(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

(1)

Ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych do przywozu cukru białego, cukru surowego i niektórych syropów w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007 zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1002/2006 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1815/2006 (4).

(2)

Dane, którymi obecnie dysponuje Komisja, prowadzą do zmiany wymienionych kwot, zgodnie z zasadami i szczegółowymi przepisami wykonawczymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006,

(1)

Na mocy art. 7 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 60/2004 z dnia 14 stycznia 2004 r. ustanawiającego środki przejściowe w sektorze cukru w następstwie przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii, i Słowacji (1) opłata nałożona na te państwa członkowskie za nadwyżkowe ilości, niewyeliminowane z rynku zgodnie z art. 6 ust. 2 tego rozporządzenia, zasila budżet Wspólnoty w czterech równych ratach uiszczanych do dnia 31 grudnia każdego z kolejnych lat 2006, 2007, 2008 i 2009.

(2)

W decyzji Komisji 2006/776/WE z dnia 13 listopada 2006 r. w sprawie pobieranych opłat za niewyeliminowane nadwyżki cukru (2) ustalono wysokość opłat nakładanych na państwa członkowskie za nadwyżkowe ilości cukru określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 832/2005 z dnia 31 maja 2005 r. w sprawie określenia nadwyżkowych ilości cukru, izoglukozy i fruktozy dla Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji (3), w odniesieniu do których nie przedstawiono odpowiedniego dowodu wyeliminowania do dnia 31 marca 2006 r.

(3)

Na mocy art. 6 ust. 3 lit. a) rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1150/2000 z dnia 22 maja 2000 r. wykonującego decyzję 2000/597/WE, Euratom w sprawie systemu środków własnych Wspólnot (4) tytuły dochodów budżetowych ustalone zgodnie z art. 2 tego rozporządzenia są wpisywane w rachunkach najpóźniej pierwszego dnia roboczego po 19 dniu drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym tytuł dochodów budżetowych został ustalony.

(4)

Zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 60/2004 państwa członkowskie, których to dotyczy, przedstawiają Komisji w terminie do dnia 31 marca 2006 r. dowód wyeliminowania. Jednak w niektórych przypadkach konieczne było zażądanie dodatkowych informacji na temat przedstawionych dowodów. Ze względu na opóźnienia w dostarczaniu dodatkowych informacji oraz na czas potrzebny na dokonanie dogłębnej analizy tych informacji, nie było możliwości poinformowania państw członkowskich, których to dotyczy, o opłatach należnych do dnia 31 października 2006 r. W związku z tym, w celu zapewnienia zgodności z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniu (WE, Euratom) nr 1150/2000, należy skorygować termin płatności pierwszej raty, określony w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 60/2004.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 60/2004.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

(1)

Doświadczenie zdobyte dzięki stosowaniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 382/2005 (3) wykazało, że należy precyzyjniej zredagować art. 34a wyżej wymienionego rozporządzenia w odniesieniu do warunków kwalifikujących do pomocy, o której mowa w tym artykule, oraz ustanowić terminy wypłacania tej pomocy.

(2)

Należy zatem zmienić rozporządzenie (WE) nr 382/2005.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Wspólnego Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż i Dopłat Bezpośrednich,

1)

ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

2)

dodaje się ust. 3 w brzmieniu:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1484/95 (4), ustanowiło szczegółowe zasady stosowania systemu dodatkowych należności celnych przywozowych oraz ustaliło ceny reprezentatywne w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj.

(2)

Z regularnych kontroli danych, na podstawie których są określane ceny reprezentatywne dla produktów w sektorach mięsa drobiowego i jaj oraz w odniesieniu do albumin jaj, wynika że należy zmienić ceny reprezentatywne w przywozie niektórych produktów uwzględniając wahania cen zgodnie z pochodzeniem. W konsekwencji ceny reprezentatywne powinny być opublikowane.

(3)

Niezbędnym jest jak najszybsze zastosowanie tej zmiany, uwzględniając sytuację na rynku.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mięsa Drobiowego i Jaj,

(1)

Rozporządzenia Komisji (WE) nr 451/2000 (2) i (WE) nr 703/2001 (3) określają szczegółowe zasady realizacji drugiego etapu programu pracy, o którym mowa w art. 8 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG, i ustanawiają wykaz substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie, w celu ich ewentualnego włączenia do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Wykaz ten obejmuje kaptan, folpet, formetanat i metiokarb.

(2)

Wpływ tych substancji czynnych na zdrowie ludzi i środowisko naturalne został poddany ocenie zgodnie z przepisami ustanowionymi w rozporządzeniach (WE) nr 451/2000 i (WE) nr 703/2001 w odniesieniu do zakresu zastosowań proponowanych przez powiadamiającego. Ponadto w rozporządzeniach tych wyznaczono państwa członkowskie pełniące rolę sprawozdawców, które mają przedłożyć odpowiednie sprawozdania z oceny i zalecenia Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 451/2000. W przypadku kaptanu, folpetu i formetanatu państwem członkowskim pełniącym rolę sprawozdawcy były Włochy, a wszystkie istotne informacje przekazano w dniu 20 października 2003 r. w odniesieniu do kaptanu i folpetu oraz w dniu 13 lipca 2004 r. w odniesieniu do formetanatu. W przypadku metiokarbu państwem członkowskim pełniącym rolę sprawozdawcy było Zjednoczone Królestwo, a wszystkie istotne informacje przekazano dnia 4 marca 2004 r.

(3)

Sprawozdania z oceny zostały poddane wzajemnej weryfikacji przez państwa członkowskie i EFSA oraz przedstawione Komisji w formie sprawozdań naukowych EFSA (4) w dniu 24 kwietnia 2006 r. w odniesieniu do kaptanu, folpetu i formetanatu oraz w dniu 12 maja 2006 r. w odniesieniu do metiokarbu. Sprawozdania te zostały poddane przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt, a następnie sfinalizowane w dniu 29 września 2006 r. w formie sprawozdań Komisji z przeglądów dotyczących kaptanu, folpetu, formetanatu i metiokarbu.

(4)

Na podstawie różnych przeprowadzonych badań okazało się, że można oczekiwać, iż środki ochrony roślin zawierające kaptan, folpet, formetanat i metiokarb zasadniczo spełniają wymogi ustanowione w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane i wyszczególnione w sprawozdaniach Komisji z przeglądu. Należy zatem włączyć te substancje czynne do załącznika I w celu zapewnienia we wszystkich państwach członkowskich możliwości udzielania zezwoleń w odniesieniu do środków ochrony roślin zawierających dane substancje czynne zgodnie z przepisami wymienionej dyrektywy.

(5)

Bez uszczerbku dla tego ustalenia należy uzyskać dalsze informacje na temat pewnych szczegółowych kwestii dotyczących kaptanu, folpetu, formetanatu i metiokarbu. Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 91/414/EWG stanowi, że włączenie substancji do załącznika I może podlegać pewnym warunkom. W związku z powyższym właściwe jest wymaganie, aby kaptan, folpet, formetanat i metiokarb zostały poddane dalszym badaniom w celu potwierdzenia niektórych aspektów oceny zagrożenia oraz aby odpowiednie badania zostały przedstawione przez powiadamiających.

(6)

Należy przewidzieć rozsądny termin, jaki powinien upłynąć, zanim substancja czynna zostanie włączona do załącznika I, aby umożliwić państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymogów wynikających z włączenia.

(7)

Bez uszczerbku dla określonych w dyrektywie 91/414/EWG obowiązków wynikających z włączenia substancji czynnej do załącznika I, państwa członkowskie powinny mieć sześć miesięcy od daty włączenia na dokonanie przeglądu istniejących zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających kaptan, folpet, formetanat i metiokarb w celu spełnienia wymogów ustanowionych w dyrektywie 91/414/EWG, w szczególności jej art. 13, oraz stosownych warunków określonych w załączniku I. Państwa członkowskie powinny odpowiednio zmienić, zastąpić lub cofnąć istniejące zezwolenia zgodnie z przepisami dyrektywy 91/414/EWG. W drodze odstępstwa od powyższego terminu, należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania, zgodnie z jednolitymi zasadami ustanowionymi w dyrektywie 91/414/EWG.

(8)

Doświadczenie zdobyte w wyniku wcześniejszych włączeń substancji czynnych ocenionych w ramach rozporządzenia (EWG) nr 3600/92 do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG pokazuje, że mogą pojawić się trudności przy interpretacji obowiązków posiadaczy istniejących zezwoleń w odniesieniu do dostępu do danych. W celu uniknięcia dalszych trudności wydaje się zatem konieczne wyjaśnienie obowiązków państw członkowskich, a w szczególności obowiązku sprawdzenia, czy posiadacz zezwolenia ma dostęp do dokumentacji zgodnej z wymogami określonymi w załączniku II do wymienionej dyrektywy. Wyjaśnienie to nie nakłada jednak na państwa członkowskie ani na posiadaczy zezwoleń żadnych nowych obowiązków w porównaniu z dyrektywami przyjętymi dotychczas i zmieniającymi załącznik I.

(9)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.

(10)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

(1)

Na mocy decyzji 96/411/WE Komisja corocznie określa plan działania technicznego dla statystyk rolniczych.

(2)

Na mocy decyzji 96/411/WE Wspólnota wnosi wkład do kosztów poniesionych przez państwa członkowskie w trakcie przystosowania krajowych systemów statystyk rolniczych bądź do kosztów prac przygotowawczych związanych z nowymi lub wzrastającymi potrzebami, które są częścią planu działania technicznego.

(3)

Konieczne jest usprawnienie i rozwinięcie informacji statystycznych na temat rozwoju obszarów wiejskich w celu wdrożenia odnośnych polityk Wspólnoty. Stanowi to główny obszar rocznego planu działania.

(4)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Statystyki Rolniczej,

(1)

W celu wprowadzenia w życie Protokołu nr 2 do Umowy, Wspólny Komitet ustalił wewnętrzne ceny referencyjne dla umawiających się Stron.

(2)

Na rynkach wewnętrznych umawiających się Stron zmieniły się ceny rzeczywiste w odniesieniu do surowców, do których stosuje się środki kompensacyjne.

(3)

Należy odpowiednio uaktualnić ceny referencyjne oraz kwoty wymienione w tabelach III i IV pkt b) do Protokołu nr 2.

(4)

Rynek zmienił się znacząco w ciągu ostatnich dwóch lat, przewiduje się przegląd reprezentatywności cen w maju 2007 r.,

(1)

W dniu 10 lutego 2004 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2004/133/WPZiB (1) w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko ekstremistom z Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii (FYROM).

(2)

Wspólne stanowisko 2004/133/WPZiB zostało ostatnio zmienione i rozszerzone do dnia 9 lutego 2007 r. na mocy wspólnego stanowiska 2006/50/WPZiB (2) z dnia 30 stycznia 2006 r.

(3)

W następstwie przeglądu wspólnego stanowiska 2004/133/WPZiB uznaje się za stosowne przedłużenie jego stosowania na kolejny okres 12 miesięcy, jak również dokonanie aktualizacji listy osób zawartej w załączniku do tego wspólnego stanowiska,

(1)

W dniu 30 stycznia 2006 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2006/49/WPZiB (1) mianujące pana Christiana Schwarza-Schillinga Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w Bośni i Hercegowinie.

(2)

W dniu 25 lipca 2006 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2006/523/WPZiB (2) zmieniające mandat SPUE w Bośni i Hercegowinie.

(3)

W dniu 7 czerwca 2006 r. Rada zatwierdziła politykę Unii Europejskiej w sprawie bezpieczeństwa personelu rozmieszczonego poza terytorium Unii Europejskiej w ramach zadań operacyjnych zgodnie z tytułem V Traktatu.

(4)

Na podstawie przeglądu wspólnego działania 2006/49/WPZiB mandat SPUE powinien zostać zmieniony i przedłużony o kolejne cztery miesiące do dnia 30 czerwca 2007 r.

(5)

Wykonywanie mandatu SPUE powinno być koordynowane z Komisją w celu zapewnienia spójności z pozostałymi właściwymi działaniami objętymi kompetencją Wspólnoty.

(6)

SPUE będzie wykonywać swój mandat w sytuacji, która może ulec pogorszeniu i zaszkodzić celom wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa określonym w art. 11 Traktatu,

a)

doradztwo UE i pomoc w procesie politycznym;

b)

wspieranie całokształtu koordynacji politycznej UE w BiH;

c)

wspieranie ogólnej koordynacji UE oraz udzielanie na miejscu wskazówek politycznych w zakresie starań UE w dziedzinie zwalczania przestępczości zorganizowanej, bez uszczerbku dla wiodącej roli Misji Policyjnej Unii Europejskiej (EUPM) w koordynacji aspektów tych starań związanych z policją, a także bez uszczerbku dla wojskowej struktury dowodzenia ALTHEA (EUFOR);

d)

lokalne doradztwo polityczne dla dowódcy sił UE, w tym poszanowanie działalności Zintegrowanych Jednostek Policji, z której SPUE może korzystać w porozumieniu z dowódcą EUFOR bez uszczerbku dla struktury dowodzenia;

e)

udział we wzmocnieniu wewnętrznej koordynacji i spójności działań UE w BiH, między innymi poprzez dostarczanie informacji szefom misji UE, uczestnictwo w regularnych spotkaniach lub wysyłanie na nie przedstawiciela, przewodniczenie grupie koordynującej złożonej ze wszystkich obecnych w terenie podmiotów UE w celu koordynowania aspektów wykonawczych działania UE, a także poprzez udzielanie tym podmiotom wskazówek dotyczących stosunków z władzami BiH;

f)

zapewnianie konsekwencji i spójności działań UE wobec opinii publicznej. Rzecznik SPUE jest głównym punktem kontaktowym UE dla środków masowego przekazu w BiH w zakresie zagadnień związanych ze wspólną polityką zagraniczną i bezpieczeństwa/europejską polityką bezpieczeństwa i obrony (WPZiB/EPBiO);

g)

sprawowanie nadzoru nad szeregiem działań w dziedzinie praworządności i w tym kontekście, w razie potrzeby, doradzanie Sekretarzowi Generalnemu/Wysokiemu Przedstawicielowi (SG/WP) i Komisji;

h)

udzielanie Szefowi Misji Policyjnej Unii Europejskiej wskazówek politycznych w ramach jego szerszych obowiązków oraz jego roli w strukturze dowodzenia EUPM;

i)

wspieranie przygotowania restrukturyzacji policji w ramach szerszego podejścia społeczności międzynarodowej oraz władz BiH do praworządności z wykorzystaniem zapewnianej przez EUPM policyjnej technicznej wiedzy fachowej i pomocy w tym zakresie;

j)

zapewnianie wsparcia dla wzmocnionych i skuteczniejszych kontaktów wymiaru sprawiedliwości BiH w sprawach karnych z policją, prowadzonych w ścisłej współpracy z EUPM;

k)

w razie potrzeby zapewnienie doradztwa SG/WP oraz Komisji, a także uczestnictwo w wymaganej koordynacji lokalnej, w odniesieniu do działań na mocy tytułu VI Traktatu, w tym Europolu, oraz powiązanych działań wspólnotowych;

l)

stałe udzielanie konsultacji w sprawie priorytetów dotyczących przedakcesyjnych instrumentów pomocy, mając na uwadze spójność i możliwości wspólnego działania;

m)

wspieranie – w bliskiej współpracy z Komisją – planowania mającego na celu wzmocnienie Biura SPUE w związku z zamknięciem Biura Wysokiego Przedstawiciela, w tym doradztwo w sprawie kwestii związanych z podawaniem do wiadomości publicznej informacji na temat tego przejścia;

n)

wkład w zwiększanie i umacnianie poszanowania praw człowieka i podstawowych wolności w BiH, zgodnie z polityką UE dotyczącą praw człowieka oraz wytycznymi UE na temat praw człowieka;

o)

włączenie właściwych organów BiH do pełnej współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym dla byłej Jugosławii (MTKJ);

p)

doradztwo polityczne i pomoc w przeprowadzaniu reformy konstytucyjnej.