ZAŁĄCZNIK

ZASADY RAMOWE

	Jednostka systemowa	Monitor	Klawiatura	Komputer osobisty
Oszczędność energii: jednostka systemowa	X			X
Oszczędność energii: monitor		X		X
Przedłużenie żywotności: jednostka systemowa	X			X
Przedłużenie żywotności: monitor		X		X
Zawartość rtęci w monitorze z wyświetlaczem ciekłokrystalicznym (LCD)		X (gdy stosowne)		X (gdy stosowne)
Hałas	X			X
Emisje promieniowania elektromagnetycznego		X		X
Zwrot i recykling	X	X (w stosownych przypadkach)	X (w stosownych przypadkach)	X (w stosownych przypadkach)
Instrukcje użytkownika	X	X	X (w stosownych przypadkach)	X (w stosownych przypadkach)

Po złożeniu wniosku przeprowadzane są wskazane w kryteriach badania, które wykonują laboratoria spełniające ogólne wymagania przedstawione w normie EN ISO 17025. W stosownych przypadkach mogą być użyte inne metody badawcze, jeżeli są one zaakceptowane jako równoważne przez odpowiedni organ oceniający wniosek. W przypadku braku badań lub gdy są one poddawane weryfikacji lub kontroli, właściwe organy powinny opierać się na oświadczeniach i dokumentacji dostarczonej przez kandydata oraz/lub na niezależnych weryfikacjach.

Zalecane jest, aby podczas oceniania wniosków i kontrolowania zgodności z kryteriami przedstawionymi w niniejszym załączniku właściwe organy wzięły pod uwagę wdrożenie uznanych programów zarządzania środowiskiem, takich jak EMAS lub ISO 14001. (Uwaga: wdrożenie takich programów zarządzania nie jest wymagane).

KRYTERIA EKOLOGICZNE

1.   Oszczędność energii

Jednostka systemowa

a)	Jednostka systemowa komputera posiada łatwo dostępny włącznik/wyłącznik.

b)

Jednostka systemowa komputera spełnia wymagania konfiguracyjne Energy Star (1), które umożliwiają energooszczędne tryby pracy. Kandydat dostarcza właściwemu organowi oświadczenie potwierdzające, że jednostka systemowa komputera spełnia wymagania konfiguracyjne („Wytyczne”) przedstawione w Energy Star.

c)

Komputer jest wyposażony w opcję stan uśpienia ACPI (2) S3 (zawieszenie do RAM) umożliwiającą minimalne zużycie energii nieprzekraczające 4 watów. Komputer kończy stan uśpienia w odpowiedzi na komendę pochodzącą z jednego z poniższych: — modem, — połączenie sieciowe, — działanie przy użyciu klawiatury lub myszy. Domyślny czas zmiany trybu ze stanu działania na stan uśpienia ACPI S3 nie jest dłuższy niż 30 minut bezczynności. Producent musi uaktywnić tę funkcję, choć użytkownik może ją wyłączyć. Kandydat dostarcza właściwemu organowi raport stwierdzający, że poziom zużycia energii w trybie ACPI S3 został zmierzony przy użyciu procedury podanej w aktualnym protokole ustaleń dotyczącym komputerów Energy Star. Raport ten podaje zmierzone zużycie energii w tym trybie.

d)

Zużycie energii w trybie wyłączenia nie przekracza 2 watów. W tym kontekście stan wyłączenia jest stanem zainicjowanym poprzez komendę wyłączenia komputera. Kandydat dostarcza właściwemu organowi raport stwierdzający, że poziom zużycia energii w stanie wyłączenia został zmierzony przy użyciu procedury podanej w aktualnym protokole ustaleń dotyczącym komputerów Energy Star. Raport ten podaje zmierzone zużycie energii w tym trybie.

Monitor

a)	Monitor posiada łatwo dostępny włącznik/wyłącznik.

b)	Zużycie energii monitora w trybie uśpienia (3) nie przekracza 2 watów. Domyślny czas zmiany trybu ze stanu działania na stan uśpienia ACPI S3 nie jest dłuższy niż 30 minut bezczynności. Producent musi uaktywnić tę funkcję, choć użytkownik może ją wyłączyć.

c)	Zużycie energii monitora w trybie wyłączenia (4) nie przekracza 1 wata. W tym kontekście stan wyłączenia jest stanem zainicjowanym poprzez komendę wyłączenia monitora.

d)	Monitory nie przekraczają wymagań Energy Star wersji 4 dla rzędu 2, maksymalne zużycie mocy czynnej. Monitory muszą odpowiadać odpowiedniej formule podanej poniżej: i) jeżeli X < 1, to Y = 23 ii) jeżeli X ≥ 1, to Y = 28X (gdzie X oznacza liczbę megapikseli, a Y zużycie energii w watach).

Kandydat dostarcza właściwemu organowi raport potwierdzający, że poziomy zużycia energii w trybach wyłączenia, uśpienia i włączenia zostały zmierzone przy użyciu procedury podanej w Wymaganiach programu Energy Star dla monitorów komputerowych (wersja 4.0). Raport ten podaje zmierzone zużycia energii we wszystkich trzech trybach.

2.   Przedłużenie żywotności

a)	Komputer jest zaprojektowany tak, aby pamięć była łatwo dostępna i mogła być wymieniana.

b)	Komputer jest zaprojektowany tak, aby twardy dysk oraz napęd CD i/lub DVD, jeśli są, mogły być wymieniane.

c)	Komputer jest zaprojektowany tak, aby karty graficzne były łatwo dostępne i mogły być wymieniane.

Kandydat deklaruje właściwemu organowi zgodność produktu z niniejszymi wymaganiami.

3.   Zawartość rtęci w monitorze z wyświetlaczem ciekłokrystalicznym (LCD)

Podświetlenie monitora LCD zawiera nie więcej niż średnio 3 mg rtęci na lampę.

Kandydat deklaruje właściwemu organowi zgodność produktu z niniejszymi wymaganiami.

4.   Hałas

„Deklarowany poziom mocy akustycznej odniesionej do A” (re l pW) jednostki systemowej komputera osobistego, zgodnie z pkt 3.2.5 normy ISO 9296, nie przekracza:

—	4,0 B(A) w jałowym trybie pracy (równoważne 40 dB(A)),

—	4,5 B(A) podczas dostępu do napędu twardego dysku (równoważne 45 dB(A)).

Kandydat dostarcza właściwemu organowi raport sporządzony przez niezależne laboratorium badawcze akredytowane na podstawie ISO 17025 stwierdzający, że poziomy emisji hałasu zostały zmierzone zgodnie z ISO 7779 i wykazane zgodnie z ISO 9296. Raport podaje zmierzone poziomy emisji hałasu zarówno w jałowym trybie pracy, jak i podczas dostępu do napędu dysku, które są wykazane zgodnie z pkt 3.2.5 ISO 9296.

5.   Emisje promieniowania elektromagnetycznego

Monitor komputera osobistego spełnia wymagania przedstawione w normie EN50279, kategoria A.

Kandydat dostarcza właściwemu organowi raport wykazujący, że emisje monitora są zgodne z wymaganiem.

6.   Zwrot, recykling i substancje niebezpieczne

Producent oferuje bezpłatny odbiór produktu w celu modernizacji lub recyklingu oraz w celu wymiany dowolnego komponentu, oprócz elementów skażonych przez użytkowników (np. w zastosowaniach medycznych lub nuklearnych). Ponadto produkt spełnia następujące kryteria:

a)	jedna wykwalifikowana osoba może go sama zdemontować;

b)

producent sprawdza demontaż produktu i dostarcza raport z demontażu, który zostaje na żądanie udostępniony stronom trzecim. Raport ten potwierdza, między innymi, że: — podłączenia są łatwe do odnalezienia i dostępne, — podłączenia są maksymalnie znormalizowane, — podłączenia są dostępne przy pomocy powszechnie dostępnych narzędzi, — lampy podświetlenia monitorów LCD są łatwo rozdzielne;

c)	niebezpieczne materiały są rozdzielne;

d)	90 % (wagowo) tworzyw sztucznych i materiałów metalowych zawartych w obudowie i w podstawie montażowej nadaje się do ponownego przetworzenia;

e)	jeżeli wymagane są oznakowania, są one łatwo rozdzielne lub nieodłączne;

f)

części z tworzyw sztucznych: — nie zawierają celowo dodanego ołowiu lub kadmu, — są, oprócz pokrywy, wykonane z jednego polimeru lub zgodnych ze sobą polimerów, które składają się z nie więcej niż dwóch rodzajów polimerów, które są rozdzielne i niepokryte np. lakierem, — nie zawierają wstawek metalowych, które nie mogą być oddzielone przez jedną osobę przy użyciu prostych narzędzi;

g)

części z tworzyw sztucznych nie zawierają środków zmniejszających palność w postaci polibromowanego dwufenylu (PBB) lub polibromowanego eteru fenylowego (PBDE) wymienionych w art. 4 do dyrektywy 2002/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (5). Wymóg ten bierze pod uwagę późniejsze dostosowania i zmiany dyrektywy odnośnie do używania deka-BDE. Części z tworzyw sztucznych nie zawierają środków zmniejszających palność o długości łańcucha atomów węgla 10 i 17 i zawartości chloru większej niż 50 % wagowo (nr CAS 85535-84-8 i nr CAS 85535-85-9). Kandydat deklaruje właściwemu organowi zgodność z tym wymogiem;

h)

części z tworzyw sztucznych o masie większej niż 25 gramów nie zawierają substancji lub preparatów zmniejszających palność, które w czasie składania wniosku o oznakowanie ekologiczne mają przypisany którykolwiek spośród następujących zwrotów oznaczających ryzyko: Niebezpieczne dla zdrowia:   R45 (może powodować raka)   R46 (może powodować dziedziczne uszkodzenie genetyczne)   R60 (może niekorzystnie wpływać na płodność)   R61 (może powodować uszkodzenie nienarodzonego dziecka) Niebezpieczne dla środowiska:   R50 (bardzo toksyczny dla organizmów wodnych)   R50/R53 (bardzo toksyczny dla organizmów wodnych, może powodować długotrwałe niekorzystne skutki w środowisku wodnym)   R51/R53 (toksyczny dla organizmów wodnych, może powodować długotrwałe niekorzystne skutki w środowisku wodnym), zdefiniowanych w dyrektywie Rady 67/548/EWG (6);

i)	części z tworzyw sztucznych posiadają trwałe oznaczenie identyfikujące materiał zgodnie z ISO 11469: 2000. Wyłączone z tego kryterium są wytłaczane tworzywa sztuczne oraz włókna światłowodowe monitorów z płaskim ekranem ciekłokrystalicznym;

j)	baterie nie zawierają więcej niż 0,0001 % rtęci, 0,001 % kadmu lub 0,01 % ołowiu w stosunku do masy baterii.

Kandydat deklaruje zgodność produktu z niniejszymi wymaganiami oraz dostarcza właściwemu organowi oceniającemu wniosek kopię raportu z demontażu.

Odnośnie do kryterium 6 lit. h), środki zmniejszające palność, jeśli są zastosowane, nie mają przypisanego żadnego z powyższych zwrotów oznaczających ryzyko, ani nie są wymienione w załączniku 1 do dyrektywy 67/548/EWG lub jej późniejszych zmian w związku z klasyfikacją, pakowaniem i znakowaniem niebezpiecznych substancji. Wymóg ten nie stosuje się do środków zmniejszających palność, które po zastosowaniu zmieniają swój charakter chemiczny, tak że nie dają już podstaw do zaklasyfikowania ich do jednego z wyżej wymienionych zwrotów oznaczających ryzyko, oraz gdy mniej niż 0,1 % środka zmniejszającego palność w poddanej obróbce części pozostaje w takiej postaci jak przed zastosowaniem. Wszelkie środki zmniejszające palność, które są użyte w częściach z tworzyw sztucznych o masie > 25 g, muszą być wyszczególnione w dokumentacji wniosku z podaniem ich nazwy i numeru CAS.

7.   Instrukcje użytkownika

Produkt jest sprzedawany wraz z właściwymi informacjami przeznaczonymi dla użytkownika, które zawierają porady na temat jego właściwego użytkowania zgodnie z wymogami ochrony środowiska, w szczególności:

a)	zalecenia dotyczące używania funkcji zarządzania energią wraz z informacją, że wyłączenie tych funkcji może prowadzić do większego zużycia energii, a przez to zwiększenia kosztów eksploatacji;

b)	informację, że energia pobierana z sieci może być zmniejszona do zera, jeśli wtyczka komputera zostanie odłączona od zasilania sieciowego lub jeśli gniazdo ścienne zostanie wyłączone;

c)	informację o dostępności części zamiennych. Podana jest informacja na temat odpowiednich procedur na wypadek, gdy konsument uzna za stosowne zmodernizować lub wymienić części;

d)	informację o tym, że produkt został zaprojektowany z myślą o umożliwieniu ponownego wykorzystania części i recyklingu i nie powinien być wyrzucany;

e)	poradę na temat tego, w jaki sposób konsument może wykorzystać oferowaną przez producenta opcję odbioru zwracanego produktu;

f)	informację o tym, jak należy odpowiednio wykorzystywać karty WLAN, ograniczając przez to do minimum ryzyko związane z bezpieczeństwem;

g)	informację o tym, że produktowi przyznano wspólnotowe oznakowanie ekologiczne wraz z krótkim objaśnieniem, co to oznacza, oraz z zaznaczeniem, że więcej informacji na temat oznakowania ekologicznego można znaleźć pod adresem internetowym (http://europa.eu.int/ecolabel).

Kandydat deklaruje zgodność produktu z niniejszymi wymaganiami i dostarcza egzemplarz instrukcji obsługi właściwemu organowi oceniającemu wniosek.

8.   Opakowanie

Opakowanie spełnia następujące wymagania:

a)	wszystkie składniki opakowania dają się łatwo ręcznie rozdzielić na indywidualne materiały dla ułatwienia ich recyklingu;

b)	opakowanie tekturowe, jeśli jest użyte, składa się co najmniej w 80 % z materiału wtórnego.

Ocena i weryfikacja: Kandydat deklaruje zgodność z wymaganiem i wraz z wnioskiem dostarcza właściwemu organowi przyznającemu oznakowanie ekologiczne próbkę (próbki) opakowania.

9.   Informacje widniejące w oznakowaniu ekologicznym

Rubryka 2 oznakowania ekologicznego zawiera następujący tekst:

—	zmniejszone zużycie energii,

—	nadaje się do recyklingu,

—	obniżony poziom hałasu.

Kandydat deklaruje właściwemu organowi zgodność produktu z tym wymaganiem i dostarcza kopię oznakowania ekologicznego w takiej postaci, w jakiej będzie ono widnieć na opakowaniu i/lub produkcie i/lub w dołączonej dokumentacji.

---

(1)  Określone przez Agencję Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych i będące w stosowaniu według stanu na wrzesień 2004 r., http://www.energystar.gov/index.cfm?c=computers.pr_crit_computers

(2)  Interfejs zaawansowanej konfiguracji i energii.

(3)  Określonym dla monitorów w Energy Star wersji 4,

http://www.energystar.gov/index.cfm?c=computers.pr_crit_computers

(4)  Ibidem.

(5)  Dz.U. L 37 z 13.2.2003, str. 19.

(6)  Dz.U. L 196 z 16.8.1967, str. 1.

„wszystkie detergenty przeznaczone do używania do ręcznego zmywania naczyń, porcelany stołowej, sztućców, garnków, patelni i innych sprzętów kuchennych itp.”.

ZAŁĄCZNIK

RAMY

Aby kwalifikować się do oznakowania ekologicznego, detergent do ręcznego zmywania naczyń (zwany dalej „produktem”) musi zaliczać się do grupy produktów zdefiniowanej w art. 1 i musi spełniać kryteria przedstawione w niniejszym Załączniku.

Cele kryteriów

Kryteria te mają na celu promowanie w szczególności:

—	ograniczenia zrzutów substancji toksycznych lub w inny sposób zanieczyszczających do środowiska wodnego,

—	ograniczenia lub zapobiegania wystąpieniu ryzyka dla zdrowia lub środowiska związanego z używaniem substancji niebezpiecznych,

—	ograniczania do minimum odpadów opakowaniowych,

—	informacji, które umożliwią konsumentowi używanie produktu w sposób racjonalny i zmniejszający do minimum oddziaływanie na środowisko.

Kryteria są ustalone na poziomach, które promują znakowanie detergentów do ręcznego zmywania naczyń, które wykazują mały wpływ na środowisko.

Wymagania dotyczące oceny i weryfikacji

W ramach każdego kryterium podane są określone wymagania dotyczące oceny i weryfikacji.

W stosownym przypadku mogą być zastosowane metody badań inne niż podane dla każdego kryterium, jeżeli właściwy organ oceniający wniosek zaakceptuje je jako równoważne.

Gdy nie wskazano żadnych badań lub wskazano badania, które należy stosować przy weryfikacji lub monitorowaniu, to właściwy organ powinien opierać się, gdy stosowne, na deklaracjach i dokumentacji dostarczonej przez wnioskodawcę oraz/lub na niezależnych weryfikacjach.

W stosownym przypadku właściwe organy mogą wymagać dokumentacji potwierdzającej oraz mogą przeprowadzić niezależne weryfikacje.

Gdy wymagane jest od wnioskodawcy, aby dostarczył deklarację, dokumentację, sprawozdania z analiz i badań lub inne dowody wykazujące spełnienie kryteriów, to zrozumiałe jest, że mogą one pochodzić, odpowiednio, od wnioskodawcy i/lub jego dostawców i/lub ich dostawców itp.

Gdy mowa jest o składnikach, obejmuje to substancje i preparaty.

Dodatek I przedstawia nową zrewidowaną Bazę Danych Składników Detergentów (wykaz DID), wersję z dnia 30 czerwca 2004 r., która zawiera najbardziej powszechnie stosowane składniki receptur detergentów. Część A wykazu DID służy do czerpania danych do obliczeń CDVtox oraz do oceny podatności na biodegradację środków powierzchniowo czynnych.

W stosownym przypadku wnioskodawca może skorzystać z kolejnych rewizji Bazy Danych Składników Detergentów, gdy staną się one dostępne.

W przypadku składników, które nie są ujęte w części A wykazu DID, wnioskodawca może na swoją własną odpowiedzialność zastosować procedury opisane w części B dodatku I.

W przypadku składników, które nie są ujęte w wykazie DID, wnioskodawca może posłużyć się metodą polegającą na dostarczeniu wymaganej dokumentacji dotyczącej podatności na biodegradację beztlenową opisaną w dodatku II.

Zaleca się właściwym organom, aby podczas oceniania wniosków i monitorowania zgodności z kryteriami wymienionymi w niniejszym Załączniku wzięły pod uwagę wdrożenie uznanych systemów zarządzania środowiskiem, takich jak EMAS lub ISO 14001. (Uwaga: nie jest wymagane wdrożenie takich systemów).

KRYTERIA EKOLOGICZNE

1.   Toksyczność w stosunku do organizmów wodnych

Toksyczność krytycznej objętości rozcieńczenia (CDVtox) oblicza się dla każdego składnika (i) za pomocą następującego wzoru:

gdzie waga(-i) jest wagą składnika (w gramach) na zalecaną dawkę dla 1 litra wody do zmywania naczyń, DF(i) jest współczynnikiem rozkładu, zaś TF chroniczna(i) jest współczynnikiem toksyczności składnika (w miligramach/litr).

Wartości DF i TF chroniczna muszą być zgodne z podanymi w części A wykazu Bazy Danych Składników Detergentów (wykaz DID — część A) (dodatek I). Jeżeli dany składnik nie jest ujęty na wykazie DID — część A, to wnioskodawca oszacowuje wartości według metody opisanej w wykazie DID - część B (dodatek I). Sumuje się CDVtox każdego składnika, w wyniku czego otrzymuje się CDVtox dla produktu.

CDVtox zalecanej dawki wyrażonej dla 1 litra wody do zmywania naczyń nie może przekraczać 4 200 L.

Ocena i weryfikacja: właściwemu organowi dostarczony zostaje dokładny skład produktu wraz ze szczegółami dotyczącymi obliczeń CDVtox wykazującymi spełnienie tego kryterium.

2.   Podatność na biodegradację środków powierzchniowo czynnych

a)   Łatwo ulegające biodegradacji (tlenowej)

Każdy środek powierzchniowo czynny użyty w produkcie powinien łatwo ulegać biodegradacji.

Ocena i weryfikacja: właściwemu organowi dostarczony zostaje dokładny skład produktu, a także opis funkcji każdego składnika. Wykaz DID — część A (dodatek I) podaje, czy określony środek powierzchniowo czynny ulega biodegradacji tlenowej czy nie (środki powierzchniowo czynne z oznaczeniem „R” w kolumnie dotyczącej podatności na biodegradację tlenową łatwo ulegają biodegradacji). W przypadku środków powierzchniowo czynnych, które nie są ujęte w wykazie DID — część A, dostarczane są stosowne informacje zaczerpnięte z literatury lub innych źródeł albo odpowiednie wyniki badań, wskazujące, że ulegają one biodegradacji za pomocą tlenu. Badania na określenie łatwości ulegania biodegradacji są wymienione w rozporządzeniu (WE) nr 648/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie detergentów (1). Środki powierzchniowo czynne są uważane za łatwo ulegające biodegradacji, jeżeli stopień biodegradacji (mineralizacji) zmierzony według jednego z następujących badań wynosi co najmniej 60 % w ciągu 28 dni: badanie fazy gazowej CO2 nad roztworem (OECD 310), zmodyfikowane badanie Sturma wydzielania się dwutlenku węgla (CO2) (OECD 301B; dyrektywa 67/548/EWG załącznik V.C.4-C), badanie zamkniętej butelki (OECD 301D; dyrektywa 67/548/EWG załącznik V.C.4-E), respirometria manometryczna (OECD 301F; dyrektywa 67/548/EWG załącznik V.C.4-D) lub badanie MITI (I) (OECD 301C; dyrektywa 67/548/EWG załącznik V.C.4-F) bądź równoważne im badania ISO. W zależności od fizycznej charakterystyki środka powierzchniowo czynnego może być zastosowana jedno z następujących badań do potwierdzenia łatwości ulegania biodegradacji, jeżeli stopień biodegradacji wynosi co najmniej 70 % w ciągu 28 dni: zanikanie rozpuszczonego organicznego węgla DOC (OECD 301A; dyrektywa 67/548/EWG załącznik V.C.4-A) lub zmodyfikowana kontrola OECD zanikania DOC (OECD 301E; dyrektywa 67/548/EWG załącznik V.C.4-B) lub równoważne im badania ISO. Stosowalność metod badawczych opartych na pomiarach rozpuszczonego węgla organicznego wymaga należytego uzasadnienia, gdyż metody te mogą dawać wyniki oznaczające usunięcie, a nie podatność na biodegradację. W badaniach na łatwość ulegania biodegradacji tlenowej nie stosuje się wstępnej adaptacji. Zasada 10 dni trzymania w oknie nie ma zastosowania.

b)   Biodegradacja beztlenowa

Każdy środek powierzchniowo czynny ulega biodegradacji w warunkach beztlenowych.

Ocena i weryfikacja: właściwemu organowi dostarczony zostaje dokładny skład produktu, a także opis funkcji każdego składnika. Wykaz DID — część A (dodatek I) podaje, czy określony środek powierzchniowo czynny ulega biodegradacji beztlenowej czy nie (środki powierzchniowo czynne z oznaczeniem „Y” w kolumnie dotyczącej podatności na biodegradację beztlenową ulegają biodegradacji w warunkach beztlenowych). W przypadku środków powierzchniowo czynnych, które nie są ujęte w wykazie DID — część A, dostarczane są stosowne informacje zaczerpnięte z literatury lub innych źródeł albo odpowiednie wyniki badań wskazujące, że ulegają one biodegradacji bez pomocy tlenu. Badaniem odniesienia na podatność na biodegradację beztlenową jest OECD 311, ISO 11734, ECETOC nr 28 (czerwiec, 1988) lub równoważna metoda badawcza, która wymaga minimum 60 % ostatecznego rozkładu w warunkach beztlenowych. Mogą być również stosowane metody badań symulujące warunki w stosownym środowisku beztlenowym w celu udokumentowania, że osiągnięty został 60 % ostateczny rozkład w warunkach beztlenowych (patrz: dodatek II).

3.   Niebezpieczne, stwarzające zagrożenie lub toksyczne substancje lub preparaty

a)

Następujące składniki nie mogą być zwarte w produkcie, ani jako część składu, ani jako część preparatu zawartego w składzie: — alkilofenoloetoksylany (APEO) i ich pochodne, — EDTA (kwas etylenodiaminotetraoctowy) i jego sole, — NTA (nitrylotrioctan), — nitro piżma i piżma wielopierścieniowe, obejmujące na przykład: — piżmo ksylenowe: 5-tert-butylo-2,4,6-trinitro-m-ksylen — piżmo ambrowe: 4-tert-butylo-3-metoksy-2,6-dinitrotoluen — moskene: 1,1,3,3,5-pentametylo-4,6-dinitroindan — piżmo tybetańskie: 1-tert-butylo-3,4,5-trimetyl-2,6-dinitrobenzen — piżmo ketonowe: 4’-tert-butylo-2’,6’-dimetyl-3’,5’-dinitrooctanofenon — HHCB (1,3,4,6,7,8-heksawodoro-4,6,6,7,8,8-heksametylocyklopenta(g)-2-benzopiran) — AHTN (6-acetyl-1,1,2,4,4,7-heksametylotetralin) Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza deklarację, jeżeli potrzeba — popartą stosownymi deklaracjami producentów, potwierdzającą, że wykazane substancje nie zostały zawarte w produkcie.

b)

Czwartorzędowe sole amonowe, które nie ulegają łatwo biodegradacji, ani nie mogą wchodzić w składu produktu, ani nie mogą być częścią preparatu zawartego w składzie. Ocena i weryfikacja: wnioskodawca dostarcza dokumentację wykazującą podatność na biodegradację każdej ewentualnie użytej czwartorzędowej soli amonowej.

c)

Produkt nie może zawierać żadnego składnika (substancji lub preparatu) sklasyfikowanego za pomocą jednego lub kilku z następujących zwrotów zgodnie z dyrektywą Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (2) i jej zmianami lub dyrektywą 1999/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 maja 1999 r. odnosząca się do zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania preparatów niebezpiecznych (3) i jej zmianami:   R40 (ograniczone dowody na działanie rakotwórcze),   R45 (może powodować raka),   R46 (może powodować dziedziczne uszkodzenie genetyczne),   R68 (możliwe ryzyko nieodwracalnych skutków),   R50-53 (bardzo toksyczny dla organizmów wodnych i może powodować długotrwałe niekorzystne skutki w środowisku wodnym),   R51-53 (toksyczny dla organizmów wodnych i może powodować długotrwałe niekorzystne skutki w środowisku wodnym),   R59 (niebezpieczny dla warstwy ozonowej),   R60 (może powodować bezpłodność),   R61 (może powodować uszkodzenie nienarodzonego dziecka),   R62 (możliwe ryzyko osłabienia płodności),   R63 (możliwe ryzyko uszkodzenie nienarodzonego dziecka),   R64 (szkodliwy dla niemowląt karmionych piersią). Specjalne wymagania wyznaczone są dla biocydów, jako części składu lub jako części jakiegokolwiek preparatu zawartego w składzie (patrz poniżej: kryterium dotyczące biocydów). Powyższe wymagania stosuje się do każdego składnika (substancji lub preparatu), którego zawartość przekracza 0,01 % wagi produktu końcowego. Obejmuje to również każdy składnik jakiegokolwiek preparatu użytego w składzie, którego zawartość przekracza 0,01 % wagi produktu końcowego. Ocena i weryfikacja: dla wszystkich składników (substancji lub preparatów) dostarczane są arkusze danych o bezpieczeństwie materiału. Wnioskodawca dostarcza deklarację sporządzoną przez producenta składników i wykazującą spełnienie tego kryterium.

4.   Biocydy

a)

Produkt może zawierać biocydy tylko niezbędne do jego konserwacji i w dawce odpowiedniej wyłącznie do tego celu. Nie dotyczy to środków powierzchniowo czynnych, które mogą również posiadać właściwości biobójcze. Ocena i weryfikacja: należy dostarczyć kopie arkuszy danych o bezpieczeństwie materiału dotyczące wszelkich dodanych środków konserwujących wraz z informacją o ich dokładnym stężeniu w produkcie końcowym. Producent lub dostawca środków konserwujących dostarcza informację o dawce niezbędnej do konserwacji produktu.

b)

Zakazane jest podawanie lub sugerowanie na opakowaniu lub w innej formie przekazu, że produkt do ręcznego zmywania naczyń ma działanie przeciwbakteryjne. Ocena i weryfikacja: właściwemu organowi należy dostarczyć teksty i układy zastosowane na każdym typie opakowania oraz/lub przykład każdego typu opakowania.

c)

Biocydy, jako część składu lub jako część jakiegokolwiek preparatu zawartego w składzie, które są użyte do konserwacji produktu i są sklasyfikowane za pomocą zwrotów ryzyka R50-53 lub R51-53 zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG4 i jej zmianami lub dyrektywą 1999/45/WE5 są dozwolone, lecz tylko wówczas, jeśli nie są potencjalnie biokumulatywne. W tym kontekście biocyd jest uważany za potencjalnie biokumulatywny, jeżeli log Pow (log współczynnika podziału oktanol/woda) ≥3,0 (chyba że eksperymentalnie wyznaczone BCF ≤100). Stężenie biocydów w produkcie końcowym nie może przekraczać maksymalnego dopuszczalnego stężenia podanego w dyrektywie Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do produktów kosmetycznych (4) wraz z jej późniejszymi zmianami. Ocena i weryfikacja: należy dostarczyć kopie arkuszy danych o bezpieczeństwie materiału dla wszystkich biocydów wraz z dokumentacją stężeń biocydów w produkcie końcowym.

5.   Barwniki lub środki barwiące

Wszelkie barwniki i środki barwiące użyte w produkcie muszą być dopuszczone przez dyrektywę 76/768/EWG wraz z jej późniejszymi zmianami lub muszą być dopuszczone przez dyrektywę 94/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie barwników używanych w środkach spożywczych (5) wraz z jej późniejszymi zmianami lub muszą charakteryzować się właściwościami środowiskowymi, które nie pociągają za sobą klasyfikacji z użyciem zwrotów ryzyka R50-53 lub R51-53, zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG i jej zmianami.

Ocena i weryfikacja: właściwemu organowi należy dostarczyć deklarację o spełnieniu tego kryterium wraz z pełnym wykazem wszystkich użytych barwników lub środków barwiących.

6.   Substancje zapachowe

a)	Produkt nie może zawierać aromatów zawierających nitro piżma lub piżma wielopierścieniowe (wyszczególnione w kryterium 3a).

b)	Wszelkie składniki dodane do produktu w charakterze substancji zapachowej muszą być wyprodukowane i/lub traktowane zgodnie z kodeksem postępowania Międzynarodowego Stowarzyszenia Substancji Zapachowych.

c)	Środki zapachowe nie mogą być użyte w detergentach do ręcznego mycia naczyń przeznaczonych do użytku zawodowego.

Ocena i weryfikacja: właściwemu organowi dostarczana jest deklaracja o spełnieniu każdej części tego kryterium.

7.   Substancje uczulające

Produkt nie może być sklasyfikowany z użyciem zwrotów ryzyka R42 (może powodować uczulenie przez wdychanie) i/lub R43 (może powodować uczulenie przez kontakt ze skórą), zgodnie z dyrektywą 1999/45/WE5 i jej zmianami.

Stężenie jakiejkolwiek substancji lub składnika sklasyfikowanego z użyciem zwrotów ryzyka R42 (może powodować uczulenie przez wdychanie) i/lub R43 (może powodować uczulenie przez kontakt ze skórą), zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG i jej zmianami lub dyrektywą 1999/45/WE i jej zmianami nie może przekraczać 0,1 % wagi produktu końcowego.

Ocena i weryfikacja: właściwemu organowi należy przekazać dokładne stężenia wszystkich składników, które są sklasyfikowane jako R42 i/lub R43, wraz z kopiami arkuszy danych o bezpieczeństwie materiału.

8.   Właściwości szkodliwe i żrące

Produkt nie może być sklasyfikowany jako „szkodliwy” (Xn) lub „żrący” (C), zgodnie z dyrektywą 1999/45/WE.

Ocena i weryfikacja: właściwemu organowi należy przekazać dokładne stężenia wszystkich substancji użytych w produkcie jako część składu lub jako część jakiegokolwiek preparatu zawartego w składzie, które są sklasyfikowane jako „szkodliwe” (Xn) lub „żrące” (C), wraz z kopiami arkuszy danych o bezpieczeństwie materiału.

9.   Wymagania dotyczące opakowań

a)

Pierwotne opakowanie, oprócz zakrętki, powinno mieć objętościowy współczynnik opakowania (VCP) mniejszy lub równy 1,9. Kryterium tego nie stosuje się, jeśli pierwotne opakowanie składa się z 50 % lub więcej materiału wtórnego. VCP jest równy objętości najmniejszej bryły prostopadłościanu (równoległościennego), która może pomieścić opakowanie, podzielonej przez objętość produktu zawartego w opakowaniu.

b)	Jeżeli pierwotne opakowanie jest wykonane z materiału wtórnego, to wskazanie tego na opakowaniu jest zgodne z normą ISO 14021 „Etykiety i deklaracje środowiskowe — Deklarowane wymagania środowiskowe (typ II etykietowania środowiskowego)”.

c)	Części pierwotnego opakowania powinny łatwo dać się rozdzielić na części z pojedynczego materiału.

d)	Tworzywa sztuczne, które są użyte w głównym pojemniku, muszą być oznakowane zgodnie z dyrektywą 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (6) lub DIN 6120 część 1 i 2 w połączeniu z DIN 7728 część 1.

Ocena i weryfikacja: właściwemu organowi należy przekazać dane dotyczące opakowania i/lub, w stosownym przypadku, jego próbkę wraz z deklaracją spełnienia każdej części tego kryterium.

ZDATNOŚĆ DO UŻYTKU

10.   Zdatność do użytku

Produkt jest zdatny do użytku, jeżeli odpowiada potrzebom konsumentów.

Zdolność czyszcząca musi być równoważna lub lepsza od zdolności czyszczącej wiodącego na rynku lub generycznego produktu odniesienia (patrz: dodatek III) zatwierdzonego przez właściwy organ i lepsza od czystej wody.

Wydajność czyszcząca musi być równoważna lub lepsza od wydajności czyszczącej wiodącego na rynku lub generycznego produktu odniesienia zatwierdzonego przez właściwy organ.

Ocena i weryfikacja: zdolność czyszcząca i wydajność czyszcząca muszą być sprawdzone za pomocą adekwatnego i uzasadnionego badania laboratoryjnego przeprowadzonego w granicach określonych parametrów podanych w ramach opisanych w dodatku III.

INFORMACJE DLA KONSUMENTÓW

11.   Instrukcje dla użytkownika

Produkt ma zamieszczone na opakowaniu następujące informacje:

a)	„Aby umyć naczynia w najbardziej skuteczny sposób, zaoszczędzić wodę i energię oraz chronić środowisko, nie używać wody bieżącej, lecz zanurzyć naczynia i użyć zalecanej dawki. Najskuteczniej zmywa się bez nadmiernej ilości piany” (lub równoważny tekst);

b)

poniższe informacje widnieją na opakowaniu, umieszczone — w dostatecznie dużej wielkości — na widocznym tle. Użycie piktogramów jest dobrowolne. gdzie x, y, z oraz w muszą zostać zdefiniowane przez wnioskodawcę i/lub producenta. Jednostką miary użytą w powyższym piktogramie są mililitry. Dodatkowo w nawiasie podana jest druga dobrze znana miara, na przykład łyżeczki (jak w powyższym piktogramie). Jednakże jeżeli opakowanie ma sprawny i wygodny system dozowania, który może zapewniać równie rzetelne dozowanie, to może być użyta alternatywna miara (np. pełne zakrętki, wyciskane porcje lub inne);

c)	zalecane, choć dobrowolne jest podanie przybliżonej ilości myć, jakie konsument może wykonać przy użyciu jednej butelki. Jest to obliczone przez podzielenie objętości produktu przez wymaganą dawkę detergentu do zmywania naczyń na 5 l wody dla brudnych naczyń (jak podano na piktogramie powyżej);

d)	stosuje się rozporządzenie (WE) nr 648/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie detergentów;

e)	„Więcej informacji można znaleźć na internetowej stronie oznakowania ekologicznego UE pod adresem: http://europa.eu.int/ecolabel” (lub równoważny tekst).

Ocena i weryfikacja: właściwemu organowi należy dostarczyć próbkę opakowania produktu, w tym etykietę, wraz z deklaracją o spełnieniu każdej części tego kryterium.

12.   Informacje widniejące na etykiecie oznakowania ekologicznego

W rubryce 2 etykiety oznakowania ekologicznego zawarty jest następujący tekst:

—	ograniczone zastosowanie niebezpiecznych substancji,

—	zmniejszone oddziaływanie na organizmy wodne,

—	jasne instrukcje dla użytkownika.

---

(1)  Dz.U. L 104 z 8.4.2004, str. 1.

(2)  Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1.

(3)  Dz.U. L 200 z 30.7.1999, str. 1.

(4)  Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 169.

(5)  Dz.U. L 237 z 10.9.1994, str. 13.

(6)  Dz.U. L 365 z 31.12.1994, str. 10.

Dodatek I

WYKAZ DID

Dla składników, które są ujęte w części A wykazu DID, do oceny spełnienia kryteriów ekologicznych muszą być użyte wartości toksyczności i podatności na rozkład podane w wykazie.

Dla składników, które nie są ujęte w części A wykazu DID, do określenia wartości toksyczności i podatności na rozkład stosowana jest procedura opisana w części B.

Baza Danych Składników Detergentów

wersja z dnia 30 czerwca 2004 r.

Część A — Wykaz składników

		Ostra toksyczność			Chroniczna toksyczność			Rozkład
DID-nr.	Nazwa składnika	LC50/EC50	SF(ostra)	TF(ostra)	NOEC (1)	SF (chroniczna) (1)	TF (chroniczna)	DF	Tlenowy	Beztlenowy
	Anionowe środki powierzchniowo czynne
1	Liniowe alkilobenzenosulfoniany 11,5 - 11,8 (LAS)	4,1	1 000	0,0041	0,69	10	0,069	0,05	R	N
2	LAS Sól C 10-13 alkilo) trójetanolaminowa	4,2	1 000	0,0042	3,4	100	0,034	0,05	R	O
3	Sulfonian alkilowy C 14/17	6,7	5 000	0,00134	0,44	10	0,044	0,05	R	N
4	Siarczan alkilowy C 8/10	132	5 000	0,0264			0,0264	0,05	R	Y
5	Siarczan alkilowy (AS) C 12/14	2,8	1 000	0,0028	2	100	0,02	0,05	R	Y
6	Siarczan alkilowy (AS) (3) C 12/18			0,0149			0,027	0,05	R	Y
7	Siarczan alkoholu tłuszczowego (FAS) C 16/18	27	1 000	0,027	1,7	50	0,034	0,05	R	Y
8	Siarczan EO C 12/15 A 1-3	4,6	1 000	0,0046	0,1	10	0,01	0,05	R	Y
9	Siarczan EO C 16/18 A 3-4	0,57	10 000	0,000057			0,000057	0,05	R	Y
10	Sulfo-bursztynian alkilu	15,7	1 000	0,0157			0,0157	0,5	I	N
11	Sulfo-metyloester kwasu tłuszczowego C 12/14	9	10 000	0,0009	0,23	50	0,0046	0,05	R	N
12	Sulfo-metyloester kwasu tłuszczowego C 16/18	0,51	5 000	0,000102	0,2	50	0,004	0,05	R	N
13	Sulfonian alfa-olefinowy C 14/16	3,3	10 000	0,00033			0,00033	0,05	R	N
14	Sulfonian alfa-olefinowy C 14/18	0,5	5 000	0,0001			0,0001	0,05	R	N
15	Mydło C > 12 - 22	22	1 000	0,022	10	100	0,1	0,05	R	Y
16	Sarkozynian lauroilowy	56	10 000	0,0056			0,0056	0,05	R	Y
17	Karboksymetylowany EO C 9/11 2-10, sól sodowa lub kwas	100	10 000	0,01			0,01	0,05	R	O
18	Karboksymetylowany EO C 12/18 2-10, sól sodowa lub kwas	8,8	1 000	0,0088	5	100	0,05	0,05	R	O
19	Estry alkilofosforanowe C 12/18	38	1 000	0,038			0,038	0,05	R	N
	Niejonowe środki powierzchniowo czynne
20	C 8 A 1-5 EO	7,8	1 000	0,0078			0,0078	0,05	R	Y
21	C 9/11 A, > 3-6 EO, głównie liniowy	5,6	1 000	0,0056			0,0056	0,05	R	Y
22	C 9/11 A, > 6-10 EO, głównie liniowy	5	1 000	0,005			0,005	0,05	R	Y
23	C 9/11 A, 5-11 EO wielogałęziowy	1	1 000	0,001			0,001	0,05	R	O
24	C 10 A, 5-11 EO wielogałęziowy (trójmer-propeno-okso-alkoholowy)	1	1 000	0,001			0,001	0,05	R	Y
25	C 12/15 A, 2-6 EO, głównie liniowy	0,43	1 000	0,00043	0,18	50	0,0036	0,05	R	Y
26	C 12/14 5-8 EO 1 t-BuO (z ograniczonym końcem)	0,23	1 000	0,00023	0,18	100	0,0018	0,05	R	O
27	C 12/15 A, 3-12 EO wielogałęziowy	1	1 000	0,001	3,2	100	0,032	0,05	R	O
28	C 12/15 (średnia wartość C < 14) A, > 6-9 EO	0,63	1 000	0,00063	0,24	10	0,024	0,05	R	Y
29	C 12/15 (średnia wartość C > 14) A, > 6-9 EO	0,4	1 000	0,0004	0,17	10	0,017	0,05	R	Y
30	C 12/15 A, > 9-12 EO	1,1	1 000	0,0011			0,017	0,05	R	Y
31	C 12/15 A > 12-20 EO	0,7	1 000	0,0007			0,0007	0,05	R	O
32	C 12/15 A > 20-30 EO	13	1 000	0,013	10	100	0,1	0,05	R	O
33	C 12/15 A, > 30 EO	130	1 000	0,13			0,13	0,5	I	O
34	C 12/18 A, 0-3 EO	0,3	1 000	0,0003			0,0003	0,05	R	Y
35	C 12/18 A, 5-10 EO	1	1 000	0,001	0,35	100	0,0035	0,05	R	O
36	C 12/18 A, > 10-20 EO	1	1 000	0,001			0,0035	0,05	R	O
37	C 16/18 A, 2-8 EO	3,2	1 000	0,0032	0,4	100	0,004	0,05	R	Y
38	C 16/18 A, > 9-18 EO	0,72	1 000	0,00072	0,32	10	0,032	0,05	R	Y
39	C 16/18 A, 20-30 EO	4,1	1 000	0,0041			0,0041	0,05	R	Y
40	C 16/18 A, >30 EO	30	1 000	0,03			0,03	0,5	I	Y
41	C 12-15 A 2-6 EO 2-6 PO	0,78	1 000	0,00078	0,36	100	0,0036	0,05	R	O
42	C10-16 A 0-3 PO 6-7 EO	3,2	5 000	0,00064	1	100	0,01	0,05	R	O
43	Kokoat (1-5 EO) gliceryny	16	1 000	0,016	6,3	100	0,063	0,05	R	Y
44	Kokoat (6-17 EO) gliceryny	100	1 000	0,1			0,1	0,05	R	Y
45	Glukozamid C 12/14	13	1 000	0,013	4,3	50	0,086	0,05	R	Y
46	Glukozamid C 16/18	1	1 000	0,001	0,33	50	0,0066	0,05	R	Y
47	Alkilopoliglikozyd C 8/10	28	1 000	0,028	5,7	100	0,057	0,05	R	Y
48	Alkilopoliglikozyd C 8/12, rozgałęziony	480	1 000	0,48	100	100	1	0,05	R	N
49	Alkilopoliglikozyd C 8/16 lub C12-14	5,3	1 000	0,0053	1	10	0,1	0,05	R	Y
50	Jednoetanolamid kokosowego kwasu tłuszczowego	9,5	1 000	0,0095	1	100	0,01	0,05	R	Y
51	Jednoetanolamid kokosowego kwasu tłuszczowego 4-5 EO	17	10 000	0,0017			0,0017	0,05	R	Y
52	Dwuetanolamid kokosowego kwasu tłuszczowego	2	1 000	0,002	0,3	100	0,003	0,05	R	O
53	PEG-4 Amid rzepakowy	7	5 000	0,0014			0,0014	0,05	R	Y
	Amfoteryczne środki powierzchniowo czynne
60	Alkilodwumetylobetaina C 12/15	1,7	1 000	0,0017	0,1	100	0,001	0,05	R	O
61	Amidopropylobetaina alkilu C 12/18	1,8	1 000	0,0018	0,09	100	0,0009	0,05	R	Y
62	Tlenek alkiloaminy C 12/18	0,3	1 000	0,0003			0,0003	0,05	R	Y
	Kationowe środki powierzchniowo czynne
70	Sole amonowe alkilotrójmetylowe	0,1	1 000	0,0001	0,046	100	0,00046	0,5	I	O
71	Sole amonowe alkiloestrowe	2,9	1 000	0,0029	1	10	0,1	0,05	R	Y
	Środki konserwujące
80	1,2-Benzyzootiazol-3-jeden	0,15	1 000	0,00015			0,00015	0,5	I	N
81	Alkohol benzylowy	360	1 000	0,36			0,36	0,05	R	Y
82	5-bromo-5-nitro-1,3-dioksan	0,4	5 000	0,00008			0,00008	1	P	O
83	2-bromo-2-nitropropano-1,3-diol	0,78	1 000	0,00078	0,2	100	0,002	0,5	I	O
84	Chloroacetamid	55,6	10 000	0,00556			0,00556	1	O	O
85	Diazolinidylurea	35	5 000	0,007			0,007	1	P	O
86	Aldehyd mrówkowy	2	1 000	0,002			0,002	0,05	R	O
87	Aldehyd glutarowy	0,31	1 000	0,00031			0,00031	0,05	R	O
88	Guanidyna, sześciometyleno-, homopolimer	0,18	1 000	0,00018	0,024	100	0,00024	1	P	O
89	CMI + MIT w mieszaninie 3:1 (4)	0,0067	1 000	0,0000067	0,0057	50	0,000114	0,5	I	O
90	2-Metylo-2H-izotiazol-3-jeden (MIT)	0,06	1 000	0,00006			0,00006	0,5	I	O
91	Metylodwubromoglutaronitryl	0,15	1 000	0,00015			0,00015	0,05	R	O
92	Kwas e-ftaloimidoperoksyheksanowy	0,59	5 000	0,000118			0,000118	1	P	O
93	Metylo-, etylo- i propyloparaben	15,4	5 000	0,00308			0,00308	0,05	R	N
94	o-fenylofenol	0,92	1 000	0,00092			0,00092	0,05	R	O
95	Benzoesan sodu	128	1 000	0,128			0,128	0,05	R	Y
96	Hydroksymetyloglicynian sodu	36,5	5 000	0,0073			0,0073	1	O	O
97	Azotyn sodu	87	10 000	0,0087			0,0087	1	NA	NA
98	Triklosan	0,0014	1 000	0,0000014			0,0000014	0,5	I	O
	Inne składniki
110	Krzem	250	1 000	0,25			0,25	1	P	N
111	Parafina	1 000	10 000	0,1			0,1	1	P	O
112	Gliceryna	4400	5 000	0,88			0,88	0,05	R	Y
113	Fosforan, jako STPP	1 000	1 000	1			1	0,15	NA	NA
114	Zeolit (nierozpuszczalny nieorganiczny)	1 000	1 000	1	175	50	3,5	1	NA	NA
115	Cytrynian i kwas cytrynowy	825	1 000	0,825	80	50	1,6	0,05	R	Y
116	Polikarboksylaty	200	1 000	0,2	106	10	10,6	1	P	N
117	Nitrylooctan (NTA)	494	1 000	0,494	64	50	1,28	0,5	I	O
118	EDTA	121	1 000	0,121	22	50	0,44	0,5	I	N
119	Fosfoniany	650	1 000	0,65	25	50	0,5	1	P	N
120	EDDS	320	1 000	0,32	32	50	0,64	0,05	R	N
121	Glina (nierozpuszczalna nieorganiczna)	1 000	1 000	1			1	1	NA	NA
122	Węglany	250	1 000	0,25			0,25	0,15	NA	NA
123	Kwasy tłuszczowe C ≥ 14	3,7	5 000	0,00074			0,00074	0,05	R	Y
124	Krzemiany	250	1 000	0,25			0,25	1	NA	NA
125	Kwas poliasparaginowy, sól Na	410	1 000	0,41			0,41	0,05	R	N
126	Nadborany (jako bor)	14	1 000	0,014			0,014	1	NA	NA
127	Nadwęglan (patrz: węglan)	250	1 000	0,25			0,25	0,15	NA	NA
128	Czteroacetyloetylenodwuamina (TAED)	250	1 000	0,25	500	100	5	0,05	R	O
129	Alkohole C 1 - C 4	1 000	1 000	1			1	0,05	R	Y
130	Jedno-, dwu- i trójetanolamina	90	1 000	0,09	0,78	100	0,0078	0,05	R	Y
131	Poliwinylopirolidon (PVP)	1 000	1 000	1			1	0,5	I	N
132	Karboksymetyloceluloza (CMC)	250	5 000	0,05			0,05	0,5	I	N
133	Siarczan sodu i magnezu	1 000	1 000	1	100	100	1	1	NA	NA
134	Chlorek wapnia i sodu	1 000	1 000	1	100	100	1	1	NA	NA
135	Mocznik	1 000	5 000	0,2			0,2	1	NA	NA
136	Dwutlenek krzemu, kwarc (nierozpuszczalny nieorganiczny)	1 000	1 000	1			1	1	NA	NA
137	Glikol polietylenowy, MW>4000	1 000	10 000	0,1			0,1	1	P	N
138	Glikol polietylenowy, MW<4000	1 000	10 000	0,1			0,1	1	P	O
139	Sulfoniany kumenu, ksylenu i toluenu	66	10 000	0,0066			0,0066	0,5	I	N
140	Na-/Mg-/KOH	30	1 000	0,03			0,03	0,05	NA	NA
141	Enzymy/proteiny	25	5 000	0,005			0,005	0,05	R	Y
142	Perfumy, jeśli nieokreślone inaczej (2)	2	1 000	0,002			0,002	0,5	I	N
143	Barwniki, jeśli nieokreślone inaczej (2)	10	1 000	0,01			0,01	1	P	N
144	Skrobia	100	1 000	0,1			0,1	0,05	R	Y
145	Poliester anionowy	655	1 000	0,655			0,655	1	P	N
146	PVNO/PVPI	530	1 000	0,53			0,53	1	P	N
147	Ftalocyjaninosulfonian Zn	0,2	1 000	0,0002	0,16	100	0,0016	1	P	N
148	Iminodwubursztynian	81	1 000	0,081	17	100	0,17	0,05	R	N
149	FWA 1	11	1 000	0,011	10	100	0,1	1	P	N
150	FWA 5	10	1 000	0,01	1	10	0,1	1	P	N
151	1-decanol	2,3	5 000	0,00046			0,00046	0,05	R	O
152	Laurynian metylu	1 360	10 000	0,136			0,136	0,05	R	O
153	Kwas mrówkowy (sól Ca)	100	1 000	0,1			0,1	0,05	R	Y
154	Kwas adypinowy	31	1 000	0,031			0,031	0,05	R	O
155	Kwas maleinowy	106	1 000	0,106			0,106	0,05	R	Y
156	Kwas jabłkowy	106	1 000	0,106			0,106	0,05	R	O
157	Kwas winowy	200	10 000	0,02			0,02	0,05	R	O
158	Kwas fosforowy	138	1 000	0,138			0,138	0,15	NA	NA
159	Kwas szczawiowy	128	5 000	0,0256			0,0256	0,05	R	O
160	Kwas mlekowy	30	1 000	0,03			0,03	0,05	R	Y
161	Kwas octowy	130	1 000	0,13			0,13	0,05	R	Y
162	Kwas amidosulfonowy	75	1 000	0,075			0,075	1	NA	NA
163	Kwas salicylowy	46	1 000	0,046			0,046	0,15	R	O
164	Kwas glikolowy	141	5 000	0,0282			0,0282	0,05	R	O
165	Kwas glutarowy	208	5 000	0,0416			0,0416	0,05	R	O
166	Kwas malonowy	95	5 000	0,019			0,019	0,05	R	O
167	Glikol etylenowy	6 500	1 000	6,5			6,5	0,05	R	Y
168	Eter jednobutylowy glikolu etylenowego	747	5 000	0,1494			0,1494	0,05	R	O
169	Glikol dwuetylenowy	4 400	10 000	0,44			0,44	0,15	I	Y
170	Eter jednometylowy glikolu dwuetylenowego	500	1 000	0,5			0,5	0,5	I	O
171	Eter jednoetylowy glikolu dwuetylenowego	3 940	5 000	0,788			0,788	0,05	R	O
172	Eter jednobutylowy glikolu dwuetylenowego	1 254	1 000	1,254			1,254	0,05	R	O
173	Dwumetyloeter glikolu dwuetylenowego	2 000	10 000	0,2			0,2	0,5	I	O
174	Glikol propylenowy	32 000	1 000	32			32	0,15	R	Y
175	Eter jednometylowy glikolu propylenowego	12 700	5 000	2,54			2,54	0,05	R	O
176	Jednobutyloeter glikolu propylenowego	748	5 000	0,1496			0,1496	0,05	R	O
177	Glikol dwupropylenowy	1 625	10 000	0,1625			0,1625	0,05	R	O
178	Jednometyloeter glikolu dwupropylenowego	1 919	5 000	0,3838			0,3838	0,05	R	O
179	Jednobutyloeter glikolu dwupropylenowego	841	5 000	0,1682			0,1682	0,05	R	O
180	Dwumetyloeter glikolu dwupropylenowego	1 000	5 000	0,2			0,2	0,5	I	O
181	Glikol trójetylenowy	4 400	1 000	4,4			4,4	0,5	I	O
182	Olej talowy	1,8	1 000	0,0018			0,0018	0,5	I	O
183	Etyleno-bis-stearamidy	140	5 000	0,028			0,028	0,5	I	O
184	Glukonian sodu	10 000	10 000	1			1	0,05	R	O
185	Dwustearynian glikolu	100	5 000	0,02			0,02	0,5	I	O
186	Hydroksyloetyloceluloza	209	5 000	0,0418			0,0418	1	P	O
187	Hydroksypropylometyloceluloza	188	5 000	0,0376			0,0376	1	P	O
188	1-metylo-2-pirolidon	500	1 000	0,5			0,5	0,05	R	O
189	Żywica ksantanowa	490	1 000	0,49			0,49	0,05	R	O
190	Jedno-izomaślan trójmetylo-pentanediolu	18	1 000	0,018	3,3	100	0,033	0,05	R	O
191	Benzotriazol	29	1 000	0,029			0,029	1	P	O
192	Sól piperydynolo-propanotrójkarboksylanowa	100	1 000	0,1	120	100	1,2	0,5	I	O
193	Dwuetyloaminopropylo-DAS	120	1 000	0,12	120	100	1,2	1	P	O
194	Metylobenzamido-DAS	120	1 000	0,12	120	100	1,2	0,5	I	O
195	Propionian pentaerytryt-tetrakis-fenolu	38	1 000	0,038			0,038	1	P	O
196	Polimery blokowe	100	5 000	0,02			0,02	1	P	N
197	Benzoesan denatonium	13	5 000	0,0026			0,0026	1	O	O
198	Bursztyn	374	10 000	0,0374			0,0374	0,05	R	O
199	Kwas poliasparaginowy	528	1 000	0,528			0,528	0,05	R	N
Nierozpuszczalny nieorganiczny = składnik nieorganiczny o bardzo niskiej, lub braku rozpuszczalności w wodzie.

Część B – Krytyczna objętość rozcieńczenia

Krytyczna objętość rozcieńczenia jest obliczana według następującego wzoru:

CDV= 1000 * Sdawka(i)*DF(i)/TF(i)

Dawka(i) = dawka składnika i wyrażona w g/mycie lub w niektórych wypadkach jako g/100 g produktu.

DF(i) = współczynnik rozkładu składnika i.

TF(i) = współczynnik toksyczności składnika i.

PROCEDURA USTALANIA WARTOŚCI PARAMETRÓW DLA SKŁADNIKÓW NIEUJĘTYCH W WYKAZIE DID

Zgodnie z ogólną zasadą dla wszystkich składników w wykazie DID muszą być użyte wymienione wartości parametrów. Wyjątek stanowią perfumy i barwniki, w przypadku których akceptowane są dodatkowe wyniki badań (patrz: przypis w części A).

Dla składników, które nie są wymienione w wykazie DID, stosuje się następującą metodę.

Toksyczność dla organizmów wodnych

W systemie europejskiego oznakowania ekologicznego CDV jest obliczana na podstawie chronicznej toksyczności oraz współczynników bezpieczeństwa dla chronicznej toksyczności. Jeżeli nie są dostępne wyniki badań chronicznej toksyczności, to musi zostać użyta ostra toksyczność i współczynnik bezpieczeństwa.

Współczynnik chronicznej toksyczności (TFchroniczna)

—

Obliczyć średnią wartość w obrębie każdego poziomu troficznego (ryby, skorupiaki lub glony) przy użyciu potwierdzonych wyników badań dla chronicznej toksyczności. Jeżeli dostępnych jest kilka wyników badań dla jednego gatunku w obrębie pewnego poziomu troficznego, to najpierw oblicza się średnią dla gatunków, a następnie te średnie wartości używane są przy obliczaniu średniej wartości dla poziomu troficznego.

—	Współczynnik chronicznej toksyczności (TFchroniczna) jest najniższą obliczoną średnią poziomów troficznych.

—	TFchroniczna używany jest przy obliczaniu kryterium krytycznej objętości rozcieńczenia.

Współczynnik ostrej toksyczności (TFostra)

—

Obliczyć średnią wartość w obrębie każdego poziomu troficznego (ryby, skorupiaki lub glony) przy użyciu potwierdzonych wyników badań dla ostrej toksyczności. Jeżeli dostępnych jest kilka wyników badań dla jednego gatunku w obrębie pewnego poziomu troficznego, to najpierw oblicza się średnią dla gatunków, a następnie te średnie wartości używane są przy obliczaniu średniej wartości dla poziomu troficznego.

—	Współczynnik ostrej toksyczności (TFostra) jest najniższą średnią poziomów troficznych.

—	TFostra jest używany przy obliczaniu kryterium krytycznej objętości rozcieńczenia.

Współczynnik bezpieczeństwa

Współczynnik bezpieczeństwa (SF) zależy od tego, ile poziomów troficznych jest badanych i czy dostępne są wyniki badań dla chronicznej toksyczności. SF jest określany następująco:

Dane	Współczynnik bezpieczeństwa (SF)	Współczynnik toksyczności (TF)
1 krótkookresowe L(E)C50	10 000	Toksyczność/10 000
2 krótkookresowe L(E)C50 od gatunków reprezentujących dwa poziomy troficzne (ryby i/lub skorupiaki i/lub glony)	5 000	Toksyczność/5 000
Co najmniej 1 krótkookresowe L(E)C50 od każdego z trzech poziomów troficznych podstawowego zestawu 1	1 000	Toksyczność/1 000
Jedno długookresowe NOEC (ryby lub skorupiaki)	100	Toksyczność/100
Dwa długookresowe NOEC od gatunków reprezentujących dwa poziomy troficzne (ryby i/lub skorupiaki i/lub glony)	50	Toksyczność/50
Długookresowe NOEC od co najmniej trzech gatunków (zwykle ryb, skorupiaków i glonów) reprezentujących trzy poziomy troficzne	10	Toksyczność/10

—	Podstawowy zestaw do badania toksyczności substancji w stosunku do organizmów wodnych składa się z badań ostrej toksyczności na rybach, rozwielitkach i glonach.

Współczynniki rozkładu

Współczynnik rozkładu jest zdefiniowany następująco:

Tabela 1 – Współczynnik rozkładu (DF)

	DF
Łatwo ulegające biodegradacji (5)	0,05
Łatwo ulegające biodegradacji (6)	0,15
Naturalnie ulegające biodegradacji	0,5
Trwałe	1

Podatność na biodegradację beztlenową

Składnik musi być sklasyfikowany do jednej z następujących klas związków

Kategoria	Oznaczenie
Nieulegające biodegradacji beztlenowej, tj. zbadane i stwierdzone, że nie ulegają biodegradacji	N
Ulegające biodegradacji beztlenowej, tj. zbadane i stwierdzone, że ulegają biodegradacji lub niezbadane, lecz wykazane poprzez analogię itp.	Y
Niezbadane pod względem podatności na biodegradację beztlenową	0

Podatność na biodegradację tlenową

Składnik musi być sklasyfikowany do jednej z następujących klas związków:

Kategoria	Oznaczenie
Łatwo ulegające biodegradacji	R
Naturalnie ulegające biodegradacji, lecz nie łatwo ulegające biodegradacji	I
Trwałe	P
Niezbadane pod względem podatności na biodegradację tlenową	O

Nierozpuszczalne składniki nieorganiczne

Jeżeli składnik nieorganiczny ma bardzo niską rozpuszczalność w wodzie lub jest nierozpuszczalny w wodzie, to musi to być zaznaczone w przedłożonej dokumentacji.

---

(1)  Jeśli nie znaleziono zadowalających danych dotyczących chronicznej toksyczności, to kolumny te są puste. W takim przypadku TF(chroniczna) jest zdefiniowana jako równa TF(ostra).

(2)  Zgodnie z ogólną zasadą wnioskodawcy muszą użyć danych z wykazu. Wyjątkami są perfumy i barwniki. Jeżeli dane dotyczące toksyczności są przedstawione przez ubiegającego się o licencję, to przedstawione dane zostają użyte do obliczenia TF i określenia podatności na rozkład. Jeśli nie, to użyte zostają dane zamieszczone w wykazie.

(3)  

(#)	Z uwagi na brak wyników dotyczących toksyczności TF obliczono jako średnią z wartości siarczan alkilu (AS) C 12/14 oraz siarczan alkilu (AS) C 16/18.

(4)  

(§)	5-chloro-2-metylo-4-izotiazolino-3-jeden oraz 2-metylo-4-izotiazolino-3-jeden w mieszaninie 3:1.

(5)  Wszystkie środki powierzchniowo czynne lub inne składniki składające się z szeregu homologów i spełniające wymóg badania dotyczący ostatecznego rozkładu są ujęte w tej klasie, bez względu na spełnienie kryterium 10 dni trzymania w oknie.

(6)  Kryterium 10 dni trzymania w oknie niespełnione.

Dla składników nieorganicznych DF jest ustalony według zaobserwowanej szybkości rozkładu. Jeżeli składnik rozkłada się w ciągu 5 dni: DF = 0,05, w ciągu 15 dni: DF = 0,15 lub w ciągu 50 dni: DF = 0,5.

Dodatek II

Dokumentacja podatności na biodegradację beztlenową

Poniższa metoda może być zastosowana w celu dostarczenia niezbędnej dokumentacji dotyczącej podatności na biodegradację beztlenową składników, które nie są wymienione w wykazie DID.

Zastosować rozsądną ekstrapolację. Wykorzystać wyniki badań uzyskane dla jednego surowca do ekstrapolacji ostatecznej biodegradacji beztlenowej strukturalnie pokrewnych środków powierzchniowo czynnych. Jeżeli podatność na biodegradację beztlenową została potwierdzona dla pewnego środka powierzchniowo czynnego (lub grupy homologów) według wykazu DID (dodatek 1), to można założyć, że podobny typ środka powierzchniowo czynnego jest również podatny na biodegradację beztlenową (na przykład siarczan EO C12-15 A 1-3 (nr 8 DID) jest podatny na biodegradację beztlenową i podobną podatność na biodegradację beztlenową można również założyć dla siarczanu EO C12-15 A 6). Jeżeli podatność na biodegradację beztlenową została potwierdzona dla pewnego środka powierzchniowo czynnego przy użyciu odpowiedniej metody, to można założyć, że podobny typ środka powierzchniowo czynnego jest również podatny na biodegradację beztlenową (na przykład mogą być użyte dane z literatury potwierdzające podatność na biodegradację beztlenową środków powierzchniowo czynnych należących do grupy alkiloestrowych soli amonowych jako dokumentacja dla podobnej podatności na biodegradację beztlenową innych czwartorzędowych soli amonowych zawierających wiązania estrowe w łańcuchu alkilowym).

Wykonać badanie przesiewowe na podatność na biodegradację tlenową. Jeżeli konieczne jest nowe badanie, to należy wykonać badania przesiewowe przy zastosowaniu metody OECD 311, ISO 11734, ECETOC nr 28 (czerwiec 1988 r.) lub równoważnej metody.

Wykonać badanie podatności na biodegradację tlenową małej dawki. Jeżeli konieczne jest nowe badanie i w przypadku problemów eksperymentalnych z badaniem przesiewowym (na przykład ograniczenie związane z toksyczności badanej substancji), powtórzyć badanie, używając małej dawki środka powierzchniowo czynnego i monitorować rozkład za pomocą pomiarów 14C lub analiz chemicznych. Badanie przy małych dawkach można wykonać, stosując metodę OECD 308 (24 kwietnia 2002 r.) lub równoważną metodę, pod warunkiem że zastosowane są ścisłe warunki beztlenowe. Badanie i interpretacja wyników badania powinny być wykonane przez niezależnego eksperta.

Dodatek III

Ramy dla badania skuteczności

Celem badania skuteczności jest porównanie zdolności i wydajności badanego produktu z produktem odniesienia. Ramy pozwalają na szeroki wybór procedur badawczych, o ile procedura badawcza obejmuje wymagania przedstawione poniżej. Podczas badania zmywanie może być wykonywane ręcznie lub, alternatywnie, prace mechaniczne mogą być wykonane przez maszynę. Próba może obejmować zmywanie porcelany stołowej, np. naczyń i talerzy, lub też można wykonać badania bez użycia porcelany stołowej.

LICZBA BADAŃ

Należy przeprowadzić pięć rund badań, podczas których w każdej rundzie porównywany jest produkt badany z produktem odniesienia. Zgodnie z tym każda runda składa się z dwu prób: jednej dla produktu badanego i jednej dla produktu odniesienia. Oprócz dziesięciu prób należy przeprowadzić co najmniej jedną dodatkową próbę, w której nie jest użyty detergent do ręcznego zmywania naczyń (próba wodna). Próba ta musi wykazać, że wyniki wybranej metody badawczej potwierdzają, iż badany produkt osiąga lepsze wyniki zmywania niż czysta woda.

PARAMETRY WODY

—	We wszystkich próbach musi być użyta taka sama objętość wody. Objętość musi być określona w litrach z dokładnością do jednego miejsca po przecinku.

—	Musi być znana twardość wody określona w OdH oraz stosunek wapnia do magnezu.

—

Temperatura wody musi być taka sama dla wszystkich prób. Powinna ona zostać zmierzona na początku i utrzymana na stałym poziomie przez całe badanie. Jednakże dopuszczalne jest obniżenie się temperatury wody w ciągu badania, jeżeli dla wszystkich prób udokumentowane będzie takie samo obniżenie się temperatury.

PARAMETRY PRODUKTU BADANEGO I PRODUKTU ODNIESIENIA

—	Produktem odniesienia może być wiodący na rynku produkt lub produkt generyczny.

—

Jeżeli używany jest wiodący na rynku produkt odniesienia, to powinien to być jeden z 3—4 produktów o największej wielkości sprzedaży na rynku w regionie, w którym oznakowany ekologicznie produkt ma być sprzedawany. Ponadto wiodący na rynku produkt odniesienia musi być zatwierdzony przez właściwy organ, a jego nazwa handlowa musi być publicznie dostępna.

—	Jeżeli używany jest generyczny produkt odniesienia, to musi on mieć skład, który jest reprezentatywny dla produktów na rynku. Ponadto generyczny produkt odniesienia musi być zatwierdzony przez właściwy organ, a jego dokładny skład musi być dostępny powszechnie i bezpłatnie.

—

Dawka produktu badanego i produktu odniesienia jest we wszystkich badaniach zgodna z zalecaną dawką, znormalizowana w stosunku do danej objętości wody i zważona w gramach z dokładnością do jednego miejsca po przecinku. Jeżeli dla produktu odniesienia nie ma podanej zalecanej dawki, to należy użyć takiej samej dawki zarówno dla produktu badanego, jak i produktu odniesienia.

—	Jeżeli podany jest przedział dawki, to do badania należy użyć najniższą zalecaną dawkę.

—	Detergent musi być wymieszany i całkowicie rozpuszczony w wodzie.

PARAMETRY ZANIECZYSZCZENIA

—	Należy użyć co najmniej jednego typu zanieczyszczenia składającego się głównie ze świeżego tłuszczu zwierzęcego i tłuszczu roślinnego.

—	Do wszystkich prób należy użyć takiego samego zanieczyszczenia.

—	Pochodzenie lub skład chemiczny zanieczyszczenia, np. oliwa z oliwek, łój wołowy itp., musi być szczegółowo opisany.

—	Zanieczyszczenie musi być jednorodne i mieć równomierną konsystencję.

—	Ilość zanieczyszczenia wystarczająca na całą próbę musi zostać przygotowana w jednej partii.

—	Ilość zanieczyszczenia nałożonego na podłoże, np. naczynia lub talerze lub wprowadzonego do wody myjącej, musi być taka sama we wszystkich próbach i musi być zważona w gramach z dokładnością do jednego miejsca po przecinku.

PROCEDURA BADANIA

—	Produkt badany i produkt odniesienia muszą być anonimowe dla osób przeprowadzających badanie.

—	Elementy i etapy objęte każdą próbą muszą zostać ustalone zawczasu i muszą być identyczne dla każdej próby.

—	Temperatura i wilgotność względna pomieszczenia muszą zostać zmierzone i utrzymane stałe we wszystkich próbach.

—	Należy zawczasu określić stałą procedurę nakładania zanieczyszczenia z pozostawieniem dostatecznie długiego czasu na wyschnięcie.

—	Należy zawczasu opisać stałą procedurę ręcznego zmywania naczyń lub maszynowego usuwania zanieczyszczenia.

—	Należy przeprowadzić co najmniej pięć prób z produktem badanym i produktem odniesienia, a ponadto co najmniej jedną próbę z użyciem wody bez dodatku detergentu.

OCENA SKUTECZNOŚCI

—

Badanie musi dostarczyć wyników stanowiących miarę skuteczności. Skuteczność należy wyrazić w gramach usuniętego zanieczyszczenia na 5 litrów wody przed osiągnięciem z góry określonego punktu nasycenia. Punkt nasycenia może występować na przykład wtedy, gdy nie obserwuje się już efektu czyszczenia, gdy zanieczyszczenie pływa po powierzchni wody, gdy warstwa piany nie pokrywa już całkowicie powierzchni wody lub gdy nie ma widocznej piany.

OCENA CZYSTOŚCI

—	Badanie musi dostarczyć wyników stanowiących miarę czystości. Czystość może być mierzona wzrokowo, optycznie lub za pomocą innej stosownej metody. Metodę pomiaru, w tym ewentualny system punktacji, należy ustalić zawczasu.

PORÓWNANIE

—	Pozytywny wynik rundy badań jest uzyskany wówczas, gdy skuteczność i czystość dla badanego produktu są równie dobre lub lepsze niż dla produktu odniesienia.

—

Uważa się, że badany produkt spełnił wymagania skuteczności, gdy przynajmniej w 80 % rund badań uzyskane są pozytywne wyniki. Alternatywnie, wnioskodawca może posłużyć się metodami statystycznymi i wykazać przy jednostronnym 95 % przedziale wiarygodności, że produkt jest również dobry lub lepszy od produktu odniesienia w co najmniej 80 % rund badań.

—	Należy również wykazać, że produkt ma lepszą zdolność czyszczącą niż czysta woda.

DOKUMENTACJA

Wszystkie próby muszą być przedstawione w sprawozdaniu zgodnie z następującą specyfikacją. Sprawozdanie musi zawierać następujące punkty:

—	Opis, w jaki sposób zapewniona została anonimowość produktu badanego i produktu odniesienia dla osób przeprowadzających badanie.

—	Specyfikację temperatury i wilgotności w pomieszczeniu, w którym wykonywane były badania, wraz ze szczegółowymi danymi opisującymi, w jaki sposób osoby wykonujące badania zapewniły utrzymanie tych warunków we wszystkich próbach.

—	Opis składu zanieczyszczenia oraz procedury użytej do zapewnienia, aby zanieczyszczenie było jednorodne i o równomiernej konsystencji.

—	Specyfikację twardości wody wraz z podaniem, w jaki sposób została ona uzyskana, oraz dane dotyczące stosunku wapnia do magnezu.

—	Specyfikację ilości wody użytej w próbach oraz opis, w jaki sposób spełnione zostało wymagania dotyczące temperatury wody.

—	Specyfikację wyników ważenia detergentu do ręcznego zmywania naczyń w każdej próbie oraz opis procedury rozpuszczania produktu w wodzie.

—	Opis procedury wprowadzania zanieczyszczenia na podłoże (np. talerze lub naczynia) lub do wody zmywającej.

—	Specyfikację wyników ważenia zanieczyszczenia w każdej próbie.

—	Opis innych elementów i etapów w każdej indywidualnej próbie.

—	Opis sposobu pomiaru skuteczności i czystości.

—	Nieprzetworzone dane ze wszystkich rund badań wyrażone w kategoriach skuteczności i czystości.

—	Końcowe wyniki wraz z wynikami próby wodnej (w której nie użyto detergentu) oraz, w stosownym przypadku, statystyczną ocenę danych.

Uwaga dotycząca dostępnych badań

Badanie skuteczności IKW „Zalecenie dla oceny jakości skuteczności czyszczącej detergentów do ręcznego zmywania naczyń” (Nitsch, C. & Hüttmann, G. SÖFW-Journal, 128, Jahrgang 5, 2002) oraz badanie CHELAB „Ciekłe detergenty do zmywania naczyń: Ocena skuteczności usuwania porównywalnych zanieczyszczenia” (Wewnętrzna metoda CHELAB nr 0357) spełniają wymagania niniejszych ram, pod warunkiem że ujęte jest badanie czystości.

Badanie skuteczności z Duńskich Informacji dla Konsumentów („Badanie detergentów do ręcznego zmywania naczyń”; duński tytuł: „Undersøgelse af håndopvaskemidler med FI smuds”, 2003) spełnia wymagania niniejszych ram, pod warunkiem że ujęte jest badanie czystości.

Badanie skuteczności z CTTN-IREN, „Skuteczność myjąca i moc pieniąca z zanieczyszczeniami/Badanie zmywania naczyń” (CTTN-IREN — BP41 — 69131 Ecully CEDEX, France) spełnia wymagania niniejszych ram, pod warunkiem że przeprowadzona jest liczba prób wyznaczona w niniejszych ramach.

ZAŁĄCZNIK

RAMY

Aby kwalifikował się do oznakowania ekologicznego, komputer przenośny (zwany dalej „produktem”) musi zaliczać się do grupy produktów określonej w art. 1 i musi spełniać następujące kryteria przedstawione w niniejszym załączniku oraz być zgodny z badaniami przeprowadzonymi po złożeniu wniosku, jak wskazano w kryteriach. Badania przeprowadzają laboratoria, które spełniają ogólne wymagania określone w normie EN ISO 17025. Gdy stosowne, mogą być zastosowane inne metody badania, jeżeli ich równoważność jest zaakceptowana przez kompetentny organ oceniający wniosek. Gdy badania nie są wymienione lub gdy są wymienione jako stosowane w weryfikacji lub kontroli, to kompetentne organy powinny opierać się na odpowiednich oświadczeniach i dokumentacji dostarczonej przez kandydata oraz/lub na niezależnych weryfikacjach.

Zalecane jest, aby podczas oceniania wniosków i kontrolowania zgodności z kryteriami przedstawionymi w niniejszym załączniku kompetentne organy wzięły pod uwagę wdrożenie uznanych programów zarządzania środowiskiem, takich jak EMAS lub ISO 14001. (Uwaga: nie jest wymagane wdrożenie takich programów.)

KRYTERIA EKOLOGICZNE

1.   Oszczędność energii

Komputer przenośny jest wyposażony w łatwo dostępny włącznik/wyłącznik.

Komputer przenośny obsługuje stan uśpienia ACPI (1) S3 (zawieszenie do RAM) pozwalający na minimalny pobór mocy nieprzekraczający 3 watów. Komputer ma zdolność do wyjścia z tego stanu w odpowiedzi na komendę pochodzącą z jednego z poniższych:

—

modemu,

—	połączenia sieciowego,

—	działania przy użyciu klawiatury lub myszy.

Domyślny czas zmiany trybu ze stanu działania na stan uśpienia ACPI S3 nie jest dłuższy niż 15 minut bezczynności. Producent musi uaktywnić tę funkcję.

Komputer przenośny ma maksymalny pobór mocy w trybie wyłączenia nieprzekraczający 2 watów, gdy akumulator jest w pełni naładowany i zasilacz jest podłączony do zasilania elektrycznego. W tym kontekście, tryb wyłączenia jest stanem zainicjowanym poprzez komendę wyłączenia komputera.

Zasilacz komputera przenośnego ma maksymalny pobór mocy nieprzekraczający 0,75 wata, gdy jest podłączony do zasilania elektrycznego, lecz nie jest podłączony do komputera.

Kandydat dostarcza właściwemu organowi raport stwierdzający, że wielkość poboru mocy zarówno w trybie ACPI S3, jak i w trybie wyłączenia została zmierzona przy zastosowaniu procedury podanej w aktualnym protokole ustaleń dotyczącym komputerów Energy Star  (2) . Raport ten podaje zmierzone pobory mocy w obydwóch tych trybach. Kandydat deklaruje zgodność z wymaganiem dotyczącym zasilania elektrycznego.

2.   Przedłużenie żywotności

Dostępność zgodnych akumulatorów i zasilaczy elektrycznych oraz klawiatury i jej części jest gwarantowana przez trzy lata od czasu zaprzestania produkcji. Ponadto komputer przenośny spełnia następujące kryteria:

—	komputer jest zaprojektowany tak, aby pamięć była łatwo dostępna i mogła być wymieniona,

—	komputer jest zaprojektowany tak, aby twardy dysk oraz napęd CD lub DVD, jeśli jest dostępny, mógł być wymieniony.

Kandydat deklaruje właściwemu organowi zgodność produktu z niniejszymi wymaganiami.

3.   Zawartość rtęci w monitorze

Podświetlacz monitora z płaskim ekranem ciekłokrystalicznym nie zawiera więcej niż średnio 3 mg rtęci na lampę. Wyświetlacz osobistego asystenta danych (P.D.A.) nie zawiera rtęci.

Kandydat deklaruje właściwemu organowi zgodność produktu z niniejszymi wymaganiami.

4.   Hałas

„Deklarowany poziom mocy akustycznej odniesionej do A” (re lpW) komputera osobistego, zgodnie z punktem 3.2.5 ISO 9296, nie przekracza:

—	3,5 B(A) w jałowym trybie pracy (równoważne 35 dB(A)),

—	4,0 B(A) podczas dostępu do napędu twardego dysku (równoważne 40 dB(A)).

Kandydat dostarcza właściwemu organowi raport sporządzony przez niezależne laboratorium badawcze akredytowane według ISO 17025 stwierdzający, że poziomy emisji hałasu zostały zmierzone zgodnie z ISO 7779 i wykazane zgodnie z ISO 9296. Raport podaje zmierzone poziomy emisji hałasu zarówno w jałowym trybie pracy, jak i podczas dostępu do napędu dysku, które są wykazane zgodnie z punktem 3.2.5 ISO 9296.

5.   Emisje promieniowania elektromagnetycznego

Komputer przenośny spełnia wymagania przedstawione w EN50279, Kategoria A.

Kandydat dostarcza właściwemu organowi raport wykazujący, że emisje promieniowania przez produkt są zgodne z wymaganiami.

6.   zwrot, recyKling i niebezpieczne substancje

Producent oferuje bezpłatny odbiór produktu w celu modernizacji lub recyklingu oraz w celu wymiany dowolnego komponentu, oprócz elementów skażonych przez użytkowników (np. w zastosowaniach medycznych lub nuklearnych). Ponadto produkt spełnia następujące kryteria:

a)	jedna wykwalifikowana osoba potrafi sama zdemontować go;

b)

producent sprawdza demontaż urządzenia i dostarcza raport z demontażu, który zostaje na żądanie udostępniony stronom trzecim. Raport ten potwierdza, między innymi, że: — podłączenia są łatwe do odnalezienia i dostępne, — podłączenia są tak dalece znormalizowane, jak to jest możliwe, — podłączenia są dostępne przy pomocy powszechnie dostępnych narzędzi, — lampy podświetlenia monitorów LCD są łatwo rozdzielne;

c)	niebezpieczne materiały są rozdzielne;

d)	90% (wagowych) tworzyw sztucznych i materiałów metalowych zawartych w obudowie i w podstawie montażowej nadaje się technicznie do ponownego przetworzenia;

e)	jeżeli wymagane są oznakowania, to są one łatwo rozdzielne lub nieodłączne;

f)

części z tworzyw sztucznych: — nie zawierają celowo dodanego ołowiu lub kadmu, — są wykonane z jednego polimeru lub zgodnych ze sobą polimerów z wyjątkiem pokrywy, która składa się z nie więcej niż dwóch rodzajów polimerów, które są rozdzielne, — nie zawierają wstawek metalowych, które nie mogą być oddzielone przez jedną osobę przy użyciu prostych narzędzi;

g)

części z tworzyw sztucznych nie zawierają środków zmniejszających palność w postaci polibromowanego dwufenylu (PBB) lub polibromowanego eteru fenylowego (PBDE) wymienionych w art. 4 do dyrektywy 2002/95/EC Parlamentu Europejskiego i Rady (3). Wymóg ten bierze pod uwagę późniejsze dostosowania i zmiany tej dyrektywy odnośnie do używania deka-BDE. Części z tworzyw sztucznych nie zawierają chloroparafinowych środków zmniejszających palność o długości łańcucha atomów węgla 10-17 i zawartości chloru większej niż 50% wagowych (nr CAS 85535-84-8 i nr CAS 85535-85-9). Kandydat deklaruje zgodność z tym wymogiem;

h)

części z tworzyw sztucznych o masie większej niż 25 gramów nie zawierają substancji lub preparatów, które w czasie składania wniosku o oznakowanie ekologiczne mają przypisany którykolwiek spośród następujących zwrotów oznaczających ryzyko:   Niebezpieczne dla zdrowia:   R45 (może powodować raka)   R46 (może powodować dziedziczne uszkodzenie genetyczne)   R60 (może niekorzystnie wpływać na płodność)   R61 (może powodować uszkodzenie nienarodzonego dziecka)   Niebezpieczne dla środowiska:   R50 (bardzo toksyczny dla wodnych organizmów)   R50/R53 (bardzo toksyczny dla wodnych organizmów, może powodować długotrwałe niekorzystne skutki w środowisku wodnym)   R51/R53 (toksyczny dla wodnych organizmów, może powodować długotrwałe niekorzystne skutki w środowisku wodnym),   określonych w dyrektywie 67/548/EWG (4),

i)	części z tworzyw sztucznych posiadają trwałe oznaczenie identyfikujące materiał zgodnie z ISO 11469: 2000. Wyłączone z tego kryterium są wytłaczane tworzywa sztuczne oraz włókna światłowodowe monitorów z płaskim ekranem ciekłokrystalicznym;

j)	baterie nie zawierają więcej niż 0,0001% rtęci, 0,001% kadmu lub 0,01% ołowiu w stosunku do masy baterii.

Kandydat deklaruje zgodność produktu z niniejszymi wymaganiami oraz dostarcza kompetentnemu organowi oceniającemu wniosek kopię raportu z demontażu.

Odnośnie do kryterium 6 lit. h), środki zmniejszające palność, jeśli są zastosowane, nie mają przypisanego żadnego z powyższych zwrotów oznaczających ryzyko, ani nie są wymienione w załączniku 1 do dyrektywy 67/548/EWG lub jej późniejszych zmian w związku z klasyfikacją, pakowaniem i znakowaniem niebezpiecznych substancji. Wymóg ten nie stosuje się do środków zmniejszających palność, które po zastosowaniu zmieniają swój charakter chemiczny, tak że nie dają już podstaw do zaklasyfikowania ich do jednego z wyżej wymienionych zwrotów oznaczających ryzyko, oraz gdy mniej niż 0,1% środka zmniejszającego palność w poddanej obróbce części pozostaje w takiej postaci, jak przed zastosowaniem. Wszelkie środki zmniejszające palność, które są użyte w częściach z tworzyw sztucznych o masie >25g, muszą być wyspecyfikowane w dokumentacji wniosku z podaniem ich nazwy i numeru CAS.

7.   Instrukcje użytkownika

Produkt jest sprzedawany wraz z właściwymi informacjami przeznaczonymi dla użytkownika, które zawierają poradę na temat jego właściwego użytkowania zgodnie z wymogami ochrony środowiska, a w szczególności:

a)	zalecenia dotyczące używania funkcji zarządzania energią wraz z informacją, że wyłączenie tych funkcji może prowadzić do większego zużycia energii, a przez to zwiększenia kosztów eksploatacji;

b)	informację, że energia pobierana z sieci może być zmniejszona do zera, jeśli wtyczka komputera zostanie odłączona od zasilania sieciowego lub jeśli gniazdo ścienne zostanie wyłączone;

c)	informację o gwarancji i dostępności części zamiennych. Podana jest informacja na temat odpowiednich procedur na wypadek, gdy konsument uzna za stosowne zmodernizować lub wymienić części;

d)	informację o tym, że produkt został zaprojektowany z myślą o umożliwieniu ponownego wykorzystania części i recyklingu i nie powinien być wyrzucany;

e)	poradę na temat tego, w jaki sposób konsument może skorzystać z oferowanego przez producenta odbioru zwracanego produktu;

f)	informację o tym, jak należy odpowiednio wykorzystywać karty WLAN, ograniczając przez to do minimum ryzyka dla bezpieczeństwa;

g)	informację o tym, że produktowi zostało przyznane wspólnotowe oznakowanie ekologiczne wraz z krótkim objaśnieniem, co to oznacza oraz z zaznaczeniem, że więcej informacji na temat oznakowania ekologicznego można znaleźć pod internetowym adresem (http://europa.eu.int/ecolabel).

Kandydat deklaruje zgodność produktu z niniejszymi wymaganiami i dostarcza egzemplarz instrukcji obsługi kompetentnemu organowi oceniającemu wniosek.

8.   Opakowanie

Opakowanie spełnia następujące wymagania:

a)	Wszystkie składniki opakowania dają się łatwo ręcznie rozdzielić na indywidualne materiały dla ułatwienia ich recyklingu.

b)	Opakowanie tekturowe, jeśli jest użyte, składa się co najmniej w 80% z materiału wtórnego.

Ocena i weryfikacja: Kandydat deklaruje zgodność z wymaganiem i wraz z wnioskiem dostarcza kompetentnemu organowi przyznającemu oznakowanie ekologiczne próbkę (próbki) opakowania.

9.   Informacje widniejące w oznakowaniu ekologicznym

Rubryka 2 oznakowania ekologicznego zawiera następujący tekst:

—	zmniejszone zużycie energii,

—	nadaje się do recyklingu,

—	obniżony poziom hałasu.

Kandydat deklaruje właściwemu organowi zgodność produktu z niniejszym wymaganiem i dostarcza kopię oznakowania ekologicznego w takiej postaci, w jakiej będzie ono widnieć na opakowaniu i/lub produkcie i/lub w dołączonej dokumentacji.

---

(1)  Interfejs zaawansowanej konfiguracji i energii (ACPI).

(2)  Określonej przez Agencję Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych Ameryki na stronie internetowej: http://www.energystar.gov/index.cfm?c=computers.pr_crit_computers

(3)  Dz.U. L 37 z 13.2.2003, str. 19.

(4)  Dz.U.  196 z 16.8.1967, str. 1.

ZAŁĄCZNIK

RAMY

Aby kwalifikować się do oznakowania ekologicznego, uniwersalny środek czyszczący lub środek czyszczący do urządzeń sanitarnych (zwany dalej „produktem”) musi zaliczać się do grupy produktów zdefiniowanej w art. 1 i musi spełniać kryteria przedstawione w niniejszym załączniku.

Cele kryteriów

Niniejsze kryteria mają na celu promowanie:

—	zmniejszenia wpływu na środowisko przez ograniczenie ilości szkodliwych składników przez zmniejszenie ilości używanego detergentu oraz przez ograniczenie odpadów opakowań;

—	ograniczenia lub zapobieżenia zagrożeniom dla środowiska i dla zdrowia ludzkiego związanych z używaniem niebezpiecznych substancji,

—	informacji, które umożliwia konsumentowi używanie produktu w sposób racjonalny i zmniejszający do minimum oddziaływanie na środowisko.

Kryteria ustalone są na poziomach, które promują znakowanie uniwersalnych środków czyszczących i sanitarnych środków czyszczących posiadających niewielkie oddziaływanie na środowisko.

Wymagania dotyczące oceny i weryfikacji

Określone wymagania dotyczące oceny i weryfikacji podane są w ramach każdego kryterium.

W stosownym wypadku dopuszcza się stosowanie innych metod badań niż podane dla poszczególnych kryteriów, jeżeli właściwy organ oceniający wniosek zaakceptuje ich równoważność.

W miarę możliwości badania powinny być przeprowadzone przez laboratoria, które spełniają ogólne wymagania EN ISO 17025 lub równoważnej normy.

Gdy nie są wymienione badania lub gdy są one wymienione jako przeznaczone do stosowania w weryfikacji lub kontroli, właściwe organy powinny opierać się na oświadczeniach i dokumentacji dostarczonej przez zgłaszającego i/lub na niezależnych weryfikacjach.

W stosownym wypadku właściwe organy mogą wymagać dokumentacji potwierdzającej i przeprowadzić niezależne weryfikacje.

Gdy wymagane jest, aby zgłaszający dostarczył oświadczenia, dokumentację, analizy i raporty z badań lub inne dowody w celu wykazania spełnienia kryteriów, zrozumiałe jest, że mogą one pochodzić, odpowiednio, od zgłaszającego i/lub jego dostawców i/lub ich dostawców, i tak dalej.

Gdy wymienione są składniki, to obejmuje to substancje i preparaty.

Dodatek I przedstawia nową, zrewidowaną bazę danych składników detergentów (wykaz DID), wersja z dnia 30 czerwca 2004 r., która zawiera najpowszechniej używane składniki receptur detergentów. Część A wykazu DID pozwala uzyskać dane do obliczeń CDVtox oraz do oceny podatności na biodegradację środków powierzchniowo czynnych.

W stosownym wypadku zgłaszający może korzystać z następnych rewizji Bazę Danych Składników Detergentów, gdy staną się one dostępne.

Dla składników, które nie są ujęte w części A wykazu DID, zgłaszający może na swoją własną odpowiedzialność zastosować procedurę opisaną w części B dodatku I.

Dla składników, które nie są wymienione w wykazie DID, zgłaszający może posłużyć się opisaną w dodatku II metodą w celu dostarczenia niezbędnej dokumentacji podatności na beztlenową biodegradację.

Zalecane jest, aby podczas oceny wniosków i kontroli ich zgodności z kryteriami przedstawionymi w niniejszym załączniku właściwe organy wzięły pod uwagę wdrożenie uznanych systemów zarządzania środowiskiem, takich jak EMAS lub ISO 14001 (Uwaga: Wdrożenie takich systemów nie jest obowiązkowe.)

JEDNOSTKA FUNKCJONALNA

Dla wszystkich uniwersalnych środków czyszczących jednostką funkcjonalną (użytą w kryteriach poniżej) jest wyrażona w gramach dawka zalecona przez producenta na 1 litr mydlin (wody myjącej).

Dla środków do czyszczenia urządzeń sanitarnych, nie określono żadnej jednostki funkcyjnej (przy poniższych kryteriach zastosowano obliczanie w odniesieniu do 100 g produktu)..

KRYTERIA EKOLOGICZNE

1.   Toksyczność w stosunku do organizmów wodnych

Toksyczność krytycznej objętości rozcieńczenia (CDVtox) jest obliczana dla każdego składnika (i) przy użyciu następującego równania:

gdzie masa (i) jest masą składnika (w gramach) na jednostkę funkcjonalną (dla uniwersalnych środków czyszczących) lub na 100 g produktu (dla środków czyszczących do urządzeń sanitarnych), DF (i) jest współczynnikiem rozkładu, a TF chroniczna (i) jest współczynnikiem toksyczności składnika (w miligramach/litr).

Wartości DF i TF chroniczna odpowiadają wartościom podanym w wykazie Bazy Danych Składników Detergentów - część A (wykaz DID - część A) (dodatek I). Jeżeli dany składnik nie jest ujęty w wykazie DID - część A, to zgłaszający ocenia wartości według metody opisanej w wykazie DID - część B (dodatek 1). CDVtox jest sumowane dla każdego składnika dając CDVtox dla produktu.

W przypadku uniwersalnych środków czyszczących CDVtox dla produktu nie przekracza 20 000 L/jednostkę funkcjonalną.

W przypadku środków czyszczących do urządzeń sanitarnych CDVtox dla produktu nie przekracza 100 000 L na 100 g produktu.

Dla środków czyszczących do okien CDVtox dla produktu nie przekracza 5 000 L na 100 g produktu.

Ocena i weryfikacja: Właściwemu organowi dostarczana jest dokładna receptura produktu wraz ze szczegółowymi danymi dotyczącymi obliczeń CDVtox, potwierdzającymi spełnienie wspomnianego kryterium.

2.   Podatność na biodegradację środków powierzchniowo czynnych

a)   Łatwa podatność na biodegradację (tlenową)

Każdy środek powierzchniowo czynny użyty w produkcie powinien łatwo ulegać biodegradacji.

Ocena i weryfikacja: Właściwemu organowi dostarczona zostaje dokładna receptura produktu, a także opis funkcji każdego składnika. Wykaz DID - część A (dodatek I) podaje, czy określony środek powierzchniowo czynny ulega biodegradacji tlenowej, czy nie (środki powierzchniowo czynne z oznaczeniem „R” w kolumnie dotyczącej biodegradacji beztlenowej łatwo ulegają biodegradacji). W przypadku środków powierzchniowo czynnych, które nie są ujęte w wykazie DID - część A należy dostarczyć stosowne informacje pochodzące z literatury lub innych źródeł albo odpowiednie wyniki prób potwierdzające, że ulegają one biodegradacji. Badanie stopnia biodegradacji są takie, jak wymienione w rozporządzeniu (WE) nr 648/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie detergentów (1). Środki powierzchniowo czynne ulegają łatwo biodegradacji, o ile stopień biodegradacji (mineralizacji) zmierzony według jednej z poniższych prób wynosi co najmniej 60% w ciągu 28 dni: próba fazy gazowej CO2 nad roztworem (OECD 310), zmodyfikowana próba Sturma wydzielania się dwutlenku węgla (CO2) (OECD 301B; dyrektywa Rady 67/548/EWG (2) załącznik V.C.4-C), próba zamkniętej butelki (OECD 301D; dyrektywa 67/548/EWG załącznik V.C.4-E), respirometria manometryczna (OECD 301F; dyrektywa 67/548/EWG załącznik V.C.4-D) lub próba MITI (I) (OECD 301C; dyrektywa 67/548/EWG załącznik V.C.4-F), bądź równoważne im próby ISO. W zależności od właściwości fizycznych środka powierzchniowo czynnego zastosować można jedną z poniższych prób na potwierdzenie łatwego ulegania biodegradacji, o ile stopień biodegradacji wynosi co najmniej 70% w ciągu 28 dni: zanikanie rozpuszczonego organicznego węgla DOC (OECD 301A; dyrektywa 67/548/EWG załącznik V.C.4-A) lub zmodyfikowana kontrola OECD zanikania DOC (OECD 301E; dyrektywa 67/548/EWG załącznik V.C.4-B), lub równoważne im próby ISO. Stosowanie metod badawczych opartych na pomiarach rozpuszczonego węgla organicznego wymaga należytego uzasadnienia, gdyż metody te mogą dawać wyniki oznaczające usunięcie środka, a nie jego biodegradację. W próbach na łatwą biodegradację tlenową nie stosuje się wstępnej adaptacji. Zasada 10-dniowego okna nie znajduje tu zastosowania.

b)   Biodegradacja beztlenowa

Każdy środek powierzchniowo czynny powinien ulegać biodegradacji w warunkach beztlenowych.

Ocena i weryfikacja: właściwemu organowi dostarczona zostaje dokładna receptura produktu, a także opis funkcji każdego składnika. Wykaz DID - część A (dodatek I) podaje, czy określony środek powierzchniowo czynny ulega biodegradacji beztlenowej, czy nie (środki powierzchniowo czynne z oznaczeniem „Y” w kolumnie dotyczącej biodegradacji beztlenowej łatwo ulegają biodegradacji w warunkach beztlenowych). W przypadku środków powierzchniowo czynnych, które nie są ujęte w wykazie DID - część A, należy dostarczyć stosowne informacje pochodzące z literatury lub innych źródeł albo odpowiednie wyniki prób potwierdzające, że nalegają one biodegradacji beztlenowej. Wzorcową próbą na biodegradację beztlenową jest OECD 311, ISO 11734, ECETOC nr 28 (czerwiec, 1988) lub równoważna metoda badawcza z wymogiem minimum 60% ostatecznej biodegradacji w warunkach beztlenowych. Mogą być również stosowane metody badań symulujące warunki środowiska beztlenowego w celu udokumentowania, że osiągnięta została 60 % ostateczna biodegradacja w warunkach beztlenowych (patrz: dodatek II).

3.   Groźne, niebezpieczne lub toksyczne substancje lub preparaty

a)   Niżej wymienionych składników nie stosuje się w produkcie, ani jako część jego receptury, ani jako jakikolwiek preparat zawarty w recepturze:

—	Alkilofenoloetoksylaty (APEO) i ich pochodne,

—	EDTA (kwas etylenodwuaminoczterooctowy) i jego sole,

—	NTA (nitrylotrójoctan),

—

Nitropiżma i policykliczne piżma, w tym na przykład: — Ksylen piżmowy: 5-tert-butylo-2,4,6-trójnitro-m-ksylen — Ambreta piżmowa: 4-tert-butylo-3-metoksy-2,6-dwunitrotoluen — Mosken: 1,1,3,3,5-pentametylo-4,6-dwunitroindan Tybetyn — piżmowy: 1-tert-butylo-3,4,5-trójmetylo-2,6-dwunitrobenzen — Keton piżmowy: 4'-tert-butylo-2',6'-dwumetylo-3',5'-dwunitrooctanofenon — HHCB (1,3,4,6,7,8-sześciohydro-4,6,6,7,8,8-sześciometylocyklopenta(g)-2-benzopiran) — AHTN (6-acetylo-1,1,2,4,4,7-sześciometylotetralin).

Ocena i weryfikacja: Zgłaszający dostarcza oświadczenie poparte stosownymi oświadczeniami producentów składników potwierdzającymi, że wykazane substancje nie zostały zawarte w produkcie.

b)   Czwartorzędowych soli amonowych, które nie ulegają łatwo biodegradacji, nie używa się, ani jako część receptury, ani jako jakikolwiek preparatu zawartego w recepturze.

Ocena i weryfikacja: Zgłaszający dostarcza dokumentację potwierdzającą biodegradację ewentualnie użytej czwartorzędowej soli amonowej.

c)   W produkcie nie stosuje się składnika (substancji lub preparatu), ani jakiejkolwiek jego kombinacji, sklasyfikowanego za pomocą jednego z następujących zwrotów zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG i jej zmianami lub dyrektywą 1999/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady  (3) i jej zmianami:

R31 (kontakt z kwasem powoduje wydzielenie toksycznego gazu),

R40 (ograniczone dowody na działanie rakotwórcze),

R45 (może powodować raka),

R46 (może powodować dziedziczne uszkodzenie genetyczne),

R49 (może powodować raka przez wdychanie),

R68 (możliwe ryzyko nieodwracalnych skutków),

R50-53 (bardzo toksyczny dla organizmów wodnych i może powodować długotrwałe niekorzystne skutki w środowisku wodnym),

R51-53 (toksyczny dla organizmów wodnych i może powodować długotrwałe niekorzystne skutki w środowisku wodnym),

R59 (niebezpieczny dla warstwy ozonowej),

R60 (może niekorzystnie wpływać na płodność),

R61 (może być szkodliwy dla nienarodzonego dziecka),

R62 (możliwe ryzyko osłabienia płodności),

R63 (Może działać szkodliwie na dzieci karmione piersią),

R64 (może wyrządzić szkodę dzieciom karmionemu piersią).

Specjalne wymagania wyznaczone są dla biocydów, jako części receptury lub jako części jakiegokolwiek preparatu zawartego w recepturze (patrz poniżej: kryterium dotyczące biocydów).

Powyższe wymagania stosuje się do każdego składnika (substancji lub preparatu), którego zawartość przekracza 0,01% wagowych produktu finalnego. Obejmuje to również każdy składnik jakiegokolwiek użytego w recepturze preparatu, którego zawartość przekracza 0,01% wagowych produktu finalnego.

Ocena i weryfikacja: Dla wszystkich składników (substancji lub preparatów) należy dostarczyć karty bezpieczeństwa materiału. Zgłaszający dostarcza oświadczenie sporządzone przez producenta składników, wykazujące spełnienie tego kryterium.

4.   Biocydy

a)

Produkt może zawierać biocydy tylko w celu jego konserwacji i w odpowiedniej dawce przeznaczonej wyłącznie do tego celu. Nie dotyczy to środków powierzchniowo czynnych, które mogą również posiadać własności biocydów. Ocena i weryfikacja: Należy dostarczyć kopie kart bezpieczeństwa materiału dotyczące wszelkich dodanych środków konserwujących wraz z informacją o ich dokładnym stężeniu w produkcie finalnym. Producent lub dostawca środków konserwujących dostarcza informację o dawce niezbędnej do konserwacji produktu.

b)

Zakazuje się podawania lub sugerowania na opakowaniu lub w innej formie przekazu, że produkt do ręcznego zmywania naczyń ma działanie przeciwbakteryjne. Ocena i weryfikacja: Właściwemu organowi należy dostarczyć teksty i układy graficzne zastosowane na każdym typie opakowania oraz/lub przykład każdego typu opakowania. Biocydy, jako część receptury lub jako część jakiegokolwiek preparatu zawartego w recepturze, które są użyte do konserwacji produktu i są sklasyfikowane przy pomocy zwrotów ryzyka R50-53 lub R51-53, zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG (4) i jej zmianami lub dyrektywą 1999/45/WE, są dozwolone, lecz tylko wówczas, jeśli nie są potencjalnie biokumulatywne. W tym kontekście biocyd jest uważany za potencjalnie biokumulatywny, jeżeli log Pow (log współczynnika podziału oktanol/woda) ≥3,0 (chyba że eksperymentalnie wyznaczone BCF ≤100). Stężenie biocydów w produkcie finalnym nie przekracza maksymalnego dopuszczalnego stężenia podanego w dyrektywie Rady 76/768/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do produktów kosmetycznych (4) wraz ze zmianami. Ocena i weryfikacja: Należy dostarczyć kopie kart bezpieczeństwa materiału dla wszystkich biocydów wraz z dokumentacją stężeń biocydów w produkcie finalnym.

5.   Barwniki lub środki barwiące

W produkcie wolno używać tylko takich barwników i środków barwiących, jakie są dozwolone dyrektywą 76/768/EWG z późniejszymi zmianami lub dyrektywą 94/36/EWG Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1994 r. w sprawie barwników przeznaczonych do użycia w artykułach spożywczych i jej późniejszymi zmianami (5), lub też takich, które charakteryzują się własnościami środowiskowymi, które nie są opisane zwrotami ryzyka R50-53 lub R51-53, zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG (4) i jej zmianami.

Ocena i weryfikacja: Właściwemu organowi dostarczane jest oświadczenie o spełnieniu tego kryterium wraz z pełnym wykazem wszystkich użytych barwników lub środków barwiących.

6.   Środki zapachowe

a)	Produkt nie może zawierać aromatów zawierających nitropiżma lub piżma (wyszczególnione w kryterium 3a).

b)

Wszelkie składniki dodane do produktu w charakterze środka zapachowego muszą być wyprodukowane i/lub traktowane zgodnie z kodeksem postępowania Międzynarodowego Stowarzyszenia Środków Zapachowych. Ocena i weryfikacja: Właściwemu organowi należy dostarczyć oświadczenie o spełnieniu każdej części tego kryterium.

7.   Substancje uczulające

Produkt nie może być sklasyfikowany jako R42 (może powodować uczulenie przez wdychanie) i/lub R43 (może powodować uczulenie przez kontakt ze skórą) zgodnie z dyrektywą 1999/45/WE (5) ze zmianami.

Stężenie jakiejkolwiek substancji lub składnika sklasyfikowanego z użyciem zwrotów ryzyka R42 (może powodować uczulenie przez wdychanie) i/lub R43 (może powodować uczulenie przez kontakt ze skórą), zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG (4) ze zmianami lub dyrektywą 1999/45/WE (5) ze zmianami, nie może przekraczać 0,1% wagowych produktu finalnego.

Ocena i weryfikacja: Właściwemu organowi należy dostarczyć dokładne stężenia wszystkich składników, które są sklasyfikowane jako R42 i/lub R43 wraz z kopiami kart danych o bezpieczeństwie materiału.

8.   Lotne związki organiczne

Produkt nie może zawierać więcej niż 10% (wagowo) lotnych związków organicznych o temperaturze wrzenia poniżej 150 oC.

Ocena i weryfikacja: Zgłaszający dostarcza kopie kart bezpieczeństwa materiału dla każdego rozpuszczalnika organicznego wraz ze szczegółami obliczeń ogólnej ilości lotnych związków organicznych o temperaturze wrzenia poniżej 150 oC.

9.   Fosfor

Ogólna ilość pierwiastka fosforu w produkcie określa się w przeliczeniu na jednostkę funkcyjną (dla uniwersalnych środków czyszczących) lub na 100 g produktu (dla środków czyszczących do urządzeń sanitarnych) z uwzględnieniem wszystkich składników zawierających fosfor (np. fosforanów i fosfonianów).

W przypadku uniwersalnych środków czyszczących ogólna zawartość fosforu (P) nie może przekraczać 0,02 g na jednostkę funkcyjną.

W przypadku środków czyszczących do urządzeń sanitarnych ogólna zawartość fosforu (P) nie może przekraczać 1,0 g/100 g produktu.

Składniki użyte w produktach do czyszczenia okien nie mogą zawierać fosforu.

Ocena i weryfikacja: Właściwemu organowi należy dostarczyć dokładną recepturę produktu wraz ze szczegółami obliczeń wykazujących spełnienie tego kryterium.

10.   Wymagania dotyczące opakowania

a)	Zabrania się używania aerozoli zawierających propelenty.

b)	Tworzywa sztuczne, które są użyte na wykonanie głównego pojemnika, muszą być oznakowane zgodnie z dyrektywą 94/62/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 1994 r. w sprawie opakowań i odpadów opakowań (6) lub DIN 6120 części 1 i 2 w połączeniu z DIN 7728 część 1.

c)	Jeżeli podstawowe opakowanie jest wykonane z materiału z odzysku, wzmianka na ten temat na opakowaniu powinna być zgodna z normą ISO 14021 „Etykiety i deklaracje środowiskowe — Deklaracje środowiskowe (typ II, etykietowanie środowiskowe)”.

d)	Części podstawowego opakowania dają się łatwo rozdzielić na części z pojedynczego materiału. Ocena i weryfikacja: Właściwemu organowi należy dostarczyć dane dotyczące opakowania i/lub, jeśli to właściwe, jego próbki wraz z oświadczeniem spełnienia każdej części tego kryterium.

PRZYDATNOŚĆ DO UŻYTKU

11.   Przydatność do użytku

Produkt nadaje się do użytku, gdy spełnia potrzeby konsumentów.

Zdolność czyszcząca musi być równoważna lub lepsza od zdolności czyszczącej produktu wiodącego na rynku lub ogólnego produktu porównawczego (patrz: dodatek III) zaaprobowanego przez właściwy organ, a także lepsza niż czystej wody.

W przypadku uniwersalnych środków czyszczących i środków czyszczących do kuchni udokumentowany musi być jedynie efekt usuwania tłuszczu. W przypadku sanitarnych produktów czyszczących i środków czyszczących do okien muszą być udokumentowane efekty usuwania zarówno wapnia, jak i tłuszczu.

Ocena i weryfikacja: Wydajność produktu musi być zbadana poprzez:

—	odpowiednie i uzasadnione badanie laboratoryjne, lub

—	odpowiednie i uzasadnione badanie konsumenckie.

Obydwa te badania muszą być przeprowadzone i przedstawione w raporcie za pomocą odpowiednich parametrów podanych w ramach zawartych w dodatku III.

INFORMACJE DLA KONSUMENTÓW

12.   Instrukcje dla użytkownika

a)   Instrukcje dotyczące dawkowania

W przypadku uniwersalnych środków czyszczących na opakowaniu umieścić należy dokładne zalecenie dawkowania, musi być ono dostatecznie duże i na widocznym tle. Użycie piktogramu (takiego jak miska 5 1 oraz ilość zakrętek w ml) jest zalecane, lecz nieobowiązkowe.

Jeśli chodzi o stężenie środka do urządzeń sanitarnych na opakowaniu, należy wyraźnie wskazać, że potrzebna jest tylko niewielka ilość produktu w porównaniu do normalnych (tj. rozcieńczonych) produktów.

Na opakowaniu należy umieścić następujący (lub równoważny) tekst:

„Właściwe dawkowanie oszczędza koszty i zmniejsza do minimum wpływ na środowisko”.

b)   Zalecenie dotyczące bezpieczeństwa

Na produkcie należy umieścić następujące zalecenie dotyczące bezpieczeństwa (lub równoważny tekst) (zarówno w formie tekstu, jak i w formie odpowiedniego piktogramu):

„Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci”

„Nie mieszać różnych środków czyszczących”

„Nie wdychać produktów w aerozolu” (tylko w wypadku produktów pakowanych w rozpylaczach).

c)   Informacje i etykietowanie składników

Stosuje się rozporządzenie (WE) nr 648/2004 (7).

d)   Informacja o oznakowaniu ekologicznym

Na opakowaniu należy umieścić następujący (lub równoważny) tekst:

„Bliższe informacje można znaleźć na internetowej stronie oznakowania ekologicznego UE pod adresem: http://europa.eu.int/ecolabel”.

Ocena i weryfikacja: Właściwemu organowi należy dostarczyć próbkę opakowania produktu, w tym etykietę, wraz z oświadczeniem o spełnieniu każdej części tego kryterium.

13.   Informacje widniejące na etykiecie oznakowania ekologicznego

W rubryce 2 etykiety oznakowania ekologicznego zawarty jest następujący tekst:

—	zmniejszone oddziaływanie na organizmy wodne

—	ograniczone użycie niebezpiecznych substancji

—	czytelne instrukcje dla użytkownika

14.   Szkolenie zawodowe

W przypadku detergentów używanych przez profesjonalistów producent, jego dystrybutor lub strona trzecia ma obowiązek zaoferować szkolenie lub materiały szkoleniowe personelowi wykonującemu czyszczące. Szkolenie powinno obejmować wskazówki dotyczące, krok po kroku, poprawnego rozcieńczania, używania, usuwania i użytkowania sprzętu.

Ocena i weryfikacja: Właściwemu organowi należy dostarczyć próbkę materiałów szkoleniowych zawierających podane krok po kroku instrukcje dotyczące poprawnego rozcieńczania, używania, usuwania i użytkowania sprzętu oraz opis kursów szkoleniowych.

---

(1)  Dz.U. L 104 z 8.04.2004, str. 13

(2)  Dyrektywa Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawodawczych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (Dz.U. L 196 z 16.8.1967, str. 1).

(3)  Dyrektywa 1999/45/WE Parlamentu Europy i Rady z dnia 31 maja 1999 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania preparatów niebezpiecznych (Dz.U. L 200 z 30.7.1999, str. 1).

(4)  Dz.U. L 262 z 27.9.1976, str. 169.

(5)  Dz.U. L 37 z 10.9.1994, str. 13.

(6)  Dz.U. L 365 z 31.12.1994, str. 10.

(7)  Dz.U. L 104 z 8.4.2004, str. 1-35.