ISSN 1725-5139

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 217

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 50
22 sierpnia 2007


Spis treści

 

I   Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

Strona

 

 

ROZPORZĄDZENIA

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 974/2007 z dnia 21 sierpnia 2007 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

1

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 975/2007 z dnia 21 sierpnia 2007 r. w sprawie ustalenia limitu ilościowego wywozu izoglukozy pozakwotowej na okres od dnia 1 sierpnia do dnia 30 września 2007 r.

3

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 976/2007 z dnia 21 sierpnia 2007 r. ustalające na rok gospodarczy 2007/2008 kwoty pomocy dla uprawy winogron przeznaczonych do produkcji niektórych odmian suszonych winogron oraz pomocy do przesadzania winnic dotkniętych filokserą

7

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 977/2007 z dnia 20 sierpnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1555/96 odnośnie do wartości progowych dodatkowych należności na jabłka

9

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 978/2007 z dnia 21 sierpnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2273/2002 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 w odniesieniu do badań cen niektórych sztuk bydła na reprezentatywnych rynkach wspólnotowych

11

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 979/2007 z dnia 21 sierpnia 2007 r. otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentem taryfowym na przywóz wieprzowiny pochodzącej z Kanady

12

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 980/2007 z dnia 21 sierpnia 2007 r. ustanawiające specjalne środki w zakresie administrowania kontyngentem taryfowym WTO na masło nowozelandzkie, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2535/2001 i ustanawiające odstępstwa od tego rozporządzenia

18

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 981/2007 z dnia 21 sierpnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1489/2006 ustalające stopy procentowe, które mają być stosowane do obliczania kosztów finansowania środków interwencyjnych obejmujących skup, składowanie i zbyt zapasów na rok budżetowy 2007 EFGR

21

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 982/2007 z dnia 21 sierpnia 2007 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwy (Pimentón de la Vera (ChNP) – Karlovarský suchar (ChOG) – Riso di Baraggia Biellese e Vercellese (ChNP))

22

 

 

II   Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

 

 

DECYZJE

 

 

Komisja

 

 

2007/567/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 7 sierpnia 2007 r. w sprawie wkładu finansowego Wspólnoty w wydatki poniesione przez państwa członkowskie w związku z wdrażaniem systemów monitorowania i kontroli mających zastosowanie do wspólnej polityki rybackiej na 2007 r. (notyfikowana jako dokument nr C(2007) 3747)

24

 

 

2007/568/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 20 sierpnia 2007 r. w sprawie wkładu finansowego Wspólnoty na pokrycie wydatków poniesionych w ramach środków nadzwyczajnych zwalczania rzekomego pomoru drobiu w Zjednoczonym Królestwie w 2006 r. (notyfikowana jako dokument nr C(2007) 3891)

33

 

 

2007/569/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 20 sierpnia 2007 r. w sprawie wkładu finansowego Wspólnoty na pokrycie wydatków poniesionych w ramach środków nadzwyczajnych zwalczania ptasiej grypy w Zjednoczonym Królestwie w 2007 r. (notyfikowana jako dokument nr C(2007) 3892)

34

 

 

2007/570/WE

 

*

Decyzja Komisji z dnia 20 sierpnia 2007 r. zmieniająca decyzję 2003/634/WE zatwierdzającą programy w celu uzyskania statusu zatwierdzonych stref i zatwierdzonych hodowli w strefach niezatwierdzonych w odniesieniu do wirusowej posocznicy krwotocznej (VHS) i zakaźnej martwicy układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (IHN) (notyfikowana jako dokument nr C(2007) 3902)  ( 1 )

36

 

 

Sprostowania

 

*

Sprostowanie do dyrektywy Rady 74/148/EWG z dnia 4 marca 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do odważników od 1 mg do 50 kg o dokładności większej niż średnia (Dz.U. L 84 z 28.3.1974) (Polskie wydanie specjalne, rozdział 13, tom 02, str. 63)

42

 

*

Sprostowanie do Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (WTO) – Runda Urugwajska Wielostronnych Negocjacji Handlowych – Załącznik 1 – Załącznik 1C (Dz.U. L 336 z 23.12.1994) (Polskie wydanie specjalne, rozdział 11, tom 21, str. 305)

46

 

*

Sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 1172/98 z dnia 25 maja 1998 r. w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy (Dz.U. L 163 z 6.6.1998) (Polskie wydanie specjalne, rozdział 07, tom 04, str. 56)

47

 

*

Sprostowanie do decyzji 1786/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. przyjmującej program działań wspólnotowych w dziedzinie zdrowia publicznego (2003–2008) (Dz.U. L 271 z 9.10.2002) (Polskie wydanie specjalne, rozdział 15, tom 07, str. 173)

47

 

*

Sprostowanie do decyzji Rady 1999/435/WE z dnia 20 maja 1999 r. dotyczącej definicji dorobku Schengen do celów określenia, zgodnie ze stosownymi postanowieniami Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i Traktatu o Unii Europejskiej, podstawy prawnej dla każdego z postanowień lub decyzji stanowiących dorobek Schengen (Dz.U. L 176 z 10.7.1999) (Polskie wydanie specjalne, rozdział 19, tom 01, str. 136)

48

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

ROZPORZĄDZENIA

22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/1


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 974/2007

z dnia 21 sierpnia 2007 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 3223/94 z dnia 21 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania ustaleń dotyczących przywozu owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 3223/94, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 22 sierpnia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 sierpnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 337 z 24.12.1994, str. 66. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 756/2007 (Dz.U. L 172 z 30.6.2007, str. 41).


ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 21 sierpnia 2007 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

MK

28,3

TR

69,6

XK

48,8

XS

42,4

ZZ

47,3

0707 00 05

TR

124,4

ZZ

124,4

0709 90 70

TR

85,9

ZZ

85,9

0805 50 10

AR

65,8

UY

58,9

ZA

57,6

ZZ

60,8

0806 10 10

EG

236,6

TR

104,1

US

164,8

ZZ

168,5

0808 10 80

AR

47,4

BR

77,5

CL

78,0

CN

77,4

NZ

88,9

US

97,0

ZA

88,0

ZZ

79,2

0808 20 50

AR

52,9

CN

21,3

NZ

109,7

TR

130,0

ZA

104,1

ZZ

83,6

0809 30 10, 0809 30 90

TR

143,0

US

172,7

ZA

80,5

ZZ

132,1

0809 40 05

IL

153,7

ZZ

153,7


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (Dz.U. L 354 z 14.12.2006, str. 19). Kod „ZZ” odpowiada „innym pochodzeniom”.


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/3


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 975/2007

z dnia 21 sierpnia 2007 r.

w sprawie ustalenia limitu ilościowego wywozu izoglukozy pozakwotowej na okres od dnia 1 sierpnia do dnia 30 września 2007 r.

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 318/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (1), w szczególności jego art. 12 lit. d),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 12 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 318/2006 izoglukoza wyprodukowana w ilości przekraczającej kwotę, o której mowa w art. 7, może zostać wywieziona wyłącznie w ramach określonego limitu ilościowego.

(2)

W przypadku niektórych wspólnotowych producentów izoglukozy wywóz ze Wspólnoty stanowi znaczącą część ich działalności gospodarczej; zdobyli oni dla siebie również tradycyjne rynki zbytu poza terytorium Wspólnoty. Wywóz izoglukozy na te rynki może być opłacalny również w przypadku odmowy przyznania refundacji wywozowej. W tym celu należy określić limit ilościowy dla wywozu pozakwotowej izoglukozy, tak aby zainteresowani producenci wspólnotowi byli w stanie nadal zaopatrywać swoje tradycyjne rynki.

(3)

Szacuje się, że ustalenie limitu ilościowego wywozu izoglukozy pozakwotowej w wysokości 20 000 t suchej masy na okres od dnia 1 sierpnia do dnia 30 września 2007 r. odpowiadałoby popytowi rynkowemu.

(4)

Na mocy art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 493/2006 z dnia 27 marca 2006 r. ustanawiającego środki przejściowe w ramach reformy wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru i zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1265/2001 i (WE) nr 314/2002 (2) w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007 zastosowano zapobiegawcze wycofanie z rynku określonych ilości cukru, izoglukozy oraz syropu inulinowego. Zainteresowane przedsiębiorstwa powinny wystąpić o to, aby ilości ich produkcji objęte tym środkiem zostały uznane w całości lub w części za produkty wyprodukowane poza odpowiednimi obowiązującymi kwotami, co otworzyłoby przed tymi przedsiębiorstwami możliwości w odniesieniu do produkcji pozakwotowej, przewidziane w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 318/2006. Odpowiednie wnioski powinny zostać złożone przed dniem 31 stycznia 2007 r. W celu umożliwienia zainteresowanym przedsiębiorstwom złożenia takich wniosków w odniesieniu do izoglukozy przeznaczonej na wywóz w ramach limitu ilościowego wywozu izoglukozy pozakwotowej należy zatem ustalić kolejny termin składania takich wniosków.

(5)

Celem zapewnienia prawidłowego rozpatrzenia wniosków, uniknięcia spekulacji i umożliwienia skutecznej kontroli należy ustalić szczegółowe reguły składania wniosków o wydanie pozwolenia.

(6)

W celu zminimalizowania ryzyka nadużyć oraz dla zażegnania wszelkich prób wykroczeń, związanych z ewentualnym ponownym przywozem lub wprowadzeniem na rynek Wspólnoty przedmiotowych syropów izoglukozowych, niektóre z państw Bałkanów Zachodnich należy wykluczyć z listy dozwolonych krajów przeznaczenia wywozu izoglukozy pozakwotowej. Niemniej jednak te z państw regionu, których organy zobowiązane są do wystawienia świadectw wywozowych celem potwierdzenia pochodzenia cukru lub wyrobów z izoglukozy przeznaczonych na wywóz do Wspólnoty, należy usunąć z listy wykluczonych krajów przeznaczenia, ze względu na ograniczone ryzyko nadużyć.

(7)

Celem zapewnienia spójności z obowiązującymi przepisami mającymi zastosowanie do wywozów w sektorze cukru, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 958/2006 z dnia 28 czerwca 2006 r. dotyczącym stałego przetargu na ustalenie refundacji wywozowych na cukier biały w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007 (3) oraz zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 38/2007 z dnia 17 stycznia 2007 r. otwierającym przetarg stały na odsprzedaż cukru znajdującego się w posiadaniu agencji interwencyjnych w Belgii, Republice Czeskiej, Hiszpanii, Irlandii, Włoszech, na Węgrzech, w Polsce, Słowacji i Szwecji z przeznaczeniem na wywóz (4), wywóz izoglukozy pozakwotowej do niektórych bliskich miejsc przeznaczenia również nie powinien być dozwolony.

(8)

W celu zapobieżenia ewentualnemu ponownemu przywozowi, a szczególnie dla zapewnienia przestrzegania przepisów szczegółowych dotyczących towarów powracających, o których mowa w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (5) oraz w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (6), państwa członkowskie należy zobowiązać do podjęcia wszelkich niezbędnych środków kontroli.

(9)

Niezależnie od przepisów rozporządzenia Komisji (WE) nr 951/2006 z dnia 30 czerwca 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi w sektorze cukru (7), należy ustanowić kolejne przepisy wykonawcze dotyczące dysponowania limitem ilościowym określonym w niniejszym rozporządzeniu, a w szczególności w odniesieniu do warunków ubiegania się o pozwolenia na wywóz.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ustalenie limitu ilościowego wywozu izoglukozy pozakwotowej

1.   W okresie od dnia 1 sierpnia do dnia 30 września 2007 r. limit ilościowy, o którym mowa w art. 12 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 318/2006, w odniesieniu do wywozu bez refundacji wyniesie 20 000 t suchej masy izoglukozy pozakwotowej objętej następującymi kodami CN: 1702 40 10, 1702 60 10 i 1702 90 30.

2.   Wywóz w ramach tego limitu ilościowego jest dozwolony do wszystkich miejsc przeznaczenia, z wyjątkiem:

a)

krajów trzecich: Andory, Stolicy Apostolskiej (Państwa Watykańskiego), Liechtensteinu, San Marino, Albanii, Bośni i Hercegowiny, Czarnogóry oraz Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

b)

terytoriów państw członkowskich UE niebędących częścią obszaru celnego Wspólnoty: Gibraltaru, Ceuty, Melilli, gmin Livigno oraz Campione d’Italia, wyspy Helgoland, Grenlandii, Wysp Owczych oraz obszarów Cypru, nad którymi rząd Republiki Cypryjskiej nie sprawuje faktycznej kontroli.

3.   Wywóz produktów wymienionych w ust. 1 jest jednak dozwolony jedynie w odniesieniu do produktów:

a)

otrzymanych bezpośrednio poprzez izomeryzację glukozy;

b)

zawierających wagowo w stanie suchym co najmniej 41 % fruktozy; oraz

c)

w których całkowita zawartość wagowa wielocukrów i oligosacharydów, włącznie z zawartością di- i trisacharydów, w stanie suchym nie przekracza 8,5 %.

Zawartość suchej masy izoglukozy ustala się na podstawie gęstości roztworu rozcieńczonego w proporcji wagowej 1:1 lub, w przypadku produktów o bardzo wysokiej konsystencji, poprzez suszenie.

4.   W drodze odstępstwa od terminu określonego w art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 493/2006, przedsiębiorstwa, których produkcja izoglukozy przekroczyła pułap ustalony w tymże ustępie, mogą, w terminie do dnia 30 września 2007 r., wystąpić z wnioskiem o uznanie części produkcji przekraczającej ten pułap, w części lub w całości, za produkcję wykraczającą poza kwotę.

Artykuł 2

Pozwolenia na wywóz

1.   Ilości wywiezione w ramach limitu ilościowego określonego w art. 1 ust. 1 objęte są wymogiem przedstawienia pozwolenia na wywóz, zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 (8), rozporządzenia (WE) nr 951/2006 oraz z przepisami art. 19 rozporządzenia Komisji (WE) nr 967/2006 (9), o ile przepisy niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej.

2.   W drodze odstępstwa od art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń na wywóz nie podlegają przeniesieniu.

Artykuł 3

Wniosek o pozwolenie na wywóz

1.   Wnioski o pozwolenie na wywóz w odniesieniu do limitu ilościowego określonego w art. 1 ust. 1 niniejszego rozporządzenia mogą być składane wyłącznie przez producentów izoglukozy zatwierdzonych zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 i którym przyznano kwotę izoglukozy na rok gospodarczy 2006/2007 zgodnie z art. 7 tegoż rozporządzenia.

2.   Wnioski o pozwolenia na wywóz przedkłada się właściwym organom państwa członkowskiego, w którym danemu producentowi przyznano kwotę izoglukozy.

3.   Wnioski o pozwolenie na wywóz składa się w dniach roboczych kolejnych tygodni, począwszy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia aż do czasu zaprzestania wydawania zgodnie z art. 8.

4.   Wnioskodawca może składać tylko jeden wniosek tygodniowo.

5.   Ilość objęta wnioskiem o odrębne pozwolenie na wywóz nie może przekraczać 5 000 ton.

6.   Wnioskowi towarzyszy dokument potwierdzający złożenie zabezpieczenia pozwolenia na wywóz, o którym mowa w art. 4.

7.   Rubryka 20 wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz oraz pozwolenie zawierają następujący wpis:

„izoglukoza pozakwotowa przeznaczona na wywóz bez refundacji”.

Artykuł 4

Zabezpieczenie pozwolenia na wywóz

1.   W drodze odstępstwa od art. 12 ust. 1 lit. b) tiret czwarte rozporządzenia (WE) nr 951/2006, wnioskodawca składa zabezpieczenie w wysokości 11 EUR na 100 gramów izoglukozy w postaci suchej masy netto.

2.   Zabezpieczenie, o którym mowa w ust. 1, może zostać złożone według wyboru wnioskodawcy, w gotówce lub w postaci gwarancji udzielonej przez instytucję spełniającą warunki określone przez państwo członkowskie, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia.

3.   Zabezpieczenia, o których mowa w ust. 1, zwalniane są zgodnie z art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000:

a)

w odniesieniu do ilości, w stosunku do których wnioskodawca spełnił wynikający z pozwoleń wydanych zgodnie z art. 6 niniejszego rozporządzenia obowiązek wywozu w rozumieniu art. 31 lit. b) oraz art. 32 ust. 1 lit. b) ppkt i) rozporządzenia (WE) nr 1291/2000; oraz

b)

w odniesieniu do których wnioskodawca w sposób zadowalający właściwe organy państwa członkowskiego, w którym wydano pozwolenie, udokumentował dokonanie przywozowych formalności celnych w miejscu przeznaczenia wywozu w rozumieniu art. 16 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 (10) w odniesieniu do przedmiotowych ilości izoglukozy.

Artykuł 5

Informacje przekazywane przez państwa członkowskie

1.   Nie później niż w pierwszy dzień roboczy następnego tygodnia państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach izoglukozy objętych złożonymi w poprzednim tygodniu wnioskami o pozwolenia na wywóz.

Informacje o wnioskowanych ilościach podawane są w rozbiciu na ośmiocyfrowe kody CN. Państwa członkowskie informują również Komisję w przypadku, gdy ani jeden wniosek o wydanie pozwolenia na przywóz nie został złożony.

2.   Co tydzień Komisja dokonuje obliczenia łącznej ilości, na którą opiewały złożone wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz.

Artykuł 6

Wydawanie i termin ważności pozwoleń

1.   Pozwolenia wydawane są trzeciego dnia roboczego następującego po dniu powiadomienia, o którym mowa w art. 5 ust. 1, w zależności od przypadku, z uwzględnieniem ewentualnie ustalonej przez Komisję zgodnie z art. 8 wielkości procentowej zatwierdzenia.

2.   Nie później niż w pierwszy dzień roboczy następnego tygodnia państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach izoglukozy objętych wydanymi w poprzednim tygodniu pozwoleniami na przywóz.

3.   Pozwolenia na wywóz wydane w ramach limitu ilościowego określonego w art. 1 ust. 1 zachowują ważność do dnia 30 września 2007 r.

4.   Każde z państw członkowskich odnotowuje ilości rzeczywiście dokonanego wywozu izoglukozy dokonanego na podstawie pozwoleń na wywóz, o których mowa w art. 6 ust. 1.

5.   Państwa członkowskie powiadamiają Komisję przed końcem każdego miesiąca o ilości rzeczywiście dokonanego wywozu izoglukozy w ciągu poprzedniego miesiąca.

Artykuł 7

Metody informowania

Informacje, o których mowa w art. 5 ust. 1, art. 6 ust. 2 i w art. 5, przekazuje się drogą elektroniczną zgodnie z formularzami udostępnionymi państwom członkowskim przez Komisję.

Artykuł 8

Wielkość procentowa zatwierdzenia wydanych pozwoleń na wywóz i zawieszenie składania wniosków o pozwolenia na wywóz

W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz obejmują ilości przekraczające limit ilościowy ustalony w art. 1 ust. 1 niniejszego rozporządzenia na przedmiotowy okres, stosuje się przepisy art. 9 rozporządzenia (WE) nr 951/2006 z uwzględnieniem niezbędnych zmian.

Artykuł 9

Kontrole

Państwa członkowskie podejmą wszelkie konieczne działania w celu ustanowienia odpowiednich kontroli niezbędnych dla zapewnienia przestrzegania szczegółowych przepisów zapobiegających ponownemu przywozowi towarów powracających ustanowionych w rozdziale 2 tytułu VI rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 oraz w tytule I części III rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 oraz dla zapobieżenia praktykom obchodzenia postanowień umów preferencyjnych z krajami trzecimi.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 sierpnia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 sierpnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 58 z 28.2.2006, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 247/2007 (Dz.U. L 69 z 9.3.2007, str. 3).

(2)  Dz.U. L 89 z 28.3.2006, str. 11. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 793/2007 (Dz.U. L 169 z 29.6.2007, str. 22).

(3)  Dz.U. L 175 z 29.6.2006, str. 49. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 203/2007 (Dz.U. L 61 z 28.2.2007, str. 3).

(4)  Dz.U. L 11 z 18.1.2007, str. 4. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 203/2007.

(5)  Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 1).

(6)  Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 214/2007 (Dz.U. L 62 z 1.3.2007, str. 6).

(7)  Dz.U. L 178 z 1.7.2006, str. 24. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2031/2006 (Dz.U. L 414 z 30.12.2006, str. 43).

(8)  Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1.

(9)  Dz.U. L 176 z 30.6.2006, str. 22.

(10)  Dz.U. L 102 z 17.4.1999, str. 11.


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/7


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 976/2007

z dnia 21 sierpnia 2007 r.

ustalające na rok gospodarczy 2007/2008 kwoty pomocy dla uprawy winogron przeznaczonych do produkcji niektórych odmian suszonych winogron oraz pomocy do przesadzania winnic dotkniętych filokserą

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2201/96 z dnia 28 października 1996 r. sprawie wspólnej organizacji rynków przetworów owocowych i warzywnych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 7 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 2201/96 ustanawia kryteria ustalania pomocy dla uprawy winogron przeznaczonych do produkcji suszonych winogron odmian sułtańskiej i Moscatel oraz rodzynek.

(2)

Artykuł 7 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 2201/96 przewiduje możliwość rozróżniania kwoty pomocy w zależności od odmian winogron. Przewiduje on także, że powyższa kwota może być również zróżnicowana w zależności od innych czynników, które mogą wpłynąć na plon. W przypadku odmiany sułtańskiej należy zatem przewidzieć dodatkowe zróżnicowanie pomiędzy obszarami dotkniętymi filokserą oraz pozostałymi obszarami.

(3)

Na rok gospodarczy 2006/2007 weryfikacja obszarów przeznaczonych pod uprawę winogron, o których mowa w art. 7 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 2201/96, nie wykazała przekroczenia maksymalnej gwarantowanej powierzchni ustalonej w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1621/1999 z dnia 22 lipca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/96 w odniesieniu do pomocy dla uprawy winogron przeznaczonych do produkcji niektórych odmian winogron suszonych (2).

(4)

Należy określić na rok gospodarczy 2007/2008 pomoc dla uprawy powyższych winogron.

(5)

Należy również określić pomoc przyznawaną plantatorom, którzy przesadzają swoje winnice w celu zwalczania filoksery na warunkach przewidzianych w art. 7 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 2201/96.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Przetworów Owocowych i Warzywnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Na rok gospodarczy 2007/2008 pomoc dla uprawy przewidziana w art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2201/96 jest ustalona na:

a)

2 603 EUR za hektar dla obszarów objętych uprawą winogron odmiany sułtańskiej, dotkniętych filokserą lub przesadzonych nie wcześniej niż pięć lat temu;

b)

3 569 EUR za hektar dla pozostałych obszarów objętych uprawą winogron odmiany sułtańskiej;

c)

3 391 EUR za hektar dla obszarów objętych uprawą rodzynek;

d)

969 EUR za hektar dla obszarów objętych uprawą winogron odmiany Moscatel.

2.   Na rok gospodarczy 2007/2008 pomoc do przesadzania przewidziana w art. 7 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 2201/96 jest ustalona na 3 917 EUR za hektar.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 sierpnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 29. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem dotyczącym warunków przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U. L 157 z 21.6.2005, str. 203).

(2)  Dz.U. L 192 z 24.7.1999, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1880/2001 (Dz.U. L 258 z 27.9.2001, str. 14).


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/9


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 977/2007

z dnia 20 sierpnia 2007 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1555/96 odnośnie do wartości progowych dodatkowych należności na jabłka

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2200/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 33 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1555/96 (2) z dnia 30 lipca 1996 r. w sprawie zasad stosowania dodatkowych należności przywozowych do owoców i warzyw przewiduje stosowanie nadzoru w odniesieniu do przywozu produktów określonych w jego załączniku. Nadzór ten jest stosowany zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 308d rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (3) z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny.

(2)

W celu zastosowania art. 5 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa (4), zawartego w trakcie wielostronnych negocjacji handlowych Rundy urugwajskiej, i na podstawie ostatnich danych dotyczących lat 2004, 2005 i 2006, należy zmienić wartości progowe dodatkowych należności na jabłka.

(3)

W konsekwencji należy zmienić rozporządzenie (WE) nr 1555/96.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Świeżych Owoców i Warzyw,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik do rozporządzenia (WE) nr 1555/96 zastępuje się tekstem ujętym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 września 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 sierpnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 47/2003 (Dz.U. L 7 z 11.1.2003, str. 64).

(2)  Dz.U. L 193 z 3.8.1996, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 589/2007 (Dz.U. L 139 z 31.5.2007, str. 17).

(3)  Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 214/2007 (Dz.U. L 62 z 1.3.2007, str. 6).

(4)  Dz.U. L 336 z 23.12.1994, str. 22.


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK

Bez uszczerbku dla zasad interpretacji nomenklatury scalonej, opis oznaczenia towarów uznaje się za mający wartość indykatywną. Zakres zastosowania dodatkowych należności jest określony w ramach niniejszego załącznika zgodnie z zasięgiem kodów CN istniejących w momencie przyjęcia niniejszego rozporządzenia.

Numer porządkowy

Kod CN

Oznaczenie towarów

Okres stosowania

Wartość progowa

(w tonach)

78.0015

0702 00 00

Pomidory

od 1 października do 31 maja

325 524

78.0020

od 1 czerwca do 30 września

25 110

78.0065

0707 00 05

Ogórki

od 1 maja do 31 października

3 462

78.0075

od 1 listopada do 30 kwietnia

7 332

78.0085

0709 90 80

Karczochy

od 1 listopada do 30 czerwca

5 770

78.0100

0709 90 70

Cukinie

od 1 stycznia do 31 grudnia

37 250

78.0110

0805 10 20

Pomarańcze

od 1 grudnia do 31 maja

271 744

78.0120

0805 20 10

Klementynki

od 1 listopada do końca lutego

116 637

78.0130

0805 20 30

0805 20 50

0805 20 70

0805 20 90

Mandarynki (wraz z tangerynami i satsumas); wilkingi i podobne hybrydy cytrusowe

od 1 listopada do końca lutego

91 359

78.0155

0805 50 10

Cytryny

od 1 czerwca do 31 grudnia

326 811

78.0160

od 1 stycznia do 31 maja

61 504

78.0170

0806 10 10

Winogrona deserowe

od 21 lipca do 20 listopada

70 731

78.0175

0808 10 80

Jabłka

od 1 stycznia do 31 sierpnia

882 977

78.0180

od 1 września do 31 grudnia

78 670

78.0220

0808 20 50

Gruszki

od 1 stycznia do 30 kwietnia

239 427

78.0235

od 1 lipca do 31 grudnia

35 716

78.0250

0809 10 00

Morele

od 1 czerwca do 31 lipca

14 163

78.0265

0809 20 95

Czereśnie

od 21 maja do 10 sierpnia

114 530

78.0270

0809 30

Brzoskwinie, włącznie z nektarynami

od 11 czerwca do 30 września

11 980

78.0280

0809 40 05

Śliwki

od 11 czerwca do 30 września

5 806”


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/11


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 978/2007

z dnia 21 sierpnia 2007 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2273/2002 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 w odniesieniu do badań cen niektórych sztuk bydła na reprezentatywnych rynkach wspólnotowych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (1), w szczególności jego art. 41,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2273/2002 (2) ustanawia przepisy w sprawie rejestrowania cen na reprezentatywnych rynkach państw członkowskich w odniesieniu do różnych kategorii bydła. Szczegółowe zasady dotyczące informacji dostarczanych do celów badań cen w odniesieniu do każdej z tych kategorii przedstawione są w załącznikach do wymienionego rozporządzenia.

(2)

Na wniosek Francji załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 2273/2002 powinien zostać częściowo zmieniony w świetle rozwoju rynku bydła w tym państwie członkowskim, co zagwarantuje, że badanie cen nadal będzie się opierać na reprezentatywnych rynkach.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2273/2002.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W pkt 1 części D załącznika do rozporządzenia (WE) nr 2273/2002 wprowadza się następujące zmiany:

„1.   Reprezentatywne rynki

Rethel, Dijon, Rabastens, Lezay, Bourg-en-Bresse, Agen, Le Cateau, Sancoins, Château-Gonthier, Saint-Étienne”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 sierpnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1913/2005 (Dz.U. L 307 z 25.11.2005, str. 2).

(2)  Dz.U. L 347 z 20.12.2002, str. 15. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 446/2007 (Dz.U. L 106 z 24.4.2007, str. 30).


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/12


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 979/2007

z dnia 21 sierpnia 2007 r.

otwierające i ustalające zarządzanie kontyngentem taryfowym na przywóz wieprzowiny pochodzącej z Kanady

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2759/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wieprzowiny (1), w szczególności jego art. 11 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Umowa między Wspólnotą Europejską a Rządem Kanady w sprawie zakończenia negocjacji na podstawie art. XXIV ust. 6 GATT (2), zatwierdzona decyzją Rady 2007/444/WE (3), przewiduje włączenie przydzielonego Kanadzie kontyngentu taryfowego na przywóz 4 624 ton wieprzowiny.

(2)

Umowa wchodzi w życie w dniu 1 sierpnia 2007 r.; należy określić datę otwarcia kontyngentu taryfowego na pierwszy rok kontyngentowy oraz odpowiednią ilość kontyngentu.

(3)

O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, należy stosować rozporządzenie Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (4) oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (5).

(4)

W celu zapewnienia regularnego przywozu ilości produktów objęte przywozowym kontyngentem taryfowym powinny być rozłożone na cztery podokresy od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca. W roku kontyngentowym 2007/2008 kontyngent taryfowy będzie rozłożony na trzy podokresy. Rozporządzenie (WE) nr 1301/2006 ogranicza okres ważności pozwoleń do ostatniego dnia okresu obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego.

(5)

Zarządzanie kontyngentem taryfowym powinno opierać się na pozwoleniach na przywóz. W tym celu należy określić szczegółowe zasady składania wniosków o pozwolenia na przywóz oraz informacje, które muszą znaleźć się w tych wnioskach i w pozwoleniach na przywóz.

(6)

W interesie podmiotów Komisja powinna ustanowić ilości, dla których nie złożono wniosków, które zostaną dodane do następnego podokresu.

(7)

Dopuszczenie do swobodnego obrotu produktów przywiezionych w ramach kontyngentu otwartego na mocy niniejszego rozporządzenia powinno być uwarunkowane przedstawieniem świadectwa pochodzenia wydanego przez organy Kanady zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (6).

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wieprzowiny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Niniejszym otwiera się kontyngent taryfowy na przywóz wieprzowiny określony w umowie między Wspólnotą Europejską a Kanadą, zatwierdzonej decyzją 2007/444/WE.

Przywozowy kontyngent taryfowy otwiera się na zasadzie rocznej, począwszy od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca.

Numer porządkowy kontyngentu to 09.4204.

2.   Całkowita roczna ilość produktów w ramach kontyngentu określonego w ust. 1 oraz wysokość stawki celnej zostały ustanowione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

3.   W roku kontyngentowym 2007/2008 przywozowy kontyngent taryfowy otwiera się na okres od dnia 1 października 2007 r. do dnia 30 czerwca 2008 r.

Na ten okres dostępna jest całkowita roczna ilość produktów określona w załączniku I.

Artykuł 2

O ile niniejsze przepisy niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej, stosuje się przepisy rozporządzeń (WE) nr 1291/2000 i (WE) nr 1301/2006.

Artykuł 3

1.   W okresie obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego roczne ilości dzieli się na cztery następujące podokresy:

a)

25 % w okresie od dnia 1 lipca do dnia 30 września;

b)

25 % w okresie od dnia 1 października do dnia 31 grudnia;

c)

25 % w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca;

d)

25 % w okresie od dnia 1 kwietnia do dnia 30 czerwca.

2.   W roku kontyngentowym 2007/2008 przywozowy kontyngent taryfowy dzieli się na trzy następujące podokresy:

a)

50 % w okresie od dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2007 r.;

b)

25 % w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca 2008 r.;

c)

25 % w okresie od dnia 1 kwietnia do dnia 30 czerwca 2008 r.

Artykuł 4

1.   Dla celów stosowania art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 w chwili składania pierwszego wniosku na dany podokres obowiązywania kontyngentu taryfowego wnioskodawcy wykazują, że w każdym okresie określonym w tym artykule dokonali przywozu lub wywozu co najmniej 50 ton produktów wymienionych w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2759/75.

2.   Wnioski o pozwolenie na przywóz zawierają numer porządkowy i mogą dotyczyć różnych produktów objętych różnymi kodami CN pochodzących z Kanady. W takich przypadkach wszystkie kody CN muszą być zaznaczone w rubryce 16, a ich opisy zawarte w rubryce 15.

Wniosek o pozwolenie na przywóz obejmuje co najmniej 20 ton masy produktu i nie może obejmować więcej niż 20 % dostępnej ilości dla każdego podokresu obowiązywania kontyngentu taryfowego.

3.   Pozwolenia na przywóz zobowiązują do przywozu ze wskazanego kraju.

4.   Wnioski o pozwolenie na przywóz oraz pozwolenia na przywóz zawierają następujące zapisy:

a)

w rubryce 8 kraj pochodzenia oraz słowo „tak” zaznaczone krzyżykiem;

b)

w rubryce 20 jeden z zapisów wymienionych w części A załącznika II.

5.   Rubryka 24 pozwolenia na przywóz zawiera jeden z zapisów wymienionych w części B załącznika II.

Artykuł 5

1.   Wnioski o pozwolenie na przywóz składa się w ciągu pierwszych siedmiu dni miesiąca poprzedzającego każdy podokres.

2.   Wraz z wnioskiem o pozwolenie na przywóz wnosi się zabezpieczenie w wysokości 20 EUR za 100 kg masy produktu.

3.   W ciągu trzech dni roboczych od upływu terminu składania wniosków państwa członkowskie powiadamiają Komisję o całkowitych ilościach, na które złożono wnioski, wyrażonych w kilogramach.

4.   Pozwolenia na przywóz wydawane są nie wcześniej niż siódmego i nie później niż jedenastego dnia roboczego po zakończeniu okresu powiadamiania określonego w ust. 3.

5.   W razie potrzeby Komisja ustanawia ilości, o które nie wnioskowano i które są automatycznie dodawane do ilości ustalonej dla następnego podokresu.

Artykuł 6

1.   W drodze odstępstwa od art. 11 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 państwa członkowskie powiadamiają Komisję przed końcem pierwszego miesiąca każdego podokresu o całkowitych ilościach objętych pozwoleniami na przywóz wydanymi zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia, wyrażonych w kilogramach.

2.   Przed końcem czwartego miesiąca następującego po każdym okresie rocznym państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach rzeczywiście dopuszczonych do swobodnego obrotu na mocy niniejszego rozporządzenia w danym okresie, wyrażonych w kilogramach.

3.   W drodze odstępstwa od art. 11 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 państwa członkowskie zawiadamiają Komisję po raz pierwszy wraz z zawiadomieniem dotyczącym ilości, dla których złożono wnioski dla ostatniego podokresu, i po raz drugi przed końcem czwartego miesiąca następującego po każdym okresie rocznym o niewykorzystanych ilościach, wyrażonych w kilogramach, zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. c) tego rozporządzenia.

Artykuł 7

1.   W drodze odstępstwa od art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 pozwolenia na przywóz są ważne przez 150 dni od pierwszego dnia podokresu, na który zostały wydane.

2.   W drodze odstępstwa od art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 prawa wynikające z pozwoleń na przywóz mogą zostać przeniesione wyłącznie na podmioty spełniające warunki kwalifikowalności określone w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 i w art. 4 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

Dopuszczenie do swobodnego obrotu produktów w ramach kontyngentu określonego w art. 1 jest uwarunkowane przedstawieniem świadectwa pochodzenia wydanego przez właściwe organy Kanady zgodnie z art. 55–65 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93.

Artykuł 9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 sierpnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 282 z 1.11.1975, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1913/2005 (Dz.U. L 307 z 25.11.2005, str. 2).

(2)  Dz.U. L 169 z 29.6.2007, str. 55.

(3)  Dz.U. L 169 z 29.6.2007, str. 53.

(4)  Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1913/2006 (Dz.U. L 365 z 21.12.2006, str. 52).

(5)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, str. 13. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 289/2007 (Dz.U. L 78 z 16.3.2007, str. 17).

(6)  Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 214/2007 (Dz.U. L 62 z 1.3.2007, str. 6).


ZAŁĄCZNIK I

Produkty określone w art. 1 ust. 2:

Nr porządkowy

Kody CN

Opis produktu

Stosowana stawka

Całkowita ilość w tonach masy produktu

09.4204

0203 12 11

Kawałki wieprzowiny świeże, chłodzone lub mrożone, z kością lub bez kości, z wyłączeniem polędwicy, przedstawionej oddzielnie

389 EUR/t

4 624

0203 12 19

300 EUR/t

0203 19 11

300 EUR/t

0203 19 13

434 EUR/t

0203 19 15

233 EUR/t

ex 0203 19 55

434 EUR/t

0203 19 59

434 EUR/t

0203 22 11

389 EUR/t

0203 22 19

300 EUR/t

0203 29 11

300 EUR/t

0203 29 13

434 EUR/t

0203 29 15

233 EUR/t

ex 0203 29 55

434 EUR/t

0203 29 59

434 EUR/t


ZAŁĄCZNIK II

CZĘŚĆ A

Zapisy, o których mowa w art. 4 ust. 4 lit. b):

:

w języku bułgarskim

:

Регламент (ЕО) № 979/2007

:

w języku hiszpańskim

:

Reglamento (CE) no 979/2007

:

w języku czeskim

:

Nařízení (ES) č. 979/2007

:

w języku duńskim

:

Forordning (EF) nr. 979/2007

:

w języku niemieckim

:

Verordnung (EG) Nr. 979/2007

:

w języku estońskim

:

Määrus (EÜ) nr 979/2007

:

w języku greckim

:

Kανονισμός (ΕΚ) αριθ. 979/2007

:

w języku angielskim

:

Regulation (EC) No 979/2007

:

w języku francuskim

:

Règlement (CE) no 979/2007

:

w języku włoskim

:

Regolamento (CE) n. 979/2007

:

w języku łotewskim

:

Regula (EK) Nr. 979/2007

:

w języku litewskim

:

Reglamentas (EB) Nr. 979/2007

:

w języku węgierskim

:

A 979/2007/EK rendelet

:

w języku maltańskim

:

Regolament (KE) Nru 979/2007

:

w języku niderlandzkim

:

Verordening (EG) nr. 979/2007

:

w języku polskim

:

Rozporządzenie (WE) nr 979/2007

:

w języku portugalskim

:

Regulamento (CE) n.o 979/2007

:

w języku rumuńskim

:

Regulamentul (CE) nr. 979/2007

:

w języku słowackim

:

Nariadenie (ES) č. 979/2007

:

w języku słoweńskim

:

Uredba (ES) št. 979/2007

:

w języku fińskim

:

Asetus (EY) N:o 979/2007

:

w języku szwedzkim

:

Förordning (EG) nr 979/2007

CZĘŚĆ B

Zapisy, o których mowa w art. 4 ust. 5:

:

w języku bułgarskim

:

Мита по ОМТ, намалени съгласно Регламент (ЕО) № 979/2007

:

w języku hiszpańskim

:

Reducción de los derechos del AAC en virtud del Reglamento (CE) no 979/2007

:

w języku czeskim

:

SCS cla snížená podle nařízení (ES) č. 979/2007

:

w języku duńskim

:

FTT-toldsats nedsat i henhold til forordning (EF) nr. 979/2007

:

w języku niemieckim

:

Ermäßigung des Zollsatzes nach dem GZT gemäß der Verordnung (EG) Nr. 979/2007

:

w języku estońskim

:

Ühise tollitariifistiku tollimakse vähendatakse vastavalt määrusele (EÜ) nr 979/2007

:

w języku greckim

:

Μειωμένος δασμός του κοινού δασμολογίου, όπως προβλέπει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 979/2007

:

w języku angielskim

:

CCT duties reduced as provided for in Regulation (EC) No 979/2007

:

w języku francuskim

:

Droits du TDC réduits conformément au règlement (CE) no 979/2007

:

w języku włoskim

:

Dazi TDC ridotti secondo quanto previsto dal regolamento (CE) n. 979/2007

:

w języku łotewskim

:

KMT nodoklis samazināts, kā noteikts Regulā (EK) Nr. 979/2007

:

w języku litewskim

:

BMT muitai sumažinti, kaip numatyta Reglamente (EB) Nr. 979/2007

:

w języku węgierskim

:

A közös vámtarifában meghatározott vámtételek csökkentése a 979/2007/EK rendeletnek megfelelően

:

w języku maltańskim

:

Dazji TDK imnaqqsa kif previst fir-Regolament (KE) Nru 979/2007

:

w języku niderlandzkim

:

Invoer met verlaagd GDT-douanerecht overeenkomstig Verordening (EG) nr. 979/2007

:

w języku polskim

:

Cła pobierane na podstawie WTC obniżone jak przewidziano w rozporządzeniu (WE) nr 979/2007

:

w języku portugalskim

:

Direitos PAC reduzidos em conformidade com o Regulamento (CE) n.o 979/2007

:

w języku rumuńskim

:

Drepturile TVC se reduc conform prevederilor Regulamentului (CE) nr. 979/2007

:

w języku słowackim

:

clo SCS znížené podľa ustanovení nariadenia (ES) č. 979/2007

:

w języku słoweńskim

:

carine SCT, znižane, kakor določa Uredba (ES) št. 979/2007

:

w języku fińskim

:

Yhteisen tullitariffin mukaiset tullit alennettu asetuksen (EY) N:o 979/2007 mukaisesti

:

w języku szwedzkim

:

Tullar enligt Gemensamma tulltaxan skall nedsättas i enlighet med förordning (EG) nr 979/2007.


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/18


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 980/2007

z dnia 21 sierpnia 2007 r.

ustanawiające specjalne środki w zakresie administrowania kontyngentem taryfowym WTO na masło nowozelandzkie, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2535/2001 i ustanawiające odstępstwa od tego rozporządzenia

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1255/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (1), w szczególności jego art. 29 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2535/2001 z dnia 14 grudnia 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 odnośnie do ustaleń dotyczących przywozu mleka i przetworów mlecznych i otwarcia kontyngentów taryfowych (2), zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2020/2006 (3), ustanawia administrowanie kontyngentem taryfowym WTO na masło nowozelandzkie na podstawie pozwoleń na przywóz przyznawanych dwa razy w roku po okresie składania wniosków o pozwolenie zgodnie z art. 34a.

(2)

Kiedy przyznawano pozwolenia na przywóz na drugą połowę 2007 r. w odniesieniu do masła pochodzącego z Nowej Zelandii o numerze kontyngentu 09.4182 określonym w załączniku III.A do rozporządzenia (WE) nr 2535/2001, wnioski o pozwolenia obejmowały ilości mniejsze niż dostępne ilości odnośnych produktów. W związku z tym nie przydzielono ilości wynoszącej 9 958,6 ton.

(3)

Biorąc pod uwagę, że przed wprowadzeniem dnia 1 stycznia 2007 r. nowych zasad administrowania kontyngent zawsze wykorzystywano w całości, niepełne wykorzystanie może być spowodowane tym, że importerzy nie dostosowali się jeszcze do nowych przepisów i procedur.

(4)

Należy zatem ustanowić dodatkowy okres przyznawania pozostałej ilości oraz obniżyć wysokość zabezpieczenia w celu ułatwienia dostępu handlowcom.

(5)

Poza powiadomieniami ustanowionymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiającym wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (4), należy określić niezbędną wymianę informacji między państwami członkowskimi i Komisją, zwłaszcza w celu monitorowania rynku w przypadku masła nowozelandzkiego.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2535/2001.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, do przywozu ilości wynoszącej 9 958,6 ton masła na 2007 r. o numerze kontyngentu 09.4182 określonym w załączniku III.A do rozporządzenia (WE) nr 2535/2001 stosuje się art. 34–42 tego rozporządzenia.

2.   W drodze odstępstwa od art. 34a ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2535/2001 wnioski o pozwolenie można składać wyłącznie w ciągu pierwszych dziesięciu dni września 2007 r.

3.   Do celów stosowania niniejszego rozporządzenia dostępna ilość, o której mowa w art. 34a ust. 4 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 2535/2001, wynosi 9 958,6 ton.

4.   Pozwolenia na przywóz wydawane na mocy niniejszego rozporządzenia są ważne do dnia 31 grudnia 2007 r.

5.   W drodze odstępstwa od art. 35 rozporządzenia (WE) nr 2535/2001 zabezpieczenie, o którym mowa w art. 15 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 (5), wynosi 10 EUR za 100 kilogramów produktu netto.

6.   W drodze odstępstwa od art. 35b akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 2535/2001 w rubryce 20 pozwoleń znajduje się jeden z wpisów wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

W art. 35a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2535/2001 dodaje się akapit w następującym brzmieniu:

„Do piętnastego dnia miesiąca, w którym składany jest wniosek, państwa członkowskie przekazują również Komisji nazwiska/nazwy i adresy wnioskodawców, w podziale na numery kontyngentów. Powiadomienie to należy przekazywać drogą elektroniczną na formularzu udostępnionym państwom członkowskim przez Komisję.”.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 września 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 sierpnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 48. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1913/2005 (Dz.U. L 307 z 25.11.2005, str. 2).

(2)  Dz.U. L 341 z 22.12.2001, str. 29. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 731/2007 (Dz.U. L 166 z 28.6.2007, str. 12).

(3)  Dz.U. L 384 z 29.12.2006, str. 54.

(4)  Dz.U. L 238 z 1.9.2006, str. 13. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 289/2007 (Dz.U. L 78 z 17.3.2007, str. 17).

(5)  Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1.


ZAŁĄCZNIK

Wpisy, o których mowa w art. 1 ust. 6:

:

w języku bułgarskim

:

разпределение на квота № 09.4182 — за периода от септември 2007 г. до декември 2007 г.

:

w języku hiszpańskim

:

asignación del contingente no 09.4182 — para el período comprendido entre septiembre de 2007 y diciembre de 2007

:

w języku czeskim

:

přidělení kvóty č. 09.4182 – na období od září 2007 do prosince 2007

:

w języku duńskim

:

tildeling af kontingentet med løbenummer 09.4182 — for perioden september 2007 til december 2007

:

w języku niemieckim

:

Zuteilung des Kontingents Nr. 09.4182 — für den Zeitraum September 2007 bis Dezember 2007

:

w języku estońskim

:

kvoodi 09.4182 jagamine — ajavahemikuks septembrist 2007 kuni detsembrini 2007

:

w języku greckim

:

κατανομή της ποσόστωσης αριθ. 09.4182 — για την περίοδο από Σεπτέμβριο 2007 έως Δεκέμβριο 2007

:

w języku angielskim

:

allocation of quota No 09.4182 — for the period September 2007 to December 2007

:

w języku francuskim

:

attribution du numéro de contingent 09.4182 — pour la période comprise entre septembre 2007 et décembre 2007

:

w języku włoskim

:

assegnazione del contingente n. 09.4182 per il periodo settembre 2007 — dicembre 2007

:

w języku łotewskim

:

kvotas Nr. 09.4182 piešķiršana par laikposmu no 2007. gada septembra līdz 2007. gada decembrim

:

w języku litewskim

:

kvotos Nr. 09.4182 paskirstymas 2007 m. rugsėjo–gruodžio mėn

:

w języku węgierskim

:

a 09.4182 vámkontingens terhére, a 2007 szeptembere és 2007 decembere közötti időszakra

:

w języku maltańskim

:

allokazzjoni tal-kwota Nru 09.4182 — għall-perjodu minn Settembru 2007 sa Diċembru 2007

:

w języku niderlandzkim

:

toewijzing van contingent nr. 09.4182 — voor de periode september 2007-december 2007

:

w języku polskim

:

przydział kontyngentu nr 09.4182 — na okres od września 2007 r. do grudnia 2007 r.

:

w języku portugalskim

:

atribuição do contingente n.o 09.4182 — para o período de Setembro de 2007 a Dezembro de 2007

:

w języku rumuńskim

:

alocarea contingentului nr. 09.4182 — pentru perioada septembrie 2007-decembrie 2007

:

w języku słowackim

:

pridelenie kvóty číslo 09.4182 — na obdobie od septembra 2007 do decembra 2007

:

w języku słoweńskim

:

dodelitev kvote št. 09.4182 — za obdobje od septembra 2007 do decembra 2007

:

w języku fińskim

:

kiintiö 09.4182 — syyskuusta 2007 joulukuuhun 2007

:

w języku szwedzkim

:

tilldelning av kvot nr 09.4182 — för perioden september 2007 till december 2007.


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/21


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 981/2007

z dnia 21 sierpnia 2007 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1489/2006 ustalające stopy procentowe, które mają być stosowane do obliczania kosztów finansowania środków interwencyjnych obejmujących skup, składowanie i zbyt zapasów na rok budżetowy 2007 EFGR

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 1883/78 z dnia 2 sierpnia 1978 r. ustanawiające ogólne reguły finansowania interwencji przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej, Sekcja Gwarancji (1), w szczególności jego art. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł pierwszy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1489/2006 (2) ustala stopy procentowe, które mają być stosowane do obliczania kosztów finansowania środków interwencyjnych obejmujących skup, składowanie i zbyt zapasów na rok budżetowy 2007 EFGR.

(2)

Artykuł 5 rozporządzenia (EWG) nr 1883/78 został zmieniony rozporządzeniem (WE) nr 734/2007 dla uwzględnienia faktu, że w niektórych państwach członkowskich finansowanie tych operacji jest możliwe wyłącznie według stóp procentowych, które są znacznie wyższe niż jednolita stopa procentowa. W konsekwencji przewidziano, w drodze wyjątku w latach budżetowych 2007 i 2008, że jeżeli średnia stopa procentowa obowiązująca w danym państwie członkowskim w ciągu trzeciego miesiąca następującego po okresie referencyjnym stosowanym przez Komisję dla określenia jednolitej stopy procentowej jest ponad dwa razy wyższa niż jednolita stopa procentowa, Komisja może, w ramach finansowania kosztów odsetek ponoszonych przez to państwo członkowskie, pokryć kwotę odpowiadającą stopie procentowej ponoszonej przez to państwo członkowskie, pomniejszoną o jednolitą stopę procentową. Ustalono także, że środek ten będzie stosowany do wydatków ponoszonych przez państwa członkowskie od dnia 1 października 2006 r.

(3)

W związku z notyfikacjami przekazanymi przez państwa członkowskie Komisji w odniesieniu do trzeciego miesiąca następującego po okresie referencyjnym stosowanym do ustalenia jednolitych stóp procentowych na rok budżetowy 2007, wydaje się, że nowy środek dotyczy jednego państwa członkowskiego. Należy więc ustalić specjalną stopę procentową dotyczącą tego państwa członkowskiego na rok budżetowy 2007.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1489/2006.

(5)

Ze względu na to, że rozporządzenie (WE) nr 734/2007 stosuje się od dnia 1 października 2006 r., należy ustalić, że niniejsze rozporządzenie należy również stosować od tej daty.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Funduszy Rolniczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1489/2006 dodaje się następującą literę:

„h)

4,8 % dla specjalnej stopy procentowej stosowanej na Węgrzech.”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 października 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 sierpnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 216 z 5.8.1978, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 734/2007 (Dz.U. L 169 z 29.6.2007, str. 5).

(2)  Dz.U. L 278 z 10.10.2006, str. 11.


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/22


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 982/2007

z dnia 21 sierpnia 2007 r.

rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwy (Pimentón de la Vera (ChNP) – Karlovarský suchar (ChOG) – Riso di Baraggia Biellese e Vercellese (ChNP))

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych (1), w szczególności jego art. 7 ust. 4 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 akapit pierwszy i na mocy art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek o rejestrację nazwy „Pimentón de la Vera” złożony przez Hiszpanię, wniosek o rejestrację nazwy „Karlovarský suchar” złożony przez Republikę Czeską i wniosek o rejestrację nazwy „Riso di Baraggia Biellese e Vercellese” złożony przez Włochy zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (2).

(2)

Komisja nie otrzymała żadnego oświadczenia o sprzeciwie na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, zatem nazwy te należy zarejestrować,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Nazwy wymienione w załączniku do niniejszego rozporządzenia zostają zarejestrowane.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 sierpnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 93 z 31.3.2006, str. 12. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 1).

(2)  Dz.U. C 287 z 24.11.2006, str. 2 (Pimentón de la Vera); Dz.U. C 290 z 29.11.2006, str. 20 (Karlovarský suchar); Dz.U. C 291 z 30.11.2006, str. 10 (Riso di Baraggia Biellese et Vercellese).


ZAŁĄCZNIK

1.   Produkty rolne przeznaczone do spożycia przez ludzi wymienione w załączniku I do Traktatu

Klasa 1.6 —   Owoce, warzywa i zboża świeże lub przetworzone

WŁOCHY

Riso di Baraggia Biellese e Vercellese (ChNP)

Klasa 1.8 —   Inne produkty wymienione w załączniku I do Traktatu (przyprawy; itp.)

HISZPANIA

Pimentón de la Vera (ChNP)

2.   Środki spożywcze, o których mowa w załączniku I do rozporządzenia

Klasa 2.4 —   Chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze, herbatniki i inne wyroby piekarskie

REPUBLIKA CZESKA

Karlovarský suchar (ChOG)


II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

DECYZJE

Komisja

22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/24


DECYZJA KOMISJI

z dnia 7 sierpnia 2007 r.

w sprawie wkładu finansowego Wspólnoty w wydatki poniesione przez państwa członkowskie w związku z wdrażaniem systemów monitorowania i kontroli mających zastosowanie do wspólnej polityki rybackiej na 2007 r.

(notyfikowana jako dokument nr C(2007) 3747)

(2007/567/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 861/2006 z dnia 22 maja 2006 r. ustanawiające wspólnotowe środki finansowe na rzecz wdrażania wspólnej polityki rybołówstwa oraz w obszarze prawa morza (1), w szczególności jego art. 21,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Państwa członkowskie przesłały do Komisji swoje programy kontroli rybołówstwa na rok 2007 wraz z wnioskami o wkład finansowy Wspólnoty w wydatki, które będą ponoszone przy realizacji projektów zawartych w tych programach.

(2)

Wnioski dotyczące działań wymienionych w art. 8 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 861/2006 mogą kwalifikować się do finansowania wspólnotowego.

(3)

Wnioski o finansowanie wspólnotowe muszą być zgodne z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 391/2007 z dnia 11 kwietnia 2007 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia (WE) nr 861/2006 w zakresie wydatków poniesionych przez państwa członkowskie w ramach wdrażania systemów monitorowania i kontroli mających zastosowanie do wspólnej polityki rybackiej (2).

(4)

Należy zatem ustalić maksymalne kwoty i wysokość wkładu finansowego Wspólnoty zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 861/2006 oraz ustanowić warunki, na jakich taki wkład może być przyznawany.

(5)

Aby kwalifikować się do współfinansowania wspólnotowego, automatyczne urządzenia lokacyjne powinny spełniać warunki ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2244/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. ustanawiającym przepisy szczegółowe dotyczące satelitarnych systemów monitorowania statków (3).

(6)

Kwota wkładu wspólnotowego, który ma być przyznany każdemu państwu członkowskiemu na wydatki związane z zakupem i modernizacją statków rybackich i statków powietrznych, powinna być obliczona na podstawie stosunku działań w zakresie inspekcji i kontroli prowadzonymi przez statki rybackie i statki powietrzne do ich całkowitej rocznej działalności zadeklarowanej przez państwa członkowskie.

(7)

Na mocy art. 8 rozporządzenia (WE) nr 391/2007 projekty wymienione w programie kontroli rybołówstwa należy realizować zgodnie z harmonogramem ustalonym w tym programie.

(8)

Wnioski o zwrot kosztów związanych z tymi projektami należy przedkładać Komisji zgodnie z art. 11 rozporządzenia (WE) nr 391/2007.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Rybołówstwa i Akwakultury,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsza decyzja ustanawia wkład finansowy Wspólnoty w wydatki poniesione przez państwa członkowskie w związku z wdrażaniem systemów monitorowania i kontroli mających zastosowanie do wspólnej polityki rybackiej na 2007 r., zgodnie z art. 8 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 861/2006. Ustanawia ona kwotę wkładu finansowego Wspólnoty dla każdego państwa członkowskiego, wysokość wkładu finansowego Wspólnoty oraz warunki, na jakich może być przyznawany.

Artykuł 2

Nowe technologie i sieci informatyczne

Wydatki poniesione na zakup, instalację i pomoc techniczną w dziedzinie technologii komputerowej oraz budowy sieci informatycznych w celu umożliwienia skutecznej i bezpiecznej wymiany danych w związku z monitorowaniem, kontrolowaniem i nadzorem działalności połowowej kwalifikują się do współfinansowania w wysokości 50 % wydatków kwalifikowanych w granicach określonych w załączniku I.

Artykuł 3

Automatyczne urządzenia lokacyjne

1.   Wydatki poniesione na zakup i instalację na statkach rybackich elektronicznych urządzeń lokacyjnych umożliwiających ośrodkom monitorowania rybołówstwa zdalne monitorowanie statków przy wykorzystaniu satelitarnego systemu monitorowania statków (VMS) kwalifikują się do współfinansowania do maksymalnej kwoty 4 500 EUR na statek w granicach określonych w załączniku II.

2.   W ramach kwoty 4 500 EUR określonej w ust. 1 współfinansowanie pierwszych 1 500 EUR wydatków kwalifikowanych realizuje się w 100 %.

3.   Współfinansowanie wydatków kwalifikowanych, w wysokości między 1 500 EUR a 4 500 EUR na statek, wynosi maksymalnie 50 % takich wydatków.

4.   Aby kwalifikować się do współfinansowania, automatyczne urządzenia lokacyjne muszą spełniać wymogi określone w rozporządzeniu (WE) nr 2244/2003.

Artykuł 4

Projekty pilotażowe

Wydatki poniesione na projekty pilotażowe w dziedzinie wdrażania nowych technologii w zakresie kontroli kwalifikują się do współfinansowania w wysokości 50 % wydatków kwalifikowanych w granicach określonych w załączniku III.

Artykuł 5

Szkolenia

Wydatki poniesione na szkolenia i programy wymiany urzędników odpowiedzialnych za zadania związane z monitorowaniem, kontrolą i nadzorem rybołówstwa kwalifikują się do współfinansowania w wysokości 50 % wydatków kwalifikowanych w granicach określonych w załączniku IV.

Artykuł 6

Ocena wydatków

Wydatki poniesione w zawiązku z wdrażaniem systemu oceny wydatków ponoszonych w związku z nadzorowaniem wspólnej polityki rybołówstwa kwalifikują się do współfinansowania w wysokości 50 % wydatków kwalifikowanych w granicach określonych w załączniku V.

Artykuł 7

Seminaria i narzędzia medialne

Wydatki poniesione na przedsięwzięcia obejmujące seminaria i narzędzia medialne mające na celu zwiększenie świadomości rybaków i innych uczestników, takich jak inspektorzy, prokuratorzy i sędziowie, jak również społeczeństwa, na temat potrzeby zwalczania nieodpowiedzialnych i nielegalnych połowów i na temat zasad wspólnej polityki rybackiej kwalifikują się do współfinansowania w wysokości 75 % wydatków kwalifikowanych w granicach kwot określonych w załączniku VI.

Artykuł 8

Statki rybackie i statki powietrzne do patrolowania połowów

Wydatki związane z zakupem i modernizacją statków rybackich i statków powietrznych przeznaczonych do inspekcji i nadzoru działalności połowowej przez właściwe organy państw członkowskich kwalifikują się, w granicach określonych w załączniku VII, do współfinansowania nieprzekraczającego 50 % wydatków kwalifikowanych poniesionych przez państwa członkowskie.

Artykuł 9

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 sierpnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Joe BORG

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 160 z 14.6.2006, str. 1.

(2)  Dz.U. L 97 z 12.4.2007, str. 30.

(3)  Dz.U. L 333 z 20.12.2003, str. 17.


ZAŁĄCZNIK I

NOWE TECHNOLOGIE I SIECI INFORMATYCZNE

(EUR)

Państwo członkowskie

Wydatki planowane w krajowym programie kontroli rybołówstwa

Wkład wspólnotowy

Bułgaria

136 088

68 044

Belgia

0

0

Republika Czeska

0

0

Dania

1 050 604

525 302

Niemcy

314 000

157 000

Estonia

25 179

12 589

Grecja

1 500 000

750 000

Hiszpania

387 205

193 603

Francja

1 573 940

786 970

Irlandia

0

0

Włochy

4 103 820

2 051 910

Cypr

40 000

20 000

Łotwa

0

0

Litwa

30 000

15 000

Luksemburg

0

0

Węgry

0

0

Malta

6 000

3 000

Niderlandy

538 390

269 195

Austria

0

0

Polska

125 000

62 500

Portugalia

253 000

115 700

Rumunia

0

0

Słowenia

83 000

41 500

Słowacja

0

0

Finlandia

250 000

125 000

Szwecja

5 649 000

657 000

Zjednoczone Królestwo

384 657

192 329

Razem

16 449 883

6 046 642


ZAŁĄCZNIK II

AUTOMATYCZNE URZĄDZENIA LOKACYJNE

(EUR)

Państwo członkowskie

Wydatki planowane w krajowym programie kontroli rybołówstwa

Wkład wspólnotowy

Bułgaria

0

0

Belgia

0

0

Republika Czeska

0

0

Dania

0

0

Niemcy

0

0

Estonia

0

0

Grecja

0

0

Hiszpania

300 000

225 000

Francja

0

0

Irlandia

0

0

Włochy

1 371 974

600 000

Cypr

692 000

646 000

Łotwa

0

0

Litwa

0

0

Luksemburg

0

0

Węgry

0

0

Malta

0

0

Niderlandy

0

0

Austria

0

0

Polska

0

0

Portugalia

0

0

Rumunia

0

0

Słowenia

0

0

Słowacja

0

0

Finlandia

0

0

Szwecja

50 000

25 000

Zjednoczone Królestwo

0

0

Razem

2 413 974

1 496 000


ZAŁĄCZNIK III

PROJEKTY PILOTAŻOWE

(EUR)

Państwo członkowskie

Wydatki planowane w krajowym programie kontroli rybołówstwa

Wkład wspólnotowy

Bułgaria

0

0

Belgia

0

0

Republika Czeska

0

0

Dania

0

0

Niemcy

0

0

Estonia

0

0

Grecja

0

0

Hiszpania

0

0

Francja

0

0

Irlandia

0

0

Włochy

0

0

Cypr

0

0

Łotwa

0

0

Litwa

0

0

Luksemburg

0

0

Węgry

0

0

Malta

0

0

Niderlandy

0

0

Austria

0

0

Polska

0

0

Portugalia

0

0

Rumunia

0

0

Słowenia

0

0

Słowacja

0

0

Finlandia

0

0

Szwecja

31 500

15 750

Zjednoczone Królestwo

0

0

Razem

31 500

15 750


ZAŁĄCZNIK IV

SZKOLENIA

(EUR)

Państwo członkowskie

Wydatki planowane w krajowym programie kontroli rybołówstwa

Wkład wspólnotowy

Bułgaria

72 000

36 000

Belgia

10 000

5 000

Republika Czeska

0

0

Dania

67 114

33 557

Niemcy

27 500

13 750

Estonia

26 050

13 025

Grecja

80 000

40 000

Hiszpania

162 060

81 030

Francja

111 500

55 750

Irlandia

0

0

Włochy

1 295 304

532 077

Cypr

0

0

Łotwa

0

0

Litwa

18 000

9 000

Luksemburg

0

0

Węgry

0

0

Malta

36 640

18 320

Niderlandy

120 441

60 221

Austria

0

0

Polska

0

0

Portugalia

90 380

45 190

Rumunia

0

0

Słowenia

27 000

13 500

Słowacja

0

0

Finlandia

26 000

13 000

Szwecja

50 000

25 000

Zjednoczone Królestwo

9 442

4 721

Razem

2 229 431

999 141


ZAŁĄCZNIK V

OCENA WYDATKÓW

(EUR)

Państwo członkowskie

Wydatki planowane w krajowym programie kontroli rybołówstwa

Wkład wspólnotowy

Bułgaria

0

0

Belgia

0

0

Republika Czeska

0

0

Dania

0

0

Niemcy

0

0

Estonia

0

0

Grecja

0

0

Hiszpania

0

0

Francja

0

0

Irlandia

0

0

Włochy

0

0

Cypr

0

0

Łotwa

0

0

Litwa

0

0

Luksemburg

0

0

Węgry

0

0

Malta

0

0

Niderlandy

0

0

Austria

0

0

Polska

0

0

Portugalia

0

0

Rumunia

0

0

Słowenia

0

0

Słowacja

0

0

Finlandia

0

0

Szwecja

100 000

50 000

Zjednoczone Królestwo

0

0

Razem

100 000

50 000


ZAŁĄCZNIK VI

SEMINARIA I NARZĘDZIA MEDIALNE

(EUR)

Państwo członkowskie

Wydatki planowane w krajowym programie kontroli rybołówstwa

Wkład wspólnotowy

Bułgaria

0

0

Belgia

5 000

3 750

Republika Czeska

0

0

Dania

0

0

Niemcy

0

0

Estonia

0

0

Grecja

100 000

75 000

Hiszpania

16 000

12 000

Francja

0

0

Irlandia

0

0

Włochy

292 000

219 000

Cypr

0

0

Łotwa

0

0

Litwa

12 000

9 000

Luksemburg

0

0

Węgry

0

0

Malta

0

0

Niderlandy

0

0

Austria

0

0

Polska

210 000

157 500

Portugalia

0

0

Rumunia

0

0

Słowenia

14 000

10 500

Słowacja

0

0

Finlandia

0

0

Szwecja

0

0

Zjednoczone Królestwo

0

0

Razem

649 000

486 750


ZAŁĄCZNIK VII

STATKI PATROLOWE I POWIETRZNE STATKI PATROLOWE

(EUR)

Państwo członkowskie

Wydatki planowane w krajowym programie kontroli rybołówstwa

Wkład wspólnotowy

Bułgaria

66 000

33 000

Belgia

0

0

Republika Czeska

0

0

Dania

0

0

Niemcy

254 000

122 250

Estonia

2 500 000

1 250 000

Grecja

0

0

Hiszpania

405 000

202 500

Francja

402 000

156 000

Irlandia

0

0

Włochy

135 000

67 500

Cypr

120 000

60 000

Łotwa

0

0

Litwa

120 000

60 000

Luksemburg

0

0

Węgry

0

0

Malta

0

0

Niderlandy

50 000

25 000

Austria

0

0

Polska

100 000

50 000

Portugalia

2 000 000

700 000

Rumunia

0

0

Słowenia

155 000

77 500

Słowacja

0

0

Finlandia

0

0

Szwecja

0

0

Zjednoczone Królestwo

7 633 872

3 816 936

Razem

13 940 872

6 620 686


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/33


DECYZJA KOMISJI

z dnia 20 sierpnia 2007 r.

w sprawie wkładu finansowego Wspólnoty na pokrycie wydatków poniesionych w ramach środków nadzwyczajnych zwalczania rzekomego pomoru drobiu w Zjednoczonym Królestwie w 2006 r.

(notyfikowana jako dokument nr C(2007) 3891)

(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)

(2007/568/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając decyzję Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (1), w szczególności jej art. 3 ust. 3 oraz art. 4 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W celu przyczynienia się do jak najszybszego zwalczenia rzekomego pomoru drobiu Wspólnota ma możliwość wniesienia swojego wkładu finansowego na pokrycie wydatków kwalifikowanych poniesionych przez państwo członkowskie zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 4 ust. 2 decyzji 90/424/EWG.

(2)

Wkład finansowy Wspólnoty w ramach środków nadzwyczajnych zwalczania rzekomego pomoru drobiu podlega zasadom zawartym w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 349/2005 z dnia 28 lutego 2005 r. ustanawiającym zasady dotyczące finansowania przez Wspólnotę środków stosowanych w stanach zagrożenia oraz zwalczania niektórych chorób zwierzęcych określonych w decyzji Rady 90/424/EWG (2).

(3)

W Zjednoczonym Królestwie wystąpiły w 2006 r. przypadki rzekomego pomoru drobiu. Pojawienie się tej choroby jest poważnym zagrożeniem dla inwentarza zwierząt Wspólnoty.

(4)

W dniu 11 kwietnia 2007 r. Zjednoczone Królestwo przedstawiło ostatnie orientacyjne oszacowanie kosztów poniesionych w celu zwalczania choroby.

(5)

Władze Zjednoczonego Królestwa całkowicie wypełniły zobowiązania techniczne i administracyjne przewidziane w art. 3 decyzji Rady 90/424/EWG i art. 6 rozporządzenia (WE) nr 349/2005.

(6)

Wypłatę wkładu finansowego Wspólnoty należy uzależnić od rzeczywistego przeprowadzenia zaplanowanych działań i dostarczenia przez władze w ustalonym terminie wszelkich niezbędnych informacji.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Finansowy wkład Wspólnoty

1.   Zjednoczone Królestwo może otrzymać wkład finansowy Wspólnoty na pokrycie wydatków poniesionych w ramach środków nadzwyczajnych zwalczania rzekomego pomoru drobiu w 2006 r.

2.   Finansowy wkład wynosi 50 % poniesionych kosztów, które kwalifikują się do finansowania przez Wspólnotę. Wypłacany jest zgodnie z wymogami zawartymi w rozporządzeniu (WE) nr 349/2005.

Artykuł 2

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 sierpnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 19. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 1).

(2)  Dz.U. L 55 z 1.3.2005, str. 12.


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/34


DECYZJA KOMISJI

z dnia 20 sierpnia 2007 r.

w sprawie wkładu finansowego Wspólnoty na pokrycie wydatków poniesionych w ramach środków nadzwyczajnych zwalczania ptasiej grypy w Zjednoczonym Królestwie w 2007 r.

(notyfikowana jako dokument nr C(2007) 3892)

(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)

(2007/569/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając decyzję Rady 90/424/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii (1), w szczególności jej art. 3 ust. 3 i art. 3a ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzja 90/424/EWG ustala procedury regulujące wkład finansowy Wspólnoty przeznaczony na szczególne środki weterynaryjne, w tym środki stosowane w stanach zagrożenia. Artykuł 3a decyzji 90/424/EWG przewiduje wkład finansowy Wspólnoty dla państw członkowskich na pokrycie niektórych kosztów poniesionych w ramach środków przyjętych w celu zwalczania grypy ptaków.

(2)

W Zjednoczonym Królestwie wystąpiły w 2007 r. przypadki ptasiej grypy. Pojawienie się tej choroby jest poważnym zagrożeniem dla wspólnotowego inwentarza zwierząt. Zjednoczone Królestwo podjęło środki, o których mowa w art. 3a ust. 2 decyzji 90/424/EWG, celem zwalczenia tych przypadków.

(3)

Warunkiem wypłaty wkładu finansowego Wspólnoty musi być rzeczywiste przyjęcie zaplanowanych środków i dostarczenie Komisji przez właściwe organy wszelkich niezbędnych informacji w określonym terminie.

(4)

Zgodnie z art. 3a ust. 3 decyzji 90/424/EWG wkład finansowy Wspólnoty powinien wynosić 50 % poniesionych przez dane państwo członkowskie kosztów kwalifikowanych.

(5)

Władze Zjednoczonego Królestwa całkowicie wypełniły zobowiązania techniczne i administracyjne przewidziane w art. 3 ust. 3 i art. 3a ust. 2 decyzji 90/424/EWG. Zjednoczone Królestwo przesłało Komisji informacje dotyczące kosztów poniesionych w ramach zwalczania przypadków tej choroby, a następnie przesyłały wszystkie niezbędne informacje dotyczące kosztów związanych z odszkodowaniami i wydatkami operacyjnymi.

(6)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 349/2005 z dnia 28 lutego 2005 r. ustanawiające zasady dotyczące finansowania przez Wspólnotę środków stosowanych w stanach zagrożenia oraz zwalczania niektórych chorób zwierzęcych określonych w decyzji Rady 90/424/EWG (2), w następstwie zmiany decyzji 90/424/EWG decyzją 2006/53/WE (3) nie obejmuje już ptasiej grypy. Niezbędne jest zatem wyraźne zaznaczenie w niniejszej decyzji, że przyznanie wkładu finansowego Zjednoczonemu Królestwu jest uzależnione od przestrzegania przepisów zawartych w rozporządzeniu (WE) nr 349/2005.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Wkład finansowy Wspólnoty

1.   Wkład finansowy Wspólnoty może zostać przyznany Zjednoczonemu Królestwu na pokrycie kosztów poniesionych przez to państwo członkowskie w ramach środków, o których mowa w art. 3a ust. 2 decyzji 90/424/EWG, podjętych w 2007 r. w celu zwalczania ptasiej grypy.

2.   Do celów niniejszej decyzji art. 2–5, art. 7, art. 8, art. 9 ust. 2–4 i art. 10 rozporządzenia (WE) nr 349/2005 stosuje się z uwzględnieniem niezbędnych zmian.

Artykuł 2

Adresat

Niniejsza decyzja skierowana jest do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 sierpnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 19. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 1).

(2)  Dz.U. L 55 z 1.3.2005, str. 12.

(3)  Dz.U. L 29 z 2.2.2006, str. 37.


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/36


DECYZJA KOMISJI

z dnia 20 sierpnia 2007 r.

zmieniająca decyzję 2003/634/WE zatwierdzającą programy w celu uzyskania statusu zatwierdzonych stref i zatwierdzonych hodowli w strefach niezatwierdzonych w odniesieniu do wirusowej posocznicy krwotocznej (VHS) i zakaźnej martwicy układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (IHN)

(notyfikowana jako dokument nr C(2007) 3902)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2007/570/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/67/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. dotyczącą warunków zdrowotnych zwierząt, obowiązujących przy wprowadzaniu na rynek zwierząt i produktów akwakultury (1), w szczególności jej art. 10 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na mocy dyrektywy 91/67/EWG państwo członkowskie może przedłożyć Komisji program mający na celu umożliwienie mu wszczęcia procedur w odniesieniu do strefy lub hodowli znajdującej się w strefie niezatwierdzonej, celem nadania jej statusu strefy zatwierdzonej lub hodowli zatwierdzonej w strefie niezatwierdzonej, w odniesieniu do jednej lub więcej chorób ryb: wirusowej posocznicy krwotocznej (VHS) oraz zakaźnej martwicy układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (IHN). Decyzja Komisji 2003/634/WE (2) zatwierdza i wymienia programy przedłożone przez różne państwa członkowskie.

(2)

Pismem z dnia 28 marca 2007 r. Zjednoczone Królestwo przedłożyło wniosek o zatwierdzenie programu dla rzeki Ouse w celu przywrócenia jej statusu strefy zatwierdzonej w odniesieniu do VHS. Po zbadaniu przedstawionego programu Komisja stwierdziła jego zgodność z art. 10 dyrektywy 91/67/EWG. Zgodnie z powyższym program ten powinien zostać zatwierdzony i włączony do wykazu w załączniku I do decyzji 2003/634/WE.

(3)

Pismem z dnia 21 listopada 2006 r. Finlandia przedłożyła wniosek o rozszerzenie statusu zatwierdzonej strefy wolnej od VHS na wszystkie strefy przybrzeżne tego kraju z wyjątkiem stref, w których obowiązują szczególne środki zwalczania. Z dokumentacji przedłożonej przez Finlandię wynikało, że strefy te spełniają wymogi art. 5 dyrektywy 91/67/EWG. Wszystkie strefy przybrzeżne na terytorium Finlandii, z wyjątkiem stref, w których obowiązują szczególne środki zwalczania, zostały uznane za wolne od choroby i dodane do wykazu stref zatwierdzonych w odniesieniu do VHS, zawartego w załączniku I do decyzji 2002/308/WE z dnia 22 kwietnia 2002 r. ustanawiającej wykaz zatwierdzonych stref i zatwierdzonych hodowli w zakresie jednej lub więcej chorób ryb: wirusowej posocznicy krwotocznej (VHS) i zakaźnej martwicy układu krwiotwórczego (IHN) (3). W związku z tym program eliminacji VHS, mający zastosowanie do wszystkich stref przybrzeżnych Finlandii, z wyjątkiem części programu obejmującego strefy, w których obowiązują szczególne środki zwalczania, został zakończony i powinien zostać usunięty z załącznika I do decyzji 2003/634/WE.

(4)

Pismem z dnia 11 stycznia 2006 r. Włochy przedłożyły wniosek o zatwierdzenie programu dla pojedynczej hodowli w celu nadania jej statusu hodowli zatwierdzonej w strefie niezatwierdzonej w odniesieniu do VHS i IHN. Po zbadaniu przedstawionego programu Komisja stwierdziła jego zgodność z art. 10 dyrektywy 91/67/EWG. Zgodnie z powyższym program ten powinien zostać zatwierdzony i włączony do wykazu w załączniku II do decyzji 2003/634/WE.

(5)

Programy mające zastosowanie do strefy Val di Sole e Val di Non oraz do strefy Val Banale w autonomicznej prowincji Trydent, a także program mający zastosowanie do strefy Valle del Torrente Venina w regionie Lombardia, zostały zakończone. W związku z tym powinny one zostać usunięte z załącznika I do decyzji 2003/634/WE.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2003/634/WE.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Załączniki I i II do decyzji 2003/634/WE zastępuje się tekstem zamieszczonym w załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 sierpnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 46 z 19.2.1991, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1).

(2)  Dz.U. L 220 z 3.9.2003, str. 8. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2006/685/WE (Dz.U. L 282 z 13.10.2006, str. 44).

(3)  Dz.U. L 106 z 23.4.2002, str. 28. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2007/345/WE (Dz.U. L 130 z 22.5.2007, str. 16).


ZAŁĄCZNIK

ZAŁĄCZNIK I

PROGRAMY PRZEDŁOŻONE W CELU UZYSKANIA STATUSU STREFY ZATWIERDZONEJ W ODNIESIENIU DO JEDNEJ LUB WIĘCEJ CHORÓB RYB: VHS ORAZ IHN

1.   DANIA

PROGRAMY PRZEDŁOŻONE PRZEZ DANIĘ DNIA 22 MAJA 1995 R., OBEJMUJĄCE:

zlewnię FISKEBÆK Å,

WSZYSTKIE CZĘŚCI JUTLANDII na południe i zachód od zlewni Storåen, Karup å, Gudenåen oraz Grejs å,

obszar wszystkich WYSP DUŃSKICH.

2.   NIEMCY

PROGRAM PRZEDŁOŻONY PRZEZ NIEMCY DNIA 25 LUTEGO 1999 R., OBEJMUJĄCY:

strefę w zlewni OBERN NAGOLD.

3.   WŁOCHY

3.1.

PROGRAM PRZEDŁOŻONY PRZEZ WŁOCHY W ODNIESIENIU DO AUTONOMICZNEJ PROWINCJI BOLZANO DNIA 6 PAŹDZIERNIKA 2001 R., ZMIENIONY NA PODSTAWIE PISMA Z DNIA 27 MARCA 2003 R., OBEJMUJĄCY:

Zona Provincia di Bolzano

Strefa obejmuje wszystkie obszary zlewni w prowincji Bolzano.

Strefa obejmuje górną część strefy ZONA VAL DELL’ADIGE – tj. zlewnię rzeki Adygi, od jej źródeł w prowincji Bolzano do granicy z prowincją Trydent.

(Uwaga: Pozostała, dolna część strefy ZONA VAL DELL’ADIGE objęta jest zatwierdzonym programem autonomicznej prowincji Trydent. Górną i dolną część tej strefy traktuje się jako wspólną jednostkę epidemiologiczną).

3.2.

PROGRAMY PRZEDŁOŻONE PRZEZ WŁOCHY W ODNIESIENIU DO AUTONOMICZNEJ PROWINCJI TRYDENT (TRENTO) DNIA 23 GRUDNIA 1996 R. ORAZ 14 LIPCA 1997 R., OBEJMUJĄCE:

 

Zona Val dell’Adige – dolna część

Zlewnia rzeki Adygi i jej źródeł na terytorium autonomicznej prowincji Trydent, od granicy z prowincją Bolzano do zapory Ala (elektrownia wodna).

(Uwaga: Górna część strefy ZONA VAL DELL’ADIGE objęta jest zatwierdzonym programem dla prowincji Bolzano. Górną i dolną część tej strefy traktuje się jako wspólną jednostkę epidemiologiczną).

 

Zona Torrente Arnò

Zlewnia od źródeł potoku Arnò do zapór w dolnym jego biegu znajdujących się w pobliżu ujścia potoku Arnò do rzeki Sarca.

 

Zona Varone

Obszar zlewiska od źródła potoku Magnone do wodospadu.

 

Zona Alto e Basso Chiese

Zlewnia rzeki Chiese od jej źródła do zapory Condino, z wyjątkiem zlewni potoków Adanà i Palvico.

 

Zona Torrente Palvico

Zlewnia potoku Palvico do zapory betonowo-kamiennej.

3.3.

PROGRAM PRZEDŁOŻONY PRZEZ WŁOCHY W ODNIESIENIU DO REGIONU VENETO DNIA 21 LUTEGO 2001 R., OBEJMUJĄCY:

Zona Torrente Astico

Zlewnia rzeki Astico, od jej źródeł (w autonomicznej prowincji Trydent i w prowincji Vicenza, region Veneto) do zapory znajdującej się w pobliżu mostu Pedescala w Prowincji Vicenza.

Dolna część biegu rzeki Astico pomiędzy zaporą w pobliżu mostu Pedescala a zaporą Pria Maglio jest uważana za strefę buforową.

3.4.

PROGRAM PRZEDŁOŻONY PRZEZ WŁOCHY W ODNIESIENIU DO REGIONU UMBRIA DNIA 20 LUTEGO 2002 R., OBEJMUJĄCY:

Zona Fosso de Monterivoso

Zlewnia rzeki Monterivoso, od jej źródeł do zapór Ferentillo.

3.5.

PROGRAM PRZEDŁOŻONY PRZEZ WŁOCHY W ODNIESIENIU DO REGIONU TOSKANIA DNIA 23 WRZEŚNIA 2004 R., OBEJMUJĄCY:

Zona Valle de Tosi

Zlewnia rzeki Vicano di S. Ellero, od jej źródeł do zapory w Il Greto niedaleko miejscowości Raggioli.

3.6.

PROGRAM PRZEDŁOŻONY PRZEZ WŁOCHY W ODNIESIENIU DO REGIONU TOSKANIA DNIA 22 LISTOPADA 2005 R., OBEJMUJĄCY:

Bacino del Torrente Taverone

Zlewnia rzeki Taverone, od jej źródeł do zapory znajdującej się poniżej hodowli ryb Il Giardino.

3.7.

PROGRAM PRZEDŁOŻONY PRZEZ WŁOCHY W ODNIESIENIU DO REGIONU PIEMONT DNIA 2 LUTEGO 2006 R., OBEJMUJĄCY:

Zona Valle Sessera

Zlewnia rzeki Sessera, od jej źródeł do zapory Ponte Granero w gminie Coggiola.

3.8.

PROGRAM PRZEDŁOŻONY PRZEZ WŁOCHY W ODNIESIENIU DO REGIONU LOMBARDIA DNIA 21 LUTEGO 2006 R., OBEJMUJĄCY:

Zona Valle del Torrente Bondo

Zlewnia rzeki Bondo, od jej źródeł do zapory Vesio.

3.9.

PROGRAM PRZEDŁOŻONY PRZEZ WŁOCHY W ODNIESIENIU DO REGIONU LOMBARDIA DNIA 22 MAJA 2006 R., OBEJMUJĄCY:

Zona Fosso Melga – Bagolino

Zlewnia rzeki Fosso Melga, od jej źródeł do zapory w miejscu, gdzie Fosso Melga wpada do rzeki Caffaro.

4.   FINLANDIA

4.1.

PROGRAM OBEJMUJĄCY SZCZEGÓLNE ŚRODKI ZWALCZANIA VHS, OKREŚLONY PRZEZ FINLANDIĘ W PISMACH Z DNIA 27 MARCA 2002 R., 4 CZERWCA 2002 R., 12 MARCA 2003 R., 12 CZERWCA 2003 R. I 20 PAŹDZIERNIKA 2003 R., OBEJMUJĄCY:

prowincję Wysp Alandzkich (Åland),

strefę ograniczoną w Pyhtää,

strefę ograniczoną obejmującą obszary gmin Uusikaupunki, Pyhäranta i Rauma.

5.   ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

5.1.

PROGRAM ELIMINACJI VHS PRZEDSTAWIONY PRZEZ ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO DNIA 28 MARCA 2007 R., OBEJMUJĄCY:

rzekę Ouse od źródeł do jej normalnego limitu na śluzie i jazie w Naburn.

ZAŁĄCZNIK II

PROGRAMY PRZEDŁOŻONE W CELU UZYSKANIA STATUSU HODOWLI ZATWIERDZONEJ W STREFIE NIEZATWIERDZONEJ, W ODNIESIENIU DO JEDNEJ LUB WIĘCEJ CHORÓB RYB: VHS ORAZ IHN

1.   WŁOCHY

1.1.

PROGRAM PRZEDŁOŻONY PRZEZ WŁOCHY W ODNIESIENIU DO PROWINCJI UDINE W REGIONIE FRIULI-WENECJA JULIJSKA DNIA 2 MAJA 2000 R., OBEJMUJĄCY:

Hodowle w zlewni rzeki Tagliamento:

Hodowla Vidotti Giulio s.n.c., Sutrio.

1.2.

PROGRAM PRZEDŁOŻONY PRZEZ WŁOCHY W ODNIESIENIU DO REGIONU KALABRIA DNIA 11 STYCZNIA 2007 R., OBEJMUJĄCY:

Hodowle w zlewni rzeki Noce:

Pietro Forestieri-Tortora (CS) Loc. S. Sago.


Sprostowania

22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/42


Sprostowanie do dyrektywy Rady 74/148/EWG z dnia 4 marca 1974 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do odważników od 1 mg do 50 kg o dokładności większej niż średnia

( Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 84 z dnia 28 marca 1974 r. )

(Polskie wydanie specjalne, rozdział 13, tom 02, str. 63)

1)

Strona 63, art. 1:

zamiast:

„Niniejsza dyrektywa dotyczy odważników o dokładności większej niż średnia, których wartość nominalna jest równa 1 mg lub większa i jest równa lub mniejsza niż 50 kg.

Niniejszej dyrektywy nie stosuje się do odważników metrycznych w karatach lub do odważników specjalnych omówionych w innych dyrektywach.”,

powinno być:

„Niniejsza dyrektywa dotyczy odważników klasy dokładności wyższej niż średnia o masie nominalnej równej 1 mg lub większej i równej 50 kg lub mniejszej.

Niniejsza dyrektywa nie dotyczy odważników karatowych lub odważników specjalnych omówionych w innych dyrektywach.”.

2)

Strona 63, art. 2:

zamiast:

„Odważniki, które mogą otrzymać oznakowania i symbole według EWG, są wymienione w wykazie w załączniku. Nie są one przedmiotem zatwierdzenia typu według EWG; muszą one przejść przez procedurę wstępnej weryfikacji według EWG.”,

powinno być:

„Odważniki, które mogą otrzymać oznaczenia i cechy EWG, są wymienione w wykazie w załączniku. Nie są one przedmiotem zatwierdzenia wzoru EWG; muszą one przejść legalizację pierwotną EWG.”.

3)

Strona 63, art. 3:

zamiast:

„Żadne z państw członkowskich nie może odmówić, zabronić czy ograniczyć wprowadzania na rynek lub wprowadzania do użycia odważników określonych w art. 1 i posiadających znak wstępnej weryfikacji według EWG.”,

powinno być:

„Żadne z państw członkowskich nie może odmówić, zabronić lub ograniczyć wprowadzania do obrotu lub do użytkowania odważników określonych w art. 1 i oznaczonych cechą legalizacji pierwotnej EWG.”.

4)

Tekst załącznika zastępuje się tekstem w brzmieniu:

„ZAŁĄCZNIK

1.   Definicje

1.1.   Odważnik

Fizyczna miara masy, której konstrukcja i charakterystyki metrologiczne są określone poprzez kształt, wymiary, materiał, wykończenie powierzchni, wartość masy nominalnej i błąd graniczny dopuszczalny.

1.2.   Komplety odważników

Komplety odważników są przeważnie umieszczane w skrzynce, w takim zestawieniu, które pozwala na ważenie wszystkich ładunków o każdej masie w zakresie od wartości masy nominalnej najmniejszego odważnika do wartości masy sumy wszystkich odważników, z taką rozdzielczością, w której wartość masy nominalnej najmniejszego odważnika kompletu stanowi jednostkę.

Zestawienie odważników w komplecie jest przeważnie następujące:

 

(1; 1; 2; 5) × 10n kg

 

(1; 1; 1; 2; 5) × 10n kg

 

(1; 2; 2; 5) × 10n kg

 

(1; 1; 2; 2; 5) × 10n kg

W tych wyrażeniach n przedstawia albo zero, albo dodatnią lub ujemną liczbę całkowitą.

1.3.   Wzorce

Odważniki stosowane do sprawdzania wag i innych odważników nazywane są wzorcami.

2.   Wartość masy nominalnej

Wartość masy nominalnej odważników musi być równa 1 × 10n kg lub 2 × 10n kg, lub 5 × 10n kg; w tych wyrażeniach n przedstawia albo zero, albo dodatnią lub ujemną całkowitą liczbę.

3.   Masa umowna

3.1.   Dla odważnika ważonego w temperaturze 20 °C masa umowna jest masą wzorca o gęstości 8 000 kg/m3, który go równoważy w powietrzu o gęstości 1,2 kg/m3.

3.2.   Błędy graniczne dopuszczalne, wymienione w pkt 4, odnoszą się do masy umownej.

4.   Błędy graniczne dopuszczalne przy legalizacji pierwotnej EWG

4.1.   Błąd graniczny dopuszczalny, dodatni lub ujemny, dla każdego indywidualnego odważnika, podany jest w miligramach w poniższej tabeli:

Masa nominalna

Klasa E1

Klasa E2

Klasa F1

Klasa F2

Klasa M1

50 kg

25

75

250

750

2 500

20 kg

10

30

100

300

1 000

10 kg

5

15

50

150

500

5 kg

2,5

7,5

25

75

250

2 kg

1,0

3,0

10

30

100

1 kg

0,50

1,5

5

15

50

500 g

0,25

0,75

2,5

7,5

25

200 g

0,10

0,30

1,0

3,0

10

100 g

0,05

0,15

0,5

1,5

5

50 g

0,030

0,10

0,30

1,0

3,0

20 g

0,025

0,080

0,25

0,8

2,5

10 g

0,020

0,060

0,20

0,6

2,0

5 g

0,015

0,050

0,15

0,5

1,5

2 g

0,012

0,040

0,12

0,4

1,2

1 g

0,010

0,030

0,10

0,3

1,0

500 mg

0,008

0,025

0,08

0,25

0,8

200 mg

0,006

0,020

0,06

0,20

0,6

100 mg

0,005

0,015

0,05

0,15

0,5

50 mg

0,004

0,012

0,04

0,12

0,4

20 mg

0,003

0,010

0,03

0,10

0,3

10 mg

0,002

0,008

0,025

0,08

0,25

5 mg

0,002

0,006

0,020

0,06

0,20

2 mg

0,002

0,006

0,020

0,06

0,20

1 mg

0,002

0,006

0,020

0,06

0,20

5.   Ogólny kształt odważników

Odważnik jednogramowy może posiadać kształt odważnika o wielokrotności jednego grama lub kształt odważnika o podwielokrotności jednego grama.

5.1.   Odważniki jednogramowe i wielokrotności jednego grama.

5.1.1.   Odważniki klasy dokładności M1 powinny mieć kształt odważników średniej klasy dokładności.

5.1.2.   Odważniki innych klas dokładności mogą mieć zewnętrzne wymiary odważników średniej klasy dokładności. Odważniki od 10 g do 1 grama mogą mieć także kształt walca lub lekko ściętego stożka zakończonego główką.

5.1.2.1.   Wysokość korpusu powinna być w przybliżeniu równa średniej średnicy, dopuszczalna różnica pomiędzy średnią średnicą a wysokością wynosi pomiędzy 3/4 a 5/4 tej średnicy.

5.1.2.2.   We wszystkich odważnikach wysokość główki powinna zawierać się pomiędzy średnią średnicą a połową średniej średnicy korpusu.

5.1.3.   Odważniki klas dokładności E1, E2 oraz F1 nie muszą posiadać główki; mogą one stanowić jednolity korpus w kształcie walca.

5.1.4.   Odważniki klasy dokładności E1 oraz E2 muszą być wykonane w całości; inne odważniki mogą mieć jamę adiustacyjną zamkniętą główką lub w jakikolwiek inny odpowiedni sposób. Objętość jamy adiustacyjnej nie powinna przekraczać 1/5 całkowitej objętości odważnika.

5.2.   Odważniki jednogramowe oraz podwielokrotności jednego grama.

Odważniki jednogramowe oraz podwielokrotności jednego grama powinny być wykonane jako wieloboczne blaszki lub odpowiednio ukształtowane druciki, ułatwiające posługiwanie się nimi.

Kształty odważników powinny wskazywać na ich masę nominalną.

Wieloboczne blaszki, ich kształt i wartości:

 

trójkątne dla 1 – 10 – 100 – 1 000 mg

 

kwadratowe dla 2 – 20 – 200 mg

 

pięciokątne dla 5 – 50 – 500 mg

Wielosegmentowe druciki i ich wartości:

 

1 segment dla 1 – 10 – 100 – 1 000 mg

 

2 segmenty dla 2 – 20 – 200 mg

 

5 segmentów dla 5 – 50 – 500 mg

Tam, gdzie dwa lub trzy odważniki w komplecie są identyczne, powinny być one rozróżniane odpowiednio jedną lub dwiema gwiazdkami lub kropkami w przypadku odważników blaszkowych albo odpowiednio jednym lub dwoma wygięciami w przypadku drucików.

5.3.   Odważniki 20 kg i 50 kg, inne niż klasy dokładności M1, mogą mieć kształt przystosowany do sposobu posługiwania się nimi.

6.   Materiał na odważniki

6.1.   Odważniki powinny być wykonane z metalu lub stopu metalu. Metal lub stop powinien być takiej jakości, żeby w normalnych warunkach użytkowania zużycie odważników było pomijalnie małe w stosunku do błędów granicznych dopuszczalnych dla danej klasy dokładności odważników.

6.1.1.   Gęstość odważnika powinna być taka, żeby odchylenie gęstości powietrza o 10 % od gęstości przyjmowanej (1,2 kg/m3) nie spowodowało błędu większego niż 1/4 wartości błędu granicznego dopuszczalnego.

6.1.2.   Metal lub stop na odważniki klas dokładności E1, E2 oraz F1 powinien być praktycznie niemagnetyczny.

6.2.   Odporność na korozję i łuszczenie się metalu lub stopu stosowanego do wytwarzania odważników od 5 kg do 50 kg klasy dokładności M1 o kształcie prostopadłościanu powinna być co najmniej równa tej, jaką posiada żeliwo szare.

6.3.   Odważniki walcowe klasy dokładności M1 o masie nominalnej mniejszej lub równej 10 kg powinny być wykonane z mosiądzu lub z materiału o jakości co najmniej równej tej, jaką posiada mosiądz.

6.4.   Wymagania jakościowe podane w pkt 6.2 i 6.3 można uzyskać poprzez odpowiednią obróbkę powierzchni.

7.   Stan powierzchni

7.1.   Powierzchnia odważników, łącznie z ich podstawami i krawędziami, powinna być całkowicie gładka. Powierzchnia odważników klas dokładności E1, E2, F1 i F2 nie powinna wykazywać porowatości podczas jej oceny gołym okiem oraz powinna być dokładnie wypolerowana.

Powierzchnia odważników walcowych klasy dokładności M1 od 10 kg do 1 kg powinna być wypolerowana i nie powinna wykazywać porowatości widocznych gołym okiem. Stan powierzchni odważników prostopadłościennych klasy dokładności M1 50 kg, 20 kg, 10 kg oraz 5 kg powinien być porównywalny do stanu powierzchni odważników z żeliwa szarego dokładnie odlanych w formie z piasku drobnoziarnistego.

7.2.   Powierzchnia odważników klas dokładności E1, E2, F1 i F2 jednogramowych i ich wielokrotności może być zabezpieczana metalową powłoką ochronną.

7.3.   Powierzchnia odważników klasy dokładności M1 jednogramowych i ich wielokrotności może być zabezpieczana odpowiednią powłoką ochronną.

8.   Materiał adiustacyjny

Odważniki klas dokładności F1 i F2 z jamą adiustacyjną powinny być adiustowane albo tym samym materiałem, z którego są wykonane, albo czystą cyną, albo molibdenem.

Odważniki klasy dokładności M1 mogą być adiustowane ołowiem.

9.   Oznaczenia

9.1.   Odważniki blaszkowe lub z drutu o masie nominalnej mniejszej lub równej jeden gram nie powinny posiadać żadnych oznaczeń wartości nominalnej.

9.2.   Odważniki o masie nominalnej większej lub równej jeden gram:

klas dokładności E1 i E2 – nie powinny mieć żadnych oznaczeń ich wartości nominalnej,

klasy dokładności F1 – powinny mieć jedynie oznaczenie wartości nominalnej, jak to przedstawiono w pkt 9.2.1; oznaczenie to powinno być wybite lub wygrawerowane,

klasy dokładności F2 – powinny mieć oznaczenia odważników klasy dokładności F1, dołączając literę F;

klasy dokładności M1 – powinny mieć oznaczenie masy nominalnej w postaci cyfr z następującym po nich symbolem odpowiedniej jednostki, albo wytłoczone albo wyryte, na górnej powierzchni korpusu lub główki odważników.

Odważniki walcowe powinny być oznaczane literą M, albo wytłoczoną albo wyrytą; odważniki prostopadłościenne powinny być oznaczane literą M, która nie musi być wytłoczona lub wyryta.

9.2.1.   Wartości nominalne odważników powinny być oznaczane w:

kilogramach dla odważników 1 kilogram i powyżej,

gramach dla odważników od 1 grama do 500 gramów.

9.2.2.   Odważniki występujące w komplecie po dwa lub trzy powinny być rozróżnione jedną lub dwiema gwiazdkami lub jedną lub dwiema kropkami.

10.   Cecha legalizacji EWG

Na skrzynkach zawierających odważniki klas dokładności E1, E2 i F1 oraz na skrzynkach zawierających odważniki jeden gram i podwielokrotności jednego grama powinna być umieszczona cecha legalizacji EWG.

Dla odważników klasy dokładności F2 cecha legalizacji EWG powinna być umieszczona na zamknięciu jamy adiustacyjnej, a w przypadku gdy nie ma jamy adiustacyjnej, na powierzchni podstawy odważnika. Dla odważników klasy dokładności M1 od jednego grama do 50 g cecha legalizacji EWG powinna być umieszczona na plombie zamykającej jamę adiustacyjną lub na powierzchni podstawy, w przypadku gdy odważniki nie posiadają jamy adiustacyjnej.

11.   Przechowywanie

11.1.   Pojedyncze odważniki i komplety odważników klas dokładności E1, E2, F1 i F2 powinny być umieszczane w skrzynkach.

11.2.   Dla klasy dokładności M1:

pojedyncze odważniki lub komplety odważników do 500 gramów powinny znajdować się w skrzynkach,

odważniki o masie nominalnej większej niż 500 gramów mogą być umieszczane w skrzynkach, w podstawkach lub mogą być luzem bez zabezpieczenia.

11.3.   Wieka skrzynek powinny być oznakowane tak, aby wskazywać na klasę dokładności znajdujących się w nich odważników, czyli: E1; E2; F1; F2 lub M1.”.


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/46


Sprostowanie do Porozumienia w sprawie handlowych aspektów praw własności intelektualnej (WTO) – Runda Urugwajska Wielostronnych Negocjacji Handlowych – Załącznik 1 – Załącznik 1C

( Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich L 336 z dnia 23 grudnia 1994 r. )

(Polskie wydanie specjalne, rozdział 11, tom 21, str. 305)

Strona 312, art. 27 ust. 1 zdanie pierwsze:

zamiast:

„Z zastrzeżeniem postanowień ustępów 2 i 3, patenty będą udzielane na wszystkie wynalazki, produkty i procesy ze wszystkich dziedzin techniki, niezależnie od tego, czy dotyczą one produktu czy procesu, pod warunkiem że są nowe, zawierają element wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania (1).”,

powinno być:

„Z zastrzeżeniem postanowień ustępów 2 i 3, patenty będą udzielane na wszystkie wynalazki, niezależnie od tego, czy dotyczą one produktu czy procesu, ze wszystkich dziedzin techniki, pod warunkiem że są nowe, zawierają element wynalazczy i nadają się do przemysłowego stosowania (1).”.


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/47


Sprostowanie do rozporządzenia Rady (WE) nr 1172/98 z dnia 25 maja 1998 r. w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do transportu drogowego rzeczy

( Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich L 163 z dnia 6 czerwca 1998 r. )

(Polskie wydanie specjalne, rozdział 07, tom 04, str. 56)

1.

Strona 57, art. 1:

zamiast:

„1.   Każde Państwo Czlonkowskie opracowuje statystyki Wspólnoty w sprawie transportu drogowego rzeczy wykonywanego drogowymi pojazdami transportu towarowego zarejestrowanymi w danym Państwie Czlonkowskim oraz w sprawie kursów wykonywanych przez te pojazdy.

2.   Rozporządzenia tego nie stosuje się do transportu drogowego rzeczy wykonywanego:

a)

drogowymi pojazdami transportu towarowego których maksymalne dopuszczalne obciążenie lub wymiary przekraczają limity zwykle dopuszczane przez dane Państwo Czlonkowskie;

b)

pojazdami rolniczymi, wojskowymi oraz pojazdami należącymi do jednostek administracji publicznej stopnia lokalnego lub centralnego, z wyłączeniem drogowych pojazdów transportu towarowego należących do przedsiębiorstw publicznych, w szczególności przedsiębiorstw kolejowych.”,

powinno być:

„1.   Każde państwo czlonkowskie opracowuje wspólnotowe statystyki dotyczące przewozu drogowego rzeczy wykonywanego drogowymi pojazdami transportu rzeczy, które są zarejestrowane w tym państwie czlonkowskim oraz dotyczące kursów wykonywanych przez takie pojazdy.

2.   Niniejszego rozporządzenia nie stosuje się do przewozu drogowego rzeczy wykonywanego:

a)

drogowymi pojazdami transportu rzeczy, których maksymalna masa lub wymiary przekraczają limity normalnie dozwolone w danym państwie członkowskim;

b)

pojazdami rolniczymi, pojazdami wojskowymi oraz pojazdami należącymi do centralnej lub lokalnej administracji publicznej, z wyjątkiem drogowych pojazdów transportu rzeczy należących do przedsiębiorstw publicznych, w szczególności do przedsiębiorstw kolejowych.

Każde państwo członkowskie może wyłączyć z zakresu niniejszego rozporządzeniadrogowe pojazdy transportu rzeczy, których ładowność i maksymalna dopuszczalna masa jest niższa niż dopuszczalne limity. Limity nie mogą przekroczyć 3,5 tony ładowności lub 6 ton maksymalnej dopuszczalnej masy w przypadku pojedynczych pojazdów silnikowych.”.

2.

Strona 57, art. 2 tiret siódme:

zamiast:

„—

„przyczepa”: drogowy pojazd do transportu rzeczy przeznaczony do bycia ciągnionym przez inne pojazdy drogowe,”,

powinno być:

„—

„przyczepa”: drogowy pojazd do transportu rzeczy przeznaczony do bycia ciągnionym przez drogowy pojazd transportowy,”.


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/47


Sprostowanie do decyzji 1786/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 września 2002 r. przyjmującej program działań wspólnotowych w dziedzinie zdrowia publicznego (2003–2008)

( Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich L 271 z dnia 9 października 2002 r. )

(Polskie wydanie specjalne, rozdział 15, tom 07, str. 173)

W całym tekście z odpowiednim dostosowaniem formy gramatycznej:

zamiast:

„wyznacznik”,

powinno być:

„uwarunkowanie”.


22.8.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 217/48


Sprostowanie do decyzji Rady 1999/435/WE z dnia 20 maja 1999 r. dotyczącej definicji dorobku Schengen do celów określenia, zgodnie ze stosownymi postanowieniami Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską i Traktatu o Unii Europejskiej, podstawy prawnej dla każdego z postanowień lub decyzji stanowiących dorobek Schengen

( Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich L 176 z dnia 10 lipca 1999 r. )

(Polskie wydanie specjalne, rozdział 19, tom 01, str. 136)

1)

Strona 137, art. 2 lit. b):

zamiast:

„b)

postanowienia protokołów i porozumień o przystąpieniu do Układu z Schengen oraz do Konwencji z Schengen z Republiką Włoską (podpisanych w Paryżu dnia 27 listopada 1990 r.), Królestwem Hiszpanii i Republiką Portugalską (podpisanych w Bonn dnia 25 czerwca 1991 r.), Republiką Grecką (podpisanych w Madrycie dnia 6 listopada 1992 r.), Republiką Austrii (podpisanych w Brukseli dnia 28 kwietnia 1995 r.) oraz Królestwem Danii, Republiką Finlandii i Królestwem Szwecji (podpisanych w Luksemburgu dnia 19 grudnia 1996 r.), które wymienione zostały w załączniku B część 2;”,

powinno być:

„b)

postanowienia protokołów i umów w sprawie przystąpienia do Układu z Schengen oraz do Konwencji z Schengen z Republiką Włoską (podpisanych w Paryżu dnia 27 listopada 1990 r.), Królestwem Hiszpanii i Republiką Portugalską (podpisanych w Bonn dnia 25 czerwca 1991 r.), Republiką Grecką (podpisanych w Madrycie dnia 6 listopada 1992 r.), Republiką Austrii (podpisanych w Brukseli dnia 28 kwietnia 1995 r.) oraz Królestwem Danii, Republiką Finlandii i Królestwem Szwecji (podpisanych w Luksemburgu dnia 19 grudnia 1996 r.), które wymienione zostały w załączniku B część 2;”.

2)

Strona 143, załącznik A, tabela zatytułowana „Deklaracje”, kolumna druga, wiersz 25:

zamiast:

„Wykaz władz centralnych właściwych w sprawach związanych z narodową częścią SIS”,

powinno być:

„Wykaz władz centralnych właściwych w sprawach związanych z krajowym modułem SIS”.

3)

Strona 143, załącznik A, tabela zatytułowana „Deklaracje”, kolumna druga, wiersz 26:

zamiast:

„Porywanie nieletnich”,

powinno być:

„Uprowadzanie małoletnich”.

4)

Strona 151, załącznik B, tabela zatytułowana „Deklaracje Komitetu Wykonawczego”, kolumna druga, wiersz 23:

zamiast:

„Wykaz władz centralnych właściwych w sprawach związanych z narodową częścią SIS”,

powinno być:

„Wykaz władz centralnych właściwych w sprawach związanych z krajowym modułem SIS”.