I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

15.2.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 41/1

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 128/2008

z dnia 14 lutego 2008 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1580/2007 z dnia 21 grudnia 2007 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzeń Rady (WE) nr 2200/96, (WE) nr 2201/96 i (WE) nr 1182/2007 w sektorze owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 138 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 1580/2007 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)	W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w art. 138 rozporządzenia (WE) nr 1580/2007, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 15 lutego 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 lutego 2008 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 350 z 31.12.2007, s. 1.

ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 14 lutego 2008 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	IL	152,4
	JO	74,3
	MA	50,4
	MK	36,8
	TN	129,8
	TR	96,7
	ZZ	90,1
0707 00 05	EG	267,4
	JO	202,1
	MA	227,7
	TR	147,9
	ZZ	211,3
0709 90 70	MA	48,3
	TR	116,6
	ZA	71,0
	ZZ	78,6
0709 90 80	EG	68,9
0709 90 80	ZZ	68,9
0805 10 20	EG	47,7
	IL	51,1
	MA	61,1
	TN	47,7
	TR	85,4
	ZZ	58,6
0805 20 10	IL	111,0
	MA	111,4
	TR	72,2
	ZZ	98,2
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90	CN	42,0
	EG	88,5
	IL	70,6
	JM	114,0
	MA	135,8
	PK	46,1
	TR	85,4
	ZZ	83,2
0805 50 10	EG	65,5
	IL	121,0
	MA	77,5
	TR	89,4
	ZZ	88,4
0808 10 80	AR	83,0
	CA	87,7
	CN	91,7
	MK	39,4
	US	119,0
	ZZ	84,2
0808 20 50	AR	91,1
	CN	86,1
	US	123,3
	ZA	96,5
	ZZ	99,3

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, s. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.

15.2.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 41/3

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 129/2008

z dnia 14 lutego 2008 r.

ustalające refundacje wywozowe dla cukru białego i cukru surowego wywożonych w stanie nieprzetworzonym

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (1), w szczególności jego art. 33 ust. 2 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Artykuł 32 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 stanowi, że różnica między cenami na rynku światowym na produkty wyszczególnione w art. 1 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia a cenami na te produkty na rynku wspólnotowym może być objęta refundacją wywozową.

(2)	Biorąc pod uwagę aktualną sytuację na rynku cukru, refundacje wywozowe powinny być ustalone zgodnie z zasadami i niektórymi kryteriami przewidzianymi w art. 32 i 33 rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

(3)	Artykuł 33 ust. 2 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 318/2006 stanowi, że ze względu na sytuację na rynku światowym lub szczególne wymagania niektórych rynków może zaistnieć konieczność zróżnicowania refundacji w zależności od miejsca przeznaczenia.

(4)	Refundacją mogą być objęte jedynie te produkty, które są dopuszczone do swobodnego przepływu wewnątrz Wspólnoty i które spełniają wymogi rozporządzenia (WE) nr 318/2006.

(5)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Refundacje wywozowe przewidziane w art. 32 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 przyznaje się w odniesieniu do produktów i ilości określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 15 lutego 2008 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 lutego 2008 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich

(1) Dz.U. L 58 z 28.2.2006, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1260/2007 (Dz.U. L 283 z 27.10.2007, s. 1). Rozporządzenie (WE) nr 318/2006 zastępuje się rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1) od dnia 1 października 2008 r.

ZAŁĄCZNIK

Refundacje wywozowe do cukru białego i cukru surowego wywożonych w stanie nieprzetworzonym mające zastosowanie od dnia 15 lutego 2008 r.

Kod produktu

Miejsce przeznaczenia

Jednostka miary

Wysokość refundacji

1701 11 90 9100

S00

EUR/100 kg

26,52 (2)

1701 11 90 9910

S00

EUR/100 kg

25,78 (2)

1701 12 90 9100

S00

EUR/100 kg

26,52 (2)

1701 12 90 9910

S00

EUR/100 kg

25,78 (2)

1701 91 00 9000

S00

EUR/1 % sacharozy × 100 kg produktu netto

0,2883

1701 99 10 9100

S00

EUR/100 kg

28,83

1701 99 10 9910

S00

EUR/100 kg

28,03

1701 99 10 9950

S00

EUR/100 kg

28,03

1701 99 90 9100

S00

EUR/1 % sacharozy × 100 kg produktu netto

0,2883

NB: Miejsca przeznaczenia są określone w następujący sposób:

S00

—

Wszystkie miejsca przeznaczenia, z wyjątkiem następujących:

a)	krajów trzecich: Andory, Liechtensteinu, Stolicy Apostolskiej (Państwa Watykańskiego), Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii (), Czarnogóry, Albanii oraz Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

b)	terytoriów państw członkowskich UE, które nie stanowią części obszaru celnego Wspólnoty: Wysp Owczych, Grenlandii, wyspy Helgoland, Ceuty, Melilli, gmin Livigno i Campione d’Italia oraz obszarów Republiki Cypryjskiej, nad którymi rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje faktycznej kontroli;

c)	terytoriów europejskich, za których stosunki zewnętrzne odpowiedzialne jest państwo członkowskie i które nie stanowią części obszaru celnego Wspólnoty: Gibraltaru.

(1) W tym Kosowo, zgodnie z rezolucją 1244 Rady Bezpieczeństwa ONZ z dnia 10 czerwca 1999 r.

(2) Kwota ta ma zastosowanie w odniesieniu do cukru surowego z uzyskiem wynoszącym 92 %. W przypadku gdy uzysk wywożonego cukru surowego ma wartość inną niż 92 %, w odniesieniu do każdej przedmiotowej operacji wywozu należy mającą zastosowanie kwotę refundacji przemnożyć przez współczynnik przeliczeniowy, który otrzymuje się przez podzielenie uzysku wywożonego cukru surowego, obliczonego zgodnie z przepisami pkt III ust. 3 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 318/2006, przez 92.

15.2.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 41/7

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 132/2008

z dnia 14 lutego 2008 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 745/2004 ustanawiające środki w odniesieniu do przywozu produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do indywidualnego spożycia

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (1), w szczególności jej art. 8 ust. 5 tiret trzecie,

uwzględniając dyrektywę Rady 97/78/WE z dnia 18 grudnia 1997 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej produktów wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich (2), w szczególności jej art. 3 ust. 5, art. 16 ust. 3 i art. 17 ust. 7,

uwzględniając decyzję Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (3), w szczególności jej art. 6 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 745/2004 (4) ustanawia środki w odniesieniu do przywozu mięsa i produktów mięsnych oraz mleka i przetworów mlecznych przeznaczonych do indywidualnego spożycia. Produkty te są definiowane poprzez odniesienie do niektórych produktów wymienionych w załączniku do decyzji Komisji 2002/349/WE z dnia 26 kwietnia 2002 r. ustanawiającej wykaz produktów poddawanych badaniu w granicznych posterunkach kontroli na mocy dyrektywy Rady 97/78/WE (5).

(2)

W związku z uchyleniem z dniem 17 maja 2007 r. decyzji 2002/349/WE decyzją Komisji 2007/275/WE z dnia 17 kwietnia 2007 r. dotyczącą wykazu zwierząt i produktów mających podlegać kontroli w punktach kontroli granicznej na mocy dyrektyw Rady 91/496/EWG i 97/78/WE (6), i aby zapewnić jasność, spójność i przejrzystość, należy włączyć do rozporządzenia (WE) nr 745/2004 wykaz produktów, które wchodzą w jego zakres.

(3)	W związku z tym rozporządzenie (WE) nr 745/2004 powinno zostać odpowiednio zmienione.

(4)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 745/2004 wprowadza się następujące zmiany:

1)	artykuł 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Do celów niniejszego rozporządzenia »mięso i produkty mięsne« oraz »mleko i przetwory mleczne« zdefiniowane są jako produkty wymienione w załączniku V.”;

2)	tekst załącznika do niniejszego rozporządzenia dodaje się jako załącznik V.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 lutego 2008 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, s. 11.

(2) Dz.U. L 24 z 30.1.1998, s. 9. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/104/WE (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, s. 352).

(3) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, s. 19. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, s. 1).

(4) Dz.U. L 122 z 26.4.2004, s. 1.

(5) Dz.U. L 121 z 8.5.2002, s. 6.

(6) Dz.U. L 116 z 4.5.2007, s. 9.

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK V

Mięso i produkty mięsne oraz mleko i przetwory mleczne, o których mowa w art. 1 ust. 1

Kod CN

Wyszczególnienie

Kwalifikacja i wyjaśnienia

ex Dział 2

(0201-0210)

Mięso i podroby jadalne

Z wyjątkiem żabich udek

(kod CN 0208 90 70)

0401-0406

Produkty mleczarskie

Wszystkie

0504 00 00

Jelita, pęcherze i żołądki zwierząt (z wyjątkiem rybich), całe i w kawałkach, świeże, schłodzone, zamrożone, solone, w solance, suszone lub wędzone

Wszystkie

1501 00

Tłuszcz ze świń (włącznie ze smalcem) i tłuszcz z drobiu, inne niż te objęte pozycją 0209 lub 1503

Wszystkie

1502 00

Tłuszcze z bydła, owiec lub kóz, inne niż te objęte pozycją 1503

Wszystkie

1503 00

Stearyna smalcowa, olej smalcowy, oleostearyna, oleina i olej łojowy, nieemulgowane lub niezmieszane, lub nieprzygotowane inaczej

Wszystkie

1506 00 00

Pozostałe tłuszcze i oleje zwierzęce oraz ich frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie

Wszystkie

1601 00

Kiełbasy i podobne wyroby z mięsa, podrobów lub krwi; przetwory żywnościowe na bazie tych wyrobów

Wszystkie

1602

Pozostałe mięso, podroby lub krew, przetworzone lub zakonserwowane

Wszystkie

1702 11 00

1702 19 00

Laktoza i syrop laktozowy

Wszystkie

ex 1901

Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, kasz, mączki, skrobi lub z ekstraktu słodowego, niezawierające kakao lub zawierające mniej niż 40 % masy kakao, obliczone w stosunku do całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami od 0401 do 0404, niezawierające kakao lub zawierające mniej niż 5 % masy kakao, obliczone w stosunku do całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

Tylko przetwory zawierające mleko

ex 1902

Makarony, nawet poddane obróbce cieplnej lub nadziewane (mięsem lub innymi substancjami), lub przygotowane inaczej, takie jak spaghetti, rurki, nitki, lasagne, gnocchi, ravioli, cannelloni; kuskus, nawet przygotowany

Tylko przetwory zawierające mięso

ex 2004

Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, zamrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006

Tylko przetwory zawierające mięso

ex 2005

Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, niezamrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006

Tylko przetwory zawierające mięso

ex 2103

Sosy i preparaty do nich; zmieszane przyprawy i zmieszane przyprawy korzenne; mąka i mączka z gorczycy oraz gotowa musztarda

Tylko przetwory zawierające mięso lub mleko

ex 2104

Zupy i buliony i preparaty do nich; złożone przetwory spożywcze, homogenizowane

Tylko przetwory zawierające mięso lub mleko

ex 2105 00

Lody śmietankowe i pozostałe lody jadalne, nawet zawierające kakao

Tylko przetwory zawierające mleko

ex 2106

Przetwory spożywcze, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone

Tylko przetwory zawierające mięso lub mleko

ex 2309

Preparaty, w rodzaju stosowanych do karmienia zwierząt

Tylko karma dla zwierząt domowych, gryzaki dla psów i mieszaniny mączek zawierające mięso lub mleko

Uwagi:

Kolumna 1	:	Jeżeli tylko niektóre produkty w ramach danego kodu muszą być poddane kontroli weterynaryjnej, a w nomenklaturze towarów w ramach tego kodu nie ma żadnych wyróżnionych podziałów, kod jest oznaczony »Ex« (np. Ex19 01: należy uwzględnić tylko preparaty zawierające mleko).
Kolumna 2	:	Opis towarów jest zgodny z kolumną zawierającą opisy w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87. Bliższe informacje na temat dokładnego zakresu Wspólnej Taryfy Celnej znajdują się w ostatnim akcie zmieniającym wymieniony załącznik.
Kolumna 3	:	Kolumna zawiera szczegółowe informacje dotyczące produktów objętych daną pozycją.”

15.2.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 41/11

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 133/2008

z dnia 14 lutego 2008 r.

w sprawie przywozu bydła hodowlanego czystorasowego z państw trzecich i przyznawania z tego tytułu refundacji wywozowych

(Wersja skodyfikowana)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (1), w szczególności jego art. 31 ust. 4 i art. 33 ust. 12,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2342/92 z dnia 7 sierpnia 1992 r. w sprawie przywozu bydła hodowlanego czystorasowego z państw trzecich i przyznawania z tego tytułu refundacji wywozowych oraz uchylające rozporządzenie (EWG) nr 1544/79 (2) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (3). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości powinno zostać skodyfikowane.

(2)	Nie uiszcza się należności przywozowych od bydła hodowlanego czystorasowego, objętego kodem CN 0102 10 w przywozie do Wspólnoty. W przypadku wywozu samic w wieku do 60 miesięcy płacona jest wyższa refundacja niż w przypadku bydła żywego objętego kodem CN 0102 90.

(3)

W celu umożliwienia właściwego stosowania w tej dziedzinie zasad wspólnotowych należy wyjaśnić pojęcie zwierząt hodowlanych czystorasowych. W tym celu należy stosować definicję podaną w art. 1 dyrektywy Rady 77/504/EWG z dnia 25 lipca 1977 r. w sprawie zwierząt hodowlanych czystorasowych z gatunku bydła (4).

(4)

W celu zapewnienia, że przywożone zwierzęta są rzeczywiście przeznaczone do hodowli, muszą być one zaopatrzone w świadectwa rodowodowe i hodowlane oraz świadectwa zdrowia zwyczajowo wymagane dla takich zwierząt, a importerzy muszą zobowiązać się do utrzymywania tych zwierząt przy życiu przez pewien czas.

(5)

Ze względu na brak przepisu zabezpieczającego utrzymywanie tych zwierząt przy życiu w danym okresie, należy ustanowić przepis zapewniający stosowanie rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (5), w przypadku gdy wymóg dotyczący wymienionego okresu nie jest przestrzegany.

(6)

Wspólnota zawarła dwustronne umowy o wolnym handlu z Europejskim Stowarzyszeniem Wolnego Handlu (EFTA). Zgodnie z tymi umowami należy uchylić niektóre przepisy lub zobowiązania odnoszące się do zainteresowanych państw trzecich, lecz musi być wymagane okazywanie świadectw rodowodowych oraz świadectw zdrowia odnoszących się do zwierząt hodowlanych czystorasowych, w momencie dopuszczania do swobodnego obrotu we Wspólnocie.

(7)

Należy określić dokumenty weterynaryjne wymagane przy wywozie samic zwierząt hodowlanych czystorasowych w celu zapewnienia, że są one rzeczywiście przeznaczone do hodowli oraz że wyniki oceny wartości genetycznej, które muszą widnieć na świadectwie rodowodowym lub być do niego dołączone są rzeczywiście podane.

(8)

Zwierzęta hodowlane czystorasowe przywożone do Wspólnoty muszą być kontrolowane, by stwierdzić, czy nie były poprzednio wywiezione ze Wspólnoty i czy z tego tytułu nie zostały wypłacone refundacje wywozowe. W przypadku wypłacenia refundacji wywozowych za takie zwierzęta kwoty te muszą zostać zwrócone przed powrotnym przywozem zwierząt do Wspólnoty.

(9)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów pobierania należności przywozowych i przyznawania refundacji wywozowych żywe bydło uważa się za zwierzęta hodowlane czystorasowe objęte kodem CN 0102 10, o ile odpowiadają one definicji ustanowionej w art. 1 dyrektywy 77/504/EWG. Ponadto za samice hodowlane czystorasowe uważa się tylko samice w wieku do sześciu lat.

Artykuł 2

1. W razie dopuszczenia do swobodnego obrotu bydła hodowlanego czystorasowego, objętego kodem CN 0102 10, importerzy okazują organom celnym państwa członkowskiego następujące dokumenty w odniesieniu do każdego zwierzęcia:

a)	świadectwo rodowodowe i hodowlane, które sporządzane jest zgodnie z decyzją Komisji 96/510/WE (6);

b)	świadectwo zdrowia wymagane dla bydła hodowlanego czystorasowego lub uwierzytelniona kopia tego świadectwa, a także wspólny dokument weterynaryjny wejścia (CVED), sporządzony zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 282/2004 (7).

2. Dodatkowo importerzy przedstawiają organom celnym pisemne oświadczenie, że zwierzę, za wyjątkiem przypadków siły wyższej, nie zostanie ubite w ciągu 24 miesięcy od daty przywozu.

3. Nie później niż na koniec 27 miesiąca następującego po dopuszczeniu do swobodnego obrotu importerzy przedstawiają organom celnym państwa członkowskiego przywozu dowód, że zwierzę:

a)	nie zostało ubite przed upływem terminu ustanowionego w ust. 2; lub

b)	zostało ubite przed upływem terminu ze względów sanitarnych lub padło w wyniku choroby bądź wypadku.

Dowód określony w lit. a) oznacza świadectwo sporządzone przez stowarzyszenie, organizację lub właściwy organ państwa członkowskiego, prowadzące księgę hodowlaną, lub przez urzędowego lekarza weterynarii. Dowód określony w lit. b) oznacza świadectwo wystawione przez właściwy organ wyznaczony przez państwo członkowskie. Dowody te należy sprawdzić w komputerowej bazie danych, przewidzianej w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady (8), gdy tylko taka baza danych zacznie funkcjonować.

4. Nieprzestrzeganie wymogu dotyczącego okresu 24 miesięcy, z wyjątkiem przypadków gdy zastosowanie ma ust. 3 lit. b), prowadzi do zaklasyfikowania danego zwierzęcia jako objętego kodem CN 0102 90 i wszczęcia postępowania w celu odzyskania niepobranych należności przywozowych, zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 2913/92.

5. Przepisów dotyczących limitu wiekowego ustanowionego w art. 1 i zobowiązań określonych w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu nie stosuje się do przywozu zwierząt hodowlanych czystorasowych pochodzących i przywożonych z Islandii, Norwegii i Szwajcarii.

6. Niniejszy artykuł nie ma wpływu na stosowanie art. 7 akapit drugi dyrektywy 77/504/EWG.

Artykuł 3

1. Przyznanie refundacji za samice zwierząt hodowlanych czystorasowych wymaga okazania, w momencie załatwiania wywozowych formalności celnych, oryginału i kopii poniższych dokumentów w odniesieniu do każdego zwierzęcia:

a)	świadectwa rodowodowego sporządzonego zgodnie z art. 2 ust. 1 decyzji Komisji 2005/379/WE (9) lub każdego innego dokumentu sporządzonego zgodnie z ust. 2 wymienionego artykułu;

b)	świadectwa zdrowia bydła hodowlanego czystorasowego, wymaganego przez państwo trzecie przeznaczenia.

Jednakże na zasadzie odstępstwa od lit. b) państwa członkowskie mogą zezwolić na okazanie jednego świadectwa dla partii zwierząt.

2. Oryginały obydwu świadectw wymienionych w ust. 1 zwracane są eksporterowi, a odpisy poświadczone za zgodność z oryginałem przez organy celne dołączane są do wniosku o wypłatę refundacji.

Artykuł 4

1. Przed dopuszczeniem do swobodnego obrotu zwierząt hodowlanych czystorasowych powtórnie przywożonych do Wspólnoty wszelkie przyznane refundacje wywozowe muszą zostać zwrócone, a w przypadku, gdy jeszcze nie zostały wypłacone, niezbędne środki muszą zostać podjęte przez właściwe władze w celu wstrzymania wypłaty tych należności.

2. Jeśli w czasie załatwiania przywozowych formalności celnych w odniesieniu do zwierząt objętych kodem CN 0102 10 świadectwo rodowodowe wskazuje, że hodowca prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Wspólnoty, importer musi również udowodnić, że nie przyznano mu refundacji bądź że przyznaną refundację zwrócił. Jeżeli nie można dostarczyć takiego dowodu, refundację wywozową, równą najwyższej należności przywozowej stosowanej w odniesieniu do zwierząt z gatunku bydła objętych kodem CN 0102 90 w dniu powtórnego przywozu do Wspólnoty, uznaje się za wypłaconą.

Artykuł 5

Rozporządzenie (EWG) nr 2342/92 zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku II.

Artykuł 6

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 lutego 2008 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, s. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 98/2008 (Dz.U. L 29 z 2.2.2008, s. 5). Rozporządzenie (WE) nr 1254/1999 zostanie zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 299, 16.11.2007, s. 1) od dnia 1 lipca 2008 r.

(2) Dz.U. L 227 z 11.8.1992, s. 12. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1746/2005 (Dz.U. L 280 z 25.10.2005, s. 8).

(3) Zob. załącznik I.

(4) Dz.U. L 206 z 12.8.1977, s. 8. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 807/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, s. 36).

(5) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, s. 1).

(6) Dz.U. L 210 z 20.8.1996, s. 53.

(7) Dz.U. L 49 z 19.2.2004, s. 11.

(8) Dz.U. L 204 z 11.8.2000, s. 1.

(9) Dz.U. L 125 z 18.5.2005, s. 15.

ZAŁĄCZNIK I

Uchylone rozporządzenie i wykaz jego kolejnych zmian

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2342/92 (Dz.U. L 227 z 11.8.1992, s. 12)
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3224/92 (Dz.U. L 320 z 5.11.1992, s. 30)
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3661/92 (Dz.U. L 370 z 19.12.1992, s. 16)	Wyłącznie art. 9
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 286/93 (Dz.U. L 34 z 10.2.1993, s. 7)
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 774/98 (Dz.U. L 111 z 9.4.1998, s. 65)
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1746/2005 (Dz.U. L 280 z 25.10.2005, s. 8)

ZAŁĄCZNIK II

Tabela korelacji

Rozporządzenie (EWG) nr 2342/92	Présent règlement
Artykuł 1	Artykuł 1
Artykuł 2 ust. 1–4	Artykuł 2 ust. 1–4
Artykuł 2 ust. 5 słowa wstępne tiret pierwsze i drugie oraz częśc końcowa	Artykuł 2 ust. 5
Artykuł 2 ust. 6	Artykuł 2 ust. 6
Artykuł 3 akapit pierwszy i drugi	Artykuł 3 ust. 1
Artykuł 3 akapit trzeci	Artykuł 3 ust. 2
Artykuł 4	Artykuł 4
Artykuł 5	—
—	Artykuł 5
Artykuł 6	Artykuł 6
—	Załącznik I
—	Załącznik II

II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

15.2.2008

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 41/15

DECYZJA RADY

z dnia 12 lutego 2008 r.

ustanawiająca statut Agencji Dostaw Euratomu

(2008/114/WE, Euratom)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atoamowej, w szczególności jego art. 54 akapit drugi,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Postanowienia tytułu II rozdziału 6 Traktatu przewidują utworzenie Agencji Dostaw Euratomu (zwanej dalej „Agencją”) oraz określają jej zadania i obowiązki w zakresie zapewnienia stałych i sprawiedliwych dostaw materiałów jądrowych użytkownikom w Unii Europejskiej. Statut Agencji przyjęto dnia 6 listopada 1958 r. (2). Ze względu na wzrost liczby państw członkowskich oraz potrzebę zastosowania wobec Agencji nowoczesnych przepisów finansowych i ustalenia jej siedziby konieczne jest uchylenie i zastąpienie tego statutu.

(2)

Nowy statut powinien zawierać przepisy finansowe zgodne z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (3). Jednocześnie, zgodnie z art. 183 Traktatu, przyjęte zostanie nowe rozporządzenie finansowe mające zastosowanie do Agencji. Należy utrzymać kapitał Agencji oraz przewidzianą w Traktacie możliwość naliczania opłat od transakcji.

(3)	Nowy statut Agencji powinien być dostosowany do sytuacji powiększonej Unii Europejskiej. W szczególności ulec zmianie powinna wielkość komitetu doradczego Agencji, w celu usprawnienia jego działalności i zwiększenia efektywności,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Przyjmuje się statut Agencji Dostaw Euratomu przedstawiony w załączniku.

Artykuł 2

Uchyla się statut Agencji Dostaw Euratomu z dnia 6 listopada 1958 r.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja staje się skuteczna dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 lutego 2008 r.

W imieniu Rady

A. BAJUK

Przewodniczący

(1) Opinia z dnia 13 listopada 2007 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Dz.U. 27 z 6.12.1958, s. 534.

(3) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1525/2007 (Dz.U. L 343 z 27.12.2007, s. 9).

ZAŁĄCZNIK

STATUT AGENCJI DOSTAW EURATOMU

ROZDZIAŁ 1

STRUKTURA WEWNĘTRZNA I FUNKCJONOWANIE

Artykuł 1

Cele i zadania

1. Celem Agencji Dostaw Euratomu (zwanej dalej „Agencją”) jest wykonywanie zadań powierzonych jej na mocy postanowień tytułu II rozdziału 6 Traktatu, zgodnie z celami tego Traktatu.

W tym celu Agencja między innymi:

—	dostarcza Wspólnocie wiedzę fachową, informacje i porady na wszelkie tematy związane z funkcjonowaniem rynku materiałów i usług jądrowych,

—	odgrywa rolę organu nadzorującego ten rynek poprzez monitorowanie i określanie tendencji rynkowych, które mogłyby wpłynąć na bezpieczeństwo dostaw materiałów i usług jądrowych w Unii Europejskiej,

—	korzysta z porad i wsparcia komitetu doradczego ustanowionego zgodnie z art. 11 (zwanego dalej „komitetem”) oraz działa z nim w ścisłej współpracy.

2. Agencja może także, zgodnie z art. 62 i 72 Traktatu, gromadzić zapasy materiałów jądrowych.

Artykuł 2

Status prawny i siedziba

1. Zgodnie z art. 54 Traktatu Agencja posiada osobowość prawną. Agencja prowadzi swoją działalność wyłącznie w interesie publicznym. Jej działalność nie ma celu zarobkowego.

2. Do Agencji, jej dyrektora generalnego i pracowników zastosowanie ma Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich.

3. Siedziba Agencji znajduje się w Luksemburgu.

4. Agencja może z własnej inicjatywy podejmować wszelkie inne działania dotyczące własnej organizacji wewnętrznej, jakie mogą być niezbędne do wypełnienia jej zadań, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz Wspólnoty.

5. W każdym z państw członkowskich Agencja posiada zdolność prawną w najszerszym zakresie przyznawanym osobom prawnym zgodnie z prawem danego państwa. Może ona w szczególności nabywać lub zbywać majątek ruchomy i nieruchomości oraz być stroną w postępowaniu sądowym.

Artykuł 3

Obowiązki i uprawnienia dyrektora generalnego

1. Dyrektora generalnego mianuje Komisja.

2. Dyrektor generalny reprezentuje Agencję. Może on delegować swoje uprawnienia innym osobom. Zasady dotyczące delegowania uprawnień określają wewnętrzne dokumenty Agencji.

3. Dyrektor generalny jest odpowiedzialny za:

—	zapewnienie wykonywania przez Agencję zadań, o których mowa w art. 1,

—	wykonywanie przysługującego Agencji wyłącznego prawa do zawierania umów na dostawy materiałów jądrowych oraz prawa opcji,

—	bieżące administrowanie i zarządzanie wszystkimi zasobami Agencji,

—	regularne informowanie komitetu oraz przeprowadzanie z nim konsultacji we wszelkich sprawach leżących w jego kompetencjach zgodnie z art. 13 ust. 3,

—	przygotowanie projektu preliminarzy przychodów i wydatków Agencji oraz wykonanie jej budżetu,

—	prowadzenie wszelkich badań i opracowywanie szczegółowych sprawozdań uznawanych za niezbędne zgodnie z art. 1 ust. 1, w ścisłej współpracy z komitetem, oraz przesyłanie tych badań i sprawozdań Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji.

4. Każdego roku dyrektor generalny przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komisji sprawozdanie z działalności Agencji w roku poprzednim oraz program prac na rok nadchodzący, po uprzednim zasięgnięciu opinii komitetu.

Artykuł 4

Dyrektor generalny i pracownicy

1. Dyrektor generalny i pracownicy Agencji są lub zostają urzędnikami Wspólnot Europejskich i podlegają Regulaminowi pracowniczemu urzędników Wspólnot Europejskich i Warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich określonym w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 (1) oraz przepisom przyjętym wspólnie przez instytucje Wspólnot Europejskich na użytek stosowania wspomnianego regulaminu pracowniczego. Urzędnicy mianowani są przez Komisję, która również wypłaca im wynagrodzenia.

2. Dyrektor generalny i pracownicy Agencji muszą posiadać zgodne z art. 194 Traktatu certyfikaty bezpieczeństwa osobowego w odniesieniu do wszelkich faktów, informacji, wiedzy, dokumentów lub przedmiotów objętych systemem klasyfikacji poufności, jakie znajdą się w ich posiadaniu lub zostaną im przekazane.

Artykuł 5

Nadzór ze strony Komisji

1. Agencja jest nadzorowana przez Komisję, która może przekazywać jej swoje dyrektywy i posiada prawo weta w stosunku do jej decyzji.

2. Prawo weta wygasa po upływie dziesięciu dni roboczych od decyzji Agencji, o ile w terminie tym Komisja lub jej przedstawiciel nie zgłoszą zastrzeżeń. Komisja lub jej przedstawiciel mogą zrezygnować z prawa do zgłaszania takich zastrzeżeń przed upływem tego terminu.

3. Jeżeli Komisja lub jej przedstawiciel zgłoszą zastrzeżenia przed upływem terminu określonego w ust. 2, Komisja przyjmuje definitywne stanowisko w terminie nieprzekraczającym dziesięciu dni roboczych od zgłoszenia zastrzeżeń.

4. Postanowienia niniejszego artykułu w żaden sposób nie stanowią przeszkody dla zastosowania art. 53 Traktatu.

5. Każde działanie Agencji lub zaniechanie przez nią działania, o którym mowa w art. 53 Traktatu, może zostać zgłoszone Komisji przez zainteresowaną stronę przed upływem 15 dni roboczych od otrzymania powiadomienia lub, w razie braku takiego powiadomienia, w terminie 15 dni roboczych od publikacji. W razie braku powiadomienia i publikacji termin liczy się od dnia, w którym zainteresowana strona dowiedziała się o danym działaniu.

ROZDZIAŁ 2

PRZEPISY FINANSOWE

Artykuł 6

Organizacja finansowa

1. Agencja jest niezależna finansowo. Agencja prowadzi działalność według zasad handlowych w dziedzinie swoich kompetencji.

2. Agencji przysługuje w każdym terminie prawo wymiany posiadanych w euro aktywów na inną walutę w celu prowadzenia operacji finansowych lub handlowych zgodnych z jej celami określonymi w Traktacie i z niniejszym statutem.

W miarę możliwości Agencja unika takich wymian, jeżeli dysponuje środkami pieniężnymi lub aktywami płynnymi w wymaganej walucie.

Agencja może prowadzić operacje finansowe związane z realizacją swoich celów, wykorzystując środki finansowe, których nie potrzebuje bezpośrednio w celu wypełniania swoich zobowiązań.

3. Agencja ma prawo zaciągać, w imieniu Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej oraz w granicach ustalonych przez Radę, pożyczki z przeznaczeniem na realizację swoich zadań.

4. Zobowiązania podjęte przez Agencję na mocy niniejszego statutu są gwarantowane przez Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.

Artykuł 7

Przychody i wydatki

1. Na każdy rok budżetowy przygotowuje się preliminarze wszelkich przychodów i wydatków Agencji, a także wykazuje się je w budżecie Agencji. Rok budżetowy odpowiada rokowi kalendarzowemu.

2. Przychody i wydatki wykazane w budżecie bilansują się.

3. Przychody Agencji obejmują wkład wspólnotowy, odsetki bankowe oraz przychody z inwestycji kapitałowych i bankowych, a także, w razie potrzeby, opłatę przewidzianą w art. 54 Traktatu oraz pożyczki.

4. Wydatki Agencji obejmują koszty administracyjne jej pracowników i komitetu, a także wydatki wynikające z umów zawartych z osobami trzecimi.

5. Każdego roku dyrektor generalny przygotowuje preliminarz przychodów i wydatków Agencji na następny rok budżetowy. Preliminarz, obejmujący projekt planu zatrudnienia, przekazywany jest Komisji w terminie do dnia 31 marca, po uzyskaniu opinii komitetu.

6. Na podstawie preliminarza Komisja wykazuje we wstępnym projekcie budżetu ogólnego Unii Europejskiej szacunkowe wartości niezbędne jej zdaniem w odniesieniu do planu zatrudnienia oraz kwotę dotacji z budżetu ogólnego.

7. W ramach procedury budżetowej władza budżetowa zatwierdza środki na dotacje dla Agencji oraz przyjmuje jej plan zatrudnienia, który ujmuje się odrębnie w planie zatrudnienia Komisji.

8. Budżet przyjmuje Komisja. Staje się on ostateczny po ostatecznym przyjęciu budżetu ogólnego Unii Europejskiej. W razie potrzeby jest odpowiednio korygowany. Budżet Agencji publikowany jest na jej stronach internetowych.

9. Wszelkie zmiany planu zatrudnienia i budżetu Agencji są przedmiotem budżetu korygującego, przyjmowanego w drodze tej samej procedury co budżet początkowy. Zmiany w planie zatrudnienia zgłaszane są władzy budżetowej. Budżety korygujące przekazywane są do informacji Parlamentu Europejskiego i Rady.

Artykuł 8

Wykonanie budżetu, kontrola finansowa i przepisy finansowe

1. Dyrektor generalny wykonuje budżet Agencji.

2. Po zakończeniu każdego roku budżetowego księgowy Agencji przedkłada wstępne sprawozdanie finansowe Agencji:

a)	w terminie do dnia 1 marca księgowemu Komisji, do celów konsolidacji; oraz

b)	w terminie do dnia 31 marca po zakończeniu każdego roku budżetowego – Trybunałowi Obrachunkowemu.

3. Po otrzymaniu uwag Trybunału Obrachunkowego dotyczących wstępnego sprawozdania finansowego Agencji dyrektor generalny sporządza na własną odpowiedzialność ostateczne sprawozdanie finansowe Agencji i przesyła je komitetowi do zaopiniowania.

4. Komitet wydaje opinię dotyczącą ostatecznego sprawozdania finansowego Agencji.

5. W terminie do dnia 1 lipca po zakończeniu każdego roku budżetowego dyrektor generalny przekazuje ostateczne sprawozdanie finansowe wraz z opinią komitetu Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu.

6. Ostateczne sprawozdanie finansowane publikowane jest na stronach internetowych Agencji.

7. Dyrektor generalny przesyła Trybunałowi Obrachunkowemu odpowiedź na jego uwagi w terminie do dnia 30 września.

8. Dyrektor generalny przedkłada Parlamentowi Europejskiemu na jego wniosek wszelkie informacje niezbędne do sprawnego przeprowadzenia procedury udzielania absolutorium za dany rok budżetowy.

9. W terminie do dnia 30 kwietnia roku N + 2 Parlament Europejski, na zalecenie Rady stanowiącej większością kwalifikowaną, udziela dyrektorowi generalnemu absolutorium z wykonania budżetu za rok N.

10. W razie potrzeby szczegółowe rozporządzenie finansowe mające zastosowanie do Agencji przyjmuje się zgodnie z art. 183 Traktatu.

Artykuł 9

Kapitał

1. Kapitał Agencji wynosi 5 824 000 EUR.

2. Kapitał pokrywany jest w następujący sposób:

Belgia	EUR	192 000
Bułgaria	EUR	96 000
Republika Czeska	EUR	192 000
Dania	EUR	96 000
Niemcy	EUR	672 000
Estonia	EUR	32 000
Irlandia	EUR	32 000
Grecja	EUR	192 000
Hiszpania	EUR	416 000
Francja	EUR	672 000
Włochy	EUR	672 000
Cypr	EUR	32 000
Łotwa	EUR	32 000
Litwa	EUR	32 000
Luksemburg	EUR	—
Węgry	EUR	192 000
Malta	EUR	—
Niderlandy	EUR	192 000
Austria	EUR	96 000
Polska	EUR	416 000
Portugalia	EUR	192 000
Rumunia	EUR	288 000
Słowenia	EUR	32 000
Słowacja	EUR	96 000
Finlandia	EUR	96 000
Szwecja	EUR	192 000
Zjednoczone Królestwo	EUR	672 000

3. W momencie przystąpienia państwa członkowskiego do Wspólnoty dokonuje się wpłaty w wysokości 10 % kapitału. Do dalszych wpłat na poczet kapitału może ponadto wezwać decyzja Rady, stanowiącej większością kwalifikowaną na wniosek Komisji. W terminie 30 dni od takiej decyzji dokonuje się wpłaty na rzecz Agencji kwoty określonej wezwaniem.

4. Udział w kapitale nie daje prawa do dywidend ani odsetek. Daje prawo do zwrotu w nominalnej wysokości dokonanych wpłat na poczet kapitału wyłącznie w przypadku rozwiązania Agencji.

5. Wszystkie płatności dokonywane są w euro.

Artykuł 10

Opłaty

Zgodnie z art. 54 Traktatu Agencja może naliczać opłatę od transakcji, w których uczestniczy, korzystając z przysługującego jej prawa opcji lub wyłącznego prawa do zawierania umów na dostawy. Przychody z takiej opłaty wykorzystuje się wyłącznie na pokrycie wydatków operacyjnych Agencji.

Przepisy dotyczące takiej opłaty przedstawione są szczegółowo w decyzji wykonawczej. Wysokość opłaty oraz metody jej ustalania i pobierania są ustalane – po konsultacji z Radą – przez Komisję na podstawie wniosku dyrektora generalnego, który wcześniej uzyskuje opinię komitetu.

ROZDZIAŁ 3

KOMITET DORADCZY

Artykuł 11

Skład komitetu

1. Komitet składa się z członków pochodzących z państw członkowskich zgodnie z poniższą tabelą. Każde państwo członkowskie może jednak podjąć decyzję o wstrzymaniu się od uczestnictwa w komitecie. W razie rezygnacji członka lub niemożności pełnienia przez niego obowiązków na pozostałą część kadencji mianuje się jego następcę.

Belgia	2 członków
Bułgaria	2 członków
Republika Czeska	2 członków
Dania	1 członek
Niemcy	4 członków
Estonia	1 członek
Irlandia	1 członek
Grecja	2 członków
Hiszpania	3 członków
Francja	4 członków
Włochy	4 członków
Cypr	1 członek
Łotwa	1 członek
Litwa	2 członków
Luksemburg	—
Węgry	2 członków
Malta	—
Niderlandy	2 członków
Austria	2 członków
Polska	3 członków
Portugalia	2 członków
Rumunia	3 członków
Słowenia	2 członków
Słowacja	2 członków
Finlandia	2 członków
Szwecja	2 członków
Zjednoczone Królestwo	4 członków

2. Przyznawanie stanowisk w komitecie powinno odzwierciedlać zarówno udziały państw członkowskich w kapitale Agencji, jak i stosowne doświadczenie i wiedzę fachową, jaką dysponują te państwa, oraz prowadzoną przez nie działalność w dziedzinach takich, jak handel materiałami jądrowymi oraz świadczenie usług związanych z cyklem paliwa jądrowego lub wytwarzaniem energii jądrowej.

3. Członkowie komitetu mianowani są przez odnośne państwa członkowskie na podstawie zakresu odpowiedniego doświadczenia i wiedzy specjalistycznej w dziedzinie handlu materiałami jądrowymi i świadczenia usług związanych z cyklem paliwa jądrowego lub wytwarzaniem energii jądrowej lub w dziedzinie regulacji związanych handlem materiałami jądrowymi. Czas trwania kadencji wynosi trzy lata. Kadencja jest odnawialna.

Artykuł 12

Przewodniczący komitetu

1. Spośród swoich członków komitet wybiera przewodniczącego i dwóch wiceprzewodniczących. Tak wybrane kierownictwo reprezentuje doświadczenie, którym dysponuje komitet, oraz poszczególne segmenty branży – zarówno producentów, jak i użytkowników. W razie niemożności pełnienia swoich obowiązków przez przewodniczącego, jego miejsce zajmuje ten spośród dwóch wiceprzewodniczących, który dłużej był członkiem komitetu.

2. Kadencje przewodniczącego i wiceprzewodniczących wynoszą trzy lata. Ich kadencje mogą zostać przedłużone jednokrotnie, a przewodnictwo sprawują na przemian poszczególni członkowie komitetu, reprezentujący różne rodzaje doświadczenia wypływającego z działalności w branży lub w administracji. Mandat przewodniczącego lub wiceprzewodniczącego wygasa automatycznie, jeżeli jego kadencja jako członka komitetu upływa bez przedłużenia.

Artykuł 13

Zakres kompetencji i obowiązków komitetu

1. Komitet pomaga Agencji w realizacji jej zadań, wydając opinie i dostarczając analiz oraz informacji. Wsparcie to obejmuje również przygotowywanie sprawozdań, badań i analiz, co do których istnieje możliwość, że będą musiały być przygotowane zgodnie z art. 1 ust. 1 w ramach odpowiedzialności dyrektora generalnego, o której mowa w art. 3 ust. 3. Komitet stanowi łącznik między Agencją, a producentami i użytkownikami w przemyśle jądrowym.

2. Z komitetem można konsultować się we wszystkich sprawach leżących w kompetencji Agencji, ustnie podczas posiedzeń lub pisemnie w czasie między takimi posiedzeniami. Komitet może również wydawać opinie we wszelkich takich sprawach z inicjatywy co najmniej jednej trzeciej jego członków.

3. Dyrektor generalny konsultuje się z komitetem i zwołuje jego posiedzenie przed podjęciem jakiejkolwiek decyzji dotyczącej następujących spraw:

a)	zasad równoważenia podaży i popytu (art. 60 akapit szósty Traktatu);

b)	kapitału Agencji; jego podwyższenia lub obniżenia bądź kolejnej wpłaty na poczet kapitału (art. 54 akapit czwarty Traktatu);

c)	pożyczek, o których mowa w art. 6;

d)	zastosowania opłaty od transakcji, przeznaczonej na pokrycie wydatków operacyjnych Agencji (art. 54 akapit piąty Traktatu);

e)	warunków mających zastosowanie do gromadzenia i wycofywania rezerw handlowych przez Agencję (art. 72 akapit pierwszy Traktatu);

f)	spraw finansowych, o których mowa w art. 8, w tym rozporządzenia finansowego dla Agencji oraz przygotowania specjalnego rachunku Agencji, przewidzianego w art. 171 ust. 2 Traktatu;

g)	sprawozdania rocznego, w tym analizy rynku i programu prac na kolejny rok;

h)	kryteriów służących określeniu praktyk zabronionych na mocy art. 68 Traktatu;

i)	rozwiązania Agencji.

4. Dyrektor generalny może w razie potrzeby określić termin przedstawienia opinii przez komitet. Termin taki wynosi nie mniej niż miesiąc od daty wysłania w tym celu komunikatu do członków komitetu.

5. Jeżeli w wyznaczonym terminie nie uda się uzyskać opinii Komitetu, dyrektor generalny może podjąć decyzję.

6. Decyzje leżące w kompetencji dyrektora generalnego i odnoszące się do spraw wymienionych w niniejszym artykule nie mogą być podejmowane przed upływem dziesięciu dni roboczych od wydania opinii przez komitet, jeżeli są sprzeczne z taką opinią.

7. Komitet przyjmuje własny regulamin wewnętrzny w odniesieniu do wszelkich spraw nieuregulowanych niniejszym statutem.

Artykuł 14

Posiedzenia komitetu

1. Posiedzenia komitetu zwołuje się:

a)	gdy kierownictwo uzna to za konieczne, w trybie normalnym – dwa razy w roku;

b)	na wniosek dyrektora generalnego, zwłaszcza w przypadkach, gdy przeprowadzenie konsultacji z komitetem jest obowiązkowe na mocy art. 13 ust. 3; oraz

na pisemny wniosek co najmniej jednej trzeciej członków komitetu, określający punkty porządku obrad.

Agencja przygotowuje we współpracy z przewodniczącym porządek obrad do zatwierdzenia przez komitet.

Agencja przesyła dokumenty związane z porządkiem obrad wszystkim członkom komitetu co najmniej 15 dni roboczych przed datą posiedzenia.

2. Posiedzenia komitetu wymagają kworum większości członków. Opinie mogą być wydawane po zatwierdzeniu przez większość członków obecnych lub reprezentowanych.

3. Każdy członek komitetu dysponuje jednym głosem. W razie niemożności wzięcia udziału w posiedzeniu przez członka, może on wyznaczyć na piśmie innego członka do głosowania w swoim imieniu.

4. Dyrektor generalny lub osoba wyznaczona do reprezentowania go uczestniczy w posiedzeniach komitetu, nie posiada jednak prawa głosu. Inne osoby, niebędące pracownikami Agencji, mogą uczestniczyć w posiedzeniach jedynie za zgodą wszystkich obecnych członków oraz z zastrzeżeniem zobowiązania, o którym mowa w ust. 5.

5. Zgodnie z art. 194 Traktatu członkowie komitetu mają obowiązek zachowania tajemnicy w odniesieniu do wszelkich faktów, informacji, wiedzy lub dokumentów objętych systemem klasyfikacji poufności, jakie znajdą się w ich posiadaniu lub zostaną im przekazane w związku z pełnieniem przez nich funkcji członków komitetu.

6. Dyrektor generalny zapewnia komitetowi odpowiedni sekretariat; mianowanie jego personelu jest uzależnione od zatwierdzenia przez Komisję. Sekretariat sporządza protokoły z posiedzeń komitetu, wszelkich podkomitetów oraz kierownictwa. Wydatki związane z funkcjonowaniem komitetu pokrywa Agencja.

7. Wydatki związane z podróżą jednego członka komitetu z każdego państwa członkowskiego pokrywa Agencja.

(1) Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1558/2007 (Dz.U. L 340 z 22.12.2007, s. 1).

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 41

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 51 15 lutego 2008

Spis treści		I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 128/2008 z dnia 14 lutego 2008 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	1
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 129/2008 z dnia 14 lutego 2008 r. ustalające refundacje wywozowe dla cukru białego i cukru surowego wywożonych w stanie nieprzetworzonym	3
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 130/2008 z dnia 14 lutego 2008 r. ustalające maksymalną refundację wywozową dla cukru białego w ramach stałego przetargu przewidzianego na mocy rozporządzenia (WE) nr 900/2007	5
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 131/2008 z dnia 14 lutego 2008 r. stanowiące o nieudzielaniu zamówienia na cukier biały w ramach stałego przetargu przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 1060/2007	6
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 132/2008 z dnia 14 lutego 2008 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 745/2004 ustanawiające środki w odniesieniu do przywozu produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do indywidualnego spożycia ( 1 )	7
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 133/2008 z dnia 14 lutego 2008 r. w sprawie przywozu bydła hodowlanego czystorasowego z państw trzecich i przyznawania z tego tytułu refundacji wywozowych (Wersja skodyfikowana)	11

	II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa
	DECYZJE
	Rada
	2008/114/WE, Euratom
*	Decyzja Rady z dnia 12 lutego 2008 r. ustanawiająca statut Agencji Dostaw Euratomu	15
	ZALECENIA
	Rada
	2008/115/WE
*	Zalecenie Rady z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczące udzielenia Komisji absolutorium z realizacji operacji Europejskiego Funduszu Rozwoju (szósty EFR) za rok budżetowy 2006	21
	2008/116/WE
*	Zalecenie Rady z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczące udzielenia Komisji absolutorium z realizacji operacji Europejskiego Funduszu Rozwoju (siódmy EFR) za rok budżetowy 2006	22
	2008/117/WE
*	Zalecenie Rady z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczące udzielenia Komisji absolutorium z realizacji operacji Europejskiego Funduszu Rozwoju (ósmy EFR) za rok budżetowy 2006	23
	2008/118/WE
*	Zalecenie Rady z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczące udzielenia Komisji absolutorium z realizacji operacji Europejskiego Funduszu Rozwoju (dziewiąty EFR) za rok budżetowy 2006	24