Wniosek do Trybunału EFTA o wydanie opinii doradczej wystosowany dnia 8 lipca 2025 r. przez Sąd Rejonowy w Oslo w sprawie Redd Ullevål Sykehus przeciwko państwu norweskiemu, reprezentowanemu przez Ministerstwo Samorządu Lokalnego i Rozwoju Regionalnego (Staten v/Kommunal- og distriktdepartementet)

(Sprawa E-17/25)

(C/2025/6544)

W dniu 15 lipca 2025 r. do kancelarii Trybunału EFTA wpłynął wniosek z dnia 8 lipca 2025 r., w którym Sąd Rejonowy w Oslo (Oslo tingrett) zwraca się do Trybunału EFTA o wydanie opinii doradczej w sprawie Redd Ullevål Sykehus przeciwko państwu norweskiemu, reprezentowanemu przez Ministerstwo Samorządu Lokalnego i Rozwoju Regionalnego (Staten v/Kommunal- og distriktdepartementet), w odniesieniu do następującej kwestii:

Pytanie nr 1: zakres dyrektywy w sprawie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko (SOOŚ)

Strony nie zgadzają się co do tego, czy wymogi dyrektywy w sprawie SOOŚ dotyczące oceny oddziaływania na środowisko mają zastosowanie.

Sąd Rejonowy zastanawia się, czy warunki objęcia zakresem stosowania dyrektywy w sprawie SOOŚ są spełnione w odniesieniu do: (1) dwóch planów zagospodarowania przestrzennego; (2) decyzji zgromadzenia władz przedsiębiorstwa ochrony zdrowia z dnia 24 czerwca 2016 r. w sprawie koncepcji nowej struktury szpitalnej dla Szpitala Uniwersyteckiego w Oslo; (3) decyzji Parlamentu określającej maksymalną kwotę pożyczki w odniesieniu do pierwszego etapu rozwoju nowego szpitala, osobno lub łącznie.

Sąd Rejonowy zwraca się do Trybunału EFTA o udzielenie ogólnych wskazówek dotyczących sposobu, w jaki warunki te należy interpretować, w tym sposobu, w jaki są one powiązane ocenami na podstawie dyrektywy w sprawie SOOŚ.

Pytanie nr 2: przepisy krajowe dotyczące błędów, które nie miały wpływu na istotę decyzji

Pytanie drugie dotyczy tego, czy zastosowanie przez sąd norweski przepisu, takiego jak § 41 norweskiej ustawy o administracji publicznej, zgodnie z którym decyzja może zostać utrzymana w mocy pomimo błędu proceduralnego, jeżeli błąd ten nie mógł mieć decydującego wpływu na istotę decyzji, w sprawie, w której zarzuca się niezgodność z wymogami dyrektywy w sprawie SOOŚ dotyczącymi oceny oddziaływania na środowisko, jest zgodne z prawem EOG.

Sąd zastanawia się, czy zastosowanie w takim przypadku przepisu krajowego, takiego jak § 41 ustawy o administracji publicznej, jest zgodne z obowiązkiem lojalności wynikającym z art. 3 Porozumienia EOG.

Pytania szczegółowe:

Jakie czynniki są istotne dla oceny, czy następujące decyzje (osobno lub łącznie) stanowią „plan” w rozumieniu art. 2 lit. a) i art. 3 ust. 2 dyrektywy 2001/42/WE: (1) decyzja przedsiębiorstwa ochrony zdrowia w sprawie koncepcji nowej struktury szpitalnej, przyjęta na podstawie jego autonomii na gruncie prawa prywatnego; (2) plan zagospodarowania przestrzennego; (3) finansowanie przez państwo w formie decyzji określającej maksymalną kwotę pożyczki?

W odniesieniu do oceny, o której mowa w pytaniu 1:

—

Czy na ocenę ma wpływ okoliczność, że decyzja przedsiębiorstwa ochrony zdrowia w sprawie koncepcji nowej struktury szpitalnej zostaje podjęta przez państwo jako właściciela przedsiębiorstwa opieki zdrowotnej na podstawie autonomii na gruncie prawa prywatnego (tj. nie przez państwo jako organ odpowiedzialny za planowanie i budowę)?

—	Jakie znaczenie w ocenie pojęcia „plany i programy” w rozumieniu art. 3 ust. 2 lit. a) ma wielkość i charakter projektu?

—	Czy na pytanie dotyczące zastosowania dyrektywy w sprawie SOOŚ wpływa to, czy przeprowadzono ocenę na podstawie dyrektywy w sprawie SOOŚ, jeżeli ocena na podstawie dyrektywy w sprawie SOOŚ nie obejmuje „rozsądnych rozwiązań alternatywnych” (zob. art. 5 ust. 1)?

Czy zgodne z porozumieniem EOG, w tym z jego art. 3, jest zastosowanie przez sąd krajowy w postępowaniu dotyczącym zarzucanego naruszenia przepisów dyrektywy 2001/42/WE przepisu krajowego, zgodnie z którym decyzja administracyjna jest ważna, jeżeli sąd stwierdzi, na podstawie całościowej oceny dowodów w sprawie i bez nakładania na podmiot prywatny ciężaru dowodu, że dany błąd nie mógł mieć wpływu na istotę decyzji?

W odniesieniu do oceny, o której mowa w pytaniu 2:

—	Jakie kryteria prawne są istotne dla takiej oceny?