30.12.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 348/1

DECYZJA RADY

z dnia 8 grudnia 2005 r.

w sprawie zawarcia Umowy w formie wymiany listów w sprawie tymczasowego stosowania Protokołu ustalającego, na okres od dnia 18 stycznia 2005 r. do dnia 17 stycznia 2011 r., wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Seszeli w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Seszeli

(2005/937/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37 wraz z art. 300 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Wspólnota i Seszele przeprowadziły negocjacje w celu ustalenia zmian lub uzupełnień, które należy wprowadzić w Protokole załączonym do Umowy pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Seszeli w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Seszeli (1) na koniec okresu stosowania obowiązującego Protokołu.

(2)	W wyniku negocjacji nowy Protokół został parafowany dnia 23 września 2004 r.

(3)	Zgodnie z tym Protokołem rybacy ze Wspólnoty korzystają z wielkości dopuszczalnych połowów na wodach podlegających władzy lub jurysdykcji Republiki Seszeli w okresie od dnia 18 stycznia 2005 r. do dnia 17 stycznia 2011 r.

(4)

W celu zagwarantowania ciągłości działań połowowych statków Wspólnoty konieczne jest, aby przedmiotowy Protokół został jak najszybciej zatwierdzony. W związku z tym obie strony parafowały Umowę w formie wymiany listów przewidującą tymczasowe stosowanie parafowanego protokołu od dnia 18 stycznia 2005 r. Umowę w formie wymiany listów należy podpisać, z zastrzeżeniem jej ostatecznego zawarcia przez Radę.

(5)	Istotne jest określenie klucza, według którego ma nastąpić podział dopuszczalnych połowów pomiędzy Państwa Członkowskie na podstawie tradycyjnego podziału wielkości dopuszczalnych połowów w ramach umowy w sprawie połowów,

PRZYJMUJE NASTĘPUJĄCĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Umowa w formie wymiany listów w sprawie tymczasowego stosowania protokołu ustalającego, na okres od dnia 18 stycznia 2005 r. do dnia 17 stycznia 2011 r., wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Seszeli w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Seszeli zostaje niniejszym zatwierdzona w imieniu Wspólnoty.

Tekst Umowy w formie wymiany listów oraz tekst protokołu jest załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Wielkości dopuszczalne połowów, ustalone w Protokole, są rozdzielane między Państwa Członkowskie według następującego klucza:

—	sejnery do połowu tuńczyka:

Hiszpania:

Francja :

Włochy:

17 statków,

22 statki,

1 statek,

—	taklowce powierzchniowe:

Hiszpania:

Francja:

Portugalia:

2 statki,

5 statków,

5 statków.

Jeżeli wnioski o licencje połowowe z tych Państw Członkowskich nie wyczerpują wielkości dopuszczalnych połowów ustalonych w Protokole, Komisja może rozważyć wnioski o licencje połowowe z każdego innego Państwa Członkowskiego.

Artykuł 3

Przewodniczący Rady jest niniejszym upoważniony do wyznaczenia osób uprawnionych do podpisania Umowy w formie wymiany listów ze skutkiem wiążącym dla Wspólnoty.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 grudnia 2005 r.

W imieniu Rady

J. HUTTON

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 119 z 7.5.1987, str. 26.

UMOWA W FORMIE WYMIANY LISTÓW

w sprawie tymczasowego stosowania Protokołu ustalającego, na okres od dnia 18 stycznia 2005 r. do dnia 17 stycznia 2011 r., wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Seszeli w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Seszeli

Szanowny Panie,

Powołując się na Protokół, parafowany w dniu 23 września 2004 r., ustalający, na okres od dnia 18 stycznia 2005 r. do dnia 17 stycznia 2011 r., wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową, mam zaszczyt poinformować, że rząd Republiki Seszeli jest gotów zastosować tymczasowo ten Protokół, począwszy od dnia 18 stycznia 2005 r., w oczekiwaniu na jego wejście w życie zgodnie z jego art. 13, pod warunkiem że Wspólnota Europejska jest gotowa uczynić to samo.

W takim przypadku przelew pierwszej kwoty rekompensaty finansowej określonej w art. 2 protokołu powinien nastąpić do dnia 30 sierpnia 2005 r.

Będę wdzięczny za potwierdzenie zgody Wspólnoty Europejskiej na wspomniane tymczasowe stosowanie.

Proszę przyjąć, Szanowny Panie, wyrazy głębokiego szacunku.

W imieniu rządu Republiki Seszeli

Szanowny Panie,

Mam zaszczyt potwierdzić odbiór Pańskiego listu z dnia dzisiejszego, o następującej treści:

„Powołując się na Protokół, parafowany w dniu 23 września 2004 r., ustalający, na okres od dnia 18 stycznia 2005 r. do dnia 17 stycznia 2011 r., wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową, mam zaszczyt poinformować Pana, że rząd Republiki Seszeli jest gotów zastosować tymczasowo ten Protokół, począwszy od dnia 18 stycznia 2005 r., w oczekiwaniu na jego wejście w życie zgodnie z jego art. 13, pod warunkiem że Wspólnota Europejska jest gotowa uczynić to samo.

W takim przypadku przelew pierwszej kwoty rekompensaty finansowej określonej w art. 2 protokołu powinien nastąpić do dnia 30 sierpnia 2005 r.

Będę wdzięczny za potwierdzenie zgody Wspólnoty Europejskiej na wspomniane tymczasowe stosowanie.”

Mam zaszczyt potwierdzić zgodę Wspólnoty Europejskiej na wspomniane tymczasowe stosowanie.

Proszę przyjąć, Szanowny Panie, wyrazy głębokiego szacunku.

W imieniu Rady Unii Europejskiej

PROTOKÓŁ

ustalający, na okres od dnia 18 stycznia 2005 r. do dnia 17 stycznia 2011 r., wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Seszeli w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Seszeli

Artykuł 1

Okres stosowania i wielkości dopuszczalne połowów

1. Przez okres 6 lat, od dnia 18 stycznia 2005 r. do dnia 17 stycznia 2011 r., wielkości dopuszczalne połowów, przyznane na mocy art. 2 umowy, są następujące:

a)	40 sejnerów oceanicznych do połowu tuńczyka; oraz

b)	12 taklowców powierzchniowych.

2. Ustęp 1 stosuje się z zastrzeżeniem art. 4 i 5 .

3. Na mocy art. 4 umowy statki pływające pod banderą Państwa Członkowskiego Wspólnoty Europejskiej mogą dokonywać połowów na wodach Seszeli tylko jeżeli posiadają licencję połowową wydaną w ramach niniejszego Protokołu, zgodnie z Załącznikiem.

Artykuł 2

Rekompensata finansowa – Warunki płatności

1. Rekompensata finansowa przewidziana w art. 6 umowy wynosi, na okres, o którym mowa w art. 1, 24 750 000 EUR.

2. Ustęp 1 stosuje się z zastrzeżeniem art. 4, 6 i 8.

3. Rekompensata finansowa, o której mowa w ust. 1, wpłacana przez Wspólnotę, wynosi 4 125 000 EUR rocznie w okresie obowiązywania niniejszego Protokołu.

4. Jeżeli całkowita ilość połowów tuńczyka, dokonanych przez statki Wspólnoty na wodach Seszeli, przekracza 55 000 ton rocznie, całkowita kwota rocznej rekompensaty zostanie zwiększona o 75 EUR za każdą dodatkową złowioną tonę tuńczyka. Roczna kwota wpłacana przez Wspólnotę nie może jednak przekroczyć 8 250 000 EUR.

5. Płatność dokonywana jest najpóźniej do dnia 30 września 2005 r. za pierwszy rok i najpóźniej do dnia rocznicy zawarcia protokołu w latach następnych.

6. Z zastrzeżeniem postanowień art. 6 niniejszego protokołu, przeznaczenie tej rekompensaty podlega wyłącznej kompetencji władz Seszeli.

7. Rekompensata finansowa wpłacana jest na nie więcej niż dwa rachunki bankowe otwarte przez Skarb Państwa w Banku Centralnym Seszeli.

Artykuł 3

Współdziałanie na rzecz odpowiedzialnego rybołówstwa

1. Obie strony zobowiązują się do promowania odpowiedzialnego rybołówstwa na wodach Seszeli, opartego na zasadzie niedyskryminacji pomiędzy różnymi flotami dokonującymi połowów na tych wodach.

2. Na podstawie zaleceń i uchwał przyjętych przez Komisję ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) oraz na podstawie najlepszych dostępnych opinii naukowych, a także, tam gdzie jest to właściwe, po przeprowadzeniu wspólnego zebrania naukowego, obie strony mogą przeprowadzić konsultacje w ramach Wspólnego Komitetu przewidzianego w art. 7 umowy, jak również, w miarę potrzeby, uzgodnić środki do zapewnienia zrównoważonego zarządzania zasobami rybołówstwa.

Artykuł 4

Przegląd wielkości dopuszczalnych połowów

1. Wielkości dopuszczalne połowów, o których mowa w art. 1, mogą zostać zwiększone za obopólną zgodą, jeżeli wnioski ze wspólnego zebrania naukowego, o którym mowa w art. 3 ust. 2, potwierdzą, iż takie zwiększenie nie zagrozi zrównoważonemu zarządzaniu zasobami Seszeli. W takim przypadku rekompensata finansowa, o której mowa w art. 2 ust. 1, zostanie zwiększona proporcjonalnie i w sposób rozłożony w czasie. Całkowita kwota rekompensaty finansowej wpłacana przez Wspólnotę Europejską nie może przekroczyć jednak podwójnej kwoty wskazanej w art. 2 ust. 1. W przypadku gdy ilość złowiona przez statki Wspólnoty przekracza ilość odpowiadającą całkowitej kwocie rekompensaty finansowej, strony jak najszybciej przeprowadzają konsultacje w celu ustalenia kwoty należnej za ilość złowioną powyżej tej granicy.

2. W przypadku gdy strony uzgodnią zmniejszenie wielkości dopuszczalnych połowów określonych w art. 1, rekompensata finansowa zostanie zmniejszona proporcjonalnie i w sposób rozłożony w czasie.

3. Podział wielkości dopuszczalnych połowów pomiędzy różne kategorie statków może również podlegać zmianie za obopólną zgodą stron, pod warunkiem poszanowania wszelkich zaleceń lub uchwał dotyczących zarządzania zasobami przyjętych przez IOTC, które mogłyby zostać naruszone w wyniku tego ponownego podziału. Strony uzgadniają odpowiednie dostosowanie rekompensaty finansowej, jeżeli jest to uzasadnione ponownym podziałem wielkości dopuszczalnych połowów.

Artykuł 5

Nowe wielkości dopuszczalnych połowów

1. W przypadku gdy statki Wspólnoty będą zainteresowane podjęciem działań połowowych, które nie zostały opisane w art. 1, strony konsultują się przed udzieleniem pozwolenia na jakiekolwiek takie działania, a także, tam gdzie jest to właściwe, uzgadniają warunki takich połowów i wprowadzają odpowiednie poprawki w niniejszym Protokole i w Załączniku do Protokołu.

2. Strony będą wspierać połowy eksperymentalne, szczególnie w odniesieniu do gatunków głębinowych obecnych w wodach Seszeli. W tym celu i na wniosek jednej ze stron, strony przeprowadzają konsultacje i określają, osobno dla każdego przypadku, gatunki, warunki i pozostałe odpowiednie parametry.

Strony dokonują eksperymentalnych połowów zgodnie z parametrami uzgodnionymi przez obie strony w porozumieniu administracyjnym, tam gdzie jest to właściwe. Pozwolenia na połowy eksperymentalne uzgadniane są co najwyżej na okres 6 miesięcy.

W przypadku gdy strony uznają, że kampanie eksperymentalne przyniosły pozytywne wyniki, rząd Seszeli może przydzielić dopuszczalne wielkości połowów nowych gatunków flocie Wspólnoty, do czasu wygaśnięcia niniejszego Protokołu. Rekompensata finansowa, o której mowa w art. 2 ust. 1 niniejszego Protokołu, zostanie w związku z tym zwiększona.

Artykuł 6

Zawieszenie i zmiana wysokości zapłaty rekompensaty finansowej

1. W przypadku gdy w wyniku okoliczności, polegających na zaniechaniu lub zaniedbaniu, które można przypisać wyłącznie Seszelom, działania połowowe na wodach Seszeli nie mogą być przeprowadzane na wodach Seszeli, Wspólnota Europejska może, po uprzedniej konsultacji z Seszelami, zawiesić wpłatę rekompensaty finansowej, pod warunkiem że do czasu zawieszenia Wspólnota wpłaciła w całości należne kwoty.

2. Płatność rekompensaty finansowej zostaje wznowiona w chwili, gdy sytuacja powróci do stanu normalnego oraz po konsultacjach i porozumieniu między stronami potwierdzających, że sytuacja prawdopodobnie pozwoli na ponowne podjęcie działalności połowowej.

Artykuł 7

Promowanie odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa na wodach Seszeli

1. Część w wysokości co najmniej 36 % rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 1, jest przeznaczona na określenie i realizację polityki sektora rybołówstwa na Seszelach w celu promowania odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa na ich wodach. Zarządzanie tą rekompensatą oparte jest na ustaleniu przez strony, za obopólną zgodą, celów do realizacji oraz rocznego i wieloletniego programowania, wiążącego się z tymi celami.

2. Do celów ust. 1 Wspólnota i Seszele uzgadniają, w ramach Wspólnego Komitetu przewidzianego w art. 7 umowy, z chwilą wejścia w życie niniejszego Protokołu, a najdalej trzy miesiące od wejścia w życie niniejszego Protokołu, wieloletni program sektorowy oraz szczegółowe warunki jego wprowadzania, w tym w szczególności:

a)	wytyczne w skali rocznej i wieloletniej, zgodnie z którymi będzie stosowana procentowa kwota rekompensaty finansowej, o której mowa w ust. 1;

cele do osiągnięcia w skali rocznej i wieloletniej, w celu wprowadzenia, z biegiem czasu, odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa, z uwzględnieniem priorytetów wyrażonych przez Seszele w ramach krajowej polityki rybołówstwa lub też innych polityk związanych z promowaniem lub mających wpływ na promowanie odpowiedzialnego i zrównoważonego rybołówstwa;

c)	kryteria i procedury, jakie należy stosować w celu umożliwienia przeprowadzenia oceny w skali rocznej.

3. Wszelkie zmiany proponowane w wieloletnim programie sektorowym muszą zostać zatwierdzone przez obie strony w ramach Wspólnego Komitetu.

4. Co roku Seszele podejmują decyzję o przeznaczeniu części wkładu finansowego, o którym mowa w ust. 1, w celu wprowadzenia w życie programu wieloletniego. W odniesieniu do pierwszego roku stosowania Protokołu informacja o tym przeznaczeniu jest przekazywana Wspólnocie z chwilą przyjęcia przez Wspólny Komitet wieloletniego programu sektorowego. W każdym kolejnym roku informacja o tym przeznaczeniu jest przekazywana Wspólnocie przez Seszele najpóźniej do dnia 1 grudnia roku poprzedzającego.

5. W przypadku gdy roczna ocena wyników wprowadzania w życie wieloletniego programu sektorowego to uzasadnia, Wspólnota Europejska może, za zgodą Wspólnego Komitetu, wnieść o zmianę rekompensaty finansowej, o której mowa w art. 2 ust. 1, w celu dostosowania do rzeczywistej kwoty środków przeznaczonych na wprowadzanie w życie programu do tych wyników.

Artykuł 8

Spory – zawieszenie stosowania Protokołu

1. Wszelkie spory między stronami dotyczące wykładni postanowień niniejszego Protokołu lub jego stosowania są przedmiotem konsultacji pomiędzy stronami w ramach Wspólnego Komitetu przewidzianego w art. 7 umowy, o ile to konieczne, po zwołaniu posiedzenia nadzwyczajnego.

2. Bez uszczerbku dla postanowień art. 9, stosowanie Protokołu może zostać zawieszone z inicjatywy jednej ze stron, gdy spór pomiędzy stronami uznaje się za poważny i gdy konsultacje przeprowadzone w ramach Wspólnego Komitetu, zgodnie z ust. 1, nie doprowadziły do polubownego rozwiązania sporu.

3. Zawieszenie stosowania Protokołu wymaga powiadomienia przez zainteresowaną stronę o jej zamiarze w formie pisemnej, co najmniej na trzy miesiące przed datą, zastosowania zawieszenia.

4. W przypadku zawieszenia strony nadal prowadzą konsultacje, w celu doprowadzenia do polubownego rozwiązania sporu, który je poróżnił. Z chwilą znalezienia takiego rozwiązania wznawiane jest stosowanie Protokołu, a kwota rekompensaty finansowej jest zmniejszana proporcjonalnie i w odniesieniu do czasu, w którym stosowanie Protokołu było zawieszone.

Artykuł 9

Zawieszenie stosowania Protokołu ze względu na brak płatności

Z zastrzeżeniem postanowień art. 3, w przypadku gdy Wspólnota Europejska nie dokona płatności przewidzianych w art. 2, Seszele mogą zawiesić wykonywanie niniejszego Protokołu.

Artykuł 10

Obowiązujące przepisy prawa krajowego

Działalność statków rybackich Wspólnoty na Seszelach podlega krajowym przepisom ustawowym i wykonawczym, o ile niniejszy Protokół i Załącznik do niego nie stanowią inaczej.

Artykuł 11

Klauzula rewizyjna

Po trzeciej rocznicy wejścia w życie niniejszego Protokołu i Załącznika do niego strony dokonują rewizji Protokołu i Załącznika do niego, a także, tam gdzie jest to właściwe, konsultują wszelkie zmiany do postanowień Protokołu i Załącznika do niego. Wszelkie takie zmiany mogą obejmować tonaż referencyjny oraz standardowe kwoty płatne za licencje, a także stosunek pomiędzy kwotą za tonę określoną w art. 2 ust. 4 a kwotą wskazaną w sekcji 2 ust. 2 Załącznika do niniejszego Protokołu.

Artykuł 12

Uchylenie

Niniejszym uchyla się Protokół i załącznik I z dnia 17 stycznia 2002 r. do Umowy pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Seszeli w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Seszeli, który wszedł w życie w dniu 28 października 1987 r., i zastępuje niniejszym Protokołem i Załącznikiem.

Artykuł 13

Wejście w życie

1. Niniejszy Protokół i Załącznik do Protokołu wchodzą w życie z dniem notyfikowania przez strony dokonania procedur niezbędnych w tym celu.

2. Niniejszy Protokół i Załącznik do Protokołu stosuje się od dnia 18 stycznia 2005 r.

ZAŁĄCZNIK

WARUNKI DOKONYWANIA POŁOWÓW NA WODACH SESZELI PRZEZ STATKI WSPÓLNOTY

ROZDZIAŁ I

SKŁADANIE WNIOSKÓW I WYDAWANIE LICENCJI

SEKCJA 1

Wydawanie licencji

Jedynie zakwalifikowane statki Wspólnoty mogą otrzymać licencję połowową obejmującą wody Seszeli na mocy Protokołu ustalającego, na okres od dnia 18 stycznia 2005 r. do dnia 17 stycznia 2011 r., wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową przewidziane w Umowie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Seszeli w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Seszeli.

Aby statek Wspólnoty mógł zostać zakwalifikowany, ani armator, ani kapitan, ani sam statek nie mogą mieć zakazu prowadzenia działalności połowowej na Seszelach. Muszą one posiadać uregulowaną sytuację w stosunku do władz Seszeli w tym znaczeniu, że muszą wywiązać się ze wszystkich wcześniejszych zobowiązań wynikających z prowadzenia przez nie działalności połowowej na Seszelach w ramach umów połowowych zawartych ze Wspólnotą.

3.	Wszystkie statki Wspólnoty zwracające się z wnioskiem o licencję połowową są reprezentowane przez przedstawiciela zamieszkałego na Seszelach. Nazwisko i adres tego przedstawiciela są wymienione we wniosku o licencję.

Właściwe władze Wspólnoty przedkładają SFA (Seychelles Fisheries Agency) wniosek dla każdego statku, który chce uczestniczyć w połowach na mocy umowy, co najmniej 20 dni przed początkiem wnioskowanego okresu ważności. Jednakże armatorzy statków, którzy nie przedłożyli wniosku o licencję przed okresem ważności, mogą je przedłożyć w okresie ważności, najpóźniej 20 dni przed rozpoczęciem działań połowowych. W takich przypadkach armatorzy statków dokonują zapłaty należności za cały rok w pełnej wysokości.

5.	Wnioski przedkładane są właściwym władzom Seszeli na formularzach, których wzór znajduje się w dodatku 1.

Każdy wniosek o licencję połowową składany jest wraz z następującymi dokumentami:

—	dowód wpłaty należności za okres ważności licencji,

—	wszelkie inne dokumenty lub zaświadczenia wymagane na mocy przepisów szczególnych, obowiązujących w zależności od rodzaju statku na mocy niniejszego Protokołu.

7.	Zapłata należności dokonywana jest na rachunek bankowy wskazany przez władze Seszeli.

8.	Należności zawierają wszelkie podatki krajowe i lokalne, z wyjątkiem podatków portowych i kosztów z tytułu świadczenia usług.

9.	Licencje dla wszystkich statków wydawane są armatorom lub ich przedstawicielom w terminie 15 dni po otrzymaniu całej dokumentacji, o której mowa w punkcie 6, przez właściwe władze Seszeli. Kopia jest wysłana do Delegacji Komisji Europejskiej właściwej dla Seszeli.

10.	Licencja przyznawana jest statkom imiennie i nie może być przekazana innemu statkowi.

11.

Jednakże na prośbę Wspólnoty Europejskiej i w przypadku działania siły wyższej licencja jednego statku zastępowana jest, na pozostały okres jej ważności, nową licencją innego statku o właściwościach podobnych do tych posiadanych przez pierwszy statek, bez konieczności zapłaty nowej należności. Jeżeli jednak tonaż rejestrowy brutto (BRT) statku zastępującego jest większy od tonażu rejestrowego brutto statku zastępowanego, różnica w należności płatna jest w ratach.

12.	Armator statku, którego licencja ma być zastąpiona, lub jego przedstawiciel przekazuje unieważnioną licencję właściwym władzom Seszeli za pośrednictwem Delegacji Komisji Europejskiej odpowiedzialnej za Seszele.

13.	Datą wejścia w życie nowej licencji jest data przekazania przez armatora statku unieważnionej licencji właściwym władzom Seszeli. Delegacja Komisji Europejskiej odpowiedzialna za Seszele informowana jest o przeniesieniu licencji.

14.	Licencja musi stale znajdować się na pokładzie statku, bez uszczerbku dla postanowień punktu 2 rozdziału IX niniejszego Załącznika.

SEKCJA 2

Warunki licencji – należności i zaliczki

1.	Licencje są ważne przez okres jednego roku i są odnawialne.

2.	Należność wynosi 25 EUR od złowionej tony na wodach Seszeli.

Licencje wydawane są po wpłaceniu, na rzecz właściwych władz krajowych, następujących kwot ryczałtowych:

—	15 000 EUR dla sejnerów do połowu tuńczyka, ekwiwalent należności za 600 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych na wodach Seszeli w ciągu roku,

—	3 000 EUR dla taklowców powierzchniowych o tonażu rejestrowym brutto przekraczającym 150 BRT, ekwiwalent należności za 120 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych na wodach Seszeli w ciągu roku,

—	2 250 EUR dla taklowców powierzchniowych o tonażu rejestrowym brutto wynoszącym 150 BRT lub mniej, ekwiwalent należności za 90 ton tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych złowionych na wodach Seszeli w ciągu roku.

4.	SFA sporządza rozliczenie należności za poprzedni rok kalendarzowy na podstawie deklaracji połowowych statków Wspólnoty i innych informacji znajdujących się w posiadaniu SFA.

5.	Rozliczenie wysyłane jest do Komisji przed dniem 31 marca roku bieżącego. Komisja przekazuje je do 15 kwietnia jednocześnie armatorom i władzom krajowym zainteresowanych Państw Członkowskich.

W przypadku gdy armatorzy nie zgadzają się z rozliczeniem przedłożonym przez SFA, mogą oni przeprowadzić konsultacje z instytutami naukowymi odpowiedzialnymi za sprawdzanie danych statystycznych na temat połowów, takimi jak IRD (Institut de Recherche pour le Développement), IEO (Instituto Español de Oceanografia) oraz IPIMAR (Instituto de Investigação das Pescas e do Mar), a następnie przeprowadzić rozmowy z władzami Seszeli w celu sporządzenia ostatecznego rozliczenia przed dniem 31 maja roku bieżącego. W przypadku braku uwag ze strony armatorów do tego dnia włącznie, rozliczenie przedłożone przez SFA uznaje się za ostateczne.

7.	Państwa Członkowskie informują Komisję o ostatecznym rozliczeniu w odniesieniu do własnej floty.

8.	Armatorzy dokonują wszelkich dodatkowych opłat na rzecz właściwych władz Seszeli najpóźniej do dnia 30 czerwca tego samego roku, na rachunek bankowy wskazany przez władze Seszeli zgodnie z art. 2 ust. 6 Protokołu.

9.	W przypadku gdy ostateczne rozliczenie jest niższe od kwoty zaliczki, o której mowa w punkcie 3, pozostała kwota nie jest zwracana armatorowi.

ROZDZIAŁ II

STREFY POŁOWÓW

W celu ochrony miejscowych rybaków, prowadzących działalność połowową na małą skalę na wodach Seszeli, statki Wspólnoty nie mogą prowadzić połowów w strefach określonych w przepisach ustawowych Seszeli ani w obrębie trzech mil wokół urządzeń do koncentracji ryb, instalowanych przez władze Seszeli, których położenie geograficzne zostało przekazane przedstawicielom lub agentom armatorów.

ROZDZIAŁ III

SYSTEM DEKLARACJI POŁOWÓW

Do celów niniejszego Załącznika, czas trwania rejsu połowowego statku Wspólnoty określa się w następujący sposób:

—	albo okres upływający między wpłynięciem na wody i opuszczeniem wód Seszeli,

—	albo okres upływający między wpłynięciem na wody Seszeli a przeładunkiem,

—	albo okres upływający między wpłynięciem na wody Seszeli a wyładowaniem statku na Seszelach.

Wszystkie statki, które mają w ramach umowy pozwolenie na prowadzenie połowów na wodach Seszeli, podlegają wymogowi przekazywania informacji o połowach właściwym władzom Seszeli, zgodnie z następującymi wytycznymi:

2.1.	Statki Wspólnoty posiadające licencje na dokonywanie połowów na Seszelach wypełniają formularz połowowy, zgodnie ze wzorem podanym w dodatkach 2 i 3, dla każdego rejsu wykonywanego po wodach Seszeli. Formularze połowowe wypełniane są także w przypadku braku połowów.

2.2.

W zakresie składania formularzy połowowych, o których mowa w punktach 2.1 i 2.3, statki Wspólnoty:

—	w przypadku gdy zawiną do portu Victoria, przedkładają wypełnione formularze władzom Seszeli w ciągu pięciu dni od przybycia do portu, a w każdym przypadku przed odpłynięciem z portu, w zależności od tego, która data przypada wcześniej,

—	– w każdym innym przypadku wysyłają wypełnione formularze władzom Seszeli w ciągu 14 dni od przybycia do każdego portu innego niż port Victoria.

Kopie wymienionych formularzy połowowych należy także wysłać do instytutów naukowych, o których mowa w rozdziale I sekcja 2 punkt 6.

2.3.	Wzmiankę „Poza wodami Seszeli” wpisuje się we wspomnianym wyżej dzienniku połowowym w odniesieniu do okresów, w których statek nie znajdował się na wodach Seszeli.

2.4.	Formularze wypełniane są czytelnie i podpisywane przez kapitana statku lub jego przedstawiciela.

W przypadku nieprzestrzegania postanowień niniejszego rozdziału rząd Seszeli zastrzega sobie prawo do zawieszenia licencji statku naruszającego postanowienia do czasu dopełnienia formalności i nałożenia kary przewidzianej obowiązującymi na Seszelach przepisami ustawowymi. O fakcie tym informowane jest Państwo Członkowskie, pod którego banderą pływa dany statek, oraz Komisja Europejska.

ROZDZIAŁ IV

ZAMUSTROWANIE MARYNARZY

1.	Każdy sejner do połowu tuńczyków zatrudnia w czasie rejsu po wodach Seszeli co najmniej dwóch marynarzy z Seszeli wskazanych przez przedstawiciela statku w porozumieniu z armatorem, z listy nazwisk przekazanej przez właściwe władze Seszeli.

2.	Armatorzy starają się zatrudniać dodatkowych marynarzy z Seszeli.

3.	Armator lub jego przedstawiciel przekazuje właściwym władzom Seszeli nazwiska i szczegółowe dane marynarzy z Seszeli zatrudnionych na pokładzie danego statku, ze wzmianką o ich wpisie do rejestru załogi.

Deklaracja Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca podstawowych zasad i praw pracy stosowana jest z mocy prawa do marynarzy zatrudnionych na statkach UE. Dotyczy to w szczególności swobody zrzeszania się i rzeczywistego uznania prawa do zbiorowych negocjacji pracowników oraz wyeliminowania dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i zawodu.

Umowy o pracę marynarzy z Seszeli, których jeden odpis wręczany jest podpisującym je stronom, sporządzane są między przedstawicielem (przedstawicielami) armatorów a marynarzami i/lub ich związkami zawodowymi albo ich przedstawicielami, związanymi z właściwymi władzami Seszeli. Umowy te zapewniają marynarzom korzystanie z systemu ubezpieczeń społecznych, który ma do nich zastosowanie, w tym ubezpieczenia na wypadek śmierci, ubezpieczenia chorobowego i wypadkowego, a także mających do nich zastosowanie świadczeń emerytalnych.

Wynagrodzenie marynarzy z Seszeli pokrywają armatorzy. Należy je ustalić przed wydaniem licencji za obopólną zgodą między armatorami lub ich przedstawicielami a właściwymi władzami Seszeli. Jednakże warunki wynagrodzenia marynarzy z Seszeli nie mogą być gorsze od warunków wynagrodzenia stosowanych dla załóg na Seszelach wykonujących podobne obowiązki, a w żadnym razie nie mogą być gorsze od norm przewidzianych przez MOP.

7.	Do celów wykonania i stosowania prawa pracy, przedstawiciel armatora uznawany jest za lokalnego przedstawiciela armatora. Umowa zawarta pomiędzy przedstawicielem a marynarzami obejmuje także obowiązujące ich warunki repatriacji i świadczenia emerytalne.

Wszyscy marynarze zatrudnieni na statkach Wspólnoty stawiają się przed kapitanem wyznaczonego statku w przeddzień zaproponowanej daty zaokrętowania. Jeżeli marynarz nie stawi się w terminie i o godzinie przewidzianej na zaokrętowanie, armatorzy są automatycznie zwolnieni z obowiązku zatrudnienia tego marynarza.

W przypadku niezamustrowania marynarzy z Seszeli z przyczyn innych niż ta, o której mowa w punkcie 8, armatorzy statków Wspólnoty zobowiązani są zapłacić ryczałtową kwotę równą liczbie dni, podczas których statek prowadził działalność na wodach Seszeli, pomnożoną przez kwotę za dzień ustaloną w wysokości 20 USD. Zapłata kwoty ryczałtowej następuje najpóźniej do dnia ustalonego w sekcji 2.8 rozdziału I.

10.	Kwota ta wykorzystywana jest na szkolenie marynarzy/rybaków z Seszeli i zostanie przelana na rachunek bankowy wskazany przez władze Seszeli.

ROZDZIAŁ V

ŚRODKI TECHNICZNE

Statki przestrzegają środków i zaleceń przyjętych przez Komisję ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim oraz obowiązujących środków krajowych w odniesieniu do narzędzi połowowych, ich specyfikacji technicznych oraz do wszelkich innych środków technicznych stosowanych do prowadzenia przez nie działalności połowowej.

ROZDZIAŁ VI

OBSERWATORZY

Statki, które mają w ramach umowy pozwolenie na prowadzenie połowów na wodach Seszeli, są zobowiązane zabrać na pokład obserwatorów wyznaczonych przez władze Seszeli, zgodnie z zasadami przedstawionymi poniżej.

1.1.	Na wniosek władz Seszeli statki rybackie Wspólnoty zabierają na pokład jednego obserwatora wyznaczonego przez władze Seszeli, a w przypadku gdy władze Seszeli uznają to za właściwe i konieczne, zabierają one dwóch takich obserwatorów.

1.2.

Właściwy organ Seszeli sporządza wykaz statków, które zostały wyznaczone do zabrania na pokład obserwatorów, a także wykaz wyznaczonych obserwatorów. Wykazy te są stale uaktualniane. Przekazywane są one Komisji Europejskiej z chwilą sporządzenia, a następnie co trzy miesiące z chwilą ich ewentualnego uaktualnienia.

1.3.	Właściwy organ Seszeli przekazuje zainteresowanym armatorom lub ich przedstawicielom nazwisko obserwatora, który został wyznaczony na pokład ich statku, najpóźniej 15 dni przed przewidywaną datą wejścia obserwatora na pokład.

Czas obecności obserwatorów na pokładzie ustalają właściwe władze Seszeli, jednak zasadniczo nie powinien on przekraczać czasu koniecznego do wykonania przez obserwatorów ich obowiązków. Informacje na ten temat przekazują zainteresowanym armatorom lub ich przedstawicielom właściwe władze Seszeli, zawiadamiając o nazwisku obserwatora, który został wyznaczony na pokład ich statku.

3.	Warunki przebywania obserwatora na pokładzie uzgadniane są przez armatorów lub ich przedstawicieli i przez władze Seszeli.

4.	Obserwatorzy zabierani są na pokład w sposób wybrany przez armatora, po zawiadomieniu o wykazie wyznaczonych statków.

5.	Właściwi armatorzy przekazują, w terminie dwóch tygodni i z dziesięciodniowym wyprzedzeniem, informacje dotyczące dat i portów Seszeli, przewidzianych dla wejścia na pokład obserwatorów.

6.	W przypadku gdy obserwatorzy wchodzą na pokład za granicą, koszty podróży obserwatorów pokrywa armator. Jeżeli statek z obserwatorem z Seszeli na pokładzie opuszcza wody Seszeli, zostają podjęte wszelkie środki mające na celu jak najszybszy powrót obserwatora na Seszele, na koszt armatora.

7.	W przypadku nieobecności obserwatora w uzgodnionym miejscu i czasie oraz w ciągu następnych dwunastu godzin, armatorzy zostają automatycznie zwolnieni z obowiązku zaokrętowania tego obserwatora.

Obserwatorzy są traktowani na pokładzie tak jak oficerowie. Wykonują oni następujące zadania:

8.1.	obserwują działalność połowową prowadzoną przez statki;

8.2.	sprawdzają pozycje statków biorących udział w połowach;

8.3.	pobierają próbki biologiczne w ramach programów naukowych;

8.4.	sporządzają wykaz sprzętu używanego do połowów;

8.5.	sprawdzają dane dotyczące połowów na wodach Seszeli zamieszczone w dzienniku połowowym;

8.6.	sprawdzają procentowy udział przyłowów i dokonują oszacowania ilości odrzutów;

8.7.	raz w tygodniu przekazują faksem lub pocztą elektroniczną, lub za pomocą innych środków komunikacji, dane dotyczące połowów, w tym ilości połowów podstawowych i przyłowów dokonanych na wodach Seszeli.

9.	Kapitanowie podejmują wszelkie dostępne środki w celu zapewnienia obserwatorom bezpieczeństwa fizycznego i moralnego przy wykonywaniu ich zadań.

10.

W podobnie możliwie najszerszym zakresie obserwatorom przysługują wszelkie ułatwienia niezbędne do wykonania ich zadań. Kapitan zapewnia im dostęp do wszelkich środków komunikacji niezbędnych do wykonywania ich zadań, do dokumentów związanych bezpośrednio z prowadzeniem działalności połowowej przez statek, w szczególności do dziennika połowowego i do dziennika nawigacyjnego, a także do części statku niezbędnych do ułatwienia mu wykonywania jego zadań.

11.

Podczas swojego pobytu na statku obserwatorzy:

11.1.

podejmują wszelkie odpowiednie działania, aby warunki ich zaokrętowania i ich obecność na pokładzie statku nie zakłócały ani nie utrudniały prowadzenia połowów;

11.2.

szanują mienie i sprzęt znajdujące się na pokładzie oraz poufność wszystkich dokumentów należących do statku.

12.

Po zakończeniu okresu obserwacji, a przed opuszczeniem statku, obserwatorzy sporządzają podpisane przez siebie sprawozdanie z działalności, które przekazywane jest właściwym władzom Seszeli, z kopią dla Komisji Europejskiej. Kopia sprawozdania przekazywana jest kapitanowi statku w chwili opuszczenia pokładu przez obserwatora.

13.	Armatorzy zapewniają na swój koszt zakwaterowanie i wyżywienie obserwatorów na warunkach przyznawanych oficerom na danym statku.

14.	Wynagrodzenie i ubezpieczenie społeczne obserwatora należą do obowiązków właściwych władz Seszeli.

ROZDZIAŁ VII

WYŁADUNEK

Sejnery do połowu tuńczyka dokonujące wyładunku w porcie Victoria starają się oddać swe przyłowy do dyspozycji władz Seszeli w cenie rynku lokalnego. Ponadto sejnery do połowu tuńczyka pochodzące ze Wspólnoty biorą udział w zaopatrywaniu istniejących na Seszelach wytwórni konserw z tuńczyka w cenie rynku międzynarodowego.

ROZDZIAŁ VIII

URZĄDZENIA PORTOWE I KORZYSTANIE Z DOSTAW I USŁUG

Statki Wspólnoty starają się nabywać na Seszelach wszelkie dostawy i usługi konieczne do prowadzenia swojej działalności. Władze Seszeli ustanawiają, w porozumieniu z armatorami, warunki korzystania z urządzeń portowych oraz, o ile to konieczne, z dostaw i usług.

ROZDZIAŁ IX

KONTROLA

Wykaz statków

Wspólnota Europejska posiada aktualny wykaz statków, którym została wydana licencja połowowa, zgodnie z postanowieniami niniejszego Protokołu. Wykaz ten przekazywany jest władzom Seszeli odpowiedzialnym za kontrolę połowów, z chwilą jego sporządzenia, a następnie przy każdej aktualizacji.

2.	System monitorowania statków Statki Wspólnoty są monitorowane między innymi za pomocą systemów monitorowania statków, bez dyskryminacji, zgodnie z postanowieniami zawartymi w dodatku 4.

Wpłynięcie na wody Seszeli i ich opuszczenie

3.1.	Statki Wspólnoty informują właściwe władze Seszeli, z co najmniej trzygodzinnym (3) wyprzedzeniem, o swoim zamiarze wpłynięcia na wody lub opuszczenia wód Seszeli oraz co trzy dni w czasie prowadzenia działań połowowych na wodach Seszeli o swoich połowach w tym czasie.

3.2.

Podczas powiadamiania o wpłynięciu na wody/opuszczaniu wód Seszeli statki przekazują również informacje o swojej pozycji w czasie powiadamiania oraz o wielkości połowów i złowionych gatunkach znajdujących się na pokładzie. Komunikaty te są przekazywane w formacie określonym w dodatku 5, faksem lub pocztą elektroniczną na adresy podane w dodatku 5. Jednakże właściwe władze Seszeli mogą zwolnić z tego obowiązku taklowce powierzchniowe nieposiadające odpowiednich urządzeń łącznościowych, zezwalając na komunikowanie się drogą radiową.

3.3.	Statki rybackie Wspólnoty przyłapane na prowadzeniu połowów bez uprzedniego powiadomienia właściwych władz Seszeli uznawane są za statki bez licencji. W takich przypadkach stosowane będą sankcje, o których mowa w rozdziale X punkt 1.

Postępowanie kontrolne

4.1.	Kapitanowie statków rybackich Wspólnoty prowadzących działalność połowową na wodach Seszeli współpracują z każdym urzędnikiem Seszeli przeprowadzającym inspekcję i kontrolę działalności połowowej.

4.2.	Urzędnicy wspomniani powyżej nie przebywają na pokładzie statku dłużej niż wymagają tego czynności służbowe.

4.3.	Po zakończeniu inspekcji kapitanowi statku wydawana jest kopia sprawozdania z inspekcji.

Przeładunki

5.1.	Wszystkie statki Wspólnoty, zamierzające dokonać przeładunku zasobów złowionych w wodach Seszeli, zobowiązane są do przeprowadzenia tej czynności na redzie portów Seszeli.

5.2.

Armatorzy tych statków muszą przekazać właściwym władzom Seszeli, z co najmniej dwudziestoczterogodzinnym wyprzedzeniem, następujące informacje:

—	nazwy statków, których dotyczy przeładunek,

—	nazwy frachtowców transportowych,

—	tonaż w rozbiciu na gatunki do przeładunku,

—	dzień przeładunku.

5.3.	Przeładunek uznawany jest za opuszczenie wód Seszeli. Statki zobowiązane są więc do przekazania deklaracji połowowych właściwym władzom Seszeli.

5.4.	Wszelkie czynności związane z przeładunkiem złowionych zasobów, o których nie ma wzmianki w powyższych punktach, są zabronione na wodach Seszeli. Każda osoba nieprzestrzegająca tego przepisu naraża się na sankcje przewidziane w obowiązujących na Seszelach przepisach prawnych.

5.5.	Kapitanowie statków Wspólnoty, uczestniczący w czynnościach wyładunku lub przeładunku w porcie Seszeli, umożliwiają i ułatwiają kontrolowanie tych czynności przez inspektorów Seszeli. Po zakończeniu inspekcji kapitanowi statku wydawane jest zaświadczenie.

ROZDZIAŁ X

PRZEPISY WYKONAWCZE

Sankcje

Nieprzestrzeganie którejkolwiek z powyższych zasad, środków zarządzania i ochrony żywych zasobów lub przepisów ustawowych Seszeli może podlegać sankcji w postaci zawieszenia, cofnięcia lub nieodnowienia licencji połowowej statku.

O każdym zawieszeniu lub cofnięciu licencji oraz o wszystkich związanych z tym zdarzeniach informowane jest niezwłocznie Państwo Członkowskie, pod którego banderą pływa dany statek, oraz Komisja Europejska. W czasie kiedy licencja jest zawieszona lub w pozostałym okresie ważności cofniętej licencji Komisja Europejska może wnieść o wydanie innej licencji, do której w innym przypadku miałaby prawo, statkowi innego armatora, zgodnie z procedurą ustaloną w rozdziale I sekcja 1 punkt 11.

Unieruchomienie statków rybackich

Władze Seszeli informują w ciągu 48 godzin Delegację Komisji odpowiedzialną za Seszele oraz państwo bandery o unieruchomieniu każdego statku rybackiego pływającego pod banderą Państwa Członkowskiego Wspólnoty, dokonującego połowów na mocy umowy w strefie połowów Seszeli, a także przekazują krótki raport na temat okoliczności i przyczyn, które doprowadziły do unieruchomienia statku. Delegacja oraz państwo bandery informowane są na bieżąco o wszelkich wszczętych postępowaniach i nałożonych sankcjach.

Dodatek 1

WNIOSEK O LICENCJĘ DLA ZAGRANICZNEGO STATKU RYBACKIEGO

Nazwa wnioskodawcy: …

Adres wnioskodawcy: …

Nazwa i adres czarterującego statek, jeżeli nie chodzi o wyżej wymienioną osobę:

…

Nazwisko i adres innego przedstawiciela prawnego na Seszelach:

…

Nazwisko i adres kapitana statku:

…

Nazwa statku: …

Typ statku: …

Długość i tonaż rejestrowy netto statku: …

Typ i moc silnika oraz tonaż rejestrowy brutto: …

Port i kraj rejestracji: …

Numer rejestracyjny: …

Identyfikacja zewnętrzna statku rybackiego: …

Radiowy sygnał wywołania/litery wywoławcze: …

Częstotliwość: …

Dane o wyposażeniu: …

Liczba i obywatelstwo członków załogi: …

Zakładany obszar połowów i gatunki ryb: …

…

Opis działań połowowych, przedsięwzięć wspólnych i innych uzgodnień umownych:

…

Zaświadczam, że informacje zamieszczone powyżej są zgodne z prawdą.

Data: …

Podpis: …

Dodatek 2

ROZLICZENIE POŁOWÓW DLA SEJNERÓW DO POŁOWU TUŃCZYKA

Dodatek 3

ROZLICZENIE POŁOWÓW DLA TAKLOWCÓW POWIERZCHNIOWYCH

Dodatek 4

Przepisy ustanawiające metodę stosowaną przy przesyłaniu danych z satelitarnego systemu monitorowania pozycji statków WE, dokonujących połowów w ramach umowy w sprawie połowów pomiędzy WE a Seszelami

W związku z tym, że Republika Seszeli wprowadziła system monitorowania statków (VMS) dla wszystkich statków dokonujących połowów na wodach Seszeli na równych prawach oraz że rozszerzyła stosowanie VMS na swoją flotę krajową tej samej kategorii, oraz

zważywszy że statki rybackie WE podlegają monitorowaniu satelitarnemu od stycznia 2000 r. na mocy przepisów wspólnotowych,

zaleca się, aby państwa bandery oraz władze Republiki Seszeli wprowadziły monitorowanie satelitarne statków wspólnotowych dokonujących połowów na mocy Umowy pomiędzy Wspólnotą a Republiką Seszeli w sprawie połowów na wodach Seszeli, zgodnie z następującymi warunkami:

W celach monitorowania satelitarnego władze Seszeli przekazują Centrom Monitorowania Rybołówstwa (FMC) państw bandery współrzędne (długości i szerokości geograficzne) wód Seszeli.

Władze Seszeli przekażą te informacje w formacie elektronicznym, wyrażone w stopniach dziesiętnych w układzie odniesienia systemu WGS-84.

Władze Seszeli i krajowe FMC będą wymieniały informacje o swoich odpowiednich adresach elektronicznych w formacie X.25 lub, tam gdzie jest to właściwe, za pomocą innego bezpiecznego protokołu komunikacyjnego oraz o specyfikacjach stosowanych w swoich odpowiednich FMC, zgodnie z warunkami ustanowionymi w punktach 4 i 6. Informacje te obejmą, w miarę możliwości, nazwiska, numery telefonów i faksów oraz adresy elektroniczne (Internet), które mogą być używane do komunikacji ogólnej pomiędzy FMC.

3.	Pozycja statków ustalana będzie z marginesem błędu nie większym niż 500 metrów i zakresem pewności 99 %.

Po wpłynięciu na wody Seszeli statku dokonującego połowów na mocy Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Seszeli w sprawie połowów na wodach Seszeli i podlegającego monitorowaniu satelitarnemu na mocy przepisów wspólnotowych, FMC państwa bandery niezwłocznie rozpocznie automatyczne przesyłanie raportów o pozycji statku do Centrum Monitorowania Seszeli, w czasie rzeczywistym, w odstępach nie dłuższych niż jedna godzina (częstotliwość). Wiadomości te będą uważane za raporty o pozycji.

Wiadomości, o których mowa w pukcie 4, przekazywane są elektronicznie w formacie X.25 lub za pomocą innych bezpiecznych protokołów komunikacyjnych, z zastrzeżeniem uprzedniego uzgodnienia tej kwestii pomiędzy właściwymi FMC. Przesyłanie wszystkich wiadomości będzie następowało automatycznie, w czasie rzeczywistym, zgodnie z definicjami określonymi w załączniku 1.

Zabrania się statkom wyłączania swoich urządzeń do śledzenia satelitarnego podczas prowadzenia działań na wodach Seszeli.

W przypadku awarii lub usterki sprzętu monitorowania satelitarnego zainstalowanego na pokładzie statku rybackiego, kapitan statku we właściwym czasie przesyła informacje wymienione w punkcie 4 faksem lub pocztą elektroniczną do FMC zainteresowanego państwa bandery. W takich okolicznościach wystarczające będzie przesyłanie co najmniej jednego zbiorczego raportu o pozycji co 4 godziny w czasie przebywania statku na wodach Seszeli. Zbiorczy raport o pozycji będzie zawierał pozycje rejestrowane co godzinę przez kapitana tego statku w ciągu tych czterech godzin. FMC państwa bandery lub sam statek przesyła niezwłocznie te wiadomości do Centrum Monitorowania Seszeli. W przypadku konieczności lub wątpliwości Seychelles Fisheries Agency (SFA) może poprosić dany statek o przesyłanie raportów o pozycji co godzinę. Niesprawny sprzęt powinien zostać naprawiony lub wymieniony niezwłocznie po zakończeniu połowów lub najpóźniej w ciągu jednego miesiąca. Po przekroczeniu tego terminu statek taki nie może podjąć połowów, jeżeli wyżej wymieniony sprzęt nie został naprawiony lub wymieniony.

Komponenty sprzętu komputerowego oraz oprogramowania Systemu Monitorowania Statków (VMS) powinny być odporne na manipulowanie, tj. powinny uniemożliwiać wprowadzanie lub wskazywanie nieprawdziwych pozycji i przejście na sterowanie ręczne. System powinien być w pełni zautomatyzowany i działać przez cały czas, niezależnie od warunków otoczenia. Zabrania się niszczenia, uszkadzania, powodowania niesprawności urządzenia do śledzenia satelitarnego lub w jakikolwiek inny sposób ingerowania w niego.

Kapitan w szczególności zapewnia, że:

—	dane w żaden sposób nie są zmieniane,

—	antena lub anteny podłączone do urządzeń do śledzenia satelitarnego nie są w żaden sposób zasłaniane, oraz

—	zasilanie urządzeń do śledzenia satelitarnego nie jest w żaden sposób przerywane.

Każde naruszenie powyższych obowiązków może skutkować odpowiedzialnością kapitana na mocy przepisów ustawowych i wykonawczych Seszeli, pod warunkiem że statek prowadzi działania na wodach Seszeli.

FMC państw bandery monitorują śledzenie swoich statków w odstępach jednogodzinnych, gdy statki te przebywają na wodach Seszeli. Jeżeli śledzenie statków nie odbywa się zgodnie z niniejszymi warunkami, niezwłocznie informowane jest Centrum Monitorowania Seszeli oraz zostaje uruchomiona procedura opisana w punkcie 6.

Odpowiednie FMC oraz Centrum Monitorowania Seszeli współpracują ze sobą w celu zapewnienia wprowadzenia niniejszych przepisów w życie. Jeżeli Centrum Monitorowania Seszeli ustali, że państwo bandery nie przekazuje informacji zgodnie z punktem 4 powyżej, druga strona zostanie o tym niezwłocznie poinformowana. Po otrzymaniu zawiadomienia druga strona odpowiada w ciągu dwudziestu czterech (24) godzin, informując Centrum Monitorowania Seszeli o powodach nieprzesłania informacji i wskazując rozsądny termin zastosowania się do niniejszych przepisów. W przypadku niezastosowania się w tym terminie obie strony rozstrzygają takie problemy w drodze pisemnej lub zgodnie z postanowieniami punktu 13.

10.

Dane pochodzące z monitorowania, przesyłane drugiej stronie zgodnie z niniejszymi przepisami, służą wyłącznie celom kontrolowania, zarządzania, monitorowania i stosowania przepisów przez władze Seszeli w odniesieniu do floty Wspólnoty dokonującej połowów na mocy Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Seszeli w sprawie połowów na wodach Seszeli. Dane te pod żadnym warunkiem nie mogą być udostępniane stronom trzecim, chyba że za osobną dla każdego przypadku pisemną zgodą państwa bandery lub na mocy postanowienia sądu na Seszelach.

11.	Strony postanawiają wymienić na wniosek drugiej strony informacje o sprzęcie używanym do śledzenia satelitarnego, w celu upewnienia się, że sprzęt ten spełnia w pełni wymogi drugiej strony do celów niniejszych przepisów.

12.

Strony postanawiają dokonać przeglądu niniejszych przepisów odpowiednio i w stosownych przypadkach, w tym we wszystkich przypadkach nieprawidłowego funkcjonowania lub występowania nieprawidłowości na poszczególnych statkach. O wszelkich takich przypadkach SFA zawiadamia Państwa Członkowskie, pod których banderą pływają takie statki, co najmniej 15 dni przed spotkaniem przeglądowym.

13.	Wszelkie spory dotyczące wykładni niniejszych przepisów lub ich stosowania są przedmiotem konsultacji pomiędzy stronami w ramach Wspólnego Komitetu przewidzianego w art. 7 Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Seszeli w sprawie połowów na wodach Seszeli.

14.	Niniejsze przepisy wchodzą w życie w dniu 18 stycznia 2005 r.

Załącznik 1

Przekazywanie wiadomości VMS na Seszele

Raport o pozycji

Dane	Kod	Obowiązkowe/Fakultatywne	Uwagi
Początek rejestracji	SR	O	Dane dotyczące systemu; wskazują początek rejestracji
Odbiorca	AD	O	Dane dotyczące wiadomości; odbiorca kod ISO Alfa-3 kraju
Nadawca	FR	O	Dane dotyczące wiadomości; nadawca kod ISO Alfa-3 kraju
Typ wiadomości	TM	O	Dane dotyczące wiadomości; typ wiadomości „POS”
Radiowy sygnał wywołania	RC	O	Dane dotyczące statku; międzynarodowy radiowy sygnał wywołania statku
Wewnętrzny numer referencyjny	IR	F	Dane dotyczące statku; niepowtarzalny numer statku w postaci kodu ISO Alfa-3 państwa bandery, po którym następuje numer
Zewnętrzny numer rejestracyjny	XR	F	Dane dotyczące statku; numer znajdujący się na burcie statku
Szerokość	LA	O	Dane dotyczące pozycji; pozycja statku w stopniach i minutach N/S DDMM (WGS-84)
Długość	LO	O	Dane dotyczące pozycji; pozycja statku w stopniach i minutach N/S DDMM (WGS-84)
Prędkość	SP	O	Dane dotyczące pozycji; prędkość statku w dziesiętnych częściach węzła
Kurs	CO	O	Dane dotyczące pozycji; kurs statku w skali 360o
Data	DA	O	Dane dotyczące pozycji; data pozycji UTC (RRRRMMDD)
Godzina	TI	O	Dane dotyczące pozycji; godzina pozycji UTC (GGMM)
Koniec rejestracji	ER	O	Dane dotyczące systemu; wskazują koniec rejestracji

Cecha systemu: ISO 8 859,1

Przesyłanie danych posiada następującą strukturę:

—	podwójny ukośnik (//) i kod oznaczają początek przesyłania,

—	pojedynczy ukośnik (/) oznacza oddzielenie kodu od danych.

Dane fakultatywne powinny być wprowadzane między początkiem a końcem rejestracji.

Dodatek 5

FORMAT RAPORTÓW

1. Format raportu wejścia (w ciągu 3 godzin przed zdarzeniem)

(Treść)	(Transmisja)
Odbiorca	SFA
Kod działania	IN
Nazwa statku
Międzynarodowy radiowy sygnał wywołania
Pozycja wejścia
Data i godzina (UTC) wejścia
Ilość (mln ton) ryb na pokładzie
Tuńczyk żółtopłetwy	(mln ton)
Opastun	(mln ton)
Tuńczyk bonito	(mln ton)
Inne gatunki (podać, jakie)	(mln ton)

2. Format raportu wyjścia (w ciągu 3 godzin przed zdarzeniem)

(Treść)	(Transmisja)
Odbiorca	SFA
Kod działania	OUT
Nazwa statku
Międzynarodowy radiowy sygnał wywołania
Pozycja wejścia
Data i godzina (utc) wyjścia
Ilość (mln ton) ryb na pokładzie
Tuńczyk żółtopłetwy	(mln ton)
Opastun	(mln ton)
Tuńczyk bonito	(mln ton)
Inne gatunki (podać, jakie)	(mln ton)

3. Format tygodniowego raportu z połowów (co trzy dni, w czasie działań statku na wodach seszeli)

(Treść)	(Transmisja)
Odbiorca	SFA
Kod działania	WCRT
Nazwa statku
Międzynarodowy radiowy sygnał wywołania
Ilość (mln ton) ryb na pokładzie
Tuńczyk żółtopłetwy	(mln ton)
Opastun	(mln ton)
Tuńczyk bonito	(mln ton)
Inne gatunki (podać, jakie)	(mln ton)
Liczba zastawień sieci wykonanych od ostatniego raportu

Wszystkie raporty przesyłane są właściwym władzom pod poniższy numer faksu lub adres poczty elektronicznej: faks +(248) 22 59 57 e-mail fmcsc@sfa.sc

Seychelles Fishing Authority, P.O. Box 449, Fishing Port, Mahé, Seszele

30.12.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 348/26

DECYZJA RADY

z dnia 8 grudnia 2005 r.

w sprawie zatwierdzenia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Porozumienia w sprawie Międzynarodowego programu ochrony delfinów

(2005/938/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37 w związku z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie pierwsze i art. 300 ust. 3 akapit pierwszy,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Wspólnota jest uprawniona do przyjmowania środków w zakresie ochrony zasobów połowowych i zarządzania nimi, a także do zawierania umów z państwami trzecimi oraz organizacjami międzynarodowymi.

(2)	Wspólnota jest Umawiającą się Stroną Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, która wymaga od wszystkich członków społeczności międzynarodowej współpracy w zakresie ochrony i gospodarowania zasobami biologicznymi mórz.

(3)	Wspólnota jest Umawiającą się Stroną Porozumienia w sprawie implementacji Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., odnoszącego się do ochrony i zarządzania osiadłymi i daleko migrującymi stadami ryb.

(4)

W lutym 1998 r., na 35. konferencji międzyrządowej w sprawie ochrony tuńczyków i delfinów we wschodniej części Oceanu Spokojnego, przyjęto Porozumienie w sprawie Międzynarodowego programu ochrony delfinów (zwane dalej „Porozumieniem”). Porozumienie to zostało podpisane w Waszyngtonie w dniu 21 maja 1998 r. i weszło w życie 15 lutego 1999 r.

(5)	Obecnie Umawiającymi się Stronami Porozumienia jest 15 państw: Boliwia, Ekwador, Gwatemala, Hiszpania, Honduras, Kolumbia, Kostaryka, Meksyk, Nikaragua, Panama, Peru, Salwador, Stany Zjednoczone, Vanuatu i Wenezuela.

(6)

Cele Porozumienia obejmują postępujące zmniejszenie przypadkowej śmiertelności delfinów w związku z połowami tuńczyków okrężnicami we wschodniej części Oceanu Spokojnego do poziomu zbliżonego do zera, poprzez określanie limitów rocznych oraz długoterminowe trwałe zachowanie stad tuńczyków na obszarze objętym Porozumieniem.

(7)	Wspólnota uznaje znaczenie Porozumienia w zakresie ochrony zrównoważonego rybołówstwa jako sposobu zagwarantowania ekologicznego zachowania innych gatunków, w szczególności delfinów.

(8)	Rybacy Wspólnoty poławiają tuńczyki na obszarze objętym Porozumieniem i w interesie Wspólnoty leży odgrywanie efektywnej roli w realizacji Porozumienia.

(9)	W tym celu Wspólnota podpisała (2) Porozumienie i zdecydowała o jego tymczasowym stosowaniu (3) do czasu zakończenia wymaganych procedur związanych z jej oficjalnym przystąpieniem do Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego (IATTC).

(10)	Na mocy art. XIV Porozumienia, IATTC pełni istotną rolę w koordynowaniu realizacji Porozumienia i w tym celu zostanie przyjętych wiele środków w ramach IATTC.

(11)	Równocześnie Królestwo Hiszpanii zostało upoważnione do tymczasowego przystąpienia (4) do Konwencji ustanawiającej IATTC.

(12)	Królestwo Hiszpanii przystąpiło do IATTC w czerwcu 2003 r.

(13)	Oficjalne przystąpienie Wspólnoty do IATTC nastąpi po wejściu w życie Konwencji dotyczącej wzmocnienia IATTC ustanowionej w 1949 r. poprzez Konwencję zawartą pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Republiką Kostaryki (Konwencja z Antigui), której sygnatariuszem jest Wspólnota (5).

(14)	Do momentu wejścia w życie Konwencji z Antigui, efektywny udział Wspólnoty w pracach IATTC oraz w działalności i środkach podjętych na mocy Porozumienia jest zapewniony poprzez to, iż członkiem IATTC jest w imieniu Wspólnoty Królestwo Hiszpanii.

(15)	Obecnie Wspólnota jest gotowa do zatwierdzenia Porozumienia oraz do przyjęcia pełnej odpowiedzialności i obowiązków wynikających zarówno z Porozumienia jak i Konwencji ustanawiającej IATTC,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Wspólnoty Porozumienie w sprawie Międzynarodowego programu ochrony delfinów.

Tekst Porozumienia zostaje załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do złożenia dokumentu zatwierdzającego Rządowi Stanów Zjednoczonych jako depozytariuszowi Porozumienia, zgodnie z jego art. XXXII.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 grudnia 2005 r.

W imieniu Rady

Przewodniczący

J. HUTTON

(1) Opinia z dnia 9 czerwca 2005 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(2) Dz.U. L 132 z 27.5.1999, str. 1.

(3) Dz.U. L 147 z 12.6.1999, str. 23.

(4) Dz.U. L 155 z 22.6.1999, str. 37.

(5) Dz.U. L 15 z 19.1.2005, str. 9.

TŁUMACZENIE

POROZUMIENIE

w sprawie Międzynarodowego programu ochrony delfinów

PREAMBUŁA

STRONY NINIEJSZEGO POROZUMIENIA,

ŚWIADOME FAKTU, że zgodnie z odnośnymi przepisami prawa międzynarodowego, zawartymi w Konwencji Narodów Zjednoczonych o Prawie Morza (UNCLOS) z 1982 roku, wszystkie państwa mają obowiązek podejmowania takich środków lub współpracy z innymi państwami w ich podejmowaniu, jeśli okażą się konieczne dla zachowania i zarządzania żywymi zasobami mórz;

ZAINSPIROWANE zasadami zawartymi w Deklaracji z Rio w sprawie środowiska i rozwoju z 1992 roku, jak również chęcią realizacji zasad i standardów Kodeksu postępowania dotyczącego odpowiedzialnego rybołówstwa przyjętego przez konferencję FAO w 1995 roku;

PODKREŚLAJĄC polityczną wolę społeczności międzynarodowej przyczynienia się do wzrostu skuteczności środków ochrony i zarządzania zasobami rybołówstwa poprzez Porozumienie wspierające przestrzeganie międzynarodowych środków ochrony i gospodarowania przez statki rybackie na otwartych morzach, przyjęte przez Konferencję FAO w 1993 roku;

UWZGLĘDNIAJĄC, że 50. Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych, na mocy rezolucji A/RES/50/24, przyjęło Porozumienie w sprawie wdrożenia przepisów Konwencji Narodów Zjednoczonych o Prawie Morza z dnia 10 grudnia 1982 roku, odnoszące się do osiadłych i masowo migrujących stad ryb (zwane dalej „Porozumieniem Narodów Zjednoczonych w sprawie osiadłych i masowo migrujących stad ryb”);

POTWIERDZAJĄC zobowiązania ustalone w Porozumieniu z La Jolla z 1992 roku i deklaracji z Panamy z 1995 roku;

PODKREŚLAJĄC cele polegające na wyeliminowaniu śmiertelności delfinów w połowach tuńczyków za pomocą okrężnic oraz na poszukiwaniu prawidłowych, z punktu widzenia ekologii, sposobów połowu dużych tuńczyków żółtopłetwych nie w połączeniu z delfinami;

UWZGLĘDNIAJĄC znaczenie połowów tuńczyka, jako źródła pokarmu i dochodów ludności państw Stron oraz fakt, że środki ochrony i zarządzania muszą uwzględniać te potrzeby jak również liczyć się z ich gospodarczym i społecznym wpływem;

UZNAJĄC za istotne zmniejszenie śmiertelności delfinów osiągnięte poprzez Porozumienie z La Jolla;

PRZEKONANE, że dowody naukowe wykazują, iż technika połowu tuńczyków w połączeniu z delfinami, zgodnie z procedurami i uregulowaniami ustalonymi w Porozumieniu z La Jolla i zawartymi w deklaracji z Panamy, stworzyła skuteczną metodę ochrony delfinów i racjonalnego wykorzystywania zasobów tuńczyków we wschodniej części Oceanu Spokojnego;

POTWIERDZAJĄC, że współpraca wielostronna stanowi najskuteczniejszy środek osiągania celu ochrony i zrównoważonego wykorzystywania żywych zasobów morza;

ZAANGAŻOWANE w działania na rzecz zapewnienia stabilności zasobów tuńczyka we wschodniej części Oceanu Spokojnego i na rzecz stopniowego ograniczania przypadkowej śmiertelności delfinów w połowach tuńczyka w tej części Oceanu Spokojnego do poziomu bliskiego zeru; na rzecz unikania, zmniejszania i minimalizowania przypadkowego łowienia i wyrzucania młodych tuńczyków oraz przypadkowego łowienia innych gatunków, niebędących celem połowu, przy uwzględnieniu zależności między gatunkami w ekosystemie,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł I

Definicje

Do celów niniejszego Porozumienia:

1)	„tuńczyk” oznacza gatunek z podrzędu Scombroidei (Klawe, 1980), z wyjątkiem rodzaju Scomber;

2)	„delfiny” oznaczają gatunki z rodziny Delphinidae związane z połowami tuńczyków żółtopłetwych na obszarze objętym Porozumieniem;

3)	„statek” oznacza statek poławiający tuńczyka za pomocą okrężnicy;

4)	„Strony” oznaczają państwa lub regionalne organizacje integracji gospodarczej, które zgodziły się na przyjęcie zobowiązań w ramach niniejszego Porozumienia i dla których niniejsze Porozumienie ma moc obowiązującą;

5)	„regionalna organizacja integracji gospodarczej” oznacza regionalną organizację integracji gospodarczej, której państwa członkowskie przekazały uprawnienia w sprawach objętych niniejszym Porozumieniem, w tym prawo do podejmowania decyzji wiążących państwa członkowskie w zakresie tych spraw;

6)	„IATTC” oznacza Międzyamerykańską Komisję ds. Tuńczyka Tropikalnego;

7)	„Porozumienie z La Jolla” oznacza instrument przyjęty na spotkaniu międzyrządowym, które odbyło się w czerwcu 1992 roku;

8)	„Międzynarodowy program ochrony delfinów” oznacza program międzynarodowy ustanowiony na mocy niniejszego Porozumienia, oparty na Porozumieniu z La Jolla, sformalizowany, zmieniony i wzmocniony na mocy Deklaracji z Panamy;

9)	„Program obserwatorów pokładowych” oznacza program określony w załączniku II;

10)	„Deklaracja z Panamy” oznacza Deklarację podpisaną w Panama City, Republika Panamy w dniu 4 października 1995 roku;

11)	„dyrektor” oznacza dyrektora badań IATTC.

Artykuł II

Cele

Celami Porozumienia są:

1)	stopniowe ograniczanie przypadkowej śmiertelności delfinów w połowach tuńczyka za pomocą okrężnic na obszarze objętym Porozumieniem do poziomu zbliżonego do zera, poprzez określanie limitów rocznych;

2)	poszukiwanie prawidłowych, z punktu widzenia ekologii, metod połowów dużych tuńczyków żółtopłetwych nie w połączeniu z delfinami, w celu wyeliminowania śmiertelności delfinów podczas tych połowów oraz;

zapewnienie długoterminowej stabilności zasobów tuńczyka na obszarze objętym Porozumieniem, jak również zasobów morskich związanych z tymi połowami, z uwzględnieniem współzależności między gatunkami w ekosystemie, ze szczególnym naciskiem m. in. na unikanie, zmniejszanie i minimalizowanie przyłowów i wyrzucania młodych tuńczyków i gatunków niebędących celem połowu.

Artykuł III

Obszar stosowania Porozumienia

Obszar stosowania Porozumienia (zwany dalej „obszarem objętym Porozumieniem”) zdefiniowany jest w załączniku I.

Artykuł IV

Środki ogólne

W ramach IATTC Strony:

podejmują środki mające na celu zapewnienie ochrony ekosystemów, jak również środki w zakresie ochrony i zarządzania, zmierzające do zapewnienia długoterminowej stabilności zasobów tuńczyka i innych żywych zasobów morza, związanych z połowami tuńczyków za pomocą okrężnic na obszarze objętym Porozumieniem, oparte na najlepszych dostępnych dowodach naukowych, oraz stosują ostrożne podejście, spójne z odnośnymi przepisami Kodeksu odpowiedzialnego rybołówstwa FAO i z Porozumieniem Narodów Zjednoczonych w sprawie osiadłych i masowo migrujących stad ryb. Środki te są tak pomyślane, by utrzymywały lub przywracały biomasę poławianych zasobów do poziomów zapewniających maksymalny trwały zbiór, lub do poziomów wyższych, oraz by utrzymywały lub przywracały biomasę towarzyszących zasobów do poziomów zapewniających maksymalny trwały zbiór, lub poziomów wyższych; oraz

podejmują środki, odpowiednio do swych możliwości, pozwalające na dokonanie oceny połowów i przyłowów młodocianych osobników tuńczyka żółtopłetwego i przyłowów innych zasobów mórz, związanych z połowami tuńczyków za pomocą okrężnic na obszarze objętym Porozumieniem, i ustanawiają je zgodnie z artykułem VI, między innymi, by uniknąć, zmniejszyć i zminimalizować przyłowy młodocianych osobników tuńczyka żółtopłetwego i przyłowów innych gatunków, niebędących celem połowów, w celu zapewnienia długotrwałego zachowania wszystkich tych gatunków, z uwzględnieniem współzależności między gatunkami w ekosystemie.

Artykuł V

Międzynarodowy program ochrony delfinów

Na mocy Międzynarodowego programu ochrony delfinów i zważywszy na cel niniejszego Porozumienia, Strony, między innymi:

ograniczają całkowitą przypadkową śmiertelność delfinów w połowach tuńczyków za pomocą okrężnic na obszarze objętym Porozumieniem do nie więcej niż 5 000 rocznie, poprzez podjęcie i wdrażanie odnośnych środków, obejmujących:

a)	ustanowienie systemu zachęt dla kapitanów statków do dalszego zmniejszania przypadkowej śmiertelności delfinów, w celu wyeliminowania śmiertelności delfinów w tych połowach;

b)	ustanowienie, w ramach IATTC, systemów szkolenia technicznego i certyfikacji dla kapitanów i załóg statków rybackich w zakresie narzędzi połowowych i ich użytkowania, jak również technik ratowania i zapewniania bezpieczeństwa delfinom;

c)	w ramach IATTC, promowanie i wspieranie badań nad udoskonalaniem narzędzi i technik połowu ryb, wliczając te, które wykorzystywane są w połowach tuńczyków w połączeniu z delfinami;

d)	ustanowienie sprawiedliwego systemu wyznaczania limitów śmiertelności delfinów (DMLs), spójnych z pułapami śmiertelności delfinów w przeliczeniu na rok, zgodnie z załącznikami III i IV;

e)	wymóg, żeby ich odnośne statki, dla których wyznaczono DML, lub w inny sposób działające na obszarze Porozumienia, odpowiadały wymaganiom eksploatacyjnym określonym w załączniku VIII;

f)	ustanowienie systemu śledzenia i weryfikacji poławianych tuńczyków z przypadkami śmierci, poważnego poranienia delfinów, lub bez takich przypadków, w oparciu o elementy określone w załączniku IX;

g)	wymiana danych naukowych zebranych przez Strony, na mocy niniejszego Porozumienia, oparta na zasadzie kompletności i terminowego przekazywania; oraz

h)	prowadzenie badań w celu znalezienia, zgodnych z zasadami ekologii, środków poławiania dużych tuńczyków żółtopłetwych nie w połączeniu z delfinami;

2)	ustanawiają pułapy śmiertelności delfinów w przeliczeniu na stado i na rok oraz dokonują przeglądu i oceniają skutki wprowadzenia tych pułapów, zgodnie z załącznikiem III; oraz

3)	dokonują przeglądu tych środków na spotkaniu Stron.

Artykuł VI

Trwałe zachowanie żywych zasobów morza

Na mocy artykułu IV, Strony zobowiązują się do rozwijania i wdrożenia, w ramach IATTC, środków zapewniających długotrwałe zachowanie żywych zasobów morza, związanych z połowami tuńczyków za pomocą okrężnic na obszarze objętym Porozumieniem, z uwzględnieniem współzależności między gatunkami w ekosystemie. W tym celu Strony, między innymi:

1)	rozwijają i wprowadzają w życie program oceny, monitorowania i minimalizowania przyłowów młodocianych tuńczyków i gatunków niebędących celem połowów na obszarze objętym Porozumieniem;

2)	w największym, praktycznie możliwym zakresie, rozwijają i wymagają stosowania wybiórczych, bezpiecznych dla środowiska i minimalizujących koszty narzędzi i technik połowu;

3)	wymagają od swoich statków prowadzących połowy na obszarze objętym Porozumieniem, wypuszczania żywych żółwi morskich i innych gatunków zagrożonych lub ginących, w najszerszym możliwym zakresie; oraz

zwracają się do IATTC o wszczęcie dochodzeń w celu ocenienia, czy potencjał połowowy statków poławiających na obszarze objętym Porozumieniem stanowi zagrożenie dla stabilności zasobów tuńczyka i innych żywych zasobów morza związanych z połowami, oraz, jeżeli tak jest, o zbadanie możliwych środków i zalecenia ich odpowiedniego zastosowania.

Artykuł VII

Wdrażanie na szczeblu krajowym

Każda ze Stron przyjmuje, zgodnie ze swoimi przepisami krajowymi i procedurami, środki konieczne do zapewnienia wdrożenia i przestrzegania niniejszego Porozumienia, włączając w to przyjęcie odnośnych przepisów ustawowych i wykonawczych.

Artykuł VIII

Spotkanie Stron

1. Strony zbierają się okresowo w celu rozważenia spraw związanych z wdrażaniem niniejszego Porozumienia i podjęcia wszelkich decyzji z nim związanych.

2. Zwyczajne spotkanie Stron ma miejsce co najmniej raz w roku, najlepiej w połączeniu z posiedzeniem IATTC.

3. Strony mogą również odbywać spotkania nadzwyczajne, jeżeli uznają to za konieczne. Spotkania takie zwoływane są na wniosek którejkolwiek ze Stron, pod warunkiem że zostanie on poparty przez większość Stron.

4. Spotkanie Stron odbywa się, jeżeli obecna jest wymagana liczba uczestników (quorum). Wymagana liczba uczestników oznacza obecność większości Stron. Zasada ta stosuje się również do posiedzeń organów pomocniczych ustanowionych na mocy niniejszego Porozumienia.

5. Spotkania prowadzone są w językach hiszpańskim oraz angielskim i wszystkie dokumenty ze spotkań Stron sporządzane są w obu tych językach.

Artykuł IX

Podejmowanie decyzji

Wszystkie decyzje podejmowane przez Strony na spotkaniach zwoływanych na mocy artykułu VIII zapadają na zasadzie konsensusu.

Artykuł X

Doradcza Rada Naukowa

Funkcje Doradczej Rady Naukowej, ustanowionej na mocy Porozumienia z La Jolla, są określone w załączniku V. Skład Doradczej Rady Naukowej jest zgodny z załącznikiem V i Rada działa zgodnie z jego postanowieniami.

Artykuł XI

Krajowe Naukowe Komitety Doradcze

1. Każda ze Stron ustanawia, zgodnie ze swoimi przepisami prawnymi i procedurami, Krajowy Naukowy Komitet Doradczy (zwany dalej NATSAC), składający się z niezależnych wykwalifikowanych ekspertów sektora państwowego i prywatnego oraz z organizacji pozarządowych, w tym, między innymi, z wykwalifikowanych naukowców.

2. Funkcje NATSAC obejmują, między innymi, funkcje określone w załączniku VI.

3. Strony zapewniają współpracę między poszczególnymi NATSAC poprzez regularne spotkania, odbywane we właściwym czasie, w zakresie przeglądu danych i statusu stad ryb i wypracowywania wskazówek na rzecz osiągania celów niniejszego Porozumienia. Spotkania takie odbywają się co najmniej raz w roku, w powiązaniu ze zwyczajnymi spotkaniami Stron.

Artykuł XII

Międzynarodowy panel ds. przeglądów

Funkcje międzynarodowego panelu ds. przeglądów (IRP), ustanowionego na mocy Porozumienia z La Jolla, są takie jak określono w załączniku VII. Skład IRP jest zgodny z załącznikiem VII i panel działa zgodnie z jego postanowieniami.

Artykuł XIII

Program obserwatorów pokładowych

Program obserwatorów pokładowych, ustanowiony na mocy Porozumienia z La Jolla, funkcjonuje zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł XIV

Rola IATTC

Przewidując, że IATTC będzie odgrywał integralną rolę w koordynacji wdrażania niniejszego Porozumienia, Strony, między innymi, zwracają się do IATTC o zorganizowanie obsługi sekretariatu oraz o wykonywanie innych funkcji przewidzianych w Porozumieniu lub uzgodnionych na mocy niniejszego Porozumienia.

Artykuł XV

Finansowanie

Strony wnoszą wkład finansowy na pokrycie wydatków koniecznych do realizacji celów niniejszego Porozumienia przez ustanowienie i pobieranie od statków opłat, których poziom określany jest przez Strony, bez uszczerbku dla innych, dobrowolnych wkładów finansowych.

Artykuł XVI

Przestrzeganie

1. Każda ze Stron zapewnia, w odniesieniu do statków pozostających pod jej jurysdykcją, skuteczne przestrzeganie środków określonych w niniejszym Porozumieniu lub przyjętych na jego mocy. W szczególności każda ze Stron zapewnia, między innymi w drodze programu corocznych certyfikacji i inspekcji, przestrzeganie przez statki pozostające pod jej jurysdykcją:

a)	wymagań eksploatacyjnych ustanowionych w załączniku VIII; oraz

b)	wymagań dotyczących obserwatorów pokładowych, ustanowionych w załączniku II.

2. W odniesieniu do naruszeń, każda ze Stron, uwzględniając zalecenia IRP, stosuje, w sposób zgodny ze swoim prawem krajowym, wystarczająco poważne sankcje mające na celu zapewnienie skutecznego przestrzegania postanowień niniejszego Porozumienia i środków przyjętych na jego mocy oraz pozbawienie przestępców korzyści czerpanych z ich bezprawnych działań. W odniesieniu do poważnych przestępstw, sankcje takie obejmują odmowę, zawieszenie lub wycofanie zezwolenia na połowy.

3. Strony ustanawiają zachęty dla kapitanów i załóg statków, w celu lepszego przestrzegania niniejszego Porozumienia i osiągania jego celów.

4. W celu zapewnienia przestrzegania niniejszego Porozumienia Strony stosują środki współdziałania na podstawie decyzji podjętych na mocy Porozumienia z La Jolla.

5. Każda ze Stron niezwłocznie informuje IRP o działaniach wykonawczych podjętych na mocy niniejszego Porozumienia oraz o ich wynikach.

Artykuł XVII

Przejrzystość

1. Strony wspierają przejrzystość w wykonaniu niniejszego Porozumienia, również przez stosowny udział społeczeństwa.

2. Przedstawicielom organizacji międzyrządowych i organizacji pozarządowych, zainteresowanym sprawami wiążącymi się z realizacją niniejszego Porozumienia, umożliwia się uczestnictwo w zebraniach Stron zwoływanych na mocy artykułu VIII jako obserwatorom lub w innej roli, odpowiednio, zgodnie z wytycznymi i kryteriami określonymi w załączniku X. Wymienione organizacje międzyrządowe i pozarządowe uzyskują we właściwym czasie dostęp do odnośnych informacji, z zastrzeżeniem zasad proceduralnych, jakie mogą przyjąć Strony, dotyczących dostępu do takich informacji.

Artykuł XVIII

Poufność

1. Na spotkaniu Stron ustala się zasady zachowania poufności dla wszystkich organizacji i instytucji mających dostęp do informacji na mocy niniejszego Porozumienia.

2. Nie naruszając jakichkolwiek zasad zachowania poufności, jakie mogą zostać przyjęte zgodnie z ustępem 1, wszystkie osoby mające dostęp do takich poufnych informacji mogą ujawniać takie informacje w związku z postępowaniami sądowymi lub administracyjnymi, na wniosek właściwej władzy zainteresowanej Strony.

Artykuł XIX

Współpraca z innymi organizacjami lub układami

Strony współpracują z subregionalnymi, regionalnymi i światowymi organizacjami oraz układami zajmującymi się ochroną i zarządzaniem zasobami rybołówstwa, co ma na celu wspieranie realizacji celów niniejszego Porozumienia.

Artykuł XX

Rozstrzyganie sporów

1. Strony współpracują w celu zapobiegania sporom. Każda ze Stron może zasięgnąć opinii jednej lub wielu innych Stron w sprawie sporu odnoszącego się do wykładni lub stosowania niniejszego Porozumienia, w celu możliwie najszybszego osiągnięcia zadowalającego dla wszystkich zainteresowanych rozstrzygnięcia.

2. Jeżeli spór nie znajdzie, w rozsądnym terminie, rozwiązania w drodze takich konsultacji, odnośne Strony możliwie najszybciej konsultują się w celu rozstrzygnięcia sporu przy wykorzystaniu wszelkich środków pokojowych, na które mogą zdecydować się zgodnie z prawem międzynarodowym.

Artykuł XXI

Prawa Państw

Żadne z postanowień niniejszego Porozumienia nie może być interpretowane w sposób naruszający lub osłabiający suwerenność, suwerenne prawa lub jurysdykcję sprawowaną przez jakiekolwiek państwo zgodnie z prawem międzynarodowym, ani jego stanowisko lub poglądy na sprawy odnoszące się do prawa morza.

Artykuł XXII

Państwa i organizacje niebędące Stronami

1. Strony zachęcają wszystkie państwa i regionalne organizacje integracji gospodarczej, określone w artykule XXIV niniejszego Porozumienia, które nie są jego Stronami, by stały się Stronami niniejszego Porozumienia lub żeby przyjęły zgodne z nim przepisy ustawowe i wykonawcze.

2. Strony współpracują zgodnie z niniejszym Porozumieniem i prawem międzynarodowym, w celu niedopuszczenia, by statki pływające pod banderami państw niebędących Stronami prowadziły działania zmniejszające skuteczność niniejszego Porozumienia. W tym celu Strony, między innymi, zwracają uwagę takich państw na tego rodzaju działania ich statków.

3. Strony wymieniają między sobą informacje, bądź to bezpośrednio, bądź za pośrednictwem dyrektora, odnoszące się do działalności statków pływających pod banderami państw niebędących Stronami, zmniejszającej skuteczność niniejszego Porozumienia.

Artykuł XXIII

Załączniki

Załączniki stanowią integralną część niniejszego Porozumienia i odniesienia do niniejszego Porozumienia stanowią odniesienie do związanych z nim załączników, chyba że postanowiono inaczej.

Artykuł XXIV

Podpis

Niniejsze porozumienie otwarte jest do podpisu w Waszyngtonie od dnia 21 maja 1998 roku do dnia 14 maja 1999 roku przez państwa posiadające linię brzegową graniczącą z obszarem objętym Porozumieniem i przez państwa lub regionalne organizacje integracji gospodarczej, będące członkami IATTC lub których statki poławiają tuńczyki na obszarze Porozumienia w czasie, kiedy Porozumienie otwarte jest do podpisu.

Artykuł XXV

Ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie

Niniejsze Porozumienie podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez sygnatariuszy zgodnie z ich przepisami i procedurami krajowymi.

Artykuł XXVI

Przystąpienie

Niniejsze Porozumienie jest otwarte do podpisu przez każde państwo lub regionalną organizację integracji gospodarczej, spełniające warunki artykułu XXIV lub w inny sposób zaproszone do przystąpienia do Porozumienia na podstawie decyzji Stron.

Artykuł XXVII

Wejście w życie

1. Niniejsze Porozumienie wchodzi w życie z dniem złożenia depozytariuszowi czwartego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

2. Po dacie określonej w ustępie 1, w odniesieniu do każdego państwa lub regionalnej organizacji integracji gospodarczej spełniających wymagania artykułu XXVI, Porozumienie wiąże takie państwo z dniem złożenia depozytariuszowi dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.

Artykuł XXVIII

Zastrzeżenia

Do niniejszego Porozumienia nie można zgłaszać zastrzeżeń.

Artykuł XXIX

Tymczasowe stosowanie

1. Niniejsze Porozumienie stosowane jest tymczasowo przez państwo lub regionalną organizację integracji gospodarczej, które poprzez pisemną notyfikację depozytariuszowi godzi się na tymczasowe stosowanie. Takie tymczasowe stosowanie staje się skuteczne od dnia otrzymania notyfikacji.

2. Tymczasowe stosowanie przez państwo lub regionalną organizację integracji gospodarczej kończy się w momencie wejścia w życie niniejszego Porozumienia w stosunku do tego państwa lub regionalnej organizacji integracji gospodarczej, lub w chwili pisemnej notyfikacji zamiaru odstąpienia od tymczasowego stosowania, złożonej depozytariuszowi przez to państwo lub regionalną organizację integracji gospodarczej.

Artykuł XXX

Zmiany

1. Każda ze Stron może zaproponować zmianę do niniejszego Porozumienia przez przedstawienie depozytariuszowi tekstu proponowanej zmiany, na co najmniej 60 dni przed spotkaniem Stron. Depozytariusz przekazuje kopię tego tekstu wszystkim pozostałym Stronom.

2. Zmiany do niniejszego Porozumienia, przyjęte na zasadzie konsensusu na spotkaniu Stron, wchodzą w życie z dniem złożenia depozytariuszowi dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia lub zatwierdzenia przez wszystkie Strony.

3. Jeżeli Strony nie zdecydują inaczej, załączniki do niniejszego Porozumienia mogą być zmieniane, na zasadzie konsensusu, na każdym spotkaniu Stron. Jeżeli Strony nie zdecydują inaczej, zmiany do Załącznika wchodzą w życie z dniem przyjęcia.

Artykuł XXXI

Wypowiedzenie

Każda Strona może wypowiedzieć Porozumienie w jakimkolwiek terminie po upływie 12 miesięcy od daty, z którą niniejsze Porozumienie weszło w życie w stosunku do tej Strony, w drodze pisemnej notyfikacji wypowiedzenia depozytariuszowi. Depozytariusz powiadamia pozostałe Strony o wypowiedzeniu w ciągu 30 dni od otrzymania tej notyfikacji. Wypowiedzenie staje się skuteczne po upływie sześciu miesięcy od daty otrzymania takiej notyfikacji.

Artykuł XXXII

Depozytariusz

Teksty oryginalne niniejszego Porozumienia zostają złożone rządowi Stanów Zjednoczonych Ameryki, który przesyła jego uwierzytelnione odpisy sygnatariuszom i Stronom Porozumienia oraz Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu zarejestrowania i opublikowania, zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych

NA DOWÓD CZEGO, niżej podpisani, należycie umocowani przez swoje odnośne rządy, podpisali niniejsze Porozumienie.

SPORZĄDZONO w Waszyngtonie, dnia dwudziestego pierwszego maja 1998 roku, w językach angielskim i hiszpańskim, oba teksty są na równi autentyczne.

ZAŁĄCZNIK I

OBSZAR OBJĘTY POROZUMIENIEM

Obszar objęty Porozumieniem obejmuje obszar Oceanu Spokojnego ograniczony linią brzegową Ameryki Północnej, Środkowej i Południowej oraz następującymi liniami:

a)	równoleżnikiem 40oN od wybrzeży Ameryki Północnej do punktu jego przecięcia z południkiem 150oW;

b)	południkiem 150oW do punktu jego przecięcia z równoleżnikiem 40oS;

c)	równoleżnikiem 40oS do punktu jego przecięcia z wybrzeżem Ameryki Południowej.

ZAŁĄCZNIK II

PROGRAM OBSERWATORÓW POKŁADOWYCH

1.	Strony wprowadzają program obserwatorów pokładowych, zgodnie z postanowieniami niniejszego Załącznika. Jako część tego programu, każda ze Stron może wprowadzić również swój krajowy program obserwatorów pokładowych, zgodnie z postanowieniami niniejszego Załącznika.

Każda ze Stron wymaga, żeby jej statki o nośności przekraczającej 363 tony (400 ton amerykańskich) i prowadzące połowy na obszarze objętym Porozumieniem zabierały na pokład obserwatora w każdy rejs połowowy na obszarze objętym Porozumieniem. Co najmniej 50 % obserwatorów na statkach każdej ze Stron stanowią obserwatorzy IATTC; pozostali mogą być wybrani w ramach krajowego programu obserwatorów pokładowych, opartego na zasadach określonych w niniejszym Załączniku, jak również na wszelkich innych zasadach ustalonych na spotkaniu Stron.

Każdy obserwator musi:

a)	przejść szkolenie techniczne wymagane przez wytyczne ustalone przez Strony;

b)	być obywatelem jednej ze Stron lub członkiem personelu naukowego IATTC;

c)	być w stanie wykonywać obowiązki określone w ustępie 4 niniejszego Załącznika;

d)	znajdować się na liście ekspertów prowadzonej przez IATTC lub, jeżeli należy do krajowego programu obserwatorów, przez Stronę prowadzącą taki program.

Obowiązkiem obserwatora jest między innymi:

a)	zbieranie wszelkich istotnych informacji dotyczących działań połowowych statku, do którego obserwator został przydzielony, w zakresie koniecznym do realizacji celów niniejszego Porozumienia;

b)	udostępnianie kapitanowi statku, do którego obserwator został przydzielony, wszystkich środków ustanowionych przez Strony na mocy niniejszego Porozumienia;

c)	udostępnienie kapitanowi statku, do którego obserwator został przydzielony, zapisu śmiertelności delfinów dla tego statku;

d)	przygotowywanie sprawozdań obejmujących informacje zgromadzone zgodnie z postanowieniami ustępu oraz umożliwienie kapitanowi statku włączenie do tych sprawozdań wszelkich informacji, jakie kapitan uważa za wiążące się z powyższymi;

e)	przedstawianie takich sprawozdań dyrektorowi odpowiedniego programu krajowego, w celu użycia ich zgodnie z załącznikiem VII ustęp 1 niniejszego Porozumienia;

f)	wykonywanie innych zadań uzgodnionych przez Strony.

Obserwatorzy:

a)	z wyjątkiem zakresu wymaganego na mocy ustępu 4 litery d) i e) niniejszego Załącznika, traktują jako poufne wszelkie informacje odnoszące się do działalności połowowej statków i właścicieli statków i przyjmują to zobowiązanie na piśmie, jako warunek wyznaczenia na obserwatora;

b)	przestrzegają wymagań określonych w przepisach ustawowych i wykonawczych Strony sprawującej jurysdykcję nad statkiem, do którego obserwator został przydzielony, w zakresie, w jakim nie są one niezgodne z postanowieniami niniejszego Załącznika;

c)	powstrzymują się od wydawania lub potwierdzania jakiegokolwiek świadectwa lub innej dokumentacji odnoszącej się do działalności połowowej statków, poza zatwierdzonymi przez Strony;

d)	szanują hierarchię i ogólne zasady postępowania mające zastosowanie do personelu statku, pod warunkiem że zasady te nie przeszkadzają w wykonywaniu opisanych w niniejszym Załączniku zadań obserwatorów oraz obowiązków personelu statków, określonych w ustępie 6 niniejszego Załącznika.

Obowiązki Stron i kapitanów statków wobec obserwatorów są, między innymi, następujące:

a)	obserwatorzy mają dostęp do załóg statków, sprzętu i urządzeń wyszczególnionych w załączniku VIII;

na żądanie, obserwatorzy mają również dostęp do niżej wymienionych urządzeń, jeżeli znajdują się one na statku, do którego zostali przydzieleni, w celu wykonywania swoich obowiązków, określonych w ustępie 4:

i)	urządzeń nawigacji satelitarnej;

ii)	ekranów radarowych będących w użyciu;

iii)	silnych lornetek, w tym podczas pościgu i okrążania delfinów, w celu ułatwienia identyfikacji, z wyjątkiem używanych przez personel statku;

iv)	elektronicznych środków łączności;

obserwatorzy mają dostęp do pokładu roboczego statku podczas podnoszenia sieci i ryb oraz do każdego osobnika martwego lub żywego wydobytego na pokład statku podczas połowu w celu pobrania próbek biologicznych zgodnie z programem obserwatorów pokładowych lub zgodnie z innymi wymogami właściwych władz krajowych, jako część krajowego programu obserwatorów;

d)	obserwatorzy mają zapewnione pomieszczenia, w tym miejsce do spania, wyżywienie i odpowiednie warunki sanitarne, takie same jak załoga;

e)	obserwatorzy mają zapewnione odpowiednie miejsce do pracy biurowej na mostku kapitańskim lub w sterowni, jak również miejsce na pokładzie, odpowiednie do wykonywania obowiązków obserwatora;

f)	Strony zapewnią, że kapitanowie, załoga ani właściciele statków nie będą przeszkadzać, zastraszać, ingerować, wywierać nacisku, przekupywać ani próbować przekupywać obserwatora podczas wykonywania przez niego (nią) obowiązków.

Strony:

a)	zapewniają, że każdy z obserwatorów w ramach ich odnośnego programu krajowego zbiera informacje w ten sam sposób, jaki wymagany jest od obserwatorów IATTC;

b)	dostarczają dyrektorowi kopie wszystkich danych surowych, zbieranych przez obserwatorów z ich odnośnych programów krajowych bez zwłoki, po zakończeniu rejsu, w czasie którego zebrano dane, wraz ze streszczeniami i sprawozdaniami porównywalnymi z przedstawianymi przez obserwatorów IATTC.

Niezwłocznie po każdym rejsie obserwowanym przez obserwatora IATTC wymaga się, by dyrektor, w sposób zgodny ze wszelkimi wymaganiami poufności, przedstawił Stronie, która sprawowała jurysdykcję nad statkiem dokonującym połowów, kopie wszystkich surowych danych, streszczeń i sprawozdań odnoszących się do tego rejsu.

Nie naruszając innych postanowień niniejszego Załącznika, jeżeli dyrektor stwierdzi, że umieszczanie obserwatora z programu obserwatorów pokładowych nie jest właściwe, statek podlegający jurysdykcji Strony dokonującej połowów na obszarze objętym Porozumieniem bez zastawiania sieci na delfiny może wykorzystać wyszkolonego obserwatora z innego programu międzynarodowego (pod warunkiem że program ten został zatwierdzony przez Strony), do zbierania odnośnych informacji i do potwierdzania dyrektorowi, że statek ten nie zastawia sieci na delfiny.

10.	Obserwator zostanie przydzielony na statek posiadający DML, pod warunkiem że kapitan statku znajduje się w rejestrze kwalifikowanych kapitanów, prowadzonym zgodnie z załącznikiem VII, ustęp 1 litera e).

11.

Obserwatorzy z programu obserwatorów pokładowych mogą być przydzielani na statki państw i regionalnych organizacji integracji gospodarczej niebędących Stronami niniejszego Porozumienia wedle uznania dyrektora, pod warunkiem że statek i kapitan statku spełniają wszystkie wymagania niniejszego Załącznika i wszystkie inne stosowne wymagania niniejszego Porozumienia. Wymaga się, by dyrektor niezwłocznie informował Strony o każdym takim przydziale.

12.

Opłaty

a)	Strony określą wysokość rocznej opłaty od statku, na pokrycie kosztów programu obserwatorów pokładowych. Opłaty obliczane będą na podstawie nośności każdego statku lub na podstawie każdej innej normy określonej przez Strony;

b)	równocześnie z przedłożeniem dyrektorowi wykazu statków zgodnie z załącznikiem IV do niniejszego Porozumienia, Strona wnosi również kwotę w dolarach amerykańskich z tytułu opłat ustalonych na mocy ustępu 11 litera a) niniejszego Załącznika, wyszczególniając, jakich statków dotyczy wnoszona opłata;

c)	żaden obserwator nie może być przydzielony na statek, dla którego nie wniesiono opłat wymaganych na mocy ustępu 11 litera b) niniejszego Załącznika.

13.

Dane obserwatora

Dane obserwatora stanowią podstawę do określenia, czy:

i)	statek osiągnął lub przekroczył DML;

ii)	Strona osiągnęła lub przekroczyła krajowy DML; lub

iii)	flota osiągnęła lub przekroczyła pułap śmiertelności delfinów w przeliczeniu na stado, na rok;

b)	Strona podważająca dane obserwatora musi wyjaśnić IRP powody sprzeciwu oraz przedstawić dowody na poparcie sprzeciwu;

c)	IRP dokonuje przeglądu dowodów przedstawionych przez Stronę oraz przekazuje Stronom zalecenie do rozpatrzenia na spotkaniu Stron.;

d)	Strony dokonują przeglądu dowodów oraz zaleceń IRP oraz podejmują decyzję dotyczącą meritum sprzeciwu oraz konieczności ewentualnej modyfikacji danych obserwatora.

ZAŁĄCZNIK III

PUŁAPY ŚMIERTELNOŚCI DELFINÓW W PRZELICZENIU NA STADO, NA ROK

Strony ustalają, na spotkaniu zwołanym na podstawie artykułu VIII niniejszego Porozumienia, pułap śmiertelności w przeliczeniu na rok i na stado, określony przez Strony na spotkaniu, w oparciu o najlepsze dostępne dowody naukowe, zawarty między 0,2 % i 0,1 % minimalnego oszacowanego poziomu występowania (Nmin) obliczonego przez amerykańską krajową służbę rybołówstwa morskiego lub na podstawie równoważnej normy obliczeniowej, jaka może zostać opracowana lub zalecona przez Doradczą Radę Naukową, ale w żadnym przypadku wielkość całkowitej rocznej przypadkowej śmiertelności delfinów nie przekracza 5 000, zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia. W roku 2001 i następnych pułap w przeliczeniu na stado, na rok wynosi 0,1 % minimalnego oszacowanego poziomu występowania (Nmin).

Strony przeprowadzają w 1998 roku lub później, tak szybko, jak to możliwe, naukową analizę i ocenę postępu na drodze do osiągnięcia celu na 2001 roku i rozważą właściwe zalecenia. Do 2001 roku, w razie przekroczenia rocznej śmiertelności wynoszącej 0,2 % Nmin, dla jakiegokolwiek stada delfinów, zaprzestaje się w danym roku jakiegokolwiek zastawiania sieci na to stado i na wszelkie mieszane ławice, w skład których wchodzą osobniki z tego stada. Począwszy od 2001 roku, w razie przekroczenia rocznej śmiertelności wynoszącej 0,1 % Nmin dla każdego stada delfinów zaprzestaje się w danym roku jakiegokolwiek zastawiania sieci na to stado i na wszelkie mieszane ławice, w skład których wchodzą osobniki z tego stada. W razie przekroczenia rocznej śmiertelności – 0,1 % Nmin dla jednego z dwóch stad: odmiany wschodniej Stenella longirostra orientalis lub północno-wschodniej delfina plamistego, Strony przeprowadzają naukową analizę i ocenę oraz rozważają dalsze zalecenia.

Do celów niniejszego Porozumienia, Strony używają bieżącej prognozy całkowitej liczebności stad delfinów Oceanu Spokojnego przedstawionej przez Wade’a i Gerrodette Międzynarodowej Komisji ds. Wielorybów w 1992 roku, w oparciu o dane ze statku badawczego amerykańskiej krajowej służby rybołówstwa morskiego na okres 1986–1990 roku, dopóki Strony nie przyjmą uaktualnionego zestawu danych. Tego rodzaju uaktualnienia mogą być wynikiem analizy danych z przyszłych rejsów badawczych i wskaźników liczebności oraz innych odnośnych danych naukowych pochodzących od Stron, IATTC i innych organizacji naukowych.

4.	Strony ustanawiają system oparty na sprawozdaniach obserwatorów w czasie rzeczywistym, w celu zapewnienia skutecznego wprowadzania w życie i przestrzegania pułapu śmiertelności delfinów w przeliczeniu na stado i na rok.

W ciągu sześciu miesięcy od wejścia w życie niniejszego Porozumienia, Strony ustanawiają system przydzielania pułapu śmiertelności delfinów w przeliczeniu na stado i na rok, dla każdego stada na rok następny i na kolejne lata. System ten przewiduje rozdział limitów śmiertelności określonych w ustępie 1 niniejszego Załącznika między statki Stron, które kwalifikują się do przydziału limitów śmiertelności delfinów, zgodnie z załącznikiem IV. Ustanawiając ten system, Strony uwzględniają najlepsze dostępne dowody naukowe w zakresie rozmieszczenia i liczebności przedmiotowych stad, jak również inne zmienne, które spotkanie Stron określi w późniejszym terminie.

ZAŁĄCZNIK IV

LIMITY ŚMIERTELNOŚCI DELFINÓW (DML)

I. PRZYDZIELANIE LIMITÓW ŚMIERTELNOŚCI DELFINÓW (DML)

Przed dniem 1 października każdego roku, każda ze Stron dostarczy pozostałym Stronom, za pośrednictwem dyrektora, wykaz statków objętych jej jurysdykcją, posiadających nośność przekraczającą 363 ton (400 ton amerykańskich), które zwróciły się o całoroczny DML na następny rok, wskazując te statki, które prawdopodobnie będą poławiać na obszarze Porozumienia w następnym roku;

b)	przed dniem 1 kwietnia każdego roku, każda ze Stron dostarczy pozostałym Stronom, za pośrednictwem dyrektora, wykaz statków objętych jej jurysdykcją, posiadających nośność przekraczającą 363 ton (400 ton amerykańskich), które zwróciły się o DML na drugi semestr tego samego roku.

W terminie do dnia 1 listopada każdego roku, lub później, IRP, jeśli tak uzgodni, dostarcza Stronom wykaz statków kwalifikujących się do otrzymania całorocznego DML na następny rok. W odniesieniu do DML na drugi semestr, IRP, jeśli tak uzgodni, w terminie do 1 maja każdego roku, lub później, dostarcza Stronom wykaz statków kwalifikujących się do otrzymania DML na drugi semestr tego samego roku.

Do celów niniejszego Porozumienia uważa się, że statek kwalifikuje się, jeżeli:

a)	uzyskał certyfikat właściwych władz krajowych, poświadczający posiadanie całego wymaganego sprzętu i urządzeń do zapewnienia bezpieczeństwa delfinom, wymaganego w załączniku VIII;

b)	jego kapitan i załoga odbyli zatwierdzone szkolenie w zakresie technik ratowania i uwalniania delfinów, porównywalne z normą ustanowioną przez spotkanie Stron;

c)	jego nośność przekracza wartość 363 ton (400 ton amerykańskich);

d)	ma kapitana uznanego za posiadającego kwalifikacje, na podstawie dotychczas wykonywanych obowiązków;

e)	statek nie został uznany za wykluczony na mocy sekcji II niniejszego Załącznika.

Statku nie uważa się za kwalifikujący się na mocy ustępu 2, jeżeli w dniu złożenia wniosku na podstawie ustępu 1 niniejszego Załącznika, statek prowadzi działalność połowową w ramach jurysdykcji Strony, której właściwe przepisy ustawowe i wykonawcze zabraniają statkom znajdującym się pod jej jurysdykcją poławiać tuńczyki w połączeniu z delfinami; żadnej Stronie nie przydziela się też DML dla zapewnienia zezwoleń na połowy na obszarze objętym Porozumieniem statkom pływającym pod banderą innego państwa, którego stosowne przepisy ustawowe i wykonawcze zabraniają statkom objętym jego jurysdykcją połowów tuńczyków w połączeniu z delfinami.

98 %, lub inna niezarezerwowana część, jaką mogą ustalić Strony, całkowitego limitu śmiertelności delfinów dla rybołówstwa ((5 000 lub niższy limit, jaki Strony mogą ustalić) stosuje się do obliczania średniego indywidualnego limitu DML dla statku (ADML) i zostaje rozdzielone między Strony na kolejny rok, jak określono w ustępie 5 niniejszej sekcji.

ADML oblicza się, dzieląc niezarezerwowaną część całości DML dla rybołówstwa, ustanowionej na mocy ustępu 4, przez całkowitą liczbę kwalifikujących się statków wnioskujących o całoroczne DML. Rozdzielenie DML między Strony określa się przez pomnożenie ADML przez liczbę kwalifikujących się statków wnioskujących o całoroczne DML i działających w ramach jurysdykcji każdej ze Stron.

Pozostałe 2 %, lub inna część, jaką Strony mogą określić, całkowitego DML dla rybołówstwa zatrzymywana jest jako oddzielna rezerwa przydziału DML (RDA), zarządzana wedle uznania dyrektora. Każda ze Stron może wnosić do dyrektora o przydzielenie DML z takiej RDA dla statków prowadzących połowy w ramach jej jurysdykcji, które zwykle nie poławiają tuńczyków na obszarze Porozumienia, ale mogą w pewnych okresach chcieć uczestniczyć w połowach na obszarze Porozumienia w ograniczonym zakresie, pod warunkiem że takie statki oraz ich kapitanowie i załogi spełniają wymagania eksploatacyjne i szkoleniowe określone w załączniku VIII niniejszego Porozumienia oraz że spełnione są wymagania określone w ustępie 2 i 3 niniejszej sekcji. Wszelkie przypadki śmiertelności przypadkowej spowodowane przez statki działające na obszarze objętym Porozumieniem w ramach jurysdykcji którejkolwiek ze Stron, która nie zwróciła się o DML dla swojej floty zostają również odjęte od tej RDA.

Statkowi nie przydziela się żadnego DML, chyba że w ostatnim roku posiadania DML przed rokiem, w którym ubiega się o przydzielenie DML, co najmniej 5 procent całkowitej ilości sieci zastawianych przez statek stanowiły sieci na delfiny, a średni połów tuńczyków żółtopłetwych w sieciach na delfiny wynosił co najmniej trzy tony metryczne na sieć. W przeciwnym wypadku, statkowi nie można przydzielić DML w kolejnym roku, z wyjątkiem przypadków siły wyższej, zgodnie z załącznikiem IV niniejszego Porozumienia, które uniemożliwiły statkowi dostosowanie się do niniejszych wymagań. Postanowienie to nie obejmuje statków, które ubiegają się o przydzielenie DML po raz pierwszy.

Nie przydziela się żadnego DML statkowi, co do którego Strony stwierdziły, że zaangażowany był w pewien schemat naruszeń, co potwierdziły środki przymusu, podjęte przeciwko takiemu statkowi przez Stronę, pod której jurysdykcją działa, zmniejszających skuteczność Międzynarodowego programu ochrony delfinów.

10.

Poszczególne Strony, których kwalifikujące się statki prowadzą połowy tuńczyka w połączeniu z delfinami, zarządzają swoimi DML w sposób odpowiedzialny, pod warunkiem że żaden statek nie otrzyma całkowitego rocznego DML przewyższającego DML ustalony na rok 1997 przez IRP i opisany w Protokole z 14 posiedzenia IRP, które miało miejsce w dniach 19. i 20. lutego 1997 roku, na mocy Porozumienia z La Jolla. Żadna ze Stron nie przydziela wszystkim swoim kwalifikującym się statkom większej liczby DML niż ta, która została jej przydzielona na mocy sekcji I i III niniejszego Załącznika. Żaden początkowy przydział DML nie może prowadzić do tego, żeby jakikolwiek statek otrzymał DML przewyższający ADML, chyba że jego wyniki w zmniejszaniu śmiertelności delfinów, pomierzone przez IRP w oparciu o dane z ostatnich dwóch lat są lepsze niż średni wynik floty międzynarodowej jako całości. Żaden początkowy przydział DML nie może prowadzić do tego, by jakikolwiek statek otrzymał DML przewyższający ADML, jeżeli w ostatnich dwóch latach popełnił którekolwiek z wykroczeń określonych w sekcji III ustęp 4 niniejszego Załącznika, z zastrzeżeniem warunków ustalonych na mocy postanowień tego ustępu.

11.

Gdyby całkowita śmiertelność delfinów w odniesieniu do floty którejkolwiek ze Stron osiągnęła lub przekroczyła całkowitą wielkość DML przyznaną jej na mocy niniejszego Załącznika, połowy tuńczyka w połączeniu z delfinami zostają przerwane dla wszystkich statków działających w ramach jurysdykcji tej Strony.

12.	Każda ze Stron, nie później niż dnia 1 lutego każdego roku, zawiadamia dyrektora o wstępnym przydziale przyznanego jej DML, w swojej flocie. Żaden statek nie może rozpocząć połowów tuńczyków w połączeniu z delfinami, dopóki dyrektor nie otrzyma takiego zawiadomienia.

II. WYKORZYSTANIE DML

Każdy ze statków, któremu przydzielono całoroczny DML, który nie zastawiał sieci na delfiny przed dniem 1 kwietnia danego roku lub który otrzymał DML na drugi semestr i nie zastawiał sieci na delfiny do dnia 1 października danego roku, lub któremu przydzielono DML z RDA na rejs i nie zastawiał sieci na delfiny podczas tego rejsu, z wyjątkiem sytuacji wynikającej z działania siły wyższej lub szczególnych okoliczności, uzgodnionych z IRP, traci swoje DML i nie może zastawiać sieci na delfiny przez pozostałą część roku. Nie naruszając postanowień Załącznika VII ustęp 9, odnośnie do decyzji IRP, wniosek jednej ze Stron, składany w imieniu któregokolwiek z jej statków w sprawie zwolnienia z uwagi na działanie siły wyższej lub szczególnych okoliczności będzie uważany za uzgodniony z IRP, chyba że większość członków rządu IRP poprze jakikolwiek sprzeciw wobec takiego wniosku, zgłoszony oficjalnie przez inną Stronę i wynikający z ważnego powodu.. Wszystkie wnioski o zwolnienie należy przesłać do Sekretariatu do dnia 1 kwietnia, a wszelki formalny sprzeciw musi zostać przekazany Sekretariatowi do dnia 20 kwietnia. Żaden statek, który utracił swoje DML dwa razy z rzędu, nie kwalifikuje się do otrzymania DML w następnym roku.

W ciągu sześciu miesięcy po wejściu w życie niniejszego Porozumienia, IRP, we współpracy z pracownikami naukowymi IATTC, rozwija i zaleca system do mierzenia wykorzystania DML, tak aby zniechęcać do składania nieodpowiedzialnych wniosków o DML. Tego rodzaju zalecany system zostaje przedstawiony do rozpatrzenia przez spotkanie Stron.

III. WYKORZYSTANIE UTRACONYCH LUB NIEWYKORZYSTANYCH DML

1.	Po dniu 1 kwietnia każdego roku, wszelkie DML, co do których dyrektor stwierdzi, że nie zostaną wykorzystane zgodnie z sekcją II lub utracone w jakikolwiek inny sposób, zostają powtórnie przydzielone Stronom zgodnie z niniejszą sekcją.

W dniu 1 maja każdego roku, całoroczne DML przydzielone tym statkom, które ich nie wykorzystały zgodnie z sekcją II lub utraciły je w inny sposób, zostają rozdzielone przez dyrektora między Strony według wzoru ustalonego zgodnie z sekcją I ustęp 5, ale po wcześniejszym skorygowaniu tego wzoru w sposób określony w literach a), b) i c). Takie dodatkowe DML mogą być powtórnie rozdzielone przez poszczególne Strony pomiędzy kwalifikujące się statki objęte jurysdykcją danej Strony, z zastrzeżeniem ograniczeń i warunków określonych w ustępach 3, 4, 5, 6 i 7 tej sekcji.

a)	Przy przeprowadzaniu powtórnego przydziału, nie są uwzględniane żadne statki, które utraciły DML lub którym przepadły one w inny sposób na mocy niniejszego ustępu, ani żadne statki wnioskujące o DML na drugi semestr roku, po terminie określonym w sekcji I ustęp 1;

b)	przed określeniem liczby DML możliwych do powtórnego przydziału na mocy niniejszej sekcji, wprowadza się korektę poprzez odjęcie od tej liczby wszelkich zaobserwowanych przypadków śmiertelności delfinów spowodowanych przez statki, które utraciły swoje DML na mocy postanowień sekcji II ustęp 1;

przed ustaleniem liczby DML możliwych do powtórnego przydziału na mocy niniejszej sekcji, dyrektor odejmie jedną trzecią ADML obliczonego zgodnie z sekcją I ustęp 5 dla przydziału, każdemu ze statków wnioskujących o DML na drugi semestr przed terminem ustalonym zgodnie z sekcją I ustęp 1. Takie DML na drugi semestr zostają proporcjonalnie przydzielone Stronom przez dyrektora, na podstawie jurysdykcji odnośnych Stron nad statkami objętymi tym punktem. DML przydzielone takim statkom na drugi semestr przez Strony, w ramach jurysdykcji których działają, nie przekracza jednej trzeciej ADML obliczonego zgodnie z sekcją I ustęp 5. Statki takie nie mogą rozpocząć stawiania sieci na delfiny przed dniem 1 lipca tego roku.

Każda ze Stron może korygować DML swoich kwalifikujących się statków, spełniających kryteria określone w sekcji I ustęp 2 niniejszego Załącznika, w dół lub w górę, pod warunkiem że żaden ze statków nie otrzyma skorygowanego DML przewyższającego początkowy DML o więcej niż 50 %, jeżeli jego wyniki w udanym zmniejszaniu śmiertelności delfinów, pomierzone przez IRP, nie mieszczą się w górnych 60 % wydajności floty międzynarodowej jako całości, określonych przez IRP na podstawie danych z poprzedniego roku. Strona dokonująca takiej korekty powiadamia o tym dyrektora nie później niż dnia 20 maja, a żadna taka korekta nie staje się skuteczna dopóki dyrektor nie zostanie powiadomiony.

Żaden statek nie może uzyskać skorygowania swojego DML w górę przez którąkolwiek ze Stron, jeżeli IRP stwierdził, zaś Strona sprawująca jurysdykcję nad statkiem zgodziła się, że w bieżącym lub w ostatnich dwóch latach:

a)	statek poławiał bez obserwatora;

b)	statek stawiał sieci na delfiny bez DML;

c)	statek stawiał sieci na delfiny po osiągnięciu swojego DML;

d)	statek w sposób świadomy stawiał sieci na objęte zakazem stado delfinów;

e)	kapitan, załoga lub właściciel statku popełnił którykolwiek z czynów określonych w załączniku II ustęp 6 litera f) niniejszego Porozumienia;

f)	statek przeprowadził podlegający sankcjom połów nocny;

g)	statek użył materiałów wybuchowych na jakimkolwiek etapie działalności połowowej obejmującej delfiny.

Wykroczenia opisane w literach a), b), c), d), f) i g) uważane są za potwierdzone przez Stronę, jeżeli nie złożyła ona zastrzeżeń do IRP w ciągu sześciu miesięcy od przekazania z IRP informacji o możliwym naruszeniu. W odniesieniu do wykroczenia opisanego w literze e) uważa się, że Strona je potwierdziła, jeżeli nie zgłosiła do IRP zastrzeżeń w ciągu 12 miesięcy od przekazania takiej informacji.

Do celów niniejszego ustępu, powiadomienie przez Stronę o dochodzeniu w sprawie wykroczenia uważa się za sprzeciw, jeżeli powiadomienie zostało złożone w Sekretariacie przed upływem, odpowiednio, okresu 6 lub 12 miesięcy.

W takim wypadku wykroczenie uważa się za potwierdzone przez Stronę, jeżeli Strona nie zakończyła dochodzenia ani nie poinformowała IRP o jego wyniku w okresie dwóch lat od momentu przekazania Stronie informacji o ewentualnym wykroczeniu, z wyjątkiem sytuacji przedstawionej w poniższym ustępie.

Jeżeli Strona nie może zakończyć dochodzenia w okresie dwóch lat, przekazuje ona IRP aktualne informacje dotyczące statusu dochodzenia oraz przewidywanej daty jego zakończenia. Strona składa taki raport na każdym kolejnym spotkaniu IRP, aż do momentu rozwiązania sprawy. W przypadku niezłożenia raportu uważa się, że Strona potwierdziła ewentualne wykroczenie. Sekretariat powiadamia Stronę o sprawach, których ostateczny termin wkrótce upłynie i które wymagają przedstawienia aktualnych informacji.

Żaden statek nie może kwalifikować się do otrzymania od Strony dodatkowego przydziału DML, jeżeli nie ma na pokładzie całego sprzętu i urządzeń wymaganych dla zapewnienia bezpieczeństwa delfinom przez cały rok; i żadne takie powiększenie przydziału nie może być dokonane dla statku, który przekroczył swój początkowy DML przed dniem 1 kwietnia, chyba że stało się to w wyniku działania siły wyższej lub nadzwyczajnych okoliczności, potwierdzonych na spotkaniu Stron, w konsultacji z IRP.

Dla każdego statku przekraczającego w danym roku swój DML, skorygowany zgodnie z niniejszym Załącznikiem, wielkość takiego przekroczenia i dodatkowe 50 % tej wielkości, chyba że IRP zaleci inaczej, zostaje odjęta od DML przydzielonych temu statkowi przez Stronę, pod której jurysdykcją prowadzi działalność w kolejnych latach w sposób zalecany przez IRP.

7.	Jeżeli, w jakimkolwiek momencie, statek osiągnie lub przekroczy swój DML, ewentualnie skorygowany zgodnie z niniejszym Załącznikiem, statek ten niezwłocznie zaprzestaje jakiegokolwiek połowu tuńczyków w połączeniu z delfinami.

IV. WPROWADZANIE W ŻYCIE

1.	Strony zapewniają, że przy wdrażaniu systemu DML ustanowionego w niniejszym Załączniku nie są przekraczane pułapy śmiertelności delfinów w przeliczeniu na stado i na rok, określone w załączniku III.

2.	W przypadkach, w których wystąpiły niezwykłe lub nadzwyczajne okoliczności, nieprzewidziane w niniejszym Załączniku, Strony, zgodnie z zaleceniami IRP, mogą podjąć konieczne środki, zgodnie z postanowieniami niniejszego Załącznika, w celu wprowadzenia w życie systemu DML.

3.	Jeżeli śmiertelność w danym roku przekracza wielkości, które IRP uznaje za znaczące, IRP proponuje Stronom odbycie spotkania w celu przeanalizowania i wskazania przyczyn śmiertelności, jak również sformułowania opinii na temat tych przyczyn.

ZAŁĄCZNIK V

DORADCZA RADA NAUKOWA

Strony utrzymują Doradczą Radę Naukową, złożoną ze specjalistów w dziedzinach technicznych, ustanowioną na mocy Porozumienia z La Jolla, która ma wspierać dyrektora w sprawach dotyczących badań:

a)	w celu zmodyfikowania technologii połowów za pomocą okrężnic, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo śmiertelności delfinów;

b)	poszukujących alternatywnych metod łowienia dużych tuńczyków żółtopłetwych.

Funkcje i zadania Rady obejmują:

a)	spotkania, co najmniej raz w roku;

b)	analizowanie planów, wniosków i programów badawczych IATTC dla osiągnięcia celów określonych w ustępie 1;

c)	doradzanie dyrektorowi w zakresie projektowania, ułatwiania i wytycznych do badań zmierzających do osiągnięcia celów określonych w ustępie 1;

d)	pomoc dyrektorowi w znajdowaniu źródeł finansowania takich badań.

Rada składać się będzie z nie więcej niż 10 członków, spośród których nie więcej niż dwóch może wywodzić się z tego samego państwa, wybranych spośród międzynarodowej społeczności naukowej, specjalistów w zakresie sprzętu połowowego, sektora rybołówstwa i ochrony środowiska. Członków zaproponuje dyrektor opierając się na ich wiedzy technicznej; każdy z członków podlegać będzie zatwierdzeniu przez Strony.

ZAŁĄCZNIK VI

KRAJOWE NAUKOWE KOMITETY DORADCZE

Zadania Krajowych Naukowych Komitetów Doradczych (NATSAC) ustanowionych zgodnie z artykułem XI niniejszego Porozumienia, obejmują, między innymi:

—	przyjmowanie i analizowanie odnośnych danych, w tym danych przekazywanych przez dyrektora władzom krajowym; doradzanie i zalecanie swoim rządom środków i działań, które należy podjąć w celu ochrony i gospodarowania żywymi zasobami mórz na obszarze Porozumienia;

—

kierowanie do swoich rządów zaleceń dotyczących potrzebnych badań naukowych, w tym badań ekosystemów, skutków czynników klimatycznych, środowiskowych i społeczno-ekonomicznych, wyników rybołówstwa, jak również środków opracowanych w ramach niniejszego Porozumienia, technik i praktyk rybołówstwa, badań w zakresie technologii narzędzi połowowych, w tym opracowania i użycia wybiórczych, bezpiecznych z punktu widzenia ochrony środowiska i wydajnych narzędzi połowowych; a także koordynacja i ułatwianie takich badań;

—

przeprowadzenie analiz i ocen naukowych do 1998 roku lub jak najwcześniej po tej dacie, odnoszących się do postępu w dochodzeniu do zaplanowanego na 2001 rok docelowego poziomu pułapu na stado i na rok w wysokości 0,1 % Nmin, oraz sformułowanie odpowiednich zaleceń dla swoich rządów co do tych analiz i ocen, jak również ocen dodatkowych w 2001 roku, zgodnych z niniejszym Porozumieniem;

—

zapewnienie regularnej i przebiegającej bez opóźnień pełnej wymiany danych między Stronami i NATSAC w zakresie łowienia tuńczyków i gatunków spokrewnionych z tuńczykami oraz przyłowów, w tym danych o śmiertelności delfinów, w celu opracowania zaleceń dla rządów, dotyczących ochrony i gospodarowania, jak również zaleceń w zakresie egzekwowania i badań naukowych, bez naruszania poufności danych gospodarczych;

—	w miarę konieczności, zasięganie opinii innych ekspertów w celu zgromadzenia możliwie jak największej ilości informacji, użytecznych dla osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia; wykonywanie innych zadań, jakie mogą powierzyć odnośne rządy.

2.	Sprawozdania NATSAC, w tym z ich posiedzenia poświęconego współpracy, są udostępniane Stronom i społeczeństwu, w sposób zgodny z wszelkimi stosownymi wymogami poufności.

3.	Oprócz zebrań odbywanych zgodnie z artykułem XI ustęp 3, dyrektor może zwoływać posiedzenia mające na celu ułatwianie konsultacji między poszczególnymi NATSAC.

Zadaniem tych wspólnych posiedzeń NATSAC jest:

—	wymiana informacji;

—	analiza badań IATTC dla osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia; przedstawianie dyrektorowi zaleceń dotyczących przyszłego programu badawczego dla osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia.

5.	Członkowie NATSAC którejkolwiek ze Stron, którzy uczestniczą w tym posiedzeniu wyznaczani są przez tę Stronę.

ZAŁĄCZNIK VII

MIĘDZYNARODOWY PANEL DS. PRZEGLĄDÓW

Zgodnie z artykułem XII niniejszego Porozumienia, międzynarodowy panel ds. przeglądów (IRP) spełnia następujące funkcje:

a)	każdego roku zestawia wykaz statków kwalifikujących się do DML, według ustaleń w załączniku IV;

b)	analizuje sprawozdania przesłane do IRP, odnoszące się do wszystkich rejsów połowowych tuńczyka dokonywanych przez statki objęte niniejszym Porozumieniem;

c)	określa możliwe wykroczenia, opierając się na wykazie możliwych wykroczeń zatwierdzonych na spotkaniu Stron;

d)	informuje każdą ze Stron, za pośrednictwem dyrektora, o możliwych wykroczeniach popełnionych przez statki pod jej banderą lub działające w ramach jej jurysdykcji, oraz otrzymuje od tej Strony informacje o podjętych działaniach;

e)	zapewnia aktualne sprawozdanie z działań podjętych przez Strony na rzecz odpowiedniego szkolenia kapitanów rybołówstwa oraz prowadzi, na podstawie informacji przedstawionych przez Strony, listy kapitanów, co do których stwierdzono, że spełniają ustalone wymagania;

zaleca spotkaniu Stron odpowiednie środki dla osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia, szczególnie odnoszących się do użycia sprzętu, urządzeń i technik połowu, rozważenie ulepszeń w technologiach, jak również stosowanie właściwych zachęt dla kapitanów i załóg w celu osiągnięcia celów niniejszego Porozumienia;

g)	przygotowuje i przedstawia spotkaniu Stron roczne sprawozdanie dotyczące aspektów działania floty, związanych z realizacją niniejszego Porozumienia, obejmujące podsumowanie możliwych wykroczeń i środków podjętych przez Strony;

h)	zaleca Stronom sposoby stopniowego zmniejszania przypadkowej śmiertelności delfinów w rybołówstwie na obszarze Porozumienia;

i)	pełni inne funkcje przydzielone przez spotkanie Stron.

IRP składa się z przedstawicieli Stron (członkowie reprezentujący rządy), trzech przedstawicieli pozarządowych organizacji w dziedzinie ochrony środowiska o uznanym doświadczeniu w sprawach odnoszących się do niniejszego Porozumienia i mających biura na terytorium jednej ze Stron oraz z trzech przedstawicieli sektora połowów tuńczyka prowadzących działalność w ramach jurysdykcji którejkolwiek ze Stron na obszarze objętym Porozumieniem (członkowie niereprezentujący rządów).

3.	Kadencja członków niereprezentujących rządów trwa dwa lata i rozpoczyna się na pierwszym posiedzeniu IRP niezwłocznie po ich wyborze.

Członkowie niereprezentujący rządów wybierani są w następującym trybie:

przed upływem kadencji członka niereprezentującego rządu, odnośna organizacja pozarządowa może przedstawić dyrektorowi nominację kandydata, na 60 dni przed upływem kadencji. Każdy nominowany kandydat dostarczyć musi życiorys. Aktualni członkowie niereprezentujący rządów mogą być nominowani na następne kadencje;

po otrzymaniu nominacji, dyrektor przekazuje ją Stronom na piśmie, w terminie 10 dni. Strony przesyłają swoje głosy dyrektorowi w ciągu 20 dni od przekazania nominacji przez dyrektora. W tych wyborach zostanie wyłonionych trzech nominowanych kandydatów z każdego pozarządowego sektora, którzy otrzymają najwięcej głosów, a ten, który zajął czwarte miejsce pod względem liczby głosów, zostaje wybrany na zastępcę. W przypadku równej liczby głosów, dyrektor powinien wystąpić o nową rundę głosowania przez Strony, w celu wybrania członka i zastępcy;

jeżeli stanowisko przeznaczone dla członka niereprezentującego rządu pozostaje nieobsadzone w sposób trwały, ze względu na śmierć, rezygnację lub nieuczestniczenie w trzech kolejnych posiedzeniach IRP, zastępca zajmuje to miejsce na pozostałą część kadencji. Kandydat, który zajął piąte miejsce pod względem liczby głosów w wyborach określonych w literach a) i b), zostaje wyznaczony jako zastępca. W przypadku kolejnych wakatów, dyrektor poinformuje o tym odnośne organizacje pozarządowe, w celu umożliwienia im przedstawienia nowych kandydatów do wyborów, zgodnie z tym, co opisano w literach a) i b);

d)	każdy z zastępców ma prawo uczestniczyć w posiedzeniu IRP, ale nie ma prawa głosu, jeżeli obecni są wszyscy członkowie z jego/jej odnośnego sektora.

5.	IRP odbywa co najmniej trzy posiedzenia w roku. Wskazane jest, by jedno z nich odbywało się przy okazji zwyczajnego spotkania Stron.

6.	Na wniosek co najmniej dwóch Stron, IRP może zwoływać dodatkowe posiedzenia, pod warunkiem że wniosek zostanie poparty przez większość Stron.

Posiedzenia IRP prowadzone są przez przewodniczącego wybieranego przez członków reprezentujących rządy na początku każdego posiedzenia; rozstrzyga on kwestie porządku dziennego. Każdy z członków ma prawo wymagać, żeby wszelkie decyzje przewodniczącego podejmowane były w sposób określony w ustępie 9 niniejszego Załącznika.

8.	Obrady prowadzone są w językach hiszpańskim i angielskim; dokumenty IRP sporządzane są w obu tych językach.

9.	Decyzje podejmowane są na posiedzeniach IRP na zasadzie konsensusu przez członków reprezentujących rządy.

10.

Kryteria stosowane w odniesieniu do uczestnictwa w posiedzeniach IRP są następujące:

a)	nie ma ograniczeń co do liczby osób, jakie Strona może włączyć do swojej delegacji na posiedzenie IRP;

b)	każde Państwo Członkowskie lub sygnatariusz IATTC może być reprezentowany przez obserwatora;

każde państwo niebędące członkiem IATTC i każde państwo lub organizacja regionalnej integracji gospodarczej niebędące sygnatariuszem niniejszego Porozumienia mogą być reprezentowane przez obserwatora, po uprzednim powiadomieniu członków IRP reprezentujących rządy, jeżeli żaden z członków IRP reprezentujących rządy nie zgłosi sprzeciwu na piśmie;

d)	dyrektor może zaprosić przedstawicieli organizacji międzyrządowych jako obserwatorów po uprzednim powiadomieniu członków IRP reprezentujących rządy, jeżeli żaden z członków IRP reprezentujących rządy nie zgłosi sprzeciwu na piśmie;

e)	we wszystkich przypadkach określonych w literach c) i d), dyrektor nie ujawnia tożsamości Strony zgłaszającej sprzeciw;

f)	każdy skład obserwatorów ograniczony jest do dwóch osób, przy czym obserwator może wysłać więcej osób, po zatwierdzeniu przez dwie trzecie członków IRP reprezentujących rządy.

11.

W pilnych przypadkach, i bez uszczerbku dla postanowień ustępu 9 niniejszego Załącznika, IRP może podejmować decyzje w drodze korespondencyjnej poprzez głosowanie członków reprezentujących rządy, w następującym trybie:

a)	wniosek zostaje rozesłany do wszystkich członków IRP, na piśmie, wraz z całą odnośną dokumentacją, na co najmniej 14 dni przed proponowaną datą wejścia w życie rezolucji, działania lub środka; głosy są przesyłane do dyrektora nie później niż na siedem dni przed proponowaną datą wejścia w życie;

b)	wniosek jest uznany za pilny, jeżeli większość członków reprezentujących rządy nie zgłosi sprzeciwu na piśmie; wniosek zostaje przyjęty jeżeli żaden z członków reprezentujących rządy nie zgłosi sprzeciwu na piśmie;

c)	dyrektor przesyła wniosek wraz z towarzyszącą dokumentacją, zbiera i liczy głosy oraz informuje członków IRP o wynikach głosowania niezwłocznie po jego zamknięciu.

12.

Dyrektor pełni funkcje sekretarza, obejmujące:

a)	pomoc w zwoływaniu i organizowaniu posiedzeń IRP;

przedstawianie informacji wymaganych przez IRP dla wypełniania jego funkcji i zadań, w tym formularzy IRP otrzymanych od obserwatorów i formularzy danych terenowych przedstawiających działania statków, śmiertelność delfinów oraz obecność, stan i zużycie sprzętu oraz urządzeń zapewniających bezpieczeństwo delfinów;

c)	sporządzanie protokołów ze wszystkich zebrań i przygotowywanie projektów specjalnych sprawozdań i dokumentów dotyczących działalności IRP;

d)	przygotowywanie dla każdej ze Stron, do rozpatrzenia przez nią, zaleceń i informacji dotyczących możliwych wykroczeń wskazanych przez IRP w odniesieniu do statków znajdujących się pod jej jurysdykcją;

e)	przekazywanie IRP informacji, otrzymywanych od Stron, dotyczących działań podjętych w związku z możliwymi wykroczeniami wskazanymi przez IRP;

f)	publikowanie rocznego sprawozdania IRP i udostępnianie go społeczeństwu, według instrukcji udzielonych przez spotkanie Stron;

g)	przedstawianie członkom IRP informacji otrzymanych od Stron, określonych w ustępie 1 litera e) niniejszego Załącznika;

h)	wykonywanie innych zadań, koniecznych w ramach pełnionych funkcji IRP, wskazanych przez Strony.

13.	Regulamin IRP może być zmieniany przez spotkanie Stron. Zmiany mogą być zalecane przez IRP.

14.	Członkowie IRP i inni uczestnicy zaproszeni na posiedzenia IRP jako obserwatorzy traktują wszelkie informacje przedstawiane na takich posiedzeniach zgodnie z postanowieniami o poufności, określonymi w artykule XVIII niniejszego Porozumienia.

ZAŁĄCZNIK VIII

WYMAGANIA EKSPLOATACYJNE DOTYCZĄCE STATKÓW

Do celów niniejszego Załącznika:

a)	„pas” oznacza odcinek sieci, w przybliżeniu głęboki na 6 sążni;

b)	„cofanie” oznacza procedurę uwalniania złowionych delfinów przez przestawienie biegu silnika statku na „wstecz” podczas podnoszenia sieci, przez co sieć pozostająca w wodzie tworzy kanał, natomiast lina górna sieci na wierzchołku tego kanału zanurza się;

c)	„wiązka” oznacza zebraną razem część liny górnej sieci;

d)	„wybieranie” oznacza część procesu połowu, podczas której odłów zostaje skupiony przy powierzchni, a następnie podniesiony na pokład statku.

Wymagania dotyczące sprzętu i wyposażenia służących bezpieczeństwu delfinów:Statek o nośności przekraczającej 363 ton (400 ton amerykańskich) prowadzący połowy na obszarze Porozumienia:

posiada okrężnicę wyposażoną w panel dla zapewnienia bezpieczeństwa delfinom (DSP) o następującej charakterystyce:

minimalnej długości 180 sążni (zmierzonej przed zainstalowaniem), z wyjątkiem tego, że minimalna długość DSP w sieciach głębszych niż 18 pasów musi być określana w proporcji 10 sążni długości dla każdego pasa zanurzenia sieci. DSP musi być zainstalowany tak, żeby pokrywał kanał wsteczny wzdłuż liny górnej, poczynając od zewnętrznego końca ostatniej wybieranej wiązki i ciągnąc się co najmniej przez dwie trzecie odległości od wierzchołka kanału wstecznego do punktu, gdzie sieć jest zamocowana na rufie. DSP składa się z tkaniny sieciowej o małych oczkach nieprzekraczających 1,25 cala (3,2 cm) w zwarciu, sięgającej w dół od liny górnej na minimalną głębokość dwóch pasów;

ii)	każdy z końców jest oznaczony łatwo widoczną pławą;

iii)	jakakolwiek przestrzeń między pływakami lub liną górną a drobną siecią nie przekracza 1 3/8 cala (3,5 cm) średnicy;

b)	ma co najmniej trzy sprawne łodzie motorowe wyposażone w więzi cumownicze, podwójne pachołki holownicze, i liny holownicze;

c)	ma sprawną tratwę przystosowaną do obserwowania i ratowania delfinów;

d)	ma co najmniej dwie sprawne maski do obserwacji podwodnych;

e)	ma sprawny reflektor szerokopasmowy o dużym zasięgu i minimalnej mocy 140 000 lumenów.

Wymagania dotyczące ochrony i uwalniania delfinów oraz zakazyStatek o nośności przekraczającej 363 ton (400 ton amerykańskich) prowadzący połowy na obszarze objętym Porozumieniem:

wykonuje manewr cofania podczas każdego zastawiania sieci, w które zostały złapane delfiny, do momentu, gdy nie jest już możliwe uwolnienie żywych delfinów z sieci przy zastosowaniu tej procedury. Co najmniej jeden członek załogi ma za zadanie pomagać w uwalnianiu delfinów w trakcie manewru cofania;

b)	kontynuuje wysiłki w celu uwolnienia wszystkich żywych delfinów pozostałych w sieci po manewrze cofania, tak żeby wszystkie żywe delfiny zostały uwolnione przed rozpoczęciem operacji wybierania;

c)	nie podnosi w matni ani nie wybiera z okrężnicy żywych delfinów;

d)	unika ranienia lub zabijania delfinów schwytanych w czasie działań połowowych;

e)	kończy manewr cofania nie później niż 30 minut po zachodzie słońca, co zostanie przez Strony określone na podstawie dokładnego i pewnego źródła. Połów, który nie odpowiada tym warunkom, określany jest jako połów nocny;

f)	nie używa żadnego typu środków wybuchowych podczas jakiejkolwiek fazy działań związanych z połowami z udziałem delfinów (podwodne flary nie są uważane za materiały wybuchowe);

g)	zaprzestaje zastawiania sieci na delfiny, kiedy osiągnięty zostanie DML;

h)	nie stawia w sposób zamierzony sieci na delfiny, jeżeli statek nie ma DML;

i)	dokonuje okresowego dostosowywania sieci w celu zapewnienia właściwego położenia panelu dla zapewnienia bezpieczeństwa delfinom podczas manewru cofania, według kryteriów opracowanych przez IRP.

Podkreśla się, że powyższe wymagania nie powinny prowadzić do tego, by członkowie załogi znaleźli się w sytuacji niepotrzebnego zagrożenia ich osobistego bezpieczeństwa.

Wyjątki

a)	Statek nieposiadający DML zwolniony jest z wymagań ustępu 2 niniejszego Załącznika oraz z obowiązku wykonywania manewru cofania wymienionego w ustępie 3 niniejszego Załącznika, chyba że Strona sprawująca jurysdykcję nad tym statkiem postanowi inaczej;

b)	każdy taki statek, który dokona połowów delfinów przypadkowo, ma obowiązek podjęcia prób ich uwolnienia przy wykorzystaniu wszystkich środków będących w jego dyspozycji, w tym poprzez zarzucenie połowu i uwzględnienie wymagań określonych w ustępie 3 niniejszego Załącznika.

5.	Traktowanie obserwatorów Kapitanowie, załogi i inny personel postępują zgodnie z ich obowiązkami odnoszącymi się do obecności obserwatorów na pokładzie ich statków, jak określono w załączniku II ustęp 6.

6.	Statki o nośności poniżej 363 ton (400 ton amerykańskich) Żaden statek o nośności 363 ton (400 ton amerykańskich) lub mniejszej nie może w sposób zamierzony stawiać sieci na delfiny.

ZAŁĄCZNIK IX

ELEMENTY PROGRAMU ŚLEDZENIA I WERYFIKOWANIA POŁOWÓW TUŃCZYKA

Na podstawie artykułu V ustęp 1 litera f), Strony ustanawiają program śledzenia i weryfikowania połowów tuńczyków przez statki na obszarze Porozumienia, składający się z następujących elementów:

a)	wykorzystania przeliczenia wagowego do celów śledzenia tuńczyków złowionych, rozładowanych na ląd, przetworzonych i wywożonych;

b)	zastosowania dodatkowych środków usprawniających bieżące uczestnictwo obserwatorów, przez ustalenie kryteriów szkoleń i poprawy zdolności i procedur monitorowania i sprawozdawczości;

c)	opisu lokalizacji szybu, procedur uszczelniania ładowni, procedur monitorowania i certyfikowania na pokładzie i pod nim lub równie skutecznych metod;

d)	sprawozdawania, przyjmowania i przechowywania w bazach danych przekazów radiowych i faksowych ze statków zawierających informacje odnoszące się do śledzenia i weryfikowania połowów tuńczyka;

e)	śledzenia i weryfikacji z lądu takich połowów tuńczyka na wszystkich etapach połowu, przeładunku i konserwowania w puszkach, za pomocą zapisów rejsów w ramach programu obserwatorów pokładowych;

f)	wykorzystywania okresowych rewizji i wyrywkowych kontroli, tuńczyków złowionych, wyładowanych na ląd oraz przetworzonych produktów z tuńczyków;

g)	zapewniania niezwłocznego dostępu do odnośnych danych.

2.	Każda ze Stron wprowadza w życie niniejszy program na swoim odnośnym terytorium w stosunku do statków pozostających pod jej jurysdykcją i w akwenach morza, w stosunku do których sprawuje zwierzchnictwo, suwerenne prawa i jurysdykcję.

ZAŁĄCZNIK X

WYTYCZNE I KRYTERIA DOTYCZĄCE UCZESTNICTWA OBSERWATORÓW W SPOTKANIU STRON

Na zebranie zwoływane na podstawie artykułu VIII, dyrektor zaprasza międzyrządowe organizacje, których działalność odnosi się do realizacji niniejszego Porozumienia, jak również takie, które nie są Stronami niniejszego Porozumienia, ale których uczestnictwo może sprzyjać realizacji niniejszego Porozumienia.

Organizacje pozarządowe (NGO) o uznanym doświadczeniu w sprawach mających związek z niniejszym Porozumieniem kwalifikują się do uczestnictwa jako obserwatorzy we wszystkich spotkaniach Stron zwoływanych w trybie określonym w artykule VIII, z wyjątkiem spotkań w ramach sesji mających charakter wykonawczy lub spotkań szefów delegacji.

Każda organizacja pozarządowa (NGO) pragnąca uczestniczyć w spotkaniu Stron jako obserwator powiadamia dyrektora o swojej chęci uczestniczenia na co najmniej 50 dni przed rozpoczęciem spotkania. Dyrektor przekazuje Stronom listę takich organizacji pozarządowych (NGO) na co najmniej 45 dni przed spotkaniem.

4.	Jeżeli spotkanie Stron zostaje zwołane w okresie krótszym niż 50 dni po otrzymaniu zawiadomienia, dyrektor działa z większą elastycznością w odniesieniu do terminów wysyłania zaproszeń.

5.	Organizacja pozarządowa (NGO), która chce uczestniczyć w spotkaniu Stron jako obserwator, może to zrobić, jeżeli większość Stron nie wyrazi formalnego sprzeciwu na piśmie na co najmniej 30 dni przed rozpoczęciem przedmiotowego spotkania.

Każdy obserwator może:

a)	uczestniczyć w spotkaniu, z zastrzeżeniem ustępu 2 niniejszego Załącznika, ale nie może głosować;

b)	składać ustne deklaracje podczas spotkania na zaproszenie przewodniczącego;

c)	rozprowadzać dokumenty podczas spotkania za zgodą przewodniczącego;

d)	uczestniczyć w innych właściwych działaniach, za zgodą przewodniczącego.

7.	Dyrektor może wymagać od obserwatorów z ramienia organizacji pozarządowych (NGO) wniesienia opłat w rozsądnej wysokości i pokrycia kosztów z tytułu ich uczestnictwa (np. wydatków na powielanie).

8.	Do wszystkich obserwatorów dopuszczonych na spotkanie Stron wysyła się lub w inny sposób dostarcza się te same materiały ogólnie dostępne Stronom, poza dokumentami zawierającymi poufne informacje natury gospodarczej.

9.	Wszyscy obserwatorzy dopuszczeni na spotkanie Stron mają przestrzegać tych samych zasad i procedur, jakie stosują się do innych uczestników spotkania.

30.12.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 348/54

DECYZJA nr 9/2005 KOMITETU AMBASADORÓW AKP-WE

z dnia 27 lipca 2005 r.

w sprawie Regulaminu pracowniczego Centrum Rozwoju Przedsiębiorstw (CRP)

(2005/939/WE)

KOMITET AMBASADORÓW AKP-WE,

Uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 roku (1), zwaną dalej „Umową z Kotonu”, w szczególności art. 2 ust. 6 załącznika III do Umowy,

uwzględniając Umowę wewnętrzną z dnia 12 września 2000 r. między przedstawicielami rządów Państw Członkowskich, zebranymi w Radzie, w sprawie finansowania i zarządzania pomocą wspólnotową na mocy Protokołu Finansowego do Umowy z Kotonu,

uwzględniając wniosek Komisji opracowany w porozumieniu z Centrum Rozwoju Przedsiębiorstw,

a także mając na uwadze, że Komitet Ambasadorów po podpisaniu Umowy z Kotonu powinien ustanowić Regulamin Centrum Rozwoju Przedsiębiorstw,

PRZYJĄŁ NASTĘPUJĄCY REGULAMIN PRACOWNICZY CENTRUM ROZWOJU PRZEDSIĘBIORSTW:

TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

1. Niniejszym ustanawia się Regulamin pracowniczy, zwany dalej Regulaminem, uwzględniając międzynarodowy i publiczny charakter działalności Centrum Rozwoju Przedsiębiorstw, zwanego dalej Centrum. Reguluje on w szczególności prawa i obowiązki pracowników, warunki dotyczące zatrudnienia, zaszeregowania i zakończenia służby, warunki pracy, wynagrodzenia i świadczeń socjalnych oraz procedury dyscyplinarne i odwoławcze.

2. Zarząd Centrum, zwany dalej Zarządem, może w granicach określonych w niniejszym Regulaminie przyjmować projekty przepisów wewnętrznych lub ich zmian przedstawione przez Dyrektora Centrum, zwanego dalej Dyrektorem, mające na celu rozwinięcie zasad zawartych w niniejszym Regulaminie, w szczególności w przypadkach wyraźnie w nim przewidzianych.

3. Zarząd notyfikuje Komitetowi Ambasadorów AKP-WE, zwanemu dalej Komitetem, oraz Komisji, przyjęte projekty przepisów wewnętrznych lub ich zmian w możliwie najkrótszym terminie i nie później niż w terminie 30 dni roboczych od daty przyjęcia.

W przypadkach, w których uzna to za niezbędne, Zarząd może tymczasowo i warunkowo stosować projekty przepisów wewnętrznych lub ich zmian, które przyjął. Przepisy te nie mogą mieć zastosowania ze skutkiem przed datą ich przyjęcia przez Zarząd.

W terminie trzech miesięcy od daty notyfikacji Komitet zatwierdza notyfikowane przepisy wewnętrzne lub wprowadza do nich zmiany.

4. Umowa z Kotonu, Umowa w sprawie siedziby pomiędzy Belgią a Centrum, Statut i Regulamin Centrum, niniejszy Regulamin i załączniki do niego, stanowiące jego integralną część, rozporządzenie finansowe Centrum, przepisy wewnętrzne zatwierdzone zgodnie z ust. 2 i 3 niniejszego artykułu po wejściu w życie niniejszego Regulaminu, przepisy wewnętrzne ustanowione przez Dyrektora oraz wszelkie szczególne warunki uzgodnione w formie pisemnej przy podjęciu zatrudnienia lub później, w obu przypadkach za zgodą Zarządu, stanowią łącznie ramy prawne mające zastosowanie wobec Dyrektora, Zastępcy Dyrektora i pracowników Centrum w rozumieniu art. 2.

5. Pracownicy uprawnieni do świadczeń i ulg podatkowych na podstawie regulaminu pracowniczego obowiązującego przy poprzednich umowach zachowują swoje uprawnienia.

Artykuł 2

1. Niniejszy Regulamin ustanawia warunki mające zastosowanie wobec:

—	Dyrektora i Zastępcy Dyrektora Centrum,

—	pracowników Centrum,

—	miejscowych pracowników Centrum.

2. W rozumieniu niniejszego Regulaminu pracownikiem Centrum jest każda osoba zatrudniona na podstawie podpisanej przez Dyrektora umowy na czas określony w rozumieniu art. 6 ust. 2 lit. a) i b) zgodnie z określonymi tam warunkami i ograniczeniami.

3. Do celów niniejszego Regulaminu pracownikiem miejscowym jest każda osoba zatrudniona na podstawie zawartej z Centrum umowy na czas określony o wykonywanie prac fizycznych lub pracy na stanowisku, które nie zostało przewidziane w art. 7, zgodnie ze zwyczajami miejscowymi.

4. Wszelkie odniesienia dokonane w niniejszym Regulaminie do osoby płci męskiej uważa się jednocześnie za stanowiące odniesienie do osoby płci żeńskiej i odwrotnie, o ile z kontekstu w sposób niebudzący wątpliwości nie wynika inaczej.

Artykuł 3

1. Zarząd jest odpowiedzialny za zatwierdzanie, na wniosek Dyrektora, zatrudnienia pracowników na stanowiskach na szczeblu 2.A i 2.B oraz odnawianie, przedłużanie lub rozwiązywanie umów z pracownikami oraz za zatwierdzanie wszelkich szczególnych warunków indywidualnych dotyczących jednego lub więcej pracowników.

W sprawie zatrudniania pracowników miejscowych oraz odnawiania, przedłużania lub rozwiązywania umów z nimi decyzję podejmuje Dyrektor na podstawie normalnej procedury zgodnie z przepisami wewnętrznymi przyjętymi przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

2. Dyrektor występuje o zatwierdzenie przez Zarząd wszelkich kwestii dotyczących zatrudnienia pracowników oraz odnawiania, przedłużania i rozwiązywania umów z nimi. Dotyczy to między innymi wolnych stanowisk i sposobu informowania o nich, otrzymanych zgłoszeń oraz metod i kryteriów wyboru kandydatów.

Artykuł 4

1. Ustanawia się:

—	Komitet Pracowniczy,

—	Komitet ds. Naboru/Awansów

pełniące funkcje powierzone im w niniejszym Regulaminie.

Skład i procedury działania powyższych organów zostaną określone zgodnie z przepisami załącznika V.

2. Komitet Pracowniczy reprezentuje interesy pracowników wobec Centrum oraz pośredniczy w kontaktach pomiędzy Centrum a pracownikami. Komitet przyczynia się do sprawnego funkcjonowania Centrum, służąc jako forum, na którym przedstawiane są opinie dotyczące spraw pracowniczych.

Komitet Pracowniczy może przedstawić Dyrektorowi propozycje mające służyć poprawie warunków pracy lub ogólnych warunków bytowych pracowników.

3. Dyrektor musi zostać poinformowany o wyborze Komitetu Pracowniczego, wysuniętych kandydaturach i wynikach głosowania.

Dyrektor informuje Zarząd o nazwiskach i imionach osób wybranych do Komitetu Pracowniczego.

Dyrektor przyznaje Komitetowi Pracowniczemu rozsądne zasoby umożliwiające mu wykonywanie obowiązków.

4. Dyrektor wyznacza Komitet ds. Naboru/Awansów w przypadku każdego wakatu na stanowisku statutowym lub awansu, które są przewidziane w budżecie (i związane są z umową na czas nieokreślony, o której mowa w art. 6 ust. 2 lit. a)).

Artykuł 5

Centrum może korzystać z usług ekspertów delegowanych lub ekspertów opłacanych przez strony trzecie. Przedmiotowi eksperci podlegają przepisom wewnętrznym przyjętym przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

Każdy urzędnik krajowy lub międzynarodowy albo osoba na stanowisku kierowniczym w sektorze prywatnym, posiadająca kwalifikacje i doświadczenie równoważne z doświadczeniem wymaganym od pracowników Centrum, która została tymczasowo przeniesiona lub podlega wymianie z innym pracownikiem na zasadach określonych w ust. 1, uznawana jest za eksperta delegowanego.

TYTUŁ II

PRACOWNICY

ROZDIZAŁ I

Zatrudnienie – zaszeregowanie – plan zatrudnienia

Artykuł 6

1. Zatrudnienie pracownika może nastąpić wyłącznie w celu uzupełnienia, zgodnie z warunkami ustanowionymi w niniejszym Regulaminie, wakatu na jednym ze stanowisk wyszczególnionych w wykazie stanowisk stanowiącym załącznik do budżetu zgodnie z art. 10.

2. Pracownicy statutowi zatrudniani są na podstawie następujących rodzajów umów:

umowa na czas nieokreślony:

Zawarcie umowy zatwierdzonej przez Zarząd podlega następującym warunkom:

—	dostępności funduszy,

—	stałego wykonywania obowiązków w odpowiedni sposób zgodnie z art. 30,

—	kontynuowania funkcji sprawowanych przez pracownika,

—	posiadania wymaganych kompetencji do pełnienia obowiązków określonych w umowie.

Zawarcie „umowy na czas nieokreślony” nie oznacza, że stosunek pracy nie może zostać rozwiązany.

Każda umowa może zostać rozwiązana w wyniku postępowania dyscyplinarnego;

umowa na czas określony:

—

zatwierdzone przez Dyrektora umowy dotyczące zatrudnienia pracowników na stanowisko wyszczególnione w wykazie dołączonym do jednego z działów budżetu Centrum, które organy budżetowe zaklasyfikowały jako tymczasowe. Okres obowiązywania takich umów wynosi nie dłużej niż dwa lata, mogą one zostać odnowione jedynie dwukrotnie, przy czym łączny czas ich obowiązywania nie może przekroczyć pięciu lat,

—	zatwierdzona przez Dyrektora umowa z pracownikiem zatrudnionym na stanowisko ustanowione w ramach programów i funduszy zarządzanych przez Centrum;

umowy krótkoterminowe:

zatwierdzona przez Dyrektora umowa z pracownikami zatrudnionymi do wykonywania obowiązków w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku, które nie zostało wyszczególnione na wykazie dołączonym do jednej z sekcji budżetu Centrum. Okres obowiązywania umów krótkoterminowych wynosi do jednego roku, mogą one zostać odnowione jedynie dwukrotnie, przy czym łączny czas ich obowiązywania nie może przekroczyć dwóch lat.

W umowie o zatrudnieniu pracownika, sporządzonej według wzoru zawartego w załączniku I, określa się datę początku obowiązywania umowy na czas nieokreślony, kategorię, szczebel i stopień pracownika oraz wymóg przestrzegania przez niego niniejszego Regulaminu. W umowie uwzględnia się staż pracy w ramach wcześniejszego zatrudnienia jako pracownik Centrum.

Artykuł 7

1. Stanowiska określone w niniejszym Regulaminie są klasyfikowane, zgodnie z charakterem oraz istotą związanych z nimi obowiązków, którym odpowiadają, według czterech poniższych kategorii ułożonych w porządku hierarchicznym, mianowicie „dyrektorów”, „specjalistów”, „personel administracyjny” oraz „personel pomocniczy”.

2. Każda kategoria dzieli się na szczeble, które dzielą się na stopnie.

Kategorie, szczeble (wraz z odpowiadającymi im typowymi obowiązkami) oraz stopnie, a także inne informacje wyszczególniono w tabeli zawartej w załączniku II. Na podstawie tej tabeli Dyrektor określa obowiązki i zakres kompetencji związane z poszczególnymi stanowiskami w Centrum.

3. Kategoria „specjaliści” obejmuje pracowników odpowiedzialnych za działania związane z zarządem i doradztwem w dziedzinie rozwoju, które wymagają wykształcenia uniwersyteckiego. Powyższa kategoria dzieli się na cztery szczeble:

szczebel 2.A i 2.B dla pracowników sprawujących funkcję „głównego specjalisty” wymagającą wykształcenia uniwersyteckiego lub równoważnego, które uprawnia do podjęcia studiów podyplomowych, a także odpowiedniego specjalistycznego doświadczenia zawodowego w wymiarze co najmniej odpowiednio 20 i 15 lat po uzyskaniu dyplomu;

szczebel 2.C i 2.D dla pracowników sprawujących funkcję „specjalisty” wymagającą wykształcenia uniwersyteckiego lub równoważnego, które uprawnia do podjęcia studiów podyplomowych, a także odpowiedniego specjalistycznego doświadczenia zawodowego w wymiarze co najmniej odpowiednio 10 i 5 lat po uzyskaniu dyplomu.

Zarząd na wniosek Dyrektora wyznacza liczbę stanowisk na szczeblu 2.A.

4. Kategoria „personel administracyjny” dzieli się na trzy szczeble:

dwa szczeble dla pracowników sprawujących funkcję „głównego referenta” lub „referenta biurowego”:

—	szczebel 3.A wymagający posiadania dyplomu ukończenia studiów wyższych lub równorzędnego dyplomu zawodowego w dziedzinie odpowiadającej stanowisku oraz co najmniej 5-letniego odpowiedniego doświadczenia zawodowego po uzyskaniu dyplomu,

—	szczebel 3.B wymagający posiadania dyplomu szkoły średniej lub równorzędnego, dyplomu uznanej szkoły sekretarskiej oraz co najmniej 5-letniego odpowiedniego doświadczenia zawodowego po uzyskaniu dyplomu;

b)	szczebel 3.C dla pracowników sprawujących funkcje „sekretarza/sekretarki” lub „pracownika biurowego” obejmujące obowiązki wymagające posiadania dyplomu ukończenia szkoły średniej lub równorzędnego oraz co najmniej 3-letniego odpowiedniego doświadczenia zawodowego po uzyskaniu dyplomu.

5. Kategoria „personel pomocniczy” obejmuje jeden szczebel 4.A dla pracowników sprawujących obowiązki „personelu technicznego” obejmujące prace fizyczne i czynności wymagające wykształcenia podstawowego, w odpowiednim przypadku uzupełnionego wiedzą techniczną, oraz co najmniej 2-letniego doświadczenia zawodowego.

Artykuł 8

1. Decyzję o zaszeregowaniu pracownika przy zatrudnieniu, określającą kategorię, szczebel i stopień, podejmuje Dyrektor zgodnie z budżetem i przepisami wewnętrznymi przyjętymi przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

2. Nowo powołani pracownicy powinni zostać zaszeregowani na pierwszym stopniu swojego szczebla.

Jednakże Dyrektor, biorąc pod uwagę wykształcenie oraz szczególne doświadczenie zawodowe danej osoby, może odstąpić od powyższego wymogu i zaszeregować ją na stopniu 2.

3. Przeniesienie pracownika na stanowisko wyższego szczebla niż to, na które został powołany, wymaga zmiany jego umowy.

Artykuł 9

1. Dyrektor wyznacza każdemu pracownikowi stanowisko związane z obowiązkami odpowiadającymi jego kategorii i szczeblowi, mając na względzie wyłącznie interesy Centrum oraz bez względu na jego obywatelstwo.

2. Wyznaczenie pracownika na kierownika działu lub zastępcy kierownika działu na dowolnym szczeblu może nastąpić tylko z przyczyn funkcjonalnych.

3. Przy wyznaczaniu pracowników na stanowiska uwzględnia się w możliwie najszerszym zakresie wspólny (AKP-WE) charakter Centrum.

4. Wyznaczenie na stanowisko w jednostce poza Brukselą regulują przepisy wewnętrzne przyjęte przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

Artykuł 10

W wykazie dołączanym do budżetu rocznego Centrum ustalana jest liczba stanowisk w każdej kategorii i szczeblu oraz ewentualne wakaty.

ROZDZIAŁ II

Prawa i obowiązki

Artykuł 11

1. W wykonywaniu obowiązków i postępowaniu pracownicy kierują się wyłącznie interesem Centrum i nie zwracają się o instrukcje ani ich nie przyjmują od żadnego rządu lub organu, organizacji lub osoby spoza Centrum.

2. Urzędnik bez pozwolenia Dyrektora nie przyjmuje od jakiegokolwiek rządu lub źródła spoza Centrum jakichkolwiek korzyści, prezentów lub płatności dowolnego rodzaju, z wyjątkiem wynagrodzenia za usługi świadczone przed powołaniem albo w trakcie specjalnego urlopu, przekazywanego wyłącznie z tytułu tych usług.

Artykuł 12

1. Urzędnik powstrzymuje się od podejmowania jakichkolwiek działań, w szczególności od publicznego wyrażania opinii mogących naruszać powagę zajmowanego stanowiska lub reputację Centrum.

2. Pracownicy nie podejmują działalności zarobkowej ani nieodpłatnej, która mogłaby ograniczyć jego niezależność lub szkodzić interesom Centrum.

Artykuł 13

Jeśli małżonek pracownika lub osoba, z którą żyje on w związku o podobnym charakterze, wykonuje działalność zarobkową, pracownik powiadamia o tym Dyrektora.

W przypadku gdy taka działalność jest nie do pogodzenia z funkcją sprawowaną przez pracownika lub interesami Centrum, a pracownik nie może przedstawić zapewnienia, że zostanie ona zakończona w konkretnym i racjonalnym terminie, Dyrektor występuje do Zarządu z wnioskiem o podjęcie decyzji, czy dany pracownik powinien pozostać na stanowisku czy też należy rozwiązać z nim umowę lub zawiesić go w pełnieniu obowiązków.

Artykuł 14

Pracownik, który w ramach wykonywanych obowiązków zobowiązany jest do podjęcia decyzji w sprawie, której przebieg lub wyniki są na tyle istotne dla jego osobistego interesu, że może to ograniczyć jego niezależność, informuje o tym Dyrektora.

Artykuł 15

Po zakończeniu służby na pracowniku nie przestaje ciążyć obowiązek zachowania uczciwości i dyskrecji przy przyjmowaniu pewnych stanowisk lub korzyści związanych bezpośrednio lub pośrednio z Centrum.

Artykuł 16

1. Pracownicy zobowiązani są zachować w najwyższej poufności wszystkie fakty oraz informacje, które uzyskali podczas lub w związku z wykonywaniem swoich obowiązków; nie ujawniają oni w żadnej formie jakiejkolwiek nieupoważnionej osobie fizycznej lub prawnej żadnych dokumentów ani informacji, które nie zostały jeszcze udostępnione publiczne. Powyższy obowiązek rozciąga się na okres dziesięciu lat po zakończeniu służby.

2. Pracownicy powstrzymują się od publikowania lub umożliwienia publikacji, indywidualnie lub we współpracy z innymi, tekstów dotyczących działalności Centrum bez uprzedniej zgody Dyrektora. Odmowa zgody na publikację może nastąpić wyłącznie w przypadku gdy dana publikacja może zaszkodzić interesom Centrum.

Artykuł 17

Wszelkie prawa, w tym prawa autorskie i pozostałe prawa własności intelektualnej, do wszelkich opracowań pisemnych lub innych dzieł wykonanych przez urzędnika w ramach jego obowiązków przysługują Centrum.

Artykuł 18

Pracownik obowiązany jest do zamieszkiwania w miejscu zatrudnienia lub w takiej odległości od niego, która umożliwia mu właściwe wykonywanie obowiązków służbowych.

Artykuł 19

1. Niezależnie od swojej rangi pracownik pomaga i służy radą swoim przełożonym oraz odpowiada za wykonywanie powierzonych mu obowiązków.

2. Pracownik, któremu powierzono jeden z działów służby, ponosi wobec swoich przełożonych odpowiedzialność w zakresie przyznanych mu kompetencji oraz realizacji wydanych przez niego poleceń. Odpowiedzialność podwładnych w żaden sposób nie zwalnia pracownika z jego własnej odpowiedzialności.

3. Jeżeli pracownik uważa, że wydane mu polecenie jest nieprawidłowe lub może spowodować poważne trudności, informuje o tym swojego bezpośredniego przełożonego, w niezbędnych przypadkach – na piśmie. Jeżeli pracownik otrzyma następnie pisemne potwierdzenie polecenia od przełożonego, zobowiązany jest do jego wykonania, chyba że stanowiłoby to naruszenie przepisów karnych lub wiązało się z nadmiernym ryzykiem dla bezpieczeństwa osobistego. Jeżeli otrzymane polecenie stanowi naruszenie prawa, pracownik zobowiązany jest przekazać sprawę Dyrektorowi.

Artykuł 20

1. Pracownik jest zobowiązywany do wyrównania, w całości bądź w części, szkód poniesionych przez Centrum w wyniku poważnego uchybienia, którego dopuścił się w trakcie lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych.

2. Uzasadnioną decyzję w tej sprawie wydaje Zarząd na wniosek Dyrektora, zgodnie z procedurą ustanowioną dla rozstrzygania kwestii dyscyplinarnych.

Artykuł 21

1. Przywileje i immunitety przysługujące pracownikom przyznawane są wyłącznie w interesie Centrum. Z zastrzeżeniem właściwych postanowień Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów do Umowy z Kotonu mających zastosowanie do Centrum i jego pracowników oraz, w odpowiednim zakresie, Umowy w sprawie siedziby, pracownicy nie są zwolnieni z wypełniania osobistych zobowiązań ani z obowiązku przestrzegania obowiązujących przepisów i zarządzeń porządkowych.

2. O wszelkich sporach dotyczących przywilejów i immunitetów zainteresowani pracownicy niezwłocznie zawiadamiają Dyrektora.

Artykuł 22

1. Centrum wspiera każdego pracownika w postępowaniach prowadzonych przeciwko osobom dopuszczającym się gróźb, działań lub wypowiedzi znieważających lub zniesławiających albo zamachu na osobę lub mienie skierowanych przeciwko pracownikowi lub członkowi jego rodziny ze względu na zajmowane przez pracownika stanowisko lub pełnione obowiązki. Centrum solidarnie wyrównuje szkody poniesione przez pracowników w powyższych przypadkach, o ile szkoda nie była wynikiem umyślnego działania lub rażącego zaniedbania pracownika i nie był on w stanie uzyskać odszkodowania od osoby odpowiedzialnej za wyrządzenie szkody.

2. Centrum wspiera kształcenie pracowników w zakresie, w jakim służy to zapewnieniu prawidłowego funkcjonowania służby i przynosi korzyści Centrum.

Artykuł 23

Pracownicy mają prawo korzystać ze swobody zrzeszania się, w szczególności mogą wstępować do związków zawodowych lub zrzeszeń pracowników. Pracownik nie może być w żadnych okolicznościach gorzej traktowany ze względu na obowiązki pełnione w takich związkach zawodowych lub zrzeszeniach pracowników.

Artykuł 24

1. Pracownicy mogą kierować do Dyrektora wnioski dotyczące pełnionej służby.

2. Wszelkie decyzje indywidualne podejmowane na podstawie niniejszego Regulaminu są niezwłocznie przekazywane pracownikowi na piśmie.

3. Każda decyzja powodująca negatywne skutki dla pracownika zawiera uzasadnienie.

Artykuł 25

1. Dla każdego pracownika prowadzi się tylko jedne akta osobowe. Akta pracownika obejmują:

—	wszelkie dokumenty dotyczące statusu administracyjnego pracownika oraz sprawozdania dotyczące jego kwalifikacji, efektywności i zachowania,

—	uwagi pracownika dotyczące powyższych dokumentów.

Pracownik ma prawo wglądu do wszystkich dokumentów znajdujących się w jego aktach osobowych. Pracownik zachowuje powyższe uprawnienie przez okres dwóch lat od zakończenia służby.

Akta osobowe mają charakter poufny i mogą być przeglądane wyłącznie w pomieszczeniach biurowych administracji Centrum. Jednakże w przypadku wniesienia do Trybunału Administracyjnego Międzynarodowej Organizacji Pracy sprawy dotyczącej pracownika, na żądanie Trybunału przesyła się odpisy właściwych dokumentów.

2. Wszelkie dokumenty w aktach osobowych pracownika, które dotyczą sankcji dyscyplinarnych za przewinienie pierwszego stopnia w rozumieniu art. 55 ust. 2, są usuwane z akt po upływie trzech lat, jeżeli w tym okresie na pracownika nie nałożono nowych środków dyscyplinarnych.

ROZDZIAŁ III

Rekrutacja – ocena okresowa – kariera zawodowa – zakończenie służby/rozwiązanie umowy –wydalenie ze służby

Sekcja 1

Rekrutacja

Artykuł 26

1. Celem naboru pracowników jest pozyskanie do służby w Centrum osób spełniających najwyższe wymogi w zakresie kwalifikacji, wydajności i uczciwości.

2. Pracownicy wybierani są na podstawie konkursu, zgodnie z przepisami wewnętrznymi przyjętymi przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

3. Procedura naboru określona w przepisach, o których mowa w ust. 2, musi być otwarta i przejrzysta oraz stwarzać takie same szanse udziału i zatrudnienia dla wszystkich obywateli państw-sygnatariuszy Umowy z Kotonu.

Wybór pracowników następuje bez względu na rasę, wiarę lub płeć kandydatów.

Żadne stanowiska nie są zarezerwowane dla obywateli określonego Państwa Członkowskiego.

W przypadku równorzędnego poziomu kandydatów pod względem kwalifikacji zawodowych i doświadczenia, wymaganych do przyjęcia na stanowisko, nabór będzie prowadzony z uwzględnieniem możliwie najszerszego zasięgu geograficznego spośród obywateli państw-sygnatariuszy Umowy z Kotonu.

Przy naborze pracowników uwzględnia się w możliwie najszerszym zakresie wspólny (AKP-WE) charakter Centrum.

Artykuł 27

1. Pracownikiem może zostać jedynie osoba, która:

a)	jest obywatelem jednego z państw-sygnatariuszy Umowy z Kotonu;

b)	dopełniła wszelkich obowiązków wynikających z przepisów pełnienia służby wojskowej, którym podlega;

c)	przedstawiła odpowiednie dowody, na to, że posiada cechy wymagane do pełnienia swoich obowiązków;

d)	została wybrana na podstawie konkursu zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 26 ust. 2;

e)	zgodnie z orzeczeniem lekarza wyznaczonego przez Centrum posiada odpowiednią sprawność fizyczną do pełnienia swoich obowiązków;

f)	przedstawi świadectwo gruntownej znajomości jednego z dwóch głównych języków roboczych Centrum (francuskiego lub angielskiego) oraz znajomości drugiego języka roboczego Centrum w stopniu pozwalającym na wykonywanie swoich obowiązków.

2. Przed podjęciem obowiązków każdy pracownik zobowiązany przekazać Centrum następujące dokumenty:

a)	zaświadczenie lekarskie potwierdzające zdolność do pełnienia obowiązków na wyznaczonym stanowisku;

b)	dokument potwierdzający uregulowany stosunek do służby wojskowej;

c)	dokument potwierdzający obywatelstwo jednego z państw-sygnatariuszy Umowy z Kotonu oraz posiadanie pełni praw obywatelskich;

d)	dokumenty dotyczące stanu cywilnego oraz małżonka i dzieci będących na jego utrzymaniu.

3. Na wezwanie Centrum pracownik zobowiązany jest poddać się badaniu lekarskiemu przeprowadzanemu przez lekarza Centrum przed końcem okresu próbnego.

Artykuł 28

1. W celu obsady wolnego stanowiska Dyrektor, po rozważeniu możliwości powołania na to stanowisko pracowników Centrum w drodze przeniesienia lub awansu w ramach szczebla albo kategorii zgodnie z art. 32 i 33, wszczyna procedurę naboru zewnętrznego na podstawie konkursu zgodnie z przepisami, o których mowa w art. 4 ust. 1 i art. 26 ust. 2 oraz w załączniku V.

2. Procedura naboru może być przeprowadzona także w celu utworzenia listy rezerwowej do wykorzystania przy przyszłym naborze.

Artykuł 29

1. Po zatrudnieniu pracownicy odbywają sześciomiesięczny okres próbny.

2. Pracownik, który nie wykazał, że spełnia swoje obowiązki odpowiednio dla powierzenia mu jego stanowiska, zostaje zwolniony. Jednakże Dyrektor może w wyjątkowych okolicznościach przedłużyć okres próbny o dalsze okresy, których łączna długość nie może przekroczyć sześciu miesięcy.

3. W przypadku gdy w okresie próbnym i czasie, o który został przedłużony, pracownik nie może z powodu choroby, urlopu macierzyńskiego lub wypadku wykonywać obowiązków nieprzerwanie przez okres przynajmniej jednego miesiąca, Dyrektor może przedłużyć jego okres próbny o odpowiedni okres czasu.

4. Bez uszczerbku dla ust. 3 niniejszego artykułu, okres próbny nie może w żadnych okolicznościach przekroczyć dwunastu miesięcy.

5. Pracownik na okresie próbnym może w każdym momencie złożyć rezygnację, za jednomiesięcznym wypowiedzeniem, chyba że umowa stanowi inaczej.

Sekcja 2

Ocena okresowa – kariera zawodowa

Artykuł 30

1. Co dwanaście miesięcy, na koniec roku kalendarzowego i zgodnie z wewnętrznymi przepisami wykonawczymi ustanowionymi przez Dyrektora, kwalifikacje, efektywność oraz przebieg służby każdego pracownika podlegają ocenie w sprawozdaniu sporządzanym przez jego przełożonych.

2. Sprawozdanie z oceny przedstawiane jest zainteresowanemu pracownikowi. Może on wnosić w odniesieniu do sprawozdania wszelkie uwagi, jakie uzna za słuszne.

Artykuł 31

1. Pracownik, który przez co najmniej dwa lata należycie pełnił stałą służbę na tym samym szczeblu i stopniu i którego umowa pozostaje ważna przez co najmniej miesiąc po upływie tego okresu, może awansować na następny stopień w ramach swojego szczebla.

2. Powyższy awans nie jest automatyczny, decyzja w tej sprawie należy do Dyrektora, który bierze pod uwagę ocenę kwalifikacji, efektywności i przebiegu służby pracownika przez jego przełożonych oraz zmiany w zakresie obowiązków związane z awansem.

Artykuł 32

1. Awans pracownika na wyższy szczebel może nastąpić wyłącznie w celu obsadzenia wolnego stanowiska poprzez wyznaczenie pracownika przez Dyrektora na bezpośrednio wyższy szczebel, zgodnie z przepisami wewnętrznymi przyjętymi przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

2. Wyboru pracownika do awansu na bezpośrednio wyższy szczebel od obecnego dokonuje się wyłącznie spośród pracowników, którzy odbyli minimalny okres służby na swoim szczeblu, po porównaniu ich zasług i ocen wystawionych im przez przełożonych.

3. Pracownik może zostać przeniesiony do bezpośrednio wyższej kategorii wyłącznie po porównaniu wniosków wszystkich kandydujących pracowników, którzy posiadają wymagane wykształcenie i doświadczenie oraz odbyli minimalny okres służby na swoim szczeblu. Awansowany pracownik zostaje wyznaczony na najniższy szczebel nowej kategorii.

4. Warunkiem ubiegania się awans na wyższy szczebel lub do wyższej kategorii jest odbycie co najmniej dwóch lat służby na tym samym szczeblu.

Artykuł 33

1. Awansowany pracownik zostaje zaszeregowany na stopniu, na którym przysługuje wynagrodzenie najbardziej zbliżone do wynagrodzenia otrzymywanego przez niego na poprzednim szczeblu.

2. Podstawowe wynagrodzenie pracownika na nowym szczeblu nie może w żadnych okolicznościach być niższe od wynagrodzenia przysługującego mu na poprzednim szczeblu.

3. Awans nie może nie może w żadnych okolicznościach wiązać się ze stratami finansowymi dla pracownika, w sytuacji gdy przy braku awansu przysługiwałby mu wyższy stopień w ramach poprzedniego szczebla. W takim przypadku pracownikowi przysługuje uzupełniający stopień od dnia, w którym zostałaby mu on normalnie przyznany na poprzednim szczeblu.

Sekcja 3

Zakończenie służby – rozwiązanie umowy

Artykuł 34

Poza przypadkiem śmierci pracownika, zatrudnienie ustaje:

1.	Po upływie okresu wypowiedzenia związanego z rezygnacją pracownika. Okres wypowiedzenia wynosi od trzech do sześciu miesięcy, chyba że strony uzgodnią krótszy okres.

Po zakończeniu okresu wypowiedzenia złożonego przez Centrum.

Długość okresu wypowiedzenia wynosi jeden miesiąc za każdy ukończony rok służby pracownika ale nie mniej niż trzy i nie więcej niż dziewięć miesięcy. Jednakże okres wypowiedzenia nie zaczyna biegu w przypadku gdy pracownik pozostaje na urlopie macierzyńskim lub zwolnieniu chorobowym, o ile zwolnienie chorobowe nie przekracza trzech miesięcy. Ponadto bieg wypowiedzenia ulega zawieszeniu na czas urlopu macierzyńskiego lub zwolnienia chorobowego, w granicach określonych powyżej.

3.	Z końcem miesiąca, w którym pracownik ukończył 65 lat.

4.	W interesie efektywnego funkcjonowania Centrum umowa z pracownikiem może zostać rozwiązana ze względu na niekompetencję lub niewłaściwe wykonywanie obowiązków w trakcie zatrudnienia, zgodnie z art. 55 niniejszego Regulaminu.

W przypadku zamknięcia Centrum, zwłaszcza gdy powodem jest brak funduszy, pracownicy otrzymają odprawę w wysokości odpowiadającej kwocie brutto jednego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego za każdy pełny rok służby, maksymalnie za okres dwunastu miesięcy. Podstawą obliczenia odprawy jest stawka ostatniego miesięcznego wynagrodzenia podstawowego brutto otrzymanego przez pracownika.

6.	W przypadku likwidacji stanowiska zainteresowany pracownik otrzymuje wypowiedzenie przewidziane w ust. 2 oraz odprawę określoną w ust. 5.

Artykuł 35

Umowa z pracownikiem może zostać rozwiązana bez wypowiedzenia przez Dyrektora:

a)	w trakcie lub na koniec okresu próbnego, na warunkach określonych w art. 29 ust. 2;

b)	jeżeli pracownik przestał spełniać wymogi określone w art. 27 ust. 1;

c)	w przypadku określonym w art. 36;

d)	w przypadku określonym w art. 37.

Artykuł 36

1. Po zakończeniu postępowania dyscyplinarnego przewidzianego w rozdziale VI niniejszego tytułu umowa z pracownikiem może zostać rozwiązana bez wypowiedzenia z przyczyn dyscyplinarnych, w przypadku gdy pracownik umyślnie lub nieumyślnie poważnie naruszył swoje obowiązki. Decyzję o rozwiązaniu umowy podejmuje Dyrektor, przy czym wcześniej pracownik musi mieć możliwość przedstawienia argumentów na swoją obronę.

2. Przed rozwiązaniem umowy pracownik może zostać zawieszony w pełnieniu obowiązków na warunkach określonych w art. 57.

3. W przypadku zakończenia służby na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu, Dyrektor może wystąpić do Zarządu z wnioskiem o wydanie decyzji w sprawie utraty przez zainteresowaną osobę całości lub części uprawnień do świadczeń i zwrotu kosztów przewidzianych w przepisach, o których mowa w art. 46 i 52.

Artykuł 37

1. Centrum ma obowiązek rozwiązać umowę z pracownikiem bez wypowiedzenia, w przypadku gdy Dyrektor ustali, że w trakcie naboru zainteresowana osoba przedstawiła celowo nieprawdziwe informacje dotyczące posiadanych kwalifikacji zawodowych lub spełniania warunków określonych w art. 27 ust. 1.

2. W takim przypadku o rozwiązaniu umowy orzeka Zarząd na wniosek Dyrektora po wysłuchaniu zainteresowanej osoby i przeprowadzeniu postępowania dyscyplinarnego, określonego w przepisach rozdziału VI niniejszego tytułu.

3. Przed rozwiązaniem umowy pracownik może zostać zawieszony w pełnieniu obowiązków zgodnie z warunkami określonymi w art. 57.

Stosuje się przepisy art. 36 ust. 3.

ROZDZIAŁ IV

Warunki pracy

Sekcja 1

Czas pracy

Artykuł 38

1. Aktywnie zatrudnieni pracownicy pozostają w ciągłej dyspozycji Centrum.

Normalny tydzień roboczy nie może jednak przekraczać trzydziestu siedem i pół godziny, godziny normalnego dnia pracy określane są zgodnie z wewnętrznymi przepisami wykonawczymi ustanowionymi przez Dyrektora.

2. W należycie uzasadnionych przypadkach Dyrektor może zezwolić pracownikowi na świadczenie pracy w niepełnym wymiarze godzin, jeżeli uważa, że byłoby to zgodne z interesami Centrum.

Procedura udzielania powyższego zezwolenia zostaje określona w wewnętrznych przepisach wykonawczych przyjętych przez Dyrektora.

Artykuł 39

1. W przypadkach nagłych lub przy nadzwyczajnym nagromadzeniu zadań pracownicy mogą być zobowiązani do pracy w godzinach nadliczbowych. Praca w nocy oraz praca w niedzielę lub w dni wyznaczone jako wolne od pracy możliwa jest jedynie w przypadkach przewidzianych w wewnętrznych przepisach wykonawczych ustanowionych przez Dyrektora.

2. Od pracownika można wymagać przepracowania maksymalnie 150 godzin nadliczbowych w okresie sześciu miesięcy.

3. Pracownikom należącym do kategorii „specjalistów” i „personel administracyjny” za pracę w godzinach nadliczbowych nie przysługuje prawo do rekompensaty w postaci czasu wolnego od pracy ani wynagrodzenia.

Na warunkach określonych w wewnętrznych przepisach wykonawczych, o których mowa w ust. 1 pracownicy należący do kategorii „personelu pomocniczego” są uprawieni z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych do rekompensaty w postaci czasu wolnego od pracy lub w przypadku gdy ze względu na interes służby udzielenie takiego czasu wolnego nie jest możliwe w ciągu sześciu miesięcy od miesiąca, w którym godziny nadliczbowe zostały przepracowane, do automatycznej wypłaty wynagrodzenia za nadgodziny, według stawek określonych w przepisach wewnętrznych.

Sekcja 2

Urlopy

Artykuł 40

1. Urzędnicy uprawnieni są do urlopu corocznego w wymiarze od 24 do 30 dni roboczych w roku kalendarzowym, zgodnie z przepisami wykonawczymi ustanowionymi przez Dyrektora. Przepisy określają warunki przenoszenia niewykorzystanego urlopu na kolejne lata kalendarzowe.

2. Oprócz powyższego rocznego urlopu Dyrektor na wniosek pracownika może wyjątkowo przyznać mu urlop okolicznościowy. Zasady przyznawania takiego urlopu określają przepisy wewnętrzne przyjęte przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

Artykuł 41

Kobietom w ciąży, poza urlopem przewidzianym w art. 40, przysługuje – po przedstawieniu zaświadczenia lekarskiego – pełnopłatny urlop rozpoczynający się co do zasady sześć tygodni przed wskazaną w zaświadczeniu przewidywaną datą porodu i kończący się co do zasady 10 tygodni po porodzie; urlop taki nie może trwać krócej niż 16 tygodni.

Jednakże za zezwoleniem lekarza zainteresowana pracownica może rozpocząć urlop macierzyński później niż sześć tygodni przed przewidywaną datą porodu, przy czym urlop w tym przypadku kończy się po okresie 10 tygodni od daty porodu przedłużonym o okres, jaki zainteresowana pracownica przepracowała od terminu sześciu tygodni przed przewidywaną datą porodu do faktycznej daty porodu.

Pracownicy płci męskiej uprawnieni są do pięciodniowego urlopu ojcowskiego w okresie dziesięciu tygodni od urodzin ich dziecka.

Artykuł 42

Urzędnik, który przedstawi zaświadczenie o niezdolności do wykonywania obowiązków z powodu choroby lub wypadku, jest automatycznie uprawniony do zwolnienia chorobowego, zgodnie z przepisami wewnętrznymi przyjętymi przez Zarząd na wniosek Dyrektora. Centrum może zasięgnąć opinii lekarza, jeśli uzna to za właściwe.

Artykuł 43

Urlop coroczny pracownika uprawnionego do wykonywania pracy w niepełnym wymiarze godzin podlega w okresie świadczenia pracy w takim wymiarze odpowiedniemu skróceniu. Części podlegających potrąceniu dni są uwzględniane proporcjonalnie, zgodnie z wewnętrznymi przepisami ustanowionymi przez Dyrektora.

Artykuł 44

1. Z wyjątkiem przypadków choroby lub wypadku, pracownik nie może być nieobecny w pracy bez uprzedniego zezwolenia bezpośredniego przełożonego. Bez uszczerbku dla wszelkich środków dyscyplinarnych, które mogą mieć zastosowanie w tym przypadku, każdy okres należycie stwierdzonej nieusprawiedliwionej nieobecności jest odliczany od urlopu corocznego danego pracownika. Natomiast w przypadku gdy pracownik wykorzystał już swój urlop coroczny, automatycznie traci prawo do wynagrodzenia za okres odpowiadający nieobecności.

2. Jeśli pracownik zamierza przebywać na zwolnieniu lekarskim w miejscu innym niż miejsce zatrudnienia, musi uzyskać uprzednie zezwolenie Dyrektora.

3. Na wniosek pracownika Dyrektor może mu udzielić ze względu na wyjątkowe okoliczności urlopu bezpłatnego z przyczyn osobistych. Maksymalny wymiar powyższego urlopu wynosi rok na każde piętnaście lat pracy.

W trakcie urlopu bezpłatnego pracownik nie jest uprawniony do przeniesienia na wyższy stopień, a okres, w jakim pozostaje na urlopie, nie jest uwzględniany do celów minimalnego okresu, o którym mowa w art. 31 ust. 1 i 2.

Procedurę przyznawania urlopu bezpłatnego określają przepisy wewnętrzne przyjęte przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

4. Po upływie każdego kolejnego okresu 18 miesięcy nieprzerwanej służby pracownicy, ich małżonkowie i dzieci pozostające na ich utrzymaniu są uprawnieni do przejazdu do miejsca pochodzenia i z powrotem, zgodnie z przepisami wewnętrznymi przyjętymi przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

Sekcja 3

Dni wolne od pracy

Artykuł 45

Listę dni wolnych od pracy sporządza Dyrektor.

ROZDZIAŁ V

Wynagrodzenie i zwrot kosztów

Artykuł 46

1. Na warunkach określonych w przepisach wewnętrznych przyjętych przez Zarząd na wniosek Dyrektora i z zastrzeżeniem odmiennych przepisów, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie odpowiednie do jego kategorii, szczebla i stopnia z tytułu samego zatrudnienia.

Pracownik nie może zrzec się tego uprawnienia.

2. Wynagrodzenie obejmuje wynagrodzenie podstawowe oraz dodatki rodzinne i inne dodatki.

Artykuł 47

Wynagrodzenie jest wyrażane i wypłacane w euro.

Artykuł 48

Na wniosek Dyrektora Zarząd zatwierdza stawkę corocznej waloryzacji wynagrodzeń zgodnie z metodą przyjętą przez Radę Unii Europejskiej w odniesieniu do pracowników wspólnotowych.

Artykuł 49

Miesięczne wynagrodzenia podstawowe w każdej kategorii, szczeblu i stopniu ustalane są zgodnie z załącznikiem II.

Artykuł 50

1. Dodatki rodzinne przysługujące pracownikowi zostają określone w przepisach wewnętrznych, o których mowa w art. 46 i obejmują:

a)	dodatek na gospodarstwo domowe;

b)	dodatek na dziecko pozostające na utrzymaniu;

c)	dodatek edukacyjny.

2. Pracownik pobierający dodatki rodzinne określone w niniejszym artykule składa oświadczenie o otrzymywaniu dodatków tego samego rodzaju z innych źródeł; o kwotę tych dodatków pomniejsza się dodatki wypłacane na podstawie niniejszego Regulaminu.

3. Dodatek na dziecko pozostające na utrzymaniu pracownika może zostać podwojony na mocy specjalnej i należycie uzasadnionej decyzji Dyrektora opartej na zaświadczeniu, w którym lekarz wyznaczony przez Centrum stwierdził, że dziecko jest upośledzone umysłowo lub fizycznie, co wiąże się z poważnymi wydatkami ponoszonymi przez pracownika.

Artykuł 51

W przypadku śmierci pracownika w okresie zatrudnienia jego małżonek lub dzieci pozostające na jego utrzymaniu otrzymują pełne wynagrodzenie zmarłego pracownika do końca szóstego miesiąca po miesiącu, w którym nastąpiła śmierć.

Artykuł 52

Na warunkach określonych w przepisach wewnętrznych, o których mowa w art. 46, pracownik uprawniony jest do zwrotu wydatków poniesionych w związku z podjęciem obowiązków służbowych, przeniesieniem, okresową podróżą do miejsca pochodzenia lub zakończeniem służby, jak również wydatków poniesionych w ramach wykonywania obowiązków lub w związku z ich wykonywaniem, bez uszczerbku dla art. 36 ust. 3.

Artykuł 53

1. W przypadku śmierci pracownika, jego małżonka lub dzieci pozostających na jego utrzymaniu Centrum pokrywa koszty związane z transportem zwłok z miejsca zatrudnienia pracownika do jego miejsca pochodzenia. Centrum może przyznać zaliczkę na pokrycie powyższych kosztów.

Centrum pokrywa także koszty podróży i inne wydatki związane z transportem rzeczy osobistych i bagaży żyjących członków rodziny, wymienionych w poprzednim ustępie, powracających do miejsca pochodzenia zmarłego pracownika.

2. W przypadku gdy śmierć pracownika nastąpiła w trakcie podróży służbowej Centrum pokrywa koszty związane z transportem zwłok z miejsca, w którym nastąpił zgon pracownika, do jego miejsca pochodzenia.

Artykuł 54

Każda kwota wypłacona bez podstawy prawnej podlega zwrotowi, jeśli osoba, która ją otrzymała, była świadoma braku podstawy prawnej wypłaty lub jeżeli jej brak był na tyle oczywisty, że osoba ta musiała być go świadoma. Zasady zwrotu określa Dyrektor.

ROZDZIAŁ VI

Środki dyscyplinarne

Artykuł 55

1. W przypadku umyślnego lub spowodowanego zaniedbaniem naruszenia przez pracownika obowiązków wynikających z niniejszego Regulaminu zostanie przeciwko niemu wszczęte postępowanie dyscyplinarne.

2. Centrum może zastosować następujące kary dyscyplinarne:

—

kary pierwszego stopnia:

a)	upomnienie pisemne:

nagana,

—

kary drugiego stopnia:

a)	obniżenie stopnia;

b)	przeniesienie na niższy stopień lub do niższej kategorii;

c)	wydalenie ze służby.

3. Każde przewinienie może być ukarane tylko jedną karą dyscyplinarną.

Artykuł 56

1. Dyrektor ma prawo udzielenia upomnienia lub nagany bez konsultacji z Zarządem, na wniosek bezpośredniego przełożonego pracownika lub z własnej inicjatywy. Przed ukaraniem należy wysłuchać pracownika. Pracownik może odpowiedzieć na upomnienie lub naganę. Odpowiedź pracownika składa się do jego akt osobowych.

2. Inne kary mogą zostać nałożone przez Zarząd po przeprowadzeniu postępowania dyscyplinarnego określonego w art. 58. Postępowanie może zostać wszczęte przez Dyrektora lub zarząd po wysłuchaniu osoby zainteresowanej.

Artykuł 57

1. W przypadku gdy pracownikowi zarzucane jest poważne uchybienie dotyczące niewykonania obowiązków służbowych lub naruszenia przepisów, Dyrektor może zarządzić zawieszenie pracownika w pełnieniu obowiązków. Decyzja o zawieszeniu pracownika podejmowana jest jako środek ostrożnościowy w terminie czterech dni roboczych od dnia, w którym powzięto wiadomość o zarzucanym mu czynie.

2. Decyzja o zawieszeniu pracownika określa, czy ma on otrzymywać wynagrodzenie w okresie zawieszenia lub jaka część wynagrodzenia zostaje wstrzymana, przy czym wstrzymana część nie może przekraczać połowy podstawowego wynagrodzenia urzędnika.

3. Jeżeli wobec pracownika nie wydano żadnej decyzji w okresie dwóch miesięcy od wejścia w życie decyzji o zawieszeniu go w pełnieniu obowiązków, dalsze zawieszenie musi zostać potwierdzone przez Zarząd.

4. Jeżeli wobec pracownika nie wydano żadnej decyzji w okresie czterech miesięcy od wejścia w życie decyzji o zawieszeniu go w obowiązkach, pracownik ponownie otrzymuje pełne wynagrodzenie.

5. Jeżeli w wyniku przeprowadzonego postępowania dyscyplinarnego pracownik nie został ukarany żadną karą lub jedynie pisemnym upomnieniem albo naganą, zainteresowany pracownik jest uprawniony do otrzymania pełnej kwoty wstrzymanego wynagrodzenia.

6. W przypadku gdy w stosunku do pracownika wszczęto postępowanie karne w związku z tym samym czynem, decyzję w jego sprawie podejmuje się dopiero po uprawomocnieniu się wyroku sądowego wydanego w tej sprawie.

Artykuł 58

1. O wszczęciu postępowania dyscyplinarnego decyduje Dyrektor, który powołuje doraźną komisję dochodzeniową, odpowiedzialną za złożenie Dyrektorowi sprawozdania, zawierającego przejrzysty opis zarzucanych czynów oraz, w odpowiednim przypadku, okoliczności, w jakich nastąpiły.

Sprawozdanie przekazywane jest Przewodniczącemu Zarządu, który zawiadamia o nim zainteresowanego pracownika.

Jeżeli niemożność doręczenia wynika z winy pracownika lub odmawia on potwierdzenia odbioru, zawiadomienie uznaje się za doręczone.

2. Skład i procedury działania doraźnej komisji dochodzeniowej określają przepisy wewnętrzne przyjęte przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

TYTUŁ III

DYREKTOR I ZASTĘPCA DYREKTORA

Artykuł 59

1. Przepisy niniejszego Regulaminu określające prawa i obowiązki pracowników stosuje się odpowiednio wobec Dyrektora i Zastępca Dyrektora.

2. Decyzje, które na podstawie niniejszego Regulaminu Dyrektor podejmuje wobec pracowników i pracowników miejscowych, wobec Dyrektora i Zastępca Dyrektora podejmowane są przez Zarząd.

Podobnie w przypadkach, w których niniejszy Regulamin nakłada na pracowników i pracowników miejscowych obowiązek powiadomienia Dyrektora, Dyrektor i Zastępca dyrektora powiadamiają Zarząd.

TYTUŁ IV

PRZEPISY W SPRAWIE ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO, OPODATKOWANIA ORAZ ODWOŁAŃ

ROZDZIAŁ I

Przepisy socjalne

Sekcja 1

Zabezpieczenie społeczne

Artykuł 60

1. W zakresie systemów zabezpieczenia społecznego pracownicy, Zastępca Dyrektora, Dyrektor oraz, w niezbędnym zakresie, członkowie ich rodzin uznawani przez Centrum mogą dokonać wyboru pomiędzy systemem obowiązującym w państwie, na którego terytorium znajduje się siedziba Centrum, systemem państwa, w którym ostatnio zamieszkiwali lub którego są obywatelami albo systemem prywatnym, z którym Centrum zawarło umowę.

Jednakże powyższego wyboru można dokonać tylko raz w terminie trzech miesięcy od daty rozpoczęcia zatrudnienia; wybór staje się skuteczny z dniem podjęcia obowiązków przez pracownika.

2. Pracownicy, Zastępca dyrektora, Dyrektor i ich małżonkowie w przypadku gdy nie kwalifikują się do świadczeń tego samego rodzaju i na tym samym poziomie na podstawie innych przepisów lub regulacji, a także dzieci pozostające na ich utrzymaniu, w rozumieniu przepisów wewnętrznych, objęci są ubezpieczeniem chorobowym. Zakres ubezpieczenia określają przepisy wewnętrzne przyjęte przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

3. Koszty składek koniecznych do objęcia powyższym ubezpieczeniem ponoszą pracownicy oraz Centrum, zgodnie z przepisami wewnętrznymi, o których mowa w ust. 2.

Artykuł 61

1. Pracownicy, Zastępca Dyrektora oraz Dyrektor podlegają od daty wstąpienia do służby ubezpieczeniu wypadkowemu, zgodnie z przepisami wewnętrznymi, o których mowa w art. 60. Ponoszą oni część kosztów objęcia takim ubezpieczeniem.

2. Ryzyka nieobjęte ubezpieczeniem, gwarantowane świadczenia i pokrywane wydatki określają przepisy wewnętrzne, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 62

1. Z tytułu narodzin dziecka pracownika, Zastępcy Dyrektora lub Dyrektora osobie sprawującej faktyczną opiekę nad dzieckiem wypłacane jest jednorazowe, ryczałtowe świadczenie, zgodnie z przepisami wewnętrznymi, o których mowa w art. 60.

2. Beneficjent powyższego świadczenia obowiązany jest zgłosić fakt otrzymywania na to samo dziecko świadczeń tego samego rodzaju z innych źródeł, o kwotę tych świadczeń pomniejsza się świadczenie, o którym mowa w ust. 1. Świadczenie wypłacane jest jednorazowo, nawet jeśli oboje rodzice jako pracownicy Centrum byliby potencjalnie uprawnieni.

Sekcja 2

Fundusz emerytalno-rentowy

Artykuł 63

1. Centrum ustanawia fundusz emerytalno-rentowy dla pracowników, Zastępcy Dyrektora i Dyrektora, zgodnie z wewnętrznymi przepisami wykonawczymi przyjętymi przez Zarząd na wniosek Dyrektora. Powyższe przepisy określają także metody obligatoryjnego i dobrowolnego opłacania składek do funduszu przez pracowników i Centrum oraz wypłat z funduszu na rzecz pracowników odchodzących ze służby w Centrum.

2. Koszty składek niezbędnych do ustanowienia funduszu emerytalno-rentowego ponoszą pracownicy oraz Centrum, zgodnie z przepisami wewnętrznymi, o których mowa w ust. 1.

Sekcja 3

Odprawa z tytułu ostatecznego i dobrowolnego odejścia ze służby

Artykuł 64

1. Na podstawie decyzji Zarządu, wydanej w oparciu o sprawozdanie sporządzone przez Dyrektora, pracownik mający co najmniej pięcioletni staż pracy w Centrum, którego umowa z Centrum uległa rozwiązaniu za porozumieniem stron, może otrzymać odprawę z tytułu ostatecznego i dobrowolnego odejścia ze służby, zgodnie z przepisami wewnętrznymi przyjętymi przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

2. Przyznanie powyższej odprawy nie jest automatyczne, decyzja o jej przyznaniu musi uwzględniać interesy i cele Centrum. Wypłata odprawy nastąpi na warunkach określonych przez Zarząd na wniosek Dyrektora oraz zgodnie z przepisami wewnętrznymi, o których mowa w ust.1.

3. Odprawy nie przyznaje się, jeżeli umowa została rozwiązania na podstawie art. 36 i 37.

4. Dyrektorowi i Zastępcy Dyrektora powyższa odprawa nie przysługuje.

5. Odprawy, o której mowa w niniejszym artykule, nie przyznaje się w przypadku wypłaty odprawy, o której mowa w art. 34 ust. 5.

ROZDZIAŁ II

Przepisy podatkowe

Artykuł 65

1. Dyrektor, Zastępca Dyrektora i pracownicy Centrum podlegają opodatkowaniu na jego rzecz z tytułu wynagrodzenia otrzymywanego z Centrum.

Warunki i procedury stosowania powyższego podatku określa załącznik III. Komitet jest uprawniony do zmiany załącznika w razie konieczności.

2. Centrum pobiera podatek poprzez opodatkowanie wynagrodzeń u źródła. Należności z tytułu podatku wykazywane są po stronie dochodów w budżecie Centrum.

ROZDZIAŁ III

Środki odwoławcze

Artykuł 66

1. Pracownicy, Zastępca Dyrektora i Dyrektor mogą wystąpić do właściwego organu z wnioskiem o wydanie decyzji w ich sprawie. Właściwy organ zawiadamia zainteresowaną osobę o podjętej decyzji wraz z uzasadnieniem w terminie dwóch miesięcy od daty złożenia wniosku. Jeżeli w powyższym terminie odpowiedź na wniosek nie zostanie udzielona, uznaje się to za dorozumianą decyzję odmowną, przeciwko której można złożyć zażalenie, zgodnie z poniższym ustępem.

2. Pracownicy, Zastępca Dyrektora i Dyrektor mogą złożyć do właściwego organu zażalenie na akt, z którym wiążą się niekorzystne dla nich skutki; dotyczy to zarówno przypadku wydania decyzji przez właściwy organ, jak i niezastosowania środka przewidzianego przez niniejszy Regulamin. Zażalenie ma formę dokumentu, w którym skarżący wnosi o polubowne rozstrzygnięcie przedmiotowego sporu. Zażalenie musi zostać złożone w terminie dwóch miesięcy, po upływie, którego prawo do złożenia zażalenia wygasa. Bieg terminu rozpoczyna się:

—

w dniu powiadomienia zainteresowanej osoby o decyzji, lecz nie później niż w dniu, w którym osoba ta dowiedziała się o decyzji, jeżeli jest to akt o charakterze indywidualnym; jednakże w przypadku aktu o charakterze indywidualnym, który może być niekorzystny dla osoby trzeciej, bieg terminu dla tej osoby trzeciej rozpoczyna się w dniu, w którym dowiedziała się ona o tym akcie,

—	w dniu, w którym upływa termin wydania decyzji, jeśli zażalenie dotyczy dorozumianej decyzji odmownej, o której mowa w ust. 1.

Właściwy organ zawiadamia zainteresowaną osobę o podjętej decyzji wraz z uzasadnieniem w terminie dwóch miesięcy od daty złożenia zażalenia. Jeżeli w powyższym terminie odpowiedź na zażalenie nie zostanie udzielona, uznaje się to za dorozumianą decyzję odmowną, przeciwko której można złożyć skargę zgodnie z art. 67.

Procedurę wydawania uzasadnionej decyzji przez właściwy organ określają przepisy wewnętrzne przyjęte przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

Co celów niniejszego artykułu przez właściwy organ rozumie się odpowiednio:

—	Dyrektora – w przypadku pracowników,

—	Zarząd – w przypadku Dyrektora i Zastępcy Dyrektora oraz skargi wniesionej na karę dyscyplinarną nałożoną przez Dyrektora,

—	Komitet – w przypadku skargi na karę dyscyplinarną nałożoną przez Zarząd na Dyrektora lub Zastępcę Dyrektora.

Artykuł 67

1. Spory pomiędzy pracownikami a Centrum, jak również pomiędzy Dyrektorem lub Zastępcą Dyrektora a Centrum mogą zostać rozstrzygnięte na zasadzie ugody, zgodnie z procedurą określoną w załączniku IV do niniejszego Regulaminu. Jednakże jeżeli nie można osiągnąć porozumienia, pracownik może skierować sprawę do Trybunału Administracyjnego Międzynarodowej Organizacji Pracy.

2. Trybunał Administracyjny Międzynarodowej Organizacji Pracy, zwany dalej Trybunałem Administracyjnym, jest właściwy w sprawach wszelkich sporów pomiędzy Centrum a pracownikiem Centrum w zakresie zgodności z prawem aktu, z którym wiążą się dla danej osoby niekorzystne skutki w rozumieniu art. 66 ust. 2.

3. Skarga do Trybunału Administracyjnego jest dopuszczalna wyłącznie w przypadku gdy:

—	złożono uprzednio zażalenie do właściwego organu, zgodnie z art. 66 ust. 2 z zachowaniem terminu tam przewidzianego,

—	zażalenie zostało rozstrzygnięte odmownie w drodze wyraźnej lub dorozumianej decyzji,

—	postępowanie pojednawcze nie przyniosło rezultatu lub nie doszło do ugody w terminie czterech miesięcy od wyznaczenia mediatora.

4. Skargę na podstawie ust. 2 wnosi się w terminie trzech miesięcy. Bieg terminu rozpoczyna się w dniu powiadomienia obu stron o niepowodzeniu postępowania pojednawczego lub jeżeli nie doszło do ugody – po upływie czterech miesięcy od wyznaczenia mediatora.

TYTUŁ V

PRACOWNICY MIEJSCOWI

Artykuł 68

1. Pracownicy miejscowi zatrudniani są przez Dyrektora na podstawie umów zawieranych na czas określony.

2. Przepisy tytułu II z wyjątkiem art. 6–10, 29, 31–37, 40–43, 46–50 i przepisów rozdziału IV stosuje się odpowiednio do pracowników miejscowych.

Artykuł 69

Warunki zatrudnienia pracowników miejscowych, dotyczące w szczególności:

a)	sposobów ich zatrudniania i rozwiązywania z nimi umowy,

b)	urlopów, oraz

c)	zaszeregowania i wynagradzania

określa Dyrektor, zgodnie z aktualnymi przepisami i praktykami obowiązującymi w miejscu, w którym maja oni pełnić swoje obowiązki.

Artykuł 70

Centrum pokrywa przypadającą na pracodawcę część składki na zabezpieczenie społeczne, wymaganej przez przepisy obowiązujące w miejscu gdzie pracownicy miejscowi mają pełnić swoje obowiązki.

Artykuł 71

Każdy pracownik miejscowy może wystąpić do Dyrektora z wnioskiem o wydanie decyzji w jego sprawie. Dyrektor zawiadamia pracownika o wydanej decyzji wraz z uzasadnieniem, w terminie miesiąca od złożenia wniosku. Pracownik, który nie zgadza się z decyzją, może wnieść na nią skargę zgodnie z art. 72.

Artykuł 72

Spory pomiędzy Centrum a pracownikiem miejscowym rozstrzyga sąd właściwy zgodnie z przepisami obowiązującymi w miejscu, w którym pracownik pełni swoje obowiązki.

TYTUŁ VI

PRACOWNICY PEŁNIĄCY SŁUŻBĘ ZAGRANICZNĄ

Artykuł 73

Postanowienia dotyczące pracowników skierowanych do służby zagranicznej są określane w przepisach wewnętrznych przyjmowanych przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

TYTUŁ VII

PRZEPISY DOTYCZĄCE PRACOWNIKÓW CZASOWO PRZENIESIONYCH DO CENTRUM

Artykuł 74

Postanowienia dotyczące osób zatrudnionych w organizacjach lub przedsiębiorstwach, czasowo przeniesionych do Centrum na podstawie specjalnych umów o współpracy lub wymianie, są określane w przepisach wewnętrznych przyjmowanych przez Zarząd na wniosek Dyrektora.

TYTUŁ VIII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 75

Niniejszy Regulamin wchodzi w życie w dniu, w którym wchodzi w życie decyzja Komitetu Ambasadorów AKP-WE o jego ustanowieniu.

Artykuł 76

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 lipca 2005 r.

W imieniu Komitetu Ambasadorów

Przewodniczący

F. J. WAHNON FERREIRA

(1) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 3. Umowa zmieniona decyzją nr 1/2003 Rady Ministrów AKP-UE (Dz.U. L 141 z 7.6.2003, str. 25).

ZAŁĄCZNIK I

DO REGULAMINU PRACOWNICZEGO CENTRUM ROZWOJU PRZEDSIĘBIORSTW (CRP)

UMOWA (1) ZAWARTA Z:

Pan/Pani

Data urodzenia

Obywalestwo

Nr dowodu tożsamości

Wydany

Uwzględniając informacje podane w Pana/Pani wniosku oraz na podstawie wyników przeprowadzonego konkursu, Centrum Rozwoju Przedsiębiorstw (CRE), reprezentowane przez Dyrektora Centrum – …………………………………, zgodnie z art. 6 decyzji nr 9/2005 Komitetu Ambasadorów AKP-WE ustanawiającej regulamin pracowniczy Centrum, podjęła decyzję o zatrudnieniu Pana/Pana jako pracownika Centrum.

Warunki Pana/Pani zatrudnienia są następujące:

1. OKRES

Umowa wchodzi w życie w dniu………………. i zawarta jest na czas nieokreślony, w ramach załącznika III do Umowy z Kotonu.

2. OKRES PRÓBNY

Początkowe sześć miesięcy zatrudnienia uznawane są za okres próbny. W okresie tym każda ze stron może rozwiązać niniejszą umowę bez okresu wypowiedzenia, w drodze zawiadomienia przesłanego listem poleconym. Okres próbny obowiązuje tylko nowo przyjętych pracowników.

3. MIEJSCE PRACY

Miejscem pracy jest obecnie………. Możliwe jest jednak skierowanie Pana/Pani na stanowisko w innym miejscu, wyłącznie w związku z interesem Centrum.

4. ZASZEREGOWANIE

Kategoria:

Szczebel:

Stopień:

Niniejszym wyraża Pan/Pani zgodę, by Dyrektor w przypadku gdy stwierdzi, że wymaga tego interes Centrum, wyznaczył Panu/Pani stanowisko odpowiadające Pana/Pani kategorii i szczeblowi, co może pociągać za sobą zmianę pełnionych obowiązków.

5. TYDZIEŃ ROBOCZY

Tydzień roboczy obejmuje trzydzieści siedem i pół godziny pracy.

6. ROZWIĄZANIE UMOWY ZA WYPOWIEDZENIEM

Zgodnie z art. 34 obecnie obowiązującego Regulaminu pracowniczego Centrum każda ze stron może rozwiązać niniejszą umowę w drodze zawiadomienia przesłanego listem poleconym.

7. REGULAMIN PRACOWNICZY

Obie strony niniejszej umowy potwierdzają, że obowiązują je następujące uregulowania:

a)	Status i Regulamin wewnętrzny Centrum, Regulamin wewnętrzny Centrum, Regulamin pracowniczy Centrum oraz Umowa w sprawie siedziby;

b)	przepisy wewnętrzne wydane przez Centrum zgodnie z wyżej wymienionym Regulaminem pracowniczym, którego znajomość Pan/Pani niniejszym potwierdza; obowiązują Pana/Panią tylko te zmiany w powyższych przepisach, o których został(-a) Pan/Pani wcześniej zawiadomiony(-a);

c)	wszelkie warunki indywidualne, jakie Centrum może ustalić dla Pana/Pani, zgodnie z art. 1 ust. 5 wyżej wymienionego Regulaminu pracowniczego.

Niniejszym zrzeka się Pan/Pani wszelkich uprawnień przewidzianych w Regulaminie pracowniczym z tytułu wstąpienia do służby, które uzyskał(-a) już Pan/Pani w związku z poprzednią umową z Centrum.

W niniejszej umowie uwzględnia się okres Pana/Pani stażu pracy w ramach wcześniejszego zatrudnienia w charakterze pracownika Centrum.

8. SPORY

Wszelkie spory pomiędzy Panem/Panią a Centrum będą rozstrzygane polubownie lub przed Trybunałem Administracyjnym Międzynarodowej Organizacji Pracy, zgodnie z art. 67 Regulaminu pracowniczego.

Spory nie mogą być rozstrzygane w żaden inny sposób.

9. KWESTIONARIUSZE

Załącznik A (kwestionariusz osobowy) oraz załącznik B (kwestionariusz rodzinny) stanowią integralną część niniejszej umowy.

W imieniu Centrum Rozwoju Przedsiębiorstw

Bruksela,

Dyrektor

Do Dyrektora Centrum

Niniejszym zatwierdzam powyższą umowę, jak również jej warunki.

Potwierdzam, że otrzymałem i zapoznałem się ze Statutem, Regulaminem wewnętrznym, Regulaminem pracowniczym oraz przepisami wewnętrznymi Centrum.

Wyrażam zgodę na poddanie się ustanowionym w Regulaminie pracowniczym zasadom regulującym rozstrzyganie wszelkich sporów z Centrum i zrzekam się możliwości skorzystania z inne formy rozstrzygania sporów, w tym poddania sprawy pod rozstrzygnięcie innego organu sądowego.

Data

Podpis pracownika

(1) Wzór umowy będzie musiał zostać dostosowany do potrzeb umów na czas określony i umów krótkoterminowych, o których mowa w art. 6 niniejszego Regulaminu, w celu uwzględnienia przepisów obowiązujących przy tego typu umowach oraz umożliwienia wprowadzania indywidualnych warunków określanych przy zawieraniu umowy.

ZAŁĄCZNIK A DO ZAŁĄCZNIKA I

KWESTIONARIUSZ OSOBOWY

Nazwisko:

Imię/imiona:

Data urodzenia:

Sytuacja rodzinna:

Data zawarcia umowy:

Data wejścia w życie umowy:

Okres obowiązywania umowy:

Miejsce pochodzenia:

Miejsce pracy:

Kategoria, szczebel i stopień:

Miesięczne wynagrodzenie podstawowe:

Postanowienia szczególne:

Podpis pracownika

Dyrektor

ZAŁĄCZNIK B DO ZAŁĄCZNIKA I

ANKIETA RODZINNA

Nazwisko:

Imię/imiona:

Miejsce i data urodzenia:

OSOBY POZOSTAJĄCE NA UTRZYMANIU

Nazwisko i imiona

Miejsce i data urodzenia

Stosunek do pracownika

Stan cywilny

Obywatelstwo

Niżej podpisany potwierdza niniejszym, że powyższe dane są zgodne z prawdą

Podpis pracownika

Dyrektor

Data:

ZAŁĄCZNIK II DO REGULAMINU PRACOWNICZEGO

TABELA MIĘSIĘCZNYCH WYNAGRODZEŃ BRUTTO (W EURO)

Obowiązuje od dnia 1 lipca 2003 r. (indeks z czerwca 2003 r.)

Kategoria

Szczebel

Stanowisko podstawowe

Stopień

1.	DYREKTORZY

1. A

Dyrektor

12 016,80

12 737,81

1. B

Zastępca Dyrektora

10 643,46

11 282,07

2.	SPECJALIŚCI

2. A

Główny specjalista

8 583,47

9 098,43

9 613,46

10 190,27

2. B

Główny specjalista

6 866,75

7 278,71

7 725,10

8 171,43

8 652,13

9 171,26

2. C

Specjalista

6 008,44

6 386,08

6 763,77

7 141,47

7 553,38

8 006,58

2. D

Specjalista

4 806,73

5 098,55

5 407,56

5 733,75

6 077,09

6 441,72

3.	PERSONEL ADMINISTRACYJNY

3. A

Główny referent

4 017,11

4 257,35

4 497,75

4 789,59

5 081,39

5 386,27

3. B

Referent biurowy

3 090,01

3 261,68

3 467,71

3 673,74

3 879,42

4 112,19

3. C

Sekretarka/pracownik biurowy

2 231,71

2 369,02

2 506,39

2 643,72

2 815,35

2 984,27

4.	PERSONEL POMOCNICZY

4. A

Pracownik techniczny

1 819,66

1 922,67

2 025,70

2 128,73

2 266,02

2 401,98

Z wyjątkiem szczebli 1.A i 1.B, liczba pracowników najwyższego stopnia na każdym szczeblu nie może przekroczyć 25 % statutowej liczby stanowisk na danym szczeblu.

ZAŁĄCZNIK III DO REGULAMINU PRACOWNICZEGO

Warunki i procedury opodatkowania na rzecz Centrum

Podatkowi na rzecz Centrum, określonemu w art. 65 Regulaminu pracowniczego, podlegają następujące osoby: Dyrektor, Zastępca Dyrektora oraz pracownicy Centrum, z wyjątkiem pracowników miejscowych.

Podatek jest płatny miesięcznie od wszelkiego rodzaju wynagrodzeń wypłacanych przez Centrum osobom podlegającym opodatkowaniu.

Świadczenia i dodatki, w formie ryczałtu lub w innej formie, stanowiące zwrot wydatków poniesionych w czasie pełnienia obowiązków służbowych, nie są wliczane do podstawy opodatkowania.

2.	Dodatki rodzinne i świadczenia socjalne nie są wliczane do podstawy opodatkowania.

Od kwoty obliczonej zgodnie z ust. 1 i 2 niniejszego załącznika odlicza się 10 % na wydatki służbowe i osobiste.

Dodatkowa ulga, w wysokości odpowiadającej podwójnej wysokości dodatku otrzymywanego przez osobę mającą dziecko na utrzymaniu, przysługuje na każde dziecko lub osobę pozostającą na utrzymaniu.

W przypadku pracowników zatrudnionych poza miejscem pochodzenia, w celu obliczenia podstawy opodatkowania wynagrodzenie brutto pomniejsza się dodatkowo o 16 %. Minimalna kwota, o którą pomniejsza się podstawę opodatkowania zgodnie z niniejszym przepisem, wynosi 200 EUR.

Wszystkie kwoty odprowadzane przez daną osobę w ramach systemu zabezpieczenia społecznego, do którego należy, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania, określonej w art. 60–63 oraz odpowiednich przepisach wewnętrznych.

Kwotę podatku oblicza się od podstawy opodatkowania uzyskanej zgodnie z ust. 3, bez uwzględnienia kwot nieprzekraczających 84,96 EUR, przy zastosowaniu następujących stawek:

—	0 %	w przypadku kwot poniżej	84,96 EUR,
—	8 %	w przypadku kwot od	84,97	do	1 501,99 EUR,
—	10 %	w przypadku kwot od	1 502,00	do	2 068,75 EUR,
—	12,5 %	w przypadku kwot od	2 068,76	do	2 370,93 EUR,
—	15 %	w przypadku kwot od	2 370,94	do	2 692,21 EUR,
—	17,5 %	w przypadku kwot od	2 692,22	do	2 994,41 EUR,
—	20 %	w przypadku kwot od	2 994,42	do	3 287,26 EUR,
—	22,5 %	w przypadku kwot od	3 287,27	do	3 588,08 EUR,
—	25 %	w przypadku kwot od	3 588,09	do	3 882,46 EUR,
—	27,5 %	w przypadku kwot od	3 882,47	do	4 184,60 EUR,
—	30 %	w przypadku kwot od	4 184,61	do	4 477,50 EUR,
—	32,5 %	w przypadku kwot od	4 477,51	do	4 779,78 EUR,
—	35 %	w przypadku kwot od	4 779,79	do	5 072,72 EUR,
—	40 %	w przypadku kwot od	5 072,73	do	5 374,80 EUR,
—	45 %	w przypadku kwot powyżej	5 374,81 EUR.

Kwota podatku podlega zaokrągleniu w dół do pełnej jednostki.

Powyższe podstawy opodatkowania obowiązują od dnia 1 lipca 2003 r.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 i 4, kwoty wypłacane jako wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych są opodatkowane według stawki, która w miesiącu poprzedzającym taką wypłatę miała zastosowanie do najwyższej podstawy opodatkowania wynagrodzenia pracownika.

Kwoty wypłacane z tytułu zakończenia służby podlegają opodatkowaniu po dokonaniu odliczeń przewidzianych w trzech pierwszych akapitach ust. 3, według stawki odpowiadającej dwóm trzecim ilorazu, jaki w dacie ostatniej wypłaty wynagrodzenia wynikał z podzielenia:

—	kwoty należnego podatku, przez

—	podstawę opodatkowania określoną w ust. 1, 2 i 3.

W sytuacji gdy wypłata podlegająca opodatkowaniu dotyczy okresu krótszego niż miesiąc, stawka opodatkowania powinna odpowiadać stawce, według której opodatkowana jest wypłata za okres miesięczny.

W sytuacji gdy wypłata podlegająca opodatkowaniu dotyczy okresu dłuższego niż jeden miesiąc, podatek należy obliczyć tak, jakby płatność była rozłożona równo na miesiące, których dotyczy.

Wypłaty korygujące niezwiązane z miesiącem, w którym dokonywana jest wypłata, podlegają podatkowi, jakiemu podlegałyby, gdyby zostały wypłacone we właściwym czasie.

Komitet przyjmuje wszelkie przepisy niezbędne do wykonania postanowień niniejszego załącznika.

Dyrektor Centrum zapewnia stosowanie tych przepisów.

W odpowiednich przypadkach Dyrektor analogicznie stosuje właściwe przepisy mające zastosowanie do urzędników Wspólnot Europejskich, w szczególności rozporządzenie Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiające warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (1).

(1) Dz.U. L 56 z 4.3.1968, str. 8. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1750/2002 (Dz.U. L 264 z 2.10.2002, str. 15).

ZAŁĄCZNIK IV DO REGULAMINU PRACOWNICZEGO

POSTĘPOWANIE POJEDNAWCZE

Artykuł 1

Zakres stosowania

Spory pomiędzy pracownikami Centrum, Dyrektorem lub Zastępcą Dyrektora a Centrum mogą być rozstrzygnięte w ramach postępowania pojednawczego, zgodnie z poniższymi przepisami.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszych przepisów, jeżeli nic innego nie wynika z kontekstu, następujące słowa i wyrażenia mają następujące znaczenie:

—	państwo AKP: państwo należące do grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, będące sygnatariuszem Umowy z Kotonu,

—	Państwo Członkowskie: Państwo Członkowskie Unii Europejskiej,

—	Trybunał: Trybunał Administracyjny Międzynarodowej Organizacji Pracy,

—	Umowa: Umowa z Kotonu o partnerstwie AKP-WE,

—	Rada Ministrów: Rada Ministrów AKP-WE, o której mowa w Umowie z Kotonu,

—	Komitet: Komitet Ambasadorów AKP-WE,

—	Zarząd: Zarząd Centrum Rozwoju Przedsiębiorstw,

—	Centrum: Centrum Rozwoju Przedsiębiorstw,

—	Regulamin pracowniczy: Regulamin pracowniczy Centrum Rozwoju Przedsiębiorstw utworzonego zgodnie z Umową z Kotonu,

—	Powód: strona, która wszczyna postępowanie pojednawcze, poprzez skierowanie do drugiej strony wezwania do udziału w postępowaniu i przedstawienie roszczeń,

—	Pozwany: strona postępowania pojednawczego, wobec której skierowano roszczenia,

—	Strona: do celów postępowania pojednawczego oznacza powoda lub pozwanego biorącego udział w postępowaniu.

Artykuł 3

Zawiadomienia i terminy

1. Zawiadomienia przewidziane w niniejszych przepisach doręczane są listem poleconym lub do rąk własnych adresata, w obu przypadkach za potwierdzeniem odbioru z oznaczeniem daty. Zawiadomienie uznaje się za skuteczne w dniu, w którym zostało doręczone w sposób określony powyżej. Jeżeli niemożność doręczenia zawiadomienia wynika z winy adresata lub odmawia on potwierdzenia odbioru, zawiadomienie uznaje się za doręczone.

2. Do celów obliczania terminów na podstawie niniejszych przepisów, bieg każdego terminu rozpoczyna się w dniu następującym po dniu otrzymania zawiadomienia, komunikatu lub propozycji. Jeżeli w miejscu, na które zawiadomienie, komunikat lub propozycja jest adresowane, koniec terminu przypada na dzień świąteczny lub wolny od pracy, termin upływa następnego dnia roboczego. Przy obliczaniu terminu uwzględnia się jednak dni świąteczne i wolne od pracy.

Artykuł 4

Postępowanie pojednawcze

1. Przed złożeniem skargi do Trybunału Administracyjnego Międzynarodowej Organizacji Pracy osoba uprawniona do żądania takiego rozstrzygnięcia zobowiązana jest złożyć wniosek o rozstrzygnięcie sporu w ramach postępowania pojednawczego, zgodnie z niniejszymi przepisami. Wniosek o wyznaczenie mediatora składa się w terminie dwóch miesięcy. Bieg terminu rozpoczyna się:

—	w dniu powiadomienia zainteresowanej osoby o decyzji podjętej w odpowiedzi na zażalenie,

—

w dniu, w którym upływa termin wydania decyzji w odpowiedzi na zażalenie, jeśli wniosek o wszczęcie postępowania pojednawczego dotyczy dorozumianej decyzji rozstrzygającej odmownie zażalenie złożone zgodnie z art. 66 ust. 2. Niemniej jednak jeśli po dorozumianym odmownym rozstrzygnięciu zażalenia, przed upływem terminu do wniesienia skargi, zostanie wydana wyraźna decyzja o jego odmownym rozstrzygnięciu, termin zgłoszenia wniosku o wszczęcie postępowania pojednawczego zaczyna biec od początku.

2. Jeżeli stroną sporu z Centrum jest Dyrektor lub Zastępca Dyrektora, powód występuje z wnioskiem o wyznaczenie mediatora do Komitetu.

Komitet wyznacza mediatora w terminie 60 dni od otrzymania wniosku.

3. Jeżeli stroną sporu z Centrum jest pracownik, powód występuje do Zarządu z wnioskiem o wyznaczenie mediatora. Wyznaczenie mediatora następuje w terminie 45 dni.

4. Osoba wyznaczona na mediatora musi być obywatelem jednego z państw-sygnatatiuszy Umowy.

5. W terminie 30 dni od otrzymania zawiadomienia o wyznaczenia mediatora, stron wzywająca do przeprowadzenia postępowania pojednawczego przekazuje drugiej stronie i mediatorowi swój pozew.

Pozew powinien zawierać stanowisko pozwanego w sprawie, należy do niego dołączyć odpisy właściwych dokumentów.

6. W terminie 30 dni od otrzymania pozwu druga strona przesyła mediatorowi i powodowi odpowiedź określającą stanowisko pozwanego wobec twierdzeń powoda.

7. Postępowanie prowadzone przez mediatora będzie na tyle nieformalne i sprawne, na ile pozwala na to wymóg sprawiedliwego i obiektywnego rozstrzygnięcia sporu, oraz opiera się na uczciwym wysłuchaniu obu stron. Każda ze stron może być reprezentowana lub wspomagana przez wybranego pełnomocnika.

8. Po zbadaniu sprawy mediator proponuje stronom warunki ugody.

9. Jeżeli strony zaakceptują zaproponowane warunki, mediator sporządza i podpisuje dokument ugody. Strony podpisują dokument ugodę na potwierdzając zgodę na jej zawarcie. Ugoda podpisana w powyższym trybie jest wiążąca dla stron.

10. Strony otrzymują odpisy dokumentu ugody.

11. Jeżeli postępowanie pojednawcze nie przyniesie rezultatu lub porozumienie nie zostanie osiągnięte w terminie czterech miesięcy od wyznaczenia mediatora, strony mogą skierować sprawę do Trybunału Administracyjnego Międzynarodowej Organizacji Pracy; w takim przypadku czynności dokonane w związku z postępowaniem mediacyjnym nie wpływają w żaden sposób na prawa przysługujące stronom przed Trybunałem.

12. Sprawa może zostać wniesiona w terminie trzech miesięcy do Trybunału Administracyjnego Międzynarodowej Organizacji Pracy. Bieg terminu rozpoczyna się w dniu zawiadomienia stron o niepowodzeniu postępowania pojednawczego lub, jeśli nie zawarto ugody, w dniu, w którym upływa okres czterech miesięcy od wyznaczenia mediatora.

ZAŁĄCZNIK V DO REGULAMINU PRACOWNICZEGO

Skład i funkcjonowanie organów przewidzianych w artykule 4 Regulaminu pracowniczego

SEKCJA 1

Komitet Pracowniczy

Komitet składa się z członków wybieranych na trzyletnią kadencję. Każdy pracownik uprawniony jest do głosowania i kandydowania w wyborach, w głosowaniu tajnym.

Warunki wyboru członków Komitetu Pracowniczego i jego funkcjonowania określa Zgromadzenie Generalne pracowników w Regulaminie wewnętrznym Zrzeszenia Pracowników.

Skład Komitetu Pracowniczego powinien zapewnić reprezentację wszystkich kategorii pracowników przewidzianych w art. 7 oraz w możliwe najszerszym zakresie odzwierciedlać wspólny (AKP-WE) charakter Centrum.

Wybory do Komitetu Pracowniczego uznawane są za ważne, jeśli weźmie w nich udział dwie trzecie uprawnionych pracowników. Jeżeli nie uzyskano takiej frekwencji, ponowne głosowanie jest ważne w przypadku gdy bierze w nim udział większość uprawnionych do głosowania.

Obowiązki wykonywane przez członków Komitetu Pracowniczego oraz pracowników wyznaczonych przez Komitet Pracowniczy do organów ustanowionych na podstawie Regulaminu pracowniczego lub przez Centrum uznawane są za część ich zwykłej służby. Zainteresowane osoby w żadnych okolicznościach nie mogą podlegać gorszemu traktowaniu ze względu na pełnienie powyższych obowiązków.

SEKCJA 2

Komitet ds. Naboru/Awansów

Dyrektor wyznacza Komitet ds. Naboru/Awansów w przypadku każdego przewidzianego w budżecie wakatu na stanowisku lub awansu.

Komitet Pracowniczy bierze udział w pracach powyższego Komitetu w charakterze obserwatora.

Skład i funkcjonowanie Komitetu ds. Naboru/Awansów określają przepisy wewnętrzne.

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 348

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 48 30 grudnia 2005

Spis treści		II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa	Strona
		Rada
	*	Decyzja Rady z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie zawarcia Umowy w formie wymiany listów w sprawie tymczasowego stosowania Protokołu ustalającego, na okres od dnia 18 stycznia 2005 r. do dnia 17 stycznia 2011 r., wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Seszeli w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Seszeli	1
		Umowa w formie wymiany listów w sprawie tymczasowego stosowania Protokołu ustalającego, na okres od dnia 18 stycznia 2005 r. do dnia 17 stycznia 2011 r., wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Seszeli w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Seszeli	3
		Protokół ustalający, na okres od dnia 18 stycznia 2005 r. do dnia 17 stycznia 2011 r., wielkości dopuszczalne połowów i rekompensatę finansową przewidziane w umowie pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Seszeli w sprawie połowów na wodach przybrzeżnych Seszeli	4
	*	Decyzja Rady z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie zatwierdzenia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Porozumienia w sprawie Międzynarodowego programu ochrony delfinów	26
		Porozumienie w sprawie Międzynarodowego programu ochrony delfinów	28
	*	Decyzja nr 9/2005 Komitetu Ambasadorów AKP-WE z dnia 27 lipca 2005 r. w sprawie Regulaminu pracowniczego Centrum Rozwoju Przedsiębiorstw (CRP)	54