I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

29.3.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/1

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 329/2007

z dnia 27 marca 2007 r.

dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60 i art. 301,

uwzględniając wspólne stanowisko Rady 2006/795/WPZiB z dnia 20 listopada 2006 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (1),

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dniu 14 października 2006 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 1718 (2006), w której potępiła próby jądrowe przeprowadzone dnia 9 października 2006 r. przez Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną (zwaną dalej „Koreą Północną”), uznając, że próby te stanowią jawne zagrożenie dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz nakazując wszystkim państwom członkowskim Organizacji Narodów Zjednoczonych zastosowanie szeregu środków ograniczających.

(2)

Wspólne stanowisko 2006/795/WPZiB przewiduje wprowadzenie w życie środków ograniczających określonych w rezolucji nr 1718 (2006), a szczególnie zakazu wywozu towarów i technologii, które mogłyby posłużyć do rozwoju północnokoreańskich programów związanych z bronią jądrową, inną bronią masowego rażenia lub pociskami balistycznymi, oraz zakazu świadczenia usług związanych z takimi towarami lub technologiami, zakazu sprowadzania towarów i technologii z Korei Północnej, zakazu wywozu towarów luksusowych do Korei Północnej, a także zamrożenia funduszy i zasobów gospodarczych osób, podmiotów i organów biorących udział we wspomnianych północnokoreańskich programach lub takie programy wspierających.

(3)

Środki te wchodzą w zakres stosowania Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, dlatego też do ich wdrożenia we Wspólnocie niezbędne są odpowiednie przepisy prawa wspólnotowego, w szczególności w celu zapewnienia ich jednolitego stosowania przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(4)

Niniejsze rozporządzenie stanowi odstępstwo od obowiązującego prawodawstwa Wspólnoty, które określa ogólne zasady przywozu i wywozu w odniesieniu do krajów trzecich, a w szczególności od rozporządzenia Rady (WE) nr 1334/2000 z dnia 22 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli eksportu produktów i technologii podwójnego zastosowania (2); większość tych produktów i technologii powinna zostać objęta niniejszym rozporządzeniem.

(5)	Zasadne jest jasne określenie procedury, którą powinno się stosować w celu otrzymania zgody na wywóz towarów i technologii oraz zapewnienie związanej z tym pomocy technicznej.

(6)

Ze względów praktycznych Komisja powinna być uprawniona do opublikowania wykazu towarów i technologii, który zostanie przyjęty przez Komitet ds. Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa ONZ, oraz, w stosownym przypadku, do dodania numerów referencyjnych zaczerpniętych z Nomenklatury Scalonej określonych w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (3).

(7)

Komisja powinna być także uprawniona do zmiany w razie konieczności wykazu towarów luksusowych stosownie do definicji lub wytycznych, jakie Komitet ds. Sankcji może ogłosić w celu ułatwiania wprowadzania w życie środków ograniczających dotyczących tego typu towarów, uwzględniając przy tym wykazy towarów luksusowych sporządzone przez inne właściwe organy.

(8)	Ze względów praktycznych Komisja powinna być także uprawniona do zmiany wykazu osób, podmiotów i organów, których fundusze i zasoby gospodarcze powinny zostać zamrożone, na podstawie ustaleń Komitetu ds. Sankcji lub Rady Bezpieczeństwa ONZ.

(9)	Państwa członkowskie powinny określić sankcje stosowane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane sankcje powinny być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające.

(10)	W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w trybie natychmiastowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)	„Komitet ds. Sankcji” oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa ONZ utworzony na mocy pkt 12 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1718 (2006);

2)	„Korea Północna” oznacza Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną;

„pomoc techniczna” oznacza wszelkiego rodzaju wsparcie techniczne związane z naprawami, rozwojem, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub innego rodzaju usługami technicznymi i może przyjąć formę instrukcji, porad, szkolenia, przekazania praktycznej wiedzy lub umiejętności albo usług doradczych; pomoc techniczna obejmuje także werbalne formy pomocy;

„fundusze” oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

a)	gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b)	depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

c)	papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym i niepublicznym, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

d)	odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez aktywa;

e)	kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

f)	akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne; oraz

g)	dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

„zamrożenie funduszy” oznacza uniemożliwienie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany wykorzystania, a także uniemożliwienie dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

6)	„zasoby gospodarcze” oznaczają każdego rodzaju aktywa – zarówno materialne, jak niematerialne, ruchome lub nieruchome – które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług;

7)	„zamrożenie zasobów gospodarczych” oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych w celu uzyskania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi w drodze sprzedaży, wynajmu lub zastawu;

8)	„terytorium Wspólnoty” obejmuje wszystkie terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach ustalonych w tym Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną.

Artykuł 2

1. Zabrania się:

sprzedaży, dostarczania, przekazania lub wywozu, w sposób bezpośredni lub pośredni, towarów i technologii, w tym oprogramowania, wymienionych w wykazie w załączniku I – niezależnie od tego, czy pochodzą one ze Wspólnoty – osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom w Korei Północnej lub do użytku w tym kraju;

b)	świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazu, o którym mowa w lit. a).

2. Załącznik I obejmuje wszelkie inne artykuły, materiały, sprzęt, towary i technologie, w tym oprogramowanie, które są towarami podwójnego zastosowania, zgodnie z definicją zawartą w rozporządzeniu (WE) nr 1334/2000 i które mogłyby posłużyć do rozwoju północnokoreańskich programów związanych z bronią jądrową, inną bronią masowego rażenia lub pociskami balistycznymi, określone przez Komitet ds. Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa ONZ. Nie obejmuje on produktów i technologii ujętych we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej (4).

3. Zabrania się nabywania, przywożenia lub transportowania towarów i technologii wymienionych w załączniku I z Korei Północnej, niezależnie od tego, czy pochodzą z tego kraju.

Artykuł 3

1. Zabrania się:

udzielania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej lub w załączniku I oraz z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej lub w załączniku I, która to pomoc przeznaczona jest dla osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w Korei Północnej lub do wykorzystania w tym kraju;

przyznawania, bezpośrednio lub pośrednio, środków finansowych lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami o znaczeniu strategicznym wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia Unii Europejskiej lub w załączniku I, w tym w szczególności udzielania dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostarczania, przekazania lub wywozu takich towarów, lub udzielania związanej z tym pomocy technicznej przeznaczonych dla osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w Korei Północnej lub do wykorzystania w tym kraju;

c)	świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów, o których mowa w lit. a) lub b).

2. Zakazy ustanowione w ust. 1 nie mają zastosowania do pojazdów niebojowych, które zostały wyprodukowane lub wyposażone w materiały w celu zapewnienia ochrony przed pociskami balistycznymi i które przeznaczone są wyłącznie do wykorzystania w Korei Północnej dla celów obronnych przez personel UE i jej państw członkowskich.

Artykuł 4

Zabrania się:

a)	sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu, w sposób bezpośredni lub pośredni, towarów luksusowych wymienionych w załączniku III, do Korei Północnej;

b)	świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazu, o którym mowa w lit. a).

Artykuł 5

1. Jeśli w konkretnym przypadku za konieczne uznaje się odstępstwo od art. 2 ust. 1 lit. a) lub art. 3 ust. 1 lit. a) lub b) lub art. 4 lit. a), dany sprzedawca, dostawca, podmiot przekazujący, eksporter lub usługodawca mogą wystąpić z należycie umotywowanym wnioskiem do właściwych organów danego państwa członkowskiego, wskazanych na stronach internetowych wymienionych w załączniku II. Państwo członkowskie, które otrzymało taki wniosek i uznaje takie odstępstwo za zasadne, składa wniosek o specjalną zgodę do Rady Bezpieczeństwa ONZ.

2. Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym wniosku o zgodę złożonym w Radzie Bezpieczeństwa ONZ zgodnie z ust. 1.

3. Jeśli Rada Bezpieczeństwa ONZ przychyli się do wniosku o specjalną zgodę, właściwe organy państwa członkowskiego wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II mogą zezwolić na sprzedaż, dostarczanie, przekazanie, wywóz lub świadczenie pomocy technicznej na warunkach, jakie uznają za stosowne.

Artykuł 6

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku IV, stanowiące ich własność, pozostające w ich posiadaniu lub pod ich kontrolą. Załącznik IV obejmuje osoby, podmioty i organy określone przez Komitet ds. Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa ONZ zgodnie z pkt 8 lit. d) rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006).

2. Osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załączniku IV nie udostępnia się bezpośrednio ani pośrednio żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych.

3. Zabrania się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków określonych w ust. 1 i 2.

Artykuł 7

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 6, właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II mogą wyrazić zgodę na warunkach, jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one:

niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób wymienionych w załączniku IV i członków ich rodzin pozostających na ich utrzymaniu, w tym na pokrycie płatności związanych z żywnością, czynszem lub kredytem hipotecznym, lekarstwami i leczeniem medycznym, podatkami, składkami ubezpieczeniowymi i opłatami na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu poniesionych wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

c)	przeznaczone wyłącznie na pokrycie należności lub opłat za obsługę w odniesieniu do rutynowego utrzymywania lub przechowywania zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; i

pod warunkiem że dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet ds. Sankcji o takim ustaleniu i zamiarze przyznania zezwolenia, a Komitet ds. Sankcji nie wyraził sprzeciwu w terminie pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 6, właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II mogą zezwolić na uwolnienie lub udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, po ustaleniu, że są one konieczne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że powiadomiły wcześniej Komitet ds. Sankcji o swoim ustaleniu i że ustalenie takie zostało przez Komitet zatwierdzone.

3. Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu przyznanym na podstawie art. 1 i 2.

Artykuł 8

Na zasadzie odstępstwa od art. 6, właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a)	fundusze lub zasoby gospodarcze są przedmiotem zastawu sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem 14 października 2006 r. lub orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tą datą;

b)	fundusze lub zasoby gospodarcze będą wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim zastawem lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez obowiązujące przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c)	decyzja o zastawie lub orzeczenie nie zostały wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku IV;

d)	uznanie zastawu lub orzeczenia nie jest sprzeczne z zasadami porządku publicznego w danym państwie członkowskim;

e)	państwo członkowskie powiadomiło Komitet ds. Sankcji o zastawie lub orzeczeniu.

Artykuł 9

1. Artykuł 6 ust. 2 nie stanowi przeszkody dla instytucji finansowych lub kredytowych we Wspólnocie w zasilaniu zamrożonych rachunków funduszami przekazanymi przez osoby trzecie na rachunek wymienionych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, pod warunkiem że wszelkie kwoty dodatkowe na takich rachunkach zostają również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

2. Artykuł 6 ust. 2 nie stosuje się do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a)	odsetek lub innych dochodów z tych rachunków; lub

b)	płatności należnych z tytułu kontraktów, umów lub zobowiązań zawartych lub powstałych przed dniem 14 października 2006 r.,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody należne i płatności są zamrożone zgodnie z art. 6 ust. 1.

Artykuł 10

1. Bez uszczerbku dla obowiązujących zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

dostarczają niezwłocznie wszelkich informacji, które ułatwiłyby wykonanie niniejszego rozporządzenia, takich jak dane dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 6, wskazanym na stronach internetowych wymienionych w załączniku II właściwym organom państw członkowskich, w których mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem odpowiednich państw członkowskich;

b)	współpracują z właściwymi organami wskazanymi na stronach internetowych wymienionych w załączniku II w zakresie weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane zainteresowanym państwom członkowskim.

3. Wszelkie informacje przekazane lub uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie w celu, w jakim zostały przekazane lub uzyskane.

Artykuł 11

Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych lub odmowa ich udostępnienia, jeśli dokonane w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie skutkują żadnego rodzaju odpowiedzialnością osoby fizycznej lub prawnej lub podmiotu, lub organu wykonującego takie działanie, ani ich kierowników lub pracowników, chyba że udowodniono, że fundusze i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub wstrzymane na skutek zaniedbania.

Artykuł 12

Komisja i państwa członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie wszelkich dostępnych informacji związanych z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacji dotyczących naruszeń przepisów i trudności w ich wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 13

Komisja jest upoważniona do:

a)	zmiany załącznika I na podstawie ustaleń Komitetu ds. Sankcji albo Rady Bezpieczeństwa ONZ oraz, w razie konieczności, dodania numerów referencyjnych zaczerpniętych z Nomenklatury Scalonej określonych w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87;

b)	zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie;

zmiany załącznika III w celu doprecyzowania lub dostosowania wykazu towarów w nim wymienionych, zgodnie z definicjami lub wytycznymi ogłoszonymi przez Komitet ds. Sankcji oraz uwzględniając przy tym wykazy sporządzone przez inne właściwe organy, lub dodania numerów referencyjnych zaczerpniętych z Nomenklatury Scalonej określonych w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, jeśli to konieczne lub stosowne;

d)	zmiany załącznika IV na podstawie ustaleń Komitetu ds. Sankcji albo Rady Bezpieczeństwa ONZ; oraz

e)	zmiany załączników I lub IV zgodnie z wszelkimi decyzjami podejmowanymi przez Radę na podstawie wspólnego stanowiska 2006/795/WPZiB.

Artykuł 14

1. Państwa członkowskie określają zasady dotyczące sankcji stosowanych w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie środki niezbędne w celu zapewnienia ich wykonywania. Przewidziane sankcje są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, jak również o ich wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 15

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku II.

2. Państwa członkowskie niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia informują Komisję o wyznaczonych przez siebie właściwych organach oraz o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.

Artykuł 16

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a)	na terytorium Wspólnoty;

b)	na pokładach wszystkich samolotów lub statków znajdujących się w jurysdykcji państw członkowskich;

c)	do każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego i przebywającej na terytorium Wspólnoty lub poza nim;

d)	do wszelkich osób prawnych, podmiotów lub organów zarejestrowanych lub utworzonych na mocy prawa państwa członkowskiego;

e)	do wszelkich osób prawnych, podmiotów lub organów w odniesieniu do wszelkiego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej całkowicie lub częściowo na terytorium Wspólnoty.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 marca 2007 r.

W imieniu Rady

P. STEINBRÜCK

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 322 z 22.11.2006, str. 32.

(2) Dz.U. L 159 z 30.6.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 394/2006 (Dz.U. L 74 z 13.3.2006, str. 1).

(3) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 129/2007 (Dz.U. L 56 z 23.2.2007, str. 1).

(4) Aktualna wersja wykazu została opublikowana w niniejszym Dzienniku Urzędowym na str. 58.

ZAŁĄCZNIK I

Towary i technologie, o których mowa w art. 2 i 3

A.	Towary (do późniejszego uzupełnienia)

B.	Technologie (do późniejszego uzupełnienia)

ZAŁĄCZNIK II

Strony internetowe, na których zamieszczane są informacje o właściwych organach, o których mowa w art. 5, 7, 8, 10 i 15 oraz adres dla powiadomień skierowanych do Komisji Europejskiej

BELGIA

http://www.diplomatie.be/eusanctions

BUŁGARIA

(dane zostaną uzupełnione we właściwym czasie)

REPUBLIKA CZESKA

http://www.diplomatie.be/eusanctions

DANIA

http://www.um.dk/da/menu/Udenrigspolitik/FredSikkerhedOgInternationalRetsorden/Sanktioner/

NIEMCY

http://www.bmwi.de/BMWi/Navigation/Aussenwirtschaft/Aussenwirtschaftsrecht/embargos.html

ESTONIA

http://web-visual.vm.ee/est/kat_622/

GRECJA

http://www.ypex.gov.gr/www.mfa.gr/en-US/Policy/Multilateral+Diplomacy/International+Sanctions/

HISZPANIA

www.mae.es/es/MenuPpal/Asuntos/Sanciones+Internacionales

FRANCJA

http://www.diplomatie.gouv.fr/autorites-sanctions/

IRLANDIA

www.dfa.ie/un_eu_restrictive_measures_ireland/competent_authorities

WŁOCHY

http://www.esteri.it/UE/deroghe.html

CYPR

http://www.mfa.gov.cy/sanctions

ŁOTWA

http://www.mfa.gov.lv/en/security/4539

LITWA

http://www.urm.lt

LUKSEMBURG

http://www.mae.lu/sanctions

WĘGRY

http://www.kulugyminiszterium.hu/kum/hu/bal/nemzetkozi_szankciok.htm

MALTA

http://www.doi.gov.mt/EN/bodies/boards/sanctions_monitoring.asp

NIDERLANDY

http://www.minbuza.nl/sancties

AUSTRIA

(dane zostaną uzupełnione we właściwym czasie)

POLSKA

http://www.msz.gov.pl

PORTUGALIA

http://www.min-nestrangeiros.pt

RUMUNIA

http://www.mae.ro/index.php?unde=doc&id=32311&idlnk=1&cat=3

SŁOWENIA

http://www.mzz.gov.si/si/zunanja_politika/mednarodna_varnost/omejevalni_ukrepi/

SŁOWACJA

http://www.foreign.gov.sk

FINLANDIA

http://formin.finland.fi/kvyhteistyo/pakotteet

SZWECJA

(dane zostaną uzupełnione we właściwym czasie)

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO

www.fco.gov.uk/competentauthorities

Adres dla powiadomień skierowanych do Komisji Europejskiej:

European Commission

DG External Relations

Directorate A. Crisis Platform and Policy Coordination in CFSP

Unit A.2. Crisis Management and Conflict Prevention

CHAR 12/106

B-1049 Bruxelles/Brussel (Belgium)

E-mail: relex-sanctions@ec.europa.eu

Tel. (32 2) 295 55 85, 299 11 76

Faks: (32 2) 299 08 73

ZAŁĄCZNIK III

Towary luksusowe, o których mowa w art. 4

1.	Konie hodowlane czystej krwi

2.	Kawior i substytuty kawioru

3.	Trufle i przetwory z trufli

4.	Wysokiej jakości wina (w tym wina musujące), alkohole i napoje spirytusowe

5.	Wysokiej jakości cygara i cygaretki

6.	Luksusowe perfumy, wody toaletowe i kosmetyki, w tym produkty upiększające i służące do makijażu

7.	Wysokiej jakości wyroby skórzane, siodlarskie i artykuły podróżne, torebki i podobne artykuły

8.	Wysokiej jakości odzież, dodatki odzieżowe i obuwie (niezależnie od materiału, z którego są wykonane)

9.	Ręcznie wiązane dywany oraz ręcznie tkane chodniki i gobeliny

10.	Perły, kamienie szlachetne i półszlachetne, wyroby z pereł, biżuteria, wyroby ze złota i srebra

11.	Monety i banknoty niebędące prawnym środkiem płatniczym

12.	Sztućce z metalu szlachetnego albo platerowane lub pokryte warstwą metalu szlachetnego

13.	Wysokiej jakości naczynia porcelanowe, kamionkowe i gliniane oraz ekskluzywne wyroby ceramiczne

14.	Wysokiej jakości wyroby z kryształu

15.	Wysokiej jakości aparaty elektroniczne do użytku domowego

16.	Wysokiej jakości elektryczne/elektroniczne lub optyczne urządzenia nagrywające lub odtwarzające dźwięk i obraz

17.	Luksusowe pojazdy służące do przewozu osób na lądzie, w powietrzu lub na morzu, a także akcesoria do nich i części zamienne

18.	Luksusowe zegary i zegarki oraz części do nich

19.	Wysokiej jakości instrumenty muzyczne

20.	Dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki

21.	Sprzęt i wyposażenie służące do jazdy na nartach, gry w golfa, nurkowania i uprawiania innych sportów wodnych

22.	Sprzęt i wyposażenie służące do gry w bilard, kręgli automatycznych, gier uprawianych w kasynach oraz gier uruchamianych za pomocą monet lub banknotów

ZAŁĄCZNIK IV

Wykaz osób, podmiotów i organów, o których mowa w art. 6

A.	Osoby fizyczne (do późniejszego uzupełnienia)

B.	Osoby prawne, podmioty i organy (do późniejszego uzupełnienia)

29.3.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/16

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 332/2007

z dnia 27 marca 2007 r.

w sprawie uzgodnień technicznych dotyczących przekazywania statystyk transportu kolejowego

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 91/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie statystyki transportu kolejowego (1), w szczególności jego art. 6 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Niezbędne jest określenie formatu, w którym dane dotyczące transportu kolejowego będą przekazywane do Komisji (Eurostatu), w celu zapewnienia jak najszybszego i najbardziej efektywnego kosztowo przetwarzania danych.

(2)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Programów Statystycznych ustanowionego na mocy decyzji Rady 89/382/EWG, Euratom (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Format techniczny przekazywania danych do Komisji (Eurostatu) został określony w załączniku.

Państwa członkowskie stosują niniejszy format do danych odnoszących się do roku odniesienia 2007 i kolejnych lat.

Artykuł 2

Dane i metadane dostarczane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 91/2003 będą przekazywane w formacie elektronicznym do pojedynczego punktu wprowadzania danych w Komisji (Eurostacie) przez wszelkie organizacje wyznaczone przez władze krajowe. Przekaz jest zgodny z właściwym standardem wymiany określonym przez Eurostat.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 marca 2007 r.

W imieniu Komisji

Joaquín ALMUNIA

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 14 z 21.1.2003, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1192/2003 (Dz.U. L 167 z 4.7.2003, str. 13).

(2) Dz.U. L 181 z 28.6.1989, str. 47.

ZAŁĄCZNIK

FORMAT TECHNICZNY PRZEKAZYWANIA DANYCH

1. STRUKTURA DANYCH

Poszczególne rekordy danych, które należy przesłać Komisji za każdy kwartał, rok lub okres pięciu lat, obejmują 9 zbiorów danych, z których każdy odpowiada jednemu z załączników do rozporządzenia (WE) nr 91/2003. Wspomniane zbiory danych zawierają więc następujące dane:

—	roczną statystykę transportu towarów – sprawozdawczość szczegółowa (załącznik A),

—	roczną statystykę transportu towarów – sprawozdawczość uproszczona (załącznik B),

—	roczną statystykę transportu pasażerów – sprawozdawczość szczegółowa (załącznik C),

—	roczną statystykę transportu pasażerów – sprawozdawczość uproszczona (załącznik D),

—	kwartalną statystykę transportu towarów i pasażerów (załącznik E),

—	pięcioletnią regionalną statystykę transportu towarów i pasażerów (załącznik F),

—	pięcioletnią statystykę dotyczącą ruchu w sieci kolejowej (załącznik G),

—	statystykę wypadków (załącznik H),

—	listę przedsiębiorstw kolejowych, w odniesieniu do których sporządzono statystyki (załącznik I).

Załączniki B i D określają uproszczone wymogi sprawozdawczości, które mogą zostać wykorzystane przez państwa członkowskie jako alternatywa dla zwykłej sprawozdawczości szczegółowej określonej w załącznikach A i C, w przypadku przedsiębiorstw poniżej progów ustanowionych w art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 91/2003.

2. LISTA PÓL

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 91/2003 do każdego załącznika należy przekazać jeden zbiór danych w postaci pliku o prostej strukturze, używając średnika „;” jako separatora pól. Każdy zbiór danych, z wyjątkiem zbioru danych C, musi zawierać dane dla wszystkich obowiązkowych tabel wymaganych w załączniku. Każdy zbiór danych posiada ustaloną liczbę pól w rekordzie. Innymi słowy, wszystkie pola muszą być obecne, nawet jeżeli są puste (dwa kolejne separatory oznaczają puste pole).

Poszczególne pola zostały opisane kolejno poniżej:

—	„Numer pola”: identyfikuje pozycję pola w rekordzie,

—	„Nazwa pola”: odnosi się bądź do zmiennej z rozporządzenia (WE) nr 91/2003, bądź do wewnętrznego identyfikatora używanego do zidentyfikowania rekordu,

—	„Opis”: krótki opis zawartości pola,

—

„Kodowanie”: w tabelach A2 i A4 niektóre pola należy zakodować zgodnie z załącznikami J do K do rozporządzenia (WE) nr 91/2003. Zaznacza się tu również dodatkowe zasady kodowania. Dalsze wyjaśnienia i zalecenia dotyczące kodowania zawierają wytyczne Eurostatu dotyczące wykonania rozporządzenia (WE) nr 91/2003,

—	„Rodzaj pola”: określa, czy pole zawiera wartość numeryczną, czy tekst; wszystkie wartości numeryczne należy podać jako liczby całkowite,

—	„Maksymalna długość”: maksymalna spodziewana długość danych w poszczególnym polu. Dane, które są zbyt długie nie mogą zostać załadowane,

—	„Znacznik poufności” (FlagC) wskazuje, czy rekord jest uznawany za poufny przez państwo członkowskie (rozporządzenia Rady (WE) nr 322/97 (1), art. 13 ust. 1 i (Euratom, EWG) nr 1588/90 (2), art. 2),

—

„Znacznik zezwolenia na rozpowszechnianie” poufnych danych (FlagD) wskazuje, czy poufne dane przekazane przez dane państwo członkowskie mogą być rozpowszechniane (rozporządzenia (WE) nr 322/97, art. 13 ust. 2 i (Euratom, EWG) nr 1588/90 art. 5 ust. 4). Tutaj Komisja jest uprawniona do zmiany oceny państwa członkowskiego w ściśle określonych przypadkach. Odbywa się to poprzez zmianę FlagD=1 na FlagD=0, gdy FlagC=1.

Zbiór danych do załącznika A: roczna statystyka transportu towarów – sprawozdawczość szczegółowa

Numer pola

Nazwa pola

Opis

Kodowanie

Rodzaj pola

Maks. długość

Kody specjalne dla brakujących wartości

RCount

Kraj przedstawiający sprawozdanie

Nazewnictwo ISO-3166-alpha2 z wyjątkiem „UK” dla Zjednoczonego Królestwa

Tekstowe

DsetID

Identyfikator zbioru danych

A1 do A9

Tekstowe

Year

Rok zbioru danych

4 cyfry

Tekstowe

Period

Okres odniesienia

Tekstowe

TransID

Rodzaj transportu

0	:	transport ogółem
1	:	transport krajowy
2	:	transport międzynarodowy – ogółem
3	:	transport międzynarodowy – wychodzący
4	:	transport międzynarodowy – przychodzący
5	:	transport tranzytowy

Tekstowe

Goods

Rodzaj towarów

Załącznik J do rozporządzenia

Tekstowe

DGoods

Rodzaj towarów niebezpiecznych

Załącznik K do rozporządzenia

Tekstowe

LDG

Kraj załadunku

Nazewnictwo ISO-3166-alpha2 z wyjątkiem „UK” dla Zjednoczonego Królestwa

Tekstowe

UNL

Kraj rozładunku

Nazewnictwo ISO-3166-alpha2 z wyjątkiem „UK” dla Zjednoczonego Królestwa

Tekstowe

Consgmt

Rodzaj przesyłki

1	:	całopociągowe
2	:	całowagonowe
3	:	inne
9	:	nieznany

Tekstowe

TTU

Rodzaj jednostki transportowej

1	:	kontenery i kontenery typu swap body
2	:	naczepy (niewymagające udziału kierowcy)
3	:	pojazdy drogowe (wymagające udziału kierowcy)
9	:	nieznane

Tekstowe

Tonnes

Transport towarów ogółem

Tony

Numeryczne

Tkm

Transport towarów ogółem w tys. 1 000 tonokilometrów

1 000 tonokilometrów

Numeryczne

NbrITU

Liczba intermodalnych jednostek transportowych

Liczba IJT

Numeryczne

TeuITU

Intermodalne jednostki transportowe przewożone w TEU

TEU

Numeryczne

TrainKM

Transport kolejowy towarów w tys. km

1 000 pociągokilometrów

Numeryczne

FlagC

Znacznik poufności

1	:	poufne
0	:	niepoufne

Tekstowe

FlagD

Znacznik zezwolenia na rozpowszechnianie

1	:	rozpowszechnianie niedozwolone
0	:	rozpowszechnianie dozwolone

Tekstowe

W pliku o prostej strukturze zawierającym dane do załącznika A każdy rekord obejmuje 18 pól. W poniższej tabeli szare pola należy wypełnić dla poszczególnych tabeli w załączniku A. Białe pola odpowiadają pustym polom w rekordzie. Gwiazdka oznacza pole kluczowe. Połączenie wartości pól kluczowych dla rekordu musi stanowić unikalną wartość kluczową w ramach pliku. W przypadku znalezienia podwójnych wartości kluczowych plik nie zostanie załadowany poprawnie.

		DsetID
Numer pola	Nazwa pola	A1	A2	A3	A4	A5 (3)	A6	A7	A8	A9
1	RCount	*	*	*	*	*	*	*	*	*
2	DsetID	*	*	*	*	*	*	*	*	*
3	Year	*	*	*	*	*	*	*	*	*
4	Period	*	*	*	*	*	*	*	*	*
5	TransID	*		*			*	*	*
6	Goods		*
7	DGoods				*
8	LDG			*
9	UNL			*
10	Consgmt					*
11	TTU
12	Tonnes
13	Tkm
14	NbrITU
15	TeuITU
16	TrainKM
17	FlagC
18	FlagD

Zbiór danych do załącznika B: Roczna statystyka transportu towarów – sprawozdawczość uproszczona

Numer pola

Nazwa pola

Opis

Kodowanie

Rodzaj pola

Maks. długość

Kody specjalne dla brakujących wartości

RCount

Kraj przedstawiający sprawozdanie

Nazewnictwo ISO-3166-alpha2 z wyjątkiem „UK” dla Zjednoczonego Królestwa

Tekstowe

DsetID

Identyfikator zbioru danych

B1 do B2

Tekstowe

Year

Rok zbioru danych

4 cyfry

Tekstowe

Period

Okres odniesienia

Tekstowe

TransID

Rodzaj transportu

0	:	transport ogółem
1	:	transport krajowy
2	:	transport międzynarodowy – ogółem
3	:	transport międzynarodowy – wychodzący
4	:	transport międzynarodowy – przychodzący
5	:	transport tranzytowy

Tekstowe

Tonnes

Transport towarów ogółem

Tony

Numeryczne

Tkm

Transport towarów ogółem w tys. 1 000 tonokilometrów

1 000 tonokilometrów

Numeryczne

TrainKm

Transport kolejowy towarów w tys. pociągokilometrów

1 000 pociągokilometrów

Numeryczne

FlagC

Znacznik poufności

1	:	poufne
0	:	niepoufne

Tekstowe

FlagD

Znacznik zezwolenia na rozpowszechnianie

1	:	rozpowszechnianie niedozwolone
0	:	rozpowszechnianie dozwolone

Tekstowe

W pliku o prostej strukturze zawierającym dane do załącznika B każdy rekord obejmuje 10 pól. W poniższej tabeli szare pola należy wypełnić dla każdej z dwóch tabel w załączniku B. Białe pola odpowiadają pustym polom w rekordzie. Gwiazdka oznacza pole kluczowe. Połączenie wartości pól kluczowych dla rekordu musi stanowić unikalną wartość kluczową w ramach pliku. W przypadku znalezienia podwójnych wartości kluczowych plik nie zostanie załadowany poprawnie.

		DsetID
Numer pola	Nazwa pola	B1	B2
1	RCount	*	*
2	DsetID	*	*
3	Year	*	*
4	Period	*	*
5	TransID	*
6	Tonnes
7	Tkm
8	TrainKM
9	FlagC
10	FlagD

Zbiór danych do załącznika C: Roczna statystyka transportu pasażerów – sprawozdawczość szczegółowa

Numer pola

Nazwa pola

Opis

Kodowanie

Rodzaj pola

Maks. długość

Kody specjalne dla brakujących wartości

RCount

Kraj przedstawiający sprawozdanie

Nazewnictwo ISO-3166-alpha2 z wyjątkiem „UK” dla Zjednoczonego Królestwa

Tekstowe

DsetID

Identyfikator zbioru danych

C1 do C5

Tekstowe

Year

Rok zbioru danych

4 cyfry

Tekstowe

Period

Okres odniesienia

Tekstowe

TransID

Rodzaj transportu

1	:	transport krajowy
2	:	transport międzynarodowy – ogółem
3	:	transport międzynarodowy – wychodzący
4	:	transport międzynarodowy – przychodzący

Tekstowe

LDG

Kraj rozpoczęcia podróży

Nazewnictwo ISO-3166-alpha2 z wyjątkiem „UK” dla Zjednoczonego Królestwa

Tekstowe

UNL

Kraj zakończenia podróży

Nazewnictwo ISO-3166-alpha2 z wyjątkiem „UK” dla Zjednoczonego Królestwa

Tekstowe

Pass

Transport pasażerów ogółem

Pasażerowie

Numeryczne

Passkm

Transport pasażerów ogółem w tys. pasażerokilometrów

1 000 pasażerokilometrów

Numeryczne

TrainKm

Przewóz kolejowy pasażerów w tys. pociągokilometrów

1 000 pociągokilometrów

Numeryczne

FlagC

Znacznik poufności

1	:	poufne
0	:	niepoufne

Tekstowe

FlagD

Znacznik zezwolenia na rozpowszechnianie

1	:	rozpowszechnianie niedozwolone
0	:	rozpowszechnianie dozwolone

Tekstowe

W pliku o prostej strukturze zawierającym dane do załącznika C każdy rekord obejmuje 12 pól. W poniższej tabeli szare pola należy wypełnić dla poszczególnych tabel w załączniku C. Białe pola odpowiadają pustym polom w rekordzie. Gwiazdka oznacza pole kluczowe. Połączenie wartości pól kluczowych dla rekordu musi stanowić unikalną wartość kluczową w ramach pliku. W przypadku znalezienia podwójnych wartości kluczowych plik nie zostanie załadowany poprawnie.

Tymczasowe (tabele C1 i C2) i ostateczne skonsolidowane dane (tabele C3 i C4) należy wysłać oddzielnie, zachowując tę samą strukturę.

		DsetID
Numer Pola	Nazwa pola	C1 (4)	C2 (4)	C3 (5)	C4 (5)	C5
1	RCount	*	*	*	*	*
2	DsetID	*	*	*	*	*
3	Year	*	*	*	*	*
4	Period	*	*	*	*	*
5	TransID	* 1 & 2	* 3 & 4	* 1 & 2	* 3 & 4
6	LDG		*		*
7	UNL		*		*
8	Pass
9	Passkm
10	TrainKM
11	FlagC
12	FlagD

Zbiór danych do załącznika D: Roczna statystyka transportu pasażerów – sprawozdawczość uproszczona

Numer pola

Nazwa pola

Opis

Kodowanie

Rodzaj pola

Maks. długość

Kody specjalne dla brakujących wartości

RCount

Kraj przedstawiający sprawozdanie

Nazewnictwo ISO-3166-alpha2 z wyjątkiem „UK” dla Zjednoczonego Królestwa

Tekstowe

DsetID

Identyfikator zbioru danych

D1 to D2

Tekstowe

Year

Rok zbioru danych

4 cyfry

Tekstowe

Period

Okres odniesienia

Tekstowe

Pass

Transport pasażerów ogółem

Pasażerowie

Numeryczne

Passkm

Transport pasażerów ogółem w tys. pasażerokilometrów

1 000 pasażerokilometrów

Numeryczne

TrainKms

Transport pasażerów ogółem w tys. pociągokilometrów

1 000 pociągokilometrów

Numeryczne

FlagC

Znacznik poufności

1	:	poufne
0	:	niepoufne

Tekstowe

FlagD

Znacznik zezwolenia na rozpowszechnianie

1	:	rozpowszechnianie niedozwolone
0	:	rozpowszechnianie dozwolone

Tekstowe

W pliku o prostej strukturze zawierającym dane do załącznika D każdy rekord obejmuje 9 pól. W poniższej tabeli szare pola należy wypełnić dla każdej z dwóch tabel w załączniku D. Białe pola odpowiadają pustym polom w rekordzie. Gwiazdka oznacza pole kluczowe. Połączenie wartości pól kluczowych dla rekordu musi stanowić unikalną wartość kluczową w ramach pliku. W przypadku znalezienia podwójnych wartości kluczowych plik nie zostanie załadowany poprawnie.

		DsetID
Numer pola	Nazwa pola	D1	D2
1	RCount	*	*
2	DsetID	*	*
3	Year	*	*
4	Period	*	*
5	Pass
6	Passkm
7	TrainKM
8	FlagC
9	FlagD

Zbiór danych do załącznika E: Kwartalna statystyka transportu towarów i pasażerów

Numer pola

Nazwa pola

Opis

Kodowanie

Rodzaj pola

Maks. długość

Kody specjalne dla brakujących wartości

RCount

Kraj przedstawiający sprawozdanie

Nazewnictwo ISO-3166-alpha2 z wyjątkiem „UK” dla Zjednoczonego Królestwa

Tekstowe

DsetID

Identyfikator zbioru danych

E1 do E2

Tekstowe

Year

Rok zbioru danych

4 cyfry

Tekstowe

Period

Okres odniesienia

Q1 do Q4

Tekstowe

Tonnes

Transport towarów ogółem

Tony

Numeryczne

Tkm

Transport towarów ogółem w tys. 1 000 tonokilometrów

1 000 tonokilometrów

Numeryczne

Pass

Transport pasażerów ogółem

Pasażerowie

Numeryczne

Passkm

Całkowity transport pasażerów w tys. pasażerokilometrów

1 000 pasażerokilometrów

Numeryczne

FlagC

Znacznik poufności

1	:	poufne
0	:	niepoufne

Tekstowe

FlagD

Znacznik zezwolenia na rozpowszechnianie

1	:	rozpowszechnianie niedozwolone
0	:	rozpowszechnianie dozwolone

Tekstowe

W pliku o prostej strukturze zawierającym dane do załącznika E każdy rekord obejmuje 10 pól. W poniższej tabeli szare pola należy wypełnić dla każdej z dwóch tabel w załączniku E. Białe pola odpowiadają pustym polom w rekordzie. Gwiazdka oznacza pole kluczowe. Połączenie wartości pól kluczowych dla rekordu musi stanowić unikalną wartość kluczową w ramach pliku. W przypadku znalezienia podwójnych wartości kluczowych plik nie zostanie załadowany poprawnie.

		DsetID
Numer pola	Nazwa pola	E1	E2
1	RCount	*	*
2	DsetID	*	*
3	Year	*	*
4	Period	*	*
5	Tonnes
6	Tkm
7	Pass
8	Passkm
9	FlagC
10	FlagD

Zbiór danych do załącznika H: Statystyka wypadków

Numer pola

Nazwa pola

Opis

Kodowanie

Rodzaj pola

Maks. długość

Kody specjalne dla brakujących wartości

RCount

Kraj przedstawiający sprawozdanie

Nazewnictwo ISO-3166-alpha2 z wyjątkiem „UK” dla Zjednoczonego Królestwa

Tekstowe

DsetID

Identyfikator zbioru danych

H1 to H4

Tekstowe

Year

Rok zbioru danych

4 cyfry

Tekstowe

Period

Okres odniesienia

Tekstowe

AccID

Rodzaj wypadku

1	:	Kolizje
2	:	Wykolejenia
3	:	Wypadki na przejazdach kolejowych
4	:	Wypadki osób z udziałem pojazdów szynowych w ruchu
5	:	Pożar w pojazdach szynowych
6	:	Pozostałe
7	:	Ogółem
9	:	Nieznane

Tekstowe

PersID

Kategoria osób

1	:	Pasażerowie
2	:	Pracownicy
3	:	Pozostali
4	:	Ogółem

[5:	Osoby przekraczające przejazd kolejowy]

[6:	Osoby niepowołane w obrębie infrastruktury kolejowej]

Nieznane

Tekstowe

NbAccSign

Liczba znaczących wypadków

Liczba

Numeryczne

NbAccInj

Liczba wypadków w wyniku których osoby odniosły poważne obrażenia

Liczba

Numeryczne

NbAccDGIn

Liczba wypadków związanych z transportem niebezpiecznych towarów

Liczba

Numeryczne

NbAccDGRe

Liczba wypadków powodujących uwolnienie niebezpiecznych towarów do środowiska

Liczba

Numeryczne

NbPersK

Liczba zabitych osób

Liczba

Numeryczne

NbPersI

Liczba osób poważnie rannych

Liczba

Numeryczne

W pliku o prostej strukturze zawierającym dane do załącznika H każdy rekord obejmuje 12 pól. W poniższej tabeli szare pola należy wypełnić dla poszczególnych tabel w załączniku H. Białe pola odpowiadają pustym polom w rekordzie. Gwiazdka oznacza pole kluczowe. Połączenie wartości pól kluczowych dla rekordu musi stanowić unikalną wartość kluczową w ramach pliku. W przypadku znalezienia podwójnych wartości kluczowych plik nie zostanie załadowany poprawnie.

Tabela zawiera dwie kolejne kategorie osób, które mogą być wymagane w przyszłości. „5: Osoby przekraczające przejazd kolejowy” i „6: Osoby niepowołane w obrębie infrastruktury kolejowej”.

		DsetID
Nazwa pola	Nazwa pola	H1	H2	H3	H4
1	RCount	*	*	*	*
2	DsetID	*	*	*	*
3	Year	*	*	*	*
4	Period	*	*	*	*
5	AccID	*		*	*
6	PersID			*	*
7	NbAccSign
8	NbAccInj (6)
9	NbAccDGIn
10	NbAccDGRe
11	NbPersK
12	NbPersI

Zbiór danych do załącznika I

Numer pola

Nazwa pola

Opis

Kodowanie

Rodzaj pola

Maks. długość

Kody specjalne dla brakujących wartości

RCount

Kraj przedstawiający sprawozdanie

Nazewnictwo ISO-3166-alpha2 z wyjątkiem „UK” dla Zjednoczonego Królestwa

Tekstowe

DsetID

Identyfikator zbioru danych

Tekstowe

Year

Rok zbioru danych

4 cyfry

Tekstowe

UCode

Kod przedsiębiorstwa (stały na przestrzeni lat)

Nazewnictwo ISO-3166-alpha2 z wyjątkiem „UK” dla Zjednoczonego Królestwa – trzycyfrowa liczba

Tekstowe

UName

Nazwa przedsiębiorstwa

Tekstowe

100

CountID

Państwo, w którym przedsiębiorstwo ma siedzibę

Nazewnictwo ISO-3166-alpha2 z wyjątkiem „UK” dla Zjednoczonego Królestwa

Tekstowe

IntFret

Rodzaj działalności w transporcie towarów: międzynarodowa

1	:	TAK
0	:	NIE

Tekstowe

Natfret

Rodzaj działalności w transporcie towarów: krajowa

1	:	TAK
0	:	NIE

Tekstowe

Intpass

Rodzaj działalności w transporcie pasażerów: międzynarodowa

1	:	TAK
0	:	NIE

Tekstowe

Natpass

Rodzaj działalności w transporcie pasażerów: krajowa

1	:	TAK
0	:	NIE

Tekstowe

DsetA

Dane zawarte w załączniku A

1	:	TAK
0	:	NIE

Tekstowe

DsetB

Dane zawarte w załączniku B

1	:	TAK
0	:	NIE

Tekstowe

DsetC

Dane zawarte w załączniku C

1	:	TAK
0	:	NIE

Tekstowe

DsetD

Dane zawarte w załączniku D

1	:	TAK
0	:	NIE

Tekstowe

DsetE

Dane zawarte w załączniku E

1	:	TAK
0	:	NIE

Tekstowe

DsetF

Dane zawarte w załączniku F

1	:	TAK
0	:	NIE

Tekstowe

DsetG

Dane zawarte w załączniku G

1	:	TAK
0	:	NIE

Tekstowe

DsetH

Dane zawarte w załączniku H

1	:	TAK
0	:	NIE

Tekstowe

Tonnes

Całkowity transport towarów (w tonach)

Tony

Numeryczne

Tkm

Transport towarów ogółem (w tys. tkm)

1 000 tonokilometrów

Numeryczne

Pass

Transport pasażerów ogółem (w osobach)

Liczba pasażerów

Numeryczne

Passkm

Transport pasażerów ogółem (w tys. pkm)

1 000 pasażerokilometrów

Numeryczne

W pliku o prostej strukturze zawierającym dane do załącznika I każdy rekord obejmuje 22 pola. W poniższej tabeli wszystkie pola zaznaczone są na szaro, ponieważ w załączniku I jest tylko jedna tabela. Pola nadobowiązkowe można pozostawić puste. Gwiazdka oznacza pole kluczowe. Połączenie wartości pól kluczowych dla rekordu musi stanowić unikalną wartość kluczową w ramach pliku. W przypadku znalezienia podwójnych wartości kluczowych plik nie zostanie załadowany poprawnie.

Numer pola	Nazwa pola	DsetID I1
1	RCount	*
2	DsetID	*
3	Year	*
4	UCode	*
5	UName (7)
6	CountID
7	IntFret
8	Natfret
9	Intpass
10	Natpass
11	DsetA
12	DsetB
13	DsetC
14	DsetD
15	DsetE
16	DsetF
17	DsetG
18	DsetH
19	Tonnes (8)
20	Tkm (9)
21	Pass (10)
22	Passkm (11)

3. BRAKUJĄCE WARTOŚCI

W przypadku niektórych pól Eurostat może zalecić stosowanie specjalnych kodów dla brakujących wartości lub innych specjalnych wartości (patrz: kolumna „kody specjalne dla brakujących wartości”).

Dodatkowe informacje zawierają wytyczne Eurostatu dotyczące wykonania rozporządzenia (WE) nr 91/2003.

4. INNE ZNORMALIZOWANE FORMATY

Państwa członkowskie mogą stosować inne standardowe formaty obsługujące wymienione powyżej struktury danych wówczas, gdy proponuje je Eurostat.

5. ZATWIERDZANIE DANYCH PRZEZ EUROSTAT

Eurostat zastosuje kontrole w celu zatwierdzenia danych przekazywanych przez państwa członkowskie, zanim dane te trafią do produkcyjnej bazy danych. Jeżeli znaczna część rekordów nie przejdzie kontroli w celu zatwierdzenia, Eurostat powiadomi zainteresowane państwo członkowskie o błędnych rekordach i wskaże powody ich nieprzyjęcia. Zainteresowane państwo członkowskie zostanie wezwane do poprawienia wskazanych błędów i do ponownego przekazania kompletnego zbioru danych (a nie tylko rekordów, które zawierały błąd). Taka procedura jest niezbędna dla zagwarantowania poprawności danych w obrębie jednego zbioru i pomiędzy różnymi zbiorami danych.

6. NAZEWNICTWO PLIKU ZAWIERAJĄCEGO ZBIÓR DANYCH

Należy stosować następujące nazewnictwo:

„RAIL_annex_frequency_CC_YYYY_period[_OptionalField].format”, w którym:

RAIL (KOLEJ)

Dla danych KOLEJOWYCH

Annex (Załącznik)

Identyfikacja zbioru danych (np. załącznik do rozporządzenia)

A	:	Roczna statystyka transportu towarów – sprawozdawczość szczegółowa
B	:	Roczna statystyka transportu towarów – sprawozdawczość uproszczona
C	:	Roczna statystyka transportu pasażerów – sprawozdawczość szczegółowa
D	:	Roczna statystyka transportu pasażerów – sprawozdawczość uproszczona
E	:	Kwartalna statystyka transportu towarów i pasażerów
F	:	Regionalna statystyka transportu towarów i pasażerów
G	:	Statystyka dotycząca ruchu w sieci kolejowej
H	:	Statystyka wypadków
I	:	Lista przedsiębiorstw kolejowych

Frequency (Częstotliwość)

A dla rocznej

Q dla kwartalnej

5 dla pięcioletniej

Kraj przedstawiający sprawozdanie: użyć nazewnictwo ISO-3166-alpha2 z wyjątkiem „UK” dla Zjednoczonego Królestwa

YYYY

Rok odniesienia (np. 2004)

Period (Okres)

„0000” dla rocznego

„0001” dla pierwszego kwartału

„0002” dla drugiego kwartału

„0003” dla trzeciego kwartału

„0004” dla czwartego kwartału

[_OptionalField] (Pole opcjonalne)

Może zawierać jakikolwiek ciąg znaków od 1 do 220 znaków (dopuszczalne są wyłącznie znaki „A” do „Z”, „0” do „9” lub „_”). Narzędzia Eurostatu nie interpretują tego pola.

.format

Format pliku: (np. „CSV” – Comma Separated Value, „GES” – GESMES)

Należy wysłać jeden plik w odniesieniu do każdego załącznika rozporządzenia i każdego okresu.

Przykład:

Plik „RAIL_E_Q_FR_2004_0002.csv” jest plikiem z danymi, który zawiera informacje z Francji do załącznika E do rozporządzenia obejmujące drugi kwartał 2004 r.

7. METODA PRZEKAZANIA

Dane należy przekazać lub załadować w postaci elektronicznej do pojedynczego punktu wprowadzania danych w Eurostacie. Metoda ta zapewnia bezpieczny przekaz poufnych danych.

(1) Dz.U. L 52 z 22.2.1997, str. 1.

(2) Dz.U. L 151 z 15.6.1990, str. 1.

(3) Tabela A5 jest nadobowiązkowa.

(4) Dane tymczasowe.

(5) Ostateczne skonsolidowane dane.

(6) Liczba wypadków w wyniku których osoby odniosły poważne obrażenia (NbAccInj) jest nadobowiązkową zmienną w tabeli H1.

(7) Nazwa przedsiębiorstwa (Uname) jest zmienną nadobowiązkową.

(8) Transport towarów ogółem (w tonach) jest zmienną nadobowiązkową.

(9) Transport towarów ogółem (w tys. tkm) (Tkm) jest zmienną nadobowiązkową.

(10) Transport pasażerów ogółem (w osobach) (Pass) jest zmienną nadobowiązkową.

(11) Transport pasażerów ogółem (w tys. tkm) (Passkm) jest zmienną nadobowiązkową.

29.3.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/29

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 333/2007

z dnia 28 marca 2007 r.

ustanawiające metody pobierania próbek i metody analiz do celów urzędowej kontroli poziomów ołowiu, kadmu, rtęci, cyny nieorganicznej, 3-MCPD i benzo[a]pirenu w środkach spożywczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (1), w szczególności jego art. 11 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W rozporządzeniu Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8 lutego 1993 r. ustanawiającym procedury Wspólnoty w odniesieniu do substancji skażających w żywności (2) stwierdzono, że dla ochrony zdrowia publicznego należy ustalić najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych.

(2)

W rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalającym najwyższe dopuszczalne poziomy niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (3) określono najwyższe dopuszczalne poziomy zawartości ołowiu, kadmu, rtęci, cyny nieorganicznej, 3-MCPD i benzo[a]pirenu w niektórych środkach spożywczych.

(3)

W rozporządzeniu (WE) nr 882/2004 ustanowiono ogólne zasady przeprowadzania urzędowej kontroli środków spożywczych. Jednakże w pewnych przypadkach konieczne jest określenie bardziej szczegółowych zasad, aby w ramach Wspólnoty zapewnić przeprowadzanie tych kontroli urzędowych w sposób zharmonizowany.

(4)

Metody pobierania próbek i metody analiz do stosowania w urzędowej kontroli poziomów ołowiu, kadmu, rtęci, cyny nieorganicznej, 3-MCPD i benzo[a]pirenu w niektórych środkach spożywczych są określone odpowiednio w dyrektywie Komisji 2001/22/WE z dnia 8 marca 2001 r. ustanawiającej metody pobierania próbek i metody analiz do celów urzędowej kontroli poziomów ołowiu, kadmu, rtęci i 3-MCPD w środkach spożywczych (4), dyrektywie Komisji 2004/16/WE z dnia 12 lutego 2004 r. ustanawiającej metody pobierania próbek i metody analizy do celów urzędowej kontroli poziomów cyny w żywności konserwowanej (5) oraz w dyrektywie Komisji 2005/10/WE z dnia 4 lutego 2005 r. ustanawiającej metody pobierania próbek i metody analizy do celów urzędowej kontroli poziomów benzo[a]pirenu w środkach spożywczych (6).

(5)

Stwierdzono podobieństwo wielu przepisów dotyczących pobierania próbek i analizy do celów urzędowej kontroli poziomów ołowiu, kadmu, rtęci, cyny nieorganicznej, 3-MCPD i benzo[a]pirenu w środkach spożywczych. W związku z tym, w celu zachowania przejrzystości prawodawstwa, właściwym jest zawarcie tych przepisów w jednym akcie prawnym.

(6)	Należy zatem uchylić dyrektywy 2001/22/WE, 2004/16/WE oraz 2005/10/WE i zastąpić je nowym rozporządzeniem.

(7)	Środki przewidziane w tym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Pobieranie próbek i badania do celów urzędowej kontroli poziomów ołowiu, kadmu, rtęci, cyny nieorganicznej, 3-MCPD i benzo[a]pirenu wskazane w sekcjach 3, 4 i 6 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 1881/2006 są przeprowadzane zgodnie z przepisami załącznika do niniejszego rozporządzenia.

2. Ustęp 1 stosuje się, nie naruszając przepisów rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

Artykuł 2

Dyrektywy 2001/22/WE, 2004/16/WE i 2005/10/WE tracą moc.

Odniesienia do uchylonych dyrektyw należy traktować jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 czerwca 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 marca 2007 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 165 z 30.4.2004, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 1).

(2) Dz.U. L 37 z 13.2.1993, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(3) Dz.U. L 364 z 20.12.2006, str. 5.

(4) Dz.U. L 77 z 16.3.2001, str. 14. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2005/4/WE (Dz.U. L 19 z 21.1.2005, str. 50).

(5) Dz.U. L 42 z 13.2.2004, str. 16.

(6) Dz.U. L 34 z 8.2.2005, str. 15.

ZAŁĄCZNIK

CZĘŚĆ A

DEFINICJE

Do celów niniejszego załącznika zastosowanie mają następujące definicje:

„partia”	:	możliwa do identyfikacji ilość żywności dostarczona w jednym terminie i posiadająca ustalone przez urzędnika, te same wspólne cechy [takie jak: pochodzenie, odmiana, rodzaj opakowania, pakowacz, nadawca lub oznakowanie]. W przypadku ryb również ich wielkość musi być porównywalna;
„podpartia”	:	część dużej partii wskazana w celu zastosowania do niej metody pobierania próbek. Każda część partii musi być fizycznie wyodrębniona i możliwa do zidentyfikowania;
„próbka pierwotna”	:	ilość materiału pobrana z jednego miejsca partii lub podpartii;
„próbka zbiorcza”	:	próbka otrzymana przez połączenie wszystkich próbek pierwotnych pobranych z partii lub podpartii; próbki zbiorcze uważa się za reprezentatywne dla danych partii lub podpartii, z których zostały pobrane;
„próbka laboratoryjna”	:	próbka przeznaczona do badania laboratoryjnego.

CZĘŚĆ B

METODY POBIERANIA PRÓBEK

B.1. PRZEPISY OGÓLNE

B.1.1. Personel

Próbki pobierane są przez upoważnione osoby wyznaczone przez państwo członkowskie.

B.1.2. Materiał przeznaczony do pobierania próbek

Z każdej partii lub podpartii podlegającej badaniu należy pobrać odrębne próbki.

B.1.3. Wymagane środki ostrożności

W trakcie pobierania próbek należy podjąć środki ostrożności zapobiegające wszelkim zmianom, które mogłyby wpłynąć na zawartość zanieczyszczeń, niekorzystnie oddziaływać na wynik analizy lub spowodować, że próbki zbiorcze nie będą reprezentatywne.

B.1.4. Próbki pierwotne

W miarę możliwości próbki pierwotne pobiera się z różnych miejsc partii lub podpartii. Odstępstwo od tej zasady należy odnotować w protokole, o którym mowa w pkt B.1.8. niniejszego załącznika.

B.1.5. Przygotowanie próbki zbiorczej

Próbka zbiorcza powstaje przez połączenie wszystkich próbek pierwotnych.

B.1.6. Próbki do celów egzekwowania i obrony praw oraz arbitrażu

Próbki do celów egzekwowania i obrony praw oraz arbitrażu pobiera się ze zhomogenizowanej próbki zbiorczej, o ile nie koliduje to z przepisami państw członkowskich w zakresie praw podmiotu prowadzącego przedsiębiorstwo spożywcze.

B.1.7. Pakowanie i przekazywanie próbek

Każdą próbkę umieszcza się w czystym pojemniku wykonanym z chemicznie obojętnego materiału, zapewniającym odpowiednią ochronę przed zanieczyszczeniem, przed utratą analitów wskutek adsorpcji na wewnętrznej ściance pojemnika i przed uszkodzeniem w transporcie. Podejmowane są wszystkie niezbędne środki zaradcze w celu uniknięcia jakichkolwiek zmian w składzie próbki, które mogłyby powstać w trakcie jej transportu lub przechowywania.

B.1.8. Pieczętowanie i etykietowanie próbek

Każdą próbkę pobraną do celów urzędowych pieczętuje się w miejscu pobrania oraz znakuje zgodnie z przepisami państwa członkowskiego.

Dla każdej pobranej próbki sporządza się protokół umożliwiający jednoznaczną identyfikację każdej partii lub podpartii (należy podać numer partii), w którym podaje się datę oraz miejsce pobrania próbek wraz z wszelkimi dodatkowymi informacjami, które mogą okazać się pomocne dla analityka.

B.2. PLANY POBIERANIA PRÓBEK

Duże partie są dzielone na podpartie pod warunkiem, że mogą one być fizycznie wyodrębnione. W przypadku produktów wprowadzanych do obrotu handlowego luzem (np.: zboża) zastosowanie ma tabela 1. W odniesieniu do innych produktów zastosowanie ma tabela 2. Biorąc pod uwagę, że masa partii nie zawsze stanowi dokładną wielokrotność masy podpartii, masa podpartii może przekroczyć wymienioną masę o maksymalnie 20 %.

Masa próbki zbiorczej wynosi co najmniej 1 kg lub 1 litr, z wyjątkiem przypadków, gdy nie jest to możliwe, np. gdy próbka składa się z 1 opakowania lub jednostki.

Minimalna liczba próbek pierwotnych pobieranych z partii lub podpartii musi być zgodna z liczbą podaną w tabeli 3. W przypadku produktów płynnych luzem partia lub podpartia powinna być jak najdokładniej i w sposób jak najmniej wpływający na jakość produktu wymieszana metodą ręczną lub mechaniczną, bezpośrednio przed pobraniem próbki. W takim przypadku zakłada się jednorodny rozkład zanieczyszczeń w danej partii lub podpartii. W związku z powyższym do utworzenia próbki zbiorczej wystarczy pobrać z partii lub podpartii trzy próbki pierwotne.

Próbki pierwotne muszą mieć podobną masę. Masa próbki pierwotnej musi wynosić co najmniej 100 gramów lub 100 mililitrów, natomiast masa próbki zbiorczej co najmniej około 1 kg lub 1 litra. Odstępstwo od tej metody należy odnotować w protokole, o którym mowa w pkt B.1.8. niniejszego załącznika.

Tabela 1

Podział partii na podpartie w przypadku produktów wprowadzanych do obrotu handlowego luzem

Masa partii (w tonach)	Masa lub liczba podpartii
≥ 1 500	500 ton
> 300 i < 1 500	3 podpartie
≥ 100 i ≤ 300	100 ton
< 100	—

Tabela 2

Podział partii na podpartie w przypadku innych produktów

Masa partii (w tonach)	Masa lub liczba podpartii
≥ 15	15–30 ton
< 15	—

Tabela 3

Minimalna liczba próbek pierwotnych pobieranych z partii lub podpartii

Masa lub objętość partii/podpartii (w kg lub litrach)	Minimalna liczba próbek pierwotnych do pobrania
< 50	3
≥ 50 oraz ≤ 500	5
> 500	10

W przypadku partii lub podpartii, składających się z pojedynczych opakowań lub jednostek, liczbę opakowań lub jednostek, które mają być pobrane w celu utworzenia próbki zbiorczej, podano w tabeli 4.

Tabela 4

Liczba opakowań lub jednostek (próbek pierwotnych), które należy pobrać w celu utworzenia próbki zbiorczej, gdy partia lub podpartia składa się z pojedynczych opakowań lub jednostek

Liczba opakowań lub jednostek w partii/podpartii	Liczba opakowań lub jednostek do pobrania
≤ 25	co najmniej 1 opakowanie lub jednostka
26–100	około 5 %, co najmniej 2 opakowania lub jednostki
> 100	około 5 %, nie więcej niż 10 opakowań lub jednostek

Najwyższe dopuszczalne poziomy cyny nieorganicznej odnoszą się do zawartości każdej puszki, jednakże ze względów praktycznych konieczne jest zastosowanie próbek zbiorczych. Jeżeli wynik badania uzyskany dla próbki zbiorczej z puszek jest niższy, ale bliski najwyższego dopuszczalnego poziomu cyny nieorganicznej, i jeżeli podejrzewa się, że zawartości cyny w produkcie w poszczególnych puszkach mogą przekraczać najwyższy dopuszczalny poziom, wówczas może być konieczne przeprowadzenie dalszych badań.

B.3. POBIERANIE PRÓBEK Z OBROTU DETALICZNEGO

Pobieranie próbek środków spożywczych z obrotu detalicznego odbywa się w miarę możliwości zgodnie z zasadami pobierania próbek opisanymi w pkt B.1 i B.2 niniejszego załącznika.

Jeżeli nie jest to możliwe, można zastosować inną metodę pobierania próbek z obrotu detalicznego, pod warunkiem że zapewnia ona wystarczającą reprezentatywność partii lub podpartii, z której te próbki są pobierane.

CZĘŚĆ C

PRZYGOTOWANIE PRÓBEK I ANALIZA

C.1. NORMY JAKOŚCI W LABORATORIUM

Laboratorium musi spełniać wymogi określone w przepisach art. 12 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 (1).

Laboratoria uczestniczą we właściwych programach badań biegłości zgodnych z „International Harmonised Protocol for the Proficiency Testing of (Chemical) Analytical Laboratories” („Międzynarodowym zharmonizowanym protokołem dotyczącym badań biegłości (chemicznych) laboratoriów analitycznych”) (2) opracowanym pod patronatem IUPAC/ISO/AOAC.

Laboratoria są w stanie wykazać, że posiadają wewnętrzne procedury kontroli jakości. Przykładami takich procedur są „Wytyczne ISO/AOAC/IUPAC dotyczące wewnętrznej kontroli jakości w chemicznych laboratoriach analitycznych” (3).

W miarę możliwości poprawność analizy szacuje się poprzez uwzględnienie w badaniach odpowiednich certyfikowanych materiałów odniesienia.

C.2. PRZYGOTOWANIE PRÓBKI

C.2.1. Środki ostrożności i ogólne wytyczne

Podstawowym wymaganiem jest uzyskanie reprezentatywnej i jednorodnej próbki laboratoryjnej bez wprowadzenia wtórnych zanieczyszczeń.

Cały materiał próbki dostarczonej do laboratorium musi być wykorzystany do przygotowania próbki laboratoryjnej.

Zgodność z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006 ustala się na podstawie poziomów oznaczonych w próbkach laboratoryjnych.

C.2.2. Szczegółowe procedury dotyczące przygotowania próbki

C.2.2.1. Szczegółowe procedury dotyczące ołowiu, kadmu, rtęci i cyny nieorganicznej

Analityk powinien zapewnić, że próbki nie ulegną zanieczyszczeniu w trakcie ich przygotowywania. W miarę możliwości aparatura i wyposażenie mające kontakt z próbką nie mogą zawierać metali, które mają być badane i powinny być wykonane z materiału obojętnego, np. tworzywa sztucznego takiego jak polipropylen, politetrafluoroetylen (PTFE) itp. Powinny one zostać umyte kwasem w celu zminimalizowania ryzyka zanieczyszczenia. Krawędzie tnące mogą być wykonane z wysokiej jakości stali nierdzewnej.

Istnieje wiele dających dobre wyniki szczegółowych procedur przygotowywania próbek, które można stosować w odniesieniu do tych produktów. Procedury opisane w normie CEN „Artykuły żywnościowe – Oznaczanie pierwiastków śladowych – Kryteria wyboru, zagadnienia ogólne i przygotowanie próbki” (4) zostały uznane za wystarczające, ale inne procedury mogą być równie odpowiednie.

W przypadku cyny nieorganicznej powinny być podjęte środki mające na celu zagwarantowanie, że cały materiał przeprowadzono do roztworu, ponieważ stwierdzono łatwe występowanie strat, w szczególności ze względu na hydrolizę do nierozpuszczalnych uwodnionych tlenków Sn(IV).

C.2.2.2. Szczegółowe procedury dotyczące benzo[a]pirenu

Analityk powinien zapewnić, że próbki nie ulegną zanieczyszczeniu w trakcie ich przygotowywania. Przed użyciem pojemniki powinny być przemyte wysokiej czystości acetonem lub heksanem, tak aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia. W miarę możliwości aparatura i wyposażenie mające kontakt z próbką powinny być wykonane z materiałów obojętnych, np. z aluminium, ze szkła lub z polerowanej stali nierdzewnej. Należy unikać tworzyw sztucznych, takich jak polipropylen, politetrafluoroetylen (PTFE) itp., gdyż może zachodzić adsorpcja analitu na tych materiałach.

C.2.3. Postępowanie z próbką po dostarczeniu do laboratorium

Cała próbka zbiorcza powinna być (w miarę potrzeby) drobno zmielona i starannie wymieszana, przy zastosowaniu procesu, co do którego sprawdzono, że pozwala osiągnąć całkowitą homogenizację.

C.2.4. Próbki do celów egzekwowania i obrony praw oraz arbitrażu

Próbki do celów egzekwowania i obrony praw oraz arbitrażu pobiera się ze zhomogenizowanego materiału, o ile nie koliduje to z przepisami państw członkowskich dotyczącymi pobierania próbek w zakresie praw podmiotu prowadzącego przedsiębiorstwo spożywcze.

C.3. METODY ANALIZ

C.3.1. Definicje

Stosuje się następujące definicje:

„r”	=	Powtarzalność – wartość, której z określonym prawdopodobieństwem (na ogół 95 %) nie przekracza bezwzględna różnica między pojedynczymi wynikami badań uzyskanymi w warunkach powtarzalności (tj. ta sama próbka, ten sam wykonawca, ta sama aparatura, to samo laboratorium i krótki odstęp czasu) – stąd r = 2,8 × sr.
„sr”	=	Odchylenie standardowe – obliczone na podstawie wyników otrzymanych w warunkach powtarzalności.
„RSDr”	=	Względne odchylenie standardowe – obliczone na podstawie wyników otrzymanych w warunkach powtarzalności [(sr/ ) × 100].
„R”	=	Odtwarzalność – wartość, której z określonym prawdopodobieństwem (na ogół 95 %) nie przekracza bezwzględna różnica między wynikami pojedynczych badań uzyskanymi w warunkach odtwarzalności (tj. dla identycznego materiału otrzymanego przez wykonawców w różnych laboratoriach, przy zastosowaniu tej samej metody badawczej); R = 2,8 × sR.
„sR”	=	Odchylenie standardowe – obliczone na podstawie wyników otrzymanych w warunkach odtwarzalności.
„RSDR”	=	Względne odchylenie standardowe – obliczone na podstawie wyników otrzymanych w warunkach odtwarzalności [(sR/ ) × 100].
„LOD”	=	Granica wykrywalności – najmniejsza zmierzona zawartość, na podstawie której można wnioskować o obecności analitu z należytą pewnością statystyczną. Granica wykrywalności jest liczbowo równa trzykrotnej wartości odchylenia standardowego średniej z serii oznaczeń próbki ślepej (n < 20).
„LOQ”	=	Granica oznaczalności – najmniejsza zawartość analitu, która może być zmierzona z należytą pewnością statystyczną. Jeżeli dokładność i precyzja są stałe w zakresie stężeń zbliżonych do granicy wykrywalności to granica oznaczalności jest liczbowo równa wartości sześciu lub dziesięciu odchyleń standardowych średniej z serii oznaczeń próbki ślepej (n > 20).
„HORRATr”	=	Uzyskana wartość RSDr podzielona przez wartość RSDr oszacowaną na podstawie równania Horwitza (5) przy założeniu, że r = 0,66R.
„HORRATR”	=	Uzyskana wartość RSDR podzielona przez wartość RSDR obliczoną z równania Horwitza.
„u”	=	Niepewność standardowa.
„U”	=	Niepewność rozszerzona, przy zastosowaniu współczynnika rozszerzenia 2, który daje poziom ufności około 95 % (U = 2u).
„Uf”	=	Maksymalna niepewność standardowa.

C.3.2. Wymagania ogólne

Metody analiz stosowane do celów kontroli żywności powinny spełniać wymagania określone w pkt 1 i 2 załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 882/2004.

Metody oznaczania całkowitej zawartości cyny są odpowiednie do urzędowej kontroli poziomów cyny nieorganicznej.

Metodę, którą należy stosować do oznaczania zawartości ołowiu w winie opisano w rozdziale 35 załącznika do rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2676/90 (6).

C.3.3. Wymagania szczegółowe

C.3.3.1. Kryteria wyboru

Jeżeli na poziomie wspólnotowym nie zaleca się stosowania konkretnych metod oznaczania zawartości zanieczyszczeń w żywności, laboratoria mogą wybrać dowolną zwalidowaną metodę analityczną (tam, gdzie to możliwe, walidacja powinna obejmować badanie certyfikowanego materiału odniesienia) spełniającą kryteria wyboru wskazane w tabelach 5–7.

Tabela 5

Kryteria wyboru metod analiz ołowiu, kadmu, rtęci i cyny nieorganicznej

Parametr	Wartość/komentarz
Zakres stosowania	Środki spożywcze wymienione w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006.
LOD	W przypadku cyny nieorganicznej – nie więcej niż 5 mg/kg. W przypadku innych pierwiastków – nie więcej niż jedna dziesiąta najwyższego dopuszczalnego poziomu wskazanego w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006, chyba że najwyższy dopuszczalny poziom dla ołowiu wynosi poniżej 100 μg/kg. W takim przypadku – nie więcej niż jedna piąta najwyższego dopuszczalnego poziomu.
LOQ	W przypadku cyny nieorganicznej – nie więcej niż 10 mg/kg. W przypadku innych pierwiastków – nie więcej niż jedna piąta najwyższego dopuszczalnego poziomu wskazanego w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006, chyba że najwyższy dopuszczalny poziom dla ołowiu wynosi poniżej 100 μg/kg. W takim przypadku – nie więcej niż dwie piąte najwyższego dopuszczalnego poziomu.
Precyzja	Wartości HORRATr lub HORRATR poniżej 2.
Odzysk	Zastosowanie mają przepisy pkt D.1.2.
Specyficzność	Metoda wolna od interferencji matrycy lub interferencji spektralnych.

Tabela 6

Kryteria wyboru metod analiz 3-MCPD

Kryterium	Zalecana wartość	Stężenie
Próby ślepe	Niższa od LOD	—
Odzysk	75–110 %	W całym zakresie stężeń
LOD	5 μg/kg (lub mniej) suchej masy
LOQ	10 μg/kg (lub mniej) suchej masy	—
Precyzja	< 4 μg/kg	20 μg/kg
	< 6 μg/kg	30 μg/kg
	< 7 μg/kg	40 μg/kg
	< 8 μg/kg	50 μg/kg
	< 15 μg/kg	100 μg/kg

Tabela 7

Kryteria wyboru metod analiz benzo[a]pirenu

Parametr	Wartość/komentarz
Zakres zastosowania	Środki spożywcze wymienione w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006.
LOD	Poniżej 0,3 μg/kg
LOQ	Poniżej 0,9 μg/kg
Precyzja	Wartości HORRATr lub HORRATR poniżej 2.
Odzysk	50–120 %
Specyficzność	Metoda wolna od interferencji matrycy lub interferencji spektralnych, weryfikacja wskazań dodatnich.

C.3.3.2. Zasada „Odpowiedni do celu”

W przypadku występowania ograniczonej liczby w pełni zwalidowanych metod analitycznych, aby ocenić przydatność danej metody można alternatywnie zastosować podejście „odpowiedni do celu”. Metody odpowiednie do celów urzędowej kontroli muszą umożliwiać otrzymywanie wyników, których niepewności standardowe są niższe od maksymalnej niepewności standardowej obliczonej przy wykorzystaniu poniższego wzoru:

Formula

gdzie:

Uf jest maksymalną niepewnością standardową (μg/kg);

LOD jest granicą wykrywalności metody (μg/kg);

C jest badanym stężeniem (μg/kg);

α jest współczynnikiem liczbowym zależnym od wartości C. Wartości do stosowania podano w tabeli 8.

Tabela 8

Wartości liczbowe stałego współczynnika α do zastosowania we wzorze podanym w tym punkcie, w zależności od badanego stężenia

C (μg/kg)	α
≤ 50	0,2
51–500	0,18
501–1 000	0,15
1 001–10 000	0,12
> 10 000	0,1

CZĘŚĆ D

PREZENTACJA I INTERPRETACJA WYNIKÓW

D.1. PREZENTACJA WYNIKÓW

D.1.1. Sposób wyrażania wyników

Wyniki powinny być wyrażane w tych samych jednostkach i przy użyciu takiej samej liczby cyfr znaczących co najwyższe dopuszczalne poziomy określone w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006.

D.1.2. Obliczanie odzysku

Jeżeli w metodzie analitycznej występuje etap ekstrakcji, wynik analityczny należy skorygować o odzysk. W takim przypadku należy podać wartość odzysku.

Jeżeli metoda analityczna nie obejmuje etapu ekstrakcji (np. w przypadku metali), wynik może zostać podany w postaci nieskorygowanej o wartość odzysku w przypadku, gdy przedstawiono dowód, najlepiej polegający na zastosowaniu właściwego certyfikowanego materiału odniesienia, że uwzględniając niepewność pomiaru osiągnięto certyfikowany poziom stężenia. W przypadku podania wyniku w postaci nieskorygowanej o wartość odzysku należy o tym poinformować.

D.1.3. Niepewność pomiaru

Wynik analityczny podaje się w postaci x +/– U, gdzie x jest wynikiem analitycznym, a U jest rozszerzoną niepewnością pomiaru, przy zastosowaniu współczynnika rozszerzenia 2, co daje poziom ufności około 95 % (U = 2u).

Analitycy powinni zapoznać się z „Raportem na temat zależności pomiędzy wynikami analitycznymi, niepewnością pomiaru, współczynnikami odzysku a przepisami prawodawstwa UE dotyczącego żywności i pasz” (7).

D.2. INTERPRETACJA WYNIKÓW

D.2.1. Przyjęcie partii lub podpartii

Partia lub podpartia zostaje przyjęta, jeżeli wynik analizy próbki laboratoryjnej nie przekracza odpowiedniego najwyższego dopuszczalnego poziomu określonego w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006, biorąc pod uwagę niepewność rozszerzoną i korektę na odzysk w przypadku występowania etapu ekstrakcji w zastosowanej metodzie analitycznej.

D.2.2. Odrzucenie partii lub podpartii

Partia lub podpartia zostaje odrzucona, jeżeli wynik analityczny próbki laboratoryjnej przekracza ponad wszelką wątpliwość odpowiedni najwyższy dopuszczalny poziom określony w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006, biorąc pod uwagę niepewność rozszerzoną i korektę na odzysk w przypadku występowania etapu ekstrakcji w zastosowanej metodzie analitycznej.

D.2.3. Zakres obowiązywania

Niniejsze zasady interpretacji stosuje się w odniesieniu do wyniku analitycznego otrzymanego dla próbki pobranej do celów egzekwowania prawa. W przypadku analizy do celów obrony praw lub arbitrażu zastosowanie mają przepisy krajowe.

(1) Zmienionego art. 18 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2076/2005 (Dz.U. L 338 z 22.12.2005, str. 83).

(2) „The international harmonized protocol for the proficiency testing of analytical chemistry laboratories” (Międzynarodowy zharmonizowany protokół dotyczący badań biegłości chemicznych laboratoriów analitycznych): M. Thompson, S.L.R. Ellison i R. Wood, Pure Appl. Chem., 2006, 78, 145-96.

(3) Red. M. Thompson i R. Wood, Pure Appl. Chem., 1995, 67, 649-666.

(4) Norma EN 13804:2002, „Artykuły żywnościowe – Oznaczanie pierwiastków śladowych – Kryteria wyboru, zagadnienia ogólne i przygotowanie próbki”, CEN, Rue de Stassart 36, B-1050 Bruksela.

(5) M. Thompson, Analyst, 2000, 125, 385-386.

(6) Dz.U. L 272 z 3.10.1990, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporzadzeniem (WE) nr 1293/2005 (Dz.U. L 205 z 6.8.2005, str. 12).

(7) http://europa.eu.int/comm/food/food/chemicalsafety/contaminants/sampling_en.htm

II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

29.3.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/47

DECYZJA KOMISJI

z dnia 14 listopada 2006 r.

uznająca koncentrację za zgodną ze wspólnym rynkiem oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG

(Sprawa nr COMP/M.4180 – Gaz de France/Suez)

(notyfikowana jako dokument nr C(2006) 5419)

(Jedynie tekst w języku francuskim jest autentyczny)

(2007/194/WE)

W dniu 14 listopada 2006 r. Komisja przyjęła decyzję w sprawie koncentracji zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw, w szczególności art. 8 ust. 2 tego rozporządzenia (1). Pełen tekst decyzji, w wersji nieopatrzonej klauzulą poufności, w oryginalnym języku postępowania znajduje się na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji pod następującym adresem: http://ec.europa.eu/comm/competition/index_fr.html

A. STRONY

(1)

GDF jest grupą energetyczną prowadzącą działalność we wszystkich dziedzinach sektora gazowego oraz w powiązanym z nim sektorze usług energetycznych. Grupa GDF zajmuje się poszukiwaniem, wytwarzaniem, transportem, magazynowaniem, dystrybucją i sprzedażą gazu ziemnego, głównie we Francji, ale również w Belgii, Niemczech, Zjednoczonym Królestwie, Luksemburgu, Hiszpanii i na Węgrzech. W Belgii Gaz de France wraz z przedsiębiorstwem Centrica sprawuje wspólną kontrolę nad przedsiębiorstwem SPE (2), działającym na belgijskim rynku energii elektrycznej i gazu ziemnego oraz na rynku świadczenia usług energetycznych.

(2)

Grupa Suez jest obecna w przemyśle oraz usługach użyteczności publicznej. Działalność grupy Suez jest zorganizowana w każdym z czterech obszarów operacyjnych w dwóch sektorach działalności – sektorze energii i usług środowiskowych. Najważniejszymi spółkami wchodzącymi w skład Suez i działającymi w sektorze energii są: Electrabel (energia elektryczna i gaz), Distrigaz (gaz), Fluxys (transport i magazynowania gazu), Elyo (przemianowany w styczniu 2006 r. na Suez Energy Services), Fabricom, GTI, Axima oraz Tractebel Engineering działający w sektorze usług energetycznych. Zgodnie z informacjami dostarczonymi przez strony Suez Energie Europe posiada mniejszościowy udział w wysokości 27,5 % w przedsiębiorstwie Elia zarządzającym siecią przesyłu energii elektrycznej w Belgii.

B. TRANSAKCJA

(3)

Na podstawie zgłoszonej transakcji przedsiębiorstwo GDF przejmuje przedsiębiorstwo Suez, które przestaje istnieć jako podmiot prawny. Propozycja połączeń przedsiębiorstw zostanie poddana głosowaniu zatwierdzającemu podczas zgromadzeń nadzwyczajnych obu grup i może zostać zatwierdzona większością kwalifikowaną; nie wymaga ona tym samym ogłaszania publicznej oferty sprzedaży udziałów grupy Suez. Na obecnym etapie zarządy obu grup zatwierdziły proponowane połączenie – w dniu 25 lutego 2006 r. w przypadku grupy Suez i w dniu 26 lutego 2006 r. w przypadku grupy GDF. Wspomniane połączenie zostanie przeprowadzone w drodze wymiany udziałów w stosunku jeden do jednego.

(4)	Połączenie przedsiębiorstw może jedynie dojść do skutku w przypadku przegłosowania przez Parlament Francuski nowelizacji ustawy z dnia 9 sierpnia 2004 r. dotyczącej zmniejszenia udziałów państwa w przedsiębiorstwie GDF do poziomu poniżej 50 %.

(5)	W związku z powyższym zgłoszona transakcja stanowi koncentrację w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

C. ANALIZA KONKURENCJI

1. Zastrzeżenia w zakresie zasad konkurencji naruszonych w wyniku połączenia

(6)	W niniejszej decyzji Komisja stwierdza, że powyżej opisane połączenie zakłóciłoby w sposób znaczący skuteczną konkurencję w czterech sektorach: sektorze gazowym w Belgii, sektorze gazowym we Francji, sektorze energii elektrycznej w Belgii oraz w sektorze ciepłowniczym we Francji.

Sektor gazowy w Belgii

(7)

W odniesieniu do sektora gazowego w Belgii zauważono znaczące zakłócenia efektywnej konkurencji na następujących rynkach dostaw gazu H i L (zdefiniowanych w skali kraju):

—	w odniesieniu do pośredników (tzn. przedsiębiorstw międzygminnych, dostawców „domyślnych”, takich jak ECS – Electrabel Customer Solutions) oraz nowych dostawców na rynku dostaw gazu w Belgii, takich jak Essent i Nuon,

—	w odniesieniu do dużych odbiorców przemysłowych,

—	w odniesieniu do mniejszych odbiorców przemysłowych oraz odbiorców handlowych,

—	w odniesieniu do odbiorców – gospodarstw domowych; decyzja ta nie wyjaśnia, czy powyżej wymienione rynki geograficzne są rynkami krajowymi, czy ich zasięg jest zawężony (tj. do regionu – Bruksela, Flandria i Walonia stosują odmienne harmonogramy liberalizacji),

—	w odniesieniu do elektrowni gazowych.

Strony posiadałaby wysoce powiązane udziały we wszystkich wymienionych powyżej rynkach i tym samym zajmowałyby na nich pozycję dominującą.

(8)

Połączenie przedsiębiorstw eliminowałaby nawet lepiej usytuowanego dostawcę konkurencyjnego z korzyścią dla obecnego dostawcy. Ponadto żadne inne przedsiębiorstwo nie byłoby w stanie wywrzeć podobnej presji konkurencyjnej jak GDF. Można uznać, że znaczne udziały GDF w rynku wynikają z pewnych korzyści oraz przewagi na rynku, jakimi cieszy się GDF i które są niedostępne w takim stopniu dla każdego nowego na danym rynku konkurencyjnego dostawcy. GDF jest obecnie działającym operatorem na rynku dużego sąsiedniego kraju, który posiada dostęp do zdywersyfikowanego i obszernego portfela dostaw gazu, łącznie z dostawą płynnego gazu ziemnego (LNG); GDF dysponuje ponadto uprzywilejowanym dostępem do systemu magazynowania gazu H w Belgii oraz posiada zdolność składową gazu L we Francji przy granicy z Belgią. GDF jest równocześnie współwłaścicielem niektórych rurociągów tranzytowych biegnących przez terytorium Belgii i sprawuje wspólną kontrolę nad niektórymi punktami wejściowymi, zachowując jednocześnie rezerwową zdolność składową na niektórych punktach wejściowych. Ponadto w przypadku gazu L nowi dostawcy konkurujący na rynku belgijskim z GDF, tacy jak Nuon czy Essent, są w stanie zaopatrzyć się w gaz jedynie u grup Suez lub GDF, powiązanych wieloletnimi umowami z […] (3), które to umowy obejmują całość wywozu do Belgii i Francji.

(9)

Wreszcie w decyzji zostało podkreślone, że istnieją znaczne bariery przy wejściu na dany rynek, które wzmacniają skutki poziome wynikające z kumulacji udziałów w rynkach opisanych powyżej. Przeszkody te dotyczą: dostępu do gazu (strony biorące udział w koncentracji mają dostęp do większości gazu importowanego do Belgii oraz są w posiadaniu niemal wszystkich umów długoterminowych na import), dostępu do infrastruktury (łącznie z kontrolą sprawowaną przez strony nad przedsiębiorstwem Fluxys, operatorem sieci oraz zarządzaniem siecią przesyłową przez Distrigaz; niedostateczną zdolnością przesyłową oraz ograniczeniami przesyłowymi), dostępu do skroplonego gazu ziemnego (jedyny terminal na terenie Belgii, usytuowany w Zeebrugge, zarządzany jest przez Fluxys LNG, będący spółką zależną od Suez), dostępu do sieci składowania gazu H na terenie Belgii (francuska sieć składowania gazu należąca do GDF jest najlepszym rozwiązaniem poza terytorium Belgii), specyfikacji jakościowych oraz braku płynności na terminalu w Zeebrugge. O ile większość z powyższych przeszkód istniała już przed koncentracją, o tyle niektóre z nich zostały wzmocnione przez tę operację (np. udział własnościowy rurociągów gazowych czy rezerwowa zdolność składowa i zdolność magazynowania).

Sektor gazowy we Francji

(10)

W odniesieniu do sektora gazowego we Francji, rynki geograficzne opierają się na podziale kraju na pięć stref bilansowych – północnej, zachodniej, wschodniej, południowej i południowo-zachodniej. Główna sieć przesyłowa dla strefy południowo-zachodniej zarządzana jest przez Total Infrastructure Gaz France (TIGF), spółkę zależną w 100 % od Total, natomiast głównymi sieciami przesyłowymi pozostałych czterech stref zarządza GDF Réseau transport (GRT gaz), będące spółką zależną w 100 % od GDF. Jak wykazały badania rynku, pięć stref bilansowych charakteryzuje się odmiennymi warunkami konkurencji, czego dowodem są ograniczenia przesyłowe powstające pomiędzy różnymi strefami.

(11)

Biorąc pod uwagę powyższy podział geograficzny na pięć stref, niniejsza decyzja wynika ze znaczących zakłóceń efektywnej konkurencji na niżej wymienionych rynkach:

—	dostaw gazu H dla dużych odbiorców, którzy wykorzystali przysługujące im prawo wyboru dostawcy w strefach: północnej, wschodniej, zachodniej i południowej oraz w strefie północnej w odniesieniu do gazu L,

—	dostaw gazu H dla małych odbiorców, którzy wykorzystali przysługujące im prawo wyboru dostawcy w każdej z pięciu stref oraz w strefie północnej w odniesieniu do gazu L,

—	dostaw gazu H dla pośredników (entreprises locales de distribution), którzy wykorzystali przysługujące im prawo wyboru dostawcy w strefach północnej i wschodniej oraz w strefie północnej w odniesieniu do gazu L,

—

dostaw gazu H dla odbiorców – gospodarstw domowych, począwszy od dnia 1 lipca 2007 r. w każdej z pięciu stref geograficznych oraz w strefie północnej w odniesieniu do gazu L; rynki te pozostają potencjalnymi przez kilka miesięcy. Jednak powstanie nowej osoby prawnej i w konsekwencji wyeliminowanie przedsiębiorstwa Suez (4), będącego konkurentem GDF, odniesie skutek zniechęcający potencjalnych konkurentów do wejścia na ten rynek i wzmocni w efekcie już istniejące bariery przy wchodzeniu na opisany wyżej rynek,

—

dostaw gazu H dla elektrowni gazowych w strefach północnej i wschodniej oraz w strefie północnej w odniesieniu do gazu L. Powyżej wymienione rynki pozostają potencjalne (5), ale mając na uwadze projekty uruchomienia takich elektrowni w najbliższych latach, połączenie przedsiębiorstw w efekcie wyeliminuje dostawcę lepiej usytuowanego i konkurencyjnego wobec GDF.

GDF cieszy się pozycją dominującą na wszystkich powyżej wymienionych rynkach. W każdym przypadku wyeliminowanie z rynku grupy Suez (Distrigaz) wzmocni pozycję dominującego uczestnika rynku poprzez wyeliminowanie jednego z najlepiej usytuowanych i najsilniejszych konkurentów dla GDF.

(12)

Podobnie jak w przypadku Belgii, niniejsza decyzja wyjaśnia, w jaki sposób znaczące przeszkody przy wejściu na rynek, w odniesieniu do dostępu do gazu i infrastruktury, wzmacniają skutki poziome wynikające z połączenia przedsiębiorstw. W odniesieniu do dostępu do gazu, strony biorące udział w połączeniu przedsiębiorstw mają dostęp do większości gazu importowanego do Francji i są w posiadaniu niemal wszystkich umów długoterminowych dotyczących importu. W przypadku infrastruktury gazowej niemal całość wszystkich instalacji należy do GDF (jedynie instalacje gazowe w strefie południowo-zachodniej należą i są zarządzane przez Total) albo w sposób bezpośredni, albo za pośrednictwem spółki zależnej GRT gaz, będącej w całości jej własnością.

Sektor energii elektrycznej w Belgii

(13)

Niniejsza decyzja wskazuje na istnienie znaczących barier w efektywnej konkurencji na następujących rynkach:

—

na rynku belgijskim w zakresie produkcji i sprzedaży hurtowej energii elektrycznej: dzięki połączeniu przedsiębiorstw Electrabel (Suez), obecny dostawca belgijski, przejmie kontrolę nad najsilniejszym swoim konkurentem, którego elektrownie są usytuowane w średniej i wyższej części krzywej wartości (6); wzmacnia to jeszcze dodatkowo zdolność połączonego przedsiębiorstwa do ustalania cen na rynku hurtowej sprzedaży energii elektrycznej,

—	na rynku krajowym bilansowania mocy i usług pomocniczych, na którym koncentracja doprowadzi do połączenia jedynych dwóch dostawców większości usług pomocniczych z operatorem sieci przesyłu Elia,

—

na krajowym rynku dostaw energii elektrycznej dla dużych odbiorców przemysłowych i handlowych (> 70 kV), na którym oprócz przedsiębiorstwa Electrabel (Suez) działają obecnie jedynie RWE i EDF (SPE należący do GDF jest aktywny na tym rynku od niedawna); na wyżej opisanym rynku pozycja dominująca zajmowana przez Electrabel (Suez) jest wzmocniona dodatkowo przez wyeliminowanie jednego z dwóch najlepiej usytuowanych konkurentów (SPE (GDF) i EDF),

—	na krajowym rynku dostaw energii elektrycznej dla małych odbiorców przemysłowych i handlowych (< 70kV), na którym SPE (GDF) wzmacnia dodatkowo pozycję dominującą przedsiębiorstwa Suez,

—	na rynku dostaw energii elektrycznej dla klientów gospodarstw domowych, którzy mogą wybrać swojego dostawcę; na tym rynku strony posiadają i wzmacniają swoją pozycję dominującą, opierając się na definicji zarówno regionalnej, jak i krajowej właściwego rynku geograficznego.

(14)	Poza skutkami poziomymi wynikającymi z koncentracji, decyzja wskazuje na szereg skutków pionowych wspomnianej koncentracji, która wzmacnia pozycję dominującą Suez na rynku energii elektrycznej w Belgii.

(15)	Jako że gaz jest surowcem używanym do produkcji energii elektrycznej, decyzja niniejsza wskazuje również na zdolność oraz korzyść stron z podniesienia kosztów gazu i w konsekwencji kosztów zaopatrzenia w gaz elektrowni gazowych.

(16)	Decyzja podkreśla, że strony będą w posiadaniu informacji dotyczących najważniejszego składnika kosztów dostawców konkurencyjnych dla elektrowni gazowych, i tym samym strony będą znały politykę cenową konkurencji oraz informacje dotyczące produkcji.

(17)	Ponieważ strony są głównymi dostawcami bilansowania mocy i usług pomocniczych dla przedsiębiorstwa Elia, decyzja wskazuje na zdolność oraz korzyść stron z podniesienia kosztów usług pomocniczych oraz bilansowania mocy dla konkurencji.

(18)

Czwartą obawą w zakresie skutków pionowych wynikających z koncentracji, na jaką zwraca uwagę Komisja w niniejszej decyzji, jest wyeliminowanie jedynego przedsiębiorstwa konkurencyjnego wobec Suez, będącego obecnie w stanie zaoferować podwójną ofertę na gaz i energię elektryczną małym przedsiębiorstwom oraz gospodarstwom domowym.

(19)

Decyzja wyjaśnia, w jaki sposób znaczne bariery przy wejściu na rynek związane z i) dostępem do mocy produkcyjnej energii elektrycznej; ii) „zielonymi certyfikatami” i zaświadczeniami CHP; iii) z charakteryzującym się brakiem płynności handlem energią elektryczną; iv) z dostępem do infrastruktury przesyłowej oraz dystrybucji, wzmacniają poziome skutki wynikające z koncentracji.

Sektor ciepłowniczy sieci przesyłowej energii grzewczej we Francji

(20)	Wśród wielu usług energetycznych dostarczanych przez obie strony koncentracja budzi obawy odnośnie do nieposzanowania zasad konkurencji w jednym przypadku: dotyczy to ogólnokrajowego rynku usług publicznych przekazanego do zarządzania miejską siecią grzewczą na terenie Francji (réseau de chaleur).

(21)

Właściwe władze samorządowe przyznają długoterminowe kontrakty (na okres 12–24 lat) na zarządzanie miejskimi sieciami ciepłowniczymi w drodze przetargu, ale w praktyce do przetargu staje kilka wyspecjalizowanych przedsiębiorstw francuskich. Chodzi o następujące przedsiębiorstwa: Dalkia (grupa Veolia), SES-Elyo (grupa Suez), Soccram (grupa Thion) et Cogac (Cofathec-Coriance, grupa GDF). Cogac (grupa GDF) posiada znaczny pakiet akcji w przedsiębiorstwie Soccram (grupa Thion) i bez wątpienia sprawuje nad nim wspólną kontrolę.

(22)	Po przeprowadzeniu połączenia przedsiębiorstw strony będą głównym uczestnikiem rynku. Połączenie przedsiębiorstw wyeliminuje przedsiębiorstwo Cogac (grupa GDF), które do tej pory działało na zasadzie „wolnego strzelca” na rynku, co tłumaczy w pewnym sensie brak koordynacji na danym rynku.

(23)	Ponadto pozycja GDF jako dominującego dostawcy gazu dla każdego przedsiębiorstwa, które staje do przetargu w zakresie zarządzania miejskimi sieciami ciepłowniczymi we Francji, stanowi dodatkowy czynnik łagodzący presję konkurencji na danym rynku.

2. Zobowiązania stron

(24)	W celu rozwiania obaw dotyczących zaburzenia konkurencji przedstawionych przez Komisję, strony w dniu 20 września 2006 r. przedstawiły swoje zobowiązania.

(25)	Odpowiedzi dostarczone Komisji przez uczestników rynku wykazały, że w większości są niewystarczające, aby wyeliminować obawy o konkurencję wynikające ze zgłoszonego połączenia przedsiębiorstw.

(26)	Po przedstawieniu Komisji opinii na temat wyników badania rynku strony przedstawiły w dniu 13 października 2006 r. zmodyfikowaną wersję swoich zobowiązań.

Zobowiązania przedstawione w dniu 13 października 2006 r.

(27)

Zobowiązania przedstawione przez strony obejmują pięć głównych elementów:

—

pozbycie się przez grupę Suez pakietu akcji przedsiębiorstwa Distrigaz. W powyższym wypadku połączone w drodze koncentracji przedsiębiorstwo będzie mogło być zaopatrywane w gaz przez Distrigaz na potrzeby swoich elektrowni gazowych oraz klientów ECS. Jednak ponieważ czas trwania umów dotyczących objętości zaopatrzenia ważny jest przez okres […] * lat (licząc od daty pozbycia się udziałów w Distrigaz), dlatego rozmiar tego zaopatrzenia będzie z czasem podlegał ograniczeniom i będzie się zmniejszał,

—	pozbycie się przez grupę Gaz de France 25,5 % udziałów w przedsiębiorstwie SPE,

—

zrzeczenie się stron z jakiejkolwiek formy kontroli – de facto i de iure – nad Fluxys SA, które w wyniku reorganizacji działalności będzie odtąd jedynym operatorem całej infrastruktury gazowej istniejącej na terenie Belgii (sieci przesyłu/tranzytowej, składowania, terminalu LNG w Zeebrugge). W świetle powyższego zarząd spółki Fluxys SA, niepodlegający kontroli przez strony, będzie wyłącznym mocodawcą decyzji dotyczących globalnych planów inwestycyjnych związanych z infrastrukturą gazową,

—	szereg dodatkowych środków dotyczących infrastruktury gazowej w Belgii i we Francji,

—	pozbycie się przez Cofathec Coriance oraz Cofathec Service sieci ciepłowniczych, z wyłączeniem portfela akcji przedsiębiorstw Climespace i SESAS, należących do Cofathec Coriance.

Ocena zaproponowanych zobowiązań przez Komisję

(28)

Na podstawie oceny informacji otrzymanych w trakcie postępowania, zwłaszcza na podstawie wyników uprzednich konsultacji z uczestnikami rynku, Komisja uważa, że zmodyfikowane zobowiązania zaproponowane przez strony w dniu 13 października 2006 r. pozwalają w sposób jasny i wystarczający wyeliminować obawy o konkurencję w Belgii i we Francji wynikające z ogłoszonego połączenia przedsiębiorstw, bez dodatkowych konsultacji z uczestnikami rynku, między innymi z następujących przyczyn:

—

pozbycie się Distrigaz, udziałów GDF w SPE, Cofathec Coriance oraz sieci ciepłowniczej Cofathec Service wyeliminuje pokrywanie się działalności stron na wszystkich rynkach, gdzie mogło to powodować zakłócenia konkurencji. Powyższe pozbycie się rozwiązuje również problemy pionowego zamknięcia rynku pomiędzy rynkami gazu a energii elektrycznej,

—	utrata kontroli stron nad Fluxys SA oraz działania korygujące związane z infrastrukturą gazową w Belgii i we Francji są wystarczające, aby obniżyć bariery przy wejściu na rynek do takiego stopnia, że pozwoli to na rozwój efektywnej konkurencji.

D. WNIOSKI

(29)

Połączenie przedsiębiorstw w formie takiej, w jakiej została zgłoszona, zakłóci w sposób znaczący konkurencję na szeregu rynków. Zmodyfikowane zobowiązania przedstawione przez strony w dniu 13 października 2006 r. są wystarczające, aby wyeliminować obawy o konkurencję wskazane przez Komisję. W związku z powyższym niniejsza decyzja stwierdza, że – w ramach poszanowania zaproponowanych przez strony zobowiązań w dniu 13 października 2006 r. i ponowionych w dniu 6 listopada 2006 r. – połączenie przedsiębiorstw jest zgodne z zasadami wspólnego rynku.

(30)	Niniejsza decyzja Komisji uznaje zgłoszoną koncentrację za zgodną ze wspólnym rynkiem oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG zgodnie z art. 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw.

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1.

(2) Zarówno GDF, jak i przedsiębiorstwo Centrica posiada 50 % udziałów w holdingu, który nabył 51 % udziałów w przedsiębiorstwie SPE w 2005 r. Wspólnie sprawują kontrolę nad SPE. Poprzedni właściciele SPE, ALG i Publilum posiadają 49 % udziałów SPE za pośrednictwem innego holdingu, ale nie sprawują nad nim kontroli.

(3) Część tekstu zredagowano tak, aby nie ujawniać informacji poufnych; części te zawarto w nawiasach kwadratowych i oznaczono gwiazdką.

(4) Grupa Suez osiągnęła silną pozycję na rynku dostaw gazu dla dużych odbiorców przemysłowych (za pośrednictwem Distrigaz) oraz posiada kontakty kilku milionów klientów gospodarstw domowych jako dostawca wody we Francji (za pośrednictwem Lyonnaise des eaux), co czyni z grupy Suez najlepiej uplasowanego dostawcę, aby efektywnie konkurować z GDF po otwarciu rynku dostaw gazu dla gospodarstw domowych od dnia 1 lipca 2007 r.

(5) W dniu ogłoszenia niniejszej decyzji GDF obsługiwało jedyną elektrownię gazową istniejące we Francji i dostarczało do niej potrzebny gaz.

(6) Na rynku konkurencyjnym ceny energii elektrycznej są ustalane przez każdą elektrownię oddzielnie i po dodaniu najwyższej wartości kosztów krańcowych produkcji energii w danym momencie, tj. przez producenta, który znajduje się w najwyższym punkcie krzywej podaży (często zwanej „krzywą wartości” w sektorze energii elektrycznej).

29.3.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/51

DECYZJA KOMISJI

z dnia 27 marca 2007 r.

określająca mechanizm przydziału kontyngentów producentom i importerom wodorochlorofluorowęglowodorów na lata 2003–2009 na podstawie rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady

(notyfikowana jako dokument nr C(2007) 819_2)

(Jedynie teksty w językach niderlandzkim, angielskim, estońskim, fińskim, francuskim, węgierskim, niemieckim, greckim, włoskim, litewskim, polskim, słoweńskim, hiszpańskim i szwedzkim są autentyczne)

(2007/195/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2037/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 czerwca 2000 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (1), w szczególności jego art. 4 ust. 3 pkt ii),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Wspólnotowe środki, w szczególności zawarte w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3039/94 z dnia 15 grudnia 1994 r. w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (2), które zostało zastąpione rozporządzeniem (WE) nr 2037/2000, doprowadziły na przestrzeni kilku lat do redukcji ogólnego zużycia wodorochlorofluorowęglowodorów (HCFC).

(2)	W kontekście tej redukcji kontyngenty dla indywidualnych producentów i importerów zostały ustalone w oparciu o wcześniejsze udziały rynkowe i obliczone przez odniesienie do posiadanego przez te substancje potencjału zubożania ozonu.

(3)	Począwszy od 1997 r., rynek tych substancji pod względem różnorodnych zastosowań jest stabilny. Niemal dwie trzecie HCFC zużywano do produkcji pianki do czasu, gdy stosowanie HCFC do tego celu zostało zakazane w dniu 1 stycznia 2003 r.

(4)

Aby użytkownicy HCFC, wytwarzający produkty inne niż pianki, od dnia 1 stycznia 2003 r. nie ponosili szkody, co nastąpiłoby w przypadku oparcia systemu podziału na wcześniejszym udziale rynkowym w stosowaniu HCFC do produkcji pianek, należy dla okresu po tym terminie ustanowić nowy mechanizm przyznawania kontyngentów na stosowanie HCFC przy wytwarzaniu produktów innych niż pianki. W latach 2004–2009 za najbardziej odpowiedni uznano system przydziału oparty jedynie na średnim, wcześniejszym udziale rynkowym HCFC wykorzystywanych do produkcji wyrobów innych niż pianki.

(5)

Choć właściwe jest ograniczenie kontyngentów dostępnych dla każdego importera do jego odpowiedniego procentowego udziału rynkowego w 1999 r. i dla każdego importera w państwach członkowskich, które przystąpiły do UE w dniu 1 maja 2004 r., do średniej jego udziału rynkowego w okresie 2002–2003, należy również ustanowić przepisy dotyczące przyznawania licencjonowaym importerom HCFC wszelkich kontyngentów importowych, o które się nie ubiegano i które nie zostały przyznane w danym roku.

(6)

Decyzja Komisji 2005/103/WE (3) określająca mechanizm przyznawania producentom i importerom kontyngentów na wodorochlorofluorowęglowodory na lata 2003–2009 na mocy rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 powinna zostać zmieniona w celu uwzględnienia zmienionej daty bazowej dla producentów i importerów w państwach członkowskich, które przystąpiły do UE dnia 1 maja 2004 r. oraz zwiększonych kontyngentów na wodorochlorofluorowęglowodory (grupa VIII) w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 2037/2000, zmienionego Aktem Przystąpienia z 2005 r., oraz wcześniejszego udziału rynkowego przedsiębiorstw w państwach członkowskich, które przystąpiły do UE dnia 1 stycznia 2007 r.

(7)	Dla celów jasności i przejrzystości prawa decyzja 2005/103/WE powinna zatem zostać zmieniona.

(8)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 18 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2037/2000,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Definicje

Dla celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a)	„udział rynkowy w kategorii urządzenia chłodnicze” oznacza średni udział rynkowy danego producenta w sprzedaży wodorochlorofluorowęglowodorów do zastosowań w urządzeniach chłodniczych w latach 1997, 1998 i 1999, jako odsetek całego rynku w kategorii urządzeń chłodniczych;

b)	„udział rynkowy w kategorii produkcja pianek” oznacza średni udział rynkowy danego producenta w sprzedaży wodorochlorofluorowęglowodorów do produkcji pianek w latach 1997, 1998 i 1999, jako odsetek całego rynku w kategorii produkcja pianek; oraz

c)	„udział rynkowy w kategorii rozpuszczalniki” oznacza średni udział rynkowy danego producenta w sprzedaży wodorochlorofluorowęglowodorów do zastosowania w kategorii rozpuszczalniki w latach 1997, 1998 i 1999, jako odsetek całego rynku zastosowań jako rozpuszczalników.

Artykuł 2

Podstawa obliczenia kontyngentów

Orientacyjne ilości przyznane na zużycie wodorochlorofluorowęglowodorów w urządzeniach chłodniczych oraz do produkcji pianek i rozpuszczalników w ramach udziału producentów w obliczonych poziomach określonych w art. 4 ust. 3 pkt i) lit. e) i f) rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 są określone w załączniku I do niniejszej decyzji.

Udziały rynkowe poszczególnych producentów w odnośnych rynkach są określone w załączniku II (4).

Artykuł 3

Kontyngenty dla producentów

1. W 2007 r. kontyngent obliczonego poziomu wodorochlorofluorowęglowodorów określonego w art. 4 ust. 3 pkt i) lit. e) rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 dla każdego producenta wprowadzającego je do obrotu lub stosującego do celów własnych, nie przekracza sumy następujących wartości:

a)	udział rynkowy producenta w kategorii urządzenia chłodnicze w ramach ogólnej orientacyjnej ilości przyznanej na kategorię urządzenia chłodnicze w 2004 r.;

b)	udział rynkowy producenta w kategorii rozpuszczalniki w ramach ogólnej orientacyjnej ilości przyznanej na kategorię rozpuszczalniki w 2004 r.

2. W latach 2008–2009 kontyngent obliczonego poziomu wodorochlorofluorowęglowodorów określonego w art. 4 ust. 3 pkt i) lit. f) rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 dla każdego producenta wprowadzającego je do obrotu lub stosującego do celów własnych, ustalony na zasadzie proporcjonalności, nie przekracza sumy następujących wartości:

a)	udział rynkowy producenta w kategorii urządzenia chłodnicze w ramach ogólnej orientacyjnej ilości przyznanej na kategorię urządzenia chłodnicze w 2004 r.;

b)	udział rynkowy producenta w kategorii rozpuszczalniki w ramach ogólnej orientacyjnej ilości przyznanej na kategorię rozpuszczalniki w 2004 r.

Artykuł 4

Kontyngenty dla importerów

Obliczony poziom wodorochlorofluorowęglowodorów, jaki każdy importer może wprowadzić do obrotu lub użyć do własnych celów, wyrażony jako odsetek obliczonego poziomu określonego w art. 4 ust. 3 pkt i) lit. d), e) i f) rozporządzenia (WE) nr 2037/2000, nie przekracza procentowego udziału przyznanego mu w 1999 r.

W drodze odstępstwa, obliczony poziom wodorochlorofluorowęglowodorów, jaki każdy importer w Republice Czeskiej, Estonii, na Cyprze, Łotwie, Litwie, Węgrzech, Malcie, w Polsce, Słowenii i Słowacji może wprowadzić do obrotu lub użyć do własnych celów, wyrażony jako odsetek obliczonego poziomu określonego w art. 4 ust. 3 pkt i) lit. d), e) i f) rozporządzenia (WE) nr 2037/2000, nie przekracza średniej jego procentowego udziału rynkowego w 2002 i 2003 r.

Niemniej jednak jeśli pewne ilości nie mogą być wprowadzone do obrotu, ponieważ uprawnieni importerzy nie ubiegali się o przyznanie kontyngentu przywozowego, należy je rozdysponować pomiędzy importerów, którym przyznano kontyngenty importowe.

Ilości, które nie zostały przyznane, należy podzielić pomiędzy wszystkich importerów i obliczyć na zasadzie proporcjonalności w odniesieniu do już ustalonych wielkości kontyngentów dla tych importerów.

Artykuł 5

Decyzja 2005/103/WE zostaje uchylona.

Odniesienia do uchylonej decyzji uważa się za odniesienia do niniejszej decyzji.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja skierowana jest do następujących przedsiębiorstw:

Arkema S.A.

Cours Michelet — La Défense 10

F-92091 Paris-La Défense

Arkema Química SA

Avenida de Burgos 12, planta 7

E-28036 Madrid

DuPont de Nemours (Nederland) bv

Baanhoekweg 22

3313 LA Dordrecht

Nederland

Honeywell Fluorine Products Europe bv

Laarderhoogtweg 18,

1101 EA Amsterdam

Nederland

Ineos Fluor Ltd

PO Box 13

The Heath

Runcorn Cheshire WA7 4QF

United Kingdom

Phosphoric Fertilizers Industry S.A.

Thessaloniki Plant

P.O. Box 10183

GR-541 10 Thessaloniki

Rhodia UK Ltd

PO Box 46 — St Andrews Road

Avonmouth, Bristol BS11 9YF

United Kingdom

Solvay Électrolyse France

12, cours Albert 1er

F-75383 Paris

Solvay Fluor GmbH

Hans-Böckler-Allee 20

D-30173 Hannover

Solvay Ibérica SL

C/ Mallorca 269

E-08008 Barcelona

Solvay Solexis SpA

Viale Lombardia, 20

I-20021 Bollate (MI)

AB Ninolab

P.O. Box 137

S-194 22 Upplands Väsby

Advanced Chemical SA

C/ Balmes 69, pral. 3o

E-08007 Barcelona

Alcobre SA

C/ Luis I, Nave 6-B

Polígono Industrial Vallecas

E-28031 Madrid

AGC Chemicals Europe

World Trade Center

Zuidplein 80

H-Tower, Level 9

1077 XV Amsterdam

Nederland

Avantec

26, avenue du Petit-Parc

F-94683 Vincennes Cedex

BaySystems Iberia S/A

Crta. Vilaseca

La Pineda s/n

E-43006 Tarragona

Blye Engineering Co. Ltd

Naxxar Road

San Gwann SGN 07

Malta

BOC Gazy

ul. Pory 59

02-757 Warzawa

Polska

Boucquillon nv

Nijverheidslaan 38

B-8540 Deerlijk

Calorie Fluor

503, rue Hélène-Boucher

Z.I. Buc

B.P. 33

F-78534 Buc Cedex

Caraibes Froids SARL

B.P. 6033

Sainte-Thérèse

4,5 km, route du Lamentin

F-97219 Fort-de-France (Martinique)

Celotex Limited

Lady Lane Industrial Estate

Hadleigh, Ipswich, Suffolk,

IP7 6BA

United Kingdom

Efisol

14/24, rue des Agglomérés

F-92024 Nanterre Cedex

Empor d.o.o.

Leskoškova 9a

SI-1000 Ljubljana

Etis d.o.o.

Tržaška 333

SI-1000 Ljubljana

Fibran S.A.

6th km Thessaloniki

Oreokastro

P.O. Box 40306

GR-560 10 Thessaloniki

Fiocco Trade SL

C/ Molina 16, pta. 5

E-46006 Valencia

Freolitus JSC

Centrinė g. 1D

LT-54464 Ramučiai, Kauno raj.

Lietuva

G.AL.Cycle-Air Ltd

3, Sinopis Str., Strovolos

P.O. Box 28385

Nicosia, Cyprus

Galco S.A.

Avenue Carton de Wiart 79

B-1090 Bruxelles

Galex S.A.

B.P. 128

F-13321 Marseille Cedex 16

UAB „Genys”

Lazdijų 20

LT-46393 Kaunas

Lietuva

GU Thermo Technology Ltd

Greencool Refrigerants

Unit 12

Park Gate Business Centre

Chandlers Way, Park Gate

Southampton SO31 1FQ

United Kingdom

Harp International

Gellihirion Industrial Estate

Rhondda Cynon Taff

Pontypridd CF37 5SX

United Kingdom

H&H International Ltd.

Richmond Bridge House

419 Richmond Road

Richmond TW1 2EX

United Kingdom

ICC Chemicals Ltd.

Northbridge Road

Berkhamsted

Hertfordshire HP4 1EF

United Kingdom

Kal y Sol

P.I. Can Roca

C/ Sant Martí s/n

E-08107 Martorell (Barcelona)

Linde Gaz Polska Sp. z o.o.

ul. Jana Pawła II 41a

31-864 Kraków

Polska

Matero Ltd

37 St. Kyriakides Ave.

CY-3508 Limassol

Mebrom

Assenedestraat 4

B-9940 Rieme-Ertvelde

Nagase Europe Ltd

Berliner Allee 59

D-40212 Düsseldorf

OU A Sektor

Kasteheina 6-9

EE-31024 Kohtla-Järve

Plasfi SA

Ctra. Montblanc s/n

E-43420 Sta. Coloma de Queralt

(Tarragona)

Prodex-System sp. z o.o.

ul. Artemidy 24

01-497 Warszawa

Polska

PW Gaztech

ul. Kopernika 5

11-200 Bartoszyce

Polska

Quimidroga SA

C/ Tuset 26

E-08006 Barcelona

Refrigerant Products Ltd.

Banyard road

Portbury West

Bristol BS 20 7XH

United Kingdom

Resina Chemie bv

Korte Groningerweg 1A

9607 PS Foxhol

Nederland

Sigma Aldrich Chimie SARL

80, rue de Luzais

L’isle d’abeau-Chesnes

F-38297 Saint-Quentin-Fallavier

Sigma Aldrich Company Ltd

The Old Brickyard

New Road

Gillingham SP8 4XT

United Kingdom

SJB Chemical Products bv

Slagveld 15

3230 AG Brielle

Nederland

Solquimia Iberia SL

C/ Mexico 9, P.I. Centrovía

E-50196 La Muela (Zaragoza)

Synthesia Española SA

C/ Conde Borrell 62

E-08015 Barcelona

Tazzetti Fluids Srl

Corso Europa, 600/a

I-10088 Volpiano (TO)

Termo-Schiessl Sp. z o.o.

ul. Raszyńska 13

05-500 Piaseczno

Polska

Universal Chemistry & Technology SpA

Viale A. Filippetti, 20

I-20122 Milano

Vrec-Co Export-Import Kft.

Kossuth u. 12

H-6763 Szatymaz

Vuoksi Yhtiö Oy

Lappeentie 12

FI-55100 Imatra

Wigmors

ul. Irysowa 5

51-117 Wrocław

Polska

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 marca 2007 r.

W imieniu Komisji

Stavros DIMAS

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 244 z 29.9.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1791/2006 (Dz.U. L 363 z 20.12.2006, str. 1).

(2) Dz.U. L 333 z 22.12.1994, str. 1.

(3) Dz.U. L 33 z 5.2.2005, str. 65.

(4) Załącznik II nie został opublikowany ani podany do wiadomości wszystkich adresatów, ponieważ zawiera informacje poufne.

ZAŁĄCZNIK I

Orientacyjne ilości przydzielone na 2006, 2007 i 2008 r. w tonach/potencjał zubożania ozonu

Rynek	2006	2007	2008
Chłodnictwo	2 054,47	2 094,63	1 744,59
Produkcja pianek	0,00	0,00	0,00
Rozpuszczalniki	66,17	67,01	55,81
Ogółem	2 120,64	2 161,64	1 800,40

29.3.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 88/58

WSPÓLNY WYKAZ UZBROJENIA UNII EUROPEJSKIEJ

(przyjęty przez Radę w dniu 19 marca 2007 r.)

(sprzęt objęty kodeksem postępowania Unii Europejskiej przy wywozie uzbrojenia)

(uaktualnia i zastępuje Wspólny wykaz uzbrojenia Unii Europejskiej przyjęty przez Radę w dniu 27 lutego 2006 r.)

(2007/197/WPZiB)

Uwaga 1: Terminy ujęte w cudzysłów („”) zostały zdefiniowane. Należy odwoływać się do „definicji terminów stosowanych w niniejszym wykazie” załączonych do niniejszego wykazu.

Uwaga 2: Substancje chemiczne są wymienione za pomocą nazwy oraz numeru CAS. Substancje chemiczne o takiej samej formule strukturalnej (w tym hydraty) podlegają kontroli bez względu na nazwę lub numer CAS. Numery CAS są zamieszczone w celu ułatwienia identyfikacji, czy dana substancja chemiczna lub mieszanina podlega kontroli, bez względu na przyjętą nomenklaturę. Numery CAS nie mogą być jednak użyte jako niepowtarzalne identyfikatory, ponieważ niektóre postacie substancji chemicznych wymienionych w niniejszym wykazie, a także ich mieszaniny, są oznaczone lub mogą być oznaczone odmiennymi numerami CAS.

ML1

Broń gładkolufowa o kalibrze mniejszym niż 20 mm, inne uzbrojenie i broń automatyczna o kalibrze 12,7 mm (0,50 cala) lub mniejszym oraz wyposażenie i specjalnie zaprojektowane do nich komponenty, w tym:

strzelby, karabiny, rewolwery, pistolety, pistolety maszynowe i karabiny maszynowe.

Uwaga Podpunkt ML1.a nie obejmuje kontrolą:

1.	muszkietów, strzelb i karabinów wyprodukowanych przed rokiem 1938;

2.	reprodukcji muszkietów, strzelb i karabinów, których oryginały zostały wyprodukowane przed rokiem 1890;

3.	rewolwerów, pistoletów i karabinów maszynowych, wyprodukowanych przed rokiem 1890, i ich reprodukcji;

broń gładkolufowa, taka jak:

1.	broń gładkolufowa zaprojektowana specjalnie do celów wojskowych;

inna broń gładkolufowa, w tym:

a.	automatyczna;

b.	półautomatyczna lub powtarzalna (typu pump-action);

c.	broń wykorzystująca amunicję bezłuskową;

d.	tłumiki, specjalne elementy zaczepiane, magazynki, celowniki oraz tłumiki ognia dla uzbrojenia objętego kontrolą przez podpunkty ML1.a, ML1.b lub ML1.c.

Uwaga 1 Pozycja ML1 nie obejmuje kontrolą myśliwskiej i sportowej broni gładkolufowej. Broń tego typu nie może być specjalnie zaprojektowana do celów wojskowych lub umożliwiać prowadzenia ognia w sposób w pełni automatyczny.

Uwaga 2 Pozycja ML1 nie obejmuje kontrolą broni palnej specjalnie zaprojektowanej do strzelania amunicją szkolno-treningową oraz uniemożliwiającej strzelanie jakimkolwiek objętym kontrolą rodzajem amunicji.

Uwaga 3 Pozycja ML1 nie obejmuje kontrolą uzbrojenia wykorzystującego amunicję z bocznym zapłonem oraz uniemożliwiającego prowadzenie ognia w sposób w pełni automatyczny.

Uwaga 4 Podpunkt ML1.d nie obejmuje kontrolą celowników optycznych bez elektronicznej obróbki obrazu, o powiększeniu czterokrotnym lub mniejszym, o ile nie są one specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych.

ML2

Broń gładkolufowa o kalibrze 20 mm lub większym, inna broń i uzbrojenie o kalibrze większym od 12,7 mm (0,50 cala), miotacze oraz wyposażenie i specjalnie zaprojektowane do nich komponenty, w tym:

broń strzelecka, haubice, armaty, moździerze, broń przeciwpancerna, wyrzutnie pocisków, wojskowe miotacze ognia, strzelby, działa bezodrzutowe, broń gładkolufowa oraz ich urządzenia redukcyjne.

Uwaga 1 Podpunkt ML2.a obejmuje strumiennice, liczniki, zasobniki i inne specjalnie zaprojektowane do nich komponenty, stosowane do ciekłych ładunków miotających dla sprzętu objętego kontrolą przez podpunkt ML2.a;

Uwaga 2 Podpunkt ML2.a nie obejmuje kontrolą:

1.	Muszkietów, strzelb i karabinów wyprodukowanych przed rokiem 1938;

2.	Reprodukcji muszkietów, strzelb i karabinów, których oryginały zostały wyprodukowane przed rokiem 1890;

b.	wojskowe wyrzutnie lub generatory dymu, gazu i materiałów pirotechnicznych. Uwaga Podpunkt ML2.b nie obejmuje kontrolą pistoletów sygnałowych;

c.	celowniki.

ML3

Amunicja i zapalniki oraz specjalnie zaprojektowane do nich komponenty, takie jak:

a.	amunicja dla broni objętej kontrolą przez pozycje ML1, ML2 lub ML12;

zapalniki specjalnie zaprojektowane dla amunicji objętej kontrolą przez podpunkt ML3.a.

Uwaga 1 Specjalnie zaprojektowane komponenty obejmują:

a.	wyroby z metali lub tworzyw sztucznych, takie jak kowadełka spłonek, płaszcze pocisków, ogniwa nabojowe, pierścienie wiodące i metalowe elementy amunicji;

b.	urządzenia zabezpieczające i uzbrajające, zapalniki, czujniki i urządzenia inicjujące;

c.	źródła energii o wysokiej jednorazowej mocy wyjściowej;

d.	łuski spalające się;

e.	podamunicję, wchodzącą w skład pocisków kasetowych, tj. bomby, miny oraz pociski kierowane w końcowej fazie lotu.

Uwaga 2 Podpunkt ML3.a nie obejmuje kontrolą amunicji ze zgwiazdkowaną łuską bez pocisku (amunicji ślepej) oraz amunicji szkolno-treningowej z przewierconą łuską.

Uwaga 3 Podpunkt ML3.a nie obejmuje kontrolą ładunków specjalnie zaprojektowanych w następujących celach:

a.	sygnalizacji;

b.	odstraszania ptactwa; lub

c.	zapalania flar gazowych na szybach naftowych.

ML4

Bomby, torpedy, rakiety, pociski, inne urządzenia i ładunki wybuchowe oraz związane z nimi wyposażenie i akcesoria, specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, oraz specjalnie zaprojektowane do nich komponenty, takie jak:

NB.: Dla sprzętu naprowadzania i nawigacji patrz pozycja ML11, uwaga 7.

bomby, torpedy, granaty, naboje dymne, rakiety, miny, pociski, bomby głębinowe, ładunki, urządzenia i zestawy burzące, urządzenia „pirotechniczne”, ładunki i środki pozoracji (tj. sprzęt symulujący cechy wymienionych środków bojowych).

Uwaga Podpunkt ML4.a obejmuje:

1.	granaty dymne, bomby oświetlające, bomby zapalające oraz urządzenia wybuchowe;

2.	dysze pocisków rakietowych oraz głowice powracające do atmosfery ziemskiej;

sprzęt specjalnie zaprojektowany do obsługi, sterowania, aktywacji, zasilania o jednorazowym działaniu, wystrzeliwania, kładzenia, trałowania, rozładowywania, pozorowania, zagłuszania, detonowania lub wykrywania obiektów objętych kontrolą przez podpunkt ML4.a.

Uwaga Podpunkt ML4.b obejmuje:

1.	ruchomy sprzęt do skraplania gazu o wydajności dziennej 1 000 kg lub więcej gazu w postaci płynnej;

2.	pływający przewód elektryczny nadający się do trałowania min magnetycznych.

Uwaga techniczna

Urządzenia ręczne, ograniczone projektowo jedynie do wykrywania obiektów metalowych, niebędące w stanie rozróżnić min od innych metalowych obiektów, nie są rozpatrywane jako specjalnie zaprojektowane do wykrywania obiektów objętych kontrolą przez podpunkt ML4.a.

ML5

Sprzęt kierowania ogniem oraz związany z nim sprzęt ostrzegania i alarmowania, a także powiązane z nimi systemy oraz sprzęt testowania, strojenia i przeciwdziałania, specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, a także specjalnie zaprojektowane do nich komponenty i wyposażenie, w tym:

a.	celowniki, przeliczniki, sprzęt nakierowywania oraz systemy sterowania uzbrojeniem;

b.	systemy wykrywania, oznaczania celów, pomiaru odległości, obserwacji i śledzenia; wyposażenie wykorzystywane do wykrywania, scalania danych, rozpoznawania lub identyfikacji; urządzenia zespalające zespoły czujników;

c.	sprzęt przeciwdziałania, wykorzystywany przeciwko urządzeniom objętym kontrolą przez podpunkty ML5.a lub ML5.b;

d.	sprzęt do strojenia lub testowania w warunkach polowych, specjalnie zaprojektowany dla obiektów objętych kontrolą przez podpunkt ML5.a lub ML5.b.

ML6

Pojazdy naziemne i ich komponenty, takie jak:

NB.: Dla sprzętu naprowadzania i nawigacji patrz pozycja ML11, uwaga 7.

a.	pojazdy naziemne oraz ich komponenty, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych; Uwaga techniczna W podpunkcie ML6.a termin pojazdy naziemne obejmuje przyczepy;

b.	pojazdy z napędem na wszystkie koła, zdolne do jazdy terenowej, które zostały wyprodukowane lub wyposażone w materiały zapewniające III lub wyższy poziom ochrony przeciwbalistycznej (zgodnie z NIJ 0108.01, wrzesień 1985, lub porównywalnym standardem krajowym).

NB.: Patrz także: podpunkt ML13.a.

Uwaga 1 Podpunkt ML6.a obejmuje:

a.	czołgi i inne uzbrojone pojazdy wojskowe oraz pojazdy wojskowe wyposażone w uchwyty na broń, sprzęt do kładzenia min lub wystrzeliwania amunicji objętej kontrolą przez pozycję ML4;

b.	pojazdy opancerzone;

c.	pojazdy pływające lub zdolne do pokonywania w bród głębokich przeszkód wodnych;

d.	pojazdy ratownicze, holujące, do przewozu amunicji i systemów uzbrojenia oraz związany z nimi sprzęt do manipulowania ładunkami.

Uwaga 2 Modyfikacja pojazdu naziemnego do celów wojskowych, objęta kontrolą przez podpunkt ML6.a, obejmuje zmiany konstrukcyjne, elektryczne lub mechaniczne, związane z wyposażeniem go w co najmniej jeden z komponentów specjalnie zaprojektowanych do celów wojskowych. Do takich komponentów zalicza się:

a.	okładziny opon ogumienia pneumatycznego, specjalnie zaprojektowane jako kuloodporne, umożliwiające jazdę w przypadku przebicia;

b.	systemy kontroli ciśnienia powietrza w oponach, sterowane z wnętrza poruszającego się pojazdu;

c.	opancerzenie kluczowych elementów pojazdu (np. zbiorników paliwa, kabiny);

d.	specjalne wzmocnienia lub uchwyty do mocowania broni;

e.	zaciemnienie oświetlenia pojazdu.

Uwaga 3 Pozycja ML6 nie obejmuje kontrolą pojazdów cywilnych oraz ciężarówek zaprojektowanych lub zmodyfikowanych do przewozu pieniędzy lub kosztowności, wyposażonych w osłony pancerne lub przeciwbalistyczne.

ML7

Chemiczne lub biologiczne środki trujące, „środki rozpraszania tłumu”, materiały radioaktywne oraz związany z nimi sprzęt, komponenty i materiały, takie jak:

a.	środki biologiczne i materiały radioaktywne „przystosowane do użycia podczas działań wojennych” w celu przysporzenia strat wśród ludzi i zwierząt, niszczenia sprzętu, plonów lub środowiska naturalnego;

bojowe środki trujące (BST) obejmujące:

bojowe środki paralityczno-drgawkowe:

O-alkilo (równe lub mniejsze niż C10, włącznie z cykloalkilem) alkilo (metylo-, etylo-, n-propylo- lub izopropylo-) fluorofosfoniany, takie jak:

Sarin (GB): O-izopropylometylofluorofosfonian (CAS 107-44-8); i

Soman (GD): O-pinakolinometylofluorofosfonian (CAS 96-64-0);

b.	O-alkilo (równe lub mniejsze niż C10, włącznie z cykloalkilem) N,N-dialkilo (metylo-, etylo-, n-propylo- lub izopropylo-) amidocyjanofosforany, takie jak: Tabun (GA): O-etylo(N,N-dimetylo)amidocyjanofosforan (CAS 77-81-6);

O-alkilo (H lub równe lub mniejsze niż C10, włącznie z cykloalkilem), S-2-dialkilo (metylo-, etylo-, n propylo- lub izopropylo-)-aminoetylo alkilo (metylo-, etylo-, n-propylo- lub izopropylo-) tiofosfoniany oraz odpowiadające im alkilowane lub protonowane sole, takie jak:

VX: O-etylo S-(2-diizopropyloaminoetylo) metylotiofosfonian (CAS 50782-69-9);

bojowe środki parzące:

iperyty siarkowe, takie jak:

1.	Sulfid 2-chloroetylochlorometylowy (CAS 2625-76-5);

2.	Sulfid bis(2-chloroetylowy) (CAS 505-60-2);

3.	Bis(2-chloroetylotio)metan (CAS 63869-13-6);

4.	1,2-bis(2-chloroetylotio)etan (CAS 3563-36-8);

5.	1,3-bis(2-chloroetylotio)-n-propan (CAS 63905-10-2);

6.	1,4-bis(2-chloroetylotio)-n-butan (CAS 142868-93-7);

7.	1,5-bis(2-chloroetylotio)-n-pentan (CAS 142868-94-8);

8.	Eter bis(2-chloroetylotiometylowy) (CAS 63918-90-1);

9.	Eter bis(2-chloroetylotioetylowy) (iperyt tlenowy) (CAS 63918-89-8);

luizyty, takie jak:

1.	(2-chlorowinylo)dichloroarsyna (CAS 541-25-3);

2.	Tris(2-chlorowinylo)arsyna (CAS 40334-70-1);

3.	Bis(2-chlorowinylo)chloroarsyna (CAS 40334-69-8);

iperyty azotowe, takie jak:

1.	HN1: bis(2-chloroetylo)etyloamina (CAS 538-07-8);

2.	HN2: bis(2-chloroetylo)metyloamina (CAS 51-75-2);

3.	HN3: tris(2-chloroetylo)amina (CAS 555-77-1);

bojowe środki obezwładniające, takie jak:

a.	3-chinuklidylo benzylan (BZ) (CAS 6581-06-2);

defolianty, takie jak:

a.	2-chloro-4-fluorofenoksyoctan butylu (LNF);

b.	kwas 2,4,5-trichlorofenoksyoctowy, zmieszany z kwasem 2,4-dichlorofenoksyoctowym (oranż);

dwuskładnikowe oraz kluczowe prekursory BST, takie jak:

1.	difluorki alkilo- (metylo-, etylo-, n-propylo- lub izopropylo-) fosfonowe, takie jak: DF: difluorek metylofosfonowy (CAS 676-99-3);

O-alkilo (H lub równe lub mniejsze niż C10, włącznie z cykloalkilem) O-2-dialkilo (metylo-, etylo-, n-propylo- lub izopropylo-)aminoetylo alkilo (metylo-, etylo-, n-propylo- lub izopropylo-) fosfiniany i odpowiadające im alkilowane lub protonowane sole, takie jak:

QL: O-etylo-2-di-izopropyloaminoetylu metylofosfinian (CAS 57856-11-8);

3.	chlorosarin: O-izopropylo metylochlorofosfonian (CAS 1445-76-7);

4.	chlorosoman: O-pinakolino metylochlorofosfonian (CAS 7040-57-5);

„środki rozpraszania tłumu”, chemikalia zawierające składnik czynny, a także ich kombinacje, włączając w to:

1.	α-bromobenzenoacetonitryl (cyjanek bromobenzylu) (CA) (CAS 5798-79-8);

2.	dinitryl [(2-chlorofenylo)metyleno]propanu, (o-chlorobenzylidenomalanonitryl) (CS) (CAS 2698-41-1);

3.	2-chloro-1-fenyloetanon, chlorek fenylacylu (ω-chloroacetofenon) (CN) (CAS 532-27-4);

4.	Dibenzo-(b,f)-1,4-oksazepina (CR) (CAS 257-07-8);

5.	10-chloro-5, 10-dihydrofenarsazyna, (chlorek fenarsazyny), (adamsyt), (DM) (CAS 578-94-9);

6.	N-nonanoilomorfolina (MPA) (CAS 5299-64-9).

Uwaga 1 Podpunkt ML7.d nie obejmuje kontrolą „środków rozpraszania tłumu”, pakowanych indywidualnie, przeznaczonych do samoobrony.

Uwaga 2 Podpunkt ML7.d nie obejmuje kontrolą chemikaliów zawierających składnik czynny, a także ich kombinacji, zidentyfikowanych i pakowanych do celów produkcji żywności lub do celów medycznych;

sprzęt, specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do celów wojskowych, służący do rozprzestrzeniania jakiegokolwiek z niżej wymienionych materiałów oraz specjalnie zaprojektowane do niego komponenty, w tym:

1.	materiały lub środki objęte kontrolą przez podpunkt ML7.a, b lub d; lub

2.	chemiczne środki bojowe, wytworzone na bazie prekursorów, objętych kontrolą przez podpunkt ML7.c;

sprzęt ochronny i odkażający oraz komponenty zaprojektowane i mieszaniny chemiczne opracowane specjalnie do niego, takie jak:

1.	sprzęt specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do celów wojskowych, służący do ochrony przed materiałami objętymi kontrolą przez podpunkty ML7.a, ML7.b lub ML7.d, oraz komponenty specjalnie do niego zaprojektowane;

2.	sprzęt do odkażania obiektów skażonych środkami objętymi kontrolą przez podpunkt ML7.a lub b, specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do celów wojskowych oraz komponenty specjalnie do niego zaprojektowane;

3.	mieszaniny chemiczne specjalnie opracowane/przystosowane do odkażania obiektów skażonych środkami objętymi kontrolą przez podpunkt ML7.a lub ML7.b.

Uwaga Podpunkt ML7.f1 obejmuje:

a.	instalacje do uzdatniania powietrza, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do pracy w warunkach występowania skażeń jądrowych, biologicznych lub chemicznych;

b.	odzież ochronną.

NB.: Dla cywilnych masek przeciwgazowych, wyposażenia ochronnego i odkażającego patrz także pozycja 1A004 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE;

sprzęt specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do celów wojskowych, służący do wykrywania lub identyfikacji materiałów objętych kontrolą przez podpunkt ML7.a, ML7.b lub ML7.d oraz specjalnie zaprojektowane do niego komponenty.

Uwaga Podpunkt ML7.g nie obejmuje kontrolą osobistych dozymetrów promieniowania jonizującego.

NB.: Patrz także: pozycja 1A004 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE;

h.	„biopolimery” specjalnie zaprojektowane lub przetworzone w celu wykrywania lub identyfikacji BST objętych kontrolą przez podpunkt ML7.b oraz kultury specyficznych komórek wykorzystywanych do ich produkcji;

„biokatalizatory” wykorzystywane do odkażania lub rozkładu BST oraz ich systemy biologiczne, takie jak:

1.	„biokatalizatory” specjalnie zaprojektowane do odkażania lub rozkładu BST objętych kontrolą przez podpunkt ML7.b, wynikające z ukierunkowanej selekcji laboratoryjnej lub manipulacji genetycznej systemów biologicznych;

2.	systemy biologiczne, takie jak: „wektory ekspresji”, wirusy lub kultury komórkowe zawierające informację genetyczną specyficzną dla produkcji „biokatalizatorów”objętych kontrolą przez podpunkt ML7.i.1.

Uwaga 1 Podpunkty ML7.b i ML7.d nie obejmują kontrolą:

a.	chlorocyjanu (CAS 506-77-4). Patrz pozycja 1C450.a5. w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE;

b.	kwasu cyjanowodorowego (CAS 74-90-8);

c.	chloru (CAS 7782-50-5);

d.	chlorku karbonylu (fosgenu) (CAS 75-44-5). Patrz pozycja 1C450.a.4. w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

e.	difosgenu (chloromrówczanu trichlorometylu) (CAS 503-38-8);

f.	skreślony;

g.	bromku ksylilu, orto: (CAS 89-92-9), meta: (CAS 620-13-3), para: (CAS 104-81-4);

h.	bromku benzylu (CAS 100-39-0);

i.	jodku benzylu (CAS 620-05-3);

j.	bromoacetonu (CAS 598-31-2);

k.	bromku cyjanu (CAS 506-68-3);

l.	bromometyloetyloketonu (CAS 816-40-0);

m.	chloroacetonu (CAS 78-95-5);

n.	jodooctanu etylu (CAS 623-48-3);

o.	jodoacetonu (CAS 3019-04-3);

p.	chloropikryny (CAS 76-06-2). Patrz: pozycja 1C450.a.7 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

Uwaga 2 Kultury komórkowe i systemy biologiczne wymienione w podpunktach ML7.h oraz ML7.i.2 są szczególne i nie obejmują kontrolą komórek lub systemów biologicznych wykorzystywanych do celów cywilnych, takich jak rolne, farmaceutyczne, medyczne, weterynaryjne, środowiskowe, gospodarki odpadami lub przemysłu spożywczego.

ML8

„Materiały wysokoenergetyczne” oraz substancje pokrewne, takie jak:

NB.: Patrz także: pozycja 1C011 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

Uwagi techniczne

1.	Do celów niniejszej pozycji, przez termin mieszanina rozumie się połączenie dwóch lub większej liczby substancji, z których co najmniej jedna została wymieniona w podpunktach pozycji ML8.

2.	Każda substancja wymieniona w podpunktach pozycji ML8 podlega kontroli, nawet gdy jest ona wykorzystywana w zastosowaniu innym niż wskazane (np. TAGN jest w przeważającej mierze używany jako materiał wybuchowy, lecz może być także użyty jako paliwo lub utleniacz).

„materiały wybuchowe” oraz ich mieszaniny, takie jak:

1.	ADNBF (aminodinitrobenzofuroksan lub 1-tlenek 7-amino-4,6-dinitrobenzofurazanu) (CAS 97096-78-1);

2.	BNCP (nadchloran cis-bis(5-nitrotetraazolato) tetraaminy kobaltu (III)) (CAS 117412-28-9);

3.	CL-14 (diaminodinitrobezofuroksan lub 1-tlenek 5,7-diamino-4,6-dinitrobenzofurazanu) (CAS 117907-74-1);

4.	CL-20 (HNIW lub heksanitroheksaazaizowurcytan) (CAS 135285-90-4); klatraty CL-20 (patrz także: ich „prekursory” w podpunkcie ML8(g)3. i ML8(g)4.);

5.	CP (nadchloran 2-(5-cyjanotetraazolato) pentaaminy kobaltu (III)) (CAS 70247-32-4);

6.	DADE (1,1-diamino-2,2 dinitroetylen, FOX7);

7.	DATB (diaminotrinitrobenzen) (CAS 1630-08-6);

8.	DDFP (1,4-dinitrodifurazanopiperazyna);

9.	DDPO (1-tlenek 2,6-diamino-3,5-dinitropirazyna, PZO) (CAS 194486-77-6);

10.	DIPAM (3,3′-diamino-2,2′,4,4′,6,6′-heksanitrobifenyl lub dipikramid) (CAS 17215-44-0);

11.	DNGU (DINGU lub dinitroglikoluryl) (CAS 55510-04-8);

12.

furazany, takie jak:

a.	DAAOF (diaminoazoksyfurazan);

b.	DAAzF (diaminoazofurazan) (CAS 78644-90-3);

13.

HMX i jego związki pochodne (patrz także ich „prekursory” w podpunkcie ML8(g)5.), takie jak:

a.	HMX (cyklotetrametylenotetranitroamina, oktahydro-1,3,5,7-tetranitro-1,3,5,7-tetrazyna, 1,3,5,7-tetranitro-1,3,5,7-tetraza-cyklooktan, oktogen) (CAS 2691-41-0);

b.	difluoroaminowane analogi HMX;

c.	K-55(2,4,6,8-tetranitro-2,4,6,8-tetraazabicyklo-[3,3,0]-oktano-3, tetranitrosemiglikouryl lub keto-bicyklo HMX) (CAS 130256-72-3);

14.	HNAD (heksanitroadamantan) (CAS 143850-71-9);

15.	HNS (heksanitrostilben) (CAS 20062-22-0);

16.

Imidazole, takie jak:

a.	BNNII (oktahydro-2,5-bis(nitroimino)imidazo[4,5-d]imidazol);

b.	DNI (2,4-dinitroimidazol) (CAS 5213-49-0);

c.	FDIA (1-fluoro-2,4-dinitroimidazol);

d.	NTDNIA (N-(2-nitrotriazolo)-2,4-dinitroimidazol);

e.	PTIA (1-pikrylo-2,4,5-trinitroimidazol);

17.	NTNMH (1-(2-nitrotriazolo)-2-dinitrometyleno hydrazyna);

18.	NTO (ONTA lub 3-nitro-1,2,4-triazol-5-on) (CAS 932-64-9);

19.	polinitrokubany o ponad czterech grupach nitrowych;

20.	PYX (2,6-bis(pikrylamino)-3,5-dinitropirydyna) (CAS 38082-89-2);

21.

RDX i jego pochodne, takie jak:

a.	RDX (cyklotrimetylenotrinitroamina, cyklonit; T4, heksahydro-1,3,5-trinitro-1,3,5-triazyna, 1,3,5-trinitro-1,3,5-triazo-cykloheksan, heksogen) (CAS 121-82-4);

b.	keto-RDX (K-6 lub 2,4,6-trinitro-2,4,6-triazacykloheksanon (CAS 115029-35-1);

22.	TAGN (azotan triaminoguanidyny) (CAS 4000-16-2);

23.	TATB (triaminotrinitrobenzen) (CAS 3058-38-6) (patrz także jego „prekursory” w podpunkcie ML8(g)7.);

24.	TEDDZ (3,3,7,7-tetrabis(difluoroamino) oktahydro-1,5-dinitro-1,5-diazocian);

25.

tetrazole, takie jak:

a.	NTAT (nitrotriazolo aminotetrazol);

b.	NTNT (1-N-(2-nitrotriazolo)-4-nitrotetrazol);

26.	tetryl (trinitrofenylometylonitroamina) (CAS 479-45-8);

27.	TNAD (1,4,5,8-tetranitro-1,4,5,8-tetraazadekalina) (CAS 135877-16-6) (patrz także jej „prekursory” w podpunkcie ML8(g)6.);

28.	TNAZ (1,3,3-trinitroazetydyna) (CAS 97645-24-4) (patrz także: jej „prekursory” w podpunkcie ML8(g)2.);

29.	TNGU (SORGUYL lub tetranitroglikoluryl) (CAS 55510-03-7);

30.	TNP (1,4,5,8-tetranitro-pirydazyno[4,5-d]pirydazyna) (CAS 229176-04-9);

31.

triazyny, takie jak:

a.	DNAM (2-tleno-4,6-dinitroamino-s-triazyna) (CAS 19899-80-0);

b.	NNHT (2-nitroimino-5-nitro-heksahydro-1,3,5-triazyna) (CAS 130400-13-4);

32.

triazole, takie jak:

a.	5-azydo-2-nitrotriazol;

b.	ADHTDN (4-amino-3,5-dihydrazyno-1,2,4-triazolo dinitramid) (CAS 1614-08-0);

c.	ADNT (1-amino-3,5-dinitro-1,2,4-triazol);

d.	BDNTA ([bis-dinitrotriazolo]amina);

e.	DBT (3,3′-dinitro-5,5-bi-1,2,4-triazol) (CAS 30003-46-4);

f.	DNBT (dinitrobistriazol) (CAS 70890-46-9);

g.	NTDNA (2-nitrotriazolo 5-dinitroamina) (CAS 75393-84-9);

h.	NTDNT (1-N-(2-nitrotriazolo) 3,5-dinitrotriazol);

i.	PDNT (1-pikrylo-3,5-dinitrotriazol);

j.	TACOT (tetranitrobenzotriazolobenzotriazol) (CAS 25243-36-1);

33.	wszelkie materiały wybuchowe, niewyszczególnione w podpunkcie ML8.a o prędkości detonacji przekraczającej 8 700 m/s, dla największej gęstości, lub o ciśnieniu detonacji przekraczającym 34 GPa (340 kilobarów);

34.	inne organiczne materiały wybuchowe niewyszczególnione w podpunkcie ML8.a, wytwarzające ciśnienia detonacji rzędu co najmniej 25 GPa (250 kilobarów), stabilne w temperaturach od 523 K (250 °C) przez okres 5 minut lub dłuższy;

„materiały miotające”, takie jak:

1.	każdy, zaliczany w klasyfikacji Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) do klasy 1.1, stały „materiał miotający”, o teoretycznym czasie trwania impulsu właściwego (w warunkach normalnych) ponad 250 sekund dla mieszanek niemetalizowanych lub ponad 270 sekund dla mieszanek aluminiowanych;

2.	każdy, zaliczany w klasyfikacji ONZ do klasy 1.3, stały „materiał miotający”, o teoretycznym czasie trwania impulsu właściwego (w warunkach normalnych) ponad 230 sekund dla mieszanek niechlorowcowanych, 250 sekund dla mieszanek niemetalizowanych oraz 266 sekund dla mieszanek metalizowanych;

3.	„materiały miotające” o stałej mocy spalania ponad 1 200 kJ/kg;

4.	„materiały miotające”, utrzymujące w stanie ustalonym szybkość spalania liniowego ponad 38 mm/s w warunkach normalnych (mierzone podczas niepowstrzymywanego spalania pojedynczej skrętki) ciśnienia 6,89 MPa (68,9 barów) i temperatury 294 K (21 °C);

5.	modyfikowane elastomerami dwuskładnikowe (EMCDB) „materiały miotające” o rozciągliwości, podczas działania maksymalnych naprężeń, przekraczającej 5 % w temperaturze 233 K (–40 °C);

6.	jakiekolwiek „materiały miotające” zawierające substancje wymienione w podpunkcie ML8.a;

„materiały pirotechniczne”, paliwa, substancje pokrewne oraz ich mieszaniny, w tym:

1.	paliwa lotnicze o składzie specjalnie opracowanym do celów wojskowych;

2.	glinian (wodorek glinu) (CAS 7784-21-6);

3.	węgloborowodory; dekaborowodory (CAS 17702-41-9); pentaborowodory (CAS 19624-22-7 oraz 18433-84-6) i ich pochodne;

hydrazyna i jej pochodne (patrz także: pochodne utleniających hydrazyn w podpunktach ML8.d.8 oraz d.9), w tym:

a.	hydrazyna (CAS 302-01-2) w stężeniach przekraczających poziom 70 %;

b.	monometylohydrazyna (CAS 60-34-4);

c.	symetryczna dimetylohydrazyna (CAS 540-73-8);

d.	niesymetryczna dimetylohydrazyna (CAS 57-14-7);

paliwa metaliczne w postaciach cząstek sferycznych, rozpylonych, sferoidalnych, płatków lub proszku, wytworzone z materiału składającego się, co najmniej w 99 %, z dowolnej, niżej wymienionej substancji:

metale i ich mieszaniny, takie jak:

1.	beryl (CAS 7440-41-7) o średnicy cząstek poniżej 60 μm;

2.	sproszkowane żelazo (CAS 7439-89-6) o średnicy cząstek 3 μm lub mniejszej, otrzymane drogą redukcji tlenku żelaza z wodorem;

mieszaniny, zawierające dowolny z niżej wymienionych składników:

1.	cyrkon (CAS 7440-67-7), magnez (CAS 7439-95-4) lub ich stopy, o średnicy cząstek poniżej 60 μm;

2.	paliwa borowodorowe (CAS 7440-42-8) lub węgloborowodorowe (CAS 12069-32-8) o czystości rzędu 85 % lub wyższej i średnicy cząstek poniżej 60 μm;

6.	materiały wojskowe zawierające zagęstniki do paliw węglowodorowych specjalnie opracowane do użytku w miotaczach ognia lub amunicji zapalającej, takie jak stearyniany lub palmityniany metali (np. oktal (CAS 637-12-7)) oraz zagęstniki M1, M2 i M3;

7.	nadchlorany, chlorany i chromiany w połączeniu ze sproszkowanym metalem lub innymi komponentami paliw o wysokiej wartości energetycznej;

8.	sferyczny proszek aluminiowy (CAS 7429-90-5) o średnicy cząstek 60 μm lub mniejszej, wytwarzany z materiału o zawartości glinu 99 % lub większej;

9.	podwodorek tytanu (TiHn) o równoważniku stechiometrycznym n = 0,65–1,68.

Uwaga 1 Paliwa lotnicze objęte kontrolą przez podpunkt ML8.c.1 są produktami gotowymi, a nie ich składnikami.

Uwaga 2 Podpunkt ML8.c.4.a nie obejmuje kontrolą mieszanin hydrazynowych opracowanych w celach ochrony przeciwkorozyjnej.

Uwaga 3 Środki wybuchowe oraz paliwa zawierające metale i stopy wyszczególnione w podpunkcie ML8.c.5 są objęte kontrolą niezależnie od tego, czy te metale lub stopy są obudowane w glinie, magnezie, cyrkonie lub berylu.

Uwaga 4 Podpunkt ML8.c.5.b.2 nie obejmuje kontrolą boru i węglika czteroboru wzbogaconego borem-10 (o całkowitej zawartości boru-10 większej lub równej 20 %);

utleniacze oraz ich mieszaniny, w tym:

1.	ADN (dinitroamid amonowy lub SR 12) (CAS 140456-78-6);

2.	AP (nadchloran amonowy) (CAS 7790-98-9);

związki składające się z fluoru i dowolnego z następujących składników:

a.	innych chlorowców;

b.	tlenu; lub

azotu.

Uwaga 1 Podpunkt ML8.d.3 nie obejmuje kontrolą trifluorku chloru. Patrz: pozycja 1C238 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

Uwaga 2 Podpunkt ML8.d.3. nie obejmuje kontrolą trifluorku azotu w jego gazowej postaci;

4.	DNAD (1,3-dinitro-1,3-diazetidyna) (CAS 78246-06-7);

5.	HAN (azotan hydroksyloamonu) (CAS 13465-08-2);

6.	HAP (nadchloran hydroksyloamonu) (CAS 15588-62-2);

7.	HNF (hydrazyno nitroform) (CAS 20773-28-8);

8.	azotan hydrazyny (CAS 37836-27-4);

9.	nadchloran hydrazyny (CAS 27978-54-7);

10.	płynne utleniacze składające się lub zawierające inhibitowany dymiący na czerwono kwas azotowy (IRFNA) (CAS 8007-58-7). Uwaga Podpunkt ML8.d.10 nie obejmuje kontrolą nieinhibitowanego dymiącego kwasu azotowego;

spoiwa, plastyfikatory, monomery i polimery, takie jak:

1.	AMMO (azydometylometyloksyetan i jego polimery) (CAS 90683-29-7) (patrz także ich „prekursory” w podpunkcie ML8.g.1);

2.	BAMO (bis-azydometyloksyetan i jego polimery (CAS 17607-20-4) (patrz także ich „prekursory” w podpunkcie ML8.g.1);

3.	BDNPA (bis-(2,2-dinitropropylo)acetal) (CAS 5108-69-0);

4.	BDNPF (bis-(2,2-dinitropropylo)formal) (CAS 5917-61-3);

5.	BTTN (butanotriolotriazotan) (CAS 6659-60-5) (patrz także: jego „prekursory” w podpunkcie ML8.g.8);

6.	energetyczne monomery, plastyfikatory i polimery zawierające grupy nitrowe, azydowe, azotanowe, nitrazowe lub difluoroaminowe, opracowane specjalnie do celów wojskowych;

7.	FAMAO (3-difluoroaminometylo-3-azydometylo oksetan) i jego polimery;

8.	FEFO (bis-(2-fluoro-2,2-dinitroetylo)formal) (CAS 17003-79-1);

9.	FPF-1 (poli-2,2,3,3,4,4-heksafluoropentano-1,5 diolo formal) (CAS 376-90-9);

10.	FPF-3 (poli-2,4,4,5,5,6,6-heptafluoro-2-tri-fluorometylo-3-oksaheptano-1,7-diolo formal);

11.	GAP (polimer azydku glicydu) (CAS 143178-24-9) i jego pochodne;

12.	HTPB (polibutadien zakończony grupą hydroksylową) z funkcjonalnością hydroksylu równą lub większą od 2,2 i mniejszą lub równą 2,4, wartością hydroksylową poniżej 0,77 meq/g, lepkością w 30 °C poniżej 47 puazów (CAS 69102-90-5);

13.	poli(epichlorohydryna), poli(epichlorohydrynodiol) oraz triol o niskiej masie cząsteczkowej (poniżej 10 000), zawierające alkoholowe grupy funkcyjne;

14.	NENA-sy (składniki nitratoetylonitroaminy) (CAS 17096-47-8, 85068-73-1, 82486-83-7, 82486-82-6 oraz 85954-06-9);

15.	PGN (poli-GLYN, azotan poliglicydylu lub poli(azotanometylotlenek etylenu)) (CAS 27814-48-8);

16.	poli-NIMMO (poli-azotanometylometyloksyetan lub poli-NMMO (poli-[3-azotanometyl-3-metylooksy-etan]) (CAS 84051-81-0);

17.	polinitroortowęglany;

18.	TVOPA (1,2,3-tris[1,2-bis(difluoroamino)etoksy]propan lub triswinyloksypropanowy związek addytywny) (CAS 53159-39-0);

dodatki, takie jak:

1.	zasadowy salicylan miedzi (CAS 62320-94-9);

2.	BHEGA (bis-(2-hydroksyetylo)glikolamid) (CAS 17409-41-5);

3.	BNO (tlenek butadienonitrylu) (CAS 9003-18-3);

pochodne ferrocenu, takie jak:

a.	butacen (CAS 125856-62-4);

b.	katocen (2,2-bis-etyloferrocenylopropan) (CAS 37206-42-1);

c.	ferrocenowe kwasy karboksylowe;

d.	N-butylo-ferrocen (CAS 31904-29-7);

e.	i inne addytywne pochodne polimerów ferrocenu;

5.	beta rezorcylan ołowiu (CAS 20936-32-7);

6.	cytrynian ołowiu (CAS 14450-60-3);

7.	chelaty ołowiowo-miedziowe beta-rezorcylanu lub salicylanów (CAS 68411-07-4);

8.	maleinian ołowiu (CAS 19136-34-6);

9.	salicylan ołowiu (CAS 15748-73-9);

10.	metacynian ołowiu (CAS 12036-31-6);

11.	MAPO (tlenek tris-1-(2-metylo)azyrydynylofosfiny) (CAS 57-39-6); BOBBA 8 (tlenek bis-(2-metyloazyrydynylo)2-(2-hydroksypropanoksy)propyloaminofosfiny); i inne pochodne MAPO;

12.	metyl BAPO (tlenek fosforiaku bis-(2-metyloazyrydynylo)metylaminy) (CAS 85068-72-0);

13.	N-metylo-p-nitroanilina (CAS 100-15-2);

14.	3-nitraza-1,5-pentano diizocyjanian (CAS 7406-61-9);

15.

organiczno-metaliczne czynniki sprzęgające, takie jak:

a.	Neopentylo[diallilo]oksy, tri[dioktylo] fosforanotytanian (CAS 103850-22-2); znany także jako tytan IV, 2,2[bis-2-propenolatometylo, butanolato, tris-(dioktylo) fosforan] (CAS 110438-25-0); lub LICA 12 (CAS 103850-22-2);

b.	tytan IV, [(2-propenolato-1)metylo, n-propanolatometylo] butanolato-1, tris-[dioktylo] pirofosforan; lub KR3538;

c.	tytan IV, [(2-propenolato-1)metylo, n-propanolatometylo] butanolato-1, tris-(dioktylo) fosforan;

16.	tlenek policyjanodifluoroaminoetylenu;

17.	wielofunkcyjne amidy azyrydyny o rdzeniowych strukturach izoftalowych, trimestycznych (BITA lub trimezamid butylenoiminy), izocyjanorowych lub trimetyloadypowych oraz 2-metylowych lub 2-etylowych podstawnikach w pierścieniu azyrydynowym;

18.	propylenoimina, 2-metyloazyrydyna (CAS 75-55-8);

19.	bardzo drobny tlenek żelaza (Fe2O3) o powierzchni właściwej większej niż 250 m2/g oraz przeciętnej wielkości cząstek 3,0 nm lub mniejszej;

20.	TEPAN (tetraetylenopentaaminoakrylonitryl) (CAS 68412-45-3); cyjanoetylowana poliamina i jej sole;

21.	TEPANOL (tetraetylenopentaaminoakrylonitryloglicydol) (CAS 68412-46-4); cyjanoetylowana poliamina z podstawnikiem glicydolowym i jej sole;

22.	TPB (trifenylobizmut) (CAS 603-33-8);

„Prekursory”, takie jak:

NB.: W podpunkcie ML8.g występują odnośniki do objętych kontrolą „materiałów wysokoenergetycznych” wytwarzanych z poniższych substancji.

1.	BCMO (bis-chlorometyloksyetan) (CAS 142173-26-0) (patrz także: podpunkty ML8.e.1 oraz e.2);

2.	sól dinitroazetydyno-t-butylu (CAS 125735-38-8) (patrz także: podpunkt ML8.a.28);

3.	HBIW (heksabenzyloheksaazaizowurcytan) (CAS 124782-15-6) (patrz także: podpunkt ML8.a.4);

4.	TAIW (tetraacetylodibenzyloheksaazaizowurcytan) (patrz także: podpunkt ML8.a.4);

5.	TAT (1,3,5,7,-tetraacetylo-1,3,5,7-tetraazacyklooktan) (CAS 41378-98-7) (patrz także: podpunkt ML8.a.13);

6.	1,4,5,8-Tetraazadekalina (CAS 5409-42-7) (patrz także: podpunkt ML8.a.27);

7.	1,3,5-trichlorobenzen (CAS 108-70-3) (patrz także: podpunkt ML8.a.23);

8.	1,2,4-trihydroksybutan (1,2,4-butanetriol) (CAS 3068-00-6) (patrz także: podpunkt ML8.e.5).

Uwaga 5 Dla ładunków oraz urządzeń wybuchowych patrz: pozycja ML4.

Uwaga 6 Pozycja ML8 nie obejmuje kontrolą następujących substancji, jeżeli nie są one połączone ani zmieszane z „materiałami wysokoenergetycznymi” wymienionymi w podpunkcie ML8.a lub sproszkowanymi metalami w podpunkcie ML8.c:

a.	pikrynian amonu;

b.	czarny proch;

c.	heksanitrodifenyloamina;

d.	difluoroamina;

e.	nitroskrobia;

f.	azotan potasu;

g.	tetranitronaftalen;

h.	trinitroanizol;

i.	trinitronaftalen;

j.	trinitroksylen;

k.	N-pyrrolidynon; 1-metylo-2-pyrrolidynon;

l.	maleinian dioktylu;

m.	akrylat etyloheksylu;

n.	trietyloaluminium (TEA), trimetyloaluminium (TMA) i inne, piroforyczne alkile metali oraz aryle litu, sodu, magnezu, cynku i boru;

o.	nitroceluloza;

p.	nitrogliceryna (lub azotan glicerolu, trinitrogliceryna) (NG);

q.	2,4,6-trinitrotoluen (TNT);

r.	diazotan etylenodiaminy (EDDN);

s.	tetraazotan pentaerytrolu (PETN);

t.	azydek ołowiu, normalny i zasadowy styfninian ołowiu oraz pierwotne środki wybuchowe lub masy zapłonowe zawierające azydki lub kompleksy azydkowe;

u.	azotan glikolu trietylenowego (TEGDN);

v.	2,4,6-trinitrorezorcyna (kwas styfninowy);

w.	mocznik dietylodifenylu; mocznik dimetylodifenylu; mocznik metyloetylodifenylu (centrality);

x.	mocznik N,N-difenylu (niesymetryczny mocznik difenylowy);

y.	mocznik metylo-N,N-difenylu (niesymetryczny difenylomocznik metylu);

z.	mocznik etylo-N,N-difenylu (niesymetryczny difenylomocznik etylu);

aa.	2-nitrodifenyloamina (2-NDPA);

bb.	4-nitrodifenyloamina (4-NDPA);

cc.	2,2-dinitropropanol;

dd.	nitroguanidyna (patrz także pozycja 1C011.d w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE).

ML9

Wojenne jednostki pływające, specjalny sprzęt morski i wyposażenie oraz komponenty specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, takie jak:

NB.: Dla sprzętu naprowadzania i nawigacji patrz pozycja ML11, uwaga 7.

bojowe jednostki pływające i jednostki (nawodne lub podwodne) specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do działań zaczepnych lub obronnych, niezależnie od tego, czy zostały przekształcone do celów cywilnych, bez względu na aktualny stan techniczny lub zdolności do działania oraz posiadania systemów przenoszenia broni i opancerzenia, kadłuby oraz części kadłubów dla takich jednostek pływających;

silniki i systemy napędu, takie jak:

silniki wysokoprężne, specjalnie zaprojektowane dla okrętów podwodnych, charakteryzujące się obiema niżej wymienionymi cechami:

a.	moc 1,12 MW (1 500 KM) lub większa; i

b.	prędkość obrotowa 700 obr./min lub większa;

silniki elektryczne specjalnie zaprojektowane dla okrętów podwodnych, charakteryzujące się wszystkimi niżej wymienionymi cechami:

a.	moc ponad 0,75 MW (1 000 KM);

b.	szybka odwracalność kierunku obrotów;

c.	chłodzenie cieczą; i

d.	hermetyczna obudowa w wykonaniu morskim;

3.	niemagnetyczne silniki wysokoprężne specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych o mocy 37,3 kW (50 KM) lub większej oraz o zawartości niemagnetycznej ponad 75 % masy całkowitej;

niezależne od powietrza systemy napędu (AIP) zaprojektowane specjalnie dla okrętów podwodnych;

Uwaga techniczna

„Napęd niezależny od powietrza (AIP)” pozwala, aby w pełni zanurzony okręt podwodny mógł ze swojego systemu napędu korzystać dłużej bez dostępu do tlenu atmosferycznego niż normalnie pozwalałyby na to baterie. Nie obejmuje energii jądrowej;

c.	podwodne urządzenia wykrywające specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych oraz ich sprzęt sterujący;

d.	sieci przeciw okrętom podwodnym i torpedom;

e.	nieużywany;

przepusty kadłubowe i złącza specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych, umożliwiające współdziałanie ze sprzętem znajdującym się na zewnątrz jednostki pływającej.

Uwaga Podpunkt ML9.f obejmuje złącza jednoprzewodowe, wieloprzewodowe, koncentryczne i falowodowe dla jednostek pływających oraz przepusty kadłubowe dla jednostek pływających, przy czym obydwa te rodzaje urządzeń są zabezpieczone przed przeciekami z zewnątrz i są w stanie utrzymać wymagane parametry na głębokościach przekraczających 100 m; oraz światłowodowe łączniki i optyczne przepusty kadłubowe, specjalnie zaprojektowane do przesyłania wiązki „laserowej” niezależnie od głębokości. Podpunkt ten nie obejmuje przepustów do normalnych wałów napędowych i przepustów kadłubowych do hydrodynamicznych drążków sterowniczych;

g.	łożyska cichobieżne o zawieszeniu gazowym lub magnetycznym, układy regulacji sygnatury aktywnej i wyciszania drgań oraz wyposażenie zawierające te łożyska, specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych.

ML10

„Statki powietrzne”, „statki powietrzne lżejsze od powietrza”, bezzałogowe statki latające, silniki i sprzęt „statków powietrznych”, pokrewne wyposażenie i komponenty, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych, takie jak:

NB.: Dla sprzętu naprowadzania i nawigacji patrz: pozycja ML11, uwaga 7.

a.	bojowe „statki powietrzne” oraz specjalnie zaprojektowane do nich komponenty;

inne „statki powietrzne” oraz „statki powietrzne lżejsze od powietrza” specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych, wliczając w to wojskowe statki zwiadowcze, szturmowe, szkoleniowe, transportowe i desantowe dla wojsk lub sprzętu wojskowego, wsparcia logistycznego oraz specjalnie zaprojektowane do nich komponenty;

bezzałogowe statki latające oraz sprzęt pokrewny, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych oraz specjalnie zaprojektowane do nich komponenty:

1.	bezzałogowe statki powietrzne, włącznie ze zdalnie sterowanymi jednostkami latającymi (RPV), autonomicznymi, programowanymi jednostkami latającymi oraz „statkami powietrznymi lżejszymi od powietrza”;

2.	współdziałające z nimi wyrzutnie oraz wyposażenie naziemne;

3.	związany z nimi sprzęt dowodzenia i sterowania;

d.	silniki lotnicze specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych i specjalnie zaprojektowane do nich komponenty;

wyposażenie lotnicze, włącznie ze sprzętem do tankowania w powietrzu, sprzęt specjalnie zaprojektowany do stosowania ze „statkami powietrznymi”, objętymi kontrolą przez podpunkty ML10.a lub ML10.b lub silniki „statków powietrznych”, objęte kontrolą przez podpunkt ML10.d oraz specjalnie zaprojektowane do nich komponenty;

urządzenia i wyposażenie do uzupełniania pod ciśnieniem paliwa w powietrzu, sprzęt specjalnie zaprojektowany do ułatwiania operacji na obszarach ograniczonych oraz sprzęt naziemny, zaprojektowany specjalnie dla „statków powietrznych”, objętych kontrolą przez podpunkty ML10.a lub ML10.b oraz do silników „statków powietrznych”, które to silniki objęte są kontrolą przez podpunkt ML10.d;

wojskowe hełmy oraz maski ochronne i specjalnie do nich zaprojektowane komponenty, hermetyczny sprzęt do oddychania oraz skafandry wysokościowe częściowo hermetyzowane do użytku w „statkach powietrznych”, skafandry przeciwgrawitacyjne, przetworniki ciekłego tlenu stosowane w „statkach powietrznych” lub pociskach rakietowych, urządzenia do ewakuacji personelu ze „statku powietrznego”;

spadochrony i sprzęt pokrewny, używany do desantu siły żywej, ładunków oraz do wyhamowywania „statków powietrznych” oraz komponenty specjalnie do nich zaprojektowane:

spadochrony do:

a.	punktowego zrzutu komandosów;

b.	desantu spadochronowego;

2.	spadochrony do zrzutów towarowych;

3.	paralotnie, spadochrony hamujące, spadochrony dryfujące do stabilizacji i kontroli wysokości spadających obiektów (np. kapsuł odzyskiwalnych, foteli katapultowych, bomb);

4.	spadochrony dryfujące, wykorzystywane przy fotelach katapultowych do otwierania i regulacji działania spadochronów ratowniczych;

5.	spadochrony do odzyskiwania rakietowych pocisków kierowanych, bezzałogowych pojazdów latających lub pojazdów kosmicznych;

6.	spadochrony stosowane przy podchodzeniu do lądowania oraz spadochrony wyhamowujące;

7.	inne spadochrony wojskowe;

8.	sprzęt specjalnie zaprojektowany do skoków z dużej wysokości (np. kombinezony, hełmy ochronne, systemy oddychania, sprzęt nawigacyjny);

i.	Automatyczne systemy pilotujące dla ładunków zrzucanych na spadochronach; sprzęt specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do celów wojskowych dla kontrolowanych skoków spadochronowych z dowolnej wysokości, włącznie z aparatami tlenowymi.

Uwaga 1 Podpunkt ML10.b nie obejmuje kontrolą „statków powietrznych” lub wariantów tych „statków powietrznych” specjalnie zaprojektowanych do celów wojskowych, które:

a.	nie są już konfigurowane do celów wojskowych i nie są wyposażone w sprzęt specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany do celów wojskowych; i

b.	zostały dopuszczone do użytku cywilnego przez władze lotnictwa cywilnego w państwie uczestniczącym w porozumieniu z Wassenaar.

Uwaga 2 Podpunkt ML10.d nie obejmuje kontrolą:

a.	silników lotniczych zaprojektowanych lub zmodyfikowanych do celów wojskowych, które zostały dopuszczone przez władze lotnictwa cywilnego w państwie uczestniczącym w porozumieniu z Wassenaar do użytkowania w „cywilnych statkach powietrznych”, lub specjalnie zaprojektowanych dla nich komponentów;

b.	silników tłokowych lub specjalnie zaprojektowanych do nich komponentów, z wyjątkiem tych specjalnie zaprojektowanych dla bezzałogowych statków latających.

Uwaga 3 Przewidziana przez podpunkty ML10.b oraz ML10.d kontrola specjalnie zaprojektowanych komponentów i sprzętu pokrewnego dla niewojskowych „statków powietrznych” lub silników lotniczych zmodyfikowanych do celów wojskowych, ma zastosowanie tylko do tych wojskowych komponentów i sprzętu pokrewnego, które są wymagane w celu modyfikacji do celów wojskowych.

ML11

Sprzęt elektroniczny, nieobjęty kontrolą w innych punktach wspólnego wykazu uzbrojenia UE, wymieniony poniżej, oraz specjalnie zaprojektowane do niego komponenty:

sprzęt elektroniczny specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych;

Uwaga Pozycja ML11 obejmuje:

sprzęt przeciwdziałania i antyprzeciwdziałania elektronicznego (tj. urządzenia zaprojektowane do wprowadzania obcych lub mylących sygnałów do odbiorników stacji radiolokacyjnych i łączności radiowej lub w inny sposób utrudniające odbiór, działanie lub zmniejszające efektywność odbiorników elektronicznych przeciwnika wraz z urządzeniami przeciwdziałającymi), łącznie z urządzeniami zakłócającymi i przeciwdziałającymi zakłóceniom;

2.	lampy generacyjne o zmiennej częstotliwości;

3.	systemy elektroniczne lub sprzęt zaprojektowany do obserwacji i monitorowania widma elektromagnetycznego w celach rozpoznania wojskowego lub bezpieczeństwa oraz w celu przeciwdziałania takiemu rozpoznaniu i monitorowaniu;

4.	podwodne środki przeciwdziałania, włącznie z zakłócaniem akustycznym i magnetycznym oraz pozorowaniem; urządzenia zaprojektowane do wprowadzania obcych lub mylących sygnałów do odbiorników sonarowych;

5.	sprzęt do zabezpieczenia przetwarzania danych, sprzęt do zabezpieczania danych oraz sprzęt do zabezpieczania linii transmisyjnych i sygnalizacyjnych z wykorzystaniem procesu szyfrowania;

6.	sprzęt do identyfikacji, rozpoznawania, ładowania kluczy kodowych oraz zarządzania kluczami, sprzęt do produkcji i dystrybucji;

7.	sprzęt naprowadzania i nawigacji;

8.	cyfrowy sprzęt radiowy do łączności troposferycznej;

9.	demodulatory cyfrowe zaprojektowane specjalnie do celów wywiadu sygnałowego;

b.	sprzęt do zakłócania globalnego nawigacyjnego systemu satelitarnego (GNSS).

ML12

Systemy broni opartej na energii kinetycznej dużych prędkości oraz pokrewny sprzęt, oraz specjalnie zaprojektowane do nich komponenty, takie jak:

a.	systemy broni opartej na energii kinetycznej, specjalnie zaprojektowane do niszczenia celu lub zmuszenia go do zaprzestania wykonywanej misji;

b.	specjalnie zaprojektowane obiekty do testowania i oceny, modele testowe, włącznie z instrumentami diagnostycznymi i celami, przeznaczone do dynamicznego testowania pocisków i systemów broni wykorzystujących energię kinetyczną.

NB.: Dla systemów broni wykorzystujących amunicję podkalibrową lub działających na zasadzie wyłącznie chemicznego napędu i stosowanej do nich amunicji patrz pozycje od ML1 do ML4.

Uwaga 1 Pozycja ML12 obejmuje następujące pozycje, o ile są one specjalnie zaprojektowane do użytkowania w systemach broni opartych na wykorzystaniu energii kinetycznej:

a.	systemy wyrzutni o zdolności przyspieszania mas większych od 0,1 g do prędkości przekraczających 1,6 km/s przy pojedynczym lub seryjnym trybie prowadzenia ognia;

b.	urządzenia do wytwarzania mocy pierwotnej, osłony elektrycznej, przechowywania energii, przełączania, przetwarzania mocy lub przechowywania i dystrybucji paliwa; oraz elektryczne interfejsy pomiędzy źródłem zasilania, działem i elektrycznymi napędami wieżyczki;

c.	systemy wykrywania i śledzenia celu, kierowania ogniem oraz oceny wyników zwalczania celu;

d.	głowice samonaprowadzające, systemy napędu oraz kierowania (przyspieszeń bocznych) dla pocisków.

Uwaga 2 Pozycja ML12 obejmuje kontrolą systemy wykorzystujące dowolny z niżej wymienionych systemów napędowych:

a.	elektromagnetyczny;

b.	elektrotermiczny;

plazmowy;

d.	lekki gaz; lub

e.	chemiczny (gdy jest stosowany w połączeniu z dowolnym z wyżej wymienionych systemów).

ML13

Sprzęt opancerzony i ochronny, konstrukcje oraz ich komponenty, takie jak:

płyty opancerzone, takie jak:

1.	wyprodukowane według norm lub wymagań wojskowych; lub

2.	odpowiednie do celów wojskowych;

b.	konstrukcje z materiałów metalowych lub niemetalowych lub ich kombinacji, specjalnie zaprojektowane do zapewnienia ochrony przeciwbalistycznej dla systemów wojskowych oraz specjalnie zaprojektowane do nich komponenty;

c.	hełmy wyprodukowane według norm lub wymagań wojskowych albo porównywalnych norm krajowych oraz specjalnie zaprojektowane ich komponenty, tj. czerep, podpinka i wkładki wyściełające;

d.	pancerze osobiste i odzież ochronna, wyprodukowane zgodnie z normami lub wymaganiami wojskowymi albo normami lub wymaganiami równoważnymi oraz specjalnie zaprojektowane do nich komponenty;

Uwaga 1 Podpunkt ML13.b obejmuje materiały specjalnie zaprojektowane do tworzenia wybuchowego opancerzenia reaktywnego lub budowy schronów wojskowych.

Uwaga 2 Podpunkt ML13.c nie obejmuje kontrolą konwencjonalnych hełmów stalowych niewyposażonych w żadnego typu akcesoria, ani niezmodyfikowanych czy zaprojektowanych do ich zamontowania.

Uwaga 3 Podpunkty ML13.c oraz d nie obejmują kontrolą hełmów, pancerzy osobistych lub odzieży ochronnej, towarzyszących użytkownikom w celu ich ochrony osobistej.

Uwaga 4 Spośród hełmów specjalnie zaprojektowanych dla służb saperskich tylko hełmy specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych są objęte kontrolą w ramach pozycji ML13.

NB. 1 Patrz także: pozycja 1A005 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

NB. 2 Co do „materiałów włóknistych lub włókienkowych” używanych do wytwarzania pancerzy osobistych i hełmów – patrz pozycja 1C010 w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

ML14

Sprzęt specjalistyczny do szkolenia wojskowego lub dla symulacji scenariuszy wojskowych, symulatory specjalnie zaprojektowane do treningu użytkowania jakiegokolwiek uzbrojenia wymienionego w pozycjach ML1 lub ML2 oraz specjalnie zaprojektowane do nich komponenty i akcesoria.

Uwaga techniczna

Określenie „specjalistyczny sprzęt dla szkolenia wojskowego” obejmuje wojskowe wersje trenażerów działań zaczepnych, szkolenia kontrolerów ruchu lotniczego, trenażery celów radiolokacyjnych, imitatory celów radiolokacyjnych, urządzenia treningowe dla działonowych, trenażery zwalczania celów podwodnych, trenażery lotu (łącznie z wirówkami do szkolenia pilotów lub astronautów), trenażery do szkolenia obsługi stacji radiolokacyjnych, trenażerów lotów wg przyrządów, trenażerów do szkolenia nawigatorów, trenażerów do szkolenia obsługi wyrzutni rakietowych, wyposażenie celów, „statków powietrznych” zdalnie sterowanych, symulatory uzbrojenia, symulatory bezzałogowych „statków powietrznych”, ruchome jednostki szkoleniowe oraz sprzęt treningowy dla wojskowych działań lądowych.

Uwaga 1 Pozycja ML14 obejmuje generowanie obrazów i interakcyjne systemy środowiskowe dla symulatorów specjalnie zaprojektowanych lub zmodyfikowanych do celów wojskowych.

Uwaga 2 Pozycja ML14 nie obejmuje kontrolą sprzętu specjalnie zaprojektowanego do treningu użytkowania broni łowieckiej lub sportowej.

ML15

Sprzęt do zobrazowywania lub przeciwdziałania, specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych, oraz specjalnie zaprojektowane do niego komponenty i akcesoria, w tym:

a.	urządzenia do rejestracji i obróbki obrazu;

b.	aparaty fotograficzne i kamery, sprzęt fotograficzny i do obróbki filmów;

c.	sprzęt wzmacniający obraz;

d.	sprzęt zobrazowania termicznego lub podczerwonego;

e.	sprzęt zobrazowania sygnałów pochodzących z czujników radiolokacyjnych;

sprzęt przeciwdziałania i antyprzeciwdziałania przeciwko sprzętowi wymienionemu w podpunktach od ML15.a do ML15.e.

Uwaga Podpunkt ML15.f obejmuje sprzęt zaprojektowany do ograniczania działania lub zmniejszania skuteczności wojskowych systemów zobrazowywania lub minimalizowania efektów ograniczających.

Uwaga 1 Określenie „specjalnie zaprojektowane komponenty” obejmuje następujące pozycje, gdy są one specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych:

a.	lampy przetwarzające obraz w podczerwieni;

b.	lampy, wzmacniacze obrazu (inne niż pierwszej generacji);

c.	płytki mikrokanalikowe;

d.	lampy do kamer telewizyjnych, pracujące przy niskim poziomie oświetlenia;

e.	matryce detektorowe (włącznie z układami elektronicznych połączeń wewnętrznych i systemami odczytu);

f.	piroelektryczne lampy do kamer telewizyjnych;

g.	systemy chłodzące do systemów zobrazowywania;

h.	elektrycznie zwalniane migawki fotochromowe lub elektrooptyczne, o czasie migawki mniejszym niż 100 μs, z wyjątkiem migawek stanowiących niezbędny element kamery dużej prędkości;

i.	światłowodowe inwertery obrazu;

j.	złożone fotokatody półprzewodnikowe.

Uwaga 2 Pozycja ML15 nie obejmuje kontrolą „lamp wzmacniaczy obrazu pierwszej generacji” lub sprzętu specjalnie zaprojektowanego do stosowania w nim „lamp wzmacniaczy obrazu pierwszej generacji”.

NB.: Dla określenia statusu celowników wykorzystujących „lampy wzmacniaczy obrazu pierwszej generacji” patrz pozycja ML1, ML2 oraz ML5.a.

NB.: Patrz także: pozycje 6A002.a.2 oraz 6A002.b w wykazie towarów podwójnego zastosowania UE.

ML16

Odkuwki, odlewy i inne półfabrykaty, których wykorzystanie w produkcie objętym listą jest możliwe do zidentyfikowania na podstawie składu materiału, geometrii czy funkcji, a które zostały specjalnie zaprojektowane dla któregokolwiek z produktów objętych kontrolą przez pozycje od ML1 do ML4, ML6, ML9, ML10, ML12 lub ML19.

ML17

Różnorodny sprzęt, materiały i biblioteki oraz specjalnie zaprojektowane do nich komponenty, w tym:

niezależne aparaty do nurkowania i pływania pod wodą, takie jak:

1.	aparaty działające w obiegu zamkniętym lub częściowo zamkniętym (oddychanie powietrzem regenerowanym) specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych (tj. specjalnie zaprojektowane w celu uzyskania własności antymagnetycznych);

2.	specjalnie zaprojektowane komponenty stosowane przy konwersji aparatu z obiegiem otwartym do celów wojskowych;

3.	artykuły zaprojektowane wyłącznie do wykorzystania z niezależnym aparatem do nurkowania lub pływania pod wodą w celach wojskowych;

b.	sprzęt budowlany specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych;

c.	osprzęt, powłoki i techniki maskowania specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych;

d.	polowy sprzęt inżynieryjny, specjalnie zaprojektowany do wykorzystania w strefie działań bojowych;

„roboty”, urządzenia do sterowania „robotami” oraz „manipulatory”, posiadające którąkolwiek z niżej wymienionych cech:

1.	specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych;

wykorzystujące środki zabezpieczenia przewodów hydraulicznych przed uszkodzeniem spowodowanym czynnikami zewnętrznymi, jak odłamki balistyczne (np. poprzez wykorzystanie przewodów samouszczelniających się) oraz zaprojektowane do użytkowania płynów hydraulicznych o punkcie zapłonu powyżej 839 K (566 °C); lub

3.	specjalnie zaprojektowane lub przystosowane do pracy w warunkach impulsów elektromagnetycznych (EMP);

f.	biblioteki (parametryczne techniczne bazy danych), specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych dotyczące sprzętu objętego kontrolą przez wspólny wykaz uzbrojenia UE;

g.	sprzęt do generowania energii jądrowej lub sprzęt napędzający, włącznie z „reaktorami jądrowymi”, specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych oraz komponenty do niego specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych;

h.	sprzęt lub materiał pokryty lub poddany obróbce w celu zamaskowania, specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych, różny od objętego kontrolą przez inne pozycje wspólnego wykazu uzbrojenia UE;

i.	symulatory specjalnie zaprojektowane dla wojskowych „reaktorów jądrowych”;

j.	mobilne warsztaty remontowe specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do obsługi sprzętu wojskowego;

k.	generatory polowe specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych;

l.	kontenery specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do celów wojskowych;

m.	promy, różne od wymienionych w innych pozycjach wspólnego wykazu uzbrojenia UE, mosty oraz pontony specjalnie zaprojektowane do celów wojskowych;

n.	modele testowe specjalnie zaprojektowane dla „rozwoju” produktów objętych kontrolą przez pozycje ML4, ML6, ML9 lub ML10;

o.	sprzęt chroniący przed oddziaływaniem promieniowania laserowego (np. oczy lub czujniki) specjalnie zaprojektowany do celów wojskowych.

Uwagi techniczne

1.	Do celów pozycji ML17 określenie „biblioteka” (parametryczna techniczna baza danych) oznacza zbiór informacji technicznych o charakterze wojskowym, którego wykorzystanie może poprawić wyniki osiągane przez wojskowe systemy lub sprzęt.

2.	Do celów pozycji ML17 określenie „zmodyfikowany” oznacza jakiekolwiek strukturalne, elektryczne, mechaniczne lub inne zmiany zapewniające wyrobom cywilnym, posiadającym możliwości przystosowawcze, stanie się równoważnymi do wyrobów specjalnie zaprojektowanych do celów wojskowych.

ML18

Sprzęt do produkcji wyrobów objętych kontrolą w ramach wspólnego wykazu uzbrojenia UE, taki jak:

a.	specjalnie zaprojektowany lub zmodyfikowany sprzęt do produkcji wyrobów objętych kontrolą przez wspólny wykaz uzbrojenia UE oraz specjalnie zaprojektowane do niego komponenty;

b.	specjalnie zaprojektowane obiekty do prowadzenia badań środowiskowych oraz specjalnie zaprojektowany do nich sprzęt wykorzystywany do celów certyfikacji, kwalifikacji lub badania produktów objętych kontrolą przez wspólny wykaz uzbrojenia UE.

Uwaga techniczna

Do celów pozycji ML18, termin „produkcja” obejmuje projektowanie, badania, wytwarzanie, testowanie i kontrolę jakości.

Uwaga Podpunkty ML18.a oraz ML18.b obejmują następujący sprzęt:

a.	aparaty nitracyjne o działaniu ciągłym;

aparaty wirówkowe do badań lub sprzęt charakteryzujący się którąkolwiek z wyszczególnionych poniżej cech:

1.	napęd silnikiem lub silnikami o całkowitej mocy znamionowej przekraczającej 298 kW (400 KM);

2.	zdolność do uniesienia ładunku o masie 113 kg lub większej; lub

3.	zdolność do osiągania przyspieszenia wirowego 8 g lub większego przy ładunku o masie 91 kg lub większej;

c.	prasy odwadniające;

d.	prasy śrubowe do wyciskania, specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane do wyciskania wojskowych środków wybuchowych;

e.	maszyny tnące do przycinania nadwyżki środków miotających;

f.	bębny do oczyszczarek o średnicy 1,85 m i większe, o ładowności powyżej 227 kg produktu;

g.	mieszalniki do stałych środków miotających;

h.	młyny do kruszenia lub mielenia składników wojskowych środków wybuchowych, wykorzystujące energię cieczy;

i.	sprzęt zapewniający jednocześnie sferyczny kształt i jednakową średnicę cząstek sproszkowanego metalu, wyszczególnionego w podpunkcie ML8.c.8;

j.	konwertery prądu konwekcyjnego przeznacznone do konwersji materiałów wyszczególnionych w podpunkcie ML8.c.3.

ML19

Systemy broni wiązkowej (DEW), sprzęt pokrewny lub przeciwdziałania, modele testowe oraz specjalnie zaprojektowane do nich komponenty, w tym:

a.	systemy „laserowe” specjalnie zaprojektowane do niszczenia celu lub zmuszenia go do przerwania wykonywanego zadania;

b.	systemy oparte na zasadzie wiązki cząstek, zdolne do niszczenia celu lub zmuszenia go do przerwania wykonywanego zadania;

c.	systemy dużej mocy, pracujące w paśmie częstotliwości radiowych (RF), zdolne do niszczenia celu lub zmuszenia go do przerwania wykonywanego zadania;

d.	sprzęt specjalnie zaprojektowany do wykrywania, identyfikacji lub obrony przed systemami objętymi kontrolą przez podpunkty od ML19.a do ML19.c;

e.	fizyczne modele testowe dla systemów, sprzętu i elementów objętych kontrolą przez niniejszą pozycję;

f.	systemy „laserowe” fali ciągłej lub impulsowej, zaprojektowane specjalnie w celu całkowitego oślepienia nieuzbrojonego wzroku, tj. nagiego oka lub oka z urządzeniami korygującymi widzenie.

Uwaga 1 Systemy broni wiązkowej objęte kontrolą w pozycji ML19 obejmują systemy, których możliwości opierają się na kontrolowaniu:

a.	„laserów” o mocy fali ciągłej lub impulsów wystarczającej do wywołania zniszczeń podobnych do wywoływanych amunicją konwencjonalną;

b.	akceleratorów cząstek, emitujących wiązkę cząstek naładowanych lub neutralnych o niszczącej mocy;

c.	nadajników radiowych o dużej mocy impulsów lub dużej średniej mocy wiązki fal radiowych wytwarzających pole o natężeniu wystarczającym do unieszkodliwienia obwodów elektrycznych odległego celu.

Uwaga 2 Pozycja ML19 obejmuje następujące wyroby w przypadku, gdy zostały one specjalnie zaprojektowane dla wykorzystania w systemach broni:

a.	urządzenia do wytwarzania mocy pierwotnej, przechowywania energii, przełączania, przetwarzania mocy lub przechowywania i dystrybucji paliwa;

b.	systemy wykrywania lub śledzenia celu;

c.	systemy oceniające stopień uszkodzenia celu, jego zniszczenia lub przerwania wykonywanego zadania;

d.	urządzenia do kierowania wiązką, propagacją lub celowaniem;

e.	sprzęt do szybkiego odwracania wiązki dla szybkich operacji przy większej liczbie celów;

f.	adaptacyjne koniugatory optyki i fazy;

g.	instalacje doprowadzania prądu dla wiązek ujemnych jonów wodorowych;

h.	komponenty „klasy kosmicznej” akceleratorów;

i.	aparatura do skupiania wiązki ujemnych jonów;

j.	sprzęt do regulacji i odwracania wiązki jonowej wysokiej mocy;

k.	folie „klasy kosmicznej” do neutralizacji wiązek ujemnych izotopów wodoru.

ML20

Sprzęt kriogeniczny lub „nadprzewodzący” oraz specjalnie zaprojektowane do niego komponenty i akcesoria, takie jak:

sprzęt specjalnie zaprojektowany lub skonfigurowany do zainstalowania na pojazdach do wojskowych zastosowań lądowych, lotniczych, morskich czy kosmicznych, zdolny do działania w czasie ruchu pojazdu i wytwarzający lub utrzymujący temperatury poniżej 103 K (– 170 °C).

Uwaga Podpunkt ML20.a obejmuje ruchome systemy zawierające lub wykorzystujące akcesoria lub komponenty wyprodukowane z materiałów niemetalicznych lub dielektrycznych, takich jak tworzywa sztuczne czy materiały impregnowane żywicami epoksydowymi;

elektryczne urządzenia „nadprzewodzące” (maszyny wirnikowe i transformatory) specjalnie zaprojektowane lub skonfigurowane do zainstalowania na pojazdach do wojskowych zastosowań lądowych, lotniczych, morskich czy kosmicznych, zdolne do działania w ruchu.

Uwaga Podpunkt ML20.b nie obejmuje kontrolą hybrydowych, jednobiegunowych prądnic prądu stałego, posiadających normalne, jednobiegunowe armatury metalowe, które wirują w polu magnetycznym wytwarzanym przez uzwojenie nadprzewodzące, pod warunkiem że uzwojenie takie jest jedynym nadprzewodzącym elementem prądnicy.

ML21

„Oprogramowanie”, takie jak:

a.	„oprogramowanie” specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane dla „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” sprzętu lub materiałów objętych kontrolą przez wspólny wykaz uzbrojenia UE;

„oprogramowanie” specjalne, takie jak:

„oprogramowanie” specjalnie zaprojektowane do:

a.	modelowania, symulacji lub oceny wojskowych systemów uzbrojenia;

b.	„rozwoju”, monitorowania, obsługiwania i modernizacji „oprogramowania” wykorzystywanego w wojskowych systemach uzbrojenia;

c.	modelowania lub symulacji scenariuszy operacji wojskowych;

d.	zastosowań w dziedzinie dowodzenia, łączności, kierowania i rozpoznania (C3I) lub dowodzenia, łączności, kierowania, informatyki i rozpoznania (C4I);

2.	„oprogramowanie” dla określania efektów działania broni konwencjonalnej, jądrowej, chemicznej lub biologicznej;

„oprogramowanie” nieobjęte kontrolą przez podpunkty ML21.a, b1. ani b2., specjalnie zaprojektowane lub zmodyfikowane tak, by sprzęt nieobjęty kontrolą przez wspólny wykaz uzbrojenia UE mógł służyć do zadań wojskowych, do których służy sprzęt wojskowy objęty kontrolą w ramach wspólnego wykazu uzbrojenia UE.

ML22.

„Technologia”, taka jak:

a.	„technologia”, inna niż wyszczególniona w podpunkcie ML22.b, „wymagana” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” wyrobów objętych kontrolą przez wspólny wykaz uzbrojenia Unii Europejskiej;

„technologia”, taka jak:

1.	„technologia”„wymagana” do projektowania, montażu komponentów, użytkowania, obsługiwania i naprawy kompletnych instalacji produkcyjnych do wytwarzania wyrobów objętych przez wspólny wykaz uzbrojenia Unii Europejskiej, nawet wtedy, gdy elementy takich instalacji produkcyjnych nie są objęte kontrolą;

2.	„technologia”„wymagana” do „rozwoju” i „produkcji” broni małokalibrowej, nawet jeżeli jest ona wykorzystywana do produkcji replik zabytkowej broni małokalibrowej;

3.	„technologia”„wymagana” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” środków toksykologicznych, sprzętu pokrewnego lub komponentów objętych kontrolą przez podpunkty ML7.a do ML7.g;

4.	„technologia”„wymagana” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania”„biopolimerów” lub kultur specyficznych komórek objętych kontrolą przez podpunkt ML7.h;

5.	„technologia”„wymagana” wyłącznie do wprowadzania „biokatalizatorów”, objętych kontrolą przez podpunkt ML7.i.1, do wojskowych substancji nośnych lub materiałów.

Uwaga 1„Technologia”„wymagana” do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” wyrobów objętych kontrolą przez wspólny wykaz uzbrojenia UE pozostaje objęta kontrolą, nawet jeżeli daje się zastosować do produktu nieobjętego kontrolą.

Uwaga 2 Pozycja ML22 nie obejmuje kontrolą następującej „technologii”:

a.	minimalnie potrzebnej do instalacji, użytkowania, utrzymywania (kontroli) oraz naprawy produktów nie objętych kontrolą, lub których eksport został dozwolony;

b.	będącej „własnością publiczną”, stanowiącej „badania podstawowe” lub minimum informacji potrzebnych do złożenia wniosków patentowych;

c.	indukcji magnetycznej służącej do ciągłego napędu urządzeń transportu cywilnego.

DEFINICJE TERMINÓW UŻYWANYCH W NINIEJSZYM WYKAZIE

Poniższe definicje odnoszą się do terminów stosowanych w niniejszym wykazie.

Uwaga 1 Definicje mają zastosowanie do całego wykazu. Odniesienia mają wyłącznie funkcję informacyjną i nie mają wpływu na stosowanie zdefiniowanych terminów w całym wykazie.

Uwaga 2 Wyrazy i wyrażenia zawarte w wykazie definicji przyjmują zdefiniowane znaczenie wyłącznie, gdy zostały ujęte w cudzysłów („”). W innych przypadkach wyrazy i wyrażenia przyjmują swoje ogólnie przyjęte (słownikowe) znaczenia, o ile w danym fragmencie nie przytoczono definicji konkretnej kontroli.

ML22

„Badania podstawowe”

Prace doświadczalne lub teoretyczne prowadzone głównie w celu uzyskania nowej wiedzy o podstawach danego zjawiska lub jego obserwowalnych efektach, nienakierowane bezpośrednio na konkretne cele lub zadania praktyczne.

ML7, 22

„Biokatalizatory”

Enzymy do szczególnych reakcji chemicznych lub biochemicznych lub inne związki biologiczne, które przyłączają się do chemicznych środków bojowych (BST) i przyspieszają ich degradację.

Uwaga techniczna

„Enzymy” oznaczają „biokatalizatory” dla szczególnych reakcji chemicznych i biochemicznych.

ML7, 22

„Biopolimery”

Makrocząsteczki biologiczne, takie jak:

a.	enzymy dla szczególnych reakcji chemicznych i biochemicznych;

b.	przeciwciała – monoklonalne, poliklonalne lub antyidiotypowe;

c.	specjalnie zaprojektowane lub specjalnie przetworzone receptory.

Uwagi techniczne

1.	„Przeciwciała antyidiotypowe” oznaczają przeciwciała, które przyłączają się do specyficznego antygenu, łącząc inne przeciwciała ze sobą.

2.	„Przeciwciała monoklonalne” oznaczają białka przyłączające się do jednej strony antygenu i produkowane przez jeden klon komórek.

3.	„Przeciwciała poliklonalne” oznaczają mieszaninę białek przyłączających się do specyficznego antygenu, produkowanych przez więcej niż jeden klon komórek.

4.	„Receptory” oznaczają biologiczne struktury makromolekularne zdolne do łączenia ligandów i przez to wpływania na funkcje fizjologiczne.

ML10

„Cywilny statek powietrzny”

Wyłącznie „statek powietrzny” mający świadectwa zdatności do lotu opublikowane i wydane przez organy lotnictwa cywilnego, zezwalające na jego używanie do celów cywilnych na trasach wewnętrznych i zewnętrznych lub zezwalające na jego stosowanie do celów cywilnych, prywatnych lub związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

ML8

„Dodatki”

Substancje stosowane w materiałach wybuchowych w celu poprawy ich właściwości.

ML19

„Klasa kosmiczna”

Dotyczy projektowania, wytwarzania i testowania produktów w taki sposób, aby spełniały specjalne wymagania elektryczne, mechaniczne lub środowiskowe, związane z ich stosowaniem podczas wystrzeliwania i rozmieszczania satelitów lub urządzeń latających na dużych wysokościach, od 100 km wzwyż.

ML15

„Lampy wzmacniaczy obrazu pierwszej generacji”

Lampy elektrostatyczne stosujące na wejściu i wyjściu płyty światłowodowe lub szklane, wieloalkaliczne katody (S-20 lub S-25); termin nie obejmuje mikrokanałowych wzmacniaczy płytowych.

ML5, 19

„Laser”

Zespół komponentów wytwarzający wiązkę światła spójnego zarówno w przestrzeni, jak i w czasie, wzmocnioną za pomocą stymulowanej emisji promieniowania.

ML17

„Manipulatory”

Uchwyty, aktywne jednostki oprzyrządowania lub wszelkie inne oprzyrządowanie zamontowane na podstawowej (bazowej) płycie kończącej ramię manipulacyjne „robota”.

Uwaga techniczna

„Aktywne jednostki oprzyrządowania” są to urządzenia do przyłożenia mocy napędowej, energii procesowej lub czujnika do obrabianego elementu.

ML8

„Materiały miotające”

Substancje lub mieszaniny, zdolne do reakcji chemicznej połączonej z wydzielaniem, z kontrolowana prędkością, dużej ilości silnie nagrzanych gazów, które są w stanie wykonać pracę mechaniczną.

ML4, 8

„Materiały pirotechniczne”

Mieszaniny stałych lub ciekłych paliw i utleniaczy, które po zapaleniu wywołują egzotermiczną reakcję chemiczną o kontrolowanej prędkości, której celem jest zapewnienie odpowiednich opóźnień w czasie oraz powstawania odpowiednich ilości ciepła, hałasu, dymu, światła widzialnego i podczerwonego. Pirofory stanowią podgrupę środków pirotechnicznych, niezawierających utleniaczy, ale zapalających się samoistnie na skutek zetknięcia z powietrzem.

ML13

„Materiały włókniste albo włókienkowe”

Obejmują:

a.	włókna elementarne o strukturze ciągłej;

b.	przędzę i rowing o strukturze ciągłej;

c.	taśmy, tkaniny, maty i oploty o strukturze bezładnej;

d.	włókna cięte na drobne kawałki, włókna pocięte na dłuższe odcinki oraz spójne maty z włókien;

e.	wiskery, monokrystaliczne lub polikrystaliczne, o dowolnej długości;

f.	pulpę z poliamidu aromatycznego.

ML8

„Materiały wybuchowe”

Wymagane do detonacji substancje lub mieszaniny o stanie skupienia stałym, ciekłym lub gazowym, stosowane jako ładunki wstępne, wspomagające lub zasadnicze w głowicach bojowych, burzących i innych.

ML4, 8

„Materiały wysokoenergetyczne”

Substancje lub mieszaniny reagujące chemicznie w celu wyzwolenia energii wymaganej dla ich zakładanego zastosowania. „Materiały wybuchowe”, „materiały pirotechniczne” i „materiały miotające” stanowią podklasy materiałów wysokoenergetycznych.

ML18, 20

„Nadprzewodzący”

Odnosi się do materiałów (tj. metali, stopów lub związków), które mogą całkowicie stracić swoją oporność (tj. które mogą uzyskać nieskończoną przewodność elektryczną i przewodzić prąd elektryczny o bardzo wysokich natężeniach bez wytwarzania ciepła Joule’a).

Uwaga techniczna

„Nadprzewodzący” stan materiału jest indywidualnie scharakteryzowany „temperaturą krytyczną”, krytycznym polem magnetycznym, będącym funkcją temperatury, oraz krytyczną gęstością prądu, która jest funkcją zarówno pola magnetycznego, jak i temperatury.

ML21

„Oprogramowanie”

Zbiór jednego lub więcej „programów” lub „mikroprogramów”, wyrażony w dowolny zrozumiały sposób.

ML8

„Prekursory”

Specjalistyczne związki chemiczne stosowane do produkcji materiałów wybuchowych.

ML21, 22

„Produkcja”

Oznacza wszystkie etapy związane z produkcją, takie jak: technologia mechaniczna, wytwarzanie, scalanie, montaż (składanie), kontrola, testowanie, zapewnienie jakości.

ML7

„Przystosowany do użycia podczas działań wojennych”

Dowolna modyfikacja lub selekcja (np. zmieniona czystość, dopuszczalny okres magazynowania, agresywność, charakterystyki rozprzestrzeniania lub odporność na promieniowanie nadfioletowe) przeznaczone do wzmocnienia skuteczności wywoływania strat w ludności lub zwierzętach, unieszkodliwiania sprzętu lub powodujących straty w uprawach rolnych lub środowisku.

ML17

„Reaktor jądrowy”

Obejmuje obiekty znajdujące się wewnątrz lub bezpośrednio przymocowane do zbiornika reaktora, wyposażenie sterujące poziomem mocy w rdzeniu, oraz znajdujące się w nim zazwyczaj komponenty wchodzące w bezpośrednią styczność z chłodziwem pierwotnym rdzenia reaktora albo sterujące nim.

ML17

„Robot”

Manipulator wykonujący ruchy w sposób ciągły albo poruszający się od punktu do punktu, mogący korzystać z czujników i mający wszystkie następujące cechy charakterystyczne:

a.	jest wielofunkcyjny;

b.	ma możliwość ustawiania w odpowiednim położeniu lub orientowania przestrzennego materiałów, części, narzędzi lub urządzeń specjalnych poprzez wykonywanie różnych ruchów w przestrzeni trójwymiarowej;

c.	jest wyposażony w trzy lub większą liczbę mechanizmów wspomagających, pracujących w obwodzie zamkniętym lub otwartym, które mogą być poruszane silnikami krokowymi; oraz

d.	ma możliwość „programowania dostępnego dla użytkownika” poprzez uczenie/odgrywanie lub za pomocą komputera elektronicznego, który może być programowanym sterownikiem logicznym, tj. bez ingerencji mechanicznej.

Uwaga Niniejsza definicja nie obejmuje następujących urządzeń:

1.	mechanizmów poruszanych wyłącznie ręcznie albo zdalnie przez operatora;

manipulatorów o ustalonej sekwencji ruchów, będących urządzeniami zautomatyzowanymi, realizującymi zaprogramowane mechanicznie, z góry ustalone ruchy. Program jest ograniczony mechanicznie za pomocą ustalonych ograniczników, np. sworzni lub krzywek. Kolejność ruchów oraz wybór drogi albo kątów nie są zmienne ani zmienialne za pomocą środków mechanicznych, elektronicznych lub elektrycznych;

kontrolowanych mechanicznie manipulatorów o zmiennej sekwencji ruchów, będących urządzeniami zautomatyzowanymi, realizującymi zaprogramowane mechanicznie, z góry ustalone ruchy. Program jest ograniczony mechanicznie za pomocą ustalonych ale nastawnych ograniczników, np. sworzni lub krzywek. Kolejność ruchów oraz wybór drogi albo kątów są zmienne w ramach ustalonego schematu programowego. Zmian lub modyfikacji schematu programowego (np. zmiany kołków lub wymiany krzywek) w jednej lub kilku osiach współrzędnych dokonuje się wyłącznie na drodze działań mechanicznych;

manipulatorów bez sterowania ze sprzężeniem zwrotnym, o zmiennej sekwencji ruchów, będących urządzeniami zautomatyzowanymi, realizującymi zaprogramowane mechanicznie ruchy. Program jest zmienny, ale sekwencja jest realizowana wyłącznie za pomocą sygnału binarnego z elektrycznych urządzeń binarnych o ustalonym mechanicznie położeniu lub nastawnych ograniczników;

5.	żurawi do stertowania, definiowanych jako manipulatory działające w kartezjańskim układzie współrzędnych, produkowanych jako integralne części pionowych zespołów do silosów, i służące do sięgania po zawartość tych silosów w celu składowania lub wyjmowania.

ML21, 22

„Rozwój”

Odnosi się do wszystkich etapów poprzedzających produkcję seryjną, takich jak: projektowanie, badania projektowe, analiza konstrukcyjna, koncepcja projektowania, montaż i testowanie prototypów, plany produkcji pilotowej, dane projektowe, proces przetwarzania danych projektowych w produkt, projektowanie konfiguracji, projektowanie montażu całościowego, rozplanowanie.

ML8, ML9 oraz ML 10

„Statek powietrzny”

Stałopłat, statek z obrotowymi skrzydłami, wiropłat (helikopter), statek ze zmiennym wirnikiem lub zmiennopłat.

ML 10

„Statki powietrzne lżejsze od powietrza”

Balony i statki powietrzne, które są wypełniane gorącym powietrzem lub innymi gazami lżejszymi od powietrza, takimi jak hel lub wodór.

ML 7

„Środki rozpraszania tłumu”

Substancje, które w warunkach użycia dla rozproszenia tłumu szybko wywołują efekt podrażnienia lub psychiczny efekt unieszkodliwienia, znikający po krótkim czasie od usunięcia przyczyny. (Gazy łzawiące stanowią podzbiór „środków rozpraszania tłumu”).

ML22

„Technologia”

Specyficzny rodzaj informacji, niezbędny do „rozwoju”, „produkcji” lub „użytkowania” danego wyrobu. Informacja ta ma postać danych technologicznych lub pomocy technicznej.

Uwagi techniczne

1.	„Dane technologiczne” mogą mieć formę odbitek, planów, wykresów, modeli, wzorów, tabel, projektów technicznych i opisów, podręczników i instrukcji w formie pisemnej lub zarejestrowanej na innych nośnikach lub urządzeniach, takich jak dyski, taśmy, pamięci wyłącznie do odczytu.

2.	„Pomoc techniczna” może przybierać takie formy jak przekazanie instrukcji, umiejętności, szkolenie, przekazanie wiedzy na temat eksploatacji, usługi konsultacyjne. „Pomoc techniczna” może obejmować przekazanie „danych technologicznych”.

ML21, 22

„Użytkowanie”

Praca, instalowanie (włącznie z montażem na miejscu), konserwacja (kontrola), naprawa, remonty i odnawianie.

ML7

„Wektory ekspresji”

Nośniki (np. plazmidy lub wirusy) stosowane do wprowadzania materiału genetycznego do komórek gospodarzy.

ML22

„Własność publiczna”

Oznacza „technologię” lub „oprogramowanie” dostępne bez żadnych ograniczeń co do ich dalszego rozpowszechniania.

Uwaga Ograniczenia wynikające z praw autorskich nie wykluczają uznania oznaczają „technologii” lub „oprogramowaniadla” za „własność publiczną”.

ML22

„Wymagane”

W odniesieniu do „technologii” dotyczy tylko tej części „technologii”, która jest szczególnie odpowiedzialna za osiągnięcie lub przekroczenie wartości parametrów, właściwości lub funkcji objętych kontrolą. Taka „wymagana”„technologia” może dotyczyć różnych produktów.

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 88

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 50 29 marca 2007

Spis treści		I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
	*	Rozporządzenie Rady (WE) nr 329/2007 z dnia 27 marca 2007 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej	1
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 330/2007 z dnia 28 marca 2007 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	12
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 331/2007 z dnia 28 marca 2007 r. zmieniające ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności przywozowych na niektóre produkty w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1002/2006, na rok gospodarczy 2006/2007	14
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 332/2007 z dnia 27 marca 2007 r. w sprawie uzgodnień technicznych dotyczących przekazywania statystyk transportu kolejowego ( 1 )	16
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 333/2007 z dnia 28 marca 2007 r. ustanawiające metody pobierania próbek i metody analiz do celów urzędowej kontroli poziomów ołowiu, kadmu, rtęci, cyny nieorganicznej, 3-MCPD i benzo[a]pirenu w środkach spożywczych ( 1 )	29
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 334/2007 z dnia 28 marca 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1592/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wspólnych zasad w zakresie lotnictwa cywilnego i utworzenia Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego ( 1 )	39
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 335/2007 z dnia 28 marca 2007 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1702/2003 w odniesieniu do przepisów wykonawczych dla certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i wyposażenia w zakresie ochrony środowiska ( 1 )	40
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 336/2007 z dnia 28 marca 2007 r. zmieniające załącznik II do rozporządzenia Rady (WE) nr 1788/2003 ustanawiającego opłatę wyrównawczą w sektorze mleka i przetworów mlecznych w odniesieniu do referencyjnej zawartości tłuszczu dla Rumunii	43

	III Akty przyjęte na mocy Traktatu UE
	AKTY PRZYJĘTE NA MOCY TYTUŁU V TRAKTATU UE
	2007/197/WPZiB
*	Wspólny wykaz uzbrojenia Unii Europejskiej (przyjęty przez Radę w dniu 19 marca 2007 r.) (sprzęt objęty kodeksem postępowania Unii Europejskiej przy wywozie uzbrojenia) (uaktualnia i zastępuje Wspólny wykaz uzbrojenia Unii Europejskiej przyjęty przez Radę w dniu 27 lutego 2006 r.)	58

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	IL	271,1
	MA	100,0
	SN	320,6
	TN	137,2
	TR	178,4
	ZZ	201,5
0707 00 05	JO	171,8
	MA	64,1
	TR	160,8
	ZZ	132,2
0709 90 70	MA	59,7
	TR	111,8
	ZZ	85,8
0709 90 80	EG	242,2
	IL	80,8
	ZZ	161,5
0805 10 20	CU	47,3
	EG	45,4
	IL	50,3
	MA	51,0
	TN	57,6
	TR	54,2
	ZZ	51,0
0805 50 10	IL	64,2
	TR	52,4
	ZZ	58,3
0808 10 80	AR	77,0
	BR	77,2
	CA	101,7
	CL	89,3
	CN	73,9
	NZ	114,6
	US	106,8
	UY	65,8
	ZA	87,2
	ZZ	88,2
0808 20 50	AR	75,0
	CL	95,8
	CN	54,5
	ZA	77,3
	ZZ	75,7

(EUR)
Kod CN	Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto rozpatrywanego produktu	Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto rozpatrywanego produktu
1701 11 10 (1)	20,09	6,26
1701 11 90 (1)	20,09	11,88
1701 12 10 (1)	20,09	6,07
1701 12 90 (1)	20,09	11,37
1701 91 00 (2)	26,55	11,96
1701 99 10 (2)	26,55	7,44
1701 99 90 (2)	26,55	7,44
1702 90 99 (3)	0,27	0,38

	II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa
	DECYZJE
	Komisja
	2007/193/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 26 kwietnia 2006 r. uznająca koncentrację za zgodną ze wspólnym rynkiem i zasadami funkcjonowania Porozumienia EOG (Sprawa nr COMP/M.3916 – T-Mobile Austria/tele.ring) (notyfikowana jako dokument nr C(2006) 1695)	44
	2007/194/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 14 listopada 2006 r. uznająca koncentrację za zgodną ze wspólnym rynkiem oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG (Sprawa nr COMP/M.4180 – Gaz de France/Suez) (notyfikowana jako dokument nr C(2006) 5419)	47
	2007/195/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 27 marca 2007 r. określająca mechanizm przydziału kontyngentów producentom i importerom wodorochlorofluorowęglowodorów na lata 2003–2009 na podstawie rozporządzenia (WE) nr 2037/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady (notyfikowana jako dokument nr C(2007) 819_2)	51
	ZALECENIA
	2007/196/WE
*	Zalecenie Komisji z dnia 28 marca 2007 r. w sprawie monitorowania obecności furanu w żywności ( 1 )	56