18.6.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 156/1

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 919/2005

z dnia 13 czerwca 2005 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 827/2004 w odniesieniu do zakazu przywozu opastuna pochodzącego z Kambodży, Gwinei Równikowej i Sierra Leone i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 826/2004 zakazujące przywozu opastuna z Gwinei Równikowej i Sierra Leone oraz rozporządzenie (WE) nr 828/2004 zakazujące przywozu miecznika z Sierra Leone

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W następstwie przyjęcia decyzji Rady 86/238/EWG (1) Wspólnota jest Umawiającą się Stroną Międzynarodowej Konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego podpisanej w Rio de Janeiro w dniu 14 maja 1966 r., zmienionej Protokołem załączonym do Aktu Końcowego Konferencji Pełnomocników Państw Stron Konwencji podpisanego w Paryżu w dniu 10 lipca 1984 (zwanej dalej „Konwencją ICCAT”) od dnia 14 listopada 1997 r.

(2)

Konwencja ICCAT stanowi ramy dla współpracy regionalnej w zakresie ochrony i zarządzania tuńczykiem i gatunkami tuńczykopodobnymi na Oceanie Atlantyckim i przylegających morzach poprzez ustanowienie Międzynarodowej Komisji Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (zwanej dalej „ICCAT”) i przyjęcia przez wspomniany organ środków dotyczących ochrony i zarządzania, które stają wiążące dla Umawiających się Stron.

(3)

W 1998 r. ICCAT przyjęła rezolucję 98–18 dotyczącą nieudokumentowanych i nieuregulowanych połowów tuńczyka na dużą skalę przez statki poławiające za pomocą sznurów haczykowych na obszarze objętym Konwencją. Wspomniana rezolucja ustanowiła procedury służące identyfikacji państw, których statki poławiały tuńczyka i gatunki tuńczykopodobne w sposób obniżający skuteczność środków przyjętych przez ICCAT dotyczących ochrony i zarządzania. Rezolucja określiła również środki, które należy przyjąć, w tym, w razie konieczności, niedyskryminujące środki ograniczające handel w formie zakazu przywozu w celu uniemożliwienia statkom pochodzącym z omawianych państw kontynuowania tego rodzaju praktyk połowowych.

(4)

Od momentu przyjęcia rezolucji 98–18, ICCAT zidentyfikowała Boliwię, Kambodżę, Gwineę Równikowową, Gruzję i Sierra Leone jako państwa, których statki odławiają opastuna (Thunnus obesus) w sposób obniżający skuteczność środków dotyczących ochrony i zarządzania, popierając swoje ustalenia danymi dotyczącymi połowów, handlu i działań statków.

(5)	ICCAT zidentyfikowała również Gwineę Równikową i Sierra Leone jako państwa, których statki odławiają tuńczyka błękitnopłetwego (Thunnus thynnus) w sposób obniżający skuteczność środków dotyczących ochrony i zarządzania.

(6)	Ponadto ICCAT zidentyfikowała Sierra Leone jako państwo, którego statki odławiają miecznika (Xiphias gladius) w sposób obniżający skuteczność środków dotyczących ochrony i zarządzania.

(7)	Przywóz opastuna pochodzącego z Boliwii, Kambodży, Gwinei Równikowej, Gruzji i Sierra Leone jest obecnie zakazany rozporządzeniem (WE) nr 827/2004 (2).

(8)	Przywóz tuńczyka błękitnopłetwego pochodzącego z Gwinei Równikowej i Sierra Leone jest obecnie zakazany rozporządzeniem (WE) nr 826/2004 (3).

(9)	Przywóz miecznika pochodzącego ze Sierra Leone jest obecnie zakazany rozporządzeniem (WE) nr 828/2004 (4).

(10)	Podczas XIV nadzwyczajnego posiedzenia w 2004 r., ICCAT przyjęła do wiadomości wysiłki poczynione przez Kambodżę, Gwineę Równikową i Sierra Leone w celu rozwiązania problematycznych kwestii i przyjęła zalecenia znoszące środki ograniczające handel nałożone na wspomniane państwa.

(11)	W związku z powyższym rozporządzenie (WE) nr 827/2004 powinno zostać odpowiednio zmienione.

(12)	Rozporządzenia (WE) nr 826/2004 i 828/2004 powinny zostać odpowiednio uchylone,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do rozporządzenia (WE) nr 827/2004 niniejszym wprowadza się następujące zmiany:

1)	w art. 2 ust. 1 skreśla się tekst: „Kambodży, Gwinei Równikowej i Sierra Leone”;

2)	w art. 3 tekst: „Boliwii, Gruzji i Sierra Leone” otrzymuje brzmienie: „Boliwii i Gruzji”.

Artykuł 2

Uchyla się rozporządzenia (WE) nr 826/2004 i 828/2004.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 13 czerwca 2005 r.

W imieniu Rady

J. ASSELBORN

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 162 z 18.6.1986, str. 33.

(2) Dz.U. L 127 z 29.4.2004, str. 21.

(3) Dz.U. L 127 z 29.4.2004, str. 19.

(4) Dz.U. L 127 z 29.4.2004, str. 23.

18.6.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 156/3

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 920/2005

z dnia 13 czerwca 2005 r.

zmieniające rozporządzenie nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej oraz rozporządzenie nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej oraz wprowadzające tymczasowe środki stanowiące odstępstwa od tych rozporządzeń

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 290,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 190,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1 i art. 41 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rząd Irlandii złożył wniosek o przyznanie językowi irlandzkiemu takiego samego statusu, jaki przyznany jest narodowym językom urzędowym innych Państw Członkowskich UE, i o dokonanie odpowiednich zmian w rozporządzeniu Rady nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (1) oraz w rozporządzeniu Rady nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (2), które to oba rozporządzenia są dalej zwane „rozporządzeniem nr 1”.

(2)	Z art. 53 Traktatu o Unii Europejskiej i art. 314 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską wynika, że język irlandzki jest jednym z autentycznych języków każdego z tych Traktatów.

(3)	Rząd Irlandii podkreśla, że zgodnie z art. 8 Konstytucji Irlandii język irlandzki jako język narodowy jest pierwszym językiem urzędowym Irlandii.

(4)

Rzeczą właściwą jest rozpatrzyć pozytywnie wniosek rządu Irlandii i zmienić odpowiednio rozporządzenie nr 1; jednakże ze względów praktycznych i na okres przejściowy należy postanowić, że instytucje Unii Europejskiej nie mają obowiązku sporządzania i tłumaczenia wszystkich aktów, łącznie z orzeczeniami Trybunału Sprawiedliwości, w języku irlandzkim i na język irlandzki; należy również przewidzieć, aby odstępstwo takie było częściowe, wyłączając z jego zakresu rozporządzenia przyjmowane wspólnie przez Parlament Europejski i Radę oraz upoważnić Radę do podjęcia jednomyślnie decyzji, w okresie czterech lat od dnia stosowania niniejszego rozporządzenia, a później co pięć lat, czy należy to odstępstwo uchylić,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu nr 1 wprowadza się następujące zmiany:

artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Językami urzędowymi i językami roboczymi instytucji Unii Europejskiej są języki: angielski, czeski, duński, estoński, fiński, francuski, grecki, hiszpański, irlandzki, litewski, łotewski, maltański, niemiecki, niderlandzki, polski, portugalski, słowacki, słoweński, szwedzki, węgierski i włoski.”;

2)	artykuł 4 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 4 Rozporządzenia i inne dokumenty o zasięgu ogólnym są sporządzane w dwudziestu jeden językach urzędowych.”;

3)	artykuł 5 otrzymuje brzmienie: „Artykuł 5 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej publikuje się w dwudziestu jeden językach urzędowych.”.

Artykuł 2

W drodze odstępstwa od rozporządzenia nr 1 i przez okres pięciu lat z możliwością przedłużenia, począwszy od dnia, kiedy niniejsze rozporządzenie stosuje się, instytucje Unii Europejskiej nie mają obowiązku sporządzania wszystkich aktów prawnych w języku irlandzkim lub publikowania ich w tym języku w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejszy artykuł nie stosuje się do rozporządzeń przyjmowanych wspólnie przez Parlament Europejski i Radę.

Artykuł 3

Nie później niż cztery lata od dnia, kiedy niniejsze rozporządzenie stosuje się, a później co pięć lat, Rada dokonuje przeglądu funkcjonowania art. 2 i podejmuje jednomyślnie decyzję, czy odstępstwo, o którym mowa w tym artykule, należy uchylić.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 13 czerwca 2005 r.

W imieniu Rady

J. ASSELBORN

Przewodniczący

(1) Dz.U. 17 z 6.10.1958, str. 385/58. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r.

(2) Dz.U. 17 z 6.10.1958, str. 401/58. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 2003 r.

18.6.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 156/5

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 921/2005

z dnia 17 czerwca 2005 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 3223/94 z dnia 21 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania ustaleń dotyczących przywozu owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)	W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 3223/94, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 18 czerwca 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 czerwca 2005 r.

W imieniu Komisji

J. M. SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Wsi

(1) Dz.U. L 337 z 24.12.1994, str. 66. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1947/2002 (Dz.U. L 299 z 1.11.2002, str. 17).

ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 17 czerwca 2005 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	052	60,1
	204	75,2
	999	67,7
0707 00 05	052	74,8
0707 00 05	999	74,8
0709 90 70	052	90,6
0709 90 70	999	90,6
0805 50 10	382	70,4
	388	53,4
	528	50,4
	624	69,9
	999	61,0
0808 10 80	388	92,1
	400	131,6
	404	90,8
	508	72,5
	512	58,8
	524	70,5
	528	69,1
	720	61,0
	804	92,8
	999	82,1
0809 10 00	052	199,7
0809 10 00	999	199,7
0809 20 95	052	313,0
	400	399,9
	999	356,5
0809 30 10, 0809 30 90	052	176,5
0809 30 10, 0809 30 90	999	176,5
0809 40 05	052	130,1
0809 40 05	999	130,1

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 750/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 12). Kod „999” odpowiada „innym pochodzeniom”.

18.6.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 156/7

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 922/2005

z dnia 17 czerwca 2005 r.

w sprawie wydawania pozwoleń na wywóz w sektorze wina

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 883/2001 z dnia 24 kwietnia 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 w odniesieniu do wymiany handlowej produktów w sektorze wina z państwami trzecimi (1), w szczególności jego art. 7 i art. 9 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Artykuł 63 ust. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (2) ograniczył udzielanie refundacji wywozowych do produktów w sektorze wina do ilości i wydatków uzgodnionych w porozumieniu w sprawie rolnictwa zawartym podczas Rundy Urugwajskiej wielostronnych negocjacji handlowych.

(2)	Artykuł 9 rozporządzenia (WE) nr 883/2001 ustalił warunki, w których Komisja może podjąć szczególne środki w celu uniknięcia przekroczenia przewidzianej ilości lub dostępnego budżetu w ramach wyżej wymienionego porozumienia.

(3)

Na podstawie informacji dotyczących wniosków o pozwolenia na wywóz, będących w dyspozycji Komisji w dniu 15 czerwca 2005 r., dostępna ilość w okresie do dnia 30 czerwca 2005 r., dla strefy przeznaczenia 1) Afryka i 4) Europa Zachodnia, określona w art. 9 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 883/2001, może zostać przekroczona, w przypadku gdy wydawanie pozwoleń na wywóz z wcześniejszym ustaleniem refundacji nie zostanie ograniczone. Należy zatem zastosować jednolity wskaźnik akceptacji wniosków złożonych od dnia 8 do 14 czerwca 2005 r. i zawiesić dla wymienionych stref, do dnia 1 lipca 2005 r., wydawanie wnioskowanych pozwoleń na wywóz, jak również składanie nowych wniosków,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Pozwolenia na wywóz z wcześniejszym ustaleniem refundacji w sektorze wina, o które wnioskowano w okresie od dnia 8 do 14 czerwca 2005 r. zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 883/2001, są wydawane w ilości wynoszącej 20,78 % ilości wnioskowanej dla strefy 1) Afryka i w ilości wynoszącej 100 % ilości wnioskowanej dla strefy 4) Europa Zachodnia.

2. Dla produktów w sektorze wina określonych w ust. 1 wydawanie pozwoleń na wywóz, o które wnioskowano od dnia 15 czerwca 2005 r., jak również składanie wniosków o pozwolenia na wywóz od dnia 17 czerwca 2005 r., jest zawieszone dla stref przeznaczenia 1) Afryka i 4) Europa Zachodnia do dnia 1 lipca 2005 r.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 18 czerwca 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 czerwca 2005 r.

W imieniu Komisji

J. M. SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa i Rozwoju Wsi

(1) Dz.U. L 128 z 10.5.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 908/2004 (Dz.U. L 163 z 30.4.2004, str. 56).

(2) Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1795/2003 (Dz.U. L 262 z 14.10.2003, str. 13).

18.6.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 156/8

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 923/2005

z dnia 15 czerwca 2005 r.

w sprawie przekazania i sprzedaży na rynku portugalskim 80 000 ton pszenicy zwyczajnej, 80 000 ton kukurydzy i 40 000 jęczmienia znajdujących się w posiadaniu węgierskiej agencji interwencyjnej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze zbóż (1), w szczególności jego art. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Warunki klimatyczne panujące w Portugalii w roku gospodarczym 2004/2005 doprowadziły do poważnej suszy, która w dużym stopniu zmniejszyła dostępność pasz i spowodowała sytuację niedoboru dla rolników. Ten niedobór pasz może spowodować, że rolnicy będą sprzedawać lub przedwcześnie oddawać zwierzęta utrzymywane w gospodarstwach do uboju i może pociągnąć za sobą poważne konsekwencje dla wspomnianego sektora i dochodów rolników.

(2)

Obfite zbiory zbóż w tym samy roku gospodarczym w pozostałej części Europy, w szczególności w Państwach Członkowskich, które przystąpiły do Wspólnoty w dniu 1 maja 2004 r., spowodowały w tym samym czasie znaczący wzrost zapasów interwencyjnych pszenicy zwyczajnej, kukurydzy i jęczmienia, których zbyt na rynku wewnętrznym danych Państw Członkowskich lub rynkach wywozu nie istnieje od stosunkowo długiego okresu, i w odniesieniu do których lokalne możliwości składowania nie zawsze są w wystarczającym stopniu dostępne.

(3)

Ponieważ sytuacja na wspólnotowym rynku zbóż jest więc obecnie bardzo chwiejna, powinny być podjęte środki stabilizacji i środki kompensacyjne w ramach systemu interwencji. Zważywszy na istniejące zapasy zbóż, których przetrzymywanie może trwać w ramach systemu interwencyjnego w regionach o dużych nadwyżkach przez bardzo długi okres, i wynikające z tego wydatki dla budżetu wspólnotowego oraz jednoczesny niedobór pasz w Portugalii, należy udostępnić część tych zapasów hodowcom portugalskim.

(4)

Z uwagi na to, że dystrybucja zbóż na rynku portugalskim wymaga zastosowania jednej właściwej struktury zarządzania i kontroli finansowej, w pierwszej kolejności należy zapewnić przekazanie zbóż do portugalskiej agencji interwencyjnej, która następnie będzie odpowiedzialna za sprzedaż i podział zbóż na rzecz rolników.

(5)

Ze względu na poziom zapotrzebowania i dostępność zbóż oferowanych w ramach interwencji na Węgrzech, brak możliwości składowania zatwierdzonych dla interwencji w tym kraju oraz nieskuteczność podejmowanych dotychczas środków w celu rozwiązania problemu dotyczącego sprzedaży zapasów węgierskich, operacja ta powinna być przede wszystkim zrealizowana przy wykorzystaniu zapasów z Węgier.

(6)

Należy zatem ustanowić przepisy dotyczące księgowania tej operacji zgodnie z mechanizmami przewidzianymi w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1883/78 z dnia 2 sierpnia 1978 r. ustanawiającym ogólne reguły finansowania interwencji przez Europejski Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej, Sekcja Gwarancji (2).

(7)	Mając na względzie uproszczenie i kontrolę należy ustalić wkład finansowy Wspólnoty w kwocie ryczałtowej.

(8)

Sprzedaż przekazywanych zapasów musi odbywać się w warunkach ustanowionych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2131/93 z dnia 28 lipca 1993 r. ustanawiającym procedury i warunki sprzedaży zbóż znajdujących się w posiadaniu agencji interwencyjnych (3). Jednakże z uwagi na szczególne wymogi związane z celami wyznaczonymi w kontekście niedoboru pasz, należy ustanowić szczególne przepisy, które mają być stosowane przez portugalską agencję interwencyjną, w drodze odstępstwa od przepisów rozporządzenia (EWG) nr 2131/93.

(9)	Aby uniknąć zakłóceń na portugalskim rynku zbóż, niezbędne jest przede wszystkim ustanowienie szczególnych przepisów w odniesieniu do oferowanych ilości, a także określenie limitów w odniesieniu do ceny sprzedaży zbóż.

(10)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Węgierska agencja interwencyjna udostępnia portugalskiej agencji interwencyjnej 80 000 ton pszenicy zwyczajnej, 80 000 ton kukurydzy i 40 000 ton jęczmienia.

2. Portugalska agencja interwencyjna przejmuje produkty określone w ust. 1 oraz zapewnia ich transport do Portugalii i sprzedaż do wykorzystania jako pasze w terminie do dnia 31 grudnia 2005 r.

Artykuł 2

1. Węgierska agencja interwencyjna zapisuje po stronie „ma” w rocznych zestawieniach rachunkowych określonych w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1883/78 ilości pszenicy zwyczajnej, kukurydzy i jęczmienia o wartości zerowej.

2. Portugalska agencja interwencyjna zapisuje po stronie „winien” w rocznych zestawieniach rachunkowości określonych w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1883/78 ilości fizycznie przejętej pszenicy zwyczajnej, kukurydzy i jęczmienia o wartości zerowej i waloryzuje je na koniec miesiąca z ceną 101,44 EUR za tonę pszenicy zwyczajnej, 85,52 EUR za tonę kukurydzy i 80,87 EUR za tonę jęczmienia.

3. Obie agencje interwencyjne są odpowiedzialne za wypełnienie wszystkich innych formalności przewidzianych w prawodawstwie Wspólnoty, dotyczące przeniesienia zapasów zbóż z węgierskiej agencji interwencyjnej do portugalskiej agencji interwencyjnej.

Artykuł 3

1. Koszty transportu zbóż w odniesieniu do ilości określonych w art. 1 niniejszego rozporządzenia są uwzględniane przez portugalską agencję interwencyjną w rocznych zestawieniach rachunkowości określonych w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 1883/78, na poziomie kwoty ryczałtowej ustalonej w ust. 2 niniejszego artykułu.

2. Udział Wspólnoty w finansowaniu transportu zbóż wynosi 60 EUR za tonę.

Artykuł 4

1. Portugalska i węgierska agencja interwencyjna uzgadniają miejsca wyruszenia transportu, przeznaczenia i ewentualnego składowania oraz daty wyprowadzenia produktów. Wykazy tych miejsc i odnośne ilości są niezwłocznie przekazywane Komisji.

2. Portugalska i węgierska agencja interwencyjna stwierdzają podczas załadunku na Węgrzech oraz podczas wprowadzania do miejsc składowania w Portugalii ciężar ładunku i rozładunku oraz na podstawie świadectwa analizy jakość omawianych produktów.

Artykuł 5

Węgierska agencja interwencyjna zawiadamia portugalską agencję interwencyjną i Komisję o faktycznych ilościach zgłoszonych w momencie wyprowadzenia oraz datach wyprowadzenia z każdego miejsca wyprowadzenia.

Artykuł 6

Portugalska agencja interwencyjna przejmuje zboża zgodnie z ilościami załadowanymi na środek transportu podczas opuszczania miejsca składu wyznaczonego przez węgierską agencję interwencyjną i jest od tego momentu za nie odpowiedzialna.

Portugalska agencja interwencyjna informuje Komisję i węgierską agencję interwencyjną o przebiegu operacji przekazania.

Artykuł 7

Portugalska agencja interwencyjna przystępuje do sprzedaży na rynku wewnętrznym ilości zbóż przekazanych przez węgierską agencję interwencyjną poprzez ogłoszenie stałego przetargu.

Zgodnie z art. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 sprzedaż jest zarezerwowana wyłącznie dla grup lub spółdzielni, producentów i hodowców bydła, owiec i kóz lub zakładów przetwórczych, które z grupami lub spółdzielniami zawarły umowy o współpracy w celu zastosowania w Portugalii.

Artykuł 8

Przepisy rozporządzenia (EWG) nr 2131/93 mają zastosowanie do sprzedaży określonej w art. 7 niniejszego rozporządzenia, z zastrzeżeniem przepisów art. 9.

Artykuł 9

1. Ilości każdego rodzaju zboża przeznaczone do sprzedaży odpowiadają faktycznie przekazanym ilościom i muszą być wyszczególnione w ogłoszeniu o przetargu.

2. Minimalna ilość dla każdej oferty wynosi 1 500 ton.

3. Oferty są ustanowione w odniesieniu do rzeczywistej jakości partii, której dotyczy oferta.

4. Dla każdego rodzaju zboża określona jest minimalna cena sprzedaży, na poziomie umożliwiającym uniknięcie zakłóceń na portugalskim rynku zbóż i w żadnym przypadku nie jest niższa od ceny interwencyjnej.

Artykuł 10

Władze Portugalii sporządzają ogłoszenie o przetargu określające w szczególności daty przetargów i szczegółowe przepisy dotyczące kontroli umożliwiającej im zapewnienie przestrzegania przepisów art. 7 akapit drugi.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 15 czerwca 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.

(2) Dz.U. L 216 z 5.8.1978, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 695/2005 (Dz.U. L 114 z 4.5.2005, str. 1).

(3) Dz.U. L 191 z 31.7.1993, str. 76. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 749/2005 (Dz.U. L 126 z 19.5.2005, str. 10).

18.6.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 156/12

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 925/2005

z dnia 17 czerwca 2005 r.

ustalające minimalną cenę sprzedaży odtłuszczonego mleka w proszku dla 20. indywidualnego zaproszenia do przetargu wydanego zgodnie ze stałym zaproszeniem do przetargu wymienionym w rozporządzeniu (WE) nr 214/2001

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1255/1999 z dnia 17 maja 1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (1), w szczególności jego art. 10 lit. c),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia Komisji (WE) nr 214/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady zastosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 w sprawie interwencji na rynku odtłuszczonego mleka (2) agencje interwencyjne oferują do sprzedaży z mocy stałego zaproszenia do przetargu pewne ilości przechowywanego przez nie mleka w proszku.

(2)	Na podstawie ofert przetargowych otrzymanych w odpowiedzi na każde indywidualne zaproszenie do przetargu zostanie ustalona minimalna cena sprzedaży lub zostanie podjęta decyzja o nierozstrzygnięciu przetargu, zgodnie z art. 24a rozporządzenia (WE) nr 214/2001.

(3)	Na podstawie otrzymanych ofert zostanie ustalona minimalna cena sprzedaży.

(4)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Dla 20. indywidualnego zaproszenia do przetargu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 214/2001, odnośnie do których limit czasowy na przedłożenie ofert przetargowych wygasł 14 czerwca 2005 r. ustala się minimalną cenę sprzedaży odtłuszczonego mleka w proszku na 198,24 EUR/100 kg.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 18 czerwca 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 czerwca 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 48. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 186/2004 (Dz.U. L 29 z 3.2.2004, str. 6).

(2) Dz.U. L 37 z 7.2.2001, str. 100. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2250/2004 (Dz.U. L 381 z 28.12.2004, str. 25).

18.6.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 156/13

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 926/2005

z dnia 17 czerwca 2005 r.

ustalające minimalne ceny sprzedaży masła w ramach 165. rundy przetargu, przeprowadzonej w ramach stałego przetargu przewidzianego przez rozporządzenie (WE) nr 2571/97

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1255/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (1), w szczególności jego art. 10,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2571/97 z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie sprzedaży masła po obniżonych cenach oraz przyznawania pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i koncentratu masła, przeznaczonych do wykorzystania w produkcji ciast, lodów i innych środków spożywczych (2), agencje interwencyjne przystępują drogą przetargu do sprzedaży pewnych ilości masła pochodzącego ze skupu interwencyjnego, które przechowują, a także do udzielenia pomocy przyznawanej na śmietanę, masło i koncentrat masła. Artykuł 18 wymienionego rozporządzenia przewiduje, że biorąc pod uwagę otrzymane oferty w ramach każdej rundy przetargu, ustala się minimalną cenę sprzedaży masła oraz maksymalną wysokość pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i koncentratu masła, które mogą być zróżnicowane w zależności od przeznaczenia, zawartości tłuszczu w maśle i procedury włączenia, lub podejmuje się decyzję o wstrzymaniu przetargu. Kwotę lub kwoty gwarancji należytego przetworzenia ustala się odpowiednio.

(2)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do 165. rundy przetargu, przeprowadzonej w ramach stałego przetargu przewidzianego przez rozporządzenie (WE) nr 2571/97, minimalne ceny sprzedaży masła pochodzącego ze skupu interwencyjnego oraz kwoty gwarancji należytego przetworzenia są ustalone zgodnie ze wskazaniami tabeli zamieszczonej w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 18 czerwca 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 czerwca 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 48. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 186/2004 (Dz.U. L 29 z 3.2.2004, str. 6).

(2) Dz.U. L 350 z 20.12.1997, str. 3. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2250/2004 (Dz.U. L 381 z 28.12.2004, str. 25).

ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 17 czerwca 2005 r. ustalającego minimalne ceny sprzedaży masła w ramach 165. rundy przetargu, przeprowadzonej w ramach stałego przetargu przewidzianego przez rozporządzenie (WE) nr 2571/97

(EUR/100 kg)
Wzory			A		B
Procedury włączenia			Ze znacznikami	Bez znaczników	Ze znacznikami	Bez znaczników
Minimalna cena sprzedaży	Masło ≥ 82 %	w stanie naturalnym	206	210	—	—
Minimalna cena sprzedaży	Masło ≥ 82 %	koncentrat	204,1	208,1	—	—
Gwarancja należytego przetworzenia		w stanie naturalnym	73	73	—	—
Gwarancja należytego przetworzenia		koncentrat	73	73	—	—

18.6.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 156/15

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 927/2005

z dnia 17 czerwca 2005 r.

ustalające maksymalne kwoty pomocy odnośnie do śmietany, masła i koncentratu masła w ramach 165. rundy przetargu, przeprowadzonej w ramach stałego przetargu przewidzianego przez rozporządzenie (WE) nr 2571/97

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1255/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (1), w szczególności jego art. 10,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2571/97 z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie sprzedaży masła po obniżonych cenach oraz przyznawania pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i koncentratu masła, przeznaczonych do wykorzystania w produkcji ciast, lodów i innych środków spożywczych (2), agencje interwencyjne przystępują drogą przetargu do sprzedaży pewnych ilości masła pochodzącego ze skupu interwencyjnego, które przechowują, i do udzielenia pomocy przyznawanej w odniesieniu do śmietany, masła i koncentratu masła. Artykuł 18 wymienionego rozporządzenia przewiduje, że biorąc pod uwagę otrzymane oferty w ramach każdej rundy przetargu, ustala się minimalną cenę sprzedaży masła oraz maksymalną wysokość pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i koncentratu masła, które mogą być zróżnicowane w zależności od przeznaczenia, zawartości tłuszczu w maśle i procedury włączenia, lub podejmuje się decyzję o wstrzymaniu przetargu. Kwotę lub kwoty gwarancji należytego przetworzenia ustala się odpowiednio.

(2)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W odniesieniu do 165. rundy przetargu, przeprowadzonej w ramach stałego przetargu przewidzianego przez rozporządzenie (WE) nr 2571/97, maksymalne kwoty pomocy oraz kwoty gwarancji należytego przetworzenia są ustalone zgodnie ze wskazaniami tabeli zamieszczonej w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 18 czerwca 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 czerwca 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 48. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 186/2004 (Dz.U. L 29 z 3.2.2004, str. 6).

(2) Dz.U. L 350 z 20.12.1997, str. 3. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2250/2004 (Dz.U. L 381 z 28.12.2004, str. 25).

ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 17 czerwca 2005 r. ustalającego maksymalne kwoty pomocy odnośnie do śmietany, masła i koncentratu masła w ramach 165. rundy przetargu, przeprowadzonej w ramach stałego przetargu przewidzianego przez rozporządzenie (WE) nr 2571/97

(EUR/100 kg)
Wzory		A		B
Procedury włączenia		Ze znacznikami	Bez znaczników	Ze znacznikami	Bez znaczników
Maksymalna kwota pomocy	Masło ≥ 82 %	46	42	—	41
	Masło < 82 %	44	40	—	40
	Koncentrat masła	55,5	51,5	55,5	51,5
	Śmietana	—	—	22	18
Gwarancja należytego przetworzenia	Masło	51	—	—	—
	Koncentrat masła	61	—	61	—
	Śmietana	—	—	24	—

18.6.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 156/17

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 928/2005

z dnia 17 czerwca 2005 r.

ustalające maksymalne kwoty pomocy do koncentratu masła w ramach 337. rundy przetargu, przeprowadzonej w ramach stałego przetargu przewidzianego przez rozporządzenie (EWG) nr 429/90

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1255/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (1), w szczególności jego art. 10,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 429/90 z dnia 20 lutego 1990 r. w sprawie przyznawania drogą przetargu pomocy na koncentrat masła przeznaczony do bezpośredniego spożycia we Wspólnocie (2), agencje interwencyjne przystępują drogą stałego przetargu do udzielenia pomocy przyznawanej odnośnie do koncentratu masła. Artykuł 6 wymienionego rozporządzenia przewiduje, że biorąc pod uwagę otrzymane oferty w ramach każdej rundy przetargu, ustala się maksymalną kwotę pomocy przyznawanej na wykorzystanie koncentratu masła o zawartości tłuszczu wynoszącej przynajmniej 96 % lub podejmuje się decyzję o wstrzymaniu przetargu. Kwota gwarancji przeznaczenia powinna zostać ustalona odpowiednio.

(2)	Ze względu na otrzymane oferty należy ustalić maksymalną cenę pomocy w wysokości określonej poniżej i określić w konsekwencji gwarancję przeznaczenia.

(3)	Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W ramach 337. rundy przetargu, przeprowadzonej z tytułu rozporządzenia (EWG) nr 429/90 maksymalna kwota pomocy oraz kwota gwarancji przeznaczenia ustalone są następująco:

—	maksymalma kwota pomocy:

54,5 EUR/100 kg,

—	kwota gwarancji przeznaczenia:

60 EUR/100 kg.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 18 czerwca 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 czerwca 2005 r.

W imieniu Komisji

Mariann FISCHER BOEL

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 48. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 186/2004 (Dz.U. L 29 z 3.2.2004, str. 6).

(2) Dz.U. L 45 z 21.2.1990, str. 8. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2250/2004 (Dz.U. L 381 z 28.12.2004, str. 25).

18.6.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 156/19

DECYZJA PRZEDSTAWICIELI RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH ZEBRANYCH W RADZIE

z dnia 30 maja 2005 r.

ustalająca datę, po upływie której nie będą przyznawane środki z dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR)

(2005/446/WE)

PRZEDSTAWICIELE RZĄDÓW PAŃSTW CZŁONKOWSKICH WSPÓLNOT EUROPEJSKICH ZEBRANI W RADZIE,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając Umowę o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku, z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z drugiej strony, podpisaną w Kotonu dnia 23 czerwca 2000 r. (1), zwaną dalej „Umową o partnerstwie”,

uwzględniając Umowę wewnętrzną między przedstawicielami rządów Państw Członkowskich, zebranych w Radzie, w sprawie finansowania i zarządzania pomocą wspólnotową na mocy Protokołu finansowego do Umowy o partnerstwie (2), zwaną dalej „Umową wewnętrzną”, w szczególności jej art. 2 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Punkt 5 załącznika I (Protokół finansowy) do Umowy o partnerstwie stanowi, że ogólna kwota Protokołu finansowego uzupełniona o kwoty przeniesione z poprzednich EFR obejmuje lata 2000–2007.

(2)	Punkt 7 powyższego załącznika i art. 2 ust. 3 Umowy wewnętrznej przewidują dokonanie oceny stopnia realizacji zobowiązań i wydatków, służącej jako podstawa do dokonania oceny zapotrzebowania na nowe środki niezbędne po wygaśnięciu obowiązującego Protokołu finansowego.

(3)	Deklaracja UE w sprawie Protokołu finansowego, załączona jako deklaracja XVIII do Umowy o partnerstwie, określa dokładnie, że do dokonania oceny potrzeby nowych środków należy wziąć w pełni pod uwagę datę, po upływie której nie będą przyznawane środki z dziewiątego EFR.

(4)	W związku z powyższym, zgodnie z art. 2 ust. 4 Umowy wewnętrznej, przed wygaśnięciem dziewiątego EFR konieczne jest ustalenie daty, która w razie potrzeby mogłaby zostać zrewidowana, po której nie będą przyznawane środki z dziewiątego EFR,

STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Ustala się, że dzień 31 grudnia 2007 r. jest datą, po której środki z dziewiątego EFR zarządzane przez Komisję, dotacje na spłatę oprocentowania zarządzane przez Europejski Bank Inwestycyjny (EBI) oraz przychody z tytułu odsetek od tych środków nie będą przyznawane. Data ta może w razie potrzeby zostać zrewidowana.

Artykuł 2

Niniejszej decyzji nie stosuje się do kwoty przeznaczonej na finansowanie instrumentu inwestycyjnego, który stanowi fundusz odnawialny i którym zarządza EBI.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dni 30 maja 2005 r.

W imieniu rządów Państw Członkowskich

F. BODEN

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 3. Umowa ostatnio zmieniona decyzją nr 2/2004 Rady Ministrów AKP-WE (Dz.U. L 297 z 22.9.2004, str. 18).

(2) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 355.

18.6.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 156/21

DECYZJA RADY 2005/447/WPZiB

z dnia 14 marca 2005 r.

w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Argentyńską dotyczącej udziału Republiki Argentyńskiej w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego w Bośni i Hercegowinie prowadzonej przez Unię Europejską (operacja Althea)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 24,

uwzględniając zalecenie Prezydencji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W dniu 12 lipca 2004 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2004/570/WPZiB w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie (1).

(2)	Artykuł 11 ust. 3 tego wspólnego działania przewiduje, że szczegółowe ustalenia dotyczące udziału państw trzecich są przedmiotem umowy zgodnie z art. 24 Traktatu o Unii Europejskiej.

(3)

Po otrzymaniu upoważnienia od Rady w dniu 13 września 2004 r. Prezydencja, wspomagana przez Sekretarza Generalnego/Wysokiego Przedstawiciela, wynegocjowała Umowę między Unią Europejską a Republiką Argentyńską w sprawie udziału Republiki Argentyńskiej w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego w Bośni i Hercegowinie prowadzonej przez Unię Europejską (operacja Althea).

(4)	Umowę należy zatwierdzić,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Niniejszym zatwierdza się w imieniu Unii Europejskiej Umowę między Unią Europejską a Republiką Argentyńską dotyczącą udziału Republiki Argentyńskiej w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego w Bośni i Hercegowinie prowadzonej przez Unię Europejską (operacja Althea).

Tekst Umowy jest załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Przewodniczący Rady zostaje niniejszym upoważniony do wyznaczenia osoby uprawnionej do podpisania Umowy, tak by stała się ona wiążąca dla Unii Europejskiej.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja staje się skuteczna od dnia jej przyjęcia.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 marca 2005 r.

W imieniu Rady

F. BODEN

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 252 z 28.7.2004, str. 10.

TŁUMACZENIE

UMOWA

między Unią Europejską a Republiką Argentyńską dotycząca udziału Republiki Argentyńskiej w operacji wojskowej zarządzania kryzysowego prowadzonej przez Unię Europejską w Bośni i Hercegowinie (operacja Althea)

UNIA EUROPEJSKA (UE),

z jednej strony, oraz

REPUBLIKA ARGENTYŃSKA,

z drugiej strony,

zwane dalej „Stronami”,

UWZGLĘDNIAJĄC:

—	przyjęcie przez Radę Unii Europejskiej wspólnego działania 2004/570/WPZiB z dnia 12 lipca 2004 r. w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie (1),

—	zaproszenie Republiki Argentyńskiej do udziału w operacji prowadzonej przez UE,

—	udane zakończenie procesu formowania sił zbrojnych oraz zalecenie dowódcy operacji UE oraz Komitetu Wojskowego UE dotyczące zgody na udział sił zbrojnych Republiki Argentyńskiej w operacji prowadzonej przez UE,

—	decyzję Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa BiH/1/2004 z dnia 21 września 2004 r. (2) w sprawie przyjęcia wkładu Republiki Argentyńskiej w prowadzoną przez UE operację wojskową w Bośni i Hercegowinie,

—	decyzję Komitetu Politycznego i Bezpieczeństwa BiH/3/2004 z dnia 29 września 2004 r. w sprawie ustanowienia Komitetu Uczestników operacji wojskowej Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie (3),

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Udział w operacji

1. Republika Argentyńska włącza się do wspólnego działania 2004/570/WPZiB z dnia 12 lipca 2004 r. w sprawie operacji wojskowej Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie oraz do wszelkich wspólnych działań i decyzji, na mocy których Rada Unii Europejskiej postanawia rozszerzyć prowadzoną przez Unię Europejską wojskową operację zarządzania kryzysowego zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy i wszelkimi wymaganymi przepisami wykonawczymi.

2. Wkład Republiki Argentyńskiej w prowadzoną przez Unię Europejską wojskową operację zarządzania kryzysowego nie narusza autonomii podejmowania decyzji przez Unię Europejską.

3. Republika Argentyńska gwarantuje, że jej siły zbrojne i personel uczestniczący w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE wykonują swoją misję zgodnie z:

—	wspólnym działaniem 2004/570/WPZiB i ewentualnymi późniejszymi jego zmianami,

—	planem operacji,

—	środkami wykonawczymi.

4. Siły zbrojne i personel oddelegowane do udziału w operacji przez Republikę Argentyńską wykonują swoje obowiązki i postępują, mając na uwadze wyłącznie interes wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE.

5. Republika Argentyńska informuje w odpowiednim czasie dowódcę operacji prowadzonej przez UE o wszelkich zmianach związanych z udziałem tego państwa w operacji.

Artykuł 2

Status sił zbrojnych

1. Status sił zbrojnych i personelu oddelegowanych przez Republikę Argentyńską do wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE jest regulowany ustaleniami dotyczącymi statusu sił zbrojnych, jeżeli takie istnieją, uzgodnionymi między Unią Europejską a państwem przyjmującym.

2. Status sił zbrojnych i personelu oddelegowanych do kwatery głównej lub grup dowodzenia usytuowanych poza Bośnią i Hercegowiną podlega ustaleniom między kwaterą główną i odpowiednimi grupami dowodzenia a Republiką Argentyńską.

3. Bez uszczerbku dla przepisów dotyczących statusu sił zbrojnych, o których mowa w ust. 1, Republika Argentyńska sprawuje jurysdykcję nad swoimi siłami zbrojnymi i personelem uczestniczącym w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE.

4. Republika Argentyńska jest odpowiedzialna za reagowanie na wszelkie roszczenia związane z udziałem w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE, dotyczące lub zgłoszone przez członków jej sił zbrojnych oraz personelu. Republika Argentyńska jest odpowiedzialna za podjęcie działań, w szczególności o charakterze prawnym lub dyscyplinarnym, przeciwko członkom swoich sił zbrojnych oraz personelu, zgodnie ze swoimi przepisami ustawowymi i wykonawczymi.

5. Republika Argentyńska zobowiązuje się do złożenia oświadczenia dotyczącego zrzeczenia się roszczeń w stosunku do któregokolwiek z państw uczestniczących w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE oraz do uczynienia tego przy podpisaniu niniejszej Umowy.

6. Unia Europejska zobowiązuje się do zobowiązania Państw Członkowskich do złożenia oświadczenia dotyczącego zrzeczenia się roszczeń w związku z udziałem Republiki Argentyńskiej w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE oraz do uczynienia tego przy podpisaniu niniejszej Umowy.

Artykuł 3

Informacje niejawne

1. Republika Argentyńska podejmuje odpowiednie środki w celu zapewnienia ochrony informacji niejawnych UE zgodnie z przepisami Rady Unii Europejskiej dotyczącymi bezpieczeństwa zawartymi w decyzji Rady 2001/264/WE z dnia 19 marca 2001 r. (4) oraz zgodnie z dalszymi wytycznymi wydanymi przez właściwe organy, w tym dowódcę operacji UE.

2. W przypadku gdy UE i Republika Argentyńska zawarły umowę w sprawie procedur bezpieczeństwa w odniesieniu do wymiany informacji niejawnych, postanowienia takiej umowy mają zastosowanie w kontekście wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE.

Artykuł 4

Układ podporządkowania

1. Wszyscy członkowie sił zbrojnych i personelu uczestniczący w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE podlegają w pełni swoim władzom krajowym.

2. Władze krajowe przekazują dowodzenie operacyjne i taktyczne lub kontrolę operacyjną i taktyczną nad swoimi siłami zbrojnymi i personelem dowódcy operacji UE. Dowódca operacji UE jest upoważniony do delegowania swoich uprawnień.

3. Republika Argentyńska ma takie same prawa i obowiązki w kwestii bieżącego zarządzania operacją, jak uczestniczące Państwa Członkowskie Unii Europejskiej.

4. Dowódca operacji prowadzonej przez UE może w każdej chwili, po przeprowadzeniu konsultacji z Republiką Argentyńską, wnioskować o wycofanie wkładu Republiki Argentyńskiej.

5. Republika Argentyńska mianuje, w celu reprezentowania swojego krajowego kontyngentu w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE, Starszego Przedstawiciela Wojskowego (Senior Military Representative – SMR). SMR konsultuje się z dowódcą sił zbrojnych UE we wszystkich sprawach mających wpływ na operację oraz jest odpowiedzialny za bieżącą dyscyplinę kontyngentu.

Artykuł 5

Aspekty finansowe

1. Republika Argentyńska przyjmuje na siebie wszelkie koszty związane ze swoim udziałem w operacji, chyba że koszty te podlegają wspólnemu finansowaniu przewidzianemu w instrumentach prawnych, o których mowa w art. 1 ust. 1 niniejszej Umowy, jak również w decyzji Rady 2004/197/WPZiB z dnia 23 lutego 2004 r. ustanawiającej mechanizm zarządzania finansowaniem wspólnych kosztów operacji Unii Europejskiej mających wpływ na kwestie wojskowe i obronne (5).

2. W przypadku śmierci, obrażeń ciała, strat lub szkód poniesionych przez osoby fizyczne lub prawne z państwa lub państw, w których prowadzona jest operacja, Republika Argentyńska, po ustaleniu jej odpowiedzialności, wypłaca odszkodowanie zgodnie z warunkami przewidzianymi w przepisach dotyczących statusu sił zbrojnych, o których mowa w art. 2 ust. 1 niniejszej Umowy, jeżeli takie istnieją.

Artykuł 6

Przepisy wykonawcze do Umowy

Wszelkie niezbędne ustalenia techniczne i administracyjne służące wykonaniu niniejszej Umowy są dokonywane między Sekretarzem Generalnym Rady Unii Europejskiej, Wysokim Przedstawicielem ds. Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa, a odpowiednimi organami Republiki Argentyńskiej.

Artykuł 7

Niewykonanie obowiązków

Jeżeli jedna ze Stron nie wykona swoich obowiązków wyszczególnionych w poprzednich artykułach, druga Strona ma prawo do rozwiązania niniejszej Umowy z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia.

Artykuł 8

Rozstrzyganie sporów

Spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy są rozstrzygane na drodze dyplomatycznej pomiędzy Stronami.

Artykuł 9

Wejście w życie

1. Niniejsza Umowa wchodzi w życie z dniem jej podpisania.

2. Niniejsza Umowa pozostaje w mocy przez okres, w jakim Republika Argentyńska wnosi wkład w operację.

Sporządzono w Brukseli, dnia 9 czerwca 2005 r. w czterech egzemplarzach w języku angielskim

W imieniu Unii Europejskiej

W imieniu Republiki Argentyńskiej

(1) Dz.U. L 252 z 28.7.2004, str. 10.

(2) Dz.U. L 324 z 27.10.2004, str. 20.

(3) Dz.U. L 325 z 28.10.2004, str. 64. Decyzja zmieniona decyzją BiH/5/2004 (Dz.U. L 357 z 2.12.2004, str. 39).

(4) Dz.U. L 101 z 11.4.2001, str. 1. Decyzja zmieniona decyzją 2004/194/WE (Dz.U. L 63 z 28.2.2004, str. 48).

(5) Dz.U. L 63 z 28.2.2004, str. 68.

OŚWIADCZENIA

o których mowa w artykule 2 ustępy 5 i 6 Umowy

Oświadczenie Państw Członkowskich UE:

„Państwa Członkowskie UE przy wprowadzaniu w życie wspólnego działania UE 2004/570/WPZiB z dnia 12 lipca 2004 r. w sprawie udziału w operacji wojskowej w Bośni i Hercegowinie prowadzonej przez Unię Europejską dołożą starań, by w najszerszym możliwym stopniu, w jakim zezwalają na to ich krajowe systemy prawne, zrzec się roszczeń wobec Republiki Argentyńskiej powstałych w związku z obrażeniami ciała lub śmiercią członka personelu, uszkodzeniem lub utratą należącego do nich mienia używanego w operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE, jeżeli takie obrażenia ciała, śmierć, uszkodzenie lub utrata:

—	zostały spowodowane przez personel z Republiki Argentyńskiej podczas wykonywania jego obowiązków związanych z operacją zarządzania kryzysowego prowadzoną przez UE, z wyjątkiem przypadku rażącego niedbalstwa lub działania umyślnego, lub

—

wynikły z użycia mienia należącego do Republiki Argentyńskiej, pod warunkiem że mienie to zostało użyte w związku z operacją oraz z wyjątkiem przypadków rażącego niedbalstwa lub działania umyślnego personelu operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE pochodzącego z Republiki Argentyńskiej i używającego tego mienia.”.

Oświadczenie Republiki Argentyńskiej:

„Republika Argentyńska przy wprowadzaniu w życie wspólnego działania UE 2004/570/WPZiB z dnia 12 lipca 2004 r. w sprawie udziału w operacji wojskowej w Bośni i Hercegowinie prowadzonej przez Unię Europejską dołoży starań, by w najszerszym możliwym stopniu, w jakim zezwala na to jej krajowy system prawny, zrzec się roszczeń wobec któregokolwiek z pozostałych państw uczestniczących w operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE powstałych w związku z obrażeniami ciała lub śmiercią członka personelu, uszkodzeniem lub utratą należącego do niego mienia używanego w operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE, jeżeli takie obrażenia ciała, śmierć, uszkodzenie lub utrata:

—	zostały spowodowane przez personel podczas wykonywania obowiązków związanych z operacją zarządzania kryzysowego prowadzoną przez UE, z wyjątkiem przypadków rażącego niedbalstwa lub działania umyślnego, lub

—

wynikły z użycia mienia należącego do państw uczestniczących w operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE, pod warunkiem że mienie to zostało użyte w związku z operacją oraz z wyjątkiem przypadków rażącego niedbalstwa lub działania umyślnego personelu operacji zarządzania kryzysowego prowadzonej przez UE, używającego tego mienia.”.

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 156

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 48 18 czerwca 2005

Spis treści		I Akty, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
	*	Rozporządzenie Rady (WE) nr 919/2005 z dnia 13 czerwca 2005 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 827/2004 w odniesieniu do zakazu przywozu opastuna pochodzącego z Kambodży, Gwinei Równikowej i Sierra Leone i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 826/2004 zakazujące przywozu opastuna z Gwinei Równikowej i Sierra Leone oraz rozporządzenie (WE) nr 828/2004 zakazujące przywozu miecznika z Sierra Leone	1
	*	Rozporządzenie Rady (WE) nr 920/2005 z dnia 13 czerwca 2005 r. zmieniające rozporządzenie nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej oraz rozporządzenie nr 1 z dnia 15 kwietnia 1958 r. w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej oraz wprowadzające tymczasowe środki stanowiące odstępstwa od tych rozporządzeń	3
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 921/2005 z dnia 17 czerwca 2005 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	5
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 922/2005 z dnia 17 czerwca 2005 r. w sprawie wydawania pozwoleń na wywóz w sektorze wina	7
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 923/2005 z dnia 15 czerwca 2005 r. w sprawie przekazania i sprzedaży na rynku portugalskim 80000 ton pszenicy zwyczajnej, 80000 ton kukurydzy i 40000 jęczmienia znajdujących się w posiadaniu węgierskiej agencji interwencyjnej	8
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 924/2005 z dnia 17 czerwca 2005 r. w sprawie 84. rundy przetargu, przeprowadzonej w ramach stałego przetargu przewidzianego przez rozporządzenie (WE) nr 2799/1999	11
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 925/2005 z dnia 17 czerwca 2005 r. ustalające minimalną cenę sprzedaży odtłuszczonego mleka w proszku dla 20. indywidualnego zaproszenia do przetargu wydanego zgodnie ze stałym zaproszeniem do przetargu wymienionym w rozporządzeniu (WE) nr 214/2001	12
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 926/2005 z dnia 17 czerwca 2005 r. ustalające minimalne ceny sprzedaży masła w ramach 165. rundy przetargu, przeprowadzonej w ramach stałego przetargu przewidzianego przez rozporządzenie (WE) nr 2571/97	13
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 927/2005 z dnia 17 czerwca 2005 r. ustalające maksymalne kwoty pomocy odnośnie do śmietany, masła i koncentratu masła w ramach 165. rundy przetargu, przeprowadzonej w ramach stałego przetargu przewidzianego przez rozporządzenie (WE) nr 2571/97	15
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 928/2005 z dnia 17 czerwca 2005 r. ustalające maksymalne kwoty pomocy do koncentratu masła w ramach 337. rundy przetargu, przeprowadzonej w ramach stałego przetargu przewidzianego przez rozporządzenie (EWG) nr 429/90	17
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 929/2005 z dnia 17 czerwca 2005 r. ustalające minimalną cenę sprzedaży masła dla 21. indywidualnego zaproszenia do składania ofert, wydanego w ramach stałego zaproszenia do składania ofert, o którym mowa w rozporządzeniu (WE) nr 2771/1999	18

	II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa
	Konferencja Przedstawicieli Rządów Państw Członkowskich
*	Decyzja Przedstawicieli Rządów Państw Członkowskich zebranych w Radzie z dnia 30 maja 2005 r. ustalająca datę, po upływie której nie będą przyznawane środki z dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR)	19

	Akty przyjęte na mocy Tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej
*	Decyzja Rady 2005/447/WPZiB z dnia 14 marca 2005 r. w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Republiką Argentyńską dotyczącej udziału Republiki Argentyńskiej w wojskowej operacji zarządzania kryzysowego w Bośni i Hercegowinie prowadzonej przez Unię Europejską (operacja Althea)	21
	Umowa między Unią Europejską a Republiką Argentyńską dotycząca udziału Republiki Argentyńskiej w operacji wojskowej zarządzania kryzysowego prowadzonej przez Unię Europejską w Bośni i Hercegowinie (operacja Althea)	22