9.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 239/1

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 3223/94 przewiduje, w zastosowaniu wyników wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, kryteria do ustalania przez Komisję standardowych wartości dla przywozu z krajów trzecich, w odniesieniu do produktów i okresów określonych w jego Załączniku.

(2)

W zastosowaniu wyżej wymienionych kryteriów standardowe wartości w przywozie powinny zostać ustalone w wysokościach określonych w Załączniku do niniejszego rozporządzenia,

9.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 239/3

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2287/2003 z dnia 19 grudnia 2003 r. ustanowiło na rok 2004 możliwości połowów i warunki związane z niektórymi gatunkami rybackimi i grupami gatunków rybackich, mające zastosowanie na wodach wspólnotowych oraz, dla statków wspólnotowych, na wodach objętych ograniczeniami połowów, kwoty połowów łupacza na rok 2004 (2).

(2)

W celu zapewnienia przestrzegania zapisów związanych z ograniczeniami ilościowymi niektórych gatunków objętych kwotami, niezbędne jest określenie przez Komisję daty, do której statki pod banderą państwa członkowskiego powinny wykorzystać przyznaną kwotę.

(3)

Według informacji przekazanych Komisji, połowy łupacza w wodach w obszarze CIEM I, II (obszar norweski), dokonane przez statki pod banderą niemiecką lub statki zarejestrowane w Niemczech, osiągnęły kwotę przyznaną na rok 2004. Niemcy zabroniły połowów tego gatunku od dnia 9 kwietnia 2004 r. Należy więc utrzymać tę datę,

9.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 239/4

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 2287/2003 z dnia 19 grudnia 2003 r. ustanowiło na rok 2004 możliwości połowów i warunki związane z niektórymi gatunkami rybackimi i grupami gatunków rybackich mające zastosowanie na wodach wspólnotowych oraz, dla statków wspólnotowych, na wodach objętych ograniczeniami połowów, kwoty połowów merlina błękitnego na rok 2004 (3).

(2)

W celu zapewnienia przestrzegania zapisów związanych z ograniczeniami ilościowymi niektórych gatunków objętych kwotami, niezbędne jest określenie przez Komisję daty do której statki pod banderą państwa członkowskiego powinny wykorzystać przyznaną kwotę.

(3)

Według informacji przekazanych Komisji połowy merlina błękitnego w wodach obszaru CIEM Vb (wody wysp Feroe) dokonane przez statki zarejestrowane w państwie członkowskim osiągnęły kwotę przyznaną na rok 2004. Wspólnota zabroniła połowów tego gatunku od dnia 29 kwietnia 2004 r. Należy więc utrzymać tę datę,

9.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 239/5

(1)

Zgodnie z art. 5 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 Portugalia przekazała Komisji sześć wniosków o rejestrację następujących chronionych oznaczeń geograficznych: „Paia de Toucinho de Estremoz e Borba”, „Chouriço de Carne de Estremoz e Borba”, „Paia de Lombo de Estremoz e Borba”, „Morcela de Estremoz e Borba”, „Chouriço grosso de Estremoz e Borba”, „Paia de Estremoz e Borba”.

(2)

Zgodnie z art. 6 ust. 1 niniejszego rozporządzenia stwierdzono, że złożone wnioski są zgodne z rozporządzeniem, mianowicie zawierają wszystkie elementy przewidziane w jego art. 4.

(3)

Główne elementy specyfikacji dotyczącej wniosków o rejestrację nazw zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich w dniu 27 kwietnia 2002 r. (2).

(4)

Republika Włoska przesłała Komisji oświadczenia, w których sprzeciwia się rejestracji wymienionych nazw w rozumieniu art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92.

(5)

Oświadczenia wyrażające sprzeciw dotyczyły nieprzestrzegania warunków przewidzianych w art. 2 rozporządzenia i zostały uznane za dopuszczalne w rozumieniu art. 7 ust. 4 rozporządzenia. Komisja wezwała oba państwa do dążenia do wzajemnego porozumienia w zgodzie z ich procedurami wewnętrznymi.

(6)

Ponieważ w okresie trzech miesięcy nie doszło do żadnego porozumienia między Republiką Portugalii i Republiką Włoską, Komisja powinna przyjąć decyzję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 15.

(7)

Po pierwsze, według Republiki Włoskiej dowód pochodzenia nie może zostać potwierdzony, ponieważ geograficzny obszar produkcji surowca nie jest dokładnie określony. Ponadto, biorąc pod uwagę brak zapisu o możliwości stosowania metody krzyżowania, dowód pochodzenia w odniesieniu do wykorzystywanej rasy nie jest wystarczający, nawet jeśli istniałaby księga hodowlana tej rasy.

(8)

W odniesieniu do każdego z sześciu produktów objętych chronioną nazwą pochodzenia (PGI) warunki art. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92 są spełnione, ponieważ obszar przetworzenia jest dokładnie określony, a związek udowodniony przez wyjątkową renomę i szczególne cechy organoleptyczne. Argument Republiki Włoskiej nie jest trafny, gdyż dowód pochodzenia powinien w tym przypadku opierać się na dowodzie przetworzenia na określonym obszarze geograficznym, a nie na dowodzie pochodzenia surowca. Niemniej jednak specyfikacja może zawierać obiektywne kryteria dotyczące wyboru surowca.

(9)

Po drugie, według Republiki Włoskiej stwierdzenie tradycyjnego charakteru produkcji w zakładach „zatwierdzonych” nie jest uzasadnione, jeśli wnioski nie wymieniają parametrów, które mają być przestrzegane, ani podmiotu prawa, któremu przyznano zezwolenie. Ponadto wnioski o rejestrację nie opisują faz ani parametrów, jakie mają być przestrzegane w procesie produkcji, takich jak czas i temperatura wędzenia oraz możliwości i sposoby dojrzewania według tradycyjnych technik.

(10)

Dokumentacja dostarczona w sprawie wniosków o rejestrację wykazuje, że zakłady, które otrzymały zezwolenie, są ewidencjonowane i podlegają kontroli pozwalającej sprawdzić, czy parametry figurujące w specyfikacji są przestrzegane. Fazy i parametry, które powinny być przestrzegane w procesie produkcji, są dokładnie opisane w złożonej Komisji specyfikacji.

(11)

Po trzecie, według Republiki Włoskiej wnioski o rejestrację tych oznaczeń wprowadzałyby raczej różnice między podobnymi produktami na poziomie handlowym niż ustalały istnienie różnorodności produkcji rolnej promowanej w drugim motywie rozporządzenia (EWG) nr 2081/92.

(12)

Według specyfikacji złożonej Komisji oraz dodatkowych informacji dostarczonych przez delegację portugalską produkty znacznie się różnią pod wieloma względami: kawałki wykorzystanego mięsa, przyprawy, typ i czas trwania suszenia, typ stosowanej osłony, jak również wielkość sztuk mięsa i substancji tłuszczowej, waga, forma oraz smak produktów końcowych. Ponadto produkty te są opisane przy użyciu innego nazewnictwa.

(13)

Formalna analiza specyfikacji dotyczącej oznaczeń: „Paia de Toucinho de Estremoz e Borba”, „Chouriço de Carne de Estremoz e Borba”, „Paia de Lombo de Estremoz e Borba”, „Morcela de Estremoz e Borba”, „Chouriço grosso de Estremoz e Borba” i „Paia de Estremoz e Borba”, nie ujawniła poważnego błędu w ocenie.

(14)

W związku z powyższym wymienione oznaczenia zasługują na wpis do Rejestru chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych oraz powinny być chronione na poziomie wspólnotowym jako oznaczenia geograficzne.

(15)

Załącznik do niniejszego rozporządzenia uzupełnia Załącznik do rozporządzenia Komisji (WE) nr 2400/96 (3).

(16)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Regulacyjnego Oznaczeń Geograficznych i Chronionych Nazw Pochodzenia,

9.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 239/8

(1)

Dyrektywa 70/524/EWG stanowi, że niedozwolone jest wprowadzanie do obrotu jakiegokolwiek dodatku bez uzyskania zezwolenia od Wspólnoty.

(2)

W przypadku dodatków określonych w części II załącznika C do dyrektywy 70/524/EWG, która zawiera mikroorganizmy i enzymy, możliwe jest dopuszczenie nieograniczone w czasie dla dodatków już dopuszczonych pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w art. 3 lit. a).

(3)

Wykorzystanie preparatów zawierających mikroorganizmy z grupy Enterococcus faecium (DSM 10663/NCIMB 10415) zostało tymczasowo dopuszczone po raz pierwszy dla kurcząt na tucz przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 1636/1999 (3).

(4)

Dla poparcia wniosku o dopuszczenie tego mikroorganizmu bez ograniczeń czasowych przedłożono nowe dane.

(5)

Z oceny wniosku o dopuszczenie złożonego dla tego mikroorganizmu wynika, że spełnione są warunki dopuszczenia bez ograniczeń czasowych określone w dyrektywie 70/524/EWG.

(6)

Wykorzystanie tego mikroorganizmu w odniesieniu do kurcząt przeznaczonych na tucz, zgodnie z załącznikiem I, powinno zatem zostać dopuszczone bez ograniczeń czasowych.

(7)

Wykorzystanie preparatu enzymatycznego endo-1,4-beta-glukanazy, mendo-1,3(4)-beta-glukanazy i endo-1,4-beta-ksynalazy wytwarzanych przez Trichoderma longibrachiatum (ATCC 74 252) zostało dopuszczone tymczasowo po raz pierwszy dla kurcząt przeznaczonych na tucz, w postaci płynnej przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 1436/1998 (4) a w postaci granulowanej przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 937/2001 (5).

(8)

Wykorzystanie preparatu enzymatycznego z endo-1,3(4)-beta-glukanazy wytwarzanej przez Aspergillus aculeatus (CBS 589.94) zostało tymczasowo dopuszczone po raz pierwszy dla kurcząt przeznaczonych na tucz przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 654/2000 (6).

(9)

Wykorzystanie preparatu enzymatycznego z endo-1,3(4)-beta-glukanazy i endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanych przez Penicillium funiculosum (IMI SD 101) zostało tymczasowo dopuszczone po raz pierwszy dla kurcząt przeznaczonych na tucz przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 866/1999 (7).

(10)

Wykorzystanie preparatu enzymatycznego z endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Aspergillus niger (CBS 520.94) zostało tymczasowo dopuszczone po raz pierwszy dla kurcząt przeznaczonych na tucz przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 1436/1998 (8).

(11)

Wykorzystanie preparatu enzymatycznego z endo-1,4-beta-ksylanazy wytwarzanej przez Bacillus subtilis (LMG-S 15136) zostało tymczasowo dopuszczone po raz pierwszy dla kurcząt przeznaczonych na tucz, w postaci stałej przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 1353/2000 (9), a w postaci płynnej przez rozporządzenie Komisji (WE) nr 2188/2002 (10).

(12)

Dla poparcia wniosków o dopuszczenie każdego z tych preparatów enzymatycznych bez ograniczeń czasowych przedłożono nowe dane.

(13)

Z oceny wniosków o dopuszczenie złożonych dla każdego z tych preparatów enzymatycznych wynika, że spełnione są warunki dopuszczenia bez ograniczeń czasowych określone w dyrektywie 70/524/EWG.

(14)

Wykorzystanie tych preparatów enzymatycznych w odniesieniu do kurcząt na tucz, zgodnie warunkami określonymi w załącznikach II, III, IV, V i VI, powinno zatem zostać dopuszczone bez ograniczeń czasowych.

(15)

Z oceny wyżej wymienionych wniosków wynika, że należy wprowadzić wymóg stosowania pewnych procedur mających na celu ochronę pracowników przed kontaktem z dodatkami podanymi w załącznikach. Ochronę tę należy zapewnić poprzez zastosowanie dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w miejscu pracy (11), zmienionej rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1882/2033 (12).

(16)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,

9.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 239/16

(1)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 896/2001 (2) ustanowiło szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia (EWG) nr 404/93 w odniesieniu do uzgodnień dotyczących przywozu bananów do Wspólnoty.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 838/2004 z dnia 28 kwietnia 2004 r. (3) ustanowiło niezbędne środki przejściowe, aby ułatwić zastąpienie uzgodnień stosowanych w nowych Państwach Członkowskich przed przystąpieniem uzgodnieniami dotyczącymi przywozu, które wynikają ze wspólnej organizacji rynku bananów. W celu zapewnienia zaopatrzenia rynku, w szczególności w nowych Państwach Członkowskich, rozporządzenie to wyznaczyło tymczasowo dodatkową ilość w stosunku do kontyngentów na przywóz produktów pochodzących ze wszystkich państw trzecich na podstawie art. 18 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 404/93, w oparciu o takie same warunki taryfowe, na okres od 1 maja do 31 grudnia 2004 r.

(3)

W celu wydania pozwoleń na przywóz dla pierwszej partii na początku maja 2004 r. rozporządzenie (WE) nr 838/2004 ustanowiło przepisy przejściowe niezbędnie do określenia tymczasowej ilości referencyjnej dla importerów tradycyjnych oraz alokacji dla importerów nietradycyjnych. Wyznaczenie to miało umożliwić właściwym organom krajowym przeprowadzanie kontroli i weryfikacji dokumentów i poświadczeń okazywanych przez importerów, dokonanie korekt deklaracji sporządzanych w zastosowaniu art. 4 i 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 414/2004 (4) lub przepisów krajowych przyjętych w tym samym celu przez nowe Państwa Członkowskie oraz, w określonych przypadkach, korygowanie informacji, o których mowa w art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia lub w przepisach krajowych przyjętych w tym celu przez nowe Państwa Członkowskie odpowiednio przed nową partią dodatkowej ilości.

(4)

W wyniku czynności kontrolnych przeprowadzonych przez Państwa Członkowskie we współpracy z Komisją i w oparciu o skonsolidowane dane należy przewidzieć wyznaczenie przez organy krajowe, na okres od 1 maja do 31 grudnia 2004 r. indywidualnej ilości referencyjnej dla importerów tradycyjnych lub indywidualnej alokacji dla importerów nietradycyjnych. Ze względu na trudności z uzyskaniem przez importerów tradycyjnych kopii wymaganych dowodów wprowadzenia do wolnego obrotu w kraju przeznaczenia uzasadnione jest, aby indywidualna ilość referencyjna została ustalona w oparciu o dokumenty przewidziane w art. 6 ust. 2 i 4 rozporządzenia (WE) nr 414/2004, zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 689/2004.

(5)

Zarządzanie dodatkową ilością wyznaczoną w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 838/2004 wymaga, z jednej strony, wyznaczenia współczynników mających zastosowanie do ilości globalnych, o których informują Państwa Członkowskie i, z drugiej strony, wyznaczenia współczynnika dostosowawczego, który właściwe organy muszą stosować w odniesieniu do indywidualnej ilości każdego importera w okresie od 1 maja do 31 grudnia 2004 r.

(6)

Należy ustalić dostępną ilość do celów wydania pozwoleń na przywóz bananów do nowych Państw Członkowskich w ramach drugiej partii, począwszy od lipca 2004 r., i ustanowić szczegółowe zasady składania wniosków i wydawania pozwoleń na przywóz.

(7)

Należy określić szczegółowe zasady mające zastosowanie do zarządzania dodatkową ilością w ostatnim kwartale 2004 r.

(8)

W konsekwencji należy wprowadzić odpowiednie zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 838/2004. Przepisy niniejszego rozporządzenia muszą wejść w życie w momencie ich publikacji, aby umożliwić wydanie pozwoleń na przywóz w lipcu 2004 r.

(9)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Bananów,

1.

Artykuły 5, 6, 7 i 8 otrzymują brzmienie:

„Artykuł 5

Ilość dostępna w drugim okresie wydawania pozwoleń na przywóz w lipcu 2004 r.

W drugim okresie wydawania pozwoleń na przywóz w lipcu 2004 r. udostępnia się ilość wynoszącą 105 000 ton na przywóz bananów do nowych Państw Członkowskich. W ramach tej ilości 87 150 ton przeznacza się dla importerów tradycyjnych, zaś 17 850 ton dla importerów nietradycyjnych.

Artykuł 6

Indywidualne ilości referencyjne importerów tradycyjnych na okres od 1 maja do 31 grudnia 2004 r.

1.   Dla każdego importera tradycyjnego, który w okresie referencyjnym 2000, 2001 i 2002 dokonał początkowego przywozu minimalnej ilości bananów do celów sprzedaży w jednym lub wielu nowych Państwach Członkowskich, właściwe organy Państwa Członkowskiego, w którym importer jest zarejestrowany, określają indywidualną ilość referencyjną na okres od 1 maja do 31 grudnia 2004 r. w oparciu o średnią wielkość przywozu początkowego dokonanego w ciągu trzyletniego okresu, o którym mowa powyżej. Ilość referencyjną ustala się na podstawie poświadczeń określonych w art. 6 ust. 2 i 4 rozporządzenia (WE) nr 414/2004.

Wspomnianą indywidualną ilość referencyjną otrzymuje się poprzez zastosowanie współczynnika 0,667 w stosunku do średniego rocznego przywozu początkowego, o którym mowa w akapicie powyżej.

2.   Uwzględniając informacje przekazywane przez Państwa Członkowskie i w zależności od ilości wyznaczonej w art. 3, Komisja wyznacza w razie potrzeby współczynnik dostosowawczy mający zastosowanie do indywidualnej ilości referencyjnej każdego importera.

3.   Właściwe organy powiadamiają każdego importera o jego indywidualnej ilości referencyjnej, dostosowanej w razie potrzeby współczynnikiem dostosowawczym, o którym mowa w ust. 2, najpóźniej drugiego dnia roboczego następującego po dniu opublikowania rozporządzenia wyznaczającego współczynnik.

Artykuł 7

Indywidualna alokacja dla importerów nietradycyjnych na okres od 1 maja do 31 grudnia 2004 r.

1.   Właściwe organy ustalają indywidualną alokację dla każdego importera nietradycyjnego, zarejestrowanego w tych organach, na okres od 1 maja do 31 grudnia 2004 r.

Uwzględniając informacje przekazane przez Państwa Członkowskie i w zależności od ilości wyznaczonych w art. 3, Komisja wyznacza w razie potrzeby współczynnik dostosowawczy mający zastosowanie do wnioskowanej alokacji indywidualnej dla każdego importera nietradycyjnego.

2.   Właściwe organy powiadamiają każdego importera nietradycyjnego o jego alokacji najpóźniej drugiego dnia roboczego następującego po dniu opublikowania rozporządzenia wyznaczającego współczynnik.

Artykuł 8

Składanie wniosków o pozwolenia na przywóz i wydawanie pozwoleń

1.   Wnioski o pozwolenia na przywóz składa się do właściwych organów Państwa Członkowskiego, w którym importer jest zarejestrowany.

2.   Pozwolenia na przywóz, zwane dalej »pozwoleniami na przywóz w ramach akcesji«, są wydawane wyłącznie do celów wprowadzenia do wolnego obrotu w nowym Państwie Członkowskim.

3.   Wnioski o pozwolenie zawierają, w zależności od przypadku, informację »pozwolenie w ramach akcesji«, »importer tradycyjny« lub »importer nietradycyjny«, »Rozporządzenie (WE) nr 838/2004. Pozwolenie na przywóz ważne wyłącznie w jednym z nowych Państw Członkowskich«.

Informacje te zostają umieszczone w rubryce nr 20 pozwolenia na przywóz.”.

2.

Dodaje się art. 8a i 8b w brzmieniu:

„Artykuł 8a

Składanie wniosków o pozwolenia na przywóz i wydawanie pozwoleń na drugi okres w lipcu 2004 r.

1.   Wnioski o pozwolenia na przywóz na drugi okres należy składać najpóźniej szóstego dnia roboczego następującego po dniu opublikowania niniejszego rozporządzenia.

Pod rygorem niedopuszczalności, wniosek lub wnioski złożone przez importera nie mogą dotyczyć, w ujęciu ogólnym, ilości przewyższającej:

Właściwe organy krajowe wydają pozwolenia na przywóz bezzwłocznie.

2.   Pozwolenia na przywóz wydane w zastosowaniu niniejszego artykułu są ważne przez okres, który rozpoczyna się w dniu rzeczywistego wydania świadectwa, a kończy 7 października 2004 r.

Artykuł 8b

Składanie wniosków i wydawanie pozwoleń na przywóz na trzeci okres we wrześniu 2004 r.

1.   Wnioski o pozwolenia na przywóz na trzeci okres wydawania świadectw we wrześniu 2004 r. należy składać zgodnie z art. 15 rozporządzenia (WE) nr 896/2001.

2.   Pod rygorem niedopuszczalności, wnioski o pozwolenia na przywóz w związku z ilością dodatkową,

3.   Pozwolenia na przywóz, o których mowa w niniejszym artykule, wydaje się zgodnie z art. 18 rozporządzenia (WE) nr 896/2001.”.

9.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 239/19

(1)

Artykuł 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 i art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 stanowią, że różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów wymienionych w art. 1 każdego z tych rozporządzeń a cenami wewnątrz Wspólnoty może zostać pokryta za pomocą refundacji wywozowej.

(2)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1520/2000 z dnia 13 lipca 2000 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu przyznawania refundacji wywozowych do niektórych produktów rolnych wywożonych jako towary nieobjęte załącznikiem I do Traktatu oraz kryteria ustalania wysokości takich refundacji (3), określa produkty, dla których należy ustalić stawkę refundacji mającą zastosowanie w przypadku, jeśli produkty te są wywożone jako towary wymienione w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 1784/2003 lub w załączniku B do rozporządzenia (WE) nr 3072/95 odpowiednio.

(3)

Zgodnie z art. 4 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1520/2000, stawkę refundacji na 100 kilogramów każdego z omawianych produktów podstawowych ustala się co miesiąc.

(4)

Ustalenie z wyprzedzeniem wysokich stawek refundacji może zagrozić zobowiązaniom podjętym w odniesieniu do ewentualnych refundacji wywozowych do produktów rolnych, należących do towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu. W takich sytuacjach, niezbędne jest zatem zastosowanie środków ostrożności, nie zapobiegając jednak zawieraniu umów długoterminowych. Ustalenie określonej stawki refundacji dla celów ustalenia refundacji z wyprzedzeniem jest środkiem, który pozwala na osiągnięcie tych różnych celów.

(5)

Uwzględniając porozumienie pomiędzy Wspólnotą Europejską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki w sprawie wywozów produktów z ciasta makaronowego ze Wspólnoty do Stanów Zjednoczonych, przyjęte decyzją Rady 87/482/EWG (4), niezbędnym jest zróżnicowanie refundacji do produktów objętych kodami CN 1902 11 00 i 1902 19 ze względu na ich miejsce przeznaczenia.

(6)

Zgodnie z art. 4 ust. 3 i 5 rozporządzenia (WE) nr 1520/2000, należy ustalić obniżoną stawkę refundacji wywozowej, uwzględniając wysokość mającej zastosowanie refundacji produkcyjnej, zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1722/93 (5), dla omawianego produktu podstawowego, stosowaną w zakładanym okresie wytworzenia towarów.

(7)

Napoje alkoholowe uważane są za mniej wrażliwe na cenę zbóż stosowanych do produkcji tych napojów. Niemniej jednak, Protokół 19 Aktu Przystąpienia Zjednoczonego Królestwa, Irlandii i Danii stanowi, że należy uchwalić środki niezbędne w celu ułatwienia stosowania zbóż wspólnotowych do produkcji napojów alkoholowych pozyskiwanych ze zbóż. Koniecznym jest zatem dostosowanie stawki refundacji stosowanej odpowiednio do zbóż wywożonych jako napoje alkoholowe.

(8)

Koniecznym jest zapewnienie ciągłości rygorystycznego zarządzania, uwzględniającego prognozy wydatków oraz fundusze dostępne w budżecie.

(9)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

9.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 239/23

(1)

Ceny reprezentatywne i kwoty dodatkowych należności stosowanych do przywozu cukru białego, cukru surowego i niektórych syropów w odniesieniu do roku gospodarczego 2004/2005 zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1210/2004 (3). Te ceny i należności zostały zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1253/2004 (4).

(2)

Dane, którymi obecnie dysponuje Komisja, prowadzą do zmiany wymienionych kwot, zgodnie z zasadami i szczegółowymi przepisami wykonawczymi przewidzianymi w rozporządzeniu (WE) nr 1423/95,

9.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 239/25

(1)

Refundacje stosowane do wywozu cukru białego i cukru surowego w stanie nieprzetworzonym zostały ustalone rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1226/2004 (2).

(2)

Z uwagi na różnice pomiędzy danymi, którymi obecnie dysponuje Komisja a danymi dostępnymi w chwili przyjęcia rozporządzenia (WE) nr 1226/2004, należy zmienić te refundacje,

9.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 239/27

(1)

W myśl art. 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 1784/2003 i art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3072/95, różnica między notowaniami lub cenami na rynku światowym produktów, o których mowa w art. 1 tych rozporządzeń, a cenami tych produktów we Wspólnocie może być pokryta przez refundacje wywozowe.

(2)

Na mocy art. 13 rozporządzenia (WE) nr 3072/95 refundacje powinny być ustalane z uwzględnieniem, z jednej strony – istniejącej sytuacji i przyszłych tendencji pod względem cen i dostępności zbóż, ryżu i ryżu łamanego na rynku Wspólnoty, a z drugiej – cen zbóż, ryżu, ryżu łamanego i produktów sektora zbożowego na rynku światowym. Na mocy tych samych artykułów należy także zapewnić na rynku zbożowym i ryżowym równowagę i naturalny rozwój cen i handlu, a ponadto uwzględniać ekonomiczne aspekty przewidywanych wywozów oraz potrzebę unikania zakłóceń na rynku Wspólnoty.

(3)

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1518/95 (3) w sprawie systemu przywozu i wywozu produktów przetworzonych na bazie zbóż i ryżu, określiło w art. 4 szczególne kryteria, jakie należy uwzględnić przy wyliczaniu refundacji dla tych produktów.

(4)

Należy różnicować refundacje dla niektórych produktów przetworzonych w zależności od zawartości w tych produktach popiołów, surowego błonnika, łusek, białka, tłuszczu lub skrobi, ponieważ zawartość ta jest szczególnie znaczącym wskaźnikiem ilości produktu podstawowego rzeczywiście obecnego w produkcie przetworzonym.

(5)

Jeśli chodzi o maniok i inne korzenie oraz bulwy roślin tropikalnych, jak również wytworzone z nich mąki, ekonomiczny aspekt ich wywozu, jaki można przewidywać, biorąc przede wszystkim pod uwagę charakter i pochodzenie tych produktów, nie uzasadnia aktualnie potrzeby ustalania refundacji wywozowej. W odniesieniu do niektórych produktów przetworzonych na bazie zbóż, niewielkie znaczenie udziału Wspólnoty w handlu światowym nie wymaga aktualnie ustalania refundacji wywozowej.

(6)

Sytuacja na rynku światowym lub szczególne wymagania niektórych rynków mogą spowodować konieczność zróżnicowania refundacji w odniesieniu do niektórych produktów, w zależności od ich miejsca przeznaczenia.

(7)

Refundację należy ustalać raz na miesiąc. W tym odstępie czasu może ona zostać zmieniona.

(8)

Niektóre produkty przetworzone na bazie kukurydzy mogą być poddane obróbce termicznej, która stwarza ryzyko przyznania refundacji nieodpowiadającej jakości produktu. Należy uściślić, że produkty te, zawierające wstępnie żelatynizowaną skrobię, nie mogą korzystać z refundacji wywozowej.

(9)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

9.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 239/30

(1)

Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 1722/93 z dnia 30 czerwca 1993 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzeń Rady (EWG) nr 1766/82 i (EWG) nr 1418/76 dotyczące refundacji produkcyjnych w sektorach zbóż i ryżu, odpowiednio (3), określiło warunki przyznawania refundacji produkcyjnych. Podstawa wyliczenia została określona w art. 3 tego rozporządzenia. Tak wyliczona refundacja, zróżnicowana, w razie potrzeby, dla skrobi ziemniaczanej, powinna być ustalana raz w miesiącu i może być zmieniana, jeśli ceny kukurydzy i/lub pszenicy ulegną znaczącej zmianie.

(2)

W celu określenia dokładnej kwoty do wypłaty przy wyliczaniu ustalanych przez niniejsze rozporządzenie refundacji produkcyjnych należy użyć współczynników podanych w załączniku II do rozporządzenia (EWG) nr 1722/93.

(3)

Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,

a)

10,94 EUR/t dla skrobi kukurydzianej, pszennej, jęczmiennej, ryżowej lub ryżu łamanego;

b)

9,62 EUR/t dla skrobi ziemniaczanej.

9.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 239/31

(1)

Artykuł 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003 ustala okres ważności pozwoleń na wywóz, w szczególności dla produktów przetworzonych na bazie kukurydzy. Ten okres ważności jest ustalony do końca czwartego miesiąca, licząc od miesiąca wydania pozwolenia, a ustala się go w zależności od potrzeb rynku i konieczności właściwego zarządzania.

(2)

Aktualna sytuacja na rynku kukurydzy sprawia, że pożądane jest ograniczenie wydawania pozwoleń w celu niewykorzystywania ilości przeznaczonych na następny sezon. Pozwolenia, które zostaną wydane w najbliższych miesiącach, powinny być zarezerwowane dla wywozów dokonywanych przed 4 wrześniem 2004 r. W tym celu konieczne jest czasowe ograniczenie okresu ważności pozwoleń na wywóz, jakie będą wydane do realizacji przed dniem 3 września 2004 r.; należy więc zastosować czasowe odstępstwo od postanowień art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1342/2003.

(3)

W celu zapewnienia dobrego zarządzania rynkiem i uniknięcia spekulacji należy przewidzieć, że odnośnie do niektórych pozwoleń na wywóz produktów przetworzonych na bazie kukurydzy powinno się wypełnić celne formalności wywozowe najpóźniej do dnia 3 września 2004 r., tak w ramach wywozu bezpośredniego, jak i wywozu realizowanego w ramach systemu przewidzianego przez art. 4 i 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 565/80 z 4 marca 1980 r. w sprawie zaliczek na poczet refundacji wywozowych produktów rolnych (3). Ograniczenie to wprowadza odstępstwo od postanowień art. 28 ust. 6 i art. 29 ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r., ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (4).

(4)

Dla uniknięcia ryzyka zakłóceń na rynku zastosowanie środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu powinno zbiec się z jego wejściem w życie.

(5)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Zbóż,

—

Limitación establecida en el apartado 2 del artículo 1 del Reglamento (CE) no 1266/2004

—

Omezení stanovené na základě čl. 1 ods. 2 nařízení (ES) č. 1266/2004

—

Begrænsning, jf. artikel 1, stk. 2, i forordning (EF) nr. 1266/2004

—

Kürzung der Gültigkeitsdauer gemäß Artikel 1 Absatz 2 der Verordnung (EG) Nr. 1266/2004

—

Piirang on ette nähtud määruse (EÜ) nr 1266/2004 artikli 1 lõike 2 alusel.

—

Περιορισμός που προβλέπεται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1266/2004

—

Limitation provided for in Article 1(2) of Regulation (EC) No 1266/2004

—

Limitation prévue à l'article 1er, paragraphe 2, du règlement (CE) no 1266/2004

—

Limitazione prevista all'articolo 1, paragrafo 2 del regolamento (CE) n. 1266/2004

—

Ierobežojums paredzēts Regulas (EK) Nr. 1266/2004 1. panta 2. punktā

—

Apribojimas numatytas Reglamento (EB) Nr. 1266/2004 1 straipsnio 2 dalyje

—

Korlátozott érvényességi időtartam az 1266/2004/EK rendelet 1. cikk (2) bekezdésének megfelelően

—

Limitazzjoni ipprovduta fl-Artikolu 1 (2) tar-Regolament (KE) Nru 1266/2004

—

Beperking als bepaald in artikel 1, lid 2, van Verordening (EG) nr. 1266/2004

—

Ograniczenie przewidziane w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1266/2004

—

Limitação estabelecida no n.o 2 do artigo 1.o do Regulamento (CE) n.o 1266/2004

—

Obmedzenie stanovené článkom 1 ods. 2 nariadenia (ES) č. 1266/2004

—

Omejitev določena v členu 1(2) Uredbe (ES) št. 1266/2004

—

Asetuksen (EY) N:o 1266/2004 1 artiklan 2 kohdassa säädetty rajoitus

—

Begränsning enligt artikel 1.2 i förordning (EG) nr 1266/2004.

9.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 239/33

(1)

Rozporządzenie (WE) nr 838/2004 ustaliło na 300 000 ton dodatkową dostępną ilość bananów, które mogą być przywiezione do nowych Państw Członkowskich w okresie od 1 maja do 31 grudnia 2004 r., odpowiednio 249 000 ton przez importerów tradycyjnych oraz 51 000 ton przez importerów nietradycyjnych.

(2)

Oczekując na wyniki kontroli i sprawdzenia dokumentów oraz dokumentów uzasadniających przedstawionych przez podmioty zgodnie z art. 6 rozporządzenia (WE) nr 414/2004 (2) lub przepisów krajowych wydanych w związku z tym przez nowe Państwa Członkowskie przed datą przystąpienia do Unii, art. 5, 6 i 7 rozporządzenia (WE) nr 838/2004 przewidują ustalenie dla każdego importera, w zależności od przypadku, ilości referencyjnej lub alokacji tymczasowej w celu umożliwienia im wydania pozwolenia na przywóz na początku maja dla pierwszej partii dodatkowej ilości. W tym celu, rozporządzenie (WE) nr 839/2004 (3) ustaliło współczynniki dostosowawcze niezbędne do określenia indywidualnych tymczasowych ilości dla każdego podmiotu.

(3)

Po zakończeniu czynności kontrolnych, zgodnie z art. 6 i 7 zmienionego rozporządzenia (WE) nr 838/2004, należy ustalić niezbędne współczynniki dostosowawcze w celu umożliwienia kompetentnym władzom krajowym ustalenie indywidualnych ilości referencyjnych dla importerów tradycyjnych oraz indywidualnych alokacji dla importerów nietradycyjnych na okres od 1 maja do 31 grudnia 2004 r.

(4)

Zgodnie z informacjami przekazanymi przez władze krajowe, łączne indywidualne ilości referencyjne importerów tradycyjnych wynoszą 574 641,499 ton, a łączne wnioskowane alokacje indywidualne dla importerów nietradycyjnych wynoszą 203 401,506 ton.

(5)

Wobec powyższego należy określić, w zależności od dodatkowej ilości oraz informacji Państw Członkowskich, współczynniki dostosowawcze wspomniane powyżej. W celu umożliwienia importerom złożenia wniosków o pozwolenie w stosownym terminie w lipcu 2004, dla drugiej partii dodatkowej ilości, niniejsze rozporządzenie musi wejść w życie natychmiast.

a)

współczynnik dostosowawczy, który należy zastosować do indywidualnej ilości referencyjnej dla każdego importera tradycyjnego, określony w art. 6 ust. 2, wspomnianego rozporządzenia wynosi 0,64964;

b)

współczynnik dostosowawczy, który należy zastosować do indywidualnej wnioskowanej alokacji dla każdego importera nietradycyjnego, określony w art. 7 ust. 1, wspomnianego rozporządzenia wynosi 0,25073.

9.7.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 239/35

(1)

Art. 9 ust. 1 wspólnego działania 2004/523/WPZiB stanowi, że Rada upoważnia Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa do podjęcia odpowiednich decyzji zgodnie z art. 25 Traktatu o Unii Europejskiej, wraz z prawem do mianowania, na wniosek Sekretarza Generalnego/ Wysokiego Przedstawiciela, Szefa Misji.

(2)

Sekretarz Generalny/Wysoki Przedstawiciel zaproponował mianowanie Sylvie PANTZ,