22.9.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/6

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1653/2004

z dnia 21 września 2004 r.

w sprawie typowego rozporządzenia finansowego dla agencji wykonawczych, na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 58/2003 określającego status agencji wykonawczych, odpowiedzialnych za niektóre czynności dotyczące obsługi programów wspólnotowych

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 58/2003 z dnia 19 grudnia 2002 r. ustalające status agencji wykonawczych, odpowiedzialnych za niektóre czynności dotyczące obsługi programów wspólnotowych (1), a w szczególności jego art. 15,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

uwzględniając opinię Rady,

uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 58/2003 określiło status agencji wykonawczych, odpowiedzialnych za niektóre czynności dotyczące obsługi programów wspólnotowych, agencji wykonawczych, których utworzenie zostało powierzone Komisji.

(2)

Te agencje wykonawcze (zwane dalej „agencjami”) zostaną wyposażone w osobowość prawną i własny budżet na bieżące funkcjonowanie, którego wykonanie określa niniejsze typowe rozporządzenie finansowe, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 58/2003. Jeśli natomiast Komisja przekazała agencjom uprawnienia z zakresu wykonania budżetowego środków operacyjnych odnoszących się do programów wspólnotowych, środki te pozostają zapisane w budżecie ogólnym i są zarządzane zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego stosowanego do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (2) (dalej zwanego „ogólnym rozporządzeniem finansowym”).

(3)	Zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 58/2003, budżet na bieżące funkcjonowanie agencji wykonawczych pokrywa wydatki ponoszone na funkcjonowanie agencji wykonawczej w danym roku budżetowym.

(4)

Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 58/2003, istnieje potrzeba przyjęcia typowego rozporządzenia finansowego, które agencje muszą stosować w celu korzystania ze środków ogólnych, a którego treść musi być jak najbardziej zbliżona do ogólnego rozporządzenia finansowego. W przypadku braku jasno określonych reguł w typowym rozporządzeniu finansowym, mają zastosowanie postanowienia ogólnego rozporządzenia finansowego oraz rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 ustanawiającego tryb wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego stosowanego do ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich (3).

(5)	Jeszcze raz podkreślić należy respektowanie fundamentalnych zasad prawa budżetowego (jedność, uniwersalność, specjalizację i roczny charakter), jak również zasady prawdy budżetowej, równowagi, jednostki obrachunkowej, dobrej gospodarki finansowej i przejrzystości.

(6)

Jeśli chodzi o personel, agencje będą musiały rozróżniać między stanowiskami tymczasowymi, które będą przedmiotem tabeli zatrudnienia, przedkładanej do zatwierdzenia organowi budżetowemu oraz środkami przeznaczonymi na wynagrodzenia dla innych kategorii pracowników, zatrudnianych na umowach odnawialnych.

(7)

Jeśli chodzi o podmioty finansowe, koniecznym jest określenie kompetencji i odpowiedzialności księgowego i dysponenta środków agencji, którzy muszą być urzędnikami podlegającymi statutowi urzędników Wspólnot Europejskich, jak również warunki, według których dysponent będzie mógł delegować swoje uprawnienia w zakresie realizacji budżetu.

(8)	Dysponent środków agencji zostanie wyposażony w szeroką niezależność zarządczą. Jeśli chodzi o system płatności, należy mu zapewnić całkowitą swobodę, z zastrzeżeniem informowania Komitetu Kierownictwa, który musi mieć możliwość złożenia sprzeciwu względem płatności w terminie jednego miesiąca.

(9)

Zgodnie z art. 20, ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 58/2003, funkcję audytora wewnętrznego w agencjach wykonawczych sprawuje audytor wewnętrzny Komisji. W związku z powyższym, audytor wewnętrzny Komisji musi sprawować względem agencji wykonawczych te same funkcje, które są mu przypisane względem służb Komisji w ramach ogólnego rozporządzenia finansowego. Poza tym, tak jak jest to w przypadku dysponentów w Komisji, dysponent agencji musi mieć możliwość korzystania z doradztwa komórki własnego audytu wewnętrznego w kwestii obsługi ryzyk.

(10)

Dla każdej agencji wykonawczej, kalendarz ustanawiania jej budżetu ogólnego, sprawozdawczości i udzielania absolutorium musi respektować postanowienia rozporządzenia (WE) nr 58/2003, ogólnego rozporządzenia finansowego. Organem udzielającym absolutorium dla budżetu agencji wykonawczych musi być ten sam organ, co w przypadku budżetu ogólnego.

(11)	Reguły księgowe stosowane przez agencje muszą umożliwiać konsolidację z kontami Komisji. Muszą być określone przez Księgowego Komisji, przez analogię z art. 133 ogólnego rozporządzenia finansowego. Trybunał Obrachunkowy zapewni kontrolę kont agencji.

(12)	Stosownym byłoby, aby instancja, o której mowa w art. 66 ust. 4 ogólnego rozporządzenia finansowego, powołana przez Komisję w celu oceny nieprawidłowości, mogła być również instancją, do której może zwrócić się każda agencja, tak aby identyczne zachowania były oceniane w ten sam sposób.

(13)	Jeśli chodzi o budżet na bieżące funkcjonowanie, agencje muszą respektować te same wymagania, jak Komisja w dziedzinie zamówień publicznych, ogłaszanych dla niej samej. W tym względzie wystarczy odwołać się do ogólnego rozporządzenia finansowego.

(14)	Nie istnieje potrzeba określania postanowień w sprawie przyznawania dotacji, ponieważ agencje nie mogą udzielać dotacji ze swojego budżetu na bieżące funkcjonowanie, który musi wystarczyć im wyłącznie na pokrycie wydatków administracyjnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

TYTUŁ I

PRZEDMIOT

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie określa zasadnicze reguły stosowane do opracowania i realizacji budżetu ogólnego (zwanego dalej „budżetem”) agencji, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 58/2003 (zwanych dalej „agencjami” lub „agencją”).

Artykuł 2

Dla wszelkich aspektów dotyczących funkcjonowania agencji wykonawczych, które nie zostaną wyraźnie określone w niniejszym rozporządzeniu, mają zastosowanie postanowienia rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 (dalej zwanego „ogólnym rozporządzeniem finansowym”) oraz rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2342/2002.

TYTUŁ II

ZASADY BUDŻETOWE

Artykuł 3

W warunkach, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu, przygotowanie i wykonanie budżetu respektuje zasady jedności i prawdy budżetowej, rocznego charakteru, równowagi, jednostki obrachunkowej, uniwersalności, specjalizacji, dobrej gospodarki finansowej i przejrzystości.

ROZDZIAŁ 1

Zasada jedności i prawdy budżetowej

Artykuł 4

Budżet jest aktem, który przewiduje i dopuszcza, dla każdego roku obrachunkowego, wszystkie wpływy i wydatki, szacowane jako niezbędne dla agencji.

Artykuł 5

Przychody agencji obejmują dotację przyznawaną przez Wspólnoty oraz pozostałe, ewentualne wpływy, w tym środki alokowane w rozumieniu art. 15.

Wydatki obejmują wydatki na bieżące funkcjonowanie agencji, jak również, jeśli zachodzi potrzeba, wydatki finansowane ze środków alokowanych, zgodnie z ust. 1.

Artykuł 6

Żaden przychód ani żaden wydatek nie może być dokonany inaczej, jak poprzez zaliczenie w pozycji budżetowej.

Żadne środki nie mogą zostać wpisane w budżecie, jeśli nie odpowiadają wydatkom uznawanym za konieczne.

Żaden wydatek nie może zostać poczyniony ani zadysponowany ponad środki dozwolone w budżecie.

ROZDZIAŁ 2

Zasada rocznego charakteru budżetu

Artykuł 7

Środki zapisane w budżecie są dostępne przez okres jednego roku budżetowego, który rozpoczyna się z dniem 1 stycznia, a kończy się z dniem 31 grudnia.

Środki zapisane w budżecie są środkami nierozłącznymi.

Wydatki na funkcjonowanie wynikające z kontraktów obejmujących okresy przekraczające jeden okres obrachunkowy, albo zgodnie z lokalnymi zwyczajami, albo dotyczące dostawy sprzętu, są zaliczane do budżetu roku obrachunkowego, podczas którego są dokonywane.

Artykuł 8

Przychody agencji są uwzględniane z tytułu roku obrachunkowego na podstawie kwot uzyskanych podczas roku obrachunkowego. Są przyczyną otwarcia linii środków w tej samej wysokości.

Środki alokowane w budżecie z tytułu jednego roku mogą być używane wyłącznie do pokrycia wydatków przewidzianych i opłaconych podczas tego okresu oraz aby pokryć kwoty należne z tytułu zobowiązań sięgających okresu poprzedniego.

Artykuł 9

Środki niewykorzystane na koniec roku obrachunkowego, na który zostały przeznaczone, ulegają przepadkowi.

Środki, odpowiadające zobowiązaniom kontraktowanym podejmowanym regularnie przy zamykaniu roku obrachunkowego, są przenoszone, z mocy prawa, wyłącznie na okres następny. Środki przeniesione, niewykorzystane do 31 marca roku N+1 automatycznie przepadają. Księgowość pozwala rozróżnić środki przeniesione w powyższy sposób.

Środki odpowiadające wydatkom na personel nie mogą być przedmiotem przeniesienia.

Zasoby dostępne na dzień 31 grudnia z tytułu środków alokowanych, o których mowa w art. 15, są przedmiotem przeniesienia z mocy prawa. Środki dostępne, odpowiadające przeniesionym środkom alokowanym, muszą być wykorzystane priorytetowo.

Artykuł 10

Środki znajdujące się w budżecie mogą stanowić zobowiązanie, ze skutkiem na dzień 1 stycznia, gdy tylko budżet przyjmuje ostateczny charakter.

Niemniej jednak, od 15 listopada każdego roku, wydatki na bieżące funkcjonowanie mogą być przedmiotem zobowiązań antycypowanych w ramach środków przewidzianych w następnym roku budżetowym. Te zobowiązania nie mogą przekroczyć jednej czwartej środków znajdujących się w pozycji budżetowej, odpowiadającej bieżącemu okresowi obrachunkowemu. Nie mogą dotyczyć wydatków nowych, których zasada nie została jeszcze przyjęta w ostatnim budżecie, odpowiednio uchwalonym.

Poza tym wydatki, takie jak czynsze, muszą być dokonywane z wyprzedzeniem, mogą więc być przyczyną realizacji zapłaty od 1 grudnia, z zaliczeniem w środki przewidziane na rok następny.

Jeśli budżet nie został przyjęty w momencie otwarcia roku obrachunkowego, system przejściowych części dwunastych, przewidziany w ogólnym rozporządzeniu finansowym, ma zastosowanie mutatis mutandis.

ROZDZIAŁ 3

Zasada równowagi

Artykuł 11

Budżet musi być zrównoważony po stronie wpływów i wydatków. Agencja nie może zaciągać kredytów.

Środki nie mogą przekraczać kwoty dotacji, o której mowa w art. 5, powiększonej o środki alokowane i pozostałe, ewentualne wpływy, o których mowa w art. 5.

Artykuł 12

Jeśli saldo rachunku wyników, w rozumieniu art. 56 jest dodatnie, jest ono zwracane Komisji do wysokości poziomu dotacji, wypłaconej w trakcie roku obrachunkowego.

Różnica między dotacją, o której mowa w art. 5, a tą, która została rzeczywiście wypłacona agencji, ulega przepadkowi.

ROZDZIAŁ 4

Zasada jednostki obrachunkowej

Artykuł 13

Budżet jest ustanawiany, wykonywany i jest przedmiotem sprawozdawczości kont wyrażanych w euro.

Niemniej jednak, ze względu na potrzebę środków pieniężnych, księgowy agencji może, w przypadkach odpowiednio uzasadnionych, dokonywać operacji w walucie krajowej, lub jeśli zachodzi potrzeba, w walutach państw trzecich.

ROZDZIAŁ 5

Zasada uniwersalności

Artykuł 14

Wszystkie przychody pokrywają wszystkie wydatki z wyjątkiem przychodów przeznaczonych na finansowanie wydatków specjalnych. Przychody i wydatki są zapisywane bez dokonywania kompensacji między nimi, z zastrzeżeniem art. 16.

Artykuł 15

Przychody odpowiadające określonemu przeznaczeniu, takie jak dochody fundacji, dotacje, darowizny i spadki, jak również środki pochodzące od Państw Członkowskich, państw trzecich lub różnych instytucji na realizację programów finansowanych ze źródeł innych niż ogólny budżet Wspólnot Europejskich (zwany dalej „budżetem ogólnym”) są przychodami przeznaczonymi na finansowanie wydatków specjalnych.

Każdy przychód jest przeznaczony na pokrycie całości wydatków bezpośrednich lub pośrednich związanych z danym działaniem lub celem. Budżet przewiduje strukturę zaliczania środków alokowanych do danej kategorii, jak również, w miarę możliwości, ich wysokość.

Komitet Kierownictwa decyduje, po uzyskaniu zgody Komisji, o akceptacji wszystkich darowizn, spadków i dotacji pochodzących z innych źródeł niż wspólnotowe.

Artykuł 16

Ceny produktów lub świadczeń dostarczanych agencji są zaliczane do budżetu według ich wartości całkowitej, bez podatków, jeśli obejmują koszty podatkowe, które są przedmiotem zwrotu, albo przez Państwa Członkowskie, zgodnie z protokołem w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich albo przez Państwo Członkowskie lub państwa trzecie na podstawie odrębnych, odpowiednich umów.

Koszty podatkowe krajowe, ewentualnie poniesione przez agencję w trybie tymczasowym, na podstawie ustępu pierwszego, są zapisywane na koncie przejściowym, aż do momentu ich rozliczenia przez zainteresowane Państwa. Ewentualne, ujemne saldo jest zapisywane jako wydatek budżetowy.

ROZDZIAŁ 6

Zasada specjalizacji

Artykuł 17

Wszystkie środki są podzielone według tytułu i rozdziału, a rozdziały są podzielone na artykuły i pozycje.

Artykuł 18

Dyrektor podejmuje decyzję o wypłatach środków z budżetu na bieżące funkcjonowanie. Informuje o tym uprzednio Komisję i Komitet Kierownictwa, które mają miesiąc, aby złożyć sprzeciw w sprawie powyższych wypłat. Po upływie tego terminu uznaje się je za przyjęte.

Środki odpowiadające przychodom alokowanym mogą być przedmiotem płatności, pod warunkiem, że zachowują swoje przeznaczenie.

ROZDZIAŁ 7

Zasada dobrej gospodarki finansowej

Artykuł 19

1. Środki budżetowe są używane zgodnie z zasadą dobrej gospodarki finansowej, to znaczy zgodnie z zasadami gospodarności, efektywności i skuteczności.

2. Zasada gospodarności mówi, że środki uruchamiane przez agencję w celu realizacji jej działań są udostępniane w odpowiednim czasie, w ilościach i według jakości odpowiednich i według jak najlepszej ceny.

Zasada efektywności dotyczy jak najlepszego stosunku między uruchomionymi środkami i uzyskanymi wynikami.

Zasada skuteczności dotyczy osiągania specyficznych, ustalonych celów i uzyskiwania oczekiwanych wyników. Te wyniki muszą być przedmiotem oceny.

3. Roczny harmonogram pracy agencji wykonawczej, przyjmowany przez Komitet Kierownictwa, obejmuje szczegółowe cele i wskaźniki wynikowe.

ROZDZIAŁ 8

Zasada przejrzystości

Artykuł 20

Budżet jest opracowywany, wykonywany i jest przedmiotem sprawozdawczości w poszanowaniu zasady przejrzystości.

Budżet oraz budżety korygujące, po ich ostatecznym uchwaleniu, są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, w ciągu dwóch miesięcy od daty ich przyjęcia.

TYTUŁ III

PRZYGOTOWANIE I STRUKTURA BUDŻETU

Artykuł 21

Agencja wykonawcza przekazuje Komisji, najpóźniej do dnia 31 marca każdego roku, preliminarz swoich wpływów i wydatków, opracowany przez dyrektora agencji i przyjęty przez Komitet Kierownictwa, jak również wytyczne ogólne, będące uzasadnieniem do niego, a także program pracy agencji.

Preliminarz wpływów i wydatków agencji obejmuje:

a)	tabelę obsady personalnej, określającą liczbę stanowisk tymczasowych, których pokrycie będzie możliwe w granicach środków budżetowych, z podziałem na stopnie i kategorie;

b)	w przypadku zmiany liczebności personelu, uzasadnienie motywujące wnioski o zwiększenie obsady;

c)	prognozę kwartalną środków wypłacanych i pozyskiwanych.

Artykuł 22

W ramach procedury dotyczącej przyjęcia budżetu ogólnego, Komisja przekazuje organowi budżetowemu preliminarz agencji i proponuje wysokość dotacji, przeznaczonej dla agencji oraz liczbę personelu, który uważa za niezbędny dla agencji.

Budżet na bieżące funkcjonowanie agencji może zostać przyjęty ostatecznie po definitywnym uchwaleniu budżetu ogólnego Unii Europejskiej, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 58/2003.

Organ budżetowy zatwierdza tabele obsady personelu wszystkich agencji, jak również wszelkie późniejsze zmiany w tejże, w poszanowaniu postanowień art. 24.

Każda zmiana budżetu, w tym również tabel obsady personelu, jest przedmiotem sporządzenia budżetu korygującego, przyjmowanego zgodnie z tą sama procedurą, jak budżet początkowy, z zastrzeżeniem art. 18 oraz 24.

Artykuł 23

Budżet obejmuje zestawienie wpływów i zestawienie wydatków. Prezentuje:

W zestawieniu wpływów:

a)	prognozy wpływów agencji na dany rok;

b)	przychody za poprzedni rok obrachunkowy, oraz przychody roku n–2;

c)	odpowiednie komentarze do każdej pozycji wpływów.

W zestawieniu wydatków:

a)	środki na dany rok obrachunkowy;

b)	środki w poprzednim roku obrachunkowym, oraz środki w roku n–2;

c)	odpowiednie komentarze do każdego podrozdziału.

Artykuł 24

1. Tabela obsady personelu, o której mowa w art. 21, obejmuje, uwzględniając liczbę stanowisk przyjętych z tytułu roku obrachunkowego, liczbę stanowisk za poprzedni okres obrachunkowy, jak również ilość stanowisk rzeczywiście obsadzonych. Tabela stanowi dla agencji limit bezwzględny, gdyż żadne mianowanie nie może zostać dokonane z przekroczeniem tego limitu.

Niemniej jednak, Komitet Kierownictwa może wprowadzić zmiany w tabeli obsady personelu do wysokości 10 % stanowisk dozwolonych poniżej stopnia A3, o ile nie odbije się to na poziomie środków przeznaczonych na personel odpowiadających pełnemu okresowi obrachunkowemu i o ile zmieści się w ogólnej liczbie stanowisk dozwolonych w ramach tabeli obsady personelu.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, dozwolone przypadki zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy przez organ wyposażony w kompetencje mianowania, zgodnie z postanowieniami statutu o urzędnikach i z systemem stosowanym do pozostałych pracowników Wspólnot Europejskich (zwanym dalej „statutem”), mogą podlegać regule kompensacji.

TYTUŁ IV

REALIZACJA BUDŻETU

ROZDZIAŁ 1

Postanowienia ogólne

Artykuł 25

Dyrektor pełni funkcję dysponenta środków. Jest urzędnikiem podlegającym statutowi. Wykonuje budżet wydatków i przychodów zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, na własną odpowiedzialność i w granicach alokowanych środków.

Artykuł 26

Dyrektor może przekazać swoje uprawnienia do wykonania budżetu pracownikom agencji, podlegającym statutowi. Ci pracownicy mogą działać w granicach uprawnień, które zostały im wyraźnie nadane.

Artykuł 27

W rozumieniu rozdziału 2, niniejszego tytułu, żadnemu podmiotowi finansowemu nie wolno podejmować jakichkolwiek działań z zakresu wykonania budżetu, przy okazji których jego własne interesy, interesy agencji lub Wspólnot mogłyby stanąć w konflikcie. Jeśli taki przypadek ma miejsce, zainteresowany podmiot ma obowiązek powstrzymania się i poinformowania swojego zwierzchnika. Dyrektor musi zdać sprawę z powyższej sytuacji Komitetowi Kierownictwa.

Konflikt interesów istnieje, jeśli bezstronne i obiektywne sprawowanie funkcji przez podmiot finansowy wykonujący budżet lub audytora wewnętrznego jest narażone na szwank z powodów rodzinnych, uczuciowych, przynależności politycznej lub narodowej, interesu gospodarczego lub każdego innego powodu wspólnoty interesów z beneficjentem.

ROZDZIAŁ 2

Podmioty finansowe

Artykuł 28

Funkcje dysponenta i księgowego są rozdzielne i nie można ich godzić.

Artykuł 29

Dysponent jest odpowiedzialny za realizację wpływów i wydatków, zgodnie z zasadami dobrej gospodarki finansowej oraz za zapewnienie ich legalności i prawidłowości. Przechowuje on dokumentację dotyczącą realizowanych operacji przez okres pięciu lat, licząc od daty decyzji o absolutorium z wykonania budżetu.

Zgodnie z minimalnymi, odpowiednimi normami, uchwalonymi przez Komisję dla jej własnych służb, i biorąc pod uwagę specyficzne zagrożenia związane z jego środowiskiem zarządczym, dysponent buduje strukturę organizacyjną, jak również systemy i procedury zarządcze oraz kontroli wewnętrznej, dostosowane do wykonywania jego zdań, w tym, jeśli zachodzi potrzeba, weryfikacji ex-post.

Dysponent może, szczególnie w zależności od charakteru i zakresu jego czynności, wprowadzić w swoich służbach funkcję ekspercką i doradczą, która będzie mu pomagać w obsłudze ryzyk związanych z tymi działaniami.

Zanim wydana zostanie zgoda na przeprowadzenie operacji, jej aspekty finansowe i operacyjne są sprawdzane przez pracowników innych niż ci, którzy rozpoczynali operację. Sprawdzanie ex ante i ex post oraz inicjowanie operacji są odrębnymi funkcjami.

Dysponent zdaje sprawę ze swoich działań Komitetowi Kierownictwa, najpóźniej w dniu 15 marca roku obrachunkowego, w formie rocznego sprawozdania z działalności, zgodnie z art. 9 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 58/2003.

Artykuł 30

Komitet Kierownictwa mianuje księgowego, który jest urzędnikiem podlegającym statutowi i który jest odpowiedzialny za:

a)	właściwe wykonywanie płatności, pozyskiwanie przychodów i ściąganie stwierdzonych należności;

b)	ustanawianie kont agencji, zgodnie z tytułem VI;

c)	prowadzenie księgowości, zgodnie z tytułem VI;

d)	wprowadzenie reguł i metod księgowych, jak również planu księgowego, zgodnie z postanowieniami uchwalonymi przez księgowego Komisji;

e)	zarządzanie środkami pieniężnymi.

Księgowy otrzymuje od dysponenta, który gwarantuje niezawodność tychże, wszystkie informacje niezbędne do ustanowienia kont będących wiernym obrazem aktywów agencji i realizacji budżetu.

Tylko księgowy jest upoważniony do obracania funduszami i walorami. Jest odpowiedzialny za ich przechowywanie.

ROZDZIAŁ 3

Odpowiedzialność podmiotów finansowych

Artykuł 31

Każdy pracownik biorący udział w zarządzaniu finansowym i kontroli operacji, który uważa, iż decyzja, którą jego zwierzchnik narzuca mu w celu stosowania lub zaakceptowania, jest nieprawidłowa lub sprzeczna z zasadami dobrej gospodarki finansowej lub regułami zawodowymi, które jest zobowiązany respektować, informuje o powyższym, na piśmie, dyrektora, a w przypadku braku reakcji tego ostatniego, w rozsądnym terminie, instancję, o której mowa w art. 35, jak również Komitet Kierownictwa. W przypadku działalności nielegalnej, oszukańczej lub korupcyjnej, która mogłaby zaszkodzić interesom Wspólnoty, informuje władze oraz instancje wyznaczone w obowiązujących przepisach.

Artykuł 32

Bez uszczerbku dla ewentualnych środków dyscyplinarnych, uprawnienia dysponentów mogą być wycofane w każdym momencie przez organ, który ich mianował, na podstawie uzasadnionej decyzji i po ich wcześniejszym wysłuchaniu. Dyrektor może w każdej chwili wycofać zgodę na specyficzne uprawnienie, którego udzielił.

Bez uszczerbku dla ewentualnych środków dyscyplinarnych, księgowy może zostać w każdym momencie zawieszony w swojej funkcji, tymczasowo lub ostatecznie, przez Komitet Kierownictwa, na podstawie uzasadnionej decyzji i po jego wcześniejszym wysłuchaniu. Powyższy Komitet mianuje księgowego na okres tymczasowy.

Artykuł 33

Postanowienia niniejszego rozdziału nie przesądzają o odpowiedzialności karnej, do której mogliby być pociągnięci dysponent oraz jego uprawnieni zastępcy, w warunkach przewidzianych w stosowanym prawie krajowym, jak i w obowiązujących postanowieniach dotyczących ochrony interesów finansowych Wspólnot i walki z korupcją, nie wyłączając urzędników Wspólnot i Państw Członkowskich.

Każdy dysponent i księgowy jest odpowiedzialny dyscyplinarnie i finansowo, w warunkach określonych w statucie. W przypadku działalności nielegalnej, oszukańczej lub korupcyjnej, które mogłyby zaszkodzić interesom Wspólnoty, poinformowane zostaną władze i instancje wyznaczone w obowiązujących przepisach.

Artykuł 34

1. Dysponent jest odpowiedzialny finansowo, na warunkach, o których mowa w statucie. Z tego tytułu może być zobowiązany do całkowitej naprawy szkody, poniesionej przez Wspólnotę, z powodu jego poważnych błędów zawodowych, które popełniłby podczas sprawowania swoich funkcji, w szczególności, jeśli stwierdza prawo do windykacji należności lub wydaje polecenie windykacji, dokonuje wydatkowania środków lub podpisuje polecenie płatności, nie postępując zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Podobnie rzecz się ma, gdy, z powodu poważnego błędu osobistego, zaniedbuje ustanowienie aktu generującego wierzytelność lub też zaniedbuje lub opóźnia, bez uzasadnienia, wystawienie poleceń windykacyjnych, albo jeśli zaniedbuje lub opóźnia, bez uzasadnienia, wystawienie poleceń płatności, mogąc spowodować odpowiedzialność cywilną agencji wobec osób trzecich.

2. Jeśli uprawniony dysponent uważa, że decyzja, którą ma podjąć, jest splamiona nieprawidłowością lub jest sprzeczna z zasadą dobrej gospodarki finansowej, musi to zasygnalizować na piśmie organowi delegującemu uprawnienie. Jeśli organ delegujący wyda na piśmie uzasadnioną instrukcję wykonania powyższej decyzji uprawnionemu dysponentowi, ten ostatni, będąc zobowiązanym do jej wykonania, jest zwolniony z odpowiedzialności.

Artykuł 35

1. Instancja powołana przez Komisję, zgodnie z art. 66 ust. 4 ogólnego rozporządzenia finansowego, w celu ustalenia występowania nieprawidłowości finansowych i ich ewentualnych skutków, ma wobec agencji te same uprawnienia, jak te, które są jej przypisane względem służb Komisji.

Na podstawie opinii powyższej instancji, dyrektor decyduje o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego lub finansowego. Jeśli instancja wykryła błędy systemowe, przekazuje dysponentowi i audytorowi wewnętrznemu Komisji raport wraz z zaleceniami. Jeśli ta opinia podważa działanie dyrektora, instancja przekazuje raport Komitetowi Kierownictwa i audytorowi wewnętrznemu Komisji.

2. Każdy pracownik może być zobowiązany do naprawienia, w całości lub w części, szkody poniesionej przez agencję z powodu poważnych błędów zawodowych, które popełniłby w pracy lub przy okazji sprawowania swoich funkcji. Uzasadniona decyzja jest podejmowana przez organ mający kompetencje w zakresie mianowania, po spełnieniu formalności zalecanych przez statut w aspekcie dyscyplinarnym.

Artykuł 36

Zgodnie z warunkami statutu, stanowi w szczególności błąd, mogący pociągnąć do odpowiedzialności dyscyplinarnej lub finansowej księgowego fakt:

a)	utraty lub zmniejszenia wartości funduszy, aktywów i dokumentów, które przechowuje lub spowodowania tej utraty lub zmniejszenia przez swoje zaniedbanie;

b)	zmodyfikowania kont bankowych lub bieżących kont pocztowych, bez uprzedniej notyfikacji dysponentowi;

c)	dokonywania windykacji lub płatności niezgodnych z odpowiednimi poleceniami windykacji lub płatności;

d)	zaniedbania ściągnięcia należnych przychodów.

ROZDZIAŁ 4

Operacje przychodów

Artykuł 37

Każde działanie lub sytuacja, które mogłoby spowodować lub zmodyfikować wierzytelność agencji jest wcześniej przedmiotem sporządzenia prognozy wierzytelności ze strony właściwego dysponenta.

Artykuł 38

Stwierdzenie wierzytelności jest aktem, poprzez który dysponent:

a)	sprawdza istnienie zobowiązań dłużnika;

b)	ustala lub sprawdza realność i kwotę zobowiązania;

c)	sprawdza warunki wymagalności zobowiązania.

Każda wierzytelność zakwalifikowana jako pewna, płynna i wymagalna musi być stwierdzona w formie polecenia windykacyjnego, wydanego przez księgowego, wraz z notą debetową przesyłaną dłużnikowi. Te dwie czynności są realizowane i przekazywane przez właściwego dysponenta.

Bez uszczerbku dla stosowanych postanowień prawnych, kontraktowych lub konwencjonalnych, od każdej wierzytelności, niespłaconej w terminie zapadalności, określonym w nocie debetowej, naliczane są odsetki, zgodnie z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2342/2002.

Artykuł 39

Dyspozycja windykacji jest aktem, poprzez który właściwy dysponent przekazuje księgowemu instrukcję windykacji należności, którą stwierdził, w formie wystawienia polecenia windykacyjnego.

Księgowy jest odpowiedzialny za polecenia windykacji należności, odpowiednio wystawione przez właściwego dysponenta. Jest zobowiązany czynić starania, aby zapewnić ściągnięcie przychodów przez agencję i musi czuwać nad zabezpieczeniem praw do tych należności.

Kwoty niesłusznie wypłacone podlegają windykacji.

Artykuł 40

Jeśli właściwy dysponent rozpatruje możliwość rezygnacji z odzyskania stwierdzonej należności, upewnia się, czy rezygnacja jest prawidłowa i zgodna z zasadą dobrej gospodarki finansowej. Sporządza raport dla Komitetu Kierownictwa o swoim zamiarze rezygnacji ze stwierdzonej wierzytelności. Ta rezygnacja ze ściągania stwierdzonej wierzytelności wyraża się decyzją dysponenta, która musi zostać uzasadniona. Dysponent może przekazać uprawnienia w zakresie takiej decyzji tylko dla wierzytelności dotyczących kwot nieprzekraczających 5 000 EUR. Decyzja w sprawie rezygnacji ujmuje starania czynione na rzecz ściągnięcia należności oraz elementy prawne i faktyczne, na których się opiera.

Właściwy dysponent dokonuje anulowania stwierdzonej wierzytelności, jeśli wykrycie błędu prawnego lub faktycznego pokazuje, że wierzytelność nie została poprawnie stwierdzona. Dysponent może przekazać uprawnienia w sprawie takiej decyzji tylko dla wierzytelności, których wartość nie przekracza 5 000 EUR. To anulowanie przyjmuje formę decyzji właściwego dysponenta i jest przedmiotem odpowiedniego uzasadnienia.

Właściwy dysponent podwyższa lub obniża wysokość stwierdzonej wierzytelności, jeśli wykrycie błędu faktycznego pociąga za sobą modyfikację kwoty wierzytelności, o ile ta modyfikacja nie powoduje odstąpienia od stwierdzonego prawa agencji. Takie dostosowanie jest realizowane w formie decyzji właściwego dysponenta i jest przedmiotem odpowiedniego uzasadnienia.

Artykuł 41

Rzeczywiste ściągnięcie należności przez księgowego jest podstawą do dokonania przez księgowego zapisu księgowego oraz poinformowania właściwego dysponenta. Każda wpłata gotówkowa, realizowana w kasie księgowego jest podstawą do wydania pokwitowania.

Jeśli w terminie przewidzianym w nocie debetowej nie nastąpiło ściągnięcie należności, księgowy informuje o powyższym właściwego dysponenta oraz bezzwłocznie wszczyna postępowanie windykacyjne, wszelkimi środkami prawnymi, w tym, jeśli zachodzi potrzeba na zasadzie kompensacji, a jeśli ta nie jest możliwa, poprzez przymusową egzekucję.

Księgowy dokonuje windykacji w formie kompensacji i do odpowiedniej wysokości wierzytelności agencji wobec każdego dłużnika, który sam jest posiadaczem wierzytelności pewnej, płynnej i wymagalnej w agencji.

Artykuł 42

Dodatkowe terminy spłaty mogą zostać udzielone przez księgowego, we współpracy z właściwym dysponentem, tylko na pisemną prośbę dłużnika i pod warunkiem, że dłużnik zobowiąże się do zapłaty odsetek za cały udzielony okres, począwszy od początkowego terminu zapadalności, i ustanowi, w celu ochrony praw agencji, gwarancję finansową, pokrywającą zobowiązanie, zarówno gdy chodzi o kapitał jak i odsetki.

ROZDZIAŁ 5

Operacje wydatków

Artykuł 43

Każdy wydatek jest przedmiotem zobowiązania, zwolnienia, dyspozycji i płatności.

Artykuł 44

Dla każdego działania mogącego pociągnąć za sobą wydatek obciążający budżet, właściwy dysponent musi ustanowić uprzednio zobowiązanie budżetowe, przed podjęciem zobowiązania prawnego wobec osób trzecich.

Indywidualne zobowiązania prawne przypadające na indywidualne zobowiązania budżetowe lub z tytułu rezerw są podejmowane najpóźniej w dniu 31 grudnia roku N. Saldo niemające pokrycia w zobowiązaniu prawnym względem tych zobowiązań budżetowych jest określane przez właściwego dysponenta.

Artykuł 45

Podczas podejmowania zobowiązania budżetowego, właściwy dysponent upewnia się co do dokładności zaliczenia zobowiązania w odpowiedniej pozycji budżetowej, dostępności środków i zgodności wydatku względem stosowanych postanowień, w tym względem respektowania zasady dobrej gospodarki finansowej.

Artykuł 46

Zwolnienie wydatku jest aktem, poprzez który właściwy dysponent sprawdza istnienie praw wierzyciela, warunki wymagalności wierzytelności i ustala lub sprawdza realność i kwotę wierzytelności. Każde zwolnienie wydatku opiera się na dokumentach potwierdzających prawa wierzyciela.

Decyzja o zwolnieniu wyraża się na zasadzie formuły „gotowy do wypłaty” zapisywanej przez właściwego dysponenta. W systemie nie skomputeryzowanym formułę „gotowy do wypłaty” umieszcza się za pomocą pieczątki, z podpisem właściwego dysponenta.

Artykuł 47

Dyspozycja wydatków jest aktem, poprzez który właściwy dysponent przekazuje księgowemu, wystawiając nakaz płatności, polecenie płatności, której zwolnienia dokonał. Nakaz płatności jest datowany i podpisany przez właściwego dysponenta, a, jeśli zachodzi potrzeba, towarzyszy mu zaświadczenie potwierdzające wpis aktywów do inwentarzy, o których mowa w art. 64.

Płatność z tytułu wydatków realizuje księgowy, w granicach dostępnych środków.

Artykuł 48

Operacje zwolnienia, dyspozycji i płatności wydatków muszą być zrealizowane w terminach i według postanowień ogólnego rozporządzenia finansowego i przepisów wykonawczych.

ROZDZIAŁ 6

Audytor wewnętrzny

Artykuł 49

Funkcję audytora wewnętrznego w agencjach wykonawczych sprawuje audytor wewnętrzny Komisji.

Audytor wewnętrzny Komisji ma wobec agencji wykonawczych takie same uprawnienia, jak te, którymi dysponuje wobec służb Komisji, zgodnie z art. 85 i 86 ogólnego rozporządzenia finansowego. Składa sprawozdanie Komitetowi Kierownictwa i dyrektorowi ze swoich wniosków i zaleceń. Komitet Kierownictwa i dyrektor zapewniają monitorowanie zaleceń wynikających z audytów i informują o powyższym Komisję. Audytor wewnętrzny przedkłada agencji, wraz z informacją dla Komisji, sprawozdanie roczne wskazujące na ilość i rodzaj przeprowadzonych audytów, sformułowane zalecenia i przebieg realizacji zaleceń.

Odpowiedzialność audytora wewnętrznego, jeśli chodzi o sprawowanie jego funkcji, jest określona zgodnie z art. 87 ogólnego rozporządzenia finansowego.

Raz w roku agencja przekazuje organowi udzielającemu absolutorium oraz Komisji sprawozdanie przygotowane przez dyrektora agencji omawiające ilość i rodzaj audytów wewnętrznych, zrealizowanych przez audytora wewnętrznego, sformułowane zalecenia i przebieg realizacji zaleceń.

TYTUŁ V

REALIZACJA ZAMÓWIEŃ PUBLICZNYCH

Artykuł 50

1. Jeśli chodzi o realizację zamówień publicznych w ramach funkcjonowania agencji, mają zastosowanie postanowienia ogólnego rozporządzenia finansowego oraz rozporządzenia (WE) nr 2342/2002.

2. Agencje wykonawcze mogą wnioskować o włączenie ich, jako organu decydującego o przyznaniu zamówienia, do procesu realizacji zamówień Komisji lub zamówień wewnątrzinstytucjonalnych.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, w zakresie dostaw dóbr, świadczenia usług lub realizacji prac, które może zapewnić Komisja lub urzędy wewnątrzinstytucjonalne, agencje wykonawcze odwołują się priorytetowo do nich, zanim skorzystają z postępowania o zamówieniach publicznych.

TYTUŁ VI

SPRAWOZDAWCZOŚĆ KSIĘGOWA

ROZDZIAŁ 1

Sprawozdawczość księgowa

Artykuł 51

Konta agencji obejmują sprawozdania finansowe oraz sprawozdania w sprawie realizacji budżetu. Towarzyszy im raport na temat gospodarki budżetowej i finansowej za rok obrachunkowy.

Artykuł 52

Konta muszą być prawidłowe, szczere oraz kompletne oraz prezentować wierny obraz:

a)	jeśli chodzi o sprawozdania finansowe, elementy aktywów, pasywów, koszty i przychody, prawa i zobowiązania nieujęte w aktywach i pasywach, jak również przepływy środków pieniężnych;

b)	jeśli chodzi o sprawozdania z realizacji budżetu, elementy wykonania budżetu z uwzględnieniem wpływów i wydatków.

Artykuł 53

Sprawozdania finansowe są opracowywane na podstawie ogólnie przyjętych zasad księgowych, tak jak zostały określone w rozporządzeniu (WE, Euratom) nr 2342/2002, to znaczy trwałość działań, ostrożność, stałość metod księgowych, porównywalność informacji, względne znaczenie, nie kompensowanie, przewaga rzeczywistości nad pozornością, roczny charakter księgowości.

Artykuł 54

Według zasady księgowości dotyczącej jednego roku obrachunkowego, sprawozdania finansowe uwzględniają koszty i przychody w odniesieniu do roku obrachunkowego, nie uwzględniając terminu płatności lub ściągnięcia należności.

Wartość elementów aktywów i pasywów jest ustalana w zależności od reguł oceny, określonych w metodach księgowych, o których mowa w art. 59.

Artykuł 55

Sprawozdania finansowe są wyrażane w jednostce euro i obejmują:

bilans i ekonomiczny rachunek wyników, które prezentują sytuację majątkową i finansową, jak również wynik ekonomiczny na dzień 31 grudnia okresu, który upłynął; powyższe dokumenty są prezentowane według struktury, określonej w Dyrektywie Rady dotyczącej kont rocznych niektórych form spółek, uwzględniając jednakowoż szczególny charakter działalności agencji;

b)	tabelę przepływów pieniężnych pokazującą przychody i wypłaty roku obrachunkowego, jak również końcową sytuację w kwestii środków pieniężnych;

c)	zmianę stanu funduszy własnych, prezentującą w sposób szczegółowy zwiększenia i zmniejszenia, mające miejsce podczas okresu, każdego z elementów kont kapitałowych.

Załącznik do sprawozdań finansowych uzupełnia i komentuje przedłożoną informację i dostarcza wszelkich dodatkowych informacji zalecanych w praktyce księgowej, przyjętej na poziomie międzynarodowym, jeśli te informacje są odpowiednie w stosunku do działalności agencji.

Artykuł 56

Sprawozdania na temat realizacji budżetu są wyrażone w jednostce euro. Obejmują:

a)	rachunek wyników wykonania budżetu, który podsumowuje wszystkie operacje budżetowe roku obrachunkowego, gdy chodzi o wpływy i wydatki. Jest prezentowany według tej samej struktury jak sam budżet;

b)	załącznik do rachunku wyników z wykonania budżetu, który uzupełnia i komentuje informację podawaną przezeń.

Artykuł 57

Konta agencji są konsolidowane z kontami Komisji, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 58/2003 oraz zgodnie z następującymi postanowieniami:

a)	Komitet Kierownictwa przekazuje Komisji oraz Trybunałowi Obrachunkowemu, najpóźniej z dniem 1 marca okresu następnego, konta przejściowe, wraz ze sprawozdaniem na temat gospodarki budżetowej i finansowej roku księgowego.

b)	Na podstawie projektu przygotowanego przez Dyrektora, Komitet Kierownictwa zatwierdza konta ostateczne agencji i przekazuje je najpóźniej z dniem 1 lipca okresu następnego księgowemu Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu, jak również Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

c)	Konta ostateczne agencji, skonsolidowane z kontami Komisji są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej z dniem 31 października okresu następnego.

d)	Dyrektor przekazuje Trybunałowi Obrachunkowemu odpowiedź na sformułowane przez niego, ewentualne uwagi w ramach sprawozdania, o którym mowa w art. 14 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 58/2003, najpóźniej z dniem 30 września.

ROZDZIAŁ 2

Księgowość

Artykuł 58

1. Księgowość agencji jest systemem organizowania informacji budżetowej i finansowej, pozwalającym wprowadzać, klasyfikować i rejestrować dane liczbowe.

Księgowość składa się z księgowości ogólnej i księgowości budżetowej. Księgowości te są prowadzone w układzie rocznym, w euro.

Dane z księgowości ogólnej i budżetowej są uchwalane przy zamknięciu roku budżetowego w celu ustanowienia kont, o których mowa w rozdziale 1.

2. Ustęp 1 nie jest przeszkodą w prowadzeniu przez dysponenta księgowości analitycznej.

Artykuł 59

Reguły i metody księgowania, jak również zharmonizowany plan księgowy, który agencja ma stosować, są zatwierdzane przez księgowego Komisji, na zasadzie analogii z art. 133 ogólnego rozporządzenia finansowego.

Artykuł 60

Księgowość ogólna obrazuje w sposób chronologiczny, według metodologii księgowości podwójnej, zdarzenia i operacje, które dotyczą sytuacji ekonomicznej, finansowej i majątkowej agencji.

Artykuł 61

Różne operacje na kontach, jak również ich salda są zapisywane w księgach.

Każdy zapis księgowy, w tym korekty księgowe, opierają się na dokumencie księgowym, do którego się odnoszą. System księgowy musi umożliwiać odtworzenie wszystkich zapisów księgowych.

Artykuł 62

Po zamknięciu okresu budżetowego i aż do daty publikacji kont ostatecznych, księgowy agencji wprowadza korekty, które, nie powodując przychodu lub wypłaty w tym roku obrachunkowym, są niezbędne dla prawidłowej, wiernej i szczerej prezentacji kont.

Artykuł 63

Księgowość budżetowa pozwala monitorować, w sposób szczegółowy, wykonanie budżetu. Księgowość budżetowa rejestruje wszystkie czynności z realizacji budżetu w zakresie wpływów i wydatków, o których mowa w tytule IV.

Artykuł 64

Zgodnie z modelem uchwalonym przez księgowego Komisji, księgowy agencji prowadzi inwentarze ilościowe i pod względem wartości wszystkich rzeczowych środków trwałych, niematerialnych i finansowych środków trwałych stanowiących majątek agencji. Księgowy agencji sprawdza zgodność między zapisami inwentaryzacyjnymi a rzeczywistością.

Transakcje sprzedaży ruchomości są przedmiotem odpowiedniej komunikacji.

TYTUŁ VII

KONTROLA ZEWNĘTRZNA I ABSOLUTORIUM

Artykuł 65

Trybunał Obrachunkowy zapewnia kontrolę kont agencji zgodnie z art. 248 Traktatu WE.

Kontrola realizowana przez Trybunał Obrachunkowy jest uregulowana w art. 139–144 ogólnego rozporządzenia finansowego.

Komitet Kierownictwa przekazuje Trybunałowi Obrachunkowemu budżet uchwalony w ostatecznej wersji. W jak najkrótszym terminie informuje Trybunał Obrachunkowy o wszystkich swoich decyzjach i wszystkich czynnościach podejmowanych w ramach wykonania art. 15, 18, 26 oraz 31.

Artykuł 66

Parlament Europejski, na podstawie zalecenia Rady, która orzeka większością kwalifikowaną, udziela absolutorium dyrektorowi w sprawie wykonania budżetu ogólnego roku N, najpóźniej w dniu 29 kwietnia roku N+2.

Decyzja o absolutorium dotyczy kont wszystkich przychodów i wydatków agencji, jak również salda, które z nich wynika oraz aktywów i pasywów agencji omówionych w bilansie finansowym. To absolutorium jest udzielane równocześnie z absolutorium udzielanym na wykonanie ogólnego budżetu Unii Europejskiej.

W celu udzielenia absolutorium, Parlament Europejski bada, po badaniu przeprowadzonym przez Radę, konta, sprawozdania finansowe i sprawozdania z wykonania budżetu agencji. Bada również sprawozdanie Trybunału Obrachunkowego, o którym mowa w art. 14, ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 58/2003 wraz z odpowiedziami dyrektora.

Dyrektor przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, na jego wniosek, w taki sam sposób, jak jest to przewidziane w art. 146 ust. 3 ogólnego rozporządzenia finansowego, wszystkie informacje niezbędne do właściwego przebiegu postępowania absolutoryjnego za dany okres obrachunkowy.

Artykuł 67

Dyrektor oraz Komisja wdrażają wszelkie środki, aby uwzględnić uwagi dotyczące decyzji o absolutorium Parlamentu Europejskiego, jak również komentarze towarzyszące zaleceniu absolutoryjnemu, przyjętemu przez Radę.

Na wniosek Parlamentu Europejskiego lub Rady dyrektor składa sprawozdanie na temat środków podjętych w wyniku sformułowanych uwag i komentarzy. Przed przesłaniem go na ręce Komisji, przekazuje jego kopie Trybunałowi Obrachunkowemu.

TYTUŁ VIII

POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 68

Terminy, o których mowa w art. 57 stosują się po raz pierwszy z tytułu roku obrachunkowego 2005.

Dla okresów poprzednich, terminy te ustala się odpowiednio w następujący sposób:

a)	15 września dla art. 57 lit. b);

b)	30 listopada dla art. 57 lit. c);

c)	31 października dla art. 57 lit. d).

Postanowienia tytułu VI są stosowane progresywnie, w zależności od możliwości technicznych, aby stać się obowiązującymi z tytułu roku obrachunkowego 2005.

Artykuł 69

Jeśli chodzi o kwestie budżetowe podlegające ich odpowiednim właściwościom, Parlament Europejski, Rada i Komisja są upoważnione do otrzymywania wszelkich informacji i niezbędnych uzasadnień.

Artykuł 70

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 21 września 2004 r.

W imieniu Komisji

Michaele SCHREYER

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 11 z 16.1.2003, str. 1.

(2) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

(3) Dz.U. L 357 z 31.12.2002, str. 1.

22.9.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 297/19

DECYZJA RADY

z dnia 13 września 2004 r.

w sprawie zasad, priorytetów i warunków partnerstwa europejskiego z Chorwacją

(2004/648/WE)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 533/2004 z dnia 22 marca 2004 r. w sprawie ustanowienia europejskiego partnerstwa w ramach procesu stabilizacyjnego i stowarzyszeniowego (1), w szczególności jego art. 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rada Europejska w Salonikach w dniach 19 i 20 czerwca 2003 r. udzieliła poparcia dla „Agendy z Salonik dla Bałkanów Zachodnich: w kierunku integracji europejskiej”, w której ustanowienie partnerstw europejskich jest wymienione jako jeden ze środków intensyfikacji procesu stabilizacyjnego i stowarzyszeniowego.

(2)

Rozporządzenie (WE) nr 533/2004 stanowi, że Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, na wniosek Komisji, podejmie decyzję w sprawie zasad, priorytetów i warunków partnerstwa europejskiego, jak również późniejszych dostosowań. Rozporządzenie to stanowi także, iż kontynuacja wprowadzenia w życie partnerstw europejskich zostanie zapewniona poprzez mechanizmy ustanowione w ramach procesu stabilizacyjnego i stowarzyszeniowego, w szczególności sprawozdania roczne.

(3)	Opinia Komisji na temat wniosku Chorwacji w sprawie członkostwa zawiera analizę przygotowania Chorwacji do dalszej integracji z Unią Europejską i wskazuje wiele priorytetowych obszarów, wymagających dalszej pracy.

(4)	Aby przygotować się do dalszej integracji z Unią Europejską, Chorwacja powinna sporządzić plan zawierający harmonogram oraz informacje szczegółowe, w celu zrealizowania priorytetów określonych w partnerstwie europejskim,

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Zgodnie z art. 1 rozporządzenia (WE) nr 533/2004, zasady, priorytety i warunki partnerstwa europejskiego z Chorwacją są określone w załączniku do niniejszej decyzji, który stanowi jej integralną część.

Artykuł 2

Wprowadzenie w życie partnerstwa europejskiego jest kontrolowane poprzez mechanizmy ustanowione w ramach procesu stabilizacyjnego i stowarzyszeniowego.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja staje się skuteczna od trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 września 2004 r.

W imieniu Rady

B. R. BOT

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 86 z 24.3.2004, str. 1.

ZAŁĄCZNIK

1. WPROWADZENIE

Agenda z Salonik dla Bałkanów Zachodnich określa sposoby i środki służące intensyfikacji procesu stabilizacyjnego i stowarzyszeniowego, m.in. poprzez wprowadzenie partnerstw europejskich.

Zgodnie z opinią Komisji na temat wniosku Chorwacji w sprawie członkostwa, celem partnerstwa europejskiego z Chorwacją jest określenie priorytetów dla działań wspierających jej wysiłki na rzecz zbliżenia do Unii Europejskiej w spójnych ramach. Priorytety te są dostosowane do szczególnych potrzeb i etapu przygotowania Chorwacji i w razie konieczności będą aktualizowane. Partnerstwo europejskie zawiera także wytyczne dotyczące pomocy finansowej dla Chorwacji.

Oczekuje się, że Chorwacja przyjmie plan zawierający harmonogram i szczegółowe informacje dotyczące sposobu, w jaki zamierza zrealizować priorytetowe zadania określone w partnerstwie europejskim. Plan powinien również wskazywać sposoby realizacji Agendy z Salonik, określać priorytety w walce z przestępczością zorganizowaną i korupcją oraz środki zintegrowanego zarządzania granicami, przedstawione na posiedzeniu na szczeblu ministrów odpowiedzialnych za wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne, które odbyło się w dniu 28 listopada 2003 r. w Brukseli w ramach Forum UE–Bałkany Zachodnie.

2. ZASADY

Proces stabilizacyjny i stowarzyszeniowy w dalszym ciągu stanowi ramy dla orientacji europejskiej państw Bałkanów Zachodnich, aż do ich przyszłej akcesji.

Główne priorytety określone dla Chorwacji są powiązane z jej możliwościami spełnienia kryteriów ustalonych przez Radę Europejską w Kopenhadze w 1993 r. oraz z warunkami ustalonymi dla procesu stabilizacyjnego i stowarzyszeniowego, w szczególności z warunkami określonymi przez Radę w jej wnioskach końcowych z dnia 29 kwietnia 1997 r. oraz z 21 – 22 czerwca 1999 r., a także z treścią oświadczenia końcowego szczytu w Zagrzebiu z dnia 24 listopada 2000 r. i Agendą z Salonik.

3. PRIORYTETY

Partnerstwo europejskie wskazuje główne obszary priorytetowe przygotowań Chorwacji do dalszej integracji z Unią Europejską, na podstawie analizy przedstawionej w opinii Komisji na temat wniosku Chorwacji w sprawie członkostwa. Priorytety wymienione w niniejszym partnerstwie europejskim zostały wybrane w oparciu o przekonanie, że można realnie oczekiwać, że Chorwacja zrealizuje je lub osiągnie znaczny postęp w ich realizacji w ciągu najbliższych kilku lat. Priorytety zostały podzielone na krótkoterminowe, których realizacja powinna nastąpić w ciągu jednego do dwóch lat, oraz średnioterminowe, których realizacja powinna nastąpić w ciągu trzech do czterech lat.

Należy przypomnieć, że w wypadku dostosowania ustawodawstwa niewystarczające jest jedynie włączenie dorobku wspólnotowego do ustawodawstwa; konieczne jest także przygotowanie jego pełnego wprowadzenia w życie.

3.1. PRIORYTETY KRÓTKOTERMINOWE

Kryteria polityczne

Demokracja i państwo prawne

Wzmocnienie systemu sądownictwa

Należy opracować i wprowadzić w życie, w porozumieniu z zainteresowanymi instytucjami, kompleksową strategię reformy systemu sądownictwa oraz przyjąć niezbędne nowe przepisy i ustanowić system planowania ścieżki zawodowej, obejmujący również otwarty, sprawiedliwy i przejrzysty system rekrutacji, oceny i przenoszenia. Należy podnieść profesjonalizm kadr w sądownictwie poprzez zapewnienie odpowiedniego finansowania z funduszy państwowych instytucji szkolących sędziów i innych urzędników sądowych, umożliwiającego zapewnienie wysokiego poziomu szkoleń dla sędziów, prokuratorów oraz personelu administracyjnego. Należy ustanowić odpowiednie systemy szkolenia wstępnego i zawodowego. Należy rozwiązać problem zaległości w sądach. Należy podjąć kroki mające na celu zapewnienie właściwego i pełnego wykonywania wyroków sądów.

Usprawnienie walki z korupcją

Należy podjąć kroki w celu zapewnienia wprowadzenia w życie i stosowania uregulowań prawnych dotyczących walki z korupcją. W szczególności należy wzmocnić zdolności administracyjne i operacyjne Urzędu ds. Zwalczania Korupcji i Przestępczości Zorganizowanej (USKOK). Należy rozwinąć krajową strategię przeciwdziałania i zwalczania korupcji i zapewnić niezbędną koordynację działań służb i organów rządowych w zakresie wdrażania tych działań. Należy ustanowić kodeks postępowania/etyki urzędników i przedstawicieli wyłonionych w drodze wyborów. Należy podjąć konkretne działania w celu podniesienia świadomości, że korupcja stanowi poważne przestępstwo.

Usprawnienie funkcjonowania administracji publicznej

Należy podjąć wstępne kroki mające na celu zapewnienie stosowania przejrzystych procedur rekrutacji i awansowania oraz poprawę zarządzania zasobami ludzkimi we wszystkich organach administracji publicznej, dla zapewnienia odpowiedzialności, otwartości i przejrzystości służby publicznej.

Prawa człowieka i ochrona mniejszości

Poprawa przestrzegania praw mniejszości

Należy zapewnić stosowanie przepisów konstytucyjnych dotyczących mniejszości narodowych. W szczególności należy zagwarantować proporcjonalną reprezentację mniejszości w lokalnych i regionalnych jednostkach samorządu terytorialnego, administracji państwowej i organach sądowych, a także w organach administracji publicznej, zgodnie z przepisami. Należy przewidzieć niezbędne środki, w tym odpowiednie środki finansowe, w celu zapewnienia właściwego funkcjonowania rad ds. mniejszości wyłonionych w drodze wyborów. Należy wprowadzić w życie nową strategię ochrony i integracji Romów.

Przyspieszenie powrotu uchodźców

Należy ukończyć do kwietnia 2004 r. rozpatrywanie już złożonych wniosków o odbudowę domów; odbudować wszystkie domy, w odniesieniu do których wnioski zostały rozpatrzone pozytywnie do kwietnia 2005; zapewnić właściwą publiczną kampanię informacyjną skierowaną do potencjalnych beneficjentów o wyznaczeniu kolejnego terminu składania wniosków o odbudowę, od 1 kwietnia do 30 września 2004 r. Należy zakończyć proces odzyskiwania domów do czerwca 2004. Należy wprowadzić w życie przepisy dotyczące odszkodowań z tytułu utratyprawa najmu/zamieszkiwania w obrębie obszarów i poza obszarami specjalnej troski państwa. Należy zabezpieczyć odpowiednią koordynację i współpracę właściwych organów na szczeblu centralnym i lokalnym. Należy stworzyć warunki społeczne i ekonomiczne, w celu poprawy klimatu dla powracających i akceptacji tych osób przez przyjmujące je społeczności. Należy poprawić współpracę regionalną w celu przyspieszenia procesu powrotu uchodźców.

Wzmocnienie wolności słowa i zapewnienie demokratycznego funkcjonowania mediów

Należy dokonać przeglądu przepisów ustawodawstwa dotyczącego mediów, zgodnie z zaleceniami sformułowanymi w lutym 2004 r. przez zespół ekspertów wspólnej misji Rady Europy, Komisji i OBWE. W szczególności należy dokonać zmiany ustawy o mediach elektronicznych, w celu ustanowienia przejrzystych, przewidywalnych i skutecznych ram prawnych (oraz sukcesywnie dostosowywać je do dorobku UE, wprowadzając w życie już ratyfikowaną konwencję Rady Europy o telewizji ponadgranicznej). Należy zapewnić polityczną i finansową niezależność Rady ds. Mediów Elektronicznych oraz niezależność działania i stabilność chorwackiego radia i telewizji oraz jego Rady Programowej w czasie zmian ustawy o chorwackim radiu i telewizji; należy zapewnić, by zmiany ustawy o mediach oraz przepisy dotyczące zniesławienia odzwierciedlały standardy europejskie określone w art. 10 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka oraz w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

Poprawa współpracy z rzecznikiem praw obywatelskich poprzez rozważenie wniosków zawartych w jego zaleceniach i w sprawozdaniu rocznym.

Współpraca regionalna

Zapewnienie pełnej współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym dla byłej Jugosławii (MTKJ).

Wzmocnienie współpracy regionalnej

Należy dążyć do znalezienia ostatecznego rozwiązania utrzymujących się problemów dwustronnych, w szczególności dotyczących granic ze Słowenią, Serbią i Czarnogórą oraz Bośnią i Hercegowiną, bez podejmowania jednostronnych inicjatyw. Należy rozwiązać wszystkie problemy wynikające z jednostronnej deklaracji o chronionej „strefie ekologicznej i połowowej” na Adriatyku. Należy zapewnić wprowadzenie w życie wszystkich regionalnych umów o wolnym handlu. Należy zawrzeć i wprowadzić w życie pakiet umów z państwami sąsiadującymi, w dziedzinie walki z przestępczością zorganizowaną, zarządzania granicami i readmisji. Należy rozpocząć wprowadzanie w życie Protokółu Ustaleń w sprawie rozwoju podstawowej regionalnej sieci transportowej w Europie Południowo-Wschodniej, a w szczególności podjąć środki w celu ustalenia mechanizmów współpracy, m.in. powołać Komitet Sterujący i Obserwatorium ds. Transportu w Europie Południowo-Wschodniej (SEETO). Należy dążyć do osiągnięcia postępu w wypełnianiu zobowiązań wynikających z memorandów z Aten z 2002 i 2003 roku w sprawie regionalnego rynku energii w Europie Południowo-Wschodniej.

Zapewnienie właściwego wprowadzenia w życie Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu w dziedzinie współpracy regionalnej

Należy ukończyć rokowania z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii w sprawie dwustronnej umowy o współpracy regionalnej.

Kryteria ekonomiczne

Utrzymanie wyważonej, stabilnej polityki makroekonomicznej, obejmującej rozwój rynkowych instrumentów pieniężnych, w celu zwiększenia efektywności polityki pieniężnej.

Przyspieszenie restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstw

Należy wyeliminować niepewność poprzez szybkie przyjęcie przepisów, będących w toku procesu ustawodawczego. Należy przyspieszyć restrukturyzację i prywatyzację przedsiębiorstw będących własnością publiczną. Należy opracować i przyjąć strategie restrukturyzacji, prywatyzacji lub likwidacji dużych przedsiębiorstw publicznych, szczególnie w sektorze produkcji, rolnictwa, transportu, turystyki i usług użyteczności publicznej. Należy przyjąć program restrukturyzacji w sektorze przemysłu stalowego, zgodny z wymaganiami UE, i przystąpić do jego realizacji.

Zniesienie barier wejścia na rynek i wyjścia z rynku

Należy uprościć reguły wejścia przedsiębiorstw na rynek i ich wyjścia z rynku. W szczególności, należy przyspieszyć procedury rejestracji i usprawnić wprowadzanie w życie uregulowań dotyczących upadłości.

Przyspieszenie reformy gruntów, w szczególności rejestracji i prywatyzacji gruntów rolnych, poprzez stworzenie nowoczesnego katastru i ksiąg wieczystych w celu wyeliminowania obecnych trudności związanych z rozwojem rynku nieruchomości.

Przyjęcie średnioterminowych uregulowań fiskalnych odzwierciedlających ciągły proces dostosowań i konsolidacji podatkowej.

Kontynuacja reform strukturalnych w dziedzinie finansów publicznych, w szczególności zarządzania wydatkami. Ustanowienie przejrzystego i skutecznego systemu zarządzania zadłużeniem.

Zdolność do podjęcia obowiązków wynikających z członkostwa

Rynek wewnętrzny i handel

Swobodny przepływ towarów

Należy przeprowadzić restrukturyzację istniejących struktur instytucjonalnych, w celu zakończenia niezbędnego rozgraniczenia funkcji regulacji, zatwierdzania, standaryzacji i certyfikacji produktów. Należy kontynuować prace nad transpozycją dyrektyw starego i nowego podejścia.

Należy znieść pozostałe środki mające równoważny skutek do ograniczeń ilościowych w przywozie z UE.

Należy ustanowić niezbędne struktury administracyjne, w celu zapewnienia kompleksowego podejścia do poprawy bezpieczeństwa żywności w całym łańcuchu żywieniowym.

Należy zapewnić skuteczność, przejrzystość systemu zamówień publicznych, jego powszechne stosowanie oraz przyjąć niezbędne przepisy wykonawcze.

Swoboda świadczenia usług

Należy wzmocnić ramy regulacyjne i administracyjne w celu nadzoru usług finansowych, w szczególności w odniesieniu do rynku ubezpieczeń, usług inwestycyjnych i rynków papierów wartościowych.

Należy ustanowić niezależny organ nadzorczy w obszarze ochrony danych osobowych.

Swobodny przepływ kapitału

Należy poprawić przepisy ustawodawstwa dotyczącego przeciwdziałania zjawisku prania brudnych pieniędzy i ukończyć tworzenie skutecznego systemu przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy.

Prawo spółek

Należy kontynuować prace związane z dostosowaniem przepisów w celu zagwarantowania zbliżonego do istniejącego w Unii Europejskiej poziomu ochrony praw własności intelektualnej, przemysłowej i handlowej oraz wzmocnić zasoby administracyjne w celu zapewnienia skutecznych środków egzekwowania takich praw.

Polityka konkurencji

Należy kontynuować prace związane z dostosowaniem do dorobku Unii Europejskiej, wprowadzić w życie przepisy antymonopolowe i dotyczące pomocy państwa oraz przyjąć odpowiednie przepisy wykonawcze. Należy wzmocnić zasoby administracyjne i zapewnić niezależność agencji ds. ochrony konkurencji, zarówno w sferze pomocy państwa, jak i polityki antymonopolowej. Należy zwiększyć przejrzystość w dziedzinie pomocy państwa, m.in. poprzez regularne przedstawianie UE sprawozdań rocznych oraz opracowanie pełnego wykazu programów pomocy państwa.

Podatki

Należy rozpocząć przegląd obecnych przepisów podatkowych i procedur administracyjnych celem zapewnienia skutecznego wprowadzenia w życie przepisów ustawodawstwa podatkowego.

Należy wzmocnić administrację podatkową i celną, szczególnie w zakresie pobierania należności oraz sprawowania funkcji kontrolnych; należy stworzyć właściwie funkcjonujące i dysponujące odpowiednim personelem służby do spraw podatku akcyzowego; należy uprościć procedury w celu skutecznego zwalczania oszustw podatkowych.

Należy rozpocząć rozwój systemów informatycznych umożliwiających elektroniczną wymianę danych z UE oraz jej Państwami Członkowskimi.

Unia celna

Należy wzmocnić zdolności administracyjne i operacyjne służb celnych, w szczególności w zakresie kontroli stosowania preferencyjnych reguł pochodzenia oraz kontynuować dostosowywanie przepisów celnych do Kodeksu celnego UE.

Należy rozwijać współpracę administracyjną w sektorze celnym, zgodnie z Umową Przejściową.

Stosunki zewnętrzne

Należy w należyty sposób wprowadzić w życie protokół w sprawie dostosowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu/Umowy Przejściowej w celu uwzględnienia rozszerzenia UE.

Polityki sektorowe

Rolnictwo

Należy rozpocząć wdrażanie odpowiedniego systemu identyfikacji działek gruntu oraz systemu identyfikacji zwierząt, zgodnie z dorobkiem UE. Należy usprawnić system gromadzenia i przetwarzania danych statystycznych dotyczących rolnictwa, zgodnie ze standardami i metodologią UE.

Należy opracować strategię w celu ustanowienia skutecznych i racjonalnie zarządzanych finansowo organów płatniczych, powołanych do zarządzania i kontroli funduszy rolnych, zgodnie z wymaganiami UE i międzynarodowymi standardami kontroli.

Należy wzmocnić struktury administracyjne niezbędne dla stworzenia strategii rozwoju obszarów wiejskich i instrumentów polityki służących do opracowywania, wdrażania, zarządzania, monitorowania, kontroli i oceny programów rozwoju obszarów wiejskich.

Należy kontynuować prace związane z dostosowaniem do dorobku UE w sektorze weterynaryjnym i fitosanitarnym, aktualizację ustaleń dotyczących inspekcji, modernizację zakładów mięsnych i mleczarskich w celu dotrzymania norm UE w dziedzinie higieny i zdrowia publicznego. Należy dostosować zasady dotyczące przywozu żywych zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego do międzynarodowych zobowiązań sanitarnych i fitosanitarnych oraz dorobku UE.

Rybołówstwo

Należy przystąpić do tworzenia odpowiednich struktur administracyjnych i kontrolnych w zakresie polityki rybołówstwa. W związku z jednostronną decyzją Chorwacji z października 2003 r. o rozszerzeniu jej jurysdykcji na Adriatyku, należy ocenić, przy udziale Komisji i zainteresowanych sąsiadujących państw, w szczególności Słowenii i Włoch, konsekwencje połowów w tym obszarze, w celu wypracowania stosownych rozwiązań – w zakresie wniosków z Konferencji Weneckiej w sprawie zrównoważonego rozwoju rybołówstwa na Morzu Śródziemnym – dla zapewnienia ciągłości działalności połowowej Wspólnoty.

Transport

Należy kontynuować proces dostosowywania ustawodawstwa i wzmacniania administracji w sektorze lotnictwa.

Statystyka

Należy wzmocnić zdolność administracyjną chorwackiego biura statystycznego i usprawnić koordynację z innymi instytucjami generującymi oficjalne dane statystyczne w Chorwacji. Należy przedłożyć Komisji nową propozycję podziału na regiony statystyczne, zgodnie z wymaganiami UE.

Telekomunikacja i technologie informacyjne

Należy wzmocnić krajowe organy regulacji telekomunikacji i usług pocztowych oraz zapewnić ich niezależność.

Środowisko naturalne

Należy opracować legislację horyzontalną, uwzględniającą oceny oddziaływania na środowisko i udział społeczeństwa.

Należy wzmocnić administrację na poziomie krajowym i regionalnym, w celu zapewnienia planowania, w tym także przygotowania strategii finansowych.

Należy wzmocnić krajowe i regionalne służby kontrolne i stworzyć im możliwości skutecznego egzekwowania przepisów dotyczących ochrony środowiska.

Należy przyjąć i wprowadzić w życie plan gospodarki odpadami.

Kontrola finansowa

Należy opracować politykę wprowadzenia systemu publicznej wewnętrznej kontroli finansowej. Należy ustanowić lub wzmocnić działania w zakresie publicznej kontroli wewnętrznej poprzez zapewnienie odpowiedniego personelu, szkoleń i wyposażenia, w tym także niezależnych jednostek kontroli wewnętrznej.

Należy wprowadzić skuteczne procedury wykrywania i określić tryb postępowania w wypadku stwierdzenia nieprawidłowości mających wpływ na finansowe interesy Wspólnot oraz określić ich finansowe, administracyjne i sądowe konsekwencje.

Współpraca w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych

Zarządzanie granicami

Należy udoskonalić zarządzanie granicami w szczególności poprzez wzmocnienie nadzoru granic morskich; należy przyjąć i wprowadzić w życie zintegrowaną strategię zarządzania granicami; należy zwiększyć inwestycje w zakresie wyposażenia technicznego i infrastruktury; należy udoskonalić system szkoleń specjalistycznych dla funkcjonariuszy granicznych.

We współpracy ze wszystkimi właściwymi instytucjami, należy wprowadzić w życie środki, które zostały przyjęte przez rząd i przedstawione na posiedzeniu ministrów odpowiedzialnych za wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne, w ramach Forum UE–Bałkany Zachodnie w dniu 28 listopada 2003 r.

Przestępczość zorganizowana, narkotyki, korupcja i terroryzm

Należy wprowadzić w życie zorientowane na działanie środki, które zostały przyjęte przez rząd i przedstawione na posiedzeniu ministrów odpowiedzialnych za wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne, w ramach Forum UE–Bałkany Zachodnie w dniu 28 listopada 2003 r.

Należy usprawnić koordynację działań organów ścigania i sądowniczych, w szczególności w związku z przestępczością gospodarczą, przestępczością zorganizowaną, oszustwem, praniem pieniędzy i korupcją; należy wzmocnić walkę z handlem narkotykami i podjąć wysiłki mające na celu przeciwdziałanie narkomanii oraz podejmować działania mające na celu zmniejszenie popytu narkotyków; należy wzmocnić zdolności administracyjne USKOK.

Należy kontynuować przygotowania do zawarcia umowy o współpracy z Europolem

Należy zwiększać współpracę międzynarodową i w pełni wprowadzić w życie odpowiednie międzynarodowe konwencje dotyczące terroryzmu. Należy usprawnić współpracę i wymianę informacji między policją a służbami wywiadowczymi w kraju oraz z innymi państwami. Należy skuteczniej zapobiegać finansowaniu i przygotowywaniu aktów terroryzmu.

Migracja i azyl

Należy wprowadzić w życie nowe przepisy dotyczące azylu, obejmujące stworzenie tymczasowych ośrodków recepcyjnych.

3.2. PRIORYTETY ŚREDNIOTERMINOWE

Kryteria polityczne

Demokracja i państwo prawne

Dalsze wzmocnienie systemu sądownictwa

Należy kontynuować wprowadzanie w życie reformy sądownictwa i podejmować dalsze środki w celu zmniejszenia zaległości w sądach; należy dążyć do racjonalizacji organizacji sądów, w tym także wprowadzenia nowoczesnych systemów komputerowych i zapewnienia odpowiedniego poziomu personelu administracyjnego; należy zapewnić prawidłowe i skuteczne egzekwowanie orzeczeń sądów; należy zapewnić dostęp do wymiaru sprawiedliwości i pomocy prawnej oraz przeznaczyć na ten cel odpowiednie środki budżetowe; należy udoskonalić szkolenie w zakresie prawa UE.

Rozszerzenie walki z korupcją i przestępczością zorganizowaną

Należy osiągnąć dalszy postęp w dziedzinie walki z korupcją i wprowadzić w życie odpowiednie przepisy. W szczególności należy powołać specjalne jednostki do walki z korupcją w ramach odpowiednich służb i zapewnić im właściwe szkolenie oraz wyposażyć w niezbędne środki. Należy zapewnić zachowanie standardów określonych w dokumentach międzynarodowych, poprzez wprowadzenie właściwych środków legislacyjnych i administracyjnych. Należy ułatwić umiejscowienie oficerów łącznikowych, oddelegowanych przez Państwa Członkowskie UE, w odpowiednich organach państwowych zajmujących się walką z przestępczością zorganizowaną. Należy dostarczać Unii Europejskiej sześciomiesięczne sprawozdania w sprawie rzeczywistych wyników sądowego ścigania działalności związanej z przestępczością zorganizowaną, zgodnie z warunkami Konwencji Narodów Zjednoczonych o Zwalczaniu Międzynarodowej Przestępczości Zorganizowanej, znanej jako Konwencja z Palermo.

Dalsze usprawnienie funkcjonowania administracji publicznej

Należy kontynuować proces budowy instytucji bezpośrednio związanych ze stosowaniem dorobku UE oraz wprowadzać reformy w celu ogólnej poprawy skuteczności administracji publicznej. Należy ukończyć proces denacjonalizacji.

Prawa człowieka i ochrona mniejszości

Zapewnienie stałego poszanowania praw mniejszości

Należy podejmować dalsze działania zmierzające do poprawy sytuacji Romów poprzez skuteczniejsze wprowadzanie w życie odpowiedniej strategii, w tym również poprzez udzielanie niezbędnego wsparcia finansowego na poziomie krajowym i lokalnym, wprowadzanie środków przeciw dyskryminacji, ukierunkowanych na stwarzanie możliwości zatrudnienia, zwiększenie dostępu do kształcenia i poprawę warunków mieszkaniowych.

Ukończenie procesu powrotu uchodźców poprzez właściwe i terminowe wprowadzanie w życie odpowiednich przepisów. Zapewnienie ekonomicznej i społecznej reintegracji osób powracających poprzez programy rozwoju regionalnego w obszarach dotkniętych tym problemem.

Współpraca regionalna

Dalsza poprawa współpracy regionalnej

W związku z wprowadzaniem w życie ustaleń z Aten w sprawie Regionalnego Rynku Energii w Europie Południowo-Wschodniej, należy czynić przygotowania do utworzenia zintegrowanego regionalnego rynku energii w roku 2005.

Kryteria ekonomiczne

Dalsza poprawa warunków dla prywatnych przedsiębiorstw

Należy dążyć do osiągnięcia zasadniczego postępu w procesie prywatyzacji i w dalszym ciągu dokładać starań, by poprawić warunki tworzenia i rozwoju prywatnych przedsiębiorstw. Należy osiągnąć istotny postęp w dziedzinie restrukturyzacji dużych przedsiębiorstw.

Ukończenie reformy gruntów, ze szczególnym uwzględnieniem rejestracji i prywatyzacji gruntów rolnych.

Kontynuacja reformy rynku pracy

Należy w dalszym ciągu podejmować wysiłki zmierzające do poprawy chłonności rynku pracy i zwiększenia odsetka osób czynnych zawodowo.

Kontynuacja wprowadzania w życie trwałych średnioterminowych uregulowań fiskalnych poprzez stałe obniżanie odsetka łącznych wydatków publicznych w PKB. Należy ustanowić priorytety w zakresie wydatków publicznych, by wygospodarować środki na wydatki związane z działaniami służącymi wprowadzaniu dorobku UE, w tym na reformy systemu ochrony zdrowia i emerytalnego. Należy w dalszym ciągu ograniczać subwencje dla dużych przedsiębiorstw przynoszących straty. Na tej podstawie należy dążyć do dalszego ograniczenia ogólnego deficytu publicznego i obciążeń z tytułu zadłużenia sektora publicznego.

Zdolność podjęcia obowiązków wynikających z członkostwa

Rynek wewnętrzny i handel

Swobodny przepływ towarów

Należy osiągnąć znaczny postęp w transpozycji dyrektyw starego i nowego podejścia oraz w przyjmowaniu norm UE.

Należy w dalszym ciągu dostosowywać chorwackie przepisy dotyczące środków spożywczych i wzmacniać struktury niezbędne dla wprowadzania w życie tych przepisów.

Należy wprowadzić w życie system zamówień publicznych dysponujący odpowiednimi strukturami administracyjnymi oraz osiągnąć znaczny postęp w pracach związanych z dostosowaniem do dorobku UE.

Swobodny przepływ osób

Należy kontynuować proces dostosowywania do dorobku UE w zakresie wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych i dyplomów, w tym także przepisów dotyczących wykształcenia i szkolenia, oraz w dalszym ciągu tworzyć niezbędne struktury administracyjne.

Należy znieść wszelkie środki dyskryminujące pracowników migrujących z UE i obywateli UE; należy wzmocnić struktury administracyjne służące koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.

Swoboda świadczenia usług

Należy zlikwidować pozostałe bariery przy zakładaniu przedsiębiorstw i świadczenia usług transgranicznych przez osoby fizyczne i prawne z UE.

Należy kontynuować proces dostosowywania przepisów dotyczących ochrony danych; należy wzmocnić organ nadzoru i zapewnić jego niezależność.

Swobodny przepływ kapitału

Należy podejmować działania w kierunku zniesienia pozostałych ograniczeń w przepływie kapitału; należy kontynuować proces dostosowywania przepisów ustawodawstwa dotyczącego systemów płatniczych i zapewnić skuteczne wprowadzanie w życie w tych przepisów.

Należy wzmocnić zdolności administracyjne jednostki analityki finansowej i usprawnić jej współpracę z innymi instytucjami zaangażowanymi w zwalczanie prania brudnych pieniędzy.

Prawo spółek

Należy zakończyć proces dostosowywania w obszarze praw własności intelektualnej i przemysłowej oraz usprawnić wprowadzanie w życie przepisów dotyczących zwalczania piractwa i fałszerstwa.

Polityka konkurencji

Należy wzmocnić organ odpowiedzialny za politykę antymonopolową oraz pomoc państwa i stworzyć wiarygodny system ewidencji danych na temat egzekwowania przepisów. Należy w znacznym stopniu poprawić przejrzystość w dziedzinie pomocy państwa. Należy stworzyć system szkoleń obejmujących prawo i politykę konkurencji na wszystkich szczeblach administracji i sądownictwa.

Podatki

Należy kontynuować prace związane z ukończeniem dostosowania do dorobku UE w zakresie podatków w odniesieniu do podatku VAT i podatku akcyzowego, ze szczególnym uwzględnieniem włączenia stref wolnocłowych do terytorialnego zakresu stosowania podatku VAT i zniesienia istniejących zerowych stawek VAT i podatku od sprzedaży.

Należy podjąć zobowiązania dotyczące stosowania kodeksu postępowania w odniesieniu do opodatkowania działalności gospodarczej i zapewnić, że nowe środki podatkowe będą zgodne z tymi zasadami.

Należy kontynuować proces wzmacniania administracji podatkowej – w tym w zakresie technologii komputerowych – oraz zapewnić jego właściwe funkcjonowanie w celu osiągnięcia standardów UE i wzajemnego połączenia systemów komputerowych. Należy opracować i wdrożyć kodeks etyki.

Unia celna

Należy wzmocnić i skonsolidować zasoby administracyjne i operacyjne służb celnych. Należy rozszerzyć zakres szkoleń dla całego personelu i zwiększyć stopień wykorzystywania systemów komputerowych, zaprojektowanych i funkcjonujących zgodne ze standardami UE, w celu zapewnienia wzajemnej wymiany danych. Należy opracować i wdrożyć kodeks etyki służby celnej.

Należy wzmocnić kontrolę oraz w większym zakresie stosować ocenę ryzyka i selektywność.

Należy w dalszym ciągu prowadzić proces dostosowywania w zakresie stref wolnocłowych, tranzytu, opłat, plafonów taryfowych i systemu ogólnych preferencji taryfowych.

Polityki sektorowe

Rolnictwo

Należy wzmocnić struktury administracyjne niezbędne do wprowadzenia w życie polityki rynkowej oraz rozwoju obszarów wiejskich; należy ustanowić rejestr winnic zgodnie z normami UE. Należy kontynuować przygotowania do stworzenia w pełni funkcjonującego systemu administracji i kontroli oraz agencji płatniczej, zgodnie z wymaganiami UE.

Należy kontynuować i w znacznym stopniu usprawnić proces dostosowywania do dorobku UE w sektorach weterynaryjnym i fitosanitarnym, w tym również stworzyć system identyfikacji zwierząt, w zakresie utylizacji odpadów zwierzęcych, modernizacji zakładów mięsnych i mleczarskich, programów zwalczania chorób zwierząt i ochrony roślin; należy unowocześnić struktury kontroli.

Rybołówstwo

Należy kontynuować proces tworzenia odpowiednich struktur administracyjnych i zapewnić wyposażenie, w celu skutecznego wprowadzania w życie polityki rybołówstwa, w tym w zakresie zarządzania zasobami, inspekcji i kontroli działalności połowowej, polityki rynkowej, programów strukturalnych, prowadzenia rejestru kutrów rybackich, planu zarządzania zdolnością połowową floty, przy dostosowaniu do dostępnych zasobów ryb.

Transport

Należy kontynuować proces dostosowywania do dorobku UE i stworzyć odpowiednie struktury administracyjne w zakresie transportu drogowego (przepisy socjalne, techniczne i podatkowe), transportu kolejowego (w szczególności przepisy dotyczące interoperatywności i niezależnego przydzielania zdolności przepustowej) oraz transportu morskiego (w szczególności w obszarze bezpieczeństwa na morzu). Należy osiągnąć pełną zgodność z dorobkiem UE w zakresie lotnictwa, w ramach zawartych przez Chorwację umów w sprawie jej uczestnictwa we wspólnym rynku lotniczym.

Unia gospodarcza i walutowa

Należy kontynuować proces dostosowywania przepisów odnoszących się do banku centralnego. Należy udoskonalić politykę pieniężną w celu rozszerzenia zakresu stosowania i skuteczności rynkowych instrumentów pieniężnych.

Polityka społeczna i zatrudnienie

Należy kontynuować proces dostosowywania do przepisów prawodawstwa UE w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, prawa pracy, równego traktowania kobiet i mężczyzn i przeciwdziałania dyskryminacji; należy wzmocnić odpowiednie struktury administracyjne i te, które są niezbędne do koordynacji zabezpieczenia społecznego.

Należy opracować i wprowadzić w życie kompleksową strategię zatrudnienia, angażującą wszystkie zainteresowane strony, w celu późniejszego włączenia jej do Europejskiej Strategii Zatrudnienia, w połączeniu z budowaniem odpowiednich zasobów do przeprowadzania analiz, wprowadzania w życie i oceny.

Należy rozwijać zdolność partnerów społecznych, przede wszystkim w drodze dwustronnego dialogu społecznego, w celu tworzenia i wprowadzania w życie dorobku UE.

Należy kontynuować proces dostosowywania przepisów ustawodawstwa dotyczącego zdrowia publicznego i zwiększać inwestycje w dziedzinie ochrony zdrowia.

Energia

Należy kontynuować proces dostosowywania do dorobku UE w zakresie wewnętrznego rynku energii (elektryczności i gazu), poprawiać efektywność energetyczną, wspierać rozwój odnawialnych źródeł energii, tworzyć zapasy ropy naftowej w celu zapewnienia odpowiedniego bezpieczeństwa dostaw, zapewnić bezpieczeństwo jądrowe i ochronę przed promieniowaniem radioaktywnym; należy wzmocnić administrację w tych dziedzinach.

Małe i średnie przedsiębiorstwa

Należy kontynuować wdrażanie Europejskiej Karty Małych Przedsiębiorstw oraz wprowadzić dalsze uproszczenia procedury rejestracji przedsiębiorstw.

Nauka i badania

Należy wzmocnić zdolności badawcze i rozwoju technologicznego, w celu zapewnienia skutecznego udziału w programach ramowych Wspólnoty.

Kształcenie i szkolenie

Należy podjąć większe wysiłki, w celu stworzenia nowoczesnego systemu kształcenia i szkolenia zawodowego.

Telekomunikacja i technologie informacyjne

Należy przyjąć niezbędne pierwotne i wtórne ustawodawstwo, w celu ukończenia procesu tworzenia uregulowań ramowych oraz wprowadzić konkurencję we wszystkich tych dziedzinach. Należy przyjąć spójną strategię wspierania gospodarki opartej na wiedzy.

Polityka regionalna i koordynacja instrumentów strukturalnych

Należy zapewnić jasny podział odpowiedzialności i skuteczną koordynację międzyresortową, w celu opracowania kompleksowej i spójnej strategii w dziedzinie rozwoju regionalnego. Należy ustanowić struktury umożliwiające ścisłą współpracę na poziomie krajowym i regionalnym między odpowiednimi zainteresowanymi stronami.

Należy zapewnić, by wyznaczone organy zarządzające i dokonujące płatności tworzyły stopniowo swoje zasoby; należy opracować i wprowadzić w życie plany rozwoju regionalnego; należy rozwinąć zarządzanie finansowe i procedury kontroli oraz ustanowić odpowiednie systemy monitorowania i oceny.

Środowisko naturalne

Należy zapewnić, że wymagania dotyczące ochrony środowiska naturalnego zostaną włączone do innych polityk sektorowych i będą przestrzegane przy realizacji tych polityk z uwzględnieniem wspierania zrównoważonego rozwoju; należy wprowadzić w życie legislację horyzontalną.

Należy kontynuować prace związane z transpozycją dorobku UE, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień gospodarowania odpadami, jakości wody, jakości powietrza, ochrony przyrody i zintegrowanej ochrony przed zanieczyszczeniami i ich kontroli. Należy opracować strategię inwestycji środowiskowych, opartą na oszacowaniu kosztów związanych z dostosowaniem. Należy zwiększyć nakłady inwestycyjne na infrastrukturę środowiskową, ze szczególnym uwzględnieniem odprowadzania i oczyszczania ścieków, dostarczania wody pitnej i gospodarowania odpadami.

Ochrona konsumentów i zdrowia

Należy kontynuować proces dostosowania do dorobku UE w dziedzinie bezpieczeństwa i wzmocnić administrację w zakresie koniecznym do skutecznego nadzorowania rynku.

Kontrola finansowa

Należy opracować spójne ramy legislacyjne i skuteczne mechanizmy monitorowania, kontroli i audytu dochodów i wydatków publicznych.

Należy stworzyć skuteczne mechanizmy przekazywania Komisji informacji o nieprawidłowościach mających wpływ na finansowe interesy Wspólnot i ustanowić niezbędne metody koordynacji.

Współpraca w zakresie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych

Zarządzanie granicami

Należy wzmocnić kontrolę graniczną, stworzyć krajowe bazy danych i rejestry oraz zapewnić koordynację między odpowiednimi służbami.

Przestępczość zorganizowana i korupcja

Należy udoskonalić wyposażenie i infrastrukturę policji, łącznie z wprowadzeniem skomputeryzowanego systemu prowadzenia dochodzeń; należy wzmocnić współpracę policji z innymi organami ścigania; należy wzmóc zwalczanie handlu narkotykami, przestępczości zorganizowanej, przestępczości gospodarczej (w tym prania i fałszowania pieniędzy), oszustw i korupcji; należy lepiej dostosować odpowiednie przepisy ustawodawstwa krajowego do dorobku UE w tych dziedzinach.

4. PROGRAMY

Pomoc wspólnotowa dla Bałkanów Zachodnich w ramach procesu stabilizacyjnego i stowarzyszeniowego zostanie zapewniona za pomocą odpowiednich instrumentów finansowych, w szczególności przewidzianych w rozporządzeniu Rady nr 2666/2000 z dnia 5 grudnia 2000 r. w sprawie pomocy dla Albanii, Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Republiki Federalnej Jugosławii i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii (1), w związku z tym niniejsza decyzja nie będzie miała żadnych następstw finansowych. Ponadto Chorwacja będzie miała dostęp do funduszy z programów obejmujących wiele krajów i programów horyzontalnych. Komisja współpracuje z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym i międzynarodowymi instytucjami finansowymi, w szczególności z Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju oraz Bankiem Światowym, mając na celu ułatwienie współfinansowania projektów odnoszących się do procesu stabilizacji i stowarzyszenia.

5. WARUNKOWY CHARAKTER

Pomoc wspólnotowa dla państw Bałkanów Zachodnich w ramach procesu stabilizacyjnego i stowarzyszeniowego jest uzależniona od dalszych postępów tych krajów w spełnianiu politycznych kryteriów kopenhaskich. Niewypełnienie tych ogólnych warunków może prowadzić do podjęcia przez Radę odpowiednich środków, na podstawie art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2666/2000.

Pomoc wspólnotowa może być także uzależniona od spełnienia warunków określonych przez Radę w jej konkluzjach z dnia 29 kwietnia 1997 r., w szczególności dotyczy to zobowiązania beneficjentów do przeprowadzenia reform demokratycznych, gospodarczych i instytucjonalnych, przy uwzględnieniu priorytetów ustalonych w niniejszym partnerstwie europejskim.

6. MONITOROWANIE

Działania po wprowadzeniu w życie partnerstwa europejskiego są realizowane poprzez mechanizmy ustanowione w ramach procesu stabilizacyjnego i stowarzyszeniowego, w szczególności obejmują one sprawozdania roczne w sprawie procesu stabilizacyjnego i stowarzyszeniowego.

(1) Dz.U. L 306 z 7.12.2000, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2415/2001 (Dz.U. L 327 z 12.12.2001, str. 3).

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 297

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 47 22 września 2004

Spis treści		I Akty, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1650/2004 z dnia 21 września 2004 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	1
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1651/2004 z dnia 21 września 2004 r. zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2921/90 w odniesieniu do kwoty pomocy do produkcji kazeiny i kazeinianów z mleka odtłuszczonego	3
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1652/2004 z dnia 20 września 2004 r. zezwalające na przesunięcia pomiędzy limitami ilościowymi na wyroby włókiennicze i odzieżowe pochodzące z Islamskiej Republiki Pakistanu	4
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1653/2004 z dnia 21 września 2004 r. w sprawie typowego rozporządzenia finansowego dla agencji wykonawczych, na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 58/2003 określającego status agencji wykonawczych, odpowiedzialnych za niektóre czynności dotyczące obsługi programów wspólnotowych	6

	II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa
	Konferencja Przedstawicieli Rządów Państw Członkowskich
*	2004/646/WE, Euratom:Decyzja Przedstawicieli Rządów Państw Członkowskich Unii Europejskiej z dnia 14 lipca 2004 r. dotycząca mianowania członków Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich	17
	Rada
*	2004/647/WE:Decyzja nr 2/2004 Rady Ministrów AKP-WE z dnia 30 czerwca 2004 r. w sprawie przeglądu warunków finansowania w przypadku przejściowych wahań w przychodach z wywozu (załącznik II do Umowy o partnerstwie AKP-WE podpisanej w Kotonu)	18
*	2004/648/WE:Decyzja Rady z dnia 13 września 2004 r. w sprawie zasad, priorytetów i warunków partnerstwa europejskiego z Chorwacją	19

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	052	67,6
0702 00 00	999	67,6
0707 00 05	052	94,6
	096	12,9
	999	53,8
0709 90 70	052	89,5
0709 90 70	999	89,5
0805 50 10	052	76,3
	388	60,5
	508	37,1
	524	54,4
	528	51,3
	999	55,9
0806 10 10	052	83,2
	220	121,0
	400	170,3
	624	148,4
	999	130,7
0808 10 20, 0808 10 50, 0808 10 90	388	66,3
	400	93,0
	508	68,9
	512	94,0
	528	86,4
	800	177,0
	804	64,5
	999	92,9
0808 20 50	052	92,8
	388	86,0
	999	89,4
0809 30 10, 0809 30 90	052	119,6
0809 30 10, 0809 30 90	999	119,6
0809 40 05	066	53,9
	094	29,3
	624	117,4
	999	66,9

PAKISTAN					DOSTOSOWANIE
Grupa	Kategoria	Jednostka	Limit 2004	Poziom dostosowany	Ilość jednostek	Ilość w tonach	%	Elastyczność	Nowy poziom dostosowany
IB	4	sztuki	50 030 000	54 445 723	12 960 000	2 000	25,9	Przesunięcie z kategorii 28	67 405 723
IB	5	sztuki	14 849 000	15 467 728	2 265 000	500	15,3	Przesunięcie z kategorii 28	17 732 728
IIA	20	kilogramy	59 896 000	61 953 754	1 500 000	1 500	2,5	Przesunięcie z kategorii 28	63 453 754
IIB	28	sztuki	128 083 000	137 043 630	– 6 440 000	– 4 000	– 5,0	do kategorii 4, 5 i 20	130 603 630