I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

21.4.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/3

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 433/2007

z dnia 20 kwietnia 2007 r.

ustanawiające warunki przyznawania specjalnych refundacji eksportowych w sektorze wołowiny i cielęciny

(Wersja skodyfikowana)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (1), w szczególności jego art. 33 ust. 12,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 32/82 z dnia 7 stycznia 1982 r. ustanawiające warunki przyznawania specjalnych refundacji eksportowych w sektorze wołowiny i cielęciny (2) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione (3). W celu zapewnienia jego jasności i zrozumiałości należy je zatem skodyfikować.

(2)	Artykuł 33 rozporządzenia (WE) nr 1254/1999 określa ogólne zasady przyznawania refundacji eksportowych oraz kryteria ustalania ich wysokości.

(3)

Ze względu na sytuację rynkową we Wspólnocie oraz zasięg sprzedaży niektórych produktów w sektorze wołowiny i cielęciny, które mogą być przedmiotem zakupów interwencyjnych, należy określić warunki przyznawania specjalnych refundacji eksportowych dla tych produktów, jeśli są one przeznaczone do niektórych krajów trzecich w celu redukcji zakupów interwencyjnych.

(4)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Produkty spełniające specjalne warunki określone w niniejszym rozporządzeniu podlegają specjalnym refundacjom eksportowym.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się do mięsa świeżego lub mrożonego, w formie tusz, półtusz, kompensowanych ćwierci, ćwierci przednich i ćwierci tylnych eksportowanych do niektórych krajów trzecich.

3. W przypadkach, kiedy przedkładane jest mięso w tuszach lub nierozdzielonych ćwierciach tylnych z wątrobą i/lub nerkami, ciężar tuszy zostanie zmniejszony o:

a)	5 kg za wątrobę i nerki razem;

b)	4,5 kg za wątrobę;

c)	0,5 kg za nerki.

Artykuł 2

1. Aby otrzymać specjalną refundację eksportową, należy przedstawić zaświadczenie, że wywiezione produkty pochodzą z dorosłego bydła męskiego.

2. Zaświadczenie określone w ust. 1 jest składane w formie świadectwa, którego wzór przedstawiony jest w załączniku I, i jest wydawane na wniosek danej strony przez agencję interwencyjną lub inny organ władzy wyznaczony w tym celu przez państwo członkowskie, w którym nastąpił ubój zwierząt.

Świadectwo to jest okazywane organom celnym podczas dopełniania celnych formalności wywozowych i jest wysyłane kanałami administracyjnymi do agencji odpowiedzialnej za wypłatę refundacji po dopełnieniu wspomnianych formalności. Formalności te są załatwiane w państwie członkowskim, w którym nastąpił ubój zwierząt.

Artykuł 3

Państwa członkowskie określają warunki kontroli produktów oraz wydania świadectwa, o którym mowa w art. 2. Warunki te mogą obejmować wskazanie ilości minimalnej.

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia, że nie doszło do zamiany produktów w czasie od kontroli produktów do opuszczenia przez nie geograficznego obszaru Wspólnoty lub ich dostarczenia do punktów docelowych, o których mowa w art. 36 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 (4). Środki te obejmują identyfikację każdego produktu za pomocą nieusuwalnego znaku lub indywidualnej pieczęci na każdej ćwierci. Ubój i identyfikacja odbywa się w rzeźni wskazanej przez zainteresowaną stronę we wniosku, o którym mowa w art. 2 ust. 2.

W przypadku gdy tusze lub półtusze są rozkładane na ćwierci przednie i tylne poza terenem rzeźni, organ, określony w art. 2 ust. 2 akapit pierwszy, może zastąpić świadectwa, o których mowa w art. 2, dotyczące tusz lub półtusz świadectwami dotyczącymi ćwierci, pod warunkiem, że wszystkie inne wymogi związane z wydaniem świadectwa zostały spełnione.

Artykuł 4

Rozporządzenie (EWG) nr 32/82 zostaje uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia należy odczytywać jako odesłania do niniejszego rozporządzenia, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku III.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 kwietnia 2007 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1) Dz.U. WE L 160 z 26.6.1999, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1913/2005 (Dz.U. L 307 z 25.11.2005, str. 2).

(2) Dz.U. L 4 z 8.1.1982, str. 11. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1713/2006 (Dz.U. L 321 z 21.11.2006, str. 11).

(3) Patrz: załącznik II.

(4) Dz.U. WE L 102 z 17.4.1999, str. 11.

ZAŁĄCZNIK I

ZAŁĄCZNIK II

Uchylone rozporządzenie i jego kolejne zmiany

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 32/82 (Dz.U. L 4 z 8.1.1982, str. 11)
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 752/82 (Dz.U. L 86 z 1.4.1982, str. 50)
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2304/82 (Dz.U. L 246 z 21.8.1982, str. 9)
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 631/85 (Dz.U. L 72 z 13.3.1985, str. 24)
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2688/85 (Dz.U. L 255 z 26.9.1985, str. 11)
Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3169/87 (Dz.U. L 301 z 24.10.1987, str. 21)	Wyłącznie art. 1 ust. 1
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2326/97 (Dz.U. L 323 z 26.11.1997, str. 1)
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 744/2000 (Dz.U. L 89 z 1.4.2000, str. 3)
Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1713/2006 (Dz.U. L 321 z 21.11.2006, str. 11)	Wyłącznie art. 1

ZAŁĄCZNIK III

Tabela korelacji

Rozporządzenie (EWG) nr 32/82	Niniejsze rozporządzenie
Artykuł 1 ustępy 1 i 2	Artykuł 1 ustępy 1 i 2
Artykuł 1 ustęp 3 część wstępna	Artykuł 1 ustęp 3 część wstępna
Artykuł 1 ustęp 3 tiret pierwsze	Artykuł 1 ustęp 3 litera a)
Artykuł 1 ustęp 3 tiret drugie	Artykuł 1 ustęp 3 litera b)
Artykuł 1 ustęp 3 tiret trzecie	Artykuł 1 ustęp 3 litera c)
Artykuł 2 ustęp 1	Artykuł 2 ustęp 1
Artykuł 2 ustęp 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze	Artykuł 2 ustęp 2 akapit pierwszy
Artykuł 2 ustęp 2 akapit pierwszy, zdanie drugie i trzecie	Artykuł 2 ustęp 2 akapit drugi
Artykuł 3	Artykuł 3
Artykuł 4	—
—	Artykuł 4
Artykuł 5	Artykuł 5
Załącznik	Załącznik I
—	Załącznik II
—	Załącznik III

21.4.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/8

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 434/2007

z dnia 20 kwietnia 2007 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1974/2006 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1689/2005 z powodu przystąpienia Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Akt przystąpienia Bułgarii i Rumunii (1), w szczególności jego art. 34 ust. 3 oraz art. 56,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) (2), w szczególności jego art. 91,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 34 i załącznik VIII Aktu przystąpienia Bułgarii i Rumunii określa ogólnie warunki, na których będzie przyznawane tymczasowe dodatkowe wsparcie dla przejściowych środków na rzecz rozwoju obszarów wiejskich w tych nowych państwach członkowskich. W celu uzupełnienia tych warunków należy przyjąć przepisy wprowadzające oraz dostosować pewne przepisy przewidziane w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1974/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) (3).

(2)	Powyższe zasady muszą być zgodne z zasadami pomocniczości i proporcjonalności, w związku z czym powinny być ograniczone do tego, co jest niezbędne dla osiągnięcia założonych celów.

(3)	Należy zatem szczegółowo określić warunki kwalifikowalności dla pewnych przejściowych środków.

(4)	W celu ułatwienia sporządzania programów rozwoju obszarów wiejskich obejmujących powyższe środki, a także ich kontroli i zatwierdzania przez Komisję, należy ustanowić wspólne przepisy dotyczące ich struktury i treści, w szczególności na podstawie art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005.

(5)	Należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1974/2006.

(6)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Rozwoju Obszarów Wiejskich,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1974/2006 wprowadza się następujące zmiany:

w rozdziale III sekcji I podsekcji 1 dodaje się art. 25a w brzmieniu:

„Artykuł 25a

1. Wsparcie na świadczenie usług z zakresu doradztwa rolniczego i upowszechniania wiedzy rolniczej, o których mowa w załączniku VIII sekcja I D Aktu przystąpienia Bułgarii i Rumunii można przyznać organom i jednostkom świadczącym te usługi na rzecz rolników. Dotyczy to zwłaszcza sporządzania biznesplanów, pomocy przy wypełnianiu wniosków o środki na rzecz rozwoju obszarów wiejskich, doradztwa rolniczego i upowszechniania wiedzy rolniczej związanych z przestrzeganiem zasad dobrej kultury rolnej i środowiskowej oraz wymogów podstawowych w zakresie zarządzania określonych w art. 4 i 5 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz w załącznikach III i IV do tego rozporządzenia.

2. Organy i jednostki wybrane w celu świadczenia na rzecz rolników usług z zakresu doradztwa rolniczego i upowszechniania wiedzy rolniczej mają do dyspozycji odpowiednie zasoby w formie wykwalifikowanego personelu, administracji, bazy technicznej oraz posiadają doświadczenie w zakresie świadczenia usług i wiarygodność w odniesieniu do usług, jakie mają świadczyć.

3. W okresie 2007–2009 Bułgaria i Rumunia mogą wprowadzać, w odniesieniu do świadczenia na rzecz rolników usług doradztwa, niniejszy środek lub środek »korzystanie z usług doradczych przez rolników i posiadaczy lasów«, o którym mowa w art. 20 lit. a) pkt iv) rozporządzenia (WE) nr 1698/2005.”;

2)	w rozdziale III sekcja I podsekcja 4 do art. 37 ust. 2 dodaje się zdanie w brzmieniu: „W Bułgarii i Rumunii pierwsze nabory wniosków organizuje się nie później niż trzy lata po zatwierdzeniu programu.”;

w rozdziale III sekcja I podsekcja 4 dodaje się art. 37a w brzmieniu:

„Artykuł 37a

W Bułgarii i Rumunii nabywanie umiejętności, o których mowa w art. 63 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1698/2005, może również obejmować koszty związane z tworzeniem reprezentatywnych lokalnych partnerstw na rzecz rozwoju, opracowywanie zintegrowanych strategii rozwoju, finansowanie badań naukowych i sporządzanie wniosków dotyczących wyboru lokalnych grup działania. Koszty takie kwalifikują się do lokalnych grup działania.”;

w rozdziale III sekcja 1 dodaje się podsekcję 4a w brzmieniu:

„Podsekcja 4a

Przejściowy środek dodatkowy dla Bułgarii i Rumunii

Artykuł 39a

Warunki kwalifikowalności dla przyznawania wsparcia w ramach środka przewidzianego w sekcji I pkt E załącznika VIII do Aktu przystąpienia Bułgarii i Rumunii »Uzupełnienia do płatności bezpośrednich« są zdefiniowane decyzją Komisji zatwierdzającą dodatkowe krajowe płatności bezpośrednie.”;

5)	w załączniku II wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 kwietnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1) Akt przystąpienia został przyjęty decyzjami Rady 2006/663/WE (Dz.U. L 277 z 9.10.2006, str. 2) oraz 2006/664/WE (Dz.U. L 277 z 9.10.2006, str. 4).

(2) Dz.U. L 277 z 21.10.2005, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2012/2006 (Dz.U. L 384 z 29.12.2006, str. 8).

(3) Dz.U. L 368 z 23.12.2006, str. 15.

ZAŁĄCZNIK

W załączniku II część A do rozporządzenia (WE) nr 1974/2006 wprowadza się następujące zmiany:

1)	w pkt 3.4 po akapicie pierwszym dodaje się akapit w brzmieniu: „W przypadku Bułgarii i Rumunii opis, o którym mowa w poprzednim akapicie, dotyczy wpływu środków finansowych SAPARD.”;

w pkt 5.2 do pierwszego tiret dodaje się zdanie w brzmieniu:

„W przypadku Bułgarii i Rumunii wskazanie wszystkich bieżących operacji/umów, włącznie z warunkami finansowymi, oraz procedur/zasad (również przejściowych), które mają do nich zastosowanie zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 248/2007 (1) w sprawie środków dotyczących wieloletnich umów finansowych i rocznych umów finansowych zawartych w ramach programu Sapard oraz przejścia z programu Sapard na rozwój obszarów wiejskich.

w ppkt 5.3.1.2.3 dodaje się tiret szóste w brzmieniu:

„—	Wykaz przedsiębiorstw korzystających z okresu przejściowego, o którym mowa w sekcji II ust. 3 załącznika VIII do Aktu Przystąpienia Bułgarii i Rumunii.”;

4)	tytuł pkt 5.3.1.4 otrzymuje brzmienie: „5.3.1.4. Środki przejściowe dla Bułgarii, Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Rumunii, Słowenii i Słowacji”;

w pkt 5.3.1.4 dodaje się punkt w brzmieniu:

„5.3.1.4.3. Świadczenie usług z zakresu doradztwa rolniczego i upowszechniania wiedzy rolniczej w Bułgarii i Rumunii

—	opis rodzaju usług z zakresu doradztwa rolniczego i upowszechniania wiedzy rolniczej, które będą świadczone,

—	minimalne wymogi dla jednostek odpowiedzialnych za świadczenie tych usług,

—	procedury wyboru tych jednostek.”;

w pkt 5.3.4.3 dodaje się tiret trzecie w brzmieniu:

„—	W przypadku Bułgarii i Rumunii minimalne kryteria dla określenia potencjalnych lokalnych grup działania zgodnie z art. 37a.”;

dodaje się pkt 5.3.5 w brzmieniu:

„5.3.5. Uzupełnienia do płatności bezpośrednich

—	wkład wspólnotowy w każdym z lat 2007, 2008 i 2009,

—	wyznaczenie agencji płatniczej.”;

dla Bułgarii i Rumunii po pkt 6.2 dodaje się tabelę w brzmieniu:

„6.2 a. Plan finansowy w podziale na osie dla Bułgarii i Rumunii (w EUR na cały okres)

Oś	Wkład publiczny
Oś	Ogółem wkład publiczny	Stawka wkładu EFRROW (%)	Kwota EFRROW
Oś 1
Oś 2
Oś 3
Oś 4
Pomoc techniczna
Uzupełnienia do płatności bezpośrednich
Ogółem”;

9)	w uwadze po tabeli 6.2a dodaje się zdanie w brzmieniu: „W przypadku Bułgarii i Rumunii w celu identyfikacji takich wydatków stosuje się tabelę korelacji znajdującą się w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 248/2007.”;

10)

dla Bułgarii i Rumunii po tabeli 7 dodaje się tabelę w brzmieniu:

„7a. Indykatywny podział na poszczególne środki rozwoju obszarów wiejskich dla Bułgarii i Rumunii (w EUR na cały okres)

Środek/oś

Wydatki publiczne

Wydatki prywatne

Koszt całkowity

Środek 111

Środek 112

Środek 121

Środek 1…

Łącznie oś 1

Środek 211

Środek 212

Środek 221

Środek 2…

Łącznie oś 2

Środek 311

Środek 312

Środek 321

Środek 3…

Łącznie oś 3

Lokalne strategie rozwoju:

—	411	Konkurencyjność
—	412	Środowisko/gospodarowanie gruntami
—	413	Jakość życia/zróżnicowanie

421	Współpraca:

431	Koszty funkcjonowania, nabywanie umiejętności, aktywizacja

Łącznie oś 4 (2)

511

Pomoc techniczna

z czego kwota na krajową sieć obszarów wiejskich (gdzie stosowne):

a)	koszty funkcjonowania;

b)	plan działania

611	Uzupełnienie do płatności bezpośrednich

Suma łączna

11)

do tabeli w pkt 7 dodaje się kody środków w brzmieniu:

„(143)	świadczenie usług z zakresu doradztwa rolniczego i upowszechniania wiedzy rolniczej w Bułgarii i Rumunii;
(611)	dodatkowe płatności bezpośrednie w Bułgarii i Rumunii.”

(1) Dz.U. L 69 z 9.3.2007, str. 5.”;

(2) W celu weryfikacji zgodności z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005 klucz podziału między osiami wynikający z lokalnych strategii rozwoju będzie zastosowany do łącznego przydziału osi 4.”;

21.4.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/20

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 439/2007

z dnia 20 kwietnia 2007 r.

wdrażające decyzję Rady 2006/526/WE w sprawie stosunków łączących Wspólnotę Europejską, z jednej strony, z Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając decyzję Rady 2006/526/WE z dnia 17 lipca 2006 r. w sprawie stosunków łączących Wspólnotę Europejską, z jednej strony, z Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony (1), w szczególności jej art. 9,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Decyzja 2006/526/WE (zwana dalej „decyzją”) nakłada na Komisję obowiązek przyjęcia przepisów wykonawczych dotyczących części drugiej decyzji, w ścisłym porozumieniu z autonomicznym rządem Grenlandii i rządem Danii, w ramach procedury partnerstwa.

(2)

Przepisy przyjęte przez Komisję na podstawie art. 9 decyzji powinny być zgodne z zasadami należytego zarządzania finansami, partnerstwa, komplementarności i pomocniczości oraz zapewniać odpowiedzialność autonomicznego rządu Grenlandii za proces rozwoju, jak również odpowiednie monitorowanie i kontrolę finansową przez sam autonomiczny rząd Grenlandii i Komisję.

(3)	Zgodnie z art. 11 ust. 2 decyzji oraz uwzględniając szczególne potrzeby i możliwości autonomicznego rządu Grenlandii, jak również jego sposób zarządzania wydatkami publicznymi, pomoc finansowa powinna mieć formę wsparcia budżetowego.

(4)

Należy ustanowić przepisy dotyczące opracowania i przyjęcia przez autonomiczny rząd Grenlandii i Komisję orientacyjnego dokumentu programowania na rzecz zrównoważonego rozwoju Grenlandii, o którym mowa w art. 6 decyzji, oraz jego wdrożenia, działań następczych, oceny i przeglądu, jak również sprawozdawczości. Przepisy takie powinny obejmować udział Komisji w tych działaniach.

(5)	Działania przewidziane w niniejszym rozporządzeniu były przedmiotem konsultacji z autonomicznym rządem Grenlandii i rządem Danii.

(6)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Grenlandzkiego powołanego na podstawie art. 10 decyzji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa procedury programowania, wdrażania, monitorowania, przeglądu i oceny pomocy finansowej Wspólnoty na rzecz Grenlandii, zarządzanej przez Komisję od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., zgodnie z przepisami decyzji 2006/526/WE i rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.

Artykuł 2

Komplementarność i partnerstwo

1. Programowanie, wdrażanie, monitorowanie, przegląd i ocena pomocy realizowane są w ścisłym porozumieniu między autonomicznym rządem Grenlandii, rządem Danii i Komisją.

2. Autonomiczny rząd Grenlandii zapewnia przeprowadzanie odpowiednich konsultacji z władzami lokalnymi i społeczeństwem obywatelskim podczas procedury programowania.

3. Autonomiczny rząd Grenlandii, rząd Danii i Komisja wspierają koordynację i spójność środków podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia, środków współfinansowanych w ramach EFR oraz operacji realizowanych przez Europejski Bank Inwestycyjny, z jednej strony, i współfinansowane przez rząd Danii, z drugiej strony.

Artykuł 3

Programowanie

1. Operacje finansowane ze środków wspólnotowej pomocy finansowej w ramach decyzji są programowane możliwie jak najszybciej po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, poprzez przyjęcie dokumentu programowania na rzecz zrównoważonego rozwoju Grenlandii (zwanego dalej „DPZR”), o strukturze zgodnej z modelem zawartym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

2. Autonomiczny rząd Grenlandii przygotowuje projekt DPZR po konsultacjach z podmiotami odgrywającymi rolę w procesie rozwoju, opierając się na zdobytych doświadczeniach i najlepszych praktykach.

Projekt DPZR zostaje dostosowany do potrzeb Grenlandii i odpowiada jej szczególnej sytuacji. Określa on priorytetowe działania oraz sprzyja przejmowaniu przez lokalne władze odpowiedzialności za programy współpracy.

Projekt przedkładany jest Komisji w terminie trzech miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

3. Projekt DPZR jest przedmiotem wymiany poglądów między autonomicznym rządem Grenlandii, rządem Danii a Komisją, z uwzględnieniem odpowiedzialności Komisji za strategię interwencyjną.

Autonomiczny rząd Grenlandii przekazuje wszystkie niezbędne informacje, w tym wyniki wszelkich studiów wykonalności, aby umożliwić Komisji jak najbardziej efektywną ocenę projektu DPZR.

Wszelkie rozbieżności między własnymi analizami autonomicznego rządu Grenlandii a analizami Komisji są odnotowywane.

4. Komisja ocenia projekt DPZR w terminie 30 dni od przedłożenia go przez autonomiczny rząd Grenlandii, w celu ustalenia, czy projekt zawiera wszystkie elementy niezbędne do przyjęcia corocznej decyzji w sprawie finansowania, zgodnie z art. 6 ust. 4 decyzji, oraz czy DPZR pozostaje w zgodzie z celami decyzji, niniejszego rozporządzenia oraz właściwych obszarów polityki wspólnotowej.

5. Autonomiczny rząd Grenlandii odpowiada za opracowanie końcowej wersji DPZR. Autonomiczny rząd Grenlandii i Komisja ponoszą wspólną odpowiedzialność za przyjęcie DPZR. Komisja przyjmuje DPZR po wydaniu opinii przez Komitet Grenlandzki, zgodnie z art. 10 ust. 2 decyzji.

Artykuł 4

Wdrożenie

1. Komisja zaciąga zobowiązania na pomoc finansową dla Grenlandii na mocy decyzji zgodnie z rozporządzeniem finansowym mającym zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich oraz art. 11 ust. 3 decyzji.

2. W ramach DPZR zobowiązania na wydatki poprzedzane są coroczną decyzją Komisji w sprawie finansowania obejmującą sektorowe wsparcie budżetowe, a następnie umową o finansowaniu zawieraną przez Komisję i autonomiczny rząd Grenlandii. Komisja przyjmuje coroczną decyzję w sprawie finansowania po wydaniu opinii przez Komitet Grenlandzki, zgodnie z art. 10 ust. 2 decyzji.

3. W ramach łącznej kwoty rocznej orientacyjna kwota nieprzekraczająca 1 % przeznaczana jest na pokrycie kosztów zasobów niezbędnych do efektywnego zarządzania pomocą przez Komisję.

Artykuł 5

Monitorowanie, przegląd i ocena

1. Bez uszczerbku dla obowiązków Komisji związanych z wdrażaniem wspólnotowej pomocy finansowej, odpowiedzialność za kontrolę finansową spoczywa w pierwszej kolejności na autonomicznym rządzie Grenlandii.

Komisja i autonomiczny rząd Grenlandii współpracują ze sobą oraz koordynują plany, metody i realizację kontroli, w celu maksymalnego zwiększenia użyteczności prowadzonych kontroli. Komisja i autonomiczny rząd Grenlandii niezwłocznie przekazują sobie wyniki przeprowadzonych kontroli.

2. Autonomiczny rząd Grenlandii nadzoruje realizację założeń DPZR.

W celu zweryfikowania efektywności i jakości udzielanej pomocy autonomiczny rząd Grenlandii śledzi i bada postępy w realizacji szczegółowych celów DPZR.

Autonomiczny rząd Grenlandii prowadzi monitoring na podstawie wskaźników określonych w DPZR oraz corocznej umowie o finansowaniu. Wskaźniki te odpowiadają konkretnemu charakterowi programu i jego celom.

3. Autonomiczny rząd Grenlandii sporządza i przedkłada Komisji coroczne sprawozdania z wykonania, zgodnie z haromonogramem określonym w umowach o finansowaniu, zawieranych każdego roku pomiędzy Komisją a autonomicznym rządem Grenlandii.

Coroczne sprawozdanie z wykonania jest opracowywane na szczeblu lokalnym, a jego ostateczna wersja jest uzgadniana przez autonomiczny rząd Grenlandii i Komisję w terminie 60 dni.

Zawiera ono w szczególności:

a)	ocenę rezultatów uzyskanych w kluczowym(-ych) sektorze(-rach) na tle celów ustalonych w DPZR oraz wskaźników monitorowania i zobowiązań w zakresie polityki sektorowej;

b)	ocenę realizacji bieżących operacji przewidzianych w umowie o finansowaniu oraz stopnia przestrzegania harmonogramu zobowiązań i płatności; oraz

c)	oświadczenie o potwierdzeniu legalności i prawidłowości.

4. Podczas przeglądu śródokresowego, o którym mowa w art. 13 decyzji, dokonuje się przeglądu wstępnych wyników realizacji DPZR, ich znaczenia oraz zakresu realizacji celów, ocenia się wykorzystanie środków finansowych oraz funkcjonowanie monitoringu i wdrażanie, jak również rozłożenie wydatków i ogólną współpracę między autonomicznym rządem Grenlandii a Komisją.

Przegląd ten prowadzony jest pod nadzorem Komisji, we współpracy z autonomicznym rządem Grenlandii i rządem Danii, na podstawie kryteriów określonych w DPZR, w tym w odniesieniu do przydzielanych środków, oraz z uwzględnieniem corocznych sprawozdań z wykonania, o których mowa w ust. 3.

5. Ocena DPZR dotyczy wykorzystania zasobów, efektywności i skuteczności pomocy oraz jej oddziaływania, jak również zawiera wnioski i zalecenia, szczególnie w oparciu o już dostępne wyniki oceny.

Obejmuje ona czynniki pozytywnie lub negatywnie wpływające na wykonanie oraz osiągnięcia i wyniki, w tym ich trwałość.

Odpowiedzialność za ocenę DPZR ponosi Komisja, we współpracy z autonomicznym rządem Grenlandii i rządem Danii.

Wyniki ocen podawane są do wiadomości publicznej.

Artykuł 6

Środki zabezpieczające

1. Komisja wstrzymuje płatności i zwraca się – z podaniem uzasadnienia – do rządu autonomicznego Grenlandii o przedstawienie uwag, a w odpowiednich przypadkach o dokonanie korekt w określonym okresie czasu, jeżeli po zakończeniu niezbędnych kontroli Komisja ustali, że:

a)	autonomiczny rząd Grenlandii nie dopełnił swoich zobowiązań; lub

b)	całość lub część DPZR nie uzasadnia – ani w całości ani w części – wkładu wspólnotowego; lub

c)	w systemach zarządzania lub kontroli występują poważne niedociągnięcia mogące doprowadzić do regularnych nieprawidłowości.

2. Termin przedstawienia przez autonomiczny rząd Grenlandii swoich uwag, a w odpowiednich przypadkach dokonania korekt wynosi dwa miesiące, z wyłączeniem należycie uzasadnionych przypadków, w których Komisja może zgodzić się na dłuższy termin.

3. W przypadku gdy autonomiczny rząd Grenlandii nie zgadza się z uwagami Komisji, zwraca się ona do autonomicznego rządu Grenlandii i rządu Danii o wzięcie udziału w spotkaniu partnerskim, podczas którego wszystkie strony próbują osiągnąć porozumienie w kwestii uwag i wniosków, jakie należy z nich wyciągnąć.

W każdym przypadku, w którym autonomiczny rząd Grenlandii nie zgada się z uwagami Komisji i organizowane jest doraźne spotkanie partnerskie, trzymiesięczny termin na podjęcie decyzji przez Komisję przewidziany w ust. 5 rozpoczyna bieg od daty tego partnerskiego spotkania.

4. W przypadku gdy Komisja proponuje korekty finansowe, autonomicznemu rządowi Grenlandii zapewnia się możliwość wykazania, poprzez zbadanie właściwych akt, że nieprawidłowości miały faktycznie mniejsze rozmiary niż wynika to z oceny Komisji.

Z wyłączeniem należycie uzasadnionych przypadków, okres przeznaczony na to badanie nie może przekroczyć kolejnych dwóch miesięcy po upływie dwumiesięcznego okresu, o którym mowa w ust. 2. Komisja uwzględnia wszelkie dowody dostarczone w terminie przez autonomiczny rząd Grenlandii.

5. Po zakończeniu okresu określonego w ust. 2, jeżeli nie osiągnięto porozumienia i autonomiczny rząd Grenlandii nie dokonał korekt, Komisja uwzględnia wszelkie uwagi poczynione przez autonomiczny rząd Grenlandii i rząd Danii i w terminie trzech miesięcy podejmuje decyzję o:

a)	obniżeniu płatności; lub

b)	dokonaniu niezbędnych korekt finansowych w drodze anulowania całości lub części przydzielonych środków.

6. Bez uszczerbku dla przepisów ust. 1–5, Komisja może, po przeprowadzeniu należytej weryfikacji, wstrzymać w całości lub w części płatność okresową, w przypadku ustalenia, że dane wydatki związane są z poważną nieprawidłowością, która nie została usunięta i że zachodzi konieczność niezwłocznych działań.

Komisja informuje autonomiczny rząd Grenlandii o podjętych działaniach oraz ich przyczynach. Jeżeli po pięciu miesiącach nadal występują przesłanki wstrzymania płatności lub autonomiczny rząd Grenlandii nie zawiadomił Komisji o środkach podjętych w celu usunięcia poważnej nieprawidłowości, kwoty przewidziane do wypłaty mogą zostać odzyskane, zgodnie z rozporządzeniem finansowym mającym zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich.

Artykuł 7

Informacja i nagłośnienie

1. Autonomiczny rząd Grenlandii zapewnia odpowiednie nagłośnienie informacji o programach finansowanych zgodnie z decyzją poprzez informowanie ogółu społeczeństwa o roli odgrywanej przez Wspólnotę w przypadku takich programów.

2. Autonomiczny rząd Grenlandii zapewnia należyty zaangażowanie przedstawicieli instytucji wspólnotowych w najbardziej istotnych działaniach publicznych związanych ze wspieranymi programami.

Artykuł 8

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 20 kwietnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Louis MICHEL

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 208 z 29.7.2006, str. 28.

(2) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz.U. L 390 z 30.12.2006, str. 1).

ZAŁĄCZNIK

ORIENTACYJNA STRUKTURA DOKUMENTU PROGRAMOWANIA NA RZECZ ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU GRENLANDII

Pełny tekst dokumentu, łącznie ze streszczeniem i rozdziałami 1–5, nie powinien przekroczyć ok. 15 stron, nie licząc załączników.

Część A: Strategia współpracy

Streszczenie

Na początku DPZR należy zamieścić półstronicowe streszczenie. Należy w nim wymienić główne wyzwania stojące przed Grenlandią w perspektywie średnio- i długoterminowej, główny cel DPZR oraz podstawowe przyczyny wyboru kluczowego obszaru interwencji.

Rozdział 1: Cele WE w zakresie współpracy

W tej części określane są dokładnie cele WE w zakresie współpracy, wynikające z Traktatu WE, decyzji oraz związanej z nią wspólnej deklaracji o stosunkach pomiędzy Wspólnotą Europejską, z jednej strony, oraz Grenlandią i rządem Danii, z drugiej strony.

Rozdział 2: Agenda polityczna autonomicznego rządu Grenlandii

W rozdziale tym należy zwięźle opisać cele i zamierzenia autonomicznego rządu Grenlandii, określone w urzędowych (sektorowych) dokumentach strategicznych, w planach średnio- i długoterminowych, strategiach reform oraz w programach rozwoju. Jako uzupełnienie tych informacji należy wskazać, w jaki sposób autonomiczny rząd Grenlandii zamierza osiągnąć te cele oraz przedstawić ocenę właściwego budżetu sektorowego. Należy również przedstawić zwięzłą ocenę potencjału instytucjonalnego.

Rozdział 3: Ocena sytuacji politycznej, gospodarczej i społecznej

W trzecim rozdziale należy przedstawić najważniejsze wydarzenia/zagadnienia w polityce wewnętrznej oraz właściwe aspekty sytuacji zewnętrznej, w tym sytuację polityczną, aspekty związane z handlem, sytuację gospodarczą i społeczną, aspekty związane ze środowiskiem naturalnym, a także trwałość obecnie realizowanych strategii politycznych oraz wyzwania w pespektywie średnioterminowej. Szczególną uwagę należy zwrócić na ocenę polityki makroekonomicznej i zarządzania wydatkami publicznymi na Grenlandii.

Rozdział 4: Strategia interwencyjna WE

W niniejszej części należy określić strategiczne kierunki wspólnotowej współpracy, z podaniem dziedzin/sektorów, na których pomoc zostanie skoncentrowana. Wybór ten powinien logicznie wynikać z:

—	celów polityki WE,

—	analizy sytuacji na Grenlandii oraz jej strategii rozwojowej, określając znaczenie i trwałość strategii wsparcia,

—	orientacyjnej wysokości dostępnych środków finansowych,

—	zasady komplementarności z pomocą pochodzącą od innych głównych partnerów oraz własnych programów autonomicznego rządu Grenlandii. Należy przedstawić zwięzłe zestawienie tych programów.

Część B: Program orientacyjny

Rozdział 5: Program orientacyjny

Omawiany rozdział powinien zawierać program orientacyjny dla Grenlandii, oparty na wynikach analizy strategicznej i w pełni z nimi zgodny. Program orientacyjny stanowi integralny element DPZR i powinien składać się z następujących części:

—

Cele i oczekiwane rezultaty: W tej części należy przedstawić zwięzłe zestawienie ogólnych celów programu, który ma być finansowany w okresie 2007–2013, jak również jego oczekiwane rezultaty.

—

Przydziały finansowe: W części tej należy przedstawić podział orientacyjnych kwot zarezerwowanych na wydatki w kluczowym obszarze interwencji (oraz, w odpowiednich przypadkach, w innych obszarach) w okresie 2007–2013, mających wspierać realizację priorytetów nakreślonych w strategii. Wszystkie kwoty powinny być wyrażone w euro.

—

Kluczowy obszar interwencji: W niniejszej części należy przedstawić informacje na temat szczegółowych celów i oczekiwanych rezultatów w kluczowym obszarze interwencji (oraz, w odpowiednich przypadkach, w innych obszarach), jak również głównych formach planowanej pomocy. Należy również przedstawić środki polityczne/towarzyszące, które mają zostać podjęte przez rząd Grenlandii w celu przyczynienia się do realizacji strategii interwencyjnej. Należy określić kwotę przeznaczoną na kluczowy obszar interwencji (oraz, w odpowiednich przypadkach, inne obszary). Należy wskazać także zainteresowane strony.

—

Metody finansowania: Należy przeprowadzić analizę korzyści związanych z przyjęciem strategii sektorowego wsparcia budżetowego oraz przedstawić metody jej realizacji.

—

Rodzaje ryzyka i założenia: Należy przedstawić przyjęte założenia, jak również rodzaje ryzyka mogące negatywnie wpłynąć na realizację programu oraz rozważane środki na rzecz ich ograniczenia.

—

Wskaźniki: Należy określić wskaźniki dotyczące nakładów i uzyskiwanych rezultatów oraz, w miarę możliwości, wskaźniki wpływu dotyczące dziedzin polityki należących do kluczowego obszaru interwencji. Wskaźniki powinny być konkretne, wymierne w ujęciu krótko/średnioterminowym, osiągalne, realistyczne i ujęte w ramy czasowe, jak również przewidywać, na etapie początkowym, cel i wyraźny horyzont czasowy, aby umożliwić porównania przy opracowywaniu corocznych, śródokresowych i końcowych przeglądów.

—

Monitorowanie realizacji: W niniejszej części należy przedstawić zasady monitorowania realizacji, oparte na łatwo dostępnych informacjach.

—

Zagadnienie przekrojowe: Należy zwrócić uwagę na kwestię włączania zagadnień przekrojowych (tzn. kwestii płci, środowiska naturalnego, rozwoju instytucjonalnego i budowy potencjału) w ramy dziedzin pomocy.

—

Należy dołączyć zestawienie podstawowych danych na temat Grenlandii, jak również wszelkie inne odpowiednie informacje.

21.4.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/28

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 441/2007

z dnia 20 kwietnia 2007 r.

zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 423/2007 dotyczące restrykcji wobec Iranu

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 423/2007 z dnia 19 kwietnia 2007 r. dotyczące restrykcji wobec Iranu (1), w szczególności jego art. 15 ust. 1 lit. c),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Załącznik IV do rozporządzenia (WE) nr 423/2007 zawiera wykaz osób, podmiotów i organów, wskazanych przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych lub Komitet ds. Sankcji Rady Bezpieczeństwa ONZ, których środki finansowe i zasoby gospodarcze podlegają zamrożeniu na mocy tego rozporządzenia.

(2)	W dniu 24 marca 2007 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ podjęła decyzję o zmianie wykazu osób, podmiotów i organów, których środki finansowe i zasoby gospodarcze powinny zostać zamrożone. W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić załącznik IV.

(3)	W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu musi ono niezwłocznie wejść w życie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik IV do rozporządzenia (WE) nr 423/2007 zastępuje się niniejszym tekstem zamieszczonym w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 kwietnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Eneko LANDÁBURU

Dyrektor Generalny ds. Stosunków Zewnętrznych

(1) Dz.U. L 103 z 20.4.2007, str. 1.

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK IV

A. Osoby fizyczne

1)	Fereidoun Abbasi-Davani. Dalsze informacje: wysoki urzędnik w Ministerstwie Obrony i Logistyki Sił Zbrojnych (MOLSZ), naukowiec powiązany z Instytutem Fizyki Stosowanej. Bliski współpracownik Mohsena Fakhrizadeha-Mahabadiego.

2)	Dawood Agha-Jani. Stanowisko: dyrektor pilotażowego zakładu wzbogacania uranu w Natanz. Dalsze informacje: osoba zaangażowana w realizację irańskiego programu jądrowego.

3)	Ali Akbar Ahmadian. Stopień wojskowy: wiceadmirał. Stanowisko: dowódca sztabu Irańskiej Gwardii Rewolucyjnej (IGR).

4)	Behman Asgarpour. Stanowisko: dyrektor operacyjny (Arak). Dalsze informacje: osoba zaangażowana w realizację irańskiego programu jądrowego.

5)	Bahmanyar Morteza Bahmanyar. Stanowisko: kierownik Wydziału Finansów i Budżetu w Organizacji Sektora Lotniczego i Astronautycznego (OSLA). Dalsze informacje: osoba zaangażowana w realizację irańskiego programu budowy pocisków balistycznych.

6)	Ahmad Vahid Dastjerdi. Stanowisko: przewodniczący Organizacji Sektora Lotniczego i Astronautycznego (OSLA). Dalsze informacje: osoba zaangażowana w realizację irańskiego programu budowy pocisków balistycznych.

7)	Ahmad Derakhshandeh. Stanowisko: przewodniczący i dyrektor zarządzający banku Sepah.

8)	Reza-Gholi Esmaeli. Stanowisko: Kierownik Wydziału Handlu i Spraw Międzynarodowych w Organizacji Sektora Lotniczego i Astronautycznego (OSLA). Dalsze informacje: osoba zaangażowana w realizację irańskiego programu budowy pocisków balistycznych.

9)	Mohsen Fakhrizadeh-Mahabadi. Dalsze informacje: wysoki rangą naukowiec MOLSZ, były dyrektor Ośrodka Badań Fizycznych.

10)	Mohammad Hejazi. Stopień wojskowy: gen. brygady. Stanowisko: dowódca sił oporu w Bassiji.

11)	Mohsen Hojati. Stanowisko: dyrektor grupy przemysłowej Fajr.

12)	Mehrdada Akhlaghi Ketabachi. Stanowisko: dyrektor grupy przemysłowej Shahid Bagheri.

13)	Ali Hajinia Leilabadi. Stanowisko: dyrektor generalny spółki energetycznej Mesbah. Dalsze informacje: osoba zaangażowana w realizację irańskiego programu jądrowego.

14)

Naser Maleki. Stanowisko: dyrektor grupy przemysłowej Shahid Hemmat. Dalsze informacje: Naser Maleki jest także urzędnikiem MOLSZ nadzorującym prace w ramach programu budowy pocisków balistycznych Shahab-3. Shahab-3 to model pocisków balistycznych dalekiego zasięgu wykorzystywanych obecnie w Iranie.

15)	Jafar Mohammadi. Stanowisko: doradca techniczny przy Irańskiej Organizacji Energii Atomowej (IOEA) (odpowiedzialny za zarządzanie produkcją zaworów do wirówek). Dalsze informacje: osoba zaangażowana w realizację irańskiego programu jądrowego.

16)	Ehsan Monajemi. Stanowisko: kierownik projektów budowlanych w Natanz. Dalsze informacje: osoba zaangażowana w realizację irańskiego programu jądrowego.

17)	Mohammad Mehdi Nejad Nouri. Stopień wojskowy: gen. broni. Funkcja: rektor Wyższej Szkoły Technologii Obronnych im. Maleka Ashtara. Dalsze informacje: wydział chemii tej szkoły jest związany z MOLSZ i prowadził eksperymenty z berylem. Osoba zaangażowana w realizację irańskiego programu jądrowego.

18)	Mohammad Qannadi. Stanowisko: wiceprzewodniczący IOEA ds. badawczo-rozwojowych. Dalsze informacje: osoba zaangażowana w realizację irańskiego programu jądrowego.

19)

Amir Rahimi. Stanowisko: dyrektor Ośrodka Wytwarzania i Badań nad Paliwem Jądrowym w Esfahan. Dalsze informacje: Ośrodek Wytwarzania i Badań nad Paliwem Jądrowym w Esfahan jest częścią Przedsiębiorstwa Wytwarzania i Zaopatrzenia w Paliwo Jądrowe IOEA, biorącego udział w działaniach związanych ze wzbogacaniem uranu.

20)	Morteza Rezaie. Stopień wojskowy: gen. brygady. Stanowisko: zastępca dowódcy IGR.

21)	Morteza Safari. Stopień wojskowy: kontradmirał. Stanowisko: dowódca marynarki IGR.

22)	Yahya Rahim Safavi. Stopień wojskowy: gen. major. Stanowisko: dowódca IGR (Pasdaran). Dalsze informacje: osoba zaangażowana w realizację irańskiego programu jądrowego i programu budowy pocisków balistycznych.

23)	Seyed Jaber Safdari. Dalsze informacje: dyrektor zakładów wzbogacania uranu w Natanz.

24)	Hosein Salimi. Stopień wojskowy: generał. Stanowisko: dowódca sił powietrznych IGR (Pasdaran). Dalsze informacje: osoba zaangażowana w realizację irańskiego programu budowy pocisków balistycznych.

25)	Qasem Soleimani. Stopień wojskowy: gen. brygady. Stanowisko: dowódca oddziałów Qods.

26)	Mohammad Reza Zahedi. Stopień wojskowy: gen. brygady. Stanowisko: dowódca wojsk lądowych IGR.

27)	Gen. Zolqadr. Stanowisko: Wiceminister Spraw Wewnętrznych ds. Bezpieczeństwa, oficer IGR.

B. Podmioty

1)	Grupa Zakładów Produkcji Amunicji i Zakładów Metalurgicznych (znana także jako: a) GZPAZM; b) Grupa Zakładów Produkcji Amunicji). Dalsze informacje: a) GZPAZM kontroluje kompleks 7th of Tir; b) GZPAZM stanowi własność i jest kontrolowana przez Organizację Przemysłu Obronnego (OPO).

2)	Irańska Organizacja Energii Atomowej (IOEA). Dalsze informacje: zaangażowana w realizację irańskiego programu jądrowego.

3)	Banki Sepah i Sepah International. Dalsze informacje: Bank Sepah wspiera Organizację Sektora Lotniczego i Astronautycznego (OSLA) oraz jej podmioty zależne, w tym grupę przemysłową Shahid Hemmat i grupę przemysłową Shahid Bagheri.

4)	Grupa przemysłowa prowadząca działalność w zakresie pocisków samosterujących dalekiego zasięgu (znana także jako grupa przemysłową prowadząca działalność w zakresie morskich pocisków obronnych).

5)	Organizacja Przemysłu Obronnego (OPO). Dalsze informacje: a) nadrzędny podmiot kontrolowany przez MOLSZ, którego niektóre podmioty zależne były zaangażowane w program produkcji elementów do wirówek oraz w program budowy pocisków; b) zaangażowana w irański program jądrowy.

6)	Ośrodek Wytwarzania i Badań nad Paliwem Jądrowym oraz Ośrodek Technologii Jądrowych w Esfahan. Dalsze informacje: ośrodki stanowią część Przedsiębiorstwa Wytwarzania i Zaopatrzenia w Paliwo Jądrowe należącego do Irańskiej Organizacji Energii Atomowej (IOEA).

7)	Grupa przemysłowa Fajr. Dalsze informacje: a) wcześniej znana jako zakład wytwarzania sprzętu precyzyjnego; b) podmiot zależny od OSLA; c) zaangażowana w realizację irańskiego programu budowy pocisków balistycznych.

8)	Farayand Technique. Dalsze informacje: a) zaangażowana w realizację irańskiego programu jądrowego (program w zakresie wirówek); b) wskazywana w sprawozdaniach Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej.

9)	Kala-Electric (znany również jako Kalaye Electric). Dalsze informacje: a) dostawca obsługujący pilotażowy zakład wzbogacania uranu w Natanz; b) zaangażowany w realizację irańskiego programu jądrowego.

10)	Ośrodek Badań Jądrowych w Karaj. Dalsze informacje: część działu badań IOEA.

11)	Spółka Kavoshyar. Dalsze informacje: Spółka zależna IOEA.

12)	Spółka energetyczna Mesbah. Dalsze informacje: a) dostawca reaktora badawczego A40 w Araku; b) zaangażowana w realizację irackiego programu jądrowego.

13)	Spółka energetyczna Novin (znana także jako Pars Novin). Dalsze informacje: działa w ramach IOEA.

14)	Parchin Chemical Industries. Dalsze informacje: podmiot zależny OPO.

15)	Spółka usługowa Pars Aviation. Dalsze informacje: zajmuje się konserwacją samolotów.

16)	Spółka Pars Trash. Dalsze informacje: a) zaangażowana w realizację irańskiego programu jądrowego (program w zakresie wirówek), b) wskazywana w sprawozdaniach Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej.

17)	Qods Aeronautics Industries. Dalsze informacje: Przedsiębiorstwo wytwarzające bezzałogowe statki powietrzne, spadochrony, paralotnie, motolotnie itd.

18)	Grupa przemysłowa Sanam. Dalsze informacje: podmiot zależny OPO.

19)	7th of Tir (Kompleks im. Siódmego Dnia Miesiąca Tir). Dalsze informacje: a) podmiot zależny OPO, uznawany powszechnie za podmiot bezpośrednio zaangażowany w realizację irańskiego programu jądrowego; b) zaangażowany w realizację irańskiego programu jądrowego.

20)	Grupa przemysłowa Shahid Bagheri. Dalsze informacje: a) podmiot zależny OPO; b) zaangażowana w irański program budowy pocisków balistycznych.

21)	Grupa przemysłowa Shahid Hemmat. Dalsze informacje: a) podmiot zależny OPO; b) zaangażowana w irański program budowy pocisków balistycznych.

22)	Sho’a’ Aviation. Dalsze informacje: Przedsiębiorstwo wytwarza mikroloty.

23)	Grupa przemysłowa Ya Mahdi. Dalsze informacje: podmiot zależny OPO.”.

II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

21.4.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/32

DECYZJA RADY

z dnia 5 marca 2007 r.

w sprawie stanowiska Wspólnoty dotyczącego decyzji nr 1/2007 Wspólnego Komitetu, o którym mowa w Umowie przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, dotyczącej przyjęcia jego regulaminu wewnętrznego, w tym zakresu uprawnień i struktury grup roboczych WE-Albania

(2007/239/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 300 ust. 2 akapit drugi,

uwzględniając Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Albanii w sprawie wymiany handlowej oraz współpracy handlowej i gospodarczej (1) (zwaną dalej „umową”), która stała się skuteczna z dniem 1 grudnia 1992 r., w szczególności jej art. 18,

uwzględniając Umowę przejściową w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony (2) (zwaną dalej „umową przejściową”), podpisaną w dniu 12 czerwca 2006 r., w szczególności jej art. 42 i 43,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Umowa przejściowa weszła w życie w dniu 1 grudnia 2006 r.

(2)	Artykuł 42 umowy przejściowej stanowi, że Wspólny Komitet, powołany na mocy umowy, nadzoruje stosowanie i wykonanie postanowień umowy przejściowej.

(3)	Artykuł 43 akapit trzeci umowy przejściowej stanowi, że Wspólny Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

(4)	Artykuł 18 ust. 1 lit. e) umowy stanowi, że Wspólny Komitet może podjąć decyzję o otworzeniu grup roboczych.

(5)	Nazwa, skład, zakres uprawnień i struktura grup roboczych powinny zostać określone w regulaminie wewnętrznym Wspólnego Komitetu.

(6)	Wspólnota powinna określić stanowisko, które ma przyjąć w ramach Wspólnego Komitetu w odniesieniu do przyjęcia regulaminu wewnętrznego,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł

Stanowisko, które Wspólnota ma przyjąć w ramach Wspólnego Komitetu, o którym mowa w art. 42 Umowy przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, opiera się na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu, stanowiącym załącznik do niniejszej decyzji.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 marca 2007 r.

W imieniu Rady

F.-W. STEINMEIER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 343 z 25.11.1992, str. 2.

(2) Dz.U. L 239 z 1.9.2006, str. 2.

DECYZJA NR 1/2007

Wspólnego Komitetu, o którym mowa w Umowie przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony,

z dnia …

dotycząca przyjęcia jego regulaminu wewnętrznego, w tym zakresu uprawnień i struktury grup roboczych WE-Albania

WSPÓLNY KOMITET,

uwzględniając Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Albanii w sprawie wymiany handlowej oraz współpracy handlowej i gospodarczej (zwanej dalej „umową”), która stała się skuteczna z dniem 1 grudnia 1992 r., w szczególności jej art. 18,

uwzględniając Umowę przejściową w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony (zwaną dalej „umową przejściową”), podpisaną w dniu 12 czerwca 2006 r., w szczególności jej art. 42 i 43,

a także mając na uwadze, że umowa przejściowa weszła w życie w dniu 1 grudnia 2006 r.,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Przewodnictwo

Wspólnemu Komitetowi przewodniczy przemiennie każda ze stron.

Artykuł 2

Posiedzenia

Wspólny Komitet odbywa posiedzenia regularnie raz do roku, na przemian w Brukseli i Tiranie. Jeżeli strony wyrażą na to zgodę, możliwe jest zwołanie specjalnych posiedzeń Wspólnego Komitetu, na wniosek którejkolwiek ze stron.

Posiedzenia Wspólnego Komitetu są niejawne, chyba że postanowiono inaczej.

Artykuł 3

Delegacje

Przed każdym posiedzeniem przewodniczący jest informowany o planowanym składzie delegacji każdej ze stron.

W posiedzeniach Wspólnego Komitetu w roli obserwatora może uczestniczyć przedstawiciel Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) w przypadku ujęcia w porządku obrad kwestii dotyczących EBI.

Wspólny Komitet może wezwać inne osoby, niebędące członkami, do uczestnictwa w posiedzeniach w celu dostarczenia informacji dotyczących poszczególnych kwestii.

Państwa członkowskie Wspólnoty Europejskiej są informowane o posiedzeniach Wspólnego Komitetu.

Artykuł 4

Sekretariat

Urzędnik Komisji Europejskiej oraz urzędnik Republiki Albanii występują wspólnie w charakterze sekretarzy Wspólnego Komitetu.

Artykuł 5

Korespondencja

Wszelka korespondencja przewodniczącego Wspólnego Komitetu jest przekazywana do obydwu sekretarzy. Obydwaj sekretarze zapewniają, w stosownych przypadkach, przekazanie korespondencji odpowiednim przedstawicielom Wspólnego Komitetu.

Artykuł 6

Porządek obrad

1. Przewodniczący i sekretarze sporządzają tymczasowy porządek obrad każdego posiedzenia nie później niż 15 dni roboczych przed rozpoczęciem posiedzenia.

Tymczasowy porządek obrad obejmuje pozycje, o których wprowadzenie sekretarzom został złożony wniosek nie później niż na 21 dni roboczych przed rozpoczęciem posiedzenia, z zastrzeżeniem, że z porządku obrad wyłączone są te pozycje, w odniesieniu do których do dnia przedstawienia porządku obrad sekretarze nie otrzymali dokumentacji towarzyszącej.

Wspólny Komitet przyjmuje porządek obrad na początku każdego posiedzenia. Jeżeli strony wyrażą na to zgodę, w porządku obrad można umieścić punkty nieznajdujące się wcześniej w tymczasowym porządku obrad.

2. Przewodniczący może, w porozumieniu z obiema stronami, skrócić okres ustanowiony w ust. 1, gdy wymaga tego szczególny przypadek.

Artykuł 7

Protokół

Strona będąca gospodarzem posiedzenia sporządza projekt protokołu z każdego posiedzenia Wspólnego Komitetu. W protokole wskazuje się podjęte decyzje i zalecenia oraz przyjęte wnioski. W terminie dwóch miesięcy następujących po posiedzeniu projekt protokołu przekazywany jest Wspólnemu Komitetowi do zatwierdzenia. Po zatwierdzeniu protokół podpisuje przewodniczący i obaj sekretarze, a każda ze stron otrzymuje po jego jednym oryginalnym egzemplarzu. Kopie protokołu zostają przesłane każdemu z adresatów wymienionych w art. 5 niniejszej decyzji.

Artykuł 8

Obrady

Wspólny Komitet podejmuje decyzje i formułuje zalecenia w drodze wzajemnego porozumienia stron.

W okresie między sesjami Wspólny Komitet może podejmować decyzje lub formułować zalecenia z zastosowaniem procedury pisemnej, jeżeli obie strony wyrażą na to zgodę.

Decyzje i zalecenia Wspólnego Komitetu w rozumieniu art. 43 umowy przejściowej otrzymują tytuł odpowiednio „decyzja” i „zalecenie”, po których podawany jest numer sygnatury, data ich przyjęcia oraz opis ich przedmiotu.

Decyzje i zalecenia Wspólnego Komitetu podpisuje przewodniczący, a potwierdzają je obydwaj sekretarze.

Decyzje podejmowane przez Wspólny Komitet są publikowane przez strony w odpowiednich publikatorach urzędowych. Każda ze stron może podjąć decyzję o publikacji wszelkich innych aktów przyjętych przez Wspólny Komitet.

Artykuł 9

Języki

Językami urzędowymi Wspólnego Komitetu są języki urzędowe obydwu stron.

O ile nie postanowiono inaczej, Wspólny Komitet prowadzi posiedzenia w oparciu o dokumentację sporządzoną w tych językach.

Artykuł 10

Wydatki

Wspólnota i Republika Albanii pokrywają wydatki, które ponoszą w związku z uczestnictwem w posiedzeniach Wspólnego Komitetu i grup roboczych, zarówno w odniesieniu do wydatków personalnych, kosztów podróży i diet, jak i kosztów pocztowych i telekomunikacyjnych.

Wydatki związane z tłumaczeniami ustnymi posiedzeń, tłumaczeniem i powielaniem dokumentów oraz wydatki związane z materialną stroną organizacji posiedzeń ponosi strona, która pełni rolę gospodarza posiedzeń.

Artykuł 11

Grupy robocze

Zakres uprawnień i struktura grup roboczych powołanych w celu wsparcia Wspólnego Komitetu w wykonywaniu jego obowiązków są określone w załączniku do niniejszej decyzji.

W skład grup roboczych będą wchodzić przedstawiciele obu stron. Grupom przewodniczą na przemian obie strony zgodnie z regulaminem wewnętrznym Wspólnego Komitetu.

Prace grup roboczych podlegają Wspólnemu Komitetowi, któremu składają sprawozdanie po każdym swoim posiedzeniu. Grupy robocze nie podejmują decyzji, mogą jednak formułować zalecenia dla Wspólnego Komitetu.

Wspólny Komitet może podjąć decyzję o rozwiązaniu istniejącej grupy roboczej, zmianie zakresu jej uprawnień lub powołaniu kolejnych grup w celu wspierania go w wykonywaniu jego obowiązków.

ZAŁĄCZNIK

Zakres uprawnień i struktura grup roboczych WE-Albania w ramach umowy przejściowej

1. Skład i przewodnictwo

Grupy robocze składają się z przedstawicieli Komisji Europejskiej i przedstawicieli rządu Republiki Albanii (zwanej dalej „Albanią”). Przewodniczą im na przemian obie strony. Państwa członkowskie są informowane o posiedzeniach grup roboczych.

2. Sekretariat

Urzędnik Komisji Europejskiej oraz urzędnik rządu Albanii występują wspólnie w charakterze sekretarzy każdej grupy roboczej.

Wszelkie komunikaty dotyczące grup roboczych są przekazywane sekretarzom właściwej grupy roboczej.

3. Posiedzenia

Grupy robocze odbywają posiedzenie regularnie raz do roku, a także, za każdym razem, kiedy wymagają tego okoliczności, za porozumieniem obu stron. Każde posiedzenie grupy roboczej odbywa się w terminie i miejscu uzgodnionym przez obie strony.

Jeśli obie strony wyrażą zgodę, grupy robocze mogą zaprosić na swoje posiedzenie ekspertów mogących udzielić wymaganych szczegółowych informacji.

4. Przedmiot

Grupy robocze dyskutują nad zagadnieniami w zależności od określonej poniżej struktury wielozadaniowej grupy roboczej. Wdrażanie umowy przejściowej i partnerstwa europejskiego, przygotowania do wdrażania układu o stabilizacji i stowarzyszeniu oraz postępy związane ze zbliżaniem, wdrażaniem i egzekwowaniem prawodawstwa ocenia się oddzielnie dla wszelkich istotnych dziedzin. Grupy robocze badają wszelkie problemy mogące wystąpić w podlegających im obszarach oraz proponują kroki umożliwiające ich rozwiązanie.

Grupy robocze służą także jako fora dla dalszego wyjaśniania dorobku wspólnotowego i dokonywania przeglądów postępów poczynionych przez Albanię w dostosowywaniu swojego prawa do wspólnotowego dorobku prawnego zgodnie ze zobowiązaniami podjętymi w umowie przejściowej.

5. Protokół

Projekt protokołu z każdego posiedzenia grupy roboczej sporządza się w terminie dwóch miesięcy następujących po dacie posiedzenia. Po uzgodnieniu przez obie strony, kopia protokołu jest przekazywana przez sekretarzy grupy roboczej sekretarzom Wspólnego Komitetu.

6. Jawność

Posiedzenia grup roboczych są niejawne, o ile nie postanowiono inaczej.

7. Struktura grup roboczych:

1)	grupa robocza ds. handlu, przemysłu, ceł i podatków;

2)	grupa robocza ds. rolnictwa i rybołówstwa;

3)	grupa robocza ds. rynku wewnętrznego i konkurencji;

4)	grupa robocza ds. ekonomiczno-finansowych i danych statystycznych;

5)	grupa robocza ds. innowacji, społeczeństwa informacyjnego i polityki społecznej;

6)	grupa robocza ds. transportu, środowiska, energii i rozwoju regionalnego.

21.4.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 104/37

DECYZJA KOMISJI

z dnia 16 kwietnia 2007 r.

ustanawiająca nowe świadectwa weterynaryjne przywozu żywych zwierząt, nasienia, zarodków, komórek jajowych lub też produktów pochodzenia zwierzęcego na terytorium Wspólnoty w ramach decyzji 79/542/EWG, 92/260/EWG, 93/195/EWG, 93/196/EWG, 93/197/EWG, 95/328/WE, 96/333/WE, 96/539/WE, 96/540/WE, 2000/572/WE, 2000/585/WE, 2000/666/WE, 2002/613/WE, 2003/56/WE, 2003/779/WE, 2003/804/WE, 2003/858/WE, 2003/863/WE, 2003/881/WE, 2004/407/WE, 2004/438/WE, 2004/595/WE, 2004/639/WE oraz 2006/168/WE

(notyfikowana jako dokument nr C(2007) 1622)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2007/240/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 88/407/EWG z dnia 14 czerwca 1988 r. ustanawiającą warunki zdrowotne zwierząt wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym oraz w przywozie zamrożonego nasienia bydła domowego (1), w szczególności jej art. 11 ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/556/EWG z dnia 25 września 1989 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy oraz przywóz z państw trzecich zarodków bydła domowego (2), w szczególności jej art. 10 ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/426/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (3), w szczególności jej art. 16 ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Rady 90/429/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiającą warunki sanitarne odnośnie do zwierząt mające zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym nasieniem bydła i trzody chlewnej oraz w przywozie (4), w szczególności jej art. 10 ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Rady 91/67/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. dotyczącą warunków zdrowotnych zwierząt obowiązujących przy wprowadzaniu do obrotu zwierząt i produktów akwakultury (5), w szczególności jej art. 21 ust. 2,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającą wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (6), w szczególności jej art. 17 ust. 2 lit. b),

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającą przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (7), w szczególności jej art. 9 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (8), w szczególności jego art. 29 ust. 6 i art. 32,

uwzględniając dyrektywę Rady 2004/68/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. ustanawiającą warunki zdrowia zwierząt regulujące przywóz do oraz tranzyt przez terytorium Wspólnoty niektórych żywych zwierząt kopytnych, zmieniającą dyrektywy 90/426/EWG i 92/65/EWG oraz uchylającą dyrektywę 72/462/EWG (9), w szczególności jej art. 13 ust. 1 lit. e),

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (10), w szczególności jego art. 14,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W użyciu są obecnie ustanowione całą serią cząstkowych regulacji rozmaite wzory świadectw weterynaryjnych i świadectw zdrowia zwierząt wymagane prawodawstwem wspólnotowym w przypadku przywozu żywych zwierząt, nasienia, zarodków, komórek jajowych lub też produktów pochodzenia zwierzęcego na terytorium Wspólnoty. Pomimo różnic formalnych, treść wszystkich świadectw jest w dużej mierze identyczna co do zakresu uwzględnianych informacji. Stosowanie wzorów świadectw przez władze państw trzecich uległoby znacznemu uproszczeniu, gdyby obecne wzory zostały ujednolicone.

(2)

Ujednolicenie to jest skądinąd nieodzowne z uwagi na potrzebę sprawnego przetwarzania elektronicznego składanych świadectw w kontekście systemu wdrażanego na mocy decyzji Komisji 2003/623/WE z dnia 19 sierpnia 2003 r. dotyczącej opracowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego pod nazwą Traces (11).

(3)

Ujednolicenie ułatwiłoby i przyspieszyło administracyjne procedury na przejściach granicznych, umożliwiając automatyczne przekazywanie zawartych w świadectwach danych do wspólnych weterynaryjnych dokumentów wprowadzenia, wymaganych rozporządzeniami Komisji: (WE) nr 136/2004 z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiającym procedurę kontroli weterynaryjnej we wspólnotowych punktach kontroli granicznej dotyczącą produktów przywożonych z państw trzecich (12), oraz (WE) nr 282/2004 z dnia 18 lutego 2004 r. wprowadzającym dokument zgłoszenia i kontroli weterynaryjnych dotyczących zwierząt wwożonych do Wspólnoty pochodzących z krajów trzecich (13).

(4)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Forma rozmaitych świadectw weterynaryjnych i świadectw zdrowia zwierząt wymaganych prawodawstwem wspólnotowym w przypadku przywozu żywych zwierząt, nasienia, zarodków, komórek jajowych lub też produktów pochodzenia zwierzęcego na terytorium Wspólnoty, jak również świadectw tranzytowych dla produktów pochodzenia zwierzęcego powinna odzwierciedlać uniwersalne wzory zawarte w załączniku I.

2. Część I każdego z wzorów, o których mowa w ust. 1, odnosząca się do danych dotyczących przewożonej przesyłki zastępuje odpowiednie części z wzorcowych świadectw ustanowionych przepisami wspólnotowymi wymienionymi w załączniku II.

3. W części II każdego z wzorów, o których mowa w ust. 1, w odniesieniu do certyfikatów wystawianych przez odpowiedzialne władze, ujęto wszelkie świadectwa zdrowia publicznego, zdrowotności, zdrowia zwierząt, zaświadczenia lub deklaracje dobrostanu zwierząt, świadectwa, poświadczenia, wyciągi lub informacje kontroli sanitarnej, świadectwa lub regulacje odnoszące się do warunków przewozu zwierząt i do szczególnych wymogów oraz warunków weterynaryjnych wyszczególnianych w ramach świadectw, przewidzianych przepisami wspólnotowymi wymienionymi w załączniku II.

Artykuł 2

Państwa trzecie mogą, z zastrzeżeniem ewentualnych zmian, stosować świadectwa weterynaryjne, zdrowotne i świadectwa zdrowia zwierząt zgodne z ustalonymi przepisami wspólnotowymi wzorami, o których mowa w załączniku II.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 kwietnia 2007 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 194 z 22.7.1988, str. 10. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2006/16/WE (Dz.U. L 11 z 17.1.2006, str. 21).

(2) Dz.U. L 302 z 19.10.1989, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2006/60/WE (Dz.U. L 31 z 3.2.2006, str. 24).

(3) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 42. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Rady 2006/104/WE (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 352).

(4) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 62. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1).

(5) Dz.U. L 46 z 19.2.1991, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 806/2003.

(6) Dz.U. L 268 z 14.9.1992, str. 54. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/68/WE (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 319).

(7) Dz.U. L 18 z 23.1.2003, str. 11.

(8) Dz.U. L 273 z 10.10.2002, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2007/2006 (Dz.U. L 379 z 28.12.2006, str. 98).

(9) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 320.

(10) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 206. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2005, str. 1).

(11) Dz.U. L 216 z 28.8.2003, str. 58.

(12) Dz.U. L 21 z 28.1.2004, str. 11.

(13) Dz.U. L 49 z 19.2.2004, str. 11. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 585/2004 (Dz.U. L 91 z 30.3.2004, str. 17).

ZAŁĄCZNIK I

Część I: Wzór dotyczący zwierząt

Część I: Wzór dotyczący produktów

Część I: Wzór dotyczący produktów w tranzycie/składowanych

Część I: Wzór dotyczący nasienia, zarodków, komórek jajowych

Część II

OBJAŚNIENIE NOWYCH ŚWIADECTW WETERYNARYJNYCH PRZYWOZU ŻYWYCH ZWIERZĄT, ZARODKÓW, KOMÓREK JAJOWYCH I PRODUKTÓW POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO NA TERYTORIUM WSPÓLNOTY

Wiadomości ogólne: Wypełniać czytelnie, drukowanymi literami. W celu potwierdzenia wyboru opcji należy zakreślić odpowiednią rubrykę lub wstawić znak X.

Występujące kody ISO zawierają dwuliterowy kod państwa, zgodny z międzynarodową normą ISO 3166 alfa-2.

Część I – Objaśnienia na temat przesyłki

Kraj: proszę podać kraj, w którym wydano świadectwo.

Pozycja I.1

Nadawca: podać nazwisko i adres (ulica, miasto/województwo/państwo) osoby fizycznej lub prawnej, która jest nadawcą przesyłki. Zaleca się dodanie numeru telefonu, faksu lub adresu poczty elektronicznej.

Pozycja I.2

Numer referencyjny świadectwa zostaje nadany przez odpowiedzialne organy kraju trzeciego według własnego systemu klasyfikacji.

Pozycja I.2.a

Zarezerwowane dla celów informacyjnych TRACES. Numer świadectwa nadany przez TRACES jest unikalnym numerem referencyjnym nadanym przez ten system.

Pozycja I.3

Odpowiedzialna władza centralna: nazwa władzy centralnej kraju pochodzenia odpowiedzialnej w dziedzinie zaświadczeń.

Pozycja I.4

Odpowiedzialna władza lokalna: nazwa właściwego organu władz lokalnych miejsca nadania wysyłki, właściwego w dziedzinie zaświadczeń.

Pozycja I.5

Odbiorca: podać nazwisko i adres (ulica, miasto i kod pocztowy) osoby fizycznej lub prawnej w kraju docelowym, do której zaadresowano przesyłkę.

W przypadku tranzytu towarów przez terytorium UE – wypełnianie nie jest obowiązkowe.

Pozycja I.6

Osoba odpowiedzialna za przesyłkę w UE

1	:	w przypadku towarów w tranzycie przez terytorium UE: podać nazwisko i adres (ulica, miasto i kod pocztowy). Zaleca się podanie telefonu, faksu lub adresu poczty elektronicznej. Wskazana osoba odpowiada za przesyłkę w trakcie dokonywania kontroli granicznej i przedkłada odpowiedzialnym władzom konieczne deklaracje w imieniu importera.
2	:	w przypadku przywozu produktów pochodzenia zwierzęcego lub zwierząt, nasienia, zarodków, komórek jajowych na terytorium UE: Zarezerwowane dla celów informacyjnych TRACES. – Podać nazwisko i adres (ulica, miasto i kod pocztowy). – Zaleca się podanie telefonu, faksu lub adresu poczty elektronicznej.

Informacje te mogą zostać korygowane aż do chwili wystawienia ogólnego świadectwa weterynaryjnego wwozu i przewozu.

Pozycja I.7

Kraj pochodzenia: podać kraj trzeci, w którym produkty gotowe zostały wytworzone, wyprodukowane lub opakowane i kraj pobytu zwierząt w określonym prawnie okresie.

Pozycja I.8

Region pochodzenia: w odpowiednim przypadku: dotyczy wyłącznie gatunków oraz produktów objętych środkami regionalizacji lub też określeniem stref zatwierdzonych na mocy decyzji Komisji Europejskiej. Regiony i strefy zatwierdzone należy określać zgodnie z nazewnictwem przyjętym w Dzienniku Urzędowym UE.

Kod: zgodny z obowiązującymi przepisami.

Pozycja I.9

Kraj przeznaczenia: wskazać nazwę państwa członkowskiego UE będącego krajem przeznaczenia zwierząt lub produktów.

W przypadku towarów w tranzycie – wskazać kraj trzeci przeznaczenia.

Pozycja I.10

Region przeznaczenia: patrz: pozycja I.8

Pozycja I.11

Miejsce pochodzenia: miejsce, z którego pochodzi dana partia zwierząt lub produktów.

W przypadku zwierząt: gospodarstwo rolne lub wszelkie inne przedsiębiorstwo rolne, przemysłowe lub handlowe podlegające oficjalnej kontroli, nie wyłączając ogrodów zoologicznych, parków rozrywki, rezerwatów przyrody i terenów łowieckich, w których żyją lub są zazwyczaj hodowane zwierzęta.

W odniesieniu do nasienia, zarodków i komórek jajowych: ośrodki działające jako banki nasienia (gromadzące i przechowujące je), a także zespoły zajmujące się pobieraniem lub otrzymywaniem zarodków lub komórek jajowych.

W odniesieniu do produktów lub pochodnych wytworów pochodzenia zwierzęcego – wszelkie jednostki zakładów należących do sektora żywnościowego lub paszowego. Należy zaznaczyć wyłącznie przedsiębiorstwo dokonujące wysyłki produktów lub pochodnych produktów pochodnych, ze wskazaniem nazwy kraju wysyłki, o ile jest różny od kraju pochodzenia.

Proszę podać nazwisko i adres (ulica, odpowiednio: miasto/województwo/państwo) oraz, gdy jest to prawnie wymagane, numer zezwolenia lub referencyjny tych organów.

Pozycja I.12

Miejsce przeznaczenia: w przypadku przechowywania produktów w tranzycie: proszę podać nazwę, adres (ulica, miasto i kod pocztowy) oraz numer zezwolenia lub referencyjny magazynu w strefie wolnocłowej, składu wolnocłowego, składu celnego czy też armatora statku.

Miejsce przeznaczenia: w przypadku przywozu do UE: Zarezerwowane dla celów informacyjnych TRACES. Miejsce docelowe, tj. ostatecznego rozładunku transportowanych zwierząt lub produktów. Proszę podać nazwę, adres (ulica, miasto i kod pocztowy), ewentualnie – gdy jest to wymagane – numer zezwolenia lub referencyjny organu odpowiedzialnego miejsca docelowego. Zaleca się podanie telefonu, faksu lub adresu poczty elektronicznej.

Pozycja I.13

Miejsce załadunku: w przypadku zwierząt: proszę wskazać miejsce, w którym załadowano zwierzęta, a w szczególności w przypadku wstępnego gromadzenia – adres miejsca gromadzenia: dotyczy oficjalnych miejsc gromadzenia zwierząt przed ich wysyłką. Muszą one być zatwierdzone przez organ urzędowy oraz znajdować się pod jego kontrolą.

W odniesieniu do produktów, nasienia i zarodków – proszę wskazać miejsce załadunku lub port załadunku.

Pozycja I.14

Data i godzina wyruszenia:

W przypadku zwierząt: proszę podać datę i godzinę przewidywanego odjazdu transportu zwierząt.

W odniesieniu do nasienia, zarodków i komórek jajowych: proszę podać datę wyjazdu.

Pozycja I.15

Środki transportu. Proszę opisać szczegółowo środki transportu.

Droga transportu (powietrzna, morska, kolejowa, drogowa, inne).

Dane identyfikacyjne środka transportu; drogą lotniczą: numer lotu; drogą morską: nazwa statku; drogą kolejową: numer pociągu i wagonu; transport drogowy: numery rejestracyjne pojazdu; stosownie do przypadku. Inne: środki transportu niewymienione w dyrektywie 91/628/EWG dotyczącej dobrostanu zwierząt podczas transportu. W przypadku zmiany środka transportu po wystawieniu świadectwa, wysyłający zgłasza ten fakt w punkcie kontroli granicznej w momencie przekroczenia granicy UE.

Nr referencyjny dokumentów – nieobowiązkowo – proszę podać numer lotniczego listu przewozowego, numer konosamentu frachtu morskiego lub przesyłki kolejowej, czy też drogowej.

Pozycja I.16

Punkt kontroli granicznej na granicy UE: wskazać nazwę i numer punktu kontroli granicznej zgodny z figurującym w Dzienniku Urzędowym UE. Informacje te mogą zostać skorygowane aż do chwili wystawienia ogólnego zaświadczenia weterynaryjnego przywozu.

Pozycja I.17

Numer zezwolenia CITES: Dotyczy wyłącznie zwierząt i produktów wymienionych w konwencji waszyngtońskiej o gatunkach chronionych.

Pozycja I.18

Opis towarów: opis weterynaryjny towarów lub wyszczególnienie wg pozycji w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu Światowej Organizacji Celnej, ujętego w zmienionym rozporządzeniu (EWG) nr 2658/87. Ten opis celny powinno się w razie potrzeby uzupełnić o wszelkie dane konieczne dla weterynaryjnej klasyfikacji towaru (gatunek, forma przetworzenia itp.).

Pozycja I.19

Kod Taryfy Celnej (PCN): kod figurujący w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu Światowej Organizacji Celnej, ujętego w zmienionym rozporządzeniu (EWG) nr 2658/87.

Pozycja I.20

Ilość: w odniesieniu do zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego (nasienia, komórek jajowych, zarodków) proszę wskazać całkowite pogłowie lub liczbę pojemników wyrażoną w sztukach.

W odniesieniu do zwierząt oraz produktów akwakultury proszę podać całkowitą masę brutto i netto w kg.

Pozycja I.21

Temperatura produktu: dotyczy tylko produktów pochodzenia zwierzęcego: zaznaczyć odpowiednie warunki temperaturowe podczas transportu i przechowywania produktów.

Pozycja I.22

Liczba opakowań: proszę wskazać całkowitą liczbę pudełek, klatek lub boksów, w których przewożone są zwierzęta, liczbę pojemników kriogenicznych w przypadku nasienia, komórek jajowych i zarodków lub liczbę opakowań w przypadku produktów.

Pozycja I.23

Oznakowanie kontenera/nr plomby: podanie numeru plomby może być wymagane przepisami prawa. W stosownych przypadkach zaznaczyć numery identyfikacyjne plomb i kontenerów. W przypadku gdy nie jest to wymagane, informacja podawana jest dobrowolnie.

Pozycja I.24

Rodzaj opakowania: dotyczy tylko produktów.

Pozycja I.25

Towar certyfikowany do celów: podać cel przywozu zwierząt lub przewidywany sposób wykorzystania produktów. (Na każdym odpowiednim świadectwie pojawiają się wyłącznie występujące opcje).

Hodowli: dotyczy zwierząt hodowlanych i użytkowych.

Opasu: dotyczy owiec, kóz, bydła oraz trzody chlewnej.

Uboju: w przypadku zwierząt przeznaczonych na rzeź.

Kwarantanna: w przypadku ptaków odnosi się do decyzji 2000/666/WE, u zwierząt mięsożernych, naczelnych i nietoperzy – do dyrektywy 92/65/EWG; zaś u zwierząt akwakultury – do dyrektywy Rady 2006/88/WE.

Zatwierdzony organ: organ, instytut lub ośrodek zatwierdzony zgodnie z dyrektywą 92/65/EWG.

Sztuczny rozród: jedynie w przypadku nasienia, zarodków i komórek jajowych.

Zarejestrowane koniowate: zgodnie z dyrektywą 90/426/EWG.

Odnowienia zasobów dziczyzny: obejmuje wyłącznie zwierzęta dzikie służące odnowieniu ich populacji oraz ryby do celów zorganizowanego odtworzenia zasobów rybackich.

Zwierzęta domowe: należące do gatunków wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (WE) 998/2003 oraz będące przedmiotem handlu.

Cyrk/Wystawa: dotyczy zwierząt cyrkowych lub biorących udział w konkursach, jak również zwierząt wodnych do celów akwarystycznych.

Przenoszenie do wód wspólnotowych dotyczy tylko produktów akwakultury.

Spożycia przez człowieka: dotyczy jedynie produktów przeznaczonych do spożycia przez człowieka, które w myśl przepisów wymagają świadectwa zdrowia zwierzęcia.

Pasze: dotyczy jedynie produktów służących do karmienia zwierząt objętych rozporządzeniem (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady.

Dalsza obróbka: dotyczy jedynie produktów i zwierząt, które mają podlegać dalszemu przetworzeniu przed wprowadzeniem do obrotu handlowego.

Użycia technicznego: produkty nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi i zwierzęta, w myśl definicji zmienionego rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady.

Inne: przeznaczone do celów innych niż wymienione powyżej.

Pozycja I.26

Tranzyt przez terytorium UE do krajów trzecich: dotyczy tranzytu przez terytorium UE/EOG produktów pochodzenia zwierzęcego pochodzących z krajów trzecich i przeznaczonych do krajów trzecich: proszę podać nazwę i kod ISO docelowego kraju trzeciego. (Pozycja właściwa dla świadectw na potrzeby tranzytu i przechowywania, w tym: przechowywania w celach aprowizacyjnych).

Pozycja I.27

W celach przywozu lub odprawy czasowej na terenie UE: (pozycja właściwa dla świadectw na potrzeby przywozu i odprawy).

Przywóz ostateczny: opcja występująca wyłącznie w kontekście sprowadzania gatunków zwierząt dozwolonych również w celach powrotnego wwozu lub odprawy czasowej (np. zarejestrowanych koni).

Wwóz powrotny: opcja występująca wyłącznie w kontekście sprowadzania gatunków zwierząt dozwolonych do powrotnego wwozu (np. zarejestrowanych koni wyścigowych, biorących udział w zawodach i w wydarzeniach kulturalnych po czasowym wywozie) (decyzja Komisji 93/195/EWG).

Odprawa czasowa: opcja występująca wyłącznie w kontekście sprowadzania gatunków zwierząt dozwolonych do odprawy czasowej (np. zarejestrowane konie na okres do 90 dni).

Pozycja I.28

Oznakowanie towaru: podać szczegółowe wymagania danego gatunku oraz charakter danego towaru. Niżej wyszczególnione wymagane dane określa się w sposób wyczerpujący, odrębnie dla każdego świadectwa.

W przypadku zwierząt żywych: gatunek (nazwa naukowa), rasa/kategoria, sposób identyfikacji, numer identyfikacyjny, wiek, płeć, ilość, próba.

W przypadku nasienia, zarodków, komórek jajowych: gatunek (nazwa naukowa), rasa/kategoria, znak identyfikacji, data pobrania, numer zezwolenia ośrodka/zespołu, dane identyfikacyjne dawcy, ilość.

W przypadku produktów: gatunek (nazwa naukowa), charakter towaru, rodzaj obróbki, numer zezwolenia zakładów (rzeźni, zakładu tnącego lub przetwórni, chłodni), numer partii i opakowania, masa netto.

Część II – Certyfikacja

Pozycja II

Informacje o zdrowiu wypełnić zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Pozycja II.a

Numer referencyjny: patrz: pozycja I.2

Pozycja II.b

Numer referencyjny TRACES: patrz: pozycja I.2.a

Urzędowy lekarz weterynarii: podać nazwisko, tytuł naukowy oraz stanowisko, a także datę podpisu. W przypadkach przewidzianych obowiązującym ustawodawstwem, urzędowego weterynarza może zastępować urzędowy inspektor.

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz odniesień prawodawczych dla świadectw weterynaryjnych i świadectw zdrowia zwierząt

Załączniki I, II i III do decyzji Rady 79/542/EWG, z dnia 21 grudnia 1976 r. ustalającej wykaz państw trzecich, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz bydła, trzody chlewnej oraz świeżego mięsa, w których określono warunki zdrowotne zwierząt i warunki zdrowia publicznego oraz świadectwa weterynaryjne wymagane w przypadku przywozu do Wspólnoty żywych zwierząt oraz świeżych miąs z nich pochodzących (1);

załącznik II do decyzji Komisji 92/260/EWG z dnia 10 kwietnia 1992 r. w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych dla odprawy czasowej zarejestrowanych koni (2);

załączniki II, IV, IX do decyzji Komisji 93/195/EWG z dnia 2 lutego 1993 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy powrotnym wwozie zarejestrowanych koni wyścigowych, biorących udział w zawodach i wykorzystywanych w wydarzeniach kulturalnych po wywozie czasowym (3);

załączniki I i II do decyzji Komisji 93/196/EWG z dnia 5 lutego 1993 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy przywozie zwierząt z rodziny koniowatych na ubój (4);

załącznik II do decyzji Komisji 93/197/EWG z dnia 5 lutego 1993 r. zmieniającej decyzję 93/197/EWG w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy przywozie zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych oraz hodowlanych i rzeźnych zwierząt z rodziny koniowatych (5);

załącznik do decyzji Komisji 95/328/WE z dnia 25 lipca 1995 r. ustanawiającej świadectwo zdrowia dla produktów rybołówstwa z państw trzecich nieobjętych jeszcze szczególną decyzją (6);

załączniki I i II do decyzji Komisji 96/333/WE z dnia 3 maja 1996 r. ustanawiająca świadectwa zdrowia dla żywych małży, szkarłupni, osłonic i ślimaków morskich z państw trzecich, które nie zostały dotychczas objęte szczególną decyzją (7);

załącznik do decyzji Komisji 96/539/WE z dnia 4 września 1996 r. w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy przywozie do Wspólnoty nasienia koni (8);

załącznik do decyzji Komisji 96/540/WE z dnia 4 września 1996 r. w sprawie wymagań dotyczących zdrowia zwierząt i świadectw weterynaryjnych przy przywozie do Wspólnoty komórek jajowych i zarodków zwierząt z gatunku koniowatych (9);

załączniki II i III do decyzji Komisji 2000/572/WE z dnia 8 września 2000 r. ustanawiającej warunki dotyczące zdrowia zwierząt i warunki zdrowia publicznego oraz świadectwo weterynaryjne przy przywozie mięsa mielonego i wyrobów mięsnych z państw trzecich (10);

załącznik III do decyzji Komisji 2000/585/WE z dnia 7 września 2000 r., w którym zawarto wykaz państw trzecich, z których państwa członkowskie dopuszczają przywóz świeżego mięsa króliczego i niektórych mięs zwierząt łownych i zwierząt dzikich, przy ustanowieniu warunków zdrowotnych zwierząt i warunków zdrowia publicznego oraz świadectwa weterynaryjnego dla takiego przywozu (11);

załącznik A do decyzji Komisji 2000/666/WE z dnia 16 października 2000 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt i świadectwa weterynaryjne przy przywozie ptaków innych niż drób oraz warunki kwarantanny (12);

załączniki III i IV do decyzji Komisji 2002/613/WE z dnia 19 lipca 2002 r. ustanawiającej warunki przywozu nasienia trzody chlewnej (13);

załączniki od II do V do decyzji Komisji 2003/56/WE z dnia 24 stycznia 2003 r. w sprawie świadectw zdrowia w przywozie żywych zwierząt i produktów zwierzęcych z Nowej Zelandii (14);

załączniki I A i I B do decyzji Komisji 2003/779/WE ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt i świadectwo weterynaryjne dla przywozu osłonek zwierzęcych z państw trzecich (15);

załącznik II do decyzji Komisji 2003/804/WE z dnia 14 listopada 2003 r. ustanawiającej warunki zdrowotne dla zwierząt oraz wymagania certyfikacyjne dla przywozu mięczaków, ich jaj i gamet w celu ich dalszego wzrostu, tuczenia, przenoszenia lub konsumpcji (16);

załączniki II, IV i V do decyzji Komisji 2003/858/WE z dnia 21 listopada 2003 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt oraz wymogi dotyczące świadectw przy przywozie żywych ryb, ich ikry i gamet przeznaczonych do celów hodowlanych, oraz żywych ryb pochodzących z akwakultury i uzyskanych z nich produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi (17);

załączniki A i B do decyzji Komisji 2003/863/WE z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie świadectw zdrowia przy przywozie produktów zwierzęcych ze Stanów Zjednoczonych Ameryki (18);

załączniki I i II do decyzji Komisji 2003/881/WE z dnia 11 grudnia 2003 r. dotyczącej zdrowia zwierząt oraz warunków certyfikacji w przywozie pszczół i trzmieli (Apis mellifera i Bombus spp.) z określonych państw trzecich oraz uchylająca decyzję Komisji 2000/462/WE (19);

załącznik III do decyzji Komisji 2004/407/WE w sprawie przejściowych zasad sanitarnych i certyfikacji zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do przywozu żelatyny fotograficznej pochodzącej z pewnych krajów trzecich (20);

załącznik II do decyzji Komisji 2004/438/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i warunki zdrowia publicznego oraz świadectwa weterynaryjne przy wprowadzaniu do Wspólnoty mleka poddanego obróbce cieplnej, produktów na bazie mleka oraz mleka surowego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (21);

załącznik do decyzji Komisji 2004/595/WE z dnia 29 lipca 2004 r. w sprawie wprowadzenia wzoru świadectwa zdrowia w celu przywozu do Wspólnoty psów, kotów i fretek w celach handlowych (22);

załącznik II do decyzji Komisji 2004/639/WE z dnia 6 września 2004 r. ustanawiającej warunki przywozu nasienia bydła domowego (23);

załączniki od II do V do decyzji Komisji 2006/168/WE z dnia 4 stycznia 2006 r. ustanawiającej warunki zdrowotne zwierząt i wymogi w zakresie świadectw weterynaryjnych przy przywozie do Wspólnoty zarodków bydlęcych i uchylająca decyzję 2005/217/WE (24).

(1) Dz.U. L 146 z 14.6.1979, str. 15. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006.

(2) Dz.U. L 130 z 15.5.1992, str. 67. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1792/2006 (Dz.U. L 362 z 20.12.2006, str. 1).

(3) Dz.U. L 86 z 6.4.1993, str. 1. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1792/2006 (Dz.U. L 214 z 4.8.2006, str. 59).

(4) Dz.U. L 86 z 6.4.1993, str. 7. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1792/2006.

(5) Dz.U. L 86 z 6.4.1993, str. 16. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1792/2006.

(6) Dz.U. L 191 z 12.8.1995, str. 32. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2004/109/WE (Dz.U. L 32 z 5.2.2004, str. 17).

(7) Dz.U. L 127 z 25.5.1996, str. 33. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2004/119/WE (Dz.U. L 36 z 7.2.2004, str. 56).

(8) Dz.U. L 230 z 11.9.1996, str. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2000/284/WE (Dz.U. L 94 z 14.4.2000, str. 35).

(9) Dz.U. L 230 z 11.9.1996, str. 28. Decyzja zmieniona decyzją 2000/284/WE.

(10) Dz.U. L 240 z 23.9.2000, str. 19. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2004/437/WE (Dz.U. L 154 z 30.4.2004, str. 65).

(11) Dz.U. L 251 z 6.10.2000, str. 1. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1792/2006.

(12) Dz.U. L 278 z 31.10.2000, str. 26. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2002/279/WE (Dz.U. L 99 z 16.4.2002, str. 17).

(13) Dz.U. L 196 z 25.7.2002, str. 45. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2007/14/WE (Dz.U. L 7 z 12.1.2007, str. 28).

(14) Dz.U. L 22 z 25.1.2003, str. 38. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2006/855/WE (Dz.U. L 338 z 5.12.2006, str. 45).

(15) Dz.U. L 285 z 1.11.2003, str. 38. Decyzja zmieniona decyzją 2004/414/WE (Dz.U. L 151 z 30.4.2004, str. 65).

(16) Dz.U. L 302 z 20.11.2003, str. 22. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2007/158/WE (Dz.U. L 68 z 8.3.2007, str. 10).

(17) Dz.U. L 324 z 11.12.2003, str. 37. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2007/158/WE.

(18) Dz.U. L 325 z 12.12.2003, str. 46.

(19) Dz.U. L 328 z 17.12.2003, str. 26. Decyzja zmieniona decyzją 2005/60/WE (Dz.U. L 25 z 28.1.2005, str. 64).

(20) Dz.U. L 151 z 30.4.2004, str. 11. Decyzja zmieniona decyzją 2006/311/WE (Dz.U. L 115 z 28.4.2006, str. 40).

(21) Dz.U. L 154 z 30.4.2004, str. 73. Decyzja zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1792/2006

(22) Dz.U. L 266 z 13.8.2004, str. 11.

(23) Dz.U. L 292 z 15.9.2004, str. 21. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1792/2006.

(24) Dz.U. L 57 z 28.2.2006, str. 19. Decyzja zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1792/2006.

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 104

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 50 21 kwietnia 2007

Spis treści		I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 432/2007 z dnia 20 kwietnia 2007 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	1
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 433/2007 z dnia 20 kwietnia 2007 r. ustanawiające warunki przyznawania specjalnych refundacji eksportowych w sektorze wołowiny i cielęciny (Wersja skodyfikowana)	3
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 434/2007 z dnia 20 kwietnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1974/2006 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1689/2005 z powodu przystąpienia Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej	8
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 435/2007 z dnia 20 kwietnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1010/2006 dotyczące niektórych nadzwyczajnych środków wsparcia rynku w sektorze jaj i drobiu w niektórych państwach członkowskich	13
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 436/2007 z dnia 20 kwietnia 2007 r. w sprawie dowodu zakończenia formalności celnych przy przywozie cukru do krajów trzecich, przewidzianego w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 800/1999	14
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 437/2007 z dnia 20 kwietnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 622/2003 ustanawiające środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych standardów dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego ( 1 )	16
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 438/2007 z dnia 20 kwietnia 2007 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów w Nomenklaturze Scalonej	18
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 439/2007 z dnia 20 kwietnia 2007 r. wdrażające decyzję Rady 2006/526/WE w sprawie stosunków łączących Wspólnotę Europejską, z jednej strony, z Grenlandią i Królestwem Danii, z drugiej strony	20
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 440/2007 z dnia 20 kwietnia 2007 r. w sprawie pozwoleń na przywóz czosnku w podokresie od dnia 1 czerwca do dnia 31 sierpnia 2007 r.	26
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 441/2007 z dnia 20 kwietnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 423/2007 dotyczące restrykcji wobec Iranu	28

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	MA	59,4
	TN	139,0
	TR	141,2
	ZZ	113,2
0707 00 05	JO	171,8
	MA	81,7
	TR	138,3
	ZZ	130,6
0709 90 70	MA	35,8
	TR	112,6
	ZZ	74,2
0709 90 80	EG	242,2
0709 90 80	ZZ	242,2
0805 10 20	CU	40,0
	EG	37,1
	IL	69,3
	MA	47,2
	TN	53,0
	ZZ	49,3
0805 50 10	IL	57,2
	TR	70,2
	ZZ	63,7
0808 10 80	AR	82,9
	BR	83,5
	CA	105,7
	CL	90,8
	CN	91,4
	NZ	126,8
	US	130,5
	UY	78,1
	ZA	89,1
	ZZ	97,6
0808 20 50	AR	79,2
	CL	97,7
	CN	36,6
	ZA	82,4
	ZZ	74,0

	II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa
	DECYZJE
	Rada
	2007/239/WE
*	Decyzja Rady z dnia 5 marca 2007 r. w sprawie stanowiska Wspólnoty dotyczącego decyzji nr 1/2007 Wspólnego Komitetu, o którym mowa w Umowie przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, dotyczącej przyjęcia jego regulaminu wewnętrznego, w tym zakresu uprawnień i struktury grup roboczych WE-Albania	32
	Decyzja nr 1/2007 Wspólnego Komitetu, o którym mowa w Umowie przejściowej w sprawie handlu i kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Albanii, z drugiej strony, z dnia … dotycząca przyjęcia jego regulaminu wewnętrznego, w tym zakresu uprawnień i struktury grup roboczych WE-Albania	34
	Komisja
	2007/240/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 16 kwietnia 2007 r. ustanawiająca nowe świadectwa weterynaryjne przywozu żywych zwierząt, nasienia, zarodków, komórek jajowych lub też produktów pochodzenia zwierzęcego na terytorium Wspólnoty w ramach decyzji 79/542/EWG, 92/260/EWG, 93/195/EWG, 93/196/EWG, 93/197/EWG, 95/328/WE, 96/333/WE, 96/539/WE, 96/540/WE, 2000/572/WE, 2000/585/WE, 2000/666/WE, 2002/613/WE, 2003/56/WE, 2003/779/WE, 2003/804/WE, 2003/858/WE, 2003/863/WE, 2003/881/WE, 2004/407/WE, 2004/438/WE, 2004/595/WE, 2004/639/WE oraz 2006/168/WE (notyfikowana jako dokument nr C(2007) 1622) ( 1 )	37