ISSN 1725-5139

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 71

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 52
17 marca 2009


Spis treści

 

I   Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 200/2009 z dnia 16 marca 2009 r. ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

1

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 201/2009 z dnia 16 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 318/2007 ustanawiające warunki dotyczące zdrowia zwierząt dla przywozu niektórych rodzajów ptaków do Wspólnoty i warunki kwarantanny dotyczące takiego przywozu ( 1 )

3

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 202/2009 z dnia 16 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 600/2005 w odniesieniu do stosowania preparatu Bacillus licheniformis DSM 5749 i Bacillus subtilis DSM 5750 w mieszankach paszowych zawierających sól sodową lasalocidu ( 1 )

8

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 203/2009 z dnia 16 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1137/2007 w odniesieniu do stosowania dodatku paszowego Bacillus subtilis (O35) w paszy zawierającej dekochinat oraz narazynę/nikarbazynę ( 1 )

11

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 204/2009 z dnia 16 marca 2009 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 32/2000 w odniesieniu do przedłużenia obowiązywania wspólnotowych kontyngentów taryfowych na produkty z juty i włókna kokosowego oraz uwzględnienia zmian do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej

13

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 205/2009 z dnia 16 marca 2009 r. zatwierdzające nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych (Riso Nano Vialone Veronese (ChOG))

15

 

 

II   Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

 

 

DECYZJE

 

 

Komisja

 

 

2009/239/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy państwa C 60/07 którą Włochy przyznały na rzecz przedsiębiorstwa Fluorite di Silius SpA (notyfikowana jako dokument nr C(2008) 7805)  ( 1 )

20

 

 

2009/240/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 4 marca 2009 r. upoważniająca państwa członkowskie do przyjęcia określonych odstępstw na mocy dyrektywy 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 1327)

23

 

 

2009/241/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 16 marca 2009 r. dotycząca niewłączenia triflumuronu do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG oraz cofnięcia zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję (notyfikowana jako dokument nr C(2009) 1681)  ( 1 )

59

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

ROZPORZĄDZENIA

17.3.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/1


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 200/2009

z dnia 16 marca 2009 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 17 marca 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 marca 2009 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.

(2)  Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.


ZAŁĄCZNIK

Standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa stawka celna w przywozie

0702 00 00

IL

148,7

JO

85,0

MA

44,8

TN

134,4

TR

105,3

ZZ

103,6

0707 00 05

EG

139,2

JO

158,4

MA

69,5

MK

118,9

TR

134,6

ZZ

124,1

0709 90 70

JO

249,0

MA

55,0

TR

86,5

ZZ

130,2

0709 90 80

EG

88,5

ZZ

88,5

0805 10 20

EG

43,9

IL

58,3

MA

51,0

TN

52,3

TR

73,6

ZZ

55,8

0805 50 10

TR

57,2

ZZ

57,2

0808 10 80

AR

94,9

BR

70,4

CA

95,8

CL

78,0

CN

84,3

US

118,1

UY

68,9

ZZ

87,2

0808 20 50

AR

86,0

CL

112,7

CN

35,6

US

104,6

ZA

87,3

ZZ

85,2


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


17.3.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/3


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 201/2009

z dnia 16 marca 2009 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 318/2007 ustanawiające warunki dotyczące zdrowia zwierząt dla przywozu niektórych rodzajów ptaków do Wspólnoty i warunki kwarantanny dotyczące takiego przywozu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/496/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnych zwierząt wprowadzanych na rynek Wspólnoty z państw trzecich i zmieniającą dyrektywy 89/662/EWG, 90/425/EWG oraz 90/675/EWG (1), w szczególności jej art. 10 ust. 3 akapit drugi i art. 10 ust. 4 akapit pierwszy,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającą wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (2), w szczególności jej art. 18 ust. 1 tiret czwarte,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 318/2007 (3) ustanowiono warunki dotyczące zdrowia zwierząt dla przywozu niektórych rodzajów ptaków innych niż drób do Wspólnoty i warunki kwarantanny mające zastosowanie do tych ptaków po przywozie.

(2)

W załączniku V do powyższego rozporządzenia określono wykaz miejsc i stacji kwarantanny zatwierdzonych przez właściwe organy państw członkowskich dla celów przywozu niektórych rodzajów ptaków innych niż drób.

(3)

Niderlandy, Portugalia i Zjednoczone Królestwo przeprowadziły przegląd swoich zatwierdzonych miejsc i stacji kwarantanny oraz przesłały Komisji ich zaktualizowany wykaz. Wykaz zatwierdzonych miejsc i stacji kwarantanny określony w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 318/2007 powinien zatem zostać odpowiednio zmieniony.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 318/2007.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik V do rozporządzenia (WE) nr 318/2007 zastępuje się tekstem załącznika do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 marca 2009 r.

W imieniu Komisji

Androulla VASSILIOU

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 268 z 24.9.1991, s. 56.

(2)  Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54.

(3)  Dz.U. L 84 z 24.3.2007, s. 7.


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK V

WYKAZ ZATWIERDZONYCH MIEJSC I STACJI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 6 UST. 1

Kod ISO kraju

Nazwa kraju

Numer identyfikacyjny miejsca lub stacji kwarantanny

AT

AUSTRIA

AUSTRIA

AT

AUSTRIA

AT-KO-Q1

AT

AUSTRIA

AT-3-KO-Q2

AT

AUSTRIA

AT-3-ME-Q1

AT

AUSTRIA

AT-3-HO-Q-1

AT

AUSTRIA

AT3-KR-Q1

AT

AUSTRIA

AT-4-KI-Q1

AT

AUSTRIA

AT-4-VB-Q1

AT

AUSTRIA

AT 6 10 Q 1

AT

AUSTRIA

AT 6 04 Q 1

BE

BELGIA

BE VQ 1003

BE

BELGIA

BE VQ 1010

BE

BELGIA

BE VQ 1011

BE

BELGIA

BE VQ 1012

BE

BELGIA

BE VQ 1013

BE

BELGIA

BE VQ 1016

BE

BELGIA

BE VQ 1017

BE

BELGIA

BE VQ 3001

BE

BELGIA

BE VQ 3008

BE

BELGIA

BE VQ 3014

BE

BELGIA

BE VQ 3015

BE

BELGIA

BE VQ 4009

BE

BELGIA

BE VQ 4017

BE

BELGIA

BE VQ 7015

CZ

REPUBLIKA CZESKA

21750016

CZ

REPUBLIKA CZESKA

21750027

CZ

REPUBLIKA CZESKA

21750050

CZ

REPUBLIKA CZESKA

61750009

DE

NIEMCY

BB-1

DE

NIEMCY

BW-1

DE

NIEMCY

BY-1

DE

NIEMCY

BY-2

DE

NIEMCY

BY-3

DE

NIEMCY

BY-4

DE

NIEMCY

HE-2

DE

NIEMCY

NI-1

DE

NIEMCY

NI-2

DE

NIEMCY

NI-3

DE

NIEMCY

NW-1

DE

NIEMCY

NW-2

DE

NIEMCY

NW-3

DE

NIEMCY

NW-4

DE

NIEMCY

NW-5

DE

NIEMCY

NW-6

DE

NIEMCY

NW-7

DE

NIEMCY

NW-8

DE

NIEMCY

NW-9

DE

NIEMCY

RP-1

DE

NIEMCY

SN-1

DE

NIEMCY

SN-2

DE

NIEMCY

TH-1

DE

NIEMCY

TH-2

ES

HISZPANIA

ES/01/02/05

ES

HISZPANIA

ES/05/02/12

ES

HISZPANIA

ES/05/03/13

ES

HISZPANIA

ES/09/02/10

ES

HISZPANIA

ES/17/02/07

ES

HISZPANIA

ES/04/03/11

ES

HISZPANIA

ES/04/03/14

ES

HISZPANIA

ES/09/03/15

ES

HISZPANIA

ES/09/06/18

ES

HISZPANIA

ES/10/07/20

FR

FRANCJA

38.193.01

FR

FRANCJA

32.162.004

GR

GRECJA

GR.1

GR

GRECJA

GR.2

IE

IRLANDIA

IRL-HBQ-1-2003 Unit A

IT

WŁOCHY

003AL707

IT

WŁOCHY

305/B/743

IT

WŁOCHY

132BG603

IT

WŁOCHY

170BG601

IT

WŁOCHY

068CR003

IT

WŁOCHY

006FR601

IT

WŁOCHY

054LCO22

IT

WŁOCHY

I – 19/ME/01

IT

WŁOCHY

119RM013

IT

WŁOCHY

006TS139

IT

WŁOCHY

133VA023

IT

WŁOCHY

015RM168

MT

MALTA

BQ 001

NL

NIDERLANDY

NL-13000

NL

NIDERLANDY

NL-13001

NL

NIDERLANDY

NL-13004

NL

NIDERLANDY

NL-13005

NL

NIDERLANDY

NL-13007

NL

NIDERLANDY

NL-13010

NL

NIDERLANDY

NL-13011

NL

NIDERLANDY

NL-13012

NL

NIDERLANDY

NL-13013

NL

NIDERLANDY

NL-13014

NL

NIDERLANDY

NL-13015

PL

POLSKA

14084501

PT

PORTUGALIA

05 01 CQA

PT

PORTUGALIA

01 02 CQA

PT

PORTUGALIA

03 01 CQAR

PT

PORTUGALIA

05 07 CQAA

PT

PORTUGALIA

05 03 CQA

UK

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

21/07/01

UK

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

21/07/02

UK

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

01/08/01

UK

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

21/08/01

UK

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

24/08/01

UK

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

56/09/01”


17.3.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/8


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 202/2009

z dnia 16 marca 2009 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 600/2005 w odniesieniu do stosowania preparatu Bacillus licheniformis DSM 5749 i Bacillus subtilis DSM 5750 w mieszankach paszowych zawierających sól sodową lasalocidu

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa sposób uzasadniania i procedurę przyznawania takich zezwoleń.

(2)

Zgodnie z dyrektywą Rady 70/524/EWG (2) zezwolono bez ograniczeń czasowych na stosowanie preparatu Bacillus licheniformis DSM 5749 i Bacillus subtilis DSM 5750, należącego do grupy „mikroorganizmów”, jako dodatku paszowego u macior – rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1453/2004 (3), u indyków przeznaczonych na tucz (indyków rzeźnych) oraz cieląt w wieku do trzech miesięcy – rozporządzeniem Komisji (WE) nr 600/2005 (4) , zmienionym następnie rozporządzeniem (WE) nr 2028/2006 (5), oraz u tuczników i prosiąt – rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2148/2004 (6). Dodatek ten został następnie wpisany do wspólnotowego rejestru dodatków paszowych jako istniejący produkt, zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożono wniosek o zmianę zezwolenia na stosowanie tego preparatu w celu umożliwienia jego stosowania w paszy zawierającej kokcydiostatyk – sól sodową lasalocidu u indyków rzeźnych. Wnioskowi towarzyszyły dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia.

(4)

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności uznał w opinii z dnia 22 października 2008 r., że stwierdzono zgodność dodatku w postaci preparatu Bacillus licheniformis DSM 5749 i Bacillus subtilis DSM 5750 z solą sodową lasalocidu (7).

(5)

Warunki przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 są spełnione.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 600/2005.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 600/2005 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 marca 2009 r.

W imieniu Komisji

Androulla VASSILIOU

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2)  Dz.U. L 270 z 14.12.1970, s. 1. Dyrektywa uchylona rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(3)  Dz.U. L 269 z 17.8.2004, s. 3.

(4)  Dz.U. L 99 z 19.4.2005, s. 5.

(5)  Dz.U. L 414 z 30.12.2006, s. 26.

(6)  Dz.U. L 370 z 17.12.2004, s. 24.

(7)  Opinia naukowa Panelu ds. Dodatków Paszowych oraz Środków lub Substancji Wykorzystywanych w Paszach dla Zwierząt (FEEDAP) wydana na wniosek Komisji Europejskiej, dotycząca zgodności produktu mikrobiologicznego Bioplus 2B (Bacillus licheniformis i Bacillus subtilis) z solą sodową lasalocidu. Dziennik EFSA (2008) 841, s. 1–7.


ZAŁĄCZNIK

W załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 600/2005 wpis dotyczący pozycji E 1700 – Bacillus licheniformis DSM 5749 i Bacillus subtilis DSM 5750 – otrzymuje brzmienie:

Nr WE

Dodatek

Wzór chemiczny, opis

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksymalny wiek

Zawartość minimalna

Zawartość maksymalna

Pozostałe przepisy

Data ważności zezwolenia

CFU/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej

Mikroorganizmy

„E 1700

Bacillus licheniformis

DSM 5749

Bacillus subtilis

DSM 5750

(w stosunku 1/1)

Mieszanka Bacillus licheniformis DSM 5749 i

Bacillus subtilis DSM 5750 zawierająca co najmniej 3,2 × 109 CFU/g dodatku (1,6 × 109 każdej bakterii)

Indyki rzeźne (indyki przeznaczone na tucz)

1,28 × 109

1,28 × 109

W instrukcjach stosowania dodatku i premiksu wskazać temperaturę przechowywania, dopuszczalny czas przechowywania oraz stabilność granulacji.

Może być stosowany w mieszankach paszowych zawierających koksydiostatyki:

diklazuril, halofuginon, sól sodową monenzyny, robenidynę, maduramycynę amonu i sól sodową lasalocidu.

Bez ograniczeń czasowych

Cielęta

3 miesiące

1,28 × 109

1,28 × 109

W instrukcjach stosowania dodatku i premiksu wskazać temperaturę przechowywania, dopuszczalny czas przechowywania oraz stabilność granulacji.

Bez ograniczeń czasowych”


17.3.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/11


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 203/2009

z dnia 16 marca 2009 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1137/2007 w odniesieniu do stosowania dodatku paszowego Bacillus subtilis (O35) w paszy zawierającej dekochinat oraz narazynę/nikarbazynę

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 13 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje udzielanie zezwoleń na stosowanie dodatków w żywieniu zwierząt oraz określa sposób uzasadniania i procedurę przyznawania takich zezwoleń.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje możliwość zmiany zezwolenia na dany dodatek na wniosek posiadacza zezwolenia, po uzyskaniu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urząd”).

(3)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1137/2007 (2) dopuszczono wykorzystanie preparatu zawierającego mikroorganizmy Bacillus subtilis DSM 17299 (O35) dla kurcząt rzeźnych na okres dziesięciu lat.

(4)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 złożono wniosek o zmianę zezwolenia na stosowanie tego preparatu w celu umożliwienia jego stosowania w paszy przeznaczonej dla kurcząt rzeźnych, zawierającej kokcydiostatyki – dekochinat i narazynę/nikarbazynę. Do wniosku dołączone zostały dane szczegółowe oraz dokumenty wymagane na mocy art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia.

(5)

Urząd w swojej opinii z dnia 22 października 2008 r. uznał, że stwierdzono zgodność dodatku paszowego Bacillus subtilis DSM 17299 (O35) z dekochinatem i narazyną/nikarbazyną (3).

(6)

Warunki przewidziane w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 zostały spełnione.

(7)

W związku z tym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1137/2007.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik do rozporządzenia (WE) nr 1137/2007 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 marca 2009 r.

W imieniu Komisji

Androulla VASSILIOU

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 268 z 18.10.2003, s. 29.

(2)  Dz.U. L 256 z 2.10.2007, s. 5.

(3)  Opinia Panelu Naukowego ds. Dodatków Paszowych oraz Środków lub Substancji Wykorzystywanych w Paszach dla Zwierząt wydana na wniosek Komisji Europejskiej i dotycząca produktu mikrobiologicznego O35 (Bacillus subtilis) z dekokwinatem i narazyną/nikarbazyną. Dziennik EFSA (2008) 840, s. 1–7.


ZAŁĄCZNIK

Numer identyfikacyjny dodatku

Nazwa posiadacza zezwolenia

Dodatek

(Nazwa handlowa)

Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksymalny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Inne przepisy

Data ważności zezwolenia

CFU/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 %

Kategoria dodatków zootechnicznych. Grupa funkcjonalna: stabilizatory flory jelitowej

„4b1821

Chr. Hansen A/S

Bacillus subtilis DSM 17299 (O35)

 

Skład dodatku:

Preparat Bacillus subtilis

DSM 17299

O minimalnej zawartości dodatku 1,6 × 109 CFU/g

 

Charakterystyka substancji czynnej

Koncentrat przetrwalnikowy Bacillus subtilis DSM 17299

 

Metoda analityczna (1):

Oznaczanie liczby metodą posiewu powierzchniowego z użyciem tryptonowego agaru sojowego oraz wstępnego podgrzewania próbek paszy

Kurczęta rzeźne

8 × 108

1,6 × 109

1.

W instrukcjach stosowania dodatku i premiksu wskazać temperaturę przechowywania, długość okresu przechowywania oraz stabilność granulacji.

2.

Dozwolone stosowanie w paszy zawierającej dozwolone kokcydiostatyki: diklazuril, halofuginon, robenidyna, dekochinat, narazyna/nikarbazyna.

22 października 2017 r.


(1)  Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem wspólnotowego laboratorium referencyjnego: www.irmm.jrc.be/crl-feed-additives”


17.3.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/13


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 204/2009

z dnia 16 marca 2009 r.

zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 32/2000 w odniesieniu do przedłużenia obowiązywania wspólnotowych kontyngentów taryfowych na produkty z juty i włókna kokosowego oraz uwzględnienia zmian do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 32/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. otwierające i ustalające zarządzanie wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi przyjętymi w ramach GATT oraz niektórymi innymi wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi i ustanawiające szczegółowe zasady dostosowywania kontyngentów i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1808/95 (1), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a) i art. 9 ust. 1 lit. b) tiret drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z ofertą złożoną w ramach Konferencji ONZ ds. Handlu i Rozwoju (Unctad) i z jej systemem ogólnych preferencji taryfowych (GSP), Wspólnota wprowadziła w 1971 r. preferencje taryfowe na produkty z juty i włókna kokosowego pochodzące z niektórych krajów rozwijających się. Preferencje te przyjęły formę stopniowej obniżki należności celnych Wspólnej Taryfy Celnej i, od 1978 r. do dnia 31 grudnia 1994 r., pełnego ich zawieszenia.

(2)

Od momentu wejścia w życie ogólnego systemu preferencji celnych w 1995 r., Wspólnota, zgodnie z GATT, otworzyła autonomiczne wspólnotowe kontyngenty taryfowe z zerową stawką celną na określone ilości produktów z juty i włókna kokosowego. Kontyngenty taryfowe ustanowione na te produkty na mocy rozporządzenia (WE) nr 32/2000 zostały przedłużone do dnia 31 grudnia 2008 r. rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2158/2005 (2).

(3)

Jako że ogólny system preferencji celnych został przedłużony do dnia 31 grudnia 2011 r. na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 732/2008 (3), omawiane uzgodnienia kontyngentowe na produkty z juty i włókna kokosowego należy również przedłużyć do dnia 31 grudnia 2011 r.

(4)

W Nomenklaturze Scalonej na 2009 r., ustanowionej w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (4), zmienionym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1031/2008 (5), zmieniono kody Nomenklatury Scalonej (kody CN) w odniesieniu do niektórych produktów. Załącznik IV do rozporządzenia (WE) nr 32/2000 zawiera odniesienia do niektórych spośród tych kodów CN; należy go zatem dostosować.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 32/2000.

(6)

Ponieważ rozporządzenie (WE) nr 1031/2008 wejdzie w życie dnia 1 stycznia 2009 r., niniejsze rozporządzenie powinno obowiązywać od tej samej daty.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do numerów porządkowych 09.0107, 09.0109 i 09.0111 w piątej kolumnie („okres ważności kontyngentu”) załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 32/2000, wyrażenie „od dnia 1.1.2006 r. do dnia 31.12.2006 r., od dnia 1.1.2007 r. do dnia 31.12.2007 r. i od dnia 1.1.2008 r. do dnia 31.12.2008 r.” zastępuje się wyrażeniem „od dnia 1.1.2009 r. do dnia 31.12.2009 r., od dnia 1.1.2010 r. do dnia 31.12.2010 r. i od dnia 1.1.2011 r. do dnia 31.12.2011 r.”.

Artykuł 2

W załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 32/2000 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w pierwszej części załącznika IV dla numeru porządkowego 09.0104 kod CN „6406 99 80” w drugiej kolumnie zastępuje się kodem CN „6406 99 85”;

b)

w drugiej części załącznika IV kody dla numeru porządkowego 09.0104 zmienia się w następujący sposób:

(i)

w rzędzie dla kodu CN „6406 10 19” w trzeciej kolumnie skreśla się kod TARIC „10”;

(ii)

kody CN „6406 10 11” i „6406 10 19” w drugiej kolumnie zastępuje się kodem CN „6406 10 10”;

(iii)

kod CN „6406 99 80” w drugiej kolumnie zastępuje się kodem CN „6406 99 85”.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 marca 2009 r.

W imieniu Komisji

László KOVÁCS

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 5 z 8.1.2000, s. 1.

(2)  Dz.U. L 342 z 24.12.2005, s. 61.

(3)  Dz.U. L 211 z 6.8.2008, s. 1.

(4)  Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1.

(5)  Dz.U. L 291 z 31.10.2008, s. 1.


17.3.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/15


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 205/2009

z dnia 16 marca 2009 r.

zatwierdzające nieznaczne zmiany specyfikacji nazwy zarejestrowanej w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych (Riso Nano Vialone Veronese (ChOG))

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 9 ust. 2 zdanie drugie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 510/2006 i na mocy art. 17 ust. 2 tego rozporządzenia Komisja przeanalizowała wniosek Włoch w sprawie zatwierdzenia zmiany elementów specyfikacji chronionego oznaczenia geograficznego „Riso Nano Vialone Veronese” zarejestrowanego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1107/96 (2), zmienionym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1263/96 (3).

(2)

Wniosek ma na celu zmianę specyfikacji w zakresie opisu produktu. Pierwsza zmiana wskazuje, że używany materiał siewny musi należeć do odmiany Vialone Nano. Druga zmiana dotyczy cech biometrycznych ziaren ryżu i ustala wartości minimalne lub maksymalne zamiast wartości średnich podawanych dotychczas. Trzecia zmiana dotyczy właściwości fizykochemicznych (amyloza, żelatynizacja, konsystencja, lepkość).

(3)

Komisja przeanalizowała przedmiotowe zmiany i stwierdziła, że są one uzasadnione. W związku z tym, że są to zmiany nieznaczne w rozumieniu art. 9 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, Komisja może je zatwierdzić bez odwoływania się do procedury określonej w art. 5, 6 i 7 wymienionego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Riso Nano Vialone Veronese” wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Streszczenie zawierające główne elementy specyfikacji znajduje się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 marca 2009 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.

(2)  Dz.U. L 148 z 21.6.1996, s. 1.

(3)  Dz.U. L 163 z 2.7.1996, s. 19.


ZAŁĄCZNIK I

W specyfikacji chronionej nazwy pochodzenia „Riso Nano Vialone Veronese” zatwierdza się następujące zmiany:

„Opis produktu”:

1)

w art. 4 ust. 5:

zamiast:

„Używany materiał siewny Vialone Nano nie może być zakażony grzybami pasożytniczymi, między innymi: pyricularia oryzae, fusarium moniliforme, drechslera oryzae. Materiał siewny musi być certyfikowany przez ENSE.”,

powinno być:

„Używany materiał siewny musi należeć do odmiany Vialone Nano i być certyfikowany przez ENSE.”;

2)

w art. 6 ust. 1, jeśli chodzi o cechy biometryczne ziaren:

zamiast:

„długość

:

5,7 mm;

szerokość

:

3,5 mm;

grubość

:

2,1 mm;

kształt (długość/szerokość)

:

1,6”,

powinno być:

„długość

:

5,6–5,8 mm;

szerokość

:

3,4–3,6 mm;

grubość

:

2,0–2,2 mm;

kształt (długość/szerokość)

:

1,5–1,7”;

3)

w art. 6 ust. 4, jeśli chodzi o właściwości fizykochemiczne:

zamiast:

„amyloza

:

powyżej 23 % masy suchej;

czas żelatynizacji

:

15,5–16,5 minut;

wskaźnik konsystencji

:

powyżej 0,90 kg/cm2;

wskaźnik lepkości

:

poniżej 1,1 g/cm”,

powinno być:

„amyloza

:

nie mniej niż 21 % suchej masy;

czas żelatynizacji

:

zawarty w przedziale 15–20 minut;

wskaźnik konsystencji

:

nie mniej niż 0,85 kg/cm2;

wskaźnik lepkości

:

nie więcej niż 2,5 g/cm”.


ZAŁĄCZNIK II

STRESZCZENIE

Rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych

„RISO NANO VIALONE VERONESE”

NR WE: IT-PGI-0117-1529-16.2.2001

ChNP ( ) ChOG (X)

Niniejsze streszczenie zawiera główne elementy specyfikacji produktu i jest przeznaczone do celów informacyjnych.

1.   Właściwy organ państwa członkowskiego

Nazwa

:

MINISTERO DELLE POLITICHE AGRICOLE E FORESTALI

Adres

:

Via XX Settembre n.20 – 00187 ROMA

Telefon

:

06-4819968

Faks

:

06-42013126

E-mail

:

qtc3@politicheagricole.it

2.   Grupa składająca wniosek

Nazwa

:

Consorzio Tutela Riso Vialone Nano Veronese IGP

Adres

:

Via Mazzini, 2b – 37063 Isola della Scala (VR)

Telefon

:

045 6630815

Faks

:

045 7300397

E-mail

:

Skład

:

producenci/przetwórcy (X) inni ( )

3.   Rodzaj produktu

Klasa 1.6 —

Owoce, warzywa i zboża

4.   Specyfikacja produktu

(podsumowanie wymogów określonych w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006)

4.1.   Nazwa

„Riso Nano Vialone Veronese”

4.2.   Opis produktu

Gatunek o średnio wczesnym okresie wegetacji, średnim wzroście, drobnych, gładkich ziarnach w kształcie perły. Pochodzenie: Nano x Vialone;

Odmiana: Japonica;

Rok wprowadzenia do produkcji: 1937;

Okres wegetacji: 155 dni;

Długość pędu: 95,2 cm;

Barwa węzłów: fioletowa;

Barwa międzywęźli: fioletowa prążkowana;

Blaszka liściowa: barwa fioletowa prążkowana, pokrój zwieszony;

Barwa pochwy: fioletowa;

Barwa uszek: fioletowa;

Barwa kolanka: fioletowa;

Języczek: długość 17,0 mm, rozdwojony, barwy fioletowej; ułożenie liści: chorągiewkowate, zwisające;

Wiecha: długość 17,8 cm; pokrój zwieszony, typ: prosta; rozpierzchła; ości brak;

Barwa znamienia: zabarwione;

Barwa plewy: fioletowo-brązowa;

Barwa plewki: żeberka fioletowo-brązowe; łuska fioletowo-brązowa; wierzchołek fioletowo-brązowy;

Kłosek: bródki brak; średnio owłosiony; długość 8,1 mm, szerokość 4,1 mm; masa 1 000 kłosków wynosi 37,9 g;

Ziarniak: okrywa owocowo-nasienna barwy białej, długość 5,6–5,8 mm, szerokość 3,4–3,6 mm, grubość 2,0–2,2 mm, kształt (długość/szerokość) 1,5–1,7; masa 1 000 ziaren wynosi 31,1 g;

Odporność na zimno: sadzonek: wysoka, podczas kwitnienia: średnia; odporność na głębokość zanurzenia (40–50): wysoka;

Tempo rozwoju sadzonek: wysokie; wymagany stopień płodności: średni; wydajność: 55 %.

W celu lepszego odróżnienia „Riso Vialone Nano Veronese”:

w przypadku zanieczyszczeń innymi odmianami – dopuszczalną maksymalną wartość wynoszącą 2 %; ponadto należy przestrzegać następujących właściwości fizykochemicznych:

:

amyloza

:

nie mniej niż 21 % suchej masy,

:

czas żelatynizacji

:

zawarty w przedziale 15–20 minut,

:

wskaźnik konsystencji

:

nie mniej niż 0,85 kg/cm2,

:

wskaźnik lepkości

:

nie więcej niż 2,5 g/cm.

4.3.   Obszar geograficzny

Południowa część prowincji Werony: gminy: Mozzecane, Nogarole Rocca, Vigasio, Trevenzuolo, Erbè, Sorgà, Nogara, Gazza Veronese, Salizzole, Isola della Scala, Buttapietra, Sanguinetto, Concamarise, Casaleone, Cerea, San Pietro di Morubio, Bovolone, Roverchiara, Isola Rizza, Oppeano, Ronco All’Adige, Palù, Zevio i Povegliano Veronese.

4.4.   Dowód pochodzenia

Każdy etap procesu produkcji jest monitorowany dzięki rejestracji produktów wchodzących i produktów wychodzących. W ten sposób, a także przez wpisanie producentów i przedsiębiorstw pakujących do odpowiednich rejestrów prowadzonych przez właściwy organ kontrolny oraz dzięki natychmiastowemu zgłaszaniu organowi kontrolnemu wyprodukowanych ilości, zagwarantowana jest identyfikowalność produktu. Wszystkie osoby fizyczne lub prawne wpisane do tych rejestrów podlegają kontroli prowadzonej przez organ kontrolny.

4.5.   Metoda produkcji

Używany materiał siewny musi należeć do odmiany Vialone Nano i być certyfikowany przez ENSE.

Ponieważ w porównaniu do innych, nowszych odmian ryżu Riso Vialone Nano jest mało wydajny, podatny na zarazę ryżową i wyleganie, jego uprawa wymaga szczególnych zabiegów.

Gleba regionu Werony, na określonym wyżej obszarze, woda źródlana, klimat i płodozmian stanowią zrównoważone czynniki, które umożliwiają przejście całego okresu wegetacji bez trudności, z wytworzeniem pełnego, grubego ziarniaka z dużą perłą w środku, co nie zawsze ma miejsce w innych regionach produkcji ryżu.

Należy przypomnieć, że ze względu na obecność skał wapiennych gleba regionu Werony, lekka i czysta, charakteryzuje się na ogół pH wynoszącym co najmniej 7,5 i że wody są zawsze alkaliczne.

Właśnie wyraźna alkaliczność charakteryzuje i wyróżnia środowisko pól ryżowych regionu Werony w stosunku do innych obszarów produkcji ryżu we Włoszech, na których gleba jest zasadniczo kwaśna i często brakuje w niej wapienia.

Jeśli chodzi o przetwórstwo, trzeba przypomnieć, że odbywa się ono w lokalnych gospodarstwach ryżowych, wywodzących się bezpośrednio z pile da riso, które licznie powstały w tym regionie w ciągu XVI w., a kilka z nich działa do dziś. Ryż był w nich łuskany przy użyciu hydraulicznych moździerzy. Nawet jeśli obecnie w większości przypadków proces przetwórczy przeprowadza się przy użyciu nowoczesnych maszyn, przestrzega się zasad i osiąga wyniki, które są owocem wielowiekowej tradycji. Procesy obłuskiwania i wybielania ziarna nigdy nie są doprowadzane do końca. Ziarno pozostaje częściowo pokryte owocnią, co nadaje mu optymalne właściwości do przygotowania typowych werońskich risotto.

4.6.   Związek z obszarem geograficznym

Produkcja „Riso Vialone Nano Veronese” może odbywać się na ograniczonym obszarze, gdyż charakteryzuje się on jednolitymi warunkami klimatycznymi. Przyczynia się do tego jakość słodkawej wody źródlanej, dość typowej dla regionu. Na obszarach tych uprawę ryżu prowadzi się w systemie płodozmianu, co znacznie zmniejsza zużycie środków ochrony roślin i nawozów sztucznych.

Charakterystyka gleby w regionie Werony wyróżnia się na tle innych regionów uprawy ryżu następującymi czynnikami:

pH, które zawsze jest alkaliczne,

woda źródlana pochodząca ze skał wapiennych, a więc również alkaliczna,

tradycja uprawy, która po dziś dzień utrzymuje dziedzictwo związane z uprawą ryżu.

4.7.   Organ kontrolny

Nazwa

:

Ente Nazionale Risi

Adres

:

Piazza Pio XI, 1 – 20123 MILANO

Telefon

:

02 8855111

Faks

:

02 861372

E-mail

:

info@enterisi.it

4.8.   Etykietowanie

Ryż jest pakowany w papierowe torebki noszące etykietę i znak chronionego oznaczenia.

Na etykiecie uwypuklone są słowa „Riso Nano Vialone Veronese IGP”.

Logo przedstawia Cangrande della Scala na białym koniu, żółtą wiechę ryżu na czarnym tle; w dolnej części znajduje się herb Werony z czerwoną drabiną na żółtym polu.


II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

DECYZJE

Komisja

17.3.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/20


DECYZJA KOMISJI

z dnia 10 grudnia 2008 r.

w sprawie pomocy państwa C 60/07 którą Włochy przyznały na rzecz przedsiębiorstwa Fluorite di Silius SpA

(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 7805)

(Jedynie tekst w języku włoskim jest autentyczny)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2009/239/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 88 ust. 2 akapit pierwszy,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w szczególności jego art. 62 ust. 1 lit. a),

po wezwaniu zainteresowanych stron do przedstawienia uwag zgodnie z przywołanymi artykułami (1) i uwzględniając otrzymane odpowiedzi,

a także mając na uwadze, co następuje:

I.   PROCEDURA

(1)

Dnia 11 grudnia 2007 r. Komisja poinformowała Włochy o decyzji o wszczęciu postępowania na mocy art. 88 ust. 2 Traktatu w związku z pomocą przyznaną na rzecz przedsiębiorstwa Fluorite di Silius SpA. Decyzja Komisji o wszczęciu postępowania została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2). Komisja wezwała zainteresowane strony do przedstawienia uwag.

(2)

Dnia 17 stycznia 2008 r. Komisja otrzymała uwagi Włoch odnośnie do wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego. Dnia 20 lutego 2008 r. Komisja przekazała przedmiotową decyzję trzem spółkom, które przedstawiły uwagi odnośnie do wszczęcia formalnego postępowania wyjaśniającego w sprawie przypadku powiązanego C 16/06 Nuova Mineraria Silius  (3). Komisja otrzymała uwagi od trzech spółek, odpowiednio dnia 3, 4 i 5 marca 2008 r. Dnia 28 kwietnia 2008 r. uwagi zainteresowanych stron zostały przekazane Włochom w celu umożliwienia udzielenia na nie odpowiedzi.

(3)

Dnia 18 marca 2008 r. odbyło się spotkanie Komisji z władzami włoskimi. Dnia 15 maja 2008 r. został wysłany wniosek o udzielenie informacji do Włoch, które odpowiedziały pismem zarejestrowanym dnia 10 czerwca 2008 r.

II.   SZCZEGÓŁOWY OPIS ŚRODKÓW POMOCY

(4)

Dnia 8 lutego 2007 r. Komisja otrzymała skargę, w której stwierdzano, że Autonomiczny Region Sardynii zamierza: (i) ogłosić przetarg na przyznanie koncesji na wydobywanie minerałów, z której spółka Nuova Mineraria Silius (zwana dalej „NMS”) zrezygnowała w dniu 25 lipca 2006 r. w odniesieniu do kopalni Genna Tres Montis; (ii) utworzyć nową spółkę o nazwie Fluorite di Silius SpA, która miałaby uczestniczyć w tym przetargu; oraz (iii) przenieść do Fluorite di Silius SpA wszystkich byłych pracowników NMS.

(5)

W czerwcu 2006 r. Autonomiczny Region Sardynii przygotował program wsparcia i zarządzania dotyczący kontynuowania działalności w kopalni Genna Tres Montis. We wrześniu 2006 r. bank Banca CIS przeprowadził studium wykonalności, w którym stwierdzona została wykonalność ekonomiczno-finansowa ww. programu. Na podstawie tego studium dnia 4 października 2006 r. Autonomiczny Region Sardynii postanowił utworzyć spółkę, która miała wziąć udział w przetargu na przyznanie koncesji na wydobywanie minerałów (4). Następnie utworzono spółkę Fluorite di Silius SpA kontrolowaną w 100 % przez Autonomiczny Region Sardynii.

(6)

Główna działalność nowej spółki polega, podobnie jak w przypadku NMS, na produkcji i sprzedaży fluorytu (5) i galenitu (6). Plan przemysłowy spółki Fluorite di Silius SpA opierał się na wydobyciu około 2,23 mln ton minerału, co według obecnych szacunków spowodowałoby wyczerpanie się istniejących rezerw kopalni (7). Podobnie jak w przypadku NMS większość produkcji miała być sprzedawana spółce Fluorsid SpA, producentowi kwasu fluorowodorowego, w której Autonomiczny Region Sardynii posiada 40 % udziałów.

(7)

Przetarg na udzielenie koncesji na wydobywanie minerałów został opublikowany dnia 9 marca 2007 r. Dnia 23 maja 2007 r. komisja przetargowa przyznała koncesję na wydobywanie minerałów jedynemu oferentowi, tj. spółce Fluorite di Silius SpA.

(8)

Komisja podjęła decyzję o wszczęciu postępowania na mocy art. 88 ust. 2 Traktatu w odniesieniu do wspomnianych środków z trzech powodów.

(9)

Przede wszystkim w przetargu przewidziano, że spółka, która wygra przetarg, zobowiązana będzie do zatrudnienia na okres co najmniej pięciu lat pracowników, którzy byli zatrudnieni w NMS przed postawieniem tej spółki w stan likwidacji, w tym pracowników przeznaczonych do przeniesienia, z zachowaniem struktury i warunków finansowych zatrudnienia. Komisja uważa, że przetargi zawierające takie warunki niezgodne z zasadami rynku nie spełniają kryteriów przedsiębiorcy działającego w warunkach gospodarki rynkowej. W szczególności takie warunki prawdopodobnie stanowią korzyść co najmniej dla scedowanej działalności w stopniu, w jakim działalność ta nie podlega naciskowi konkurencji i jest finansowana przez rezygnację państwa z dochodów (8).

(10)

Po drugie, Komisja nie miała pewności co do faktu, czy Autonomiczny Region Sardynii działał jak inwestor prowadzący działalność w gospodarce rynkowej, tworząc spółkę Fluorite di Silius SpA w celu zgłoszenia jej oferty do przetargu na udzielenie koncesji na wydobywanie minerałów na podstawie planu przemysłowego, przewidującego wewnętrzną stopę zwrotu (IRR) na poziomie 3,5 % (9), tj. znacznie niższą od średniej dla sektora (10), a także niższą od kosztów alternatywnych dla inwestora, mierzonych na podstawie weksli skarbowych (11).

(11)

Po trzecie, w sprawozdaniu z postępowania wyjaśniającego przeprowadzonego przez urząd ds. przemysłu wydobywczego („Servizio Attività Estrattive”), przedłożonym Autonomicznemu Regionowi Sardynii w dniu 6 czerwca 2007 r., podkreśla się ponadto, że przewidywany okres realizacji projektu (dziewięć lat) nie pozwala na całkowitą amortyzację i odzyskanie inwestycji przewidzianych w planie przemysłowym spółki Fluorite di Silius SpA (około 36,76 mln EUR). Bez pokrycia pozostałaby wartość około 13,5 mln EUR (stanowiąca 36 % całkowitej wartości) (12). Szybsza amortyzacja działalności (zresztą niedozwolona w myśl przepisów krajowych dotyczących rachunkowości) stanowiłaby dodatkowe zobowiązanie dla rachunku zysków i strat przedsiębiorstwa. Dlatego też Komisja wyraziła wątpliwości co do możliwości zaakceptowania przez inwestora działającego w warunkach gospodarki rynkowej głównych założeń planu przemysłowego.

(12)

Dnia 18 marca 2008 r. odbyło się spotkanie władz włoskich z Komisją, podczas którego Komisja uzasadniła szczegółowo zastrzeżenia wyrażone w decyzji o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego. Pismem, które wpłynęło dnia 16 kwietnia 2008 r. i zostało zarejestrowane dnia 17 kwietnia 2008 r., władze włoskie poinformowały Komisję, że przetarg na przyznanie koncesji na wydobywanie minerałów został unieważniony. Pismem z dnia 10 czerwca 2008 r., zarejestrowanym w tym samym dniu, władze włoskie przekazały kopię formalnego dokumentu z dnia 8 kwietnia 2008 r. o unieważnieniu przetargu (13). W tym samym piśmie władze włoskie oświadczyły, że plan przemysłowy Fluorite di Silius SpA, co do wykonalności którego wyrażono wątpliwości w decyzji o wszczęciu postępowania, jest już nieaktualny.

(13)

Pismem z dnia 16 kwietnia 2008 r., zarejestrowanym dnia 17 kwietnia 2008 r., władze włoskie poinformowały Komisję o zamiarze ogłoszenia nowego przetargu, w którym jednak nie będzie warunku zatrudnienia wszystkich byłych pracowników NMS (zob. motyw 9 niniejszego uzasadnienia). Władze włoskie przekazały ponadto Komisji kopię ogłoszenia o przetargu, które nie zwierało warunku zatrudnienia byłych pracowników.

(14)

Pismem z dnia 10 czerwca 2008 r., zarejestrowanym w tym samym dniu, władze włoskie oświadczyły, że jeśli dana spółka postanowi stanąć do nowego przetargu ostatnio ogłoszonego bez warunków, wówczas musi przedstawić nowy plan przemysłowy. Władze włoskie zobowiązały się ponadto do poinformowania Komisji o wyniku nowego przetargu i o ewentualnym przyznaniu koncesji, z której zrezygnowała spółka NMS. Władze włoskie zobowiązały się ponadto do przekazania Komisji na jej wniosek planu przemysłowego oferenta, który wygra przetarg (14).

(15)

Komisja zauważa, że jeżeli spółka Fluorite di Silius SpA, która w 100 % jest kontrolowana przez Autonomiczny Region Sardynii, postanowi stanąć do nowego przetargu ostatnio ogłoszonego bez warunków, jej plan przemysłowy musi być zgodny z zasadami obowiązującymi inwestora działającego w warunkach gospodarki rynkowej.

(16)

Ze względu na unieważnienie przetargu zawierającego warunek zatrudnienia byłych pracowników przestało istnieć prawdopodobieństwo, że taki warunek stanowi pomoc państwa, w związku z tym spółka Fluorite di Silius SpA nie może być dłużej uznawana za potencjalnego beneficjenta pomocy. Jednocześnie plan przemysłowy przedstawiony w ramach przetargu jest już nieaktualny. Ze względu na powyższe można stwierdzić, że formalne postępowanie wyjaśniające jest bezprzedmiotowe i dlatego powinno zostać zamknięte.

III.   WNIOSEK

(17)

Ze względu na unieważnienie warunkowego przetargu na przyznanie koncesji na wydobywanie minerałów w kopalni Genna Tres Montis, stanowiącego przedmiot wszczętego formalnego postępowania wyjaśniającego, postępowanie uznaje się za bezprzedmiotowe.

(18)

W związku z powyższym formalne postępowanie wyjaśniające na mocy art. 88 ust. 2 Traktatu WE, wszczęte dnia 11 grudnia 2007 r. w odniesieniu do pomocy przyznanej na rzecz Fluorite di Silius SpA, musi zostać zamknięte,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Formalne postępowanie wyjaśniające na mocy art. 88 ust. 2 Traktatu WE, wszczęte dnia 11 grudnia 2007 r. w odniesieniu do przedsiębiorstwa Fluorite di Silius SpA, zostaje zamknięte.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Włoskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 grudnia 2008 r.

W imieniu Komisji

Neelie KROES

Członek Komisji


(1)  Dz.U. C 30 z 2.2.2008, s. 28.

(2)  Dz.U. C 30 z 2.2.2008, s. 28.

(3)  Dz.U. L 185 z 17.7.2007, s. 18.

(4)  Uchwała nr 42/17 Autonomicznego Regionu Sardynii. Na podstawie tej uchwały dnia 2 listopada 2008 r. przyjęta została ustawa regionalna nr 16 opublikowana w Biuletynie Urzędowym Regionu Sardynia nr 36 w dniu 4 listopada 2006 r.

(5)  Fluoryt stosowany jest głównie do produkcji kwasu fluorowodorowego (który w większości stosowany jest do produkcji fluorku aluminium, by wytworzyć aluminium metodą elektrolizy).

(6)  Siarczek ołowiu.

(7)  Rezerwy obliczono dnia 31 maja 2006 r.

(8)  Zob. na przykład decyzja Komisji C 46/07 (ex nr 59/07) z dnia 27 lutego 2008 r., Rumunia, Automobile Craiova (ex Daewoo Romania) (Dz.U. L 239 z 6.9.2008, s. 12).

(9)  Komisja przetargowa podaje wewnętrzną stopę zwrotu na poziomie 9,4 %. Jednak urząd ds. przemysłu wydobywczego w Sardynii (Servizio Attività Estrattive) uściśla, że taka wartość nie uwzględnia kapitału początkowego przyznanego przez Region (2 mln EUR), podatków, negatywnych przepływów pieniężnych po zakończeniu projektu, wynikających z zamknięcia kopali (zabezpieczenie i odnowa środowiska naturalnego) oraz kilku innych dodatkowych opłat. Wskaźnik IRR obliczony przez urząd ds. przemysłu wydobywczego wynosi 4,16 %.

(10)  8 % według danych Banca CIS z września 2006 r.

(11)  5–6 % według komisji przetargowej (protokół z dnia 21 maja 2007 r.).

(12)  Według tego sprawozdania należałoby przedłużyć działalność na kolejne 3,2 lata, by zamortyzować ten majątek. Niemniej nie można stwierdzić, czy kopalnia posiada dodatkowe 800 000 ton, które pozwoliłyby przedłużyć okres prowadzenia działalności (w każdym razie okres ważności koncesji ograniczony jest do 10 lat).

(13)  Decyzja Urzędu ds. Przemysłu Wydobywczego Autonomicznego Regionu Sardynii nr 4336/146 z dnia 8 kwietnia 2008 r.

(14)  Z zastrzeżeniem praw stron do zachowania poufności informacji.


17.3.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/23


DECYZJA KOMISJI

z dnia 4 marca 2009 r.

upoważniająca państwa członkowskie do przyjęcia określonych odstępstw na mocy dyrektywy 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 1327)

(2009/240/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 2008/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie transportu lądowego towarów niebezpiecznych (1), w szczególności jej art. 6 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Załącznik I sekcja I.3, załącznik II sekcja II.3 oraz załącznik III sekcja III.3 do dyrektywy 2008/68/WE zawierają listę odstępstw krajowych, umożliwiających uwzględnienie szczególnych okoliczności krajowych. Listy te należy zaktualizować poprzez dodanie do nich nowych odstępstw krajowych.

(2)

Ze względu na przejrzystość właściwe jest zastąpienie całości wspomnianych sekcji.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2008/68/WE.

(4)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ds. transportu towarów niebezpiecznych, ustanowionego dyrektywą 2008/68/WE,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Państwa członkowskie wymienione w załączniku do niniejszej decyzji upoważnia się do zastosowania odstępstw w nim określonych w odniesieniu do transportu towarów niebezpiecznych na ich terytorium.

Odstępstwa te stosuje się bez dyskryminacji.

Artykuł 2

Załącznik I sekcja I.3, załącznik II sekcja II.3 oraz załącznik III sekcja III.3 do dyrektywy 2008/68/WE zostają zmienione zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 4 marca 2009 r.

W imieniu Komisji

Antonio TAJANI

Wiceprzewodniczący


(1)  Dz.U. L 260 z 30.9.2008, s. 13.


ZAŁĄCZNIK

W załączniku I sekcja I.3, załączniku II sekcja II.3 oraz załączniku III sekcja III.3 do dyrektywy 2008/68/WE wprowadza się następujące zmiany:

1)

załącznik I sekcja I.3 otrzymuje brzmienie:

„I.3.   Odstępstwa krajowe

Odstępstwa dla państw członkowskich dotyczące transportu towarów niebezpiecznych na terytorium tych państw na podstawie art. 6 ust. 2 niniejszej dyrektywy.

Numeracja odstępstw: RO-a/bi/bii-MS-nn

RO = transport drogowy

a/bi/bii = art. 6 ust. 2 lit. a)/lit. b) ppkt (i)/lit. b) ppkt (ii)

MS = skrót nazwy państwa członkowskiego

nn = liczba porządkowa

Na podstawie art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2008/68/WE

BE Belgia

RO–a–BE–1

Przedmiot: Klasa 1 – Małe ilości.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 1.1.3.6.

Treść załącznika do dyrektywy: Podpunkt 1.1.3.6 ogranicza do 20 kg ilość górniczych materiałów wybuchowych, które można przewozić w zwykłych pojazdach.

Treść ustawodawstwa krajowego: Podmiotom gospodarczym ze składami odległymi od punktów zaopatrzenia można zezwolić na transport co najwyżej 25 kg dynamitu lub silnych materiałów wybuchowych i 300 detonatorów w zwykłych pojazdach silnikowych, z zastrzeżeniem warunków określonych przez służby ds. materiałów wybuchowych.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Article 111 de l’arrêté royal 23 septembre 1958 sur les produits explosifs.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–BE–2

Przedmiot: Transport nieoczyszczonych pustych pojemników po produktach różnych klas.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.1.1.6.

Treść ustawodawstwa krajowego: Wskazanie w dokumencie przewozowym »nieoczyszczone puste opakowania po produktach różnych klas«.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Dérogation 6-97.

Uwagi: Odstępstwo zarejestrowane przez Komisję Europejską pod nr 21 (na mocy art. 6 ust. 10 dyrektywy 94/55/WE).

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–BE–3

Przedmiot: Przyjęcie RO–a–UK–4.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego:

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–BE–4

Przedmiot: Zwolnienie z wszystkich wymogów ADR w odniesieniu do transportu krajowego maksymalnie 1 000 zużytych jonowych czujników dymu z prywatnych gospodarstw domowych do zakładu przetwarzania w Belgii za pośrednictwem punktów zbiórki przewidzianych w wersji selektywnej zbiórki czujników dymu.

Odniesienie do ADR: Wszystkie wymogi.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy:

Treść ustawodawstwa krajowego: Wykorzystanie jonowych czujników dymu w gospodarstwach domowych nie podlega regulacyjnemu nadzorowi radiologicznemu, jeżeli czujnik dymu należy do homologowanego typu. Transport takich czujników dymu do użytkownika końcowego również zwolniony jest z wymogów ADR (zob. 2.2.7.1.2 lit. d)).

Dyrektywa 2002/96/WE w sprawie zużytego sprzętu elektrotechnicznego i elektronicznego (WEEE) wymaga selektywnej zbiórki zużytych czujników dymu przeznaczonych do przetworzenia obwodów oraz, w przypadku jonowych czujników dymu, do usunięcia substancji radioaktywnych. W celu umożliwienia takiej selektywnej zbiórki opracowano scenariusz mający za zadanie zachęcenie gospodarstw domowych do przekazywania zużytych czujników dymu do punktów zbiórki, z których czujniki takie mogą być przewiezione do zakładu przetwarzania, niekiedy poprzez drugi punkt zbiórki lub miejsce tymczasowego składowania.

W punktach zbiórki udostępnione zostaną opakowania metalowe, w których umieścić można nie więcej niż 1 000 czujników dymu. Z punktów zbiórki jedno takie opakowanie z czujnikami dymu może zostać przetransportowane wraz z innymi odpadami do tymczasowego składowiska lub zakładu przetwarzania. Opakowanie opatruje się etykietą z napisem »czujnik dymu«.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: scenariusz selektywnej zbiórki czujników dymu objęty jest warunkami usuwania homologowanych przyrządów, przewidzianych w art. 3.1.d.2 dekretu królewskiego z dnia 20 lipca 2001 r.: przepisy ogólne w zakresie ochrony przed promieniowaniem.

Uwagi: Odstępstwo to jest niezbędne w celu umożliwienia selektywnej zbiórki zużytych jonowych czujników dymu.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

DE Niemcy

RO–a–DE–1

Przedmiot: Opakowania mieszane i ładunki mieszane części samochodowych o kodzie klasyfikacyjnym 1.4G razem z niektórymi towarami niebezpiecznymi (n4).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 4.1.10 i 7.5.2.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy w sprawie opakowań mieszanych i ładunków mieszanych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Towary o numerach UN 0431 i UN 0503 można ładować razem z niektórymi towarami niebezpiecznymi (produkty związane z produkcją samochodów) w pewnych ilościach, wymienionych w zwolnieniu. Nie można przekraczać wartości 1 000 (porównywalne z ppkt 1.1.3.6.4).

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung – GGAV 2002 vom 6 November 2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 28.

Uwagi: Zwolnienie jest konieczne w celu zapewnienia szybkiej dostawy części samochodowych związanych z bezpieczeństwem zależnie od miejscowego zapotrzebowania. Z powodu dużej różnorodności zakresu produktów składowanie tych produktów przez miejscowe stacje obsługi nie jest powszechne.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–DE–2

Przedmiot: Zwolnienie z wymagania posiadania dokumentu przewozowego i zgłoszenia nadania dotyczących niektórych ilości towarów niebezpiecznych określonych w ppkt 1.1.3.6 (n1).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.1.1.1 i 5.4.1.1.6.

Treść załącznika do dyrektywy: Treść dokumentu przewozowego.

Treść ustawodawstwa krajowego: Dotyczy wszystkich klas z wyjątkiem klasy 7: nie wymaga się dokumentu przewozowego, jeśli ilość przewożonych towarów nie przekracza ilości podanych w ppkt 1.1.3.6.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung – GGAV 2002 vom 6 November 2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 18.

Uwagi: Informację zawartą w oznaczeniach i etykietach uważa się za wystarczającą dla transportu krajowego, ponieważ dokument przewozowy nie zawsze jest adekwatny w przypadkach, gdy chodzi o dystrybucję lokalną.

Odstępstwo zarejestrowane przez Komisję Europejską pod nr 22 (na mocy art. 6 ust. 10 dyrektywy 94/55/WE).

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–DE–3

Przedmiot: Transport wzorców miary i pomp paliwowych (pustych, nieoczyszczonych).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: Przepisy dotyczące towarów o numerach UN 1202, 1203 i 1223.

Treść załącznika do dyrektywy: Instrukcje dotyczące pakowania, oznakowania, dokumentów, transportu i przeładunku, instrukcje dla załogi pojazdu.

Treść ustawodawstwa krajowego: Specyfikacja mających zastosowanie przepisów i przepisów pomocniczych dotyczących stosowania odstępstwa; do 1 000 l: porównywalne z pustymi, nieoczyszczonymi opakowaniami; powyżej 1 000 l: zgodność z niektórymi przepisami dotyczącymi cystern, transport wyłącznie pustych i nieoczyszczonych.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung – GGAV 2002 vom 6 November 2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 24.

Uwagi: Lista nr 7, 38, 38a.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–DE–5

Przedmiot: Pozwolenie na stosowanie opakowania kombinowanego.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 4.1.10.4 MP2.

Treść załącznika do dyrektywy: Zakaz stosowania opakowania kombinowanego.

Treść ustawodawstwa krajowego: Klasy 1.4S, 2, 3 oraz 6.1; pozwolenie na stosowanie opakowania kombinowanego w przypadku przedmiotów ujętych w klasie 1.4S (naboje do broni ręcznej), aerozoli (klasa 2) oraz materiałów czyszczących i do obróbki ujętych w klasach 3 i 6.1 (wymienione numery UN) stanowiących zestawy przeznaczone do sprzedaży w opakowaniu kombinowanym w grupie opakowaniowej II oraz w małych ilościach.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung – GGAV 2002 vom 6 November 2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 21.

Uwagi: Lista nr 30*, 30a, 30b, 30c, 30d, 30e, 30f, 30g.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

DK Dania

RO–a–DK–1

Przedmiot: Transport drogowy opakowań lub artykułów zawierających odpady lub pozostałości towarów niebezpiecznych zebranych z gospodarstw domowych i niektórych przedsiębiorstw w celu ich unieszkodliwienia.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: Część 2, 3, działy 4.1, 5.2, 5.4 i 8.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Zasady klasyfikacji, przepisy szczególne, przepisy dotyczące opakowań, przepisy dotyczące oznaczania i etykietowania, dokument przewozowy i szkolenie.

Treść ustawodawstwa krajowego: Opakowania wewnętrzne lub artykuły zawierające odpady lub pozostałości towarów niebezpiecznych zebranych z gospodarstw domowych lub niektórych przedsiębiorstw mogą być umieszczane razem w opakowaniach zewnętrznych. Zawartość każdego opakowania wewnętrznego lub każdego opakowania zewnętrznego nie może przekraczać ustalonych ograniczeń masy bądź objętości. Odstępstwa od przepisów dotyczących klasyfikacji, opakowań, oznaczania i etykietowania, dokumentacji i szkolenia.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Bekendtgørelse nr. 437 af 6. juni 2005 om vejtransport af farligt gods, § 4 stk. 3.

Uwagi: Nie jest możliwe dokonanie dokładnej klasyfikacji oraz zastosowanie wszystkich przepisów ADR w przypadku, gdy odpady lub pozostałości towarów niebezpiecznych są zbierane z gospodarstw domowych i niektórych przedsiębiorstw w celu ich unieszkodliwienia. Odpady znajdują się zazwyczaj w opakowaniach, w których dokonano sprzedaży detalicznej.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–DK–2

Przedmiot: Transport drogowy w tym samym pojeździe opakowań z materiałami wybuchowymi i opakowań z detonatorami.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 7.5.2.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy dotyczące opakowań mieszanych.

Treść ustawodawstwa krajowego: W transporcie drogowym towarów niebezpiecznych należy przestrzegać zasad ADR.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Bekendtgørelse nr. 729 af 15. august 2001 om vejtransport af farligt gods § 4, stk. l.

Uwagi: Istnieje praktyczna potrzeba umożliwienia pakowania razem substancji wybuchowych i detonatorów w tym samym pojeździe w czasie ich transportu z miejsca ich składowania do miejsca używania i z powrotem.

Po zmianie duńskiego ustawodawstwa w zakresie transportu towarów niebezpiecznych władze duńskie zezwolą na tego rodzaju transport na następujących warunkach:

1)

w grupie D przewozi się nie więcej niż 25 kg substancji wybuchowych;

2)

w grupie B przewozi się nie więcej niż 200 sztuk detonatorów;

3)

detonatory i substancje wybuchowe muszą być pakowane oddzielnie w opakowanie z certyfikatem ONZ zgodnie z zasadami określonymi w dyrektywie 2000/61/WE zmieniającej dyrektywę 94/55/WE;

4)

odległość między opakowaniem zawierającym detonatory i opakowaniem zawierającym substancje wybuchowe musi wynosić co najmniej 1 m. Odległość ta musi być zachowana nawet w przypadku gwałtownego hamowania. Opakowania zawierające substancje wybuchowe i opakowania zawierające detonatory muszą być umieszczone w sposób pozwalający na ich szybkie usunięcie z pojazdu;

5)

należy przestrzegać wszystkich innych zasad dotyczących transportu drogowego towarów niebezpiecznych.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

FI Finlandia

RO–a–FI–1

Przedmiot: Transport pewnych ilości towarów niebezpiecznych w autobusach i transport materiałów o niskim poziomie radioaktywności w małych ilościach do celów ochrony zdrowia i badań.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 4.1, 5.4.

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy dotyczące opakowań, dokumentacja.

Treść ustawodawstwa krajowego: Transport towarów niebezpiecznych w pewnych ilościach nieprzekraczających ograniczenia określonego w ppkt 1.1.3.6, o maksymalnej masie netto nieprzekraczającej 200 kg w autobusach jest dozwolony bez konieczności posiadania dokumentu przewozowego oraz bez konieczności spełniania wszystkich wymagań dotyczących opakowań. Podczas przewozu materiałów o niskim poziomie radioaktywności w ilości maksymalnie 50 kg do celów ochrony zdrowia i badań pojazd nie musi być oznaczony i wyposażony zgodnie z ADR.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Liikenne- ja viestintäministeriön asetus vaarallisten aineiden kuljetuksesta tiellä (277/2002; 313/2003; 312/2005).

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–FI–2

Przedmiot: Opis pustych zbiorników w dokumencie przewozowym.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.1.1.6.

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy szczególne dotyczące pustych, nieoczyszczonych opakowań, pojazdów, kontenerów, zbiorników, pojazdów baterii oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC).

Treść ustawodawstwa krajowego: W przypadku pustych, nieoczyszczonych pojazdów cystern, w których przewożono dwie lub więcej substancji o numerach UN 1202, 1203 oraz 1223, opis w dokumentach przewozowych może zostać uzupełniony o słowa »Ostatni ładunek« razem z nazwą produktu o najniższej temperaturze zapłonu; »Pusty pojazd cysterna, 3, ostatni ładunek: UN 1203 Benzyna, II«.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Liikenne- ja viestintäministeriön asetus vaarallisten aineiden kuljetuksesta tiellä (277/2002; 313/2003).

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–FI–3

Przedmiot: Etykietowanie i oznaczenie jednostki transportowej przewożącej materiały wybuchowe.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.3.2.1.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Ogólne przepisy dotyczące oznaczania przy użyciu pomarańczowej tabliczki.

Treść ustawodawstwa krajowego: Jednostki transportowe przewożące (zazwyczaj przy użyciu furgonetek) małe ilości materiałów wybuchowych (maksymalnie 1 000 kg (netto)) do kopalni odkrywkowych i na tereny robocze mogą być oznaczone z przodu i z tyłu za pomocą tabliczki przedstawionej we wzorze nr 1.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Liikenne- ja viestintäministeriön asetus vaarallisten aineiden kuljetuksesta tiellä (277/2002; 313/2003).

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

FR Francja

RO–a–FR–1

Przedmiot: Transport przenośnych i ruchomych urządzeń radiograficznych promieniowania gamma (18).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: Załączniki A i B.

Treść załącznika do dyrektywy:

Treść ustawodawstwa krajowego: Transport urządzeń radiograficznych promieniowania gamma przez użytkowników w pojazdach specjalnych jest zwolniony, lecz podlega szczególnym zasadom.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté du 1er juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par route – Article 28.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–FR–2

Przedmiot: Transport odpadów powstających na skutek działalności w zakresie opieki zdrowotnej związanej z ryzykiem zakażeń i traktowanych jak części anatomiczne, objętych kodem towaru UN 3291 o masie mniejszej lub równej 15 kg.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: Załączniki A i B.

Treść ustawodawstwa krajowego: Zwolnienie z wymagań ADR dotyczących transportu odpadów powstających na skutek działalności w zakresie opieki zdrowotnej związanej z ryzykiem zakażeń i traktowanych jak części anatomiczne, objętych kodem towaru UN 3291 o masie mniejszej lub równej 15 kg.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté du 1er juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par route – Article 12.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–FR–3

Przedmiot: Transport substancji niebezpiecznych w pojazdach pasażerskich transportu publicznego (18).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 8.3.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Transport pasażerów i substancji niebezpiecznych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Transport substancji niebezpiecznych jako bagażu ręcznego dozwolony w pojazdach transportu publicznego: stosuje się tylko przepisy odnoszące się do opakowań, oznaczania i etykietowania paczek, określone w działach 4.1, 5.2 i 3.4.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté du 1er juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par route – Article 21.

Uwagi: W bagażu ręcznym dopuszcza się jedynie towary niebezpieczne przeznaczone do osobistego lub zawodowego użytku własnego. Osobom cierpiącym na zaburzenia oddechowe zezwala się na przewożenie przenośnych naczyń z gazem w ilości niezbędnej na jedną podróż.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–FR–4

Przedmiot: Transport własny małych ilości materiałów niebezpiecznych (18).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Obowiązek posiadania dokumentu przewozowego.

Treść ustawodawstwa krajowego: Transport własny małych ilości materiałów niebezpiecznych nieprzekraczających ograniczeń określonych w ppkt 1.1.3.6 nie podlega obowiązkowi posiadania dokumentu przewozowego przewidzianego w pkt 5.4.1.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté du 1er juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par route – Article 23-2.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

IE Irlandia

RO–a–IE–1

Przedmiot: Zwolnienie z wymogu zawartego w pkt 5.4.0 ADR dotyczącego dokumentu przewozowego w związku z przewozem pestycydów klasy 3 ADR, wymienionych w ppkt 2.2.3.3 jako pestycydy FT2 (temp. zapł. < 23 °C) oraz klasy 6.1 ADR, wymienionych w ppkt 2.2.61.3 jako pestycydy T6, płynne (temperatura zapłonu nie mniejsza niż 23 °C), gdy ilości przewożonych towarów niebezpiecznych nie przekraczają ilości określonych w ppkt 1.1.3.6 ADR.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymóg posiadania dokumentu przewozowego.

Treść ustawodawstwa krajowego: Dokument przewozowy nie jest wymagany do przewozu pestycydów klas 3 oraz 6.1 ADR, gdy ilości przewożonych towarów niebezpiecznych nie przekraczają ilości określonych w ppkt 1.1.3.6 ADR.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Regulation 82(9) of the »Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations 2004«.

Uwagi: Wymóg zbędny i uciążliwy w przypadku transportu lokalnego i dostawy takich pestycydów.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–IE–2

Przedmiot: Zwolnienie z wymogu zawartego w niektórych postanowieniach ADR dotyczących opakowań, oznaczania i etykietowania małych ilości (poniżej ograniczeń określonych w ppkt 1.1.3.6) przeterminowanych artykułów pirotechnicznych o kodach klasyfikacyjnych 1.3G, 1.4G oraz 1.4S klasy 1 ADR, noszących odpowiednie numery identyfikacyjne substancji UN 0092, UN 0093, UN 0191, UN 0195, UN 0197, UN 0240, UN 0312, UN 0403, UN 0404 lub UN 0453, w przypadku przewozu do najbliższych koszar w celu ich unieszkodliwienia.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 1.1.3.6, 4.1, 5.2 i 6.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Unieszkodliwianie przeterminowanych artykułów pirotechnicznych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Postanowienia ADR dotyczące opakowań, oznaczania i etykietowania przeterminowanych artykułów pirotechnicznych noszących odpowiednie numery UN 0092, UN 0093, UN 0191, UN 0195, UN 0197, UN 0240, UN 0312, UN 0403, UN 0404 lub UN 0453 w przypadku przewozu do najbliższych koszar nie mają zastosowania pod warunkiem przestrzegania ogólnych postanowień ADR dotyczących opakowań oraz zamieszczenia w dokumencie przewozowym informacji dodatkowych. Przepis dotyczy wyłącznie transportu lokalnego do najbliższych koszar małych ilości przeterminowanych artykułów pirotechnicznych w celu ich bezpiecznego unieszkodliwienia.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Regulation 82(10) of the »Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations 2004«.

Uwagi: Przewóz małych ilości »przeterminowanych« rac morskich, szczególnie dostarczanych przez właścicieli łodzi rekreacyjnych oraz dostawców okrętowych, do koszar w celu ich bezpiecznego unieszkodliwienia sprawiał problemy, szczególnie w związku z wymaganiami dotyczącymi opakowań. Odstępstwo to dotyczy małych ilości (poniżej ilości określonych w ppkt 1.1.3.6) w transporcie lokalnym.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–IE–3

Przedmiot: Zwolnienie z wymagań określonych w działach 6.7 i 6.8 w odniesieniu do transportu drogowego nominalnie pustych, nieoczyszczonych zbiorników zasobnikowych (przeznaczonych do składowania w stałych lokalizacjach) w celu ich oczyszczenia, naprawy, badania lub złomowania.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 6.7 i 6.8.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące budowy, konstrukcji, kontroli i badania zbiorników.

Treść ustawodawstwa krajowego: Zwolnienie z wymagań określonych w działach 6.7 i 6.8 ADR w odniesieniu do przewozu drogowego nominalnie pustych, nieoczyszczonych zbiorników zasobnikowych (przeznaczonych do składowania w stałych obiektach) w celu ich oczyszczenia, naprawy, badania lub złomowania; pod warunkiem że a) od zbiornika odłączono taką część instalacji rurowej podłączonej do zbiornika, jaką dyktowały względy praktyczne; b) zbiornik jest wyposażony w odpowiedni zawór bezpieczeństwa, który będzie działać w trakcie przewozu; oraz c) zgodnie z lit. b) powyżej wszystkie otwory w zbiorniku oraz we wszystkich elementach instalacji rurowej przymocowanej do zbiornika zostały uszczelnione, tak aby zapobiec wydostawaniu się wszelkich towarów niebezpiecznych; w zakresie, w jakim jest to podyktowane względami praktycznymi.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Proponowana poprawka do »Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations, 2004«.

Uwagi: Zbiorniki te wykorzystywane są do składowania substancji w stałych obiektach, nie zaś do transportu towarów. Będą one zawierać bardzo małe ilości towarów niebezpiecznych w trakcie transportu tychże zbiorników do różnych obiektów w związku z ich czyszczeniem, naprawą itp. Poprzednio objęte art. 6 ust. 10 dyrektywy 94/55/WE.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–IE–4

Przedmiot: Zwolnienie z wymagań określonych w działach 5.3, 5.4, 7 oraz w załączniku B do ADR w odniesieniu do przewozu butli gazowych do dystrybutorów (do napojów), w przypadkach gdy przewożone są one tym samym pojazdem, co napoje (do których będą używane).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.3, 5.4, 7 oraz załącznik B.

Treść załącznika do dyrektywy: Oznaczanie pojazdów, dokumentacja do przewozu oraz przepisy dotyczące sprzętu transportowego i przewozów.

Treść ustawodawstwa krajowego: Zwolnienie z wymagań określonych w działach 5.3, 5.4, 7 oraz w załączniku B do ADR w odniesieniu do butli gazowych używanych w dystrybutorach do napojów w przypadkach, gdy butle te przewożone są tym samym pojazdem, co napoje (do których będą używane).

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Proponowana poprawka do »Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations, 2004«.

Uwagi: Główna działalność polega na dystrybucji opakowań z napojami, które nie są substancjami objętymi zakresem ADR, razem z małą liczbą niewielkich butli zawierających gazy stosowane w dystrybutorach tych napojów.

Poprzednio objęte art. 6 ust. 10 dyrektywy 94/55/WE.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–IE–5

Przedmiot: Zwolnienie w odniesieniu do transportu krajowego na terenie Irlandii z wymagań określonych w postanowieniach dotyczących konstrukcji i badania naczyń oraz ich stosowania, zawartych w działach 6.2 oraz 4.1 ADR, dotyczących butli oraz bębnów ciśnieniowych zawierających gazy klasy 2, które transportowano w sposób multimodalny, w tym drogą morską, w przypadku gdy (i) butle i bębny ciśnieniowe są konstruowane, badane i wykorzystywane zgodnie z kodeksem IMDG; (ii) butle i bębny ciśnieniowe nie są ponownie napełniane w Irlandii, ale są zwracane jako nominalnie puste do kraju pochodzenia, z którego przewieziono je w sposób multimodalny; oraz (iii) butle i bębny ciśnieniowe są rozprowadzane lokalnie w małych ilościach.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 1.1.4.2, 4.1 i 6.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy dotyczące przewozu w ramach transportu multimodalnego, włączając przewóz drogą morską, wykorzystywania butli i bębnów ciśnieniowych do gazów klasy 2 ADR oraz konstrukcji i badania butli i bębnów ciśnieniowych do gazów klasy 2 ADR.

Treść ustawodawstwa krajowego: Postanowienia działu 4.1 oraz 6.2 nie stosują się do butli i bębnów ciśnieniowych zawierających gazy klasy 2, pod warunkiem że (i) butle i bębny ciśnieniowe są konstruowane i badane zgodnie z kodeksem IMDG; (ii) butle i bębny ciśnieniowe są wykorzystywane zgodnie z kodeksem IMDG; (iii) butle i bębny ciśnieniowe zostały przetransportowane do nadawcy środkami transportu multimodalnego, w tym drogą morską; (iv) transport butli i bębnów ciśnieniowych do użytkownika końcowego obejmuje tylko jedną podróż, od odbiorcy transportu multimodalnego (o którym mowa w (iii)), zakończoną w ciągu jednego dnia; (v) butle i bębny ciśnieniowe nie są ponownie napełniane na terytorium państwa, ale są zwracane, jako nominalnie puste do kraju pochodzenia, z którego przewieziono je w sposób multimodalny (o którym mowa w (iii)); oraz (vi) butle i bębny ciśnieniowe są rozprowadzane lokalnie na terytorium państwa w małych ilościach.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Proponowana poprawka do »Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations, 2004«.

Uwagi: Gazy zawarte w butlach i bębnach ciśnieniowych są zgodne ze specyfikacją określoną przez użytkowników końcowych, na skutek czego muszą być sprowadzane spoza obszaru objętego ADR. Po użyciu nominalnie puste butle i bębny ciśnieniowe muszą zostać zwrócone do kraju pochodzenia w celu ich ponownego napełnienia specjalnie określonymi gazami – nie powinny być one ponownie napełniane w Irlandii, a w gruncie rzeczy w żadnej części obszaru objętego zakresem obowiązywania ADR. Mimo że nie są one zgodne z ADR, są one zgodne z kodeksem IMDG i zgodnie z nim akceptowane. Transport multimodalny, rozpoczynający się z obszaru nieobjętego zakresem obowiązywania ADR, powinien zakończyć się w siedzibie importera, skąd butle i bębny ciśnieniowe mają zostać przekazane użytkownikom końcowym lokalnie na terytorium Irlandii i w małych ilościach. Przewóz taki w obrębie Irlandii wszedłby w zakres zmienionego art. 6 ust. 9 dyrektywy 94/55/WE.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

LT Litwa

RO–a–LT–1

Przedmiot: Przyjęcie RO–a–UK–6.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Lietuvos Respublikos Vyriausybės 2000 m. kovo 23 d. nutarimas Nr. 337 »Dėl pavojingų krovinių vežimo kelių transportu Lietuvos Respublikoje« (uchwała rządu nr 337 w sprawie transportu drogowego towarów niebezpiecznych w Republice Litewskiej, przyjęta dnia 23 marca 2000 r.).

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

UK Zjednoczone Królestwo

RO–a–UK–1

Przedmiot: Przewóz niektórych towarów zawierających materiały radioaktywne stanowiące niewielkie zagrożenie, takich jak zegary, zegarki, czujniki dymu, tarcze kompasów (E1).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: Większość wymagań ADR.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące przewozu materiałów klasy 7.

Treść ustawodawstwa krajowego: Całkowite zwolnienie z przepisów krajowych w zakresie niektórych produktów handlowych zawierających ograniczone ilości materiałów radioaktywnych. (Urządzenie świetlne przeznaczone do noszenia przez ludzi; w jakimkolwiek pojeździe lub wagonie kolejowym nie więcej niż 500 wykrywaczy dymu do użytku domowego, których indywidualna aktywność nie przekracza 40 kBq; lub w jakimkolwiek pojeździe bądź wagonie kolejowym maksymalnie pięć urządzeń świetlnych z trytem gazowym, których indywidualna aktywność nie przekracza 10 GBq).

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: The Radioactive Material (Road Transport) Regulations 2002: Regulation 5(4)(d). The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2004: Regulation 3(10).

Uwagi: Odstępstwo to jest środkiem krótkoterminowym, koniecznym do chwili włączenia do ADR zmian podobnych do przepisów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA).

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–UK–2

Przedmiot: Zwolnienie z wymogu posiadania dokumentu przewozowego dotyczącego określonych ilości towarów niebezpiecznych (innych niż towary klasy 7), określonych w ppkt 1.1.3.6 (E2).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 1.1.3.6.2 i 1.1.3.6.3.

Treść załącznika do dyrektywy: Zwolnienie z niektórych wymagań w zakresie określonych ilości przypadających na jednostkę transportową.

Treść ustawodawstwa krajowego: Dokument przewozowy nie jest wymagany w transporcie ograniczonych ilości, z wyjątkiem przypadków gdy stanowią one część większego ładunku.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2004: Regulation 3(7)(a).

Uwagi: Zwolnienie to jest odpowiednie dla transportu krajowego, w którym dokument przewozowy nie zawsze jest adekwatny, gdy chodzi o lokalną dystrybucję.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–UK–3

Przedmiot: Zwolnienie z wymogu wyposażenia w urządzenia gaśnicze pojazdów przewożących materiały o niskim poziomie radioaktywności (E4).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 8.1.4.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące posiadania urządzeń gaśniczych w pojazdach.

Treść ustawodawstwa krajowego: Uchyla wymóg posiadania gaśnic przeciwpożarowych przy przewozie tylko opakowań wyłączonych (UN 2908, 2909, 2910 i 2911).

Ogranicza wymóg tylko do przypadków, gdy przewożona jest mała ilość opakowań.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: The Radioactive Material (Road Transport) Regulations 2002: Regulation 5(4)(d).

Uwagi: Przewóz sprzętu gaśniczego jest w praktyce nieistotny w transporcie towarów o numerach UN 2908, 2909, 2910, UN 2911, które często mogą być przewożone w małych pojazdach.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–UK–4

Przedmiot: Dystrybucja towarów w opakowaniach wewnętrznych do detalistów lub użytkowników (wyłączając towary klasy 1, 4.2, 6.2 i 7) z miejscowych składów dystrybucyjnych do detalistów lub użytkowników oraz od detalistów do użytkowników końcowych (N1).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 6.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące konstrukcji i badania opakowań.

Treść ustawodawstwa krajowego: Opakowania nie muszą mieć oznaczeń RID/ADR bądź UN ani być oznaczone w inny sposób, jeśli zawierają towary w ilościach określonych w wykazie 3.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2004: Regulation 7(4) and Regulation 36 Authorisation Number 13.

Uwagi: Wymagania ADR są nieodpowiednie dla końcowych etapów przewozu ze składu dystrybucyjnego do detalisty lub użytkownika bądź od detalisty do użytkownika końcowego. Celem tego odstępstwa jest umożliwienie przewozu pojemników wewnętrznych z towarami przeznaczonymi do dystrybucji detalicznej na ostatnim etapie dystrybucji lokalnej bez opakowania zewnętrznego.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–UK–5

Przedmiot: Dopuszczenie innej »maksymalnej ilości całkowitej przypadającej na jednostkę transportową« dla towarów klasy 1 w kategoriach 1 i 2 tabeli w ppkt 1.1.3.6.3 (N10).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 1.1.3.6.3 i 1.1.3.6.4.

Treść załącznika do dyrektywy: Zwolnienia odnoszące się do ilości przewożonych na jednostkę transportową.

Treść ustawodawstwa krajowego: Ustanawia zasady dotyczące zwolnień w zakresie ograniczeń ilościowych i mieszanych ładunków materiałów wybuchowych.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Carriage of Explosives by Road Regulations 1996, reg. 13 and Schedule 5; reg. 14 and Schedule 4.

Uwagi: Celem jest umożliwienie wprowadzenia różnych ograniczeń ilościowych dla towarów klasy 1, mianowicie »50« dla kategorii 1 i »500« dla kategorii 2; przy obliczaniu ładunków mieszanych stosuje się mnożniki »20« dla kategorii transportu 1 i »2« dla kategorii transportu 2.

Poprzednie odstępstwo na mocy art. 6 ust. 10 dyrektywy 94/55/WE.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–UK–6

Przedmiot: Zwiększenie maksymalnej masy netto artykułów wybuchowych dopuszczalnych w pojazdach EX/II (N13).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 7.5.5.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Ograniczenia przewożonych ilości substancji i artykułów wybuchowych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Ograniczenia przewożonych ilości substancji i artykułów wybuchowych.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Carriage of Explosives by Road Regulations 1996, reg. 13, Schedule 3.

Uwagi: Przepisy Zjednoczonego Królestwa dopuszczają maksymalną masę netto 5 000 kg w przypadku pojazdów typu II w grupach zgodności 1.1C, 1.1D, 1.1E i 1.1J.

Wiele artykułów klas 1.1C, 1.1D, 1.1E i 1.1J przewożonych w Europie to duże lub nieporęczne przedmioty, a ich długość przekracza 2,5 m. Są to głównie artykuły wybuchowe do celów wojskowych. Ograniczenia konstrukcyjne pojazdów EX/III (wymaga się, aby były to pojazdy zamknięte) sprawiają duże trudności przy załadunku i rozładunku tego rodzaju artykułów. Niektóre artykuły wymagają specjalnych urządzeń załadowczych i rozładowczych na początku i końcu transportu. W praktyce urządzenia tego rodzaju spotykane są rzadko. W Zjednoczonym Królestwie używa się niewielu pojazdów EX/III i dla przemysłu niezwykle uciążliwy byłby wymóg konstruowania dalszych specjalistycznych pojazdów EX/III do przewozu tego typu materiałów wybuchowych.

W Zjednoczonym Królestwie wojskowe materiały wybuchowe są przewożone głównie przez przewoźników komercyjnych i dlatego nie mogą oni korzystać ze zwolnień dla pojazdów wojskowych przewidzianych w dyrektywie ramowej. W celu rozwiązania tego problemu Zjednoczone Królestwo zawsze zezwalało na przewóz w pojazdach EX/II do 5 000 kg tego typu artykułów. Obecne ograniczenie nie zawsze wystarcza, gdyż jeden artykuł może zawierać więcej niż 1 000 kg materiału wybuchowego.

Od 1950 r. miały miejsce tylko dwa przypadki (oba w latach pięćdziesiątych) eksplozji materiałów wybuchowych o wadze ponad 5 000 kg. Eksplozje te były spowodowane zapaleniem się opony i przeniesieniem ognia przez gorący układ wydechowy do osłony. Pożary mogłyby wystąpić przy mniejszym ładunku. Nie było ofiar śmiertelnych ani rannych.

Istnieją dowody doświadczalne sugerujące, że jest mało prawdopodobne, aby przy prawidłowo zapakowanych artykułach wybuchowych eksplozja mogła być skutkiem uderzenia, np. przy zderzeniu pojazdów. Dowody pochodzące ze sprawozdań wojskowych i dane z prób uderzeń pocisków wskazują, że dla zainicjowania eksplozji nabojów potrzebna jest prędkość zderzenia przekraczająca prędkość otrzymywaną w próbie zrzutowej z wysokości 12 m.

Obecne normy bezpieczeństwa nie byłyby naruszone.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–UK–7

Przedmiot: Zwolnienie z wymagań w zakresie kontroli małych ilości niektórych towarów klasy 1 (N12).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 8.4 i 8.5 S1(6).

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania w zakresie kontroli pojazdów przewożących określone ilości towarów niebezpiecznych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Przewiduje urządzenia bezpiecznego parkowania i kontroli, lecz nie wymaga, aby niektóre ładunki klasy 1 były nadzorowane przez cały czas, jak wymaga się tego w ADR, dział 8.5 S1(6).

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations 1996, reg. 24.

Uwagi: W kontekście krajowym wymagania ADR w zakresie nadzoru nie zawsze są wykonalne.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–UK–8

Przedmiot: Złagodzenie ograniczeń w zakresie transportu mieszanych ładunków materiałów wybuchowych oraz materiałów wybuchowych z innymi towarami niebezpiecznymi, w wagonach, pojazdach i kontenerach (N4/5/6).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 7.5.2.1 i 7.5.2.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Ograniczenia w zakresie niektórych typów ładunków mieszanych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Ustawodawstwo krajowe jest mniej restrykcyjne w zakresie mieszanych ładunków materiałów wybuchowych, pod warunkiem że tego rodzaju transport może być wykonany bez ryzyka.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations 1996, reg. 18.

Uwagi: Zjednoczone Królestwo pragnie dopuścić kilka wersji zasad dotyczących równoczesnego przewozu materiałów wybuchowych różnych rodzajów oraz materiałów wybuchowych razem z innymi towarami niebezpiecznymi. Każda wersja będzie mieć ograniczenia ilościowe dotyczące jednego lub wielu elementów składowych ładunku i będzie dopuszczona jedynie pod warunkiem, że »przedsięwzięto wszelkie uzasadnione, wykonalne praktycznie środki celem uniemożliwienia stykania się materiałów wybuchowych lub stwarzania zagrożenia w inny sposób przez wszelkie tego rodzaju towary«.

Przykłady wersji, które chce dopuścić Zjednoczone Królestwo:

1)

Materiały wybuchowe o numerach UN 0029, 0030, 0042, 0065, 0081, 0082, 0104, 0241, 0255, 0267, 0283, 0289, 0290, 0331, 0332, 0360 lub 0361 można przewozić w tym samym pojeździe z towarami niebezpiecznymi o numerze UN 1942. Ilość towaru o numerze UN 1942 dopuszczonego do przewozu ogranicza się przez uznanie go za materiał wybuchowy 1.1D.

2)

Materiały wybuchowe o numerach UN 0191, 0197, 0312, 0336, 0403, 0431 lub 0453 można przewozić w tym samym pojeździe z towarami niebezpiecznymi (z wyjątkiem gazów łatwopalnych, substancji zakaźnych i substancji toksycznych) dla kategorii transportu 2 lub z towarami niebezpiecznymi dla kategorii transportu 3 lub dla dowolnej ich kombinacji, pod warunkiem że całkowita masa lub objętość towarów niebezpiecznych dla kategorii transportu 2 nie przekracza 500 kg lub 500 l i całkowita masa netto tego rodzaju materiałów wybuchowych nie przekracza 500 kg.

3)

Materiały wybuchowe o kodzie klasyfikacyjnym 1.4G można przewozić z płynami i gazami łatwopalnymi dla kategorii transportu 2 lub z gazami niepalnymi i nietoksycznymi dla kategorii transportu 3 lub dla dowolnej ich kombinacji w tym samym pojeździe, pod warunkiem że całkowita masa lub objętość towarów niebezpiecznych razem wziętych nie przekracza 200 kg lub 200 l i całkowita masa netto materiałów wybuchowych nie przekracza 20 kg.

4)

Artykuły wybuchowe o numerach UN 0106, 0107 lub 0257 można przewozić z artykułami wybuchowymi z grup zgodności D, E lub F, których są one składnikami. Całkowita ilość materiałów wybuchowych o numerach UN 0106, 0107 lub 0257 nie może przekraczać 20 kg.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–a–UK–9

Przedmiot: Alternatywa dla umieszczania pomarańczowych tabliczek w przypadku małych przesyłek materiałów radioaktywnych w małych pojazdach.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.3.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymóg dotyczący pomarańczowych tabliczek umieszczanych na małych pojazdach przewożących materiały radioaktywne.

Treść ustawodawstwa krajowego: Zezwala na wszelkie odstępstwa zatwierdzone zgodnie z niniejszym postępowaniem. Wnioskowane odstępstwo jest następujące:

Pojazdy muszą:

a)

być opatrzone plakietkami zgodnie z właściwymi postanowieniami ADR, pkt 5.3.2; lub

b)

w przypadku pojazdów przewożących mniej niż 10 opakowań zawierających materiały nierozszczepialne lub rozszczepialne i gdy suma indeksów przewozowych tych opakowań nie przekracza 3 mogą ewentualnie posiadać oznakowanie zgodne z wymogami ustawodawstwa krajowego.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: The Radioactive Material (Road Transport) Regulations 2002, Regulation 5(4)(d).

Uwagi:

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

Na podstawie art. 6 ust. 2 lit. a) ppkt (i) dyrektywy 2008/68/WE

BE Belgia

RO–bi–BE–1

Przedmiot: Transport w bliskim sąsiedztwie obiektów przemysłowych, w tym transport drogą publiczną.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: Załączniki A i B.

Treść załącznika do dyrektywy: Załączniki A i B.

Treść ustawodawstwa krajowego: Odstępstwa dotyczą dokumentacji, etykietowania i oznakowania opakowań oraz świadectwa kierowcy.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Dérogations 2-89, 4-97 et 2-2000.

Uwagi: Towary niebezpieczne są przewożone między obiektami

odstępstwo 2-89: przejazd przez publiczną drogę główną (chemikalia w opakowaniach),

odstępstwo 4-97: odległość 2 km (wlewki surówki o temperaturze 600 °C),

odstępstwo 2-2000: odległość ok. 500 m (duży pojemnik do przewozu luzem (DPPL), PG II, III, klasy 3, 5.1, 6.1, 8 i 9).

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–BE–3

Przedmiot: Szkolenie kierowców.

Transport lokalny towarów o numerach UN 1202, 1203 i 1223 w opakowaniach i w cysternach (w Belgii, w promieniu 75 km od siedziby statutowej).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 8.2.

Treść załącznika do dyrektywy:

Struktura szkolenia:

1)

opakowania szkoleniowe;

2)

cysterna szkoleniowa;

3)

szkolenie specjalne Cl 1;

4)

szkolenie specjalne Cl 7.

Treść ustawodawstwa krajowego: Definicje – świadectwo – wydanie – duplikaty – ważność i przedłużenie – organizacja kursów i egzamin – odstępstwa – kary – przepisy końcowe.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Zostanie określone w mających się ukazać przepisach.

Uwagi: Proponuje się kurs dla początkujących kończący się egzaminem ograniczonym do transportu towarów o numerach UN 1202, 1203 i 1223 w opakowaniach i w cysternach w promieniu 75 km od miejsca siedziby statutowej, przy czym długość szkolenia musi spełniać wymagania ADR, a po pięciu latach kierowca musi odbyć kurs utrwalający wiedzę i zdać egzamin – świadectwo zawiera adnotację »transport krajowy towarów o numerach UN 1202, 1203 i 1223, zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 2008/68/WE«.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–BE–4

Przedmiot: Transport towarów niebezpiecznych w cysternach w celu ich likwidacji w drodze spalania.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 3.2.

Treść ustawodawstwa krajowego: W drodze odstępstwa od tabeli w dziale 3.2 dopuszcza się używanie, pod pewnymi warunkami, kontenera-cysterny o kodzie cysterny L4BH zamiast kodu cysterny L4DH w transporcie płynu reagującego z wodą, toksycznego, III, bez innych określeń.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Dérogation 01 – 2002.

Uwagi: Przepis ten można stosować do transportu odpadów niebezpiecznych na krótkie odległości.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–BE–5

Przedmiot: Transport odpadów do zakładów unieszkodliwiania odpadów.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.2, 5.4, 6.1 (dawny przepis: A5, 2X14, 2X12).

Treść załącznika do dyrektywy: Klasyfikacja, oznakowanie i wymogi dotyczące opakowania.

Treść ustawodawstwa krajowego: Zamiast dokonywania klasyfikacji odpadów zgodnie z ADR, odpady przypisywane są do różnych grup (palne rozpuszczalniki, farby, kwasy, akumulatory itp.) w celu zapobieżenia niebezpiecznym reakcjom w obrębie jednej grupy. Wymagania dotyczące produkcji opakowań są mniej restrykcyjne.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté royal relatif au transport des marchandises dangereuses par route.

Uwagi: Przepis ten może być stosowany w odniesieniu do transportu małych ilości odpadów do zakładów unieszkodliwiania odpadów.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–BE–6

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–SE–5.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego:

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–BE–7

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–SE–6.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego:

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–BE–8

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–UK–2.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego:

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

DE Niemcy

RO–bi–DE–1

Przedmiot: Rezygnacja z niektórych danych w dokumencie przewozowym (n2).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.1.1.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Treść dokumentu przewozowego.

Treść ustawodawstwa krajowego: Dotyczy wszystkich klas z wyjątkiem klas 1 (oprócz 1.4S), 5.2 i 7.

W dokumencie przewozowym nie jest wymagane wskazanie:

a)

odbiorcy w przypadku dystrybucji lokalnej (z wyjątkiem pełnego ładunku i transportu na niektórych trasach);

b)

liczby i typu opakowań, jeśli nie stosuje się ppkt 1.1.3.6 i jeśli pojazd jest zgodny z wszystkimi przepisami załączników A i B;

c)

w przypadku pustych nieoczyszczonych cystern wystarczy dokument przewozowy dotyczący ostatniego ładunku.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung – GGAV 2002 vom 6 November 2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 18.

Uwagi: Stosowanie wszystkich przepisów jest niepraktyczne w tego rodzaju ruchu drogowym.

Odstępstwo zarejestrowane przez Komisję Europejską pod nr 22 (na mocy art. 6 ust. 10 dyrektywy 94/55/WE).

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–DE–2

Przedmiot: Transport luzem materiałów klasy 9 zanieczyszczonych PCB.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 7.3.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Transport luzem.

Treść ustawodawstwa krajowego: Upoważnienie do transportu luzem w nadwoziach wymiennych lub uszczelnionych kontenerach, które mają uniemożliwiać przepuszczanie płynów lub pyłu.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung – GGAV 2002 vom 6 November 2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 11.

Uwagi: Odstępstwo 11 ograniczone do dnia 31 grudnia 2004 r.; od 2005 r. te same przepisy w ADR i RID.

Zobacz również: Porozumienie wielostronne M137.

Lista nr 4*.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–DE–3

Przedmiot: Transport opakowanych odpadów niebezpiecznych.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 1 do 5.

Treść załącznika do dyrektywy: Klasyfikacja, opakowanie i oznakowanie.

Treść ustawodawstwa krajowego: Klasy od 2 do 6.1, 8 i 9: Pakowanie kombinowane i transport niebezpiecznych odpadów w opakowaniach i DPPL; odpady muszą być zapakowane w opakowania wewnętrzne (w formie, w jakiej zostały zebrane) i zaklasyfikowane do określonych grup odpadów (w celu uniknięcia niebezpiecznych reakcji w obrębie grupy odpadów); wykorzystanie specjalnych pisemnych instrukcji odnoszących się do grup odpadów i stosowanych jako list przewozowy; zbiórka odpadów domowych i laboratoryjnych itp.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung – GGAV 2002 vom 6 November 2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 20.

Uwagi: Lista nr 6*.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

DK Dania

RO–bi–DK–1

Przedmiot: UN 1202, 1203, 1223 i klasa 2 – niewymagany dokument przewozowy.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagany dokument przewozowy.

Treść ustawodawstwa krajowego: W transporcie mineralnych produktów olejowych klasy 3, o numerach UN 1202, 1203 i 1223 oraz gazów klasy 2 w związku z dystrybucją (towary dostarczane do dwóch lub więcej odbiorców i odbiór zwróconych towarów w podobnych sytuacjach) dokument przewozowy nie jest konieczny, pod warunkiem że pisemne instrukcje poza informacją wymaganą w ADR podają informację o numerze UN, nazwę i klasę.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Bekendtgørelse nr. 729 af 15. august 2001 om vejtransport af farligt gods.

Uwagi: Powodem wprowadzenia wyżej wymienionego odstępstwa krajowego jest rozwój urządzeń elektronicznych umożliwiających np. spółkom naftowym stosowanie w sposób ciągły urządzeń elektronicznych do przekazywania do pojazdów informacji zawierających dane o kliencie. Ponieważ informacja ta jest niedostępna na początku transportu i jest przekazywana do pojazdu w trakcie transportu, nie jest możliwe sporządzenie dokumentów przewozowych przed rozpoczęciem transportu. Ten rodzaj transportu jest ograniczony do określonych obszarów.

Obecnie w Danii stosowane jest odstępstwo dotyczące podobnego przepisu na mocy art. 6 ust. 10 dyrektywy 94/55/WE.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–DK–2

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–SE–6.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Bekendtgørelse nr. 437 af 6. juni 2005 om vejtransport af farligt gods, z późniejszymi zmianami.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–DK–3

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–UK–1.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Bekendtgørelse nr. 437 af 6. juni 2005 om vejtransport af farligt gods, z późniejszymi zmianami.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

EL Grecja

RO–bi–EL–1

Przedmiot: Odstępstwo w zakresie wymagań bezpieczeństwa dotyczących cystern stałych (pojazdów cystern) zarejestrowanych przed dniem 31 grudnia 2001 r. do transportu lokalnego lub małych ilości niektórych kategorii towarów niebezpiecznych.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 1.6.3.6, 6.8.2.4.2, 6.8.2.4.3, 6.8.2.4.4, 6.8.2.4.5, 6.8.2.1.17-6.8.2.1.22, 6.8.2.1.28, 6.8.2.2, 6.8.2.2.1, 6.8.2.2.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymogi dotyczące konstrukcji, urządzeń, homologacji typu, kontroli i badań oraz oznaczania cystern stałych (pojazdów cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu »wymienne nadwozie«, ze ściankami zbiornika wykonanymi z metali oraz pojazdów baterii i wieloelementowych kontenerów gazowych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Przepis przejściowy: Cysterny stałe (pojazdy cysterny), odejmowalne, cysterny i kontenery-cysterny po raz pierwszy zarejestrowane w Grecji między dniem 1 stycznia 1985 r. a dniem 31 grudnia 2001 r. mogą być dalej używane do dnia 31 grudnia 2010 r. Ten przepis przejściowy dotyczy pojazdów przeznaczonych do transportu następujących materiałów niebezpiecznych (numery UN 1202, 1268, 1223, 1863, 2614, 1212, 1203, 1170, 1090, 1193, 1245, 1294, 1208, 1230, 3262, 3257). Ma on odnosić się do małych ilości lub transportu lokalnego pojazdami zarejestrowanymi w podanym wyżej okresie. Ten okres przejściowy obowiązuje pojazdy cysterny dostosowane zgodnie z:

1)

przepisami ADR w zakresie kontroli i badań: 6.8.2.4.2, 6.8.2.4.3, 6.8.2.4.4, 6.8.2.4.5, (ADR 1999: 211 151, 211 152, 211 153, 211 154);

2)

minimalna grubość ścianki zbiornika 3 mm dla cystern ze zbiornikiem o pojemności przedziału do 3 500 l i co najmniej 4 mm grubości stali miękkiej w przypadku cystern z przedziałami o pojemności do 6 000 l, niezależnie od typu lub grubości ścianek rozdzielających;

3)

jeśli zastosowanym materiałem jest aluminium lub inny metal, cysterny powinny być zgodne z wymogami dotyczącymi grubości i innymi specyfikacjami technicznymi wynikającymi z rysunków zatwierdzonych przez organy lokalne kraju, w którym były poprzednio zarejestrowane. W przypadku braku rysunków technicznych cysterny powinny spełniać wymagania ppkt 6.8.2.1.17 (211 127);

4)

cysterny powinny być zgodne z przepisami zawartymi pod liczbami marginesowymi 211 128, ppkt 6.8.2.1.28 (211 129), ppkt 6.8.2.2 oraz ppkt 6.8.2.2.1 i ppkt 6.8.2.2.2 (211 130, 211 131).

Dokładniej, pojazdy cysterny o masie mniejszej niż 4 t używane jedynie w transporcie lokalnym oleju napędowego (numer UN 1202), zarejestrowane po raz pierwszy przed dniem 31 grudnia 2002 r., jeśli grubość ścianki ich zbiornika jest mniejsza niż 3 mm, mogą być używane jedynie, jeśli zostały dostosowane zgodnie z przepisem zawartym pod liczbą marginalną 211 127 (5)b4 (ppkt 6.8.2.1.20).

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Τεχνικές Προδιαγραφές κατασκευής, εξοπλισμού και ελέγχων των δεξαμενών μεταφοράς συγκεκριμένων κατηγοριών επικινδύνων εμπορευμάτων για σταθερές δεξαμενές (οχήματα-δεξαμενές), αποσυναρμολογούμενες δεξαμενές που βρίσκονται σε κυκλοφορία. (Wymagania w zakresie konstrukcji, urządzeń, kontroli i badania cystern stałych (pojazdów-cystern) i odejmowalnych będących w eksploatacji, dla niektórych kategorii towarów niebezpiecznych).

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–EL–2

Przedmiot: Odstępstwo od wymagań w zakresie konstrukcji pojazdu podstawowego w odniesieniu do pojazdów przeznaczonych do transportu lokalnego towarów niebezpiecznych i zarejestrowanych po raz pierwszy przed dniem 31 grudnia 2001 r.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: ADR 2001: 9.2, 9.2.3.2, 9.2.3.3.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania w zakresie konstrukcji pojazdów podstawowych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Odstępstwo stosuje się do pojazdów przeznaczonych do transportu lokalnego towarów niebezpiecznych (numery UN 1202, 1268, 1223, 1863, 2614, 1212, 1203, 1170, 1090, 1193, 1245, 1294, 1208, 1230, 3262 i 3257) zarejestrowanych po raz pierwszy przed dniem 31 grudnia 2001 r.

Wymienione wyżej pojazdy powinny być zgodne z wymogami części 9 (pkt 9.2.1 do 9.2.6) załącznika B do dyrektywy 94/55/WE z następującymi wyjątkami.

Zgodność z wymogami ppkt 9.2.3.2 konieczna jest jedynie w przypadkach, gdy pojazd jest wyposażony przez producenta pojazdu w przeciwblokujący układ hamulcowy; musi on być wyposażony w układ hamowania długotrwałego określony w ppkt 9.2.3.3.1, ale niekoniecznie musi być zgodny z ppkt 9.2.3.3.2 i 9.2.3.3.3.

Zasilanie elektryczne tachografu powinno być doprowadzone poprzez przegrodę bezpieczeństwa dołączoną bezpośrednio do akumulatora (liczba marginalna 220 514), natomiast urządzenie elektryczne mechanizmu podnoszenia osi wózka kołowego należy zainstalować w miejscu, w którym było zainstalowane po raz pierwszy przez producenta pojazdu, a ponadto musi ono być odpowiednio chronione szczelną obudową (liczba marginalna 220 517).

W szczególności pojazdy cysterny o masie maksymalnej mniejszej niż 4 t przeznaczone do lokalnego transportu oleju opałowego (numer UN 1202) powinny być zgodne z wymogami ppkt 9.2.2.3, 9.2.2.6, 9.2.4.3 i 9.2.4.5, ale niekoniecznie z pozostałymi wymogami.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Τεχνικές Προδιαγραφές ήδη κυκλοφορούντων οχημάτων που διενεργούν εθνικές μεταφορές ορισμένων κατηγοριών επικινδύνων εμπορευμάτων. (Wymagania techniczne dotyczące pojazdów będących już w eksploatacji, przeznaczonych do transportu lokalnego niektórych kategorii towarów niebezpiecznych).

Uwagi: Liczba wymienionych wyżej pojazdów jest mała, jeśli porówna się ją z całkowitą liczbą pojazdów już zarejestrowanych, a ponadto są one przeznaczone jedynie do transportu lokalnego. Forma wnioskowanego odstępstwa, wielkość rozważanego parku samochodowego oraz typ przewożonych towarów nie stwarzają problemu dla bezpieczeństwa drogowego.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

ES Hiszpania

RO–bi–ES–1

Przedmiot: Specjalny sprzęt do dystrybucji bezwodnego amoniaku.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 6.8.2.2.2.

Treść załącznika do dyrektywy: W celu uniknięcia jakichkolwiek strat w ładunku w przypadku uszkodzenia osprzętu zewnętrznego (rur, bocznych urządzeń odcinających) wewnętrzny zawór odcinający i jego gniazdo muszą być chronione przed niebezpieczeństwem ich odkręcenia przez naprężenia zewnętrzne lub powinny być tak skonstruowane, aby były odporne na działanie takich naprężeń. Musi istnieć możliwość zabezpieczenia urządzeń napełniających i spustowych (w tym kołnierzy lub korków gwintowanych) oraz ochronnych zaślepek (jeżeli występują) przed przypadkowym otwarciem.

Treść ustawodawstwa krajowego: Cysterny stosowane w rolnictwie do dystrybucji i stosowania bezwodnego amoniaku, które zostały wprowadzone do użytku przed dniem 1 stycznia 1992 r. mogą być wyposażone w zewnętrzny, zamiast wewnętrznego, osprzęt bezpieczeństwa, pod warunkiem że osprzęt ten zapewnia przynajmniej taką samą ochronę, jak ściana cysterny.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Real Decreto 551/2006. Anejo 1. Apartado 3.

Uwagi: Przed dniem 1 stycznia 1992 r. rodzaj cysterny wyposażony w zewnętrzny osprzęt bezpieczeństwa był używany wyłącznie w rolnictwie do dawkowania bezwodnego amoniaku bezpośrednio do gleby. Obecnie nadal używane są różne cysterny tego rodzaju. Zbiorniki te są rzadko napędzane, ładowane, przewożone drogą, są natomiast wykorzystywane wyłącznie do rozrzucania nawozów na dużych farmach.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

FI Finlandia

RO–bi–FI–1

Przedmiot: Zmiana informacji w dokumencie przewozowym dotyczącym substancji wybuchowych.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.1.2.1 lit. a).

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy szczególne dla klasy 1.

Treść ustawodawstwa krajowego: W dokumencie przewozowym dozwolone jest podawanie ilości detonatorów (1 000 detonatorów odpowiada 1 kg materiałów wybuchowych) zamiast rzeczywistej masy substancji wybuchowych.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Liikenne- ja viestintäministeriön asetus vaarallisten aineiden kuljetuksesta tiellä (277/2002; 313/2003).

Uwagi: Informacja uznawana jest za wystarczającą dla transportu krajowego. Odstępstwo to jest stosowane głównie dla przemysłu materiałów wybuchowych w odniesieniu do małych ilości materiałów przewożonych w transporcie lokalnym.

Odstępstwo zarejestrowane przez Komisję Europejską pod nr 31.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–FI–2

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–SE–10.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego:

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

FR Francja

RO–bi–FR–1

Przedmiot: Stosowanie dokumentów z transportu morskiego jako dokumentów przewozowych w przewozach na krótkich odcinkach po rozładunku statku.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Informacja podawana w dokumentach stosowanych jako dokumenty przewozowe dotyczące towarów niebezpiecznych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Dokumentu z transportu morskiego używa się jako dokumentu przewozowego w promieniu 15 km.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté du 1er juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par route – Article 23-4.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–FR–2

Przedmiot: Transport artykułów klasy 1 razem z materiałami niebezpiecznymi innych klas (91).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 7.5.2.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Zakaz łącznego załadunku paczek o różnych etykietach dotyczących towarów niebezpiecznych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Możliwość przewożenia we Francji zwykłych lub zmontowanych detonatorów i towarów nienależących do klasy 1 razem, z zastrzeżeniem niektórych warunków i na odległości mniejsze lub równe 200 km.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté du 1er juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par route – Article 26.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–FR–3

Przedmiot: Transport stałych zbiorników zasobnikowych LPG (18).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: Załączniki A i B.

Treść ustawodawstwa krajowego: Transport stałych zbiorników zasobnikowych LPG podlega zasadom szczególnym. Zastosowanie tylko do małych odległości.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté du 1er juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par route – Article 30.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–FR–4

Przedmiot: Warunki szczególne dotyczące szkolenia kierowców i homologacji pojazdów używanych w transporcie rolniczym (małe odległości).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 6.8.3.2; 8.2.1 i 8.2.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Urządzenia do cystern i szkolenie kierowców.

Treść ustawodawstwa krajowego:

 

Przepisy szczególne dotyczące homologacji pojazdów.

 

Szkolenie specjalne kierowców.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté du 1er juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par route – Article 29-2 – Annexe D4.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

IE Irlandia

RO–bi–IE–1

Przedmiot: Zwolnienie z wymogu zawartego w ppkt 5.4.1.1.1, dotyczącego umieszczania w dokumencie przewozowym danych dotyczących (i) nazw i adresów odbiorców; (ii) liczby i rodzaju opakowań; oraz (iii) całkowitej ilości towarów niebezpiecznych w przypadku dostawy do użytkownika końcowego nafty, oleju napędowego lub gazu płynnego, noszących odpowiednie numery identyfikacyjne substancji UN 1223, UN 1202 i UN 1965.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.

Treść załącznika do dyrektywy: Dokumentacja.

Treść ustawodawstwa krajowego: W przypadku dostawy do użytkownika końcowego nafty, oleju napędowego lub gazu płynnego, noszących odpowiednie numery identyfikacyjne substancji UN 1223, UN 1202 i UN 1965, zgodnie z dodatkiem B.5 do załącznika B do ADR, nie jest konieczne umieszczanie na jednostce transportowej danych dotyczących nazwy i adresu odbiorcy, liczby i rodzaju opakowań, pojemników IBC lub naczyń ani całkowitej ilości przewożonego towaru.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Regulation 82(2) of the »Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations, 2004«.

Uwagi: W przypadku dostawy oleju opałowego do użytkowników domowych powszechną praktyką jest »dopełnianie« zbiornika zasobnikowego klienta – stąd też rzeczywista wielkość dostawy jest nieznana, jak również nie jest znana liczba klientów (obsługiwanych w każdym pojedynczym przejeździe) w momencie, kiedy załadowany pojazd cysterna rozpoczyna swoją podróż. W przypadku dostawy butli z LPG do gospodarstw domowych powszechną praktyką jest zastępowanie pustych butli pełnymi butlami – stąd liczba klientów oraz ilości towaru wysyłane do indywidualnych klientów są nieznane na początku przewozu.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–IE–2

Przedmiot: Zwolnienie pozwalające na to, aby dokumentem przewozowym, wymaganym w ppkt 5.4.1.1.1, był dokument odnoszący się do ostatniego ładunku w przypadku transportu pustych, nieoczyszczonych cystern.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.

Treść załącznika do dyrektywy: Dokumentacja.

Treść ustawodawstwa krajowego: W przypadku przewozu pustych, nieoczyszczonych cystern wystarczający jest dokument przewozowy dotyczący ostatniego ładunku.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Regulation 82(3) of the »Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations, 2004«.

Uwagi: Szczególnie w przypadku dostawy benzyny lub oleju napędowego do stacji benzynowych pojazd cysterna powraca bezpośrednio do składu paliw (w celu ponownego załadunku na potrzeby następnych dostaw), natychmiast po dostarczeniu ostatniego ładunku.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–IE–3

Przedmiot: Zwolnienie pozwalające na załadunek i rozładunek towarów niebezpiecznych, do którego odnosi się przepis szczególny CV1 w pkt 7.5.11 lub S1 w dziale 8.5, w miejscu publicznym bez specjalnego pozwolenia uzyskanego od właściwych organów.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 7.5 i 8.5.

Treść załącznika do dyrektywy: Dodatkowe przepisy dotyczące załadunku, rozładunku i przeładunku.

Treść ustawodawstwa krajowego: Załadunek i rozładunek towarów niebezpiecznych w miejscu publicznym jest dozwolony bez specjalnego pozwolenia uzyskanego od właściwego organu w drodze odstępstwa od wymogów pkt 7.5.11 lub działu 8.5.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Regulation 82(5) of the »Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations, 2004«.

Uwagi: W ramach transportu krajowego odbywającego się w obrębie danego państwa przepis ten stanowi znaczne obciążenie dla właściwych organów.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–IE–5

Przedmiot: Zwolnienie z zakazu określonego w ppkt 7.5.2.1 dotyczącego dokonywania »załadunku mieszanego« w odniesieniu do artykułów grupy zgodności B oraz substancji i artykułów grupy zgodności D na ten sam pojazd razem z towarami niebezpiecznymi klas 3, 5.1 i 8, w cysternach.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 7.5.

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy dotyczące załadunku, rozładunku i przeładunku.

Treść ustawodawstwa krajowego: Opakowania zawierające artykuły grupy zgodności B klasy 1 ADR i opakowania zawierające substancje i artykuły grupy zgodności D klasy 1 ADR mogą być przewożone tym samym pojazdem razem z towarami niebezpiecznymi klas 3, 5.1 lub 8 ADR, pod warunkiem że a) wymienione opakowania klasy 1 ADR przewożone są w oddzielnych kontenerach/przedziałach o zatwierdzonej budowie oraz w warunkach wymaganych przez właściwy organ; oraz b) wymienione substancje klas 3, 5.1 lub 8 ADR są przewożone w naczyniach spełniających wymagania właściwego organu dotyczące ich budowy, konstrukcji, testowania, badania, obsługi i wykorzystania.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Regulation 82(7) of the »Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations, 2004«.

Uwagi: Zezwolenie, na warunkach zatwierdzonych przez właściwy organ, na załadunek artykułów i substancji klasy 1 grup zgodności B i D na ten sam pojazd z towarami niebezpiecznymi klas 3, 5.1 i 8, w cysternach – tj. »ciężarówkach z zamontowanymi pompami«.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–IE–6

Przedmiot: Zwolnienie z wymagania zawartego w ppkt 4.3.4.2.2, zgodnie z którym elastyczne rury napełniające i spustowe, które nie są na stałe przymocowane do ścianki zbiornika pojazdu cysterny, mają być puste w czasie transportu.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 4.3.

Treść załącznika do dyrektywy: Wykorzystanie pojazdów cystern.

Treść ustawodawstwa krajowego: Nie wymaga się, aby zwoje elastycznych przewodów giętkich (w tym stałe przewody rurowe połączone z tymi przewodami) przymocowane do pojazdów cystern biorących udział w dystrybucji detalicznej produktów naftowych oznaczonych numerami identyfikacyjnymi substancji UN 1011, UN 1202, UN 1223, UN 1863 i UN 1978 były puste podczas przewozu drogowego, pod warunkiem że podjęte są odpowiednie środki w celu zapobieżenia jakimkolwiek stratom ładunku.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Regulation 82(8) of the »Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations, 2004«.

Uwagi: Elastyczne przewody giętkie przymocowane do pojazdów cystern prowadzących dostawy do domów muszą być zawsze pełne, nawet podczas transportu. System spustowy znany jest jako system »mokrej linii« i wymaga, aby miernik i przewód giętki pojazdu cysterny były zalane, co zapewnia, że klient otrzymuje odpowiednią ilość produktu.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–IE–7

Przedmiot: Zwolnienie z niektórych wymagań określonych w pkt 5.4.0, ppkt 5.4.1.1.1 i pkt 7.5.11 ADR w odniesieniu do transportu luzem saletry amonowej o numerze UN 2067 z portów do odbiorców.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.0, 5.4.1.1.1 i 7.5.11.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymóg dotyczący odrębnego dokumentu przewozowego określającego poprawną całkowitą ilość konkretnego ładunku dla każdej podróży oraz wymóg dotyczący czyszczenia pojazdu przed i po każdej podróży.

Treść ustawodawstwa krajowego: Proponowane odstępstwo mające na celu wprowadzenie modyfikacji wymagań ADR dotyczących dokumentu przewozowego oraz czyszczenia pojazdu; uwzględnienie praktycznej strony transportu hurtowego z portu do odbiorcy.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Proponowana zmiana »Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations, 2004«.

Uwagi: Przepisy ADR wymagają a) odrębnego dokumentu przewozowego określającego całkowitą masę przewożonych towarów niebezpiecznych w odniesieniu do danego ładunku; oraz b) stosowania przepisu szczególnego »CV24« dotyczącego czyszczenia w odniesieniu do wszystkich ładunków przewożonych pomiędzy portem i odbiorcą podczas rozładunku statku przewożącego ładunki masowe. Ponieważ jest to transport lokalny i dotyczy on rozładunku statku przewożącego ładunki masowe, w tym ładunki wieloelementowe (przeładowywane tego samego dnia lub w kolejne dni) tej samej substancji pomiędzy statkiem przewożącym ładunki masowe i odbiorcą; pojedynczy dokument przewozowy określający przybliżoną całkowitą masę każdego ładunku powinien być dokumentem wystarczającym, a stosowanie przepisu szczególnego »CV24« nie powinno być konieczne.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

LT Litwa

RO–bi–LT–1

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–EL–1.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Lietuvos Respublikos Vyriausybės 2000 m. kovo 23 d. nutarimas Nr. 337 »Dėl pavojingų krovinių vežimo kelių transportu Lietuvos Respublikoje« (uchwała rządu nr 337 w sprawie transportu drogowego towarów niebezpiecznych w Republice Litewskiej, przyjęta w dniu 23 marca 2000 r.).

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–LT–2

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–EL–2.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Lietuvos Respublikos Vyriausybės 2000 m. kovo 23 d. nutarimas Nr. 337 »Dėl pavojingų krovinių vežimo kelių transportu Lietuvos Respublikoje« (uchwała rządu nr 337 w sprawie transportu drogowego towarów niebezpiecznych w Republice Litewskiej, przyjęta w dniu 23 marca 2000 r.).

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

NL Niderlandy

RO–bi–NL–13

Przedmiot: Program dotyczący transportu domowych odpadów niebezpiecznych z 2004 r.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 1.1.3.6, 3.3, 4.1.4, 4.1.6, 4.1.8, 4.1.10, 5.1.2, 5.4.0, 5.4.1, 5.4.3, 6.1, 7.5.4, 7.5.7, 7.5.9, 8 i 9.

Treść załącznika do dyrektywy: Zwolnienia dotyczące określonych ilości; przepisy szczególne; użycie opakowań; użycie opakowań zbiorczych; dokumentacja; konstrukcja i badanie opakowań; załadunek, rozładunek i przeładunek; obsada; wyposażenie; obsługa; pojazdy i dokumentacja; konstrukcja i homologacja pojazdów.

Treść ustawodawstwa krajowego: 17 materialnych przepisów odnoszących się do transportu niewielkich ilości zebranych domowych odpadów niebezpiecznych. Biorąc pod uwagę niewielkie ilości w każdym przypadku oraz zróżnicowany charakter różnorodnych substancji, nie jest możliwe prowadzenie operacji transportowych w pełnej zgodności z zasadami ADR. W związku z tym w ramach wymienionego wyżej programu proponuje się wersję uproszczoną, odbiegającą od wielu postanowień ADR.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Program dotyczący transportu domowych odpadów niebezpiecznych 2004.

Uwagi: Program zorganizowano w celu umożliwienia osobom fizycznym oddawania niewielkich ilości odpadów chemicznych w jednym miejscu. Odnośne substancje obejmują pozostałości takie jak odpady farby. Poziom zagrożenia minimalizuje się przez wybór środków transportu obejmujących między innymi stosowanie specjalnych elementów do transportu i tabliczek »Zakaz palenia« oraz żółtej migającej lampy, dobrze widocznych dla ludności. Kwestią zasadniczą w odniesieniu do transportu jest zagwarantowanie bezpieczeństwa. Można to osiągnąć np. transportując odnośne substancje w szczelnych opakowaniach, co pozwoli uniknąć dyspersji bądź ryzyka wycieku toksycznych oparów lub ich gromadzenia się w pojeździe. Pojazd wyposażony jest w pojemniki odpowiednie do przechowywania różnych kategorii odpadów i zapewniające ochronę przed przetaczaniem się oraz przypadkowym przemieszczeniem, a także niezamierzonym otwarciem. Jednocześnie, bez względu na niewielkie ilości przewożonych odpadów, w związku ze zróżnicowanym charakterem odnośnych substancji obsługujący transport musi posiadać świadectwo stwierdzające jego kompetencje zawodowe. Ze względu na brak wiedzy ze strony osób prywatnych w zakresie poziomów zagrożenia związanych z takimi substancjami, należy zapewnić instrukcje na piśmie, zgodnie z wymogami załącznika do programu.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

PT Portugalia

RO–bi–PT–1

Przedmiot: Dokumentacja transportowa dla UN 1965.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymogi dotyczące dokumentacji przewozowej.

Treść ustawodawstwa krajowego: Właściwą nazwę przewozową podaną w dokumencie przewozowym, zgodnie z sekcją 5.4.1 RPE (Regulamento Nacional de Transporte de Mercadorias Perigosas por Estrada) w przypadku przemysłowych gazów butanu i propanu objętych pozycją grupową »UN 1965 Mieszanina skroplonych węglowodorów gazowych, i.n.o.«, przewożonych w butlach, można zastąpić następującymi innymi nazwami handlowymi:

 

»UN 1965 Butan« w przypadku mieszanin A, A01, A02 oraz A0, zgodnie z podsekcją 2.2.2.3 RPE, przewożonych w butlach;

 

»UN 1965 Propan« w przypadku mieszaniny C, zgodnie z podsekcją 2.2.2.3 RPE, przewożonej w butlach.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Despacho DGTT 7560/2004, z dnia 16 kwietnia 2004 r., na mocy art. 5 ust. 1 Decreto-Lei No 267-A/2003 z dnia 27 października.

Uwagi: Uznaje się znaczenie ułatwienia podmiotom gospodarczym wypełniania dokumentów przewozowych dotyczących towarów niebezpiecznych, pod warunkiem że takie ułatwienie nie narusza bezpieczeństwa prowadzonych działań.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–PT–2

Przedmiot: Dokumentacja transportowa dotycząca pustych nieoczyszczonych cystern i kontenerów.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymogi dotyczące dokumentacji przewozowej.

Treść ustawodawstwa krajowego: W przypadku powrotnego przewozu pustych cystern i kontenerów, w których przewożono towary niebezpieczne, dokument przewozowy określony w sekcji 5.4.1 RPE można zastąpić dokumentem przewozowym wydanym dla bezpośrednio poprzedzającego go przewozu dokonanego w celu dostawy tych towarów.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Despacho DGTT 15162/2004, z dnia 28 lipca 2004 r., na mocy art. 5 ust. 1 Decreto-Lei No 267-A/2003 z dnia 27 października.

Uwagi: Obowiązek polegający na posiadaniu przy przewozie pustych cystern i kontenerów, które zawierały towary niebezpieczne, dokumentu przewozowego zgodnego z RPE powoduje w niektórych przypadkach praktyczne trudności, które można ograniczyć do minimum bez naruszania bezpieczeństwa.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

SE Szwecja

RO–bi–SE–1

Przedmiot: Transport odpadów niebezpiecznych do zakładów unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 2, 5.2 i 6.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Klasyfikacja, oznakowanie i etykietowanie oraz wymagania dotyczące konstrukcji i badania opakowań.

Treść ustawodawstwa krajowego: Ustawodawstwo obejmuje kryteria uproszczonej klasyfikacji, mniej restrykcyjne wymagania dotyczące konstrukcji i badania opakowań oraz zmienione wymagania dotyczące oznakowania i etykietowania.

Zamiast klasyfikować odpady niebezpieczne zgodnie z ADR kwalifikuje się je do różnych grup odpadów. Każda grupa odpadów zawiera substancje, które mogą zgodnie z ADR być pakowane razem (pakowanie mieszane).

Każde opakowanie zamiast numerem UN musi być oznaczone odpowiednim kodem grupy odpadów.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: Przepisy te można stosować tylko w odniesieniu do przewozu odpadów niebezpiecznych z publicznych punktów recyklingu do zakładów unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–SE–2

Przedmiot: Nazwa i adres nadawcy w dokumencie przewozowym.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.1.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Informacje ogólne wymagane w dokumencie przewozowym.

Treść ustawodawstwa krajowego: Ustawodawstwo krajowe stanowi, że nazwa i adres nadawcy nie są wymagane, jeśli zwraca się w ramach systemu dystrybucji puste, nieoczyszczone opakowanie.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: W większości przypadków zwracane puste, nieoczyszczone opakowanie zawiera jeszcze małe ilości towarów niebezpiecznych.

Odstępstwo to jest stosowane głównie przez przemysł przy zwrotach pustych, nieoczyszczonych pojemników na gaz, które wymienia się na pełne pojemniki.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–SE–3

Przedmiot: Transport towarów niebezpiecznych w bliskim sąsiedztwie obiektu przemysłowego (lub obiektów przemysłowych), w tym transport drogami publicznymi między różnymi częściami obiektu (lub obiektów).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: Załączniki A i B.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące transportu towarów niebezpiecznych po drogach publicznych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Transport towarów niebezpiecznych w bliskim sąsiedztwie obiektu przemysłowego (lub obiektów przemysłowych), w tym transport drogami publicznymi między różnymi częściami tego obiektu (lub obiektów). Odstępstwa dotyczą etykietowania i oznaczania opakowań, dokumentów przewozowych, świadectwa kierowcy i świadectwa homologacji zgodnie z częścią 9.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: Istnieje szereg sytuacji, w których towary niebezpieczne są przewożone między terenami położonymi po przeciwnych stronach drogi publicznej. Ta forma transportu nie stanowi przewozu towarów niebezpiecznych drogą prywatną i dlatego powinna być związana z odpowiednimi wymaganiami. Porównaj także art. 6 ust. 14 dyrektywy 96/49/WE.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–SE–4

Przedmiot: Transport towarów niebezpiecznych zajętych przez organy władzy publicznej.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: Załącznik A i B.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące transportu drogowego towarów niebezpiecznych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Odstępstwa od przepisów są dopuszczalne w przypadkach uzasadnionych względami ochrony pracy, zagrożeniami związanymi z rozładunkiem, koniecznością przedstawienia dowodów itp.

Odstępstwa od przepisów są dopuszczalne jedynie przy zachowaniu zadowalającego poziomu bezpieczeństwa w warunkach normalnego przewozu.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: Odstępstwa te mogą być stosowane jedynie przez organy zajmujące towary niebezpieczne.

Odstępstwo to odnosi się do transportu lokalnego, może nim być np. przewóz towarów zajętych przez policję, takich jak materiały wybuchowe lub skradziona własność. Problemem przy tego typu towarach jest brak pewności co do klasyfikacji. Poza tym towary te często nie są opakowane ani oznakowane, ani też nie mają etykiet zgodnie z ADR. Każdego roku ma miejsce kilkaset tego rodzaju przewozów dokonywanych przez policję. W przypadku przemycanego alkoholu wysokoprocentowego musi on być przewieziony z miejsca konfiskaty do miejsca składowania w celach dowodowych, a następnie do miejsca zniszczenia, przy czym te dwa ostatnie miejsca mogą być znacznie od siebie oddalone. Dopuszczalne odstępstwa są następujące: a) opakowania nie muszą posiadać etykiet; oraz b) nie muszą być stosowane opakowania homologowane. Jednakże każda paleta zawierająca tego rodzaju opakowania musi mieć odpowiednią etykietę. Wszystkie inne wymogi muszą być spełnione. Każdego roku ma miejsce około 20 tego rodzaju przewozów.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–SE–5

Przedmiot: Transport towarów niebezpiecznych w obrębie i w bezpośredniej bliskości portów.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 8.1.2, 8.1.5, 9.1.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Dokumenty przewożone w jednostkach transportowych; każda jednostka transportowa przewożąca towary niebezpieczne musi być wyposażona w określone urządzenia; homologacja pojazdów.

Treść ustawodawstwa krajowego:

Dokumenty (z wyjątkiem świadectwa kierowcy) nie muszą być przewożone w jednostce transportowej.

Jednostka transportowa nie musi być wyposażona w urządzenia określone w pkt 8.1.5.

Ciągniki nie muszą posiadać świadectwa homologacji.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: Porównaj art. 6 ust. 14 dyrektywy 96/49/WE.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–SE–6

Przedmiot: Świadectwo szkolenia kontrolera w zakresie ADR.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 8.2.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Kierowcy pojazdów muszą mieć ukończone kursy szkoleniowe.

Treść ustawodawstwa krajowego: Kontrolerzy dokonujący rocznych kontroli technicznych pojazdu nie muszą uczęszczać na kursy szkoleniowe wymienione w dziale 8.2 ani posiadać świadectwa szkolenia w zakresie ADR.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: W niektórych przypadkach pojazdy badane podczas kontroli technicznej mogą posiadać jako ładunek towary niebezpieczne, np. w nieoczyszczonych pustych cysternach.

Nadal mają zastosowanie wymagania zawarte w dziale 1.3 i pkt 8.2.3.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–SE–7

Przedmiot: Dystrybucja lokalna towarów o numerach UN 1202, 1203 i 1223 w pojazdach cysternach.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.1.1.6, 5.4.1.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy: W przypadku pustych nieoczyszczonych cystern i kontenerów-cystern opis powinien być zgodny z ppkt 5.4.1.1.6. Nazwę i adres kilku nadawców można podać w innych dokumentach.

Treść ustawodawstwa krajowego: W przypadku pustych nieoczyszczonych cystern i kontenerów-cystern opis w dokumencie przewozowym zgodnie z ppkt 5.4.1.1.6 nie jest wymagany, jeśli w planie załadunku ilość substancji zaznaczono jako »0«. Nazwa i adres nadawców nie są wymagane w żadnym dokumencie znajdującym się w pojeździe.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–SE–9

Przedmiot: Transport lokalny dotyczący obszarów rolniczych lub placów budowy.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4, 6.8 i 9.1.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Dokument przewozowy; konstrukcja cystern; świadectwo homologacji.

Treść ustawodawstwa krajowego: Transport lokalny dotyczący obszarów rolniczych lub placów budowy nie musi spełniać niektórych przepisów:

a)

nie jest wymagane zgłoszenie towarów niebezpiecznych;

b)

starsze kontenery-cysterny zbudowane niezgodnie z przepisami działu 6.8, lecz zgodnie ze starszym ustawodawstwem krajowym i umieszczone na barakowozach mogą być nadal używane;

c)

starsze pojazdy cysterny, które nie spełniają wymogów zawartych w dziale 6.7 bądź 6.8, przeznaczone do transportu substancji o numerach UN 1268, 1999, 3256 i 3257, z urządzeniami do układania nawierzchni drogowej lub bez takich urządzeń, mogą nadal być używane do transportu lokalnego i w bliskim sąsiedztwie robót drogowych;

d)

nie jest wymagane świadectwo homologacji dotyczące barakowozów i pojazdów cystern z urządzeniami do kładzenia nawierzchni drogowej lub bez takich urządzeń.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: Barakowóz jest rodzajem przyczepy kempingowej przeznaczonej dla załogi, wyposażonej w pomieszczenie dla załogi oraz w niehomologowany pojemnik-cysternę z olejem napędowym przeznaczonym do ciągników leśnych.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–SE–10

Przedmiot: Transport materiałów wybuchowych w cysternach.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 4.1.4.

Treść załącznika do dyrektywy: Materiały wybuchowe mogą być pakowane tylko w opakowania zgodne z pkt 4.1.4.

Treść ustawodawstwa krajowego: Właściwy organ krajowy zatwierdza pojazdy przeznaczone do transportu materiałów wybuchowych w cysternach. Transport w cysternach dopuszczalny jest tylko w przypadku materiałów wybuchowych wymienionych w przepisach lub na mocy specjalnego pozwolenia uzyskanego od właściwego organu.

Pojazd załadowany materiałami wybuchowymi w cysternach musi być oznaczony i etykietowany zgodnie z ppkt 5.3.2.1.1, 5.3.1.1.2 i 5.3.1.4. Tylko jeden pojazd w jednostce transportowej może przewozić towary niebezpieczne.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Dodatek S – Szczegółowe przepisy dotyczące drogowego transportu krajowego towarów niebezpiecznych wydane zgodnie z ustawą dotyczącą transportu towarów niebezpiecznych i szwedzkimi przepisami SÄIFS 1993:4.

Uwagi: Ma zastosowanie tylko do transportu krajowego i jeżeli transport ten ma głównie charakter lokalny. Omawiane przepisy obowiązywały przed przystąpieniem Szwecji do Unii Europejskiej.

Tylko dwie firmy prowadzą transport materiałów wybuchowych w pojazdach cysternach. W niedalekiej przyszłości spodziewane jest przejście na emulsje.

Dawne odstępstwo nr 84.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–SE–11

Przedmiot: Prawo jazdy.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 8.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące szkolenia załogi pojazdu.

Treść ustawodawstwa krajowego: Szkolenie kierowców nie jest dozwolone na pojazdach, o których mowa w ppkt 8.2.1.1.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Dodatek S – Szczegółowe przepisy dotyczące drogowego transportu krajowego towarów niebezpiecznych wydane zgodnie z ustawą dotyczącą transportu towarów niebezpiecznych.

Uwagi: Transport lokalny.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–SE–12

Przedmiot: Przewóz sztucznych ogni o numerze UN 0335.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: Załącznik B, 7.2.4, V2 (1).

Treść załącznika do dyrektywy: Przepisy dotyczące użytkowania pojazdów EX/II i EX/III.

Treść ustawodawstwa krajowego: Przy przewozie sztucznych ogni o numerze UN 0335 przepis szczególny V2 (1) w ppkt 7.2.4 ma zastosowanie wyłącznie wówczas, gdy zawartość materiałów wybuchowych netto przekracza 3 000 kg (4 000 kg z przyczepą), pod warunkiem że sztuczne ognie zostały zaklasyfikowane jako UN 0335 zgodnie z domyślną klasyfikacją sztucznych ogni w tabeli ppkt 2.1.3.5.5, zawartą w czternastym zmienionym wydaniu Zaleceń ONZ dotyczących transportu towarów niebezpiecznych.

Klasyfikacji takiej dokonuje się za zgodą właściwego urzędu. Kontrola klasyfikacji odbywa się w jednostce transportowej.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Dodatek S – Szczegółowe przepisy dotyczące drogowego transportu krajowego towarów niebezpiecznych wydane zgodnie z ustawą dotyczącą transportu towarów niebezpiecznych.

Uwagi: Przewóz sztucznych ogni jest ograniczony do dwóch krótkich okresów w ciągu roku, na przełomie roku oraz na przełomie kwietnia i maja. Przewóz od nadawcy do terminali może odbywać się bez większych problemów przy użyciu istniejącego parku pojazdów z homologacją EX. Jednak przewóz sztucznych ogni z terminali do punktów sprzedaży oraz nadwyżki towarów z powrotem do terminali jest ograniczony ze względu na brak pojazdów z homologacją EX. Przewoźnicy nie są zainteresowani inwestowaniem w tego rodzaju homologację, ponieważ nie mogą uzyskać zwrotu poniesionych nakładów. Stanowi to zagrożenie dla działalności nadawców sztucznych ogni, którzy nie mogą wprowadzić swoich produktów na rynek.

Przy stosowaniu tego odstępstwa, klasyfikacja sztucznych ogni musi być dokonywana w oparciu o domyślną listę przedstawioną w zaleceniach ONZ, dla uzyskania jak najbardziej aktualnej klasyfikacji.

Podobny rodzaj wyjątku dotyczy towarów o numerze UN 0336 i został włączony do przepisu szczególnego 651 w pkt 3.3.1 ADR 2005.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

UK Zjednoczone Królestwo

RO–bi–UK–1

Przedmiot: Przejeżdżanie przez drogi publiczne pojazdów przewożących towary niebezpieczne (N8).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: Załączniki A i B.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych po drogach publicznych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Niestosowanie przepisów dotyczących towarów niebezpiecznych w odniesieniu do ich przewozu na terenach prywatnych rozdzielonych drogą. W przypadku klasy 7 odstępstwa tego nie stosuje się do żadnego z przepisów rozporządzenia z 2002 r. dotyczącego materiałów radioaktywnych (transport drogowy).

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations 1996, reg. 3 Schedule 2(3)(b); Carriage of Explosives by Road Regulations 1996, reg. 3(3)(b).

Uwagi: Taka sytuacja może mieć miejsce, gdy towary są przewożone między terenami prywatnymi położonymi po obu stronach drogi. Przypadek taki nie stanowi przewozu towarów niebezpiecznych drogami publicznymi w normalnym znaczeniu tego terminu i w związku z tym nie powinien mieć tutaj zastosowania żaden z przepisów dotyczących towarów niebezpiecznych.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–UK–2

Przedmiot: Zwolnienie z zakazu otwierania przez kierowcę lub pomocnika kierowcy opakowań z towarami niebezpiecznymi w trakcie lokalnej dystrybucji z miejscowego składu dystrybucyjnego do detalisty lub użytkownika końcowego i od detalisty do użytkownika końcowego (z wyjątkiem klasy 7) (N11).

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 8.3.3.

Treść załącznika do dyrektywy: Zakaz otwierania przez kierowcę lub pomocnika kierowcy opakowań z towarami niebezpiecznymi.

Treść ustawodawstwa krajowego: Zakaz otwierania opakowań doprecyzowany jest zastrzeżeniem: »Jeśli nie zezwolono na to obsługującemu pojazd«.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Carriage of Dangerous Goods by Road Regulations 1996, reg. 12 (3).

Uwagi: Jeśli potraktować dosłownie zakaz sformułowany w załączniku, może on spowodować poważne problemy w dystrybucji detalicznej.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–UK–3

Przedmiot: Alternatywne przepisy dotyczące transportu skrzyń drewnianych zawierających towary o numerze UN 3065 z grupy pakowania III.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: 1.4, 4.1, 5.2 i 5.3.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące opakowania i etykietowania.

Treść ustawodawstwa krajowego: Zezwala się na transport napojów alkoholowych o zawartości objętościowej powyżej 24 %, lecz nie więcej niż 70 % alkoholu (grupa pakowania III) w skrzyniach drewnianych niedopuszczonych przez ONZ, bez etykiet ostrzegających o niebezpieczeństwie, pod warunkiem spełnienia bardziej rygorystycznych wymagań dotyczących ładunku i pojazdu.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2004: Regulation 7(13) and (14).

Uwagi: Jest to produkt o wysokiej wartości objęty rządowym podatkiem akcyzowym, który musi być przewożony między gorzelnią a składami celnymi w bezpiecznych, zaplombowanych pojazdach z oznaczeniami rządowymi. Złagodzone zostają niektóre wymagania dotyczących opakowania i etykietowania ze względu na dodatkowe wymogi zapewnienia bezpieczeństwa.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–UK–4

Przedmiot: Przyjęcie RO–bi–SE–12.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2007 Part 1.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RO–bi–UK–5

Przedmiot: Zbiórka zużytych baterii w celu unieszkodliwienia lub recyklingu.

Odniesienie do załącznika I sekcja I.1 do niniejszej dyrektywy: Załączniki A i B.

Treść załącznika do dyrektywy: Przepis szczególny 636.

Treść ustawodawstwa krajowego: Zezwala się na następujące alternatywne warunki dotyczące przepisu szczególnego 636 działu 3.3:

Zużyte ogniwa i baterie litowe (numery UN 3090 i UN 3091), zbierane i przygotowywane do przewozu w celu unieszkodliwienia z punktu zbiórki dla konsumentów do zakładu przetwarzania pośredniego, wraz z innymi ogniwami lub bateriami nielitowymi (numery UN 2800 i UN 3028), nie podlegają innym postanowieniom ADR, jeżeli spełniają następujące warunki:

 

są zapakowane w bębny IH2 lub skrzynie 4H2 zgodne z poziomem wydajności grupy pakowania II dla ciał stałych,

 

baterie litowo-jonowe nie stanowią więcej niż 5 % zawartości każdego opakowania,

 

maksymalna masa brutto każdego opakowania nie przekracza 25 kg,

 

całkowita ilość opakowań na jednostkę transportową nie przekracza 333 kg,

 

nie wolno przewozić innych towarów niebezpiecznych.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment 2007 part 1.

Uwagi: Punkty zbiórki dla konsumentów znajdują się zazwyczaj w punktach sprzedaży detalicznej i szkolenie dużej liczby osób w zakresie segregacji i pakowania zużytych baterii zgodnie z ADR nie byłoby praktyczne. System brytyjski będzie funkcjonował zgodnie z wytycznymi brytyjskiego programu działań dotyczącego odpadów i zasobów i obejmował będzie dostarczanie odpowiednich opakowań zgodnych z ADR oraz właściwych instrukcji.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.”;

2)

załącznik II sekcja II.3 otrzymuje brzmienie:

„II.3.   Odstępstwa krajowe

Odstępstwa dla państw członkowskich dotyczące transportu towarów niebezpiecznych na terytorium tych państw na podstawie art. 6 ust. 2 niniejszej dyrektywy.

Numeracja odstępstw: RA-a/bi/bii-MS-nn

RA = transport kolejowy

a/bi/bii = art. 6 ust. 2 lit. a)/lit. b) ppkt (i)/lit. b) ppkt (ii)

MS = skrót nazwy państwa członkowskiego

nn = liczba porządkowa

Na podstawie art. 6 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2008/68/WE

DE Niemcy

RA–a–DE–2

Przedmiot: Pozwolenie na stosowanie opakowań kombinowanych.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 4.1.10.4 MP2.

Treść załącznika do dyrektywy: Zakaz stosowania opakowań kombinowanych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Klasy 1.4S, 2, 3 oraz 6.1; pozwolenie na stosowanie opakowań kombinowanych w przypadku przedmiotów ujętych w klasie 1.4S (naboje do broni ręcznej), aerozoli (klasa 2) oraz materiałów czyszczących i do obróbki ujętych w klasach 3 i 6.1 (wymienione numery UN), stanowiących zestawy przeznaczone do sprzedaży w opakowaniu kombinowanym w grupie opakowaniowej II oraz w małych ilościach.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung – GGAV 2002 vom 6 November 2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 21.

Uwagi: Lista nr 30*, 30a, 30b, 30c, 30d, 30e, 30f, 30g.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

FR Francja

RA–a–FR–1

Przedmiot: Transport rejestrowanego bagażu w pociągach pasażerskich.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 7.7.

Treść załącznika do dyrektywy: Materiały i przedmioty objęte RID, wyłączone z transportu jako bagaż.

Treść ustawodawstwa krajowego: Materiały i przedmioty objęte RID, dopuszczone do przewozu jako paczki ekspresowe, można przewozić jako bagaż w pociągach pasażerskich.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté du 5 juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par chemin de fer – Article 18.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RA–a–FR–2

Przedmiot: Paczki z materiałami niebezpiecznymi przewożone w pociągach przez pasażerów.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 7.7.

Treść załącznika do dyrektywy: Materiały i przedmioty objęte RID wyłączone z transportu jako bagaż ręczny.

Treść ustawodawstwa krajowego: Dopuszcza się przewożenie jako bagażu ręcznego paczek z materiałami niebezpiecznymi przeznaczonymi do użytku osobistego lub zawodowego z zastrzeżeniem określonych warunków: stosuje się tylko przepisy odnoszące się do opakowań, oznaczania i etykietowania paczek, określone w działach 4.1, 5.2 i 3.4.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté du 5 juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par chemin de fer – Article 19.

Uwagi: Osobom z zaburzeniami oddechowymi zezwala się na przewożenie przenośnych pojemników z gazem w ilości niezbędnej na jedną podróż.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RA–a–FR–3

Przedmiot: Transport na potrzeby przewoźnika kolejowego.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 5.4.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Informacja dotycząca materiałów niebezpiecznych podawana w liście przewozowym.

Treść ustawodawstwa krajowego: Transport na potrzeby przewoźnika kolejowego w ilościach nieprzekraczających ograniczeń określonych w ppkt 1.1.3.6 nie podlega obowiązkowi zgłoszenia ładunku.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté du 5 juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par chemin de fer – Article 20.2.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RA–a–FR–4

Przedmiot: Zwolnienie z etykietowania niektórych wagonów pocztowych.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 5.3.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Obowiązek umieszczania etykiet na ścianach wagonów.

Treść ustawodawstwa krajowego: W etykiety muszą być zaopatrzone tylko wagony pocztowe przewożące ponad 3 t materiału w tej samej klasie (innej niż 1, 6.2 lub 7).

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté du 5 juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par chemin de fer – Article 21.1.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RA–a–FR–5

Przedmiot: Zwolnienie z etykietowania wagonów przewożących małe kontenery.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 5.3.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Obowiązek umieszczania etykiet na ścianach wagonów.

Treść ustawodawstwa krajowego: Jeśli etykiety umieszczone na małych kontenerach są wyraźnie widoczne, to wagony nie muszą posiadać etykiet.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté du 5 juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par chemin de fer – Article 21.2.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RA–a–FR–6

Przedmiot: Zwolnienie z etykietowania wagonów przewożących pojazdy drogowe z paczkami.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 5.3.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Obowiązek umieszczania etykiet na ścianach wagonów.

Treść ustawodawstwa krajowego: Jeśli pojazdy drogowe mają etykiety odpowiadające przewożonym przez nie paczkom, to wagony nie muszą posiadać etykiet.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Arrêté du 5 juin 2001 relatif au transport des marchandises dangereuses par chemin de fer – Article 21.3.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

SE Szwecja

RA–a–SE–1

Przedmiot: Wagon kolejowy przewożący towary niebezpieczne jako towary ekspresowe nie musi być opatrzony etykietami.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 5.3.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Wagony kolejowe przewożące towary niebezpieczne muszą posiadać etykiety.

Treść ustawodawstwa krajowego: Wagon kolejowy przewożący towary niebezpieczne jako towary ekspresowe nie musi być opatrzony etykietami.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: RID określa ograniczenia ilościowe dla towarów oznaczonych jako ekspresowe. Dlatego jest to kwestia niewielkich ilości.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

UK Zjednoczone Królestwo

RA–a–UK–1

Przedmiot: Przewóz towarów zawierających materiały radioaktywne stanowiące niewielkie zagrożenie, takich jak zegary, zegarki, czujniki dymu, tarcze kompasów.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: Większość wymagań RID.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymagania dotyczące przewozu materiałów klasy 7.

Treść ustawodawstwa krajowego: Całkowite zwolnienie z przepisów krajowych w zakresie niektórych produktów handlowych zawierających ograniczone ilości materiałów radioaktywnych.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Packaging, Labelling and Carriage of Radioactive Material by Rail Regulations 1996, reg. 2(6) (as amended by Schedule 5 of the Carriage of Dangerous Goods (Amendment) Regulations 1999).

Uwagi: Odstępstwo to jest środkiem krótkoterminowym, potrzebnym do chwili włączenia do RID zmian podobnych do przepisów IAEA.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RA–a–UK–2

Przedmiot: Złagodzenie ograniczeń w zakresie transportu mieszanych ładunków materiałów wybuchowych oraz materiałów wybuchowych z innymi towarami niebezpiecznymi, w wagonach, pojazdach i kontenerach (N4/5/6).

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 7.5.2.1 i 7.5.2.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Ograniczenia w zakresie niektórych typów ładunków mieszanych.

Treść ustawodawstwa krajowego: Ustawodawstwo krajowe jest mniej restrykcyjne w zakresie mieszanych ładunków materiałów wybuchowych, pod warunkiem że tego rodzaju transport może być wykonany bez ryzyka.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Packaging, Labelling and Carriage of Radioactive Material by Rail Regulations 1996, reg. 2(6) (as amended by Schedule 5 of the Carriage of Dangerous Goods (Amendment) Regulations 1999).

Uwagi: Zjednoczone Królestwo pragnie dopuścić kilka wersji zasad dotyczących równoczesnego przewozu materiałów wybuchowych o różnym charakterze oraz materiałów wybuchowych razem z innymi towarami niebezpiecznymi. Każda wersja będzie mieć ograniczenia ilościowe dotyczące jednego lub wielu elementów składowych ładunku i będzie dopuszczona jedynie pod warunkiem że »przedsięwzięto wszelkie uzasadnione, wykonalne praktycznie środki celem uniemożliwienia stykania się materiałów wybuchowych lub stwarzania zagrożenia w inny sposób przez wszelkie tego rodzaju towary«.

Przykłady wersji, które chce dopuścić Zjednoczone Królestwo:

1)

Materiały wybuchowe o numerach UN 0029, 0030, 0042, 0065, 0081, 0082, 0104, 0241, 0255, 0267, 0283, 0289, 0290, 0331, 0332, 0360 lub 0361 można przewozić w tym samym pojeździe z towarami niebezpiecznymi o numerze UN 1942. Ilość towaru o numerze UN 1942, który może być dopuszczony do przewozu, ogranicza się przez uznanie go za materiał wybuchowy 1.1D.

2)

Materiały wybuchowe o numerach UN 0191, 0197, 0312, 0336, 0403, 0431 lub 0453 można przewozić w tym samym pojeździe z towarami niebezpiecznymi (z wyjątkiem gazów łatwopalnych, substancji zakaźnych i substancji toksycznych) dla kategorii transportu 2 lub z towarami niebezpiecznymi dla kategorii transportu 3 bądź dla dowolnej ich kombinacji, pod warunkiem że całkowita masa lub objętość towarów niebezpiecznych dla kategorii transportu 2 nie przekracza 500 kg lub 500 l i całkowita masa netto tego rodzaju materiałów wybuchowych nie przekracza 500 kg.

3)

Materiały wybuchowe o kodzie klasyfikacyjnym 1.4G można przewozić z płynami i gazami łatwopalnymi dla kategorii transportu 2 lub z gazami niepalnymi i nietoksycznymi dla kategorii transportu 3 bądź dla dowolnej ich kombinacji w tym samym pojeździe, pod warunkiem że całkowita masa lub objętość towarów niebezpiecznych razem wziętych nie przekracza 200 kg lub 200 l i całkowita masa netto materiałów wybuchowych nie przekracza 20 kg.

4)

Artykuły wybuchowe o numerach UN 0106, 0107 lub 0257 można przewozić z artykułami wybuchowymi z grup zgodności D, E lub F, których są one składnikami. Całkowita ilość materiałów wybuchowych o numerach UN 0106, 0107 lub 0257 nie może przekraczać 20 kg.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RA–a–UK–3

Przedmiot: Dopuszczenie innej »maksymalnej całkowitej ilości przypadającej na jednostkę transportową« dla towarów klasy 1 w kategoriach 1 i 2 tabeli w ppkt 1.1.3.1.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 1.1.3.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Zwolnienia odnoszące się do charakteru przewozu.

Treść ustawodawstwa krajowego: Ustanowienie zasad dotyczących zwolnień w zakresie ograniczeń ilościowych i mieszanych ładunków materiałów wybuchowych.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2004: Regulation 3(7)(b).

Uwagi: Celem jest umożliwienie wprowadzenia różnych ograniczeń ilościowych i mnożników dla ładunków mieszanych w odniesieniu do towarów klasy 1, a mianowicie »50« dla kategorii 1 i »500« dla kategorii 2; przy obliczaniu ładunków mieszanych stosowane będą mnożniki »20« dla kategorii transportu 1 i »2« dla kategorii transportu 2.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RA–a–UK–4

Przedmiot: Przyjęcie RA–a–FR–6.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 5.3.1.3.2.

Treść załącznika do dyrektywy: Złagodzenie wymagań w zakresie oznaczania plakietkami w transporcie kombinowanym.

Treść ustawodawstwa krajowego: Wymóg dotyczący umieszczania plakietek nie dotyczy przypadków, gdy plakietki pojazdu są wyraźnie widoczne.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2004: Regulation 7(12).

Uwagi: Takie przepisy krajowe zawsze obowiązywały w Zjednoczonym Królestwie.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

RA–a–UK–5

Przedmiot: Dystrybucja towarów w opakowaniach wewnętrznych do detalistów lub użytkowników (wyłączając towary klasy 1, 4.2, 6.2 i 7) z miejscowych składów dystrybucyjnych do detalistów lub użytkowników oraz od detalistów do użytkowników końcowych.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 6.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Wymogi dotyczące konstrukcji i badania opakowań.

Treść ustawodawstwa krajowego: Nie wymaga się przydzielania opakowaniom oznaczeń RID/ADR ani UN.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: The Carriage of Dangerous Goods and Use of Transportable Pressure Equipment Regulations 2007: Regulation 26.

Uwagi: Wymagania RID są nieodpowiednie dla końcowych etapów przewozu ze składu dystrybucyjnego do detalisty lub użytkownika bądź od detalisty do użytkownika końcowego. Celem tego odstępstwa jest umożliwienie przewozu naczyń wewnętrznych z towarami przeznaczonymi do dystrybucji detalicznej na kolejowym etapie dystrybucji lokalnej bez opakowania zewnętrznego.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

Na podstawie art. 6 ust. 2 lit. a) ppkt (i) dyrektywy 2008/68/WE

DE Niemcy

RA–bi–DE–2

Przedmiot: Transport opakowanych odpadów niebezpiecznych.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 1 do 5.

Treść załącznika do dyrektywy: Klasyfikacja, opakowania i oznaczanie.

Treść ustawodawstwa krajowego: Klasy od 2 do 6.1, 8 i 9: Opakowania kombinowane i transport niebezpiecznych odpadów w opakowaniach i DPPL; odpady muszą być zapakowane w opakowania wewnętrzne (w formie, w jakiej zostały zebrane) i zaklasyfikowane do określonych grup odpadów (w celu uniknięcia niebezpiecznych reakcji w obrębie grupy odpadów); wykorzystanie specjalnych pisemnych instrukcji odnoszących się do grup odpadów i stosowanych jako list przewozowy; zbiórka odpadów domowych i laboratoryjnych itp.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Gefahrgut-Ausnahmeverordnung – GGAV 2002 vom 6 November 2002 (BGBl. I S. 4350); Ausnahme 20.

Uwagi: Lista nr 6*.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

DK Dania

RA–bi–DK 1

Przedmiot: Przewóz towarów niebezpiecznych w tunelach.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 7.5.

Treść załącznika do dyrektywy: Załadunek, wyładunek i odległości ochronne.

Treść ustawodawstwa krajowego: Ustawodawstwo określa przepisy alternatywne wobec przepisów zawartych w załączniku II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy w odniesieniu do przewozu przez tunel kolejowy w cieśninie Wielki Bełt. Wspomniane alternatywne przepisy odnoszą się jedynie do objętości ładunku oraz odległości między ładunkami towarów niebezpiecznych.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Bestemmelser om transport af eksplosiver i jernbanetunnelerne på Storebælt og Øresund, 15. februar 2005.

Uwagi:

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.

SE Szwecja

RA–bi–SE–1

Przedmiot: Transport odpadów niebezpiecznych do zakładów unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

Odniesienie do załącznika II sekcja II.1 do niniejszej dyrektywy: 2, 5.2 i 6.1.

Treść załącznika do dyrektywy: Klasyfikacja, oznaczanie i etykietowanie oraz wymagania dotyczące konstrukcji i badania opakowań.

Treść ustawodawstwa krajowego: Ustawodawstwo obejmuje kryteria uproszczonej klasyfikacji, mniej restrykcyjne wymagania dotyczące konstrukcji i badania opakowań oraz zmienione wymagania dotyczące oznakowania i etykietowania. Zamiast klasyfikować odpady niebezpieczne zgodnie z RID, kwalifikuje się je do różnych grup odpadów. Każda grupa odpadów zawiera substancje, które mogą, zgodnie z RID, być pakowane razem (pakowanie mieszane). Każde opakowanie zamiast numerem UN musi być oznaczone odpowiednim kodem grupy odpadów.

Początkowe odniesienie do ustawodawstwa krajowego: Särskilda bestämmelser om vissa inrikes transporter av farligt gods på väg och i terräng.

Uwagi: Przepisy te można stosować tylko do przewozu odpadów niebezpiecznych z publicznych punktów recyklingu do zakładów unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

Termin ważności: 30 czerwca 2015 r.”;

3)

załącznik III sekcja III.3 otrzymuje brzmienie:

„III.3.   Odstępstwa krajowe

…”.


17.3.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/59


DECYZJA KOMISJI

z dnia 16 marca 2009 r.

dotycząca niewłączenia triflumuronu do załącznika I do dyrektywy Rady 91/414/EWG oraz cofnięcia zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 1681)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2009/241/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (1), w szczególności jej art. 8 ust. 2 akapit czwarty,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG stanowi, że państwo członkowskie może, w okresie 12 lat od dnia notyfikacji wymienionej dyrektywy, zezwolić na wprowadzenie do obrotu środków ochrony roślin zawierających substancje czynne niewymienione w załączniku I do tej dyrektywy, a znajdujące się w obrocie dwa lata po notyfikacji, podczas gdy prowadzone są równocześnie stopniowe badania tych substancji w ramach programu prac.

(2)

Rozporządzenia Komisji (WE) nr 451/2000 (2) i (WE) nr 1490/2002 (3) określają szczegółowe zasady realizacji trzeciego etapu programu prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, oraz wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie, w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Wykaz ten obejmuje triflumuron.

(3)

Wpływ triflumuronu na zdrowie człowieka i środowisko naturalne został poddany ocenie zgodnie z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniach (WE) nr 451/2000 i (WE) nr 1490/2002 w odniesieniu do zakresu zastosowań proponowanych przez powiadamiającego. Ponadto w rozporządzeniach tych wyznaczono państwa członkowskie pełniące rolę sprawozdawców, które mają przedłożyć odpowiednie sprawozdania z oceny i zalecenia Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1490/2002. W przypadku triflumuronu państwem członkowskim pełniącym rolę sprawozdawcy były Włochy, a wszystkie istotne informacje przekazano dnia 15 lipca 2005 r.

(4)

Sprawozdanie z oceny zostało zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz grupę roboczą ds. oceny Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności i przedstawione Komisji w dniu 30 września 2008 r. w formie wniosków Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności z przeglądu w ramach oceny zagrożeń stwarzanych przez pestycydy dla substancji czynnej triflumuron (4). Sprawozdanie to zostało zweryfikowane przez państwa członkowskie oraz Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i sfinalizowane w dniu 2 grudnia 2008 r. w formie sprawozdania z przeglądu dotyczącego triflumuronu, opracowanego przez Komisję.

(5)

Podczas dokonywania oceny tej substancji czynnej wskazano na kilka zagrożeń. W szczególności, w oparciu o dostępne informacje, nie wykazano, że poziom narażenia konsumenta jest dopuszczalny, z powodu braku danych dotyczących rodzaju oraz poziomu istotnych pozostałości. Ze względu na brak wystarczających danych umożliwiających określenie wysokiej dawki referencyjnej dla tego metabolitu nie można było przeprowadzić oceny wysokiego ryzyka dla metabolitu M07. Ponadto brakowało danych umożliwiających ustalenie właściwej definicji pozostałości oraz ocenę poziomu pozostałości w przetworach owocowych. Stwierdzono również wysokie ryzyko dla organizmów wodnych. W rezultacie, w oparciu o dostępne informacje, niemożliwe było ustalenie, czy triflumuron spełnia kryteria włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(6)

Komisja poprosiła powiadamiającego o przedstawienie uwag w odniesieniu do wyników przeglądu oraz o poinformowanie jej, czy powiadamiający nadal chce utrzymać wniosek o wydanie zezwolenia dla substancji. Powiadamiający przedstawił uwagi, które zostały dokładnie zbadane. Jednak mimo argumentów przedstawionych przez powiadamiającego nie udało się rozwiać istniejących obaw, a oceny dokonane na podstawie przedłożonych informacji i poddane ocenie w ramach posiedzeń ekspertów Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności nie wykazały, że można się spodziewać, by w ramach proponowanych warunków stosowania środki ochrony roślin zawierające triflumuron zasadniczo spełniały wymogi ustanowione w art. 5 ust. 1 lit. a) oraz b) dyrektywy 91/414/EWG.

(7)

Nie należy zatem włączać triflumuronu do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(8)

Należy podjąć odpowiednie środki, aby istniejące zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające triflumuron zostały wycofane w ustalonym czasie i nie były odnawiane oraz aby nie były udzielane nowe zezwolenia na te produkty.

(9)

Dodatkowy okres przyznany przez państwa członkowskie na likwidację, składowanie, wprowadzanie do obrotu lub zużycie istniejących zapasów środków ochrony roślin zawierających triflumuron powinien być ograniczony do dwunastu miesięcy w celu wykorzystania istniejących zapasów nie dłużej niż przez jeden kolejny sezon wegetacyjny, tak by rolnicy mieli dostęp do środków ochrony roślin zawierających triflumuron przez 18 miesięcy od daty przyjęcia niniejszej decyzji.

(10)

Niniejsza decyzja nie wyklucza możliwości złożenia wniosku dla triflumuronu, zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, ze szczegółowymi zasadami stosowania ustanowionymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 33/2008 z dnia 17 stycznia 2008 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 91/414/EWG w odniesieniu do zwykłej i przyspieszonej procedury oceny substancji czynnych objętych programem prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej dyrektywy, ale niewłączonych do załącznika I do tej dyrektywy (5), w celu ewentualnego włączenia go do załącznika I.

(11)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Triflumuronu nie włącza się jako substancji czynnej do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

Artykuł 2

Państwa członkowskie dopilnowują, aby:

a)

zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające triflumuron zostały wycofane do dnia 16 września 2009 r.;

b)

zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające triflumuron nie były udzielane ani odnawiane, począwszy od daty publikacji niniejszej decyzji.

Artykuł 3

Dodatkowy okres przyznany przez państwa członkowskie zgodnie z przepisami art. 4 ust. 6 dyrektywy 91/414/EWG jest możliwie jak najkrótszy i upływa najpóźniej dnia 16 września 2010 r.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 marca 2009 r.

W imieniu Komisji

Androulla VASSILIOU

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 230 z 19.8.1991, s. 1.

(2)  Dz.U. L 55 z 29.2.2000, s. 25.

(3)  Dz.U. L 224 z 21.8.2002, s. 23.

(4)  Sprawozdanie naukowe EFSA (2008) 194, wnioski z przeglądu dotyczącego triflumuronu, sfinalizowane w dniu 30 września 2008 r.

(5)  Dz.U. L 15 z 18.1.2008, s. 5.