29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/1

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1946/2005

z dnia 14 listopada 2005 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2007/2000 wprowadzające nadzwyczajne środki handlowe dla krajów i terytoriów uczestniczących lub powiązanych z procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 2007/2000 (1) wygasa w dniu 31 grudnia 2005 r.

(2)	W związku z tym, że Układy o stabilizacji i stowarzyszeniu nie zostały jeszcze zawarte z wszystkimi krajami zachodnich Bałkanów, właściwym jest przedłużenie okresu obowiązywania rozporządzenia (WE) nr 2007/2000.

(3)	Oczekuje się, że dalsze otwarcie rynku przyczyni się do procesu stabilizacji politycznej i gospodarczej w regionie bez negatywnych skutków dla Wspólnoty. W związku z powyższym, preferencje te powinny mieć zastosowanie w dalszym okresie, od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2010 r.

(4)	W dniu 4 lutego 2003 r. w Federalnej Republice Jugosławii przyjęto Kartę konstytucyjną zmieniającą nazwę tego kraju na Serbia i Czarnogóra i ustanawiającą podział kompetencji między wspólnotą państwową i dwiema Republikami składowymi.

(5)	Środki handlowe przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 2007/2000 powinny również uwzględnić fakt, że Republika Czarnogóry, Republika Serbii i Kosowo, jak określono w rezolucji 1244 Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych z 1999 r., stanowią odrębne obszary celne.

(6)	Wspólnota zawarła z Republiką Serbii Porozumienie w sprawie handlu wyrobami włókienniczymi (2),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 2007/2000 wprowadza się następujące zmiany:

1)	w art. 1 ust. 1 i 2 wyrazy „oraz Serbii i Czarnogóry, jak również z Kosowa” zastępuje się wyrazami „oraz obszarów celnych Czarnogóry, Serbii lub Kosowa”;

2)	w art. 3 ust. 1 i 2 wyrazy „Federalnej Republiki Jugosławii” zastępuje się wyrazami „obszarów celnych Czarnogóry lub Kosowa”;

w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

a)	w ust. 2 lit. d) wyrazy „z Federalnej Republiki Jugosławii, jak również z Kosowa” zastępuje się wyrazami „z obszarów celnych Czarnogóry, Serbii lub Kosowa”.

b)	W ust. 4, zdanie wprowadzające oraz lit. c) wyrazy „Serbii i Czarnogóry, jak również z Kosowa” zastępuje się wyrazami „obszarów celnych Czarnogóry, Serbii lub Kosowa”;

4)	w art. 17 datę „31 grudnia 2005 r.” zastępuje się datą „31 grudnia 2010 r.”;

5)	w załączniku I, w kolumnie „Beneficjenci” wszystkie odniesienia do wyrazów „Federalna Republika Jugosławii, jak również Kosowo” zastępuje się wyrazami „obszary celne Czarnogóry, Serbii lub Kosowa”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 listopada 2005 r.

W imieniu Rady

T. JOWELL

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 240 z 23.9.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1282/2005 (Dz.U. L 203 z 4.8.2005, str. 6).

(2) Dz.U. L 90 z 8.4.2005, str. 36.

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/3

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1947/2005

z dnia 23 listopada 2005 r.

w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze nasion oraz uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2358/71 i (EWG) nr 1674/72

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 36 i art. 37 ust. 2 akapit trzeci,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Funkcjonowaniu i rozwojowi wspólnego rynku produktów rolnych powinno towarzyszyć stworzenie wspólnej polityki rolnej uwzględniającej wspólną organizację rynków rolnych, która mogłaby przyjmować różne formy w zależności od produktu.

(2)

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2358/71 z dnia 26 października 1971 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku nasion (3) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione, w szczególności rozporządzeniem Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiającym wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników (4). W celu zapewnienia jasności rozporządzenie (EWG) nr 2358/71 powinno zostać uchylone i zastąpione nowym rozporządzeniem.

(3)

Przepisy rozporządzenia Rady (EWG) nr 1674/72 z dnia 2 sierpnia 1972 r. ustanawiającego ogólne zasady przyznawania i finansowania pomocy w odniesieniu do materiału siewnego (5) zostały włączone do przepisów wykonawczych zawartych w rozdziale 10 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1973/2004 z dnia 29 października 2004 r. w sprawie ustanowienia szczegółowych zasad zastosowania rozporządzenia Komisji (WE) nr 1782/2003 w sprawie systemów wsparcia przewidzianych w tytułach IV i IVa tego rozporządzenia oraz wykorzystania gruntów odłogowanych do produkcji surowców (6). Rozporządzenie (EWG) nr 1674/72 powinno w związku z tym zostać uchylone.

(4)	W celu monitorowania wielkości handlu nasionami z państwami trzecimi należy stworzyć system pozwoleń na przywóz uwzględniający wniesienie zabezpieczenia zapewniającego realizację transakcji, w związku z którymi wystąpiono o te pozwolenia.

(5)	System należności celnych umożliwia zrezygnowanie z wszystkich innych środków ochrony w odniesieniu do towarów przywożonych z państw trzecich.

(6)

Mechanizmy rynku wewnętrznego i opłat celnych mogą jednak w wyjątkowych okolicznościach okazać się nieodpowiednie. Aby w takich przypadkach zabezpieczyć rynek wspólnotowy przed ewentualnymi zakłóceniami, Wspólnota powinna mieć możliwość niezwłocznego podjęcia koniecznych środków. Środki te powinny być zgodne ze zobowiązaniami międzynarodowymi Wspólnoty.

(7)

Przyznanie pomocy krajowej zagroziłoby właściwemu funkcjonowaniu rynku wewnętrznego w sektorze nasion. W związku z tym do produktów objętych wspólną organizacją rynków powinny mieć zastosowanie przepisy Traktatu dotyczące pomocy państwa. Finlandia, ze względu na panujące tam specyficzne warunki klimatyczne, może jednak od przystąpienia, pod warunkiem że zezwoli na to Komisja, przyznawać pomoc w odniesieniu do pewnej ilości nasion oraz pewnej ilości nasion zbóż produkowanych wyłącznie w Finlandii.

(8)	W związku ze stałą ewolucją wspólnego rynku nasion Państwa Członkowskie i Komisja powinny przekazywać sobie wzajemnie istotne informacje dotyczące zmian w tej dziedzinie.

(9)	Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (7),

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY WSTĘPNE

Artykuł 1

Utworzona zostaje wspólna organizacja rynku nasion, obejmująca następujące produkty:

Kod CN	Opis towaru
0712 90 11	Odmiany kukurydzy cukrowej, do siewu
0713 10 10	Groch (Pisum sativum), do siewu
ex 0713 20 00	Cieciorka (ciecierzyca), do siewu
ex 0713 31 00	Fasola z gatunku Vigna mungo (L.) Hepper Vigna radiata (L.) Wilczek, do siewu
ex 0713 32 00	Fasolka czerwona mała (Adzuki) (Phaseolus lub Vigna angularis) do siewu
0713 33 10	Fasola, włącznie z białą groszkową (Phaseolus vulgaris) do siewu
ex 0713 39 00	Pozostałe, do siewu
ex 0713 40 00	Soczewica, do siewu
ex 0713 50 00	Bób (Vicia faba var. major) i bobik (Vicia faba var. equina i Vicia faba var. minor), do siewu
ex 0713 90 00	Pozostałe warzywa strączkowe, suszone, do siewu
1001 90 10	Orkisz, do siewu
ex 1005 10	Kukurydza, nasiona, hybrydy
1006 10 10	Ryż niełuskany, do siewu
1007 00 10	Ziarno sorgo, hybrydy, do siewu
1201 00 10	Nasiona soi, nawet łamane, do siewu
1202 10 10	Orzeszki ziemne nie palone ani nie przygotowane inaczej, w łupinkach, do siewu
1204 00 10	Nasiona lnu, nawet łamane, do siewu
1205 10 10	Nasiona rzepaku lub rzepiku, nawet łamane, do siewu
1206 00 10	Nasiona słonecznika, nawet łamane, do siewu
ex 1207	Pozostałe nasiona i owoce oleiste, nawet łamane, do siewu
1209	Nasiona, owoce i zarodniki, siewne

Artykuł 2

Rok gospodarczy dla nasion rozpoczyna się dnia 1 lipca każdego roku i kończy się dnia 30 czerwca następnego roku.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla środków przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 1782/2003.

ROZDZIAŁ II

HANDEL Z PAŃSTWAMI TRZECIMI

Artykuł 4

1. Przywóz do Wspólnoty produktów wymienionych w art. 1 może zostać uzależniony od przedstawienia pozwolenia na przywóz. Produkty, w odniesieniu do których wymagane są pozwolenia na przywóz, określane są zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 10 ust. 2.

2. Pozwolenia na przywóz wydawane są przez Państwa Członkowskie wszystkim podmiotom, które o nie wystąpią, niezależnie od miejsca prowadzenia przez nie działalności we Wspólnocie.

3. Pozwolenie jest ważne na dokonanie przywozów na terenie całej Wspólnoty. Pozwolenie wydawane jest pod warunkiem wniesienia zabezpieczenia zapewniającego dokonanie przywozu w okresie ważności pozwolenia. Poza przypadkami siły wyższej, zabezpieczenie ulega przepadkowi w całości lub częściowo, jeżeli transakcja w tym okresie nie została przeprowadzona lub jeżeli została przeprowadzona tylko częściowo.

Artykuł 5

O ile przepisy niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej, do produktów wymienionych w art. 1 zastosowanie mają stawki celne określone we Wspólnej Taryfie Celnej.

Artykuł 6

1. W odniesieniu do klasyfikacji taryfowej produktów określonych w art. 1 zastosowanie mają ogólne zasady dotyczące interpretacji nomenklatury scalonej, jak również szczegółowe przepisy dotyczące jej stosowania. Nomenklaturę taryfową wynikającą ze stosowania niniejszego rozporządzenia włącza się do Wspólnej Taryfy Celnej.

2. Jeżeli przepisy niniejszego rozporządzenia lub przepisy przyjęte na podstawie niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej, w handlu z państwami trzecimi zakazuje się:

a)	pobierania jakichkolwiek opłat o skutku równoważnym do opłat celnych;

b)	stosowania jakichkolwiek ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równoważnym.

Artykuł 7

1. Jeżeli w związku z przywozem lub wywozem funkcjonowanie rynku wspólnotowego jednego lub kilku produktów wymienionych w art. 1 zostanie poważnie zakłócone lub w przypadku poważnego niebezpieczeństwa wystąpienia takich zakłóceń, które mogą przeszkodzić w realizacji celów określonych w art. 33 Traktatu, w handlu z państwami, które nie należą do Światowej Organizacji Handlu, mogą zostać zastosowane odpowiednie środki do momentu ustąpienia tych zakłóceń lub niebezpieczeństwa ich wystąpienia.

2. W przypadku zaistnienia sytuacji określonej w ust. 1 Komisja, na wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy, podejmuje decyzję o zastosowaniu niezbędnych środków. Państwom Członkowskim przekazywana jest informacja o tych środkach, a środki te podlegają natychmiastowemu zastosowaniu. W przypadku skierowania przez Państwo Członkowskie wniosku do Komisji wniosek ten jest rozpatrywany i podejmowana jest decyzja w ciągu trzech dni roboczych od daty złożenia wniosku.

3. Państwo Członkowskie może przedstawić Radzie środki określone w ust. 2 w terminie trzech dni roboczych od dnia, w którym otrzymało ono informację w tej sprawie. Rada zbiera się bezzwłocznie. Może ona zmienić lub uchylić środki stanowiąc większością kwalifikowaną w terminie jednego miesiąca od daty zwrócenia się do Rady.

4. Uzgodnienia przyjęte na mocy niniejszego artykułu stosuje się z uwzględnieniem zobowiązań wynikających z umów zawartych zgodnie z art. 300 ust. 2 Traktatu.

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 8

1. O ile przepisy niniejszego rozporządzenia nie stanowią inaczej, do produkcji i obrotu produktami wyszczególnionymi w art. 1 ust. 1 zastosowanie mają art. 87, 88 i 89 Traktatu.

2. Finlandia może jednak, ze względu na panujące tam specyficzne warunki klimatyczne, pod warunkiem że zezwoli na to Komisja, przyznawać pomoc odpowiednio w odniesieniu do pewnych ilości nasion oraz pewnych ilości nasion zbóż produkowanych wyłącznie w Finlandii.

Do dnia 1 stycznia 2006 r., na podstawie informacji przekazanych w odpowiednim czasie przez Finlandię, Komisja przekazuje Radzie sprawozdanie na temat skutków pomocy, na którą udzieliła zgody, wraz z niezbędnymi wnioskami.

Artykuł 9

Państwa Członkowskie i Komisja przekazują sobie wzajemnie informacje niezbędne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 10

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet Zarządzający ds. Nasion, zwany dalej Komitetem.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu zastosowanie mają art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres określony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na jeden miesiąc.

3. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 11

Szczegółowe zasady stosowania niniejszego rozporządzenia, zwłaszcza okres ważności pozwoleń, określonych w art. 4, jak również szczegółowe zasady przekazywania informacji, o których mowa w art. 9, przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 10 ust. 2.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 12

1. Niniejszym uchyla się rozporządzenia (EWG) nr 2358/71 i (EWG) nr 1674/72.

2. Odesłania do rozporządzenia (EWG) nr 2358/71 należy traktować jako odesłania do niniejszego rozporządzenia i odczytuje się je zgodnie z tabelą korelacji zawartą w Załączniku.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 listopada 2005 r.

W imieniu Rady

M. BECKETT

Przewodniczący

(1) Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.

(2) Opinia wydana dnia 26 października 2005 r. w wyniku nieobowiązkowych konsultacji (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3) Dz.U. L 246 z 5.11.1971, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1782/2003 (Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1).

(4) Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 118/2005 (Dz.U. L 24 z 27.1.2005, str. 15).

(5) Dz.U. L 177 z 4.8.1972, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3795/85 (Dz.U. L 367 z 31.12.1985, str. 21).

(6) Dz.U. L 345 z 20.11.2004, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1044/2005 (Dz.U. L 172 z 5.7.2005, str. 76).

(7) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

ZAŁĄCZNIK

Tabela korelacji

Rozporządzenie (EWG) nr 2358/71	Niniejsze rozporządzenie
Artykuł 1	Artykuł 1
Artykuł 2	Artykuł 2
—	Artykuł 3
Artykuł 3	—
Artykuł 3a	—
Artykuł 4 ust. 1 i 2 akapit pierwszy	Artykuł 4
Artykuł 4 ust. 2 akapit drugi	Artykuł 11
Artykuł 5 ust. 1	Artykuł 5
Artykuł 5 ust. 2 i art. 6	Artykuł 6
Artykuł 7	Artykuł 7
Artykuł 8	Artykuł 8
Artykuł 9 zdanie pierwsze	Artykuł 9
Artykuł 9 zdanie drugie	Artykuł 11
Artykuł 11	Artykuł 10
Artykuł 12	—
Artykuł 13	—
Artykuł 14	—
Artykuł 15	—
Artykuł 16	—
—	Artykuł 12
Artykuł 17	Artykuł 13

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/8

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1948/2005

z dnia 28 listopada 2005 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 3223/94 z dnia 21 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania ustaleń dotyczących przywozu owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)	W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 3223/94, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 29 listopada 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 listopada 2005 r.

W imieniu Komisji

J. M. SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Wsi

(1) Dz.U. L 337 z 24.12.1994, str. 66. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 386/2005 (Dz.U. L 62 z 9.3.2005, str. 3).

ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 28 listopada 2005 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	052	50,9
	204	27,7
	999	39,3
0707 00 05	052	136,8
	204	54,6
	999	95,7
0709 90 70	052	117,9
	204	69,2
	999	93,6
0805 20 10	204	65,3
	624	83,4
	999	74,4
0805 20 30, 0805 20 50, 0805 20 70, 0805 20 90	052	72,9
	624	112,5
	999	92,7
0805 50 10	052	67,4
	388	74,2
	999	70,8
0808 10 80	388	68,5
	400	92,7
	404	91,6
	720	91,8
	999	86,2
0808 20 50	052	73,0
	400	92,7
	720	48,3
	999	71,3

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 750/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 12). Kod „999” odpowiada „innym pochodzeniom”.

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/10

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1949/2005

z dnia 28 listopada 2005 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1917/2000 w odniesieniu do specyficznego obrotu towarowego i wyłączenia obrotu handlowego odnoszącego się do transakcji naprawy

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat o utworzeniu Wspólnoty Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95 z dnia 22 maja 1995 r. w sprawie statystyki handlu towarami między Wspólnotą i jej Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1, art. 6 ust. 2, art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 4 i art. 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1917/2000 z dnia 7 września 2000 r. ustanawiające niektóre przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1172/95 w sprawie statystyki handlu zagranicznego (2) określa elementy danych, które mają być gromadzone dla celów statystyki handlu zagranicznego oraz wymienia towary i rodzaje obrotów, które powinny być zwolnione lub które wymagają szczegółowych przepisów z przyczyn metodologicznych.

(2)

Tam, gdzie to właściwe, należy stosować wspólne definicje i pojęcia w odniesieniu do danych dotyczących, odpowiednio, handlu towarami między Państwami Członkowskimi i handlu towarami z państwami trzecimi. Ponieważ rozporządzenie (WE) nr 638/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie danych statystycznych Wspólnoty odnoszących się do handlu towarami między Państwami Członkowskimi oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3330/91 (3) zmieniło ramy prawne dotyczące prowadzenia wspólnotowej statystyki obrotu towarowego między Państwami Członkowskimi, konieczne stało się odpowiednie przystosowanie przepisów wykonawczych dotyczących statystyki handlu towarami między Wspólnotą i jej Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi.

(3)

Zgodnie z międzynarodowymi zaleceniami i obowiązującymi przepisami dotyczącymi statystyki Wspólnoty w odniesieniu do handlu towarami między Państwami Członkowskimi, towary będące przedmiotem naprawy mają być wyłączone ze statystyki handlu towarami. W konsekwencji konieczne jest również wyłączenie towarów będących przedmiotem naprawy z danych statystycznych Wspólnoty odnoszących się do handlu towarami z państwami trzecimi.

(4)

W celu zapewnienia porównywalności informacji dotyczących specyficznych towarów będących przedmiotem obrotu we Wspólnocie oraz tych będących przedmiotem obrotu z państwami trzecimi, konieczne jest dostosowanie przepisów w odniesieniu do zakładów przemysłowych, statków i statków powietrznych, zaopatrzenia i materiałów eksploatacyjnych dla statków i statków powietrznych, przesyłek wieloetapowych, instalacji morskich, statków kosmicznych, energii elektrycznej, gazu i produktów morskich.

(5)	Należy zapewnić dodatkowe specyfikacje w odniesieniu do towarów, które są przedmiotem tymczasowego użytkowania w celu zharmonizowania sposobu wyłączania tych towarów z danych statystycznych Wspólnoty odnoszących się do handlu towarami z państwami trzecimi.

(6)	System kodowania służący do opisu rodzaju transakcji należy ujednolicić z przepisami stosowanymi w odniesieniu do danych statystycznych o handlu towarami między Państwami Członkowskimi.

(7)	W związku z powyższym rozporządzenie (WE) nr 1917/2000 powinno zostać odpowiednio zmienione.

(8)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Statystyki Handlu Towarami z Państwami Trzecimi,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1917/2000 wprowadza się następujące zmiany:

artykuł 2 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 2

Na mocy art. 6 ust. 2 rozporządzenia podstawowego dane statystyczne o handlu zagranicznym przekazywane do Komisji nie obejmują towarów:

—	dopuszczonych do swobodnego obrotu po zastosowaniu procedury uszlachetniania czynnego lub przetwarzania pod kontrolą celną,

—	znajdujących się w wykazie towarów wyłączonych, określonym w załączniku 1.”;

w art. 15 ust. 2 dodaje się lit. m) w brzmieniu:

„m)	energia elektryczna i gaz”;

w art. 16 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2. Państwa Członkowskie mogą stosować uproszczoną procedurę deklarowania do rejestrowania eksportu kompletnych zakładów przemysłowych.

3. Uproszczona procedura może być stosowana tylko do wywozu kompletnych zakładów przemysłowych, w przypadku których całkowita wartość statystyczna każdego z nich przekracza 3 mln EUR, chyba że są to kompletne zakłady przemysłowe do ponownego wykorzystania; w takim przypadku Państwa Członkowskie informują Komisję o stosowanych kryteriach.

Statystyczna wartość zakładu przemysłowego jest obliczana przez dodanie wartości statystycznych jego części składowych i wartości statystycznych towarów, określonych w ust. 1 akapit drugi.”;

artykuł 17 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 17

1. Do celów niniejszego rozdziału części składowe umieszczone w danym dziale Nomenklatury Scalonej są klasyfikowane w odpowiedniej podpozycji kompletnych zakładów przemysłowych w Dziale 98 tejże Nomenklatury.

2. Tam, gdzie Państwa Członkowskie nie zezwalają na uproszczoną procedurę deklarowania w celu rejestrowania części składowych kompletnego zakładu przemysłowego w podpozycjach Działu 98, towary są klasyfikowane w odpowiednich podpozycjach zgodnie z pozostałymi działami Nomenklatury Scalonej.”;

artykuł 18 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 18

Zgodnie z Nomenklaturą Scaloną numery kodów dla podpozycji kompletnych zakładów przemysłowych są tworzone zgodnie z następującymi zasadami:

a)	kod składa się z ośmiu cyfr;

b)	pierwsze cztery cyfry to 9880;

c)	cyfry piąta i szósta odpowiadają działowi Nomenklatury Scalonej, do którego należą towary stanowiące części składowe;

d)	cyfry siódma i ósma to 0.”;

6)	skreśla się art. 19 ust. 3;

w art. 20 wprowadza się następujące zmiany:

litera c) otrzymuje brzmienie:

„c)	»prawo własności statku lub statku powietrznego« oznacza fakt zarejestrowania osoby fizycznej lub prawnej jako właściciela statku lub statku powietrznego;”;

b)	skreśla się lit. d);

artykuł 21 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 21

1. Dane statystyczne o handlu zagranicznym, które mają być przekazywane do Komisji, obejmują następujące transakcje:

przeniesienie prawa własności statku lub statku powietrznego z osoby fizycznej lub prawnej mającej siedzibę w państwie trzecim na osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w sprawozdającym Państwie Członkowskim i zarejestrowaną w krajowym rejestrze statków lub statków powietrznych; transakcja ta jest traktowana jako przywóz;

przeniesienie prawa własności statku lub statku powietrznego z osoby fizycznej lub prawnej mającej siedzibę w sprawozdającym Państwie Członkowskim i zarejestrowanej w krajowym rejestrze statków lub statków powietrznych na osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w państwie trzecim; transakcja ta jest traktowana jako wywóz;

c)	wprowadzenie statku lub statku powietrznego na terytorium statystyczne Wspólnoty lub opuszczenie terytorium statystycznego Wspólnoty ze względu na działania mające na celu uszlachetnianie lub następujące po uszlachetnianiu w ramach kontraktu.

Do celów lit. b) jeżeli statek lub statek powietrzny jest nowy, to wywóz jest rejestrowany w Państwie Członkowskim, w którym został on zbudowany.

Do celów lit. c) »uszlachetnianie« uznaje się za obejmujące jedynie działania mające na celu wytworzenie nowego lub rzeczywiście ulepszonego statku lub statku powietrznego.

2. Dane statystyczne dotyczące transakcji określonych w ust. 1, które są przekazywane do Komisji przez Państwa Członkowskie, zawierają następujące dane:

a)	kod odpowiadający podpozycji Nomenklatury Scalonej;

b)	procedurę statystyczną;

kraj partnerski, a mianowicie:

—	w przypadku transakcji określonych w ust. 1 lit. a) państwo trzecie budowy, jeżeli statek lub statek powietrzny jest nowy; w innych przypadkach państwo trzecie, w którym ma siedzibę osoba fizyczna lub prawna przekazująca prawo własności statku lub statku powietrznego,

—	w przypadku transakcji określonych w ust. 1 lit. b) państwo trzecie, w którym ma siedzibę osoba fizyczna lub prawna, na którą jest przenoszone prawo własności statku lub statku powietrznego,

—	w przypadku transakcji określonych w ust. 1 lit. c) państwo trzecie wysyłki dla statków i statków powietrznych wprowadzanych na terytorium statystyczne Wspólnoty oraz państwo przeznaczenia dla statków i statków powietrznych opuszczających terytorium statystyczne Wspólnoty;

d)	ilość jako liczba sztuk oraz w każdych innych uzupełniających jednostkach miary, ustanowionych w Nomenklaturze Scalonej dla statków i ilość w masie netto oraz w uzupełniających jednostkach miary dla statków powietrznych;

e)	wartość statystyczna, czyli wartość ogółem, która zostałaby zafakturowana – z wyłączeniem kosztów transportu i ubezpieczenia – w wypadku sprzedaży lub zakupu całego statku lub statku powietrznego.

3. Okresem sprawozdawczym jest miesiąc, w którym następuje przeniesienie prawa własności, w przypadku transakcji określonych w ust. 1 lit. a) lub ust. 1 lit. b) lub w którym następuje przepływ w przypadku transakcji określonych w ust. 1 lit. c).”;

artykuł 22 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 22

Władze krajowe mają dostęp do dodatkowych źródeł danych oprócz tych określonych w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1172/1995, włącznie z dostępem do informacji zawartych w krajowych rejestrach statków lub statków powietrznych, które mogą być wymagane w celu ustalenia przeniesienia prawa własności takich towarów.”;

10)

w art. 24 ust. 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	kod kraju partnerskiego lub uproszczony kod kraju QS;”;

11)	artykuł 25 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 25 Do celów niniejszego rozdziału »przesyłki wieloetapowe« oznaczają przywóz lub wywóz części składowych kompletnych towarów niezmontowanych lub rozmontowanych, realizowany w kilku dostawach z przyczyn handlowych lub związanych z transportem.”;

12)

artykuł 29 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Miesięczne sprawozdania, obejmujące transakcje określone w ust. 1, które są przekazywane do Komisji przez Państwa Członkowskie, zawierają następujące dane:

a)	kod odpowiadający podpozycji Nomenklatury Scalonej;

b)	kod kraju partnerskiego lub uproszczony kod kraju QW;

c)	procedurę statystyczną;

d)	masę netto;

e)	wartość statystyczną.

Do celów lit. a) stosuje się następujące uproszczone kody dla towarów przeznaczonych dla operatorów instalacji morskich lub dla potrzeb działania silników, maszyn i innego wyposażenia instalacji morskich:

—	9931 24 00: towary z działów Nomenklatury Scalonej 1–24;

—	9931 27 00: towary z Działu 27 Nomenklatury Scalonej;

—	9931 99 00: towary zaklasyfikowane gdzie indziej.

Bez uszczerbku dla przepisów celnych, w przypadku towarów przychodzących z lub przeznaczonych dla instalacji, »kraj partnerski«, określony w lit. b), jest krajem, w którym ma siedzibę osoba fizyczna lub prawna odpowiedzialna za handlowe wykorzystanie powyższej instalacji.”;

13)

artykuł 31 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 31

1. Do Komisji przekazywane są następujące dane statystyczne o handlu z państwami trzecimi:

a)	wprowadzenie statku kosmicznego na terytorium statystyczne Wspólnoty lub opuszczenie terytorium statystycznego Wspólnoty ze względu na operacje mające na celu lub następujące po uszlachetnianiu w ramach kontraktu;

b)	wystrzelenie w przestrzeń kosmiczną statku kosmicznego, który był przedmiotem przeniesienia własności między osobą fizyczną lub prawną mającą siedzibę w państwie trzecim a osobą fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Państwie Członkowskim;

c)	wystrzelenie w przestrzeń kosmiczną statku kosmicznego, który był przedmiotem przeniesienia własności z osoby fizycznej lub prawnej mającej siedzibę w Państwie Członkowskim na osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w państwie trzecim.

Operacje określone w lit. b) są rejestrowane jako przywóz w Państwie Członkowskim, w którym ma siedzibę nowy właściciel.

Operacja określona w lit. c) jest rejestrowana jako wywóz przez Państwo Członkowskie, w którym wyprodukowano ukończony statek kosmiczny.

Do celów niniejszego ustępu »uszlachetnianie« uznaje się za obejmujące jedynie operacje mające na celu wytworzenie nowego lub rzeczywiście ulepszonego statku kosmicznego.

2. Miesięczne sprawozdania z operacji określonych w ust. 1, które są przekazywane do Komisji przez Państwa Członkowskie, zawierają następujące dane:

a)	kod odpowiadający podpozycji Nomenklatury Scalonej;

b)	kod kraju partnerskiego;

c)	procedurę statystyczną;

d)	masę netto i ilość w uzupełniających jednostkach miary;

e)	wartość statystyczną jako wartość statku kosmicznego »ex-works« zgodnie z warunkami dostawy, wymienionymi w załączniku III do niniejszego rozporządzenia.

Do celów lit. b) »kraj partnerski« określany jest w oparciu o następujące kryteria:

—	dla operacji określonych w ust. 1 lit. a) »kraj partnerski« oznacza państwo trzecie pochodzenia dla statków kosmicznych wprowadzanych na terytorium statystyczne Wspólnoty oraz państwo przeznaczenia dla statków kosmicznych opuszczających terytorium statystyczne Wspólnoty,

—	dla operacji określonych w ust. 1 lit. b) »kraj partnerski« oznacza kraj, w którym wyprodukowano ukończony statek kosmiczny,

—	dla operacji określonych w ust. 1 lit. c) »kraj partnerski« oznacza kraj, w którym ma siedzibę osoba fizyczna lub prawna, na którą przeniesiona zostaje własność statku kosmicznego.

3. Okresem sprawozdawczym jest miesiąc, w którym następuje przepływ, w przypadku operacji określonych w ust. 1 lit. a) lub w którym następuje przeniesienie prawa własności, w przypadku operacji określonych w ust. 1 lit. b) i c).”;

14)

w tytule II po art. 31 dodaje się rozdziały 9 i 10 w brzmieniu:

„ROZDZIAŁ 9

Energia elektryczna i gaz

Artykuł 31a

Oprócz źródeł danych określonych w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1172/95, władze krajowe mogą wymagać, aby odpowiednia informacja w celu monitorowania obrotów handlowych energią elektryczną i gazem między sprawozdającym Państwem Członkowskim a państwami trzecimi była dostarczana bezpośrednio przez operatorów mających siedzibę w sprawozdającym Państwie Członkowskim, którzy posiadają lub obsługują krajowe systemy przesyłowe energii elektrycznej lub gazu.

ROZDZIAŁ 10

Produkty morskie

Artykuł 31b

1. Do celów niniejszego artykułu »produkty morskie« oznaczają produkty rybackie, minerały, uratowane mienie i inne produkty, które nie zostały jeszcze wyładowane na ląd ze statków morskich.

2. Dane statystyczne o handlu zagranicznymo, które mają być przekazywane do Komisji, obejmują następujące transakcje:

a)	wyładunek produktów morskich w portach sprawozdającego Państwa Członkowskiego lub ich nabycie przez statki zarejestrowane w Państwie Członkowskim od statków zarejestrowanych w państwie trzecim, transakcje te traktowane są jako przywóz.

b)	wyładunek produktów morza w portach państwa trzeciego ze statku zarejestrowanego w sprawozdającym Państwie Członkowskim lub ich nabycie przez statki zarejestrowane w państwie trzecim od statków zarejestrowanych w Państwie Członkowskim, transakcje te traktowane są jako wywóz.

3. Miesięczne sprawozdania z transakcji określonych w ust. 2, które są przekazywane do Komisji przez Państwa Członkowskie, zawierają następujące dane:

a)	kod odpowiadający podpozycji Nomenklatury Scalonej;

kod kraju partnerskiego, a mianowicie:

—	przy przywozie państwo trzecie, w którym zarejestrowany jest okręt dokonujący połowu,

—	przy wywozie państwo trzecie, w którym następuje wyładunek produktu morskiego lub w którym zarejestrowany jest statek nabywający produkt morski;

c)	procedurę statystyczną;

d)	masę netto;

e)	wartość statystyczną.

4. Władze krajowe mają dostęp do dodatkowych źródeł danych oprócz tych, określonych w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1172/95, włącznie z dostępem do informacji dotyczących deklaracji zarejestrowanych statków krajowych na temat produktów morskich wyładowywanych w państwach trzecich.”;

15)	załączniki I i II zastępuje się tekstem Załącznika do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 listopada 2005 r.

W imieniu Komisji

Joaquín ALMUNIA

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 118 z 25.5.1995, str. 10. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(2) Dz.U. L 229 z 9.9.2000, str. 14.

(3) Dz.U. L 102 z 7.4.2004, str. 1.

ZAŁĄCZNIK

Załączniki I i II do rozporządzenia (WE) nr 1917/2000 zastępuje się załącznikami do niniejszego rozporządzenia:

„

ZAŁĄCZNIK I

Lista towarów określonych w art. 2, wyłączonych ze statystyki handlu towarami z państwami trzecimi, które mają być przekazywane do Komisji (Eurostat)

Nie są zbierane dane dla następujących towarów:

a)	środki płatnicze, które są prawnymi środkami płatniczymi oraz papiery wartościowe;

b)	złoto monetarne;

c)	pomoc nadzwyczajna dla obszarów klęsk żywiołowych;

ze względu na zamierzone przeznaczenie do celów dyplomatycznych lub o podobnym charakterze:

1)	towary korzystające z immunitetu dyplomatycznego, konsularnego lub podobnego;

2)	prezenty dla głowy państwa, członków rządu lub parlamentu;

3)	towary stanowiące przedmiot obrotu w ramach wzajemnej pomocy administracyjnej;

o ile nie są przedmiotem transakcji handlowej:

1)	wyróżnienia, odznaczenia honorowe i nagrody, odznaki pamiątkowe i medale;

2)	sprzęt podróżny, prowiant i inne przedmioty, włącznie z wyposażeniem sportowym przeznaczonym do użytku osobistego lub spożycia, które podróżujący ma przy sobie, które są wysyłane przed rozpoczęciem przez niego podróży lub które są wysyłane w ślad za podróżującym;

3)	ubiory ślubne, przedmioty związane z przeprowadzkami lub przedmioty dziedziczone;

4)	trumny, urny pogrzebowe, ozdobne przedmioty pogrzebowe i przedmioty służące do konserwacji grobów i nagrobków;

5)	drukowane materiały reklamowe, instrukcje obsługi, cenniki i pozostałe artykuły reklamowe;

6)	towary, które utraciły użyteczność lub nie mogą być użyte do celów przemysłowych;

balast;

8)	znaczki pocztowe;

9)	produkty farmaceutyczne stosowane podczas międzynarodowych imprez sportowych;

f)	produkty stosowane w ramach wspólnych nadzwyczajnych środków dla ochrony osób lub środowiska naturalnego;

towary będące przedmiotem niehandlowej wymiany między osobami zamieszkałymi w strefie przygranicznej Państw Członkowskich (ruch przygraniczny); produkty uzyskane przez producentów rolnych na obszarach położonych poza obszarem statystycznym, ale przylegających do niego, na którym prowadzą podstawową działalność;

h)	przy założeniu, że handel jest tymczasowy, towary przywożone lub wywożone w celu naprawy środków transportu, kontenerów i podobnego z nimi sprzętu transportowego, ale niepodlegające zasadom uszlachetniania, i części wymienione podczas napraw;

towary wywiezione do krajowych sił zbrojnych stacjonujących poza terytorium statystycznym oraz towary przywożone, które zostały przewiezione poza terytorium statystyczne przez krajowe siły zbrojne, jak również towary, które zostały nabyte lub pozostawione na terytorium statystycznym Państwa Członkowskiego przez obce siły zbrojne, które tam stacjonują;

towary używane jako nośniki informacji, takie jak dyskietki, taśmy komputerowe, filmy, plany, taśmy audio i wideo, CD-ROM-y, będące przedmiotem obrotu w celu dostarczenia informacji, wytworzone na zamówienie konkretnego klienta lub gdy nie są przedmiotem transakcji handlowej oraz towary, które uzupełniają poprzednią dostawę, np. uaktualnienia, i za które odbiorca nie otrzymuje faktury;

wyrzutnie satelitów:

—	przy wywozie i przywozie poprzedzającym wystrzelenie w przestrzeń kosmiczną,

—	podczas wystrzelenia w przestrzeń kosmiczną;

towary do naprawy i po naprawie oraz części zamienne użyte do naprawy. Naprawa zakłada przywrócenie towarów do ich pierwotnej funkcji lub stanu. Celem operacji jest po prostu utrzymanie towaru w stanie pozwalającym na użytkowanie; może to obejmować ich przebudowę lub udoskonalenie, ale nie zmienia w żaden sposób charakteru towarów;

towary do użytku czasowego i po nim, o ile spełnione są wszystkie poniższe warunki:

1)	nie zaplanowano ani nie dokonano uszlachetniania;

2)	oczekiwany okres użytkowania czasowego jest nie dłuższy niż 24 miesiące.

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz transakcji określonych w art. 13 ust. 2

1)	Transakcje z rzeczywistym lub zamierzonym przeniesieniem prawa własności w zamian za płatność (finansową lub inną) (z wyjątkiem transakcji wymienionych pod kodami 2, 7, 8) (1) (2) (3)

1)	Kupno/sprzedaż za zapłatą (2)

2.)	Dostawa przeznaczona do sprzedaży po akceptacji lub wypróbowaniu, przeznaczona do sprzedaży konsygnacyjnej lub za pośrednictwem agenta komisowego

3)	Handel barterowy (zapłata w naturze)

4)	Zakupy przez podróżnych do użytku osobistego

5)	Leasing finansowy (sprzedaż ratalna) (3)

2)	Zwroty towarów zarejestrowanych uprzednio pod kodem 1 (4); dostawy rekompensacyjne nieodpłatne (4)

1)	Zwrot towarów

2)	Rekompensata za zwrócone towary

3)	Rekompensata (np. w ramach gwarancji) za towary, które nie zostały zwrócone

3)	Transakcje (niemające charakteru tymczasowego), z którymi związane jest przeniesienie prawa własności, ale nierekompensowane (finansowo lub inaczej)

1)	Towary dostarczone w ramach programów pomocy zarządzanych lub finansowanych częściowo lub całkowicie przez Wspólnotę Europejską

2)	Inne dostawy w ramach ogólnej pomocy rządowej

3)	Inne dostawy w ramach pomocy (osoby fizyczne, organizacje pozarządowe)

Inne

4)	Dostawy towarów w celu uszlachetniania w ramach kontraktu (5) (z wyjątkiem transakcji wymienionych pod kodem 7)

(8)

5)	Dostawy towarów po uszlachetnianiu w ramach kontraktu (5) (z wyjątkiem transakcji wymienionych pod kodem 7)

(8)

6)	Szczególne transakcje kodowane dla potrzeb krajowych (6)

(8)

7)	Dostawy towarów w ramach wspólnych projektów obronnych lub innych międzyrządowych projektów produkcyjnych (np. Airbus)

(8)

8)	Dostawy materiałów budowlanych i wyposażenia w ramach realizacji ogólnej umowy budowlanej lub inżynieryjnej (7)

(8)

9)	Inne rodzaje transakcji

(8)

”

(1) Ten punkt obejmuje większość transakcji wywozu i przywozu, tzn. transakcje, w odniesieniu do których:

—	następuje przeniesienie prawa własności pomiędzy osobą zamieszkałą na stałe na danym terytorium a osobą niezamieszkałą na stałe na danym terytorium, oraz

—	następuje lub nastąpi płatność lub rekompensata w naturze.

Należy zauważyć, że odnosi się to także do dostaw towarów dokonywanych między jednostkami należącymi do tego samego przedsiębiorstwa lub tej samej grupy przedsiębiorstw oraz do dostaw towarów do/z centralnych punktów dystrybucji, chyba że nie są dokonywane żadne płatności lub inne rekompensaty (w przeciwnym wypadku oznaczane są one kodem 3).

(2) W tym części zamienne i inne towary rekompensacyjne w formie odpłatnej.

(3) W tym leasing finansowy: raty leasingowe są obliczane w taki sposób, aby pokrywały całkowitą lub prawie całkowitą wartość towaru. Ryzyka i korzyści wynikające z prawa własności przechodzą na leasingobiorcę. Po zakończeniu umowy leasingobiorca staje się prawowitym właścicielem towaru.

(4) Wysyłki zwrotne i dostawy rekompensaycjne towarów, które uprzednio zarejestrowano pod kodami 3–9 kolumny A, należy zarejestrować pod tymi samymi kodami.

(5) Obrót uszlachetniający obejmuje działania (przetworzenie, budowa, montaż, udoskonalenie, renowacja …), których celem jest stworzenie nowego lub w znacznym stopniu ulepszonego towaru. Nie musi to oznaczać zmiany w klasyfikowaniu towaru. Pod tym kodem nie należy ujmować uszlachetniania dokonywanego przez uszlachetniającego na rachunek własny, które należy ująć pod kodem 1 kolumny A.

Towary przeznaczone do lub będące po uszlachetnianiu powinny być rejestrowane jako przywóz i wywóz.

Jednakże naprawa nie powinna być rejestrowana pod tym kodem. Naprawa towaru zakłada przywrócenie jego pierwotnej funkcji lub stanu. Celem takiej operacji jest po prostu utrzymanie towaru w stanie pozwalającym na jego użytkowanie; może to obejmować pewną jego przebudowę lub udoskonalenie, ale nie zmienia w żaden sposób charakteru towaru.

Towary przeznaczone do naprawy i będące po naprawie są wyłączone ze statystyki handlu zagranicznego, patrz: załącznik I ust. 1.

(6) Transakcje rejestrowane pod tym kodem mogą obejmować np. transakcje niepowodujące przeniesienia prawa własności, np. naprawę, najem, pożyczkę, leasing operacyjny oraz inne czasowe użytkowanie z wyjątkiem przetworzenia w ramach umowy (dostawa lub zwrot). Transakcje zarejestrowane pod tym kodem nie są przekazywane do Komisji.

(7) Pod kodem 8 kolumny A należy ujmować jedynie takie transakcjie, w przypadku których faktura nie jest wystawiana na poszczególne dostawy, lecz jedna faktura obejmująca łączną wartość prac. Jeżeli tak nie jest, transakcje należy rejestrować pod kodem 1.

(8) Numery kodów przeznaczone do celów krajowych mogą być umieszczone w kolumnie B, pod warunkiem że do Komisji przekazywane są jedynie numery kodów umieszczone w kolumnie A..

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/18

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1950/2005

z dnia 28 listopada 2005 r.

dostosowujące kilka rozporządzeń dotyczących rynków zbóż, ryżu i skrobi ziemniaczanej z powodu przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji do Unii Europejskiej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Traktat o Przystąpieniu Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji,

uwzględniając Akt Przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji, w szczególności jego art. 57 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Pewne zmiany techniczne są konieczne w kilku rozporządzeniach Komisji w sprawie rynków zbóż, ryżu i skrobi ziemniaczanej w celu dokonania niezbędnych zmian z powodu przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji (zwanych dalej „nowymi Państwami Członkowskimi”) do Unii Europejskiej.

(2)

Rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2692/89 (1), (EWG) nr 862/91 (2), (EWG) nr 1722/93 (3), (WE) nr 2058/96 (4), (WE) 196/97 (5), (WE) nr 327/98 (6), (WE) nr 638/2003 (7), (WE) nr 2236/2003 (8) zawierają pewne zapisy we wszystkich językach wspólnotowych. Wszystkie te rozporządzenia powinny również zawierać zapisy we wszystkich językach nowych Państw Członkowskich.

(3)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2145/92 z dnia 29 lipca 1992 r. określające ponownie strefy miejsc przeznaczenia w odniesieniu do refundacji wywozowych, wywozowych opłat wyrównawczych oraz niektórych pozwoleń na wywóz dla zbóż i ryżu (9) zawiera pewne odniesienia do nowych Państw Członkowskich jako miejsc przeznaczenia uprawniających do otrzymania refundacji wywozowych. Te odniesienia powinny zostać usunięte.

(4)	Należy zatem zmienić rozporządzenia (EWG) nr 2692/89, (EWG) nr 862/91, (EWG) nr 2145/92, (EWG) nr 1722/93, (WE) nr 2058/96, (WE) nr 196/97, (WE) nr 327/98, (WE) nr 638/2003 oraz (WE) nr 2236/2003,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (EWG) nr 2692/89 wprowadza się następujące zmiany:

artykuł 13 ust. 7 otrzymuje następujące brzmienie:

„7. Wniosek o wydanie dokumentu subsydiów oraz sam dokument powinny zawierać w sekcji 20 i w sekcji 22 jeden z zapisów wymienionych odpowiednio w punkcie A i B załącznika I, w kolorze czerwonym lub podkreślony na czerwono.

Dokument pozwolenia na wywóz lub świadectwa wcześniejszego ustalenia refundacji jest przekreślony na czerwono podobnie jak sekcja 21.”;

w art. 14 ust. 2 lit. b) oraz c) otrzymują następujące brzmienie:

„b)	sekcję 104 wypełnia się odpowiednio i uzupełnia o jeden z zapisów określonych w załączniku II;

c)	sekcję 106 wypełnia się odpowiednio i uzupełnia o jeden z zapisów określonych w załączniku III.”;

w art. 15 ust. 1 drugi akapit otrzymuje następujące brzmienie:

„Jeśli zostanie stwierdzone, że wymogi jakościowe określone w pierwszym akapicie nie są spełnione w momencie przyjęcia deklaracji o przeznaczeniu do spożycia na Réunion, jeden z zapisów wymienionych w załączniku IV zostaje wpisany w części »Uwagi« w sekcji J formularza kontrolnego określonego w art. 14.”;

4)	tekst w załączniku I do niniejszego rozporządzenia zostaje dodany jako załączniki I, II, III i IV.

Artykuł 2

W rozporządzeniu (EWG) nr 862/91 wprowadza się następujące zmiany:

1)	w art. 2 ust. 1 akapit drugi otrzymuje następujące brzmienie: „Świadectwo pochodzenia sporządza się na formularzu, którego wzór znajduje się w załączniku I.”;

artykuł 3 ust. 1 otrzymuje następujące brzmienie:

„1. Dowód, o którym mowa w art. 1 ust. 2 tiret pierwsze rozporządzenia (EWG) nr 3491/90, zostaje ustanowiony przez wpisanie przez właściwe władze Bangladeszu jednego z oznaczeń wymienionych w załączniku II, w części »Uwagi« na świadectwie pochodzenia.”;

w art. 4 ust. 1 lit. a) otrzymuje następujące brzmienie:

„a)	w rubrykach 20 i 24 jeden z zapisów wymienionych w załączniku III,”;

4)	tytuł Załącznika otrzymuje brzmienie „Załącznik I”;

5)	tekst w załączniku II do niniejszego rozporządzenia zostaje dodany jako załączniki II i III.

Artykuł 3

W Załączniku do rozporządzenia (EWG) nr 2145/92 skreśla się nazwy poniższych państw:

1)	w strefie I: Malta, Cypr;

2)	w strefie II: Polska, Federalna Republika Czech i Słowacji, Węgry, Estonia, Łotwa i Litwa.

3)	w strefie III: Słowenia.

Artykuł 4

W rozporządzeniu (EWG) nr 1722/93 wprowadza się następujące zmiany:

artykuł 10 ust. 6 otrzymuje następujące brzmienie:

„6. Gdy przedmiotowy produkt jest przedmiotem handlu wewnątrzwspólnotowego lub jest wywożony do krajów trzecich przez terytorium innego Państwa Członkowskiego, wydawany jest formularz kontrolny T5 zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2454/93 (10)

Pole 104 formularza kontrolnego zawiera, w rubryce »Inne« jeden z zapisów wymienionych w załączniku IV.

2)	tekst w załączniku III do niniejszego rozporządzenia dodaje się jako załącznik IV.

Artykuł 5

W rozporządzeniu (WE) nr 2058/96 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 2 ust. 4 lit. a) oraz b) otrzymują następujące brzmienie:

„a)	w rubryce 20 jeden z zapisów wymienionych w załączniku I;

b)	w rubryce 24 jeden z zapisów wymienionych w załączniku II.”;

w art. 5 ust. 3 lit. a) oraz b) otrzymują następujące brzmienie:

„a)	w rubryce 104 jeden z zapisów wymienionych w załączniku III;

b)	w rubryce 107 jeden z zapisów wymienionych w załączniku IV.”;

3)	tekst w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia zostaje dodany jako załączniki I, II, III i IV.

Artykuł 6

W rozporządzeniu (WE) nr 196/97 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 3 ust. 1 lit. b) otrzymuje następujące brzmienie:

„b)	rubryka 24 we wniosku o pozwolenie na przywóz i w samym pozwoleniu zawiera jeden z zapisów określonych w Załączniku;”;

2)	tekst w załączniku V do niniejszego rozporządzenia zostaje dodany jako Załącznik.

Artykuł 7

W rozporządzeniu (WE) nr 327/98 wprowadza się następujące zmiany:

artykuł 4 ust. 4 otrzymuje następujące brzmienie:

„4. Część 24 pozwolenia zawiera jeden z poniższych zapisów:

a)	w przypadku kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lit. a), jeden z zapisów wymienionych w załączniku V;

b)	w przypadku kontyngentu, o którym mowa w art.1 ust. 1 lit. b), jeden z zapisów wymienionych w załączniku VI;

c)	w przypadku kontyngentu, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lit. c), jeden z zapisów wymienionych w załączniku VII.”;

2)	tekst w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia zostaje dodany jako załączniki V, VI i VII.

Artykuł 8

W rozporządzeniu (WE) nr 638/2003 wprowadza się następujące zmiany:

artykuł 7 ust. 2 otrzymuje następujące brzmienie:

„2. Dowód, że została pobrana opłata wywozowa, zostaje dostarczony wraz ze wskazaniem kwoty w walucie krajowej i dodaniem przez władze celne państwa wywozu jednego z zapisów wymienionych w załączniku III, wraz z podpisem i pieczęcią urzędu celnego, w polu 12 pozwolenia na wywóz, wystawionego przez państwo wywozu zgodnie ze wzorem podanym w załączniku I.”;

artykuł 16 ust. 3 otrzymuje następujące brzmienie:

„3. Sekcja 24 pozwolenia zawiera jeden z poniższych zapisów:

a)	przy przywozie pochodzącym z państw ACP: jeden z zapisów wymienionych w załączniku IV;

b)	przy przywozie pochodzącym z państw KTZ: jeden z zapisów wymienionych w załączniku V.”;

3)	tekst w załączniku VII do niniejszego rozporządzenia zostaje dodany jako załączniki III i IV i V.

Artykuł 9

W rozporządzeniu (WE) nr 2236/2003 wprowadza się następujące zmiany:

w art. 13 ust. 3 lit. a) otrzymuje następujące brzmienie:

„a)	pozwolenia na wywóz wydawanego przedsiębiorstwu produkującemu skrobię przez kompetentną władzę Państwa Członkowskiego, o której mowa w ust. 2, opatrzonego jednym z zapisów wymienionych w Załączniku, w drodze odstępstwa od art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1518/95 (11).

2)	tekst w załączniku VIII do niniejszego rozporządzenia zostaje dodany jako Załącznik.

Artykuł 10

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie nie wpływa na ważność wniosków o zezwolenia i zezwoleń, złożonych lub wydanych między dniem 1 maja 2004 r. a datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 listopada 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 261 z 7.9.1989, str. 8. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1275/2004 (Dz.U. L 241 z 13.7.2004, str. 8).

(2) Dz.U. L 88 z 9.4.1991, str. 7. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1482/98 (Dz.U. L 195 z 11.7.1998, str. 14).

(3) Dz.U. L 159 z 1.7.1993, str. 112. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1548/2004 (Dz.U. L 280 z 31.8.2004, str. 11).

(4) Dz.U. L 276 z 29.10.1996, str. 7.

(5) Dz.U. L 31 z 1.2.1997, str. 53.

(6) Dz.U. L 37 z 11.2.1998, str. 5. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2458/2001 (Dz.U. L 331 z 15.12.2001, str. 10).

(7) Dz.U. L 93 z 10.4.2003, str. 3.

(8) Dz.U. L 339 z 24.12.2003, str. 45.

(9) Dz.U. L 214 z 30.7.1992, str. 20. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3304/94 (Dz.U. L 341 z 30.12.1994, str. 48).

(10) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1.”.

(11) Dz.U. L 147 z 30.6.1995, str. 55.”;

ZAŁĄCZNIK I

„

ZAŁĄCZNIK I

A. Zapisy, o których mowa w art. 13 ust. 7, dla sekcji 20

—	:	w języku hiszpańskim	:	Documento de subvención para el arroz: Reunión — artículo 11 bis del Reglamento (CEE) no 1418/76
—	:	w języku czeskim	:	Subvenční doklad pro rýži: Réunion – článek 11a nařízení (EHS) č. 1418/76
—	:	w języku duńskim	:	Tilskudsdokument ris Réunion — artikel 11a i forordning (EØF) nr. 1418/76
—	:	w języku niemieckim	:	Subventionsdokument Reis Réunion — Artikel 11a der Verordnung (EWG) Nr. 1418/76
—	:	w języku estońskim	:	Subsiidiumidokument riisi jaoks: Réunion – Määruse (EMÜ) nr 1418/76 artikkel 11a
—	:	w języku greckim	:	Έγγραφο επιδότησης για το ρύζι που αποστέλλεται στη Réunion — Άρθρο 11 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1418/76
—	:	w języku angielskim	:	Subsidy document for rice: Réunion — Article 11a of Regulation (EEC) No 1418/76
—	:	w języku francuskim	:	Document de subvention riz: Réunion — article 11 bis du règlement (CEE) no 1418/76
—	:	w języku włoskim	:	Documento di sovvenzione riso: Riunione — articolo 11 bis del regolamento (CEE) n. 1418/76
—	:	w języku łotewskim	:	Subsīdiju dokuments attiecībā uz rīsiem: Reinjona – Regulas Nr. 1418/76 11.a pants
—	:	w języku litewskim	:	Subsidijos dokumentas ryžiams: Rejunjonas – Reglamento (EEB) Nr. 1418/76 11a straipsnis
—	:	w języku węgierskim	:	A rizsre vonatkozó támogatási dokumentum: Réunion – az 1418/76/EGK rendelet 11a. cikke
—	:	w języku maltańskim	:	Dokument ta’ sussidju tar-ross: Réunion – artikolu 11a tar-Regolament (KEE) Nru 1418/76
—	:	w języku niderlandzkim	:	Subsidiebewijs rijst Réunion — artikel 11 bis van Verordening (EEG) nr. 1418/76
—	:	w języku polskim	:	Dokument subwencji dla ryżu: Réunion – artykuł 11a rozporządzenia (EWG) nr 1418/76
—	:	w języku portugalskim	:	Documento de subvenção arroz Reunião — n.o 11.oA do Regulamento (CEE) n.o 1418/76
—	:	w języku słowackim	:	Potvrdenie o náhrade pre ryžu: Réunion – článok 11a nariadenia (EHS) č. 1418/76
—	:	w języku słoweńskim	:	Dokument o subvenciji za riž: Réunion – člen 11a Uredbe (EGS) št. 1418/76
—	:	w języku fińskim	:	Riisiä koskeva tukiasiakirja: Réunion – asetuksen (ETY) N:o 1418/76 11 a artikla
—	:	w języku szwedzkim	:	Subventionsdokument för ris: Réunion – artikel 11a i förordning (EEG) nr 1418/76

B. Zapisy, o których mowa w art. 13 ust. 7, dla sekcji 22

—	:	w języku hiszpańskim	:	Subvención para el arroz de Reunión fijada por anticipado el … (fecha de presentación de la solicitud del documento)
—	:	w języku czeskim	:	Subvence pro rýži pro Réunion stanovená předem dne … (datum podání žádosti o doklad)
—	:	w języku duńskim	:	Tilskud ris Réunion forudfastsat den … (dato for indgivelsen af ansøgningen om dokumentet)
—	:	w języku niemieckim	:	Subvention Reis Réunion, im Voraus festgesetzt am … (Eingangsdatum des Antrags für das Dokument)
—	:	w języku estońskim	:	Réunioni riisitoetus on eelnevalt kinnitatud … (kuupäev, mil dokumenditaotlus esitati)
—	:	w języku greckim	:	Επιδότηση για το ρύζι που αποστέλλεται στη Réunion και έχει προκαθορισθεί στις … (ημερομηνία υποβολής της αίτησης για το έγγραφο)
—	:	w języku angielskim	:	Rice subsidy Réunion fixed in advance on … (date on which the application for the document was lodged)
—	:	w języku francuskim	:	Subvention riz Réunion préfixée le … (date du dépôt de la demande du document)
—	:	w języku włoskim	:	Sovvenzione riso Riunione prefissata il … (giorno in cui è stato richiesto il documento)
—	:	w języku łotewskim	:	Rīsu subsīdija Reinjonā noteikta iepriekš … (datums, kad tika iesniegts pieteikums par dokumentu)
—	:	w języku litewskim	:	Rejunjono ryžių subsidija … (data, kurią buvo pateikta paraiška dokumentui)
—	:	w języku węgierskim	:	Rizsszubvenció, Réunion, előzetesen … -án/-én rögzítve (a dokumentum iránti kérelem benyújtásának időpontja)
—	:	w języku maltańskim	:	Sussidju tar-ross Réunion iffissat minn qabel fi … (data li fiha ntbaghtet l-applikazzjoni ghad-dokument)
—	:	w języku niderlandzkim	:	Subsidie rijst Réunion vooraf vastgesteld op … (datum waarop de aanvraag van het bewijs is ingediend)
—	:	w języku polskim	:	Subwencje dla ryżu Réunion ustalone z wyprzedzeniem w dniu … (data złożenia wniosku o wydanie dokumentu)
—	:	w języku portugalskim	:	Subvenção arroz Reunião fixada antecipadamente em … (data de apresentação do pedido do documento)
—	:	w języku słowackim	:	Náhrada za ryžu pre ostrov Réunion určená predbežne dňa … (dátum, kedy bola predložená žiadosť o dokument)
—	:	w języku słoweńskim	:	Subvencija riž Réunion določena vnaprej dne … (datum vložitve zahtevka za dokument)
—	:	w języku fińskim	:	Tuki riisille – Réunion, ennakkovahvistus … (asiakirjahakemuksen jättöpäivä)
—	:	w języku szwedzkim	:	Subvention för ris till Réunion förutfastställd den … (datum då ansökan om dokumentet lämnades in)

ZAŁĄCZNIK II

Zapisy, o których mowa w art. 14 ust. 2 lit. b)

—	:	w języku hiszpańskim	:	Destinado al consumo en la Reunión — artículo 11 bis del Reglamento (CEE) no 1418/76
—	:	w języku czeskim	:	Určeno ke spotřebě na Réunionu – článek 11a nařízení (EHS) č. 1418/76
—	:	w języku duńskim	:	Bestemt til at overgå til frit forbrug på Réunion — artikel 11a i forordning (EØF) nr. 1418/76
—	:	w języku niemieckim	:	Bestimmt zur Überführung in den freien Verkehr in Réunion — Artikel 11a der Verordnung (EWG) Nr. 1418/76
—	:	w języku estońskim	:	Lubatud ringlusse tarbimiseks Réunionis – Määruse (EMÜ) nr 1418/76 artikkel 11a
—	:	w języku greckim	:	Προορίζεται για κατανάλωση στη Réunion — άρθρο 11α του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1418/76
—	:	w języku angielskim	:	To be released for consumption in Réunion — Article 11a of Regulation (EEC) No 1418/76
—	:	w języku francuskim	:	Destiné à être mis à la consommation à la Réunion — article 11 bis du règlement (CEE) no 1418/76
—	:	w języku włoskim	:	Destinato ad essere immesso in consumo nel dipartimento francese d'oltremare della Riunione — articolo 11 bis del regolamento (CEE) n. 1418/76
—	:	w języku łotewskim	:	Paredzēts patēriņam Reinjonā – Regulas (EEK) Nr. 1418/76 11.a pants
—	:	w języku litewskim	:	Skirti vartojimui Rejunjone – Reglamento (EEB) Nr. 1418/76 11a straipsnis
—	:	w języku węgierskim	:	Réunionban fogyasztásra bocsátandó – az 1418/76/EGK rendelet 11a. cikke
—	:	w języku maltańskim	:	Jinħareġ għall-konsum f’Réunion – Artikolu 11a tar-Regolament (KEE) Nru 1418/76
—	:	w języku niderlandzkim	:	Bestemd voor invoer tot verbruik in Réunion — artikel 11 bis van Verordening (EEG) nr. 1418/76
—	:	w języku polskim	:	Do wprowadzenia do konsumpcji w Réunion – artykuł 11a rozporządzenia (EWG) nr 1418/76
—	:	w języku portugalskim	:	Destinado a ser colocado no consumo na Reunião — artigo 11.o A do Regulamento (CEE) n.o 1418/76
—	:	w języku słowackim	:	Určené na uvoľnenie na spotrebu na ostrove Réunion – článok 11a nariadenia (EHS) č. 1418/76
—	:	w języku słoweńskim	:	Določeno za sprostitev v potrošnjo v Réunionu – člen 11a Uredbe (EGS) št. 1418/76
—	:	w języku fińskim	:	Tarkoitettu kulutukseen Réunionilla – asetuksen (ETY) N:o 1418/76 11 a artikla
—	:	w języku szwedzkim	:	Avsedd att frisläppas för konsumtion på Réunion – artikel 11a i förordning (EEG) nr 1418/76

ZAŁĄCZNIK III

Zapisy, o których mowa w art. 14 ust. 2 lit. c)

—	:	w języku hiszpańskim	:	Subvención para el arroz de Reunión aplicable el … (fecha de aceptación de la declaración de expedición)
—	:	w języku czeskim	:	Subvence pro rýži pro Réunion použitelná dne … (datum přijetí vývozního prohlášení)
—	:	w języku duńskim	:	Tilskud til ris for Réunion gældende den … (dato for antagelsen af angivelsen om forsendelse)
—	:	w języku niemieckim	:	Subvention Reis Réunion, anwendbar am … (Tag der Annahme der Lieferungserklärung)
—	:	w języku estońskim	:	Réunioni riisisubsiidiumi kohaldatakse … (ekspordideklaratsiooni aktsepteerimise kuupäev)
—	:	w języku greckim	:	Επιδότηση για το ρύζι Réunion που εφαρμόζεται στις … (ημερομηνία αποδοχής της δήλωσης αποστολής)
—	:	w języku angielskim	:	Réunion rice subsidy applicable on … (date of acceptance of declaration of exportation)
—	:	w języku francuskim	:	Subvention riz Réunion applicable le … (date de l'acceptation de la déclaration d'expédition)
—	:	w języku włoskim	:	Sovvenzione riso Riunione applicabile il … (giorno dell'accettazione della dichiarazione di spedizione)
—	:	w języku łotewskim	:	Reinjonas rīsu subsīdija attiecināma uz … (eksporta deklarācijas pieņemšanas datums)
—	:	w języku litewskim	:	Rejunjono subsidijos ryžiams taikomos … (eksporto deklaracijos priėmimo data)
—	:	w języku węgierskim	:	A … -án/-én alkalmazandó réunioni rizsszubvenció (a kiviteli nyilatkozat elfogadásának időpontja)
—	:	w języku maltańskim	:	Sussidju tar-ross Réunion applikabbli fi … (data li fiha ġiet aċċettata d-dikjarazzjoni ta' esportazzjoni)
—	:	w języku niderlandzkim	:	Subsidie rijst Réunion van toepassing op … (datum van aanvaarding van de aangifte tot verzending)
—	:	w języku polskim	:	Subwencje ryżu Réunion obowiązują od dnia … (data akceptacji deklaracji eksportowej)
—	:	w języku portugalskim	:	Subvenção arroz Reunião aplicável em … (data de admissão da declaração de expedição)
—	:	w języku słowackim	:	Náhrada za ryžu pre Réunion uplatniteľná dňa … (dátum prijatia vyhlásenia o vývoze)
—	:	w języku słoweńskim	:	Réunion: subvencija za riž, določena vnaprej dne … (datum vnaprejšnje določitve)
—	:	w języku fińskim	:	Tuki riisille – Réunion, ennakkovahvistus … (ennakkovahvistuksen myöntämispäivä)
—	:	w języku szwedzkim	:	Subvention för ris till Réunion giltig den … (datum då avsändningsdeklarationen mottogs)

lub

—	:	w języku hiszpańskim	:	Subvención para el arroz de Reunión fijada por anticipado el … (fecha de fijación anticipada)
—	:	w języku czeskim	:	Réunion: subvence pro rýži stanovená předem dne … (datum stanovení předem)
—	:	w języku duńskim	:	Tilskud for ris Réunion forudfastsat den … (dato for forudfastsættelsen)
—	:	w języku niemieckim	:	Subvention Reis Réunion, im Voraus festgesetzt am … (Tag der Vorausfestsetzung)
—	:	w języku estońskim	:	Réunion: riisisubsiidium on eelnevalt kinnitatud … (eelkinnituse kuupäev)
—	:	w języku greckim	:	Επιδότηση για το ρύζι Réunion που έχει προκαθορισθεί στις … (ημερομηνία προκαθορισμού)
—	:	w języku angielskim	:	Réunion: rice subsidy fixed in advance on … (date of advance fixing)
—	:	w języku francuskim	:	Subvention riz Réunion préfixée le … (date de préfixation)
—	:	w języku włoskim	:	Sovvenzione riso Riunione prefissata il … (giorno della prefissazione)
—	:	w języku łotewskim	:	Rerinjona: rīsu subsīdija noteikta iepriekš … (iepriekšējas noteikšanas datums)
—	:	w języku litewskim	:	Rejunjonas: subsidija ryžiams nustatyta iš anksto … (išankstinio nustatymo data)
—	:	w języku węgierskim	:	Réunion: rizsszubvenció előzetesen … -án/-én rögzítve (az előzetes rögzítés időpontja)
—	:	w języku maltańskim	:	Réunion: sussidju tar-ross iffissat minn qabel fi … (data ta’ meta ġie ffissat minn qabel)
—	:	w języku niderlandzkim	:	Subsidie rijst Réunion vooraf vastgesteld op … (datum van de vaststelling vooraf)
—	:	w języku polskim	:	Subwencja ryżu Réunion ustalona z góry w dniu … (data ustalenia z góry)
—	:	w języku portugalskim	:	Subvenção arroz Reunião fixada antecipadamente em … (data da fixação antecipada)
—	:	w języku słowackim	:	Réunion: náhrada za ryžu určená predbežne dňa … (dátum predbežného určenia)
—	:	w języku słoweńskim	:	Réunion: subvencija za riž, določena vnaprej dne … (datum vnaprejšnje določitve)
—	:	w języku fińskim	:	Tuki riisille – Réunion, sovellettavissa … alkaen (lähetysilmoituksen hyväksymispäivä)
—	:	w języku szwedzkim	:	Subvention för ris till Réunion förutfastställd den … (datum för förutfastställelsen)

ZAŁĄCZNIK IV

Zapisy, o których mowa w art. 15 ust. 1

—	:	w języku hiszpańskim	:	Producto que no se ajusta a las condiciones requeridas en una cantidad de … (señalar la cantidad en kilogramos, expresados en cifras y en letras)
—	:	w języku czeskim	:	Produkt, který neodpovídá specifikaci, v množství … (počet kilogramů, slovy i čísly)
—	:	w języku duńskim	:	Produkt, som ikke opfylder betingelserne for en mængde på … (angivelse af mængden i kilo med tal og bogstaver)
—	:	w języku niemieckim	:	Erzeugnis nicht konform für eine Menge von … (Menge in kg in Zahlen und Buchstaben)
—	:	w języku estońskim	:	Nõuetele mittevastav toote kogus … (kilogrammides, numbrite ja tähtedega)
—	:	w języku greckim	:	Προϊόν μη σύμφωνο για ποσότητα … (σημειώνεται η ποσότητα σε χιλιόγραμμα, αριθμητικώς και ολογράφως)
—	:	w języku angielskim	:	(Number of kilograms, in letters and figures) not in accordance with specification …
—	:	w języku francuskim	:	Produit non conforme pour une quantité de … (indiquer la quantité en kilogrammes en chiffres et en lettres)
—	:	w języku włoskim	:	Prodotto non conforme ai requisiti qualitativi per una quantità pari a … kg (indicare la quantità in cifre ed in lettere)
—	:	w języku łotewskim	:	Produkts, kas neatbilst norādītajam daudzumam (kilogramu skaits vārdiem un cipariem) …
—	:	w języku litewskim	:	Produktas, neatitinkantis specifikacijos … (nurodyti kiekį kilogramais, raidėmis ir skaičiais)
—	:	w języku węgierskim	:	A(z) … (jelölje a mennyiséget kilogrammban, számmal és betűvel) mennyiségnek nem megfelelő összeg
—	:	w języku maltańskim	:	(In-numru ta’ kilogrammi, f' ittri u ċifri) mhux skond l-ispeċifikazzjoni …
—	:	w języku niderlandzkim	:	Product niet conform voor een hoeveelheid van … kg (hoeveelheid vermelden in cijfers en in letters)
—	:	w języku polskim	:	(Liczba kilogramów, słownie i cyframi) niezgodnie ze specyfikacją …
—	:	w języku portugalskim	:	Produto não conforme para uma quantidade de … (indicar a quantidade em quilogramas, em algarismos e por extenso)
—	:	w języku słowackim	:	(Počet kilogramov, slovom a číslom) nie je v súlade so špecifikáciou …
—	:	w języku słoweńskim	:	(količina v kilogramih, izražena z besedami in števili) ni v skladu s specifikacijo …
—	:	w języku fińskim	:	ei ole vaatimusten mukainen … kg:n osalta (merkitään määrä kilogrammoina numeroin ja kirjaimin)
—	:	w języku szwedzkim	:	Produkt som inte uppfyller kvalitetskraven för en kvantitet på … (ange kvantiteten i kilo med siffror och bokstäver).

”

ZAŁĄCZNIK II

„

ZAŁĄCZNIK II

Zapisy, o których mowa w art. 3 ust. 1

—	:	w języku hiszpańskim	:	Derecho especial percibido a la exportación del arroz
—	:	w języku czeskim	:	Zvláštní poplatek vybraný při vývozu rýže
—	:	w języku duńskim	:	Særafgift, der opkræves ved eksport af ris
—	:	w języku niemieckim	:	Bei der Ausfuhr von Reis erhobene Sonderabgabe
—	:	w języku estońskim	:	Riisi ekspordi suhtes kohaldatav erimaks
—	:	w języku greckim	:	Ειδικός δασμός που εισπράττεται κατά την εξαγωγή ρυζιού
—	:	w języku angielskim	:	Special charge collected on export of rice
—	:	w języku francuskim	:	Taxe spéciale perçue à l'exportation du riz
—	:	w języku włoskim	:	Tassa speciale riscossa all'esportazione del riso
—	:	w języku łotewskim	:	Īpašs maksājums, kuru iekasē par rīsu eksportu
—	:	w języku litewskim	:	Specialus mokestis, taikomas ryžių eksportui
—	:	w języku węgierskim	:	A rizs exportálásakor beszedett különleges díj
—	:	w języku maltańskim	:	Taxxa speċjali miġbura ma’ l-esportazzjoni tar-ross
—	:	w języku niderlandzkim	:	Bij uitvoer van de rijst opgelegde bijzondere heffing
—	:	w języku polskim	:	Specjalna opłata pobrana od eksportu ryżu
—	:	w języku portugalskim	:	Taxa especial cobrada à exportação de arroz
—	:	w języku słowackim	:	Zvláštny poplatok inkasovaný pri vývoze ryže
—	:	w języku słoweńskim	:	Posebna dajatev, pobrana na izvoz riža
—	:	w języku fińskim	:	Riisin viennin yhteydessä perittävä erityismaksu
—	:	w języku szwedzkim	:	Särskild avgift som tas ut vid export av ris

(kwota w walucie krajowej)

ZAŁĄCZNIK III

Zapisy, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. a)

—	:	w języku hiszpańskim	:	Bangladesh
—	:	w języku czeskim	:	Bangladéš
—	:	w języku duńskim	:	Bangladesh
—	:	w języku niemieckim	:	Bangladesch
—	:	w języku estońskim	:	Bangladesh
—	:	w języku greckim	:	Μπαγκλαντές
—	:	w języku angielskim	:	Bangladesh
—	:	w języku francuskim	:	Bangladesh
—	:	w języku włoskim	:	Bangladesh
—	:	w języku łotewskim	:	Bangladeša
—	:	w języku litewskim	:	Bangladešas
—	:	w języku węgierskim	:	Banglades
—	:	w języku maltańskim	:	Bangladesh
—	:	w języku niderlandzkim	:	Bangladesh
—	:	w języku polskim	:	Bangladesz
—	:	w języku portugalskim	:	Bangladesh
—	:	w języku słowackim	:	Bangladéš
—	:	w języku słoweńskim	:	Bangladeš
—	:	w języku fińskim	:	Bangladesh
—	:	w języku szwedzkim	:	Bangladesh

”

ZAŁĄCZNIK III

„ZAŁĄCZNIK IV

Zapisy, o których mowa w art. 10 ust. 6

—	:	w języku hiszpańskim	:	Se utilizará para la transformación o la entrega, de conformidad con el artículo 10 del Reglamento (CEE) no 1722/93 o para la exportación a partir del territorio aduanero de la Comunidad.
—	:	w języku czeskim	:	Použije se pro zpracování nebo dodávku v souladu s článkem 10 nařízení Komise (EHS) č. 1722/93 nebo pro vývoz z celního území Společenství.
—	:	w języku duńskim	:	Til forarbejdning eller levering i overensstemmelse med artikel 10 i forordning (EØF) nr. 1722/93 eller til udførsel fra Fællesskabets toldområde.
—	:	w języku niemieckim	:	Zur Verarbeitung oder Lieferung gemäß Artikel 10 der Verordnung (EWG) Nr. 1722/93 oder zur Ausfuhr aus dem Zollgebiet der Gemeinschaft bestimmt.
—	:	w języku estońskim	:	Kasutamiseks töötlemiseks või tarnimiseks komisjoni määruse (EMÜ) nr 1722/93 artikli 10 kohaselt või ekspordiks ühenduse tolliterritooriumilt.
—	:	w języku greckim	:	Προς χρήση για μεταποίηση ή παράδοση σύμφωνα με το άρθρο 10 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1722/93 ή για εξαγωγή από το τελωνειακό έδαφος της Κοινότητας.
—	:	w języku angielskim	:	To be used for processing or delivery in accordance with Article 10 of Commission Regulation (EEC) No 1722/93 or for export from the customs territory of the Community.
—	:	w języku francuskim	:	À utiliser pour la transformation ou la livraison, conformément à l'article 10 du règlement (CEE) no 1722/93, ou pour l'exportation à partir du territoire douanier de la Communauté.
—	:	w języku włoskim	:	Da utilizzare per la trasformazione o la consegna, conformemente all'articolo 10 del regolamento (CEE) n. 1722/93, o per l'esportazione dal territorio doganale della Comunità.
—	:	w języku łotewskim	:	Izmantošanai pārstrādei vai piegādei saskaņā ar Komisijas Regulas (EEK) Nr. 1722/93 10. pantu, vai arī eksportam no Kopienu teritorijas.
—	:	w języku litewskim	:	Naudoti perdirbimui arba pristatymui pagal Komisijos reglamento (EEB) Nr. 1722/93 10 straipsnį, arba eksportui iš Bendrijos muitų teritorijos.
—	:	w języku węgierskim	:	Az 1722/93/EGK bizottsági rendelet 10. cikkével összhangban történő feldolgozásra vagy szállításra vagy a Közösség vámterületéről történő kivitelre irányuló felhasználásra.
—	:	w języku maltańskim	:	Biex jintuża’ għall-ipproċessar jew ikkunsenjar b’konformità ma’ l-Artikolu 10 tar-Regolament tal-Kummissjoni (KEE) Nru 1722/93 jew għall-esportazzjoni mit-territorju doganali tal-Komunità.
—	:	w języku niderlandzkim	:	Bestemd voor verwerking of levering overeenkomstig artikel 10 van Verordening (EEG) nr. 1722/93 of voor uitvoer uit het douanegebied van de Gemeenschap.
—	:	w języku polskim	:	Do przetwarzania lub dostaw, zgodnie z art. 10 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 1722/93, lub do wywozu z terytorium celnego Wspólnoty.
—	:	w języku portugalskim	:	A utilizar para transformação ou entrega, em conformidade com o disposto no artigo 10.o do Regulamento (CEE) n.o 1722/93, ou para exportação a partir do território aduaneiro da Comunidade.
—	:	w języku słowackim	:	Na použitie pri spracovaní alebo dodávke v súlade s článkom 10 nariadenia Komisie (EHS) č. 1722/93 alebo na vývoz z colného územia Spoločenstva.
—	:	w języku słoweńskim	:	Za predelavo ali dobavo v skladu s členom 10 Uredbe Komisije (EGS) št. 1722/93 ali za izvoz iz carinskih območij Skupnosti.
—	:	w języku fińskim	:	Käytetään jalostamiseen tai toimittamiseen asetuksen (ETY) N:o 1722/93 10 artiklan mukaisesti taikka vientiin yhteisön tullialueelta.
—	:	w języku szwedzkim	:	Avsedd för bearbetning eller leverans i enlighet med artikel 10 i kommissionens förordning (EEG) nr 1722/93 eller för export från gemenskapens tullområde.”

ZAŁĄCZNIK IV

„

ZAŁĄCZNIK I

Zapisy, o których mowa w art. 2 ust. 4 lit. a)

—	:	w języku hiszpańskim	:	Partidos de arroz, del código NC 1006 40 00, destinados a la producción de preparaciones alimenticias del código NC 1901 10
—	:	w języku czeskim	:	Zlomková rýže kódu KN 1006 40 00 pro výrobu potravinových přípravků kódu KN 1901 10
—	:	w języku duńskim	:	Brudris, henhørende under KN-kode 1006 40 00, bestemt til fremstilling af tilberedte næringsmidler, henhørende under KN-kode 1901 10
—	:	w języku niemieckim	:	Bruchreis des KN-Codes 1006 40 00, bestimmt zur Herstellung von Lebensmittelzubereitungen des KN-Codes 1901 10
—	:	w języku estońskim	:	CN-koodi 1006 40 00 alla kuuluv purustatud riis CN-koodi 1901 10 alla kuuluvate toiduainete tootmiseks
—	:	w języku greckim	:	Θραύσματα ρυζιού υπαγόμενα στον κωδικό ΣΟ 1006 40 00, που προορίζονται για την παραγωγή παρασκευασμάτων διατροφής του κωδικού ΣΟ 1901 10
—	:	w języku angielskim	:	Broken rice of CN code 1006 40 00 for production of food preparations of CN code 1901 10
—	:	w języku francuskim	:	Brisures de riz, relevant du code NC 1006 40 00, destinées à la production de préparations alimentaires du code NC 1901 10
—	:	w języku włoskim	:	Rotture di riso, di cui al codice NC 1006 40 00, destinate alla produzione di preparazioni alimentari del codice NC 1901 10
—	:	w języku łotewskim	:	Šķeltie rīsi, uz kuriem attiecas KN kods 1006 40 00, kas paredzēti to pārtikas produktu ražošanai, uz kuriem attiecas KN kods 1901 10
—	:	w języku litewskim	:	KN kodu 1006 40 00 klasifikuojami skaldyti ryžiai, skirti KN kodu 1901 10 klasifikuojamų maisto produktų gamybai
—	:	w języku węgierskim	:	A 1901 10 KN-kód alá tartozó élelmiszer-készítmények előállítására szánt, a 1006 40 00 KN-kód alá tartozó törmelékrizs
—	:	w języku maltańskim	:	Ross miksur tal-kodiċi NK 1006 40 00 għall-produzzjoni ta’ preparazzjonijiet alimentari tal-kodiċi NK 1901 10
—	:	w języku niderlandzkim	:	Breukrijst van GN-code 1006 40 00, voor de productie van voor voeding bestemde bereidingen van GN-code 1901 10
—	:	w języku polskim	:	Ryż łamany objęty kodem CN 1006 40 00 do produkcji przetworów spożywczych objętych kodem CN 1901 10
—	:	w języku portugalskim	:	Trincas de arroz do código NC 1006 40 00, destinadas à produção de preparações alimentares do código NC 1901 10
—	:	w języku słowackim	:	Zlomková ryža spadajúca do kódu KN 1006 40 00 na výrobu potravinových prípravkov spadajúcich do kódu KN 1901 10
—	:	w języku słoweńskim	:	Lomljen riž z oznako KN 1006 40 00 za proizvodnjo živilskih izdelkov z oznako KN 1901 10
—	:	w języku fińskim	:	CN-koodiin 1006 40 00 kuuluvat rikkoutuneet riisinjyvät CN-koodiin 1901 10 kuuluvien elintarvikevalmisteiden valmistamiseksi
—	:	w języku szwedzkim	:	Brutet ris som omfattas av KN-nummer 1006 40 00, avsett för produktion av livsmedelsberedningar som omfattas av KN nummer 1901 10

ZAŁĄCZNIK II

Zapisy, o których mowa w art. 2 ust. 4 lit. b)

—	:	w języku hiszpańskim	:	Exención del derecho de aduana [Reglamento (CE) no 2058/96]
—	:	w języku czeskim	:	Osvobozeno od cla (nařízení (ES) č. 2058/96)
—	:	w języku duńskim	:	Toldfri (Forordning (EF) nr. 2058/96)
—	:	w języku niemieckim	:	Zollfrei (Verordnung (EG) Nr. 2058/96)
—	:	w języku estońskim	:	Tollimaksuvaba (Määrus (EÜ) nr 2058/96)
—	:	w języku greckim	:	Απαλλαγή δασμού [κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2058/96]
—	:	w języku angielskim	:	Free of customs duty (Regulation (EC) No 2058/96)
—	:	w języku francuskim	:	Exemption du droit de douane [règlement (CE) no 2058/96]
—	:	w języku włoskim	:	Esenzione dal dazio doganale [Regolamento (CE) n. 2058/96]
—	:	w języku łotewskim	:	Atbrīvots no muitas nodokļa (Regula (EK) Nr. 2058/96)
—	:	w języku litewskim	:	Muitas netaikomas (Reglamentas (EB) Nr. 2058/96)
—	:	w języku węgierskim	:	Vámmentes (2058/96/EK rendelet)
—	:	w języku maltańskim	:	Eżenti mid-dazju doganali (Regolament (KE) Nru 2058/96)
—	:	w języku niderlandzkim	:	Vrijgesteld van douanerecht (Verordening (EG) nr. 2058/96)
—	:	w języku polskim	:	Wolne od opłat celnych (rozporządzenie (WE) nr 2058/96)
—	:	w języku portugalskim	:	Isenção de direito aduaneiro [Regulamento (CE) n.o 2058/96]
—	:	w języku słowackim	:	Oslobodené od cla [nariadenie (ES) č. 2058/96]
—	:	w języku słoweńskim	:	Carine prosto (Uredba (ES) št. 2058/96)
—	:	w języku fińskim	:	Tullivapaa (asetus (EY) N:o 2058/96)
—	:	w języku szwedzkim	:	Tullfri (förordning (EG) nr 2058/96)

ZAŁĄCZNIK III

Zapisy, o których mowa w art. 5 ust. 3 lit. a)

—	:	w języku hiszpańskim	:	Destinadas a la producción de preparaciones alimenticias del código NC 1901 10
—	:	w języku czeskim	:	Pro výrobu potravinových přípravků kódu KN 1901 10
—	:	w języku duńskim	:	Bestemt til fremstilling af tilberedte næringsmidler, henhørende under KN-kode 1901 10
—	:	w języku niemieckim	:	Bestimmt zur Herstellung von Lebensmittelzubereitungen des KN-Codes 1901 10
—	:	w języku estońskim	:	CN-koodi 1901 10 alla kuuluvate toiduainete tootmiseks
—	:	w języku greckim	:	Προορίζονται για την παραγωγή παρασκευασμάτων διατροφής του κωδικού ΣΟ 1901 10
—	:	w języku angielskim	:	For production of food preparations of CN code 1901 10
—	:	w języku francuskim	:	Destinées à la production de préparations alimentaires du code NC 1901 10
—	:	w języku włoskim	:	Destinate alla produzione di preparazioni alimentari del codice NC 1901 10
—	:	w języku łotewskim	:	Paredzēti to pārtikas produktu ražošanai, uz kuriem attiecas KN kods 1901 10
—	:	w języku litewskim	:	Skirti KN kodu 1901 10 klasifikuojamų maisto produktų gamybai
—	:	w języku węgierskim	:	A 1901 10 KN-kód alá tartozó élelmiszer-készítmények előállítására szánt
—	:	w języku maltańskim	:	Għall-produzzjoni ta’ preparazzjonijiet alimentari tal-kodiċi KN 1901 10
—	:	w języku niderlandzkim	:	Bestemd voor de productie van voor voeding bestemde bereidingen van GN-code 1901 10
—	:	w języku polskim	:	Do produkcji przetworów spożywczych objętych kodem CN 1901 10
—	:	w języku portugalskim	:	Destinadas à produção de preparações alimentares do código NC 1901 10
—	:	w języku słowackim	:	Na výrobu potravinových prípravkov spadajúcich do kódu KN 1901 10
—	:	w języku słoweńskim	:	Za proizvodnjo živilskih izdelkov z oznako KN 1901 10
—	:	w języku fińskim	:	Tarkoitettu CN-koodiin 1901 10 kuuluvien elintarvikevalmisteiden valmistukseen
—	:	w języku szwedzkim	:	Avsett för produktion av livsmedelsberedningar som omfattas av KN-nummer 1901 10

ZAŁĄCZNIK IV

Zapisy, o których mowa w art. 5 ust. 3 lit. b)

—	:	w języku hiszpańskim	:	Reglamento (CE) no 2058/96 — artículo 4
—	:	w języku czeskim	:	Článek 4 nařízení (ES) č. 2058/96
—	:	w języku duńskim	:	Forordning (EF) nr. 2058/96 — artikel 4
—	:	w języku niemieckim	:	Verordnung (EG) Nr. 2058/96 — Artikel 4
—	:	w języku estońskim	:	Määruse (EÜ) nr 2058/96 artikkel 4
—	:	w języku greckim	:	Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 2058/96 — άρθρο 4
—	:	w języku angielskim	:	Article 4 of Regulation (EC) No 2058/96
—	:	w języku francuskim	:	Article 4 du règlement (CE) no 2058/96
—	:	w języku włoskim	:	Regolamento (CE) n. 2058/96 — articolo 4
—	:	w języku łotewskim	:	Regulas (EK) Nr. 2058/96 4. pants
—	:	w języku litewskim	:	Reglamento (EB) Nr. 2058/96 4 straipsnis
—	:	w języku węgierskim	:	A 2058/96/EK rendelet – 4. cikk
—	:	w języku maltańskim	:	Artikolu 4 tar-Regolament (KE) Nru 2058/96
—	:	w języku niderlandzkim	:	Verordening (EG) nr. 2058/96, artikel 4
—	:	w języku polskim	:	Artykuł 4 rozporządzenia (WE) nr 2058/96
—	:	w języku portugalskim	:	Regulamento (CE) n.o 2058/96 — artigo 4.o
—	:	w języku słowackim	:	Článok 4 nariadenia (ES) č. 2058/96
—	:	w języku słoweńskim	:	Člen 4 Uredbe (ES) 2058/96
—	:	w języku fińskim	:	Asetuksen (EY) N:o 2058/96 4 artikla
—	:	w języku szwedzkim	:	Förordning (EG) nr 2058/96 – artikel 4

”

ZAŁĄCZNIK V

„ZAŁĄCZNIK

Zapisy, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. b)

—	:	w języku hiszpańskim	:	Derecho de aduana reducido de 25 % [Reglamento (CE) no 196/97]
—	:	w języku czeskim	:	Clo snížené o 25 % (nařízení (ES) č. 196/97)
—	:	w języku duńskim	:	Told nedsat med 25 % (Forordning (EF) nr. 196/97)
—	:	w języku niemieckim	:	Um 25 % ermäßigter Zollsatz (Verordnung (EG) Nr. 196/97)
—	:	w języku estońskim	:	25 % võrra vähendatud tollimaks (Määrus (EÜ) nr 196/97)
—	:	w języku greckim	:	Δασμός μειωμένος κατά 25 % [Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 196/97]
—	:	w języku angielskim	:	Reduced duty by 25 % (Regulation (EC) No 196/97)
—	:	w języku francuskim	:	Droit réduit de 25 % [règlement (CE) no 196/97]
—	:	w języku włoskim	:	Dazio ridotto del 25 % [Regolamento (CE) n. 196/97]
—	:	w języku łotewskim	:	Nodoklis, kas samazināts par 25 % (Regula (EK) Nr. 196/97)
—	:	w języku litewskim	:	25 % sumažintas muitas (Reglamentas (EB) Nr. 196/97)
—	:	w języku węgierskim	:	25 %-kal csökkentett vámtétel (196/97/EK rendelet)
—	:	w języku maltańskim	:	Dazju mnaqqas b’25% (Regolament (KE) Nru 196/97)
—	:	w języku niderlandzkim	:	Douanerecht verminderd met 25 % (Verordening (EG) nr. 196/97)
—	:	w języku polskim	:	Opłata obniżona o 25 % (rozporządzenie (WE) nr 196/97)
—	:	w języku portugalskim	:	Direito reduzido em 25 % [Regulamento (CE) n.o 196/97]
—	:	w języku słowackim	:	Znížené clo o 25 % [nariadenie (ES) č. 196/97]
—	:	w języku słoweńskim	:	Znižana dajatev za 25 % (Uredba (ES) št. 196/97)
—	:	w języku fińskim	:	Tulli, jota on alennettu 25 % (asetus (EY) N:o 196/97)
—	:	w języku szwedzkim	:	Tullsatsen nedsatt med 25 % (förordning (EG) nr 196/97)”

ZAŁĄCZNIK VI

„

ZAŁĄCZNIK V

Zapisy, o których mowa w art. 4 ust. 4 lit. a)

—	:	w języku hiszpańskim	:	Exención del derecho de aduana hasta la cantidad indicada en las casillas 17 y 18 del presente certificado [Reglamento (CE) no 327/98]
—	:	w języku czeskim	:	Osvobozeno od cla až do množství uvedeného v kolonkách 17 a 18 této licence (nařízení (ES) č. 327/98)
—	:	w języku duńskim	:	Toldfri op til den mængde, der er angivet i rubrik 17 og 18 i denne licens (Forordning (EF) nr. 327/98)
—	:	w języku niemieckim	:	Zollfrei bis zu der in den Feldern 17 und 18 dieser Lizenz angegebenen Menge (Verordnung (EG) Nr. 327/98)
—	:	w języku estońskim	:	Tollimaksuvabastus kuni käesoleva litsentsi lahtrites 17 ja 18 osutatud koguseni (Määrus (EÜ) nr 327/98)
—	:	w języku greckim	:	Ατελώς μέχρι την ποσότητα που ορίζεται στα τετραγωνίδια 17 και 18 του παρόντος πιστοποιητικού [κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 327/98]
—	:	w języku angielskim	:	Exemption from customs duty up to the quantity indicated in sections 17 and 18 of this licence (Regulation (EC) No 327/98)
—	:	w języku francuskim	:	Exemption du droit de douane jusqu'à la quantité indiquée dans les cases 17 et 18 du présent certificat [règlement (CE) no 327/98]
—	:	w języku włoskim	:	Esenzione dal dazio doganale limitatamente alla quantità indicata nelle caselle 17 e 18 del presente titolo [Regolamento (CE) n. 327/98]
—	:	w języku łotewskim	:	Atbrīvojums no muitas nodokļa līdz daudzumam, kas norādīts šīs licences 17. un 18. iedaļā (Regula (EK) Nr. 327/98)
—	:	w języku litewskim	:	Muitas netaikomas mažesniems kiekiams nei nurodyta šios licencijos 17 ir 18 skirsniuose
—	:	w języku węgierskim	:	Az ezen engedély 17. és 18. rovatában megjelölt mennyiségig vámmentes (327/98/EK rendelet)
—	:	w języku maltańskim	:	Eżenzjoni mid-dwana sal-kwantità murija fit-taqsimiet 17 u 18 ta’ din il-liċenzja (Regolament (KE) Nru 327/98)
—	:	w języku niderlandzkim	:	Vrijgesteld van douanerecht voor ten hoogste de in de vakken 17 en 18 van dit certificaat vermelde hoeveelheid (Verordening (EG) nr. 327/98)
—	:	w języku polskim	:	Zwolnienie z opłaty celnej ilości określonej w sekcji 17 i 18 niniejszego pozwolenia (rozporządzenie (WE) nr 327/98)
—	:	w języku portugalskim	:	Isenção de direito aduaneiro até à quantidade indicada nas casas 17 e 18 do presente certificado [Regulamento (CE) n.o 327/98]
—	:	w języku słowackim	:	Oslobodenie od cla do množstva uvedeného v oddieloch 17 a 18 tejto licencie [nariadenie (ES) č. 327/98]
—	:	w języku słoweńskim	:	Oprostitev carin do količine, navedene v oddelkih 17 in 18 tega dovoljenja (Uredba (ES) št. 327/98)
—	:	w języku fińskim	:	Tullivapaa tämän todistuksen kohdissa 17 ja 18 esitettyyn määrään asti (asetus (EY) N:o 327/98)
—	:	w języku szwedzkim	:	Tullfri upp till den mängd som anges i fälten 17 och 18 i denna licens (förordning (EG) nr 327/98)

ZAŁĄCZNIK VI

Zapisy, o których mowa w art. 4 ust. 4 lit. b)

—	:	w języku hiszpańskim	:	Derecho de aduana reducido a 88 EUR/t hasta la cantidad indicada en las casillas 17 y 18 del presente certificado [Reglamento (CE) no 327/98]
—	:	w języku czeskim	:	Clo snížené na 88 EUR/t až do množství uvedeného v kolonkách 17 a 18 této licence (nařízení (ES) č. 327/98)
—	:	w języku duńskim	:	Nedsat told 88 EUR/t op til den mængde, der er angivet i rubrik 17 og 18 i denne licens (Forordning (EF) nr. 327/98)
—	:	w języku niemieckim	:	Ermäßigter Zollsatz von 88 EUR/t bis zu der in den Feldern 17 und 18 dieser Lizenz angegebenen Menge (Verordnung (EG) Nr. 327/98)
—	:	w języku estońskim	:	Vähendatud tollimaksumäär 88 EUR/t kuni käesoleva litsentsi lahtrites 17 ja 18 osutatud koguseni (Määrus (EÜ) nr 327/98)
—	:	w języku greckim	:	Μειωμένος δασμός σε 88 ευρώ ανά τόνο μέχρι την ποσότητα που ορίζεται στα τετραγωνίδια 17 και 18 του παρόντος πιστοποιητικού [κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 327/98]
—	:	w języku angielskim	:	Reduced duty to EUR 88 per tonne up to the quantity indicated in sections 17 and 18 of this licence (Regulation (EC) No 327/98)
—	:	w języku francuskim	:	Droit réduit à 88 EUR par tonne jusqu'à la quantité indiquée dans les cases 17 et 18 du présent certificat [règlement (CE) no 327/98]
—	:	w języku włoskim	:	Dazio ridotto a 88 EUR/t limitatamente alla quantità indicata nelle caselle 17 e 18 del presente titolo [Regolamento (CE) n. 327/98]
—	:	w języku łotewskim	:	Nodoklis samazināts līdz 88 EUR par tonnu līdz daudzumam, kas norādīts šīs licences 17. un 18. iedaļā (Regula (EK) Nr. 327/98)
—	:	w języku litewskim	:	Sumažintas muitas iki 88 EUR už toną, kai kiekis neviršija licencijos 17 ir 18 skirsniuose nurodyto dydžio (Reglamentas (EB) Nr. 327/98)
—	:	w języku węgierskim	:	Az ezen engedély 17. és 18. rovatában megjelölt mennyiségig 88 EUR/tonnára csökkentett vámtétel (327/98/EK rendelet)
—	:	w języku maltańskim	:	Dazju mnaqqas għal 88 EUR it-tunnellata (metrika) sal-kwantità murija fit-taqsimiet 17 u 18 ta’ din il-liċenzja (Regolament (KE) Nru 327/98)
—	:	w języku niderlandzkim	:	Verminderd douanerecht van 88 EUR/t voor ten hoogste de in de vakken 17 en 18 van dit certificaat vermelde hoeveelheid (Verordening (EG) nr. 327/98)
—	:	w języku polskim	:	Opłata obniżona o 88 EUR za tonę, dla ilości nieprzekraczającej ilości podanej w sekcji 17 i 18 niniejszego pozwolenia (rozporządzenie (WE) nr 327/98)
—	:	w języku portugalskim	:	Direito reduzido a 88 EUR/t até à quantidade indicada nas casas 17 e 18 do presente certificado [Regulamento (CE) n.o 327/98]
—	:	w języku słowackim	:	Znížené clo o 88 EUR do množstva uvedeného v oddieloch 17 a 18 tejto licencie [nariadenie (ES) č. 327/98]
—	:	w języku słoweńskim	:	Znižana carina na 88 EUR na tono do količine, navedene v oddelkih 17 in 18 tega dovoljenja (Uredba (ES) št. 327/98)
—	:	w języku fińskim	:	Tulli, joka on alennettu 88 euroon/t tämän todistuksen kohdissa 17 ja 18 esitettyyn määrään asti (asetus (EY) N:o 327/98)
—	:	w języku szwedzkim	:	Tullsatsen nedsatt till 88 euro/t upp till den mängd som anges i fälten 17 och 18 i denna licens (förordning (EG) nr 327/98)

ZAŁĄCZNIK VII

Zapisy, o których mowa w art. 4 ust. 4 lit. c)

—	:	w języku hiszpańskim	:	Derecho de aduana reducido de 28 EUR/t hasta la cantidad indicada en las casillas 17 y 18 del presente certificado [Reglamento (CE) no 327/98]
—	:	w języku czeskim	:	Clo snížené o 28 EUR/t až do množství uvedeného v kolonkách 17 a 18 této licence (nařízení (ES) č. 327/98)
—	:	w języku duńskim	:	Reduceret afgift med 28 EUR/t op til den mængde, der er angivet i rubrik 17 og 18 i denne licens (Forordning (EF) nr. 327/98)
—	:	w języku niemieckim	:	Um 28 EUR/t ermäßigter Zollsatz bis zu der in den Feldern 17 und 18 dieser Lizenz angegebenen Menge (Verordnung (EG) Nr. 327/98)
—	:	w języku estońskim	:	Vähendatud tollimaksumäär 28 EUR/t kuni käesoleva litsentsi lahtrites 17 ja 18 osutatud koguseni (Määrus (EÜ) nr 327/98)
—	:	w języku greckim	:	Μειωμένος δασμός κατά 28 ευρώ ανά τόνο μέχρι την ποσότητα που ορίζεται στα τετραγωνίδια 17 και 18 του παρόντος πιστοποιητικού [κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 327/98]
—	:	w języku angielskim	:	Reduced duty by EUR 28 per tonne up to the quantity indicated in sections 17 and 18 of this licence (Regulation (EC) No 327/98)
—	:	w języku francuskim	:	Droit réduit de 28 EUR par tonne jusqu'à la quantité indiquée dans les cases 17 et 18 du présent certificat [règlement (CE) no 327/98]
—	:	w języku włoskim	:	Dazio ridotto di 28 EUR/t limitatamente alla quantità indicata nelle caselle 17 e 18 del presente titolo [Regolamento (CE) n. 327/98]
—	:	w języku łotewskim	:	Nodoklis samazināts par 28 EUR par tonnu līdz daudzumam, kas norādīts šīs licences 17. un 18. iedaļā (Regula (EK) Nr. 327/98)
—	:	w języku litewskim	:	Muitas sumažintas 28 EUR už toną, kai kiekis neviršija licencijos 17 ir 18 skirsniuose nurodyto dydžio (Reglamentas (EB) Nr. 327/98)
—	:	w języku węgierskim	:	Az ezen engedély 17. és 18. rovatában megjelölt mennyiségig 28 EUR/tonnára csökkentett vámtétel (327/98/EK rendelet)
—	:	w języku maltańskim	:	Dazju mnaqqas b’ 28 EUR it-tunnellata (metrika) sal-kwantità murija fit-taqsimiet 17 u 18 ta’ din il-liċenzja (Regolament (KE) Nru 327/98)
—	:	w języku niderlandzkim	:	Douanerecht verminderd met 28 EUR/t voor ten hoogste de in de vakken 17 en 18 van dit certificaat vermelde hoeveelheid (Verordening (EG) nr. 327/98)
—	:	w języku polskim	:	Opłata obniżona o 28 EUR za tonę dla ilości nieprzekraczającej ilości wskazanej w sekcji 17 i 18 niniejszego pozwolenia (rozporządzenie (WE) nr 327/98)
—	:	w języku portugalskim	:	Direito reduzido em 28 EUR/t até à quantidade indicada nas casas 17 e 18 do presente certificado [Regulamento (CE) n.o 327/98]
—	:	w języku słowackim	:	Znížené clo o 28 EUR na tonu do množstva uvedeného v oddieloch 17 a 18 tejto licencie [nariadenie (ES) č. 327/98]
—	:	w języku słoweńskim	:	Znižana carina za 28 EUR na tono do količine, navedene v oddelkih 17 in 18 tega dovoljenja (Uredba (ES) št. 327/98)
—	:	w języku fińskim	:	Tulli, jota on alennettu 28 euroon/t tämän todistuksen kohdissa 17 ja 18 esitettyyn määrään asti (asetus (EY) N:o 327/98)
—	:	w języku szwedzkim	:	Tullsatsen nedsatt med 28 euro/t upp till den mängd som anges i fälten 17 och 18 i denna licens (förordning (EG) nr 327/98)

”

ZAŁĄCZNIK VII

„

ZAŁĄCZNIK III

Zapisy, o których mowa w art. 7 ust. 2

—	:	w języku hiszpańskim	:	Gravamen percibido a la exportación del arroz
—	:	w języku czeskim	:	Zvláštní poplatek vybraný při vývozu rýže
—	:	w języku duńskim	:	Særafgift, der opkræves ved eksport af ris
—	:	w języku niemieckim	:	Bei der Ausfuhr von Reis erhobene Sonderabgabe
—	:	w języku estońskim	:	Riisi ekspordi suhtes kohaldatav erimaks
—	:	w języku greckim	:	Ειδικός φόρος που εισπράττεται κατά την εξαγωγή του ρυζιού
—	:	w języku angielskim	:	Special charge collected on export of rice
—	:	w języku francuskim	:	Taxe spéciale perçue à l'exportation du riz
—	:	w języku włoskim	:	Tassa speciale riscossa all'esportazione del riso
—	:	w języku łotewskim	:	Īpašais maksājums, kuru iekasē par rīsu eksportu
—	:	w języku litewskim	:	Specialus mokestis, taikomas ryžių eksportui
—	:	w języku węgierskim	:	A rizs exportjakor beszedett különleges díj
—	:	w języku maltańskim	:	Taxxa speċjali miġbura ma’ l-esportazzjoni tar-ross
—	:	w języku niderlandzkim	:	Bij uitvoer van de rijst opgelegde bijzondere heffing
—	:	w języku polskim	:	Specjalna opłata pobrana od wywozu ryżu
—	:	w języku portugalskim	:	Direito especial cobrado na exportação do arroz
—	:	w języku słowackim	:	Zvláštny poplatok inkasovaný pri vývoze ryže
—	:	w języku słoweńskim	:	Posebna dajatev, pobrana od izvoza riža
—	:	w języku fińskim	:	Riisin viennin yhteydessä perittävä erityismaksu
—	:	w języku szwedzkim	:	Särskild avgift för risexport

ZAŁĄCZNIK IV

Zapisy, o których mowa w art. 16 ust. 3 lit. a)

—	:	w języku hiszpańskim	:	Derecho de aduana reducido hasta la cantidad indicada en las casillas 17 y 18 del presente certificado [Reglamento (CE) no 638/2003]
—	:	w języku czeskim	:	Snížené clo až do množství uvedeného v kolonkách 17 a 18 této licence (nařízení (ES) č. 638/2003)
—	:	w języku duńskim	:	Nedsat told op til den mængde, der er angivet i rubrik 17 og 18 i denne licens (forordning (EF) nr. 638/2003)
—	:	w języku niemieckim	:	Ermäßigter Zollsatz bis zu der in den Feldern 17 und 18 dieser Lizenz angegebenen Menge (Verordnung (EG) Nr. 638/2003)
—	:	w języku estońskim	:	Vähendatud tollimaksumäär kuni käesoleva litsentsi lahtrites 17 ja 18 osutatud koguseni (Määrus (EÜ) nr 638/2003)
—	:	w języku greckim	:	Μειωμένος δασμός μέχρι την ποσότητα που ορίζεται στα τετραγωνίδια 17 και 18 του παρόντος πιστοποιητικού [Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 638/2003]
—	:	w języku angielskim	:	Reduced duty up to the quantity indicated in Sections 17 and 18 of this licence (Regulation (EC) No 638/2003)
—	:	w języku francuskim	:	Droit réduit jusqu'à la quantité indiquée dans les cases 17 et 18 du présent certificat [règlement (CE) no 638/2003]
—	:	w języku włoskim	:	Dazio ridotto limitatamente alla quantità indicata nelle caselle 17 e 18 del presente titolo [Regolamento (CE) n. 638/2003]
—	:	w języku łotewskim	:	Samazināts muitas nodoklis līdz daudzumam, kas norādīts šīs licences 17. un 18. iedaļā (Regula (EK) Nr. 638/2003)
—	:	w języku litewskim	:	Sumažintas muitas, taikomas mažesniems kiekiams nei nurodyta šios licencijos 17 ir 18 skirsniuose
—	:	w języku węgierskim	:	Az ezen engedély 17. és 18. rovatában megjelölt mennyiségig csökkentett vámtétel (638/2003/EK rendelet)
—	:	w języku maltańskim	:	Dazju mnaqqas sal-kwantità murija fit-Taqsimiet 17 u 18 ta’ din il-liċenzja (Regolament (KE) Nru 638/2003)
—	:	w języku niderlandzkim	:	Verminderd douanerecht voor ten hoogste de in de vakken 17 en 18 van dit certificaat vermelde hoeveelheid (Verordening (EG) nr. 638/2003)
—	:	w języku polskim	:	Znížené clo do množstva uvedeného v oddieloch 17 a 18 tejto licencie (nariadenie (ES) č. 638/2003)
—	:	w języku portugalskim	:	Direito reduzido até à quantidade indicada nas casas 17 e 18 do presente certificado [Regulamento (CE) n.o 638/2003]
—	:	w języku słowackim	:	Znížené clo do množstva uvedeného v oddieloch 17 a 18 tejto licencie [nariadenie (ES) č. 638/2003]
—	:	w języku słoweńskim	:	Znižana dajatev do količine, navedene v oddelkih 17 in 18 tega dovoljenja (Uredba (ES) št. 638/2003)
—	:	w języku fińskim	:	Tulli, joka on alennettu tämän todistuksen kohdissa 17 ja 18 esitettyyn määrään asti (asetus (EY) N:o 638/2003)
—	:	w języku szwedzkim	:	Tullsatsen nedsatt upp till den mängd som anges i fälten 17 och 18 i denna licens (förordning (EG) nr 638/2003)

ZAŁĄCZNIK V

Zapisy, o których mowa w art. 16 ust. 3 lit. b)

—	:	w języku hiszpańskim	:	Exención del derecho de aduana hasta la cantidad indicada en las casillas 17 y 18 del presente certificado [Reglamento (CE) no 638/2003]
—	:	w języku czeskim	:	Osvobozeno od cla až do množství uvedeného v kolonkách 17 a 18 této licence (nařízení (ES) č. 638/2003)
—	:	w języku duńskim	:	Toldfri op til den mængde, der er angivet i rubrik 17 og 18 i denne licens (Forordning (EF) nr. 638/2003)
—	:	w języku niemieckim	:	Zollfrei bis zu der in den Feldern 17 und 18 dieser Lizenz angegebenen Menge (Verordnung (EG) Nr. 638/2003)
—	:	w języku estońskim	:	Tollimaksuvabastus kuni käesoleva litsentsi lahtrites 17 ja 18 osutatud koguseni (Määrus (EÜ) nr 638/2003)
—	:	w języku greckim	:	Ατελώς μέχρι την ποσότητα που ορίζεται στα τετραγωνίδια 17 και 18 του παρόντος πιστοποιητικού [Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 638/2003]
—	:	w języku angielskim	:	Exemption from customs duty up to the quantity indicated in Sections 17 and 18 of this licence (Regulation (EC) No 638/2003)
—	:	w języku francuskim	:	Exemption du droit de douane jusqu'à la quantité indiquée dans les cases 17 et 18 du présent certificat [règlement (CE) no 638/2003]
—	:	w języku włoskim	:	Esenzione del dazio doganale limitatamente alla quantità indicata nelle caselle 17 e 18 del presente titolo [Regolamento (CE) n. 638/2003]
—	:	w języku łotewskim	:	Atbrīvojums no muitas nodokļa līdz daudzumam, kas norādīts šīs licences 17. un 18. iedaļā (Regula (EK) Nr. 638/2003)
—	:	w języku litewskim	:	Muitas netaikomas mažesniems kiekiams nei nurodyta šios licencijos 17 ir 18 skirsniuose
—	:	w języku węgierskim	:	Vámmentesség az ezen engedély 17. és 18. rovatában megjelölt mennyiségig (638/2003/EK rendelet)
—	:	w języku maltańskim	:	Eżenzjoni mid-dwana sal-kwantità murija fit-Taqsimiet 17 u 18 ta’ din il-liċenzja (Regolament (KE) Nru 638/2003)
—	:	w języku niderlandzkim	:	Vrijgesteld van douanerecht voor ten hoogste de in de vakken 17 en 18 van dit certificaat vermelde hoeveelheid (Verordening (EG) nr. 638/2003)
—	:	w języku polskim	:	Zwolnienie z opłat celnych dla ilości nieprzekraczającej ilości podanej w sekcji 17 i 18 niniejszego pozwolenia (rozporządzenie (WE) nr 638/2003)
—	:	w języku portugalskim	:	Isenção de direito aduaneiro até à quantidade indicada nas casas 17 e 18 do presente certificado [Regulamento (CE) n.o 638/2003]
—	:	w języku słowackim	:	Oslobodenie od cla do množstva uvedeného v oddieloch 17 a 18 tejto licencie [nariadenie (ES) č. 638/2003]
—	:	w języku słoweńskim	:	Oprostitev carin do količine, navedene v oddelkih 17 in 18 tega dovoljenja (Uredba (ES) št. 638/2003)
—	:	w języku fińskim	:	Tullivapaa tämän todistuksen kohdissa 17 ja 18 esitettyyn määrään asti (asetus (EY) N:o 638/2003)
—	:	w języku szwedzkim	:	Tullfri upp till den mängd som anges i fälten 17 och 18 i denna licens (förordning (EG) nr 638/2003)

”

ZAŁĄCZNIK VIII

„ZAŁĄCZNIK

Zapisy, o których mowa w art. 13 ust. 3 lit. a)

—	:	w języku hiszpańskim	:	Para exportación sin restitución, de conformidad con el artículo 6 del Reglamento (CE) no 1868/94
—	:	w języku czeskim	:	K vývozu bez náhrady podle článku 6 nařízení (ES) č. 1868/94
—	:	w języku duńskim	:	Skal eksporteres uden restitution, jf. artikel 6 i forordning (EF) nr. 1868/94
—	:	w języku niemieckim	:	Ausfuhr ohne Erstattung gemäß Artikel 6 der Verordnung (EG) Nr. 1868/94
—	:	w języku estońskim	:	Eksportimiseks ilma eksporditoetuseta määruse (EÜ) nr 1868/94 artikli 6 kohaselt
—	:	w języku greckim	:	Προς εξαγωγή χωρίς επιστροφή σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1868/94
—	:	w języku angielskim	:	For export without refund under Article 6 of Regulation (EC) No 1868/94
—	:	w języku francuskim	:	À exporter sans restitution conformément à l'article 6 du règlement (CE) no 1868/94
—	:	w języku włoskim	:	Da esportare senza restituzione a norma dell'articolo 6 del regolamento (CE) n. 1868/94
—	:	w języku łotewskim	:	Eksportam bez kompensācijas saskaņā ar Regulas (EK) Nr. 1868/94 6. pantu
—	:	w języku litewskim	:	Eksportui be grąžinamosios išmokos pagal Reglamento (EB) Nr. 1868/94 6 straipsnį
—	:	w języku węgierskim	:	Visszatérítés nélkül exportálandó az 1868/94/EK rendelet 6. cikke szerint
—	:	w języku maltańskim	:	Għall-esportazzjoni mingħajr rifużjoni skond l-Artikolu 6 tar-Regolament (KE) Nru 1868/94
—	:	w języku niderlandzkim	:	Overeenkomstig artikel 6 van Verordening (EG) nr. 1868/94 zonder restitutie uit te voeren
—	:	w języku polskim	:	Wywóz bez refundacji zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1868/94
—	:	w języku portugalskim	:	A exportar sem restituição em conformidade com o artigo 6.o do Regulamento (CE) n.o 1868/94
—	:	w języku słowackim	:	Na vývoz bez náhrady podľa článku 6 nariadenia (ES) č. 1868/94
—	:	w języku słoweńskim	:	Za izvoz brez nadomestila v skladu s členom 6 Uredbe (ES) št. 1868/94
—	:	w języku fińskim	:	Viedään tuetta asetuksen (EY) N:o 1868/94 6 artiklan mukaisesti
—	:	w języku szwedzkim	:	För export utan exportbidrag enligt artikel 6 i förordning (EG) nr 1868/94”

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/45

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1951/2005

z dnia 28 listopada 2005 r.

zmieniające ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności przywozowych na niektóre produkty w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1011/2005, na rok gospodarczy 2005/2006

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (1),

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1423/95 z dnia 23 czerwca 1995 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące przywozu produktów innych niż melasy w sektorze cukru (2), w szczególności jego art. 1 ust. 2 akapit drugi, zdanie drugie, oraz art. 3 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych do przywozu cukru białego, cukru surowego i niektórych syropów w odniesieniu do roku gospodarczego 2005/2006 zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1011/2005 (3). Ceny te i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1875/2005 (4).

(2)	Dane, którymi obecnie dysponuje Komisja, prowadzą do zmiany wymienionych kwot, zgodnie z zasadami i szczegółowymi przepisami wykonawczymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 1423/95,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności stosowane do przywozu produktów, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1423/95, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1011/2005 w odniesieniu do roku gospodarczego 2005/2006, zmienia się zgodnie z kwotami wskazanymi w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 29 listopada 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 listopada 2005 r.

W imieniu Komisji

J. M. SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Wsi

(1) Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 39/2004 (Dz.U. L 6 z 10.1.2004, str. 16).

(2) Dz.U. L 141 z 24.6.1995, str. 16. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 624/98 (Dz.U. L 85 z 20.3.1998, str. 5).

(3) Dz.U. L 170 z 1.7.2005, str. 35.

(4) Dz.U. L 300 z 17.11.2005, str. 43.

ZAŁĄCZNIK

Zmienione ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego i produktów określonych kodem 1702 90 99 mające zastosowanie od dnia 29 listopada 2005 r.

(EUR)
Kod CN	Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto rozpatrywanego produktu	Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto rozpatrywanego produktu
1701 11 10 (1)	26,90	3,22
1701 11 90 (1)	26,90	8,08
1701 12 10 (1)	26,90	3,08
1701 12 90 (1)	26,90	7,65
1701 91 00 (2)	25,67	12,44
1701 99 10 (2)	25,67	7,88
1701 99 90 (2)	25,67	7,88
1702 90 99 (3)	0,26	0,39

(1) Ustalenie dla jakości standardowej określonej w załączniku I pkt II rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 (Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 1).

(2) Ustalenie dla jakości standardowej określonej w załączniku I pkt I rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

(3) Ustalenie dla 1 % zawartości sacharozy.

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/47

DYREKTYWA KOMISJI 2005/81/WE

z dnia 28 listopada 2005 r.

zmieniająca dyrektywę 80/723/EWG w sprawie przejrzystości stosunków finansowych między Państwami Członkowskimi a przedsiębiorstwami publicznymi oraz w sprawie przejrzystości finansowej wewnątrz określonych przedsiębiorstw

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 86 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa Komisji 80/723/EWG (1) stanowi, że Państwa Członkowskie mają obowiązek zapewnić przejrzystość stosunków finansowych między Państwami Członkowskimi a przedsiębiorstwami publicznymi oraz wewnątrz określonych przedsiębiorstw. Przedsiębiorstwa zobowiązane do prowadzenia oddzielnych ksiąg są to przedsiębiorstwa, którym zgodnie z art. 86 ust. 1 Traktatu przyznane zostały przez Państwo Członkowskie prawa specjalne lub wyłączne, lub którym powierzone zostało świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym zgodnie z art. 86 ust. 2 Traktatu i które otrzymują pomoc państwa w jakiejkolwiek formie w odniesieniu do takiej usługi, a które prowadzą także inną działalność.

(2)

Państwa Członkowskie mogą przyznać przedsiębiorstwom, którym powierzono świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym, rekompensatę na pokrycie szczególnych kosztów tego typu usług. Taka rekompensata nie może jednak przewyższać kwoty wymaganej do świadczenia danych usług i nie może zostać wykorzystana do finansowania działalności spoza zakresu usług w ogólnym interesie gospodarczym.

(3)

Zgodnie z dyrektywą 80/723/EWG oddzielne księgi należy prowadzić tylko w wypadkach gdy przedsiębiorstwo, któremu powierzono świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym, otrzymuje pomoc państwa. W wyroku w sprawie Altmark Trans GmbH (2) Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich uznał, iż pod pewnymi warunkami rekompensata za świadczenie usług publicznych nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu.

(4)

Jednakże niezależnie od kwalifikacji prawnej rekompensaty za świadczenie usług publicznych, w świetle art. 87 ust. 1 Traktatu, obowiązek prowadzenia oddzielnych ksiąg powinien mieć zastosowanie w przypadku wszystkich przedsiębiorstw otrzymujących taką rekompensatę, które prowadzą również działalność spoza zakresu usług w ogólnym interesie gospodarczym. Jedynie w oparciu o oddzielne księgi można dokładnie określić koszty związane z usługami w ogólnym interesie gospodarczym i obliczyć właściwą kwotę rekompensaty.

(5)	Dyrektywa 80/723/EWG powinna zatem zostać odpowiednio zmieniona,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

W dyrektywie 80/723/EWG art. 2 ust. 1 lit. d) otrzymuje następujące brzmienie:

„d)

przez przedsiębiorstwo zobowiązane do prowadzenia oddzielnych ksiąg rozumie się każde przedsiębiorstwo, któremu zgodnie z art. 86 ust. 1 Traktatu przyznane zostały przez Państwo Członkowskie prawa specjalne lub wyłączne albo któremu powierzone zostało świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym zgodnie z art. 86 ust. 2 Traktatu i które otrzymuje pomoc państwa w jakiejkolwiek formie w odniesieniu do takiej usługi, a które prowadzi także inną działalność;”.

Artykuł 2

Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 19 grudnia 2006 r. Państwa Członkowskie niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów oraz tabelę korelacji między tymi przepisami a niniejszą dyrektywą.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odesłania określane są przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 3

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 4

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 listopada 2005 r.

W imieniu Komisji

Neelie KROES

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 195 z 29.7.1980, str. 35. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2000/52/WE (Dz.U. L 193 z 29.7.2000, str. 75).

(2) Sprawa C-280-00 Altmark Trans GmbH i Regierungspräsidium Magdeburg przeciwko Nahverkehrsgesellschaft Altmark GmbH, Zb.Orz. 2003, str. I-7747.

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/49

DECYZJA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY I KOMISJI

z dnia 4 listopada 2005 r.

w sprawie mianowania członków Komitetu Nadzoru Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)

(2005/833/WE, Euratom)

PARLAMENT EUROPEJSKI,

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

uwzględniając decyzję Komisji 1999/352/WE, EWWiS, Euratom z dnia 28 kwietnia 1999 r. ustanawiającą Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (1), w szczególności jej art. 4,

uwględniając rozporządzenie (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. (2) oraz rozporządzenie Rady (Euratom) nr 1074/1999 z dnia 25 maja 1999 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (3), w szczególności art. 11 ust. 2 każdego z tych rozporządzeń,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuły 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1073/1999 oraz rozporządzenia (Euratom) nr 1074/1999 stanowią, że Komitet Nadzoru jest złożony z pięciu niezależnych osób z zewnątrz posiadających kwalifikacje wymagane w swoich krajach do sprawowania wyższych stanowisk odnoszących się do obszaru działalności Urzędu.

(2)	Członkowie Komitetu Nadzoru mianowani z mocą od dnia 1 sierpnia 1999 r. zakończyli swoją kadencję. Należy zatem jak najszybciej mianować nowych członków.

(3)	Artykuły 11 ust. 2 wymienionych powyżej rozporządzeń stanowią, że członkowie Komitetu Nadzoru są mianowani za wspólnym porozumieniem Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji,

STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

1. Niniejszym mianuje się członkami Komitetu Nadzoru Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) od dnia 30 listopada 2005 r. następujące osoby:

—	Pana Petera STRÖMBERGA,

—	Pana Kálmána GYÖRGYI,

—	Panią Rosalind WRIGHT,

—	Pana Luisa LÓPEZA SANZ-ARANGUEZA,

—	Panią Diemut R. THEATO.

2. W wypadku rezygnacji którejkolwiek z wymienionych powyżej osób z członkostwa Komitetu Nadzoru, jej śmierci lub trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków zostanie ona niezwłocznie zastąpiona przez pierwszą z osób wymienionych na zamieszczonej poniżej liście, która nie została jeszcze mianowana członkiem Komitetu Nadzoru:

—	Pana Eugeniusza RUŚKOWSKIEGO,

—	Pana Albertusa Hendrikusa KORTHALSA,

—	Pana Jaroslava FENYKA,

—	Pana Stefano DAMBRUOSO.

Artykuł 2

Pełniąc swoje obowiązki, członkowie Komitetu Nadzoru nie zwracają się ani nie przyjmują instrukcji od jakiegokolwiek rządu lub instytucji, organu, urzędu lub agencji.

Nie mogą oni zajmować się, bezpośrednio lub pośrednio, sprawami, które dotyczą ich osobiście, w szczególności ze względów rodzinnych lub finansowych, co mogłoby wpłynąć na ich niezależność.

W stosunku do wszelkich przedłożonych im dokumentów oraz prac nad nimi, są oni zobowiązani do zachowania ścisłej poufności.

Artykuł 3

Członkom Komitetu Nadzoru zostają zwrócone wszelkie poniesione przez nich w trakcie wykonywania obowiązków koszty, a także przysługuje im dzienna dieta za każdy dzień pracy. Kwota tej diety oraz procedura zwrotu zostanie ustalona przez Komisję.

Artykuł 4

Komisja powiadamia wymienione powyżej osoby o niniejszej decyzji, a także zawiadamia niezwłocznie każdą z osób mianowaną w późniejszym terminie członkiem Komitetu Nadzoru zgodnie z art. 1 ust. 2.

Mianowanie odbywa się na podstawie art. 11 ust. 2 oraz 3 rozporządzeń (WE) nr 1073/1999 oraz (Euratom) nr 1074/1999. Procedura ta pozostaje bez uszczerbku dla jakichkolwiek przyszłych zmian niniejszych przepisów, które mogą zostać przyjęte przez Parlament Europejski i Radę.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli i Luksemburgu, dnia 4 listopada 2005 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

J. BORRELL FONTELLES

Przewodniczący

W imieniu Rady Ministrów

Ben BRADSHAW

Przewodniczący

W imieniu Komisji

Siim KALLAS

Wiceprzewodniczący

(1) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 20.

(2) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 1.

(3) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 8.

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/51

DECYZJA RADY

z dnia 8 listopada 2005 r.

w sprawie równoważności kontroli praktyk dotyczących zachowania odmian przeprowadzanych w niektórych państwach trzecich i zmieniająca decyzję 2003/17/WE

(2005/834/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (1), w szczególności jej art. 16 ust. 1,

uwzględniając dyrektywę Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych (2), w szczególności jej art. 16 ust. 1,

uwzględniając dyrektywę Rady nr 2002/53/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie wspólnego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych (3), w szczególności jej art. 22 ust. 1 lit. b),

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (4), w szczególności jej art. 23 ust. 1,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/55/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw (5), w szczególności jej art. 37 ust. 1 lit. b),

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (6), w szczególności jej art. 20 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W decyzji 97/788/WE (7) Rada stwierdziła, że kontrole urzędowe praktyk dotyczących zachowania odmian przeprowadzane w niektórych państwach trzecich zapewniały takie same gwarancje, co kontrole przeprowadzane przez Państwa Członkowskie.

(2)	Wydaje się, że te kontrole nadal zapewniają takie same gwarancje, co kontrole przeprowadzane przez Państwa Członkowskie. W związku z powyższym kontrole te należy nadal uważać za równoważne.

(3)	Decyzja 97/788/WE została uchylona z dniem 30 czerwca 2005 r. Aby uniknąć zakłóceń w wymianie handlowej z państwami trzecimi, niniejsza decyzja musi wejść w życie z dniem 1 lipca 2005 r.

(4)	Niniejsza decyzja nie powinna uniemożliwiać odwołania ustaleń Wspólnoty w zakresie równoważności kontroli ani odmowy przedłużenia okresu ich ważności, w przypadku gdy warunki, na których są one oparte, nie są lub przestają być spełniane.

(5)	Środki konieczne dla wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przedsięwzięte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (8).

(6)

Dyrektywa 2004/117/WE (9) rozszerzyła zakres wspólnotowej kategoryzacji równoważności materiału siewnego na wszystkie kategorie materiału siewnego, w tym na materiał siewny pokoleń poprzedzających elitarny materiał siewny. W związku z powyższym należy zmienić decyzję Rady 2003/17/WE (10) w celu zbliżenia przepisów tej decyzji do zmienionych przepisów dyrektyw o obrocie materiałem siewnym.

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Urzędowe kontrole praktyk, dotyczących zachowania odmian przeprowadzane w państwach trzecich i przez organy, wymienione w Załączniku dla gatunków objętych dyrektywami dotyczącymi każdego z tych państw, zapewniają takie same gwarancje, co kontrole przeprowadzane przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 2

Zmiany w Załączniku, z wyjątkiem zmian dotyczących pierwszej kolumny tabeli, przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 3 ust. 2.

Artykuł 3

1. Komisja jest wspomagana przez Stały Komitet ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa, ustanowiony na mocy art. 1 decyzji 66/399/EWG (11), zwany dalej „Komitetem”.

2. W przypadku gdy czyni się odwołanie do niniejszego ustępu, mają zastosowanie art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE wynosi jeden miesiąc.

3. Komitet uchwala swój regulamin.

Artykuł 4

Artykuł 1 i art. 2 decyzji 2003/17/WE otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 1

Inspekcje polowe dotyczące upraw nasiennych roślin uprawnych gatunków wyszczególnionych w załączniku I, przeprowadzane w krajach trzecich znajdujących się w wykazie w tym załączniku, są uważane za równoważne inspekcjom polowym wykonywanym zgodnie z dyrektywami 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE, pod warunkiem że:

a)	są przeprowadzane urzędowo przez organy określone w wykazie w załączniku I lub pod kontrolą urzędową tych organów;

b)	spełniają warunki określone w punkcie A załącznika II.

Artykuł 2

Materiał siewny gatunków wyszczególnionych w załączniku I, wyprodukowany w krajach trzecich ujętych w tym załączniku oraz urzędowo certyfikowany przez organy ujęte w wykazie w tym załączniku jest uważany za równoważny z materiałem siewnym spełniającym warunki dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 2002/54/WE i 2002/57/WE, jeśli spełnia warunki określone w punkcie B załącznika II.”.

Artykuł 5

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 lipca 2005 r.

Jednakże art. 4 stosuje się od dnia 1 października 2005 r.

Artykuł 6

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 listopada 2005 r.

W imieniu Rady

G. BROWN

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 125 z 11.7.1966, str. 2298/66. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/117/WE (Dz.U. L 14 z 18.1.2005, str. 18).

(2) Dz.U. 125 z 11.7.1966, str. 2309/66. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/117/WE.

(3) Dz.U. L 193 z 20.7.2002, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 268 z 18.10.2003, str. 1).

(4) Dz.U. L 193 z 20.7.2002, str. 12. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/117/WE.

(5) Dz.U. L 193 z 20.7.2002, str. 33. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/117/WE.

(6) Dz.U. L 193 z 20.7.2002, str. 74. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/117/WE.

(7) Dz.U. L 322 z 25.11.1997, str. 39. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2004/120/WE (Dz.U. L 36 z 7.2.2004, str. 57).

(8) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(9) Dz.U. L 14 z 18.1.2005, str. 18.

(10) Dz.U. L 8 z 14.1.2003, str. 10. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem Rady (WE) nr 885/2004 (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 1).

(11) Dz.U. 125 z 11.7.1966, str. 2289/66.

ZAŁĄCZNIK

Państwo (1)	Organ odpowiedzialny za przeprowadzanie kontroli	Dyrektywy
AR	Secretaría de Agricultura, Ganadería, Pesca y Alimentación, Buenos Aires	66/401/EWG 66/402/EWG 2002/54/WE 2002/57/WE
AU	Australian Seeds Authority, Victoria	66/401/EWG 2002/55/WE 2002/57/WE
BG	Ministry of Agriculture and Forestry, Sofia	66/401/EWG 66/402/EWG 2002/54/WE 2002/55/WE 2002/57/WE
CA	Canadian Food Inspection Agency, Ottawa	66/401/EWG 66/402/EWG 2002/54/WE 2002/57/WE
CH	Eidgenössische Forschungsanstalt für Agrarökologie und Landbau (FAL) Zürich Station Fédérale de Recherches en Production Végétale de Changins (RAC), Nyon	2002/55/WE
CL	Servicio Agrícola y Ganadero, Santiago	66/401/EWG 66/402/EWG 2002/54/WE 2002/57/WE
CS	National Laboratory for Seed Testing, Novi Sad	66/401/EWG 66/402/EWG 2002/54/WE 2002/57/WE
HR	Institute for Seed and Seedlings, Osijek	66/401/EWG 66/402/EWG 2002/54/WE 2002/57/WE
IL	Ministry of Agriculture Bet-Dagan	66/401/EWG 66/402/EWG 2002/54/WE 2002/55/WE 2002/57/WE
JP	Ministry of Agriculture, Forestry and Fisheries, 1-2-1 Kumigaseki, Chiyodaku, Tokyo	2002/55/WE
KR	Ministry of Agriculture, Forestry and Fisheries, Vegetables Division, Seoul	2002/55/WE
MA	Ministère de l’agriculture et de la mise en valeur agricole, Rabat	66/401/EWG 66/402/EWG 2002/55/WE 2002/57/WE
NZ	Ministry of Agriculture and Fisheries, Wellington	66/401/EWG
RO	Ministry of Agriculture and Fisheries, Bucharest	2002/57/WE
TW	Council of Agriculture, Food and Agriculture Department, Taipei	2002/55/WE
US	United States Department of Agriculture, Beltsville, Maryland	66/401/EWG 66/402/EWG 2002/54/WE 2002/55/WE 2002/57/WE
UY	Ministerio de Ganadería, Agricultura y Pesca, Montevideo	66/401/EWG 66/402/EWG 2002/54/WE 2002/57/WE
ZA	Department of Agriculture, Pretoria (Tshwane)	66/401/EWG 66/402/EWG 2002/57/WE

(1) AR – Argentyna, AU – Australia, BG – Bułgaria, CA – Kanada, CH – Szwajcaria, CL – Chile, CS – Serbia i Czarnogóra, HR – Chorwacja, IL – Izrael, JP – Japonia, KR – Republika Korei, MA – Maroko, NZ – Nowa Zelandia, RO – Rumunia, TW – Tajwan, US – Stany Zjednoczone Ameryki, UY – Urugwaj, ZA – Republika Południowej Afryki.

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/55

ZALECENIE RADY

z dnia 14 listopada 2005 r.

w sprawie działań priorytetowych w celu wzmocnienia współpracy w dziedzinie archiwów w Europie

(2005/835/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności art. 151 ust. 5 tiret drugie,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W wyniku rezolucji Rady i ministrów kultury zgromadzonych w ramach Rady z dnia 14 listopada 1991 r. dotyczącej uzgodnień w dziedzinie archiwów (1) oraz konkluzji Rady z dnia 17 czerwca 1994 r. dotyczących wzmocnienia współpracy w dziedzinie archiwów (2), rozpoczęto działania w celu wzmocnienia współpracy pomiędzy Państwami Członkowskimi w dziedzinie archiwów.

(2)	Rezolucja Rady z dnia 6 maja 2003 r. w sprawie archiwów w Państwach Członkowskich (3) podkreśliła znaczenie archiwów dla rozumienia historii i kultury Europy oraz dla demokratycznego funkcjonowania społeczeństwa w ramach rozszerzonej Unii po dniu 1 maja 2004 r.

(3)	W ramach Wspólnoty miały miejsce wielodyscyplinarne fora z udziałem administracji publicznej i krajowych służb archiwalnych, jak również przedstawicieli środowisk gospodarczych i naukowych, dotyczące problemów związanych z zarządzaniem, przechowywaniem, ochroną i wyszukiwaniem danych komputerowych.

(4)	Rezolucja Rady z dnia 6 maja 2003 r. podkreśliła potrzebę dalszego rozwoju zastosowań i rozwiązań w zakresie technologii informacyjnych i komunikacyjnych w dziedzinie archiwów.

(5)

Komisja podkreśla znaczenie prac wykonanych przez instytucje Unii w szczególnym obszarze archiwów filmowych w Europie, w tym rezolucję Rady z dnia 24 listopada 2003 r. (4) w sprawie deponowania utworów filmowych w Unii Europejskiej oraz zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie dziedzictwa filmowego i konkurencyjności związanych z nim działań przemysłowych, które zostanie przyjęte przed końcem 2005 r.

(6)

W rezolucji z dnia 6 maja 2003 r. Rada zwróciła się do Komisji o przedstawienie sprawozdania na temat obecnej sytuacji i przyszłego kierunku rozwoju archiwów w rozszerzonej Unii. „Sprawozdanie na temat archiwów w rozszerzonej Unii Europejskiej”, przygotowane przez grupę ekspertów z Państw Członkowskich i przyjęte w lutym 2005 r. (5), stanowi solidną podstawę dla dalszego rozwoju archiwów w Europie. Na wniosek Rady sprawozdanie zawiera propozycje praktycznych działań i wytyczne w celu wzmocnienia współpracy w dziedzinie archiwów na szczeblu europejskim,

NINIEJSZYM ZALECA:

Europejski Zespół ds. Archiwów, skupiający ekspertów wyznaczonych przez Państwa Członkowskie i instytucje Unii, powinien zapewnić współpracę i koordynację w zakresie ogólnych kwestii dotyczących archiwów oraz kontynuację prac, o których mowa w „Sprawozdaniu na temat archiwów w rozszerzonej Unii Europejskiej” z lutego 2005 r., a w szczególności środków priorytetowych, o których mowa w pkt B niniejszego zalecenia. W odpowiednich przypadkach Europejski Zespół ds. Archiwów powinien również współpracować z innymi odpowiednimi sieciami europejskimi, takimi jak Krajowy Zespół Reprezentantów ds. Digitalizacji oraz Europejskie Biuro ds. Bibliotek, Informacji i Dokumentacji (EBLIDA).

Następujące środki w obszarze archiwów:

przechowywanie i zapobieganie zniszczeniom archiwów w Europie:

—	stworzenie przez Europejski Zespół ds. Archiwów modelowego planu działań w celu wspierania środków mających na celu zapobieganie zniszczeniom dokumentów i archiwów w obliczu klęsk żywiołowych i innych zagrożeń,

—	wspieranie przez Europejski Zespół ds. Archiwów działań na całym obszarze Wspólnoty służących konserwacji i restauracji zniszczonych dokumentów i archiwów,

—	określenie i wspieranie przez archiwa krajowe Państw Członkowskich i służby archiwalne instytucji Unii norm i specyfikacji projektowania dotyczących nowych budynków przeznaczonych na archiwa;

wzmocnienie dalszego rozwoju europejskiej współpracy interdyscyplinarnej w zakresie dokumentów elektronicznych i archiwów, w tym w ramach „planu promocji kultury” Rady, w szczególności w odniesieniu do koordynacji digitalizacji (6):

—

wzmocnienie współpracy w zakresie zabezpieczenia autentyczności, długoterminowego przechowywania oraz udostępniania dokumentów i archiwów elektronicznych, w szczególności poprzez aktualizację i poszerzenie dotychczasowych wymagań dotyczących tworzenia systemów zarządzania dokumentami i archiwami elektronicznymi, jak np. MoReq (Model requirements for electronic documents and archives management systems – wzór wymagań wobec systemów elektronicznego zarządzania dokumentami i archiwami), które wspierają lepszą administrację publiczną oraz poprzez dalsze organizowanie forów DLM (7), dotyczących dokumentów i archiwów elektronicznych;

stworzenie i zarządzanie portalem internetowym dla priorytetowych dokumentów i archiwów w Europie:

—

stworzenie przez krajowe służby archiwalne Państw Członkowskich i służby archiwalne instytucji Unii portalu internetowego, który umożliwiłby łatwiejszy i transgraniczny dostęp do dokumentów i archiwów Państw Członkowskich i instytucji Unii. Portal internetowy mógłby znajdować się na jednym z serwerów Unii Europejskiej lub też mogłyby prowadzić go krajowe służby archiwalne jednego z Państw Członkowskich;

wspieranie najlepszych praktyk w prawie krajowym i europejskim w zakresie zarządzania dokumentami i archiwami oraz ich udostępniania; krajowe służby archiwalne Państw Członkowskich oraz służby archiwalne instytucji Unii powinny:

—	monitorować nowe projekty prawodawstwa w tym obszarze, które mają wejść w życie w którymkolwiek z Państw Członkowskich, w celu znalezienia najlepszych praktyk szczególnie w odniesieniu do wymogów zarządzania dokumentami i archiwami oraz dostępu do dokumentów i archiwów,

—

łączyć dane dotyczące prawodawstwa w dziedzinie archiwistyki oraz praw pokrewnych na szczeblu krajowym i wspólnotowym oraz ułatwiać dostęp do tego prawodawstwa i praw pokrewnych poprzez stworzenie bazy danych w celu wspierania jego rozpowszechniania. Ta baza danych mogłaby znajdować się na jednym z serwerów Unii Europejskiej lub też mogłyby prowadzić ją krajowe służby archiwalne jednego z Państw Członkowskich. Wskazane jest uwzględnienie pracy podjętej w ramach europejskiego projektu danych prawniczych, wspieranego przez Europejski Oddział Międzynarodowej Rady Archiwalnej (EURBICA), jak określono w „Sprawozdaniu na temat archiwów w rozszerzonej Unii Europejskiej” (działanie priorytetowe 4.2);

wprowadzenie środków zapobiegających kradzieży dokumentów archiwalnych:

—	stworzenie przez krajowe służby archiwalne Państw Członkowskich planu działania i wspólnych wytycznych, które pozwolą na wymianę informacji i najlepszych praktyk w celu zwalczania kradzieży dokumentów archiwalnych i wspierania odzyskiwania skradzionych dokumentów.

Państwa Członkowskie i instytucje Unii powinny wspólnie wspierać wdrażanie środków priorytetowych wymienionych w „Sprawozdaniu na temat archiwów w rozszerzonej Unii Europejskiej” z lutego 2005 r., o których mowa w pkt B niniejszego zalecenia. Wdrażanie środków priorytetowych uwzględni prace grup powołanych w ramach EBNA (Europejskiej Rady Krajowych Archiwistów), głównie w odniesieniu do współpracy w obszarach ochrony i konserwacji archiwów oraz uruchomienia europejskiego portalu dostępu do informacji. Przyjęcie niniejszego zalecenia i wdrożenie środków samo w sobie nie oznacza zaangażowania nowych środków budżetowych ze strony Unii Europejskiej ani ze strony Państw Członkowskich. W miarę możliwości i zgodnie z odpowiednimi procedurami Unia Europejska podejmie starania, w ramach istniejących programów, mające na celu wsparcie projektów skierowanych na wdrożenie tych środków.

D.	Najpóźniej w terminie trzech lat od daty opublikowania niniejszego zalecenia Europejski Zespół ds. Archiwów powinien przedstawić sprawozdanie o postępie prac w zakresie wdrożenia środków priorytetowych, o których mowa w pkt B.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 listopada 2005 r.

W imieniu Rady

T. JOWELL

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 314 z 5.12.1991, str. 2.

(2) Dz.U. C 235 z 23.8.1994, str. 3.

(3) Dz.U. C 113 z 13.5.2003, str. 2.

(4) Dz.U. C 295 z 5.12.2003, str. 5.

(5) COM(2005) 52 wersja ostateczna.

(6) Konkluzje Rady w sprawie planu promocji kultury na lata 2005–2006 (dok. 13839/04).

(7) DLM (Document Lifecycle Management).

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/57

DECYZJA KOMITETU POLITYCZNEGO I BEZPIECZEŃSTWA EUPOL COPPS/1/2005

z dnia 16 listopada 2005 r.

dotycząca mianowania Szefa Misji/Komendanta Policji Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS)

(2005/836/WPZiB)

KOMITET POLITYCZNY I BEZPIECZEŃSTWA,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 25 akapit trzeci,

uwzględniając wspólne działanie Rady 2005/797/WPZiB z dnia 14 listopada 2005 r. w sprawie Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (1), w szczególności jego art. 11 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Artykuł 11 ust. 2 wspólnego działania 2005/797/WPZiB stanowi, iż Rada upoważnia Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa do podjęcia odpowiednich decyzji zgodnie z art. 25 Traktatu, w tym decyzji o mianowaniu Szefa Misji/Komendanta Policji, na wniosek Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela.

(2)	Sekretarz Generalny/Wysoki Przedstawiciel złożył wniosek o mianowanie Pana Jonathana McIvora,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Pan Jonathan McIvor zostaje niniejszym mianowany Szefem Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS), począwszy od dnia rozpoczęcia misji. Do tego dnia pełni on obowiązki szefa zespołu planowania.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.

Niniejszą decyzję stosuje się do dnia 31 grudnia 2006 r.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 listopada 2005 r.

W imieniu Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa

J. KING

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 300 z 17.11.2005, str. 65.

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/58

DECYZJA RADY

z dnia 21 listopada 2005 r.

w sprawie mianowania członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego

(2005/837/WE, Euratom)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 259,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 167,

uwzględniając decyzję Rady 2002/758/WE, Euratom z dnia 17 września 2002 r. w sprawie mianowania członków Komitetu Ekonomiczno-Społecznego na okres od dnia 21 września 2002 r. do dnia 20 września 2006 r. (1),

mając na uwadze, iż stanowisko członka powyższego komitetu zwolniło się w związku z rezygnacją Sheili RITCHIE (Sheila RITCHIE);

uwzględniając kandydaturę zaproponowaną przez rząd Zjednoczonego Królestwa,

po uzyskaniu opinii Komisji Europejskiej,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Niniejszym Kenneth FRASER zostaje mianowany członkiem Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego, na miejsce Sheili RITCHIE, na czas pozostający do końca kadencji, czyli do dnia 20 września 2006 r.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 listopada 2005 r.

W imieniu Rady

J. STRAW

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 253 z 21.9.2002, str. 9.

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/59

DECYZJA RADY

z dnia 24 listopada 2005 r.

w sprawie mianowania francuskiego członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego

(2005/838/WE, Euratom)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 259,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 167,

uwzględniając kandydaturę przedstawioną przez rząd Francji,

uwzględniając opinię Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

stanowisko członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego zwolniło się w związku z rezygnacją Pana Pierre’a SIMONA,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Niniejszym Pan Jean-François PONS zostaje mianowany członkiem Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego na miejsce Pana Pierre’a SIMONA, na okres pozostający do końca kadencji, to jest do dnia 20 września 2006 r.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli, dnia 24 listopada 2005 r.

W imieniu Rady

I. LEWIS

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 253 z 21.9.2002, str. 9.

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/60

DECYZJA KOMISJI

z dnia 13 lipca 2005 r.

uznająca koncentrację za zgodną ze wspólnym rynkiem oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG – sprawa nr COMP/M.3625 – Blackstone/Acetex

(notyfikowana jako dokument nr C(2005) 2672)

(Jedynie tekst w języku angielskim jest autentyczny)

(2005/839/WE)

Dnia 13 lipca 2005 r. Komisja przyjęła decyzję w sprawie połączenia na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (1), w szczególności art. 8 ust. 1 tego rozporządzenia. Jawną wersję pełnego tekstu decyzji Komisji w autentycznej wersji językowej postępowania oraz w językach roboczych Komisji można znaleźć na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji pod adresem: http://europa.eu.int/comm/competition/index_en.html

(1)

W dniu 20 stycznia 2005 r. do Komisji wpłynęło zgłoszenie planowanej koncentracji zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004, w ramach której przedsiębiorstwo Celanese Corporation z siedzibą w USA (zwane dalej „Celanese”), kontrolowane przez Blackstone Crystal Holdings Capital Partners z siedzibą na Kajmanach (zwane dalej „Blackstone”), nabywa w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) wymienionego rozporządzenia Rady całość przedsiębiorstwa Acetex Corporation z siedzibą w Kanadzie (zwanego dalej „Acetex”) w drodze zakupu akcji.

(2)

Blackstone jest prywatnym przedsiębiorstwem bankowo-handlowym z siedzibą w USA, działającym w głównej mierze w sektorze usług w zakresie doradztwa finansowego, prywatnych inwestycji kapitałowych i na rynku nieruchomości. Jak wykazano poniżej, jedna ze spółek kontrolowanych przez Blackstone, Celanese, działa na tych samych rynkach produktów co Acetex.

(3)

Celanese jest działającą na całym świecie spółką sektora chemicznego, której cztery główne obszary działalności to: produkty chemiczne, octany, polimery techniczne i składniki żywności. W sektorze produktów chemicznych Celanese jest producentem podstawowych produktów, takich jak kwas octowy, bezwodnik octowy i octanu winylu; dodatków uszlachetniających takich jak polialkohol winylowy i emulsje oraz produktów chemicznych specjalnego przeznaczenia obejmujących kwasy karboksylowe, alkohole, aminy i estry.

(4)

Acetex prowadzi działalność w branży acetylu i tworzyw sztucznych. Głównymi produktami Acetexu w branży acetylu są kwas octowy i octan winylu, które łącznie stanowią ponad 70 % sprzedaży produktów acetylowych przez Acetex w 2003 r. Produkty acetylowe Acetexu obejmują również następujące produkty pochodne kwasu octowego: bezwodnik octowy, polialkohol winylowy i polioctan winylu.

(5)	Na swoim 132 posiedzeniu w dniu 22 czerwca 2005 r. Komitet Doradczy ds. Koncentracji wyraził przychylną opinię na temat projektu decyzji zatwierdzającej koncentrację, przedłożonego mu przez Komisję (2).

(6)	W sprawozdaniu z dnia 29 czerwca 2005 r. urzędnik przeprowadzający spotkanie wyjaśniające uznał, że prawa stron składających wyjaśnienia zostały uszanowane (2).

I. WŁAŚCIWE RYNKI

Właściwe rynki produktów

(7)	Badanie Komisji wykazało, że właściwe są następujące rynki produktów: rynek kwasu octowego, octanu winylu, bezwodnika octowy i polialkoholu winylowego.

(8)

Kwas octowy jest półproduktem chemicznym wykorzystywanym do produkcji różnych innych produktów chemicznych np. octanu winylu, polialkoholu winylowego, bezwodnika octowego, estrów kwasu octowego i kwasu monochlorooctowego. Badanie Komisji wykazało, że kwas octowy stanowi oddzielny rynek produktów, ponieważ na rynku nie ma innych produktów, które mogłyby go zastąpić.

(9)

Octan winylu jest wielkotonażowym produktem chemicznym będącym pochodną kwasu octowego. Octan winylu można otrzymać kilkoma metodami: i) dodając kwas octowy do acetylenu; ii) dodając kwas octowy do etylenu; iii) poprzez reakcję bezwodnika octowego z aldehydem octowym. Badanie Komisji wykazało, że octan winylu stanowi oddzielny rynek produktów, który nie musi być dalej dzielony.

(10)

Bezwodnik octowy jest podstawowym produktem chemicznym wykorzystywanym głównie (w ok. 75 %) do produkcji płatków octanu celulozy, które z kolei są wykorzystywane jako surowiec do produkcji włókna z octanu celulozy (stosowanego do produkcji filtrów papierosowych, przędzy i niektórych tworzyw sztucznych do wyrobu elementów konstrukcyjnych). Bezwodnik octowy wykorzystywany jest również w produkcji środków farmaceutycznych i detergentów. Badanie Komisji wykazało, że bezwodnik octowy należy uznać za oddzielny rynek produktów, ponieważ nie istnieją produkty zastępcze.

(11)

Polialkohol winylowy jest rozpuszczalnym w wodzie syntetycznym polimerem należącym do większej grupy polimerów o wysokiej barierowości. Polialkohol winylowy otrzymuje się z polimeru octanu winylu. Badanie Komisji wykazało, że nie istnieją produkty zastępcze. Dlatego dla celów niniejszej decyzji polialkohol winylowy stanowi oddzielny właściwy rynek produktów.

Właściwe rynki geograficzne

(12)

Główną kwestią w tej dziedzinie jest określenie właściwego zakresu geograficznego dla rynków kwasu octowego, octanu winylu i bezwodnika octowego. Strony twierdziły, że rynki geograficzne to rynek światowy, opierając swój punkt widzenia na pięciu głównych kwestiach:

—	import zaspokaja ponad 20 % zapotrzebowania w Europie Zachodniej,

—	koszty transportu, przywozowe należności celne ani krajowe przepisy nie utrudniają handlu omawianymi produktami na skalę światową,

—	główni światowi producenci dostarczają produkty do Europy Zachodniej wyłącznie w drodze importu,

—	światowe przepływy handlowe wydają się swobodnie przemieszczać między Azją, Europą Wschodnią, Zachodnią a Ameryką Północną w zależności od zmian w lokalnej podaży i popycie,

—	ceny wydają się być blisko skorelowane między regionami geograficznymi na całym świecie.

(13)

Podczas badania rynku argumenty stron zostały zbadane i zasadniczo potwierdzono ich słuszność. Komisja przeanalizowała w szczególności przepływ handlowy w zakresie kwasu octowego, octanu winylu i bezwodnika octowego między różnymi regionami na świecie, średnią cenę w różnych regionach, strukturę cen, znaczenie kosztów produkcji i transakcji (transport, magazynowanie i opłaty celne), jak również rozwój zdolności produkcyjnych. Ponadto większość respondentów w badaniu wskazała, że w przypadku wszystkich trzech produktów za właściwe rynki geograficzne uważają rynki światowe.

(14)

Dla poparcia swoich stwierdzeń w zakresie określenia rynków geograficznych dla kwasu octowego i octanu winylu strony przedłożyły wyniki kilku badań ekonometrycznych (analiza korelacji cenowych i analiza wpływu nieprzewidzianych przestojów instalacji na obroty handlowe), które w ich opinii wskazują na rynki światowe. Komisja dokładnie zweryfikowała i powtórzyła te badania. Przeprowadziła również własne badanie posługując się dokładniejszymi danymi. Zgodnie z jego wynikiem rynek geograficzny, zarówno dla kwasu octowego, jak i octanu winylu, obejmuje przynajmniej EOG i Amerykę Północną, ale może również być rynkiem światowym.

(15)	Z powodów wymienionych powyżej w decyzji stwierdza się, że w tej sprawie właściwym rynkiem geograficznym dla kwasu octowego, octanu winylu i bezwodnika octowego jest rynek światowy.

(16)

W jednej z poprzednich decyzji (3) Komisja stwierdziła, że właściwym rynkiem geograficznym dla wszystkich typów polimerów o wysokiej barierowości, łącznie z polialkoholem winylu, jest rynek światowy. Zostało to szeroko potwierdzone w badaniu rynku przeprowadzonym przez Komisję. Dlatego w decyzji stwierdza się, że właściwym rynkiem geograficznym dla polialkoholu winylowego jest rynek światowy.

II. OCENA

(17)

Na światowym rynku kwasu octowego udziały nowego podmiotu wyniosą [20–30] (4) % (Celanese [20–30] %; Acetex [0–5] %) w zakresie zdolności produkcyjnej i [20–30] % (Celanese [15–25] %; Acetex [5–10] %) w zakresie sprzedaży. Podmiot powstały wskutek połączenia będzie musiał sprostać konkurencji największego obecnie przedsiębiorstwa na rynku, BP (zdolność produkcyjna [20–30] %; sprzedaż [25–35] %) i innych dużych przedsiębiorstw jak Millennium (zdolność produkcyjna [1–10] %; sprzedaż [1–10] %) i Daicel (zdolność produkcyjna [1–10] %; sprzedaż [1–10] %).

(18)

Komisja zbadała, czy konkurencyjne przedsiębiorstwa mają wystarczającą zdolność produkcyjną do ograniczenia antykonkurencyjnego wzrostu cen oraz czy klienci mogą łatwo zmienić dostawców w przypadku wzrostu ceny. Biorąc pod uwagę stopień koncentracji na rynku, konieczne było również zbadanie, czy planowana operacja mogłaby wywołać efekty skoordynowane.

(19)

W decyzji stwierdza się, że efekty jednostronne nie są prawdopodobne, ponieważ zdolność produkcyjna wzrośnie szybciej niż spodziewane zapotrzebowanie, a w związku z tym będzie istniała wystarczająca zdolność produkcyjna, aby zwalczyć ewentualny wzrost cen. Ponadto zmiana dostawcy przez klienta wydaje się być prosta, ponieważ znaczna większość klientów otrzymuje dostawy z kilku źródeł. Jeśli chodzi o efekty skoordynowane, decyzja stwierdza – po dokładnym przeanalizowaniu struktury rynku, przejrzystości rynku, wiarygodnego mechanizmu środków zaradczych, reakcji konsumentów oraz obecnych i potencjalnych przedsiębiorstw konkurencyjnych – że takie efekty są również mało prawdopodobne.

(20)

Na światowym rynku octanu winylu udziały nowego podmiotu wyniosą [25–35] % (Celanese [20–30] %; Acetex [0–5] %) w zakresie zdolności produkcyjnej i [35–45] % (Celanese [30–40] %; Acetex [5–10] %) w zakresie sprzedaży. Strony będą musiały sprostać konkurencji ze strony kilku dużych przedsiębiorstw, takich jak Dow (zdolność produkcyjna [5–15] %; sprzedaż [5–15] %), Millennium (zdolność produkcyjna [5–15] %; sprzedaż [10–20] %), DuPont (zdolność produkcyjna [10–20] %), Dairen (zdolność produkcyjna [1–10] %; sprzedaż [1–10] %) i BP (zdolność produkcyjna [1–10] %; sprzedaż [5–15] %).

(21)

Z podobnych względów, jak te wymienione w przypadku rynku kwasu octowego, po dokładnym zbadaniu cech rynku octanu winylu, w decyzji stwierdza się, że efekty jednostronne są mało prawdopodobne. W decyzji stwierdza się również, że antykonkurencyjne efekty skoordynowane są mało prawdopodobne na rynku octanu winylu; głównie dlatego, że istnieje znaczna rozbieżność pomiędzy udziałem w rynku sprzedaży stron a udziałem największego przedsiębiorstwa konkurencyjnego. Ponadto różny stopień integracji i wykorzystanie różnych technologii jest powodem różnic w strukturze kosztów i systemach zachęt u różnych producentów, które sprawiają, że skuteczna koordynacja staje się jeszcze mniej prawdopodobna.

(22)

Na światowym rynku bezwodnika octowego udziały nowego podmiotu wyniosą [15–25] % (Celanese [15–25] %; Acetex [0–5] %) w zakresie zdolności produkcyjnej i [30–40] % (Celanese [25–35] %; Acetex [5–10] %) w zakresie sprzedaży. Strony będą musiały sprostać konkurencji ze strony BP, Eastman, Jilin i Daicel, których udział w rynku sprzedaży wynosi odpowiednio [15–25] %, [10–20] %, [5–15] % i [1–10] %. Biorąc pod uwagę silną konkurencję, której będzie musiał sprostać podmiot powstały wskutek połączenia ze strony tych przedsiębiorstw, które obecnie realizują produkcję po konkurencyjnych kosztach, w decyzji stwierdza się, że zgłoszona operacja nie wpłynie znacząco na skuteczną konkurencję na światowym rynku bezwodnika octowego. W decyzji zbadano również prawdopodobieństwo wystąpienia efektów skoordynowanych i stwierdzono, że można je wykluczyć.

(23)

Na światowym rynku polialkoholu winylowego udziały nowego podmiotu wyniosą [5–15] % (Celanese [5–10] %; Acetex [0–5] %) w zakresie zdolności produkcyjnej i [5–15] % (Celanese [5–10] %; Acetex [0–5] %) w zakresie sprzedaży. Ten udział w rynku po połączeniu nie pozwoli stronom na wykorzystywanie siły rynkowej, dlatego w decyzji stwierdza się, że operacja nie wpłynie znacząco na konkurencję na światowym rynku polialkoholu winylowego.

(24)

Komisja zbadała również potencjalne skutki, jakie transakcja mogłaby wywrzeć na rynki powiązane wertykalnie. Zarówno Celanese, jak i Acetex są przedsiębiorstwami podporządkowanymi wertykalnie, ponieważ oba wykorzystują kwas octowy do produkcji bezwodnika octowego i octanu winylu, a octan winylu do produkcji polialkoholu winylowego. Celanese prowadzi działalność na końcowych rynkach emulsji i proszków emulsyjnych, octanu celulozy i estrów kwasu octowego. Acetex jest odbiorcą kopolimerów żywicy etylenu i octanu winylu oraz żywic polioctanu winylu. Jednak biorąc pod uwagę niewielki udział stron w rynku i stosunkowo niewielki jego wzrost spowodowany przez transakcję na rynkach właściwych, w decyzji stwierdza się, że transakcja prawdopodobnie nie wypłynie na rynki powiązane wertykalnie.

III. WNIOSEK

(25)

Z powodów wymienionych powyżej Komisja stwierdza, że planowana koncentracja nie wpływa znacząco na skuteczną konkurencję na wspólnym rynku lub na jego znacznej części, w szczególności w wyniku stworzenia lub umocnienia pozycji dominującej. Koncentrację należy uznać za zgodną ze wspólnym rynkiem i Porozumieniem EOG, zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie połączeń i art. 57 Porozumienia EOG.

(1) Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1.

(2) Dz.U. C 297 z 29.11.2005.

(3) Decyzja Komisji z dnia 2 czerwca 1999 r. stwierdzająca zgodność koncentracji ze wspólnym rynkiem (sprawa nr IV/M.1469 – Solvay/BASF) zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 4069/89 (Dz.U. C 197 z 14.7.1999, str. 2).

(4) Fragmenty tekstu zostały opuszczone w celu zagwarantowania, że żadna informacja poufna nie zostanie przekazana. Fragmenty te zostały oznaczone wielokropkiem w nawiasach kwadratowych, po których umieszczono gwiazdkę.

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/63

DECYZJA KOMISJI

z dnia 25 listopada 2005 r.

zmieniająca decyzję 2004/4/WE upoważniającą Państwa Członkowskie do tymczasowego podejmowania środków nadzwyczajnych przeciwko rozprzestrzenianiu się Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith w odniesieniu do Egiptu

(notyfikowana jako dokument nr C(2005) 4525)

(2005/840/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie (1), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Zgodnie z decyzją Komisji 2004/4/WE (2) wprowadzanie do Wspólnoty bulw Solanum tuberosum L. pochodzących z Egiptu jest zasadniczo zakazane. Jednakże w sezonie przywozowym 2004/2005 zezwala się na wprowadzanie do Wspólnoty tych bulw z „obszarów wolnych od szkodników” pod określonymi warunkami.

(2)	W sezonie przywozowym 2004/2005 wykryto szereg przypadków Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith, w wyniku czego całkowicie zakazano wywozu egipskich ziemniaków do Wspólnoty od dnia 6 kwietnia 2005 r.

(3)

Egipt przedstawił sprawozdanie na temat przyczyn wymienionych przypadków. Głównym wnioskiem sprawozdania jest potrzeba podjęcia ostrzejszych środków w odniesieniu do producentów, kontrolerów, eksporterów i punktów pakowania, którzy nie przestrzegają przepisów dotyczących wywozu ziemniaków do Wspólnoty. Niektóre środki zostały już podjęte przez Egipt.

(4)	Należy ustanowić na poziomie Wspólnoty wymagania zapewniające skuteczność inspekcji i kontroli ziemniaków przeprowadzanych w punktach pakowania w Egipcie oraz portach wysyłkowych przed ich wywozem do Wspólnoty.

(5)	W świetle informacji dostarczonych przez Egipt Komisja stwierdziła, że nie ma ryzyka rozprzestrzenienia się Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith poprzez wprowadzenie do Wspólnoty bulw Solanum tuberosum L. z obszarów Egiptu wolnych od szkodników pod warunkiem spełnienia określonych wymagań.

(6)	Należy zatem zezwolić na wprowadzanie do Wspólnoty bulw Solanum tuberosum L. pochodzących z obszarów Egiptu wolnych od szkodników w sezonie przywozowym 2005/2006 pod określonymi warunkami.

(7)	Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 2004/4/WE.

(8)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

W decyzji 2004/4/WE wprowadza się następujące zmiany:

W art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

a)	w ust. 1 „2004/2005” zastępuje się „2005/2006”;

b)	w ust. 2 „2004/2005” zastępuje się „2005/2006”.

2)	W art. 3 „2004/2005” zastępuje się „2005/2006”.

3)	W art. 4 datę „30 sierpnia 2005 r.” zastępuje się datą „30 sierpnia 2006 r.”.

4)	W art. 7 datę „30 września 2005 r.” zastępuje się datą „30 września 2006 r.”.

W Załączniku wprowadza się następujące zmiany:

a)	w pkt 1 lit. b) ppkt iii) „2004/2005” zastępuje się „2005/2006”;

b)	w pkt 1 lit. b) ppkt iii) tiret drugie datę „1 stycznia 2005 r.” zastępuje się datą „1 stycznia 2006 r.”;

w pkt 1 lit. b) ppkt iii) dodaje się tiret trzecie w następującym brzmieniu:

„—	urzędowo monitorowane od chwili ich przybycia do punktu pakowania do chwili ich zapakowania w worki oznakowane zgodnie z pkt 1 lit. b) ppkt x).”;

w pkt 1 lit. b) ppkt v) otrzymuje następujące brzmienie:

„v)	bezpośrednio przed wywozem do Wspólnoty urzędowo sprawdzone w porcie wysyłkowym przez pocięcie 400 bulw z każdego obszaru wolnego od szkodników z danej przesyłki i wyciągniętych z przynajmniej dziesięciu worków z danego obszaru wolnego od szkodników.”;

e)	w pkt 1 lit. b) ppkt xii) datę „1 stycznia 2005 r.” zastępuje się datą „1 stycznia 2006 r.”;

f)	w pkt 5 w akapicie drugim „2004/2005” zastępuje się „2005/2006”.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 listopada 2005 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 169 z 10.7.2000, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/16/WE (Dz.U. L 57 z 3.3.2005, str. 19).

(2) Dz.U. L 2 z 6.1.2004, str. 50. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2004/836/WE (Dz.U. L 360 z 7.12.2004, str. 30).

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/65

DECYZJA KOMISJI

z dnia 28 listopada 2005 r.

przewidująca tymczasowy obrót niektórymi rodzajami materiału siewnego gatunku Triticum durum (pszenica twarda) niespełniającymi wymogów dyrektywy Rady 66/402/EWG

(notyfikowana jako dokument nr C(2005) 4527)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2005/841/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych (1), w szczególności jej art. 17,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W Austrii dostępna ilość materiału siewnego odmian pszenicy twardej ozimej (Triticum durum) odpowiadającego krajowym warunkom klimatycznym i spełniającego wymogi dotyczące siły kiełkowania zawarte w dyrektywie 66/402/EWG, jest zbyt mała i dlatego niewystarczająca, by zaspokoić potrzeby tego Państwa Członkowskiego.

(2)	Nie jest możliwe zaspokojenie popytu na materiał siewny tych gatunków w sposób zadowalający materiałem siewnym z innych Państw Członkowskich lub z państw trzecich, spełniającym wszystkie wymagania ustanowione w dyrektywie 66/402/EWG.

(3)	W związku z tym Austria powinna zostać upoważniona do zezwolenia na obrót materiałem siewnym tego gatunku na mniej surowych warunkach na okres do dnia 15 listopada 2005 r.

(4)

Ponadto inne Państwa Członkowskie, bez względu na to, czy materiał siewny został zebrany w Państwie Członkowskim, czy państwie trzecim objętym decyzją Rady 2003/17/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie równoważności inspekcji polowych stosowanych w państwach trzecich w uprawach nasiennych roślin uprawnych oraz w sprawie równoważności materiału siewnego wyprodukowanego w państwach trzecich (2), które są w stanie dostarczyć Austrii materiału siewnego tego gatunku, powinny zostać upoważnione do zezwolenia na obrót takim materiałem.

(5)	Stosowne jest, aby Austria pełniła rolę państwa koordynującego w celu zapewnienia, że całkowita ilość dopuszczonego materiału siewnego, stosownie do niniejszej decyzji, nie przekracza maksymalnej ilości określonej w niniejszej decyzji.

(6)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zezwala się na obrót we Wspólnocie materiałem siewnym pszenicy twardej ozimej niespełniającymi minimalnych wymogów w zakresie zdolności kiełkowania ustanowionych w dyrektywie 66/402/EWG w okresie upływającym z dniem 15 listopada 2005 r., zgodnie z zasadami określonymi w Załączniku do niniejszej decyzji i z zastrzeżeniem następujących warunków:

a)	zdolność kiełkowania wynosi co najmniej 75 % czystych nasion;

b)	etykieta urzędowa podaje kiełkowanie stwierdzone na podstawie badania urzędowego przeprowadzonego zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt F lit. d) oraz art. 2 ust. 1 pkt G lit. d) dyrektywy 66/402/EWG;

c)	materiał siewny został najpierw wprowadzony do obrotu na rynku zgodnie z art. 2 niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Każdy dostawca materiału siewnego, który zamierza wprowadzić do obrotu nasiona określone w art. 1, składa wniosek w Państwie Członkowskim, w którym ma siedzibę.

Zainteresowane Państwo Członkowskie upoważnia dostawcę do wprowadzenia do obrotu materiału siewnego, chyba że:

a)	istnieją wystarczające dowody pozwalające wątpić, czy dostawca będzie w stanie wprowadzić do obrotu takie ilości nasion, o jakich zatwierdzenie się ubiega; lub

b)	całkowita ilość objęta zezwoleniem na wprowadzenie do obrotu na mocy przedmiotowego odstępstwa przekracza maksymalną ilość określoną w Załączniku.

Artykuł 3

Państwa Członkowskie będą udzielać sobie nawzajem pomocy administracyjnej w stosowaniu niniejszej decyzji.

Austria działa jako koordynujące Państwo Członkowskie w celu zapewnienia, by całkowita ilość objęta zezwoleniami nie przekroczyła ilości maksymalnej określonej w Załączniku.

Każde Państwo Członkowskie, które otrzyma wniosek zgodnie z art. 2, niezwłocznie powiadamia Państwo Członkowskie pełniące rolę koordynatora o ilości określonej we wniosku. Państwo Członkowskie pełniące rolę koordynatora niezwłocznie informuje Państwo Członkowskie składające powiadomienie, czy w wyniku zezwolenia przekroczona zostałaby maksymalna dopuszczalna ilość.

Artykuł 4

Państwa Członkowskie niezwłocznie informują Komisję i inne Państwa Członkowskie o ilościach, które dopuściły do obrotu na mocy niniejszej decyzji.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 listopada 2005 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1) Dz.U. 125 z 11.7.1966, str. 2309/66. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/117/WE (Dz.U. L 14 z 18.1.2005, str. 18).

(2) Dz.U. L 8 z 14.1.2003, str. 10. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 885/2004 (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 1).

ZAŁĄCZNIK

Gatunek

Rodzaj odmiany

Maksymalna ilość

(tony)

Triticum durum

Auradur, Heradur, Inverdur, Prowidur, Superdur, Windur

500

29.11.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 312/67

DECYZJA KOMISJI

z dnia 28 listopada 2005 r.

w sprawie stosowania art. 86 ust. 2 Traktatu WE do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do zarządzania usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym

(notyfikowana jako dokument nr C(2005) 2673)

(2005/842/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 86 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Artykuł 16 Traktatu zobowiązuje Wspólnotę, bez uszczerbku dla art. 73, 86 i 87, do wykorzystywania jej kompetencji w sposób pozwalający na zapewnienie funkcjonowania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym na podstawie zasad i w warunkach, które pozwolą im wypełniać ich zadania.

(2)

Aby niektóre usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym mogły funkcjonować na postawie zasad i w warunkach, które pozwolą im wypełniać ich zadania, konieczne może być udzielenie przez państwo wsparcia finansowego, które pokryje część lub całość szczególnych kosztów wynikających ze zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych. Zgodnie z wykładnią art. 295 Traktatu zawartą w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich, z perspektywy prawa wspólnotowego nie ma znaczenia, czy usługi w ogólnym interesie gospodarczym świadczone są przez przedsiębiorstwa państwowe czy prywatne.

(3)

Artykuł 86 ust. 2 Traktatu stanowi w tym względzie, że przedsiębiorstwa zobowiązane do zarządzania usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym lub mające charakter monopolu skarbowego podlegają postanowieniom Traktatu, zwłaszcza regułom konkurencji. Artykuł 86 ust. 2 pozwala jednak na odstępstwo od postanowień Traktatu, jeśli spełnionych jest kilka warunków. Po pierwsze, musi istnieć akt nałożenia zobowiązania, w którym Państwo powierza odpowiedzialność za wykonywanie pewnych zadań przedsiębiorstwu. Po drugie, nałożenie zobowiązań musi dotyczyć usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym. Po trzecie, odstępstwo musi być konieczne do wykonywania powierzonych zadań i proporcjonalne do tego celu (warunek zwany dalej „wymogiem konieczności”). Wreszcie, rozwój handlu nie może być naruszony w sposób pozostający w sprzeczności z interesem Wspólnoty.

(4)

W swoim wyroku w sprawie Altmark Trans GmbH i Regierungspräsidium Magdeburg przeciwko Nahverkehrsgesellschaft Altmark GmbH (1) („Altmark”) Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że rekompensata z tytułu świadczenia usług publicznych nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art. 87 Traktatu, jeśli spełnione są równocześnie cztery warunki. Po pierwsze, przedsiębiorstwo będące beneficjentem musi wywiązywać się ze zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, a zobowiązania te muszą być jasno zdefiniowane. Po drugie, wyznaczniki, na bazie których wyliczana jest rekompensata, muszą zostać wcześniej ustanowione w obiektywny i przejrzysty sposób. Po trzecie, wysokość rekompensaty nie może przekraczać kwoty niezbędnej do pokrycia całości lub części kosztów poniesionych w trakcie wywiązywania się ze zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, przy uwzględnieniu odpowiednich wpływów i rozsądnego zysku. Wreszcie, w przypadku gdy wyboru przedsiębiorstwa mającego wywiązywać się ze zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych nie dokonuje się zgodnie z procedurą udzielania zamówień publicznych, która pozwoliłaby na wybór oferenta świadczącego te usługi za cenę najkorzystniejszą dla danej społeczności, poziom rekompensaty należy określić na podstawie analizy kosztów, jakie poniosłoby typowe, dobrze zarządzane przedsiębiorstwo dysponujące odpowiednimi środkami transportu.

(5)

Jeśli te cztery warunki są spełnione, rekompensata z tytułu świadczenia usług publicznych nie stanowi pomocy państwa, a art. 87 i 88 Traktatu nie mają zastosowania. Jeśli Państwa Członkowskie nie spełniają tych warunków i jeśli spełnione są ogólne warunki stosowania art. 87 ust. 1 Traktatu, rekompensata z tytułu świadczenia usług publicznych stanowi pomoc państwa i podlega postanowieniom art. 73, 86 i 87 Traktatu. Dlatego niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie wyłącznie do rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, jeżeli stanowi ona pomoc państwa.

(6)

Artykuł 86 ust. 3 Traktatu pozwala Komisji na określenie treści i zakresu obowiązywania odstępstwa przewidzianego w art. 86 ust. 2 Traktatu oraz na ustanowienie przepisów, które pozwolą na skuteczną kontrolę – gdy jest to konieczne – spełniania kryteriów przewidzianych w art. 86 ust. 2. Należy zatem określić warunki, przy spełnieniu których pewne systemy rekompensat są zgodne z art. 86 ust. 2 i nie podlegają obowiązkowi uprzedniego zgłoszenia w myśl art. 88 ust. 3 Traktatu.

(7)

Tego rodzaju pomoc może zostać uznana za zgodną ze wspólnym rynkiem tylko, jeśli jest przyznana w celu zapewnienia świadczenia usług stanowiących usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym, o których mowa w art. 86 ust. 2 Traktatu. Z orzecznictwa jasno wynika, że z wyjątkiem sektorów, w których zasady wspólnotowe regulują te kwestie, Państwa Członkowskie posiadają szeroki margines uznaniowości przy definiowaniu usług, które mogą zostać uznane za usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym. Dlatego, z wyjątkiem sektorów, w których prawo wspólnotowe reguluje te kwestie, zadaniem Komisji jest zapewnienie definiowania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym bez oczywistych błędów.

(8)

Aby art. 86 ust. 2 Traktatu miał zastosowanie, przedsiębiorstwo będące beneficjentem pomocy musi zostać specjalnie zobowiązane przez Państwo Członkowskie do wykonywania szczególnych usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym. Zgodnie z orzecznictwem stanowiącym wykładnię art. 86 ust. 2 Traktatu, akt lub akty nałożenia zobowiązania muszą określać przynajmniej dokładny charakter, zakres i czas trwania zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych oraz nazwę danego przedsiębiorstwa.

(9)

Aby zapewnić spełnienie kryteriów określonych w art. 86 ust. 2 Traktatu, konieczne jest ustalenie bardziej precyzyjnych warunków, które muszą zostać spełnione w odniesieniu do nałożenia zobowiązań z tytułu usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym. Kwota rekompensaty może zostać właściwie wyliczona i sprawdzona tylko, jeśli zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych spoczywające na przedsiębiorstwach i wszelkie zobowiązania spoczywające na Państwach Członkowskich są jasno określone w formalnym akcie właściwych władz publicznych danego Państwa Członkowskiego. Forma tego instrumentu może być różna w poszczególnych Państwach Członkowskich, ale powinien on określać przynajmniej dokładny charakter, zakres i czas trwania zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, nazwę danego przedsiębiorstwa oraz koszty, jakie ponosi dane przedsiębiorstwo.

(10)	Podczas definiowania zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych oraz oceniania, czy te zobowiązania są wypełnianie przez dane przedsiębiorstwa, zachęca się Państwa Członkowskie do szerokich konsultacji ze szczególnym uwzględnieniem odbiorców usług.

(11)

Aby nie dopuścić do nieuzasadnionego naruszenia zasad konkurencji, art. 86 ust. 2 Traktatu wymaga, aby rekompensata nie przekraczała kwoty koniecznej do pokrycia kosztów poniesionych przez przedsiębiorstwo w ramach wywiązywania się ze zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, przy uwzględnieniu odpowiednich wpływów i rozsądnego zysku. Należy to rozumieć jako rzeczywiste koszty ponoszone przez dane przedsiębiorstwo.

(12)

Rekompensata przewyższająca kwotę konieczną do pokrycia kosztów poniesionych przez dane przedsiębiorstwo nie jest konieczna do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym i w konsekwencji stanowi pomoc Państwa niezgodną ze wspólnym rynkiem, która powinna zostać zwrócona. Rekompensata przyznana na funkcjonowanie usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, ale w rzeczywistości wykorzystywana przez dane przedsiębiorstwo do działania na innym rynku, również nie jest konieczna i w konsekwencji stanowi również pomoc państwa niezgodną ze wspólnym rynkiem, która powinna zostać zwrócona.

(13)

Aby zapewnić spełnienie wymogu konieczności określonego w art. 86 ust. 2 Traktatu, niezbędne jest przyjęcie przepisów dotyczących obliczania i kontrolowania kwoty przyznanej rekompensaty. Państwa Członkowskie powinny regularnie sprawdzać, czy przyznana rekompensata nie jest nadmierna. Aby jednak pozwolić przedsiębiorstwom i Państwom Członkowskim na minimum elastyczności, jeśli kwota nadwyżki rekompensaty nie przekracza 10 % kwoty rocznej rekompensaty, nadwyżka taka może zostać przeniesiona na kolejny okres rozliczeniowy i odjęta od kwoty rekompensaty, która byłaby należna. Dochody przedsiębiorstw zobowiązanych do świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym w zakresie mieszkalnictwa socjalnego mogą znacznie się zmieniać, szczególnie z powodu ryzyka niewypłacalności najemców. Z tego powodu, jeśli przedsiębiorstwa te świadczą wyłącznie usługi w ogólnym interesie gospodarczym, powinna istnieć możliwość przeniesienia każdej nadwyżki rekompensaty z jednego okresu rozliczeniowego na kolejny okres rozliczeniowy, w wysokości nieprzekraczającej 20 % rocznej rekompensaty.

(14)

Jeżeli rekompensata przyznana została przedsiębiorstwom zobowiązanym do zarządzania usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym, kwota rekompensaty nie przekracza kosztów usług, a progi określone w niniejszej decyzji są przestrzegane, Komisja uznaje, że rozwój handlu nie jest naruszony w sposób pozostający w sprzeczności z interesem Wspólnoty. W tych okolicznościach Komisja uważa, że rekompensata powinna zostać uznana za pomoc państwa zgodną z art. 86 ust. 2 Traktatu.

(15)

Niewielkie rekompensaty przyznane przedsiębiorstwom świadczącym usługi w ogólnym interesie gospodarczym, których obrót jest ograniczony, nie wpływają na rozwój handlu i konkurencję w sposób pozostający w sprzeczności z interesem Wspólnoty. Z tego powodu, jeśli spełnione są warunki określone w niniejszej decyzji, nie powinno być wymagane uprzednie zgłoszenie. Jako kryterium pozwalające na zwolnienie z obowiązku zgłoszenia należy zatem przyjąć wysokość obrotu przedsiębiorstw otrzymujących rekompensatę z tytułu świadczenia usług publicznych oraz wysokość samej rekompensaty.

(16)

Szpitale i przedsiębiorstwa zajmujące się mieszkalnictwem socjalnym, zobowiązane do realizacji zadań związanych ze świadczeniem usług w ogólnym interesie gospodarczym, posiadają cechy szczególne, które należy uwzględnić. W szczególności należy wziąć pod uwagę fakt, że na obecnym etapie rozwoju rynku wewnętrznego, stopień naruszenia zasad konkurencji w tych sektorach niekoniecznie zależy od wysokości rekompensaty i obrotu przedsiębiorstwa. W związku z tym, szpitale zapewniające opiekę medyczną, obejmującą w stosownych przypadkach usługi ratownicze i usługi pomocnicze związane bezpośrednio z główną działalnością, szczególnie w dziedzinie badań, oraz przedsiębiorstwa zajmujące się mieszkalnictwem socjalnym, zapewniające mieszkania dla obywateli znajdujących się w gorszym położeniu lub mniej uprzywilejowanych grup społecznych, które nie posiadają wystarczających środków, aby pozyskać mieszkanie na zasadach rynkowych, powinny być objęte zwolnieniem z obowiązku zgłoszenia określonym w niniejszej decyzji, nawet jeśli kwota rekompensaty, którą otrzymują, przekracza progi określone w niniejszej decyzji, jeśli wykonywane usługi zostały uznane przez Państwa Członkowskie za usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym.

(17)

Artykuł 73 Traktatu stanowi lex specialis w odniesieniu do art. 86 ust. 2. Ustanawia on przepisy, które stosuje się wobec rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych w sektorze transportu lądowego. Artykuł ten został rozwinięty w decyzję Rady (EWG) nr 1119/69 z dnia 26 czerwca 1969 r. w sprawie działania Państw Członkowskich dotyczącego zobowiązań związanych z pojęciem usługi publicznej w transporcie kolejowym, drogowym i w żegludze śródlądowej (2), która ustanawia ogólne warunki dla zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych w sektorze transportu lądowego i wprowadza sposoby obliczania rekompensaty. Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1191/69 wprowadza zwolnienie dla wszystkich rekompensat w sektorze transportu lądowego, które spełniają warunki zgłoszenia zgodnie z art. 88 ust. 3 Traktatu. Pozwala ono również Państwom Członkowskim na odstępstwo od jego postanowień w odniesieniu do przedsiębiorstw świadczących usługi wyłącznie w zakresie transportu miejskiego, podmiejskiego lub regionalnego. W przypadku stosowania tego odstępstwa każda rekompensata z tytułu świadczenia usług publicznych – o ile stanowi pomoc państwa – podlega przepisom rozporządzenia Rady (EWG) nr 1107/70 z dnia 4 czerwca 1970 r. w sprawie przyznawania pomocy w transporcie kolejowym, drogowym i w żegludze śródlądowej (3). Zgodnie z wyrokiem w sprawie „Altmark” rekompensata niespełniająca warunków art. 73 nie może zostać uznana za zgodną z Traktatem na podstawie art. 86 ust. 2, ani na podstawie jakiegokolwiek innego postanowienia Traktatu. W związku z tym niniejsza decyzja nie powinna mieć zastosowania wobec takiej rekompensaty.

(18)

W przeciwieństwie do transportu lądowego, transport morski i lotniczy są objęte art. 86 ust. 2 Traktatu. Niektóre przepisy obowiązujące w zakresie rekompensat z tytułu świadczenia usług publicznych w sektorach transportu lotniczego i morskiego określone zostały w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2408/92 z dnia 23 lipca 1992 r. w sprawie dostępu przewoźników lotniczych Wspólnoty do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych (4) i w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczącym stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie Państw Członkowskich (kabotaż morski) (5). Jednak w przeciwieństwie do rozporządzenia (EWG) nr 1191/69 w rozporządzeniach tych nie ma nawiązania do zgodności ewentualnych elementów pomocy państwa ze wspólnym rynkiem ani nie przewidują one zwolnienia z obowiązku zgłoszenia zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu. Dlatego uzasadnione jest stosowanie tej decyzji wobec rekompensat z tytułu świadczenia usług publicznych w sektorach transportu lotniczego i morskiego, pod warunkiem że oprócz spełnienia warunków zawartych w niniejszej decyzji takie rekompensaty będą również zgodne z zasadami sektorowymi określonymi w rozporządzeniu (EWG) nr 2408/92 oraz rozporządzeniu (EWG) nr 3577/92, w przypadkach gdy mają one zastosowanie.

(19)

Progi obowiązujące w odniesieniu do rekompensat z tytułu świadczenia usług publicznych w sektorach transportu lotniczego i morskiego powinny zasadniczo być takie same jak progi stosowane ogólnie. Jednak w szczególnym przypadku rekompensat z tytułu świadczenia usług publicznych w zakresie połączeń lotniczych lub morskich z wyspami oraz rekompensat dla portów i lotnisk, o ile są to usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym, o których mowa w art. 86 ust. 2 Traktatu, bardziej stosowne jest określenie również alternatywnych progów w oparciu o średnią roczną liczbę pasażerów, ponieważ jest to bardziej zgodne z rzeczywistością ekonomiczną tych działań.

(20)

Niniejsza decyzja stanowi w znacznym stopniu uściślenie treści i zakresu obowiązywania odstępstwa określonego w art. 86 ust. 2 Traktatu, w myśl konsekwentnych orzeczeń Trybunał Sprawiedliwości i Sądu Pierwszej Instancji oraz stosowania przez Komisję. O ile nie zmienia ona obowiązującego prawa materialnego w tej dziedzinie, niniejsza decyzja powinna zacząć obowiązywać natychmiast. Jednak niektóre postanowienia niniejszej decyzji wykraczają poza status quo poprzez określenie dodatkowych wymogów, których celem jest umożliwienie skutecznej kontroli spełniania kryteriów określonych w art. 86 ust. 2. Aby pozwolić Państwom Członkowskim na podjęcie odpowiednich działań w tym względzie, należy przewidzieć okres jednego roku zanim te szczegółowe przepisy zaczną być stosowane.

(21)

Zwolnienie z wymogu uprzedniego zgłoszenia w przypadku niektórych usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym nie wyklucza możliwości zgłaszania przez Państwa Członkowskie konkretnego programu pomocy. Takie zgłoszenie zostanie ocenione zgodnie z postanowieniami Wspólnotowych zasad ramowych w sprawie pomocy państwa w formie rekompensat z tytułu świadczenia usług publicznych (6).

(22)	Niniejsza decyzja jest stosowana bez uszczerbku dla dyrektywy Komisji 80/723/EWG z dnia 25 czerwca 1980 r. w sprawie przejrzystości stosunków finansowych między Państwami Członkowskim a przedsiębiorstwami publicznymi oraz o przejrzystości finansowej w niektórych przedsiębiorstwach (7).

(23)	Niniejsza decyzja jest stosowana bez uszczerbku dla obowiązujących przepisów Wspólnoty w dziedzinie zamówień publicznych i konkurencji, w szczególności dla art. 81 i 82 Traktatu.

(24)	Niniejsza decyzja jest stosowana bez uszczerbku dla surowszych szczegółowych przepisów dotyczących zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, określonych w sektorowym prawodawstwie wspólnotowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsza decyzja określa warunki, przy spełnieniu których pomoc Państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych przyznana niektórym przedsiębiorstwom zobowiązanym do zarządzania usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym należy uznać za zgodną ze wspólnym rynkiem i zwolnić z obowiązku zgłoszenia określonego w art. 88 ust. 3 Traktatu.

Artykuł 2

Zakres

1. Niniejsza decyzja ma zastosowanie wobec następujących rodzajów pomocy państwa przyznanej w formie rekompensat z tytułu świadczenia usług publicznych przedsiębiorstwom w związku z usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym, o których mowa w art. 86 ust. 2 Traktatu:

rekompensata z tytułu świadczenia usług publicznych przyznana przedsiębiorstwom o średnim rocznym obrocie przed opodatkowaniem, uwzględniającym całą działalność, nieprzekraczającym 100 mln EUR w okresie dwóch lat obrotowych poprzedzających rok, w którym powierzono im wykonywanie zadań z tytułu usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym i które otrzymują rekompensatę roczną z tytułu usług, o których mowa, nieprzekraczającą 30 mln EUR;

b)	rekompensata z tytułu świadczenia usług publicznych przyznana szpitalom i przedsiębiorstwom zajmującym się mieszkalnictwem socjalnym, które prowadzą działalność uznaną przez dane Państwo Członkowskie za usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym;

rekompensata z tytułu świadczenia usług publicznych w zakresie połączeń lotniczych i morskich z wyspami, na których średnie roczne natężenie ruchu w okresie dwóch lat obrotowych poprzedzających rok, w którym przedsiębiorstwu powierzono świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym, nie przekraczało 300 000 pasażerów;

rekompensata z tytułu świadczenia usług publicznych dla lotnisk i portów, w których średnie roczne natężenie ruchu w okresie dwóch lat poprzedzających rok, w którym powierzono im świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym, nie przekraczało 1 mln pasażerów w przypadku lotnisk i 300 000 pasażerów w przypadku portów.

Próg 30 mln EUR w pkt a) w pierwszym akapicie może zostać określony przez przyjęcie średniej rocznej stanowiącej wartość rekompensaty przyznanej w okresie obowiązywania umowy lub w okresie pięciu lat. W przypadku instytucji finansowych obrotowi w wysokości 100 mln EUR odpowiada suma bilansowa w wysokości 800 mln EUR.

2. W sektorze transportu lotniczego i morskiego niniejsza decyzja ma zastosowanie wyłącznie wobec pomocy państwa przyznawanej w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych przedsiębiorstwom w związku z usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym, określonymi w art. 86 ust. 2 Traktatu, która jest zgodna z rozporządzeniem (EWG) nr 2408/92 i rozporządzeniem (EWG) nr 3577/92, w przypadkach gdy mają one zastosowanie.

Niniejsza decyzja nie ma zastosowania wobec pomocy państwa przyznawanej w formie rekompensaty przedsiębiorstwom w sektorze transportu lądowego.

Artykuł 3

Zgodność i zwolnienia z obowiązku zgłoszenia

Pomoc państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych spełniająca warunki określone w niniejszej decyzji jest zgodna ze wspólnym rynkiem i jest zwolniona z obowiązku zgłoszenia określonego w art. 88 ust. 3 Traktatu, bez uszczerbku dla stosowania surowszych przepisów dotyczących zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, określonych w sektorowym prawodawstwie wspólnotowym.

Artykuł 4

Zobowiązanie do świadczenia usług

Aby niniejsza decyzja miała zastosowanie, dane przedsiębiorstwo jest zobowiązane do zarządzania usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym poprzez jeden lub kilka aktów, których forma może zostać określona przez każde Państwo Członkowskie. Akt lub akty powinny w szczególności określać:

a)	charakter i czas trwania zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych;

b)	przedsiębiorstwa i terytoria, których dotyczy zobowiązanie;

c)	rodzaj wszystkich wyłącznych lub specjalnych praw przyznanych przedsiębiorstwu;

d)	wskaźniki służące do obliczania, kontrolowania i przeglądów rekompensat;

e)	ustalenia dotyczące unikania i zwrotów nadwyżek rekompensat.

Artykuł 5

Rekompensata

1. Wysokość rekompensaty nie przekracza kwoty niezbędnej do pokrycia kosztów poniesionych w trakcie wywiązywania się ze zobowiązań z tytułu świadczenia usług publicznych, przy uwzględnieniu odpowiednich wpływów i rozsądnego zysku z kapitału własnego niezbędnego do wywiązywania się z tych zobowiązań. Rekompensata musi być faktycznie wykorzystywana na funkcjonowanie usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, bez uszczerbku dla możliwości korzystania przez przedsiębiorstwo z rozsądnego zysku.

Kwota rekompensaty obejmuje wszystkie korzyści przyznane przez Państwo lub z zasobów państwowych w dowolnej formie. Rozsądny zysk uwzględnia wszystkie lub niektóre przypadki wzrostu wydajności, osiągnięte przez dane przedsiębiorstwa w ustalonym ograniczonym okresie, bez obniżania poziomu jakości usług powierzonych przedsiębiorstwu przez Państwo Członkowskie.

2. Koszty, które należy uwzględnić, obejmują całość kosztów poniesionych w związku z funkcjonowaniem usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym. Koszty są obliczane na podstawie ogólnie przyjętych zasadach księgowości w następujący sposób:

a)	jeżeli działalność przedsiębiorstwa, o którym mowa, ogranicza się do świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym, można uwzględnić wszystkie jego koszty;

b)	jeśli przedsiębiorstwo prowadzi działalność wykraczającą poza zakres usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, uwzględnione zostają wyłącznie koszty związane z usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym;

koszty poniesione na świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym mogą obejmować różne rodzaje kosztów związanych z funkcjonowaniem usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, odpowiedni wkład do kosztów stałych związanych zarówno z usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym, jak i z inną działalnością oraz rozsądny zysk;

d)	koszty wynikające z inwestycji, szczególnie związanych z infrastrukturą, mogą zostać uwzględnione, jeżeli są konieczne do funkcjonowania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym.

3. Dochody, które należy uwzględnić, obejmują przynajmniej całkowity dochód osiągnięty z usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym. Jeśli dane przedsiębiorstwo posiada specjalne lub wyłączne prawa związane z innymi usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym, które dają zyski wyższe niż rozsądny zysk, lub jeśli państwo przyznało mu inne korzyści, należy to uwzględnić w przychodach, niezależnie od sklasyfikowania tych korzyści dla celów art. 87. Dane Państwo Członkowskie może podjąć decyzję, że korzyści pochodzące z działalności wykraczającej poza zakres usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym powinny zostać przeznaczone w całości lub w części na finansowanie usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym.

4. Dla celów niniejszej decyzji „rozsądny zysk” oznacza stopę zwrotu kapitału własnego, uwzględniającą ryzyko lub brak ryzyka, osiągniętą przez przedsiębiorstwo dzięki interwencji Państwa Członkowskiego, szczególnie jeśli przyznało ono przedsiębiorstwu szczególne lub wyłączne prawa. Stopa ta nie przekracza zwykle średniej stopy w danym sektorze w ostatnich latach. W sektorach, w których nie ma przedsiębiorstw porównywalnych z przedsiębiorstwem zobowiązanym do zarządzania usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym, można dokonać porównania z przedsiębiorstwem mającym siedzibę w innym Państwie Członkowskim lub, jeśli to konieczne, z przedsiębiorstwem z innego sektora, pod warunkiem że zostanie uwzględniona specyfika poszczególnych sektorów. Określając wysokość rozsądnego zysku, Państwa Członkowskie mogą wprowadzić kryteria motywacyjne, w szczególności w zakresie jakości świadczonych usług i wzrostu wydajności.

5. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność zarówno w zakresie jak i poza zakresem usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, wewnętrzne księgi rachunkowe wykazują oddzielnie koszty i wpływy związane z usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym i te związane z innymi usługami, jak również kryteria, według których przypisuje się koszty i wpływy.

Koszty związane z każdą działalnością, wykraczającą poza zakres usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, obejmują wszystkie koszty zmienne, odpowiedni wkład we wspólne koszty stałe i właściwy zwrot kapitału. W odniesieniu do tych kosztów nie przyznaje się żadnej rekompensaty.

Artykuł 6

Kontrola nadwyżek rekompensaty

Państwa Członkowskie przeprowadzają regularne kontrole lub zlecają przeprowadzenie takich kontroli, w celu zapewnienia, aby przedsiębiorstwa nie otrzymywały rekompensat przekraczających kwotę określoną zgodnie z art. 5.

Państwa Członkowskie żądają od danego przedsiębiorstwa zwrotu wszystkich nadwyżek rekompensaty, a wskaźniki służące do obliczania rekompensat zostają uaktualnione na przyszłość. W przypadku kiedy kwota nadwyżki rekompensaty nie przekracza 10 % kwoty rocznej rekompensaty, nadwyżka taka może zostać przeniesiona na kolejny roczny okres rozliczeniowy i odjęta od kwoty rekompensaty należnej za dany okres rozliczeniowy.

W sektorze mieszkalnictwa socjalnego Państwa Członkowskie przeprowadzają regularne kontrole lub zlecają przeprowadzenie takich kontroli, w celu zapewnienia, aby dane przedsiębiorstwo nie otrzymywało rekompensat przekraczających kwotę określoną zgodnie z art. 5. Każda nadwyżka rekompensaty w wysokości do 20 % rocznej rekompensaty może zostać przeniesiona na kolejny okres rozliczeniowy, pod warunkiem że dane przedsiębiorstwo prowadzi działalność wyłącznie w zakresie usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym.

Artykuł 7

Dostęp do informacji

Państwa Członkowskie przechowują przez okres dziesięciu lat wszystkie niezbędne informacje, na podstawie których Komisja może określić, czy przyznana rekompensata jest zgodna z niniejszą decyzją.

Na pisemny wniosek Komisji Państwa Członkowskie przekazują Komisji wszystkie informacje, które ta ostatnia uważa za konieczne do określenia, czy obowiązujące systemy rekompensat są zgodne z niniejszą decyzją.

Artykuł 8

Sprawozdania

Każde Państwo Członkowskie przekazuje Komisji co trzy lata sprawozdania okresowe dotyczące wykonania niniejszej decyzji, zawierające szczegółowy opis warunków jej stosowania we wszystkich sektorach, łącznie z sektorem mieszkalnictwa socjalnego i szpitali.

Pierwsze sprawozdanie jest przekazywane dnia 19 grudnia 2008 r.

Artykuł 9

Ocena

Najpóźniej do dnia 19 grudnia 2009 r. Komisja przeprowadzi ocenę wpływu w oparciu o informacje i wyniki szeroko zakrojonych konsultacji, prowadzonych przez Komisję szczególnie na podstawie danych dostarczonych przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 8.

Wyniki oceny wpływu zostaną przekazane Parlamentowi Europejskiemu, Komitetowi Regionów, Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Państwom Członkowskim.

Artykuł 10

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dnia 19 grudnia 2005 r.

Artykuł 4 lit. c), d) i e) oraz art. 6 stosowane są od dnia 29 listopada 2006 r.

Artykuł 11

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 28 listopada 2005 r.

W imieniu Komisji

Neelie KROES

Członek Komisji

(1) Zob. Orz. 2003, I-7747.

(2) Dz.U. L 156 z 28.6.1969, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1893/91 (Dz.U. L 169 z 29.6.1991, str. 1).

(3) Dz.U. L 130 z 15.6.1970, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 543/97 (Dz.U. L 84 z 26.3.1997, str. 6).

(4) Dz.U. L 240 z 24.8.1992, str. 8. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r.

(5) Dz.U. L 364 z 12.12.1992, str. 7.

(6) Dz.U. C 297 z 29.11.2005.

(7) Dz.U. L 195 z 29.7.1980, str. 35. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2000/52/WE (Dz.U. L 193 z 29.7.2000, str. 75).

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 312

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 48 29 listopada 2005

Spis treści		I Akty, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
	*	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1946/2005 z dnia 14 listopada 2005 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2007/2000 wprowadzające nadzwyczajne środki handlowe dla krajów i terytoriów uczestniczących lub powiązanych z procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej	1
	*	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1947/2005 z dnia 23 listopada 2005 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze nasion oraz uchylające rozporządzenia (EWG) nr 2358/71 i (EWG) nr 1674/72	3
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1948/2005 z dnia 28 listopada 2005 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	8
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1949/2005 z dnia 28 listopada 2005 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1917/2000 w odniesieniu do specyficznego obrotu towarowego i wyłączenia obrotu handlowego odnoszącego się do transakcji naprawy	10
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1950/2005 z dnia 28 listopada 2005 r. dostosowujące kilka rozporządzeń dotyczących rynków zbóż, ryżu i skrobi ziemniaczanej z powodu przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji do Unii Europejskiej	18
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1951/2005 z dnia 28 listopada 2005 r. zmieniające ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności przywozowych na niektóre produkty w sektorze cukru, ustalone rozporządzeniem (WE) nr 1011/2005, na rok gospodarczy 2005/2006	45
	*	Dyrektywa Komisji 2005/81/WE z dnia 28 listopada 2005 r. zmieniająca dyrektywę 80/723/EWG w sprawie przejrzystości stosunków finansowych między Państwami Członkowskimi a przedsiębiorstwami publicznymi oraz w sprawie przejrzystości finansowej wewnątrz określonych przedsiębiorstw ( 1 )	47

	II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa
	Parlament Europejski Rada Komisja
*	Decyzja Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji z dnia 4 listopada 2005 r. w sprawie mianowania członków Komitetu Nadzoru Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)	49
	Rada
*	Decyzja Rady z dnia 8 listopada 2005 r. w sprawie równoważności kontroli praktyk dotyczących zachowania odmian przeprowadzanych w niektórych państwach trzecich i zmieniająca decyzję 2003/17/WE	51
*	Zalecenie Rady z dnia 14 listopada 2005 r. w sprawie działań priorytetowych w celu wzmocnienia współpracy w dziedzinie archiwów w Europie	55
*	Decyzja Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa EUPOL COPPS/1/2005 z dnia 16 listopada 2005 r. dotycząca mianowania Szefa Misji/Komendanta Policji Misji Policyjnej Unii Europejskiej na Terytoriach Palestyńskich (EUPOL COPPS)	57
*	Decyzja Rady z dnia 21 listopada 2005 r. w sprawie mianowania członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego	58
*	Decyzja Rady z dnia 24 listopada 2005 r. w sprawie mianowania francuskiego członka Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego	59
	Komisja
*	Decyzja Komisji z dnia 13 lipca 2005 r. uznająca koncentrację za zgodną ze wspólnym rynkiem oraz z funkcjonowaniem Porozumienia EOG – sprawa nr COMP/M.3625 – Blackstone/Acetex (notyfikowana jako dokument nr C(2005) 2672)	60
*	Decyzja Komisji z dnia 25 listopada 2005 r. zmieniająca decyzję 2004/4/WE upoważniającą Państwa Członkowskie do tymczasowego podejmowania środków nadzwyczajnych przeciwko rozprzestrzenianiu się Pseudomonas solanacearum (Smith) Smith w odniesieniu do Egiptu (notyfikowana jako dokument nr C(2005) 4525)	63
*	Decyzja Komisji z dnia 28 listopada 2005 r. przewidująca tymczasowy obrót niektórymi rodzajami materiału siewnego gatunku Triticum durum (pszenica twarda) niespełniającymi wymogów dyrektywy Rady 66/402/EWG (notyfikowana jako dokument nr C(2005) 4527) ( 1 )	65
*	Decyzja Komisji z dnia 28 listopada 2005 r. w sprawie stosowania art. 86 ust. 2 Traktatu WE do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do zarządzania usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym (notyfikowana jako dokument nr C(2005) 2673)	67