Dziennik Urzędowy |
PL Serie C |
C/2024/970 |
29.1.2024 |
Skarga wniesiona w dniu 1 grudnia 2023 r. – UG/Parlament
(Sprawa T-1133/23)
(C/2024/970)
Język postępowania: hiszpański
Strony
Strona skarżąca: UG (przedstawiciele: adwokaci J. Martínez Gimeno, X. Codina García-Andrade, F. Díaz-Grande Rojo i S. Fernández Tourné)
Strona pozwana: Parlament Europejski
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji ustalającej wydanej wobec strony skarżącej wskutek: a) niezgodności z prawem art. 76 ust. 1 lub 1a przepisów wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego w brzmieniu wynikającym z decyzji Prezydium Parlamentu Europejskiego z dnia 12 czerwca 2023 (1) r. zmieniającej przepisy wykonawcze do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego oraz b) niezgodności z prawem art. 76 ust. 2a tych samych przepisów wykonawczym w brzmieniu wynikającym z decyzji Prezydium Parlamentu Europejskiego z dnia 10 grudnia 2018 r. (2).; stwierdzenie nieważności również wszystkich późniejszych decyzji o ustaleniu praw strony skarżącej z uzupełniającego dobrowolnego systemu emerytalnego (UDSE) z tego samego powodu. |
— |
zobowiązanie Parlamentu Europejskiego do wydania nowych decyzji o ustaleniu praw z UDSE w stosunku do strony skarżącej w wysokości, która miałaby zastosowanie zgodnie z brzmieniem art. 76 wspomnianych przepisów wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego sprzed decyzji z 2023 r. i 2018 r., zarówno w odniesieniu do samej decyzji ustalającej, jak i wszystkich późniejszych decyzji o ustaleniu wydanych po tym dniu; |
— |
zobowiązanie Parlamentu Europejskiego, na podstawie tych nowych decyzji o ustaleniu praw, utrzymania w mocy kwot już zapłaconych stronie skarżącej z tytułu praw z UDSE oraz zapłaty różnicy między kwotą wynikającą decyzji ustalającej (oraz późniejszych, wydanych do dnia ogłoszenia wyroku) a kwotą, która miałaby zastosowanie zgodnie z brzmieniem art. 76 wspomnianych przepisów wykonawczych do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego sprzed decyzji z 2023 r. i 2018 r., wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia, w którym różnica ta miała zostać wypłacona do pełnej zapłaty; oraz |
— |
obciążenie Parlamentu Europejskiego kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.
1. |
Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia art. 27 ust. 2 decyzji 2005/684/WE (3), Euratom Parlamentu Europejskiego z dnia 28 września 2005 r. w sprawie przyjęcia statutu posła do Parlamentu Europejskiego (zwanego dalej „statutem”) oraz art. 25 ust. 2 regulaminu Parlamentu Europejskiego, które stanowią odpowiednio, że nabyte prawa i uprawnienia pozostają w pełni w mocy i że Parlament może ustalić zasady i warunki nabywania nowych praw. |
2. |
Zarzut drugi, dotyczący naruszenia zasady pewności prawa i ochrony praw nabytych przez stronę skarżącą przed wydaniem decyzji z 2023 r., przy czym nie ma żadnego uzasadnienia ani wyważenia wchodzących w grę interesów pozwalających na tę zmianę. |
3. |
Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia istoty podstawowego prawa własności przewidzianego w art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „kartą praw podstawowych”), ogólnej zasady niezależności parlamentarnej i zasady równości. Środki przyjęte decyzją z 2023 r. pozbawiają treści prawo strony skarżącej do emerytury, chronione na mocy art. 17 karty praw podstawowych, jako że nie przestrzegają minimum wymaganego przez orzecznictwo dotyczące dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/94/WE z dnia 22 października 2008 r. w sprawie ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy, a ponadto naruszają zasadniczą minimalną treść praw emerytalnych strony skarżącej wynikających z UDSE. Podobnie wyżej wymienione środki naruszają ogólną zasadę niezależności parlamentarnej, która konkretyzuje się w prawie do emerytury strony skarżącej, oraz zasadę równości, ponieważ nie są przewidziane podobne środki w zakresie uprawnień emerytalnych obecnych posłów do Parlamentu Europejskiego. |
4. |
Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności, ponieważ środki przyjęte decyzją z 2023 r. całkowicie pomijają wyważenie wchodzących w grę interesów; realizują one cel leżący w interesie ogólnym w sposób abstrakcyjny, który nie jest uzasadniony w świetle konkretnych okoliczności sprawy związanych z UDSE utworzonym przez sam Parlament Europejski, i w każdym razie są środkami znacznie bardziej obciążającymi niż te, które mogłyby zostać przyjęte. |
5. |
Zarzut piąty, dotyczący naruszenia uzasadnionych oczekiwań w zakresie, w jakim Parlament Europejski udzielał stronie skarżącej w sposób stały dokładnych, bezwarunkowych i spójnych zapewnień, że nabyte prawa emerytalne będą przestrzegane i że pozostanie on odpowiedzialny prawnie po wyczerpaniu się aktywów Funduszu. |
6. |
Zarzut szósty, dotyczący tego, że emerytura strony skarżącej jest emeryturą pochodną wcześniejszej emerytury byłego posła do Parlamentu Europejskiego, który pobierał emeryturę przed wydaniem decyzji z 2018 r., a nawet przed wejściem w życie statutu posła, a zatem przysługiwało mu prawo w pełni nabyte na długo przed wydaniem decyzji z 2018 r. Podobnie, zgodnie z mającym zastosowanie orzecznictwem, strona skarżąca miała „uprawnienia” nabyte przed wydaniem decyzji z 2018 r. Podobnie opłata w wysokości 5 % ustanowiona decyzją z 2018 r. stanowi naruszenie praw i zasad przedstawionych w zarzutach od trzeciego do piątego (istotna treść prawa własności, zasada proporcjonalności i zasada ochrony uzasadnionych oczekiwań). |
(1) Decyzja Prezydium Parlamentu Europejskiego z dnia 12 czerwca 2023 r. zmieniająca przepisy wykonawcze do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego (Dz.U. 2023, C 227 s. 5)
(2) Decyzja Prezydium Parlamentu Europejskiego z dnia 12 czerwca 2023 r. zmieniająca przepisy wykonawcze do Statutu posła do Parlamentu Europejskiego (Dz.U. 2023, C 466, s. 8).
ELI: http://data.europa.eu/eli/C/2024/970/oj
ISSN 1977-1002 (electronic edition)