1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/1

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1452/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. wprowadzające szczególne środki dla niektórych produktów rolnych z francuskich departamentów zamorskich, zmieniające dyrektywę 72/462/EWG i uchylające rozporządzenia (EWG) nr 525/77 i (EWG) nr 3763/91 (Poseidom) (2), rozporządzenie Rady (WE) nr 1453/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. wprowadzające szczególne środki dla niektórych produktów rolnych z Azorów i Madery oraz uchylające rozporządzenie (EWG) nr 1600/92 (Poseima) (3) i rozporządzenie Rady (WE) nr 1454/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. wprowadzające szczególne środki dla niektórych produktów rolnych z Wysp Kanaryjskich oraz uchylające rozporządzenie (EWG) nr 1601/92 (Poseican) (4) zakazują ponownego wywozu i ponownej wysyłki produktów objętych szczególnymi uzgodnieniami w sprawie dostaw, z zastrzeżeniem kilku przypadków wyjątkowych.

(2)

Rozporządzenia (WE) nr 1452/2001 i nr 1453/2001 zezwalają na wywóz produktów przetworzonych do państw trzecich w celu wsparcia handlu regionalnego oraz tradycyjnych wysyłek produktów przetworzonych.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 1454/2001 zezwala na tradycyjne wywozy i wysyłki produktów przetworzonych. Zezwala ono również na wywóz produktów w stanie nieprzetworzonym lub produktów pakowanych lokalnie, zgodnie z warunkami określanymi przez Komisję, w szczególności po zwrocie pomocy lub zapłacie należności przywozowych.

(4)

W celu umożliwienia rozwoju działalności gospodarczej w najbardziej peryferyjnych regionach winno się, po zwrocie pomocy lub po zapłacie należności przywozowych, zezwolić na wywóz lub wysyłkę produktów objętych szczególnymi uzgodnieniami w sprawie dostaw.

(5)

Z uwagi na to, iż handel produktami objętymi szczególnymi uzgodnieniami w sprawie dostaw między Azorami i Maderą doprowadził do kilku transakcji spekulacyjnych, proponuje się, by tego rodzaju handel produktami objętymi szczególnymi uzgodnieniami w sprawie dostaw był ograniczony jedynie do produktów przetwarzanych w tych najbardziej peryferyjnych regionach.

(6)

Rozporządzenia (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001 i (WE) nr 1454/2001 winny być odpowiednio zmienione,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/3

(1)

W rozporządzeniu Rady (WE) nr 1245/2004 z dnia 28 czerwca 2004 r. w sprawie zawarcia Protokołu zmieniającego czwarty Protokół ustanawiający warunki dotyczące połowów przewidzianych w Umowie w sprawie rybołówstwa zawartej między Europejską Wspólnotą Gospodarczą, z jednej strony, a Rządem Danii oraz Rządem Lokalnym Grenlandii, z drugiej strony (2), określono możliwości połowowe dla Wspólnoty na wodach Grenlandii. Należy podjąć konieczne środki w celu wdrożenia wyników Porozumienia.

(2)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2287/2003 z dnia 19 grudnia 2003 r. ustalające wielkości dopuszczalne połowów na 2004 r. i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty, oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, gdzie wymagane są ograniczenia połowowe (3), powinno zatem zostać odpowiednio zmienione,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/6

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/8

(1)

Artykuł 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 i art. 14 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1785/2003 stanowią, że różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów wymienionych w art. 1 każdego z tych rozporządzeń a cenami wewnątrz Wspólnoty może zostać pokryta za pomocą refundacji wywozowej.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1520/2000 z dnia 13 lipca 2000 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria ustalania wysokości takich refundacji (3), określa produkty, dla których należy ustalić stawkę refundacji mającą zastosowanie w przypadku, jeśli produkty te są wywożone jako towary wymienione w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 lub w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 1785/2003 odpowiednio.

(3)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1520/2000, stawkę refundacji na 100 kg każdego z omawianych produktów podstawowych ustala się co miesiąc.

(4)

Ustalenie z wyprzedzeniem wysokich stawek refundacji może zagrozić zobowiązaniom podjętym w odniesieniu do ewentualnych refundacji wywozowych do produktów rolnych, należących do towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu. W takich sytuacjach niezbędne jest zatem zastosowanie środków ostrożności, nie zapobiegając jednak zawieraniu umów długoterminowych. Ustalenie określonej stawki refundacji dla celów ustalenia refundacji z wyprzedzeniem jest środkiem, który pozwala na osiągnięcie tych różnych celów.

(5)

Uwzględniając porozumienie pomiędzy Wspólnotą Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie wywozów produktów z ciasta makaronowego ze Wspólnoty do Stanów Zjednoczonych, przyjęte decyzją Rady 87/482/EWG (4), niezbędnym jest zróżnicowanie refundacji do produktów objętych kodami CN 1902 11 00 i 1902 19 ze względu na ich miejsce przeznaczenia.

(6)

Zgodnie z art. 4 ust. 3 i 5 rozporządzenia (WE) nr 1520/2000, należy ustalić obniżoną stawkę refundacji wywozowej, uwzględniając wysokość mającej zastosowanie refundacji produkcyjnej, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1722/93 (5), dla omawianego produktu podstawowego, stosowaną w zakładanym okresie wytworzenia towarów.

(7)

Napoje alkoholowe uważane są za mniej wrażliwe na cenę zbóż stosowanych do produkcji tych napojów. Niemniej jednak Protokół 19 Aktu Przystąpienia Zjednoczonego Królestwa, Irlandii i Danii stanowi, że należy uchwalić środki niezbędne w celu ułatwienia stosowania zbóż wspólnotowych do produkcji napojów alkoholowych pozyskiwanych ze zbóż. Koniecznym jest zatem dostosowanie stawki refundacji stosowanej odpowiednio do zbóż wywożonych jako napoje alkoholowe.

(8)

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1676/2004 z dnia 24 września 2004 r. w sprawie przyjęcia autonomicznych oraz przejściowych środków dotyczących przywozów niektórych przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Bułgarii i wywozów niektórych przetworzonych produktów do Bułgarii (6) z mocą począwszy od dnia 1 października 2004 r., przetworzone produkty rolne wywone do Bułgarii, niewymienione w załączniku I do Traktatu, nie kwalifikują się do otrzymania refundacji wywozowych.

(9)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/12

(1)

Artykuł 27 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 stanowi, iż różnica między cenami na rynku światowym produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a), c), d), f), g) i h) tego rozporządzenia, a cenami wewnątrz Wspólnoty może zostać pokryta za pomocą refundacji wywozowej, gdy produkty te są wywożone jako towary wymienione w załączniku V do wymienionego rozporządzenia. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1520/2000 z dnia 13 lipca 2000 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria dla ustalania wysokości sum takich refundacji (2) określa produkty, dla których należy ustalić stawkę refundacji, którą stosuje się w przypadku gdy produkty te wywożone są jako towary wymienione w załączniku I rozporządzenia (WE) nr 1260/2001.

(2)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1520/2000, raz w miesiącu ustala się stawkę refundacji na 100 kg każdego z rozpatrywanych produktów podstawowych.

(3)

Artykuł 27 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 określa, iż refundacja wywozowa do produktu jako składnika towaru nie może być wyższa niż ta obowiązująca w stosunku do tego samego produktu wywożonego bez dalszego przetwarzania.

(4)

Zważywszy na fakt, iż obecnie niemożliwe jest określenie sytuacji na rynku w ciągu kilku następnych miesięcy, refundacje, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, mogą być ustalone z wyprzedzeniem.

(5)

Ustalenie z wyprzedzeniem wysokich stawek refundacji może zagrozić zobowiązaniom podjętym w odniesieniu do ewentualnych refundacji wywozowych do produktów rolnych – składników towaru, należącego do grupy towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu. W takich sytuacjach niezbędne jest zatem podjęcie środków ostrożności, nie stając jednak na przeszkodzie zawieraniu umów długoterminowych. Ustalenie specjalnej stawki refundacji dla celów ustalenia refundacji z wyprzedzeniem jest środkiem, który pozwala na osiągnięcie tych różnych celów.

(6)

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1676/2004 r. z dnia 24 września 2004 r. przyjmującym autonomiczne i przejściowe środki dotyczące przywozu niektórych przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Bułgarii oraz wywozu niektórych przetworzonych produktóv rolnych do Bułgarii (3), z mocą od 1 października 2004 r., przetworzone produkty rolne niedojęte załącznikiem I do Traktatu, wywożone do Bułgarii, nie kwalifikują się do otrzymania refundacji wywozowych.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/15

(1)

Artykuł 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2771/75 stanowi, że różnica między cenami w handlu międzynarodowym na produkty wymienione w art. 1 ust. 1 tego rozporządzenia a cenami wewnątrz Wspólnoty może zostać pokryta za pomocą refundacji wywozowej, jeżeli towary te są wywożone w formie towarów wymienionych w Załączniku do tego rozporządzenia. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1520/2000 z dnia 13 lipca 2000 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria ustalania wysokości sum takich refundacji (2) określa produkty, dla których należy ustalić stawkę refundacji mającą zastosowanie w przypadku, jeśli produkty te są wywożone jako towary wymienione w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2771/75.

(2)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1520/2000, stawkę refundacji na 100 kilogramów każdego z produktów podstawowych ustala się na okres tej samej długości co okres, na który ustalono refundacje dla tych samych produktów wywożonych w formie nieprzetworzonej.

(3)

Artykuł 11 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego w ramach Rundy Urugwajskiej określa, że refundacja wywozowa na produkt zawarty w towarze nie może przekroczyć refundacji stosowanej wobec tego produktu w przypadku jego wywozu w stanie nieprzetworzonym.

(4)

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1676/2004 z dnia 24 września 2004 r. przyjmującym środki autonomiczne i przejściowe dotyczące przywozu niektórych przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Bułgarii (3) oraz wywozu niektórych przetworzonych produktóv rolnych do Bułgarii, z mocą od 1 października 2004 r., przetworzone produkty rolne nieobjęte załacznikiem I do Traktatu, wywożone do Bułgarii, nie podlegają refundacji wywozowej.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mięsa Drobiowego i Jaj,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/18

(1)

Artykuł 31 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 przewiduje, że różnica pomiędzy cenami produktów w handlu światowym, wymienionych w art. 1 lit. a), b), c), d), e) oraz g) tego rozporządzenia i cenami we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1520/2000 z dnia 13 lipca 2000 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych w formie towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria dla ustalania wysokości sum takich refundacji (2), określa produkty, dla których powinna być ustalona stawka refundacji odnośnie do produktów wywożonych w formie towarów wyszczególnionych w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 1255/1999.

(3)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1520/2000, stawka refundacji na 100 kg każdego z rozpatrywanych produktów podstawowych powinna być ustalana każdego miesiąca.

(4)

Jednak w przypadku pewnych przetworów mlecznych wywożonych w formie towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu, istnieje niebezpieczeństwo zagrożenia zobowiązań podjętych w związku z tymi refundacjami, jeżeli z wyprzedzeniem zostaną ustalone wysokie stawki refundacji. Aby uniknąć takiej sytuacji, należy zastosować środki zapobiegawcze, ale nie uniemożliwiające zawieranie długoterminowych umów. Ustalenie szczegółowych stawek refundacji dla ustalonych z wyprzedzeniem refundacji odnośnie do tych produktów powinno pozwolić na osiągnięcie tych dwóch celów.

(5)

Artykuł 4 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1520/2000 przewiduje, że przy ustalaniu stawki refundacji należy uwzględnić, w stosownych przypadkach, refundacje produkcyjne, pomoc finansową lub inne środki o skutku równoważnym, stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich zgodnie z rozporządzeniem w sprawie wspólnej organizacji rynku rozpatrywanych produktów w odniesieniu do produktów podstawowych wyszczególnionych w załączniku A do tego rozporządzenia lub produktów przyrównywanych.

(6)

Artykuł 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 przewiduje wypłatę pomocy w odniesieniu do mleka odtłuszczonego przetworzonego na kazeinę wyprodukowanego na terenie Wspólnoty, pod warunkiem że wymienione mleko i wyprodukowana z niego kazeina spełnia odpowiednie standardy.

(7)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2571/97 z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie sprzedaży masła po obniżonych cenach oraz przyznawania pomocy w odniesieniu do śmietany, masła i koncentratu masła, przeznaczonych do wykorzystania w produkcji ciast, lodów i innych środków spożywczych (3) stanowi, że masło i śmietana po obniżonych cenach powinny zostać udostępnione dla przemysłu produkującego niektóre towary.

(8)

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1676/2004 z dnia 24 września 2004 r. w sprawie przyjęcia autonomicznych oraz przejściowych środków dotyczących przywozów niektórych przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Bułgarii i wywozów niektórych przetworzonych produktów do Bułgarii (4) z mocą od dnia 1 października 2004 r. przetworzone produkty rolne wyworzone do Bułgarii, nieobjęte załącznikiem I do Traktatu, nie podlegają refundacjom wywozowym.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/21

(1)

Artykuł 4 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2825/93 przewiduje, że ilościami zbóż kwalifikującymi się do refundacji wywozowych są ilości objęte kontrolą i poddane destylacji oraz ważone przy zastosowaniu współczynnika ustalanego corocznie w stosunku do każdego zainteresowanego Państwa Członkowskiego. Współczynnik ten wyraża stosunek między całkowitymi ilościami wywiezionymi i całkowitymi ilościami wprowadzonymi do obrotu danych napojów spirytusowych na podstawie tendencji odnotowanych w odniesieniu do tych ilości w okresie odpowiadającym przeciętnemu okresowi dojrzewania danego napoju spirytusowego.

(2)

W świetle informacji przedstawionych przez Irlandię i dotyczących okresu od 1 stycznia do 31 grudnia 2003 r. przeciętny okres dojrzewania w 2003 r. wynosił dla irlandzkiej whisky pięć lat. W związku z powyższym należy ustalić współczynniki dla okresu od 1 października 2004 r. do 30 września 2005 r.

(3)

Artykuł 10 protokołu 3 do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym wyklucza przyznawanie refundacji przy wywozie do Liechtensteinu, Islandii i Norwegii. Ponadto Wspólnota zawarła z niektórymi państwami trzecimi umowy znoszące refundacje wywozowe. Zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2825/93 należy to uwzględnić przy obliczaniu współczynników na okres 2004/2005,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/23

(1)

Artykuł 4 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2825/93 przewiduje, że ilościami zbóż kwalifikującymi się do refundacji wywozowych są ilości objęte kontrolą i poddane destylacji oraz ważone przy zastosowaniu współczynnika ustalanego corocznie w stosunku do każdego zainteresowanego Państwa Członkowskiego. Współczynnik ten wyraża stosunek między całkowitymi ilościami wywiezionymi i całkowitymi ilościami wprowadzonymi do obrotu danych napojów alkoholowych na podstawie tendencji odnotowanych w odniesieniu do tych ilości w okresie odpowiadającym przeciętnemu okresowi dojrzewania danego napoju alkoholowego.

(2)

W świetle informacji przedstawionych przez Zjednoczone Królestwo i dotyczących okresu od 1 stycznia do 31 grudnia 2003 r. przeciętny okres dojrzewania w 2003 r. wynosił dla szkockiej whisky siedem lat. Należy ustalić współczynniki dla okresu od 1 października 2004 r. do 30 września 2005 r.

(3)

Artykuł 10 protokołu 3 do Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym wyklucza przyznawanie refundacji przy wywozie do Liechtensteinu, Islandii i Norwegii. Ponadto Wspólnota zawarła z niektórymi państwami trzecimi umowy znoszące refundacje wywozowe. Zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2825/93 należy to uwzględnić przy obliczaniu współczynników na okres 2004/2005,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/25

(1)

Rada na mocy rozporządzenia (WE) nr 1796/1999 (2) nałożyła w sierpniu 1999 r. cło antydumpingowe w wysokości 60,4 % na przywóz stalowych lin i kabli („lina z drutu stalowego” lub „SWR”) pochodzących między innymi z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”).

(2)

W dniu 5 stycznia 2004 r. Komisja otrzymała, zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, wniosek od Europejskiej Federacji Przemysłu Lin Stalowych (EWRIS) o wszczęcie dochodzenia dotyczącego rzekomego obchodzenia środków antydumpingowych nałożonych na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących z ChRL. Zgodnie z wnioskiem, praktyka związana z obchodzeniem środków polegała na dokonywanym w Maroku przeładunku SWR pochodzącej z ChRL do Wspólnoty. Wniosek ten został złożony w imieniu producentów, którzy reprezentują większą część wspólnotowej produkcji SWR, i zawierał dostateczne dowody dotyczące czynników określonych w art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(3)

Komisja na mocy rozporządzenia (WE) nr 275/2004 (3) („rozporządzenie wszczynające”) wszczęła postępowanie dotyczące rzekomego obchodzenia środków antydumpingowych.

(4)

Zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego oraz art. 2 rozporządzenia wszczynającego, Komisja poleciła władzom celnym zarejestrować przywóz SWR wysyłanych z Maroka, i zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Maroka, z dniem 19 lutego 2004 r.

(5)

Artykuł 2 rozporządzenia wszczynającego przewiduje również, że Komisja na mocy rozporządzenia może zwrócić się do władz celnych w celu zaprzestania rejestracji przywozu do Wspólnoty towarów wyprodukowanych przez producentów, którzy złożyli wniosek o wyłączenie z rejestracji oraz, jak zostało stwierdzone, nie obchodzili obowiązujących środków antydumpingowych.

(6)

W terminie określonym w art. 3 rozporządzenia wszczynającego Komisja otrzymała wniosek o wyłączenie z rejestracji i ze środków od jednego producenta marokańskiego, Remer Maroc SARL, Settat, Maroko („wnioskodawca”).

(7)

Dochodzenie objęło okres od 1 stycznia 2003 r. do 31 grudnia 2003 r. („OOD”). Zebrano dane od 1999 r. do końca OOD celem zbadania rzekomej zmiany w strukturze handlu.

(8)

W trakcie dochodzenia wnioskodawca odpowiedział na kwestionariusz przesłany przez Komisję. Komisja przeprowadziła wizytę weryfikacyjną na terenie wspomnianego przedsiębiorstwa w Maroku.

(9)

Przedsiębiorstwo wnioskodawcy zostało założone w 2001 r. jako filia będąca w pełni własnością włoskiego przedsiębiorstwa Remer Italia. Podczas OOD wnioskodawca wywiózł do Wspólnoty jedynie niewielką ilość rozpatrywanego produktu, co stanowiło poniżej 5 % całkowitego przywozu SWR z Maroka w tym samym okresie. Od czasu założenia przedsiębiorstwa w 2001 r. większość sprzedaży przedsiębiorstwa skierowana była na lokalny rynek marokański.

(10)

Ustalono również, że wnioskodawca jest zarówno producentem, jak i eksporterem urządzeń do produkcji SWR wykorzystywanych do pełnego procesu wytwarzania rozpatrywanego produktu z wykorzystaniem zakupionego drutu stalowego, rdzenia tekstylnego i smaru. Wspomniane przedsiębiorstwo prowadzi sprzedaż wyłącznie własnych wyrobów bądź wyrobów spółki matki z Włoch i nigdy nie nabywało jakichkolwiek SWR lub innych materiałów z ChRL. Ustalono zatem, iż przedsiębiorstwo to nie obchodziło obowiązujących środków antydumpingowych.

(11)

W związku z powyższymi ustaleniami należy zaprzestać rejestracji przywozu SWR wysyłanych z Maroka i wytwarzanych przez wnioskodawcę.

(12)

Jakakolwiek decyzja dotycząca eksporterów powinna zostać na tym etapie ograniczona do wyłączenia z rejestracji. Jeżeli Rada następnie przyjmie rozporządzenie przedłużające środki antydumpingowe zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego, może również zdecydować o wyłączeniu niektórych eksporterów z takich przedłużonych środków.

(13)

Komisja uznała zatem za właściwe wniesienie poprawek do rozporządzenia wszczynającego w zakresie, w jakim dotyczy ono wyłączenia z rejestracji przywozu SWR wysyłanych z Maroka i zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Maroka.

(14)

Niniejsze rozporządzenie oparte jest na ustaleniach dotyczących wnioskodawcy i nie przesądza decyzji, którą Rada może podjąć w celu przedłużenia środków antydumpingowych na SWR pochodzące z ChRL na ten sam produkt wysyłany z Maroka, zgłoszony lub niezgłoszony jako pochodzący z Maroka.

(15)

Zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i okolicznościach, na podstawie których Rada zamierzała zaprzestać rejestracji przywozu SWR wytwarzanych przez wnioskodawcę, oraz miały możliwość przedstawienia swoich uwag. Nie zgłoszono żadnych zastrzeżeń,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/27

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2287/2003 z dnia 19 grudnia 2003 r. ustalające wielkości dopuszczalne połowów na 2004 r. i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty, oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach gdzie wymagane są ograniczenia połowowe (2) przewiduje kwoty na połowy śledzia na rok 2004.

(2)

W celu zapewnienia przestrzegania przepisów dotyczących ograniczeń ilościowych połowów niektórych gatunków objętych kwotami, niezbędne jest określenie przez Komisję daty wykorzystania przyznanej kwoty przez statki pływające pod banderą Państwa Członkowskiego.

(3)

Według informacji przekazanych Komisji, połowy śledzia w wodach strefy ICES I i II, dokonane przez statki pływające pod banderą Niemiec lub zarejestrowane w Niemczech, osiągnęły kwotę przyznaną na rok 2004. Niemcy zakazały połowów tego gatunku od dnia 25 sierpnia 2004 r. Należy zatem utrzymać tę datę,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/28

(1)

Artykuł 10 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 przewiduje, że przy przywozie produktów, o których mowa w art. 1 wyżej wymienionego rozporządzenia, pobiera się opłaty celne zgodne ze stawkami Wspólnej Taryfy Celnej. Jednakże w przypadku produktów, o których mowa w ust. 2 tego artykułu, opłaty przywozowe równają się cenie interwencyjnej tych produktów ważnej w czasie przywozu powiększonej o 55 % i pomniejszonej o cenę CIF w przywozie stosowaną do danej wysyłki. Opłaty celne nie mogą jednak przekroczyć stawek Wspólnej Taryfy Celnej.

(2)

Na mocy art. 10 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 ceny CIF w przywozie oblicza się na podstawie cen reprezentatywnych dla danego produktu na rynku światowym.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 1249/96 ustala zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 do opłat przywozowych w sektorze zbóż.

(4)

Opłaty przywozowe stosuje się aż do chwili ustalenia i wejścia w życie nowych stawek opłat przywozowych.

(5)

W celu umożliwienia normalnego funkcjonowania systemu opłat przywozowych należy przyjąć jako podstawę ich wyliczenia stawki reprezentatywne dla rynku, stwierdzone w okresie porównawczym.

(6)

Zastosowanie rozporządzenia (WE) nr 1249/96 prowadzi do ustalenia opłat przywozowych w wysokości podanej w załączniku I do niniejszego rozporządzenia,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/31

(1)

Artykuł 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2681/74 z dnia 21 października 1974 r. sprawie finansowania przez Wspólnotę wydatków poniesionych w odniesieniu do dostaw produktów rolnych jako pomocy żywnościowej (3) przewiduje, że część wydatków odpowiadająca refundacjom wywozowym ustalonym w tym zakresie zgodnie z regułami wspólnotowymi ponoszona jest przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej.

(2)

W celu ułatwienia ustalenia budżetu na wspólnotowe akcje pomocy żywnościowej i zarządzania nim oraz w celu umożliwienia Państwom Członkowskim poznania poziomu wspólnotowego udziału w finansowaniu krajowych akcji pomocy żywnościowej należy określić poziom refundacji przyznanych na te akcje.

(3)

Zasady ogólne i warunki zastosowania przewidziane przez art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 i przez art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 w odniesieniu do refundacji wywozowych stosuje się mutatis mutandis do wyżej wymienionych działań.

(4)

Szczególne kryteria, jakie należy wziąć pod uwagę przy wyliczaniu refundacji wywozowych do ryżu, są określone w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3072/95.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/33

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 581/2004 z dnia 26 marca 2004 r. w sprawie stałego zaproszenia do składania ofert przetargowych odnośnie do refundacji wywozowych do niektórych rodzajów masła (2) przewiduje otwarcie stałego przetargu.

(2)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 580/2004 z dnia 26 marca 2004 r. ustanawiającym procedurę przetargową dotyczącą refundacji wywozowych do niektórych przetworów mlecznych (3) oraz po dokonaniu analizy ofert przedstawionych w odpowiedzi na ten przetarg, stosowne jest ustalenie maksymalnego poziomu refundacji wywozowej w okresie przetargowym kończącym się dnia 29 września 2004 r.

(3)

Komitet Zarządzający ds. Mleka i Przetworów Mlecznych nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/35

(1)

Refundacje stosowane do wywozu cukru białego i cukru surowego w stanie nieprzetworzonym zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1666/2004 (2).

(2)

Z uwagi na różnice pomiędzy danymi, którymi obecnie dysponuje Komisja a danymi dostępnymi w chwili przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1666/2004, należy zmienić te refundacje,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/37

(1)

Zgodnie z art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) wymienionego rozporządzenia, a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Zgodnie z art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2135/95 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania przyznawania refundacji wywozowych w sektorze cukru (2), refundacja za 100 kg produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, będących przedmiotem wywozu, równa jest kwocie podstawowej pomnożonej przez zawartość sacharozy, powiększoną, jeżeli właściwe, o zawartość innych cukrów przemienionych na sacharozę. Tę zawartość sacharozy, stwierdzoną w odniesieniu do rozpatrywanego produktu, określa się zgodnie z przepisami art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2135/95.

(3)

Zgodnie z przepisami art. 30 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, podstawowa kwota refundacji w odniesieniu do sorbozy wywożonej w stanie nieprzetworzonym musi być równa podstawowej kwocie refundacji, pomniejszonej o jedną setną refundacji produkcyjnej obowiązującej, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1265/2001 z dnia 27 czerwca 2001 r. ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 w odniesieniu do przyznawania refundacji produkcyjnych do niektórych produktów cukrowych stosowanych w przemyśle chemicznym (3), w odniesieniu do produktów wymienionych w Załączniku do tego ostatniego rozporządzenia.

(4)

Zgodnie z przepisami art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, w odniesieniu do pozostałych produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) wymienionego rozporządzenia, wywożonych w stanie nieprzetworzonym, podstawowa kwota refundacji musi być równa jednej setnej kwoty ustalonej, biorąc pod uwagę różnicę między ceną interwencyjną dla cukru białego, obowiązującą w strefach Wspólnoty bez deficytu w trakcie miesiąca, dla którego została ustalona kwota podstawowa a notowaniami lub cenami cukru białego, stwierdzonymi na rynku światowym, oraz konieczność ustanowienia równowagi między wykorzystaniem produktów podstawowych Wspólnoty w celu wywozu produktów przetworzonych w przeznaczeniu do państw trzecich a wykorzystaniem produktów z tych krajów, dopuszczonych do obrotu na mocy ustaleń o uszlachetnianiu czynnym.

(5)

W myśl art. 30 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, stosowanie kwoty podstawowej może być ograniczone do niektórych produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) wymienionego rozporządzenia.

(6)

W myśl art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, istnieje możliwość zastosowania refundacji wywozowej do wywozu w stanie nieprzetworzonym produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. f), g) i h) wymienionego rozporządzenia. Poziom refundacji musi być określony dla 100 kg suchej masy, biorąc pod uwagę w szczególności refundację stosowaną do wywozu produktów określonych kodem CN 1702 30 91, refundację stosowaną do wywozu produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 oraz aspekty gospodarcze proponowanego wywozu. W odniesieniu do produktów, o których mowa w lit. f) i g) wymienionego ust. 1, refundacji udziela się tylko produktom odpowiadającym warunkom określonym w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2135/95, a w odniesieniu do produktów, o których mowa w lit. h), refundacji udziela się tylko produktom odpowiadającym warunkom określonym w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2135/95.

(7)

Wyżej wymienione refundacje muszą być ustalone raz na miesiąc. Mogą być zmieniane w tym odstępie czasowym.

(8)

Artykuł 27 ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 przewiduje, że sytuacja na rynku światowym lub specyficzne wymagania pewnych rynków mogą uczynić koniecznym zróżnicowanie refundacji do produktów określonych w art. 1 wymienionego rozporządzenia w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(9)

Znaczący i szybki wzrost preferencyjnego przywozu cukru pochodzącego z zachodnich krajów bałkańskich od początku 2001 r., oraz wywozu cukru ze Wspólnoty do tych krajów wydaje się być istotnie sztuczny.

(10)

Aby uniknąć wszelkiego nadużycia w związku z ponownym przywozem do Wspólnoty produktów w sektorze cukru, dla których przyznano refundację wywozową, nie należy ustalać refundacji do produktów, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do wszystkich zachodnich krajów bałkańskich.

(11)

Biorąc pod uwagę te informacje, należy ustalić refundacje do rozpatrywanych produktów w odpowiedniej wysokości.

(12)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/40

(1)

Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1327/2004 z dnia 19 lipca 2004 r. w sprawie stałego przetargu ustalającego opłaty wyrównawcze i/lub refundacje wywozowe do cukru białego na rok gospodarczy 2004/2005 (2) przystępuje się do przetargów częściowych w sprawie wywozu wspomnianego cukru do niektórych państw trzecich.

(2)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1327/2004, jeżeli właściwe, ustala się maksymalną kwotę refundacji wywozowej dla rozpatrywanego przetargu częściowego, biorąc pod uwagę w szczególności sytuację i przewidywany rozwój rynku cukru we Wspólnocie i na rynku światowym.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/41

(1)

Artykuł 7 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 przewiduje możliwość podjęcia decyzji o przyznaniu refundacji produkcyjnych do produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. a) i f) wymienionego rozporządzenia, do syropów, o których mowa w lit. d) wyminionego ustępu, i do chemicznie czystej fruktozy (lewulozy) określonej kodem CN 1702 50 00 jako produktu pośredniego, wykorzystywanych do wytwarzania niektórych produktów przemysłu chemicznego, o ile podlegają one jednej z sytuacji określonych w art. 23 ust. 2 Traktatu.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1265/2001 z dnia 27 czerwca 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 w odniesieniu do przyznawania refundacji produkcyjnych do niektórych produktów cukrowych stosowanych w przemyśle chemicznym (2) przewiduje określenie tych refundacji w oparciu o refundacje ustalone do cukru białego.

(3)

Artykuł 9 rozporządzenia (WE) nr 1265/2001 przewiduje, że refundacja produkcyjna do cukru białego ustalana jest comiesięcznie dla okresów rozpoczynających się pierwszego dnia każdego miesiąca.

(4)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/42

(1)

W myśl art. 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 1784/2003 i art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów, o których mowa w art. 1 tych rozporządzeń, a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Na mocy art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 refundacje powinny być ustalane z uwzględnieniem, z jednej strony – istniejącej sytuacji i przyszłych tendencji pod względem cen i dostępności zbóż, ryżu i ryżu łamanego na rynku Wspólnoty, a z drugiej – cen zbóż, ryżu, ryżu łamanego i produktów sektora zbożowego na rynku światowym. Na mocy tych samych artykułów należy także zapewnić na rynku zbożowym i ryżowym równowagę i naturalny rozwój cen i handlu, a ponadto uwzględniać ekonomiczne aspekty przewidywanych wywozów oraz potrzebę unikania zakłóceń na rynku Wspólnoty.

(3)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1518/95 (3) w sprawie systemu przywozu i wywozu produktów przetworzonych na bazie zbóż i ryżu, określiło w art. 4 szczególne kryteria, jakie należy uwzględnić przy wyliczaniu refundacji dla tych produktów.

(4)

Należy różnicować refundacje dla niektórych produktów przetworzonych w zależności od zawartości w tych produktach popiołów, surowego błonnika, łusek, białka, tłuszczu lub skrobi, ponieważ zawartość ta jest szczególnie znaczącym wskaźnikiem ilości produktu podstawowego rzeczywiście obecnego w produkcie przetworzonym.

(5)

Jeśli chodzi o maniok i inne korzenie oraz bulwy roślin tropikalnych, jak również wytworzone z nich mąki, ekonomiczny aspekt ich wywozu, jaki można przewidywać, biorąc przede wszystkim pod uwagę charakter i pochodzenie tych produktów, nie uzasadnia aktualnie potrzeby ustalania refundacji wywozowej. W odniesieniu do niektórych produktów przetworzonych na bazie zbóż, niewielkie znaczenie udziału Wspólnoty w handlu światowym nie wymaga aktualnie ustalania refundacji wywozowej.

(6)

Sytuacja na rynku światowym lub szczególne wymagania niektórych rynków mogą spowodować konieczność zróżnicowania refundacji w odniesieniu do niektórych produktów, w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(7)

Refundację należy ustalać raz na miesiąc. W tym odstępie czasu może ona zostać zmieniona.

(8)

Niektóre produkty przetworzone na bazie kukurydzy mogą być poddane obróbce termicznej, która stwarza ryzyko przyznania refundacji nieodpowiadającej jakości produktu. Należy uściślić, że produkty te, zawierające wstępnie żelatynizowaną skrobię, nie mogą korzystać z refundacji wywozowej.

(9)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/45

(1)

W myśl art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 różnica między notowaniami lub cenami produktów, o których mowa w art. 1 wyżej wymienionego rozporządzenia, na rynku światowym a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta refundacją wywozową.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1517/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 w odniesieniu do ustaleń dotyczących wywozu i przywozu mieszanek paszowych pochodzenia zbożowego oraz zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 1162/95 ustanawiające specjalne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na przywóz i wywóz w sektorze zbóż i ryżu (2) określiło w art. 2 szczególne kryteria, jakie należy uwzględnić przy wyliczaniu refundacji do tych produktów.

(3)

Przy wyliczaniu należy także uwzględnić zawartość produktów zbożowych. Dla uproszczenia, refundacja powinna być wypłacana do dwóch kategorii „produktów zbożowych”, a więc po pierwsze – kukurydzy, zboża najpowszechniej używanego do produkcji mieszanek paszowych wywożonych, i produktów na bazie kukurydzy, a po drugie – „innych zbóż”, które są produktami zbożowymi kwalifikującymi się do przyznania refundacji, z wyłączeniem kukurydzy i produktów na bazie kukurydzy. Refundacja powinna być przyznana ze względu na ilość produktu zbożowego zawartego w mieszance paszowej.

(4)

Ponadto kwota refundacji powinna także uwzględniać możliwości i warunki sprzedaży tych produktów na rynku światowym, potrzebę uniknięcia zakłóceń na rynku wspólnotowym i ekonomiczny aspekt wywozu.

(5)

Obecna sytuacja na rynku zbóż, a w szczególności perspektywy zaopatrzenia, uzasadniają zniesienie wszelkich refundacji dotyczących wywozu.

(6)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/47

(1)

Zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1051/2001 cena rynku światowego bawełny nieodziarnionej jest ustalana okresowo na podstawie ceny rynku światowego bawełny odziarnionej przy uwzględnieniu historycznych związków między ceną bawełny odziarnionej a wyliczoną ceną bawełny nieodziarnionej. Te historyczne związki zostały ustanowione w art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1591/2001 z dnia 2 sierpnia 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania systemu pomocy dla bawełny (3). W przypadku gdy cena rynku światowego nie może być ustalona w powyższy sposób, zostaje ona określona na podstawie ostatniej ustalonej ceny.

(2)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1051/2001 cena rynku światowego bawełny nieodziarnionej jest ustalana dla produktu odpowiadającego pewnym cechom charakterystycznym i uwzględniając najkorzystniejsze oferty i notowania na rynku światowym pomiędzy tymi, które są uważane za reprezentatywne dla rzeczywistych tendencji rynkowych. Do celów takiego ustalenia ceny uwzględnia się średnią z ofert i notowań otrzymaną na jednej lub więcej giełdach europejskich reprezentatywnych dla produktu dostarczonego na bazie cif do portu wspólnotowego i pochodzącego z różnych krajów dostarczających, uważanych za reprezentatywne dla handlu międzynarodowego. Jednakże aby uwzględnić różnice wynikające z jakości dostarczonego produktu lub z charakteru wspomnianych ofert i notowań, przewidziano dostosowania kryteriów do celów ustalenia ceny rynku światowego bawełny odziarnionej. Dostosowania te są określone w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1591/2001.

(3)

Stosowanie wyżej wymienionych kryteriów prowadzi do ustalenia ceny rynku światowego bawełny nieodziarnionej na poziomie wskazanym poniżej,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/48

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 582/2004 z dnia 26 marca 2004 r. w sprawie stałego zaproszenia do składania ofert przetargowych odnośnie do refundacji wywozowych dla mleka odtłuszczonego w proszku (2) przewiduje otwarcie stałego przetargu.

(2)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 580/2004 z dnia 26 marca 2004 r. ustanawiającego procedurę przetargową dotyczącą refundacji wywozowych do niektórych przetworόw mlecznych (3) oraz po dokonaniu analizy ofert przedstawionych w odpowiedzi na ten przetarg stosowne jest nieprzyznanie żadnych refundacji w okresie przetargowym kończącym się dnia 29 września 2004 r.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/49

(1)

Wspólnota zawarła ostatnio umowę handlową dotyczącą przetworzonych produktów rolnych z Bułgarią w ramach przygotowań do jej przystąpienia do Wspólnoty; umowa ta przewiduje koncesje obejmujące, po stronie Wspólnoty, zniesienie refundacji wywozowych za niektóre przetworzone produkty rolne.

(2)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1676/2004 z 24 września 2004 r. przyjmujące środki autonomiczne i przejściowe w zakresie przywozu niektórych przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Bułgarii i wywozu niektórych przetworzonych produktów rolnych do Bułgarii (2) przewiduje autonomiczną podstawę zniesienia refundacji za przetworzone produkty rolne niewymienione w załączniku I do Traktatu w przypadku ich wywozu do Bułgarii od 1 października 2004 r.

(3)

W zamian za zniesienie refundacji wywozowych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1676/2004 r. władze Bułgarii zobowiązały się do zapewnienia wzajemnych preferencyjnych uzgodnień dotyczących przywozu towarów importowanych na ich terytorium, jeżeli do towarów tych będzie dołączony egzemplarz zgłoszenia przywozowego zawierającego informację, że nie przysługują im refundacje wywozowe; w przypadku braku takiej dokumentacji zastosowanie ma pełna stawka celna.

(4)

Z chwilą wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 1676/2004 towary, na które podmioty gospodarcze złożyły wnioski o zaświadczenia o refundacji, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1520/2000 z 13 lipca 2000 r. ustanawiającym wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria dla ustalania wysokości sum takich refundacji (3), nie będą już objęte refundacjami, jeżeli będą wywożone do Bułgarii.

(5)

Należy dopuścić redukcję zaświadczeń o refundacji i proporcjonalne zwolnienie odpowiedniego zabezpieczenia, jeżeli podmioty gospodarcze będą w stanie wykazać w sposób zadowalający właściwemu organowi krajowemu, że na zgłoszone przez nich żądania refundacji wpłynęło wejście w życie rozporządzenia (WE) nr 1676/2004; podczas oceny wniosków o zmniejszenie kwoty zaświadczenia o refundacji i proporcjonalne zwolnienie odpowiedniego zabezpieczenia właściwy organ krajowy – w przypadku wątpliwości – powinien uwzględnić zwłaszcza dokumenty przywołane w art. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 4045/89 z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie kontroli przez Państwa Członkowskie transakcji stanowiących część systemu finansowania przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej i uchylającego dyrektywę nr 77/435/EWG (4) bez uszczerbku dla stosowania innych postanowień tego rozporządzenia.

(6)

Ze względów administracyjnych właściwe jest, aby zapewnić złożenie wniosków o redukcję kwoty zaświadczenia o refundacji i zwolnienie zabezpieczenia w krótkim okresie oraz by powiadomić Komisję o kwotach zaakceptowanych redukcji w terminie odpowiednim dla uwzględnienia ich przy określaniu kwoty, na którą będą wystawiane zaświadczenia o refundacji stosowane od 1 grudnia 2004 r. zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1520/2000.

(7)

Z uwagi na to, że środki autonomiczne i przejściowe ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 1676/2004 obowiązują od 1 października 2004 r., niniejsze rozporządzenie wejdzie w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu,

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego w sprawach horyzontalnych dotyczących handlu przetworzonymi produktami rolnymi niewymienionymi w załączniku I do Traktatu,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/51

(1)

Artykuł 16 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1520/2000 z dnia 13 lipca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania sytemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria dla ustalania wysokości sum takich refundacji (2) stanowi, że rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (3) będzie stosowane do wywozu produktów w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu.

(2)

Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 przewiduje, że uprawnienie do refundacji wywozowej nabywa się z chwilą dokonania przywozu do danego państwa trzeciego, jeżeli do tego państwa ma zastosowanie zróżnicowana refundacja; art. 14, 15 i 16 tego rozporządzenia ustanawiają warunki wypłaty zróżnicowanej refundacji, w szczególności dokumenty, które należy przedstawić jako dowód dotarcia towaru do miejsca przeznaczenia.

(3)

W przypadku zróżnicowanej refundacji art. 18 ust. 1 i 2 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 przewiduje, że część refundacji obliczoną przy pomocy najniższej stawki refundacji wypłaca się na wniosek eksportera po przedstawieniu dowodu opuszczenia obszaru celnego Wspólnoty przez produkt.

(4)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 1676/2004 z 24 września 2004 r. w sprawie przyjęcia środków autonomicznych oraz przejściowych dotyczących przywozu niektórych przetworzonych produktów rolnych pochodzących z Bułgarii i wywozu niektórych przetworzonych produktów rolnych do Bułgarii (4) przewiduje autonomiczną podstawę zniesienia refundacji za przetworzone produkty rolne niewymienione w załączniku I do Traktatu w przypadku ich wywozu do Bułgarii od 1 października 2004 r.

(5)

Bułgaria zobowiązała się do zapewnienia preferencyjnych uzgodnień dotyczących przywozu towarów importowanych na jej terytorium tylko w przypadku gdy do towarów tych będą dołączone dokumenty stwierdzające, że nie są one objęte prawem do refundacji wywozowych.

(6)

W świetle tych uzgodnień, odstępstwo od rozporządzenia (WE) nr 800/1999 jest właściwe jako środek przejściowy ze względu na możliwe przystąpienie Bułgarii do Unii Europejskiej oraz w celu uniknięcia obciążania podmiotów gospodarczych zbędnymi kosztami w handlu z innymi państwami trzecimi w zakresie takim, w jakim wymaga ono dowodu przywozu w przypadku refundacji zróżnicowanych; w przypadku braku ustalonych refundacji wywozowych dla danych państw przeznaczenia właściwe jest również nieuwzględnianie tego faktu, jeżeli jest ustalona najniższa stawka refundacji.

(7)

Z uwagi na to, że środki autonomiczne i przejściowe ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 1676/2004 obowiązują od 1 października 2004 r., niniejsze rozporządzenie wejdzie w życie w dniu następującym po jego opublikowaniu.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego w sprawach horyzontalnych dotyczących handlu przetworzonymi produktami rolnymi niewymienionymi w załączniku I do Traktatu,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/53

(1)

W myśl art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 1784/2003 różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów, o których mowa w art. 1 wymienionego rozporządzenia, a cenami tych produktów we Wspólnocie, może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Refundacje wywozowe powinny być ustalone z uwzględnieniem czynników, o których mowa w art. 1 rozporządzenia Komisji nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż (2).

(3)

W odniesieniu do pszennych oraz żytnich mąk, kasz i grysików refundację wywozową stosowaną do tych produktów należy wyliczyć z uwzględnieniem ilości zbóż koniecznych do wytwarzania danych produktów. Ilości te zostały ustalone w rozporządzeniu (WE) 1501/95.

(4)

Sytuacja na rynku światowym lub szczególne wymogi niektórych rynków mogą sprawić, że niezbędne stanie się zróżnicowanie refundacji dla niektórych produktów, w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(5)

Refundacja powinna być ustalana raz na miesiąc. Zmian można dokonywać w tym odstępie czasowym.

(6)

Zastosowanie tych zasad do aktualnej sytuacji na rynkach zbóż, a w szczególności do notowań lub cen na te produkty we Wspólnocie i na rynku światowym, prowadzi do ustalenia refundacji w wysokości podanej w załączniku.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/55

(1)

Na mocy art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 refundacje wywozowe dla zbóż mające zastosowanie w dniu, w którym złożono wniosek o wydanie pozwolenia, stosuje się do wywozu, który ma być realizowany w okresie ważności pozwolenia, jeśli wniesie o to wnioskodawca. W tym wypadku do refundacji może być zastosowana kwota korygująca.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiające niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych dla zbóż oraz środków podejmowanych w przypadku występowania zakłóceń na rynku zbóż (2), pozwoliło na ustalenie kwoty korygującej dla produktów, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (EWG) nr 1766/92. Ta kwota korygująca powinna być wyliczona z uwzględnieniem czynników wymienionych w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1501/95.

(3)

Sytuacja na rynku światowym lub szczególne wymogi niektórych rynków mogą wymóc konieczność zróżnicowania kwoty korygującej w zależności od miejsca przeznaczenia.

(4)

Kwota korygująca powinna być ustalona równocześnie z refundacją i według takiej samej procedury. Może ona podlegać zmianom w czasie pomiędzy dwoma ustaleniami.

(5)

Z wyżej wymienionych przepisów wynika, że kwota korygująca powinna być ustalona zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/57

(1)

W myśl art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 różnica między notowaniami lub cenami na światowym rynku produktów, o których mowa w art. 1 wyżej wymienionego rozporządzenia, a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Przy ustalaniu zwrotów należy wziąć pod uwagę elementy, o których mowa w art. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1501/95 z dnia 29 czerwca 1995 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady zastosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1766/92 w sprawie przyznawania refundacji wywozowych, a także środków, jakie należy podjąć w przypadku zakłóceń w sektorze zbóż (2).

(3)

Refundacja stosowana do słodów powinna zostać wyliczona z uwzględnieniem ilości zbóż potrzebnej do wytworzenia danych produktów. Ilości te zostały ustalone w rozporządzeniu (WE) nr 1501/95.

(4)

Sytuacja na światowym rynku lub szczególne wymogi niektórych rynków mogą spowodować konieczność zróżnicowania wysokości refundacji dla niektórych produktów w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(5)

Refundację należy ustalać raz na miesiąc. W tym odstępie czasu może ona zostać zmieniona.

(6)

Zastosowanie tych zasad w aktualnej sytuacji na rynku zbóż, a w szczególności wobec notowań lub cen tych produktów we Wspólnocie i na rynku światowym, prowadzi do ustalenia refundacji w wysokości podanej w załączniku.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

1.10.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 305/59