15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/1

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2866/98 z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie kursów wymiany między euro a walutami państw członkowskich przyjmujących euro (2) określa kursy wymiany walut obowiązujące od dnia 1 stycznia 1999 r.

(2)

Zgodnie z art. 4 aktu dotyczącego warunków przystąpienia z 2003 r. Słowenia jest państwem członkowskim objętym derogacją w rozumieniu art. 122 traktatu WE.

(3)

Na mocy decyzji Rady 2006/495/WE z dnia 11 lipca 2006 r. zgodnie z art. 122 ust. 2 traktatu WE w sprawie przyjęcia jednej waluty przez Słowenię z dniem 1 stycznia 2007 r. (3), Słowenia spełnia warunki konieczne do przyjęcia jednej waluty i derogacja w stosunku do Słowenii zostaje uchylona ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2007 r.

(4)

Wprowadzenie euro w Słowenii wymaga ustalenia kursu wymiany między euro a słoweńskim tolarem. Kurs wymiany powinien zostać ustalony na 239,640 tolarów słoweńskich za 1 euro, co odpowiada obecnemu kursowi centralnemu tolara w mechanizmie kursów walut (ERM II).

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2866/98,

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/2

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/4

(1)

Przetarg na odsprzedaż na rynku wewnętrznym około 246 437 ton kukurydzy, znajdującej się w posiadaniu polskiej agencji interwencyjnej, został otwarty rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1164/2005 (2).

(2)

Ze względu na aktualną sytuację na rynku właściwe jest zwiększenie ilości kukurydzy wystawionej na sprzedaż przez polską agencję interwencyjną na rynku wewnętrznym poprzez otwarcie przetargu stałego na 253 437 ton.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1164/2005.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

1)

w art. 1 zapis „246 437 ton” zastępuje się zapisem „253 437 ton”;

2)

w tytule Załącznika zapis „246 437 ton” zastępuje się zapisem „253 437 ton”.

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/5

(1)

Artykuł 30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje możliwość otwarcia destylacji w sytuacji kryzysowej w przypadku powstania na rynku zakłóceń spowodowanych poważnymi nadwyżkami. Środek ten można ograniczyć do niektórych kategorii wina lub niektórych obszarów produkcji oraz można go stosować na wniosek państwa członkowskiego w odniesieniu do win gatunkowych produkowanych w określonych regionach (psr.).

(2)

Rząd Hiszpanii wystąpił z wnioskiem o otwarcie destylacji w sytuacji kryzysowej w odniesieniu do czerwonych i różowych win gatunkowych produkowanych w określonych regionach (psr.) na jego terytorium, a zwłaszcza w regionie upraw winorośli Navarra.

(3)

Stwierdzono poważne nadwyżki na rynku czerwonych i różowych win gatunkowych produkowanych w określonym regionie (psr.) Navarra, które znajdują wyraz w spadku cen i niepokojącym wzroście poziomu zapasów na koniec bieżącego roku gospodarczego. W celu odwrócenia tego niekorzystnego trendu i naprawienia w ten sposób trudnej sytuacji na rynku zapasy win gatunkowych produkowanych w określonych regionach (psr.) powinny zostać zmniejszone do poziomu, jaki można uznać za normalny pod względem pokrycia zapotrzebowania rynkowego.

(4)

Ponieważ warunki ustanowione w art. 30 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 zostały spełnione, należy otworzyć destylację w sytuacji kryzysowej czerwonych i różowych win gatunkowych produkowanych w regionie Navarra w ilości nieprzekraczającej 300 000 hektolitrów.

(5)

Destylacja w sytuacji kryzysowej, otwarta na mocy niniejszego rozporządzenia, powinna być zgodna z warunkami określonymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1623/2000 z dnia 25 lipca 2000 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina w odniesieniu do mechanizmów rynkowych (2), które odnoszą się do destylacji ustanowionej w art. 30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999. Ponadto stosuje się także inne przepisy rozporządzenia (WE) nr 1623/2000, w szczególności te, które dotyczą dostawy alkoholu do agencji interwencyjnej oraz wypłaty zaliczki.

(6)

Cena, jaką destylatorzy są zobowiązani zapłacić producentom, powinna być ustalona na poziomie pozwalającym na przezwyciężenie zakłóceń na rynku, poprzez umożliwienie producentom skorzystania z możliwości, jakie daje ten środek.

(7)

W celu uniknięcia zakłóceń na rynku alkoholu spożywczego, który otrzymywany jest przede wszystkim w wyniku destylacji przewidzianej w art. 29 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, produktem destylacji w sytuacji kryzysowej może być jedynie alkohol surowy lub neutralny, podlegający obowiązkowej dostawie do agencji interwencyjnej.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/7

(1)

Artykuł 30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 przewiduje możliwość otwarcia destylacji w sytuacji kryzysowej w przypadku powstania na rynku zakłóceń spowodowanych poważnymi nadwyżkami. Środek ten można ograniczyć do niektórych kategorii wina lub niektórych obszarów produkcji oraz można go stosować na wniosek zainteresowanego państwa członkowskiego w odniesieniu do win gatunkowych produkowanych w określonych regionach (psr.).

(2)

Rząd Grecji wystąpił z wnioskiem o otwarcie destylacji w sytuacji kryzysowej w odniesieniu do win stołowych produkowanych na jego terytorium, jak też i w odniesieniu do win gatunkowych produkowanych w określonych regionach (psr.).

(3)

Stwierdzono poważne nadwyżki na rynku win stołowych i na rynku win gatunkowych produkowanych w określonych regionach (psr.) w Grecji, które znajdują wyraz w spadku cen i niepokojącym wzroście poziomu zapasów na koniec bieżącego roku gospodarczego. W celu odwrócenia tego niekorzystnego trendu i naprawienia w ten sposób trudnej sytuacji na rynku zapasy win greckich powinny zostać doprowadzone do poziomu, jaki można uznać za normalny pod względem pokrycia zapotrzebowania rynkowego.

(4)

Ponieważ warunki ustanowione w art. 30 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 zostały spełnione, należy otworzyć destylację w sytuacji kryzysowej wina stołowego w ilości nieprzekraczającej 370 000 hektolitrów oraz win gatunkowych produkowanych w określonych regionach (psr.) w ilości nieprzekraczającej 130 000 hektolitrów.

(5)

Destylacja w sytuacji kryzysowej, otwarta na mocy niniejszego rozporządzenia, powinna być zgodna z warunkami określonymi w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1623/2000 z dnia 25 lipca 2000 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina w odniesieniu do mechanizmów rynkowych (2), które odnoszą się do destylacji ustanowionej w art. 30 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999. Ponadto stosuje się także inne przepisy rozporządzenia (WE) nr 1623/2000, w szczególności te, które dotyczą dostawy alkoholu do agencji interwencyjnej oraz wypłaty zaliczki.

(6)

Cena, jaką destylatorzy są zobowiązani zapłacić producentom, powinna być ustalona na poziomie pozwalającym na przezwyciężenie zakłóceń na rynku, poprzez umożliwienie producentom skorzystania z możliwości, jakie daje ten środek.

(7)

W celu uniknięcia zakłóceń na rynku alkoholu surowego, który otrzymywany jest przede wszystkim w wyniku destylacji przewidzianej w art. 29 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, produktem destylacji w sytuacji kryzysowej może być jedynie alkohol surowy lub neutralny, podlegający obowiązkowej dostawie do agencji interwencyjnej.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/9

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 51/2006 z dnia 22 grudnia 2005 r. ustalające wielkości dopuszczalne połowów na 2006 r. i związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe (3) ustanawia kwoty na 2006 r.

(2)

Według informacji przekazanych Komisji, statki pływające pod banderą państw członkowskich określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia lub zarejestrowane w tych państwach członkowskich, wyczerpały kwotę na połowy zasobu w nim określonego przyznaną na 2006 r.

(3)

Należy zatem zakazać połowów tego rodzaju zasobów oraz jego przechowywania na pokładzie, przeładunku i wyładunku,

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/11

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1898/2005 z dnia 9 listopada 2005 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wprowadzenia w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do środków w zakresie zbytu śmietany, masła i masła skoncentrowanego na rynku Wspólnoty (2) agencje interwencyjne mogą sprzedawać w drodze przetargu pewne ilości masła pochodzącego ze skupu interwencyjnego, które przechowują, i mogą przyznać pomoc w odniesieniu do śmietany, masła i masła skoncentrowanego. Artykuł 25 wymienionego rozporządzenia przewiduje, że biorąc pod uwagę otrzymane oferty w ramach każdego odrębnego zaproszenia do składania ofert, ustala się minimalną cenę sprzedaży masła oraz maksymalną wysokość pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i masła skoncentrowanego. Ustalono dalej, że cena lub pomoc mogą się zmieniać w zależności od planowanego wykorzystania masła, jego zawartości tłuszczu oraz procedury włączania. Wysokość zabezpieczenia przetwórczego, o którym mowa w art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1898/2005, ustala się odpowiednio.

(2)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/13

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1898/2005 z dnia 9 listopada 2005 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wprowadzenia w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do środków w zakresie zbytu śmietany, masła i masła skoncentrowanego na rynku Wspólnoty (2) agencje interwencyjne mogą sprzedawać w drodze przetargu pewne ilości masła pochodzącego ze skupu interwencyjnego, które przechowują, i mogą przyznać pomoc w odniesieniu do śmietany, masła i masła skoncentrowanego. Artykuł 25 wymienionego rozporządzenia przewiduje, że biorąc pod uwagę otrzymane oferty w ramach każdego odrębnego zaproszenia do przetargu, ustala się minimalną cenę sprzedaży masła oraz maksymalną wysokość pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i masła skoncentrowanego. Ustalono dalej, że cena lub pomoc mogą się różnić w zależności od planowanego wykorzystania masła, jego zawartości tłuszczu oraz procedury włączania. Wysokość zabezpieczenia przetwórczego, o którym mowa w art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1898/2005, ustala się odpowiednio.

(2)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/15

(1)

Na mocy art. 16 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2771/1999 z dnia 16 grudnia 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do interwencji na rynku masła i śmietany (2) ogłoszenie o przetargu zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej w celu skupu masła w drodze stałego przetargu, otwartego rozporządzeniem Komisji (WE) nr 796/2006 (3).

(2)

W świetle ofert przetargowych, otrzymanych w odpowiedzi na odrębne zaproszenia do składania ofert, należy ustalić maksymalną cenę skupu lub należy podjąć decyzję o wstrzymaniu przetargu, zgodnie z art. 17a rozporządzenia (WE) nr 2771/1999.

(3)

W świetle ofert otrzymanych w ramach 3. odrębnego zaproszenia do składania ofert, należy ustalić maksymalną cenę skupu.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/16

(1)

Zgodnie z art. 47 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1898/2005 z dnia 9 listopada 2005 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wprowadzenia w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do środków w zakresie zbytu śmietany, masła i masła skoncentrowanego na rynku Wspólnoty (2), agencje interwencyjne otwierają stały przetarg na przyznawanie pomocy dla masła skoncentrowanego. Artykuł 54 wymienionego rozporządzenia stanowi, że maksymalną kwotę pomocy ustala się w świetle ofert przetargowych otrzymanych w odpowiedzi na indywidualny przetarg dla masła skoncentrowanego o minimalnej zawartości tłuszczu w wysokości 96 %.

(2)

Należy złożyć zabezpieczenie należytego wykonania umowy, o którym mowa w art. 53 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1898/2005, w celu zapewnienia przejęcia masła skoncentrowanego przez handel detaliczny.

(3)

W świetle otrzymanych ofert przetargowych należy ustalić maksymalną kwotę pomocy na odpowiednim poziomie oraz odpowiednio określić zabezpieczenie należytego wykonania umowy.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/17

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 796/2006 otworzyło skup masła w trybie przetargu na okres do dnia 31 sierpnia 2006 r. zgodnie z art. 6 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia (WE) nr 1255/1999.

(2)

Na podstawie najnowszych informacji przekazanych przez Belgię, Republikę Czeską, Francję, Włochy, Łotwę, Luksemburg, Niderlandy, Finlandię, Szwecję i Zjednoczone Królęstwo Komisja stwierdziła, że ceny rynkowe masła znajdowały się na poziomie równym lub wyższym niż 92 % ceny interwencyjnej w ciągu dwóch następujących po sobie tygodni. Należy zatem zawiesić skup interwencyjny w trybie przetargu w tych państwach członkowskich. Wymienione wyżej państwa członkowskie należy zatem usunąć z wykazu zamieszczonego w rozporządzeniu (WE) nr 796/2006.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 796/2006,

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/18

(1)

Na mocy art. 21 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2771/1999 z dnia 16 grudnia 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do interwencji na rynku masła i śmietany (2), agencje interwencyjne wystawiły na sprzedaż w ramach stałego zaproszenia do składania ofert określone ilości składowanego przez nie masła.

(2)

W świetle ofert otrzymanych w odpowiedzi na każde indywidualne zaproszenie do składania ofert ustalana jest minimalna cena sprzedaży bądź podejmowana jest decyzja o nieprzyjęciu żadnej oferty, zgodnie z art. 24 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2771/1999.

(3)

W świetle otrzymanych ofert należy określić minimalną cenę sprzedaży.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/19

(1)

Artykuł 10 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 przewiduje, że przy przywozie produktów, o których mowa w art. 1 wyżej wymienionego rozporządzenia, pobiera się opłaty celne zgodne ze stawkami Wspólnej Taryfy Celnej. Jednakże w przypadku produktów, o których mowa w ust. 2 tego artykułu, opłaty przywozowe równają się cenie interwencyjnej tych produktów ważnej w czasie przywozu powiększonej o 55 % i pomniejszonej o cenę CIF w przywozie stosowaną do danej wysyłki. Opłaty celne nie mogą jednak przekroczyć stawek Wspólnej Taryfy Celnej.

(2)

Na mocy art. 10 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 ceny CIF w przywozie oblicza się na podstawie cen reprezentatywnych dla danego produktu na rynku światowym.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 1249/96 ustala zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 do opłat przywozowych w sektorze zbóż.

(4)

Opłaty przywozowe stosuje się aż do chwili ustalenia i wejścia w życie nowych stawek opłat przywozowych.

(5)

W celu umożliwienia normalnego funkcjonowania systemu opłat przywozowych należy przyjąć jako podstawę ich wyliczenia stawki reprezentatywne dla rynku, stwierdzone w okresie porównawczym.

(6)

Zastosowanie rozporządzenia (WE) nr 1249/96 prowadzi do ustalenia opłat przywozowych w wysokości podanej w załączniku I do niniejszego rozporządzenia,

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/22

(1)

Kwotę środków na pokrycie zobowiązań dotyczących wsparcia wspólnotowego na rzecz rozwoju obszarów wiejskich zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1698/2005, na okres od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., jej podział na poszczególne lata oraz minimalną kwotę, która zostanie skoncentrowana w regionach kwalifikujących się w ramach celu konwergencji, należy ustalić zgodnie z porozumieniem międzyinstytucjonalnym pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją z 17 maja 2006 r., w sprawie dyscypliny budżetowej i prawidłowego zarządzania finansami (2).

(2)

Całkowita kwota powinna obejmować kwotę przeznaczoną dla Bułgarii i Rumunii pod warunkiem, wejścia w życie w dniu 1 stycznia 2007 r. Trakatatu dotyczącego przystąpienia Republiki Bułgarii i Rumunii do Unii Europejskiej. Jeżeli Traktat o Przystąpieniu nie wejdzie w życie dnia 1 stycznia 2007 r. w przypadku jednego lub obydwu tych państw, całkowitą kwotę należy odpowiednio dostosować,

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/24

15.7.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 195/25

(1)

Trzeci etap unii gospodarczej i walutowej (UGW) rozpoczął się dnia 1 stycznia 1999 r. Dnia 3 maja 1998 r. Rada, zebrana w Brukseli w składzie szefów państw lub rządów, zdecydowała, że Austria, Belgia, Finlandia, Francja, Hiszpania, Irlandia, Luksemburg, Niderlandy, Niemcy, Portugalia i Włochy spełniły warunki konieczne do przyjęcia jednej waluty z dniem 1 stycznia 1999 r. (4).

(2)

Dnia 19 czerwca 2000 r. Rada zdecydowała, że Grecja spełniła warunki konieczne do przyjęcia jednej waluty z dniem 1 stycznia 2001 r. (6).

(3)

Zgodnie z pkt 1 Protokołu w sprawie niektórych postanowień dotyczących Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej załączonego do Traktatu, Zjednoczone Królestwo powiadomiło Radę, że nie zamierza przejść do trzeciego etapu unii gospodarczej i walutowej z dniem 1 stycznia 1999 r. Powiadomienie to nie zostało zmienione. Zgodnie z ust. 1 Protokołu w sprawie niektórych postanowień dotyczących Danii załączonego do Traktatu oraz zgodnie z decyzją podjętą przez szefów państw lub rządów w Edynburgu w grudniu 1992 r., Dania powiadomiła Radę, że nie zamierza uczestniczyć w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej. Dania nie złożyła wniosku o wszczęcie procedury określonej w art. 122 ust. 2 Traktatu.

(4)

Na mocy decyzji 98/317/WE Szwecja jest objęta derogacją w rozumieniu art. 122 Traktatu. Zgodnie z art. 4 aktu przystąpienia z 2003 r. (7), Republika Czeska, Estonia, Cypr, Łotwa, Litwa, Węgry, Malta, Polska, Słowenia i Słowacja są objęte derogacją w rozumieniu art. 122 Traktatu.

(5)

Europejski Bank Centralny (EBC) został utworzony dnia 1 lipca 1998 r. Europejski system walutowy został zastąpiony mechanizmem kursów walutowych, którego ustanowienie zostało uzgodnione rezolucją Rady Europejskiej z dnia 16 czerwca 1997 r. w sprawie utworzenia mechanizmu kursów walutowych w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej (8). Funkcjonowanie mechanizmu kursów walutowych (ERM II) w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej zostało określone w porozumieniu z dnia 1 września 1998 r. między EBC a krajowymi bankami centralnymi państw członkowskich pozostających poza strefą euro określającym procedury działania mechanizmu kursów walutowych w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej (9).

(6)

Art. 122 ust. 2 Traktatu określa procedurę uchylenia derogacji w stosunku do objętych nią państw członkowskich. Zgodnie z tym artykułem, przynajmniej raz na dwa lata lub na wniosek państwa członkowskiego objętego derogacją, Komisja i EBC składają sprawozdania Radzie zgodnie z procedurą określoną w art. 121 ust. 1 Traktatu. Dnia 2 marca 2006 r. Słowenia złożyła formalny wniosek o przeprowadzenie oceny poziomu konwergencji.

(7)

Ustawodawstwo krajowe państw członkowskich, w tym statuty krajowych banków centralnych, są w razie potrzeby dostosowywane celem zapewnienia zgodności z art. 108 i 109 Traktatu oraz ze statutem Europejskiego Systemu Banków Centralnych oraz Europejskiego Banku Centralnego, zwanym dalej „statutem ESBC”. Sprawozdania Komisji i EBC zawierają szczegółową ocenę zgodności słoweńskich przepisów prawnych z art. 108 i 109 Traktatu oraz ze statutem ESBC.

(8)

Zgodnie z art. 1 Protokołu w sprawie kryteriów konwergencji, kryterium stabilności cen określone w art. 121 ust. 1 tiret pierwsze Traktatu oznacza, że państwo członkowskie ma trwały poziom stabilności cen, a średnia stopa inflacji, odnotowana w ciągu jednego roku poprzedzającego badanie, nie przekracza o więcej niż 1,5 punktu procentowego stopy inflacji trzech państw członkowskich o najbardziej stabilnych cenach. Na potrzeby kryterium stabilności cen inflacja jest mierzona za pomocą zharmonizowanych wskaźników cen konsumpcyjnych (HICP) zdefiniowanych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2494/95 (10). Celem oceny, czy kryterium stabilności cen zostało spełnione, inflacja w poszczególnych państwach członkowskich została zmierzona jako procentowa zmiana średniej arytmetycznej 12 wskaźników miesięcznych w stosunku do średniej arytmetycznej 12 wskaźników miesięcznych w poprzednim okresie. W okresie rocznym kończącym się w marcu 2006 r., trzema państwami członkowskimi o najbardziej stabilnych cenach były Szwecja, Finlandia i Polska, ze stopami inflacji wynoszącymi odpowiednio 0,9 %, 1,0 % i 1,5 %. W sprawozdaniach Komisji i EBC jako wartość referencyjna przyjęta została zwykła średnia arytmetyczna stóp inflacji trzech państw członkowskich o najbardziej stabilnych cenach powiększona o 1,5 punktu procentowego. Obliczona w ten sposób wartość referencyjna dla rocznego okresu kończącego się w marcu 2006 r. wyniosła 2,6 %.

(9)

Zgodnie z art. 2 Protokołu w sprawie kryteriów konwergencji, kryterium sytuacji finansów publicznych określone w art. 121 ust. 1 tiret drugie Traktatu oznacza, że w momencie oceny państwo członkowskie nie jest objęte decyzją Rady na podstawie art. 104 ust. 6 Traktatu, stwierdzającą istnienie nadmiernego deficytu budżetowego.

(10)

Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie kryteriów konwergencji, kryterium udziału w mechanizmie wymiany walut europejskiego systemu walutowego określone w art. 121 ust. 1 tiret trzecie Traktatu oznacza, że państwo członkowskie utrzymywało normalne granice wahań, przewidziane w mechanizmie wymiany walut (ERM) europejskiego systemu walutowego, bez poważnych napięć przynajmniej przez dwa lata przed dokonaniem oceny. W szczególności przez ten sam okres państwo członkowskie nie może zdewaluować z własnej inicjatywy dwustronnego centralnego kursu swojej waluty wobec waluty innego państwa członkowskiego. Od dnia 1 stycznia 1999 r. ERM II stanowi punkt odniesienia dla oceny spełnienia kryterium kursów wymiany. W swoich sprawozdaniach Komisja i EBC oceniły spełnienie tego kryterium w dwuletnim okresie zakończonym w kwietniu 2006 r.

(11)

Zgodnie z art. 4 Protokołu w sprawie kryteriów konwergencji, kryterium konwergencji stóp procentowych określone w art. 121 ust. 1 tiret czwarte Traktatu oznacza, że w ciągu jednego roku przed dokonaniem oceny państwo członkowskie posiadało średnią nominalną długoterminową stopę procentową nieprzekraczającą więcej niż o dwa punkty procentowe stopy procentowej trzech państw członkowskich o najbardziej stabilnych cenach. Na potrzeby kryterium konwergencji stóp procentowych wykorzystano stopy procentowe porównywalnych, reprezentatywnych dziesięcioletnich obligacji państwowych. Celem oceny, czy kryterium konwergencji stóp procentowych zostało spełnione, w sprawozdaniach Komisji i EBC jako wartość referencyjna przyjęta została zwykła średnia arytmetyczna nominalnych długoterminowych stóp procentowych trzech państw członkowskich o najbardziej stabilnych cenach powiększona o 2 punkty procentowe. Obliczona w ten sposób wartość referencyjna w okresie rocznym kończącym się w marcu 2006 r. wyniosła 5,9 %.

(12)

Zgodnie z art. 5 Protokołu w sprawie kryteriów konwergencji, Komisja dostarcza dane statystyczne wykorzystywane w ocenie spełnienia kryteriów konwergencji. Komisja udostępniła niezbędne dane statystyczne służące do przygotowania niniejszej decyzji. Dane budżetowe zostały dostarczone przez nią w oparciu o raporty złożone przez państwa członkowskie do dnia 1 kwietnia 2006 r. odpowiednie sprawozdania zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 3605/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie stosowania Protokołu w sprawie procedury dla nadmiernego deficytu załączonego do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (11).

(13)

Na podstawie przedłożonych przez Komisję i EBC sprawozdań w sprawie postępów dokonanych przez Słowenię w wypełnieniu zobowiązań w zakresie urzeczywistnienia unii gospodarczej i walutowej Komisja stwierdza, że:

(14)

Zgodnie z art. 122 ust. 2 Traktatu Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, decyduje, które państwa członkowskie objęte derogacją spełniają warunki konieczne do przyjęcia jednej waluty, oraz uchyla derogacje w stosunku do danych państw członkowskich,