2.8.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 206/1

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 769/2008

z dnia 1 sierpnia 2008 r.

ustanawiające standardowe wartości celne w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (2), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości celnych dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w części A załącznika XV do wspomnianego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości celne w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, są ustalone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dnia 2 sierpnia 2008 r.

---

(1)  Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 510/2008 (Dz.U. L 149 z 7.6.2008, s. 61).

(2)  Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 590/2008 (Dz.U. L 163 z 24.6.2008, s. 24).

---

---

2.8.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 206/3

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 770/2008

z dnia 1 sierpnia 2008 r.

zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 349/2005 ustanawiające zasady dotyczące finansowania przez Wspólnotę środków stosowanych w stanach zagrożenia oraz zwalczania niektórych chorób zwierzęcych określonych w decyzji Rady 90/424/EWG

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (1), w szczególności jego art. 42 pkt 8a,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Decyzja Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (2) określa zasady wkładu finansowego Wspólnoty w programy zwalczania chorób zwierzęcych.

(2)	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 349/2005 (3) stosuje się do wkładu finansowego Wspólnoty, z którego korzystają państwa członkowskie w odniesieniu do wydatków kwalifikowanych związanych z niektórymi środkami stosowanymi w zwalczaniu chorób zwierzęcych.

(3)	Dyrektywa Rady 2005/94/WE z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania grypy ptaków i uchylająca dyrektywę 92/40/EWG (4) ustanawia nowe środki zwalczania tej choroby, nawet w przypadkach nisko zjadliwej grypy ptaków.

(4)

Decyzja 90/424/EWG zmieniona decyzją 2006/53/WE (5) przewiduje możliwość przyznania wkładu finansowego Wspólnoty na niektóre środki stosowane przez państwa członkowskie w zwalczaniu grypy ptaków. Artykuł 3a tej decyzji uzależnia przyznanie wkładu finansowego Wspólnoty na zwalczanie grypy ptaków od wdrożenia minimalnych środków zwalczania przewidzianych w dyrektywie 2005/94/WE.

(5)	Należy uaktualnić rozporządzenie (WE) nr 349/2005 w celu uwzględnienia tej zmiany.

(6)

Jak przewiduje rozporządzenie (WE) nr 349/2005, wsparcie finansowe Wspólnoty wypłacane jest w szczególności na podstawie wniosku o refundację zaopatrzonego w sprawozdanie finansowe uwzględniające sekcje: „odpowiednie odszkodowanie” i „koszty operacyjne”. Sekcji sprawozdania finansowego obejmującej „koszty operacyjne”, podobnie jak to ma miejsce w przypadku części „odpowiednie odszkodowanie”, powinno towarzyszyć notyfikowanie decyzji szczegółowej otwierającej wsparcie finansowe.

(7)	Mając na uwadze powyższe, należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 349/2005.

(8)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Funduszy Rolniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 349/2005 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w art. 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1.   Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wkładu finansowego Wspólnoty, z którego państwa członkowskie korzystają w zakresie kwalifikowanych wydatków określonych w art. 3, 4 i 5 niniejszego rozporządzenia w ramach środków służących zwalczaniu chorób oraz w przypadkach wymienionych w: a) artykule 3 ust. 1 oraz w art. 3a ust. 1 decyzji 90/424/EWG, z wyjątkiem chorób dotykających zwierzęta z rodziny koniowatych; b) artykule 4 ust. 1 i 2, w art. 6 ust. 3 oraz w art. 11 ust. 1 wyżej wymienionej decyzji.”;

2)

w art. 2 akapit pierwszy lit. d) otrzymuje brzmienie: „d) »niezbędne wydatki«: wydatki poniesione na zakup sprzętu lub usług, o których mowa w art. 3 ust. 2 tiret pierwsze, drugie i trzecie, w art. 3a ust. 3 tiret drugie oraz w art. 11 ust. 4 lit. a) ppkt (i)–(iv) oraz art. 11 ust. 4 lit. b) decyzji 90/424/EWG, których charakter i bezpośredni związek z wydatkami kwalifikowanymi określonymi w art. 3 zostały wykazane;”;

3)

w art. 3 lit. a) i b) otrzymują brzmienie: „a) szybkiego i odpowiedniego odszkodowania wypłacanego właścicielom zmuszonym do obowiązkowego uboju swoich zwierząt lub, w danym przypadku, obowiązkowego niszczenia jaj, zgodnie z przepisami art. 3 ust. 2 tiret pierwsze i siódme, art. 3a ust. 3 tiret pierwsze oraz art. 11 ust 4 lit. a) ppkt (i) decyzji 90/424/EWG; b) wydatków operacyjnych poniesionych i związanych z przymusowym ubojem i zniszczeniem zwierząt oraz skażonych produktów, czyszczeniem i dezynfekcją pomieszczeń oraz, w razie potrzeby, związanych z czyszczeniem, dezynfekcją lub zniszczeniem skażonych urządzeń, zgodnie z przepisami art. 3 ust. 2 tiret pierwsze, drugie i trzecie, art. 3a ust. 3 tiret drugie oraz art. 11 ust. 4 lit. a) ppkt (i)–(iv) oraz art. 11 ust. 4 lit. b) decyzji 90/424/EWG;”;

4)

w art. 7 ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie: „Sekcja sprawozdania finansowego »koszty operacyjne«, o której mowa w ust. 1 lit. a), zostaje przedstawiona w formie pliku elektronicznego zgodnie z załącznikiem IV, w ciągu sześćdziesięciu dni kalendarzowych od daty notyfikowania decyzji szczegółowej otwierającej wsparcie finansowe.”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 209 z 11.8.2005, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 479/2008 (Dz.U. L 148 z 6.6.2008, s. 1).

(2)  Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 19. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, s. 1).

(3)  Dz.U. L 55 z 1.3.2005, s. 12.

(4)  Dz.U. L 10 z 14.1.2006, s. 16.

(5)  Dz.U. L 29 z 2.2.2006, s. 37.

---

2.8.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 206/5

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 771/2008

z dnia 1 sierpnia 2008 r.

ustanawiające zasady organizacji i regulamin Rady Odwoławczej Europejskiej Agencji Chemikaliów

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (1), w szczególności jego art. 93 ust. 4 i art. 132,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 upoważnia Europejską Agencję Chemikaliów, dalej zwaną „Agencją”, do podejmowania indywidualnych decyzji w sprawie rejestracji i oceny chemikaliów oraz ustanawia Radę Odwoławczą, której zadaniem jest rozpatrywanie odwołań od decyzji, o których mowa w art. 91 ust. 1 tego rozporządzenia.

(2)	Ponieważ rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 ustanawia tylko podstawowe zasady dotyczące postępowania odwoławczego, konieczne jest ustanowienie szczegółowych zasad organizacji Rady Odwoławczej, jak również szczegółowego regulaminu, mających zastosowanie do odwołań przed Radą Odwoławczą.

(3)

Aby zagwarantować wyważoną z punktu widzenia prawnego i technicznego ocenę odwołań, w każdym postępowaniu odwoławczym powinni uczestniczyć zarówno ci członkowie Rady Odwoławczej, którzy posiadają kwalifikacje prawnicze, jak i ci, którzy posiadają kwalifikacje techniczne, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1238/2007 z dnia 23 października 2007 r. ustanawiającym zasady dotyczące kwalifikacji członków Rady Odwoławczej Europejskiej Agencji Chemikaliów (2).

(4)	Zgodnie z art. 89 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 w skład Rady Odwoławczej mają wchodzić przewodniczący i dwóch innych członków, a każdy z nich ma zastępców. Podstawowym obowiązkiem przewodniczącego jest zapewnianie jakości i spójności decyzji Rady Odwoławczej.

(5)	Aby ułatwić rozpatrywanie odwołań, dla każdej sprawy należy wyznaczyć sprawozdawcę oraz określić jego obowiązki.

(6)	Aby zapewnić sprawność i wydajność działań Rady Odwoławczej, należy ustanowić działającą pod jej auspicjami kancelarię.

(7)	Z tych samych powodów Rada Odwoławcza powinna być uprawniona do ustanawiania własnych zasad działania i regulaminu.

(8)

Aby umożliwić Radzie Odwoławczej podejmowanie ostatecznych decyzji w rozsądnym terminie, liczba jej członków może zostać zwiększona przez Zarząd Agencji zgodnie z art. 89 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. W związku z tym Rada Odwoławcza powinna być upoważniona do ustanowienia kryteriów przydziału spraw poszczególnym jej członkom.

(9)

Dowód uiszczenia opłaty z tytułu odwołania, która jest wymagana w przypadku wszelkich odwołań, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 340/2008 z dnia 16 kwietnia 2008 r. w sprawie opłat i należności wnoszonych na rzecz Europejskiej Agencji Chemikaliów na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) (3), powinien zostać dołączony do odwołania i powinien być warunkiem jego dopuszczalności.

(10)	Jeżeli zajdzie taka konieczność oraz w świetle doświadczenia nabytego w związku ze stosowaniem niniejszego rozporządzenia Komisja powinna dokonać przeglądu skuteczności jego przepisów oraz ich stosowania w praktyce i w stosownych przypadkach wprowadzić w nich zmiany.

(11)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

Organizacja Rady Odwoławczej

Sekcja 1

Rada Odwoławcza

Artykuł 1

Skład

1.   Decyzję w sprawie każdego odwołania podejmuje trzech członków Rady Odwoławczej Agencji, dalej zwanej „Radą Odwoławczą”.

Co najmniej jeden członek posiada kwalifikacje prawnicze i co najmniej jeden członek kwalifikacje techniczne zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1238/2007.

2.   Przewodniczący Rady Odwoławczej lub jeden z jego zastępców przewodniczy wszystkim postępowaniom odwoławczym.

3.   Przewodniczący zapewnia jakość i spójność decyzji Rady Odwoławczej.

Artykuł 2

Wykluczenie członków

W przypadku zastosowania procedury przewidzianej w art. 90 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 dany członek Rady Odwoławczej zostaje wezwany do przedstawienia uwag dotyczących przyczyn zgłoszenia sprzeciwu na mocy art. 90 ust. 6 tego rozporządzenia, zanim podjęta zostanie decyzja.

Do czasu podjęcia decyzji na mocy art. 90 ust. 7 tego rozporządzenia postępowanie zostaje zawieszone.

Artykuł 3

Zastępowanie członków

1.   Rada Odwoławcza, podejmując decyzję o wykluczeniu członka z postępowania zgodnie z art. 90 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, zastępuje członka jego zastępcą.

2.   Przewodniczący może zastąpić dowolnego członka Rady Odwoławczej jego zastępcą, na wniosek tego członka, w razie jego urlopu, choroby, ważnych zobowiązań lub jeżeli z innych powodów nie może on uczestniczyć w postępowaniu. Kryteria wyboru zastępcy ustanawia się zgodnie z procedurą określoną w art. 27 ust. 3.

Jeżeli członek nie może wystąpić o zastępstwo, przewodniczący może go zastąpić z urzędu.

Przewodniczący może odrzucić wniosek o zastępstwo tylko w drodze uzasadnionej decyzji.

Jeżeli przewodniczący nie może wziąć udziału w postępowaniu, wyznacza swojego zastępcę. Jeżeli przewodniczący nie jest w stanie tego zrobić, zastępcę wyznacza członek z najdłuższym stażem pracy pośród pozostałych członków rozstrzygających odwołanie lub – jeżeli staż pracy pozostałych członków jest taki sam w Radzie Odwoławczej – ten członek, który jest starszy.

3.   Jeżeli członek został zastąpiony przed przeprowadzeniem przesłuchania, postępowania nie zawiesza się, a zastępstwo pozostaje bez uszczerbku dla wcześniej podjętych czynności procesowych.

Jeżeli członek został zastąpiony po przeprowadzeniu przesłuchania, przesłuchanie przeprowadza się ponownie, chyba że strony, zastępca i pozostali dwaj członkowie rozstrzygający odwołanie postanowią inaczej.

4.   W razie zastąpienia członka jego zastępca jest związany wszelkimi tymczasowymi decyzjami podjętymi przed zastępstwem.

5.   Nieobecność członka po podjęciu ostatecznej decyzji przez Radę Odwoławczą nie stanowi przeszkody dla przeprowadzenia pozostałych czynności procesowych przez Radę Odwoławczą.

Jeżeli przewodniczący nie jest w stanie podpisać decyzji lub przeprowadzić pozostałych czynności procesowych, czynności te przeprowadza w imieniu przewodniczącego członek z najdłuższym stażem pracy pośród pozostałych członków rozstrzygających odwołanie lub – jeżeli staż pracy pozostałych członków jest taki sam w Radzie Odwoławczej – ten członek, który jest starszy.

Artykuł 4

Sprawozdawca

1.   Przewodniczący wyznacza jednego z pozostałych członków rozstrzygających odwołanie na sprawozdawcę danej sprawy lub sam pełni jego obowiązki, uwzględniając potrzebę zapewnienia równomiernego podziału obowiązków między wszystkich członków.

2.   Sprawozdawca dokonuje wstępnego rozpatrzenia odwołania.

3.   Rada Odwoławcza może, na wniosek sprawozdawcy, zdecydować o każdym środku organizacji postępowania przewidzianym w art. 15.

Wykonanie tych środków można powierzyć sprawozdawcy.

4.   Sprawozdawca sporządza projekt decyzji.

Sekcja 2

Kancelaria

Artykuł 5

Kancelaria i sekretarz kancelarii

1.   Niniejszym w ramach Agencji ustanawia się kancelarię pod auspicjami Rady Odwoławczej. Kierownikiem kancelarii jest osoba mianowana sekretarzem kancelarii zgodnie z ust. 5.

2.   Zadaniem kancelarii jest przyjmowanie, przekazywanie i sprawowanie pieczy nad dokumentami oraz dokonywanie doręczeń przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.

3.   Kancelaria prowadzi rejestr odwołań, do którego wprowadzane są odniesienia do wszelkich odwołań i powiązanych z nimi dokumentów.

4.   Personel kancelarii, w tym sekretarz, nie może uczestniczyć w żadnym postępowaniu Agencji związanym z decyzjami, od których przysługuje odwołanie na mocy art. 91 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

5.   Radę Odwoławczą wspomaga w wykonywaniu jej obowiązków sekretarz kancelarii, który jest mianowany przez dyrektora wykonawczego na wniosek przewodniczącego.

Przewodniczący jest uprawniony do wydawania instrukcji sekretarzowi kancelarii w sprawach związanych z wykonywaniem przez Radę Odwoławczą jej zadań.

6.   Sekretarz kancelarii weryfikuje, czy przestrzegane są terminy i inne wymagania formalne związane ze składaniem odwołań.

7.   Ogólne instrukcje dla sekretarza kancelarii przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 27 ust. 3.

ROZDZIAŁ II

Postępowanie

Artykuł 6

Odwołanie

1.   Odwołanie zawiera:

a)	nazwisko lub nazwę oraz miejsce zamieszkania albo siedzibę wnoszącego odwołanie;

b)	jeżeli wnoszący odwołanie wyznaczył przedstawiciela, imię i nazwisko oraz adres siedziby przedstawiciela;

c)	adres do doręczeń, jeżeli jest inny od adresów, o których mowa w lit. a) i b);

d)	odniesienie do kwestionowanej decyzji oraz określenie żądań wnoszącego odwołanie;

e)	zarzuty oraz argumenty faktyczne i prawne;

f)	w stosownym przypadku, wskazanie dowodów i wyjaśnienie faktów, na poparcie których dowody zostały przedstawione;

g)	w stosownym przypadku, wskazanie, które informacje zawarte w odwołaniu mają być traktowane jako poufne;

h)	wskazanie, czy wnoszący odwołanie zgadza się na dokonywanie doręczeń jemu osobiście lub, w stosownym przypadku, jego przedstawicielowi za pośrednictwem faksu, e-maila lub innego technicznego środka komunikacji.

2.   Zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 340/2008 do odwołania dołącza się dowód uiszczenia opłaty z tytułu odwołania.

Jeżeli wnoszący odwołanie jest osobą prawną, dołącza się również statut lub aktualny wyciąg z rejestru przedsiębiorstw albo aktualny wyciąg z rejestru stowarzyszeń albo inny dowód posiadania osobowości prawnej.

3.   Jeżeli odwołanie nie spełnia wymogów określonych w ust. 1 lit. a)–d) i w ust. 2, Sekretarz kancelarii wyznacza rozsądny termin na jego poprawienie lub uzupełnienie. Sekretarz kancelarii może wyznaczyć taki termin tylko raz.

Terminu tego nie wlicza się do terminu, o którym mowa w art. 93 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

4.   W razie stwierdzenia nieprawidłowości, która może spowodować uznanie odwołania za niedopuszczalne, sekretarz kancelarii niezwłocznie przesyła uzasadnioną opinię przewodniczącemu.

W razie wyznaczenia przez sekretarza kancelarii terminu, zgodnie z ust. 3, przesyła on taką opinię po upłynięciu tego terminu, jeżeli nieprawidłowość nie została poprawiona.

5.   Sekretarz kancelarii niezwłocznie doręcza odwołanie Agencji.

6.   Na stronie internetowej Agencji ogłasza się datę wpływu odwołania wszczynającego postępowanie, nazwiska lub nazwę oraz miejsce zamieszkania lub siedzibę stron, przedmiot sporu, żądania oraz zwięzłe przedstawienie zarzutów i głównych argumentów na poparcie odwołania.

Przewodniczący podejmuje decyzję, czy informacje wskazane przez wnoszącego odwołanie zgodnie z ust. 1 lit. g) mają być traktowane jako poufne, i dba o to, aby żadne informacje traktowane jako poufne nie zostały upublicznione w ogłoszeniu. Szczegółowe zasady ogłaszania ustanawia się zgodnie z procedurą określoną w art. 27 ust. 3.

Artykuł 7

Odpowiedź na odwołanie

1.   Agencja wnosi odpowiedź na odwołanie w terminie dwóch miesięcy od otrzymania odwołania.

Przewodniczący może, w wyjątkowych okolicznościach, przedłużyć ten termin, w odpowiedzi na uzasadniony wniosek Agencji.

2.   Odpowiedź na odwołanie zawiera:

a)	jeżeli Agencja wyznaczyła przedstawiciela, nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby przedstawiciela;

b)	zarzuty i argumenty faktyczne i prawne;

c)	w stosownym przypadku, wskazanie dowodów i wyjaśnienie faktów, na poparcie których dowody zostały przedstawione;

d)	w stosownym przypadku, wskazanie, które informacje zawarte w odpowiedzi na odwołanie mają być traktowane jako poufne;

e)	wskazanie, czy Agencja zgadza się na dokonywanie doręczeń do Agencji lub, w stosownym przypadku, jej przedstawicielowi za pośrednictwem faksu, e-maila lub innego technicznego środka komunikacji.

3.   Jeżeli Agencja, pomimo że została należycie wezwana, nie przedstawi odpowiedzi na odwołanie w terminie, postępowanie jest kontynuowane bez odpowiedzi na odwołanie.

Artykuł 8

Interwencja

1.   Każda osoba zainteresowana wynikiem sprawy przedłożonej Radzie Odwoławczej może wystąpić o dopuszczenie do sprawy przed Radą Odwoławczą w charakterze interwenienta.

2.   Wniosek określający okoliczności uprawniające do interwencji składa się w terminie dwóch tygodni od opublikowania ogłoszenia, o którym mowa w art. 6 ust. 6.

3.   Interwencja ogranicza się do poparcia lub odrzucenia żądań jednej ze stron.

4.   Wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta zawiera:

a)	nazwisko lub nazwę oraz miejsce zamieszkania albo siedzibę interwenienta;

b)	jeżeli interwenient wyznaczył przedstawiciela, nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby przedstawiciela;

c)	adres do doręczeń, jeżeli jest inny od adresów, o których mowa w lit. a) i b);

d)	określenie żądań interwenienta na poparcie lub odrzucenie, w całości lub w części, żądań jednej ze stron;

e)	zarzuty i argumenty faktyczne i prawne;

f)	w stosownym przypadku, wskazanie dowodów na poparcie żądań interwenienta;

g)	w stosownym przypadku, wskazanie, które informacje zawarte we wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta mają być traktowane jako poufne;

h)	wskazanie, czy interwenient zgadza się na dokonywanie doręczeń jemu osobiście lub, w stosownym przypadku, jego przedstawicielowi za pośrednictwem faksu, e-maila lub innego technicznego środka komunikacji.

5.   Rada Odwoławcza podejmuje decyzję o dopuszczeniu lub odrzuceniu wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta.

6.   Interwenienci pokrywają własne koszty.

Artykuł 9

Reprezentowanie

Jeżeli strona lub interwenient wyznaczyli przedstawiciela, przedstawiciel ten przedstawia pełnomocnictwo.

Artykuł 10

Składanie dokumentów procesowych

1.   Wszelkie pisma procesowe zostają podpisane i opatrzone datą.

2.   Do celów obliczania terminów dokumentu nie uznaje się za złożony, dopóki nie został złożony w kancelarii.

3.   Strona lub interwenient składają dokumenty w kancelarii osobiście lub drogą listowną. Rada Odwoławcza może jednak zezwolić stronie lub interwenientowi na składanie dokumentów faksem, e-mailem lub przy pomocy wszelkich innych technicznych środków komunikacji.

Zasady rządzące korzystaniem z technicznych środków komunikacji, w tym stosowaniem podpisu elektronicznego, przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 27 ust. 3.

Artykuł 11

Dopuszczalność odwołania

1.   Odwołanie uznaje się za niedopuszczalne z następujących powodów:

a)	odwołanie nie jest zgodne z wymogami określonymi w art. 6 ust. 1 lit. a)–d) i ust. 2 oraz w art. 9 niniejszego rozporządzenia;

b)	wnoszący odwołanie przekroczył termin złożenia odwołania określony w art. 92 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

c)	odwołanie nie jest wniesione od decyzji, o której mowa w art. 91 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006;

d)	wnoszący odwołanie nie jest ani adresatem decyzji kwestionowanej w odwołaniu, ani nie jest w stanie wykazać, że decyzja ta dotyczy go bezpośrednio i indywidualnie zgodnie z art. 92 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

2.   Jeżeli przewodniczący nie podejmie decyzji w sprawie dopuszczalności odwołania w terminie określonym w art. 93 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, odwołanie przekazuje się Radzie Odwoławczej, która bada jego motywy i dopuszczalność. Decyzja w sprawie dopuszczalności stanowi część ostatecznej decyzji.

Artykuł 12

Rozpatrywanie odwołań

1.   Nie można wskazywać nowych dowodów po dokonaniu pierwszej wymiany pism procesowych, chyba że Rada Odwoławcza uzna, że opóźnienie przedstawienia dowodów jest należycie uzasadnione.

2.   Nie można podnosić nowych zarzutów po dokonaniu pierwszej wymiany pism procesowych, chyba że Rada Odwoławcza uzna, że ich podstawą są nowe okoliczności faktyczne lub prawne, które zostały ujawnione dopiero w toku postępowania.

3.   W stosownym przypadku Rada Odwoławcza wzywa strony postępowania do przedstawienia uwag dotyczących zawiadomień wydanych przez Radę Odwoławczą lub informacji przedstawionych przez drugą stronę lub interwenientów.

Rada Odwoławcza określa rozsądny termin na przedstawianie uwag.

4.   Rada Odwoławcza powiadamia strony o zakończeniu pisemnej części postępowania.

Artykuł 13

Przesłuchania

1.   Rada Odwoławcza przeprowadza przesłuchania, jeżeli uzna je za konieczne lub na wniosek strony.

Odpowiedni wniosek składa się w terminie dwóch tygodni od daty powiadomienia strony o zakończeniu pisemnej części postępowania. Termin ten może zostać przedłużony przez przewodniczącego.

2.   Wezwanie na przesłuchanie jest przekazywane stronom przez kancelarię.

3.   Jeżeli strona, która została należycie wezwana na przesłuchanie, nie stawi się na nim, postępowanie może być kontynuowane bez tej strony.

4.   Przesłuchania przed Radą Odwoławczą są publiczne, chyba że Rada Odwoławcza, z urzędu lub na wniosek strony, podejmie, z ważnych powodów, inną decyzję.

5.   Przesłuchanie otwiera i prowadzi przewodniczący, który czuwa nad utrzymaniem porządku przesłuchania.

Przewodniczący i inni członkowie mogą zadawać pytania stronom lub ich przedstawicielom.

6.   Sekretarz kancelarii jest odpowiedzialny za sporządzenie protokołu z każdego przesłuchania.

Protokół podpisywany jest przez przewodniczącego i sekretarza kancelarii i stanowi dokument urzędowy.

Przed podpisaniem protokołu świadkom lub biegłym umożliwia się zweryfikowanie i potwierdzenie zawartości tych części protokołu, które zawierają przedstawione przez nich dowody.

7.   Przesłuchanie może mieć formę wideokonferencji lub odbywać się przy użyciu innych technologii komunikacyjnych, jeżeli dostępne są odpowiednie środki techniczne.

Artykuł 14

System językowy

1.   Językiem postępowania odwoławczego jest język, w którym złożono odwołanie.

Jeżeli wnoszący odwołanie jest adresatem decyzji, od której wniesiono odwołanie, odwołanie wnosi się w języku tej decyzji lub w jednym z języków urzędowych Wspólnoty, który występuje w dokumentach, na podstawie których wydano decyzję, w tym w jakichkolwiek informacjach przedłożonych zgodnie z art. 10 lit. a) ppkt i) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.

2.   Języka postępowania używa się w postępowaniu pisemnym i ustnym, w protokołach oraz decyzjach Rady Odwoławczej.

Do wszelkich wspomagających sprawę dokumentów zredagowanych w innym języku niż język postępowania załącza się jego przekład na język postępowania.

W przypadku obszernych dokumentów wymagane przekłady mogą być ograniczone do wyciągów. Rada Odwoławcza może jednak w każdej chwili zażądać, z urzędu lub na wniosek jednej ze stron, pełniejszego lub całościowego przekładu.

3.   Na wniosek strony i po wysłuchaniu drugiej strony Rada Odwoławcza może zezwolić na używanie urzędowego języka Wspólnoty innego niż język postępowania, w trakcie całego postępowania lub jego części.

4.   Na wniosek interwenienta i po wysłuchaniu stron Rada Odwoławcza może zezwolić interwenientowi na używanie urzędowego języka Wspólnoty innego niż język postępowania.

5.   Jeżeli świadek lub biegły oświadczy, że nie jest w stanie właściwie wyrazić się w języku postępowania, Rada Odwoławcza może zezwolić mu na używanie innego języka urzędowego Wspólnoty.

6.   Jeżeli Rada Odwoławcza zezwoli na używanie języka innego niż język postępowania, kancelaria zapewnia przekład pisemny lub ustny.

Artykuł 15

Środki organizacji postępowania

1.   Rada Odwoławcza może na każdym etapie postępowania zdecydować o środkach organizacji postępowania.

2.   Celem środków organizacji postępowania jest w szczególności:

a)	zapewnienie właściwego przebiegu procedury pisemnej lub ustnej oraz usprawnienie przeprowadzania dowodów;

b)	określenie kwestii, w odniesieniu do których argumentacja stron wymaga uzupełnienia;

c)	wyjaśnienie zakresu żądań stron, ich zarzutów i argumentów oraz wyjaśnienie istniejących między nimi kwestii spornych.

3.   Środki organizacji postępowania mogą obejmować w szczególności:

a)	zadawanie pytań stronom;

b)	wzywanie stron do składania oświadczeń ustnych lub pisemnych, dotyczących niektórych aspektów sporu;

c)	żądanie od stron postępowania lub osób trzecich przedstawienia informacji;

d)	żądanie przedstawienia dokumentów dotyczących sprawy;

e)	wzywanie stron lub ich przedstawicieli na posiedzenia;

f)	zwracanie uwagi na kwestie, które wydają się mieć szczególne znaczenie lub na fakt, że niektóre zagadnienia nie wydają się być już sporne;

g)	czynienie obserwacji, które mogą pomóc na skoncentrowaniu się na kwestiach zasadniczych podczas postępowania.

Artykuł 16

Dowody

1.   W postępowaniu przed Radą Odwoławczą metody przeprowadzania dowodów mogą obejmować:

a)	żądanie przedstawienia informacji;

b)	przedstawienie dokumentów i innych materiałów dowodowych;

c)	przesłuchanie stron lub świadków;

d)	opinie biegłych.

Szczegółowe zasady przeprowadzania dowodów określa się zgodnie z procedurą określoną w art. 27 ust. 3.

2.   Jeżeli Rada Odwoławcza uzna, że niezbędne jest ustne przedstawienie dowodów przez stronę, świadka lub biegłego, wzywa daną osobę do stawienia się przed Radą.

3.   Strony są informowane o planowanym przesłuchaniu świadka lub biegłego przed Radą Odwoławczą. Mają one prawo być obecne i zadawać świadkowi lub biegłemu pytania.

Strony mogą sprzeciwić się wezwaniu świadka lub powołaniu biegłego ze względu na brak kompetencji w odniesieniu do odwołania. W razie wniesienia takiego sprzeciwu kwestia ta podlega rozstrzygnięciu przez Radę Odwoławczą.

4.   Przed przedstawieniem dowodów każdy biegły lub świadek przedstawia informacje o jakimkolwiek osobistym interesie, który może mieć w tej sprawie, lub o wcześniejszym zaangażowaniu w sprawę w charakterze przedstawiciela jednej ze stron, lub o uczestniczeniu w podejmowaniu decyzji będącej przedmiotem odwołania.

Jeżeli biegły lub świadek sam nie złoży takiego oświadczenia, uwagę Rady Odwoławczej na tę kwestię mogą zwrócić strony.

5.   Sprzeciw wobec wezwania świadka lub wyznaczenia biegłego wnosi się w terminie dwóch tygodni od zawiadomienia stron o wezwaniu świadka lub wyznaczeniu biegłego. Strona przedstawia powody swojego sprzeciwu i wskazuje dowody na jego poparcie.

6.   Jeżeli świadek lub biegły złożyli zeznania, zapisuje się je w protokole.

Artykuł 17

Koszty związane z przeprowadzeniem dowodów

1.   Świadkom i biegłym wezwanym przez Radę Odwoławczą, którzy się przed nią stawią, przysługuje zwrot kosztów podróży i pobytu.

Świadkom wezwanym przez Radę Odwoławczą, którzy się przed nią stawią, przysługuje odpowiednie wynagrodzenie za utratę zarobku.

Biegłym nienależącym do personelu Agencji przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę.

2.   Należności wypłaca się świadkom po złożeniu zeznania, a biegłym po spełnieniu ich obowiązków lub wykonaniu zadań. Możliwe jest jednak wypłacenie zaliczki.

3.   Zarząd Agencji ustanawia zasady obliczania wypłacanych kwot i zaliczek.

4.   Zgodnie z procedurą określoną w art. 27 ust. 3 oraz w porozumieniu z Zarządem ustanawiane są szczegółowe zasady dotyczące następujących kwestii:

a)	kto ponosi koszty przeprowadzenia dowodów;

b)	ustaleń dotyczących wszelkich płatności z tytułu zwrotu kosztów, rekompensat i wynagrodzeń dla świadków i biegłych.

5.   Zasady określone w ust. 3 i 4 biorą pod uwagę, w stosownym przypadku, podobne zasady istniejące w innych obszarach prawa wspólnotowego.

Artykuł 18

Właściwość

Jeżeli Rada Odwoławcza przekazuje sprawę właściwemu organowi Agencji zgodnie z art. 93 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, ten ostatni jest związany rozumowaniem w decyzji Rady Odwoławczej, chyba że nastąpiła zmiana okoliczności.

Artykuł 19

Narada

1.   W naradzie w sprawie odwołania uczestniczą wyłącznie trzej członkowie Rady Odwoławczej rozstrzygający odwołanie. Narada jest i pozostaje tajna.

2.   W czasie narady każdy członek przedstawia swoją opinię i jej uzasadnienie.

W pierwszej kolejności swoją opinię przedstawia sprawozdawca; jeżeli sprawozdawcą nie jest przewodniczący, przewodniczący przedstawia swoją opinię jako ostatni.

Artykuł 20

Głosowanie

Jeżeli konieczne jest głosowanie, głosy oddaje się w porządku określonym w art. 19 ust. 2 akapit drugi. Jednak jeżeli przewodniczący pełni równocześnie funkcję sprawozdawcy, oddaje on głos jako ostatni.

Decyzje podejmowane są większością głosów.

Wstrzymanie się od głosu nie jest dozwolone.

Artykuł 21

Decyzje

1.   Decyzja zawiera:

a)	stwierdzenie, że decyzję wydała Rada Odwoławcza;

b)	datę wydania decyzji;

c)	imiona i nazwiska członków Rady Odwoławczej biorących udział w postępowaniu;

d)	nazwiska lub nazwy stron postępowania odwoławczego i interwenientów oraz ich przedstawicieli;

e)	określenie żądań stron;

f)	zwięzłe przedstawienie stanu faktycznego;

g)	wskazanie powodów stanowiących podstawę decyzji;

h)	sentencję decyzji Rady Odwoławczej, w tym, jeżeli jest to konieczne, zasądzenie kosztów przeprowadzenia dowodów oraz decyzję w sprawie zwrotu opłat na mocy art. 10 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 340/2008.

2.   Decyzję podpisuje przewodniczący i sekretarz kancelarii. Mogą oni zastosować podpis elektroniczny.

Oryginał decyzji zostaje złożony w kancelarii.

3.   Decyzję doręcza się stronom zgodnie z art. 22.

4.   Decyzji towarzyszy wzmianka, że podlega ona zaskarżeniu na mocy art. 230 Traktatu i art. 94 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Wzmianka określa termin dla wszczęcia takich czynności.

Niezamieszczenie takiej wzmianki nie powoduje nieważności decyzji.

5.   Ostateczne decyzje Rady Odwoławczej są publikowane w pełnym brzmieniu i w odpowiedniej formie, chyba że przewodniczący zadecyduje inaczej w odpowiedzi na uzasadniony wniosek jednej ze stron.

Artykuł 22

Doręczanie dokumentów

Sekretarz kancelarii zapewnia, że decyzje i komunikaty Rady Odwoławczej są doręczane stronom i interwenientom.

Doręczenia dokonuje się w jednej z następujących form:

1)	list polecony za potwierdzeniem odbioru;

2)	osobiste doręczenie kopii za potwierdzeniem odbioru;

3)	wszelkie techniczne środki komunikacji dostępne Radzie Odwoławczej, których zastosowanie do tego celu zostało zaakceptowane przez stronę lub jej przedstawiciela.

Artykuł 23

Terminy

1.   Termin wyznaczony lub ustalony na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 lub niniejszego rozporządzenia do celów postępowania odwoławczego jest obliczany zgodnie z ust. 2–6 niniejszego artykułu.

2.   Jeżeli początkiem terminu oznaczonego w dniach, tygodniach, miesiącach lub latach jest dzień, w którym następuje pewne zdarzenie lub czynność, przy obliczaniu terminu nie uwzględnia się tego dnia.

3.   Termin oznaczony w tygodniach, miesiącach lub latach upływa tego dnia w ostatnim tygodniu, miesiącu lub roku, który nazwą lub cyfrą odpowiada temu dniowi, w którym stanowiące początek jego terminu zdarzenie nastąpiło lub czynność została podjęta.

Jeżeli w terminie oznaczonym w miesiącach lub latach dzień, w którym powinien upłynąć, termin nie następuje w ostatnim miesiącu, termin upływa ostatniego dnia tego miesiąca.

4.   Jeżeli termin oznaczony jest w miesiącach i dniach, oblicza się najpierw pełne miesiące, a następnie dni.

5.   Do biegu terminów wlicza się święta urzędowe Agencji, soboty i niedziele.

6.   Jeżeli koniec terminu przypada w sobotę, niedzielę lub w dniu święta urzędowego Agencji, termin upływa następnego dnia roboczego.

Artykuł 24

Przedłużenie i przekroczenie terminów

1.   Terminy wyznaczone na mocy niniejszego rozporządzenia mogą być przedłużane przez tego, który je wyznaczył.

2.   Przekroczenie terminu pozostaje bez uszczerbku dla uprawnień strony, pod warunkiem że dana strona dowiedzie zaistnienia nieprzewidywalnych okoliczności lub działania siły wyższej w sposób zadowalający Radę Odwoławczą.

Artykuł 25

Zawieszenie postępowania

Na wniosek strony lub z urzędu Rada Odwoławcza może, po wysłuchaniu stron, zawiesić postępowanie.

W razie sprzeciwu stron wobec zawieszenia decyzję tę podejmuje się w drodze uzasadnionej decyzji.

Artykuł 26

Sprostowania

Rada Odwoławcza może po wysłuchaniu stron, z urzędu lub na wniosek strony złożony w terminie jednego miesiąca od doręczenia decyzji, sprostować błędy pisarskie albo rachunkowe i inne oczywiste omyłki w decyzji.

ROZDZIAŁ III

Przepisy końcowe

Artykuł 27

Środki wykonawcze

1.   Dodatkowe przepisy proceduralne konieczne do zapewnienia sprawnego rozpatrywania odwołań oraz zasady konieczne do organizacji pracy Rady Odwoławczej, w tym zasady dotyczące przydzielania spraw członkom, mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą określoną w ust. 3.

2.   Praktyczne instrukcje dla stron i interwenientów oraz instrukcje w sprawie przygotowania i przeprowadzania przesłuchań przed Radą Odwoławczą, a także składania i doręczania pism procesowych lub uwag mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą określoną w ust. 3.

3.   Przewodniczący i dwóch pozostałych członków, mianowanych zgodnie z art. 89 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, przyjmują zasady i środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu większością głosów.

Artykuł 28

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

---

(1)  Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1; sprostowanie w Dz.U. L 136 z 29.5.2007, s. 3. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 1354/2007 (Dz.U. L 304 z 22.11.2007, s. 1).

(2)  Dz.U. L 280 z 24.10.2007, s. 10.

(3)  Dz.U. L 107 z 17.4.2008, s. 6.

---

2.8.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 206/14

---

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 772/2008

z dnia 1 sierpnia 2008 r.

zmieniające ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności przywozowych na niektóre produkty w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1109/2007, na rok gospodarczy 2007/2008

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 36,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych do przywozu cukru białego, cukru surowego i niektórych syropów w odniesieniu do roku gospodarczego 2007/2008 zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1109/2007 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 757/2008 (4).

(2)	Dane, którymi obecnie dysponuje Komisja, prowadzą do zmiany wymienionych kwot, zgodnie z zasadami i szczegółowymi przepisami wykonawczymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności stosowane do przywozu produktów, o których mowa w art. 36 rozporządzenia (WE) nr 951/2006, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1109/2007 w odniesieniu do roku gospodarczego 2007/2008, zmienia się zgodnie z kwotami wskazanymi w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 2 sierpnia 2008 r.

---

(1)  Dz.U. L 58 z 28.2.2006, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1260/2007 (Dz.U. L 283 z 27.10.2007, s. 1). Rozporządzenie (WE) nr 318/2006 zastępuje się rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1) od dnia 1 października 2008 r.

(2)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 514/2008 (Dz.U. L 150 z 10.6.2008, s. 7).

(3)  Dz.U. L 253 z 28.9.2007, s. 5.

(4)  Dz.U. L 205 z 1.8.2008, s. 16.

---

---

2.8.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 206/16

---

DECYZJA PODJĘTA W DRODZE POROZUMIENIA MIĘDZY PRZEDSTAWICIELAMI RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH

z dnia 18 czerwca 2008 r.

w sprawie lokalizacji siedziby Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii

(2008/634/WE)

PRZEDSTAWICIELE RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH,

uwzględniając art. 289 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	O utworzeniu Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii postanowiono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiającym Europejski Instytut Innowacji i Technologii (1).

(2)	Należy zadecydować o lokalizacji siedziby instytutu,

STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Europejski Instytut Innowacji i Technologii ma siedzibę w Budapeszcie.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja, która zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.

---

(1)  Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 1.

---

2.8.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 206/17

---

DECYZJA KOMISJI

z dnia 22 lipca 2008 r.

w sprawie przywozu do Wspólnoty nasienia, komórek jajowych i zarodków owiec i kóz w odniesieniu do wykazów państw trzecich i punktów pobierania nasienia oraz zespołów pobierania zarodków i wymagań dotyczących wydawania świadectw

(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 3625)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/635/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającą wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczegółowych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (1), w szczególności jej art. 17 ust. 2 lit. b), art. 17 ust. 3, art. 18 ust. 1 tiret pierwsze oraz zdanie wprowadzające i lit. b) jej art. 19,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa 92/65/EWG ustanawia wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczegółowych aktach prawa wspólnotowego określonych w tejże dyrektywie. Ponadto przewiduje ona utworzenie wykazu tych państw trzecich lub części państw trzecich będących w stanie zapewnić gwarancje równoważne gwarancjom przewidzianym w jej rozdziale II, z których państwa członkowskie mogą przywozić nasienie, komórki jajowe oraz zarodki owiec i kóz.

(2)	Dyrektywa 92/65/EWG przewiduje również utworzenie wykazu punktów pobierania nasienia i zarodków w państwach trzecich, którym to punktom państwa trzecie są w stanie udzielić gwarancji określonych w art. 11 tej dyrektywy.

(3)	Jednak z uwagi na spójność prawodawstwa wspólnotowego i uwzględniając nazewnictwo międzynarodowe, w odniesieniu do punktów pobierania komórek jajowych i zarodków owiec i kóz właściwsze byłoby zastąpienie określenia „punkty pobierania” określeniem „zespoły pobierania zarodków”.

(4)	Jak stanowi dyrektywa 92/65/EWG, nasienie, komórki jajowe i zarodki owiec i kóz przywożone do Wspólnoty muszą być opatrzone świadectwami zdrowia, których wzory należy ustalić zgodnie z tą dyrektywą.

(5)	Dyrektywa 92/65/EWG przewiduje również ustanowienie szczególnych wymagań dotyczących zdrowia zwierząt lub gwarancji równoważnych gwarancjom przewidzianym w tej dyrektywie w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty nasienia, komórek jajowych oraz zarodków owiec i kóz.

(6)

Decyzja Komisji 94/63/WE z dnia 31 stycznia 1994 r. ustanawiająca wykaz państw trzecich, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz nasienia, komórek jajowych i zarodków owiec i kóz oraz komórek jajowych i zarodków świń (2) stanowi, że państwa członkowskie dopuszczają przywóz nasienia, komórek jajowych i zarodków owiec i kóz z państw trzecich znajdujących się w wykazie w załączniku do decyzji Rady 79/542/EWG (3), z których dopuszcza się przywóz żywych owiec i kóz.

(7)	Decyzję 94/63/WE uchylono decyzją Komisji 2008/636/WE (4).

(8)	W związku z powyższym, niniejszą decyzją należy ustanowić wykaz państw trzecich, z których państwa członkowskie powinny dopuszczać przywóz nasienia, komórek jajowych i zarodków owiec i kóz.

(9)	Niniejszą decyzją należy również ustanowić wykazy punktów pobierania nasienia i zespołów pobierania zarodków w państwach trzecich, z których państwa członkowskie powinny dopuszczać przywóz nasienia, komórek jajowych i zarodków owiec i kóz.

(10)

Artykuł 17 ust. 3 dyrektywy 92/65/EWG ustanawia procedurę wprowadzania zmian w wykazach punktów pobierania nasienia i zespołów pobierania zarodków w państwach trzecich, z których państwa członkowskie powinny dopuszczać przywóz nasienia, komórek jajowych i zarodków owiec i kóz. Zmienione wykazy publikuje się na stronie internetowej Komisji (5).

(11)

Dla zachowania spójności prawodawstwa wspólnotowego we wzorze świadectwa zdrowia dla przywozu nasienia owiec i kóz określonym w niniejszej decyzji należy uwzględnić wymagania regulujące handel wewnątrzwspólnotowy owcami i kozami do hodowli oraz szczególne systemy badań kontrolnych tych zwierząt, określone w dyrektywie Rady 91/68/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy owcami i kozami (6).

(12)	Warunki zdrowotne zwierząt w odniesieniu do przywozu do Wspólnoty owiec i kóz przeznaczonych do hodowli określono w decyzji 79/542/EWG. Wymagania te należy również uwzględnić we wzorze świadectwa zdrowia do celów przywozu nasienia owiec i kóz określonym w niniejszej decyzji.

(13)

Niektóre choroby zakaźne owiec i kóz przenoszą się przez nasienie. W związku z tym zachodzi konieczność przeprowadzenia szczegółowych badań zdrowia zwierząt w celu rozpoznania takich chorób, zgodnych ze szczególnymi programami badań wykazującymi przemieszczanie dawcy poprzedzające oraz następujące w czasie pobierania nasienia. Wymienione badania i programy badań powinny być zgodne ze standardami międzynarodowymi, a przy tym należy je uwzględnić we wzorze świadectwa zdrowia do celów przywozu nasienia owiec i kóz określonym w niniejszej decyzji.

(14)

Należy uwzględnić również przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001 z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiającego zasady dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych przenośnych gąbczastych encefalopatii (7) oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 546/2006 z dnia 31 marca 2006 r. wykonującego rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do krajowych programów kontroli trzęsawki owiec i dodatkowych gwarancji oraz ustanawiającego odstępstwo od pewnych wymogów decyzji 2003/100/WE i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1874/2003 (8).

(15)

Warunki sanitarne dotyczące pobierania, przetwarzania, przechowywania i przewożenia komórek jajowych i zarodków oraz warunki zdrowotne mające zastosowanie do dawczyń ustanowiono w rozdziałach III i IV załącznika D do dyrektywy 92/65/EWG. Konieczne jest jednak ustanowienie w niniejszej decyzji dodatkowych gwarancji, zwłaszcza w odniesieniu do urzędowego nadzoru weterynaryjnego nad zespołami pobierania zarodków.

(16)

Mając na względzie przejrzystość prawodawstwa wspólnotowego, w niniejszej decyzji należy określić wykaz państw trzecich i zatwierdzonych punktów pobierania nasienia w tych państwach, z których państwa członkowskie powinny dopuszczać przywóz do Wspólnoty nasienia owiec i kóz, wykaz państw trzecich i zatwierdzonych zespołów pobierania zarodków w tych państwach, z których państwa członkowskie powinny dopuszczać przywóz do Wspólnoty komórek jajowych i zarodków wymienionych gatunków, jak również wymagania dotyczące wydawania świadectw dla takiego przywozu, tak aby uwzględnić wszystkie wymienione wymagania w jednym akcie prawnym.

(17)

Stosując niniejszą decyzję, należy mieć na uwadze szczególne wymagania dotyczące wydawania świadectw przewidziane w pkt 7 lit. b) rozdziału IX(B) dodatku 2 do załącznika 11 do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi (9), zatwierdzonej decyzją (2002/309/WE, Euratom) Rady i – w odniesieniu do umowy w sprawie współpracy naukowej i technologicznej – Komisji z dnia 4 kwietnia 2002 r. w sprawie zawarcia siedmiu umów z Konfederacją Szwajcarską (10). W konsekwencji w odniesieniu do przywozu ze Szwajcarii do Wspólnoty nasienia, komórek jajowych i zarodków owiec i kóz należy stosować świadectwa ustanowione w decyzji Komisji 95/388/WE z dnia 19 września 1995 r. określającej wzór świadectwa stosowanego w wewnątrzwspólnotowym handlu nasieniem, komórkami jajowymi i zarodkami owiec i kóz (11), zgodne ze wzorem przyjętym w tej decyzji.

(18)

Stosując niniejszą decyzję, należy mieć na uwadze szczególne wymagania dotyczące wydawania świadectw oraz wzory poświadczeń zdrowotności, które mogą zostać ustanowione zgodnie z Umową między Wspólnotą Europejską a rządem Kanady o środkach sanitarnych dla ochrony zdrowia ludzi i zwierząt, w związku z handlem żywymi zwierzętami i produktami pochodzenia zwierzęcego (12), zatwierdzoną decyzją Rady 1999/201/WE (13).

(19)

Stosując niniejszą decyzję, należy również uwzględniać szczególne wymagania dotyczące wydawania świadectw oraz wzory poświadczeń zdrowotności, które mogą zostać ustanowione zgodnie z Umową między Wspólnotą Europejską a Nową Zelandią w sprawie środków sanitarnych stosowanych w handlu żywymi zwierzętami i produktami zwierzęcymi (14), zatwierdzoną decyzją Rady 97/132/WE (15).

(20)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przywóz nasienia

Państwa członkowskie powinny dopuszczać przywóz nasienia owiec i kóz pobranego w państwie trzecim oraz w zatwierdzonym punkcie pobierania nasienia wymienionym w załączniku I i spełniającego wymagania dotyczące zdrowia zwierząt określone we wzorze świadectwa zdrowia zamieszczonym w załączniku II.

Artykuł 2

Przywóz komórek jajowych i zarodków

Państwa członkowskie dopuszczają przywóz komórek jajowych i zarodków owiec i kóz, pobranych w państwie trzecim oraz przez zatwierdzony zespół pobierania zarodków wymieniony w załączniku III i spełniających wymagania dotyczące zdrowia zwierząt określone we wzorze świadectwa zdrowia zamieszczonym w załączniku IV.

Artykuł 3

Stosowanie

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 września 2008 r.

Artykuł 4

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

---

(1)  Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54. Dyrektywa zmieniona decyzją Komisji 2007/265/WE (Dz.U. L 114 z 1.5.2007, s. 17).

(2)  Dz.U. L 28 z 2.2.1994, s. 47. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2004/211/WE (Dz.U. L 73 z 11.3.2004, s. 1).

(3)  Dz.U. L 146 z 14.6.1979, s. 15. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2008/61/WE (Dz.U. L 15 z 18.1.2008, s. 33).

(4)  Zob. s. 32 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(5)  http://circa.europa.eu/irc/sanco/vets/info/data/semen/semen.html

(6)  Dz.U. L 46 z 19.2.1991, s. 19. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/104/WE (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, s. 352).

(7)  Dz.U. L 147 z 31.5.2001, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 571/2008 (Dz.U. L 161 z 20.6.2008, s. 4).

(8)  Dz.U. L 94 z 1.4.2006, s. 28.

(9)  Dz.U. L 114 z 30.4.2002, s. 132.

(10)  Dz.U. L 114 z 30.4.2002, s. 1.

(11)  Dz.U. L 234 z 3.10.1995, s. 30. Decyzja zmieniona decyzją 2005/43/WE (Dz.U. L 20 z 22.1.2005, s. 34).

(12)  Dz.U. L 71 z 18.3.1999, s. 3.

(13)  Dz.U. L 71 z 18.3.1999, s. 1.

(14)  Dz.U. L 57 z 26.2.1997, s. 5.

(15)  Dz.U. L 57 z 26.2.1997, s. 4. Decyzja zmieniona decyzją 1999/837/WE (Dz.U. L 332 z 23.12.1999, s. 1).

---

---

---

---

---

2.8.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 206/32

---

DECYZJA KOMISJI

z dnia 22 lipca 2008 r.

ustanawiająca wykaz krajów trzecich, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz komórek jajowych i zarodków świń

(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 3671)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/636/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającą wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczegółowych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (1), w szczególności w formule wprowadzającej i w art. 17 ust. 3 lit. a) oraz art. 28,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa 92/65/EWG ustanawia wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczegółowych aktach wspólnotowych, o których mowa w niniejszej decyzji. Przewiduje ona także utworzenie wykazu tych krajów trzecich lub części krajów trzecich, będących w stanie zapewnić gwarancje równoważne gwarancjom przewidzianym w niniejszej decyzji, z których państwa członkowskie mogą przywozić nasienie, komórki jajowe oraz zarodki świń.

(2)

Część III załącznika do decyzji Komisji 94/63/WE z dnia 31 stycznia 1994 r. ustanawiającej wykaz państw trzecich, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz nasienia, komórek jajowych i zarodków owiec i kóz oraz komórek jajowych i zarodków świń (2) ustanawia wykaz państw trzecich, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz komórek jajowych i zarodków świń, oraz państw trzecich, z których nasienie trzody chlewnej może być przywożone zgodnie z decyzją Komisji 2002/613/WE z dnia 19 lipca 2002 r. ustanawiającą warunki przywozu nasienia trzody chlewnej (3).

(3)	Decyzja 94/63/WE była wielokrotnie zmieniana w celu uwzględnienia nowych osiągnięć rozwoju naukowego i technicznego. Obecnie dotyczy nasienia, komórek jajowych i zarodków owiec i kóz oraz komórek jajowych i zarodków świń.

(4)	Komisja zamierza ustanowić w formie oddzielnego aktu warunki dotyczące zdrowia zwierząt mające zastosowanie przy przywozie do Wspólnoty nasienia, komórek jajowych i zarodków owiec i kóz, włącznie z wykazem krajów trzecich, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz tych towarów.

(5)

Decyzja 2002/613/WE ustanawia wykaz krajów trzecich, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz nasienia trzody chlewnej. Wykaz ten powstał w oparciu o stan zdrowia zwierząt krajów trzecich, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz żywej trzody chlewnej. Jako że nie ma żadnych dowodów naukowych sugerujących, że w odniesieniu do głównych egzotycznych chorób zaraźliwych ryzyko związane ze stanem zdrowia świń dawców płci męskiej i żeńskiej mogłoby być złagodzone dzięki leczeniu zarodka, należy z uwagi na konieczność zapewnienia zgodności i spójności prawodawstwa Wspólnoty odwołać się do tego wykazu w niniejszej decyzji, ustanawiając wykaz krajów trzecich, z których państwa członkowskie zezwalają na przywóz komórek jajowych i zarodków danych gatunków.

(6)	Dla zachowania jasności prawodawstwa wspólnotowego należy uchylić decyzję 94/63/WE.

(7)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Państwa członkowskie zezwalają na przywóz komórek jajowych i zarodków świń z krajów trzecich, z których nasienie trzody chlewnej może być przywożone zgodnie z art. 1 decyzji 2002/613/WE.

Artykuł 2

Uchyla się decyzję 94/63/WE.

Artykuł 3

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 września 2008 r.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

---

(1)  Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2007/265/WE (Dz.U. L 114 z 1.5.2007, s. 17).

(2)  Dz.U. L 28 z 2.2.1994, s. 47. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2004/211/WE (Dz.U. L 73 z 11.3.2004, s. 1).

(3)  Dz.U. L 196 z 25.7.2002, s. 45. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2007/14/WE (Dz.U. L 7 z 12.1.2007, s. 28).

---

2.8.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 206/34

---

Sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 717/2008 z dnia 17 lipca 2008 r. ustanawiającego wspólnotową procedurę zarządzania kontyngentami ilościowymi

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 198 z dnia 26 lipca 2008 r. )

Strona 1 okładki – w spisie treści, strona 1 – w tytule oraz strona 6 – w przepisach końcowych:

zamiast:

„17 lipca 2008 r.”,

powinno być:

„15 lipca 2008 r.”.

---

2.8.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 206/34

---

Sprostowanie do dyrektywy Rady 94/28/WE z dnia 23 czerwca 1994 r. ustanawiającej zasady odnoszące się do warunków genealogicznych i zootechnicznych stosowanych w przywozie z państw trzecich zwierząt, ich nasienia, komórek jajowych i zarodków oraz zmieniająca dyrektywę 77/504/EWG w sprawie zwierząt hodowlanych czystorasowych z gatunku bydła

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 178 z dnia 12 lipca 1994 r. )

(Polskie wydanie specjalne, rozdział 03, tom 16, s. 238)

Strona 239,

—	art. 2 ust. 1,

—	art. 3 ust. 1,

—	art. 3 ust. 2, zdanie wprowadzające,

—	art. 3 ust. 2 lit. b),

—	art. 3 ust. 2 lit. d),

—	art. 4 tiret pierwsze,

—	art. 5 tiret pierwsze, oraz

strona 240,

—	art. 6 tiret pierwsze,

—	art. 7 tiret pierwsze:

termin „władze” zastępuje się odpowiednio słowem „podmioty” wraz z odpowiednim dostosowaniem gramatycznych form wyrazów w zdaniu.

---

2.8.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 206/35

---

Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2402/96 z dnia 17 grudnia 1996 r. otwierającego i określającego zarządzanie niektórymi rocznymi kontyngentami taryfowymi na słodkie ziemniaki i skrobię z manioku

( Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich L 327 z dnia 18 grudnia 1996 r. )

(Polskie wydanie specjalne, rozdział 02, tom 07, s. 297)

1.	Strona 297, art. l pkt 1):

zamiast:

„1)	roczny bezcłowy kontyngent taryfowy na przywóz do Wspólnoty 5 000 ton słodkich ziemniaków, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, o kodzie CN 0714 20 90, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej;”,

powinno być:

„1)	roczny bezcłowy kontyngent taryfowy na przywóz do Wspólnoty 5 000 ton słodkich ziemniaków, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, o kodzie CN 0714 20 90, pochodzących z państw trzecich innych niż Chińska Republika Ludowa;”.

2.	Strona 298, art. l pkt 2):

zamiast:

„2)	roczny bezcłowy kontyngent taryfowy na przywóz do Wspólnoty 600 000 ton słodkich ziemniaków, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, o kodzie CN 0714 20 90, pochodzących z państw trzecich innych niż Chińskiej Republiki Ludowej;”,

powinno być:

„2)	roczny bezcłowy kontyngent taryfowy na przywóz do Wspólnoty 600 000 ton słodkich ziemniaków, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, o kodzie CN 0714 20 90, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej;”.

---

2.8.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 206/35

---

Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2065/2001 z dnia 22 października 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 w zakresie informowania konsumentów o produktach rybołówstwa i akwakultury

( Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich L 278 z dnia 23 października 2001 r. )

(Polskie wydanie specjalne, rozdział 04, tom 05, s. 247)

1.	Strona 250, załącznik, tabela, kolumna pierwsza, wiersz szósty:

zamiast:

„Południowo-wschodni Atlantyk”,

powinno być:

„Południowo-zachodni Atlantyk”.

2.	Strona 250, załącznik, tabela, kolumna pierwsza, wiersz siódmy:

zamiast:

„Południowo-zachodni Atlantyk”,

powinno być:

„Południowo-wschodni Atlantyk”.

---

2.8.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 206/36

---

Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1438/2003 z dnia 12 sierpnia 2003 r. ustanawiającego przepisy wykonawcze do polityki dotyczącej floty wspólnotowej, określonej w rozdziale III rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 204 z dnia 13 sierpnia 2003 r. )

(Polskie wydanie specjalne, rozdział 04, tom 06, s. 30)

W całym tekście:

zamiast:

„poziom referencyjny”,

powinno być:

„poziom odniesienia”.

---

2.8.2008

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 206/36

---

Sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 639/2004 z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie zarządzania flotami rybackimi zarejestrowanymi w regionach peryferyjnych Wspólnoty

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 102 z dnia 7 kwietnia 2004 r. )

(Polskie wydanie specjalne, rozdział 04, tom 07, s. 61)

W tytule i w całym tekście:

zamiast:

„regiony peryferyjne”,

powinno być:

„najbardziej oddalone regiony”.

---