10.3.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

10.3.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/3

(1)

Artykuł 31 ust. 10 tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 stanowi, że w przypadku refundacji zróżnicowanych refundacje wypłaca się pod warunkiem przedstawienia dowodu potwierdzającego, że produkty dotarły do miejsca przeznaczenia wskazanego w pozwoleniu lub innego miejsca przeznaczenia, dla którego refundacja została ustalona. Wyjątki od tej zasady są możliwe zgodnie z procedurą określoną w art. 42 tego rozporządzenia, zakładając, że są określone warunki, które oferują równoważne gwarancje.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 351/2004 z dnia 26 lutego 2004 r. ustalające refundacje wywozowe w odniesieniu do mleka i przetworów mlecznych (2) wprowadziło refundacje zróżnicowane w zależności od miejsca przeznaczenia dla wszystkich przetworów mlecznych, począwszy od dnia 27 lutego 2004 r.

(3)

Artykuł 16 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (3) wskazuje, które dokumenty mogą służyć jako dowód zakończenia formalności celnych w państwach trzecich, w przypadku gdy wysokość stawki refundacji jest zróżnicowana w zależności od miejsca przeznaczenia. Na podstawie tego artykułu Komisja może postanowić w niektórych szczególnych przypadkach, że dowód przywozu, o którym mowa w wymienionym artykule, może być przedstawiony w postaci szczególnego dokumentu lub w jakikolwiek inny sposób.

(4)

Ze względu na to, że poddanie wypłaty refundacji wymogom art. 16 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 wiąże się z istotną zmianą w procedurach administracyjnych zarówno organów krajowych, jak i eksporterów, pociąga to za sobą administracyjne konsekwencje i stanowi znaczące obciążenie finansowe. Uzyskanie dowodu, o którym mowa w art. 16 wymienionego rozporządzenia, może wiązać się z poważnymi trudnościami administracyjnymi w niektórych państwach. Ponadto szczególne warunki wywozu przetworów mlecznych mogą nawet uczynić trudniejszym i uciążliwym otrzymanie takich dowodów.

(5)

Aby zmniejszyć niektóre z administracyjnych i finansowych ograniczeń nakładanych na eksporterów oraz aby umożliwić organom i eksporterom przyjęcie nowych ustaleń dotyczących przedmiotowych produktów, a także wprowadzić procedury gwarantujące sprawne dokonywanie formalności, rozporządzenie Komisji (WE) nr 423/2006 z dnia 13 marca 2006 r. wprowadzające odstępstwo od rozporządzenia (WE) nr 800/1999 w zakresie przedstawiania dowodu dokonania formalności celnych w odniesieniu do przywozu z państw trzecich mleka i przetworów mlecznych (4) przewiduje zgodnie z art. 16 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 okres przejściowy, w którym przedstawianie dowodu dokonania formalności przywozowych jest ułatwione. Okres ten wygasł z dniem 31 grudnia 2006 r.

(6)

W wielu państwach przeznaczenia nadal jednak brakuje odpowiednich procedur i właściwych środków gwarantujących wystawianie niezbędnych dokumentów. W celu zabezpieczenia podmiotów gospodarczych przed utratą z tego powodu refundacji wywozowych system przejściowy powinien być w dalszym ciągu utrzymany.

(7)

Należy przypomnieć o przepisach art. 20 rozporządzenia (WE) nr 800/1999, które w przypadku pojawiających się wątpliwości co do miejsca przeznaczenia wywożonego produktu dają właściwym organom państw członkowskich prawo do wymagania okazania, w przypadku wszystkich refundacji, dodatkowych dowodów potwierdzających, że produkt został faktycznie wprowadzony do obrotu w państwie trzecim przywozu.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

10.3.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/5

(1)

Artykuły 4 i 5 rozporządzenia (WE) nr 936/97 określają warunki składania wniosków i wydawania pozwoleń na przywóz mięsa wyszczególnionego w art. 2 lit. f) tego rozporządzenia.

(2)

Artykuł 2 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 936/97 ustala na 11 500 ton ilość wysokiej jakości świeżej, chłodzonej i mrożonej wołowiny, odpowiadającej określeniu podanemu w tym samym postanowieniu, która może być importowana na warunkach specjalnych w okresie od 1 lipca 2006 r. do 30 czerwca 2007 r.

(3)

Należy przypomnieć, że z pozwoleń, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, można korzystać przez cały okres ich ważności jedynie w takim zakresie, na jaki pozwalają przepisy weterynaryjne,

10.3.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/6

(1)

Zgodnie z art. 63 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, w zakresie niezbędnym do umożliwienia wywozu produktów określonych w art. 1 ust. 2 lit. a) i b) wymienionego rozporządzenia, na podstawie cen tych produktów w handlu międzynarodowym i w granicach wynikających z umów zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu, różnica pomiędzy tymi cenami a cenami we Wspólnocie może zostać objęta refundacją wywozową.

(2)

Refundacje wywozowe mogą zostać ustalone w celu zmniejszenia luki konkurencyjnej między wywozem Wspólnoty a wywozem państw trzecich. Wywóz wspólnotowy do niektórych bliskich miejsc przeznaczenia i do państw trzecich, przyznający produktom wspólnotowym preferencyjne traktowanie w przywozie, ma obecnie korzystną pozycję konkurencyjną. Refundacje wywozowe do tych miejsc przeznaczenia powinny być zatem zniesione.

(3)

W konsekwencji należy zmienić rozporządzenie Komisji (WE) nr 2805/95 (2).

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

10.3.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/9

(1)

Zgodnie z art. 3 ust. 1 lit. u) Traktatu WE Wspólnota podejmuje działania między innymi w sferze ochrony ludności.

(2)

W tym celu decyzją 2001/792/WE, Euratom (2) ustanowiono mechanizm wspólnotowy ułatwiający wzmocnioną współpracę w interwencjach wspierających ochronę ludności („mechanizm”).

(3)

Decyzja Rady 1999/847/WE z dnia 9 grudnia 1999 r. ustanawiająca wspólnotowy program działań w dziedzinie ochrony ludności (3) wygasa w dniu 31 grudnia 2006 r.

(4)

Konieczne jest ustanowienie instrumentu finansowego ochrony ludności („instrument”), w ramach którego możliwe będzie udzielanie pomocy finansowej, stanowiącej wkład w poprawę skuteczności reagowania na poważne sytuacje nadzwyczajne, w szczególności w ramach decyzji 2001/792/WE, Euratom, a także usprawnianie środków zapobiegawczych i środków gotowości na wypadek wszelkich sytuacji nadzwyczajnych, takich jak klęski żywiołowe i katastrofy spowodowane przez człowieka, akty terroryzmu, w tym terroryzmu chemicznego, biologicznego, radiologicznego i nuklearnego, oraz katastrof technicznych, radiologicznych i ekologicznych, w tym dalsze stosowanie środków przyjętych uprzednio zgodnie z decyzją 1999/847/WE.

(5)

W celu zapewnienia ciągłości z decyzją 1999/847/WE niniejsza decyzja powinna obowiązywać od dnia 1 stycznia 2007 r.

(6)

Niniejszy instrument będzie widocznym wyrazem solidarności Europy z krajami dotkniętymi skutkami poważnych sytuacji nadzwyczajnych, ułatwiając świadczenie pomocy poprzez mobilizację zasobów interwencyjnych państw członkowskich.

(7)

Regiony odizolowane i najbardziej oddalone, a także inne, lub wyspy Wspólnoty, często mają szczególny charakter i potrzeby ze względu na ich położenie geograficzne, ukształtowanie terenu, a także sytuację społeczną i gospodarczą. Czynniki te wywierają negatywne skutki, utrudniają rozwinięcie środków interwencyjnych i wsparcia i sprawiają trudności przy dostarczaniu pomocy i środków wsparcia, a także tworzą szczególną konieczność pomocy w przypadku wystąpienia ryzyka poważnej sytuacji nadzwyczajnej.

(8)

Niniejsza decyzja nie powinna mieć wpływu na działania objęte rozporządzeniem (WE) nr 1717/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 listopada 2006 r. ustanawiającym Instrument na rzecz Stabilności (4), na działania w dziedzinie zdrowia publicznego podejmowane na podstawie przepisów wspólnotowych dotyczących programów działań Wspólnoty w dziedzinie zdrowia, ani też na działania w dziedzinie bezpieczeństwa konsumentów podejmowane na podstawie decyzji nr 1926/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. ustanawiającej program działań Wspólnoty w dziedzinie polityki ochrony konsumentów (2007–2013) (5).

(9)

Dla zachowania spójności działania wchodzące w zakres decyzji Rady 2007/124/WE, Euratom z dnia 12 lutego 2007 r. ustanawiającej na lata 2007–2013, jako część ogólnego programu w sprawie bezpieczeństwa i ochrony wolności, szczegółowy program „Zapobieganie, gotowość i zarządzanie skutkami terroryzmu i innymi rodzajami ryzyka dla bezpieczeństwa” (6) lub działania dotyczące utrzymywania porządku publicznego i ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego nie powinny być objęte niniejszą decyzją.

(10)

Niniejsza decyzja nie powinna mieć zastosowania do działań objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 1257/96 z dnia 20 czerwca 1996 r. dotyczącym pomocy humanitarnej (7).

(11)

Po wygaśnięciu w dniu 31 grudnia 2006 r. decyzji nr 2850/2000/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2000 r. ustanawiającej wspólnotowe ramy współpracy w dziedzinie przypadkowych lub umyślnych zanieczyszczeń mórz (8) niniejsza decyzja powinna objąć reagowanie za pośrednictwem mechanizmu na sytuacje nadzwyczajne spowodowane przypadkowym zanieczyszczeniem mórz, przy czym aspekty gotowości i zapobiegania powinny być objęte innymi instrumentami, takimi jak rozporządzenie (WE) nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiające Europejską Agencję Bezpieczeństwa na Morzu (EMSA) (9).

(12)

W celu zapewnienia efektywnego działania instrumentu właściwe jest, aby działania, na których realizację przyznano pomoc finansową, mogły wnieść we właściwym czasie praktyczny wkład w gotowość na sytuacje nadzwyczajne, zapobiegania im i zdolność reagowania na poważne sytuacje nadzwyczajne.

(13)

Mechanizm powinien być wspierany przez skuteczny i zintegrowany system wykrywania i wczesnego ostrzegania mogący przekazywać państwom członkowskim i Wspólnocie ostrzeżenia o katastrofach lub zagrożeniu katastrofami, mogącymi oddziaływać na terytorium państw członkowskich. Choć decyzje dotyczące tworzenia takich systemów powinny być podejmowane w ramach innych szczególnych aktów prawnych, instrument powinien – ponieważ mechanizm pełni rolę użytkownika – przyczyniać się do tworzenia takich systemów poprzez wskazywanie potrzeb i budowę wzajemnych powiązań między tymi systemami oraz łączenie ich z mechanizmem. Po uruchomieniu tych systemów mechanizm powinien w pełni je wykorzystywać i przyczyniać się do ich rozwoju wszelkimi środkami dostępnymi na mocy innych przepisów niniejszej decyzji.

(14)

Komisja powinna udzielać odpowiedniego wsparcia logistycznego rozmieszczanym przez siebie zespołom ekspertów ds. oceny lub koordynacji.

(15)

Państwa członkowskie odpowiadają za zapewnienie sprzętu i transportu na potrzeby oferowanej przez siebie pomocy w zakresie ochrony ludności w ramach mechanizmu. Państwa członkowskie powinny również udzielać odpowiedniego wsparcia logistycznego wysyłanym przez siebie zespołom lub modułom interwencyjnym.

(16)

Komisja ma jednak pewną rolę do odegrania we wspieraniu państw członkowskich przez ułatwianie wspólnego wykorzystywania zasobów transportowych i sprzętowych państw członkowskich. Komisja może również zapewniać pomoc państwom członkowskim w określeniu i dostępie do zasobów transportowych mogących pochodzić z innych źródeł, w tym z rynku komercyjnego. Komisja może także zapewniać pomoc państwom członkowskim w określeniu sprzętu mogącego pochodzić z innych źródeł.

(17)

Komisja powinna również być w stanie uzupełniać, tam gdzie to konieczne, dostarczony przez państwa członkowskie transport przez finansowanie dodatkowego transportu niezbędnego do terminowego zapewnienia dostępnych środków pomocy i skutecznego reagowania na potrzeby w dziedzinie ochrony ludności w ramach mechanizmu. Takie finansowanie powinno podlegać określonym kryteriom i przewidywać zwrot części otrzymanych środków finansowych.

(18)

Udzielanie zamówień publicznych i przyznawanie dotacji w ramach niniejszej decyzji powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (10) („rozporządzenie finansowe”). Z uwagi na szczególny charakter działań w dziedzinie ochrony ludności celowe jest zapewnienie możliwości przyznawania pomocy finansowej również osobom fizycznym. Ważne jest również przestrzeganie przepisów wymienionego rozporządzenia, w szczególności w odniesieniu do określonych w nim zasad gospodarności, efektywności i skuteczności.

(19)

Możliwy powinien być udział państw trzecich w instrumencie.

(20)

W przypadkach gdy mechanizm jest uruchamiany w odpowiedzi na wniosek o udzielenie pomocy poza terytorium Wspólnoty jako część ogólnego wspólnotowego działania humanitarnego, szczególnie ważne jest, by działania objęte niniejszą decyzją i działania finansowane na mocy rozporządzenia (WE) nr 1257/96 były komplementarne i spójne, a także by działania objęte niniejszą decyzją podlegały zasadom pomocy humanitarnej określonym w tym rozporządzeniu, w szczególności że działania te, zgodnie z ogólną zasadą stosowaną w dziedzinie ochrony ludności, powinny być niedyskryminacyjne, niezależne, bezstronne i zgodne z potrzebami i interesami ofiar.

(21)

Należy zapewnić koordynację i spójność z działaniami interwencyjnymi w państwach trzecich podejmowanymi przez organizacje i agencje międzynarodowe.

(22)

Aby poprawić zdolność Komisji do śledzenia wykonania niniejszej decyzji, powinno być możliwe finansowanie, z inicjatywy Komisji, wydatków na monitorowanie, kontrolę, audyt i ocenę wykonania decyzji.

(23)

Należy wprowadzić stosowne przepisy w celu zapewnienia właściwego monitorowania realizacji działań otrzymujących pomoc finansową w ramach instrumentu.

(24)

Należy również przedsiębrać właściwe środki, aby zapobiec nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym, a także podejmować konieczne działania w celu odzyskiwania utraconych, niesłusznie wypłaconych lub nieodpowiednio wykorzystanych środków, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (11), rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (12) oraz rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącym dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (13).

(25)

Środki konieczne do wprowadzenia w życie niniejszej decyzji powinny być podejmowane zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (14), z uwzględnieniem różnic między środkami podlegającymi procedurze zarządzania a środkami podlegającymi procedurze regulacyjnej, ponieważ w pewnych przypadkach ta druga procedura jest najwłaściwsza ze względu na znaczenie przedsiębranych środków.

(26)

Finansowa kwota referencyjna w rozumieniu pkt 38 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami (15) określona w niniejszej decyzji na cały okres obowiązywania instrumentu nie ma wpływu na uprawnienia władzy budżetowej określone w Traktacie WE. Została ona ustalona przy założeniu, że kwota ta powinna być finansowana częściowo z poddziału 3B – „Obywatelstwo” – a częściowo z poddziału 4 – „UE jako partner globalny” – ram finansowych na lata 2007–2013.

(27)

Wdrożenie niniejszej decyzji powinno być poddawane regularnej ocenie.

(28)

Ponieważ cele niniejszej decyzji nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie działające samodzielnie, a z uwagi na zakres i skutki działań, które mają być finansowane w ramach instrumentu, a także na korzyści w zakresie zmniejszenia liczby ofiar śmiertelnych, rannych, szkód środowiskowych, strat materialnych i ekonomicznych możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu WE. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tych celów.

(29)

Traktat WE i Traktat Euratom nie przewidują innych uprawnień do przyjęcia niniejszej decyzji niż uprawnienia określone odpowiednio w art. 308 i 203,

a)

działania w dziedzinie objętej mechanizmem wspólnotowym ułatwiającym wzmocnioną współpracę w interwencjach wspierających ochronę ludności („mechanizm”),

b)

środki zapobiegania skutkom sytuacji nadzwyczajnej lub ograniczania tych skutków; oraz

c)

działania mające na celu zwiększenie gotowości Wspólnoty do reagowania na sytuacje nadzwyczajne, w tym działania podnoszące świadomość obywateli UE.

a)

działań wchodzących w zakres rozporządzenia (WE) nr 1717/2006;

b)

działań i środków wchodzących w zakres przepisów wspólnotowych dotyczących programów działań wspólnotowych w dziedzinie zdrowia;

c)

działań i środków wchodzących w zakres decyzji nr 1926/2006/WE;

d)

działań wchodzących w zakres decyzji 2007/124/WE, Euratom;

e)

działań wchodzących w zakres rozporządzenia (WE) nr 1257/96, bez uszczerbku dla art. 4 ust. 2 lit. c) niniejszej decyzji;

f)

działań wchodzących w zakres rozporządzenia (WE) nr 1406/2002.

a)

„sytuacja nadzwyczajna” oznacza dowolną sytuację, która ma lub może mieć niekorzystny wpływ na ludzi, środowisko lub mienie;

b)

„poważna sytuacja nadzwyczajna” oznacza dowolną sytuację, która ma lub może mieć niekorzystny wpływ na ludzi, mienie lub środowisko i której następstwem może być prośba o wsparcie w ramach mechanizmu;

c)

„reagowanie” oznacza wszelkie działania podejmowane w ramach mechanizmu w trakcie lub po zaistnieniu poważnej sytuacji nadzwyczajnej w celu usunięcia jej bezpośrednich następstw;

d)

„gotowość” oznacza stan gotowości i zdolności ludzi i środków materialnych, umożliwiający zapewnienie skutecznego szybkiego reagowania na sytuację nadzwyczajną, osiągnięty w wyniku podjętych uprzednio działań;

e)

„zapobieganie” oznacza wszelkie działania wspierające państwa członkowskie w zapobieganiu zagrożeniom lub ograniczaniu szkód wyrządzonych ludziom, szkód dla środowiska i szkód majątkowych wynikających z sytuacji nadzwyczajnych;

f)

„wczesne ostrzeganie” oznacza terminowe i skuteczne dostarczanie informacji, które umożliwiają podjęcie działań w celu uniknięcia lub ograniczenia zagrożeń i zapewnienia gotowości do skutecznego reagowania.

a)

analizy, sondaże, modelowanie i tworzenie scenariuszy w celu:

b)

szkolenia, ćwiczenia, warsztaty, wymiana personelu i ekspertów, tworzenie sieci, projekty demonstracyjne i transfer technologii w celu podniesienia poziomu zapobiegania, gotowości i skutecznego reagowania;

c)

informowanie społeczeństwa, edukacja i podnoszenie świadomości oraz związane z nimi działania upowszechniające w celu zminimalizowania skutków sytuacji nadzwyczajnych dla obywateli UE i ułatwienia obywatelom UE skuteczniejszej ochrony własnej;

d)

pełnienie funkcji ustalonych przez Centrum Monitorowania i Informacji (MIC), działające w ramach mechanizmu w celu ułatwiania szybkiego reagowania w przypadku wystąpienia poważnej sytuacji nadzwyczajnej;

e)

działania komunikacyjne oraz środki promujące widoczność reakcji Wspólnoty;

f)

działania przyczyniające się do tworzenia systemów wykrywania i wczesnego ostrzegania dotyczącego katastrof, mogących oddziaływać na terytorium państw członkowskich, w celu umożliwienia państwom członkowskim i Wspólnocie szybkiego reagowania, jak również do tworzenia takich systemów poprzez analizy, oceny zapotrzebowania na nie i ich wykonalności oraz poprzez działania sprzyjające wzajemnym powiązaniom między nimi i ich łączenie z MIC i z systemem CECIS, o którym mowa w lit. g). Systemy takie uwzględniają i wykorzystują istniejące źródła informacji, monitorowania i wykrywania;

g)

utworzenie i utrzymywanie wspólnego systemu łączności i informacji dla sytuacji krytycznych (CECIS) oraz narzędzi umożliwiających komunikację i wymianę informacji między MIC a punktami kontaktowymi państw członkowskich i innymi uczestnikami w ramach mechanizmu;

h)

działania związane z monitorowaniem, oceną i ewaluacją;

i)

utworzenie w ramach mechanizmu programu wyciągania wniosków z interwencji i ćwiczeń.

a)

wysyłanie ekspertów ds. oceny i koordynacji wraz ze sprzętem wspomagającym, zwłaszcza sprzętem łączności, w celu ułatwienia świadczenia pomocy i współpracy z innymi obecnymi na miejscu podmiotami;

b)

wspieranie państw członkowskich w uzyskiwaniu dostępu do zasobów sprzętowych i transportowych przez:

c)

uzupełnianie zasobów transportowych z państw członkowskich przez finansowanie dodatkowych zasobów transportowych niezbędnych do zapewnienia szybkiego reagowania na poważne sytuacje nadzwyczajne objęte zakresem stosowania art. 1. Działania takie kwalifikują się do pomocy finansowej w ramach niniejszego instrumentu wyłącznie w przypadku spełnienia poniższych kryteriów:

3.

a)

nie później niż 31 grudnia 2008 r., pierwsze sprawozdanie z oceny ilościowych i jakościowych aspektów wykonania art. 4 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 4 ust. 3. Sprawozdanie to uwzględnia wyniki przeprowadzonej do dnia 31 grudnia 2007 r. wspólnie przez Komisję i państwa członkowskie analizy dotyczącej potrzeb w zakresie transportu i sprzętu odnotowanych podczas poważnych interwencji w dziedzinie ochrony ludności oraz środków przedsięwziętych na mocy niniejszej decyzji, aby te potrzeby zaspokoić.

Jeżeli w świetle wniosków tego sprawozdania okaże się to konieczne:

b)

nie później niż 30 czerwca 2010 r., tymczasowe sprawozdanie z oceny osiągniętych wyników oraz jakościowych i ilościowych aspektów wykonania niniejszej decyzji;

c)

nie później niż 31 grudnia 2011 r., komunikat w sprawie kontynuacji niniejszej decyzji;

d)

nie później niż 31 grudnia 2014 r., sprawozdanie z oceny ex post.

10.3.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 71/18