1)

Czy postanowienia art. 107 i 108 TFUE należy interpretować w ten sposób, że przepis prawa krajowego, który poddaje opodatkowaniu tylko niektórych wytwórców energii elektrycznej, jak tych [wytwarzających energię] ze źródeł odnawialnych, [a] nie wszystkich wytwórców energii elektrycznej, stanowi pomoc państwa przyznaną podmiotom zwolnionym, podlegającą obowiązkowi zgłoszenia?

2)

Czy przepisy art. 3 ust. 1 i 4, art. 9 ust. 2, a także art. 58 lit. b)-d) dyrektywy 2019/944 (1) i art. 3 lit. f), g), i) i n) rozporządzenia 2019/943 (2), zgodnie z którymi państwa członkowskie mają obowiązek zagwarantowania jednakowych i wolnych od dyskryminacji warunków wytwórcom energii elektrycznej, należy interpretować w ten sposób, że stoją ona na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które nakłada dodatkowy podatek jedynie na określonych wytwórców energii elektrycznej, w tym tych [wytwarzających energię] ze źródeł odnawialnych, wyłączając z obowiązku uiszczania podatku określone kategorie wytwórców, choć wszyscy wytwórcy energii elektrycznej znajdują się w podobnej sytuacji, biorąc pod uwagę między innymi podobne dochody uzyskiwane ze sprzedaży energii elektrycznej?

3)

Czy przepisy art. 49, 56 i 63 TFUE i art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które nakłada dyskryminujący podatek w nadmiernej wysokości wyłącznie na niektórych wytwórców energii elektrycznej (w tym tych [wytwarzających energię] ze źródeł odnawialnych), z wyłączeniem innych kategorii wytwórców?

4)

Czy, przed rozporządzeniem 2022/1854 (3), dyrektywę 2019/944 i rozporządzenie 2019/943 należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisowi prawa krajowego, którego skutkiem jest ustalanie ceny sprzedaży/ograniczenie swobody ustalania ceny sprzedaży?

5)

Czy zasady ostrożności, działania zapobiegawczego, usuwania zanieczyszczeń u źródła i zasada „zanieczyszczający płaci”, a także [art. 2 ust. 1 i 2] i art. 4 rozporządzenia 2021/1119 (4) w związku z art. 191 ust. 2 TFUE oraz z art. 3 ust. 1, 3 i 4 dyrektywy 2018/2001 (5), która reguluje cele neutralności klimatycznej na poziomie Unii Europejskiej, należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie ustawodawstwu krajowemu, które podważa europejskie cele związane z osiągnięciem neutralności klimatycznej i politykę Unii Europejskiej w zakresie opodatkowania energii? W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej, jakimi kryteriami należy się kierować przy ustalaniu takiego podatku, aby określone powyżej zasady były przestrzegane?

6)

Czy przepisy art. 401 dyrektywy 2006/112/WE (6) należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie przepisowi prawa krajowego, takiemu jak ten ustanowiony w OUG nr 27/2022, który wprowadza podatek obrotowy od dochodu uzyskiwanego ze sprzedaży energii elektrycznej?