ISSN 1725-5139 |
||
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 17 |
|
Wydanie polskie |
Legislacja |
Tom 48 |
Spis treści |
|
II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa |
Strona |
|
|
Komisja |
|
|
* |
PL |
Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną. |
II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa
Komisja
20.1.2005 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 17/1 |
DECYZJA NR 2/2004 WSPÓLNEGO KOMITETU WETERYNARYJNEGO, UTWORZONEGO NA PODSTAWIE UMOWY MIĘDZY WSPÓLNOTĄ EUROPEJSKĄ A KONFEDERACJĄ SZWAJCARSKĄ W SPRAWIE HANDLU PRODUKTAMI ROLNYMI
z dnia 9 grudnia 2004 r.
zmieniająca dodatki 1, 2, 3, 4, 5, 6 oraz 11 do załącznika 11 Umowy
(2005/22/WE)
KOMITET,
uwzględniając Umowę między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi (zwaną dalej „Umową rolniczą”), w szczególności jej art. 19 ust. 3 załącznika 11,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Umowa rolnicza weszła w życie dnia 1 czerwca 2002 r. |
(2) |
Dodatki 1, 2, 3, 4, 5, 6 oraz 11 do załącznika 11 Umowy rolniczej zostały po raz pierwszy zmienione decyzją Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego nr 2/2003, utworzonego na podstawie Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi z dnia 25 listopada 2003 r., zmieniającą dodatki 1, 2, 3, 4, 5, 6 oraz 11 do załącznika 11 Umowy (1). W sposób ogólny decyzja ta uwzględnia prawodawstwo obowiązujące w dniu 31 grudnia 2002 r. W szczególnym przypadku gąbczastej encefalopatii bydła decyzja ta uwzględnia prawodawstwo obowiązujące w dniu 11 lipca 2003 r. |
(3) |
Dodatek 5 do załącznika 11 Umowy rolniczej został zmieniony po raz drugi decyzją nr 1/2004 Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego, utworzonego na podstawie Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi, zmieniającą dodatek 5 do załącznika 11 Umowy (2). |
(4) |
Należy wprowadzić zmiany w dodatkach 1, 2, 3, 4, 5, 6 oraz 11 do załącznika 11 Umowy rolniczej, w celu uwzględnienia zmian w prawodawstwie wspólnotowym i szwajcarskim obowiązujących w dniu 26 lipca 2004 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Niniejszym dodatki 1, 2, 3, 4, 5, 6 oraz 11 do załącznika 11 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie handlu produktami rolnymi zastępuje się dodatkami znajdującymi się w Załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
Niniejszą decyzję, sporządzoną w dwóch egzemplarzach, podpisują współprzewodniczący lub inne osoby upoważnione do działania w imieniu stron.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsza decyzja staje się skuteczna od dnia złożenia ostatniego podpisu.
Podpisano w Bazylei, dnia 9 grudnia 2004 r.
Przewodniczący delegacji
Konfederacji Szwajcarskiej
Hans WYSS
Przewodniczący delegacji
Wspólnoty Europejskiej
Jaana HUSU-KALLIO
(1) Dz.U. L 23 z 28.1.2004, str. 27.
(2) Dz.U. L 160 z 30.4.2004, str. 116.
ZAŁĄCZNIK
DODATEK 1
ŚRODKI ZWALCZANIA/ZGŁASZANIA CHORÓB ZWIERZĄT
I. PRYSZCZYCA
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||||
Dyrektywa Rady 2003/85/WE z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania pryszczycy, uchylająca dyrektywę 85/511/EWG i decyzje 84/531/EWG i 91/665/EWG i zmieniająca dyrektywę 92/46/EWG (Dz.U. L 306 z 22.11.2003, str. 1) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Komisja i Office vétérinaire fédéral zgłaszają zamiar zastosowania szczepienia interwencyjnego. W wypadkach szczególnego zagrożenia zgłoszenie takie może zawierać podjęcie stosownej decyzji wraz z zasadami i procedurami jej wdrażania. We wszystkich przypadkach konsultacje odbywają się w jak najkrótszym terminie w ramach Wspólnej Komisji Weterynaryjnej. |
2. |
Stosownie do art. 97 zarządzenia o epizootiach Szwajcaria sporządziła plan działania w sytuacjach alarmowych. Procedury wykonania tego planu są przewidziane w przepisie wykonawczym o charakterze technicznym nr 95/65, wydanym przez Office vétérinaire fédéral. |
3. |
Wspólnym laboratorium referencyjnym do identyfikacji wirusa pryszczycy jest: The Institute for Animal Health Pirbright Laboratory, England. Szwajcaria ponosi koszty, wynikające z działań prowadzonych przez laboratorium w wykonywaniu swoich funkcji. Funkcje i zadania tego laboratorium są przewidziane w załączniku XVI do dyrektywy 2003/85/WE. |
II. KLASYCZNY POMÓR ŚWIŃ
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||||||
Dyrektywa Rady 2001/89/WE z dnia 23 października 2001 r. w sprawie wspólnotowych środków zwalczania klasycznego pomoru świń (Dz.U. L 316 z 1.12.2001, str. 5), ostatnio zmieniona Aktem dotyczącym warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej — załącznik II: Lista przewidziana w art. 20 Aktu Przystąpienia — 6. Rolnictwo — B. Prawodawstwo weterynaryjne i fitosanitarne — I. Prawodawstwo weterynaryjne (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 381) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Komisja i Office vétérinaire fédéral zgłaszają zamiar zastosowania szczepienia interwencyjnego. Konsultacje odbywają się w możliwie najkrótszych terminach w ramach Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego. |
2. |
Jeżeli okaże się to konieczne, stosownie do art. 117 ust. 5 zarządzenia o epizootiach, Office vétérinaire fédéral wyda przepisy wykonawcze o charakterze technicznym dotyczące znakowania i przetwarzania mięsa pochodzącego ze stref ochronnych i nadzorowanych. |
3. |
Stosownie do art. 121 zarządzenia o epizootiach Szwajcaria zobowiązuje się do wdrożenia planu usunięcia klasycznego pomoru świń u świń dzikich zgodnie z art. 15 i 16 dyrektywy 2001/89/WE. Konsultacje odbywają się w możliwie najkrótszych terminach w ramach Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego. |
4. |
Stosownie do art. 97 zarządzenia o epizootiach Szwajcaria sporządziła plan działania w sytuacjach alarmowych. Procedury przeprowadzania tego planu są przewidziane w przepisie wykonawczym o charakterze technicznym nr 95/65, wydanym przez Federalny Urząd Weterynaryjny. |
5. |
Przeprowadzenie kontroli na miejscu odbywa się pod nadzorem Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego, zgodnie w szczególności z art. 21 dyrektywy 2001/89/WE oraz art. 57 ustawy o epizootiach. |
6. |
Jeżeli okaże się to konieczne, stosownie do art. 89 ust. 2 zarządzenia o epizootiach Office vétérinaire fédéral wyda przepisy wykonawcze o charakterze technicznym dotyczące kontroli serologicznej świń w strefach ochronnych i nadzorowanych zgodnie z załącznikiem IV do decyzji 2002/106/WE (Dz.U. L 39 z 9.2.2002, str. 71). |
7. |
Wspólnym laboratorium referencyjnym dla klasycznego pomoru świń jest: Institut für Virologie der Tierärztlichen Hochschule Hannover, Bünteweg 17, D-30559, Hannover. Szwajcaria ponosi koszty, wynikające z działań prowadzonych przez laboratorium w wykonywaniu swoich funkcji. Funkcje i zadania tego laboratorium są określone w załączniku IV do dyrektywy 2001/89/WE. |
III. AFRYKAŃSKI POMÓR KONI
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||||
Dyrektywa 92/35/EWG z dnia 29 kwietnia 1992 r. ustanawiająca zasady kontroli i środki zwalczania afrykańskiego pomoru koni (Dz.U. L 157 z 10.6.1992, str. 19), ostatnio zmieniona Aktem dotyczącym warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej — załącznik II: Lista przewidziana w art. 20 Aktu Przystąpienia — 6. Rolnictwo — B. Prawodawstwo weterynaryjne i fitosanitarne — I. Prawodawstwo weterynaryjne (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 381) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
W przypadku gdyby doszło w Szwajcarii do epizootii o szczególnie groźnym charakterze, Wspólny Komitet Weterynaryjny zbierze się w celu zbadania sytuacji. W zależności od wyników badań właściwe władze szwajcarskie podejmują konieczne środki. |
2. |
Wspólnym laboratorium referencyjnym dla afrykańskiego pomoru koni jest: Laboratorio de Sanidad y Producción Animal, Ministerio de Agricultura, Pesca y Alimentación, 28110 Algete, Madrid, España. Szwajcaria ponosi koszty, wynikające z działań prowadzonych przez laboratorium w wykonywaniu swoich funkcji. Funkcje i zadania tego laboratorium są przewidziane w załączniku III do dyrektywy 92/35/EWG. |
3. |
Za przeprowadzenie kontroli na miejscu odpowiedzialny jest Wspólny Komitet Weterynaryjny, zgodnie w szczególności z art. 16 dyrektywy 92/35/EWG oraz art. 57 ustawy o epizootiach. |
4. |
Stosownie do art. 97 zarządzenia o epizootiach Szwajcaria dysponuje planem interwencyjnym. Procedury wykonania tego planu są przewidziane w przepisie wykonawczym o charakterze technicznym nr 95/65, wydanym przez Office vétérinaire fédéral. |
IV. PTASIA GRYPA
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||||
Dyrektywa 92/40/EWG Rady z dnia 19 maja 1992 r. wprowadzająca wspólnotowe środki zwalczania ptasiej grypy (Dz.U. L 167 z 22.6.1992, str. 1), ostatnio zmieniona Aktem dotyczącym warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej — Załącznik II: Lista przewidziana w art. 20 Aktu Przystąpienia — 6. Rolnictwo — B. Prawodawstwo weterynaryjne i fitosanitarne — I. Prawodawstwo weterynaryjne (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 381) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Wspólnym laboratorium referencyjnym dla influenzy drobiu jest: Central Veterinary Laboratory, New Haw, Weybridge, Surrey KT15 3NB, United Kingdom. Szwajcaria ponosi koszty, wynikające z działań prowadzonych przez laboratorium w wykonywaniu swoich funkcji. Funkcje i zadania tego laboratorium są przewidziane w załączniku V do dyrektywy 92/40/EWG. |
2. |
Stosownie do art. 97 zarządzenia o epizootiach Szwajcaria sporządziła plan działania w sytuacjach alarmowych. Procedury wykonania tego planu są przewidziane w przepisie wykonawczym o charakterze technicznym nr 95/65, wydanym przez Office vétérinaire fédéral. |
3. |
Za przeprowadzanie kontroli na miejscu odpowiedzialny jest Wspólny Komitet Weterynaryjny, zgodnie w szczególności z art. 18 dyrektywy 92/40/EWG oraz art. 57 ustawy o epizootiach. |
V. RZEKOMY POMÓR DROBIU
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||||||||
Dyrektywa Rady 92/66/EWG z dnia 14 lipca 1992 r. wprowadzająca wspólnotowe środki zwalczania rzekomego pomoru drobiu (Dz.U. L 260 z 5.9.1992, str. 1), ostatnio zmieniona Aktem dotyczącym warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej — Załącznik II: Lista przewidziana w art. 20 Aktu Przystąpienia — 6. Rolnictwo — B. Prawodawstwo weterynaryjne i fitosanitarne — I. Prawodawstwo weterynaryjne (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 381) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Wspólnym laboratorium referencyjnym dla rzekomego pomoru drobiu jest: Central Veterinary Laboratory, New Haw, Weybridge, Surrey KT15 3NB, United Kingdom. Szwajcaria ponosi koszty, wynikające z działań prowadzonych przez laboratorium w wykonywaniu swoich funkcji. Funkcje i zadania tego laboratorium są przewidziane w załączniku V do dyrektywy 92/66/EWG. |
2. |
Stosownie do art. 97 zarządzenia o epizootiach Szwajcaria sporządziła plan działania w sytuacjach alarmowych. Procedury wykonania tego planu są przewidziane w przepisie wykonawczym o charakterze technicznym nr 95/65, wydanego przez Office vétérinaire fédéral. |
3. |
Za informacje przewidziane w art. 17 i 19 dyrektywy 92/66/EWG odpowiedzialny jest Wspólny Komitet Weterynaryjny. |
4. |
Za przeprowadzenie kontroli na miejscu odpowiedzialny jest Wspólny Komitet Weterynaryjny, zgodnie w szczególności z art. 22 dyrektywy 92/66/EWG oraz art. 57 ustawy o epizootiach. |
VI. CHOROBY RYB
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||
Dyrektywa 93/53/EWG Rady z dnia 24 czerwca 1993 r. wprowadzająca minimalne środki wspólnotowe zwalczania niektórych chorób ryb (Dz.U. L 175 z 19.7.1993, str. 23), ostatnio zmieniona Aktem dotyczącym warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej — Załącznik II: Lista przewidziana w art. 20 Aktu Przystąpienia — 6. Rolnictwo — B. Prawodawstwo weterynaryjne i fitosanitarne — I. Prawodawstwo weterynaryjne (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 381) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Obecnie hodowla łososia nie jest dozwolona, a gatunek ten nie występuje w Szwajcarii. Anemia zakaźna łososia została przez Szwajcarię zaklasyfikowana jako choroba podlegająca zwalczaniu stosownie do zmiany I do zarządzenia o epizootiach (OFE) z 28 marca 2001 r. (RO 2001.1337). Sytuacja zostanie ponownie rozpatrzona w ramach Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego w rok po wejściu w życie niniejszego załącznika. |
2. |
Obecnie hodowla ostryg płaskich nie jest prowadzona w Szwajcarii. W przypadku pojawienia się bonamiozy lub marteilozy Office vétérinaire fédéral zobowiązuje się do podjęcia koniecznych środków interwencyjnych zgodnych z przepisami wspólnotowymi na podstawie art. 57 ustawy o epizootiach. |
3. |
W przypadkach przewidzianych w art. 7 dyrektywy 93/53/EWG informacje przedkłada się Wspólnemu Komitetowi Weterynaryjnemu. |
4. |
Wspólnym laboratorium referencyjnym dla chorób ryb jest: Statens Veterinære Serumlaboratorium, Landbrugsministeriet, Hangøvej 2, 8200 Århus, Danmark. Szwajcaria ponosi koszty, wynikające z działań prowadzonych przez laboratorium w wykonywaniu swoich funkcji. Funkcje i zadania tego laboratorium są przewidziane w załączniku C dyrektywy 93/53/EWG. |
5. |
Stosownie do art. 97 zarządzenia o epizootiach Szwajcaria sporządziła plan działania w sytuacjach alarmowych. Procedury wykonania tego planu są przewidziane w przepisie wykonawczym o charakterze technicznym nr 95/65 wydanym przez Office vétérinaire fédéral. |
6. |
Za przeprowadzanie kontroli na miejscu odpowiedzialny jest Wspólny Komitet Weterynaryjny, zgodnie w szczególności z art. 16 dyrektywy 93/53/EWG oraz art. 57 ustawy o epizootiach. |
VII. GĄBCZASTA ENCEFALOPATIA BYDŁA
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||||||||||||||
Rozporządzenie (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. ustanawiające przepisy dotyczące zapobiegania, kontroli i zwalczania niektórych pasażowalnych encefalopatii gąbczastych (Dz.U. L 147 z 31.5.2001, str. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 876/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. aktualizującym załącznik VIII do rozporządzenia (WE) nr 999/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do handlu reprodukcyjnych lub hodowlanych owiec i kóz (Dz.U. L 162 z 30.4.2004, str. 52) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Wspólnym laboratorium referencyjnym dla gąbczastej encefalopatii bydła (ESB) jest: The Veterinary Laboratories Agency, Woodham Lane New Haw, Addlestone, Surrey KT15 3NB Wielka Brytania. Szwajcaria ponosi koszty, wynikające z działań prowadzonych przez laboratorium w wykonywaniu swoich funkcji. Funkcje i zadania tego laboratorium są przewidziane w załączniku X rozdział B do rozporządzenia (WE) nr 999/2001. |
2. |
Stosownie do art. 57 Zarządzenia o epizootiach Szwajcaria sporządziła plan działania w sytuacjach alarmowych w celu zwalczania ESB. |
3. |
Stosownie do art. 12 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 w Państwach Członkowskich Wspólnoty każde zwierzę podejrzane o to, iż jest zarażone pasażowalną encefalopatią gąbczastą podlega oficjalnemu zakazowi przemieszczania w oczekiwaniu na wyniki badania klinicznego i epidemiologicznego dokonywanego przez właściwe władze lub też zostaje ubite w celu zbadania w laboratorium pod oficjalną kontrolą. Stosownie do art. 177 zarządzenia o epizootiach Szwajcaria zakazuje uboju zwierząt podejrzanych o zakażenie pasażowalną encefalopatią gąbczastą. Podejrzane zwierzęta powinny zostać ubite bez rozlewu krwi i spalone, zaś ich mózg poddany badaniu w szwajcarskim laboratorium referencyjnym dla ESB. Stosownie do art. 10 zarządzenia o epizootii Szwajcaria wprowadziła stały system identyfikacji bydła umożliwiający odnalezienie matki i stada pochodzenia, i stwierdzenie, czy nie pochodzą od samic podejrzanych lub dotkniętych chorobą gąbczastej encefalopatii bydła. Stosownie do art. 178 i 179 zarządzenia o epizootiach Szwajcaria prowadzi ubój zwierząt chorych na ESB, a także potomstwa tych zwierząt. Od 1 lipca 1999 r. Szwajcaria prowadzi również ubój pogłowia (od 14 grudnia 1996 r. do 30 czerwca 1999 r. ubój stad). |
4. |
Stosownie do art. 7 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 Państwa Członkowskie Wspólnoty zakazują stosowania białek zwierzęcych przekształconych w pożywieniu dla zwierząt hodowlanych utrzymywanych, tuczonych lub hodowanych do produkcji żywności. Całkowity zakaz stosowania białek pochodzących od zwierząt jest stosowany w Państwach Członkowskich Wspólnoty. Stosownie do art. 183 zarządzenia o epizootiach Szwajcaria wydała całkowity zakaz stosowania białek zwierzęcych w pożywieniu dla zwierząt hodowlanych, który wszedł w życie 1 stycznia 2001 r. |
5. |
Stosownie do art. 6 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 i zgodnie z rozdziałem A załącznika III tego rozporządzenia, Państwa Członkowskie Wspólnoty wdrażają roczny program nadzoru BSE. Plan ten zakłada stosowanie szybkiego testu BSE w odniesieniu do bydła w wieku ponad 24 miesięcy, zwierząt przeznaczonych do uboju w trybie nagłym, padłych w gospodarstwie lub u których wykryto chorobę podczas inspekcji ante mortem oraz na wszystkich zwierzętach, w wieku ponad 30 miesięcy, których mięso jest przeznaczone do spożywania przez ludzi. Szybkie testy BSE stosowane w Szwajcarii są wyszczególnione w załączniku X rozdział C do rozporządzenia (WE) nr 999/2001. Stosownie do art. 175a zarządzenia o epizootiach Szwajcaria obowiązkowo dokonuje szybkiego testu BSE w odniesieniu do bydła wieku ponad 30 miesięcy przeznaczonego do uboju w trybie nagłym, zwierząt padłych w gospodarstwie lub u których wykryto chorobę podczas inspekcji ante mortem, a także w odniesieniu do bydła w wieku ponad 30 miesięcy, przeznaczonego do uboju i spożywania przez ludzi. Ponadto podmioty gospodarcze powinny wprowadzić dobrowolny program nadzoru bydła w wieku ponad 20 miesięcy przeznaczonego do uboju i spożywania przez ludzi. |
6. |
Wspólny Komitet Weterynaryjny jest odpowiedzialny za dostarczanie informacji przewidzianych w art. 6 oraz rozdziale B załącznika III i załącznika IV (3.II) do rozporządzenia (WE) nr 999/2001. |
7. |
Za przeprowadzenie kontroli na miejscu odpowiedzialny jest Wspólny Komitet Weterynaryjny, zgodnie w szczególności z art. 21 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 i art. 57 ustawy o epizootiach. |
C. Informacje uzupełniające
1. |
Od 1 stycznia 2003 r. i stosownie do zarządzenia z dnia 20 listopada 2002 r. dotyczącego przyznawania środków dla pokrycia kosztów eliminacji odpadów zwierzęcych w 2003 r. (RS 916.406) Szwajcaria wdrożyła system zachęty finansowej przeznaczonej dla gospodarstw, w których rodzi się bydło, oraz dla rzeźni, w których dokonuje się jego uboju, z zastrzeżeniem iż stosują one procedury zgłaszania przemieszczania zwierząt przewidziane przez obowiązujące prawodawstwo. |
2. |
Stosownie do art. 8 rozporządzenia (WE) nr 999/2001 i zgodnie z załącznikiem XI pkt 1 do rozporządzenia, o którym mowa, Państwa Członkowskie Wspólnoty usuwają i niszczą materiały szczególnego ryzyka (MSR). Na liście MSR znajdują się między innymi kręgosłupy bydła w wieku ponad 12 miesięcy. Stosownie do art. 181 i 182 zarządzenia o epizootiach oraz art. 122 zarządzenia o produktach spożywczych Szwajcaria wprowadziła politykę wycofywania MSR z łańcucha artykułów spożywczych przeznaczonych dla zwierząt i ludzi. Na liście wycofanych MSR znajduje się między innymi kręgosłup bydła w wieku ponad 30 miesięcy. |
3. |
Rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 273 z 10.10.2002, str. 1) określa reguły sanitarne, które należy stosować wobec ubocznych produktów zwierzęcych, które nie są przeznaczone do spożywania przez ludzi w Państwach Członkowskich Wspólnoty. Stosownie do art. 13 zarządzenia dotyczącego ubocznych produktów zwierzęcych Szwajcaria dokonuje spalenia ubocznych produktów zwierzęcych kategorii 1, łącznie z materiałami szczególnego ryzyka oraz zwierzętami, które padły w gospodarstwie. |
VIII. INNE CHOROBY
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||||
Dyrektywa Rady 92/119/EWG z dnia 17 grudnia 1992 r. wprowadzająca ogólne wspólnotowe środki zwalczania niektórych chorób zwierząt i szczególne środki odnoszące się do choroby pęcherzykowej świń (Dz.U. L 62 z 15.3.1993, str. 69), ostatnio zmieniona Aktem dotyczącym warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej — Załącznik II: Lista przewidziana w art. 20 Aktu Przystąpienia — 6. Rolnictwo — B. Prawodawstwo weterynaryjne i fitosanitarne — I. Prawodawstwo weterynaryjne (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 381) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
W przypadkach przewidzianych w art. 6 dyrektywy 92/119/EWG informacje przekazywane są Wspólnemu Komitetowi Weterynaryjnemu. |
2. |
Wspólnym laboratorium referencyjnym dla choroby pęcherzykowej świń jest: AFR Institute for Animal Health, Pirbright Laboratory, Ash Road, Pirbright, Woking Surrey, GU24 0NF, United Kingdom/Wlk.Brytania. Szwajcaria ponosi koszty, wynikające z działań prowadzonych przez laboratorium w wykonywaniu swoich funkcji. Funkcje i zadania tego laboratorium są przewidziane w załączniku III do dyrektywy 92/119/EWG. |
3. |
Stosownie do art. 97 zarządzenia o epizootiach Szwajcaria sporządziła plan działania w sytuacjach alarmowych. Procedury wykonania tego planu są przewidziane w przepisie wykonawczym o charakterze technicznym nr 95/65, wydanym przez Office vétérinaire fédéral. |
4. |
Za przeprowadzanie kontroli na miejscu odpowiedzialny jest Wspólny Komitet Weterynaryjny, w szczególności zgodnie z art. 22 dyrektywy 92/119/EWG oraz art. 57 ustawy o epizootiach. |
IX. ZGŁASZANIE CHORÓB
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||
Dyrektywa Rady 82/894/EWG z dnia 21 grudnia 1982 r. w sprawie zgłaszania chorób zwierząt we Wspólnocie (Dz.U. L 378 z 31.12.1982, str. 58), ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2004/216/WE z dnia 1 marca 2004 r. zmieniającą dyrektywę Rady 82/894/EWG w sprawie zgłaszania chorób zwierząt we Wspólnocie poprzez włączenie niektórych chorób koni i niektórych chorób pszczół do wykazu chorób wymagających zgłaszania (Dz.U. L 67 z 5.3.2004, str. 27) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
Komisja przy współpracy z Office vétérinaire fédéral włącza Szwajcarię do systemu zgłaszania chorób zwierzęcych, który przewidziany jest w dyrektywie 82/894/EWG.
DODATEK 2
ZDROWIE ZWIERZĄT: HANDEL I WPROWADZANIE DO OBROTU
I. BYDŁO I ŚWINIE
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||
Dyrektywa Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (Dz.U. 121 z 29.7.1964, str. 1977), ostatnio zmieniona rozporządzeniem Rady (WE) nr 21/2004 z dnia 17 grudnia 2003 r. ustanawiające system identyfikacji i rejestrowania owiec i kóz oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 i dyrektywy 92/102/EWG i 64/432/EWG (Dz.U. L 5 z 9.1.2004, str. 8) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Stosownie do art. 297 akapit pierwszy zarządzenia o epizootiach Office vétérinaire fédéral zatwierdza ośrodki zbiorcze zdefiniowane w art. 2 dyrektywy 64/432/EWG. Do celów niniejszego załącznika, zgodnie z art. 11, 12 i 13 dyrektywy 64/432/EWG, Szwajcaria sporządza listę uprawnionych ośrodków zbiorczych, przewoźników oraz handlowców. |
2. |
Informacje przewidziane w art. 11 ust. 3 dyrektywy 64/432/EWG przedkłada się Wspólnemu Komitetowi Weterynaryjnemu. |
3. |
Do celów niniejszego załącznika uznaje się, iż Szwajcaria spełnia warunki przewidziane w załączniku A część druga ust. 7 dyrektywy 64/432/EWG w odniesieniu do brucelozy bydła. Dla utrzymania oficjalnego statusu kraju posiadającego pogłowie bydła niezakażonego brucelozą. Szwajcaria zobowiązuje się do spełnienia następujących warunków:
Szczegółowe informacje dotyczące stad, u których stwierdzono pozytywne wyniki testów, wraz ze sprawozdaniem epidemiologicznym są przekazywane Wspólnemu Komitetowi Weterynaryjnemu. Jeżeli którykolwiek z warunków przewidzianych w części drugiej ust. 7 akapit pierwszy załącznika A do dyrektywy 64/432/EWG nie zostanie przez Szwajcarię spełniony, Office vétérinaire fédéral natychmiast powiadamia o tym Komisję. Wspólny Komitet Weterynaryjny rozpatrzy sytuację w celu dokonania przeglądu niniejszego ustępu. |
4. |
Do celów niniejszego załącznika uznaje się, iż Szwajcaria spełnia warunki przewidziane w części pierwszej ust. 4 załącznika A do dyrektywy 64/432/EWG w odniesieniu do gruźlicy bydła. W celu utrzymania oficjalnego statusu kraju posiadającego pogłowie bydła niezakażone gruźlicą, Szwajcaria zobowiązuje się do spełnienia następujących warunków:
Szczegółowe informacje dotyczące zakażonych stad wraz ze sprawozdaniem epidemiologicznym są przedkładane Wspólnemu Komitetowi Weterynaryjnemu. Jeżeli jakikolwiek z warunków przewidzianych w części pierwszej ust. 4 akapit pierwszy załącznika A do dyrektywy 64/432/EWG nie zostanie przez Szwajcarię spełniony, Office vétérinaire fédéral natychmiast powiadomi o tym Komisję. Wspólny Komitet Weterynaryjny rozpatruje sytuację w celu dokonania przeglądu niniejszego ustępu. |
5. |
Do celów niniejszego załącznika uznaje się, iż Szwajcaria spełnia warunki przewidziane w rozdziale I (F) załącznika D do dyrektywy 64/432/EWG w odniesieniu do enzootycznej białaczki bydła. W celu utrzymania oficjalnego statusu pogłowia niezakażonego enzootyczną białaczką bydła, Szwajcaria zobowiązuje się do spełnienia następujących warunków:
Jeżeli enzootyczna białaczka bydła zostanie stwierdzona u 0,2 % pogłowia, Office vétérinaire fédéral natychmiast informuje o tym Komisję. Wspólny Komitet Weterynaryjny rozpatrzy sytuację w celu dokonania przeglądu niniejszego ustępu. |
6. |
Do celów niniejszego załącznika uznaje się, iż na terenie Szwajcarii oficjalnie nie występuje zakaźne zapalenie nosa i tchawicy u bydła. W celu utrzymania tego statusu, Szwajcaria zobowiązuje się do spełnienia następujących warunków:
Na mocy uznanego statusu Szwajcarii decyzję 2004/558/WE (Dz.U. L 249 z 23.7.2004, str. 20) stosuje się mutatis mutandis. Office vétérinaire fédéral natychmiast informuje Komisję o wszelkich zmianach warunków, na podstawie których opierało się uznanie statusu. Wspólny Komitet Weterynaryjny rozpatruje sytuację w celu dokonania przeglądu niniejszego ustępu. |
7. |
Do celów niniejszego załącznika uznaje się, na terenie Szwajcarii oficjalnie nie występuje choroba Aujeszky'ego. W celu utrzymania tego statusu, Szwajcaria zobowiązuje się do spełnienia następujących warunków:
Na mocy uznanego statusu Szwajcarii decyzję 2001/618/WE (Dz.U. L 215 z 9.8.2001, str. 48), ostatnio zmienioną decyzją 2004/320/WE (Dz.U. L 102 z 7.4.2004, str. 75), stosuje się mutatis mutandis. Office vétérinaire fédéral natychmiast informuje Komisję o wszelkich zmianach warunków, na podstawie których opierało się uznanie statusu. Wspólny Komitet Weterynaryjny rozpatruje sytuację w celu dokonania przeglądu niniejszego ust. 8. |
8. |
W odniesieniu do wirusowego zapalenia żołądka i jelit u świń (GET) oraz syndromu dysgenezycznego i oddechowego świń (SDRP) kwestia dodatkowych gwarancji zostanie jak najszybciej rozpatrzona przez Wspólny Komitet Weterynaryjny. Komisja poinformuje Office vétérinaire fédéral o rozwoju sytuacji w tej dziedzinie. |
9. |
Za oficjalną kontrolę tuberkulin w rozumieniu pkt 4 załącznika B do dyrektywy 64/432/EWG Szwajcarii odpowiada Institut de bactériologie vétérinaire Uniwersytetu w Bernie. |
10. |
Za oficjalną kontrolę antygenów (bruceloza) w Szwajcarii odpowiada zgodnie z pkt 4 załącznika C(A) do dyrektywy 64/432/EWG Institut de bactériologie vétérinaire Uniwersytetu w Bernie. |
11. |
Bydło i świnie będące przedmiotem handlu między Państwami Członkowskimi a Szwajcarią muszą posiadać świadectwa zdrowia zgodne ze wzorami znajdującymi się w załączniku F do dyrektywy 64/432/EWG. Stosuje się następujące dostosowania: dla wzoru 1:
|
12. |
Do celów niniejszego załącznika bydło będące przedmiotem handlu między Państwami Członkowskimi a Szwajcarią musi posiadać uzupełniające świadectwa zdrowia zawierające następujące oświadczenia sanitarne:
|
II. OWCE I KOZY
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||
Dyrektywa Rady 91/68/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy owcami i kozami (Dz.U. L 46 z 19.2.1991, str. 19), ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2004/554/WE z dnia 9 lipca 2004 r. zmieniającą załącznik E do dyrektywy Rady 91/68/EWG oraz załącznik I do decyzji 79/542/EWG w sprawie uaktualnienia wzorów świadectw zdrowia dotyczących owiec i kóz (Dz.U. L 248 z 22.7.2004, str. 1) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Do celów art. 3 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 91/68/EWG informacja pozostaje w gestii Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego. |
2. |
Za przeprowadzanie kontroli na miejscu odpowiedzialny jest Wspólny Komitet Weterynaryjny, w szczególności zgodnie z art. 11 dyrektywy 91/68/EWG i art. 57 ustawy o epizootiach. |
3. |
Do celów niniejszego załącznika uznaje się Szwajcarię za oficjalnie niedotkniętą brucelozą owiec i kóz. W celu zachowania tego statusu, Szwajcaria zobowiązuje się do wdrożenia środków przewidzianych w rozdziale I pkt II (2) załącznika A do dyrektywy 91/68/EWG. W razie pojawienia się lub nawrotu brucelozy owiec i kóz Szwajcaria powiadomi Wspólny Komitet Weterynaryjny celem podjęcia koniecznych środków w zależności od rozwoju sytuacji. |
4. |
Owce i kozy, które są przedmiotem handlu między Państwami Członkowskimi Wspólnoty a Szwajcarią muszą posiadać świadectwa zdrowia zgodne ze wzorami znajdującymi się w załączniku E do dyrektywy 91/68/EWG. |
III. KONIOWATE
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||
Dyrektywa Rady 90/426/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 42), ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/68/WE Rady z dnia 26 kwietnia 2004 r. ustanawiającą warunki zdrowia zwierząt regulujące przywóz do oraz tranzyt przez terytorium Wspólnoty niektórych żywych zwierząt kopytnych, zmieniającej dyrektywy 90/426/EWG oraz 92/65/EWG i uchylającej dyrektywę 72/462/EWG (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 320) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Do celów art. 3 dyrektywy 90/426/EWG informacje przedkładane są Wspólnemu Komitetowi Weterynaryjnemu. |
2. |
Do celów art. 6 dyrektywy 90/426/EWG informacje przekazuje się Wspólnemu Komitetowi Weterynaryjnemu. |
3. |
Za przeprowadzanie kontroli na miejscu odpowiedzialny jest Wspólny Komitet Weterynaryjny, w szczególności zgodnie z art. 10 dyrektywy 90/426/EWG oraz art. 57 ustawy o epizootiach. |
4. |
Załączniki B i C do dyrektywy 90/426/EWG stosuje się mutatis mutandis do Szwajcarii. |
IV. DRÓB I JAJA WYLĘGOWE
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||
Dyrektywa Rady 90/539/EWG z dnia 15 października 1990 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (Dz.U. L 303 z 31.10.1990, str. 6), ostatnio zmieniona Aktem dotyczącym warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej — Załącznik II: Lista przewidziana w art. 20 Aktu Przystąpienia — 6. Rolnictwo — B. Prawodawstwo weterynaryjne i fitosanitarne — I. Prawodawstwo weterynaryjne (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 381) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Do celów art. 3 dyrektywy 90/539/EWG Szwajcaria przedkłada Wspólnemu Komitetowi Weterynaryjnemu plan zawierający środki, jakie zamierza zastosować w celu zatwierdzenia jej zakładów. |
2. |
Do celów art. 4 dyrektywy 90/539/EWG krajowym laboratorium referencyjnym dla Szwajcarii jest Institut de bactériologie vétérinaire Uniwersytetu w Bernie. |
3. |
Wymogi dotyczące jaj w art. 7 ust. 1 tiret pierwsze dyrektywy 90/539/EWG warunki pobytu stosuje się mutatis mutandis do Szwajcarii. |
4. |
W przypadku wysyłania jaj wylęgowych do Wspólnoty władze szwajcarskie zobowiązują się do respektowania reguł znakowania przewidzianych w rozporządzeniu (EWG) nr 1868/77 (Dz.U. L 209 z 17.8.1977, str. 1). Skrótem zarezerwowanym dla Szwajcarii jest „CH”. |
5. |
Warunki przechowywania określone w art. 9a dyrektywy 90/539/EWG stosuje się mutatis mutandis do Szwajcarii. |
6. |
Warunki przechowywania określone w art. 10a dyrektywy 90/539/EWG stosuje się mutatis mutandis do Szwajcarii. |
7. |
Warunki przechowywania określone w art. 11 ust. 2 tiret pierwsze dyrektywy 90/539/EWG stosuje się mutatis mutandis do Szwajcarii. |
8. |
W celu zastosowania niniejszego załącznika uznaje się, iż Szwajcaria spełnia warunki art. 12 ust. 2 dyrektywy 90/539/EWG dotyczącego rzekomego pomoru drobiu i w związku z tym dysponuje statusem „nieszczepiącego przeciwko rzekomemu pomorowi drobiu”. Office vétérinaire fédéral natychmiast poinformuje Komisję o wszelkich zmianach, które mogłyby mieć wpływ na uznanie tego statusu. Sytuacja będzie rozpatrywana w ramach Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego w celu ponownego rozważenia przepisów niniejszego ustępu. |
9. |
Odniesienia do nazwy Państwa Członkowskiego z art. 15 stosuje się mutatis mutandis do Szwajcarii. |
10. |
Drób i jaja wylęgowe będące przedmiotem handlu między Państwami Członkowskimi Wspólnoty a Szwajcarią muszą posiadać świadectwa zdrowia zgodne ze wzorami znajdującymi się w załączniku IV do dyrektywy 90/539/EWG. |
11. |
W przypadku wywozu ze Szwajcarii do Finlandii lub Szwecji władze szwajcarskie zobowiązują się dostarczać wszelkich gwarancji przewidzianych przez prawodawstwo wspólnotowe odnośnie do salmonellozy. |
V. ZWIERZĘTA I PRODUKTY GOSPODARKI WODNEJ
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||
Dyrektywa Rady 91/67/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. dotycząca warunków zdrowotnych zwierząt obowiązujących przy wprowadzaniu do obrotu zwierząt i produktów akwakultury (Dz.U. L 46 z 19.2.1991, str. 1), ostatnio zmieniona rozporządzeniem Rady (WE) nr 806/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. dostosowującym do decyzji 1999/468/WE przepisy odnoszące się do komitetów wspomagających Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych ustanowionych w instrumentach Rady przyjętych zgodnie z procedurą konsultacji (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Informacje przewidziane w art. 4 dyrektywy 91/67/EWG przedkładane są Wspólnemu Komitetowi Weterynaryjnemu. |
2. |
Decyzję o zastosowaniu art. 5, 6 i 10 dyrektywy 91/67/EWG do Szwajcarii podejmuje Wspólny Komitet Weterynaryjny. |
3. |
Decyzję o zastosowaniu art 12 i 13 dyrektywy 91/67/EWG do Szwajcarii podejmuje Wspólny Komitet Weterynaryjny. |
4. |
W celu zastosowania art. 15 dyrektywy 91/67/EWG szwajcarskie władze zobowiązują się do wprowadzenia planów próbek oraz metod diagnostycznych zgodnych z przepisami wspólnotowymi. |
5. |
Za przeprowadzanie kontroli na miejscu odpowiedzialny jest Wspólny Komitet Weterynaryjny, zgodnie w szczególności z art. 17 dyrektywy 91/67/EWG oraz art. 57 ustawy o epizootiach. |
6. |
|
VI. ZARODKI BYDŁA DOMOWEGO
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||
Dyrektywa Rady 89/556/EWG z dnia 25 września 1989 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy oraz przywóz z państw trzecich zarodków bydła domowego (Dz.U. L 302 z 19.10.1989, str. 1), ostatnio zmieniona rozporządzeniem Rady (WE) nr 806/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. dostosowującym do decyzji 1999/468/WE przepisy odnoszące się do komitetów wspomagających Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych ustanowionych w instrumentach Rady przyjętych zgodnie z procedurą konsultacji (większość kwalifikowana) (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Za przeprowadzanie kontroli na miejscu odpowiedzialny jest Wspólny Komitet Weterynaryjny, w szczególności zgodnie z art. 15 dyrektywy 89/556/EWG oraz art. 57 ustawy o epizootiach. |
2. |
|
VII. NASIENIE BYDŁA
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||
Dyrektywa Rady 88/407/EWG z dnia 14 czerwca 1988 r. ustanawiająca warunki zdrowotne zwierząt wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym oraz w przywozie głęboko zamrożonego nasienia bydła domowego (Dz.U. L 194 z 22.7.1988, str. 10), ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2004/101/WE z dnia 6 stycznia 2004 r. zmieniającą załącznik D do dyrektywy 88/407/EWG w odniesieniu do świadectw zdrowia mających zastosowanie do wewnątrzwspólnotowego handlu nasieniem bydła domowego (Dz.U. L 30 z 4.2.2004, str. 15) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Celem zastosowania art. 4 ust. 2 dyrektywy 88/407/EWG odnotowuje się, że we wszystkich ośrodkach w Szwajcarii znajdują się wyłącznie zwierzęta, których wynik badań na próbę sero-neutralizacji lub próbę Elisa dał wynik negatywny. |
2. |
Zgodnie z przepisami zawartymi w art. 5 ust. 2 dyrektywy 88/407/EWG informacja pozostaje w gestii Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego. |
3. |
Przeprowadzenie kontroli na miejscu podlega Wspólnemu Komitetowi Weterynaryjnemu, w szczególności na podstawie art. 16 dyrektywy 88/407/EWG oraz art. 57 ustawy o epizootiach. |
4. |
|
VIII. NASIENIE ŚWIŃ
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||
Dyrektywa Rady 90/429/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiająca warunki zdrowotne wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym i przywozie głęboko zamrożonego nasienia zwierząt należących do świniowatych (Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 62), ostatnio zmieniona rozporządzeniem Rady (WE) nr 806/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r. dostosowującym do decyzji 1999/468/WE przepisy odnoszące się do komitetów wspomagających Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych ustanowionych w instrumentach Rady przyjętych zgodnie z procedurą konsultacji (większość kwalifikowana) (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Informacje przewidziane w art. 5 ust. 2 dyrektywy 90/429/EWG przedkładane są Wspólnemu Komitetowi Weterynaryjnemu. |
2. |
Za przeprowadzanie kontroli na miejscu odpowiedzialny jest Wspólny Komitet Weterynaryjny, zgodnie w szczególności z art. 16 dyrektywy 90/429/EWG oraz art. 57 ustawy o epizootiach. |
3. |
Nasienie świń będące przedmiotem handlu między Państwami Członkowskimi Wspólnoty a Szwajcarią powinno posiadać świadectwa zdrowia zgodne z wzorem znajdującym się w załączniku D do dyrektywy 90/429/EWG. |
IX. INNE GATUNKI
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||
Dyrektywa Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiająca warunki zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych warunkami zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (Dz.U. L 268 z 14.9.1992, str. 54), ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/68/WE Rady z dnia 26 kwietnia 2004 r. ustanawiającą warunki zdrowia zwierząt regulujące przywóz do oraz tranzyt przez terytorium Wspólnoty niektórych żywych zwierząt kopytnych, zmieniającą dyrektywy 90/426/EWG oraz 92/65/EWG i uchylającą dyrektywę 72/462/EWG (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 320) |
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Dla niniejszego załącznika punkt ten obejmuje handel zwierzętami żywymi nieobjętymi przepisami pkt od I do V włącznie oraz nasieniem, komórkami jajowymi i embrionami nieobjętymi przepisami pkt VI—VIII włącznie. |
2. |
Wspólnota Europejska i Szwajcaria zobowiązują się do tego, by handel zwierzętami żywymi, nasieniem, komórkami jajowymi i zarodkami, o których mowa w pkt 1, nie był zakazany lub ograniczony z innych powodów nadzoru sanitarnego niż te, które wynikają z zastosowania niniejszego załącznika, w szczególności z powodu środków ochronnych podjętych na mocy art. 20. |
3. |
Kopytne innych gatunków niż te, o których mowa w pkt I, II i III, będące przedmiotem handlu między Państwami Członkowskimi Wspólnoty Europejskiej a Szwajcarią powinny posiadać świadectwa zdrowia zgodne ze wzorem znajdującym się w części pierwszej załącznika E do dyrektywy 92/65/EWG. |
4. |
Lagomorfy będące przedmiotem handlu między Państwami Członkowskimi Wspólnoty Europejskiej a Szwajcarią powinny posiadać świadectwa zdrowia zgodne ze wzorem znajdującym się w pierwszej części załącznika E do dyrektywy 92/65/EWG, ewentualnie uzupełnione zaświadczeniem znajdującym się w art. 9 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 92/65/EWG. To zaświadczenie może zostać przyjęte przez szwajcarskie władze tak, by odpowiadało in extenso wymogom art. 9 dyrektywy 92/65/EWG. |
5. |
Informacje przewidziane w art. 9 ust. 2 akapit czwarty dyrektywy 92/65/EWG pozostają w gestii Wspólnej Komisji Weterynaryjnej. |
6. |
|
7. |
Nasienie, komórki jajowe i zarodki pochodzenia owczego i koziego będące przedmiotem handlu między Państwami Członkowskimi Wspólnoty Europejskiej i Szwajcarią muszą posiadać świadectwa przewidziane w decyzji 95/388/WE (Dz.U. L 234 z 3.10.1995, str. 30). |
8. |
Nasienie koni będące przedmiotem handlu między Państwami Członkowskimi Wspólnoty Europejskiej i Szwajcarią musi posiadać świadectwo przewidziane w decyzji 95/307/WE (Dz.U. L 185 z 4.8.1995, str. 58). |
9. |
Komórki jajowe i zarodki koni będące przedmiotem handlu między Państwami Członkowskimi a Szwajcarią muszą posiadać świadectwa przewidziane w decyzji 95/294/WE (Dz.U. L 182 z 2.8.1995, str. 27). |
10. |
Komórki jajowe i zarodki świń będące przedmiotem handlu między Państwami Członkowskimi a Szwajcarią muszą posiadać świadectwa przewidziane w decyzji 95/483/WE (Dz.U. L 275 z 18.11.1995, str. 30). |
11. |
Zgodnie z art. 24 dyrektywy 92/65/EWG informacja przewidziana w ust. 2 dokonuje się w ramach Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego. |
12. |
Odnośnie do handlu między Wspólnotą Europejską a Szwajcarią żywych zwierząt, o których mowa w pkt 1, świadectwa przewidziane w drugiej i trzeciej części załącznika E do dyrektywy 92/65/EWG stosowane są mutatis mutandis. |
13. |
Zwierzęta, o których mowa w art. 2b dyrektywy 92/65/EWG, które przeszły kwarantannę w zatwierdzonym ośrodku i są przedmiotem handlu między Państwami Członkowskimi Wspólnoty a Szwajcarią powinny posiadać świadectwa zgodne ze wzorem przewidzianym w dyrektywie 92/65/EWG. |
DODATEK 3
PRZYWÓZ ZWIERZĄT ŻYWYCH ORAZ NIEKTÓRYCH PRODUKTÓW ZWIERZĘCYCH Z KRAJÓW TRZECICH
I. WSPÓLNOTA EUROPEJSKA — PRAWODAWSTWO
A. Bydło, świnie, owce i kozy
Dyrektywa Rady 72/462/EWG z dnia 12 grudnia 1972 r. w sprawie problemów zdrowotnych i inspekcji weterynaryjnej przy przywozie z państw trzecich bydła, trzody chlewnej i świeżego mięsa (Dz.U. L 302 z 31.12.1972, str. 28), ostatnio zmieniona dyrektywą Rady 2004/68/WE (Dz.U. L 139 z 30.4.2004, str. 320).
B. Koniowate
Dyrektywa Rady 90/426/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 42), ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/68/WE Rady.
C. Drób i jaja wylęgowe
Dyrektywa Rady 90/539/EWG z dnia 15 października 1990 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (Dz.U. L 303 z 31.10.1990, str. 6), ostatnio zmieniona Aktem dotyczącym warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej.
D. Zwierzęta gospodarki wodnej
Dyrektywa Rady 91/67/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. dotycząca warunków zdrowotnych zwierząt obowiązujących przy wprowadzaniu do obrotu zwierząt i produktów akwakultury (Dz.U. L 46 z 19.2.1991, str. 1), ostatnio zmieniona rozporządzeniem Rady (WE) nr 806/2003.
E. Mięczaki
Dyrektywa Rady 91/492/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiająca warunki zdrowotne dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu żywych małży (Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 1), ostatnio zmieniona rozporządzeniem Rady (WE) nr 806/2003.
F. Zarodki bydła domowego
Dyrektywa Rady 89/556/EWG z dnia 25 września 1989 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy oraz przywóz z państw trzecich zarodków bydła domowego (Dz.U. L 302 z 19.10.1989, str. 1) ostatnio zmieniona rozporządzeniem Rady (WE) nr 806/2003.
G. Nasienie bydła
Dyrektywa Rady 88/407/EWG z dnia 14 czerwca 1988 r. ustanawiająca warunki zdrowotne zwierząt wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym oraz w przywozie głęboko zamrożonego nasienia bydła domowego (Dz.U. L 194 z 22.7.1988, str. 10), ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2004/101/WE (Dz.U. L 30 z 4.2.2004, str. 15).
H. Nasienie świń
Dyrektywa Rady 90/429/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. ustanawiąca warunki zdrowotne wymagane w handlu wewnątrzwspólnotowym i przywozie głęboko zamrożonego nasienia zwierząt należących do świniowatych (Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 62), ostatnio zmieniona rozporządzeniem Rady (WE) nr 806/2003.
I. Inne zwierzęta żywe
Dyrektywa Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiająca warunki zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych warunkami zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (Dz.U. L 268 z 14.9.1992, str. 54), ostatnio zmieniona dyrektywą Rady 2004/68/WE.
II. SZWAJCARIA — PRAWODAWSTWO
Zarządzenie dotyczące przywozu, przewozu i wywozu zwierząt i produktów zwierzęcych z 20 kwietnia 1988 r. (OITE), ostatnio zmienione 23 czerwca 2004 r. (RS 916.443.11).
Do celów niniejszego załącznika ogród zoologiczny w Zurichu zostaje uznany dla Szwajcarii za ośrodkiem zatwierdzony zgodnie z przepisami załącznika C do dyrektywy 92/65/EWG.
III. PRZEPISY WYKONAWCZE
Ogólnie rzecz biorąc, Office vétérinaire fédéral będzie stosował przepisy, które wynikają z pkt I niniejszego dodatku. Jednakże Office vétérinaire fédéral może przyjąć bardziej restrykcyjne środki i wymagać dodatkowych gwarancji. W takim przypadku, nie naruszając jego prawa do natychmiastowego wprowadzenia tych środków, w ramach Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego odbędą się konsultacje mające na celu poszukiwanie najwłaściwszych rozwiązań. Gdyby Office vétérinaire fédéral chciał zastosować mniej restrykcyjne środki, wcześniej informuje o tym właściwe służby Komisji. W takim przypadku w celu znalezienia najwłaściwszych rozwiązań w ramach Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego odbędą się konsultacje. Przed zastosowaniem takiego rozwiązania władze szwajcarskie nie będą wdrażały planowanych środków.
DODATEK 4
ZOOTECHNIKA, W TYM PRZYWÓZ Z KRAJÓW TRZECICH
I. WSPÓLNOTA EUROPEJSKA — PRAWODAWSTWO
A. Bydło
Dyrektywa Rady 77/504/EWG z dnia 25 lipca 1977 r. w sprawie zwierząt hodowlanych czystorasowych z gatunku bydła (Dz.U. L 206 z 12.8.1977, str. 8), ostatnio zmieniona rozporządzeniem Rady (WE) nr 807/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 36).
B. Świnie
Dyrektywa Rady 88/661/EWG z dnia 19 grudnia 1988 r. w sprawie norm zootechnicznych mających zastosowanie do zwierząt hodowlanych z gatunku świń (Dz.U. L 382 z 31.12.1988, str. 36), ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 806/2003.
C. Owce, kozy
Dyrektywa 89/361/EWG Rady z dnia 30 maja 1989 r. dotycząca owiec i kóz hodowlanych czystorasowych (Dz.U. L 153 z 6.6.1989, str. 30).
D. Koniowate
a) |
Dyrektywa Rady 90/427/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. w sprawie zootechnicznych i genealogicznych warunków handlu wewnątrzwspólnotowego koniowatymi (Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 55); |
b) |
Dyrektywa 90/428/EWG Rady z 26 czerwca 1990 r. dotycząca handlu końmi przeznaczonych do konkursów oraz ustalająca zasady udziału w tych konkursach. (Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 60). |
E. Zwierzęta rasowe
Dyrektywa Rady 91/174/EWG z 25 marca 1991 r. dotycząca warunków zootechnicznych i genealogicznych regulujących komercjalizację zwierząt rasowych i aktualizująca dyrektywy 77/504/EWG oraz 90/425/EWG (Dz.U. L 85 z 5.4.1991, str. 37).
F. Przywóz z krajów trzecich
Dyrektywa Rady 94/28/WE z dnia 23 czerwca 1994 r. ustanawiająca zasady odnoszące się do warunków genealogicznych i zootechnicznych stosowanych w przywozie z państw trzecich zwierząt, ich nasienia, komórek jajowych i zarodków oraz zmieniająca dyrektywę 77/504/EWG w sprawie zwierząt hodowlanych czystorasowych z gatunku bydła (Dz.U. L 178 z 12.7.1994, str. 66).
II. SZWAJCARIA — PRAWODAWSTWO
Zarządzenie z dnia 7 grudnia 1998 r. o hodowli, ostatnio zmienione 26 listopada 2003 r. (RS 16.310).
III. PRZEPISY WYKONAWCZE
Bez uszczerbku dla zasad dotyczących kontroli zootechnicznej znajdujących się w dodatkach 5 i 6 władze szwajcarskie zobowiązują się, by w odniesieniu do swego przywozu Szwajcaria stosowała te same przepisy, co te wynikające z dyrektywy 94/28/WE Rady.
W przypadku wystąpienia trudności w handlu sprawa zostanie skierowana do Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego na wniosek którejś ze stron.
DODATEK 5
KONTROLE I OPŁATY
ROZDZIAŁ 1
HANDEL między Wspólnotą Europejską a Szwajcarią
I. System TRACES
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
Decyzja Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniająca decyzję 92/486/EWG (Dz.U. L 94 z 31.3.2004, str. 63) |
Zarządzenie o epizootiach (OFE) z dnia 27 czerwca 1995 r., ostatnio zmienione 13 czerwca 2004 r. (RS 916.401) |
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
Komisja przy współpracy z Office vétérinaire fédéral włącza Szwajcarię do systemu informatycznego TRACES, zgodnie z decyzją 2004/292/WE Komisji.
Odnośnie do handlu zwierzętami żywymi, ich nasieniem, komórkami jajowymi i zarodkami między Wspólnotą Europejską a Szwajcarią obowiązują świadectwa zdrowia przewidziane w niniejszym załączniku, dostępne w systemie TRACES, zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji (WE) nr 599/2004 z dnia 30 marca 2004 r. dotyczącego przyjęcia zharmonizowanego wzoru świadectwa i sprawozdania z kontroli związanych z wewnątrzwspólnotowym handlem zwierzętami i produktami pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 94 z 31.3.2004, str. 44).
Jeżeli okaże się to konieczne, w ramach Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego zostaną określone środki przejściowe.
II. Zasady odnośnie do koniowatych
Kontrole dotyczące handlu między Wspólnotą Europejską a Szwajcarią są wykonywane zgodnie z przepisami wynikającymi z dyrektywy Rady 90/425/EWG z dnia 26 czerwca 1990 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych i zootechnicznych mających zastosowanie w handlu wewnątrzwspólnotowym niektórymi żywymi zwierzętami i produktami w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego (Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 29), ostatnio zmienionej dyrektywą 2002/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 315 z 19.11.2002, str. 14).
Wdrożenie przepisów przewidzianych w art. 9 i 22 podlega kompetencjom Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego.
III. Zasady odnośnie do zwierząt wysyłanych na wypas w strefie przygranicznej
1. |
Definicje:
|
2. |
W przypadku wypasu między Państwami Członkowskimi a Szwajcarią stosuje się mutatis mutandis przepisy decyzji Komisji 2001/672/WE z dnia 20 sierpnia 2001 r. ustanawiającej szczególne zasady stosowane do przewozu bydła na letnie pastwiska położone w rejonach górskich (Dz.U. L 235 z 4.9.2001, str. 23), ostatnio zmienionej decyzją 2004/318/WE (Dz.U. L 102 z 7.4.2004, str. 71). Jednakże w ramach niniejszego załącznika w art. 1 decyzji 2001/672/WE decyzję stosuje się z następującymi dostosowaniami:
W zarządzeniu o epizootiach (OFE) z dnia 27 czerwca 1995 r., ostatnio zmienionym 23 czerwca 2004 r. (RS 916.401), w szczególności w jego art. 7 (rejestracja) oraz w zarządzeniu z dnia 18 sierpnia 1999 r. dotyczącym banku danych o przemieszczaniu się zwierząt, ostatnio zmienionym 20 listopada 2002 r. (RS 916.404), w szczególności w jego art. 2 (zawartość bazy danych), Szwajcaria przydziela każdemu pastwisku specjalny kod rejestracyjny, który winien zostać zarejestrowany w krajowej bazie danych dotyczących bydła. |
3. |
W odniesieniu do wypasu między Państwami Członkowskimi a Szwajcarią urzędowy weterynarz kraju wysyłającego:
|
4. |
Urzędowy weterynarz kraju przeznaczenia dokonuje kontroli zwierząt zaraz po ich przybyciu do kraju przeznaczenia w celu zbadania ich zgodności z normami przewidzianymi w niniejszym załączniku. |
5. |
Przez cały okres trwania wypasu zwierzęta powinny pozostawać pod kontrolą celną. |
6. |
Właściciel zwierząt winien:
|
7. |
Podczas powrotu zwierząt pod koniec okresu wypasu lub w okresie wcześniejszym urzędowy weterynarz kraju miejsca wypasu:
|
8. |
W przypadku pojawienia się choroby właściwe władze weterynaryjne podejmują odpowiednie środki w drodze wspólnego porozumienia. Władze te rozważają kwestię pokrycia ewentualnych kosztów. W razie konieczności sprawa kierowana jest do Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego. |
9. |
W razie naruszenia przepisów przewidzianych dla wypasu w pkt od 1 do 8, w przypadku wypasów dziennych między Państwami Członkowskimi a Szwajcarią:
|
10. |
Na zasadzie wyjątku od przepisów w sprawie opłat zawartych w dodatku 5 rozdział 3 pkt VI (D), w przypadku wypasu dziennego między Państwami Członkowskimi a Szwajcarią, opłaty są pobierane jeden raz w roku kalendarzowym. |
11. |
Wzór świadectwa zdrowia do wypasu lub wypasu dziennego w strefie przygranicznej dla bydła oraz powrotu z wypasu granicznego bydła (na koniec lub przed końcem normalnego okresu popasu): |
IV. Zasady szczegółowe
A. |
Odnośnie do zwierząt rzeźnych przeznaczonych do rzeźni w Bazylei zostanie dokonana jedynie kontrola dokumentów w jednym z punktów granicznych przy wjeździe na terytorium szwajcarskie. Przepis ten dotyczy wyłącznie zwierząt pochodzących z departamentu Haut-Rhin lub Landkreise Lörrach, Waldshut, Breisgau-Hochschwarzwald oraz miasta Fryburg i B. Przepis ten może zostać rozszerzony na inne rzeźnie położone wzdłuż granicy między Wspólnotą Europejską a Szwajcarią. |
B. |
Odnośnie do zwierząt przeznaczonych do enklawy celnej w Livigno dokonana zostanie jedynie kontrola dokumentów w Ponte Gallo. Przepis ten dotyczy jedynie zwierząt pochodzących z kantonu Grisons. Przepis ten może zostać rozszerzony na inne strefy znajdujące się pod kontrolą celną, położone wzdłuż granicy między Wspólnotą Europejską a Szwajcarią. |
C. |
Odnośnie do zwierząt przeznaczonych dla kantonu Grisons dokonana zostanie jedynie kontrola dokumentów w Drossa. Zasada ta dotyczy jedynie zwierząt pochodzących z enklawy celnej Livigno. Ten przepis może zostać rozszerzony na inne strefy położone wzdłuż granicy między Wspólnotą Europejską a Szwajcarią. |
D. |
Odnośnie do zwierząt żywych bezpośrednio lub pośrednio załadowywanych do pociągu w jednym punkcie terytorium WE, aby zostać wyładowane w innym punkcie WE po przejechaniu przez terytorium Szwajcarii, wymagane jest jedynie wcześniejszego poinformowanie władz szwajcarskich. Ten przepis dotyczy jedynie pociągów, których skład nie jest zmieniany w trakcie transportu. |
V. Przepisy odnoszące się do zwierząt, przewożonych przez terytorium Wspólnoty lub Szwajcarii
A. |
Odnośnie do zwierząt żywych pochodzących ze Wspólnoty, które mają być transportowane przez terytorium szwajcarskie, władze szwajcarskie dokonują jedynie kontroli dokumentów. W przypadku jakichkolwiek podejrzeń mogą przystąpić do koniecznych kontroli. |
B. |
Odnośnie do zwierząt żywych pochodzących ze Szwajcarii, które mają być transportowane przez terytorium Wspólnoty, władze wspólnotowe dokonują jedynie kontroli dokumentów. W przypadku jakichkolwiek podejrzeń mogą dokonać koniecznych kontroli. Władze szwajcarskie gwarantują, że przewożonym zwierzętom towarzyszyć będzie zaświadczenie o dopuszczeniu wydane przez władze kraju trzeciego, stanowiącego pierwsze miejsce przeznaczenia. |
VI. Przepisy ogólne
Niniejsze przepisy stosuje się w przypadkach nieobjętych ust. II—V.
A. |
Odnośnie do zwierząt żywych pochodzących ze Wspólnoty lub Szwajcarii, przeznaczonych do przywozu, należy dokonać następujących kontroli:
|
B. |
Odnośnie do zwierząt żywych z innych krajów niż te, o których mowa w niniejszym załączniku, które były przedmiotem kontroli przewidzianych w dyrektywie 91/496/EWG (Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 56), ostatnio zmienionej Aktem dotyczącym warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.L 236 z 23.9.2003, str. 381) należy dokonać następujących kontroli:
|
VII. Punkty wjazdu — handel między Wspólnotą Europejską a Szwajcarią
A. |
Dla Wspólnoty:
|
B. |
Dla Szwajcarii:
|
ROZDZIAŁ 2
PRZYWÓZ z krajów trzecich
I. Prawodawstwo
Kontrole dotyczące przywozu z krajów trzecich są dokonywane zgodnie z przepisami wynikającymi z dyrektywy Rady 91/496/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. ustanawiającą zasady regulujące organizację kontroli weterynaryjnej zwierząt wprowadzanych do Wspólnoty z państw trzecich oraz zmieniającą dyrektywy 89/662/EWG, 90/425/EWG oraz 90/675/EWG (Dz.U. L 268 z 24.9.1991, str. 56), ostatnio zmienioną Aktem dotyczącym warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U. L 236 z 23.9.2003, str. 381).
II. Przepisy i procedury wykonawcze
A. |
W celu zastosowania art. 6 dyrektywy 91/496/EWG określa się następujące punkty kontroli granicznej: Bâle-Mulhouse Aéroport, Ferney-Voltaire/Genève Aéroport i Zurich Aéroport. Za późniejsze zmiany odpowiada Wspólny Komitet Weterynaryjny. |
B. |
Prowadzenie kontroli na miejscu podlega kompetencjom Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego, zgodnie w szczególności z art. 19 dyrektywy 91/496/EWG oraz art. 57 ustawy o epizootiach. |
ROZDZIAŁ 3
PRZEPISY szczególne
— |
W przypadku Francji Ferney-Voltaire/Genève aéroport oraz St. Louis: Bâle Aéroport będą przedmiotami konsultacji w ramach Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego. |
— |
W przypadku Szwajcarii Genève-Cointrin aéroport oraz Bâle-Mulhouse aéroport będą przedmiotami konsultacji w ramach Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego. |
I. WZAJEMNA POMOC
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
Dyrektywa Rady 89/608/EWG z dnia 21 listopada 1989 r. w sprawie wzajemnej pomocy między organami administracyjnymi Państw Członkowskich i współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania prawodawstwa dotyczącego spraw weterynaryjnych i zootechnicznych (Dz.U. L 351 z 2.12.1989, str. 34) |
Ustawa o epizootiach (LFE) z dnia 1 lipca 1966 r., ostatnio zmieniona 20 czerwca 2003 r. (RS 916.40), w szczególności jej art. 57 |
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
Zastosowanie art. 10, 11 i 16 dyrektywy 89/608/EWG podlega kompetencjom Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego.
II. IDENTIFIKACJA ZWIERZĄT
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||
|
|
||||
|
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Zastosowanie art. 3 ust. 2, art. 4 ust. 1a akapit piąty oraz ust. 2 dyrektywy 92/102/EWG podlega kompetencjom Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego. |
2. |
Odnośnie do wewnętrznego przemieszczania świń, owiec i kóz w Szwajcarii, datą obowiązującą w rozumieniu art. 5 ust. 3 jest 1 lipca 1999 r. |
3. |
W ramach art. 10 dyrektywy 92/102/EWG koordynacja ewentualnego wprowadzania elektronicznych środków identyfikacji podlega kompetencjom Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego. |
III. DOBROSTAN ZWIERZĄT
A. Prawodawstwo
Wspólnota Europejska |
Szwajcaria |
||||
|
|
||||
|
|
B. Szczególne zasady i procedury wdrażania
1. |
Władze szwajcarskie zobowiązują się do przestrzegania przepisów wynikających z dyrektywy 91/628/WE odnośnie do handlu między Szwajcaria a Wspólnotą Europejską oraz przywozu z krajów trzecich. |
2. |
Informacje przewidziane w art. 8 akapit czwarty dyrektywy 91/628/EWG przedkładane są Wspólnemu Komitetowi Weterynaryjnemu. |
3. |
Prowadzenie kontroli na miejscu podlega kompetencjom Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego, zgodnie w szczególności z art. 10 dyrektywy 91/628/EWG i art. 65 postanowienia dotyczącego przywozu, przewozu i wywozu zwierząt i produktów zwierzęcych z dnia 20 kwietnia 1988 r., ostatnio zmienionego 23 czerwca 2004 r. (RS 916.443.11). |
4. |
Informacje przewidziane w art. 18 ust. 3 akapit drugi dyrektywy 91/628/EWG przedkładane są Wspólnemu Komitetowi Weterynaryjnemu. |
IV. NASIENIE, KOMÓRKI JAJOWE I ZARODKI
Przepisy rozdziału I, VI i rozdziału 2 niniejszego dodatku stosowane są mutatis mutandis.
V. OPŁATY
A. |
Odnośnie do zwierząt żywych pochodzących z krajów innych niż wymienione w niniejszym załączniku władze szwajcarskie zobowiązują się do pobierania co najmniej opłat przewidzianych w rozdziale 2 załącznika C do dyrektywy 96/43/WE (Dz.U. L 162 z 1.7.1996, str. 1). |
B. |
Odnośnie do zwierząt żywych pochodzących ze Wspólnoty lub Szwajcarii, a przeznaczonych do przywozu we Wspólnocie lub Szwajcarii pobiera się następujące opłaty: 2,5 EUR/t, minimum 15 EUR i maksimum 175 EUR za partię. |
C. |
Nie pobiera się żadnych należności:
|
D. |
Za zwierzęta przeznaczone do wypasu granicznego pobiera się następujące opłaty: 1 EUR za sztukę dla kraju wysyłającego i 1 EUR za sztukę dla kraju przeznaczenia, ale w każdym przypadku minimum 10 EUR i maksimum 100 EUR za partię. |
E. |
Do celów niniejszego rozdziału przez „partię” rozumie się pewną liczbę zwierząt tego samego gatunku, zaopatrzonych w to samo świadectwo lub dokument sanitarny, przewożonych tym samym rodzajem transportu i wysyłanych przez jednego spedytora, pochodzących z tego samego kraju wywozu lub tego samego regionu wywozu i przewożonych do tego samego miejsca przeznaczenia. |
DODATEK 6
PRODUKTY ZWIERZĘCE
ROZDZIAŁ 1
SEKTORY, w których równoważność jest wzajemnie uznawana
Produkty: Mleko i produkty mleczne pochodzenia bydlęcego przeznaczone do spożywania przez ludzi
|
Wywóz ze Wspólnoty Europejskiej do Szwajcarii oraz wywóz ze Szwajcarii do Wspólnoty Europejskiej |
|||||
Warunki handlowe |
Równoważność |
Warunki specjalne |
||||
Normy WE |
Normy szwajcarskie |
|||||
Zdrowie zwierząt
|
64/432/EWG 92/46/EWG |
Zarządzenie z dnia 27 czerwca 1995 r. o epizootiach (OFE), ostatnio zmienione 23 czerwca 2001 r. (RS 916.401), w szczególności jego art. 47, 61, 65, 101, 155, 163, 169, 173, 177, 224 i 295 |
tak |
Mleko i produkty mleczne pochodzenia bydlęcego przeznaczone do spożywania przez ludzi będące przedmiotem handlu między Państwami Członkowskimi Wspólnoty a Szwajcarią winny być zaopatrzone w handlowe dokumenty przewidziane w rozdziale II dyrektywy 92/46/EWG Zgodnie z art. 10 dyrektywy 92/46/EWG, Szwajcaria sporządza listę uprawnionych zakładów przerobu i przetwórstwa, a także listę ośrodków zbiorczych oraz uprawnionych ośrodków standaryzacyjnych |
||
Zdrowie publiczne |
92/46/EWG |
Zarządzenie z dnia 7 grudnia 1998 r. dotyczące gwarancji i kontroli jakości gospodarki mlecznej (Zarządzenie o jakości mleka, OQL), ostatnio zmienione 8 marca 2002 r. (RS 916.351.0) Zarządzenie z dnia 13 kwietnia 1999 r. dotyczące zagwarantowania jakości w produkcji mlecznej), ostatnio zmienione 20 grudnia 2002 r. (RS 916.351.021.1) Zarządzenie z dnia 13 kwietnia 1999 r. dotyczące zagwarantowania jakości w przedsiębiorstwach przemysłowych przetwórstwa mlecznego, ostatnio zmienione 20 grudnia 2002 r. (RS 916.351.021.2) Zarządzenie z dnia 13 kwietnia 1999r. dotyczące zagwarantowania jakości w rzemieślniczym przetwórstwie mleka, ostatnio zmienione 20 grudnia 2002 r. (RS 916.351.021.3) Zarządzenie z dnia 13 kwietnia 1999 r. dotyczące zagwarantowania jakości podczas dojrzewania i wstępnego pakowania sera ostatnio zmienione 20 grudnia 2002 r. (RS916.351.021.4) |
tak |
Produkty: Uboczne produkty zwierzęce nieprzeznaczone do spożywania przez ludzi, łącznie Mleko i produkty mleczne pochodzenia bydlęcego nieprzeznaczone do spożywania przez ludzi
Wywóz ze Wspólnoty Europejskiej do Szwajcarii i wywóz ze Szwajcarii do Wspólnoty Europejskiej |
|||
Warunki handlowe |
Równoważność |
Warunki specjalne |
|
Normy WE |
Normy szwajcarskie |
||
Rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady dnia 3 października 2002 r.ustanawiające przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 273 z 10.10.2002, str. 1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 780/2004 z 26 kwietnia 2004 r. dotyczącym środków przejściowych podjętych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady odnoszącym się do przywozu i przewozu niektórych produktów pochodzących z krajów trzecich (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 64) |
Zarządzenie z dnia 5 marca 1995 r. o higienie mięsa (OHyV), ostatnio zmienione 23 czerwca 2004 r. (RS 817.190) Zarządzenie z dnia 27 czerwca 1995 r. o epizootiach (OFE), ostatnio zmienione 23 czerwca 2004 r.(RS 916.401). Zarządzenie z dnia 20 kwietnia 1988 r.dotyczące przywozu, przewozu i wywozu zwierząt i produktów zwierzęcych (OITE) ostatnio zmienione 23 czerwca 2004 r. (RS 916.443.11), w szczególności jego art. 51, 64a oraz 77 (zatwierdzenie zakładów eksportujących, warunki przywozu i wywozu ubocznych produktów zwierzęcych) Zarządzenie z dnia 23 czerwca 2004 r. dotyczące eliminacji ubocznych produktów zwierzęcych (OESPA) (RS 916.441.22) |
tak |
Odnośnie do swojego przywozu, Szwajcaria stosuje przepisy, które wynikają z załączników VII, VIII, X (świadectwa) i XI (kraj), zgodnie z art. 29 rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Handel surowcami z kategorii 1 i 2 jest zakazany, za wyjątkiem niektórych celów technicznych, które przewiduje rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 [środki przejściowe określone rozporządzeniem (WE) nr 878/2004 Komisji (Dz.U. L 162 z 30.4.2004, str. 62)] Surowce kategorii 3, które są przedmiotem handlu między Państwami Członkowskimi a Szwajcarią winny posiadać dokumenty i świadectwa zdrowia przewidziane w rozdziale III załącznika II zgodnie z art. 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Zgodnie z rozdziałem III rozporządzenia (WE) nr 1774/2002, Szwajcaria sporządza listę odpowiednich zakładów |
ROZDZIAŁ II
DZIEDZINY INNE NIŻ WYMIENIONE W ROZDZIALE I
I. Wywóz ze Wspólnoty do Szwajcarii
Wywóz podlega tym samym warunkom, którym podlega handel wewnątrzwspólnotowy. Jednakże w każdym przypadku wywożonym partiom towarzyszyć muszą świadectwa potwierdzające spełnienie wszystkich warunków, wydane przez właściwe władze.
Jeżeli okaże się to konieczne, wzory świadectw zostaną przedyskutowane w ramach Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego.
II. Wywóz ze Szwajcarii do Wspólnoty
Wywóz będzie przebiegał we właściwych warunkach przewidzianych przez przepisy wspólnotowe. Wzory świadectw zostaną przedyskutowane w ramach Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego.
Do czasu podjęcia decyzji co do nowych wzorów obowiązywać będą świadectwa obecnie stosowane.
ROZDZIAŁ III
PRZEJŚCIE SEKTORA Z ROZDZIAŁU II DO ROZDZIAŁU I
Kiedy tylko Szwajcaria przyjmie prawodawstwo, które uzna za równoważne z prawodawstwem europejskim, sprawa zostanie skierowana do Wspólnego Komitetu Weterynaryjnego. Rozdział I niniejszego dodatku zostanie uzupełniony w możliwie najkrótszym czasie w drodze ustaleń dokonanych przez Komitet.
DODATEK 11
PUNKTY KONTAKTOWE
— |
Dla Wspólnoty Europejskiej: Dyrektor Bezpieczeństwo żywności: fitosanitarne, zdrowie i dobrostan zwierząt, zagadnienia międzynarodowe Dyrekcja Generalna ds. Zdrowia i Ochrony Konsumentów (DG SANCO) Komisja Europejska Rue Froissart, 101 B-1049 Bruxelles Inne ważne kontakty: Dyrektor Biuro ds. Żywności i Weterynarii Grange Irlandia Dyrektor wydziału Międzynarodowe zagadnienia żywieniowe, weterynaryjne i fitosanitarne Dyrekcja Generalna ds. Zdrowia i Ochrony Konsumentów (DG SANCO) Komisja Europejska Rue Froissart, 101 B-1049 Bruxelles |
— |
Dla Szwajcarii: Office vétérinaire fédéral CH-3003 Berne Telefon: (41-31) 323 85 01/02 Faks: (41-31) 324 82 56 Inne ważne kontakty: Office fédéral de la santé publique Unité principale „Sûreté alimentaire” CH-3003 Berne Telefon: (41-31) 322 95 55 Faks: (41-31) 322 95 74 Centrale du Service d'inspection et de consultation en matière d'économie laitière Schwarzenburgstraße 161 CH-3097 Liebefeld-Berne Telefon: (41-31) 323 81 03 Faks: (41-31) 323 82 27 |