25.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/1

(1)

W drodze odstępstwa od art. 45 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999, rozporządzenie (WE) nr 527/2003 (2) zezwala na przywóz do Wspólnoty win wyprodukowanych w Argentynie, poddanych pewnym procesom enologicznym nieprzewidzianym przez postanowienia obowiązujące we Wspólnocie. Zezwolenie to wygasło dnia 30 września 2005 r.

(2)

Negocjacje w sprawie umowy dotyczącej handlu winem, prowadzone przez Wspólnotę, reprezentowaną przez Komisję, i Mercosur, w tym Argentynę, wciąż trwają. Negocjacje te dotyczą zwłaszcza odpowiednich działań i procesów enologicznych obu stron, jak również ochrony oznaczeń geograficznych.

(3)

W celu ułatwienia prowadzenia negocjacji należy przedłużyć odstępstwo zezwalające na dodawanie kwasu jabłkowego do win produkowanych w Argentynie i przywożonych do Wspólnoty do czasu wejścia w życie umowy wieńczącej negocjacje, o których mowa, a najpóźniej do dnia 31 grudnia 2006 r.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 527/2003,

25.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/2

(1)

Niektóre wspólne organizacje rynku zezwalają na nadzwyczajne środki wspierania rynku w celu uwzględnienia ograniczeń swobodnego obrotu wynikających z zastosowania środków w celu zwalczania rozprzestrzeniania się chorób zwierzęcych. Środki takie są przewidziane w:

(2)

Te nadzwyczajne środki wspierania rynku są podejmowane przez Komisję i związane bezpośrednio lub też są one następstwem środków weterynaryjnych i zdrowotnych przyjętych w celu zwalczania rozprzestrzeniania się chorób. Są one podejmowane na wniosek Państw Członkowskich w celu uniknięcia poważnych zakłóceń na danych rynkach.

(3)

W tym kontekście Państwa Członkowskie ponoszą główną odpowiedzialność za zapobieganie wybuchowi choroby i jej rozprzestrzenianiu się. Biorąc pod uwagę sytuację, zasięg choroby, czas jej trwania oraz, odpowiednio, skalę wymaganych wysiłków w celu wsparcia rynku, koszt pomocy rzeczywiście wypłaconej producentom powinien być dzielony pomiędzy Wspólnotę i dane Państwo Członkowskie.

(4)

Przyjęcie środków wsparcia powinno zależeć od przyjęcia przez Państwa Członkowskie środków weterynaryjnych i zdrowotnych w celu szybkiego stłumienia wybuchu choroby.

(5)

Państwa Członkowskie powinny zapewnić, aby nie powstawały zakłócenia konkurencji w przypadku gdy Państwa Członkowskie angażują producentów w zapewnienie części finansowania.

(6)

Zasady dotyczące pomocy państwa nie powinny stosować się do wkładu finansowego Państw Członkowskich na rzecz nadzwyczajnych środków wspierania rynku,

25.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/6

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

25.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/8

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1982/2004 z dnia 18 listopada 2004 r. wykonujące rozporządzenie (WE) nr 638/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie danych statystycznych Wspólnoty odnoszących się do handlu towarami między Państwami Członkowskimi i uchylające rozporządzenia Komisji (WE) nr 1901/2000 oraz (EWG) nr 3590/92 (2) ustala przepisy w odniesieniu do niektórych elementów danych i poszczególnych towarów. Przepisy te należy dostosować w celu ułatwienia zbierania danych i osiągnięcia większej dokładności w odniesieniu do niektórych określonych transakcji handlowych.

(2)

W celu zmniejszenia obciążenia obowiązkiem sprawozdawczym stron odpowiedzialnych za dostarczanie informacji Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość zwolnienia przedsiębiorstw z podawania informacji o ilości wyrażonej w masie netto dla wszystkich towarów, dla których musi jednocześnie być podana ilość w uzupełniającej jednostce miary.

(3)

W celu zaspokojenia krajowego zapotrzebowania na dane Państwa Członkowskie powinny mieć zapewnioną większą elastyczność w zbieraniu kodów oznaczających rodzaje transakcji, o ile nie wpływa to na informacje przekazywane Komisji.

(4)

Mając na względzie harmonizację statystyki Wspólnoty w zakresie obrotu handlowego statkami i statkami powietrznymi między Państwami Członkowskimi, przesyłanie danych na temat handlu statkami i statkami powietrznymi powinno być ograniczone do transakcji zarejestrowanych w krajowym rejestrze statków lub statków powietrznych i obejmujących przedsiębiorstwa mające siedzibę w sprawozdającym Państwie Członkowskim.

(5)

Należy określić dodatkowe przepisy dotyczące źródeł danych w celu umożliwienia władzom krajowym zbierania dokładniejszych informacji dotyczących przywozu i wywozu w odniesieniu do handlu statkami i statkami powietrznymi, produktami morskimi, energią elektryczną i gazem ziemnym.

(6)

Niezbędne jest również wyjaśnienie dotyczące części zamiennych używanych do naprawy.

(7)

W związku z powyższym rozporządzenie (WE) nr 1982/2004 powinno zostać odpowiednio zmienione.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Statystyki Handlu Towarami między Państwami Członkowskimi,

1)

artykuł 9 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 9

Ilość towarów

1.   Masa netto jest podawana w kilogramach. Jednakże podawanie masy netto może nie być wymagane od stron odpowiedzialnych za dostarczanie informacji, w przypadku gdy podawana jest uzupełniająca jednostka miary zgodnie z ust. 2.

2.   Uzupełniające jednostki miary są podawane zgodnie z informacją zamieszczoną w Nomenklaturze Scalonej, dalej zwaną »CN«, ustanowionej rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 (3) w odniesieniu do odpowiednich podpozycji, których wykaz znajduje się w części I »Postanowienia wstępne« wymienionego rozporządzenia.

2)

w art. 10 dodaje się zdanie w brzmieniu:

„Państwa Członkowskie mogą gromadzić numery kodów w kolumnie B do celów krajowych z zastrzeżeniem, że do Komisji przekazywane są jedynie numery kodów umieszczone w kolumnie A.”;

3)

w art. 17 wprowadza się następujące zmiany:

4)

w art. 21 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   Zakładając, że nie zachodzi konflikt z innymi przepisami Wspólnoty, władze krajowe mają dostęp do wszystkich dostępnych dodatkowych źródeł danych, innych niż źródła danych dla systemu Intrastat lub Jednolity Dokument Administracyjny dla potrzeb celnych lub fiskalnych, takich jak informacje z deklaracji składanych przez zarejestrowane statki krajowe dotyczące produktów morskich wyładowywanych w innych Państwach Członkowskich.”;

5)

w art. 22 ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   Zakładając, że nie zachodzi konflikt z innymi przepisami Wspólnoty, władze krajowe mają dostęp do wszystkich dostępnych dodatkowych źródeł danych, innych niż źródła danych systemu Intrastat lub Jednolity Dokument Administracyjny dla potrzeb celnych lub fiskalnych, których mogą potrzebować w celu zastosowania niniejszego artykułu.”;

6)

w art. 23 wprowadza się następujące zmiany:

7)

w załączniku I lit. h) otrzymuje brzmienie:

8)

skreśla się załącznik II.

25.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/10

(1)

Załącznik II do rozporządzenia (EWG) nr 2092/91 zezwala na stosowanie syntetycznych witamin A, D i E w paszy dla przeżuwaczy w okresie przejściowym upływającym dnia 31 grudnia 2005 r.

(2)

Ze względów klimatycznych oraz ze względu na dostępne źródła paszy istnieją różnice regionalne dotyczące możliwości dostarczania przeżuwaczom z hodowli ekologicznej niezbędnych witamin A, D i E zawartych w dawce pokarmowej. Prawdopodobnie sytuacja taka jeszcze się utrzyma i w związku z tym należy zezwolić na stosowanie wspomnianych witamin syntetycznych dla przeżuwaczy.

(3)

W związku z tym należy odpowiednio zmienić rozporządzenie (EWG) nr 2092/91.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 2092/91,

25.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/12

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1422/95 z dnia 23 czerwca 1995 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące przywozu melasy w sektorze cukru i zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 785/68 (2), przewiduje, że cenę importową CIF melasy, ustaloną zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 785/68 (3), uważa się za „cenę reprezentatywną”. Uważa się, że ta cena została ustalona dla jakości standardowej określonej w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 785/68.

(2)

Dla celów ustalania cen reprezentatywnych, należy wziąć pod uwagę wszelkie informacje przewidziane w art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 785/68, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 4 wymienionego rozporządzenia, oraz, w przypadku gdy ma to zastosowanie, dla celów takiego ustalenia można zastosować metodę przewidzianą w art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 785/68.

(3)

Dla celów dostosowania cen, nieodnoszącego się do jakości standardowej, należy, w zależności od jakości oferowanej melasy, zwiększyć lub zmniejszyć ceny w zależności od wyników otrzymanych w zastosowaniu art. 6 rozporządzenia (EWG) nr 785/68.

(4)

Kiedy istnieje różnica między ceną spustową dla rozpatrywanego produktu a ceną reprezentatywną, należy ustalić dodatkowe należności przywozowe zgodnie z warunkami przewidzianymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1422/95. W przypadku zawieszenia stosowania należności przywozowych w zastosowaniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1422/95, należy ustalić szczególne kwoty dla tych należności.

(5)

Należy ustalić ceny reprezentatywne i dodatkowe należności celne w odniesieniu do przywozu rozpatrywanych produktów, zgodnie z art. 1 ust. 2 i art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1422/95.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

25.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/14

(1)

Zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) wymienionego rozporządzenia a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, refundacje do cukrów białego i surowego, niedenaturowanych i wywiezionych w stanie nieprzetworzonym muszą zostać ustalone przy uwzględnieniu sytuacji na rynku wspólnotowym i rynku światowym cukru, i w szczególności elementów kalkulacji cen i kosztów, o których mowa w art. 28 wymienionego rozporządzenia. Zgodnie z tym samym artykułem, należy również uwzględnić gospodarcze aspekty proponowanego wywozu.

(3)

W odniesieniu do cukru surowego, refundację należy ustalić dla jakości standardowej, która jest określona w załączniku I, pkt II rozporządzenia (WE) nr 1260/2001. Wymieniona refundacja jest ponadto ustalana zgodnie z art. 28 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001. Cukier krystaliczny został określony w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2135/95 z dnia 7 września 1995 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania przyznawania refundacji wywozowych w sektorze cukru (2). Kwotę tak obliczonej refundacji w odniesieniu do cukrów aromatyzowanych lub zawierających substancje barwiące należy zastosować do ich zawartości sacharozy, zatem należy ją ustalać w odniesieniu na 1 % tej zawartości.

(4)

W przypadkach szczególnych kwota refundacji może być ustalona w instrumentach prawnych innego typu.

(5)

Refundację należy ustalać co dwa tygodnie. Można ją zmieniać w tym odstępie czasowym.

(6)

Art. 27 ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 przewiduje, że sytuacja na rynku światowym lub specyficzne wymagania pewnych rynków mogą uczynić koniecznym zróżnicowanie refundacji do produktów określonych w art. 1 wymienionego rozporządzenia w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(7)

Znaczący i szybki wzrost preferencyjnego przywozu cukru pochodzącego z zachodnich krajów bałkańskich od początku 2001 r., oraz wywozu cukru ze Wspólnoty do tych krajów wydaje się być istotnie sztuczny.

(8)

Aby uniknąć wszelkiego nadużycia w związku z ponownym przywozem do Wspólnoty produktów w sektorze cukru, dla których przyznano refundację wywozową, należy nie ustalać refundacji do produktów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do wszystkich zachodnich krajów bałkańskich.

(9)

Biorąc pod uwagę te informacje i aktualną sytuację na rynkach w sektorze cukru, a w szczególności notowania lub ceny cukru we Wspólnocie i na rynku światowym, należy ustalić refundację w odpowiedniej wysokości.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

25.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/16

(1)

Zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) wymienionego rozporządzenia, a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Zgodnie z art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2135/95 z dnia 7 września 1995 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania przyznawania refundacji wywozowych w sektorze cukru (2), refundacja za 100 kg produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, będących przedmiotem wywozu, równa jest kwocie podstawowej pomnożonej przez zawartość sacharozy, powiększoną, jeżeli właściwe, o zawartość innych cukrów przemienionych na sacharozę. Tę zawartość sacharozy, stwierdzoną w odniesieniu do rozpatrywanego produktu, określa się zgodnie z przepisami art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2135/95.

(3)

Zgodnie z przepisami art. 30 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, podstawowa kwota refundacji w odniesieniu do sorbozy wywożonej w stanie nieprzetworzonym musi być równa podstawowej kwocie refundacji, pomniejszonej o jedną setną refundacji produkcyjnej obowiązującej, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1265/2001 z dnia 27 czerwca 2001 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 w odniesieniu do przyznawania refundacji produkcyjnych do niektórych produktów cukrowych stosowanych w przemyśle chemicznym (3), w odniesieniu do produktów wymienionych w Załączniku do tego ostatniego rozporządzenia.

(4)

Zgodnie z przepisami art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, w odniesieniu do pozostałych produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) wymienionego rozporządzenia, wywożonych w stanie nieprzetworzonym, podstawowa kwota refundacji musi być równa jednej setnej kwoty ustalonej, biorąc pod uwagę różnicę między ceną interwencyjną dla cukru białego, obowiązującą w strefach Wspólnoty bez deficytu w trakcie miesiąca, dla którego została ustalona kwota podstawowa a notowaniami lub cenami cukru białego, stwierdzonymi na rynku światowym, oraz konieczność ustanowienia równowagi między wykorzystaniem produktów podstawowych Wspólnoty w celu wywozu produktów przetworzonych w przeznaczeniu do państw trzecich a wykorzystaniem produktów z tych krajów, dopuszczonych do obrotu na mocy ustaleń o uszlachetnianiu czynnym.

(5)

W myśl art. 30 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, stosowanie kwoty podstawowej może być ograniczone do niektórych produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) wymienionego rozporządzenia.

(6)

W myśl art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, istnieje możliwość zastosowania refundacji wywozowej do wywozu w stanie nieprzetworzonym produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. f), g) i h) wymienionego rozporządzenia. Poziom refundacji musi być określony dla 100 kg suchej masy, biorąc pod uwagę w szczególności refundację stosowaną do wywozu produktów określonych kodem CN 1702 30 91, refundację stosowaną do wywozu produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 oraz aspekty gospodarcze proponowanego wywozu. W odniesieniu do produktów, o których mowa w lit. f) i g) wymienionego ust. 1, refundacji udziela się tylko produktom odpowiadającym warunkom określonym w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2135/95, a w odniesieniu do produktów, o których mowa w lit. h), refundacji udziela się tylko produktom odpowiadającym warunkom określonym w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2135/95.

(7)

Wyżej wymienione refundacje muszą być ustalone raz na miesiąc. Mogą być zmieniane w tym odstępie czasowym.

(8)

Artykuł 27 ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 przewiduje, że sytuacja na rynku światowym lub specyficzne wymagania pewnych rynków mogą uczynić koniecznym zróżnicowanie refundacji do produktów określonych w art. 1 wymienionego rozporządzenia w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(9)

Znaczący i szybki wzrost preferencyjnego przywozu cukru pochodzącego z zachodnich krajów bałkańskich od początku 2001 r., oraz wywozu cukru ze Wspólnoty do tych krajów wydaje się być istotnie sztuczny.

(10)

Aby uniknąć wszelkiego nadużycia w związku z ponownym przywozem do Wspólnoty produktów w sektorze cukru, dla których przyznano refundację wywozową, nie należy ustalać refundacji do produktów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do wszystkich zachodnich krajów bałkańskich.

(11)

Biorąc pod uwagę te informacje, należy ustalić refundacje do rozpatrywanych produktów w odpowiedniej wysokości.

(12)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

25.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/19

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1138/2005 z dnia 15 lipca 2005 r. w sprawie stałego przetargu ustalającego opłaty wyrównawcze i/lub refundacje wywozowe do cukru białego na rok gospodarczy 2004/2005 (2) przystępuje się do przetargów częściowych w sprawie wywozu wspomnianego cukru do niektórych państw trzecich.

(2)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1138/2005, jeżeli właściwe, ustala się maksymalną kwotę refundacji wywozowej dla rozpatrywanego przetargu częściowego, biorąc pod uwagę w szczególności sytuację i przewidywany rozwój rynku cukru we Wspólnocie i na rynku światowym.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

25.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/20

(1)

Zgodnie z art. 31 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 różnica między cenami w handlu międzynarodowym produktów określonych w art. 1 wymienionego rozporządzenia a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe w ramach ograniczeń wynikających z porozumień zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu.

(2)

Zgodnie z postanowieniami rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 refundacje do produktów określonych w art. 1 wymienionego rozporządzenia, wywiezionych w stanie naturalnym, powinny zostać ustalone, uwzględniając:

(3)

Zgodnie z art. 31 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 ceny we Wspólnocie ustalane są z uwzględnieniem obecnych cen, które są najkorzystniejsze w odniesieniu do wywozu, a ceny w handlu międzynarodowym ustalane są z uwzględnieniem w szczególności:

(4)

Według art. 31 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 sytuacja na rynku światowym lub specyficzne wymagania pewnych rynków mogą uczynić koniecznym zróżnicowanie refundacji do produktów określonych w art. 1 wymienionego rozporządzenia w zależności od miejsca przeznaczenia.

(5)

Artykuł 31 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 przewiduje, że lista produktów, do których udziela się refundacji wywozowej, i wysokość tej refundacji są ustalane nie rzadziej niż raz na cztery tygodnie. Wysokość refundacji może jednak być utrzymana na tym samym poziomie przez ponad cztery tygodnie.

(6)

Zgodnie z art. 16 rozporządzenia Komisji (WE) nr 174/1999 z dnia 26 stycznia 1999 r. ustanawiającego specjalne szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 804/68 w odniesieniu do pozwoleń na wywóz i refundacji wywozowych do mleka i przetworów mlecznych (2), refundacja przyznana na przetwory mleczne z dodatkiem cukru odpowiada sumie dwóch składników; celem pierwszego jest uwzględnienie ilości produktu mlecznego, wyliczany jest on przez pomnożenie podstawowej stawki refundacji przez zawartość produktu mlecznego w całym produkcie; celem drugiego jest uwzględnienie ilości dodanej sacharozy, wyliczany jest on przez pomnożenie zawartości sacharozy w całym produkcie przez podstawową stawkę refundacji obowiązującą w dniu wywozu produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (3). Niemniej jednak ten ostatni składnik jest uwzględniany, wyłącznie w przypadku gdy sacharoza dodana do produktu została wytworzona z cukru z buraków lub trzciny ze zbiorów pochodzących z obszaru Wspólnoty.

(7)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 896/84 (4), przewiduje uzupełniające przepisy w odniesieniu do przyznawania refundacji w trakcie przechodzenia z jednego roku gospodarczego na drugi. Te postanowienia przewidują możliwość zróżnicowania refundacji w zależności od daty wytworzenia przetworów.

(8)

W celu wyliczenia wysokości refundacji do serów topionych należy przewidzieć, że w przypadku gdy została dodana kazeina i/lub kazeiniany, nie należy uwzględniać tej ilości.

(9)

Określając produkty i miejsca przeznaczenia kwalifikujące się do refundacji, należy wziąć pod uwagę, iż z jednej strony, konkurencyjna pozycja niektórych produktów Wspólnoty nie uzasadnia pobudzania ich wywozu, a z drugiej, że geograficzna bliskość niektórych terytoriów może stwarzać ryzyko zakłóceń w handlu i nadużyć.

(10)

Zastosowanie tych zasad do aktualnej sytuacji rynkowej na rynku mleka i przetworów mlecznych, a w szczególności do cen tych przetworów we Wspólnocie i na rynku światowym prowadzi do ustalenia refundacji do tych przetworów w wysokości określonej w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(11)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

25.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/28

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 581/2004 z dnia 26 marca 2004 r. w sprawie stałego zaproszenia do składania ofert przetargowych odnośnie do refundacji wywozowych do niektórych rodzajów masła (2) przewiduje otwarcie stałego przetargu.

(2)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 580/2004 z dnia 26 marca 2004 r. ustanawiającym procedurę przetargową dotyczącą refundacji wywozowych do niektórych przetworów mlecznych (3) oraz po dokonaniu analizy ofert przedstawionych w odpowiedzi na ten przetarg, stosowne jest ustalenie maksymalnego poziomu refundacji wywozowej w okresie przetargowym kończącym się dnia 22 listopada 2005 r.

(3)

Komitet Zarządzający ds. Mleka i Przetworów Mlecznych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

25.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/30

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 582/2004 z dnia 26 marca 2004 r. w sprawie stałego zaproszenia do składania ofert przetargowych odnośnie do refundacji wywozowych dla mleka odtłuszczonego w proszku (2) przewiduje otwarcie stałego przetargu.

(2)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 580/2004 z dnia 26 marca 2004 r. ustanawiającego procedurę przetargową dotyczącą refundacji wywozowych do niektórych przetworόw mlecznych (3) oraz po dokonaniu analizy ofert przedstawionych w odpowiedzi na ten przetarg stosowne jest ustalenie maksymalnego poziomu refundacji wywozowej w okresie przetargowym kończącym się dnia 22 listopada 2005 r.

(3)

Komitet Zarządzający ds. Mleka i Przetworów Mlecznych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

25.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/31

(1)

Artykuł 8 rozporządzenia (EWG) nr 2777/75 przewiduje, że różnica pomiędzy cenami produktów określonych w art. 1 ust. 1 wymienionego rozporządzenia na rynku światowym i we Wspólnocie może zostać objęta refundacją wywozową.

(2)

Stosowanie tych szczegółowych zasad i kryteriów w obecnej sytuacji na rynkach w sektorze mięsa drobiowego prowadzi do ustalenia refundacji w kwocie umożliwiającej udział Wspólnoty w handlu międzynarodowym i uwzględniającej charakter wywozu tych produktów oraz jego znaczenie w chwili obecnej.

(3)

Artykuł 21 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (2) przewiduje, że refundacja nie może zostać przyznana do produktów, których jakość handlowa nie jest solidna i właściwa w dniu przyjęcia zgłoszenia wywozowego. W celu zapewnienia jednolitego stosowania obowiązujących przepisów, należy podkreślić, że aby otrzymać refundację, mięso drobiowe, o którym mowa w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2777/75, musi być opatrzone znakiem jakości zdrowotnej przewidzianym w dyrektywie Rady 71/118/EWG z dnia 15 lutego 1971 r. w sprawie problemów zdrowotnych związanych z produkcją i wprowadzaniem do obrotu świeżego mięsa drobiowego (3).

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mięsa Drobiowego i Jaj,

25.11.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 307/33

(1)

Artykuł 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 oraz art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1785/2003 stanowią, że różnica między notowaniami lub cenami produktów wymienionych w art. 1 każdego z tych rozporządzeń na rynku światowym a cenami wewnątrz Wspólnoty może zostać pokryta refundacją wywozową.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1043/2005 z dnia 30 czerwca 2005 r. wdrażające rozporządzenie Rady (WE) nr 3448/93 w odniesieniu do systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria ustalania wysokości sum takich refundacji (3), określa produkty, dla których należy ustalić stawkę refundacji stosowaną w przypadku, jeśli produkty te są wywożone jako towary wymienione odpowiednio w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 lub w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1785/2003.

(3)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005, stawkę refundacji na 100 kilogramów każdego z omawianych produktów podstawowych ustala się co miesiąc.

(4)

Ustalenie z wyprzedzeniem wysokich stawek refundacji może zagrozić zobowiązaniom podjętym w odniesieniu do refundacji, które mogą zostać przyznane do wywozów produktów rolnych należących do towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu. W takich sytuacjach, niezbędne jest zatem podjęcie środków ostrożności, nie stanowiąc jednak przeszkody dla zawierania umów długoterminowych. Ustalenie specjalnej stawki refundacji dla celów ustalenia refundacji z wyprzedzeniem jest środkiem, który pozwala na osiągnięcie tych różnych celów.

(5)

Uwzględniając porozumienie pomiędzy Wspólnotą Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie wywozów produktów z ciasta makaronowego ze Wspólnoty do Stanów Zjednoczonych, przyjęte decyzją Rady 87/482/EWG (4), niezbędne jest zróżnicowanie refundacji do produktów objętych kodami CN 1902 11 00 i 1902 19 ze względu na ich miejsce przeznaczenia.

(6)

Zgodnie z art. 15 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005, należy ustalić obniżoną stawkę refundacji wywozowej, uwzględniając wysokość mającej zastosowanie refundacji wywozowej, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1722/93 (5), dla rozpatrywanych produktów podstawowych, stosowaną w zakładanym okresie wytworzenia towarów.

(7)

Napoje alkoholowe uważane są za mniej wrażliwe na cenę zbóż stosowanych do produkcji tych napojów. Niemniej jednak, Protokół 19 do Aktu Przystąpienia Zjednoczonego Królestwa, Irlandii i Danii stanowi, że należy uchwalić środki niezbędne w celu ułatwienia stosowania zbóż wspólnotowych do produkcji napojów alkoholowych pozyskiwanych ze zbóż. Konieczne jest zatem dostosowanie stawki refundacji stosowanej odpowiednio do zbóż wywożonych jako napoje alkoholowe.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,