23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/1

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/3

(1)

Na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 3179/78 z dnia 28 grudnia 1978 r., dotyczącego zawarcia przez Europejską Wspólnotę Gospodarczą Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-zachodnim Atlantyku (2), Konwencja ta (zwana dalej „Konwencją NAFO”) została przyjęta przez Wspólnotę.

(2)

Konwencja NAFO ustanawia odpowiednie ramy wielostronnej współpracy w zakresie racjonalnego zachowania zasobów rybnych i zarządzania nimi w obszarach określonych w tej Konwencji.

(3)

Na sesji w czerwcu 2003 r. Rada Naukowa NAFO powiadomiła, że zasoby halibuta grenlandzkiego gwałtownie maleją i zaleciła znaczną redukcję łącznej dozwolonej ilości połowów (TAC).

(4)

Na swoim XXV dorocznym spotkaniu w dniach od 15 do 19 września 2003 r. Organizacja Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku („NAFO”) przyjęła 15-letni plan odtworzenia halibuta grenlandzkiego na wodach podobszaru NAFO nr 2 i rejonów 3KLMNO („plan odtworzenia NAFO”). Plan odtworzenia NAFO ma takie same cele jak plany odbudowy, przewidziane w art. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa (3).

(5)

W celu odbudowy zasobów plan odtworzenia NAFO przewiduje redukcję poziomu TAC do roku 2007 oraz środki kontroli zapewniające skuteczność tego planu.

(6)

Plan odtworzenia NAFO został wdrożony tymczasowo na mocy odpowiednio rozporządzeń (WE) nr 2287/2003 (4) oraz (WE) nr 27/2005 (5) ustalających wielkości dopuszczalnych połowów na rok 2004 i 2005 oraz inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów ryb i grup zasobów ryb, mające zastosowanie na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz, w odniesieniu do statków wspólnotowych, na wodach gdzie wymagane są ograniczenia połowowe do czasu przyjęcia rozporządzenia Rady wprowadzającego wieloletnie działania zmierzające do odtworzenia zasobów halibuta grenlandzkiego.

(7)

Niezbędne jest zatem trwałe wdrożenie programu odtworzenia NAFO, poprzez plan odbudowy przewidziany w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002. W tym celu należy określić procedurę przekazywania wykazu statków, którym wydano specjalne zezwolenie na połowy zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1627/94 z dnia 27 czerwca 1994 r. ustanawiającym ogólne postanowienia dotyczące specjalnych zezwoleń na połowy (6).

(8)

W celu zapewnienia zgodności ze środkami kontroli zawartymi w programie odtworzenia NAFO, należy nałożyć obowiązki sprawozdawcze na kapitanów statków Wspólnoty, jak również zobowiązać Państwa Członkowskie do przydzielania uprawnionym statkom należnych im kontyngentów.

(9)

Wymagane są dodatkowe środki kontroli, które zapewnią skuteczną realizację na poziomie Wspólnoty oraz spójność z planami odbudowy przyjętymi przez Radę w innych obszarach. Środki takie powinny przewidywać obowiązek uprzedniego powiadamiania o wejściu do portu wskazanego przez Państwa Członkowskie oraz obowiązek ograniczenia marginesów tolerancji,

1)

termin „podobszar NAFO nr 2” oznacza obszar geograficzny określony w załączniku III 3 a) Konwencji NAFO;

2)

termin „rejony 3KLMNO” oznacza obszar geograficzny określony w załączniku III 4 b) Konwencji NAFO.

—

18 500 ton w 2006 r., oraz

—

16 000 ton w 2007 r.

a)

ilości halibuta grenlandzkiego przechowywane na pokładzie w chwili, gdy statek Wspólnoty wpływa na wody podobszaru NAFO nr 2 i rejonów 3KLMNO. Ten raport przekazuje się nie wcześniej niż 12 godzin i nie później niż 6 godzin przed każdym wpłynięciem statku do takiej strefy;

b)

tygodniowe ilości halibuta grenlandzkiego. Ten raport przekazuje się po raz pierwszy nie później niż przed końcem siódmego dnia po dacie wpłynięcia statku na wody podobszaru NAFO nr 2 i rejonów 3KLMNO lub, gdy statek łowi dłużej niż siedem dni, najpóźniej w poniedziałek w przypadku połowów, które miały miejsce na wodach podobszaru NAFO nr 2 i rejonów 3KLMNO w ciągu poprzedniego tygodnia kończącego się o północy w niedzielę;

c)

ilości halibuta grenlandzkiego przechowywane na pokładzie w chwili, gdy statek Wspólnoty opuszcza wody podobszaru NAFO nr 2 i rejonów 3KLMNO. Ten raport przekazuje się nie wcześniej niż 12 godzin i nie później niż 6 godzin przed każdym wypłynięciem statku z tej strefy i zawiera ilość dni połowu oraz łączną ilość połowów w tej strefie;

d)

ilości załadowanych i rozładowanych w przypadku każdego przeładunku halibuta grenlandzkiego podczas przebywania statku na wodach podobszaru NAFO nr 2 i rejonów 3KLMNO. Te raporty przekazuje się nie później niż w 24 godziny po zakończeniu przeładunku.

1)

godzinę wejścia do wyznaczonego portu;

2)

kopię specjalnego zezwolenia na połowy, opisanego w art. 4;

3)

ilości halibuta grenlandzkiego przechowywane na pokładzie, podane w kilogramach żywej wagi;

4)

strefę bądź strefy w akwenie NAFO, w którym dokonano połowu.

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/7

(1)

Na mocy rozporządzenia (WE) nr 1480/2003 (2) („rozporządzenie pierwotne”) Rada nałożyła ostateczne cło wyrównawcze w wysokości 34,8 % („cło wyrównawcze”) na przywóz niektórych mikroukładów elektronicznych znanych jako pamięci DRAM (pamięci dynamiczne o dostępie swobodnym), pochodzących z Republiki Korei, produkowanych przez wszystkie przedsiębiorstwa z wyjątkiem Samsung Electronics Co., Ltd („Samsung”), w stosunku do którego ustanowiono stawkę cła w wysokości 0 %.

(2)

W dochodzeniu, które doprowadziło do nałożenia obecnie obowiązujących środków („dochodzenie pierwotne”), współpracowało dwóch producentów eksportujących z siedzibą w Republice Korei – Samsung oraz Hynix Semiconductor Inc., z których ostatni posiada także zakład produkcyjny na terenie Stanów Zjednoczonych. W pierwotnym dochodzeniu przemysł wspólnotowy reprezentowany był przez dwóch producentów o większościowym udziale w łącznej wspólnotowej produkcji pamięci DRAM, tj. Infineon Technologies AG z Monachium (Niemcy) oraz Micron Europe Ltd z Crowthorne (Zjednoczone Królestwo).

(3)

W kontekście monitorowania środków ochrony handlu Komisję poinformowano, że istnieje prawdopodobieństwo, iż cło wyrównawcze obowiązujące wobec przywozu pamięci DRAM pochodzących z Republiki Korei nie jest nakładane na pewne przywożone pamięci DRAM.

(4)

Dnia 22 marca 2005 r. Komisja ogłosiła, na mocy zawiadomienia („zawiadomienie”) opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  (3), wszczęcie dochodzenia zmierzającego do ustalenia, w jakiej mierze może zaistnieć konieczność przyjęcia przepisów szczególnych zgodnie z art. 24 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, w celu zapewnienia właściwego nakładania cła wyrównawczego od przywozu pamięci DRAM pochodzących z Republiki Korei.

(5)

Komisja poinformowała drogą urzędową o wszczęciu obecnego dochodzenia władze kraju wywozu oraz wszelkie znane Komisji zainteresowane strony. Kopie zawiadomienia oraz dokumentów nieopatrzonych klauzulą poufności, w oparciu o które opublikowano zawiadomienie, wysłano do dwóch producentów eksportujących w Republice Korei, a także do importerów, użytkowników oraz dwóch producentów wspólnotowych, wymienionych w dochodzeniu pierwotnym lub znanych Komisji z innych źródeł. Zainteresowane strony miały możliwość wyrażenia swoich stanowisk na piśmie i złożenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu.

(6)

Otrzymano oświadczenia dwóch producentów eksportujących z Republiki Korei oraz dwóch producentów i jednego użytkownika ze Wspólnoty. Z uwagi na dostępność wszystkich wymaganych informacji nie uznano za niezbędne przeprowadzenia wizyt weryfikacyjnych na terenie przedsiębiorstw, które złożyły oświadczenia.

(7)

Obecnym dochodzeniem objęty jest ten sam produkt, który objęty był dochodzeniem pierwotnym, tj. niektóre mikroukłady elektroniczne znane jako pamięci DRAM (pamięci dynamiczne o dostępie swobodnym), wszystkich typów, gęstości i odmian, także zmontowane, w postaci przetworzonych płytek półprzewodnikowych lub układów chipowych wykonane z zastosowaniem odmian technologii wytwarzania półprzewodników opartych na tlenkach metali (MOS), wraz z komplementarnymi typami MOS (CMOS), o wszystkich gęstościach (wraz z jeszcze nieistniejącymi), niezależnie od szybkości dostępu, konfiguracji, obudowy lub obramowania itp., pochodzące z Republiki Korei. Produkt objęty postępowaniem obejmuje również pamięci DRAM przedstawiane w postaci (standardowych) modułów pamięci lub (standardowych) kart pamięci, albo zagregowanych w inny sposób, pod warunkiem że ich głównym przeznaczeniem jest dostarczanie pamięci.

(8)

Produkt objęty postępowaniem jest obecnie oznaczony kodami CN 8542 21 11, 8542 21 13, 8542 21 15, 8542 21 17, ex 8542 21 01, ex 8542 21 05, ex 8548 90 10, ex 8473 30 10 oraz ex 8473 50 10.

(9)

W celu ustalenia, w jakim zakresie niezbędne może być wydanie przepisów szczególnych zapewniających prawidłowe nakładanie cła wyrównawczego, w dochodzeniu skupiono się na następujących elementach: 1) opis produktu objętego postępowaniem i jego przełożenie na Nomenklaturę Scaloną (CN)/nomenklaturę TARIC; oraz 2) anomalie stwierdzone w wyniku analizy obrotu handlowego produktem objętym postępowaniem, przywożonym do Wspólnoty.

(10)

Artykuł 1 ust. 1 rozporządzenia pierwotnego stanowi, że produktem objętym postępowaniem, podlegającym cłu wyrównawczemu, są niektóre mikroukłady elektroniczne znane jako pamięci DRAM, wszystkich typów, pochodzące z Republiki Korei. Produkt objęty postępowaniem pozostaje nim bez względu na gęstość, szybkość dostępu, konfigurację, obudowę lub obramowanie itp. Ponadto w artykule wymieniono określony proces produkcji (odmiany technologii wytwarzania półprzewodników opartych na tlenkach metali, MOS, w tym komplementarne typy MOS, tj. CMOS).

(11)

Z jednej strony, art. 1 ust. 1 rozporządzenia pierwotnego określa kody CN/TARIC, którymi oznaczony jest przedmiotowy produkt. Tymi kodami CN/TARIC oznaczone są następujące typy pamięci DRAM: płytki półprzewodnikowe, układy chipowe (struktury półprzewodnikowe), pamięci (chipy montowane, tj. wraz z przyłączami i doprowadzeniami, także zamknięte w materiale ceramicznym, metalu, tworzywie sztucznym lub innym materiale, zwane dalej „montowanymi pamięciami DRAM” oraz znane pod nazwą handlową „komponenty pamięci DRAM”), a także moduły pamięci DRAM, płyty pamięciowe lub inne zagregowane formy (zwane dalej „kombinowanymi formami pamięci DRAM”).

(12)

Jeżeli chodzi o montowane pamięci DRAM, typ ten otrzymywany jest w tzw. procesie finalnym (ang. back-end process), podczas którego chipy są poddane montażowi (tj. połączeniu przewodem komórki pamięci na chipie ze złączami umieszczonymi na zewnątrz kapsuły), testowaniu (w celu sprawdzenia, czy zakapsułowane chipy działają) oraz procesowi znakowania.

(13)

Z drugiej strony, typami produktu objętego postępowaniem, o których wprost mowa w art. 1 ust. 1 rozporządzenia pierwotnego, są płytki półprzewodnikowe, struktury półprzewodnikowe (układy chipowe), zmontowane pamięci DRAM (tj. montowane pamięci DRAM i kombinowane formy pamięci DRAM) oraz pamięci DRAM przedstawiane w postaci (standardowych) modułów pamięci, kart pamięci lub zagregowane w inny sposób (zwane dalej „chipami DRAM i/lub montowanymi pamięciami DRAM wchodzącymi w skład kombinowanych form pamięci DRAM”).

(14)

Powyższe elementy wskazują, że opis produktu objętego postępowaniem oraz kody CN/TARIC nie pokrywają się w pełni. Z jednej strony, mimo że montowane pamięci DRAM bez wątpienia wchodzą w zakres definicji produktu objętego postępowaniem – która obejmuje wszystkie typy pamięci DRAM – oraz są w wyraźny sposób wspomniane przy opisach kodów CN/TARIC, o których mowa w art. 1 ust. 1 rozporządzenia pierwotnego, to w opisie produktu objętego postępowaniem określone zostały wieloznacznym terminem „zmontowane”, który dotyczy także kombinowanych form pamięci DRAM. Z drugiej strony, chipy DRAM lub montowane pamięci DRAM wchodzące w skład kombinowanych form pamięci DRAM nie są w wyraźny sposób ujęte w opisie żadnego kodu CN/TARIC, o którym mowa w art. 1 ust. 1 rozporządzenia pierwotnego, mimo że wymienia się je wprost w opisie produktu objętego postępowaniem. W zapisie powyższego artykułu wyraźnie wymienia się albo pamięci DRAM w formach kombinowanych, albo chipy i montowane pamięci DRAM przywożone jako takie, w rezultacie czego nie nakładano do tej pory cła wyrównawczego na wymieniony wyżej typ pamięci DRAM.

(15)

Jeżeli chodzi o montowane pamięci DRAM, różnią się one zarówno od chipów DRAM, jak i kombinowanych form pamięci DRAM. W związku z tym, do celów spójności i pewności prawnej, stosowne jest, by opis produktu wyraźnie odnosił się do tej różnicy.

(16)

W odniesieniu do chipów DRAM lub montowanych pamięci DRAM wchodzących w skład kombinowanych form pamięci DRAM, nieoznaczenie ich w wyraźny sposób żadnym kodem CN/TARIC staje się istotne w sytuacjach, w których kombinowane formy pamięci DRAM nie pochodzą z Republiki Korei i w rezultacie nie podlegają cłu wyrównawczemu przy ich przywozie do Wspólnoty, mimo że zawierają chipy DRAM lub montowane pamięci DRAM pochodzenia koreańskiego.

(17)

Zgodnie niezmienną praktyką interpretowania przez Państwa Członkowskie UE art. 24 Wspólnotowego Kodeksu Celnego (4) w oparciu o stanowisko negocjacyjne WE sformułowane w ramach Roboczego Programu Harmonizacji WTO, reguły niepreferencyjnego pochodzenia stosowane wobec kombinowanych form pamięci DRAM, oznaczonych kodami CN ex 8473 30 10, ex 8473 50 10 oraz ex 8548 90 10, stanowią, że krajem pochodzenia będzie ostatni kraj produkcji, w którym nastąpił przyrost wartości w wyniku przetworzenia lub obróbki oraz, w stosownych przypadkach, jeżeli włączenie części pochodzących z tego kraju stanowi co najmniej 45 % ceny ex-works kombinowanych form pamięci DRAM. W przypadku niespełniania tej reguły, pamięci DRAM uznawane są za pochodzące z kraju, z którego pochodzi główna część zastosowanych materiałów.

(18)

Dokumenty i dowody przedłożone w trakcie dochodzenia pozwoliły dojść do wniosku, że kombinowane formy pamięci DRAM pochodzenia innego niż koreańskie mogą zawierać w swoim składzie chipy DRAM lub montowane pamięci DRAM pochodzenia koreańskiego. Wysunięcie powyższego wniosku umożliwiły trzy typy dowodów. Po pierwsze, uprawdopodobniono, że pewne kombinowane formy pamięci DRAM zadeklarowane jako pochodzące z krajów innych niż Republika Korei zawierały montowane pamięci DRAM pochodzące z Republiki Korei i wytwarzane przez przedsiębiorstwa podlegające cłu wyrównawczemu. Drugim dowodem była wiążąca informacja o pochodzeniu, ogłoszona w 2003 r., dotycząca kombinowanych form pamięci DRAM objętych kodem CN ex 8548 90 10 (kod TARIC 85489010*10); pamięci te zostały wyprodukowane częściowo w Stanach Zjednoczonych, a częściowo w Republice Korei. Po trzecie, przedłożono dwa artykuły prasowe zawierające wzmianki o tym, że reguły niepreferencyjnego pochodzenia stosowane we Wspólnocie pozwoliły przedsiębiorstwom koreańskim na wywóz do Wspólnoty chipów DRAM lub montowanych pamięci DRAM produkowanych przez przedsiębiorstwa koreańskie podlegające cłu wyrównawczemu, co możliwe było przez włączenie tych chipów lub pamięci w skład modułów DRAM, których pochodzenie deklarowano jako inne niż z Republiki Korei.

(19)

W związku z powyższym uznaje się, że niezbędne są przepisy szczególne, które zapewnią nakładanie cła wyrównawczego na chipy DRAM lub montowane pamięci DRAM, produkowane przez przedsiębiorstwa podlegające cłu wyrównawczemu i włączone w skład kombinowanych form pamięci DRAM pochodzących z krajów innych niż Republika Korei.

(20)

Jedno z przedsiębiorstw objętych cłem wyrównawczym twierdziło, iż w momencie gdy chipy DRAM lub montowane pamięci DRAM zostają włączone do kombinowanych form pamięci DRAM, nie mogą one już być uważane za produkt mogący być objęty cłem wyrównawczym. Uważa się jednak, że chipy DRAM lub montowane pamięci DRAM włączone do kombinowanych form pamięci DRAM w dalszym ciągu zachowują swoje funkcje i właściwości. Fakt, że zostały one włączone do kombinowanych form pamięci DRAM nie powoduje, że ich cechy fizyczne lub techniczne ulegają zmianie. Ponadto funkcja, jaką spełniają kombinowane formy pamięci DRAM, czyli dostarczanie pamięci, jest dokładnie taka sama – aczkolwiek w większej skali – jak funkcja, którą spełniają rozpatrywane osobno chipy DRAM lub montowane pamięci DRAM. W związku z powyższym włączenie do chipów DRAM lub montowanych pamięci DRAM do kombinowanych form pamięci DRAM nie zmienia ich właściwości i nie może stanowić podstawy do wyłączenia ich ze stosowania cła wyrównawczego. Wniosek ten został więc odrzucony.

(21)

To samo przedsiębiorstwo oraz rząd Republiki Korei twierdziły, że chipy DRAM oraz montowane pamięci DRAM, przedstawiane w postaci kombinowanych form pamięci DRAM, nie są wymienione w art. 1 ust. 1 rozporządzenia pierwotnego, ponieważ nie zostałyby one objęte pierwotnym postępowaniem. Jak stwierdzono w motywie 12, art. 1 ust. 1 pierwotnego rozporządzenia wyraźnie określa, iż cło wyrównawcze nałożone jest również na chipy DRAM oraz na montowane pamięci DRAM przedstawione w postaci kombinowanych form pamięci. Natomiast stwierdzenia, iż montowane pamięci DRAM przedstawiane w postaci kombinowanych form pamięci DRAM, nie zostałyby objęte pierwotnym postępowaniem, nie zostało poparte żadnymi dowodami. Przeciwnie, biorąc pod uwagę charakter otrzymanych subsydiów, całkowity poziom sprzedaży u przedsiębiorstw objętych postępowaniem został uwzględniony przy ustalania poziomu subsydiowania w ramach pierwotnego postępowania. W związku z powyższym wniosek ten został odrzucony.

(22)

W świetle reguł niepreferencyjnego pochodzenia towarów stosowanych we Wspólnocie w odniesieniu do pamięci DRAM, dokonano analizy obrotów handlowych w imporcie w odniesieniu do dwóch głównych kategorii produktu objętego postępowaniem: z jednej strony – płytek półprzewodnikowych DRAM, chipów DRAM oraz montowanych pamięci DRAM pochodzących z kraju, w którym przeprowadzany jest proces dyfuzji (5) oraz, z drugiej strony, kombinowanych form pamięci DRAM pochodzących z kraju spełniającego kryteria wskazane w motywie 17. Analiza objęła okres od maja 2003 r. do maja 2005 r. i opierała się na danych statystycznych Comext zebranych na poziomie kodu TARIC.

(23)

W odniesieniu do pierwszej kategorii produktu objętego postępowaniem, na podstawie informacji przedłożonych przez przemysł wspólnotowy ustalono, że proces dyfuzji obecnie prowadzony jest wyłącznie w następujących krajach spoza Wspólnoty (według zdolności produkcyjnych, w porządku malejącym): Republika Korei, Tajwan, Stany Zjednoczone, Japonia, Singapur oraz Chińska Republika Ludowa. Wynika z tego, że w przypadku przywożonych produktów, których pochodzenie deklarowano jako inne niż z wymienionych krajów, te deklaracje pochodzenia były nieprawidłowe. Fakt ten wydaje się szczególnie oczywisty w przypadku przywozu produktów o deklarowanym pochodzeniu z Malezji, Hongkongu i, w pewnym stopniu, z ChRL, gdyż kraje te mają jedynie ograniczone zdolności w zakresie przeprowadzania procesu dyfuzji. Poza wymienionymi krajami, w Comext zgłaszano też przypadki przywozu pamięci DRAM z innych krajów.

(24)

Ponieważ obowiązujące reguły niepreferencyjnego pochodzenia są wystarczająco jasne, a służby celne mogą zajmować się wszelkimi nieprawidłowymi wskazaniami pochodzenia w deklaracjach celnych w oparciu o obowiązujące prawodawstwo, uznaje się, że najwłaściwszym sposobem rozwiązania powstałego problemu jest regularne informowanie służb celnych w krajach, w których prowadzony jest proces dyfuzji, w celu przeprowadzenia właściwych kontroli.

(25)

W odniesieniu do drugiej kategorii produktu objętego postępowaniem ustalono, że kategoria ta stanowi zasadniczą część (73 %) wszystkich przywożonych do Wspólnoty typów pamięci DRAM. W szczególności, przywożone produkty tej kategorii deklarowane jako pochodzące z Malezji stanowiły 78 % wszystkich typów przywożonych z tego kraju; w przypadku Hongkongu udział ten wyniósł 95 %, a w przypadku ChRL – 93 %.

(26)

Jak wyjaśniono powyżej, w krajach wymienionych w motywie 25 albo w ogóle nie przeprowadza się procesu dyfuzji, albo prowadzi się go w ograniczonym zakresie. W tym względzie przedstawiono dowody wskazujące, że maksymalna wielkość wartości dodanej w tych krajach była prawdopodobnie niewystarczająca, by spełnić wymóg 45 % wartości dodanej, określony w obowiązujących obecnie regułach pochodzenia; jeszcze mniej prawdopodobne jest, by stanowiła ona główną część wartości procesu produkcyjnego.

(27)

W związku z powyższym uważa się za niezbędne przyjęcie przepisów szczególnych, które zapewnią poprawne deklarowanie pochodzenia kombinowanych form pamięci DRAM oraz umożliwią służbom celnym dokonywanie właściwych kontroli.

(28)

W świetle powyższych ustaleń, uznaje się za niezbędne przyjęcie przepisów szczególnych, w celu:

(29)

Przepis szczególny, o którym mowa w motywie 28 lit. a), powinien zawierać klarowny opis produktu objętego postępowaniem, z wyróżnieniem wszystkich zróżnicowanych form pamięci DRAM; w opisie tym należy też wprost wymienić montowane pamięci DRAM.

(30)

Natomiast przepisy szczególne, o których mowa w motywie 28 lit. b) i c), powinny mieć formę numeru referencyjnego, podawanego przez zgłaszającego w polu 44 jednolitego dokumentu administracyjnego (SAD) w momencie składania zgłoszenia celnego o dopuszczenie do swobodnego obrotu przywożonych pamięci DRAM. Takiemu numerowi należy przyporządkować odpowiedni opis kombinowanej formy pamięci DRAM, uwzględniający: 1) rodzaj samej formy; 2) jej pochodzenie („Republika Korei” lub „kraje inne niż Republika Korei”); 3) jeżeli ma to zastosowanie, przedsiębiorstwo koreańskie zaangażowane w proces produkcji („Samsung” lub „przedsiębiorstwa inne niż Samsung”); oraz 4) w przypadku kombinowanych form pochodzących z krajów innych niż Republika Korei, zawierających w swoim składzie chipy DRAM lub montowane pamięci DRAM pochodzące z Republiki Korei, produkowanych przez przedsiębiorstwa inne niż Samsung – wartość chipów DRAM lub montowanych pamięci DRAM w stosunku do łącznej wartości odnośnej kombinowanej formy pamięci DRAM. Należy zastosować następujące numery referencyjne, odpowiadające podanym poniżej opisom produktu/pochodzenia:

(31)

Do opisu produktu/pochodzenia objętego numerem 1 nie należy dołączać dodatkowej dokumentacji dowodowej. Już samo wskazanie numeru referencyjnego uważa się za wystarczający powód, dla którego zgłaszający powinien zwrócić szczególną uwagę na potrzebę starannego sprawdzenia pochodzenia producentów i miejsca produkcji. Ponadto w przypadku przywozu pamięci DRAM, w których produkcji nie uczestniczyło żadne przedsiębiorstwo podlegające cłu wyrównawczemu, składanie dodatkowych dokumentów stanowiłoby nieuzasadnione obciążenie zgłaszającego.

(32)

Natomiast do opisów produktu/pochodzenia objętych numerami 2 do 7 należy dołączyć oświadczenie ostatniego producenta pamięci DRAM; oświadczenie to zgłaszający powinien złożyć łącznie z dokumentem SAD w momencie zgłoszenia celnego o dopuszczenie do swobodnego obrotu, zgodnie z wzorem zamieszczonym w Załączniku. W oświadczeniu takim należy podać m.in. wartość procesu produkcyjnego przeprowadzonego przez przedsiębiorstwa podlegające cłu wyrównawczemu w stosunku do łącznej wartości przywożonych pamięci DRAM.

(33)

Stawkę cła wyrównawczego stosowaną w odniesieniu do kombinowanych form pamięci DRAM objętych numerami 2 do 7 należy obliczyć proporcjonalnie do wartości wchodzących w ich skład chipów DRAM lub montowanych pamięci DRAM pochodzących z Republiki Korei, wyrażonej jako część łącznej wartości odnośnej kombinowanej formy pamięci DRAM. W celu uproszczenia procedury celnej i zastosowania właściwych stawek cła odpowiadających tej wartości, należy ustanowić następujących sześć stawek celnych, z których każda odpowiada wyszczególnionym poniżej numerom opisów produktu/pochodzenia:

(34)

W celu zapewnienia właściwie wyważonego stosowania tego przepisu oraz uniknięcia nieproporcjonalnie dużego obciążenia podmiotów gospodarczych przywożących produkt objęty postępowaniem do Wspólnoty i dokonujących jego sprzedaży we Wspólnocie, każda ze stawek celnych wyszczególnionych w motywie 33 jest procentową częścią stawki cła wyrównawczego, o którym mowa, równą najniższemu odsetkowi przewidzianemu dla odnośnego przedziału kombinowanych form pamięci DRAM (np. 10 % z 34,8 %, czyli 3,4 %, w przypadku kombinowanych form pamięci DRAM objętych numerem 3).

(35)

W sprawie przepisu szczególnego, o którym mowa w motywie 28 lit. d), uznaje się, że brak zarówno numeru referencyjnego w polu 44 dokumentu SAD, zgodnie ze wskazaniami w motywie 30, jak i oświadczenia, w przypadkach określonych w motywie 32, powinien spowodować zastosowanie stawki cła wyrównawczego w wysokości 34,8 %, jako że należy zakładać – jeżeli nie udowodniono inaczej – że w takim przypadku kombinowana forma pamięci DRAM pochodzi z Republiki Korei i została wyprodukowana przez przedsiębiorstwa podlegające cłu wyrównawczemu.

(36)

Ponadto w przypadkach określonych w motywie 32, na wypadek, gdyby niektóre chipy DRAM lub montowane pamięci DRAM wchodzące w skład kombinowanych form pamięci DRAM nie były wyraźnie oznakowane, a ich producenci nie mogliby zostać jednoznacznie zidentyfikowani na podstawie wymaganego oświadczenia, uznaje się – jeżeli nie udowodniono inaczej – że takie chipy DRAM lub montowane pamięci DRAM pochodzą z Republiki Korei i zostały wyprodukowane przez jedno z przedsiębiorstw podlegających cłu wyrównawczemu. Założenie takie powinno spowodować zastosowanie stawki cła wyrównawczego w wysokości 34,8 % w przypadkach, w których, w związku z powyższym, kombinowana forma pamięci DRAM pochodzi z Republiki Korei. We wszystkich innych przypadkach stosowana stawka cła wyrównawczego powinna być stawką przewidzianą w motywie 33 odpowiadającym wartościom określonym w motywie 30.

(37)

W sprawie przepisu szczególnego oraz okoliczności, o których mowa w motywach 35 i 36, ustalono, że na dostawcach pamięci DRAM spoczywają zobowiązania umowne wobec ich klientów, nakazujące im zachowanie pewnych specyfikacji określonych w normach branżowych, w tym podanie nazwy przedsiębiorstwa, które dokonuje dyfuzji i montażu. W związku z tym uznaje się, że konieczność przedkładania wyżej wspomnianych informacji i dowodów nie wiąże się z nieuzasadnionym obciążeniem zgłaszającego,

1)

artykuł 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Niniejszym nakłada się ostateczne cło wyrównawcze na przywóz niektórych elektronicznych układów scalonych znanych jako pamięci DRAM (pamięci dynamiczne o dostępie swobodnym), wykonane z zastosowaniem odmian technologii wytwarzania półprzewodników opartych na tlenkach metali (MOS), wraz z typami komplementarnymi MOS (CMOS), wszystkich typów, gęstości, odmian, bez względu na szybkość dostępu, konfigurację, obudowę lub obramowanie itp., pochodzących z Republiki Korei.

Pamięci DRAM zdefiniowane w poprzednim akapicie mają następujące formy:

2)

artykuł 1 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2.   Stawki ostatecznych ceł wyrównawczych nakładanych na ceny netto franco granica Wspólnoty, przed ocleniem, ustala się następująco:

3)

artykuł 1 ust. 3 otrzymuje oznaczenie: art. 1 ust. 7;

4)

dodaje się art. 1 ust. 3 w brzmieniu:

„3.   Przedkładając służbom celnym Państwa Członkowskiego zgłoszenie celne o dopuszczenie do swobodnego obrotu kombinowanych form pamięci DRAM, zgłaszający zobowiązany jest wskazać w polu 44 jednolitego dokumentu administracyjnego (SAD) numer referencyjny odpowiadający wyszczególnionym w poniższej tabeli opisom produktu/pochodzenia. Stawki ostatecznego cła wyrównawczego stosowane w odniesieniu do ceny netto na granicy Wspólnoty, przed ocleniem, ustala się następująco:

5)

dodaje się art. 1 ust. 4 w następującym brzmieniu:

„4.   W odniesieniu do ust. 3, samo wskazanie w polu 44 dokumentu SAD numeru referencyjnego w przypadku opisu produktu/pochodzenia objętego numerem 1 uznaje się za wystarczającą dokumentację dowodową. W odniesieniu do wszystkich pozostałych opisów produktu/pochodzenia, zgłaszający zobowiązany jest złożyć oświadczenie ostatniego producenta potwierdzające pochodzenie produktu, tożsamość jego producentów oraz wartość wszystkich części składowych kombinowanej formy pamięci DRAM, zgodnie z wymogami określonymi w załączniku. Oświadczenia składane są na papierze firmowym przedsiębiorstwa i potwierdzane pieczęcią przedsiębiorstwa.”;

6)

dodaje się art. 1 ust. 5 w następującym brzmieniu:

„5.   W przypadku niewskazania żadnego numeru referencyjnego w dokumencie SAD, zgodnie z ust. 3, lub w przypadku niedołączenia do zgłoszenia celnego oświadczenia w przypadkach określonych w ust. 4, kombinowaną formę pamięci DRAM uznaje się – jeżeli nie wykazano, iż jest inaczej – za pochodzącą z Republiki Korei i za wyprodukowaną przez przedsiębiorstwa inne niż Samsung oraz stosuje się wobec niej stawkę cła wyrównawczego w wysokości 34,8 %.

W przypadkach gdy niektóre chipy DRAM lub montowane pamięci DRAM wchodzące w skład kombinowanych form pamięci DRAM nie były wyraźnie oznakowane, a ich producenci nie mogliby zostać jednoznacznie ustaleni na podstawie oświadczenia wymaganego w ust. 4, zakłada się – o ile nie wykazano, iż jest inaczej – że takie chipy DRAM lub montowane pamięci DRAM pochodzą z Republiki Korei i zostały wyprodukowane przez jednego z producentów objętych cłem wyrównawczym.

W takich przypadkach stawkę cła wyrównawczego stosowaną w odniesieniu do kombinowanych form pamięci DRAM oblicza się na podstawie wartości procentowej, jaką stanowi cena netto na granicy Wspólnoty chipów DRAM lub montowanych pamięci DRAM pochodzących z Republiki Korei w odniesieniu do ceny netto na granicy Wspólnoty kombinowanych form pamięci DRAM, jak wskazano w tabeli zawartej w ust. 3, nr 2 do 7. Jeżeli jednak wartość wymienionych chipów DRAM lub montowanych pamięci DRAM jest taka, że kombinowane formy pamięci DRAM, do których zostały one włączone, stają się produktami pochodzącymi z Korei, w odniesieniu do takich kombinowanych form pamięci DRAM stosuje się stawkę cła wyrównawczego w wysokości 34,8 %.”;

7)

dodaje się art. 1 ust. 6 w następującym brzmieniu:

„6.   Do celów weryfikacji danych przez służby celne Państw Członkowskich, art. 28 ust. 1, 3, 4 i 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 2026/97 stosuje się odpowiednio.”.

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/17

(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 384/96 (1) Rada przyjęła wspólne zasady ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej.

(2)

Mając na uwadze bardzo znaczny postęp dokonany przez Ukrainę we wprowadzaniu warunków gospodarki rynkowej, jak uznano w konkluzjach ze szczytu Ukraina – Unia Europejska w dniu 1 grudnia 2005 r., właściwe jest umożliwienie ustalenia wartości normalnej dla eksporterów i producentów ukraińskich zgodnie z przepisami art. 2 ust. 1–6 rozporządzenia (WE) nr 384/96,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/18

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/20

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2958/93 (2) ustanowiło wspólne szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (EWG) nr 2019/93 w odniesieniu do szczególnych uzgodnień dostaw niektórych produktów rolnych na mniejsze wyspy Morza Egejskiego oraz, zgodnie z art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, wielkość pomocy na te dostawy.

(2)

Zgodnie z art. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2019/93 rozporządzenie Komisji (WE) nr 3175/94 (3) ustala prognozę bilansu dostaw produktów zbożowych i suszu paszowego.

(3)

Należy ustanowić prognozę bilansu dostaw na rok 2006.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 3175/94.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Wspólnego Komitetu Zarządzającego w odpowiednich sektorach,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/22

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 2286/2002 wprowadza w życie system przywozu z państw AKP zgodnie z Umową o partnerstwie AKP-WE podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r.

(2)

Decyzja 2001/822 stanowi, że kumulacja pochodzenia AKP/KTZ w rozumieniu art. 6 ust. 1 i 5 załącznika III do wyżej wymienionej decyzji, jest dozwolona w ramach rocznej ilości w wysokości 160 000 ton ryżu wyrażonej jako ekwiwalent ryżu łuskanego dla produktów objętych kodem CN 1006.

(3)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 638/2003 (4) przewiduje, że wydawanie pozwoleń na przywóz następuje okresowo, co umożliwia zrównoważone zarządzanie rynkiem. W aktualnych warunkach zarządzania cel ten nie został całkowicie osiągnięty, wziąwszy pod uwagę okresy zbiorów plonów w państwach AKP/KTZ, których to dotyczy. Aby zaradzić temu problemowi i lepiej dostosować wydawanie pozwoleń do okresów zbiorów w odpowiednich państwach AKP/KTZ, należy przełożyć o jeden miesiąc przewidywaną obecnie na styczeń transzę i w związku z tym wprowadzić zmiany do rozporządzenia (WE) 638/2003.

(4)

W celu umożliwienia prawidłowego zarządzania odpowiednimi kontyngentami taryfowymi niniejsze rozporządzenie należy stosować od dnia 1 stycznia 2006 r.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

a)

w art. 3 ust. 1 wyraz „styczeń” zastępuje się wyrazem „luty”;

b)

w art. 5 ust. 1 wyraz „styczeń” zastępuje się wyrazem „luty”;

c)

artykuł 10 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/24

(1)

W przypadku zróżnicowania refundacji wywozowych w sektorze cukru rozporządzenie Komisji (WE) nr 2255/2004 z dnia 27 grudnia w sprawie dowodu zakończenia formalności celnych przy przywozie cukru do państw trzecich przewidzianego w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 (2), przewiduje uelastycznienie zasad w sprawie dowodu zakończenia formalności celnych do dnia 31 grudnia 2005 r.

(2)

Biorąc pod uwagę, że nadal istnieją mające wpływ na rynek trudności administracyjne będące przyczyną stosowania tego odstępstwa, należy przedłużyć o jeden rok stosowanie wyżej wymienionego rozporządzenia.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 2255/2004.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/25

(1)

Ilości cytryn, grejpfrutów, pomelo i pomarańczy objęte wnioskami o przyznanie pomocy na rok gospodarczy 2004/2005 zgłoszone przez Państwa Członkowskie, zgodnie z art. 39 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Komisji (WE) nr 2111/2003 z dnia 1 grudnia 2003 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2202/96 wprowadzającego wspólnotowy system pomocy dla producentów niektórych owoców cytrusowych (2), nie przekraczają progu wspólnotowego. W związku z powyższym, po zamknięciu roku gospodarczego 2004/2005, Cypr powinien otrzymać dodatkową kwotę pomocy do wypłaty.

(2)

Państwa Członkowskie przekazały informację, zgodnie z art. 39 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 2111/2003, o ilościach małych owoców cytrusowych przetworzonych w ramach systemu pomocy. Na podstawie tych danych stwierdzono, że próg wspólnotowy dotyczący przetwarzania został przekroczony o 49 220 ton. W ramach tej wielkości swój próg przekroczył Cypr. W związku z tym, kwoty pomocy w odniesieniu do mandarynek, klementynek i satsumas wskazane w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 2202/96 na rok gospodarczy 2004/2005 muszą zostać obniżone na Cyprze o 17,83 %.

(3)

W odniesieniu do roku gospodarczego 2004/2005, producenci z Republiki Czeskiej, Estonii, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji, nie złożyli żadnego wniosku o przyznanie pomocy na owoce cytrusowe przeznaczone do przetworzenia. Zatem żadne dodatkowe kwoty na rok gospodarczy 2004/2005 nie powinny być wypłacone w Państwach Członkowskich,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/27

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1555/96 (2) z dnia 30 lipca 1996 r. w sprawie zasad stosowania dodatkowych należności przywozowych do owoców i warzyw przewiduje stosowanie nadzoru w odniesieniu do przywozu produktów określonych w jego załączniku. Nadzór ten jest stosowany zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 308d rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 (3) z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny.

(2)

W celu zastosowania art. 5 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa (4), zawartego w trakcie wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej i na podstawie ostatnich danych dotyczących lat 2002, 2003 i 2004, należy zmienić wartości progowe dodatkowych należności na gruszki, cytryny, jabłka i cukinie.

(3)

W konsekwencji należy zmienić rozporządzenie (WE) nr 1555/96.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Świeżych Owoców i Warzyw,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/29

(1)

Artykuł 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1043/2005 z dnia 30 czerwca 2005 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 3448/93 w odniesieniu do systemu przyznawania refundacji wywozowych dla niektórych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu oraz kryteriów dla ustalania wysokości kwot takich refundacji (2) stanowi, że rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych na produkty rolne (3) stosuje się do wywozu produktów w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu.

(2)

Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 stanowi, że uprawnienie do refundacji wywozowej nabywa się z chwilą dokonania przywozu do danego państwa trzeciego, jeżeli do tego państwa ma zastosowanie zróżnicowana refundacja. Artykuły 14, 15 i 16 tego rozporządzenia ustanawiają warunki wypłaty zróżnicowanej refundacji, w szczególności dokumenty, które należy przedstawić jako dowód dotarcia towaru do miejsca przeznaczenia.

(3)

W przypadku zróżnicowanej refundacji art. 18 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 stanowi, że część refundacji, obliczoną przy zastosowaniu najniższej stawki refundacji, wypłaca się na wniosek eksportera po przedstawieniu dowodu opuszczenia obszaru celnego Wspólnoty przez towar.

(4)

Decyzja Rady Stowarzyszeniowej WE–Rumunia nr 3/2005 w sprawie poprawy zasad handlu przetworzonymi produktami rolnymi ustanowione w Protokole 3 do Układu Europejskiego (4) stanowi o zniesieniu refundacji na przetworzone produkty rolne nieujęte w załączniku I do Traktatu, w przypadku wywozu niniejszych produktów do Rumunii, począwszy od dnia 1 grudnia 2005 r.

(5)

Rumunia zobowiązała się zapewnić preferencyjne zasady dotyczące przywozu towarów importowanych na jej terytorium, tylko w przypadku gdy do towarów tych dołączone będą dokumenty stwierdzające, że nie są one objęte prawem do refundacji wywozowych.

(6)

W świetle tych zasad odstępstwo od rozporządzenia (WE) nr 800/1999 jest właściwe jako środek przejściowy ze względu na możliwe przystąpienie Rumunii do Unii Europejskiej oraz w celu uniknięcia obciążania podmiotów gospodarczych zbędnymi kosztami w handlu z innymi państwami trzecimi w zakresie takim, w jakim wymaga ono dowodu przywozu w przypadku refundacji zróżnicowanych. W przypadku braku ustalonych refundacji wywozowych dla danych państw przeznaczenia właściwe jest również nieuwzględnianie tego faktu, jeżeli jest ustalona najniższa stawka refundacji.

(7)

Z uwagi na to, że środki ustanowione w decyzji Rady Stowarzyszeniowej WE–Rumunia nr 3/2005 obowiązywać będą od dnia 1 grudnia 2005 r., niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego do spraw horyzontalnych dotyczących handlu przetworzonymi produktami rolnymi niewymienionymi w załączniku I do Traktatu,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/31

(1)

Wspólnota zawarła ostatnio umowę handlową dotyczącą przetworzonych produktów rolnych z Rumunią w ramach przygotowań do jej przystąpienia do Wspólnoty. Umowa ta przewiduje ustępstwa obejmujące, po stronie Wspólnoty, zniesienie refundacji wywozowych na niektóre przetworzone produkty rolne.

(2)

Decyzja Rady Stowarzyszenia UE–Rumunia nr 3/2005 z dnia 5 lipca 2005 r. dotycząca ulepszenia zasad handlu przetworzonymi produktami rolnymi określona w Protokole 3 do Układu Europejskiego (2) zakłada zniesienie refundacji przetworzonych produktów rolnych niewymienionych w załączniku I do Traktatu w przypadku ich wywozu do Rumunii od dnia 1 grudnia 2005 r.

(3)

W zamian za zniesienie refundacji wywozowych, jak określono w decyzji Rady Stowarzyszenia UE–Rumunia nr 3/2005, władze Rumunii zobowiązały się do zapewnienia wzajemnych preferencyjnych uzgodnień dotyczących przywozu towarów na ich terytorium, jeżeli do towarów tych dołączona jest kopia zgłoszenia wywozowego zawierającego informację, że towarom nie przysługują refundacje wywozowe. W przypadku braku takiej dokumentacji zastosowanie ma pełna stawka celna.

(4)

Z chwilą wejścia w życie decyzji Rady Stowarzyszenia UE–Rumunia nr 3/2005, towary, odnośnie do których podmioty gospodarcze złożyły wnioski o świadectwa refundacji zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1043/2005 z dnia 30 czerwca 2005 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 3448/93 w odniesieniu do systemu przyznawania refundacji wywozowych dla niektórych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu oraz kryteriów dla ustalania wysokości kwot takich refundacji (3), nie będą już objęte refundacjami, jeżeli będą wywożone do Rumunii.

(5)

Należy dopuścić ograniczenie kwoty świadectw refundacji i proporcjonalne zwolnienie odpowiedniego zabezpieczenia, w przypadku gdy podmioty gospodarcze będą w stanie wykazać w sposób zadowalający właściwemu organowi krajowemu, że na zgłoszone przez nich żądania refundacji wpłynęło wejście w życie decyzji Rady Stowarzyszenia UE-Rumunia nr 3/2005. Podczas oceny wniosków o ograniczenie kwoty świadectwa refundacji i proporcjonalne zwolnienie odpowiedniego zabezpieczenia właściwy organ krajowy, w przypadku wątpliwości, powinien uwzględnić zwłaszcza dokumenty, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 4045/89 z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie kontroli przez Państwa Członkowskie transakcji stanowiących część systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej i uchylającego dyrektywę nr 77/435/EWG (4) bez uszczerbku dla stosowania innych postanowień tego rozporządzenia. Ze względów administracyjnych należy zapewnić, aby wnioski o ograniczenie kwoty świadectwa refundacji i zwolnienie zabezpieczenia były składane w krótkim okresie oraz aby powiadomić Komisję o zaakceptowanych kwotach ograniczenia w terminie odpowiednim dla uwzględnienia ich przy określaniu kwoty, na którą będą wystawiane świadectwa refundacji stosowane od dnia 1 lutego 2006 r. zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1043/2005.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego do spraw zagadnień horyzontalnych dotyczącą handlu przetworzonymi produktami rolnymi niewymienionymi w załączniku I do Traktatu,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/33

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 350/93 z dnia 17 lutego 1993 r. dotyczące klasyfikacji niektórych towarów w Nomenklaturze Scalonej ustanowiło środki dotyczące klasyfikacji w Nomenklaturze (2) Scalonej szortów opisanych w pkt 8 Załącznika do rozporządzenia (fotografia nr 509).

(2)

Konieczne jest uściślenie opisu kieszeni tej części garderoby, której dotyczy niniejsze rozporządzenie i odpowiednie dostosowanie drugiego akapitu uzasadnienia, w celu uniknięcia rozbieżnej klasyfikacji. Do tej pory fakt, że kieszenie nie posiadają systemu zapinania był jedynie zilustrowany na fotografii nr 509.

(3)

Ponadto w uzasadnieniu klasyfikacji tej części garderoby podane zostało odniesienie do uwagi 8 działu 62. Nomenklatury Scalonej bez wskazania, który akapit tej uwagi został zastosowany, co mogło prowadzić do rozbieżnej klasyfikacji.

(4)

W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury Scalonej powinno być wyjaśnione, że klasyfikacja ustanowiona na mocy rozporządzenia (EWG) nr 350/93 nie została oparta na pierwszym akapicie uwagi 8, a zatem nie była rozstrzygnięta uzasadnieniem, że ta część garderoby ma krój, który wyraźnie wskazuje, że jest ona przeznaczona dla kobiet.

(5)

Powinno zostać wprowadzone postanowienie, że drugi akapit uwagi 8 do działu 62 został zastosowany oraz, że omawiana część garderoby została zaklasyfikowana do kodu CN 6204 63 90, ponieważ krój tej części garderoby nie daje wystarczających wskazówek, czy jest on przewidziany dla mężczyzn, czy dla kobiet, a zatem nie może być identyfikowany, ani jako część garderoby dla mężczyzn lub chłopców, ani dla kobiet lub dziewcząt.

(6)

Rozporządzenie (EWG) nr 350/93 powinno zostać zatem odpowiednio zmienione.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

1)

w kolumnie 1 (Opis towarów) ostatnie zdanie przyjmuje następujące brzmienie:

„Ta część garderoby posiada otwartą wewnętrzną kieszeń po obu stronach oraz wewnętrzne dziane majtki (poliester 65 %, bawełna 35 %), przyszyte w tali (jak szorty) (patrz: fotografia nr 509) (*).”;

2)

w kolumnie 3 (Uzasadnienie) tekst przyjmuje następujące brzmienie:

„Klasyfikacja jest wyznaczona przez reguły 1 i 6 Ogólnych Reguł Nomenklatury Scalonej, drugi akapit uwagi 8 do działu 62, jak również brzmienie kodów CN 6204, 6204 63 oraz 6204 63 90.

Klasyfikacja jako strój kąpielowy jest wykluczona, ponieważ ta część garderoby, na podstawie kroju, ogólnego wyglądu oraz obecności bocznych kieszeni bez trwałego systemu zapinania nie może być uważana jako przeznaczona do noszenia wyłącznie lub głównie jako strój kąpielowy.”.

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/35

(1)

W celu zapewnienia jednolitego stosowania Nomenklatury Scalonej załączonej do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 konieczne jest przyjęcie środków dotyczących klasyfikacji towarów, określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 ustaliło Ogólne reguły interpretacji Nomenklatury Scalonej. Reguły te stosuje się także do każdej innej nomenklatury, całkowicie lub częściowo opartej na Nomenklaturze Scalonej bądź takiej, która dodaje do niej jakikolwiek dodatkowy podpodział i która jest ustanowiona przez specyficzne postanowienia wspólnotowe w celu stosowania środków taryfowych i innych środków odnoszących się do obrotu towarowego.

(3)

Stosownie do wymienionych wyżej Ogólnych reguł, towar opisany w kolumnie 1 tabeli zamieszczonej w Załączniku do niniejszego rozporządzenia powinien być klasyfikowany do kodu CN wskazanego w kolumnie 2, na mocy uzasadnienia określonego w kolumnie 3.

(4)

Właściwe jest zapewnienie, że wiążąca informacja taryfowa wydana przez organy celne Państw Członkowskich odnośnie klasyfikacji towarów w Nomenklaturze Scalonej, która nie jest zgodna z niniejszym rozporządzeniem, może być nadal przywoływana przez otrzymującego przez okres trzech miesięcy, zgodnie z art. 12 ust. 6 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (2).

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/37

(1)

Artykuł 27 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 stanowi, iż różnica między cenami na rynku światowym produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a), c), d), f), g) i h) tego rozporządzenia a cenami wewnątrz Wspólnoty może zostać pokryta refundacją wywozową, gdy produkty te są wywożone jako towary wymienione w załączniku V do wymienionego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1043/2005 z dnia 30 czerwca 2005 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 3448/93 w odniesieniu do systemu przyznawania refundacji wywozowych dla niektórych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu oraz kryteriów dla ustalania wysokości kwot takich refundacji (2), określa produkty, dla których należy ustalić stawkę refundacji, stosowaną w przypadku, gdy produkty te są wywożone jako towary wymienione w załączniku V do rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

(3)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005, stawkę refundacji ustala się co miesiąc na 100 kg każdego z rozpatrywanych produktów podstawowych.

(4)

Artykuł 27 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 stanowi, że refundacja wywozowa do produktu będącego składnikiem towaru nie może być wyższa niż ta obowiązująca w stosunku do tego samego produktu wywożonego bez dalszego przetwarzania.

(5)

Zważywszy na fakt, iż obecnie niemożliwe jest określenie sytuacji na rynku w ciągu kilku następnych miesięcy, refundacje, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, mogą być ustalone z wyprzedzeniem.

(6)

Ustalenie z wyprzedzeniem wysokich stawek refundacji może zagrozić zobowiązaniom podjętym w odniesieniu do refundacji, które mogą zostać przyznane do wywozów produktów rolnych należących do towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu. W takich sytuacjach, niezbędne jest zatem zastosowanie środków ostrożności, nie stanowiąc jednak przeszkody dla zawierania umów długoterminowych. Ustalenie określonej stawki refundacji dla celów ustalenia refundacji z wyprzedzeniem jest środkiem, który pozwala na osiągnięcie tych różnych celów.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/39

(1)

Artykuł 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 oraz art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1785/2003 stanowią, że różnica między notowaniami lub cenami produktów wymienionych w art. 1 każdego z tych rozporządzeń na rynku światowym a cenami wewnątrz Wspólnoty może zostać pokryta refundacją wywozową.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1043/2005 z dnia 30 czerwca 2005 r. wdrażające rozporządzenie Rady (WE) nr 3448/93 w odniesieniu do systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria ustalania wysokości sum takich refundacji (3), określa produkty, dla których należy ustalić stawkę refundacji stosowaną w przypadku, jeśli produkty te są wywożone jako towary wymienione odpowiednio w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 lub w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1785/2003.

(3)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005, stawkę refundacji na 100 kilogramów każdego z omawianych produktów podstawowych ustala się co miesiąc.

(4)

Ustalenie z wyprzedzeniem wysokich stawek refundacji może zagrozić zobowiązaniom podjętym w odniesieniu do refundacji, które mogą zostać przyznane do wywozów produktów rolnych należących do towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu. W takich sytuacjach, niezbędne jest zatem podjęcie środków ostrożności, nie stanowiąc jednak przeszkody dla zawierania umów długoterminowych. Ustalenie specjalnej stawki refundacji dla celów ustalenia refundacji z wyprzedzeniem jest środkiem, który pozwala na osiągnięcie tych różnych celów.

(5)

Uwzględniając porozumienie pomiędzy Wspólnotą Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie wywozów produktów z ciasta makaronowego ze Wspólnoty do Stanów Zjednoczonych, przyjęte decyzją Rady 87/482/EWG (4), niezbędne jest zróżnicowanie refundacji do produktów objętych kodami CN 1902 11 00 i 1902 19 ze względu na ich miejsce przeznaczenia.

(6)

Zgodnie z art. 15 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005, należy ustalić obniżoną stawkę refundacji wywozowej, uwzględniając wysokość mającej zastosowanie refundacji wywozowej, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1722/93 (5), dla rozpatrywanych produktów podstawowych, stosowaną w zakładanym okresie wytworzenia towarów.

(7)

Napoje alkoholowe uważane są za mniej wrażliwe na cenę zbóż stosowanych do produkcji tych napojów. Niemniej jednak, Protokół 19 do Aktu Przystąpienia Zjednoczonego Królestwa, Irlandii i Danii stanowi, że należy uchwalić środki niezbędne w celu ułatwienia stosowania zbóż wspólnotowych do produkcji napojów alkoholowych pozyskiwanych ze zbóż. Konieczne jest zatem dostosowanie stawki refundacji stosowanej odpowiednio do zbóż wywożonych jako napoje alkoholowe.

(8)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/43

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1422/95 z dnia 23 czerwca 1995 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące przywozu melasy w sektorze cukru i zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 785/68 (2), przewiduje, że cenę importową CIF melasy, ustaloną zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 785/68 (3), uważa się za „cenę reprezentatywną”. Uważa się, że ta cena została ustalona dla jakości standardowej określonej w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 785/68.

(2)

Dla celów ustalania cen reprezentatywnych, należy wziąć pod uwagę wszelkie informacje przewidziane w art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 785/68, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 4 wymienionego rozporządzenia, oraz, w przypadku gdy ma to zastosowanie, dla celów takiego ustalenia można zastosować metodę przewidzianą w art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 785/68.

(3)

Dla celów dostosowania cen, nieodnoszącego się do jakości standardowej, należy, w zależności od jakości oferowanej melasy, zwiększyć lub zmniejszyć ceny w zależności od wyników otrzymanych w zastosowaniu art. 6 rozporządzenia (EWG) nr 785/68.

(4)

Kiedy istnieje różnica między ceną spustową dla rozpatrywanego produktu a ceną reprezentatywną, należy ustalić dodatkowe należności przywozowe zgodnie z warunkami przewidzianymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1422/95. W przypadku zawieszenia stosowania należności przywozowych w zastosowaniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1422/95, należy ustalić szczególne kwoty dla tych należności.

(5)

Należy ustalić ceny reprezentatywne i dodatkowe należności celne w odniesieniu do przywozu rozpatrywanych produktów, zgodnie z art. 1 ust. 2 i art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1422/95.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/45

(1)

Zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) wymienionego rozporządzenia a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, refundacje do cukrów białego i surowego, niedenaturowanych i wywiezionych w stanie nieprzetworzonym muszą zostać ustalone przy uwzględnieniu sytuacji na rynku wspólnotowym i rynku światowym cukru, i w szczególności elementów kalkulacji cen i kosztów, o których mowa w art. 28 wymienionego rozporządzenia. Zgodnie z tym samym artykułem, należy również uwzględnić gospodarcze aspekty proponowanego wywozu.

(3)

W odniesieniu do cukru surowego, refundację należy ustalić dla jakości standardowej, która jest określona w załączniku I, pkt II rozporządzenia (WE) nr 1260/2001. Wymieniona refundacja jest ponadto ustalana zgodnie z art. 28 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001. Cukier krystaliczny został określony w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2135/95 z dnia 7 września 1995 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania przyznawania refundacji wywozowych w sektorze cukru (2). Kwotę tak obliczonej refundacji w odniesieniu do cukrów aromatyzowanych lub zawierających substancje barwiące należy zastosować do ich zawartości sacharozy, zatem należy ją ustalać w odniesieniu na 1 % tej zawartości.

(4)

W przypadkach szczególnych kwota refundacji może być ustalona w instrumentach prawnych innego typu.

(5)

Refundację należy ustalać co dwa tygodnie. Można ją zmieniać w tym odstępie czasowym.

(6)

Art. 27 ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 przewiduje, że sytuacja na rynku światowym lub specyficzne wymagania pewnych rynków mogą uczynić koniecznym zróżnicowanie refundacji do produktów określonych w art. 1 wymienionego rozporządzenia w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(7)

Znaczący i szybki wzrost preferencyjnego przywozu cukru pochodzącego z zachodnich krajów bałkańskich od początku 2001 r., oraz wywozu cukru ze Wspólnoty do tych krajów wydaje się być istotnie sztuczny.

(8)

Aby uniknąć wszelkiego nadużycia w związku z ponownym przywozem do Wspólnoty produktów w sektorze cukru, dla których przyznano refundację wywozową, należy nie ustalać refundacji do produktów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do wszystkich zachodnich krajów bałkańskich.

(9)

Biorąc pod uwagę te informacje i aktualną sytuację na rynkach w sektorze cukru, a w szczególności notowania lub ceny cukru we Wspólnocie i na rynku światowym, należy ustalić refundację w odpowiedniej wysokości.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/47

(1)

Zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) wymienionego rozporządzenia, a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Zgodnie z art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2135/95 z dnia 7 września 1995 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania przyznawania refundacji wywozowych w sektorze cukru (2), refundacja za 100 kg produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, będących przedmiotem wywozu, równa jest kwocie podstawowej pomnożonej przez zawartość sacharozy, powiększoną, jeżeli właściwe, o zawartość innych cukrów przemienionych na sacharozę. Tę zawartość sacharozy, stwierdzoną w odniesieniu do rozpatrywanego produktu, określa się zgodnie z przepisami art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2135/95.

(3)

Zgodnie z przepisami art. 30 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, podstawowa kwota refundacji w odniesieniu do sorbozy wywożonej w stanie nieprzetworzonym musi być równa podstawowej kwocie refundacji, pomniejszonej o jedną setną refundacji produkcyjnej obowiązującej, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1265/2001 z dnia 27 czerwca 2001 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 w odniesieniu do przyznawania refundacji produkcyjnych do niektórych produktów cukrowych stosowanych w przemyśle chemicznym (3), w odniesieniu do produktów wymienionych w Załączniku do tego ostatniego rozporządzenia.

(4)

Zgodnie z przepisami art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, w odniesieniu do pozostałych produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) wymienionego rozporządzenia, wywożonych w stanie nieprzetworzonym, podstawowa kwota refundacji musi być równa jednej setnej kwoty ustalonej, biorąc pod uwagę różnicę między ceną interwencyjną dla cukru białego, obowiązującą w strefach Wspólnoty bez deficytu w trakcie miesiąca, dla którego została ustalona kwota podstawowa a notowaniami lub cenami cukru białego, stwierdzonymi na rynku światowym, oraz konieczność ustanowienia równowagi między wykorzystaniem produktów podstawowych Wspólnoty w celu wywozu produktów przetworzonych w przeznaczeniu do państw trzecich a wykorzystaniem produktów z tych krajów, dopuszczonych do obrotu na mocy ustaleń o uszlachetnianiu czynnym.

(5)

W myśl art. 30 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, stosowanie kwoty podstawowej może być ograniczone do niektórych produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) wymienionego rozporządzenia.

(6)

W myśl art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, istnieje możliwość zastosowania refundacji wywozowej do wywozu w stanie nieprzetworzonym produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. f), g) i h) wymienionego rozporządzenia. Poziom refundacji musi być określony dla 100 kg suchej masy, biorąc pod uwagę w szczególności refundację stosowaną do wywozu produktów określonych kodem CN 1702 30 91, refundację stosowaną do wywozu produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 oraz aspekty gospodarcze proponowanego wywozu. W odniesieniu do produktów, o których mowa w lit. f) i g) wymienionego ust. 1, refundacji udziela się tylko produktom odpowiadającym warunkom określonym w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2135/95, a w odniesieniu do produktów, o których mowa w lit. h), refundacji udziela się tylko produktom odpowiadającym warunkom określonym w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2135/95.

(7)

Wyżej wymienione refundacje muszą być ustalone raz na miesiąc. Mogą być zmieniane w tym odstępie czasowym.

(8)

Artykuł 27 ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 przewiduje, że sytuacja na rynku światowym lub specyficzne wymagania pewnych rynków mogą uczynić koniecznym zróżnicowanie refundacji do produktów określonych w art. 1 wymienionego rozporządzenia w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(9)

Znaczący i szybki wzrost preferencyjnego przywozu cukru pochodzącego z zachodnich krajów bałkańskich od początku 2001 r., oraz wywozu cukru ze Wspólnoty do tych krajów wydaje się być istotnie sztuczny.

(10)

Aby uniknąć wszelkiego nadużycia w związku z ponownym przywozem do Wspólnoty produktów w sektorze cukru, dla których przyznano refundację wywozową, nie należy ustalać refundacji do produktów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do wszystkich zachodnich krajów bałkańskich.

(11)

Biorąc pod uwagę te informacje, należy ustalić refundacje do rozpatrywanych produktów w odpowiedniej wysokości.

(12)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/50

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1138/2005 z dnia 15 lipca 2005 r. w sprawie stałego przetargu ustalającego opłaty wyrównawcze i/lub refundacje wywozowe do cukru białego na rok gospodarczy 2004/2005 (2) przystępuje się do przetargów częściowych w sprawie wywozu wspomnianego cukru do niektórych państw trzecich.

(2)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1138/2005, jeżeli właściwe, ustala się maksymalną kwotę refundacji wywozowej dla rozpatrywanego przetargu częściowego, biorąc pod uwagę w szczególności sytuację i przewidywany rozwój rynku cukru we Wspólnocie i na rynku światowym.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/51

(1)

W myśl art. 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 1784/2003 i art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1785/2003, różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów, o których mowa w art. 1 tych rozporządzeń, a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Na mocy art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1785/2003 refundacje powinny być ustalane z uwzględnieniem, z jednej strony, istniejącej sytuacji i przyszłych tendencji pod względem cen i dostępności zbóż, ryżu i ryżu łamanego na rynku Wspólnoty, a z drugiej – cen zbóż, ryżu, ryżu łamanego i produktów sektora zbożowego na rynku światowym. Na mocy tych samych artykułów należy także zapewnić na rynku zbożowym i ryżowym równowagę i naturalny rozwój cen i handlu, a ponadto uwzględniać ekonomiczne aspekty przewidywanych wywozów oraz potrzebę unikania zakłóceń na rynku Wspólnoty.

(3)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1518/95 (3) w sprawie systemu przywozu i wywozu produktów przetworzonych na bazie zbóż i ryżu, określiło w art. 4 szczególne kryteria, jakie należy uwzględnić przy wyliczaniu refundacji dla tych produktów.

(4)

Należy różnicować refundacje dla niektórych produktów przetworzonych w zależności od zawartości w tych produktach popiołów, surowego błonnika, łusek, białka, tłuszczu lub skrobi, ponieważ zawartość ta jest szczególnie znaczącym wskaźnikiem ilości produktu podstawowego rzeczywiście obecnego w produkcie przetworzonym.

(5)

Jeśli chodzi o maniok i inne korzenie oraz bulwy roślin tropikalnych, jak również wytworzone z nich mąki, ekonomiczny aspekt ich wywozu, jaki można przewidywać, biorąc przede wszystkim pod uwagę charakter i pochodzenie tych produktów, nie uzasadnia aktualnie potrzeby ustalania refundacji wywozowej. W odniesieniu do niektórych produktów przetworzonych na bazie zbóż, niewielkie znaczenie udziału Wspólnoty w handlu światowym nie wymaga aktualnie ustalania refundacji wywozowej.

(6)

Sytuacja na rynku światowym lub szczególne wymagania niektórych rynków mogą spowodować konieczność zróżnicowania refundacji w odniesieniu do niektórych produktów, w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(7)

Refundację należy ustalać raz na miesiąc. W tym odstępie czasu może ona zostać zmieniona.

(8)

Niektóre produkty przetworzone na bazie kukurydzy mogą być poddane obróbce termicznej, która stwarza ryzyko przyznania refundacji nieodpowiadającej jakości produktu. Należy uściślić, że produkty te, zawierające wstępnie żelatynizowaną skrobię, nie mogą korzystać z refundacji wywozowej.

(9)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/54

(1)

W myśl art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 różnica między notowaniami lub cenami produktów, o których mowa w art. 1 wyżej wymienionego rozporządzenia, na rynku światowym a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta refundacją wywozową.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1517/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 w odniesieniu do ustaleń dotyczących wywozu i przywozu mieszanek paszowych pochodzenia zbożowego oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1162/95 ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz w sektorze zbóż i ryżu (2) określiło w art. 2 szczególne kryteria, jakie należy uwzględnić przy wyliczaniu refundacji do tych produktów.

(3)

Przy wyliczaniu należy także uwzględnić zawartość produktów zbożowych. Dla uproszczenia, refundacja powinna być wypłacana do dwóch kategorii „produktów zbożowych”, a więc po pierwsze – kukurydzy, zboża najpowszechniej używanego do produkcji mieszanek paszowych wywożonych, i produktów na bazie kukurydzy, a po drugie – „innych zbóż”, które są produktami zbożowymi kwalifikującymi się do przyznania refundacji, z wyłączeniem kukurydzy i produktów na bazie kukurydzy. Refundacja powinna być przyznana ze względu na ilość produktu zbożowego zawartego w mieszance paszowej.

(4)

Ponadto kwota refundacji powinna także uwzględniać możliwości i warunki sprzedaży tych produktów na rynku światowym, potrzebę uniknięcia zakłóceń na rynku wspólnotowym i ekonomiczny aspekt wywozu.

(5)

Obecna sytuacja na rynku zbóż, a w szczególności perspektywy zaopatrzenia, uzasadniają zniesienie wszelkich refundacji dotyczących wywozu.

(6)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/56

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1722/93 z dnia 30 czerwca 1993 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzeń Rady (EWG) nr 1766/82 i (EWG) nr 1418/76 dotyczące refundacji produkcyjnych w sektorach zbóż i ryżu, odpowiednio (2), określiło warunki przyznawania refundacji produkcyjnych. Podstawa wyliczenia została określona w art. 3 tego rozporządzenia. Tak wyliczona refundacja, zróżnicowana, w razie potrzeby, dla skrobi ziemniaczanej, powinna być ustalana raz w miesiącu i może być zmieniana, jeśli ceny kukurydzy i/lub pszenicy ulegną znaczącej zmianie.

(2)

W celu określenia dokładnej kwoty do wypłaty przy wyliczaniu ustalanych przez niniejsze rozporządzenie refundacji produkcyjnych należy użyć współczynników podanych w załączniku II do rozporządzenia (EWG) nr 1722/93.

(3)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

a)

10,08 EUR/t dla skrobi kukurydzianej, pszennej i jęczmiennej;

b)

19,42 EUR/t dla skrobi ziemniaczanej.

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/57

(1)

Przetarg na refundację wywozową dla jęczmienia na wywóz do pewnych krajów trzecich został ogłoszony na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1058/2005 (2).

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż oraz środków podejmowanych w przypadku występowania zakłóceń na rynku zbóż (3), Komisja może, na podstawie zgłoszonych ofert, podjąć decyzję o ustaleniu maksymalnej wysokości refundacji wywozowej, uwzględniając czynniki, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1501/95. W tym wypadku przetarg wygrywa ten oferent lub oferenci, którego lub których oferta odpowiada poziomowi równemu maksymalnej refundacji lub jest od niej niższa.

(3)

Zastosowanie powyższych czynników do aktualnej sytuacji na danych rynkach zbóż prowadzi do ustalenia maksymalnej refundacji wywozowej.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/58

(1)

Przetarg na refundację wywozową dla owsa wyprodukowanego w Finlandii i Szwecji z przeznaczeniem na wywóz z Finlandii i Szwecji do wszystkich krajów trzecich z wyłączeniem Bułgarii, Norwegii, Rumunii i Szwajcarii został ogłoszony na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1438/2005.

(2)

Biorąc pod uwagę w szczególności czynniki, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1501/95, nie jest wskazane ustalenie maksymalnej wysokości refundacji.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/59

(1)

Przetarg na refundację wywozową dla pszenicy zwyczajnej na wywóz do pewnych krajów trzecich został ogłoszony na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1059/2005 (2).

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż oraz środków podejmowanych w przypadku występowania zakłóceń na rynku zbóż (3), Komisja może, na podstawie zgłoszonych ofert, podjąć decyzję o ustaleniu maksymalnej wysokości refundacji wywozowej, uwzględniając czynniki, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1501/95. W tym wypadku przetarg wygrywa ten oferent lub oferenci, którego lub których oferta odpowiada poziomowi równemu maksymalnej refundacji lub jest od niej niższa.

(3)

Zastosowanie powyższych czynników do aktualnej sytuacji na danych rynkach zbóż prowadzi do ustalenia maksymalnej refundacji wywozowej.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/60

(1)

Przetarg na maksymalne obniżenie opłat przywozowych w odniesieniu do przywozu kukurydzy pochodzącej z krajów trzecich do Portugalii został ogłoszony rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1809/2005 (2).

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1839/95 (3), w myśl procedury przewidzianej w art. 25 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003, Komisja może podjąć decyzję o ustaleniu maksymalnego obniżenia opłat przywozowych, uwzględniając w szczególności czynniki przewidziane w art. 6 i 7 rozporządzenia (WE) nr 1839/95. Przetarg wygrywa ten oferent lub oferenci, którego lub których oferta odpowiada poziomowi równemu maksymalnemu obniżeniu opłat przywozowych lub jest od niego niższa.

(3)

Zastosowanie powyższych czynników do aktualnej sytuacji na danych rynkach zbóż, prowadzi do ustalenia maksymalnego obniżenia opłat przywozowych w wysokości określonej w art. 1.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/61

(1)

W dniu 22 marca 2004 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji z niektórymi członkami WTO na mocy art. XXIV:6 Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) 1994 w trakcie przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej.

(2)

Negocjacje były prowadzone przez Komisję w konsultacji z Komitetem ustanowionym na mocy art. 133 Traktatu oraz w ramach dyrektyw negocjacyjnych wydanych przez Radę.

(3)

Komisja sfinalizowała negocjacje w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Republiką Korei zgodnie z art. XXIV:6 i art. XXVIII GATT 1994. W związku z tym, wspomniane porozumienie w formie wymiany listów powinno zostać zatwierdzone,

23.12.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 340/64

(1)

Dnia 29 listopada 2005 r. Rada przyjęła decyzję 2005/848/WE wykonującą art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu i uchylającą decyzję 2005/722/WE (2).

(2)

Postanowiono o przyjęciu zaktualizowanej listy osób, grup i podmiotów, do których zastosowanie ma rozporządzenie (WE) nr 2580/2001,