26.1.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 23/3

DYREKTYWA 2004/107/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 15 grudnia 2004 r.

w sprawie arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

po konsultacji Komitetu Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W oparciu o zasady, o których mowa w art. 175 ust. 3 Traktatu, szósty wspólnotowy program działań w zakresie środowiska naturalnego, przyjęty decyzją nr 1600/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3), stwierdza potrzebę redukcji zanieczyszczeń do poziomów, które minimalizują skutki ich szkodliwego oddziaływania na zdrowie ludzkie, ze szczególnym uwzględnieniem populacji wrażliwych i środowiska jako całości, potrzebę poprawy monitorowania i oceny jakości powietrza, w tym depozycji zanieczyszczeń, a także potrzebę informowania społeczeństwa.

(2)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 dyrektywy Rady 96/62/WE z dnia 27 września 1996 r. w sprawie oceny i zarządzania jakością otaczającego powietrza (4), Komisja przedstawia propozycje regulacji dotyczących zanieczyszczeń wyszczególnionych w załączniku I do tej dyrektywy, z uwzględnieniem przepisów zawartych w ust. 3 i 4 tego artykułu.

(3)

Dowody naukowe wykazują, że arsen, kadm, nikiel i niektóre wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne są substancjami mutagennymi, rakotwórczymi dla ludzi i nie można określić progu, poniżej którego substancje te nie stanowią ryzyka dla zdrowia ludzkiego. Stężenie tych substancji w otaczającym powietrzu oraz ich depozycja oddziałują na zdrowie ludzkie i środowisko. Biorąc pod uwagę opłacalność, na niektórych specyficznych obszarach niemożliwe jest osiągnięcie takich stężeń arsenu, kadmu, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu, które nie stanowiłyby znaczącego ryzyka dla zdrowia ludzkiego.

(4)

W celu minimalizacji szkodliwego oddziaływania przenoszonych drogą powietrzną arsenu, kadmu, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych na zdrowie ludzkie, w szczególności na populacje wrażliwe i środowisko jako całość, należy określić wartości docelowe, które powinny zostać osiągnięte w takim stopniu, w jakim będzie to możliwe. Benzo(a)piren powinien być stosowany jako znacznik rakotwórczego ryzyka związanego z obecnością wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu.

(5)

Dotrzymanie wartości docelowych nie wymagałoby podjęcia środków powodujących niewspółmierne koszty. W przypadku instalacji przemysłowych dotrzymanie wartości docelowych nie byłoby związane z podejmowaniem jakichkolwiek dodatkowych środków, wykraczających poza stosowanie najlepszych dostępnych technik (BAT) wymaganych dyrektywą Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotyczącą zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (5), a w szczególności nie prowadziłoby do zamknięcia instalacji. Jednakże dotrzymanie wartości docelowych wymagałoby od Państw Członkowskich podjęcia wszelkich opłacalnych środków zmniejszających zanieczyszczenie w odpowiednich sektorach.

(6)

W szczególności, wartości docelowych ustanowionych w niniejszej dyrektywie nie należy uznawać za normy jakości środowiska w znaczeniu art. 2 pkt. 7 dyrektywy 96/61/WE, które zgodnie z art. 10 tej dyrektywy wymagają bardziej rygorystycznych warunków niż te, które osiągane są przez zastosowanie najlepszych dostępnych technik (BAT).

(7)	Zgodnie z art. 176 Traktatu, Państwa Członkowskie mogą utrzymać lub ustanowić bardziej rygorystyczne środki ochronne w odniesieniu do arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, pod warunkiem że są one zgodne z postanowieniami Traktatu i są notyfikowane Komisji.

(8)

W przypadku gdy stężenia przekraczają pewne progi oszacowania, monitorowanie arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu powinno być obowiązkowe. Uzupełniające metody oceny mogą zredukować wymaganą liczbę punktów poboru próbek do stałych pomiarów. Przewiduje się dalsze monitorowanie tła stężeń tych substancji w otaczającym powietrzu oraz ich depozycji.

(9)

Rtęć jest substancją bardzo niebezpieczną dla zdrowia ludzkiego i środowiska. Występuje ona w całym środowisku, a pod postacią metylortęci posiada zdolność kumulowania się w organizmach, a w szczególności koncentrowania się w organizmach wyższych ogniw łańcucha pokarmowego. Rtęć uwolniona do atmosfery może być przenoszona na dalekie odległości.

(10)

Komisja zamierza przedstawić w 2005 r. spójną strategię zawierającą środki mające na celu ochronę zdrowia ludzkiego i środowiska przed uwalnianiem się rtęci, z uwzględnieniem cyklu życia produktu oraz uwzględniając produkcję, stosowanie, zarządzanie odpadami i emisje. W tym kontekście, Komisja powinna rozważyć wszelkie odpowiednie środki mające na celu zmniejszenie ilości rtęci w ekosystemach lądowych i wodnych, przyjmowanej drogą pokarmową oraz w celu unikania rtęci w niektórych produktach.

(11)

Oddziaływanie arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych na zdrowie ludzkie, w tym przez łańcuch pokarmowy, i na środowisko jako całość spowodowane jest stężeniem tych substancji w otaczającym powietrzu i ich depozycją; należy uwzględnić kumulacje tych substancji w glebie i ochronę wód podziemnych. W celu ułatwienia przeglądu niniejszej dyrektywy w roku 2010 Komisja i Państwa Członkowskie powinny rozważyć możliwość wspierania badań nad oddziaływaniem arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych na zdrowie ludzkie i środowisko, w szczególności poprzez depozycję.

(12)

Znormalizowane precyzyjne techniki pomiaru i wspólne kryteria dotyczące lokalizacji stacji pomiarowych stanowią ważne elementy oceny jakości otaczającego powietrza, dzięki którym otrzymane informacje są porównywalne na całym terytorium Wspólnoty. Ważne jest zapewnienie referencyjnych metod pomiaru. Komisja zleciła już prace dotyczące opracowania norm CEN dla pomiaru stężenia w otaczającym powietrzu tych substancji, dla których określone zostały wartości docelowe (arsen, kadm, nikiel i benzo(a)piren), jak również dla depozycji metali ciężkich, z zamiarem sprecyzowania i przyjęcia tych norm w szybkim terminie. W związku z brakiem normalizowanych metod CEN należy zezwolić na stosowanie międzynarodowych lub krajowych normalizowanych referencyjnych metod pomiaru.

(13)	Informacje dotyczące stężeń i depozycji zanieczyszczeń będących przedmiotem regulacji powinny być przekazywane Komisji jako podstawa dla sprawozdań okresowych.

(14)	Opinia publiczna powinna mieć łatwy dostęp do aktualnych informacji dotyczących stężeń w otaczającym powietrzu i depozycji zanieczyszczeń będących przedmiotem regulacji.

(15)	Państwa Członkowskie powinny ustanowić zasady dotyczące kar nakładanych w przypadku naruszenia przepisów niniejszej dyrektywy oraz zapewnić ich wykonanie. Przewidziane kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(16)	Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (6).

(17)

Zmiany przepisów niezbędne do dostosowania niniejszej dyrektywy do postępu naukowego i technicznego powinny odnosić się wyłącznie do kryteriów i technik oceny stężeń i depozycji zanieczyszczeń będących przedmiotem regulacji lub szczegółowych uzgodnień dotyczących przekazywania informacji Komisji. Zmiany te nie powinny powodować w sposób bezpośredni ani pośredni modyfikacji wartości docelowych,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Cele

Niniejsza dyrektywa ma na celu:

a)	określenie wartości docelowych dla stężeń arsenu, kadmu, nikluibenzo(a)pirenu w otaczającym powietrzu w celu unikania, zapobiegania lub ograniczania szkodliwego oddziaływania arsenu, kadmu, nikluiwielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych na zdrowie ludzkie i środowisko jako całość;

b)	zapewnienie utrzymania jakości otaczającego powietrza pod względem obecności w nim arsenu, kadmu, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznychw przypadkach gdy jest ona dobra oraz jej poprawę w pozostałych przypadkach;

c)	określenie wspólnych metod i kryteriów oceny stężeń arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu, jak również depozycji arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych;

zapewnienie, aby uzyskano odpowiednie informacje dotyczące stężeń arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu, jak również depozycji arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych i aby opinia publiczna uzyskała dostęp do tych informacji.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się definicje zawarte w art. 2 dyrektywy 96/62/WE, z wyjątkiem definicji „wartości docelowej”.

Zastosowanie mają również następujące definicje:

a) „wartość docelowa”: oznacza stężenie substancji w otaczającym powietrzu, które należy osiągnąćtam, gdzie to możliwew określonym terminie, określone w celu unikania, zapobiegania lub ograniczania szkodliwego oddziaływania tej substancji na zdrowie ludzkie i środowisko jako całość;

b) „depozycja całkowita”: oznacza masę całkowitą zanieczyszczeń, która przedostaje się z atmosfery na powierzchnię (np. glebę, roślinność, wodę, budynki itd.) na określonym obszarze w danym okresie czasu;

c) „górny próg oszacowania”: oznacza poziom zawartości określony w załączniku II, poniżej którego, zgodnie z art. 6 ust. 3 dyrektywy 96/62/WE, do oceny jakości otaczającego powietrza może być stosowana kombinacja pomiarów i technik modelowania;

d) „dolny próg oszacowania”: oznacza poziom zawartości określony w załączniku II, poniżej którego, zgodnie z art. 6 ust. 4 dyrektywy 96/62/WE, do oceny jakości otaczającego powietrza wystarczające jest stosowanie wyłącznie modelowania lub technik obiektywnego szacowania;

e) „stałe pomiary”: oznaczają pomiary prowadzone w stałych punktach pomiaru w sposób ciągły lub na zasadzie losowego poboru prób, zgodnie z art. 6 ust. 5 dyrektywy 96/62/WE;

f) „arsen”, „kadm”, „nikiel” i „benzo(a)piren”: oznaczają całkowitą zawartość tych pierwiastków i związków we frakcji pyłu PM10;

g) „pył PM10”: oznacza pył zawieszony przechodzący przez otwór sortujący według wielkości, określony w EN 12341 przy 50 % granicy sprawności dla średnicy aerodynamicznej do 10 mikrometrów;

h) „wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne”: oznaczają takie związki organiczne, które składają się z co najmniej dwóch połączonych ze sobą pierścieni aromatycznych zbudowanych w całości z węgla i wodoru;

i) „całkowita rtęć w stanie gazowym”: oznacza pary rtęci elementarnej (Hg0) i rtęć chemicznie aktywną w stanie gazowym, tj. formy rtęci rozpuszczalne w wodzie o dostatecznie wysokiej prężności pary, by występować w fazie gazowej.

Artykuł 3

Wartości docelowe

1. Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki, które nie pociągają za sobą niewspółmiernych kosztów, w celu zapewnienia, aby, począwszy od 31 grudnia 2012 r., stężenia arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu, używanego jako znacznik rakotwórczego ryzyka wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, w otaczającym powietrzu, ocenione zgodnie z art. 4, nie przekraczały wartości docelowych określonych w załączniku I.

2. Państwa Członkowskie sporządzają wykaz stref i aglomeracji, w których poziomy zawartości arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu są niższe niż odpowiednie wartości docelowe dla tych zanieczyszczeń. Państwa Członkowskie utrzymują poziomy zawartości tych zanieczyszczeń w tych strefach i aglomeracjach poniżej odpowiednich wartości docelowych i dążą do utrzymania jak najlepszej jakości otaczającego powietrza, zgodnie z zasadami trwałego rozwoju.

3. Państwa Członkowskie sporządzają wykaz stref i aglomeracji, w których wartości docelowe określone w załączniku I zostały przekroczone.

W takich strefach i aglomeracjach Państwa Członkowskie określają obszary przekroczenia wartości docelowych oraz źródła, które się do tego przyczyniły. Państwa Członkowskie wykazują, że w celu osiągnięcia wartości docelowych stosują na tych obszarach wszelkie niezbędne środki, które nie pociągają za sobą niewspółmiernych kosztów i które dotyczą w szczególności głównych źródeł emisji. W przypadku instalacji przemysłowych objętych dyrektywą 96/61/WE oznacza to stosowanie najlepszych dostępnych technik (BAT) w znaczeniu art. 2 pkt. 11 tej dyrektywy.

Artykuł 4

Ocena stężeń w otaczającym powietrzu i wskaźników depozycji

1. Należy ocenić jakość otaczającego powietrza pod względem obecności w nim arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu na całym terytorium Państw Członkowskich.

2. Zgodnie z kryteriami, o których mowa w ust. 7, pomiar jest obowiązkowy w następujących strefach:

a)	strefach i aglomeracjach, w których poziomy zawartości mieszczą się pomiędzy górnym i dolnym progiem oszacowania; oraz

b)	innych strefach i aglomeracjach, w których poziomy zawartości przekraczają górny próg oszacowania.

Przewidziane pomiary mogą być uzupełnione technikami modelowania, tak aby można było uzyskać odpowiednie informacje o jakości otaczającego powietrza.

3. Kombinacja pomiarów, w tym pomiarów wskaźnikowych, o których mowa w sekcji I załącznika IV, oraz technik modelowania może być stosowana do oceny jakości otaczającego powietrza w strefach i aglomeracjach, w których w reprezentatywnym okresie poziomy zawartości mieszczą się pomiędzy górnym i dolnym progiem oszacowania, zgodnie z sekcją II załącznika II.

4. W strefach i aglomeracjach, w których poziomy zawartości są niższe niż dolny próg oszacowania, zgodnie z sekcją II załącznika II, do oceny poziomów zawartości wystarczające jest stosowanie wyłącznie modelowania lub technik obiektywnego szacowania.

5. Tam gdzie należy dokonać pomiaru zanieczyszczeń, pomiary powinny być prowadzone w stałych punktach pomiaru w sposób ciągły lub na zasadzie losowego poboru prób. Liczba pomiarów powinna być dostatecznie duża, aby możliwe było określenie poziomów zawartości.

6. Górne i dolne progi oszacowania dla arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w otaczającym powietrzu określono w sekcji I załącznika II. Klasyfikacja każdej strefy lub aglomeracji do celów niniejszego artykułu jest poddawana przeglądowi co najmniej raz na pięć lat zgodnie z procedurą określoną w sekcji II załącznika II niniejszej dyrektywy. Klasyfikację poddaje się przeglądowi wcześniej w przypadku znaczącej zmiany działań mających wpływ na stężenia arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w otaczającym powietrzu.

7. Kryteria wyboru lokalizacji punktów poboru próbek do pomiaru arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w otaczającym powietrzu do celów oceny zgodności tych stężeń z wartościami docelowymi, zawarte są w sekcjach I i II załącznika III. Minimalna liczba punktów poboru próbek do stałych pomiarów stężeń każdego z zanieczyszczeń jest określona w sekcji IV załącznika III. Punkty te należy zainstalować w każdej strefie lub aglomeracji, w których pomiar jest obligatoryjny, jeżeli stałe pomiary stanowią w ich obrębie jedyne źródło danych o stężeniach.

8. W celu oceny zawartości benzo(a)pirenu w otaczającym powietrzu każde Państwo Członkowskie monitoruje inne odpowiednie wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne w ograniczonej liczbie punktów pomiarowych. Związki te obejmują co najmniej: benzo(a)antracen, benzo(b)fluoranten, benzo(j)fluoranten, benzo(k)fluoranten, indeno(1,2,3-cd)piren i dibenzo(a,h)antracen. Punkty pomiarowe tych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych znajdują obok miejsc poboru próbek benzo(a)pirenu i są wybierane w taki sposób, aby można było określić zmiany geograficzne i długoterminowe trendy. W tym zakresie stosuje się sekcje I, II i III załącznika III.

9. Niezależnie od poziomów stężenia, jeden punkt pomiarowy do monitoringu tła umieszcza się co 100 000 km2 dla pomiarów wskaźnikowych w otaczającym powietrzu arsenu, kadmu, niklu, całkowitej rtęci w stanie gazowym, benzo(a)pirenu i innych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, o których mowa w ust. 8 i całkowitej depozycji arsenu, kadmu, rtęci, niklu, benzo(a)pirenu i innych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, o których mowa w ust. 8. Każde Państwo Członkowskie zakłada co najmniej jedną stację pomiarową; jednakże Państwa Członkowskie mogą, w wyniku porozumienia i zgodnie z wytycznymi, które zostaną opracowane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 6, założyć jedną lub więcej wspólnych stacji pomiarowych obejmujących sąsiednie strefy graniczących ze sobą Państw Członkowskich, tak aby osiągnąć odpowiedni rozkład przestrzenny. Zaleca się także pomiar rtęci dwuwartościowej w postaci pyłu i par. Tam, gdzie to wskazane, monitoring należy skoordynować z programem monitoringu i oceną przenoszenia zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości w Europie (EMEP). Punkty pomiarowe tych zanieczyszczeń wybiera się w taki sposób, aby można było określić zmiany geograficzne i długoterminowe tendencje. W tym zakresie stosuje się sekcje I, II i III załącznika III.

10. W przypadkach, w których należy ocenić udział czynników regionalnych oddziałujących na ekosystemy, można rozważyć wykorzystanie bioindykatorów.

11. W strefach i aglomeracjach, w których informacje pochodzące ze stałych stacji pomiarowych są uzupełniane informacjami pochodzącymi z innych źródeł, takich jak inwentaryzacje emisji, metody pomiaru wskaźnikowego i modelowanie jakości powietrza, liczba stałych stacji pomiarowych, które należy założyć oraz rozkład przestrzenny innych technik powinny być wystarczające, aby umożliwić określenie stężeń zanieczyszczeń powietrza zgodnie z sekcją I załącznika III i sekcją I załącznika IV.

12. Cele w zakresie jakości danych są określone w sekcji I załącznika IV. W przypadku gdy do oceny wykorzystuje się modele jakości powietrza, zastosowanie ma sekcja II załącznika IV.

13. Referencyjne metody poboru próbek i analizy zawartości arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu są określone w sekcji I, II i III załącznika V. Sekcja IV załącznika V określa techniki referencyjne do pomiaru depozycji całkowitej arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, a sekcja V załącznika V dotyczy technik referencyjnych w zakresie modelowania jakości otaczającego powietrza, jeśli takie techniki są dostępne.

14. Państwa Członkowskie, zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. d) dyrektywy 96/62/WE, poinformują Komisję o metodach zastosowanych do wstępnej oceny jakości powietrza do dnia oznaczonego w art. 10 niniejszej dyrektywy.

15. Wszelkie zmiany niezbędne do dostosowania przepisów niniejszego artykułu oraz sekcji II załącznika II i załączników III-V do postępu naukowego i technicznego są przyjmowane zgodnie z procedurą określoną w art. 6. Zmiany te nie mogą jednak powodować bezpośrednich ani pośrednich modyfikacji wartości docelowych.

Artykuł 5

Przekazywanie informacji i sprawozdawczość

1. W odniesieniu do stref i aglomeracji, w których którakolwiek z wartości docelowych określonych w załączniku I została przekroczona, Państwa Członkowskie przekazują Komisji następujące informacje:

a)	wykazy odpowiednich stref i aglomeracji;

b)	obszary przekroczenia wartości docelowych;

c)	ocenione stężenia substancji;

d)	przyczyny przekroczenia wartości docelowych, w szczególności wszelkie źródła przyczyniające się do takiego przekroczenia;

e)	informacje dotyczące ludności narażonej na stężenia przekraczające wartości docelowe.

Państwa Członkowskie przekazują ponadto wszelkie dane ocenione zgodnie z art. 4, jeżeli nie zostały one jeszcze przekazane zgodnie z decyzją Rady 97/101/WE z dnia 27 stycznia 1997 r. ustanawiającą system wzajemnej wymiany informacji i danych pochodzących z sieci i poszczególnych stacji dokonujących pomiarów zanieczyszczeń otaczającego powietrza w Państwach Członkowskich (7).

Informacje te przekazuje się za każdy rok kalendarzowy nie później niż 30 września następnego roku, po raz pierwszy za rok kalendarzowy następujący po dniu 15 lutego 2007 r.

2. Oprócz wymogów określonych w ust. 1 Państwa Członkowskie przekazują również informacje o środkach podjętych zgodnie z art. 3.

3. Komisja zapewnia, aby wszelkie informacje przekazane zgodnie z ust. 1 zostały niezwłocznie udostępnione opinii publicznej przy wykorzystaniu odpowiednich mediów, takich jak Internet, prasa oraz innych łatwo dostępnych środków masowego przekazu.

4. Komisja dokonuje, zgodnie z procedurą określoną w art. 6, wszelkich szczegółowych ustaleń w zakresie przekazywania informacji zgłaszanych na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 6

Komitet

1. Komisję wspiera komitet ustanowiony w art. 12 ust. 2 dyrektywy 96/62/WE.

2. W przypadku odesłania do niniejszego artykułu, zastosowanie mają art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Okres, o którym mowa w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE, wynosi trzy miesiące.

3. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 7

Informacje udostępniane opinii publicznej

1. Państwa Członkowskie zapewnią, aby zarówno opinia publiczna, jak i odpowiednie organizacje, takie jak organizacje ochrony środowiska, organizacje konsumentów, organizacje reprezentujące interesy populacji wrażliwych i inne odpowiednie podmioty zajmujące się opieką zdrowotną miały regularny dostęp do przejrzystych i zrozumiałych informacji o stężeniach w otaczającym powietrzu arsenu, kadmu, rtęci, niklu, benzo(a)pirenu i innych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, o których mowa w art. 4 ust. 8, oraz o poziomie depozycji arsenu, kadmu, rtęci, niklu, benzo(a)pirenu i innych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, o których mowa w art. 4 ust. 8.

2. Informacje te wskazują także wszelkie roczne przekroczenia wartości docelowych dla arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)-pirenu, określonych w załączniku I, przyczyny takiego przekroczenia oraz obszar, na którym miało ono miejsce. Zawierają one również krótką ocenę odnoszącą się do wartości docelowej oraz odpowiednie informacje dotyczące oddziaływania na zdrowie i wpływu na środowisko.

Informacje o środkach podjętych zgodnie z art. 3 są udostępniane organizacjom określonym w ust. 1 niniejszego artykułu.

3. Informacje są udostępniane przy wykorzystaniu np. Internetu, prasy lub innych łatwo dostępnych środków masowego przekazu.

Artykuł 8

Sprawozdania i przeglądy

1. Najpóźniej do dnia 31 grudnia 2010 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oparte:

a)	na doświadczeniach zdobytych w związku ze stosowaniem niniejszej dyrektywy;

b)	w szczególności na wynikach najnowszych badań naukowych dotyczących oddziaływania arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych na zdrowie ludzkie, ze szczególnym uwzględnieniem populacji wrażliwych oraz środowiska jako całości;

c)	na rozwoju technologicznym, w tym postępach osiągniętych w opracowywaniu metod pomiaru i innych sposobów oceny stężeń tych zanieczyszczeń w otaczającym powietrzu, a także ich depozycji.

2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, uwzględnia w szczególności:

a)	obecną jakość powietrza, trendy i prognozy do roku 2015 i na lata późniejsze;

zakres dalszych redukcji emisji zanieczyszczeń ze wszystkich istotnych źródeł oraz ewentualne korzyści z wprowadzenia wartości dopuszczalnych mających na celu zmniejszenie ryzyka dla zdrowia ludzkiego, w odniesieniu do zanieczyszczeń wyszczególnionych w załączniku I, z uwzględnieniem możliwości technicznych, opłacalności oraz osiągniętej w wyniku tego znaczącej dodatkowej ochrony zdrowia i środowiska;

c)	powiązania pomiędzy zanieczyszczeniami a możliwościami wprowadzenia połączonych strategii na rzecz poprawy jakości powietrza we Wspólnocie oraz na rzecz realizowania celów z tym związanych;

d)	bieżące i przyszłe wymogi w zakresie informowania opinii publicznej oraz wymiany informacji między Państwami Członkowskimi a Komisją;

e)	doświadczenia zdobyte w związku ze stosowaniem niniejszej dyrektywy w Państwach Członkowskich, ze szczególnym uwzględnieniem warunków pomiarów prowadzonych zgodnie z załącznikiem III;

f)	wtórne korzyści ekonomiczne dla środowiska i zdrowia uzyskane poprzez redukcję emisji arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, jeżeli możliwe jest dokonanie oceny tych korzyści;

g)	adekwatność wielkości frakcji pyłu zawieszonego pobieranego do pomiarów z punktu widzenia ogólnych wymogów pomiaru pyłu zawieszonego;

h)	przydatność benzo(a)pirenu jako znacznika służącego do określania całkowitego rakotwórczego działania wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, z uwzględnieniem najczęściej występujących gazowych postaci wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, takich jak fluoranten.

W świetle ostatnich postępów w dziedzinie nauki i techniki Komisja zbada także oddziaływanie arsenu, kadmu i niklu na zdrowie ludzkie w celu określenia ich właściwości mutagennych i rakotwórczych. Uwzględniając środki przyjęte w ramach strategii dotyczącej rtęci, Komisja zbada również, czy wskazane byłoby przyjęcie dalszych działań dotyczących rtęci, biorąc pod uwagę techniczne możliwości ich realizacji, opłacalność oraz znaczącą dodatkową ochronę zdrowia i środowiska, którą działania te mogłyby przynieść.

3. W celu osiągnięcia takich poziomów stężenia w otaczającym powietrzu, które jeszcze bardziej zmniejszą szkodliwe oddziaływanie na zdrowie ludzkie i doprowadzą do wysokiego poziomu ochrony środowiska jako całości, biorąc pod uwagę techniczne możliwości i opłacalność dalszych działań, do sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, mogą być dołączone projekty zmian niniejszej dyrektywy, uwzględniające w szczególności rezultaty uzyskane zgodnie z ust. 2. Ponadto Komisja zbada możliwość wprowadzenia regulacji dotyczących depozycji arsenu, kadmu, rtęci, niklu i określonych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych.

Artykuł 9

Kary

Państwa Członkowskie określają kary nakładane w przypadku naruszenia przepisów krajowych przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy i podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia ich wykonania. Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Artykuł 10

Wprowadzenie w życie

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne, niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy, najpóźniej do dnia 15 lutego 2007. Państwa Członkowskie niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

Przepisy przyjęte przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 11

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 12

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu, dnia 15 grudnia 2004 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

J. P. BORRELL FONTELLES

Przewodniczący

W imieniu Rady

A. NICOLAÏ

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 110 z 30.4.2004, str. 16.

(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 20 kwietnia 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym), decyzja Rady z dnia 15 listopada 2004 r.

(3) Dz.U. L 242 z 10.9.2002, str. 1.

(4) Dz.U. L 296 z 21.11.1996, str. 55. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(5) Dz.U. L 257 z 10.10.1996, str. 26. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.

(6) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(7) Dz.U. L 35 z 5.2.1997, str. 14. Decyzja zmieniona decyzją Komisji 2001/752/WE (Dz.U. L 282 z 26.10.2001, str. 69).

ZAŁĄCZNIK I

Wartości docelowe dla arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu

Zanieczyszczenie	Wartość docelowa (1)
Arsen	6 ng/m3
Kadm	5 ng/m3
Nikiel	20 ng/m3
Benzo(a)piren	1 ng/m3

(1) Dla całkowitej zawartości we frakcji pyłu PM10 uśrednionej dla roku kalendarzowego.

ZAŁĄCZNIK II

Określenie wymogów dla oceny stężeń arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w otaczającym powietrzu w poszczególnych strefach lub aglomeracjach

I. Górny i dolny próg oszacowania

Stosuje się następujące górne i dolne progi oszacowania:

Arsen

Kadm

Nikiel

Benzo(a)piren

Górny próg oszacowania wyrażony w % wartości docelowej

60 %

(3,6 ng/m3)

60 %

(3 ng/m3)

70 %

(14 ng/m3)

60 %

(0,6 ng/m3)

Dolny próg oszacowania wyrażony w % wartości docelowej

40 %

(2,4 ng/m3)

40 %

(2 ng/m3)

50 %

(10 ng/m3)

40 %

(0,4 ng/m3)

II. Określenie przekroczeń górnych i dolnych progów oszacowania

Przekroczenia górnych i dolnych progów oszacowania należy określić na podstawie stężeń występujących w ciągu poprzednich pięciu lat, jeżeli dostępne są wystarczające dane. Przyjmuje się, że nastąpiło przekroczenie progu oszacowania, jeśli próg ten został przekroczony w ciągu co najmniej trzech lat kalendarzowych z tego pięcioletniego okresu.

Jeżeli dostępne są dane z mniej niż pięciu lat, Państwa Członkowskie mogą, w celu określenia przekroczeń górnych i dolnych progów oszacowania, połączyć wyniki akcji pomiarowych z krótszego okresu, prowadzonych w sezonie i w miejscach, gdzie prawdopodobne jest, że występują tam najwyższe poziomy zanieczyszczenia, z wynikami opartymi na informacjach pochodzących z inwentaryzacji emisji i modelowania.

ZAŁĄCZNIK III

Lokalizacja i minimalna liczba punktów poboru próbek do pomiarów stężeń w otaczającym powietrzu oraz wskaźników depozycji

I. Lokalizacja w skali makro

Wyboru lokalizacji punktów poboru próbek należy dokonać w taki sposób, aby:

—	dostarczały dane dotyczące obszarów znajdujących się w obrębie stref lub aglomeracji, gdzie prawdopodobne jest, że ludność może być narażona bezpośrednio lub pośrednio na najwyższe stężenia uśrednione dla roku kalendarzowego;

—	dostarczały dane o poziomach zawartości na innych obszarach znajdujących się w obrębie stref i aglomeracji, reprezentatywnych dla stopnia narażenia ogółu ludności;

—	dostarczały dane o wskaźnikach depozycji odpowiadających pośredniemu oddziaływaniu na populację poprzez łańcuch pokarmowy.

Punkty poboru próbek powinny być zlokalizowane zasadniczo w taki sposób, aby uniknąć opomiarowania bardzo małych mikrośrodowisk w ich bezpośrednim sąsiedztwie. Jako wytyczną należy przyjąć, że punkt poboru próbek powinien być reprezentatywny dla jakości powietrza na otaczającym go obszarze nie mniejszym niż 200 m2 dla punktów pomiarowych nastawionych na badanie oddziaływania ruchu drogowego, jeżeli jest to możliwe na obszarze o wielkości co najmniej 250 m × 250 m dla punktów pomiarowych nastawionych na badanie oddziaływania przemysłu i na obszarze o powierzchni kilku kilometrów kwadratowych dla punktów pomiarowych nastawionych na badanie tła miejskiego.

W przypadku gdy celem jest ocena poziomów tła, punkt poboru próbek powinien być wolny od wpływu aglomeracji lub terenów przemysłowych znajdujących się w jego sąsiedztwie, tj. miejsc położonych bliżej niż kilka kilometrów.

W przypadku oceny udziału zanieczyszczeń ze źródeł przemysłowych co najmniej jeden punkt poboru próbek powinien zostać umieszczony po stronie nawietrznej od źródła w najbliższym obszarze mieszkalnym. W przypadku gdy stężenie tła jest nieznane, należy umieścić dodatkowy punkt poboru próbek położony zgodnie z głównym kierunkiem wiatru. W szczególności, w przypadku gdy zastosowanie ma art. 3 ust. 3, punkty poboru próbek powinny być położone w taki sposób, by można było monitorować zastosowanie najlepszych dostępnych technik (BAT).

Tam gdzie to możliwe, punkty poboru próbek powinny być także reprezentatywne dla podobnych miejsc, które nie znajdują się w bliskiej odległości od nich. W stosownych przypadkach powinny one być położone w tym samym miejscu, co punkty poboru próbek pyłu PM10.

II. Lokalizacja w skali mikro

W miarę możliwości należy spełnić następujące wytyczne:

—

przepływ powietrza wokół czerpni powinien być niezakłócony, wolny od jakichkolwiek przeszkód wpływających na przepływ powietrza w pobliżu próbnika (na ogół, w odległości kilku metrów od budynków, balkonów, drzew i innych przeszkód oraz w odległości co najmniej 0,5 m od najbliższego budynku w przypadku punktów poboru próbek reprezentatywnych dla jakości powietrza na linii zabudowy);

—

z zasady, czerpnia powinna znajdować się na wysokości od 1,5 m (strefa oddychania) do 4 m powyżej poziomu gruntu. W niektórych przypadkach konieczne może okazać się wyższe jej umieszczenie (do 8 m). Wyższe usytuowanie czerpni może być wskazane także wtedy, gdy stacja jest reprezentatywna dla większego obszaru;

—	czerpnia nie powinna być umieszczona w bezpośrednim sąsiedztwie źródeł, aby uniknąć bezpośredniego zasysania substancji emitowanych, niezmieszanych z otaczającym powietrzem;

—	otwór wylotowy próbnika powinien być umieszczony w taki sposób, aby uniknąć ponownego napływu wychodzącego powietrza do wlotu próbnika;

—

punkty poboru próbek umiejscowione w rejonie oddziaływania ruchu drogowego powinny być oddalone co najmniej 25 m od granicy głównego skrzyżowania oraz co najmniej 4 m od środka najbliższego pasa ruchu; wloty próbnika powinny być umieszczone tak, aby były reprezentatywne dla jakości powietrza w pobliżu linii zabudowy;

—	dla pomiarów depozycji na obszarach tła wiejskiego, w miarę możliwości powinno się stosować wytyczne oraz kryteria EMEP, jeżeli nie są one przewidziane w załącznikach.

Można uwzględnić także następujące czynniki:

—	źródła zakłóceń,

—	bezpieczeństwo,

—

dostęp,

—	możliwość podłączenia elektryczności i łączności telefonicznej,

—	widoczność punktów poboru próbek względem otoczenia,

—	bezpieczeństwo publiczne i bezpieczeństwo operatorów punktów poboru próbek,

—	celowość wspólnego umieszczania punktów poboru próbek różnych zanieczyszczeń,

—	wymogi w zakresie planowania.

III. Dokumentacja i przegląd wyboru lokalizacji

Procedury wyboru lokalizacji powinny być na etapie klasyfikacji poparte pełną dokumentacją, np. fotografiami otaczającego terenu zorientowanymi względem stron świata i szczegółową mapą. W regularnych odstępach czasu należy dokonywać przeglądu lokalizacji ponownie sporządzając dokumentację w celu zapewnienia, aby kryteria wyboru nadal pozostawały aktualne.

IV. Kryteria określenia liczby punktów poboru próbek dla stałych pomiarów stężeń arsenu, kadmu, niklu i benzo(a)pirenu w otaczającym powietrzu

Minimalna liczba punktów poboru próbek dla stałych pomiarów, pozwalająca ocenić zgodność z wartościami docelowymi w celu ochrony zdrowia ludzkiego w strefach i aglomeracjach, w których stałe pomiary stanowią jedyne źródło informacji.

a) Źródła rozproszone

Liczba mieszkańców aglomeracji lub strefy (w tysiącach)	Jeżeli maksymalne stężenia przekraczają górny próg oszacowania (1)		Jeżeli maksymalne stężenia mieszczą się między górnym i dolnym progiem oszacowania
Liczba mieszkańców aglomeracji lub strefy (w tysiącach)	As, Cd, Ni	B(a)P	As, Cd, Ni	B(a)P
0–749	1	1	1	1
750–1 999	2	2	1	1
2 000–3 749	2	3	1	1
3 750–4 749	3	4	2	2
4 750–5 999	4	5	2	2
≥ 6 000	5	5	2	2

b) Źródła punktowe

W celu dokonania oceny zanieczyszczenia powietrza w okolicy źródeł punktowych liczba punktów poboru próbek do stałego pomiaru powinna być określona z uwzględnieniem zagęszczenia emisji, przypuszczalnych wzorców rozprzestrzeniania się zanieczyszczenia otaczającego powietrza oraz potencjalnego narażenia ludności.

Punkty poboru próbek powinny być położone w taki sposób, aby można było monitorować zastosowanie najlepszych dostępnych technik (BAT) w znaczeniu art. 2 pkt. 11 dyrektywy 96/61/WE.

(1) W tym przynajmniej jedna stacja pomiaru tła miejskiego, a dla benzo(a)pirenu także jedna stacja pomiaru zlokalizowana w rejonie oddziaływania ruchu drogowego, pod warunkiem że liczba punktów poboru próbek nie zwiększy się.

ZAŁĄCZNIK IV

Cele w zakresie jakości danych i wymogi dla modeli jakości powietrza

I. Cele w zakresie jakości danych

Następujące cele w zakresie jakości danych służą jako wytyczne dla zapewnienia jakości:

	Benzo(a)piren	Arsen, kadm i nikiel	Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne inne niż benzo(a)piren, całkowita rtęć w stanie gazowym	Depozycja całkowita
— Niepewność:
Pomiary stałe i wskaźnikowe	50 %	40 %	50 %	70 %
Modelowanie	60 %	60 %	60 %	60 %
— Minimalny uzysk danych	90 %	90 %	90 %	90 %
— Minimalne pokrycie czasu:
Pomiary stałe	33 %	50 %
Pomiary wskaźnikowe (1)	14 %	14 %	14 %	33 %

Niepewność (określona na 95 % poziomu ufności) metod wykorzystywanych do oceny stężeń w otaczającym powietrzu zostanie oceniona zgodnie z zasadami zawartymi w wytycznych CEN w zakresie wyrażania niepewności pomiarów (ENV 13005-1999), metodologią ISO 5725:1994 i wskazówkami zawartymi w sprawozdaniu CEN dotyczącym jakości powietrza — Podejście do szacowania niepewności w referencyjnych metodach pomiaru otaczającego powietrza (CR 14377:2002 E). Wartości procentowe niepewności są podane dla pojedynczych pomiarów, które są uśredniane dla typowych okresów poboru próbek, w przedziale ufności 95 %. Niepewność pomiarów należy rozumieć jako niepewność stosowaną w danym obszarze odpowiedniej wartości docelowej. Pomiary stałe i wskaźnikowe powinny być rozłożone równomiernie w ciągu roku, tak aby uniknąć zniekształcenia wyników.

Wymogi w zakresie minimalnego uzysku danych i minimalnego pokrycia czasu nie obejmują utraty danych z powodu regularnej kalibracji lub normalnej konserwacji sprzętu. Całodobowy pobór próbek jest niezbędny dla pomiaru benzo(a)pirenu i innych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych. Pojedyncze próbki pobrane w okresie do jednego miesiąca mogą być — z zachowaniem należytej ostrożności — łączone i analizowane jako próbka łączna, pod warunkiem że użyta metoda gwarantuje stabilność próbek przez ten okres czasu. Trzy odmiany substancji — benzo(b)fluoranten, benzo(j)fluoranten, benzo(k)fluoranten mogą być trudne do rozdzielenia w trakcie badania. W takim przypadku mogą być one raportowane jako suma. Całodobowy pobór próbek jest również zalecany w przypadku pomiarów stężeń arsenu, kadmu i niklu. Pobór próbek musi być rozłożony równomiernie w ciągu dni tygodnia i na przestrzeni całego roku. Do pomiarów wskaźników depozycji zaleca się pobór próbek miesięcznych lub tygodniowych w ciągu całego roku.

Państwa Członkowskie mogą pobierać próbki jedynie depozycji mokrej zamiast próbek depozycji suchej, jeżeli są w stanie wykazać, że różnica między nimi nie przekracza 10 %. Wskaźniki depozycji powinny być zasadniczo podawane w μg/m2 na dzień.

Państwa Członkowskie mogą stosować minimalne pokrycie czasu mniejsze niż to określone w tabeli, ale nie mniejsze niż 14 % dla stałych pomiarów i 6 % dla pomiarów wskaźnikowych, jeżeli są w stanie wykazać, że zostanie osiągnięta rozszerzona niepewność 95 % dla średniej rocznej, obliczona na podstawie celów w zakresie jakości danych w tabeli zgodnie z normą ISO 11222:2002 — „Określenie niepewności średniej czasowej pomiarów jakości powietrza”.

II. Wymogi dotyczące modeli jakości powietrza

Tam, gdzie do oceny jakości powietrza wykorzystywane są modele, należy opracować wskazówki do opisów modelu i informacje dotyczące niepewności. Niepewność dla modelowania jest określona jako maksymalne odchylenie od zmierzonych i obliczonych wielkości stężeń, w ciągu pełnego roku, bez uwzględniania czasu wystąpienia poszczególnych zdarzeń.

III. Wymogi dotyczące technik obiektywnego szacowania

Jeżeli stosowane są techniki obiektywnego szacowania, niepewność nie powinna przekraczać 100 %.

IV. Standaryzacja

Dla substancji, które analizowane są we frakcji pyłu PM10, wielkość próbek odnosi się do warunków otoczenia.

(1) Pomiary wskaźnikowe są pomiarami wykonywanymi mniej regularnie, ale spełniającymi inne cele w zakresie jakości danych.

ZAŁĄCZNIK V

Referencyjne metody oceny stężeń w otaczającym powietrzu i wskaźników depozycji

I. Referencyjna metoda poboru próbek i analizy zawartości arsenu, kadmu i niklu w otaczającym powietrzu

CEN pracuje obecnie nad normalizacją referencyjnej metody pomiaru stężenia arsenu, kadmu i niklu w otaczającym powietrzu, opartej na manualnym poborze próbek pyłu PM10 równorzędnej normie EN 12341, po której następuje mineralizacja próbek i ich analiza przy użyciu atomowej spektrometrii absorpcyjnej lub spektrometrii masy z zastosowaniem plazmy wzbudzonej indukcyjnie. W związku z brakiem normalizowanej metody CEN Państwa Członkowskie są upoważnione do stosowania normalizowanych metod krajowych lub normalizowanych metod ISO.

Państwo Członkowskie może również stosować inne metody, jeżeli jest w stanie wykazać, że dostarczają one wyników równorzędnych z wynikami dostarczanymi metodą, o której mowa powyżej.

II. Referencyjna metoda poboru próbek i analizy zawartości wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu

CEN pracuje obecnie nad normalizacją referencyjnej metody pomiaru stężenia benzo(a)pirenu w otaczającym powietrzu, opartej na manualnym poborze próbek pyłu PM10 równorzędnej normie EN 12341. W związku z brakiem normalizowanej metody CEN, w przypadku benzo(a)pirenu lub innych wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych, o których mowa art. 4 ust. 8, Państwa Członkowskie są upoważnione do stosowania normalizowanych metod krajowych lub normalizowanych metod ISO, takich jak norma ISO 12884.

Państwo Członkowskie może również stosować inne metody, jeżeli jest w stanie wykazać, że dostarczają one wyników równorzędnych z wynikami uzyskiwanymi metodą, o której mowa powyżej.

III. Referencyjna metoda poboru próbek i analizy zawartości rtęci w otaczającym powietrzu

Referencyjną metodą pomiaru stężenia całkowitej rtęci w stanie gazowym w otaczającym powietrzu jest zautomatyzowana metoda oparta na atomowej spektrometrii absorpcyjnej lub atomowej spektrometrii fluorescencyjnej. W związku z brakiem normalizowanej metody CEN Państwa Członkowskie są upoważnione do stosowania normalizowanych metod krajowych lub normalizowanych metod ISO.

Państwo Członkowskie może również stosować inne metody, jeżeli jest w stanie wykazać, że dostarczają one wyników równorzędnych z wynikami uzyskiwanymi metodą, o której mowa powyżej.

IV. Referencyjna metoda poboru próbek i analizy depozycji arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych

Referencyjna metoda poboru próbek depozycji arsenu, kadmu, rtęci, niklui wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych jest oparta na ekspozycji cylindrycznych przyrządów do pomiaru depozycji o znormalizowanych rozmiarach. W związku z brakiem normalizowanej metody CEN Państwa Członkowskie są upoważnione do stosowania normalizowanych metod krajowych.

V. Techniki referencyjne w zakresie modelowania jakości otaczającego powietrza

Niemożliwe jest określenie w chwili obecnej technik referencyjnych w zakresie modelowania jakości otaczającego powietrza. Wszelkie zmiany mające na celu dostosowanie niniejszego punktu do postępu naukowego i technicznego muszą zostać przyjęte zgodnie z procedurą określoną w art. 6.

26.1.2005

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 23/17

DECYZJA RADY

z dnia 22 grudnia 2004 r.

w sprawie zawarcia i tymczasowego stosowania Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską zmieniającej Umowę pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r. odnośnie do przepisów znajdujących zastosowanie o przetworzonych produktów rolnych

(2005/45/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133 wraz z jego art. 300 ust. 2 i 4,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rada upoważniła Komisję do negocjacji z Konfederacją Szwajcarską Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską zmieniającej Umowę pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r. odnośnie do przepisów znajdujących zastosowanie do przetworzonych produktów rolnych.

(2)	Decyzją Rady z dnia 20 października 2004 r. (1) i z zastrzeżeniem zawarcia umowy w późniejszym terminie, umowa została podpisana w imieniu Wspólnoty w dniu 26 października 2004 r..

(3)	Umowa przewiduje jej tymczasowe stosowanie do czasu jej wejścia w życie.

(4)	Umowę należy zatwierdzić,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Umowa pomiędzy Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską zmieniająca Umowę pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r. odnośnie do przepisów znajdujących zastosowanie do przetworzonych produktów rolnych jest niniejszym zatwierdzona w imieniu Wspólnoty.

Tekst umowy jest załączony do niniejszej decyzji.

Artykuł 2

Stanowisko, jakie ma być przyjęte przez Wspólnotę w sprawie decyzji lub zaleceń Wspólnego Komitetu przewidzianego w art. 7 Protokołu nr 2 dołączonego do umowy, zostanie określone przez Komisję.

Artykuł 3

Przewodniczący Rady w imieniu Wspólnoty dokona powiadomienia przewidzianego w art. 5 ust. 1 umowy (2).

Artykuł 4

Zgodnie z art. 5 ust. 2 umowy i do czasu jej wejścia w życie umowę stosuje się tymczasowo od dnia 1 lutego 2005 r., z zastrzeżeniem przyjęcia w tym samym czasie środków wykonawczych, określonych w art. 5 ust. 4.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 grudnia 2004 r.

W imieniu Rady

C. VEERMANN

Przewodniczący

(1) Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym

(2) Data wejścia w życie umowy zostanie opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej przez Sekretariat Generalny Rady.

UMOWA

Między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską zmieniająca umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r. odnośnie do przepisów mających zastosowanie do przetworzonych produktów rolnych

WSPÓLNOTA EUROPEJSKA, zwana dalej „Wspólnotą”,

z jednej strony, oraz

KONFEDERACJA SZWAJCARSKA, zwana dalej „Szwajcarią”,

z drugiej strony,

zwanymi dalej „Umawiającymi się Stronami”,

UWZGLĘDNIAJĄC Umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r. oraz Wspólną Deklarację w sprawie kontynuowania negocjacji załączoną do aktów końcowych Umowy między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi a Konfederacją Szwajcarską, podpisaną w Luksemburgu dnia 21 czerwca 1999 r.,

BIORĄC POD UWAGĘ, że Protokół nr 2 do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r. — zwanej dalej „Umową” — powinien zostać zaktualizowany zgodnie z wynikami Rundy Urugwajskiej oraz że powinno się również dostosować zakres produktów objętych tym protokołem,

BIORĄC POD UWAGĘ, że przepływ handlowy między Szwajcarią i nowymi Państwami Członkowskimi powinien zostać utrzymany po rozszerzeniu Unii Europejskiej,

PRAGNĄC poprawić wzajemny dostęp do rynku dla przetworzonych produktów rolnych,

UWZGLĘDNIAJĄC porozumienie w formie wymiany listów z dnia 17 marca 2000 r. między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Konfederacją Szwajcarką, z drugiej strony, w sprawie Protokołu nr 2 do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską,

UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

W Umowie wprowadza się następujące zmiany:

1.	Załącznik I do Umowy zastępuje się nowym załącznikiem I, który zostaje dołączony do niniejszej umowy jako załącznik 1.

2.	Protokół nr 2 do Umowy zastępuje się nowym Protokołem nr 2, który zostaje dołączony do niniejszej umowy jako załącznik 2.

Artykuł 2

Następujące porozumienia zostają uchylone ze skutkiem od daty wejścia w życie niniejszej umowy:

—	Porozumienie w formie wymiany listów z dnia 17 marca 2000 r. między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Konfederacją Szwajcarską, z drugiej strony, w sprawie Protokołu nr 2 do Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską,

—

Wymiana listów między Komisją Europejską a Administracją Federalną Szwajcarii w sprawie przepisów mających na celu poprawę przejrzystości różnorodnych środków kompensacyjnych cen stosowanych przez Wspólnotę Europejską i Szwajcarię, które wpływają na wymianę handlową przetworzonych produktów rolnych objętych Protokołem nr 2, z dnia 29 listopada 1988 r.

Artykuł 3

Załączniki do niniejszej umowy wraz z tabelami i dodatkami do tabel oraz dodatek do Protokołu nr 2 stanowią integralną część umowy.

Artykuł 4

1. Niniejsza umowa obowiązuje z jednej strony na terytoriach, na których ma zastosowanie Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską na warunkach przewidzianych w tym Traktacie, a z drugiej strony na terytorium Szwajcarii.

2. Niniejsza umowa obowiązuje również na terytorium Księstwa Liechtensteinu, dopóki utrzymana będzie unia celna ze Szwajcarią.

Artykuł 5

1. Niniejsza umowa zostanie zatwierdzona przez Umawiające się Strony zgodnie z właściwymi procedurami. Wejdzie ona w życie następnego dnia po dniu, w którym Umawiające się Strony notyfikują sobie wzajemnie zakończenie własnych wewnętrznych procedur, niezbędnych do tego celu.

2. Do czasu zakończenia procedur ratyfikacyjnych wymienionych w ust. 1 Umawiające się Strony będą stosować niniejszą umowę począwszy od pierwszego dnia czwartego miesiąca, licząc od dnia podpisania, pod warunkiem że środki wykonawcze określone w art. 5 ust. 4 Protokołu nr 2 zostaną przyjęte w tym samym dniu.

Artykuł 6

1. Niniejsza umowa jest sporządzona w dwóch egzemplarzach w językach angielskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim, włoskim, przy czym każdy z tych tekstów jest na równi autentyczny.

2. Autentyczność wersji w języku maltańskim zostaje zatwierdzona przez Umawiające się Strony wymianą listów. Wersja ta jest na równi autentyczna, na tej samej zasadzie jak dla języków, o których mowa w ust. 1.

W DOWÓD CZEGO niżej wymienieni pełnomocnicy złożyli swoje podpisy pod niniejszą umową.

Hecho en Luxemburgo, el veintiséis de octubre de dos mil cuatro.

V Lucemburku dne dvacátého šestého října dva tisíce čtyři.

Udfærdiget i Luxembourg den seksogtyvende oktober to tusind og fire.

Geschehen zu Luxemburg am sechsundzwanzigsten Oktober zweitausendundvier.

Kahe tuhande neljanda aasta oktoobrikuu kahekümne kuuendal päeval Luxembourgis.

Έγινε στo Λουξεμβούργο, στις είκοσι έξι Οκτωβρίου δύο χιλιάδες τέσσερα.

Done at Luxembourg on the twenty-sixth day of October in the year two thousand and four.

Fait à Luxembourg, le vingt-six octobre deux mille quatre.

Fatto a Lussemburgo, addì ventisei ottobre duemilaquattro.

Luksemburgā, divi tūkstoši ceturtā gada divdesmit sestajā oktobrī.

Priimta du tūkstančiai ketvirtų metų spalio dvidešimt šeštą dieną Liuksemburge.

Kelt Luxembourgban, a kettőezer negyedik év október havának huszonhatodik napján.

Magħmula fil-Lussemburgu fis-sitta u għoxrin jum ta' Ottubru tas-sena elfejn u erbgħa.

Gedaan te Luxemburg, de zesentwintigste oktober tweeduizendvier.

Sporządzono w Luksemburgu w dniu dwudziestym szóstym października roku dwutysięcznego czwartego.

Feito no Luxemburgo, em vinte e seis de Outubro de dois mil e quatro.

V Luxemburgu dvadsiateho šiesteho októbra dvetisícštyri.

V Luxembourgu, dne šestindvajsetega oktobra leta dva tisoč štiri.

Tehty Luxemburgissa kahdentenakymmenentenäkuudentena päivänä lokakuuta vuonna kaksituhattaneljä.

Som skedde i Luxemburg den tjugosjätte oktober tjugohundrafyra.

Por la Comunidad Europea

Za Evropské společenství

For Det Europæiske Fællesskab

Für die Europäische Gemeinschaft

Euroopa Ühenduse nimel

Για την Eυρωπαϊκή Koινóτητα

For the European Community

Pour la Communauté européenne

Per la Comunità europea

Eiropas Kopienas vārdā

Europos bendrijos vardu

Az Európai Közösség részéről

Għall-Komunità Ewropea

Voor de Europese Gemeenschap

W imieniu Wspólnoty Europejskiej

Pela Comunidade Europeia

Za Európske spoločenstvo

Za Evropsko skupnost

Euroopan yhteisön puolesta

På Europeiska gemenskapens vägnar

Für die Schweizerische Eidgenossenschaft

Pour la Confédération suisse

Per la Confederazione svizzera

ZAŁĄCZNIK 1

„ZAŁĄCZNIK 1

Wykaz produktów, o których mowa w art. 2 lit. i) Umowy:

Kod HS	Opis
2905 43	– – Mannit
2905 44	– – D-sorbit (sorbitol)
3501	Kazeina, kazeinaty i inne pochodne kazeiny; kleje kazeinowe:
3501 10	– Kazeina
ex 3501 90	– Inne: – Inne niż kleje kazeinowe
3502	Albuminy (w tym koncentraty dwu lub więcej protein serwatkowych zawierających wagowo ponad 80 % protein serwatkowych obliczonych w stosunku do suchej masy), albuminaty i inne pochodne albuminy: – Albumina jaja kurzego:
3502 11	– – Suszona
3502 19	– – Inna
3502 20	– Albumina mleka, w tym koncentraty dwu lub więcej protein serwatkowych
3505	Dekstryny i inne modyfikowane skrobie (na przykład wstępnie żelatynowane lub estryfikowane skrobie); kleje oparte na skrobiach lub na dekstrynach albo innych modyfikowanych skrobiach
3809	Środki wykańczające, nośniki barwników służące do przyśpieszenia barwienia lub utrwalania albo barwniki i inne produkty oraz preparaty (na przykład bejce i zaprawy farbiarskie) typu stosowanego w przemyśle tekstylnym, papierniczym, skórzanym i podobnych, nie wyszczególnione lub nieujęte gdzie indziej:
3809 10	– Na bazie substancji skrobiowych, z przeznaczeniem na pasze
3823	Przemysłowe monokarboksylowe kwasy tłuszczowe; oleje kwasowe z rafinacji; przemysłowe alkohole tłuszczowe: – Przemysłowe monokarboksylowe kwasy tłuszczowe; oleje kwasowe z rafinacji:
3823 11	– – Kwas stearynowy
3823 12	– – Kwas oleinowy
3823 19	– – Inne
3823 70	– Przemysłowy alkohol tłuszczowy
3824 60	– Sorbit, inny niż ten objęty podpozycją 2905 44
5301	Len surowy lub obrobiony, ale nieprzędziony; pakuły lniane i odpady lnu (włącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną)
5302	Konopie siewne (Cannabis sativa L.), surowe lub przerobione, ale nieprzędzione; odpady i pakuły konopi siewnych (włącznie z odpadami z przędzy i szarpanką rozwłóknioną)”

ZAŁĄCZNIK 2

PROTOKÓŁ 2

Dotyczący niektórych przetworzonych produktów rolnych

Artykuł 1

Zasady ogólne

1. Postanowienia Umowy mają zastosowanie do produktów wymienionych w tabelach I i II, o ile nie określono inaczej w niniejszym Protokole.

2. W szczególności, w odniesieniu do tych produktów, Umawiające się Strony nie mogą nakładać opłat celnych przy przywozie lub należności o skutku równoważnym, w tym składników rolnych, ani przyznawać refundacji wywozowych lub jakiegokolwiek innego częściowego lub całkowitego zwrotu, umorzenia lub zwolnienia z opłat celnych lub należności o skutku równoważnym.

3. Przepisy niniejszego Protokołu mają również zastosowanie do Księstwa Liechtensteinu do czasu zastosowania Protokołu 3 do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym do Księstwa Liechtensteinu.

Artykuł 2

Zastosowanie środków kompensacyjnych w odniesieniu do cen

1. Aby uwzględnić różnice w koszcie surowców rolnych używanych do wytwarzania produktów, o których mowa w tabeli I, Umowa nie wyklucza zastosowania środków kompensacyjnych cen w odniesieniu do tych produktów, a mianowicie pobierania składników rolnych przy przywozie i przyznawania refundacji wywozowych albo częściowego lub całkowitego zwrotu, umorzenia lub zwolnienia z opłat celnych lub należności o skutku równoważnym.

2. Jeżeli jedna z Umawiających się Stron zastosuje wewnętrzne środki, które obniżają ceny surowców dla przemysłu przetwórczego, środki te zostaną uwzględnione przy wyliczaniu wysokości kompensacji cen.

Artykuł 3

Środki kompensacyjne cen przy przywozie

1. Podstawowe stawki stosowane przez Szwajcarię w odniesieniu do surowców rolnych uwzględnianych przy przywozie nie przekraczają różnicy między krajową ceną odniesienia Szwajcarii a wewnętrzną ceną odniesienia Wspólnoty dla danego surowca rolnego, a także opłaty celnej nakładanej przez Szwajcarię przy przywozie w odniesieniu do surowca rolnego, gdy jest on przywożony jako taki.

2. Szwajcarski system przywozu produktów wyszczególnionych w tabeli I został przedstawiony w tabeli IV.

3. Jeżeli krajowa cena odniesienia Szwajcarii jest niższa niż wewnętrzna cena odniesienia Wspólnoty, wówczas Wspólnota może wprowadzić środki kompensacyjne cen określone w art. 2, a mianowicie pobrać składniki rolne zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1460/96 i późniejszymi rozporządzeniami.

Artykuł 4

Środki kompensacyjne cen przy wywozie

1. Refundacje wywozowe przyznawane przez Szwajcarię albo częściowe lub całkowite zwroty, umorzenia lub zwolnienia z opłat celnych lub należności o skutku równoważnym przy wywozie do Wspólnoty produktów wymienionych w tabeli I nie przekraczają różnicy między krajową ceną odniesienia Szwajcarii a wewnętrzną ceną odniesienia Wspólnoty dla surowców rolnych używanych do wytwarzania tych produktów, pomnożonej przez rzeczywistą ilość użytych produktów. Jeżeli krajowa cena odniesienia Szwajcarii jest równa lub niższa od wewnętrznej ceny odniesienia Wspólnoty, refundacja wywozowa przyznawana przez Szwajcarię albo częściowy lub całkowity zwrot, umorzenie lub zwolnienie z opłat celnych lub należności o skutku równoważnym wynosi zero.

2. Jeżeli krajowa cena odniesienia Szwajcarii jest niższa niż wewnętrzna cena odniesienia Wspólnoty, Wspólnota może wprowadzić środki kompensacyjne cen określone w art. 2, a mianowicie przyznać refundacje wywozowe zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1520/2000 i późniejszymi rozporządzeniami albo przyznać częściowe lub całkowite zwroty, umorzenia lub zwolnienia z opłat celnych lub należności o skutku równoważnym.

3. W odniesieniu do cukru (pozycje kodu 1701, 1702 i 1703) używanego do wytwarzania produktów wymienionych w tabeli I i tabeli II, Umawiające się Strony nie mogą przyznawać refundacji wywozowych ani częściowego lub całkowitego zwrotu, umorzenia lub zwolnienia z opłat celnych lub należności o skutku równoważnym.

Artykuł 5

Ceny odniesienia

1. Wewnętrzne ceny odniesienia Wspólnoty oraz krajowe ceny Szwajcarii dla surowców rolnych określonych w art. 3 i 4 zostały przedstawione w tabeli III.

2. Umawiające się Strony podają Komitetowi Mieszanemu, co najmniej raz w roku, wewnętrzne ceny odniesienia dla wszystkich surowców, dla których mają zastosowanie środki kompensacyjne cen. Podawane krajowe ceny odniesienia powinny odzwierciedlać rzeczywistą sytuację cenową na terytorium Umawiającej się Strony. Powinny to być ceny płacone zwykle przez branże przemysłu przetwórczego przy sprzedaży hurtowej lub na etapie produkcji. Jeżeli dany surowiec rolny jest dostępny dla przemysłu przetwórczego, lub jego części, za cenę niższą niż cena obowiązująca na rynku krajowym w innych przypadkach, wówczas krajowe ceny odniesienia zostają odpowiednio dostosowane.

3. Komitet Mieszany określa wewnętrzne ceny odniesienia i różnice cenowe dla surowców rolnych wymienionych w tabeli III na podstawie informacji dostarczonych przez służby Komisji i Administrację Federalną Szwajcarii. Jeżeli będzie to konieczne dla zachowania odpowiednich marginesów preferencyjnych, podstawowe stawki za surowce rolne określone w tabeli IV zostaną dostosowane.

4. Komitet Mieszany dokona przeglądu wewnętrznych cen surowców rolnych określonych w art. 3 i 4, które zostały przedstawione w tabeli III przed zastosowaniem niniejszego Protokołu.

Artykuł 6

Szczególne przepisy dotyczące współpracy administracyjnej

Szczególne przepisy dotyczące współpracy administracyjnej zostały określone w dodatku do niniejszego Protokołu.

Artykuł 7

Zmiany

Komitet Mieszany może podjąć decyzje o wprowadzeniu zmian do tabel, dodatków do tabel oraz dodatku do niniejszego Protokołu.

TABELA I

Produkty objęte środkami kompensacyjnymi cen

Kod CN	Opis towarów
0403	Maślanka, zsiadłe mleko i śmietana, jogurt, kefir oraz inne rodzaje sfermentowanego i kwaszonego mleka i śmietany, zagęszczonych lub nie, lub zawierających dodatek cukru albo innej substancji słodzącej lub smakowej, bądź zawierających dodatek owoców, orzechów lub kakao:
.10	– Jogurt:
ex .10	– – Doprawiony lub zawierający dodatek owoców, orzechów lub kakao
.90	– Inne:
ex .90	– – Doprawione lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao
0405	Masło oraz inne tłuszcze i oleje uzyskane z mleka; serki do smarowania:
.20	– Serki do smarowania:
ex .20	– O wagowej zawartości tłuszczu 39 % lub więcej, lecz mniej niż 75 %
1517	Margaryna; jadalne mieszaniny lub preparaty zwierzęcych lub roślinnych tłuszczów lub olejów albo frakcji różnych tłuszczów lub olejów z tego rozdziału, poza jadalnymi tłuszczami i olejami z pozycji nr 1516 lub ich frakcjami:
.10	– Margaryna, wyłączając ciekłą margarynę:
ex .10	– – Zawierająca wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczów mleka
.90	– Inne:
ex .90	– – Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczów mleka
1704	Wyroby cukiernicze (w tym biała czekolada), niezawierające kakao
1806	Czekolada oraz inne środki spożywcze zawierające kakao
1901	Wyciąg słodowy; środki spożywcze z mąki, kaszy owsianej, mączki, skrobi lub wyciągu słodowego, niezawierające proszku kakaowego lub zawierające wagowo mniej niż 40 % kakao obliczonego po całkowitym usunięciu tłuszczu, niewyszczególnione ani nieujęte gdzie indziej; środki spożywcze z wyrobów ujętych w pozycjach nr 0401–0404 niezawierające kakao lub zawierające wagowo mniej niż 5 % kakao obliczonego po całkowitym usunięciu tłuszczu, niewyszczególnione ani nieujęte gdzie indziej
1902	Ciasto makaronowe, gotowane lub z nadzieniem (z mięsem lub innymi produktami), bądź nie, albo inaczej przygotowane, takie jak spaghetti, makaron, kluski, łazanki, gnocchi, ravioli, cannelloni; kuskus, przygotowane lub nie
1904	Produkty spożywcze przygotowane przez dmuchanie lub prażenie ziaren zbóż lub produktów zbożowych (na przykład płatki zbożowe); inne produkty zbożowe (poza kukurydzą) w postaci ziaren lub w postaci płatków albo inne przetworzone produkty zbożowe (poza mąką, kaszą i mączką), wstępnie gotowane lub w inny sposób przygotowane, niewyszczególnione ani nieujęte gdzie indziej
1905	Chleb, ciasta, ciastka, herbatniki i inne wyroby piekarnicze, zawierające kakao lub nie; opłatki komunijne, puste opłatki do użytku farmaceutycznego, opłatki do pieczętowania, papier ryżowy lub podobne produkty
2004	Inne warzywa przygotowane lub konserwowane inaczej niż przy użyciu octu lub kwasu octowego, mrożone, poza produktami wymienionymi w pozycji nr 2006:
.10	– Ziemniaki:
ex .10	– – W postaci mąki, mączki lub płatków
2005	Inne warzywa przygotowane lub konserwowane inaczej niż przy użyciu octu lub kwasu octowego, niemrożone, poza produktami wymienionymi w pozycji nr 2006:
.20	– Ziemniaki:
ex .20	– W postaci mąki, mączki lub płatków
2008	Owoce, orzechy oraz inne jadalne części roślin w inny sposób przygotowane lub konserwowane, zawierające lub niezawierające dodatku cukru albo substancji słodzącej lub spirytusu, niewyszczególnione ani nieujęte gdzie indziej: – Orzechy, orzeszki ziemne i inne nasiona, zmieszane ze sobą lub nie:
.11	– – Orzeszki ziemne:
ex .11	– – – Masło orzechowe
2101	Wyciągi, esencje i koncentraty kawy, herbaty lub maté oraz preparaty na bazie tych produktów lub na bazie kawy, herbaty lub maté; prażona cykoria lub inne prażone substytuty kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty: – Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy oraz preparaty na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów lub na bazie kawy:
.12	– – Preparaty na bazie tych ekstraktów, esencji i koncentratów lub na bazie kawy:
ex .12	– – – Zawierające wagowo 1,5 % lub więcej tłuszczu, 2,5 % lub więcej protein mleka, 5 % lub więcej cukru albo 5 % lub więcej skrobi
.20	– Ekstrakty, esencje lub koncentraty herbaty lub maté oraz preparaty na bazie tych ekstraktów, esencji i koncentratów albo na bazie herbaty lub maté:
ex .20	– Zawierające wagowo 1,5 % lub więcej tłuszczu mleka, 2,5 % lub więcej protein mleka, 5 % lub więcej cukru lub 5 % lub więcej skrobi
2103	Sosy i ich preparaty; mieszane przyprawy; mąka i mączka gorczycowa oraz przyrządzona musztarda:
.20	– Keczup pomidorowy i inne sosy pomidorowe
.90	– Inne:
ex .90	– – Inne niż ostry sos z mango, ciecz
2104	Zupy i buliony oraz ich preparaty; homogenizowane mieszane produkty spożywcze
2105	Lody oraz lód jadalny, zawierające kakao lub nie
2106	Produkty spożywcze, nie wyszczególnione ani nie ujęte gdzie indziej:
.10	– Koncentraty białkowe i produkty białkowe upostaciowane:
ex .10	– – Zawierające ponad 1 % tłuszczów mleka, 1 % innych tłuszczów oraz ponad 5 % cukrów
.90	– Inne
2208	Nieskażony alkohol etylowy o mocy alkoholowej objętościowo poniżej 80 % obj. produkty spirytusowe, likiery oraz inne napoje spirytusowe:
ex .90	– Inne niż nieskażony alkohol etylowy o mocy alkoholowej objętościowo poniżej 80 % obj. oraz inne niż skoncentrowany sok winogronowy z dodatkiem spirytusu
3501	Kazeina, kazeinaty oraz pochodne kazeiny; kleje kazeinowe
.10	– Kazeina
.90	– Inne:
ex .90	– – Inne niż kleje kazeinowe

TABELA II

Produkty objęte wolnym handlem

Kod HS	Opis towarów
0501	Włosy ludzkie, nieobrobione, myte lub prane, bądź nie; odpady włosów ludzkich
0502	Szczecina lub sierść świńska, wieprzowa lub z dzika; sierść borsuka oraz inna sierść przeznaczona do wyrobu pędzli; odpady takiej szczeciny lub sierści
0503	Włosy końskie oraz odpady włosów końskich, ułożone w warstwę, bądź nie, z materiałem nośnym, bądź nie
0505	Skóry oraz inne części ptaków z pierzem lub puchem, pierze i części piór (z przyciętymi brzegami, bądź nie) i puch, nie przerobione dalej ani nie czyszczone, dezynfekowane lub zaprawione dla konserwacji; proszek i odpady piór lub części pierza
10	– Pierze gatunku używanego do wypychania, puch
ex 90	– Inne (inne niż przeznaczone na paszę)
0506	Kości i rdzenie rogów, nieobrobione, odtłuszczone, przygotowane w prosty sposób (lecz nie cięte na kształt), traktowane kwasem lub żelatynizowane; proszek i odpady tych produktów
0507	Kość słoniowa, skorupa żółwiowa, fiszbin lub włosy fiszbinowe, rogi, poroża, kopyta, kły, pazury i dzioby, nieobrobione lub przygotowane w prosty sposób, lecz nie cięte na kształt; proszek lub odpady tych produktów
0508	Koral lub podobne materiały, nieobrobione, przygotowane w prosty sposób, lecz poza tym nieobrobione; skorupy mięczaków, skorupiaków lub szkarłupni oraz kość sepii, nieobrobiona lub przygotowana w prosty sposób, lecz nie cięta na kształt, ich proszek lub odpady:
ex 00	– Inne niż przeznaczone na paszę
0509	Naturalne gąbki pochodzenia zwierzęcego
0510	Ambra, kastoreum, cyweta i piżmo; kantarydy; żółć, suszona, bądź nie; gruczoły i inne produkty zwierzęce używane w sporządzaniu produktów farmaceutycznych, świeże, schłodzone, mrożone lub w inny sposób tymczasowo konserwowane
0710	Warzywa, mrożone:
40	– Kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata)
0711	Warzywa tymczasowo konserwowane (na przykład przy pomocy gazowego dwutlenku siarki, w zalewie solnej, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), lecz nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia:
90	– Inne warzywa; mieszanki warzyw:
ex 90	– – Kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata)
0901	Kawa, palona lub bezkofeinowa, bądź nie; łuski i skórki z kawy; substytuty kawy zawierające kawę w dowolnych proporcjach
0902	Herbata, aromatyzowana, bądź nie
0903	Maté
1212	Chleb świętojański, wodorosty morskie i inne algi, buraki cukrowe i trzcina cukrowa, świeże, schłodzone, mrożone lub suszone, mielone, bądź nie; pestki i jądra owoców oraz inne produkty roślinne (w tym nieprażone korzenie cykorii odmiany Cichorium intybus sativum) gatunku używanego głównie do spożycia przez człowieka, nie wyszczególnione ani nie ujęte gdzie indziej:
ex 20	– Wodorosty morskie i inne algi (inne niż przeznaczone na pasze)
1302	Soki i ekstrakty roślinne; substancje pektowe, pektynaty i pektaty; agar oraz inne substancje kleiste i zagęszczacze, modyfikowane, bądź nie, uzyskiwane z produktów roślinnych
1401	Materiały roślinne gatunku używanego głównie do wyplatania (na przykład bambusy, rattany, trzciny, sitowia, wierzba wiciowa, rafia, czyszczona, bielona lub barwiona słoma oraz kora lipowa)
1402	Materiały roślinne gatunku używanego głównie jako materiał do wypychania lub wyściełania (na przykład, kapok, włosy roślinne lub zostera morska), ułożone w warstwę, bądź nie lub z materiałem nośnym, bądź nie
1403	Materiały roślinne gatunku używanego głównie na miotły i szczotki (na przykład sorgo piassava, perz właściwy oraz włókno z agawy lub juki), w motkach lub wiązkach, bądź nie
1404	Produkty roślinne nie wyszczególnione ani nieujęte gdzie indziej
10	– Surowce roślinne gatunku używanego głównie w barwieniu i garbowaniu
20	– Puch bawełniany
ex 90	– Inne (inne niż przeznaczone na paszę)
1505	Tłuszcz z wełny i uzyskiwane z niego substancje tłuszczowe (w tym lanolina):
ex 00	– Inne niż przeznaczone na paszę
1516	Tłuszcze i oleje zwierzęce lub roślinne oraz ich frakcje, częściowo lub całkowicie uwodornione, inter-estryfikowane, re-estryfikowane lub elaidynizowane, rafinowane, bądź nie, lecz bez dalszej przeróbki:
20	– Tłuszcze i oleje roślinne oraz ich frakcje:
ex 20	– – Uwodorniony olej rycynowy, tzw. „wosk opalowy”
1517	Margaryna; jadalne mieszaniny lub preparaty tłuszczów lub olejów zwierzęcych lub roślinnych albo frakcji różnych tłuszczów lub olejów wymienionych w tym rozdziale, innych niż jadalne tłuszcze lub oleje lub ich frakcje wymienione w pozycji nr 1516:
90	– Inne:
ex 90	– – Jadalne mieszaniny lub preparaty gatunku używanego głównie jako środki antyadhezyjne do form
1518	Tłuszcze lub oleje zwierzęce lub roślinne oraz ich frakcje, gotowane, utleniane, odwodnione, nasiarczane, dmuchane, polimeryzowane cieplnie w próżni lub w gazie obojętnym lub w inny sposób modyfikowane chemicznie, z wyłączeniem wymienionych w pozycji nr 1516; niejadalne mieszaniny lub preparaty tłuszczów lub olejów zwierzęcych lub roślinnych albo frakcji różnych tłuszczów lub olejów wymienionych w tym Rozdziale, niewyszczególnione ani nieujęte gdzie indziej
ex 00	– Linoksyn
1520	Gliceryna, surowa; roztwory wodne gliceryny i ługi glicerynowe
1521	Woski roślinne (inne niż trójglicerydy), wosk pszczeli, woski innych owadów oraz olbrot, rafinowane lub barwione, bądź nie
1522	Degras; pozostałości po obróbce substancji tłuszczowych lub wosków zwierzęcych lub roślinnych
1702	Inne cukry, w tym chemicznie czysta laktoza, maltoza, glukoza i fruktoza, w postaci stałej; syropy cukrowe niezawierające dodatków substancji aromatyzujących lub barwiących; miód sztuczny, zmieszany z miodem naturalnym, bądź nie; karmel:
50	– Chemicznie czysta fruktoza
90	– Inne, w tym cukier inwertowany oraz inne mieszaniny syropów cukrowych zawierające w suchym stanie wagowo 50 % fruktozy
ex 90	– – Chemicznie czysta maltoza (inna niż przeznaczona na paszę)
1803	Pasta kakaowa, odtłuszczona, bądź nie
1804	Kakaowe masło, tłuszcz i olej
1805	Proszek kakaowy niezawierający dodatku cukry lub innej substancji słodzącej
1903	Tapioka i jej substytuty sporządzone ze skrobi, w postaci płatków, ziaren, perełek, wysiewek lub w podobnej postaci
2001	Warzywa, owoce, orzechy i inne jadalne części roślin przyrządzone lub konserwowane przy użyciu octu lub kwasu octowego:
90	– Inne:
ex 90	– – Kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata ); rdzenie palmowe; jamsy, słodkie ziemniaki oraz podobne jadalne części roślin wymienionych w pozycji 0714
2004	Inne warzywa przyrządzone lub konserwowane w inny sposób niż przy użyciu octu, kwasu octowego, mrożone, inne niż produkty wymienione w pozycji nr 2006:
90	– Inne warzywa i mieszanki warzyw:
ex 90	– – Kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata)
2005	Inne warzywa przyrządzone lub konserwowane w inny sposób niż przy użyciu octu lub kwasu octowego, niemrożone, inne niż produkty wymienione w pozycji nr 2006:
80	– Kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata)
2006	Warzywa, owoce, orzechy, skórki owoców oraz inne części roślin konserwowane przy użyciu cukru (suszone, kandyzowane lub krystalizowane):
ex 00	– Kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata)
2007	Dżemy, galaretki owocowe, marmolady, owoce lub orzechy puree oraz pasty owocowe lub orzechowe otrzymane przez gotowanie, zawierające, bądź niezawierające dodatku cukru lub innej substancji słodzącej
2008	Owoce, orzechy oraz inne jadalne części roślin w inny sposób przyrządzone lub konserwowane, zawierające, bądź niezawierające dodatku cukru lub innej substancji słodzącej albo spirytusu, niewyszczególnione ani nieujęte gdzie indziej – Orzechy, orzeszki ziemne i inne nasiona, zmieszane ze sobą, bądź nie:
11	– – Orzeszki ziemne:
ex 11	– – – Prażone orzeszki ziemne – Inne, w tym mieszaniny inne niż wymienione w pod-pozycji nr 2008 19:
91	– – Rdzenie palmowe
99	– – Inne:
ex 99	– – – Kukurydza (ziarno) inna niż kukurydza cukrowa (Zea mays var. saccharata)
2101	Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy, herbaty lub maté oraz preparaty na bazie tych produktów lub na bazie kawy, herbaty lub maté; prażona cykoria i inne prażone substytuty kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty: – Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy oraz preparaty na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów albo na bazie kawy:
11	– – Ekstrakty, esencje i koncentraty
12	– – Preparaty na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów albo na bazie kawy:
ex 12	– – – Niezawierające tłuszczów mleka, białek mleka, cukru ani skrobi lub zawierające wagowo mniej niż 1,5 % tłuszczu mleka, 2,5 % białek mleka, 5 % cukru lub 5 % skrobi
20	– Ekstrakty, esencje i koncentraty herbaty lub maté oraz preparaty na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów albo na bazie herbaty lub maté:
ex 20	– – Niezawierające tłuszczów mleka, białek mleka, cukru ani skrobi lub zawierające wagowo mniej niż 1,5 % tłuszczu mleka, 2,5 % białek mleka, 5 % cukru lub 5 % skrobi
30	– Prażona cykoria oraz inne prażone substytuty kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty
2102	Drożdże (czynne lub nieczynne); inne jednokomórkowe mikroorganizmy, martwe (lecz nie zawierające szczepionek wymienionych w pozycji nr 3002); preparowane proszki do pieczenia:
ex 10	– Czynne drożdże (inne niż drożdże piekarnicze oraz inne niże przeznaczone na paszę)
ex 20	– Nieczynne drożdże; inne jednokomórkowe mikroorganizmy, martwe (inne niż przeznaczone na paszę)
30	– Preparowane proszki do pieczenia
2103	Sosy i ich preparaty; mieszane przyprawy; mąka i mączka gorczycowa oraz przyrządzona musztarda:
10	– Sos sojowy
30	– Mąka i mączka gorczycowa oraz przyrządzona musztarda:
ex 30	– – Mąka i mączka gorczycowa inna niż przeznaczona na paszę; przyrządzona musztarda
90	– Inne:
ex 90	– – Ostry sos z mango, ciecz
2106	Preparaty spożywcze, nie wyszczególnione ani nie ujęte gdzie indziej:
10	– Koncentraty białkowe oraz produkty białkowe upostaciowane:
ex 10	– – Inne niż zawierające ponad 1 % tłuszczów mleka, 1 % innych tłuszczów lub ponad 5 % cukrów
2201	Wody, w tym naturalne i sztuczne wody mineralne i wody gazowanenie zawierające dodatku cukry lub innej substancji słodzącej i nie aromatyzowane; lód i śnieg
2202	Wody, w tym wody mineralne i gazowane zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej albo aromatyzowane oraz inne napoje bezalkoholowe, poza sokami owocowymi lub warzywnymi wymienionymi w pozycji nr 2009
10	– Wody, w tym wody mineralne i gazowane zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej albo aromatyzowane
ex 90	– Inne niż sok owocowy lub sok warzywny rozcieńczony wodą lub gazowany
2203	Piwo wytworzone ze słodu
2205	Wermut oraz inne wino ze świeżych winogron aromatyzowane roślinami lub substancjami aromatycznymi
2207	Nieskażony alkohol etylowy o mocy alkoholowej objętościowo 80 % obj. lub większej; alkohol etylowy i inne produkty spirytusowe, skażone, o dowolnej mocy:
2208	Nieskażony alkohol etylowy o mocy alkoholowej objętościowo poniżej 80 % obj.; produkty spirytusowe, likiery oraz inne napoje spirytusowe:
20	– Napoje alkoholowe otrzymane przez destylację wina gronowego lub wytłoczyn winogronowych
30	– Różne gatunki whisky
40	– Rum i tafia
50	– Gin i Geneva
60	– Wódka
70	– Likiery i kordiały
2209	Ocet naturalny oraz substytuty octu naturalnego otrzymane z kwasu octowego

TABELA III

Wewnętrzne ceny odniesienia WE i krajowe ceny odniesienia Szwajcarii (4)

Surowiec rolny	Krajowa cena odniesienia Szwajcarii CHF za 100 kg netto	Wewnętrzna cena odniesienia WE CHF za 100 kg netto	Różnica cen odniesienia Szwajcarii/WE CHF za 100 kg netto
Pszenica zwykła	64,00	19,45	44,55
Pszenica twarda	43,22	28,46	14,76
Żyto	58,00	15,98	42,02
Jęczmień	32,46	11,81	20,65
Kukurydza	38,97	18,87	20,10
Mąka z pszenicy zwykłej	105,88	27,23	78,65
Mleko pełne w proszku	607,00	382,77	224,23
Mleko chude w proszku	481,04	295,49	185,55
Masło	922,00	336,10 (1)/455,20	466,80/585,90 (1)
Cukier (pozycje kodu HS 1701, 1702 i 1703)	—	—	0,00
Jaja (2)	250,75	186,70	64,05
Ziemniaki świeże	42,00	21,14	20,86
Tłuszcz roślinny (3)	360,00	147,25	212,75

TABELA IV

Szwajcarski system przywozu

a)	Opłaty celne za produkty określone w dodatku do niniejszej tabeli stanowią składnik rolny wyliczany na podstawie ciężaru netto. Standardowe receptury określone są w dodatku.

W odniesieniu do produktów określonych w dodatku, przy wyliczaniu składników rolnych uwzględniane są następujące podstawowe stawki za surowce rolne:

Surowiec rolny	Stosowana podstawowa ilość po wejściu w życie	Stosowana podstawowa ilość po trzech latach od wejścia w życie
Surowiec rolny	CHF za 100 kg netto	CHF za 100 kg netto
Pszenica zwykła	40,00	38,00
Pszenica twarda	13,00	12,00
Żyto	37,00	36,00
Jęczmień	18,00	18,00
Kukurydza	18,00	18,00
Mąka z pszenicy zwykłej	70,00	67,00
Mleko pełne w proszku	201,00	191,00
Mleko chude w proszku	167,00	158,00
Masło	466,00	466,00
Cukier (pozycje kodu HS 1701, 1702 i 1703)	00,00	00,00
Jaja	36,00	36,00
Ziemniaki świeże	18,00	18,00
Tłuszcz roślinny	191,00	181,00

Opłaty celne za produkty określone w poniższej tabeli wynoszą zero.

Nr szwajcarskiej taryfy celnej	Uwagi
1901.9099
1904.9020
1905.9040
2103.2000
ex 2103.9000	Inne niż ostry sos z mango, ciekłe
2104.3000
2106.9010
2106.9024
2106.9029
2106.9030
2106.9040
2106.9099
2208.9099

W wyniku zastosowania niniejszego Protokołu opłaty celne za produkty określone w poniższej tabeli zostają zmniejszone do zera w trzech równych rocznych etapach.

Nr szwajcarskiej taryfy celnej	Opłaty celne stosowane po wejściu w życie	Opłaty celne stosowane rok po wejściu w życie	Opłaty celne stosowane dwa lara po wejściu w życie
Nr szwajcarskiej taryfy celnej	CHF za 100 kg brutto	CHF za 100 kg brutto	CHF za 100 kg brutto
2208.9021	27,30	13,70	00,00
2208.9022	46,70	23,30	00,00

e)	Numery taryfy celnej przedstawione w tej tabeli odpowiadają numerom obowiązującym w Szwajcarii w dniu 1 stycznia 2002 r. Bez uszczerbku dla art. 12a Umowy, zmiany nazewnictwa taryfy celnej nie będą mieć wpływu na pozycje niniejszej tabeli.

(1) Dla produktów objętych pomocą przyznaną w odniesieniu do masła na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 2571/97 z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie sprzedaży masła po obniżonych cenach oraz przyznawania pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i koncentratu masła, przeznaczonych do wykorzystania w produkcji ciast, lodów i innych środków spożywczych.

(2) Ceny otrzymane na podstawie cen jaj ptasich bez skorupek pomnożonych przez współczynnik 0,85.

(3) Ceny dla tłuszczów roślinnych (dla przemysłu piekarniczego i spożywczego) o zawartości tłuszczu 100 %.

(4) Wewnętrzne ceny odniesienia WE i krajowe ceny odniesienia Szwajcarii dla surowców rolnych określonych w art. 3 i 4, które zostały przedstawione w tabeli III, są oparte o dane z dnia 1 stycznia 2002 r. Komitet Mieszany dokona przeglądu tych cen odniesienia przed zastosowaniem niniejszego Protokołu.

Dodatek do tabeli IV

Standardowe receptury szwajcarskie

Standardowe receptury określone w tabeli IV lit. a) (Szwajcarski system przywozu) stosowane przy wyliczaniu składników rolnych są określone w poniższej tabeli.

Nr szwajcarskiej taryfy celnej	Uwagi	Pszenica zwykła	Pszenica twarda	Żyto	Jęczmień	Kukurydza	Mąka z pszenicy zwykłej	Mleko pełne w proszku	Mleko chude w proszku	Masło	Cukier	Jaja	Ziemniaki świeże	Tłuszcz roślinny
Nr szwajcarskiej taryfy celnej	Uwagi	kg surowca na 100 kg netto produktu końcowego
0403.1010								6	8		20
0403.1020								10	8		15
0403.9031								20		18
0403.9041								10	8
0403.9049								10	8
0403.9061								20		20	15
ex 0403.9071	Zawierające wagowo ponad 1 %, lecz nie więcej niż 3 % tłuszczu mleka							8	12		15
ex 0403.9071	Zawierające wagowo ponad 3 % tłuszczu mleka							15	12		15
ex 0405.2010	O zawartości tłuszczu wagowo 39 % lub więcej, lecz mniej niż 75 %								6	85	9
ex 0405.2090	O zawartości tłuszczu wagowo 39 % lub więcej, lecz mniej niż 75 %								6	85	9
ex 1517.1010	Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu mleka									15				80
ex 1517.1061	Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu mleka									15				80
ex 1517.1069	Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu mleka									15				80
ex 1517.1071	Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu mleka									15				40
ex 1517.1079	Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu mleka									15				40
ex 1517.1081	Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu mleka									15				25
ex 1517.1089	Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu mleka									15				25
ex 1517.1091	Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu mleka									15				10
ex 1517.1099	Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu mleka									15				10
ex 1517.9010	Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu mleka									15				85
ex 1517.9061	Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu mleka									15				85
ex 1517.9069	Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu mleka									15				85
1704.1010						16					74
1704.1020						32					65
1704.1030						40					52
1704.9010								20			45
1704.9020						21					53
1704.9031						16					40
1704.9032						16					10
1704.9041						24					80
1704.9042						56					60
1704.9043						72					37
1704.9050						61					46			10
1704.9060						61		11			45
1704.9091											80
1704.9092											60
1704.9093											40
1806.1010											90
1806.1020											60
1806.2011										105
1806.2012										85	15
1806.2013										45	30
1806.2014								70			10
1806.2015								25			55
1806.2019									70		10
1806.2091								28			50
1806.2092								20			50
1806.2093								11			55
ex 1806.2094	Zawierające wagowo ponad 15 % tłuszczu										55			20
ex 1806.2094	Zawierające wagowo nie więcej niż 15 % tłuszczu										55			8
ex 1806.2095	Zawierające wagowo ponad 15 % tłuszczu							6	8		45			20
ex 1806.2095	Zawierające wagowo ponad 2 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu							6	8		45			8
1806.2096								6	8		45
ex 1806.2097	Zawierające wagowo ponad 20 % tłuszczu										45			30
ex 1806.2097	Zawierające wagowo ponad 2 %, lecz nie więcej niż 20 % tłuszczu										45			10
1806.2099											55
1806.3111								12	2		40			5
1806.3119								6	8		45
1806.3121											45			15
1806.3129											55
1806.3211								28			50
1806.3212								17			50
1806.3213								9			55
1806.3290											55
ex 1806.9011	Zawierające wagowo ponad 15 % tłuszczu							6	8		45			17
ex 1806.9011	Zawierające wagowo ponad 8 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu							6	8		45			12
ex 1806.9011	Zawierające wagowo ponad 2 %, lecz nie więcej niż 8 % tłuszczu							6	8		45			6
1806.9019								6	8		45
ex 1806.9021	Zawierające wagowo ponad 15 % tłuszczu										45			17
ex 1806.9021	Zawierające wagowo ponad 8 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu										45			12
ex 1806.9021	Zawierające wagowo 2 %, lecz nie więcej niż 8 % tłuszczu										45			6
1806.9029											55
1901.1011							30	50			20
ex 1901.1012	Zawierające wagowo ponad 3 %, lecz nie więcej niż 6 % tłuszczu mleka						40	15	18		20			4
ex 1901.1012	Zawierające wagowo ponad 6 %, lecz nie więcej niż 12 % tłuszczu mleka						40	25	10		20			4
ex 1901.1013	Zawierające wagowo ponad 1 %, lecz nie więcej niż 1,5 % tłuszczu mleka						40	4	18		20			4
ex 1901.1013	Zawierające wagowo ponad 1,5 %, lecz nie więcej niż 3 % tłuszczu mleka						40	10	18		20			4
1901.1021			30				55				18
1901.1022						35	65
1901.2011							50		10			8		5
1901.2012							50		10			8		5
1901.2018							50		10			8		5
1901.2019							50		10			8		5
1901.2081							55	5		40
1901.2082							70	10		20
ex 1901.2083	Zawierające wagowo ponad 1 %, lecz nie więcej niż 3 % tłuszczu mleka						52	6		1	15	8		5
ex 1901.2083	Zawierające wagowo ponad 3 %, lecz nie więcej niż 6 % tłuszczu mleka						52	8		4	15	8		5
ex 1901.2083	Zawierające wagowo ponad 6 %, lecz nie więcej niż 12 % tłuszczu mleka						52	10		10	15	8		5
1901.2091							50			50
1901.2092							50			22	25
ex 1901.2093	Zawierające wagowo ponad 1 %, lecz nie więcej niż 3 % tłuszczu mleka						55			3	20			10
ex 1901.2093	Zawierające wagowo ponad 3 %, lecz nie więcej niż 6 % tłuszczu mleka						55			6	20			10
ex 1901.2093	Zawierające wagowo ponad 6 %, lecz nie więcej niż 12 % tłuszczu mleka						55			12	20			10
1901.2099							75			5	20
1901.9011							60		5			2		5
1901.9012							60		5			2		5
1901.9018							60		5			2		5
1901.9019							60		5			2		5
1901.9021					166
1901.9022					140
1901.9031							10	25		100
1901.9032							15	25		70
1901.9033								25		40	30
1901.9034							5	85			10
1901.9035							5	40			55
1901.9036							50	4	40		10
1901.9037							50		40		10
1901.9041							15	25		60
1901.9042							15	40		40				10
1901.9043										40
1901.9044								40		10
1901.9045										10
1901.9046								12			15
1901.9047									20		15
1901.9081							45	5		50
1901.9082							50	15		20	15
1901.9089							54	10	8		15	8		5
1901.9091							35			60	5
1901.9092							50			22	25
1901.9093						15	55				20			20
1901.9094						30	60				20
1901.9095											20			5
1901.9096											20	8	30
ex 1902.1100	Niezawierające pszenicy zwykłej, żyta, jęczmienia, kukurydzy ani ziemniaków; inne niż przeznaczone na paszę		145									15
ex 1902.1100	Inne	30	115									15
ex 1902.1900	Niezawierające pszenicy zwykłej, żyta, jęczmienia, kukurydzy ani ziemniaków; inne niż przeznaczone na paszę		160
ex 1902.1900	Inne	30	130
1902.2000			60									20		10
1902.3000			60									20		10
ex 1902.4010	Do spożycia przez ludzi		160
ex 1902.4010	Inne	30	130
1902.4090			60									20		10
1904.1010		25				15	5				13			5
1904.1090						110					20
1904.2000		35		5	5	3			2		6
1904.3000			120
1904.9010			80
1904.9090			100											5
1905.1010				136
1905.1020				125							10
ex 1905.2010	Zawierające wagowo ponad 1 %, lecz nie więcej niż 3 % tłuszczu mleka						35			3	25
ex 1905.2010	Zawierające wagowo ponad 3 %, lecz nie więcej niż 9 % tłuszczu mleka						35			8	25
ex 1905.2010	Zawierające wagowo ponad 9 % tłuszczu mleka						35			10	25
1905.2020							35				25			15
1905.2030							50				25
ex 1905.3110	Zawierające wagowo ponad 1 %, lecz nie więcej niż 3 % tłuszczu mleka						50			3	20			12
ex 1905.3110	Zawierające wagowo ponad 3 %, lecz nie więcej niż 6 % tłuszczu mleka						50			6	20			9
ex 1905.3110	Zawierające wagowo ponad 6 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu mleka						50			15	20			3
ex 1905.3110	Zawierające wagowo ponad 15 % tłuszczu mleka						50			20	20
ex 1905.3190	Zawierające wagowo ponad 1 %, lecz nie więcej niż 3 % tłuszczu						50				20			2,5
ex 1905.3190	Zawierające wagowo ponad 3 %, lecz nie więcej niż 6 % tłuszczu						50				20			5
ex 1905.3190	Zawierające wagowo ponad 6 %, lecz nie więcej niż 15 % tłuszczu						50				20			13
ex 1905.3190	Zawierające wagowo ponad 15 % tłuszczu						50				20			20
1905.3210							95
1905.3220							40				20			25
1905.4010							90							5
1905.4021							80				5			5
1905.4029							40				25			15
1905.9021							105
1905.9025							105
1905.9029					16		95
1905.9031							110
1905.9032							105
1905.9039					16		95
1905.9071							50		10			8		5
1905.9072							50		10			8		5
1905.9078							50		10			8		5
1905.9079							50		10			8		5
1905.9091							5						370	35
1905.9092							85							10
1905.9093							35			8	25	8
ex 1905.9094	Okruszyny chleba						105
ex 1905.9094	Inne niż okruszyny chleba						35				25	8		15
ex 1905.9095	Okruszyny chleba						105
ex 1905.9095	Inne niż okruszyny chleba						50				25
ex 2004.1011	W postaci mąki, mączki lub płatków								5				570
ex 2004.1019	W postaci mąki, mączki lub płatków								5				570
ex 2004.1091	W postaci mąki, mączki lub płatków								5				570
ex 2004.1099	W postaci mąki, mączki lub płatków								5				570
2005.2011									5				570
2005.2012								2				8	410	2
2008.1110														25
ex 2101.1210	Zawierające wagowo 1,5 % lub więcej tłuszczu mleka, 2,5 % lub więcej białek mleka, 5 % lub więcej cukru lub 5 % lub więcej skrobi							20			45			15
ex 2101.1290	Zawierające wagowo 1,5 % lub więcej tłuszczu mleka, 2,5 % lub więcej białek mleka, 5 % lub więcej cukru lub 5 % lub więcej skrobi							10			35			10
ex 2101.2010	Zawierające wagowo 1,5 % lub więcej tłuszczu mleka, 2,5 % lub więcej białek mleka, 5 % lub więcej cukru lub 5 % lub więcej skrobi							20			55
ex 2101.2090	Zawierające wagowo 1,5 % lub więcej tłuszczu mleka, 2,5 % lub więcej białek mleka, 5 % lub więcej cukru lub 5 % lub więcej skrobi							10			35
2104.2000							5						40	3
ex 2105.0000	Niezawierające tłuszczów mleka lub zawierające wagowo nie więcej niż 3 % tłuszczów mleka, nie zawierające innych tłuszczów lub zawierające wagowo nie więcej niż 3 % innych tłuszczów								10		20
ex 2105.0000	Niezawierające tłuszczów mleka lub zawierające wagowo nie więcej niż 3 % tłuszczów mleka, zawierające wagowo ponad 3 %, lecz nie zawierające więcej niż 10 % innych tłuszczów								10		20			7
ex 2105.0000	Niezawierające tłuszczów mleka lub zawierające wagowo nie więcej niż 3 % tłuszczów mleka, zawierające wagowo ponad 10 % innych tłuszczów								10		20			13
ex 2105.0000	Zawierające wagowo ponad 3 %, lecz nie więcej niż 7 % tłuszczów mleka								10	7	20
ex 2105.0000	Zawierające wagowo ponad 7 %, lecz nie więcej niż 10 % tłuszczów mleka								10	11	20
ex 2105.0000	Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 13 % tłuszczów mleka								10	14	20
ex 2105.0000	Zawierające wagowo ponad 13 % tłuszczów mleka								10	19	20
2106.1011						10		12	10		10			5
2106.9021											75
2106.9022											55
2106.9023											45
2106.9070							15	1		5		5		5
2106.9081										100	10
ex 2106.9085	Zawierające wagowo ponad 20 %, lecz nie więcej niż 35 % tłuszczu mleka									35				40
ex 2106.9085	Zawierające wagowo ponad 35 %, lecz nie więcej niż 50 % tłuszczu mleka									50				40
ex 2106.9086	Zawierające wagowo ponad 20 %, lecz nie więcej niż 35 % tłuszczu mleka									35
ex 2106.9086	Zawierające wagowo ponad 35 %, lecz nie więcej niż 50 % tłuszczu mleka									50
ex 2106.9087	Zawierające wagowo ponad 3 %, lecz nie więcej niż 6 % tłuszczu mleka							10		6	5			30
ex 2106.9087	Zawierające wagowo ponad 6 %, lecz nie więcej niż 12 % tłuszczu mleka							10		12	5			30
ex 2106.9087	Zawierające wagowo ponad 12 %, lecz nie więcej niż 20 % tłuszczu mleka							10		20	5			30
ex 2106.9088	Zawierające wagowo ponad 1 %, lecz nie więcej niż 1,5 % tłuszczu mleka							10	5		30			30
ex 2106.9088	Zawierające wagowo ponad 1,5 %, lecz nie więcej niż 3 % tłuszczu mleka							10	10		30			30
ex 2106.9091	Zawierające wagowo ponad 40 %, lecz nie więcej niż 60 % tłuszczu								20					50
ex 2106.9091	Zawierające wagowo ponad 60 % tłuszczu								20					70
ex 2106.9092	Zawierające wagowo ponad 10 %, lecz nie więcej niż 25 % tłuszczu								15		25	6		18
ex 2106.9092	Zawierające wagowo ponad 25 %, lecz nie więcej niż 40 % tłuszczu								15		25	6		32
ex 2106.9093	Zawierające wagowo ponad 1 %, lecz nie więcej niż 5 % tłuszczu								10		35			5
ex 2106.9093	Zawierające wagowo ponad 5 %, lecz nie więcej niż 10 % tłuszczu								10		35			10
2106.9094											60
2106.9095									5		35
2106.9096					40							20
ex 3501.1010	Inne niż kleje kazeinowe								301
ex 3501.1090	Inne niż kleje kazeinowe								301
ex 3501.9010	Inne niż kleje kazeinowe								301
ex 3501.9090	Inne niż kleje kazeinowe								301

Dodatek do Protokołu 2

Przepisy dotyczące współpracy administracyjnej

Umawiające się Strony Umowy zgadzają się co do tego, iż współpraca administracyjna jest istotna dla realizacji i kontroli preferencyjnego traktowania przyznanego w ramach niniejszego Protokołu i podkreślają swoje zaangażowanie w zwalczanie nieprawidłowości i nadużyć w zakresie spraw celnych i związanych z nimi dziedzinach.

Jeżeli jedna z Umawiających się Stron stwierdzi na podstawie obiektywnych informacji brak współpracy administracyjnej i/lub nieprawidłowości albo nadużycia w zakresie podlegającym niniejszemu Protokołowi, dana Umawiająca się Strona może czasowo zawiesić odpowiednie preferencyjne traktowanie danego(-ych) produktu(-ów) zgodnie z niniejszym załącznikiem.

Do celów niniejszego dodatku brak współpracy oznacza między innymi:

a)	powtarzające się nieprzestrzeganie zobowiązań weryfikacji pochodzenia danego(-ych) produktu(-ów);

b)	powtarzająca się odmowa lub nieuzasadniona zwłoka w przedstawianiu i/lub przekazywaniu wyników weryfikacji dowodu pochodzenia;

c)	powtarzająca się odmowa lub nieuzasadniona zwłoka w uzyskiwaniu upoważnienia do prowadzenia związanych ze współpracą administracyjną działań mających na celu weryfikację autentyczności dokumentów lub prawdziwości informacji istotnych dla przyznania danego preferencyjnego traktowania.

Do celów niniejszego dodatku stwierdzenie nieprawidłowości lub nadużyć może być dokonane, między innymi w przypadku, gdy na podstawie obiektywnych informacji stwierdza się wzrost przywozu towarów niemający rozsądnego uzasadnienia, przekraczający zwykły poziom produkcji i możliwości eksportowe drugiej Umawiającej się Strony.

Zastosowanie tymczasowego zawieszenia podlega następującym warunkom:

umawiająca się Strona, która na podstawie obiektywnych informacji stwierdziła brak współpracy administracyjnej i/lub nieprawidłowości albo nadużycia w zakresie spraw celnych i związanych z nimi dziedzin, powinna niezwłocznie zawiadomić Komitet Mieszany oraz rozpocząć konsultacje z Komitetem Mieszanym na podstawie całokształtu odpowiednich informacji i obiektywnych stwierdzeń, w celu znalezienia rozwiązania możliwego do przyjęcia przez obydwie Umawiające się Strony;

w przypadku gdy Umawiające się Strony rozpoczęły konsultacje z Komitetem Mieszanym, zgodnie z tym, co zostało określone powyżej, i nie znalazły rozwiązania możliwego do zaakceptowania w ciągu 3 miesięcy od zawiadomienia, dana Umawiająca się Strona może czasowo zawiesić odpowiednie preferencyjne traktowanie danego(-ych) produktu(-ów). O takim czasowym zawieszeniu zawiadamia się bezzwłocznie Komitet Mieszany;

czasowe zawieszenia określone w niniejszym dodatku muszą ograniczać się do takich, które są niezbędne do ochrony interesów finansowych danej Umawiającej się Strony. Nie mogą one przekraczać okresu sześciu miesięcy, który może być odnawiany. Zawiadamia się bezzwłocznie Komitet Mieszany o wprowadzeniu czasowych zawieszeń. Będą one przedmiotem okresowych konsultacji z Komitetem Mieszanym, w szczególności w odniesieniu do ich zniesienia, gdy tylko okoliczności uzasadniające ich zastosowanie przestaną istnieć.

Dana Umawiająca się Strona oprócz zawiadomienia Komitetu Mieszanego, o którym mowa w ust. 4 lit. a) niniejszego dodatku, powinna opublikować w swoim Dzienniku Urzędowym zawiadomienie skierowane do importerów. W tym zawiadomieniu należy wskazać, że w odniesieniu do danego produktu stwierdzono na podstawie obiektywnych informacji brak współpracy administracyjnej i/lub nieprawidłowości albo nadużycia.

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 23

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 48 26 stycznia 2005

Spis treści		I Akty, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
	*	Rozporządzenie (WE) nr 107/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 stycznia 2005 r.zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2130/2001 w sprawie działań na rzecz pomocy przesiedleńcomw rozwijających się krajach Azji i Ameryki Łacińskiej	1
	*	Dyrektywa 2004/107/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie arsenu, kadmu, rtęci, niklu i wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w otaczającym powietrzu	3

	II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa
	Rada
*	2005/45/WEDecyzja Rady z dnia 22 grudnia 2004 r. w sprawie zawarcia i tymczasowego stosowania Umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską zmieniającej Umowę pomiędzy Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r. odnośnie do przepisów znajdujących zastosowanie o przetworzonych produktów rolnych	17
	Umowa Między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską zmieniająca umowę między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Konfederacją Szwajcarską z dnia 22 lipca 1972 r. odnośnie do przepisów mających zastosowanie do przetworzonych produktów rolnych	19