I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa

II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa

27.3.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 85/7

DECYZJA KOMISJI

z dnia 23 marca 2007 r.

dotycząca publikacji odniesienia do normy EN 71-1:2005 „Bezpieczeństwo zabawek – część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne” w zakresie wymogów technicznych dla zabawek półkulistych zgodnie z dyrektywą Rady 88/378/EWG w sprawie bezpieczeństwa zabawek

(notyfikowana jako dokument nr C(2007) 1256)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2007/184/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 88/378/EWG z dnia 3 maja 1988 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich dotyczących bezpieczeństwa zabawek (1), w szczególności jej art. 6 ust. 1 akapit drugi,

uwzględniając opinię Stałego Komitetu ustanowionego zgodnie z art. 5 dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (2), zmienionej dyrektywą 98/48/WE (Komitet ds. Norm i Przepisów Technicznych),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W artykule 2 dyrektywy 88/378/EWG przewidziano, że zabawki mogą być wprowadzane do obrotu wyłącznie wtedy, gdy w przypadku ich przewidywalnego zastosowania z uwzględnieniem normalnych zachowań dzieci nie zagrażają bezpieczeństwu i/lub zdrowiu użytkowników ani stron trzecich.

(2)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 88/378/EWG zabawki uznawane są za spełniające zasadnicze wymogi bezpieczeństwa, o których mowa w art. 3 tej dyrektywy, jeśli spełniają krajowe normy stosowane wobec nich, transponujące zharmonizowane normy, których numery referencyjne zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

(3)	W rozumieniu art. 5 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 88/378/EWG państwa członkowskie są zobowiązane do opublikowania numerów referencyjnych do norm krajowych transponujących zharmonizowane normy, których numery referencyjne zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

(4)

W dniu 15 lipca 1998 r. Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN), działający na podstawie mandatu udzielonego mu przez Komisję, sporządził i przyjął zharmonizowaną normę EN 71-1:1998 „Bezpieczeństwo zabawek – część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne”, do której numery referencyjne zostały opublikowane po raz pierwszy w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich w dniu 28 lipca 1999 r. (3).

(5)

W dniu 16 września 2004 r. Europejski Komitet Normalizacyjny przyjął dziesiątą poprawkę do normy zharmonizowanej EN 71-1:1998 „Bezpieczeństwo zabawek – część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne”. Numery referencyjne zawarte w niniejszej poprawce zostały opublikowane po raz pierwszy w dniu 2 sierpnia 2005 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (4).

(6)

W dniu 19 września 2005 r. Europejski Komitet Normalizacyjny przyjął normę zharmonizowaną EN 71-1:2005 „Bezpieczeństwo zabawek – część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne”, która jest wersją skonsolidowaną normy zharmonizowanej EN 71-1:1998 oraz jedenastej poprawki do niej. Poprawka dziesiąta zostaje włączona do normy EN 71-1:2005.

(7)

Przedmiotem dziesiątej poprawki jest zagrożenie uduszenia stwarzane przez zabawki w kształcie półkuli, miseczki lub połówki jajka, których krawędź ma prawie okrągły, owalny lub eliptyczny kształt; małe dziecko może nałożyć taką zabawkę na twarz podczas zabawy i całkowicie odciąć dopływ powietrza do dróg oddechowych. Poprawka nie obejmuje swoim zakresem zabawek przeznaczonych do spożywania napojów, takich jak zestawy filiżanek do zabawy.

(8)	Zgodnie z art. 6 ust. 1 dyrektywy 88/378/EWG władze francuskie wniosły oficjalny sprzeciw w zakresie wymagań dotyczących zabawek w kształcie półkuli, szczególnie w odniesieniu do wyłączenia zabawek przeznaczonych do spożywania napojów, których dotyczy norma EN 71-1:2005.

(9)

Władze francuskie twierdzą, że celem wymogów technicznych zawartych w zharmonizowanej normie dotyczącej zabawek półkulistych jest zagrożenie uduszenia stwarzane przez zabawki w pewnym kształcie, które małe dziecko może nałożyć na nos i usta, przez co może całkowicie odciąć dopływ powietrza do dróg oddechowych. Do takiej grupy produktów należą również zabawki przeznaczone do spożywania napojów. Ten rodzaj zabawek z największym prawdopodobieństwem dzieci mogą nakładać na usta i nos podczas zabawy i udawania spożywania napojów. Wobec tego władze francuskie twierdzą, że zabawki przeznaczone do spożywania napojów powinny być objęte wymogami technicznymi dla zabawek półkulistych zawartych w zharmonizowanej normie EN 71-1:2005.

(10)

Według Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego (CEN) standaryzacja zabawek w kształcie półkuli była uzasadniona przypadkami wypadków z udziałem małych dzieci bawiących się takimi zabawkami w restauracjach samoobsługowych. Pracę oparto na obszernym dochodzeniu, którego celem było ustalenie rozmiarów granicznych i bezpiecznych kształtów przedmiotów mających podlegać standaryzacji w celu zapewnienia bezpieczeństwa dzieciom. W przypadku przedmiotów przeznaczonych do spożywania napojów, np. zestawów filiżanek do zabawy, CEN stwierdził, że do tej pory nie odnotowano żadnych wypadków związanych z takimi zabawkami, ani z prawdziwymi filiżankami. Na podstawie przeprowadzonych dochodzeń CEN zdecydował, że nie ma podstaw rozszerzenia wymogu standaryzacji na ten konkretny rodzaj zabawek.

(11)

Na prośbę Komisji specjaliści ds. bezpieczeństwa zabawek z państw członkowskich poinformowali Komisję o wypadkach spowodowanych przez podobne zabawki. Wypadki zostały przedstawione w sprawozdaniu opublikowanym w czasopiśmie „Pediatrics”, tom 111, nr 1, styczeń 2003. Według tego sprawozdania odnotowano ogółem 17 wypadków. We wszystkich badanych przypadkach półsztywny przedmiot mocno przylegał do twarzy dzieci. Trzynaście spośród tych siedemnastu wypadków było spowodowane zabawkami. W wypadkach uczestniczyły dzieci w wieku od 4 do 36 miesięcy.

(12)

Ponadto w dniu 27 października 2000 r. Komisja ds. Bezpieczeństwa Produktów Konsumenckich w USA (Consumer Product Safety Commission) poinformowała Komisję o jednym nieśmiertelnym wypadku odnotowanym w USA. Dwuipółletnie dziecko znaleziono ze sztywnym, plastikowym, zabawkowym kubeczkiem mocno przylegającym do twarzy wokół ust i nosa. Zabawka pochodziła z zestawu filiżanek do zabawy.

(13)

Na podstawie informacji przedstawionych przez władze francuskie inne władze krajowe oraz Komitet ds. Norm i Przepisów Technicznych stwierdzono, że zabawki przeznaczone do spożywania napojów mogą stanowić zagrożenie uduszeniem. Mając na uwadze, że wyżej wymienione zabawki są wyłączone z zakresu wymienionej powyżej normy, zgodnie z art. 5 ust. 2 dyrektywy 88/378/EWG państwa członkowskie uznają, że zabawki te spełniają zasadnicze wymogi bezpieczeństwa wyłącznie, jeżeli posiadają świadectwo badania typu WE wydany przez jednostkę notyfikowaną,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zabawki w kształcie półkuli, miseczki lub połówki jajka, których krawędź ma prawie okrągły, owalny lub eliptyczny kształt i które są przeznaczone do spożywania napojów, są wyłączone z zakresu normy EN 71-1:2005. Jednak mogą one stwarzać takie samo zagrożenie uduszeniem, jak zabawki objęte taką normą. Wobec tego Komisja upoważnia Europejski Komitet Normalizacyjny do przeglądu omawianej normy.

Artykuł 2

Do publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej odniesień do zharmonizowanej normy EN 71-1:2005 „Bezpieczeństwo zabawek – część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne” dodaje się następującą uwagę:

„Zabawki w kształcie półkuli, miseczki lub połówki jajka, których krawędź ma prawie okrągły, owalny lub eliptyczny kształt i które są przeznaczone do spożywania napojów, takie jak np. zestawy filiżanek do zabawy, mogą stwarzać zagrożenie dla zdrowia dzieci. Takie zabawki nie są objęte normą, wobec tego muszą posiadać świadectwo badania typu WE, a ich zgodność z zatwierdzonym modelem musi być potwierdzona przez zamieszczenie oznakowania CE”.

Artykuł 3

Uwaga identyczna z tą określoną w art. 2 niniejszej decyzji towarzyszy odniesieniu do krajowej normy transponującej normę EN 71-1:2005 „Bezpieczeństwo zabawek – część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne”, która ma być opublikowana przez państwa członkowskie zgodnie z art. 5 ust. 1 akapit drugi dyrektywy 88/378/EWG.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 marca 2007 r.

W imieniu Komisji

Günter VERHEUGEN

Wiceprzewodniczący

(1) Dz.U. L 187 z 16.7.1988, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 93/68/EWG (Dz.U. L 220 z 30.8.1993, str. 1).

(2) Dz.U. L 204 z 21.7.1998, str. 37. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 2003 r.

(3) Dz.U. C 215 z 28.7.1999, str. 4.

(4) Dz.U. C 188 z 2.8.2005, str. 2.

27.3.2007

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 85/10

WSPÓLNE DZIAŁANIE RADY 2007/185/WPZiB

z dnia 19 marca 2007 r.

w sprawie wsparcia działań OPCW w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 14,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 12 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła strategię UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (zwaną dalej „strategią UE”), której rozdział III zawiera wykaz środków służących zwalczaniu takiego rozprzestrzeniania.

(2)

W strategii UE podkreślono zasadniczą rolę Konwencji o zakazie broni chemicznej (CWC) oraz Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) w tworzeniu świata wolnego od broni chemicznej. W ramach strategii UE zobowiązała się do działań na rzecz upowszechniania przystępowania do kluczowych traktatów i porozumień dotyczących rozbrojenia i nierozpowszechniania broni, w tym do CWC. Cele strategii UE są komplementarne względem celów, do których zmierza OPCW w ramach swojej odpowiedzialności za wprowadzenie w życie CWC.

(3)

W dniu 22 listopada 2004 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2004/797/WPZiB w sprawie wsparcia działań OPCW w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (1). Po wygaśnięciu wspólnego działania 2004/797/WPZiB Rada przyjęła wspólne działanie 2005/913/WPZiB z dnia 12 grudnia 2005 r. w sprawie wsparcia działań OPCW w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia (2), które wygasło po roku od daty jego przyjęcia.

(4)	Od początku wdrażania w 2005 roku wspólnych działań UE wspierających OPCW, 14 państw podpisało i ratyfikowało konwencję CWC, co podniosło całkowitą liczbę państw uczestniczących w OPCW do 181.

(5)

Dalsza tak intensywna i ukierunkowana pomoc UE na rzecz OPCW jest niezbędna w kontekście aktywnego wykonania postanowień rozdziału III strategii UE. Środki związane z upowszechnianiem CWC na skalę światową powinny być kontynuowane oraz dostosowane i skierowane do zmniejszającej się liczby państw niebędących stronami CWC. Działania te powinny być uzupełniane nowymi środkami na rzecz wsparcia określonych projektów prowadzonych przez OPCW, nakierowanych na pełną realizację postanowień CWC oraz zacieśnienie współpracy międzynarodowej w dziedzinie działalności chemicznej.

(6)	Nadzór nad właściwą realizacją wkładu UE powinien zostać powierzony Komisji,

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:

Artykuł 1

1. W celu natychmiastowego i praktycznego zastosowania niektórych elementów strategii UE Unia Europejska wspomaga działania OPCW, mając na uwadze następujące cele:

—	propagowanie ogólnoświatowego charakteru CWC,

—	wsparcie pełnego wprowadzenia CWC w życie przez państwa strony,

—	współpracę międzynarodową w dziedzinie działalności chemicznej jako środek towarzyszący wprowadzaniu CWC w życie,

—	wsparcie tworzenia ram współpracy pomiędzy przemysłem chemicznym, OPCW i organami krajowymi w kontekście dziesięciolecia OPCW.

2. Projekty OPCW odpowiadające środkom strategii UE to projekty, których celem jest:

—	wzmożone propagowanie CWC poprzez prowadzenie działań regionalnych, subregionalnych i dwustronnych, mających na celu zwiększenie liczby członków OPCW,

—

udzielanie stałego wsparcia technicznego państwom stronom, które o takie wsparcie wnioskują, w celu ustanowienia organów krajowych i zapewnienia ich skutecznego funkcjonowania poprzez udzielenie dotacji mających na celu budowanie zdolności oraz w celu uchwalenia krajowych środków wykonawczych przewidzianych w CWC,

—	wzmocnienie zdolności państw stron do reagowania oraz opracowywania programów pomocy i ochrony przeciwko broni chemicznej,

—	ustanowienie bezpłatnie dostępnej bazy danych umożliwiającej organom krajowym i przedstawicielom przemysłu łatwą identyfikację substancji chemicznych ujętych w wykazach zamieszczonych w załączniku do CWC dotyczącym związków chemicznych,

—	wzmocnienie współpracy międzynarodowej w dziedzinie działalności chemicznej w celu ułatwienia rozwoju zdolności państw stron do wdrożenia CWC w dziedzinie tej działalności,

—	wspieranie przygotowań do Forum Przemysłu i Ochrony (Industry and Protection Forum) OPCW organizowanego w ramach obchodów dziesięciolecia tej organizacji,

—	wspieranie wizyt w obiektach do niszczenia broni chemicznej lub na miejscach budowy takich obiektów w celu przyjrzenia się postępom prac oraz wysiłkom na rzecz dotrzymania przedłużonych terminów zniszczenia tej broni.

Szczegółowy opis tych projektów znajduje się w załączniku.

Artykuł 2

1. Finansowa kwota odniesienia dla realizacji siedmiu projektów wymienionych w art. 1 ust. 2 wynosi 1 700 000 EUR i zostanie sfinansowana z budżetu ogólnego Unii Europejskiej na 2007 r.

2. Wydatkami finansowanymi w ramach kwoty określonej w ust. 1 zarządza się zgodnie z procedurami i zasadami Wspólnoty Europejskiej mającymi zastosowanie do budżetu ogólnego Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem, że żadne kwoty finansowania wstępnego nie pozostają własnością Wspólnoty.

3. Komisja nadzoruje prawidłową realizację wkładu UE, o którym mowa w ust. 1. W tym celu zawiera z OPCW umowę o finansowaniu dotyczącą warunków korzystania z wkładu UE, który przyjmuje formę dotacji. Umowa o finansowaniu, która zostanie zawarta, zastrzega zapewnienie przez OPCW uwidocznienia wkładu UE odpowiednio do jego wielkości.

4. Komisja podejmuje wysiłki w celu zwarcia umowy o finansowaniu, o której mowa w ust. 3, w najkrótszym możliwym terminie po wejściu w życie niniejszego wspólnego działania. Komisja informuje Radę o wszelkich trudnościach napotkanych w związku z tym i o dacie zawarcia umowy o finansowaniu.

Artykuł 3

1. Prezydencja, wspierana przez Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela (SG/WP), odpowiada za wprowadzenie w życie niniejszego wspólnego działania. Komisja jest w pełni włączona w prowadzone działania.

2. Realizacja techniczna projektów, o których mowa w art. 1 ust. 2, zostaje powierzona Sekretariatowi Technicznemu OPCW (zwanemu dalej „Sekretariatem Technicznym”), który wykonuje swoje zadania pod zwierzchnictwem Prezydencji i pod kontrolą SG/WP. W tym celu SG/WP podejmuje niezbędne uzgodnienia z Sekretariatem Technicznym.

Artykuł 4

1. Prezydencja, wspierana przez SG/WP, składa Radzie sprawozdanie z realizacji niniejszego wspólnego działania. Komisja jest w pełni włączona w prowadzone działania i przekazuje informacje dotyczące aspektów finansowych realizacji projektów, o których mowa w art. 1 ust. 2.

2. Informacje, o których mowa w ust. 1, są oparte na regularnych sprawozdaniach składanych przez Sekretariat Techniczny.

Artykuł 5

Niniejsze wspólne działanie wchodzi w życie z dniem jego przyjęcia.

Niniejsze wspólne działanie wygasa 18 miesięcy od dnia zawarcia umowy o finansowaniu, o której mowa w art. 2 ust. 3.

Artykuł 6

Niniejsze wspólne działanie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 marca 2007 r.

W imieniu Rady

Horst SEEHOFER

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 349 z 24.11.2004, str. 63.

(2) Dz.U. L 331 z 17.12.2005, str. 34.

ZAŁĄCZNIK

Wsparcie UE dla działań OPCW w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia

1. Cel i opis

Cel ogólny: wspieranie upowszechniania Konwencji o zakazie broni chemicznej (CWC) na skalę światową, a w szczególności propagowanie ratyfikacji CWC lub przystąpienia do CWC państw niebędących stronami konwencji (państw sygnatariuszy, jak również państw niebędących sygnatariuszami) oraz wspieranie pełnego wprowadzenia CWC w życie przez państwa strony.

Opis: Pomoc UE dla Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznej (OPCW) będzie się koncentrować na następujących obszarach określonych przez państwa strony CWC jako wymagające pilnego działania:

—	propagowanie ogólnoświatowego charakteru CWC,

—	wsparcie pełnego wprowadzenia CWC w życie przez państwa strony,

—	współpraca międzynarodowa w dziedzinie działalności chemicznej jako środek towarzyszący wprowadzaniu CWC w życie,

—	wsparcie tworzenia ram współpracy pomiędzy przemysłem chemicznym, OPCW i organami krajowymi w kontekście dziesięciolecia OPCW.

Projekty opisane w pkt 2 otrzymają wsparcie UE. Finansowanie z UE pokryje jedynie wydatki konkretnie związane z realizacją tych projektów. Ponadto zamówienia publiczne na wszelkie towary, prace lub usługi udzielane będą przez OPCW.

2. Opis projektów

2.1. Projekt 1: Ogólnoświatowy charakter CWC

Cel projektu

Osiągnięcie ogólnoświatowego przystąpienia do CWC przez aktywne propagowanie ratyfikacji lub przystąpienia do CWC przez państwa niebędące stronami konwencji (państwa sygnatariuszy, jak również państwa niebędące sygnatariuszami) oraz wspieranie pełnego i skutecznego wprowadzenia CWC w życie przez państwa strony.

Wyniki projektu/działania

—	Zwiększenie liczebności członków CWC poprzez zachęcanie i wspieranie pozostałych 14 państw niebędących stronami CWC (1) do jak najszybszego przystąpienia do niej,

—	ściślejsza współpraca regionalna (obejmująca odpowiednie organizacje regionalne i subregionalne w celu propagowania ogólnoświatowego charakteru CWC oraz jej skutecznego wprowadzania w życie na szczeblu krajowym),

—

propagowanie znajomości CWC, jej postanowień oraz korzyści z niej płynących dla państw stron poprzez programy regionalne, subregionalne i dwustronne oraz uczestnictwo państw niebędących stronami w organizowanych przez OPCW wydarzeniach, takich jak kursy, warsztaty i seminaria dotyczące wprowadzania CWC w życie.

Opis projektu

Warsztaty regionalne poświęcone CWC dla basenu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu:

Warsztat na temat CWC dla niebędących stronami państw basenu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu (miejsce do ustalenia, 2–3 dni, druga połowa roku 2007). Warsztat ten będzie kontynuacją podobnych imprez, które odbyły się na Malcie (2004), na Cyprze (2005), we Włoszech (2006) i w Afryce Północnej (2007). Jego celem jest propagowanie znajomości CWC i tego, w jaki sposób przyczynia się ona do stabilizacji w regionie oraz międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa. Uczestnicy z państw regionu niebędących stronami będą sponsorowani. Sekretariat Techniczny OPCW (zwany dalej „Sekretariatem Technicznym”) może również sponsorować przedstawicieli z państw stron oraz organizacji regionalnych i subregionalnych (takich jak Liga Państw Arabskich) występujących w roli fachowców. Jeden lub dwaj zaproszeni mówcy pochodzący z UE zostaną poproszeni o przekazanie uczestnikom najważniejszych informacji na temat inicjatyw UE w zakresie nierozprzestrzeniana i rozbrojenia związanego z bronią masowego rażenia (BMR), aspektów bezpieczeństwa politycznego w ramach partnerstwa eurośródziemnomorskiego i środków kontroli wywozu wprowadzonych przez UE.

Całkowity szacunkowy koszt: 56 478 EUR

Wizyty/programy dwustronne

Sekretariat Techniczny, w koordynacji z Prezydencją UE, zintensyfikuje podejścia i programy dwustronne skierowane na konkretne państwa niebędące stronami. Zespół dokonujący wizytacji w odpowiednich przypadkach obejmie przedstawicieli UE.

(i)	2–3 wizyty dwustronne w państwach niebędących stronami w Afryce. Każda wizyta będzie trwała 2–3 dni. Weźmie w niej udział maksymalnie 3–5 osób z Sekretariatu Technicznego. Tylko najistotniejszym działom Sekretariatu Technicznego umożliwi się wysłanie fachowców.

(ii)	2–3 wizyty dwustronne w państwach niebędących stronami na Bliskim Wschodzie. Każda wizyta będzie trwała 2–3 dni. Weźmie w niej udział maksymalnie 3–4 osoby z Sekretariatu Technicznego. Tylko najistotniejszym działom umożliwi się wysłanie fachowców.

(iii)

2–3 wizyty dwustronne w państwach niebędących stronami w Ameryce Łacińskiej i na Karaibach. Weźmie w nich udział maksymalnie 3–4 osoby z Sekretariatu Technicznego. Tylko najistotniejszym działom umożliwi się wysłanie fachowców.

(iv)	1–2 wizyty dwustronne w Azji. Weźmie w nich udział maksymalnie 3–4 osoby z Sekretariatu Technicznego Tylko najistotniejszym działom umożliwi się wysłanie fachowców.

Całkowity szacunkowy koszt: 88 435 EUR

Imprezy dwustronne dla tych państw mogłyby objąć krajowe warsztaty lub seminaria mające na celu propagowanie znajomości CWC i promowanie jej ratyfikacji lub przystąpienia do niej. Należy zauważyć, że ostateczna decyzja o zaangażowaniu się w takie działania dwustronne zależy od postępów i poziomu przygotowania wcześniej wspomnianych państw.

Całkowity szacunkowy koszt projektu 1: 144 913 EUR

2.2. Projekt 2: Wprowadzenie CWC w życie na szczeblu krajowym

2.2.1. Ustanowienie organów krajowych i ich skuteczne funkcjonowanie, uchwalenie krajowych środków wykonawczych oraz przyjęcie wszelkich środków administracyjnych wymaganych zgodnie ze zobowiązaniami wynikającymi z art. VII CWC i przedstawienie rzetelnych deklaracji zgodnie z art. VI

Opis projektu

Projekt wspomoże bieżące wysiłki na rzecz poprawy funkcjonowania organów krajowych oraz na rzecz przyjęcia odpowiednich środków wykonawczych poprzez pomoc we wszystkich kwestiach związanych z CWC – ze szczególnym uwzględnieniem aspektów prawnych i technicznych w odpowiedzi na potrzeby państw stron wnioskujących o taką pomoc – tak by poprzez wizyty dwustronne lub inne odpowiednie środki pomóc im w wypełnianiu zobowiązań wynikających z art. VII CWC. Pomoc taką zapewnią eksperci lub fachowcy spośród personelu OPCW, w razie potrzeby wraz z ekspertami UE. Każda wizyta będzie trwać około 5 dni roboczych. Zazwyczaj w każdej wizycie będzie uczestniczyło 3 ekspertów. Czas trwania poszczególnych wizyt oraz liczba osób podróżujących w poszczególnych zespołach będą ustalane osobno w każdym przypadku, tak aby na zapotrzebowanie na pomoc odpowiedzieć w sposób jak najbardziej racjonalny pod względem kosztów. W innych przypadkach zapewni się pomoc poprzez finansowanie wizyt ekspertów z państw stron wnioskujących o taką pomoc w Sekretariacie Technicznym w celu przeprowadzenia konsultacji i bezpośredniego udziału w pracach właściwych urzędników Sekretariatu Technicznego. Czas trwania każdej wizyty będzie wynosił około 5 dni roboczych i zwykle w uczestniczyć w niej będzie 3 ekspertów krajowych.

Ponadto UE sfinansuje poszerzony program wizyt w Afryce w celu pomocy afrykańskim państwom stronom w realizacji ich zobowiązań wynikających z art. VII CWC.

Całkowity szacunkowy koszt: 225 498 EUR

2.2.2. Przyznawanie dotacji finansowych dla organów krajowych na rzecz rozwoju ich potencjału do podejmowania koniecznych na szczeblu krajowym działań do wprowadzania w życie CWC

Opis projektu

Dotacje finansowe służące finansowaniu działań wdrożeniowych w około 10 wybranych organach krajowych, przy czym kwota dla każdego wybranego organu krajowego nie przekracza 10 000 EUR.

Konkretne dziedziny, co do których państwa strony mogą w niedalekiej przyszłości zgłosić zapotrzebowanie na pomoc, obejmują środki na:

—	tłumaczenie CWC na język używany w danym państwie, o ile jest on różny od któregokolwiek z języków konwencji, i jej publikację, publikację i rozpowszechnianie ustanowionych przepisów ustanawiających stworzenie biura dla odpowiedniego organu krajowego,

—	honoraria za konsultacje dla ekspertów prawnych opracowujących krajowe przepisy wykonawcze,

—

krajowe programy podnoszenia świadomości wśród personelu właściwych agencji rządowych oraz przedsiębiorstw w zakresie wdrażania różnych postanowień CWC. Mogą one obejmować seminaria mające na celu propagowanie znajomości tych kwestii dla decydentów z resortów takich jak ministerstwa spraw zagranicznych, sprawiedliwości, obrony, spraw wewnętrznych, przemysłu i handlu, organów celnych i związków branżowych,

—	sesje szkoleniowe dla właściwych zainteresowanych stron dotyczące tego, w jaki sposób zidentyfikować urządzenia podlegające deklaracji, substancje chemiczne objęte CWC, przywóz i wywóz istotny dla CWC oraz w jaki sposób składać o nich sprawozdania.

Powyższe dotacje nie będą przeznaczone na żadne dofinansowanie wynagrodzeń pracowniczych.

Mechanizm kwalifikacyjny

Do wyboru organów krajowych i proponowanych konsultantów zostanie stworzony mechanizm kwalifikacyjny, w który zaangażowani będą przedstawiciele Prezydencji UE, biura osobistego przedstawiciela Wysokiego Przedstawiciela ds. Nierozprzestrzeniania Broni Masowego Rażenia, służb Komisji oraz Sekretariatu Technicznego.

Kryteria selekcji

Organy krajowe przewidziane jako odbiorcy dotacji zostaną wybrane według starannie określonych kryteriów, w tym kryterium wykazania zdolności do poczynienia ilościowo wymiernego postępu we wdrażaniu CWC zgodnego z planem działań dla danego kraju, który to plan opracowany był podczas wizyt dwustronnych organizowanych w ramach niesienia pomocy.

W ramach mechanizmu kwalifikacyjnego będą analizowane wnioski o dotacje składane przez organy krajowe pod względem ich kwalifikowalności (w szczególności w odniesieniu do zwiększenia krajowych zdolności wdrażania, przejrzystości, wykonalności i opłacalności) przed przekazaniem zalecenia właściwym organom Rady. Dotacje powinny przyczynić się do tego, aby w kolejnych latach wybrane organy krajowe stały się samodzielnymi podmiotami.

W celu otrzymania takich dotacji organy krajowe korzystające z pomocy muszą dostarczyć OPCW informacji o ilościowo wymiernych celach do osiągnięcia oraz podać konkretne terminy ich realizacji z pomocą dotacji. W ramach umowy krajowy organ korzystający z pomocy będzie zobowiązany do składania Sekretariatowi Technicznemu regularnych sprawozdań ze swojej działalności. Wypłata dotacji będzie dokonywana w ratach, z których każda kolejna rata będzie uruchamiana po zweryfikowaniu osiągniętych postępów. Sekretariat Techniczny przekaże UE szczegółowe informacje o postępach osiąganych przez korzystające z pomocy państwa strony wraz ze sprawozdaniem finansowym na temat wykorzystania środków finansowych przez każde z tych państw.

Całkowity szacunkowy koszt: 100 000 EUR

2.2.3. Udział organów krajowych oraz organów celnych w jednym lub kilku spotkaniach technicznych organizowanych w Hadze lub w innych miejscach i poświęconych postanowieniom CWC w zakresie transferu

Opis projektu

Napotykane przez państwa strony trudności w gromadzeniu wiarygodnych danych dotyczących przywozu i wywozu substancji chemicznych objętych CWC oraz sporządzania dokładnych deklaracji przekazywanych OPCW i trudności w nadzorowaniu handlu substancjami chemicznymi objętymi CWC z powodu ograniczonego potencjału krajowego mają wpływ na skuteczność systemu oceny OPCW oraz osiągnięcie celów tej organizacji związanych z nierozprzestrzenianiem broni.

Sekretariat Techniczny stara się zająć określonymi powyżej wyzwaniami poprzez skupienie się na:

—	propagowaniu wśród zainteresowanych stron w organach krajowych, zwłaszcza organach celnych, znajomości wymogów prawnych CWC w celu dalszego zbliżania się do realizacji celów CWC związanych z nierozprzestrzenianiem broni,

—	zapewnianiu informacji technicznych organom celnym poprzez spotkania poświęcone lepszemu zarządzaniu procedurami przywozu i wywozu w celu uregulowania handlu substancjami chemicznymi objętymi CWC,

—	identyfikacji odpowiednich substancji chemicznych w celu skutecznego nadzoru nad handlem substancjami chemicznymi objętymi CWC oraz wymianie na szczeblu krajowym i regionalnym doświadczeń z wprowadzania w życie postanowień konwencji dotyczących przekazywania,

—	upowszechnianiu informacji o inicjatywach UE i działaniach pomocowych na rzecz nadzoru nad substancjami chemicznymi objętymi CWC,

—	zrozumieniu praktycznych trudności i wyzwań napotykanych przez organy celne w różnych regionach i subregionach podczas nadzoru nad handlem substancjami chemicznymi objętymi CWC,

—	ułatwianiu lepszego zrozumienia i pełniejszej współpracy między zainteresowanymi stronami spośród organów krajowych na rzecz nadzoru przywozu i wywozu substancji chemicznych objętych CWC i przekazywania danych na temat ich przywozu i wywozu,

—	poszukiwaniu synergii pomiędzy różnymi systemami międzynarodowymi, których nadzorowania wymaga się od organów celnych oraz stworzeniu forum dla konsultacji i współpracy w obrębie subregionów, by skutecznie wprowadzać w życie wymogi CWC.

Sekretariat Techniczny zorganizuje trzy spotkania subregionalne dla Azji Południowo-Wschodniej, Południowoafrykańskiej Wspólnoty Rozwoju oraz dla państw stron z Europy Wschodniej. Dzięki tym spotkaniom Sekretariat Techniczny postara się podkreślać potrzebę wprowadzenia przez wszystkie państwa strony środków pomagających osiągnąć cele CWC związane z nierozprzestrzenianiem broni. Ponadto podczas corocznego spotkania regionalnego organów krajowych w GRULAC zostanie położony nacisk na potrzebę skutecznej interakcji pomiędzy organami krajowymi a organami celnymi.

Liczba państw stron uczestniczących w spotkaniach subregionalnych wynosi od siedmiu do dziesięciu. Zaprasza się do udziału dwóch przedstawicieli organów krajowych oraz organów celnych z każdego państwa strony. Udział w takich spotkaniach fachowców o odpowiedniej specjalizacji również jest sponsorowany przez OPCW.

Całkowity szacunkowy koszt: 183 466 EUR

2.2.4. Wsparcie w celu propagowania wśród parlamentarzystów znajomości stawianych przez CWC państwom stronom wymogów dotyczących przyjęcia wszechstronnych krajowych aktów wykonawczych

Cel projektu

Promowanie przyjęcia krajowych aktów wykonawczych w państwach stronach.

Opis projektu

Sekretariat Techniczny będzie się starał wspierać parlamenty w różnych regionach geograficznych reprezentowanych w OPCW w celu propagowania wśród członków znajomości znaczenia przyjęcia krajowych aktów wprowadzających CWC w życie.

W tym celu Sekretariat Techniczny będzie się starał organizować na szczeblu regionalnym dwa spotkania przeznaczone dla parlamentarzystów w Azji i Ameryce Łacińskiej.

Ponadto podczas posiedzeń Unii Międzyparlamentarnej nadal prowadzone będą wysiłki mające na celu propagowanie znajomości tych kwestii.

Podstawą tego wniosku jest określona liczba projektów krajowych aktów wykonawczych, których rozważenie przez parlamenty krajowe spodziewane jest w latach 2007–2008. Tylko jedna trzecia członków OPCW posiada wszechstronne krajowe akty wykonawcze.

Całkowity szacunkowy koszt: 167 769 EUR

Całkowity szacunkowy koszt projektu 2: 676 733 EUR

2.3. Projekt 3: Współpraca międzynarodowa w dziedzinie działalności chemicznej

Kurs rozwijający umiejętności analityczne

Cel projektu

Ułatwianie rozwoju zdolności państw stron do wprowadzania w życie CWC w dziedzinie działalności chemicznej zgodnie z postanowieniami art. XI CWC.

Niniejszy projekt zasadniczo koncentruje się na budowaniu potencjału poprzez udzielanie wsparcia na rzecz laboratoriów analitycznych poprzez szkolenia z zakresu pobierania próbek i analizy substancji chemicznych istotnych z punktu widzenia CWC.

Wyniki projektu/działania

—	Wspomaganie wykwalifikowanych chemików analityków z państw stron w nabywaniu dodatkowego doświadczenia i wiedzy praktycznej, by ułatwić analizę substancji chemicznych związanych z wprowadzaniem CWC w życie na szczeblu krajowym,

—	umożliwienie laboratoriom w tych państwach docelowych podwyższenia poziomu swoich możliwości technicznych.

Opis projektu

W 2007 r. zostaną zorganizowane trzy jednostki dydaktyczne kursu rozwijającego umiejętności analityczne dla 20 uczestników. Celem kursu będzie pomoc wykwalifikowanym chemikom analitykom z państw stron, które zaliczane są do krajów rozwijających się lub których gospodarka znajduje się w fazie transformacji, w nabywaniu dodatkowego doświadczenia i wiedzy praktycznej; ułatwienie analiz substancji chemicznych, których dotyczy krajowe wdrażanie CWC; zwiększenie krajowego potencjału w państwach członkowskich poprzez oferowanie szkoleń z zakresu chemii analitycznej dla pracowników przemysłu, instytucji akademickich i laboratoriów rządowych; ułatwienie przyjęcia dobrych praktyk laboratoryjnych; oraz zwiększenie liczby wykwalifikowanej kadry, z której zasobów organy krajowe i Sekretariat Techniczny mogą korzystać w przyszłości. Kurs obejmie zarówno szkolenie teoretyczne, jak i praktyczne z dziedzin dotyczących legalizacji systemu, eliminowania problemów, przygotowania próbek i analizy. Każdy kurs będzie trwał 2 tygodnie.

Całkowity szacunkowy koszt projektu 3: 360 000 EUR

2.4. Projekt 4: Pomoc i ochrona przed bronią chemiczną

Cel projektu

OPCW zobowiązała się do przeciwdziałania zagrożeniom dla pokoju i bezpieczeństwa. Zagrożenia te wymagają szybkiej i skoordynowanej reakcji na szczeblu krajowym, regionalnym i międzynarodowym. Szczególną rolę w tym zakresie odgrywa art. X CWC mówiący o pomocy i ochronie. Od OPCW wymaga się osiągnięcia i utrzymania stanu gotowości, by móc zagwarantować szybką, adekwatną i skuteczną reakcję. Z tego powodu OPCW musi wspomagać państwa strony w opracowywaniu lub ulepszaniu krajowych i regionalnych systemów reagowania na broń chemiczną oraz budować skuteczny mechanizm mobilizacji pomocy międzynarodowej w przypadku zastosowania broni chemicznej dla każdego zwracającego się o taką pomoc państwa strony.

Wyniki projektu

—	Zwiększenie zdolności Sekretariatu Technicznego do mobilizacji i koordynacji pomocy międzynarodowej,

—	tworzenie/rozwój lub poprawa krajowych zdolności reagowania i programów ochrony w państwach stronach,

—	ustanowienie skutecznie działających regionalnych sieci ochrony,

—	zapewnienie i rozpowszechnianie informacji w dziedzinie ochrony przed bronią chemiczną.

2.4.1. Wizyty techniczne w państwach stronach w celu przeprowadzenia inspekcji ofert pomocy

Opis projektu

W roku 2007 Sekretariat Techniczny przeprowadzi w państwach stronach do sześciu wizyt mających na celu inspekcję ofert pomocy zgodnie z art. X ust. 7 CWC. Zespół Sekretariatu Technicznego będzie złożony z najwyżej 2 ekspertów.

71 państw stron zobowiązało się do udzielania pomocy za pośrednictwem OPCW i, w tym celu, 42 państwa strony dobrowolnie zgłosiły chęć pomocy OPCW pod tym względem. Te dobrowolne zobowiązania do pomocy obejmują różne typy osobistego sprzętu ochronnego, wykrywacze oraz sprzęt i jednostki do odkażania, sprzęt do pomocy humanitarnej, opracowania w formie pisemnej i porady ekspertów.

Wizyty te pomogą ocenić oferty złożone przez odwiedzane państwa członkowskie OPCW pod względem ważności i weryfikacji stanu sprzętu (jego okresu przydatności, opakowań, dostępności, gotowości dostaw itd.). Jeżeli okres przydatności sprzętu kończy się lub istnieje zamiar zmiany oferty, taka wizyta służy ustanowieniu nowych warunków i uzyskaniu szczegółowych informacji o ofercie. Informacje te wprowadza się do bazy danych pomocy i ochrony OPCW.

Całkowity szacunkowy koszt: 45 230 EUR

2.4.2. Rozwój krajowego potencjału północnoafrykańskich państw stron skierowanego przeciwko broni chemicznej

Opis projektu

W obecnej sytuacji związanej z bezpieczeństwem państwa strony uświadamiają sobie coraz bardziej, że ich obecne krajowe plany reagowania nie uwzględniają możliwego zastosowania BMR. Skutkiem tego OPCW otrzymuje od państw stron dużą liczbę wniosków związanych z rozwojem potencjału ochronnego przeciw broni chemicznej na wypadek ewentualnego ataku terrorystycznego z użyciem broni chemicznej.

Sekretariat Techniczny uznał za bardzo istotny region Afryki, gdzie niemal zupełnie brak potencjału ochronnego przeciw broni chemicznej oraz gdzie, w jego przekonaniu, potrzeby są największe, i zadecydował o zapewnieniu temu regionowi szybkiej pomocy.

W celu zachowania bezpieczeństwa w regionie Algieria, Libia, Maroko i Tunezja zwróciły się niedawno do OPCW o pomoc zgodnie z art. X ust. 5 CWC, który uprawnia państwa strony do zwracania się do Sekretariatu Technicznego o poradę ekspertów i otrzymania takiej porady w celu poprawy i rozwoju potencjału ochrony przed bronią chemiczną.

Sekretariat Techniczny zaplanował działania mające na celu szkolenie służb niosących pierwszą pomoc w terenie oraz rozwój ich systemu reagowania na alarmy związane z bojowymi środkami chemicznymi. Działalność w Afryce Północnej rozpocznie się spotkaniem wstępnym poświęconym planowaniu, po którym nastąpią kursy ochrony na poziomie podstawowym, zaawansowanym i dla specjalistów. Projekt zakończy się manewrami na szczeblu subregionalnym oraz końcowym spotkaniem oceniającym.

Całkowity szacunkowy koszt: 200 900 EUR

Całkowity szacunkowy koszt projektu 4: 246 130 EUR

2.5. Projekt 5: Wsparcie pełnego wprowadzenia CWC w życie przez poszczególne państwa strony poprzez aktualizację służącej weryfikacji bazy danych substancji chemicznych objętych CWC

2.5.1. Aktualizacja bazy danych obejmującej substancje chemiczne objęte CWC, służącej do celów weryfikacji

Cel projektu

Ułatwienie działania organów krajowych i przemysłu dzięki ustanowieniu bezpłatnie dostępnej bazy danych, która umożliwi łatwą identyfikację substancji chemicznych objętych CWC i pomoże w coraz lepszej identyfikacji urządzeń podlegających deklaracji, a także zmniejszy rozbieżności w deklarowaniu przywozu i wywozu tych substancji chemicznych przez państwa strony.

Wyniki projektu

—	Opracowanie bazy danych obejmującej wszystkie substancje chemiczne objęte CWC,

—	identyfikacja tych substancji chemicznych za pomocą numeru rejestracyjnego Chemical Abstracts Service (CAS), o ile nadano im taki numer, kodu Zharmonizowanego Systemu (HS) wykorzystywanego przez urzędników celnych oraz wzorów chemicznych i strukturalnych,

—	bezpłatne udostępnienie tej bazy danych w sieci.

Całkowity szacunkowy koszt projektu 5: 80 180 EUR

2.6. Projekt 6: Forum Przemysłu i Ochrony (Industry and Protection Forum) OPCW

Cel projektu

Przygotowanie i przeprowadzenie Forum Przemysłu i Ochrony OPCW w ramach obchodów dziesięciolecia OPCW w dniach 2–3 listopada 2007 r., bezpośrednio przed 12. sesją Konferencji Państw Stron i spotkaniem organów krajowych.

Forum ma objąć dwa dni sesji plenarnych oraz odbywających się w tym samym czasie warsztatów branżowych i dotyczących ochrony oraz sesji szkoleniowych z udziałem Sekretariatu Technicznego, przedstawicieli przemysłu chemicznego, organów krajowych i właściwych agencji krajowych; towarzyszyć mu będzie wystawa sprzętu służącego do inspekcji zgodnie z CWC oraz sprzętu do ochrony przed skutkami broni masowego rażenia.

Cel projektu

Ogólnym celem forum jest wspieranie wprowadzania CWC w życie w poszczególnych państwach poprzez osiąganie synergii i wzmacnianie ram współpracy pomiędzy przemysłem chemicznym, OPCW i organami krajowymi. Przez zaproszenie do udziału przedstawicieli przemysłu chemicznego państw sygnatariuszy, forum ma również na celu propagowanie ogólnoświatowego charakteru CWC.

Wyniki projektu

—	Zwiększenie wsparcia dla przemysłu chemicznego w zakresie wprowadzania CWC w życie na szczeblu krajowym oraz osiągania synergii pomiędzy przemysłem chemicznym, OPCW i organami krajowymi,

—	propagowanie w branży chemicznej wiedzy o zagrożeniach i wyzwaniach związanych z rozprzestrzenianiem broni,

—	zwiększenie potencjału państw stron w zakresie ochrony przed BMR (np. wykrywania, medycznych środków zapobiegawczych i sprzętu do reagowania),

—	zwiększenie potencjału państw stron i przemysłu chemicznego w zakresie technik i procedur weryfikacji określonych w CWC,

—	wspieranie krajów rozwijających się w udziale w wymianie doświadczeń i wiedzy praktycznej związanych z weryfikacją w przemyśle oraz udostępnianie ostatnich osiągnięć w zakresie weryfikacji wymaganej przez CWC i ochrony przed BMR.

Partnerzy biorący udział w projekcie, obserwatorzy/zainteresowane strony oraz uczestnicy i beneficjenci

Przemysł chemiczny, w tym związki branżowe (CEFIC, Międzynarodowa Rada Stowarzyszeń Chemicznych – ICCA) i przedsiębiorstwa z państw członkowskich i państw sygnatariuszy, organy krajowe z państw członkowskich OPCW, agencje rządowe zajmujące się monitorowaniem lub nadzorem działalności w zakresie wdrażania na szczeblu krajowym i kontroli toksycznych substancji chemicznych, agencje rządowe zajmujące się udzielaniem pomocy w przypadku użycia broni chemicznej lub ataków terrorystycznych z wykorzystaniem toksycznych substancji chemicznych, organizacje i agencje międzynarodowe i krajowe, a także producenci sprzętu do ochrony przez skutkami BMR.

Całkowity szacunkowy koszt projektu 6: 140 000 EUR

2.7. Projekt 7: Udzielanie wsparcia finansowego grupom OPCW wizytującym obiekty do niszczenia broni chemicznej

Cel projektu

Udzielanie wsparcia finansowego przedstawicielom Rady Wykonawczej OPCW, zgodnie z opisem w decyzji Rady Wykonawczej i Konferencji Państw Stron (EC-M-26/DEC.5), umożliwiającego wizytacje obiektów do niszczenia broni chemicznej lub miejsc budowy takich obiektów w celu przyjrzenia się postępom prac oraz wysiłkom na rzecz ich zakończenia przed upływem przedłużonego terminu.

Wyniki projektu

Wprowadzenie w życie decyzji Rady Wykonawczej i Konferencji Państw Stron (EC-M-26/DEC.5) poprzez ułatwienie uczestnictwa w grupach wizytujących przedstawicielom wszystkich grup regionalnych, którzy mogliby nie być w stanie uczestniczyć w wizytacjach ze względu na ograniczenia finansowe.

Opis projektu

Dnia 8 grudnia 2006 r. Rada Wykonawcza OPCW przyjęła decyzję EC-M-26/DEC.5 „Wizytacje przeprowadzane przez przedstawicieli Rady Wykonawczej” (Visits by Representatives of the Executive Council), zalecającą Konferencji Państw Stron podjęcie decyzji o wydaniu zgody na wizytowanie przez przedstawicieli Rady Wykonawczej obiektów do niszczenia broni chemicznej w Stanach Zjednoczonych Ameryki i w Federacji Rosyjskiej.

Decyzją C-11/DEC.20 z dnia 8 grudnia 2006 r.„Wizytacje przeprowadzane przez przedstawicieli Rady Wykonawczej” (Visits by Representatives of the Executive Council) Konferencja Państw Stron zgodziła się, że wizytacje takie należy przeprowadzać i ustanowiła dla nich rozwiązania praktyczne.

Celem wizytacji będzie zaoferowanie członkom Rady Wykonawczej możliwości oceny postępów i wysiłków na rzecz dotrzymania przedłużonych terminów oraz wszelkich środków podejmowanych przez wizytowane państwo stronę, co umożliwiłoby rozwiązanie możliwych problemów lub opóźnień w realizacji programu niszczenia broni.

Zgodnie z decyzją C-11/DEC.20 grupy wizytujące powinny składać się z: przewodniczącego Rady Wykonawczej (lub jego zastępcy), przedstawiciela każdej z pozostałych grup regionalnych, jednego przedstawiciela z innych państw stron przyjmujących takie wizytacje, dyrektora generalnego Sekretariatu Technicznego (lub jego przedstawiciela) oraz, o ile to konieczne, tłumacza z Sekretariatu Technicznego.

Decyzja ta zastrzega, że Sekretariat Techniczny ma pokrywać koszty własnego personelu oraz przewodniczącego Rady Wykonawczej (lub jego zastępcy) oraz że pozostali uczestnicy mają pokrywać koszty we własnym zakresie.

Celem tego projektu jest zapewnienie finansowania udziału czterech przedstawicieli regionalnych, o ile zwrócą się o takie finansowanie.

Mechanizm kwalifikacyjny ustanowiony dla projektu określonego w pkt 2.2.2 będzie stosowany do wyboru beneficjentów, którzy otrzymają finansowanie w ramach tego projektu. Sekretariat Techniczny jak najszybciej poinformuje Prezydencję UE o wszystkich zainteresowanych kandydatach i zostanie zwołane spotkanie kwalifikacyjne. Wymagana będzie zgoda państw członkowskich UE przed końcowym etapem selekcji uczestników, którzy mieliby być beneficjantami wsparcia wizytacji przez UE. Kryteria selekcji będą obejmować status krajów najsłabiej rozwiniętych, spełnienie przez państwa składające wniosek ich zobowiązań w ramach OPCW oraz poszanowanie wszystkich właściwych zobowiązań międzynarodowych dotyczących rozbrojenia i nierozprzestrzeniania broni.

UE w późniejszym terminie rozważy stworzenie funduszu powierniczego przeznaczonego na ten cel.

Całkowity szacunkowy koszt projektu 7: 21 696 EUR

3. Czas obowiązywania

Całkowity szacowany czas realizacji niniejszego wspólnego działania wynosi 18 miesięcy.

4. Beneficjenci

Beneficjentami działań związanych z upowszechnianiem na skalę światową są państwa nie będące stronami CWC (zarówno państwa sygnatariusze, jak i państwa nie będące sygnatariuszami). Beneficjentami działań związanych z wdrożeniem są państwa nie będące członkami UE, będące stroną CWC. Projekt będzie miał na celu poprawę ścisłego wprowadzania w życie CWC i ścisłej zgodności z nią, przez państwa strony. Wybór beneficjentów zostanie określony przez OPCW we współpracy z Prezydencją UE.

5. Podmiot wdrażający

Wdrożenie siedmiu powyższych projektów zostanie powierzone OPCW.

Wdrożenia tych siedmiu projektów dokonują pracownicy OPCW z pomocą państw stron OPCW i ich instytucji, wybranych ekspertów lub wykonawców, jak wyżej. W przypadku wykonawców zamówienia na jakiekolwiek towary, prace lub usługi w kontekście niniejszego wspólnego działania będą udzielane przez OPCW zgodnie z obowiązującymi zasadami i procedurami OPCW określonymi w porozumieniu Wspólnoty Europejskiej z organizacją międzynarodową dotyczącym udziału Wspólnoty.

Właściwe instytucje i organy UE ocenią zgodnie z niniejszym wspólnym działaniem wyniki każdego z siedmiu projektów finansowanych na mocy niniejszego wspólnego działania. OPCW przedstawi Prezydencji UE, za pośrednictwem SG/WP, oraz Komisji szczegółowe sprawozdania z ich realizacji.

6. Uczestniczące strony trzecie

Projekty te zostaną w 100 % sfinansowane w ramach niniejszego wspólnego działania. Ekspertów państw stron OPCW można uznać za uczestniczące strony trzecie. Będą oni pracować zgodnie ze standardowymi zasadami działania obowiązującymi ekspertów OPCW.

7. Szacowane wymagane środki

Wkład UE pokryje 100 % kosztów wdrożenia siedmiu projektów opisanych w niniejszym załączniku. Szacowane koszty są następujące:

Projekt 1	144 913 EUR
Projekt 2	676 733 EUR
Projekt 3	360 000 EUR
Projekt 4	246 130 EUR
Projekt 5	80 180 EUR
Projekt 6	140 000 EUR
Projekt 7	21 696 EUR

KOSZT CAŁKOWITY W ZAOKRĄGLENIU (z uwzględnieniem rezerwy): 1 670 000 EUR

Ponadto uwzględniono rezerwę interwencyjną w wysokości około 3 % kwalifikowalnych kosztów (50 000 EUR).

KOSZT CAŁKOWITY (z uwzględnieniem rezerwy): 1 700 000 EUR

8. Finansowa kwota odniesienia na pokrycie całkowitego kosztu projektów

Całkowity koszt projektów wynosi 1 700 000 EUR.

(1) Państwa niebędące stronami są rozmieszczone według regionów w następujący sposób: Afryka (Angola, Kongo (Brazzaville), Gwinea Bissau i Somalia), Bliski Wschód (Egipt, Irak, Izrael, Liban i Syria), Ameryka Łacińska i Karaiby (Bahamy, Barbados i Republika Dominikańska), Azja (Związek Myanmar i Korea Północna).

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 85

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 50 27 marca 2007

Spis treści		I Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		ROZPORZĄDZENIA
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 322/2007 z dnia 26 marca 2007 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	1
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 323/2007 z dnia 26 marca 2007 r. zmieniające załącznik V do rozporządzenia (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego trwałych zanieczyszczeń organicznych i zmieniającego dyrektywę 79/117/EWG ( 1 )	3
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 324/2007 z dnia 23 marca 2007 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów w Nomenklaturze Scalonej	5

	III Akty przyjęte na mocy Traktatu UE
	AKTY PRZYJĘTE NA MOCY TYTUŁU V TRAKTATU UE
*	Wspólne działanie Rady 2007/185/WPZiB z dnia 19 marca 2007 r. w sprawie wsparcia działań OPCW w ramach wprowadzania w życie strategii UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia	10

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	IL	174,6
	MA	96,8
	TN	143,7
	TR	116,3
	ZZ	132,9
0707 00 05	JO	171,8
	TR	120,6
	ZZ	146,2
0709 90 70	MA	61,0
	TR	79,9
	ZZ	70,5
0805 10 20	CU	47,3
	EG	42,8
	IL	70,3
	MA	47,5
	TN	52,4
	TR	59,9
	ZZ	53,4
0805 50 10	IL	60,3
	TR	41,9
	ZZ	51,1
0808 10 80	AR	78,2
	BR	78,0
	CL	81,4
	CN	74,3
	US	104,5
	UY	68,7
	ZA	86,2
	ZZ	81,6
0808 20 50	AR	75,2
	CL	73,8
	CN	73,6
	ZA	72,9
	ZZ	73,9

	II Akty przyjęte na mocy Traktatów WE/Euratom, których publikacja nie jest obowiązkowa
	DECYZJE
	Komisja
	2007/184/WE
*	Decyzja Komisji z dnia 23 marca 2007 r. dotycząca publikacji odniesienia do normy EN 71-1:2005 Bezpieczeństwo zabawek – część 1: właściwości mechaniczne i fizyczne w zakresie wymogów technicznych dla zabawek półkulistych zgodnie z dyrektywą Rady 88/378/EWG w sprawie bezpieczeństwa zabawek (notyfikowana jako dokument nr C(2007) 1256) ( 1 )	7