27.7.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 251/1

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1353/2004

z dnia 26 lipca 2004 r.

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 131/2004 dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Sudanu

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60 i 301,

uwzględniając wspólne stanowisko Rady 2004/510/WPZiB z dnia 10 czerwca 2004 r. zmieniające wspólne stanowisko 2004/31/WPZiB dotyczące nałożenia na Sudan embarga na broń, amunicję i sprzęt wojskowy (1),

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Wspólne stanowisko Rady 2004/31/WPZiB (2) przewiduje embargo na broń, amunicję i sprzęt wojskowy dla Sudanu, włącznie z zakazem udzielania pomocy technicznej i finansowej związanej z działaniami wojskowymi w Sudanie. Zakaz udzielania pomocy technicznej i finansowej, związanej z działaniami wojskowymi, jest wprowadzony w życie na poziomie Wspólnoty rozporządzeniem (WE) nr 131/2004 dotyczącym niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Sudanu (3).

(2)

W świetle rozwoju sytuacji w Sudanie i w regionie w ostatnim czasie, w tym także podpisania w dniu 8 kwietnia 2004 r. porozumienia o wprowadzeniu w życie zawieszenia broni w związku z kryzysem humanitarnym w Darfur, oraz planowanego rozmieszczenia w Sudanie przedstawicieli Komitetu ds. Zawieszenia Broni działającego pod przewodnictwem Unii Afrykańskiej, UE zamierza poprzeć wysiłki mające w szczególności na celu wspieranie trwałego pokoju i pojednania w Sudanie, wspólne stanowisko 2004/31/WPZiB zostało zmienione wspólnym stanowiskiem 2004/510/WPZiB z dnia 10 czerwca 2004 r., przewidującym dodatkowe wyłączenia z embarga w odniesieniu do operacji zarządzania sytuacjami kryzysowymi przez Unię Afrykańską.

(3)	To wyłączenie stosuje się również do embarga na niektóre rodzaje pomocy finansowej i technicznej. Rozporządzenie (WE) nr 131/2004 powinno być wobec tego odpowiednio zmienione.

(4)	W celu zapewnienia, że wyłączenie będzie skuteczne w możliwie najkrótszym czasie, niniejsze rozporządzenie powinno wejść niezwłocznie w życie i stosować się, począwszy od dnia przyjęcia wspólnego stanowiska 2004/510/WPZiB,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Art. 4 rozporządzenia (WE) nr 131/2004 otrzymuje brzmienie:

„Art. 4

1) W drodze odstępstwa od art. 2 i 3, właściwe organy Państw Członkowskich wymienione w Załączniku, mogą zezwolić na finansowanie i udzielanie pomocy finansowej i technicznej związanej z:

a)	nieśmiercionośnym sprzętem wojskowym przeznaczonym wyłącznie do celów humanitarnych lub ochronnych, bądź na rzecz programów rozwoju instytucjonalnego Narodów Zjednoczonych, Unii Afrykańskiej, Unii Europejskiej oraz Wspólnoty;

b)	materiałami przeznaczonymi na działania Unii Europejskiej i Narodów Zjednoczonych, dotyczące zarządzania sytuacjami kryzysowymi;

c)	sprzętem do usuwania min oraz materiałami przeznaczonymi do stosowania przy usuwaniu min;

d)	operacjami zarządzania kryzysami, podejmowanymi przez Unię Afrykańską włącznie z materiałami przeznaczonymi na takie operacje.

2) Nie udziela się zezwoleń na działania, które już miały miejsce.”

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od 10 czerwca 2004 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lipca 2004 r.

W imieniu Rady

B. BOT

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 209 z 11.6.2004, str. 28.

(2) Dz.U. L 6 z 10.1.2004, str. 55. Wspólne stanowisko ostatnio zmienione wspólnym stanowiskiem 2004/510/WPZiB (Dz.U. L 209 z 11.6.2004, str. 28).

(3) Dz.U. L 21 z 28.1.2004, str. 1.

27.7.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 251/3

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1354/2004

z dnia 26 lipca 2004 r.

ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 3223/94 z dnia 21 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania ustaleń dotyczących przywozu owoców i warzyw (1), w szczególności jego art. 4 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)	W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Standardowe wartości w przywozie, o których mowa w rozporządzeniu (WE) nr 3223/94, ustalone są zgodnie z tabelą zamieszczoną w Załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 27 lipca 2004 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lipca 2004 r.

W imieniu Komisji

J. M. SILVA RODRÍGUEZ

Dyrektor Generalny ds. Rolnictwa

(1) Dz.U. L 337 z 24.12.1994, str. 66. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1947/2002 (Dz.U. L 299 z 1.11.2002, str. 17).

ZAŁĄCZNIK

do rozporządzenia Komisji z dnia 26 lipca 2004 r. ustanawiającego standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw

(EUR/100 kg)
Kod CN	Kod krajów trzecich (1)	Standardowa wartość w przywozie
0702 00 00	096	42,5
0702 00 00	999	42,5
0707 00 05	052	83,4
	092	101,8
	999	92,6
0709 90 70	052	76,5
0709 90 70	999	76,5
0805 50 10	382	64,7
	388	55,6
	508	39,2
	524	54,5
	528	49,8
	999	52,8
0806 10 10	052	151,8
	220	122,1
	616	105,2
	624	129,7
	800	99,3
	999	121,6
0808 10 20, 0808 10 50, 0808 10 90	388	90,5
	400	114,1
	404	128,1
	508	76,9
	512	85,2
	524	56,0
	528	79,3
	720	69,7
	804	85,7
	999	87,3
0808 20 50	052	134,0
	388	98,9
	512	88,2
	999	107,0
0809 10 00	052	182,6
	092	189,7
	094	69,5
	999	147,3
0809 20 95	052	290,6
	400	288,5
	404	322,5
	616	183,0
	999	271,2
0809 30 10, 0809 30 90	052	156,5
0809 30 10, 0809 30 90	999	156,5
0809 40 05	512	91,6
	624	177,4
	999	134,5

(1) Nomenklatura krajów ustalona w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 2081/2003 (Dz.U. L 313 z 28.11.2003, str. 11). Kod „999” odpowiada „innym pochodzeniom”.

27.7.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 251/6

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1356/2004

z dnia 26 lipca 2004 r.

dotyczące zezwolenia na dziesięcioletni okres użytkowania dodatku „Elancoban” do paszy, należącego do grupy kokcydiostatyk i innych substancji leczniczych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 r. dotyczącą dodatków do paszy (1), w w szczególności jej art. 9g ust. 5 lit. b),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Zgodnie z dyrektywą 70/524/EWG kokcydiostatyki zawarte w załączniku I do tej dyrektywy przed 1 stycznia 1988 r. były przejściowo zatwierdzone od 1 kwietnia 1998 r. i przeniesione do rozdziału I załącznika B z możliwością ich ponownej oceny jako dodatków związanych z osobą odpowiedzialną za przekazanie ich do obiegu. Produkt monensianu sodu, Elancoban, jest dodatkiem należącym do grupy „Kokcydiostatyk i innych substancji leczniczych” wymienionych w rozdziale I załącznika B do dyrektywy 70/524/EWG.

(2)	Osoba odpowiedzialna za wprowadzenie Elancobanu do obiegu przedłożyła do zatwierdzenia zgłoszenie i akta sprawy, zgodnie z art. 9g ust. 2 i 4 wspomnianej dyrektywy.

(3)

Artykuł 9g ust. 6 dyrektywy 70/524/EEC pozwala na automatyczne wydłużenie okresu autoryzacji omawianych dodatków do czasu, aż Komisja podejmie decyzję w tym przypadku. Z powodów będących poza kontrolą posiadacza autoryzacji żadna decyzja dotycząca zgłoszenia nie może być podjęta przed datą wygaśnięcia autoryzacji. Niniejszy warunek ma zastosowanie w przypadku Elancobanu. W dniu 26 kwietnia 2001 Komisja zwróciła się z zapytaniem do Komitetu Naukowego ds. Żywienia Zwierząt. Pełne ryzyko dotyczące oceny niniejszego pytania zostało następnie przekazane do Europejskiej Jednostki ds. Bezpieczeństwa Żywności. Kilka próśb o dodatkowe informacje zostało zgłoszonych podczas ponownej oceny procesu, co uniemożliwiło zakończenie ponownej oceny w terminie wymaganym przez art. 9g.

(4)

Zespół Specjalistów Naukowych ds. Dodatków i Produktów lub Substancji Stosowanych w Żywieniu Zwierząt przy Europejskiej Jednostce ds. Bezpieczeństwa Żywności dostarczył pozytywną opinię w odniesieniu do bezpieczeństwa i skuteczności Elancobanu dla kurczaków przeznaczonych do tuczu, kur nieśnych i dla indyków.

(5)

Ponowna ocena Elancobanu wykonana przez Komisję wykazała, że istotne warunki ustanowione w dyrektywie 70/524/EWG są pozytywne. Elancoban powinien zatem zostać dopuszczony na okres dziesięciu lat, jako dodatek przynależny do osoby odpowiedzialnej za wprowadzenie go do obiegu i zawarty w rozdziale I listy odnoszącej się do art. 9t lit b) tej Dyrektywy.

(6)	Ponieważ autoryzacja dodatku jest obecnie związana z osobą odpowiedzialną za wprowadzenie go do obiegu i zastępuje wcześniejsze dopuszczenie, które nie było przypisane do żadnej konkretnej osoby, właściwe jest, aby usunąć wcześniejszą autoryzację.

(7)	Jako że nie istnieją żadne względy bezpieczeństwa przemawiające za natychmiastowym wycofaniem produktu monensianu sodu z rynku, udzielane jest pozwolenie na sześciomiesięczny okres przejściowy, w celu usunięcia istniejących zapasów dodatku.

(8)	Pomiary dostarczone do celów niniejszego rozporządzenia są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Rozdział 1 załącznika B do dyrektywy 70/524/EEC otrzymuje brzmienie:

Dodatek monensianu sodu należący do grupy „Kokcydiostatyk i innych substancji leczniczych” powinien zostać usunięty.

Artykuł 2

Dodatek Elancoban należący do grupy „Kokcydiostatyk i innych substancji leczniczych”, jak wskazano w załączniku do niniejszego rozporządzenia jest dopuszczony do zastosowania w żywieniu zwierząt według warunków ustanowionych w tym załączniku.

Artykuł 3

Przez okres sześciu miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia dopuszczone jest wykorzystanie istniejących zapasów monensianu sodu.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lipca 2004 r.

W imieniu Komisji

David BYRNE

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 270 z 14.12.1970, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1756/2002 (Dz.U. L 265 z 3.10.2002, str. 1).

ZAŁĄCZNIK

Numer rejestracyjny dodatku

Nazwisko i numer rejestracyjny osoby odpowiedzialnej za wprowadzenie dodatku do obiegu

Dodatek

(nazwa handlowa)

Skład, wzór chemiczny, opis

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksymalny wiek

Zawartość minimalna

Zawartość maksymalna

Inne zalecenia

Okres dopuszczenia

mg substancji aktywnej/kg kompletnej paszy

Kokcydiostatyki i inne substancje lecznicze

„E 757

Eli Lilly i Company Limited

Monensian sodu

Substancje aktywne:

C36H61O11Na

chlorek sodu polieteru kwasu monokarboksydowego wyprodukowany przez Streptomyces cinnamonensis, ATCC 15413 w formie granulatu.

Czynnik składu:

Monensian A: nie mniej niż 90 %

Monensian: A + B: nie mniej niż 95 %

Kurczaki do tuczu

—

100

125

Zastosowanie zabronione przynajmniej trzy dni przed ubiciem. Wskazać w instrukcji użycia: Niebezpieczne dla koni. Pasza zawiera jonoforezę: unikaj jednoczesnego podawania z tiamulinem oraz kontroluj pod kątem wystąpienia reakcji odwrotnych w przypadku zastosowania równocześnie z innymi substancjami leczniczymi.

30.7.2014”

Elancoban G100

Elancoban 100

Elancogran 100

Skład dodatku:

Granulowany monensian (produkt fermentacji suchej) ekwiwalent aktywności Monensianu odpowiadający 10 % udziału wagowego

Olej mineralny 1–3 % udziału wagowego

Granulat wapnia 13–23 % udziału wagowego

Ryż łuszczony lub granulat wapnia czwarta część 100 % udziału wagowego

Kury nieśne

16 tygodni

100

120

Wskazać w instrukcji użycia: Niebezpieczne dla koni. Pasza zawiera jonoforezę: unikaj jednoczesnego podawania z tiamulinem oraz kontroluj pod kątem wystąpienia reakcji odwrotnych w przypadku zastosowania równocześnie z innymi substancjami leczniczymi.

Elancoban G200

Elancoban 200

Granulowany monensian (produkt fermentacji suchej) ekwiwalent aktywności Monensianu odpowiadający 20 % udziału wagowego

Olej mineralny 1–3 % udziału wagowego

Ryż łuszczony lub granulat wapnia czwarta część 100 % udziału wagowego

Indyki

16 tygodni

100

27.7.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 251/9

DECYZJA KOMISJI

z dnia 7 lipca 2004 r.

zmieniająca jej regulamin wewnętrzny

(2004/563/WE, Euratom)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 218 ust. 2,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 131,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 28 ust. 1 i art. 41 ust. 1,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przepisy Komisji dotyczące dokumentów elektronicznych i cyfrowych, których tekst jest załączony do niniejszej decyzji, zostają dodane do regulaminu wewnętrznego Komisji jako załącznik.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 7 lipca 2004 r.

W imieniu Komisji

Romano PRODI

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK

Przepisy Komisji dotyczące dokumentów elektronicznych i cyfrowych

Mając na uwadze, co następuje:

(1)

Coraz powszechniejsze wykorzystanie nowych technologii informatycznych i komunikacyjnych w funkcjonowaniu Komisji i w jej relacjach ze światem zewnętrznym, w szczególności z administracją wspólnotową, w tym również z jednostkami odpowiedzialnymi za wdrażanie określonych polityk wspólnotowych, a także z administracjami krajowymi, sprawia, że dokumentacja Komisji obejmuje coraz więcej dokumentów elektronicznych i cyfrowych.

(2)

W nawiązaniu do Białej Księgi w sprawie reformy Komisji (1), której działania 7, 8 i 9 dotyczą zapewnienia przejścia do „e-Komisji”, a także w nawiązaniu do komunikatu „W stronę Komisji on-line”: Strategia wdrożeniowa na okres 2001–2005 (Działania 7, 8 i 9 Białej Księgi w sprawie reformy) (2), Komisja zintensyfikowała, w ramach swoich działań wewnętrznych i w kontaktach między wydziałami, rozwój systemów informatycznych pozwalających na zarządzanie dokumentami i procedurami za pomocą środków elektronicznych.

(3)

Decyzją 2002/47/WE, EWWiS, Euratom (3) Komisja załączyła do swojego regulaminu wewnętrznego przepisy dotyczące zarządzania dokumentami, mające zapewnić w szczególności zdolność Komisji, w każdym czasie, do dostarczania informacji w sprawach, za które jest rozliczana. W komunikacie o uproszczeniu i unowocześnieniu zarządzania dokumentami (4) Komisja postawiła sobie za cel średnioterminowy wprowadzenie elektronicznej archiwizacji dokumentów, opartej na zbiorze jednolitych zasad i procedur obowiązujących wszystkie jej służby.

(4)

Zarządzanie dokumentami musi spełniać zasady bezpieczeństwa obowiązujące Komisję, zwłaszcza w zakresie katalogowania dokumentów, zgodnie z decyzją Komisji (2001/844/WE, EWWiS, Euratom) (5), ochrony systemów informatycznych, zgodnie z decyzją Komisji C(95) 1510, a także ochrony danych osobowych, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (6). Stąd też system dokumentacji Komisji musi być opracowany w taki sposób, aby zasilające go systemy informatyczne, sieci i środki transmisji były chronione z wykorzystaniem odpowiednich środków bezpieczeństwa.

(5)

Należy przyjąć przepisy określające nie tylko odnoszące się do Komisji warunki ważności dokumentów elektronicznych i cyfrowych lub przekazywanych drogą elektroniczną, jeżeli warunki te nie zostały określone w innych przepisach, ale także warunki przechowywania zapewniające nienaruszalność i czytelność tych dokumentów oraz towarzyszących im metadanych przez cały wymagany okres przechowywania,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze przepisy określają warunki ważności dokumentów elektronicznych i cyfrowych na potrzeby Komisji. Mają również na celu zapewnienie autentyczności, nienaruszalności i czytelności tych dokumentów i towarzyszących im metadanych pomimo upływu czasu.

Artykuł 2

Zakres stosowania

Niniejsze przepisy mają zastosowanie do dokumentów elektronicznych i cyfrowych sporządzonych lub otrzymywanych i będących w posiadaniu Komisji.

W drodze porozumienia przepisy te mogą mieć zastosowanie do dokumentów elektronicznych i cyfrowych będących w posiadaniu innych jednostek odpowiedzialnych za wdrażanie określonych polityk wspólnotowych lub do dokumentów wymienianych za pośrednictwem sieci teleinformatycznych między administracjami, do których włączona jest Komisja.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszych przepisów stosuje się następujące definicje:

1) „dokument”– dokument zgodny jednocześnie z definicjami z art. 3 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady (7) oraz z art. 1 przepisów dotyczących zarządzania dokumentami załączonych do regulaminu Komisji, zwanych dalej „przepisami dotyczącymi zarządzania dokumentami”;

2) „dokument elektroniczny”– zbiór danych wprowadzonych lub przechowywanych na dowolnym nośniku przez system informatyczny lub podobny układ, które mogą być odczytane lub wyświetlone przez osobę lub przez tego rodzaju system lub układ, a także wszelkiego rodzaju prezentacja i wszelkiego rodzaju przedstawienie tych danych w formie drukowanej lub innej;

3) „przekształcanie dokumentów w postać cyfrową”– proces polegający na przekształceniu dokumentu na papierze lub jakimkolwiek innym nośniku tradycyjnym w obraz elektroniczny. Przekształcanie w postać cyfrową dotyczy wszelkiego rodzaju dokumentów i może się odbywać w oparciu o różne nośniki, jak papier, faks, mikroformy (mikrofisze, mikrofilmy), fotografie, kasety wideo lub audio oraz filmy;

4) „cykl życia dokumentu”– wszystkie etapy lub okresy życia dokumentu, od jego otrzymania lub formalnego sporządzenia w rozumieniu art. 4 przepisów dotyczących zarządzania dokumentami aż do przekazania go do archiwów historycznych Komisji i powszechnego udostępnienia lub do jego zniszczenia w rozumieniu art. 7 tychże przepisów;

5) „system dokumentacja Komisji”– wszystkie dokumenty, akta i metadane sporządzone, otrzymane, rejestrowane, katalogowane i przechowywane przez Komisję;

6) „nienaruszalność”– fakt, że informacje zawarte w dokumencie i towarzyszące mu metadane są kompletne (wszystkie dane są zachowane) i poprawne (żadne dane nie zostały zmienione);

7) „czytelność pomimo upływu czasu”– fakt, że informacje zawarte w dokumentach i towarzyszące im metadane mogą być łatwo odczytane przez każdą osobę, która powinna lub może mieć do nich dostęp, przez cały cykl życia tychże dokumentów, od ich formalnego sporządzenia lub otrzymania aż do ich przekazania do archiwów historycznych Komisji i powszechnego udostępnienia lub do ich uprawnionego zniszczenia zgodnie z wymaganym czasem ich przechowywania;

8) „metadane”– dane opisujące kontekst, zawartość i strukturę dokumentów, a także zarządzanie nimi w czasie, zgodnie z zasadami stosowania przepisów dotyczących zarządzania dokumentami, które zostaną uzupełnione zasadami stosowania niniejszych przepisów;

9) „podpis elektroniczny”– podpis elektroniczny w rozumieniu art. 2 lit 1) dyrektywy 1999/93/WE (8) Parlamentu Europejskiego i Rady;

10) „zaawansowany podpis elektroniczny”– podpis elektroniczny w rozumieniu art. 2 pkt 2) dyrektywy 1999/93/WE.

Artykuł 4

Ważność dokumentów elektronicznych

1. Gdy obowiązujący przepis wspólnotowy lub krajowy wymaga podpisanego oryginału dokumentu, dokument elektroniczny sporządzony lub otrzymany przez Komisję spełnia ten wymóg, jeżeli dokument ten zawiera zaawansowany podpis elektroniczny oparty na certyfikacie kwalifikowanym i złożony za pomocą bezpiecznego urządzenia służącego do składania podpisów albo podpis elektroniczny dający równoważne gwarancje w odniesieniu do funkcjonalności przypisanych podpisowi.

2. Gdy obowiązujący przepis wspólnotowy lub krajowy wymaga, aby dokument był sporządzony na piśmie, nie wymagając jednakże podpisanego oryginału, dokument elektroniczny sporządzony lub otrzymany przez Komisję spełnia ten wymóg, jeżeli można należycie zidentyfikować osobę, która wydała dokument, i jeżeli dokument sporządzony został w warunkach gwarantujących nienaruszalność jego treści i towarzyszących mu metadanych oraz przechowywany jest w warunkach określonych w art. 7.

3. Przepisy niniejszego artykułu stosują się od następnego dnia po przyjęciu przepisów wykonawczych, o których mowa w art. 9.

Artykuł 5

Ważność procedur elektronicznych

1. Gdy procedura właściwa dla Komisji wymaga podpisu osoby upoważnionej lub zgody danej osoby na jednym lub więcej etapach tejże procedury, procedura ta może być zarządzana za pomocą systemów informatycznych, pod warunkiem że każda osoba będzie zidentyfikowana w sposób pewny i jednoznaczny oraz że dany system oferować będzie gwarancje nienaruszalności treści, w tym również w odniesieniu do etapów procedury.

2. Gdy dana procedura dotyczy Komisji i innych jednostek i wymaga podpisu osoby upoważnionej lub zgody danej osoby na jednym lub więcej etapach tejże procedury, procedura ta może być zarządzana za pomocą systemów informatycznych, dla których warunki i gwarancje techniczne zostaną ustalone w drodze porozumienia.

Artykuł 6

Transmisja drogą elektroniczną

1. Transmisja dokumentów przez Komisję do adresata wewnętrznego lub zewnętrznego może się odbywać z wykorzystaniem środka komunikacji najbardziej odpowiedniego do danego przypadku.

2. Transmisja dokumentów do Komisji może się odbywać z wykorzystaniem dowolnego środka komunikacji, w tym również drogą elektroniczną – faks, poczta elektroniczna, formularz elektroniczny, strona internetowa.

3. Ustępy 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli obowiązujący przepis wspólnotowy lub krajowy bądź porozumienie lub umowa między stronami wymaga szczególnych środków transmisji lub szczególnych formalności dotyczących transmisji.

Artykuł 7

Przechowywanie

1. Przechowywanie przez Komisję dokumentów elektronicznych i cyfrowych należy zapewnić przez cały wymagany okres, w następujących warunkach:

a)	dokument jest przechowywany w takiej postaci, w jakiej został sporządzony, wysłany lub otrzymany, lub w postaci, która pozwala na zachowanie nienaruszalności nie tylko treści dokumentu, ale również towarzyszących mu metadanych;

b)	treść dokumentu i towarzyszące mu metadane są czytelne przez cały okres przechowywania dla wszystkich osób upoważnionych do dostępu do niego;

c)	w przypadku dokumentu wysłanego lub otrzymanego drogą elektroniczną, informacje pozwalające na ustalenie jego pochodzenia i adresata, a także data i godzina wysłania lub otrzymania należą do minimalnego zakresu przechowywanych metadanych;

d)	w przypadku procedur elektronicznych zarządzanych za pomocą systemów informatycznych informacje dotyczące formalnych etapów procedury muszą być przechowywane w warunkach gwarantujących identyfikację tychże etapów, a także identyfikację autorów i uczestników.

2. Do celów ust. 1 Komisja wprowadza system przechowywania elektronicznego mający obejmować cały cykl życia dokumentów elektronicznych i cyfrowych.

Warunki techniczne systemu przechowywania elektronicznego zostaną określone w przepisach wykonawczych, o których mowa w art. 9.

Artykuł 8

Bezpieczeństwo

Dokumenty elektroniczne i cyfrowe zarządzane są z zachowaniem obowiązujących Komisję zasad bezpieczeństwa. W tym celu systemy informatyczne, sieci i środki transmisji zasilające system dokumentacji Komisji są chronione za pomocą odpowiednich środków bezpieczeństwa w zakresie katalogowania dokumentów, ochrony systemów informatycznych i ochrony danych osobowych.

Artykuł 9

Zasady stosowania

Zasady stosowania niniejszych przepisów zostaną opracowane w koordynacji z dyrekcjami generalnymi i odpowiednimi służbami i przyjęte przez Sekretarza Generalnego Komisji, w porozumieniu z dyrektorem generalnym właściwym dla spraw informatyki w Komisji.

Zasady te będą regularnie uaktualniane odpowiednio do rozwoju technologii informatycznych i komunikacyjnych i do nowych obowiązków nałożonych w przyszłości na Komisję.

Artykuł 10

Wprowadzenie w życie w służbach

Każdy dyrektor generalny lub szef służby podejmuje środki niezbędne do tego, aby dokumenty, procedury i systemy elektroniczne, za które jest odpowiedzialny, spełniały wymagania niniejszych przepisów i zasad ich stosowania.

Artykuł 11

Wykonanie przepisów

Sekretariat Generalny Komisji ma za zadanie czuwać nad wykonaniem niniejszych przepisów w koordynacji z dyrekcjami generalnymi i odpowiednimi służbami, w szczególności z dyrekcją generalną właściwą dla spraw informatyki w Komisji.

(1) COM(2000) 200.

(2) SEC(2001) 924.

(3) Dz.U. L 21 z 24.1.2002, str. 23.

(4) K(2002) 99 final.

(5) Dz.U. L 317 z 3.12.2001, str. 1.

(6) Dz.U. L 8 z 12.1.2001, str. 1.

(7) Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43.

(8) Dz.U. L 13 z 19.1.2000, str. 12.

27.7.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 251/14

DECYZJA KOMISJI

z dnia 20 lipca 2004 r.

dotycząca wspólnotowych laboratoriów referencyjnych w zakresie epidemiologii chorób odzwierzęcych i salmonelli oraz krajowych laboratoriów referencyjnych w zakresie salmonelli

(notyfikowana jako dokument nr K(2004) 2781)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2004/564/WE)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 2003/99/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie monitorowania chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych, zmieniającą decyzję Rady 90/424/EWG i uchylającą dyrektywę Rady 92/117/EWG (1), w szczególności jej art. 10 ust. 1, 2 i 4,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie zwalczania salmonelli i innych określonych odzwierzęcych czynników chorobotwórczych przenoszonych przez żywność (2), w szczególności jego art. 11 ust. 1, 2 i 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Wspólnotowe laboratorium referencyjne w zakresie epidemiologii chorób odzwierzęcych i wspólnotowe laboratorium referencyjne w zakresie salmonelli zostały wyznaczone na mocy dyrektywy Rady 92/117/EWG (3). Dyrektywa 2003/99/WE przewiduje uchylenie dyrektywy 92/117/EWG z dniem 12 czerwca 2004 r.

(2)

Na mocy dyrektywy 2003/99/WE Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności ma być odpowiedzialny za realizację zadań równorzędnych tym, które wykonywało wspólnotowe laboratorium referencyjne w zakresie epidemiologii chorób odzwierzęcych. Niemniej jednak, dla zapewnienia sprawnego wprowadzenia nowego porządku, uznaje się za właściwe utrzymanie przez ograniczony okres dotychczasowego wspólnotowego laboratorium w zakresie epidemiologii chorób odzwierzęcych. Z tego względu to laboratorium powinno być ponownie wyznaczone na wspólnotowe laboratorium referencyjne w zakresie epidemiologii chorób odzwierzęcych.

(3)

Rozporządzenie (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie urzędowych kontroli przeprowadzanych w celu zapewnienia weryfikacji zgodności z przepisami prawa dotyczącymi pasz i żywności oraz zasadami zdrowia i dobrostanu zwierząt (4) wyznacza wspólnotowe laboratorium referencyjne w zakresie salmonelli, ustanowione na mocy dyrektywy 92/117/EWG, do przeprowadzania analiz i badań chorób odzwierzęcych (salmonelli), począwszy od 1 stycznia 2006 r. Do tego dnia, by uniknąć sytuacji, w której we Wspólnocie nie byłoby takiego laboratorium, to laboratorium powinno być tymczasowo ponownie wyznaczone na wspólnotowe laboratorium w zakresie salmonelli.

(4)	Do celów zarządzania finansowego należy wyjaśnić, że ponowne wyznaczenie wspólnotowych laboratoriów referencyjnych, o których mowa powyżej, powinno obowiązywać, począwszy od dnia, w którym traci moc dyrektywa 92/117/EWG.

(5)

Należy precyzyjnie ponownie określić zakres obowiązków i zadań wspólnotowego laboratorium referencyjnego w zakresie salmonelli oraz odpowiednich krajowych laboratoriów referencyjnych, w ramach nowych uregulowań ustanowionych dyrektywą 2003/99/WE i rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003. Wspólnotowe laboratorium referencyjne w zakresie salmonelli dotychczas zasadniczo prowadziło działalność w dziedzinie żywego drobiu i wprowadzanie zmian do programu pracy tego laboratorium na rok 2004 nie jest właściwe. Nowe obszary kompetencji wspólnotowego laboratorium referencyjnego i krajowych laboratoriów referencyjnych w zakresie salmonelli powinny obowiązywać dopiero, począwszy od 1 stycznia 2005 r.

(6)	Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Bundesinstitut für Risikobewertung, Berlin, Niemcy, wyznacza się, do 31 grudnia 2004 r., na wspólnotowe laboratorium referencyjne w zakresie epidemiologii chorób odzwierzęcych.

Artykuł 2

1. Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Bilthoven, Niderlandy, wyznacza się, do 31 grudnia 2005 r., na wspólnotowe laboratorium w zakresie salmonelli.

2. Obowiązki i zadania laboratorium referencyjnego, o którym mowa w ust. 1, są określone w załączniku I. Stosują się one w odniesieniu do dziedzin innych niż żywy drób, począwszy od 1 stycznia 2005 r.

Artykuł 3

Obowiązki i zadania krajowych laboratoriów referencyjnych w zakresie salmonelli są określone w załączniku II. Stosują się one do dziedzin innych niż żywy drób, począwszy od 1 stycznia 2005 r.

Artykuł 4

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 12 czerwca 2004 r.

Artykuł 5

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 lipca 2004 r.

W imieniu Komisji

David BYRNE

Członek Komisji

(1) Dz.U. L 325 z 12.12.2003, str. 31.

(2) Dz.U. L 325 z 12.12.2003, str. 1.

(3) Dz.U. L 62 z 15.3.1993, str. 38. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1).

(4) Dz.U. L 165 z 30.4.2004, str. 1.

ZAŁĄCZNIK I

Obowiązki i zadania wspólnotowego laboratorium referencyjnego w zakresie salmonelli, zgodnie z dyrektywą 2003/99/WE i rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003

Obszary kompetencji

a)	Określanie i opracowywanie metod bakteriologicznych w celu wykrywania i ilościowego oznaczania salmonelli pochodzenia odzwierzęcego u zwierząt gospodarskich, w paszy dla zwierząt i produktach żywnościowych, a także w próbkach pobranych ze środowiska.

b)	Określanie podtypów salmonelli pochodzenia odzwierzęcego, w szczególności serotypowanie, oraz pozostałe typowanie, łącznie z określaniem metod fenotypowych i genotypowych.

c)	Przeprowadzanie badań lekowrażliwości w izolatach salmonelli pochodzenia odzwierzęcego.

d)	Określanie i opracowywanie metod immunologicznych dla salmonelli pochodzenia odzwierzęcego.

e)	Określanie i opracowywanie metod pobierania próbek.

Ogólne funkcje i obowiązki

a)	Dostarczanie krajowym laboratoriom referencyjnym szczegółowych danych dotyczących metod analitycznych i porównawczych.

b)	Koordynowanie stosowania przez krajowe laboratoria referencyjne metod określonych w lit. a), w szczególności przez organizowanie badań porównawczych i zapewnianie właściwego postępowania po przeprowadzeniu takich badań zgodnie z międzynarodowo przyjętymi protokołami, jeśli są dostępne.

c)	Koordynowanie praktycznych uzgodnień niezbędnych do stosowania nowych metod analitycznych i informowanie krajowych laboratoriów referencyjnych o postępach w tej dziedzinie, w zakresie obszaru ich kompetencji.

d)	Przeprowadzanie wstępnych i dalszych kursów szkoleniowych dla personelu z krajowych laboratoriów referencyjnych i ekspertów z krajów rozwijających się.

e)	Udzielanie Komisji wsparcia naukowego i technicznego, szczególnie w wypadku, gdy Państwa Członkowskie kwestionują wyniki analiz.

f)	Współpraca z laboratoriami o tym samym obszarze kompetencji, działającymi w państwach trzecich.

Szczegółowe funkcje i obowiązki

a)	Udzielanie technicznego wsparcia Komisji w organizacji programów monitorowania salmonelli i związanej z tym oporności mikroorganizmów, w szczególności zgodnie z art. 4, 5 i 7 dyrektywy 2003/99/WE.

b)	Udzielanie technicznego wsparcia Komisji w ramach wytyczania celów wspólnotowych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 2160/2003.

c)	Doradzanie Komisji w sprawach związanych ze szczepami szczepionek salmonelli oraz innymi specjalnymi metodami kontroli.

d)	Udzielanie technicznego wsparcia Komisji oraz, stosownie do przypadku, udział w międzynarodowych forach związanych z obszarami kompetencji wymienionymi w pkt. 1 powyżej, poświęconych w szczególności standaryzacji metod analitycznych i wprowadzania ich w życie.

e)	Gromadzenie danych i informacji na temat działań podejmowanych przez krajowe laboratoria referencyjne i stosowanych przez nie metod oraz przekazywanie ich Komisji.

f)	Śledzenie na bieżąco osiągnięć w dziedzinie epidemiologii salmonelli.

Współpraca, stosownie do przypadku, ze strukturami Wspólnoty zaangażowanymi w nadzorowanie salmonelli, w szczególności siecią nadzoru epidemiologicznego i zwalczania chorób zakaźnych we Wspólnocie, ustanowioną na mocy decyzji nr 2119/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (1), a także z odpowiednimi wyspecjalizowanymi sieciami.

4)	Wspólnotowe laboratorium referencyjne wdraża system zapewnienia jakości i zostanie akredytowane zgodnie z normą EN ISO/IEC 17025 najpóźniej do 12 grudnia 2005 r.

(1) Dz.U. L 268 z 3.10.1998, str. 1. Decyzja ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

ZAŁĄCZNIK II

Obowiązki i zadania krajowych laboratoriów referencyjnych w zakresie salmonelli, zgodnie z dyrektywą 2003/99/WE i rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003

1) Ogólne obowiązki

a)	Współpraca ze wspólnotowym laboratorium referencyjnym w zakresie ich kompetencji.

b)	Koordynowanie działań laboratoriów odpowiedzialnych za przeprowadzanie analiz próbek, w szczególności zgodnie z art. 4, 5 i 7 dyrektywy 2003/99/WE.

c)	Koordynowanie działań laboratoriów odpowiedzialnych za przeprowadzanie analiz próbek, zgodnie z art. 12 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2160/2003/WE.

d)	Organizowanie, w razie potrzeby, badań porównawczych między laboratoriami wymienionymi w lit. b) i c) i zapewnienie właściwego postępowania po przeprowadzeniu takich badań.

e)	Zapewnienie przekazywania właściwemu organowi i laboratoriom, o których mowa w lit. b) i c), informacji dostarczanych przez wspólnotowe laboratorium referencyjne.

f)	Udzielanie wsparcia naukowego i technicznego właściwym organom krajowym, w zakresie ich kompetencji.

2) Szczegółowe funkcje i obowiązki

a)	Udział w programach monitorowania salmonelli i związanej z tym oporności mikroorganizmów, zgodnie z dyrektywą 2003/99/WE, oraz w analizach i badaniach salmonelli, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2160/2003.

b)	Przeprowadzanie kursów szkoleniowych dla personelu z odpowiednich laboratoriów.

c)	Informowanie wspólnotowego laboratorium referencyjnego w sprawach związanych ze szczepami szczepionek salmonelli oraz innymi specjalnymi metodami kontroli.

d)	Gromadzenie danych i informacji na temat działań podejmowanych przez odpowiednie laboratoria i stosowanych przez nie metod oraz przekazywanie ich wspólnotowemu laboratorium referencyjnemu.

e)	Śledzenie na bieżąco osiągnięć w dziedzinie epidemiologii salmonelli.

27.7.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 251/18

WSPÓLNE DZIAŁANIE RADY 2004/565/WPZiB

z dnia 26 lipca 2004 r.

mianujące Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii i zmieniające wspólne działanie 2003/870/WPZiB

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, a w szczególności jego art. 14, art. 18 ust. 5 i art. 23 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Dnia 8 grudnia 2003 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2003/870/WPZiB (1) zmieniające i przedłużające mandat Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii.

(2)	W dniu 26 stycznia 2004 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2004/86/WPZiB (2) mianujące pana Sorena JESSEN-PETERSENA jako Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii, którego mandat wygasa w dniu 31 lipca 2004 r.

(3)	W dniu 12 lipca 2004 r. Rada zgodziła się mianować pana Michaela SAHLINA nowym Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej (SPUE) w byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii na miejsce pana Sorena JESSEN-PETERSENA.

(4)	Wspólne działanie 2003/870/WPZiB powinno być odpowiednio zmienione.

(5)	SPUE będzie wykonywał swój mandat w sytuacji, która może się pogorszyć i zaszkodzić celom WPZiB określonym w art. 11 Traktatu o Unii Europejskiej.

PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:

Artykuł 1

Artykuł 1 wspólnego działania 2003/870/WPZiB otrzymuje następujące brzmienie:

„Artykuł 1

Mianuje się pana Michaela SAHLINA Specjalnym Przedstawicielem Unii Europejskiej w byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii od dnia 1 sierpnia 2004 r. do dnia 28 lutego 2005 r.”

Artykuł 2

Artykuł 5 ust. 1 wspólnego działania 2003/870/WPZiB otrzymuje następujące brzmienie:

„1. Finansowa kwota referencyjna przewidziana na pokrycie wydatków związanych z mandatem SPUE wynosi 530 000 EUR. Wydatki są uwzględniane od dnia 1 sierpnia 2004 r.”

Artykuł 3

Niniejsze wspólne działanie wchodzi w życie z dniem 1 sierpnia 2004 r.

Artykuł 4

Niniejsze wspólne działanie zostaje opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lipca 2004 r.

W imieniu Rady

B. BOT

Przewodniczący

(1) Dz.U. L 326 z 13.12.03, str. 39.

(2) Dz.U. L 21 z 28.1.2004, str. 30.

27.7.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 251/19

DECYZJA RADY 2004/566/WSiSW

z dnia 26 lipca 2004 r.

zmieniająca decyzję 2000/820/WSiSW ustanawiającą Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 30 ust. 1 lit. c) oraz art. 34 ust. 2 lit. c),

uwzględniając inicjatywę Irlandii (1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL) ustanowione na mocy decyzji Rady 2000/820/WSiSW (3) nie ma obecnie osobowości prawnej.

(2)	W efekcie przeglądu działań w okresie trzech pierwszych lat brak osobowości prawnej został określony jako jedna z głównych trudności we właściwym funkcjonowaniu CEPOL.

(3)	Właściwe jest przyznanie CEPOL osobowości prawnej i zdolności kontraktowej dostępnej dla osób prawnych.

(4)	Niniejsza zmiana nie stanowi uszczerbku dla wszelkich przyszłych poprawek, w szczególności tych, które mogą być uważane za niezbędne po przeglądzie działań w okresie pierwszych trzech lat,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Do decyzji 2000/820/WSiSW wprowadza się następujące zmiany:

Dodaje się następujący artykuł:

„Artykuł 4a

1. CEPOL ma osobowość prawną.

2. CEPOL posiada w każdym z Państw Członkowskich najbardziej szeroką zdolność do czynności prawnych i zdolność kontraktową dostępną dla osób prawnych na mocy prawa tego państwa. CEPOL może w szczególności nabywać lub zbywać mienie ruchome i nieruchome oraz być stroną w postępowaniach sądowych.

3. Dyrektor administracyjny, o którym mowa w art. 4 ust. 2, jest przedstawicielem prawnym CEPOL.”

W art. 5 ust. 4:

lit. d) otrzymuje następujące brzmienie:

„d)	ogólne koszty operacyjne Sekretariatu, bez uszczerbku dla lit. f);”

lit. f) otrzymuje następujące brzmienie:

„f)	wynagrodzenie członków Sekretariatu i/lub zwrot, proporcjonalnie do wkładu Państw Członkowskich, kosztów poniesionych przez Państwa Członkowskie/ Państwo Członkowskie wypłacających wynagrodzenia członkom Sekretariatu.”

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej publikacji.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lipca 2004 r.

W imieniu Rady

B. BOT

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 1 z 6.1.2004, str. 8.

(2) Opinia wydana w dniu 20 kwietnia 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3) Dz.U. L 336 z 30.12.2000, str. 1.

27.7.2004

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 251/20

DECYZJA RADY 2004/567/WSiSW

z dnia 26 lipca 2004 r.

zmieniająca decyzję 2000/820/WSiSW ustanawiającą Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 30 ust. 1 lit. c) oraz art. 34 ust. 2 lit. c),

uwzględniając inicjatywę Zjednoczonego Królestwa (1),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	W drodze decyzji 2004/97/WE (3), Euratom, Przedstawiciele Państw Członkowskich, na posiedzeniu szefów państw lub rządów w dniu 13 grudnia 2003 r., uzgodnili lokalizację siedzib niektórych biur i agencji Unii Europejskiej, włącznie z siedzibą Europejskiego Kolegium Policyjnego (CEPOL).

(2)	Niniejsze porozumienie powinno być włączone do decyzji 2000/820/WSiSW (4),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Do decyzji 2000/820/WSiSW wprowadza się następujące zmiany:

1)	Artykuł 1 ust. 1 otrzymuje brzmienie: „1. Niniejszym powołuje się Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL). Jego siedziba znajduje się w Bramshill, Zjednoczone Królestwo.”

Artykuł 4 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Zarząd ustanawia stały Sekretariat, którego celem jest wspieranie CEPOL w zadaniach administracyjnych niezbędnych do jego działania i wykonania rocznego programu oraz, gdzie stosowne, dodatkowych programów i inicjatyw. Sekretariat ma siedzibę w Bramshill.

Niezbędne ustalenia dotyczące siedziby, która ma być zapewniona dla CEPOL w Zjednoczonym Królestwie, oraz infrastruktury, która ma być udostępniona przez Zjednoczone Królestwo, jak również szczególnych zasad stosowanych w Zjednoczonym Królestwie w stosunku do członków organów CEPOL, jego dyrektora administracyjnego, pracowników i członków ich rodzin są ustalone w porozumieniu pomiędzy CEPOL i Zjednoczonym Królestwem dotyczącym kwatery głównej, po otrzymaniu jednogłośnej zgody zarządu.”

Artykuł 2

Niniejsza decyzja wchodzi w życie następnego dnia po jej przyjęciu.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lipca 2004 r.

W imieniu Rady

B. BOT

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 20 z 24.1.2004, str. 18.

(2) Opinia wydana w dniu 20 kwietnia 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

(3) Dz.U. L 29 z 3.2.2004, str. 15.

(4) Dz.U. L 336 z 30.12.2000, str. 1.

		ISSN 1725-5139
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej		L 251

Wydanie polskie	Legislacja	Tom 47 27 lipca 2004

Spis treści		I Akty, których publikacja jest obowiązkowa	Strona
	*	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1353/2004 z dnia 26 lipca 2004 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 131/2004 dotyczące niektórych środków ograniczających w odniesieniu do Sudanu	1
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1354/2004 z dnia 26 lipca 2004 r. ustanawiające standardowe wartości w przywozie dla ustalania ceny wejścia niektórych owoców i warzyw	3
		Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1355/2004 z dnia 26 lipca 2004 r. ustalające w jakiej mierze mogą być uwzględnione wnioski o wydanie uprawnień na przywóz żywego bydła o wadze od 80 do 300 kg w ramach kontyngentu taryfowego przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 1204/2004	5
	*	Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1356/2004 z dnia 26 lipca 2004 r. dotyczące zezwolenia na dziesięcioletni okres użytkowania dodatku Elancoban do paszy, należącego do grupy kokcydiostatyk i innych substancji leczniczych ( 1 )	6

	II Akty, których publikacja nie jest obowiązkowa
	Komisja
*	2004/563/WE, Euratom:Decyzja Komisji z dnia 7 lipca 2004 r. zmieniająca jej regulamin wewnętrzny	9
*	2004/564/WE:Decyzja Komisji z dnia 20 lipca 2004 r. dotycząca wspólnotowych laboratoriów referencyjnych w zakresie epidemiologii chorób odzwierzęcych i salmonelli oraz krajowych laboratoriów referencyjnych w zakresie salmonelli (notyfikowana jako dokument nr K(2004) 2781) ( 1 )	14

	Akty przyjęte na mocy Tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej
*	Decyzja Rady 2004/566/WSiSW z dnia 26 lipca 2004 r. zmieniająca decyzję 2000/820/WSiSW ustanawiającą Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL)	19
*	Decyzja Rady 2004/567/WSiSW z dnia 26 lipca 2004 r. zmieniająca decyzję 2000/820/WSiSW ustanawiającą Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL)	20

		Akty przyjęte na mocy Tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej
	*	2004/565/WPZiB:Wspólne działanie Rady 2004/565/WPZiB z dnia 26 lipca 2004 r. mianujące Specjalnego Przedstawiciela Unii Europejskiej w byłej Jugosłowiańskiej Republice Macedonii i zmieniające wspólne działanie 2003/870/WPZiB	18