ISSN 1725-5139

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 306

European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 49
7 listopada 2006


Spis treści

 

I   Akty, których publikacja jest obowiązkowa

Strona

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1634/2006 z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

1

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1635/2006 z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 737/90 w sprawie warunków regulujących przywóz produktów rolnych pochodzących z państw trzecich w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu

3

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1636/2006 z dnia 6 listopada 2006 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 2368/2002 wprowadzające w życie system certyfikacji Procesu Kimberley dla handlu międzynarodowego surowcem diamentowym

10

 

*

Rozporządzenie (WE) nr 1637/2006 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 2 listopada 2006 r. dotyczące przepisów przejściowych w zakresie stosowania rezerw obowiązkowych przez Europejski Bank Centralny po wprowadzeniu waluty euro w Słowenii (EBC/2006/15)

15

 

 

II   Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa

 

 

Komisja

 

*

Decyzja Komisji z dnia 6 listopada 2006 r. zmieniająca decyzję 2006/601/WE w sprawie środków nadzwyczajnych w odniesieniu do niedozwolonego genetycznie zmodyfikowanego organizmu pn. LL RICE 601 w produktach z ryżu (notyfikowana jako dokument nr C(2006) 5266)  ( 1 )

17

 


 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG.

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.


I Akty, których publikacja jest obowiązkowa

7.11.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 306/1


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1634/2006

z dnia 6 listopada 2006 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 3223/94 z dnia 21 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania ustaleń dotyczących przywozu owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 3223/94, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 7 listopada 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 listopada 2006 r.

W imieniu Komisji

Jean-Luc DEMARTY

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich


(1)  Dz.U. L 337 z 24.12.1994, str. 66. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 386/2005 (Dz.U. L 62 z 9.3.2005, str. 3).


ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 6 listopada 2006 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

052

65,5

096

40,4

204

59,9

999

55,3

0707 00 05

052

94,9

096

81,8

204

46,9

220

155,5

628

196,3

999

115,1

0709 90 70

052

94,4

204

58,5

999

76,5

0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90

052

58,7

624

86,7

999

72,7

0805 50 10

052

59,0

388

48,9

524

56,1

528

37,4

999

50,4

0806 10 10

052

101,9

400

218,8

508

240,0

999

186,9

0808 10 80

388

78,3

400

101,1

800

159,6

804

103,2

999

110,6

0808 20 50

052

64,3

400

174,0

720

71,7

999

103,3


(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 750/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 12). Kod „999” odpowiada „innym pochodzeniom”.


7.11.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 306/3


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1635/2006

z dnia 6 listopada 2006 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 737/90 w sprawie warunków regulujących przywóz produktów rolnych pochodzących z państw trzecich w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 737/90 z dnia 22 marca 1990 r. w sprawie warunków regulujących przywóz produktów rolnych pochodzących z państw trzecich w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu (1), w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1661/1999 z dnia 27 lipca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 737/90 w sprawie zasad regulujących przywóz produktów rolnych pochodzących z państw trzecich w następstwie wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu (2) było wielokrotnie zmieniane. Z uwagi na fakt, że zostaną w nim wprowadzone kolejne zmiany, należy przekształcić to rozporządzenie dla zapewnienia jasności, jak przewidziano w programie uproszczenia otoczenia prawnego załączonym do komunikatu Komisji w sprawie strategii uproszczenia otoczenia regulacyjnego (3).

(2)

Opad radioaktywnego cezu po wypadku, jaki miał miejsce w elektrowni atomowej w Czarnobylu w dniu 26 kwietnia 1986 r., dotknął wiele krajów trzecich. Odnotowano powtarzające się przypadki niezgodności z maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami skażenia radioaktywnego przesyłek pewnych typów grzybów przywożonych z niektórych krajów trzecich.

(3)

Podobny opad radioaktywny dotknął pewne części terytoriów niektórych państw członkowskich.

(4)

Obszary zalesione są w większości przypadków naturalnym środowiskiem grzybów nieuprawnych, a takie ekosystemy mają tendencję do zatrzymywania radioaktywnego cezu w procesie cyklicznej wymiany pomiędzy glebą a roślinnością.

(5)

W związku z tym utrzymujące się skażenie grzybów nieuprawnych radioaktywnym cezem, od wystąpienia wyżej wymienionego wypadku w Czarnobylu, prawie się nie zmniejszyło, a nawet mogło się zwiększyć w przypadku pewnych gatunków.

(6)

W 1986 r. Komisja przeprowadziła ocenę ewentualnych zagrożeń dla zdrowia ludzkiego związanych ze środkami spożywczymi skażonymi radioaktywnym cezem, a następnie dokonała jej aktualizacji. Ocena ewentualnych zagrożeń nie straciła na ważności, biorąc pod uwagę okres aktywności radioaktywnej odnośnej substancji; ponadto maksymalny dopuszczalny poziom skażenia jest zasadniczo zgodny z poziomem zalecanym przez Komisję Kodeksu Żywnościowego.

(7)

Zgodnie z art. 4 rozporządzenia (EWG) nr 737/90 państwa członkowskie są zobowiązane do przeprowadzania kontroli produktów pochodzących z krajów trzecich.

(8)

Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (4) ustanawia system wczesnego ostrzegania w celu powiadamiania o bezpośrednim lub pośrednim niebezpieczeństwie grożącym zdrowiu ludzkiemu, pochodzącym z żywności lub pokarmu. System ten należy stosować odpowiednio do powiadamiania o odnotowanych przypadkach niezgodności z przepisami dotyczącymi maksymalnych dopuszczalnych poziomów na mocy niniejszego rozporządzenia.

(9)

Środki in situ na terytorium państw członkowskich wynikają ze zobowiązań prawnych tych państw na mocy art. 35 i 36 Traktatu Euratom, środków wspólnotowych określonych powyżej oraz krajowych środków i kontroli, które łącznie pod względem równoważności efektów są równoważne tym, które ustanowiono w niniejszym rozporządzeniu. Komisja podejmuje wszelkie niezbędne środki, aby państwa członkowskie skutecznie wypełniały swoje zobowiązania prawne w tym zakresie. W szczególności, dnia 14 kwietnia 2003 r. Komisja wystosowała do państw członkowskich zalecenie dotyczące ochrony i informowania społeczeństwa o narażeniu wynikającym z utrzymującego się skażenia radioaktywnym cezem pewnych występujących w naturze środków spożywczych, które to skażenie jest skutkiem wypadku w elektrowni jądrowej w Czarnobylu (5).

(10)

Nawet jeśli w przyszłości przepisy nakazujące pobieranie próbek i przeprowadzanie analiz różnych produktów rolnych będą wymagały rozważenia, istnieje pilna konieczność zaostrzenia tych przepisów w odniesieniu do grzybów.

(11)

W celu zapewnienia skuteczniejszej kontroli konieczne jest zatem określenie ograniczonej liczby urzędów celnych, w których pewne produkty będzie można poddawać procedurze celnej w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu we Wspólnocie.

(12)

Wykazy urzędów celnych oraz krajów trzecich mogą w razie potrzeby podlegać przeglądom, przy uwzględnieniu między innymi zgodności z maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami skażenia w przyszłości oraz innymi informacjanú pozwalającymi Komisji ocenić, czy istnieje konieczność utrzymania danego kraju trzeciego na wykazie.

(13)

Z tych samych przyczyn dla każdej przesyłki takich produktów należy sporządzać świadectwa wywozowe, o których mowa w art. 4 rozporządzenia (EWG) nr 737/90.

(14)

Właściwe organy państw członkowskich powinny być upoważnione do nakładania opłat, według swojego uznania, za pobieranie próbek i przeprowadzanie analiz oraz niszczenie produktu lub jego zwrot, pod warunkiem że przy realizacji wariantu zniszczenia lub zwrotu produktu zostanie zachowana zasada proporcjonalności, a także pod warunkiem że w żadnym wypadku nałożone opłaty nie przekroczą poniesionych kosztów.

(15)

Przepisy niniejszego rozporządzenia są zgodne z międzynarodowymi zobowiązaniami Wspólnoty, w szczególności ze zobowiązaniami wynikającymi z umów ustanawiających Światową Organizację Handlu, uwzględniając prawo Wspólnoty do przyjmowania i stosowania środków koniecznych do osiągnięcia wybranego poziomu ochrony zdrowia na terytorium jej państw członkowskich.

(16)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu, o którym mowa w art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 737/90,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Kontrole poziomu radioaktywności w odniesieniu do cezu, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 737/90, w produktach określonych w art. 1 tego samego rozporządzenia, w celu przestrzegania maksymalnych dopuszczalnych poziomów ustanowionych przez to rozporządzenie, są przeprowadzane przez państwa członkowskie, w których produkty te dopuszczane są do swobodnego obrotu, i najpóźniej w chwili takiego dopuszczenia.

2.   Kontrole są przeprowadzane przez pobieranie próbek zgodnie z następującymi minimalnymi warunkami:

a)

bez uszczerbku dla ust. 3 lit. b) decyzja państwa członkowskiego dotycząca intensywności przeprowadzanych kontroli jest podejmowana przy uwzględnieniu w szczególności stopnia skażenia kraju pochodzenia, charakterystyki odnośnych produktów, wyników poprzednich kontroli oraz świadectw wywozowych, o których mowa w art. 3;

b)

bez uszczerbku dla dalszych środków przewidzianych w art. 5 i 6 rozporządzenia (EWG) nr 737/90, w przypadku stwierdzenia, że produkt pochodzący z kraju trzeciego przekracza maksymalne dopuszczalne poziomy skażenia, nasila się kontrole wszystkich produktów tego samego rodzaju pochodzących z odnośnego kraju trzeciego.

3.   Kontrole określonych produktów są przeprowadzane zgodnie z następującymi zasadami:

a)

w przypadku zwierząt przeznaczonych na ubój, kontrole są przeprowadzane bez uszczerbku dla przepisów celnych ustanowionych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2913/92 (6) oraz rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 (7) oraz bez uszczerbku dla wymogów dotyczących zdrowia zwierząt. Odprawa celna w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu jest uzależniona od przedstawienia świadectwa wydanego przez właściwe organy odpowiedzialne za kontrole, poświadczającego, że dana partia mięsa została poddana odpowiednim badaniom, i badania te wykazały, że maksymalne dopuszczalne poziomy skażenia nie zostały przekroczone;

b)

w przypadku produktów wymienionych w załączniku I, pochodzących z krajów trzecich wymienionych w załączniku II, kontrole dokumentów są przeprowadzane na podstawie odpowiednio wypełnionych świadectw wywozowych, o których mowa w art. 3, dołączonych do każdej przesyłki. Każda przesyłka o wadze przekraczającej 10 kg świeżego produktu lub jego odpowiednika jest poddawana systematycznemu pobraniu próbek oraz analizie, przy uwzględnieniu informacji zawartych w świadectwie wywozowym. Takie produkty mogą być poddawane kontroli celnej w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu w państwie członkowskim przeznaczenia wyłącznie w ograniczonej liczbie urzędów celnych. Wykaz tych urzędów celnych jest publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej po zgłoszeniu ich przez państwa członkowskie.

4.   W przypadku gdy stwierdzono niezgodność danego produktu z maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami skażenia, właściwe organy państwa członkowskiego mogą nakazać, aby przywożony produkt został zniszczony lub zwrócony do kraju pochodzenia. W tym drugim przypadku do organu celnego, który odmówił dopuszczenia produktu do swobodnego obrotu, wysyła się pisemne potwierdzenie, iż produkt opuścił terytorium Wspólnoty.

5.   W przypadku produktów, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, właściwe organy mogą nałożyć na importera opłaty za pobranie próbek i analizę produktów mające na celu sprawdzenie zgodności z rozporządzeniem (EWG) nr 737/90. W przypadku przesyłek, odnośnie których stwierdzono przekroczenie maksymalnych dopuszczalnych poziomów skażenia, właściwe organy mogą także uzyskać od importera zwrot kosztów związanych ze zniszczeniem przesyłki lub jej zwrotem do kraju pochodzenia.

Artykuł 2

1.   Każde państwo członkowskie stosuje odpowiednio art. 50 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 w celu niezwłocznego poinformowania Komisji o odnotowanych przypadkach niezgodności z przepisami dotyczącymi maksymalnych dopuszczalnych poziomów skażenia, ustanowionymi w rozporządzeniu (EWG) nr 737/90, podając kraj pochodzenia, opis i stopień skażenia towarów, rodzaj środka transportu, eksportera oraz decyzję, jaka została podjęta w stosunku do odnośnych partii towaru.

2.   Państwa cłonkowskie wskazują Komisji organy wyznaczone do przeprowadzania kontroli.

3.   Komisja niezwłocznie informuje państwa członkowskie o odnotowanych przypadkach niezgodności z maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami skażenia poprzez wspólnotowy system wczesnego ostrzegania ustanowiony na mocy rozporządzenia (WE) nr 178/2002.

Artykuł 3

1.   Państwa członkowskie gwarantują, że świadectwa wywozowe wydawane przez właściwe organy krajów trzecich wymienionych w załączniku II potwierdzają, że produkty, do których zostały dołączone, są zgodne z maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami skażenia ustanowionymi w art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 737/90. Świadectwa wywozowe są sporządzane przy wykorzystaniu formularza drukowanego na białym papierze zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku III.

2.   Komisja przekazuje państwom członkowskim otrzymane informacje dotyczące organów upoważnionych do wydawania świadectw wywozowych w krajach trzecich.

Artykuł 4

Rozporządzenie (WE) nr 1661/1999 zostaje niniejszym uchylone.

Odesłania do uchylonego rozporządzenia uważa się za odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 5

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 listopada 2006 r.

W imieniu Komisji

Andris PIEBALGS

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 82 z 29.3.1990, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1).

(2)  Dz.U. L 197 z 29.7.1999, str. 17. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r.

(3)  COM(2005) 535 wersja ostateczna.

(4)  Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 575/2006 (Dz.U. L 100 z 8.4.2006, str. 3).

(5)  Dz.U. L 99 z 17.4.2003, str. 55.

(6)  Dz.U. L 302 z 13.10.1992, str. 1.

(7)  Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1.


ZAŁĄCZNIK I

Wykaz produktów, do których mają zastosowanie przepisy art. 1 ust. 3 lit. b)

Kody CN:

ex 0709 59

Grzyby, świeże lub schłodzone, inne niż grzyby uprawne

ex 0710 80 69

Grzyby (niegotowane lub gotowane na parze lub w wodzie), zamrożone, inne niż grzyby uprawne

ex 0711 59 00

Grzyby zakonserwowane tymczasowo (na przykład w gazowym ditlenku siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia, inne niż grzyby uprawne

ex 0712 39 00

Grzyby suszone, całe, cięte w kawałki, w plasterkach, łamane lub w proszku, ale dalej nieprzetworzone, inne niż grzyby uprawne

ex 2001 90 50

Grzyby przetworzone lub zakonserwowane octem lub kwasem octowym, inne niż grzyby uprawne

ex 2003 90 00

Grzyby przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, inne niż grzyby uprawne


ZAŁĄCZNIK II

Wykaz krajów trzecich, o których mowa w art. 3

 

Albania

 

Białoruś

 

Bośnia i Hercegowina

 

Bułgaria

 

Chorwacja

 

Liechtenstein

 

Była Jugosłowiańska Republika Macedonii

 

Mołdawia

 

Czarnogóra

 

Norwegia

 

Rumunia

 

Rosja

 

Serbia

 

Szwajcaria

 

Turcja

 

Ukraina


ZAŁĄCZNIK III

ŚWIADECTWO WYWOZOWE DLA PRODUKTÓW ROLNYCH (JEDNO ŚWIADECTWO DLA KAŻDEGO GATUNKU)

Niniejsze świadectwo należy złożyć w trzech egzemplarzach przy wprowadzaniu do swobodnego obrotu i jest ono przechowywane przez służby celne

Image

Image


7.11.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 306/10


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1636/2006

z dnia 6 listopada 2006 r.

zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 2368/2002 wprowadzające w życie system certyfikacji Procesu Kimberley dla handlu międzynarodowego surowcem diamentowym

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2368/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. wprowadzające w życie system certyfikacji Procesu Kimberley dla handlu międzynarodowego surowcem diamentowym (1), w szczególności jego art. 20,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 20 rozporządzenia (WE) nr 2368/2002 przewiduje wprowadzenie zmian w wykazie uczestników systemu certyfikacji Procesu Kimberley w załączniku II.

(2)

Przewodniczący systemu certyfikacji Procesu Kimberley w swoim obwieszczeniu z dnia 20 października 2006 r. podjął decyzję o dodaniu Bangladeszu do wykazu uczestników począwszy od dnia 20 października 2006 r.

(3)

Bułgaria zgłosiła Wspólnocie Europejskiej, że jako organ odpowiedzialny za wdrażanie systemu certyfikacji Procesu Kimberley wyznaczone zostało Ministerstwo Finansów.

(4)

W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić załącznik II,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 2368/2002 zastępuje się tekstem zawartym w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w jeden dzień po opublikowaniu go w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 20 października 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 listopada 2006 r.

W imieniu Komisji

Benita FERRERO-WALDNER

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 28. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1486/2006 (Dz.U. L 278 z 10.10.2006).


ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK II

Wykaz uczestników systemu certyfikacji Procesu Kimberley oraz ich odpowiednio wyznaczonych właściwych organów, określonych w art. 2, 3, 8, 9, 12, 17, 18, 19 i 20

ANGOLA

Ministry of Geology and Mines

Rua Hochi Min

Luanda

Angola

ARMENIA

Department of Gemstones and Jewellery

Ministry of Trade and Economic Development

Yerevan

Armenia

AUSTRALIA

Community Protection Section

Australian Customs Section

Customs House, 5 Constitution Avenue

Canberra ACT 2601

Australia

Minerals Development Section

Department of Industry, Tourism and Resources

GPO Box 9839

Canberra ACT 2601

Australia

BANGLADESZ

Ministry of Commerce

Export Promotion Bureau

Dhaka

Bangladesh

BIAŁORUŚ

Department of Finance

Sovetskaja Str., 7

220010 Minsk

Republika Białorusi

BOTSWANA

Ministry of Minerals, Energy & Water Resources

PI Bag 0018

Gaborone

Botswana

BRAZYLIA

Ministry of Mines and Energy

Esplanada dos Ministérios — Bloco »U« — 3o andar

70065 — 900 Brasilia — DF

Brazylia

BUŁGARIA

Ministry of Economy

Multilateral Trade and Economic Policy and Regional Cooperation Directorate

12, Al. Batenberg str.

1000 Sofia

Bułgaria

KANADA

 

Sprawy międzynarodowe:

Department of Foreign Affairs and International Trade

Peace Building and Human Security Division

Lester B Pearson Tower B — Room: B4-120

125 Sussex Drive Ottawa, Ontario K1A 0G2

Kanada

 

W celu otrzymania wzoru kanadyjskich certyfikatów Procesu Kimberley:

Stewardship Division

International and Domestic Market Policy Division

Mineral and Metal Policy Branch

Minerals and Metals Sector

Natural Resources Canada

580 Booth Street, 10th Floor, Room: 10A6

Ottawa, Ontario

Kanada K1A 0E4

 

Wnioski o charakterze ogólnym:

Kimberley Process Office

Minerals and Metals Sector (MMS)

Natural Resources Canada (NRCan)

10th Floor, Area A-7

580 Booth Street

Ottawa, Ontario

Kanada K1A 0E4

REPUBLIKA ŚRODKOWOAFRYKAŃSKA

Independent Diamond Valuators (IDV)

Immeuble SOCIM, 2ème étage

BP 1613 Bangui

Republika Środkowoafrykańska

CHIŃSKA REPUBLIKA LUDOWA

Department of Inspection and Quarantine Clearance

General Administration of Quality Supervision, Inspection and Quarantine (AQSIQ)

9 Madiandonglu

Haidian District, Beijing

Chińska Republika Ludowa

HONGKONG, Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej

Department of Trade and Industry

Hong Kong Special Administrative Region

Peoples Republic of China

Room 703, Trade and Industry Tower

700 Nathan Road

Kowloon

Hong Kong

Chiny

DEMOKRATYCZNA REPUBLIKA KONGA

Centre d’Evaluation, d’Expertise et de Certification (CEEC)

17th floor, BCDC Tower

30th June Avenue

Kinshasa

Demokratyczna Republika Konga

WYBRZEŻE KOŚCI SŁONIOWEJ

Ministry of Mines and Energy

BP V 91

Abidjan

Wybrzeże Kości Słoniowej

CHORWACJA

Ministry of Economy

Zagreb

Republika Chorwacji

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA

European Commission

DG External Relations/A/2

B-1049 Brussels

Belgia

GHANA

Precious Minerals Marketing Company (Ltd.)

Diamond House,

Kinbu Road,

P.O. Box M. 108

Accra

Ghana

GWINEA

Ministry of Mines and Geology

BP 2696

Conakry

Gwinea

GUJANA

Geology and Mines Commission

P O Box 1028

Upper Brickdam

Stabroek

Georgetown

Gujana

INDIE

The Gem & Jewellery Export Promotion Council

Diamond Plaza, 5th Floor 391-A, Fr D.B. Marg

Mumbai 400 004

Indie

INDONEZJA

Directorate-General of Foreign Trade

Ministry of Trade

JI M.I. Ridwan Rais No 5

Blok I Iantai 4

Jakarta Pusat Kotak Pos. 10110

Jakarta

Indonezja

IZRAEL

Ministry of Industry and Trade

P.O. Box 3007

52130 Ramat Gan

Izrael

JAPONIA

United Nations Policy Division

Foreign Policy Bureau

Ministry of Foreign Affairs

2-11-1, Shibakoen Minato-ku

105-8519 Tokyo

Japonia

Mineral and Natural Resources Division

Agency for Natural Resources and Energy

Ministry of Economy, Trade and Industry

1-3-1 Kasumigaseki, Chiyoda-ku

100-8901 Tokyo

Japonia

REPUBLIKA KOREI

UN Division

Ministry of Foreign Affairs and Trade

Government Complex Building

77 Sejong-ro, Jongro-gu

Seoul

Korea

Trade Policy Division

Ministry of Commerce, Industry and Enterprise

1 Joongang-dong, Kwacheon-City

Kyunggi-do

Korea

LAOTAŃSKA REPUBLIKA LUDOWO-DEMOKRATYCZNA

Department of Foreign Trade,

Ministry of Commerce

Vientiane

Laos

LIBAN

Ministry of Economy and Trade

Beirut

Liban

LESOTHO

Commission of Mines and Geology

P.O. Box 750

Maseru 100

Lesotho

MALEZJA

Ministry of International Trade and Industry

Blok 10

Komplek Kerajaan Jalan Duta

50622 Kuala Lumpur

Malezja

MAURITIUS

Ministry of Commerce and Co-operatives

Import Division

2nd Floor, Anglo-Mauritius House

Intendance Street

Port Louis

Mauritius

NAMIBIA

Diamond Commission

Ministry of Mines and Energy

Private Bag 13297

Windhoek

Namibia

NORWEGIA

Section for Public International Law

Department for Legal Affairs

Royal Ministry of Foreign Affairs

P.O. Box 8114

0032 Oslo

Norwegia

NOWA ZELANDIA

 

Organ wydający certyfikat:

Middle East and Africa Division

Ministry of Foreign Affairs and Trade

Private Bag 18 901

Wellington

Nowa Zelandia

 

Organ ds. przywozu i wywozu:

New Zealand Customs Service

PO Box 2218

Wellington

Nowa Zelandia

RUMUNIA

National Authority for Consumer Protection

Strada Georges Clemenceau Nr. 5, sectorul 1

Bucharest

Rumunia

FEDERACJA ROSYJSKA

Gokhran of Russia

14, 1812 Goda St.

121170 Moscow

Rosja

SIERRA LEONE

Ministry of Mineral Resources

Youyi Building

Brookfields

Freetown

Sierra Leone

SINGAPUR

Ministry of Trade and Industry

100 High Street

#0901, The Treasury,

Singapore 179434

REPUBLIKA POŁUDNIOWEJ AFRYKI

South African Diamond Board

240 Commissioner Street

Johannesburg

Republika Południowej Afryki

SRI LANKA

Trade Information Service

Sri Lanka Export Development Board

42 Nawam Mawatha

Colombo 2

Sri Lanka

SZWAJCARIA

State Secretariat for Economic Affairs

Export Control Policy and Sanctions

Effingerstrasse 1

3003 Berne

Szwajcaria

TAJWAN, PENGHU, KINMEN I MATSU, Odrębny Obszar Celny

Export/Import Administration Division

Bureau of Foreign Trade

Ministry of Economic Affairs

Tajwan

TANZANIA

Commission for Minerals

Ministry of Energy and Minerals

PO Box 2000

Dar es Salaam

Tanzania

TAJLANDIA

Ministry of Commerce

Department of Foreign Trade

44/100 Thanon Sanam Bin Nam-Nonthaburi

Muang District

Nonthaburi 11000

Tajlandia

TOGO

Directorate General — Mines and Geology

B.P. 356

216, Avenue Sarakawa

Lomé

Togo

UKRAINA

Ministry of Finance

State Gemological Center

Degtyarivska St. 38-44

Kiev

04119 Ukraine

International Department

Diamond Factory »Kristall«

600 Letiya Street 21

21100 Vinnitsa

Ukraine

ZJEDNOCZONE EMIRATY ARABSKIE

Dubai Metals and Commodities Centre

PO Box 63

Dubai

Zjednoczone Emiraty Arabskie

STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI

U.S. Department of State

2201 C St., N.W.

Washington D.C.

Stany Zjednoczone Ameryki

WENEZUELA

Ministry of Energy and Mines

Apartado Postal No 61536 Chacao

Caracas 1006

Av. Libertadores, Edif. PDVSA, Pent House B

La Campina — Caracas

Wenezuela

WIETNAM

Export-Import Management Department

Ministry of Trade of Vietnam

31 Trang Tien

Hanoi 10.000

Wietnam

ZIMBABWE

Principal Minerals Development Office

Ministry of Mines and Mining Development

Private Bag 7709, Causeway

Harare

Zimbabwe”.


7.11.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 306/15


ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 1637/2006 EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO

z dnia 2 listopada 2006 r.

dotyczące przepisów przejściowych w zakresie stosowania rezerw obowiązkowych przez Europejski Bank Centralny po wprowadzeniu waluty euro w Słowenii

(EBC/2006/15)

RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,

uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności jego art. 19 ust. 1 oraz pierwsze tiret art. 47 ust. 2,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2531/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące stosowania stóp rezerw obowiązkowych przez Europejski Bank Centralny (1),

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9) z dnia 12 września 2003 r. dotyczące stosowania rezerw obowiązkowych (2),

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2532/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące uprawnień Europejskiego Banku Centralnego do nakładania sankcji (3),

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. dotyczące zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny (4), w szczególności jego art. 5 ust. 1 i art. 6 ust. 4,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2423/2001 (EBC/2001/13) z dnia 22 listopada 2001 r. dotyczące skonsolidowanego bilansu sektora monetarnych instytucji finansowych (5).

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Wprowadzenie waluty euro przez Słowenię w dniu 1 stycznia 2007 r. oznacza, iż od tej daty instytucje kredytowe oraz oddziały instytucji kredytowych mające siedzibę w Słowenii będą podlegać obowiązkowi utrzymywania rezerw.

(2)

Włączenie wskazanych podmiotów do systemu rezerw obowiązkowych Europejskiego Banku Centralnego (EBC) wymaga przyjęcia przepisów przejściowych w celu zapewnienia ich płynnej integracji, przeprowadzonej w sposób pozwalający na uniknięcie nieproporcjonalnie wysokich obciążeń dla instytucji kredytowych w uczestniczących państwach członkowskich, w tym Słowenii.

(3)

Przepis art. 5 Statutu w związku z art. 10 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską nakłada na państwa członkowskie obowiązek określenia oraz wprowadzenia na poziomie krajowym wszelkich właściwych środków mających na celu gromadzenie informacji statystycznych potrzebnych dla spełnienia wymogów sprawozdawczości statystycznej EBC, jak również obowiązek terminowego przeprowadzenia przygotowań do przyjęcia euro w zakresie statystyki,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Definicje

Użyte w niniejszym rozporządzeniu określenia „instytucja”, „obowiązek utrzymywania rezerw”, „okres utrzymywania”, „podstawa naliczania rezerwy” oraz „uczestniczące państwo członkowskie” mają znaczenie określone w rozporządzeniu (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9).

Artykuł 2

Przepisy przejściowe dla instytucji mających siedzibę w Słowenii

1.   W drodze wyjątku od art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9) dla instytucji mających siedzibę w Słowenii przejściowy okres utrzymywania biegnie od dnia 1 stycznia do dnia 16 stycznia 2007 r.

2.   Podstawa naliczania rezerwy za przejściowy okres utrzymywania zostanie określona dla każdej instytucji mającej siedzibę w Słowenii w oparciu o składniki bilansu danej instytucji na dzień 31 października 2006 r. Instytucje mające siedzibę w Słowenii zgłaszają Banka Slovenije swoją podstawę naliczania rezerwy zgodnie z zasadami sprawozdawczości EBC w zakresie statystyki pieniężnej i bankowej określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 2423/2001 (EBC/2001/13). Mające siedzibę w Słowenii instytucje korzystające z wyłączenia przewidzianego w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2423/2001 (EBC/2001/13) obliczają podstawę naliczania rezerwy za przejściowy okres utrzymywania na podstawie swojego bilansu sporządzonego na dzień 30 września 2006 r.

3.   W zakresie dotyczącym przejściowego okresu utrzymywania rezerwy obowiązkowej dla instytucji mającej siedzibę w Słowenii naliczane są przez tę instytucję bądź przez Banka Slovenije. Strona dokonująca naliczenia rezerw obowiązkowych przekazuje dokonane obliczenia drugiej stronie, pozostawiając jej odpowiednią ilość czasu na sprawdzenie obliczeń i wniesienie poprawek w terminie do dnia 11 grudnia 2006 r. Naliczone rezerwy obowiązkowe wraz z poprawkami (o ile zostały one wniesione) podlegają zatwierdzeniu przez obie strony w terminie do dnia 12 grudnia 2006 r. W razie braku potwierdzenia do dnia 12 grudnia 2006 r. wysokości rezerw obowiązkowych przez stronę zawiadomioną o naliczeniu uważa się, że uznaje ona zastosowanie naliczonej wysokości przez przejściowy okres utrzymywania.

Artykuł 3

Przepisy przejściowe dla instytucji mających siedzibę w innych uczestniczących państwach członkowskich

1.   Przyjęcie przejściowego okresu utrzymywania w stosunku do instytucji mających siedzibę w Słowenii nie uchybia okresowi utrzymywania mającemu zastosowanie na podstawie art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9) do instytucji mających siedzibę w innych uczestniczących państwach członkowskich.

2.   Instytucje mające siedzibę w innych uczestniczących państwach członkowskich mogą postanowić o odliczeniu ze swojej podstawy naliczania rezerwy za okresy utrzymywania od dnia 13 grudnia 2006 r. do dnia 16 stycznia 2007 r. oraz od dnia 17 stycznia 2007 r. do dnia 13 lutego 2007 r. wszelkich zobowiązań w stosunku do instytucji mających siedzibę w Słowenii, również w przypadku gdy w chwili naliczania rezerw obowiązkowych dana instytucja nie będzie umieszczona na liście instytucji objętych obowiązkiem utrzymywania rezerw, o której mowa w art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9).

3.   Instytucje mające siedzibę w innych uczestniczących państwach członkowskich, które zamierzają dokonać odliczenia zobowiązań w stosunku do instytucji mających siedzibę w Słowenii, naliczają rezerwy obowiązkowe za okresy utrzymywania od dnia 13 grudnia 2006 r. do dnia 16 stycznia 2007 r. oraz od dnia 17 stycznia do dnia 13 lutego 2007 r. na podstawie swoich bilansów sporządzonych na dzień odpowiednio 31 października 2006 r. oraz 30 listopada 2006 r. oraz przekazują sprawozdanie obejmujące tabelę sporządzoną zgodnie z przypisem 5 do tabeli 1 załącznika I rozporządzenia (WE) nr 2423/2001 (EBC/2001/13), z uwzględnieniem instytucji mających siedzibę w Słowenii jako podlegających już systemowi rezerw obowiązkowych EBC.

Powyższy przepis nie uchybia ciążącemu na instytucjach obowiązkowi składania sprawozdań w zakresie informacji statystycznych za właściwe okresy zgodnie z tabelą 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 2423/2001 (EBC/2001/13), przy czym instytucje mające siedzibę w Słowenii powinny być w dalszym ciągu kategoryzowane jako banki mające siedzibę na obszarze „Reszty świata”.

Tabele przekazuje się z zachowaniem terminów oraz procedur wskazanych w rozporządzeniu (WE) nr 2423/2001 (EBC/2001/13).

4.   Instytucje mające siedzibę w innych uczestniczących państwach członkowskich, które korzystają z wyłączenia przewidzianego w art. 2 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2423/2001 (EBC/2001/13) i zamierzają dokonać odliczenia zobowiązań w stosunku do instytucji mających siedzibę w Słowenii, naliczają rezerwy obowiązkowe za okresy utrzymywania rozpoczynające się w grudniu 2006 r., styczniu 2007 r. i lutym 2007 r. na podstawie swoich bilansów sporządzonych na dzień 30 września 2006 r. oraz przekazują sprawozdanie obejmujące tabelę sporządzoną zgodnie z przypisem (5) do tabeli 1 załącznika I rozporządzenia (WE) nr 2423/2001 (EBC/2001/13), z uwzględnieniem instytucji mających siedzibę w Słowenii jako podlegających już systemowi rezerw obowiązkowych EBC.

Powyższy przepis nie uchybia ciążącemu na instytucjach obowiązkowi składania sprawozdań w zakresie informacji statystycznych za właściwe okresy zgodnie z tabelą 1 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 2423/2001 (EBC/2001/13), przy czym instytucje mające siedzibę w Słowenii powinny być w dalszym ciągu kategoryzowane jako banki mające siedzibę na obszarze „Reszty świata”.

Tabele przekazuje się z zachowaniem terminów oraz procedur wskazanych w rozporządzeniu (WE) nr 2423/2001 (EBC/2001/13).

Artykuł 4

Wejście w życie i zastosowanie

1.   Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2.   W zakresie nieuregulowanym w przepisach niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają przepisy rozporządzeń (WE) nr 1745/2003 (EBC/2003/9) oraz (WE) nr 2423/2001 (EBC/2001/13).

Sporządzono we Frankfurcie nad Menem, dnia 2 listopada 2006 r.

Za Radę Prezesów EBC

Jean-Claude TRICHET

Prezes EBC


(1)  Dz.U. L 318 z 27.11.1998, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 134/2002 (Dz.U. L 24 z 26.1.2002, str. 1).

(2)  Dz.U. L 250 z 2.10.2003, str. 10.

(3)  Dz.U. L 318 z 27.11.1998, str. 4.

(4)  Dz.U. L 318 z 27.11.1998, str. 8.

(5)  Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2181/2004 (EBC/2004/21) (Dz.U. L 371 z 18.12.2004, str. 42).


II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa

Komisja

7.11.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 306/17


DECYZJA KOMISJI

z dnia 6 listopada 2006 r.

zmieniająca decyzję 2006/601/WE w sprawie środków nadzwyczajnych w odniesieniu do niedozwolonego genetycznie zmodyfikowanego organizmu pn. „LL RICE 601” w produktach z ryżu

(notyfikowana jako dokument nr C(2006) 5266)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2006/754/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (1), w szczególności jego art. 53 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 4 ust. 2 i art. 16 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1829/2003 z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (2) przewidują, że żadna genetycznie zmodyfikowana żywność ani pasza nie może zostać wprowadzona do obrotu na rynku Wspólnoty, chyba że jest ona objęta zezwoleniem wydanym zgodnie ze wspomnianym rozporządzeniem. Artykuł 4 ust. 3 i art. 16 ust. 3 tego samego rozporządzenia stanowią, że nie należy zatwierdzać żywności i paszy zmodyfikowanej genetycznie, o ile nie zostało wykazane w sposób właściwy i wystarczający, iż nie wywiera ona szkodliwych skutków dla zdrowia ludzi, zwierząt lub środowiska naturalnego, nie wprowadza konsumenta ani użytkownika w błąd ani nie odbiega od żywności czy też paszy przeznaczonej do zastąpienia w takim zakresie, że jej normalne spożycie byłoby ze względów żywieniowych niekorzystne dla ludzi lub zwierząt.

(2)

Artykuł 53 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 przewiduje możliwość przyjęcia odpowiednich wspólnotowych środków nadzwyczajnych dotyczących żywności i paszy przywożonych z kraju trzeciego w celu ochrony zdrowia ludzkiego, zdrowia zwierząt lub środowiska, w przypadku gdy takie ryzyko nie może być wystarczająco zmniejszone za pomocą środków podjętych przez dane państwa członkowskie.

(3)

W dniu 18 sierpnia 2006 r. władze Stanów Zjednoczonych Ameryki poinformowały Komisję, że produkty z ryżu zanieczyszczone genetycznie zmodyfikowanym ryżem „LL RICE 601” (zwane dalej „produktami zanieczyszczonymi”), które nie zostały zatwierdzone do wprowadzenia do obrotu na rynku Wspólnoty, zostały znalezione w próbkach ryżu pobranych na rynku USA z ryżu długoziarnistego znajdującego się w obiegu handlowym i pochodzącego ze zbioru z 2005 r.

(4)

Ze względu na domniemane ryzyko związane z produktami niezatwierdzonymi zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003, decyzja Komisji 2006/578/WE z dnia 23 sierpnia 2006 r. w sprawie środków nadzwyczajnych w odniesieniu do niedozwolonego, genetycznie zmodyfikowanego organizmu LL RICE 601 w produktach z ryżu (3) wprowadziła czasowy zakaz wprowadzania do obrotu produktów zanieczyszczonych. Te środki nadzwyczajne potwierdziła decyzja Komisji 2006/601/WE (4) uchylająca i zastępująca decyzję 2006/578/WE i nałożyła wymaganie na państwa członkowskie, by zezwalały na wprowadzenie do obrotu niektórych produktów z ryżu pochodzących ze Stanów Zjednoczonych jedynie w przypadku, gdy przesyłce towarzyszy oryginalne sprawozdanie analityczne sporządzone przez akredytowane laboratorium zaświadczające, że dany produkt nie zawiera genetycznie zmodyfikowanego ryżu pod nazwą „LL RICE 601”.

(5)

Europejski Urząd Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), do którego zwrócono się o dowody naukowe w tej sprawie, wydał 14 września 2006 r. oświadczenie, w którym stwierdził, że mimo iż spożycie przywiezionego długoziarnistego ryżu zawierającego śladowe ilości „LL RICE 601” nie stwarza prawdopodobnie zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi lub zwierząt, dostępne dane nie są wystarczające, by umożliwić pełną ocenę bezpieczeństwa genetycznie zmodyfikowanego ryżu „LL RICE 601” zgodnie z wytycznymi EFSA dotyczącymi oceny ryzyka.

(6)

Kontrole przeprowadzone w państwach członkowskich wykazały, że oprócz produktów z ryżu aktualnie wymienionych w decyzji 2006/601/WE także inne produkty z ryżu mogą być zanieczyszczone genetycznie zmodyfikowanym ryżem „LL RICE 601”. Te produkty powinny zatem zostać objęte zakresem decyzji 2006/601/WE.

(7)

Kontrole przeprowadzone przez państwa członkowskie ujawniły także obecność genetycznie zmodyfikowanego ryżu „LL RICE 601” w niektórych przesyłkach, pomimo tego, że zgodnie z wymogami decyzji 2006/601/WE przesyłkom tym towarzyszyło oryginalne sprawozdanie analityczne. Kontakty nawiązane następnie z władzami USA w celu eliminacji ryzyka obecności niedozwolonego ryżu zmodyfikowanego genetycznie nie przyniosły pomyślnych efektów. W tej sytuacji, w celu zagwarantowania, że żaden zanieczyszczony produkt nie zostanie wprowadzony do obrotu i w celu zagwarantowania wysokiego poziomu ochrony zdrowia niezbędnego we Wspólnocie, bez nakładania ograniczeń handlowych wykraczających poza to, co jest konieczne, niezbędne wydaje się – przy zachowaniu obowiązku wydawania raportu analitycznego zgodnie z przepisami decyzji 2006/601/WE – tymczasowe wprowadzenie systematycznego urzędowego pobierania próbek i analizy każdej przesyłki określonych produktów pochodzących ze Stanów Zjednoczonych przed ich wprowadzeniem do obrotu.

(8)

Metody pobierania próbek mają zasadnicze znaczenie dla uzyskania reprezentatywnych i porównywalnych wyników, dlatego też należy zdefiniować wspólny protokół pobierania próbek i analizy w celu kontroli nieobecności genetycznie zmodyfikowanego ryżu „LL RICE 601”.

(9)

Jako że środki, które ustanawia niniejsza decyzja, mają wpływ na zasoby kontrolne państw członkowskich, właściwe jest, by wszelkie koszty wynikające z pobierania próbek, analizy i przechowywania oraz wszelkie koszty wynikające z urzędowych środków podjętych w odniesieniu do niezgodnych przesyłek ponosił dany importer lub przedsiębiorstwo sektora spożywczego.

(10)

Przeglądu środków przewidzianych niniejszą decyzją należy dokonać w ciągu dwóch miesięcy w celu oceny dalszej ich przydatności w świetle ich wpływu oraz doświadczenia praktycznego uzyskanego w zakresie obowiązujących wymogów badawczych.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2006/601/WE.

(12)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2006/601/WE wprowadza się następujące zmiany:

1)

Artykuł 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 1

Zakres

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do następujących produktów pochodzących ze Stanów Zjednoczonych Ameryki:

Produkt

Kod CN

ryż niełuskany parzony długoziarnisty A

1006 10 25

ryż niełuskany parzony długoziarnisty B

1006 10 27

ryż niełuskany, inny niż parzony, długoziarnisty A

1006 10 96

ryż niełuskany, inny niż parzony, długoziarnisty B

1006 10 98

ryż łuskany (brązowy) parzony długoziarnisty A

1006 20 15

ryż łuskany (brązowy) parzony długoziarnisty B

1006 20 17

ryż łuskany (brązowy) długoziarnisty A

1006 20 96

ryż łuskany (brązowy) długoziarnisty B

1006 20 98

ryż półbielony parzony długoziarnisty A

1006 30 25

ryż półbielony parzony długoziarnisty B

1006 30 27

ryż półbielony długoziarnisty A

1006 30 46

ryż półbielony długoziarnisty B

1006 30 48

ryż całkowicie bielony parzony długoziarnisty A

1006 30 65

ryż całkowicie bielony parzony długoziarnisty B

1006 30 67

ryż całkowicie bielony długoziarnisty A

1006 30 96

ryż całkowicie bielony długoziarnisty B

1006 30 98

ryż łamany (chyba że poświadczono, że nie został uzyskany z ryżu długoziarnistego)

1006 40 00”

2)

Artykuł 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 2

Warunki pierwszego wprowadzenia do obrotu

1.   Państwa członkowskie zezwalają na pierwsze wprowadzenie do obrotu produktów wymienionych w art. 1 jedynie w przypadku, gdy przesyłce towarzyszy oryginalne sprawozdanie analityczne, które potwierdza, że produkty te nie zawierają genetycznie zmodyfikowanego ryżu pod nazwą »LL RICE 601«. Sprawozdanie sporządza akredytowane laboratorium w oparciu o odpowiednią i zatwierdzoną metodę wykrywania genetycznie zmodyfikowanego ryżu »LL RICE 601«.

2.   Państwa członkowskie zapewniają dokonanie w punkcie wprowadzenia na obszar Wspólnoty urzędowego pobierania próbek i analizy każdej przesyłki produktów, o których mowa w art. 1, zanim zostanie ona wprowadzona do obrotu we Wspólnocie, by wykazać, że nie zawiera genetycznie zmodyfikowanego ryżu »LL RICE 601«. W tym celu przeprowadza się urzędowe pobieranie próbek i analizę zgodnie z metodami opisanymi w Załączniku w ciągu co najwyżej 15 dni roboczych.

3.   Właściwe organy państw członkowskich, o których mowa w ust. 2, wydają towarzyszący urzędowy dokument stanowiący, że przesyłka była poddana urzędowemu pobieraniu próbek i analizie oraz wskazujący wynik analizy.

4.   Jeśli następuje podział przesyłki, kopie oryginalnego sprawozdania analitycznego, o którym mowa w ust. 1, oraz towarzyszącego urzędowego dokumentu, o którym mowa w ust. 3, towarzyszą każdej części podzielonej przesyłki, także na etapie sprzedaży hurtowej. Kopie tych dokumentów muszą zostać poświadczone przez właściwy organ państwa członkowskiego, na którego terytorium nastąpił podział przesyłki.

5.   Jakakolwiek obecność genetycznie zmodyfikowanego ryżu »LL RICE 601« wykryta podczas kontroli, o których stanowi ust. 2, podlega zgłoszeniu do Komisji i państw członkowskich przez system wczesnego ostrzegania w zakresie żywności i paszy ustanowiony art. 50 rozporządzenia (WE) nr 178/2002.

6.   Państwa członkowskie przedłożą najpóźniej do dnia 31 grudnia 2006 r. sprawozdanie z wyników analitycznych w ramach urzędowych kontroli przesyłek produktów, o których mowa w art. 1.”;

3)

Artykuł 3 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 3

Inne środki kontroli

Państwa członkowskie podejmują stosowne środki, łącznie z wyrywkowym pobieraniem próbek i analizą w sposób zgodny z treścią Załącznika, w odniesieniu do już wprowadzonych do obrotu produktów, o których mowa w art. 1, w celu potwierdzenia nieobecności genetycznie zmodyfikowanego ryżu »LL RICE 601«. Informują one Komisję o dodatnich (niekorzystnych) wynikach za pomocą systemu wczesnego ostrzegania w zakresie żywności i paszy.”;

4)

Artykuł 5 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 5

Zwrot kosztów

1.   Wszelkie koszty wynikające z pobierania próbek, analizy, przechowywania i wydawania urzędowych dokumentów towarzyszących oraz kopii sprawozdań analitycznych i dokumentów towarzyszących zgodnie z art. 2 ust. 1-4 ponosi przedsiębiorstwo sektora spożywczego odpowiedzialne za daną przesyłkę lub jego przedstawiciel.

2.   Wszelkie koszty związane z urzędowymi środkami podejmowanymi przez właściwe organy w odniesieniu do niezgodnych przesyłek ponosi przedsiębiorstwo sektora spożywczego odpowiedzialne za daną przesyłkę lub jego przedstawiciel.”;

5)

Artykuł 6 otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 6

Przegląd środków

Przeglądu środków przewidzianych niniejszą decyzją należy dokonać najpóźniej do dnia 15 stycznia 2007 r.”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 listopada 2006 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 31 z 1.2.2002, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 575/2006 (Dz.U. L 100 z 8.4.2006, str. 3).

(2)  Dz.U. L 268 z 18.10.2003, str. 1.

(3)  Dz.U. L 230 z 24.8.2006, str. 8.

(4)  Dz.U. L 244 z 7.9.2006, str. 27.


ZAŁĄCZNIK

Metody pobierania próbek i analizy na potrzeby urzędowych kontroli dotyczących niedozwolonego organizmu zmodyfikowanego genetycznie „LL RICE 601” w produktach z ryżu

1.   Cel i zakres

Podstawą niniejszego Załącznika jest zalecenie 2004/787/WE (1). W Załączniku uwzględniono w szczególności fakt, że obecnie dostępne metody mają charakter ilościowy, a także, że jego przedmiotem jest wykrywanie niedozwolonego organizmu zmodyfikowanego genetycznie, dla którego nie istnieje próg tolerancji. Próbki przeznaczone do urzędowej kontroli nieobecności „LL RICE 601” w produktach z ryżu pobiera się zgodnie z metodami opisanymi poniżej. Uzyskane w ten sposób próbki zbiorcze uważa się za reprezentatywne dla partii, z których pochodzą.

2.   Definicje

Na potrzeby niniejszego Załącznika stosuje się definicje zawarte w zaleceniu 2004/787/WE.

3.   Pobieranie próbek towarów masowych i przygotowywanie próbek analitycznych

W odniesieniu do liczby próbek pierwotnych, z których ma się składać próbka zbiorcza, oraz sposobu przygotowania próbek analitycznych obowiązuje zgodność z zaleceniem 2004/787/WE. Wielkość próbki laboratoryjnej powinna wynosić 2,5 kg. Na potrzeby art. 11 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 882/2004 (2) tworzy się drugą próbkę laboratoryjną.

4.   Analiza próbki laboratoryjnej

Laboratorium przeprowadzające kontrolę pobiera z ujednorodnionej próbki laboratoryjnej cztery próbki analityczne o masie 240 gramów. Wymienione próbki analityczne należy zemleć i osobno poddać dalszej analizie.

Metodą PCR, którą należy stosować, jest specyficzna dla konstruktu metoda „P35S:BAR”, opracowana przez Bayer CropScience i zweryfikowana przez USDA oraz WCB działające w charakterze wspólnotowego laboratorium referencyjnego dla genetycznie zmodyfikowanej żywności i pasz. W przypadku uzyskania dodatniego wyniku należy potwierdzić obecność „LL RICE 601” metodą specyficzną dla zdarzenia.

Partia otrzymuje wynik pozytywny, jeśli w przypadku jednej z czterech próbek analitycznych stwierdzony zostanie wynik dodatni.


(1)  Dz.U L 348 z 24.11.2004, str. 18.

(2)  Dz.U L 191 z 28.5.2004, str. 1.