I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

10.7.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/5

DECYZJA KOMISJI

z dnia 25 czerwca 2007 r.

w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Włochy na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

(2007/475/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (1), w szczególności jej art. 3a ust. 2,

uwzględniając opinię Komitetu ustanowionego zgodnie z art. 23a dyrektywy 89/552/EWG,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Pismem z dnia 10 maja 1999 r. Włochy powiadomiły Komisję o środkach przyjętych w dniu 9 marca 1999 r. zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG.

(2)	Komisja zweryfikowała, w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia, zgodność tychże środków z prawem wspólnotowym, w szczególności w zakresie proporcjonalności środków oraz przejrzystości procedury konsultacji krajowych.

(3)	W swojej analizie Komisja wzięła pod uwagę dostępne dane dotyczące sytuacji w dziedzinie mediów we Włoszech.

(4)	Lista wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa włączona do środków przyjętych przez Włochy została sporządzona w sposób jasny i przejrzysty.

(5)

Komisja została przekonana, że wydarzenia wymienione w środkach przyjętych przez Włochy spełniają przynajmniej dwa z następujących kryteriów uznawanych za rzetelne wskaźniki znaczenia wydarzenia dla społeczeństwa: i) szczególny powszechny oddźwięk w państwie członkowskim, a nie tylko znaczenie dla tych, którzy zazwyczaj śledzą dany sport lub aktywność; ii) ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa państwa członkowskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową; iii) uczestnictwo drużyny narodowej w danym wydarzeniu w kontekście zawodów lub turnieju o znaczeniu międzynarodowym oraz iv) fakt, że wydarzenie było tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnym programie telewizyjnym i zyskiwało dużą widownię telewizyjną.

(6)

Szereg wydarzeń wymienionych w ramach środków przyjętych przez Włochy, w tym letnie i zimowe Igrzyska Olimpijskie, Mistrzostwa Świata i Mistrzostwa Europy w piłce nożnej, w których uczestniczy reprezentacja narodowa Włoch, jak również finały tych turniejów, stanowią wydarzenia kategorii tradycyjnie uznawanej za mającą doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, wymienione wprost w motywie 18 dyrektywy 97/36/WE. Wydarzenia te mają szczególny powszechny oddźwięk we Włoszech, ponieważ są popularne wśród szerokiej publiczności, a nie tylko tych osób, które zazwyczaj śledzą wydarzenia sportowe. Ponadto mają one powszechnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa włoskiego, zważywszy na ich ważny wkład w budowanie porozumienia między narodami i znaczenie sportu dla społeczeństwa włoskiego jako całości i dla dumy narodowej, ponieważ stanowią okazję do odnoszenia przez czołowych włoskich sportowców sukcesów w tych najważniejszych międzynarodowych zawodach.

(7)

Inne wymienione zawody w piłce nożnej mają szczególny powszechny oddźwięk we Włoszech i mają powszechnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa włoskiego, zważywszy na znaczenie piłki nożnej dla społeczeństwa włoskiego jako całości i dla dumy narodowej, ponieważ stanowią okazję do odnoszenia przez włoskie zespoły sukcesów w najważniejszych meczach piłki nożnej, przyciągających uwagę publiczności międzynarodowej.

(8)

Wyścig Giro d’Italia ma szczególny powszechny oddźwięk we Włoszech i ma powszechnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa włoskiego jako czynnik wzmacniający narodową tożsamość kulturową, nie tylko z uwagi na jego znaczenie jako wydarzenia sportowego najwyższej klasy, ale także jako okazji do promowania Włoch jako kraju.

(9)	Szczególny powszechny oddźwięk we Włoszech i powszechnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe zawodów Grand Prix Włoch Formuły 1 dla społeczeństwa włoskiego wynika ze znaczących sukcesów włoskich samochodów w wyścigach Formuły 1.

(10)	Festiwal Piosenki Włoskiej w San Remo ma szczególny powszechny oddźwięk we Włoszech i powszechnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla włoskiej tradycji kulturowej jako wydarzenie „kultury popularnej” stanowiące element włoskiej tradycji kulturowej.

(11)

Środki przyjęte przez Włochy wydają się być proporcjonalne w stopniu uzasadniającym odstępstwo od fundamentalnej, zapisanej w Traktacie WE zasady swobody świadczenia usług, z uwagi na ważny interes publiczny, jakim jest zapewnienie szerokiego publicznego dostępu do transmisji wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa.

(12)

Środki przyjęte przez Włochy są zgodne z zasadami WE dotyczącymi konkurencji w tym sensie, że definicja nadawców wyłonionych do transmisji wymienionych wydarzeń jest oparta na obiektywnych kryteriach, które pozwalają na rzeczywistą i potencjalną konkurencję w zakresie zdobycia praw do transmisji tych wydarzeń. Ponadto liczba wymienionych wydarzeń nie jest nieproporcjonalna w stopniu, który mógłby zakłócić konkurencję na rynku odbiorców końcowych telewizji ogólnodostępnej i telewizji płatnej.

(13)

Po powiadomieniu przez Komisję innych państw członkowskich o środkach przyjętych przez Włochy i konsultacji z Komitetem ustanowionym na mocy art. 23a dyrektywy 89/552/EWG, Dyrektor Generalny ds. Edukacji i Kultury poinformował Włochy pismem z dnia 5 lipca 1999 r., że Komisja Europejska nie zamierza kwestionować środków, o których została powiadomiona.

(14)	W dniu 7 września 1999 r. Komisja została powiadomiona o zmianie środków przyjętych przez Włochy. Zmiana ta nie dotyczyła wykazu wydarzeń.

(15)	Środki przyjęte przez Włochy zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich seria C (2) zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG. Sprostowanie do tej publikacji zostało następnie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich seria C (3).

(16)

Z wyroku Sądu Pierwszej Instancji w sprawie T-33/01, Infront WM przeciwko Komisji, wynika, że deklaracja, iż środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG są zgodne z prawem wspólnotowym, stanowi decyzję w rozumieniu art. 249 Traktatu WE, która musi w związku z tym zostać przyjęta przez Komisję. W związku z powyższym konieczne jest stwierdzenie na mocy niniejszej decyzji, że środki zgłoszone przez Włochy są zgodne z prawem wspólnotowym. Środki określone w załączniku do niniejszej decyzji winny zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG, o których Włochy powiadomiły Komisję w dniu 10 maja 1999 r., opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich C 277 z dnia 30 września 1999 r. (sprostowanie w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich C 208 z dnia 26 lipca 2001 r.), są zgodne z prawem wspólnotowym.

Artykuł 2

Środki określone w załączniku do niniejszej decyzji zostaną opublikowane w Dzienniku Urzędowym zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 2007 r.

W imieniu Komisji

Viviane REDING

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60).

(2) Dz.U. C 277 z 30.9.1999, str. 3.

(3) Dz.U. C 208 z 26.7.2001, str. 27.

ZAŁĄCZNIK

Publikacja na mocy art. 3a ust. 2 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

Środki przyjęte przez Włochy, które mają zostać opublikowane zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG, zostały określone w następujących wyciągach z decyzji nr 8/1999 Urzędu ds. Komunikacji z dnia 9 marca 1999 r., zmienionej decyzją Urzędu nr 172/1999 z dnia 28 lipca 1999 r.

„Artykuł 1

1. Niniejsza decyzja dotyczy transmitowania w telewizji wydarzeń uznawanych za mające doniosłe znaczenie dla społeczeństwa.

2. »Wydarzenie o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa« oznacza wydarzenie o sportowym charakterze lub wydarzenie nie mające takiego charakteru, które spełnia przynajmniej dwa z czterech poniższych kryteriów:

(a)	wydarzenie oraz jego wynik budzą wyjątkowe i ogólne zainteresowanie we Włoszech i są przedmiotem zainteresowania osób innych niż te, które zwykle oglądają tego typu wydarzenia w telewizji;

(b)	wydarzenie cieszy się ogólnym uznaniem ogółu społeczeństwa, ma doniosłe znaczenie kulturowe i wzmacnia włoską tożsamość kulturową;

(c)	w wydarzeniu bierze udział reprezentacja narodowa w danej dyscyplinie sportowej, a wydarzenie odbywa się w ramach ważnych rozgrywek międzynarodowych;

(d)	transmisje z tego wydarzenia były tradycyjnie nadawane w ogólnodostępnej telewizji i cieszyły się wysoką oglądalnością we Włoszech.

Artykuł 2

1. Urząd sporządził następującą listę wydarzeń uznawanych za mające doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, które nie mogą być rozpowszechniane przez nadawców telewizyjnych, podlegających jurysdykcji Włoch na zasadzie wyłączności i w zakodowanej postaci, co ma na celu umożliwienie znaczącej części (ponad 90 %) społeczeństwa włoskiego oglądanie tych wydarzeń w telewizji bezpłatnej bez ponoszenia dodatkowych kosztów z tytułu nabycia sprzętu technicznego:

(a)	letnie i zimowe Igrzyska Olimpijskie;

(b)	finały Mistrzostw Świata w piłce nożnej oraz wszystkie mecze w ramach tej imprezy z udziałem narodowej reprezentacji Włoch;

(c)	finały Mistrzostw Europy w piłce nożnej oraz wszystkie mecze w ramach tej imprezy z udziałem narodowej reprezentacji Włoch;

(d)	wszystkie mecze z udziałem narodowej reprezentacji Włoch zarówno w kraju, jak i za granicą w oficjalnych zawodach;

(e)	finały i półfinały Ligi Mistrzów oraz Pucharu UEFA z udziałem drużyny włoskiej;

(f)	wyścig kolarski Giro d'Italia;

(g)	Grand Prix Włoch Formuły 1;

(h)	Festiwal Piosenki Włoskiej w San Remo.

2. Z wydarzeń, o których mowa w ust. 1 lit. b) i c) powyżej, przeprowadza się pełną bezpośrednią transmisję. W odniesieniu do pozostałych wydarzeń nadawcy mają swobodę podjęcia decyzji dotyczących uzgodnień na temat rozpowszechniania w niekodowanej postaci.”

10.7.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/8

DECYZJA KOMISJI

z dnia 25 czerwca 2007 r.

w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Niemcy na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

(2007/476/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając opinię Komitetu ustanowionego zgodnie z art. 23a dyrektywy 89/552/EWG,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Pismem z dnia 28 kwietnia 1999 r. Niemcy powiadomiły Komisję o środkach przyjmowanych zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG.

(2)	Komisja zweryfikowała, w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia, zgodność tychże środków z prawem wspólnotowym, w szczególności w zakresie proporcjonalności środków oraz przejrzystości procedury konsultacji krajowych.

(3)	W swojej analizie Komisja wzięła pod uwagę dostępne dane dotyczące sytuacji w dziedzinie mediów w Niemczech.

(4)	Lista wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa włączona do środków przyjętych przez Niemcy została sporządzona w sposób jasny i przejrzysty.

(5)

Komisja została przekonana, że wydarzenia wymienione w środkach przyjętych przez Niemcy spełniają przynajmniej dwa z następujących kryteriów uznawanych za rzetelne wskaźniki znaczenia wydarzenia dla społeczeństwa: i) szczególny powszechny oddźwięk w państwie członkowskim, a nie tylko znaczenie dla tych, którzy zazwyczaj śledzą dany sport lub aktywność; ii) ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa państwa członkowskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową; iii) uczestnictwo drużyny narodowej w danym wydarzeniu w kontekście zawodów lub turnieju o znaczeniu międzynarodowym oraz iv) fakt, że wydarzenie było tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnym programie telewizyjnym i zyskiwało dużą widownię telewizyjną.

(6)

Znaczna liczba wydarzeń wymienionych w ramach środków przyjętych przez Niemcy, w tym letnie i zimowe igrzyska olimpijskie, wszystkie mecze mistrzostw Europy i mistrzostw świata w piłce nożnej, w których uczestniczyła reprezentacja narodowa Niemiec, jak również mecz inauguracyjny, półfinały i finały tych turniejów, stanowi wydarzenia kategorii tradycyjnie uznawanej za mającą doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, wymienione wprost w motywie 18 dyrektywy 97/36/WE. Wydarzenia te mają szczególny powszechny oddźwięk w Niemczech, ponieważ są szczególnie popularne wśród szerokiej publiczności, a nie tylko tych osób, które zazwyczaj śledzą wydarzenia sportowe.

(7)

Szczególna uwaga zwracana, nawet w prasie niespecjalistycznej, na pozostałe wymienione wydarzenia, w tym półfinały i finały Pucharu Niemiec w piłce nożnej, mecze niemieckiej reprezentacji narodowej w piłce nożnej rozgrywane w kraju i za granicą oraz finały wszelkich europejskich rozgrywek klubowych w piłce nożnej (Liga Mistrzów, Puchar UEFA), w których udział biorą kluby niemieckie, potwierdza ich szczególny powszechny oddźwięk w Niemczech.

(8)

Wymienione wydarzenia mają powszechnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa niemieckiego z uwagi na ich ważny wkład w budowanie porozumienia między narodami, jak również ze względu na znaczenie sportu dla społeczeństwa Niemiec jako całości i dla dumy narodowej, ponieważ stwarzają one dla czołowych niemieckich sportowców okazję do odnoszenia sukcesów w tych najważniejszych zawodach międzynarodowych.

(9)

Środki przyjęte przez Niemcy wydają się być proporcjonalne w stopniu uzasadniającym odstępstwo od fundamentalnej, zapisanej w Traktacie WE zasady swobody świadczenia usług, z uwagi na ważny interes publiczny, jakim jest zapewnienie szerokiego publicznego dostępu do transmisji wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa.

(10)

Środki przyjęte przez Niemcy są zgodne z zasadami WE dotyczącymi konkurencji w tym sensie, że definicja nadawców wyłonionych do transmisji wymienionych wydarzeń jest oparta na obiektywnych kryteriach, które pozwalają na rzeczywistą i potencjalną konkurencję w zakresie zdobycia praw do transmisji tych wydarzeń. Ponadto liczba wymienionych wydarzeń nie jest nieproporcjonalna w stopniu, który mógłby zakłócić konkurencję na rynku odbiorców końcowych telewizji ogólnodostępnej i telewizji płatnej.

(11)

Po powiadomieniu przez Komisję innych państw członkowskich o środkach przyjętych przez Niemcy i konsultacji z Komitetem ustanowionym na mocy art. 23a dyrektywy 89/552/EWG, Dyrektor Generalny ds. Edukacji i Kultury poinformował Niemcy pismem z dnia 2 lipca 1999 r., że Komisja Europejska nie zamierza kwestionować środków, o których została powiadomiona.

(12)

Środki przyjęte przez Niemcy weszły w życie z dniem 1 kwietnia 2000 r. Środki ostateczne różniły się od środków określonych w powiadomieniu z roku 1999 pod tym względem, że z listy wydarzeń skreślono jedno, a mianowicie „Puchar Zdobywców Pucharów”, ponieważ turniej przestał być organizowany po ostatniej rundzie, która miała miejsce na przełomie 1998 i 1999 r.

(13)	Środki te zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich seria C (2) zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG.

(14)

Z wyroku Sądu Pierwszej Instancji w sprawie T-33/01, Infront WM przeciwko Komisji, wynika, że deklaracja, iż środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG są zgodne z prawem wspólnotowym, stanowi decyzję w rozumieniu art. 249 Traktatu WE, która musi w związku z tym zostać przyjęta przez Komisję. W związku z powyższym konieczne jest stwierdzenie na mocy niniejszej decyzji, że środki zgłoszone przez Niemcy są zgodne z prawem wspólnotowym. Środki przyjęte ostatecznie przez Niemcy i określone w załączniku do niniejszej decyzji powinny zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG, o których Niemcy powiadomiły Komisję w dniu 28 kwietnia 1999 r., opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich C 277 z dnia 29 września 2000 r., są zgodne z prawem wspólnotowym.

Artykuł 2

Środki przyjęte ostatecznie przez Niemcy i określone w załączniku do niniejszej decyzji zostaną opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 2007 r.

W imieniu Komisji

Viviane REDING

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60).

(2) Dz.U. C 277 z 29.9.2000, str. 4.

ZAŁĄCZNIK

Środki przyjęte przez Niemcy, które mają zostać opublikowane zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG z dnia 3 października 1989, zostały określone w następujących fragmentach art. 5a Międzypaństwowego traktatu o działalności transmisyjnej, zmienionego przez Czwarty zmieniający międzypaństwowy traktat o działalności transmisyjnej:

„Artykuł 5a

Nadawanie transmisji z ważnych wydarzeń

1. W Republice Federalnej Niemiec wydarzenia o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa (ważne wydarzenia) mogą być nadawane w postaci zakodowanej w płatnej telewizji tylko wówczas, gdy nadawca lub strona trzecia umożliwi, na odpowiednich warunkach, nadanie wydarzenia w tym samym czasie na bezpłatnym i ogólnodostępnym kanale telewizyjnym lub – w przypadku gdy nie jest to możliwe z uwagi na fakt, iż poszczególne wydarzenia odbywają się równolegle – nadanie go z niewielkim opóźnieniem. Jeśli strony nie dojdą do porozumienia w kwestii odpowiednich warunków, strony są zobowiązane do przyjęcia rozstrzygnięcia arbitrażowego na mocy sekcji 1025 i nast. kodeksu postępowania cywilnego w odpowiednim czasie przed datą wydarzenia. W przypadku gdy strony nie są w stanie dojść do porozumienia co do procedury postępowania arbitrażowego z przyczyn, które muszą zostać uzasadnione przez nadawcę telewizyjnego lub przez stronę trzecią, uznaje się, że transmisja określona w ust. 1 nie została umożliwiona na odpowiednich warunkach. Za ogólnie dostępne mogą zostać uznane wyłącznie te kanały, które mogą być odbierane przez ponad dwie trzecie wszystkich gospodarstw domowych.

2. Dla celów powyższych postanowień określa się następujące ważne wydarzenia:

1.	letnie i zimowe igrzyska olimpijskie;

2.	wszystkie mecze mistrzostw Europy i mistrzostw świata w piłce nożnej z udziałem narodowej reprezentacji Niemiec, jak również mecz inauguracyjny, półfinały i finały rozgrywane w ramach tych imprez, niezależnie od tego, czy bierze w nich udział reprezentacja Niemiec;

3.	półfinały i finały Pucharu Niemiec w piłce nożnej;

4.	mecze z udziałem narodowej reprezentacji Niemiec w piłce nożnej zarówno w kraju, jak i za granicą;

5.	finały dowolnych europejskich rozgrywek klubowych w piłce nożnej (Liga Mistrzów, Puchar UEFA) z udziałem niemieckich klubów piłkarskich.

W przypadku gdy na ważne wydarzenie składa się więcej niż jedno odrębne wydarzenie, każde z nich uznaje się za ważne wydarzenie. Włączenie lub wyłączenie wydarzeń do niniejszych przepisów jest możliwe wyłącznie na podstawie porozumienia zawartego przez wszystkie kraje związkowe.”.

10.7.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/11

DECYZJA KOMISJI

z dnia 25 czerwca 2007 r.

w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Austrię na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

(2007/477/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając opinię Komitetu ustanowionego zgodnie z art. 23a dyrektywy 89/552/EWG,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Pismem z dnia 12 marca 2001 r. Austria powiadomiła Komisję o środkach przyjmowanych zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG.

(2)	Komisja zweryfikowała, w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia, zgodność tychże środków z prawem wspólnotowym, w szczególności w zakresie proporcjonalności środków oraz przejrzystości procedury konsultacji krajowych.

(3)	W swojej analizie Komisja wzięła pod uwagę dostępne dane dotyczące sytuacji w dziedzinie mediów w Austrii.

(4)	Lista wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, włączona do środków przyjętych przez Austrię, została sporządzona w sposób jasny i przejrzysty i po przeprowadzeniu w Austrii szerokich konsultacji.

(5)

Komisja została przekonana, że wydarzenia wymienione w środkach przyjętych przez Austrię spełniają przynajmniej dwa z następujących kryteriów uznawanych za rzetelne wskaźniki znaczenia wydarzenia dla społeczeństwa: i) szczególny powszechny oddźwięk w państwie członkowskim, a nie tylko znaczenie dla tych, którzy zazwyczaj śledzą dany sport lub aktywność; ii) ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa państwa członkowskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową; iii) uczestnictwo drużyny narodowej w danym wydarzeniu w kontekście zawodów lub turnieju o znaczeniu międzynarodowym oraz iv) fakt, że wydarzenie było tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnym programie telewizyjnym i zyskiwało dużą widownię telewizyjną.

(6)

Szereg wydarzeń wymienionych w ramach środków przyjętych przez Austrię, w tym letnie i zimowe Igrzyska Olimpijskie, Mistrzostwa Świata i Mistrzostwa Europy w piłce nożnej, w których uczestniczy reprezentacja narodowa Austrii, jak również mecze inauguracyjne, półfinały i finały tych turniejów (drużyny męskie), stanowią wydarzenia kategorii tradycyjnie uznawanej za mającą doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, wymienione wprost w motywie 18 dyrektywy 97/36/WE. Wydarzenia te mają szczególny powszechny oddźwięk w Austrii, ponieważ są popularne wśród szerokiej publiczności, a nie tylko tych osób, które zazwyczaj śledzą wydarzenia sportowe.

(7)	Finał Pucharu Austrii w piłce nożnej ma szczególny powszechny oddźwięk w Austrii, ponieważ piłka nożna jest najpopularniejszym sportem w tym państwie członkowskim.

(8)

Mistrzostwa Świata FIS w Narciarstwie Alpejskim oraz Mistrzostwa Świata FIS w Narciarstwie Klasycznym mają szczególny powszechny oddźwięk w Austrii, zważywszy na fakt, że narciarstwo jest bardzo popularnym sportem stanowiącym część ogólnego szkolnego wychowania sportowego w tym państwie członkowskim. Ponadto szczególne znaczenie kulturowe tych wydarzeń jako czynnika wzmacniającego austriacką tożsamość narodową wynika z sukcesów austriackich uczestników tych zawodów oraz znaczenia turystyki narciarskiej w Austrii.

(9)	Koncert Noworoczny Filharmoników Wiedeńskich ma szczególne znaczenie kulturowe jako kluczowy element austriackiej tożsamości narodowej z uwagi na wyjątkowo wysoką jakość tego wydarzenia kulturalnego i fakt, że przyciąga ono bardzo dużą światową widownię.

(10)

Bal w Operze Wiedeńskiej ma szczególny powszechny oddźwięk w Austrii jako wydarzenie „kultury popularnej” i jest symbolem sezonu balowego o szczególnym znaczeniu w austriackiej tradycji kulturowej. Istotny wkład tego wydarzenia w światową reputację Opery Wiedeńskiej, związany z tym, że zazwyczaj uczestniczą w nim światowej sławy śpiewacy operowi, potwierdza jego szczególne znaczenie kulturowe dla Austrii.

(11)	Wymienione wydarzenia były tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnej telewizji i przyciągały szeroką widownię telewizyjną.

(12)

Środki przyjęte przez Austrię wydają się być proporcjonalne w stopniu uzasadniającym odstępstwo od fundamentalnej, zapisanej w Traktacie WE zasady swobody świadczenia usług, z uwagi na ważny interes publiczny, jakim jest zapewnienie szerokiego publicznego dostępu do transmisji wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa.

(13)

Środki przyjęte przez Austrię są zgodne z zasadami WE dotyczącymi konkurencji w tym sensie, że definicja nadawców wyłonionych do transmisji wymienionych wydarzeń jest oparta na obiektywnych kryteriach, które pozwalają na rzeczywistą i potencjalną konkurencję w zakresie zdobycia praw do transmisji tych wydarzeń. Ponadto, liczba wymienionych wydarzeń nie jest nieproporcjonalna w stopniu, który mógłby zakłócić konkurencję na rynku odbiorców końcowych telewizji ogólnodostępnej i telewizji płatnej.

(14)

Po powiadomieniu przez Komisję innych państw członkowskich o środkach przyjętych przez Austrię i konsultacji z Komitetem ustanowionym na mocy art. 23a dyrektywy 89/552/EWG, Dyrektor Generalny ds. Edukacji i Kultury poinformował Austrię pismem z dnia 31 maja 2001 r., że Komisja Europejska nie zamierza kwestionować środków, o których została powiadomiona.

(15)	Środki przyjęte przez Austrię weszły w życie z dniem 1 października 2001 r.

(16)	Środki przyjęte przez Austrię zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich seria C (2) zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG.

(17)

Z wyroku Sądu Pierwszej Instancji w sprawie T-33/01, Infront WM przeciwko Komisji, wynika, że deklaracja, iż środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG są zgodne z prawem wspólnotowym, stanowi decyzję w rozumieniu art. 249 Traktatu WE, która musi w związku z tym zostać przyjęta przez Komisję. W związku z powyższym konieczne jest stwierdzenie na mocy niniejszej decyzji, że środki zgłoszone przez Austrię są zgodne z prawem wspólnotowym. Środki przyjęte ostatecznie przez Austrię i określone w załączniku do niniejszej decyzji winny zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG, o których Austria powiadomiła Komisję w dniu 12 marca 2001 r., opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich C 16 z dnia 19 stycznia 2002 r., są zgodne z prawem wspólnotowym.

Artykuł 2

Środki przyjęte ostatecznie przez Austrię i określone w załączniku do niniejszej decyzji zostaną opublikowane w Dzienniku Urzędowym zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 2007 r.

W imieniu Komisji

Viviane REDING

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60).

(2) Dz.U. C 16 z 19.1.2002, str. 8.

ZAŁĄCZNIK

Środki przyjęte przez Austrię, które mają zostać opublikowane zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG, zostały określone w następujących fragmentach Bundesgesetzblatt (Federalnego Dziennika Ustaw – I nr 85/2001 i II nr 305/2001):

„85. Ustawa Federalna o wykonywaniu wyłącznych praw do nadawania programów telewizyjnych (ustawa o wyłącznych prawach telewizyjnych (Fernseh-Exclusivrechtegesetz – FERG))

Izba Niższa Parlamentu (Nationalrat) uchwala, co następuje:

Artykuł I

§ 1.

(1)	Przepisy niniejszej ustawy stosuje się, z wyjątkiem § 5, tylko do nadawców telewizyjnych podlegających przepisom austriackiej ustawy o działalności transmisyjnej (Österreichischer Rundfunkgesetz – ORF-Gesetz), opublikowanej w Federalnym Dzienniku Ustaw (BGBl.) nr 379/1984, lub przepisom ustawy o telewizji prywatnej (Privatfernsehgesetz), BGBl. I nr 84/2001.
(2)	§ 3 nie stosuje się do praw do rozpowszechniania programów telewizyjnych nabytych przed wejściem niniejszej ustawy w życie, chyba że leżące u jej podstaw umowy zostały przedłużone po wejściu w życie ustawy.

§ 2. Dla celów niniejszej ustawy »wydarzenie o szczególnym znaczeniu dla społeczeństwa« oznacza tylko te wydarzenia, o których mowa w zarządzeniu wydanym na mocy § 4 niniejszej ustawy.

§ 3.

(1)	W przypadku, gdy nadawca telewizyjny nabył wyłączne prawa do nadania transmisji z wydarzenia, o którym mowa w zarządzeniu wydanym na mocy § 4 ustawy, jest zobowiązany zapewnić możliwość oglądania tego wydarzenia na kanale telewizyjnym ogólnodostępnym w Austrii przez przynajmniej 70 % osób opłacających abonament i odbiorców zwolnionych z opłat abonamentowych, zgodnie z ustaleniami zawartymi w zarządzeniu (całkowita lub częściowa transmisja bezpośrednia lub nadanie z opóźnieniem). Dla celów niniejszego punktu nadawanie uznaje się za »opóźnione« w przypadku, gdy między początkiem wydarzenia a rozpoczęciem transmisji upłynie nie więcej niż 24 godziny.
(2)	Dla celów niniejszej ustawy »ogólnodostępne kanały telewizyjne« oznaczają kanały, które widzowie mogą odbierać bez jakichkolwiek dodatkowych lub regularnie wnoszonych opłat z tytułu korzystania ze sprzętu technicznego służącego do odkodowywania. W rozumieniu niniejszego punktu termin »dodatkowe opłaty« nie obejmuje opłaty abonamentowej (§ 2 ustawy o opłatach abonamentowych (Rundfunkgebührengesetz – RGG)), opłaty programowej (§ 20 RFG), opłaty za podłączenie do sieci kablowej oraz stałej opłaty płatnej na rzecz operatora sieci kablowej.
(3)	Zobowiązanie, o którym mowa w pkt 1, zostaje uznane za wypełnione, jeśli zostaną przedstawione dowody, że nadawca telewizyjny podjął wszelkie działania, jakich w uzasadniony sposób można było od niego oczekiwać w normalnych warunkach rynkowych, w celu zapewnienia możliwości oglądania wydarzenia, o którym mowa w pkt 1, na ogólnodostępnych kanałach telewizyjnych. Nadawca telewizyjny w celu osiągnięcia polubownego rozstrzygnięcia co do przedmiotu takich warunków może przedłożyć sprawę do Federalnego Senatu ds. Komunikacji (Bundeskommunikationssenat). Federalny Senat ds. Komunikacji zaangażuje wszelkie strony do podjęcia wysiłków w celu osiągnięcia porozumienia i sporządzi pisemny protokół z negocjacji i ich wyniku.
(4)	W przypadku nieosiągnięcia porozumienia, Federalny Senat ds. Komunikacji, na wniosek jednego z zainteresowanych nadawców telewizyjnych, podejmuje decyzję, czy dany nadawca w odpowiedni sposób wywiązał się ze zobowiązań określonych w pkt 1 i 3. W przypadku, gdy nadawca nie wywiązał się w odpowiedni sposób z tych zobowiązań, Federalny Senat ds. Komunikacji przejmuje rolę nadawcy przy ustalaniu, co oznaczają »normalne warunki rynkowe«, o których mowa w pkt 3. W szczególności Federalny Senat ds. Komunikacji ustala odpowiednią cenę rynkową za przyznanie praw do transmisji.
(5)	Przeciwko nadawcy telewizyjnemu, który nie wywiązał się w odpowiedni sposób ze zobowiązań określonych w pkt 1, można wystąpić o odszkodowanie w postępowaniu cywilnym. Roszczenie o odszkodowanie obejmuje także odszkodowanie za utratę zysków.
(6)	Postępowanie o odszkodowanie jest dozwolone wyłącznie po wydaniu decyzji, o której mowa w pkt 4. Nie uchybiając postanowieniom pkt 7, sąd oraz strony postępowania, o których mowa w pkt 4, obowiązuje orzeczenie, od którego nie ma możliwości wniesienia odwołania.
(7)	W przypadku, gdy w ramach postępowania, o którym mowa w pkt 6, sąd uzna decyzję za niezgodną z prawem, sąd zawiesza postępowanie i wnosi skargę do Najwyższego Sądu Administracyjnego (Verwaltungsgerichtshof – VwGH) na mocy art. 131 ust. 2 Konstytucji Federalnej (B-VG), wnosząc o wydanie wyroku deklaratoryjnego potwierdzającego niezgodność decyzji z prawem. Po wydaniu wyroku przez Najwyższy Sąd Administracyjny, sąd kontynuuje postępowanie i orzeka w sprawie sporu zgodnie z opinią prawną Najwyższego Sądu Administracyjnego.

§ 4.

(1)

Rząd Federalny określi, w formie zarządzenia, które z wydarzeń, o których mowa w § 2, mają szczególne znaczenie dla społeczeństwa Austrii. Zarządzenie obejmuje tylko te wydarzenia, które spełniają przynajmniej dwa z poniższych kryteriów:

1.	wydarzenie już przyciąga szeroką uwagę w Austrii, szczególnie ze względu na doniesienia w mediach;

2.	wydarzenie jest wyrazem austriackiej tożsamości kulturowej, artystycznej lub społecznej;

3.	wydarzenie – szczególnie z uwagi na biorących w nim udział czołowych sportowców austriackich – jest wydarzeniem sportowym o szczególnym znaczeniu dla kraju lub przyciąga uwagę szerokiej widowni w Austrii ze względu na swoje międzynarodowe znaczenie;

4.	transmisje z wydarzenia były uprzednio nadawane w ogólnodostępnej telewizji.

(2)

Zarządzenie określa, czy wydarzenie pokazywane w ogólnodostępnej telewizji ma być transmitowane bezpośrednio, czy nadane z opóźnieniem, oraz czy nadane ma być w całości, czy tylko w części. Wydarzenie jest transmitowane w sposób bezpośredni i w całości, o ile nie istnieją obiektywne przyczyny (np. różne strefy czasowe, różne wydarzenia/części tego samego wydarzenia organizowane w tym samym czasie), dla których odstąpienie od takiego nadawania jest konieczne i właściwe.

(3)

Wydanie zarządzenia i wprowadzenie do niego poprawek zostanie poprzedzone konsultacjami z nadawcami telewizyjnymi, posiadaczami praw, przedstawicielami kręgów gospodarczych, konsumentami, pracownikami oraz osobami działającymi na polu kultury i sportu. Projekt zarządzenia zostanie opublikowany w dodatku urzędowym (Amtsblatt) do gazety Wiener Zeitung, a każdemu zostanie zapewniona możliwość przedstawienia komentarza w terminie ośmiu tygodni. Następnie projekt zostanie przekazany do Komisji Europejskiej. Zarządzenie może zostać wydane tylko wówczas, gdy w terminie trzech miesięcy od jego przedłożenia Komisji Europejskiej, Komisja Europejska nie wniesie żadnych zastrzeżeń co do jego wydania.

[…]

§ 6. Odpowiedzialność za nadzór nad przepisami niniejszej ustawy dotyczącymi kwestii prawnych spoczywa na Federalnym Senacie ds. Komunikacji w zakresie, w jakim przepisy te dotyczą nadawców telewizyjnych (§ 11 ustawy KommAustria (KOG), BGBl. I nr 32/2001).

§ 7.

(1)

Uznaje się, że osoba naruszająca zobowiązania na mocy:

1.	§ 3 pkt (1); lub […] popełniła wykroczenie administracyjne i podlega grzywnie w wysokości od 36 000 do 58 000 euro nakładanej przez Federalny Senat ds. Komunikacji.

(2)

W ramach procedury przewidzianej w pkt 1 Federalny Senat ds. Komunikacji przeprowadza przesłuchanie publiczne.

(3)

Federalny Senat ds. Komunikacji stosuje przepisy ustawy o ogólnych procedurach administracyjnych z 1991 r. (Allgemeine Verwaltungsverfahrensgesetz 1991) (BGBl. nr 51) oraz, w przypadkach przewidzianych w pkt 1, ustawy o karach administracyjnych z 1991 r. (Verwaltungsstrafgesetz 1991) (BGBl. nr 52).

(4)

W przypadku powtarzających się i poważnych naruszeń przepisów niniejszej ustawy przez nadawcę telewizyjnego (§ 2 pkt 1 ustawy o telewizji prywatnej, BGBl. I nr 84/2001), Federalny Senat ds. Komunikacji wszczyna postępowanie o cofnięcie koncesji lub zakaz nadawania za pośrednictwem sieci kablowych, jak przewidziano w § 63 ustawy o telewizji prywatnej.

[…]

§ 9.

(1)

Egzekwowanie przepisów niniejszej ustawy zostaje powierzone Rządowi Federalnemu w zakresie § 4 pkt 1, 2 oraz 3, ostatnie zdanie, Ministrowi Sprawiedliwości w zakresie § 3 pkt 5–7, oraz Kanclerzowi Federalnemu w zakresie wszystkich pozostałych przepisów.

(2)

Wymogi określone w pierwszym i drugim zdaniu § 4 pkt 3 mogą zostać pominięte w przypadku, gdy zarządzenie zostaje wydane po raz pierwszy po wejściu w życie niniejszej ustawy federalnej, jeśli, w ramach przygotowywania procedury powiadamiania na mocy art. 3a ust. 1 i 2 dyrektywy 89/552/EWG, zmienionej dyrektywą 97/36/WE, już wcześniej przeprowadzono konsultacje z zainteresowanymi stronami, a treść planowanego zarządzenia została ogłoszona publicznie w odpowiedni sposób w ramach tych konsultacji.

§ 10. Postanowienia § 1-4, § 6-9 oraz § 11 niniejszej ustawy stanowią transpozycję art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23), zmienionej dyrektywą 97/36/WE (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60).

[…]

§ 11. Niniejsza ustawa wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 2001 r.

KLESTIL

SCHÜSSEL”

„305. Zarządzenie w sprawie wydarzeń o szczególnym znaczeniu dla społeczeństwa

Na mocy § 4 pkt 1 ustawy federalnej o wykonywaniu wyłącznych praw do nadawania programów telewizyjnych (ustawa o wyłącznych prawach telewizyjnych (Fernseh-Exclusivrechtegesetz – FERG)), BGBl. I nr 85/2001, wydaje się następujące zarządzenie:

§ 1.

Wydarzeniami o szczególnym znaczeniu dla społeczeństwa są:

1.	letnie i zimowe Igrzyska Olimpijskie;

2.	mecze Mistrzostw Świata Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej (FIFA) w piłce nożnej (drużyny męskie) z udziałem narodowej reprezentacji Austrii, jak również mecz inauguracyjny, finały i półfinały Mistrzostw Świata w piłce nożnej (drużyny męskie);

3.	mecze Mistrzostw Europy w piłce nożnej (drużyny męskie) z udziałem narodowej reprezentacji Austrii, jak również mecz inauguracyjny, finały i półfinały Mistrzostw Europy w piłce nożnej (drużyny męskie);

4.	finały Pucharu Austrii w piłce nożnej;

5.	Mistrzostwa Świata FIS w narciarstwie alpejskim;

6.	Mistrzostwa Świata w narciarstwie klasycznym;

7.	Koncert Noworoczny Filharmoników Wiedeńskich;

8.	Bal w Operze Wiedeńskiej.

§ 2.

(1)	Nadawcy telewizyjni, którzy nabyli wyłączne prawa do nadania transmisji z wydarzeń, o których mowa w § 1, winni zapewnić możliwość oglądania tych wydarzeń bezpośrednio i w całości w ogólnodostępnej telewizji.

(2)

Dozwolone jest nadanie zarejestrowanej wersji wydarzeń lub nadanie częściowej transmisji z wydarzeń, o których mowa w § 1 pkt 1, 5, 6 oraz 8, jeśli:

1.	części jednego z wydarzeń, o których mowa w § 1, lub więcej niż jedno wydarzenie, o którym mowa w § 1, odbywają się w tym samym czasie; lub

2.	w przeszłości wydarzenie nie było nadawane w całości ze względu na jego długość.

§ 3.	Niniejsze zarządzenie wchodzi w życie z dniem 1 października 2001 r.

SCHÜSSEL – RIESS-PASSER – FERRERO-WALDNER – GEHRER – GRASSER — STRASSER – BÖHMDORFER – MOLTERER – HAUPT – FORSTINGER – BARTENSTEIN.”

10.7.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/17

DECYZJA KOMISJI

z dnia 25 czerwca 2007 r.

w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Irlandię na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

(2007/478/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając opinię Komitetu ustanowionego zgodnie z art. 23a dyrektywy 89/552/EWG,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Pismem z dnia 7 listopada 2002 r. Irlandia powiadomiła Komisję o środkach przyjmowanych zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG.

(2)	Komisja zweryfikowała, w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia, zgodność tychże środków z prawem wspólnotowym, w szczególności w zakresie proporcjonalności środków oraz przejrzystości procedury konsultacji krajowych.

(3)	W swojej analizie Komisja wzięła pod uwagę dostępne dane dotyczące sytuacji w dziedzinie mediów w Irlandii.

(4)	Lista wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa włączona do środków przyjętych przez Irlandię została sporządzona w sposób jasny i przejrzysty i po przeprowadzeniu w Irlandii szerokich konsultacji.

(5)

Komisja została przekonana, że wydarzenia wymienione w środkach przyjętych przez Irlandię spełniają przynajmniej dwa z następujących kryteriów uznawanych za rzetelne wskaźniki znaczenia wydarzenia dla społeczeństwa: i) szczególny powszechny oddźwięk w państwie członkowskim, a nie tylko znaczenie dla tych, którzy zazwyczaj śledzą dany sport lub aktywność; ii) ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa państwa członkowskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową; iii) uczestnictwo drużyny narodowej w danym wydarzeniu w kontekście zawodów lub turnieju o znaczeniu międzynarodowym oraz iv) fakt, że wydarzenie było tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnym programie telewizyjnym i zyskiwało dużą widownię telewizyjną.

(6)

Szereg wydarzeń wymienionych w ramach środków przyjętych przez Irlandię, w tym letnie Igrzyska Olimpijskie, mecze Mistrzostw Świata i Mistrzostw Europy w piłce nożnej, w których bierze udział reprezentacja narodowa Irlandii, jak również mecze inauguracyjne, półfinały i finały tych turniejów, stanowią wydarzenia kategorii tradycyjnie uznawanej za mającą doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, wymienione wprost w motywie 18 dyrektywy 97/36/WE. Wydarzenia te mają szczególny powszechny oddźwięk w Irlandii, ponieważ są szczególnie popularne wśród szerokiej publiczności, a nie tylko wśród tych osób, które zazwyczaj śledzą wydarzenia sportowe. Ponadto udział Irlandii w Mistrzostwach Świata i w Mistrzostwach Europy ma ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe jako czynnik wzmacniający irlandzką tożsamość kulturową. Wydarzenia te ogniskują uwagę społeczeństwa jako takie, pomagając tworzyć poczucie tożsamości narodowej i dumy z bycia Irlandczykiem.

(7)	Krajowe i zagraniczne mecze kwalifikacyjne reprezentacji Irlandii w ramach Mistrzostw Europy w piłce nożnej i Mistrzostw Świata FIFA mają szczególny powszechny oddźwięk w Irlandii, wykraczający szeroko poza krąg osób zwyczajowo śledzących ten sport.

(8)	Futbol gaelicki i hurling to szczególne irlandzkie sporty. Z tego względu ogólnokrajowe finały rozgrywek futbolu gaelickiego i hurlingu mają ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa irlandzkiego jako czynnik wzmacniający narodową tożsamość kulturową.

(9)

W Irlandii w całym kraju w sposób zorganizowany gra się w rugby. Z tego względu mecze reprezentacji Irlandii w finałach Pucharu Sześciu Narodów w rugby oraz Pucharu Świata w rugby mają szczególny powszechny oddźwięk w Irlandii. Mecze reprezentacji Irlandii w finałach Pucharu Świata w rugby związane są z uczestnictwem reprezentacji narodowej w ważnych zawodach międzynarodowych, a przez to mają znaczący wpływ na irlandzką tożsamość narodową.

(10)

Szczególny powszechny oddźwięk wymienionych wyścigów konnych i sportów jeździeckich w Irlandii wynika z doniosłego wpływu irlandzkiej branży konnej na wspólnoty wiejskie w kraju. Irish Grand National i Irish Derby są najważniejszymi wyścigami konnymi w Irlandii. Zważywszy na znaczenie wyścigów konnych dla turystyki i międzynarodowej reputacji Irlandii, wydarzenia te mają ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa Irlandii jako czynnik wzmacniający narodową tożsamość kulturową. Wyścigi konne Nations Cup podczas wystawy koni Dublin Horse Show mają również szczególne znaczenie kulturowe, ponieważ promują dyscyplinę skoków przez przeszkody i przyciągają najlepsze drużyny w tej dyscyplinie.

(11)	Wymienione wydarzenia były tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnej telewizji i przyciągały szeroką widownię telewizyjną w Irlandii.

(12)

Środki przyjęte przez Irlandię wydają się być proporcjonalne w stopniu uzasadniającym odstępstwo od fundamentalnej, zapisanej w Traktacie WE zasady swobody świadczenia usług, z uwagi na ważny interes publiczny, jakim jest zapewnienie szerokiego publicznego dostępu do transmisji wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa.

(13)

Środki przyjęte przez Irlandię są zgodne z zasadami WE dotyczącymi konkurencji w tym sensie, że definicja nadawców wyłonionych do transmisji wymienionych wydarzeń jest oparta na obiektywnych kryteriach, które pozwalają na rzeczywistą i potencjalną konkurencję w zakresie zdobycia praw do transmisji tych wydarzeń. Ponadto liczba wymienionych wydarzeń nie jest nieproporcjonalna w stopniu, który mógłby zakłócić konkurencję na rynku odbiorców końcowych telewizji ogólnodostępnej i telewizji płatnej.

(14)

Po powiadomieniu przez Komisję innych państw członkowskich o środkach przyjętych przez Irlandię i konsultacji z Komitetem ustanowionym na mocy art. 23a dyrektywy 89/552/EWG, Dyrektor Generalny ds. Edukacji i Kultury poinformował Irlandię pismem z dnia 10 lutego 2003 r., że Komisja Europejska nie zamierza kwestionować środków, o których została powiadomiona.

(15)	Środki zostały przyjęte przez Irlandię w dniu 13 marca 2003 r.

(16)	Środki te zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej seria C (2) zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG, zmienionej dyrektywą 97/36/WE.

(17)

Z wyroku Sądu Pierwszej Instancji w sprawie T-33/01, Infront WM przeciwko Komisji, wynika, że deklaracja, iż środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG są zgodne z prawem wspólnotowym, stanowi decyzję w rozumieniu art. 249 Traktatu WE, która musi w związku z tym zostać przyjęta przez Komisję. W związku z powyższym konieczne jest stwierdzenie na mocy niniejszej decyzji, że środki zgłoszone przez Irlandię są zgodne z prawem wspólnotowym. Środki przyjęte ostatecznie przez Irlandię i określone w załączniku do niniejszej decyzji powinny zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG, o których Irlandia powiadomiła Komisję w dniu 7 listopada 2002 r., opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich C 100 z dnia 26 kwietnia 2003 r., są zgodne z prawem wspólnotowym.

Artykuł 2

Środki przyjęte ostatecznie przez Irlandię i określone w załączniku do niniejszej decyzji zostaną opublikowane w Dzienniku Urzędowym zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 2007 r.

W imieniu Komisji

Viviane REDING

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60).

(2) Dz.U. C 100 z 26.4.2003, str. 12.

ZAŁĄCZNIK

Środki przyjęte przez Irlandię, które mają zostać opublikowane zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG, są następujące:

„NUMER 28 Z 1999 R.

Ustawa o działalności transmisyjnej (transmisje telewizyjne z ważnych wydarzeń) z 1999 r.

Układ sekcji

Sekcja

1.	Interpretacja

2.	Wskazanie wydarzeń uznanych za ważne

3.	Konsultacje

4.	Obowiązki nadawcy w odniesieniu do wskazanych wydarzeń

5.	Obowiązki nadawcy w odniesieniu do wydarzeń w państwach członkowskich

6.	Środki cywilne

7.	Uzasadnione stawki rynkowe

8.	Nazwa skrócona

Akty prawne, do których odwołuje się niniejsza ustawa:

Ustawa o Wspólnotach Europejskich z 1972 r., nr 27

Ustawa o zmianie ustawy o Wspólnotach Europejskich z 1993 r., nr 25

Ustawa o działalności transmisyjnej (transmisje telewizyjne z ważnych wydarzeń) z 1999 r.

Ustawa w sprawie transmisji telewizyjnych z wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, wprowadzająca w życie art. 3a dyrektywy rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r., zmienionej dyrektywą rady 97/36/WE z dnia 30 czerwca 1997 r., oraz dotycząca innych powiązanych zagadnień. [13 listopada 1999 r.] Niniejszym uchwala się, co następuje:

(1)

W niniejszej ustawie

»nadawca« ma znaczenie przypisane w dyrektywie Rady;

»dyrektywa Rady« oznacza dyrektywę Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1981 r. (1) zmienioną dyrektywą Rady 97/36/WE z dnia 30 czerwca 1972 r. (2);

»Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym« ma znaczenie przypisane w ustawie o zmianie ustawy o Wspólnotach Europejskich z 1993 r.;

»wydarzenie« oznacza wydarzenie budzące zainteresowanie ogółu społeczeństwa w Unii Europejskiej, w państwie członkowskim, w państwie lub w znaczącej części państwa, zorganizowane przez organizatora uprawnionego do sprzedaży praw do transmisji tego wydarzenia;

»ogólnodostępny program telewizyjny« oznacza usługę transmisji telewizyjnej, za odbiór której dostawca usługi nie pobiera opłaty;

»państwo członkowskie« oznacza państwo członkowskie Wspólnot Europejskich (w rozumieniu ustawy o Wspólnotach Europejskich z 1972 r.) i obejmuje państwo będące stroną Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym;

»minister« oznacza Ministra Sztuki, Dziedzictwa Narodowego, Gaeltacht i Wysp;

»niemal powszechna transmisja« oznacza

a)	ogólnodostępną usługę telewizyjną z możliwością odbioru przez przynajmniej 95 % ludności państwa, lub

b)	jeśli w jakimkolwiek momencie liczba nadawców będących w stanie zapewnić transmisję wymaganą na mocy lit. a) jest niższa od trzech – ogólnodostępną usługę telewizyjną z możliwością odbioru przez przynajmniej 90 % ludności państwa;

»kwalifikowany nadawca« oznacza nadawcę, który został uznany za kwalifikowanego nadawcę na mocy podsekcji 2;

»telewizyjna działalność transmisyjna« ma znaczenie przypisane w dyrektywie Rady.

(2)

Za nadawców kwalifikowanych uznaje się:

a)	do dnia 31 grudnia 2001 r. – nadawcę, który zapewnia ogólnodostępne transmisje telewizyjne z wskazanych wydarzeń, do których dostęp ma przynajmniej 85 % ludności państwa;

b)	od dnia 1 stycznia 2002 r. włącznie – nadawcę, który zapewnia niemal powszechną transmisję ze wskazanego wydarzenia.

(3)	Dla celów podsekcji 2 dwóch lub większą liczbę nadawców zawierających umowę lub porozumienie w celu wspólnego zapewniania niemal powszechnych transmisji ze wskazanego wydarzenia uznaje się za jednego nadawcę w odniesieniu do tego wydarzenia.

(4)	Nadawca może zwrócić się do Ministra z wnioskiem o rozstrzygnięcie każdego sporu dotyczącego zakresu ogólnodostępnej usługi telewizyjnej zapewnianej przez nadawcę w państwie dla celów ust. 2 oraz definicji »niemal powszechnej transmisji« określonej w ust. 1.

(5)	Przed rozstrzygnięciem sporu, o którym mowa w ust. 4, Minister może konsultować się z ekspertami technicznymi lub innymi osobami bądź organami, które uzna za właściwe.

(6)

W niniejszej ustawie

a)	odniesienie do dowolnego aktu prawnego zostaje uznane – o ile kontekst nie wskazuje inaczej – za odniesienie do tego aktu prawnego zmienionego lub rozszerzonego przez lub na mocy dowolnego kolejnego aktu prawnego, łącznie z niniejszą ustawą;

b)	odniesienie do sekcji stanowi odniesienie do sekcji niniejszej ustawy, o ile nie zostało zaznaczone, że chodzi o odniesienie do innego aktu prawnego, oraz

c)	odniesienie do podsekcji, paragrafu lub punktu stanowi odniesienie do podsekcji, paragrafu lub punktu przepisu, w którym występuje dane odniesienie, o ile nie zostało zaznaczone, że chodzi o odniesienie do innego przepisu.

(1)

Minister może w drodze zarządzenia

a)	określić wydarzenia jako wydarzenia o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, w przypadku których w interesie publicznym leży zapewnienie prawa do transmisji przez nadawcę kwalifikowanego w ramach ogólnodostępnej usługi telewizyjnej, oraz

określić, czy transmisja w ramach ogólnodostępnej usługi telewizyjnej z wydarzenia wskazanego na mocy paragrafu a) powinna zostać udostępniona:

i)	bezpośrednio, z opóźnieniem albo zarówno bezpośrednio, jak i z opóźnieniem, oraz

ii)	w całości lub w części albo zarówno w całości, jak i w części.

(2)

Przy określaniu wydarzeń na mocy podsekcji 1 lit. a) Minister uwzględnia wszelkie okoliczności, a w szczególności każde z poniższych kryteriów:

a)	zakres, w jakim wydarzenie ma szczególny powszechny oddźwięk wśród społeczeństwa irlandzkiego;

b)	zakres, w jakim wydarzenie ma ogólnie uznane szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa irlandzkiego.

(3)

W celu określenia, w jakim zakresie spełnione zostały kryteria określone w podsekcji 2, Minister może wziąć pod uwagę następujące czynniki:

a)	czy w wydarzeniu bierze udział narodowa lub nie narodowa reprezentacja Irlandii lub Irlandczycy;

b)	wcześniejsze praktyki lub doświadczenia dotyczące transmisji telewizyjnych z danego wydarzenia lub podobnych wydarzeń.

(4)

Określając wydarzenia na mocy podsekcji 1 lit. b), Minister bierze pod uwagę:

a)	charakter wydarzenia;

b)	czas wydarzenia – według czasu obowiązującego w państwie, w którym odbywa się wydarzenie;

c)	praktyczne względy dotyczące transmisji.

(5)	Minister może w drodze zarządzenia odwołać lub zmienić zarządzenie wydane na mocy niniejszej sekcji.

(6)	Przed wydaniem, odwołaniem lub zmianą zarządzenia na mocy niniejszej sekcji Minister konsultuje się z Ministrem Turystyki, Sportu i Rekreacji.

(7)	W przypadku propozycji wydania, odwołania lub zmiany zarządzenia na mocy niniejszego artykułu, projekt zarządzenia składany jest w obu izbach parlamentu (Oireachtas), a zarządzenie może zostać wydane dopiero po przyjęciu przez każdą z izb uchwały zatwierdzającej jego projekt.

(1)

Przed wydaniem zarządzenia na mocy sekcji 2 Minister

a)	podejmuje uzasadnione wysiłki w celu odbycia konsultacji z organizatorami wydarzenia i z nadawcami, którzy podlegają jurysdykcji danego państwa dla celów dyrektywy Rady,

b)	publikuje powiadomienie o wydarzeniu, które Minister zamierza określić jako mające szczególne znaczenie na mocy niniejszej sekcji, przynajmniej w jednej gazecie rozprowadzanej w danym państwie, oraz

c)	zaprasza obywateli do zgłaszania uwag na temat planowanego włączenia wydarzenia do wydarzeń określonych jako mające szczególne znaczenie.

(2)	Niemożność ustalenia organizatora wydarzenia lub brak reakcji organizatora bądź nadawcy podlegającego jurysdykcji danego państwa na działania Ministra podejmowane w celu odbycia konsultacji nie wykluczają wydania zarządzenia na mocy sekcji 2.

(1)

W przypadku, gdy nadawca podlegający jurysdykcji danego państwa, niebędący kwalifikowanym nadawcą, nabywa wyłączne prawa do transmisji ze wskazanego wydarzenia, nadawca ten może nadać to wydarzenie wyłącznie pod warunkiem, że wydarzenie to zostało udostępnione nadawcy kwalifikowanemu, zgodne z zarządzeniem na mocy sekcji 2, na wniosek i po uiszczeniu przez kwalifikowanego nadawcę opłaty według uzasadnionych stawek rynkowych.

(2)

W przypadku, gdy nadawca kwalifikowany uzyskuje prawo do transmisji ze wskazanego wydarzenia (na mocy niniejszej sekcji lub bezpośrednio), nadawca kwalifikowany nadaje transmisję z wydarzenia w ramach ogólnodostępnej telewizji, zapewniając niemal powszechną transmisję zgodnie z zarządzeniem na mocy sekcji 2.

(3)	W niniejszej sekcji »wskazane wydarzenie« oznacza wydarzenie, które zostało wskazane jako ważne w drodze zarządzenia zgodnie z sekcją 2.

5. W przypadku, gdy inne państwo członkowskie wskazało wydarzenie jako mające doniosłe znaczenie dla społeczeństwa w tym państwie członkowskim, a Komisja Europejska powiadomiła o środkach przyjętych przez to państwo członkowskie zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy Rady, żaden nadawca podlegający jurysdykcji danego państwa, który nabywa wyłączne prawa do wskazanego wydarzenia, nie może wykonywać wyłącznych praw w sposób pozbawiający znaczącą część widowni tego państwa członkowskiego możliwości oglądania wydarzeń zgodnie z przyjętymi środkami.

(1)

W przypadku, gdy nadawca (»nadawca pokrzywdzony«) utrzymuje, że jeden lub większa liczba nadawców (»inny nadawca«) prowadził, prowadzi lub ma zamiar prowadzić działanie lub postępowanie zabronione na mocy sekcji 4 lub 5, pokrzywdzony nadawca ma prawo wystąpić do Wysokiego Trybunału o zastosowanie następujących środków przeciwko innemu nadawcy:

a)	zarządzenia powstrzymującego innego nadawcę od prowadzenia lub podejmowania prób prowadzenia działalności lub postępowania zabronionego na mocy sekcji 4 lub 5;

b)	stwierdzenia, że umowa, na mocy której inny nadawca uzyskał wyłączne prawa do wskazanego wydarzenia, jest nieważna;

c)	odszkodowania od innego nadawcy;

d)	nakazania, aby poszkodowanemu nadawcy zaoferowano prawo do transmisji telewizyjnej z wydarzenia po uzasadnionych stawkach rynkowych.

(2)	Do Wysokiego Trybunału występuje się o wydanie postanowienia, o którym mowa w podsekcji 1, w trybie wniosku, a Trybunał przy rozpatrywaniu sprawy może wydać postanowienie tymczasowe lub wstępne, jakie uzna za właściwe.

(1)

Dla celów sekcji 4 podsekcja 1, jeśli nadawcy nie są w stanie dojść do porozumienia w kwestii uzasadnionych stawek rynkowych w odniesieniu transmisji telewizyjnej z wydarzenia, każdy z nadawców może wystąpić do Wysokiego Trybunału w ramach procedury skróconej o wydanie postanowienia określającego uzasadnione stawki rynkowe dla wydarzenia.

(2)	Postanowienie wydane na mocy podsekcji 1 może zawierać postanowienia pośrednie lub dodatkowe, jakie Wysoki Trybunał uzna za właściwe.

8. Do niniejszej ustawy można odwoływać się jako do ustawy o działalności transmisyjnej (transmisje telewizyjne z ważnych wydarzeń) z 1999 r.

Instrumenty ustawowe

Instrument ustawowy S.I. nr 99 z 2003 r.

Zarządzenie w sprawie określenia ważnych wydarzeń z 2003 r. na mocy ustawy o działalności transmisyjnej (transmisje telewizyjne z ważnych wydarzeń) z 1999 r.

2003

Ja, Dermot Ahern, Minister Komunikacji, Zasobów Morskich i Naturalnych, wykonując uprawnienia nadane mi na mocy sekcji 2 podsekcji 1 ustawy o działalności transmisyjnej (transmisje telewizyjne z ważnych wydarzeń) z 1999 r. (nr 28 z 1999 r.) oraz na mocy zarządzenia w sprawie działalności transmisyjnej (przekazanie administracji resortowej i funkcji ministerialnych) z 2002 r. (Instrument ustawowy S.I. nr 302 z 2002 r.) (zmienionego zarządzeniem w sprawie zasobów morskich (zmiana nazwy departamentu i tytułu ministra) z 2002 r. (Instrument ustawowy S.I. nr 307 z 2002 r.)) po konsultacjach z Ministrem Sztuki, Sportu i Turystyki przewidzianych w podsekcji 6 (zmienionego zarządzeniem w sprawie zasobów morskich (zmiana nazwy departamentu i tytułu ministra) z 2002 r. (Instrument ustawowy S.I. nr 307 z 2002 r.)) tej sekcji, niniejszym wydaję następujące zarządzenie, którego projekt został, zgodnie z podsekcją 7 tej sekcji, przedłożony obu izbom parlamentu, a każda izba podjęła uchwałę zatwierdzającą powyższy projekt:

1)	Do niniejszego zarządzenia można odwoływać się jako do zarządzenia z roku 2003 w sprawie wyznaczenia ważnych wydarzeń na mocy ustawy o działalności transmisyjnej (transmisje telewizyjne z ważnych wydarzeń) z 1999 r.

Wydarzenia wymienione w załączniku do niniejszego zarządzenia zostają wskazane jako wydarzenia o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, w odniesieniu do których należy – w interesie publicznym – zapewnić prawo do nadania przez nadawcę kwalifikowanego bezpośredniej transmisji w ramach ogólnodostępnej usługi telewizyjnej.

Każda z rozgrywek w ramach Pucharu Sześciu Narodów w rugby z udziałem reprezentacji Irlandii zostaje wskazana jako wydarzenie o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, w odniesieniu do którego należy – w interesie publicznym – zapewnić prawo do nadania przez nadawcę kwalifikowanego transmisji z opóźnieniem w ramach ogólnodostępnej usługi telewizyjnej.

ZAŁĄCZNIK

Rozporządzenie 2

letnie Igrzyska Olimpijskie,

ogólnokrajowe finały w futbolu gaelickim i w hurlingu

mecze reprezentacji Irlandii w eliminacjach Mistrzostw Europy w piłce nożnej oraz w turniejach Mistrzostw Świata FIFA w piłce nożnej rozgrywane w Irlandii i poza jej granicami

mecze reprezentacji Irlandii w turniejach finałowych Mistrzostw Europy i w turniejach finałowych Mistrzostw Świata FIFA w piłce nożnej

mecze inauguracyjne, półfinały i finały turniejów finałowych Mistrzostw Europy w piłce nożnej oraz turnieje finałowe Mistrzostw Świata FIFA w piłce nożnej

mecze reprezentacji Irlandii w turnieju finałowym Pucharu Świata w rugby

wyścigi konne Irish Grand National i Irish Derby

zawody jeździeckie Nations Cup podczas Dublin Horse Show.

Opatrzyłem własną pieczęcią,

13 marca 2003 r.

DERMOT AHERN

Minister Komunikacji, Zasobów Morskich i Naturalnych”

10.7.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/24

DECYZJA KOMISJI

z dnia 25 czerwca 2007 r.

w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Belgię na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

(2007/479/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając opinię Komitetu ustanowionego zgodnie z art. 23a dyrektywy 89/552/EWG,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Pismem z dnia 10 grudnia 2003 r. Belgia powiadomiła Komisję o środkach przyjmowanych zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG.

(2)	Komisja zweryfikowała, w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia, zgodność tychże środków z prawem wspólnotowym, w szczególności w zakresie proporcjonalności środków oraz przejrzystości procedury konsultacji krajowych.

(3)	W swojej analizie Komisja wzięła pod uwagę dostępne dane dotyczące sytuacji w dziedzinie mediów w Belgii.

(4)	Lista wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa włączona do środków przyjętych przez Belgię została sporządzona w sposób jasny i przejrzysty i po przeprowadzeniu w Belgii szerokich konsultacji.

(5)

Komisja została przekonana, że wydarzenia wymienione w środkach przyjętych przez Belgię spełniają przynajmniej dwa z następujących kryteriów uznawanych za rzetelne wskaźniki znaczenia wydarzenia dla społeczeństwa: i) szczególny powszechny oddźwięk w państwie członkowskim, a nie tylko znaczenie dla tych, którzy zazwyczaj śledzą dany sport lub aktywność; ii) ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa państwa członkowskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową; iii) uczestnictwo drużyny narodowej w danym wydarzeniu w kontekście zawodów lub turnieju o znaczeniu międzynarodowym oraz iv) fakt, że wydarzenie było tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnym programie telewizyjnym i zyskiwało dużą widownię telewizyjną.

(6)

Szereg wydarzeń wymienionych w ramach środków przyjętych przez Belgię, w tym letnie i zimowe Igrzyska Olimpijskie, finały Pucharu Świata i finały Mistrzostw Europy w piłce nożnej (drużyny męskie), stanowią wydarzenia kategorii tradycyjnie uznawanej za mającą doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, wymienione wprost w motywie 18 dyrektywy 97/36/WE. Wydarzenia te mają szczególny powszechny oddźwięk w Belgii, ponieważ są popularne wśród szerokiej publiczności, a nie tylko wśród tych osób, które zazwyczaj śledzą wydarzenia sportowe.

(7)

Biorąc pod uwagę fakt, że w finale Pucharu Belgii w piłce nożnej (mężczyzn) spotykają się dwa najlepsze belgijskie kluby i finał kończy się wręczeniem nagrody (pucharu), popularność tego wydarzenia znacznie wykracza poza krąg osób normalnie śledzących wydarzenia sportowe, a przez to ma szczególny powszechny oddźwięk w Belgii.

(8)	Wymienione mecze piłki nożnej, w których udział biorą reprezentacje narodowe, mają szczególny powszechny oddźwięk w Belgii, ponieważ dają one drużynom belgijskim okazję do promowania belgijskiej piłki nożnej na szczeblu międzynarodowym.

(9)	Finały i półfinały Ligi Mistrzów i Pucharu UEFA mają szczególny powszechny oddźwięk w Belgii, zważywszy na popularność piłki nożnej w Belgii i prestiż tych spotkań, będących przedmiotem zainteresowania szerokiej publiczności, a nie tylko osób normalnie śledzących wydarzenia sportowe.

(10)

Kolarstwo szosowe jest popularnym sportem w Belgii. Część wyścigu Tour de France, najważniejszego kolarskiego wydarzenia na świecie (zawody mężczyzn), odbywa się w Belgii. Mistrzostwa Belgii w Kolarstwie Szosowym (mężczyzn) mają szczególny powszechny oddźwięk w Belgii, ponieważ zamykają sezon kolarski kolarstwa zawodowego i są śledzone przez szeroką publiczność oraz media belgijskie. Inne wymienione zawody kolarskie mają szczególny powszechny oddźwięk w Belgii z uwagi na częste sukcesy belgijskich zawodników na szczeblu międzynarodowym. Wymienione międzynarodowe zawody kolarskie, które odbywają się w Belgii, dają także możliwość promowania Belgii jako kraju.

(11)

Memoriał Ivo Van Damme’a, należący do Złotej Ligi, ma szczególny powszechny oddźwięk w Belgii z uwagi na to, że są to jedne z najważniejszych międzynarodowych zawodów lekkoatletycznych, odbywające się w Belgii dla uczczenia pamięci wielkiego belgijskiego lekkoatlety i łączące sport oraz muzykę, a przez to bardzo popularne wśród szerokiej publiczności.

(12)	Wymienione zawody Mistrzostw Świata w Lekkiej Atletyce, w których udział biorą zawodnicy z Belgii, mają szczególny powszechny oddźwięk w Belgii, ponieważ dają one belgijskim lekkoatletom możliwość konkurowania na szczeblu międzynarodowym.

(13)	Grand Prix Belgii Formuły 1 ma szczególny powszechny oddźwięk, ponieważ promuje szczególnie piękny obszar Belgii, będący przedmiotem dumy narodowej.

(14)	Wymienione rozgrywki tenisowe, w których udział biorą zawodnicy belgijscy, mają szczególny powszechny oddźwięk w Belgii ze względu na sukcesy tenisistów belgijskich na szczeblu międzynarodowym.

(15)

Finał Konkursu Muzycznego Królowej Elżbiety ma szczególne znaczenie kulturowe jako czynnik wzmacniający belgijską tożsamość kulturową z uwagi na ważny wkład królowej belgijskiej Elżbiety i jej męża, króla Alberta, w belgijską historię i wyjątkowo wysoki poziom oraz międzynarodowe znaczenie tego wydarzenia kulturalnego.

(16)

Wymienione wydarzenia, w tym także te, które powinny być brane pod uwagę w całości, a nie jako seria wydarzeń indywidualnych, były tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnej telewizji i przyciągały szeroką widownię telewizyjną. W tych wyjątkowych przypadkach, w których brak konkretnych danych na temat widowni (finały Mistrzostw Europy w piłce nożnej), włączenie wydarzenia jest uzasadnione jego powszechnie uznawanym, wyjątkowym znaczeniem kulturowym dla społeczeństwa belgijskiego, zważywszy na jego ważny wkład w budowanie porozumienia między narodami i znaczenie piłki nożnej dla społeczeństwa belgijskiego jako całości oraz dla dumy narodowej, ponieważ wydarzenie to stanowi okazję do odnoszenia przez czołowych belgijskich sportowców sukcesów w tych najważniejszych międzynarodowych zawodach.

(17)

Środki przyjęte przez Belgię wydają się być proporcjonalne w stopniu uzasadniającym odstępstwo od fundamentalnej, zapisanej w Traktacie WE zasady swobody świadczenia usług, z uwagi na ważny interes publiczny, jakim jest zapewnienie szerokiego publicznego dostępu do transmisji wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa.

(18)

Środki przyjęte przez Belgię są zgodne z zasadami WE dotyczącymi konkurencji w tym sensie, że definicja nadawców wyłonionych do transmisji wymienionych wydarzeń jest oparta na obiektywnych kryteriach, które pozwalają na rzeczywistą i potencjalną konkurencję w zakresie zdobycia praw do transmisji tych wydarzeń. Ponadto, liczba wymienionych wydarzeń nie jest nieproporcjonalna w stopniu, który mógłby zakłócić konkurencję na rynku odbiorców końcowych telewizji ogólnodostępnej i telewizji płatnej.

(19)

Po powiadomieniu przez Komisję innych państw członkowskich o środkach przyjętych przez Belgię i konsultacji z Komitetem ustanowionym na mocy art. 23a dyrektywy 89/552/EWG, Dyrektor Generalny ds. Edukacji i Kultury poinformował Belgię pismem z dnia 7 kwietnia 2004 r., że Komisja Europejska nie zamierza kwestionować środków, o których została powiadomiona.

(20)	Środki przyjęte przez Belgię zostały przyjęte we Wspólnocie Flamandzkiej w dniu 28 maja 2004 r., zaś we Wspólnocie Francuskiej w dniu 8 czerwca 2004 r.

(21)	Środki te zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej seria C (2) zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG.

(22)

Z wyroku Sądu Pierwszej Instancji w sprawie T-33/01, Infront WM przeciwko Komisji, wynika, że deklaracja, iż środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG są zgodne z prawem wspólnotowym, stanowi decyzję w rozumieniu art. 249 Traktatu WE, która musi w związku z tym zostać przyjęta przez Komisję. W związku z powyższym konieczne jest stwierdzenie na mocy niniejszej decyzji, że środki, o których powiadomiła Belgia, są zgodne z prawem wspólnotowym. Środki przyjęte ostatecznie przez Belgię i określone w załączniku do niniejszej decyzji winny zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG, o których Belgia powiadomiła Komisję w dniu 10 grudnia 2003 r., opublikowane Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej C 158 z dnia 29 czerwca 2005 r., są zgodne z prawem wspólnotowym.

Artykuł 2

Środki przyjęte ostatecznie przez Belgię i określone w załączniku do niniejszej decyzji zostaną opublikowane w Dzienniku Urzędowym zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 2007 r.

W imieniu Komisji

Viviane REDING

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60).

(2) Dz.U. C 158 z 29.6.2005, str. 13.

ZAŁĄCZNIK

Środki przyjęte przez Belgię, które mają zostać opublikowane zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG, są ujęte w następujących fragmentach instrumentów prawnych przyjętych odpowiednio przez wspólnoty flamandzką i francuską, opublikowanych w Monitorze Belgijskim (Moniteur Belge):

—	dla Wspólnoty Francuskiej w dekrecie z dnia 27 lutego 2003 r. o działalności transmisyjnej (MB nr 137 z 17.4.2003) oraz w rozporządzeniu z dnia 8 czerwca 2004 r. (MB nr 318 z 6.9.2004);

—	dla Wspólnoty Flamandzkiej w dekrecie z dnia 25 stycznia 1995 r. (DCFL nr 1995-01-25/38) oraz w rozporządzeniu z dnia 28 maja 2004 r. (MB nr 295 z 19.8.2004).

Ujednolicona lista wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla Belgii została zamieszczona w porozumieniu zawartym przez Wspólnotę Francuską i Wspólnotę Flamandzką w dniu 28 listopada 2003 r.:

WSPÓLNOTA FRANCUSKA

„1. Dekret o działalności transmisyjnej

[…]

Artykuł 4 ust. 1

Po zasięgnięciu opinii CSA (Najwyższej Rady Audiowizualnej), rząd może zatwierdzić listę wydarzeń ocenionych jako mające doniosłe znaczenie dla społeczeństwa Wspólnoty Francuskiej. Nadawcy telewizyjni lub RTBF (Radio-Télévision Belge de la Communauté Française) nie mogą stosować praw wyłączności w odniesieniu do tych wydarzeń w sposób uniemożliwiający znacznej części widzów tej Wspólnoty dostęp do tych wydarzeń za pośrednictwem ogólnodostępnej telewizji.

Rząd określa, czy wydarzenia powinny być transmitowane bezpośrednio czy nadane z opóźnieniem, w całości czy w części.

Artykuł 4 ust. 2

Dane wydarzenie uważa się za mające doniosłe znaczenie dla społeczeństwa Wspólnoty Francuskiej, jeśli spełnia ono co najmniej dwa z wymienionych poniżej kryteriów:

1)	wydarzenie jest szczególnie popularne wśród ogółu społeczeństwa Wspólnoty Francuskiej, a nie tylko wśród widzów zazwyczaj śledzących takie wydarzenia;

2)	kulturowe znaczenie wydarzenia jest uznawane przez ogół społeczeństwa Wspólnoty Francuskiej i stanowi element jej tożsamości kulturowej;

3)	w danym wydarzeniu, w ramach zawodów lub znaczącej imprezy międzynarodowej, bierze udział wybitna postać z Belgii lub reprezentacja Belgii;

4)	wydarzenie jest tradycyjnie transmitowane w ramach ogólnodostępnej telewizji we Wspólnocie Francuskiej i zyskuje dużą widownię telewizyjną.

Po zasięgnięciu opinii CSA rząd może przyjąć procedury, zgodnie z którymi musi zostać zapewniony dostęp do wyżej wymienionych wydarzeń.

Artykuł 4 ust. 3

Usługę transmisji telewizyjnej uważa się za ogólnodostępną, jeśli jest ona nadawana w języku francuskim i może być odbierana przez 90 % gospodarstw domowych wyposażonych w telewizyjną instalację odbiorczą, zlokalizowanych w regionie francuskojęzycznym i w dwujęzycznym regionie stołecznym Brukseli. Poza kosztami technicznymi odbiór tej usługi nie może być przedmiotem innej opłaty niż ewentualny abonament podstawowej oferty kablowej.

Artykuł 4 ust. 4

Nadawcy telewizyjni oraz RTBF wstrzymują się od wykonania praw wyłączności nabytych po dniu 30 lipca 1997 r. w sposób, który pozbawiłby znaczną część widzów państwa członkowskiego Unii Europejskiej dostępu, za pośrednictwem ogólnodostępnej telewizji, do wydarzeń o doniosłym znaczeniu, których lista została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Nadawcy oraz RTBF stosują się do szczegółowych wymagań ustalonych przy publikacji wyżej wymienionych list, a dotyczących dostępu do transmisji bezpośredniej lub opóźnionej, w całości lub w części.

2. Rozporządzenie określające wydarzenia o doniosłym znaczeniu i procedury ich udostępniania

Artykuł 1

W granicach określonych przez niniejsze rozporządzenie, publiczność Wspólnoty Francuskiej powinna mieć dostęp do bezpośredniej lub opóźnionej transmisji całości lub fragmentów wydarzeń wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Nadawca świadczący usługi telewizyjne we Wspólnocie Francuskiej, który zamierza skorzystać z nabytego prawa wyłączności do transmisji wydarzenia o doniosłym znaczeniu, zobowiązany jest nadać transmisję z tego wydarzenia w ramach ogólnodostępnej telewizji zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Nadawca telewizyjny, który nabył prawo do bezpośredniej transmisji z całości wydarzenia, może opóźnić nadanie tej transmisji w ramach ogólnodostępnej telewizji w następujących przypadkach:

—	jeżeli wydarzenie odbywa się między północą a godz. 8:00 czasu belgijskiego;

—	jeżeli wydarzenie odbywa się w czasie nadawania wiadomości lub programów publicystycznych zwykle emitowanych przez tego nadawcę;

—	jeżeli na wydarzenie składa się kilka elementów odbywających się jednocześnie.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie nie nakłada na szefa RTBF ani na nadawców telewizyjnych Wspólnoty Francuskiej obowiązku nadawania.

Artykuł 5

Za wdrożenie niniejszego rozporządzenia odpowiada minister właściwy w sprawach sektora audiowizualnego.

Bruksela, 8 czerwca 2004 r.

W imieniu Rządu Wspólnoty Francuskiej

O. CHASTEL

Minister właściwy w sprawach sektora audiowizualnego

3. Załącznik do rozporządzenia

Lista wydarzeń i kategorii wydarzeń o doniosłym znaczeniu oraz zasady ogólnego publicznego dostępu do nich:

Letnie i zimowe Igrzyska Olimpijskie, transmisja bezpośrednia fragmentów;

Puchar Belgii w piłce nożnej (mężczyźni), finały, transmisja bezpośrednia całości;

Wszystkie mecze piłki nożnej z udziałem męskiej reprezentacji Belgii, transmisja bezpośrednia całości;

Finały Mistrzostw Świata w piłce nożnej (mężczyźni), transmisja bezpośrednia całości;

Finały Mistrzostw Europy w piłce nożnej (mężczyźni), transmisja bezpośrednia całości;

Liga Mistrzów, mecze z udziałem klubów belgijskich, transmisja bezpośrednia całości;

Puchar UEFA, mecze z udziałem klubów belgijskich, transmisja bezpośrednia całości;

Wyścig kolarski Tour de France, mężczyźni, kolarze zawodowi, transmisja bezpośrednia fragmentów;

Wyścig Liège–Bastogne–Liège, transmisja bezpośrednia fragmentów;

Wyścig Amstel Gold Race, transmisja bezpośrednia fragmentów;

Wyścig Tour des Flandres, transmisja bezpośrednia fragmentów;

Wyścig Paryż–Roubaix, transmisja bezpośrednia fragmentów;

Wyścig Mediolan–San Remo, transmisja bezpośrednia fragmentów;

Mistrzostwa Belgii w Kolarstwie Szosowym, kolarze zawodowi (mężczyźni), transmisja bezpośrednia fragmentów;

Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym, kolarze zawodowi (mężczyźni), transmisja bezpośrednia fragmentów;

Memoriał Ivo Van Damme’a, transmisja bezpośrednia całości;

Grand Prix Belgii Formuły 1, transmisja bezpośrednia całości;

Następujące turnieje wielkoszlemowe: Roland Garros i Wimbledon, ćwierćfinały, półfinały i finały z udziałem zawodnika lub zawodniczki belgijskiej, transmisja bezpośrednia całości;

Puchar Davisa i Fed Cup, ćwierćfinały, półfinały i finały z udziałem drużyny belgijskiej, transmisja bezpośrednia całości;

Konkurs Muzyczny Królowej Elżbiety, finał, transmisja bezpośrednia całości;

Wyścig La Flèche wallonne, transmisja bezpośrednia fragmentów;

Mistrzostwa Świata w Lekkiej Atletyce z udziałem lekkoatletów belgijskich, transmisja bezpośrednia całości;

Do załączenia do rozporządzenia z dnia 8 czerwca 2004 r.

Minister właściwy w sprawach sektora audiowizualnego

O. CHASTEL”

WSPÓLNOTA FLAMANDZKA

„1. Dekret z dnia 25 stycznia 1995 r.

Artykuł 76 ust. 1

Rząd flamandzki sporządza listę wydarzeń uznanych za mające doniosłe znaczenie dla publiczności, które z tego powodu nie mogą być nadawane w oparciu o prawa wyłączności w sposób uniemożliwiający znacznej części publiczności Wspólnoty Flamandzkiej śledzenie tych wydarzeń bezpośrednio lub z opóźnieniem w telewizji ogólnodostępnej.

Rząd flamandzki decyduje, czy wydarzenia te powinny być transmitowane bezpośrednio w całości lub częściowo bądź – o ile jest to konieczne lub właściwe ze względu na obiektywny interes publiczny – z opóźnieniem w całości lub częściowo.

Artykuł 76 ust. 2

Nadawcy telewizyjni ze Wspólnoty Flamandzkiej lub przez nią zatwierdzeni nie mogą egzekwować nabytych praw wyłączności w sposób uniemożliwiający dużej część widzów w innym państwie członkowskim Wspólnoty Europejskiej bezpłatne śledzenie wydarzeń wskazanych przez to państwo członkowskie, bezpośrednio w całości czy częściowo lub – o ile jest to konieczne lub właściwe ze względu na obiektywny interes publiczny – z opóźnieniem w całości lub częściowo, zgodnie z tym, co przewidziało wymienione państwo członkowskie.

2. Rozporządzenie Rządu Flamandzkiego ustalające listę wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa […]

Wydarzenie może zostać uznane za posiadające doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, jeśli zostaną spełnione dwa z następujących warunków:

1)	wydarzenie ma duże znaczenie w swojej kategorii i wzbudza szerokie zainteresowanie publiczności;

2)	wydarzenie odbywa się w ramach ważnych zawodów międzynarodowych lub są to zawody z udziałem reprezentacji narodowej, klubowej drużyny belgijskiej lub jednego bądź wielu zawodników/zawodniczek belgijskich;

3)	wydarzenie dotyczy ważnej dyscypliny sportu i ma duże znaczenie kulturowe dla Wspólnoty Flamandzkiej;

4)	wydarzenie jest tradycyjnie transmitowane w ramach ogólnodostępnej telewizji i zyskuje wysokie oceny wśród widzów.

[…]

Artykuł 1 ust. 1

Następujące wydarzenia uważa się za posiadające doniosłe znaczenie dla społeczeństwa:

1)	Letnie Igrzyska Olimpijskie;

2)	Piłka nożna (mężczyźni): wszystkie rozgrywki reprezentacji narodowej i wszystkie mecze finałowe Mistrzostw Świata i Mistrzostw Europy;

Liga Mistrzów i Puchar UEFA:

—	mecze z udziałem klubowej drużyny belgijskiej,

—	półfinały i finały;

4)	Finał Pucharu Belgii w piłce nożnej (mężczyźni);

Kolarstwo:

Tour de France kolarzy kategorii »elite« (mężczyźni): wszystkie etapy;

Następujące wyścigi Pucharu Świata: Mediolan–San Remo, Tour des Flandres, Paryż–Roubaix, Liège–Bastogne–Liège, Amstel Gold Race, Paryż–Tours i Tour de Lombardie;

Mistrzostwa Belgii i Mistrzostwa Świata zawodników kategorii »elite« (mężczyźni).

6)	Kolarstwo przełajowe: Mistrzostwa Belgii i Mistrzostwa Świata zawodników kategorii »elite« (mężczyźni).

Tenis:

Turnieje wielkoszlemowe: wszystkie mecze z udziałem zawodników/zawodniczek belgijskich, począwszy od ćwierćfinałów, oraz wszystkie finały (gra pojedyncza);

Puchar Davisa i Fed Cup: ćwierćfinały, półfinały i finały z udziałem drużyn belgijskich.

8)	Grand Prix Belgii Formuły 1.

9)	Lekkoatletyka: Memoriał Van Damme’a.

10)	Konkurs Królowej Elżbiety.

Artykuł 1 ust. 2

Wydarzenia wskazane w punktach 2, 3, 4, 6, 7, 8, 9 i 10 są udostępniane w formie relacji bezpośrednich z całości.

Wydarzenia wskazane w punktach 1 i 5 są udostępniane w formie relacji bezpośrednich z fragmentów.

Artykuł 2

Prawa wyłączności dotyczące wydarzeń wymienionych w art. 1 ust. 1 nie mogą być egzekwowane w sposób uniemożliwiający znacznej części ludności śledzenie tych wydarzeń w telewizji ogólnodostępnej.

Uznaje się, że znaczna część ludności Wspólnoty Flamandzkiej może śledzić wydarzenie o doniosłym znaczeniu w telewizji ogólnodostępnej, jeśli transmisja wydarzenia jest nadawana przez stację telewizyjną nadającą w języku niderlandzkim i jest dostępna dla przynajmniej 90 % ludności bez opłat innych niż abonament telewizyjny.

Artykuł 3 ust. 1

Stacje telewizyjne, które nie spełniają wymogów art. 2 i które nabywają prawa do wyłącznej emisji wydarzeń ujętych w art. 1 ust. 1 w regionie niderlandzkojęzycznym i w dwujęzycznym regionie stołecznym Brukseli, nie mogą egzekwować tych praw, chyba że są w stanie zagwarantować, na podstawie zawartych umów, iż duża część ludności nie będzie pozbawiona możliwości śledzenia tych wydarzeń w telewizji ogólnodostępnej, jak przewidziano w art. 1 ust. 2 i w art. 2.

Artykuł 3 ust. 2

Stacje telewizyjne posiadające wyłączne prawa do transmisji mogą po racjonalnych cenach rynkowych i w terminach do uzgodnienia ze stacjami telewizyjnymi przyznać sublicencje stacjom telewizyjnym spełniającym wymogi określone w art. 2.

Artykuł 3 ust. 3

Jeśli żadna stacja telewizyjna nie deklaruje woli nabycia sublicencji na tych warunkach, dana stacja telewizyjna może – w drodze odstępstwa od postanowień art. 2 i art. 3 ust. 1 – wykorzystać nabyte prawa do transmisji.

Artykuł 4

Za wdrożenie niniejszego rozporządzenia odpowiada flamandzki minister właściwy w sprawach polityki medialnej.

Bruksela, 28 maja 2004 r.

Premier Rządu Flamandzkiego

B. SOMERS

Flamandzki Minister Mieszkalnictwa, Mediów i Sportu

M. KEULEN”

Ujednolicona lista wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla Belgii

1)	Letnie Igrzyska Olimpijskie Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia fragmentów Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia fragmentów

2)	Finały Pucharu Belgii w piłce nożnej (mężczyźni) Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia całości Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia całości

3)	Wszystkie mecze z udziałem belgijskiej reprezentacji w piłce nożnej mężczyzn Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia całości Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia całości

4)	Finały Mistrzostw Świata w piłce nożnej (mężczyźni) Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia całości Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia całości

5)	Finały Mistrzostw Europy w piłce nożnej (mężczyźni) Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia całości Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia całości

6)	Liga Mistrzów, mecze z udziałem klubowych drużyn belgijskich Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia całości Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia całości

7)	Puchar UEFA, mecze z udziałem klubowych drużyn belgijskich Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia całości Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia całości

8)	Wyścig Tour de France, mężczyźni, kolarze zawodowi Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia fragmentów Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia fragmentów

9)	Wyścig Liège–Bastogne–Liège Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia fragmentów Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia fragmentów

10)	Wyścig Amstel Gold Race Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia fragmentów Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia fragmentów

11)	Wyścig Tour des Flandres Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia fragmentów Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia fragmentów

12)	Wyścig Paryż–Roubaix Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia fragmentów Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia fragmentów

13)	Wyścig Mediolan–San Remo Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia fragmentów Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia fragmentów

14)	Mistrzostwa Belgii w zawodowym kolarstwie szosowym (mężczyźni) Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia fragmentów Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia fragmentów

15)	Mistrzostwa Świata w zawodowym kolarstwie szosowym (mężczyźni) Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia fragmentów Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia fragmentów

16)	Memoriał Ivo Van Damme’a Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia całości Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia całości

17)	Grand Prix Belgii Formuły 1 Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia całości Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia całości

18)	Następujące turnieje wielkoszlemowe: Roland Garros i Wimbledon, ćwierćfinały, półfinały i finały z udziałem zawodników lub zawodniczek belgijskich Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia całości Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia całości

19)	Puchar Davisa i Fed Cup, ćwierćfinały, półfinały i finały z udziałem drużyny belgijskiej Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia całości Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia całości

20)	Konkurs Muzyczny Królowej Elżbiety, finał Wspólnota Flamandzka: transmisja bezpośrednia całości Wspólnota Francuska: transmisja bezpośrednia całości

Wydarzenia z listy francuskiej

1)	Wyścig La Flèche wallonne (transmisja bezpośrednia fragmentów)

2)	Zimowe Igrzyska Olimpijskie (transmisja bezpośrednia fragmentów)

3)	Mistrzostwa Świata w Lekkiej Atletyce z udziałem lekkoatletów belgijskich: transmisja bezpośrednia całości

Wydarzenia z listy flamandzkiej

1)	Liga Mistrzów: finały i półfinały, transmisja bezpośrednia całości

2)	Puchar UEFA: finały i półfinały, transmisja bezpośrednia całości

3)	Kolarstwo, wyścig Paryż–Tours i Tour de Lombardie: transmisja bezpośrednia fragmentów

4)	Mistrzostwa Belgii i Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Przełajowym, mężczyźni, kolarze zawodowi: transmisja bezpośrednia całości

5)	Następujące tenisowe turnieje wielkoszlemowe: Australian Open i US Open, ćwierćfinały, półfinały i finały z udziałem zawodników lub zawodniczek belgijskich, transmisja bezpośrednia całości.

10.7.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/33

DECYZJA KOMISJI

z dnia 25 czerwca 2007 r.

w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Francję na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

(2007/480/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 nr. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (1), w szczególności jej art. 3a ust. 2,

uwzględniając opinię Komitetu ustanowionego zgodnie z art. 23a dyrektywy 89/552/EWG,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Pismem z dnia 30 grudnia 2003 r. Francja powiadomiła Komisję o środkach przyjmowanych zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG.

(2)	Komisja zweryfikowała, w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia, zgodność tychże środków z prawem wspólnotowym, w szczególności w zakresie proporcjonalności środków oraz przejrzystości procedury konsultacji krajowych.

(3)	W swojej analizie Komisja wzięła pod uwagę dostępne dane dotyczące sytuacji w dziedzinie mediów we Francji.

(4)	Lista wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, zawarta w środkach przyjętych przez Francję, została sporządzona w sposób jasny i przejrzysty i po przeprowadzeniu we Francji szerokich konsultacji.

(5)

Komisja została przekonana, że wydarzenia wymienione w środkach przyjętych przez Francję spełniają przynajmniej dwa z następujących kryteriów uznawanych za rzetelne wskaźniki znaczenia wydarzenia dla społeczeństwa: szczególny powszechny oddźwięk w państwie członkowskim, a nie tylko znaczenie dla tych, którzy zazwyczaj śledzą dany sport lub aktywność; ii) ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa państwa członkowskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową; iii) uczestnictwo drużyny narodowej w danym wydarzeniu w kontekście zawodów lub turnieju o znaczeniu międzynarodowym oraz iv) fakt, że wydarzenie było tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnym programie telewizyjnym i zyskiwało dużą widownię telewizyjną.

(6)

Szereg wydarzeń wymienionych w ramach środków przyjętych przez Francję, w tym letnie i zimowe igrzyska olimpijskie, mecz inauguracyjny, półfinały i finały mistrzostw świata w piłce nożnej, jak również półfinały i finały mistrzostw Europy w piłce nożnej, stanowią wydarzenia kategorii tradycyjnie uznawanej za mającą doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, wymienione wprost w motywie 18 dyrektywy 97/36/WE. Wydarzenia te mają szczególny powszechny oddźwięk we Francji, ponieważ są szczególnie popularne wśród szerokiej publiczności, a nie tylko wśród tych osób, które zazwyczaj śledzą wydarzenia sportowe.

(7)

Pozostałe wymienione rozgrywki piłki nożnej, w tym oficjalne mecze reprezentacji narodowej Francji w piłce nożnej w ramach kalendarza imprez FIFA, finał Pucharu UEFA, jeśli bierze w nim udział któryś z klubów biorących udział w rozgrywkach francuskich, finał Pucharu Francji oraz finał Ligi Mistrzów w piłce nożnej, mają szczególny powszechny oddźwięk we Francji, ponieważ piłka nożna jest najpopularniejszym sportem w tym kraju.

(8)

Rugby jest ważnym sportem i przyciąga znaczną widownię, szczególnie w południowo-wschodniej Francji, czyli w dużej części kraju. Finał mistrzostw Francji w rugby, finał Pucharu Europy w rugby, jeśli bierze w nim udział któryś z klubów biorących udział w rozgrywkach francuskich, Puchar Sześciu Narodów w rugby oraz półfinały i finały Pucharu Świata w rugby mają szczególny powszechny oddźwięk we Francji.

(9)	Wymienione rozgrywki tenisowe mają szczególny powszechny oddźwięk we Francji, ponieważ tenis jest najważniejszym sportem indywidualnym w tym państwie członkowskim.

(10)	Grand Prix Francji Formuły 1 ma szczególny powszechny oddźwięk we Francji w świetle znaczenia tego wydarzenia dla francuskiego przemysłu samochodów wyścigowych.

(11)

Wyścig Tour de France (mężczyzn) ma szczególny powszechny oddźwięk we Francji i ma ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa francuskiego jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową z uwagi na fakt, że jest najważniejszym wydarzeniem kolarskim na świecie. Odzwierciedla on popularność kolarstwa we Francji i ma znaczący wpływ na turystykę, stanowiąc okazję do promowania kraju.

(12)	Wyścig kolarski Paryż-Roubaix ma szczególny powszechny oddźwięk we Francji, ponieważ stanowi element francuskiego dziedzictwa.

(13)	Wymienione zawody w koszykówce mają ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa francuskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową ze względu na fakt, że koszykówka jest ważnym czynnikiem spójności społecznej we Francji.

(14)	Wymienione zawody piłki ręcznej obejmują najważniejsze turnieje międzynarodowe, w których bierze udział reprezentacja narodowa Francji i które w związku z tym faktem mają istotne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa francuskiego.

(15)	Mistrzostwa Świata w lekkiej atletyce mają ogólnie uznane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa francuskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową, zwłaszcza w świetle częstych sukcesów francuskich zawodników.

(16)	Wymienione wydarzenia były tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnej telewizji i przyciągały szeroką widownię telewizyjną.

(17)

Środki przyjęte przez Francję wydają się być proporcjonalne w stopniu uzasadniającym odstępstwo od fundamentalnej, zapisanej w Traktacie WE zasady swobody świadczenia usług, z uwagi na ważny interes publiczny, jakim jest zapewnienie szerokiego publicznego dostępu do transmisji wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa.

(18)

Środki przyjęte przez Francję są zgodne z zasadami WE dotyczącymi konkurencji w tym sensie, że definicja nadawców wyłonionych do transmisji wymienionych wydarzeń jest oparta na obiektywnych kryteriach, które pozwalają na rzeczywistą i potencjalną konkurencję w zakresie zdobycia praw do transmisji tych wydarzeń. Ponadto liczba wymienionych wydarzeń nie jest nieproporcjonalna w stopniu, który mógłby zakłócić konkurencję na rynku odbiorców końcowych telewizji ogólnodostępnej i telewizji płatnej.

(19)

Po powiadomieniu przez Komisję innych państw członkowskich o środkach przyjętych przez Francję i konsultacji z Komitetem ustanowionym na mocy art. 23a dyrektywy 89/552/EWG, Dyrektor Generalny ds. Edukacji i Kultury poinformował Francję pismem z dnia 7 kwietnia 2004 r., że Komisja Europejska nie zamierza kwestionować środków, o których została powiadomiona.

(20)	Środki zostały przyjęte przez Francję w dniu 22 grudnia 2004 r.

(21)

Z wyroku Sądu Pierwszej Instancji w sprawie T-33/01, Infront WM przeciwko Komisji, wynika, że deklaracja, iż środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG są zgodne z prawem wspólnotowym, stanowi decyzję w rozumieniu art. 249 Traktatu WE, która musi w związku z tym zostać przyjęta przez Komisję. W związku z powyższym konieczne jest stwierdzenie na mocy niniejszej decyzji, że środki zgłoszone przez Francję są zgodne z prawem wspólnotowym. Środki przyjęte ostatecznie przez Francję i określone w załączniku do niniejszej decyzji powinny zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG, o których Francja powiadomiła Komisję w dniu 30 grudnia 2003 r., są zgodne z prawem wspólnotowym.

Artykuł 2

Środki przyjęte ostatecznie przez Francję i określone w załączniku do niniejszej decyzji zostaną opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 2007 r.

W imieniu Komisji

Viviane REDING

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60).

ZAŁĄCZNIK

Publikacja na mocy art. 3a ust. 2 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów zawartych w ustawach, rozporządzeniach oraz aktach administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

Środki przyjęte przez Francję, które mają zostać opublikowane na mocy art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG, są następujące:

„Dekret nr 2004-1392 z dnia 22 grudnia 2004 r. wydany w zastosowaniu art. 20-2 ustawy nr 85-1067 z dnia 30 września 1986 r. w sprawie swobody komunikacji

Premier,

na podstawie sprawozdania Ministra Kultury i Komunikacji,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej, zmienioną dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1997 r., w szczególności jej art. 3a,

uwzględniając Europejską konwencję o telewizji ponadgranicznej, otwartą do podpisu dnia 5 maja 1989 r., zmienioną Protokołem zatwierdzonym przez Komitet Ministrów Rady Europy dnia 9 września 1998 r., otwartym do zatwierdzenia przez Strony Konwencji dnia 1 października 1998 r., w szczególności jego art. 9a, łącznie z ustawą nr 94-542 z dnia 28 czerwca 1994 r. i nr 2001-1210 z dnia 20 grudnia 2001 r., które zezwalają na jego zatwierdzenie, oraz dekretami nr 95-438 z dnia 14 kwietnia 1995 r. i nr 2002-739 z dnia 30 kwietnia 2002 r., które stanowią o jego publikacji,

uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym podpisane w Porto dnia 2 maja 1992 r. oraz zmieniający je protokół, podpisany w Brukseli dnia 17 marca 1993 r., w szczególności jego załącznik X, łącznie z ustawą nr 93-1274 z dnia 2 grudnia 1993 r. zezwalającą na jego ratyfikowanie oraz dekretem nr 94-43 z dnia 1 lutego 1994 r., który stanowi o jego publikacji,

uwzględniając ustawę nr 86-1067 z dnia 30 września 1986 r. w sprawie swobody komunikacji, wraz z późniejszymi zmianami, w szczególności jej artykuł 20-2,

uwzględniając pismo Komisji Europejskiej z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie projektu środków zgłoszonego przez Francję w celu zastosowania art. 3a dyrektywy 89/552/EWG, zmienionej dyrektywą 97/36/WE;

po wysłuchaniu Conseil d’Etat (Rady Stanu) (sekcja spraw wewnętrznych),

WYDAJE NASTĘPUJĄCY DEKRET:

Artykuł 1 – Niniejszy dekret ustanawia warunki, jakie muszą spełnić nadawcy telewizyjni, aby retransmisje wydarzeń o wielkiej wadze, na które mają wyłączność, mogły być dostępne dla znacznej części widzów za pośrednictwem ogólnodostępnego programu telewizyjnego.

Tytuł I

Przepisy dotyczące transmisji z wydarzeń o doniosłym znaczeniu na terytorium Francji

Artykuł 2 – Na potrzeby postanowień niniejszego tytułu stosuje się następujące definicje:

a)	»telewizja ogólnodostępna« – dowolna telewizja, która nie wymaga wnoszenia opłat przez użytkowników i która może być odbierana przez przynamniej 85 % gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej;

b)	»telewizja o dostępie ograniczonym« – dowolna telewizja, która nie spełnia dwóch warunków określonych w poprzednim akapicie.

Artykuł 3 – Lista wydarzeń określonych w art. 20-2 ustawy nr 86-1067 z dnia 30 września 1986 r. zawiera następujące wydarzenia:

1.	Letnie i zimowe igrzyska olimpijskie;

2.	Oficjalne mecze reprezentacji Francji w piłce nożnej w ramach kalendarza imprez FIFA (Międzynarodowej Federacji Piłkarskiej);

3.	Mecz inauguracyjny, półfinały i finał mistrzostw świata w piłce nożnej;

4.	Półfinały i finał mistrzostw Europy w piłce nożnej;

5.	Finał Pucharu UEFA, jeśli bierze w nim udział któryś z klubów biorących udział w rozgrywkach francuskich;

6.	Finał piłkarskiej Ligi Mistrzów;

7.	Finał Pucharu Francji w piłce nożnej;

8.	Puchar Sześciu Narodów w rugby;

9.	Półfinały i finał Pucharu Świata w rugby;

10.	Finał mistrzostw Francji w rugby;

11.	Finał Pucharu Europy w rugby, jeśli bierze w nim udział któryś z klubów biorących udział w rozgrywkach francuskich;

12.	Finały turnieju gry pojedynczej mężczyzn i kobiet turnieju tenisowego Roland Garros;

13.	Półfinały i finały Pucharu Davisa i Fed Cup, jeśli bierze w nim udział tenisowa drużyna z Francji;

14.	Grand Prix Francji Formuły 1;

15.	Wyścig Tour de France (kolarstwo, mężczyźni);

16.	Wyścig kolarski Paryż-Roubaix;

17.	Finały rozgrywek mężczyzn i kobiet w mistrzostwach Europy w koszykówce, jeśli bierze w nich udział reprezentacja narodowa Francji;

18.	Finały rozgrywek mężczyzn i kobiet w mistrzostwach świata w koszykówce, jeśli bierze w nich udział reprezentacja narodowa Francji;

19.	Finały rozgrywek mężczyzn i kobiet w mistrzostwach europy w piłce ręcznej, jeśli bierze w nich udział reprezentacja narodowa Francji;

20.	Finały rozgrywek mężczyzn i kobiet w mistrzostwach świata w piłce ręcznej, jeśli bierze w nich udział reprezentacja narodowa Francji;

21.	Mistrzostwa świata w lekkiej atletyce.

Artykuł 4 – Korzystanie przez dostawcę usług telewizyjnych we Francji z wyłącznych praw do transmisji wydarzenia o doniosłym znaczeniu wymienionych w art. 3, nabytych po 23 sierpnia 1997 r., nie może uniemożliwiać transmisji tego wydarzenia w telewizji ogólnodostępnej; wydarzenie takie winno być transmitowane bezpośrednio i w całości, z wyłączeniem następujących przypadków:

1.	Transmisja wydarzenia wymienionego w art. 3 pkt 15 może być ograniczona do najważniejszych momentów, zgodnie z przyjętymi zasadami nadawania takiego wydarzenia;

2.	Transmisja wydarzeń wymienionych w art. 3 pkt 1 i 21 może być ograniczona do momentów ukazujących różnorodność dyscyplin sportowych i uczestniczących w nich krajów i może zawierać materiały pochodzące z wcześniejszych nagrań, jeżeli różne wydarzenia odbywają się równocześnie;

3.	Wydarzenia o doniosłym znaczeniu mogą być również transmitowane w formie uprzednio zarejestrowanego materiału, jeżeli mają miejsce między północą a godziną szóstą rano czasu francuskiego, pod warunkiem że transmisja we Francji rozpocznie się przed godziną dziesiątą rano.

Nadawanie bezpośredniej i pełnej transmisji wydarzenia o doniosłym znaczeniu przez telewizję o dostępie ograniczonym, której użytkownicy wnoszą opłaty i która może być odbierana na warunkach określonych w art. 2 lit. a) niniejszego dekretu, z zastrzeżeniem powyższych przepisów, bez narzucania szczególnych warunków dostępu, nie jest uznawane za przeszkodę w transmitowaniu tego samego wydarzenia w telewizji ogólnodostępnej.

Artykuł 5 – W celu umożliwienia transmisji wydarzenia o doniosłym znaczeniu w telewizji ogólnodostępnej na warunkach określonych w art. 4, nadawca telewizyjny posiadający prawo do wyłącznego nadawania wszystkich lub części wydarzeń o doniosłym znaczeniu i który nie spełnia warunków musi – w stosownym czasie przed terminem danego wydarzenia – wystosować wobec telewizji ogólnodostępnej propozycję dokonania cesji praw do transmisji przedmiotowego wydarzenia na warunkach określonych w art. 4. Oferta taka winna być oparta na uczciwych, racjonalnych i niedyskryminujących zasadach i warunkach rynkowych

Jeśli w odpowiedzi na tę ofertę nie zostanie wystosowana propozycja ze strony nadawcy telewizyjnego lub jeśli propozycja nie jest oparta na uczciwych, racjonalnych i niedyskryminujących zasadach i warunkach rynkowych, nadawca telewizyjny posiadający wyłączność na transmisję może wykonać swoje prawa bez konieczności wypełniania warunków określonych w art. 4.

Tytuł II

Przepisy dotyczące transmisji z wydarzeń o doniosłym znaczeniu w innych państwach europejskich

Artykuł 6 – Postanowienia niniejszego tytułu stosują się do nadawców telewizyjnych podlegających jurysdykcji francuskiej i realizujących transmisje do innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowskiego Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub państwa będącego stroną Europejskiej konwencji w sprawie telewizji ponadgranicznej z wydarzenia wskazanego przez to państwo jako wydarzenie o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa tego państwa w rozumieniu dyrektywy 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r., a prawo do transmisji zostało uzyskane po 23 sierpnia 1997 r.

Artykuł 7 – Nadawcy telewizyjni podlegający jurysdykcji francuskiej realizują w państwach wskazanych w art. 6 swoje prawa do transmisji wydarzeń o doniosłym znaczeniu, określonych przez te państwa, w sposób, który nie odbiera znacznej części społeczeństwa możliwości oglądania takich wydarzeń w telewizji ogólnodostępnej – w transmisji bezpośredniej lub z uprzednio nagranych materiałów, zgodnie z art. 3a powołanej wyżej dyrektywy z dnia 3 października 1989 r.

Artykuł 8 – Jeżeli nadawca telewizyjny podlegający jurysdykcji francuskiej transmituje wydarzenie o doniosłym znaczeniu w jednym z państw wskazanych w art. 6, musi on przestrzegać określonych przez to państwo warunków dotyczących transmisji telewizyjnej.

Tytuł III

Przepisy końcowe

Artykuł 9 – Rada Audiowizualna może, na wniosek nadawcy telewizyjnego lub z własnej inicjatywy, wydać opinię w sprawie warunków stosowania przepisów niniejszego dekretu.

Artykuł 10 – Dekret wydany następnie przez Conseil d’Etat określi listę wydarzeń o doniosłym znaczeniu oraz warunki transmisji telewizyjnej dla departamentów zamorskich Saint Pierre-et-Miquelon, Mayotte, Nowa Kaledonia, Polinezja Francuska oraz wysp Wallis i Futuna, biorąc pod uwagę specyfikę potrzeb każdej z tych wspólnot oraz warunki techniczne transmisji zagranicznych.

Artykuł 11 – Za wykonanie niniejszego dekretu odpowiedzialni są jest Minister Kultury i Komunikacji oraz Minister ds. Departamentów i Terytoriów Zamorskich. Dekret zostanie opublikowany w Dzienniku Urzędowym Republiki Francuskiej.

Sporządzono w Paryżu, dnia 22 grudnia 2004 r.

Premier

Jean-Pierre RAFFARIN

Minister Kultury i Komunikacji

Renaud DONNEDIEU DE VABRES

Minister ds. Departamentów Zamorskich

Brigitte GIRARDIN”.

10.7.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/38

DECYZJA KOMISJI

z dnia 25 czerwca 2007 r.

w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Finlandię na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej

(2007/481/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając opinię Komitetu ustanowionego zgodnie z art. 23a dyrektywy 89/552/EWG,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Pismem z dnia 22 września 2006 r., otrzymanym przez Komisję w dniu 2 października 2006 r., Finlandia powiadomiła Komisję o środkach przyjmowanych zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG.

(2)	Komisja zweryfikowała, w ciągu trzech miesięcy od otrzymania powiadomienia, zgodność tychże środków z prawem wspólnotowym, w szczególności w zakresie proporcjonalności środków oraz przejrzystości procedury konsultacji krajowych.

(3)	W swojej analizie Komisja wzięła pod uwagę dostępne dane dotyczące sytuacji w dziedzinie mediów w Finlandii.

(4)	Lista wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa włączona do środków przyjętych przez Finlandię została sporządzona w sposób jasny i przejrzysty i po przeprowadzeniu w Finlandii szerokich konsultacji.

(5)

Komisja została przekonana, że wydarzenia wymienione w środkach przyjętych przez Finlandię spełniają przynajmniej dwa z następujących kryteriów uznawanych za rzetelne wskaźniki znaczenia wydarzenia dla społeczeństwa: i) szczególny powszechny oddźwięk w państwie członkowskim, a nie tylko znaczenie dla tych, którzy zazwyczaj śledzą dany sport lub aktywność; ii) ogólnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa państwa członkowskiego, w szczególności jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową; iii) uczestnictwo drużyny narodowej w danym wydarzeniu w kontekście zawodów lub turnieju o znaczeniu międzynarodowym; oraz iv) fakt, że wydarzenie było tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnym programie telewizyjnym i zyskiwało dużą widownię telewizyjną.

(6)

Szereg wydarzeń wymienionych w ramach środków przyjętych przez Finlandię, w tym letnie i zimowe Igrzyska Olimpijskie, mecz inauguracyjny, ćwierćfinały, półfinały i finał Pucharu Świata, jak również mecze reprezentacji narodowej Finlandii w tym turnieju, stanowią wydarzenia kategorii tradycyjnie uznawanej za mającą doniosłe znaczenie dla społeczeństwa, wymienione wprost w motywie 18 dyrektywy 97/36/WE. Wydarzenia te mają szczególny powszechny oddźwięk w Finlandii, ponieważ są szczególnie popularne wśród szerokiej publiczności, a nie tylko wśród tych osób, które zazwyczaj śledzą wydarzenia sportowe.

(7)

Mistrzostwa świata w hokeju na lodzie mężczyzn, organizowane przez IIHF (Międzynarodową Federację Hokeja na Lodzie), mają szczególny powszechny oddźwięk, ponieważ Finowie aktywnie uprawiają hokej na lodzie, a ponadto dyscyplina ta ma powszechnie uznawane, szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa fińskiego z uwagi na znaczące sukcesy reprezentacji narodowej Finlandii w tym międzynarodowym turnieju. Z uwagi na swoją specyficzną organizację, mistrzostwa świata w hokeju na lodzie powinny być traktowane jako pojedyncze wydarzenie, w którym mecze pomiędzy innymi krajami również wpływają na pozycję drużyn, z którymi musi lub może zmierzyć się Finlandia, a także na ogólny wynik.

(8)

Mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym (narciarstwo biegowe, skoki narciarskie i kombinacja norweska), organizowane przez FIS (Międzynarodową Federację Narciarską), mają szczególny powszechny oddźwięk i ogólnie uznawane szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa fińskiego jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową, ponieważ narciarstwo klasyczne cieszy się w Finlandii statusem sportu narodowego.

(9)

Wymienione zawody lekkoatletyczne, a mianowicie mistrzostwa świata w lekkiej atletyce, organizowane przez IAAF (Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych) oraz mistrzostwa Europy w lekkiej atletyce, organizowane przez EAA (Europejskie Stowarzyszenie Lekkoatletyki), mają ogólnie uznawane szczególne znaczenie kulturowe dla społeczeństwa fińskiego jako czynnik wzmacniający tożsamość kulturową, ponieważ czołowi fińscy lekkoatleci reprezentujący Finlandię w zawodach międzynarodowych w szeregu dyscyplin znajdują się wśród światowej elity sportowców w swoich dyscyplinach.

(10)	Wymienione wydarzenia były tradycyjnie transmitowane w ogólnodostępnej telewizji i przyciągały szeroką widownię telewizyjną.

(11)

Środki przyjęte przez Finlandię wydają się być proporcjonalne w stopniu uzasadniającym odstępstwo od fundamentalnej, zapisanej w Traktacie WE zasady swobody świadczenia usług, z uwagi na ważny interes publiczny, jakim jest zapewnienie szerokiego publicznego dostępu do transmisji wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa.

(12)

Środki przyjęte przez Finlandię są zgodne z zasadami WE dotyczącymi konkurencji w tym sensie, że definicja nadawców wyłonionych do transmisji wymienionych wydarzeń jest oparta na obiektywnych kryteriach, które pozwalają na rzeczywistą i potencjalną konkurencję w zakresie zdobycia praw do transmisji tych wydarzeń. Ponadto liczba wymienionych wydarzeń nie jest nieproporcjonalna w stopniu, który mógłby zakłócić konkurencję na rynku odbiorców końcowych telewizji ogólnodostępnej i telewizji płatnej.

(13)	Proporcjonalność środków przyjętych przez Finlandię zwiększa fakt, iż nie mają działania wstecznego, a tym samym nie mają one wpływu na wykonywanie praw do transmisji wymienionych wydarzeń, uzyskanych przed wejściem w życie tych środków.

(14)	Komisja powiadomiła inne państwa członkowskie o środkach zgłoszonych przez Finlandię i przedstawiła wyniki tej weryfikacji na spotkaniu Komitetu ustanowionego na mocy art. 23a dyrektywy 89/552/EWG w dniu 15 listopada 2006 r. Na tym spotkaniu Komitet wydał opinię pozytywną.

(15)	Środki zostały przyjęte przez Finlandię w dniu 22 lutego 2007 r. i weszły w życie z dniem 1 marca 2007 r.,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Środki przyjęte zgodnie z art. 3a ust. 1 dyrektywy 89/552/EWG, o których Finlandia powiadomiła Komisję w dniu 22 września 2006 r., są zgodne z prawem wspólnotowym.

Artykuł 2

Środki przyjęte ostatecznie przez Finlandię i określone w załączniku do niniejszej decyzji są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 czerwca 2007 r.

W imieniu Komisji

Viviane REDING

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60).

ZAŁĄCZNIK

Środki przyjęte przez Finlandię, które mają zostać opublikowane zgodnie z art. 3a ust. 2 dyrektywy 89/552/EWG, są następujące:

„DEKRET RZĄDU W SPRAWIE

transmisji telewizyjnych wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa

przyjęty w Helsinkach w dniu 22 lutego 2007 r.

Zgodnie z decyzją rządu podjętą na wniosek Ministra Transportu i Telekomunikacji, na mocy sekcji 20 ust. 3 ustawy o działalności telewizyjnej i radiowej z dnia 9 października 2003 r., zmienionej ustawą nr 394/2003, postanawia się, co następuje:

Sekcja 1

Wydarzenia ważne dla społeczeństwa

Dla społeczeństwa Finlandii ważne znaczenie mają następujące wydarzenia, zgodnie z sekcją 20 ust. 3 ustawy o działalności telewizyjnej i radiowej (744/1998):

1)	letnie i zimowe Igrzyska Olimpijskie, organizowane przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski;

2)	mecz inauguracyjny, ćwierćfinały, półfinały i finał mistrzostw świata w piłce nożnej, organizowanych przez FIFA (Międzynarodową Federację Piłkarską), oraz mecze reprezentacji narodowej Finlandii;

3)	mecz inauguracyjny, ćwierćfinały, półfinały i finał mistrzostw Europy w piłce nożnej, organizowanych przez UEFA (Europejską Federację Piłki Nożnej), oraz mecze reprezentacji narodowej Finlandii;

4)	mistrzostwa świata w hokeju na lodzie mężczyzn, organizowane przez IIHF (Międzynarodową Federację Hokeja na Lodzie);

5)	mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym, organizowane przez FIS (Międzynarodową Federację Narciarską);

6)	mistrzostwa świata w lekkiej atletyce, organizowane przez IAAF (Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych);

7)	mistrzostwa Europy w lekkiej atletyce, organizowane przez EAA (Europejskie Stowarzyszenie Lekkoatletyki).

Mecz inauguracyjny, półfinały i finał mistrzostw świata w piłce nożnej oraz mecze reprezentacji narodowej Finlandii, mecz inauguracyjny, półfinały i finał mistrzostw Europy w piłce nożnej oraz mecze reprezentacji narodowej Finlandii, półfinały i finał mistrzostw świata w hokeju na lodzie mężczyzn oraz mecze reprezentacji narodowej Finlandii, wymienione w podsekcji 1 wyżej, winny być transmitowane bezpośrednio i w całości.

Pozostałe wydarzenia wymienione w podsekcji 1 wyżej mogą być transmitowane w całości lub w części, bezpośrednio lub z opóźnieniem.

Sekcja 2

Niniejszy dekret wchodzi w życie z dniem 1 marca 2007 r.

Niniejszy dekret nie stosuje się do praw wyłączności nabytych przed wejściem w życie niniejszego dekretu.

Helsinki dnia 22 lutego 2007 r.

Susanna HUOVINEN

Minister Transportu i Telekomunikacji

Ismo KOSONEN

Dyrektor Jednostki”

10.7.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 180/43

DECYZJA KOMISJI

z dnia 9 lipca 2007 r.

zmieniająca decyzję 2006/415/WE dotyczącą niektórych środków ochronnych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N1 u drobiu w Niemczech

(notyfikowana jako dokument nr C(2007) 3413)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2007/483/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (1), w szczególności jej art. 9 ust. 3,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącą kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Decyzja Komisji 2006/415/WE z dnia 14 czerwca 2006 r. dotycząca niektórych środków ochronnych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N1 u drobiu we Wspólnocie i uchylająca decyzję 2006/135/WE (3) ustanawia niektóre środki ochronne, które należy stosować celem zapobieżenia rozprzestrzenianiu się tej choroby, łącznie z określeniem obszarów A i B w następstwie podejrzenia lub potwierdzenia ogniska tej choroby.

(2)	Niemcy powiadomiły Komisję o wystąpieniu na swoim terytorium grypy ptaków podtypu H5N1 w przydomowej hodowli drobiu i podjęły stosowne środki zgodnie z decyzją 2006/415/WE, m. in. określiły obszary A i B, o których mowa w art. 4 wymienionej decyzji.

(3)

Komisja we współpracy z Niemcami zbadała te środki i stwierdziła, że granice obszarów A i B ustanowionych przez właściwy organ Niemiec znajdują się w wystarczającej odległości od miejsca, w którym znajduje się ognisko choroby. Można zatem zatwierdzić obszary A i B w Niemczech oraz ustalić czas trwania wspomnianego podziału na obszary.

(4)	W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić decyzję 2006/415/WE.

(5)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji należy poddać przeglądowi podczas następnego spotkania Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W załączniku do decyzji 2006/415/WE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja jest skierowana do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 lipca 2007 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 395 z 30.12.1989, str. 13. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/41/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, str. 33); sprostowanie w Dz.U. L 195 z 2.6.2004, str. 12.

(2) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 29. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 315 z 19.11.2002, str. 14).

(3) Dz.U. L 164 z 16.6.2006, str. 51. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2007/454/WE (Dz.U. L 172 z 30.6.2007, str. 87).

ZAŁĄCZNIK

W załączniku do decyzji 2006/415/WE wprowadza się następujące zmiany:

W części A dodaje się tekst w brzmieniu:

ISO Kod krajowy	Państwo członkowskie	Obszar A		Data wygaśnięcia art. 4 ust. 4 lit. b) ppkt (iii)
ISO Kod krajowy	Państwo członkowskie	Kod (jeżeli jest dostępny)	Nazwa	Data wygaśnięcia art. 4 ust. 4 lit. b) ppkt (iii)
DE	NIEMCY			6.8.2007
			ALLENDORF ARNSGEREUTH BAD BLANKENBURG BECHSTEDT CURSDORF DEESBACH DÖSCHNITZ GRÄFENTHAL LICHTE LICHTENHAIN MARKTGÖLITZ MELLENBACH-GLASBACH MEURA OBERHAIN OBERWEISSBACH PIESAU PROBSTZELLA REICHMANNSDORF ROHRBACH SAALFELD SAALFELDER HÖHE SCHMIEDEFELD SCHWARZBURG SITZENDORF UNTERWEISSBACH WITTGENDORF

W części B dodaje się tekst w brzmieniu:

ISO Kod krajowy

Państwo członkowskie

Obszar

Data wygaśnięcia art. 4 ust. 4 lit. b) ppkt (iii)

Kod (jeżeli jest dostępny)

Nazwa

NIEMCY

DRÖBISCHAU

KAULSDORF

KÖNIGSEE

LEUTENBERG

MEUSELBACH-SCHWARZMÜHLE

ROTTENBACH

RUDOLSTADT

6.8.2007

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 180

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 50 10 lipca 2007

Spis treści		I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 803/2007 z dnia 9 lipca 2007 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	1
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 804/2007 z dnia 9 lipca 2007 r. ustanawiające zakaz połowów dorsza w Morzu Bałtyckim (podobszary 25–32, wody WE) przez statki pływające pod banderą Polski	3

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	MA	36,7
	MK	48,1
	TR	90,9
	XS	23,6
	ZZ	49,8
0707 00 05	JO	151,2
	TR	113,1
	ZZ	132,2
0709 90 70	IL	42,1
	TR	93,7
	ZZ	67,9
0805 50 10	AR	65,9
	UY	62,2
	ZA	58,7
	ZZ	62,3
0808 10 80	AR	87,8
	BR	83,3
	CL	98,1
	CN	98,6
	NZ	102,3
	US	116,7
	UY	98,6
	ZA	90,0
	ZZ	96,9
0808 20 50	AR	76,9
	CL	86,0
	CN	59,8
	NZ	99,0
	ZA	104,2
	ZZ	85,2
0809 10 00	TR	200,2
0809 10 00	ZZ	200,2
0809 20 95	TR	273,6
	US	430,7
	ZZ	352,2
0809 30 10, 0809 30 90	US	120,3
0809 30 10, 0809 30 90	ZZ	120,3
0809 40 05	IL	150,7
0809 40 05	ZZ	150,7

Dziennik Urzędowy z dnia 27 grudnia 2006 r.	Poprawiony Dziennik Urzędowy (2007)
L 370	L 30
L 371	L 45
L 373	L 121
L 375	L 70

Dziennik Urzędowy z dnia 29 grudnia 2006 r.	Poprawiony Dziennik Urzędowy (2007)
L 387	L 34

	II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa
	DECYZJE
	Komisja
	2007/475/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 25 czerwca 2007 r. w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Włochy na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej	5
	2007/476/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 25 czerwca 2007 r. w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Niemcy na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej	8
	2007/477/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 25 czerwca 2007 r. w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Austrię na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej	11
	2007/478/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 25 czerwca 2007 r. w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Irlandię na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej	17
	2007/479/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 25 czerwca 2007 r. w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Belgię na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej	24
	2007/480/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 25 czerwca 2007 r. w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Francję na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej	33
	2007/481/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 25 czerwca 2007 r. w sprawie zgodności z prawem wspólnotowym środków przyjętych przez Finlandię na mocy art. 3a ust. 1 dyrektywy Rady 89/552/EWG w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej	38
	2007/482/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 9 lipca 2007 r. w sprawie stosowania dyrektywy Rady 72/166/EWG w odniesieniu do kontrolowania ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody powstałe w związku z ruchem pojazdów mechanicznych (notyfikowana jako dokument nr C(2007) 3291) ( 1 )	42
	2007/483/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 9 lipca 2007 r. zmieniająca decyzję 2006/415/WE dotyczącą niektórych środków ochronnych w odniesieniu do wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N1 u drobiu w Niemczech (notyfikowana jako dokument nr C(2007) 3413) ( 1 )	43


	*	Informacja dla czytelników(patrz: wewnętrzna tylna strona okładki)	s3

Dziennik Urzędowy z dnia 30 grudnia 2006 r.	Poprawiony Dziennik Urzędowy (2007)
L 396	L 136
L 400	L 54
L 405	L 29
L 407	L 44
L 408	L 47
L 409	L 36
L 410	L 40
L 411	L 27
L 413	L 50