19.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

19.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/3

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1961/2001 (2) ustanowiło zasady stosowania refundacji wywozowych w sektorze owoców i warzyw.

(2)

W myśl art. 35 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2200/96, w zakresie niezbędnym dla umożliwienia znaczącego gospodarczo wywozu, produkty wywożone przez Wspólnotę mogą podlegać refundacji wywozowej, uwzględniając granice wynikające z porozumień zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu.

(3)

Zgodnie z art. 35 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 należy dbać, aby przepływy handlowe wywołane wcześniej przez system refundacji nie zostały zakłócone. Z tego powodu i ze względu na sezonowość wywozów owoców i warzyw należy ustalić ilości przewidziane na każdy produkt, na podstawie nomenklatury produktów rolnych dla refundacji wywozowych ustanowionych rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3846/87 (3). Ilości te powinny zostać podzielone z uwzględnieniem stopnia, w jakim rozpatrywane produkty są łatwo psujące się.

(4)

W myśl postanowień art. 35 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 2200/96 przy ustalaniu refundacji uwzględnia się istniejącą sytuację lub tendencje w odniesieniu do cen i dostępności owoców i warzyw na rynku Wspólnoty oraz do cen stosowanych w handlu międzynarodowym. Należy również uwzględnić koszty wprowadzania do obrotu i koszty transportu oraz gospodarcze aspekty proponowanego wywozu.

(5)

Zgodnie z art. 35 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2200/96, ceny rynkowe Wspólnoty są ustalane z uwzględnieniem cen, które są najbardziej korzystne z punktu widzenia wywozu.

(6)

Sytuacja na rynkach światowych lub specyficzne wymogi niektórych rynków mogą wymóc konieczność zróżnicowania refundacji dla określonego produktu, w zależności od jego miejsca przeznaczenia.

(7)

Pomidory, pomarańcze, cytryny i jabłka klasy Ekstra, I i II według wspólnych norm jakości mogą obecnie podlegać znaczącym gospodarczo wywozom.

(8)

Aby umożliwić jak najbardziej efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów i uwzględniając strukturę wywozów ze Wspólnoty, należy postępować drogą przetargu i ustalić indykatywną wysokość refundacji oraz ilości przewidziane dla rozpatrywanego okresu.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Świeżych Owoców i Warzyw,

19.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/5

(1)

W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury Scalonej załączonej do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towarów określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 ustaliło ogólne reguły interpretacji Nomenklatury Scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, całkowicie lub częściowo opartej na Nomenklaturze Scalonej, bądź takiej, która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która jest ustanowiona przez specyficzne postanowienia wspólnotowe w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)

Stosownie do wymienionych wyżej ogólnych reguł, towary opisane w kolumnie 1. tabeli zamieszczonej w Załączniku do niniejszego rozporządzenia powinny być klasyfikowane do kodu CN wskazanego w kolumnie 2., na mocy uzasadnień określonych w kolumnie 3.

(4)

Właściwe jest zapewnienie, że wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne państw członkowskich odnośnie do klasyfikacji towarów w Nomenklaturze Scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

19.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/7

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 184/2005 określa wspólne zasady systematycznego sporządzania wspólnotowej statystyki dotyczącej bilansu płatniczego, międzynarodowego handlu usługami i zagranicznych inwestycji bezpośrednich.

(2)

Aby zagwarantować, że opracowywane dane będą zharmonizowane i porównywalne pomiędzy państwami członkowskimi, a także aby zmniejszyć ryzyko błędów w przekazywaniu danych oraz zwiększyć szybkość przetwarzania zgromadzonych danych i ich udostępniania użytkownikom, konieczne jest określenie formatu i procedury przekazywania wymaganych danych. Należy zatem ustanowić przepisy wykonawcze, stanowiące uzupełnienie instrukcji zawartych w Vademecum bilansu płatności Eurostat, poddawanym corocznym rewizjom.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Bilansu Płatniczego powołanego na mocy rozporządzenia (WE) nr 184/2005,

19.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/10

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 184/2005 określa wspólne zasady systematycznego sporządzania wspólnotowej statystyki bilansu płatniczego, międzynarodowego handlu usługami i zagranicznych inwestycji bezpośrednich.

(2)

Konieczne jest regularne aktualizowanie wymagań dotyczących danych oraz korygowanie wymaganego poziomu podziału w celu odpowiedniego spełnienia potrzeb, które ulegają zmianom w wyniku przemian gospodarczych i technicznych.

(3)

W obszarze inwestycji portfelowych trudno bezpośrednio zmierzyć kwotę pasywów w stosunku do podmiotów spoza UE. W praktyce jest ona obliczana poprzez odjęcie kwoty aktywów netto w stosunku do podmiotów wewnątrz UE od kwoty pasywów w stosunku do podmiotów z całego świata ogółem. Do obliczenia kwoty pasywów w stosunku do podmiotów spoza UE potrzebne są zatem dane o kwocie aktywów netto w stosunku do podmiotów wewnątrz UE.

(4)

Niektóre podziały geograficzne należy zmienić w celu poprawy jakości statystyk dotyczących bilansu płatniczego oraz lepszego spełniania potrzeb użytkowników.

(5)

Dla uniknięcia błędnych interpretacji należy podać poprawne i ścisłe definicje wszystkich pojęć i terminów użytych w załącznikach do rozporządzenia (WE) nr 184/2005.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Bilansu Płatniczego powołanego na mocy art. 11 rozporządzenia (WE) nr 184/2005,

19.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/12

(1)

Ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych do przywozu cukru białego, cukru surowego i niektórych syropów w odniesieniu do roku gospodarczego 2005/2006 zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1011/2005 (3). Ceny te i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 580/2006 (4).

(2)

Dane, którymi obecnie dysponuje Komisja, prowadzą do zmiany wymienionych kwot, zgodnie z zasadami i szczegółowymi przepisami wykonawczymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 1423/95,

19.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/14

(1)

Podstawą funkcjonowania nowoczesnej gospodarki są w pełni zintegrowane i wydajne rynki finansowe. Pełne utworzenie jednolitego rynku w zakresie usług finansowych stanowi zatem zasadniczą część lizbońskiego procesu reform ekonomicznych i ma istotne znaczenie dla konkurencyjności UE na świecie.

(2)

Biała księga w sprawie polityki w zakresie usług finansowych na lata 2005–2010 („biała księga”) (1) przedstawia priorytety Komisji Europejskiej w zakresie polityki usług finansowych do 2010 r. Jednym z celów polityki usług finansowych prowadzonej przez Komisję jest wdrażanie i egzekwowanie istniejącego prawodawstwa, jego ciągła ocena, a także bardziej rygorystyczna realizacja programu lepszych uregulowań prawnych.

(3)

Biała księga określa różne praktyczne etapy konieczne dla lepszego zrozumienia, jak w praktyce wygląda stosowanie prawa Wspólnoty, a także rzeczywistego zapewniania poziomu spójności prawnej potrzebnego rynkom zgodnie z programem lepszych uregulowań prawnych realizowanym przez Komisję. Ponieważ pierwsza sektorowa kontrola spójności obejmie sektor papierów wartościowych, zdecydowano o powołaniu grupy osób zawodowo związanych z rynkami papierów wartościowych oraz ekspertów w celu wspierania Komisji w zakresie analizy głównych problemów tego sektora. Zadanie to obejmuje z konieczności badanie transpozycji i stosowania prawa wspólnotowego na poziomie krajowym w celu lepszego zrozumienia, jak w praktyce wygląda stosowanie prawa wspólnotowego, a także zapewnianie poziomu spójności prawnej, jaki jest potrzebny w kontekście transgranicznych usług inwestycyjnych oraz rynków papierów wartościowych.

(4)

Oprócz porad specjalistów w sprawach związanych z oceną prawną dyrektyw UE dotyczących papierów wartościowych Komisja za istotne uważa otrzymywanie analiz sporządzonych przez grupę ekspertów dotyczących wpływu ekonomicznego dyrektyw UE, a także ich wdrażania w praktyce i stosowania w poszczególnych państwach członkowskich. W związku z powyższym grupa będzie również wspierać Komisję w przygotowaniu sprawozdań w sprawie stosowania różnych przepisów dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych, zmieniającej dyrektywy Rady 85/611/EWG i 93/6/EWG, i dyrektywę 2000/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylającej dyrektywę Rady 93/22/EWG (2), dyrektywy 2003/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie prospektu emisyjnego publikowanego w związku z publiczną ofertą lub dopuszczeniem do obrotu papierów wartościowych i zmieniającej dyrektywę 2001/34/WE (3), dyrektywy 2003/6/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie wykorzystywania poufnych informacji i manipulacji na rynku (nadużyć na rynku) (4) oraz dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym, i zmieniającej dyrektywę 2001/34/WE (5). Na wniosek Komisji grupa ekspertów będzie również świadczyć porady o charakterze technicznym dotyczące aktualnie ważnych kwestii w zakresie unijnych rynków papierów wartościowych, takich jak agencje ratingowe czy analitycy finansowi.

(5)

W skład grupy ekspertów powinny wejść osoby posiadające specjalistyczną wiedzę prawną lub bezpośrednie doświadczenie handlowe w dziedzinach objętych mandatem. Należy przewidzieć możliwość udziału ekspertów lub obserwatorów z innych grup ekspertów lub stowarzyszeń konsumentów/inwestorów.

(6)

Niniejsza decyzja stanowi realizację wyrażonego w białej księdze zobowiązania Komisji dotyczącego utworzenia grupy ekspertów, a także określa procedury wyboru członków tej grupy i metody jej działania.

(7)

Biorąc pod uwagę fakt, że czas działalności grupy ekspertów powinien być ograniczony, grupa ekspertów rozpocznie działalność w 2006 r. i będzie ją prowadzić do końca 2009 r., chyba że Komisja postanowi przedłużyć jej mandat,

—

doradza Komisji w zakresie prowadzonej przez nią analizy spójności ram prawnych UE oraz, w stosownych przypadkach, wdrażania przepisów do prawa krajowego, przeprowadzając sektorowe kontrole spójności dyrektyw UE dotyczących papierów wartościowych poprzez badanie odpowiednich przepisów – z perspektywy podmiotów, których dotyczą regulacje rynków papierów wartościowych, oraz użytkowników tych rynków – w celu identyfikacji przypadków niepewności prawnej w przepisach legislacyjnych, które niekorzystnie wpływają na działanie tych rynków;

—

wspiera Komisję poradami, które zostaną wykorzystane w sprawozdaniach w sprawie stosowania różnych przepisów dyrektywy 2004/39/WE, dyrektywy 2003/71/WE, dyrektywy 2004/109/WE oraz dyrektywy 2003/6/WE. Doradztwo grupy będzie również obejmować analizę wpływu ekonomicznego tych dyrektyw;

—

na wniosek Komisji świadczy porady o charakterze technicznym dotyczące aktualnie ważnych kwestii w zakresie unijnych rynków papierów wartościowych, takich jak agencje ratingowe czy analitycy finansowi; w odniesieniu do agencji ratingowych Komisja zamierza śledzić rozwój opinii uczestników rynku, a przede wszystkim tych dokonujących zakupu złożonych instrumentów finansowych, zwracając się do grupy o poradę w kwestiach specjalnych związanych z funkcjonowaniem agencji ratingowych; w kwestii analityków finansowych grupa może zostać poproszona o wyrażenie opinii na temat adekwatności istniejących wymogów prawnych.

—

udokumentowana wiedza specjalistyczna oraz najświeższe doświadczenie praktyczne, w tym na poziomie europejskim lub międzynarodowym, w obszarach istotnych w kontekście usług inwestycyjnych oraz sektora papierów wartościowych i/lub w zakresie wpływu dyrektyw UE dotyczących papierów wartościowych na te obszary;

—

zdolność każdego eksperta do kształtowania opinii podmiotów gospodarczych, środowiska akademickiego i społeczeństwa obywatelskiego w kwestiach objętych mandatem grupy;

—

do odpowiedzi na zaproszenie należy załączyć dokumenty wykazujące, że dany ekspert spełnia wyżej wymienione warunki;

—

poszczególni eksperci powinni także płynnie posługiwać się językiem powszechnie stosowanym w sferze finansów na poziomie, który pozwoli im brać udział w dyskusjach oraz sporządzać sprawozdania w tym języku.

—

członkowie są powoływani osobiście, bez możliwości zastępstwa podczas obrad grupy; doradzając Komisji, muszą zachować pełną niezależność od wszelkich powiązań zawodowych lub innych wpływów zewnętrznych;

—

członkowie są powoływani na odnawialną dwuletnią kadencję;

—

od członków oczekuje się aktywnego udziału w spotkaniach grupy oraz w przynajmniej jednej z podgrup, o których mowa w art. 4 ust. 2;

—

Komisja może zastąpić członków, którzy przestają być zdolni do efektywnego udziału w obradach grupy, którzy składają dymisję lub nie przestrzegają warunków określonych w niniejszym artykule lub art. 287 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, na pozostały czas ich mandatu;

—

nazwiska członków wyznaczonych przez Komisję zostaną opublikowane na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Rynku Wewnętrznego i Usług. Nazwiska członków są gromadzone, przetwarzane i publikowane zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (6).

19.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/18

(1)

Decyzją 1999/659/WE (2) Komisja dokonała wstępnego podziału między państwa członkowskie środków na rozwój obszarów wiejskich, współfinansowanych w ramach Sekcji Gwarancji EFOGR w okresie 2000–2006.

(2)

Trzeci akapit art. 1 decyzji 1999/659/WE ogranicza maksymalną kwotę uprawnioną w ramach EFOGR za okres 16 października do 31 grudnia 2006 r. Wobec zastosowania środków przejściowych określonych w art. 39 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (3) zapis ten nie ma już zastosowania.

(3)

Zgodnie z art. 46 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, wstępny podział jest dostosowywany na podstawie rzeczywistych wydatków oraz zweryfikowanych prognoz wydatków przedkładanych przez państwa członkowskie, z uwzględnieniem celów programu.

(4)

Zgodnie z art. 57 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 817/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. wprowadzającego szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) (4), Komisja dostosowuje wstępny podział pomiędzy państwa członkowskie, ustalony decyzją 1999/659/WE, w terminie dwóch miesięcy od przyjęcia budżetu na dany rok budżetowy.

(5)

Wstępny podział środków musi zostać dostosowany z uwzględnieniem finansowej realizacji zadań przez państwa członkowskie w latach 2000–2005 oraz zweryfikowanych prognoz na rok 2006 złożonych przed dniem 1 października 2005 r. Zgodnie z zapisami art. 55 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Komisji (WE) nr 817/2004, prognozy wydatków na 2006 r. wskazują, że środki budżetowe na 2006 r. nie zostaną wykorzystane. Zgodnie z art. 46 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, Komisja przydzieli niewykorzystane fundusze państwom członkowskim, które prognozują pełne wykorzystanie środków finansowych w okresie programowania 2000–2006 zgodnie z kluczem wstępnego podziału określonym w decyzji 1999/659/WE.

(6)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001 (5) stwierdza, że kwoty wynikające z modulacji będą dostępne jako dodatkowe wsparcie wspólnotowe dla działań w ramach programu rozwoju obszarów wiejskich finansowanego przez Sekcję Gwarancji EFOGR, określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1257/1999.

(7)

Decyzją Komisji C(2005) 5314 z dnia 19 grudnia 2005 r. (6), kwoty wynikające z modulacji zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1782/2003 zostały przydzielone państwom członkowskim. Przydzielone kwoty muszą zostać dodane do kwot rozdzielonych między państwa członkowskie za rok budżetowy 2006, zgodnie z ustaleniami decyzji 1999/659/WE.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 1999/659/WE,

a)

W art. 1 skreśla się akapit trzeci.

b)

Załącznik zastępuje się tekstem znajdującym się w Załączniku do niniejszej decyzji.

19.4.2006   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 106/21

(1)

Dyrektywa 64/432/EWG stanowi, że państwa członkowskie bądź ich części lub regiony mogą być uznane za oficjalnie wolne od gruźlicy, brucelozy i enzootycznej białaczki bydła w odniesieniu do stad bydła pod warunkiem, że spełniają one niektóre warunki ustanowione w tej dyrektywie.

(2)

Wykazy regionów państw członkowskich uznanych za wolne od gruźlicy bydła, brucelozy bydła i enzootycznej białaczki bydła są wyszczególnione w decyzji Komisji 2003/467/WE z dnia 23 czerwca 2003 r. przyznającej status bydła urzędowo uznanego za wolne od gruźlicy, brucelozy i enzootycznej białaczki bydła w odniesieniu do stad bydła w niektórych państwach członkowskich i regionach państw członkowskich (2).

(3)

W odniesieniu do regionu Friuli-Wenecja Julijska Włochy przedłożyły Komisji dokumentację wskazującą na zgodność z odpowiednimi warunkami przewidzianymi w dyrektywie 64/432/EWG w celu uznania tego regionu za oficjalnie wolny od enzootycznej białaczki bydła w odniesieniu do stad bydła.

(4)

W odniesieniu do regionu Molise Włochy przedłożyły również Komisji dokumentację wskazującą na zgodność z odpowiednimi warunkami przewidzianymi w dyrektywie 64/432/EWG w celu uznania tego regionu za oficjalnie wolny od enzootycznej białaczki bydła w odniesieniu do stad bydła.

(5)

W odniesieniu do swojego terytorium Słowacja przedłożyła Komisji również dokumentację wskazującą na zgodność z odpowiednimi warunkami przewidzianymi w dyrektywie 64/432/EWG, aby całe terytorium Słowacji mogło być uznane za oficjalnie wolne od enzootycznej białaczki bydła.

(6)

Po dokonaniu oceny dokumentacji przedłożonej przez Włochy, regiony Friuli-Wenecja Julijska i Molise powinny zostać uznane za oficjalnie wolne odpowiednio od gruźlicy bydła i enzootycznej białaczki bydła.

(7)

Po dokonaniu oceny dokumentacji przedłożonej przez Słowację, całe terytorium tego państwa członkowskiego powinno zostać uznane za oficjalnie wolne od enzootycznej białaczki bydła.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2003/467/WE.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,