1)

Czy uregulowania krajowe, na mocy których ustawodawca krajowy automatycznie wykluczył małych wytwórców energii elektrycznej prowadzących działalność w oparciu o uproszczoną procedurę na podstawie art. 8 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/944 (1) z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej oraz zmieniającej dyrektywę 2012/27/UE (wersja przekształcona) z dostępu do przysługujących na mocy prawa krajowego uprawnień w zakresie służebności, które ułatwiają prowadzenie działalności gospodarczej w obszarze energii i przyznał je wszystkim pozostałym wytwórcom energii elektrycznej, wchodzą w zakres stosowania prawa Unii w świetle art. 194 ust. 1 lit. a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, art. 8 ust. 1 i 3 oraz art. 9 ust. 1 tej dyrektywy?

2)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze: czy art. 8 ust. 1 i 3 w związku z art. 9 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/944 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej oraz zmieniającej dyrektywę 2012/27/UE (wersja przekształcona) należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniom krajowym, w których ustawodawca krajowy automatycznie wykluczył małych wytwórców energii elektrycznej prowadzących działalność w oparciu o uproszczoną procedurę zgodnie z art. 8 ust. 3 tej dyrektywy z dostępu do przysługujących na mocy prawa krajowego uprawnień w zakresie służebności, które ułatwiają prowadzenie działalności gospodarczej w obszarze energii i przyznał je wszystkim pozostałym wytwórcom energii elektrycznej?