ISSN 1725-5139

Dziennik Urzędowy

Unii Europejskiej

L 233
European flag  

Wydanie polskie

Legislacja

Tom 48
9 września 2005

Spis treści

 

I   Akty, których publikacja jest obowiązkowa

Strona

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1457/2005 z dnia 8 września 2005 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

1

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1458/2005 z dnia 8 września 2005 r. w sprawie stałego i tymczasowego dopuszczenia niektórych dodatków paszowych oraz tymczasowego dopuszczenia nowych zastosowań niektórych już dopuszczonych dodatków paszowych ( 1 )

3

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1459/2005 z dnia 8 września 2005 r. zmieniające warunki dopuszczenia kilku dodatków paszowych należących do grupy pierwiastków śladowych ( 1 )

8

 

*

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1460/2005 z dnia 8 września 2005 r. zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 w sprawie wspólnotowych kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych dla niektórych produktów pochodzących z Algierii

11

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1461/2005 z dnia 8 września 2005 r. ustalające ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności przywozowych na melasę w sektorze cukru, stosowane od dnia 9 września 2005 r.

17

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1462/2005 z dnia 8 września 2005 r. ustalające refundacje wywozowe do cukru białego i cukru surowego w stanie nieprzetworzonym

19

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1463/2005 z dnia 8 września 2005 r. ustalające maksymalne kwoty refundacji wywozowej do cukru białego przeznaczonego do niektórych państw trzecich w ramach 4. przetargu częściowego wykonanego w ramach stałego przetargu przewidzianego przez rozporządzenie (WE) nr 1138/2005

21

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1464/2005 z dnia 8 września 2005 r. ustalające refundacje wywozowe dla produktów przetworzonych na bazie zbóż i ryżu

22

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1465/2005 z dnia 8 września 2005 r. ustalające refundacje produkcyjne w sektorze zbóż

25

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1466/2005 z dnia 8 września 2005 r. ustalające stawki refundacji do niektórych produktów zbożowych i ryżu wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu

26

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1467/2005 z dnia 8 września 2005 r. ustalające refundacje wywozowe dla zbóż, pszennych i żytnich mąk, kasz oraz grysików

30

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1468/2005 z dnia 8 września 2005 r. ustalające maksymalną refundację wywozową dla jęczmienia w ramach przetargu, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1058/2005

32

 

 

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1469/2005 z dnia 8 września 2005 r. ustalające maksymalną refundację wywozową dla pszenicy zwyczajnej w ramach przetargu, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1059/2005

33

 

 

II   Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa

 

 

Rada

 

*

Decyzja nr 1/2005 Rady Stowarzyszenia UE–Izrael z dnia 29 sierpnia 2005 r. w sprawie ustanowienia podkomitetów Komitetu Stowarzyszenia

34

 

*

Zalecenie nr 1/2005 Rady Stowarzyszenia UE–Izrael z dnia 26 kwietnia 2005 r. w sprawie realizacji planu działania UE–Izrael

52

 

 

(1)   Tekst mający znaczenie dla EOG.

PL

Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas.

Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.

I Akty, których publikacja jest obowiązkowa

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/1

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1457/2005

z dnia 8 września 2005 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 3223/94 z dnia 21 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania ustaleń dotyczących przywozu owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 3223/94, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 września 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2005 r.

W imieniu Komisji

J. M. SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Wsi

(1)  Dz.U. L 337 z 24.12.1994, str. 66. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1947/2002 (Dz.U. L 299 z 1.11.2002, str. 17).

ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 8 września 2005 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)

Kod CN

Kod krajów trzecich (1)

Standardowa wartość w przywozie

0702 00 00

052

52,6

096

14,0

999

33,3

0707 00 05

052

52,8

068

65,2

096

25,9

999

48,0

0709 90 70

052

88,0

999

88,0

0805 50 10

052

100,1

382

64,7

388

70,7

524

59,1

528

63,3

999

71,6

0806 10 10

052

80,4

624

144,0

999

112,2

0808 10 80

388

72,8

400

78,6

508

36,6

512

68,1

528

39,5

720

32,8

800

126,8

804

73,0

999

66,0

0808 20 50

052

98,2

388

82,3

512

62,2

528

11,6

999

63,6

0809 30 10, 0809 30 90

052

94,3

999

94,3

0809 40 05

052

104,8

066

66,4

093

40,2

098

40,2

624

113,6

999

73,0

(1)  Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 750/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 12). Kod „999” odpowiada „innym pochodzeniom”.

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/3

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1458/2005

z dnia 8 września 2005 r.

w sprawie stałego i tymczasowego dopuszczenia niektórych dodatków paszowych oraz tymczasowego dopuszczenia nowych zastosowań niektórych już dopuszczonych dodatków paszowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 r. dotyczącą dodatków paszowych (1), w szczególności jej art. 3 oraz art. 9d ust. 1 i art. 9e ust. 1,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków paszowych w żywieniu zwierząt (2), w szczególności jego art. 25,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje dopuszczenie dodatków paszowych w żywieniu zwierząt.

(2)

Artykuł 25 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 ustanawia środki przejściowe odnoszące się do wniosków o dopuszczenie dodatków paszowych, które zostały złożone zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG przed terminem stosowania rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(3)

Wnioski o dopuszczenie dodatków paszowych określonych w załącznikach do niniejszego rozporządzenia zostały złożone przed terminem stosowania rozporządzenia (WE) nr 1831/2003.

(4)

Wstępne uwagi na temat tych wniosków, zgodnie z art. 4 ust. 4 dyrektywy 70/524/EWG, zostały przekazane Komisji przed terminem stosowania rozporządzenia (WE) nr 1831/2003. Wnioski te powinny zatem być nadal traktowane zgodnie z art. 4 dyrektywy 70/524/EWG.

(5)

Stosowanie preparatu enzymatycznego z endo-1,3(4)-beta-glukanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (MUCL 39199) zostało po raz pierwszy tymczasowo dopuszczone dla kurczaków przeznaczonych do tuczu rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1436/98 (3). Przedłożono nowe dane na poparcie wniosku o dopuszczenie tego preparatu enzymatycznego bez ograniczeń czasowych. Z przeprowadzonej oceny wynika, że spełnione zostały warunki takiego dopuszczenia określone w art. 3a dyrektywy 70/524/EWG. Preparat enzymatyczny określony w załączniku I powinien zatem zostać dopuszczony do użytku bez ograniczeń czasowych.

(6)

Stosowanie preparatu enzymatycznego z endo-1,3(4)-beta-glukanazy wytwarzanej przez Aspergillus aculeatus (CBS 589.94), endo-1,4-beta-glukanazy wytwarzanej przez Trichoderma longibrachiatum (CBS 592.94), alfa-amylazy wytwarzanej przez Bacillus amyloliquefaciens (DSM 9553) i endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Trichoderma viride (NIBH FERM BP 4842) dopuszcza się dla kurczaków przeznaczonych do tuczu bez ograniczeń czasowych, rozporządzeniem Komisji (WE) nr 358/2005 (4), oraz tymczasowo dla indyków przeznaczonych do tuczu, rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2013/2001 (5). Przedłożono nowe dane na poparcie wniosku o rozszerzenie dopuszczenia do użytku tego preparatu enzymatycznego w karmieniu kur niosek. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) wydał opinię na temat stosowania preparatu, która stwierdza, że nie stwarza on zagrożenia dla tej dodatkowej kategorii zwierząt. Z przeprowadzonej oceny wynika, że spełnione zostały warunki dopuszczenia tego preparatu dla danego zastosowania, określone w art. 9e ust. 1 dyrektywy 70/524/EWG. Preparat określony w załączniku II powinien zatem zostać dopuszczony do użytku na okres czterech lat.

(7)

Stosowanie preparatu enzymatycznego z endo-1,4-beta-ksylanazy, wytwarzanej przez Trichoderma longibrachiatum (ATCC 2105), endo-1,3(4)-beta-glukanazy, wytwarzanej przez Trichoderma longibrachiatum (ATCC 2106) dopuszcza się dla kurczaków przeznaczonych do tuczu bez ograniczeń czasowych, rozporządzeniem Komisji (WE) nr 833/2005 (6). Przedłożono nowe dane na poparcie wniosku o rozszerzenie dopuszczenia do użytku tego preparatu enzymatycznego w karmieniu kur niosek. EFSA wydał opinię na temat stosowania preparatu, która stwierdza, że nie stwarza on zagrożenia dla tej dodatkowej kategorii zwierząt. Z przeprowadzonej oceny wynika, że spełnione zostały warunki dopuszczenia tego preparatu dla danego zastosowania, określone w art. 9e ust. 1 dyrektywy 70/524/EWG. Preparat określony w załączniku II powinien zatem zostać dopuszczony do użytku na okres czterech lat.

(8)

Przedłożono dane na poparcie wniosku o dopuszczenie do użytku preparatu enzymatycznego z endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (CBS 109.713) w karmieniu kurczaków przeznaczonych do tuczu. EFSA wydał opinię na temat stosowania preparatu, która stwierdza, że nie stwarza on zagrożenia dla konsumenta, użytkownika, tej kategorii zwierząt lub środowiska. Z przeprowadzonej oceny wynika, że spełnione zostały warunki dopuszczenia tego preparatu do danego zastosowania, określone w art. 9e ust. 1 dyrektywy 70/524/EWG. Preparat określony w załączniku II powinien zatem zostać dopuszczony do użytku na okres czterech lat.

(9)

Z oceny wyżej wymienionych wniosków wynika, że należy wprowadzić wymóg stosowania pewnych procedur, mających na celu ochronę pracowników przed kontaktem z dodatkami określonymi w załącznikach. Ochronę tę należy zapewnić poprzez zastosowanie dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (7).

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Preparat należący do grupy „enzymy” określony w załączniku I dopuszcza się do użytku jako dodatek paszowy w żywieniu zwierząt na warunkach określonych w tym załączniku, bez ograniczeń czasowych.

Artykuł 2

Preparaty należące do grupy „enzymy” określone w załączniku II dopuszcza się do użytku jako dodatki paszowe w żywieniu zwierząt, na warunkach określonych w tym załączniku, na okres czterech lat.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2005 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 270 z 14.12.1970, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1800/2004 (Dz.U. L 317 z 16.10.2004, str. 37).

(2)  Dz.U. L 268 z 18.10.2003, str. 29. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 378/2005 (Dz.U. L 59 z 5.3.2005, str. 8).

(3)  Dz.U. L 191 z 7.7.1998, str. 15.

(4)  Dz.U. L 57 z 3.3.2005, str. 3.

(5)  Dz.U. L 272 z 13.10.2001, str. 24.

(6)  Dz.U. L 138 z 1.6.2005, str. 5.

(7)  Dz.U. L 183 z 29.6.1989, str. 1. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

ZAŁĄCZNIK I

Nr WE

Dodatek

Wzór chemiczny, opis

Gatunek lub kategoria zwierząt

Maksymalny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Pozostałe przepisy

Data ważności dopuszczenia

jednostek aktywnych/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej

Enzymy

E 1634

Endo-1,3(4)-beta-glukanaza WE 3.2.1.6

Preparat z endo-1,3(4)-beta-glukanazy wytwarzanej przez Aspergillus nigers (MUCL 39199) o następującej aktywności minimalnej:

 

Forma stała:

1 500 AGL (1)/g

 

Postać płynna:

200 AGL/ml

Kurczaki przeznaczone do tuczu

—

25 AGL

—

1.

W informacjach na temat stosowania dodatku i premiksu wskazać temperaturę przechowywania, długość okresu przechowywania oraz stabilność granulowania.

2.

Zalecana dawka na 1 kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej:

 

25–100 AGL.

3.

Do stosowania w mieszankach paszowych bogatych w polisacharydy nie-skrobiowe (głównie beta-glukany), np. zawierających ponad 50 % jęczmienia.

Bez ograniczeń czasowych

(1)  AGL to ilość enzymu, która uwalnia 5,55 mikromoli cukrów redukujących (odpowiedników maltozy) z beta-glukanu jęczmienia w ciągu minuty przy pH 4,6 oraz temperaturze 30 °C.

ZAŁĄCZNIK II

Nr lub nr WE

Dodatek

Wzór chemiczny, opis

Gatunek lub kategoria zwierząt

Maksymalny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Pozostałe przepisy

Data ważności dopuszczenia

jednostek aktywnych/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej

Enzymy

54

Endo-1,3(4)-beta-glukanaza WE 3.2.1.6

Endo-1,4-beta-glukanaza WE 3.2.1.4

Alfa-amylaza WE 3.2.1.1

Endo-1,4-beta-ksylanaza WE 3.2.1.8

Preparat z endo-1,3(4)-beta-glukanazy wytwarzanej przez Aspergillus aculeatus (CBS 589.94), endo-1,4-beta-glukanazy wytwarzanej przez Trichoderma longibrachiatum(CBS 592.94), alfa-amylazy wytwarzanej przez Bacillus amyloliquefaciens (DSM 9553) i endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Trichoderma viride (NIBH FERM BP 4842) o następującej aktywności minimalnej:

 

Endo-1,3(4)-beta-glukanaza: 10 000 U (1)/g

 

Endo-1,4-beta-glukanaza: 120 000 U (2)/g

 

Alpha-amylaza: 400 U (3)/g

 

Endo-1,4-beta-ksylanaza: 210 000 U (4)/g

Kury nioski

—

Endo-1,3(4)-beta-glukanaza: 500 U

—

1.

W informacjach na temat stosowania dodatku i premiksu wskazać temperaturę przechowywania, długość okresu przechowywania oraz stabilność granulowania.

2.

Zalecana dawka na 1 kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej:

 

endo-1,3(4)-beta-glukanaza: 500–1 500 U

 

endo-1,4-beta-glukanaza: 6 000–18 000 U

 

alfa-amylaza: 20–60 U

 

endo-1,4-beta-ksylanaza: 10 500–34 500 U.

3.

Do stosowania w mieszankach paszowych bogatych w polisacharydy nieskrobiowe (głównie beta-glukany i arabinoksylany), np. zawierających ponad 30 % pszenicy.

29.9.2009

endo-1,4-beta-glukanaza: 6 000 U

—

alfa-amylaza: 20 U

—

endo-1,4-beta-ksylanaza: 10 500 U

—

60

Endo-1,4-beta-ksylanaza WE 3.2.1.8

Endo-1,3(4)-beta-glukanaza WE 3.2.1.6

Preparat z endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Trichoderma longibrachiatum (ATCC 2105), endo-1,3(4)-beta-glukanazy wytwarzanej przez Trichoderma longibrachiatum (ATCC 2106) o następującej aktywności minimalnej:

Postać płynna:

 

Endo-1,4-beta-ksylanaza: 5 000 U (5)/ml

 

Endo-1,3(4)-beta-glukanaza: 50 U (6)/ml

Indyki przeznaczone do tuczu

—

Endo-1,4-beta-ksylanaza: 1 250 U

—

1.

W informacjach na temat stosowania dodatku i premiksu wskazać temperaturę przechowywania, długość okresu przechowywania oraz stabilność granulowania.

2.

Zalecana dawka na 1 kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej:

 

endo-1,4-beta-ksylanaza: 1 250–2 500 U

 

endo-1,3(4)-beta-glukanaza: 12–25 U.

3.

Do stosowania w mieszankach paszowych bogatych w polisacharydy nieskrobiowe (głównie beta-glukany i arabinoksylany), np. zawierających ponad 20 % jęczmienia i 40 % pszenicy.

29.9.2009

endo-1,3(4)-beta-glukanaza: 12 U

—

62

Endo-1,4-beta-ksylanaza WE 3.2.1.8

Preparat z endo-1,4(4)-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (CBS 109.713) o następującej aktywności minimalnej:

 

Forma stała:

5 600 TXU (7)/g

 

Postać płynna:

5 600 TXU/ml

Kurczaki przeznaczone do tuczu

—

200 TXU

—

1.

W informacjach na temat stosowania dodatku i premiksu wskazać temperaturę przechowywania, długość okresu przechowywania oraz stabilność granulowania.

2.

Zalecana dawka na 1 kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej: 400–800 TXU.

3.

Do stosowania w mieszankach paszowych bogatych w polisacharydy nieskrobiowe (głównie beta-glukany i arabinoksylany), np. zawierających ponad 40 % pszenicy.

29.9.2009

(1)  1 U to ilość enzymu, która uwalnia 0,0056 mikromoli cukrów redukujących (odpowiedników glukozy) z beta-glukanu jęczmienia w ciągu minuty przy pH 7,5 oraz temperaturze 30 °C.

(2)  1 U to ilość enzymu, która uwalnia 0,0056 mikromoli cukrów redukujących (odpowiedników glukozy) z karboksymetylocelulozy w ciągu minuty przy pH 4,8 oraz temperaturze 50 °C.

(3)  1 U to ilość enzymu, która hydrolizuje 1 mikromol wiązań glukozydowych z usieciowanego polimeru skrobi nierozpuszczalnego w wodzie w ciągu minuty przy pH 7,5 i temperaturze 37 °C.

(4)  1 U to ilość enzymu, która uwalnia 0,0067 mikromoli cukrów redukujących (odpowiedników ksylozy) z ksylanu brzozy w ciągu minuty przy pH 5,3 oraz temperaturze 50 °C.

(5)  1 U to ilość enzymu, która uwalnia 1 mikromol cukrów redukujących (odpowiedników ksylozy) z ksylanu łusek owsa w ciągu minuty przy pH 5,3 oraz temperaturze 50 °C.

(6)  1 U to ilość enzymu, która uwalnia 1 mikromol cukrów redukujących (odpowiedników glukozy) z beta-glukanu jęczmienia w ciągu minuty przy pH 5,0 oraz temperaturze 30 °C.

(7)  1 TXU to ilość enzymu, która uwalnia 5 mikromoli cukrów redukujących (odpowiedników ksylozy) z arabinoksylanu pszenicy w ciągu minuty przy pH 3,5 oraz temperaturze 55 °C.

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/8

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1459/2005

z dnia 8 września 2005 r.

zmieniające warunki dopuszczenia kilku dodatków paszowych należących do grupy pierwiastków śladowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt (1), w szczególności jego art. 13 ust. 2 zdanie trzecie,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywa Rady 70/524/EWG (2) zmieniona dyrektywą Komisji 96/7/WE (3) zatwierdziła kilka soli jodu będących dodatkami paszowymi należącymi do grupy pierwiastków śladowych. Dodatki te zostały zgłoszone jako istniejące produkty na podstawie art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1831/2003 i podlegają weryfikacjom oraz procedurom określonym w tym przepisie.

(2)

Maksymalna obecnie dozwolona zawartość pierwiastka śladowego jodu (I) w paszy wynosi 4 ppm dla koniowatych, 20 ppm dla ryb i 10 ppm dla innych gatunków lub kategorii zwierząt.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 przewiduje możliwość zmiany dopuszczenia dodatku paszowego na podstawie opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności („Urzędu”) na temat, czy dopuszczenie w dalszym ciągu spełnia warunki określone w tym rozporządzeniu.

(4)

Komisja zwróciła się do Urzędu o dokonanie oceny fizjologicznego zapotrzebowania różnych gatunków zwierząt, o których mowa w dyrektywie 70/524/EWG, na jod i wypowiedzenie się na temat możliwego szkodliwego wpływu jodu stosowanego na obecnie dozwolonym poziomie na zdrowie ludzi i zwierząt lub na środowisko. W odpowiedzi na to zapytanie dnia 25 stycznia 2005 r. Urząd przyjął opinię w sprawie stosowania jodu w paszach.

(5)

W opinii Urzędu stwierdza się, że obliczenia modelowe dla najgorszego przypadku wykonane w odniesieniu do mleka i jaj w oparciu o obecnie dozwolony maksymalny poziom jodu w paszy wskazują, że górna granica dla dorosłych i młodzieży może być przekroczona.

(6)

Maksymalną zawartość jodu (I) w paszy dla tych dwóch rodzajów produkcji, tj. dla krów mlecznych i kur niosek należy zatem obniżyć w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia niepożądanego wpływu na zdrowie ludzi.

(7)

Należy przewidzieć 12-miesięczny okres przejściowy, aby umożliwić zużycie istniejących zapasów pasz, zgodnie z dotychczasowymi warunkami ustanowionymi zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Bez uszczerbku dla pozostałych warunków dopuszczenia dodatków paszowych E2 Jod (I) należących do grupy pierwiastków śladowych ustanowionych w dyrektywie 70/524/EWG, wartości dotyczące maksymalnej zawartości pierwiastka (w mg/kg) w paszy pełnoporcjowej zastępuje się wartościami określonymi w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

1.   Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

2.   Niniejsze rozporządzenie stosuje się po upływie dwunastu miesięcy od daty jego opublikowania.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2005 r.

W imieniu Komisji

Markos KYPRIANOU

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 268 z 18.10.2003, str. 29. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 378/2005 (Dz.U. L 59 z 5.3.2005, str. 8).

(2)  Dz.U. L 270 z 14.12.1970, str. 1. Dyrektywa uchylona rozporządzeniem (WE) nr 1831/2003.

(3)  Dz.U. L 51 z 1.3.1996, str. 45.

ZAŁĄCZNIK

Nr WE

Pierwiastek

Dodatek

Wzór chemiczny i opis

Maksymalna zawartość pierwiastka (w mg/kg) w paszy pełnoporcjowej o wilgotności 12 %

Pozostałe przepisy

Okres dopuszczenia

E2

Jod (I)

Jodan wapnia sześciowodny

Ca(IO3)2 . 6H2O

Koniowate: 4 (ogółem)

Krowy mleczne i kury nioski: 5 (ogółem)

Ryby: 20 (ogółem)

Inne gatunki lub kategorie zwierząt: 10 (ogółem)

—

Bez ograniczeń czasowych

Jodan wapnia bezwodny

Ca(IO3)2

Jodek sodu

NaI

Jodek potasu

KI

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/11

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1460/2005

z dnia 8 września 2005 r.

zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 w sprawie wspólnotowych kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych dla niektórych produktów pochodzących z Algierii

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 747/2001 z dnia 9 kwietnia 2001 r. ustanawiające zarządzanie wspólnotowymi kontyngentami taryfowymi oraz ilościami referencyjnymi w odniesieniu do produktów kwalifikujących się do preferencji na podstawie umów z niektórymi krajami śródziemnomorskimi oraz uchylające rozporządzenia (WE) nr 1981/94 i (WE) nr 934/95 (1), w szczególności jego art. 5 ust. 1 lit. b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Na mocy swojej decyzji z dnia 18 lipca 2005 r. (2) Rada zatwierdziła Układ Eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną, z drugiej strony.

(2)

Układ ten przewiduje koncesje taryfowe w odniesieniu do niektórych produktów pochodzących z Algierii, obowiązujące w zakresie wspólnotowych kontyngentów taryfowych i w ramach ilości referencyjnych.

(3)

W celu ustanowienia kontyngentów taryfowych i ilości referencyjnych konieczne jest wprowadzenie zmian do rozporządzenia (WE) nr 747/2001.

(4)

Ponieważ rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3590/85 z dnia 18 grudnia 1985 r. dotyczące zaświadczeń i raportów analitycznych wymaganych do przywozu wina, soku winogronowego oraz moszczu winogronowego (3) zostało uchylone na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 883/2001 z dnia 24 kwietnia 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 w odniesieniu do wymiany handlowej produktów w sektorze wina z państwami trzecimi (4), w rozporządzeniu (WE) nr 747/2001 odniesienie do rozporządzenia (EWG) nr 3590/85 powinno, dla celów przejrzystości, zostać zastąpione nowym odniesieniem do rozporządzenia (WE) nr 883/2001.

(5)

Wielkości nowych kontyngentów taryfowych na rok 2005 powinny być obliczone proporcjonalnie do podstawowych wielkości określonych w Układzie, uwzględniając długość okresu, który upłynął do wejścia w życie Układu.

(6)

W celu ułatwienia zarządzania dwoma kontyngentami taryfowymi przewidzianymi już w rozporządzeniu (WE) nr 747/2001 w odniesieniu do win pochodzących z Algierii, ilości przywożone w ramach tych kontyngentów powinny zostać zaliczone na poczet odpowiednich kontyngentów taryfowych otwartych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 747/2001 zmienionym niniejszym rozporządzeniem.

(7)

Ponieważ Układ obowiązuje od dnia 1 września 2005 r., niniejsze rozporządzenie powinno obowiązywać od tego samego dnia.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 747/2001 wprowadza się następujące zmiany:

1)

artykuł 3 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 3

Szczególne warunki uprawniające do korzystania z kontyngentów taryfowych na niektóre wina

Uprawnienie do korzystania ze wspólnotowych kontyngentów taryfowych wymienionych w załącznikach od I do III o numerach porządkowych 09.1001, 09.1107 i 09.1205, jest uzależnione bądź od przedstawienia świadectwa pochodzenia wina wydanego przez właściwe władze algierskie, marokańskie lub tunezyjskie, zgodnie ze wzorem przedstawionym w załączniku XII, albo od przedstawienia dokumentu VI 1 lub wyciągu VI 2 opatrzonego komentarzem zgodnie z art. 32 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2001.”;

2)

załącznik I zastępuje się tekstem zamieszczonym w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Wielkości wspólnotowych kontyngentów taryfowych na rok 2005, których okres obowiązywania rozpoczyna się przed datą wejścia w życie Układu Eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Algierską Republiką Ludowo-Demokratyczną, z drugiej strony, zostają obniżone proporcjonalnie do długości okresu, który upłynął do wymienionej daty, z wyjątkiem wielkości kontyngentów taryfowych w odniesieniu do win oznaczonych numerami porządkowymi 09.1001 i 09.1003.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 września 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2005 r.

W imieniu Komisji

László KOVÁCS

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 109 z 19.4.2001, str. 2. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 503/2005 (Dz.U. L 83 z 1.4.2005, str. 13).

(2)  Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.

(3)  Dz.U. L 343 z 20.12.1985, str. 20.

(4)  Dz.U. L 128 z 10.5.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 908/2004 (Dz.U. L 163 z 30.4.2004, str. 56).

ZAŁĄCZNIK

„ZAŁĄCZNIK I

ALGIERIA

Niezależnie od reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej, uważa się, że terminologia stosowana do opisu produktów stanowi tylko wskazówkę, przy czym system preferencji, w kontekście niniejszego Załącznika, jest ustalany poprzez ujęcie kodów CN w ich brzmieniu w chwili przyjmowania niniejszego rozporządzenia. W przypadku, gdy wskazywane są ex kody CN, system preferencji jest ustalany poprzez łączne zastosowanie kodu CN i odpowiadającego mu opisu.

CZĘŚĆ A

Kontyngenty taryfowe

Nr porządkowy kontyngentu

Kod CN

Rozszerzenie TARIC

Opis towaru

Okres obowiązywania kontyngentu

Wielkość kontyngentu

(masa netto w tonach)

Stawka celna w ramach kontyngentu

09.1002

0409 00 00

 

Miód naturalny

od 1.1. do 31.12.

100

Zwolnienie

09.1004

0603

 

Kwiaty cięte i pąki kwiatowe gatunków odpowiednich na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane

od 1.1. do 31.12.

100

Zwolnienie

09.1005

0604

 

Liście, gałęzie i pozostałe części roślin, bez kwiatów lub pączków kwiatowych oraz trawy, mchy i porosty, odpowiednie na bukiety lub do celów zdobniczych, świeże, suszone, barwione, bielone, impregnowane lub w inny sposób przygotowane

od 1.1. do 31.12.

100

Zwolnienie

09.1006

ex 0701 90 50

 

Młode ziemniaki, świeże lub schłodzone

od 1.1. do 31.3.

5 000

Zwolnienie

09.1007

0809 10 00

 

Morele świeże

od 1.1. do 31.12.

1 000

Zwolnienie (1)

09.1008

0810 10 00

 

Truskawki i poziomki, świeże

od 1.11. do 31.3.

500

Zwolnienie

09.1009

1509

 

Oliwa i jej frakcje, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie

od 1.1. do 31.12.

1 000

Zwolnienie

1510 00

 

Pozostałe oleje i ich frakcje, otrzymywane wyłącznie z oliwek, nawet rafinowane, ale niemodyfikowane chemicznie, włącznie z mieszaninami tych olejów lub ich frakcji z olejami lub frakcjami objętymi pozycją 1509

09.1010

ex 1512 19 90

10

Olej słonecznikowy rafinowany

od 1.1. do 31.12.

25 000

Zwolnienie

09.1011

2002 10 10

 

Pomidory bez skórek przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym

od 1.1. do 31.12.

300

Zwolnienie

09.1012

2002 90 31

2002 90 39

2002 90 91

2002 90 99

 

Pomidory przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, inne niż całe lub w kawałkach, o zawartości suchej masy nie mniejszej niż 12 % masy

od 1.1. do 31.12.

300

Zwolnienie

09.1013

2009 50

 

Sok pomidorowy

od 1.1. do 31.12.

200

Zwolnienie

09.1014

ex 2009 80 35

40, 91

Sok morelowy

od 1.1. do 31.12.

200

Zwolnienie (1)

ex 2009 80 38

93, 97

ex 2009 80 79

40, 80

ex 2009 80 86

50, 80

ex 2009 80 89

50, 80

ex 2009 80 99

15, 92

09.1001

ex 2204 21 79

71

Wina uprawnione do jednego z następujących oznaczeń pochodzenia: Aïn Bessem-Bouira, Médéa, Coteaux du Zaccar, Dahra, Coteaux de Mascara, Monts du Tessalah, Coteaux de Tlemcen, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu nieprzekraczającej 15 % obj., w pojemnikach o objętości 2 litrów lub mniejszej

od 1.1. do 31.12.

224 000 hl

Zwolnienie

ex 2204 21 80

71

ex 2204 21 84

51

ex 2204 21 85

71

09.1003

2204 10 19

2204 10 99

 

Pozostałe wina musujące

od 1.1. do 31.12.

224 000 hl

Zwolnienie

2204 21 10

2204 21 79

 

Pozostałe wina ze świeżych winogron

ex 2204 21 80

71

79

80

2204 21 84

 

ex 2204 21 85

71

79

80

ex 2204 21 94

20

ex 2204 21 98

20

ex 2204 21 99

2204 29 10

2204 29 65

10

ex 2204 29 75

2204 29 83

10

ex 2204 29 84

20

ex 2204 29 94

20

ex 2204 29 98

20

ex 2204 29 99

10


CZĘŚĆ B

Ilości referencyjne

Numer

Kod CN

Rozszerzenie TARIC

Opis towaru

Okres obowiązywania ilości referencyjnych

Ilości referencyjne

(masa netto w tonach)

Stawka celna w ramach ilości referencyjnych

18.0410

0704 10 00

 

Kalafiory i brokuły głowiaste, świeże lub schłodzone

od 1.1. do 14.4. i od 1.12. do 31.12.

1 000

Zwolnienie

0704 20 00

 

Brukselka, świeża lub schłodzona

od 1.1. do 31.12.

0704 90

 

Pozostała kapusta, kalarepa, kapusta włoska i podobne jadalne warzywa kapustne, świeże lub schłodzone

od 1.1. do 31.12.

18.0420

0709 52 00

 

Trufle, świeże lub schłodzone

od 1.1. do 31.12.

100

Zwolnienie

18.0430

ex 2005 10 00

10

20

40

Homogenizowane szparagi, marchew i mieszanki warzywne, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, niezamrożone

od 1.1. do 31.12.

200

Zwolnienie

18.0440

ex 2005 10 00

30

80

Pozostałe homogenizowane warzywa, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, niezamrożone, inne niż szparagi, marchew i mieszanki warzywne

od 1.1. do 31.12.

200

Zwolnienie

18.0450

2005 51 00

 

Fasola łuskana, przetworzona lub zakonserwowana inaczej niż octem lub kwasem octowym, niezamrożona

od 1.1. do 31.12.

200

Zwolnienie

18.0460

2005 60 00

 

Szparagi, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, niezamrożone

od 1.1. do 31.12.

200

Zwolnienie

18.0470

2005 90 50

 

Karczochy, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, niezamrożone

od 1.1. do 31.12.

200

Zwolnienie

18.0480

2005 90 60

 

Marchew, przetworzona lub zakonserwowana inaczej niż octem lub kwasem octowym, niezamrożona

od 1.1. do 31.12.

200

Zwolnienie

18.0490

2005 90 70

 

Mieszanki warzywne, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, niezamrożone

od 1.1. do 31.12.

200

Zwolnienie

18.0500

2005 90 80

 

Pozostałe warzywa, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż octem lub kwasem octowym, niezamrożone

od 1.1. do 31.12.

200

Zwolnienie

18.0510

2007 91 90

 

Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty, otrzymane przez gotowanie owoców cytrusowych, o zawartości cukru nieprzekraczającej 13 % masy, inne niż przetwory homogenizowane

od 1.1. do 31.12.

200

Zwolnienie

18.0520

2007 99 91

 

Przecier z jabłek, włączając kompoty, o zawartości cukru nieprzekraczającej 13 % masy

od 1.1. do 31.12.

200

Zwolnienie

18.0530

2007 99 98

 

Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, przeciery i pasty, otrzymane przez gotowanie pozostałych owoców, o zawartości cukru nieprzekraczającej 13 % masy, inne niż przetwory homogenizowane

od 1.1. do 31.12.

200

Zwolnienie”

(1)  Zwolnienie stosuje się wyłącznie do cła ad valorem.

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/17

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1461/2005

z dnia 8 września 2005 r.

ustalające ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności przywozowych na melasę w sektorze cukru, stosowane od dnia 9 września 2005 r.

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (1), w szczególności jego art. 24 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1422/95 z dnia 23 czerwca 1995 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące przywozu melasy w sektorze cukru i zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 785/68 (2), przewiduje, że cenę importową CIF melasy, ustaloną zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 785/68 (3), uważa się za „cenę reprezentatywną”. Uważa się, że ta cena została ustalona dla jakości standardowej określonej w art. 1 rozporządzenia (EWG) nr 785/68.

(2)

Dla celów ustalania cen reprezentatywnych, należy wziąć pod uwagę wszelkie informacje przewidziane w art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 785/68, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w art. 4 wymienionego rozporządzenia, oraz, w przypadku gdy ma to zastosowanie, dla celów takiego ustalenia można zastosować metodę przewidzianą w art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 785/68.

(3)

Dla celów dostosowania cen, nieodnoszącego się do jakości standardowej, należy, w zależności od jakości oferowanej melasy, zwiększyć lub zmniejszyć ceny w zależności od wyników otrzymanych w zastosowaniu art. 6 rozporządzenia (EWG) nr 785/68.

(4)

Kiedy istnieje różnica między ceną spustową dla rozpatrywanego produktu a ceną reprezentatywną, należy ustalić dodatkowe należności przywozowe zgodnie z warunkami przewidzianymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 1422/95. W przypadku zawieszenia stosowania należności przywozowych w zastosowaniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1422/95, należy ustalić szczególne kwoty dla tych należności.

(5)

Należy ustalić ceny reprezentatywne i dodatkowe należności celne w odniesieniu do przywozu rozpatrywanych produktów, zgodnie z art. 1 ust. 2 i art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1422/95.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Ceny reprezentatywne i dodatkowe należności stosowane do przywozu produktów, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1422/95 są wskazane w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 września 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2005 r.

W imieniu Komisji

J. M. SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Wsi

(1)  Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 39/2004 (Dz.U. L 6 z 10.1.2004, str. 16).

(2)  Dz.U. L 141 z 24.6.1995, str. 12. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 79/2003 (Dz.U. L 13 z 18.1.2003, str. 4).

(3)  Dz.U. 145 z 27.6.1968, str. 12. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1422/95.

ZAŁĄCZNIK

Ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności przywozowych na melasę w sektorze cukru, stosowane od 9 września 2005 r.

(EUR)

Kod CN

Kwota ceny reprezentatywnej za 100 kg netto rozpatrywanego produktu

Kwota dodatkowej należności za 100 kg netto rozpatrywanego produktu

Kwota stosowanej należności przywozowej w wyniku zawieszenia, o którym mowa w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1422/95 za 100 kg netto rozpatrywanego produktu (1)

1703 10 00 (2)

10,84

—

0

1703 90 00 (2)

11,24

—

0

(1)  Ta kwota zastępuje, zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1422/95 stawkę celną w ramach wspólnej taryfy celnej ustaloną dla tych produktów.

(2)  Ustalenie dla jakości standardowej określonej w art. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 785/68, zmienionego.

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/19

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1462/2005

z dnia 8 września 2005 r.

ustalające refundacje wywozowe do cukru białego i cukru surowego w stanie nieprzetworzonym

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (1), w szczególności jego art. 27 ust. 5 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) wymienionego rozporządzenia a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, refundacje do cukrów białego i surowego, niedenaturowanych i wywiezionych w stanie nieprzetworzonym muszą zostać ustalone przy uwzględnieniu sytuacji na rynku wspólnotowym i rynku światowym cukru, i w szczególności elementów kalkulacji cen i kosztów, o których mowa w art. 28 wymienionego rozporządzenia. Zgodnie z tym samym artykułem, należy również uwzględnić gospodarcze aspekty proponowanego wywozu.

(3)

W odniesieniu do cukru surowego, refundację należy ustalić dla jakości standardowej, która jest określona w załączniku I, pkt II rozporządzenia (WE) nr 1260/2001. Wymieniona refundacja jest ponadto ustalana zgodnie z art. 28 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001. Cukier krystaliczny został określony w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2135/95 z dnia 7 września 1995 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania przyznawania refundacji wywozowych w sektorze cukru (2). Kwotę tak obliczonej refundacji w odniesieniu do cukrów aromatyzowanych lub zawierających substancje barwiące należy zastosować do ich zawartości sacharozy, zatem należy ją ustalać w odniesieniu na 1 % tej zawartości.

(4)

W przypadkach szczególnych kwota refundacji może być ustalona w instrumentach prawnych innego typu.

(5)

Refundację należy ustalać co dwa tygodnie. Można ją zmieniać w tym odstępie czasowym.

(6)

Art. 27 ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 przewiduje, że sytuacja na rynku światowym lub specyficzne wymagania pewnych rynków mogą uczynić koniecznym zróżnicowanie refundacji do produktów określonych w art. 1 wymienionego rozporządzenia w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(7)

Znaczący i szybki wzrost preferencyjnego przywozu cukru pochodzącego z zachodnich krajów bałkańskich od początku 2001 r., oraz wywozu cukru ze Wspólnoty do tych krajów wydaje się być istotnie sztuczny.

(8)

Aby uniknąć wszelkiego nadużycia w związku z ponownym przywozem do Wspólnoty produktów w sektorze cukru, dla których przyznano refundację wywozową, należy nie ustalać refundacji do produktów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do wszystkich zachodnich krajów bałkańskich.

(9)

Biorąc pod uwagę te informacje i aktualną sytuację na rynkach w sektorze cukru, a w szczególności notowania lub ceny cukru we Wspólnocie i na rynku światowym, należy ustalić refundację w odpowiedniej wysokości.

(10)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Refundacje, które przyznaje się do wywozu produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, w stanie nieprzetworzonym i niedenaturowanych, ustalone są zgodnie z Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 września 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 39/2004 (Dz.U. L 6 z 10.1.2004, str. 16).

(2)  Dz.U. L 214 z 8.9.1995, str. 16.

ZAŁĄCZNIK

REFUNDACJE WYWOZOWE DO CUKRU BIAŁEGO I CUKRU SUROWEGO W STANIE NIEPRZETWORZONYM OD DNIA 9 WRZEŚNIA 2005 R. (1)

Kod produktów

Miejsce przeznaczenia

Jednostka miary

Kwota refundacji

1701 11 90 9100

S00

EUR/100 kg

34,58 (2)

1701 11 90 9910

S00

EUR/100 kg

33,88 (2)

1701 12 90 9100

S00

EUR/100 kg

34,58 (2)

1701 12 90 9910

S00

EUR/100 kg

33,88 (2)

1701 91 00 9000

S00

EUR/1 % sacharozy × 100 kg produktu netto

0,3759

1701 99 10 9100

S00

EUR/100 kg

37,59

1701 99 10 9910

S00

EUR/100 kg

36,83

1701 99 10 9950

S00

EUR/100 kg

36,83

1701 99 90 9100

S00

EUR/1 % sacharozy × 100 kg produktu netto

0,3759

NB: Kody produktów oraz kody miejsc przeznaczenia serii „A” są określone w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3846/87 (Dz.U. L 366 z 24.12.1987, str. 1).

Kody cyfrowe miejsc przeznaczenia są określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2081/2003 (Dz.U. L 313 z 28.11.2003, str. 11).

Pozostałe miejsca przeznaczenia są określone następująco:

S00

:

wszystkie miejsca przeznaczenia (państwa trzecie, inne terytoria, zaopatrywanie w żywność i inne miejsca przeznaczenia traktowane jako wywóz poza Wspólnotę) z wyjątkiem Albanii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii i Czarnogóry (wraz z Kosowem, określonym rezolucją nr 1244 Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych z 10 czerwca 1999 r.) i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, poza przypadkiem cukru włączonego do produktów, o których mowa w art. 1 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/96 (Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 29).

(1)  Kwoty refundacji ustalone w niniejszym załączniku nie są stosowane od dcia 1 lutego 2005 r. zgodnie z decyzją Rady 2005/45/WE z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie zawarcia i tymczasowego stosowania Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską zmieniającej Umowę pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r. odnośnie do przepisów znajdujących zastosowanie o przetworzonych produktów rolnych (Dz.U. L 23 z 26.1.2005, str. 17).

(2)  Niniejszą kwotę stosuje się do cukru surowego o uzysku wynoszącym 92 %. Jeżeli uzysk z wywożonego cukru surowego nie wynosi 92 %, stosowaną kwotę refundacji wylicza się zgodnie z przepisami art. 28 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/21

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1463/2005

z dnia 8 września 2005 r.

ustalające maksymalne kwoty refundacji wywozowej do cukru białego przeznaczonego do niektórych państw trzecich w ramach 4. przetargu częściowego wykonanego w ramach stałego przetargu przewidzianego przez rozporządzenie (WE) nr 1138/2005

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (1), w szczególności jego art. 27 ust. 5 akapit drugi,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1138/2005 z dnia 15 lipca 2005 r. w sprawie stałego przetargu ustalającego opłaty wyrównawcze i/lub refundacje wywozowe do cukru białego na rok gospodarczy 2004/2005 (2) przystępuje się do przetargów częściowych w sprawie wywozu wspomnianego cukru do niektórych państw trzecich.

(2)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1138/2005, jeżeli właściwe, ustala się maksymalną kwotę refundacji wywozowej dla rozpatrywanego przetargu częściowego, biorąc pod uwagę w szczególności sytuację i przewidywany rozwój rynku cukru we Wspólnocie i na rynku światowym.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W 4. przetargu częściowym na cukier biały, wykonanym zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1138/2005, maksymalną kwotę refundacji wywozowej ustala się w wysokości 40,687 EUR/100 kg.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 września 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 39/2004 (Dz.U. L 6 z 10.1.2004, str. 16).

(2)  Dz.U. L 185 z 16.7.2005, str. 3.

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/22

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1464/2005

z dnia 8 września 2005 r.

ustalające refundacje wywozowe dla produktów przetworzonych na bazie zbóż i ryżu

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), w szczególności jego art. 13 ust. 3,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1785/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (2), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W myśl art. 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 1784/2003 i art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1785/2003, różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów, o których mowa w art. 1 tych rozporządzeń, a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Na mocy art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1785/2003 refundacje powinny być ustalane z uwzględnieniem, z jednej strony, istniejącej sytuacji i przyszłych tendencji pod względem cen i dostępności zbóż, ryżu i ryżu łamanego na rynku Wspólnoty, a z drugiej – cen zbóż, ryżu, ryżu łamanego i produktów sektora zbożowego na rynku światowym. Na mocy tych samych artykułów należy także zapewnić na rynku zbożowym i ryżowym równowagę i naturalny rozwój cen i handlu, a ponadto uwzględniać ekonomiczne aspekty przewidywanych wywozów oraz potrzebę unikania zakłóceń na rynku Wspólnoty.

(3)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1518/95 (3) w sprawie systemu przywozu i wywozu produktów przetworzonych na bazie zbóż i ryżu, określiło w art. 4 szczególne kryteria, jakie należy uwzględnić przy wyliczaniu refundacji dla tych produktów.

(4)

Należy różnicować refundacje dla niektórych produktów przetworzonych w zależności od zawartości w tych produktach popiołów, surowego błonnika, łusek, białka, tłuszczu lub skrobi, ponieważ zawartość ta jest szczególnie znaczącym wskaźnikiem ilości produktu podstawowego rzeczywiście obecnego w produkcie przetworzonym.

(5)

Jeśli chodzi o maniok i inne korzenie oraz bulwy roślin tropikalnych, jak również wytworzone z nich mąki, ekonomiczny aspekt ich wywozu, jaki można przewidywać, biorąc przede wszystkim pod uwagę charakter i pochodzenie tych produktów, nie uzasadnia aktualnie potrzeby ustalania refundacji wywozowej. W odniesieniu do niektórych produktów przetworzonych na bazie zbóż, niewielkie znaczenie udziału Wspólnoty w handlu światowym nie wymaga aktualnie ustalania refundacji wywozowej.

(6)

Sytuacja na rynku światowym lub szczególne wymagania niektórych rynków mogą spowodować konieczność zróżnicowania refundacji w odniesieniu do niektórych produktów, w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(7)

Refundację należy ustalać raz na miesiąc. W tym odstępie czasu może ona zostać zmieniona.

(8)

Niektóre produkty przetworzone na bazie kukurydzy mogą być poddane obróbce termicznej, która stwarza ryzyko przyznania refundacji nieodpowiadającej jakości produktu. Należy uściślić, że produkty te, zawierające wstępnie żelatynizowaną skrobię, nie mogą korzystać z refundacji wywozowej.

(9)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Refundacje wywozowe dla produktów, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1518/95, ustala się w wysokości podanej w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 września 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

(2)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 96. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1549/2004 (Dz.U. L 280 z 31.8.2004, str. 13).

(3)  Dz.U. L 147 z 30.6.1995, str. 55. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2993/95 (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, str. 25).

ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 8 września 2005 r. ustalającego refundacje wywozowe dla produktów przetworzonych na bazie zbóż i ryżu

Kod produktu

Miejsce przeznaczenia

Jednostka miary

Wysokość refundacji

1102 20 10 9200 (1)

C10

EUR/t

64,61

1102 20 10 9400 (1)

C10

EUR/t

55,38

1102 20 90 9200 (1)

C10

EUR/t

55,38

1102 90 10 9100

C11

EUR/t

0,00

1102 90 10 9900

C11

EUR/t

0,00

1102 90 30 9100

C11

EUR/t

0,00

1103 19 40 9100

C10

EUR/t

0,00

1103 13 10 9100 (1)

C10

EUR/t

83,07

1103 13 10 9300 (1)

C10

EUR/t

64,61

1103 13 10 9500 (1)

C10

EUR/t

55,38

1103 13 90 9100 (1)

C10

EUR/t

55,38

1103 19 10 9000

C10

EUR/t

0,00

1103 19 30 9100

C10

EUR/t

0,00

1103 20 60 9000

C12

EUR/t

0,00

1103 20 20 9000

C11

EUR/t

0,00

1104 19 69 9100

C10

EUR/t

0,00

1104 12 90 9100

C10

EUR/t

0,00

1104 12 90 9300

C10

EUR/t

0,00

1104 19 10 9000

C10

EUR/t

0,00

1104 19 50 9110

C10

EUR/t

73,84

1104 19 50 9130

C10

EUR/t

60,00

1104 29 01 9100

C10

EUR/t

0,00

1104 29 03 9100

C10

EUR/t

0,00

1104 29 05 9100

C10

EUR/t

0,00

1104 29 05 9300

C10

EUR/t

0,00

1104 22 20 9100

C10

EUR/t

0,00

1104 22 30 9100

C10

EUR/t

0,00

1104 23 10 9100

C10

EUR/t

69,23

1104 23 10 9300

C10

EUR/t

53,07

1104 29 11 9000

C10

EUR/t

0,00

1104 29 51 9000

C10

EUR/t

0,00

1104 29 55 9000

C10

EUR/t

0,00

1104 30 10 9000

C10

EUR/t

0,00

1104 30 90 9000

C10

EUR/t

11,54

1107 10 11 9000

C13

EUR/t

0,00

1107 10 91 9000

C13

EUR/t

0,00

1108 11 00 9200

C10

EUR/t

0,00

1108 11 00 9300

C10

EUR/t

0,00

1108 12 00 9200

C10

EUR/t

73,84

1108 12 00 9300

C10

EUR/t

73,84

1108 13 00 9200

C10

EUR/t

73,84

1108 13 00 9300

C10

EUR/t

73,84

1108 19 10 9200

C10

EUR/t

0,00

1108 19 10 9300

C10

EUR/t

0,00

1109 00 00 9100

C10

EUR/t

0,00

1702 30 51 9000 (2)

C10

EUR/t

72,34

1702 30 59 9000 (2)

C10

EUR/t

55,38

1702 30 91 9000

C10

EUR/t

72,34

1702 30 99 9000

C10

EUR/t

55,38

1702 40 90 9000

C10

EUR/t

55,38

1702 90 50 9100

C10

EUR/t

72,34

1702 90 50 9900

C10

EUR/t

55,38

1702 90 75 9000

C10

EUR/t

75,80

1702 90 79 9000

C10

EUR/t

52,61

2106 90 55 9000

C10

EUR/t

55,38

Uwaga.: Kody produktów oraz kody miejsc przeznaczenia serii „A” zostały określone w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3846/87 (Dz.U. L 366 z 24.12.1987, str. 1), ze zmianami.

Cyfrowe kody miejsc przeznaczenia zostały określone w rozporządzeniu (WE) nr 2081/2003 (Dz.U. L 313 z 28.11.2003, str. 11).

Inne miejsca przeznaczenie określa się następująco:

C10

:

Wszystkie miejsca przeznaczenia.

C11

:

Wszystkie miejsca przeznaczenia z wyjątkiem Bułgarii.

C12

:

Wszystkie miejsca przeznaczenia z wyjątkiem Rumunii.

C13

:

Wszystkie miejsca przeznaczenia z wyjątkiem Bułgarii i Rumunii.

(1)  Produktom poddanym obróbce termicznej powodującej wstępną żelatynizację skrobi nie przyznaje się żadnej refundacji.

(2)  Refundacje przyznaje się zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2730/75 (Dz.U. L 281 z 1.11.1975, str. 20), ze zmianami.

Uwaga.: Kody produktów oraz kody miejsc przeznaczenia serii „A” zostały określone w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3846/87 (Dz.U. L 366 z 24.12.1987, str. 1), ze zmianami.

Cyfrowe kody miejsc przeznaczenia zostały określone w rozporządzeniu (WE) nr 2081/2003 (Dz.U. L 313 z 28.11.2003, str. 11).

Inne miejsca przeznaczenie określa się następująco:

C10

:

Wszystkie miejsca przeznaczenia.

C11

:

Wszystkie miejsca przeznaczenia z wyjątkiem Bułgarii.

C12

:

Wszystkie miejsca przeznaczenia z wyjątkiem Rumunii.

C13

:

Wszystkie miejsca przeznaczenia z wyjątkiem Bułgarii i Rumunii.

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/25

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1465/2005

z dnia 8 września 2005 r.

ustalające refundacje produkcyjne w sektorze zbóż

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), w szczególności jego art. 8 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1722/93 z dnia 30 czerwca 1993 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzeń Rady (EWG) nr 1766/82 i (EWG) nr 1418/76 dotyczące refundacji produkcyjnych w sektorach zbóż i ryżu, odpowiednio (2), określiło warunki przyznawania refundacji produkcyjnych. Podstawa wyliczenia została określona w art. 3 tego rozporządzenia. Tak wyliczona refundacja, zróżnicowana, w razie potrzeby, dla skrobi ziemniaczanej, powinna być ustalana raz w miesiącu i może być zmieniana, jeśli ceny kukurydzy i/lub pszenicy ulegną znaczącej zmianie.

(2)

W celu określenia dokładnej kwoty do wypłaty przy wyliczaniu ustalanych przez niniejsze rozporządzenie refundacji produkcyjnych należy użyć współczynników podanych w załączniku II do rozporządzenia (EWG) nr 1722/93.

(3)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Refundację produkcyjną wyrażoną na tonę skrobi kukurydzianej o której mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 1722/93, ustala się w wysokości:

a)

29,26 EUR/t dla skrobi kukurydzianej, pszennej i jęczmiennej;

b)

39,89 EUR/t dla skrobi ziemniaczanej.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 września 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

(2)  Dz.U. L 159 z 1.7.1993, str. 112. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1548/2004 (Dz.U. L 280 z 31.8.2004, str. 11).

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/26

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1466/2005

z dnia 8 września 2005 r.

ustalające stawki refundacji do niektórych produktów zbożowych i ryżu wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

Uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), w szczególności jego art. 13 ust. 3,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1785/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku ryżu (2), w szczególności jego art. 14 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 oraz art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1785/2003 stanowią, że różnica między notowaniami lub cenami produktów wymienionych w art. 1 każdego z tych rozporządzeń na rynku światowym a cenami wewnątrz Wspólnoty może zostać pokryta refundacją wywozową.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1043/2005 z dnia 30 czerwca 2005 r. wdrażające rozporządzenie Rady (WE) nr 3448/93 w odniesieniu do systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria ustalania wysokości sum takich refundacji (3), określa produkty, dla których należy ustalić stawkę refundacji stosowaną w przypadku, jeśli produkty te są wywożone jako towary wymienione odpowiednio w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1784/92 lub w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1785/2003.

(3)

Zgodnie z art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005, stawkę refundacji na 100 kilogramów każdego z omawianych produktów podstawowych ustala się co miesiąc.

(4)

Ustalenie z wyprzedzeniem wysokich stawek refundacji może zagrozić zobowiązaniom podjętym w odniesieniu do refundacji, które mogą zostać przyznane do wywozów produktów rolnych należących do towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu. W takich sytuacjach, niezbędne jest zatem podjęcie środków ostrożności, nie stanowiąc jednak przeszkody dla zawierania umów długoterminowych. Ustalenie specjalnej stawki refundacji dla celów ustalenia refundacji z wyprzedzeniem jest środkiem, który pozwala na osiągnięcie tych różnych celów.

(5)

Uwzględniając porozumienie pomiędzy Wspólnotą Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie wywozów produktów z ciasta makaronowego ze Wspólnoty do Stanów Zjednoczonych, przyjęte decyzją Rady 87/482/EWG (4), niezbędne jest zróżnicowanie refundacji do produktów objętych kodami CN 1902 11 00 i 1902 19 ze względu na ich miejsce przeznaczenia.

(6)

Zgodnie z art. 15 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005, należy ustalić obniżoną stawkę refundacji wywozowej, uwzględniając wysokość mającej zastosowanie refundacji wywozowej, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1722/93 (5), dla rozpatrywanych produktów podstawowych, stosowaną w zakładanym okresie wytworzenia towarów.

(7)

Napoje alkoholowe uważane są za mniej wrażliwe na cenę zbóż stosowanych do produkcji tych napojów. Niemniej jednak, Protokół 19 do Aktu Przystąpienia Zjednoczonego Królestwa, Irlandii i Danii stanowi, że należy uchwalić środki niezbędne w celu ułatwienia stosowania zbóż wspólnotowych do produkcji napojów alkoholowych pozyskiwanych ze zbóż. Konieczne jest zatem dostosowanie stawki refundacji stosowanej odpowiednio do zbóż wywożonych jako napoje alkoholowe.

(8)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Stawki refundacji stosowane do produktów podstawowych wymienionych w załączniku A do rozporządzenia (WE) nr 1043/2005 i w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 lub w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1785/2003 i wywożonych jako towary wymienione odpowiednio w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 lub w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1785/2003, ustala się na poziomie podanym w Załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 września 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2005 r.

W imieniu Komisji

Günter VERHEUGEN

Wiceprzewodniczący

(1)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

(2)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 96.

(3)  Dz.U. L 172 z 5.7.2005, str. 24.

(4)  Dz.U. L 275 z 29.9.1987, str. 36.

(5)  Dz.U. L 159 z 1.7.1993, str. 112. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1584/2004 (Dz.U. L 280 z 31.8.2004, str. 11).

ZAŁĄCZNIK

Stawki refundacji stosowane od 9 września 2005 r. do niektórych produktów zbożowych i ryżu wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem i do traktatu (1)

(EUR/100 kg)

Kod CN

Opis produktu (2)

Stawka refundacji na 100 kg produktu podstawowego

W przypadku ustalania refundacji z wyprzedzeniem

Pozostałe

1001 10 00

Pszenica durum

 

 

– przy wywozie towarów objętych kodami CN 1902 11 i 1902 19 do Stanów Zjednoczonych Ameryki

—

—

– w innych przypadkach

—

—

1001 90 99

Pszenica zwykła i mieszanka żyta z pszenicą (meslin):

 

 

– przy wywozie towarów objętych kodami CN 1902 11 i 1902 19 do Stanów Zjednoczonych Ameryki

—

—

– w innych przypadkach

 

 

– – jeżeli ma zastosowanie art. 15 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005 (3)

—

—

– – przy wywozie towarów wymienionych w pozycji 2208 (4)

—

—

– – w innych przypadkach

—

—

1002 00 00

Żyto

—

—

1003 00 90

Jęczmień

 

 

– przy wywozie towarów wymienionych w pozycji 2208 (4)

—

—

– w innych przypadkach

—

—

1004 00 00

Owies zwyczajny

—

—

1005 90 00

Kukurydza w formie:

 

 

– skrobia

 

 

– – jeżeli ma zastosowanie art. 15 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005 (3)

3,150

3,175

– – przy wywozie towarów wymienionych w pozycji 2208 (4)

2,993

2,993

– – w innych przypadkach

4,615

4,615

– glukoza, syrop glukozowy, maltodekstryna, syrop maltodekstrynowy objęte kodami CN 1702 30 51, 1702 30 59, 1702 30 91, 1702 30 99, 1702 40 90, 1702 90 50, 1702 90 75, 1702 90 79, 2106 90 55 (5):

 

 

– – jeżeli ma zastosowanie art. 15 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005 (3)

1,996

2,021

– – przy wywozie towarów wymienionych w pozycji 2208 (4)

2,245

2,245

– – w innych przypadkach

3,461

3,461

– przy wywozie towarów wymienionych w pozycji 2208 (4)

2,993

2,993

– inne (w tym nieprzetworzone)

4,615

4,615

Skrobia ziemniaczana objęta kodem CN 1108 13 00 podobna do produktu pozyskiwanego z przetworzonej kukurydzy:

 

 

– jeżeli ma zastosowanie art. 15 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1043/2005 (3)

2,585

2,604

– przy wywozie towarów wymienionych w pozycji 2208 (4)

2,993

2,993

– w innych przypadkach

4,615

4,615

ex 1006 30

Ryż całkowicie bielony:

 

 

– okrągłoziarnisty

—

—

– średnioziarnisty

—

—

– długoziarnisty

—

—

1006 40 00

Ryż łamany

—

—

1007 00 90

Ziarno sorgo, inne niż mieszańcowe, przeznaczone na siew

—

—

(1)  Stawki określone w niniejszym Załączniku nie mają zastosowania do wywozu do Bułgarii od dnia 1 października 2004 r. oraz do towarów wymienionych w tabelach I i II Protokołu nr 2 do umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarii z dnia 22 lipca 1972 r. wywożonych do Konfederacji Szwajcarii lub do Księstwa Liechtensteinu od dnia 1 lutego 2005 r.

(2)  W odniesieniu do produktów rolnych pozyskanych w drodze przetworzenia produktu podstawowego lub/i produktów powiązanych, stosuje się współczynniki określone w załączniku V do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1043/2005.

(3)  Omawiane produkty wchodzą w zakres kodu CN 3505 10 50.

(4)  Towary wymienione w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 lub towary, o których mowa w art. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2825/93 (Dz.U. L 258 z 16.10.1993, str. 6).

(5)  W odniesieniu do syropów objętych kodami CN 1702 30 99, 1702 40 90 i 1702 60 90, pozyskanych w drodze mieszania syropów glukozowego i fruktozowego, refundacje wywozowe odnoszą się tylko do syropu glukozowego.

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/30

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1467/2005

z dnia 8 września 2005 r.

ustalające refundacje wywozowe dla zbóż, pszennych i żytnich mąk, kasz oraz grysików

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), w szczególności jego art. 13 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W myśl art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów, o których mowa w art. 1 wymienionego rozporządzenia, a cenami tych produktów we Wspólnocie, może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Refundacje wywozowe powinny być ustalone z uwzględnieniem czynników, o których mowa w art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż (2).

(3)

W odniesieniu do pszennych oraz żytnich mąk, kasz i grysików refundację wywozową stosowaną do tych produktów należy wyliczyć z uwzględnieniem ilości zbóż koniecznych do wytwarzania danych produktów. Ilości te zostały ustalone w rozporządzeniu (WE) nr 1501/95.

(4)

Sytuacja na rynku światowym lub szczególne wymogi niektórych rynków mogą sprawić, że niezbędne stanie się zróżnicowanie refundacji dla niektórych produktów, w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(5)

Refundacja powinna być ustalana raz na miesiąc. Zmian można dokonywać w tym odstępie czasowym.

(6)

Zastosowanie tych zasad do aktualnej sytuacji na rynkach zbóż, a w szczególności do notowań lub cen na te produkty we Wspólnocie i na rynku światowym, prowadzi do ustalenia refundacji w wysokości podanej w załączniku.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Refundacje wywozowe dla produktów, o których mowa w art. 1 lit. a), b) i c) rozporządzenia (WE) nr 1784/2003, z wyjątkiem słodu, wywiezionych w stanie naturalnym, ustala się w wysokości podanej w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 września 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

(2)  Dz.U. L 147 z 30.6.1995, str. 7. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 777/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 50).

ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 8 września 2005 r. ustalającego refundacje wywozowe stosowane przy wywozie zbóż, pszennych i żytnich mąk, kasz oraz grysików

Kod produktu

Miejsce przeznaczenia

Jednostka miary

Wysokość refundacji

1001 10 00 9200

—

EUR/t

—

1001 10 00 9400

A00

EUR/t

0

1001 90 91 9000

—

EUR/t

—

1001 90 99 9000

A00

EUR/t

0

1002 00 00 9000

A00

EUR/t

0

1003 00 10 9000

—

EUR/t

—

1003 00 90 9000

A00

EUR/t

0

1004 00 00 9200

—

EUR/t

—

1004 00 00 9400

A00

EUR/t

0

1005 10 90 9000

—

EUR/t

—

1005 90 00 9000

A00

EUR/t

0

1007 00 90 9000

—

EUR/t

—

1008 20 00 9000

—

EUR/t

—

1101 00 11 9000

—

EUR/t

—

1101 00 15 9100

C01

EUR/t

8,22

1101 00 15 9130

C01

EUR/t

7,68

1101 00 15 9150

C01

EUR/t

7,08

1101 00 15 9170

C01

EUR/t

6,54

1101 00 15 9180

C01

EUR/t

6,12

1101 00 15 9190

—

EUR/t

—

1101 00 90 9000

—

EUR/t

—

1102 10 00 9500

A00

EUR/t

0

1102 10 00 9700

A00

EUR/t

0

1102 10 00 9900

—

EUR/t

—

1103 11 10 9200

A00

EUR/t

0

1103 11 10 9400

A00

EUR/t

0

1103 11 10 9900

—

EUR/t

—

1103 11 90 9200

A00

EUR/t

0

1103 11 90 9800

—

EUR/t

—

Uwaga: Kody produktów i kody miejsc przeznaczenia serii „A” zostały określone w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 3846/87 (Dz.U. L 366 z 24.12.1987, str. 1), ze zmianami.

C01

:

Wszystkie państwa trzecie z wyjątkiem Albanii, Bułgarii, Rumunii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii i Czarnogóry, Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii, Liechteinsteinu i Szwajcarii.

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/32

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1468/2005

z dnia 8 września 2005 r.

ustalające maksymalną refundację wywozową dla jęczmienia w ramach przetargu, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1058/2005

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), w szczególności jego art. 13 ust. 3 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Przetarg na refundację wywozową dla jęczmienia na wywóz do pewnych krajów trzecich został ogłoszony na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1058/2005 (2).

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż oraz środków podejmowanych w przypadku występowania zakłóceń na rynku zbóż (3), Komisja może, na podstawie zgłoszonych ofert, podjąć decyzję o ustaleniu maksymalnej wysokości refundacji wywozowej, uwzględniając czynniki, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1501/95. W tym wypadku przetarg wygrywa ten oferent lub oferenci, którego lub których oferta odpowiada poziomowi równemu maksymalnej refundacji lub jest od niej niższa.

(3)

Zastosowanie powyższych czynników do aktualnej sytuacji na danych rynkach zbóż prowadzi do ustalenia maksymalnej refundacji wywozowej.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do ofert przekazanych w dniach od 2 do 8 września 2005 r., w ramach przetargu ogłoszonego na mocy rozporządzenia (WE) nr 1058/2005, ustala się maksymalną refundację wywozową dla jęczmienia w wysokości 4,89 EUR/t.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 września 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

(2)  Dz.U. L 174 z 7.7.2005, str. 12.

(3)  Dz.U. L 147 z 30.6.1995, str. 7. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 777/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 50).

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/33

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1469/2005

z dnia 8 września 2005 r.

ustalające maksymalną refundację wywozową dla pszenicy zwyczajnej w ramach przetargu, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 1059/2005

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (1), w szczególności jego art. 13 ust. 3 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Przetarg na refundację wywozową dla pszenicy zwyczajnej na wywóz do pewnych krajów trzecich został ogłoszony na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1059/2005 (2).

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż oraz środków podejmowanych w przypadku występowania zakłóceń na rynku zbóż (3), Komisja może, na podstawie zgłoszonych ofert, podjąć decyzję o ustaleniu maksymalnej wysokości refundacji wywozowej, uwzględniając czynniki, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1501/95. W tym wypadku przetarg wygrywa ten oferent lub oferenci, którego lub których oferta odpowiada poziomowi równemu maksymalnej refundacji lub jest od niej niższa.

(3)

Zastosowanie powyższych czynników do aktualnej sytuacji na danych rynkach zbóż prowadzi do ustalenia maksymalnej refundacji wywozowej.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do ofert przekazanych w dniach od 2 do 8 września 2005 r., w ramach przetargu ogłoszonego na mocy rozporządzenia (WE) nr 1059/2005, ustala się maksymalną refundację wywozową dla pszenicy zwyczajnej w wysokości 6,00 EUR/t.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 9 września 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1)  Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

(2)  Dz.U. L 174 z 7.7.2005, str. 15.

(3)  Dz.U. L 147 z 30.6.1995, str. 7. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 777/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 50).

II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa

Rada

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/34

DECYZJA NR 1/2005 RADY STOWARZYSZENIA UE–IZRAEL

z dnia 29 sierpnia 2005 r.

w sprawie ustanowienia podkomitetów Komitetu Stowarzyszenia

(2005/640/WE)

RADA STOWARZYSZENIA UE–IZRAEL,

uwzględniając Układ Eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Stosunki Unii Europejskiej z południowymi krajami śródziemnomorskimi stają się coraz bardziej złożone z uwagi na wprowadzenie w życie układów eurośródziemnomorskich i kontynuację partnerstwa eurośródziemnomorskiego. W celu zapewnienia funkcjonowania Europejskiej Polityki Sąsiedztwa oraz podejmowanych w jej ramach planów działania w licznych obszarach konieczne jest powołanie proponowanych podkomitetów.

(2)

Artykuł 73 Układu przewiduje utworzenie grup roboczych lub organów (zwanych dalej „podkomitetami”) niezbędnych do wykonania Układu,

STANOWI CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Przy Komitecie Stowarzyszenia UE–Izrael powołuje się podkomitety wymienione w załączniku I oraz przyjmuje się regulaminy tych podkomitetów, określone w załączniku II.

Podkomitety podlegają Komitetowi Stowarzyszenia i składają mu sprawozdanie po każdym ze swoich posiedzeń. Wyżej wymienione podkomitety nie są upoważnione do podejmowania decyzji.

Komitet Stowarzyszenia podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania tych podkomitetów, informując o nich Radę Stowarzyszenia.

Rada Stowarzyszenia może podjąć decyzję o utworzeniu innych podkomitetów lub grup albo o zlikwidowaniu istniejących podkomitetów bądź grup.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 sierpnia 2005 r.

W imieniu Rady Stowarzyszenia

S. SHALOM

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK I

UKŁAD STOWARZYSZENIOWY UE–IZRAEL

PODKOMITETY POWOŁANE PRZY KOMITECIE STOWARZYSZENIA

1)

Dialog polityczny i współpraca

2)

Sprawy gospodarcze i finansowe

3)

Sprawy społeczne i dotyczące migracji

4)

Współpraca celna i podatki

5)

Rolnictwo i rybołówstwo

6)

Rynek wewnętrzny

7)

Przemysł, handel i usługi

8)

Wymiar sprawiedliwości i sprawy prawne

9)

Transport, energia i środowisko naturalne

10)

Badania, innowacje, społeczeństwo informacyjne, edukacja i kultura

ZAŁĄCZNIK II

Regulamin

Podkomitet UE–Izrael nr 1

Dialog polityczny i współpraca

1.   Skład i przewodnictwo

Podkomitet składa się z przedstawicieli Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich oraz przedstawicieli Rządu Izraela. Przewodniczą mu na przemian obie Strony. Każda Strona wyznacza swojego przewodniczącego.

2.   Rola

Podkomitet stanowi forum w celu omawiania, konsultowania i dokonywania oceny, a jego działania podlegają Komitetowi Stowarzyszenia, któremu podkomitet składa sprawozdanie po każdym ze swoich posiedzeń. Podkomitet nie jest upoważniony do podejmowania decyzji, lecz może przedkładać wnioski Komitetowi Stowarzyszenia.

3.   Przedmiot

Podkomitet omawia wykonywanie Układu o Stowarzyszeniu i związanego z nim planu działania w ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa, m.in. w dziedzinach wymienionych poniżej oraz ocenia w szczególności postępy w osiąganiu celów i działań określonych i uzgodnionych w ramach planu działania. W razie potrzeby zajmuje się współpracą w zakresie administracji publicznej. Podkomitet bada wszelkie problemy mogące wystąpić w wymienionych poniżej obszarach oraz proponuje możliwe środki, które należy podjąć.

a)

Wspólne wartości:

—

Demokracja, prawa człowieka i podstawowe wolności

—

Walka z antysemityzmem

—

Walka z rasizmem, ksenofobią, w tym z islamofobią

b)

Zagadnienia regionalne i międzynarodowe:

—

Współpraca w ramach WPZiB/EPBiO, zarządzanie kryzysami

—

Sytuacja na Bliskim Wschodzie

—

Nierozprzestrzenianie broni masowego rażenia i środków przenoszenia broni, w tym rakiet balistycznych

—

Nielegalny handel sprzętem wojskowym

—

Zwalczanie terroryzmu

—

Organizacje międzynarodowe

—

Współpraca regionalna (łącznie z koordynacją kwestii regionalnych wynikających z prac innych podkomitetów)

Lista ta nie jest wyczerpująca i Komitet Stowarzyszenia może dodać do niej inne zagadnienia.

Podkomitet może omawiać zagadnienia dotyczące jednego, kilku lub wszystkich wyżej wymienionych obszarów.

4.   Sekretariat

Przedstawiciel Komisji Europejskiej i przedstawiciel Rządu Izraela sprawują wspólnie funkcje stałych sekretarzy podkomitetu.

Wszelkie komunikaty dotyczące podkomitetu są przekazywane sekretarzom. Sekretarze są odpowiedzialni za przygotowanie posiedzeń podkomitetu, łącznie z terminami i porządkiem obrad.

5.   Posiedzenia

Podkomitet zbiera się za każdym razem, gdy wymagają tego okoliczności, co do zasady co najmniej raz w roku. Posiedzenie może zostać zwołane na podstawie wniosku przewodniczącego jednej ze Stron, przekazanego poprzez jej sekretarza, który następnie przedkłada wniosek drugiej Stronie. Po otrzymaniu wniosku o zwołanie posiedzenia podkomitetu sekretarz drugiej Strony udziela odpowiedzi w terminie piętnastu dni roboczych. O ile to możliwe, za zgodą obu Stron kilka posiedzeń podkomitetów może zostać zgrupowanych w ciągu kilku dni.

W szczególnie pilnych przypadkach podkomitety mogą zebrać się szybciej, z zastrzeżeniem, że obie Strony wyrażą na to zgodę. Wnioski o zwołanie posiedzenia sporządzane są w formie pisemnej.

Każde posiedzenie podkomitetu odbywa się w terminie i w miejscu uzgodnionym przez obie Strony.

Posiedzenia są zwoływane przez właściwego sekretarza w porozumieniu z przewodniczącym. Przed każdym posiedzeniem przewodniczący jest informowany o planowanym składzie delegacji każdej ze Stron.

Jeśli obie Strony wyrażą zgodę, podkomitet może zaprosić na swoje posiedzenia ekspertów w celu udzielenia wymaganych szczegółowych informacji.

6.   Porządek obrad

Wszystkie wnioski o włączenie punktów do porządku obrad podkomitetu są przekazywane sekretarzom.

Na każde posiedzenie przewodniczący sporządza tymczasowy porządek obrad. Właściwy sekretarz przekazuje go swojemu odpowiednikowi najpóźniej dziesięć dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

Tymczasowy porządek obrad zawiera punkty, które zostały zgłoszone sekretarzom najpóźniej piętnaście dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Strony otrzymują dokumenty towarzyszące co najmniej siedem dni przed posiedzeniem. Terminy te mogą zostać skrócone, jeśli sprawa jest pilna i o ile wyrażą na to zgodę obie Strony.

Podkomitet przyjmuje porządek obrad na początku każdego posiedzenia.

7.   Protokoły

Po każdym posiedzeniu obaj sekretarze redagują i zatwierdzają protokół. Sekretarze podkomitetu przekazują sekretarzom i przewodniczącemu Komitetu Stowarzyszenia kopię protokołu, zawierającego wnioski i zalecenia podkomitetu.

8.   Jawność

O ile nie postanowiono inaczej, posiedzenia podkomitetu są zamknięte, a protokoły są poufne.

Regulamin

Podkomitet UE–Izrael nr 2

Sprawy gospodarcze i finansowe

1.   Skład i przewodnictwo

Podkomitet składa się z przedstawicieli Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich oraz przedstawicieli Rządu Izraela. Przewodniczą mu na przemian obie Strony. Każda Strona wyznacza swojego przewodniczącego.

2.   Rola

Podkomitet stanowi forum w celu omawiania, konsultowania i dokonywania oceny, a jego działania podlegają Komitetowi Stowarzyszenia, któremu podkomitet składa sprawozdanie po każdym ze swoich posiedzeń. Podkomitet nie jest upoważniony do podejmowania decyzji, lecz może przedkładać wnioski Komitetowi Stowarzyszenia.

3.   Przedmiot

Podkomitet omawia wykonywanie Układu o Stowarzyszeniu i związanego z nim planu działania w ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa, m.in. w dziedzinach wymienionych poniżej oraz ocenia w szczególności postępy w osiąganiu celów i działań określonych i uzgodnionych w ramach planu działania. W razie potrzeby zajmuje się współpracą w zakresie administracji publicznej. Podkomitet bada wszelkie problemy mogące wystąpić w wymienionych poniżej obszarach oraz proponuje możliwe środki, które należy podjąć.

a)

Polityki makroekonomiczne

b)

Strukturalne polityki gospodarcze

c)

Usługi finansowe (aspekty makroekonomiczne) i rynki kapitałowe

d)

Przepływ kapitału i płatności

e)

Regulacje finansowe (np. zarządzanie finansami publicznymi i przejrzystość)

f)

Systemy emerytalne i zabezpieczenia społeczne (aspekty gospodarcze)

g)

Statystyka

Lista ta nie jest wyczerpująca i Komitet Stowarzyszenia może dodać do niej inne zagadnienia.

Podkomitet może omawiać zagadnienia dotyczące jednego, kilku lub wszystkich wyżej wymienionych obszarów.

4.   Sekretariat

Przedstawiciel Komisji Europejskiej i przedstawiciel Rządu Izraela sprawują wspólnie funkcje stałych sekretarzy podkomitetu.

Wszelkie komunikaty dotyczące podkomitetu są przekazywane sekretarzom. Sekretarze są odpowiedzialni za przygotowanie posiedzeń podkomitetu, łącznie z terminami i porządkiem obrad.

5.   Posiedzenia

Podkomitet zbiera się za każdym razem, gdy wymagają tego okoliczności, co do zasady co najmniej raz w roku. Posiedzenie może zostać zwołane na podstawie wniosku przewodniczącego jednej ze Stron, przekazanego poprzez jej sekretarza, który następnie przedkłada wniosek drugiej Stronie. Po otrzymaniu wniosku o zwołanie posiedzenia podkomitetu sekretarz drugiej Strony udziela odpowiedzi w terminie piętnastu dni roboczych. O ile to możliwe, za zgodą obu Stron kilka posiedzeń podkomitetów może zostać zgrupowanych w ciągu kilku dni.

W szczególnie pilnych przypadkach podkomitety mogą zebrać się szybciej, z zastrzeżeniem, że obie Strony wyrażą na to zgodę. Wnioski o zwołanie posiedzenia sporządzane są w formie pisemnej.

Każde posiedzenie podkomitetu odbywa się w terminie i w miejscu uzgodnionym przez obie Strony.

Posiedzenia są zwoływane przez właściwego sekretarza w porozumieniu z przewodniczącym. Przed każdym posiedzeniem przewodniczący jest informowany o planowanym składzie delegacji każdej ze Stron.

Jeśli obie Strony wyrażą zgodę, podkomitet może zaprosić na swoje posiedzenia ekspertów w celu udzielenia wymaganych szczegółowych informacji.

6.   Porządek obrad

Wszystkie wnioski o włączenie punktów do porządku obrad podkomitetu są przekazywane sekretarzom.

Na każde posiedzenie przewodniczący sporządza tymczasowy porządek obrad. Właściwy sekretarz przekazuje go swojemu odpowiednikowi najpóźniej dziesięć dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

Tymczasowy porządek obrad zawiera punkty, które zostały zgłoszone sekretarzom najpóźniej piętnaście dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Strony otrzymują dokumenty towarzyszące co najmniej siedem dni przed posiedzeniem. Terminy te mogą zostać skrócone, jeśli sprawa jest pilna i o ile wyrażą na to zgodę obie Strony.

Podkomitet przyjmuje porządek obrad na początku każdego posiedzenia.

7.   Protokoły

Po każdym posiedzeniu obaj sekretarze redagują i zatwierdzają protokół. Sekretarze podkomitetu przekazują sekretarzom i przewodniczącemu Komitetu Stowarzyszenia kopię protokołu, zawierającego wnioski i zalecenia podkomitetu.

8.   Jawność

O ile nie postanowiono inaczej, posiedzenia podkomitetu są zamknięte, a protokoły są poufne.

Regulamin

Podkomitet UE–Izrael nr 3

Sprawy społeczne i dotyczące migracji

1.   Skład i przewodnictwo

Podkomitet składa się z przedstawicieli Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich oraz przedstawicieli Rządu Izraela. Przewodniczą mu na przemian obie Strony. Każda Strona wyznacza swojego przewodniczącego.

2.   Rola

Podkomitet stanowi forum w celu omawiania, konsultowania i dokonywania oceny, a jego działania podlegają Komitetowi Stowarzyszenia, któremu podkomitet składa sprawozdanie po każdym ze swoich posiedzeń. Podkomitet nie jest upoważniony do podejmowania decyzji, lecz może przedkładać wnioski Komitetowi Stowarzyszenia.

3.   Przedmiot

Podkomitet omawia wykonywanie Układu o Stowarzyszeniu i związanego z nim planu działania w ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa, m.in. w dziedzinach wymienionych poniżej oraz ocenia w szczególności postępy w osiąganiu celów i działań określonych i uzgodnionych w ramach planu działania. W razie potrzeby zajmuje się współpracą w zakresie administracji publicznej. Podkomitet bada wszelkie problemy mogące wystąpić w wymienionych poniżej obszarach oraz proponuje możliwe środki, które należy podjąć.

a)

Problemy społeczne społeczeństw postindustrialnych

b)

Zwalczanie dyskryminacji, w tym kwestie dotyczące osób niepełnosprawnych

c)

Zdrowie publiczne

d)

Równość szans

e)

Przepływ pracowników

f)

Polityka migracyjna

g)

Polityka pracy

h)

Ochrona socjalna

Lista ta nie jest wyczerpująca i Komitet Stowarzyszenia może dodać do niej inne zagadnienia.

Podkomitet może omawiać zagadnienia dotyczące jednego, kilku lub wszystkich wyżej wymienionych obszarów.

4.   Sekretariat

Przedstawiciel Komisji Europejskiej i przedstawiciel Rządu Izraela sprawują wspólnie funkcje stałych sekretarzy podkomitetu.

Wszelkie komunikaty dotyczące podkomitetu są przekazywane sekretarzom. Sekretarze są odpowiedzialni za przygotowanie posiedzeń podkomitetu, łącznie z terminami i porządkiem obrad.

5.   Posiedzenia

Podkomitet zbiera się za każdym razem, gdy wymagają tego okoliczności, co do zasady co najmniej raz w roku. Posiedzenie może zostać zwołane na podstawie wniosku przewodniczącego jednej ze Stron, przekazanego poprzez jej sekretarza, który następnie przedkłada wniosek drugiej Stronie. Po otrzymaniu wniosku o zwołanie posiedzenia podkomitetu sekretarz drugiej Strony udziela odpowiedzi w terminie piętnastu dni roboczych. O ile to możliwe, za zgodą obu Stron kilka posiedzeń podkomitetów może zostać zgrupowanych w ciągu kilku dni.

W szczególnie pilnych przypadkach podkomitety mogą zebrać się szybciej, z zastrzeżeniem, że obie Strony wyrażą na to zgodę. Wnioski o zwołanie posiedzenia sporządzane są w formie pisemnej.

Każde posiedzenie podkomitetu odbywa się w terminie i w miejscu uzgodnionym przez obie Strony.

Posiedzenia są zwoływane przez właściwego sekretarza w porozumieniu z przewodniczącym. Przed każdym posiedzeniem przewodniczący jest informowany o planowanym składzie delegacji każdej ze Stron.

Jeśli obie Strony wyrażą zgodę, podkomitet może zaprosić na swoje posiedzenia ekspertów w celu udzielenia wymaganych szczegółowych informacji.

6.   Porządek obrad

Wszystkie wnioski o włączenie punktów do porządku obrad podkomitetu są przekazywane sekretarzom.

Na każde posiedzenie przewodniczący sporządza tymczasowy porządek obrad. Właściwy sekretarz przekazuje go swojemu odpowiednikowi najpóźniej dziesięć dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

Tymczasowy porządek obrad zawiera punkty, które zostały zgłoszone sekretarzom najpóźniej piętnaście dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Strony otrzymują dokumenty towarzyszące co najmniej siedem dni przed posiedzeniem. Terminy te mogą zostać skrócone, jeśli sprawa jest pilna i o ile wyrażą na to zgodę obie Strony.

Podkomitet przyjmuje porządek obrad na początku każdego posiedzenia.

7.   Protokoły

Po każdym posiedzeniu obaj sekretarze redagują i zatwierdzają protokół. Sekretarze podkomitetu przekazują sekretarzom i przewodniczącemu Komitetu Stowarzyszenia kopię protokołu, zawierającego wnioski i zalecenia podkomitetu.

8.   Jawność

O ile nie postanowiono inaczej, posiedzenia podkomitetu są zamknięte, a protokoły są poufne.

Regulamin

Podkomitet UE–Izrael nr 4

Współpraca celna i podatki

1.   Skład i przewodnictwo

Podkomitet składa się z przedstawicieli Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich oraz przedstawicieli Rządu Izraela. Przewodniczą mu na przemian obie Strony. Każda Strona wyznacza swojego przewodniczącego.

2.   Rola

Podkomitet stanowi forum w celu omawiania, konsultowania i dokonywania oceny, a jego działania podlegają Komitetowi Stowarzyszenia, któremu podkomitet składa sprawozdanie po każdym ze swoich posiedzeń. Podkomitet nie jest upoważniony do podejmowania decyzji, lecz może przedkładać wnioski Komitetowi Stowarzyszenia.

3.   Przedmiot

Podkomitet omawia wykonywanie Układu o Stowarzyszeniu i związanego z nim planu działania w ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa, m.in. w dziedzinach wymienionych poniżej oraz ocenia w szczególności postępy w osiąganiu celów i działań określonych i uzgodnionych w ramach planu działania. W razie potrzeby zajmuje się współpracą w zakresie administracji publicznej. Podkomitet bada wszelkie problemy mogące wystąpić w wymienionych poniżej obszarach oraz proponuje możliwe środki, które należy podjąć.

a)

Ogólne procedury celne, nomenklatura celna, ustalanie wartości celnej

b)

Zagadnienia dotyczące reguł pochodzenia

c)

Uregulowania taryfowe

d)

Współpraca celna

e)

Podatki

Lista ta nie jest wyczerpująca i Komitet Stowarzyszenia może dodać do niej inne zagadnienia.

Podkomitet może omawiać zagadnienia dotyczące jednego, kilku lub wszystkich wyżej wymienionych obszarów.

4.   Sekretariat

Przedstawiciel Komisji Europejskiej i przedstawiciel Rządu Izraela sprawują wspólnie funkcje stałych sekretarzy podkomitetu.

Wszelkie komunikaty dotyczące podkomitetu są przekazywane sekretarzom. Sekretarze są odpowiedzialni za przygotowanie posiedzeń podkomitetu, łącznie z terminami i porządkiem obrad.

5.   Posiedzenia

Podkomitet zbiera się za każdym razem, gdy wymagają tego okoliczności, co do zasady co najmniej raz w roku. Posiedzenie może zostać zwołane na podstawie wniosku przewodniczącego jednej ze Stron, przekazanego poprzez jej sekretarza, który następnie przedkłada wniosek drugiej Stronie. Po otrzymaniu wniosku o zwołanie posiedzenia podkomitetu sekretarz drugiej Strony udziela odpowiedzi w terminie piętnastu dni roboczych. O ile to możliwe, za zgodą obu Stron kilka posiedzeń podkomitetów może zostać zgrupowanych w ciągu kilku dni.

W szczególnie pilnych przypadkach podkomitety mogą zebrać się szybciej, z zastrzeżeniem, że obie Strony wyrażą na to zgodę. Wnioski o zwołanie posiedzenia sporządzane są w formie pisemnej.

Każde posiedzenie podkomitetu odbywa się w terminie i w miejscu uzgodnionym przez obie Strony.

Posiedzenia są zwoływane przez właściwego sekretarza w porozumieniu z przewodniczącym. Przed każdym posiedzeniem przewodniczący jest informowany o planowanym składzie delegacji każdej ze Stron.

Jeśli obie Strony wyrażą zgodę, podkomitet może zaprosić na swoje posiedzenia ekspertów w celu udzielenia wymaganych szczegółowych informacji.

6.   Porządek obrad

Wszystkie wnioski o włączenie punktów do porządku obrad podkomitetu są przekazywane sekretarzom.

Na każde posiedzenie przewodniczący sporządza tymczasowy porządek obrad. Właściwy sekretarz przekazuje go swojemu odpowiednikowi najpóźniej dziesięć dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

Tymczasowy porządek obrad zawiera punkty, które zostały zgłoszone sekretarzom najpóźniej piętnaście dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Strony otrzymują dokumenty towarzyszące co najmniej siedem dni przed posiedzeniem. Terminy te mogą zostać skrócone, jeśli sprawa jest pilna i o ile wyrażą na to zgodę obie Strony.

Podkomitet przyjmuje porządek obrad na początku każdego posiedzenia.

7.   Protokoły

Po każdym posiedzeniu obaj sekretarze redagują i zatwierdzają protokół. Sekretarze podkomitetu przekazują sekretarzom i przewodniczącemu Komitetu Stowarzyszenia kopię protokołu, zawierającego wnioski i zalecenia podkomitetu.

8.   Jawność

O ile nie postanowiono inaczej, posiedzenia podkomitetu są zamknięte, a protokoły są poufne.

Regulamin

Podkomitet UE–Izrael nr 5

Rolnictwo i rybołówstwo

1.   Skład i przewodnictwo

Podkomitet składa się z przedstawicieli Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich oraz przedstawicieli Rządu Izraela. Przewodniczą mu na przemian obie Strony. Każda Strona wyznacza swojego przewodniczącego.

2.   Rola

Podkomitet stanowi forum w celu omawiania, konsultowania i dokonywania oceny, a jego działania podlegają Komitetowi Stowarzyszenia, któremu podkomitet składa sprawozdanie po każdym ze swoich posiedzeń. Podkomitet nie jest upoważniony do podejmowania decyzji, lecz może przedkładać wnioski Komitetowi Stowarzyszenia.

3.   Przedmiot

Podkomitet omawia wykonywanie Układu o Stowarzyszeniu i związanego z nim planu działania w ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa, m.in. w dziedzinach wymienionych poniżej oraz ocenia w szczególności postępy w osiąganiu celów i działań określonych i uzgodnionych w ramach planu działania. W razie potrzeby zajmuje się współpracą w zakresie administracji publicznej. Podkomitet bada wszelkie problemy mogące wystąpić w wymienionych poniżej obszarach oraz proponuje możliwe środki, które należy podjąć.

a)

Produkty rolne i przetworzone produkty rolne (wraz z handlem)

b)

Kwestie sanitarne i fitosanitarne

c)

Rozwój obszarów wiejskich i współpraca regionalna

d)

Produkty rybołówstwa, wraz z handlem

Lista ta nie jest wyczerpująca i Komitet Stowarzyszenia może dodać do niej inne zagadnienia.

Podkomitet może omawiać zagadnienia dotyczące jednego, kilku lub wszystkich wyżej wymienionych obszarów.

4.   Sekretariat

Przedstawiciel Komisji Europejskiej i przedstawiciel Rządu Izraela sprawują wspólnie funkcje stałych sekretarzy podkomitetu.

Wszelkie komunikaty dotyczące podkomitetu są przekazywane sekretarzom. Sekretarze są odpowiedzialni za przygotowanie posiedzeń podkomitetu, łącznie z terminami i porządkiem obrad.

5.   Posiedzenia

Podkomitet zbiera się za każdym razem, gdy wymagają tego okoliczności, co do zasady co najmniej raz w roku. Posiedzenie może zostać zwołane na podstawie wniosku przewodniczącego jednej ze Stron, przekazanego poprzez jej sekretarza, który następnie przedkłada wniosek drugiej Stronie. Po otrzymaniu wniosku o zwołanie posiedzenia podkomitetu sekretarz drugiej Strony udziela odpowiedzi w terminie piętnastu dni roboczych. O ile to możliwe, za zgodą obu Stron kilka posiedzeń podkomitetów może zostać zgrupowanych w ciągu kilku dni.

W szczególnie pilnych przypadkach podkomitety mogą zebrać się szybciej, z zastrzeżeniem, że obie Strony wyrażą na to zgodę. Wnioski o zwołanie posiedzenia sporządzane są w formie pisemnej.

Każde posiedzenie podkomitetu odbywa się w terminie i w miejscu uzgodnionym przez obie Strony.

Posiedzenia są zwoływane przez właściwego sekretarza w porozumieniu z przewodniczącym. Przed każdym posiedzeniem przewodniczący jest informowany o planowanym składzie delegacji każdej ze Stron.

Jeśli obie Strony wyrażą zgodę, podkomitet może zaprosić na swoje posiedzenia ekspertów w celu udzielenia wymaganych szczegółowych informacji.

6.   Porządek obrad

Wszystkie wnioski o włączenie punktów do porządku obrad podkomitetu są przekazywane sekretarzom.

Na każde posiedzenie przewodniczący sporządza tymczasowy porządek obrad. Właściwy sekretarz przekazuje go swojemu odpowiednikowi najpóźniej dziesięć dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

Tymczasowy porządek obrad zawiera punkty, które zostały zgłoszone sekretarzom najpóźniej piętnaście dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Strony otrzymują dokumenty towarzyszące co najmniej siedem dni przed posiedzeniem. Terminy te mogą zostać skrócone, jeśli sprawa jest pilna i o ile wyrażą na to zgodę obie Strony.

Podkomitet przyjmuje porządek obrad na początku każdego posiedzenia.

7.   Protokoły

Po każdym posiedzeniu obaj sekretarze redagują i zatwierdzają protokół. Sekretarze podkomitetu przekazują sekretarzom i przewodniczącemu Komitetu Stowarzyszenia kopię protokołu, zawierającego wnioski i zalecenia podkomitetu.

8.   Jawność

O ile nie postanowiono inaczej, posiedzenia podkomitetu są zamknięte, a protokoły są poufne.

Regulamin

Podkomitet UE–Izrael nr 6

Rynek wewnętrzny

1.   Skład i przewodnictwo

Podkomitet składa się z przedstawicieli Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich oraz przedstawicieli Rządu Izraela. Przewodniczą mu na przemian obie Strony. Każda Strona wyznacza swojego przewodniczącego.

2.   Rola

Podkomitet stanowi forum w celu omawiania, konsultowania i dokonywania oceny, a jego działania podlegają Komitetowi Stowarzyszenia, któremu podkomitet składa sprawozdanie po każdym ze swoich posiedzeń. Podkomitet nie jest upoważniony do podejmowania decyzji, lecz może przedkładać wnioski Komitetowi Stowarzyszenia.

3.   Przedmiot

Podkomitet omawia wykonywanie Układu o Stowarzyszeniu i związanego z nim planu działania w ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa, m.in. w dziedzinach wymienionych poniżej oraz ocenia w szczególności postępy w osiąganiu celów i działań określonych i uzgodnionych w ramach planu działania. W razie potrzeby zajmuje się współpracą w zakresie administracji publicznej. Podkomitet bada wszelkie problemy mogące wystąpić w wymienionych poniżej obszarach oraz proponuje możliwe środki, które należy podjąć.

a)

Współpraca legislacyjna i administracyjna w zakresie przepisów technicznych, norm i oceny zgodności

b)

Polityka konkurencji

c)

Zamówienia publiczne

d)

Prawo własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej

e)

Usługi (polityka i kwestie dotyczące uregulowań prawnych)

f)

Prawo przedsiębiorczości, prawo spółek

Lista ta nie jest wyczerpująca i Komitet Stowarzyszenia może dodać do niej inne zagadnienia.

Podkomitet może omawiać zagadnienia dotyczące jednego, kilku lub wszystkich wyżej wymienionych obszarów.

4.   Sekretariat

Przedstawiciel Komisji Europejskiej i przedstawiciel Rządu Izraela sprawują wspólnie funkcje stałych sekretarzy podkomitetu.

Wszelkie komunikaty dotyczące podkomitetu są przekazywane sekretarzom. Sekretarze są odpowiedzialni za przygotowanie posiedzeń podkomitetu, łącznie z terminami i porządkiem obrad.

5.   Posiedzenia

Podkomitet zbiera się za każdym razem, gdy wymagają tego okoliczności, co do zasady co najmniej raz w roku. Posiedzenie może zostać zwołane na podstawie wniosku przewodniczącego jednej ze Stron, przekazanego poprzez jej sekretarza, który następnie przedkłada wniosek drugiej Stronie. Po otrzymaniu wniosku o zwołanie posiedzenia podkomitetu sekretarz drugiej Strony udziela odpowiedzi w terminie piętnastu dni roboczych. O ile to możliwe, za zgodą obu Stron kilka posiedzeń podkomitetów może zostać zgrupowanych w ciągu kilku dni.

W szczególnie pilnych przypadkach podkomitety mogą zebrać się szybciej, z zastrzeżeniem, że obie Strony wyrażą na to zgodę. Wnioski o zwołanie posiedzenia sporządzane są w formie pisemnej.

Każde posiedzenie podkomitetu odbywa się w terminie i w miejscu uzgodnionym przez obie Strony.

Posiedzenia są zwoływane przez właściwego sekretarza w porozumieniu z przewodniczącym. Przed każdym posiedzeniem przewodniczący jest informowany o planowanym składzie delegacji każdej ze Stron.

Jeśli obie Strony wyrażą zgodę, podkomitet może zaprosić na swoje posiedzenia ekspertów w celu udzielenia wymaganych szczegółowych informacji.

6.   Porządek obrad

Wszystkie wnioski o włączenie punktów do porządku obrad podkomitetu są przekazywane sekretarzom.

Na każde posiedzenie przewodniczący sporządza tymczasowy porządek obrad. Właściwy sekretarz przekazuje go swojemu odpowiednikowi najpóźniej dziesięć dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

Tymczasowy porządek obrad zawiera punkty, które zostały zgłoszone sekretarzom najpóźniej piętnaście dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Strony otrzymują dokumenty towarzyszące co najmniej siedem dni przed posiedzeniem. Terminy te mogą zostać skrócone, jeśli sprawa jest pilna i o ile wyrażą na to zgodę obie Strony.

Podkomitet przyjmuje porządek obrad na początku każdego posiedzenia.

7.   Protokoły

Po każdym posiedzeniu obaj sekretarze redagują i zatwierdzają protokół. Sekretarze podkomitetu przekazują sekretarzom i przewodniczącemu Komitetu Stowarzyszenia kopię protokołu, zawierającego wnioski i zalecenia podkomitetu.

8.   Jawność

O ile nie postanowiono inaczej, posiedzenia podkomitetu są zamknięte, a protokoły są poufne.

Regulamin

Podkomitet UE–Izrael nr 7

Przemysł, handel i usługi

1.   Skład i przewodnictwo

Podkomitet składa się z przedstawicieli Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich oraz przedstawicieli Rządu Izraela. Przewodniczą mu na przemian obie Strony. Każda Strona wyznacza swojego przewodniczącego.

2.   Rola

Podkomitet stanowi forum w celu omawiania, konsultowania i dokonywania oceny, a jego działania podlegają Komitetowi Stowarzyszenia, któremu podkomitet składa sprawozdanie po każdym ze swoich posiedzeń. Podkomitet nie jest upoważniony do podejmowania decyzji, lecz może przedkładać wnioski Komitetowi Stowarzyszenia.

3.   Przedmiot

Podkomitet omawia wykonywanie Układu o Stowarzyszeniu i związanego z nim planu działania w ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa, m.in. w dziedzinach wymienionych poniżej oraz ocenia w szczególności postępy w osiąganiu celów i działań określonych i uzgodnionych w ramach planu działania. W razie potrzeby zajmuje się współpracą w zakresie administracji publicznej. Podkomitet bada wszelkie problemy mogące wystąpić w wymienionych poniżej obszarach oraz proponuje możliwe środki, które należy podjąć.

a)

Polityka przedsiębiorczości i współpraca przemysłowa

b)

Wdrażanie przepisów handlowych Układu o Stowarzyszeniu i planu działania w zakresie Europejskiej Polityki Sąsiedztwa (ENP)

c)

Kwestie handlu dwustronnego

d)

Usługi i inwestycje (aspekty handlowe, w tym otwarcie dwustronnych negocjacji)

e)

Opracowywanie umów handlowych w zakresie przepisów technicznych, norm i oceny zgodności

f)

Współpraca w kwestiach dotyczących handlu elektronicznego

g)

Turystyka

h)

Międzynarodowa współpraca na rzecz rozwoju (kwestie dostępu WE–Izrael)

Lista ta nie jest wyczerpująca i Komitet Stowarzyszenia może dodać do niej inne zagadnienia.

Podkomitet może omawiać zagadnienia dotyczące jednego, kilku lub wszystkich wyżej wymienionych obszarów.

4.   Sekretariat

Przedstawiciel Komisji Europejskiej i przedstawiciel Rządu Izraela sprawują wspólnie funkcje stałych sekretarzy podkomitetu.

Wszelkie komunikaty dotyczące podkomitetu są przekazywane sekretarzom. Sekretarze są odpowiedzialni za przygotowanie posiedzeń podkomitetu, łącznie z terminami i porządkiem obrad.

5.   Posiedzenia

Podkomitet zbiera się za każdym razem, gdy wymagają tego okoliczności, co do zasady co najmniej raz w roku. Posiedzenie może zostać zwołane na podstawie wniosku przewodniczącego jednej ze Stron, przekazanego poprzez jej sekretarza, który następnie przedkłada wniosek drugiej Stronie. Po otrzymaniu wniosku o zwołanie posiedzenia podkomitetu sekretarz drugiej Strony udziela odpowiedzi w terminie piętnastu dni roboczych. O ile to możliwe, za zgodą obu Stron kilka posiedzeń podkomitetów może zostać zgrupowanych w ciągu kilku dni.

W szczególnie pilnych przypadkach podkomitety mogą zebrać się szybciej, z zastrzeżeniem, że obie Strony wyrażą na to zgodę. Wnioski o zwołanie posiedzenia sporządzane są w formie pisemnej.

Każde posiedzenie podkomitetu odbywa się w terminie i w miejscu uzgodnionym przez obie Strony.

Posiedzenia są zwoływane przez właściwego sekretarza w porozumieniu z przewodniczącym. Przed każdym posiedzeniem przewodniczący jest informowany o planowanym składzie delegacji każdej ze Stron.

Jeśli obie Strony wyrażą zgodę, podkomitet może zaprosić na swoje posiedzenia ekspertów w celu udzielenia wymaganych szczegółowych informacji.

6.   Porządek obrad

Wszystkie wnioski o włączenie punktów do porządku obrad podkomitetu są przekazywane sekretarzom.

Na każde posiedzenie przewodniczący sporządza tymczasowy porządek obrad. Właściwy sekretarz przekazuje go swojemu odpowiednikowi najpóźniej dziesięć dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

Tymczasowy porządek obrad zawiera punkty, które zostały zgłoszone sekretarzom najpóźniej piętnaście dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Strony otrzymują dokumenty towarzyszące co najmniej siedem dni przed posiedzeniem. Terminy te mogą zostać skrócone, jeśli sprawa jest pilna i o ile wyrażą na to zgodę obie Strony.

Podkomitet przyjmuje porządek obrad na początku każdego posiedzenia.

7.   Protokoły

Po każdym posiedzeniu obaj sekretarze redagują i zatwierdzają protokół. Sekretarze podkomitetu przekazują sekretarzom i przewodniczącemu Komitetu Stowarzyszenia kopię protokołu, zawierającego wnioski i zalecenia podkomitetu.

8.   Jawność

O ile nie postanowiono inaczej, posiedzenia podkomitetu są zamknięte, a protokoły są poufne.

Regulamin

Podkomitet UE–Izrael nr 8

Wymiar sprawiedliwości i sprawy prawne

1.   Skład i przewodnictwo

Podkomitet składa się z przedstawicieli Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich oraz przedstawicieli Rządu Izraela. Przewodniczą mu na przemian obie Strony. Każda Strona wyznacza swojego przewodniczącego.

2.   Rola

Podkomitet stanowi forum w celu omawiania, konsultowania i dokonywania oceny, a jego działania podlegają Komitetowi Stowarzyszenia, któremu podkomitet składa sprawozdanie po każdym ze swoich posiedzeń. Podkomitet nie jest upoważniony do podejmowania decyzji, lecz może przedkładać wnioski Komitetowi Stowarzyszenia.

3.   Przedmiot

Podkomitet omawia wykonywanie Układu o Stowarzyszeniu i związanego z nim planu działania w ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa, m.in. w dziedzinach wymienionych poniżej oraz ocenia w szczególności postępy w osiąganiu celów i działań określonych i uzgodnionych w ramach planu działania. W razie potrzeby zajmuje się współpracą w zakresie administracji publicznej. Podkomitet bada wszelkie problemy mogące wystąpić w wymienionych poniżej obszarach oraz proponuje możliwe środki, które należy podjąć.

a)

Kwestie dotyczące migracji

b)

Azyl

c)

Specyficzne działania w dziedzinie sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, których celem jest zwalczanie terroryzmu

d)

Walka ze przestępczością zorganizowaną, w tym handlem ludźmi

e)

Narkotyki

f)

Pranie pieniędzy, przestępstwa finansowe i gospodarcze

g)

Współpraca policyjna i sądownicza

Lista ta nie jest wyczerpująca i Komitet Stowarzyszenia może dodać do niej inne zagadnienia.

Podkomitet może omawiać zagadnienia dotyczące jednego, kilku lub wszystkich wyżej wymienionych obszarów.

4.   Sekretariat

Przedstawiciel Komisji Europejskiej i przedstawiciel Rządu Izraela sprawują wspólnie funkcje stałych sekretarzy podkomitetu.

Wszelkie komunikaty dotyczące podkomitetu są przekazywane sekretarzom. Sekretarze są odpowiedzialni za przygotowanie posiedzeń podkomitetu, łącznie z terminami i porządkiem obrad.

5.   Posiedzenia

Podkomitet zbiera się za każdym razem, gdy wymagają tego okoliczności, co do zasady co najmniej raz w roku. Posiedzenie może zostać zwołane na podstawie wniosku przewodniczącego jednej ze Stron, przekazanego poprzez jej sekretarza, który następnie przedkłada wniosek drugiej Stronie. Po otrzymaniu wniosku o zwołanie posiedzenia podkomitetu sekretarz drugiej Strony udziela odpowiedzi w terminie piętnastu dni roboczych. O ile to możliwe, za zgodą obu Stron kilka posiedzeń podkomitetów może zostać zgrupowanych w ciągu kilku dni.

W szczególnie pilnych przypadkach podkomitety mogą zebrać się szybciej, z zastrzeżeniem, że obie Strony wyrażą na to zgodę. Wnioski o zwołanie posiedzenia sporządzane są w formie pisemnej.

Każde posiedzenie podkomitetu odbywa się w terminie i w miejscu uzgodnionym przez obie Strony.

Posiedzenia są zwoływane przez właściwego sekretarza w porozumieniu z przewodniczącym. Przed każdym posiedzeniem przewodniczący jest informowany o planowanym składzie delegacji każdej ze Stron.

Jeśli obie Strony wyrażą zgodę, podkomitet może zaprosić na swoje posiedzenia ekspertów w celu udzielenia wymaganych szczegółowych informacji.

6.   Porządek obrad

Wszystkie wnioski o włączenie punktów do porządku obrad podkomitetu są przekazywane sekretarzom.

Na każde posiedzenie przewodniczący sporządza tymczasowy porządek obrad. Właściwy sekretarz przekazuje go swojemu odpowiednikowi najpóźniej dziesięć dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

Tymczasowy porządek obrad zawiera punkty, które zostały zgłoszone sekretarzom najpóźniej piętnaście dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Strony otrzymują dokumenty towarzyszące co najmniej siedem dni przed posiedzeniem. Terminy te mogą zostać skrócone, jeśli sprawa jest pilna i o ile wyrażą na to zgodę obie Strony.

Podkomitet przyjmuje porządek obrad na początku każdego posiedzenia.

7.   Protokoły

Po każdym posiedzeniu obaj sekretarze redagują i zatwierdzają protokół. Sekretarze podkomitetu przekazują sekretarzom i przewodniczącemu Komitetu Stowarzyszenia kopię protokołu, zawierającego wnioski i zalecenia podkomitetu.

8.   Jawność

O ile nie postanowiono inaczej, posiedzenia podkomitetu są zamknięte, a protokoły są poufne.

Regulamin

Podkomitet UE–Izrael nr 9

Transport, energia i środowisko naturalne

1.   Skład i przewodnictwo

Podkomitet składa się z przedstawicieli Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich oraz przedstawicieli Rządu Izraela. Przewodniczą mu na przemian obie Strony. Każda Strona wyznacza swojego przewodniczącego.

2.   Rola

Podkomitet stanowi forum w celu omawiania, konsultowania i dokonywania oceny, a jego działania podlegają Komitetowi Stowarzyszenia, któremu podkomitet składa sprawozdanie po każdym ze swoich posiedzeń. Podkomitet nie jest upoważniony do podejmowania decyzji, lecz może przedkładać wnioski Komitetowi Stowarzyszenia.

3.   Przedmiot

Podkomitet omawia wykonywanie Układu o Stowarzyszeniu i związanego z nim planu działania w ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa, m.in. w dziedzinach wymienionych poniżej oraz ocenia w szczególności postępy w osiąganiu celów i działań określonych i uzgodnionych w ramach planu działania. W razie potrzeby zajmuje się współpracą w zakresie administracji publicznej. Podkomitet bada wszelkie problemy mogące wystąpić w wymienionych poniżej obszarach oraz proponuje możliwe środki, które należy podjąć.

a)

Transport

b)

Energia

c)

Środowisko naturalne

Lista ta nie jest wyczerpująca i Komitet Stowarzyszenia może dodać do niej inne zagadnienia.

Podkomitet może omawiać zagadnienia dotyczące jednego, kilku lub wszystkich wyżej wymienionych obszarów.

4.   Sekretariat

Przedstawiciel Komisji Europejskiej i przedstawiciel Rządu Izraela sprawują wspólnie funkcje stałych sekretarzy podkomitetu.

Wszelkie komunikaty dotyczące podkomitetu są przekazywane sekretarzom. Sekretarze są odpowiedzialni za przygotowanie posiedzeń podkomitetu, łącznie z terminami i porządkiem obrad.

5.   Posiedzenia

Podkomitet zbiera się za każdym razem, gdy wymagają tego okoliczności, co do zasady co najmniej raz w roku. Posiedzenie może zostać zwołane na podstawie wniosku przewodniczącego jednej ze Stron, przekazanego poprzez jej sekretarza, który następnie przedkłada wniosek drugiej Stronie. Po otrzymaniu wniosku o zwołanie posiedzenia podkomitetu sekretarz drugiej Strony udziela odpowiedzi w terminie piętnastu dni roboczych. O ile to możliwe, za zgodą obu Stron kilka posiedzeń podkomitetów może zostać zgrupowanych w ciągu kilku dni.

W szczególnie pilnych przypadkach podkomitety mogą zebrać się szybciej, z zastrzeżeniem, że obie Strony wyrażą na to zgodę. Wnioski o zwołanie posiedzenia sporządzane są w formie pisemnej.

Każde posiedzenie podkomitetu odbywa się w terminie i w miejscu uzgodnionym przez obie Strony.

Posiedzenia są zwoływane przez właściwego sekretarza w porozumieniu z przewodniczącym. Przed każdym posiedzeniem przewodniczący jest informowany o planowanym składzie delegacji każdej ze Stron.

Jeśli obie Strony wyrażą zgodę, podkomitet może zaprosić na swoje posiedzenia ekspertów w celu udzielenia wymaganych szczegółowych informacji.

6.   Porządek obrad

Wszystkie wnioski o włączenie punktów do porządku obrad podkomitetu są przekazywane sekretarzom.

Na każde posiedzenie przewodniczący sporządza tymczasowy porządek obrad. Właściwy sekretarz przekazuje go swojemu odpowiednikowi najpóźniej dziesięć dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

Tymczasowy porządek obrad zawiera punkty, które zostały zgłoszone sekretarzom najpóźniej piętnaście dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Strony otrzymują dokumenty towarzyszące co najmniej siedem dni przed posiedzeniem. Terminy te mogą zostać skrócone, jeśli sprawa jest pilna i o ile wyrażą na to zgodę obie Strony.

Podkomitet przyjmuje porządek obrad na początku każdego posiedzenia.

7.   Protokoły

Po każdym posiedzeniu obaj sekretarze redagują i zatwierdzają protokół. Sekretarze podkomitetu przekazują sekretarzom i przewodniczącemu Komitetu Stowarzyszenia kopię protokołu, zawierającego wnioski i zalecenia podkomitetu.

8.   Jawność

O ile nie postanowiono inaczej, posiedzenia podkomitetu są zamknięte, a protokoły są poufne.

Regulamin

Podkomitet UE–Izrael nr 10

Badania, innowacje, społeczeństwo informacyjne, edukacja i kultura

1.   Skład i przewodnictwo

Podkomitet składa się z przedstawicieli Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich oraz przedstawicieli Rządu Izraela. Przewodniczą mu na przemian obie Strony. Każda Strona wyznacza swojego przewodniczącego.

2.   Rola

Podkomitet stanowi forum w celu omawiania, konsultowania i dokonywania oceny, a jego działania podlegają Komitetowi Stowarzyszenia, któremu podkomitet składa sprawozdanie po każdym ze swoich posiedzeń. Podkomitet nie jest upoważniony do podejmowania decyzji, lecz może przedkładać wnioski Komitetowi Stowarzyszenia.

3.   Przedmiot

Podkomitet omawia wykonywanie Układu o Stowarzyszeniu i związanego z nim planu działania w ramach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa, m.in. w dziedzinach wymienionych poniżej oraz ocenia w szczególności postępy w osiąganiu celów i działań określonych i uzgodnionych w ramach planu działania. W razie potrzeby zajmuje się współpracą w zakresie administracji publicznej. Podkomitet bada wszelkie problemy mogące wystąpić w wymienionych poniżej obszarach oraz proponuje możliwe środki, które należy podjąć.

a)

Nauka i innowacje technologiczne

b)

Współpraca w zakresie oświaty, szkoleń i wymiany młodzież

c)

Współpraca kulturalna

d)

Społeczeństwo informacyjne

e)

Polityka audiowizualna

f)

Współpraca społeczeństwa obywatelskiego

Lista ta nie jest wyczerpująca i Komitet Stowarzyszenia może dodać do niej inne zagadnienia.

Podkomitet może omawiać zagadnienia dotyczące jednego, kilku lub wszystkich wyżej wymienionych obszarów.

4.   Sekretariat

Przedstawiciel Komisji Europejskiej i przedstawiciel Rządu Izraela sprawują wspólnie funkcje stałych sekretarzy podkomitetu.

Wszelkie komunikaty dotyczące podkomitetu są przekazywane sekretarzom. Sekretarze są odpowiedzialni za przygotowanie posiedzeń podkomitetu, łącznie z terminami i porządkiem obrad.

5.   Posiedzenia

Podkomitet zbiera się za każdym razem, gdy wymagają tego okoliczności, co do zasady co najmniej raz w roku. Posiedzenie może zostać zwołane na podstawie wniosku przewodniczącego jednej ze Stron, przekazanego poprzez jej sekretarza, który następnie przedkłada wniosek drugiej Stronie. Po otrzymaniu wniosku o zwołanie posiedzenia podkomitetu sekretarz drugiej Strony udziela odpowiedzi w terminie piętnastu dni roboczych. O ile to możliwe, za zgodą obu Stron kilka posiedzeń podkomitetów może zostać zgrupowanych w ciągu kilku dni.

W szczególnie pilnych przypadkach podkomitety mogą zebrać się szybciej, z zastrzeżeniem, że obie Strony wyrażą na to zgodę. Wnioski o zwołanie posiedzenia sporządzane są w formie pisemnej.

Każde posiedzenie podkomitetu odbywa się w terminie i w miejscu uzgodnionym przez obie Strony.

Posiedzenia są zwoływane przez właściwego sekretarza w porozumieniu z przewodniczącym. Przed każdym posiedzeniem przewodniczący jest informowany o planowanym składzie delegacji każdej ze Stron.

Jeśli obie Strony wyrażą zgodę, podkomitet może zaprosić na swoje posiedzenia ekspertów w celu udzielenia wymaganych szczegółowych informacji.

6.   Porządek obrad

Wszystkie wnioski o włączenie punktów do porządku obrad podkomitetu są przekazywane sekretarzom.

Na każde posiedzenie przewodniczący sporządza tymczasowy porządek obrad. Właściwy sekretarz przekazuje go swojemu odpowiednikowi najpóźniej dziesięć dni przed rozpoczęciem posiedzenia.

Tymczasowy porządek obrad zawiera punkty, które zostały zgłoszone sekretarzom najpóźniej piętnaście dni przed rozpoczęciem posiedzenia. Strony otrzymują dokumenty towarzyszące co najmniej siedem dni przed posiedzeniem. Terminy te mogą zostać skrócone, jeśli sprawa jest pilna i o ile wyrażą na to zgodę obie Strony.

Podkomitet przyjmuje porządek obrad na początku każdego posiedzenia.

7.   Protokoły

Po każdym posiedzeniu obaj sekretarze redagują i zatwierdzają protokół. Sekretarze podkomitetu przekazują sekretarzom i przewodniczącemu Komitetu Stowarzyszenia kopię protokołu, zawierającego wnioski i zalecenia podkomitetu.

8.   Jawność

O ile nie postanowiono inaczej, posiedzenia podkomitetu są zamknięte, a protokoły są poufne.

9.9.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 233/52

ZALECENIE NR 1/2005 RADY STOWARZYSZENIA UE–IZRAEL

z dnia 26 kwietnia 2005 r.

w sprawie realizacji planu działania UE–Izrael

(2005/641/WE)

RADA STOWARZYSZENIA UE–IZRAEL,

uwzględniając Układ Eurośródziemnomorski ustanawiający stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Państwem Izrael, z drugiej strony, w szczególności jego art. 69,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 69 Układu Eurośródziemnomorskiego upoważnia Radę Stowarzyszenia do formułowania odpowiednich zaleceń, aby osiągnąć cele Układu.

(2)

Zgodnie z art. 79 Układu Eurośródziemnomorskiego Strony podejmują wszelkie środki o charakterze ogólnym lub szczególnym wymagane do wypełnienia ich zobowiązań wynikających z wymienionego Układu i zapewniają osiągnięcie celów określonych w tym Układzie.

(3)

Plan działania UE–Izrael będzie wspierał realizację Układu Eurośródziemnomorskiego poprzez opracowanie i przyjęcie przez Strony konkretnych środków zapewniających praktyczne wytyczne dla takiej realizacji.

(4)

Podwójnym celem planu działania jest przedstawienie konkretnych środków mających na celu wypełnienie przez Strony zobowiązań ustalonych w Układzie Eurośródziemnomorskim oraz dostarczenie szerszych ram służących wzmocnieniu stosunków między UE i Izraelem, w celu osiągnięcia wysokiego stopnia integracji gospodarczej i pogłębienia współpracy politycznej, zgodnie z ogólnymi celami Układu Eurośródziemnomorskiego.

(5)

Strony Układu Eurośródziemnomorskiego zatwierdziły tekst planu działania UE–Izrael,

PRZYJMUJE NASTĘPUJĄCE ZALECENIE:

Artykuł

Rada Stowarzyszenia zaleca, aby Strony realizowały plan działania UE–Izrael (1) w zakresie, w jakim taka realizacja ma na uwadze osiągnięcie celów Układu Eurośródziemnomorskiego.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 kwietnia 2005 r.

W imieniu Rady Stowarzyszenia

S. SHALOM

Przewodniczący

(1)  http://register.consilium.eu.int