(1)

Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony (zwany dalej „Układem”) został podpisany dnia 15 października 2007 r. Trwa proces jego ratyfikacji.

(2)

W dniu 15 października 2007 r. Rada zawarła Umowę przejściową dotyczącą handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony (zwaną dalej „Umową przejściową”), która przewiduje wcześniejsze wejście w życie postanowień Układu dotyczących handlu i kwestii związanych z handlem. Umowa przejściowa wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po dniu, w którym Strony powiadomią się wzajemnie o zakończeniu odpowiednich procedur zatwierdzenia.

(3)

Konieczne jest określenie procedur dotyczących stosowania niektórych postanowień Umowy przejściowej. Ponieważ przepisy dotyczące handlu i kwestii związanych z handlem, zawarte w obu przedmiotowych aktach, są w znacznym stopniu takie same, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie również do wdrażania Układu po jego wejściu w życie.

(4)

Układ oraz Umowa przejściowa stanowią, że produkty rybołówstwa pochodzące z Czarnogóry mogą być importowane do Wspólnoty przy zastosowaniu obniżonych stawek celnych w granicach określonych kontyngentów taryfowych. Konieczne jest zatem ustanowienie przepisów regulujących zarządzanie tymi kontyngentami.

(5)

W razie konieczności wprowadzenia środków ochrony handlu powinno się je przyjąć zgodnie z ogólnymi przepisami określonymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3285/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. w sprawie wspólnych reguł przywozu (1), rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2603/69 z dnia 20 grudnia 1969 r. ustanawiającym wspólne reguły wywozu (2), rozporządzeniu Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (3) lub, w odpowiednich przypadkach, w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2026/97 z dnia 6 października 1997 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (4).

(6)

W przypadku gdy państwo członkowskie przekazuje Komisji informacje o ewentualnych nadużyciach finansowych lub braku współpracy administracyjnej, zastosowanie mają odpowiednie przepisy wspólnotowe, w szczególności rozporządzenie Rady (WE) nr 515/97 z dnia 13 marca 1997 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi państw członkowskich i współpracy między państwami członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania przepisów prawa celnego i rolnego (5).

(7)

We wdrażaniu odpowiednich przepisów rozporządzenia Komisję powinien wspierać Komitet Kodeksu Celnego, ustanowiony na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (6).

(8)

Środki konieczne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia powinny być przyjmowane zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (7),

a)

informuje Radę; oraz

b)

zawiadamia Komitet Tymczasowy oraz następnie Komitet Stabilizacji i Stowarzyszenia o swoich wnioskach, przekazując równocześnie obiektywne informacje, a także rozpoczyna konsultacje w ramach Komitetu Tymczasowego oraz Komitetu Stabilizacji i Stowarzyszenia.

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

(1)

Refundacje wywozowe do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 318/2006 ustalono od dnia 15 lutego 2008 r. rozporządzeniem Komisji (WE) nr 129/2008 (2).

(2)

W świetle dodatkowych informacji uzyskanych przez Komisję, związanych w szczególności ze zmianą stosunku cen na rynku wewnętrznym do cen na rynku światowym, należy dostosować obowiązujące obecnie refundacje wywozowe.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 129/2008,

(1)

Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu pomiędzy Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Czarnogóry, z drugiej strony, (zwany dalej „Układem”) został podpisany dnia 15 października 2007 r., z zastrzeżeniem jego zawarcia w terminie późniejszym.

(2)

Protokół 8 do Układu przejmuje, co do istoty i w odniesieniu do Czarnogóry, treść umowy ramowej między Wspólnotą Europejską a Serbią i Czarnogórą ustanawiającej ogólne zasady udziału Serbii i Czarnogóry w programach wspólnotowych (1), którą Rada zawarła na mocy decyzji 2005/527/WE (2).

(3)

W związku z uzyskaniem niezależności przez Czarnogórę umowa ramowa nie ma już zastosowania wobec tego kraju. Czarnogóra powinna jednak nadal mieć możliwość uczestniczenia w programach wspólnotowych, podobnie jak wszystkie inne państwa Bałkanów Zachodnich.

(4)

Konieczne jest w związku z tym zapewnienie tymczasowego stosowania protokołu 8 do Układu, w oczekiwaniu na zakończenie procedur wymaganych do wejścia w życie Układu,

(1)

W dniu 15 lutego 2007 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2007/109/WPZiB (1) zmieniające i przedłużające do dnia 29 lutego 2008 r. mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii (FYROM).

(2)

Na podstawie przeglądu wspólnego działania 2007/109/WPZiB mandat SPUE powinien zostać przedłużony o kolejne dwanaście miesięcy,

a)

utrzymywanie bliskich kontaktów z rządem Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii (FYROM) oraz stronami zaangażowanymi w proces polityczny;

b)

udzielanie porad i pomocy Unii Europejskiej w procesie politycznym;

c)

zapewnianie koordynacji wysiłków podejmowanych przez społeczność międzynarodową na rzecz wprowadzenia w życie i trwałego przestrzegania postanowień umowy ramowej z 13 sierpnia 2001 r., określonych w umowie i załącznikach do niej;

d)

uważne śledzenie kwestii związanych z bezpieczeństwem i stosunkami między grupami etnicznymi oraz przekazywanie sprawozdań na ten temat, a także współpraca z właściwymi organami w tym celu;

e)

przyczynianie się do zwiększenia i umocnienia poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności w Byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii (FYROM) zgodnie z polityką Unii Europejskiej dotyczącą praw człowieka i wytycznymi Unii Europejskiej w sprawie praw człowieka.

a)

sporządza plan bezpieczeństwa danej misji oparty na wytycznych Sekretariatu Generalnego Rady obejmujący m.in. fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa danej misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru misji i w jego obrębie, jak również reagowanie na zdarzenia związane z naruszaniem bezpieczeństwa, w tym plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b)

zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium UE ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze misji;

c)

dopilnowuje, by wszyscy członkowie zespołu rozmieszczeni poza terytorium UE, w tym personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa w oparciu o wskaźniki ryzyka określone dla obszaru prowadzenia misji przez Sekretariat Generalny Rady;

d)

zapewnia wdrażanie wszystkich uzgodnionych zaleceń wydawanych po regularnych ocenach bezpieczeństwa oraz dostarczanie SG/WP, Radzie i Komisji pisemnych sprawozdań o wdrażaniu tych zaleceń i o innych kwestiach związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu.

(1)

W dniu 7 lutego 2007 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2007/87/WPZiB (1) zmieniające i rozszerzające mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) w Bośni i Hercegowinie.

(2)

W dniu 18 czerwca 2007 r. Rada przyjęła decyzję 2007/427/WPZiB (2) w sprawie mianowania Miroslava Lajčaka SPUE w Bośni i Hercegowinie.

(3)

Na podstawie przeglądu wspólnego działania 2007/87/WPZiB mandat SPUE powinien zostać przedłużony o dwanaście miesięcy.

(4)

Wykonywanie mandatu SPUE powinno być koordynowane z Komisją, aby zapewnić spójność z pozostałymi właściwymi działaniami objętymi kompetencją Wspólnoty.

(5)

SPUE będzie wykonywać swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 11 Traktatu,

a)

doradztwo i pomoc UE w procesie politycznym;

b)

propagowanie ogólnej koordynacji politycznej UE oraz udział we wzmocnieniu wewnętrznej koordynacji i spójności działań UE w BiH, między innymi poprzez dostarczanie informacji szefom misji UE, uczestnictwo w regularnych spotkaniach lub wysyłanie na nie przedstawiciela, przewodniczenie grupie koordynującej złożonej ze wszystkich obecnych w terenie podmiotów UE w celu koordynowania aspektów wykonawczych działania UE, a także poprzez udzielanie tym podmiotom wskazówek dotyczących stosunków z władzami BiH;

c)

wspieranie ogólnej koordynacji UE oraz udzielanie na miejscu wskazówek politycznych w zakresie starań UE w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej, bez uszczerbku dla wiodącej roli Misji Policyjnej Unii Europejskiej (EUPM) w koordynacji aspektów tych starań związanych z policją, a także bez uszczerbku dla wojskowej struktury dowodzenia ALTHEA (EUFOR);

d)

oferowanie dowódcy sił UE, bez uszczerbku dla wojskowej struktury dowodzenia, wskazówek politycznych dotyczących kwestii wojskowych o lokalnym wymiarze politycznym, w szczególności dotyczących delikatnych operacji, stosunków z władzami lokalnymi oraz z lokalnymi mediami;

e)

konsultacje z dowódcą sił UE przed podjęciem działań politycznych mogących mieć wpływ na sytuację w dziedzinie bezpieczeństwa;

f)

zapewnianie konsekwencji i spójności działań UE wobec opinii publicznej. Rzecznik SPUE jest głównym punktem kontaktowym UE dla środków masowego przekazu w BiH w zakresie zagadnień związanych ze wspólną polityką zagraniczną i bezpieczeństwa/europejską polityką bezpieczeństwa i obrony (WPZiB/EPBiO);

g)

sprawowanie nadzoru nad szeregiem działań w dziedzinie praworządności i w tym kontekście, w razie potrzeby, doradzanie Sekretarzowi Generalnemu/Wysokiemu Przedstawicielowi (SG/WP) i Komisji;

h)

zapewnianie szefowi misji EUPM wskazówek politycznych dotyczących sytuacji na miejscu. SPUE i dowódca operacji cywilnej będą stosownie do potrzeb konsultować się ze sobą;

i)

wspieranie przygotowania i wykonania restrukturyzacji policji w ramach szerszego podejścia społeczności międzynarodowej oraz władz BiH do praworządności, z wykorzystaniem zapewnianej przez EUPM policyjnej technicznej wiedzy fachowej i pomocy w tym zakresie;

j)

zapewnianie wsparcia dla wzmocnionych i skuteczniejszych kontaktów wymiaru sprawiedliwości BiH w sprawach karnych z policją, prowadzonych w ścisłej współpracy z EUPM;

k)

prowadzenie konsultacji z szefem EUPM przed podjęciem działań politycznych mogących mieć wpływ na sytuację policji oraz sytuację w dziedzinie bezpieczeństwa;

l)

w razie potrzeby zapewnienie doradztwa SG/WP oraz Komisji, a także uczestnictwo w wymaganej koordynacji lokalnej, w odniesieniu do działań na mocy tytułu VI Traktatu, w tym Europolu, oraz powiązanych działań wspólnotowych;

m)

stałe udzielanie konsultacji w sprawie priorytetów dotyczących przedakcesyjnych instrumentów pomocy, mając na uwadze spójność i możliwości wspólnego działania;

n)

wspieranie – w bliskiej współpracy z Komisją – planowania mającego na celu wzmocnienie Biura SPUE w związku z zamknięciem Biura Wysokiego Przedstawiciela, w tym doradztwo w sprawie kwestii związanych z podawaniem do wiadomości publicznej informacji na temat tego przejścia;

o)

wkład w zwiększanie i umacnianie poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności w BiH, zgodnie z polityką UE dotyczącą praw człowieka oraz wytycznymi UE na temat praw człowieka;

p)

włączenie właściwych organów BiH do pełnej współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym dla byłej Jugosławii (MTKJ);

q)

doradztwo polityczne i pomoc w przeprowadzaniu reformy konstytucyjnej;

r)

zapewnianie, bez uszczerbku dla obowiązujących struktur dowodzenia, spójnego działania wszystkich instrumentów UE w teatrze działań, po to by osiągnąć cele polityczne określone przez Radę.

a)

sporządza plan bezpieczeństwa danej misji oparty na wytycznych Sekretariatu Generalnego Rady obejmujący fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa danej misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru misji i w jego obrębie, jak również reagowanie na zdarzenia związane z naruszaniem bezpieczeństwa, w tym plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b)

zapewnienie objęcia wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium UE ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze misji;

c)

dopilnowuje, by wszyscy członkowie zespołu rozmieszczeni poza terytorium UE, w tym personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa w oparciu o wskaźniki ryzyka określone dla obszaru prowadzenia misji przez Sekretariat Generalny Rady;

d)

zapewnia wdrażanie wszystkich uzgodnionych zaleceń wydawanych po regularnych ocenach bezpieczeństwa oraz dostarczanie SG/WP, Radzie i Komisji pisemnych sprawozdań o wdrażaniu tych zaleceń i o innych kwestiach związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu.

(1)

15 lutego 2007 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2007/106/WPZiB przedłużające mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w Afganistanie (1) do 29 lutego 2008 r.

(2)

Na podstawie przeglądu wspólnego działania 2007/106/WPZiB mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) powinien, co do zasady, zostać przedłużony o dwanaście miesięcy.

(3)

Francesc Vendrell poinformował Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela (SG/WP), że nie będzie mógł pełnić obowiązków SPUE po dniu 31 maja 2008 r. Jego mandat jako SPUE dla Afganistanu powinien zatem zostać przedłużony do dnia 31 maja 2008 r. Rada zamierza mianować nowego SPUE na pozostały okres kadencji – do 28 lutego 2009 r.

(4)

SPUE będzie wykonywać swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 11 Traktatu,

1)

wnosi wkład w wykonywanie wspólnej deklaracji UE i Afganistanu oraz porozumienia „Afghanistan Compact”, a także odpowiednich rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) i innych odpowiednich rezolucji ONZ;

2)

zachęca podmioty regionalne w Afganistanie i krajach sąsiadujących do wnoszenia pozytywnego wkładu w proces pokojowy w Afganistanie, a tym samym w konsolidację państwa afgańskiego;

3)

wspiera kluczową rolę odgrywaną przez ONZ, zwłaszcza przez Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego; oraz

4)

wspiera działania Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela (SG/WP) w regionie.

a)

przekazywanie poglądów Unii Europejskiej dotyczących procesu pokojowego w oparciu o podstawowe zasady uzgodnione między Afganistanem a społecznością międzynarodową, zwłaszcza o wspólną deklarację UE i Afganistanu oraz porozumienie „Afghanistan Compact”;

b)

nawiązywanie i utrzymywanie ścisłych kontaktów z afgańskimi instytucjami przedstawicielskimi, zwłaszcza rządem i parlamentem, i wspieranie ich. Należy również utrzymywać kontakty z innymi osobistościami politycznymi Afganistanu oraz innymi ważnymi podmiotami w kraju i poza jego granicami;

c)

utrzymywanie ścisłych kontaktów z odpowiednimi organizacjami regionalnymi i międzynarodowymi, zwłaszcza z przedstawicielami ONZ na miejscu;

d)

pozostawanie w ścisłym kontakcie z krajami sąsiadującymi i innymi krajami zainteresowanymi z tego regionu, aby uwzględnić w polityce Unii Europejskiej ich poglądy na sytuację w Afganistanie i rozwój współpracy między tymi krajami a Afganistanem;

e)

udzielanie informacji na temat postępów osiągniętych w realizacji celów wspólnej deklaracji UE i Afganistanu oraz porozumienia „Afghanistan Compact”, w szczególności w takich dziedzinach, jak:

f)

w porozumieniu z przedstawicielami państw członkowskich i Komisją, pomoc w zapewnieniu, że podejście polityczne Unii Europejskiej będzie odzwierciedlone w jej działaniach na rzecz rozwoju Afganistanu;

g)

aktywne uczestnictwo wspólnie z Komisją we wspólnej radzie koordynującej i monitorującej ustanowionej w ramach porozumienia „Afghanistan Compact”;

h)

doradztwo w sprawie uczestnictwa Unii Europejskiej, oraz stanowisk zajmowanych przez nią, w międzynarodowych konferencjach dotyczących Afganistanu.

a)

sporządza plan bezpieczeństwa danej misji oparty na wytycznych Sekretariatu Generalnego Rady obejmujący fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa danej misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru misji i w jego obrębie, jak również reagowanie na zdarzenia związane z naruszaniem bezpieczeństwa, w tym plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b)

zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium UE ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze misji;

c)

dopilnowuje, by wszyscy członkowie jego zespołu rozmieszczeni poza terytorium UE, w tym personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa na podstawie wskaźników ryzyka określonych dla obszaru prowadzenia misji przez Sekretariat Generalny Rady;

d)

zapewnia wdrażanie wszystkich uzgodnionych zaleceń wydawanych po regularnych ocenach bezpieczeństwa oraz dostarczanie SG/WP, Radzie i Komisji pisemnych sprawozdań o wdrażaniu tych zaleceń i o innych kwestiach związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu.

(1)

W dniu 15 lutego 2007 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2007/111/WPZiB (1) zmieniające i przedłużające mandat Stałego Przedstawiciela Unii Europejskiej w regionie południowego Kaukazu.

(2)

Na podstawie przeglądu wspólnego działania 2007/111/WPZiB mandat SPUE powinien zostać przedłużony o dwanaście miesięcy.

(3)

SPUE będzie wykonywać swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 11 Traktatu,

a)

rozwijanie kontaktów z rządami, parlamentami, instytucjami sądowniczymi i społeczeństwem obywatelskim w regionie;

b)

zachęcanie Armenii, Azerbejdżanu i Gruzji do współpracy w zakresie zagadnień regionalnych stanowiących wspólny przedmiot zainteresowania, takich jak wspólne zagrożenia bezpieczeństwa, zwalczanie terroryzmu, nielegalnego handlu i przestępczości zorganizowanej;

c)

wkład w zapobieganie konfliktom i pomoc w stwarzaniu warunków do osiągania postępu w rozstrzyganiu konfliktów, w tym przez zalecenia dotyczące działań związanych ze społeczeństwem obywatelskim i rewitalizacją terytoriów bez uszczerbku dla zobowiązań Komisji wynikających z Traktatu WE;

d)

wkład w rozstrzyganie konfliktów i ułatwianie realizacji takich rozstrzygnięć w ścisłej współpracy z Sekretarzem Generalnym Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz jego Specjalnym Przedstawicielem w Gruzji, Grupą Przyjaciół Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych na rzecz Gruzji, Organizacją Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie i jej Grupą Mińską oraz mechanizmem rozwiązywania konfliktu w Południowej Osetii;

e)

intensyfikację dialogu Unii Europejskiej z głównymi zainteresowanymi podmiotami dotyczącego tego regionu;

f)

pomoc Radzie w dalszym rozwijaniu wszechstronnej polityki wobec południowego Kaukazu;

g)

za pośrednictwem zespołu wspierającego:

h)

przyczynianie się do realizacji polityki UE dotyczącej praw człowieka oraz wytycznych UE w sprawie praw człowieka, zwłaszcza w odniesieniu do dzieci i kobiet na obszarach dotkniętych konfliktem, w szczególności przez monitorowanie rozwoju sytuacji w tym zakresie i reagowanie na tę sytuację.

a)

sporządza plan bezpieczeństwa danej misji oparty na wytycznych Sekretariatu Generalnego Rady, obejmujący m.in. fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa danej misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru misji i w jego obrębie, jak również reagowanie na zdarzenia związane z naruszaniem bezpieczeństwa, w tym plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b)

zapewnia objęcie wszystkich członków personelu rozmieszczonych poza terytorium UE ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze misji;

c)

dopilnowuje, by wszyscy członkowie zespołu rozmieszczeni poza terytorium UE, w tym personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa na podstawie wskaźników ryzyka określonych dla obszaru prowadzenia misji przez Sekretariat Generalny Rady;

d)

zapewnia wdrażanie wszystkich uzgodnionych zaleceń wydawanych po regularnych ocenach bezpieczeństwa oraz dostarczanie SG/WP, Radzie i Komisji pisemnych sprawozdań o wdrażaniu tych zaleceń i o innych kwestiach związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu.

(1)

W dniu 15 lutego 2007 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2007/110/WPZiB (1) przedłużające i zmieniające mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) ds. bliskowschodniego procesu pokojowego do dnia 29 lutego 2008 r.

(2)

W dniu 6 grudnia 2007 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2007/806/WPZiB zmieniające wspólne działanie 2005/797/WPZiB w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS) (2) oraz wspólne działanie 2007/807/WPZiB zmieniające wspólne działanie 2005/889/WPZiB ustanawiające Misję Unii Europejskiej ds. Szkolenia i Kontroli na przejściu granicznym w Rafah (EU BAM Rafah) (3) w celu odzwierciedlenia nowej struktury dowodzenia i kontroli operacji zarządzania kryzysowego UE zatwierdzonej przez Radę w dniu 18 czerwca 2007 r.

(3)

Na podstawie przeglądu wspólnego działania 2007/110/WPZiB mandat SPUE należy zmienić i przedłużyć o dwanaście miesięcy. Mandat SPUE należy też dostosować do roli, jaką wyznaczono SPUE w odniesieniu do EUPOL COPPS i EU BAM Rafah, zgodnie z nową strukturą dowodzenia i kontroli operacji zarządzania kryzysowego UE.

(4)

SPUE będzie wykonywać swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 11 Traktatu,

a)

wnoszenie przez Unię Europejską aktywnego i skutecznego wkładu w działania i inicjatywy prowadzące do ostatecznego rozstrzygnięcia konfliktu izraelsko-palestyńskiego, a także konfliktów izraelsko-syryjskiego i izraelsko-libańskiego;

b)

ułatwianie i utrzymywanie ścisłych kontaktów z wszystkimi stronami bliskowschodniego procesu pokojowego, innymi krajami tego regionu, członkami Kwartetu Bliskowschodniego i innymi właściwymi krajami, a także z ONZ i innymi właściwymi organizacjami międzynarodowymi, z myślą o współpracy we wzmacnianiu procesu pokojowego;

c)

zapewnienie stałej obecności Unii Europejskiej na miejscu i na odpowiednich forach międzynarodowych oraz wnoszenie wkładu do zarządzania kryzysowego i zapobiegania kryzysom;

d)

obserwowanie i wspieranie negocjacji pokojowych między stronami oraz, w odpowiednich przypadkach, oferowanie porad i pośrednictwa Unii Europejskiej;

e)

w odpowiedzi na prośby, przyczynianie się do wprowadzania w życie porozumień międzynarodowych osiągniętych przez strony oraz podejmowanie działań dyplomatycznych w przypadku nieprzestrzegania warunków tych porozumień;

f)

zwracanie szczególnej uwagi na czynniki mające wpływ na regionalny wymiar bliskowschodniego procesu pokojowego;

g)

podejmowanie konstruktywnych działań z sygnatariuszami porozumień w ramach procesu pokojowego, mających na celu wsparcie przestrzegania podstawowych zasad demokracji, w tym poszanowania praw człowieka i zasad praworządności;

h)

przyczynianie się do realizacji polityki Unii Europejskiej dotyczącej praw człowieka oraz wytycznych Unii Europejskiej w sprawie praw człowieka, zwłaszcza w odniesieniu do dzieci i kobiet na obszarach dotkniętych konfliktem, w szczególności przez monitorowanie rozwoju sytuacji w tym zakresie i reagowanie na tę sytuację;

i)

składanie sprawozdań dotyczących możliwości interwencji Unii Europejskiej w procesie pokojowym i najlepszego sposobu realizacji jej inicjatyw oraz prowadzonych przez nią aktualnie działań związanych z bliskowschodnim procesem pokojowym, takich jak jej wkład w reformy palestyńskie, wraz z aspektami politycznymi odpowiednich przedsięwzięć Unii Europejskiej w zakresie rozwoju;

j)

nadzorowanie działań obu stron związanych z realizacją mapy drogowej i z kwestiami mogącymi zaszkodzić wynikom negocjacji w sprawie stałego statusu, aby umożliwić Kwartetowi Bliskowschodniemu bardziej rzetelną ocenę wykonywania zobowiązań przez strony;

k)

angażowanie się w szerzej zakrojone prace przy reformie sektora bezpieczeństwa we współpracy z Komisją Europejską i koordynatorem ds. bezpieczeństwa z USA oraz ułatwianie współpracy w kwestiach bezpieczeństwa ze wszystkimi właściwymi podmiotami;

l)

przyczynianie się do lepszego zrozumienia roli Unii Europejskiej wśród podmiotów mających wpływ na opinię publiczną w regionie.

a)

sporządza plan bezpieczeństwa danej misji oparty na wytycznych Sekretariatu Generalnego Rady, obejmujący fizyczne, organizacyjne i proceduralne środki bezpieczeństwa danej misji, zarządzanie bezpiecznym przemieszczaniem się personelu do obszaru misji i w jego obrębie, jak również reagowanie na zdarzenia związane z naruszaniem bezpieczeństwa, w tym plan awaryjny i plan ewakuacji misji;

b)

zapewnia objęcie wszystkich członków personelu zatrudnionego poza terytorium UE ubezpieczeniem od wysokiego ryzyka odpowiednio do warunków panujących na obszarze misji;

c)

dopilnowuje, by wszyscy członkowie jego zespołu rozmieszczeni poza terytorium UE, w tym personel miejscowy, odbyli przed przyjazdem na obszar misji lub niezwłocznie po przyjeździe odpowiednie szkolenie w zakresie bezpieczeństwa, na podstawie wskaźników ryzyka określonych dla obszaru prowadzenia misji przez Sekretariat Generalny Rady;

d)

zapewnia wdrożenie wszelkich uzgodnionych zaleceń wydanych po regularnych ocenach bezpieczeństwa oraz dostarczanie SG/WP, Radzie i Komisji pisemnych sprawozdań dotyczących wdrażania tych zaleceń oraz innych kwestii związanych z bezpieczeństwem w ramach sprawozdań śródokresowych oraz sprawozdań z wykonania mandatu.

(1)

W dniu 14 listopada 2005 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2005/797/WPZiB w sprawie utworzenia na okres trzech lat Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS). Faza operacyjna EUPOL COPPS rozpoczęła się w dniu 1 stycznia 2006 roku.

(2)

W dniu 20 listopada 2006 r. Rada przyjęła decyzję 2006/807/WPZiB (2) w sprawie ustanowienia ostatecznego budżetu EUPOL COPPS na rok 2007.

(3)

W dniu 6 grudnia 2007 r. Rada przyjęła decyzję 2007/808/WPZiB, ustalając, że budżet ten obejmie również wydatki związane z misją w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 29 lutego 2008 r.

(4)

Zgodnie z art. 1 ust. 2 decyzji 2007/808/WPZiB przed dniem 29 lutego 2008 r. Rada ma podjąć decyzję w sprawie ostatecznego budżetu EUPOL COPPS na okres od dnia 1 marca 2008 r. do dnia 31 grudnia 2008 r.,

(1)

W dniu 19 lutego 2004 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2004/161/WPZiB odnawiające środki ograniczające w odniesieniu do Zimbabwe (1).

(2)

Wspólne stanowisko Rady 2007/120/WPZiB (2), przyjęte w dniu 19 lutego 2007 r., przedłużyło obowiązywanie wspólnego stanowiska 2004/161/WPZiB do dnia 20 lutego 2008 r.

(3)

Ze względu na sytuację w Zimbabwe obowiązywanie wspólnego stanowiska 2004/161/WPZiB powinno zostać przedłużone na okres kolejnych 12 miesięcy,