7.6.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 145/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

7.6.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 145/3

(1)

Ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych do przywozu cukru białego, cukru surowego i niektórych syropów w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007 zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1002/2006 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 585/2007 (4).

(2)

Dane, którymi obecnie dysponuje Komisja, prowadzą do zmiany wymienionych kwot, zgodnie z zasadami i szczegółowymi przepisami wykonawczymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006,

7.6.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 145/5

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1961/2001 (2) ustanowiło zasady stosowania refundacji wywozowych w sektorze owoców i warzyw.

(2)

Na mocy art. 35 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2200/96, w zakresie niezbędnym dla umożliwienia wywozów znaczących pod względem gospodarczym, eksportowane przez Wspólnotę produkty mogą stanowić przedmiot refundacji wywozowej, przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z umów zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu.

(3)

Zgodnie z art. 35 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 należy uważać, aby przepływy handlowe, wywołane wcześniej przez system refundacji, nie zostały zakłócone. Z tego powodu oraz ze względu na sezonowość wywozu owoców i warzyw należy ustalić przewidziane ilości na każdy produkt na podstawie spisu produktów rolnych dla refundacji wywozowych określonego w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3846/87 (3). Ilości te powinny zostać podzielone z uwzględnieniem stopnia, w jakim rozpatrywane produkty są łatwo psujące się.

(4)

W myśl postanowień art. 35 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 przy ustalaniu refundacji uwzględnia się istniejącą sytuację i tendencje w odniesieniu do cen i dostępności owoców i warzyw na rynku Wspólnoty oraz w odniesieniu do cen stosowanych w handlu międzynarodowym. Należy również uwzględnić koszty wprowadzenia do obrotu i koszty transportu oraz gospodarcze aspekty proponowanego wywozu.

(5)

Zgodnie z art. 35 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 ceny rynkowe Wspólnoty są ustalane z uwzględnieniem cen najbardziej korzystnych z punktu widzenia wywozu.

(6)

Sytuacja na rynku międzynarodowym lub specyficzne wymogi niektórych rynków mogą wymóc konieczność zróżnicowania refundacji do określonego produktu, w zależności od jego miejsca przeznaczenia.

(7)

Migdały łuskane i orzechy laskowe oraz orzechy włoskie w łupinie mogą obecnie stanowić przedmiot wywozu znaczącego pod względem gospodarczym.

(8)

Z uwagi na fakt, że orzechy są produktami, które można stosunkowo łatwo magazynować, refundacje wywozowe mogą być ustalane dla dłuższych odstępów czasowych.

(9)

W celu umożliwienia jak najbardziej efektywnego wykorzystania dostępnych zasobów, przy równoczesnym uwzględnieniu struktury wywozowej Wspólnoty, należy ustalić refundacje wywozowe do orzechów zgodnie z systemem A1.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Świeżych Owoców i Warzyw,

7.6.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 145/7

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1961/2001 (2) ustanawia zasady stosowania refundacji wywozowych w sektorze owoców i warzyw.

(2)

W myśl art. 35 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2200/96, w zakresie niezbędnym dla umożliwienia znaczącego gospodarczo wywozu, produkty wywożone przez Wspólnotę mogą podlegać refundacji wywozowej, uwzględniającej granice wynikające z porozumień zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu.

(3)

Zgodnie z art. 35 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 należy dbać, aby przepływy handlowe wywołane wcześniej przez system refundacji nie zostały zakłócone. Z tego powodu i z powodu sezonowości wywozów owoców i warzyw należy ustalić ilości przewidziane dla każdego produktu, na podstawie nomenklatury produktów rolnych dla refundacji wywozowych ustanowionej rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3846/87 (3). Ilości te powinny zostać podzielone z uwzględnieniem stopnia, w jakim rozpatrywane produkty łatwo się psują.

(4)

W myśl postanowień art. 35 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 przy ustalaniu refundacji uwzględnia się istniejącą sytuację lub tendencje w odniesieniu do cen i dostępności owoców i warzyw na rynku Wspólnoty oraz do cen stosowanych w handlu międzynarodowym. Należy również uwzględnić koszty wprowadzenia do obrotu i koszty transportu oraz gospodarcze aspekty proponowanego wywozu.

(5)

Zgodnie z art. 35 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 ceny rynkowe Wspólnoty są ustalane z uwzględnieniem cen, które są najbardziej korzystne z punktu widzenia wywozu.

(6)

Sytuacja na rynkach światowych lub specyficzne wymogi niektórych rynków mogą wymóc konieczność zróżnicowania refundacji do określonego produktu, w zależności od jego miejsca przeznaczenia.

(7)

Pomidory, pomarańcze, cytryny, winogrona stołowe, jabłka oraz brzoskwinie klasy ekstra I i II według wspólnych norm jakości mogą obecnie podlegać znaczącym gospodarczo wywozom.

(8)

Aby umożliwić najbardziej efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów i uwzględniając strukturę wywozów ze Wspólnoty, należy ustalić refundacje wywozowe zgodnie z systemami A1 i B.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Świeżych Owoców i Warzyw,

7.6.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 145/10

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1429/95 (2) ustanowiło zasady stosowania refundacji wywozowych w sektorze przetworów owocowych i warzywnych, innych niż te przyznawane w przypadku dodawanego cukru.

(2)

Na mocy art. 16 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2201/96, w zakresie niezbędnym do zapewnienia wywozów znaczących pod względem gospodarczym, produkty określone w art. 1 ust. 2 lit. a) wymienionego rozporządzenia mogą być przedmiotem refundacji wywozowej, przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z umów zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu. Artykuł 18 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 2201/96 przewiduje, że w przypadku gdy refundacja do cukru dodanego do produktów wymienionych w art. 1 ust. 2 lit. b) nie jest wystarczająca, aby umożliwić wywóz tych produktów, stosuje się refundację ustaloną zgodnie z art. 17 wymienionego rozporządzenia.

(3)

Zgodnie z art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2201/96 należy uważać, aby przepływy handlowe, wywołane wcześniej przez system refundacji, nie zostały zakłócone. Z tego powodu należy ustalić przewidziane ilości na każdy produkt na podstawie spisu produktów rolnych dla refundacji wywozowych, określonego w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3846/87 (3).

(4)

Na mocy art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2201/96 przy ustalaniu refundacji uwzględnia się istniejącą sytuację i tendencje w odniesieniu do cen i dostępności owoców i warzyw na rynku Wspólnoty oraz w odniesieniu do cen stosowanych w handlu międzynarodowym. Należy również uwzględnić koszty wprowadzenia do obrotu i koszty transportu, jak również gospodarcze aspekty proponowanego wywozu.

(5)

Zgodnie z art. 17 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2201/96 ceny rynkowe Wspólnoty są ustalane z uwzględnieniem cen najbardziej korzystnych z punktu widzenia wywozu.

(6)

Sytuacja na rynku międzynarodowym lub specyficzne wymogi niektórych rynków mogą wymóc konieczność zróżnicowania refundacji do określonego produktu, w zależności od jego miejsca przeznaczenia.

(7)

Tymczasowo konserwowane wiśnie i czereśnie, pomidory bez skórek, wiśnie i czereśnie konserwowane, przetworzone orzechy i niektóre soki pomarańczowe mogą obecnie stanowić przedmiot wywozu znaczącego pod względem gospodarczym.

(8)

Należy ustalić stawkę refundacji oraz przewidziane w konsekwencji ilości.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Przetworów Owocówych i Warzywnych,

7.6.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 145/12

(1)

W nomenklaturze scalonej na 2007 r., ustanowionej w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (2), zmienionym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1549/2006 (3), zmieniono kody nomenklatury scalonej (kody CN) w odniesieniu do niektórych produktów. Załączniki I, III, IV i V do rozporządzenia (WE) nr 32/2000 zawierają odniesienia do niektórych z tych kodów CN. Należy zatem dostosować wymienione załączniki.

(2)

Z powyższych względów rozporządzenie (WE) nr 32/2000 powinno zostać odpowiednio zmienione.

(3)

Ponieważ rozporządzenie (WE) nr 1549/2006 weszło w życie dnia 1 stycznia 2007 r., niniejsze rozporządzenie powinno obowiązywać od tej samej daty.

(4)

Środki przewidziane niniejszym rozporządzeniem są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

7.6.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 145/16

(1)

Artykuł 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG stanowi, że państwo członkowskie może, w okresie 12 lat od dnia notyfikacji wymienionej dyrektywy, zezwolić na wprowadzenie do obrotu środków ochrony roślin zawierających substancje czynne niewymienione w załączniku I do tej dyrektywy, a znajdujące się w obrocie dwa lata po notyfikacji, podczas gdy prowadzone są równocześnie stopniowe badania tych substancji w ramach programu prac.

(2)

Rozporządzenia Komisji (WE) nr 451/2000 (2) i (WE) nr 703/2001 (3) określają szczegółowe zasady realizacji drugiego etapu programu prac, określonego w art. 8 ust. 2 dyrektywy Rady 91/414/EWG, i ustanawiają wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Wykaz ten obejmuje dichlorfos.

(3)

Wpływ dichlorfosu na zdrowie człowieka i środowisko naturalne został poddany ocenie zgodnie z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniach (WE) nr 451/2000 i (WE) nr 703/2001 w odniesieniu do zakresu zastosowań proponowanych przez powiadamiającego. Ponadto w rozporządzeniach tych wyznaczono państwa członkowskie pełniące rolę sprawozdawców, które mają przedłożyć odpowiednie sprawozdania z oceny i zalecenia Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 451/2000. W przypadku dichlorfosu państwem członkowskim pełniącym rolę sprawozdawcy były Włochy, a wszystkie istotne informacje przekazano dnia 20 października 2003 r.

(4)

Sprawozdanie z oceny zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie oraz Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i przedstawione Komisji dnia 12 maja 2006 r. w formie wniosków Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności z przeglądu w ramach oceny zagrożeń stwarzanych przez pestycydy dla substancji czynnej dichlorfosu (4). Sprawozdanie to zostało poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, a następnie przyjęte dniu 29 września 2006 r. w formie sprawozdania z przeglądu dotyczącego dichlorfosu opracowanego przez Komisję.

(5)

Podczas dokonywania oceny tej substancji czynnej wskazano na kilka zagrożeń. W szczególności w oparciu o dostępne dane toksykologiczne i niepewny stan wiedzy dotyczący genotoksycznych i rakotwórczych właściwości substancji, a także biorąc pod uwagę ogólną niską jakość dokumentacji, nie zostało wykazane, że szacowane narażenie użytkownika, pracownika i osób trzecich jest dopuszczalne.

(6)

Komisja poprosiła powiadamiającego o przedstawienie uwag w odniesieniu do wyników przeglądu oraz o poinformowanie jej, czy powiadamiający nadal chce utrzymać wniosek o wydanie zezwolenia dla substancji. Powiadamiający przedstawił uwagi, które zostały dokładnie zbadane. Jednak pomimo przedstawionych argumentów nie udało się rozwiać istniejących obaw, a oceny zagrożenia dokonane na podstawie przedłożonych informacji i poddane ewaluacji w ramach posiedzeń ekspertów Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności nie wykazały, aby można się było spodziewać, by w ramach proponowanych warunków stosowania środki ochrony roślin zawierające dichlorfos zasadniczo spełniały wymogi ustanowione w art. 5 ust. 1 lit. a) oraz b) dyrektywy 91/414/EWG.

(7)

Nie należy zatem włączać dichlorfosu do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG.

(8)

Należy podjąć odpowiednie środki, aby istniejące zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające dichlorfos zostały wycofane w ustalonym czasie i, aby nie były odnawiane oraz, aby nie były udzielane nowe zezwolenia na te produkty.

(9)

Dodatkowy okres przyznany przez państwa członkowskie na zbycie, składowanie, wprowadzanie do obrotu lub zużycie istniejących zapasów środków ochrony roślin zawierających dichlorfos powinien być ograniczony do dwunastu miesięcy w celu zużycia istniejących zapasów przez nie dłużej niż jeden kolejny sezon wegetacyjny.

(10)

Niniejsza decyzja nie wyklucza możliwości złożenia wniosku dla dichlorfosu, zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, w celu ewentualnego włączenia go do załącznika I.

(11)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające dichlorfos zostały wycofane do dnia 6 grudnia 2007 r.;

b)

zezwolenia na środki ochrony roślin zawierające dichlorfos nie były udzielane ani odnawiane, począwszy od daty publikacji niniejszej decyzji.

7.6.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 145/18

(1)

Republika Bułgarii i Rumunia przystąpiły do Unii Europejskiej.

(2)

W związku z powyższym do konwencji, w odpowiednich miejscach, powinny zostać wprowadzone stosowane w niej wpisy w języku bułgarskim i rumuńskim.

(3)

Data, od której zastosowanie ma niniejsza decyzja, powinna odpowiadać dacie przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej.

(4)

W celu umożliwienia stosowania formularzy gwarancji, wydrukowanych zgodnie z wymogami obowiązującymi przed datą przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej, powinien zostać wprowadzony okres przejściowy, w którym druki te będą mogły być używane po dokonaniu pewnych dostosowań.

(5)

W związku z powyższym konwencja powinna zostać odpowiednio zmieniona,

1)

w dodatku I wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem A do niniejszej decyzji;

2)

w dodatku II wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem B do niniejszej decyzji;

3)

w dodatku III wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem C do niniejszej decyzji.

7.6.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 145/38