ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1440/2005

z dnia 12 lipca 2005 r.

w sprawie nałożenia ograniczeń na przywóz niektórych wyrobów stalowych z Ukrainy oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 2266/2004

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

1.   Niniejsze rozporządzenie stosuje się do przywozu do Wspólnoty wyrobów stalowych określonych w załączniku I, pochodzących z Ukrainy.

2.   Wyroby stalowe są klasyfikowane według grup wyrobów określonych w załączniku I.

3.   Pochodzenie wyrobów, o których mowa w ust. 1, określa się zgodnie z przepisami obowiązującymi we Wspólnocie.

4.   Procedury sprawdzania pochodzenia wyrobów, o których mowa w ust. 1, są określone w rozdziałach II i III.

Artykuł 2

1.   Przywóz do Wspólnoty wyrobów wymienionych w załączniku I, pochodzących z Ukrainy, podlega corocznym limitom ilościowym określonym w załączniku V. Dopuszczenie do swobodnego obrotu we Wspólnocie wyrobów wymienionych w załączniku I pochodzących z Ukrainy wymaga przedłożenia świadectwa pochodzenia określonego w załączniku II oraz pozwolenia na przywóz wydanego przez organy Państw Członkowskich zgodnie z przepisami art. 4.

Przywóz, na który wydano pozwolenie, zostaje zaliczony na poczet limitów ilościowych ustanowionych na rok, w którym wyroby zostały wysłane z kraju wywozu.

2.   W celu zapewnienia, aby ilości, na które wydane zostały pozwolenia na przywóz, w żadnym momencie nie przekraczały łącznych limitów ilościowych dla każdej grupy wyrobów, właściwe organy Państw Członkowskich wydają pozwolenia na przywóz jedynie po uzyskaniu potwierdzenia od Komisji, że nadal istnieją dostępne ilości w ramach limitów ilościowych w odniesieniu do kraju dostawcy dla danej grupy wyrobów stalowych, których dotyczą wnioski złożone przez importera lub importerów do tych organów. Właściwe organy Państw Członkowskich są wymienione do celów niniejszego rozporządzenia w załączniku IV.

3.   Począwszy od dnia 1 stycznia 2005 r., przywóz wyrobów, dla których wymagane było pozwolenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2266/2004, zaliczany jest na poczet odpowiednich limitów na rok 2005 określonych w załączniku V.

4.   Do celów niniejszego rozporządzenia i począwszy od dnia rozpoczęcia jego stosowania, uważa się, że wysyłka wyrobów odbyła się w dniu, w którym zostały one załadowane na środek transportu, za pomocą którego są wywożone.

Artykuł 3

1.   Limity ilościowe, o których mowa w załączniku V, nie mają zastosowania do wyrobów umieszczonych w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym lub też przywożonych na mocy uzgodnień dotyczących składów celnych, przywozu czasowego albo w celu uszlachetniania czynnego (system zawieszeń).

2.   W przypadku gdy wyroby, o których mowa w ust. 1, są następnie wprowadzone do swobodnego obrotu w stanie niezmienionym albo po obróbce lub przetworzeniu, stosuje się przepisy art. 2 ust. 2, a wyroby wprowadzone w taki sposób do obrotu są zaliczane na poczet limitów ilościowych określonych w załączniku V.

Artykuł 4

1.   Do celów stosowania art. 2 ust. 2 przed wydaniem pozwolenia na przywóz właściwe organy Państw Członkowskich powiadamiają Komisję o liczbie otrzymanych wniosków o wydanie pozwolenia na przywóz popartych oryginałami pozwoleń na wywóz. W odpowiedzi Komisja przekazuje potwierdzenie, że ilość(-ci), o którą(-e) wnioskodawca się ubiega jest (są) dostępna(-e) w ramach limitów przywozowych. Potwierdzenia przekazywane są według kolejności zgłoszeń od Państw Członkowskich.

2.   Wnioski dołączane do zgłoszeń dla Komisji są ważne wówczas, gdy każdorazowo w wyraźny sposób określają kraj wywozu, daną grupę wyrobów, ilości objęte przywozem, numer pozwolenia na wywóz, rok kontyngentowy oraz Państwo Członkowskie, w którym planowane jest wprowadzenie wyrobów do swobodnego obrotu.

3.   O ile jest to możliwe, Komisja przekazuje organom Państw Członkowskich potwierdzenie całkowitej ilości, wskazanej przez nie we wnioskach złożonych dla poszczególnych grup wyrobów. Ponadto Komisja niezwłocznie kontaktuje się z właściwymi organami ukraińskimi w wypadkach, gdy przedstawione wnioski przekraczają limity, w celu uzyskania wyjaśnienia i szybkiego znalezienia rozwiązania.

4.   Właściwe organy Państw Członkowskich niezwłocznie powiadamiają Komisję w przypadku uzyskania informacji o każdej ilości niewykorzystanej w okresie ważności pozwolenia na przywóz. Takie niewykorzystane ilości są automatycznie przenoszone na poczet pozostałych do wykorzystania ilości w ramach łącznego wspólnotowego limitu ilościowego dla każdej grupy wyrobów.

5.   Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1, 2, 3 i 4, są dokonywane w formie elektronicznej w ramach zintegrowanej sieci utworzonej w tym celu, z wyjątkiem sytuacji, w których z przyczyn technicznych konieczne jest czasowe użycie innych środków łączności.

6.   Pozwolenia na przywóz lub dokumenty równoważne wydawane są zgodnie z przepisami rozdziału II.

7.   Właściwe organy Państw Członkowskich powiadamiają Komisję o wszelkich przypadkach unieważnienia uprzednio wydanych pozwoleń na przywóz lub równoważnych dokumentów w następstwie cofnięcia bądź unieważnienia przez właściwe organy ukraińskie odpowiadających im pozwoleń na wywóz. Jeżeli jednak Komisja lub właściwe organy Państwa Członkowskiego zostały poinformowane przez właściwe organy ukraińskie o cofnięciu lub unieważnieniu pozwolenia na wywóz już po przywozie do Wspólnoty wyrobów objętych danym pozwoleniem, odpowiednie ilości zostają zaliczone na poczet limitów ilościowych obowiązujących na rok, w którym miała miejsce wysyłka wyrobów.

Artykuł 5

Do celów stosowania art. 3 ust. 3 i 4 umowy Komisja jest niniejszym upoważniona do dokonywania niezbędnych dostosowań.

Artykuł 6

1.   Jeśli po przeprowadzeniu dochodzeń zgodnie z procedurami określonymi w przepisach rozdziału III Komisja zauważy, że informacje będące w jej posiadaniu stanowią dowód na to, iż wymienione w załączniku I wyroby pochodzące z Ukrainy zostały przeładowane, ich trasa została zmieniona lub zostały w inny sposób przywiezione do Wspólnoty z ominięciem limitów ilościowych, o których mowa w art. 2, oraz że istnieje potrzeba dokonania niezbędnych dostosowań, wówczas Komisja wnioskuje o rozpoczęcie konsultacji w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie równoważnego dostosowania odpowiednich limitów ilościowych.

2.   W oczekiwaniu na wynik konsultacji, o których mowa w ust. 1, Komisja może wnioskować, w przypadku istnienia wyraźnego dowodu na ominięcie przepisów, o podjęcie przez Ukrainę niezbędnych kroków zapobiegawczych mających na celu zapewnienie, że dostosowanie limitów ilościowych uzgodnione w wyniku takich konsultacji będzie mogło być zrealizowanie w odniesieniu do roku, w którym wniesiony został wniosek o przeprowadzenie konsultacji lub następnego roku, jeżeli limity ilościowe na dany rok są wyczerpane.

3.   Jeśli Wspólnocie i Ukrainie nie uda się osiągnąć zadowalającego rozwiązania i jeśli Komisja uzna, że istnieją wyraźne dowody na obchodzenie ustaleń ilościowych, z obowiązujących limitów potrącone zostaną odpowiednie ilości wyrobów pochodzących z Ukrainy.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie nie stanowi w żaden sposób odstępstwa od postanowień Umowy, która ma pierwszeństwo w przypadkach wszelkich niezgodności.

ROZDZIAŁ II

ZASADY ZARZĄDZANIA LIMITAMI ILOŚCIOWYMI

SEKCJA 1

Klasyfikacja

Artykuł 8

Klasyfikacja wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem opiera się na Nomenklaturze Scalonej ustanowionej rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87.

Artykuł 9

Z inicjatywy Komisji lub Państwa Członkowskiego Wydział Nomenklatury Taryfowej i Statystycznej Komitetu Kodeksu Celnego, ustanowionego na mocy rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 pilnie zbada, zgodnie z przepisami tego rozporządzenia, wszystkie kwestie dotyczące klasyfikacji wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem w ramach Nomenklatury Scalonej w celu sklasyfikowania ich w odpowiednich grupach wyrobów.

Artykuł 10

Komisja powiadamia Ukrainę o wszelkich zmianach w kodach CN i TARIC dotyczących wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem przynajmniej na miesiąc przed dniem ich wejścia w życie we Wspólnocie.

Artykuł 11

Komisja powiadamia właściwe organy ukraińskie o wszelkich decyzjach przyjętych zgodnie z obowiązującymi we Wspólnocie procedurami dotyczącymi klasyfikacji wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem najpóźniej w ciągu miesiąca od przyjęcia tych decyzji. Informacje te obejmują:

Artykuł 12

1.   Jeżeli decyzja dotycząca klasyfikacji przyjęta zgodnie z obowiązującymi procedurami wspólnotowymi spowoduje zmianę praktyki w zakresie klasyfikacji lub zmianę grupy wyrobów, do której należy którykolwiek z wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem, właściwe organy Państw Członkowskich zawiadamiają o niej na 30 dni przed nadaniem tej decyzji mocy obowiązującej, licząc od dnia powiadomienia przez Komisję.

2.   Wyroby wysłane przed datą rozpoczęcia stosowania decyzji nadal podlegają wcześniejszej praktyce w zakresie klasyfikacji, pod warunkiem że wyroby, o których mowa, zostaną przedstawione do przywozu w okresie 60 dni od tej daty.

Artykuł 13

W przypadku gdy decyzja dotycząca klasyfikacji przyjęta zgodnie z obowiązującymi procedurami wspólnotowymi, o której mowa w art. 12, obejmuje grupę wyrobów podlegającą limitowi ilościowemu, Komisja w razie konieczności zgodnie z art. 9 bezzwłocznie podejmuje konsultacje w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie niezbędnych dostosowań odpowiednich limitów ilościowych określonych w załączniku V.

Artykuł 14

1.   Bez uszczerbku dla jakiegokolwiek innego przepisu w tym zakresie, w przypadku gdy klasyfikacja podana w dokumentacji niezbędnej do przywozu wyrobów objętych niniejszym rozporządzeniem różni się od klasyfikacji ustalonej przez właściwe organy Państwa Członkowskiego, do którego mają one być przywiezione, dane wyroby tymczasowo podlegają ustaleniom przywozowym, które zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia mają do nich zastosowanie na podstawie klasyfikacji ustalonej przez wyżej wymienione organy.

2.   Właściwe organy Państw Członkowskich powiadamiają Komisję o przypadkach wymienionych w ust. 1, podając w szczególności:

3.   Po zmianie klasyfikacji właściwe organy Państw Członkowskich nie wydają nowego pozwolenia na przywóz dla wyrobów stalowych podlegających wspólnotowemu limitowi ilościowemu określonemu w załączniku V, dopóki nie uzyskają od Komisji potwierdzenia zgodnie z procedurą określoną w art. 4, że ilości, które mają być przywiezione, są dostępne.

4.   Komisja powiadamia dane kraje wywozu o przypadkach, o których mowa w niniejszym artykule.

Artykuł 15

W przypadkach wymienionych w art. 14, a także w przypadkach o podobnym charakterze zgłoszonych przez właściwe organy ukraińskie Komisja, w razie konieczności, podejmuje konsultacje z Ukrainą w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie klasyfikacji mającej ostatecznie zastosowanie do wyrobów, których dotyczy rozbieżność.

Artykuł 16

Komisja w porozumieniu z właściwymi organami Państwa Członkowskiego lub Państw Członkowskich, do których następuje przywóz oraz Ukrainy może, w przypadkach wymienionych w art. 15, ustalić ostateczną klasyfikację mającą zastosowanie do wyrobów, których dotyczy rozbieżność.

Artykuł 17

Jeżeli rozbieżność, o której mowa w art. 14, nie może być rozwiązana zgodnie z art. 15, wówczas Komisja przyjmuje zgodnie z przepisami art. 10 rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 środek ustanawiający klasyfikację towarów w nomenklaturze scalonej.

SEKCJA 2

System podwójnej kontroli zarządzania limitami ilościowymi

Artykuł 18

1.   Właściwe organy ukraińskie wydają pozwolenie na wywóz wszystkich wysyłek wyrobów stalowych podlegających limitom ilościowym określonym w załączniku V do wysokości tych limitów.

2.   Do celów wydania pozwolenia na przywóz określonego w art. 21 importer przedstawia oryginał pozwolenia na wywóz.

Artykuł 19

1.   Pozwolenie na wywóz w ramach limitów ilościowych jest zgodne z wzorem zawartym w załączniku II i zaświadcza, między innymi, że dana ilość wyrobów została zaliczona na poczet limitu ilościowego ustanowionego dla danej grupy wyrobów.

2.   Każde pozwolenie na wywóz obejmuje tylko jedną grupę wyrobów wymienionych w załączniku I.

Artykuł 20

Wywóz jest zaliczany na poczet limitów ilościowych ustanowionych na rok, w którym wyroby objęte pozwoleniem na wywóz zostały wysłane w rozumieniu art. 2 ust. 4.

Artykuł 21

1.   O ile zgodnie z art. 4 Komisja potwierdzi, że w ramach danych limitów ilościowych dostępna jest ilość, o którą ubiega się wnioskodawca, właściwe organy Państwa Członkowskiego wydają pozwolenie na przywóz w terminie dziesięciu dni roboczych od przedstawienia przez importera oryginału odpowiedniego pozwolenia na wywóz. Przedstawienie to musi nastąpić do dnia 31 marca roku następującego po roku, w którym towary objęte pozwoleniem na wywóz zostały wysłane. Pozwolenia na przywóz są wydawane przez właściwe organy dowolnego Państwa Członkowskiego, niezależnie od tego, jakie Państwo Członkowskie zostało wskazane w pozwoleniu na wywóz, o ile Komisja potwierdziła zgodnie z procedurą określoną w art. 4, że ilość, o którą ubiega się wnioskodawca, jest dostępna w ramach danego limitu ilościowego.

2.   Pozwolenia na przywóz są ważne przez cztery miesiące od daty ich wydania. Na uzasadniony wniosek importera właściwe organy Państwa Członkowskiego mogą przedłużyć okres ważności pozwolenia na dalszy okres nieprzekraczający czterech miesięcy.

3.   Pozwolenia na przywóz są sporządzane w formie określonej w załączniku III i są ważne na całym obszarze celnym Wspólnoty.

4.   Deklaracje lub wnioski składane przez importera w celu uzyskania pozwolenia na przywóz zawierają:

5.   Importerzy nie są zobowiązani do przywozu całkowitej ilości wyrobów objętych pozwoleniem na przywóz w ramach jednej przesyłki.

6.   Pozwolenie na przywóz może być wydane w formie elektronicznej pod warunkiem że zainteresowane urzędy celne mają dostęp do dokumentu za pośrednictwem sieci komputerowej.

Artykuł 22

Ważność pozwoleń na przywóz wydanych przez organy Państw Członkowskich jest uzależniona od ważności pozwoleń na wywóz i ilości wskazanych w pozwoleniach na wywóz wydanych przez właściwe organy ukraińskie, na podstawie których wydano pozwolenia na przywóz.

Artykuł 23

Pozwolenia na przywóz lub równoważne dokumenty są wydawane przez właściwe organy Państw Członkowskich zgodnie z art. 2 ust. 2, przy zachowaniu zasady równouprawnienia wszystkich importerów ze Wspólnoty, niezależnie od tego, gdzie na terenie Wspólnoty znajduje się ich siedziba, bez uszczerbku dla innych warunków określonych w obowiązujących przepisach.

Artykuł 24

1.   Jeśli Komisja stwierdzi, że całkowite ilości objęte pozwoleniami na wywóz wydanymi przez Ukrainę dla danej grupy wyrobów przekroczyły limit ilościowy wyznaczony dla tej grupy, wówczas właściwe organy wydające pozwolenia w Państwach Członkowskich zostaną o tym bezzwłocznie poinformowane w celu zawieszenia dalszego wydawania pozwoleń na przywóz. W takim wypadku Komisja niezwłocznie podejmie konsultacje.

2.   Właściwe organy Państwa Członkowskiego odmawiają wydania pozwoleń na przywóz wyrobów pochodzących z Ukrainy, które nie są objęte pozwoleniami na wywóz wydanymi zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału.

SEKCJA 3

Przepisy wspólne

Artykuł 25

1.   Pozwolenie na wywóz, o którym mowa w art. 18 oraz świadectwo pochodzenia wymienione w art. 2 mogą zawierać dodatkowe kopie należycie oznaczone jako kopie. Oryginał i kopie tych dokumentów są sporządzane w języku angielskim.

2.   Jeżeli dokumenty, o których mowa w ust. 1, są wypełniane odręcznie, wpisy muszą być dokonane atramentem i drukowanymi literami.

3.   Pozwolenia na wywóz lub równoważne dokumenty oraz świadectwa pochodzenia mają wymiary 210 x 297 mm. Drukowane są na białym papierze do pisania, formatowanym, niezawierającym masy ściernej, o masie nie mniejszej niż 25 g/m2. Każda część dokumentu zawiera w tle drukowany wzór giloszowany pozwalający na wzrokowe wykrycie fałszerstwa za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.

4.   Właściwe organy Państw Członkowskich uznają wyłącznie oryginały dokumentów jako ważne dla celów przywozu zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia.

5.   Każde pozwolenie na wywóz lub równoważny dokument oraz świadectwo pochodzenia są opatrzone znormalizowanym numerem seryjnym, drukowanym lub nie, na podstawie którego można je zidentyfikować.

6.   Numer ten składa się z:

Artykuł 26

Pozwolenie na wywóz oraz świadectwo pochodzenia mogą być wydane po wysyłce wyrobów, których dotyczą. W takich przypadkach zawierają one adnotację „wystawione retrospektywnie”.

Artykuł 27

1.   W razie kradzieży, utraty lub zniszczenia pozwolenia na wywóz lub świadectwa pochodzenia eksporter może zwrócić się do właściwych organów, które wydały dokument, o wydanie duplikatu na podstawie dokumentów wywozowych będących w jego posiadaniu. Wydany w ten sposób duplikat pozwolenia lub świadectwa powinien nosić adnotację „duplikat”.

2.   Duplikat opatrzony jest datą oryginalnego pozwolenia lub świadectwa.

SEKCJA 4

Wspólnotowe pozwolenie na przywóz — wspólny formularz

Artykuł 28

1.   Formularze, które mają być używane przez właściwe organy Państw Członkowskich do wydawania pozwoleń na przywóz, o których mowa w art. 21, są zgodne z wzorem określonym w załączniku III.

2.   Formularze pozwolenia na przywóz i wyciągi z nich sporządza się w dwóch kopiach; jedna kopia, oznaczona jako „Kopia posiadacza” i nosząca numer 1, wydawana jest wnioskodawcy, natomiast druga, oznaczona jako „Kopia dla organu wystawiającego” i nosząca numer 2, przeznaczona jest dla organu wystawiającego pozwolenie. Do celów administracyjnych właściwe organy mogą dodać dalsze kopie do formularza 2.

3.   Formularze drukowane są na białym papierze niezawierającym masy ściernej, o masie od 55 do 65 g/m2. Mają one wymiary 210 × 297 mm; interlinia wynosi 4,24 mm (jedna szósta cala); układ formularza jest dokładnie odwzorowywany. Obydwie strony kopii nr 1, która jest właściwym pozwoleniem, są dodatkowo zadrukowane czerwonym wzorem giloszowanym w tle, w pozwalającym na wzrokowe wykrycie fałszerstwa za pomocą środków mechanicznych lub chemicznych.

4.   Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za drukowanie tych formularzy. Formularze mogą być także drukowane przez drukarnie wyznaczone przez Państwo Członkowskie, w którym mają one siedzibę. W takim przypadku na każdym formularzu umieszcza się wzmiankę o wyznaczeniu drukarni przez Państwo Członkowskie. Na każdym formularzu umieszczana jest nazwa i adres drukarni lub znak umożliwiający jej zidentyfikowanie.

5.   Przy wydawaniu pozwoleń na przywóz lub wyciągów umieszcza się na nich numer wydania określony przez właściwe organy Państwa Członkowskiego. Numer pozwolenia na przywóz jest przekazywany Komisji drogą elektroniczną za pośrednictwem zintegrowanej sieci utworzonej na podstawie art. 4.

6.   Pozwolenia i wyciągi wypełniane są w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych Państwa Członkowskiego, w którym wystawiane jest pozwolenie.

7.   W rubryce 10 właściwy organ wskazuje odpowiednią grupę wyrobów stalowych.

8.   Oznaczenia agencji wystawiających i organów dokonujących odpisów nanoszone są przy pomocy pieczęci. Pieczęć organów wydających można jednak zastąpić wytłoczonym odciskiem suchej pieczęci połączonym z literami lub cyframi uzyskanymi przez perforację, bądź zastąpić nadrukiem na pozwoleniu. Organy wydające stosują metodę zapisu przydzielonej ilości zabezpieczoną przed fałszerstwami w taki sposób, aby uniemożliwiała wstawienie cyfr lub adnotacji.

9.   Na odwrocie kopii nr 1 i kopii nr 2 umieszczana jest rubryka, w której organy celne podczas wypełniania formalności przywozowych albo właściwe organy administracyjne podczas wystawiania wyciągu mogą wpisywać ilości. Jeżeli miejsce pozostawione na odpisy na pozwoleniu lub wyciągu z niego jest niewystarczające, właściwe organy mogą dołączyć do niego jedną lub więcej dodatkowych stron zawierających rubryki odpowiadające rubrykom umieszczonym na odwrocie kopii nr 1 i 2 pozwolenia lub wyciągu. Organy dokonujące odpisów umieszczają swoją pieczęć tak, aby jedna jej połowa znalazła się na pozwoleniu lub wyciągu z niego, a druga połowa na dodatkowej stronie. W przypadku wykorzystania więcej niż jednej dodatkowej strony kolejna pieczęć powinna zostać przyłożona w ten sam sposób, na każdej dodatkowej stronie i stronie ją poprzedzającej.

10.   Wystawione pozwolenia na przywóz i wyciągi oraz wpisy i adnotacje zamieszczone przez organy jednego Państwa Członkowskiego powodują w każdym z pozostałych Państw Członkowskich takie same skutki prawne jak dokumenty wydane oraz wpisy i adnotacje zamieszczone przez organy tych Państw Członkowskich.

11.   Właściwe organy zainteresowanych Państw Członkowskich mogą wymagać, jeżeli jest to niezbędne, aby treść pozwoleń lub wyciągów została przetłumaczona na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych tego Państwa Członkowskiego.

ROZDZIAŁ III

WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA

Artykuł 29

Komisja przekazuje organom Państw Członkowskich nazwy i adresy właściwych organów ukraińskich wydających świadectwa pochodzenia oraz pozwolenia na wywóz wraz z wzorami pieczęci używanych przez te organy.

Artykuł 30

1.   Późniejsza weryfikacja świadectw pochodzenia lub pozwoleń na wywóz przeprowadzana jest wyrywkowo lub gdy właściwe organy Państw Członkowskich mają uzasadnioną wątpliwość co do autentyczności świadectwa pochodzenia lub pozwolenia na wywóz albo co do prawdziwości informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych wyrobów.

W takich przypadkach właściwe organy Wspólnoty zwracają świadectwo pochodzenia lub pozwolenia na wywóz albo ich kopię właściwym organom ukraińskim, podając w odpowiednich przypadkach przyczyny dotyczące formy lub treści, które uzasadniają przeprowadzenie dochodzenia. Jeżeli przedłożono fakturę, do świadectwa pochodzenia lub pozwolenia na wywóz albo jego kopii dołączana jest taka faktura lub jej kopia. Właściwe organy przekazują również wszelkie posiadane informacje wskazujące na to, że dane zawarte w świadectwie pochodzenia lub w pozwoleniu na wywóz są nieprawdziwe.

2.   Przepisy ust. 1 mają również zastosowanie do późniejszych weryfikacji deklaracji pochodzenia.

3.   Wyniki późniejszych weryfikacji przeprowadzonych zgodnie z ust. 1 są przekazywane właściwym organom Wspólnoty najpóźniej w terminie trzech miesięcy. Przekazane informacje określają, czy kwestionowane świadectwo, pozwolenie lub deklaracja dotyczą towarów faktycznie wywiezionych oraz czy towary te kwalifikują się do wywozu do Wspólnoty na podstawie przepisów niniejszego rozdziału. Właściwe organy Wspólnoty mogą również zażądać kopii całej dokumentacji niezbędnej do pełnego ustalenia stanu faktycznego, w tym w szczególności pochodzenia towarów.

4.   Jeżeli takie weryfikacje ujawnią nadużycia lub poważne nieprawidłowości w stosowaniu deklaracji pochodzenia, dane Państwo Członkowskie informuje o tym fakcie Komisję. Komisja przekazuje te informacje pozostałym Państwom Członkowskim.

5.   Wyrywkowe stosowanie procedury określonej w niniejszym artykule nie stanowi przeszkody dla dopuszczenia danych wyrobów do swobodnego obrotu.

Artykuł 31

1.   W przypadku gdy procedura weryfikacji, o której mowa w art. 30 lub informacje dostępne właściwym organom Wspólnoty wskazują, że przepisy niniejszego rozdziału są naruszane, powyższe organy żądają, aby Ukraina przeprowadziła odpowiednie dochodzenia lub zapewniła, aby takie dochodzenia zostały przeprowadzone w odniesieniu do działań, które naruszają lub wydają się naruszać przepisy niniejszego rozdziału. Wyniki tych dochodzeń są przekazywane właściwym organom Wspólnoty wraz z wszelkimi innymi stosownymi informacjami umożliwiającymi ustalenie rzeczywistego pochodzenia towarów.

2.   Podczas wykonywania działań podjętych zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału właściwe organy Wspólnoty mogą wymieniać z właściwymi organami Ukrainy informacje, które są uważane za przydatne w zapobieganiu naruszaniu przepisów niniejszego rozdziału.

3.   W przypadku stwierdzenia naruszenia przepisów niniejszego rozdziału, Komisja może podjąć środki niezbędne do zapobiegania powtórzeniu się takiego naruszenia.

Artykuł 32

Komisja koordynuje działania podejmowane przez właściwe organy Państw Członkowskich na podstawie przepisów niniejszego rozdziału. Właściwe organy Państw Członkowskich informują Komisję oraz inne Państwa Członkowskie o podejmowanych przez nie działaniach i o uzyskanych rezultatach.

ROZDZIAŁ IV

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 33

Niniejszym uchyla się rozporządzenie (WE) nr 2266/2004.

Artykuł 34

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1)  Dz.U. L 49 z 19.2.1998, str. 3.

(2)  Patrz: strona 43 niniejszego Dziennika Urzędowego.

(3)  Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 493/2005 (Dz.U. L 82 z 31.3.2005, str. 1).

(4)  Dz.U. L 395 z 31.12.2004, str. 20.

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1441/2005

z dnia 18 lipca 2005 r.

w sprawie nałożenia pewnych ograniczeń na przywóz niektórych produktów stalowych z Republiki Kazachstanu i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2265/2004

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

Artykuł 1

1.   Niniejsze rozporządzenie stosuje się do przywozu do Wspólnoty produktów stalowych wymienionych w załączniku I, pochodzących z Republiki Kazachstanu.

2.   Produkty stalowe są sklasyfikowane w grupach produktów przedstawionych w załączniku I.

3.   Pochodzenie produktów wymienionych w ust. 1 ustalane jest według zasad obowiązujących we Wspólnocie.

4.   Procedury sprawdzania pochodzenia produktów wymienionych w ust. 1 są określone w rozdziałach II i III.

Artykuł 2

1.   Przywóz do Wspólnoty produktów wymienionych w załączniku I, pochodzących z Republiki Kazachstanu, podlega corocznym limitom ilościowym określonym w załączniku V. Dopuszczenie do swobodnego obrotu we Wspólnocie produktów wymienionych w załączniku I, pochodzących z Republiki Kazachstanu, wymaga przedłożenia świadectwa pochodzenia, jak określono w załączniku II oraz pozwolenia na przywóz wydanego przez władze Państw Członkowskich zgodnie z przepisami art. 4.

Przywóz, na który wydano pozwolenie, zostaje zaliczony na poczet limitów ilościowych ustanowionych na rok, w którym produkty zostają wysłane z kraju wywozu.

2.   W celu zapewnienia, że ilości, dla których wydane są pozwolenia na przywóz, nigdy nie przekroczą łącznych limitów ilościowych dla każdej grupy produktów, właściwe władze Państw Członkowskich wydają pozwolenia na przywóz jedynie na podstawie potwierdzenia przez Komisję, że nadal istnieją dostępne ilości w ramach limitów ilościowych dla stosownej grupy produktów stalowych w zależności od kraju dostawcy, w odniesieniu do których importer lub importerzy złożyli wnioski do odpowiednich władz. Dla celów niniejszego rozporządzenia właściwe władze Państw Członkowskich są wymienione w załączniku IV.

3.   Począwszy od dnia 1 stycznia 2005 r., przywóz produktów, dla których wymagane było pozwolenie zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2265/2004, wliczany jest na poczet stosownych limitów na 2005 r. określonych w załączniku V.

4.   Dla celów niniejszego rozporządzenia i począwszy od dnia jego stosowania, uważa się, że wysyłka produktów odbyła się w dniu, w którym zostały one załadowane na wywozowy środek transportu.

Artykuł 3

1.   Limity ilościowe, o których mowa w załączniku V, nie mają zastosowania do produktów umieszczonych w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym lub też przywożonych na mocy uzgodnień dotyczących składów celnych, przywozu czasowego bądź w celu uszlachetniania czynnego (system zawieszeń).

2.   W przypadku gdy produkty, o których mowa w ust. 1, są następnie wprowadzone do swobodnego obrotu w stanie niezmienionym bądź też po obróbce lub przetworzeniu, stosuje się przepisy art. 2 ust. 2, a produkty wprowadzone w taki sposób do obrotu są zaliczane na poczet limitów ilościowych określonych w załączniku V.

Artykuł 4

1.   Dla celów stosowania art. 2 ust. 2, przed wydaniem pozwolenia na przywóz właściwe władze Państw Członkowskich powiadamiają Komisję o liczbie otrzymanych wniosków o wydanie pozwolenia na przywóz popartych oryginałami pozwoleń na wywóz. W odpowiedzi Komisja przekazuje potwierdzenie, że ilość(-ci), o którą(-e) wnioskodawca się ubiega, jest/są dostępna(-e) w ramach limitów przywozowych. Potwierdzenia przekazywane są według kolejności zgłoszeń od Państw Członkowskich.

2.   Wnioski dołączane do zgłoszeń dla Komisji są ważne wówczas, gdy każdorazowo w wyraźny sposób określają kraj wywozu, daną grupę produktów, ilości objęte przywozem, numer pozwolenia na wywóz, rok kontyngentowy oraz Państwo Członkowskie, w którym planowane jest wprowadzenie produktów do swobodnego obrotu.

3.   O ile jest to możliwe, Komisja przekazuje władzom Państw Członkowskich potwierdzenie całkowitych ilości, wskazanych przez nie we wnioskach złożonych dla poszczególnych grup produktów. Ponadto Komisja niezwłocznie kontaktuje się z właściwymi władzami Republiki Kazachstanu w wypadkach, gdy przedstawione wnioski przekraczają limity, w celu uzyskania wyjaśnienia i szybkiego rozwiązania.

4.   Właściwe władze Państw Członkowskich niezwłocznie powiadamiają Komisję w przypadku uzyskania informacji o każdej ilości niewykorzystanej w okresie ważności pozwolenia na przywóz. Takie niewykorzystane ilości są automatycznie przenoszone w poczet pozostałych ilości w ramach łącznego wspólnotowego limitu ilościowego dla każdej grupy produktów.

5.   Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1 do 4, są dokonywane w formie elektronicznej w ramach zintegrowanej sieci utworzonej w tym celu, z wyjątkiem sytuacji, w których z ważnych przyczyn technicznych konieczne jest czasowe użycie innych środków łączności.

6.   Pozwolenia na przywóz lub dokumenty równoważne wydawane są zgodnie z rozdziałem II.

7.   Właściwe władze Państw Członkowskich powiadamiają Komisję o wszelkich przypadkach unieważnienia uprzednio wydanych pozwoleń na wywóz lub dokumentów równoważnych w następstwie cofnięcia bądź unieważnienia przez właściwe władze Republiki Kazachstanu odpowiadających im pozwoleń na wywóz. Jeżeli jednak Komisja bądź właściwe władze Państwa Członkowskiego zostały poinformowane przez właściwe władze Republiki Kazachstanu o wycofaniu lub unieważnieniu pozwolenia na wywóz już po wywiezieniu do Wspólnoty produktów objętych danym pozwoleniem, odpowiednie ilości zostają zaliczone na poczet limitów ilościowych obowiązujących na rok, w którym miała miejsce wysyłka produktów.

Artykuł 5

Dla celów stosowania art. 3 ust. 3 i 4 Umowy Komisja jest niniejszym upoważniona do dokonywania niezbędnych dostosowań.

Artykuł 6

1.   Jeśli po przeprowadzeniu dochodzeń zgodnie z procedurami przedstawionymi w rozdziale III Komisja zauważy, że informacje będące w jej posiadaniu stanowią dowód na to, że wymienione w załączniku I produkty, pochodzące z Republiki Kazachstanu, zostały przeładowane, przekierowane lub w inny sposób przywiezione do Wspólnoty z obejściem limitów ilościowych wymienionych w art. 2 oraz że istnieje potrzeba dokonania niezbędnych dostosowań, wówczas wnioskuje o rozpoczęcie konsultacji w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie równoważnego dostosowania odpowiednich limitów ilościowych.

2.   W oczekiwaniu na wynik konsultacji wymienionych w ust. 1 Komisja może zwrócić się z prośbą do Republiki Kazachstanu o podjęcie niezbędnych kroków zapobiegawczych mających na celu zapewnienie, że dostosowanie do limitów ilościowych uzgodnione w wyniku takich konsultacji będzie mogło być zrealizowanie w odniesieniu do roku, w którym wniesiony został wniosek o przeprowadzenie konsultacji lub dla następnego roku, jeżeli limity ilościowe na bieżący rok są wyczerpane, w przypadku istnienia wyraźnego dowodu na obchodzenie ustaleń ilościowych.

3.   Jeśli Wspólnocie i Republice Kazachstanu nie uda się osiągnąć zadowalającego rozwiązania i jeśli Komisja uzna, że istnieją niezbite dowody na obchodzenie ustaleń ilościowych, z obowiązujących limitów potrąca się równoważne ilości produktów pochodzących z Republiki Kazachstanu.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie nie stanowi w żaden sposób odstępstwa od postanowień Umowy, która ma pierwszeństwo we wszystkich przypadkach sprzeczności.

ROZDZIAŁ II

ZASADY ZARZĄDZANIA LIMITAMI ILOŚCIOWYMI

SEKCJA 1

Klasyfikacja

Artykuł 8

Klasyfikacja produktów objętych niniejszym rozporządzeniem opiera się na nomenklaturze scalonej ustanowionej rozporządzeniem (EWG) nr 2658/87.

Artykuł 9

Z inicjatywy Komisji lub Państwa Członkowskiego Wydział Nomenklatury Taryfowej i Statystycznej Komitetu Kodeksu Celnego, ustanowiony na mocy rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, pilnie zbada, zgodnie z przepisami tego rozporządzenia, wszystkie kwestie dotyczące klasyfikacji produktów objętych niniejszym rozporządzeniem w ramach Nomenklatury Scalonej w celu sklasyfikowania ich w odpowiednich grupach produktów.

Artykuł 10

Komisja powiadamia Republikę Kazachstanu o wszelkich zmianach w CN i w kodach TARIC wpływających na produkty objęte niniejszym rozporządzeniem przynajmniej jeden miesiąc przed dniem ich wejścia w życie we Wspólnocie.

Artykuł 11

Komisja powiadamia właściwe władze Republiki Kazachstanu o wszelkich decyzjach przyjętych zgodnie z obowiązującymi we Wspólnocie procedurami dotyczącymi klasyfikacji produktów objętych niniejszym rozporządzeniem, najpóźniej w ciągu jednego miesiąca od przyjęcia tych decyzji. Informacje te obejmują:

Artykuł 12

1.   Jeżeli decyzja dotycząca klasyfikacji, przyjęta zgodnie z obowiązującymi procedurami wspólnotowymi, spowoduje zmianę praktyki w zakresie klasyfikacji lub zmianę grupy produktów, w której znajduje się którykolwiek z produktów objętych niniejszym rozporządzeniem, wówczas przed nadaniem tej decyzji mocy obowiązującej właściwe władze Państw Członkowskich przedstawiają zawiadomienie z 30-dniowym wyprzedzeniem, licząc od dnia powiadomienia przez Komisję.

2.   Produkty wysłane przed dniem wykonania decyzji nadal podlegają wcześniejszej praktyce w zakresie klasyfikacji, pod warunkiem że produkty, o których mowa, są przeznaczone do wywozu w ciągu 60 dni od tego dnia.

Artykuł 13

W przypadku gdy decyzja dotycząca klasyfikacji, przyjęta zgodnie z obowiązującymi procedurami wspólnotowymi wymienionymi w art. 12, obejmuje grupę produktów podlegającą limitowi ilościowemu, wówczas Komisja, w razie konieczności, zgodnie z art. 9 bezzwłocznie rozpoczyna negocjacje w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie niezbędnych dostosowań odpowiednich limitów ilościowych określonych w załączniku V.

Artykuł 14

1.   Bez uszczerbku dla jakiegokolwiek innego przepisu w tym zakresie, w przypadku gdy klasyfikacja podana w dokumentacji niezbędnej do przywozu produktów objętych niniejszym rozporządzeniem różni się od klasyfikacji ustalonej przez właściwe władze Państwa Członkowskiego, do którego mają one być przywiezione, wówczas dane produkty tymczasowo podlegają ustaleniom przywozowym, które zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia odnoszą się do nich na podstawie klasyfikacji ustalonej przez wyżej wymienione władze.

2.   Właściwe władze Państw Członkowskich powiadamiają Komisję o przypadkach wymienionych w ust. 1, podając w szczególności:

3.   Po zmianie klasyfikacji właściwe władze Państw Członkowskich nie wydają nowego pozwolenia na przywóz dla produktów stalowych podlegających wspólnotowemu limitowi ilościowemu określonemu w załączniku V, dopóki nie uzyskają od Komisji potwierdzenia zgodnie z procedurą ustaloną w art. 4, że ilości, które mają być przywiezione, są dostępne.

4.   Komisja powiadamia dane kraje wywozu o przypadkach wymienionych w niniejszym artykule.

Artykuł 15

W przypadkach wymienionych w art. 14, a także w przypadkach o podobnym charakterze zgłoszonych przez właściwe władze Republiki Kazachstanu, Komisja w razie konieczności rozpoczyna konsultacje z Republiką Kazachstanu w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie klasyfikacji definitywnie mającej zastosowanie do produktów, których dotyczy rozbieżność.

Artykuł 16

Komisja w porozumieniu z właściwymi władzami Państwa lub Państw Członkowskich dokonujących przywozu oraz Republiki Kazachstanu może, w przypadkach wymienionych w art. 15, ustalić klasyfikację definitywnie mającą zastosowanie do produktów, których dotyczy rozbieżność.

Artykuł 17

Jeżeli rozbieżność, o której mowa w art. 14 nie może być rozwiązana zgodnie z art. 15, wówczas Komisja przyjmuje zgodnie z przepisami art. 10 rozporządzenia (EWG) nr 2658/87 środek ustanawiający klasyfikację towarów w Nomenklaturze Scalonej.

SEKCJA 2

System podwójnej kontroli przydzielania limitów ilościowych

Artykuł 18

1.   Właściwe władze Republiki Kazachstanu wydają pozwolenie na wywóz dotyczące wszystkich wysyłek produktów stalowych podlegających limitom ilościowym określonym w załączniku V do wysokości tych limitów.

2.   Do celów wydania pozwolenia na przywóz wymienionego w art. 21 importer przedstawia oryginał pozwolenia na wywóz.

Artykuł 19

1.   Pozwolenie na wywóz dla limitów ilościowych odpowiada wzorcowi przedstawionemu w załączniku II i zaświadcza, między innymi, że dana ilość produktów została wliczona na poczet limitu ilościowego ustanowionego dla danej grupy produktów.

2.   Każde pozwolenie na wywóz obejmuje jedynie jedną grupę wyrobów wymienionych w załączniku I.

Artykuł 20

Wywóz jest wliczany na poczet limitów ilościowych ustanowionych na rok, w którym produkty objęte pozwoleniem na wywóz zostały wysłane w rozumieniu art. 2 ust. 4.

Artykuł 21

1.   O ile zgodnie z art. 4 Komisja potwierdzi, że w ramach danych limitów ilościowych dostępna jest ilość, o którą ubiega się wnioskodawca, właściwe władze Państw Członkowskich wydają pozwolenie na przywóz najpóźniej w terminie dziesięciu dni roboczych od okazania przez importera oryginału odpowiedniego pozwolenia na wywóz. Okazanie to musi być dokonane nie później niż 31 marca roku następującego po tym, w którym towary objęte pozwoleniem na wywóz zostały wysłane. Pozwolenia na przywóz są wydawane przez właściwe władze dowolnego Państwa Członkowskiego, niezależnie od tego, jakie Państwo Członkowskie zostało wskazane w pozwoleniu na wywóz, o ile Komisja potwierdziła zgodnie z procedurą określoną w art. 4, że ilość, o którą ubiega się wnioskodawca jest dostępna w granicach danego limitu ilościowego.

2.   Pozwolenia na przywóz są ważne przez cztery miesiące od daty ich wydania. Na uzasadniony wniosek importera właściwe władze Państwa Członkowskiego mogą przedłużyć okres ważności pozwolenia na dalszy okres nieprzekraczający czterech miesięcy.

3.   Pozwolenia na przywóz są sporządzane w formie określonej w załączniku III i są ważne na całym obszarze celnym Wspólnoty.

4.   Deklaracje lub wnioski składane przez importera w celu uzyskania pozwolenia na przywóz zawierają:

5.   Importerzy nie są zobowiązani do przywozu całkowitej ilości produktów objętych pozwoleniem na przywóz w ramach jednej przesyłki.

6.   Pozwolenie na przywóz może być wydane w formie elektronicznej, pod warunkiem że dane urzędy celne mają dostęp do dokumentu za pośrednictwem sieci komputerowej.

Artykuł 22

Ważność pozwoleń na przywóz wydanych przez władze Państw Członkowskich jest uzależniona od ważności pozwoleń na wywóz i ilości wskazanych w pozwoleniach na wywóz wydanych przez właściwe władze Republiki Kazachstanu, na podstawie których wydano pozwolenia na przywóz.

Artykuł 23

Pozwolenia na przywóz lub dokumenty równoważne są wydawane przez właściwe władze Państw Członkowskich zgodnie z art. 2 ust. 2 i przy zachowaniu zasady równouprawnienia wszystkich importerów ze Wspólnoty, niezależnie od tego, gdzie znajduje się ich siedziba na terenie Wspólnoty, bez uszczerbku dla innych warunków, określonych przez obowiązujące przepisy.

Artykuł 24

1.   Jeśli Komisja stwierdzi, że całkowite ilości objęte pozwoleniami na wywóz wydanymi przez Republikę Kazachstanu dla danej grupy produktów w którymkolwiek roku przekroczyły limit ilościowy wyznaczony dla tej grupy, wówczas właściwe władze wydające pozwolenia w Państwach Członkowskich zostaną o tym bezzwłocznie poinformowane celem zawieszenia dalszego wydawania pozwoleń na przywóz. W takim wypadku Komisja niezwłocznie rozpoczyna konsultacje.

2.   Właściwe władze Państwa Członkowskiego odmawiają wydania pozwoleń na przywóz produktów pochodzących z Republiki Kazachstanu, które nie są objęte pozwoleniami na wywóz, wydanymi zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału.

SEKCJA 3

Przepisy wspólne

Artykuł 25

1.   Pozwolenie na wywóz wymienione w art. 18 oraz świadectwo pochodzenia wymienione w art. 2 może zawierać dodatkowe kopie należycie oznaczone, jako takie. Oryginał i kopie tych dokumentów są sporządzone w języku angielskim.

2.   Jeżeli dokumenty wymienione w ust. 1 są wypełnione odręcznie, to wpisy muszą być dokonane atramentem i drukowanymi literami.

3.   Pozwolenia na wywóz lub równoważne dokumenty oraz świadectwa pochodzenia mają wymiary 210 x 297 mm i są drukowane na białym papierze do pisania, formatowanym, niezawierającym masy ściernej, o gramaturze nie mniejszej niż 25 g/m2. Każda część dokumentu zawiera w tle drukowany wzór giloszowany, pozwalający na dostrzeżenie każdego fałszerstwa przy użyciu środków mechanicznych bądź chemicznych.

4.   Zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia właściwe władze Państw Członkowskich uznają wyłącznie oryginały dokumentów za ważne dla celów przywozu.

5.   Każde pozwolenie na wywóz lub dokument równoważny są opatrzone znormalizowanym numerem seryjnym, drukowanym lub nie, na podstawie którego można je zidentyfikować.

6.   Numer ten składa się z:

Artykuł 26

Pozwolenie na wywóz oraz świadectwo pochodzenia może zostać wydane po dokonaniu przesyłki produktów, których to pozwolenie dotyczy. W takich przypadkach zawierają one adnotację „wydane z datą wsteczną”.

Artykuł 27

1.   W razie kradzieży, utraty lub zniszczenia pozwolenia na wywóz lub świadectwa pochodzenia eksporter może zwrócić się do właściwych władz, które wydały dokument, o wydanie duplikatu na podstawie dokumentów wywozowych będących w jego posiadaniu. Wydany w ten sposób duplikat pozwolenia lub świadectwa powinien nosić adnotację „duplikat”.

2.   Duplikat nosi datę oryginału pozwolenia lub świadectwa.

SEKCJA 4

Wspólnotowe pozwolenie na przywóz — jednolity format

Artykuł 28

1.   Formularze, które mają być używane przez właściwe władze Państw Członkowskich do wydawania pozwoleń na przywóz wymienionych w art. 21, odpowiadają wzorcowi przedstawionemu w załączniku III.

2.   Formularze pozwolenia na przywóz i wyciągi z nich sporządza się w dwóch kopiach; jedna kopia, oznaczona jako „Kopia posiadacza” i nosząca numer 1, wydawana jest wnioskodawcy, natomiast druga, oznaczona jako „Kopia dla organu wystawiającego” i nosząca numer 2, przeznaczona jest dla organu wystawiającego pozwolenie. Do celów administracyjnych właściwe władze mogą dołączyć dodatkowe kopie do formularza 2.

3.   Formularze drukowane są na białym papierze niezawierającym masy ściernej, o gramaturze od 55 do 65 g/m2. Ich wymiary wynoszą 210 × 297 mm, interlinia wynosi 4,24 mm (jedna szósta cala) z dokładnie odwzorowanym rozmieszczeniem elementów formularzy. Obydwie strony kopii nr 1, która jest właściwym pozwoleniem, są dodatkowo zadrukowane czerwonym wzorem giloszowanym pozwalający na dostrzeżenie każdego fałszerstwa przy użyciu środków mechanicznych bądź chemicznych.

4.   Za drukowanie formularzy odpowiedzialne są Państwa Członkowskie. Formularze mogą być także drukowane przez drukarnie wyznaczone przez Państwo Członkowskie, w którym mają one siedzibę. W tym ostatnim przypadku na każdym formularzu umieszcza się wzmiankę o wyznaczeniu drukarni przez Państwo Członkowskie. Każdy formularz musi nosić nazwę i adres drukarni lub znak umożliwiający zidentyfikowanie drukarni.

5.   Z chwilą wydania pozwoleń na przywóz i wyciągów umieszcza się na nich numer wydania określony przez właściwe władze Państwa Członkowskiego. Numer pozwolenia na przywóz zostaje przekazany Komisji drogą elektroniczną za pośrednictwem zintegrowanej sieci ustanowionej na podstawie art. 4.

6.   Pozwolenia i wyciągi wypełniane są w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych Państwa Członkowskiego, w którym wystawiane jest pozwolenie.

7.   W rubryce 10 właściwe władze wskazują odpowiednią grupę produktów stalowych.

8.   Oznaczenia agencji wystawiających i władz dokonujących odpisów stosowane są w formie pieczęci. Jednakże wytłoczony odcisk połączony z literami lub cyframi uzyskanymi poprzez perforację lub nadruk na pozwoleniu mogą zastępować pieczęć organu wystawiającego. Organy wystawiające stosują jakąkolwiek zabezpieczoną przed fałszerstwami metodę w celu rejestracji przydzielonych ilości w sposób uniemożliwiający wstawianie cyfr lub adnotacji.

9.   Na odwrocie kopii nr 1 i kopii nr 2 umieszczona jest rubryka, w której organy celne podczas wypełniania formalności przywozowych albo właściwe organy administracyjne podczas wystawiania wyciągu mogą wpisywać ilości. Jeżeli miejsce pozostawione na odpisy na pozwoleniu lub wyciągu z niego jest niewystarczające, właściwe władze mogą dołączyć do niego jedną lub więcej dodatkowych stron zawierających rubryki, odpowiadające rubrykom umieszczonym na odwrocie kopii nr 1 i 2 pozwolenia lub wyciągu. Władze dokonujące odpisów umieszczają swoją pieczęć tak, aby jedna jej połowa znalazła się na pozwoleniu lub wyciągu z niego, a druga połowa na dodatkowej stronie. W przypadku wykorzystania więcej niż jednej dodatkowej strony kolejna pieczęć powinna zostać przyłożona w ten sam sposób, na każdej dodatkowej stronie i stronie ją poprzedzającej.

10.   Wystawione pozwolenia na przywóz i wyciągi oraz wpisy i potwierdzenia dokonane przez władze jednego Państwa Członkowskiego powodują w każdym z pozostałych Państw Członkowskich takie same skutki prawne, jak dokumenty wydane oraz wpisy i potwierdzenia dokonane przez władze tych Państw Członkowskich.

11.   Właściwe władze danych Państw Członkowskich mogą wymagać, jeżeli jest to niezbędne, aby treść pozwoleń lub wyciągów została przetłumaczona na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych Państw Członkowskich.

ROZDZIAŁ III

WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA

Artykuł 29

Komisja dostarcza władzom Państw Członkowskich nazwy i adresy właściwych władz w Republice Kazachstanu, wydających świadectwa pochodzenia oraz pozwolenia na wywóz wraz z wzorami pieczęci używanych przez te władze.

Artykuł 30

1.   Późniejsza weryfikacja świadectw pochodzenia lub pozwoleń na wywóz przeprowadzana jest wyrywkowo lub każdorazowo, gdy właściwe władze Państw Członkowskich mają uzasadnioną wątpliwość co do autentyczności świadectwa pochodzenia lub pozwolenia na wywóz albo co do ścisłości informacji dotyczących rzeczywistego pochodzenia danych produktów.

W takich wypadkach właściwe władze Wspólnoty zwracają świadectwo pochodzenia lub pozwolenie na wywóz albo kopię któregokolwiek z nich właściwym władzom Republiki Kazachstanu, podając w stosownym wypadku przyczyny dotyczące formy lub treści, które uzasadniają przeprowadzenie dochodzenia. Jeżeli przedłożono fakturę, wówczas faktura taka lub jej kopia jest dołączana do świadectwa pochodzenia lub pozwolenia na wywóz albo jego kopii. Właściwe władze przekazują również wszelkie udzielone im informacje sugerujące, że dane zamieszczone w świadectwie pochodzenia lub w pozwoleniu na wywóz są nieścisłe.

2.   Przepisy ust. 1 stosują się również do późniejszych weryfikacji deklaracji pochodzenia.

3.   Wyniki późniejszych weryfikacji przeprowadzonych zgodnie z ust. 1 są przekazywane właściwym władzom Wspólnoty najpóźniej w ciągu trzech miesięcy. Przekazane informacje określają, czy kwestionowane świadectwo, pozwolenie bądź deklaracja dotyczą produktów faktycznie wywiezionych oraz czy produkty te można zakwalifikować do przywozu do Wspólnoty na podstawie niniejszego rozdziału. Właściwe władze Wspólnoty mogą również zażądać kopii całej dokumentacji niezbędnej do pełnego ustalenia faktów, w tym w szczególności pochodzenia towarów.

4.   W przypadku wykrycia nadużyć lub poważnych nieprawidłowości w stosowaniu deklaracji pochodzenia podczas przeprowadzania takich weryfikacji, dane Państwo Członkowskie informuje o tym fakcie Komisję. Komisja przekazuje te informacje pozostałym Państwom Członkowskim.

5.   Wyrywkowe zastosowanie procedury określonej w niniejszym artykule nie stanowi przeszkody dla dopuszczenia danych produktów do swobodnego obrotu.

Artykuł 31

1.   W przypadku gdy procedura weryfikacji, o której mowa w art. 30, bądź informacje dostępne dla właściwych władz Wspólnoty wykażą, że przepisy niniejszego rozdziału są naruszane, wówczas władze żądają, aby Republika Kazachstanu przeprowadziła odpowiednie dochodzenia lub dopilnowała, aby takie dochodzenia zostały przeprowadzone odnośnie do czynności, które naruszają lub wydają się naruszać przepisy niniejszego rozdziału. Wyniki tych dochodzeń są przekazywane właściwym władzom Wspólnoty wraz z wszelkimi innymi stosownymi informacjami, umożliwiającymi ustalenie rzeczywistego pochodzenia produktów.

2.   Podczas wykonywania działania podjętego zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału właściwe władze Wspólnoty mogą wymieniać z właściwymi władzami Republiki Kazachstanu informacje, które są uważane za przydatne w zapobieganiu naruszania przepisów niniejszego rozdziału.

3.   W przypadku ustalenia, że przepisy niniejszego rozdziału zostały naruszone, Komisja może podjąć środki, które są niezbędne do zapobiegania powtórzeniu się takiego naruszenia.

Artykuł 32

Komisja koordynuje działanie podjęte przez właściwe władze Państw Członkowskich na podstawie przepisów niniejszego rozdziału. Właściwe władze Państw Członkowskich informują Komisję oraz inne Państwa Członkowskie o podjętym przez siebie działaniu i o uzyskanych wynikach.

ROZDZIAŁ IV

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 33

Rozporządzenie (WE) nr 2265/2004 zostaje niniejszym uchylone.

Artykuł 34

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1)  Dz.U. L 196 z 28.7.1999, str. 3.

(2)  Patrz: 64 str. niniejszego Dziennika Urzędowego.

(3)  Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 493/2005 (Dz.U. L 82 z 31.3.2005, str. 1).

(4)  Dz.U. L 395 z 31.12.2004, str. 1.

DECYZJA RADY

z dnia 12 lipca 2005 r.

dotycząca zawarcia Umowy między Wspólnotą Europejską a rządem Ukrainy w sprawie handlu niektórymi wyrobami stalowymi

(2005/638/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133, wraz z art. 300 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

STANOWI CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Wspólnoty Umowę między Wspólnotą Europejską i rządem Ukrainy w sprawie handlu niektórymi wyrobami stalowymi.

Tekst Umowy jest załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady jest upoważniony do wyznaczenia osoby lub osób umocowanych do podpisania Umowy, aby stała się wiążąca dla Wspólnoty.

(1)  Dz.U. L 49 z 19.2.1998, str. 3.