ISSN 1725-5139 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 107 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 51 |
Spis treści |
|
I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa |
Strona |
|
|
ROZPORZĄDZENIA |
|
|
* |
||
|
|
||
|
* |
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 340/2008 z dnia 16 kwietnia 2008 r. w sprawie opłat i należności wnoszonych na rzecz Europejskiej Agencji Chemikaliów na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) ( 1 ) |
|
|
|
|
|
II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa |
|
|
|
DECYZJE |
|
|
|
Rada |
|
|
|
2008/308/WE |
|
|
* |
||
|
|
2008/309/WE |
|
|
* |
Decyzja Rady z dnia 7 kwietnia 2008 r. w sprawie mianowania członka Komitetu Regionów z Belgii |
|
|
|
2008/310/WE |
|
|
* |
||
|
|
2008/311/WE, Euratom |
|
|
* |
||
|
|
Komisja |
|
|
|
2008/312/Euratom |
|
|
* |
|
|
III Akty przyjęte na mocy Traktatu UE |
|
|
|
AKTY PRZYJĘTE NA MOCY TYTUŁU V TRAKTATU UE |
|
|
|
2008/313/WPZiB |
|
|
* |
||
|
* |
|
|
Sprostowania |
|
|
* |
|
|
|
(1) Tekst mający znaczenie dla EOG |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa
ROZPORZĄDZENIA
17.4.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 107/1 |
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 338/2008
z dnia 14 kwietnia 2008 r.
dotyczące dostosowania kwot, jakie mają być przydzielone Polsce na połowy dorsza w Morzu Bałtyckim (podobszary 25–32, wody WE) w okresie od 2008 r. do 2011 r.
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiające system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa (1), w szczególności jego art. 23 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzeniem Rady (WE) nr 1941/2006 z dnia 11 grudnia 2006 r. ustalającym wielkości dopuszczalnych połowów i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych mające zastosowanie do Morza Bałtyckiego na 2007 r. (2) przydzielono Polsce kwoty na połowy dorsza w Morzu Bałtyckim na rok 2007. |
(2) |
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 804/2007 (3) stanowi, że ponieważ uznano, iż połowy dorsza we wschodniej części Morza Bałtyckiego (podobszary 25–32, wody WE) wyczerpały kwotę przydzieloną Polsce na 2007 r., w związku z tym od dnia 12 lipca 2007 r. połowy tego stada w Morzu Bałtyckim przez statki pływające pod banderą Polski zostały zakazane. |
(3) |
Na podstawie posiadanych informacji Komisja oceniła w lipcu 2007 r., że połowy dorsza we wschodniej części Morza Bałtyckiego (podobszary 25–32, wody WE), dokonywane przez statki pływające pod banderą Polski, trzykrotnie przekroczyły ilości początkowo zgłoszone przez Polskę. Ponadto statki pływające pod banderą Polski kontynuowały połowy tego stada po wprowadzeniu zakazu, przez co nastąpiło jeszcze większe przekroczenie kwoty przydzielonej Polsce na rok 2007. |
(4) |
W następstwie kilku spotkań o charakterze technicznym, jakie odbyły się między władzami Polski a Komisją w celu ustalenia zweryfikowanego poziomu przełowów, Polska zgłosiła przekroczenie kwoty o 8 000 ton. |
(5) |
Artykuł 23 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2847/1993 przewiduje, że Rada przyjmuje zasady dotyczące potrącenia złowionych ilości przekraczających kwoty roczne. Zasady są ustanawiane stosownie do celów i strategii zarządzania Wspólnej Polityki Rybackiej i uwzględniają, nadając temu charakter priorytetowy, stopień, do jakiego nastąpiło przełowienie oraz stan biologiczny zasobów, których to dotyczy. |
(6) |
Takie zasady zostały ustanowione w rozporządzeniu Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzającym dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami (4). Zgodnie z art. 5 tego rozporządzenia wszystkie ilości przekraczające kwoty roczne są odejmowane od kwot przyznanych na następny rok w odniesieniu do tego samego stada. |
(7) |
Główne przyczyny przekroczenia kwoty na połowy dorsza przez statki pływające pod banderą Polski to niewystarczająca kontrola i nieskuteczny program jej wdrażania oraz flota, której potencjał połowów dorsza jest nieproporcjonalnie duży w stosunku do uprawnień połowowych przydzielanych co roku Polsce przez Radę. |
(8) |
Aby nadrobić poważne braki we wdrażaniu wspólnej polityki rybackiej przez Polskę, przejawiające się w szczególności błędnie zadeklarowanymi lub niezgłoszonymi połowami dorsza we wschodniej części Morza Bałtyckiego, oraz w celu uniknięcia ponownego przełowienia dorsza, jakie miało miejsce w 2007 r., Polska zobowiązała się do przyjęcia i wprowadzenia w życie krajowych planów działania obejmujących natychmiastowe działania w celu poprawy skuteczności systemów kontroli i wdrażania zgodnie z normami wspólnotowymi oraz do przyjęcia środków szczególnych w celu dostosowania zdolności połowowej polskiej floty, tak aby zapewnić stałą równowagę między tym potencjałem a uprawnieniami do połowów dorsza w Morzu Bałtyckim przydzielonymi Polsce. |
(9) |
W świetle tego zobowiązania oraz z uwagi na wielkość przełowów i społeczno-gospodarcze skutki, jakie miałoby ich natychmiastowe potrącenie, należy wprowadzić odstępstwo od art. 5 rozporządzenia (WE) nr 847/96 i przyjąć specjalne zasady w odniesieniu do potrącenia ilości złowionych z przekroczeniem kwoty. |
(10) |
Ilości dorsza przekraczające kwotę, złowione przez Polskę w 2007 r., powinny zatem być odejmowane z kwoty przydzielanej Polsce przez okres czterech lat, tak aby osłabić wynikające z tego skutki społeczno-gospodarcze, w szczególności w ciągu pierwszego roku. |
(11) |
Komisja powinna dokonać oceny wdrożenia krajowych planów działania przyjętych przez Polskę. Jeżeli działania przewidziane w planach nie zostaną przeprowadzone a terminy określone w planach nie zostaną dotrzymane, Rada może zmienić zasady potrącania przełowionych ilości. |
(12) |
Aby zagwarantować zainteresowanym rybakom pewność co do rozmiaru kwot, jakie mają być im przydzielone na połowy dorsza w Morzu Bałtyckim na 2008 r., i aby uniknąć zagrożeń dla zasobów, niezbędne jest podjęcie na jak najwcześniejszym etapie sezonu połowowego decyzji o wszelkich redukcjach takich kwot na 2008 r. Ze względu na pilność tej sprawy konieczne jest odstąpienie od sześciotygodniowego okresu, o którym mowa w tytule I art. 3 Protokołu w sprawie roli parlamentów państw członkowskich w Unii Europejskiej załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Dla celów niniejszego rozporządzenia „wysokość przełowienia w 2007 r.” oznacza ilości, które przekroczyły w 2007 r. kwotę przyznaną Polsce na połowy dorsza (Gadus morhua) w Morzu Bałtyckim (podobszary 25–32, wody WE).
Artykuł 2
W drodze odstępstwa od art. 5 rozporządzenia (WE) nr 847/96 kwotę na połowy dorsza (Gadus morhua) w Morzu Bałtyckim (podobszary 25–32, wody WE), jaka ma zostać przydzielona Polsce na lata 2008–2011, zmniejsza się przez okres 4 lat w następujący sposób:
a) |
w 2008 r. zmniejszenie wynoszące 10 % wysokości przełowienia w 2007 r.; oraz |
b) |
w latach 2009, 2010 i 2011 – zmniejszenie wynoszące 30 % wysokości przełowienia w 2007 r. |
Artykuł 3
1. Polska przyjmuje i wdraża krajowe plany działania dotyczące kontroli i restrukturyzacji floty, które zawierają w szczególności środki mające na celu:
a) |
wzmocnienie kontroli działalności połowowej, w szczególności w odniesieniu do tej części floty, dla której dorsz stanowi istotny element połowów; |
b) |
skuteczniejsze egzekwowanie wspólnotowych i krajowych przepisów w zakresie ochrony gatunków, w szczególności przepisów dotyczących limitów połowowych; |
c) |
dostosowanie zdolności połowowych tej części floty, dla której dorsz stanowi istotny element połowów. |
2. Komisja ocenia co roku wdrażanie krajowych planów działania, o których mowa w ust. 1, oraz przekazuje Radzie sprawozdanie z ich wdrażania. Jeżeli działania nie zostaną przeprowadzone zgodnie z planem, Rada może, zgodnie z procedurą określoną w art. 23 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2847/1993, zmienić sposób dokonania potrącania określony w art. 2 lit. a) i b).
Artykuł 4
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 14 kwietnia 2008 r.
W imieniu Rady
I. JARC
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 261 z 20.10.1993, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1098/2007 (Dz.U. L 248 z 22.9.2007, s. 1).
(2) Dz.U. L 367 z 22.12.2006, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 754/2007 (Dz.U. L 172 z 30.6.2007, s. 26).
(3) Dz.U. L 180 z 10.7.2007, s. 3.
(4) Dz.U. L 115 z 9.5.1996, s. 3.
17.4.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 107/4 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 339/2008
z dnia 16 kwietnia 2008 r.
ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 138 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku. |
(2) |
W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 17 kwietnia 2008 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 kwietnia 2008 r.
W imieniu Komisji
Jean-Luc DEMARTY
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.
ZAŁĄCZNIK
do rozporządzenia Komisji z dnia 16 kwietnia 2008 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw
(EUR/100 kg) |
||
Kod CN |
Kod krajów trzecich (1) |
Standardowa wartość w przywozie |
0702 00 00 |
MA |
65,4 |
TN |
144,8 |
|
TR |
105,3 |
|
ZZ |
105,2 |
|
0707 00 05 |
JO |
178,8 |
MK |
88,0 |
|
TR |
151,1 |
|
ZZ |
139,3 |
|
0709 90 70 |
MA |
92,6 |
TR |
102,1 |
|
ZZ |
97,4 |
|
0709 90 80 |
EG |
349,4 |
ZZ |
349,4 |
|
0805 10 20 |
EG |
51,2 |
IL |
53,1 |
|
MA |
56,7 |
|
TN |
56,4 |
|
TR |
58,4 |
|
US |
55,6 |
|
ZZ |
55,2 |
|
0805 50 10 |
AR |
117,4 |
IL |
126,5 |
|
TR |
134,5 |
|
ZA |
128,0 |
|
ZZ |
126,6 |
|
0808 10 80 |
AR |
90,5 |
BR |
82,4 |
|
CA |
79,6 |
|
CL |
85,7 |
|
CN |
97,7 |
|
MK |
64,5 |
|
NZ |
123,8 |
|
US |
112,9 |
|
UY |
65,3 |
|
ZA |
73,8 |
|
ZZ |
87,6 |
|
0808 20 50 |
AR |
84,6 |
AU |
93,7 |
|
CL |
90,9 |
|
CN |
50,6 |
|
ZA |
92,9 |
|
ZZ |
82,5 |
(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.
17.4.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 107/6 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 340/2008
z dnia 16 kwietnia 2008 r.
w sprawie opłat i należności wnoszonych na rzecz Europejskiej Agencji Chemikaliów na mocy rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (1), w szczególności jego art. 74 ust. 1 i art. 132,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Należy określić strukturę i wysokość opłat i należności pobieranych przez Europejską Agencję Chemikaliów, zwaną dalej „Agencją”, jak również zasady dokonywania płatności. |
(2) |
Struktura i wysokość opłat powinna uwzględniać prace, które mają być wykonywane przez Agencję i właściwe organy na podstawie wymogów rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, oraz powinna zostać ustalona na poziomie zapewniającym, że przychód z nich w połączeniu z innymi źródłami przychodów Agencji zgodnie z art. 96 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 jest wystarczający do pokrycia kosztów świadczonych usług. Opłaty za rejestrację powinny również uwzględniać pracę, która może zostać wykonana na mocy tytułu VI rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. |
(3) |
Należy ustanowić opłaty z tytułu rejestracji substancji, których wysokość powinna być uzależniona od zakresu wielkości obrotu tymi substancjami. Jednakże nie należy pobierać opłat z tytułu rejestracji substancji objętych art. 74 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. |
(4) |
Należy pobierać opłaty specjalne z tytułu rejestracji półproduktów wyodrębnianych przedkładanych na mocy art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 2 lub ust. 3 lub art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. |
(5) |
Wnioski złożone zgodnie z art. 10 lit. a) ppkt (xi) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 również powinny pociągać za sobą konieczność uiszczenia odpowiedniej opłaty. |
(6) |
Opłatę należy pobierać z tytułu aktualizacji dokumentów rejestracyjnych. W szczególności opłata powinna być pobierana z tytułu aktualizacji zakresu wielkości obrotu, zmiany danych identyfikacyjnych rejestrującego pociągającej za sobą zmianę jego osobowości prawnej oraz niektórych zmian w statusie informacji zawartych w dokumentach rejestracyjnych. |
(7) |
Zgodnie z art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 należy pobierać opłatę z tytułu zgłoszenia informacji dotyczących działalności badawczo-rozwojowej ukierunkowanej na produkt i proces produkcji (PPORD). Należność należy również pobierać z tytułu każdego wniosku o przedłużenie okresu zwolnienia PPORD. |
(8) |
Opłatę należy pobierać z tytułu złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia. Opłata powinna składać się z opłaty podstawowej obejmującej jedną substancję, jedno zastosowanie i jednego wnioskodawcę, oraz opłat dodatkowych za włączenie do wniosku każdej dodatkowej substancji, zastosowania lub wnioskodawcy. Należność należy pobierać również z tytułu przedłożenia sprawozdania z przeglądu. |
(9) |
Opłaty i należności ulgowe należy stosować w odniesieniu do niektórych przypadków wspólnego przedkładania informacji. Opłaty i należności ulgowe należy również pobierać od mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) w rozumieniu zalecenia Komisji 2003/361/WE z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie definicji mikro-, małych i średnich przedsiębiorstw (2). |
(10) |
W przypadku wyłącznych przedstawicieli ustalenie, czy ma zastosowanie ulga dla MŚP, odbywa się na podstawie informacji dotyczących liczby pracowników, obrotu i bilansu producenta, producenta preparatu lub wytwórcy wyrobu spoza Wspólnoty, reprezentowanego przez danego wyłącznego przedstawiciela w związku z daną transakcją, w tym na podstawie odpowiednich informacji od przedsiębiorstw powiązanych i przedsiębiorstw partnerskich producenta, producenta preparatu lub wytwórcy wyrobu spoza Wspólnoty, zgodnie z zaleceniem 2003/361/WE. |
(11) |
Ulgi przewidziane w niniejszym rozporządzeniu należy stosować na podstawie oświadczenia podmiotu, który twierdzi, iż jest uprawniony do ulgi. Należy zniechęcać do przedkładania fałszywych informacji poprzez nakładanie należności administracyjnych przez Agencję oraz, w stosownych przypadkach, odstraszającej grzywny przez państwa członkowskie. |
(12) |
Należy pobierać opłatę z tytułu jakichkolwiek odwołań wniesionych zgodnie z art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Wysokość opłaty powinna uwzględniać złożoność związanej z tym pracy. |
(13) |
Opłaty i należności należy pobierać wyłącznie w euro. |
(14) |
Część opłat i należności pobieranych przez Agencję należy przekazywać właściwym organom państw członkowskich, aby wynagrodzić je za pracę wykonaną przez sprawozdawców komitetów Agencji i, w stosownych przypadkach, za inne zadania przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006. Maksymalna część opłat i należności, jaka może zostać przekazana właściwym władzom państw członkowskich, powinna zostać określona przez Zarząd Agencji po pozytywnym zaopiniowaniu przez Komisję. |
(15) |
Podczas określania wysokości kwot, jakie zostaną przekazane właściwym organom państw członkowskich, oraz ustalania koniecznych wynagrodzeń za wszelką inną pracę wykonaną dla Agencji Zarząd Agencji powinien przestrzegać zasady należytego zarządzania finansami określonej w art. 27 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (3). Zarząd powinien również zapewnić, aby Agencja stale dysponowała zasobami finansowymi pozwalającymi na wykonywanie powierzonych jej zadań, przy uwzględnieniu istniejących i wieloletnich szacunkowych środków budżetowych, oraz powinien wziąć pod uwagę nakład pracy do wykonania przez właściwe organy państw członkowskich. |
(16) |
Terminy uiszczania opłat i należności pobieranych na mocy niniejszego rozporządzenia należy ustalać przy należytym uwzględnieniu terminów procedur przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006. W szczególności pierwszy termin wniesienia opłaty związanej z przedłożeniem dokumentacji rejestracyjnej lub z przedłożeniem aktualizacji powinien być ustalony przy uwzględnieniu terminów, w których Agencja musi przeprowadzić weryfikację kompletności. Podobnie, pierwszy termin wniesienia opłat związanych ze zgłoszeniem zwolnienia z obowiązku rejestracji działalności badawczo-rozwojowej ukierunkowanej na produkt i proces produkcji powinien być ustalany przy uwzględnieniu terminu przewidzianego w art. 9 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. Jednakże Agencja powinna ustalić drugi rozsądny termin dla płatności nieuiszczonych przed wygaśnięciem pierwszego terminu. |
(17) |
Opłaty i należności przewidziane w niniejszym rozporządzeniu należy dostosować w celu uwzględnienia inflacji i w tym celu należy korzystać z Europejskiego Wskaźnika Cen Konsumpcyjnych opublikowanego przez Eurostat na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 2494/95 z dnia 23 października 1995 r. dotyczącego zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych (4). |
(18) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 133 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
ROZDZIAŁ I
PRZEDMIOT I DEFINICJE
Artykuł 1
Przedmiot
Niniejsze rozporządzenie określa wysokość i zasady uiszczania opłat i należności pobieranych przez Europejską Agencję Chemikaliów, zwaną dalej „Agencją”, jak przewidziano w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006.
Artykuł 2
Definicje
Dla celów niniejszego rozporządzenia:
1) |
„MŚP” oznacza mikro-, małe lub średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia 2003/361/WE; |
2) |
„średnie przedsiębiorstwo” oznacza średnie przedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia 2003/361/WE; |
3) |
„małe przedsiębiorstwo” oznacza małe przedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia 2003/361/WE; |
4) |
„mikroprzedsiębiorstwo” oznacza mikroprzedsiębiorstwo w rozumieniu zalecenia 2003/361/WE. |
ROZDZIAŁ II
OPŁATY I NALEŻNOŚCI
Artykuł 3
Opłaty z tytułu rejestracji przedłożonych na mocy art. 6, 7 lub 11 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
1. Agencja pobiera opłatę, jak przewidziano w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu, z tytułu każdej rejestracji substancji na mocy art. 6, 7 lub 11 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
Jednakże nie pobiera się opłaty za rejestrację substancji w ilości od 1 do 10 ton, w przypadku gdy przedłożone dokumenty rejestracyjne zawierają wszystkie informacje wymagane w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, jak przewidziano w art. 74 ust. 2 tego rozporządzenia.
2. Jeżeli przedłożone dokumenty rejestracyjne substancji w ilości od 1 do 10 ton nie zawierają wszystkich informacji wymaganych w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, Agencja pobiera opłatę, jak określono w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.
Agencja pobiera każdorazowo opłatę z tytułu rejestracji substancji w ilości 10 ton lub większej, jak określono w załączniku I.
3. W przypadku wspólnego przedkładania informacji Agencja pobiera opłatę ulgową od każdego rejestrującego, jak określono w załączniku I.
Jednakże jeśli rejestrujący przedkłada osobno część wymaganych informacji, o których mowa w art. 10 lit. a) ppkt (iv), (vi), (vii) i (ix) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, Agencja pobiera od tego rejestrującego opłatę z tytułu indywidualnego przedłożenia informacji, jak określono w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.
4. Jeżeli rejestrującym jest MŚP, Agencja pobiera opłatę ulgową, jak określono w załączniku I tabela 2.
5. Opłaty wymagane na mocy ust. 1 do 4 są uiszczane w terminie 14 dni kalendarzowych od dnia poinformowania przez Agencję rejestrującego o wystawieniu faktury.
Jednakże faktury związane z rejestracją wstępnie zarejestrowanej substancji, przedkładane Agencji w ciągu dwóch miesięcy przed odpowiednim terminem rejestracji określonym w art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, opłacane są w ciągu 30 dni od dnia poinformowania przez Agencję rejestrującego o wystawieniu faktury.
6. Jeśli płatność nie zostanie dokonana przed upływem terminu określonego w ust. 5, Agencja ustala drugi termin płatności. Jeżeli płatność nie zostanie dokonana przed upływem drugiego terminu, wówczas rejestracja zostaje odrzucona.
7. Jeżeli ze względu na niezłożenie przez rejestrującego brakujących informacji lub nieuiszczenie opłaty w określonym terminie rejestracja została odrzucona, opłaty uiszczone w związku z tą rejestracją nie są zwracane lub w inny sposób przekazywane rejestrującemu.
Artykuł 4
Opłaty z tytułu rejestracji przedłożonych na mocy art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 2 lub ust. 3 lub art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
1. Agencja pobiera opłatę, jak przewidziano w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu, z tytułu każdej rejestracji półproduktów wyodrębnianych w miejscu wytwarzania lub transportowanych półproduktów wyodrębnianych na mocy art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 2 lub ust. 3 lub art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
Jednakże nie pobiera się opłaty za rejestrację półproduktów wyodrębnianych w miejscu wytwarzania lub transportowanych produktów wyodrębnianych w ilości od 1 do 10 ton, w przypadku gdy przedłożone dokumenty rejestracyjne zawierają wszystkie informacje wymagane w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, jak przewidziano w art. 74 ust. 2 tego rozporządzenia.
Opłaty określone w niniejszym artykule mają zastosowanie wyłącznie do rejestracji półproduktów wyodrębnianych w miejscu wytwarzania lub transportowanych produktów wyodrębnianych, przedkładanych do rejestracji na mocy art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 2 lub ust. 3 lub art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006. W przypadku rejestracji półproduktów wymagających informacji określonych w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 zastosowanie mają opłaty określone w art. 3 do niniejszego rozporządzenia.
2. Jeżeli przedłożone dokumenty rejestracyjne półproduktu wyodrębnianego w miejscu wytwarzania lub transportowanego produktu wyodrębnianego w ilości od 1 do 10 ton nie zawierają wszystkich informacji wymaganych w załączniku VII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, Agencja pobiera opłatę, jak określono w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.
Agencja pobiera każdorazowo opłatę z tytułu rejestracji półproduktów wyodrębnianych w miejscu wytwarzania lub transportowanych półproduktów wyodrębnianych w ilości 10 ton lub większej, jak określono w załączniku II.
3. W przypadku wspólnego przedkładania informacji Agencja pobiera opłatę ulgową od każdego rejestrującego, jak określono w załączniku II.
Jednakże w sytuacji, gdy rejestrujący przedkłada osobno część wymaganych informacji, o których mowa w art. 17 ust. 2 lit. c) i d) lub w art. 18 ust. 2 lit. c) i d) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, Agencja pobiera od tego rejestrującego opłatę z tytułu indywidualnego przedłożenia informacji, jak określono w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.
4. Jeżeli rejestrującym jest MŚP, Agencja pobiera opłatę ulgową, jak określono w załączniku II tabela 2.
5. Opłaty wymagane na mocy ust. 1 do 4 są uiszczane w terminie 14 dni kalendarzowych od dnia poinformowania przez Agencję rejestrującego o wystawieniu faktury.
Jednakże faktury związane z rejestracją wstępnie zarejestrowanej substancji, przedkładane Agencji w ciągu dwóch miesięcy przed odpowiednim terminem rejestracji określonym w art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, opłacane są w ciągu 30 dni od dnia poinformowania przez Agencję rejestrującego o wystawieniu faktury.
6. Jeśli płatność nie zostanie dokonana przed upływem terminu określonego w ust. 5, Agencja ustala drugi termin płatności. Jeżeli płatność nie zostanie dokonana przed upływem drugiego terminu, rejestracja zostaje odrzucona.
7. Jeżeli ze względu na niezłożenie przez rejestrującego brakujących informacji lub nieuiszczenie opłaty w określonym terminie rejestracja została odrzucona, opłaty uiszczone w związku z tą rejestracją nie są zwracane lub w inny sposób przekazywane rejestrującemu.
Artykuł 5
Opłaty z tytułu aktualizacji dokumentów rejestracyjnych na mocy art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
1. Agencja pobiera opłatę, jak przewidziano w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu, z tytułu aktualizacji dokumentów rejestracyjnych na mocy art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
Jednakże Agencja nie pobiera opłaty z tytułu następujących aktualizacji dokumentów rejestracyjnych:
a) |
zmniejszenia zakresu wielkości obrotu; |
b) |
zwiększenia zakresu wielkości obrotu, jeżeli rejestrujący uiścił już opłatę za większy zakres wielkości obrotu; |
c) |
zmiany statusu rejestrującego lub jego danych identyfikacyjnych, pod warunkiem że nie jest ona związana ze zmianą osobowości prawnej; |
d) |
zmiany składu substancji; |
e) |
informacji o nowych zastosowaniach, w tym o zastosowaniach odradzanych; |
f) |
informacji o nowych zagrożeniach stwarzanych przez substancję; |
g) |
zmiany w klasyfikacji lub oznakowaniu substancji; |
h) |
zmiany raportu bezpieczeństwa chemicznego; |
i) |
zmiany wytycznych dotyczących bezpiecznego stosowania; |
j) |
powiadomienia o potrzebie przeprowadzenia badania wymienionego w załączniku IX lub załączniku X do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006; |
k) |
wniosku o udostępnienie uprzednio utajnionych informacji. |
2. Agencja pobiera opłatę z tytułu aktualizacji zakresu wielkości obrotu, jak określono w załączniku III tabele 1 i 2.
Agencja pobiera opłatę z tytułu innych aktualizacji, jak określono w załączniku III tabele 3 i 4.
3. W przypadku aktualizacji wspólnego przedkładania informacji Agencja pobiera opłatę ulgową od każdego rejestrującego przedkładającego aktualizację, jak określono w załączniku III.
Jednakże jeśli część wymaganych informacji, o których mowa w art. 10 lit. a) ppkt (iv), (vi), (vii) i (ix), art. 17 ust. 2 lit. c) i d) lub art. 18 ust. 2 lit. c) i d) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, jest składana osobno, Agencja pobiera opłatę z tytułu indywidualnego przedłożenia informacji, jak określono w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.
4. Jeżeli rejestrującym jest MŚP, Agencja pobiera opłatę ulgową, jak określono w załączniku III.
Jednakże w przypadku aktualizacji wymagających zmiany danych identyfikacyjnych rejestrującego ulgę dla MŚP stosuje się jedynie w przypadku gdy nowym rejestrującym jest MŚP.
5. Opłaty wymagane na mocy ust. 1 do 4 są uiszczane w terminie 14 dni kalendarzowych od dnia poinformowania przez Agencję rejestrującego o wystawieniu faktury.
6. Jeśli płatność nie zostanie dokonana przed upływem terminu określonego w ust. 5, Agencja ustala drugi termin płatności.
W przypadku aktualizacji zakresu wielkości obrotu przedłożonej zgodnie z art. 22 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, jeżeli płatność nie zostanie dokonana przed upływem drugiego terminu, rejestracja zostaje odrzucona.
W przypadku innych aktualizacji, jeżeli płatność nie zostanie dokonana przed upływem drugiego terminu, aktualizacja zostaje odrzucona po udzieleniu przez Agencję formalnego ostrzeżenia rejestrującemu.
7. Jeżeli ze względu na niezłożenie przez rejestrującego brakujących informacji lub nieuiszczenie opłaty w określonym terminie aktualizacja została odrzucona, opłaty uiszczone w związku z tą aktualizacją nie są zwracane lub w inny sposób przekazywane rejestrującemu.
Artykuł 6
Opłaty z tytułu wniosków złożonych na mocy art. 10 lit. a) ppkt (xi) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
1. Agencja pobiera opłatę, jak przewidziano w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu, z tytułu każdego wniosku złożonego na mocy art. 10 lit. a) ppkt (xi) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
2. Agencja pobiera opłatę z tytułu każdej pozycji, w odniesieniu do której został złożony wniosek, jak określono w załączniku IV.
W przypadku wniosku dotyczącego podsumowań przebiegu badań lub szczegółowych podsumowań przebiegu badań Agencja pobiera opłatę za każde podsumowanie przebiegu badań lub szczegółowe podsumowanie przebiegu badań będące przedmiotem złożonego wniosku.
3. W przypadku wniosku odnoszącego się do wspólnego przedkładania informacji Agencja pobiera opłatę ulgową od każdego rejestrującego, jak określono w załączniku IV.
4. Jeżeli wniosek został złożony przez MŚP, Agencja pobiera opłatę ulgową, jak określono w załączniku IV tabela 2.
5. Dzień, w którym Agencja otrzyma opłatę uiszczoną z tytułu wniosku, jest uznawany za dzień przyjęcia wniosku.
Artykuł 7
Opłaty i należności z tytułu zgłoszeń przedłożonych na mocy art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
1. Agencja pobiera opłatę, jak określono w tabeli 1 załącznika V do niniejszego rozporządzenia, za każde zgłoszenie zwolnienia z ogólnego obowiązku rejestracji w zakresie działalności badawczo-rozwojowej ukierunkowanej na produkt i proces produkcji, zwanych dalej „PPORD”, na mocy art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
Jeżeli zgłoszenie zostało złożone przez MŚP, Agencja pobiera opłatę ulgową, jak określono w załączniku V tabela 1.
2. Agencja pobiera opłatę, jak określono w tabeli 2 załącznika V do niniejszego rozporządzenia, za każdy wniosek o przedłużenie zwolnienia z ogólnego obowiązku rejestracji w zakresie PPORD, na mocy art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
Jeżeli wniosek został złożony przez MŚP, Agencja pobiera opłatę ulgową, jak określono w załączniku V tabela 2.
3. Opłaty wymagane na mocy ust. 1 są uiszczane w terminie 7 dni kalendarzowych od dnia poinformowania przez Agencję producenta, importera lub wytwórcy wyrobu przedkładającego zgłoszenie o wystawieniu faktury.
Należności wymagane na mocy ust. 2 są uiszczane w terminie 30 dni kalendarzowych od dnia poinformowania przez Agencję producenta, importera lub wytwórcy wyrobu wnioskującego o przedłużenie o wystawieniu faktury.
4. Jeśli płatność nie zostanie dokonana przed upływem terminu określonego w ust. 3, Agencja ustala drugi termin płatności.
Jeżeli płatność nie zostanie dokonana przed upływem drugiego terminu, zgłoszenie lub wniosek o przedłużenie zostają odrzucone.
5. Jeżeli ze względu na niezłożenie przez rejestrującego brakujących informacji lub nieuiszczenie opłaty lub należności w określonym terminie, zgłoszenie lub wniosek o przedłużenie zostają odrzucone, opłaty lub należności uiszczone w związku z tym zgłoszeniem lub wnioskiem o przedłużenie nie są zwracane lub w inny sposób przekazywane osobie składającej zgłoszenie lub wniosek.
Artykuł 8
Opłaty z tytułu wniosków złożonych na mocy art. 62 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
1. Agencja pobiera opłatę, jak przewidziano w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, z tytułu każdego wniosku o udzielenie zezwolenia dla substancji na mocy art. 62 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
2. Agencja pobiera opłatę podstawową z tytułu każdego wniosku o udzielenie zezwolenia dla substancji, jak określono w załączniku VI. Opłata podstawowa obejmuje wniosek o udzielenie zezwolenia dla jednej substancji, jednego zastosowania i jednego wnioskodawcy.
Agencja pobiera opłatę dodatkową, jak określono w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia, z tytułu każdego dodatkowego zastosowania, od każdej dodatkowej substancji, która odpowiada definicji grupy substancji określonej w sekcji 1.5 załącznika XI do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 i która jest objęta wnioskiem, oraz od każdego dodatkowego wnioskodawcy, który jest stroną wniosku.
Do celów niniejszego ustępu, każdy scenariusz narażenia uznaje się za oddzielne zastosowanie.
3. Jeżeli wniosek jest składany wyłącznie przez średnie przedsiębiorstwo lub przez dwa lub więcej MŚP, z których największym jest średnie przedsiębiorstwo, Agencja pobiera ulgową opłatę podstawową oraz ulgowe opłaty dodatkowe, jak określono w załączniku VI tabela 2.
Jeżeli wniosek jest składany wyłącznie przez małe przedsiębiorstwo lub przez dwa lub więcej MŚP, z których największym jest małe przedsiębiorstwo, Agencja pobiera ulgową opłatę podstawową oraz ulgowe opłaty dodatkowe, jak określono w załączniku VI tabela 3.
Jeżeli wniosek jest składany wyłącznie przez jedno lub więcej mikroprzedsiębiorstw, Agencja pobiera ulgową opłatę podstawową oraz ulgowe opłaty dodatkowe, jak określono w załączniku VI tabela 4.
4. Dzień, w którym Agencja otrzyma opłatę uiszczoną za wniosek o udzielenie zezwolenia, jest uznawany za dzień przyjęcia wniosku.
Artykuł 9
Należności z tytułu przeglądów zezwoleń na mocy art. 61 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
1. Agencja pobiera należność, jak przewidziano w ust. 2 i 3 niniejszego artykułu, z tytułu przedłożenia każdego sprawozdania z przeglądu na mocy art. 61 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
2. Agencja pobiera należność podstawową z tytułu przedłożenia każdego sprawozdania z przeglądu, jak określono w załączniku VII. Należność podstawowa obejmuje przedłożenie sprawozdania z przeglądu dla jednej substancji, jednego zastosowania i jednego wnioskodawcy.
Agencja pobiera dodatkową należność, jak określono w załączniku VII do niniejszego rozporządzenia, z tytułu każdego dodatkowego zastosowania, od każdej dodatkowej substancji, która odpowiada definicji grupy substancji określonej w sekcji 1.5 załącznika XI do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 i która jest objęta sprawozdaniem z przeglądu, oraz od każdego dodatkowego podmiotu objętego sprawozdaniem z przeglądu.
Do celów niniejszego ustępu, każdy scenariusz narażenia uznaje się za oddzielne zastosowanie.
3. Jeżeli wniosek jest składany wyłącznie przez średnie przedsiębiorstwo lub przez dwa lub więcej MŚP, z których największym jest średnie przedsiębiorstwo, Agencja pobiera ulgową należność podstawową oraz ulgowe należności dodatkowe, jak określono w załączniku VII tabela 2.
Jeżeli wniosek jest składany wyłącznie przez małe przedsiębiorstwo lub przez dwa lub więcej MŚP, z których największym jest małe przedsiębiorstwo, Agencja pobiera ulgową należność podstawową oraz ulgowe należności dodatkowe, jak określono w załączniku VII tabela 3.
Jeżeli wniosek jest składany wyłącznie przez jedno lub więcej mikroprzedsiębiorstw, Agencja pobiera ulgową należność podstawową oraz ulgowe należności dodatkowe, jak określono w załączniku VII tabela 4.
4. Dzień, w którym Agencja otrzyma należność z tytułu przedłożenia sprawozdania z przeglądu, jest uznawany za dzień przyjęcia sprawozdania.
Artykuł 10
Opłaty z tytułu odwołań od decyzji Agencji na mocy art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
1. Agencja pobiera opłatę, jak określono w załączniku VIII do niniejszego rozporządzenia, za każde wniesienie odwołania od decyzji Agencji na mocy art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
2. Jeżeli odwołanie zostało wniesione przez MŚP, Agencja pobiera opłatę ulgową, jak określono w załączniku VIII tabela 2.
3. Jeżeli odwołanie zostanie uznane przez Radę Odwoławczą za niedopuszczalne, opłata nie jest zwracana.
4. Agencja zwraca opłatę pobraną zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, jeżeli dyrektor wykonawczy Agencji skoryguje decyzję zgodnie z art. 93 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 lub jeżeli odwołanie zostało rozpatrzone na korzyść osoby odwołującej się.
5. Odwołanie nie jest uznawane za przyjęte przez Komisję Odwoławczą do czasu otrzymania przez Agencję stosownej opłaty.
Artykuł 11
Pozostałe należności
1. Można pobrać należność z tytułu usług o charakterze administracyjnym i technicznym, świadczonych przez Agencję na wniosek strony, które nie są objęte inną opłatą lub należnością przewidzianą w niniejszym rozporządzeniu. Wysokość należności uwzględnia nakład wykonanej pracy.
Jednakże należności nie są pobierane z tytułu pomocy udzielanej przez centrum informacyjne oraz z tytułu wsparcia dla państw członkowskich przewidzianego art. 77 ust. 2 lit. h) oraz i) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006.
Dyrektor wykonawczy Agencji może podjąć decyzję o niepobieraniu należności od organizacji międzynarodowych lub państw zgłaszających się do Agencji o pomoc.
2. Należności z tytułu usług administracyjnych są uiszczane w terminie 30 dni kalendarzowych od dnia poinformowania przez Agencję o wystawieniu faktury.
3. W sytuacji gdy płatność nie zostanie dokonana przed upływem terminu określonego w ust. 2, Agencja ustala drugi termin płatności.
Jeżeli płatność nie zostanie dokonana przed upływem drugiego terminu, Agencja odrzuca wniosek.
4. Należności z tytułu usług technicznych są uiszczane przed skorzystaniem z tej usługi, wobec braku postanowień umownych zabraniających takiego postępowania.
5. Zarząd Agencji sporządza klasyfikację usług i należności i przyjmuje ją po pozytywnym zaopiniowaniu przez Komisję.
Artykuł 12
Wyłączni przedstawiciele
W przypadku wyłącznych przedstawicieli, o których mowa w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, ustalenia, czy ma zastosowanie ulga dla MŚP, dokonuje się na podstawie informacji dotyczących liczby pracowników, obrotu i bilansu producenta, producenta preparatu lub wytwórcy wyrobu spoza Wspólnoty, reprezentowanego przez danego wyłącznego przedstawiciela w związku z daną transakcją, w tym na podstawie odpowiednich informacji z przedsiębiorstw powiązanych i przedsiębiorstw partnerskich producenta, producenta preparatu lub wytwórcy wyrobu spoza Wspólnoty, zgodnie z zaleceniem 2003/361/WE.
Artykuł 13
Ulgi i zwolnienie z opłaty
1. Osoba fizyczna lub prawna, która twierdzi, iż jest uprawniona do ulgowej opłaty lub należności na mocy art. 3 do 10, powiadamia o tym Agencję w chwili składania dokumentów rejestracyjnych, aktualizacji dokumentów rejestracyjnych, wniosku, zgłoszenia, wniosku o udzielenie zezwolenia, sprawozdania z przeglądu lub odwołania, którego złożenie pociąga za sobą konieczność uiszczenia opłaty.
2. Osoba fizyczna lub prawna, która twierdzi, iż jest zwolniona z opłaty na mocy art. 74 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, informuje o tym Agencję w chwili składania dokumentów rejestracyjnych.
3. Agencja może w dowolnym czasie zażądać dowodów potwierdzających spełnienie wymogów dla zastosowania ulgowych opłat lub należności, lub dla zwolnienia z opłat.
4. Jeżeli osoba fizyczna lub prawna, która twierdzi, że jest uprawniona do ulgi lub zwolnienia z opłaty, nie może udowodnić, że jest do takiej ulgi lub zwolnienia uprawniona, wówczas Agencja pobiera pełną opłatę lub należność oraz opłatę administracyjną.
Jeżeli osoba fizyczna lub prawna, która twierdziła, że jest uprawniona do ulgi, uiściła ulgową opłatę lub należność, ale nie może udowodnić, że jest do takiej ulgi uprawniona, wówczas Agencja pobiera wyrównanie do pełnej opłaty lub należności oraz opłatę administracyjną.
Ustępy 2, 3 i 5 stosuje się mutatis mutandis.
ROZDZIAŁ III
WYPŁATA WYNAGRODZENIA PRZEZ AGENCJĘ
Artykuł 14
Przekazanie środków państwom członkowskim
1. Część opłat i należności pobranych na mocy niniejszego rozporządzenia jest przekazywana właściwym organom państw członkowskich w następujących przypadkach:
a) |
jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego powiadamia Agencję o zakończeniu procedury oceny substancji zgodnie z art. 46 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006; |
b) |
jeżeli właściwy organ powołał członka Komitetu ds. Oceny Ryzyka na sprawozdawcę w kontekście procedury udzielenia zezwolenia, w tym również w kontekście przeglądu; |
c) |
jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego powołał członka Komitetu ds. Analiz Społeczno-Ekonomicznych na sprawozdawcę w kontekście procedury udzielenia zezwolenia, w tym również w kontekście przeglądu; |
d) |
jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego powołał członka Komitetu ds. Oceny Ryzyka na sprawozdawcę w kontekście procedury wprowadzania ograniczeń; |
e) |
jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego powołał członka Komitetu ds. Analiz Społeczno-Ekonomicznych na sprawozdawcę w kontekście procedury wprowadzania ograniczeń; |
f) |
w stosownych przypadkach, na inne zadania wykonywane przez właściwe organy na wniosek Agencji. |
Jeżeli Komitety, o których mowa w niniejszym ustępie, postanawiają powołać współsprawozdawcę, przekazywane środki są dzielone między sprawozdawcę i współsprawozdawcę.
2. Wysokość środków należnych za każde z zadań określonych w ust. 1 niniejszego artykułu oraz maksymalna część opłat i należności, jaka może zostać przekazana właściwym organom państw członkowskich, a także jakiekolwiek inne uzgodnienia konieczne do przekazania środków, są ustalane przez Zarząd Agencji po pozytywnym zaopiniowaniu przez Komisję. Podczas ustalania wysokości środków, jakie zostaną przekazane, Zarząd Agencji postępuje zgodnie z zasadami gospodarności, efektywności i skuteczności w rozumieniu art. 27 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002. Zarząd dokłada również starań, aby Agencja stale dysponowała zasobami finansowymi pozwalającymi na wykonywanie powierzonych jej zadań, określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006, mając na uwadze jej obecne środki budżetowe oraz wieloletnie szacunki dochodów, przy uwzględnieniu dotacji wspólnotowych, oraz bierze pod uwagę nakład pracy właściwych organów państw członkowskich.
3. Przekazy środków przewidziane w ust. 1 są dokonywane wyłącznie po otrzymaniu przez Agencję odpowiedniego sprawozdania.
Jednakże Zarząd Agencji może zezwolić na płatność z góry lub płatności zaliczkowe zgodnie z art. 81 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002.
4. Przekazy środków przewidziane w ust. 1 lit. b) do e) mają na celu wynagrodzenie właściwych organów państw członkowskich za pracę sprawozdawcy i współsprawozdawcy oraz za wszelkie inne wsparcie o charakterze naukowym i technicznym oraz pozostają one bez uszczerbku dla zobowiązania państw członkowskich do niewydawania jakichkolwiek instrukcji stojących w sprzeczności z niezależnością Agencji.
Artykuł 15
Inne wynagrodzenia
Ustalając wysokość płatności dokonywanych w celu wynagrodzenia ekspertów lub dokooptowanych członków Komitetów za pracę wykonaną na rzecz Agencji zgodnie z art. 87 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, Zarząd Agencji uwzględnia nakład wykonanej pracy oraz postępuje zgodnie z zasadami gospodarności, efektywności i skuteczności w rozumieniu art. 27 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002. Zarząd dokłada również starań, aby Agencja stale dysponowała zasobami finansowymi pozwalającymi na wykonywanie powierzonych jej zadań, określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006, mając na uwadze jej obecne środki budżetowe oraz wieloletnie szacunki dochodów, przy uwzględnieniu dotacji wspólnotowych.
ROZDZIAŁ IV
PŁATNOŚCI
Artykuł 16
Sposób dokonywania płatności
1. Opłaty i należności są uiszczane w euro.
2. Płatności są dokonywane wyłącznie po wystawieniu faktury przez Agencję, z wyjątkiem płatności należnych na mocy art. 10.
3. Płatności są dokonywane przelewem na rachunek bankowy Agencji.
Artykuł 17
Identyfikacja płatności
1. W przypadku każdej płatności w polu odniesienia musi być podany numer faktury, z wyjątkiem płatności należnych na mocy art. 10.
W przypadku płatności należnych na mocy art. 10 w polu odniesienia podaje się dane identyfikacyjne osoby (osób) odwołującej się (odwołujących się) oraz, jeśli jest dostępny, numer decyzji, od której wniesiono odwołanie.
2. Jeżeli nie można ustalić celu płatności, Agencja określa termin, w którym płatnik musi powiadomić na piśmie, jaki jest cel płatności. Jeśli Agencja nie otrzyma przed upływem tego terminu pisemnego powiadomienia o celu płatności, wówczas płatność uznaje się za nieważną, a daną kwotę zwraca się płatnikowi.
Artykuł 18
Termin płatności
1. Dzień, w którym pełna kwota płatności została wpłacona na rachunek bankowy należący do Agencji, jest uważany za dzień, w którym została dokonana płatność.
2. Płatność jest uważana za dokonaną w terminie, jeżeli za pomocą wystarczających dowodów wykazano, że przed upływem odpowiedniego terminu płatnik zlecił przelew na rachunek bankowy podany na fakturze.
Wystarczającym dowodem jest wystawione przez instytucję finansową potwierdzenie wydania polecenia przelewu. Jednakże jeśli przelew musi zostać dokonany przy wykorzystaniu systemu elektronicznych rozliczeń bankowych SWIFT, potwierdzenie wydania polecenia przelewu ma formę kopii sprawozdania SWIFT, opieczętowanej i podpisanej przez odpowiednio upoważnionego urzędnika instytucji finansowej.
Artykuł 19
Niewystarczająca płatność
1. Termin płatności uważa się za dotrzymany jedynie wtedy, jeżeli pełna kwota opłaty lub należności została uiszczona w terminie.
2. Jeżeli faktura odnosi się do grupy transakcji, Agencja może przypisać dowolną niedopłatę do każdej z odpowiednich transakcji. Kryteria przypisywania płatności określa Zarząd Agencji.
Artykuł 20
Zwrot nadpłat
1. Dyrektor wykonawczy Agencji określa i publikuje na stronie internetowej Agencji tryb dokonywania zwrotu nadpłaconej opłaty lub należności płatnikowi.
Jednakże jeżeli wysokość nadpłaty wynosi mniej niż 100 EUR, a zainteresowana strona nie zażądała wyraźnie zwrotu nadpłaty, kwota ta nie jest zwracana.
2. Zaliczenie kwot nadpłat na poczet przyszłych płatności na rzecz Agencji nie jest możliwe.
ROZDZIAŁ V
PRZEPISY KOŃCOWE
Artykuł 21
Preliminarz tymczasowy
Podczas sporządzania preliminarza łącznych wydatków i dochodów Agencji na kolejny rok finansowy, zgodnie z art. 96 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, Zarząd uwzględnia specjalny preliminarz tymczasowy dochodów z opłat i należności, które nie łączą się z dochodami pochodzącymi z dotacji wspólnotowych.
Artykuł 22
Przegląd
1. Opłaty i należności przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są przedmiotem corocznego przeglądu w oparciu o wskaźnik inflacji mierzony za pomocą Europejskiego Wskaźnika Cen Konsumpcyjnych publikowanego przez Eurostat na mocy rozporządzenia (WE) nr 2494/95. Pierwszy przegląd odbędzie się do dnia 1 czerwca 2009 r.
2. Komisja poddaje również niniejsze rozporządzenie ciągłemu przeglądowi w świetle istotnych informacji udostępnianych w związku z założeniami, na podstawie których ustalane są przewidywane dochody i wydatki Agencji. Najpóźniej do dnia 1 stycznia 2013 r. Komisja przeprowadzi przegląd niniejszego rozporządzenia w celu jego zmiany, w stosownych przypadkach, uwzględniając w szczególności koszty Agencji i powiązane koszty usług świadczonych przez właściwe organy państw członkowskich.
Artykuł 23
Wejście w życie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 kwietnia 2008 r.
W imieniu Komisji
Günter VERHEUGEN
Wiceprzewodniczący
(1) Dz.U. L 396 z 30.12.2006, s. 1. Sprostowane w Dz.U. L 136 z 29.5.2007, s. 3. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1354/2007 (Dz.U. L 304 z 22.11.2007, s. 1).
(2) Dz.U. L 124 z 20.5.2003, s. 36.
(3) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1525/2007 (Dz.U. L 343 z 27.12.2007, s. 9).
(4) Dz.U. L 257 z 27.10.1995, s. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, s. 1).
ZAŁĄCZNIK I
Opłaty z tytułu rejestracji przedłożonych na mocy art. 6, 7 lub 11 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
Tabela 1
Opłaty standardowe
(w EUR) |
||
|
Indywidualne przedłożenie informacji |
Wspólne przedłożenie informacji |
Opłata za substancje w ilości od 1 do 10 ton |
1 600 |
1 200 |
Opłata za substancje w ilości od 10 do 100 ton |
4 300 |
3 225 |
Opłata za substancje w ilości od 100 do 1 000 ton |
11 500 |
8 625 |
Opłata za substancje w ilości powyżej 1 000 ton |
31 000 |
23 250 |
Tabela 2
Opłaty ulgowe dla MŚP
(w EUR) |
||||||
|
Średnie przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Średnie przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Małe przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Małe przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Mikroprzedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Mikroprzedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Opłata za substancje w ilości od 1 do 10 ton |
1 120 |
840 |
640 |
480 |
160 |
120 |
Opłata za substancje w ilości od 10 do 100 ton |
3 010 |
2 258 |
1 720 |
1 290 |
430 |
323 |
Opłata za substancje w ilości od 100 do 1 000 ton |
8 050 |
6 038 |
4 600 |
3 450 |
1 150 |
863 |
Opłata za substancje w ilości powyżej 1 000 ton |
21 700 |
16 275 |
12 400 |
9 300 |
3 100 |
2 325 |
ZAŁĄCZNIK II
Opłaty z tytułu rejestracji przedłożonych/na mocy art. 17 ust. 2, art. 18 ust. 2 lub art. 18 ust. 3 lub art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
Tabela 1
Opłaty standardowe
(EUR) |
||
|
Indywidualne przedłożenie informacji |
Wspólne przedłożenie informacji |
Opłata |
1 600 |
1 200 |
Tabela 2
Opłaty ulgowe dla MŚP
(EUR) |
||||||
|
Średnie przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Średnie przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Małe przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Małe przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Mikro przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Mikro przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Opłata |
1 120 |
840 |
640 |
480 |
160 |
120 |
ZAŁĄCZNIK III
Opłaty z tytułu aktualizacji dokumentów rejestracyjnych na mocy art. 22 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
Tabela 1
Standardowe opłaty z tytułu aktualizacji zakresu wielkości obrotu
(EUR) |
||
|
Indywidualne przedłożenie informacji |
Wspólne przedłożenie informacji |
Od zakresu 1–10 ton do zakresu 10–100 ton |
2 700 |
2 025 |
Od zakresu 1–10 ton do zakresu 100–1 000 ton |
9 900 |
7 425 |
Od zakresu 1–10 ton do zakresu powyżej 1 000 ton |
29 400 |
22 050 |
Od zakresu 10–100 ton do zakresu 100–1 000 ton |
7 200 |
5 400 |
Od zakresu 10–100 ton do zakresu powyżej 1 000 ton |
26 700 |
20 025 |
Od zakresu 100–1 000 ton do zakresu powyżej 1 000 ton |
19 500 |
14 625 |
Tabela 2
Opłaty ulgowe dla MŚP z tytułu aktualizacji zakresu wielkości obrotu
(EUR) |
||||||
|
Średnie przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Średnie przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Małe przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Małe przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Mikroprzedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Mikroprzedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Od zakresu 1–10 ton do zakresu 10–100 ton |
1 890 |
1 418 |
1 080 |
810 |
270 |
203 |
Od zakresu 1–10 ton do zakresu 100–1 000 ton |
6 930 |
5 198 |
3 960 |
2 970 |
990 |
743 |
Od zakresu 1–10 ton do zakresu powyżej 1 000 ton |
20 580 |
15 435 |
11 760 |
8 820 |
2 940 |
2 205 |
Od zakresu 10–100 ton do zakresu 100–1 000 ton |
5 040 |
3 780 |
2 880 |
2 160 |
720 |
540 |
Od zakresu 10–100 ton do zakresu powyżej 1 000 ton |
18 690 |
14 018 |
10 680 |
8 010 |
2 670 |
2 003 |
Od zakresu 100–1 000 ton do zakresu powyżej 1 000 ton |
13 650 |
10 238 |
7 800 |
5 850 |
1 950 |
1 463 |
Tabela 3
Opłaty z tytułu innych aktualizacji
(EUR) |
||
Rodzaj aktualizacji |
|
|
Zmiana danych identyfikacyjnych rejestrującego pociągająca za sobą zmianę jego osobowości prawnej |
1 500 |
|
Rodzaj aktualizacji |
Indywidualne przedłożenie informacji |
Wspólne przedłożenie informacji |
Zmiana udzielonego dostępu do informacji zawartych we wniosku (na jedną pozycję) |
1 500 |
1 125 |
Tabela 4
Opłaty ulgowe dla MŚP z tytułu innych aktualizacji
(EUR) |
||||||
Rodzaj aktualizacji |
Średnie przedsiębiorstwo |
Małe przedsiębiorstwo |
Mikroprzedsiębiorstwo |
|||
Zmiana danych identyfikacyjnych rejestrującego pociągająca za sobą zmianę jego osobowości prawnej |
1 050 |
600 |
150 |
|||
Rodzaj aktualizacji |
Średnie przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Średnie przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Małe przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Małe przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Mikroprzedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Mikroprzedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Zmiana udzielonego dostępu do informacji zawartych we wniosku (na jedną pozycję) |
1 050 |
788 |
600 |
450 |
150 |
113 |
ZAŁĄCZNIK IV
Opłaty z tytułu wniosków złożonych na mocy art. 10 lit. a) ppkt (xi) rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
Tabela 1
Opłaty standardowe
(EUR) |
||
Pozycje, dla których wnioskowana jest poufność |
Indywidualne przedłożenie informacji |
Wspólne przedłożenie informacji |
Stopień czystości substancji i/lub dane identyfikujące zanieczyszczenia lub dodatki |
4 500 |
3 375 |
Odpowiedni zakres wielkości obrotu |
1 500 |
1 125 |
Podsumowanie przebiegu badań lub szczegółowe podsumowanie przebiegu badań |
4 500 |
3 375 |
Informacje zawarte w karcie charakterystyki |
3 000 |
2 250 |
Nazwa handlowa substancji |
1 500 |
1 125 |
Nazwa IUPAC dla niebezpiecznych substancji niewprowadzonych |
1 500 |
1 125 |
Nazwa IUPAC dla substancji niebezpiecznych wykorzystywanych jako półprodukty, w badaniach naukowych i rozwoju lub działalności badawczo-rozwojowej ukierunkowanej na produkt i proces produkcji |
1 500 |
1 125 |
Tabela 2
Opłaty ulgowe dla MŚP
(EUR) |
||||||
Pozycje, dla których wnioskowana jest poufność |
Średnie przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Średnie przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Małe przedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Małe przedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Mikroprzedsiębiorstwo (Indywidualne przedłożenie informacji) |
Mikroprzedsiębiorstwo (Wspólne przedłożenie informacji) |
Stopień czystości substancji i/lub dane identyfikujące zanieczyszczenia lub dodatki |
3 150 |
2 363 |
1 800 |
1 350 |
450 |
338 |
Odpowiedni zakres wielkości obrotu |
1 050 |
788 |
600 |
450 |
150 |
113 |
Podsumowanie przebiegu badań lub szczegółowe podsumowanie przebiegu badań |
3 150 |
2 363 |
1 800 |
1 350 |
450 |
338 |
Informacje zawarte w karcie charakterystyki |
2 100 |
1 575 |
1 200 |
900 |
300 |
225 |
Nazwa handlowa substancji |
1 050 |
788 |
600 |
450 |
150 |
113 |
Nazwa IUPAC dla niebezpiecznych substancji niewprowadzonych |
1 050 |
788 |
600 |
450 |
150 |
113 |
Nazwa IUPAC dla substancji niebezpiecznych wykorzystywanych jako półprodukty, w badaniach naukowych i rozwoju lub działalności badawczo-rozwojowej ukierunkowanej na produkt i proces produkcji |
1 050 |
788 |
600 |
450 |
150 |
113 |
ZAŁĄCZNIK V
Opłaty i należności z tytułu zgłoszeń PPORD przedłożonych na mocy art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
Tabela 1
Opłaty z tytułu zgłoszeń PPORD
(EUR) |
|
Opłata standardowa |
500 |
Opłata ulgowa dla średnich przedsiębiorstw |
350 |
Opłata ulgowa dla małych przedsiębiorstw |
200 |
Opłata ulgowa dla mikroprzedsiębiorstw |
50 |
Tabela 2
Należności z tytułu przedłużenia okresu zwolnienia PPORD
(EUR) |
|
Należność standardowa |
1 000 |
Należność ulgowa dla średnich przedsiębiorstw |
700 |
Należność ulgowa dla małych przedsiębiorstw |
400 |
Należność ulgowa dla mikroprzedsiębiorstw |
100 |
ZAŁĄCZNIK VI
Opłaty z tytułu złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na mocy art. 62 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
Tabela 1
Opłaty standardowe
Opłata podstawowa |
50 000 EUR |
Dodatkowa opłata za jedną substancję |
10 000 EUR |
Dodatkowa opłata za jedno zastosowanie |
10 000 EUR |
Dodatkowa opłata za jednego wnioskodawcę |
Dodatkowym wnioskodawcą nie jest MŚP: 37 500 EUR |
Dodatkowym wnioskodawcą jest średnie przedsiębiorstwo: 30 000 EUR |
|
Dodatkowym wnioskodawcą jest małe przedsiębiorstwo: 18 750 EUR |
|
Dodatkowym wnioskodawcą jest mikroprzedsiębiorstwo: 5 625 EUR |
Tabela 2
Opłaty ulgowe dla średnich przedsiębiorstw
Opłata podstawowa |
40 000 EUR |
Dodatkowa opłata za jedną substancję |
8 000 EUR |
Dodatkowa opłata za jedno zastosowanie |
8 000 EUR |
Dodatkowa opłata za jednego wnioskodawcę |
Dodatkowym wnioskodawcą jest średnie przedsiębiorstwo: 30 000 EUR |
Dodatkowym wnioskodawcą jest małe przedsiębiorstwo: 18 750 EUR |
|
Dodatkowym wnioskodawcą jest mikroprzedsiębiorstwo: 5 625 EUR |
Tabela 3
Opłaty ulgowe dla małych przedsiębiorstw
Opłata podstawowa |
25 000 EUR |
Dodatkowa opłata za jedną substancję |
5 000 EUR |
Dodatkowa opłata za jedno zastosowanie |
5 000 EUR |
Dodatkowa opłata za jednego wnioskodawcę |
Dodatkowym wnioskodawcą jest małe przedsiębiorstwo: 18 750 EUR |
Dodatkowym wnioskodawcą jest mikroprzedsiębiorstwo: 5 625 EUR |
Tabela 4
Opłaty ulgowe dla mikroprzedsiębiorstw
Opłata podstawowa |
7 500 EUR |
Dodatkowa opłata za jedną substancję |
1 500 EUR |
Dodatkowa opłata za jedno zastosowanie |
1 500 EUR |
Dodatkowa opłata za jednego wnioskodawcę |
Dodatkowy wnioskodawca: 5 625 EUR |
ZAŁĄCZNIK VII
Należności z tytułu przeglądu zezwolenia na mocy art. 61 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
Tabela 1
Należności standardowe
Należność podstawowa |
50 000 EUR |
Dodatkowa należność za jedno zastosowanie |
10 000 EUR |
Dodatkowa należność za jedną substancję |
10 000 EUR |
Dodatkowa należność za jednego wnioskodawcę |
Dodatkowy wnioskodawca nie jest MŚP: 37 500 EUR |
Dodatkowym wnioskodawcą jest średnie przedsiębiorstwo: 30 000 EUR |
|
Dodatkowym wnioskodawcą jest małe przedsiębiorstwo: 18 750 EUR |
|
Dodatkowym wnioskodawcą jest mikroprzedsiębiorstwo: 5 625 EUR |
Tabela 2
Należności ulgowe dla średnich przedsiębiorstw
Należność podstawowa |
40 000 EUR |
Dodatkowa należność za jedno zastosowanie |
8 000 EUR |
Dodatkowa należność za jedną substancję |
8 000 EUR |
Dodatkowa należność za jednego wnioskodawcę |
Dodatkowym wnioskodawcą jest średnie przedsiębiorstwo: 30 000 EUR |
Dodatkowym wnioskodawcą jest małe przedsiębiorstwo: 18 750 EUR |
|
Dodatkowym wnioskodawcą jest mikroprzedsiębiorstwo: 5 625 EUR |
Tabela 3
Należności ulgowe dla małych przedsiębiorstw
Należność podstawowa |
25 000 EUR |
Dodatkowa należność za jedno zastosowanie |
5 000 EUR |
Dodatkowa należność za jedną substancję |
5 000 EUR |
Dodatkowa należność za jednego wnioskodawcę |
Dodatkowym wnioskodawcą jest małe przedsiębiorstwo: 18 750 EUR |
Dodatkowym wnioskodawcą jest mikroprzedsiębiorstwo: 5 625 EUR |
Tabela 4
Należności ulgowe dla mikroprzedsiębiorstw
Należność podstawowa |
7 500 EUR |
Dodatkowa należność za jedno zastosowanie |
1 500 EUR |
Dodatkowa należność za jedną substancję |
1 500 EUR |
Dodatkowa należność za jednego wnioskodawcę |
Dodatkowym wnioskodawcą jest mikroprzedsiębiorstwo: 5 625 EUR |
ZAŁĄCZNIK VIII
Opłaty z tytułu odwołań wniesionych na mocy art. 92 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006
Tabela 1
Opłaty standardowe
(EUR) |
|
Odwołanie od decyzji podjętej na mocy: |
Opłata |
Artykuł 9 lub 20 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 |
2 200 |
Artykuł 27 lub 30 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 |
4 400 |
Artykuł 51 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 |
6 600 |
Tabela 2
Opłaty ulgowe dla MŚP
(EUR) |
|
Odwołanie od decyzji podjętej na mocy: |
Opłata |
Artykuł 9 lub 20 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 |
1 800 |
Artykuł 27 lub 30 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 |
3 600 |
Artykuł 51 rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 |
5 400 |
17.4.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 107/26 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 341/2008
z dnia 16 kwietnia 2008 r.
w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz dla wniosków złożonych w kwietnia 2008 r. w ramach kontyngentów taryfowych otwartych rozporządzeniem (WE) nr 616/2007 na mięso drobiowe
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2777/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mięsa drobiowego (1),
uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (2), w szczególności jego art. 7 ust. 2,
uwzględniają rozporządzenie Komisji (WE) nr 616/2007 z dnia 4 czerwca 2007 r. otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentami taryfowymi w sektorze mięsa drobiowego pochodzącego z Brazylii, Tajlandii i innych państw trzecich (3), w szczególności jego art. 5 ust. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Rozporządzenie (WE) nr 616/2007 otworzyło kontyngenty taryfowe na przywóz produktów w sektorze mięsa drobiowego. |
(2) |
Wnioski o pozwolenia na przywóz złożone w kwietnia 2008 r. w odniesieniu do podokresu od dnia 1 lipca do dnia 30 września 2008 r., a w przypadku grupy 3 w odniesieniu do okresu od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia 30 czerwca 2009 r., przekraczają w przypadku niektórych kontyngentów ilości dostępne. Należy zatem określić, na jakie ilości pozwolenia mogą być wydawane, poprzez ustalenie współczynnika przydziału, jaki należy zastosować do ilości, w odniesieniu do których złożono wnioski. |
(3) |
Wnioski o pozwolenia na przywóz złożone w kwietnia 2008 r. w odniesieniu do podokresu od dnia 1 lipca do dnia 30 września 2008 r. dotyczą w przypadku niektórych kontyngentów ilości mniejszych niż ilości dostępne. Należy zatem określić ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków, i dodać je do ilości ustalonych dla następnego podokresu obowiązywania kontyngentu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
1. Do wniosków o pozwolenia na przywóz złożonych na mocy rozporządzenia (WE) nr 616/2007 w odniesieniu do podokresu trwającego od dnia 1 lipca do dnia 30 września 2008 r., a w przypadku grupy 3 w odniesieniu do okresu od dnia 1 lipca 2008 r. do dnia 30 czerwca 2009 r., stosuje się współczynniki przydziału wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia.
2. Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków o pozwolenia na przywóz na mocy rozporządzenia (WE) nr 616/2007 i które dodaje się do ilości w podokresie trwającym od dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2008 r., ustala się w załączniku.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 17 kwietnia 2008 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 16 kwietnia 2008 r.
W imieniu Komisji
Jean-Luc DEMARTY
Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich
(1) Dz.U. L 282 z 1.11.1975, s. 77. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 679/2006 (Dz.U. L 119 z 4.5.2006, s. 1). Rozporządzenie (EWG) nr 2777/75 zastępuje się rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1) od dnia 1 lipca 2008 r.
(2) Dz.U. L 238 z 1.9.2006, s. 13. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 289/2007 (Dz.U. L 78 z 17.3.2007, s. 17).
(3) Dz.U. L 142 z 5.6.2007, s. 3. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1549/2007 (Dz.U. L 337 z 21.12.2007, s. 75).
ZAŁĄCZNIK
Nr grupy |
Nr porządkowy |
Współczynnik przydziału dla wniosków o pozwolenia na przywóz złożonych w odniesieniu do podokresu od dnia 1.7.2008-30.9.2008 (%) |
Ilości, w odniesieniu do których nie złożono wniosków i które dodaje się do ilości w podokresie od dnia 1.10.2008-31.12.2008 (kg) |
1 |
09.4211 |
1,780550 |
— |
2 |
09.4212 |
27 783 000 |
|
4 |
09.4214 |
28,694208 |
— |
5 |
09.4215 |
36,799882 |
— |
6 |
09.4216 |
2 014 010 |
|
7 |
09.4217 |
4,045341 |
— |
8 |
09.4218 |
3 478 800 |
Nr grupy |
Nr porządkowy |
Współczynnik przydziału dla wniosków o pozwolenia na przywóz złożonych w odniesieniu do okresu od dnia 1.7.2008-30.6.2009 (%) |
3 |
09.4213 |
3,395585 |
(1) Nie dotyczy: Komisja nie otrzymała żadnego wniosku o wydanie pozwolenia.
(2) Nie dotyczy: ilości wnioskowane są mniejsze od ilości dostępnych.
II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa
DECYZJE
Rada
17.4.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 107/28 |
DECYZJA RADY
z dnia 7 kwietnia 2008 r.
w sprawie mianowania dwóch członków oraz dwóch zastępców członków z Austrii do Komitetu Regionów
(2008/308/WE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 263,
uwzględniając propozycję rządu Austrii,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 24 stycznia 2006 r. Rada przyjęła decyzję 2006/116/WE w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2006 r. do dnia 25 stycznia 2010 r. (1). |
(2) |
Jedno stanowisko członka zwolniło się w związku z rezygnacją pana LINHARTA. Jedno stanowisko członka zwolniło się w związku ze śmiercią pana ZIMPERA. Dwa stanowiska zastępcy członka Komitetu Regionów zwolniły się w związku z rezygnacją panów MÖDLHAMMERA i VÖGERLEGO, |
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Niniejszym mianowani zostają na okres pozostający do końca kadencji, to jest do 25 stycznia 2010 r.:
a) |
członkami Komitetu Regionów:
oraz |
b) |
zastępcami członków Komitetu Regionów:
|
Artykuł 2
Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 7 kwietnia 2008 r.
W imieniu Rady
R. ŽERJAV
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 56 z 25.2.2006, s. 75.
17.4.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 107/29 |
DECYZJA RADY
z dnia 7 kwietnia 2008 r.
w sprawie mianowania członka Komitetu Regionów z Belgii
(2008/309/WE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 263,
uwzględniając wniosek rządu Belgii,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 24 stycznia 2006 r. Rada przyjęła decyzję 2006/116/WE w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2006 r. do dnia 25 stycznia 2010 r. (1). |
(2) |
Stanowisko członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z rezygnacją pani MOERMAN, |
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Pan Dirk VAN MECHELEN, flamandzki minister finansów, budżetu i zagospodarowania przestrzennego zostaje mianowany członkiem Komitetu Regionów na okres pozostający do końca kadencji pani Moerman, czyli do dnia 25 stycznia 2010 r.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 7 kwietnia 2008 r.
W imieniu Rady
R. ŽERJAV
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 56 z 25.2.2006, s. 75.
17.4.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 107/30 |
DECYZJA RADY
z dnia 7 kwietnia 2008 r.
w sprawie mianowania siedmiu członków i siedmiu zastępców członków Komitetu Regionów ze Zjednoczonego Królestwa
(2008/310/WE)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 263,
uwzględniając wniosek rządu Zjednoczonego Królestwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 24 stycznia 2006 r. Rada przyjęła decyzję 2006/116/WE w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2006 r. do dnia 25 stycznia 2010 r. (1). |
(2) |
Stanowiska siedmiu członków Komitetu Regionów zwolniły się w związku z wygaśnięciem mandatów pani ASHTON, pana BODFISHA, pani Olive BROWN, pani COLEMAN, pani BUTLER, pana McCONNELLA i pani OLDFATHER. Stanowiska pięciu zastępców członków zwolniły się w związku z wygaśnięciem mandatów pana ANGELLA, pana FOOTE-WOODA, pani KAGAN, pani DAVIES oraz pana LYONA. Jedno stanowisko zastępcy członka zwolniło się w związku z rezygnacją pana LOCHHEADA. Jedno stanowisko zastępcy członka zwalnia się w związku z mianowaniem pana MALCOLMA na stanowisko członka, |
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Niniejszym następujące osoby są mianowane w Komitecie Regionów na pozostały okres kadencji, czyli do dnia 25 stycznia 2010 r.:
a) |
na stanowiska członków:
oraz |
b) |
na stanowiska zastępców członków:
|
Artykuł 2
Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 7 kwietnia 2008 r.
W imieniu Rady
R. ŽERJAV
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 56 z 25.2.2006, s. 75.
17.4.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 107/31 |
DECYZJA RADY
z dnia 14 kwietnia 2008 r.
w sprawie mianowania członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z Irlandii
(2008/311/WE, Euratom)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 259,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 167,
uwzględniając decyzję Rady 2006/651/WE, Euratom (1),
uwzględniając kandydaturę przedstawioną przez rząd Irlandii,
uwzględniając opinię Komisji,
a także mając na uwadze, że stanowisko członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego zwolniło się w związku z rezygnacją pana Arthura FORBESA,
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Pani Heidi LOUGHEED, Head of IBEC Europe, zostaje niniejszym mianowana członkiem Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego na pozostały okres kadencji, czyli do dnia 20 września 2010 r.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 14 kwietnia 2008 r.
W imieniu Rady
I. JARC
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 269 z 28.9.2006, s. 13. Decyzja zmieniona decyzją 2007/622/WE, Euratom (Dz.U. L 253 z 28.9.2007, s. 39).
Komisja
17.4.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 107/32 |
DECYZJA KOMISJI
z dnia 5 marca 2008 r.
ustanawiająca standardowy dokument dla nadzoru i kontroli nad przemieszczaniem odpadów promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego określonych w dyrektywie Rady 2006/117/Euratom
(notyfikowana jako dokument nr C(2008) 793)
(2008/312/Euratom)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
uwzględniając dyrektywę 2006/117/Euratom z dnia 20 listopada 2006 r. w sprawie nadzoru i kontroli nad przemieszczaniem odpadów promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego (1), w szczególności jej art. 17 ust. 2,
po otrzymaniu opinii od Komitetu Doradczego ustanowionego zgodnie z procedurą określoną w art. 21,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Komisja jest zobowiązana ustanowić nowy standardowy dokument, który ma być stosowany do przemieszczania odpadów promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego w zakresie dyrektywy 2006/117/Euratom. |
(2) |
Wymagane jest, by nowy standardowy dokument stosowany był w odniesieniu do przemieszczania odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego między państwami członkowskimi oraz do przywozu na obszar Wspólnoty i wywozu z obszaru Wspólnoty takich odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego, a także do ich tranzytu z kraju trzeciego do innego kraju trzeciego przez obszar Wspólnoty. |
(3) |
Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Doradczego ustanowionego zgodnie z procedurą określona w art. 21, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Określony w załączniku standardowy dokument jest stosowany w odniesieniu do każdego przemieszczenia odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego między państwami członkowskimi, a także do ich przywozu na obszar Wspólnoty, wywozu z obszaru Wspólnoty oraz tranzytu poprzez obszar Wspólnoty w zakresie dyrektywy 2006/117/Euratom.
Artykuł 2
Standardowy dokument jest dostępny w formie elektronicznej, w formacie przedstawionym przez Komisję.
Artykuł 3
Państwa członkowskie podejmą środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji najpóźniej do dnia 25 grudnia 2008 r.
Artykuł 4
Uchyla się decyzję Komisji 93/552/Euratom (2).
Artykuł 5
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 5 marca 2008 r.
W imieniu Komisji
Andris PIEBALGS
Członek Komisji
(1) Dz.U. L 337 z 5.12.2006, s. 21.
(2) Dz.U. L 268 z 29.10.1993, s. 83.
ZAŁĄCZNIK
Standardowy dokument dla nadzoru i kontroli nad przemieszczaniem odpadów promieniotwórczych oraz wypalonego paliwa jądrowego
(dyrektywa Rady 2006/117/Euratom)
Uwagi ogólne
Sekcje od A-1 do A-6: wypełnia się w odniesieniu do przemieszczenia odpadów promieniotwórczych.
Sekcje od B-1 do B-6: wypełnia się w odniesieniu do przemieszczenia wypalonego paliwa jądrowego (w tym wypalonego paliwa przeznaczonego do ostatecznego składowania i jako takie zaliczonego do kategorii odpadów).
Sekcja A-1 lub B-1 (wniosek o zezwolenie na przemieszczenie): wypełnia wnioskodawca, czyli zależnie od typu przemieszczenia:
— |
posiadacz, w przypadku przemieszczenia między państwami członkowskimi (typ MM) lub wywozu z obszaru Wspólnoty do kraju trzeciego (typ ME), |
— |
odbiorca, w przypadku przywozu na obszar Wspólnoty z kraju trzeciego (typ IM), |
— |
osoba odpowiedzialna za przemieszczanie w państwie członkowskim, za pośrednictwem którego odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe wprowadzane są na obszar Wspólnoty, w przypadku tranzytu przez obszar Wspólnoty (typ TT). |
Sekcja A-2 lub B-2 (potwierdzenie odbioru wniosku): wypełniają stosowne zaangażowane właściwe organy, którymi są – zależnie od typu przemieszczenia – właściwe organy:
— |
państwa członkowskiego pochodzenia, w przypadku przemieszczenia typu MM lub ME, |
— |
państwa członkowskiego przeznaczenia, w przypadku przemieszczenia typu IM, |
— |
państwa członkowskiego pierwszego wprowadzenia na obszar Wspólnoty, w przypadku przemieszczenia typu TT, |
oraz wszystkie właściwe organy państw członkowskich tranzytu, jeżeli takowe występują.
Sekcja A-3 lub B-3 (odmowa lub zgoda): wypełniają wszystkie zaangażowane właściwe organy.
Sekcja A-4a/A-4b lub B-4a/B-4b (zezwolenie lub odmowa zezwolenia na przemieszczenie): wypełnia właściwy organ odpowiedzialny za wydawanie zezwoleń, którym jest – zależnie od typu przemieszczenia – właściwy organ:
— |
państwa członkowskiego pochodzenia, w przypadku przemieszczenia typu MM oraz przemieszczenia typu ME, |
— |
państwa członkowskiego przeznaczenia, w przypadku przemieszczenia typu IM, lub |
— |
pierwszego państwa członkowskiego tranzytu, przez które ładunek wprowadzany jest na obszar Wspólnoty, w przypadku przemieszczenia typu TT. |
Sekcja A-5 lub B-5 (opis przesyłki/wykaz sztuk przesyłki): wypełnia wnioskodawca, o którym mowa w sekcji A-1 lub B-1.
Sekcja A-6 lub B-6 (potwierdzenie odbioru przesyłki): wypełnia odbiorca (w przypadku przemieszczenia MM i IM) lub posiadacz (w przypadku przemieszczenia ME), lub osoba odpowiedzialna za przemieszczanie (w przypadku przemieszczenia TT).
Uwagi wyjaśniające do każdej pozycji w standardowym dokumencie: sekcje od A-1 do A-6 i od B-1 do B-6
Definicja poprawnie wypełnionego wniosku: Wniosek o udzielenie zezwolenia na przemieszczenie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego jest poprawnie wypełniony zgodnie z dyrektywą 2006/117/Euratom, jeżeli – w przypadku przemieszczenia odpadów promieniotwórczych – w każdej pozycji w sekcji A-1 lub – w przypadku przemieszczenia wypalonego paliwa jądrowego – w każdej pozycji w sekcji B-1 podano wymagane informacje, poprzez zaznaczenie odpowiedniego pola, wykreślenie opcji niemającej zastosowania albo wpisanie stosownych danych i wartości. W przypadku wniosku o przeprowadzenie wielokrotnych przemieszczeń, pozycje 8 i 9 mogą zawierać dane szacunkowe.
1. |
Wnioskodawca musi poprawnie wypełnić wszystkie pozycje 1–14. W pozycji 1 należy zaznaczyć odpowiednie pole określające typ przemieszczenia i wpisać odpowiednie posterunki graniczne w przypadku, gdy przemieszczenie obejmuje kraje trzecie.
|
2. |
Przez zaznaczenie odpowiedniego pola wnioskodawca musi jasno stwierdzić, czy wniosek obejmuje tylko jedno przemieszczenie w danym okresie (np. 05/2010, 2009 lub 2010–2011), czy też wniosek obejmuje więcej niż jedno przemieszczenie w danym okresie, nie dłuższym jednak niż okres trzech lat od daty wydania zezwolenia. Można złożyć pojedynczy wniosek w odniesieniu do więcej niż jednego przemieszczenia, pod warunkiem, że spełnione są następujące warunki określone w art. 6 ust. 2 dyrektywy 2006/117/Euratom:
|
3. |
Wnioskodawca musi wpisać odpowiednie przejścia graniczne w przypadku, gdy przemieszczenie dotyczy jednego lub więcej krajów trzecich. Te przejścia graniczne muszą być identyczne dla wszystkich przemieszczeń objętych wnioskiem, chyba że właściwe organy uzgodniły inaczej. |
4. |
Wnioskodawca musi wpisać swoją nazwę handlową, adres i dane kontaktowe. Nazwa handlowa, znana także jako nazwa stosowana w handlu lub nazwa firmy, jest nazwą, pod którą przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą, chociaż jego zarejestrowana nazwa prawna używana w kontraktach i innych sytuacjach formalnych może być inna. Wnioskodawca musi zaznaczyć odpowiednie pole, aby określić swoją funkcję, która zależnie od typu przemieszczania może być następująca:
|
5. |
Wnioskodawca musi wpisać nazwę handlową, adres i dane kontaktowe miejsca, w którym odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe są przechowywane przed przemieszczeniem, a które może być inne niż adres wnioskodawcy. |
6. |
Wnioskodawca musi wpisać nazwę handlową, adres i dane kontaktowe odbiorcy. W przypadku przemieszczenia typu IM informacje te są identyczne z pozycją 4. |
7. |
Wnioskodawca musi wpisać nazwę handlową, adres i dane kontaktowe miejsca, w którym odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe będą przechowywane po przemieszczeniu, a które może być inne niż adres odbiorcy. |
8. |
Wnioskodawca musi wypełnić wszystkie pola albo przez zaznaczenie odpowiedniego pola (możliwa jest więcej niż jedna odpowiedź), albo przez wpisanie określonych właściwości i wartości odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego. W przypadku wielokrotnych przemieszczeń wartości te mogą być szacunkowe. |
9. |
Wnioskodawca musi wypełnić pozycję 9, wartości mogą być szacunkowe. |
10. |
Wnioskodawca musi zaznaczyć i określić rodzaj działalności powodującej powstanie odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego i zaznaczyć odpowiednie pola lub określić jakikolwiek inny rodzaj działalności. Możliwa jest więcej niż jedna odpowiedź. |
11. |
Wnioskodawca musi określić cel przemieszczenia i zaznaczyć odpowiednie pole (możliwa jest tylko jedna odpowiedź) lub podać jakikolwiek inny cel. |
12. |
Wnioskodawca musi wymienić, zgodnie z planem, różne rodzaje transportu przewidziane dla przemieszczenia (drogowy, kolejowy, morski, lotniczy, śródlądowy) i zgodnie z tym podać odpowiedni punkt odjazdu, punkt przybycia oraz planowanego przewoźnika (jeśli jest już znany). W trakcie procedury oceny wniosku możliwe są późniejsze zmiany w tym harmonogramie i należy o nich powiadomić właściwe organy, ale nie wymagają one nowego wniosku o udzielenie zgody. |
13. |
Wnioskodawca musi wymienić wszystkie państwa zaangażowane w przemieszczenie, poczynając od pierwszego państwa członkowskiego lub kraju trzeciego, w którym przechowywane są odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe, a kończąc na ostatnim państwie członkowskim lub kraju trzecim, w którym będą one przechowywane po zakończeniu przemieszczania. Gdyby wnioskodawca chciał zmienić wykaz kolejnych państw, wymagany jest nowy wniosek. |
14. |
Wnioskodawca musi zadeklarować, kto odbierze odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe w przypadku, gdy przemieszczenie lub przemieszczenia nie dojdą do skutku lub gdy warunki przemieszczania nie mogą być spełnione. Jeżeli przemieszczenie jest typu IM lub TT, wnioskodawca musi załączyć do wniosku dowód zawarcia umowy między odbiorcą w państwie członkowskim lub kraju trzecim przeznaczenia i posiadaczem odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego w kraju trzecim, która została zatwierdzona przez właściwe organy w kraju trzecim. Po wypełnieniu pozycji 1–14 wnioskodawca musi przesłać sekcję 1 standardowego dokumentu do właściwego organu, który jest odpowiedzialny za wydanie zezwolenia na przemieszczenie. Właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia na przemieszczenie lub odmowy jest następujący, zależnie od typu przemieszczenia:
|
15. |
Natychmiast po otrzymaniu wniosku właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia na przemieszczenie musi:
|
16. |
Właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia musi:
|
17. |
Pozycja 17 musi zostać wypełniona przez właściwy organ zaangażowanego państwa członkowskiego. Data wniosku i data potwierdzenia odbioru musi zostać wprowadzona natychmiast po odbiorze wniosku. W terminie 20 dni od daty odbioru właściwy organ zaangażowanych państw członkowskich musi sprawdzić, czy wniosek jest poprawnie wypełniony (wszystkie pozycje 1–14 muszą być wypełnione i nie może brakować żadnych informacji; niektóre wartości mogą być szacunkowe). Tylko pozycje 17a) lub 17b) mogą mieć zastosowanie, pozycje niemające zastosowania należy skreślić.
|
18. |
Natychmiast po otrzymaniu potwierdzenia odbioru poprawnie wypełnionego wniosku od właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia, właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia musi sprawdzić, czy zachowane zostały terminy i wypełniona pozycja 18 sekcji 3 w przypadku każdego zaangażowanego państwa członkowskiego wymienionego w pozycji 13, którego zgoda jest wymagana do wydania zezwolenia na przemieszczenie lub przemieszczenia. Zaangażowany właściwy organ musi wprowadzić niezbędne dodatkowe dane w pozycji 18. |
19. |
Właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia musi wpisać ogólny termin wydania automatycznej zgody, który ma zastosowanie do wszystkich zaangażowanych państw członkowskich. Ten termin ważności to na ogół dwa miesiące od daty potwierdzenia odbioru przez państwo członkowskie przeznaczenia określonej w pozycji 17b). Następnie właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia musi przesłać sekcję 3 dotyczącą zgody lub odmowy do wszystkich zaangażowanych państw członkowskich lub zaangażowanych krajów. Natychmiast po otrzymaniu sekcji 3 każdy zaangażowany właściwy organ musi zdecydować, czy potrzebny jest dodatkowy okres na podjęcie decyzji o wydaniu odmowy lub zgody na przemieszczenie. O przyznanie dodatkowego okresu do jednego miesiąca można ubiegać się poprzez skreślenie ogólnego terminu w pozycji 19 i wpisanie nowego terminu oraz powiadomienie o przedłużonym terminie wszystkich zaangażowanych właściwych organów. |
20. |
Zaangażowany właściwy organ musi należycie rozpatrzyć wniosek. Najpóźniej w dniu upływu terminu udzielenia automatycznej zgody zaangażowany właściwy organ musi wypełnić pozycję 20 i zwrócić oryginalny egzemplarz sekcji 3 (zeskanowany oryginał, jeżeli został przesłany pocztą elektroniczną) do właściwego organu odpowiedzialnego za wydanie zezwolenia (określonego w pozycji 15). W przypadku odmowy wydania zgody należy podać powody odmowy i musi zostać ona wydana (w przypadku państw członkowskich tranzytu) w oparciu o odnośne przepisy krajowe, wspólnotowe lub międzynarodowe, mające zastosowanie do transportu materiałów promieniotwórczych, lub – w przypadku państwa członkowskiego przeznaczenia – w oparciu o odpowiednie przepisy dotyczące zarządzania odpadami promieniotwórczymi lub wypalonym paliwem jądrowym, lub odpowiednie przepisy krajowe, wspólnotowe lub międzynarodowe, mające zastosowanie do transportu materiałów promieniotwórczych. Wszelkie nałożone warunki nie mogą być bardziej rygorystyczne niż warunki ustalane dla podobnych przemieszczeń w państwach członkowskich. Niewypełnienie i niezwrócenie standardowego dokumentu w odpowiednim czasie uznane zostanie za udzielenie zgody na wniosek o przemieszczenie, zgodnie z art. 9 ust. 2 dyrektywy 2006/117/Euratom. |
21. |
Właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia na przemieszczenie musi wypełnić pozycje 21–23, gdy wszystkie niezbędne zgody na przemieszczenie zostały wydane przez zaangażowane właściwe organy, mając na uwadze, że uznaje się, iż wydana została milcząca zgoda jedynie pod warunkiem, że:
|
22. |
Właściwy organ określony w pozycji 21 musi wymienić lub załączyć, jeżeli nie przewidziano wystarczająco dużo miejsca, wszystkie otrzymane zgody (włącznie z warunkami) i ewentualne odmowy (włącznie z powodami) od wszystkich zaangażowanych właściwych organów. |
23. |
Właściwy organ określony w pozycji 21 musi:
|
24. |
Właściwy organ odpowiedzialny za wydanie zezwolenia na przemieszczenie musi wypełnić pozycje 24 i 25, jeżeli przynajmniej jeden z zaangażowanych właściwych organów nie wydał swojej zgody na przemieszczenie. |
25. |
Właściwy organ określony w pozycji 24 musi wymienić lub załączyć wszystkie otrzymane zgody i odmowy, włącznie z wszystkimi warunkami i powodami odmowy, i przesłać oryginalny egzemplarz sekcji 4b do wnioskodawcy oraz kopie tej sekcji do wszystkich innych zaangażowanych właściwych organów. |
26. |
Jeżeli zostało wydane zezwolenie na przemieszczenie lub przemieszczenia i wnioskodawca otrzymał sekcje 4a, 5 i 6, musi on poprawnie wypełnić pozycję 26. W przypadku, gdy wniosek dotyczy wielokrotnych przemieszczeń, wnioskodawca musi sporządzić wystarczającą liczbę egzemplarzy sekcji 5 dla każdego przemieszczenia. |
27. |
Wnioskodawca musi zaznaczyć odpowiednie pole, wskazując, czy zezwolenie obejmuje pojedyncze przemieszczenie, czy wielokrotne przemieszczenia. W przypadku wielokrotnych przemieszczeń należy wpisać odpowiedni numer seryjny. |
28. |
Przed każdym przemieszczeniem wnioskodawca musi poprawnie wypełnić pozycje 28–30 (nawet jeżeli zezwolenie dotyczy wielokrotnych przemieszczeń). W tej sekcji wartości nie mogą być szacunkowe! |
29. |
Wnioskodawca musi poprawnie wypełnić pozycję 29 (wykaz sztuk przesyłki) i podać u dołu łączną liczbę sztuk przesyłki, łączną liczbę każdego typu sztuki przesyłki, łączną masę netto, łączną masę brutto i całkowitą aktywność (GBq) wszystkich sztuk przesyłki. Jeżeli miejsce przewidziane w dokumencie jest niewystarczające, należy załączyć oddzielny wykaz zawierający żądane informacje. |
30. |
Wnioskodawca musi wypełnić pozycję 30 (data wysyłki i deklaracja) przed każdym przemieszczeniem odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego (nawet jeżeli zezwolenie dotyczy wielokrotnych przemieszczeń). Wraz z sekcjami 1 i 4a sekcja 5 towarzyszy odpadom promieniotwórczym lub wypalonemu paliwu jądrowemu podczas przemieszczania. Opis przesyłki i wykaz sztuk przesyłki (sekcja 5) jest następnie załączony do sekcji 6 (potwierdzenie odbioru). |
31. |
Odbiorca (w przypadku przemieszczenia MM i IM), posiadacz (w przypadku przemieszczenia ME) lub osoba odpowiedzialna za przemieszczanie (w przypadku przemieszczenia TT) musi poprawnie wypełnić pozycje 31–35 (oraz 36, jeżeli ma zastosowanie), przy czym wszelkie niezbędne dodatkowe dokumenty sporządza wnioskodawca. Jednakże odbiorca spoza Wspólnoty Europejskiej może potwierdzić odbiór odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego, używając oddzielnej deklaracji. |
32. |
Odbiorca musi poprawnie wpisać nazwę, adres i dane kontaktowe miejsca, w którym odpady promieniotwórcze lub wypalone paliwo jądrowe są przechowywane po przemieszczeniu. |
33. |
Odbiorca musi wypełnić pozycję 33 (określoną jak w pozycji 23) i wskazać, czy odebrany ładunek jest ostatnim ładunkiem objętym zezwoleniem.
|
34. |
Odbiorca musi zaznaczyć „nie dotyczy” lub wypełnić pozycję 34 dla przemieszczenia typu ME lub TT lub załączyć oddzielną deklarację i umieścić odniesienie do załącznika. |
35. |
Odbiorca musi wypełnić pozycję 35, jeżeli przeprowadzono pojedyncze przemieszczenie lub wszystkie przemieszczenia objęte zezwoleniem. W przypadkach, w których zezwolenie obejmuje wielokrotne przemieszczenia, wypełnia się i przedkłada końcowe potwierdzenie odbioru, jak gdyby zezwolenie było ważne dla pojedynczego przemieszczenia, z wyjątkiem tego, że:
Odbiorca musi przesłać sekcję 6 (potwierdzenie odbioru) wraz z sekcją 5, zależnie od typu przemieszczenia, do właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia, w przypadku przemieszczenia typu MM lub IM, lub do wnioskodawcy określonego w pozycji 5 (sekcja 1), w przypadku przemieszczenia typu ME lub TT. W celach informacyjnych sekcja 6 dla każdego przemieszczenia objętego zezwoleniem musi być załączona do ostatecznego potwierdzenia odbioru. |
36. |
W przypadku przemieszczenia typu ME lub TT odbiorca musi zaznaczyć „nie dotyczy” lub wypełnić pozycję 36, lub zastąpić ją oddzielną deklaracją, odsyłając do załącznika. Wnioskodawca musi przesłać sekcje 5 i 6 do organu, który wydał zezwolenie. W celach informacyjnych sekcja 6 dla każdego z przemieszczeń objętych zezwoleniem musi być załączona do ostatecznego potwierdzenia odbioru. |
III Akty przyjęte na mocy Traktatu UE
AKTY PRZYJĘTE NA MOCY TYTUŁU V TRAKTATU UE
17.4.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 107/60 |
DECYZJA KOMITETU POLITYCZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA CHAD/2/2008
z dnia 18 marca 2008 r.
w sprawie ustanowienia Komitetu Uczestników dla operacji wojskowej Unii Europejskiej w Republice Czadu i w Republice Środkowoafrykańskiej
(2008/313/WPZiB)
KOMITET POLITYCZNY I BEZPIECZEŃSTWA,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 25 akapit trzeci,
uwzględniając wspólne działanie Rady 2007/677/WPZiB z dnia 15 października 2007 r. w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej w Republice Czadu i w Republice Środkowoafrykańskiej (1) (operacja EUFOR Tchad/RCA), w szczególności jego art. 10 ust. 5,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Na mocy art. 10 ust. 5 wspólnego działania 2007/677/WPZiB Rada upoważniła Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) do podjęcia odpowiednich decyzji w sprawie ustanowienia Komitetu Uczestników operacji EUFOR Tchad/RCA. |
(2) |
W konkluzjach z posiedzenia Rady Europejskiej w Nicei w dniu 7, 8 i 9 grudnia 2000 r. i w Brukseli z dnia 24 i 25 października 2002 r. przewidziano uzgodnienia dotyczące udziału państw trzecich w operacjach zarządzania kryzysowego i ustanowienia Komitetu Uczestników. |
(3) |
Komitet Uczestników będzie odgrywał główną rolę w bieżącym zarządzaniu operacją EUFOR Tchad/RCA. Komitet będzie stanowił główne forum, na którym państwa uczestniczące wspólnie zajmą się kwestiami zaangażowania swoich sił w operację. KPiB, który sprawuje kontrolę polityczną nad operacją i kieruje nią strategicznie, będzie uwzględniał opinie wydane przez Komitet Uczestników. |
(4) |
Zgodnie z art. 6 Protokołu w sprawie stanowiska Danii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską Dania nie uczestniczy w opracowywaniu i wprowadzaniu w życie decyzji i działań Unii Europejskiej, które dotyczą kwestii obronnych, |
STANOWI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
Ustanowienie i zakres uprawnień
Niniejszym ustanawia się Komitet Uczestników operacji wojskowej Unii Europejskiej w Republice Czadu i w Republice Środkowoafrykańskiej (zwany dalej „Komitetem Uczestników”). Zakres uprawnień Komitetu Uczestników określony jest w konkluzjach z posiedzeń Rady Europejskiej w Nicei i w Brukseli.
Artykuł 2
Skład
1. Skład Komitetu Uczestników jest następujący:
— |
przedstawiciele wszystkich państw członkowskich, |
— |
przedstawiciele państw trzecich biorących udział w operacji i mających znaczący udział wojskowy, o których mowa w załączniku. |
2. Dowódca operacji UE, dyrektor generalny Sztabu Wojskowego Unii Europejskiej lub ich przedstawiciele oraz przedstawiciele Komisji uczestniczą w posiedzeniach Komitetu Uczestników.
3. Do udziału w odpowiednich częściach dyskusji mogą być zaproszone w stosownych przypadkach osoby trzecie.
Artykuł 3
Przewodniczący
Nie naruszając prerogatyw Prezydencji przewodniczącym Komitetu Uczestników tej operacji będzie Sekretarz Generalny/Wysoki Przedstawiciel lub jego przedstawiciel konsultujący się ściśle z Prezydencją i z przewodniczącym Komitetu Wojskowego Unii Europejskiej (CEUMC) lub jego przedstawicielem.
Artykuł 4
Posiedzenia
1. Posiedzenia Komitetu Uczestników są regularnie zwoływane przez przewodniczącego. Jeśli wymagają tego okoliczności, z inicjatywy przewodniczącego lub na wniosek członka mogą być zwołane posiedzenia nadzwyczajne.
2. Przed posiedzeniem przewodniczący udostępnia wstępny porządek obrad oraz dokumenty odnoszące się do posiedzenia. Po każdym posiedzeniu podawane jest do wiadomości streszczenie obrad.
Artykuł 5
Procedura
1. Z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 3 i bez uszczerbku dla kompetencji KPiB oraz obowiązków dowódcy operacji UE,
— |
zasadę jednomyślności przedstawicieli państw wnoszących wkład do operacji stosuje się wtedy, gdy Komitet Uczestników podejmuje decyzje w sprawie bieżącego zarządzania operacją, |
— |
zasadę jednomyślności członków Komitetu Uczestników stosuje się, gdy Komitet Uczestników przedstawia zalecenia dotyczące wprowadzenia ewentualnych dostosowań do planowania operacyjnego, także ewentualnego dostosowania celów. |
Wstrzymanie się od głosu przez członka nie wyklucza jednomyślności.
2. Przewodniczący ustala, czy większość przedstawicieli państw uprawnionych do uczestnictwa w obradach jest obecna.
3. Wszystkie kwestie proceduralne są rozstrzygane zwykłą większością głosów członków obecnych na posiedzeniu.
4. Dania nie uczestniczy w podejmowaniu decyzji przez Komitet.
Artykuł 6
Poufność
1. Do posiedzeń i obrad Komitetu Uczestników mają zastosowanie przepisy bezpieczeństwa Rady. W szczególności przedstawiciele będący członkami Komitetu Uczestników posiadają odpowiednie poświadczenie bezpieczeństwa osobowego.
2. Treść obrad Komitetu Uczestników objęta jest tajemnicą zawodową, chyba że Komitet Uczestników jednomyślnie zdecyduje inaczej.
Artykuł 7
Wejście w życie
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Sporządzono w Brukseli, dnia 18 marca 2008 r.
W imieniu Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa
M. IPAVIC
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 279 z 23.10.2007, s. 21.
ZAŁĄCZNIK
Lista państw trzecich, o której mowa w art. 2 ust. 1
— |
Albania |
17.4.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 107/62 |
WSPÓLNE DZIAŁANIE RADY 2008/314/WPZiB
z dnia 14 kwietnia 2008 r.
dotyczące wspierania działań MAEA w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji oraz w ramach wdrażania strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 14,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W dniu 12 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia, która w rozdziale III zawiera listę środków, które należy podjąć zarówno w Unii Europejskiej (UE), jak i w państwach trzecich w celu zwalczania rozprzestrzeniania tej broni. |
(2) |
UE aktywnie wdraża tę strategię i stosuje środki wymienione w jej rozdziale III, w szczególności przez przeznaczanie zasobów finansowych na wspieranie poszczególnych projektów przeprowadzanych przez instytucje wielostronne, takie jak Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej (MAEA). |
(3) |
W dniu 17 listopada 2003 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2003/805/WPZiB w sprawie upowszechnienia i wzmocnienia porozumień wielostronnych w dziedzinie nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia oraz środków przenoszenia (1). To wspólne stanowisko wzywa między innymi do działania na rzecz powszechnego zawierania z MAEA całościowych porozumień o zabezpieczeniach i przystępowania do protokołów dodatkowych oraz zobowiązuje UE do działania na rzecz przekształcenia protokołów dodatkowych oraz porozumień o zabezpieczeniach w standardy systemu weryfikacji MAEA. |
(4) |
W dniu 17 maja 2004 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2004/495/WPZiB w sprawie wspierania działań MAEA w ramach Planu bezpieczeństwa jądrowego i w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (2). |
(5) |
W dniu 18 lipca 2005 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2005/574/WPZiB dotyczące wspierania działań MAEA w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji oraz w ramach wdrażania strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (3). |
(6) |
W dniu 12 czerwca 2006 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2006/418/WPZiB w sprawie wspierania działań MAEA w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji oraz w ramach wdrażania strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (4). |
(7) |
W dniu 22 grudnia 2003 r. Rada przyjęła dyrektywę 2003/122/Euratom w sprawie kontroli wysoce radioaktywnych źródeł zamkniętych i odpadów radioaktywnych (5). W odniesieniu do UE wzmocnienie kontroli źródeł wysoce promieniotwórczych we wszystkich państwach trzecich, zgodnie z oświadczeniem grupy G-8 i planem działań w sprawie zabezpieczenia źródeł promieniotwórczych, jest ważnym celem, który należy osiągnąć. |
(8) |
W lipcu 2005 r. państwa strony oraz Europejska Wspólnota Energii Atomowej postanowiły w drodze konsensusu zmienić Konwencję o ochronie fizycznej materiałów jądrowych (CPPNM) z zamiarem rozszerzenia jej zakresu zastosowania, aby obejmowała materiały i urządzenia jądrowe do wykorzystywania i składowania, jak również do transportu w danym kraju w sposób pokojowy, i zobowiązywała państwa strony do wprowadzenia sankcji karnych za naruszenia. |
(9) |
We wrześniu 2005 r. Międzynarodowa konwencja w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego (konwencja o terroryzmie jądrowym) została otwarta do podpisu. Po jej wejściu w życie państwa strony będą zobowiązane wprowadzić prawodawstwo, na mocy którego takie wykroczenia będą obciążone odpowiedzialnością karną. |
(10) |
MAEA dąży do tych samych celów, które określono w motywach 3–9. Są one osiągane poprzez wdrażanie jej planu bezpieczeństwa jądrowego, który finansowany jest poprzez dobrowolne wpłaty do Funduszu Bezpieczeństwa Jądrowego MAEA, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:
Artykuł 1
1. W celu natychmiastowego i praktycznego wprowadzenia w życie niektórych elementów strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia UE wspomaga działania MAEA w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji, służące osiągnięciu następujących celów:
a) |
praca nad upowszechnieniem międzynarodowych instrumentów służących nierozprzestrzenianiu i bezpieczeństwu jądrowemu, obejmujących całościowe porozumienia o zabezpieczeniach oraz protokół dodatkowy; |
b) |
zwiększenie poziomu ochrony wrażliwych na rozprzestrzenianie materiałów, sprzętu i odnośnych technologii oraz zapewnienie wsparcia legislacyjnego i regulacyjnego w obszarze bezpieczeństwa jądrowego i zabezpieczeń; |
c) |
ulepszenie wykrywania i reagowania na nielegalny handel materiałami jądrowymi i innymi materiałami promieniotwórczymi. |
2. Środkom strategii UE odpowiadają projekty MAEA, których celem jest:
a) |
wzmocnienie krajowych infrastruktur legislacyjnych i regulacyjnych do wdrażania odnośnych instrumentów międzynarodowych w obszarze bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji, obejmujących całościowe porozumienia o zabezpieczeniach oraz protokół dodatkowy; |
b) |
wspieranie państw w zwiększaniu bezpieczeństwa i kontroli materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych; |
c) |
wzmocnienie zdolności państw w zakresie wykrywania i reagowania na nielegalny handel materiałami jądrowymi i innymi materiałami promieniotwórczymi. |
Projekty te są realizowane w krajach, gdzie niezbędna jest pomoc w tym zakresie po dokonaniu przez zespół ekspertów wstępnej oceny.
Szczegółowy opis powyższych projektów jest zawarty w załączniku.
Artykuł 2
1. Za wdrożenie niniejszego wspólnego działania odpowiada Prezydencja, wspierana przez Sekretarza Generalnego Rady/Wysokiego Przedstawiciela ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (SG/WP). Komisja jest w pełni włączana w prowadzone działania.
2. Projekty, o których mowa w art. 1 ust. 2, są realizowane przez MAEA. Wykonuje ona to zadanie pod kontrolą SG/WP, wspierającego Prezydencję. W tym celu SG/WP dokonuje niezbędnych ustaleń z MAEA.
3. Prezydencja, SG/HR i Komisja regularnie informują się wzajemnie o projektach, zgodnie z ich właściwymi kompetencjami.
Artykuł 3
1. Kwota referencyjna przeznaczona na realizację projektów, o których mowa w art. 1 ust. 2, wynosi 7 703 000 EUR.
2. Wydatkami finansowanymi z kwoty określonej w ust. 1 zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami Wspólnoty Europejskiej mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.
3. Komisja nadzoruje właściwe zarządzanie wydatkami, o których mowa w ust. 2, które przyjmują postać dotacji. W tym celu Komisja zawiera z MAEA umowę o finansowaniu. Umowa o finansowaniu zawiera zobowiązanie MAEA do zapewnienia uwidocznienia wkładu UE, stosownie do jego wielkości.
4. Komisja podejmie starania w celu zawarcia umowy o finansowaniu, o której mowa w ust. 3, w najkrótszym możliwym terminie po wejściu w życie niniejszego wspólnego działania. Poinformuje ona Radę o wszelkich napotkanych w związku z tym trudnościach i o terminie zawarcia umowy o finansowaniu.
Artykuł 4
Prezydencja, wspierana przez SG/WP, przedstawia Radzie sprawozdania dotyczące realizacji niniejszego wspólnego działania na podstawie sprawozdań okresowych przygotowywanych przez MAEA. Sprawozdania te stanowią podstawę oceny przez Radę. Komisja jest w pełni włączana w prowadzone działania. Przedstawia ona informacje dotyczące aspektów finansowych realizacji niniejszego wspólnego działania.
Artykuł 5
Niniejsze wspólne działanie wchodzi w życie z dniem jego przyjęcia.
Niniejsze wspólne działanie wygasa 15 miesięcy po dacie zawarciu umowy o finansowaniu między Komisją a MAEA lub z dniem 14 kwietnia 2009 r., jeżeli umowa o finansowaniu nie została zawarta przed tą datą.
Artykuł 6
Niniejsze wspólne działanie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 14 kwietnia 2008 r.
W imieniu Rady
I. JARC
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 302 z 20.11.2003, s. 34.
(2) Dz.U. L 182 z 19.5.2004, s. 46.
(3) Dz.U. L 193 z 23.7.2005, s. 44.
(4) Dz.U. L 165 z 17.6.2006, s. 20.
(5) Dz.U. L 346 z 31.12.2003, s. 57.
ZAŁĄCZNIK
Wsparcie UE dla działań MAEA w zakresie bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji oraz w ramach wdrażania strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia
1. Opis
Liczba incydentów terrorystycznych w państwach członkowskich Unii Europejskiej i na świecie w ostatnich latach nie wykazuje tendencji spadkowej. Społeczność międzynarodowa na różnych forach uznała, że zagrożenie skutecznymi aktami terroryzmu z zastosowaniem materiałów jądrowych lub innych materiałów promieniotwórczych jest nadal wysokie. Ponadto niedawne doniesienia o nielegalnym handlu, w tym również o handlu wyjątkowo czułymi materiałami jądrowymi, wyraźnie unaoczniły ciągłe zagrożenie, że terroryści mogą nabywać takie materiały.
Społeczność międzynarodowa zareagowała zdecydowanie na te zagrożenia i podjęła kilka inicjatyw mających na celu zapobieganie dostawaniu się w ręce przestępców i terrorystów materiałów jądrowych lub innych materiałów promieniotwórczych. Szczególną uwagę zwrócono na sytuację w Azji podczas seminarium dotyczącego wzmocnienia bezpieczeństwa jądrowego w krajach azjatyckich, które odbyło się w Tokio w listopadzie 2006 r. i w ramach którego zaapelowano do MAEA o zacieśnienie współpracy z państwami tego regionu, by zapewnić stosowanie zadowalających poziomów bezpieczeństwa w odniesieniu do wszystkich materiałów jądrowych lub innych materiałów promieniotwórczych zgodnie z przepisami krajowymi i odpowiednio do faktycznych krajowych systemów i funkcji. Starania międzynarodowe otrzymały dodatkowy impuls w postaci uruchomienia w lipcu 2006 r. globalnej inicjatywy na rzecz zwalczania terroryzmu jądrowego.
Weryfikacja dokonywana przez MAEA pozostaje nadal nieodzownym narzędziem budowy zaufania pomiędzy państwami w odniesieniu do przedsięwzięć w zakresie nierozprzestrzeniania broni jądrowej oraz do postępów w pokojowym wykorzystywaniu materiałów jądrowych.
Ostatnie wydarzenia na arenie międzynarodowej zaowocowały nowym i wzmocnionym zestawem międzynarodowych instrumentów prawnych dotyczących bezpieczeństwa jądrowego i weryfikacji: w lipcu 2005 r. państwa strony przyjęły poprawkę do Konwencji o ochronie fizycznej materiałów jądrowych; Międzynarodowa konwencja w sprawie zwalczania aktów terroryzmu jądrowego (konwencja o terroryzmie jądrowym) została otwarta do podpisu we wrześniu 2005 r.; zaś w kwietniu 2004 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 1540 (2004) dotyczącą broni masowego rażenia i podmiotów niepaństwowych. Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1373 (2001) wzywa wszystkie państwa do przystąpienia najszybciej jak to możliwe do odnośnych międzynarodowych konwencji i protokołów dotyczących terroryzmu.
Do dziś ponad 80 państw podjęło polityczne zobowiązanie do wprowadzenia w życie Kodeksu postępowania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony źródeł promieniotwórczych (1). Ponadto w roku 2005 Konferencja Generalna i Rada Gubernatorów MAEA przyjęły kilka rezolucji i decyzji wzmacniających system zabezpieczeń MAEA (2).
Wdrażanie przez państwa tych instrumentów międzynarodowych może zostać znacznie ułatwione, częściowo dzięki wsparciu udzielanemu poprzez Plan bezpieczeństwa jądrowego MAEA na lata 2006–2009, który został zatwierdzony przez Radę Gubernatorów MAEA we wrześniu 2005 r. (3). Jest to kontynuacja planu działań na lata 2003–2005 w zakresie ochrony przed terroryzmem jądrowym (4). Plan bezpieczeństwa jądrowego obejmuje trzy obszary działalności: 1) ocena, analiza i koordynacja potrzeb; 2) zapobieganie; oraz 3) wykrywanie i reagowanie. Zawiera on również część zatytułowaną „Działania wspierające bezpieczeństwo jądrowe” obejmującą działania służące pierwotnie do osiągnięcia celów związanych z bezpieczeństwem i ochroną, ale które zostały również uznane za wnoszące ważny wkład w bezpieczeństwo jądrowe.
Międzynarodowe zabezpieczenia wdrożone przez MAEA stanowią kluczowy sposób weryfikacji spełniania przez państwa ich szczególnych zobowiązań i obowiązków w zakresie nierozprzestrzeniania. Podstawowe znaczenie ma istnienie przepisów krajowych dotyczących wprowadzenia w życie całościowego porozumienia o zabezpieczeniach z MAEA oraz, w odpowiednich przypadkach, protokołu dodatkowego (5). Wprowadzanie w życie wymaga, by każde państwo strona takiego porozumienia utrzymywało skuteczny krajowy system ewidencji i kontroli materiałów jądrowych (State System for Accounting for and Control of Nuclear Material — SSAC). We wrześniu 2005 r. Rada Gubernatorów MAEA zwróciła się do sekretariatu MAEA o udzielenie, w ramach dostępnych środków, wsparcia państwom, w tym państwom niebędącym członkami agencji, które przystąpiły do całościowych porozumień o zabezpieczeniach uzupełnionych o protokoły w sprawie małych ilości, w ustanawianiu i utrzymywaniu takich SSAC.
W planie bezpieczeństwa jądrowego na lata 2006–2009 wyznaczono cele podobne do niektórych elementów strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia. Cele te przedstawiają całościowe podejście do kwestii bezpieczeństwa jądrowego, w tym do kontroli, zakresu odpowiedzialności i zabezpieczenia materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych podczas stosowania, składowania i transportu, „od kołyski do grobu”, w krótkim i długim terminie. Jeśli jednak ochrona zawiedzie, istnieje konieczność ustanowienia środków wspierających wykrycie kradzieży lub prób przemytu tych materiałów przez granice międzynarodowe oraz konieczność reagowania na czyny zabronione z użyciem materiałów jądrowych lub innych materiałów promieniotwórczych, o ile takie czyny wystąpią.
MAEA w niedługim czasie ukończy wdrażanie wspólnego działania Rady 2004/495/WPZiB i jest w trakcie wdrażania wspólnego działania Rady 2005/574/WPZiB oraz wspólnego działania Rady 2006/418/WPZiB, przy czym wszystkie one dotyczą wsparcia dla działań MAEA w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego oraz w ramach realizacji strategii UE przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia. Przy pomocy wkładu UE związanego z tymi działaniami MAEA rozpoczęła szeroko zakrojoną działalność wspierającą wysiłki państw odbiorców w rejonie Kaukazu, Azji Środkowej, Europy Południowo-Wschodniej i Bałkanów, regionu śródziemnomorskiego Bliskiego Wschodu oraz Afryki, zmierzające do zwiększenia bezpieczeństwa jądrowego i wdrożenia zabezpieczeń międzynarodowych w tych państwach.
Nadal istnieje duże zapotrzebowanie na takie wsparcie w państwach członkowskich MAEA, jak również w krajach, które jeszcze nie są członkami MAEA. Do otrzymania wsparcia kwalifikują się następujące państwa:
|
w Europie Południowo-Wschodniej: Turcja, Albania, Bośnia i Hercegowina, Chorwacja, Serbia, Czarnogóra, Republika Mołdowy oraz Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, |
|
w rejonie Azji Środkowej: Kazachstan, Kirgistan, Uzbekistan, Tadżykistan i Turkmenistan, |
|
w rejonie Kaukazu: Armenia, Azerbejdżan i Gruzja, |
|
w regionie śródziemnomorskim Bliskiego Wschodu: Izrael, Jordania, Liban i Arabska Republika Syryjska, |
|
w Afryce (6): Algieria, Angola, Benin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Kamerun, Republika Zielonego Przylądka, Republika Środkowoafrykańska, Czad, Komory, Kongo (ze stolicą w Brazzaville), Wybrzeże Kości Słoniowej, Demokratyczna Republika Konga, Dżibuti, Egipt, Gwinea Równikowa, Erytrea, Etiopia, Gabon, Gambia, Ghana, Gwinea, Gwinea-Bissau, Kenia, Lesotho, Liberia, Wielka Arabska Libijska Dżamahirijja Ludowo-Socjalistyczna, Madagaskar, Malawi, Mali, Mauretania, Mauritius, Maroko, Mozambik, Namibia, Niger, Nigeria, Rwanda, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca, Senegal, Seszele, Sierra Leone, Somalia, Afryka Południowa, Sudan, Suazi, Togo, Tunezja, Uganda, Tanzania, Zambia oraz Zimbabwe, |
|
w rejonie Azji Południowo-Wschodniej: Bangladesz, Brunei, Kambodża, Indonezja, Laos, Malezja, Myanmar, Filipiny, Singapur, Tajlandia, Wietnam. |
W Europie Południowo-Wschodniej, Azji Środkowej, na Kaukazie, w regionie śródziemnomorskim Bliskiego Wschodu oraz w Afryce prace będą kontynuowane na podstawie obowiązujących wspólnych działań i zaktualizowanych ocen potrzeb przeprowadzanych jako część tych wspólnych działań. Ostateczny wybór państw w regionie Azji Południowo-Wschodniej, które otrzymają wsparcie, zostanie przeprowadzony w fazie oceny potrzeb, która będzie obejmowała ocenę informacji dostępnych w siedzibie głównej oraz, w razie potrzeby, uzupełniające misje oceniające. Działania wspierające dla każdego projektu będą skupiały się na tych państwach, które najbardziej potrzebują wsparcia w każdej dziedzinie projektu.
W celu dokonania oceny potrzeb zespół uznanych ekspertów przeprowadzi ocenę obecnego stanu systemu bezpieczeństwa jądrowego, który jest obecnie stosowany w tych krajach, i przedstawi zalecenia dotyczące poprawy sytuacji. Zalecenia te będą stanowiły podstawę do określenia pomocy, która ma być udzielona, z uwzględnieniem obecnego stanu i potrzebnych usprawnień w zakresie zapobiegania, wykrywania i reagowania na czyny zabronione, które dotyczą materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych, łącznie z materiałami, które wykorzystuje się do innych celów niż jądrowe, oraz obiektów jądrowych. Ustalone zostaną priorytety w określaniu państw uczestniczących w każdym projekcie objętym budżetem udostępnianym dzięki wsparciu ze strony UE. Rozwój zasobów ludzkich zostanie wdrożony jako część ustalonego programu szkoleniowego MAEA, który w dużym stopniu opiera się na podejściu regionalnym. Wspierany będzie udział możliwie największej liczby ekspertów z państw kwalifikujacych się, w zależności od dostępnych środków finansowych.
Projekty będą następnie realizowane w wybranych krajach w trzech obszarach:
1. Wsparcie legislacyjne i regulacyjne
Prawne podstawy bezpieczeństwa jądrowego obejmują w dużej części instrumenty międzynarodowe i uznane zasady (traktaty, konwencje, porozumienia, normy, standardy MAEA, kodeksy postępowania i dokumenty z wytycznymi oraz zaleceniami), które są wdrażane przez władze krajowe, aby kontrolować materiały jądrowe i inne źródła promieniotwórcze. Taki szeroki zakres norm (z których wiele zostało opracowanych pod auspicjami MAEA) stanowi ramy bezpiecznego stosowania materiału jądrowego, innych substancji promieniotwórczych oraz związanych z nimi obiektów – zarówno w dużych programach jądrowych, jak i przy prowadzeniu działań jądrowych jedynie w ograniczonym zakresie.
Istnienie właściwego prawodawstwa krajowego i regulacyjnej infrastruktury kontroli jest warunkiem wstępnym stworzenia skutecznego systemu bezpieczeństwa jądrowego. Krajowe przepisy wykonawcze powinny zawierać zestaw zasad i przepisów ogólnych, umożliwiających uprawnionym podmiotom rządowym sprawowanie odpowiednich funkcji regulacyjnych i regulujących postępowanie osób zaangażowanych w działania podlegające tym przepisom. W wielu państwach takie prawodawstwo jest nieodpowiednie, zaś infrastruktura regulacyjna nie istnieje lub jest nieodpowiednia. Skutkiem takich luk, w połączeniu z nieskuteczną infrastrukturą kontroli regulacyjnej, jest osłabienie globalnego systemu bezpieczeństwa. Celem powinno być więc wzmocnienie odpowiednich krajowych ram legislacyjnych i regulacyjnych lub ustanowienie takich ram oraz skuteczne stosowanie odnośnych środków.
Materiały promieniotwórcze są często wykorzystywane w zastosowaniach innych niż jądrowe, np. w medycynie lub przemyśle. Niektóre z tych źródeł są wysoko promieniotwórcze i należą do kategorii 1–3 zgodnie z definicją zawartą w dokumencie MAEA „Podział źródeł promieniotwórczych na kategorie” (ang. Categorization of Radioactive Sources). Źródła te, jeśli nie są odpowiednio kontrolowane i zabezpieczone, mogą dostać się w niepowołane ręce i być wykorzystane do czynów zabronionych. Infrastruktura regulacyjna dotycząca bezpieczeństwa promieniowania oraz bezpieczeństwa źródeł promieniotwórczych musi być skuteczna i funkcjonować zgodnie z normami międzynarodowymi, wytycznymi Kodeksu postępowania w zakresie bezpieczeństwa i ochrony źródeł promieniotwórczych oraz związanymi z nim wytycznymi w sprawie przywozu/wywozu, jak również z najlepszymi praktykami.
Zawarcie porozumień o zabezpieczeniach i protokołów dodatkowych z MAEA jest skutecznym środkiem umożliwiającym ścisłą krajową i międzynarodową kontrolę nad materiałami jądrowymi i związanymi z nimi technologiami. Ważne jest, aby krajowe przepisy wykonawcze wyraźnie wskazywały działania, instalacje, obiekty i materiały jądrowe, do których zastosowanie będą miały zabezpieczenia. Dodatkowo państwa, które zawarły protokół dodatkowy, muszą zapewnić ulepszenie krajowego ustawodawstwa wykonawczego w celu wywiązania się z dodatkowych zobowiązań w ramach protokołu dodatkowego. W szczególności zmienione powinny zostać przepisy prawa krajowego, w celu rozszerzenia zakresu obowiązków i uprawnień organu regulującego wyznaczonego do wdrażania i stosowania zawartych porozumień o zabezpieczeniach.
Państwa przyjmują również zobowiązania do spełniania międzynarodowych norm dotyczących bezpieczeństwa jądrowego gdy stają się stronami Konwencji o fizycznym zabezpieczeniu materiałów jądrowych poprzez ratyfikację poprawki do CPPNM, a także gdy stają się stronami konwencji o terroryzmie jądrowym. Ponadto rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1540 (2004) zobowiązuje również wszystkie państwa do ustanowienia krajowych środków kontroli, w tym odpowiedniej kontroli nad materiałami mającymi związek z bronią jądrową.
Przedsięwzięcia państw uwzględnione we wspomnianych instrumentach międzynarodowych w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego zaowocowały zestawieniem zobowiązań związanych z bezpieczeństwem materiału jądrowego i obiektów oraz innych źródeł promieniotwórczych. Zobowiązania te obejmują środki ustanowienia infrastruktury regulacyjnej dla bezpieczeństwa radiologicznego i bezpieczeństwa źródeł promieniotwórczych; środki rozliczania i kontroli; środki ochrony fizycznej; kontrolę przywozu i wywozu oraz odpowiedzialność karną za czyny zabronione.
2. Wzmocnienie bezpieczeństwa i kontroli materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych
Materiały stosowane lub składowane w obiektach i zakładach jądrowych muszą być odpowiednio ewidencjonowane i zabezpieczone w celu zapobiegania kradzieży lub sabotażowi. Skuteczny system regulacyjny powinien umożliwić określenie tych elementów, które wymagają wdrożenia odpowiednio na poziomie państwa i operatora.
Niezwykle ważne jest również, aby silne, wrażliwe źródła promieniotwórcze o zastosowaniach niejądrowych były chronione fizycznie przed czynami zabronionymi w trakcie ich stosowania i składowania, a gdy nie są już potrzebne, aby były zdemontowane i składowane jako odpady promieniotwórcze w bezpiecznych i odpowiednio zabezpieczonych miejscach.
Wszystkie państwa, które przystąpiły do całościowych porozumień o zabezpieczeniach, muszą ustanowić i utrzymywać krajowe systemy ewidencji i kontroli materiałów jądrowych (SSAC) podlegających zabezpieczeniom. MAEA szacuje jednak, że takich systemów brakuje lub są one nieodpowiednie w wielu państwach, które są stronami takich porozumień. Sytuacja ta jest szczególnie rozpowszechniona wśród około 120 państw, które nie obsługują żadnych obiektów jądrowych.
3. Wzmocnienie potencjału państwa w wykrywaniu i reagowaniu na nielegalny handel
Nielegalny handel dotyczy sytuacji nieuprawnionego uzyskania, dostarczania, wykorzystania, transferu lub zbycia materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych w sposób zamierzony lub niezamierzony, z przekraczaniem lub bez przekraczania granic międzynarodowych.
Wyprodukowana przez terrorystów brudna bomba radiologiczna lub emisyjne urządzenie radiologiczne nie mogą być skonstruowane bez materiałów pozyskanych poprzez nielegalny handel. Poza tym wrażliwy sprzęt i technologia niezbędne do produkcji materiałów wrażliwych lub skonstruowania brudnej bomby radiologicznej również mogłyby być pozyskane w drodze nielegalnego handlu. Można założyć, że ruch transgraniczny materiałów lub technologii jest warunkiem dotarcia materiału do ostatecznego miejsca przeznaczenia. W celu zwalczania nielegalnego handlu państwa muszą posiadać odpowiedni system kontroli i nadzoru, jak również odpowiednie systemy techniczne (łącznie z łatwymi w obsłudze urządzeniami), a także procedury i informacje w przejściach granicznych, aby możliwe było wykrycie prób przemytu materiałów promieniotwórczych (łącznie z rozszczepialnymi materiałami promieniotwórczymi) lub nieuprawnionego handlu wrażliwym sprzętem i technologią.
Aby można było reagować na takie działania oraz umożliwić konfiskatę materiałów promieniotwórczych, należy udostępnić skuteczne środki. Służby odpowiedzialne za egzekwowanie prawa (celnicy, policja itp.) często nie są przeszkolone w używaniu sprzętu do wykrywania i dlatego mogą nie znać wrażliwego sprzętu i technologii. Szkolenie tych funkcjonariuszy jest więc istotnym warunkiem powodzenia wszelkich środków stosowanych w celu wykrywania nielegalnego handlu. Pracownikom różnych kategorii powinny być zaproponowane różnego rodzaju szkolenia, zarówno w zakresie użytkowania urządzeń do wykrywania, jak i umiejętności odczytu wskazań instrumentów, tak aby mogli oni podejmować decyzje w sprawie dalszych działań.
Istnieje duże zapotrzebowanie na wsparcie w tej dziedzinie w wyniku rosnącej świadomości na temat związanych z nią zagrożeń oraz dostępności sprzętu i metodologii pozwalającej na zwiększenie potencjału monitorowania granic.
2. Cele
Cel ogólny: Wzmocnienie bezpieczeństwa jądrowego w wybranych krajach.
2.1. Faza oceny: finansowanie międzynarodowych misji ds. bezpieczeństwa jądrowego
Ocenę przeprowadzi MAEA w celu wskazania potrzeb wzmocnienia bezpieczeństwa jądrowego w każdym z krajów wymienionych w pkt 1, w których takiej oceny nie dokonano. W przypadku określonych innych państw uaktualniona zostanie przeprowadzona wcześniej ocena. W stosownych przypadkach ocena będzie obejmowała fizyczną ochronę i bezpieczeństwo zastosowań jądrowych i niejądrowych, ustanowione środki zwalczania nielegalnego handlu, jak również niezbędną infrastrukturę prawną i regulacyjną. Wyniki oceny ogólnej będą wykorzystane jako podstawa do wyboru krajów, w których projekty będą realizowane.
Powyższe projekty będą w każdym kraju służyć ocenie:
— |
stanu ochrony fizycznej materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych, jak również ochrony wszelkich obiektów lub zakładów, zarówno jądrowych, jak i badawczych, w których te materiały są stosowane lub składowane. Wskażą grupę obiektów i zakładów, w których znajdują się te materiały, wybranych do dalszego udoskonalania i wspierania, |
— |
wszelkich potrzeb w zakresie zwiększania bezpieczeństwa źródeł promieniotwórczych. Będą określać wszelkie słabości i niedociągnięcia w stosunku do norm międzynarodowych oraz do kodeksu postępowania, które wymagają poprawy infrastruktury regulacyjnej, oraz wskażą potrzeby dodatkowej ochrony silnych, wrażliwych źródeł. W wyniku przeprowadzonej oceny zostanie ustalone, jaki specjalistyczny sprzęt jest niezbędny do zapewnienia ochrony, |
— |
obecnego stanu zdolności zwalczania nielegalnego handlu oraz wskazaniu niezbędnych ulepszeń, |
— |
stanu krajowego systemu ewidencji i kontroli materiałów jądrowych (SSAC) oraz określeniu konieczności wprowadzania wymaganych ulepszeń. |
2.2. Wdrożenie konkretnych działań określonych jako priorytetowe w wyniku fazy oceniającej
Projekt 1: Wsparcie legislacyjne i regulacyjne
Cel projektu:
— |
wzmocnienie krajowych infrastruktur prawnych i regulacyjnych związanych z materiałami jądrowymi i innymi materiałami promieniotwórczymi, przy uwzględnieniu odnośnych instrumentów międzynarodowych oraz uznanych zasad w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego, jak również istniejących synergii z krajowymi systemami ochrony radiologicznej, |
— |
wzmocnienie krajowych ram prawnych w celu wdrożenia porozumień o zabezpieczeniach i protokołów dodatkowych zawartych między państwami a Agencją, |
— |
poprawa krajowej infrastruktury regulacyjnej w zakresie ochrony radiologicznej i bezpieczeństwa źródeł promieniotwórczych. |
Rezultaty projektu:
— |
opracowanie i przyjęcie całościowego, spójnego i skutecznego prawodawstwa na szczeblu krajowym, a co za tym idzie – przyczynienie się do rozwoju zharmonizowanego, wzmocnionego i bardziej uniwersalnego systemu bezpieczeństwa jądrowego, |
— |
opracowanie i przyjęcie (w językach narodowych) przepisów prawa krajowego niezbędnych do umożliwienia państwom przestrzegania zobowiązań w ramach porozumień o zabezpieczeniach z agencją i protokołów dodatkowych, |
— |
ustanowienie/udoskonalenie krajowej infrastruktury regulacyjnej dotyczącej bezpieczeństwa promieniowania i bezpieczeństwa źródeł promieniotwórczych poprzez udostępnienie usług doradczych, sprzętu i szkolenia, zgodnie z normami międzynarodowymi, wytycznymi Kodeksu postępowania dotyczącego bezpieczeństwa i ochrony źródeł promieniotwórczych, jak również najlepszych praktyk. |
Projekt 2: Wzmocnienie bezpieczeństwa i kontroli materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych
Cel projektu:
— |
wzmocnienie ochrony fizycznej obiektów jądrowych oraz materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych w wybranych krajach, |
— |
wzmocnienie kontroli i fizycznej ochrony materiałów promieniotwórczych w zastosowaniach niejądrowych w wybranych krajach, |
— |
wzmocnienie SSAC przy wdrażaniu porozumień o zabezpieczeniach oraz protokołów dodatkowych, łącznie z państwami, które podpisały „protokoły w sprawie małych ilości”. |
Rezultaty projektu:
— |
poprawa fizycznej ochrony materiałów jądrowych oraz innych materiałów promieniotwórczych w wybranych obiektach jądrowych i lokalizacjach, |
— |
ochrona wrażliwych źródeł w zastosowaniach niejądrowych lub, w miarę potrzeb, ich zdemontowanie i przeniesienie w bezpieczne i chronione miejsce przechowywania w wybranych krajach, |
— |
udoskonalenie krajowej infrastruktury ochrony fizycznej w wyniku udzielonej pomocy eksperckiej, |
— |
ustanowienie i utrzymywanie skutecznych SSAC zdolnych do wdrażania porozumień o zabezpieczeniach oraz protokołów dodatkowych, łącznie z państwami, które podpisały „protokoły w sprawie małych ilości”, |
— |
organizowanie szkoleń personelu w państwach kwalifikujących się do uzyskania wsparcia. |
Projekt 3: Wzmocnienie potencjału państwa w wykrywaniu nielegalnego handlu i reagowaniu na niego
Cel projektu:
— |
wzmocnienie potencjału państw w zakresie nielegalnego handlu i reagowaniu na niego w wybranych krajach. |
Rezultaty projektu:
— |
zebranie i ocena wzbogaconych informacji na temat nielegalnego handlu ze źródeł otwartych i z krajowych punktów kontaktowych w celu uzyskania obszerniejszej wiedzy o nielegalnym handlu materiałami jądrowymi i towarzyszących mu okolicznościach. Informacje te ułatwią także określenie priorytetów dla różnych działań podejmowanych w celu zwalczania nielegalnego handlu, |
— |
stworzenie w wyniku pomocy eksperckiej krajowych struktur w zakresie zwalczania nielegalnego handlu i usprawnienia krajowej koordynacji kontroli ruchu transgranicznego materiałów promieniotwórczych, wrażliwego sprzętu jądrowego i technologii jądrowej w wybranych krajach, |
— |
unowocześnienie sprzętu służącego kontroli granicznej w wybranych przejściach granicznych, |
— |
zorganizowanie szkoleń dla służb odpowiedzialnych za egzekwowanie prawa w państwach kwalifikujących się do uzyskania wsparcia. |
3. Czas trwania
Ocena odbędzie się w terminie trzech miesięcy od wejścia w życie umowy o finansowaniu między Komisją i MAEA. Te trzy projekty będą prowadzone jednocześnie w okresie kolejnych 12 miesięcy.
Całkowity szacowany czas realizacji niniejszego wspólnego działania wynosi 15 miesięcy.
4. Beneficjenci
Beneficjentami są kraje, w których realizowana będzie ocena oraz następujące po niej projekty. W celu zrozumienia słabych punktów i uzyskania wsparcia, które umożliwi znalezienie odpowiednich rozwiązań i przyczyni się do zwiększenia bezpieczeństwa, władzom tych krajów zostanie udzielona stosowna pomoc. Ostateczny wybór beneficjentów oraz kwestie, którymi należy się zająć w wybranych krajach, określane są po konsultacji z instytucją realizującą i prezydencją, przy wsparciu ze strony SG/WP, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi i Komisją w ramach właściwej grupy roboczej Rady. Decyzje te oparte są, w stosownych przypadkach, na propozycjach instytucji realizującej zgodnie z art. 2 ust. 1.
5. Instytucja realizująca
Realizacja projektów zostanie powierzona MAEA. Międzynarodowe misje dotyczące bezpieczeństwa jądrowego będą przeprowadzane zgodnie ze standardową procedurą przewidzianą dla misji MAEA, które będą kierowane przez ekspertów MAEA i państw członkowskich. Te trzy projekty będą realizowane bezpośrednio przez pracowników MAEA lub wybranych ekspertów lub kontrahentów z państw członkowskich MAEA. W przypadku kontrahentów zamówienia na wszelkie towary, prace lub usługi przez MAEA w kontekście niniejszego wspólnego działania przeprowadza się zgodnie z umową o finansowaniu z MAEA.
6. Udział stron trzecich
Projekty będą finansowane w 100 % przez niniejsze wspólne działanie. Ekspertów z państw członkowskich MAEA można uważać za stronę trzecią. Będą oni pracowali zgodnie ze standardowymi zasadami działania ekspertów MAEA.
7. Szczególne warunki kontraktów i zamówień
W niektórych przypadkach, aby ulepszyć uzgodnienia dotyczące bezpieczeństwa w zakresie materiałów jądrowych i innych materiałów promieniotwórczych, np. źródeł promieniotwórczych dostarczanych pierwotnie przez Federację Rosyjską, kontrakty na dostarczanie towarów, wykonywanie prac i usług będą mogły być proponowane dostawcom w Federacji Rosyjskiej, którzy są zaznajomieni z technologią rosyjską.
8. Szacowane wymagane środki
Wkład UE pokryje koszty oceny i realizacji trzech projektów, o których mowa w punkcie 2.2. Szacowane koszty są następujące:
Ocena bezpieczeństwa jądrowego, w tym misje |
160 000 EUR |
Projekt 1 |
1 340 000 EUR |
Projekt 2 |
3 400 000 EUR |
Projekt 3 |
3 050 000 EUR |
Dodatkowo uwzględniono rezerwę w wysokości około 3 % zakładanych kosztów (w łącznej wysokości 250 000 EUR) na nieprzewidziane wydatki.
9. Finansowa kwota referencyjna na pokrycie kosztów projektu
Całkowity koszt projektu wynosi 7 703 000 EUR.
(1) GOV/2003/49-GC(47)/9. Ponadto dokument „Środki mające na celu wzmocnienie współpracy międzynarodowej w zakresie bezpieczeństwa materiałów promieniotwórczych, jądrowych i transportu oraz zarządzania odpadami: propagowanie skutecznej i trwałej krajowej infrastruktury regulacyjnej do kontroli źródeł promieniowania” (GOV/2004/52-GC(48)/15) zawiera części istotne dla współpracy MAEA-UE w ramach strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia. Środki te ujęte zostały również w sekcji „Działania wspierające bezpieczeństwo jądrowe” w planie bezpieczeństwa jądrowego na lata 2006–2009 opracowanym przez MAEA.
(2) We wrześniu 2005 r. Rada Gubernatorów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) postanowiła, że w celu wzmocnienia systemu zabezpieczeń, tzw. protokół w sprawie małych ilości (SQP) do ustaleń w zakresie zabezpieczeń w ramach układu o nierozprzestrzenianiu należy pozostawić jako część systemu zabezpieczeń agencji, z zastrzeżeniem wprowadzenia zmian w tekście standardowym i zmiany kryteriów SQP; Konferencja Generalna MAEA przyjęła w roku 2005 rezolucję, w której odnotowuje między innymi, że w przypadku państwa, które przystąpiło do całościowego porozumienia o zabezpieczeniach uzupełnionego obowiązującym protokołem dodatkowym, środki te stanowią wzmocniony standard weryfikacji dla tego państwa.
(3) GOV/2005/50-GC(49)/17.
(4) GOV/2002/10.
(5) Zob. opublikowany przez MAEA plan działania w zakresie propagowania zawarcia porozumień o zabezpieczeniach i protokołów dodatkowych.
(6) Przewiduje się, że w ramach różnych projektów łącznie ok. 20–25 państw w Afryce otrzyma wsparcie na udoskonalanie systemów bezpieczeństwa jądrowego. Dodatkowe państwa mogą być włączone w regionalne projekty szkoleniowe.
Sprostowania
17.4.2008 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 107/70 |
Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (WE) nr 116/2008 z dnia 28 stycznia 2008 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 423/2007 dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Iranowi
( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 35 z dnia 9 lutego 2008 r. )
Na stronie 1, w art. 1 ust. 2:
zamiast:
„2. Załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 423/2007 zastępuje się tekstem zawartym w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.”,
powinno być:
„2. Załącznik III do rozporządzenia (WE) nr 423/2007 zastępuje się tekstem zawartym w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.”.