18.8.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 270/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

18.8.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 270/3

(1)

Notyfikacje otrzymane od Państw Członkowskich wykazują, że płatności z rezerwy, o której mowa w art. 14 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1520/2000 z dnia 13 lipca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria ustalania wysokości sum takich refundacji (2) w okresie od początku roku budżetowego do 1 maja 2004 r. dokonywane są w szybszym tempie niż w ubiegłym roku budżetowym.

(2)

W celu uniknięcia zakłóceń w handlu, spowodowanych wzrostem tempa wykorzystania rezerw, które mogą przynieść negatywne skutki dla podmiotów gospodarczych korzystających z tej rezerwy, właściwe jest zwiększenie, w drodze odstępstwa od art. 14 ust. 1 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1520/2000, wysokości kwot określonych w tych postanowieniach na bieżący rok budżetowy.

(3)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Kwestii Horyzontalnych dotyczących handlu przetworzonymi produktami rolnymi niewymienionymi w załączniku I do Traktatu,

1)

Limit całkowitej rezerwy określony w pierwszym akapicie ustępu pierwszego zwiększa się do wysokości 45 milionów EUR.

2)

Sumę określoną w drugim akapicie ust. 3 zwiększa się do 35 milionów EUR.

18.8.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 270/4

(1)

Artykuł 15 ust. 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 stanowi, że straty wynikające z obowiązku wywozu nadwyżki cukru wspólnotowego mają być pokrywane, w pewnych granicach, opłatami produkcyjnymi w odniesieniu do produkcji cukru A i B, izoglukozy A i B oraz syropu inulinowego A i B.

(2)

Artykuł 15 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 stanowi, że w przypadku gdy wpływy gotówkowe spodziewane z podstawowej opłaty produkcyjnej i opłaty wyrównawczej B, które nie mogą przekroczyć, odpowiednio, 2 % i 30 % ceny interwencyjnej za cukier biały na dany rok gospodarczy, mogą nie pokryć przewidywanych strat całkowitych za bieżący rok gospodarczy, maksymalna wartość procentowa opłaty wyrównawczej B ma zostać dostosowana do wysokości niezbędnej do pokrycia wspomnianych całkowitych strat, nie przekraczając jednakże 37,5 %.

(3)

Zgodnie z tymczasowymi danymi dostępnymi obecnie wpływy gotówkowe z opłat wyrównawczych za rok gospodarczy 2004/2005, które mają zostać uzyskane przed dostosowaniem, mogą być niższe niż równowartość średniej straty pomnożona przez nadwyżkę przeznaczoną na wywóz. Dlatego też maksymalna wysokość opłaty wyrównawczej B za rok 2004/2005 powinna zostać podniesiona do 37,5 % ceny interwencyjnej za cukier biały.

(4)

Artykuł 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 ustala cenę minimalną za buraki B w wysokości 32,42 EUR za tonę, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 5 tego rozporządzenia, który przewiduje odpowiednie dostosowanie ceny za buraki B w wypadku dostosowania minimalnej wysokości opłaty wyrównawczej B.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,

18.8.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 270/5

(1)

Zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG kokcydiostatyki objęte załącznikiem I do tej dyrektywy przed 1 stycznia 1988 r. zostały tymczasowo zatwierdzone, począwszy od 1 kwietnia 1998 r., i przeniesione do załącznika B rozdział I w celu przeprowadzenia ich ponownej oceny jako dodatków paszowych powiązanych z osobą odpowiedzialną za wprowadzenie ich do obrotu. Produkt soli sodowej salinomycyny, Sacox 120 microGranulate, jest dodatkiem należącym do grupy „Kokcydiostatyków i innych substancji leczniczych”, wymienionych w rozdziale I załącznika B do dyrektywy 70/524/EWG.

(2)

Osoba odpowiedzialna za wprowadzenie Sacox 120 microGranulate do obrotu przedłożyła wniosek o zezwolenie oraz dokumentację, zgodnie z art. 9g ust. 2 i ust. 4 tej dyrektywy.

(3)

Artykuł 9g ust. 6 dyrektywy 70/524/EWG zezwala na automatyczne przedłużenie okresu obowiązywania zezwolenia dla dodatków do czasu, aż Komisja podejmie decyzję, w wypadku gdy, z przyczyn niezależnych od posiadacza zezwolenia, nie jest możliwe podjęcie żadnej decyzji w sprawie wniosku przed upływem ważności zezwolenia. Ten przepis stosuje się do zezwolenia dla Sacox 120 microGranulate. Komisja zwróciła się do Komitetu Naukowego ds. Żywienia Zwierząt 26 kwietnia 2001 r. o pełną ocenę ryzyka i ten wniosek został następnie przekazany Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności. W toku procesu ponownej oceny zażądano wielu dodatkowych informacji i w związku z tym zakończenie ponownej oceny w terminie określonym w art. 9g było niemożliwe.

(4)

Zespół Naukowy ds. Dodatków, Produktów lub Substancji Stosowanych w Paszach dla Zwierząt, działający przy Europejskim Urzędzie ds. Bezpieczeństwa Żywności, przedstawił pozytywną opinię w odniesieniu do bezpieczeństwa i skuteczności Sacox 120 microGranulate w wypadku kurcząt przeznaczonych do tuczu.

(5)

Ponowna ocena Sacox 120 microGranulate przeprowadzona przez Komisję wykazała, że odpowiednie warunki ustanowione w dyrektywie 70/524/EWG są spełnione. Dlatego Sacox 120 microGranulate powinien zostać zatwierdzony na dziesięć lat jako dodatek paszowy powiązany z osobą odpowiedzialną za wprowadzenie go do obrotu i włączony do wykazu rozdziału I, o którym mowa w art. 9t lit. b) tej dyrektywy.

(6)

Zezwolenie dla dodatku paszowego jest teraz powiązane z osobą odpowiedzialną za wprowadzenie go do obrotu i zastępuje poprzednie zezwolenie, które nie było powiązane z żadną konkretną osobą, wobec tego należy anulować zezwolenie wymienione w drugiej kolejności.

(7)

Ponieważ nie istnieją żadne powody podyktowane względami bezpieczeństwa, uzasadniające natychmiastowe wycofanie produktu soli sodowej salinomycyny z rynku, należy dopuścić okres przejściowy wynoszący sześć miesięcy na upłynnienie istniejących zapasów tego dodatku paszowego.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

18.8.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 270/8

(1)

Zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG kokcydiostatyki objęte załącznikiem I do tej dyrektywy przed 1 stycznia 1988 r. zostały tymczasowo zatwierdzone, począwszy od 1 kwietnia 1998 r., i przeniesione do załącznika B rozdział I w celu przeprowadzenia ich ponownej oceny jako dodatków paszowych powiązanych z osobą odpowiedzialną za wprowadzenie ich do obrotu. Produkt narazyny, Monteban, jest dodatkiem należącym do grupy „Kokcydiostatyków i innych substancji leczniczych”, wymienionych w rozdziale I załącznika B do dyrektywy 70/524/EWG.

(2)

Osoba odpowiedzialna za wprowadzenie Montebanu do obrotu przedłożyła wniosek o zezwolenie oraz dokumentację, zgodnie z art. 9g ust. 2 i ust. 4 tej dyrektywy.

(3)

Artykuł 9g ust. 6 dyrektywy 70/524/EWG zezwala na automatyczne przedłużenie okresu obowiązywania zezwolenia dla dodatków do czasu, aż Komisja podejmie decyzję, w wypadku gdy, z przyczyn niezależnych od posiadacza zezwolenia, nie jest możliwe podjęcie żadnej decyzji w sprawie wniosku przed upływem ważności zezwolenia. Ten przepis stosuje się do zezwolenia dla Montebanu. Komisja zwróciła się 26 kwietnia 2001 r. do Komitetu Naukowego ds. Żywienia Zwierząt o pełną ocenę ryzyka i wniosek ten został następnie przekazany Europejskiemu Urzędowi ds. Bezpieczeństwa Żywności. W toku procesu ponownej oceny zażądano wielu dodatkowych informacji i w związku z tym zakończenie ponownej oceny w terminie określonym w art. 9g było niemożliwe.

(4)

Zespół Naukowy ds. Dodatków, Produktów lub Substancji Stosowanych w Paszach dla Zwierząt, działający przy Europejskim Urzędzie ds. Bezpieczeństwa Żywności, przedstawił pozytywną opinię w odniesieniu do bezpieczeństwa i skuteczności Montebanu w wypadku kurcząt przeznaczonych do tuczu.

(5)

Ponowna ocena Montebanu przeprowadzona przez Komisję wykazała, że odpowiednie warunki ustanowione w dyrektywie 70/524/EWG są spełnione. Dlatego Monteban powinien zostać zatwierdzony na dziesięć lat jako dodatek paszowy powiązany z osobą odpowiedzialną za wprowadzenie go do obrotu i włączony do wykazu rozdziału I, o którym mowa w art. 9t lit. b) tej dyrektywy.

(6)

Zezwolenie dla dodatku paszowego jest teraz powiązane z osobą odpowiedzialną za wprowadzenie go do obrotu i zastępuje poprzednie zezwolenie, które nie było powiązane z żadną konkretną osobą, wobec tego należy anulować zezwolenie wymienione w drugiej kolejności.

(7)

Ponieważ nie istnieją żadne powody podyktowane względami bezpieczeństwa, uzasadniające natychmiastowe wycofanie produktu narazyny z rynku, należy dopuścić okres przejściowy wynoszący sześć miesięcy na upłynnienie istniejących zapasów tego dodatku paszowego.

(8)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

18.8.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 270/11

(1)

Dyrektywa 70/524/EWG przewiduje, że żaden dodatek paszowy nie może być wprowadzony do obrotu bez zezwolenia udzielonego przez Komisję. Dodatki paszowe, o których mowa w załączniku C część II do tej dyrektywy, mogą zostać dopuszczone bezterminowo, pod warunkiem że są spełnione niektóre warunki.

(2)

Stosowanie preparatu enzymatycznego 6-fitazy wytwarzanego przez Aspergillus oryzae (DSM 11857) zostało tymczasowo dopuszczone, po raz pierwszy, dla kurcząt przeznaczonych do tuczu, kur niosek, indyków przeznaczonych do tuczu, prosiąt i tuczników rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1353/2000 (2) i dla macior rozporządzeniem (WE) nr 261/2003 (3).

(3)

Na poparcie wniosku o wydanie bezterminowego zezwolenia na ten preparat zostały przedstawione nowe dane. Wyniki oceny wskazują, że warunki ustanowione w dyrektywie 70/524/EWG dla udzielenia takiego zezwolenia zostały spełnione.

(4)

Wobec tego stosowanie tego preparatu, na warunkach określonych w Załączniku, powinno być dopuszczone bezterminowo.

(5)

Wyniki oceny tego preparatu wskazują, że niektóre procedury, określone w Załączniku, powinny być wymagane w celu ochrony pracowników przed narażeniem na działanie tego dodatku paszowego. Taka ochrona powinna być zapewniona w drodze stosowania dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (4).

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

18.8.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 270/14

(1)

Ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych do przywozu cukru białego, cukru surowego i niektórych syropów w odniesieniu do roku gospodarczego 2004/2005 zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1210/2004 (3). Te ceny i należności zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1444/2004 (4).

(2)

Dane, którymi obecnie dysponuje Komisja, prowadzą do zmiany wymienionych kwot, zgodnie z zasadami i szczegółowymi przepisami wykonawczymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 1423/95,

18.8.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 270/16

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 1493/1999 przewiduje jako warunek wstępny dostępu do zwiększenia praw do sadzenia oraz do wsparcia restrukturyzacji i rekonwersji sporządzenie przez zainteresowane Państwo Członkowskie spisu potencjału produkcji wina. Sposób prezentacji spisu powinien być zgodny z art. 16 tego rozporządzenia.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1227/2000 z dnia 31 maja 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina, w odniesieniu do potencjału produkcyjnego (2), przewiduje w art. 19 szczegóły dotyczące przedstawienia informacji zawartych w spisie.

(3)

W liście z dnia 25 czerwca 2004 r. Republika Węgierska przekazała Komisji informacje, o których mowa w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 1493/1999 i w art. 19 rozporządzenia (WE) nr 1227/2000. Analiza tych informacji pozwala na stwierdzenie, że Republika Węgierska sporządziła spis.

(4)

Niniejsza decyzja nie oznacza uznania przez Komisję poprawności danych zawartych w spisie ani zgodności ustawodawstwa, o którym mowa w spisie, z prawem wspólnotowym. Decyzja pozostaje bez uszczerbku dla jakiejkolwiek ewentualnej decyzji Komisji w odniesieniu do tych punktów.

(5)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wina,

18.8.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 270/17