ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 21 października 2005 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	052	49,2
	096	30,0
	204	43,1
	624	421,2
	999	135,9
0707 00 05	052	79,1
	999	79,1
0709 90 70	052	94,0
	999	94,0
0805 50 10	052	75,8
	388	68,6
	524	55,3
	528	61,3
	999	65,3
0806 10 10	052	94,5
	400	200,0
	508	241,7
	624	178,2
	999	178,6
0808 10 80	052	77,3
	388	76,8
	400	99,7
	404	84,6
	512	47,0
	528	45,5
	720	75,5
	800	163,4
	804	70,3
	999	82,2
0808 20 50	052	90,4
	388	57,1
	720	65,1
	999	70,9

---

(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 750/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 12). Kod „999” odpowiada „innym pochodzeniom”.

ZAŁĄCZNIK I

Państwo Członkowskie i nr partii	Umiejscowienie	Numer kadzi	Objętość alkoholu w przeliczeniu na 100 % obj.	Odniesienie do rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 (artykuły)	Rodzaj alkoholu
Hiszpania Nr partii 20/2005 WE	Tarancón	A-9	24 338	30	Surowy
		A-10	24 698	30	Surowy
		B-8	1 682	30	Surowy
		B-9	24 568	30	Surowy
		B-10	24 714	30	Surowy
	Ogółem		100 000
Hiszpania Nr partii 21/2005 WE	Tarancón	B-5	24 753	27+28	Surowy
		C-3	25 247	27	Surowy
	Ogółem		50 000
Francja Nr partii 21/2005 WE	Onivins – Chez Vopak 3197 XK Botlek Rotterdam Niderlandy	410	21 011	30	Surowy
		804	18 201	30	Surowy
		804	50 781	30	Surowy
		804B	7 476	27	Surowy
	Ogółem		97 469
Francja Nr partii 23/2005 WE	Onivins – Port-la-Nouvelle Entrepôt d’alcool Av. Adolphe Turrel, BP 6 11218 Port-la-Nouvelle	31	290	28	Surowy
		31	12 389	30	Surowy
		21	2 785	28	Surowy
		20	12 315	27	Surowy
		19	5 701	30	Surowy
		19	6 755	28	Surowy
		21	9 765	30	Surowy
	Ogółem		50 000
Francja Nr partii 24/2005 WE	Onivins – Port-la-Nouvelle Entrepôt d’alcool Av. Adolphe Turrel, BP 6 11218 Port-la-Nouvelle	31	9 336	30	Surowy
		33	18 044	27	Surowy
		32	22 620	27	Surowy
	Ogółem		50 000
Francja Nr partii 25/2005 WE	Deulep – PSL 13230 Port-Saint-Louis-du-Rhône	B4	33 760	27	Surowy
	Deulep BD Chanzy 30800 Saint-Gilles-du-Gard	503	8 180	27	Surowy
		504	8 060	30	Surowy
	Ogółem		50 000
Włochy Nr partii 26/2005 WE	Balice-Valenzano (BA)	13A-43A-46A-48A-52A-54A	11 250	27+30	Surowy
	Deta-Barberino Val d’Elsa (FI)	5A	1 625	27	Surowy
	S.V.A.-Ortona (CH)	18A	1 375	30	Surowy
	Bonollo-Paduni (FR)	15A-26A
	Bonollo-Torrita di Siena (SI)	1C-3C-4C-9C-10C-11C-12C-13C-16C-17C-19C-20C-21C	27 500	27+30	Surowy
	D’Auria-Ortona (CH)	8A-38A-39A-40A-61A	8 250	27	Surowy
	Ogółem		50 000
Włochy Nr partii 27/2005 WE	Enodistil-Alcamo (PA)	22A	1 500	30	Surowy
	Trapas-Petrosino (TP)	2A-24A	6 000	30	Surowy
	S.V.M.-Sciacca (AG)	3A-29A-37A	1 200	27	Surowy
	Gedis-Marsala (TP)	88	7 000	30	Surowy
	Bertolino-Petrosino (PA)	2A-3A-34A	26 500	27+30	Surowy
	De Luca-Novoli (LE)	4A-7A-18A	6 000	27	Surowy
	Balice Distilli-Mottola (TA)	2A-3A	1 800	27	Surowy
	Ogółem		50 000
Włochy Nr partii 28/2005 WE	Dister-Faenza (RA)	124A	6 975	30	Surowy
	Di Lorenzo-Ponte Valleceppe (PG)	18A-26A	11 900	30	Surowy
	F.lli Cipriani-Chizzola di Ala (TN)	31A-32A	8 000	27	Surowy
	I.C.V.-Borgoricco (PD)	5A	1 600	27	Surowy
	Mazzari-S. Agata sul Santerno (RA)	4A-5A-6A-7A	27 000	27+30	Surowy
	Caviro-Faenza (RA)	2A-5A-13A-17A	30 100	27	Surowy
	Villapana-Faenza (RA)	5A-8A	11 000	27	Surowy
	Tampieri-Faenza (RA)	1A-3A-4A	1 800	27	Surowy
	Bonollo U.-Conselve (PD)	1A	1 384	30	Surowy
	Cantine Soc. Venete-Ponte di Piave (TV)	14A	241	30	Surowy
	Ogółem		100 000
Portugalia Nr partii 29/2005 WE	Riachos Armazém da SLD Casal do Bernardino 2350-336 Riachos	1-C	4 775,28	27	Surowy
		1-D	4 841,71	27	Surowy
		1-E	4 705,93	27	Surowy
		1-F	4 749,53	27	Surowy
	Aveiro Instalações da Petrogal Cais da Mó do Meio 3834-908 Gafanha da Nazaré	S 201	34 300,34	27	Surowy
	S. João da Pesqueira Armazéns da SDD Parque de Seixas Ervedosa do Douro 5130 S. João da Pesqueira	Inox 4	2 305,47	27	Surowy
		Inox 14	9 979,42	27	Surowy
		Inox 15	4 342,32	27	Surowy
	Ogółem		70 000
Niemcy Nr partii 30/2005 WE	Papiermühle 16 D-37603 Holzminden	107	8 602,378	30	Surowy
	Ogółem		8 602,378

ZAŁĄCZNIK II

Agencje interwencyjne będące w posiadaniu alkoholu, określone w art. 3

Onivins-Libourne – Délégation nationale, 17 avenue de la Ballastière, BP 231, F-33505 Libourne Cedex [telefon (33) 557 55 20 00; teleks 57 20 25; faks (33) 557 55 20 59]

FEGA – Beneficencia, 8, E-28004 Madrid [telefon (34) 913 47 64 66; faks (34) 913 47 64 65]

AGEA – Via Torino, 45, I-00184 Roma [telefon (39) 064 94 99 714; faks (39) 064 94 99 761]

IVV – Instituto da Vinha e do Vinho, Rua Mouzinho da Silveira, n.o 5, P-1250-165 Lisboa [tel. (351) 21 350 67 00; faks (351) 21 356 12 25]

Bundesanstalt für Landwirtschaft und Ernährung (BLE) – Deichmanns Aue 29, D-53179 Bonn (telefon (49) 228/68 45-33 86/34 79, faks (49) 228/68 45-37 94)

ZAŁĄCZNIK III

Adres, o którym mowa w art. 5

Commission européenne

Direction générale de l’agriculture et du développement rural, unité D-2

Rue de la Loi 200

B-1049 Bruxelles

Faks (32-2) 298 55 28

E-mail: agri-market-tenders@cec.eu.int

ZAŁĄCZNIK I

WYKAZ ZMIENNYCH

Statystyki strukturalne dotyczące kosztów pracy

Tabela A	–	Dane krajowe
Tabela B	–	Dane krajowe według kategorii wielkości przedsiębiorstwa
Tabela C	–	Dane regionalne

Dla zmiennych wymienionych poniżej, należy podać wyłącznie tabelę A lub wszystkie trzy tabele. Pozycje, które należy obowiązkowo wypełnić, zaznaczono literą „m”, a pozycje nieobowiązkowe literą „o”. Kody przekazu należące do różnych kategorii zmiennych jakościowych lub kategorii wielkości zmiennych jakościowych są określone przez Eurostat w dokumencie wdrażającym.

Zmienna	Tylko A	A–C (1)
A.    Liczba pracowników
A.1 Łączna liczba pracowników		m
A.11 Pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy (wyłączając praktykantów)		m
A.12 Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy (wyłączając praktykantów)		m
A.121 Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy (wyłączając praktykantów)		m
A.13 Praktykanci		m
A.131 Praktykanci w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy		m
B.    Godziny faktycznie przepracowane
B.1 Całkowita liczba godzin faktycznie przepracowanych		m
B.11 Godziny faktycznie przepracowane przez pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy (wyłączając praktykantów)		m
B.12 Godziny faktycznie przepracowane przez pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy (wyłączając praktykantów)		m
B.13 Godziny faktycznie przepracowane przez praktykantów		m
C.    Godziny płatne
C.1 Całkowita liczba godzin płatnych	m
C.11 Godziny płatne – pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy (wyłączając praktykantów)	m
C.12 Godziny płatne – pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy (wyłączając praktykantów)	m
C.13 Godziny płatne – praktykanci	m
D.    Koszty pracy (dane szczegółowe – patrz: rys. 1 poniżej)
D.1 Wynagrodzenie pracowników		m
D.11 Wynagrodzenie (dane szczegółowe – patrz: rys. 2 poniżej)		m
D.111 Wynagrodzenie (wyłączając praktykantów)		m
D.1111 Wynagrodzenie podstawowe, premie i dodatki		m
D.11111 Wynagrodzenie podstawowe, premie i dodatki wypłacane w każdym okresie wypłaty	m
D.11112 Wynagrodzenie podstawowe, premie i dodatki niewypłacane w każdym okresie wypłaty (2)	m
D.1112 Płatności na poczet pracowniczych systemów oszczędnościowych		m
D.1113 Płatności za dni nieprzepracowane		m
D.1114 Wynagrodzenie rzeczowe		m
D.11141 Produkty firmy (opcjonalne)	o
D.11142 Mieszkania pracownicze (3) (opcjonalne)	o
D.11143 Samochody służbowe (opcjonalne)	o
D.11144 Opcje na akcje i systemy nabywania akcji (opcjonalne)	o
D.11145 Inne (opcjonalne)	o
D.112 Wynagrodzenia wypłacane praktykantom		m
D.12 Składki na zabezpieczenia społeczne płacone przez pracodawców (dane szczegółowe – patrz: rys. 3 poniżej)		m
D.121 Składki faktyczne na zabezpieczenia społeczne płacone przez pracodawców (wyłączając praktykantów)		m
D.1211 Ustawowe składki na zabezpieczenia społeczne	m
D.1212 Wspólnie ustalone, umowne i dobrowolne składki na zabezpieczenia społeczne	m
D.122 Zakładane wstępnie składki na zabezpieczenia społeczne płacone przez pracodawców (wyłączając praktykantów)		m
D.1221 Gwarantowane wynagrodzenie na wypadek choroby (opcjonalne)	o
D.1222 Zakładane wstępnie składki na zabezpieczenia społeczne płacone przez pracodawców z tytułu świadczeń emerytalno-rentowych i opieki medycznej (opcjonalne)	o
D.1223 Płatności dla pracowników odchodzących z przedsiębiorstwa (opcjonalne)	o
D.1224 Inne zakładane wstępne składki na zabezpieczenia społeczne odprowadzane przez pracodawców (opcjonalne)	o
D.123 Składki na zabezpieczenia społeczne odprowadzane przez pracodawców na rzecz praktykantów		m
D.2 Koszty kształcenia zawodowego		m
D.3 Inne wydatki ponoszone przez pracodawcę		m
D.4 Podatki		m
D.5 Subsydia otrzymywane przez pracodawcę		m
E.    Informacje o jednostkach organizacyjnych
E.1 Jednostki lokalne, łącznie		m
E.2 Jednostki lokalne, próbka		m

Opcjonalnie, Państwa Członkowskie mogą rejestrować bardziej szczegółowe dane dla następujących zmiennych (przekazywanie wyników do Eurostatu jedynie na żądanie):

A.11	Pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy
A.12	Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy
D.11112	Wynagrodzenie podstawowe, premie i dodatki niewypłacane w każdym okresie wypłaty
D.1113	Płatności za dni nieprzepracowane
D.1211	Ustawowe składki na zabezpieczenia społeczne
D.1212	Wspólnie ustalone, umowne i dobrowolne składki na zabezpieczenia społeczne
D.1223	Płatności dla pracowników odchodzących z przedsiębiorstwa

Rysunek 1

Koszty pracy i ich główne składniki

Rysunek 2

Podział składnika „Wynagrodzenie” (D.11)

Rysunek 3

Dezagregacja składnika „Składki na zabezpieczenia społeczne płacone przez pracodawców” (D.12)

---

(1)  Tabele C dotyczą jedynie państw posiadających regiony na poziomie NUTS 1.

(2)  Oprócz płatności na poczet pracowniczych systemów oszczędnościowych.

(3)  Wyłączając dodatki na przeprowadzkę.

ZAŁĄCZNIK II

DEFINICJE ZMIENNYCH

A.   LICZBA PRACOWNIKÓW

Pracownikami są wszystkie osoby niezależnie od ich narodowości lub długości okresu pracy w danym państwie, które zawarły bezpośrednią umowę o pracę z przedsiębiorstwem lub lokalną jednostką organizacyjną (niezależnie od tego, czy umowa jest formalna czy nieformalna) oraz otrzymują wynagrodzenie, bez względu na rodzaj wykonywanej pracy, liczbę przepracowanych godzin (w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy) oraz czasu trwania umowy (określony lub nieokreślony). Wynagrodzenie pracowników może przybrać formę wynagrodzeń, łącznie z premiami, wynagrodzenia za pracę na akord i pracę na zmiany, dodatków, opłat, napiwków i gratyfikacji, prowizji i wynagrodzeń rzeczowych.

Ta definicja pracowników obejmuje pracowników fizycznych i niefizycznych oraz personel zarządzający w sektorze publicznym i prywatnym w działach gospodarki określonych w sekcjach C–K i M–O NACE Rev. 1.1 w przedsiębiorstwach zatrudniających co najmniej dziesięciu pracowników (1).

Poniższa lista podaje przykłady kategorii pracowników, którzy są objęci:

—	przedstawiciele handlowi, pod warunkiem że figurują na liście płac i otrzymują inną formę wynagrodzenia oprócz prowizji,

—	właściciele pracujący za wynagrodzeniem,

—	praktykanci,

—	studenci i praktykanci (aplikanci, uczniowie pielęgniarstwa, asystenci naukowi, stażyści w szpitalach itd.) mający formalne zobowiązania, na mocy których biorą udział w procesie produkcyjnym jednostki w zamian za wynagrodzenie,

—

pracownicy przejściowi lub tymczasowi (np. personel sekretariatów), zatrudnieni i wynagradzani przez agencje pracy w celu wykonywania pracy gdzie indziej, często na okres tymczasowy (2); pracownicy sezonowi lub dorywczy, jeżeli mają formalną lub nieformalną umowę z przedsiębiorstwem lub jednostką lokalną oraz z góry określone godziny pracy,

—

pracownicy, z tytułu których poniesiono koszty pracy w danym roku referencyjnym, ale którzy tymczasowo nie uczęszczali do pracy z powodu choroby lub uszkodzenia ciała, urlopu, strajku lub lokautu, urlopu edukacyjnego lub szkoleniowego, urlopu macierzyńskiego lub rodzicielskiego, zmniejszonej działalności gospodarczej, zawieszenia pracy z powodu złej pogody, awarii mechanicznych, braku materiałów, paliwa lub mocy, lub innej tymczasowej nieobecności związanej lub niezwiązanej z urlopem,

—	osoby pracujące za granicą, jeżeli w dalszym ciągu otrzymują wynagrodzenie z jednostki statystycznej,

—	pracownicy zewnętrzni (3), łącznie z osobami pracującymi w domu lub telepracownikami, jeżeli jest wyraźnie ustalone, że tacy pracownicy otrzymują wynagrodzenie w oparciu o wykonaną pracę, to znaczy ilość pracy, która jest wliczana do procesu produkcji.

Następujące kategorie powinny być wyłączone:

—	przedstawiciele handlowi i inne osoby, które są całkowicie wynagradzane w drodze opłat lub prowizji, nie figurują na liście płac lub są zatrudniane na własny rachunek,

—	właściciele, zarząd lub kierownictwo, którzy są wynagradzani całkowicie w postaci udziału w zyskach,

—	pracownicy rodzinni, którzy nie są pracownikami (zgodnie z powyższą definicją) przedsiębiorstwa lub jednostki lokalnej,

—	pracownicy pracujący na własny rachunek,

—	nieodpłatni pracownicy wolontariusze (np. ci, którzy zazwyczaj pracują dla instytucji niedochodowych, takich jak organizacje charytatywne).

Odniesienie ESA 95: 11.12–11.14

A.1   Całkowita liczba pracowników

Zmienna obejmuje pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy (A.11), pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy (A.12) i praktykantów (A.13)

Odniesienie SBS: kod 16130 (liczba pracowników)

A.11   Pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy (wyłączając praktykantów)

Obejmuje pracowników (wyłączając praktykantów), których stałe godziny pracy są takie, jak ustalone wspólnie lub takie, jak zwyczajowo przyjęte godziny pracy w przedsiębiorstwie lub jednostce lokalnej, nawet jeśli ich umowa została zawarta na okres krótszy niż jeden rok. Wymagana liczba pracowników to średnia miesięczna liczba pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w jednostce sprawozdawczej w trakcie roku referencyjnego.

A.12   Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy (wyłączając praktykantów)

Obejmuje pracowników (wyłączając praktykantów), których stałe godziny pracy obejmują krótszy czas pracy niż zostało to ustalone wspólnie lub czas krótszy niż zwyczajowo przyjęte godziny pracy w przedsiębiorstwie lub jednostce lokalnej, bez względu na system pracy – dzienny, tygodniowy lub miesięczny (pół dnia, trzy czwarte czasu, cztery piąte czasu pracy itd.). Wymagana liczba pracowników to średnia miesięczna liczba pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy w jednostce sprawozdawczej w trakcie roku referencyjnego.

A.121   Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy.

Przeliczenie jest dokonywane albo bezpośrednio przez przedsiębiorstwa lub jednostki lokalne dokonujące zwrotów, albo przez krajowe urzędy statystyczne na podstawie normalnych godzin pracy osób zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w danym przedsiębiorstwie/jednostce lokalnej przy użyciu metody uważanej za najbardziej właściwą. Wymagana liczba pracowników to średnia miesięczna liczba pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy (w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy) w jednostce sprawozdawczej w trakcie roku referencyjnego.

Odniesienie ESA 95: 11.32–11.34

A.13   Praktykanci

Obejmuje wszystkich pracowników, zatrudnionych w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy, którzy nie uczestniczą jeszcze w pełni w procesie produkcji i którzy pracują albo na podstawie umowy o praktyki albo w sytuacji, w której kształcenie zawodowe przeważa nad produktywnością. Wymagana liczba praktykantów to średnia miesięczna liczba pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy w jednostce sprawozdawczej w trakcie roku referencyjnego.

A.131   Praktykanci zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy

Przeliczenie jest dokonywane albo bezpośrednio przez przedsiębiorstwa lub jednostki lokalne dokonujące zwrotów, albo przez krajowe urzędy statystyczne przy użyciu metody uważanej za najbardziej właściwą. Godziny przeznaczone na szkolenie, zarówno w przedsiębiorstwie/jednostce lokalnej, jak i w instytucjach edukacyjnych, są wyłączone. Wymagana liczba praktykantów to średnia miesięczna liczba praktykantów zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy (w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy) zatrudnionych w jednostce sprawozdawczej w trakcie roku referencyjnego (4).

Odniesienie ESA 95: 11.32–11.34; SBS: kod 16140 (A.11 + A.121 + A.131 odpowiada zmiennej SBS „liczba pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy”)

B.   GODZINY FAKTYCZNIE PRZEPRACOWANE

Dane statystyczne obejmują całkowitą liczbę godzin przepracowanych przez wszystkich pracowników w czasie roku. Całkowita liczba przepracowanych godzin (B.1) jest oddzielnie rejestrowana w przypadku pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy (B.11), w niepełnym wymiarze czasu pracy (B.12) oraz w przypadku praktykantów (B.13).

Godziny faktycznie przepracowane określa się jako sumę wszystkich okresów spędzonych na podstawowej i dodatkowej działalności w celu produkcji towarów lub dostarczania usług.

Godziny faktycznie przepracowane obejmują:

—	godziny przepracowane w czasie normalnych okresów pracy,

—	okresy objęte wynagrodzeniem za godziny nadliczbowe, tzn. godziny przepracowane poza normalnymi godzinami pracy, bez względu na stosowaną stawkę wynagrodzenia za godzinę (np. podwójną stawkę za godzinę pracy należy rejestrować jako jedną godzinę),

—	okresy nieobjęte wynagrodzeniem za godziny nadliczbowe (5),

—	czas spędzony na wykonaniu zadań, takich jak przygotowanie do pracy i przygotowanie stanowiska pracy, przygotowywanie, utrzymanie i czyszczenie narzędzi i maszyn; pisanie kart pracy i raportów itp.,

—	czas spędzony w miejscu pracy bez wykonywania pracy ze względu na, przykładowo, zatrzymanie pracy maszyn, wypadki lub chwilowy brak pracy, za który wypłacane jest wynagrodzenie zgodnie z umową o pracę,

—	krótkie przerwy w miejscu pracy na odpoczynek, w tym przerwy na herbatę i kawę,

—	godziny przeznaczone na szkolenie, zarówno w przedsiębiorstwie/jednostce lokalnej, jak i w instytucjach edukacyjnych (pozycja ta nie obejmuje praktykantów).

Godziny faktycznie przepracowane nie obejmują jednakże następujących pozycji:

—	godzin płatnych, ale nieprzepracowanych, na przykład płatnego urlopu, dni urzędowo wolnych od pracy, nieobecności spowodowanej chorobą, urlopu macierzyńskiego itp.,

—	godzin nieprzepracowanych i nieopłaconych, na przykład podczas choroby i macierzyństwa itp.,

—	godzin nieprzepracowanych (płatnych bądź nie) podczas specjalnych urlopów udzielonych w związku z badaniami lekarskimi, zawarciem małżeństwa, pogrzebem, przeprowadzką, w następstwie wypadku itp.,

—	przerwy na główny posiłek (nie dotyczy krótkich przerw na odpoczynek lub drobny posiłek),

—	godzin nieprzepracowanych (płatnych bądź nie) podczas krótkiego okresu pracy, sporów pracowniczych, lokautów, itp.,

—	czasu poświęconego przez pracownika na dojazd między domem a miejscem pracy,

—	godzin przeznaczonych przez praktykantów na szkolenie, albo w przedsiębiorstwie/jednostce lokalnej, albo w instytucjach edukacyjnych.

Odniesienie ESA 95: 11.26–11.29; SBS: kod 16150 (liczba godzin przepracowanych przez pracowników)

C.   GODZINY PŁATNE

Zmienna obejmuje całkowitą liczbę godzin płatnych w ciągu roku. Całkowita liczba płatnych godzin (C.1) jest oddzielnie rejestrowana w przypadku pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy (C.11), pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy (C.12) oraz praktykantów (C.13).

Liczba płatnych godzin w ciągu roku określana jest jako:

—	normalne godziny pracy i godziny nadliczbowe, wynagrodzone w ciągu roku,

—	wszelkie godziny, za które pracownik otrzymuje zmniejszoną stawkę wynagrodzenia, nawet jeżeli różnica była skompensowana płatnościami z funduszy zabezpieczenia społecznego,

—

godziny nieprzepracowane w czasie okresu stanowiącego odniesienie, ale mimo to opłacone (urlop coroczny, nieobecność spowodowana chorobą, dni urzędowo wolne od pracy oraz inne godziny płatne, łącznie z czasem wolnym od pracy z powodu badań lekarskich, urodzin dziecka, ślubów, pogrzebów, przeprowadzek itp.).

Oszacowanie godzin faktycznie przepracowanych w ciągu roku i liczby godzin płatnych w ciągu roku

Oszacowanie jest dokonywane albo bezpośrednio przez przedsiębiorstwa lub jednostki lokalne dokonujące zwrotów, albo przez krajowe urzędy statystyczne przy użyciu metody uważanej za najbardziej właściwą. Następujące modele pokazują sposób oszacowania godzin faktycznie przepracowanych oraz liczby płatnych godzin na podstawie dostępnych informacji.

Godziny faktycznie przepracowane w ciągu roku przez pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy (B.11)

Zakładając, że informacja jest dostępna dla następujących zmiennych:

A.11)	Średnia miesięczna liczba pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy
a)	Średnia normalna umowna liczba godzin w czasie roku w przypadku pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy, z wyłączeniem godzin nadliczbowych i przerw na główny posiłek;
b)	Średnia liczba godzin nadliczbowych w ciągu roku (płatnych i niepłatnych) pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy;
c)	Średnia dzienna liczba godzin umownych plus nadliczbowych przepracowanych przez pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy, z wyłączeniem przerw na główny posiłek;
d)	Średnia liczba dni urlopu w ciągu roku przypadająca na jednego pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy, przyznana przez pracodawcę;
e)	Średnia liczba w ciągu roku dni urzędowo wolnych od pracy przypadająca na jednego pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy;
f)	Średnia liczba w ciągu roku dni urlopu chorobowego i macierzyńskiego przypadająca na jednego pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy;
g)	Średnia liczba w ciągu roku dni urlopu chorobowego i macierzyńskiego przypadająca na jednego pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy;
h)	Średnia liczba innych dni faktycznie nieprzepracowanych w ciągu roku przypadająca na jednego pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy (np. specjalny urlop udzielony w związku z badaniami lekarskimi, urodzinami dziecka, zawarciem małżeństwa, pogrzebem, przeprowadzką, w następstwie wypadku itp.).

Całkowita liczba godzin przepracowanych w ciągu roku przez pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy (przed korektą z tytułu dni faktycznie nieprzepracowanych) wynosi (A.11) × (a + b). Po odjęciu całkowitej liczby w ciągu roku godzin faktycznie nieprzepracowanych, zdefiniowanych przez (A.11) × c × (d + e + f + g + h), otrzymuje się (B.11), całkowitą liczbę w ciągu roku godzin faktycznie przepracowanych przez pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy;

(B.11) = (A.11) × [(a + b) – c (d + e + f + g + h)].

Godziny faktycznie przepracowane w ciągu roku przez pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy (B.12) oraz praktykantów (B.13)

Podobne modele można stosować do oszacowania liczby godzin przepracowanych przez pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy i praktykantów.

Płatne godziny w ciągu roku w odniesieniu do pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy (C.11)

W przypadku gdy informacja jest dostępna dla następujących zmiennych:

A.11)	Średnia miesięczna liczba pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy
a1)	Średnia liczba płatnych umownych godzin w ciągu roku w odniesieniu do pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy, z wyłączeniem godzin nadliczbowych i przerw na główny posiłek;
b1)	Średnia liczba płatnych godzin nadliczbowych w ciągu roku w odniesieniu do pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy

całkowita liczba płatnych godzin w ciągu roku w odniesieniu do pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy jest wyrażona równaniem

(C.11) = (A.11) × (a1 + b1).

Liczba płatnych godzin w ciągu roku w odniesieniu do pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy (C.12) i praktykantów (C.13)

Podobne modele mogą być stosowane do oszacowania liczby płatnych godzin w odniesieniu do pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy i praktykantów.

D.   KOSZTY PRACY

Koszty pracy oznaczają całkowite wydatki ponoszone przez pracodawców w związku z zatrudnianiem pracowników; pojęcie to zostało wprowadzone w ramach Wspólnoty i jest zgodne z międzynarodową definicją ustaloną na Międzynarodowej Konferencji Statystyków Pracy (Genewa 1966 r.). Koszty pracy obejmują wynagrodzenie pracowników (D.1), z uwzględnieniem wynagrodzeń w gotówce i rzeczowe, składki na świadczenia społeczne odprowadzane przez pracodawców (D.1), koszty kształcenia zawodowego (D.2), inne wydatki (D.3), podatki z tytułu zatrudnienia uważane za koszty pracy (D.4), pomniejszone o wszelkie otrzymane subsydia (D.5). Koszty poniesione względem osób zatrudnianych przez agencje pracy tymczasowej są włączone do branży agencji, która te osoby zatrudnia (NACE Rev.1.1, 74.50), a nie do branży przedsiębiorstwa, dla którego rzeczywiście pracują.

Dezagregacja całkowitych kosztów pracy na poszczególne składniki przedstawiony jest na rys. 1–3 w załączniku I.

D.1   Wynagrodzenie pracowników

Wynagrodzenie pracowników to całkowite wynagrodzenie, w gotówce lub rzeczowe, które pracodawca wypłaca pracownikowi w zamian za pracę wykonaną przez pracownika w okresie referencyjnym. Obejmuje:

—	wynagrodzenia (D.11), głównie składające się z wynagrodzeń (wyłączając wynagrodzenia wypłacane praktykantom) (D.111) oraz wynagrodzenia wypłacane praktykantom (D.112).

—

składki na zabezpieczenia społeczne odprowadzane przez pracodawców (D.12), głównie składające się ze składek faktycznych na zabezpieczenia społeczne odprowadzanych przez pracodawców (wyłączając składki na rzecz praktykantów), zakładanych wstępnie składek na zabezpieczenia społeczne odprowadzanych przez pracodawców (wyłączając składki na rzecz praktykantów) (D.122) i składek na zabezpieczenia społeczne odprowadzanych przez pracodawców na rzecz praktykantów (D.123).

Odniesienie ESA 95: 4.02 (kod D.1), SBS: kod 13310 (koszty personelu)

D.11   Wynagrodzenie

Wynagrodzenie obejmuje premie, wynagrodzenie za pracę na akord i pracę na zmiany, dodatki, opłaty, napiwki i gratyfikacje, prowizje i wynagrodzenia rzeczowe. Są one rejestrowane w okresie, w którym praca jest wykonywana. Niemniej jednak premie specjalne lub inne wyjątkowe płatności, trzynasta pensja, zaległe płace opatrzone datą wsteczną itd. są rejestrowane w czasie, gdy przypada termin ich wypłacenia.

Pełna dezagregacja wynagrodzeń na poszczególne składniki jest przedstawione w załączniku I, rys. 2.

Odniesienie ESA 95: 4.03–4.07 i 4.12 lit. a) (kod D.11); SBS: kod 13320 (wynagrodzenia)

D.111   Wynagrodzenia (wyłączając wynagrodzenia praktykantów)

D.1111   Wynagrodzenie podstawowe, premie i dodatki

Wynagrodzenie podstawowe, premie i dodatki obejmuje wartości wszelkich składek na zabezpieczenia społeczne, podatków dochodowych itd. obciążających pracownika, nawet jeżeli pracodawca potrącił je oraz odprowadził bezpośrednio do instytucji zabezpieczenia społecznego, urzędów podatkowych itp. na rzecz pracownika.

Premia jest formą nagrody lub uznania przyznaną przez pracodawcę. Gdy pracownik otrzymuje premię, nie oczekuje się ani nie zakłada, że premia będzie użyta do pokrycia jakichś określonych kosztów. Wartość i termin wypłaty premii zależy od pracodawcy lub jest określony w porozumieniach zakładowych.

Dodatek jest uprawnieniem przyznanym przez pracodawcę na rzecz pracownika w celu pokrycia określonych kosztów, niezwiązanych z pracą, ponoszonych przez pracownika. Jest on często określany w porozumieniach zakładowych i zazwyczaj płatny w okresie obowiązywania uprawnienia.

D.11111   Wynagrodzenie podstawowe, premie i dodatki wypłacane w każdym okresie wypłaty

Oznacza to wynagrodzenie w postaci stałych wypłat gotówkowych wypłacanych regularnie w ciągu roku w każdym okresie wypłaty. Dla większości pracowników, okres wypłaty jest tygodniowy lub miesięczny. A zatem, płatności otrzymywane rzadziej (raz na miesiąc w przypadku regularnych wypłat tygodniowych, raz na kwartał, dwa razy w roku i raz na rok) lub na zasadzie ad hoc nie powinny być wliczane do powyższej pozycji. Płatności na poczet pracowniczych systemów oszczędnościowych powinny być wyłączone z powyższej pozycji i włączone do pozycji D.1112.

Konkretnie, zmienna odnosi się do:

—	podstawowego wynagrodzenia,

—	podstawowego wynagrodzenia obliczonego na podstawie przepracowanego czasu pracy, produkcji lub pracy na akord i wypłacanego pracownikom za przepracowane godziny,

—	wynagrodzenia i płatności dodatkowych za godziny nadliczbowe, pracę w nocy, pracę w niedziele i dni urzędowo wolne od pracy oraz pracę w systemie zmianowym,

—

premii i dodatków wypłacanych regularnie w każdym okresie wypłaty, w tym: — dodatki przyznawane za pracę w hałasie, ryzyko na stanowisku pracy, za trudną pracę, pracę w systemie zmianowym lub pracę w ruchu ciągłym, pracę w nocy oraz w niedziele i dni urzędowo wolne od pracy, — premie za indywidualne osiągnięcia, premie za wyniki, premie za produkcję, produktywność, odpowiedzialność, staranność, punktualność; regularnie wypłacane premie za staż pracy; kwalifikacje i wiedzę szczególną.

Dalsze przykłady pozycji płacowych, które powinny być włączone, są podane w dodatku do załącznika II.

Zmienna D.11111 obejmuje kwoty brutto przed odliczeniem podatków i składek na ubezpieczenie społeczne opłacanych przez pracowników

D.11112   Wynagrodzenie podstawowe, premie i dodatki niewypłacane w każdym okresie wypłaty

Wszystkie płatności na rzecz pracowników, które nie są płacone regularnie w każdym (tygodniowym lub miesięcznym) okresie wypłaty. Obejmuje to premie i dodatki wypłacane w stałych okresach (np. miesięcznie w przypadku, gdy płatności regularne dokonywane są raz na tydzień, raz na kwartał, dwa razy w roku lub raz na rok) oraz premie związane z indywidualnymi lub zbiorowymi osiągnięciami. Powyższa pozycja obejmuje wyjątkowe płatności na rzecz pracowników odchodzących z przedsiębiorstwa, pod warunkiem że takie płatności nie są związane z umową zbiorową. W przypadku gdy informacja o ewentualnym związku z umową zbiorową jest niedostępna lub jeżeli wiadomo o istnieniu takiego związku, wyjątkowe płatności z tytułu odchodzenia z przedsiębiorstwa są wyłączone z powyższej pozycji i powinny być włączone do pozycji D.1223. Płatności na poczet pracowniczych systemów oszczędnościowych są również wyłączone i objęte pozycją D.1112.

Przykłady pozycji płacowych ujętych w pozycji D.11112 są podane w dodatku do załącznika II.

Podobnie, zmienna D.11112 obejmuje kwoty brutto przed odliczeniem podatków i składek na ubezpieczenie społeczne opłacanych przez pracowników.

D.1112   Płatności na poczet pracowniczych systemów oszczędnościowych

Obejmuje sumy odprowadzane do pracowniczych systemów oszczędnościowych (takich jak firmowe systemy oszczędnościowe)

Odniesienie ESA 95: 4.03 (i)

D.1113   Płatności za dni nieprzepracowane

Wynagrodzenie wypłacane za ustawowy, umowny lub dobrowolnie przyznany urlop oraz dni urzędowo wolne od pracy lub inne płatne dni nieprzepracowane. Dodatek do załącznika II podaje stosowne przykłady.

D.1114   Wynagrodzenie rzeczowe

Obejmuje wszelkie towary i usługi udostępnione pracownikom przez przedsiębiorstwo lub jednostkę lokalną. Wliczane są w to produkty firmy, mieszkania pracownicze, samochody służbowe, opcje na akcje i systemy nabywania akcji. Jeżeli informacja w sprawie podatku dochodowego od wynagrodzeń rzeczowych od osób fizycznych jest dostępna, może być wykorzystana jako wartość zastępcza.

Dodatek do załącznika II podaje przykłady wynagrodzeń rzeczowych.

Odniesienie ESA 95: 4.04, 4.05, 4.06 (kod D.11)

D.11141   Produkty firmy

Są one dostarczane bezpłatnie do użytku prywatnego lub sprzedawane pracownikom poniżej kosztów, które firma poniosła za te produkty. Przykładowo, produkty spożywcze i napoje (wyłączając wydatki poniesione w stołówkach i kupony na posiłki), węgiel, gaz, elektryczność, olej napędowy, ogrzewanie, obuwie oraz odzież (wyłączając ubranie robocze), komputery itd.

Należy zarejestrować cenę netto dla przedsiębiorstwa, tj. koszt produktów dostarczanych bezpłatnie lub różnicę między kosztem a ceną, za którą produkty są sprzedawane pracownikom. Dodatki wyrównawcze lub dodatki rzeczowe, które nie są pobrane, muszą być również zarejestrowane.

D.11142   Mieszkania pracownicze

Obejmuje wydatki, które przedsiębiorstwo ponosi tytułem pomocy mieszkaniowej dla pracowników, włączając w to: wydatki na mieszkania będące własnością przedsiębiorstwa (wydatki na utrzymanie i administrację mieszkania oraz podatek i ubezpieczenie takiego mieszkania) oraz nisko oprocentowane pożyczki na budowę lub zakup mieszkania przez pracownika (różnica między procentem według stawek rynkowych a przyznaną stawką), zasiłki i dodatki przyznane pracownikom na mieszkanie i urządzanie mieszkania, ale wyłączając dodatki na przeprowadzkę.

D.11143   Samochody służbowe

Samochody służbowe lub koszt, jaki przedsiębiorstwo poniosło z tytułu samochodów służbowych przekazanych pracownikom na ich użytek własny. Należy tutaj umieścić wydatki eksploatacyjne netto ponoszone przez przedsiębiorstwo (roczny koszt leasingu oraz zapłata odsetek – amortyzacja, ubezpieczenie, utrzymanie i naprawy oraz parking). Nie należy tutaj umieszczać wydatków kapitałowych związanych z nabywaniem pojazdów lub jakichkolwiek dochodów uzyskanych z ich odsprzedaży.

Oszacowanie powinno być przeprowadzane na podstawie informacji dostępnych w przedsiębiorstwach, na przykład informacji w dokumentach dotyczących grupy samochodów tego samego typu, oszacowania średniego kosztu na jeden samochód oraz obliczenia wydatków związanych z prywatnym użytkowaniem pojazdu przez pracownika.

D.11144   Opcje na akcje i systemy nabywania akcji

Powyższa opcjonalna zmienna obejmuje wszystkie formy płatności rzeczowe związanych z wynagrodzeniem w formie akcji. Opcje na akcje, systemy nabywania akcji i inne instrumenty kapitałowe, które mogą zmieniać się w przyszłości, należą do tej kategorii. Typową cechą tych instrumentów jest to, że są one rozliczane w instrumentach kapitałowych, tzn. reprezentują przeniesienie instrumentów kapitałowych z przedsiębiorstwa/jednostki lokalnej na rzecz pracownika. Formy wynagrodzenia objęte pozycją D.11144 są identyczne z tymi objętymi pozycją „Transakcje płatności w formie akcji rozliczanych w instrumentach kapitałowych” Międzynarodowego Standardu Rachunkowości nr 2 „Płatność w formie akcji”.

Systemy nabywania akcji zazwyczaj obejmują przekazanie akcji przez przedsiębiorstwo zatrudniające na rzecz pracowników. Przeniesienie następuje na bieżąco (dzień przyznania) i opiera się na cenie poniżej dzisiejszej ceny rynkowej („cena wykonania”). Koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo równają się iloczynowi kwoty akcji i różnicy między ceną rynkową a „ceną wykonania”.

Systemy opcji na akcje zazwyczaj obejmują przeniesienie prawa do nabycia akcji przedsiębiorstwa zatrudniającego nie wcześniej niż w ściśle określonym terminie w przyszłości (dzień nabycia uprawnień) na rzecz korzystnej „ceny wykonania” określonej w teraźniejszości (dzień przyznania). Pracownicy korzystają z tych uprawnień jedynie w przypadku, gdy cena rynkowa w dniu nabycia uprawnień lub po dniu nabycia uprawnień przewyższa „cenę wykonania”. Koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo znowu równają się iloczynowi kwoty akcji i różnicy między ceną rynkową a „ceną wykonania”. Zarówno w statystykach kosztów pracy, jak i w rachunkowości koszty są przypisywane i rozdzielane przez „okres nabywania uprawnień”, tzn. okres między dniem przyznania uprawnień a dniem nabycia uprawnień. Wartości te są niepewne w okresie nabywania uprawnień i w konsekwencji muszą być oszacowane.

Oszacowanie zmiennej D.11144 dla roku referencyjnego najlepiej byłoby uzyskać przy pomocy wytycznych Międzynarodowego Standardu Rachunkowości nr 2 „Płatność w formie akcji”. Jeżeli takie dane szacunkowe są niedostępne, dopuszczalne jest zastosowanie wartości uzyskanych zgodnie ze standardami rachunkowości lub przepisami podatkowymi Państw Członkowskich, pod warunkiem że obejmują one instrumenty kapitałowe określone w pozycji D.11144 i odnoszą się do okresu referencyjnego obejmującego Badania Kosztów Pracy.

Płatności odprowadzane w celu ustanowienia specjalnego funduszu na nabywanie akcji przedsiębiorstwa dla pracowników, nawet jeśli nie mają oni bezpośredniego dostępu do tych aktywów, muszą być pomniejszone o kwotę wszelkich zwolnień od podatku, który może się do nich odnosić. Wynagrodzenie w formie akcji rozliczane w środkach pieniężnych, takie jak prawa ze wzrostu wartości akcji, nie są objęte zmienną D.11144, lecz zmienną D.11112.

D.11145   Inne

Obejmuje w szczególności świadczenia pośrednie obciążające pracodawcę:

—	stołówki i kupony na posiłki,

—	obiekty i usługi kulturalne, sportowe i wypoczynkowe,

—	przedszkola i żłobki,

—	sklepy dla pracowników,

—	koszty przejazdu z domu do zwykłego miejsca pracy,

—	płatności na rzecz związków zawodowych oraz komitetów pracowniczych.

Wszystkie tego typu wydatki obejmują małe naprawy i koszty regularnej konserwacji budynków oraz urządzeń służących za obiekty i świadczących usługi kulturalne, sportowe i wypoczynkowe zgodnie z tym, co podano poniżej. Wynagrodzenia, które przedsiębiorstwo wypłaca bezpośrednio pracownikom pracującym przy tych usługach i obiektach, nie są rejestrowane pod pozycją zmiennej D.11145.

D.112   Wynagrodzenia wypłacane praktykantom

Patrz: D.11.

D.12   Składki na zabezpieczenia społeczne płacone przez pracodawców

Zmienna obejmuje kwotę równą wartości składek na zabezpieczenia społeczne, którą ponoszą pracodawcy, aby zagwarantować swoim pracownikom prawa do świadczeń społecznych. Składki na zabezpieczenia społeczne odprowadzane przez pracodawców mogą być faktyczne lub wstępnie zakładane.

Pełna dezagregacja składek na zabezpieczenia społeczne odprowadzanych przez pracodawców według poszczególnych składników jest podany w rys. 3 w załączniku I.

Odniesienie ESA 95: 4.08 (kod D.12); SBS: kod 13330 (koszty ubezpieczeń społecznych)

D.121   Składki faktyczne na zabezpieczenia społeczne odprowadzane przez pracodawców (wyłączając praktykantów)

Obejmuje płatności, które pracodawcy przekazują ubezpieczycielom na rzecz ubezpieczenia pracowników (fundusze ubezpieczeń społecznych oraz prywatne programy ubezpieczeniowe, takie jak pracownicze systemy emerytalno-rentowe). Płatności te obejmują składki ustawowe, standardowe, umowne i dobrowolne z tytułu ubezpieczenia od ryzyka socjalnego lub ubezpieczenia związanego z zaspokojeniem potrzeb socjalnych. Składki faktyczne na ubezpieczenie społeczne odprowadzane przez pracodawców są rejestrowane w okresie, w którym praca jest wykonywana.

Przykłady są podane w dodatku do załącznika II.

Odniesienie ESA 95: 4.09 (kod D.121) oraz 4.12 lit. b)

D.1211   Ustawowe składki na zabezpieczenie społeczne

Składki, które pracodawca odprowadza do instytucji zabezpieczenia społecznego i które są obowiązkowe z mocy prawa. Wielkości takich składek muszą być zapisane po odjęciu wszelkich dodatków. Składki te obejmują:

—	składki odprowadzane do instytucji zabezpieczenia społecznego, obejmujące ubezpieczenie emerytalne, chorobowe, macierzyńskie i rentowe,

—	ustawowe składki na poczet programu ubezpieczeń od bezrobocia,

—	ustawowe składki na poczet programu ubezpieczeń od wypadków przy pracy i chorób zawodowych,

—	ustawowe składki na poczet programu dodatków rodzinnych,

—	wszystkie pozostałe składki ustawowe, gdzie indziej niewymienione.

D.1212   Wspólnie ustalone, umowne i dobrowolne składki na zabezpieczenia społeczne odprowadzane przez pracodawcę

Należą tutaj wszystkie składki odprowadzane przez pracodawcę na poczet zabezpieczenia społecznego, które są dodatkowe względem składek obowiązkowych z mocy prawa. Wszelkie zwolnienia od opodatkowania, które mogą przysługiwać, powinny być wzięte pod uwagę. Składki te obejmują:

—	dodatkowe systemy emerytalno-rentowe, pracownicze systemy emerytalno-rentowe (programy ubezpieczeniowe, samodzielnie zarządzane fundusze, rezerwy księgowe, wszystkie inne wydatki przeznaczone na finansowanie dodatkowych systemów emerytalno-rentowych),

—	dodatkowe programy ubezpieczeń na wypadek choroby,

—	dodatkowe programy ubezpieczeń na wypadek bezrobocia,

—	wszystkie inne nieobowiązkowe dodatkowe składki na programy ubezpieczeń społecznych, gdzie indziej niewymienione.

D.122   Zakładane wstępnie składki na zabezpieczenia społeczne odprowadzane przez pracodawców (wyłączając praktykantów)

Zakładane wstępnie składki na zabezpieczenia społeczne odprowadzane przez pracodawców są potrzebne w celu uzyskania pełnego obrazu kosztów pracy w czasie wykonywana pracy. Stanowią one uzupełnienie poddających się obserwacji świadczeń wypłacanych z niekapitałowych systemów zabezpieczenia społecznego.

Świadczenia z niekapitałowych systemów zabezpieczenia społecznego są wypłacane bezpośrednio przez pracodawców swoim pracownikom lub byłym pracownikom i innym osobom do tego uprawnionym bez pośrednictwa funduszu ubezpieczeń społecznych, firmy ubezpieczeniowej lub niezależnego funduszu emerytalno-rentowego oraz bez ustanawiania specjalnego funduszu lub oddzielnej rezerwy na ten cel. Zamiast tego świadczenia wypłacane są ze środków własnych pracodawców, którzy zarządzają niekapitałowymi programami ubezpieczeniowymi. Fakt, że niektóre świadczenia społeczne są opłacane bezpośrednio przez pracodawców, a nie za pośrednictwem funduszy zabezpieczenia społecznego lub innych ubezpieczycieli, w żaden sposób nie umniejsza ich znaczenia jako opiekuńczych świadczeń społecznych. Pozycja D.122 może być szczególnie istotna w przypadku, gdy producent jest nierynkowym producentem (sektor publiczny).

Kwotę pozycji D. 122 określa się przez odniesienie do przyszłych zobowiązań pracodawców zapewniania świadczeń społecznych. Idealnym źródłem obliczania pozycji D.122 dla pracodawców zarządzających niekapitałowymi systemami zabezpieczenia społecznego są szacunki oparte na kalkulacji aktuarialnej. W przypadku gdy kalkulacje aktuarialne są niedostępne, należy zastosować inne metody obliczenia. Niektóre państwa na przykład stosują podające się obserwacji świadczenia płacone z niekapitałowych systemów zabezpieczenia społecznego, pomniejszone o zależne od okoliczności składki na zabezpieczenia społeczne pracowników, jako szacunkowe obliczenia pozycji D.122.

Zmienna D.122 obejmuje w szczególności zakładane wstępnie składki na zabezpieczenia społeczne odprowadzane przez pracodawców z tytułu świadczeń emerytalno-rentowych i opieki medycznej. Obejmują one również kwotę równą pod względem wartości wynagrodzeniom, które pracodawcy nadal wypłacają swoim pracownikom przez czas określony w wypadku choroby, macierzyństwa, uszkodzenia ciała w czasie pracy, inwalidztwa, zwolnienia itd., jeżeli kwota ta może być wyodrębniona.

Przykłady są podane w dodatku do załącznika II.

Odniesienie ESA 95: 4.10 (kod D.122) oraz 4.12 lit. c)

D.1221   Gwarantowane wynagrodzenie na wypadek choroby

Zmienna obejmuje kwoty, które pracodawca wypłaca bezpośrednio pracownikom, aby utrzymać ciągłość wynagrodzenia w wypadku choroby, macierzyństwa lub wypadku przy pracy, aby zrekompensować utratę zarobków, z potrąceniem wszelkich zwrotów wypłaconych przez instytucje zabezpieczenia społecznego.

D.1222   Zakładane wstępnie składki na zabezpieczenia społeczne odprowadzane przez pracodawców z tytułu świadczeń emerytalno–rentowych i opieki medycznej

Powyższy składnik D.122 obejmuje zakładane wstępnie płatności na rzecz niekapitałowych systemów emerytalno-rentowych i opieki zdrowotnej, w szczególności w sektorze publicznym. W niektórych krajach europejskich pracodawcy w ogólnym sektorze publicznym zarządzają niekapitałowymi systemami emerytalno–rentowymi w odniesieniu do wszystkich pracodawców lub w odniesieniu do konkretnych grup („urzędnicy”). We wspomnianych przypadkach pracodawca nie tworzy specjalnych rezerw lub nie gromadzi aktywów na poczet przyszłych świadczeń emerytalno-rentowych. Dla tych pracowników zakładane wstępnie składki odprowadzane przez pracodawców z tytułu świadczeń emerytalno–rentowych i opieki medycznej muszą być wzięte pod uwagę.

D.1223   Płatności na rzecz pracowników odchodzących z przedsiębiorstwa

Powyższy składnik przedstawia kwoty faktycznie wypłacane zwalnianym pracownikom: odprawa i rekompensata z tytułu zwolnienia, w przypadku gdy wspomniane płatności są związane z umową zbiorową lub jeżeli brak informacji o istnieniu takiego powiązania. Płatności niezwiązane z umową zbiorową są objęte pozycją D.11112.

Płatności dokonywane na rzecz pracowników z tytułu przejścia na emeryturę, tzn. jako część ich uprawnienia emerytalno–rentowego, nie powinny być objęte pozycją D.1223.

D.1224   Inne zakładane wstępnie składki na zabezpieczenia społeczne

Wspomniana pozycja odnosi się do wszelkich pozostałych zakładanych wstępnie składek na zabezpieczenia społeczne, gdzie indziej niewymienionych, takich jak koszty kształcenia zawodowego dla pracowników i ich rodzin lub gwarantowane wynagrodzenie na wypadek krótkiego okresu pracy. To ostatnie określa się jako kwoty, które pracodawca wypłaca bezpośrednio pracownikom, aby utrzymać ciągłość wynagrodzenia w wypadku krótkiego okresu pracy, z potrąceniem wszelkich zwrotów wypłaconych pracodawcy przez instytucje zabezpieczenia społecznego.

D.123   Składki na zabezpieczenia społeczne odprowadzane przez pracodawców na rzecz praktykantów

Zmienna jest sumą składek faktycznie wypłacanych oraz wszelkich zakładanych wstępnych składek odprowadzanych przez pracodawców na rzecz praktykantów. Zakładane wstępne składki na rzecz praktykantów, jeżeli takowe istnieją, są zwykle bardzo małe.

Odniesienie ESA 95: 4.09 (kod D.121), 4.10 (kod D.122) oraz 4.12 lit. b)

D.2   Koszty kształcenia zawodowego, które pokrywa pracodawca

Koszty te obejmują wydatki na usługi i urządzenia związane z kształceniem zawodowym (w tym również wydatki na rzecz praktykantów, ale nie ich wynagrodzenie), drobne naprawy i utrzymanie budynków i urządzeń, z wyłączeniem kosztów związanych z opłacaniem personelu; wydatki na uczestnictwo w kursach; opłaty dla instruktorów spoza przedsiębiorstwa; wydatki na pomoce i przyrządy szkoleniowe; kwoty wypłacane przez przedsiębiorstwo organizacjom kształcenia zawodowego itd. Dodatki związane z kształceniem zawodowym powinny być odliczone.

Odniesienie ESA 95: Zużycie pośrednie

D.3   Inne wydatki ponoszone przez pracodawcę

Obejmuje w szczególności:

—

koszty związane z rekrutacją (są to kwoty wypłacane biurom pośrednictwa pracy, wydatki na ogłoszenia prasowe w sprawie pracy, pokrycie kosztów podróży kandydatów zaproszonych na rozmowę w sprawie pracy, dodatki na urządzenie się wypłacane nowo zatrudnionym pracownikom itd. Koszty te nie obejmują bieżących kosztów związanych z obsługą administracyjną (wydatki biurowe, wynagrodzenia dla personelu itd.),

—	ubrania robocze dostarczane przez pracodawcę.

Dodatek do załącznika II podaje przykłady.

Odniesienie ESA 95: Zużycie pośrednie

D.4   Podatki opłacane przez pracodawcę

Zmienna obejmuje wszystkie podatki ustalane w oparciu o wielkość funduszu płac lub zatrudnienie. Takie podatki traktowane są jako koszty pracy.

Zmienna D.4 obejmuje również podatki karne, które pracodawcy w niektórych krajach europejskich muszą płacić za zatrudnianie zbyt małej liczby osób niepełnosprawnych, oraz podobne podatki lub opłaty.

Odniesienie ESA 95: 4.23 lit. c) (kod D.29)

D.5   Subsydia otrzymywane przez pracodawcę

Objęte są wszystkie kwoty otrzymywane w postaci subsydiów ogólnych w celu refundacji części lub całości kosztów wynagrodzenia podstawowego, ale nieprzeznaczone do pokrycia kosztów zabezpieczenia społecznego lub kształcenia zawodowego. Kwoty te nie obejmują zwrotów wypłacanych pracodawcy przez zakłady ubezpieczeń społecznych lub dodatkowe fundusze ubezpieczeniowe.

Odniesienie ESA 95: 4.37 lit. a) (kod D.39)

---

(1)  Wypełnienie sekcji L NACE Rev 1.1 jest opcjonalne. Objęcie pracowników w przedsiębiorstwach zatrudniających mniej niż dziesięciu pracowników jest również opcjonalne. Kody przekazu odnoszące się do działalności gospodarczej NACE Rev. 1.1., państwa lub regionu, zgodnie z obowiązującą klasyfikacją NUTS i kategoriami wielkości przedsiębiorstw, są wyszczególnione przez Eurostat w dokumencie wdrażającym.

(2)  Aby uniknąć podwójnego naliczenia, godziny przepracowane przez osoby zatrudnione przez agencje pracy mają być włączone do kategorii NACE agencji pracy (NACE Rev.1.1, 74.50), a nie do kategorii NACE przedsiębiorstwa, dla którego faktycznie pracują.

(3)  Mianem pracownika zewnętrznego określa się osobę, która zgodziła się pracować dla danego przedsiębiorstwa lub zgodziła się dostarczać określoną ilość towarów lub usług dla danego przedsiębiorstwa w oparciu o wcześniejsze uzgodnienie lub umowę z tym przedsiębiorstwem, ale której miejsce pracy nie znajduje się na terenie tego przedsiębiorstwa (Odniesienie ESA 95: 11.13 (g)). Godziny faktycznie przepracowane przez pracowników zewnętrznych mogą być podane w przybliżeniu.

(4)  Jeżeli jest to preferowane, średnia może być oparta na tygodniowej (lub dziennej) liczbie pracowników w trakcie roku referencyjnego. Dopuszcza się również średnią opartą na kwartalnej liczbie pracowników.

(5)  Godziny nieobjęte wynagrodzeniem, które zostały przepracowane jako składnik „godzin faktycznie przepracowanych” często muszą być oszacowane, na przykład na podstawie badań gospodarstw domowych.

ZAŁĄCZNIK III

PRZEKAZ DANYCH WŁĄCZNIE Z DEZAGREGACJĄ WEDŁUG DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ, KATEGORII WIELKOŚCI PRZEDSIĘBIORSTWA I PAŃSTWA LUB REGIONU

Przewiduje się dostarczanie trzech rejestrów, które odpowiadają tabelom A, B i C:

—	Tabela A zawiera dane krajowe (jeden zapis na każdą działalność gospodarczą na poziomie sekcji i działu NACE Rev. 1.1)

—	Tabela B zawiera dane krajowe według kategorii wielkości (jeden zapis na każdą działalność gospodarczą na poziomie sekcji i działu NACE Rev. 1.1 na każdą kategorię wielkości)

—	Tabela C zawiera dane regionalne na poziomie NUTS 1 (jeden zapis na każdą działalność gospodarczą na poziomie sekcji i działu NACE Rev. 1.1 na każdy region).

Tabela C nie jest wymagana dla państw, gdzie NUTS 1 odpowiada poziomowi krajowemu. Dla podzbioru zmiennych wymienionych w załączniku I wymagana jest jedynie tabela A. Wspomniane zmienne są zaznaczone w załączniku I.

Identyfikacja zapisu

Zapisy są sortowane według kolejności identyfikacji zawierającej:

—	rok badania,

—	rodzaj tabeli,

—	kod państwa lub regionu,

—	działalność gospodarczą, oraz

—	kategorię wielkości.

Kody przekazu dla:

—	działalności gospodarczej NACE Rev. 1.1,

—	kategorii wielkości przedsiębiorstw, oraz

—	państw lub regionów

s określane przez Eurostat w dokumencie wdrażającym.

Znacznik poufności

Indywidualne zapisy przekazywane dla tabel A, B i C składają się z przybliżonych danych, tj. oszacowań populacji. Gdy jest to ściśle konieczne, indywidualne zapisy mogą być znaczone jako „poufne”. Naruszenie poufności może nastąpić w tabelach A, B lub C, jeżeli liczba przedsiębiorstw lub jednostek lokalnych w populacji jest bardzo mała w odniesieniu do indywidualnego zapisu dotyczącego danej działalności gospodarczej, kategorii wielkości lub regionu. Ewidentnie, ryzyko jest większe w przypadku, gdy indywidualny zapis odnosi się do jednego lub dwóch dużych jednostek. Podobnie, ryzyko naruszenia poufności może być większe dla tabel B lub C ze względu na dodatkową dezagregację według kategorii wielkości i regionu, odpowiednio. Stosuje się dwa kody w celu identyfikacji poufnych zapisów:

„1”: jeżeli dane odnoszące się do indywidualnego zapisu w tabeli A, B lub C są poufne (1);

„ ”: jeżeli dane nie są poufne, należy wprowadzić przerwę „ ” (nie zero lub myślnik „–”).

Zmienne

Wymagane zmienne są określone w załączniku I. Liczby należy wstawiać bez spacji, kropek lub przecinków (na przykład, liczba 13967 jest prawidłowa; następujące liczby są nieprawidłowe: 13 967 lub 13.967 lub 13,967).

Brakujące (lub mające wartość zerową) zmienne należy kodować według następujących zasad:

„NA”, gdy zmienna jest niedostępna (nawet jeżeli z całą pewnością istnieje i jest większa od zera).

„OPT”, gdy zmienna jest opcjonalna i jest niekompletna.

„0” dla wartości zerowych lub dla tych zmiennych, które nie istnieją w danym państwie.

Zmienne dotyczące liczby pracowników, godzin pracy i liczby jednostek statystycznych są wyrażone w wielkościach bezwzględnych, tzn. przez podanie liczb całkowitych (nie w ułamkach dziesiętnych, setnych, tysięcznych, milionowych etc.)

Zmienne dotyczące wydatków są podane w walucie krajowej danego państwa. W przypadku państw strefy euro liczby są podane w euro. Jednostki stosowane w każdym państwie są identyczne dla wszystkich zmiennych i są wyrażone w wielkościach bezwzględnych, tzn. przez podanie liczb całkowitych (nie w ułamkach dziesiętnych, setnych, tysięcznych, milionowych etc.)

Przekazanie

Państwa Członkowskie przekazują do Komisji (Eurostatu) dane i metadane wymagane przez niniejsze rozporządzenie w formie elektronicznej, zgodnie ze standardem wymiany proponowanym przez Eurostat. Eurostat udostępni szczegółową dokumentację dotyczącą zatwierdzonych norm oraz dostarczy wytyczne w sprawie wdrożenia wspomnianych norm zgodnie z wymaganiami niniejszego rozporządzenia.

---

(1)  Gdy indywidualny zapis oznaczany jest jako poufny, Eurostat podejmuje odpowiednie działanie dla ochrony poufności danych dostarczonych dla tabel A, B i C.

ZAŁĄCZNIK I

WYKAZ ZMIENNYCH

1.   Informacje odnoszące się do lokalnej jednostki, do której przypisani są pracownicy stanowiący przedmiot badania statystycznego

1.1.   Geograficzne położenie jednostek lokalnych (NUTS-1)

1.2.   Wielkość przedsiębiorstwa, do którego należy jednostka lokalna

1.3.   Główna działalność gospodarcza jednostki lokalnej (NACE Rev. 1.1.)

1.4.   Forma kontroli gospodarczej i finansowej

1.5.   Układ zbiorowy dotyczący płac

1.6.   Łączna liczba pracowników lokalnej jednostki (fakultatywne)

1.7.   Przynależność jednostki lokalnej do grupy przedsiębiorstw (fakultatywne)

2.   Informacja o indywidualnych charakterystykach każdego pracownika w próbie, odnosząca się do miesiąca referencyjnego

2.1.   Płeć

2.2.   Wiek

2.3.   Zawód (ISCO-88 (COM))

2.4.   Stanowisko kierownicze lub stanowisko nadzorcze (fakultatywne)

2.5.   Najwyższy ukończony poziom kształcenia i szkolenia (ISCED 97)

2.6.   Okres przepracowany w przedsiębiorstwie

2.7.   Umowny czas pracy (pełny wymiar godzin lub niepełny wymiar godzin)

2.7.1.   Udział w normalnym pełnym wymiarze godzin

2.8.   Typ umowy o pracę

2.9.   Obywatelstwo (fakultatywne)

3.   Informacja o okresach pracy każdego pracownika w próbie

3.1.   Liczba tygodni w roku referencyjnym, do którego odnoszą się łączne roczne zarobki brutto

3.2.   Liczba godzin płatnych w ciągu miesiąca referencyjnego

3.2.1.   Liczba nadgodzin płatnych w miesiącu referencyjnym

3.3.   Liczba dni urlopu rocznie

3.4.   Inne dni płatnej nieobecności w pracy rocznie (fakultatywne)

4.   Informacja o zarobkach każdego pracownika w próbie (patrz również rys. poniżej)

4.1.   Łączne roczne zarobki brutto w roku referencyjnym

4.1.1.   Roczne premie i dodatki niewypłacane w każdym okresie rozliczeniowym

4.1.2.   Roczne płatności rzeczowe (fakultatywne)

4.2.   Zarobki brutto w miesiącu referencyjnym

4.2.1.   Zarobki związane z godzinami nadliczbowymi

4.2.2.   Specjalna zapłata za pracę zmianową

4.2.3.   Obowiązkowe świadczenia socjalne i podatki płacone przez pracodawcę w imieniu pracownika (fakultatywne)

4.2.3.1.   Obowiązkowe składki na zabezpieczenie społeczne (fakultatywne)

4.2.3.2.   Podatki (fakultatywne)

4.3   Średnie zarobki brutto za godzinę w miesiącu referencyjnym

5.   Współczynniki skali

5.1.   Współczynnik skali dla lokalnej jednostki

5.2.   Współczynnik skali dla pracowników

Fakultatywnie, Państwa Członkowskie mogą rejerestrować bardziej szczegółowe informacje związane z kategoriami zmiennej 2.8. Mogą również rejestrować dane dla następujących składników zmiennej 3.4.: Dni urlopu chorobowego rocznie i Dni szkolenia zawodowego rocznie (przekazanie Eurostatowi tylko na żądanie).

Earnings variables of the SES

ZAŁĄCZNIK II

DEFINICJA ZMIENNYCH

1.   Informacje odnoszące się do lokalnej jednostki, z którą związani są pracownicy stanowiący przedmiot badania statystycznego

Opracowanie statystyk strukturalnych o zarobkach oparte jest o lokalne jednostki i przedsiębiorstwa zgodnie z definicją rozporządzenia Rady (EWG) nr 696/93 (1) i dostarcza informacji o pracownikach w przedsiębiorstwach mających dziesięcioro i więcej pracowników sklasyfikowanych według wielkości i podstawowej działalności. Informacja dla pracowników w przedsiębiorstwach mających mniej niż dziesięciu pracowników jest fakultatywna. Statystyka obejmie wszystkie działania określone w sekcjach C–K oraz M–O ogólnej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (dalej zwanej „NACE Rev 1.1”) w przedsiębiorstwach mających co najmniej dziesięciu pracowników (2).

1.1.   Geograficzne położenie jednostek statystycznych (NUTS-1)

Region, w którym jednostka lokalna jest położona, należy zakwalifikować zgodnie z Nomenklaturą Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych (NUTS, poziom 1).

Kody przekazu dla różnych kategorii NUTS będą przedstawione w dokumencie wdrożeniowym, który będzie rozprowadzony przez Eurostat.

1.2.   Wielkość przedsiębiorstwa, do którego należy jednostka lokalna

Wielkość przedsiębiorstwa pod względem liczby pracowników należy przypisać do jednego z następujących zakresów:

1–9, 10–49, 50–249, 250–499, 500–999, 1 000 lub więcej pracowników. Kategoria wielkości 1–9 jest fakultatywna.

Kody przekazu dla kategorii wielkości wymienionych powyżej będą przedstawione w dokumencie wdrożeniowym, który będzie rozprowadzony przez Eurostat.

1.3.   Główna działalność gospodarcza jednostki lokalnej (NACE Rev. 1.1)

Główna działalność gospodarcza jednostki lokalnej powinna być zakodowana na poziomie dwóch cyfr NACE Rev. 1.1 (poziom działu).

Kody przekazu dla różnych kategorii NACE będą przedstawione w dokumencie wdrożeniowym, który będzie rozprowadzony przez Eurostat.

1.4.   Forma kontroli gospodarczej i finansowej przedsiębiorstwa

Zmienna rozróżnia jedynie kategorie „kontrola publiczna” i „kontrola prywatna.” Pierwsza kategoria odnosi się do każdego przedsiębiorstwa, na które władze publiczne mogą mieć, bezpośrednio lub pośrednio, dominujący wpływ na podstawie prawa jego własności, udziału finansowego lub zasad, które nim rządzą. Dominujący wpływ (lub kontrola) ze strony władz publicznych są zakładane, gdy władze te, bezpośrednio lub pośrednio, w odniesieniu do przedsiębiorstwa:

—	mają większość kapitału subskrybowanego (>50 %), lub

—	kontrolują większość głosów przypisanych do akcji wyemitowanymi przez przedsiębiorstwo lub mogą wyznaczyć więcej niż połowę członków organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorującego przedsiębiorstwo.

Druga kategoria jest określona analogicznie. Zrównoważona własność publiczna i prywatna (50/50 „wspólnej kontroli”) występuje bardzo rzadko w praktyce. Takie przypadki nie będą zatem oddzielnie kodowane i w przypadku zaistnienia będą traktowane jako „kontrola prywatna”.

Kody przekazu dla dwóch kategorii zmiennej 1.4 będą przedstawione w dokumencie wdrożeniowym, który będzie rozprowadzony przez Eurostat.

1.5.   Układ zbiorowy dotyczący płac

Układy zbiorowe dotyczące płac obejmujące większość pracowników w jednostce statystycznej mogą być zaklasyfikowane do jednej z niżej wymienionych kategorii. Jeżeli nie istnieje żaden układ zbiorowy, fakt ten również powinien zostać odnotowany. Kategorie są następujące:

—	porozumienie na poziomie krajowym lub porozumienie między konfederacjami, obejmujące pracowników więcej niż jednej branży i zwykle podpisane przez jedną lub więcej konfederacji związków zawodowych i jedną lub więcej krajową organizację pracodawców,

—	porozumienie branżowe ustalające warunki zatrudnienia dla wszystkich lub większości pracowników i pracodawców w pojedynczej branży lub sektorze gospodarki,

—	porozumienie w konkretnych branżach w konkretnych regionach,

—	porozumienie zakładowe lub z jednym z pracodawców, obejmujące tylko pracowników tego samego pracodawcy niezależnie od wielkości. Porozumienie może obejmować tyko pewne jednostki lokalne lub grupy pracowników w ramach przedsiębiorstwa,

—	porozumienie mające zastosowanie tylko do pracowników lokalnej jednostki,

—	każdy inny rodzaj porozumienia niewymienionego powyżej,

—	nie istnieje żaden układ zbiorowy.

Należy wybrać jedną z powyższych kategorii (odpowiedź „tak”), jeżeli objętych jest więcej niż 50 % pracowników jednostki lokalnej. Szereg kategorii może mieć zastosowanie jednocześnie.

Zamiast bezpośredniego zapytania o rodzaj układu zbiorowego, jednostka może być zapytana o to, jakie zbiorowe przepisy mają zastosowanie i o rodzaj porozumienia zbiorowego określonego na podstawie udzielonych odpowiedzi.

Kody przekazu dla kategorii zmiennej 1.5 wymienione powyżej będą przedstawione w dokumencie wdrożeniowym, który będzie rozprowadzony przez Eurostat.

1.6.   Liczba pracowników lokalnej jednostki (fakultatywne)

Zmienna przedstawia łączną liczbę wszystkich pracowników w miesiącu referencyjnym (np. na dzień 1 lub 31 października) i obejmuje wszystkich pracowników, łącznie z praktykantami, płatnymi stażystami i studentami.

1.7.   Przynależność jednostki lokalnej do grupy przedsiębiorstw (fakultatywne)

Zmienna jest zmienną binarną („tak”/„nie”) i wskazuje czy jednostka lokalna należy do grupy przedsiębiorstw. Kody przekazu dla dwóch kategorii są przedstawione przez Eurostat w dokumencie wdrożeniowym.

Grupa przedsiębiorstw jest jednostką statystyczną zdefiniowaną w rozporządzeniu (EWG) nr 696/93. Grupa przedsiębiorstw powinna być rozpatrywana na poziomie światowym. W większości przypadków lokalna jednostka należy do przedsiębiorstwa, które nie jest kontrolowane przez jakąkolwiek grupę krajową lub zagraniczną. Jeżeli lokalne jednostki należą do grupy przedsiębiorstw, fakt ten jest ogólnie znany. Praktyczną wskazówką, która może być udzielona respondentom, jest pytanie, czy sprawozdania finansowe danego przedsiębiorstwa są w pełni skonsolidowane w ramach rachunkowości grupy przedsiębiorstw.

2.   Informacja o indywidualnych charakterystykach każdego pracownika stanowiącego przedmiot badania statystycznego odnoszących się do miesiąca referencyjnego

Pracownikami są wszystkie osoby, niezależnie od ich narodowości lub długości okresu pracy w danym państwie, które zawarły bezpośrednią umową o pracę z przedsiębiorstwem lub lokalną jednostką (niezależnie od tego, czy umowa jest formalna lub nieformalna) oraz otrzymują wynagrodzenie, bez względu na rodzaj wykonywanej pracy, liczbę przepracowanych godzin (w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy), oraz czasu trwania umowy (określony lub nieokreślony). Wynagrodzenie pracowników może przybrać formę wynagrodzeń, łącznie z premiami, wynagrodzenia za pracą na akord i pracą na zmiany, dodatków, opłat, napiwków i odpraw, prowizji i wynagrodzenia rzeczowego. Pracodawcy, którzy mają być objęci próbą, to ci, którzy otrzymywali faktyczne wynagrodzenie w miesiącu referencyjnym. Pracownicy, którzy nie otrzymywali wynagrodzenia w miesiącu referencyjnym, powinni być wyłączeni.

Definicja pracowników obejmuje pracowników fizycznych i niefizycznych i personel zarządzający w sektorach prywatnych i publicznych w działalności gospodarczej zaklasyfikowanej do sekcji C–K i M–O NACE Rev. 1.1 w przedsiębiorstwach mających co najmniej 10 pracowników (3)

Następująca lista podaje przykłady kategorii pracowników, którzy są włączeni:

—	przedstawiciele handlowi, pod warunkiem że figurują na liście płac i otrzymują inną formę wynagrodzenia oprócz prowizji,

—	właściciele pracujący za wynagrodzeniem,

—	praktykanci,

—	studenci i praktykanci (aplikanci, uczniowie pielęgniarstwa, asystenci naukowi, stażyści w szpitalach itd.) mający formalne zobowiązania, na mocy których biorą udział w procesie produkcyjnym jednostki w zamian za wynagrodzenie,

—	pracownicy przejściowi lub tymczasowi (np. personel sekretariatów), zatrudnieni i wynagradzani przez agencje pracy w celu wykonywania pracy gdzie indziej, często na okres tymczasowy (4),

—	pracownicy sezonowi lub dorywczy, jeżeli mają formalną lub nieformalną umowę z przedsiębiorstwem lub jednostką lokalną oraz z góry określone godziny pracy,

—

pracownicy, z tytułu których poniesiono koszty pracy w okresie referencyjnym, ale którzy tymczasowo nie uczęszczali do pracy z powodu choroby lub uszkodzenia ciała, urlopu, strajku lub lokautu, urlopu edukacyjnego lub szkoleniowego, urlopu macierzyńskiego lub rodzicielskiego, zmniejszonej działalności gospodarczej, zawieszeniem pracy z powodu złej pogody, awarii mechanicznych, braku materiałów, paliwa lub mocy, lub innej tymczasowej nieobecności związanej lub niezwiązanej z urlopem,

—	osoby pracujące za granicą jeżeli w dalszym ciągu otrzymują wynagrodzenie z jednostki sprawozdawczej,

—	pracownicy zewnętrzni (5), łącznie z osobami pracującymi w domu lub telepracownikami, jeżeli jest wyraźnie ustalone, że tacy pracownicy otrzymują wynagrodzenie w oparciu o wykonaną pracę, to znaczy ilość pracy, która jest wliczana do procesu produkcji.

Następujące kategorie powinny być wyłączone:

—	przedstawiciele handlowi i inne osoby, które są całkowicie wynagradzane w drodze opłat lub prowizji, nie figurują na liście płac lub są zatrudnione na własny rachunek,

—	właściciele, zarząd lub kierownictwo, którzy są wynagradzani całkowicie w postaci udziału w zyskach,

—	pracownicy rodzinni, którzy nie są pracownikami (zgodnie z powyższą definicją) przedsiębiorstwa lub jednostki lokalnej,

—	pracownicy pracujący na własny rachunek,

—	nieodpłatni pracownicy wolontariusze (np. ci, którzy zazwyczaj pracują dla instytucji nienastawionych na przynoszenie dochodu, takich jak organizacje charytatywne).

2.1.   Płeć

Kody przekazu dla dwóch kategorii są przedstawione przez Eurostat w dokumencie wdrożeniowym.

2.2.   Wiek

Należy tu podać tylko rok urodzenia. Wiek jest następnie obliczany jako różnica między rokiem referencyjnym badania a rokiem urodzenia.

2.3.   Zawód wykonywany w roku referencyjnym (ISCO-88 (COM))

Zawód ma być zakodowany zgodnie z Międzynarodowym Standardem Klasyfikacji Zawodów i Specjalności, wersja z 1988 r., (ISCO-88 (COM)) na poziomie dwóch cyfr, a jeśli to możliwe, na poziomie trzech cyfr. Niezbędną informacją w celu określenia zawodu jest zazwyczaj stanowisko pracownika oraz opis głównych zadań podejmowanych w trakcie wykonywania jego/jej obowiązków.

Stażyści lub studenci posiadający umowę o pracę oraz praktykanci są sklasyfikowani w zawodzie, który wykonują podczas okresu praktyki lub stażu. Kierownicy robót są również klasyfikowani w zawodzie, który nadzorują.

Kody przekazu dla kategorii zmiennej 2.3 są przedstawione przez Eurostat w dokumencie wdrożeniowym.

2.4.   Stanowisko kierownicze lub nadzorcze (fakultatywne)

Powyższa zmienna binarna (kategorie „tak”/„nie”) wskazuje, czy pracownik sprawuje jakiś rodzaj funkcji kierowniczej lub nadzorczej. Wyrażenie „kierownicze” nie jest tożsame z wyrażeniem „nadzorcze”, ponieważ niektórzy kierownicy nie nadzorują innych pracowników. Ponadto pracownicy mający stanowisko „nadzorcze” nie należą wyłącznie do ISCO-88 (COM), grupa wielka 1 (parlamentarzyści, wyżsi urzędnicy i kierownicy). Wielu pracowników zakodowanych do grupy 2 (specjaliści) i grupy 3 (technicy i inny średni personel) mogą sprawować funkcje nadzorcze. Stanowisko nadzorcze może wystąpić w każdej grupie ISCO-88 (COM), włącznie z pracownikami fizycznymi.

Funkcje kierownicze związane są z określaniem, opracowywaniem, wdrażaniem, kierowaniem lub doradzaniem w sprawie polityk i działalności przedsiębiorstw lub instytucji. Często obejmują funkcje nadzorcze.

Osobę uznaje się za pełniącą funkcję nadzorczą, gdy nadzoruje pracę przynajmniej jednej osoby (innej niż praktykant). Typowo taka osoba może mieć pracę opisywaną jako „majster” lub „nadzorca” wraz z nazwą zawodu.

Kody przekazu dla dwóch kategorii są przedstawione przez Eurostat w dokumencie wdrożeniowym.

2.5.   Najwyższy ukończony poziom kształcenia lub szkolenia (ISCED 97)

Zmienna dotyczy poziomu kształcenia ogólnego, zawodowego lub wyższego, które otrzymał pracownik zgodnie z Międzynarodową Standardową Klasyfikacją Kształcenia, wersja z 1997 r., (ISCED 97). Wyrażenie „poziom ukończony pozytywnie” musi być związane z uzyskaniem certyfikatu lub dyplomu, o ile istnieje certyfikacja. W przypadkach gdy nie ma certyfikacji, ukończenie pozytywne musi się wiązać z pełnym uczestnictwem.

Należy wyróżnić następujące poziomy ISCED 97:

ISCED 0 i 1 (kod 01): Wychowanie przedszkolne i kształcenie podstawowe lub pierwszy etap edukacji podstawowej

Programy na powyższym poziomie są zwykle zaprojektowane na podstawie jednostek lub projektów, aby dać dzieciom solidne wykształcenie podstawowe w zakresie czytania, pisania i matematyki wraz z elementarnym zrozumieniem innych dziedzin, takich jak historia, geografia, nauki przyrodnicze, nauki społeczne, sztuka i muzyka. Ten poziom obejmuje zazwyczaj sześć lat nauki w pełnym wymiarze.

ISCED 2 (kod 02): Kształcenie średnie (poziom niższy) lub drugi etap kształcenia podstawowego

Programy na tym poziomie są zwykle bardziej ukierunkowane tematycznie, angażują bardziej wyspecjalizowanych nauczycieli i często wymagają by kilkoro nauczycieli prowadziło lekcje w swoich dziedzinach specjalizacji. Na tym poziomie następuje pełne opanowanie podstawowych umiejętności.

ISCED 3 i 4 (kod 03): Kształcenie średnie (poziom wyższy) i kształcenie powyżej średniego (nie wyższe)

Programy kształcenia na poziomie średnim (poziom wyższy) zwykle wymagają ukończenia około 9 lat kształcenia w pełnym wymiarze (od początku poziomu ISCED 1) lub kombinacji kształcenia i doświadczenia zawodowego lub technicznego.

Kształcenie powyżej średniego (nie wyższe) (ISCED 4) zawiera programy, które przekraczają granicę miedzy wyższym poziomem kształcenia średniego a kształceniem powyżej średniego (studiami policealnymi) z międzynarodowego punktu widzenia, choć mogą być wyraźnie określane jako programy kształcenia na poziomie średnim (poziom wyższy) i na poziomie powyżej średniego (kształcenie policealne) w kontekście krajowym. Ze względu na ich treść powyższe programy nie mogą być uznane za programy szkolnictwa wyższego. Często nie są znacznie bardziej zaawansowane niż programy na poziomie ISCED 3, ale służą poszerzaniu wiedzy uczestników, którzy ukończyli już program kształcenia na poziomie ISCED 3. Typowymi przykładami są programy mające przygotować studentów do nauki na poziomie ISCED 5, którzy, choć ukończyli poziom ISCED 3, nie kształcili się według programu nauczania, który dopuszczałby ich do poziomu 5, np. kursy przygotowawcze na wyższe studia lub krótkie programy zawodowe. Mogą być również uwzględnione programy uzupełniające.

ISCED 5B (kod 04): Pierwszy etap kształcenia wyższego (nieprowadzący bezpośrednio do uzyskania zaawansowanego stopnia naukowego – techniczne

W przeciwieństwie do 5A, wspomniane programy są zorientowane na zdobycie praktycznej wiedzy / specyficznych umiejętności zawodowych i są zaprojektowane głównie w celu umożliwienia uczestnikom zdobycie praktycznych umiejętności i wiedzy koniecznych do zatrudnienia w konkretnym zawodzie lub dziedzinie albo w klasie zawodów lub dziedzin, a ich pozytywne ukończenie zwykle dostarcza uczestnikom odpowiednich kwalifikacji na rynku pracy.

ISCED 5A (kod 05): Pierwszy etap kształcenia wyższego (nieprowadzący bezpośrednio do uzyskania zaawansowanego stopnia naukowego) – ogólne

Ten poziom składa się z programów kształcenia wyższego mających treść edukacyjną bardziej zaawansowaną niż te oferowane na poziomach ISCED 3 i 4. Dostęp do tych programów zwykle wymaga pozytywnego ukończenia poziomu ISCED 3 lub podobnych kwalifikacji na poziomie ISCED 4. Nie prowadzą do nadania zaawansowanego stopnia naukowego. Niniejsze programy muszą mieć łączny czas trwania co najmniej dwóch lat. Programy 5A są w dużej mierze oparte na teorii i mają dostarczać kwalifikacji wystarczających do uzyskania dostępu do zaawansowanych programów naukowych i zawodów wymagających dużych umiejętności.

ISCED 6 (kod 06): Drugi etap kształcenia wyższego (prowadzący do uzyskania zaawansowanego stopnia naukowego)

Ten poziom jest zarezerwowany dla programów studiów wyższych prowadzących do przyznania zaawansowanego stopnia naukowego. Programy są w związku z tym poświęcone zaawansowanym studiom i oryginalnym badaniom i nie są oparte jedynie na kursach. Zwykle wymagają złożenia pracy lub dysertacji o jakości wystarczającej do publikacji, która jest efektem oryginalnych badań i stanowi istotny wkład do wiedzy.

Kody przekazu dla kategorii zmiennej 2.5 wymienione poniżej są przedstawione przez Eurostat w dokumencie wdrożeniowym.

2.6.   Okres przepracowany w przedsiębiorstwie

Łączny okres pracy w miesiącu referencyjnym określony jest jako liczba pełnych lat przepracowanych u aktualnego pracodawcy. Każda data w obrębie miesiąca referencyjnego będzie odpowiednia jako data kwalifikująca (np. 1 lub 31 października). Łączny okres pracy odnosi się do okresu, od którego pracownik został zatrudniony w przedsiębiorstwie, co mogło mieć miejsce w innej jednostce lokalnej przedsiębiorstwa. Nie odlicza się przerw w karierze. Tam, gdzie nastąpiło połączenie przedsiębiorstw lub zmiany w prawie własności, okres pracy rejestruje się zgodnie z obliczeniami przedsiębiorstwa.

Wielkości zakresów dla zmiennej 2.6 i kody przekazu dla zakresów są przedstawione przez Eurostat w dokumencie wdrożeniowym.

2.7.   Umowny czas pracy (pełny wymiar godzin lub niepełny wymiar godzin)

Pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze godzin to ci, których normalne godziny pracy są takie same jak zawarte w układzie zbiorowym lub zwyczajowe godziny pracy w branej pod uwagę jednostce lokalnej, nawet jeżeli ich umowa zawarta jest na okres krótszy niż jeden rok. Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze godzin to ci, których czas pracy jest krótszy od normalnego czasu pracy pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze godzin.

Kody przekazu dla dwóch kategorii zmiennej 2.7 są przedstawione przez Eurostat w dokumencie wdrożeniowym.

2.7.1.   Zatrudnienie w normalnym pełnym wymiarze godzin

W przypadku pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze godzin zatrudnienie zawsze wynosi 100 %. W przypadku pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze godzin liczba godzin przepracowanych na podstawie umowy powinna być wykazana jako odsetek normalnych godzin pracy przepracowanych przez pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy w lokalnej jednostce (na stanowisku ekwiwalentnym do stanowiska zajmowanego przez pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy).

2.8.   Typ umowy o pracę

Wymagane są następujące informacje na temat typu umowy o pracę:

—	czas nieokreślony,

—	tymczasowa/na czas określony (z wyłączeniem praktykantów, w tym również stażystów i studentów otrzymujących wynagrodzenie),

—	praktykant.

Umowa o pracę na czas nieokreślony jest umową o pracę między pracownikiem a pracodawcą, w której rzeczywisty czas trwania umowy nie został z góry ustalony.

Umowa o pracę uważana jest za tymczasową lub na czas określony, jeżeli było zamiarem pracodawcy i pracownika, aby czas trwania umowy był określony przez pewne warunki, takie jak konkretny harmonogram wykonania pracy, wykonanie pewnych zadań lub powrót do pracy innego pracownika, który był zastępowany. Stażyści i studenci otrzymujący wynagrodzenie za swoją pracę należą do powyższej kategorii.

Umowy dotyczące odbycia praktyki specyficznymi umowami o czasie określonym, sporządzonymi między pracodawcą a praktykantem. Celem umowy jest umożliwienie praktykantowi uzyskania praktycznego doświadczenia w szczególnej dziedzinie.

Kody przekazu dla trzech kategorii zmiennej 2.8 są przedstawione przez Eurostat w dokumencie wdrożeniowym.

2.9.   Obywatelstwo (fakultatywne)

Obywatelstwo zdefiniowane jest jako prawna narodowość każdej osoby i obywatelem jest osoba, która ma prawną narodowość przez urodzenie lub naturalizację niezależnie od tego, czy przez deklarację, wybór, małżeństwo czy w inny sposób.

Należy wybrać jedno z następujących:

—	rezydent posiadający obywatelstwo,

—	rezydent posiadający obywatelstwo innego kraju,

—	osoba podróżująca z miejsca zamieszkania w jednym kraju do miejsca pracy w innym kraju.

Kody przekazu dla trzech kategorii zmiennej 2.9 są przedstawione przez Eurostat w dokumencie wdrożeniowym.

3.   Informacja o okresach pracy każdego pracownika w próbie

Następujące zmienne odnoszące się do czasu są wykorzystywane do obliczenia liczby opłaconych godzin: Te ostatnie określa się jako:

—	normalne godziny pracy i godziny nadliczbowe, wynagrodzone w ciągu okresu referencyjnego,

—	wszelkie godziny, za które pracownik otrzymuje zmniejszoną stawkę wynagrodzenia, nawet jeżeli różnica była skompensowana płatnościami z funduszy zabezpieczenia społecznego,

—	godziny nieprzepracowane podczas okresu referencyjnego, ale niemniej jednak zapłacone (urlop roczny, urlop chorobowy, dni urzędowo wolne od pracy i inne płatne godziny, łącznie z czasem wolnym od pracy z powodu badań lekarskich, urodzin dziecka, ślubu, pogrzebu, przeprowadzki itp.).

3.1.   Liczba tygodni, do których odnoszą się łączne zarobki brutto rocznie

Zmienna 3.1 odnosi się do czasu pracy pracownika, za który faktycznie otrzymał on wynagrodzenie i powinna odpowiadać faktycznych rocznym zarobkom brutto (zmienna 4.1). Będzie zastosowana do ubruttowienia faktycznych rocznych zarobków brutto i rocznych premii i dodatków w przypadku, gdy pracownik przepracował mniej niż pełny rok, tzn. mniej niż 52 tygodnie.

Pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy powinni być traktowani jak pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy, niezależnie od liczby przepracowanych godzin. Jeżeli pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze otrzymał wynagrodzenie za cały rok, należy wpisać „52” tygodnie. Jeżeli pracownik zatrudniony w niepełnym wymiarze otrzymał wynagrodzenie za okres sześciu miesięcy, należy wpisać „26” tygodni.

3.2.   Liczba godzin faktycznie płatnych w ciągu miesiąca referencyjnego

Wymagana tutaj jest liczba godzin faktycznie płatnych w ciągu miesiąca referencyjnego, a nie liczba godzin w standardowym miesiącu roboczym. Godziny faktycznie płatne obejmują wszystkie normalne godziny pracy i godziny nadliczbowe, wynagrodzone przez pracodawcę w ciągu miesiąca. Godziny nieprzepracowane, niemniej jednak zapłacone, podliczane są jako „godziny płatne” (np. urlop roczny, dni urzędowo wolne od pracy, płatne urlopy chorobowe, płatne kształcenie zawodowe, płatny urlop specjalny itp.).

Zmienna 3.,2 powinna być zgodna z zarobkami brutto za miesiąc referencyjny (zmienna 4.2). Znaczy to, że godziny zapłacone przez pracodawcę po obniżonej stawce za okresy nieobecności nie są wliczane.

Jeżeli na godziny płatne pracownika wpływ mają niepłatne nieobecności, powinny one być skorygowane w celu uzyskania godzin płatnych za pełny miesiąc. Jeżeli na przykład dostępna jest informacja, że 20 % miesiąca referencyjnego pracownika przypada na niepłatną nieobecność, zmienna 3.2 będzie pomnożona przez współczynnik korekcji 1.25.

3.2.1.   Liczba nadgodzin płatnych w referencyjnym miesiącu

Godziny nadliczbowe obejmują te przepracowane dodatkowo w stosunku do normalnego lub konwencjonalnego miesiąca pracy. Jeżeli na przykład cztery godziny płatne są według stawki 1,5 normalnej stawki, należy wprowadzić 4, nie 6. Powinny być uwzględnione tylko godziny nadliczbowe odpowiadające płacy za godziny nadliczbowe zarejestrowane w pozycji 4.2.1. Zatem zmienna 3.2.1 powinna być zgodna z zarobkami za godziny nadliczbowe w miesiącu referencyjnym (zmienna 4.2.1). Czas wolny w miejsce okresów pracy bezpłatnej lub czasu podróży nie jest uważany za godziny nadliczbowe.

Procedura korekty zastosowana do zmiennej 3.2 sugeruje, ze procedura ubruttowienia również odnosi się do zmiennej 3.2.1., która jest składnikiem zmiennej 3.2. Jeżeli na przykład wiadomo, że 20 % miesiąca referencyjnego pracownika przypada na niepłatną nieobecność, zmienna 3.2 będzie pomnożona przez współczynnik korekcji 1.25.

3.3.   Liczba dni urlopu rocznie

Odnosi się do łącznej liczby płatnych urlopów rocznych, z wyłączeniem urlopu chorobowego i dni urzędowo wolnych od pracy, wyrażonych w dniach. Odnosi się do sumy rocznej wszystkich normalnie wynagradzanych dni urlopu, włącznie z tymi przyznanymi pracownikowi z powodu wieku, wykonywania specjalnych obowiązków, wysługi lat itp.

Uznaje się, że wielu pracodawców nie jest w stanie podać liczby dni urlopowych faktycznie wziętych przez pracownika w ciągu roku. Z tego powodu zmienna 3.3. dotyczy uprawnienia do urlopu rocznego, które zastępuje urlop roczny faktycznie wzięty.

Następujące nieobecności nie są uważane za urlop:

—	urlop chorobowy,

—	urlop szkoleniowy,

—	płatny urlop specjalny przyznany z przyczyn osobistych,

—	dodatkowy czas wolny przyznany na podstawie porozumień o redukcji czasu pracy.

Do celów porównawczych, każdy tydzień urlopu odpowiada pięciu dniom. Soboty i niedziele nie powinny być uwzględnione. Na przykład jeżeli pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy jest normalnie uprawniony do pięciu tygodni urlopu rocznego, odpowiada to 25 dniom.

Z drugiej strony, uprawnienie do pięciu tygodni urlopu w odniesieniu do pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, który przepracowywuje 60 % normalnych godzin pracy pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy (zmienna 2.7.1), stanowi uprawnienie do jedynie 15 „pełnych” dni urlopu.

3.4.   Inna płatna nieobecność w pracy rocznie (fakultatywne)

Powyższa zmienna jest znowu wyrażona w dniach. Obejmuje na przykład:

—	łączną liczbę płatnych dni urlopu chorobowego faktycznie wziętych w ciągu roku,

—	płatny urlop specjalny przyznany z przyczyn osobistych,

—	dniu ustawowo wolne od pracy.

Nie obejmuje dni płatnych, które są traktowane jako równoważne do dni faktycznie przepracowanych, takich jak płatny urlop roczny spędzony przez pracownika na szkoleniu zawodowym.

4.   Informacja o zarobkach każdego pracownika w próbie

Pracownicy, którzy mają być przypisani do wszystkich następujących zmiennych dotyczących zarobków rocznych, miesięcznych i godzinowych, to ci, którzy faktycznie otrzymywali wynagrodzenie w czasie miesiąca referencyjnego. Pracownicy, którzy nie otrzymywali wynagrodzenia w miesiącu referencyjnym, powinni być wyłączeni.

Ponadto, jeżeli na zarobki brutto pracownika w miesiącu referencyjnym (zmienna 4.2) wpływ mają niepłatne nieobecności (w związku z chorobą, urlopem macierzyńskim lub naukowym itp.) i nie mogą być one odpowiednio skorygowane w celu właściwego oszacowania zarobków pracownika za pełny miesiąc, wtedy ten pracownik również powinien być wyłączony.

Współczynnik skali dla pracowników (zmienna 5.2) powinna ściśle odnosić się do tych pracowników w próbie, dla których można podać racjonalne szacunki miesięcznych zarobków brutto.

4.1.   Roczne zarobki brutto w roku referencyjnym.

Roczne zarobki brutto obejmują wynagrodzenie w gotówce i rzeczowe płatne w ciągu roku referencyjnego przed odliczeniem podatków i składek na zabezpieczenie społeczne płatnych przez otrzymujących wynagrodzenie i przejmowanych przez pracodawcę.

Główną różnicą między zarobkami rocznymi i miesięcznymi jest to, że zarobki roczne nie są tylko sumą bezpośredniego wynagrodzenia, premii i dodatków płaconych pracownikowi w każdym okresie rozliczeniowym. W konsekwencji zarobki roczne zwykle przekraczają kwotę uzyskaną przez pomnożenie „standardowego pakietu miesięcznego” przez 12.

„Standardowy pakiet miesięczny” obejmuje premie i dodatki płatne w każdym okresie rozliczeniowym, nawet jeśli kwota owych „regularnych” premii i dodatków jest różna, ale nie obejmuje premii i dodatków, które nie są wypłacane w każdym okresie rozliczeniowym. Ponadto zarobki miesięczne nie obejmują płatności rzeczowych. Jednakże zarobki roczne obejmują również wszystkie „niestandardowe płatności”, tzn. płatności niewypłacane w każdym okresie rozliczeniowym (zmienna 4.1.1) oraz płatności rzeczowe (zmienna 4.1.2).

Dane dla zmiennej 4.1 należy podać dla wszystkich pracowników, dla których możliwe jest podanie miesięcznych zarobków brutto (zmienna 4.2), tzn. zmienna 4.1 nie powinna być podawana w stosunku do pracowników, dla których niemożliwe jest oszacowanie ich miesięcznych zarobków brutto. Tacy pracownicy będą wyłączeni z próby.

Nie ma znaczenia, jeżeli zarobki pracownika nie zawsze odnoszą się do pełnego roku. Niektórzy pracownicy będą mieli okresy niepłatnej nieobecności lub też zostali zatrudnieni lub odeszli z przedsiębiorstwa w ciągu danego roku. Wymagane są faktyczne zarobki brutto w roku referencyjnym. Gdy zmienna 3.1 (liczba tygodni, do których odnoszą się zarobki roczne) wynosi mniej niż 52 tygodnie, zmienna 3.1 będzie użyta do ubruttowienia zmiennej 4.1 i jej składników.

4.1.1.   Roczne premie i dodatki niewypłacane w każdym okresie rozliczeniowym

Zmienna obejmuje pozycje niewypłacane w każdym okresie rozliczeniowym, takie jak:

—	trzynasta lub czternasta pensja,

—	dodatki wakacyjne,

—	kwartalne lub roczne premie wypłacane przez przedsiębiorstwo,

—	premie za wydajność zależne od osiągnięcia ustalonych celów, nagrody uznaniowe dla pracowników, premia w chwili zatrudnienia,

—	premia z tytułu odchodzenia z pracy lub przechodzenia na emeryturę,

—	zaległości opatrzone datą wsteczną.

4.1.2.   Roczne płatności rzeczowe (fakultatywne)

Zmienna odnosi się do oszacowania wartości wszystkich towarów i usług udostępnionych pracownikom przez przedsiębiorstwo lub jednostkę lokalną w ciągu roku referencyjnego. Obejmuje produkty przedsiębiorstwa, samochody służbowe, opcje na akcje i systemy nabywania akcji. Jeżeli jest dostępna informacja o wynagrodzeniach rzeczowych na podstawie podatku dochodowego od osób fizycznych, może by wykorzystana jako wartość zastępcza.

Gdy zmienna 3.1 wynosi mniej niż 52 tygodnie, nie należy korygować zmiennej 4.1.2.

4.2.   Zarobki brutto w miesiącu referencyjnym

Zmienna obejmuje wynagrodzenie w gotówce płatne w ciągu miesiąca referencyjnego przed odliczeniem podatków i składek na ubezpieczenie społeczne płatnych przez otrzymujących wynagrodzenie i przejmowanych przez pracodawcę. Zmienna 4.2 powinna być zgodna z liczbą godzin płatnych w ciągu miesiąca referencyjnego (zmienna 3.2).

Wliczone są następujące elementy:

—	wszystkie płatności odnoszące się do danego okresu (nawet jeżeli w rzeczywistości płacone poza reprezentatywnym miesiącem), włącznie z płatnościami za godziny nadliczbowe, dodatkami za pracę zmianową, premiami, prowizjami itp.,

—	płatności za czas nadliczbowy, dodatki za pracę w zespole, pracę w nocy, pracę w weekendy, prowizje itp.,

—	premie i dodatki wypłacane regularnie w każdym okresie rozliczeniowym, nawet jeżeli kwota zmienia się z miesiąca na miesiąc,

—	płatności za okresy nieobecności i przerwy w pracy wypłacane całkowicie przez pracodawcę,

—	dodatki rodzinne i inne odprawy w gotówce ustalone w układach zbiorowych lub dobrowolnie,

—	płatności na pracowniczy fundusz oszczędnościowy.

Wyłączone są:

—	płatności dokonane w tym okresie, lecz odnoszące się do innych okresów, takie jak zaległości, zaliczki lub płaca za wakacje lub nieobecność z powodu choroby poza danym okresem,

—	premie okresowe i odprawy, które nie są płacone regularnie przy każdej wypłacie,

—	płatności za okresy nieobecności płacone przez pracodawcę po obniżonej stawce,

—	ustawowe dodatki rodzinne,

—	dodatki na ubrania robocze lub narzędzia,

—	zwroty lub płatności za podróże, diety itp. oraz wydatki poniesione podczas wykonywania pracy,

—	płatności rzeczowe.

Jeżeli na miesięczne zarobki brutto pracownika wpływ mają niepłatne nieobecności (w związku z chorobą, urlopem macierzyńskim lub naukowym itp. lub po prostu w związku z tym, ze pracownik został zatrudniony lub odszedł z przedsiębiorstwa w miesiącu referencyjnym), zarobki należy wówczas odpowiednio skorygować w celu właściwego oszacowania zarobków pracownika za pełny miesiąc. Gdy niemożliwe jest skorygowanie miesięcznych zarobków pracownika tak, by szacowana kwota odpowiadała zarobkom za pełny miesiąc, pracownik powinien być wyłączony z próby.

4.2.1.   Zarobki związane z godzinami nadliczbowymi

Kwota zarobku za godziny nadliczbowe. Pod uwagę powinna być wzięta pełna stawka, a nie tylko element premiowania do normalnej stawki godzinowej. Zmienna 4.2.1 powinna być zgodna ze zmienną 3.2.1 (liczba nadgodzin płatnych w referencyjnym miesiącu).

4.2.2.   Specjalna zapłata za pracę zmianową

Odnosi się to do specjalnych płatności dodatkowych za pracę zmianową i za pracę nocną lub pracę weekendową, jeżeli nie są one traktowane jako godziny nadliczbowe. Kwota, którą należy uwzględnić, to element premiowania, a nie całkowita płatność za każdą pracę zmianową.

4.2.3.   Obowiązkowe świadczenia społeczne i podatki płacone przez pracodawcę w imieniu pracownika (fakultatywne).

Zmienna odnosi się do całkowitej kwoty obowiązkowych świadczeń społecznych i podatków uiszczonych przez pracodawcę w imieniu pracownika władzom rządowym w ciągu miesiąca referencyjnego. Powyższa informacja jest wymagana w celu uzyskania miesięcznych zarobków netto dla każdego pracownika (patrz: kwota „Zmienne dotyczące zarobków” na końcu załącznika I).

Jeżeli na miesięczne zarobki pracownika wpływ mają niepłatne nieobecności, zmienna 4.2.3 (wraz z ppkt 4.2.2.1 i 4.2.3.2) powinna być skorygowana w celu uzyskania szacunkowych odliczeń za pełny miesiąc.

4.2.3.1.   Obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne (fakultatywne)

Odnosi się do kwoty składki na ubezpieczenie społeczne pracownika, przewidzianej przez prawo lub układ zbiorowy i przetrzymywanej przez pracodawcę.

4.2.3.2.   Podatki (fakultatywne)

Odnosi się do kwoty wszystkich podatków od wynagrodzeń pracownika przetrzymywanej przez pracodawcę za dany miesiąc referencyjny i płaconej przez pracodawcę organom podatkowym w imieniu pracownika.

4.3.   Średnie zarobki brutto za godzinę w miesiącu referencyjnym

Wymagana kwota to średnie zarobki brutto za godzinę wypłacone pracownikowi w miesiącu referencyjnym. Powyższa kwota powinna być zgodna ze średnimi zarobkami brutto za godzinę uzyskanymi z zarobków brutto w miesiącu referencyjnym (zmienna 4.2), podzielonych przez liczbę godzin płatnych w tym samym okresie (zmienna 3.2).

5.   Współczynniki skali

Gromadzenie danych dotyczących struktury zarobków zwykle jest zgodne z dwuetapowym planem pobierania próbek. W takim przypadku całkowita populacja jednostek lokalnych jest najpierw dzielona na niepokrywające się subpopulacje (warstwy), a następnie pobiera się próbkę lokalnych jednostek z każdej warstwy. Następnie uzyskuje się próbkę pracowników z każdej jednostki lokalnej.

Współczynnik skali 5.1 jest potrzebny oby objąć wnioskami z danych zabranych z lokalnych jednostek w próbie na populacje wszystkich lokalnych jednostek w danej warstwie. Analogicznie, współczynnik skali 5.2 pozwala na objęcie wnioskami z danych na temat pracowników będących przedmiotem próby na populację wszystkich pracowników w tej samej warstwie.

Generalnie, zawsze gdy jest postanowione, że mikrodane dotyczące indywidualnego przedsiębiorstwa lub indywidualnego pracownika powinny być wycofane (z jakiegokolwiek powodu) lub gdy nie są one dostępne, współczynniki skali powinny być obliczone ponownie przy użyciu odpowiednich metod, takich jak kalibrowanie, w celu skorygowania pierwotnej wagi, odpowiednio, lokalnych jednostek i pracowników.

5.1.   Współczynnik skali dla lokalnej jednostki

Współczynnik skali 5.1 dla każdej jednostki lokalnej jest obliczany w każdej warstwie objętej próbą. Wskazuje on liczbę lokalnych jednostek w danej warstwie, które reprezentuje każda jednostka lokalna w próbie. A zatem, zmienna 5.1 (przynajmniej przed zastosowaniem jakiejkolwiek metody ponownego ważenia lokalnych jednostek) to czynnik, przez który liczba lokalnych jednostek w próbie musi być pomnożona, aby otrzymać oszacowanie populacji wszystkich lokalnych jednostek w danej warstwie.

Zawsze gdy jest postanowione, że lokalna jednostka powinna być wycofana z próby (z powodu braku odpowiedzi, błędu zakresu, stratyfikacji po selekcji itp.), współczynnik skali 5.1 należy obliczyć ponownie w celu uwzględnienia nieuwzględnionych jednostek lokalnych.

5.2.   Współczynnik skali dla pracowników

Współczynnik skali dla pracowników jest obliczany dla każdej lokalnej jednostki w próbie. Zmienna 5.2 (przynajmniej przed zastosowaniem jakiejkolwiek metody ponownego ważenia pierwotnych wag pracowników) to czynnik, przez który liczba pracowników w próbie musi być pomnożona, aby otrzymać oszacowanie populacji w danej warstwie.

Niezbędne jest, aby liczba pracowników w próbie uzyskanej z lokalnej jednostki była taka sama jak liczba pracowników, którzy otrzymali wynagrodzenie za pełny miesiąc w miesiącu referencyjnym. Tam, gdzie konieczne jest wyłączenie niektórych pracowników stanowiących próbę, którzy mają okresy niepłatnej nieobecności w miesiącu referencyjnym, podany współczynnik skali 5.2 powinien być ponownie obliczony w celu uwzględnienia nieuwzględnionych pracowników.

---

(1)  Dz.U. L 76 z 30.3.1993, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1822/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady.

(2)  Uwzględnienie sekcji L NACE Rev. 1.1 jest fakultatywne. Uwzględnienie pracowników w przedsiębiorstwach majacych mniej niż 10 pracowników jest również fakultatywne.

(3)  Uwzględnienie sekcji L NACE Rev. 1.1 jest fakultatywne. Uwzględnienie pracowników w przedsiębiorstwach majacych mniej niż 10 pracowników jest również fakultatywne.

(4)  Aby uniknąć podwójnego naliczania, godziny przepracowane przez osoby zatrudnione przez agencje zatrudnienia mają być włączone do kategorii NACE, do której jest przypisana agencja zatrudnienia (NACE Rev.1.1, 74.50), a nie do kategorii NACE, do której przypisane jest przedsiębiorstwo, dla którego pracownik faktycznie pracuje.

(5)  Pracownikiem zewnętrznym jest osoba, która zgadza się pracować dla danego przedsiębiorstwa lub dostarczyć pewną ilość towarów lub usług danemu przedsiębiorstwu na podstawie uprzednich ustaleń lub umowy z tym przedsiębiorstwem, ale której miejsce pracy leży poza nim (Europejski system księgowości krajowej i regionalnej we Wspólnocie Europejskiej (ESA95): 11.13 lit. g)).

ZAŁĄCZNIK III

PRZESYŁANIE WYNIKÓW

Dane szczegółowe dotyczące osobno każdej jednostki lokalnej i każdego pracownika muszą być dostarczone w formie dwu typów rekordów mikrodanych:

A	:	rekordy dla jednostek lokalnych
B	:	rekordy dla pracowników.

Rekordy pracowników muszą być połączone z rekordami jednostki lokalnej za pomocą klucza, który nie ujawnia tożsamości przedsiębiorstwa. Może to być numer sztuczny lub istniejący klucz, pod warunkiem że ten sam klucz jest stosowany zarówno w odniesieniu do rekordów jednostki lokalnej, jak i rekordów pracowników. Ponadto, w celu łatwej identyfikacji pracownika, należy podać klucz dla każdego pracownika, który nie identyfikuje danej osoby.

Zmienne

Należy w całości wypełnić wszystkie pozycje odnoszące się do rekordów A i B. Należy wprowadzić dane dla wszystkich pozycji szczegółowych, łącznie ze zmiennymi fakultatywnymi (patrz niżej). „Pusta” informacja nie jest akceptowana.

Obowiązkowe zmienne

Należy podać pełną informację dla wszystkich obowiązkowych zmiennych dotyczących wszystkich rekordów mikrodanych. W przeciwnym wypadku podane współczynniki skali nie będą odpowiednie dla wszystkich zmiennych.

Fakultatywne zmienne

Powinny być kodowane według następujących ścisłych zasad:

Gdy jest dostępna informacja dotycząca zmiennej fakultatywnej, najlepiej jest podać informację (tak jak w przypadku obowiązkowych zmiennych) dla wszystkich jednostek obserwacyjnych lub pracowników.

Gdy nie jest dostępna informacja dotycząca zmiennej fakultatywnej, należy wpisać „OPT” dla zmiennych alfanumerycznych i „9999999” dla zmiennych numerycznych (liczba „dziewiątek” odpowiada długości pola).

Wartości zerowe

„0”: wartość tę należy stosować wyłącznie dla zmiennych, w przypadku których może czasem rzeczywiście występować wartość zerowa (np. gdy pracownik nie ma żadnych nadgodzin w danym miesiącu referencyjnym).

Kategorie dla zmiennych SES

Zmienne SES wymienione w załączniku I są albo zmiennymi jakościowymi, albo zmiennymi ilościowymi. Większość zmiennych związanych z jednostką lokalną i z indywidualnymi charakterystykami każdego pracownika to zmienne ilościowe. Powyższe zmienne SES są związane z ograniczoną liczbą kategorii.

Jakościowe zmienne SES są albo zmiennymi liczonymi (liczba pracowników, liczba godzin, dni lub tygodni), albo zmiennymi związanymi z zarobkami.

Kategorie jakościowych zmiennych SES, jak również zakresy dotyczące ilościowych zmiennych SES są określone przez Eurostat w dokumencie wdrożeniowym.

Zawartość rekordów A i B

Zawartość i kolejność zmiennych w rekordach A i B oraz kody, których należy użyć, będą określone w oddzielnych dokumentach.

Rekordy powinny zawierać jedno pole dla każdej zmiennej. Zmienne liczbowe należy wyrazić w wartościach bezwzględnych przez podanie liczb całkowitych (nie w ułamkach dziesiętnych, setnych, tysięcznych, milionowych etc.). Jednakże z uwagi na potrzebę precyzji wartości dla zmiennych 4.3, 5.1 i 5.2 należy podać do dwóch miejsc po przecinku.

Istnieje jedna zmienna numeryczna, która jest inna. Jest to „zatrudnienie w normalnym pełnym wymiarze godzin” (zmienna 2.7.1), która powinna być wyrażona jako odsetek i również podana do dwóch miejsc po przecinku, np. 43,27.

Tam, gdzie zmienne numeryczne odnoszą się do wartości pieniężnych (np. do zarobków godzinowych, miesięcznych, rocznych i premii, podatków, składek na zabezpieczenie społeczne, płatności rzeczowe), powinny być wyrażone w jednostkach waluty krajowej danego państwa.

Przekazanie

Państwa Członkowskie będą przekazywać do Komisji (Eurostatu) dane i metadane wymagane przez niniejsze rozporządzenie w formie elektronicznej, zgodnie ze standardem wymiany proponowanym przez Eurostat. Eurostat udostępni szczegółową dokumentację dotyczącą zatwierdzonej normy (norm) oraz dostarczy wytyczne w sprawie wdrożenia danej normy (norm) zgodnie z wymaganiami niniejszego rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIK I

Rejestr zwierząt występujących w cyrku lub grupie zwierząt tresowanych (na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1739/2005) (1)

---

(1)  Rejestr należy sporządzić w sposób uniemożliwiający zastąpienie jego stron. W tym celu, przed wydaniem rejestru przedsiębiorcy cyrkowemu, każda strona zostaje podpisana i opatrzona pieczęcią urzędowego lekarza weterynarii. Rejestr ten należy przechowywać przez co najmniej 5 lat.

ZAŁĄCZNIK II

REJESTR WYSTĘPÓW GOŚCINNYCH CYRKU lub GRUPY ZWIERZĄT TRESOWANYCH (na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1739/2005)

ZAŁĄCZNIK III

INDYWIDUALNY PASZPORT ZWIERZĄT WYSTĘPUJĄCYCH W CYRKU lub GRUPIE ZWIERZĄT TRESOWANYCH

ZAŁĄCZNIK IV

PASZPORT PTAKÓW I GRYZONI WYSTĘPUJĄCYCH W CYRKU lub GRUPIE ZWIERZĄT TRESOWANYCH

ZAŁĄCZNIK

Na końcu tabeli w załączniku I do dyrektywy 91/414/EWG dodaje się następujące pozycje:

---

(1)  Dodatkowe dane szczegółowe dotyczące identyfikacji i specyfikacji substancji czynnej znajdują się w sprawozdaniu z przeglądu.

ZAŁĄCZNIK

---

(1)  W przypadku pustej rubryki – brak ograniczeń. Jeżeli dane państwo lub terytorium posiada zezwolenie na wywóz tylko niektórych gatunków i/lub ikry albo gamet, gatunki te należy wyszczególnić i/lub wpisać w niniejszej kolumnie uwagę, np. »tylko ikra«.

(2)  Kod tymczasowy, który nie wpływa na ostateczne oznaczenie państwa, jakie zostanie nadane po zakończeniu negocjacji toczących się obecnie w ONZ.”

ZAŁĄCZNIK 1

Kryteria I czynniki ryzyka, które należy uwzględnić w przypadku stosowania środków, o których mowa w art. 3, w ogrodach zoologicznych

1.	Lokalizacja ogrodu zoologicznego wzdłuż ścieżki migracji ptaków, zwłaszcza przylatujących z obszarów Środkowej i Wschodniej Azji, Morza Kaspijskiego i Morza Czarnego;

2.	Odległość ogrodu zoologicznego od mokradeł, stawów, bagien, jezior lub rzek, w których mogą skupiać się migrujące ptaki wodne;

3.	Lokalizacja ogrodu zoologicznego na obszarach o wysokim zagęszczeniu ptaków migrujących, w szczególności ptaków wodnych.

ZAŁĄCZNIK II

WYMOGI DOTYCZĄCE STOSOWANIA SZCZEPIEŃ

1.	Zakres szczepień, które maja być przeprowadzone	Szczepieniom są poddawane jedynie ptaki podatne trzymane w ogrodach zoologicznych.
2.	Gatunki ptaków, które mają zostać zaszczepione	Należy ustanowić i przechowywać przez co najmniej 10 lat od daty szczepienia wykaz ptaków, które mają zostać zaszczepione, zawierający indywidualne oznaczenia ptaków.
3.	Okres kampanii szczepień	Wszystkie ptaki, które mają zostać zaszczepione w ogrodach zoologicznych należy zaszczepić tak szybko, jak to możliwe. W każdym razie każdą kampanię szczepień w danym ogrodzie zoologicznym należy zakończyć w ciągu 96 godzin.
4.	Wyraźnie określony okres karencji w odniesieniu do szczepionych ptaków i produktów pochodzących od tych ptaków	Szczepione ptaki nie powinny być przedmiotem handlu lub przemieszczane pomiędzy Państwami Członkowskimi, jednak mogą być przemieszczane, pod oficjalnym nadzorem, pomiędzy ogrodami zoologicznymi jednego Państwa Członkowskiego lub, po specjalnym zezwoleniu, innego Państwa Członkowskiego. Produkty pochodzące od tych ptaków nie powinny wchodzić do łańcucha żywnościowego.
5.	Specjalna identyfikacja i rejestracja ptaków podlegających szczepieniu	Należy zapewnić indywidualną identyfikację szczepionych ptaków oraz należy umieścić wyraźne informacje w przechowywanych danych identyfikacyjnych tych ptaków. W miarę możliwości, w chwili szczepienia należy umieścić nieusuwalne oznaczenie, że ptak jest szczepiony.
6.	Przeprowadzenie kampanii szczepień	Szczepienia należy przeprowadzać pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii właściwych organów. Należy podjąć niezbędne środki w celu uniknięcia rozprzestrzeniania się wirusa. Ewentualne pozostałe ilości szczepionki należy zwrócić do punktu dystrybucji szczepionek wraz z dokumentem na piśmie określającym liczbę zaszczepionych ptaków oraz liczbę wykorzystanych dawek. W miarę możliwości, należy pobrać próbki krwi przed szczepieniem i co najmniej 30 dni po przeprowadzeniu szczepienia w celu badań serologicznych na ptasią grypę. Wyniki testów należy przechowywać przez co najmniej 10 lat.
7.	Szczepionka, która ma zostać wykorzystana	Szczepionka inaktywowana, która ma zostać wykorzystana musi być odpowiednio opracowana i być skuteczna na typ wirusa będący w obiegu. Należy ją stosować zgodnie ze wskazaniami producenta i/lub organów weterynaryjnych.
8.	Poinformowanie Komisji o wykonaniu niniejszego programu	Szczegółowe sprawozdanie dotyczące wykonania programu i zawierające wyniki przeprowadzonych testów jest przedstawiane Komisji i Państwom Członkowskim w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt.