed dniem 1 maja 2014 r.?

4. Udział społeczeństwa, skutki transgraniczne

a)	Proszę wyjaśnić, w jaki sposób opinia publiczna i uwagi są analizowane i uwzględniane przed podjęciem decyzji w sprawie zezwoleń oraz w celu sporządzania zewnętrznych planów awaryjnych.

b)	W przypadku instalacji, które mogą mieć skutki transgraniczne, w jaki sposób zagwarantowano, że wymagane informacje będą udostępniane przez odpowiedni okres czasu innemu państwu członkowskiemu i zainteresowanej społeczności?

W przypadku instalacji kategorii »A« oraz w przypadku poważnych wypadków, jakie praktyczne rozwiązania są stosowane w celu zagwarantowania, że:

—	wymagane informacje są bezzwłocznie przekazywane właściwemu organowi przez operatora?

—	informacje na temat środków bezpieczeństwa i wymaganych działań przekazywane są społeczeństwu? oraz

—	informacje przekazane przez operatora przekazywane są innemu państwu członkowskiemu w przypadku instalacji, które mogą mieć skutki transgraniczne?

5. Budowa obiektów unieszkodliwiania odpadów i zarządzanie nimi

a)	Proszę wyszczególnić środki podjęte w celu zagwarantowania, że zarządzeniem obiektów unieszkodliwiania odpadów zajmuje się »osoba kompetentna«, o której mowa w art. 11 ust. 1 wymienionej dyrektywy, oraz że personel jest odpowiednio przeszkolony.

b)	Proszę krótko opisać procedury dotyczące zawiadamiania organu w ciągu 48 godzin o każdym zdarzeniu, które może mieć wpływ na stabilność obiektu unieszkodliwiania odpadów oraz o wszelkich istotnych niekorzystnych skutkach dla środowiska, ujawnionych w wyniku monitorowania.

Proszę opisać, w jaki sposób, zgodnie z art. 11, właściwy organ sprawdza, czy regularne sprawozdania z wyników monitorowania są:

—	przekazywane organowi przez operatora,

—	zgodne z warunkami zezwolenia.

6. Procedury zamknięcia i po zamknięciu obiektu unieszkodliwiania odpadów, spis

a)	Proszę krótko wyjaśnić procedurę stosowaną w celu zagwarantowania, że po zamknięciu obiektów unieszkodliwiania odpadów oraz w przypadkach gdy organ uzna to za konieczne, przeprowadzane są regularne kontrole stabilności obiektu i podejmowane są środki ograniczające negatywne skutki dla środowiska.

b)	Proszę wyszczególnić środki podjęte w celu zagwarantowania, że spis zamkniętych obiektów unieszkodliwiania odpadów przewidziany w art. 20 wymienionej dyrektywy zostanie sporządzony przed dniem 1 maja 2012 r.

7. Kontrole

a)	Proszę krotko wyjaśnić, czy, a jeśli tak – to w jaki sposób, minimalne kryteria kontroli w zakresie ochrony środowiska (2) są uwzględniane w kontroli obiektów unieszkodliwiania odpadów wchodzących w zakres wymienionej dyrektywy.

b)	Proszę krótko opisać, w jaki sposób planowane są działania kontrolne. Czy identyfikuje się priorytetowe instalacje, które należy poddać kontroli, a jeśli tak – według jakich kryteriów? Czy częstotliwość i typ kontroli dostosowywane są do typów ryzyka związanych z instalacją i jej otoczeniem?

c)	Proszę wyjaśnić, jakie działania kontrolne są przeprowadzane, np. kontrole na miejscu, pobieranie próbek, kontrola wewnętrznych danych z monitorowania, kontrola aktualnej ewidencji działań związanych z gospodarowaniem odpadami.

d)	Proszę wyjaśnić działania podjęte w celu zagwarantowania, że zatwierdzone plany gospodarowania odpadami są regularnie aktualizowane i monitorowane.

e)	Według jakich zasad nakłada się kary za naruszenie przepisów krajowych przyjętych na podstawie art. 19 wymienionej dyrektywy?

CZĘŚĆ B. PYTANIA, NA KTÓRE NALEŻY ODPOWIEDZIEĆ W ODNIESIENIU DO WSZYSTKICH OKRESÓW SPRAWOZDAWCZYCH

1. Ustalenia administracyjne i informacje ogólne

a)	Proszę wskazać organ administracyjny (nazwa, adres, osoba kontaktowa, adres e-mail) odpowiedzialny za koordynację odpowiedzi do niniejszego kwestionariusza.

b)	Jeśli to możliwe, przy pomocy tabeli znajdującej się w załączniku proszę podać szacunkową liczbę obiektów unieszkodliwiania odpadów pochodzących z przemysłu wydobywczego znajdujących się na terytorium państwa członkowskiego.

c)	Proszę podać liczbę działających na terytorium państwa członkowskiego obiektów unieszkodliwiania odpadów kategorii »A«, które mogą oddziaływać na środowisko naturalne lub zdrowie człowieka w innym państwie członkowskim.

2. Plany gospodarowania odpadami oraz informowanie o poważnych wypadkach i zapobieganie im

Proszę krótko opisać:

—	liczbę zatwierdzonych bądź czasowo lub definitywnie odrzuconych planów gospodarowania odpadami w danym okresie sprawozdawczym, oraz

—	w stosownych przypadkach i jeśli to możliwe, główne przyczyny definitywnego odrzucenia planu gospodarowania odpadami.

b)	Proszę załączyć wykaz zewnętrznych planów awaryjnych, o których mowa w art. 6 ust. 3 wymienionej dyrektywy. W przypadku gdy jeszcze nie wszystkie instalacje kategorii »A« zostały objęte planem awaryjnym, proszę wskazać liczbę brakujących planów i przewidywany harmonogram sporządzenia tych planów.

Jeśli w państwie członkowskim sporządzono wykaz odpadów obojętnych, o których mowa w art. 2 ust. 3 decyzji Komisji 2009/359/WE z dnia 30 kwietnia 2009 r. uzupełniającej definicję odpadów obojętnych w związku z wykonaniem przepisów art. 22 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego (3), proszę przedłożyć kopię wymienionego wykazu wraz z krótkim opisem informacji i danych wykorzystanych do ustalenia, czy opady wymienione w wykazie można zdefiniować jako obojętne.

3. Zezwolenie i gwarancja finansowa

Jeśli to możliwe, przy pomocy tabeli znajdującej się w załączniku proszę wskazać liczbę instalacji, dla których wydano zezwolenie zgodnie z przepisami wymienionej dyrektywy.

4. Procedury zamknięcia i po zamknięciu obiektu unieszkodliwiania odpadów, spis

a)	Proszę wymienić, ile procedur zamknięcia wyszczególnionych w art. 12 wymienionej dyrektywy wszczęto i/lub zatwierdzono w danym okresie sprawozdawczym.

b)	Ile instalacji jest zamkniętych i regularnie monitorowanych w danym państwie członkowskim?

5. Kontrole

Proszę wskazać liczbę kontroli przeprowadzonych w danym okresie sprawozdawczym, jeśli to możliwe z podziałem na kontrole:

—	instalacji kategorii »A« i innych instalacji,

—	instalacji unieszkodliwiania odpadów obojętnych, oraz

—	instalacji unieszkodliwiania odpadów innych niż obojętne oraz innych niż niebezpieczne.

W przypadku gdy program kontroli sporządzono na odpowiednim poziomie geograficznym (krajowym/regionalnym/lokalnym), proszę załączyć kopię (kopie) tego (tych) programu (programów) w załączniku do sprawozdania.

b)	Ile zidentyfikowano przypadków niezgodności z przepisami wymienionej dyrektywy? Proszę wskazać główne przyczyny niezgodności z wymienioną dyrektywą i działania podjęte w celu zapewnienia takiej zgodności.

6. Inne istotne informacje

a)	Proszę streścić główne trudności, które wystąpiły podczas wdrażania wymienionej dyrektywy. W jaki sposób rozwiązano te potencjalne trudności?

b)	Proszę przedstawić wszelkie dodatkowe uwagi, sugestie lub informacje dotyczące wdrażania dyrektywy.

ZAŁĄCZNIK (4)

	Działające	Działające i posiadające zezwolenie (5)	W fazie przejściowej (6)	W fazie zamknięcia (7)	Zamknięte bądź opuszczone (8)
Kategoria A (9)
W skład których wchodzą instalacje »Seveso« (10)
Inne niż kategoria A
Odpady obojętne (11)
Odpady inne niż niebezpieczne i inne niż obojętne
Razem

(1) Dz.U. L 10 z 14.1.1997, s. 13.

(2) Zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. przewidujące minimalne kryteria kontroli w zakresie ochrony środowiska w państwach członkowskich (Dz.U. L 118 z 27.4.2001, s. 41).

(3) Dz.U. L 110 z 1.5.2009, s. 46.

(4) Jeśli to możliwe, proszę dokonać podziału wg sektora minerałów budowlanych, minerałów metalicznych, minerałów przemysłowych, minerałów energetycznych oraz na inne sektory.

(5) Liczba instalacji posiadających zezwolenia i już spełniających wymogi wspomnianej dyrektywy.

(6) Liczba instalacji, które zostaną zamknięte przed 2010 r. i wchodzące w zakres art. 24 ust. 4.

(7) Liczba instalacji, w przypadku których procedura zamknięcia jeszcze się nie zakończyła (art. 12).

(8) Jeśli to możliwe, proszę podać szacunkową liczbę opuszczonych i zamkniętych obiektów unieszkodliwiania odpadów wchodzących w zakres art. 20 dyrektywy.

(9) Instalacje zaklasyfikowane jako instalacje »kategorii A« zgodnie z art. 9 dyrektywy.

(10) Instalacje wchodzące w zakres dyrektywy 96/82/WE.

(11) Instalacje, w których przeprowadzane jest wyłącznie unieszkodliwianie odpadów obojętnych zgodnie z definicją w wymienionej dyrektywie.”

1.5.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/46

DECYZJA KOMISJI

z dnia 30 kwietnia 2009 r.

uzupełniająca definicję odpadów obojętnych w związku z wykonaniem przepisów art. 22 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3012)

(2009/359/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Artykuł 3 ust. 3 dyrektywy 2006/21/WE zawiera definicję odpadów obojętnych.

(2)	Celem uzupełnienia definicji odpadów obojętnych jest ustanowienie jasnych kryteriów i warunków, zgodnie z którymi odpady pochodzące z przemysłu wydobywczego można uznać za odpady obojętne.

(3)

W celu ograniczenia obciążenia administracyjnego związanego z wykonaniem przepisów niniejszej decyzji z technicznego punktu widzenia należy wyłączyć z określonych testów odpady, w przypadku których dostępne są odpowiednie informacje, oraz zezwolić państwom członkowskim na sporządzenie wykazów odpadów, które można uznać za odpady obojętne zgodnie z kryteriami ustanowionymi w niniejszej decyzji.

(4)	W celu zapewnienia jakości i reprezentatywności wykorzystanych informacji, niniejsza decyzja powinna być stosowana w ramach charakterystyki odpadów przeprowadzonej zgodnie z decyzją Komisji 2009/360/WE (2), a jej podstawę powinny stanowić te same źródła informacji.

(5)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 18 dyrektywy 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Odpady uznaje są za opady obojętne w rozumieniu art. 3 ust. 3 dyrektywy 2006/21/WE, w przypadku gdy zarówno w perspektywie krótko-, jak i długoterminowej, spełnione są wszystkie następujące kryteria:

a)	odpady te nie ulegną znacznemu rozpadowi lub rozpuszczeniu bądź innej znaczącej zmianie, która może mieć negatywny wpływ na środowisko lub zdrowie człowieka;

maksymalna zawartość siarki siarczkowej w odpadach wynosi 0,1 %, lub maksymalna zawartość siarki siarczkowej w odpadach wynosi 1 % a wskaźnik potencjału neutralizacji, definiowany jako stosunek między potencjałem neutralizacji a potencjałem kwasowości ustalany na podstawie badania statycznego prEN 15875, jest większy niż 3;

c)	odpady nie grożą samozapaleniem i nie są palne;

zawartość substancji potencjalnie niebezpiecznych dla środowiska lub zdrowia człowieka w opadach, w szczególności As, Cd, Co, Cr, Cu, Hg, Mo, Ni, Pb, V oraz Zn, w tym w samych drobnych cząstkach odpadów, jest tak niska, że nie stanowi znaczącego zagrożenia dla środowiska i zdrowia człowieka, zarówno w perspektywie krótko-, jak i długoterminowej. W celu uznania zawartości tych substancji za wystarczająco niską i niestanowiącą zagrożenia dla środowiska i zdrowia człowieka, nie może ona przekroczyć krajowych wartości progowych dla miejsc określanych jako nieskażone lub odpowiednich krajowych poziomów naturalnego tła;

e)	odpady w znacznym stopniu pozbawione są produktów stosowanych w procesie wydobycia lub przeróbki, które mogą stanowić zagrożenie dla środowiska lub zdrowia człowieka.

2. Odpady można uznać za odpady obojętne bez przeprowadzania określonych testów, jeśli można wykazać, w sposób wymagany przez właściwe organy, że kryteria ustanowione w ust. 1 zostały odpowiednio uwzględnione i spełnione w oparciu o istniejące informacje lub obowiązujące procedury lub programy.

3. Państwa członkowskie mogą sporządzić wykazy odpadów, które należy uznać za odpady obojętne zgodnie z kryteriami określonymi w ust. 1 i 2.

Artykuł 2

Oceny, czy zgodnie z niniejszą decyzją dane odpady można uznać za odpady obojętne dokonuje się w ramach charakterystyki odpadów, o której mowa w decyzji 2009/360/WE, a jej podstawą są te same źródła informacji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 kwietnia 2009 r.

W imieniu Komisji

Stavros DIMAS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 15.

(2) Zob. s. 48 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(3) Dz.U. L 114 z 27.4.2006, s. 9.

1.5.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/48

DECYZJA KOMISJI

z dnia 30 kwietnia 2009 r.

uzupełniająca wymogi techniczne w odniesieniu do charakterystyki odpadów ustanowionej dyrektywą 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3013)

(2009/360/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z przepisami dyrektywy 2006/21/WE plan gospodarowania odpadów, który musi zostać sporządzony przez operatora działającego w przemyśle wydobywczym i zatwierdzony przez właściwy organ, zawiera charakterystykę odpadów. Załącznik II wymienionej dyrektywy zawiera wykaz pewnych aspektów, które należy uwzględnić w charakterystyce odpadów.

(2)

Celem charakterystyki odpadów pochodzących z przemysłu wydobywczego jest uzyskanie odpowiednich informacji na temat odpadów objętych gospodarowaniem, co pozwoli na ocenę i monitorowanie ich właściwości, zachowania się oraz cech charakterystycznych, a tym samym zagwarantowanie, że odpady te zostaną objęte długoterminowym gospodarowaniem w warunkach bezpiecznych dla środowiska. Ponadto charakterystyka odpadów pochodzących z przemysłu wydobywczego powinna pozwolić określić możliwości gospodarowania takimi odpadami i powiązane z nimi środki łagodzące w celu ochrony środowiska i zdrowia człowieka.

(3)

Niezbędne do charakterystyki odpadów pochodzących z przemysłu wydobywczego informacje i dane należy gromadzić na podstawie istniejących oraz odpowiednich i właściwych informacji lub, w razie potrzeby, na podstawie pobranych próbek i przeprowadzonych badań. Należy zagwarantować, że informacje i dane wykorzystywane do charakterystyki odpadów są właściwe, odpowiedniej jakości i reprezentatywne dla odpadów. Informacje te powinny być stosownie uzasadnione w planie gospodarowania odpadami, w sposób zadowalający dla właściwego organu.

(4)

Poziom szczegółowości gromadzonych informacji i związane z nimi potrzeby w zakresie pobierania próbek i przeprowadzania badań należy dostosować do typu odpadów, potencjalnych zagrożeń dla środowiska oraz planowanego obiektu unieszkodliwiana odpadów. Z technicznego punktu widzenia należy umożliwić przyjęcie wieloetapowego podejścia gwarantującego właściwą charakterystykę odpadów.

(5)	Z technicznego punktu widzenia należy wykluczyć z części badań geochemicznych odpady uznane zgodnie z kryteriami ustanowionymi w decyzji Komisji 2009/359/WE (2) za odpady obojętne.

(6)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 18 dyrektywy 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Charakterystyka odpadów

1. Państwa członkowskie dopilnowują, aby charakterystyka odpadów, której dokonują operatorzy działający w przemyśle wydobywczym, była zgodna z niniejszą decyzją.

2. Charakterystyka odpadów obejmuje następujące kategorie informacji wyszczególnione w załączniku:

a)	informacje ogólne;

b)	warunki geologiczne złóż przeznaczonych do eksploatacji;

c)	typ odpadów i planowane postępowanie z nimi;

d)	geotechniczne właściwości odpadów;

e)	geochemiczne właściwości odpadów.

3. Na potrzeby oceny geochemicznych właściwości odpadów uwzględnia się kryteria definiowania odpadów obojętnych ustanowione w decyzji 2009/359/WE. Jeśli na podstawie tych kryteriów odpady zostaną uznane za „obojętne”, podlegają one wyłącznie określonej części badań geochemicznych, o których mowa w pkt 5 załącznika.

Artykuł 2

Gromadzenie i ocena informacji

1. Informacje i dane niezbędne do charakterystyki odpadów gromadzone są w kolejności określonej w ust. 2–5.

2. Wykorzystuje się istniejące badania i opracowania, w tym istniejące zezwolenia, badania geologiczne, podobne miejsca, wykazy odpadów obojętnych, odpowiednie programy certyfikacji, europejskie lub krajowe normy dotyczące podobnych materiałów, które są zgodne z wymogami technicznymi określonymi w załączniku.

3. Ocenia się jakość i reprezentatywność wszystkich informacji i identyfikuje się ewentualne brakujące informacje.

4. W przypadku gdy stwierdza się brak informacji niezbędnych do charakterystyki odpadów, zgodnie z normą EN 14899 sporządza się plan pobierania próbek i zgodnie z nim dokonuje się ich pobrania. Plany pobierania próbek sporządza się w oparciu o odpowiednie dostępne informacje, w tym:

a)	cel zbierania danych;

b)	program badań i wymogi dotyczące pobierania próbek;

c)	typ pobierania próbek, w tym pobieranie próbek z rdzeni wiertniczych, frontu eksploatacyjnego, przenośnika taśmowego, hałdy, stawu osadowego lub inny odpowiedni typ pobierania próbek;

d)	procedury i zalecenia dotyczące liczby próbek, ich wielkości, masy, opisu i sposobu postępowania.

Wiarygodność i jakość wyników pobrania próbek podlega ocenie.

5. Wyniki procesu charakterystyki podlegają ocenie. W stosownych przypadkach gromadzone są dodatkowe informacje przy zastosowaniu tej samej metodologii. Wyniki końcowe wprowadza się do planu gospodarowania odpadami.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 kwietnia 2009 r.

W imieniu Komisji

Stavros DIMAS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 102 z 11.4.2006, s. 15.

(2) Zob. s. 46 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(3) Dz.U. L 114 z 27.4.2006, s. 9.

ZAŁĄCZNIK

WYMOGI TECHNICZNE W ODNIESIENIU DO CHARAKTERYSTYKI ODPADÓW

1. Informacje ogólne

Przegląd i zrozumienie ogólnych informacji na temat działalności wydobywczej i jej celów.

Zebranie ogólnych informacji na temat:

—	działań poszukiwawczych, wydobywczych i przeróbczych,

—	typu i opisu zastosowanej metody wydobycia oraz innych zastosowanych procesów,

—	charakteru planowanego produktu końcowego.

2. Warunki geologiczne złóż przeznaczonych do eksploatacji

Identyfikacja elementów odpadowych, które powstaną na skutek wydobycia i przeróbki, przy pomocy informacji dotyczących:

—	typu skał otaczających, ich składu chemicznego i mineralnego, w tym przeobrażeń hydrotermalnych skał mineralnych i skały płonnej,

—	typu złoża, w tym skał mineralnych bądź mineralizacji rozproszonej w skale,

—	typologii minerałów, ich składu chemicznego i mineralnego, w tym właściwości fizycznych takich jak gęstość, porowatość, zróżnicowanie wielkości cząstek, zawartość wody, obejmującej wyeksploatowane minerały, skałę płonną, minerały powstałe w procesach hydrotermalnych,

—	wielkości i geometrii złóż,

—	wietrzenia i przemian wzbogacających koncentrację minerałów pod względem chemicznym i mineralogicznym.

3. Typ odpadów i planowane postępowanie z nimi

Opis typu wszystkich odpadów występujących podczas każdej działalności poszukiwawczej, wydobywczej i przeróbczej, w tym nadkładu, skały płonnej i odpadów przeróbczych, przy pomocy informacji dotyczących:

—	pochodzenia odpadów w miejscu wydobycia oraz procesu prowadzącego do powstawania odpadów, takiego jak poszukiwanie, wydobywanie, mielenie, wzbogacanie,

—	ilości odpadów,

—	opisu systemu transportu odpadów,

—	opisu substancji technicznych, które będą stosowane podczas przeróbki,

—	klasyfikacji odpadów zgodnie z decyzją Komisji 2000/532/WE (1), obejmującej właściwości niebezpieczne,

—	rodzaju planowanego obiektu unieszkodliwiania odpadów, ostatecznej formy ekspozycji odpadów oraz metody składowania odpadów w obiekcie unieszkodliwiania odpadów.

4. Geotechniczne właściwości odpadów

Identyfikacja odpowiednich parametrów oceny swoistych właściwości fizycznych odpadów z uwzględnieniem typu obiektu unieszkodliwiania odpadów.

Należy uwzględnić następujące parametry: granulometrię, plastyczność, gęstość, zawartość wody, stopień kompakcji, wytrzymałość na ścinanie, kąt tarcia, przenikalność, współczynnik porowatości, ściśliwość i konsolidację.

5. Geochemiczne właściwości odpadów

Wyszczególnienie właściwości chemicznych i mineralogicznych odpadów oraz wszelkich dodatków lub pozostałości w odpadach.

Przewidywane zmiany składu chemicznego odcieku w czasie dla każdego typu odpadów, uwzględniając planowane postępowanie z nimi, w szczególności:

—	ocenę wymywalności metali, soli i anionów zawierających tlen w czasie przy pomocy testu wymywalności w zależności od pH, i/lub testu perkolacyjnego i/lub uwalniania w czasie i/lub innych odpowiednich badań,

—	w przypadku odpadów zawierających siarczki przeprowadza się badania statyczne lub kinetyczne w celu ustalenia powstawania kwaśnych odcieków (ADR) i wymywalności metalu w czasie.

(1) Dz.U. L 226 z 6.9.2000, s. 3.

1.5.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/52

DECYZJA KOMISJI

z dnia 30 kwietnia 2009 r.

zezwalająca Finlandii na przyznanie pomocy w odniesieniu do nasion i materiału siewnego zbóż na rok zbioru plonów 2009

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3078)

(Jedynie teksty w językach fińskim i szwedzkim są autentyczne)

(2009/361/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (1), w szczególności jego art. 182 ust. 2 akapit pierwszy w powiązaniu z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Pismem z dnia 10 grudnia 2008 r. rząd Finlandii zwrócił się z wnioskiem o zezwolenie na przyznanie pomocy rolnikom w latach 2009–2010 w odniesieniu do określonych ilości odmian nasion i materiału siewnego zbóż produkowanych wyłącznie w Finlandii ze względu na jej specyficzne warunki klimatyczne.

(2)	Zgodnie z art. 182 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 Finlandia przekazała Komisji odpowiednie sprawozdanie na temat skutków pomocy będącej przedmiotem zezwolenia. W związku z tym możliwe jest przyznanie pomocy krajowej w odniesieniu do nasion uprawnych na rok 2009.

(3)

Wniosek Finlandii dotyczy zezwolenia na przyznanie pomocy na hektar w odniesieniu do określonych obszarów uprawy nasion gatunków należących do Gramineae (trawy) i Leguminosae (rośliny strączkowe) wymienionych w załączniku XIII do rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, (WE) nr 247/2006, (WE) nr 378/2007 oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 (2), z wyjątkiem Phleum pratense L (Tymotka), oraz w odniesieniu do określonych obszarów uprawy materiału siewnego zbóż.

(4)

Pomoc, której dotyczy wniosek, musi spełniać wymogi określone w art. 182 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007. Pomoc dotyczy nasion i materiału siewnego odmian zbóż przeznaczonych do uprawy w Finlandii, które zostały przystosowane do warunków klimatycznych tego kraju i nie są uprawiane w pozostałych państwach członkowskich. Zezwolenie Komisji powinno ograniczać się do odmian zawartych w wykazie odmian fińskich, które są uprawiane jedynie w Finlandii.

(5)	Należy przewidzieć wymóg przedłożenia Komisji informacji na temat środków podjętych przez Finlandię celem zapewnienia zgodności z limitami określonymi w niniejszej decyzji.

(6)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Finlandii zezwala się, w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2009 r., na przyznanie pomocy producentom prowadzącym działalność na jej terytorium i produkującym kwalifikowane nasiona oraz kwalifikowany materiał siewny zbóż, o których mowa w załączniku, w ramach limitów ilościowych określonych w tym załączniku.

Zezwolenie dotyczy wyłącznie odmian wymienionych w krajowym rejestrze Finlandii i uprawianych jedynie w Finlandii.

Artykuł 2

Finlandia zapewnia, przy pomocy odpowiedniego systemu kontroli, przyznawanie pomocy wyłącznie w odniesieniu do odmian, o których mowa w załączniku.

Artykuł 3

Finlandia przekazuje Komisji wykaz odnośnych kwalifikowanych odmian i informuje o wszelkich zmianach dokonanych w tym wykazie oraz przekazuje Komisji informacje na temat obszarów i ilości nasion oraz materiału siewnego zbóż, w odniesieniu do których przyznano pomoc.

Artykuł 4

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2009 r.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Finlandii.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 kwietnia 2009 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2) Dz.U. L 30 z 31.1.2009, s. 16.

ZAŁĄCZNIK

Nasiona

Kwalifikuje się	:	obszar uprawy kwalifikowanych nasion gatunków należących do Gramineae (trawa) i Leguminosae (rośliny strączkowe) wymienionych w załączniku XIII do rozporządzenia (WE) nr 73/2009, z wyjątkiem Phleum pratense L (Tymotka).
Maksymalna kwota pomocy na hektar	:	220 EUR
Maksymalny budżet	:	442 200 EUR

Materiał siewny zbóż

Kwalifikuje się	:	obszar uprawy kwalifikowanego materiału siewnego pszenicy, owsa, jęczmienia i żyta.
Maksymalna kwota pomocy na hektar	:	73 EUR
Maksymalny budżet	:	2 190 000 EUR

1.5.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/54

DECYZJA KOMISJI

z dnia 30 kwietnia 2009 r.

zezwalająca na wprowadzenie do obrotu likopenu jako nowego składnika żywności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3149)

(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)

(2009/362/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 1997 r. dotyczące nowej żywności i nowych składników żywności (1), w szczególności jego art. 7,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 18 lipca 2008 r. przedsiębiorstwo DSM Nutritional Products Ltd. zwróciło się do właściwych organów Irlandii z wnioskiem o zezwolenie na wprowadzenie do obrotu likopenu syntetycznego jako nowego składnika żywności. W dniu 6 października 2008 r. właściwy organ ds. oceny żywności w Irlandii wydał sprawozdanie dotyczące wstępnej oceny. W sprawozdaniu tym stwierdzono, że, w świetle innych oczekujących na rozpatrzenie wniosków dotyczących likopenu, w odniesieniu do likopenu syntetycznego należy przeprowadzić dodatkową ocenę w celu zapewnienia jednakowych warunków zezwolenia na stosowanie poszczególnych rodzajów likopenu jako nowego składnika żywności.

(2)	Dnia 22 października 2008 r. Komisja przekazała sprawozdanie dotyczące wstępnej oceny wszystkim państwom członkowskim.

(3)

W dniu 4 grudnia 2008 r. EFSA przyjął „Opinię panelu naukowego ds. produktów dietetycznych, żywienia i alergii, wydaną na wniosek Komisji, dotyczącą bezpieczeństwa stosowania likopenu pochodzącego z Blakeslea trispora dyspergowalnego w zimnej wodzie (CWD)”. W opinii tej stwierdzono, że: „preparaty likopenowe przeznaczone do stosowania w żywności i suplementach diety mają formę zawiesin w olejach jadalnych, bezpośrednio ściśliwych lub dyspergowalnych w wodzie proszków. Ponieważ likopen w takich preparatach może ulegać zmianom oksydacyjnym, należy zapewnić dostateczną ochronę antyoksydacyjną”.

(4)

EFSA stwierdził także, że spożycie likopenu przez przeciętnego konsumenta będzie niższe od dopuszczalnego dziennego spożycia (ADI), przy czym w przypadku niektórych konsumentów wielkość ADI może być przekroczona. Wobec powyższego zasadne wydaje się zgromadzenie danych o spożyciu obejmujących pewną liczbę lat po dopuszczeniu do obrotu, pozwalających zweryfikować takie dopuszczenie do obrotu w świetle wszelkich dodatkowych informacji dotyczących bezpieczeństwa likopenu i jego spożycia. Szczególną uwagę należy zwrócić na gromadzenie danych dotyczących zawartości likopenu w płatkach śniadaniowych. Na mocy niniejszej decyzji wymóg ten dotyczy jednak stosowania likopenu jako nowego składnika żywności, nie zaś stosowania likopenu jako barwnika żywności, które to zastosowanie regulują przepisy dyrektywy Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących dodatków do środków spożywczych dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (2).

(5)	Na podstawie oceny naukowej ustalono, że likopen syntetyczny spełnia kryteria wymienione w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 258/97.

(6)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Likopen syntetyczny, zwany dalej „wyrobem”, opisany w załączniku I, może zostać wprowadzony do obrotu we Wspólnocie jako nowy składnik żywności do stosowania w żywności wymienionej w załączniku II.

Artykuł 2

Nowy składnik żywności, dopuszczony do obrotu niniejszą decyzją, jest oznaczany na etykiecie zawierających go środków spożywczych jako „likopen”.

Artykuł 3

Przedsiębiorstwo DSM Nutritional Products Ltd. ustanawia program monitorowania towarzyszący wprowadzeniu wyrobu do obrotu. Program taki obejmuje informacje na temat zawartości likopenu w żywności zgodnie z załącznikiem III.

Zgromadzone dane udostępniane są Komisji i państwom członkowskim. Najpóźniej w 2014 r. stosowanie likopenu jako składnika żywności zostanie poddane przeglądowi w świetle nowych informacji i sprawozdania EFSA.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do DSM Nutritional Products Ltd., Wurmis 576, CH-4363 Kaiseraugst, Szwajcaria.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 kwietnia 2009 r.

W imieniu Komisji

Androulla VASSILIOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 43 z 14.2.1997, s. 1.

(2) Dz.U. L 40 z 11.2.1989, s. 27.

ZAŁĄCZNIK I

Specyfikacja likopenu syntetycznego

OPIS

Likopen syntetyczny otrzymuje się poddając kondensacji Wittiga syntetyczne produkty pośrednie wykorzystywane powszechnie do produkcji innych karotenoidów stosowanych w żywności. Likopen syntetyczny składa się z likopenu, w co najmniej 96 %, oraz z niewielkich ilości innych pokrewnych składników karotenoidowych. Likopen dostępny jest w formie proszku w odpowiedniej matrycy lub w postaci dyspersji olejowej. Jego barwa jest ciemnoczerwona lub czerwono-fioletowa. Należy zapewnić ochronę antyoksydacyjną.

SPECYFIKACJA

Nazwa chemiczna	:	likopen
Numer CAS	:	502-65-8 (likopen z samych trans-izomerów)
Wzór chemiczny	:	C40H56
Wzór strukturalny	:
Masa cząsteczkowa	:	536,85

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz żywności, do której można dodać likopen syntetyczny

Rodzaj żywności	Najwyższa dopuszczalna zawartość likopenu
Napoje na bazie soków owocowych/warzywnych (łącznie z koncentratami)	2,5 mg/100 g
Napoje zalecane przy wzmożonym wysiłku fizycznym, szczególnie dla sportowców	2,5 mg/100 g
Żywność przeznaczona do spożywania w ramach diet o obniżonej wartości energetycznej służących obniżeniu masy ciała	8 mg/zamiennik posiłku
Płatki śniadaniowe	5 mg/100 g
Tłuszcze i sosy	10 mg/100 g
Zupy inne niż pomidorowe	1 mg/100 g
Pieczywo (w tym chrupkie)	3 mg/100 g
Żywność dietetyczna przeznaczona do specjalnych celów medycznych	Stosownie do danych wymagań żywieniowych
Suplementy diety	15 mg na dawkę dzienną stosownie do zaleceń producenta

ZAŁĄCZNIK III

Monitorowanie stosowania likopenu syntetycznego po wprowadzeniu do obrotu

GROMADZONE INFORMACJE

Ilości likopenu syntetycznego dostarczonego odbiorcom przez przedsiębiorstwo DSM Nutritional Products Ltd. do produkcji końcowych wyrobów spożywczych przewidzianych do wprowadzenia do obrotu w Unii Europejskiej.

Wyniki przeszukiwania baz danych pod kątem informacji o wprowadzeniu do obrotu żywności z dodatkiem w postaci likopenu, wraz z poziomem wzbogacenia żywności i wielkością porcji dla wprowadzonej do obrotu żywności według państwa członkowskiego.

PRZEKAZYWANIE INFORMACJI

Określone powyżej informacje przekazywane są Komisji Europejskiej corocznie za okres 2009–2012, pierwszy raz w terminie 31 października 2010 r. za okres sprawozdawczy przypadający między dniem 1 lipca 2009 r. a 30 czerwca 2010 r., a następnie za kolejne dwa lata przypadające na taki sam roczny okres sprawozdawczy.

INFORMACJE DODATKOWE

W uzasadnionych przypadkach przekazywane powinny być takie same informacje o spożyciu likopenu stosowanego jako barwnik żywności, o ile DSM Nutritional Products Ltd. dysponuje takimi informacjami.

DSM Nutritional Products Ltd. przekazuje także, w przypadku ich posiadania, nowe informacje naukowe umożliwiające zweryfikowanie maksymalnych bezpiecznych dawek spożycia likopenu.

OCENA WIELKOŚCI SPOŻYCIA LIKOPENU

Na podstawie zgromadzonych i przekazanych informacji, o których mowa powyżej, DSM Nutritional Products Ltd. dokona uaktualnionej oceny wielkości spożycia.

PRZEGLĄD

W roku 2013 Komisja zasięgnie opinii EFSA w celu dokonania przeglądu informacji przekazanych przez przemysł.

1.5.2009

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 110/58

DECYZJA KOMISJI

z dnia 30 kwietnia 2009 r.

zmieniająca decyzję 2002/253/WE ustanawiającą definicje przypadku w celu zgłaszania chorób zakaźnych do sieci wspólnotowej na podstawie decyzji nr 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3517)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2009/363/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

względniając decyzję nr 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 1998 r. ustanawiającą sieć nadzoru i kontroli epidemiologicznej chorób zakaźnych we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 3 lit. c),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z pkt 2.1 załącznika I do decyzji Komisji 2000/96/WE z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie stopniowego obejmowania chorób zakaźnych siecią wspólnotową zgodnie z decyzją nr 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2), „choroby, którym zapobiega szczepienie”, włącznie z „grypą”, objęte są kontrolą epidemiologiczną w ramach sieci wspólnotowej zgodnie z decyzją nr 2119/98/WE.

(2)

Zgodnie z art. 2 decyzji Komisji 2002/253/WE z dnia 19 marca 2002 r. ustanawiającej definicje przypadku w celu zgłaszania chorób zakaźnych do sieci wspólnotowej na podstawie decyzji nr 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3), definicje przypadku określone w załączniku do tej decyzji powinny być aktualizowane w niezbędnym zakresie na podstawie najnowszych danych naukowych.

(3)

Zgłoszono kilka przypadków nowego wirusa grypy w Ameryce Północnej i ostatnio w niektórych państwach członkowskich. Wirus ten jest jedną z wielu form, które może przybrać choroba „grypa”, wyszczególniona w załączniku I do decyzji 2000/96/WE. Biorąc pod uwagę fakt, że ten nowy wirus może jednak powodować ryzyko wystąpienia pandemii grypy i wymaga natychmiastowej koordynacji między Wspólnotą i właściwymi organami krajowymi, należy opracować szczególną definicję przypadku odróżniającą go od bardziej ogólnej definicji przypadku grypy, co umożliwi właściwym organom krajowym przekazanie odpowiednich informacji do sieci wspólnotowej, zgodnie z art. 4 decyzji nr 2119/98/WE.

(4)

Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 851/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiającego Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (4) (ECDC), ECDC dostarczyło, na wniosek Komisji, dokument techniczny dotyczący definicji przypadku dla tej choroby zakaźnej, pomagając Komisji i państwom członkowskim w opracowaniu strategii interwencyjnych w zakresie kontroli i reagowania. Definicje przypadku określone w załączniku do decyzji 2002/253/WE powinny zostać zaktualizowane na podstawie tego wkładu.

(5)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu powołanego na podstawie art. 7 decyzji nr 2119/98/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załącznik do decyzji 2002/253/WE uzupełnia się dodatkową definicją przypadku zawartą w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 30 kwietnia 2009 r.

W imieniu Komisji

Androulla VASSILIOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 268 z 3.10.1998, s. 1.

(2) Dz.U. L 28 z 3.02.2000, s. 50.

(3) Dz.U. L 86 z 3.04.2002, s. 44.

(4) Dz.U. L 142 z 30.4.2004, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

Do załącznika do decyzji 2002/253/WE dodaje się następujące sformułowanie:

„NOWY WIRUS GRYPY A(H1N1) (TAK ZWANY WIRUS GRYPY ŚWIŃ A(H1N1) I WIRUS GRYPY MEKSYKAŃSKIEJ) (1)

Kryteria kliniczne

Każda osoba, u której występuje jedno z następujących trzech kryteriów:

—	gorączka powyżej 38 °C ORAZ oznaki i objawy ostrej niewydolności oddechowej,

—	zapalenie płuc (poważna choroba układu oddechowego),

—	zgon z powodu ostrych zaburzeń oddychania o niewyjaśnionym podłożu.

Kryteria laboratoryjne

Co najmniej jeden z trzech następujących testów:

—

RT-PCR,

—	hodowla wirusa (wymagająca procedury BSL 3),

—	czterokrotny wzrost ilości szczególnych dla nowego wirusa grypy A(H1N1) przeciwciał neutralizujących (co pociąga za sobą konieczność podwójnego testu próbek surowicy, z choroby w jej ostrej fazie zakażenia, a następnie na etapie konwalescencji, przynajmniej 10–14 dni później).

Kryteria epidemiologiczne

Co najmniej jeden z trzech następujących objawów w ciągu 7 dni przed wystąpieniem choroby:

—	soba, która miała bliski kontakt z osobą, u której potwierdzono przypadek zakażenia nowym wirusem grypy A(H1N1),

—	soba, która podróżowała do miejsc, w których udokumentowano stałe przenoszenie się nowej grypy A(H1N1) między ludźmi,

—	soba pracująca w laboratorium, w którym testowane są próbki nowego wirusa A(H1N1).

Klasyfikacja przypadków

A. Przypadek badany

Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne i epidemiologiczne

B. Przypadek prawdopodobny

Każda osoba spełniająca kryteria kliniczne ORAZ kryteria epidemiologiczne, ORAZ w której przypadku wyniki laboratoryjne potwierdzają zakażenie wirusem grypy A niedającego się sklasyfikować podtypu.

C. Przypadek potwierdzony

Każda osoba spełniająca kryteria laboratoryjne do potwierdzenia.

(1) Nazwa zostanie zmieniona zgodnie z definicją przedstawioną przez Światową Organizację Zdrowia.”.

		ISSN 1725-5139 doi:10.3000/17255139.L_2009.110.pol
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 110

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 52 1 maja 2009

Spis treści		I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 358/2009 z dnia 30 kwietnia 2009 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	1
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 359/2009 z dnia 30 kwietnia 2009 r. zawieszające wprowadzanie do Wspólnoty okazów niektórych gatunków dzikiej fauny i flory	3
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 360/2009 z dnia 30 kwietnia 2009 r. ustalające należności celne przywozowe w sektorze zbóż mające zastosowanie od dnia 1 maja 2009 r.	27
		DYREKTYWY
	*	Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/22/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony interesów konsumentów (Wersja skodyfikowana) ( 1 )	30

	II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa
	DECYZJE
	Komisja
	2009/357/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 27 kwietnia 2009 r. zmieniająca decyzję Komisji 2007/134/WE ustanawiającą Europejską Radę ds. Badań Naukowych ( 1 )	37
	2009/358/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 29 kwietnia 2009 r. w sprawie harmonizacji, regularnego przekazywania informacji oraz kwestionariusza, o których mowa w art. 22 ust. 1 lit. a) oraz art. 18 dyrektywy 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3011)	39
	2009/359/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 30 kwietnia 2009 r. uzupełniająca definicję odpadów obojętnych w związku z wykonaniem przepisów art. 22 ust. 1 lit. f) dyrektywy 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3012)	46
	2009/360/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 30 kwietnia 2009 r. uzupełniająca wymogi techniczne w odniesieniu do charakterystyki odpadów ustanowionej dyrektywą 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3013)	48
	2009/361/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 30 kwietnia 2009 r. zezwalająca Finlandii na przyznanie pomocy w odniesieniu do nasion i materiału siewnego zbóż na rok zbioru plonów 2009 (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3078)	52
	2009/362/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 30 kwietnia 2009 r. zezwalająca na wprowadzenie do obrotu likopenu jako nowego składnika żywności zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97 Parlamentu Europejskiego i Rady (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3149)	54
	2009/363/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 30 kwietnia 2009 r. zmieniająca decyzję 2002/253/WE ustanawiającą definicje przypadku w celu zgłaszania chorób zakaźnych do sieci wspólnotowej na podstawie decyzji nr 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 3517) ( 1 )	58