1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/3

(1)

Na mocy art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 refundacje wywozowe dla zbóż mające zastosowanie w dniu, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, stosuje się do wywozu, który ma być realizowany w okresie ważności pozwolenia, jeśli wniesie o to wnioskodawca. W tym wypadku do refundacji może być zastosowana kwota korygująca.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż oraz środków podejmowanych w przypadku występowania zakłóceń na rynku zbóż (2), pozwoliło na ustalenie kwoty korygującej dla produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 (3). Ta kwota korygująca powinna być wyliczona z uwzględnieniem czynników wymienionych w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1501/95.

(3)

Sytuacja na rynku światowym lub szczególne wymogi niektórych rynków mogą wymóc konieczność zróżnicowania kwoty korygującej w zależności od miejsca przeznaczenia.

(4)

Kwota korygująca powinna być ustalona równocześnie z refundacją i według takiej samej procedury. Może ona podlegać zmianom w czasie pomiędzy dwoma ustaleniami.

(5)

Z wyżej wymienionych przepisów wynika, że kwota korygująca powinna być ustalona zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/5

(1)

W myśl art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 różnica między notowaniami lub cenami na światowym rynku produktów, o których mowa w art. 1 wyżej wymienionego rozporządzenia, a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Przy ustalaniu zwrotów należy wziąć pod uwagę elementy, o których mowa w art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady zastosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych, a także środków, jakie należy podjąć w przypadku zakłóceń w sektorze zbóż (2).

(3)

Refundacja stosowana do słodów powinna zostać wyliczona z uwzględnieniem ilości zbóż potrzebnej do wytworzenia danych produktów. Ilości te zostały ustalone w rozporządzeniu (WE) nr 1501/95.

(4)

Sytuacja na światowym rynku lub szczególne wymogi niektórych rynków mogą spowodować konieczność zróżnicowania wysokości refundacji dla niektórych produktów w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(5)

Refundację należy ustalać raz na miesiąc. W tym odstępie czasu może ona zostać zmieniona.

(6)

Zastosowanie tych zasad w aktualnej sytuacji na rynku zbóż, a w szczególności wobec notowań lub cen tych produktów we Wspólnocie i na rynku światowym, prowadzi do ustalenia refundacji w wysokości podanej w załączniku.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/7

(1)

Na mocy art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 refundacja wywozowa do zbóż mająca zastosowanie w dniu, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia stosuje się do wywozu, który ma być realizowany w okresie ważności pozwolenia, jeśli wniesie o to wnioskodawca. W tym wypadku do refundacji może być zastosowana kwota korygująca.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1501/95 z 29 czerwca 1995 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady zastosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych oraz środków podejmowanych w przypadku zakłóceń na rynku zbóż (2), pozwoliło na ustalenie kwoty korygującej dla słodu, o którym mowa w art. 1 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92 (3). Ta kwota korygująca powinna być wyliczona z uwzględnieniem czynników wymienionych w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1501/95.

(3)

Z powyższych postanowień wynika, że kwota korygująca powinna być ustalona w wysokości podanej w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/9

(1)

Artykuł 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2681/74 z dnia 21 października 1974 r. sprawie finansowania przez Wspólnotę wydatków poniesionych w odniesieniu do dostaw produktów rolnych jako pomocy żywnościowej (3) przewiduje, że część wydatków odpowiadająca refundacjom wywozowym ustalonym w tym zakresie zgodnie z regułami wspólnotowymi ponoszona jest przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej.

(2)

W celu ułatwienia ustalenia budżetu na wspólnotowe akcje pomocy żywnościowej i zarządzania nim oraz w celu umożliwienia Państwom Członkowskim poznania poziomu wspólnotowego udziału w finansowaniu krajowych akcji pomocy żywnościowej należy określić poziom refundacji przyznanych na te akcje.

(3)

Zasady ogólne i warunki zastosowania przewidziane przez art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 i przez art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 w odniesieniu do refundacji wywozowych stosuje się mutatis mutandis do wyżej wymienionych działań.

(4)

Szczególne kryteria, jakie należy wziąć pod uwagę przy wyliczaniu refundacji wywozowych do ryżu, są określone w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3072/95.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/11

(1)

Rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1060/2005 (2) ogłoszono stały przetarg na wywóz 114 757 ton pszenicy znajdującej się w posiadaniu słowackiej agencji interwencyjnej.

(2)

Słowacja poinformowała Komisję o zamiarze przystąpienia jej agencji interwencyjnej do zwiększenia o 33 192 ton ilości zgłoszonej do przetargu na wywóz. Mając na uwadze dostępne ilości oraz sytuację na rynku należy przychylnie ustosunkować się do wniosku Słowacji.

(3)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1060/2005.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/12

(1)

Artykuł 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 296/96 (2) stanowi, że Komisja przekazuje Państwom Członkowskim do dyspozycji, w ramach środków przewidzianych w budżecie, fundusze na pokrycie wydatków finansowanych przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej.

(2)

Artykuł 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 296/96 stanowi, że wydatki wykazane w danym miesiącu muszą odpowiadać płatnościom i wpływom gotówkowym faktycznie dokonanym w ciągu miesiąca, do którego one się odnoszą. Przewiduje się pewne odstępstwa od tej zasady.

(3)

W celu zapewnienia przestrzegania budżetu oraz w zakresie niezbędnym do zagwarantowania zgodności z przepisami art. 1 rozporządzenia (WE) nr 296/96 Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość dostosowania deklaracji wydatków innych niż te dotyczące środków objętych rozporządzeniem Rady (WE) nr 1257/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) (3) i zadeklarowania wydatków dotyczących następnego miesiąca.

(4)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 296/96.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej,

„d)

wydatki poniesione przez Państwa Członkowskie od dnia 1 do dnia 15 października 2005 r., inne niż wydatki na środki objęte rozporządzeniem Rady (WE) nr 1257/1999 (4), można, jeżeli zapewni to przestrzeganie przepisów art. 1, zgłosić w odniesieniu do miesiąca następującego po miesiącu płatności beneficjentowi.

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/13

(1)

Artykuł 4 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 3149/92 (2) określa zasady prowadzenia przetargów na organizowanie dostaw w Państwach Członkowskich uczestniczących we wspólnotowej akcji rozdysponowywania żywności pochodzącej z zapasów interwencyjnych przeznaczonych na rzecz osób najbardziej poszkodowanych we Wspólnocie.

(2)

Produkty, które mają być wycofane z zapasów interwencyjnych w ramach planu rocznego mogą zostać dostarczone w stanie nieprzetworzonym lub w stanie przetworzonym dla celów produkcji żywności, lub też mogą zostać wycofane w ramach zapłaty za dostawy lub produkcję żywności zorganizowane na rynku wspólnotowym. W tym ostatnim przypadku należy ustalić, które z produktów pozostających w zapasach interwencyjnych mogą zostać wycofane w ramach zapłaty za wytworzenie produktów zbożowych lub mlecznych.

(3)

Aby bardziej skutecznie zaspokajać potrzeby organizacji charytatywnych oraz aby rozszerzyć wachlarz dostarczanych produktów żywnościowych, należy ustalić, że produkty pochodzące z zapasów interwencyjnych mogą, w określonych warunkach, zostać włączone do innych produktów służących do produkcji żywności.

(4)

Zgodnie z art. 47 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (3) interwencje państwa w sektorze mięsa wołowego i cielęcego jako stały instrument wspierania rynku przestały istnieć z dniem 1 lipca 2002 r. Należy zatem dostosować rozporządzenie (EWG) nr 3149/92 do zaistniałej sytuacji.

(5)

Należy zatem zmienić rozporządzenie (EWG) nr 3149/92.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią odnośnych komitetów zarządzających,

1)

w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

2)

w art. 5 ust. 1 skreśla się akapit drugi;

3)

skreśla się Załącznik.

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/15

(1)

Artykuł 10 ust. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 przewiduje, że ilości gwarantowane w ramach kwot produkcyjnych należy zmniejszyć do dnia 1 października każdego roku gospodarczego, jeżeli prognozy na dany rok wykazują ilości przeznaczone do wywozu z refundacją, większe niż ilość maksymalna przewidziana w Porozumieniu w sprawie rolnictwa zawartym na mocy art. 300 ust. 2 Traktatu.

(2)

Prognozy na rok gospodarczy 2005/2006 wykazują, że ilość przeznaczona do wywozu jest większa niż ilość maksymalna przewidziana w Porozumieniu w sprawie rolnictwa. Dlatego konieczne jest ustalenie wielkości ogólnej redukcji ilości gwarantowanej i dokonanie jej podziału między cukier, izoglukozę i syrop inulinowy, z jednej strony, oraz regiony produkcji, do których się to odnosi, z drugiej strony, przy wykorzystaniu współczynników przewidzianych w art. 10 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

(3)

Zgodnie z art. 10 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 każde Państwo Członkowskie rozdziela następnie przypadającą mu część różnicy między przedsiębiorstwa produkcyjne mające siedzibę na jego terytorium na podstawie istniejącego stosunku między ich kwotami A i B dla danego produktu a podstawową ilością A i podstawową ilością B dla Państwa Członkowskiego dla tego produktu.

(4)

Artykuł 39 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 przewiduje, że redukcja ilości gwarantowanych prowadzi do redukcji przewidywanej maksymalnej wielkości zapotrzebowania wspólnotowych rafinerii na cukier surowy na dany rok gospodarczy. Dlatego konieczne jest ustalenie odpowiedniej redukcji wspomnianego zapotrzebowania i dokonanie jej podziału między zainteresowane Państwa Członkowskie.

(5)

Należy ustanowić terminy, w jakich Państwa Członkowskie muszą określić wielkość redukcji mającej zastosowanie do każdego z przedsiębiorstw na ich terytorium.

(6)

Z uwagi na limit czasowy ustalony w rozporządzeniu (WE) nr 1260/2001 niniejsze rozporządzenie musi wejść w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(7)

Komitet Zarządzający ds. Cukru nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/19

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2571/97 z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie sprzedaży masła po obniżonych cenach oraz przyznawania pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i koncentratu masła, przeznaczonych do wykorzystania w produkcji ciast, lodów i innych środków spożywczych (2), agencje interwencyjne przystępują drogą przetargu do sprzedaży pewnych ilości masła pochodzącego ze skupu interwencyjnego, które przechowują, a także do udzielenia pomocy przyznawanej na śmietanę, masło i koncentrat masła. Artykuł 18 wymienionego rozporządzenia przewiduje, że biorąc pod uwagę otrzymane oferty w ramach każdej rundy przetargu, ustala się minimalną cenę sprzedaży masła oraz maksymalną wysokość pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i koncentratu masła, które mogą być zróżnicowane w zależności od przeznaczenia, zawartości tłuszczu w maśle i procedury włączenia, lub podejmuje się decyzję o wstrzymaniu przetargu. Kwotę lub kwoty gwarancji należytego przetworzenia ustala się odpowiednio.

(2)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/21

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2571/97 z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie sprzedaży masła po obniżonych cenach oraz przyznawania pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i koncentratu masła, przeznaczonych do wykorzystania w produkcji ciast, lodów i innych środków spożywczych (2), agencje interwencyjne przystępują drogą przetargu do sprzedaży pewnych ilości masła pochodzącego ze skupu interwencyjnego, które przechowują, i do udzielenia pomocy przyznawanej w odniesieniu do śmietany, masła i koncentratu masła. Artykuł 18 wymienionego rozporządzenia przewiduje, że biorąc pod uwagę otrzymane oferty w ramach każdej rundy przetargu, ustala się minimalną cenę sprzedaży masła oraz maksymalną wysokość pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i koncentratu masła, które mogą być zróżnicowane w zależności od przeznaczenia, zawartości tłuszczu w maśle i procedury włączenia, lub podejmuje się decyzję o wstrzymaniu przetargu. Kwotę lub kwoty gwarancji należytego przetworzenia ustala się odpowiednio.

(2)

Komitet Zarządzający ds. Mleka i Przetworów Mlecznych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/23

(1)

Uwzględniając art. 26 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2799/1999 z dnia 17 grudnia 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w zakresie przyznawania pomocy w odniesieniu do mleka odtłuszczonego i mleka odtłuszczonego w proszku, przeznaczonych na paszę oraz sprzedaży mleka odtłuszczonego w proszku o takim przeznaczeniu (2), agencje interwencyjne zgłosiły do stałego przetargu pewne ilości odtłuszczonego mleka w proszku będącego w ich posiadaniu.

(2)

Zgodnie z postanowieniami art. 30 wymienionego rozporządzenia, biorąc pod uwagę otrzymane oferty w ramach każdej rundy przetargu, ustala się minimalną cenę sprzedaży lub podejmuje się decyzję o wstrzymaniu przetargu. Kwota gwarancji należytego przetworzenia powinna zostać określona z uwzględnieniem różnicy między ceną rynkową odtłuszczonego mleka w proszku a minimalną ceną sprzedaży.

(3)

Ze względu na otrzymane oferty należy ustalić minimalną cenę sprzedaży w wysokości określonej poniżej i określić w konsekwencji gwarancję należytego przetworzenia.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/24

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 429/90 z dnia 20 lutego 1990 r. w sprawie przyznawania drogą przetargu pomocy na koncentrat masła przeznaczony do bezpośredniego spożycia we Wspólnocie (2), agencje interwencyjne przystępują drogą stałego przetargu do udzielenia pomocy przyznawanej odnośnie do koncentratu masła. Artykuł 6 wymienionego rozporządzenia przewiduje, że biorąc pod uwagę otrzymane oferty w ramach każdej rundy przetargu, ustala się maksymalną kwotę pomocy przyznawanej na wykorzystanie koncentratu masła o zawartości tłuszczu wynoszącej przynajmniej 96 % lub podejmuje się decyzję o wstrzymaniu przetargu. Kwota gwarancji przeznaczenia powinna zostać ustalona odpowiednio.

(2)

Ze względu na otrzymane oferty należy ustalić maksymalną cenę pomocy w wysokości określonej poniżej i określić w konsekwencji gwarancję przeznaczenia.

(3)

Komitet Zarządzający ds. Mleka i Przetworów Mlecznych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/25

(1)

Na mocy art. 21 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2771/1999 z dnia 16 grudnia 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w odniesieniu do interwencji na rynku masła i śmietany (2), agencje interwencyjne wystawiły na sprzedaż w ramach stałego zaproszenia do składania ofert określone ilości składowanego przez nie masła.

(2)

W świetle ofert otrzymanych w odpowiedzi na każde indywidualne zaproszenie do składania ofert ustalana jest minimalna cena sprzedaży bądź podejmowana jest decyzja o nieprzyjęciu żadnej oferty, zgodnie z art. 24 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 2771/1999.

(3)

W świetle otrzymanych ofert należy określić minimalną cenę sprzedaży.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/26

(1)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia Komisji (WE) nr 214/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady zastosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w sprawie interwencji na rynku odtłuszczonego mleka (2) agencje interwencyjne oferują do sprzedaży z mocy stałego zaproszenia do przetargu pewne ilości przechowywanego przez nie mleka w proszku.

(2)

Na podstawie ofert przetargowych otrzymanych w odpowiedzi na każde indywidualne zaproszenie do przetargu zostanie ustalona minimalna cena sprzedaży lub zostanie podjęta decyzja o nierozstrzygnięciu przetargu, zgodnie z art. 24a rozporządzenia (WE) nr 214/2001.

(3)

Na podstawie otrzymanych ofert zostanie ustalona minimalna cena sprzedaży.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/27

(1)

Artykuł 10 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 przewiduje, że przy przywozie produktów, o których mowa w art. 1 wyżej wymienionego rozporządzenia, pobiera się opłaty celne zgodne ze stawkami Wspólnej Taryfy Celnej. Jednakże w przypadku produktów, o których mowa w ust. 2 tego artykułu, opłaty przywozowe równają się cenie interwencyjnej tych produktów ważnej w czasie przywozu powiększonej o 55 % i pomniejszonej o cenę CIF w przywozie stosowaną do danej wysyłki. Opłaty celne nie mogą jednak przekroczyć stawek Wspólnej Taryfy Celnej.

(2)

Na mocy art. 10 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 ceny CIF w przywozie oblicza się na podstawie cen reprezentatywnych dla danego produktu na rynku światowym.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 1249/96 ustala zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 do opłat przywozowych w sektorze zbóż.

(4)

Opłaty przywozowe stosuje się aż do chwili ustalenia i wejścia w życie nowych stawek opłat przywozowych.

(5)

W celu umożliwienia normalnego funkcjonowania systemu opłat przywozowych należy przyjąć jako podstawę ich wyliczenia stawki reprezentatywne dla rynku, stwierdzone w okresie porównawczym.

(6)

Zastosowanie rozporządzenia (WE) nr 1249/96 prowadzi do ustalenia opłat przywozowych w wysokości podanej w załączniku I do niniejszego rozporządzenia,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/30

(1)

Artykuł 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 przewiduje możliwość podjęcia decyzji o przyznaniu refundacji produkcyjnych do produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) i f) wymienionego rozporządzenia, do syropów, o których mowa w lit. d) wyminionego ustępu, i do chemicznie czystej fruktozy (lewulozy) określonej kodem CN 1702 50 00 jako produktu pośredniego, wykorzystywanych do wytwarzania niektórych produktów przemysłu chemicznego, o ile podlegają one jednej z sytuacji określonych w art. 23 ust. 2 Traktatu.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1265/2001 z dnia 27 czerwca 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 w odniesieniu do przyznawania refundacji produkcyjnych do niektórych produktów cukrowych stosowanych w przemyśle chemicznym (2) przewiduje określenie tych refundacji w oparciu o refundacje ustalone do cukru białego.

(3)

Artykuł 9 rozporządzenia (WE) nr 1265/2001 przewiduje, że refundacja produkcyjna do cukru białego ustalana jest comiesięcznie dla okresów rozpoczynających się pierwszego dnia każdego miesiąca.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/31

(1)

Zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1051/2001 cena rynku światowego bawełny nieodziarnionej jest ustalana okresowo na podstawie ceny rynku światowego bawełny odziarnionej przy uwzględnieniu historycznych związków między ceną bawełny odziarnionej a wyliczoną ceną bawełny nieodziarnionej. Te historyczne związki zostały ustanowione w art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1591/2001 z dnia 2 sierpnia 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania systemu pomocy dla bawełny (3). W przypadku gdy cena rynku światowego nie może być ustalona w powyższy sposób, zostaje ona określona na podstawie ostatniej ustalonej ceny.

(2)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1051/2001 cena rynku światowego bawełny nieodziarnionej jest ustalana dla produktu odpowiadającego pewnym cechom charakterystycznym i uwzględniając najkorzystniejsze oferty i notowania na rynku światowym pomiędzy tymi, które są uważane za reprezentatywne dla rzeczywistych tendencji rynkowych. Do celów takiego ustalenia ceny uwzględnia się średnią z ofert i notowań otrzymaną na jednej lub więcej giełdach europejskich reprezentatywnych dla produktu dostarczonego na bazie cif do portu wspólnotowego i pochodzącego z różnych krajów dostarczających, uważanych za reprezentatywne dla handlu międzynarodowego. Jednakże aby uwzględnić różnice wynikające z jakości dostarczonego produktu lub z charakteru wspomnianych ofert i notowań, przewidziano dostosowania kryteriów do celów ustalenia ceny rynku światowego bawełny odziarnionej. Dostosowania te są określone w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1591/2001.

(3)

Stosowanie wyżej wymienionych kryteriów prowadzi do ustalenia ceny rynku światowego bawełny nieodziarnionej na poziomie wskazanym poniżej,

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/32

(1)

Dyrektywa 2002/98/WE ustanawia normy jakości i bezpiecznego pobierania i badania krwi ludzkiej i składników krwi, niezależnie od ich przeznaczenia, oraz ich preparatyki, przechowywania i wydawania, jeśli przeznaczona jest do przetoczeń, aby zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego.

(2)

W celu zapobiegania przenoszeniu chorób w krwi i składnikach krwi oraz zapewnienia odpowiedniego poziomu jakości i bezpieczeństwa krwi i składników krwi, dyrektywa 2002/98/WE zaleca ustanowienie szczególnych wymagań technicznych w zakresie śledzenia losów krwi, wspólnotowej procedury powiadamiania o poważnych, niepożądanych reakcjach i zdarzeniach oraz formularza powiadamiania.

(3)

Należy jak najszybciej powiadomić właściwe władze o poważnych, niepożądanych reakcjach lub poważnych, niepożądanych zdarzeniach. Niniejsza dyrektywa ustanawia formularz powiadomienia określający minimalne, niezbędne dane, nie stanowiąc przeszkody dla Państw Członkowskich w utrzymaniu i wprowadzaniu na swoim terytorium bardziej rygorystycznych środków ochronnych, zgodnych z przepisami Traktatu określonymi w art. 4 ust. 2 dyrektywy 2002/98/WE.

(4)

Niniejsza dyrektywa ustanawia wyżej wspomniane techniczne wymagania, które uwzględniają zalecenie Rady 98/463/WE z dnia 29 czerwca 1998 r. w sprawie kwalifikacji dawców krwi i osocza oraz badań przesiewowych krwi oddanej we Wspólnocie Europejskiej (2) dyrektywę 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (3), dyrektywę Komisji 2004/33/WE z dnia 22 marca 2004 r. wykonującą dyrektywę 2002/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie niektórych wymagań technicznych dotyczących krwi i składników krwi (4), i niektóre zalecenia Rady Europy.

(5)

Krew i składniki krwi przywożone z państw trzecich, łącznie z tymi, które są stosowane jako materiał wyjściowy lub surowiec do wytwarzania krwiopochodnych i osoczopochodnych produktów leczniczych, przeznaczone do dystrybucji we Wspólnocie, powinny spełniać odpowiednie wspólnotowe normy i specyfikacje dotyczące śledzenia losów krwi oraz wymogi dotyczące powiadamiania o poważnych, niepożądanych reakcjach i zdarzeniach określone w tej dyrektywie.

(6)

Należy ustalić wspólne definicje terminologii technicznej w celu zapewnienia spójnego wykonania dyrektywy 2002/98/WE.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy dyrektywy 2002/98/WE,

a)

„śledzenie losów krwi” oznacza zdolność śledzenia każdej pojedynczej jednostki krwi lub pochodzącego od niej składnika krwi w drodze od dawcy do miejsca przeznaczenia, niezależnie, czy jest nim biorca, wytwórca produktów leczniczych lub zakład utylizacji, i odwrotnie;

b)

„placówka powiadamiająca” oznacza placówkę służby krwi, szpitalny bank krwi lub zakład, w którym wykonywane jest przetoczenie, który powiadamia właściwe władze o poważanych, niepożądanych reakcjach i/lub zdarzeniach;

c)

„biorca” oznacza osobę, u której wykonano przetoczenie krwi lub składników krwi;

d)

„wydanie” oznacza dostarczenie krwi lub składników krwi przez placówkę służby krwi lub szpitalny bank krwi do przetoczenia biorcy;

e)

„przyczynowość” oznacza prawdopodobieństwo tego, że poważną, niepożądaną reakcję u biorcy wywołała przetoczona krew lub składnik krwi lub że poważna, niepożądana reakcja u dawcy została wywołana w wyniku procesu oddawania krwi;

f)

„zakłady” oznaczają szpitale, kliniki, wytwórców i instytucje badawcze o charakterze biomedycznym, do których dostarczona może być krew lub składniki krwi.

a)

zgłaszają właściwym władzom wszelkie stosowne informacje dotyczące poważnych, niepożądanych reakcji o poziomie przyczynowości 2 lub 3 określonej w części B załącznika II, które wiążą się z jakością i bezpieczeństwem krwi i składników krwi;

b)

powiadamiają, gdy tylko to możliwe, właściwe władze o każdym stwierdzonym przypadku przeniesienia czynników zakaźnych drogą krwi;

c)

opisują działania podjęte w odniesieniu do innych składników krwi przekazanych do przetoczenia lub użycia jako osocze do frakcjonowania;

d)

oceniają podejrzane poważne, niepożądane reakcje zgodnie z poziomami przyczynowości określonymi w części B załącznika II;

e)

dokonają powiadomienia o poważnej, niepożądanej reakcji po zakończeniu badania, przy użyciu formularza określonego w części C załącznika II;

f)

składają co roku właściwemu organowi kompletny raport dotyczący poważnych, niepożądanych reakcji, przy użyciu formularza określonego w części D załącznika II.

a)

oceniają poważne, niepożądane zdarzenia w celu identyfikacji przyczyn procesu, którym można zapobiec;

b)

dokonują powiadamiania o poważnych, niepożądanych zdarzeniach po zakończeniu badania, przy użyciu formularza powiadamiania określonego w części B załącznika III;

c)

składają co roku właściwemu organowi kompletny raport dotyczący poważnych, niepożądanych reakcji, przy użyciu formularza określonego w części C załącznika III.

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/41

(1)

Dyrektywa 2002/98/WE ustanawia normy jakości i bezpieczeństwa pobierania i badania ludzkiej krwi i składników krwi niezależnie od zamierzonego celu, oraz dla ich preparatyki, przechowywania i wydawania do przetoczeń, tak, aby zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia człowieka.

(2)

W celu zapobiegania przenoszeniu chorób przez krew i składniki krwi oraz zapewnienia równoważnego poziomu jakości i bezpieczeństwa, dyrektywa 2002/98/WE przewiduje ustanowienie szczególnych wymagań technicznych, w tym norm wspólnotowych i specyfikacji dotyczących systemu jakości obowiązującego w placówkach służby krwi.

(3)

System jakości obowiązujący w placówkach służby krwi powinien uwzględniać zasady zarządzania jakością, zapewnienia jakości i stałego podnoszenia jakości oraz uwzględniać wymagania dotyczące personelu, pomieszczeń i sprzętu, dokumentacji, pobierania, badania i preparatyki, przechowywania i wydawania, zarządzania umowami, kontroli niezgodności ze specyfikacją i kontroli wewnętrznej, kontroli jakości, wycofywania składników krwi oraz zewnętrznych i wewnętrznych audytów.

(4)

Niniejsza dyrektywa ustala wymagania techniczne uwzględniające zalecenie Rady 98/463/WE z dnia 29 czerwca 1998 r. w sprawie przydatności dawców krwi i osocza oraz badań przesiewowych oddanej krwi we Wspólnocie Europejskiej (2), dyrektywę 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi (3), dyrektywę Komisji 2003/94/WE z dnia 8 października 2003 r. ustanawiającą zasady i wytyczne dobrej praktyki wytwarzania w odniesieniu do produktów leczniczych przeznaczonych dla ludzi oraz produktów leczniczych stosowanych u ludzi, znajdujących się w fazie badań (4), dyrektywę Komisji 2004/33/WE z marca 2004 r. wykonującą dyrektywę 2002/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie niektórych wymagań technicznych dotyczących krwi i składników krwi (5), niektóre zalecenia Rady Europy, monografie Farmakopei Europejskiej, szczególnie w odniesieniu do krwi i składników krwi jako materiału wyjściowego do wytwarzania produktów leczniczych chronionych patentem, zalecenia Światowej Organizacji Zdrowia, jak również światowe osiągnięcia w tej dziedzinie.

(5)

W celu zapewnienia najwyższej jakości i bezpieczeństwa krwi i składników krwi, należy opracować wytyczne dobrej praktyki uzupełniające wymagania systemu jakości obowiązującego w placówkach służby krwi, w pełni uwzględniając szczegółowe wytyczne, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2001/83/WE tak, aby zapewnić utrzymanie norm wymaganych dla produktów leczniczych.

(6)

Przywożone z krajów trzecich krew i składniki krwi, w tym używane jako materiał wyjściowy lub surowiec do produkcji krwiopochodnych i osoczopochodnych produktów leczniczych z przeznaczeniem do dystrybucji we Wspólnocie, powinny spełniać równoważne ze wspólnotowymi normy i specyfikacje w odniesieniu do systemu jakości obowiązującego w placówkach służby krwi określonego w niniejszej dyrektywie.

(7)

Należy wyraźnie stwierdzić, że system jakości ma być stosowany do każdej krwi i wszystkich składników krwi krążących w obrębie Wspólnoty i że wobec tego Państwa Członkowskie powinny w przypadku składników krwi pochodzących z krajów trzecich zapewnić, żeby na etapie poprzedzającym przywóz stosowany był system jakości obowiązujący w placówkach służby krwi, równoważny z systemem jakości obowiązującym na mocy niniejszej dyrektywy.

(8)

Konieczne jest ustalenie wspólnych definicji w zakresie terminologii technicznej w celu zapewnienia spójnego wykonywania dyrektywy 2002/98/WE.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego w dyrektywie 2002/98/WE,

a)

„norma” oznacza wymagania, które służą jako podstawa do porównań;

b)

„specyfikacja” oznacza opis kryteriów, które muszą zostać spełnione w celu osiągnięcia wymaganej normy jakości;

c)

„system jakości” oznacza strukturę organizacyjną, obowiązki, procedury, procesy i środki służące do wdrażania zarządzania jakością;

d)

„zarządzanie jakością” oznacza skoordynowane działania związane z kierowaniem instytucją i nadzorem nad nią w odniesieniu do jakości na wszystkich szczeblach placówki służby krwi;

e)

„kontrola jakości” oznacza element systemu jakości dotyczący spełniania wymagań wobec jakości;

f)

„zapewnienie jakości” oznacza wszelkie działania począwszy od pobrania krwi do jej wydania, mające na celu zapewnienie, że jakość krwi i składników krwi odpowiada normom jakości, zgodnie z przeznaczeniem;

g)

„śledzenie losów krwi wstecz” oznacza analizę dokumentacji na temat poważnej, niepożądanej reakcji poprzetoczeniowej u biorcy w celu zidentyfikowania potencjalnego dawcy, którego krew spowodowała tę reakcję;

h)

„pisemne procedury” oznaczają nadzorowane dokumenty, opisujące sposób, w jaki należy wykonywać poszczególne czynności;

i)

„mobilny punkt pobrań” oznacza tymczasowy lub ruchomy obiekt wykorzystywany do pobierania krwi i składników krwi, który znajduje się poza placówką służby krwi, ale jest przez nią kontrolowany;

j)

„preparatyka” oznacza każdy etap przygotowywania składnika krwi, od momentu pobrania krwi do wydania składnika krwi;

k)

„dobra praktyka” oznacza wszystkie elementy ustalonej procedury, które łącznie prowadzą do konsekwentnego spełniania określonych wcześniej wymagań specyfikacji i zapewniają zgodność z określonymi przepisami;

l)

„kwarantanna” oznacza fizyczną izolację składników krwi lub przysyłanych surowców/odczynników w różnych okresach czasu, w oczekiwaniu na ich akceptację, wydanie lub odrzucenie składników krwi lub przysyłanych surowców/odczynników;

m)

„zatwierdzenie” oznacza ustanowienie obiektywnych dowodów potwierdzających, że uprzednio zdefiniowane wymagania dla określonej procedury lub procesu mogą być konsekwentnie spełnione;

n)

„kwalifikacja” jako część procedury zatwierdzania oznacza działanie potwierdzające, że cały personel, pomieszczenia, sprzęt lub materiał działają prawidłowo i dostarczają oczekiwanych wyników;

o)

„skomputeryzowany system” oznacza system obejmujący wprowadzenie danych, elektroniczne przetwarzanie i uzyskiwanie gotowych informacji, używany do opracowywania sprawozdań, automatycznej kontroli lub prowadzenia dokumentacji.

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/49

(1)

W dniu 22 stycznia 2002 r. Rada przyjęła decyzję 2002/60/WE (1) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2002 r. do dnia 25 stycznia 2006 r.

(2)

Zwolniły się dwa stanowiska członków Komitetu Regionów w związku z rezygnacją pani Annette McNAMARA i pana Roystona BRADY. Zwolniły się cztery stanowiska zastępców członków w związku z rezygnacją pani Angeli LUPTON, pani Vivian O’CALLAGHAN, pana P.J. COGHILL oraz pani Catherine MURPHY,

a)

na stanowisko członka:

b)

na stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów:

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/51

(1)

W dniu 22 stycznia 2002 r. Rada przyjęła decyzję 2002/60/WE (1) w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2002 r. do dnia 25 stycznia 2006 r.

(2)

Zwolniły się trzy stanowiska członków Komitetu Regionów w związku z wygaśnięciem mandatów panów Francesca STORACEGO (Francesco STORACE), Vita d’AMBROSIA (Vito d’AMBROSIO) oraz Raffaele FITTA (Raffaele FITTO). Jedno stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku z rezygnacją pana Giuseppe CHIARAVALLOTIEGO (Giuseppe CHIARAVALLOTI), a cztery stanowiska zastępców członków zwolniły się w związku z wygaśnięciem mandatów panów Giovanniego PACEGO (Giovanni PACE), Filippa BUBBICA (Filippo BUBBICO), Giandomenica BARCIEGO (Giandomenico BARCI) i Enza GHIGA (Enzo GHIGO),

a)

na stanowisko członka:

b)

na stanowisko zastępcy członka:

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/53

(1)

W dniu 22 stycznia 2002 r. Rada przyjęła decyzję 2002/60/WE (1) dotyczącą mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2002 r. do dnia 25 stycznia 2006 r.

(2)

Stanowisko zastępcy członka Komitetu Regionów zwolniło się w związku ze złożeniem rezygnacji pana Ivana ŽAGARA, (Ivan ŽAGAR),

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/54

1.10.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 256/55

(1)

W dniu 22 stycznia 2002 r. Rada przyjęła decyzję 2002/60/WE w sprawie mianowania członków i zastępców członków Komitetu Regionów na okres od dnia 26 stycznia 2002 r. do dnia 25 stycznia 2006 r. (1)

(2)

Zwolniły się dwa stanowiska członków Komitetu Regionów w związku z rezygnacją panów Andrusa ANSIPA (Andrus ANSIP) i Edgara SAVISAARA (Edgar SAVISAAR) oraz jedno stanowisko zastępcy członka w związku z zaproponowaniem panu Väino HALLIKMÄGIEMU (Väino HALLIKMÄGI) stanowiska członka,

a)

na stanowisko członka: