21.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 158/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

21.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 158/3

(1)

Artykuł 1 rozporządzenia (WE) nr 2247/2003 przewiduje możliwość wydawania pozwoleń na przywóz produktów wołowych i cielęcych pochodzących z Botswany, Kenii, Madagaskaru, Suazi, Zimbabwe i Namibii. Przywóz jednak musi się zamykać w granicach ilościowych przewidzianych dla każdego z tych eksportujących krajów trzecich.

(2)

Złożone między 1 a 10 czerwca 2005 r. wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz produktów pochodzących z Botswany, Kenii, Madagaskaru, Suazi, Zimbabwe i Namibii, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2247/2003, wyrażone w ilościach mięsa bez kości, nie przewyższają ilości dostępnych dla tych państw. Jest zatem możliwe wydanie pozwoleń na przywóz wnioskowanych ilości.

(3)

Ilości, na jakie mogą być składane wnioski o wydanie pozwoleń po dniu 1 lipca 2005 r., należy ustalić w ramach ogólnej ilości 52 100 t.

(4)

Niniejsze rozporządzenie nie narusza zastosowania dyrektywy Rady 72/462/EWG z dnia 12 grudnia 1972 r. w sprawie problemów zdrowotnych i inspekcji weterynaryjnych podczas przywozu z państw trzecich bydła, trzody chlewnej, owiec i kóz oraz świeżego mięsa i produktów mięsnych (4),

Zjednoczone Królestwo:

Niemcy:

21.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 158/5

(1)

Artykuł 2 ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2921/90 z dnia 10 października 1990 r. w sprawie pomocy do produkcji kazeiny i kazeinianów z mleka odtłuszczonego (2) ustala kwotę pomocy do produkcji kazeiny i kazeinianów z mleka odtłuszczonego. W związku z rozwojem cen mleka odtłuszczonego w proszku na rynku wewnętrznym oraz cen kazeiny i kazeinianów na rynkach wspólnotowych i światowych, kwota pomocy powinna zostać zmniejszona.

(2)

Rozporządzenie (EWG) nr 2921/90 powinno zostać odpowiednio zmienione.

(3)

Komitet Zarządzający ds. Mleka i Przetworów Mlecznych nie dostarczył opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

21.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 158/6

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 14/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczące ustanowienia bilansów dostaw i pomocy wspólnotowej dla dostaw niektórych podstawowych produktów do spożycia przez ludzi, do przetworzenia i jako nakłady rolnicze oraz dla dostaw zwierząt żywych i jaj do regionów peryferyjnych na mocy rozporządzeń Rady (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001 i (WE) nr 1454/2001 (2) ustanawia prognozy bilansu dostaw i określa wysokość pomocy wspólnotowej.

(2)

Rzeczywisty poziom realizacji rocznego bilansu zaopatrywania w zboża, oleje roślinne i w przetwory owocowe i warzywne oraz dostaw niektórych zwierząt żywych francuskich departamentów zamorskich wykazuje, że ustalone ilości wyżej wymienionych produktów są niższe od potrzeb, ze względu na wyższy niż przewidywano popyt.

(3)

Zaobserwowano wyjątkowo duży popyt na pomidory konserwowane. W odniesieniu do sadzonek ziemniaków zapisane ilości są większe od realizacji. W odniesieniu do bawolic, kurcząt i jaj należy dostosować niektóre cechy produktów będących przedmiotem dostaw do potrzeb, które dały się zauważyć w realizacji bilansu francuskich departamentów zamorskich.

(4)

Należy zatem dostosować ilości oraz opisy produktów i zwierząt wymienionych wyżej do rzeczywistych potrzeb.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opiniami komitetów zarządzających ds. przedmiotowych produktów,

1)

w załączniku I części 1, 2, 3 i 4 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

2)

w załączniku II części 1, 2, i 4 zastępuje się tekstem znajdującym się w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

21.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 158/10

(1)

Artykuł 4 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1591/2001 z dnia 2 sierpnia 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania systemu pomocy dla bawełny (3) przewiduje ustalenie nie później niż dnia 30 czerwca danego roku gospodarczego kwoty pomocy dla nieodziarnionej bawełny mającą zastosowanie do każdego okresu, na który została ustalona cena tego produktu na rynku światowym.

(2)

Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1051/2001, rozporządzeniem Komisji (WE) nr 905/2005 (4) ustalono na rok gospodarczy 2004/2005 rzeczywistą produkcję nieodziarnionej bawełny oraz wynikającą z tego obniżkę ceny orientacyjnej.

(3)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1051/2001 cena nieodziarnionej bawełny na rynku światowym była ustalana okresowo w trakcie roku gospodarczego 2004/2005.

(4)

Należy zatem ustalić na rok gospodarczy 2004/2005 kwoty pomocy dla każdego okresu, na który ustalona została cena nieodziarnionej bawełny na rynku światowym,

21.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 158/12

(1)

Artykuł 2 ust. 2 i art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 4088/87 przewiduje, iż wspólnotowe ceny przywozu i wspólnotowe ceny producenta są ustalane co piętnaście dni dla goździków jednokwiatowych (bloom), goździków wielokwiatowych (spray), róż wielkokwiatowych i róż drobnokwiatowych i mają zastosowanie przez dwa tygodnie. Zgodnie z art. 1b rozporządzenia Komisji (EWG) nr 700/88 z dnia 17 marca 1988 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady stosowania uzgodnień dotyczących przywozu do Wspólnoty niektórych kwiatów pochodzących z Cypru, Izraela, Jordanii, Maroka oraz z Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy (2) ceny są ustalone dla okresu dwóch kolejnych tygodni na podstawie ważonych danych, dostarczonych przez Państwa Członkowskie.

(2)

Istotne jest, aby ceny te zostały bezzwłocznie ustalone, żeby móc określić, jakie należności celne należy stosować.

(3)

Z uwagi na przystąpienie Cypru do Unii Europejskiej dnia 1 maja 2004 r. w przyszłości nie należy ustalać cen przywozu odnośnie do tego państwa.

(4)

Podobnie nie należy też już ustalać cen przywozu względem Izraela, Maroka, Zachodniego Brzegu i Strefy Gazy, biorąc pod uwagę porozumienia zatwierdzone decyzją Rady 2003/917/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Państwem Izrael dotyczącego wzajemnych środków liberalizacyjnych oraz zastąpienia protokołów 1 i 2 do Układu o stowarzyszeniu między WE a Izraelem (3), 2003/914/WE z dnia 22 grudnia 2003 r. w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską a Królestwem Maroka dotyczącego wzajemnych środków liberalizacyjnych oraz zastąpienia protokołów 1 i 3 do Układu o stowarzyszeniu między WE a Marokiem (4) oraz 2005/4/WE z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie zawarcia Porozumienia w formie wymiany listów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Organizacją Wyzwolenia Palestyny (OWP) na rzecz Autonomii Palestyńskiej na Zachodnim Brzegu i w Strefie Gazy, dotyczącego wzajemnych środków liberalizacji oraz zastąpienia protokołów 1 i 2 do Przejściowego układu stowarzyszeniowego pomiędzy WE a Autonomią Palestyńską (5).

(5)

Komisja powinna przyjąć omawiane środki w odstępie czasowym między zebraniami Komitetu Zarządzającego ds. Żywych Roślin i Produktów Kwiatowych,

21.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 158/14

(1)

Refundacje mające zastosowanie do wywozu w sektorze mięsa drobiowego zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 755/2005 (2).

(2)

Stosowanie kryteriów określonych w art. 8 rozporządzenia (EWG) nr 2777/75 do danych, o których Komisja jest poinformowana, prowadzi do zmiany obecnie obowiązujących refundacji wywozowych, zgodnie z Załącznikiem do niniejszego rozporządzenia,

21.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 158/16

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1372/95 przewiduje szczególne środki w przypadku, gdy wnioski o pozwolenia na wywóz dotyczą ilości i/lub wydatków, które przekraczają wielkości normalnie przyjęte w handlu, lub w przypadku gdy zachodzi ryzyko, że wielkości te zostaną przekroczone, uwzględniając wielkości graniczne określone w art. 8 ust. 11 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2777/75 (2), i/lub odpowiadające im wydatki w danym okresie.

(2)

Rynek niektórych produktów sektora mięsa drobiowego charakteryzuje się niestałością. Zbliżanie się zmian refundacji stosowanych do tych produktów spowodowało składanie wniosków o pozwolenia na wywóz do celów spekulacyjnych. Wydanie pozwoleń na ilości wnioskowane od 13 do 17 czerwca i od 20 czerwca 2005 r. może spowodować przekroczenie ilości odpowiadających wielkościom normalnie przyjętym w handlu danymi produktami. Należy odrzucić wnioski, dla których pozwolenia na wywóz danych produktów nie zostały jeszcze przyznane,

21.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 158/17

(1)

Na podstawie oceny toksyczności dla skóry olejku z korzeni Kostus (Saussurea lappa Clarke), 7-etoksy-4-metylokumaryny, heksahydrokumaryny oraz balsamu peruwiańskiego (Myroxylon pereirae), Komitet Naukowy ds. Produktów Kosmetycznych oraz Produktów Niespożywczych Przeznaczonych dla Konsumentów (SCCNFP) uważa, że substancji tych nie należy stosować jako składników zapachowych w produktach kosmetycznych. Substancje te powinny dlatego zostać włączone do załącznika II do dyrektywy 76/768/EWG.

(2)

Barwniki azowe CI 12150, CI 20170 oraz CI 27290 zostają włączone do części 1 załącznika IV do dyrektywy 76/768/EWG jako substancje barwiące, których stosowanie w produktach kosmetycznych jest dozwolone. Bezpieczeństwo tych barwników podano w wątpliwość, gdyż mogą one w procesie przemiany materii tworzyć rakotwórcze aminy. Na podstawie dostępnych informacji SCCNFP uważa, że stosowanie barwników CI 12150, CI 20170 oraz CI 27290 stanowi zagrożenie dla zdrowia konsumentów, jako że mogą one uwalniać jedną lub więcej rakotwórczych amin aromatycznych. Wyżej wymienione barwniki powinny dlatego zostać wykluczone z części 1 załącznika IV do dyrektywy 76/768/EWG.

(3)

Chlorek benzetonium wpisano pod numerem referencyjnym 53 w części 1 załącznika VI do dyrektywy 76/768/EWG jako środek konserwujący, który może być stosowany w produktach kosmetycznych spłukiwanych w stężeniu nie większym niż 0,1 %. SCCNFP uważa, że należy zezwolić na stosowanie chlorku benzetonium również w produktach kosmetycznych niespłukiwanych innych niż do higieny jamy ustnej w stężeniu nie większym niż 0,1 %. W związku z tym wpis pod numerem referencyjnym 53 w części 1 załącznika VI do dyrektywy 76/768/EWG powinien zostać odpowiednio zmieniony.

(4)

SCCNFP uważa, że methylisothiazolinone nie stwarza zagrożenia dla zdrowia konsumentów, jeśli stosuje się go w gotowych produktach kosmetycznych jako środek konserwujący w stężeniu nie większym niż 0,01 %. W związku z tym methylisothiazolinone należy dodać do części 1 załącznika VI do dyrektywy 76/768/EWG pod numerem referencyjnym 57.

(5)

W związku z powyższym dyrektywa 76/768/EWG powinna zostać odpowiednio zmieniona.

(6)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Kosmetycznych,

21.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 158/20

(1)

W dniu 24 kwietnia 2001 r. firma Monsanto przedłożyła właściwym władzom Niderlandów, zgodnie z art. 4 rozporządzenia, wniosek o wprowadzenie na rynek żywności i składników żywności pochodzących z genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy linii NK 603 jako nowej żywności lub nowych składników żywności.

(2)

W początkowym raporcie z dnia 5 listopada 2002 r. właściwa niderlandzka instytucja powołana do oceniania żywności doszła do wniosku, że żywność i składniki żywności pochodzące z genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy linii NK 603 są równie bezpieczne jak żywność i składniki żywności pochodzące z konwencjonalnej kukurydzy i mogą być używane w taki sam sposób.

(3)

Komisja przekazała początkową ocenę wszystkim Państwom Członkowskim w dniu 6 stycznia 2003 r. W okresie 60 dni określonym w art. 6 ust. 2 rozporządzenia wniesiono umotywowane zastrzeżenia do rozprowadzania produktu zgodnie z zapisem powyższego artykułu.

(4)

W dniu 27 sierpnia 2003 r. Komisja zwróciła się o opinię do Europejskiego Urzędu Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), zgodnie z art. 11 rozporządzenia. W dniu 25 listopada 2003 r. EFSA dostarczył opinię stwierdzającą, że kukurydza NK 603 jest równie bezpieczna jak tradycyjna kukurydza, a zatem wprowadzenie jej na rynek dla potrzeb przetwórstwa żywności i pasz prawdopodobnie nie będzie miało negatywnego wpływu na zdrowie ludzi i zwierząt oraz, w tym znaczeniu, środowiska (2). Przedstawiając tę opinię EFSA rozpatrzył wszystkie kwestie zgłoszone przez Państwa Członkowskie.

(5)

Artykuł 46 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (3) stanowi, że wnioski złożone zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 258/97 przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zostają rozpatrzone zgodnie z postanowieniami rozporządzenia (WE) nr 258/97, bez względu na przepisy art. 38 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003, w przypadkach gdy dodatkowy raport oceniający wymagany zgodnie z art. 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 258/97 został przekazany Komisji przed datą wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 1829/2003.

(6)

Wspólne Centrum Badawcze Komisji Europejskiej we współpracy z Europejską Siecią Laboratoriów GMO (ENGL) zatwierdziło metodę wykrywania kukurydzy NK 603. Wspólne Centrum Badawcze przeprowadziło pełną analizę walidacyjną (próbę pierścieniową) zgodnie z wytycznymi akceptowanymi na skalę międzynarodową w celu zbadania skuteczności metody ilościowej właściwej dla rozpatrywanego zdarzenia po to, by wykryć i określić liczbę zdarzeń transformacyjnych NK 603 w kukurydzy. Materiały potrzebne do analizy zostały dostarczone przez Monsanto. Wspólne Centrum Badawcze uznało, że skuteczność metody była odpowiednia dla zamierzonego celu, uwzględniając kryteria skuteczności zaproponowe przez ENGL dla metod poddawanych ocenie zgodności regulacyjnej czy też obecne naukowe pojmowanie zadowalającej skuteczności metody. Zarówno metoda, jak i wyniki oceny są publicznie dostępne.

(7)

Materiały referencyjne dotyczące genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy linii NK 603 zostały opracowane przez Wspólne Centrum Badawcze Komisji Europejskiej.

(8)

Żywność i składniki żywnościowe pochodzące z genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy linii NK 603 powinny być etykietowane zgodnie z postanowieniami rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 oraz powinny spełniać wymóg możliwości śledzenia określony w rozporządzeniu (WE) nr 1830/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. dotyczącym możliwości śledzenia i etykietowania genetycznie zmodyfikowanych organizmów i możliwości śledzenia żywności oraz produktów paszowych wyprodukowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie i zmieniającym dyrektywę 2001/18/WE (4).

(9)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 65/2004 (5) do produktu został przypisany niepowtarzalny identyfikator w celu spełnienia przepisów rozporządzenia (WE) nr 1830/2003.

(10)

Informacje zawarte w załączniku dotyczące identyfikacji żywności i składników żywnościowych pochodzących z genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy linii NK 603, w tym także zatwierdzona metoda wykrywania i materiały referencyjne, powinny być dostępne w rejestrze, o którym mowa w art. 28 rozporządzenia (WE) nr 1829/2003.

(11)

Stały Komitet ds. Łańcucha Żywności i Zdrowia Zwierząt nie wydał opinii; w związku z tym Komisja złożyła wniosek do Rady dnia 4 lutego 2004 r. stosownie do art. 13 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 258/97 oraz zgodnie z art. 5 ust. 4 decyzji Rady 1999/468/EC (6), z zastrzeżeniem podjęcia przez Radę działań w ciągu trzech miesięcy.

(12)

Rada nie podjęła jednak działań w wyznaczonym czasie, przez co decyzja powinna być teraz przyjęta przez Komisję,

21.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 158/23

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 lit. b) dyrektywy 1999/62/WE Państwa Członkowskie mogą stosować zmniejszone stawki lub zwolnienia w odniesieniu do pojazdów, które jedynie okazjonalnie poruszają się po drogach publicznych Państwa Członkowskiego, w którym są zarejestrowane, oraz które wykorzystywane są przez osoby fizyczne lub prawne, których podstawową działalnością nie jest przewóz towarów, pod warunkiem że przewozy wykonywane tymi pojazdami nie zakłócają konkurencji oraz z zastrzeżeniem zgody ze strony Komisji.

(2)

Francja zwróciła się do Komisji o udzielenie zgody na zwolnienie z pobierania opłat od pojazdów silnikowych, zgodnie z dyrektywą 1999/62/WE w odniesieniu do pojazdów o ciężarze równym lub większym niż 12 ton, wykorzystywanych wyłącznie w ramach robót publicznych i przemysłowych na terenie Francji.

(3)

Warunki określone w art. 6 ust. 2 lit. b) zostały spełnione, biorąc pod uwagę fakt, że wspomniane pojazdy tylko okazjonalnie poruszają się po drogach publicznych, nie są wykorzystywane do przewozu towarów oraz nie zakłócają konkurencji, ponieważ mogą być wykorzystywane wyłącznie do przewozu sprzętu zamontowanego na stałe w pojeździe i jako takie są używane.

(4)

Należy określić czas trwania udzielonej zgody.

(5)

Należy zatem zezwolić na zwolnienie z pobierania opłat, o które wystąpiła Francja,

1)

samobieżnych podnośników i urządzeń manipulacyjnych (żurawie zamontowane na podwoziu pojazdu);

2)

ruchomych pomp lub stacji pomp zamontowanych na stałe na podwoziu pojazdu;

3)

ruchomych zestawów sprężarkowych (fr. groupes motocompresseurs mobiles) zamontowanych na podwoziu pojazdu;

4)

betoniarek i pomp betonowych zamontowanych na stałe na podwoziu pojazdu (z wyjątkiem mieszalników bębnowych wykorzystywanych do transportu betonu);

5)

ruchomych zestawów generatorowych (fr. groupes générateurs mobiles) zamontowanych na stałe na podwoziu pojazdu.

6)

ruchomych urządzeń wiertniczych zamontowanych na stałe na podwoziu pojazdu.

21.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 158/24

(1)

Decyzja Komisji 92/452/EWG z dnia 30 lipca 1992 r. ustanawiająca wykazy zespołów pobierania i zespołów produkcji zarodków bydlęcych zatwierdzonych w państwach trzecich do wywozu do Wspólnoty (2) przewiduje, iż Państwa Członkowskie mogą jedynie sprowadzać zarodki z państw trzecich, o ile zostały one pobrane, poddane obróbce i przechowywane przez zespoły pobierania zarodków wymienione w tej decyzji.

(2)

Nowa Zelandia wystąpiła z wnioskiem o wprowadzenie zmian do wykazu w odniesieniu do zapisów dotyczących tego kraju, w szczególności o wykreślenie siedmiu ośrodków oraz o wprowadzenie zmian adresów trzech ośrodków. Ponadto Nowa Zelandia zmieniła zapis numeru identyfikacyjnego ośrodków.

(3)

Stany Zjednoczone Ameryki wystąpiły z wnioskiem o wprowadzenie zmian do wykazu w odniesieniu do zapisów dotyczących tego kraju, w szczególności o dodanie jednego ośrodka oraz o wprowadzenie zmian adresów trzech ośrodków.

(4)

Nowa Zelandia i Stany Zjednoczone Ameryki przedstawiły gwarancje dotyczące zgodności z właściwymi przepisami ustanowionymi w dyrektywie 89/556/EWG, a określone zespoły pobierania zostały urzędowo zatwierdzone do wywozu do Wspólnoty przez służby weterynaryjne tych krajów.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję 92/452/EWG.

(6)

Środki przewidziane niniejszą decyzją są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

21.6.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 158/26

(1)

Dnia 24 lutego 2005 r. Rada przyjęła decyzję 2005/211/WSiSW dotyczącą wprowadzenia kilku nowych funkcji do Systemu Informacyjnego Schengen, w tym związanych z walką z terroryzmem (2).

(2)

Zgodnie z art. 2 ust. 1, 2 i 3 tej decyzji niektóre z jej przepisów wchodzą w życie w dniach w określonych w tych przepisach.

(3)

Wskazane jest, by identyczne przepisy rozporządzenia Rady były stosowane od tych samych dat.

(4)

Artykuł 2 ust. 2 rozporządzenia Rady stanowi, że rozporządzenie Rady będzie stosowane od dnia określonego przez Radę, gdy tylko spełnione zostaną warunki wstępne, oraz że Rada może dla różnych przepisów określić różne daty rozpoczęcia ich stosowania.

(5)

Warunki wstępne, o których mowa w art. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady, są spełnione zgodnie z jego art. 1 ust. 1, 3, 7 i 8.

(6)

W stosunku do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie tych postanowień dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (3), które wchodzą w zakres określony w art. 1 punkt G decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tej Umowy (4).

(7)

W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie tych postanowień dorobku Schengen zgodnie z Umową podpisaną między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską dotyczącą włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (5), które wchodzą w zakres określony w art. 1 punkt G decyzji Rady 1999/437/WE w związku z art. 4 ust. 1 decyzji Rady z dnia 25 października 2004 r. w sprawie podpisania w imieniu Unii Europejskiej i podpisania w imieniu Wspólnoty Europejskiej oraz tymczasowego stosowania niektórych przepisów tej Umowy (6),